Antitrustprocedures van de EU — regels voor het belonen van medewerking

 

SAMENVATTING VAN:

Mededeling van de Commissie betreffende schikkingsprocedures met het oog op de vaststelling van beschikkingen op grond van de artikelen 7 en 23 van Verordening (EG) nr. 1/2003 van de Raad in kartelzaken

WAT IS HET DOEL VAN DEZE MEDEDELING?

• De mededeling bevat de procedures en criteria voor het belonen van bedrijven — door middel van lagere boeten — die aan de Europese Commissie toegeven dat ze hebben deelgenomen aan een illegaal kartel*.
• De mededeling biedt een leidraad voor de juridische wereld en het bedrijfsleven.
• Het mededingingsverstorend gedrag belemmert de goede werking van de interne markt en is onwettig op grond van artikel 101 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (EU) (oud artikel 81 van het Verdrag betreffende de Europese Unie).

KERNPUNTEN

In de mededeling wordt uitgelegd hoe de Commissie de inhoud van de volgende twee verordeningen toepast in mededingingszaken:

• Verordening (EG) nr. 1/2003 (zie samenvatting), met name artikelen 7 en 23;
• Verordening (EG) nr. 773/2004 (zie samenvatting).

In het schikkingsproces handelt de Commissie als volgt:

• zij onderhandelt niet over de vraag of er sprake is van een inbreuk op het EU-recht, noch over een passende sanctie;
• zij besluit om al dan niet een eventuele schikking te onderzoeken, afhankelijk van de kans op een succesvol resultaat, en kan de procedure stopzetten in bepaalde omstandigheden;
• zij mag de betrokken ondernemingen geen schikkingsprocedure opleggen;
• zij eerbiedigt ten volle het recht van verweer van de partijen om te antwoorden op de waarheid en de relevantie van de feiten, bezwaren en omstandigheden die zij aanvoert — een beginsel dat in het arrest Hoffmann-La Roche & Co. AG tegen de Commissie van de Europese Gemeenschappen (zaak 85/76) werd onderstreept.

Procedure

Inleiding van de procedure en verkennende stappen

De Commissie:

• identificeert de rechtspersonen die met een mogelijke sanctie worden geconfronteerd;
• geeft de betrokken partijen twee weken de tijd om schriftelijk te antwoorden of zij overwegen deel te nemen aan de schikkingsgesprekken;
• erkent dat een bevestigend antwoord niet betekent dat de partijen toegeven dat zij EU-wetgeving hebben overtreden;
• stelt alle betrokken partijen en de EU-landen schriftelijk op de hoogte van het begin van het schikkingsproces en vraagt hen hun belangstelling uit te spreken.

Schikkingsgesprekken

De Commissie:

• kan besluiten om bilateraal contact te hebben met de betrokkenen;
• bepaalt het al dan niet voeren en het tempo van de bilaterale gesprekken;
• moet tijdig informatie verstrekken zodat de betrokken partijen op de hoogte zijn van de vermeende feiten, de ernst ervan en de bandbreedte van de te verwachten geldboeten, zodat zij met kennis van zaken kunnen beslissen om al dan niet te schikken;
• geeft een onderneming een definitieve termijn van 15 werkdagen om haar definitieve schikkingsverzoek in te dienen, indien zij van mening is dat er voldoende vooruitgang is geboekt in de gesprekken.

Schikkingsverzoeken

De betrokken ondernemingen verzoeken formeel om een schikking door het indienen van een schikkingsverzoek, dat zij later niet eenzijdig kunnen intrekken. Dit bevat:

• een duidelijke en ondubbelzinnige erkenning van hun aansprakelijkheid voor het illegale gedrag;
• een indicatie van het maximumbedrag van de geldboeten die de Commissie, naar zij verwachten, hun zal opleggen, en waarmee zij in het kader van de schikkingsprocedure kunnen instemmen;
• de bevestiging door de onderneming dat zij afdoende is geïnformeerd over de bezwaren die de Commissie ten aanzien van haar overweegt te formuleren, en dat zij voldoende gelegenheid heeft gekregen haar standpunten aan de Commissie kenbaar te maken;
• een overeenstemming over het feit dat de onderneming niet verwacht toegang te verkrijgen tot het dossier van de zaak of mondeling gehoord te worden, tenzij zij van mening is dat de Commissie, in de volgende fase, haar schikkingsverzoek niet juist weergeeft;
• een overeenstemming om het antwoord van de Commissie (de mededeling van punten van bezwaar genoemd) op haar verzoek te ontvangen.

Mededeling van punten van bezwaar

De Commissie:

• houdt rekening met de feitelijke en juridische argumenten die de ondernemingen in hun verzoeken naar voren hebben gebracht;
• aanvaardt of verwerpt deze argumenten en kan in voorkomend geval haar voorlopige analyse wijzigen;
• geeft de betrokken ondernemingen ten minste twee weken de tijd om te bevestigen dat zij de schikkingsprocedure willen blijven volgen, wanneer de Commissie de inhoud van hun verzoeken aanvaardt;
• kent een nieuwe termijn toe aan een onderneming waarvan het verzoek niet is behandeld, om die onderneming desgewenst in staat te stellen haar verdediging opnieuw te voeren; de onderneming kan eventueel ook toegang krijgen tot het dossier en om een mondelinge hoorzitting verzoeken;
• kan besluiten een mededeling vast te stellen die afwijkt van de door een onderneming ingediend verzoek, waardoor de zaak terugkeert naar de gewone procedure.

Beschikking van de Commissie en beloning bij schikking

De Commissie:

• raadpleegt nationale ambtenaren uit het Adviescomité voor mededingingsregelingen en economische machtsposities;
• vermindert de boete die wordt opgelegd aan een bedrijf dat gedurende het hele schikkingsproces meewerkt, met 10 %.
• kan besluiten een eindbeschikking vast te stellen die afwijkt van de door de partijen onderschreven mededeling van punten van bezwaar, waardoor de zaak terugkeert naar de gewone procedure. In dergelijke omstandigheden doet zij nog een mededeling van punten van bezwaar uitgaan, waardoor de betrokken onderneming toegang krijgt tot het dossier, om een mondelinge hoorzitting kan verzoeken en op de nieuwe mededeling kan antwoorden.

Tegelijkertijd heeft de Commissie een mededeling betreffende immuniteit tegen geldboeten en vermindering van geldboeten in kartelzaken (de clementieregeling) gepubliceerd.

VANAF WANNEER IS DEZE MEDEDELING VAN TOEPASSING?

De mededeling is sinds 2 juli 2008 van toepassing.

ACHTERGROND

• De schikkingsprocedure versnelt het onderzoek van de Commissie naar kartels door het vereenvoudigen van de verschillende procedures in het geval ondernemingen schuld bekennen.
• Dit stelt de Commissie in staat meer zaken te behandelen met dezelfde middelen, daadwerkelijk en tijdig sancties op te leggen en het afschrikkingseffect te verhogen.
• Zie voor meer informatie:
  • Schikkingsprocedure voor kartels (Europese Commissie).

KERNBEGRIPPEN

BELANGRIJKSTE DOCUMENT

Mededeling van de Commissie betreffende schikkingsprocedures met het oog op de vaststelling van beschikkingen op grond van de artikelen 7 en 23 van Verordening (EG) nr. 1/2003 van de Raad in kartelzaken (PB C 167 van 2.7.2008, blz. 1-6)

Achtereenvolgende wijzigingen aan de mededeling werden in de basistekst opgenomen. Deze geconsolideerde versie heeft slechts informatieve waarde.

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Geconsolideerde versie van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie — Derde deel — Het beleid en intern optreden van de Unie — Titel VII — Gemeenschappelijke regels betreffende de mededinging, de belastingen en de onderlinge aanpassing van de wetgevingen — Hoofdstuk 1 — Regels betreffende de mededinging — Eerste afdeling — Regels voor de ondernemingen — Artikel 101 (oud artikel 81 VEG) (PB C 202 van 7.6.2016, blz. 88-89)

Mededeling van de Commissie betreffende immuniteit tegen geldboeten en vermindering van geldboeten in kartelzaken (PB C 298 van 8.12.2006, blz. 17-22)

Mededeling van de Commissie — Wijzigingen aan de mededeling van de Commissie betreffende immuniteit tegen geldboeten en vermindering van geldboeten in kartelzaken (PB C 256 van 5.8.2015, blz. 1)

Verordening (EG) nr. 773/2004 van de Commissie van 7 april 2004 betreffende procedures van de Commissie op grond van de artikelen 81 en 82 van het Verdrag (PB L 123 van 27.4.2004, blz. 18-24)

Zie de geconsolideerde versie.

Verordening (EG) nr. 1/2003 van de Raad van 16 december 2002 betreffende de uitvoering van de mededingingsregels van de artikelen 81 en 82 van het Verdrag (PB L 1 van 4.1.2003, blz. 1-25)

Zie de geconsolideerde versie.

Laatste bijwerking 20.05.2020