—

έχοντας υπόψη το άρθρο 227 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 81 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 3 παράγραφος 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση,

—

έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 24,

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 8 και 20 της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού, τα οποία υπογραμμίζουν την υποχρέωση των κυβερνήσεων να προστατεύουν την ταυτότητα ενός παιδιού, συμπεριλαμβανομένων των οικογενειακών του σχέσεων,

—

έχοντας υπόψη τη σύμβαση της Βιέννης του 1963 σχετικά με τις προξενικές σχέσεις και ιδίως το άρθρο 37 στοιχείο β),

—

έχοντας υπόψη τη Σύμβαση της Χάγης της 29ης Μαΐου 1993 σχετικά με την προστασία των παιδιών και τη συνεργασία σε θέματα διεθνών υιοθεσιών,

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1347/2000 (Βρυξέλλες ΙΙα) (1), και ιδίως τα άρθρα 8, 10, 15, 16, 21, 41, 55 και 57,

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1393/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Νοεμβρίου 2007, περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις («επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων») και κατάργησης του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1348/2000 του Συμβουλίου (2),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 15ης Φεβρουαρίου 2011, με τίτλο «Το θεματολόγιο της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού» (COM(2011)0060),

—

έχοντας υπόψη τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ), ιδίως τις αποφάσεις του της 22ας Δεκεμβρίου 2010 στην υπόθεση C-497/10 PPU, Mercredi κατά Chaffe (3), και της 2ας Απριλίου 2009 στην υπόθεση C-523/07, διαδικασίες που κινήθηκαν από τον A (4),

—

έχοντας υπόψη την καταγραφή των συστημάτων προστασίας του παιδιού που διενεργήθηκε από τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ,

—

έχοντας υπόψη τις πολυάριθμες αναφορές που έχουν ληφθεί σχετικά με τον ρόλο της γερμανικής υπηρεσίας πρόνοιας ανηλίκων (Jugendamt) στο πλαίσιο διασυνοριακών οικογενειακών διαφορών,

—

έχοντας υπόψη τις συστάσεις που διατυπώθηκαν στην έκθεση για τη διερευνητική αποστολή στη Γερμανία (23-24 Νοεμβρίου 2011) όσον αφορά την εξέταση αναφορών σχετικά με τον ρόλο της γερμανικής υπηρεσίας πρόνοιας ανηλίκων (Jugendam),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 28ης Απριλίου 2016, σχετικά με τη διασφάλιση του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού στην ΕΕ με βάση τις αναφορές που υποβάλλονται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (5),

—

έχοντας υπόψη τις συστάσεις που διατύπωσε στις 3 Μαΐου 2017 η ομάδα εργασίας της Επιτροπής Αναφορών για θέματα ευζωίας των παιδιών,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 123 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή Αναφορών του Κοινοβουλίου, για περισσότερα από 10 χρόνια, λαμβάνει αναφορές στις οποίες ένας πολύ μεγάλος αριθμός μη γερμανών γονέων καταγγέλλουν συστηματικές διακρίσεις και αυθαίρετες εις βάρος τους ενέργειες από τη γερμανική υπηρεσία πρόνοιας ανηλίκων (Jugendamt) σε οικογενειακές διαφορές με διασυνοριακές επιπτώσεις που αφορούν παιδιά, επί θεμάτων, μεταξύ άλλων, γονικής μέριμνας και επιμέλειας των παιδιών·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή Αναφορών βασίζεται κυρίως στην υποκειμενική έκθεση του αναφέροντος και ότι γενικά δεν έχει πρόσβαση σε δικαστικές αποφάσεις που να παρέχουν πλήρη και αντικειμενική περιγραφή της κατάστασης, περιέχοντας μαρτυρίες και των δύο γονέων, των παιδιών και μαρτύρων·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Jugendamt διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στο γερμανικό σύστημα οικογενειακού δικαίου, καθώς αποτελεί ένα από τα μέρη σε όλες τις οικογενειακές διαφορές που αφορούν παιδιά·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σε οικογενειακές διαφορές που αφορούν παιδιά, η Jugendamt εκδίδει σύσταση προς τους δικαστές, η φύση της οποίας είναι πρακτικά δεσμευτική, και μπορεί να εγκρίνει προσωρινά μέτρα, όπως η «Beistandschaft» (νομική εκπροσώπηση), τα οποία δεν μπορούν να προσβληθούν·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Jugendamt είναι υπεύθυνη για την εφαρμογή των αποφάσεων που λαμβάνονται από τα γερμανικά δικαστήρια· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ευρεία ερμηνεία των αποφάσεων αυτών από την Jugendamt ήταν συχνά, σύμφωνα με τους αναφέροντες, επιζήμια για την αποτελεσματική προστασία των δικαιωμάτων των μη γερμανών γονέων·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η μη αναγνώριση και μη εκτέλεση από τις αρμόδιες γερμανικές αρχές διαταγών και αποφάσεων που λαμβάνονται από δικαστικές αρχές άλλων κρατών μελών της ΕΕ σε οικογενειακές διαφορές με διασυνοριακές επιπτώσεις μπορεί να συνιστούν παραβίαση της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης και της αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των κρατών μελών, γεγονός που θέτει σε κίνδυνο την αποτελεσματική προστασία του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αναφέροντες καταγγέλλουν το γεγονός ότι, σε οικογενειακές διαφορές με διασυνοριακές επιπτώσεις, η προστασία του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού ερμηνεύεται συστηματικά από τις αρμόδιες γερμανικές αρχές ως ανάγκη να παραμένουν τα παιδιά στη γερμανική επικράτεια, ακόμη και σε περιπτώσεις όπου έχουν αναφερθεί κρούσματα κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας εις βάρος των μη γερμανών γονέων·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μη γερμανοί γονείς κατήγγειλαν στις αναφορές τους την ανεπαρκή ή την έλλειψη παροχής συμβουλών και νομικής συνδρομής, από τις εθνικές αρχές της χώρας καταγωγής τους, σε περιπτώσεις στις οποίες οι γερμανικές αρχές, συμπεριλαμβανομένης της Jugendamt, εφάρμοσαν , σύμφωνα με τις καταγγελίες, μεροληπτικές ή δυσμενείς δικαστικές και διοικητικές διαδικασίες εις βάρος τους, σε οικογενειακές διαφορές που αφορούν παιδιά·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τις πληροφορίες που παρασχέθηκαν από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, έχουν κατατεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου 17 προσφυγές κατά της Γερμανίας από μη γερμανούς αναφέροντες με αντικείμενο τη γονική μέριμνα ή την επιμέλεια τέκνων σε διασυνοριακές οικογενειακές διαφορές, εκ των οποίων ουδεμία κρίθηκε παραδεκτή·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τα κράτη μέλη πρέπει να εγγυώνται πλήρως την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού, όπως αυτά κατοχυρώνονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαφύλαξη των βέλτιστων συμφερόντων του παιδιού, τα οποία προστατεύονται πρωτίστως και πιο αποτελεσματικά στο πλαίσιο της οικογένειάς τους, αποτελεί θεμελιώδη αρχή που θα πρέπει να τηρείται ως γενικός κανόνας για όλες τις αποφάσεις που άπτονται ζητημάτων μέριμνας για τα παιδιά σε όλα τα επίπεδα·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η αυξημένη κινητικότητα εντός της ΕΕ έχει οδηγήσει σε όλο και περισσότερες διασυνοριακές διαφορές σχετικά με τη γονική μέριμνα και την επιμέλεια των παιδιών· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές της για να προωθήσει σε όλα τα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, τη συνεπή και συγκεκριμένη εφαρμογή των αρχών που θεσπίζονται στη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού, την οποία έχουν κυρώσει όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ·

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το πεδίο εφαρμογής και οι στόχοι του κανονισμού Βρυξέλλες ΙΙα βασίζονται στην αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων εις βάρος των πολιτών της Ένωσης με βάση την ιθαγένεια καθώς και στην αρχή της αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των νομικών συστημάτων των κρατών μελών·

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι διατάξεις του κανονισμού Βρυξέλλες ΙΙα δεν θα πρέπει, σε καμία περίπτωση, να επιτρέπουν την παραβίαση των βασικών στόχων του που συνίστανται στην εξασφάλιση αμοιβαίου σεβασμού και αναγνώρισης, την αποφυγή διακρίσεων λόγω ιθαγένειας και, πρωτίστως, την πραγματική προστασία των βέλτιστων συμφερόντων του παιδιού με αντικειμενικό τρόπο·

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η έλλειψη επακριβών και λεπτομερών ελέγχων όσον αφορά τον αμερόληπτο χαρακτήρα των διαδικασιών και πρακτικών που εφαρμόζουν οι γερμανικές αρμόδιες αρχές σε οικογενειακές διαφορές με διασυνοριακές επιπτώσεις που αφορούν παιδιά, μπορεί να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην ευημερία των παιδιών και να οδηγήσει σε αυξημένη παραβίαση των δικαιωμάτων των μη γερμανών γονέων·

ΙΕ.

επαναλαμβάνοντας ότι η αρχή της επικουρικότητας εφαρμόζεται σε όλα τα θέματα ουσιαστικού οικογενειακού δικαίου·

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το γερμανικό Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ένα δικαστήριο μπορεί να καλέσει σε ακρόαση ένα παιδί που δεν έχει ακόμη συμπληρώσει την ηλικία των τριών ετών κατά το χρόνο έκδοσης της απόφασης· λαμβάνοντας υπόψη ότι σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ θεωρείται ότι τα παιδιά αυτής της ηλικίας δεν έχουν την κατάλληλη ηλικία και ωριμότητα ώστε να ζητείται η γνώμη τους σε διαφορές που αφορούν τους γονείς τους·

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το δικαίωμα του παιδιού σε οικογενειακή ζωή δεν θα πρέπει να τίθεται σε κίνδυνο λόγω άσκησης ενός θεμελιώδους δικαιώματος, όπως η ελεύθερη κυκλοφορία και διαμονή·

ΙΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στη νομολογία του ΔΕΕ καθορίζονται η αυτόνομη έννοια της «συνήθους διαμονής» του παιδιού στο δίκαιο της ΕΕ, καθώς και ο μεγάλος αριθμός των κριτηρίων που πρέπει να χρησιμοποιούνται από τις εθνικές αρχές για την διαπίστωση της συνήθους διαμονής·

ΙΘ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι από το άρθρο 24 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ προκύπτει ότι τα παιδιά έχουν δικαίωμα να διατηρούν τακτικά προσωπικές σχέσεις και απευθείας επαφές με τους γονείς τους, όταν οι γονείς τους ασκούν το δικαίωμά τους στην ελεύθερη κυκλοφορία, εκτός εάν αυτό είναι αντίθετο προς το συμφέρον του παιδιού·

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

24.

25.

26.

27.

28.

29.

30.

31.

32.