EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62008TN0049

Υπόθεση T-49/08 P: Αναίρεση που άσκησε στις 18 Ιανουαρίου 2008 ο Χ. Μιχαήλ κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 22 Νοεμβρίου 2007 στην υπόθεση F-67/05, Μιχαήλ/Επιτροπής

ΕΕ C 107 της 26.4.2008, p. 28–28 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

26.4.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 107/28


Αναίρεση που άσκησε στις 18 Ιανουαρίου 2008 ο Χ. Μιχαήλ κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 22 Νοεμβρίου 2007 στην υπόθεση F-67/05, Μιχαήλ/Επιτροπής

(Υπόθεση T-49/08 P)

(2008/C 107/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Χρήστος Μιχαήλ (εκπρόσωπος: Χ. Μεϊδάνης, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης επί της υπόθεσης F-67/05 ως προς το σκέλος της μη εκδίκασης χρηματικής ικανοποίησης για την ηθική βλάβη που υπέστη από πράξεις και παραλείψεις της Διοίκησης·

να κρίνει τη χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του προσφεύγοντος, η οποία ανέρχεται σε ποσό εκατόν είκοσι χιλιάδων ευρώ·

σχετικά με τις δικαστικές δαπάνες όπως ο νόμος ορίζει.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

O αναιρεσείων ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έκρινε εσφαλμένα επί της προσφυγής του, με την οποία ζητούσε την ακύρωση της έκθεσης εξέλιξης της σταδιοδρομίας του τού έτους 2003 και της απόφασης της Αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής, με την οποία απορρίφθηκαν οι διοικητικές ενστάσεις που είχε υποβάλει βάσει του άρθρου 90, παράγραφος 2, του Κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης.

Ειδικότερα, ο αναιρεσείων επικαλείται ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (στο εξής: «ΔΔΔ» ) κακώς αρνήθηκε να επιδικάσει χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη εξαιτίας της τοποθέτησής του στη Γενική Διεύθυνση Γεωργίας (DG AGRI) μετά την κατάργηση της Γενικής Διεύθυνσης Δημοσιονομικού ελέγχου, στην οποία αυτός υπάγονταν. Σύμφωνα με τον αναιρεσείοντα, το ΔΔΔ, λόγω κακής εκτίμησης των αποδείξεων καθώς και αντιφατικών αιτιολογιών κατέληξε σε εσφαλμένη εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου.

Ο αναιρεσείων ισχυρίζεται επίσης ότι το ΔΔΔ υπέπεσε σε σφάλμα άρνησης κρίσης επί συγκεκριμένου αιτήματος, άλλως η απόφασή του εμφανίζει ανεπαρκή αιτιολογία και, συνεπώς, προσβάλλει θεμελιώδη δικονομικά δικαιώματα του αναιρεσείοντος και αποτελεί παράβαση του κοινοτικού δικαίου.


Top