(1)

Το άρθρο 169 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) προβλέπει ότι η Ένωση πρέπει να συμβάλλει στην επίτευξη υψηλού επιπέδου προστασίας των καταναλωτών με μέτρα που θεσπίζει σύμφωνα με το άρθρο 114.

(2)

Η ελεύθερη κυκλοφορία ασφαλών ▐ τροφίμων είναι θεμελιώδης πτυχή της εσωτερικής αγοράς και συμβάλλει σημαντικά στην υγεία και την ευημερία των πολιτών και διασφαλίζει τα κοινωνικά και οικονομικά τους συμφέροντα. Ο παρών κανονισμός εξυπηρετεί τόσο τα συμφέροντα της εσωτερικής αγοράς με την απλοποίηση της νομοθεσίας, την κατοχύρωση της ασφάλειας δικαίου και τη μείωση της γραφειοκρατίας, όσο και τον πολίτη επιβάλλοντας μια σαφή, κατανοητή και ευανάγνωστη επισήμανση των τροφίμων.

(3)

Προκειμένου να επιτευχθεί υψηλό επίπεδο προστασίας της υγείας των καταναλωτών και να διασφαλιστεί το δικαίωμά τους για πληροφόρηση, πρέπει να εξασφαλιστεί ότι οι καταναλωτές είναι κατάλληλα ενημερωμένοι όσον αφορά τα τρόφιμα που καταναλώνουν. Οι αποφάσεις αγοράς μπορούν να επηρεαστούν, μεταξύ άλλων, από υγειονομικούς, οικονομικούς, περιβαλλοντικούς, κοινωνικούς και ηθικούς παράγοντες.

(4)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων (3), προβλέπει ότι είναι γενική αρχή της νομοθεσίας για τα τρόφιμα να παρέχεται βάση για τους καταναλωτές ώστε να επιλέγουν ενημερωμένοι όσον αφορά τα τρόφιμα που καταναλώνουν και να εμποδίζονται τυχόν πρακτικές που μπορεί να παραπλανήσουν τον καταναλωτή.

(5)

Η οδηγία 2005/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά (4) καλύπτει ορισμένες πτυχές της παροχής πληροφοριών στους καταναλωτές, ειδικότερα με σκοπό την πρόληψη παραπλανητικών ενεργειών και παραλείψεων πληροφόρησης. Οι γενικές αρχές όσον αφορά τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές πρέπει να συμπληρωθούν με ειδικούς κανόνες σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές.

(6)

Οι κανόνες της Ένωσης σχετικά με την επισήμανση των τροφίμων που εφαρμόζονται σε όλα τα τρόφιμα περιέχονται στην οδηγία 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2000, για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των τροφίμων (5). Οι περισσότερες από τις διατάξεις της εν λόγω οδηγίας χρονολογούνται από το 1978 και, ως εκ τούτου, πρέπει να επικαιροποιηθούν.

(7)

Η οδηγία 90/496/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 24ης Σεπτεμβρίου 1990 σχετικά με τους κανόνες επισήμανσης των τροφίμων όσον αφορά τις τροφικές τους ιδιότητες (6) θεσπίζει κανόνες σχετικά με το περιεχόμενο και την παρουσίαση των διατροφικών πληροφοριών στα προσυσκευασμένα τρόφιμα. Η αναγραφή των διατροφικών πληροφοριών είναι εθελοντική, εκτός εάν υπάρχει ισχυρισμός επί θεμάτων διατροφής όσον αφορά το τρόφιμο. Οι περισσότερες από τις διατάξεις της εν λόγω οδηγίας χρονολογούνται από το 1990 και, ως εκ τούτου, πρέπει να επικαιροποιηθούν.

(8)

Οι απαιτήσεις γενικής επισήμανσης συμπληρώνονται με διάφορες διατάξεις που πρέπει να εφαρμόζονται σε όλα τα τρόφιμα σε ιδιαίτερες συνθήκες ή σε ορισμένες κατηγορίες τροφίμων. Επιπλέον, υπάρχουν πολλοί ειδικοί κανόνες οι οποίοι πρέπει να εφαρμόζονται σε συγκεκριμένα τρόφιμα.

(9)

Μολονότι οι αρχικοί στόχοι και τα βασικά στοιχεία της τρέχουσας νομοθεσίας σχετικά με την επισήμανση εξακολουθούν να ισχύουν, αυτή πρέπει να εξορθολογιστεί, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ευκολότερη εφαρμογή και μεγαλύτερη ασφάλεια δικαίου για τους ενδιαφερομένους, και να εκσυγχρονιστεί, προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι νέες εξελίξεις στον τομέα των πληροφοριών για τα τρόφιμα.

(10)

Υπάρχει δημόσιο ενδιαφέρον όσον αφορά τη σχέση μεταξύ δίαιτας και υγείας και στην επιλογή κατάλληλης διατροφής που να ανταποκρίνεται στις ατομικές ανάγκες. Η «Λευκή Βίβλος της Επιτροπής της 30ής Μαΐου 2007 για μια ευρωπαϊκή στρατηγική για θέματα υγείας που έχουν σχέση με τη διατροφή, το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία» σημείωσε ότι η διατροφική επισήμανση αποτελεί μέθοδο για την πληροφόρηση των καταναλωτών σχετικά με τη σύνθεση των τροφίμων, και τους βοηθά να επιλέγουν ενημερωμένοι. Οι εκστρατείες εκπαίδευσης και πληροφόρησης που διεξάγουν τα κράτη μέλη συνιστούν σημαντικό μηχανισμό για τη βελτίωση της κατανόησης των διατροφικών πληροφοριών από τους καταναλωτές. Η στρατηγική της Ένωσης για την πολιτική καταναλωτών 2007-2013 υπογράμμισε ότι η παροχή στους καταναλωτές της δυνατότητας να κάνουν ενημερωμένοι τις επιλογές τους είναι σημαντική τόσο για την αποτελεσματικότητα του ανταγωνισμού όσο και για την ευημερία των καταναλωτών. Η γνώση των βασικών αρχών διατροφής και οι κατάλληλες διατροφικές πληροφορίες στα τρόφιμα θα συμβάλουν σημαντικά στο να μπορούν οι καταναλωτές να κάνουν τις επιλογές τους ενημερωμένοι. Επιπλέον, είναι λογικό και ορθό να μπορούν οι καταναλωτές στα κράτη μέλη να αξιοποιούν μια ουδέτερη πηγή πληροφοριών προκειμένου να αποσαφηνίζουν ατομικά ζητήματα διατροφής. Για το λόγο αυτό θα πρέπει τα κράτη μέλη να δημιουργήσουν αντίστοιχες γραμμές έκτακτης επικοινωνίας, στη χρηματοδότηση των οποίων θα μπορούσε να συμβάλλει ο τομέας των τροφίμων.

(11)

Προκειμένου να ενισχυθεί η ασφάλεια δικαίου και να διασφαλιστεί η ορθολογικότητα και η συνεκτικότητα της εφαρμογής, είναι σκόπιμο να καταργηθούν οι οδηγίες 90/496/ΕΟΚ και 2000/13/ΕΚ και να αντικατασταθούν από έναν ενιαίο κανονισμό, ο οποίος εξασφαλίζει την ασφάλεια τόσο για τους καταναλωτές όσο και για τη βιομηχανία και μειώνει το διοικητικό φόρτο.

(12)

Για λόγους σαφήνειας, είναι σκόπιμο να καταργηθούν και να συμπεριληφθούν στον παρόντα κανονισμό και άλλες οριζόντιες νομοθετικές πράξεις, και συγκεκριμένα: η οδηγία 87/250/ΕΟΚ της Επιτροπής της 15ης Απριλίου 1987 σχετικά με την αναγραφή του ογκομετρικού αλκοολικού τίτλου κατά την επισήμανση των αλκοολούχων ποτών που προορίζονται για τον τελικό καταναλωτή (7), η οδηγία 94/54/ΕΚ της Επιτροπής της 18ης Νοεμβρίου 1994 σχετικά με την αναγραφή, στην επισήμανση ορισμένων τροφίμων, υποχρεωτικών ενδείξεων πέραν των προβλεπομένων από την οδηγία 79/112/ΕΟΚ του Συμβουλίου (8), η οδηγία 1999/10/ΕΚ της Επιτροπής της 8ης Μαρτίου 1999 η οποία διέπει τις παρεκκλίσεις από τις διατάξεις του άρθρου 7 της οδηγίας 79/112/ΕΟΚ του Συμβουλίου όσον αφορά την επισήμανση των ειδών διατροφής (9), η οδηγία 2002/67/ΕΚ της Επιτροπής, της 18ης Ιουλίου 2002, σχετικά με την επισήμανση των τροφίμων που περιέχουν κινίνη και των τροφίμων που περιέχουν καφεΐνη (10), ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 608/2004 της Επιτροπής, της 31ης Μαρτίου 2004, για τη σήμανση των τροφίμων και των συστατικών τροφίμων με προσθήκη φυτοστερόλων, φυτοστερολεστέρων, φυτοστανόλων ή φυτοστανολεστέρων (11) και η οδηγία 2004/77/ΕΚ της Επιτροπής, της 29ης Απριλίου 2004, για την τροποποίηση της οδηγίας 94/54/ΕΚ σχετικά με την επισήμανση ορισμένων τροφίμων που περιέχουν γλυκυρριζικό οξύ και το μετά αμμωνίου άλας του (12).

(13)

Πρέπει να θεσπιστούν κοινοί ορισμοί, αρχές, απαιτήσεις και διαδικασίες, έτσι ώστε να δημιουργηθούν ένα σαφές πλαίσιο και μια κοινή βάση για τη λήψη ενωσιακών και εθνικών μέτρων όσον αφορά τις πληροφορίες για τα τρόφιμα.

(14)

Προκειμένου να ακολουθηθεί μια εκτενής και εξελικτική προσέγγιση στις πληροφορίες που παρέχονται στους καταναλωτές σχετικά με τα τρόφιμα που καταναλώνουν, πρέπει να υπάρξει ένας ευρύς ορισμός της νομοθεσίας σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα, που θα καλύπτει τους κανόνες οριζόντιου ή ειδικού χαρακτήρα, καθώς και ένας ευρύς ορισμός των πληροφοριών και της εκπαίδευσης για τα τρόφιμα, που θα καλύπτει τις πληροφορίες που παρέχονται από μέσα διαφορετικά από την ετικέτα.

(15)

Οι ενωσιακοί κανόνες πρέπει να εφαρμόζονται μόνο στις επιχειρήσεις, η έννοια των οποίων υπονοεί κάποια συνέχεια δραστηριοτήτων και έναν ορισμένο βαθμό οργάνωσης. Οι πράξεις όπως η περιστασιακή παράδοση τροφίμων σε τρίτους , το σερβίρισμα γευμάτων και η πώληση τροφίμων από ιδιώτες, π.χ. σε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις ή ▐ τοπικές δημοτικές πανηγύρεις και συναντήσεις, καθώς και η πώληση τροφίμων στο πλαίσιο διαφόρων μορφών άμεσης εμπορίας γεωργικών προϊόντων , δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Για να μην επιβαρυνθούν υπέρμετρα κυρίως οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) των βιοτεχνιών τροφίμων και του λιανικού εμπορίου τροφίμων, στις οποίες ανήκουν και οι πάροχοι ομαδικής εστίασης, τα μη προσυσκευασμένα προϊόντα θα πρέπει να εξαιρούνται από τις απαιτήσεις της υποχρέωσης επισήμανσης.

(16)

Υπηρεσίες εστίασης που παρέχονται από επιχειρήσεις μεταφορών πρέπει να εμπίπτουν στο πεδίο αυτού του κανονισμού μόνον εφόσον παρέχονται σε συνδέσεις μεταξύ δύο σημείων στο έδαφος της Ένωσης.

(17)

Υπηρεσίες εστίασης που παρέχονται από κινηματογράφους - εξαιρουμένων των ΜΜΕ - εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού όταν το τρόφιμο συσκευάζεται στο σημείο πώλησης σε τυποποιημένες συσκευασίες η περιεκτικότητα των οποίων είναι προκαθορισμένη και, κατά συνέπεια, η τελική ποσότητα και το περιεχόμενο σε τρόφιμο ή ποτό είναι στοιχεία προσδιορισμένα και μετρήσιμα.

(18)

Η νομοθεσία σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα πρέπει επίσης να βασίζεται στις απαιτήσεις των καταναλωτών ▐ και να μην παρεμποδίζει τις καινοτομίες στον τομέα των τροφίμων . Η δυνατότητα για τις επιχειρήσεις του τομέα των τροφίμων να παρέχουν εθελοντικές πρόσθετες πληροφορίες εγγυάται πρόσθετη ευελιξία.

(19)

Ο ▐ λόγος για τον οποίο απαιτείται η αναγραφή υποχρεωτικών πληροφοριών για τα τρόφιμα ▐ είναι η παροχή στους καταναλωτές της δυνατότητας να λαμβάνουν συνειδητή απόφαση αγοράς που αντιστοιχεί στις ατομικές τους διαιτητικές επιθυμίες και ανάγκες.

(20)

Για να μπορεί η νομοθεσία σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα να προσαρμόζεται στις μεταβαλλόμενες ανάγκες των καταναλωτών για πληροφορίες, και να αποφεύγονται περιττά απορρίμματα συσκευασιών, θα πρέπει η υποχρεωτική επισήμανση των τροφίμων να περιορίζεται σε μια βασική επισήμανση πληροφοριών, οι οποίες αποδειγμένα ενδιαφέρουν ιδιαίτερα την πλειονότητα των καταναλωτών▐.

(21)

Εντούτοις, οι νέες απαιτήσεις όσον αφορά τις υποχρεωτικές πληροφορίες για τα τρόφιμα ή οι νέες μορφές παρουσίασης των πληροφοριών για τα τρόφιμα πρέπει να θεσπίζονται, εάν και όταν απαιτούνται, σύμφωνα με τις αρχές της επικουρικότητας, της αναλογικότητας, της διαφάνειας και της αειφορίας.

(22)

Επιπροσθέτως των ήδη υφισταμένων ρυθμίσεων κατά της παραπλανητικής διαφήμισης, οι κανόνες σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα θα πρέπει να απαγορεύουν οιαδήποτε ένδειξη ικανή να παραπλανήσει τον καταναλωτή, ιδιαίτερα όσον αφορά την ενέργεια, την προέλευση και τη σύνθεση των τροφίμων . Για να είναι αποτελεσματική η εν λόγω απαγόρευση, πρέπει αυτή να επεκταθεί και στη διαφήμιση και την παρουσίαση των τροφίμων.

(23)

Για ορισμένα τρόφιμα υπάρχει ο ισχυρισμός ότι η κατανάλωσή τους έχει θετικές επιδράσεις στη φυσική κατάσταση του οργανισμού. Ο ισχυρισμός αυτός πρέπει να διατυπώνεται με τρόπο που να διασφαλίζει ότι το αποτέλεσμα της χρήσης των εν λόγω προϊόντων είναι μετρήσιμο ή επαληθεύσιμο.

(24)

Προκειμένου να εμποδιστεί ο κατακερματισμός των κανόνων σχετικά με την ευθύνη των υπευθύνων των επιχειρήσεων τροφίμων στην περίπτωση εσφαλμένων, παραπλανητικών ή ελλειπουσών πληροφοριών για τα τρόφιμα είναι απαραίτητο να καθορισθούν σαφώς οι ευθύνες των υπευθύνων των επιχειρήσεων τροφίμων στον τομέα αυτό. Με την επιφύλαξη του άρθρου 19 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002, οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων τροφίμων, αρμόδιοι για δραστηριότητες λιανικής πώλησης ή διανομής οι οποίες δεν επηρεάζουν τις πληροφορίες για τα τρόφιμα, πρέπει να ενεργούν με ταχύτητα όταν διαπιστώνουν ότι οι πληροφορίες αυτές δεν ανταποκρίνονται στα προβλεπόμενα από τον παρόντα κανονισμό.

(25)

Πρέπει να καταρτιστεί κατάλογος όλων των υποχρεωτικών πληροφοριών οι οποίες πρέπει ▐ να παρέχονται για όλα τα τρόφιμα που προορίζονται για τον τελικό καταναλωτή και τις μονάδες ομαδικής εστίασης. Ο κατάλογος αυτός πρέπει να διατηρήσει τις πληροφορίες που απαιτούνται ήδη βάσει της υπάρχουσας νομοθεσίας, δεδομένου ότι θεωρούνται, γενικά, πολύτιμο κεκτημένο για την πληροφόρηση των καταναλωτών.

(26)

Οι νέες τεχνολογίες της πληροφορίας και της επικοινωνίας μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη μετάδοση πρόσθετων πληροφοριών στους καταναλωτές, δεδομένου ότι επιτρέπουν την ταχεία και φθηνή ανταλλαγή πληροφοριών. Θα ήταν δυνατόν λόγου χάριν να τεθούν στη διάθεση των καταναλωτών πρόσθετες πληροφορίες μέσω της τοποθέτησης τερματικών στα υπερκαταστήματα, τα οποία, με την ανάγνωση του γραμμωτού κώδικα, θα παρέχουν πληροφορίες σχετικά με το προϊόν. Επίσης, θα ήταν δυνατόν να έχουν οι καταναλωτές πρόσβαση σε συμπληρωματικές πληροφορίες μέσω ιστοσελίδας στο διαδίκτυο.

▐

(27)

Ορισμένα συστατικά ή άλλες ουσίες, όταν χρησιμοποιούνται στην παραγωγή τροφίμων και εξακολουθούν να υπάρχουν, μπορούν να προκαλέσουν αλλεργίες ή δυσανεξίες και σε μεμονωμένες περιπτώσεις μπορούν ακόμη και να συνιστούν κίνδυνο για την υγεία των εμπλεκόμενων καταναλωτών. Είναι σημαντικό, κατά συνέπεια, να δίνονται πληροφορίες σχετικά με την παρουσία προσθέτων στα τρόφιμα, βοηθητικών μέσων τεχνικής επεξεργασίας και άλλων ουσιών με επιστημονικά τεκμηριωμένη αλλεργιογόνο δράση ή οι οποίες μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο ασθενειών , έτσι ώστε, ιδίως οι καταναλωτές που πάσχουν από τροφικές αλλεργίες ή δυσανεξίες , να μπορούν να επιλέγουν συγκεκριμένα τρόφιμα τα οποία είναι ασφαλή για αυτούς . Ακόμη και ίχνη τέτοιων ουσιών πρέπει επίσης να αναφέρονται, ούτως ώστε τα άτομα που υποφέρουν από σοβαρές αλλεργίες να μπορούν ▐ να κάνουν ασφαλείς επιλογές. Προς το σκοπό αυτό πρέπει να θεσπίζονται κοινοί κανόνες.

(28)

Οι ετικέτες των τροφίμων πρέπει να είναι σαφείς και κατανοητές, έτσι ώστε οι καταναλωτές να δύνανται να επιλέγουν εν επιγνώσει τον τρόπο διατροφής τους. Οι μελέτες δείχνουν ότι οι πράγματι ευανάγνωστες ετικέτες αποτελούν σημαντικό στοιχείο στη μεγιστοποίηση της δυνατότητας να επηρεάσουν οι πληροφορίες της ετικέτας τα άτομα που τις διαβάζουν, και ότι οι δυσανάγνωστες πληροφορίες για το προϊόν είναι μια από τις αιτίες που οι καταναλωτές δεν είναι ικανοποιημένοι με τις ετικέτες των τροφίμων. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να συνεκτιμάται ο συνδυασμός στοιχείων όπως η γραμματοσειρά, το χρώμα και η αντίθεση.

(29)

Προκειμένου να διασφαλιστεί η παροχή των πληροφοριών για τα τρόφιμα, πρέπει να συμπεριληφθεί η πώληση τροφίμων ▐ εξ αποστάσεως. Μολονότι είναι σαφές ότι τα τρόφιμα που διατίθενται με πώληση εξ αποστάσεως πρέπει να πληρούν τις ίδιες απαιτήσεις πληροφοριών με εκείνα που πωλούνται στα καταστήματα, πρέπει να αποσαφηνιστεί ότι, σε αυτές τις περιπτώσεις, οι σχετικές υποχρεωτικές πληροφορίες για τα τρόφιμα πρέπει να είναι επίσης διαθέσιμες πριν πραγματοποιηθεί η αγορά.

(30)

Προκειμένου να παρέχονται στους καταναλωτές πληροφορίες για τα τρόφιμα, οι οποίες απαιτούνται για να κάνουν ενημερωμένοι τις επιλογές τους, τα αλκοολούχα μικτά ποτά πρέπει επίσης να παρέχουν πληροφορίες για τα συστατικά τους.

(31)

Σύμφωνα με το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 5ης Σεπτεμβρίου 2007 σχετικά με την ευρωπαϊκή στρατηγική στήριξης των κρατών μελών στις προσπάθειές τους να περιορίσουν τις επικίνδυνες και βλαβερές επιπτώσεις της υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ (13), τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής της 18ης Σεπτεμβρίου 2008 σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές, τις εργασίες της Επιτροπής και την ανησυχία της κοινής γνώμης για τις επιζήμιες συνέπειες των αλκοολούχων ποτών, ιδίως όσον αφορά τους νέους και ευάλωτους καταναλωτές, η Επιτροπή πρέπει σε συνεργασία με τα κράτη μέλη να θεσπίσει ένα ορισμό για ποτά, όπως τα αλκοολούχα αναψυκτικά («αλκοπόπς») που απευθύνονται ειδικά σε νέους. Λόγω του ότι περιέχουν οινόπνευμα, τα ποτά αυτά πρέπει να υπόκεινται σε αυστηρότερες απαιτήσεις επισήμανσης και να πωλούνται στα καταστήματα ξεχωριστά από τα απλά αναψυκτικά.

(32)

Είναι επίσης σημαντικό να παρέχονται στους καταναλωτές πληροφορίες για τα υπόλοιπα αλκοολούχα ποτά. Υπάρχουν ήδη ειδικοί κανόνες της Ένωσης σχετικά με την επισήμανση του κρασιού. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 του Συμβουλίου της 17ης Μαΐου 1999 για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς (14) παρέχει ένα εξαντλητικό σύνολο τεχνικών προτύπων, τα οποία καλύπτουν πλήρως όλες τις οινολογικές πρακτικές, τις μεθόδους παρασκευής και τα μέσα παρουσίασης και επισήμανσης των κρασιών, εξασφαλίζοντας έτσι ότι καλύπτονται όλα τα στάδια της διαδικασίας παραγωγής και ότι οι καταναλωτές προστατεύονται και ενημερώνονται δεόντως. Ειδικότερα, ο κανονισμός αυτός περιγράφει με ακριβή και εξαντλητικό τρόπο τις ουσίες οι οποίες πιθανόν χρησιμοποιούνται στη διαδικασία παραγωγής, μαζί με τους όρους χρήσης τους, μέσω ενός θετικού καταλόγου οινολογικών πρακτικών και επεξεργασιών. Οιαδήποτε πρακτική δεν περιλαμβάνεται σ’ αυτό τον κατάλογο απαγορεύεται. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να εξαιρεθεί το κρασί, σ’αυτό το στάδιο, από την υποχρέωση αναγραφής καταλόγου των συστατικών του και να προβλεφθεί διατροφική δήλωση. Όσον αφορά τη μπίρα και τα οινοπνευματώδη όπως ορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 110/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 15ης Ιανουαρίου 2008 σχετικά με τον ορισμό, την περιγραφή, την παρουσίαση, την επισήμανση και την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων των οινοπνευματωδών ποτών (15), και προκειμένου να εξασφαλιστεί μια συνεπής προσέγγιση και συνοχή με τους όρους που έχουν θεσπιστεί για το κρασί, εφαρμόζεται το ίδιο είδος εξαιρέσεων. Εντούτοις, η Επιτροπή θα υποβάλει έκθεση πέντε έτη μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, και μπορεί, αν χρειαστεί, να προτείνει ειδικές απαιτήσεις στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού.

(33)

Η επισήμανση της χώρας ▐ ή του τόπου προέλευσης ενός τροφίμου πρέπει να προβλέπεται υποχρεωτικώς βάσει του άρθρου 9, παράγραφος 1 στοιχείο ια) και σε κάθε περίπτωση που η απουσία της είναι πιθανόν να παραπλανήσει τους καταναλωτές όσον αφορά την πραγματική χώρα ▐ ή τον πραγματικό τόπο προέλευσης του συγκεκριμένου προϊόντος. Σε κάθε άλλη περίπτωση , η αναγραφή της χώρας ▐ ή του τόπου προέλευσης πρέπει να γίνεται με τρόπο που να μην παραπλανάται ο καταναλωτής και βάσει σαφώς καθορισμένων κριτηρίων, τα οποία εξασφαλίζουν ίσους όρους για τη βιομηχανία και βελτιώνουν την κατανόηση από τους καταναλωτές των πληροφοριών που σχετίζονται με τη χώρα ▐ ή τον τόπο προέλευσης ενός τροφίμου. Τα εν λόγω κριτήρια δεν ▐ εφαρμόζονται στις ενδείξεις που σχετίζονται με το όνομα ή τη διεύθυνση του υπευθύνου της επιχείρησης τροφίμων.

(34)

Σε περίπτωση που οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων τροφίμων ▐ επισημάνουν ότι ένα τρόφιμο κατάγεται από την Ένωση για να επιστήσουν την προσοχή των καταναλωτών στην ποιότητα του προϊόντος τους και στα παραγωγικά πρότυπα της Ένωσης , οι ενδείξεις αυτές πρέπει να συμμορφώνονται με τα εναρμονισμένα κριτήρια. Το ίδιο ισχύει ενδεχομένως για την αναφορά του κράτους μέλους.

(35)

Οι ενωσιακοί μη προτιμησιακοί κανόνες καταγωγής θεσπίζονται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92 του Συμβουλίου της 12ης Οκτωβρίου 1992 περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (16) και οι διατάξεις εφαρμογής του στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93 της Επιτροπής της 2ας Ιουλίου 1993 (17). Ο καθορισμός της χώρας καταγωγής των τροφίμων πρέπει να βασίζεται σ’ αυτούς τους κανόνες, τους οποίους το γνωρίζουν καλά οι επιχειρήσεις και οι διοικήσεις, και θα διευκολύνουν εν προκειμένω την εφαρμογή.

(36)

Η διατροφική δήλωση σε ένα τρόφιμο αφορά πληροφορίες σχετικά με την παρουσία ενέργειας και ορισμένων θρεπτικών ουσιών και συστατικών στο τρόφιμο. Η υποχρεωτική παροχή διατροφικών πληροφοριών στο εμπρόσθιο και οπίσθιο μέρος της συσκευασίας πρέπει να υποστηρίζεται με δράσεις των κρατών μελών όπως στο πλαίσιο διατροφικού σχεδίου δράσης που θα αποτελεί μέρος της πολιτικής τους στον τομέα της δημόσιας υγείας το οποίο θα παρέχει ειδικές συστάσεις για τη διατροφική εκπαίδευση του κοινού και να στηρίζει τη συνειδητή επιλογή τροφίμων.

(37)

Η προαναφερθείσα Λευκή Βίβλος της Επιτροπής της 30ής Μαΐου 2007 υπογράμμισε ορισμένα διατροφικά στοιχεία που είναι σημαντικά για τη δημόσια υγεία. Συνεπώς, είναι σκόπιμο οι απαιτήσεις όσον αφορά την υποχρεωτική παροχή των διατροφικών πληροφοριών να ευθυγραμμίζονται με τις συστάσεις της εν λόγω Λευκής Βίβλου .

(38)

Γενικά, οι καταναλωτές δεν γνωρίζουν τη δυνητική συμβολή των αλκοολούχων ποτών στη συνολική τους δίαιτα. Θα ήταν κατά συνέπεια χρήσιμο εάν οι παραγωγοί προέβαιναν στην παροχή πληροφοριών σχετικά με το ▐ περιεχόμενο σε ενέργεια των ▐ αλκοολούχων ποτών.

(39)

Για λόγους ασφάλειας δικαίου και συνοχής της ενωσιακής νομοθεσίας, η εθελοντική αναγραφή των ισχυρισμών επί θεμάτων διατροφής ή επί θεμάτων υγείας στις ετικέτες των τροφίμων πρέπει να είναι σύμφωνη με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τους ισχυρισμούς διατροφής και υγείας που διατυπώνονται στα τρόφιμα (18).

(40)

Για να αποφευχθούν περιττές επιβαρύνσεις των παραγωγών τροφίμων και των εμπόρων , είναι σκόπιμο να εξαιρεθούν ορισμένες κατηγορίες τροφίμων -τα οποία είναι μη επεξεργασμένα ή για τα οποία οι διατροφικές πληροφορίες δεν αποτελούν καθοριστικό παράγοντα για τις αποφάσεις αγοράς των καταναλωτών ή των οποίων η εξωτερική συσκευασία ή η ετικέτα είναι πολύ μικρή προκειμένου να μπορεί να περιλαμβάνεται η υποχρεωτική επισήμανση - από την υποχρεωτική αναγραφή διατροφικής δήλωσης, εκτός εάν η υποχρέωση παροχής αυτών των πληροφοριών προβλέπεται από άλλη ενωσιακή νομοθετική πράξη.

(41)

Για να ανταποκρίνονται στο μέσο καταναλωτή και να εξυπηρετούν τον ενημερωτικό σκοπό για τον οποίο προορίζονται, ▐ οι ▐ πληροφορίες πρέπει να είναι ευκολονόητες για το μέσο καταναλωτή . Θα ήταν σκόπιμο να παρουσιάζονται οι πληροφορίες στο ίδιο οπτικό πεδίο, για να εξασφαλιστεί ότι οι καταναλωτές μπορούν να βλέπουν εύκολα τις βασικές διατροφικές πληροφορίες όταν αγοράζουν τρόφιμα▐.

(42)

Οι πρόσφατες εξελίξεις στην έκφραση της διατροφικής δήλωσης, εκτός των 100 g/100 ml/μερίδα, από ορισμένα κράτη μέλη και οργανώσεις της βιομηχανίας δείχνουν ότι οι καταναλωτές ικανοποιούνται από αυτά τα συστήματα, δεδομένου ότι τους βοηθούν να κάνουν ταχείες επιλογές. Εντούτοις, δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία σε ολόκληρη την Ένωση που να αποδεικνύουν τον τρόπο με τον οποίο ο μέσος καταναλωτής κατανοεί και χρησιμοποιεί την εναλλακτική έκφραση των πληροφοριών. Για λόγους συγκρισιμότητας προϊόντων σε διαφορετικά μεγέθη συσκευασιών είναι κατά συνέπεια λογικό, να γίνεται περαιτέρω υποχρεωτικά αναφορά των θρεπτικών ουσιών σε 100 g/100 ml και αν χρειάζεται, πρόσθετες πληροφορίες ανά μερίδα. Εφόσον το τρόφιμο έχει προσυσκευασθεί ως μεμονωμένη μερίδα, η αναγραφή της διατροφικής δήλωσης ανά μερίδα πρέπει επιπροσθέτως να είναι υποχρεωτική. Προκειμένου να αποφεύγονται παραπλανητικά στοιχεία κατά την αναφορά της μερίδας, θα πρέπει τα μεγέθη των μερίδων να τυποποιηθούν με διαδικασία διαβούλευσης σε επίπεδο Ένωσης.

(43)

Η δήλωση -στο ίδιο οπτικό πεδίο- των ποσοτήτων των διατροφικών στοιχείων και των συγκριτικών δεικτών, σε εύκολα αναγνωρίσιμη μορφή ώστε να μπορούν να αξιολογηθούν οι διατροφικές ιδιότητες ενός τροφίμου, πρέπει να εξετάζεται στο σύνολό της -ως μέρος της διατροφικής επισήμανσης- και να μην αντιμετωπίζεται ως μια ομάδα ατομικών ισχυρισμών.

(44)

Η εμπειρία δείχνει ότι, σε πολλές περιπτώσεις, οι εθελοντικές πληροφορίες για τα τρόφιμα παρέχονται εις βάρος της σαφήνειας των υποχρεωτικών πληροφοριών. Ως εκ τούτου, πρέπει να προβλεφθούν κριτήρια που θα βοηθήσουν τους υπευθύνους των επιχειρήσεων τροφίμων και τις εκτελεστικές αρχές να επιτύχουν ισορροπία μεταξύ της παροχής υποχρεωτικών και εθελοντικών πληροφοριών για τα τρόφιμα.

(45)

Οι πληροφορίες όσον αφορά δυνητικά αλλεργιογόνα είναι επίσης πολύ σημαντικές για αλλεργικά άτομα σε σχέση με τρόφιμα που δεν είναι προσυσκευασμένα και σε σχέση με υπηρεσίες ομαδικής εστίασης. Συνεπώς, οι πληροφορίες αυτές πρέπει πάντα να είναι διαθέσιμες στον καταναλωτή.

(46)

Τα κράτη μέλη δεν πρέπει να μπορούν να θεσπίζουν διατάξεις διαφορετικές από εκείνες που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό στον τομέα τον οποίο εναρμονίζει, εκτός εάν υπάρχει σ’ αυτόν σχετική ειδική μνεία. Επιπλέον, δεδομένου ότι οι εθνικές απαιτήσεις επισήμανσης είναι δυνατό να προκαλέσουν παρεμπόδιση της ελεύθερης κυκλοφορίας στην εσωτερική αγορά, τα κράτη μέλη οφείλουν να αποδεικνύουν ότι τα μέτρα αυτά είναι αναγκαία και να γνωστοποιούν τις ενέργειες στις προτίθενται να προβούν ούτως ώστε να διασφαλιστεί ότι τα εν λόγω μέτρα θα εφαρμόζονται με τον λιγότερο περιοριστικό για το εμπόριο τρόπο.

(47)

Οι κανόνες σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα πρέπει να μπορούν να προσαρμόζονται σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο κοινωνικό, οικονομικό και τεχνολογικό περιβάλλον.

(48)

Όσον αφορά ορισμένες πτυχές των πληροφοριών για τα τρόφιμα οι οποίες οδηγούν στην ανάπτυξη καινοτόμων και σύγχρονων εμπορικών πρακτικών, πρέπει να πραγματοποιηθούν επαρκή πειράματα και έρευνα των καταναλωτών και να παρασχεθούν τεκμηριωμένα στοιχεία σχετικά με τα βέλτιστα συστήματα. Συνεπώς, σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η νομοθεσία της Ένωσης σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα πρέπει να περιορίζεται στην πρόβλεψη των υποχρεωτικών βασικών απαιτήσεων που καθορίζουν το επίπεδο προστασίας και πληροφόρησης των καταναλωτών, και να επιτρέπει ευελιξία για την ικανοποίηση αυτών των απαιτήσεων, με τρόπο που να είναι συμβατή με τις διατάξεις σχετικά με την εσωτερική αγορά.

(49)

Προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι περισσότερες λεπτομερείς απαιτήσεις σχετικά με τις πληροφορίες για τα τρόφιμα καταρτίζονται και καθιερώνονται με διαλεκτικό τρόπο και προκύπτουν από βέλτιστες πρακτικές, πρέπει να υπάρξουν ευέλικτοι μηχανισμοί, σε ενωσιακό και εθνικό επίπεδο, βασιζόμενοι στην ανοικτή και διαφανή δημόσια διαβούλευση και στη συνεχή αλληλεπίδραση μεταξύ ενός ευρέος φάσματος αντιπροσωπευτικών ενδιαφερομένων. Οι μηχανισμοί αυτοί μπορεί να οδηγούν στην ανάπτυξη εθνικών μη δεσμευτικών συστημάτων, βάσει εμπεριστατωμένης έρευνας των καταναλωτών και ευρείας διαβούλευσης με τους ενδιαφερομένους. Πρέπει να υπάρξουν μηχανισμοί που θα επιτρέπουν στους καταναλωτές να αναγνωρίζουν τα τρόφιμα που φέρουν σήμανση η οποία είναι σύμφωνη με το εθνικό σύστημα, όπως μέσω ενός αριθμού ή συμβόλου αναγνώρισης.

(50)

Για να εξασφαλιστεί ένα επίπεδο συνεκτικότητας στα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται στα διάφορα κράτη μέλη, πρέπει να προωθηθούν συνεχείς ανταλλαγές και επιμερισμός των βέλτιστων πρακτικών και εμπειριών μεταξύ των κρατών μελών και με την Επιτροπή και να ενθαρρυνθεί η συμμετοχή των ενδιαφερομένων στις ανταλλαγές αυτές.

(51)

Τα κράτη μέλη πρέπει να διενεργούν επίσημους ελέγχους για την επιβολή της συμμόρφωσης με τον παρόντα κανονισμό, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 882/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004, για τη διενέργεια επισήμων ελέγχων της συμμόρφωσης προς τη νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων και προς τους κανόνες για την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων (19).

(52)

Οι αναφορές στην οδηγία 90/496/ΕΟΚ, στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1925/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με την προσθήκη βιταμινών και ανόργανων συστατικών και ορισμένων άλλων ουσιών στα τρόφιμα (20) πρέπει να επικαιροποιηθούν, ώστε να ληφθεί υπόψη ο παρών κανονισμός. Επομένως, οι κανονισμοί (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 και (ΕΚ) αριθ. 1925/2006 πρέπει να τροποποιηθούν αναλόγως.

(53)

Για να μπορέσουν τα ενδιαφερόμενα μέρη, ιδίως οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να παρέχουν διατροφικές πληροφορίες σχετικά με τα προϊόντα τους, η εφαρμογή των μέτρων που θα καταστήσουν υποχρεωτική την παροχή διατροφικών πληροφοριών πρέπει να θεσπιστεί σταδιακά, με εκτενείς μεταβατικές περιόδους, και με πρόσθετη μεταβατική περίοδο η οποία θα προβλέπεται για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις.

(54)

Φυσικά, είναι δυνατόν και προϊόντα της βιοτεχνίας τροφίμων ή νωπά προϊόντα του λιανικού εμπορίου τροφίμων, τα οποία παρασκευάζονται επιτόπου στα σημεία πώλησής τους, να περιέχουν ουσίες οι οποίες προκαλούν σε ευαίσθητα άτομα αλλεργίες ή δυσανεξίες. Ωστόσο, επειδή ακριβώς μη προσυσκευασμένα προϊόντα πωλούνται σε άμεση επαφή με τον πελάτη, θα πρέπει η αντίστοιχη πληροφορία να διατίθεται, για παράδειγμα, μέσω συνομιλίας κατά τη στιγμή της αγοραπωλησίας ή μέσω μιας εμφανούς πινακίδας στο χώρο πώλησης ή μέσω διατιθέμενου ενημερωτικού υλικού.

(55)

Εφόσον οι στόχοι του παρόντος κανονισμού δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη και μπορούν, συνεπώς, να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση μπορεί να εγκρίνει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας όπως καθορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως προβλέπεται στο εν λόγω άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη των στόχων του.

▐

(56)

Η Επιτροπή πρέπει να διαθέτει εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της ΣΛΕΕ . Έχει ιδιαίτερη σημασία να διενεργεί η Επιτροπή τη δέουσα διαβούλευση κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες της μεταξύ άλλων και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων .

(57)

Προκειμένου να εξασφαλιστούν ενιαίοι όροι εφαρμογής, πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή οι εκτελεστικές αρμοδιότητες που θα της επιτρέπουν να εγκρίνει τεχνικές κατευθυντήριες γραμμές ως προς την ανάγνωση του καταλόγου συστατικών που προκαλούν αλλεργίες ή δυσανεξίες, να αποφασίζει ως προς τον προσδιορισμό της ημερομηνίας ελάχιστης διατηρησιμότητας και να λαμβάνει θέση σχετικά με τις εθνικές διατάξεις που εγκρίνουν τα κράτη μέλη. Σύμφωνα με το άρθρο 291 της ΣΛΕΕ, οι κανόνες και οι γενικές αρχές που διέπουν τους μηχανισμούς ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή θεσπίζονται εκ των προτέρων βάσει κανονισμού εγκεκριμένου με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία. Εν αναμονή της έγκρισης του νέου αυτού κανονισμού, και δεδομένης της ανάγκης έγκρισης του παρόντος κανονισμού το ταχύτερο δυνατόν, ο έλεγχος από τα κράτη μέλη πρέπει να ασκείται σύμφωνα με τις διατάξεις της απόφασης 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1999 για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (21), εξαιρουμένης της κανονιστικής διαδικασίας με έλεγχο, η οποία δεν ισχύει, εφόσον οι διατάξεις αυτές εξακολουθούν να συνάδουν με τις τροποποιημένες συνθήκες. Οι αναφορές στις διατάξεις αυτές πρέπει εντούτοις να αντικατασταθούν από αναφορές στους κανόνες και στις αρχές που θεσπίζει ο νέος κανονισμός μόλις ο κανονισμός αυτός τεθεί σε ισχύ,

▐

α)

οι ορισμοί «τρόφιμα», «νομοθεσία για τα τρόφιμα», «επιχείρηση τροφίμων», «υπεύθυνος επιχείρησης τροφίμων», «λιανική», «διάθεση στην αγορά» και «τελικός καταναλωτής» του άρθρου 2 και του άρθρου 3 παράγραφοι 1, 2, 3, 7, 8 και 18 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002·

β)

οι ορισμοί «μεταποίηση», «μη μεταποιημένα προϊόντα» και «μεταποιημένα προϊόντα» του άρθρου 2 παράγραφος 1 στοιχεία ιγ), ιδ) και ιε) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 852/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για την υγιεινή των τροφίμων (24)·

γ)

οι ορισμοί «πρόσθετο τροφίμων» και «βοηθητικό μέσο τεχνικής επεξεργασίας» του άρθρου 1 παράγραφος 2 και του άρθρου 1 παράγραφος 3 στοιχείο α) της οδηγίας 89/107/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Δεκεμβρίου 1988 για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τα πρόσθετα που μπορούν να χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα τα οποία προορίζονται για ανθρώπινη διατροφή (25)·

δ)

ο ορισμός «αρτύματα» του άρθρου 1 παράγραφος 2 στοιχείο α) της οδηγίας 88/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 22ας Ιουνίου 1988 για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών στον τομέα των αρτυμάτων που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν στα τρόφιμα και των βασικών υλικών από τα οποία παρασκευάζονται (26)·

ε)

οι ορισμοί «κρέας» και «μηχανικώς διαχωρισμένο κρέας» των σημείων 1.1 και 1.14 του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 853/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004 για τον καθορισμό ειδικών κανόνων υγιεινής για τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης (27)·

στ)

οι ορισμοί «ισχυρισμός», «θρεπτική ουσία», «άλλη ουσία», «ισχυρισμός επί θεμάτων διατροφής» και «ισχυρισμός επί θεμάτων υγείας» του άρθρου 2 παράγραφος 2 σημεία 1 έως 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006.

α)

πληροφορίες σχετικά με την ταυτότητα και τη σύνθεση, τις ποσότητες, τις ιδιότητες ή άλλα χαρακτηριστικά του τροφίμου·

β)

πληροφορίες σχετικά με την προστασία της υγείας των καταναλωτών και την ασφαλή χρήση ενός τροφίμου. Ειδικότερα, πρόκειται για πληροφορίες σχετικά με:

γ)

πληροφορίες σχετικά με τα διατροφικά χαρακτηριστικά, έτσι ώστε να μπορούν οι καταναλωτές, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων με ειδικές διαιτητικές απαιτήσεις, να κάνουν ενημερωμένοι τις επιλογές τους.

α)

με την περιγραφή και/ή την απεικόνιση του τροφίμου που θα μπορούσε να παραπλανήσει τους καταναλωτές σε σχέση με τη φύση, την ταυτότητα, τις ιδιότητες, τη σύνθεση, τα επιμέρους συστατικά και την ποσότητά τους στο τρόφιμο, τη διατηρησιμότητα, τη χώρα καταγωγής ή τον τόπο προέλευσης, τη μέθοδο παρασκευής ή λήψης·

β)

με το να προτείνουν στην περιγραφή ή στις εικονογραφημένες παραστάσεις επί της συσκευασίας την ύπαρξη συγκεκριμένου προϊόντος ή συστατικού, ενώ στην πραγματικότητα το προϊόν που περιέχεται στη συσκευασία είναι απομίμηση τροφίμου ή περιέχει υποκατάστατο συστατικού που χρησιμοποιείται κανονικά στο προϊόν. Στις περιπτώσεις αυτές, θα πρέπει η συσκευασία να φέρει εμφανώς την ένδειξη «προϊόν απομίμησης» ή «παρασκευάζεται με (περιγραφή του υποκατάστατου συστατικού) αντί για (περιγραφή του συστατικού το οποίο αντικαθίσταται)»·

γ)

δίνοντας την εντύπωση στην περίπτωση προϊόντων κρέατος ότι ένα προϊόν περιέχει μόνο ένα τεμάχιο κρέατος, ενώ στην πραγματικότητα αποτελείται από συνδυασμό περισσοτέρων τεμαχίων κρέατος. Στην περίπτωση αυτή, το προϊόν θα πρέπει να φέρει στο εμπρόσθιο τμήμα της συσκευασίας την ένδειξη «σχηματισμένο κρέας-από συνδυασμό περισσοτέρων τεμαχίων κρέατος»·

δ)

με την απόδοση στο τρόφιμο αποτελεσμάτων ή ιδιοτήτων που δεν έχει·

ε)

με τον υπαινιγμό ότι το τρόφιμο έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ενώ στην πραγματικότητα όλα τα παρόμοια τρόφιμα έχουν αυτά τα ίδια χαρακτηριστικά ή τονίζοντας ιδιαίτερα την μη ύπαρξη ορισμένων συστατικών και/ή θρεπτικών ουσιών, τα οποία είναι αυτονόητο ότι δεν περιέχει το υπό εξέταση τρόφιμο ·

στ)

όταν διαφημίζεται ρητά ουσιαστική μείωση της ζάχαρης και/ή των λιπαρών ουσιών, μολονότι δεν μειώνεται συγχρόνως η ενεργειακή αξία του τροφίμου (εκπεφρασμένη σε kilojoule ή kcal) κατ' αντιστοιχία·

ζ)

με τον χαρακτηρισμό «κατάλληλο για άτομα με ειδικές διαιτητικές ανάγκες», μολονότι το τρόφιμο δεν είναι σύμφωνο προς τους κανόνες της Ένωσης περί τροφίμων τα οποία προορίζονται για άτομα με παρόμοιες ανάγκες·

η)

για το γάλα χαρακτηρίζοντας το γάλα ως «νωπό» όταν μεσολαβεί χρονικό διάστημα άνω των επτά ημερών μεταξύ της ημερομηνίας ελάχιστης διατηρησιμότητας και της ημερομηνίας συσκευασίας.

α)

στη διαφήμιση·

β)

στην παρουσίαση των τροφίμων, και ιδίως στο σχήμα ή στην όψη που δίνεται σ’ αυτά ή στη συσκευασία τους, στο υλικό συσκευασίας που χρησιμοποιήθηκε, στον τρόπο που είναι τακτοποιημένα, καθώς επίσης και στο χώρο έκθεσής τους.

α)

όταν τα προσυσκευασμένα τρόφιμα προορίζονται μεν για τον τελικό καταναλωτή αλλά διατίθενται στο εμπόριο σε στάδιο που προηγείται της πώλησης στον τελικό καταναλωτή και όταν το στάδιο αυτό δεν είναι η πώληση σε μονάδα ομαδικής εστίασης·

β)

όταν τα προσυσκευασμένα τρόφιμα προορίζονται να παραδοθούν στις μονάδες ομαδικής εστίασης προκειμένου να παρασκευασθούν, να μεταποιηθούν, να τεμαχισθούν, ή να πωληθούν.

α)

ονομασία πωλήσεως ·

β)

κατάλογος των συστατικών·

γ)

τα συστατικά που απαριθμούνται στο παράρτημα II και προκαλούν αλλεργίες ή δυσανεξίες, και οιεσδήποτε ουσίες προέρχονται από αυτά , λαμβανομένων δεόντως υπόψη των διατάξεων περί μη προσυσκευασμένων προϊόντων διατροφής ·

δ)

ποσότητα ορισμένων συστατικών ή κατηγοριών συστατικών , σύμφωνα με το παράρτημα VΙΙ ·

ε)

καθαρή ποσότητα του τροφίμου κατά τη στιγμή της συσκευασίας ·

στ)

ημερομηνία ελάχιστης διατηρησιμότητας ή, σε μικροβιολογικώς αλλοιώσιμα τρόφιμα , ημερομηνία λήξης·

ζ)

ημερομηνία παραγωγής στην περίπτωση κατεψυγμένων προϊόντων·

η)

τυχόν ιδιαίτερες συνθήκες διατήρησης και/ ή χρήσης συμπεριλαμβανομένων των προδιαγραφών όσον αφορά την ψύξη και τις συνθήκες αποθήκευσης του τροφίμου πριν και μετά το άνοιγμα της συσκευασίας, στην περίπτωση που η παράλειψή τους δεν θα επέτρεπε τη σωστή χρήση του τροφίμου·

θ)

οδηγίες χρήσης στην περίπτωση που η παράλειψή τους δεν θα επέτρεπε τη σωστή χρήση του τροφίμου·

ι)

όνομα ή εμπορική επωνυμία ή σήμα κατατεθέν και η διεύθυνση του παρασκευαστή που είναι εγκατεστημένος εντός της Ένωσης, του συσκευαστή και, για τα προϊόντα που προέρχονται από τρίτες χώρες, του πωλητή /του εισαγωγέα ή, κατά περίπτωση, του υπεύθυνου της επιχείρησης τροφίμων στο όνομα του οποίου -ή της επιχείρησης του οποίου- διατίθεται το τρόφιμο στην αγορά·

ια)

η χώρα ▐ ή ο τόπος προέλευσης δίνεται για τα ακόλουθα:

Για τα λοιπά τρόφιμα, η χώρα ή τόπος προέλευσης, όταν η μη επισήμανσή τους είναι πιθανόν να παραπλανήσει τους καταναλωτές όσον αφορά την πραγματική χώρα ή τον πραγματικό τόπο προέλευσης του τροφίμου, ιδίως αν οι πληροφορίες που συνοδεύουν το τρόφιμο ή η ετικέτα στο σύνολό της εξυπονοούν ότι το τρόφιμο έχει διαφορετική χώρα ή τόπο προέλευσης· σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η ένδειξη θεσπίζεται με πράξεις κατ' εξουσιοδότηση σύμφωνα με τους κανόνες που ορίζονται στο άρθρο 42 και υπόκεινται στις προϋποθέσεις των άρθρων 43 και 44·

▐

ιβ)

για τα ποτά με περιεκτικότητα σε οινόπνευμα μεγαλύτερη από 1,2 % κατ’ όγκον, αναγραφή του αποκτηθέντος κατ’ όγκον αλκοολικού τίτλου·

ιγ)

διατροφική δήλωση.

α)

οι οριζόμενες στα άρθρα 9 και 29 πληροφορίες για τα τρόφιμα είναι διαθέσιμες εφόσον τις ζητήσει ο καταναλωτής πριν από την πραγματοποίηση της αγοράς και μπορούν να εμφανίζονται στο υλικό που υποστηρίζει την εξ αποστάσεως πώληση ή παρέχονται με άλλα κατάλληλα μέσα·

β)

οι ενδείξεις που προβλέπονται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 στοιχεία στ) και θ) δεν απαιτείται να αναγράφονται στο σημείο πώλησης.

α)

νωπά φρούτα και λαχανικά, στα οποία περιλαμβάνονται και οι πατάτες, και τα οποία δεν έχουν αποφλοιωθεί, κοπεί ή υποστεί παρόμοια επεξεργασία·

β)

αεριούχα νερά, των οποίων η ονομασία δηλώνει αυτό το χαρακτηριστικό τους·

γ)

ξύδια ζύμωσης, που προέρχονται αποκλειστικά από ένα μόνο βασικό προϊόν και εφόσον δεν έχει προστεθεί άλλο συστατικό·

δ)

τυρί, βούτυρο, γάλα και κρέμα γάλακτος που έχουν υποστεί ζύμωση, στα οποία δεν έχουν προστεθεί άλλα συστατικά εκτός από γαλακτικά προϊόντα, τα ένζυμα και τις καλλιέργειες μικροοργανισμών που είναι αναγκαία για την παρασκευή τους ή το αναγκαίο αλάτι για την παρασκευή τυριών, εκτός από τα νωπά και τα τηγμένα·

ε)

ποτά τα οποία περιέχουν οινόπνευμα· η Επιτροπή καταρτίζει έκθεση …  (34) σχετικά με την εφαρμογή αυτής της παραγράφου για τα προϊόντα αυτά, και μπορεί να συνοδεύει την έκθεση αυτή με ειδικά μέτρα για τον καθορισμό των κανόνων για την παροχή πληροφοριών προς τους καταναλωτές για τις θρεπτικές ουσίες των εν λόγω προϊόντων . Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού με τη συμπλήρωσή του, θεσπίζονται με πράξεις κατ' εξουσιοδότηση σύμφωνα με το άρθρο 42, και υπό τις προϋποθέσεις των άρθρων 43 και 44 .

στ)

προϊόντα που αποτελούνται από ένα μόνο συστατικό, όπου:

α)

τα στοιχεία ενός συστατικού που έχουν προσωρινά αφαιρεθεί κατά τη διαδικασία παρασκευής για να προστεθούν κατόπιν και πάλι σε ποσότητα που δεν υπερβαίνει την αρχική περιεκτικότητα·

β)

πρόσθετα τροφίμων και ένζυμα:

γ)

ουσίες που χρησιμοποιούνται στις αυστηρά αναγκαίες ποσότητες ως διαλύτες ή φορείς για θρεπτικές ουσίες, πρόσθετα τροφίμων, ένζυμα ή αρωματικές ύλες·

δ)

ουσίες που δεν είναι πρόσθετα τροφίμων, αλλά χρησιμοποιούνται με τον ίδιο τρόπο και με τον ίδιο σκοπό ως βοηθητικά μέσα τεχνικής επεξεργασίας και εξακολουθούν να υπάρχουν στο τελικό προϊόν, ακόμη και σε διαφοροποιημένη μορφή·

ε)

νερό:

α)

η ονομασία του τροφίμου αναφέρεται σαφώς στο συγκεκριμένο συστατικό·

β)

το συστατικό που απαριθμείται στο παράρτημα II, από το οποίο προέρχεται η ουσία, περιλαμβάνεται ήδη στον κατάλογο των συστατικών· ή

γ)

το τρόφιμο δεν είναι προσυσκευασμένο· στην προκειμένη περίπτωση πρέπει στο χώρο πώλησης ή στους καταλόγους των εστιατορίων να επισημαίνεται εμφανώς ότι:

α)

το εν λόγω συστατικό ή κατηγορία συστατικών εμφανίζεται στην ονομασία με την οποία πωλείται το τρόφιμο ή ο καταναλωτής το/την συνδέει, συνήθως, με την ονομασία αυτή· ή

β)

το εν λόγω συστατικό ή κατηγορία συστατικών διακρίνεται σαφώς στην επισήμανση, με λέξεις, εικόνες ή γραφική απεικόνιση· ή

γ)

το εν λόγω συστατικό ή κατηγορία συστατικών έχει ουσιαστική σημασία για το χαρακτηρισμό ενός τροφίμου και για τη διάκρισή του από άλλα προϊόντα με τα οποία είναι δυνατόν να συγχέεται λόγω της ονομασίας ή της εμφάνισής του.

α)

σε μονάδες όγκου για τα υγρά κατά την έννοια της οδηγίας 85/339/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 27ης Ιουνίου 1985 για τις συσκευασίες υγρών τροφίμων (35)·

β)

σε μονάδες μάζας για τα υπόλοιπα προϊόντα.

α)

ημερομηνία ελάχιστης διατηρησιμότητας:

β)

ημερομηνία ανάλωσης:

γ)

ημερομηνία παραγωγής:

α)

Οδηγία 2002/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Ιουνίου 2002, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί των συμπληρωμάτων διατροφής (36).

β)

Οδηγία 80/777/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 15ης Ιουλίου 1980 περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την εκμετάλλευση και τη θέση στο εμπόριο των φυσικών μεταλλικών νερών (37).

α)

την ενεργειακή αξία·

β)

τις ποσότητες λιπαρών, κορεσμένων, σακχάρων και αλατιού ·

γ)

τις ποσότητες πρωτεϊνών, υδατανθράκων, ινών, φυσικών και τεχνιτών trans-λιπαρών.

▐ α)

μονοακόρεστα·

β)

πολυακόρεστα·

γ)

πολυόλες·

δ)

χοληστερόλη·

ε)

άμυλο·

▐

στ)

οιοδήποτε από τα μέταλλα ή βιταμίνες που υπάρχουν σε σημαντικές ποσότητες σύμφωνα με το σημείο 1 του μέρους A του παραρτήματος X, με βάση τις τιμές που αναφέρονται στο σημείο 2 του μέρους A του παραρτήματος Χ·

ζ)

άλλες ουσίες κατά την έννοια του παραρτήματος ΧΙΙ μέρος Α καθώς και συστατικά αυτών των θρεπτικών ουσιών·

η)

άλλες ουσίες όπως καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1925/2006.

α)

στην ανάλυση του τροφίμου από τον παρασκευαστή· ή

β)

σε υπολογισμό βάσει των γνωστών η πραγματικών μέσων τιμών των χρησιμοποιούμενων συστατικών· ή

γ)

σε υπολογισμό βάσει γενικώς τεκμηριωμένων και αποδεκτών στοιχείων.

α)

οι εν λόγω μορφές παρουσίασης δεν παραπλανούν τον καταναλωτή ούτε αποσπούν την προσοχή του από την υποχρεωτική διατροφική δήλωση· και

β)

βασίζονται είτε στις προσλαμβανόμενες ποσότητες αναφοράς του παραρτήματος X μέρος Β, είτε ▐ σε έγκυρα επιστημονικά στοιχεία σχετικά με τις ποσότητες πρόσληψης όσον αφορά την ενέργεια ή τις θρεπτικές ουσίες· και

γ)

υποστηρίζονται από επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν την κατανόηση και τη χρήση της παρουσίασης των πληροφοριών από το μέσο καταναλωτή· και

δ)

υποστηρίζονται από συμπεράσματα ανεξάρτητων ερευνών σε καταναλωτές από τα οποία προκύπτει ότι ο μέσος καταναλωτής αντιλαμβάνεται την μορφή έκφρασης.

▐

α)

την προστασία της δημόσιας υγείας·

β)

την προστασία των καταναλωτών·

γ)

την πρόληψη της απάτης·

δ)

την προστασία των δικαιωμάτων βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας, των ενδείξεων περιφερειακής προέλευσης, των ελεγχόμενων ονομασιών προέλευσης και την πρόληψη του αθέμιτου ανταγωνισμού.

1.

Στο άρθρο 6 η παράγραφος 6 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«6.   Η προσθήκη βιταμίνης ή μετάλλου σε τρόφιμα πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα την παρουσία αυτής της βιταμίνης ή του μετάλλου στα τρόφιμα σε τουλάχιστον σημαντική ποσότητα, εφόσον αυτό ορίζεται σύμφωνα με [το παράρτημα Χ μέρος Α σημείο 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. …/… του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της … σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές] (44) Οι ελάχιστες ποσότητες, συμπεριλαμβανομένων τυχόν χαμηλότερων ποσοτήτων, κατά παρέκκλιση των σημαντικών ποσοτήτων που προαναφέρθηκαν, για συγκεκριμένα τρόφιμα ή κατηγορίες τροφίμων εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2.

2.

Στο άρθρο 7 η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«3.   Η διατροφική επισήμανση των προϊόντων στα οποία έχουν προστεθεί βιταμίνες και μέταλλα και τα οποία καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό είναι υποχρεωτική. Οι πληροφορίες που πρέπει να παρέχονται αποτελούνται από εκείνες που ορίζονται στο άρθρο 29 παράγραφος 1 του [κανονισμού (ΕΕ) αριθ. …/… του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της … σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές] και από τις συνολικές περιεχόμενες ποσότητες των βιταμινών και των μετάλλων που προστέθηκαν στα τρόφιμα.».