31.3.2006

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 93/1

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 509/2006 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 20ής Μαρτίου 2006

για τα γεωργικά προϊόντα και τα τρόφιμα που χαρακτηρίζονται ως εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 37,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Η παραγωγή, η παρασκευή και η διανομή των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην οικονομία της Κοινότητας.

(2)

Θα πρέπει να ενθαρρυνθεί η διαφοροποίηση της γεωργικής παραγωγής. Η προώθηση παραδοσιακών προϊόντων που παρουσιάζουν ιδιότυπα χαρακτηριστικά μπορεί να αποτελέσει σημαντικό πλεονέκτημα για την αγροτική οικονομία, ιδίως στις μειονεκτικές ή στις απομακρυσμένες περιοχές, αφενός, με τη βελτίωση του εισοδήματος των γεωργών και, αφετέρου, με τη συγκράτηση του αγροτικού πληθυσμού στις εν λόγω περιοχές.

(3)

Για την εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς τροφίμων, θα πρέπει να τίθενται στη διάθεση των οικονομικών φορέων τα μέσα που θα τους επιτρέψουν να αναδείξουν την αξία των προϊόντων τους, διασφαλίζοντας την προστασία των καταναλωτών από τις καταχρηστικές πρακτικές και εξασφαλίζοντας θεμιτές εμπορικές συναλλαγές.

(4)

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2082/92 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουλίου 1992, για τις βεβαιώσεις ιδιοτυπίας των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων (2) ορίζει τις βεβαιώσεις ιδιοτυπίας, ενώ η ένδειξη «εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν» εισήχθη από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1848/93 της Επιτροπής (3), ο οποίος θεσπίζει τους λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2082/92. Οι βεβαιώσεις ιδιοτυπίας, αποκαλούμενες συχνότερα «εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα», ανταποκρίνονται στο αίτημα των καταναλωτών για παραδοσιακά προϊόντα με ιδιότυπα χαρακτηριστικά. Λόγω της ποικιλότητας των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά και της πληθώρας των πληροφοριών που τα αφορούν, ο καταναλωτής θα πρέπει, προκειμένου να μπορεί να κάνει καλύτερες επιλογές, να διαθέτει σαφείς και συνοπτικές πληροφορίες σχετικά με τα ιδιότυπα χαρακτηριστικά των τροφίμων αυτών.

(5)

Για λόγους σαφήνειας, αντί της έκφρασης «βεβαίωση ιδιοτυπίας» θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνον η έκφραση «εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν», η οποία γίνεται ευκολότερα κατανοητή και, προκειμένου να καταστεί σαφέστερο το αντικείμενο του κανονισμού στους παραγωγούς και στους καταναλωτές, θα πρέπει να διευκρινισθεί ο ορισμός της «ιδιοτυπίας» και να εισαχθεί ορισμός του όρου «παραδοσιακό».

(6)

Ορισμένοι παραγωγοί επιθυμούν να αναδείξουν την αξία των παραδοσιακών γεωργικών προϊόντων ή παραδοσιακών τροφίμων, διότι αυτά διακρίνονται σαφώς από άλλα παρεμφερή προϊόντα ή τρόφιμα λόγω των εγγενών χαρακτηριστικών τους. Για να εξασφαλισθεί η προστασία του καταναλωτή, θα πρέπει να επιθεωρούνται τα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα. Ένα τέτοιο προαιρετικό σύστημα, που επιτρέπει στους εμπορευόμενους να κάνουν γνωστή την ποιότητα ενός τροφίμου ή ιδιότυπου προϊόντος σε ολόκληρη την Κοινότητα, θα πρέπει να παρέχει όλες τις εγγυήσεις, ώστε να εξασφαλισθεί ότι κάθε αναφορά που μπορεί να γίνει για την ποιότητα στο εμπόριο θα είναι τεκμηριωμένη.

(7)

Η επισήμανση των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων υπόκειται στους γενικούς κανόνες που θεσπίζονται με την οδηγία 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2000, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των τροφίμων (4). Ωστόσο, λόγω της ιδιοτυπίας τους, θα πρέπει να θεσπισθούν ειδικές συμπληρωματικές διατάξεις για τα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα. Προκειμένου να καταστεί ευκολότερη και ταχύτερη η αναγνώριση των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων που παράγονται εντός της Κοινότητας, θα πρέπει να καταστεί υποχρεωτική η χρήση της ένδειξης «εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν» ή του συσχετιζόμενου κοινοτικού συμβόλου στην επισήμανσή τους, και να παρασχεθεί, παράλληλα, στους εμπορευόμενους, εύλογη προθεσμία για να προσαρμοσθούν στην υποχρέωση αυτήν.

(8)

Για να διασφαλισθεί η τήρηση και η σταθερότητα των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων, οι παραγωγοί, συγκροτημένοι σε ομάδες, θα πρέπει να ορίζουν ειδικά χαρακτηριστικά στις προδιαγραφές του προϊόντος. Η δυνατότητα καταχώρισης ενός εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος θα πρέπει να παρέχεται σε παραγωγούς τρίτων χωρών.

(9)

Τα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα που προστατεύονται στην Κοινότητα θα πρέπει να υπόκεινται σε ρυθμίσεις ελέγχου, οι οποίες να βασίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 882/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τη διενέργεια επισήμων ελέγχων της συμμόρφωσης προς τη νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων και προς τους κανόνες για την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων (5), καθώς και σε ρυθμίσεις ελέγχου που αποσκοπούν στη διασφάλιση της τήρησης, από τους εμπορευόμενους, των προδιαγραφών του προϊόντος πριν από τη διάθεση των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων στην εμπορία.

(10)	Για να δικαιούνται προστασίας, τα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα θα πρέπει να είναι καταχωρισμένα σε κοινοτικό επίπεδο. Η καταχώριση σε μητρώο θα πρέπει επίσης να παρέχει πληροφορίες στους επαγγελματίες και στους καταναλωτές.

(11)

Οι εθνικές αρχές του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους θα πρέπει να εξετάζουν κάθε αίτηση καταχώρισης βάσει στοιχειωδών κοινών κανόνων, οι οποίοι συμπεριλαμβάνουν διαδικασία προβολής ενστάσεων σε εθνικό επίπεδο, προκειμένου να διασφαλίζουν ότι το σχετικό γεωργικό προϊόν ή τρόφιμο είναι παραδοσιακό και παρουσιάζει ιδιότυπα χαρακτηριστικά. Στη συνέχεια, η Επιτροπή θα πρέπει να προβαίνει σε εξέταση που αποσκοπεί να εξασφαλίσει ομοιόμορφη προσέγγιση μεταξύ των αιτήσεων καταχώρισης που υποβάλλουν τα κράτη μέλη και παραγωγοί τρίτων χωρών.

(12)

Για να καταστεί αποτελεσματικότερη η διαδικασία καταχώρισης, θα πρέπει να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να εξετάζονται κακόβουλες και αναιτιολόγητες ενστάσεις, και να διευκρινισθούν τα κριτήρια βάσει των οποίων η Επιτροπή αξιολογεί το παραδεκτό των ενστάσεων που της υποβάλλονται. Το δικαίωμα ένστασης θα πρέπει να παρέχεται στους πολίτες τρίτων χωρών που έχουν έννομο συμφέρον, σύμφωνα με τα ίδια κριτήρια με εκείνα που ισχύουν για τους παραγωγούς της Κοινότητας. Τα λόγω κριτήρια θα πρέπει να αποτιμώνται σε σχέση με το έδαφος της Κοινότητας. Υπό το πρίσμα της κτηθείσας πείρας, θα πρέπει να προσαρμόζεται η διάρκεια της περιόδου διαβουλεύσεων σε περίπτωση προβολής ενστάσεων.

(13)	Θα πρέπει να προβλεφθούν διατάξεις προς διευκρίνιση του πεδίου της προστασίας που παρέχεται βάσει του παρόντος κανονισμού, η οποία θα ορίζει, ιδίως ότι η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού δεν θα πρέπει να θίγει τους υφιστάμενους κανόνες όσον αφορά τα εμπορικά σήματα και τις γεωγραφικές ενδείξεις.

(14)

Για να αποφευχθεί η δημιουργία άνισων όρων ανταγωνισμού, κάθε παραγωγός, συμπεριλαμβανομένων των παραγωγών τρίτων χωρών, θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί είτε ένα καταχωρισμένο όνομα συνοδευόμενο από μια συγκεκριμένη ένδειξη και, ανάλογα με την περίπτωση, το κοινοτικό σύμβολο που συσχετίζεται με την ένδειξη «εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν», είτε ένα όνομα καταχωρισμένο ως έχει, υπό τον όρον ότι το παραγόμενο ή μεταποιούμενο γεωργικό προϊόν ή τρόφιμο πληροί τις απαιτήσεις των αντίστοιχων προδιαγραφών και ο εν λόγω παραγωγός χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες αρχών ή φορέων εξακρίβωσης σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

(15)	Για να είναι ταυτόχρονα ελκυστικές για τους παραγωγούς και αξιόπιστες για τους καταναλωτές, οι ενδείξεις σχετικά με τα ιδιότυπα χαρακτηριστικά ενός γεωργικού προϊόντος ή ενός τροφίμου θα πρέπει να απολαύουν νομικής προστασίας και να υπόκεινται σε ελέγχους.

(16)	Θα πρέπει να επιτρέπεται στα κράτη μέλη να επιβάλλουν τέλη προκειμένου να καλύπτονται τα συνεπαγόμενα έξοδα.

(17)	Τα μέτρα που είναι αναγκαία για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να θεσπισθούν σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (6).

(18)

Θα πρέπει να εισαχθούν διατάξεις για τον εντοπισμό των κανόνων του παρόντος κανονισμού, οι οποίοι εφαρμόζονται στις αιτήσεις καταχώρισης που διαβιβάζονται στην Επιτροπή πριν από την έναρξη ισχύος του. Θα πρέπει να δοθεί στους εμπορευόμενους μια εύλογη προθεσμία τόσο για την προσαρμογή των ιδιωτικών φορέων ελέγχου όσο και για την επισήμανση των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων που διατίθενται στην εμπορία ως εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα.

(19)	Για λόγους σαφήνειας και διαφάνειας, ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2082/92 θα πρέπει να καταργηθεί και να αντικατασταθεί από τον παρόντα κανονισμό,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Πεδίο εφαρμογής

1.   Ο παρών κανονισμός καθορίζει τους κανόνες σύμφωνα με τους οποίους μπορούν να αναγνωρίζονται ως εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα:

α)	τα γεωργικά προϊόντα τα οποία προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση, και απαριθμούνται στο παράρτημα Ι της συνθήκης,

β)	τα τρόφιμα τα οποία απαριθμούνται στο παράρτημα I του παρόντος κανονισμού.

Το παράρτημα Ι του παρόντος κανονισμού μπορεί να τροποποιείται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 18 παράγραφος 2.

2.   Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται με την επιφύλαξη άλλων ειδικών κοινοτικών διατάξεων.

3.   Η οδηγία 98/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουνίου 1998, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών (7), δεν εφαρμόζεται στα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα που αποτελούν αντικείμενο του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 2

Ορισμοί

1.   Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, νοούνται ως:

α)	«ιδιοτυπία»: το χαρακτηριστικό ή το σύνολο χαρακτηριστικών βάσει των οποίων ένα γεωργικό προϊόν ή ένα τρόφιμο διακρίνεται σαφώς από άλλα παρεμφερή προϊόντα ή τρόφιμα της ίδιας κατηγορίας·

β)	«παραδοσιακό»: αυτό το οποίο αποδεδειγμένα χρησιμοποιήθηκε στην κοινοτική αγορά για περίοδο που καταδεικνύει μετάδοση μεταξύ γενεών· η περίοδος αυτή θα πρέπει να είναι εκείνη η οποία αποδίδεται γενικώς σε μια ανθρώπινη γενεά, δηλαδή τουλάχιστον 25 έτη·

γ)	«εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν»: παραδοσιακό γεωργικό προϊόν ή τρόφιμο του οποίου η ιδιοτυπία αναγνωρίζεται από την Κοινότητα μέσω της καταχώρισής του δυνάμει του παρόντος κανονισμού·

δ)	«ομάδα»: ανεξάρτητα από τη νομική της μορφή ή σύνθεση, κάθε ένωση παραγωγών ή μεταποιητών οι οποίοι ασχολούνται με το ίδιο γεωργικό προϊόν ή τρόφιμο.

2.   Το χαρακτηριστικό ή το σύνολο χαρακτηριστικών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο α) μπορούν να αναφέρονται σε εγγενή χαρακτηριστικά του προϊόντος, όπως τα φυσικά, χημικά, μικροβιολογικά ή οργανοληπτικά χαρακτηριστικά, ή στη μέθοδο παραγωγής του προϊόντος ή στις ειδικές συνθήκες οι οποίες επικρατούν κατά την παραγωγή του.

Η παρουσίαση ενός γεωργικού προϊόντος ή ενός τροφίμου δεν θεωρείται ότι αποτελεί χαρακτηριστικό κατά την έννοια της παραγράφου 1 στοιχείο α).

Η ιδιοτυπία που ορίζεται στην παράγραφο 1 στοιχείο α) δεν μπορεί να περιορίζεται στην ποιοτική ή ποσοτική σύσταση, ή σε τρόπο παραγωγής, που ορίζονται στην κοινοτική ή την εθνική νομοθεσία, σε πρότυπα που θεσπίζονται από φορείς τυποποίησης ή σε εθελοντικά πρότυπα· ωστόσο, ο παρών κανόνας δεν εφαρμόζεται όταν η εν λόγω νομοθεσία ή το εν λόγω πρότυπο έχουν θεσπισθεί για να καθορίζεται η ιδιοτυπία ενός προϊόντος.

Στην ομάδα που ορίζεται στην παράγραφο 1 στοιχείο δ), μπορούν να συμμετέχουν και άλλοι ενδιαφερόμενοι.

Άρθρο 3

Μητρώο

Η Επιτροπή τηρεί μητρώο των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων που αναγνωρίζονται σε όλη την Κοινότητα δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

Το μητρώο περιλαμβάνει δύο καταλόγους εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων, ανάλογα εάν η χρήση του ονόματος του προϊόντος ή του τροφίμου περιορίζεται ή όχι μόνον στους παραγωγούς που τηρούν τις προδιαγραφές του προϊόντος.

Άρθρο 4

Απαιτήσεις σχετικά με τα προϊόντα και τα ονόματα

1.   Για να καταχωρισθεί στο μητρώο που αναφέρεται στο άρθρο 3, ένα γεωργικό προϊόν ή ένα τρόφιμο πρέπει είτε να παράγεται από παραδοσιακές πρώτες ύλες, είτε να χαρακτηρίζεται από παραδοσιακή σύσταση ή τρόπο παραγωγής ή/και μεταποίησής που να αντικατοπτρίζει παραδοσιακό τύπο παραγωγής ή/και μεταποίησης.

Δεν επιτρέπεται η καταχώριση γεωργικού προϊόντος ή τροφίμου του οποίου η ιδιοτυπία οφείλεται στην προέλευση ή τη γεωγραφική καταγωγή του. Η χρήση γεωγραφικών όρων σε ένα όνομα επιτρέπεται με την επιφύλαξη του άρθρου 5 παράγραφος 1.

2.   Για να καταχωρισθεί, το όνομα πρέπει:

α)	να είναι ιδιότυπο καθ’ εαυτό· ή

β)	να εκφράζει την ιδιοτυπία του γεωργικού προϊόντος ή του τροφίμου.

3.   Το ιδιότυπο όνομα που αναφέρεται στην παράγραφο 2 στοιχείο α) πρέπει να είναι παραδοσιακό και σύμφωνο με εθνικές διατάξεις ή να έχει καθιερωθεί εθιμικά.

Δεν μπορεί να καταχωρείται όνομα που εκφράζει την ιδιοτυπία που αναφέρεται στην παράγραφο 2 στοιχείο β) το οποίο:

α)	αναφέρεται αποκλειστικά σε γενικούς ισχυρισμούς που χρησιμοποιούνται για ένα σύνολο γεωργικών προϊόντων ή τροφίμων, ή σε εκείνους που προβλέπονται από ιδιαίτερη κοινοτική νομοθεσία·

β)	είναι παραπλανητικό, όπως ιδίως εκείνο που αναφέρεται σε προφανές χαρακτηριστικό του προϊόντος ή δεν ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές και, συνεπώς, είναι δυνατόν να παραπλανήσει τον καταναλωτή σχετικά με τα χαρακτηριστικά του προϊόντος.

Άρθρο 5

Περιορισμοί χρήσης ονομάτων

1.   Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των κοινοτικών κανόνων ή των κανόνων των κρατών μελών οι οποίοι διέπουν την πνευματική ιδιοκτησία, και ιδίως των κανόνων που αφορούν τις γεωγραφικές ενδείξεις και τα εμπορικά σήματα.

2.   Το όνομα μιας φυτικής ποικιλίας ή μιας ζωικής φυλής μπορεί να χρησιμοποιείται στο όνομα ενός εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος, υπό τον όρο ότι δεν είναι παραπλανητικό ως προς τη φύση του προϊόντος.

Άρθρο 6

Προδιαγραφές του προϊόντος

1.   Για να μπορεί να χαρακτηρισθεί ως εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν (EPIP), ένα γεωργικό προϊόν ή ένα τρόφιμο πρέπει να είναι σύμφωνο με συγκεκριμένες προδιαγραφές.

2.   Οι προδιαγραφές του προϊόντος περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

α)	το όνομα που αναφέρεται στο άρθρο 4, παράγραφος 2, σε μία ή περισσότερες γλώσσες, με ένδειξη ότι η ομάδα ζητά καταχώριση με ή χωρίς δέσμευση του ονόματος και διευκρίνιση εάν ζητά να επωφεληθεί από τις διατάξεις του άρθρου 13, παράγραφος 3·

β)	περιγραφή του γεωργικού προϊόντος ή του τροφίμου, συμπεριλαμβανομένων των κύριων φυσικών, χημικών, μικροβιολογικών ή οργανοληπτικών χαρακτηριστικών του·

γ)	περιγραφή της μεθόδου παραγωγής την οποία πρέπει να ακολουθούν οι παραγωγοί, συμπεριλαμβανομένης, ανάλογα με την περίπτωση, της φύσης και των χαρακτηριστικών των χρησιμοποιούμενων πρώτων υλών ή συστατικών και της μεθόδου παρασκευής του γεωργικού προϊόντος ή του τροφίμου·

δ)	τα κύρια στοιχεία που καθορίζουν την ιδιοτυπία του προϊόντος και, ανάλογα με την περίπτωση, το χρησιμοποιούμενο πλαίσιο αναφοράς·

ε)	τα κύρια στοιχεία που αποδεικνύουν τον παραδοσιακό χαρακτήρα του προϊόντος, όπως καθορίζονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο·

στ)	τις στοιχειώδεις απαιτήσεις και τις διαδικασίες ελέγχου της ιδιοτυπίας.

Άρθρο 7

Αίτηση καταχώρισης

1.   Μόνο μια ομάδα δικαιούται να υποβάλλει αίτηση καταχώρισης εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος.

Διάφορες ομάδες από διαφορετικά κράτη μέλη ή διαφορετικές τρίτες χώρες δύνανται να υποβάλλουν κοινή αίτηση.

2.   Μια ομάδα μπορεί να υποβάλλει αίτηση καταχώρισης μόνο για τα γεωργικά προϊόντα ή τα τρόφιμα που παράγει ή αποκτά.

3.   Η αίτηση καταχώρισης περιλαμβάνει τουλάχιστον:

α)	το όνομα και τη διεύθυνση της αιτούσας ομάδας·

β)	τις προδιαγραφές του προϊόντος που προβλέπονται στο άρθρο 6·

γ)	το όνομα και τα στοιχεία των αρχών ή φορέων που εξακριβώνουν τη συμμόρφωση προς τις διατάξεις των προδιαγραφών, καθώς και τα συγκεκριμένα καθήκοντά τους·

δ)	τα έγγραφα που αποδεικνύουν τον ιδιότυπο και παραδοσιακό χαρακτήρα.

4.   Εάν η ομάδα είναι εγκατεστημένη σε κράτος μέλος, η αίτηση υποβάλλεται στο εν λόγω κράτος μέλος.

Το κράτος μέλος εξετάζει κάθε αίτηση με τα κατάλληλα μέσα προκειμένου να ελέγξει εάν είναι αιτιολογημένη και εάν πληροί τους όρους του παρόντος κανονισμού.

5.   Ως μέρος της εξέτασης που προβλέπεται στην παράγραφο 4 δεύτερο εδάφιο, τα κράτη μέλη κινούν εθνική διαδικασία ένστασης, διασφαλίζοντας τη δέουσα δημοσιότητα της αίτησης και προβλέποντας εύλογη περίοδο κατά της διάρκεια της οποίας κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει έννομο συμφέρον και είναι εγκατεστημένο ή διαμένει στην επικράτειά του μπορεί να υποβάλει ένσταση κατά της αίτησης.

Το κράτος μέλος εξετάζει το παραδεκτό των παραλαμβανόμενων ενστάσεων, υπό το πρίσμα των κριτηρίων που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο.

6.   Εάν το κράτος μέλος θεωρεί ότι πληρούνται οι απαιτήσεις των άρθρων 4, 5 και 6, διαβιβάζει στην Επιτροπή:

α)	το όνομα και τη διεύθυνση της αιτούσας ομάδας·

β)	τις προδιαγραφές του προϊόντος που προβλέπονται στο άρθρο 6·

γ)	το όνομα και τα στοιχεία των αρχών ή φορέων που εξακριβώνουν τη συμμόρφωση προς τις διατάξεις των προδιαγραφών, καθώς και τα συγκεκριμένα καθήκοντά τους,

δ)	δήλωση του κράτους μέλους ότι θεωρεί ότι η υποβληθείσα από την ομάδα αίτηση πληροί τους όρους που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό και τις διατάξεις που εκδίδονται κατ’ εφαρμογή του.

7.   Όταν η αίτηση για ένα γεωργικό προϊόν ή ένα τρόφιμο προέρχεται από ομάδα τρίτης χώρας, αποστέλλεται στην Επιτροπή, είτε απ’ ευθείας, είτε μέσω των αρμόδιων αρχών της εν λόγω χώρας και περιλαμβάνει τις πληροφορίες που προβλέπονται στην παράγραφο 3.

8.   Τα αναφερόμενα στο παρόν άρθρο έγγραφα που αποστέλλονται στην Επιτροπή συντάσσονται σε μία από τις επίσημες γλώσσες των οργάνων της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης ή συνοδεύονται από επικυρωμένη μετάφραση σε μία από τις γλώσσες αυτές.

Άρθρο 8

Εξέταση από την Επιτροπή

1.   Η Επιτροπή εξετάζει με τα κατάλληλα μέσα την αίτηση που λαμβάνει σύμφωνα με το άρθρο 7, προκειμένου να εξακριβώσει εάν είναι αιτιολογημένη και εάν πληροί τους όρους του παρόντος κανονισμού. Η εξέταση αυτή δεν θα πρέπει να διαρκεί περισσότερο από 12 μήνες.

Κάθε μήνα, η Επιτροπή δημοσιοποιεί τον κατάλογο των ονομασιών για τις οποίες της έχουν υποβληθεί αιτήσεις καταχώρισης, καθώς και την ημερομηνία υποβολής τους στην Επιτροπή.

2.   Όταν, βάσει της εξέτασης που διεξάγεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο, η Επιτροπή κρίνει ότι πληρούνται οι όροι του παρόντος κανονισμού, δημοσιεύει στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 3 στοιχεία α) έως γ).

Σε αντίθετη περίπτωση, η Επιτροπή αποφασίζει την απόρριψη της αίτησης, σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 18 παράγραφος 2.

Άρθρο 9

Ενστάσεις

1.   Εντός έξι μηνών από την ημερομηνία δημοσίευσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο, οιοδήποτε κράτος μέλος ή τρίτη χώρα μπορεί να υποβάλλει ένσταση κατά της προτεινόμενης καταχώρισης, καταθέτοντας στην Επιτροπή δεόντως τεκμηριωμένη δήλωση.

2.   Κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο έχει έννομο συμφέρον και είναι εγκατεστημένο ή διαμένει σε άλλο κράτος μέλος εκτός από αυτό το οποίο ζητά την καταχώριση ή σε τρίτη χώρα, μπορεί να υποβάλλει ένσταση κατά της προτεινόμενης καταχώρισης, καταθέτοντας δεόντως τεκμηριωμένη δήλωση.

Τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που είναι εγκατεστημένα ή διαμένουν σε κράτος μέλος καταθέτουν τη δήλωση στο εν λόγω κράτος μέλος εντός προθεσμίας η οποία επιτρέπει την υποβολή ένστασης σύμφωνα με την παράγραφο 1.

Τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που είναι εγκατεστημένα ή διαμένουν σε τρίτη χώρα καταθέτουν τη δήλωση στην Επιτροπή, είτε απ’ ευθείας, είτε μέσω των αρχών της οικείας τρίτης χώρας, εντός της προθεσμίας που καθορίζεται στην παράγραφο 1.

3.   Γίνονται δεκτές μόνο οι δηλώσεις ένστασης, οι οποίες παραλαμβάνονται από την Επιτροπή εντός της προθεσμίας που ορίζεται στην παράγραφο 1, και οι οποίες:

α)	δεικνύουν τη μη τήρηση των όρων που αναφέρονται στα άρθρα 2, 4 και 5· ή

β)	δεικνύουν, εάν πρόκειται για αίτηση δυνάμει του άρθρου 13 παράγραφος 2, ότι το όνομα χρησιμοποιείται κατά νόμιμο, αναγνωρίσιμο και οικονομικώς σημαντικό τρόπο για παρεμφερή γεωργικά προϊόντα ή τρόφιμα.

Η Επιτροπή ελέγχει το παραδεκτό των ενστάσεων.

Τα κριτήρια που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο αξιολογούνται σε σχέση με το έδαφος της Κοινότητας.

4.   Εάν η Επιτροπή δεν παραλάβει καμία παραδεκτή ένσταση δυνάμει της παραγράφου 3, καταχωρίζει το όνομα.

Η καταχώριση δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

5.   Εάν μια ένσταση είναι παραδεκτή δυνάμει της παραγράφου 3, η Επιτροπή καλεί τους ενδιαφερομένους να προβούν στις κατάλληλες διαβουλεύσεις.

Εάν οι ενδιαφερόμενοι καταλήξουν σε συμφωνία εντός έξι μηνών, κοινοποιούν στην Επιτροπή όλους τους παράγοντες που επέτρεψαν την επίτευξη της συμφωνίας αυτής, συμπεριλαμβανομένων της γνώμης του αιτούντος και της γνώμης του ενισταμένου. Εάν οι πληροφορίες που δημοσιεύονται δυνάμει του άρθρου 8 παράγραφος 2, δεν υπέστησαν τροποποιήσεις ή υπέστησαν μόνον επουσιώδεις τροποποιήσεις, η Επιτροπή ενεργεί σύμφωνα με την παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου. Άλλως, η Επιτροπή επαναλαμβάνει την εξέταση που προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 1.

Εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία, η Επιτροπή λαμβάνει απόφαση σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 18 παράγραφος 2, λαμβάνοντας υπόψη τις θεμιτές και παραδοσιακές χρήσεις και τους πραγματικούς κινδύνους σύγχυσης.

Η απόφαση δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

6.   Τα αναφερόμενα στο παρόν άρθρο έγγραφα που αποστέλλονται στην Επιτροπή δυνάμει του παρόντος άρθρου, συντάσσονται σε μία από τις επίσημες γλώσσες των οργάνων της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης ή συνοδεύονται από επικυρωμένη μετάφραση σε μία από τις γλώσσες αυτές.

Άρθρο 10

Ακύρωση

Εάν, σύμφωνα με τους λεπτομερείς κανόνες που αναφέρονται στο άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο στ), η Επιτροπή κρίνει ότι δεν διασφαλίζεται πλέον η συμμόρφωση ενός γεωργικού προϊόντος ή τροφίμου που καλύπτεται από το χαρακτηρισμό «εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν» προς τους όρους των προδιαγραφών, κινεί τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 18 παράγραφος 2, για την ακύρωση της καταχώρισης, η οποία δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 11

Τροποποίηση των προδιαγραφών του προϊόντος

1.   Η τροποποίηση των προδιαγραφών του προϊόντος μπορεί να ζητείται από ένα κράτος μέλος κατόπιν αιτήματος μιας ομάδας η οποία είναι εγκατεστημένη στο έδαφός του, ή μιας ομάδας η οποία είναι εγκατεστημένη σε τρίτη χώρα Στη δεύτερη περίπτωση, το αίτημα απευθύνεται στην Επιτροπή, είτε απ’ ευθείας, είτε μέσω των αρχών της οικείας τρίτης χώρας.

Το αίτημα πρέπει να αποδεικνύει έννομο, οικονομικό συμφέρον και να περιγράφει τις ζητούμενες τροποποιήσεις και την αιτιολόγησή τους.

Για τις αιτήσεις έγκρισης μιας τροποποίησης ακολουθείται η διαδικασία που προβλέπεται στα άρθρα 7, 8 και 9.

Ωστόσο, εάν προτείνονται μόνον επουσιώδεις τροποποιήσεις, η Επιτροπή αποφασίζει την έγκριση της τροποποίησης χωρίς να ακολουθήσει τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 και στο άρθρο 9.

Η Επιτροπή δημοσιεύει, ανάλογα με την περίπτωση, τις επουσιώδεις τροποποιήσεις στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2.   Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε κάθε παραγωγός ή μεταποιητής που εφαρμόζει τις προδιαγραφές του προϊόντος για τις οποίες ζητήθηκε τροποποίηση, να ενημερώνεται για τη δημοσίευση. Εκτός των δηλώσεων ένστασης που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 3, είναι παραδεκτές οι δηλώσεις ένστασης, οι οποίες αποδεικνύουν οικονομικό συμφέρον κατά την παραγωγή του εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος.

3.   Εάν η τροποποίηση αφορά προσωρινή αλλαγή των προδιαγραφών λόγω της επιβολής υποχρεωτικών υγειονομικών ή φυτοϋγειονομικών μέτρων από της δημόσιες αρχές, η αίτηση διαβιβάζεται στην Επιτροπή από το κράτος μέλος κατόπιν αιτήματος μιας ομάδας παραγωγών ή μιας ομάδας η οποία είναι εγκατεστημένη σε τρίτη χώρα. Εφαρμόζεται η διαδικασία που αναφέρεται στην παράγραφο 1 τέταρτο εδάφιο.

Άρθρο 12

Ονομασίες, ένδειξη και σύμβολο

1.   Μόνο οι παραγωγοί οι οποίοι συμμορφώνονται προς τις προδιαγραφές του προϊόντος μπορούν να κάνουν αναφορά σε εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν στην επισήμανση, τη διαφήμιση ή τα λοιπά έγγραφα που αφορούν ένα γεωργικό προϊόν ή ένα τρόφιμο.

2.   Όταν γίνεται αναφορά σε ένα εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν στην επισήμανση ενός γεωργικού προϊόντος ή τροφίμου που παράγονται εντός της Κοινότητας, πρέπει να αναγράφεται το καταχωρισμένο όνομα συνοδευόμενο είτε από το κοινοτικό σύμβολο είτε από την ένδειξη «εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν».

3.   Η αναγραφή της ένδειξης που αναφέρεται στην παράγραφο 2 στην επισήμανση των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων που παράγονται εκτός Κοινότητας, είναι προαιρετική.

Άρθρο 13

Λεπτομερείς κανόνες σχετικά με το καταχωρισμένο όνομα

1.   Από την ημερομηνία της δημοσίευσης που προβλέπεται στο άρθρο 9 παράγραφοι 4 ή 5, ένα όνομα που έχει εγγραφεί στο μητρώο που προβλέπεται στο άρθρο 3, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον για να προσδιορίζει το γεωργικό προϊόν ή το τρόφιμο που αντιστοιχεί στις προδιαγραφές του προϊόντος, ως εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν, σύμφωνα με τους κανόνες που προβλέπονται στο άρθρο 12. Ωστόσο, τα καταχωρισμένα ονόματα μπορούν να εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται στην επισήμανση προϊόντων τα οποία δεν αντιστοιχούν στις καταχωρισμένες προδιαγραφές, αλλά δεν μπορεί να αναγράφεται επ’ αυτής η ένδειξη «εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν», η βραχυγραφία «ΕΠΙΠ», ή το συσχετιζόμενο κοινοτικό σύμβολο.

2.   Ωστόσο, ένα εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν μπορεί να καταχωρίζεται με δέσμευση του ονόματος για το γεωργικό προϊόν ή το τρόφιμο που αντιστοιχεί στις δημοσιευμένες προδιαγραφές, του προϊόντος, υπό την προϋπόθεση ότι η ομάδα έχει υποβάλει σχετικό αίτημα στην οικεία αίτηση καταχώρισης και ότι από τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 9 δεν προκύπτει ότι το όνομα χρησιμοποιείται κατά νόμιμο, αναγνωρίσιμο και οικονομικώς σημαντικό τρόπο για παρεμφερή γεωργικά προϊόντα ή τρόφιμα. Από την ημερομηνία δημοσίευσης που προβλέπεται στο άρθρο 9, παράγραφος 4 ή 5, το όνομα, ακόμη και όταν δεν συνοδεύεται από την ένδειξη «εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν», τη βραχυγραφία «ΕΠΙΠ» ή το συσχετιζόμενο κοινοτικό σύμβολο, δεν μπορεί πλέον να χρησιμοποιείται στην επισήμανση παρεμφερών γεωργικών προϊόντων ή τροφίμων που δεν πληρούν τις καταχωρισμένες προδιαγραφές.

3.   Όσον αφορά τα ονόματα των οποίων ζητείται η καταχώριση σε μία μόνο γλώσσα, η ομάδα μπορεί να προβλέπει στις προδιαγραφές του προϊόντος ότι, κατά τη διάθεση του προϊόντος στην εμπορία, εκτός από το όνομα του προϊόντος στην πρωτότυπη γλώσσα, η επισήμανση μπορεί να περιλαμβάνει ένδειξη στις άλλες γλώσσες ότι το προϊόν αποκτήθηκε σύμφωνα με την παράδοση της περιοχής, του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας από την οποία προέρχεται το αίτημα.

Άρθρο 14

Επίσημοι έλεγχοι

1.   Τα κράτη μέλη ορίζουν την ή τις αρμόδιες αρχές που είναι υπεύθυνες για τους ελέγχους όσον αφορά τις υποχρεώσεις που θεσπίζονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 882/2004.

2.   Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε κάθε εμπορευόμενος που συμμορφούνται προς τον παρόντα κανονισμό να δικαιούται κάλυψη από σύστημα επίσημων ελέγχων.

3.   Η Επιτροπή δημοσιοποιεί και ενημερώνει περιοδικά το όνομα και τη διεύθυνση των αρχών και των φορέων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 ή στο άρθρο 15.

Άρθρο 15

Εξακρίβωση της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές

1.   Όσον αφορά τα γεωργικά προϊόντα και τις ζωοτροφές που παράγονται εντός της Κοινότητας η εξακρίβωση της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές πριν από τη διάθεση του προϊόντος στην αγορά, εξασφαλίζεται από:

—	μία ή περισσότερες από τις αρμόδιες αρχές που αναφέρονται στο άρθρο 14, και/ή

—	έναν ή περισσότερους από τους φορείς κατά την έννοια του άρθρου 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004, ο οποίος λειτουργεί ως φορέας πιστοποίησης προϊόντων.

Το κόστος της εν λόγω εξακρίβωσης της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές επιβαρύνει τους εμπορευόμενους που υπόκεινται στους ελέγχους αυτούς.

2.   Όσον αφορά τα γεωργικά προϊόντα και τις ζωοτροφές που παράγονται σε τρίτη χώρα, η εξακρίβωση της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές πριν από τη διάθεση του προϊόντος στην αγορά, εξασφαλίζεται από:

—	μια ή περισσότερες από τις δημόσιες αρχές που ορίζει η τρίτη χώρα, και/ή

—	έναν ή περισσότερους από τους φορείς πιστοποίησης προϊόντων.

3.   Οι φορείς πιστοποίησης προϊόντων που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 πρέπει να τηρούν, και μάλιστα από την 1η Μαΐου 2010 πρέπει να είναι διαπιστευμένοι σύμφωνα με, το ευρωπαϊκό πρότυπο ΕΝ 45011 ή τον οδηγό 65 ISO/IEC (Γενικές απαιτήσεις για φορείς που λειτουργούν ως συστήματα πιστοποίησης προϊόντων).

4.   Εάν οι αναφερόμενες στις παραγράφους 1 και 2 αρχές έχουν επιλέξει να εξακριβώνουν τη συμμόρφωση προς τις προδιαγραφές, πρέπει να παρέχουν επαρκείς εγγυήσεις αντικειμενικότητας και αμεροληψίας, και να διαθέτουν το ειδικευμένο προσωπικό και τους πόρους που απαιτούνται για την εκπλήρωση των καθηκόντων τους.

Άρθρο 16

Δηλώσεις παραγωγών στις οριζόμενες αρχές ή φορείς

1.   Κάθε παραγωγός κράτους μέλους ο οποίος προτίθεται να παραγάγει για πρώτη φορά ένα εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν, ακόμη και αν ανήκει στην ομάδα που υπέβαλε την αρχική αίτηση, κοινοποιεί προηγουμένως το γεγονός αυτό στις οριζόμενες αρχές ή φορείς που αναφέρονται στο άρθρο 14 παράγραφος 3 του κράτους μέλους στο οποίο είναι εγκατεστημένος, κατόπιν υποδείξεως των αρμόδιων αρχών που αναφέρονται στο άρθρο 14 παράγραφος 1.

2.   Κάθε παραγωγός τρίτης χώρας, ο οποίος προτίθεται να παραγάγει για πρώτη φορά ένα εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν, ακόμη και αν ανήκει στην ομάδα που υπέβαλε την αρχική αίτηση, κοινοποιεί προηγουμένως το γεγονός αυτό στις οριζόμενες αρχές ή φορείς που αναφέρονται στο άρθρο 14 παράγραφος 3, ενδεχομένως κατόπιν υποδείξεως της ομάδας παραγωγών ή της αρχής της τρίτης χώρας.

Άρθρο 17

Προστασία

1.   Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίζουν νομική προστασία έναντι κάθε καταχρηστικής ή παραπλανητικής χρήσης της ένδειξης «εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν», τη βραχυγραφίας «ΕΠΙΠ» και του συσχετιζόμενου κοινοτικού συμβόλου, καθώς και έναντι κάθε απομίμησης των καταχωρισμένων και δεσμευμένων ονομάτων σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 2.

2.   Τα καταχωρισμένα ονόματα προστατεύονται από κάθε πρακτική που είναι δυνατόν να παραπλανήσει τους καταναλωτές· συμπεριλαμβάνοντας πρακτικές που δίνουν την εντύπωση ότι ένα γεωργικό προϊόν ή ένα τρόφιμο είναι εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν αναγνωρισμένο από την Κοινότητα.

3.   Τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα ώστε οι περιγραφές πώλησης που χρησιμοποιούνται σε εθνικό επίπεδο να μην δημιουργούν σύγχυση με τα ονόματα που έχουν καταχωρισθεί και δεσμευθεί σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 2.

Άρθρο 18

Διαδικασία επιτροπής

1.   Η Επιτροπή επικουρείται από τη μόνιμη επιτροπή εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων.

2.   Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται τα άρθρα 5 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ.

Η περίοδος που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 6 της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται τρίμηνη.

3.   Η επιτροπή θεσπίζει τον εσωτερικό της κανονισμό.

Άρθρο 19

Κανόνες εφαρμογής και μεταβατικές διατάξεις

1.   Σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 18 παράγραφος 2, θεσπίζονται λεπτομερείς κανόνες για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Οι εν λόγω κανόνες αφορούν ιδίως:

α)	τις πληροφορίες τις οποίες πρέπει να περιλαμβάνουν οι προδιαγραφές του προϊόντος που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 2·

β)	την υποβολή αίτησης καταχώρισης σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 1 από ομάδες που είναι εγκατεστημένες σε διάφορα κράτη μέλη ή σε τρίτες χώρες·

γ)	τη διαβίβαση, στην Επιτροπή, των αιτήσεων που αναφέρονται στο άρθρο 7, παράγραφοι 3 και 6, και στο άρθρο 7 παράγραφος 7, καθώς και των αιτήσεων τροποποίησης που αναφέρονται στο άρθρο 11·

δ)	το μητρώο εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων που αναφέρεται στο άρθρο 3·

ε)	τις ενστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 9, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων που αφορούν τις κατάλληλες διαβουλεύσεις μεταξύ ενδιαφερομένων·

στ)	την ακύρωση της καταχώρισης ενός εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος που αναφέρεται στο άρθρο 10·

ζ)	την ένδειξη και το σύμβολο που αναφέρονται στο άρθρο 12·

η)	ορισμό των επουσιωδών τροποποιήσεων που αναφέρονται στο άρθρο 11· παράγραφος 1 τρίτο εδάφιο·

θ)	τους όρους ελέγχου της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές του προϊόντος.

2.   Τα ονόματα που έχουν ήδη καταχωρισθεί δυνάμει του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2082/92 κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού εγγράφονται αυτομάτως στο μητρώο που αναφέρεται στο άρθρο 3. Οι αντίστοιχες προδιαγραφές εξομοιώνονται με τις προδιαγραφές που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1.

3.   Όσον αφορά εκκρεμούσες αιτήσεις, δηλώσεις και αιτήματα που παραλαμβάνει η Επιτροπή πριν από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού:

α)	δεν εφαρμόζονται οι διαδικασίες του άρθρου 7·

β)	εάν οι προδιαγραφές περιλαμβάνουν στοιχεία που δεν απαριθμούνται στο άρθρο 6, η Επιτροπή μπορεί να ζητά νέα μορφή των προδιαγραφών του προϊόντος, η οποία να είναι σύμφωνη με το εν λόγω άρθρο εάν αυτό είναι αναγκαίο για τη διεκπεραίωση της αίτησης.

Άρθρο 20

Τέλη

Τα κράτη μέλη μπορούν να επιβάλλουν τέλη για την κάλυψη των δαπανών τους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προκύπτουν κατά την εξέταση των αιτήσεων καταχώρισης, των δηλώσεων ένστασης, των αιτήσεων τροποποίησης και των αιτημάτων ακύρωσης δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 21

Κατάργηση

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2082/92 καταργείται.

Κάθε αναφορά στον καταργούμενο κανονισμό θεωρείται ότι γίνεται στον παρόντα κανονισμό και διαβάζεται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας που περιέχεται στο παράρτημα ΙΙ.

Άρθρο 22

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ωστόσο, η παράγραφος 2 του άρθρου 12 εφαρμόζεται από την 1η Μαΐου 2009, με την επιφύλαξη των προϊόντων που έχουν ήδη διατεθεί στην αγορά πριν από την ημερομηνία αυτήν.

---

(1)  Δεν δημοσιεύθηκε ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα.

(2)  ΕΕ L 208 της 24.7.1992, σ. 9· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 806/2003 (ΕΕ L 122 της 16.5.2003, σ. 1).

(3)  ΕΕ L 168 της 10.7.1993, σ. 35· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2167/2004 (ΕΕ L 371 της 18.12.2004, σ. 8).

(4)  ΕΕ L 109 της 6.5.2000, σ. 29· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2003/89/ΕΚ (ΕΕ L 308 της 25.11.2003, σ. 15).

(5)  ΕΕ L 165 της 30.4.2004, σ. 1· διορθωμένη έκδοση στην ΕΕ L 191 της 28.5.2004, σ. 1.

(6)  ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.

(7)  ΕΕ L 204 της 21.7.1998, σ. 37.

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

Τρόφιμα που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο β)

—

Μπύρα,

—	Σοκολάτα και άλλα παρασκευάσματα διατροφής που περιέχουν κακάο,

—	Προϊόντα ζαχαροπλαστικής, αρτοποιίας, ζαχαρώδη παρασκευάσματα ή προϊόντα μπισκοτοποιίας,

—	Ζυμαρικά εν γένει, έστω και ψημένα ή παραγεμισμένα,

—	Προμαγειρευμένα φαγητά,

—	Παρασκευασμένες αρτυματικές σάλτσες,

—	Σούπες ή ζωμοί,

—	Ποτά με βάση εκχυλίσματα φυτών,

—	Παγωτά και γρανίτες.

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑΣ

Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2082/92	Παρών κανονισμός
Άρθρο 1 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο	Άρθρο 1 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο
Άρθρο 1 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο	Άρθρο 1 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο
Άρθρο 1 παράγραφοι 2 και 3	Άρθρο 1 παράγραφοι 2 και 3
Άρθρο 2 σημείο 1 πρώτο εδάφιο	Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο α)
Άρθρο 2 σημείο 1 δεύτερο εδάφιο	Άρθρο 2 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο
Άρθρο 2 σημείο 1 τρίτο εδάφιο	Άρθρο 2 παράγραφος 1 τρίτο εδάφιο
Άρθρο 2 σημείο 2 πρώτη φράση	Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο δ)
Άρθρο 2 σημείο 2 δεύτερη φράση	Άρθρο 2 παράγραφος 2 τέταρτο εδάφιο
Άρθρο 2 σημείο 3	Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο γ)
—	Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο β)
—	Άρθρο 2 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο
Άρθρο 3	Άρθρο 3
Άρθρο 4 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο	Άρθρο 4 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο
Άρθρο 4 παράγραφος 2	Άρθρο 4 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο
Άρθρο 5 παράγραφος 1	Άρθρο 4 παράγραφος 2
Άρθρο 5 παράγραφος 2	Άρθρο 4 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο
Άρθρο 5 παράγραφος 3	Άρθρο 4 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο
Άρθρο 5 παράγραφος 4	Άρθρο 4 παράγραφος 1 δεύτερη φράση του δεύτερου εδαφίου
—	Άρθρο 5
Άρθρο 6 παράγραφος 1	Άρθρο 6 παράγραφος 1
Άρθρο 6 παράγραφος 2	Άρθρο 6 παράγραφος 2
Άρθρο 7 παράγραφος 1	Άρθρο 7 παράγραφος 1
—	Άρθρο 7 παράγραφος 2
Άρθρο 7 παράγραφος 3	Άρθρο 7 παράγραφος 6
—	Άρθρο 7 παράγραφοι 7 και 8
Άρθρο 7 παράγραφος 2	Άρθρο 7 παράγραφος 3
—	Άρθρο 7 παράγραφοι 4 και 5
—	Άρθρο 8 παράγραφος 1
Άρθρο 8 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο	—
Άρθρο 8 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο	Άρθρο 8 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο
Άρθρο 8 παράγραφος 2	—
Άρθρο 8 παράγραφος 3	Άρθρο 9 παράγραφοι 1 και 2
—	Άρθρο 9 παράγραφος 3
Άρθρο 9 παράγραφος 1	Άρθρο 9 παράγραφος 4
Άρθρο 9 παράγραφος 2	Άρθρο 9 παράγραφος 5
Άρθρο 10	Άρθρο 10
Άρθρο 11 παράγραφος 1	Άρθρο 11 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο
Άρθρο 11 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο	Άρθρο 11 παράγραφος 1 τρίτο εδάφιο
—	Άρθρο 11 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο
Άρθρο 11 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο	Άρθρο 11 παράγραφος 2
Άρθρο 12	Άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο ζ)
Άρθρο 13 παράγραφος 1	Άρθρο 13 παράγραφος 1
Άρθρο 13 παράγραφος 2	Άρθρο 13 παράγραφος 2
—	Άρθρο 13 παράγραφος 3
Άρθρο 14	Άρθρα 14 και 15
Άρθρο 15 παράγραφος 1	Άρθρο 12 παράγραφος 1
—	Άρθρο 12 παράγραφοι 2 και 3
Άρθρο 15 παράγραφος 2	Άρθρο 16 παράγραφος 1
Άρθρο 15 παράγραφος 3	—
Άρθρο 16	—
Άρθρο 17	Άρθρο 17 παράγραφοι 1 και 2
Άρθρο 18	Άρθρο 17 παράγραφος 3
Άρθρο 19	Άρθρο 18
Άρθρο 20	Άρθρο 19
Άρθρο 21	—
—	Άρθρο 21
Άρθρο 22	Άρθρο 22
Παράρτημα	Παράρτημα Ι
—	Παράρτημα II

---