1)

Πρέπει να γίνει δεκτό ότι δεν παρέχονται κατάλληλα και αποτελεσματικά μέσα για την παύση της χρήσεως καταχρηστικών ρητρών στις συμβάσεις μεταξύ επαγγελματιών και καταναλωτών και ότι δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα προσφυγής του καταναλωτή στα αρμόδια δικαστήρια προκειμένου τα δικαστήρια αυτά να αποφανθούν επί του καταχρηστικού χαρακτήρα συμβατικών ρητρών, που έχουν συνταχθεί με σκοπό τη γενικευμένη χρήση τους, και να εφαρμόσουν κατάλληλα και αποτελεσματικά μέσα προς παύση της χρήσεως των εν λόγω ρητρών, όταν η νομοθεσία κράτους μέλους δεν προβλέπει δυνατότητα ασκήσεως ενδίκου μέσου ενώπιον ανώτερου δικαστηρίου σε περίπτωση απορρίψεως αιτήσεως περί μη εφαρμογής συμβατικής ρήτρας λόγω του καταχρηστικού χαρακτήρα της, στο πλαίσιο διαδικασίας ενυπόθηκης εκτελέσεως;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, δύναται ο εθνικός δικαστής, προς εξασφάλιση κατάλληλης και αποτελεσματικής προστασίας του καταναλωτή έναντι καταχρηστικών ρητρών, να παράσχει αυτεπαγγέλτως στον καταναλωτή το δικαίωμα επανεξετάσεως από ανώτερο δικαστήριο της αποφάσεως του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση περί μη εφαρμογής συμβατικής ρήτρας λόγω του προβαλλόμενου καταχρηστικού χαρακτήρα της;