Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

++++

1. Προδικαστικά ερωτήματα * Υποβολή αιτήσεως στο Δικαστήριο * Αναγκαιότητα προηγουμένης κατ' αντιμωλία συζητήσεως * Εκτίμηση από το εθνικό δικαστήριο

(Συνθήκης ΕΟΚ, άρθρο 177)

2. Προδικαστικά ερωτήματα * Υποβολή αιτήσεως στο Δικαστήριο * Συμφωνία της αποφάσεως περί παραπομπής με τους οργανωτικούς και δικονομικούς κανόνες του εθνικού δικαίου - Εξέταση μη εμπίπτουσα στην αρμοδιότητα του Δικαστηρίου

(Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρο 177)

3. Φορολογικές διατάξεις * Εναρμόνιση νομοθεσιών * Φόροι κύκλου εργασιών * Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας * Πληρωμή του φόρου αφότου καταστεί απαιτητός * Εθνικό καθεστώς που επιβάλλει στους υποκειμένους στον φόρο την πληρωμή προκαταβολών εχουσών τον χαρακτήρα προπληρωμών * Ασυμβίβαστο με την έκτη οδηγία * Δυνατότητα των ιδιωτών να επικαλούνται τις αντίστοιχες διατάξεις

(Οδηγία 77/388 του Συμβουλίου, άρθρα 10 και 22 PAR PAR 4 και 5)

Περίληψη

1. Καίτοι, στα πλαίσια της προβλεπομένης στο άρθρο 177 της Συνθήκης διαδικασίας, μπορεί να είναι προς το συμφέρον της ορθής απονομής της δικαιοσύνης να υποβάλλεται προδικαστικό ερώτημα μετά από κατ' αντιμωλία συζήτηση, ο όρος αυτός δεν περιλαμβάνεται μεταξύ των απαιτουμένων προϋποθέσεων για την εφαρμογή της εν λόγω διαδικασίας. Επομένως, μόνον στο εθνικό δικαστήριο απόκειται να εκτιμήσει την αναγκαιότητα να ακούσει τον καθού πριν από την υποβολή της αιτήσεως για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως.

2. Στα πλαίσια της προβλεπομένης στο άρθρο 177 της Συνθήκης διαδικασίας, το Δικαστήριο δεν έχει την εξουσία να εξετάσει αν η απόφαση με την οποία του υποβάλλονται προδικαστικά ερωτήματα εκδόθηκε σύμφωνα με τους οργανωτικούς και δικονομικούς κανόνες του εθνικού δικαίου. Επομένως, το Δικαστήριο δεσμεύεται από την απόφαση περί παραπομπής που εξέδωσε το δικαστήριο κράτους μέλους, εφόσον δεν ακυρώθηκε κατόπιν ασκήσεως ενδίκου μέσου που ενδεχομένως προβλέπει το εθνικό δίκαιο.

3. Τα άρθρα 10 και 22, παράγραφοι 4 και 5, της έκτης οδηγίας 77/388, τα οποία ορίζουν, αφενός, ότι ο φόρος προστιθεμένης αξίας καθίσταται απαιτητός κατά τον χρόνο πραγματοποιήσεως της παραδόσεως του αγαθού ή της παροχής υπηρεσιών και, αφετέρου, ότι τα κράτη μέλη μπορούν να παρεκκλίνουν από τον κανόνα της πληρωμής κατά την κατάθεση της περιοδικής δηλώσεως εισπράττοντας προσωρινές προκαταβολές, δεν επιτρέπουν σε διατάξεις εθνικού δικαίου να επιβάλουν στους υποκειμένους στον φόρο να πληρώνουν ποσό του φόρου ίσο με το 65% του συνολικού απαιτητού ποσού για περίοδο η οποία δεν έχει ακόμη λήξει, ούτως ώστε να αναγκάζονται οι υποκείμενοι στον φόρο, σε ορισμένες περιπτώσεις, να πληρώνουν τον φόρο για πράξεις που δεν έχουν ακόμη συντελεστεί. Συγκεκριμένα, μια τέτοια ρύθμιση συνεπάγεται την μετατροπή των εν λόγω προκαταβολών σε προπληρωμές οι οποίες αντίκεινται στον κανόνα της οδηγίας κατά τον οποίο τα κράτη μέλη μπορούν να αξιώνουν την καταβολή του φόρου προστιθεμένης αξίας μόνον για πράξεις που έχουν συντελεστεί.

Οι υποκείμενοι στον φόρο στους οποίους επιβάλλονται τέτοιες πληρωμές μπορούν να επικαλούνται τις προμνησθείσες διατάξεις της έκτης οδηγίας ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων.