Υπόθεση C‑480/12

Minister van Financiën

κατά

X BV

(αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Κοινοτικός τελωνειακός κώδικας — Πεδίο εφαρμογής των άρθρων 203 και 204, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 — Καθεστώς εξωτερικής διαμετακομίσεως — Γένεση της τελωνειακής οφειλής λόγω μη εκπληρώσεως υποχρεώσεως — Εκπρόθεσμη προσκόμιση των εμπορευμάτων στο τελωνείο προορισμού — Έκτη οδηγία ΦΠΑ — Άρθρο 10, παράγραφος 3 — Σχέση μεταξύ γενέσεως της τελωνειακής οφειλής και της οφειλής του ΦΠΑ — Έννοια των φορολογητέων πράξεων»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 15ης Μαΐου 2014

1. Τελωνειακή ένωση – Γένεση τελωνειακής οφειλής λόγω μη εκτελέσεως υποχρεώσεως σχετικής με τη χρησιμοποίηση του οικείου τελωνειακού καθεστώτος – Παραβάσεις που δεν επηρεάζουν την ορθή λειτουργία του τελωνειακού καθεστώτος – Περιεχόμενο – Μη τήρηση της προθεσμίας προσκομίσεως των εμπορευμάτων – Περίπτωση όπου δεν υπήρξε εύλογος χρόνος – Δεν περιλαμβάνεται

   (Κανονισμός 2913/92 του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 648/2005, άρθρα 203 και 204· κανονισμός 2454/93 της Επιτροπής, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 444/2002, άρθρα 356 και 859, σημείο 2, στοιχείο γʹ)

2. Τελωνειακή ένωση – Γένεση τελωνειακής οφειλής κατόπιν μη εκτελέσεως υποχρεώσεως σχετικής με τη χρησιμοποίηση του οικείου τελωνειακού καθεστώτος – Παραβάσεις που δεν επηρεάζουν την ορθή λειτουργία του τελωνειακού καθεστώτος – Περιεχόμενο – Μη τήρηση της προθεσμίας παρουσιάσεως των εμπορευμάτων – Δεν περιλαμβάνεται – Ανυπαρξία πληροφοριών όσον αφορά τις αιτίες της υπερβάσεως της προθεσμίας ή τον τόπο αποθηκεύσεως των εμπορευμάτων – Δεν ασκεί επιρροή

   (Κανονισμός 2913/92 του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 648/2005, άρθρα 203 και 204· κανονισμός 2454/93 της Επιτροπής, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 444/2002, άρθρα 356 και 859, σημείο 2, στοιχείο γʹ)

3. Εναρμόνιση των φορολογικών νομοθεσιών – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας – Παράδοση αγαθών – Έννοια – Πώληση εμπορευμάτων που εξέρχεται από το τελωνειακό καθεστώς – Περιλαμβάνεται – Τελωνειακή οφειλή που γεννάται αποκλειστικά δυνάμει του άρθρου 204 του κανονισμού 2913/92 – Δεν ασκεί επιρροή

   (Κανονισμός 2913/92 του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 648/2005, άρθρο 204· οδηγία 77/388 του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2004/66, άρθρα 2 και 7 § 3, εδ. 1)

1.  Τα άρθρα 203 και 204 του κανονισμού 2913/92, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 648/2005, σε συνδυασμό με το άρθρο 859, σημείο 2, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 2454/93, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού 2913/92, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 444/2002, έχουν την έννοια ότι η υπέρβαση και μόνον της ταχθείσας σύμφωνα με το άρθρο 356, παράγραφος 1, του κανονισμού 2454/93 προθεσμίας προσκομίσεως, κατά το άρθρο 356, παράγραφος 1, του κανονισμού 2454/93, όπως τροποποιήθηκε, δεν οδηγεί σε τελωνειακή οφειλή λόγω απομακρύνσεως από την τελωνειακή επιτήρηση κατά την έννοια του άρθρου 203 του κανονισμού 2913/92, όπως τροποποιήθηκε, αλλά σε τελωνειακή οφειλή βάσει του άρθρου 204 του τελευταίου κανονισμού.

   Πράγματι, τα άρθρα 203 και 204 του κανονισμού 2913/92 έχουν διαφορετικά πεδία εφαρμογής. Ενώ το πρώτο αφορά τις συμπεριφορές που έχουν ως αποτέλεσμα διαφυγή του εμπορεύματος από την τελωνειακή επιτήρηση, το δεύτερο έχει ως αντικείμενο τις αθετήσεις υποχρεώσεων και τις μη τηρήσεις προϋποθέσεων που συνδέονται με τα διάφορα τελωνειακά καθεστώτα οι οποίες δεν επηρεάζουν την τελωνειακή επιτήρηση. Έτσι, από το γράμμα του άρθρου 204 του τελωνειακού κώδικα προκύπτει ότι η διάταξη αυτή τυγχάνει εφαρμογής μόνο στις περιπτώσεις που δεν εμπίπτουν στο άρθρο 203 του κανονισμού αυτού.

   Συναφώς, σύμφωνα με το άρθρο 204, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 2913/92, τελωνειακή οφειλή κατά την εισαγωγή γεννάται από τη μη εκτέλεση μιας από τις υποχρεώσεις τις οποίες συνεπάγεται, για εμπόρευμα υποκείμενο σε εισαγωγικούς δασμούς, η χρησιμοποίηση του τελωνειακού καθεστώτος υπό το οποίο έχει τεθεί, εκτός αν αποδειχθεί ότι η παράλειψη αυτή δεν είχε πραγματικές συνέπειες για την ορθή λειτουργία του σχετικού τελωνειακού καθεστώτος. Κάθε περίπτωση που δεν καλύπτεται από την εν λόγω εξαίρεση εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 204 του κανονισμού 2913/92.

   Εντούτοις, το άρθρο 859, σημείο 2, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 2454/93 προβλέπει ρητώς ότι, όταν δεν τηρείται η προθεσμία που έχει ταχθεί σύμφωνα με το άρθρο 356 του κανονισμού αυτού και η εκπρόθεσμη προσκόμιση του εμπορεύματος δεν μπορεί να δικαιολογηθεί σύμφωνα με την παράγραφο 3 του τελευταίου αυτού άρθρου, η υπέρβαση της προθεσμίας προσκομίσεως λογίζεται ότι δεν είχε πραγματική συνέπεια επί της ορθής λειτουργίας της προσωρινής εναποθέσεως ή του οικείου τελωνειακού καθεστώτος, εφόσον το εμπόρευμα όντως προσκομίστηκε στο τελωνείο προορισμού εντός εύλογου χρόνου.

   (βλ. σκέψεις 31, 32, 39, 41, 45, διατακτ. 1)

2.  Το άρθρο 204 του κανονισμού 2913/92, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 648/2005, σε συνδυασμό με το άρθρο 859, σημείο 2, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 2454/93, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού 2913/92, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 444/2002, έχει την έννοια ότι, για να γεννηθεί τελωνειακή οφειλή δυνάμει του εν λόγω άρθρου 204, δεν απαιτείται οι ενδιαφερόμενοι να παράσχουν στις τελωνειακές αρχές πληροφορίες περί των λόγων υπερβάσεως της προθεσμίας διαμετακομίσεως την οποία τάσσει το άρθρο 356 του κανονισμού 2454/93, όπως τροποποιήθηκε, ή περί του τόπου στον οποίο βρίσκονταν τα εμπορεύματα κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ της λήξεως της προθεσμίας αυτής και της πραγματικής προσκομίσεως των εμπορευμάτων στο τελωνείο προορισμού.

   Πράγματι, όταν τα εμπορεύματα προσκομίζονται στο τελωνείο προορισμού μετά την εκπνοή της προθεσμίας που είχε ορίσει το τελωνείο αναχώρησης και το εκπρόθεσμο οφείλεται αποδεδειγμένως, κατά την κρίση του τελωνείου προορισμού, σε περιστάσεις μη δυνάμενες να καταλογιστούν στον μεταφορέα ή στον κύριο υπόχρεο, ο τελευταίος αυτός θεωρείται εμπρόθεσμος.

   (βλ. σκέψεις 43, 45, διατακτ. 1)

3.  Το άρθρο 7, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, της έκτης οδηγίας 77/388, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2004/66, έχει την έννοια ότι οφείλεται φόρος προστιθεμένης αξίας όταν τα οικεία εμπορεύματα εξέρχονται των τελωνειακών καθεστώτων που προβλέπονται στο άρθρο αυτό, έστω και αν τελωνειακή οφειλή γεννάται αποκλειστικά δυνάμει του άρθρου 204 του κανονισμού 2913/92, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 648/2005.

   Πράγματι, σε περίπτωση που το εν λόγω εμπόρευμα έχει ήδη εξέλθει από τα καθεστώτα αυτά κατά την ημερομηνία της επανεξαγωγής λόγω της γενέσεως τελωνειακής οφειλής, το εμπόρευμα αυτό πρέπει να λογίζεται ως αποτελούν το αντικείμενο «εισαγωγής», υπό την έννοια του άρθρου 2, σημείο 2, της έκτης οδηγίας.

   Ωστόσο, κατά το ως άνω άρθρο 2, οι εισαγωγές αγαθών υπόκεινται σε φόρο προστιθεμένης αξίας.

   (βλ. σκέψεις 47, 54, 55, διατακτ. 2)

Υπόθεση C‑480/12

Minister van Financiën

κατά

X BV

(αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Κοινοτικός τελωνειακός κώδικας — Πεδίο εφαρμογής των άρθρων 203 και 204, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 — Καθεστώς εξωτερικής διαμετακομίσεως — Γένεση της τελωνειακής οφειλής λόγω μη εκπληρώσεως υποχρεώσεως — Εκπρόθεσμη προσκόμιση των εμπορευμάτων στο τελωνείο προορισμού — Έκτη οδηγία ΦΠΑ — Άρθρο 10, παράγραφος 3 — Σχέση μεταξύ γενέσεως της τελωνειακής οφειλής και της οφειλής του ΦΠΑ — Έννοια των φορολογητέων πράξεων»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 15ης Μαΐου 2014

1. Τελωνειακή ένωση — Γένεση τελωνειακής οφειλής λόγω μη εκτελέσεως υποχρεώσεως σχετικής με τη χρησιμοποίηση του οικείου τελωνειακού καθεστώτος — Παραβάσεις που δεν επηρεάζουν την ορθή λειτουργία του τελωνειακού καθεστώτος — Περιεχόμενο — Μη τήρηση της προθεσμίας προσκομίσεως των εμπορευμάτων — Περίπτωση όπου δεν υπήρξε εύλογος χρόνος — Δεν περιλαμβάνεται

   (Κανονισμός 2913/92 του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 648/2005, άρθρα 203 και 204· κανονισμός 2454/93 της Επιτροπής, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 444/2002, άρθρα 356 και 859, σημείο 2, στοιχείο γʹ)

2. Τελωνειακή ένωση — Γένεση τελωνειακής οφειλής κατόπιν μη εκτελέσεως υποχρεώσεως σχετικής με τη χρησιμοποίηση του οικείου τελωνειακού καθεστώτος — Παραβάσεις που δεν επηρεάζουν την ορθή λειτουργία του τελωνειακού καθεστώτος — Περιεχόμενο — Μη τήρηση της προθεσμίας παρουσιάσεως των εμπορευμάτων — Δεν περιλαμβάνεται — Ανυπαρξία πληροφοριών όσον αφορά τις αιτίες της υπερβάσεως της προθεσμίας ή τον τόπο αποθηκεύσεως των εμπορευμάτων — Δεν ασκεί επιρροή

   (Κανονισμός 2913/92 του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 648/2005, άρθρα 203 και 204· κανονισμός 2454/93 της Επιτροπής, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 444/2002, άρθρα 356 και 859, σημείο 2, στοιχείο γʹ)

3. Εναρμόνιση των φορολογικών νομοθεσιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας — Παράδοση αγαθών — Έννοια — Πώληση εμπορευμάτων που εξέρχεται από το τελωνειακό καθεστώς — Περιλαμβάνεται — Τελωνειακή οφειλή που γεννάται αποκλειστικά δυνάμει του άρθρου 204 του κανονισμού 2913/92 — Δεν ασκεί επιρροή

   (Κανονισμός 2913/92 του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 648/2005, άρθρο 204· οδηγία 77/388 του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2004/66, άρθρα 2 και 7 § 3, εδ. 1)

1.  Τα άρθρα 203 και 204 του κανονισμού 2913/92, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 648/2005, σε συνδυασμό με το άρθρο 859, σημείο 2, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 2454/93, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού 2913/92, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 444/2002, έχουν την έννοια ότι η υπέρβαση και μόνον της ταχθείσας σύμφωνα με το άρθρο 356, παράγραφος 1, του κανονισμού 2454/93 προθεσμίας προσκομίσεως, κατά το άρθρο 356, παράγραφος 1, του κανονισμού 2454/93, όπως τροποποιήθηκε, δεν οδηγεί σε τελωνειακή οφειλή λόγω απομακρύνσεως από την τελωνειακή επιτήρηση κατά την έννοια του άρθρου 203 του κανονισμού 2913/92, όπως τροποποιήθηκε, αλλά σε τελωνειακή οφειλή βάσει του άρθρου 204 του τελευταίου κανονισμού.

   Πράγματι, τα άρθρα 203 και 204 του κανονισμού 2913/92 έχουν διαφορετικά πεδία εφαρμογής. Ενώ το πρώτο αφορά τις συμπεριφορές που έχουν ως αποτέλεσμα διαφυγή του εμπορεύματος από την τελωνειακή επιτήρηση, το δεύτερο έχει ως αντικείμενο τις αθετήσεις υποχρεώσεων και τις μη τηρήσεις προϋποθέσεων που συνδέονται με τα διάφορα τελωνειακά καθεστώτα οι οποίες δεν επηρεάζουν την τελωνειακή επιτήρηση. Έτσι, από το γράμμα του άρθρου 204 του τελωνειακού κώδικα προκύπτει ότι η διάταξη αυτή τυγχάνει εφαρμογής μόνο στις περιπτώσεις που δεν εμπίπτουν στο άρθρο 203 του κανονισμού αυτού.

   Συναφώς, σύμφωνα με το άρθρο 204, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 2913/92, τελωνειακή οφειλή κατά την εισαγωγή γεννάται από τη μη εκτέλεση μιας από τις υποχρεώσεις τις οποίες συνεπάγεται, για εμπόρευμα υποκείμενο σε εισαγωγικούς δασμούς, η χρησιμοποίηση του τελωνειακού καθεστώτος υπό το οποίο έχει τεθεί, εκτός αν αποδειχθεί ότι η παράλειψη αυτή δεν είχε πραγματικές συνέπειες για την ορθή λειτουργία του σχετικού τελωνειακού καθεστώτος. Κάθε περίπτωση που δεν καλύπτεται από την εν λόγω εξαίρεση εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 204 του κανονισμού 2913/92.

   Εντούτοις, το άρθρο 859, σημείο 2, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 2454/93 προβλέπει ρητώς ότι, όταν δεν τηρείται η προθεσμία που έχει ταχθεί σύμφωνα με το άρθρο 356 του κανονισμού αυτού και η εκπρόθεσμη προσκόμιση του εμπορεύματος δεν μπορεί να δικαιολογηθεί σύμφωνα με την παράγραφο 3 του τελευταίου αυτού άρθρου, η υπέρβαση της προθεσμίας προσκομίσεως λογίζεται ότι δεν είχε πραγματική συνέπεια επί της ορθής λειτουργίας της προσωρινής εναποθέσεως ή του οικείου τελωνειακού καθεστώτος, εφόσον το εμπόρευμα όντως προσκομίστηκε στο τελωνείο προορισμού εντός εύλογου χρόνου.

   (βλ. σκέψεις 31, 32, 39, 41, 45, διατακτ. 1)

2.  Το άρθρο 204 του κανονισμού 2913/92, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 648/2005, σε συνδυασμό με το άρθρο 859, σημείο 2, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 2454/93, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού 2913/92, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 444/2002, έχει την έννοια ότι, για να γεννηθεί τελωνειακή οφειλή δυνάμει του εν λόγω άρθρου 204, δεν απαιτείται οι ενδιαφερόμενοι να παράσχουν στις τελωνειακές αρχές πληροφορίες περί των λόγων υπερβάσεως της προθεσμίας διαμετακομίσεως την οποία τάσσει το άρθρο 356 του κανονισμού 2454/93, όπως τροποποιήθηκε, ή περί του τόπου στον οποίο βρίσκονταν τα εμπορεύματα κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ της λήξεως της προθεσμίας αυτής και της πραγματικής προσκομίσεως των εμπορευμάτων στο τελωνείο προορισμού.

   Πράγματι, όταν τα εμπορεύματα προσκομίζονται στο τελωνείο προορισμού μετά την εκπνοή της προθεσμίας που είχε ορίσει το τελωνείο αναχώρησης και το εκπρόθεσμο οφείλεται αποδεδειγμένως, κατά την κρίση του τελωνείου προορισμού, σε περιστάσεις μη δυνάμενες να καταλογιστούν στον μεταφορέα ή στον κύριο υπόχρεο, ο τελευταίος αυτός θεωρείται εμπρόθεσμος.

   (βλ. σκέψεις 43, 45, διατακτ. 1)

3.  Το άρθρο 7, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, της έκτης οδηγίας 77/388, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2004/66, έχει την έννοια ότι οφείλεται φόρος προστιθεμένης αξίας όταν τα οικεία εμπορεύματα εξέρχονται των τελωνειακών καθεστώτων που προβλέπονται στο άρθρο αυτό, έστω και αν τελωνειακή οφειλή γεννάται αποκλειστικά δυνάμει του άρθρου 204 του κανονισμού 2913/92, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 648/2005.

   Πράγματι, σε περίπτωση που το εν λόγω εμπόρευμα έχει ήδη εξέλθει από τα καθεστώτα αυτά κατά την ημερομηνία της επανεξαγωγής λόγω της γενέσεως τελωνειακής οφειλής, το εμπόρευμα αυτό πρέπει να λογίζεται ως αποτελούν το αντικείμενο «εισαγωγής», υπό την έννοια του άρθρου 2, σημείο 2, της έκτης οδηγίας.

   Ωστόσο, κατά το ως άνω άρθρο 2, οι εισαγωγές αγαθών υπόκεινται σε φόρο προστιθεμένης αξίας.

   (βλ. σκέψεις 47, 54, 55, διατακτ. 2)