EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32010R0116

Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 116/2010 της Επιτροπής, της 9ης Φεβρουαρίου 2010 , για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τον κατάλογο των ισχυρισμών διατροφής (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΕΕ L 37 της 10.2.2010, p. 16–18 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Το έγγραφο αυτό έχει δημοσιευτεί σε ειδική έκδοση (HR)

Legal status of the document In force

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2010/116(1)/oj

10.2.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 37/16


ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 116/2010 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 9ης Φεβρουαρίου 2010

για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τον κατάλογο των ισχυρισμών διατροφής

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τους ισχυρισμούς επί θεμάτων διατροφής και υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα (1), και ιδίως το άρθρο 8 παράγραφος 2,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Το άρθρο 8 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 αναφέρει ότι οι ισχυρισμοί επί θεμάτων διατροφής επιτρέπονται μόνον αν απαριθμούνται στο παράρτημα, το οποίο ορίζει επίσης τους όρους χρήσης τους.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 προβλέπει επίσης ότι τροποποιήσεις του εν λόγω παραρτήματος εγκρίνονται, όπου ενδείκνυται, ύστερα από διαβούλευση με την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (ΕΑΑΤ-EFSA), εφεξής αναφερόμενη ως η Αρχή.

(3)

Πριν από την έκδοση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006, η Επιτροπή ζήτησε τη γνώμη της Αρχής για τους ισχυρισμούς διατροφής και τους όρους χρήσης τους σχετικά με τα ω-3 λιπαρά οξέα, τα μονοακόρεστα λιπαρά, τα πολυακόρεστα λιπαρά και τα ακόρεστα λιπαρά.

(4)

Στη γνώμη της που εκδόθηκε στις 6 Ιουλίου 2005 (2), η Αρχή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα ω-3 λιπαρά οξέα, τα μονοακόρεστα λιπαρά, τα πολυακόρεστα λιπαρά και τα ακόρεστα λιπαρά διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διατροφή. Ορισμένα ακόρεστα λιπαρά, όπως τα ω-3 λιπαρά οξέα, ορισμένες φορές καταναλώνονται σε επίπεδο χαμηλότερο από το συνιστώμενο. Συνεπώς, οι ισχυρισμοί διατροφής που προσδιορίζουν τα τρόφιμα τα οποία είναι πηγή των εν λόγω θρεπτικών ουσιών ή τα οποία είναι πλούσια στις εν λόγω θρεπτικές ουσίες μπορούν να βοηθήσουν τους καταναλωτές να κάνουν πιο υγιεινές επιλογές. Ωστόσο, αυτοί οι ισχυρισμοί διατροφής δεν συμπεριλήφθηκαν στον κατάλογο που υπάρχει στο παράρτημα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006, όπως εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, καθώς οι όροι χρήσης τους δεν μπορούσαν ακόμη να καθοριστούν σαφώς.

(5)

Δεδομένου ότι αυτοί οι όροι χρήσης έχουν αποσαφηνιστεί, λαμβανομένης επίσης υπόψη μιας γνωμοδότησης την οποία εξέδωσε η Αρχή στις 30 Ιουνίου 2009 (3) σχετικά με την αναγραφή των προσλαμβανόμενων ποσοτήτων αναφοράς για τα ω-3 λιπαρά οξέα και τα ω-6 λιπαρά οξέα, συνιστάται, κατά συνέπεια, να συμπεριληφθούν οι σχετικοί ισχυρισμοί στον κατάλογο.

(6)

Όσον αφορά τους ισχυρισμούς «Πηγή ω-3 λιπαρών οξέων» και «Υψηλή περιεκτικότητα σε ω-3 λιπαρά οξέα», οι όροι χρήσης πρέπει να κάνουν τη διάκριση μεταξύ των δύο ειδών ω-3 λιπαρών οξέων, τα οποία έχουν διαφορετικούς φυσιολογικούς ρόλους και για τα οποία συνιστώνται διαφορετικά επίπεδα κατανάλωσης. Περαιτέρω, οι εν λόγω όροι χρήσης πρέπει να ορίζουν την ελάχιστη απαιτούμενη ποσότητα ανά 100 g και 100 kcal προϊόντος, ώστε να εξασφαλιστεί ότι μόνον τρόφιμα που παρέχουν σημαντική ποσότητα ω-3 λιπαρών οξέων στο επίπεδο κατανάλωσής τους μπορούν να φέρουν τους ισχυρισμούς αυτούς.

(7)

Όσον αφορά τους ισχυρισμούς «Υψηλή περιεκτικότητα σε μονοακόρεστα λιπαρά», «Υψηλή περιεκτικότητα σε πολυακόρεστα λιπαρά» και «Υψηλή περιεκτικότητα σε ακόρεστα λιπαρά», οι όροι χρήσης πρέπει να απαιτούν μια ελάχιστη περιεκτικότητα ακόρεστων λιπαρών στα τρόφιμα και, συνεπώς, να εξασφαλίζουν ότι η αναφερόμενη ποσότητα ανταποκρίνεται πάντα σε σημαντική ποσότητα στο επίπεδο κατανάλωσής τους που μπορεί να επιτευχθεί μέσω μιας ισορροπημένης διατροφής.

(8)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Το παράρτημα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 τροποποιείται όπως προβλέπεται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα μετά τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 9 Φεβρουαρίου 2010.

Για την Επιτροπή

Ο Πρόεδρος

José Manuel BARROSO


(1)  ΕΕ L 404 της 30.12.2006, σ. 9.

(2)  The EFSA Journal (2005) 253, 1-29.

(3)  The EFSA Journal (2009) 1176, 1-11.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Στο παράρτημα του κανονισμού αριθ. 1924/2006 προστίθενται τα ακόλουθα:

«ΠΗΓΗ Ω-3 ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ

Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο είναι πηγή ω-3 λιπαρών οξέων, καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν το προϊόν περιέχει τουλάχιστον 0,3 g α-λινολενικού οξέος ανά 100 g και ανά 100 kcal ή τουλάχιστον 40 mg άθροισμα εικοσιπενταενοϊκού οξέος και εικοσιδυαεξαενοϊκού οξέος ανά 100 g και ανά 100 kcal.

ΥΨΗΛΗ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ Ω-3 ΛΙΠΑΡΑ ΟΞΕΑ

Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ω-3 λιπαρά οξέα, καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν το προϊόν περιέχει τουλάχιστον 0,6 g α-λινολενικού οξέος ανά 100 g και ανά 100 kcal ή τουλάχιστον 80 mg άθροισμα εικοσιπενταενοϊκού οξέος και εικοσιδυαεξαενοϊκού οξέος ανά 100 g και ανά 100 kcal.

ΥΨΗΛΗ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΜΟΝΟΑΚΟΡΕΣΤΑ ΛΙΠΑΡΑ

Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο έχει υψηλή περιεκτικότητα σε μονοακόρεστα λιπαρά, καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν τουλάχιστον το 45 % των λιπαρών οξέων που είναι παρόντα στο προϊόν προέρχονται από μονοακόρεστα λιπαρά, υπό τον όρο ότι τα μονοακόρεστα λιπαρά παρέχουν περισσότερο από το 20 % της ενέργειας του προϊόντος.

ΥΨΗΛΗ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΠΟΛΥΑΚΟΡΕΣΤΑ ΛΙΠΑΡΑ

Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πολυακόρεστα λιπαρά, καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν τουλάχιστον το 45 % των λιπαρών οξέων που είναι παρόντα στο προϊόν προέρχονται από πολυακόρεστα λιπαρά, υπό τον όρο ότι τα πολυακόρεστα λιπαρά παρέχουν περισσότερο από το 20 % της ενέργειας του προϊόντος.

ΥΨΗΛΗ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΑΚΟΡΕΣΤΑ ΛΙΠΑΡΑ

Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ακόρεστα λιπαρά, καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν τουλάχιστον το 70 % των λιπαρών οξέων που είναι παρόντα στο προϊόν προέρχονται από ακόρεστα λιπαρά, υπό τον όρο ότι τα ακόρεστα λιπαρά παρέχουν περισσότερο από το 20 % της ενέργειας του προϊόντος.».


Top