Dziennik Urzędowy L 461/2021

27.12.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 461/1

Zawiadomienie o dacie wejścia w życie Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Australią na podstawie art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (GATT) w sprawie zmiany koncesji dotyczących wszystkich kontyngentów taryfowych znajdujących się na liście koncesyjnej UE CLXXV w następstwie wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej

Porozumienie w formie wymiany listów między Unią Europejską a Australią na podstawie art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (GATT) w sprawie zmiany koncesji dotyczących wszystkich kontyngentów taryfowych znajdujących się na liście koncesyjnej UE CLXXV w następstwie wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej (1), podpisane w Brukseli w dniu 4 października 2021 r., weszło w życie w dniu 2 grudnia 2021 r.

(1) Dz.U. L 452 z 16.12.2021, s. 3.

27.12.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 461/2

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/2304

z dnia 18 października 2021 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 przepisami dotyczącymi wydawania certyfikatów uzupełniających poświadczających niestosowanie antybiotyków w ekologicznej produkcji produktów zwierzęcych do celów wywozu

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 (1), w szczególności jego art. 44 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Niektóre państwa trzecie wymagają, aby ekologiczne produkty pochodzenia zwierzęcego były produkowane bez stosowania antybiotyków. Aby dostęp do rynków w tych państwach był łatwiejszy, podmioty lub grupy podmiotów w Unii pragnące wywozić takie produkty powinny mieć możliwość udowodnienia za pomocą urzędowego dokumentu, że nie stosują antybiotyków.

(2)

Na podstawie art. 35 rozporządzenia (UE) 2018/848 właściwe organy lub, w stosownych przypadkach, organy kontrolne lub jednostki certyfikujące wydają certyfikat każdemu podmiotowi lub każdej grupie podmiotów, które zgłosiły swoją działalność i przestrzegają przepisów tego rozporządzenia. W celu poświadczenia, że ekologiczne produkty zwierzęce są produkowane bez stosowania antybiotyków, podmiot lub grupa podmiotów powinny mieć możliwość zwrócenia się do tych właściwych organów lub, w stosownych przypadkach, organów kontrolnych lub jednostek certyfikujących o wydanie certyfikatu uzupełniającego. Należy ustanowić wzór tego certyfikatu uzupełniającego.

(3)	W celu zapewnienia jasności i pewności prawa niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2018/848,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Certyfikat uzupełniający poświadczający niestosowanie antybiotyków w ekologicznej produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego do celów wywozu

Na wniosek podmiotu lub grupy podmiotów, które posiadają już certyfikat, o którym mowa w art. 35 rozporządzenia (UE) 2018/848, odpowiedni właściwy organ lub, w stosownych przypadkach, odpowiedni organ kontrolny lub jednostka certyfikująca wydają certyfikat uzupełniający poświadczający, że podmiot lub grupa podmiotów produkowały ekologiczne produkty zwierzęce bez stosowania antybiotyków, jeżeli taki certyfikat jest potrzebny do celów wywozu tych produktów z Unii. Wzór tego certyfikatu uzupełniającego jest określony w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2022 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 października 2021 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca

(1) Dz.U. L 150 z 14.6.2018, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

CERTYFIKAT UZUPEŁNIAJĄCY POŚWIADCZAJĄCY NIESTOSOWANIE ANTYBIOTYKÓW W EKOLOGICZNEJ PRODUKCJI PRODUKTÓW ZWIERZĘCYCH DO CELÓW WYWOZU

1.	Numer dokumentu:

(wybrać stosownie do przypadku)

—

Podmiot

—	Grupa podmiotów

3.	Nazwa (imię i nazwisko) oraz adres podmiotu lub grupy podmiotów:

4.	Nazwa i adres właściwego organu lub, w stosownych przypadkach, organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej właściwych dla podmiotu lub grupy podmiotów oraz numer kodu w przypadku organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej:

5.	Numer certyfikatu wydanego operatorowi lub grupie podmiotów na podstawie art. 35 rozporządzenia (UE) 2018/848 zgodnie z załącznikiem VI do tego rozporządzenia:

Niniejszy certyfikat został wydany w celu poświadczenia, że podmiot lub grupa podmiotów (wybrać stosownie do przypadku) wyprodukował(a) następujące ekologiczne produkty pochodzenia zwierzęcego bez stosowania antybiotyków:

………………….

6.	Data, miejsce:

Imię i nazwisko oraz podpis w imieniu właściwego organu wydającego certyfikat lub, w stosownych przypadkach, organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej:

7.	Certyfikat uzupełniający ważny od dnia………. [wstawić datę] r. do dnia………. [wstawić datę] r.

27.12.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 461/5

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/2305

z dnia 21 października 2021 r.

w sprawie uzupełnienia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 przepisami określającymi, w jakich przypadkach i na jakich warunkach produkty ekologiczne i produkty w okresie konwersji są zwolnione z kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej, i dotyczącymi miejsca kontroli urzędowych takich produktów oraz w sprawie zmiany rozporządzeń delegowanych Komisji (UE) 2019/2123 i (UE) 2019/2124

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (1), w szczególności jego art. 48 lit. h), art. 51 ust. 1 lit. a), art. 53 ust. 1 lit. a) i e) oraz art. 77 ust. 1 lit. k),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Na mocy art. 45 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 (2) kontrole urzędowe w państwach członkowskich mające na celu weryfikację przestrzegania warunków i środków dotyczących przywozu do Unii produktów, które mają zostać wprowadzone do obrotu w Unii jako produkty ekologiczne lub produkty w okresie konwersji, mają być przeprowadzane w punktach kontroli granicznej zgodnie z art. 47 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/625.

(2)

W art. 47 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/625 określono kategorie zwierząt i towarów wprowadzanych do Unii z państw trzecich, w odniesieniu do których to kategorii właściwe organy mają przeprowadzać kontrole urzędowe w punktach kontroli granicznej pierwszego przybycia do Unii. Produkty ekologiczne i produkty w okresie konwersji, o których mowa w art. 45 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/848, należą – na mocy tego przepisu rozporządzenia (UE) 2018/848 – do kategorii zwierząt i towarów, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. f) rozporządzenia (UE) 2017/625. Ponadto produkty ekologiczne i produkty w okresie konwersji mogą należeć do kategorii zwierząt i towarów, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. f) rozporządzenia (UE) 2017/625, również na mocy aktów lub przepisów, o których mowa w tym przepisie, innych niż art. 45 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/848. Podobnie produkty ekologiczne i produkty w okresie konwersji mogą także należeć do kategorii zwierząt i towarów, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. a)–e) rozporządzenia (UE) 2017/625, pod warunkiem że spełniają odpowiednie wymogi.

(3)

Zgodnie z art. 48 lit. h) rozporządzenia (UE) 2017/625 zwierzęta i towary stwarzające niskie ryzyko lub niestwarzające szczególnego ryzyka mogą zostać zwolnione z kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej. W art. 3 pkt 24 rozporządzenia (UE) 2017/625 zdefiniowano „ryzyko” poprzez odniesienie do niepożądanych skutków dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub dla środowiska, ale nie w odniesieniu do jakości żywności. Produkty ekologiczne i produkty w okresie konwersji wprowadzane do Unii można uznać za produkty stwarzające niskie ryzyko lub niestwarzające szczególnego ryzyka dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub dla środowiska, jeżeli nie należą one do kategorii zwierząt i towarów podlegających kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej przeprowadzanym na podstawie art. 47 ust. 1 lit. a)–e) rozporządzenia (UE) 2017/625 ani do kategorii zwierząt i towarów, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. f) rozporządzenia (UE) 2017/625, których wprowadzenie do Unii podlega warunkom lub środkom ustanowionym zgodnie z, odpowiednio, art. 126 lub 128 rozporządzenia (UE) 2017/625 lub z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a)–h) oraz j) tego rozporządzenia, które to akty wymagają zapewnienia zgodności z takimi warunkami lub zachowania takich środków przy wprowadzaniu zwierząt lub towarów do Unii. Należy zatem zwolnić takie produkty z kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej.

(4)

Kontrole urzędowe produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji przeznaczonych do wprowadzenia do obrotu w Unii, które są zwolnione z kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, powinny być przeprowadzane w punkcie dopuszczenia do obrotu w Unii. Państwa członkowskie powinny informować Komisję o punktach dopuszczenia do obrotu, w których takie kontrole są przeprowadzane. Komisja powinna aktualizować wykaz punktów dopuszczenia do obrotu w zintegrowanym skomputeryzowanym systemie weterynaryjnym (TRACES), o którym mowa w art. 133 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2017/625.

(5)

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/2123 (3) umożliwia właściwym organom w punktach kontroli granicznej zezwalanie na przeprowadzanie kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich w punkcie kontroli innym niż punkt kontroli granicznej w odniesieniu do przesyłek roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. c) i e) rozporządzenia (UE) 2017/625, oraz przesyłek żywności i paszy niepochodzącej od zwierząt i podlegającej środkom określonym w aktach, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. d), e) i f) tego rozporządzenia. W podobny sposób rozporządzenie delegowane (UE) 2019/2123 umożliwia właściwym organom przeprowadzanie kontroli dokumentacji w pewnej odległości od punktu kontroli granicznej w odniesieniu do przesyłek roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, o których mowa w art. 72 ust. 1 i art. 74 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 (4). Rozporządzenie delegowane (UE) 2019/2123 nie ma jednak zastosowania do przesyłek roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. c) i e) rozporządzenia (UE) 2017/625, jeżeli są to produkty ekologiczne lub produkty w okresie konwersji podlegające kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej przeprowadzanym na podstawie art. 45 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/848.

(6)

Aby zapewnić stosowanie rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2123 w odniesieniu do przesyłek roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. c) i e) rozporządzenia (UE) 2017/625, które są produktami ekologicznymi lub produktami w okresie konwersji podlegającymi kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej przeprowadzanym na podstawie art. 45 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/848, konieczne jest rozszerzenie jego zakresu. Ponadto w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2123 należy ustanowić przepisy określające, w jakich przypadkach i na jakich warunkach można przeprowadzać kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie w punkcie kontroli innym niż punkt kontroli granicznej w odniesieniu do przesyłek niektórych produktów podlegających kontrolom urzędowym przeprowadzanym w punktach kontroli granicznej na podstawie art. 45 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/848.

(7)

Aby ułatwić sprawne postępowanie ze zwierzętami i towarami wprowadzanymi do Unii, należy pozwolić właściwym organom w punktach kontroli granicznej na zezwalanie na dalszy transport do miejsca ostatecznego przeznaczenia przed udostępnieniem wyników analiz i badań laboratoryjnych przesyłek roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. c) i e) rozporządzenia (UE) 2017/625, zgodnie z rozdziałem II rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/2124 (5), również w przypadku gdy takie towary są produktami ekologicznymi lub produktami w okresie konwersji podlegającymi kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej przeprowadzanym na podstawie art. 45 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/848.

(8)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia delegowane (UE) 2019/2123 i (UE) 2019/2124.

(9)	W celu zapewnienia jasności i pewności prawa niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2018/848,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się przepisy dotyczące:

tego, w jakich przypadkach i na jakich warunkach niektóre produkty ekologiczne i produkty w okresie konwersji wprowadzane do Unii, które stwarzają niskie ryzyko lub nie stwarzają szczególnego ryzyka dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub dla środowiska, są zwolnione z kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej przeprowadzanych w celu weryfikacji przestrzegania przepisów dotyczących produkcji ekologicznej i znakowania produktów organicznych;

b)	miejsca, w którym mają być przeprowadzane kontrole urzędowe produktów, o których mowa w lit. a), przeznaczonych do wprowadzenia do obrotu w Unii; oraz

c)	zmian w rozporządzeniach delegowanych (UE) 2019/2123 i (UE) 2019/2124.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)	„produkt ekologiczny” oznacza produkt zdefiniowany w art. 3 pkt 2 rozporządzenia (UE) 2018/848;

2)	„produkt w okresie konwersji” oznacza produkt zdefiniowany w art. 3 pkt 7 rozporządzenia (UE) 2018/848.

Artykuł 3

Produkty ekologiczne i produkty w okresie konwersji zwolnione z kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej

Następujące produkty ekologiczne i produkty w okresie konwersji wprowadzane do Unii są zwolnione z kontroli urzędowych w punkcie kontroli granicznej pierwszego przybycia do Unii:

a)	produkty ekologiczne i produkty w okresie konwersji inne niż produkty należące do kategorii zwierząt i towarów, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. a)–e) rozporządzenia (UE) 2017/625; oraz

produkty ekologiczne i produkty w okresie konwersji należące do kategorii zwierząt i towarów, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. f) rozporządzenia (UE) 2017/625, inne niż produkty, których wprowadzenie do Unii podlega warunkom lub środkom ustanowionym na mocy aktów przyjętych zgodnie z, odpowiednio, art. 126 lub 128 rozporządzenia (UE) 2017/625, lub których wprowadzenie do Unii podlega warunkom lub środkom ustanowionym zgodnie z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a)–h) oraz j) tego rozporządzenia.

Artykuł 4

Miejsce kontroli urzędowych produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji zwolnionych z kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej

1. W przypadku produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji, o których mowa w art. 3, przeznaczonych do wprowadzenia do obrotu w Unii właściwe organy przeprowadzają kontrole urzędowe w punktach dopuszczenia do obrotu w państwie członkowskim, w którym przesyłka jest dopuszczana do obrotu w Unii.

2. Państwa członkowskie informują Komisję o punktach dopuszczenia do obrotu, w których właściwe organy przeprowadzają kontrole urzędowe zgodnie z ust. 1, podając ich nazwę, adres i dane kontaktowe.

Komisja aktualizuje w zintegrowanym skomputeryzowanym systemie weterynaryjnym (TRACES) wykaz tych punktów dopuszczenia do obrotu.

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby właściwe organy w punktach dopuszczenia do obrotu, o których mowa w ust. 1, dysponowały technologią i sprzętem niezbędnymi do skutecznego działania systemu TRACES.

Artykuł 5

Zmiana w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2123

W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2123 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 1 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

w lit. a) wprowadza się następujące zmiany:

(i)

dodaje się ppkt (ia) w brzmieniu:

„(ia)

przesyłek roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, o których mowa w ppkt (i), które podlegają kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej przeprowadzanym na podstawie art. 45 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 (*);

(*) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 (Dz.U. L 150 z 14.6.2018, s. 1).”;"

(ii)

ppkt (ii) otrzymuje brzmienie:

„(ii)

przesyłek żywności i paszy niepochodzącej od zwierząt i podlegającej środkom określonym w aktach, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. d), e) i f) rozporządzenia (UE) 2017/625, w tym przesyłek produktów podlegających kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej przeprowadzanym na podstawie art. 45 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/848;”;

lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)

kontrole dokumentacji w pewnej odległości od punktów kontroli granicznej w odniesieniu do przesyłek:

(i)	roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, o których mowa w art. 72 ust. 1 i art. 74 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/2031;

(ii)	roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, o których mowa w ppkt (i), które podlegają kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej przeprowadzanym na podstawie art. 45 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/848.”;

przed rozdziałem I dodaje się art. 1a w brzmieniu:

„Artykuł 1a

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)	»kontrole bezpieczeństwa żywności i paszy« oznaczają kontrole urzędowe przeprowadzane w celu weryfikacji przestrzegania przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a) i c) rozporządzenia (UE) 2017/625;

2)	»kontrole fitosanitarne« oznaczają kontrole urzędowe przeprowadzane w celu weryfikacji przestrzegania przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. g) rozporządzenia (UE) 2017/625;

3)	»kontrole ekologiczne« oznaczają kontrole urzędowe, o których mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2021/2306 (*).

(*) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2021/2306 z dnia 21 października 2021 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 o przepisy dotyczące kontroli urzędowych w odniesieniu do przesyłek produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji przeznaczonych do przywozu do Unii oraz o przepisy dotyczące świadectwa kontroli (Dz.U. L 461 z 27.12.2021, s. 13).”;"

w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 1 formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie:

„Kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie w celu weryfikacji przestrzegania przepisów Unii dotyczących bezpieczeństwa żywności, bezpieczeństwa paszy i środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin mogą być przeprowadzane w punkcie kontroli innym niż punkt kontroli granicznej, jeżeli spełnione są następujące warunki:”;

dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Właściwe organy mogą przeprowadzać następujące kontrole urzędowe w punkcie kontroli wskazanym w dokumencie CHED innym niż punkt kontroli granicznej, chyba że w polu 30 świadectwa kontroli, o którym mowa w art. 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2306 (C(2021) 7387) („świadectwo kontroli”), zaznaczono pole »Przesyłki nie można dopuścić do obrotu«:

a)	kontrole fitosanitarne w formie kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich w odniesieniu do przesyłek roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) ppkt (ia) niniejszego rozporządzenia;

kontrole bezpieczeństwa żywności i paszy w formie kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich w odniesieniu do przesyłek żywności i paszy niepochodzącej od zwierząt, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) ppkt (ii) niniejszego rozporządzenia, które to produkty podlegają kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej przeprowadzanym na podstawie art. 45 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/848.”;

dodaje się art. 2a w brzmieniu:

„Artykuł 2a

Warunki przeprowadzania kontroli ekologicznych w formie kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich w punktach kontroli innych niż punkty kontroli granicznej w odniesieniu do przesyłek niektórych produktów podlegających kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej przeprowadzanym na podstawie art. 45 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/848

1. Właściwe organy mogą przeprowadzać kontrole ekologiczne w formie kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich w odniesieniu do przesyłek roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) ppkt (ia), oraz przesyłek żywności i paszy niepochodzącej od zwierząt, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) ppkt (ii), które to produkty podlegają kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej przeprowadzanym na podstawie art. 45 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/848, w punkcie kontroli wskazanym w świadectwie kontroli, innym niż punkt kontroli granicznej, jeżeli spełnione są następujące warunki:

punkt kontroli, w którym mają być przeprowadzane kontrole ekologiczne w formie kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich, został wskazany w świadectwie kontroli przez podmiot odpowiedzialny za przesyłkę przy wcześniejszym powiadomieniu zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/2307 (*) albo przez właściwy organ w punkcie kontroli granicznej;

b)	wynik kontroli ekologicznych w formie kontroli dokumentacji przeprowadzanych przez właściwe organy w punkcie kontroli granicznej jest zadowalający;

c)	właściwe organy w punkcie kontroli granicznej odnotowały w polu 26 świadectwa kontroli swoje zezwolenie na przemieszczenie przesyłki do punktu kontroli;

właściwe organy w punkcie kontroli granicznej odnotowały w dokumencie CHED swoje zezwolenie na przemieszczenie przesyłki do punktu kontroli w celu przeprowadzenia kontroli bezpieczeństwa żywności i paszy w formie kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich lub w celu przeprowadzenia kontroli fitosanitarnych w formie kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich, stosownie do przypadku;

zanim przesyłka opuści punkt kontroli granicznej, właściwy organ w punkcie kontroli granicznej odpowiedzialny za kontrole ekologiczne informuje właściwy organ w punkcie kontroli odpowiedzialny za kontrole ekologiczne o przybyciu przesyłki, przedkładając w zintegrowanym skomputeryzowanym systemie weterynaryjnym (TRACES) świadectwo kontroli;

f)	podmiot przewiózł przesyłkę z punktu kontroli granicznej do punktu kontroli pod dozorem celnym bez rozładowywania towarów podczas transportu;

podmiot zapewnił, aby przesyłkom roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) ppkt (ia), oraz przesyłkom żywności i paszy niepochodzącej od zwierząt, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) ppkt (ii), które to produkty podlegają kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej przeprowadzanym na podstawie art. 45 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/848, towarzyszyła do punktu kontroli poświadczona kopia świadectwa kontroli;

h)	podmiot wskazał numer referencyjny świadectwa kontroli w zgłoszeniu celnym złożonym organom celnym do celów przemieszczenia przesyłki do punktu kontroli i zachowywał kopię tego świadectwa do dyspozycji organów celnych, o czym mowa w art. 163 rozporządzenia (UE) nr 952/2013.

2. Wymóg dołączania do przesyłki poświadczonej kopii świadectwa kontroli, o którym mowa w ust. 1 lit. g), nie ma zastosowania, jeżeli świadectwo to zostało wydane w systemie TRACES przez organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą w państwie trzecim zgodnie z rozporządzeniem delegowanym (UE) 2021/2306 lub wprowadzone do systemu TRACES przez podmiot, a właściwe organy w punkcie kontroli granicznej sprawdziły, że odpowiada ono oryginalnemu świadectwu kontroli.

(*) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/2307 z dnia 21 października 2021 r. ustanawiające przepisy dotyczące dokumentów i powiadomień wymaganych w przypadku produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji przeznaczonych do przywozu do Unii (Dz.U. L 461 z 27.12.2021, s. 30).”;"

w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 1 formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie:

„Kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie przesyłek żywności i paszy niepochodzącej od zwierząt, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) ppkt (ii), mogą być przeprowadzane przez właściwe organy w punkcie kontroli innym niż punkt kontroli granicznej, jeżeli spełniony jest jeden z poniższych warunków:”;

dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:

„3. Właściwe organy mogą przeprowadzać kontrole identyfikacyjne i bezpośrednie w odniesieniu do przesyłek żywności i paszy niepochodzącej od zwierząt, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) ppkt (ii), które to produkty podlegają kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej przeprowadzanym na podstawie art. 45 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/848, w punkcie kontroli innym niż punkt kontroli granicznej, jeżeli oprócz jednego z warunków określonych w ust. 1 niniejszego artykułu:

a)	podmiot odpowiedzialny za przesyłkę wystąpił o przemieszczenie do punktu kontroli w celu przeprowadzenia zarówno kontroli bezpieczeństwa żywności i paszy w formie kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich, jak i kontroli ekologicznych w formie kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich;

w przypadku gdy przesyłka została wybrana przez właściwe organy w punkcie kontroli granicznej zarówno do kontroli bezpieczeństwa żywności i paszy w formie kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich, jak i do kontroli ekologicznych w formie kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich, właściwe organy w punkcie kontroli granicznej zezwoliły na takie przemieszczenie lub postanowiły o takim przemieszczeniu, stosownie do przypadku, w odniesieniu do wszystkich tych kontroli. Kontrole te przeprowadza się w tym samym punkcie kontroli, który musi zostać wyznaczony dla danej kategorii towarów w przesyłce i musi znajdować się w państwie członkowskim, w którym przesyłka ma zostać dopuszczona do obrotu.

4. W przypadku gdy przesyłki są przemieszczane do punktu kontroli zgodnie z ust. 3, właściwe organy w punkcie kontroli granicznej odpowiedzialne za kontrole bezpieczeństwa żywności i paszy odnotowują przemieszczenie w dokumencie CHED, a właściwe organy w punkcie kontroli granicznej odpowiedzialne za kontrole ekologiczne odnotowują przemieszczenie w świadectwie kontroli.”;

w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 1 dodaje się lit. c) w brzmieniu:

„c)	roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, o których mowa w lit. a) i b), które podlegają kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej przeprowadzanym na podstawie art. 45 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/848.”;

dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:

„4. W odniesieniu do roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, o których mowa w ust. 1 lit. c), kontrole identyfikacyjne i bezpośrednie mogą być przeprowadzane przez właściwe organy w punkcie kontroli innym niż punkt kontroli granicznej, w przypadku gdy oprócz jednego z warunków określonych w ust. 2 ma zastosowanie, co następuje:

a)	podmiot odpowiedzialny za przesyłkę wystąpił o przemieszczenie do punktu kontroli w celu przeprowadzenia zarówno kontroli fitosanitarnych w formie kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich, jak i kontroli ekologicznych w formie kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich;

w przypadku gdy przesyłka została wybrana przez właściwe organy w punkcie kontroli granicznej zarówno do kontroli fitosanitarnych w formie kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich, jak i do kontroli ekologicznych w formie kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich, właściwe organy w punkcie kontroli granicznej zezwoliły na takie przemieszczenie lub postanowiły o takim przemieszczeniu, stosownie do przypadku, w odniesieniu do wszystkich tych kontroli. Kontrole te przeprowadza się w tym samym punkcie kontroli, który musi zostać wyznaczony dla danej kategorii towarów w przesyłce i musi znajdować się w państwie członkowskim, w którym przesyłka ma zostać dopuszczona do obrotu.

5. W przypadku gdy przesyłki są przemieszczane do punktu kontroli zgodnie z ust. 4, właściwe organy w punkcie kontroli granicznej odpowiedzialne za kontrole fitosanitarne odnotowują przemieszczenie w dokumencie CHED, a właściwe organy w punkcie kontroli granicznej odpowiedzialne za kontrole ekologiczne odnotowują przemieszczenie w świadectwie kontroli.”;

w art. 6 dodaje się ust. 6 w brzmieniu:

„6. W odniesieniu do przesyłek przemieszczanych do punktu kontroli w celu przeprowadzenia kontroli ekologicznych w formie kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich właściwe organy w miejscu kontroli:

a)	potwierdzają przybycie przesyłki właściwym organom w punkcie kontroli granicznej odpowiedzialnym za kontrole ekologiczne za pośrednictwem systemu TRACES;

b)	odnotowują w świadectwie kontroli wynik kontroli ekologicznych w formie kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich oraz decyzję w sprawie przesyłki zgodnie z art. 6 ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2306.”;

8)	w art. 7 formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie: „Kontrole dokumentacji w odniesieniu do przesyłek roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. b), wprowadzanych na terytorium Unii mogą być przeprowadzane przez jedne z poniższych organów:”;

w art. 8 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 1 lit. a) dodaje się ppkt (v) w brzmieniu:

„(v)	w przypadku roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. c) niniejszego rozporządzenia – świadectwa kontroli, o którym mowa w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2021/2306;”;

b)	ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Jeżeli przesyłki roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów mają zostać przewiezione przez podmiot do punktu kontroli w celu przeprowadzenia kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich, stosuje się art. 2, 2a, 4 i 5.”.

Artykuł 6

Zmiana w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2124

W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2124 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 1 ust. 1 lit. a) dodaje się podpunkt w brzmieniu:

„(iia)

rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty, o których mowa w ppkt (i) oraz (ii), które podlegają kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej przeprowadzanym na podstawie art. 45 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 (*);

w art. 6 ust. 3 formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie:

„Podmiot odpowiedzialny za przesyłkę zapewnia, aby opakowanie lub środek transportu przesyłki roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) ppkt (i), (ii) oraz (iia), zostały zamknięte lub zaplombowane w taki sposób, aby podczas ich transportu do magazynu na potrzeby dalszego transportu i składowania w nim:”.

Artykuł 7

Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2022 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 21 października 2021 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca

(1) Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 (Dz.U. L 150 z 14.6.2018, s. 1).

(3) Rozporządzenie Delegowane Komisji (UE) 2019/2123 z dnia 10 października 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 w odniesieniu do przepisów dotyczących przypadków, w których kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie niektórych towarów mogą być przeprowadzane w punktach kontroli, a kontrole dokumentacji mogą być przeprowadzane w pewnej odległości od punktów kontroli granicznej, oraz warunków, na jakich może się to odbywać (Dz.U. L 321 z 12.12.2019, s. 64).

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylające dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/91/WE i 2007/33/WE (Dz.U. L 317 z 23.11.2016, s. 4).

(5) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/2124 z dnia 10 października 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 w odniesieniu do przepisów dotyczących kontroli urzędowych przesyłek zwierząt i towarów w tranzycie, przeładunku i w trakcie dalszego transportu przez terytorium Unii oraz zmieniające rozporządzenia Komisji (WE) nr 798/2008, (WE) nr 1251/2008, (WE) nr 119/2009, (UE) nr 206/2010, (UE) nr 605/2010, (UE) nr 142/2011, (UE) nr 28/2012, rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/759 i decyzję Komisji 2007/777/WE (Dz.U. L 321 z 12.12.2019, s. 73).

27.12.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 461/13

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/2306

z dnia 21 października 2021 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 o przepisy dotyczące kontroli urzędowych w odniesieniu do przesyłek produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji przeznaczonych do przywozu do Unii oraz o przepisy dotyczące świadectwa kontroli

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 45 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/848 produkt może zostać przywieziony z państwa trzeciego celem wprowadzenia go do obrotu w Unii jako produkt ekologiczny lub jako produkt w okresie konwersji, jeżeli produkt ten jest zgodny z przepisami unijnymi dotyczącymi produkcji ekologicznej lub z równoważnymi przepisami dotyczącymi produkcji i kontroli obowiązującymi zgodnie z art. 48 tego rozporządzenia w państwie trzecim, które uznano na mocy art. 33 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 (2) lub jeżeli produkt ten został objęty kontrolą przez organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą, zgodnie z art. 57 rozporządzenia (UE) 2018/848, które uznano na mocy art. 33 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 834/2007.

(2)

Aby umożliwić właściwym organom w państwach członkowskich sprawdzenie, czy produkty przywożone są zgodne z rozporządzeniem (UE) 2018/848, każdą przesyłkę należy objąć świadectwem kontroli wydanym przez organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą w państwie trzecim po odpowiedniej weryfikacji przesyłek. Ta weryfikacja powinna zawsze obejmować kontrolę dokumentacji oraz – w zależności od ryzyka – kontrolę bezpośrednią przesyłki.

(3)	Należy ustanowić przepisy dotyczące treści świadectwa kontroli, sposobu jego wydawania oraz środków technicznych stosowanych do jego wydawania. Przepisy te powinny również obejmować obowiązki właściwych organów w państwach członkowskich dotyczące wyciągu ze świadectwa kontroli.

(4)

Kontrole urzędowe, które dotyczą produktów przeznaczonych do wprowadzenia do obrotu w Unii jako produkty ekologiczne lub produkty w okresie konwersji i mają na celu weryfikację zgodności tych produktów z rozporządzeniem (UE) 2018/848, stanowią część kontroli urzędowych przeprowadzanych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 (3).

(5)

Należy ustanowić przepisy dodatkowe w celu wyjaśnienia kryteriów i warunków przeprowadzania kontroli urzędowych przed dopuszczeniem do obrotu w Unii produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji podlegających kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej zgodnie z art. 45 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/848. Przepisy te powinny również obejmować produkty zwolnione z kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej na podstawie rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2021/2305 (4).

(6)	Należy ustanowić przepisy szczegółowe dotyczące kontroli urzędowych w odniesieniu do przesyłek objętych specjalnymi procedurami celnymi.

(7)

Ponadto należy ustanowić obowiązki organów kontrolnych i jednostek certyfikujących wydających świadectwo kontroli w przypadku niedostępności zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego (system TRACES), o którym mowa w art. 2 pkt 36 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/1715 (5).

(8)

Ponadto należy ustanowić przepisy dotyczące sytuacji, w których właściwe organy, organy kontrolne lub jednostki certyfikujące w państwach trzecich są zobowiązane do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego po powiadomieniu o podejrzeniu wystąpienia niezgodności lub stwierdzeniu niezgodności z rozporządzeniem (UE) 2018/848 podczas weryfikacji przesyłki przez właściwy organ państw członkowskich.

(9)

Stosowanie kwalifikowanej pieczęci elektronicznej w systemie TRACES do wydawania świadectwa kontroli w państwach trzecich oraz do zatwierdzania tego świadectwa i wyciągów z niego przez właściwe organy państw członkowskich może nie być możliwe do dnia 1 lipca 2022 r. Należy zatem ustanowić przepisy przejściowe dotyczące stosowania ręcznie podpisanych świadectw kontroli oraz wyciągów z nich, które to przepisy należy stosować do dnia 30 czerwca 2022 r. jako alternatywę dla stosowania elektronicznych świadectw kontroli i wyciągów z nich, opatrzonych kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną.

(10)

Obecnie przepisy dotyczące świadectwa kontroli i wyciągów ze świadectwa kontroli do celów rozporządzenia (WE) nr 834/2007 są ustanowione w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1235/2008 (6). Ponieważ niniejsze rozporządzenie oraz rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/2307 (7) ustanawiają przepisy do celów rozporządzenia (UE) 2018/848, należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 1235/2008.

(11)	W celu zapewnienia jasności i pewności prawa niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2018/848,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się przepisy dotyczące następujących kwestii:

a)	weryfikacji w państwach trzecich dotyczącej przesyłek produktów przeznaczonych do wprowadzenia do obrotu w Unii jako produkty ekologiczne lub produkty w okresie konwersji oraz wydanie świadectwa kontroli;

b)	kontroli urzędowych produktów wprowadzanych do Unii z państw trzecich i przeznaczonych do wprowadzenia do obrotu w Unii jako produkty ekologiczne lub produkty w okresie konwersji; oraz

c)	działania w przypadkach podejrzewanej lub stwierdzonej niezgodności z rozporządzeniem (UE) 2018/848 podejmowanego przez właściwe organy, organy kontrolne i jednostki certyfikujące w państwach trzecich.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

„przesyłka” oznacza przesyłkę – zdefiniowaną w art. 3 pkt 37 rozporządzenia (UE) 2017/625 – produktów przeznaczonych do wprowadzenia do obrotu w Unii jako produkty ekologiczne lub produkty w okresie konwersji; w przypadku produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji zwolnionych z kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej zgodnie z rozporządzeniem delegowanym (UE) 2021/2305 ten termin oznacza jednak ilość produktów oznaczonych co najmniej jednym kodem Nomenklatury scalonej, objętą jednym świadectwem kontroli, przewożoną tym samym środkiem transportu i przywożoną z tego samego państwa trzeciego;

2)	„punkt kontroli granicznej” oznacza punkt kontroli granicznej zdefiniowany w art. 3 pkt 38 rozporządzenia (UE) 2017/625;

3)	„punkt dopuszczenia do obrotu” oznacza punkt dopuszczenia do obrotu, w którym zgodnie z rozporządzeniem delegowanym (UE) 2021/2305 przeprowadza się kontrole urzędowe produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji zwolnionych z kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej;

4)	„punkt kontroli” oznacza punkt kontroli inny niż punkt kontroli granicznej, o którym mowa w art. 53 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2017/625;

5)	„kontrola dokumentacji” oznacza kontrolę dokumentacji zdefiniowaną w art. 3 pkt 41 rozporządzenia (UE) 2017/625;

6)	„kontrola identyfikacyjna” oznacza kontrolę identyfikacyjną zdefiniowaną w art. 3 pkt 42 rozporządzenia (UE) 2017/625;

7)	„kontrola bezpośrednia” oznacza kontrolę bezpośrednią zdefiniowaną w art. 3 pkt 43 rozporządzenia (UE) 2017/625;

8)	„kwalifikowana pieczęć elektroniczna” oznacza kwalifikowaną pieczęć elektroniczną zdefiniowaną w art. 3 pkt 27 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 (8).

Artykuł 3

Weryfikacja w państwie trzecim

1. Właściwy organ kontrolny lub jednostka certyfikująca uznane zgodnie z art. 46 rozporządzenia (UE) 2018/848 weryfikują przesyłkę zgodnie z art. 16 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2021/1698 (9).

2. Do celów art. 48 i 57 rozporządzenia (UE) 2018/848 właściwy organ kontrolny lub jednostka certyfikująca weryfikuje przesyłkę pod względem zgodności z wymogami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 834/2007 oraz normami produkcji i środkami kontroli przyjętymi jako równoważne. Weryfikacja ta obejmuje systematyczne kontrole dokumentacji oraz – w stosownych przypadkach zgodnie z oceną ryzyka – kontrole bezpośrednie, zanim przesyłka opuści państwo trzecie wywozu lub pochodzenia.

3. Do celów ust. 2–5 właściwym organem kontrolnym lub jednostką certyfikującą jest:

organ kontrolny lub jednostka certyfikująca, o których mowa w art. 57 rozporządzenia (UE) 2018/848 i które uznano w odniesieniu do danych produktów oraz w odniesieniu do państwa trzeciego, z którego pochodzą te produkty lub, w stosownych przypadkach, w którym przeprowadzono ostatnią czynność w celu ich przygotowania; lub

b)	organ kontrolny lub jednostka certyfikująca wyznaczone przez właściwy organ uznanego państwa trzeciego, o którym mowa w art. 48 rozporządzenia (UE) 2018/848 i z którego pochodzą produkty, lub, w stosownych przypadkach, w którym przeprowadzono ostatnią czynność w celu ich przygotowania.

4. Weryfikację, o której mowa w ust. 2, przeprowadza:

a)	organ kontrolny lub jednostka certyfikująca producenta lub przetwórcy danego produktu lub

jeżeli podmiot lub grupa podmiotów przeprowadzająca ostatnią czynność w celu przygotowania zdefiniowanego w art. 3 pkt 44 rozporządzenia (UE) 2018/848 nie jest producentem lub przetwórcą produktu – organ kontrolny lub jednostka certyfikująca podmiotu lub grupy podmiotów przeprowadzających ostatnią czynność w celu przygotowania.

5. Celem kontroli dokumentacji, o których mowa w ust. 2, jest zweryfikowanie:

a)	identyfikowalności produktów i składników;

b)	tego, że ilość produktów zawartych w przesyłce jest zgodna z wynikami kontroli bilansowania masy odpowiednich podmiotów zgodnie z oceną przeprowadzoną przez organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą;

c)	odpowiednich dokumentów przewozowych i dokumentów handlowych (w tym faktur) dotyczących produktów;

w przypadku produktów przetworzonych – tego, że wszystkie ekologiczne składniki takich produktów zostały wyprodukowane przez podmioty lub grupy podmiotów certyfikowane w państwie trzecim przez organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą uznane zgodnie z art. 46 lub określone w art. 57 rozporządzenia (UE) 2018/848 lub przez państwo trzecie uznane zgodnie z art. 47 lub 48 rozporządzenia (UE) 2018/848, lub zostały wyprodukowane i certyfikowane w Unii zgodnie z tym rozporządzeniem.

Te kontrole dokumentacji opierają się na wszystkich odpowiednich dokumentach, w tym na certyfikacie podmiotów, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lit. b) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2018/848, dokumentacji z kontroli, planie produkcji danego produktu oraz dokumentacji prowadzonej przez podmioty lub grupy podmiotów, dostępnych dokumentach przewozowych, dokumentach handlowych i finansowych oraz wszelkich innych dokumentach, które organ kontrolny lub jednostka certyfikująca uznały za istotne.

Artykuł 4

Wydawanie świadectwa kontroli

1. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca, które zweryfikowały przesyłkę zgodnie z art. 3, wydają świadectwo kontroli zgodnie z art. 5 dla każdej przesyłki przed opuszczeniem przez nią państwa trzeciego wywozu lub pochodzenia.

2. Jeżeli organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą uznano zgodnie z art. 46 rozporządzenia (UE) 2018/848, wydaje on/ona świadectwo kontroli dla przesyłek zawierających produkty wysokiego ryzyka, o których mowa w art. 8 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/1698, dopiero po otrzymaniu pełnej dokumentacji dotyczącej identyfikowalności oraz po otrzymaniu i ocenie wyników analiz próbek pobranych z przesyłki zgodnie z art. 16 ust. 6 tego rozporządzenia delegowanego.

Artykuł 5

Format świadectwa kontroli i stosowanie systemu TRACES

1. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca wydaje w zintegrowanym skomputeryzowanym systemie weterynaryjnym (system TRACES) świadectwo kontroli zgodnie ze wzorem i uwagami określonymi w załączniku oraz wypełnia rubryki 1–18 tego świadectwa.

2. Wydając świadectwo kontroli, jednostka certyfikująca lub organ kontrolny wprowadza do systemu TRACES wszystkie dokumenty potwierdzające, w tym:

a)	wyniki analiz lub badań przeprowadzonych na pobranych próbkach, w stosownych przypadkach;

b)	dokumenty handlowe i przewozowe, takie jak konosament, faktury i lista pakowa, oraz – jeżeli organ kontrolny lub jednostka certyfikująca zostały uznane zgodnie z art. 46 rozporządzenia (UE) 2018/848 – plan przewozu sporządzony zgodnie z art. 16 ust. 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/1698.

3. Świadectwo kontroli jest wydawane w systemie TRACES i opatrzone kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną.

Jeżeli w momencie wydania informacje dotyczące liczby opakowań, o której mowa w rubryce 13 świadectwa kontroli, oraz informacje, o których mowa w jego rubrykach 16 i 17, jak również dokumenty, o których mowa w ust. 2, nie są dostępne, są one zamieszczane lub aktualizowane w świadectwie kontroli w ciągu 10 dni od jego wydania, a w każdym razie przed weryfikacją i zatwierdzeniem świadectwa przez właściwy organ zgodnie z art. 6.

4. Świadectwo kontroli sporządza się:

a)	w języku urzędowym lub w jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego punktu kontroli granicznej wprowadzenia do Unii – w przypadku produktów podlegających kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej;

b)	w języku urzędowym lub w jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego, w którym przesyłka ma zostać dopuszczona do obrotu – w przypadku produktów zwolnionych z kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej zgodnie z rozporządzeniem delegowanym (UE) 2021/2305.

5. Na zasadzie odstępstwa od ust. 4 państwo członkowskie może wyrazić zgodę na sporządzanie świadectw w innym języku urzędowym Unii oraz dołączanie do nich w stosownych przypadkach tłumaczenia poświadczonego.

Artykuł 6

Kontrole urzędowe przesyłek

1. Właściwy organ w punkcie kontroli granicznej lub w punkcie dopuszczenia do obrotu, stosownie do przypadku, przeprowadza następujące kontrole urzędowe przesyłek w celu weryfikacji zgodności z rozporządzeniem (UE) 2018/848:

a)	kontrole dokumentacji w przypadku wszystkich przesyłek;

b)	kontrole identyfikacyjne przeprowadzane losowo; oraz

c)	kontrole bezpośrednie z częstotliwością zależną od prawdopodobieństwa niezgodności z rozporządzeniem (UE) 2018/848.

Kontrole dokumentacji obejmują sprawdzenie świadectwa kontroli, wszelkich innych dokumentów potwierdzających, o których mowa w art. 5, oraz, w stosownych przypadkach, wyników analiz lub badań przeprowadzonych na pobranych próbkach.

Jeżeli świadectwo kontroli wymaga poprawienia wyłącznie błędów pisarskich albo redakcyjnych, właściwy organ może dopuścić, by organ kontrolny lub jednostka certyfikująca, które wydały świadectwo kontroli, zaktualizowały informacje w systemie TRACES poprzez zastąpienie dokumentu zgodnie z procedurą dostępną w systemie TRACES bez zmiany informacji zawartych w pierwotnym świadectwie dotyczącym identyfikacji przesyłki, jej identyfikowalności i gwarancji.

2. W przypadku przesyłek produktów wysokiego ryzyka, o których mowa w art. 8 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/1698, właściwy organ, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, przeprowadza systematyczne kontrole identyfikacyjne i bezpośrednie, pobiera co najmniej jedną reprezentatywną próbkę przesyłek i sprawdza dokumentację, o której mowa w art. 16 ust. 6 wspomnianego rozporządzenia. Właściwy organ ustanawia procedurę pobierania reprezentatywnych próbek adekwatną do kategorii, ilości i opakowania produktu.

3. Po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, oraz, w stosownych przypadkach, w ust. 2, właściwy organ podejmuje decyzję dotyczącą każdej przesyłki. Decyzję dotyczącą przesyłki odnotowuje się w rubryce 30 świadectwa kontroli zgodnie ze wzorem i uwagami określonymi w załączniku, określając jedną z poniższych informacji:

a)	przesyłkę można dopuścić do obrotu jako produkt ekologiczny;

b)	przesyłkę można dopuścić do obrotu jako produkt w okresie konwersji;

c)	przesyłkę można dopuścić do obrotu jako produkt nieekologiczny;

d)	przesyłki nie można dopuścić do obrotu;

e)	część przesyłki można dopuścić do obrotu na podstawie wyciągu ze świadectwa kontroli.

Właściwy organ zatwierdza świadectwo kontroli w systemie TRACES przy pomocy kwalifikowanej pieczęci elektronicznej.

4. W przypadku produktów podlegających kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej zastosowanie mają następujące zasady:

ust. 3 stosuje się w uzupełnieniu przepisów dotyczących stosowania wspólnego zdrowotnego dokumentu wejścia (dokument CHED) przez właściwe organy w punktach kontroli granicznej zgodnie z art. 56 ust. 3 lit. b) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2017/625 oraz w punktach kontroli zgodnie z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2019/2123 (10) oraz zgodnie z przepisami dotyczącymi decyzji dotyczących przesyłek określonymi w art. 55 rozporządzenia (UE) 2017/625;

b)	kontrole dokumentacji, o których mowa w ust. 1 lit. a), mogą być przeprowadzane w pewnej odległości od punktów kontroli granicznej w odniesieniu do niektórych produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji zgodnie z art. 7 i 8 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2123;

c)	kontrole identyfikacyjne i bezpośrednie, o których mowa w ust. 1 lit. b) i c), mogą być przeprowadzane w punktach kontroli w odniesieniu do niektórych produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji zgodnie z art. 2–6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2123.

5. Decyzja dotycząca przesyłek podjęta zgodnie z art. 55 rozporządzenia (UE) 2017/625 odnosi się do jednej z informacji, o których mowa w ust. 3 akapit pierwszy niniejszego artykułu. Jeżeli importer złożył wniosek o objęcie specjalną procedurą celną zgodnie z art. 7 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, wypełniając rubrykę 23 świadectwa kontroli, w decyzji dotyczącej przesyłek zgodnie z art. 55 rozporządzenia (UE) 2017/625 wskazuje się procedurę celną, która ma zastosowanie.

O decyzji odnotowanej w świadectwie kontroli wskazującej, że przesyłki lub jej części nie można dopuścić do obrotu, niezwłocznie powiadamia się w systemie TRACES odpowiedni właściwy organ przeprowadzający kontrole urzędowe w celu zweryfikowania zgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a)–h) oraz j) rozporządzenia (UE) 2017/625.

Jeżeli decyzja podjęta w dokumencie CHED zgodnie z art. 55 rozporządzenia (UE) 2017/625 wskazuje, że przesyłka nie jest zgodna z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 tego rozporządzenia, właściwy organ w punkcie kontroli granicznej informuje w systemie TRACES właściwy organ, który podjął decyzję zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu, w celu aktualizacji świadectwa kontroli. Ponadto każdy właściwy organ przeprowadzający kontrole urzędowe w celu zweryfikowania zgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a)–h) oraz j) rozporządzenia (UE) 2017/625, przekazuje w systemie TRACES wszelkie odpowiednie informacje, takie jak wyniki analiz laboratoryjnych, właściwemu organowi, który podjął decyzję zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu, w celu ewentualnej aktualizacji świadectwa kontroli.

6. Jeżeli do obrotu dopuszcza się tylko część przesyłki, przesyłkę przed dopuszczeniem do obrotu dzieli się na różne partie. Dla każdej partii importer wypełnia i przedkłada w systemie TRACES wyciąg ze świadectwa kontroli zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2021/2307. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym partia ma zostać dopuszczona do obrotu, przeprowadza weryfikację partii i zatwierdza wyciąg ze świadectwa kontroli w systemie TRACES przy pomocy kwalifikowanej pieczęci elektronicznej.

7. W przypadku przesyłek podlegających kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej, o których mowa w ust. 4, organy celne zezwalają na dopuszczenie przesyłki do obrotu wyłącznie po przedstawieniu należycie sfinalizowanego dokumentu CHED zgodnie z art. 57 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/625 oraz świadectwa kontroli zatwierdzonego zgodnie z ust. 6 niniejszego artykułu i wskazującego, że przesyłka może zostać dopuszczona do obrotu.

Jeżeli przesyłka jest podzielona na różne partie, organy celne wymagają przedstawienia należycie sfinalizowanego dokumentu CHED zgodnie z art. 57 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/625 oraz wyciągu ze świadectwa kontroli – zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2021/2307 – w którym w rubryce 12 wskazano, że partia może zostać dopuszczona do obrotu.

Artykuł 7

Specjalne procedury celne

1. Jeżeli przesyłka jest objęta składowaniem celnym lub procedurą uszlachetniania czynnego, o których mowa w art. 240 ust. 1 i art. 256 ust. 3 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (11), i jest poddana co najmniej jednemu rodzajowi przygotowania, o którym mowa w akapicie drugim niniejszego ustępu, właściwy organ sprawdza przesyłkę zgodnie z art. 6 niniejszego rozporządzenia przed przeprowadzeniem pierwszego przygotowania. Importer podaje w rubryce 23 świadectwa kontroli numer referencyjny zgłoszenia celnego, na podstawie którego towary zgłoszono do składowania celnego lub procedury uszlachetniania czynnego.

Rodzaje przygotowania, o których mowa w akapicie pierwszym, ograniczają się do następujących rodzajów czynności:

a)	pakowanie lub zmiana opakowania; lub

b)	umieszczanie, usuwanie i zmiana etykiet dotyczących prezentacji ekologicznej metody produkcji.

2. Po przygotowaniu, o których mowa w ust. 1, właściwy organ sprawdza przesyłkę i zatwierdza świadectwo kontroli zgodnie z art. 6 przed dopuszczeniem przesyłki do obrotu.

3. Przed dopuszczeniem do obrotu przesyłkę można podzielić na różne partie pod nadzorem celnym po sprawdzeniu i zatwierdzeniu świadectwa kontroli zgodnie z art. 6. Dla każdej partii uzyskanej w wyniku podziału importer wypełnia i przedkłada w systemie TRACES wyciąg ze świadectwa kontroli zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2021/2307.

4. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym partia ma zostać dopuszczona do obrotu, przeprowadza weryfikację partii zgodnie z art. 6 ust. 1 i 2 oraz zatwierdza wyciąg ze świadectwa kontroli w systemie TRACES przy pomocy kwalifikowanej pieczęci elektronicznej.

5. Czynności przygotowania i podziału, o których mowa w ust. 1 i 3, przeprowadza się zgodnie z odpowiednimi przepisami określonymi w rozdziałach III i IV rozporządzenia (UE) 2018/848.

Artykuł 8

Ustalenia awaryjne dotyczące systemu TRACES w przypadku niedostępności i w przypadku działania siły wyższej

1. Organy kontrolne i jednostki certyfikujące wydające świadectwo kontroli zgodnie z art. 4 udostępniają przeznaczony do wypełnienia model tego świadectwa zgodnie ze wzorem określonym w załączniku oraz model wszystkich dokumentów wymaganych rozporządzeniem (UE) 2018/848, które można załadować do systemu TRACES.

2. Jeżeli system TRACES lub jedna z jego funkcji jest stale niedostępna przez ponad 24 godziny, jego użytkownicy mogą korzystać z przeznaczonego do wypełnienia modelu drukowanego lub elektronicznego, o którym mowa w ust. 1, w celu rejestrowania i wymiany informacji.

Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca, o których mowa w ust. 1, nadaje numer referencyjny każdemu wydanemu świadectwu i prowadzi rejestr wydanych świadectw w porządku chronologicznym, aby zapewnić zgodność z numerem alfanumerycznym nadanym przez system TRACES po jego uruchomieniu.

W przypadku stosowania świadectw kontroli w formie papierowej, nieuwierzytelnione zmiany lub skreślenia powodują jego unieważnienie.

3. Po ponownym udostępnieniu systemu TRACES lub jego funkcji użytkownicy wykorzystują informacje zarejestrowane zgodnie z ust. 2 do sporządzenia drogą elektroniczną świadectwa kontroli i załadowania dokumentów, o których mowa w ust. 1.

4. Na świadectwach i dokumentach sporządzonych zgodnie z ust. 2 umieszcza się sformułowanie „utworzono w trakcie awarii”.

5. W przypadku działania siły wyższej stosuje się ust. 1–4. Ponadto właściwe organy, organy kontrolne lub jednostki certyfikujące niezwłocznie informują Komisję o takim zdarzeniu, a organy kontrolne lub jednostki certyfikujące wprowadzają wszystkie niezbędne informacje do systemu TRACES w ciągu dziesięciu dni kalendarzowych od zakończenia tego zdarzenia.

6. W przypadku świadectw i dokumentów sporządzonych zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio art. 5 ust. 4 i 5.

Artykuł 9

Stosowanie świadectwa kontroli i wyciągu ze świadectwa kontroli przez organy celne

W przypadku produktów podlegających kontrolom urzędowym w punkcie dopuszczenia do obrotu zgodnie z art. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2305 organy celne zezwalają na dopuszczenie przesyłki do obrotu wyłącznie po przedstawieniu świadectwa kontroli, w którym w rubryce 30 wskazano, że przesyłka może zostać dopuszczona do obrotu.

Jeżeli przesyłka jest podzielona na różne partie, organy celne wymagają przedstawienia wyciągu ze świadectwa kontroli – zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2021/2307 – w którym w rubryce 12 wskazano, że partia może zostać dopuszczona do obrotu.

Artykuł 10

Informacje przekazywane przez właściwy organ, organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą w państwie trzecim na temat podejrzewanych lub stwierdzonych niezgodności przesyłek

1. Jeżeli Komisja, po otrzymaniu powiadomienia od państwa członkowskiego zgodnie z art. 9 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/2307 w odniesieniu do podejrzenia lub stwierdzenia niezgodności wpływającej na integralność produktów ekologicznych lub produktów w okresie konwersji w przesyłce, powiadomi o tym właściwy organ, organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą w państwie trzecim, przeprowadzają one postępowanie wyjaśniające. W terminie 30 dni kalendarzowych od daty otrzymania powiadomienia właściwy organ, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca udzielają odpowiedzi Komisji i państwu członkowskiemu, które przesłało pierwsze powiadomienie (powiadamiające państwo członkowskie), oraz informują o podjętych działaniach i wprowadzonych środkach, w tym o wynikach postępowania wyjaśniającego, oraz przekazują wszelkie inne dostępne informacje lub informacje wymagane przez powiadamiające państwo członkowskie, korzystając ze wzoru określonego w sekcji X załącznika II do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/279 (12).

2. Właściwy organ, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca przekazują wszelkie dodatkowe informacje, o które zwraca się państwo członkowskie, w odniesieniu do podjętych dodatkowych działań lub wprowadzonych środków.

Komisja lub państwo członkowskie może zwrócić się do właściwego organu, organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej o niezwłoczne udostępnienie wykazu wszystkich podmiotów lub wszystkich grup podmiotów w łańcuchu produkcji ekologicznej, którego część stanowi dana przesyłka, oraz ich organów kontrolnych lub jednostek certyfikujących.

3. Jeżeli organ kontrolny lub jednostka certyfikująca zostały uznane zgodnie z art. 46 rozporządzenia (UE) 2018/848, zastosowanie ma art. 21 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/1698.

Artykuł 11

Przepisy przejściowe dotyczące świadectw kontroli i wyciągów w formie papierowej

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 5 ust. 3 akapit pierwszy do dnia 30 czerwca 2022 r. świadectwo kontroli można wydawać w formie papierowej po wypełnieniu w systemie TRACES i wydrukowaniu. Świadectwo w formie papierowej spełnia następujące wymogi:

a)	w rubryce 18 zawiera odręczny podpis osoby upoważnionej z organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej wydających świadectwo oraz pieczęć urzędową;

b)	świadectwo wydaje się, zanim przesyłka, do której się odnosi, opuści państwo trzecie wywozu lub pochodzenia.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 3 do dnia 30 czerwca 2022 r. stosuje się następujące zasady:

jeżeli świadectwo kontroli jest wydawane w formie papierowej zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, świadectwo to jest zatwierdzone w formie papierowej odręcznym podpisem osoby upoważnionej z właściwego organu w punkcie kontroli granicznej lub w punkcie dopuszczenia do obrotu, odpowiednio w rubrykach 23, 25 i 30, po wypełnieniu w systemie TRACES i wydrukowaniu;

jeżeli świadectwo kontroli jest wydawane w systemie TRACES i opatrzone kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną zgodnie z art. 5 ust. 3 akapit pierwszy, świadectwo to może być zatwierdzone w formie papierowej odręcznym podpisem osoby upoważnionej z właściwego organu w punkcie kontroli granicznej lub w punkcie dopuszczenia do obrotu, odpowiednio w rubrykach 23, 25 i 30, po wypełnieniu w systemie TRACES i wydrukowaniu.

3. Organy kontrolne, jednostki certyfikujące i właściwe organy sprawdzają na każdym etapie wydawania i zatwierdzania świadectwa kontroli, stosownie do przypadku, czy informacje zawarte w świadectwie kontroli w formie papierowej odpowiadają informacjom zawartym w świadectwie, które wypełniono w systemie TRACES.

Jeżeli informacje dotyczące liczby opakowań, o której mowa w rubryce 13 świadectwa kontroli, lub informacje w rubrykach 16 i 17 tego świadectwa nie są zawarte w świadectwie kontroli w formie papierowej lub jeżeli informacje te różnią się od informacji zawartych w świadectwie w systemie TRACES, właściwe organy uwzględniają do celów weryfikacji przesyłki i zatwierdzenia świadectwa jedynie informacje podane w systemie TRACES.

4. Świadectwo kontroli w formie papierowej, o którym mowa w ust. 1, przedstawia się właściwemu organowi w punkcie kontroli granicznej wprowadzenia do Unii, w którym przesyłka podlega kontrolom urzędowym, lub właściwemu organowi w punkcie dopuszczenia do obrotu, stosownie do przypadku. Ten właściwy organ zwraca importerowi świadectwo w formie papierowej.

5. Na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 6 oraz art. 7 ust. 4 do dnia 30 czerwca 2022 r. wyciąg ze świadectwa kontroli można zatwierdzać w formie papierowej po wypełnieniu w systemie TRACES i wydrukowaniu. Wyciąg ze świadectwa w formie papierowej spełnia następujące wymogi:

a)	w rubryce 12 jest zatwierdzony w formie papierowej odręcznym podpisem osoby upoważnionej z właściwego organu;

b)	w rubryce 13 zawiera odręczny podpis odbiorcy partii.

Właściwy organ, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. a), zwraca ten wyciąg ze świadectwa w formie papierowej osobie, która go przedstawiła.

Artykuł 12

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 1235/2008 traci moc.

Rozporządzenie to ma jednak nadal zastosowanie do celów wypełniania i zatwierdzania rozpatrywanych świadectw kontroli wydanych przed dniem 1 stycznia 2022 r. oraz rozpatrywanych wyciągów ze świadectw kontroli przedłożonych przez importera przed dniem 1 stycznia 2022 r., a także do celów deklaracji pierwszego odbiorcy lub odbiorcy na świadectwie kontroli lub wyciągu ze świadectwa kontroli.

Artykuł 13

Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2022 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 21 października 2021 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca

(1) Dz.U. L 150 z 14.6.2018, s. 1.

(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91 (Dz.U. L 189 z 20.7.2007, s. 1).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1).

(4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2021/2305 z dnia 21 października 2021 r. w sprawie uzupełnienia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 przepisami określającymi, w jakich przypadkach i na jakich warunkach produkty ekologiczne i produkty w okresie konwersji są zwolnione z kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej, i dotyczącymi miejsca kontroli urzędowych takich produktów oraz w sprawie zmiany rozporządzeń delegowanych Komisji (UE) 2019/2123 i (UE) 2019/2124 (zob. s. 5 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(5) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/1715 z dnia 30 września 2019 r. ustanawiające zasady funkcjonowania systemu zarządzania informacjami w zakresie kontroli urzędowych i jego elementów systemowych („rozporządzenie w sprawie systemu IMSOC”) (Dz.U. L 261 z 14.10.2019, s. 37).

(6) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1235/2008 z dnia 8 grudnia 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych z krajów trzecich (Dz.U. L 334 z 12.12.2008, s. 25).

(7) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/2307 z dnia 21 października 2021 r. ustanawiające przepisy dotyczące dokumentów i powiadomień wymaganych w przypadku produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji przeznaczonych do przywozu do Unii (zob. s. 30 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(8) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 1999/93/WE (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 73).

(9) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2021/1698 z dnia 13 lipca 2021 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 o wymogi proceduralne dotyczące uznawania organów kontrolnych i jednostek certyfikujących właściwych do przeprowadzania kontroli podmiotów i grup podmiotów certyfikowanych jako ekologiczne oraz produktów ekologicznych w państwach trzecich, a także o zasady nadzoru nad nimi i ich kontroli oraz innych działań, które mają być prowadzone przez te organy kontrolne i jednostki certyfikujące (Dz.U. L 336 z 23.9.2021, s. 7).

(10) Rozporządzenie Delegowane Komisji (UE) 2019/2123 z dnia 10 października 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 w odniesieniu do przepisów dotyczących przypadków, w których kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie niektórych towarów mogą być przeprowadzane w punktach kontroli, a kontrole dokumentacji mogą być przeprowadzane w pewnej odległości od punktów kontroli granicznej, oraz warunków, na jakich może się to odbywać (Dz.U. L 321 z 12.12.2019, s. 64).

(11) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).

(12) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/279 z dnia 22 lutego 2021 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 w sprawie kontroli i innych środków zapewniających identyfikowalność i zgodność w produkcji ekologicznej oraz znakowania produktów ekologicznych (Dz.U. L 62 z 23.2.2021, s. 6).

ZAŁĄCZNIK

CZĘŚĆ I

ŚWIADECTWO KONTROLI DOTYCZĄCE PRZYWOZU DO UNII EUROPEJSKIEJ PRODUKTÓW EKOLOGICZNYCH I PRODUKTÓW W OKRESIE KONWERSJI

1.	Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca wydające świadectwo

Procedura na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 (1):

☐	Zgodność (art. 46);

☐	Równoważne państwo trzecie (art. 48);

☐	Równoważny organ kontrolny lub równoważna jednostka certyfikująca (art. 57); lub

☐	Równoważność na podstawie umowy handlowej (art. 47).

3.	Numer referencyjny świadectwa kontroli

4.	Producent lub przetwórca produktu

Eksporter

6.	Podmiot, który kupuje lub sprzedaje produkt bez przechowywania go lub bez fizycznego kontaktu z produktem

7.	Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca

8.	Państwo pochodzenia

9.	Państwo wywozu

10.	Punkt kontroli granicznej/punkt dopuszczenia do obrotu

11.	Państwo przeznaczenia

12.

Importer

13.	Opis produktów

Ekologiczny lub w okresie konwersji

Kod CN

Nazwa handlowa

Kategoria

Liczba opakowań

Numer partii

Masa netto

14.	Numer pojemnika

15.	Numer plomby

16.	Łączna masa brutto

17.	Środek transportu

Rodzaj

Oznakowanie

Międzynarodowy dokument przewozowy

18.	Deklaracja organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej wydających świadectwo, o których mowa w rubryce 1

Niniejszym zaświadcza się, że świadectwo wydano na podstawie kontroli wymaganych zgodnie z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2021/1698 (2) w odniesieniu do zgodności (art. 46 rozporządzenia (UE) 2018/848) lub zgodnie z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2021/1342 (3) w odniesieniu do równoważności (art. 47, 48 lub 57 rozporządzenia (UE) 2018/848) oraz że określone wyżej produkty są zgodne z wymogami rozporządzenia (UE) 2018/848

Data

Imię i nazwisko oraz podpis osoby upoważnionej/kwalifikowana pieczęć elektroniczna

Pieczęć organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej wydających świadectwo

19.	Podmiot odpowiedzialny za przesyłkę

20.	Wcześniejsze powiadomienie

Data

Godzina

21.	Do przewozu do:

22.	Dane punktu kontroli

23.	Szczególne procedury celne

Składowanie celne ☐

Uszlachetnianie czynne ☐

Nazwa i adres podmiotu odpowiedzialnego za procedury celne:

Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca, które dokonały certyfikacji podmiotu odpowiedzialnego za procedury celne:

☐	Weryfikacja przesyłki przed specjalnymi procedurami celnymi

Informacje dodatkowe:

Organ i państwo członkowskie:

Data:

Imię i nazwisko oraz podpis osoby upoważnionej

Numer referencyjny zgłoszenia celnego w ramach procedur celnych:

24.	Pierwszy odbiorca w Unii Europejskiej

25.	Kontrola przez odpowiedni właściwy organ

Kontrola dokumentacji

☐	Zadowalająca

☐	Niezadowalająca

Wybrano do kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich

☐

Tak

☐

Nie

Organ i państwo członkowskie:

Data:

Imię i nazwisko oraz podpis osoby upoważnionej/kwalifikowana pieczęć elektroniczna

26.	Do przewozu z punktu kontroli granicznej do punktu kontroli:

27.	Dane punktu kontroli

☐ Tak

☐ Nie

28.	Środek transportu z punktu kontroli granicznej do punktu kontroli

29.	Kontrole identyfikacyjne i bezpośrednie

Kontrola identyfikacyjna

☐	Zadowalająca

☐	Niezadowalająca

Kontrola bezpośrednia

☐	Zadowalająca

☐	Niezadowalająca

Badanie laboratoryjne

☐ Tak

☐ Nie

Wynik badania

☐ Zadowalający

☐ Niezadowalający

30.

Decyzja odpowiedniego właściwego organu

☐	Można dopuścić do obrotu jako produkt ekologiczny;

☐	Można dopuścić do obrotu jako produkt w okresie konwersji;

☐	Można dopuścić do obrotu jako produkt nieekologiczny;

☐	Przesyłki nie można dopuścić do obrotu;

☐	Część przesyłki można dopuścić do obrotu.

Informacje dodatkowe:

Właściwy organ w punkcie kontroli granicznej/punkcie kontroli/punkcie dopuszczenia do obrotu i państwo członkowskie:

Data:

Imię i nazwisko oraz podpis osoby upoważnionej/kwalifikowana pieczęć elektroniczna

31.	Deklaracja pierwszego odbiorcy

Niniejszym potwierdzam, że z chwilą odbioru produktów opakowanie lub pojemnik oraz – w odpowiednich przypadkach – świadectwo kontroli:

☐	są zgodne z pkt 6 załącznika III do rozporządzenia (UE) 2018/848; albo

☐	nie są zgodne z pkt 6 załącznika III do rozporządzenia (UE) 2018/848.

Imię i nazwisko oraz podpis osoby upoważnionej

Data:

CZĘŚĆ II

UWAGI DOTYCZĄCE WYPEŁNIANIA WZORU ŚWIADECTWA KONTROLI

Rubryki 1–20 wypełnia odpowiedni organ kontrolny lub odpowiednia jednostka certyfikująca w państwie trzecim.

Rubryka 1: Nazwa, adres i kod organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej uznanych na podstawie art. 46 lub określonych w art. 57 rozporządzenia (UE) 2018/848 albo organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej wyznaczonych przez właściwy organ państwa trzeciego, o którym mowa w art. 47 lub 48 tego rozporządzenia. Ten organ kontrolny lub jednostka certyfikująca wypełnia również rubryki 2–18.

Rubryka 2: W rubryce należy wpisać przepisy rozporządzenia (UE) 2018/848, które mają zastosowanie do wydania niniejszego świadectwa i posługiwania się nim; należy wskazać odpowiednie przepisy.

Rubryka 3: Numer świadectwa przypisany automatycznie przez elektroniczny zintegrowany skomputeryzowany system weterynaryjny (system TRACES).

Rubryka 4: Nazwa i adres podmiotu/podmiotów, które wyprodukowały lub przetworzyły produkty w państwie trzecim podanym w rubryce 8.

Rubryka 5: Nazwa i adres podmiotu dokonującego wywozu produktów z państwa podanego w rubryce 9.Eksporter jest podmiotem, który przeprowadza ostatnie działanie do celów przygotowania zdefiniowanego w art. 3 pkt 44 rozporządzenia (UE) 2018/848 w odniesieniu do produktów podanych w rubryce 13 i zamyka produkty w odpowiednich opakowaniach lub pojemnikach zgodnie z pkt 6 załącznika III do rozporządzenia (UE) 2018/848.

Rubryka 6: W stosownych przypadkach należy podać nazwę i adres podmiotu/podmiotów kupujących lub sprzedających produkt bez przechowywania go lub bez fizycznego kontaktu z produktem.

Rubryka 7: Nazwa i adres jednostek certyfikujących lub organów kontrolnych monitorujących zgodność produkcji lub przetwarzania produktów z przepisami dotyczącymi produkcji ekologicznej w państwie podanym w rubryce 8.

Rubryka 8: Państwo pochodzenia oznacza państwo lub państwa, w którym(-ch) produkt został wyprodukowany/był uprawiany lub został przetworzony.

Rubryka 9: Państwo wywozu oznacza państwo, w którym produkt podlegał ostatniemu działaniu do celów przygotowania zdefiniowanego w art. 3 pkt 44 rozporządzenia (UE) 2018/848 oraz został zamknięty w odpowiednich opakowaniach lub pojemnikach.

Rubryka 10: W przypadku przesyłek podlegających kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej na podstawie art. 45 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/848 należy podać nazwę oraz niepowtarzalny kod alfanumeryczny przypisany przez system TRACES punktowi kontroli granicznej pierwszego przybycia do Unii, w którym przeprowadzane są kontrole urzędowe zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2021/2306 (4).

W przypadku przesyłek zwolnionych z kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej zgodnie z art. 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2021/2305 (5) należy podać nazwę oraz niepowtarzalny kod alfanumeryczny przypisany przez system TRACES – w zależności od przypadku – punktowi dopuszczenia do obrotu w Unii Europejskiej, gdzie przeprowadza się kontrole urzędowe zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2021/2306.

Importer lub jego przedstawiciel może zaktualizować informacje zawarte w tej rubryce przed przybyciem przesyłki do punktu kontroli granicznej lub punktu dopuszczenia do obrotu, w zależności od przypadku.

Rubryka 11: Państwo przeznaczenia oznacza państwo pierwszego odbiorcy w Unii Europejskiej.

Rubryka 12: Nazwa, adres i numer rejestracyjny i identyfikacyjny przedsiębiorcy (numer EORI), zgodnie z definicją w art. 1 pkt 18 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 (6), importera, zgodnie z definicją w art. 2 pkt 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/2307 (7), który – sam albo za pośrednictwem przedstawiciela – przedstawia przesyłkę w celu dopuszczenia do obrotu.

Rubryka 13: Opis produktów, który obejmuje:

—	wskazanie, czy produkty są ekologiczne czy w okresie konwersji;

—	kod Nomenklatury scalonej (CN), określony w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87 (8), dotyczący przedmiotowych produktów (w miarę możliwości w formie ośmiocyfrowej);

—	nazwę handlową;

—	kategorię produktu zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/1378 (9);

—	liczbę opakowań (liczba pojemników, kartonów, toreb, wiader itd.);

—	numer partii; oraz

—	masę netto.

Rubryka 14: Numer pojemnika: nieobowiązkowy.

Rubryka 15: Numer plomby: nieobowiązkowy.

Rubryka 16: Łączna masa brutto wyrażona we właściwych jednostkach (kilogramy, litry itd.).

Rubryka 17: Środek transportu wykorzystany między państwem pochodzenia a przybyciem produktu do punktu kontroli granicznej lub punktu dopuszczenia do obrotu w celu weryfikacji przesyłki i zatwierdzenia świadectwa kontroli.

Rodzaj transportu: statek powietrzny, jednostka pływająca, kolej, pojazd drogowy, inny.

Identyfikacja środka transportu: w przypadku statku powietrznego – numer lotu, w przypadku jednostki pływającej – nazwa(-y) statku, w przypadku kolei – identyfikator pociągu i numer wagonu, w przypadku transportu drogowego – numer rejestracyjny i ewent. numer rejestracyjny przyczepy.

W przypadku promu należy podać jednostkę pływającą i pojazd drogowy wraz z identyfikatorami pojazdu drogowego i promu rejsowego.

Rubryka 18: Deklaracja organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej wydających świadectwo. Należy wybrać odpowiednie rozporządzenie delegowane Komisji. Odręczny podpis osoby upoważnionej oraz pieczęć są wymagane tylko w przypadku świadectw kontroli wydanych w formie papierowej do dnia 30 czerwca 2022 r. zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2306.

Rubryka 19: Nazwa, adres i numer EORI, zgodnie z definicją w art. 1 pkt 18 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, podmiotu odpowiedzialnego za przesyłkę, zgodnie z definicją w art. 2 pkt 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/2307. Jeżeli podmiot odpowiedzialny za przesyłkę nie jest importerem, rubrykę wypełnia importer wskazany w rubryce 12.

Rubryka 20: W przypadku przesyłki produktów przeznaczonych do wprowadzenia do obrotu w Unii jako produkty ekologiczne lub produkty w okresie konwersji, które podlegają kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej na podstawie art. 45 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/848, należy podać przewidywaną datę i godzinę przybycia do punktu kontroli granicznej.

W przypadku przesyłki produktów zwolnionych z kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej na podstawie rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2021/2305, należy podać przewidywaną datę i godzinę przybycia do punktu dopuszczenia do obrotu zgodnie ze wspomnianym rozporządzeniem.

Rubryka 21: Wypełnia importer lub, w stosownych przypadkach, podmiot odpowiedzialny za przesyłkę, aby zwrócić się o przewóz produktów do punktu kontroli w Unii w celu przeprowadzenia dalszych kontroli urzędowych, jeżeli przesyłka została wybrana do kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich przez właściwe organy w punkcie kontroli granicznej. Rubryka dotyczy wyłącznie produktów, które podlegają kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej na podstawie art. 45 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/848.

Rubryka 22: Należy podać nazwę punktu kontroli w państwie członkowskim, do którego produkty mają być przewiezione w celu przeprowadzenia kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich, jeżeli przesyłka została wybrana do takich kontroli przez właściwe organy w punkcie kontroli granicznej. Wypełnia importer lub, w stosownych przypadkach, podmiot odpowiedzialny za przesyłkę. Rubryka dotyczy wyłącznie produktów, które podlegają kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej na podstawie art. 45 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/848.

Rubryka 23: Rubrykę wypełnia odpowiedni właściwy organ oraz importer.

W przypadku produktów podlegających kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej rubrykę wypełnia właściwy organ w punkcie kontroli granicznej.

Odręczny podpis osoby upoważnionej jest wymagany w przypadku świadectw kontroli zatwierdzonych w formie papierowej do dnia 30 czerwca 2022 r. zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2306.

Rubryka 24: Nazwa i adres pierwszego odbiorcy w Unii Europejskiej. Rubrykę wypełnia importer.

Rubryka 25: Rubrykę wypełnia właściwy organ po przeprowadzeniu kontroli dokumentacji zgodnie z art. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2306. Jeżeli wyniki kontroli dokumentacji są niezadowalające, należy wypełnić rubrykę 30.

Organ ten musi wskazać, czy przesyłka została wybrana do kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich.

Podpis osoby upoważnionej/kwalifikowana pieczęć elektroniczna są wymagane tylko wtedy, gdy właściwy organ nie jest organem wskazanym w rubryce 30. Odręczny podpis osoby upoważnionej jest wymagany tylko w przypadku świadectw kontroli zatwierdzonych w formie papierowej do dnia 30 czerwca 2022 r. zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2306.

Rubryka 26: Wypełnia właściwy organ w punkcie kontroli granicznej, jeżeli przesyłka została wybrana do kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich oraz jeżeli przesyłka może być dopuszczona do przewozu do punktu kontroli w celu przeprowadzenia dalszych kontroli urzędowych. Rubryka dotyczy wyłącznie produktów, które podlegają kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej na podstawie art. 45 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/848.

Rubryka 27: W przypadku przewozu do punktu kontroli należy podać nazwę punktu kontroli w państwie członkowskim, do którego towary mają zostać przewiezione do celów przeprowadzenia kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich, jego dane kontaktowe oraz niepowtarzalny kod alfanumeryczny przypisany punktowi kontroli przez system TRACES. Wypełnia właściwy organ w punkcie kontroli granicznej. Rubryka dotyczy wyłącznie produktów, które podlegają kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej na podstawie art. 45 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/848.

Rubryka 28: Zob. wskazówki dotyczące rubryki 17. Rubrykę należy wypełnić w przypadku, gdy przesyłka jest przewożona do punktu kontroli w celu przeprowadzenia kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich.

Rubryka 29: Rubrykę wypełnia właściwy organ w przypadku, gdy produkty zostały wybrane do kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich.

Rubryka 30: Rubrykę wypełnia właściwy organ, po przygotowaniach, o których mowa w art. 7 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2306, w stosownych przypadkach, oraz we wszystkich przypadkach po weryfikacji przesyłki zgodnie z art. 6 ust. 1 i 2 wspomnianego rozporządzenia.

Właściwy organ musi wybrać odpowiednią możliwość i w razie potrzeby dodać wszelkie informacje dodatkowe uznane za istotne. W szczególności jeżeli wybrano możliwość „Przesyłki nie można dopuścić do obrotu” albo „Część przesyłki można dopuścić do obrotu”, w punkcie „Informacje dodatkowe” należy podać istotne informacje.

W przypadku produktów podlegających kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej rubrykę wypełnia właściwy organ w punkcie kontroli granicznej. W przypadku gdy przesyłka jest przewożona do punktu kontroli w celu przeprowadzenia kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich, o których mowa w art. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2306, rubrykę tę wypełnia właściwy organ w tym punkcie kontroli.

W rubryce „właściwy organ w punkcie kontroli granicznej/punkcie kontroli/punkcie dopuszczenia do obrotu” należy podać nazwę danego organu, stosownie do przypadku.

Odręczny podpis osoby upoważnionej jest wymagany tylko w przypadku świadectw kontroli zatwierdzonych w formie papierowej do dnia 30 czerwca 2022 r. zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2306.

Rubryka 31: Rubrykę wypełnia pierwszy odbiorca przy odbiorze produktów po dopuszczeniu do obrotu poprzez wybór jednej możliwości po sprawdzeniu przesyłki określonym w pkt 6 załącznika III do rozporządzenia (UE) 2018/848.

Odręczny podpis pierwszego odbiorcy jest wymagany w przypadku świadectw kontroli zatwierdzonych w formie papierowej do dnia 30 czerwca 2022 r. zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2306.

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 (Dz.U. L 150 z 14.6.2018, s. 1).

(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2021/1698 z dnia 13 lipca 2021 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 o wymogi proceduralne dotyczące uznawania organów kontrolnych i jednostek certyfikujących właściwych do przeprowadzania kontroli podmiotów i grup podmiotów certyfikowanych jako ekologiczne oraz produktów ekologicznych w państwach trzecich, a także o zasady nadzoru nad nimi i ich kontroli oraz innych działań, które mają być prowadzone przez te organy kontrolne i jednostki certyfikujące (Dz.U. L 336 z 23.9.2021, s. 7).

(3) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2021/1342 z dnia 27 maja 2021 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 w odniesieniu do przepisów dotyczących informacji, które mają być przekazywane przez państwa trzecie oraz organy kontrolne i jednostki certyfikujące do celów nadzoru nad ich uznawaniem na mocy art. 33 ust. 2 i 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w przypadku przywożonych produktów ekologicznych, oraz do przepisów dotyczących środków, jakie należy przyjąć w ramach sprawowania tego nadzoru (Dz.U. L 292 z 16.8.2021, s. 20).

(4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2021/2306 z dnia 21 października 2021 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 o przepisy dotyczące kontroli urzędowych w odniesieniu do przesyłek produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji przeznaczonych do przywozu do Unii oraz o przepisy dotyczące świadectwa kontroli (Dz.U. L 461 z 27.12.2021, s. 13).

(5) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2021/2305 z dnia 21 października 2021 r. w sprawie uzupełnienia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 przepisami określającymi, w jakich przypadkach i na jakich warunkach produkty ekologiczne i produkty w okresie konwersji są zwolnione z kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej, i dotyczącymi miejsca kontroli urzędowych takich produktów oraz w sprawie zmiany rozporządzeń delegowanych Komisji (UE) 2019/2123 i (UE) 2019/2124 (Dz.U. L 461 z 27.12.2021, s. 5).

(6) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 1).

(8) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).

(9) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/1378 z dnia 19 sierpnia 2021 r. ustanawiające niektóre przepisy dotyczące certyfikatu wydawanego podmiotom, grupom podmiotów i eksporterom w państwach trzecich zaangażowanym w przywóz produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji do Unii oraz ustanawiające wykaz uznanych organów kontrolnych i jednostek certyfikujących zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 (Dz.U. L 297 z 20.8.2021, s. 24).

27.12.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 461/30

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2021/2307

z dnia 21 października 2021 r.

ustanawiające przepisy dotyczące dokumentów i powiadomień wymaganych w przypadku produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji przeznaczonych do przywozu do Unii

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 45 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/848 można dokonać przywozu produktu z państwa trzeciego w celu wprowadzenia go do obrotu w Unii jako produkt ekologiczny lub jako produkt w okresie konwersji. Należy zatem ustanowić szczegółowe przepisy dotyczące niektórych podmiotów w Unii w odniesieniu do przesyłek przy wprowadzaniu do Unii i po dopuszczeniu do obrotu w Unii przesyłki lub części przesyłki. Podmiotami tymi są importerzy, którzy przedstawiają przesyłkę w celu dopuszczenia do obrotu w Unii, lub podmioty działające w ich imieniu, oraz pierwsi odbiorcy i odbiorcy, którzy otrzymają przesyłkę lub część przesyłki.

(2)

Aby zorganizować system kontroli urzędowych przesyłek, który zapewnia identyfikowalność, importer powinien przekazać właściwemu organowi i swojemu organowi kontrolnemu lub swojej jednostce certyfikującej wcześniejsze powiadomienie o przybyciu przesyłki, przedkładając odpowiednie informacje zawarte w świadectwie kontroli przewidzianym w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2021/2306 (2) [C(2021) 7387].

(3)	Ponadto należy ustanowić szczegółowe przepisy dotyczące treści wyciągu ze świadectwa kontroli, jak również środków technicznych, za pomocą których ma ono być wydawane.

(4)

Importer, pierwszy odbiorca i odbiorca powinni przedstawić świadectwo kontroli lub wyciąg ze świadectwa kontroli na żądanie organów kontrolnych lub jednostek certyfikujących. Należy ustanowić dodatkowe obowiązki dotyczące informacji, które mają być umieszczone odpowiednio przez importera, pierwszego odbiorcę i odbiorcę w opisie jednostki produkcyjnej w okresie konwersji, o którym mowa w art. 39 ust. 1 lit. d) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2018/848.

(5)

Aby zapewnić właściwe monitorowanie przypadków niezgodności, państwa członkowskie i Komisja powinny wymieniać się – za pomocą systemu informatycznego rolnictwa ekologicznego – informacjami na temat wszelkich podejrzewanych lub stwierdzonych niezgodności ustalonych podczas weryfikacji przesyłki przeprowadzonej przez właściwy organ państwa członkowskiego.

(6)

W odniesieniu do świadectwa kontroli w formie papierowej i wyciągu ze świadectw kontroli w formie papierowej, zatwierdzonych w formie papierowej odręcznym podpisem zgodnie z rozporządzeniem delegowanym (UE) 2021/2306, należy ustanowić wymogi przejściowe dotyczące stosowania takiego świadectwa i wyciągów z niego przez pierwszego odbiorcę i odbiorcę, a także ustanowić wymóg, aby takie świadectwo i wyciągi z niego towarzyszyły towarom do pomieszczeń pierwszego odbiorcy i odbiorcy.

(7)	W celu zapewnienia jasności i pewności prawa niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2018/848,

(8)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Produkcji Ekologicznej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się przepisy dotyczące następujących kwestii:

deklaracji i informacji przedkładanych przez importerów, podmiotów odpowiedzialnych za przesyłki, pierwszych odbiorców i odbiorców w odniesieniu do przywozu produktów z państw trzecich w celu wprowadzenia tych produktów do obrotu w Unii jako produktów ekologicznych lub produktów w okresie konwersji; oraz

b)	powiadamiania przez właściwe organy państw członkowskich o podejrzewanych lub stwierdzonych przypadkach niezgodności przesyłek.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)	„importer” oznacza osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę w Unii i podlegającą systemowi kontroli, o którym mowa w rozporządzeniu (UE) 2018/848, która – sama albo za pośrednictwem przedstawiciela – przedstawia przesyłkę w celu dopuszczenia do obrotu w Unii;

„podmiot odpowiedzialny za przesyłkę” oznacza, do celów art. 6 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2306 i rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/2123 (3), importera albo osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę w Unii, która przedstawia przesyłkę w punkcie kontroli granicznej w imieniu importera;

3)	„pierwszy odbiorca” oznacza osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę w Unii i podlegającą systemowi kontroli, o którym mowa w rozporządzeniu (UE) 2018/848, której importer dostarcza przesyłkę po dopuszczeniu do obrotu i która otrzymuje ją w celu dalszego przygotowania lub wprowadzenia do obrotu;

„odbiorca” oznacza osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę w Unii i podlegającą systemowi kontroli, o którym mowa w rozporządzeniu (UE) 2018/848, której importer dostarcza partię uzyskaną w wyniku podziału przesyłki po dopuszczeniu do obrotu i która otrzymuje ją w celu dalszego przygotowania lub wprowadzenia do obrotu;

„przesyłka” oznacza przesyłkę – zdefiniowaną w art. 3 pkt 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 (4) – produktów przeznaczonych do wprowadzenia do obrotu w Unii jako produkty ekologiczne lub produkty w okresie konwersji; w przypadku produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji zwolnionych z kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej zgodnie z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2021/2305 (5) ten termin oznacza jednak ilość produktów oznaczonych co najmniej jednym kodem Nomenklatury scalonej, objętą jednym świadectwem kontroli, przewożoną tym samym środkiem transportu i przywożoną z tego samego państwa trzeciego.

Artykuł 3

Wcześniejsze powiadomienie o przybyciu przesyłki

1. W przypadku każdej przesyłki importer lub, w stosownych przypadkach, podmiot odpowiedzialny za przesyłkę dokonuje wcześniejszego powiadomienia o przybyciu przesyłki do punktu kontroli granicznej lub punktu dopuszczenia do obrotu, wypełniając i przedkładając w zintegrowanym skomputeryzowanym systemie weterynaryjnym (system TRACES), o którym mowa w art. 2 pkt 36 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/1715 (6), odpowiednią część świadectwa kontroli zgodnie ze wzorem i uwagami określonymi w załączniku do rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2306 następującym podmiotom:

a)	właściwemu organowi, o którym mowa w art. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2306;

b)	organowi kontrolnemu lub jednostce certyfikującej importera.

2. W przypadku każdej przesyłki podlegającej kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej ust. 1 stosuje się oprócz wymogów dotyczących wcześniejszego powiadamiania właściwych organów w punktach kontroli granicznej przybycia przesyłek na podstawie art. 56 ust. 3 lit. a) rozporządzenia (UE) 2017/625.

3. Wcześniejszych powiadomień na podstawie ust. 1 dokonuje się zgodnie z wymogami dotyczącymi minimalnego terminu określonymi w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2019/1013 (7).

Artykuł 4

Świadectwo kontroli i wyciąg ze świadectwa kontroli

1. Importer i pierwszy odbiorca wypełniają świadectwo kontroli w systemie TRACES w następujący sposób:

a)	w rubryce 23 dotyczącej szczególnych procedur celnych importer podaje w systemie TRACES wszystkie informacje, z wyjątkiem informacji dotyczących weryfikacji przeprowadzonej przez odpowiedni właściwy organ;

b)	w rubryce 24 dotyczącej pierwszego odbiorcy importer podaje w systemie TRACES informacje, jeżeli informacje nie zostały podane przez organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą w państwie trzecim przed weryfikacją przesyłki i zatwierdzeniem świadectwa kontroli przez właściwy organ; oraz

c)	rubrykę 31 dotyczącą deklaracji pierwszego odbiorcy wypełnia w systemie TRACES pierwszy odbiorca w momencie przyjęcia przesyłki po jej dopuszczeniu do obrotu.

2. Jeżeli decyzja podjęta w odniesieniu do przesyłki zgodnie z art. 6 ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2306 wskazuje, że przesyłka ma zostać dopuszczona do obrotu, importer podaje numer świadectwa kontroli w zgłoszeniu do dopuszczenia do obrotu, o którym mowa w art. 158 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (8).

3. Jeżeli przesyłka jest podzielona na różne partie pod dozorem celnym i przed dopuszczeniem do obrotu zgodnie z art. 6 ust. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2306, importer wypełnia i przedkłada wyciąg ze świadectwa kontroli za pośrednictwem systemu TRACES dla każdej partii zgodnie ze wzorem i uwagami określonymi w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

To samo dotyczy przypadku, gdy przesyłka jest podzielona na różne partie zgodnie z art. 7 ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2306 po weryfikacji i zatwierdzeniu świadectwa kontroli.

Jeżeli decyzja podjęta w odniesieniu do partii odnotowanej na wyciągu ze świadectwa kontroli zgodnie z art. 6 ust. 6 i art. 7 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2306 wskazuje, że partia ma zostać dopuszczona do obrotu, w zgłoszeniu do dopuszczenia do obrotu, o którym mowa w art. 158 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013, podaje się numer wyciągu ze świadectwa kontroli.

W chwili przyjęcia partii odbiorca wypełnia w systemie TRACES rubrykę 13 wyciągu ze świadectwa kontroli, potwierdzając, czy przy odbiorze partii opakowanie lub pojemnik oraz, w stosownych przypadkach, świadectwo kontroli są zgodne z pkt 6 załącznika III do rozporządzenia (UE) 2018/848.

4. Wyciąg ze świadectwa kontroli sporządza się w języku urzędowym lub w jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego, w którym partia ma zostać dopuszczona do obrotu. Państwo członkowskie może wyrazić zgodę na sporządzanie wyciągu ze świadectw w innym języku urzędowym Unii oraz dołączanie do nich w stosownych przypadkach tłumaczenia poświadczonego.

Artykuł 5

Dokumentacja

Na żądanie odpowiedniego właściwego organu, organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej importer, pierwszy odbiorca lub odbiorca przedstawiają świadectwo kontroli lub, w stosownych przypadkach, wyciąg ze świadectwa kontroli, w którym są wymienieni.

Artykuł 6

Opis jednostek produkcyjnych i czynności

W przypadku importera zgłaszającego przesyłkę do dopuszczenia do obrotu pełny opis ekologicznej jednostki produkcyjnej lub jednostki produkcyjnej w okresie konwersji oraz czynności, o których mowa w art. 39 ust. 1 lit. d) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2018/848, obejmuje:

a)	pomieszczenia;

b)	czynności, ze wskazaniem punktów dopuszczenia do obrotu w Unii;

c)	wszelkie inne obiekty, które importer zamierza wykorzystać do przechowywania produktów przywożonych do czasu ich dostarczenia pierwszemu odbiorcy; oraz

zobowiązanie, że zapewniono, aby wszelkie obiekty, które będą wykorzystywane do przechowywania produktów przywożonych, poddawano kontroli przez organ kontrolny albo jednostkę certyfikującą lub – jeżeli te obiekty znajdują się w innym państwie członkowskim lub regionie – przez organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą uznaną do celów kontroli w tym państwie członkowskim lub regionie.

W przypadku pierwszego odbiorcy i odbiorcy opis obejmuje obiekty wykorzystywane do przyjmowania przesyłek i ich przechowywania.

Artykuł 7

Powiadamianie o podejrzeniu lub stwierdzeniu niezgodności

Jeżeli podczas weryfikacji zgodności przesyłki zgodnie z art. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2306 stwierdzone zostaną przypadki podejrzewanej lub stwierdzonej niezgodności, dane państwo członkowskie niezwłocznie powiadamia o tym Komisję i pozostałe państwa członkowskie za pomocą systemu informatycznego rolnictwa ekologicznego (OFIS) oraz wzoru określonego w sekcji 4 załącznika II do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/279 (9). Komisja informuje właściwy organ lub – w stosownych przypadkach – organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą danego państwa trzeciego.

Artykuł 8

Przepisy przejściowe dotyczące świadectw kontroli i wyciągów w formie papierowej

1. Świadectwo kontroli w formie papierowej zatwierdzone odręcznym podpisem zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2306 oraz wyciąg ze świadectwa kontroli w formie papierowej zatwierdzony odręcznym podpisem zgodnie z art. 11 ust. 5 tego rozporządzenia towarzyszą towarom do pomieszczeń pierwszego odbiorcy lub odbiorcy.

2. Po otrzymaniu świadectwa kontroli w formie papierowej, o którym mowa w ust. 1, pierwszy odbiorca sprawdza, czy informacje zawarte w tym świadectwie odpowiadają informacjom zawartym w tym świadectwie w systemie TRACES.

Jeżeli informacje dotyczące liczby opakowań, o której mowa w rubryce 13 świadectwa kontroli, lub informacje w rubrykach 16 i 17 tego świadectwa nie są zawarte w świadectwie kontroli w formie papierowej lub jeżeli informacje te różnią się od informacji zawartych w świadectwie w systemie TRACES, pierwszy odbiorca uwzględnia informacje zawarte w świadectwie w systemie TRACES.

3. Po sprawdzeniu, o którym mowa w ust. 2, pierwszy odbiorca podpisuje odręcznie świadectwo kontroli w formie papierowej w rubryce 31 i przesyła to świadectwo importerowi wskazanemu w rubryce 12.

4. Importer zachowuje świadectwo kontroli w formie papierowej, o którym mowa w ust. 3, do wglądu organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej przez okres co najmniej dwóch lat.

5. W przypadku wyciągu ze świadectwa kontroli w formie papierowej, o którym mowa w ust. 1, odbiorca w chwili przyjęcia partii podpisuje odręcznie ten wyciąg w formie papierowej w rubryce 13.

6. Odbiorca partii zachowuje wyciąg ze świadectwa kontroli w formie papierowej, o którym mowa w ust. 5, do wglądu organów kontrolnych lub jednostek certyfikujących przez okres co najmniej dwóch lat.

7. Pierwszy odbiorca lub, w stosownych przypadkach, importer może sporządzić kopię świadectwa kontroli w formie papierowej, o którym mowa w ust. 3, na potrzeby informowania organów kontrolnych i jednostek certyfikujących zgodnie z art. 5. Na wszystkie takie kopie nanosi się oznaczenie „KOPIA” w postaci nadruku lub stempla.

8. Odbiorca lub, w stosownych przypadkach, importer może sporządzić kopię wyciągu ze świadectwa kontroli w formie papierowej, o którym mowa w ust. 5, na potrzeby informowania organów kontrolnych i jednostek certyfikujących zgodnie z art. 5. Na wszystkie takie kopie nanosi się oznaczenie „KOPIA” w postaci nadruku lub stempla.

Artykuł 9

Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2022 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 21 października 2021 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca

(1) Dz.U. L 150 z 14.6.2018, s. 1.

(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2021/2306 z dnia 21 października 2021 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 o przepisy dotyczące kontroli urzędowych w odniesieniu do przesyłek produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji przeznaczonych do przywozu do Unii oraz o przepisy dotyczące świadectwa kontroli (zob. s. 13 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1).

(5) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2021/2305 z dnia 21 października 2021 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 o przepisy dotyczące przypadków i warunków zwolnienia produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji z kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej i o przepisy dotyczące miejsca kontroli urzędowych takich produktów oraz zmieniające rozporządzenia delegowane Komisji (UE) 2019/2123 i (UE) 2019/2124 (zob. s. 5 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(6) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/1715 z dnia 30 września 2019 r. ustanawiające zasady funkcjonowania systemu zarządzania informacjami w zakresie kontroli urzędowych i jego elementów systemowych („rozporządzenie w sprawie systemu IMSOC”) (Dz.U. L 261 z 14.10.2019, s. 37).

(7) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/1013 z dnia 16 kwietnia 2019 r. w sprawie wcześniejszego powiadamiania o przesyłkach niektórych kategorii zwierząt i towarów wprowadzanych na terytorium Unii (Dz.U. L 165 z 21.6.2019, s. 8).

(8) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).

(9) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/279 z dnia 22 lutego 2021 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 w sprawie kontroli i innych środków zapewniających identyfikowalność i zgodność w produkcji ekologicznej oraz znakowania produktów ekologicznych (Dz.U. L 62 z 23.2.2021, s. 6).

ZAŁĄCZNIK

CZĘŚĆ I

WYCIĄG NR ... ZE ŚWIADECTWA KONTROLI DOTYCZĄCEGO PRZYWOZU DO UNII EUROPEJSKIEJ PRODUKTÓW EKOLOGICZNYCH I PRODUKTÓW W OKRESIE KONWERSJI

1.	Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca, które wydały odnośne świadectwo kontroli

Procedury na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 (1):

☐	Zgodność (art. 46);

☐	Równoważne państwo trzecie (art. 48);

☐	Równoważny organ kontrolny lub równoważna jednostka certyfikująca (art. 57); lub

☐	Równoważność na podstawie umowy handlowej (art. 47).

3.	Numer referencyjny świadectwa kontroli

4.	Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca

Importer

6.	Państwo pochodzenia

7.	Państwo wywozu

8.	Punkt kontroli granicznej/punkt kontroli/punkt dopuszczenia do obrotu

9.	Państwo przeznaczenia

10.	Odbiorca partii uzyskanej w wyniku podziału

11.	Opis produktów Ekologiczny lub w okresie konwersji Kody CN Kategoria Liczba opakowań Numer partii Masa netto partii i masa netto oryginalnej przesyłki

12.

Deklaracja odpowiedniego właściwego organu, który zweryfikował i zatwierdził wyciąg ze świadectwa.

Niniejszy wyciąg odpowiada partii określonej powyżej i uzyskanej z podziału przesyłki, której dotyczy oryginalne świadectwo kontroli o numerze podanym w rubryce 3.

☐	Można dopuścić do obrotu jako produkt ekologiczny;

☐	Można dopuścić do obrotu jako produkt w okresie konwersji;

☐	Można dopuścić do obrotu jako produkt nieekologiczny;

☐	Partii nie można dopuścić do obrotu.

Informacje dodatkowe:

Organ i państwo członkowskie:

Data:

Imię i nazwisko oraz podpis osoby upoważnionej/kwalifikowana pieczęć elektroniczna

13.

Deklaracja odbiorcy partii

Niniejszym potwierdzam, że z chwilą odbioru produktów opakowanie lub pojemnik oraz – w odpowiednich przypadkach – świadectwo kontroli:

☐	są zgodne z pkt 6 załącznika III do rozporządzenia (UE) 2018/848; albo

☐	nie są zgodne z pkt 6 załącznika III do rozporządzenia (UE) 2018/848.

Imię i nazwisko oraz podpis osoby upoważnionej

Data:

CZĘŚĆ II

UWAGI DOTYCZĄCE WYPEŁNIANIA WZORU WYCIĄGU ZE ŚWIADECTWA KONTROLI

Wyciąg nr …:

Numer wyciągu odpowiada numerowi partii uzyskanej w wyniku podziału oryginalnej przesyłki.

Rubryka 1

Nazwa, adres i kod organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej w państwie trzecim, które wydały odnośne świadectwo kontroli.

Rubryka 2

W rubryce należy wpisać przepisy rozporządzenia (UE) 2018/848, które mają zastosowanie do wydania niniejszego wyciągu i posługiwania się nim; należy wskazać stosowne przepisy, zgodnie z którymi odnośna przesyłka została przywieziona, zob. rubryka 2 odnośnego świadectwa kontroli.

Rubryka 3

Numer świadectwa kontroli przypisany automatycznie odnośnemu świadectwu przez elektroniczny zintegrowany skomputeryzowany system weterynaryjny (system TRACES).

Rubryka 4

Nazwa, adres i kod jednostki certyfikującej lub organu kontrolnego odpowiedzialnych za kontrole dotyczące podmiotu, który dokonał podziału przesyłki.

Rubryki 5, 6 i 7

Zob. stosowne informacje na odnośnym świadectwie kontroli.

Rubryka 8

Niepowtarzalny kod alfanumeryczny przypisany przez system TRACES, stosownie do przypadku, punktowi kontroli granicznej lub punktowi kontroli innemu niż punkt kontroli granicznej, o którym mowa w art. 53 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 (2), lub punktowi dopuszczenia do obrotu w Unii Europejskiej, obejmujący państwo, w którym przeprowadza się kontrole urzędowe zgodnie z art. 6 ust. 1 i 2 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2021/2306 (3) i w którym decyzję podjętą w odniesieniu do przesyłki odnotowuje się w polu 30 świadectwa kontroli.

Rubryka 9

Państwo przeznaczenia oznacza państwo pierwszego odbiorcy w Unii Europejskiej.

Rubryka 10

Odbiorca partii (uzyskanej w wyniku podziału) w Unii Europejskiej.

Rubryka 11

Opis produktów, który obejmuje:

—	wskazanie, czy produkty są ekologiczne czy w okresie konwersji;

—	kod Nomenklatury scalonej (CN), określony w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87 (4), dotyczący przedmiotowych produktów (w miarę możliwości w formie ośmiocyfrowej);

—	kategorię produktu zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/1378 (5);

—	liczbę opakowań (liczba pojemników, kartonów, toreb, wiader itd.);

—	masę netto wyrażoną w odpowiednich jednostkach (kg masy netto, litr itd.) oraz masę netto podaną w rubryce 13 odnośnego świadectwa kontroli.

Rubryka 12

Rubrykę wypełnia właściwy organ dla każdej partii uzyskanej w wyniku operacji podziału, o której mowa w art. 6 ust. 6 i art. 7 ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2306.

Właściwy organ musi wybrać odpowiednią możliwość i w razie potrzeby dodać wszelkie informacje dodatkowe uznane za istotne. W szczególności jeżeli wybrano możliwość „Partii nie można dopuścić do obrotu”, w punkcie „Informacje dodatkowe” należy podać istotne informacje.

W przypadku produktów podlegających kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej rubrykę wypełnia właściwy organ w punkcie kontroli granicznej.

Odręczny podpis osoby upoważnionej jest wymagany tylko w przypadku wyciągów ze świadectw kontroli zatwierdzonych w formie papierowej do dnia 30 czerwca 2022 r. zgodnie z art. 11 ust. 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2306.

Rubryka 13

Rubrykę wypełnia odbiorca przy odbiorze partii poprzez wybór jednej możliwości po sprawdzeniu określonym w pkt 6 załącznika III do rozporządzenia (UE) 2018/848.

Odręczny podpis odbiorcy jest wymagany w przypadku wyciągów ze świadectw kontroli zatwierdzonych w formie papierowej do dnia 30 czerwca 2022 r. zgodnie z art. 11 ust. 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2306.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1).

(3) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2021/2306 z dnia 21 października 2021 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 o przepisy dotyczące kontroli urzędowych w odniesieniu do przesyłek produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji przeznaczonych do przywozu do Unii oraz o przepisy dotyczące świadectwa kontroli (Dz.U. L 461 z 27.12.2021, s. 13).

(4) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).

(5) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/1378 z dnia 19 sierpnia 2021 r. ustanawiające niektóre przepisy dotyczące certyfikatu wydawanego podmiotom, grupom podmiotów i eksporterom w państwach trzecich zaangażowanym w przywóz produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji do Unii oraz ustanawiające wykaz uznanych organów kontrolnych i jednostek certyfikujących zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 (Dz.U. L 297 z 20.8.2021, s. 24).

27.12.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 461/40

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2021/2308

z dnia 22 grudnia 2021 r.

zmieniające załącznik I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 ustanawiającego szczególne środki zwalczania afrykańskiego pomoru świń

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt („Prawo o zdrowiu zwierząt”) (1), w szczególności jego art. 71 ust. 3.

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Afrykański pomór świń jest zakaźną chorobą wirusową występującą u świń utrzymywanych i dzikich, która może mieć poważny wpływ na odnośną populację zwierząt i rentowność hodowli, powodując zakłócenia w przemieszczaniu przesyłek tych zwierząt i pozyskanych od nich lub z nich produktów w Unii oraz w wywozie do państw trzecich.

(2)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/605 (2) zostało przyjęte w ramach rozporządzenia (UE) 2016/429 i ustanawia na czas określony środki szczególne w zakresie zwalczania chorób w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń, które mają być stosowane przez państwa członkowskie wymienione w załączniku I do tego rozporządzenia (zainteresowane państwa członkowskie) na obszarach objętych ograniczeniami I, II i III wymienionych w tym załączniku.

(3)

Obszary wymienione jako obszary objęte ograniczeniami I, II i III w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 wyznaczono w oparciu o sytuację epidemiologiczną w zakresie afrykańskiego pomoru świń w Unii. Załącznik I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 został ostatnio zmieniony rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2021/2249 (3) w następstwie zmian sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tej choroby w Niemczech i Polsce.

(4)

Wszelkie zmiany obszarów objętych ograniczeniami I, II i III w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 powinny opierać się na sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń na obszarach występowania tej choroby oraz ogólnej sytuacji epidemiologicznej w zakresie afrykańskiego pomoru świń w danym państwie członkowskim, poziomie ryzyka dalszego rozprzestrzeniania się tej choroby, a także naukowych zasadach i kryteriach określania podziału na obszary ze względu na afrykański pomór świń oraz wytycznych Unii uzgodnionych z państwami członkowskimi w ramach Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz i publicznie dostępnych na stronie internetowej Komisji (4). Zmiany takie powinny również uwzględniać normy międzynarodowe, takie jak Kodeks zdrowia zwierząt lądowych (5) Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt oraz uzasadnienia podziału na obszary przedstawione przez właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich.

(5)	Od czasu przyjęcia rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/2249 nowe ogniska afrykańskiego pomoru świń wystąpiły u świń utrzymywanych i dzikich w Polsce.

(6)

W grudniu 2021 r. odnotowano wystąpienie jednego ogniska afrykańskiego pomoru świń u świń utrzymywanych w województwie świętokrzyskim w Polsce na obszarze obecnie wymienionym jako obszar objęty ograniczeniami I w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605. To nowe ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń utrzymywanych oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w powyższym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Polski, na którym wystąpiło niedawne ognisko afrykańskiego pomoru świń, wymieniony obecnie w tym załączniku jako obszar objęty ograniczeniami I, powinien obecnie zostać wymieniony w tym załączniku jako obszar objęty ograniczeniami III, a nie jako obszar objęty ograniczeniami I, a obecne granice obszaru objętego ograniczeniami I również należy ponownie określić w celu uwzględnienia tego niedawnego ogniska.

(7)

W grudniu 2021 r. odnotowano kilka ognisk afrykańskiego pomoru świń u dzikich świń w województwie dolnośląskim w Polsce na obszarze obecnie wymienionym jako obszar objęty ograniczeniami II w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605, położonym w bliskim sąsiedztwie obszaru obecnie wymienionego jako obszar objęty ograniczeniami I. Te nowe ogniska afrykańskiego pomoru świń u dzikich świń oznaczają wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w powyższym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Polski, wymieniony obecnie jako obszar objęty ograniczeniami I w tym załączniku, znajdujący się w bliskim sąsiedztwie obszaru wymienionego w obszarach objętych ograniczeniami II, na których wystąpiły niedawne ogniska afrykańskiego pomoru świń, powinien obecnie zostać wymieniony w tym załączniku jako obszar objęty ograniczeniami II, a nie jako obszar objęty ograniczeniami I tego załącznika.

(8)

Ponadto w grudniu 2021 r. odnotowano kilka ognisk afrykańskiego pomoru świń u dzikich świń w województwie wielkopolskim w Polsce na obszarze obecnie wymienionym jako obszar objęty ograniczeniami III w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605, położonym w bliskim sąsiedztwie obszaru obecnie wymienionego jako obszar objęty ograniczeniami I. Te nowe ogniska afrykańskiego pomoru świń u dzikich świń oznaczają wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w powyższym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Polski wymieniony obecnie jako obszar objęty ograniczeniami I w tym załączniku, znajdujący się w bliskim sąsiedztwie obszaru wymienionego w obszarach objętych ograniczeniami III, na których wystąpiły niedawne ogniska afrykańskiego pomoru świń, powinien obecnie zostać wymieniony w tym załączniku jako obszar objęty ograniczeniami II, a nie jako obszar objęty ograniczeniami I tego załącznika.

(9)

Ponadto w grudniu 2021 r. odnotowano wystąpienie jednego ogniska afrykańskiego pomoru świń u dzikiej świni w województwie wielkopolskim w Polsce na obszarze obecnie wymienionym jako obszar objęty ograniczeniami I w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605. To nowe ognisko afrykańskiego pomoru świń u dzikiej świni oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Polski, wymieniony obecnie jako obszar objęty ograniczeniami I w tym załączniku, na którym wystąpiło niedawne ognisko afrykańskiego pomoru świń, powinien obecnie zostać wymieniony w tym załączniku jako obszar objęty ograniczeniami II, a nie jako obszar objęty ograniczeniami I tego załącznika, a obecne granice obszaru objętego ograniczeniami I również należy ponownie określić w celu uwzględnienia tego niedawnego ogniska.

(10)

W następstwie tych niedawnych ognisk afrykańskiego pomoru świń u świń utrzymywanych i dzikich w Polsce, a także biorąc pod uwagę obecną sytuację epidemiologiczną w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w Unii, podział na obszary w tym państwie członkowskim został ponownie oceniony i zaktualizowany. Ponadto ponownie oceniono i zaktualizowano również wprowadzone środki zarządzania ryzykiem. Zmiany te należy odzwierciedlić w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605.

(11)

Aby uwzględnić niedawne zmiany sytuacji epidemiologicznej w zakresie afrykańskiego pomoru świń w Unii oraz proaktywnie zwalczać ryzyko związane z rozprzestrzenianiem się tej choroby, należy wyznaczyć w Polsce nowe obszary objęte ograniczeniami o odpowiedniej wielkości oraz uwzględnić je jako obszary objęte ograniczeniami I, II i III w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605. Ponieważ sytuacja w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń jest w Unii bardzo dynamiczna, przy wyznaczaniu tych nowych obszarów objętych ograniczeniami wzięto pod uwagę sytuację na otaczających je obszarach.

(12)

Ze względu na pilny charakter sytuacji epidemiologicznej w Unii w odniesieniu do rozprzestrzeniania się afrykańskiego pomoru świń ważne jest, aby zmiany, które mają zostać wprowadzone niniejszym rozporządzeniem wykonawczym w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605, stały się skuteczne tak szybko, jak jest to możliwe.

(13)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 grudnia 2021 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca

(1) Dz.U. L 84 z 31.3.2016, s. 1.

(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/605 z dnia 7 kwietnia 2021 r. ustanawiające szczególne środki zwalczania afrykańskiego pomoru świń (Dz.U. L 129 z 15.4.2021, s. 1).

(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/2249 z dnia 16 grudnia 2021 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 ustanawiającego szczególne środki zwalczania afrykańskiego pomoru świń (Dz.U. L 453 z 17.12.2021, s. 48).

(4) Dokument roboczy SANTE/7112/2015/Rev. 3 „Zasady i kryteria określania podziału na obszary ze względu na afrykański pomór świń”. https://ec.europa.eu/food/animals/animal-diseases/control-measures/asf_en

(5) Kodeks zdrowia zwierząt lądowych OIE, wyd. 28, 2019. ISBN to I: 978-92-95108-85-1; ISBN tom II: 978-92-95108-86-8. https://www.oie.int/standard-setting/terrestrial-code/access-online/

ZAŁĄCZNIK

Załącznik I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK I

OBSZARY OBJĘTE OGRANICZENIAMI

CZĘŚĆ I

1. Niemcy

Następujące obszary objęte ograniczeniami I w Niemczech:

Bundesland Brandenburg:

—

Landkreis Dahme-Spreewald:

—	Gemeinde Alt Zauche-Wußwerk,

—	Gemeinde Byhleguhre-Byhlen,

—	Gemeinde Märkische Heide, mit den Gemarkungen Alt Schadow, Neu Schadow, Pretschen, Plattkow, Wittmannsdorf, Schuhlen-Wiese, Bückchen, Kuschkow, Gröditsch, Groß Leuthen, Leibchel, Glietz, Groß Leine, Dollgen, Krugau, Dürrenhofe, Biebersdorf und Klein Leine,

—	Gemeinde Neu Zauche,

—	Gemeinde Schwielochsee mit den Gemarkungen Groß Liebitz, Guhlen, Mochow und Siegadel,

—	Gemeinde Spreewaldheide,

—	Gemeinde Straupitz,

—

Landkreis Märkisch-Oderland:

—	Gemeinde Müncheberg mit den Gemarkungen Müncheberg, Eggersdorf bei Müncheberg und Hoppegarten bei Müncheberg,

—	Gemeinde Bliesdorf mit den Gemarkungen Kunersdorf - westlich der B167 und Bliesdorf - westlich der B167

—	Gemeinde Märkische Höhe mit den Gemarkungen Reichenberg und Batzlow,

—	Gemeinde Wriezen mit den Gemarkungen Haselberg, Frankenfelde, Schulzendorf, Lüdersdorf Biesdorf, Rathsdorf - westlich der B 167 und Wriezen - westlich der B167

—	Gemeinde Buckow (Märkische Schweiz),

—	Gemeinde Strausberg mit den Gemarkungen Hohenstein und Ruhlsdorf,

—	Gemeine Garzau-Garzin,

—	Gemeinde Waldsieversdorf,

—	Gemeinde Rehfelde mit der Gemarkung Werder,

—	Gemeinde Reichenow-Mögelin,

—	Gemeinde Prötzel mit den Gemarkungen Harnekop, Sternebeck und Prötzel östlich der B 168 und der L35,

—	Gemeinde Oberbarnim,

—	Gemeinde Bad Freienwalde mit der Gemarkung Sonnenburg,

—	Gemeinde Falkenberg mit den Gemarkungen Dannenberg, Falkenberg westlich der L 35, Gersdorf und Kruge,

—	Gemeinde Höhenland mit den Gemarkungen Steinbeck, Wollenberg und Wölsickendorf,

—

Landkreis Barnim:

—	Gemeinde Joachimsthal östlich der L220 (Eberswalder Straße), östlich der L23 (Töpferstraße und Templiner Straße), östlich der L239 (Glambecker Straße) und Schorfheide (JO) östlich der L238,

—	Gemeinde Friedrichswalde mit der Gemarkung Glambeck östlich der L 239,

—	Gemeinde Althüttendorf,

—	Gemeinde Ziethen mit den Gemarkungen Groß Ziethen und Klein Ziethen westlich der B198,

—	Gemeinde Chorin mit den Gemarkungen Golzow, Senftenhütte, Buchholz, Schorfheide (Ch), Chorin westlich der L200 und Sandkrug nördlich der L200,

—	Gemeinde Britz,

—	Gemeinde Schorfheide mit den Gemarkungen Altenhof, Werbellin, Lichterfelde und Finowfurt,

—	Gemeinde (Stadt) Eberswalde mit der Gemarkungen Finow und Spechthausen und der Gemarkung Eberswalde südlich der B167 und westlich der L200,

—	Gemeinde Breydin,

—	Gemeinde Melchow,

—	Gemeinde Sydower Fließ mit der Gemarkung Grüntal nördlich der K6006 (Landstraße nach Tuchen), östlich der Schönholzer Straße und östlich Am Postweg,

—	Hohenfinow südlich der B167,

—

Landkreis Uckermark:

—	Gemeinde Passow mit den Gemarkungen Briest, Passow und Schönow,

—	Gemeinde Mark Landin mit den Gemarkungen Landin nördlich der B2, Grünow und Schönermark,

—	Gemeinde Angermünde mit den Gemarkungen Frauenhagen, Mürow, Angermünde nördlich und nordwestlich der B2, Dobberzin nördlich der B2, Kerkow, Welsow, Bruchhagen, Greiffenberg, Günterberg, Biesenbrow, Görlsdorf, Wolletz und Altkünkendorf,

—	Gemeinde Zichow,

—	Gemeinde Casekow mit den Gemarkungen Blumberg, Wartin, Luckow-Petershagen und den Gemarkungen Biesendahlshof und Casekow westlich der L272 und nördlich der L27,

—	Gemeinde Hohenselchow-Groß Pinnow mit der Gemarkung Hohenselchow nördlich der L27,

—	Gemeinde Tantow,

—	Gemeinde Mescherin

—	Gemeinde Gartz (Oder) mit der Gemarkung Geesow sowie den Gemarkungen Gartz und Hohenreinkendorf nördlich der L27 und B2 bis Gartenstraße,

—	Gemeinde Pinnow nördlich und westlich der B2,

—

Landkreis Oder-Spree:

—	Gemeinde Storkow (Mark),

—	Gemeinde Spreenhagen mit den Gemarkungen Braunsdorf, Markgrafpieske, Lebbin und Spreenhagen,

—	Gemeinde Grünheide (Mark) mit den Gemarkungen Kagel, Kienbaum und Hangelsberg,

—	Gemeinde Fürstenwalde westlich der B 168 und nördlich der L 36,

—	Gemeinde Rauen,

—	Gemeinde Wendisch Rietz bis zur östlichen Uferzone des Scharmützelsees und von der südlichen Spitze des Scharmützelsees südlich der B246,

—	Gemeinde Reichenwalde,

—	Gemeinde Bad Saarow mit der Gemarkung Petersdorf und der Gemarkung Bad Saarow-Pieskow westlich der östlichen Uferzone des Scharmützelsees und ab nördlicher Spitze westlich der L35,

—	Gemeinde Tauche mit der Gemarkung Werder,

—	Gemeinde Steinhöfel mit den Gemarkungen Jänickendorf, Schönfelde, Beerfelde, Gölsdorf, Buchholz, Tempelberg und den Gemarkungen Steinhöfel, Hasenfelde und Heinersdorf westlich der L36 und der Gemarkung Neuendorf im Sande nördlich der L36,

—

Landkreis Spree-Neiße:

—	Gemeinde Peitz,

—	Gemeinde Turnow-Preilack,

—	Gemeinde Drachhausen,

—	Gemeinde Schmogrow-Fehrow,

—	Gemeinde Drehnow,

—	Gemeinde Teichland mit den Gemarkungen Maust und Neuendorf,

—	Gemeinde Dissen-Striesow,

—	Gemeinde Briesen,

—	Gemeinde Spremberg mit den Gemarkungen, Sellessen, Spremberg, Bühlow, Laubsdorf, Bagenz und den Gemarkungen Groß Buckow, Klein Buckow östlich des Tagebaues Welzow-Süd,

—	Gemeinde Neuhausen/Spree mit den Gemarkungen Kathlow, Haasow, Roggosen, Koppatz, Neuhausen, Frauendorf, Groß Oßnig, Groß Döbern und Klein Döbern,

—

Landkreis Oberspreewald-Lausitz:

—	Gemeinde Grünewald,

—	Gemeinde Hermsdorf,

—	Gemeinde Kroppen,

—	Gemeinde Ortrand,

—	Gemeinde Großkmehlen,

—	Gemeinde Lindenau.

—

Landkreis Elbe-Elster:

—	Gemeinde Großthiemig,

—

Landkreis Prignitz:

—	Gemeinde Groß Pankow mit den Gemarkungen Baek, Tangendorf und Tacken,

—	Gemeinde Karstadt mit den Gemarkungen Groß Warnow, Klein Warnow, Reckenzin, Streesow, Garlin, Dallmin, Postlin, Kribbe, Neuhof, Strehlen und Blüthen,

—	Gemeinde Pirow mit der Gemarkung Bresch,

—	Gemeinde Gülitz-Reetz,

—	Gemeinde Putlitz mit den Gemarkungen Lockstädt, Mansfeld und Laaske,

—	Gemeinde Triglitz,

—	Gemeinde Marienfließ mit der Gemarkung Frehne,

—	Gemeinde Kümmernitztal mit der Gemarkungen Buckow, Preddöhl und Grabow,

—	Gemeinde Gerdshagen mit der Gemarkung Gerdshagen,

—	Gemeinde Meyenburg,

—	Gemeinde Pritzwalk mit der Gemarkung Steffenshagen,

Bundesland Sachsen:

—

Landkreis Bautzen

—	Gemeinde Arnsdorf,

—	Gemeinde Burkau,

—	Gemeinde Crostwitz,

—	Gemeinde Cunewalde,

—	Gemeinde Demitz-Thumitz,

—	Gemeinde Doberschau-Gaußig,

—	Gemeinde Elsterheide,

—	Gemeinde Frankenthal,

—	Gemeinde Göda,

—	Gemeinde Großharthau,

—	Gemeinde Großnaundorf,

—	Gemeinde Großpostwitz/O.L.,

—	Gemeinde Haselbachtal,

—	Gemeinde Hochkirch, sofern nicht bereits der Sperrzone II,

—	Gemeinde Königswartha, sofern nicht bereits Teil der Sperrzone II,

—	Gemeinde Kubschütz, sofern nicht bereits Teil der Sperrzone II,

—	Gemeinde Lichtenberg,

—	Gemeinde Lohsa, sofern nicht bereits Teil der Sperrzone II,

—	Gemeinde Nebelschütz,

—	Gemeinde Neschwitz, sofern nicht bereits Teil der Sperrzone II,

—	Gemeinde Neukirch,

—	Gemeinde Neukirch/Lausitz,

—	Gemeinde Obergurig,

—	Gemeinde Ohorn,

—	Gemeinde Oßling,

—	Gemeinde Panschwitz-Kuckau,

—	Gemeinde Puschwitz,

—	Gemeinde Räckelwitz,

—	Gemeinde Radibor, sofern nicht bereits Teil der Sperrzone II,

—	Gemeinde Ralbitz-Rosenthal,

—	Gemeinde Rammenau,

—	Gemeinde Schmölln-Putzkau,

—	Gemeinde Schwepnitz,

—	Gemeinde Sohland a. d. Spree,

—	Gemeinde Spreetal, sofern nicht bereits Teil der Sperrzone II,

—	Gemeinde Stadt Bautzen, sofern nicht bereits Teil der Sperrzone II,

—	Gemeinde Stadt Bernsdorf,

—	Gemeinde Stadt Bischhofswerda,

—	Gemeinde Stadt Elstra,

—	Gemeinde Stadt Großröhrsdorf,

—	Gemeinde Stadt Hoyerswerda, sofern nicht bereits Teil der Sperrzone II,

—	Gemeinde Stadt Kamenz,

—	Gemeinde Stadt Lauta,

—	Gemeinde Stadt Pulsnitz,

—	Gemeinde Stadt Radeberg,

—	Gemeinde Stadt Schirgiswalde-Kirschau,

—	Gemeinde Stadt Wilthen,

—	Gemeinde Stadt Wittichenau, sofern nicht bereits Teil der Sperrzone II,

—	Gemeinde Steina,

—	Gemeinde Steinigtwolmsdorf,

—	Gemeinde Wachau,

—

Stadt Dresden:

—	Stadtgebiet, sofern nicht bereits Teil der Sperrzone II,

—

Landkreis Görlitz:

—	Gemeinde Beiersdorf,

—	Gemeinde Bertsdorf-Hörnitz,

—	Gemeinde Dürrhennersdorf,

—	Gemeinde Großschönau,

—	Gemeinde Großschweidnitz,

—	Gemeinde Hainewalde,

—	Gemeinde Kurort Jonsdorf,

—	Gemeinde Kottmar,

—	Gemeinde Lawalde,

—	Gemeinde Leutersdorf,

—	Gemeinde Mittelherwigsdorf,

—	Gemeinde Oderwitz,

—	Gemeinde Olbersdorf,

—	Gemeinde Oppach,

—	Gemeinde Oybin,

—	Gemeinde Rosenbach, sofern nicht bereits Teil der Sperrzone II,

—	Gemeinde Schönau-Berzdorf a. d. Eigen, sofern nicht bereits Teil der Sperrzone II,

—	Gemeinde Schönbach,

—	Gemeinde Stadt Bernstadt a. d. Eigen, sofern nicht bereits Teil der Sperrzone II,

—	Gemeinde Stadt Ebersbach-Neugersdorf,

—	Gemeinde Stadt Herrnhut,

—	Gemeinde Stadt Löbau, sofern nicht bereits Teil der Sperrzone II,

—	Gemeinde Stadt Neusalza-Spremberg,

—	Gemeinde Stadt Ostritz, sofern nicht bereits Teil der Sperrzone II,

—	Gemeinde Stadt Seifhennersdorf,

—	Gemeinde Stadt Zittau,

—

Landkreis Meißen:

—	Gemeinde Diera-Zehren östlich der Elbe,

—	Gemeinde Klipphausen östlich der S 177,

—	Gemeinde Lampertswalde, sofern nicht bereits Teil der Sperrzone II,

—	Gemeinde Niederau,

—	Gemeinde Priestewitz,

—	Gemeinde Stadt Coswig, sofern nicht bereits Teil der Sperrzone II,

—	Gemeinde Stadt Großenhain,

—	Gemeinde Stadt Meißen im Norden östlich der Elbe bis zur Bahnlinie, im Süden östlich der S 177,

—	Gemeinde Stadt Radebeul,

—	Gemeinde Weinböhla, sofern nicht bereits Teil der Sperrzone II,

Bundesland Mecklenburg-Vorpommern:

—

Landkreis Vorpommern Greifswald

—	Gemeinde Penkun südlich der Autobahn A11,

—	Gemeinde Nadrense südlich der Autobahn A11,

—

Landkreis Ludwigslust-Parchim:

—	Gemeinde Balow mit dem Ortsteil: Balow

—	Gemeinde Barkhagen mit den Ortsteilen und Ortslagen: Altenlinden, Kolonie Lalchow, Plauerhagen, Zarchlin, Barkow-Ausbau, Barkow

—	Gemeinde Blievenstorf mit dem Ortsteil: Blievenstorf

—	Gemeinde Brenz mit den Ortsteilen und Ortslagen: Neu Brenz, Alt Brenz

—	Gemeinde Domsühl mit den Ortsteilen und Ortslagen: Severin, Bergrade Hof, Bergrade Dorf, Zieslübbe, Alt Dammerow, Schlieven, Domsühl, Domsühl-Ausbau, Neu Schlieven

—	Gemeinde Gallin-Kuppentin mit den Ortsteilen und Ortslagen: Kuppentin, Kuppentin-Ausbau, Daschow, Zahren, Gallin, Penzlin

—	Gemeinde Ganzlin mit den Ortsteilen und Ortslagen: Dresenow, Dresenower Mühle, Twietfort, Ganzlin, Tönchow, Wendisch Priborn, Liebhof, Gnevsdorf

—	Gemeinde Granzin mit den Ortsteilen und Ortslagen: Lindenbeck, Greven, Beckendorf, Bahlenrade, Granzin

—	Gemeinde Grabow mit den Ortsteilen und Ortslagen: Böschungsbereich und angrenzende Ackerfläche an der Alten Elde (angrenzend an die Gemeinden Prislich und Zierzow)

—	Gemeinde Groß Laasch mit den Ortsteilen und Ortslagen: Waldgebiet zwischen der Ortslage Groß Laasch und der Elde

—	Gemeinde Kremmin mit den Ortsteilen und Ortslagen: Wiesen- und Ackerflächen zwischen K52, B5 und Bahnlinie Hamburg-Berlin

—	Gemeinde Kritzow mit den Ortsteilen und Ortslagen:

—	Schlemmin, Kritzow

—	Gemeinde Lewitzrand mit dem Ortsteil und Ortslage:

—	Matzlow-Garwitz (teilweise)

—	Gemeinde Lübz mit den Ortsteilen und Ortslagen: Broock, Wessentin, Wessentin Ausbau, Bobzin, Lübz, Broock Ausbau, Riederfelde, Ruthen, Lutheran, Gischow, Burow, Hof Gischow, Ausbau Lutheran, Meyerberg

—	Gemeinde Muchow mit dem Ortsteil und Ortslage: Muchow

—	Gemeinde Neustadt-Glewe mit den Ortsteilen und Ortslagen: Flugplatz mit angrenzendem Waldgebiet entlang der K38 und B191 bis zur A24, Wabel

—	Gemeinde Obere Warnow mit den Ortsteilen und Ortslagen: Grebbin und Wozinkel, Gemarkung Kossebade teilweise, Gemarkung Herzfeld mit dem Waldgebiet Bahlenholz bis an die östliche Gemeindegrenze, Gemarkung Woeten unmittelbar östlich und westlich der L16

—	Gemeinde Parchim mit den Ortsteilen und Ortslagen: Dargelütz, Neuhof, Kiekindemark, Neu Klockow, Möderitz, Malchow, Damm, Parchim, Voigtsdorf, Neu Matzlow

—	Gemeinde Passow mit den Ortsteilen und Ortslagen: Unterbrüz, Brüz, Welzin, Neu Brüz, Weisin, Charlottenhof, Passow

—	Gemeinde Plau am See mit den Ortsteilen und Ortslagen: Reppentin, Gaarz, Silbermühle, Appelburg, Seelust, Plau-Am See, Plötzenhöhe, Klebe, Lalchow, Quetzin, Heidekrug

—	Gemeinde Prislich mit den Ortsteilen und Ortslagen: Neese, Werle, Prislich, Marienhof

—	Gemeinde Rom mit den Ortsteilen und Ortslagen: Lancken, Stralendorf, Rom, Darze, Klein Niendorf, Paarsch

—	Gemeinde Spornitz mit den Ortsteilen und Ortslagen: Dütschow, Primark, Steinbeck, Spornitz

—	Gemeinde Stolpe mit den Ortsteilen und Ortslagen: Granzin, Barkow, Stolpe Ausbau, Stolpe

—	Gemeinde Werder mit den Ortsteilen und Ortslagen: Neu Benthen, Benthen, Tannenhof, Werder

—	Gemeinde Zierzow mit den Ortsteilen und Ortslagen: Kolbow, Zierzow.

2. Estonia

Następujące obszary objęte ograniczeniami I w Estonii:

—	Hiiu maakond.

3. Grecja

Następujące obszary objęte ograniczeniami I w Grecji:

—

in the regional unit of Drama:

—	the community departments of Sidironero and Skaloti and the municipal departments of Livadero and Ksiropotamo (in Drama municipality),

—	the municipal department of Paranesti (in Paranesti municipality),

—	the municipal departments of Kokkinogeia, Mikropoli, Panorama, Pyrgoi (in Prosotsani municipality),

—	the municipal departments of Kato Nevrokopi, Chrysokefalo, Achladea, Vathytopos, Volakas, Granitis, Dasotos, Eksohi, Katafyto, Lefkogeia, Mikrokleisoura, Mikromilea, Ochyro, Pagoneri, Perithorio, Kato Vrontou and Potamoi (in Kato Nevrokopi municipality),

—

in the regional unit of Xanthi:

—	the municipal departments of Kimmerion, Stavroupoli, Gerakas, Dafnonas, Komnina, Kariofyto and Neochori (in Xanthi municipality),

—	the community departments of Satres, Thermes, Kotyli, and the municipal departments of Myki, Echinos and Oraio and (in Myki municipality),

—	the community department of Selero and the municipal department of Sounio (in Avdira municipality),

—

in the regional unit of Rodopi:

—	the municipal departments of Komotini, Anthochorio, Gratini, Thrylorio, Kalhas, Karydia, Kikidio, Kosmio, Pandrosos, Aigeiros, Kallisti, Meleti, Neo Sidirochori and Mega Doukato (in Komotini municipality),

—	the municipal departments of Ipio, Arriana, Darmeni, Archontika, Fillyra, Ano Drosini, Aratos and the Community Departments Kehros and Organi (in Arriana municipality),

—	the municipal departments of Iasmos, Sostis, Asomatoi, Polyanthos and Amvrosia and the community department of Amaxades (in Iasmos municipality),

—	the municipal department of Amaranta (in Maroneia Sapon municipality),

—

in the regional unit of Evros:

—	the municipal departments of Kyriaki, Mandra, Mavrokklisi, Mikro Dereio, Protokklisi, Roussa, Goniko, Geriko, Sidirochori, Megalo Derio, Sidiro, Giannouli, Agriani and Petrolofos (in Soufli municipality),

—	the municipal departments of Dikaia, Arzos, Elaia, Therapio, Komara, Marasia, Ormenio, Pentalofos, Petrota, Plati, Ptelea, Kyprinos, Zoni, Fulakio, Spilaio, Nea Vyssa, Kavili, Kastanies, Rizia, Sterna, Ampelakia, Valtos, Megali Doxipara, Neochori and Chandras (in Orestiada municipality),

—	the municipal departments of Asvestades, Ellinochori, Karoti, Koufovouno, Kiani, Mani, Sitochori, Alepochori, Asproneri, Metaxades, Vrysika, Doksa, Elafoxori, Ladi, Paliouri and Poimeniko (in Didymoteixo municipality),

—

in the regional unit of Serres:

—

the municipal departments of Kerkini, Livadia, Makrynitsa, Neochori, Platanakia, Petritsi, Akritochori, Vyroneia, Gonimo, Mandraki, Megalochori, Rodopoli, Ano Poroia, Katw Poroia, Sidirokastro, Vamvakophyto, Promahonas, Kamaroto, Strymonochori, Charopo, Kastanousi and Chortero and the community departments of Achladochori, Agkistro and Kapnophyto (in Sintiki municipality),

—	the municipal departments of Serres, Elaionas and Oinoussa and the community departments of Orini and Ano Vrontou (in Serres municipality),

—	the municipal departments of Dasochoriou, Irakleia, Valtero, Karperi, Koimisi, Lithotopos, Limnochori, Podismeno and Chrysochorafa (in Irakleia municipality).

4. Łotwa

Następujące obszary objęte ograniczeniami I na Łotwie:

—	Dienvidkurzemes novada Vērgales, Medzes, Grobiņas, Nīcas pagasta daļa uz ziemeļiem no apdzīvotas vietas Bernāti, autoceļa V1232, A11, V1222, Bārtas upes, Otaņķu pagasts, Grobiņas pilsēta,

—	Ropažu novada Stopiņu pagasta daļa, kas atrodas uz rietumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes.

5. Litwa

Następujące obszary objęte ograniczeniami I na Litwie:

—	Klaipėdos rajono savivaldybė: Agluonėnų, Dovilų, Gargždų, Priekulės, Vėžaičių, Kretingalės ir Dauparų-Kvietinių seniūnijos,

—	Palangos miesto savivaldybė.

6. Węgry

Następujące obszary objęte ograniczeniami I na Węgrzech:

—

Békés megye 950950, 950960, 950970, 951950, 952050, 952750, 952850, 952950, 953050, 953150, 953650, 953660, 953750, 953850, 953960, 954250, 954260, 954350, 954450, 954550, 954650, 954750, 954850, 954860, 954950, 955050, 955150, 955250, 955260, 955270, 955350, 955450, 955510, 955650, 955750, 955760, 955850, 955950, 956050, 956060, 956150 és 956160 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Bács-Kiskun megye 600150, 600850, 601550, 601650, 601660, 601750, 601850, 601950, 602050, 603250, 603750 és 603850 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Budapest 1 kódszámú, vadgazdálkodási tevékenységre nem alkalmas területe,

—	Csongrád-Csanád megye 800150, 800160, 800250, 802220, 802260, 802310 és 802450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Fejér megye 400150, 400250, 400351, 400352, 400450, 400550, 401150, 401250, 401350, 402050, 402350, 402360, 402850, 402950, 403050, 403450, 403550, 403650, 403750, 403950, 403960, 403970, 404650, 404750, 404850, 404950, 404960, 405050, 405750, 405850, 405950,

—	406050, 406150, 406550, 406650 és 406750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Győr-Moson-Sopron megye 100550, 100650, 100950, 101050, 101350, 101450, 101550, 101560 és 102150 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Jász-Nagykun-Szolnok megye 750150, 750160, 750260, 750350, 750450, 750460, 754450, 754550, 754560, 754570, 754650, 754750, 754950, 755050, 755150, 755250, 755350 és 755450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Komárom-Esztergom megye 250150, 250250, 250450, 250460, 250550, 250650, 250750, 251050, 251150, 251250, 251350, 251360, 251650, 251750, 251850, 252250, kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—

Pest megye 571550, 572150, 572250, 572350, 572550, 572650, 572750, 572850, 572950, 573150, 573250, 573260, 573350, 573360, 573450, 573850, 573950, 573960, 574050, 574150, 574350, 574360, 574550, 574650, 574750, 574850, 574860, 574950, 575050, 575150, 575250, 575350, 575550, 575650, 575750, 575850, 575950, 576050, 576150, 576250, 576350, 576450, 576650, 576750, 576850, 576950, 577050, 577150, 577350, 577450, 577650, 577850, 577950, 578050, 578150, 578250, 578350, 578360, 578450, 578550, 578560, 578650, 578850, 578950, 579050, 579150, 579250, 579350, 579450, 579460, 579550, 579650, 579750, 580250 és 580450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe.

7. Polska

Następujące obszary objęte ograniczeniami I w Polsce:

w województwie kujawsko-pomorskim:

—	powiat rypiński,

—	powiat brodnicki,

—	powiat grudziądzki,

—	powiat miejski Grudziądz,

—	powiat wąbrzeski,

w województwie warmińsko-mazurskim:

—	gminy Wielbark i Rozogi w powiecie szczycieńskim,

w województwie podlaskim:

—	gminy Wysokie Mazowieckie z miastem Wysokie Mazowieckie, Czyżew i część gminy Kulesze Kościelne położona na południe od linii wyznaczonej przez linię koleją w powiecie wysokomazowieckim,

—	gminy Miastkowo, Nowogród, Śniadowo i Zbójna w powiecie łomżyńskim,

—	gminy Szumowo, Zambrów z miastem Zambrów i część gminy Kołaki Kościelne położona na południe od linii wyznaczonej przez linię kolejową w powiecie zambrowskim,

—	gminy Grabowo, Kolno i miasto Kolno, Turośl w powiecie kolneńskim,

w województwie mazowieckim:

—	powiat ostrołęcki,

—	powiat miejski Ostrołęka,

—	gminy Bielsk, Brudzeń Duży, Bulkowo, Drobin, Gąbin, Łąck, Nowy Duninów, Radzanowo, Słupno, Staroźreby i Stara Biała w powiecie płockim,

—	powiat miejski Płock,

—	powiat ciechanowski,

—	gminy Baboszewo, Dzierzążnia, Joniec, Nowe Miasto, Płońsk i miasto Płońsk, Raciąż i miasto Raciąż, Sochocin w powiecie płońskim,

—	powiat sierpecki,

—	gmina Siemiątkowo w powiecie żuromińskim,

—	część powiatu ostrowskiego niewymieniona w części II załącznika I,

—	gminy Radzanów, Strzegowo, Stupsk w powiecie mławskim,

—	powiat przasnyski,

—	powiat makowski,

—	powiat pułtuski,

—	część powiatu wyszkowskiego niewymieniona w części II załącznika I,

—	część powiatu węgrowskiego niewymieniona w części II załącznika I,

—	część powiatu wołomińskiego niewymieniona w części II załącznika I,

—	gminy Mokobody i Suchożebry w powiecie siedleckim,

—	gminy Dobre, Jakubów, Kałuszyn, Stanisławów w powiecie mińskim,

—	gminy Bielany i gmina wiejska Sokołów Podlaski w powiecie sokołowskim,

—	gminy Kowala, Wierzbica, część gminy Wolanów położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 12 w powiecie radomskim,

—	powiat miejski Radom,

—	gminy Jastrząb, Mirów, Orońsko w powiecie szydłowieckim,

—	powiat gostyniński,

w województwie podkarpackim:

—	powiat jasielski,

—	powiat strzyżowski,

—	część powiatu ropczycko-sędziszowskiego niewymieniona w części I i II załącznika I,

—	gminy Pruchnik, Rokietnica, Roźwienica, w powiecie jarosławskim,

—	gminy Fredropol, Krasiczyn, Krzywcza, Medyka, Orły, Żurawica, Przemyśl w powiecie przemyskim,

—	powiat miejski Przemyśl,

—	gminy Gać, Jawornik Polski, Kańczuga, część gminy Zarzecze położona na południe od linii wyznaczonej przez rzekę Mleczka w powiecie przeworskim,

—	powiat łańcucki,

—	gminy Trzebownisko, Głogów Małopolski, część gminy Świlcza położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 94 i część gminy Sokołów Małopolski położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 875 w powiecie rzeszowskim,

—	gmina Raniżów w powiecie kolbuszowskim,

—	gminy Brzostek, Jodłowa, miasto Dębica, część gminy wiejskiej Dębica położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr A4 w powiecie dębickim,

w województwie świętokrzyskim:

—	gminy Nowy Korczyn, Solec-Zdrój, Wiślica, część gminy Busko Zdrój położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Siedlawy–Szaniec–Podgaje–Kołaczkowice w powiecie buskim,

—	powiat kazimierski,

—	powiat skarżyski,

—	część powiatu opatowskiego niewymieniona w części II załącznika I,

—	część powiatu sandomierskiego niewymieniona w części II załącznika I,

—	gminy Bogoria, Osiek, Staszów i część gminy Rytwiany położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 764, część gminy Szydłów położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 756 w powiecie staszowskim,

—

gminy Pawłów, Wąchock, część gminy Brody położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 9 oraz na południowy zachód od linii wyznaczonej przez drogi: nr 0618T biegnącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania w miejscowości Lipie, drogę biegnącą od miejscowości Lipie do wschodniej granicy gminy i część gminy Mirzec położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 744 biegnącą od południowej granicy gminy do miejscowości Tychów Stary a następnie przez drogę nr 0566T biegnącą od miejscowości Tychów Stary w kierunku północno-wschodnim do granicy gminy w powiecie starachowickim,

—	powiat ostrowiecki,

—	gminy Fałków, Ruda Maleniecka, Radoszyce, Smyków, część gminy Końskie położona na zachód od linii kolejowej, część gminy Stąporków położona na południe od linii kolejowej w powiecie koneckim,

—	gminy Bodzentyn, Bieliny, Łagów, Nowa Słupia, część gminy Raków położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogi nr 756 i 764, w powiecie kieleckim,

—	gminy Działoszyce, Michałów, Pińczów, Złota w powiecie pińczowskim,

—	gminy Imielno, Jędrzejów, Nagłowice, Sędziszów, Słupia, Wodzisław w powiecie jędrzejowskim,

—	gminy Moskorzew, Radków, Secemin w powiecie włoszczowskim,

w województwie łódzkim:

—

gminy Łyszkowice, Kocierzew Południowy, Kiernozia, Chąśno, Nieborów, część gminy wiejskiej Łowicz położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 92 biegnącej od granicy miasta Łowicz do zachodniej granicy gminy oraz część gminy wiejskiej Łowicz położona na wschód od granicy miasta Łowicz i na północ od granicy gminy Nieborów w powiecie łowickim,

—	gminy Cielądz, Rawa Mazowiecka z miastem Rawa Mazowiecka w powiecie rawskim,

—	gminy Bolimów, Głuchów, Godzianów, Lipce Reymontowskie, Maków, Nowy Kawęczyn, Skierniewice, Słupia w powiecie skierniewickim,

—	powiat miejski Skierniewice,

—	gminy Mniszków, Paradyż, Sławno i Żarnów w powiecie opoczyńskim,

—	powiat tomaszowski,

—	powiat brzeziński,

—	powiat łaski,

—	powiat miejski Łódź,

—	powat łódzki wschodni,

—	powiat pabianicki,

—	powiat wieruszowski,

—	gminy Aleksandrów Łódzki, Stryków, miasto Zgierz w powiecie zgierskim,

—	gminy Bełchatów z miastem Bełchatów, Drużbice, Kluki, Rusiec, Szczerców, Zelów w powiecie bełchatowskim,

—	powiat wieluński,

—	powiat sieradzki,

—	powiat zduńskowolski,

—	gminy Aleksandrów, Czarnocin, Grabica, Moszczenica, Ręczno, Sulejów, Wola Krzysztoporska, Wolbórz w powiecie piotrkowskim,

—	powiat miejski Piotrków Trybunalski,

—	gminy Masłowice, Przedbórz, Wielgomłyny i Żytno w powiecie radomszczańskim,

w województwie śląskim:

—	gmina Koniecpol w powiecie częstochowskim,

w województwie pomorskim:

—

gminy Ostaszewo, miasto Krynica Morska oraz część gminy Nowy Dwór Gdański położona na południowy zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 55 biegnącą od południowej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 7, następnie przez drogę nr 7 i S7 biegnącą do zachodniej granicy gminy w powiecie nowodworskim,

—	gminy Lichnowy, Miłoradz, Nowy Staw, Malbork z miastem Malbork w powiecie malborskim,

—	gminy Mikołajki Pomorskie, Stary Targ i Sztum w powiecie sztumskim,

—	powiat gdański,

—	Miasto Gdańsk,

—	powiat tczewski,

—	powiat kwidzyński,

w województwie lubuskim:

—	gmina Lubiszyn w powiecie gorzowskim,

—	gmina Dobiegniew w powiecie strzelecko-drezdeneckim,

w województwie dolnośląskim:

—	gminy Dobroszyce, Dziadowa Kłoda, Międzybórz, Syców, Twardogóra, część gminy wiejskiej Oleśnica położona na północ od linii wyznaczonej przez droge nr S8 w powiecie oleśnickim,

—	gminy Jordanów Śląski, Kąty Wrocławskie, Kobierzyce, Mietków, Sobótka, część gminy Długołęka położona na północ od linii wyznaczonej przez droge nr S8, część gminy Żórawina położona na zachód od linii wyznaczonej przez autostradę A4 w powiecie wrocławskim,

—	część gminy Domaniów położona na południowy zachód od linii wyznaczonej przez autostradę A4 w powiecie oławskim,

—	część powiatu miejskiego Wrocław położona na północny zachód od linii wyznaczonej przez autostradę nr A8,

—	gmina Wiązów w powiecie strzelińskim,

—	powiat średzki,

—	miasto Świeradów Zdrój w powiecie lubańskim,

—	część powiatu wołowskiego niewymieniona w części III załącznika I,

—	powiat miejski Legnica,

—	gminy Krotoszyce, Kunice, Legnickie Pole, Miłkowice, Prochowice, Ruja w powiecie legnickim,

—	gminy Pielgrzymka, Świerzawa, Złotoryja z miastem Złotoryja, miasto Wojcieszów w powiecie złotoryjskim,

—	powiat lwówecki,

—	gmina Ścinawa w powiecie lubińskim,

—	część powiatu trzebnickiego niewymieniona w części III załącznika I,

—	gmina Wądroże Wielkie w powiecie jaworskim,

—	gmina Krośnice w powiecie milickim,

w województwie wielkopolskim:

—

gminy Koźmin Wielkopolski, Rozdrażew, miasto Sulmierzyce, część gminy Krotoszyn położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogi: nr 15 biegnącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 36, nr 36 biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 15 do skrzyżowana z drogą nr 444, nr 444 biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 36 do południowej granicy gminy w powiecie krotoszyńskim,

—	gminy Borek Wielkopolski, Gostyń, Piaski, Pogorzela, w powiecie gostyńskim,

—	gminy Granowo, Grodzisk Wielkopolski i część gminy Kamieniec położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 308 w powiecie grodziskim,

—	gminy Czempiń, Kościan i miasto Kościan, Krzywiń, część gminy Śmigiel położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr S5 w powiecie kościańskim,

—	powiat miejski Poznań,

—

gminy Buk, Dopiewo, Komorniki, Tarnowo Podgórne, Stęszew, Swarzędz, Pobiedziska, Czerwonak, Mosina, miasto Luboń, miasto Puszczykowo i część gminy Kórnik położona na zachód od linii wyznaczonych przez drogi: nr S11 biegnącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 434 i drogę nr 434 biegnącą od tego skrzyżowania do południowej granicy gminy, część gminy Rokietnica położona na południowy zachód od linii kolejowej biegnącej od północnej granicy gminy w miejscowości Krzyszkowo do południowej granicy gminy w miejscowości Kiekrz oraz część gminy wiejskiej Murowana Goślina położona na południe od linii kolejowej biegnącej od północnej granicy miasta Murowana Goślina do północno-wschodniej granicy gminy w powiecie poznańskim,

—	gmina Kiszkowo i część gminy Kłecko położona na zachód od rzeki Mała Wełna w powiecie gnieźnieńskim,

—	powiat czarnkowsko-trzcianecki,

—

gmina Kaźmierz, część gminy Duszniki położona na południowy wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 306 biegnącą od północnej granicy gminy do miejscowości Duszniki, a następnie na południe od linii wyznaczonej przez ul. Niewierską oraz drogę biegnącą przez miejscowość Niewierz do zachodniej granicy gminy, część gminy Ostroróg położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 186 i 184 biegnące od granicy gminy do miejscowości Ostroróg, a następnie od miejscowości Ostroróg przez miejscowości Piaskowo–Rudki do południowej granicy gminy, część gminy Wronki położona na północ od linii wyznaczonej przez rzekę Wartę biegnącą od zachodniej granicy gminy do przecięcia z droga nr 182, a następnie na wschód od linii wyznaczonej przez drogi nr 182 oraz 184 biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 182 do południowej granicy gminy, miasto Szamotuły i część gminy Szamotuły położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 306 i drogę łączącą miejscowości Lipnica– Ostroróg do linii wyznaczonej przez wschodnią granicę miasta Szamotuły i na południe od linii kolejowej biegnącej od południowej granicy miasta Szamotuły, do południowo-wschodniej granicy gminy oraz część gminy Obrzycko położona na zachód od drogi nr 185 łączącej miejscowości Gaj Mały, Słopanowo i Obrzycko do północnej granicy miasta Obrzycko, a następnie na zachód od drogi przebiegającej przez miejscowość Chraplewo w powiecie szamotulskim,

—	gmina Budzyń w powiecie chodzieskim,

—	gminy Mieścisko, Skoki i Wągrowiec z miastem Wągrowiec w powiecie wągrowieckim,

—	powiat pleszewski,

—	gmina Zagórów w powiecie słupeckim,

—	gmina Pyzdry w powiecie wrzesińskim,

—	gminy Kotlin, Żerków i część gminy Jarocin położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogi nr S11 i 15 w powiecie jarocińskim,

—	powiat ostrowski,

—	powiat miejski Kalisz,

—

gminy Blizanów, Brzeziny, Żelazków, Godziesze Wielkie, Koźminek, Lisków, Opatówek, Szczytniki, część gminy Stawiszyn położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 25 biegnącą od północnej granicy gminy do miejscowości Zbiersk, a następnie na zachód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Zbiersk–Łyczyn–Petryki biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 25 do południowej granicy gminy, część gminy Ceków-Kolonia położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Młynisko–Morawin–Janków w powiecie kaliskim,

—

gminy Brudzew, Dobra, Kawęczyn, Przykona, Władysławów, Turek z miastem Turek część gminy Tuliszków położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 72 biegnącej od wschodniej granicy gminy do miasta Turek a następnie na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 443 biegnącej od skrzyżowania z drogą nr 72 w mieście Turek do zachodniej granicy gminy w powiecie tureckim,

—

gminy Rzgów, Grodziec, Krzymów, Stare Miasto, część gminy Rychwał położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 25 biegnącą od południowej granicy gminy do miejscowości Rychwał, a następnie na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 443 biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 25 w miejscowości Rychwał do wschodniej granicy gminy w powiecie konińskim,

—	powiat kępiński,

—	powiat ostrzeszowski,

w województwie opolskim:

—	gminy Domaszowice, Pokój, część gminy Namysłów położona na północ od linii wyznaczonej przez linię kolejową biegnącą od wschodniej do zachodniej granicy gminy w powiecie namysłowskim,

—	gminy Wołczyn, Kluczbork, Byczyna w powiecie kluczborskim,

—	gminy Praszka, Gorzów Śląski w powiecie oleskim,

—	gminy Grodków, Lewin Brzeski, Olszanka, miasto Brzeg, część gminy Skarbimierz położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 39 w powiecie brzeskim,

—	gmina Popielów w powiecie opolskim,

w województwie zachodniopomorskim:

—

gminy Nowogródek Pomorski, Barlinek, Myślibórz, część gminy Dębno położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 126 biegnącą od zachodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 23 w miejscowości Dębno, następnie na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 23 do skrzyżowania z ul. Jana Pawła II w miejscowości Cychry, następnie na północ od ul. Jana Pawła II do skrzyżowania z ul. Ogrodową i dalej na północ od linii wyznaczonej przez ul. Ogrodową, której przedłużenie biegnie do wschodniej granicy gminy w powiecie myśliborskim,

—	gmina Stare Czarnowo w powiecie gryfińskim,

—	gmina Bielice, Kozielice, Pyrzyce w powiecie pyrzyckim,

—	gminy Bierzwnik, Krzęcin, Pełczyce w powiecie choszczeńskim,

—

część powiatu miejskiego Szczecin położona na zachód od linii wyznaczonej przez rzekę Odra Zachodnia biegnącą od północnej granicy gminy do przecięcia z drogą nr 10, następnie na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 10 biegnącą od przecięcia z linią wyznaczoną przez rzekę Odra Zachodnia do wschodniej granicy gminy,

—	gminy Dobra (Szczecińska), Kołbaskowo, Police w powiecie polickim,

w województwie małopolskim:

—	powiat brzeski,

—	powiat gorlicki,

—	powiat proszowicki,

—	powiat nowosądecki,

—	powiat miejski Nowy Sącz,

—	część powiatu dąbrowskiego niewymieniona w części III załącznika I,

—	część powiatu tarnowskiego niewymieniona w części III załącznika I.

8. Słowacja

Następujące obszary objęte ograniczeniami I na Słowacji:

—	in the district of Nové Zámky: Mužla, Obid, Štúrovo, Nána, Kamenica nad Hronom, Chľaba, Leľa, Bajtava, Salka, Malé Kosihy, Kolta, Jasová, Dubník, Rúbaň, Strekov,

—	in the district of Komárno: Bátorové Kosihy, Búč, Kravany nad Dunajom,

—	in the district of Veľký Krtíš, the municipalities of Ipeľské Predmostie, Veľká nad Ipľom, Hrušov, Kleňany, Sečianky,

—	in the district of Levice, the municipalities of Ipeľské Úľany, Plášťovce, Dolné Túrovce, Stredné Túrovce, Šahy, Tešmak, Pastovce, Zalaba, Malé Ludince, Hronovce, Nýrovce, Želiezovce, Málaš, Čaka,

—	the whole district of Krupina, except municipalities included in part II,

—	the whole district of Banska Bystrica, except municipalities included in part II,

—

in the district of Liptovsky Mikulas – municipalities of Pribylina, Jamník, Svatý Štefan, Konská, Jakubovany, Liptovský Ondrej, Beňadiková, Vavrišovo, Liptovská Kokava, Liptovský Peter, Dovalovo, Hybe, Liptovský Hrádok, Liptovský Ján, Uhorská Ves, Podtureň, Závažná Poruba, Liptovský Mikuláš, Pavčina Lehota, Demänovská Dolina, Gôtovany, Galovany, Svätý Kríž, Lazisko, Dúbrava, Malatíny, Liptovské Vlachy, Liptovské Kľačany, Partizánska Ľupča, Kráľovská Ľubeľa, Zemianska Ľubeľa, Východná – a part of municipality north from the highway D1,

—	in the district of Ružomberok, the municipalities of Liptovská Lužná, Liptovská Osada, Podsuchá, Ludrová, Štiavnička, Liptovská Štiavnica, Nižný Sliač, Liptovské Sliače,

—	the whole district of Banska Stiavnica,

—	the whole district of Žiar nad Hronom.

CZĘŚĆ II

1. Bułgaria

Następujące obszary objęte ograniczeniami II w Bułgarii:

—	the whole region of Haskovo,

—	the whole region of Yambol,

—	the whole region of Stara Zagora,

—	the whole region of Pernik,

—	the whole region of Kyustendil,

—	the whole region of Plovdiv, excluding the areas in Part III,

—	the whole region of Pazardzhik, excluding the areas in Part III,

—	the whole region of Smolyan,

—	the whole region of Dobrich,

—	the whole region of Sofia city,

—	the whole region of Sofia Province,

—	the whole region of Blagoevgrad,

—	the whole region of Razgrad,

—	the whole region of Kardzhali,

—	the whole region of Burgas excluding the areas in Part III,

—	the whole region of Varna excluding the areas in Part III,

—	the whole region of Silistra, excluding the areas in Part III,

—	the whole region of Ruse, excluding the areas in Part III,

—	the whole region of Veliko Tarnovo, excluding the areas in Part III,

—	the whole region of Pleven, excluding the areas in Part III,

—	the whole region of Targovishte, excluding the areas in Part III,

—	the whole region of Shumen, excluding the areas in Part III,

—	the whole region of Sliven, excluding the areas in Part III,

—	the whole region of Vidin, excluding the areas in Part III.

2. Niemcy

Następujące obszary objęte ograniczeniami II w Niemczech:

Bundesland Brandenburg:

—

Landkreis Oder-Spree:

—	Gemeinde Grunow-Dammendorf,

—	Gemeinde Mixdorf

—	Gemeinde Schlaubetal,

—	Gemeinde Neuzelle,

—	Gemeinde Neißemünde,

—	Gemeinde Lawitz,

—	Gemeinde Eisenhüttenstadt,

—	Gemeinde Vogelsang,

—	Gemeinde Ziltendorf,

—	Gemeinde Wiesenau,

—	Gemeinde Friedland,

—	Gemeinde Siehdichum,

—	Gemeinde Müllrose,

—	Gemeinde Briesen,

—	Gemeinde Jacobsdorf

—	Gemeinde Groß Lindow,

—	Gemeinde Brieskow-Finkenheerd,

—	Gemeinde Ragow-Merz,

—	Gemeinde Beeskow,

—	Gemeinde Rietz-Neuendorf,

—	Gemeinde Tauche mit den Gemarkungen Stremmen, Ranzig, Trebatsch, Sabrodt, Sawall, Mitweide, Lindenberg, Falkenberg (T), Görsdorf (B), Wulfersdorf, Giesensdorf, Briescht, Kossenblatt und Tauche,

—	Gemeinde Langewahl,

—	Gemeinde Berkenbrück,

—	Gemeinde Steinhöfel mit den Gemarkungen Arensdorf und Demitz und den Gemarkungen Steinhöfel, Hasenfelde und Heinersdorf östlich der L 36 und der Gemarkung Neuendorf im Sande südlich der L36,

—	Gemeinde Fürstenwalde östlich der B 168 und südlich der L36,

—	Gemeinde Diensdorf-Radlow,

—	Gemeinde Wendisch Rietz östlich des Scharmützelsees und nördlich der B 246,

—	Gemeinde Bad Saarow mit der Gemarkung Neu Golm und der Gemarkung Bad Saarow-Pieskow östlich des Scharmützelsees und ab nördlicher Spitze östlich der L35,

—

Landkreis Dahme-Spreewald:

—	Gemeinde Jamlitz,

—	Gemeinde Lieberose,

—	Gemeinde Schwielochsee mit den Gemarkungen Goyatz, Jessern, Lamsfeld, Ressen, Speichrow und Zaue,

—

Landkreis Spree-Neiße:

—	Gemeinde Schenkendöbern,

—	Gemeinde Guben,

—	Gemeinde Jänschwalde,

—	Gemeinde Tauer,

—	Gemeinde Teichland mit der Gemarkung Bärenbrück,

—	Gemeinde Heinersbrück,

—	Gemeinde Forst,

—	Gemeinde Groß Schacksdorf-Simmersdorf,

—	Gemeinde Neiße-Malxetal,

—	Gemeinde Jämlitz-Klein Düben,

—	Gemeinde Tschernitz,

—	Gemeinde Döbern,

—	Gemeinde Felixsee,

—	Gemeinde Wiesengrund,

—	Gemeinde Spremberg mit den Gemarkungen Groß Luja, Türkendorf, Graustein, Waldesdorf, Hornow, Schönheide und Liskau,

—	Gemeinde Neuhausen/Spree mit den Gemarkungen Kahsel, Drieschnitz, Gablenz, Komptendorf und Sergen,

—

Landkreis Märkisch-Oderland:

—	Gemeinde Bleyen-Genschmar,

—	Gemeinde Neuhardenberg,

—	Gemeinde Golzow,

—	Gemeinde Küstriner Vorland,

—	Gemeinde Alt Tucheband,

—	Gemeinde Reitwein,

—	Gemeinde Podelzig,

—	Gemeinde Gusow-Platkow,

—	Gemeinde Seelow,

—	Gemeinde Vierlinden,

—	Gemeinde Lindendorf,

—	Gemeinde Fichtenhöhe,

—	Gemeinde Lietzen,

—	Gemeinde Falkenhagen (Mark),

—	Gemeinde Zeschdorf,

—	Gemeinde Treplin,

—	Gemeinde Lebus,

—	Gemeinde Müncheberg mit den Gemarkungen Jahnsfelde, Trebnitz, Obersdorf, Münchehofe und Hermersdorf,

—	Gemeinde Märkische Höhe mit der Gemarkung Ringenwalde,

—

Gemeinde Bliesdorf mit der Gemarkung Metzdorf und Gemeinde Bliesdorf – östlich der B167 bis östlicher Teil, begrenzt aus Richtung Gemarkungsgrenze Neutrebbin südlich der Bahnlinie bis Straße „Sophienhof“ dieser westlich folgend bis „Ruesterchegraben“ weiter entlang Feldweg an den Windrädern Richtung „Herrnhof“, weiter entlang „Letschiner Hauptgraben“ nord-östlich bis Gemarkungsgrenze Alttrebbin und Kunersdorf – östlich der B167,

—	Gemeinde Bad Freienwalde mit den Gemarkungen Altglietzen, Altranft, Bad Freienwalde, Bralitz, Hohenwutzen, Schiffmühle, Hohensaaten und Neuenhagen,

—	Gemeinde Falkenberg mit der Gemarkung Falkenberg östlich der L35,

—	Gemeinde Oderaue,

—	Gemeinde Wriezen mit den Gemarkungen Altwriezen, Jäckelsbruch, Neugaul, Beauregard, Eichwerder, Rathsdorf – östlich der B167 und Wriezen – östlich der B167,

—	Gemeinde Neulewin,

—	Gemeinde Neutrebbin,

—	Gemeinde Letschin,

—	Gemeinde Zechin,

—

Landkreis Barnim:

—	Gemeinde Lunow-Stolzenhagen,

—	Gemeinde Parsteinsee,

—	Gemeinde Oderberg,

—	Gemeinde Liepe,

—	Gemeinde Hohenfinow (nördlich der B167),

—	Gemeinde Niederfinow,

—	Gemeinde (Stadt) Eberswalde mit den Gemarkungen Eberswalde nördlich der B167 und östlich der L200, Sommerfelde und Tornow nördlich der B167,

—	Gemeinde Chorin mit den Gemarkungen Brodowin, Chorin östlich der L200, Serwest, Neuehütte, Sandkrug östlich der L200,

—	Gemeinde Ziethen mit der Gemarkung Klein Ziethen östlich der Serwester Dorfstraße und östlich der B198,

—

Landkreis Uckermark:

—	Gemeinde Angermünde mit den Gemarkungen Crussow, Stolpe, Gellmersdorf, Neukünkendorf, Bölkendorf, Herzsprung, Schmargendorf und den Gemarkungen Angermünde südlich und südöstlich der B2 und Dobberzin südlich der B2,

—	Gemeinde Schwedt mit den Gemarkungen Criewen, Zützen, Schwedt, Stendell, Kummerow, Kunow, Vierraden, Blumenhagen, Oderbruchwiesen, Enkelsee, Gatow, Hohenfelde, Schöneberg, Flemsdorf und der Gemarkung Felchow östlich der B2,

—	Gemeinde Pinnow südlich und östlich der B2,

—	Gemeinde Berkholz-Meyenburg,

—	Gemeinde Mark Landin mit der Gemarkung Landin südlich der B2,

—	Gemeinde Casekow mit der Gemarkung Woltersdorf und den Gemarkungen Biesendahlshof und Casekow östlich der L272 und südlich der L27,

—	Gemeinde Hohenselchow-Groß Pinnow mit der Gemarkung Groß Pinnow und der Gemarkung Hohenselchow südlich der L27,

—	Gemeinde Gartz (Oder) mit der Gemarkung Friedrichsthal und den Gemarkungen Gartz und Hohenreinkendorf südlich der L27 und B2 bis Gartenstraße,

—	Gemeinde Passow mit der Gemarkung Jamikow,

—	Kreisfreie Stadt Frankfurt (Oder),

—

Landkreis Prignitz:

—	Gemeinde Berge,

—	Gemeinde Pirow mit den Gemarkungen Hülsebeck, Pirow und Burow,

—	Gemeinde Putlitz mit den Gemarkungen Sagast, Nettelbeck, Porep, Lütkendorf, Putlitz, Weitgendorf und Telschow,

—	Gemeinde Marienfließ mit den Gemarkungen Jännersdorf, Stepenitz und Krempendorf,

Bundesland Sachsen:

—

Landkreis Bautzen:

—	Gemeinde Großdubrau,

—	Gemeinde Hochkirch nördlich der B6,

—	Gemeinde Königswartha östlich der B96,

—	Gemeinde Kubschütz nördlich der B6,

—	Gemeinde Laußnitz,

—	Gemeinde Lohsa östlich der B96,

—	Gemeinde Malschwitz,

—	Gemeinde Neschwitz östlich der B96,

—	Gemeinde Ottendorf-Okrilla,

—	Gemeinde Radibor östlich der B96,

—	Gemeinde Spreetal östlich der B97,

—	Gemeinde Stadt Bautzen östlich des Verlaufs der B96 bis Abzweig S 156 und nördlich des Verlaufs S 156 bis Abzweig B6 und nördlich des Verlaufs der B 6 bis zur östlichen Gemeindegrenze,

—	Gemeinde Stadt Hoyerswerda südlich des Verlaufs der B97 bis Abzweig B96 und östlich des Verlaufs der B96 bis zur südlichen Gemeindegrenze,

—	Gemeinde Stadt Königsbrück mit dem Ortsteil Röhrsdorf,

—	Gemeinde Stadt Weißenberg,

—	Gemeinde Stadt Wittichenau östlich der B96,

—

Stadt Dresden:

—	Stadtteile Gomlitz, Lausa/Friedersdorf, Marsdorf, Weixdorf,

—

Landkreis Görlitz:

—	Gemeinde Boxberg/O.L.,

—	Gemeinde Gablenz,

—	Gemeinde Groß Düben,

—	Gemeinde Hähnichen,

—	Gemeinde Hohendubrau,

—	Gemeinde Horka,

—	Gemeinde Kodersdorf,

—	Gemeinde Königshain,

—	Gemeinde Krauschwitz i.d. O.L.,

—	Gemeinde Kreba-Neudorf,

—	Gemeinde Markersdorf,

—	Gemeinde Mücka,

—	Gemeinde Neißeaue,

—	Gemeinde Quitzdorf am See,

—	Gemeinde Rietschen,

—	Gemeinde Rosenbach nördlich der S129,

—	Gemeinde Schleife,

—	Gemeinde Schönau-Berzdorf a. d. Eigen nördlich der S129,

—	Gemeinde Schöpstal,

—	Gemeinde Stadt Bad Muskau,

—	Gemeinde Stadt Bernstadt a. d. Eigen nördlich der S129,

—	Gemeinde Stadt Görlitz,

—	Gemeinde Stadt Löbau nördlich der B 6 von der Kreisgrenze Bautzen bis zum Abzweig der S 129, auf der S129 bis Gemeindegrenze,

—	Gemeinde Stadt Niesky,

—	Gemeinde Stadt Ostritz nördlich der S129 und K8616,

—	Gemeinde Stadt Reichenbach/O.L.,

—	Gemeinde Stadt Rothenburg/O.L.,

—	Gemeinde Stadt Weißwasser/O.L.,

—	Gemeinde Trebendorf,

—	Gemeinde Vierkirchen,

—	Gemeinde Waldhufen,

—	Gemeinde Weißkeißel,

—

Landkreis Meißen:

—	Gemeinde Ebersbach,

—	Gemeinde Lampertswalde mit den Ortsteilen Lampertswalde, Mühlbach, Quersa, Schönborn,

—	Gemeinde Moritzburg,

—	Gemeinde Schönfeld,

—	Gemeinde Stadt Coswig nördlich der S80 und östlich der S81,

—	Gemeinde Stadt Radeburg,

—	Gemeinde Thiendorf,

—	Gemeinde Weinböhla östlich der S81.

Bundesland Mecklenburg-Vorpommern:

—

Landkreis Ludwigslust-Parchim:

—	Gemeinde Brunow mit den Ortsteilen und Ortslagen: Bauerkuhl,

—	Brunow (bei Ludwigslust), Klüß, Löcknitz (bei Parchim),

—	Gemeinde Dambeck mit dem Ortsteil und der Ortslage:

—	Dambeck (bei Ludwigslust),

—	Gemeinde Ganzlin mit den Ortsteilen und Ortslagen: Barackendorf, Hof Retzow, Klein Damerow, Retzow, Wangelin,

—	Gemeinde Gehlsbach mit den Ortsteilen und Ortslagen: Ausbau Darß, Darß, Hof Karbow, Karbow, Karbow-Ausbau, Quaßlin, Quaßlin Hof, Quaßliner Mühle, Vietlübbe, Wahlstorf

—	Gemeinde Groß Godems mit den Ortsteilen und Ortslagen:

—	Groß Godems, Klein Godems,

—	Gemeinde Karrenzin mit den Ortsteilen und Ortslagen: Herzfeld, Karrenzin, Karrenzin-Ausbau, Neu Herzfeld, Repzin, Wulfsahl,

—	Gemeinde Kreien mit den Ortsteilen und Ortslagen: Ausbau Kreien,

—	Hof Kreien, Kolonie Kreien, Kreien, Wilsen,

—	Gemeinde Kritzow mit dem Ortsteil und der Ortslage: Benzin,

—	Gemeinde Lübz mit den Ortsteilen und Ortslagen: Burow, Gischow, Meyerberg,

—	Gemeinde Möllenbeck mit den Ortsteilen und Ortslagen: Carlshof, Horst, Menzendorf, Möllenbeck,

—	Gemeinde Parchim mit dem Ortsteil und Ortslage: Slate,

—	Gemeinde Rom mit dem Ortsteil und Ortslage: Klein Niendorf,

—	Gemeinde Ruhner Berge mit den Ortsteilen und Ortslagen: Dorf Poltnitz, Drenkow, Griebow, Jarchow, Leppin, Malow, Malower Mühle, Marnitz, Mentin, Mooster, Poitendorf, Poltnitz, Suckow, Tessenow, Zachow,

—	Gemeinde Siggelkow mit den Ortsteilen und Ortslagen: Groß Pankow, Klein Pankow, Neuburg, Redlin, Siggelkow,

—	Gemeinde Ziegendorf mit den Ortsteilen und Ortslagen: Drefahl, Meierstorf, Neu Drefahl, Pampin, Platschow, Stresendorf, Ziegendorf.

3. Estonia

Następujące obszary objęte ograniczeniami II w Estonii:

—	Eesti Vabariik (välja arvatud Hiiu maakond).

4. Łotwa

Następujące obszary objęte ograniczeniami II na Łotwie:

—	Aizkraukles novads,

—	Alūksnes novads,

—	Augšdaugavas novads,

—	Ādažu novads,

—	Balvu novads,

—	Bauskas novads,

—	Cēsu novads,

—

Dienvidkurzemes novada Aizputes, Cīravas, Lažas, Kalvenes, Kazdangas, Durbes, Dunalkas, Tadaiķu, Vecpils, Bārtas, Sakas, Bunkas, Priekules, Gramzdas, Kalētu, Virgas, Dunikas, Embūtes, Vaiņodes, Gaviezes, Rucavas pagasts, Nīcas pagasta daļa uz dienvidiem no apdzīvotas vietas Bernāti, autoceļa V1232, A11, V1222, Bārtas upes, Aizputes, Durbes, Pāvilostas, Priekules pilsēta,

—	Dobeles novads,

—	Gulbenes novads,

—	Jelgavas novads,

—	Jēkabpils novads,

—	Krāslavas novads,

—	Kuldīgas novads,

—	Ķekavas novads,

—	Limbažu novads,

—	Līvānu novads,

—	Ludzas novads,

—	Madonas novads,

—	Mārupes novads,

—	Ogres novads,

—	Olaines novads,

—	Preiļu novads,

—	Rēzeknes novads,

—	Ropažu novada Garkalnes, Ropažu pagasts, Stopiņu pagasta daļa, kas atrodas uz austrumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes, Vangažu pilsēta,

—	Salaspils novads,

—	Saldus novads,

—	Saulkrastu novads,

—	Siguldas novads,

—	Smiltenes novads,

—	Talsu novads,

—	Tukuma novads,

—	Valkas novads,

—	Valmieras novads,

—	Varakļānu novads,

—	Ventspils novads,

—	Daugavpils valstspilsētas pašvaldība,

—	Jelgavas valstspilsētas pašvaldība,

—	Jūrmalas valstspilsētas pašvaldība,

—	Rēzeknes valstspilsētas pašvaldība.

5. Litwa

Następujące obszary objęte ograniczeniami II na Litwie:

—	Alytaus miesto savivaldybė,

—	Alytaus rajono savivaldybė,

—	Anykščių rajono savivaldybė,

—	Akmenės rajono savivaldybė,

—	Birštono savivaldybė,

—	Biržų miesto savivaldybė,

—	Biržų rajono savivaldybė,

—	Druskininkų savivaldybė,

—	Elektrėnų savivaldybė,

—	Ignalinos rajono savivaldybė,

—	Jonavos rajono savivaldybė,

—	Joniškio rajono savivaldybė,

—	Jurbarko rajono savivaldybė,

—	Kaišiadorių rajono savivaldybė,

—	Kalvarijos savivaldybė,

—	Kauno miesto savivaldybė,

—	Kauno rajono savivaldybė,

—	Kazlų rūdos savivaldybė,

—	Kelmės rajono savivaldybė,

—	Kėdainių rajono savivaldybė,

—	Klaipėdos rajono savivaldybė: Judrėnų, Endriejavo ir Veiviržėnų seniūnijos,

—	Kupiškio rajono savivaldybė,

—	Kretingos rajono savivaldybė,

—	Lazdijų rajono savivaldybė,

—	Marijampolės savivaldybė,

—	Mažeikių rajono savivaldybė,

—	Molėtų rajono savivaldybė,

—	Pagėgių savivaldybė,

—	Pakruojo rajono savivaldybė,

—	Panevėžio rajono savivaldybė,

—	Panevėžio miesto savivaldybė,

—	Pasvalio rajono savivaldybė,

—	Radviliškio rajono savivaldybė,

—	Rietavo savivaldybė,

—	Prienų rajono savivaldybė,

—	Plungės rajono savivaldybė,

—	Raseinių rajono savivaldybė,

—	Rokiškio rajono savivaldybė,

—	Skuodo rajono savivaldybės,

—	Šakių rajono savivaldybė,

—	Šalčininkų rajono savivaldybė,

—	Šiaulių miesto savivaldybė,

—	Šiaulių rajono savivaldybė,

—	Šilutės rajono savivaldybė,

—	Širvintų rajono savivaldybė,

—	Šilalės rajono savivaldybė,

—	Švenčionių rajono savivaldybė,

—	Tauragės rajono savivaldybė,

—	Telšių rajono savivaldybė,

—	Trakų rajono savivaldybė,

—	Ukmergės rajono savivaldybė,

—	Utenos rajono savivaldybė,

—	Varėnos rajono savivaldybė,

—	Vilniaus miesto savivaldybė,

—	Vilniaus rajono savivaldybė,

—	Vilkaviškio rajono savivaldybė,

—	Visagino savivaldybė,

—	Zarasų rajono savivaldybė.

6. Węgry

Następujące obszary objęte ograniczeniami II na Węgrzech:

—

Békés megye 950150, 950250, 950350, 950450, 950550, 950650, 950660, 950750, 950850, 950860, 951050, 951150, 951250, 951260, 951350, 951450, 951460, 951550, 951650, 951750, 952150, 952250, 952350, 952450, 952550, 952650, 953250, 953260, 953270, 953350, 953450, 953550, 953560, 953950, 954050, 954060, 954150, 956250, 956350, 956450, 956550, 956650 és 956750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Borsod-Abaúj-Zemplén megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe,

—	Fejér megye 403150, 403160, 403250, 403260, 403350, 404250, 404550, 404560, 404570, 405450, 405550, 405650, 406450 és 407050 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Hajdú-Bihar megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe,

—	Heves megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe,

—

Jász-Nagykun-Szolnok megye 750250, 750550, 750650, 750750, 750850, 750970, 750980, 751050, 751150, 751160, 751250, 751260, 751350, 751360, 751450, 751460, 751470, 751550, 751650, 751750, 751850, 751950, 752150, 752250, 752350, 752450, 752460, 752550, 752560, 752650, 752750, 752850, 752950, 753060, 753070, 753150, 753250, 753310, 753450, 753550, 753650, 753660, 753750, 753850, 753950, 753960, 754050, 754150, 754250, 754360, 754370, 754850, 755550, 755650 és 755750 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Komárom-Esztergom megye: 250350, 250850, 250950, 251450, 251550, 251950, 252050, 252150, 252350, 252450, 252460, 252550, 252650, 252750, 252850, 252860, 252950, 252960, 253050, 253150, 253250, 253350, 253450 és 253550 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Nógrád megye valamennyi vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Pest megye 570150, 570250, 570350, 570450, 570550, 570650, 570750, 570850, 570950, 571050, 571150, 571250, 571350, 571650, 571750, 571760, 571850, 571950, 572050, 573550, 573650, 574250, 577250, 580050 és 580150 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe,

—	Szabolcs-Szatmár-Bereg megye valamennyi vadgazdálkodási egységének teljes területe.

7. Polska

Następujące obszary objęte ograniczeniami II w Polsce:

w województwie warmińsko-mazurskim:

—	gminy Kalinowo, Stare Juchy, Prostki oraz gmina wiejska Ełk w powiecie ełckim,

—	powiat elbląski,

—	powiat miejski Elbląg,

—	powiat gołdapski,

—	powiat piski,

—	powiat bartoszycki,

—	powiat olecki,

—	powiat giżycki,

—	powiat braniewski,

—	powiat kętrzyński,

—	powiat lidzbarski,

—	gminy Jedwabno, Szczytno i miasto Szczytno i Świętajno w powiecie szczycieńskim,

—	powiat mrągowski,

—	powiat węgorzewski,

—	gminy Dobre Miasto, Dywity, Świątki, Jonkowo, Gietrzwałd, Olsztynek, Stawiguda, Jeziorany, Kolno, część gminy Biskupiec położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 57 w powiecie olsztyńskim,

—	powiat miejski Olsztyn,

—	powiat nidzicki,

—	gminy Kisielice, Susz, Zalewo w powiecie iławskim,

—	część powiatu ostródzkiego niewymieniona w części III załącznika I,

w województwie podlaskim:

—	powiat bielski,

—	powiat grajewski,

—	powiat moniecki,

—	powiat sejneński,

—	gminy Łomża, Piątnica, Jedwabne, Przytuły i Wizna w powiecie łomżyńskim,

—	powiat miejski Łomża,

—	powiat siemiatycki,

—	powiat hajnowski,

—	gminy Ciechanowiec, Klukowo, Szepietowo, Kobylin-Borzymy, Nowe Piekuty, Sokoły i część gminy Kulesze Kościelne położona na północ od linii wyznaczonej przez linię kolejową w powiecie wysokomazowieckim,

—	gmina Rutki i część gminy Kołaki Kościelne położona na północ od linii wyznaczonej przez linię kolejową w powiecie zambrowskim,

—	gminy Mały Płock i Stawiski w powiecie kolneńskim,

—	powiat białostocki,

—	powiat suwalski,

—	powiat miejski Suwałki,

—	powiat augustowski,

—	powiat sokólski,

—	powiat miejski Białystok,

w województwie mazowieckim:

—	gminy Domanice, Korczew, Kotuń, Mordy, Paprotnia, Przesmyki, Siedlce, Skórzec, Wiśniew, Wodynie, Zbuczyn w powiecie siedleckim,

—	powiat miejski Siedlce,

—	gminy Ceranów, Jabłonna Lacka, Kosów Lacki, Repki, Sabnie, Sterdyń w powiecie sokołowskim,

—	powiat łosicki,

—	powiat sochaczewski,

—	powiat zwoleński,

—	powiat kozienicki,

—	powiat lipski,

—	gminy Gózd, Iłża, Jastrzębia, Jedlnia Letnisko, Pionki z miastem Pionki, Skaryszew, Jedlińsk, Przytyk, Zakrzew w powiecie radomskim,

—	gminy Bodzanów, Słubice, Wyszogród i Mała Wieś w powiecie płockim,

—	powiat nowodworski,

—	gminy Czerwińsk nad Wisłą, Naruszewo, Załuski w powiecie płońskim,

—

gminy: miasto Kobyłka, miasto Marki, miasto Ząbki, miasto Zielonka, część gminy Tłuszcz ograniczona liniami kolejowymi: na północ od linii kolejowej biegnącej od wschodniej granicy gminy do miasta Tłuszcz oraz na wschód od linii kolejowej biegnącej od północnej granicy gminy do miasta Tłuszcz, część gminy Jadów położona na północ od linii kolejowej biegnącej od wschodniej do zachodniej granicy gminy w powiecie wołomińskim,

—	powiat garwoliński,

—

gminy Boguty-Pianki, Brok, Zaręby Kościelne, Nur, Małkinia Górna, część gminy Wąsewo położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 60, część gminy wiejskiej Ostrów Mazowiecka położona na południe od miasta Ostrów Mazowiecka i na południe od linii wyznaczonej przez drogę 60 biegnącą od zachodniej granicy miasta Ostrów Mazowiecka do zachodniej granicy gminy w powiecie ostrowskim,

—	część gminy Sadowne położona na północny zachód od linii wyznaczonej przez linię kolejową, część gminy Łochów położona na północny zachód od linii wyznaczonej przez linię kolejową w powiecie węgrowskim,

—	gminy Brańszczyk, Długosiodło, Rząśnik, Wyszków, część gminy Zabrodzie położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr S8 w powiecie wyszkowskim,

—	gminy Chlewiska i Szydłowiec w powiecie szydłowieckim,

—	gminy Cegłów, Dębe Wielkie, Halinów, Latowicz, Mińsk Mazowiecki i miasto Mińsk Mazowiecki, Mrozy, Siennica, miasto Sulejówek w powiecie mińskim,

—	powiat otwocki,

—	powiat warszawski zachodni,

—	powiat legionowski,

—	powiat piaseczyński,

—	powiat pruszkowski,

—	powiat grójecki,

—	powiat grodziski,

—	powiat żyrardowski,

—	powiat białobrzeski,

—	powiat przysuski,

—	powiat miejski Warszawa,

w województwie lubelskim:

—	powiat bialski,

—	powiat miejski Biała Podlaska,

—	gminy Batorz, Godziszów, Janów Lubelski, Modliborzyce w powiecie janowskim,

—	powiat puławski,

—	powiat rycki,

—	powiat łukowski,

—	powiat lubelski,

—	powiat miejski Lublin,

—	powiat lubartowski,

—	powiat łęczyński,

—	powiat świdnicki,

—	gminy Aleksandrów, Biszcza, Józefów, Księżpol, Łukowa, Obsza, Potok Górny, Tarnogród w powiecie biłgorajskim,

—	gminy Dołhobyczów, Mircze, Trzeszczany, Uchanie i Werbkowice w powiecie hrubieszowskim,

—	powiat krasnostawski,

—	powiat chełmski,

—	powiat miejski Chełm,

—	powiat tomaszowski,

—	część powiatu kraśnickiego niewymieniona w części III załącznika I,

—	powiat opolski,

—	powiat parczewski,

—	powiat włodawski,

—	powiat radzyński,

—	powiat miejski Zamość,

—	gminy Adamów, Grabowiec, Komarów-Osada, Krasnobród, Łabunie, Miączyn, Nielisz, Sitno, Skierbieszów, Stary Zamość, Zamość w powiecie zamojskim,

w województwie podkarpackim:

—	część powiatu stalowowolskiego niewymieniona w części III załącznika I,

—	gminy Cieszanów, Horyniec-Zdrój, Narol, Stary Dzików, Oleszyce, Lubaczów z miastem Lubaczów w powiecie lubaczowskim,

—	gmina Stubno w powiecie przemyskim,

—	gminy Chłopice, Jarosław z miastem Jarosław, Pawłosiów i Wiązownice w powiecie jarosławskim,

—	gmina Kamień w powiecie rzeszowskim,

—	gminy Cmolas, Dzikowiec, Kolbuszowa, Majdan Królewski i Niwiska powiecie kolbuszowskim,

—	powiat leżajski,

—	powiat niżański,

—	powiat tarnobrzeski,

—	gminy Adamówka, Sieniawa, Tryńcza, Przeworsk z miastem Przeworsk, Zarzecze w powiecie przeworskim,

—	część gminy Sędziszów Małopolski położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr A4, część gminy Ostrów nie wymieniona w części III załącznika I w powiecie ropczycko-sędziszowskim,

w województwie pomorskim:

—	gminy Dzierzgoń i Stary Dzierzgoń w powiecie sztumskim,

—	gmina Stare Pole w powiecie malborskim,

—	gminy Stegny, Sztutowo i część gminy Nowy Dwór Gdański położona na północny wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 55 biegnącą od południowej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 7, następnie przez drogę nr 7 i S7 biegnącą do zachodniej granicy gminy w powiecie nowodworskim,

w województwie świętokrzyskim:

—	gmina Tarłów i część gminy Ożarów położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 74 biegnącą od miejscowości Honorów do zachodniej granicy gminy w powiecie opatowskim,

—

część gminy Brody położona wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 9 i na północny wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 0618T biegnącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania w miejscowości Lipie oraz przez drogę biegnącą od miejscowości Lipie do wschodniej granicy gminy i część gminy Mirzec położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 744 biegnącą od południowej granicy gminy do miejscowości Tychów Stary a następnie przez drogę nr 0566T biegnącą od miejscowości Tychów Stary w kierunku północno wschodnim do granicy gminy w powiecie starachowickim,

—	gmina Gowarczów, część gminy Końskie położona na wschód od linii kolejowej, część gminy Stąporków położona na północ od linii kolejowej w powiecie koneckim,

—	gminy Dwikozy i Zawichost w powiecie sandomierskim,

w województwie lubuskim:

—	gminy Bogdaniec, Deszczno, Kłodawa, Kostrzyn nad Odrą, Santok, Witnica w powiecie gorzowskim,

—	powiat miejski Gorzów Wielkopolski,

—	gminy Drezdenko, Strzelce Krajeńskie, Stare Kurowo, Zwierzyn w powiecie strzelecko-drezdeneckim,

—	powiat żarski,

—	gmina Cybinka w powiecie słubickim,

—	gminy Gozdnica i Wymiarki w powiecie żagańskim,

—	powiat krośnieński,

—	powiat zielonogórski

—	powiat miejski Zielona Góra,

—	część powiatu nowosolskiego niewymieniona w części III załącznika I,

w województwie dolnośląskim:

—	powiat zgorzelecki,

—	gminy Grębocice i Polkowice w powiecie polkowickim,

—	gminy Rudna, Lubin z miastem Lubin w powiecie lubińskim,

—	gminy Leśna, Lubań i miasto Lubań, Olszyna, Platerówka, Siekierczyn w powiecie lubańskim,

—	część powiatu miejskiego Wrocław położona na południowy wschód od linii wyznaczonej przez autostradę A8,

—	gminy Czernica, Siechnice, część gminy Długołęka położona na południe od linii wyznaczonej przez droge nr S8, część gminy Żórawina położona na wschód od linii wyznaczonej przez autostradę A4 w powiecie wrocławskim,

—	gminy Jelcz-Laskowice, Oława z miastem Oława i część gminy Domaniów położona na północny wschód od linii wyznaczonej przez autostradę A4 w powiecie oławskim,

—	gmina Bierutów, miasto Oleśnica, część gminy wiejskiej Oleśnica położona na południe od linii wyznaczonej przez droge nr S8 w powiecie oleśnickim,

—	gmina Cieszków, część gminy Milicz położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 15 biegnącej od północnej granicy gminy do południowej granicy gminy w miejcowości Lasowice w powiecie milickim,

w województwie wielkopolskim:

—	powiat wolsztyński,

—	gmina Wielichowo, Rakoniewice część gminy Kamieniec położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 308 w powiecie grodziskim,

—	gminy Lipno, Osieczna, Święciechowa, Wijewo, Włoszakowice w powiecie leszczyńskim,

—	powiat miejski Leszno,

—	część gminy Śmigiel położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr S5 w powiecie kościańskim,

—	powiat obornicki,

—	część gminy Połajewo na położona na południe od drogi łączącej miejscowości Chraplewo, Tarnówko-Boruszyn, Krosin, Jakubowo, Połajewo – ul. Ryczywolska do północno-wschodniej granicy gminy w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim,

—

gmina Suchy Las, część gminy wiejskiej Murowana Goślina położona na północ od linii kolejowej biegnącej od północnej granicy miasta Murowana Goślina do północno-wschodniej granicy gminy oraz część gminy Rokietnica położona na północ i na wschód od linii kolejowej biegnącej od północnej granicy gminy w miejscowości Krzyszkowo do południowej granicy gminy w miejscowości Kiekrz w powiecie poznańskim,

—

część gminy Duszniki położona na północny zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 306 biegnącą od północnej granicy gminy do miejscowości Duszniki, a następnie na północ od linii wyznaczonej przez ul. Niewierską oraz drogę biegnącą przez miejscowość Niewierz do zachodniej granicy gminy, część gminy Szamotuły położona na wschód od wschodniej granicy miasta Szamotuły i na północ od linii kolejowej biegnącej od południowej granicy miasta Szamotuły do południowo-wschodniej granicy gminy oraz część gminy Obrzycko położona na wschód od drogi nr 185 łączącej miejscowości Gaj Mały, Słopanowo i Obrzycko do północnej granicy miasta Obrzycko, a następnie na wschód od drogi przebiegającej przez miejscowość Chraplewo w powiecie szamotulskim,

—

gmina Malanów, część gminy Tuliszków położona na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 72 biegnącej od wschodniej granicy gminy do miasta Turek, a następnie na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 443 biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 72 w mieście Turek do zachodniej granicy gminy w powiecie tureckim,

—

część gminy Rychwał położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 25 biegnącą od południowej granicy gminy do miejscowości Rychwał, a następnie na południe od linii wyznaczonej przez drogę nr 443 biegnącą od skrzyżowania z drogę nr 25 w miejscowości Rychwał do wschodniej granicy gminy w powiecie konińskim,

—

gmina Mycielin, część gminy Stawiszyn położona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 25 biegnącą od północnej granicy gminy do miejscowości Zbiersk, a następnie na wschód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Zbiersk–Łyczyn–Petryki biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 25 do południowej granicy gminy, część gminy Ceków-Kolonia położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Młynisko–Morawin–Janków w powiecie kaliskim,

—	gmina Pępowo w powiecie gostyńskim,

—

gminy Kobylin, Zduny, część gminy Krotoszyn położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogi: nr 15 biegnącą od północnej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 36, nr 36 biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 15 do skrzyżowana z drogą nr 444, nr 444 biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 36 do południowej granicy gminy w powiecie krotoszyńskim,

w województwie łódzkim:

—	gminy Białaczów, Drzewica, Opoczno i Poświętne w powiecie opoczyńskim,

—	gminy Biała Rawska, Regnów i Sadkowice w powiecie rawskim,

—	gmina Kowiesy w powiecie skierniewickim,

w województwie zachodniopomorskim:

—

gmina Boleszkowice i część gminy Dębno położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 126 biegnącą od zachodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 23 w miejscowości Dębno, następnie na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 23 do skrzyżowania z ul. Jana Pawła II w miejscowości Cychry, następnie na południe od ul. Jana Pawła II do skrzyżowania z ul. Ogrodową i dalej na południe od linii wyznaczonej przez ul. Ogrodową, której przedłużenie biegnie do wschodniej granicy gminy w powiecie myśliborskim,

—	gminy Banie, Cedynia, Chojna, Gryfino, Mieszkowice, Moryń, Trzcińsko-Zdrój, Widuchowa w powiecie gryfińskim,

w województwie opolskim:

—	gmina Lubsza część gminy Skarbimierz położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr 39 w powiecie brzeskim,

—	gminy Świerczów, Wilków, część gminy Namysłów położona na południe od linii wyznaczonej przez linię kolejową biegnącą od wschodniej do zachodniej granicy gminy w powiecie namysłowskim.

8. Słowacja

Następujące obszary objęte ograniczeniami II na Słowacji:

—	the whole district of Gelnica,

—	the whole district of Poprad

—	the whole district of Spišská Nová Ves,

—	the whole district of Levoča,

—	the whole district of Kežmarok

—	in the whole district of Michalovce except municipalities included in zone III,

—	the whole district of Košice-okolie,

—	the whole district of Rožnava,

—	the whole city of Košice,

—	the whole district of Sobrance,

—	the whole district of Vranov nad Topľou,

—	the whole district of Humenné except municipalities included in zone III,

—	the whole district of Snina,

—	the whole district of Prešov,

—	the whole district of Sabinov,

—	the whole district of Svidník,

—	the whole district of Medzilaborce,

—	the whole district of Stropkov

—	the whole district of Bardejov,

—	the whole district of Stará Ľubovňa,

—	the whole district of Revúca,

—	the whole district of Rimavská Sobota except municipalities included in zone III,

—	in the district of Veľký Krtíš, the whole municipalities not included in part I,

—	the whole district of Lučenec,

—	the whole district of Poltár

—	the whole district of Zvolen,

—	the whole district of Detva,

—	in the district of Krupina the whole municipalities of Senohrad, Horné Mladonice, Dolné Mladonice, Čekovce, Lackov, Zemiansky Vrbovok, Kozí Vrbovok, Čabradský Vrbovok, Cerovo, Trpín, Litava,

—	In the district of Banska Bystica, the whole municipalites of Kremnička, Malachov, Badín, Vlkanová, Hronsek, Horná Mičiná, Dolná Mičiná, Môlča Oravce, Čačín, Čerín, Bečov, Sebedín, Dúbravica, Hrochoť, Poniky, Strelníky, Povrazník, Ľubietová, Brusno, Banská Bystrica,

—	the whole district of Brezno,

—	in the district of Liptovsky Mikuláš, the municipalities of Važec, Malužiná, Kráľova lehota, Liptovská Porúbka, Nižná Boca, Vyšná Boca a Východná – a part of municipality south of the highway D1.

CZĘŚĆ III

1. Bułgaria

Następujące obszary objęte ograniczeniami III w Bułgarii:

—	the whole region of Gabrovo,

—	the whole region of Lovech,

—	the whole region of Montana,

—

the Pazardzhik region:

—	the whole municipality of Pazardzhik,

—	the whole municipality of Panagyurishte,

—	the whole municipality of Lesichevo,

—	the whole municipality of Septemvri,

—	the whole municipality of Strelcha,

—

the Pleven region:

—	the whole municipality of Belene,

—	the whole municipality of Gulyantzi,

—	the whole municipality of Dolna Mitropolia,

—	the whole municipality of Dolni Dabnik,

—	the whole municipality of Iskar,

—	the whole municipality of Knezha,

—	the whole municipality of Nikopol,

—	the whole municipality of Pordim,

—	the whole municipality of Cherven bryag,

—

the Plovdiv region

—	the whole municipality of Hisar,

—	the whole municipality of Suedinenie,

—	the whole municipality of Maritsa

—	the whole municipality of Rodopi,

—	the whole municipality of Plovdiv,

—

the Ruse region:

—	the whole municipality of Dve mogili,

—

the Shumen region:

—	the whole municipality of Veliki Preslav,

—	the whole municipality of Venetz,

—	the whole municipality of Varbitza,

—	the whole municipality of Kaolinovo,

—	the whole municipality of Novi pazar,

—	the whole municipality of Smyadovo,

—	the whole municipality of Hitrino,

—

the Silistra region:

—	the whole municipality of Alfatar,

—	the whole municipality of Glavinitsa,

—	the whole municipality of Dulovo

—	the whole municipality of Kaynardzha,

—	the whole municipality of Tutrakan,

—

the Sliven region:

—	the whole municipality of Kotel,

—	the whole municipality of Nova Zagora,

—	the whole municipality of Tvarditza,

—

the Targovishte region:

—	the whole municipality of Antonovo,

—	the whole municipality of Omurtag,

—	the whole municipality of Opaka,

—

the Vidin region,

—	the whole municipality of Belogradchik,

—	the whole municipality of Boynitza,

—	the whole municipality of Bregovo,

—	the whole municipality of Gramada,

—	the whole municipality of Dimovo,

—	the whole municipality of Kula,

—	the whole municipality of Makresh,

—	the whole municipality of Novo selo,

—	the whole municipality of Ruzhintzi,

—	the whole municipality of Chuprene,

—

the Veliko Tarnovo region:

—	the whole municipality of Veliko Tarnovo,

—	the whole municipality of Gorna Oryahovitza,

—	the whole municipality of Elena,

—	the whole municipality of Zlataritza,

—	the whole municipality of Lyaskovetz,

—	the whole municipality of Pavlikeni,

—	the whole municipality of Polski Trambesh,

—	the whole municipality of Strazhitza,

—	the whole municipality of Suhindol,

—	the whole region of Vratza,

—

in Varna region:

—	the whole municipality of Avren,

—	the whole municipality of Beloslav,

—	the whole municipality of Byala,

—	the whole municipality of Dolni Chiflik,

—	the whole municipality of Devnya,

—	the whole municipality of Dalgopol,

—	the whole municipality of Provadia,

—	the whole municipality of Suvorovo,

—	the whole municipality of Varna,

—	the whole municipality of Vetrino,

—

in Burgas region:

—	the whole municipality of Burgas,

—	the whole municipality of Kameno,

—	the whole municipality of Malko Tarnovo,

—	the whole municipality of Primorsko,

—	the whole municipality of Sozopol,

—	the whole municipality of Sredets,

—	the whole municipality of Tsarevo,

—	the whole municipality of Sungurlare,

—	the whole municipality of Ruen,

—	the whole municipality of Aytos.

2. Włochy

Następujące obszary objęte ograniczeniami III we Włoszech:

—	tutto il territorio della Sardegna.

3. Polska

Następujące obszary objęte ograniczeniami III w Polsce:

w województwie warmińsko-mazurskim:

—	powiat działdowski,

—	część powiatu iławskiego niewymieniona w części II załącznika I,

—	powiat nowomiejski,

—	gminy Dąbrówno, Grunwald i Ostróda z miastem Ostróda w powiecie ostródzkim,

—	gminy Barczewo, Purda, część gminy Biskupiec położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr w powiecie olsztyńskim,

—	gminy Dźwierzuty, Pasym w powiecie szczycieńskim,

w województwie mazowieckim:

—	część powiatu żuromińskiego niewymieniona w części I załącznika I,

—	część powiatu mławskiego niewymieniona w części I załącznika I,

w województwie lubelskim:

—	gminy Radecznica, Sułów, Szczebrzeszyn, Zwierzyniec w powiecie zamojskim,

—	gminy Biłgoraj z miastem Biłgoraj, Goraj, Frampol, Tereszpol i Turobin w powiecie biłgorajskim,

—	gminy Horodło, Hrubieszów z miastem Hrubieszów w powiecie hrubieszowskim,

—	gminy Dzwola, Chrzanów i Potok Wielki w powiecie janowskim,

—	gminy Gościeradów i Trzydnik Duży w powiecie kraśnickim,

w województwie podkarpackim:

—	powiat mielecki,

—	gminy Radomyśl nad Sanem i Zaklików w powiecie stalowowolskim,

—

część gminy Ostrów położona na północ od drogi linii wyznaczonej przez drogę nr A4 biegnącą od zachodniej granicy gminy do skrzyżowania z drogą nr 986, a następnie na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 986 biegnącą od tego skrzyżowania do miejscowości Osieka i dalej na zachód od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Osieka-Blizna w powiecie ropczycko-sędziszowskim,

—	gminy Czarna, Pilzno, Żyraków i część gminy wiejskiej Dębica położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę nr A4 w powiecie dębickim,

—	gmina Wielkie Oczy w powiecie lubaczowskim,

—	gminy Laszki, Radymno z miastem Radymno, w powiecie jarosławskim,

w województwie lubuskim:

—	gminy Górzyca, Ośno Lubuskie, Rzepin, Słubice w powiecie słubickim,

—	gminy Brzeźnica, Iłowa, Małomice, Niegosławice, Szprotawa, Żagań z miastem Żagań w powiecie żagańskim,

—	powiat sulęciński,

—	powiat międzyrzecki,

—	gminy Bytom Odrzański, Nowe Miasteczko, Siedlisko w powiecie nowosolskim,

—	powiat wschowski,

—	powiat świebodziński,

w województwie wielkopolskim:

—	gminy Krzemieniewo, Rydzyna w powiecie leszczyńskim,

—	gminy Krobia i Poniec w powiecie gostyńskim,

—	powiat rawicki,

—	powiat nowotomyski,

—	powiat międzychodzki,

—

gmina Pniewy, część gminy Ostroróg położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 186 i 184 biegnące od granicy gminy do miejscowości Ostroróg, a następnie od miejscowości Ostroróg przez miejscowości Piaskowo-Rudki do południowej granicy gminy, część gminy Wronki położona na południe od linii wyznaczonej przez rzekę Wartę biegnącą od zachodniej granicy gminy do przecięcia z droga nr 182, a następnie na zachód od linii wyznaczonej przez drogi nr 182 oraz 184 biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 182 do południowej granicy gminy, część gminy Szamotuły położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 306 i drogę łączącą miejscowości Lipnica–Ostroróg w powiecie szamotulskim,

w województwie dolnośląskim:

—	powiat górowski,

—	gminy Prusice i Żmigród w powiecie trzebnickim,

—	powiat głogowski,

—	powiat bolesławiecki,

—	gminy Chocianów, Gaworzyce, Radwanice i Przemków w powiecie polkowickim,

—	gmina Chojnów i miasto Chojnów w powiecie legnickim,

—	gmina Zagrodno w powiecie złotoryjskim,

—

część gminy Wołów położona na północ od linii wyznaczonej prze drogę nr 339 biegnącą od wschodniej granicy gminy do miejscowości Pełczyn, a następnie na północny wschód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 339 i łączącą miejscowości Pełczyn–Smogorzówek, część gminy Wińsko polożona na wschód od linii wyznaczonej przez drogę nr 36 biegnącą od północnej granicy gminy do miejscowości Wińsko, a nastęnie na wschód od linii wyznaczonej przez drogę biegnącą od skrzyżowania z drogą nr 36 w miejscowości Wińsko i łączącą miejscowości Wińsko–Smogorzów Wielki–Smogorzówek w powiecie wołowskim,

—	część gminy Milicz położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 15 biegnącej od północnej granicy gminy do południowej granicy gminy w miejcowości Lasowice w powiecie milickim,

w województwie świętokrzyskim:

—	gminy Gnojno, Pacanów, Stopnica, Tuczępy, część gminy Busko Zdrój położona na północ od linii wyznaczonej przez drogę łączącą miejscowości Siedlawy–Szaniec–Podgaje–Kołaczkowice w powiecie buskim,

—	gminy Łubnice, Oleśnica, Połaniec, część gminy Rytwiany położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 764, część gminy Szydłów położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogę nr 756 w powiecie staszowskim,

—	gminy Chęciny, Chmielnik, Daleszyce, Górno, Masłów, Miedziana Góra, Mniów, Morawica, Łopuszno, Piekoszów, Pierzchnica, Sitkówka-Nowiny, Strawczyn, Zagnańsk, część gminy Raków położona na zachód od linii wyznaczonej przez drogi nr 756 i 764 w powiecie kieleckim,

—	powiat miejski Kielce,

—	gminy Kluczewsko, Krasocin, Włoszczowa w powiecie włoszczowskim,

—	gmina Kije w powiecie pińczowskim,

—	gminy Małogoszcz, Oksa, Sobków w powiecie jędrzejowskim,

—	gmina Słupia Konecka w powiecie koneckim,

w województwie małopolskim:

—	gminy Dąbrowa Tarnowska, Radgoszcz, Szczucin w powiecie dąbrowskim,

—	gminy Lisia Góra, Pleśna, Ryglice, Skrzyszów, Tarnów, Tuchów w powiecie tarnowskim,

—	powiat miejski Tarnów.

4. Rumunia

Następujące obszary objęte ograniczeniami III w Rumunii:

—	Zona orașului București,

—	Județul Constanța,

—	Județul Satu Mare,

—	Județul Tulcea,

—	Județul Bacău,

—	Județul Bihor,

—	Județul Bistrița Năsăud,

—	Județul Brăila,

—	Județul Buzău,

—	Județul Călărași,

—	Județul Dâmbovița,

—	Județul Galați,

—	Județul Giurgiu,

—	Județul Ialomița,

—	Județul Ilfov,

—	Județul Prahova,

—	Județul Sălaj,

—	Județul Suceava

—	Județul Vaslui,

—	Județul Vrancea,

—	Județul Teleorman,

—	Judeţul Mehedinţi,

—	Județul Gorj,

—	Județul Argeș,

—	Judeţul Olt,

—	Judeţul Dolj,

—	Județul Arad,

—	Județul Timiș,

—	Județul Covasna,

—	Județul Brașov,

—	Județul Botoșani,

—	Județul Vâlcea,

—	Județul Iași,

—	Județul Hunedoara,

—	Județul Alba,

—	Județul Sibiu,

—	Județul Caraș-Severin,

—	Județul Neamț,

—	Județul Harghita,

—	Județul Mureș,

—	Județul Cluj,

—	Județul Maramureş.

5. Słowacja

Następujące obszary objęte ograniczeniami III na Słowacji:

—

In the district of Lučenec: Lučenec a jeho časti, Panické Dravce, Mikušovce, Pinciná, Holiša, Vidiná, Boľkovce, Trebeľovce, Halič, Stará Halič, Tomášovce, Trenč, Veľká nad Ipľom, Buzitka (without settlement Dóra), Prša, Nitra nad Ipľom, Mašková, Lehôtka, Kalonda, Jelšovec, Ľuboreč, Fiľakovské Kováče, Lipovany, Mučín, Rapovce, Lupoč, Gregorova Vieska, Praha,

—	In the district of Poltár: Kalinovo, Veľká Ves,

—	The whole district of Trebišov’,

—	The whole district of Vranov and Topľou,

—	In the district of Humenné: Lieskovec, Myslina, Humenné, Jasenov, Brekov, Závadka, Topoľovka, Hudcovce, Ptičie, Chlmec, Porúbka, Brestov, Gruzovce, Ohradzany, Slovenská Volová, Karná, Lackovce, Kochanovce, Hažín nad Cirochou,

—	In the district of Michalovce: Strážske, Staré, Oreské, Zbudza, Voľa, Nacina Ves, Pusté Čemerné, Lesné, Rakovec nad Ondavou, Petríkovce, Oborín, Veľké Raškovce, Beša,

—	In the district of Nové Zámky: Sikenička, Pavlová, Bíňa, Kamenín, Kamenný Most, Malá nad Hronom, Belá, Ľubá, Šarkan, Gbelce, Nová Vieska, Bruty, Svodín,

—	In the district of Levice: Veľké Ludince, Farná, Kuraľany, Keť, Pohronský Ruskov, Čata,

—	In the district of Rimavská Sobota: Jesenské, Gortva, Hodejov, Hodejovec, Širkovce, Šimonovce, Drňa, Hostice, Gemerské Dechtáre, Jestice, Dubovec, Rimavské Janovce, Rimavská Sobota, Belín, Pavlovce, Sútor, Bottovo, Dúžava, Mojín, Konrádovce, Čierny Potok, Blhovce, Gemerček, Hajnáčka.

”

27.12.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 461/78

DECYZJA RADY (WPZiB) 2021/2309

z dnia 22 grudnia 2021 r.

w sprawie działań informacyjnych Unii wspierających wdrożenie Traktatu o handlu bronią

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28 ust. 1 i art. 31 ust. 1,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Traktat o handlu bronią (ATT) został przyjęty przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) w dniu 2 kwietnia 2013 r. i wszedł w życie w dniu 24 grudnia 2014 r. Wszystkie państwa członkowskie Unii są stronami ATT (zwanymi dalej „państwami-stronami”).

(2)

Celem ATT jest wprowadzenie jak najsurowszych wspólnych międzynarodowych standardów w celu uregulowania handlu bronią konwencjonalną oraz zapobiegania nielegalnemu handlowi bronią konwencjonalną i zwalczanie takiego handlu, jak również zapobieganie przenikaniu takiej broni do nielegalnego handlu. Zważywszy na fakt, że regulowanie międzynarodowego handlu bronią jest wysiłkiem globalnym, główne wyzwania stanowią skuteczne wdrażanie ATT przez państwa-strony oraz jego upowszechnienie. Aby przyczynić się do sprostania tym wyzwaniom, Rada przyjęła w dniu 16 grudnia 2013 r. decyzję 2013/768/WPZiB (1), rozszerzając tym samym unijny portfel pomocy związanej z kontrolą wywozu o działania specyficzne dla ATT. Następnie przyjęta została decyzja Rady (WPZiB) 2017/915 (2) z dnia 29 maja 2017 r. w sprawie działań informacyjnych Unii wspierających wdrożenie ATT.

(3)

Działania prowadzone na mocy decyzji 2013/768/WPZiB i (WPZiB) 2017/915 pomogły państwom partnerskim objąć szeroki zakres dziedzin istotnych z punktu widzenia ustanawiania i rozwijania krajowego systemu kontroli transferu broni, zgodnie z wymogami ATT. Uznano, że niektóre państwa partnerskie nie wymagają już wsparcia i że państwa te będą stopniowo wyłączane z trzeciego etapu projektu lub nie będą już nim objęte. Podjęto współpracę z wieloma państwami beneficjentami, których nie obejmowały dotychczasowe działania pomocowe Unii w zakresie kontroli wywozu, co odzwierciedla globalny charakter ATT. Zalecane są działania następcze skierowane do niektórych spośród tych państw beneficjentów, aby zapewnić trwałość postępów i zachęcić te państwa, by same też prowadziły działania informacyjne w regionie

(4)

Należy nie tylko kontynuować działania z państwami partnerskimi wymienionymi w załączniku, lecz także realizować podejście oparte na zapotrzebowaniu, w myśl którego działania pomocowe mogłyby być uruchamiane na wniosek państw mających określone potrzeby w zakresie wdrażania ATT. Takie podejście okazało się skuteczne, jeśli chodzi o udzielanie pomocy państwom, które w swoich wnioskach o pomoc Unii wyraziły zaangażowanie na rzecz ATT i chęć przejęcia odpowiedzialności za jego wdrażanie. Niniejsza decyzja utrzymuje zatem określoną liczbę działań, które będą dostępne dla państw na wniosek, w tym dla państw niebędących jeszcze stroną ATT.

(5)

Pomocą Unii świadczoną na mocy decyzji (WPZiB) 2020/1464 (3) w sprawie propagowania skutecznych kontroli wywozu broni objęto szereg państw położonych w bliskim wschodnim i południowym sąsiedztwie Unii. Unia wspiera Sekretariat ATT we wdrażaniu ATT poprzez decyzję Rady (WPZiB) 2021/649 (4). Unia przekazuje także od wielu lat pomoc na rzecz kontroli wywozu w przypadku produktów podwójnego zastosowania, wspierając rozwijanie ram prawnych i zdolności instytucjonalnych w zakresie ustanawiania i egzekwowania skutecznych kontroli wywozu produktów podwójnego zastosowania.

(6)

Unia wspiera również wdrażanie rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ (RB ONZ) 1540 (2004), która nakazuje skuteczne kontrole transferu produktów związanych z bronią masowego rażenia. Kontrole przygotowane w ramach realizacji rezolucji RB ONZ 1540 (2004) i na mocy unijnych programów pomocy na rzecz kontroli eksportu produktów podwójnego zastosowania przyczyniają się do ogólnej zdolności skutecznego wdrażania ATT, gdyż w wielu przypadkach przepisy i procedury administracyjne dotyczące kontroli eksportu produktów podwójnego zastosowania oraz odpowiedzialne za to agencje są takie same jak w przypadku kontroli eksportu broni konwencjonalnej. Podstawowe znaczenie ma więc zapewnienie ścisłej koordynacji działań prowadzonych w ramach kontroli eksportu produktów podwójnego zastosowania i działań wspierających wdrożenie ATT, w tym działania na rzecz wsparcia Sekretariatu ATT.

(7)

Znaczna liczba działań przewidzianych w niniejszej decyzji uzasadnia wykorzystanie dwóch podmiotów wykonawczych. Techniczne aspekty realizacji wcześniejszych projektów związanych z kontrolą wywozu Rada i Komisja powierzyły niemieckiemu Federalnemu Urzędowi Gospodarki i Kontroli Eksportu (Bundesamt für Wirtschaft und Ausfuhrkontrolle – BAFA). W związku z tym BAFA zgromadziła szeroki zakres wiedzy eksperckiej i fachowej. Za wykonanie unijnego programu P2P w zakresie kontroli wywozu odpowiedzialna jest Expertise France. Rola Expertise France w wykonywaniu niniejszej decyzji pomoże zapewnić odpowiednią koordynację z projektami dotyczącymi produktów podwójnego zastosowania,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Aby wesprzeć skuteczne wdrożenie i upowszechnienie Traktatu o handlu bronią (ATT) Unia podejmuje działania mające następujące cele:

a)	wzmocnienie lub rozwijanie zdolności i wiedzy fachowej w zakresie kontroli transferu broni na potrzeby wdrażania ATT w nowych i obecnych państwach beneficjentach za pomocą instrumentów takich jakich pomoc prawna i szkolenia dla urzędników wydających zezwolenia i odpowiedzialnych za wdrażanie;

b)	działania informacyjne skierowane do innych państw, w tym niebędących stronami ATT, w celu wsparcia upowszechnienia ATT na szczeblu krajowym, regionalnym i wielostronnym.

2. Aby osiągnąć cele określone w ust. 1 Unia realizuje następujące działania prowadzone w ramach projektu:

współpraca ze środowiskiem ekspertów: działania takie będą się koncentrować na zintensyfikowaniu współpracy z ekspertami z zespołu ekspertów stworzonego dzięki projektowi na mocy decyzji 2013/768/WPZiB i (WPZiB) 2017/915, i pomiędzy nimi, a także z nowymi ekspertami, zwłaszcza z państw beneficjentów i będących wcześniej beneficjentami w kontekście procesu stopniowego wycofywania projektów;

b)	działania krajowe: działania krajowe będą oferowane poszczególnym państwom beneficjentom w oparciu o specjalny program pomocowy dostosowany do konkretnych potrzeb danego państwa beneficjenta;

c)	wizyty studyjne: wizyty studyjne dają państwom beneficjentom szansę skontaktowania się z organami rządowymi i urzędnikami w innych państwach stosujących ATT;

d)	krótkoterminowa ukierunkowana pomoc w przypadku konkretnych pytań lub problemów zgłoszonych przez państwa beneficjentów;

e)	podejście zakładające szkolenie instruktorów, na które składają się warsztaty i platforma internetowa;

f)	działania regionalne, międzyregionalne i międzynarodowe w odpowiedzi na wnioski państw beneficjentów, które chcą korzystać z doświadczeń państw w innych częściach świata;

g)	imprezy towarzyszące konferencjom państw-stron ATT;

h)	konferencja podsumowująca, która posłuży zwiększaniu świadomości i poczucia odpowiedzialności w odniesieniu do ATT wśród państw partnerskich, odpowiednich interesariuszy, takich jak parlamenty narodowe, organizacje regionalne i międzynarodowe, oraz przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego.

Szczegółowy opis prowadzonych w ramach projektu działań, o których mowa w niniejszym ustępie, przedstawiono w załączniku.

Artykuł 2

1. Za wdrożenie niniejszej decyzji odpowiada Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwany dalej „Wysokim Przedstawicielem”).

2. Realizacja techniczna prowadzonych w ramach projektu działań, o których mowa w art. 1 ust. 2, organizowana jest przez niemiecki Federalny Urząd Gospodarki i Kontroli Eksportu (Bundesamt für Wirtschaft und Ausfuhrkontrolle – BAFA) i Expertise France.

3. BAFA i Expertise France wykonują swoje zadania pod kierownictwem Wysokiego Przedstawiciela. W tym celu Wysoki Przedstawiciel dokonuje niezbędnych ustaleń z BAFA i Expertise France.

Artykuł 3

1. Finansowa kwota odniesienia na realizację prowadzonych w ramach projektu działań, o których mowa w art. 1 ust. 2, wynosi 3 499 892,39 EUR. Ogólny szacunkowy budżet całego projektu wynosi 3 824 892,39 EUR. Część szacunkowego budżetu, która nie zostanie pokryta z kwoty odniesienia, jest zapewniana w postaci współfinansowania przez rząd Republiki Federalnej Niemiec.

2. Wydatkami pokrywanymi z kwoty odniesienia określonej w ust. 1 zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu Unii.

3. Komisja nadzoruje właściwe zarządzanie wydatkami, o których mowa w ust. 1. W tym celu zawiera niezbędne umowy z BAFA i Expertise France. Umowy te zawierają zobowiązanie BAFA i Expertise France do wyeksponowania wkładu Unii stosownie do jego wielkości.

4. Komisja dokłada starań, aby umowy, o których mowa w ust. 3, zawarto jak najszybciej po wejściu w życie niniejszej decyzji. Komisja informuje Radę o wszelkich związanych z tym trudnościach oraz o dacie zawarcia tych umów.

Artykuł 4

1. Wysoki Przedstawiciel składa Radzie sprawozdania z wykonania niniejszej decyzji na podstawie regularnych sprawozdań przygotowywanych przez podmioty wykonawcze. Sprawozdania te stanowią dla Rady podstawę do przeprowadzenia oceny.

2. Komisja dostarcza informacji na temat finansowych aspektów realizacji prowadzonych w ramach projektu działań, o których mowa w art. 1 ust. 2.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem przyjęcia.

Niniejsza decyzja traci moc po upływie 36 miesięcy od daty zawarcia umów, o których mowa w art. 3 ust. 3, lub sześciu miesięcy od daty jej przyjęcia, jeżeli w tym czasie nie zawarto tych umów.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 grudnia 2021 r.

W imieniu Rady

G. DOVŽAN

Przewodniczący

(1) Decyzja Rady 2013/768/WPZiB z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie działań UE wspierających wdrożenie traktatu o handlu bronią w ramach europejskiej strategii bezpieczeństwa (Dz.U. L 341 z 18.12.2013, s. 56).

(2) Decyzja Rady (WPZiB) 2017/915 z dnia 29 maja 2017 r. w sprawie działań informacyjnych Unii wspierających wdrożenie Traktatu o handlu bronią (Dz.U. L 139 z 30.5.2017, s. 38).

(3) Decyzja Rady (WPZiB) 2020/1464 z dnia 12 października 2020 r. w sprawie propagowania skutecznych kontroli wywozu broni (Dz.U. L 335 z 13.10.2020, s. 3).

(4) Decyzja Rady (WPZiB) 2021/649 z dnia 16 kwietnia 2021 r. w sprawie wsparcia przez Unię działań Sekretariatu ATT w celu wsparcia wdrażania Traktatu o handlu bronią (Dz.U. L 133 z 20.4.2021, s. 59).

ZAŁĄCZNIK

DOKUMENT PROJEKTOWY

Projekt działań informacyjnych dotyczących Traktatu o handlu bronią – etap trzeci

1. Kontekst i uzasadnienie wsparcia Unii

Niniejsza decyzja opiera się na wcześniejszych decyzjach Rady mających na celu wsparcie procesu ONZ prowadzącego do przyjęcia Traktatu o handlu bronią (zwanego dalej „traktatem”) oraz do propagowania jego skutecznego wdrożenia i upowszechnienia. Traktat został przyjęty przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 2 kwietnia 2013 r. i wszedł w życie w dniu 24 grudnia 2014 r.

Deklarowanym przedmiotem traktatu jest „wprowadzenie jak najsurowszych wspólnych międzynarodowych standardów regulujących międzynarodowy handel bronią konwencjonalną lub poprawiających regulacje dotyczące międzynarodowego handlu bronią konwencjonalną, zapobieganie nielegalnemu handlowi bronią konwencjonalną i zwalczanie takiego handlu, jak również zapobieganie skierowaniu takiej broni na drogę nielegalnego handlu”. Jego deklarowanym celem jest „wniesienie wkładu w międzynarodowy i regionalny pokój, bezpieczeństwo i stabilność; zmniejszenie ludzkiego cierpienia oraz promowanie współpracy, przejrzystości i odpowiedzialnego działania państw stron w dziedzinie międzynarodowego handlu bronią konwencjonalną i w ten sposób budowanie zaufania między państwami stronami” (1). Przedmiot i cel traktatu są zatem zgodne z ogólnymi dążeniami Unii w dziedzinie polityki zagranicznej i bezpieczeństwa zawartymi w art. 21 Traktatu o Unii Europejskiej.

Traktat przyjęto w 2013 r., a główne wyzwania, które się z nim wiążą, nadal dotyczą jego skutecznego wdrożenia i upowszechnienia.

Niniejsza decyzja przewiduje kompleksowy zestaw działań pomocowych i informacyjnych, które mają służyć radzeniu sobie z wyzwaniami związanymi ze skutecznym wdrożeniem i upowszechnieniem. Opiera się ona na wynikach i wnioskach wyciągniętych z dwóch wcześniejszych etapów finansowanych w ramach decyzji 2013/768/WPZiB i decyzji 2017/915/WPZiB oraz wskazuje na ciągłe i trwałe wspieranie traktatu przez Unię i jej państwa członkowskie.

2. Cele ogólne

Podstawowym celem niniejszej decyzji jest dalsze wspieranie szeregu państw we wzmocnieniu ich systemów kontroli transferu broni, tak aby były w stanie skutecznie wdrożyć traktat z myślą o wzięciu odpowiedzialności i upodmiotowieniu oraz propagować jego upowszechnienie. Skala współpracy będzie dostosowana do potrzeb i postępów każdego państwa będącego beneficjentem, z uwzględnieniem stopnia dojrzałości i autonomii krajowego systemu kontroli transferu broni. Inne działania będą miały na celu zachęcenie państw niebędących stronami Traktatu o handlu bronią do przyjęcia go i rozpoczęcia wdrażania na szczeblu krajowym.

W szczególności działanie Unii zapewni:

wzmocnienie lub rozwój zdolności i wiedzy fachowej w zakresie kontroli transferu broni w celu wdrożenia Traktatu o handlu bronią w nowych i istniejących państwach będących beneficjentami za pomocą takich instrumentów jak pomoc prawna i szkolenie urzędników wydających zezwolenia i przedstawicieli organów ścigania.

b)	kontakty z innymi państwami, w tym niebędącymi stronami Traktatu o handlu bronią, w celu wspierania upowszechnienia traktatu na szczeblu krajowym, regionalnym i wielostronnym.

3. Opis działań prowadzonych w ramach projektu

3.1. Pomoc we wdrażaniu Traktatu o handlu bronią

Celem specjalnych programów pomocy służących wdrożeniu traktatu jest zwiększenie zdolności państw będących beneficjentami w zakresie wypełniania wymogów traktatu w sposób globalny i trwały. Beneficjentami będą niektóre z państw, które otrzymały pomoc na mocy poprzednich decyzji Rady i które zostały wymienione w niniejszej decyzji w pkt 3.1.2.3, a także państwa wnioskujące o pomoc po przyjęciu niniejszej decyzji. Szczególna uwaga zostanie poświęcona nawiązywaniu kontaktów z państwami, które obecnie nie są stroną Traktatu o handlu bronią, i udzielaniu im wsparcia.

Działania pomocowe umożliwią Unii reagowanie w sposób elastyczny i dostosowany do sytuacji oraz zostaną opracowane w taki sposób, aby zaspokoić zmieniające się indywidualne potrzeby każdego państwa będącego beneficjentem w zakresie wdrażania Traktatu o handlu bronią. W przypadku państw będących beneficjentami, które korzystały już z poprzednich programów pomocy UE i poczyniły znaczne postępy we wdrażaniu Traktatu o handlu bronią, nacisk we współpracy zostanie przesunięty z pogłębionej pomocy technicznej na priorytetowe potraktowanie autonomii i samodzielności (proces stopniowego wycofywania) (2). W stosownych przypadkach i w miarę możliwości elementy tego procesu będą włączane do różnych działań w ramach projektu.

Działania te będą skierowane albo do poszczególnych państw beneficjentów z osobna lub do większej ich liczby, o ile mają podobne potrzeby. Będą one prowadzone w różnych formatach (fizycznym, online, hybrydowym, poprzez e-uczenie się), a wiedzą fachową będą dzielić się eksperci wybrani z puli ekspertów przez BAFA i Expertise France.

3.1.1. Współpraca ze środowiskiem ekspertów

3.1.1.1. Cel działania

Działania będą się koncentrowały wokół zintensyfikowania współpracy z ekspertami i pomiędzy ekspertami z puli utworzonej do celów projektów na mocy decyzji Rady 2013/768/WPZiB i (WPZiB) 2017/915 oraz z nowymi ekspertami, w szczególności z państw będących beneficjentami i będących niegdyś beneficjentami w kontekście procesu stopniowego wycofywania. Działania będą propagować konstruktywne wymiany poglądów na temat wdrożenia i wyników projektu, zarówno między ekspertami z puli, jak i między ekspertami a państwami będącymi beneficjentami, a tym samym będą służyć wspieraniu długoterminowego zaangażowania w projekt i gromadzeniu wiedzy fachowej w ramach szeroko rozumianego środowiska skupionego wokół Traktatu o handlu bronią. Działania te przyczynią się również do współpracy Południe–Południe poprzez angażowanie, w odpowiednich przypadkach, ekspertów z najbliższych krajów sąsiadujących.

We współpracy z ekspertami stosowane będzie podejście trójtorowe, w ramach którego:

—	organizowane będą posiedzenia z udziałem ekspertów z puli ekspertów służące opracowaniu wspólnych celów i podejść z myślą o docieraniu do państw będących beneficjentami,

—	oraz posiedzenia na temat współpracy z udziałem ekspertów z puli ekspertów i przedstawicieli punktów kontaktowych z państw będących beneficjentami, aby zwiększyć zaangażowanie tych ostatnich w projekt,

—	wykorzystywana będzie platforma internetowa (wstępnie opracowana w czasie drugiego etapu projektu) i jej narzędzia, aby ułatwiać komunikację między ekspertami i wspierać wymianę informacji na temat Traktatu o handlu bronią i wdrożenia projektu (działania, eksperci itd.).

3.1.1.2. Opis działania

Posiedzenia ekspertów będą zwoływane przez podmioty wdrażające, a zaproszenia będą kierowane przede wszystkim, choć nie wyłącznie, do ekspertów, którzy brali udział w poprzednich etapach projektu lub często uczestniczyli w działaniach w ramach projektu. Posiedzenia będą się odbywały zdalnie, fizycznie lub w formacie hybrydowym i będą w szczególności służyły:

—	rozwijaniu wśród ekspertów wspólnego zrozumienia wyzwań i rozwiązań z zakresu wspierania wdrażania Traktatu o handlu bronią; harmonizacji i uproszczeniu głównych przesłań, które mają zostać przekazane podczas działań informacyjnych,

—	dostarczaniu ekspertom uaktualnionych informacji na temat postępów osiąganych przez kraje partnerskie w odniesieniu do wdrożenia Traktatu o handlu bronią i pomocy udzielanej w ramach projektu,

—	opracowywaniu lub zmienianiu, stosownie do sytuacji, wspólnych podejść, jakie mają być stosowane w pomocy świadczonej przez ekspertów, tak by oferowane przez nich doradztwo było spójne i dostosowane do potrzeb państw będących beneficjentami.

Obecna pula ekspertów będzie regularnie poddawana przeglądowi i aktualizowana oraz rozszerzana, stosownie do sytuacji, poprzez włączanie nowych ekspertów. Nowi eksperci będą wyznaczani w szczególności w państwach będących beneficjentami posiadających zaawansowane systemy, które to państwa są stopniowo wycofywane z pomocy technicznej oferowanej w ramach projektu. W ramach tego procesu nowym ekspertom będzie proponowane szkolenie w formie warsztatów dla instruktorów opisanych w sekcji 3.1.5.2. Zwiększone uczestnictwo (byłych) krajów partnerskich w puli zdolności ekspertów jeszcze bardziej przyczyni się do przekształcenia tych krajów w podmioty upowszechniające wiedzę w ramach projektu i w odnośnych regionach.

Poza posiedzeniami ekspertów organizowane będą spotkania dotyczące współpracy – w celu omówienia współpracy w ramach projektu – które będą gromadzić stosownych ekspertów z puli ekspertów i przedstawicieli punktów kontaktowych z państw będących beneficjentami, w szczególności tych, którzy mają potencjał, by w przyszłości dołączyć do tej puli. Posiedzenia te będą służyć wzmocnieniu kanałów komunikacji z państwami będącymi beneficjentami oraz gromadzeniu informacji zwrotnych, które można wykorzystać do poprawy jakości i skuteczności działań pomocowych. Ponadto posiedzenia te będą służyć jako forum, na którym punkty kontaktowe będą otrzymywały informacje na temat najnowszych wydarzeń i inicjatyw związanych z wdrażaniem Traktatu o handlu bronią i kontrolą handlu bronią, które są omawiane m.in. na szczeblu UE i w ramach systemów kontroli. Dzięki temu zgromadzona zostanie wiedza fachowa potencjalnych ekspertów z państw będących beneficjentami; będzie to szczególnie istotne dla tych państw będących beneficjentami, które uczestniczą w procesie stopniowego wycofywania, aby zapewnić, że będą one w stanie nadal spełniać obecne normy międzynarodowe.

Platforma internetowa, opracowana jeszcze na mocy poprzedniej decyzji, będzie również odgrywać ważną rolę we wzmacnianiu współpracy z ekspertami i budowaniu wspólnoty ekspertów. W szczególności umożliwi ona ekspertom:

—	rejestrację, tworzenie ich profili i szczegółowe określenie ich obszarów wiedzy specjalistycznej, co umożliwi zróżnicowane i skuteczne korzystanie z puli na potrzeby działań w ramach projektu,

—	dostęp do biblioteki zawierającej istotne informacje i dokumenty związane z projektem i wdrażaniem Traktatu o handlu bronią, dzięki czemu wszyscy eksperci będą mieli dostęp do wspólnego zbioru wiedzy na temat traktatu,

—	łączność z forum, na którym mogą rozmawiać i omawiać między sobą wszelkie kwestie, pytania lub doświadczenia związane z Traktatem o handlu bronią i działaniami informacyjnymi.

3.1.2. Działania krajowe

3.1.2.1. Cel działania

Poszczególnym państwom będącym beneficjentami proponowane będą działania krajowe, prowadzone na podstawie specjalnego programu pomocy dostosowanego do konkretnych potrzeb tych państw. Program będzie uzgodniony z tymi państwami przed wprowadzeniem działań, tak by wiedziały, czego się spodziewać co do planowanych działań pomocowych; program określi również, jakiej poprawy zdolności w zakresie kontroli transferu można się spodziewać. Beneficjentami będą te państwa, które zostały już wymienione w niniejszej decyzji w pkt 3.1.2.3, a także państwa wnioskujące o pomoc po przyjęciu niniejszej decyzji.

3.1.2.2. Opis działania

Dla każdego państwa będącego beneficjentem otrzymującego indywidualną pomoc krajową przed rozpoczęciem współpracy określony zostanie – po dokonaniu wstępnej oceny – specjalny program pomocy, w którym uwzględniona będzie obecna sytuacja w tym państwie pod względem środków i osiągnięć w odniesieniu do wdrażania Traktatu o handlu bronią. Praca ta będzie zrealizowana przez podmiot wykonawczy przy wsparciu odpowiednich ekspertów, jeżeli wystąpi taka potrzeba. Specjalny program pomocy szczegółowo określa główne tematy, którymi należy się zająć, oraz ogólne cele, które mają zostać osiągnięte w ramach współpracy.

Działania będą miały głównie formę warsztatów i seminariów i będą przydzielane w sposób elastyczny i dostosowany do zapotrzebowania, stosownie do potrzeb, interesów i zdolności absorpcyjnych państw będących beneficjentami. Planowane ramy czasowe każdego działania to dwa do trzech dni.

W stosownych przypadkach państwa będące beneficjentami mogą poprosić o zaproszenie przedstawicieli innych państw będących beneficjentami lub państw trzecich do udziału w działaniu krajowym. Informacje zwrotne zebrane na podstawie poprzednich decyzji wskazują, że kraje partnerskie z dużym zadowoleniem przyjmują możliwość dzielenia się wiedzą, pomysłami i dobrymi praktykami na zasadzie dwustronnej lub subregionalnej, a także korzystają z tej możliwości, wspierając tym samym ściślejszą współpracę między krajami sąsiadującymi.

Zgodnie z decyzją Rady (WPZiB) 2017/915 szereg działań musiało zostać zorganizowanych w formacie wirtualnym ze względu na ograniczenia podróży i kontaktów związane z pandemią COVID-19. Chociaż nie wszystkie działania można przeprowadzić w formacie wirtualnym, sukces wielu działań online w ramach poprzedniej decyzji sugeruje, że w ramach obecnej decyzji można skutecznie stosować połączenie formatów wirtualnego, fizycznego i hybrydowego (w których część uczestników uczestniczy osobiście, a część łączy się zdalnie).

Pewna liczba państw, które zostały uwzględnione w niniejszej decyzji, była również beneficjentami współpracy opartej na harmonogramie na mocy decyzji Rady 2013/768/WPZiB i decyzji Rady (WPZiB) 2017/915 (zob. pkt 3.1.3 poniżej). W świetle pomocy otrzymanej już przez te państwa, specjalny program pomocy dla tych państw, będących długoterminowymi beneficjentami, będzie musiał uwzględniać dotychczasowe postępy i korzyści płynące z kontynuowania działań w takiej samej skali jak na mocy poprzednich decyzji. W stosownych przypadkach specjalny program pomocy zostanie dostosowany tak, aby uwzględniał środki stopniowego wycofywania oraz przegląd roli państwa będącego beneficjentem w projekcie. Będzie to obejmować, w stosownych przypadkach, między innymi odejście od pogłębionej pomocy krajowej, a zamiast tego ukierunkowanie współpracy na bardziej zaawansowane kwestie kontroli handlu bronią, takie jak nowe technologie i podmioty asymetryczne, a także wspieranie przyjęcia przez państwo będące beneficjentem bardziej aktywnej roli polegającej na dzieleniu się doświadczeniami i wiedzą fachową z innymi państwami, zwłaszcza w swoim regionie.

3.1.2.3. Kraje partnerskie

Wstępny wykaz krajów partnerskich objętych niniejszą decyzją znajduje się w załączniku. Szereg krajów partnerskich, które otrzymały pomoc na mocy decyzji Rady 2013/768/WPZiB lub decyzji Rady (WPZiB) 2017/915, będzie nadal otrzymywać pomoc na mocy niniejszej decyzji na podstawie zalecenia podmiotów wykonawczych. W uzupełnieniu tych działań i w zależności od liczby dostępnych działań, w ramach nowego projektu wybrana zostanie określona liczba nowych państw, z którymi prowadzona będzie współpraca i które otrzymają pomoc. W tym względzie nacisk zostanie położony na państwa niebędące stronami traktatu lub na państwa, które dopiero niedawno ratyfikowały Traktat o handlu bronią.

Nowe kraje wyrażające zainteresowanie udziałem w projekcie zostaną poproszone o przygotowanie wniosku o pomoc we wdrażaniu Traktatu o handlu bronią. Ich wniosek powinien być możliwie jak najbardziej uzasadniony; idealnie byłoby, gdyby zawierał wszystkie szczegóły na temat potrzebnej pomocy. W stosownych przypadkach państwo zwracające się o pomoc powinno również odnieść się do współpracy z innymi darczyńcami pomocy w przeszłości i prowadzonej obecnie oraz przedstawić informacje n temat swojej krajowej strategii wdrażania Traktatu o handlu bronią.

W zależności od tego, w jakim stopniu wniosek jest uzasadniony, oraz w oparciu o kryteria ustanowione w sekcji 4, Wysoki Przedstawiciel, we współpracy z Grupą Roboczą ds. Wywozu Broni Konwencjonalnej (COARM) i podmiotem wykonawczym, podejmie decyzję o tym, czy państwo zwracające się o pomoc kwalifikuje się do jej otrzymania.

Jeżeli wniosek o pomoc zostanie zatwierdzony, przeprowadzona zostanie wstępna ocena potrzeb i priorytetów państwa występującego o pomoc, na przykład przy użyciu kwestionariuszy i poprzez zebranie dostępnych informacji. W oparciu o wyniki tej oceny podmiot wykonawczy i państwo będące beneficjentem wspólnie opracują ramy specjalnego programu pomocy, z uwzględnieniem wszelkiej pomocy dotyczącej Traktatu o handlu bronią udzielanej za pośrednictwem dobrowolnego funduszu powierniczego traktatu, instrumentu powierniczego ONZ na rzecz wspierania współpracy w zakresie regulowania handlu bronią (UNSCAR), sekretariatu Traktatu o handlu bronią lub innych organizacji. W przypadku gdy państwo występujące o pomoc przygotowało już krajową strategię wdrażania traktatu, podmiot wykonawczy zapewni również, aby harmonogram pomocy był zgodny z taką krajową strategią wdrażania.

3.1.3. Wizyty studyjne

3.1.3.1. Cel działania

Wizyty studyjne dają państwom będącym beneficjentami możliwość dostępu do organów rządowych i urzędników w innych krajach stosujących Traktat o handlu bronią. W związku z tym stanowią one istotne uzupełnienie działań krajowych w państwach będących beneficjentami, oferując tym państwom szersze ramy odniesienia w odniesieniu do praktycznego wdrażania traktatu. Ponadto, ze względu na bliskie kontakty między przedstawicielami państw przyjmujących a urzędnikami składającymi wizytę, mają one również duży potencjał szkoleniowy, zwłaszcza dla przyszłych ekspertów i przyszłych szkoleniowców. W wizytach studyjnych będą zatem mogli uczestniczyć urzędnicy rządowi, w tym urzędnicy odpowiedzialni za kwestie polityki, wydawanie zezwoleń i egzekwowanie przepisów, z każdego z państw będących beneficjentami opisanych w pkt 3.1.2.3.

Oprócz wizyt studyjnych w odpowiednich organach państw członkowskich część z nich może zostać przeprowadzona w państwach trzecich w celu promowania współpracy międzynarodowej i współpracy Południe-Południe. Zwłaszcza długoterminowe kraje partnerskie (tj. beneficjenci na mocy decyzji Rady 2013/768/WPZiB lub decyzji Rady (WPZiB) 2017/915) mogłyby zostać uznane za potencjalnych gospodarzy wizyt studyjnych. Podejście to byłoby kolejnym elementem procesu stopniowego wycofywania.

3.1.3.2. Opis działania

Każda wizyta studyjna trwa nie dłużej niż trzy dni i zazwyczaj jest zaplanowana dla jednego państwa będącego beneficjentem, jednak w stosownych przypadkach lub na wniosek samych państw do udziału w tej samej wizycie studyjnej może zostać zaproszonych kilka państw będących beneficjentami.

Ze względu na swój charakter wizyty studyjne powinny być prowadzone wyłącznie w trybie fizycznym. Mogą one mieć miejsce w państwie członkowskim lub w państwie trzecim (państwa trzecie niekoniecznie muszą być państwami będącymi beneficjentami na mocy niniejszej decyzji Rady). Organizacja wizyty studyjnej zostanie zapewniona przez podmiot wykonawczy odpowiedzialny za kraj partnerski korzystający z wizyty studyjnej.

3.1.4. Krótkoterminowa ukierunkowana pomoc

3.1.4.1. Cel działania

Część pomocy, o którą wspólnie występują państwa będące beneficjentami, odnosi się do krótkoterminowej pomocy w konkretnych kwestiach lub zagadnieniach przez nie poruszanych. Tego rodzaju praktyczne, ukierunkowane i bezpośrednie wsparcie, które może być oferowane zdalnie lub osobiście, może być użytecznym i elastycznym narzędziem pomagającym państwom będącym beneficjentami w rozwiązywaniu poszczególnych kwestii poza warsztatami i seminariami. Przykłady działań, które można podjąć w ramach tej formy pomocy, obejmują przegląd i ocenę tekstów prawnych i innych dokumentów urzędowych (np. projektów ustawodawczych, nowelizacji i poprawek); doradzanie w indywidualnych przypadkach, kwestiach lub sytuacjach (np. związanych z wydaniem określonej licencji lub klasyfikacją konkretnego towaru), również poprzez bezpośrednie wsparcie na miejscu; oraz opracowanie materiałów wspomagających praktyczne wdrożenie Traktatu o handlu bronią w państwie będącym beneficjentem (np. wytyczne, wykresy, kompendium wybranych zagadnień dotyczących Traktatu o handlu bronią).

3.1.4.2. Opis działania

Krótkoterminowa ukierunkowana pomoc może być oferowana:

a)	zdalnie, przez ekspertów w postaci analiz teoretycznych lub z wykorzystaniem narzędzi/opcji internetowych;

na miejscu, na przykład w formie bezpośrednich i osobistych briefingów lub trwających od tygodnia do dwóch zadań wykonywanych przez niewielką grupę ekspertów (zazwyczaj tylko jednego lub dwóch), zapewniających kompleksowe konsultacje i praktyczne porady odpowiedniemu organowi w państwie będącym beneficjentem; lub

c)	w sposób będący połączeniem obu trybów (tzw. „podejście mieszane”, w którym niektóre działania, w zależności od tematu, są prowadzone w formacie wirtualnym, a inne – osobiście).

Ta forma pomocy zostanie udostępniona wszystkim państwom będącym beneficjentami. W budżecie przewidziano maksymalną liczbę dni pracy ekspertów, które będą przeznaczone na te działania pomocowe. Część budżetu zostanie również przeznaczona na pokrycie kosztów wszelkich narzędzi technicznych i wyposażenia niezbędnych do prowadzenia tych działań, takich jak opłaty abonamentowe dla platform internetowych służących udostępnianiu dokumentów.

3.1.5. Podejście uwzględniające szkolenia instruktorów

3.1.5.1. Cel działania

Aby propagować odpowiedzialność za wdrażanie Traktatu o handlu bronią na szczeblu krajowym oraz zapewnić trwałość unijnych środków pomocy na mocy niniejszej i poprzednich decyzji, kluczowe znaczenie ma wypracowanie przez państwa będące beneficjentami zdolności i narzędzi umożliwiających kontynuację procesu wdrażania traktatu niezależnie od pomocy zewnętrznej. Aby to osiągnąć, ważne będzie zaoferowanie państwom będącym beneficjentami wsparcia w rozwijaniu krajowych zdolności w zakresie a) szkolenia własnego personelu oraz b) stworzenia zbioru informacji i zasobów dotyczących wdrażania Traktatu o handlu bronią, który będzie wspierał rozwój pamięci instytucjonalnej (3).

Aby uniknąć niepotrzebnego powielania działań, podmioty wykonawcze, w stosownych przypadkach, zapewnią koordynację z innymi działaniami finansowanymi przez UE w tym obszarze, w tym z działaniami realizowanymi przez Sekretariat Traktatu o handlu bronią.

3.1.5.2. Opis działania

Na podejście zakładające szkolenie instruktorów składać się będą dwa uzupełniające się elementy, dostosowywane do różnego poziomu postępów i gotowości w ramach systemów kontroli handlu w państwach będących beneficjentami.

Jednym elementem tego modułu będzie prowadzenie warsztatów szkoleniowych dla ekspertów z państw będących beneficjentami, by na późniejszym etapie sami byli w stanie skutecznie szkolić swoich kolegów z uwzględnieniem ich poziomu wiedzy fachowej. Nowo przeszkoleni eksperci będą w swoich krajach działać jako propagatorzy wiedzy fachowej związanej z Traktatem o handlu bronią i przyczynią się do wzmocnienia samoistnie podtrzymujących się zdolności instytucjonalnych.

Celem tych działań jest zapewnienie przyszłym instruktorom umiejętności dydaktycznych i szkoleniowych niezbędnych do szkolenia pracowników w ich własnym kraju, a jednocześnie zwiększenie zdolności państw będących beneficjentami w odniesieniu do zarządzania wiedzą i pamięcią instytucjonalną. W stosownych przypadkach państwa partnerskie można zachęcać do opracowania własnego programu szkolenia instruktorów w oparciu o podejście i materiały szkoleniowe opracowane w tym i kolejnych etapach programu. Działania te mają zatem umożliwić państwom będącym beneficjentami, zwłaszcza tym, które zostaną stopniowo wycofane z projektu, uzyskanie większej niezależności i samodzielności w odniesieniu do tworzenia, upowszechniania i utrzymywania wiedzy związanej z Traktatem o handlu bronią wśród personelu właściwych organów rządowych. Ponieważ działania te mają charakter praktyczny i użytkowy, najbardziej odpowiedni byłby format zakładający fizyczną obecność; skuteczne może być jednak także podejście mieszane, łączące zajęcia wymagające obecności fizycznej z wirtualnymi.

Drugim elementem będzie internetowa platforma, która będzie wspierać przyszłych instruktorów przy opracowywaniu własnych materiałów szkoleniowych – pomieści zbiór materiałów i dokumentów związanych z wdrażaniem Traktatu o handlu bronią zgromadzonych, a w razie potrzeby opracowanych przez podmioty wykonawcze i udostępnionych państwom będącym beneficjentami. Platforma umożliwi też przyszłym instruktorom zwracanie się o poradę do środowiska ekspertów i omawianie ewentualnych trudności, jakie mogą napotkać w realizacji prowadzonych przez siebie szkoleń krajowych. Platforma będzie również wykorzystywana do zapewniania działań następczych i archiwizowania wyników uzyskanych na podstawie niniejszej i poprzednich decyzji.

W oparciu o prace przeprowadzone na mocy poprzedniej decyzji podmioty wykonawcze będą mogły zdecydować, czy chcą delegować opracowanie, selekcjonowanie i tworzenie takich materiałów na rzecz ekspertów zewnętrznych, w stosownych przypadkach także wybieranych z puli ekspertów. Aby wzmocnić zdolność instytucjonalną odpowiednich organów w państwach będących beneficjentami, działania szkoleniowe powinny się także koncentrować na zachęcaniu tych państw do rozwijania i utrzymywania własnych zbiorów informacji i dokumentacji na temat Traktatu o handlu bronią.

Platforma projektowa zwiększy widoczność programu, ułatwi kontakty między odpowiednimi podmiotami, będzie sprzyjać dialogowi między podmiotami wykonawczymi a partnerami oraz posłuży podtrzymaniu współpracy w szczególności z państwami będącymi beneficjentami, które zostaną stopniowo wycofane z projektu. W miarę możliwości materiały opracowane w ramach projektu zostaną udostępnione, a zastosowanie technologii typu sieć społecznościowa umożliwi aktywną komunikację i wymianę informacji on-line między uczestnikami sieci w znanym im środowisku. Także instytucje Unii i państwa członkowskie będą korzystać z tej specjalnej platformy, gdzie podmioty wykonawcze będą wymieniać informacje na temat prowadzenia działań.

W miarę możliwości podmioty wykonawcze będą zamieszczać informacje o warsztatach i materiałach dotyczących szkolenia instruktorów i wskazywać przyszłych instruktorów podczas prowadzenia działań pomocowych w państwach będących beneficjentami na mocy niniejszej decyzji (jednak ostateczną decyzję co do wyznaczenia przyszłych instruktorów nadal podejmować będzie dane państwo będące beneficjentem). W zależności od ich kwalifikacji urzędnicy ci mogą zostać następnie zarejestrowani w puli ekspertów i poproszeni o uczestniczenie w charakterze eksperta w innych działaniach opisanych w niniejszej decyzji. Także to działanie stanowi część procesu stopniowego wycofywania, z uwzględnieniem zaawansowanego poziomu postępów już osiągniętego w tych państwach i wysokiego potencjału dzielenia się przez nie wiedzą i doświadczenia z innymi państwami będącymi beneficjentami. Jednocześnie pomoże w realizacji celu dotyczącego rozszerzenia zaangażowania tych państw będących beneficjentami w projekt poprzez uczynienie z nich regionalnego wzoru do naśladowania.

3.2. Wpieranie upowszechniania

Celem obecnej decyzji jest nie tylko zapewnienie państwom będącym beneficjentami pomocy technicznej służącej wsparciu wdrażania Traktatu o handlu bronią, lecz także propagowanie i przyspieszenie upowszechniania tego traktatu, a tym samym przyczynienie się do szerszych wielostronnych wysiłków na rzecz zapobiegania przekierowywaniu broni konwencjonalnej i nielegalnemu handlowi nią oraz promowanie większego bezpieczeństwa dla wszystkich.

W tym celu działania podejmowane w ramach niniejszej decyzji będą się też skupiać na nawiązaniu współpracy z państwami niebędącymi stronami i zachęceniu ich do przystąpienia do traktatu. Powiązane działania wzmocnią widoczność traktatu, podnosząc świadomość społeczną na temat zagrożeń i niebezpieczeństw związanych z przekierowywaniem broni konwencjonalnej i nielegalnym handlem taką bronią, a jednocześnie promując dialog między państwami-stronami a państwami niebędącymi stronami, po to by pomóc budować zaufanie i przejrzystość.

Państwa niebędące stronami objęte obecną decyzją otrzymają zatem propozycję wsparcia, w stosownych przypadkach – w postaci działań polegających na pomocy technicznej, jak opisano w pkt 3.1, w tym działań krajowych i ukierunkowanej pomocy krótkoterminowej. Działania te będą organizowane na wniosek państwa niebędącego stroną w miarę potrzeb i dostępności w państwie, które wystąpiło z wnioskiem.

Ponadto aby jeszcze wesprzeć upowszechnianie traktatu, zorganizowane zostaną działania regionalne i międzynarodowe z myślą o:

—	podnoszeniu świadomości na temat zagrożeń i wyzwań związanych z przekierowywaniem broni konwencjonalnej i nielegalnym handlem taką bronią,

—	zapewnieniu ekspertom i urzędnikom z właściwych organów w różnych krajach platformy, za pomocą której będą mogli kontaktować się w strategicznych kwestiach handlowych,

—	propagowaniu celów, jakimi są upowszechnienie, pełne wdrożenie i umocnienie traktatu.

Działania te są prowadzone w ścisłej współpracy z organami odpowiednich rządów krajowych oraz, w stosownych przypadkach, odpowiednimi środowiskami akademickimi, organizacjami pozarządowymi lub regionalnymi.

3.2.1. Działania regionalne, międzyregionalne i międzynarodowe

3.2.1.1. Cel działania

W działaniach skupionych na poszczególnych regionach uczestniczyć będzie razem kilka państw – z jednego regionu lub z kilku różnych regionów (w przypadku działań międzyregionalnych i międzynarodowych) – po to by dzielić się doświadczeniami i omawiać kwestie budzące wspólne zaniepokojenie i będące przedmiotem wspólnego zainteresowania, dotyczące wdrażania Traktatu o handlu bronią i kontroli handlu bronią. Szczególną rolę w takich działaniach jako wzór do naśladowania w odpowiednim regionie odegrają państwa będące beneficjentami, które uprzednio otrzymały pomoc na mocy decyzji Rady 2013/768/WPZiB lub decyzji Rady (WPZiB) 2017/915 i wykazały istotne postępy i zaangażowanie w odniesieniu do wdrażania Traktatu o handlu bronią. Mogłoby to zachęcić do przejęcia odpowiedzialności za wdrażanie traktatu na szczeblu regionalnym, a w ujęciu długoterminowym propagować współpracę Południe–Południe.

Działania międzyregionalne i międzynarodowe zostały uwzględnione w niniejszej decyzji w odpowiedzi na wnioski państw będących beneficjentami, które chcą korzystać z doświadczeń państw w innych częściach świata. W ten sposób działania międzyregionalne i międzynarodowe mogą pomóc ożywić i wspierać bardziej globalną wymianę podejść i praktyk związanych z Traktatem o handlu bronią.

3.2.1.2. Opis działania

Działania regionalne będą organizowane jako dwu- lub trzydniowe wydarzenia i będą rozdzielane na regiony. Działania powinny obejmować co najmniej trzy państwa uczestniczące. Obok państw będących beneficjentami wymienionych w pkt 3.1.2.3, w stosownych przypadkach należy umożliwić udział w tych działaniach państwom trzecim, które w innym sposób nie są ujęte w niniejszej decyzji, w szczególności państwom niebędącym stronami. Ponadto w miarę możliwości wskazane jest zaangażowanie co najmniej jednego z bardziej zaawansowanych państw będących beneficjentami już od pewnego czasu (tj. państw, które otrzymały pomoc na mocy decyzji Rady 2013/768/WPZiB lub decyzji Rady (WPZiB) 2017/915, wymienionych w pkt 3.1.2.3, których system kontroli handlu bronią osiągnął już pewien stopień zaawansowania), by działały w charakterze propagatorów, lub zaproszenie do uczestnictwa ekspertów z tych państw, tak by zachęcać do budowania regionalnej wiedzy fachowej i współpracy Południe–Południe.

W każdym regionie przeprowadzone zostanie co najmniej jedno działanie regionalne. Pozostałe działania zostaną zorganizowane w miarę potrzeb i dostępności ze strony państw przyjmujących. Preferowanym formatem takich działań będzie fizyczna obecność, gdyż taki format zapewnia najlepszą skuteczność; zależnie jednak od okoliczności i preferencji uczestników działania mogą się też odbyć w formacie wirtualnym lub hybrydowym.

W odróżnieniu od decyzji Rady 2013/768/WPZiB i decyzji Rady (WPZiB) 2017/915 działania regionalne nie będą się ograniczać do pojedynczych regionów, lecz dadzą też państwom będącym beneficjentami z różnych regionów możliwość uczestniczenia w działaniach międzyregionalnych. W trakcie wdrażania poprzednich etapów projektu okazało się, że wśród państw partnerskich istnieje duże zapotrzebowanie nie tylko na uczenie się i wymianę informacji w ramach własnego regionu, lecz także z innymi regionami.

Aby dotrzeć do jak najszerszego grona odbiorców i promować nie tylko upowszechnienie Traktatu o handlu bronią, lecz także wysiłki UE na rzecz osiągnięcia tego celu, BAFA i Expertise France zorganizują międzynarodowe konferencje takie jak wielostronna impreza towarzysząca zorganizowana na szczeblu ONZ, np. podczas dorocznej sesji Pierwszego Komitetu Zgromadzenia Ogólnego ONZ w Nowym Jorku, lub, jeśli nie będzie to wykonalne, na szczeblu UE, najlepiej w Brukseli.

Obok tych działań w ramach projektu będzie również utrzymywany kontakt z wszystkimi państwami partnerskimi, podmiotami odpowiedzialnymi za kwestie Traktatu o handlu bronią, a także z państwami niebędącymi stronami poprzez regularne seminaria internetowe poświęcone tematyce traktatu. Seminaria te będą moderowane przez podmioty wykonawcze i posłużą zmobilizowaniu puli ekspertów i umożliwieniu państwom partnerskim dzielenia się doświadczeniami. Każda sesja będzie tłumaczona symultanicznie, nagrywana i zamieszczana na platformie z możliwością odtwarzania.

Lokalizacja i zakres działań regionalnych i międzynarodowych zostaną uzgodnione wspólnie między podmiotami wykonawczymi a ewentualnymi państwami przyjmującymi.

3.2.1.3. Regiony

W działaniach tych będą mogły uczestniczyć wszystkie regiony na podstawie wniosków złożonych przez państwa będące beneficjentami.

3.2.2. Imprezy towarzyszące konferencji państw-stron traktatu

3.2.2.1. Cel działania

Coroczne konferencje państw Stron traktatu oferują jedyną w swoim rodzaju możliwość dotarcia do odpowiednich urzędników i podmiotów odpowiedzialnych za kwestie dotyczące traktatu. Imprezy towarzyszące finansowane ze środków UE umożliwią w szczególności podniesienie świadomości na temat działań Unii wspierających wdrażanie, ułatwią kontakty z państwami, które mogą później zwrócić się o pomoc, oraz będą promować dobre praktyki, zwłaszcza stosowane przez państwa będące beneficjentami.

3.2.2.2. Opis działania

W czasie programu odbędą się trzy imprezy towarzyszące – tzn. jedna dla każdej dorocznej konferencji państw Stron traktatu. Zostaną wspólnie zorganizowane przez podmioty wykonawcze. Środki UE mogą w szczególności pokryć koszty podróży dla określonej liczby ekspertów lub urzędników z państw będących beneficjentami.

3.2.3. Konferencja podsumowująca

3.2.3.1. Cel działania

Celem konferencji podsumowującej jest podniesienie świadomości i poczucia odpowiedzialności w odniesieniu do Traktat o handlu bronią nie tylko wśród państw partnerskich, lecz także odpowiednich podmiotów, takich jak parlamenty narodowe, organizacje regionalne i międzynarodowe oraz przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego, które to podmioty są zainteresowane szerszym oddziaływaniem niż powinien mieć traktat. Ponieważ będą w niej uczestniczyć przedstawiciele z różnych stron świata, konferencja posłuży ponadto jako forum wzmacniania międzynarodowej sieci i społeczności podmiotów zaangażowanych we wdrażanie traktatu i pracujących nad jego upowszechnieniem.

3.2.3.2. Opis działania

Działanie przybierze formę dwudniowej konferencji, która zostanie zorganizowana pod koniec okresu wykonywania niniejszej decyzji i być może odbędzie się bezpośrednio po posiedzeniu COARM lub zaraz przed nim. Za jego realizację odpowiadać będą wspólnie podmioty wykonawcze. W konferencji wezmą udział właściwi przedstawiciele państw będących beneficjentami działań, o których mowa w pkt 3.1, a także inne podmioty zaangażowane w propagowanie traktatu i jego celów.

Konferencja ułatwi państwom będącym beneficjentami wymianę doświadczeń, pozwoli na uzyskanie informacji o ich stanowiskach w sprawie traktatu, stanie jego ratyfikacji i wdrożenia oraz umożliwi wymianę istotnych informacji z przedstawicielami parlamentów narodowych, organizacji regionalnych i społeczeństwa obywatelskiego.

W konferencji powinny zatem uczestniczyć następujące osoby:

—	właściwy personel z państw będących beneficjentami, np. personel dyplomatyczny i wojskowy/obrony, techniczny i organów ścigania, w szczególności z organów odpowiedzialnych za krajowe polityki i wdrażanie dotyczące traktatu,

—	przedstawiciele krajowych, regionalnych i międzynarodowych organizacji zaangażowanych w udzielanie pomocy oraz przedstawiciele państw zainteresowanych udzielaniem lub otrzymywaniem pomocy w zakresie kontroli handlu strategicznego,

—	przedstawiciele właściwych organizacji pozarządowych, ośrodków analitycznych, parlamentów narodowych i przemysłu.

Lokalizacja, format (fizyczna obecność, spotkanie zdalne lub hybrydowe), ostateczna liczba uczestników oraz ostateczny wykaz państw i organizacji, które zostaną zaproszone, zostanie ustalony w porozumieniu z COARM na podstawie wniosku złożonego przez podmioty wykonawcze.

4. Beneficjenci działań projektowych, o których mowa w sekcji 3.1.2.3

Obok państw będących beneficjentami już wymienionych w niniejszej decyzji, dodatkowymi beneficjentami działań projektowych, o których mowa w sekcji 3, mogą być państwa zwracające się o pomoc w celu wdrożenia traktatu; zostaną one wybrane na podstawie między innymi następujących kryteriów:

—	poziom politycznego i prawnego zaangażowania w przestrzeganie traktatu i stan wdrożenia międzynarodowych instrumentów mających znaczenie dla kontroli handlu bronią i transferu broni, które mają zastosowanie do danego państwa,

—	prawdopodobieństwo pomyślnego rezultatu działań pomocowych,

—	ocena wszelkiej możliwej pomocy już udzielonej lub planowanej w obszarze produktów podwójnego zastosowania i kontroli transferu broni,

—	znaczenie państwa w kontekście światowego handlu bronią,

—	znaczenie państwa dla interesów Unii związanych z bezpieczeństwem,

—	kwalifikowanie się do oficjalnej pomocy rozwojowej (ODA).

5. Podmioty wykonawcze

Biorąc pod uwagę obciążenie pracą wynikające z działań na mocy niniejszej decyzji, zalecane jest skorzystanie z usług dwóch właściwych podmiotów wykonawczych: BAFA i Expertise France. W stosownych przypadkach będą one współpracować z agencjami kontroli wywozu działającymi w państwach członkowskich, właściwymi organizacjami regionalnymi i międzynarodowymi, ośrodkami analitycznymi, instytutami badawczymi oraz organizacjami pozarządowymi, a także przekazywać takim podmiotom poszczególne obowiązki.

BAFA i Expertise France były odpowiedzialne za wykonanie decyzji (WPZiB) 2017/915, a także inne wcześniejsze i obecne unijne programy informacyjne. Wspólnie oba podmioty wykonawcze dysponują zatem potwierdzonym doświadczeniem, kwalifikacjami i konieczną wiedzą fachową dotyczącą całego spektrum odpowiednich działań Unii w zakresie kontroli wywozu, zarówno w zakresie produktów podwójnego zastosowania, jak i kontroli wywozu broni.

6. Koordynacja z innymi właściwymi działaniami pomocowymi

Podmioty wykonawcze powinny zapewnić odpowiednią koordynację pomiędzy poszczególnymi instrumentami unijnymi, korzystając, w stosownych przypadkach, z formalnych mechanizmów koordynacji ustanowionych już w ramach innych programów EU P2P (takich jak mechanizm koordynacji COARM na mocy decyzji Rady (WPZiB) 2020/1464), po to by:

—	zapewnić spójne podejście w ramach unijnych działań informacyjnych skierowanych do państw trzecich,

—	uniknąć czasowego i merytorycznego nakładania się działań,

—	dzielić się doświadczeniami w zakresie wdrażania projektu i wskazywać potencjalne synergie między poszczególnymi projektami pomocowymi w dziedzinie kontroli wywozu.

Podmioty wykonawcze powinny także poświęcić największą uwagę związanym z traktatem działaniom w ramach programu działania ONZ na rzecz zapobiegania nielegalnemu handlowi bronią strzelecką i lekką, zwalczania i eliminowania go we wszystkich aspektach oraz towarzyszącego mu systemu wspierania wdrażania (PoA-ISS), rezolucji RB ONZ nr 1540 (2004), dobrowolnego funduszu powierniczego traktatu oraz UNSCAR, a także działaniom w zakresie pomocy dwustronnej. Podmioty wykonawcze powinny nawiązać odpowiednie kontakty z innymi darczyńcami pomocy, aby wymieniać informacje, unikać niepotrzebnego dublowania działań i zapewnić spójność i komplementarność.

Projekt powinien mieć także na celu zwiększenie wśród państw będących beneficjentami wiedzy na temat instrumentów Unii, które mogą wesprzeć współpracę Południe–Południe w zakresie kontroli wywozu. W związku z tym działania pomocowe powinny dostarczać informacji na temat dostępnych instrumentów, takich jak inicjatywy w zakresie centrów doskonałości UE ds. CBRN i inne unijne programy P2P, oraz promować te instrumenty.

7. Wyeksponowanie wkładu Unii i dostępność materiałów dotyczących pomocy

Materiały i narzędzia opracowane w ramach projektu, w tym internetowa platforma opisana w pkt 3.1.2.2, zapewnią i wzmocnią wyeksponowanie wkładu Unii. Wszystkie takie produkty będą opatrzone logo i wzorem graficznym zgodnymi z podręcznikiem „Informowanie o działaniach zewnętrznych Unii Europejskiej i ich eksponowanie” i zawierać logo „EU P2P export control programme” (program EU P2P w zakresie kontroli wywozu). W wydarzeniach organizowanych w państwach trzecich powinny brać udział delegatury Unii, aby zwiększyć polityczne działania następcze i wyeksponowanie wkładu.

Do celów działań pomocowych związanych z traktatem prowadzonych w ramach niniejszej decyzji promowany będzie również unijny portal internetowy P2P (https://circabc.europa.eu/ui/welcome). Podmioty wykonawcze powinny zatem informować na portalu o odpowiednich działaniach pomocowych, które prowadzą, oraz zachęcać do zapoznawania się z zasobami technicznymi portalu i do korzystania z nich. Promując portal, powinny też eksponować wkład Unii. Ponadto działania te powinny być upowszechniane za pomocą unijnego biuletynu P2P.

8. Ocena skutków

Skutki działań przewidzianych w niniejszej decyzji należy ocenić pod kątem technicznym po ich zakończeniu. Na podstawie informacji i sprawozdań przedstawionych przez podmioty wykonawcze Wysoki Przedstawiciel przeprowadzi ocenę skutków, we współpracy z COARM i – w stosownych przypadkach – z delegaturami Unii w państwach będących beneficjentami oraz z innymi odpowiednimi podmiotami.

W ocenie skutków należy się skupić się przede wszystkim na pewnych państwach będących beneficjentami, które ratyfikowały traktat, oraz na rozwoju ich zdolności w zakresie kontroli transferu broni. Taka ocena zdolności państw będących beneficjentami w zakresie kontroli transferu broni powinna obejmować w szczególności przygotowywanie i wydawanie właściwych przepisów krajowych, wypełnienie obowiązków traktatowych w zakresie sprawozdawczości, a także upoważnienie odpowiedniego organu odpowiedzialnego za kontrolę transferu broni.

9. Sprawozdania

Podmioty wykonawcze będą przygotowywać regularne sprawozdania, w tym po zakończeniu poszczególnych działań. Sprawozdania te powinny być przedkładane Wysokiemu Przedstawicielowi nie później niż w terminie sześciu tygodni po zakończeniu odnośnych działań.

Dodatek

Podmioty wykonawcze zajmą się państwami partnerskimi zgodnie z następującym podziałem:

Państwa partnerskie BAFA w 3. unijnym projekcie działań informacyjnych dotyczących Traktatu o handlu bronią:

—

Kolumbia*

—	Kostaryka*

—

Malezja*

—

Peru*

—

Zambia*

—

Chile‘

—	Kazachstan‘

—	Tajlandia‘

Państwa partnerskie Expertise France w 3. unijnym projekcie działań informacyjnych dotyczących Traktatu o handlu bronią:

—

Benin*

—	Burkina Faso*

—

Kamerun*

—

Gujana‘

—

Filipiny*

—	Wybrzeże Kości Słoniowej*

—

Senegal*

—

Togo*.

Uczestniczące w powyższym projekcie państwa partnerskie, które należy uznać za bardziej zaawansowane (gotowe do rozpoczęcia pracy, której celem jest stopniowe wycofanie z projektu)

1.	Burkina Faso

Kostaryka

Malezja

Filipiny

Senegal

Zambia

* :	państwa uprzednio objęte harmonogramem pomocy w ramach 2. unijnego projektu działań informacyjnych dotyczących Traktatu o handlu bronią

‘ :	państwa uprzednio objęte działaniami pomocowymi ad hoc w ramach 2. unijnego projektu działań informacyjnych dotyczących Traktatu o handlu bronią

wytłuszczenie:

nowe państwa partnerskie objęte 3. unijnym projektem działań informacyjnych dotyczących Traktatu o handlu bronią

(1) Traktat o handlu bronią, art. 1

(2) „Stopniowe wycofywanie" należy rozumieć jako stopniowe podejście do dostosowywania zaangażowania państwa/państw w trakcie realizacji projektu. Podejście to ma na celu ograniczenie zależności państw od pomocy zewnętrznej poprzez wzmocnienie instytucjonalne i rozwój rodzimych zdolności. W trakcie tego procesu ponownie określona zostanie współpraca między UE a poszczególnymi państwami; nastąpi zmiana statusu beneficjentów, mianowicie z tradycyjnego odbiorcy pomocy technicznej na podmioty upowszechniające wiedzę i dostarczające informacje.

(3) Dodatkową korzyścią płynącą z tego działania będzie rozszerzenie puli ekspertów w ramach projektu, jak opisano w sekcji 3.1.1.

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 461

Wydanie polskie	Legislacja	Rocznik 64 27 grudnia 2021

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		UMOWY MIĘDZYNARODOWE
	*	Zawiadomienie o dacie wejścia w życie Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Australią na podstawie art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (GATT) w sprawie zmiany koncesji dotyczących wszystkich kontyngentów taryfowych znajdujących się na liście koncesyjnej UE CLXXV w następstwie wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej	1
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2021/2304 z dnia 18 października 2021 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 przepisami dotyczącymi wydawania certyfikatów uzupełniających poświadczających niestosowanie antybiotyków w ekologicznej produkcji produktów zwierzęcych do celów wywozu ( 1 )	2
	*	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2021/2305 z dnia 21 października 2021 r. w sprawie uzupełnienia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 przepisami określającymi, w jakich przypadkach i na jakich warunkach produkty ekologiczne i produkty w okresie konwersji są zwolnione z kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej, i dotyczącymi miejsca kontroli urzędowych takich produktów oraz w sprawie zmiany rozporządzeń delegowanych Komisji (UE) 2019/2123 i (UE) 2019/2124 ( 1 )	5
	*	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2021/2306 z dnia 21 października 2021 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 o przepisy dotyczące kontroli urzędowych w odniesieniu do przesyłek produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji przeznaczonych do przywozu do Unii oraz o przepisy dotyczące świadectwa kontroli ( 1 )	13
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/2307 z dnia 21 października 2021 r. ustanawiające przepisy dotyczące dokumentów i powiadomień wymaganych w przypadku produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji przeznaczonych do przywozu do Unii ( 1 )	30
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/2308 z dnia 22 grudnia 2021 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/605 ustanawiającego szczególne środki zwalczania afrykańskiego pomoru świń ( 1 )	40
		DECYZJE
	*	Decyzja Rady (WPZiB) 2021/2309 z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie działań informacyjnych Unii wspierających wdrożenie Traktatu o handlu bronią	78