Dziennik Urzędowy L 432/2020

21.12.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 432/1

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2020/2170

z dnia 16 grudnia 2020 r.

dotyczące stosowania unijnych kontyngentów taryfowych i innych kontyngentów przywozowych

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (zwana dalej „umową o wystąpieniu”) została zawarta w imieniu Unii decyzją Rady (UE) 2020/135 (2) i weszła w życie w dniu 1 lutego 2020 r.

(2)

W art. 4 Protokołu w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej załączonego do umowy o wystąpieniu (zwanego dalej „protokołem”) podkreśla się, że Irlandia Północna jest częścią obszaru celnego Zjednoczonego Królestwa oraz że żadne z postanowień protokołu nie stanowi przeszkody dla Zjednoczonego Królestwa, aby włączyć Irlandię Północną w terytorialny zakres stosowania jego list koncesyjnych załączonych do Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r. (GATT 1994).

(3)

Art. 13 ust. 1 protokołu stanowi, że niezależnie od wszelkich innych postanowień protokołu, wszelkie odniesienia do obszaru celnego Unii zawarte w mających zastosowanie postanowieniach protokołu lub w przepisach prawa Unii mających na podstawie protokołu zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej, odczytuje się jako obejmujące terytorium lądowe Irlandii Północnej.

(4)

Na podstawie art. 5 ust. 3 protokołu unijne przepisy prawa celnego zdefiniowane w art. 5 pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (3) mają zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej. Przepisy te, w związku z art. 5 ust. 1 akapit pierwszy i drugi protokołu w odniesieniu do towarów wprowadzanych do Irlandii Północnej spoza Unii, oznaczają, że unijne środki taryfowe, w tym kontyngenty taryfowe w ramach wspólnej taryfy celnej lub odpowiednich umów międzynarodowych, mają zastosowanie do takich towarów, jeżeli w ich przypadku istnieje ryzyko, że zostaną one następnie przemieszczone do Unii. Wspomniane kontyngenty taryfowe obejmują przywozowe kontyngenty taryfowe określone w listach zobowiązań Unii w ramach GATT 1994, przywozowe kontyngenty taryfowe uzgodnione w dwustronnych umowach międzynarodowych Unii, w tym kontyngenty oparte na odstępstwach od reguł pochodzenia dotyczących konkretnych produktów, przywozowe kontyngenty taryfowe w ramach unijnych systemów ochrony handlu, inne autonomiczne przywozowe kontyngenty taryfowe oraz wywozowe kontyngenty taryfowe przewidziane w umowach z państwami trzecimi.

(5)

Na podstawie art. 5 ust. 4 protokołu przepisy prawa Unii wymienione w załączniku 2 do protokołu mają również zastosowanie, na warunkach określonych w tym załączniku, do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej. Załącznik ten obejmuje ustawodawstwo Unii, w którym przewidziano określone kontyngenty przywozowe.

(6)

Umowy dwustronne między Unią a Zjednoczonym Królestwem wynikające z protokołu nie powodują powstania praw i obowiązków państw trzecich. W związku z tym żaden przywóz na podstawie unijnych przywozowych kontyngentów taryfowych lub innych kontyngentów przywozowych mających zastosowanie do towarów pochodzących z państwa trzeciego wprowadzonych do Irlandii Północnej nie może zostać zaliczony na poczet praw tego państwa trzeciego wobec Unii, chyba że to państwo trzecie wyraziło na to zgodę. Sytuacja ta stwarza zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania unijnego rynku wewnętrznego i dla integralności wspólnej polityki handlowej, z uwagi na możliwe obchodzenie unijnych kontyngentów taryfowych lub innych kontyngentów przywozowych.

(7)

W celu wyeliminowania tego ryzyka, unijne przywozowe kontyngenty taryfowe i inne kontyngenty przywozowe powinny być dostępne wyłącznie w odniesieniu do towarów przywożonych do Unii i dopuszczonych w niej do obrotu, a nie w odniesieniu do towarów przywożonych do Irlandii Północnej i dopuszczonych w niej do obrotu.

(8)	Każda umowa Unii z państwem trzecim, w której przewiduje się wywozowe kontyngenty taryfowe, ma zastosowanie wyłącznie do towarów przywożonych do Unii. W związku z tym wspomniane państwo trzecie mogłoby odmówić wydania pozwoleń na wywóz w odniesieniu do bezpośredniego przywozu do Irlandii Północnej.

(9)	Na mocy art. 5 ust. 3 i 4 protokołu w związku z jego art. 13 ust. 3 niniejsze rozporządzenie stosuje się również do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Towary przywożone spoza Unii kwalifikują się do traktowania zgodnie z unijnymi przywozowymi kontyngentami taryfowymi lub innymi kontyngentami przywozowymi bądź zgodnie z wywozowymi kontyngentami taryfowymi, które są stosowane przez państwa trzecie, jedynie w przypadku dopuszczenia tych towarów do obrotu na następujących terytoriach:

—	terytorium Królestwa Belgii,

—	terytorium Republiki Bułgarii,

—	terytorium Republiki Czeskiej,

—	terytorium Królestwa Danii, z wyjątkiem Wysp Owczych i Grenlandii,

—	terytorium Republiki Federalnej Niemiec, z wyjątkiem wyspy Helgoland i terytorium Büsingen (Traktat z dnia 23 listopada 1964 r. między Republiką Federalną Niemiec a Konfederacją Szwajcarską),

—	terytorium Republiki Estońskiej,

—	terytorium Irlandii,

—	terytorium Republiki Greckiej,

—	terytorium Królestwa Hiszpanii, z wyjątkiem Ceuty i Melilli,

—

terytorium Republiki Francuskiej, z wyjątkiem francuskich krajów i terytoriów zamorskich, do których mają zastosowanie postanowienia części czwartej Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, ale obejmujące terytorium Monako określone w konwencji celnej podpisanej w Paryżu w dniu 18 maja 1963 r. (Journal officiel de la République française z dnia 27 września 1963 r., s. 8679),

—	terytorium Republiki Chorwacji,

—	terytorium Republiki Włoskiej, z wyjątkiem gminy Livigno,

—	terytorium Republiki Cypryjskiej, zgodnie z postanowieniami Aktu przystąpienia z 2003 r.,

—	terytorium Republiki Łotewskiej,

—	terytorium Republiki Litewskiej,

—	terytorium Wielkiego Księstwa Luksemburga,

—	terytorium Węgier,

—	terytorium Malty,

—	terytorium Królestwa Niderlandów w Europie,

—	terytorium Republiki Austrii,

—	terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

—	terytorium Republiki Portugalskiej,

—	terytorium Rumunii,

—	terytorium Republiki Słowenii,

—	terytorium Republiki Słowackiej,

—	terytorium Republiki Finlandii,

—	terytorium Królestwa Szwecji, oraz

—	terytorium stref suwerennych Zjednoczonego Królestwa w Akrotiri i Dhekelia, określonych w Traktacie dotyczącym ustanowienia Republiki Cypryjskiej, podpisanym w Nikozji w dniu 16 sierpnia 1960 r.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2021 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 grudnia 2020 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

Przewodniczący

D. M. SASSOLI

W imieniu Rady

Przewodniczący

M. ROTH

(1) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 26 listopada 2020 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 4 grudnia 2020 r.

(2) Decyzja Rady (UE) 2020/135 z dnia 30 stycznia 2020 r. w sprawie zawarcia Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. L 29 z 31.1.2020, s. 1).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).

21.12.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 432/4

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2020/2171

z dnia 16 grudnia 2020 r.

zmieniające załącznik IIa do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 w odniesieniu do wydania generalnego unijnego zezwolenia na wywóz w odniesieniu do wywozu niektórych produktów podwójnego zastosowania z Unii do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 29 marca 2017 r. Zjednoczone Królestwo przekazało notyfikację o zamiarze wystąpienia z Unii Europejskiej zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). Na podstawie tego artykułu, w imieniu Unii, zawarta została na mocy decyzji Rady (UE) 2020/135 (2) Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (3) (zwana dalej „umową o wystąpieniu”).

(2)

Zgodnie z warunkami umowy o wystąpieniu Zjednoczone Królestwo nie jest już od dnia 31 stycznia 2020 r. państwem członkowskim Unii Europejskiej, a prawo pierwotne i wtórne Unii przestanie mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie z chwilą zakończenia, w dniu 31 grudnia 2020 r., okresu przejściowego określonego w umowie o wystąpieniu.

(3)	W rozporządzeniu Rady (WE) nr 428/2009 (4) ustanowiono wspólny system kontroli wywozu produktów podwójnego zastosowania, aby promować bezpieczeństwo Unii i bezpieczeństwo międzynarodowe oraz aby wyrównać szanse eksporterów z państw Unii.

(4)

W rozporządzeniu (WE) nr 428/2009 przewidziano generalne unijne zezwolenia na wywóz, które ułatwiają kontrolę wywozu produktów podwójnego zastosowania do niektórych państw trzecich, stanowiącego transakcje niskiego ryzyka. Obecnie generalnym unijnym zezwoleniem na wywóz nr EU001 objęte są Australia, Kanada, Japonia, Nowa Zelandia, Norwegia, Szwajcaria, w tym Liechtenstein, i Stany Zjednoczone Ameryki.

(5)	Zjednoczone Królestwo jest stroną odpowiednich traktatów międzynarodowych i członkiem międzynarodowych systemów nieproliferacyjnych oraz w pełni przestrzega odnośnych zobowiązań i obowiązków.

(6)	Zjednoczone Królestwo stosuje proporcjonalne i odpowiednie kontrole, aby skutecznie uwzględnić kwestie związane z zamierzonym końcowym zastosowaniem oraz ryzykiem jego zmiany, zgodnie z przepisami i celami rozporządzenia (WE) nr 428/2009.

(7)	Dodanie Zjednoczonego Królestwa do wykazu państw objętych generalnym unijnym zezwoleniem na wywóz nr EU001 nie wpłynęłoby negatywnie na bezpieczeństwo Unii ani bezpieczeństwo międzynarodowe.

(8)

Zważywszy, że Zjednoczone Królestwo jest ważnym miejscem przeznaczenia produktów podwójnego zastosowania wytwarzanych w Unii, należy dodać Zjednoczone Królestwo do wykazu miejsc przeznaczenia objętych generalnym unijnym zezwoleniem na wywóz nr EU001 w celu zapewnienia jednolitego i konsekwentnego stosowania kontroli w całej Unii, wyrównania szans eksporterów z państw Unii oraz uniknięcia niepotrzebnych obciążeń administracyjnych, przy jednoczesnej ochronie bezpieczeństwa Unii i bezpieczeństwa międzynarodowego.

(9)

Zgodnie z zasadą proporcjonalności konieczne i stosowne jest przyjęcie przepisów dotyczących objęcia Zjednoczonego Królestwa generalnym unijnym zezwoleniem na wywóz nr EU001, aby osiągnąć podstawowe cele w postaci uniknięcia nieproporcjonalnych zakłóceń handlu i nadmiernych obciążeń administracyjnych dla unijnego wywozu produktów podwójnego zastosowania do Zjednoczonego Królestwa. Niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia założonych celów, zgodnie z art. 5 ust. 4 TUE.

(10)

Z uwagi na pilny charakter okoliczności związanych z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z Unii, należy przewidzieć wyjątek od terminu ośmiu tygodni, o którym mowa w art. 4 Protokołu nr 1 w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, załączonego do TUE, do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.

(11)

Niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i powinno być stosowane od dnia 1 stycznia 2021 r. w celu zapewnienia, aby Zjednoczone Królestwo zostało niezwłocznie objęte generalnym unijnym zezwoleniem na wywóz nr EU001,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku IIa do rozporządzenia (WE) nr 428/2009 wprowadza się następujące zmiany:

w tytule wyrazy „Wywóz do Australii, Japonii, Kanady, Norwegii, Nowej Zelandii, Szwajcarii, wraz z Liechtensteinem, i Stanów Zjednoczonych” zastępuje się wyrazami

„Wywóz do Australii, Kanady, Japonii, Nowej Zelandii, Norwegii, Szwajcarii, wraz z Liechtensteinem, Zjednoczonego Królestwa i Stanów Zjednoczonych Ameryki”;

w części 2 po szóstym tiret dodaje się następujące tiret:

„—

Zjednoczone Królestwo (bez uszczerbku dla stosowania niniejszego rozporządzenia do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej, zgodnie z pkt 47 załącznika 2 do Protokołu w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej (zwanego dalej »Protokołem«), załączonego do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (*1), zawierającego wykaz przepisów prawa Unii, o których mowa w art. 5 ust. 4 Protokołu)

(*1) Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. L 29 z 31.1.2020, s. 7).”."

Artykuł 2

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2021 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli 16 grudnia 2020 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

D. M. SASSOLI

Przewodniczący

W imieniu Rady

M. ROTH

Przewodniczący

(1) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 26 listopada 2020 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 4 grudnia 2020 r.

(3) Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. L 29 z 31.1.2020, s. 7).

(4) Rozporządzenie Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania (Dz.U. L 134 z 29.5.2009, s. 1).

21.12.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 432/7

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2020/2172

z dnia 16 grudnia 2020 r.

zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 1215/2009 wprowadzające nadzwyczajne środki handlowe dla krajów i terytoriów uczestniczących lub powiązanych z procesem stabilizacji i stowarzyszania Unii Europejskiej

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Rady (WE) nr 1215/2009 (2) przewidziano nieograniczony bezcłowy dostęp do rynku Unii dla prawie wszystkich produktów pochodzących ze stron uczestniczących w procesie stabilizacji i stowarzyszania, który to dostęp miał obowiązywać do czasu zawarcia umów dwustronnych ze stronami będącymi beneficjentami i w zakresie odpowiadającym tym umowom.

(2)

Układy o stabilizacji i stowarzyszeniu zostały już zawarte ze wszystkimi sześcioma stronami będącymi beneficjentami. Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Kosowem (*), z drugiej strony, został zawarty jako ostatni i wszedł w życie w dniu 1 kwietnia 2016 r.

(3)

Rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2017/1464 (3) zmieniono rozporządzenie (WE) nr 1215/2009, znosząc preferencje dwustronne przyznane Kosowu, zachowując jednak przyznane wszystkim zachodniobałkańskim stronom będącym beneficjentami jednostronne preferencje w formie zawieszenia wszystkich ceł na produkty objęte działami 7 i 8 Nomenklatury scalonej oraz dostępu tych stron do globalnego kontyngentu taryfowego na wino na poziomie 30 000 hl.

(4)

Uwzględniając różnice w zakresie liberalizacji taryf w ramach systemów ustanowionych w układach o stabilizacji i stowarzyszeniu między Unią a wszystkimi uczestnikami procesu stabilizacji i stowarzyszania oraz preferencjami przyznanymi na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1215/2009 należy przedłużyć okres stosowania rozporządzenia (WE) nr 1215/2009 do dnia 31 grudnia 2025 r.

(5)

Przedłużenie okresu stosowania rozporządzenia (WE) nr 1215/2009 uważa się za odpowiednią gwarancję silniejszego zobowiązania się Unii do integracji handlowej Bałkanów Zachodnich i zaangażowania się w ten proces. Obecny system autonomicznych środków handlowych pozostaje cennym wsparciem dla gospodarek partnerów z Bałkanów Zachodnich.

(6)	Należy ponadto zmienić nazwy dwóch stron będących beneficjentami, aby odzwierciedlić najnowszą uzgodnioną terminologię.

(7)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1215/2009,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1215/2009 wprowadza się następujące zmiany:

art. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„Artykuł 1

Porozumienia preferencyjne

1. Produkty pochodzące z Albanii, Bośni i Hercegowiny, Czarnogóry, Kosowa (*), Macedonii Północnej i Serbii (zwanych dalej „stronami będącymi beneficjentami”), objęte działami 7 i 8 Nomenklatury scalonej, zostają dopuszczone do przywozu na terytorium Unii bez ograniczeń ilościowych lub środków o skutku równoważnym i podlegają zwolnieniu z należności celnych i opłat o skutku równoważnym.

2. Produkty pochodzące ze stron będących beneficjentami nadal korzystają z przepisów niniejszego rozporządzenia w przypadkach w nim wskazanych. Takie produkty korzystają również z wszelkich koncesji przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, które są korzystniejsze od koncesji przewidzianych w umowach dwustronnych pomiędzy Unią a tymi stronami będącymi beneficjentami.

Artykuł 2

Warunki uprawniające do korzystania z porozumień preferencyjnych

1. Uprawnienie do korzystania z porozumień preferencyjnych wprowadzonych przez art. 1 jest uwarunkowane:

a)	zgodnością z definicją »produktów pochodzących« przewidzianą w tytule II rozdział 1 sekcja 2 podsekcje 4 i 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 (()) oraz w tytule II rozdział 2 sekcja 2 podsekcje 10 i 11 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 ((*));

wstrzymaniem się stron będących beneficjentami od wprowadzania nowych ceł i opłat o skutku równoważnym oraz nowych ograniczeń ilościowych lub środków o skutku równoważnym odnośnie do przywozu pochodzącego z Unii, od podnoszenia dotychczasowych poziomów ceł lub opłat lub od wprowadzania jakichkolwiek innych ograniczeń od dnia 30 września 2000 r.;

c)	zaangażowaniem stron będących beneficjentami w efektywną współpracę administracyjną z Unią w celu zapobiegania ryzyku nadużyć finansowych; oraz

d)	wstrzymaniem się stron będących beneficjentami od angażowania się w poważne i systematyczne naruszenia praw człowieka, w tym podstawowych praw pracowniczych, a także podstawowych zasad demokracji i praworządności.

2. Bez uszczerbku dla warunków określonych w ust. 1 niniejszego artykułu uprawnienie do korzystania z porozumień preferencyjnych, o których mowa w art. 1, jest uwarunkowane gotowością stron będących beneficjentami do zaangażowania się w efektywne reformy gospodarcze i współpracę regionalną z innymi krajami objętymi procesem stabilizacji i stowarzyszania Unii Europejskiej, w szczególności poprzez ustanowienie strefy wolnego handlu zgodnie z art. XXIV GATT z 1994 r. i innymi stosownymi przepisami WTO.

W przypadku nieprzestrzegania akapitu pierwszego Rada może, na podstawie wniosku Komisji, podjąć stosowne środki kwalifikowaną większością głosów.

3. W przypadku nieprzestrzegania przez stronę będącą beneficjentem ust. 1 lit. a), b) lub c) lub ust. 2 niniejszego artykułu Komisja może, w drodze aktów wykonawczych, zawiesić w całości lub w części, uprawnienie tej strony będącej beneficjentem do czerpania korzyści na podstawie niniejszego rozporządzenia. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8 ust. 4.

(*) Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1244/1999 oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Deklaracji niepodległości Kosowa."

((*)) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 1)."

((**)) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558).”;"

w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W odniesieniu do niektórych produktów winiarskich, wymienionych w załączniku I, które pochodzą ze stron będących beneficjentami należności celne mające zastosowanie do przywozu do Unii zostają zawieszone na okres, na poziomach i w zakresie kontyngentów taryfowych Unii oraz na warunkach wskazanych dla każdego produktu i każdego pochodzenia określonego w tym załączniku.”;

b)	uchyla się ust. 2;

3)	uchyla się art. 4;

4)	art. 5 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie: „Kontyngentami taryfowymi, o których mowa w art. 3 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, zarządza Komisja zgodnie z tytułem II, rozdział 1, sekcja 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447.”;

art. 7 lit. b) i c) otrzymują brzmienie:

„b)	koniecznych dostosowań w następstwie przyznania preferencji handlowych na mocy innych porozumień między Unią a stronami będącymi beneficjentami;

c)	zawieszenia w całości lub w części uprawnienia danej strony będącej beneficjentem do czerpania korzyści na podstawie niniejszego rozporządzenia, jeżeli ta strona będąca beneficjentem nie przestrzega art. 2 ust. 1 lit. d).”;

6)	w art. 8 uchyla się ustęp 3;

art. 10 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Jeżeli Komisja stwierdzi, że istnieją wystarczające dowody na to, że doszło do nadużycia finansowego lub że nie zapewniono współpracy administracyjnej zgodnie z wymaganiami weryfikacji dowodów pochodzenia, lub stwierdzi, że ma miejsce masowy wzrost przywozu do Unii ponad poziom normalnej produkcji i zdolności eksportowych, lub stwierdzi, że strony będące beneficjentami nie przestrzegają art. 2 ust. 1 lit. a), b) lub c), może ona podjąć środki w celu zawieszenia w całości lub w części porozumień przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu na okres trzech miesięcy, z zastrzeżeniem że uprzednio:

a)	poinformuje Komitet Wykonawczy ds. Bałkanów Zachodnich;

b)	wezwie państwa członkowskie do podjęcia takich środków zapobiegawczych, które są niezbędne do zabezpieczenia interesów finansowych Unii lub zapewnienia przestrzegania art. 2 ust. 1 przez strony będące beneficjentami;

opublikuje zawiadomienie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej stwierdzające, że istnieją podstawy do uzasadnionych wątpliwości w odniesieniu do stosowania porozumień preferencyjnych lub przestrzegania art. 2 ust. 1 przez daną stronę będącą beneficjentem, które to podstawy mogą podważać jej prawo do dalszego czerpania korzyści przyznanych na mocy niniejszego rozporządzenia.

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, przyjmuje się w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8 ust. 4.”;

8)	art. 12 akapit drugi otrzymuje brzmienie: „Niniejsze rozporządzenie stosuje się do dnia 31 grudnia 2025 r.”;

9)	załącznik I zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia;

10)	uchyla się załącznik II.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 grudnia 2020 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

D. M. SASSOLI

Przewodniczący

W imieniu Rady

M. ROTH

Przewodniczący

(1) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 11 listopada 2020 r. (dotychczas niepublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 1 grudnia 2020 r.

(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1215/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. wprowadzające nadzwyczajne środki handlowe dla krajów i terytoriów uczestniczących lub powiązanych z procesem stabilizacji i stowarzyszania Unii Europejskiej (Dz.U. L 328 z 15.12.2009, s. 1).

(3) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/1464 z dnia 2 czerwca 2017 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 1215/2009 w odniesieniu do koncesji handlowych przyznanych Kosowu* po wejściu w życie Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Kosowem, z drugiej strony (Dz.U. L 209 z 12.8.2017, s. 1).

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK I

DOTYCZĄCY KONTYNGENTÓW TARYFOWYCH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 3 UST. 1

Niezależnie od reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (CN) opis produktów należy traktować za mający jedynie wartość orientacyjną, ponieważ system preferencyjny jest ustalony, w kontekście niniejszego załącznika, przez zakres kodów CN. Tam gdzie wskazane są kody ex CN, system preferencyjny należy określić poprzez łączne zastosowanie kodu CN i odpowiedniego opisu.

Numer porządkowy

Kod CN

Opis

Roczna wielkość kontyngentu (1)

Strony będące beneficjentami

Stawka cła

09.1530

ex 2204 21 94

ex 2204 21 95

ex 2204 21 96

ex 2204 21 97

ex 2204 21 98

ex 2204 22 93

ex 2204 22 94

ex 2204 22 95

ex 2204 29 93

ex 2204 29 94

ex 2204 29 95

Wino ze świeżych winogron, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nieprzekraczającej 15 % obj., inne niż wino musujące

30 000 hl

Albania (2), Bośnia i Hercegowina (3), Czarnogóra (4), Kosowo (5), Macedonia Północna (6) i Serbia (7).

Zwolnienie

”

(1) Jedna globalna wielkość na kontyngent taryfowy dostępny dla przywozu pochodzącego ze stron będących beneficjentami.

(2) Dostęp do tego globalnego kontyngentu taryfowego dla wina pochodzącego z Albanii jest uzależniony od uprzedniego wyczerpania indywidualnego kontyngentu taryfowego przewidzianego w protokole w sprawie wina zawartym z Albanią. Ten indywidualny kontyngent taryfowy otwiera się dla numerów porządkowych 09.1512 i 09.1513.

(3) Dostęp do tego globalnego kontyngentu taryfowego dla wina pochodzącego z Bośni i Hercegowiny jest uzależniony od uprzedniego wyczerpania obydwu indywidualnych kontyngentów taryfowych przewidzianych w protokole w sprawie wina zawartym z Bośnią i Hercegowiną. Te indywidualne kontyngenty taryfowe otwiera się dla numerów porządkowych 09.1528 i 09.1529.

(4) Dostęp do tego globalnego kontyngentu taryfowego dla wina pochodzącego z Czarnogóry w zakresie dotyczącym produktów objętych kodem CN 2204 21 jest uzależniony od uprzedniego wyczerpania indywidualnego kontyngentu taryfowego przewidzianego w protokole w sprawie wina zawartym z Czarnogórą. Ten indywidualny kontyngent taryfowy otwiera się dla numeru porządkowego 09.1514.

(5) Dostęp do tego globalnego kontyngentu taryfowego dla wina pochodzącego z Kosowa jest uzależniony od uprzedniego wyczerpania obu indywidualnych kontyngentów taryfowych przewidzianych w protokole w sprawie wina zawartym z Kosowem. Te indywidualne kontyngenty taryfowe otwiera się dla numerów porządkowych 09.1570 i 09.1572.

(6) Dostęp do tego globalnego kontyngentu taryfowego dla wina pochodzącego z Macedonii Północnej jest uzależniony od uprzedniego wyczerpania obu indywidualnych kontyngentów taryfowych przewidzianych w protokole dodatkowym w sprawie wina zawartym z Macedonią Północną. Te indywidualne kontyngenty taryfowe otwiera się dla numerów porządkowych 09.1558 i 09.1559.

(7) Dostęp do tego globalnego kontyngentu taryfowego dla wina pochodzącego z Serbii jest uzależniony od uprzedniego wyczerpania obu indywidualnych kontyngentów taryfowych przewidzianych w protokole w sprawie wina zawartym z Serbią. Te indywidualne kontyngenty taryfowe otwiera się dla numerów porządkowych 09.1526 i 09.1527.

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 432

Wydanie polskie	Legislacja	Rocznik 63 21 grudnia 2020

Spis treści		I Akty ustawodawcze	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/2170 z dnia 16 grudnia 2020 r. dotyczące stosowania unijnych kontyngentów taryfowych i innych kontyngentów przywozowych	1
	*	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/2171 z dnia 16 grudnia 2020 r. zmieniające załącznik IIa do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 w odniesieniu do wydania generalnego unijnego zezwolenia na wywóz w odniesieniu do wywozu niektórych produktów podwójnego zastosowania z Unii do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej	4
	*	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/2172 z dnia 16 grudnia 2020 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 1215/2009 wprowadzające nadzwyczajne środki handlowe dla krajów i terytoriów uczestniczących lub powiązanych z procesem stabilizacji i stowarzyszania Unii Europejskiej	7