52005PC0667

[pic] | ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ |

Βρυξέλλες, 21.12.2005

COM(2005) 667 τελικό

2005/0281 (COD)

Πρόταση για

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για τα απόβλητα

(υποβληθείσα από την Επιτροπή){SEC(2005) 1681}

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ |

Πλαίσιο της πρότασης |

Λόγοι υποβολής και στόχοι της πρότασης |

Ο γενικός στόχος της παρούσας πρότασης αναθεώρησης είναι η βελτιστοποίηση των διατάξεων της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ με ταυτόχρονη διατήρηση της βασικής της δομής και των ουσιαστικών της διατάξεων. Προτείνεται βελτίωση της οδηγίας αντί για αναθεώρηση εν βάθρων. |

Στο πλαίσιο της Θεματικής Στρατηγικής για την πρόληψη της δημιουργίας και την ανακύκλωση των αποβλήτων έχουν εντοπιστεί τρεις ουσιαστικοί λόγοι για την αναθεώρηση της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ, της οδηγίας-πλαίσιο για τα απόβλητα. |

Κατ’ αρχάς έχει γίνει προφανές ότι ορισμένοι ορισμοί της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ δεν είναι επαρκώς σαφείς, γεγονός που οδηγεί σε αμφιταλαντεύσεις και αβεβαιότητα όσον αφορά την ερμηνεία των εν λόγω ζωτικών διατάξεων στα διάφορα κράτη μέλη και σε ορισμένες περιπτώσεις στις διάφορες περιφέρειες. Εν μέρει, ως αποτέλεσμα αυτής της ασάφειας, για σημαντικό αριθμό υποθέσεων χρειάστηκε να δοθεί ερμηνεία από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα σημαντικές δυσκολίες για τις επιχειρήσεις και τις αρμόδιες αρχές. |

Υπάρχει νομική αβεβαιότητα όσον αφορά κυρίως τον ορισμό των αποβλήτων και την διαφοροποίηση ανάμεσα στην ανάκτηση και την διάθεση. Η παρούσα πρόταση για την αναθεώρηση της οδηγίας-πλαίσιο για τα απόβλητα περιλαμβάνει σαφέστερους ορισμούς ή/και μηχανισμό αποσαφήνισης του ζητήματος σε επίπεδο ΕΕ ανάλογα με την περίπτωση. |

Δεύτερον, η Θεματική Στρατηγική για την πρόληψη της δημιουργίας και την ανακύκλωση των αποβλήτων εισάγει νέα προσέγγιση στην πολιτική των αποβλήτων που είναι καλύτερα προσαρμοσμένη σε μια κατάσταση στο πλαίσιο της οποίας το μεγαλύτερο μέρος των επιχειρήσεων διαχείρισης αποβλήτων καλύπτονται από περιβαλλοντική νομοθεσία. Είναι σημαντικό η οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα να προσαρμοστεί με την εν λόγω προσέγγιση. |

Αυτό απαιτεί ορισμένες αλλαγές. Η σημαντικότερη είναι η εισαγωγή κάποιου περιβαλλοντικού στόχου. Οι περισσότερες περιβαλλοντικές οδηγίες έχουν πια έναν τέτοιο στόχο, γεγονός που βοηθά στον προσανατολισμό της οδηγίας προς έναν συγκεκριμένο στόχο. Στην περίπτωση της παρούσας πρότασης, ο περιβαλλοντικός στόχος εστιάζει την οδηγία στη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την παραγωγή και διαχείριση των αποβλήτων, λαμβανομένου υπόψη ολόκληρου του κύκλου ζωής. Ο στόχος αυτός έχει ληφθεί από την στρατηγική για τους πόρους. |

Ένα άλλο σημαντικό μέρος αυτής της στρατηγικής αλλαγής είναι η μετακίνηση προς μια προσέγγιση που στηρίζεται περισσότερο στα πρότυπα. Η παρούσα πρόταση ενισχύει τη χρήση των προτύπων σε αρκετούς τομείς μέσω της εφαρμογής ελάχιστων προτύπων, των σαφών ορισμών της ανάκτησης και της χρήσης κριτηρίων για το τέλος του κύκλου ζωής των αποβλήτων. |

Τέλος, με την παρούσα πρόταση γίνεται προσπάθεια απλοποίησης του υπάρχοντος νομικού πλαισίου. Πρόκειται να καταργήσει την οδηγία 75/439/ΕΟΚ περί διαθέσεως των χρησιμοποιημένων ορυκτελαίων και να ενσωματώσει στην οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα την οδηγία 91/689/ΕΟΚ για τα επικίνδυνα απόβλητα. Η οδηγία για τα χρησιμοποιημένα ορυκτέλαια όριζε ως προτεραιότητα την αναγέννηση αποβλήτων ορυκτελαίων σε σχέση με άλλες εναλλακτικές μεθόδους ανάκτησης, κάτι που δεν δικαιολογείται πλέον. Οι διατάξεις της οδηγίας για τα επικίνδυνα απόβλητα συνδέονται στενά με την οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα και η ενσωμάτωσή τους παγιοποιεί και απλοποιεί την νομοθεσία. Επιπλέον, ορισμένες παρωχημένες ή ασαφείς διατάξεις και των τριών οδηγιών πρέπει να τροποποιηθούν ή να καταργηθούν. |

Γενικό πλαίσιο |

Η ιστορία των αποβλήτων είναι τόσο παλαιά όσο και η ιστορία της ανθρώπινης κοινωνίας. Τα απόβλητα απετέλεσαν το επίκεντρο της ανάπτυξης της περιβαλλοντικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού η οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα απετέλεσε μια από τις πρώτες νομικές πράξεις που θεσπίστηκαν για την προστασία του περιβάλλοντος στο επίπεδο της ΕΕ. |

Από το 1975 και μετά η νομοθεσία για τα απόβλητα αναπτύχθηκε σημαντικά. Σε πρώτη φάση εφαρμόστηκε το γενικό πλαίσιο και αντιμετωπίστηκαν ορισμένα ειδικά προβλήματα (χρησιμοποιημένα ορυκτέλαια, διοξείδιο του τιτανίου). Σε δεύτερη φάση αναπτύχθηκαν πρότυπα για χώρους υγειονομικής ταφής αποβλήτων και εγκαταστάσεις αποτέφρωσης. Τέλος, σε τρίτη φάση, με τις οδηγίες ανακύκλωσης συγκροτήθηκε η αναγκαία οργάνωση και χρηματοδότηση ώστε να διευκολυνθεί η ανακύκλωση ορισμένων κατηγοριών αποβλήτων προτεραιότητας (συσκευασίες, οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους, απόβλητα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού). |

Δεν απαιτούνται περαιτέρω σημαντικές νομοθετικές πράξεις. Ωστόσο, πρέπει να αναληφθεί δράση για να βελτιστοποιηθεί το υπάρχον πλαίσιο και να συμπληρωθούν τα εναπομένοντα κενά. Η παρούσα πρόταση για αναθεώρηση θα δρομολογήσει ορισμένες από τις αναγκαίες δράσεις· ορισμένες άλλες πρέπει να αντιμετωπιστούν μακροπρόθεσμα. |

Αν δεν αναθεωρηθεί η οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα, τα προβλήματα που εντοπίστηκαν λόγω της νομικής αβεβαιότητας είναι δυνατόν να συνεχίσουν να δημιουργούν προβλήματα στις επιχειρήσεις και τις αρμόδιες αρχές και η έλλειψη προτύπων σε ορισμένους τομείς μπορεί να υπονομεύσει το επίπεδο της προστασίας του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας καθώς και την εσωτερική αγορά ανακυκλωμένων προϊόντων. Η μη προσαρμογή του νομικού πλαισίου, και ιδιαίτερα των οδηγιών για χρησιμοποιημένα ορυκτέλαια και επικίνδυνα απόβλητα με βάση την σημερινή γνώση και στόχους μπορεί να υπονομεύσει την αξιοπιστία των πολιτικών της ΕΕ στον τομέα αυτόν. |

Ισχύουσες διατάξεις στον τομέα της πρότασης |

Με την παρούσα πρόταση αναθεωρείται η οδηγία 75/442/ΕΟΚ (οδηγία–πλαίσιο για τα απόβλητα) και καταργούνται τόσο η οδηγία 91/689/ΕΟΚ για τα επικίνδυνα απόβλητα (οδηγία για τα επικίνδυνα απόβλητα) με ενσωμάτωση των διατάξεων της στην οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα όσο και η οδηγία 75/439/ΕΟΚ (οδηγία για τα χρησιμοποιημένα ορυκτέλαια) με ταυτόχρονη ενσωμάτωση της ειδικής υποχρέωσης συλλογής. Τα στοιχεία των δύο αυτών οδηγιών που παραμένουν επίκαιρα και δικαιολογημένα ενσωματώνονται στην πρόταση αναθεωρημένης οδηγίας-πλαίσιο για τα απόβλητα. Στην οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα περιλαμβάνονται ορισμοί και θεσπίζονται οι βασικοί κανόνες για όλες τις άλλες νομοθετικές πράξεις της ΕΕ στον τομέα των αποβλήτων – κατά συνέπεια επηρεάζει άμεσα ή έμμεσα όλη τη σχετική νομοθεσία. |

Επιπλέον, στον τομέα της αδειοδότησης εγκαταστάσεων αποβλήτων, η οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα ενεργεί σε συνδυασμό με την οδηγία 96/61/ΕΚ σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης (οδηγία ΟΠΕΡ). Στο παρελθόν, υπήρχαν επικαλύψεις μεταξύ των δύο αυτών οδηγιών, οι οποίες και οδήγησαν σε διπλές αδειοδοτήσεις και σε αδικαιολόγητη αύξηση της κανονιστικής και διοικητικής επιβάρυνσης. Παρόλο που οι επιβαρύνεις αυτές δημιουργήθηκαν κυρίως στο πλαίσιο της εφαρμογής των οδηγιών από τα κράτη μέλη, η παρούσα οδηγία περιλαμβάνει ρητές διατυπώσεις για να γίνει σαφές ότι αυτή η διπλή αδειοδότηση δεν απαιτείται από την νομοθεσία της ΕΕ. |

Ορισμένα στοιχεία της οδηγίας για τα επικίνδυνα απόβλητα, που δεν συμπεριελήφθησαν στην παρούσα πρόταση, καλύπτονται επαρκώς από άλλες πράξεις της κοινοτικής νομοθεσίας όπως η οδηγία 2000/76/ΕΚ για την αποτέφρωση των αποβλήτων και η οδηγία 96/59/ΕΚ για τη διάθεση των πολυχλωροδιφαινυλίων και των πολυχλωροτριφαινυλίων (PCB/PCT). |

Συνέπεια σε σχέση με άλλες πολιτικές και στόχους της Ένωσης |

Δεν ισχύει. |

Διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη και αξιολόγηση των επιπτώσεων |

Διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη |

Μέθοδοι διαβούλευσης, κύριοι τομείς-στόχοι και γενικά χαρακτηριστικά των συνομιλητών |

Μετά την ανακοίνωση «Προς μία θεματική στρατηγική για την πρόληψη και την ανακύκλωση των αποβλήτων», [COM(2003) 301] οργανώθηκε ανοικτή διαβούλευση των εμπλεκόμενων φορέων μέσω του διαδικτύου. |

Δεύτερον, η Επιτροπή οργάνωσε πέντε συναντήσεις εμπειρογνωμόνων για να συζητήσει σε βάθος θέματα ιδιαίτερης σημασίας για την στρατηγική (βλέπε παρακάτω). Επιπλέον πραγματοποιήθηκαν και τρεις ανεπίσημες συναντήσεις με τα κράτη μέλη και τρεις συναντήσεις με τους εμπλεκόμενους φορείς, η μία εκ των οποίων περιορίστηκε σε οργανισμούς του επίπέδου της ΕΕ για να διευκολυνθεί η συζήτηση. |

Τρίτον, πραγματοποιήθηκε πρόσθετη διαβούλευση με τους εμπλεκόμενους φορείς για την αξιολόγηση των επιπτώσεων και ζητήθηκε από τους εμπλεκόμενους φορείς να υποβάλλουν πληροφορίες σχετικά με τις πιθανές επιπτώσεις σειράς συγκεκριμένων εναλλακτικών πολιτικών. Στο πλαίσιο αυτής της διαβούλευσης ελήφθησαν ενενήντα απαντήσεις. |

Τέταρτον, πραγματοποιήθηκαν πρόσθετες εξειδικευμένες διαβουλεύσεις τόσο των εμπλεκόμενων φορέων όσο και των κρατών μελών σχετικά με την οδηγία για τα επικίνδυνα απόβλητα και σχετικά με την οδηγία για τα χρησιμοποιημένα ορυκτέλαια. |

Σύνοψη των απαντήσεων και τρόπος με τον οποίον ελήφθησαν υπόψη |

Δεν είναι δυνατή η παρουσίαση όλων των σχολίων που ελήφθησαν στο πλαίσιο της εκτεταμένης διαδικασίας διαβούλευσης που περιγράφηκε παραπάνω. Σύνοψη των σχολίων που υπεβλήθησαν στο πλαίσιο της πρώτης διαδικτυακής διαβούλευσης περιλαμβάνεται στην ανακοίνωση για την θεματική στρατηγική και όλες οι απαντήσεις στο πλαίσιο των ανοικτών διαβουλεύσεων μαζί με τα αποτελέσματα των συναντήσεων των ομάδων των εμπειρογνωμόνων και των ομάδων από συγκεκριμένους εμπλεκόμενους φορείς διατίθενται στον δικτυακό τόπο: http://europa.eu.int/comm/environment/waste/strategy.htm |

Από τις 10.5.2003 ως τις 10.11.2003 διενεργήθηκε ανοικτή διαβούλευση μέσω του διαδικτύου. Η Επιτροπή έλαβε 220 απαντήσεις. Τα αποτελέσματα διατίθενται στην διεύθυνση http://forum.europa.eu.int/Public/irc/env/waste_strat/library?l=/test&vm=detailed&sb=Title. |

Συγκέντρωση και χρησιμοποίηση εμπειρογνωμοσύνης |

Σχετικοί επιστημονικοί τομείς / τομείς εμπειρογνωμοσύνης |

Οι κύριοι τομείς για τους οποίους ζητήθηκε επιστημονική εμπειρογνωμοσύνη ήταν η ανάλυση κύκλου ζωής, η πρόληψη της δημιουργίας και η ανακύκλωση αποβλήτων, τα πρότυπα για εγκαταστάσεις ανάκτησης, οι ορισμοί για τα απόβλητα, την ανάκτηση και τη διάθεση. |

Χρησιμοποιηθείσα μεθοδολογία |

Οι κυριότερες μεθοδολογίες που χρησιμοποιήθηκαν ήταν οι συναντήσεις εμπειρογνωμόνων και η ανάθεση σχετικών μελετών. Ανατέθηκε η πραγματοποίηση κριτικής ανασκόπησης των υφιστάμενων μελετών και αναλύσεων για τον κύκλο ζωής σχετικά με την αναγέννηση και αποτέφρωση χρησιμοποιημένων ορυκτελαίων (βλέπε http://europa.eu.int/comm/environment/waste/studies/oil/waste_oil.htm). |

Κύριες οργανώσεις / εμπειρογνώμονες που συμμετείχαν στη διαβούλευση |

Ζητήθηκε η γνώμη πολυάριθμων ειδικών από ερευνητικά ιδρύματα, εταιρείες συμβούλων και τη βιομηχανία και οι απόψεις τους ελήφθησαν υπόψη. |

Σύνοψη των γνωμοδοτήσεων που υποβλήθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν |

Δεν αναφέρθηκε η ύπαρξη σοβαρών κινδύνων με ανεπανόρθωτες συνέπειες. |

Οι γνώμες που ελήφθησαν και χρησιμοποιήθηκαν είναι πολύ εκτεταμένες και ποικίλες και δεν μπορούν να συνοψισθούν εδώ. Τα αποτελέσματα των συναντήσεων των εμπειρογνωμόνων, των μελετών και των διαβουλεύσεων με τους εμπλεκόμενους φορείς διατίθενται στις διευθύνσεις: http://europa.eu.int/comm/environment/waste/strategy.htm, http://europa.eu.int/comm/environment/waste/oil_index.htm και http://europa.eu.int/comm/environment/waste/hazardous_index.htm. Πολλές από τις διαπιστώσεις αναλύονται στην εκτίμηση των επιπτώσεων που επισυνάπτεται στην θεματική στρατηγική για την της δημιουργίας πρόληψη και την ανακύκλωση των αποβλήτων. |

Στον τομέα της οδηγίας για τα χρησιμοποιημένα ορυκτέλαια, τα σχόλια των εμπλεκόμενων φορέων διέφεραν πολύ όσον αφορά την σκοπιμότητα και τις επιπτώσεις από την κατάργηση της προτεραιότητας της αναγέννησης. Για το ζήτημα αυτό οι εμπλεκόμενοι φορείς δεν κατέληξαν σε συμφωνία. |

Χρησιμοποιούμενα μέσα για τη δημοσίευση των συμβουλών εμπειρογνωμόνων |

Σύνοψη του αποτελέσματος των συναντήσεων των εμπειρογνωμόνων δημοσιεύτηκε στον σχετικό τόπο στο διαδίκτυο. |

Εκτίμηση των επιπτώσεων |

Η αναθεώρηση της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ αποτελεί στοιχείο που περιλαμβάνεται στο πακέτο της Θεματικής Στρατηγικής για την πρόληψη της δημιουργίας και την ανακύκλωση των αποβλήτων. Για ολόκληρο το πακέτο πραγματοποιήθηκε αξιολόγηση των επιπτώσεων. |

Η έκθεση της αξιολόγησης των επιπτώσεων περιλαμβάνει αξιολόγηση πέντε συνόλων εναλλακτικών επιλογών καθεμιά από τις οποίες αφορά ιδιαίτερο περιβαλλοντικό ζήτημα και σε αυτήν διατυπώνονται οι ακόλουθοι συνδυασμοί εναλλακτικών επιλογών: |

Υιοθέτηση προσέγγισης των αποβλήτων με βάση τους πόρους και τον κύκλο ζωής, κάτι που περιλαμβάνει την βελτίωση των διαθέσιμων πληροφοριών και την αποσαφήνιση του περιβαλλοντικού στόχου της πολιτικής των αποβλήτων, |

Μετάβαση σε μια ευρωπαϊκή κοινωνία ανακύκλωσης μέσω της θέσπισης κοινών περιβαλλοντικών απαιτήσεων για την ανακύκλωση των αποβλήτων, |

Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου μέσω αναθεώρησης της νομοθεσίας-πλαίσιο για τα απόβλητα και την θέσπιση κατευθυντηρίων γραμμών για ζητήματα που απαιτούν κατά περίπτωση προσεγγίσεις. |

Επιπλέον, στην αξιολόγηση των επιπτώσεων προτείνεται να καταργηθεί η προτεραιότητα που δίνει η οδηγία 75/439/ΕΟΚ στην αναγέννηση των χρησιμοποιημένων ορυκτελαίων και οι προσπάθειες να εστιαστούν στη συλλογή των απόβλητων ορυκτελαίων. |

Αρκετές από αυτές τις εναλλακτικές επιλογές μεταφράζονται σε προτάσεις για νομικές διατάξεις γενικού χαρακτήρα. Η αξιολόγηση των επιπτώσεων αποδεικνύει ότι αυτές πρέπει να έχουν γενικά ως αποτέλεσμα την βελτίωση της οικολογικής αποτελεσματικότητας της πολιτικής της ΕΕ στον τομέα των αποβλήτων και ότι οι ιδιαίτερες επιπτώσεις τέτοιων γενικευμένων προσεγγίσεων θα εξαρτηθούν από τα εκτελεστικά μέτρα σε ευρωπαϊκό ή εθνικό επίπεδο. |

Η παρούσα οδηγία περιλαμβάνει διατάξεις με τις οποίες υλοποιούνται στοιχεία από κάθε μια από τις προτεινόμενες εναλλακτικές επιλογές της αξιολόγησης των επιπτώσεων, συμπεριλαμβανομένων των εξής: |

Εισαγωγή περιβαλλοντικού στόχου στην οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα. Αυτό ενσωματώνει την έννοια του κύκλου ζωής στις πολιτικές για τα απόβλητα και ενισχύει την αποτελεσματικότητά τους από πλευράς κόστους. |

Καθορισμός κριτηρίων για τον αποχαρακτηρισμό των αποβλήτων. Αυτό θα καταστήσει δυνατό τον καθορισμό κριτηρίων για συγκεκριμένες κατηγορίες αποβλήτων, κριτήρια τα οποία θα εξασφαλίσουν ότι τα ανακυκλωμένα υλικά δεν βλάπτουν το περιβάλλον και θα έχουν ως αποτέλεσμα τον περιορισμό του διοικητικού φόρτου των επιχειρήσεων που παράγουν ανακυκλωμένα υλικά τα οποία ικανοποιούν τα εν λόγω κριτήρια. |

Υποχρέωση των κρατών μελών να καταρτίσουν προγράμματα πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων. Η διάταξη αυτή δεν αναμένεται να έχει μεγάλες άμεσες περιβαλλοντικές, οικονομικές ή κοινωνικές επιπτώσεις, παρόλο που οι επιπτώσεις θα κυμαίνονται ανάλογα με τις δράσεις που θα αναληφθούν. Θα ενισχύσει την εστίαση αυτών που χαράζουν την πολιτική σε ευρωπαϊκό, εθνικό και χαμηλότερα επίπεδα, προκαλώντας με τον τρόπο αυτό αύξηση των πολιτικών πρόληψης της δημιουργίας των αποβλήτων. Εξασφαλίζει την αναγκαία ευελιξία κατά την θέσπιση εθνικών και τοπικών λύσεων για την αξιοποίηση των ωφελημάτων από την πρόληψη της δημιουργίας των αποβλήτων. |

Απλοποίηση της νομοθεσίας για τα απόβλητα και ιδίως αποσαφήνιση των ορισμών. Αυτό θα έχει θετικές περιβαλλοντικές και οικονομικές επιπτώσεις και θα συνδυαστεί με ερμηνευτικές κατευθυντήριες γραμμές για την αντιμετώπιση, ανάλογα με την περίπτωση, περιπτώσεων για τις οποίες η νομοθεσία είναι πολύ αυστηρή. |

Η κατάργηση της προτεραιότητας που αποδίδεται στην αναγέννηση των χρησιμοποιημένων ορυκτελαίων θα μειώσει το κόστος διαχείρισης της εν λόγω κατηγορίας αποβλήτων με ταυτόχρονη εστίαση στο κύριο περιβαλλοντικό ζήτημα δηλαδή στην συλλογή των χρησιμοποιημένων ορυκτελαίων. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την βελτίωση της οικολογικής αποτελεσματικότητας της διαχείρισης των χρησιμοποιημένων ορυκτελαίων. |

Η Επιτροπή πραγματοποίησε αξιολόγηση των επιπτώσεων που αναφέρεται στο πρόγραμμα εργασίας. Η έκθεση διατίθεται στη διεύθυνση http://europa.eu.int/comm/environment/waste/strategy.htm. |

Νομικά στοιχεία της πρότασης |

Σύνοψη των προτεινόμενων μέτρων |

Η οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα εκδόθηκε αρχικά το 1975 και στη συνέχεια αναθεωρήθηκε με την οδηγία 91/156/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 18ης Μαρτίου 1991. Με την πρόταση αναθεωρείται η οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα και καταργούνται τόσο η οδηγία 91/689/ΕΟΚ με ενσωμάτωση των διατάξεων της στην οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα όσο και η οδηγία 75/439/ΕΟΚ, με ταυτόχρονη ενσωμάτωση της ειδικής υποχρέωσης συλλογής. |

Οι κυριότερες τροποποιήσεις της οδηγίας-πλαίσιο για τα απόβλητα έχουν ως εξής. |

Εισαγωγή περιβαλλοντικού στόχου. |

Αποσαφήνιση των εννοιών της ανάκτησης και της διάθεσης. |

Αποσαφήνιση των προϋποθέσεων για την ανάμιξη επικίνδυνων αποβλήτων. |

Εισαγωγή διαδικασίας αποσαφήνισης του πότε κάποια απόβλητα παύουν να είναι απόβλητα για επιλεγμένες κατηγορίες αποβλήτων. |

Εισαγωγή ελάχιστων προτύπων ή διαδικασίας καθιέρωσης ελάχιστων προτύπων για ορισμένες εργασίες διαχείρισης αποβλήτων. |

Εισαγωγή απαίτησης κατάρτισης εθνικών προγραμμάτων πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων. |

Νομική βάση |

Πρωταρχικός σκοπός της οδηγίας είναι η προστασία του περιβάλλοντος. Συνεπώς η παρούσα πρόταση στηρίζεται στο άρθρο 175 ΕΚ όπως και η προηγούμενη αναθεώρηση της οδηγίας-πλαίσιο για τα απόβλητα. |

Αρχή της επικουρικότητας |

Η αρχή της επικουρικότητας ισχύει στο βαθμό που η πρόταση δεν εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Κοινότητας. |

Οι στόχοι της πρότασης δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη για τους ακόλουθους λόγους: |

Η οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα ορίζει τη βάση για την Ευρωπαϊκή συνεργασία στον τομέα των αποβλήτων. Καθορίζει ελάχιστα πρότυπα για την εσωτερική αγορά στους τομείς των αποβλήτων και της ανακύκλωσης και έχει ζωτική σημασία για την λειτουργία όλων των άλλων οδηγιών και κανονισμών στον τομέα των αποβλήτων. Πρόκειται για οδηγία-πλαίσιο και επιτρέπει τον καθορισμό της λεπτομερούς εφαρμογής στο επίπεδο των κρατών μελών. |

Επίσης η κατάργηση της απαίτησης να δίνεται προτεραιότητα στην επεξεργασία χρησιμοποιημένων ορυκτελαίων με αναγέννηση, αφήνει τον καθορισμό της προτεραιότητας για τις συγκεκριμένες, περιβαλλοντικά προτιμητέες, τεχνολογίες στα κράτη μέλη. |

Οι δράσεις μόνον από τα κράτη μέλη όσον αφορά άλλα ζητήματα που αφορούν τα απόβλητα θα καθιστούσε ανενεργή την εσωτερική αγορά για την ανακύκλωση των αποβλήτων και θα έβλαπτε την συνεργασία στους άλλους τομείς επεξεργασίας των αποβλήτων. Κάτι τέτοιο θα είχε σημαντικό οικονομικό και περιβαλλοντικό κόστος. |

Η δράση σε κοινοτικό επίπεδο θα συμβάλει περισσότερο στην επίτευξη των στόχων της πρότασης για τους ακόλουθους λόγους. |

Μόνον η δράση στο επίπεδο της ΕΕ μπορεί να εγγυηθεί ότι το περιβάλλον και η ανθρώπινη υγεία προστατεύονται από τις ενδεχόμενες καταστροφικές επιπτώσεις της παραγωγής και διαχείρισης αποβλήτων. |

Τα απόβλητα διακινούνται στο εσωτερικό της ΕΕ αλλά και διεθνώς. Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της παραγωγής και διαχείρισης των αποβλήτων από πλευράς ρύπανσης της ατμόσφαιρας, του εδάφους και των υδάτων δεν γνωρίζουν σύνορα. Επιπλέον, εσωτερική αγορά στον τομέα της ανακύκλωσης των αποβλήτων μπορεί να υπάρξει μόνον αν υπάρχει κοινός ορισμός της ΕΕ για βασικές έννοιες όπως «απόβλητα», «ανάκτηση» και «διάθεση», και εφόσον υπάρξουν κοινά ελάχιστα πρότυπα όσον αφορά την διαχείριση των αποβλήτων. |

Η αναθεώρηση της οδηγίας-πλαίσιο για τα απόβλητα διατηρεί τον γενικό χαρακτήρα της οδηγίας. Ρυθμίζει ζητήματα όπως οι ορισμοί και τα ελάχιστα πρότυπα ενώ ταυτόχρονα επιτρέπει στα κράτη μέλη να υλοποιήσουν τις λεπτομέρειες των δικών τους προσεγγίσεων διαχείρισης των αποβλήτων σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο. |

Επομένως, η πρόταση είναι σύμφωνη με την αρχή της επικουρικότητας. |

Αρχή της αναλογικότητας |

Η πρόταση είναι σύμφωνη με την αρχή της αναλογικότητας για τους ακόλουθους λόγους: |

Η πρόταση αναθεώρησης της οδηγίας-πλαίσιο για τα απόβλητα απλοποιεί σημαντικά την υφιστάμενη οδηγία. Με αυτήν καταργούνται επίσης δύο άλλες οδηγίες και ενσωματώνονται στην αναθεωρημένη οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα ζητήματα από τις εν λόγω οδηγίες τα οποία παραμένουν επίκαιρα. Ως οδηγία-πλαίσιο ρυθμίζει μόνον ζητήματα για τα οποία έχει ζωτική σημασία να υπάρχει εναρμονισμένη προσέγγιση, ενώ επιτρέπει τις εθνικές αποφάσεις σε άλλους τομείς. |

Με την πρόταση εισάγονται αρκετές καινοτομίες που θα μειώσουν το οικονομικό και διοικητικό βάρος της νομοθεσίας για τα απόβλητα με ταυτόχρονη διατήρηση του υψηλού επιπέδου προστασίας του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας. |

Επιλογή νομικών μέσων |

Προτεινόμενες νομικές πράξεις: οδηγία πλαίσιο. |

Η χρήση άλλων μέσων δεν θα επαρκούσε για τους ακόλουθους λόγους: |

Μια λιγότερο ευέλικτη νομική πράξη θα ήταν δυσανάλογη με δεδομένη την ανάγκη να προβλεφθούν οι εθνικές διαφορές στη διαχείριση των αποβλήτων καθώς και οι πολιτιστικές και γεωγραφικές διαφορές. Μια εθελοντική ή πιο ευέλικτη πράξη δεν θα εξασφάλιζε την νομική βεβαιότητα που απαιτείται για τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και την διαβεβαίωση των πολιτών ότι η υγεία και η προστασία του περιβάλλοντος δεν θα επηρεαστούν δυσμενώς από την παραγωγή και διαχείριση των αποβλήτων, σε ολόκληρη την ΕΕ. |

Δημοσιονομικές επιπτώσεις |

Η παρούσα πρόταση δεν έχει επιπτώσεις για τον κοινοτικό προϋπολογισμό. Τα μέτρα που περιλαμβάνονται στην πρόταση συνάδουν με το τρέχον δημοσιονομικό πλαίσιο και την προτεινόμενη νομοθεσία για την περίοδο 2007-2013. |

Συμπληρωματικές πληροφορίες |

Απλούστευση |

Η πρόταση διασφαλίζει την απλούστευση της νομοθεσίας, καθώς και των διοικητικών διαδικασιών τόσο για τις δημόσιες αρχές (κοινοτικές ή εθνικές), όσο και για τους ιδιώτες. |

Η πρόταση αναθεώρησης της οδηγίας-πλαίσιο για τα απόβλητα απλοποιεί, εκσυγχρονίζει και αποσαφηνίζει την οδηγία-πλαίσιο κατά αρκετούς τρόπους. Επιπλέον καταργεί δύο υφιστάμενες οδηγίες, απαλείφει τις πλεονάζουσες διατάξεις και ενσωματώνει τις εναπομένουσες διατάξεις στην πρόταση αναθεώρησης. Με αυτήν απλοποιείται η δομή της νομοθεσίας της ΕΕ για τα απόβλητα. |

Η υποχρέωση για τα σχέδια διαχείρισης αποβλήτων αποσαφηνίζεται και απλοποιείται. |

Εισάγεται διαδικασία που επιτρέπει τον καθορισμό των κριτηρίων για τον αποχαρακτηρισμό των αποβλήτων, αποσαφηνίζοντας πότε κάποιο απόβλητο παύει να είναι απόβλητο, και έτσι εισάγεται νομική βάση για ανακυκλωμένα προϊόντα ή υλικά που αντιπροσωπεύουν χαμηλό κίνδυνο για το περιβάλλον. |

Η πιθανή αλληλοεπικάλυψη της αδειοδότησης με βάση την οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα και την οδηγία ΟΠΕΡ αποσαφηνίζεται, έτσι ώστε να μειωθούν οι πιθανότητες να απαιτείται διπλή αδειοδότηση στο επίπεδο των κρατών μελών. |

Η πρόταση περιλαμβάνεται στο κυλιόμενο πρόγραμμα της Επιτροπής για την επικαιροποίηση και την απλοποίηση του κοινοτικού κεκτημένου, καθώς και στο πρόγραμμα εργασίας και το νομοθετικό πρόγραμμα της Επιτροπής, με στοιχεία αναφοράς WP 05 2004/ENV/001. |

Κατάργηση ισχύουσας νομοθεσίας |

Η έγκριση της πρότασης θα έχει ως συνέπεια την κατάργηση ισχύουσας νομοθεσίας. |

Πίνακας αντιστοιχίας |

Τα κράτη μέλη υποχρεούνται να κοινοποιήσουν στην Επιτροπή το κείμενο των εθνικών διατάξεων για τη μεταφορά της οδηγίας στο εθνικό δίκαιο καθώς και πίνακα αντιστοιχίας των εν λόγω διατάξεων και της παρούσας οδηγίας. |

Ευρωπαϊκός Οικονομικός Χώρος |

Η προτεινόμενη πράξη αφορά θέμα του ΕΟΧ και πρέπει, συνεπώς, να επεκταθεί και για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο. |

Λεπτομερής ανάλυση της πρότασης |

Στο άρθρο 1 καθορίζεται ο στόχος της προτεινόμενης οδηγίας. |

Ο νέος στόχος επανεστιάζει την οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την παραγωγή και διαχείριση αποβλήτων λαμβανομένου υπόψη του κύκλου ζωής των πόρων. Συνδέει την «ιεράρχηση των αποβλήτων» που περιλαμβανόταν προηγουμένως στο άρθρο 3 της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ με τον στόχο αυτό, χωρίς να μεταβάλλει την σειρά ή τη φύση της ιεράρχησης. Η περιγραφή της ιεράρχησης εκσυγχρονίζεται έτσι ώστε να ληφθούν υπόψη οι εξελίξεις στη φύση των χρησιμοποιούμενων όρων. |

Στο άρθρο 2 καθορίζεται το πεδίο εφαρμογής της προτεινόμενης οδηγίας. |

Το άρθρο 2, δεύτερη παράγραφος, τροποποιείται έτσι ώστε να περιοριστεί η έννοια «καλύπτεται από άλλη νομοθεσία» στην κοινοτική νομοθεσία μόνον. Αυτό γίνεται έτσι ώστε να βελτιωθεί η νομική ασφάλεια και να εξασφαλιστεί ελάχιστη κάλυψη σε κοινοτική επίπεδο. Περιλαμβάνει επίσης νέες εξαιρέσεις σχετικά με το μολυσμένο μη ανασκαφέν έδαφος, καθώς και τα ζωικά και τα γεωργικά υποπροϊόντα. |

Στο άρθρο 3 περιλαμβάνονται οι ορισμοί που εξυπηρετούν τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας και των οδηγιών που την αναφέρουν. |

Ο ορισμός των αποβλήτων παραμένει αμετάβλητος, αλλά στο Κεφάλαιο ΙΙΙ προστίθεται μηχανισμός που παρέχει δυνατότητα αποσαφήνισης του πότε ορισμένα απόβλητα παύουν να είναι απόβλητα με τον καθορισμό κριτηρίων μέσω διαδικασίας επιτροπολογίας για τις κατηγορίες εκείνες αποβλήτων που ικανοποιούν τις δοκιμές οι οποίες καθορίζονται στο άρθρο 11. |

Ο ορισμός της επαναχρησιμοποίησης δίδεται με τον ίδιο τρόπο που δίδεται στην οδηγία για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας. |

Προστίθεται ορισμός της ανακύκλωσης έτσι ώστε να αποσαφηνιστεί το πεδίο εφαρμογής της έννοιας αυτής. |

Ο ορισμός της συλλογής αναθεωρείται για να αποσαφηνιστεί ότι καλύπτει την πράξη της συλλογής των αποβλήτων και την συγκέντρωσή τους έτσι ώστε τα απόβλητα αυτά να είναι δυνατόν να μεταφερθούν σε κατάλληλη τοποθεσία επεξεργασίας αποβλήτων, αλλά όχι τις εργασίες επεξεργασίας αποβλήτων που περιλαμβάνουν ανάμιξη ή διαχωρισμό των αποβλήτων. |

Οι ορισμοί για τον «παραγωγό», τον «κάτοχο» και την «διαχείριση» παραμένουν ουσιαστικά αμετάβλητοι. |

Με το άρθρο 4 διατηρείται η νομική βάση για τον κατάλογο των αποβλήτων που θεσπίστηκε με απόφαση της Επιτροπής. |

Τα άρθρα 5 και 6 περιλαμβάνουν αναθεωρημένο ορισμό της ανάκτησης που επιβεβαιώνει ότι η βάση του εν λόγω ορισμού αποτελεί η υποκατάσταση πόρων. Σε συνδυασμό με τον ορισμό της διάθεσης, επιτρέπει να ρυθμιστούν δύσκολες διαφοροποιήσεις μέσω του καθορισμού κριτηρίων αποτελεσματικότητας όπου απαιτείται. Περιλαμβάνει επίσης διαδικασίες που επιτρέπουν την αποσαφήνιση της ταξινόμησης ορισμένων εργασιών που αφορούν τα απόβλητα ως ανάκτηση ή διάθεση, όπου αυτό απαιτείται, μέσω διαδικασίας επιτροπολογίας. |

Τα άρθρα 7 και 8 καθορίζουν τώρα τόσο την γενική υποχρέωση εξασφάλισης της διαχείρισης των αποβλήτων με τρόπο που δεν θέτει σε κίνδυνο το περιβάλλον ή την ανθρώπινη υγεία και ότι τα απόβλητα αντιμετωπίζονται με τρόπο που είναι συμβατός με την οδηγία. Η διατύπωση αυτών των υποχρεώσεων παραμένει αμετάβλητη σε σχέση με την οδηγία 91/156/ΕOΚ. |

Το άρθρο 9 σχετικά με το κόστος της επεξεργασίας επεκτείνεται στις εργασίες ανάκτησης και διάθεσης. Τροποποιείται για να γίνει σαφές ότι το κόστος της διαχείρισης αποβλήτων που πρέπει να καλυφθεί από τους κατόχους ή τον παραγωγό των αποβλήτων πρέπει να αντιπροσωπεύει τις πλήρεις εξωτερικότητες της διάθεσης ή της ανάκτησης των αποβλήτων αυτών. Με άλλα λόγια πρέπει να αντιπροσωπεύει το πραγματικό κόστος με το οποίο επιβαρύνει το περιβάλλον η παραγωγή και διαχείριση των αποβλήτων αυτών. |

Το άρθρο 10 σχετικά με το δίκτυο των εγκαταστάσεων διάθεσης παραμένει ουσιαστικά αμετάβλητο. |

Το Κεφάλαιο ΙΙΙ περιλαμβάνει μηχανισμό που παρέχει την δυνατότητα αποσαφήνισης του πότε ορισμένα απόβλητα παύουν να είναι απόβλητα με τον καθορισμό κριτηρίων μέσω διαδικασίας επιτροπολογίας για τις κατηγορίες εκείνες αποβλήτων που ικανοποιούν τις δοκιμές που καθορίζονται στο άρθρο 11. |

Τα άρθρα 12 ως 15 σχετικά με τα επικίνδυνα απόβλητα ενσωματώνονται από την οδηγία για τα επικίνδυνα απόβλητα στην παρούσα αναθεωρημένη οδηγία-πλαίσιο. Ο ορισμός των επικίνδυνων αποβλήτων αναθεωρείται για να αποσαφηνιστεί η έννοια των οικιακών αποβλήτων και η εξαίρεσή τους από τον ορισμό. |

Το άρθρο 16 σχετικά με τον διαχωρισμό των επικίνδυνων αποβλήτων ενσωματώνονται από την οδηγία για τα επικίνδυνα απόβλητα στην παρούσα αναθεωρημένη οδηγία-πλαίσιο. Η παρέκκλιση σχετικά με την απαγόρευση ανάμιξης διατηρείται αλλά υποβάλλεται στην απαίτηση συμμόρφωσης με τις βέλτιστες διαθέσιμες πρακτικές. Η αναφορά στην «ασφάλεια» απαλείφεται, αφού πρόκειται τώρα για όρο που χρησιμοποιείται στην νομοθεσία περί αποβλήτων και δεν συνάδει με την εστίαση στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. |

Το άρθρο 17 σχετικά με την επισήμανση των επικίνδυνων αποβλήτων ενσωματώνεται από την οδηγία για τα επικίνδυνα απόβλητα στην παρούσα αναθεωρημένη οδηγία-πλαίσιο. |

Το άρθρο 18 για τα χρησιμοποιημένα ορυκτέλαια μεταφέρει την υποχρέωση ξεχωριστής συλλογής τέτοιων απόβλητων ορυκτελαίων από την οδηγία για τα χρησιμοποιημένα ορυκτέλαια. |

Το άρθρο 19 αποτελεί συνδυασμό δύο προηγούμενων άρθρων σχετικά με τις άδειες ανάκτησης και διάθεσης αλλά κατά τα άλλα παραμένει αμετάβλητο. |

Στο άρθρο 20 προσδιορίζεται ότι οργανισμός ή εταιρεία που κατέχει άδεια ΟΠΕΡ δεν απαιτείται να λάβει πρόσθετη άδεια με βάση την οδηγία πλαίσιο για τα απόβλητα. |

Με το άρθρο 21 επιτρέπεται στην Επιτροπή να καθορίσει ελάχιστα πρότυπα για τις άδειες μέσω επιτροπολογίας, στις περιπτώσεις που κάτι τέτοιο κριθεί αναγκαίο. |

Στα άρθρα 22 ως 24 καθορίζονται οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες είναι δυνατή η χορήγηση εξαιρέσεων αδειοδότησης για απόβλητα και επικίνδυνα απόβλητα. |

Το άρθρο 25 ενισχύει τις απαιτήσεις που ισχύουν για συλλέκτες, μεταφορείς, εργολάβους και μεσίτες. Εισάγει διαδικασία που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την θέσπιση ελάχιστων προτύπων στον τομέα αυτόν. |

Το άρθρο 26 για τα σχέδια διαχείρισης αποβλήτων αναδιατυπώθηκε έτσι ώστε να γίνει σαφέστερο τι πρέπει να περιλαμβάνεται στο σχέδιο διαχείρισης αποβλήτων. Προσδιορίζει επίσης ότι κατά την κατάρτιση των εν λόγω σχεδίων πρέπει να υιοθετείται η έννοια του κύκλου ζωής. |

Τα άρθρα 29 ως 31 θεσπίζουν ειδικές διατάξεις για την πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων με τις οποίες απαιτείται από τα κράτη μέλη να καταρτίσουν προγράμματα πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων και να καθορίσουν τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες πρέπει να συνταχθούν τα εν λόγω προγράμματα. |

Το άρθρο 32 σχετικά με τις επιθεωρήσεις ενισχύεται με ειδική απαίτηση να καλύπτεται η προέλευση και ο προορισμός των συλλεγόμενων και μεταφερόμενων αποβλήτων. |

Το άρθρο 34 περιλαμβάνει τώρα ρήτρα αναθεώρησης καθώς και τα προηγούμενα μέτρα όσον αφορά την υποβολή εκθέσεων. |

Τα υπόλοιπα άρθρα παραμένουν ουσιαστικά αμετάβλητα. |

2005/0281 (COD)

Πρόταση για

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για τα απόβλητα

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 175 παράγραφος 1,

την πρόταση της Επιτροπής[1],

τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής[2],

τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών[3],

Αποφασίζοντας με τη διαδικασία του άρθρου 251 της Συνθήκης,[4]

Εκτιμώντας τα ακόλουθα :

(1) Η οδηγία 75/442/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 15ης Ιουλίου 1975 περί των στερεών αποβλήτων[5] καθορίζει το νομικό πλαίσιο για τον χειρισμό των αποβλήτων στην κοινότητα. Η οδηγία ορίζει βασικές έννοιες όπως τι είναι απόβλητο, ανάκτηση και διάθεση και θεσπίζει τις ουσιαστικές απαιτήσεις για την διαχείριση των αποβλήτων, ιδίως την υποχρέωση οι διαδικασίες διαχείρισης των αποβλήτων και οι επιχειρήσεις να έχουν άδεια ή να είναι καταχωρημένοι, την υποχρέωση των κρατών μελών να καταρτίζουν σχέδια διαχείρισης αποβλήτων και βασικές αρχές όπως η υποχρέωση διαχείρισης των αποβλήτων κατά τρόπο που να μην έχει αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, και την αρχή της υποχρέωσης των παραγωγών αποβλήτων να καταβάλλουν το κόστος της επεξεργασίας τους.

(2) Η απόφαση αριθ. 1600/2002/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουλίου 2002, για τη θέσπιση του έκτου κοινοτικού προγράμματος δράσης για το περιβάλλον[6], προβλέπει την θέσπιση ή την αναθεώρηση νομοθεσίας για τα απόβλητα, συμπεριλαμβανομένων εκτός των άλλων της αποσαφήνισης της διαφοράς μεταξύ απόβλητου και μη απόβλητου και της θέσπισης επαρκών κριτηρίων για την περαιτέρω βελτίωση των παραρτημάτων ΙΙΑ και ΙΙΒ της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ.

(3) Στην ανακοίνωση της Επιτροπής της 27ης Μαΐου 2003 με τίτλο «Προς μία θεματική στρατηγική για την πρόληψη και την ανακύκλωση των αποβλήτων», υπογραμμίστηκε η ανάγκη αξιολόγησης των υφιστάμενων ορισμών για την ανάκτηση και τη διάθεση, καθώς και η ανάγκη για γενικά εφαρμόσιμο ορισμό της ανακύκλωσης και για μια συζήτηση σχετικά με τον ορισμό των αποβλήτων.

(4) Στο ψήφισμά του της 20ης Απριλίου 2004 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κάλεσε την Επιτροπή να μελετήσει την επέκταση στο σύνολο του τομέα των αποβλήτων της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου της 24ης Σεπτεμβρίου 1996 σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης[7],. Ζήτησε επίσης από την Επιτροπή, να κάνει σαφή διαχωρισμό μεταξύ ανάκτησης και διάθεσης και να αποσαφηνίσει τη διαφορά μεταξύ αποβλήτων και μη αποβλήτων.

(5) Στα συμπεράσματά του της 1ης Ιουλίου 2004 το Συμβούλιο κάλεσε την Επιτροπή να υποβάλλει πρόταση αναθεώρησης ορισμένων πλευρών της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ για να αποσαφηνιστεί η διαφορά μεταξύ αποβλήτων και μη αποβλήτων, καθώς και η διαφορά μεταξύ ανάκτησης και διάθεσης.

(6) Η αναθεώρηση της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ είναι συνεπώς απαραίτητη για να αποσαφηνιστούν βασικές έννοιες όπως οι ορισμοί των αποβλήτων, της ανάκτησης και της διάθεσης, να ενισχυθούν τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων, να εισαχθεί μια προσέγγιση που να λαμβάνει υπόψη ολόκληρο τον κύκλο ζωής των προϊόντων και υλικών και όχι μόνον τη φάση των αποβλήτων, και να εστιαστεί η προσοχή στον περιορισμό των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της παραγωγής και της διαχείρισης των αποβλήτων, με συνέπεια να ενισχυθεί η οικονομική αξία των αποβλήτων. Για λόγους σαφήνειας και εξορθολογισμού η οδηγία 75/442/ΕΟΚ πρέπει να αντικατασταθεί.

(7) Δεδομένου ότι οι περισσότερες διαδικασίες διαχείρισης αποβλήτων καλύπτονται σήμερα από κοινοτική νομοθεσία στον τομέα του περιβάλλοντος, έχει σημασία η παρούσα οδηγία να προσαρμοστεί στην προσέγγιση αυτή. Δίδοντας έμφαση στους περιβαλλοντικούς στόχους που καθορίζονται στο άρθρο 174 της Συνθήκης θα εξασφαλίσει μεγαλύτερη εστίαση στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της παραγωγής και της διαχείρισης αποβλήτων καθ’ όλο τον κύκλο ζωής των πόρων. Κατά συνέπεια η νομική βάση της παρούσας οδηγίας πρέπει να είναι το άρθρο 175.

(8) Τα οικονομικά μέσα, όταν είναι αποτελεσματικά από πλευράς κόστους, έχουν αποδειχτεί και πρέπει να είναι αποτελεσματικά για να επιτευχθούν οι στόχοι τόσο της πρόληψης της δημιουργίας όσο και της διαχείρισης των αποβλήτων. Τα απόβλητα έχουν αξία ως πόρος και η περαιτέρω εφαρμογή οικονομικών μέσων θα μεγιστοποιήσει το περιβαλλοντικό όφελος. Κατά συνέπεια η χρήση τους στο κατάλληλο επίπεδο πρέπει να ενθαρρυνθεί στο πλαίσιο της παρούσας οδηγίας.

(9) Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1774/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου καθορίζει υγειονομικούς κανόνες σχετικά με τα ζωικά υποπροϊόντα που δεν προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο [8] . Καθορίζει μεταξύ άλλων αναλογικούς ελέγχους όσον αφορά την επεξεργασία και διάθεση όλων των αποβλήτων ζωικής προέλευσης, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται ότι δεν θέτουν κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία και την υγεία των ζώων. Κατά συνέπεια απαιτείται η αποσαφήνιση της σχέσης με τον εν λόγω κανονισμό, να αποφευχθεί η επανάληψη των διατάξεων με την εξαίρεση των ζωικών υποπροϊόντων για τις περιπτώσεις κατά τις οποίες προορίζονται για χρήσεις που δεν θεωρούνται ως εργασίες οι οποίες σχετίζονται με τα απόβλητα.

(10) Με βάση τις εμπειρίες που αποκτήθηκαν από την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1774/2002, ενδείκνυται να αποσαφηνιστεί το πεδίο εφαρμογής της νομοθεσίας για τα απόβλητα και των διατάξεων για τα επικίνδυνα απόβλητα όσον αφορά τα ζωικά υποπροϊόντα που υπάγονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1774/2002. Στις περιπτώσεις που τα ζωικά υποπροϊόντα αποτελούν πιθανούς κινδύνους για την υγεία η ενδεδειγμένη νομοθεσία για την αντιμετώπιση των εν λόγω κινδύνων είναι ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1774/2002 και οι αλληλοεπικαλύψεις με την νομοθεσία περί αποβλήτων πρέπει να αποφεύγονται.

(11) Πρέπει να προστεθεί ορισμός για την επαναχρησιμοποίηση έτσι ώστε για να αποσαφηνιστεί το πεδίο εφαρμογής της εν λόγω εργασίας στο πλαίσιο της γενικής επεξεργασίας των αποβλήτων και ο ρόλος της επαναχρησιμοποίησης των υλικών ή των προϊόντων που εντάσσονται στο πεδίο εφαρμογής του ορισμού των αποβλήτων. Ο ορισμός της επαναχρησιμοποίησης δεν πρέπει να καλύπτει την επαναχρησιμοποίηση προϊόντων που δεν καθίστανται κατ' αρχάς απόβλητα και πρέπει κατά συνέπεια να σχετίζεται μόνον με δραστηριότητες που οδηγούν σε επαναχρησιμοποίηση προϊόντων ή εξαρτημάτων τα οποία έχουν καταστεί απόβλητα.

(12) Στην οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα πρέπει να προστεθεί ορισμός της ανακύκλωσης έτσι ώστε να αποσαφηνιστεί το πεδίο εφαρμογής της εν λόγω έννοιας.

(13) Οι ορισμοί της ανάκτησης και της διάθεσης πρέπει να τροποποιηθούν έτσι ώστε να εξασφαλιστεί σαφέστερη διαφορά μεταξύ των δύο εννοιών, με βάση την πραγματική διαφορά στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, και ιδιαίτερα το κατά πόσον η δραστηριότητα οδηγεί στην υποκατάσταση φυσικών πόρων στην οικονομία. Επιπλέον απαιτείται η προσθήκη διορθωτικού μηχανισμού για την αποσαφήνιση περιπτώσεων στις οποίες η διαφορά αυτή είναι δύσκολο να εφαρμοστεί στην πράξη ή όπου ο χαρακτηρισμός της δραστηριότητας ως ανάκτηση δεν αντιστοιχεί στις πραγματικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις της δραστηριότητας.

(14) Για να αποσαφηνιστούν ορισμένες πλευρές του ορισμού των αποβλήτων, απαιτείται να προσδιοριστεί πότε ορισμένα απόβλητα θεωρείται ότι παύουν να είναι απόβλητα και μετατρέπονται σε δευτερεύοντα υλικά ή ουσίες, ανάλογα με την κατηγορία. Η πρόβλεψη μηχανισμού με βάση τον οποίο η επαναταξινόμηση υπόκειται σε κριτήρια που εξασφαλίζουν υψηλό επίπεδο περιβαλλοντικής προστασίας πρέπει να διασφαλίσει περιβαλλοντικό και οικονομικό όφελος.

(15) Ενδείκνυται ο καταμερισμός του κόστους με τρόπο τέτοιο που να αντιπροσωπεύει το πραγματικό κόστος που έχει για το περιβάλλον η παραγωγή και διαχείριση των αντίστοιχων αποβλήτων.

(16) Για να μπορέσει η κοινότητα ως σύνολο να γίνει αυτάρκης όσον αφορά την διάθεση των αποβλήτων και για να μπορέσουν τα κράτη μέλη να κινηθούν προς τον στόχο αυτό μεμονωμένα, απαιτείται να προβλεφθεί δίκτυο συνεργασίας όσον αφορά τις εγκαταστάσεις διάθεσης, λαμβανομένων υπόψη γεωγραφικών παραγόντων και της ανάγκης για εξειδικευμένες εγκαταστάσεις για ορισμένους τύπους αποβλήτων.

(17) Απαιτείται να προσδιοριστεί περαιτέρω το πεδίο εφαρμογής και το περιεχόμενο της υποχρέωσης για σχεδιασμό της διάθεσης αποβλήτων, ιδίως όσον αφορά την κάλυψη παλαιών μολυσμένων τοποθεσιών και την χρήση οικονομικών μέσων, και να ενσωματωθεί στην διαδικασία κατάρτισης και αναθεώρησης των εν λόγω σχεδίων η ανάγκη να λαμβάνονται υπόψη οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις καθ’ όλο τον κύκλο ζωής των προϊόντων και των υλικών. Πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη, όπου απαιτείται, οι απαιτήσεις σχεδιασμού διαχείρισης αποβλήτων που καθορίζονται στο άρθρο 14 της οδηγίας 94/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ης Δεκεμβρίου 1994 για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας[9], και της στρατηγικής για την μείωση των βιοαποδομήσιμων αστικών αποβλήτων που προορίζονται για χώρους υγειονομικής ταφής, η οποία αναφέρεται στο άρθρο 5 της οδηγίας 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου της 26ης Απριλίου 1999 περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων[10].

(18) Για να βελτιωθεί ο τρόπος με τον οποίο προωθούνται οι δράσεις πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων στα κράτη μέλη και για να διευκολυνθεί η κυκλοφορία των βέλτιστων πρακτικών στον τομέα αυτό, απαιτείται να ενισχυθούν οι διατάξεις σχετικά με την πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων και να εισαχθεί απαίτηση όπως τα κράτη μέλη καταρτίσουν προγράμματα πρόληψης δημιουργίας αποβλήτων επικεντρωμένα στις ζωτικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις και λαμβάνοντας υπόψη ολόκληρο τον κύκλο ζωής. Οι στόχοι και τα μέτρα αυτά πρέπει να αποβλέπουν στην κατάργηση της σχέσης μεταξύ οικονομικής ανάπτυξης και των περιβαλλοντικών επιπτώσεων που συνδέονται με την παραγωγή αποβλήτων. Οι εμπλεκόμενοι φορείς καθώς και το ευρύ κοινό πρέπει να έχουν την ευκαιρία συμμετοχής στην κατάρτιση των προγραμμάτων και πρέπει να έχουν πρόσβαση σε αυτά μετά την κατάρτισή τους, σύμφωνα με την οδηγία 2003/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου[11].

(19) Ορισμένες διατάξεις σχετικά με την διαχείριση των αποβλήτων που περιλαμβάνονται στην οδηγία 91/689/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 1991 για τα επικίνδυνα απόβλητα[12] πρέπει να τροποποιηθούν έτσι ώστε να καταργηθούν παρωχημένα σημεία και να βελτιωθεί η σαφήνεια του κειμένου. Για να εξασφαλιστεί η απλοποίηση της κοινοτικής νομοθεσίας οι εν λόγω διατάξεις πρέπει να ενσωματωθούν στην παρούσα οδηγία. Για να αποσαφηνιστεί η λειτουργία της απαγόρευσης ανάμειξης και να προστατευθεί το περιβάλλον και η ανθρώπινη υγεία, οι εξαιρέσεις της απαγόρευσης ανάμιξης που καθορίζονται στην οδηγία 91/689/ΕΟΚ πρέπει να περιοριστούν στις περιπτώσεις όπου η εν λόγω ανάμιξη αντιπροσωπεύει τις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές όπως ορίζεται στην οδηγία 96/61/ΕΚ. Επομένως, η οδηγία 91/689/ΕΟΚ πρέπει να καταργηθεί.

(20) Δεδομένου ότι η προτεραιότητα που αποδίδεται στην αναγέννηση με βάση την οδηγία 75/439/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 16ης Ιουνίου 1975 περί διαθέσεως των χρησιμοποιημένων ορυκτελαίων[13] δεν αντιπροσωπεύει πλέον σαφές περιβαλλοντικό όφελος, η εν λόγω οδηγία πρέπει να καταργηθεί. Ωστόσο, δεδομένου ότι η ξεχωριστή συλλογή των απόβλητων ορυκτελαίων παραμένει ζωτικής σημασία για την ορθή τους διαχείριση και την πρόληψη της ζημίας που προκαλεί στο περιβάλλον η ακατάλληλη διάθεση τους, η υποχρέωση συλλογής για απόβλητα ορυκτέλαια πρέπει να ενσωματωθεί στην παρούσα οδηγία. Επομένως, η οδηγία 75/439/ΕΟΚ πρέπει να καταργηθεί.

(21) Τα μέτρα για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας πρέπει να εκδοθούν σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή[14].

(22) Δεδομένου ότι οι στόχοι της παρούσας οδηγίας όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος και την εξασφάλιση της ορθής λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς είναι αδύνατον να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη και δύνανται, συνεπώς, λόγω των διαστάσεων ή των αποτελεσμάτων της προβλεπόμενης δράσης, να επιτευχθούν καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η κοινότητα μπορεί να θεσπίσει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως εκτίθεται στο άρθρο 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως αυτή διατυπώνεται στο εν λόγω άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των στόχων αυτών,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Κεφάλαιο ΙΑντικείμενο, πεδίο εφαρμογής και ορισμοί

Άρθρο 1 Αντικείμενο

Η παρούσα οδηγία ορίζει μέτρα που έχουν στόχο τη μείωση των συνολικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την παραγωγή και διαχείριση αποβλήτων στο πλαίσιο της χρήσης των πόρων.

Για τον ίδιο λόγο, προβλέπει επίσης κατά πόσον τα κράτη μέλη οφείλουν να λάβουν μέτρα, κατά προτεραιότητα, για την πρόληψη ή την μείωση της παραγωγής αποβλήτων και της βλαπτικότητάς τους και κατά δεύτερον για την ανάκτηση των αποβλήτων μέσω επαναχρησιμοποίησης, ανακύκλωσης και άλλων μέτρων ανάκτησης.

Άρθρο 2 Πεδίο εφαρμογής

Η παρούσα οδηγία δεν καλύπτει αέρια απόβλητα τα οποία εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα.

1. Δεν καλύπτει τις ακόλουθες κατηγορίες αποβλήτων, όσον αφορά συγκεκριμένα ζητήματα αυτών των κατηγοριών που καλύπτονται ήδη από άλλες πράξεις της κοινοτικής νομοθεσίας.

α) ραδιενεργά απόβλητα·

β) απόβλητα που προκύπτουν από εργασίες έρευνας, εξαγωγής, επεξεργασίας και εναποθηκεύσεως ορυκτών πόρων και από τις εργασίες εκμετάλλευσης λατομείων·

γ) περιττώματα και άλλες φυσικές και μη επικίνδυνες ουσίες που χρησιμοποιούνται στα πλαίσια γεωργικών εκμεταλλεύσεων·

δ) τα υγρά απόβλητα εκτός από τα απόβλητα σε υγρή κατάσταση·

ε) αποχαρακτηρισμένα εκρηκτικά·

στ) μολυσμένο έδαφος το οποίο δεν έχει ακόμα ανασκαφεί.

2. Δεν καλύπτει πτώματα ζώων ή ζωικά υποπροϊόντα που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1774/2002 με την επιφύλαξη εφαρμογής της παρούσας οδηγίας στην επεξεργασία βιολογικών αποβλήτων που περιέχουν ζωικά υποπροϊόντα.

3. Δεν καλύπτει περιττώματα, άχυρα και άλλες φυσικές ακίνδυνες ουσίες που προέρχονται από την αγροτική παραγωγή οι οποίες χρησιμοποιούνται σε γεωργικές εκμεταλλεύσεις ή για την παραγωγή ενέργειας από βιομάζα με την χρήση διαδικασιών ή μεθόδων που δεν επιβαρύνουν το περιβάλλον και δεν θέτουν σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία.

4. ως «πτώματα ζώων» τα οποία αναφέρονται στην παράγραφο 2 νοούνται ζώα τα οποία αποθνήσκουν εκτός των σφαγείων, συμπεριλαμβανομένων ζώων που θανατώνονται για την εξάλειψη επιζωοτίας, στο πλαίσιο γεωργικών ή κτηνοτροφικών πρακτικών.

Άρθρο 3 Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

α) ως «απόβλητο» νοείται κάθε ουσία ή αντικείμενο το οποίο ο κάτοχός του απορρίπτει ή προτίθεται ή υποχρεούται να απορρίψει·

β) ως «παραγωγός» νοείται κάθε πρόσωπο του οποίου οι δραστηριότητες παράγουν απόβλητα ή κάθε πρόσωπο που έχει πραγματοποιήσει εργασίες προεπεξεργασίας, ανάμειξης ή άλλες οι οποίες οδηγούν σε μεταβολή της φύσης ή της σύνθεσης των αποβλήτων αυτών·

γ) ως «κάτοχος» νοείται ο παραγωγός των αποβλήτων ή το φυσικό ή νομικό πρόσωπο στην κατοχή του οποίου ευρίσκονται τα απόβλητα·

δ) ως «διαχείριση» νοείται η συλλογή, μεταφορά, ανάκτηση και διάθεση των αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένης της εποπτείας των εργασιών αυτών, καθώς και της επίβλεψης των χώρων απόρριψης·

ε) ως «συλλογή» νοείται η συγκέντρωση των αποβλήτων προς τον σκοπό της μεταφοράς τους σε εγκατάσταση επεξεργασίας αποβλήτων·

στ) ως «επαναχρησιμοποίηση» νοείται κάθε εργασία ανάκτησης με την οποία προϊόντα ή εξαρτήματα που έχουν μετατραπεί σε απόβλητα χρησιμοποιούνται εκ νέου για τον ίδιο σκοπό για τον οποίο σχεδιάστηκαν·

ζ) ως «ανακύκλωση» νοείται η ανάκτηση αποβλήτων για την χρήση σε προϊόντα, υλικά ή ουσίες για τον ίδιο με τον αρχικό ή για άλλον σκοπό. Δεν περιλαμβάνει την ανάκτηση ενέργειας·

η) ως «απόβλητα ορυκτέλαια» νοούνται όλα τα λιπαντικά ή βιομηχανικά ορυκτέλαια που έχουν καταστεί ακατάλληλα να χρησιμοποιηθούν για τους σκοπούς για τους οποίους προορίζονταν αρχικά και ιδίως χρησιμοποιημένα έλαια κινητήρων εσωτερικής καύσης, έλαια κιβωτίου ταχυτήτων, λιπαντικά ορυκτέλαια, έλαια για στροβίλους και υδραυλικά έλαια·

θ) ως «επεξεργασία» νοείται η ανάκτηση ή η διάθεση.

Άρθρο 4 Κατάλογος αποβλήτων

Η Επιτροπή καταρτίζει κατάλογο αποβλήτων σύμφωνα με την διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 36 παράγραφος 2.

Ο κατάλογος περιλαμβάνει απόβλητα που πρέπει να θεωρούνται ως επικίνδυνα σύμφωνα με τα άρθρα 12 ως 15, λαμβανομένων υπόψη της προέλευσης και της σύστασής τους και, όπου απαιτείται, τις οριακές τιμές συγκέντρωσης.

Κεφάλαιο IIΑνάκτηση και διάθεση

Μέρος 1Γενικές Διατάξεις

Άρθρο 5 Ανάκτηση

1. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα για να εξασφαλίσουν πως όλα τα απόβλητα υπόκεινται σε διεργασίες οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα τα απόβλητα να εξυπηρετούν κάποιο χρήσιμο σκοπό, αντικαθιστώντας, στο εργοστάσιο ή στην ευρύτερη οικονομία, άλλους πόρους που θα χρησιμοποιούνταν για να καλύψουν την εν λόγω λειτουργία, ή να προετοιμαστούν για κάποια τέτοια χρήση, και που στο εξής καλούνται «εργασίες ανάκτησης». Θεωρούν ως εργασίες ανάκτησης τουλάχιστον εκείνες που περιλαμβάνονται στο παράρτημα ΙΙ.

2. Η Επιτροπή είναι δυνατόν, σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 36 παράγραφος 2, να εκδώσει μέτρα εφαρμογής για να καθορίσει κριτήρια απόδοσης, με βάση τα οποία οι εργασίες που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ μπορούν να θεωρηθούν ότι έχουν εξυπηρετήσει κάποιο χρήσιμο σκοπό, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην παράγραφο 1.

Άρθρο 6 Διάθεση

1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι στις περιπτώσεις που είναι αδύνατη η ανάκτηση σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1, όλα τα απόβλητα υπόκεινται σε εργασίες διάθεσης.

Απαγορεύουν την εγκατάλειψη, απόρριψη ή ανεξέλεγκτη διάθεση των αποβλήτων.

2. Τα κράτη μέλη θεωρούν ως εργασίες διάθεσης τουλάχιστον τις εργασίες που περιλαμβάνονται στο παράρτημα Ι, ακόμη και στην περίπτωση που η εργασία έχει ως δευτερογενή συνέπεια την ανάκτηση υλικών ή ενέργειας.

3. Στις περιπτώσεις στις οποίες, παρά την υποκατάσταση υλικών που πραγματοποιείται, τα αποτελέσματα της διεργασίας δείχνουν ότι, για τους σκοπούς του άρθρου 1, η διεργασία έχει χαμηλές μόνον δυνατότητες, η Επιτροπή μπορεί, σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 36 παράγραφος 2, να εκδώσει μέτρα εφαρμογής με τα οποία να προσθέσει την συγκεκριμένη διεργασία στον κατάλογο του παραρτήματος Ι.

Άρθρο 7 Όροι

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι η ανάκτηση ή η διάθεση των αποβλήτων πραγματοποιείται ως εξής:

α) χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η ανθρώπινη υγεία·

β) χωρίς την χρήση διεργασιών ή μεθόδων που είναι δυνατόν να βλάψουν το περιβάλλον·

γ) χωρίς να δημιουργείται κίνδυνος για το νερό, τον αέρα, το έδαφος, την χλωρίδα και την πανίδα·

δ) χωρίς να προκαλείται όχληση από θόρυβο ή οσμές·

ε) χωρίς δυσμενείς επιπτώσεις στο τοπίο ή σε τοποθεσίες ιδιαίτερου ενδιαφέροντος.

Άρθρο 8 Αρμοδιότητα

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι όλοι οι κάτοχοι αποβλήτων πραγματοποιούν οι ίδιοι την ανάκτηση ή τη διάθεση των αποβλήτων τους ή αναθέτουν τη διαχείριση της εν λόγω ανάκτησης ή διάθεσης σε οργανισμό ή επιχείρηση που εκτελεί εργασίες επεξεργασίας αποβλήτων ή μέσω διευθέτησης από δημόσιο ή ιδιωτικό οργανισμό συλλογής αποβλήτων.

Μέρος 2 Δαπάνες και δίκτυα

Άρθρο 9 Δαπάνες

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι δαπάνες που συνδέονται με την ανάκτηση ή διάθεση των αποβλήτων, κατανέμονται ανάλογα με την περίπτωση, ανάμεσα στον κάτοχο, τους προηγούμενους κατόχους και τον παραγωγό.

Άρθρο 10 Δίκτυο εγκαταστάσεων διάθεσης

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα, σε συνεργασία με άλλα κράτη μέλη όπου αυτό είναι απαραίτητο ή σκόπιμο, για να δημιουργήσουν ενοποιημένο και επαρκές δίκτυο των εγκαταστάσεων διάθεσης, λαμβάνοντας υπόψη τις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές κατά την έννοια του άρθρου 2 παράγραφος 11 της οδηγίας 96/61/ΕΚ, που στο εξής αναφέρονται ως οι «βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές».

Το δίκτυο διαμορφώνεται έτσι ώστε να επιτρέπει στην Κοινότητα ως σύνολο να καταστεί αυτάρκης στον τομέα της διάθεσης των αποβλήτων και στα κράτη μέλη να τείνουν χωριστά προς το στόχο αυτό, λαμβανομένων υπόψη των γεωγραφικών συνθηκών ή της ανάγκης για ειδικές εγκαταστάσεις για ορισμένες κατηγορίες αποβλήτων.

Το δίκτυο επιτρέπει τη διάθεση των αποβλήτων σε μία από τις πλησιέστερες κατάλληλες εγκαταστάσεις, με χρησιμοποίηση των καταλληλότερων μεθόδων και τεχνολογιών έτσι ώστε να εξασφαλίζεται υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας.

Κεφάλαιο ΙΙΙΑποχαρακτηρισμός αποβλήτων

Άρθρο 11 Δευτερογενή προϊόντα, υλικά και ουσίες

1. Με στόχο τον καθορισμό του κατά πόσο ενδείκνυται να χαρακτηριστούν ορισμένα απόβλητα ότι έχουν πάψει να είναι απόβλητα, μετά την ολοκλήρωση των εργασιών επαναχρησιμοποίησης, ανακύκλωσης ή ανάκτησης, και να επαναταξινομηθούν τα απόβλητα ως δευτερογενή προϊόντα, υλικά ή ουσίες, η Επιτροπή αξιολογεί κατά πόσο εκπληρούνται οι παρακάτω προϋποθέσεις:

α) η επαναταξινόμηση δεν πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα γενικά αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις,

β) υφίσταται αγορά για τέτοια δευτερογενή προϊόντα, υλικά ή ουσίες.

2. Με βάση την αξιολόγησή της σύμφωνα με την παράγραφο 1, η Επιτροπή, ακολουθώντας τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 36 παράγραφος 2, εκδίδει μέτρα εφαρμογής σχετικά με συγκεκριμένη κατηγορία αποβλήτων προϊόντων, υλικών ή ουσιών, προσδιορίζοντας τα περιβαλλοντικά και ποιοτικά κριτήρια που πρέπει να πληρούνται για να θεωρείται ότι τα απόβλητα έχουν μετατραπεί σε δευτερογενή προϊόντα, υλικά ή ουσίες.

3. Τα κριτήρια που καθορίζονται με βάση την παράγραφο 2 εξασφαλίζουν ότι τα προκύπτοντα δευτερογενή προϊόντα, υλικά ή ουσίες ικανοποιούν τις αναγκαίες προϋποθέσεις για να διατεθούν στην αγορά.

Τα κριτήρια λαμβάνουν υπόψη τυχόν κινδύνους περιβαλλοντικής επιβλαβούς χρήσης ή μεταφοράς του δευτερογενούς υλικού ή ουσίας και το επίπεδό τους εγγυάται υψηλό επίπεδο προστασίας της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος.

Κεφάλαιο IV Επικίνδυνα απόβλητα

Μέρος 1Ταξινόμηση και κατάλογος

Άρθρο 12 Ταξινόμηση

Θεωρούνται ως επικίνδυνα τα απόβλητα που εμφανίζουν μια ή περισσότερες από τις ιδιότητες οι οποίες αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙΙ.

Τα επικίνδυνα απόβλητα που παράγονται από τα νοικοκυριά δεν θεωρούνται ως επικίνδυνα μέχρι τη συλλογή τους από επιχείρηση που εκτελεί εργασίες επεξεργασίας αποβλήτων ή από ιδιωτικό ή δημόσιο οργανισμό συλλογής αποβλήτων.

Τα ζωικά υποπροϊόντα και τα προϊόντα που προέρχονται από αυτά, και τα οποία καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1774/2002 δεν υπόκεινται σε εκείνες τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας οι οποίες ισχύουν για τα επικίνδυνα απόβλητα εκτός και αν έχουν αναμιχθεί με επικίνδυνα απόβλητα.

Άρθρο 13 Κατάλογος

Η Επιτροπή καταρτίζει, σύμφωνα με την διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 36 παράγραφος 2, κατάλογο των επικίνδυνων αποβλήτων, ο οποίος στη συνέχεια αναφέρεται ως ο «κατάλογος».

Ο κατάλογος λαμβάνει υπόψη την προέλευση και σύνθεση των αποβλήτων καθώς και, όπου απαιτείται, τις οριακές τιμές συγκέντρωσης.

Άρθρο 14 Επικίνδυνα απόβλητα εκτός καταλόγου

1. Τα κράτη μέλη μπορούν να χειριστούν κάποια απόβλητα ως επικίνδυνα στην περίπτωση που αυτά, παρόλο που δεν περιλαμβάνονται στον κατάλογο των αποβλήτων ο οποίος αναφέρεται στο άρθρο 4 και ο οποίος στο εξής αναφέρεται ως «ο κατάλογος», εμφανίζουν μία ή περισσότερες από τις ιδιότητες που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙΙ.

Το κράτος μέλος κοινοποιεί τις ενδεχόμενες τέτοιες περιπτώσεις στην Επιτροπή στο πλαίσιο της έκθεσης που προβλέπεται στο άρθρο 34 παράγραφος 1 και παρέχει στην Επιτροπή όλες τις σχετικές πληροφορίες.

2. Η Επιτροπή με βάση τις παραληφθείσες κοινοποιήσεις, αναθεωρεί τον κατάλογο αποφασίζοντας την προσαρμογή του, σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 36 παράγραφος 2.

Άρθρο 15 Μη επικίνδυνα απόβλητα του καταλόγου

1. Σε περίπτωση που κάποιο κράτος μέλος έχει στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι συγκεκριμένο απόβλητο το οποίο περιλαμβάνεται στον κατάλογο ως επικίνδυνο δεν εμφανίζει καμιά από τις ιδιότητες που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙΙ, μπορεί να διαχειριστεί το εν λόγω απόβλητο ως μη επικίνδυνο απόβλητο.

Το κράτος μέλος κοινοποιεί τυχόν τέτοιες περιπτώσεις στην Επιτροπή στο πλαίσιο της έκθεσης που προβλέπεται στο άρθρο 34 παράγραφος 1 και παρέχει στην Επιτροπή όλα τα σχετικά στοιχεία.

2. Η Επιτροπή με βάση τις παραληφθείσες κοινοποιήσεις, αναθεωρεί τον κατάλογο αποφασίζοντας την προσαρμογή του, σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 36 παράγραφος 2.

Μέρος 2Ειδικές απαιτησεισ

Άρθρο 16 Διαχωρισμός

1. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι ικανοποιούνται οι παρακάτω προϋποθέσεις στις περιπτώσεις ανάμιξης επικίνδυνων αποβλήτων, είτε με άλλα επικίνδυνα απόβλητα με διαφορετικές ιδιότητες είτε με άλλα απόβλητα, ουσίες ή υλικά.

α) η διαδικασία ανάμιξης πραγματοποιείται σε οργανισμό ή εταιρεία που έχει λάβει άδεια σύμφωνα με το άρθρο 19·

β) εφαρμόζονται οι όροι που καθορίζονται στο άρθρο 7·

γ) οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της διαχείρισης των αποβλήτων δεν καθίστανται δυσμενέστερες·

δ) οι σχετικές εργασίες ακολουθούν τις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές.

2. Με βάση τα κριτήρια τεχνικής και οικονομικής σκοπιμότητας που θα καθορίσουν τα κράτη μέλη, στην περίπτωση που τα επικίνδυνα απόβλητα έχουν αναμιχθεί κατά τρόπο αντίθετο με τα προβλεπόμενα στην παράγραφο 1, με άλλα επικίνδυνα απόβλητα τα οποία έχουν διαφορετικές ιδιότητες ή με άλλα απόβλητα, ουσίες ή υλικά, πραγματοποιείται διαχωρισμός, όπου απαιτείται, για να εξασφαλιστεί συμμόρφωση προς το άρθρο 7.

Άρθρο 17 Επισήμανση

1. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι κατά τη συλλογή, τη μεταφορά και την προσωρινή αποθήκευση, τα επικίνδυνα απόβλητα συσκευάζονται και επισημαίνονται σύμφωνα με τα ισχύοντα διεθνή και κοινοτικά πρότυπα.

2. Κάθε φορά που τα επικίνδυνα απόβλητα μεταβιβάζονται, συνοδεύονται από έγγραφο παρακολούθησης όπως αναφέρεται στον κανονισμό (ΕΚ) 259/93 του Συμβουλίου.

Άρθρο 18 Απόβλητα ορυκτέλαια

Χωρίς να θίγονται οι υποχρεώσεις που σχετίζονται με την διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων και οι οποίες καθορίζονται στα άρθρα 16 και 17, τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι η συγκέντρωση και διαχείριση των απόβλητων ορυκτελαίων πραγματοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 7.

Κεφάλαιο V Άδειες ή καταχώρηση

Μέρος 1άδειεςτμήμα 1γενικά

Άρθρο 19 Έκδοση

1. Τα κράτη μέλη απαιτούν κάθε οργανισμός ή εταιρεία, που προτίθεται να εκτελέσει εργασίες διάθεσης ή ανάκτησης, να λάβει άδεια από τις εθνικές αρμόδιες αρχές.

Στις εν λόγω άδειες ορίζονται τα ακόλουθα:

α) τύποι και ποσότητες αποβλήτων που μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία,

β) για κάθε τύπο επιτρεπόμενης εργασίας, οι τεχνικές απαιτήσεις που σχετίζονται με τη οικεία εγκατάσταση,

γ) τις προφυλάξεις στον τομέα της ασφάλειας που πρέπει να ληφθούν,

δ) τη μέθοδο που θα χρησιμοποιηθεί για κάθε τύπο εργασίας.

Στις άδειες είναι δυνατόν να προσδιορίζονται πρόσθετοι όροι και υποχρεώσεις.

2. Οι άδειες είναι δυνατόν να χορηγούνται για συγκεκριμένη περίοδο και μπορεί να είναι ανανεώσιμες.

3. Στις περιπτώσεις που η εθνική αρμόδια αρχή θεωρήσει ότι η προβλεπόμενη μέθοδος επεξεργασίας είναι απαράδεκτη από απόψεως προστασίας του περιβάλλοντος, αρνείται την έκδοση άδειας.

4. Όρος κάθε άδειας που καλύπτει την ανάκτηση ενέργειας είναι η εν λόγω ανάκτηση να πραγματοποιείται με υψηλό επίπεδο ενεργειακής απόδοσης.

Άρθρο 20 Άδειες με βάση την οδηγία 96/61/ΕΚ

Το άρθρο 19 παράγραφος 1 της παρούσας οδηγίας δεν ισχύει στην περίπτωση οργανισμού ή εταιρείας που έχει λάβει άδεια με βάση την οδηγία 96/61/ΕΚ.

Άρθρο 21 Εκτελεστικά μέτρα

Η Επιτροπή μπορεί σύμφωνα με την διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 36 παράγραφος 2 να εκδώσει ελάχιστα πρότυπα για τις άδειας με στόχο να εξασφαλίσει ότι τα απόβλητα υφίστανται επεξεργασία κατά ορθό από περιβαλλοντική σκοπιά τρόπο.

τμήμα 2εξαιρέσεις

Άρθρο 22 Επιλεξιμότητα

Τα κράτη μέλη μπορούν να εξαιρέσουν τα παρακάτω από τις απαιτήσεις που καθορίζονται στο άρθρο 19 παράγραφος 1:

α) οργανισμούς ή εταιρείες που πραγματοποιούν επεξεργασία των ίδιων αποβλήτων στον τόπο παραγωγής,

β) οργανισμούς ή εταιρείες που πραγματοποιούν ανάκτηση αποβλήτων.

Σε περίπτωση που κάποιος οργανισμός ή εταιρεία πραγματοποιεί τόσον διάθεση όσο και ανάκτηση, είναι δυνατόν να εξαιρεθεί μόνον όσο αφορά τις εργασίες ανάκτησης.

Άρθρο 23 Γενικοί κανόνες

1. Σε περίπτωση που κάποιο κράτος μέλος επιθυμεί να επιτρέψει εξαιρέσεις, όπως προβλέπεται στο άρθρο 22, εξασφαλίζει ότι οι αρμόδιες αρχές καταρτίζουν για κάθε τύπο δραστηριότητας, γενικούς κανόνες που προσδιορίζουν τους τύπους και τις ποσότητες των αποβλήτων που μπορούν να καλυφθούν από την εξαίρεση και την μέθοδο της επεξεργασίας που πρέπει να χρησιμοποιηθεί.

Οι κανόνες αυτοί στηρίζονται στις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές και διαμορφώνονται έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η συμμόρφωση τους με το άρθρο 7.

2. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή για τους γενικούς κανόνες που καταρτίζονται με βάση την παράγραφο 1.

Άρθρο 24 Επικίνδυνα απόβλητα

Στην περίπτωση των επικίνδυνων αποβλήτων, τα κράτη μέλη είναι δυνατόν να επιτρέψουν εξαίρεση με βάση το άρθρο 22 μόνο για οργανισμούς ή εταιρείες που εκτελούν εργασίες ανάκτησης.

Εκτός των γενικών κανόνων που προβλέπονται στο άρθρο 23 παράγραφος 1, τα κράτη μέλη καταρτίζουν και ειδικούς όρους για τις εξαιρέσεις που αφορούν επικίνδυνα απόβλητα, συμπεριλαμβανομένων και οριακών τιμών για τις περιεχόμενες στα απόβλητα επικίνδυνες ουσίες, οριακές τιμές εκπομπών, τύπους δραστηριοτήτων, καθώς και οποιεσδήποτε άλλες απαραίτητες απαιτήσεις για την υλοποίηση των διάφορων μορφών ανάκτησης.

Μέρος 2Καταχώριση σε μητρώο

Άρθρο 25 Καταχώριση σε μητρώο

1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι η εθνική αρμόδια αρχή τηρεί μητρώο των οργανισμών ή εταιρειών που συλλέγουν ή μεταφέρουν απόβλητα σε επαγγελματική βάση ή που, ως εργολάβοι ή μεσίτες, διευθετούν την επεξεργασία αποβλήτων για λογαριασμό τρίτων και που δεν υπόκεινται στην υποχρέωση αδειοδότησης σύμφωνα με το άρθρο 19 παράγραφος 1.

Αυτοί οι οργανισμοί ή εταιρείες ικανοποιούν ορισμένα ελάχιστα πρότυπα.

2. Όλοι οι οργανισμοί ή εταιρείες που εξαιρούνται σύμφωνα με το τμήμα 2 του μέρους 1 συμπεριλαμβάνονται στο μητρώο που προβλέπεται στην παράγραφο 1.

3. Η Επιτροπή, σύμφωνα με την διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 36 παράγραφος 2 εκδίδει τα ελάχιστα πρότυπα που αναφέρονται στην δεύτερη υποπαράγραφο της παραγράφου 1.

4. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι το σύστημα συλλογής και μεταφοράς αποβλήτων εντός της επικράτειάς τους, διασφαλίζει ότι τα συλλεγόμενα και μεταφερόμενα απόβλητα παραδίδονται σε κατάλληλες εγκαταστάσεις επεξεργασίας που ικανοποιούν τις υποχρεώσεις του άρθρου 7.

Κεφάλαιο VIΔιαχείριση αποβλήτων

Μέρος 1Σχέδια

Άρθρο 26 Σχέδια διαχείρισης αποβλήτων

1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι αρμόδιες αρχές τους καταρτίζουν, με βάση το άρθρο 1, ένα ή περισσότερα σχέδια διαχείρισης αποβλήτων, τα οποία αναθεωρούνται τουλάχιστον ανά πενταετία.

Τα εν λόγω σχέδια καλύπτουν, από μόνα τους ή συνδυασμένα, ολόκληρη την γεωγραφική επικράτεια του οικείου κράτους μέλους.

2. Τα σχέδια διαχείρισης αποβλήτων που προβλέπονται στην παράγραφο 1, περιλαμβάνουν ανάλυση της υπάρχουσας κατάστασης όσον αφορά την διαχείριση αποβλήτων στην οικεία γεωγραφική περιοχή, καθώς και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την πρόληψη της δημιουργίας, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση, ανάκτηση και ασφαλή διάθεση των αποβλήτων.

3. Τα σχέδια διαχείρισης αποβλήτων περιλαμβάνουν τουλάχιστον τα εξής:

α) τύπο, ποσότητα και προέλευση των παραγόμενων αποβλήτων καθώς και των αποβλήτων που είναι πιθανόν να υποστούν επεξεργασία και τα οποία δεν προέρχονται από την εθνική επικράτεια του κράτους μέλους,

β) γενικές τεχνικές απαιτήσεις, συμπεριλαμβανομένων προγραμμάτων συλλογής και μεθόδων επεξεργασίας,

γ) τυχόν ειδικές διευθετήσεις για κατηγορίες αποβλήτων που θέτουν ειδικά προβλήματα πολιτικής, τεχνικά ή διαχείρισης αποβλήτων,

δ) προσδιορισμό και αξιολόγηση των υφιστάμενων μεγάλων εγκαταστάσεων διάθεσης και ανάκτησης καθώς και παλαιές μολυσμένες τοποθεσίες διάθεσης αποβλήτων και τα μέτρα για την αποκατάστασή τους,

ε) επαρκείς πληροφορίες υπό τη μορφή κριτηρίων για τον εντοπισμό τοποθεσιών, έτσι ώστε να διευκολυνθούν οι αρμόδιες αρχές κατά τη λήψη της απόφασης σχετικά με τη χορήγηση ή όχι της άδειας σε μελλοντικές εγκαταστάσεις διάθεσης ή μεγάλες εγκαταστάσεις ανάκτησης,

στ) τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που είναι εξουσιοδοτημένα να διαχειρίζονται απόβλητα,

ζ) οικονομικές και οργανωτικές πλευρές που σχετίζονται με τη διαχείριση των αποβλήτων,

η) αξιολόγηση της χρησιμότητας και της καταλληλότητας συγκεκριμένων οικονομικών μέσων για την αντιμετώπιση διάφορων προβλημάτων που σχετίζονται με τα απόβλητα, λαμβανομένης υπόψη της ανάγκης να διατηρηθεί η ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.

4. Τα σχέδια διαχείρισης αποβλήτων ικανοποιούν τις απαιτήσεις για σχέδια αποβλήτων που καθορίζονται στο άρθρο 14 της οδηγίας 94/62/ΕΚ και τη στρατηγική για την μείωση των βιοαποδομήσιμων αστικών αποβλήτων τα οποία προορίζονται για χώρους υγειονομικής ταφής, που αναφέρεται στο άρθρο 5 της οδηγίας 1999/31/ΕΚ και περιλαμβάνουν σημαντικές εκστρατείες ευαισθητοποίησης και τη χρήση οικονομικών μέσων.

5. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή όλα τα εγκεκριμένα σχέδια διαχείρισης αποβλήτων και τις τυχόν αναθεωρήσεις τους.

Ταυτόχρονα, υποβάλλουν στην Επιτροπή γενική αξιολόγηση του τρόπου με τον οποίο τα σχέδια θα συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων της παρούσας οδηγίας. Η εν λόγω αξιολόγηση περιλαμβάνει την στρατηγική εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων των σχεδίων διαχείρισης που προβλέπεται στην οδηγία 2001/42/ΕΚ.

Άρθρο 27 Συνεργασία μεταξύ κρατών μελών

Τα κράτη μέλη συνεργάζονται ανάλογα με την περίπτωση με άλλα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη για την κατάρτιση σχεδίων διαχείρισης αποβλήτων σύμφωνα με το άρθρο 26.

Εξασφαλίζουν την συμμετοχή του κοινού σύμφωνα με την οδηγία 2003/35/ΕΚ μέσω ιδίως της δημοσίευσης των σχεδίων σε δημόσια ιστοσελίδα.

Άρθρο 28 Εκτελεστικά μέτρα

Η Επιτροπή εκδίδει σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 36 παράγραφος 2 μορφότυπο για την κοινοποίηση η οποία προβλέπεται στο άρθρο 26 παράγραφος 5.

Μέρος 2Προγράμματα πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων

Άρθρο 29 Εκπόνηση

1. Τα κράτη μέλη εκπονούν, σύμφωνα με το άρθρο 1, προγράμματα πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων το αργότερο [ εντός τριών ετών από την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας ].

Τα εν λόγω προγράμματα ενσωματώνονται στα σχέδια διαχείρισης αποβλήτων που προβλέπονται στο άρθρο 26 ή λειτουργούν ως ανεξάρτητα προγράμματα. Εκπονούνται στο πλέον ενδεδειγμένο για την αποτελεσματική τους εφαρμογή γεωγραφικό επίπεδο.

2. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς και το ευρύ κοινό έχουν ευκαιρία συμμετοχής στην εκπόνηση των προγραμμάτων και ότι έχουν πρόσβαση σε αυτά μετά την εκπόνησή τους, σύμφωνα με την οδηγία 2003/35/ΕΚ.

Άρθρο 30 Περιεχόμενα

1. Τα κράτη μέλη καθορίζουν στα προγράμματα που εκπονούν, στόχους πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων και αξιολογούν τις ευκαιρίες λήψης μέτρων σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο παράρτημα IV.

Οι στόχοι και τα μέτρα αυτά έχουν στόχο την κατάργηση της σχέσης μεταξύ οικονομικής ανάπτυξης και περιβαλλοντικών επιπτώσεων που συνδέονται με την παραγωγή αποβλήτων.

2. Τα κράτη μέλη καθορίζουν συγκεκριμένους ποσοτικούς και ποιοτικούς στόχους και δείκτες για κάθε μέτρο ή συνδυασμό μέτρων που θεσπίζονται, έτσι ώστε να παρακολουθήσουν και να αξιολογήσουν την πρόοδο των μεμονωμένων μέτρων.

Άρθρο 31 Ανασκόπηση

Τα κράτη μέλη αξιολογούν περιοδικά τα προγράμματα πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων, και αυτό κατ’ ελάχιστο πριν υποβάλλουν τις εκθέσεις τους σύμφωνα με το άρθρο 34 παράγραφος 1.

Κεφάλαιο VI I Επιθεωρήσεις και αρχεία

Άρθρο 32 Επιθεωρήσεις

1. Οι οργανισμοί ή εταιρείες που πραγματοποιούν εργασίες επεξεργασίας αποβλήτων, οι οργανισμοί ή εταιρείες που συλλέγουν ή μεταφέρουν απόβλητα σε επαγγελματική βάση ή που φροντίζουν την επεξεργασία αποβλήτων για λογαριασμό τρίτων, και οι παραγωγοί επικίνδυνων αποβλήτων υπόκεινται σε κατάλληλες περιοδικές επιθεωρήσεις από τις αρμόδιες αρχές.

2. Οι επιθεωρήσεις σχετικά με τις εργασίες συλλογής και μεταφοράς καλύπτουν την προέλευση και τον προορισμό των συλλεγόμενων και μεταφερόμενων αποβλήτων.

Άρθρο 33 Τήρηση αρχείων

1. Οι οργανισμοί ή οι εταιρείες που αναφέρονται στο άρθρο 19 παράγραφος 1, οι παραγωγοί επικίνδυνων αποβλήτων και οι οργανισμοί ή οι εταιρείες που συλλέγουν ή μεταφέρουν επικίνδυνα απόβλητα, τηρούν αρχεία με τις ποσότητες, τη φύση, την προέλευση και, όπου απαιτείται, τον προορισμό, την συχνότητα συλλογής το μεταφορικό μέσο και την μέθοδο επεξεργασίας που προβλέπονται για τα απόβλητα και διαθέτουν τις εν λόγω πληροφορίες, κατόπιν αιτήματος, στις αρμόδιες αρχές.

2. Για τα επικίνδυνα απόβλητα, τα αρχεία διατηρούνται τουλάχιστον επί τρία έτη εκτός από την περίπτωση οργανισμών και εταιρειών που μεταφέρουν επικίνδυνα απόβλητα οι οποίοι τηρούν τέτοια αρχεία επί τουλάχιστον 12 μήνες.

Τα δικαιολογητικά της εκτέλεσης των εργασιών διαχείρισης αποβλήτων υποβάλλονται κατόπιν αιτήματος των αρμόδιων αρχών ή του προηγούμενου κατόχου.

Κεφάλαιο VIII

Τελικές διατάξεις

Άρθρο 34 Υποβολή εκθέσεων και αναθεώρηση

1. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν ανά τριετία την Επιτροπή για την εκτέλεση της παρούσας οδηγίας υπό την μορφή τομεακής έκθεσης[15].

Η έκθεση συντάσσεται με βάση ερωτηματολόγιο ή σχέδιο γενικών γραμμών που εκπονεί η Επιτροπή σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 6 της οδηγίας 91/692/ΕΟΚ[16]. Η έκθεση υποβάλλεται στην Επιτροπή εντός εννέα μηνών από το τέλος της τριετούς περιόδου την οποία καλύπτει.

Τα κράτη μέλη περιλαμβάνουν στις εν λόγω εκθέσεις πληροφορίες για τις προόδους στην εκτέλεση των σχετικών προγραμμάτων πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων.

Στο πλαίσιο της υποχρέωσης για την υποβολή εκθέσεων, συλλέγονται δεδομένα για τα απόβλητα από εγκαταστάσεις επισιτισμού, έτσι ώστε να γίνει δυνατή η καθιέρωση κανόνων για την ασφαλή τους χρήση, ανάκτηση, ανακύκλωση και διάθεση.

2. Η Επιτροπή αποστέλλει το ερωτηματολόγιο ή το σχέδιο στα κράτη μέλη έξι μήνες πριν από την έναρξη της περιόδου που καλύπτει η έκθεση.

3. Η Επιτροπή δημοσιεύει κοινοτική έκθεση σχετικά με την εκτέλεση της παρούσας οδηγίας εντός εννέα μηνών από την παραλαβή των εκθέσεων των κρατών μελών σύμφωνα με την παράγραφο 1.

4. Στην πρώτη έκθεση μετά την παρέλευση πενταετίας από την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας, η Επιτροπή θα προβεί σε ανασκόπηση της εφαρμογής της οδηγίας και θα υποβάλλει πρόταση αναθεώρησης, αν απαιτείται.

Άρθρο 35 Προσαρμογή στην τεχνική πρόοδο

Η Επιτροπή εκδίδει τις τροποποιήσεις που απαιτούνται για την προσαρμογή των παρατημάτων στην επιστημονική και τεχνική πρόοδο, σύμφωνα με την διαδικασία που αναφέρεται στον άρθρο 36 παράγραφος 2.

Άρθρο 36 Επιτροπή

1. Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή.

2. Οσάκις γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζονται τα άρθρα 5 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8 αυτής.

Η περίοδος που θεσπίζει το άρθρο 5 παράγραφος 6 της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται σε τρεις μήνες.

3. Η επιτροπή θεσπίζει τον εσωτερικό της κανονισμό.

Άρθρο 37 Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που απαιτούνται για να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία το αργότερο έως [ εισαγωγή ημερομηνίας: 24 μήνες μετά την έναρξη ισχύος ]. Κοινοποιούν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων καθώς και πίνακα αντιστοιχίας μεταξύ των εν λόγω διατάξεων και της παρούσας οδηγίας.

Όταν τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις εν λόγω διατάξεις, αυτές περιέχουν παραπομπή στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από την παραπομπή αυτή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος της αναφοράς αποφασίζεται από τα κράτη μέλη.

2. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εσωτερικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 38 Κατάργηση

Οι οδηγίες 75/439/ΕΟΚ, 75/442/ΕΟΚ και 91/689/ΕΟΚ καταργούνται.

Οι αναφορές στις καταργούμενες οδηγίες θεωρούνται ότι γίνονται στην παρούσα οδηγία διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος V.

Άρθρο 39 Έναρξη ισχύος

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης .

Άρθρο 40 Αποδέκτες

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος Ο Πρόεδρος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ

D 1 Εναπόθεση εντός ή επί χώματος (π.χ. χώρος υγειονομικής ταφής, κλπ.)

D 2 Επεξεργασία σε χερσαίο χώρο (π.χ. βιοαποδόμηση υγρών αποβλήτων ή απόρριψη ιλύος στο έδαφος κλπ.)

D 3 Έγχυση σε βάθος (π.χ. έγχυση αντλήσιμων αποβλήτων σε φρέατα, σε θόλους άλατος, ή σε φυσικά γεωλογικά ρήγματα κλπ.)

D 4 Τελμάτωση (π.χ. έκχυση υγρών αποβλήτων ή ιλύων σε φρέατα, μικρές λίμνες ή λεκάνες κλπ.)

D 5 Ειδικά διευθετημένοι χώροι υγειονομικής ταφής (π.χ. τοποθέτηση σε χωριστές στεγανές κυψελοειδείς κατασκευές, επικαλυμμένες και στεγανοποιημένες τόσο μεταξύ τους όσο και σε σχέση με το περιβάλλον κλπ.)

D 6 Απόρριψη σε υδάτινο σώμα εκτός από θάλασσα / ωκεανό

D 7 Απόρριψη σε θάλασσα / ωκεανό συμπεριλαμβανομένης και ταφής στον θαλάσσιο βυθό

D 8 Βιολογική επεξεργασία που δεν προσδιορίζεται σε άλλο σημείο του παρόντος παραρτήματος, από την οποία προκύπτουν τελικές ενώσεις ή μίγματα που διατίθενται με κάποια από τις εργασίες D 1 ως D 12

D 9 Φυσικοχημική επεξεργασία που δεν προσδιορίζεται σε άλλο σημείο του παρόντος παραρτήματος, από την οποία προκύπτουν ενώσεις ή μίγματα, που διατίθενται με κάποια από τις εργασίες D 1 ως D 12 (π.χ. εξάτμιση, ξήρανση, αποτέφρωση κλπ.)

D 10 Αποτέφρωση στην ξηρά

D 11 Αποτέφρωση στην θάλασσα

D12 Μόνιμη εναποθήκευση (π.χ. τοποθέτηση κιβωτίων σε ορυχείο κλπ.)

D 13 Ανάδευση ή ανάμιξη πριν από την υποβολή σε κάποια από τις εργασίες D 1 ως D 12

D 14 Επανασυσκευσία πριν από την υποβολή σε κάποια από τις εργασίες D 1 ως D 13

D 15 Αποθήκευση αποβλήτων εν αναμονή υποβολής σε μια από τις εργασίες D 1 ως D 14 (εκτός από προσωρινή αποθήκευση, εν αναμονή συλλογής, στον τόπο παραγωγής των αποβλήτων)

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΑΝΑΚΤΗΣΗΣ

R1 Χρήση κυρίως ως καύσιμο ή ως άλλο μέσο παραγωγής ενέργειας

Περιλαμβάνει εγκαταστάσεις αποτέφρωσης που προορίζονται για την επεξεργασία αστικών αποβλήτων μόνον εφόσον η ενεργειακή τους απόδοση ισούται ή υπερβαίνει:

- το 0,60 για εγκαταστάσεις που λειτουργούν και επιτρέπονται σύμφωνα με την ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία πριν από την 1η Ιανουαρίου 2009,

- το 0,65 για εγκαταστάσεις που επιτρέπονται μετά την 31η Δεκεμβρίου 2008,

και υπολογίζεται σύμφωνα με τον ακόλουθα τύπο[17]:

Ενεργειακή απόδοση = (Ep -( Ef + Ei)) / (0,97 x (Ew + Ef))

Όπου:

Ep είναι η ενέργεια που παράγεται ετησίως υπό τη μορφή θερμότητας ή ηλεκτρισμού. Υπολογίζεται πολλαπλασιάζοντας την ενέργεια υπό μορφή ηλεκτρισμού με 2,6 και την θερμότητα που παράγεται για εμπορική χρήση με 1,1 (GJ/έτος).

Ef είναι η ενέργεια με την οποία τροφοδοτείται ετησίως το σύστημα από καύσιμα που συμβάλλουν στην παραγωγή ατμού (GJ/έτος).

Ew είναι η ετήσια ενέργεια που περιέχεται στα κατεργασμένα απόβλητα και υπολογίζεται με χρήση της κατώτερης καθαρής θερμογόνου αξίας των αποβλήτων (GJ/έτος).

Ei είναι η ετήσια ενέργεια που εισάγεται εκτός από την Ew και την Ef (GJ/έτος).

0,97 είναι ένας συντελεστής που αντιπροσωπεύει τις ενεργειακές απώλειες λόγω τέφρας πυθμένα και ακτινοβολίας.

R 2 Ανάκτηση / αναγέννηση διαλυτικών

R 3 Ανακύκλωση / ανάκτηση οργανικών υλικών που δεν χρησιμοποιούνται ως διαλύτες (συμπεριλαμβανομένης λιπασματοποίησης και άλλων διαδικασιών βιολογικού μετασχηματισμού)

R 4 Ανακύκλωση / ανάκτηση μετάλλων και μεταλλικών ενώσεων

R 5 Ανακύκλωση / ανάκτηση άλλων ανόργανων υλικών

R 6 Αναγέννηση οξέων ή βάσεων

R 7 Ανάκτηση προϊόντων που χρησιμεύουν για τη δέσμευση των ρύπων

R 8 Ανάκτηση προϊόντων από καταλύτες

R 9 Διύλιση πετρελαίου ή άλλες επαναχρησιμοποιήσεις πετρελαίου

R 10 Επεξεργασία σε χώμα που έχει ως αποτέλεσμα όφελος για την γεωργία ή οικολογικές βελτιώσεις

R 11 Χρήση αποβλήτων που προκύπτουν από τις εργασίες R 1 ως R 10

R 12 Ανταλλαγή αποβλήτων για να υποβληθούν σε κάποια από τις εργασίες R 1 ως R 11

R 13 Αποθήκευση αποβλήτων εν αναμονή υποβολής σε κάποια από τις εργασίες R 1 ως R 12 (εκτός από προσωρινή αποθήκευση, εν αναμονή συλλογής, στον τόπο παραγωγής των αποβλήτων)

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ

Η1 «Εκρηκτικό»: ουσίες και παρασκευάσματα που μπορούν να εκραγούν όταν έλθουν σε επαφή με φλόγα ή που είναι περισσότερο ευαίσθητες στις κρούσεις και τις τριβές από το δινιτροβενζόλιο.

Η2 «Οξειδωτικό»: ουσίες και παρασκευάσματα τα οποία, όταν έλθουν σε επαφή με άλλες ουσίες, ιδίως εύφλεκτες ουσίες, παρουσιάζουν ισχυρή εξώθερμο αντίδραση.

Η3-Α «Πολύ εύφλεκτο»:

- ουσίες και παρασκευάσματα σε υγρή κατάσταση, των οποίων το σημείο ανάφλεξης είναι κατώτερο των 21 °C (συμπεριλαμβανομένων εξαιρετικά εύφλεκτων υγρών), ή

- ουσίες και παρασκευάσματα που μπορούν να θερμανθούν και τελικώς να αναφλεγούν στον αέρα σε θερμοκρασία περιβάλλοντος άνευ προσφοράς ενεργείας, ή

- ουσίες και παρασκευάσματα σε στερεά κατάσταση, που μπορούν εύκολα να αναφλεγούν αν έλθουν σε σύντομη επαφή με πηγή αναφλέξεως και που συνεχίζουν να καίγονται ή να αναλίσκονται και μετά την απομάκρυνση της πηγής αναφλέξεως, ή

- ουσίες και παρασκευάσματα σε αέρια κατάσταση που αναφλέγονται στον αέρα υπό συνήθη πίεση, ή

- ουσίες και παρασκευάσματα που όταν έλθουν σε επαφή με το νερό ή με υγρό αέρα, παράγουν εξαιρετικά αναφλέξιμα αέρια σε επικίνδυνες ποσότητες.

Η3-Β «Εύφλεκτο»: υγρές ουσίες και παρασκευάσματα των οποίων το σημείο ανάφλεξης είναι τουλάχιστον 21 °C και δεν υπερβαίνει τους 55 °C.

Η4 «Ερεθιστικό»: μη διαβρωτικές ουσίες και παρασκευάσματα τα οποία όταν έλθουν σε άμεση, παρατεταμένη ή επαναλαμβανόμενη επαφή με το δέρμα ή τους βλεννογόνους μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή.

Η5 «Επιβλαβές»: ουσίες και παρασκευάσματα των οποίων η εισπνοή, κατάποση ή εισχώρηση στο δέρμα είναι δυνατόν να συνεπάγεται περιορισμένους κινδύνους για την υγεία.

Η6 «Τοξικό»: ουσίες και παρασκευάσματα των οποίων η εισπνοή, κατάποση ή εισχώρηση στο δέρμα είναι δυνατόν να συνεπάγεται σοβαρούς κινδύνους για την υγεία, παροδικού ή χρόνιου χαρακτήρα, ή ακόμη και το θάνατο.

Η7 «Καρκινογόνο»: ουσίες ή παρασκευάσματα των οποίων η εισπνοή, κατάποση ή εισχώρηση στο δέρμα είναι δυνατόν να προκαλέσει καρκίνο ή να αυξήσει τη συχνότητά του.

Η8 «Διαβρωτικό»: ουσίες και παρασκευάσματα που μπορεί να καταστρέψουν ζωντανούς ιστούς όταν έλθουν σε επαφή μαζί τους.

Η9 «Μολυσματικό»: ουσίες που περιέχουν ανθεκτικούς μικροοργανισμούς ή τις τοξίνες τους, οι οποίες είναι γνωστό ή υπάρχουν σοβαροί λόγοι να πιστεύεται ότι προκαλούν ασθένειες στον άνθρωπο ή σε άλλους ζώντες οργανισμούς.

Η10 «Τερατογόνο»: ουσίες ή παρασκευάσματα των οποίων η εισπνοή, κατάποση ή εισχώρηση στο δέρμα, μπορεί να προκαλέσει μη κληρονομικές συγγενείς δυσμορφίες ή να αυξήσει τη συχνότητα εμφάνισής τους.

Η11 «Μεταλλαξογόνο»: ουσίες ή παρασκευάσματα των οποίων η εισπνοή, κατάποση ή εισχώρηση στο δέρμα, μπορεί να προκαλέσει κληρονομικά γενετικά ελαττώματα ή να αυξήσει τη συχνότητα εμφάνισής τους.

Η12 Ουσίες ή παρασκευάσματα που εκλύουν τοξικό ή πολύ τοξικό αέριο, όταν έλθουν σε επαφή με το νερό, τον αέρα ή με ένα οξύ.

Η13 Ουσίες ή παρασκευάσματα ικανά μετά από διάθεση, να δημιουργήσουν, με οποιοδήποτε μέσο, άλλη ουσία, π.χ. προϊόν έκπλυσης, το οποίο έχει ένα από τα χαρακτηριστικά που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Η14 «Οικοτοξικό»: ουσίες και παρασκευάσματα που παρουσιάζουν ή είναι δυνατόν να παρουσιάσουν άμεσο ή μελλοντικό κίνδυνο για έναν ή περισσότερους τομείς του περιβάλλοντος.

Παρατηρήσεις

1. Οι χαρακτηρισμοί «τοξικό» (και «πολύ τοξικό»), «επιβλαβές», «διαβρωτικό» και «ερεθιστικό» αποδίδονται σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται στο παράρτημα VΙ μέρος Ι.Α. και μέρος ΙΙ.Β της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ του Συμβουλίου[18].

2. Όσον αφορά την απόδοση των χαρακτηρισμών «καρκινογόνο», «τερατογόνο» και «μεταλλαξογόνο» και βάσει των πλέον πρόσφατων ευρημάτων, συμπληρωματικά κριτήρια περιλαμβάνονται στον οδηγό ταξινόμησης και επισήμανσης επικίνδυνων ουσιών και παρασκευασμάτων του παραρτήματος VΙ, μέρος ΙΙ.Δ της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ, όπως έχει τροποποιηθεί.

Μέθοδοι δοκιμής

Πρέπει να χρησιμοποιούνται οι μέθοδοι που περιγράφονται στο παράρτημα V της οδηγίας 67/548/ΕΟΚ, όπως τροποποιήθηκε.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ

Μέτρα που μπορεί να επηρεάσουν τις προϋποθέσεις-πλαίσιο σχετικά με την παραγωγή αποβλήτων

1. Χρήση μέτρων σχεδιασμού ή άλλα οικονομικά μέσα που επηρεάζουν την διαθεσιμότητα και τις τιμές πρωτογενών πηγών.

2. Προώθηση της έρευνας και ανάπτυξης στον τομέα της επίτευξης καθαρότερων προϊόντων και τεχνολογιών που παράγουν λιγότερα απόβλητα καθώς και διανομή και χρήση των αποτελεσμάτων της εν λόγω έρευνας και ανάπτυξης.

3. Ανάπτυξη αποτελεσματικών και χρήσιμων δεικτών για τις περιβαλλοντικές πιέσεις που συνδέονται με την παραγωγή αποβλήτων σε όλα τα επίπεδα, από τις συγκρίσεις προϊόντων μέχρι δράσεις που αναλαμβάνονται με πρωτοβουλίες των τοπικών αρχών και μέτρα σε εθνικό επίπεδο.

Μέτρα που μπορεί να επηρεάσουν τις φάσεις σχεδιασμού και παραγωγής

4. Προώθηση του οικολογικού σχεδιασμού (συστηματική ενσωμάτωση περιβαλλοντικών ζητημάτων στον σχεδιασμό προϊόντων με στόχο τη βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων του προϊόντος καθ’ όλο τον κύκλο της ζωής του).

5. Παροχή πληροφοριών για τεχνικές πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων με στόχο να διευκολυνθεί η εφαρμογή των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών από την βιομηχανία.

6. Οργάνωση της εκπαίδευσης των αρμόδιων αρχών όσον αφορά την εισαγωγή των απαιτήσεων πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων στις άδειες με βάση την παρούσα οδηγία και την οδηγία 96/61/ΕΚ.

7. Ένταξη μέτρων πρόληψης της παραγωγής αποβλήτων σε εγκαταστάσεις που δεν εμπίπτουν στη οδηγία 96/61/ΕΚ. Όπου απαιτείται, στα μέτρα αυτά μπορεί να περιλαμβάνονται και αξιολογήσεις ή σχέδια πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων.

8. Προσφυγή σε εκστρατείες ευαισθητοποίησης ή παροχή στήριξης στις επιχειρήσεις με οικονομικά, συμβουλευτικά ή άλλα μέσα. Τα μέτρα αυτά μπορεί να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά στις περιπτώσεις που αφορούν μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και λειτουργούν μέσω καθιερωμένων δικτύων επιχειρήσεων.

9. Προσφυγή σε εθελοντικές συμφωνίες, επιτροπές καταναλωτών / παραγωγών, ή τομεακές διαπραγματεύσεις έτσι ώστε οι σχετικές επιχειρήσεις ή βιομηχανικοί τομείς να καταρτίσουν τα δικά τους σχέδια ή στόχους πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων ή να διορθώσουν τα προϊόντα ή τις συσκευασίες που παράγουν απόβλητα.

10. Προώθηση αξιόπιστων συστημάτων περιβαλλοντικής διαχείρισης, συμπεριλαμβανομένου του ISO 14001.

Μέτρα που μπορεί να επηρεάσουν τις φάσεις κατανάλωσης και χρήσης

11. Οικονομικά μέσα όπως κίνητρα για καθαρές προμήθειες ή καθιέρωση υποχρεωτικής πληρωμής από τους καταναλωτές για συγκεκριμένα αντικείμενα ή στοιχεία συσκευασίας που θα μπορούσαν αλλιώς να διατίθενται δωρεάν.

12. Προσφυγή σε εκστρατείες ευαισθητοποίησης και παροχής πληροφοριών που απευθύνονται στο ευρύ κοινό ή σε ειδικές ομάδες καταναλωτών.

13. Προώθηση αξιόπιστων οικολογικών σημάτων.

14. Συμφωνίες με την βιομηχανία όπως η χρήση επιτροπών προϊόντων σαν και εκείνες που συγκροτούνται στο πλαίσιο των Ολοκληρωμένων Πολιτικών Προϊόντων ή με χονδρέμπορους για τη διάθεση πληροφοριών σχετικά με την πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων και με προϊόντα που έχουν λιγότερες επιπτώσεις στο περιβάλλον.

15. Στο πλαίσιο δημόσιων και εταιρικών προμηθειών, ενσωμάτωση των περιβαλλοντικών κριτηρίων και των κριτηρίων πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων σε δημοπρασίες και συμβάσεις, σύμφωνα με το Εγχειρίδιο για περιβαλλοντικές δημόσιες προμήθειες που δημοσίευσε η Επιτροπή στις 29 Οκτωβρίου 2004.

16. Προώθηση της επαναχρησιμοποίησης ή/και επιδιόρθωσης κατάλληλων άχρηστων προϊόντων, ιδίως μέσω της σύστασης ή υποστήριξης δικτύων επισκευής / επαναχρησιμοποίησης.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑΣ

Οδηγία 75/442/ΕOΚ | Παρούσα οδηγία |

Άρθρο 1 α) | Άρθρο 3 παράγραφος 1, α) |

Άρθρο 1 α) παράγραφος 2 | Άρθρο 4 |

Άρθρο 1 β) | Άρθρο 3 παράγραφος 1, β) |

Άρθρο 1 γ) | Άρθρο 3 παράγραφος 1, γ) |

Άρθρο 1 δ) | Άρθρο 3 παράγραφος 1, δ) |

Άρθρο 1 ε) | Άρθρο 5 |

Άρθρο 1 στ) | Άρθρο 6 |

Άρθρο 1 ζ) | Άρθρο 3 παράγραφος 1, ε) |

Άρθρο 2 παράγραφος 1 | Άρθρο 2 |

Άρθρο 2 παράγραφος 2 | - |

Άρθρο 3 παράγραφος 1 | Άρθρο 1 |

Άρθρο 3 παράγραφος 2 | - |

Άρθρο 4 | Άρθρο 7 |

Άρθρο 5 | Άρθρο 10 |

Άρθρο 6 | - |

Άρθρο 7 παράγραφοι 1, 2 | Άρθρο 26 |

Άρθρο 7 παράγραφος 3 | - |

Άρθρο 8 | Άρθρο 8 |

Άρθρο 9 | Άρθρο 19 |

Άρθρο 13 | Άρθρο 19 |

Άρθρο 11 | Άρθρα 22 - 24 |

Άρθρο 12 | Άρθρο 25 |

Άρθρο 13 | Άρθρο 32 |

Άρθρο 14 | Άρθρο 33 |

Άρθρο 15 | Άρθρο 9 |

Άρθρο 16 | Άρθρο 34 |

Άρθρο 17 | Άρθρο 35 |

Άρθρο 18 | Άρθρο 36 |

Άρθρο 19 | Άρθρο 37 |

Άρθρο 20 | Άρθρο 38 |

Άρθρο 21 | Άρθρο 39 |

Παράρτημα I | - |

Παράρτημα IIA | Παράρτημα I |

Παράρτημα IIB | Παράρτημα II |

Οδηγία 75/439/ΕΟΚ |

Άρθρο 1 παράγραφος 1 | Άρθρο 3 παράγραφος 1, ζ) |

Άρθρο 2 | Άρθρα 18 και 7 |

Άρθρο 3 παράγραφοι 1, 2 | - |

Άρθρο 3 παράγραφος 3 | Άρθρο 7 |

Άρθρο 4 | Άρθρο 7 |

Άρθρο 5 παράγραφος 1 | - |

Άρθρο 5 παράγραφος 2 | - |

Άρθρο 5 παράγραφος 3 | - |

Άρθρο 5 παράγραφος 4 | Άρθρα 19, 25 |

Άρθρο 6 | Άρθρο 19 |

Άρθρο 7 α) | Άρθρο 7 |

Άρθρο 7 β) | - |

Άρθρο 8 παράγραφος 1 | - |

Άρθρο 8 παράγραφος 2, α) | - |

Άρθρο 8 παράγραφος 2, β) | - |

Άρθρο 8 παράγραφος 3 | - |

Άρθρο 9 | - |

Άρθρο 10 παράγραφος 1 | Άρθρο 16 |

Άρθρο 10 παράγραφος 2 | Άρθρο 7 |

Άρθρο 10 παράγραφοι 3, 4 | - |

Άρθρο 10 παράγραφος 5 | Άρθρα 12 ως 15 |

Άρθρο 11 | Άρθρο 25 |

Άρθρο 12 | Άρθρο 25 |

Άρθρο 13 παράγραφος 1 | Άρθρο 32 |

Άρθρο 13 παράγραφος 2 | - |

Άρθρο 14 | - |

Άρθρο 15 | - |

Άρθρο 16 | - |

Άρθρο 17 | - |

Άρθρο 18 | Άρθρο 34 |

Άρθρο 19 | - |

Άρθρο 20 | - |

Άρθρο 21 | - |

Άρθρο 22 | - |

Παράρτημα I | - |

Οδηγία 91/689/ΕΟΚ |

Άρθρο 1 παράγραφος 1 | - |

Άρθρο 1 παράγραφος 2 | - |

Άρθρο 1 παράγραφος 3 | Άρθρο 3 |

Άρθρο 1 παράγραφος 4 | Άρθρα 3 και 12 ως 15 |

Άρθρο 2 παράγραφος 1 | Άρθρο 34 |

Άρθρο 2 παράγραφοι 2 ως 4 | Άρθρο 16 |

Άρθρο 13. παρ. 2 | Άρθρα 19 ως 24 |

Άρθρο 4 παράγραφος 1 | Άρθρο 32 |

Άρθρο 4 παράγραφοι 2, 3 | Άρθρο 33 |

Άρθρο 5 παράγραφος 1 | Άρθρο 17 |

Άρθρο 5 παράγραφος 2 | Άρθρο 32 |

Άρθρο 5 παράγραφος 3 | Άρθρο 33 |

Άρθρο 6 | Άρθρο 26 |

Άρθρο 7 | - |

Άρθρο 8 | - |

Άρθρο 9 | - |

Άρθρο 10 | - |

Άρθρο 11 | - |

Άρθρο 12 | - |

Παραρτήματα Ι, ΙΙ | - |

Παράρτημα ΙΙΙ | Παράρτημα ΙΙΙ |

[1] ΕΕ C......

[2] ΕΕ C......

[3] ΕΕ C......

[4] Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της .. .. ... (ΕΕ C .......), κοινή θέση του Συμβουλίου της .. . .(ΕΕ C .....) και Απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της .. .. .... (ΕΕ C ......). .....

[5] ΕΕ L 194 της 25.7.1975, σ. 39. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1882/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 284 της 31.10.2003, σ. 1).

[6] ΕΕ L 242 της 10.9.2002, σ. 1.

[7] ΕΕ L 257 της 10.10.1996, σ. 26. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1882/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 284 της 31.10.2003, σ. 1).

[8] ΕΕ L 273 της 10.10.2002, σ. 1.

[9] ΕΕ L 365 της 31.12.1994, σ. 10.

[10] ΕΕ L 182 της 16.7.1999, σ. 1.

[11] ΕΕ L 156 της 25.6.2003, σ. 17.

[12] ΕΕ L 377 της 31.12.1991, σ. 20. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 94/31/ΕΚ (ΕΕ L 168 της 2.7.1994, σ. 28).

[13] ΕΕ L 194 της 25.7.1975, σ. 23. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2000/76/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 332 της 28.12.2000, σ. 91).

[14] ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.

[15] Η υποβολή εκθέσεων για ποσοτικές πληροφορίες σχετικά με την παραγωγή και επεξεργασία αποβλήτων εντάσσεται στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2150/2002. Οι συχνότητες υποβολής εκθέσεων και οι προθεσμίες καθορίζονται στα παραρτήματα του εν λόγω κανονισμού.

[16] ΕΕ L 377 της 31.12.1991, σ. 48.

[17] Ο παρών τύπος στηρίζεται στις πληροφορίες που περιλαμβάνει το έγγραφο αναφοράς σχετικά με τις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές στον τομέα της αποτέφρωσης αποβλήτων.

[18] ΕΕ 196 της 16.8.1967, σ. 1.