Dziennik Urzędowy L 263/2007

I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa

9.10.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 263/1

DYREKTYWA 2007/46/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 5 września 2007 r.

ustanawiająca ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów

(„dyrektywa ramowa”)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

stanowiąc zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 251 Traktatu (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywa Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep (3) została kilka razy w znaczącym stopniu zmieniona. Ponieważ wprowadzane mają zostać kolejne zmiany, dla jasności powinno się sporządzić tekst przekształcony.

(2)	W celu ustanowienia i zapewnienia funkcjonowania rynku wewnętrznego Wspólnoty właściwe jest zastąpienie systemów homologacji państw członkowskich wspólnotową procedurą homologacji opartą na zasadzie całkowitej harmonizacji.

(3)

Wymagania techniczne mające zastosowanie do układów, części, oddzielnych zespołów technicznych i pojazdów silnikowych powinny być zharmonizowane i określone w aktach prawnych. Takie akty prawne powinny przede wszystkim zapewniać wysoki poziom bezpieczeństwa drogowego, ochrony zdrowia, ochrony środowiska, efektywności energetycznej i ochrony przed niedozwolonym użyciem.

(4)

Dyrektywa Rady 92/53/EWG z dnia 18 czerwca 1992 r. zmieniająca dyrektywę 70/156/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep (4) ograniczyła stosowanie wspólnotowej procedury homologacji typu całego pojazdu do pojazdów należących do kategorii M1. W celu zakończenia procesu tworzenia rynku wewnętrznego i zapewnienia jego prawidłowego funkcjonowania zakres stosowania niniejszej dyrektywy powinien jednak obejmować wszystkie kategorie pojazdów, umożliwiając producentom, dzięki wspólnotowej homologacji typu, czerpanie korzyści płynących z rynku wewnętrznego.

(5)

W celu umożliwienia producentom dostosowania się do nowych, zharmonizowanych procedur powinien zostać przewidziany dostatecznie długi okres dostosowawczy, po upływie którego wspólnotowa homologacja typu pojazdu stanie się obowiązkowa dla pojazdów należących do kategorii innych niż M1 produkowanych w jednym etapie. Dla pojazdów należących do kategorii innych niż M1, które wymagają homologacji wielostopniowej, wymagany jest dłuższy okres dostosowawczy, ponieważ procedura będzie obejmowała podmioty dokonujące zabudowy, które będą musiały zdobyć wystarczające doświadczenie w tej dziedzinie, tak aby niezbędne procedury mogły być prawidłowo wdrażane. Jednakże ze względu na znaczenie bezpieczeństwa pojazdów kategorii M2 i M3 konieczne jest, aby pojazdy te były zgodne z wymogami technicznymi zharmonizowanych dyrektyw w okresie przejściowym, gdy krajowa homologacja typu jest nadal ważna, w celu umożliwienia producentom uzyskania doświadczenia ze wspólnotową homologacją typu WE pojazdów.

(6)

Producenci produkujący pojazdy w małych seriach byli dotychczas częściowo wykluczeni z korzyści płynących z rynku wewnętrznego. Z doświadczenia wynika, że pełne włączenie pojazdów produkowanych w małych seriach, począwszy od kategorii M1, we wspólnotowy system homologacji typu pojazdu przyczyniłoby się do znaczącej poprawy bezpieczeństwa drogowego i ochrony środowiska.

(7)	Aby zapobiec nieprawidłowościom, stosowanie uproszczonej procedury w przypadku pojazdów produkowanych w małych seriach powinno dotyczyć bardzo ograniczonej produkcji; niezbędne jest zatem bardziej precyzyjne zdefiniowanie pojęcia małych serii przez podanie liczby produkowanych pojazdów.

(8)

Należy określić środki umożliwiające homologację pojazdów w indywidualnych przypadkach, tak aby zezwolić na wystarczającą elastyczność w przypadku wielostopniowego systemu homologacji; zanim jednak przyjęte zostaną zharmonizowane, szczególne przepisy wspólnotowe, państwa członkowskie powinny mieć możliwość udzielania dopuszczeń indywidualnych zgodnie ze swoimi przepisami krajowymi.

(9)	Zanim stosowana będzie wspólnotowa procedura homologacji typu pojazdu należącego do kategorii innej niż M1, państwa członkowskie powinny mieć nadal możliwość udzielania homologacji typu pojazdów na podstawie przepisów krajowych oraz powinny zostać przyjęte odpowiednie przepisy przejściowe.

(10)	Środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy powinny być przyjmowane zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (5).

(11)

Decyzją Rady 97/836/WE (6) Wspólnota przystąpiła do Porozumienia Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych, dotyczącego przyjęcia jednolitych wymagań technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach, oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymagań („zrewidowane porozumienie z 1958 r.”).

Do wspólnotowej procedury homologacji typu należy w konsekwencji włączyć regulaminy Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ), do których przystępuje Wspólnota zgodnie z tą decyzją, a także poprawki do regulaminów EKG ONZ, do których Wspólnota już przystąpiła, jako wymagania dotyczące homologacji typu WE pojazdów lub jako przepisy alternatywne wobec obowiązującego prawa wspólnotowego. W szczególności, jeśli Wspólnota postanawia na mocy decyzji Rady, że regulamin EKG ONZ staje się częścią procedury homologacji typu WE pojazdu i zastępuje istniejące przepisy wspólnotowe, Komisja powinna być uprawniona do odpowiedniego dostosowania niniejszej dyrektywy. Ponieważ środki te mają zakres ogólny, a ich celem jest zmiana innych niż istotne elementów niniejszej dyrektywy lub dodanie do niej nowych, innych niż istotne elementów, powinny one być przyjmowane zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, określoną w art. 5a decyzji 1999/468/WE.

(12)

Z myślą o lepszym stanowieniu prawa i jego uproszczeniu, a także w celu uniknięcia konieczności nieustannego aktualizowania istniejącego prawodawstwa wspólnotowego dotyczącego kwestii specyfikacji technicznych, należy umożliwić zawarcie w niniejszej dyrektywie lub w oddzielnych dyrektywach i rozporządzeniach odniesień do istniejących norm i regulacji międzynarodowych bez ich powtarzania we wspólnotowych ramach prawnych.

(13)

Aby zapewnić poprawną realizację i prawidłowe funkcjonowanie procedury monitorowania zgodności produkcji, która jest jedną z podstaw wspólnotowego systemu homologacji typu, producenci powinni być regularnie kontrolowani przez właściwy organ lub odpowiednio wykwalifikowaną służbę techniczną wyznaczoną do tego celu.

(14)

Głównym celem przepisów w zakresie homologacji pojazdów jest zagwarantowanie, aby nowe pojazdy, części i oddzielne zespoły techniczne wprowadzone do obrotu zapewniały wysoki poziom bezpieczeństwa i ochrony środowiska. Osiągnięcie tego celu nie powinino być utrudniane przez montaż pewnych części lub wyposażenia po wprowadzeniu pojazdów na rynek lub po ich dopuszczeniu do ruchu. Należy zatem przyjąć odpowiednie środki w celu zapewnienia, że części lub wyposażenie, które mogą być zamontowane w pojazdach i które mogą znacznie zakłócić funkcjonowanie układów istotnych ze względu na bezpieczeństwo lub ochronę środowiska, podlegają kontroli przez organ udzielający homologacji, zanim zostaną wprowadzone do sprzedaży. Środki te powinny obejmować przepisy techniczne dotyczące wymagań, które te części lub wyposażenie muszą spełniać.

(15)

Środki te powinny mieć zastosowanie jedynie do ograniczonej liczby części lub wyposażenia. Wykaz takich części lub wyposażenia, a także dalszych wymagań, powinien zostać określony po konsultacji z zainteresowanymi stronami. Przy określaniu tego wykazu Komisja konsultuje się z zainteresowanymi stronami w oparciu o sprawozdanie i dąży do sprawiedliwej równowagi między wymogami związanymi z poprawą bezpieczeństwa drogowego a ochroną środowiska, a także interesami konsumentów, producentów i dystrybutorów, nie naruszając zasad konkurencji na rynku części zamiennych i wyposażenia.

(16)

Wykaz części i wyposażenia, istotnych układów, których to dotyczy, jak również środków służących testowaniu i wprowadzaniu w życie powinien zostać określony zgodnie z decyzją 1999/468/WE. Ponieważ środki te mają zakres ogólny, a ich celem jest zmiana innych niż istotne elementów niniejszej dyrektywy lub dodanie do niej nowych, innych niż istotne elementów, powinny one być przyjmowane zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, określoną w art. 5a tej decyzji.

(17)

Niniejsza dyrektywa zawiera zestaw szczególnych wymagań bezpieczeństwa w rozumieniu art. 1 ust. 2 dyrektywy 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów (7), określającej szczególne wymagania dotyczące ochrony zdrowia i bezpieczeństwa konsumentów. Istotne jest w związku z tym przyjęcie przepisów w celu zapewnienia, aby w przypadku gdy pojazd stanowiłby poważne zagrożenie dla konsumentów w związku ze stosowaniem niniejszej dyrektywy lub aktów prawnych wymienionych w załączniku IV, producent przyjął skuteczne środki zaradcze, w tym akcje serwisowe. Organy udzielające homologacji powinny zatem być w stanie ocenić, czy proponowane środki są wystarczające, czy nie.

(18)	Producenci powinni dostarczać właścicielom pojazdów odpowiednich informacji, aby zapobiec niewłaściwemu użyciu urządzeń bezpieczeństwa. Właściwe jest zawarcie przepisów w tym zakresie w niniejszej dyrektywie.

(19)	Istotne jest, aby producenci wyposażenia mieli dostęp do pewnych informacji, które można uzyskać tylko od producenta pojazdu, to znaczy informacji technicznych, w tym rysunków, wymaganych do opracowania produktów dla rynku części zamiennych i wyposażenia.

(20)

Równie ważne jest, aby producenci zapewnili niezależnym podmiotom łatwy dostęp do informacji w celu zapewnienia pełnej konkurencji na rynku w zakresie naprawy i konserwacji pojazdów. Te wymagania w zakresie udostępniania informacji zostały już włączone do prawodawstwa wspólnotowego, w szczególności w rozporządzeniu (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i konserwacji pojazdów (8), przy czym Komisja, nie później niż w cztery lata po wejściu w życie tego rozporządzenia, przedstawi sprawozdanie skuteczności systemu dostępu do informacji dotyczących naprawy i konserwacji pojazdów oraz rozważy, czy zasadne byłoby skonsolidowanie wszystkich przepisów regulujących dostęp do tych informacji w ramach zmienionej dyrektywy ramowej w sprawie homologacji typu pojazdów.

(21)

Mając na celu uproszczenie i przyspieszenie procedury, środki wdrażające oddzielne dyrektywy lub rozporządzenia, jak również środki dostosowujące załączniki do niniejszej dyrektywy i oddzielnych dyrektyw lub rozporządzeń, w szczególności dostosowujące do rozwoju wiedzy naukowej i technicznej, powinny być przyjmowane zgodnie z decyzją 1999/468/WE. Ponieważ środki te mają zakres ogólny, a ich celem jest zmiana innych niż istotne elementów niniejszej dyrektywy, oddzielnych dyrektyw lub rozporządzeń lub dodanie do nich nowych, innych niż istotne elementów, powinny one być przyjmowane zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, określoną w art. 5a tej decyzji. Procedura ta powinna mieć też zastosowanie w przypadku dostosowań koniecznych do homologacji typu pojazdów przeznaczonych dla osób niepełnosprawnych.

(22)

Z doświadczenia wynika, że w przypadku stwierdzenia braków w istniejących przepisach odpowiednie środki muszą w niektórych przypadkach zostać przyjęte niezwłocznie, w celu zapewnienia użytkownikom dróg lepszej ochrony. W takich pilnych przypadkach konieczne zmiany do oddzielnych dyrektyw i rozporządzeń powinny być przyjmowane zgodnie z decyzją 1999/468/WE. Ponieważ środki te mają zakres ogólny, a ich celem jest zmiana innych niż istotne elementów oddzielnych dyrektyw lub rozporządzeń lub dodanie do nich nowych, innych niż istotne elementów, powinny one być przyjmowane zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, określoną w art. 5a tej decyzji.

(23)

Ponieważ cel niniejszej dyrektywy, mianowicie zakończenie procesu tworzenia rynku wewnętrznego przez wprowadzenie obowiązkowego systemu wspólnotowej homologacji typu dla wszystkich kategorii pojazdów, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast z uwagi na rozmiary lub skutki proponowanych działań możliwe jest lepsze osiągnięcie tego celu na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(24)	Obowiązek transponowania niniejszej dyrektywy do prawa krajowego powinien ograniczyć się tylko do przepisów, które stanowią istotną zmianę w stosunku do poprzednich dyrektyw. Obowiązek transponowania przepisów, które nie zostały zmienione, wynika z poprzednich dyrektyw.

(25)

Zgodnie z ust. 34 Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa (9) państwa członkowskie są zachęcane do sporządzania, dla ich własnych celów i w interesie Wspólnoty, własnych tabel, które w możliwie najszerszym zakresie odzwierciedlą zbieżność pomiędzy niniejszą dyrektywą a środkami transpozycji, oraz do ich upowszechniania.

(26)	Niniejsza dyrektywa powinna pozostawać bez uszczerbku dla obowiązków państw członkowskich dotyczących terminów transponowania do prawa krajowego i stosowania dyrektyw wymienionych w załączniku XX część B.

(27)	Wymogi niniejszej dyrektywy są zgodne z zasadami określonymi w „Planie działania na rzecz uproszczenia i poprawy otoczenia regulacyjnego”.

(28)

Szczególnie istotne jest, aby przyszłe środki, proponowane w oparciu o niniejszą dyrektywę, lub procedury, które mają zostać wdrożone podczas jej stosowania, były zgodne z zasadami, które zostały ponownie sformułowane w komunikacie Komisji zatytułowanym „Ramy prawne podstawą dla zwiększania konkurencyjności przemysłu motoryzacyjnego w XXI w.”,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsza dyrektywa ustanawia zharmonizowane ramy zawierające przepisy administracyjne i ogólne wymagania techniczne homologacji wszystkich nowych pojazdów objętych jej zakresem zastosowania oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów, mając na uwadze uproszczenie ich rejestracji, sprzedaży i dopuszczenia do ruchu na obszarze Wspólnoty.

Niniejsza dyrektywa ustanawia również przepisy dotyczące sprzedaży i dopuszczania do stosowania części i wyposażenia przeznaczonego do pojazdów, w odniesieniu do których udzielono homologacji zgodnie z niniejszą dyrektywą.

Szczególne wymagania techniczne dotyczące budowy i działania pojazdów określa się, stosując niniejszą dyrektywę, w aktach prawnych, których wyczerpujący wykaz znajduje się w załączniku IV.

Artykuł 2

Zakres

1. Niniejszą dyrektywę stosuje się do homologacji typu pojazdów drogowych zaprojektowanych i zbudowanych w jednym lub kilku etapach, oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych zaprojektowanych i zbudowanych dla takich pojazdów.

Niniejszą dyrektywę stosuje się również do dopuszczenia indywidualnego takich pojazdów.

Niniejszą dyrektywę stosuje się również do części i wyposażenia przeznaczonego do pojazdów objętych niniejszą dyrektywą.

2. Niniejszej dyrektywy nie stosuje się do homologacji typu lub dopuszczenia indywidualnego następujących pojazdów:

ciągników rolniczych lub leśnych określonych w dyrektywie 2003/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dnia 26 maja 2003 r. w sprawie homologacji typu ciągników rolniczych lub leśnych, ich przyczep i wymiennych holowanych maszyn, łącznie z ich układami, częściami i oddzielnymi zespołami technicznymi (10), oraz przyczep zaprojektowanych i skonstruowanych tak, aby mogły być przez nie ciągnięte;

b)	pojazdów czterokołowych określonych w dyrektywie 2002/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 marca 2002 r. w sprawie homologacji typu dwu- lub trzykołowych pojazdów mechanicznych (11);

c)	pojazdów szynowych.

3. Homologacja typu lub dopuszczenie indywidualne na mocy niniejszej dyrektywy jest fakultatywna w przypadku następujących pojazdów:

a)	pojazdów zaprojektowanych i zbudowanych do użytku przede wszystkim na placach budowy lub w kamieniołomach, w obiektach portowych lub w portach lotniczych;

b)	pojazdów zaprojektowanych i zbudowanych do użytku sił zbrojnych, obrony cywilnej, straży pożarnej oraz służb odpowiedzialnych za utrzymanie porządku publicznego; oraz

c)	maszyn samobieżnych;

w zakresie w jakim pojazdy te spełniają wymagania niniejszej dyrektywy. Tego rodzaju dopuszczenia fakultatywne pozostają bez uszczerbku dla stosowania dyrektywy 2006/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie maszyn (12).

4. Dopuszczenie indywidualne na mocy niniejszej dyrektywy jest fakultatywna w przypadku następujących pojazdów:

a)	pojazdów przeznaczonych wyłącznie do wyścigów drogowych;

b)	prototypów pojazdów używanych na drodze na odpowiedzialność producenta w celu przeprowadzenia konkretnego programu testowego, pod warunkiem że zostały one specjalnie zaprojektowane i zbudowane do tego celu.

Artykuł 3

Definicje

Na użytek niniejszej dyrektywy i aktów prawnych wymienionych w załączniku IV, chyba że w tych aktach prawnych podano inaczej:

1)	„akt prawny” oznacza oddzielną dyrektywę lub rozporządzenie, lub regulamin EKG ONZ załączony do zrewidowanego porozumienia z 1958 r.;

2)	„oddzielna dyrektywa lub rozporządzenie” oznacza dyrektywę lub rozporządzenie wymienione w załączniku IV, część I niniejszej dyrektywy. Określenie to obejmuje również przepisy wykonawcze wydane na ich podstawie;

3)	„homologacja typu” oznacza procedurę, w wyniku której państwo członkowskie zaświadcza, że typ pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego jest zgodny z odpowiednimi przepisami administracyjnymi i wymaganiami technicznymi;

4)	„krajowa homologacja typu” oznacza procedurę homologacji typu ustanowioną prawem krajowym danego państwa członkowskiego; ważność takiej homologacji jest ograniczona do terytorium tego państwa członkowskiego;

„homologacja typu WE” oznacza procedurę, w wyniku której państwo członkowskie zaświadcza, że typ pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego jest zgodny z odpowiednimi przepisami administracyjnymi i wymaganiami technicznymi niniejszej dyrektywy i aktów prawnych wymienionych w załącznikach IV lub XI;

6)	„dopuszczenie indywidualne” oznacza procedurę, w wyniku której państwo członkowskie zaświadcza, że konkretny pojazd, niezależnie od tego, czy jest on jedynym egzemplarzem, czy nie, jest zgodny z odpowiednimi przepisami administracyjnymi i wymaganiami technicznymi;

7)	„homologacja wielostopniowa” oznacza procedurę, w wyniku której jedno lub więcej państw członkowskich zaświadcza, że w zależności od stanu kompletacji, niekompletny lub skompletowany typ pojazdu jest zgodny z odpowiednimi przepisami administracyjnymi i wymaganiami technicznymi niniejszej dyrektywy;

8)	„homologacja typu krok po kroku” oznacza procedurę homologacji pojazdu, którą stanowi zbieranie krok po kroku całego zestawu świadectw homologacji typu WE układów, części i oddzielnych zespołów technicznych związanych z pojazdem, co prowadzi w ostatnim etapie do homologacji całego pojazdu;

9)	„jednostopniowa homologacja typu” oznacza procedurę, którą stanowi homologacja pojazdu jako całości poprzez pojedyncze działanie;

10)	„mieszana homologacja typu” oznacza procedurę homologacji typu krok po kroku, podczas której w ostatnim etapie homologacji całego pojazdu uzyskano homologację jednego lub więcej układów, przy czym świadectwo homologacji typu WE dla tych układów nie było konieczne;

11)	„pojazd silnikowy” oznacza napędzany mechanicznie pojazd, który porusza się dzięki własnemu napędowi, mający co najmniej cztery koła, kompletny, skompletowany lub niekompletny, osiągający maksymalną prędkość przekraczającą 25 km/h;

12)	„przyczepa” oznacza każdy pojazd na kołach niemający własnego napędu, zaprojektowany i skonstruowany tak, aby mógł być ciągnięty przez pojazd silnikowy;

13)	„pojazd” oznacza każdy pojazd silnikowy lub jego przyczepę, jak określono w pkt 11 i 12;

14)	„hybrydowy pojazd silnikowy” oznacza pojazd napędzany przez co najmniej dwa różne przetworniki energii i dwa różne zbiorniki energii (w pojeździe);

15)

„hybrydowy pojazd elektryczny” oznacza hybrydowy pojazd, który do celów mechanicznego napędzania pobiera energię z obu następujących źródeł energii znajdujących się w pojeździe:

—	zużywalnego paliwa,

—	urządzenia do przechowywania energii/energii elektrycznej (akumulator, kondensator, koło zamachowe/generator itd.);

16)	„maszyna samobieżna” oznacza każdy pojazd z własnym napędem, który został zaprojektowany i zbudowany tak, że ze względu na swoją budowę nie jest przeznaczony do przewozu pasażerów ani towarów. Maszyny zamocowane na podwoziu pojazdu silnikowego nie są uznawane za maszyny samobieżne;

17)	„typ pojazdu” oznacza pojazdy należące do konkretnej kategorii, które nie różnią się od siebie przynajmniej pod względem istotnych cech wymienionych w załączniku II sekcji B. Typ pojazdu może zawierać warianty i wersje określone w załączniku II sekcji B;

18)	„pojazd podstawowy” oznacza każdy pojazd, który jest używany w początkowym etapie procesu wielostopniowej homologacji typu;

19)	„pojazd niekompletny” oznacza każdy pojazd, który w celu spełnienia odpowiednich wymagań technicznych niniejszej dyrektywy wymaga kompletacji w przynajmniej jednym dalszym etapie;

20)	„pojazd skompletowany” oznacza pojazd, który w rezultacie procesu wielostopniowej homologacji typu spełnia odpowiednie wymagania techniczne niniejszej dyrektywy;

21)	„pojazd kompletny” oznacza każdy pojazd, który nie musi być skompletowany w celu spełnienia odpowiednich wymagań technicznych niniejszej dyrektywy;

22)	„pojazd z końcowej partii produkcji” oznacza każdy pojazd będący częścią zapasów, który nie może być zarejestrowany, sprzedany lub dopuszczony do ruchu z powodu wejścia w życie nowych wymagań technicznych, których nie obejmowała jego homologacja;

23)	„układ” oznacza zbiór urządzeń połączonych w celu pełnienia jednej lub kilku konkretnych funkcji w pojeździe i który podlega wymaganiom zawartym w jakimkolwiek akcie prawnym;

24)	„część” oznacza urządzenie podlegające wymaganiom aktu prawnego, przewidziane jako część pojazdu, które może uzyskać homologację typu niezależnie od pojazdu, jeżeli akt prawny wyraźnie to przewiduje;

25)	„oddzielny zespół techniczny” oznacza urządzenie podlegające wymaganiom aktu prawnego, przewidziane jako część pojazdu, które może uzyskać homologację typu oddzielnie, jednak tylko w związku z jednym lub kilkoma określonymi typami pojazdów, jeżeli akt prawny wyraźnie to przewiduje;

26)

„oryginalne części lub wyposażenie” oznaczają części lub wyposażenie, które wyprodukowano zgodnie ze specyfikacjami i normami produkcyjnymi przewidzianymi przez producenta pojazdów dla produkcji części lub wyposażenia zespołu pojazdu, którego to dotyczy. Obejmuje to części i wyposażenie, które wyprodukowano na tej samej linii produkcyjnej, co te części i wyposażenie. Zakłada się, chyba że wykazano coś przeciwnego, że części są oryginalnymi częściami, jeśli producent części zaświadczy, że części te odpowiadają jakością częściom używanym do montażu pojazdu, którego to dotyczy, i zostały wyprodukowane zgodnie ze specyfikacjami i normami produkcyjnymi producenta pojazdu;

27)

„producent” oznacza osobę lub jednostkę, która jest odpowiedzialna wobec organu udzielającego homologacji za wszystkie aspekty procesu homologacji typu lub udzielenia zezwolenia oraz za zapewnienie zgodności produkcji. Nie jest istotne, czy osoba lub jednostka bezpośrednio uczestniczy we wszystkich etapach wytwarzania pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego podlegającego procesowi homologacji;

28)

„przedstawiciel producenta” oznacza osobę fizyczną lub prawną ustanowioną we Wspólnocie, która została odpowiednio wyznaczona przez producenta do reprezentowania go przed organem udzielającym homologacji oraz do działania w jego imieniu w sprawach objętych niniejszą dyrektywą; w przypadku odniesień do pojęcia „producent” rozumie się przez to producenta lub jego przedstawiciela;

29)

„organ udzielający homologacji” oznacza organ państwa członkowskiego, do kompetencji którego należą wszystkie aspekty homologacji typu pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, lub dopuszczenia indywidualnego pojazdu, właściwy w sprawach wydawania zezwolenia, wydawania i, w odpowiednim przypadku, cofania świadectw homologacji, oraz działający jako punkt kontaktowy dla organów udzielających homologacji z innych państw członkowskich; właściwy do wyznaczenia służb technicznych i zapewniania, że producent spełnia zobowiązania dotyczące zgodności produkcji;

30)	„właściwy organ” w art. 42 oznacza organ udzielający homologacji, organ wyznaczony lub organ akredytacyjny działający odpowiednio w ich imieniu;

31)

„służba techniczna” oznacza organizację lub jednostkę wyznaczoną przez organ udzielający homologacji państwa członkowskiego jako laboratorium badawcze w celu prowadzenia badań lub jako jednostkę oceniającą zgodność w celu przeprowadzania oceny początkowej i innych badań lub kontroli w imieniu organu udzielającego homologacji; organ udzielający homologacji może również sam pełnić te funkcje;

32)

„wirtualna metoda testowania” oznacza symulacje komputerowe, w tym obliczenia dowodzące, że pojazd, układ, część lub oddzielny zespół techniczny spełnia wymagania techniczne aktu prawnego. Do celów testowania metoda wirtualna nie wymaga użycia fizycznego pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego;

33)	„świadectwo homologacji typu” oznacza dokument, w którym organ udzielający homologacji oficjalnie zaświadcza, że homologowano typ pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego;

34)

„świadectwo homologacji typu WE” oznacza świadectwo określone w załączniku VI lub w odpowiadającym mu załączniku do oddzielnej dyrektywy lub rozporządzenia, przy czym formularz informacyjny zawarty w odpowiednim załączniku do jednego z regulaminów EKG ONZ wymienionych w wykazie w części I lub II załącznika IV do niniejszej dyrektywy uznawany jest za równoważny;

35)	„świadectwo dopuszczenia indywidualnego” oznacza dokument, w którym organ udzielający homologacji zaświadcza, że homologowano konkretny pojazd;

36)	„świadectwo zgodności” oznacza dokument określony w załączniku IX, wydany przez producenta i zaświadczający, że pojazd należący do serii typu homologowanego zgodnie z niniejszą dyrektywą, w momencie wyprodukowania jest zgodny ze wszystkimi aktami prawnymi;

37)	„dokument informacyjny” oznacza dokument określony w załączniku I lub III, lub w odpowiadającym im załączniku do oddzielnej dyrektywy lub rozporządzenia, wskazujący informacje, które mają być dostarczone przez wnioskodawcę; możliwe jest dostarczenie dokumentu informacyjnego w formie elektronicznej;

38)	„folder informacyjny” oznacza pełny folder, w tym dokument informacyjny, plik, dane, rysunki, fotografie itd., dostarczone przez wnioskodawcę; możliwe jest dostarczenie folderu informacyjnego w formie elektronicznej;

39)

„pakiet informacyjny” oznacza folder informacyjny wraz ze sprawozdaniami z badań lub innymi dokumentami dodanymi przez służby techniczne lub organ udzielający homologacji do folderu informacyjnego w ramach wykonywania ich funkcji; możliwe jest dostarczenie pakietu informacyjnego w formie elektronicznej;

40)

„spis treści pakietu informacyjnego” oznacza dokument wymieniający zawartość pakietu informacyjnego, odpowiednio ponumerowaną lub w inny sposób oznakowaną w celu jednoznacznego zidentyfikowania wszystkich stron; format tego dokumentu powinien przedstawiać zestawienie kolejnych etapów przeprowadzania homologacji typu WE, w szczególności daty poprawek i aktualizacji.

ROZDZIAŁ II

OBOWIĄZKI OGÓLNE

Artykuł 4

Obowiązki państw członkowskich

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby producenci wnioskujący o udzielenie homologacji wypełniali swoje obowiązki wynikające z niniejszej dyrektywy.

2. Państwa członkowskie udzielają homologacji tylko takim pojazdom, częściom, układom lub oddzielnym zespołom technicznym, które spełniają wymagania niniejszej dyrektywy.

3. Państwa członkowskie rejestrują lub zezwalają na sprzedaż lub dopuszczenie do ruchu tylko takich pojazdów, części i oddzielnych zespołów technicznych, które spełniają wymagania niniejszej dyrektywy.

Państwa członkowskie nie zabraniają, nie ograniczają ani nie utrudniają rejestracji, sprzedaży, dopuszczenia do korzystania lub użycia na drogach pojazdów, części lub oddzielnych zespołów technicznych z powodów związanych z aspektami ich budowy i funkcjonowania objętych niniejszą dyrektywą, jeśli spełniają one jej wymagania.

4. Państwa członkowskie powołują lub wyznaczają organy właściwe w sprawach dotyczących homologacji i notyfikują Komisji takie powołanie lub wyznaczenie zgodnie z art. 43.

Akt notyfikacji dotyczący organów udzielających homologacji zawiera nazwę, adres, w tym adres elektroniczny, oraz zakresy odpowiedzialności.

Artykuł 5

Obowiązki producentów

1. Producent jest odpowiedzialny przed organem udzielającym homologacji za wszystkie aspekty procesu homologacji i za zapewnienie zgodności produkcji, niezależnie od tego, czy bezpośrednio uczestniczy on we wszystkich etapach wytwarzania pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego.

2. W przypadku homologacji wielostopniowej każdy producent jest odpowiedzialny za homologację i zgodność produkcji układów, części i oddzielnych zespołów technicznych dodanych na etapie dokonywanej przez niego kompletacji pojazdu.

Producent zmieniający części lub układy, które zostały homologowane na wcześniejszych etapach, jest odpowiedzialny za homologację i zgodność produkcji tych części i układów.

3. Do celów niniejszej dyrektywy producent ustanowiony poza Wspólnotą wyznacza przedstawiciela ustanowionego we Wspólnocie do reprezentowania go przed organem udzielającym homologacji.

ROZDZIAŁ III

PROCEDURY HOMOLOGACJI TYPU WE

Artykuł 6

Procedury postępowania w przypadku homologacji typu WE pojazdów

1. Producent może wybrać jedną z następujących procedur:

a)	homologację typu krok po kroku;

b)	jednostopniową homologację typu;

c)	mieszaną homologację typu.

2. Wniosek o udzielenie homologacji typu krok po kroku składa się z folderu informacyjnego zawierającego informacje wymagane zgodnie z załącznikiem III i kompletnego zestawu świadectw homologacji typu wymaganych zgodnie z każdym mającym zastosowanie aktem prawnym wymienionym w załączniku IV lub w załączniku XI. W przypadku homologacji typu układu lub oddzielnego zespołu technicznego, zgodnie z obowiązującymi aktami prawnymi, organ udzielający homologacji ma dostęp do pakietu informacyjnego, dopóki nie zostanie udzielona homologacja lub nie zostanie wydana odmowa jej udzielenia.

3. Wniosek o udzielenie jednostopniowej homologacji typu składa się z folderu informacyjnego zawierającego odpowiednie informacje wymagane zgodnie z załącznikiem I, w związku z aktami prawnymi wymienionymi w załączniku IV lub w załączniku XI oraz, w odpowiednich przypadkach, w części II załącznika III.

4. W przypadku procedury mieszanej homologacji typu organ udzielający homologacji może zwolnić producenta z obowiązku sporządzania jednego lub kilku świadectw homologacji typu WE układów, pod warunkiem że do folderu informacyjnego zostały dołączone określone w załączniku I szczegółowe dane, wymagane do homologacji tych układów podczas fazy homologacji pojazdu, w którym to przypadku każde świadectwo homologacji typu WE, z którego organ zrezygnował, zastępuje się sprawozdaniem z badań.

5. Bez uszczerbku dla ust. 2, 3 i 4 do celów homologacji wielostopniowej dostarcza się następujących informacji:

a)	w pierwszym etapie te części folderu informacyjnego i świadectw homologacji typu WE wymagane dla pojazdu kompletnego, które są istotne dla stanu kompletacji pojazdu podstawowego;

w etapie drugim i kolejnych te części folderu informacyjnego i świadectw homologacji typu WE, które odpowiadają bieżącemu stanowi wytworzenia, wraz z kopią świadectwa homologacji typu WE pojazdu wydanego w poprzednim etapie wytworzenia; ponadto producent dostarcza szczegółowe dane dotyczące zmian i uzupełnień dokonanych przez niego w pojeździe.

Informacje wymienione w lit. a) i b) mogą zostać dostarczone zgodnie z procedurą mieszaną homologacji typu określoną w ust. 4.

6. Producent składa wniosek do organu udzielającego homologacji. Dla konkretnego typu pojazdu można złożyć tylko jeden wniosek i tylko w jednym państwie członkowskim.

Dla każdego typu podlegającego homologacji składany jest odrębny wniosek.

7. Organ udzielający homologacji może, podając uzasadnienie, wezwać producenta do dostarczenia wszelkich dodatkowych informacji niezbędnych do podjęcia decyzji w sprawie wymaganych badań lub do uproszczenia ich przeprowadzania.

8. Producent udostępnia organowi udzielającemu homologacji tyle pojazdów, ile jest konieczne do umożliwienia satysfakcjonującego przeprowadzenia procedury homologacji typu.

Artykuł 7

Procedury postępowania w przypadku homologacji typu WE układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych

1. Producent składa wniosek do organu udzielającego homologacji. W odniesieniu do konkretnego typu układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego można złożyć tylko jeden wniosek i tylko w jednym państwie członkowskim. Dla każdego typu podlegającego homologacji składany jest odrębny wniosek.

2. Do wniosku dołącza się folder informacyjny, którego zawartość określona jest w oddzielnych dyrektywach lub rozporządzeniach.

3. Organ udzielający homologacji może, podając uzasadnienie, wezwać producenta do dostarczenia wszelkich dodatkowych informacji niezbędnych do podjęcia decyzji w sprawie wymaganych badań lub do uproszczenia ich przeprowadzania.

4. Producent udostępnia organowi udzielającemu homologacji tyle pojazdów, części lub oddzielnych zespołów technicznych, ile zgodnie z odpowiednimi oddzielnymi dyrektywami lub rozporządzeniami jest koniecznych do przeprowadzenia wymaganych badań.

ROZDZIAŁ IV

PRZEBIEG PROCEDUR HOMOLOGACJI TYPU WE

Artykuł 8

Przepisy ogólne

1. Państwa członkowskie nie mogą udzielać homologacji typu WE bez uprzedniego sprawdzenia, czy odpowiednio i w sposób satysfakcjonujący przeprowadzono procedury, o których mowa w art. 12.

2. Państwa członkowskie udzielają homologacji typu WE zgodnie z art. 9 i 10.

3. Państwo członkowskie może odmówić udzielenia homologacji typu WE, jeśli stwierdzi, że typ pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego stanowi poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa drogowego lub poważnie szkodzi środowisku naturalnemu lub zdrowiu publicznemu, nawet jeśli jest zgodny z wymaganymi przepisami. W tym przypadku przesyła natychmiast innym państwom członkowskim i Komisji szczegółową dokumentację wyjaśniającą powody swojej decyzji i zawierającą dowody potwierdzające jego ustalenia.

4. Świadectwa homologacji typu WE są ponumerowane zgodnie z metodą określoną w załączniku VII.

5. Organ udzielający homologacji wysyła w terminie 20 dni roboczych do organów udzielających homologacji w innych państwach członkowskich kopię świadectwa homologacji typu WE pojazdu wraz z załącznikami, dla każdego typu pojazdu, któremu udzielił homologacji. Wydruk można zastąpić plikiem elektronicznym.

6. Organ udzielający homologacji informuje niezwłocznie organy udzielające homologacji innych państw członkowskich o każdej odmowie lub cofnięciu homologacji pojazdu, uzasadniając swoją decyzję.

7. Organ udzielający homologacji wysyła co trzy miesiące do organów udzielających homologacji w innych państwach członkowskich wykaz homologacji typu WE układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, których udzielił, które zmienił, których udzielenia odmówił lub które cofnął w poprzedzającym okresie. Wykaz zawiera szczegółowe dane określone w załączniku XIV.

8. Na prośbę innego państwa członkowskiego państwo członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE, wysyła w terminie 20 dni roboczych od otrzymania tej prośby kopię danego świadectwa homologacji typu WE wraz z załącznikami. Wydruk można zastąpić plikiem elektronicznym.

Artykuł 9

Szczególne przepisy dotyczące pojazdów

1. Państwa członkowskie udzielają homologacji typu WE w odniesieniu do:

a)	typu pojazdu, który odpowiada szczegółowym danym zawartym w folderze informacyjnym i który spełnia wymagania techniczne określone w odpowiednich aktach prawnych, wymienionych w załączniku IV;

b)	typu pojazdu specjalnego, który odpowiada szczegółowym danym zawartym w folderze informacyjnym i który spełnia wymagania techniczne określone w odpowiednich aktach prawnych, wymienionych w załączniku XI.

Zastosowanie mają procedury określone w załączniku V.

2. Państwa członkowskie udzielają wielostopniowej homologacji typu w odniesieniu do typów pojazdu niekompletnego lub skompletowanego, który odpowiada szczegółowym danym zawartym w folderze informacyjnym i który spełnia wymagania techniczne określone w odpowiednich aktach prawnych, wymienionych w załączniku IV lub w załączniku XI, biorąc pod uwagę stan kompletacji pojazdu.

Wielostopniowa homologacja typu ma zastosowanie również w przypadku nowych pojazdów przerabianych lub modyfikowanych przez innego producenta.

Zastosowanie mają procedury określone w załączniku XVII.

3. W odniesieniu do każdego typu pojazdu organ udzielający homologacji:

a)	uzupełnia wszystkie odpowiednie sekcje świadectwa homologacji typu WE, w tym dołączony do niego arkusz wyników badań, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku VIII;

b)	sporządza lub weryfikuje spis treści pakietu informacyjnego;

c)	niezwłocznie wydaje wnioskodawcy kompletne świadectwo wraz z załącznikami.

4. W przypadku ograniczenia ważności świadectwa homologacji typu WE lub wyłączenia wymagań określonych przepisów aktów prawnych zgodnie z art. 20 lub 22 lub załącznikiem XI, w świadectwie homologacji typu WE określa się te ograniczenia lub wyłączenia.

5. Jeżeli szczegółowe dane w folderze informacyjnym określają przepisy dotyczące pojazdów specjalnych, określone w załączniku IX, informację o tych przepisach umieszcza się w świadectwie homologacji typu WE.

6. W przypadku wyboru przez producenta procedury mieszanej homologacji typu, organ udzielający homologacji uzupełnia w części III dokumentu informacyjnego, którego wzór zawarty jest w załączniku III, odniesienia do sprawozdań z określonych przez akty prawne badań, dla których nie jest dostępne świadectwo homologacji typu WE.

7. W przypadku wyboru przez producenta procedury jednostopniowej homologacji typu organ udzielający homologacji sporządza wykaz obowiązujących aktów prawnych według wzoru zawartego w dodatku do załącznika VI i załącza go do świadectwa homologacji typu WE.

Artykuł 10

Szczególne przepisy dotyczące układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych

1. Państwa członkowskie udzielają homologacji typu WE w odniesieniu do układu, który odpowiada szczegółowym danym zawartym w folderze informacyjnym i który spełnia wymagania techniczne określone w odpowiedniej oddzielnej dyrektywie lub rozporządzeniu, wymienionym w załączniku IV lub w załączniku XI.

2. Państwa członkowskie udzielają homologacji typu WE części lub oddzielnego zespołu technicznego w odniesieniu do części lub oddzielnego zespołu technicznego, który odpowiada szczegółowym danym zawartym w folderze informacyjnym i który spełnia wymagania techniczne określone w odpowiedniej oddzielnej dyrektywie lub rozporządzeniu, wymienionym w załączniku IV.

3. Jeżeli homologacja typu układu w odniesieniu do pojazdu obejmuje części lub oddzielne zespoły techniczne niezależnie od tego, czy są one przeznaczone do napraw, przeglądów lub konserwacji pojazdów, nie wymaga się dodatkowej homologacji części lub oddzielnego zespołu technicznego, chyba że przewiduje to odpowiedni akt prawny.

4. Jeżeli część lub oddzielny zespół techniczny spełnia swoje funkcje lub ma szczególne cechy jedynie w połączeniu z innymi częściami pojazdu i z tego względu zgodność z jednym lub kilkoma wymaganiami może zostać zweryfikowana tylko wtedy, gdy część lub oddzielny zespół techniczny działa w połączeniu z tą inną częścią pojazdu, zakres homologacji typu WE części lub oddzielnego zespołu technicznego jest odpowiednio ograniczany. W takich przypadkach świadectwo homologacji WE określa wszelkie ograniczenia dotyczące stosowania i wskazuje specjalne warunki montażu. W przypadku gdy taka część lub oddzielny zespół techniczny jest montowana przez producenta, zgodność z wszelkimi ograniczeniami dotyczącymi stosowania lub warunkami montażu jest weryfikowana podczas homologowania pojazdu.

Artykuł 11

Badania wymagane dla homologacji typu WE

1. Zgodność z przepisami technicznymi określonymi w niniejszej dyrektywie i w aktach prawnych określonych w załączniku IV wykazuje się poprzez odpowiednie badania przeprowadzane przez wyznaczone służby techniczne.

Procedury badań, specjalne wyposażenie i narzędzia niezbędne do przeprowadzania tych badań są określane w każdym z aktów prawnych.

2. Wymagane badania przeprowadza się na pojazdach, częściach i oddzielnych zespołach technicznych, które są reprezentatywne dla typu, który podlega homologacji.

W porozumieniu z organem udzielającym homologacji producent może jednak wybrać pojazd, układ, część lub oddzielny zespół techniczny, który nie jest reprezentatywny dla typu podlegającego homologacji, ale ma kilka najbardziej niekorzystnych cech w odniesieniu do wymaganego poziomu osiągów. Podjęcie decyzji podczas procesu selekcji można wspomóc wirtualnymi metodami testowania.

3. Na wniosek producenta, w odniesieniu do aktów prawnych wymienionych w załączniku XVI oraz w porozumieniu z organem udzielającym homologacji, można stosować wirtualne metody testowania jako alternatywę dla procedur badań, o których mowa w ust. 1.

4. Warunki ogólne, które muszą spełniać wirtualne metody testowania, określa dodatek 1 do załącznika XVI.

Dodatek 2 do załącznika XVI określa dla każdego z aktów prawnych wymienionych w tym załączniku związane z tym aktem szczególne warunki badań i przepisy administracyjne.

5. Komisja sporządza wykaz aktów prawnych, w przypadku których dopuszcza się wirtualne metody testowania, oraz związane z tymi aktami szczególne warunki i przepisy administracyjne. Środki te, mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszej dyrektywy, m.in. poprzez jej uzupełnienie, są określane i aktualizowane zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 40 ust. 2.

Artykuł 12

Zgodność produkcji

1. Państwo członkowskie, które udziela homologacji typu WE, podejmuje niezbędne środki, zgodnie z załącznikiem X, w celu zweryfikowania, w zależności od potrzeby we współpracy z organami udzielającymi homologacji innych państw członkowskich, czy podjęto odpowiednie działania dla zapewnienia, że produkcja pojazdów, układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych, w odpowiednim przypadku, odpowiada homologowanemu typowi.

2. Państwo członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE, podejmuje niezbędne środki, zgodnie z załącznikiem X, w odniesieniu do homologacji, w celu zweryfikowania, w zależności od potrzeby we współpracy z organami udzielającymi homologacji innych państw członkowskich, czy działania, o których mowa w ust. 1, są wciąż odpowiednie i czy produkcja pojazdów, układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych, w odpowiednim przypadku, nadal odpowiada homologowanemu typowi.

Weryfikacja służąca zapewnieniu, że produkty odpowiadają homologowanym typom, ogranicza się do procedur określonych w załączniku X i w aktach prawnych zawierających szczególne wymagania. W tym celu organ udzielający homologacji państwa członkowskiego, które udzieliło homologacji typu WE, może przeprowadzać wszelkie testy i badania określone w każdym z aktów prawnych wymienionych w załączniku IV lub załączniku XI na próbkach pobranych u producenta, w tym w zakładzie produkcyjnym.

3. Państwo członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE, przyjmuje niezbędne środki, włącznie z cofnięciem homologacji typu, aby zapewnić właściwe stosowanie procedury zgodności produkcji, w przypadku gdy stwierdzi, że działania, o których mowa w ust. 1, nie są stosowane, odbiegają znacznie od ustalonych działań i planów kontroli lub przestały być stosowane, mimo iż nie przerwano produkcji.

ROZDZIAŁ V

ZMIANY DO HOMOLOGACJI TYPU WE

Artykuł 13

Przepisy ogólne

1. Producent niezwłocznie informuje państwo członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE, o każdej zmianie szczegółowych danych zawartych w pakiecie informacyjnym. Zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału to państwo członkowskie podejmuje decyzję o dalszym sposobie postępowania. W stosownym przypadku państwo członkowskie może zdecydować, po konsultacji z producentem, o udzieleniu nowej homologacji typu WE.

2. Wniosek o dokonanie zmiany homologacji typu WE jest składany wyłącznie w państwie członkowskim, które udzieliło pierwotnej homologacji typu WE.

3. Państwo członkowskie informuje odpowiednio producenta, jeśli stwierdzi, że do celów dokonania zmiany niezbędne są nowe kontrole lub nowe badania. Procedury, o których mowa w art. 14 i 15, mają zastosowanie tylko po pomyślnym przeprowadzeniu wymaganych nowych kontroli lub nowych badań.

Artykuł 14

Szczególne przepisy dotyczące pojazdów

1. Jeśli zmieniły się dane zawarte w pakiecie informacyjnym, zmiana zostaje określona jako „poprawka”.

W takich przypadkach organ udzielający homologacji wydaje poprawioną stronę pakietu informacyjnego, w zależności od potrzeby, oznaczając każdą poprawioną stronę w celu wyraźnego pokazania charakteru zmiany i daty ponownego wydania. Uznaje się, że wymóg ten spełnia skonsolidowana, zaktualizowana wersja pakietu informacyjnego, do której dołączony jest szczegółowy opis zmian.

2. Poprawkę określa się jako „rozszerzenie”, jeśli dodatkowo poza przepisami ust. 1:

a)	wymagane są dalsze kontrole lub nowe badania;

b)	uległa zmianie jakakolwiek informacja umieszczona na świadectwie homologacji typu WE z wyjątkiem załączników;

c)	w życie wchodzą nowe wymagania na mocy jakichkolwiek aktów prawnych obowiązujących dla homologowanego typu pojazdu.

W takich przypadkach organ udzielający homologacji wydaje poprawione świadectwo homologacji typu WE, opatrzone numerem rozszerzenia zgodnym z liczbą kolejnych już udzielonych rozszerzeń.

Świadectwo homologacji wskazuje wyraźnie przyczynę rozszerzenia oraz datę ponownego wydania.

3. W przypadku wydania poprawionych stron lub skonsolidowanej, zaktualizowanej wersji zmieniany jest odpowiednio spis treści pakietu informacyjnego dołączony do świadectwa homologacji w celu wskazania daty ostatniego rozszerzenia lub poprawki, lub daty ostatniej konsolidacji zaktualizowanej wersji.

4. Nie wymaga się zmian w homologacji typu pojazdu, jeśli nowe wymagania, o których mowa w ust. 2 lit. c), są z technicznego punktu widzenia nieistotne dla tego typu pojazdu lub dotyczą kategorii pojazdu innych niż kategoria, do której on należy.

Artykuł 15

Szczególne przepisy dotyczące układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych

1. W przypadku zmiany szczegółowych danych zawartych w pakiecie informacyjnym, zmiana jest określana jako „poprawka”.

W takich przypadkach organ udzielający homologacji wydaje poprawione strony pakietu informacyjnego, w zależności od potrzeby, oznaczając każdą poprawioną stronę w celu wyraźnego pokazania charakteru zmiany i daty ponownego wydania. Uznaje się, że wymóg ten spełnia skonsolidowana, zaktualizowana wersja pakietu informacyjnego, do której dołączony jest szczegółowy opis zmian.

2. Poprawkę określa się jako „rozszerzenie”, jeśli dodatkowo poza przepisami ust. 1:

a)	wymagane są dalsze kontrole lub nowe badania;

b)	uległa zmianie jakakolwiek informacja umieszczona na świadectwie homologacji typu WE z wyjątkiem załączników;

c)	w życie wchodzą nowe wymagania na mocy aktów prawnych mających zastosowanie do homologowanego układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego.

W takich przypadkach organ udzielający homologacji wydaje poprawione świadectwo homologacji typu WE opatrzone numerem rozszerzenia, zgodnym z liczbą kolejnych już udzielonych rozszerzeń. W przypadkach gdy konieczność zmiany wynika z zastosowania ust. 2 lit. c), aktualizuje się trzecią sekcję numeru homologacji.

Świadectwo homologacji wskazuje wyraźnie przyczynę rozszerzenia oraz datę ponownego wydania.

Artykuł 16

Wydanie i powiadomienie o zmianach

1. W przypadku rozszerzenia organ udzielający homologacji aktualizuje wszystkie odpowiednie sekcje świadectwa homologacji typu WE, jego załączniki oraz spis treści pakietu informacyjnego. Zaktualizowane świadectwo i jego załączniki niezwłocznie wydaje się wnioskodawcy.

2. W przypadku poprawki poprawione dokumenty lub skonsolidowaną, zaktualizowaną wersję, w odpowiednim przypadku, w tym poprawiony spis treści pakietu informacyjnego, bez zbędnej zwłoki wydaje się wnioskodawcy.

3. Organ udzielający homologacji powiadamia organ udzielający homologacji innego państwa członkowskiego o każdej zmianie wprowadzonej do homologacji typu WE, zgodnie z procedurami, o których mowa w art. 8.

ROZDZIAŁ VI

WAŻNOŚĆ HOMOLOGACJI TYPU WE POJAZDÓW

Artykuł 17

Utrata ważności

1. Homologacja typu WE pojazdów traci ważność w następujących przypadkach:

a)	nowe wymagania zawarte w akcie prawnym mającym zastosowanie do pojazdu, któremu udzielono homologacji, stały się obowiązkowe do celów rejestracji, sprzedaży lub dopuszczenia do ruchu nowych pojazdów, przy czym nie ma możliwości odpowiedniej aktualizacji homologacji;

b)	nastąpiło definitywne, dobrowolne wstrzymanie produkcji pojazdu, którego dotyczy homologacja;

c)	zgodnie ze szczególnym ograniczeniem upłynął okres ważności homologacji.

2. W przypadku gdy jeden z wariantów w ramach typu lub jedna z wersji w ramach wariantu traci ważność, homologacja typu WE dla danego pojazdu traci ważność wyłącznie w takim zakresie, w jakim dotyczy danego wariantu lub wersji.

3. W przypadku definitywnego zaprzestania produkcji określonego typu pojazdu producent powiadamia organ, który udzielił homologacji typu WE dla tego pojazdu. Po otrzymaniu takiego powiadomienia organ ten informuje o tym organy udzielające homologacji innych państw członkowskich w terminie 20 dni roboczych.

Artykuł 27 ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zaprzestania produkcji w okolicznościach, o których mowa w lit. a) ust. 1 niniejszego artykułu.

4. Bez uszczerbku dla ust. 3, w przypadkach gdy zbliża się termin utraty ważności homologacji typu WE pojazdu, producent powiadamia organ, który udzielił homologacji typu WE.

Organ udzielający homologacji niezwłocznie przekazuje wszelkie istotne informacje organom udzielającym homologacji innych państw członkowskich, aby umożliwić, w odpowiednich przypadkach, zastosowanie art. 27. Informacje te zawierają w szczególności datę produkcji oraz numer identyfikacyjny ostatniego wyprodukowanego pojazdu.

ROZDZIAŁ VII

CERTYFIKAT ZGODNOŚCI I OZNAKOWANIE

Artykuł 18

Certyfikat zgodności

1. Producent, w ramach swych uprawnień jako posiadacz homologacji typu WE pojazdu, przedstawia certyfikat zgodności, który towarzyszy każdemu pojazdowi, kompletnemu, skompletowanemu lub niekompletnemu, wyprodukowanemu zgodnie z homologowanym typem pojazdu.

W przypadku pojazdu niekompletnego lub skompletowanego producent wypełnia tylko te punkty na stronie 2 certyfikatu zgodności, które zostały dodane lub zmienione na bieżącym etapie procesu homologacji oraz, w stosownym przypadku, dołącza do tego certyfikatu wszystkie certyfikaty zgodności wydane na poprzednim etapie.

2. Certyfikat zgodności jest sporządzany w jednym z języków urzędowych Wspólnoty. Każde państwo członkowskie może zażądać przetłumaczenia certyfikatu zgodności na swój język lub języki.

3. Certyfikat zgodności jest zabezpieczany przed sfałszowaniem. W tym celu stosowany papier jest zabezpieczany za pomocą kolorowej grafiki lub znaku wodnego w formie znaku identyfikacyjnego producenta.

4. Certyfikat zgodności wypełnia się w całości i nie zawiera on ograniczeń w zakresie wykorzystania pojazdu innych niż te przewidziane w akcie prawnym.

5. Certyfikat zgodności, określony w załączniku IX część I, dla pojazdów, w odniesieniu do których udzielono homologacji zgodnie z art. 20 ust. 2, zawiera w tytule określenie „Dla pojazdów kompletnych/skompletowanych, którym udzielono homologacji typu zgodnie z art. 20 (homologacja tymczasowa)”.

6. Certyfikat zgodności, określony w załączniku IX część I, dla pojazdów, w odniesieniu do których udzielono homologacji typu zgodnie z art. 22, zawiera w tytule określenie „Dla pojazdów kompletnych/skompletowanych, którym udzielono homologacji typu w odniesieniu do pojazdów produkowanych w małych seriach”, a obok tego określenia rok produkcji wraz z numerem porządkowym, od 1 do liczby wskazanej w tabeli zawartej w załączniku XII, określającym miejsce tego pojazdu w ramach produkcji przyznanej dla tego roku, w odniesieniu do każdego roku produkcji.

7. Bez uszczerbku dla ust. 1 producent może drogą elektroniczną przekazać organowi rejestrującemu państwa członkowskiego dane lub informacje zawarte w certyfikacie zgodności.

8. Duplikat certyfikatu zgodności może zostać wydany wyłącznie przez producenta. Wyraz „duplikat” musi być wyraźnie widoczny na pierwszej stronie każdego duplikatu certyfikatu.

Artykuł 19

Znak homologacji typu WE

1. Producent części lub oddzielnego zespołu technicznego, niezależnie od tego, czy stanowią one część układu, umieszcza na każdej części lub zespole wyprodukowanym zgodnie z homologacją typu znak homologacji typu WE, wymagany przez stosowną oddzielną dyrektywę lub stosowne oddzielne rozporządzenie.

2. Jeżeli nie wymaga się umieszczenia znaku homologacji typu WE, producent umieszcza przynajmniej swoją nazwę lub znak handlowy oraz numer typu lub numer identyfikacyjny.

3. Znak homologacji typu WE jest zgodny z dodatkiem do załącznika VII.

ROZDZIAŁ VIII

NOWE TECHNOLOGIE LUB KONCEPCJE NIEZGODNE Z ODDZIELNYMI DYREKTYWAMI

Artykuł 20

Wyłączenia dla nowych technologii lub koncepcji

1. Na wniosek producenta państwa członkowskie mogą udzielić homologacji typu WE w odniesieniu do typu układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, w których zastosowane są technologie lub koncepcje niezgodne z jednym lub kilkoma aktami prawnymi wymienionymi w załączniku IV część I, pod warunkiem że Komisja udzieli zezwolenia zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 40 ust. 3.

2. W oczekiwaniu na decyzję w sprawie udzielenia zezwolenia państwo członkowskie może udzielić homologacji tymczasowej, ważnej wyłącznie na jego terytorium, w odniesieniu do typu pojazdu objętego wnioskowanym wyłączeniem, pod warunkiem że niezwłocznie poinformuje o tym Komisję i inne państwa członkowskie, przekazując im dokumentację zawierającą następujące informacje:

a)	przyczyny, dla których zastosowanie danych technologii lub koncepcji powoduje niezgodność danego układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego z wymaganiami;

b)	opis problematycznych zagadnień w zakresie bezpieczeństwa i ochrony środowiska oraz podjętych środków;

c)	opis badań, wraz z wynikami, pokazujących, że w porównaniu z wymaganiami, w odniesieniu do których wystąpiono o wyłączenie, zapewniono co najmniej równoważny poziom bezpieczeństwa i ochrony środowiska.

3. Pozostałe państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o uznawaniu na swoim terytorium homologacji tymczasowej, o której mowa w ust. 2.

4. Komisja podejmuje decyzję, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 40 ust. 3, o zezwoleniu państwu członkowskiemu na udzielenie homologacji typu WE w odniesieniu do danego typu pojazdu.

W stosownych przypadkach decyzja może także określać, czy jej ważność podlega jakimkolwiek ograniczeniom, takim jak ograniczenie okresu ważności. Okres ważności homologacji nie może być krótszy niż 36 miesięcy.

W przypadku odmowy wydania zezwolenia przez Komisję państwo członkowskie niezwłocznie informuje posiadacza tymczasowej homologacji typu, o której mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, że homologacja tymczasowa zostanie cofnięta po upływie 6 miesięcy od daty wydania decyzji Komisji. W państwach członkowskich, które uznały homologację tymczasową, zezwala się na rejestrację, sprzedaż lub dopuszczenie do ruchu pojazdów wyprodukowanych zgodnie z homologacją tymczasową przed jej cofnięciem.

5. Artykułu tego nie stosuje się w przypadkach, gdy układ, część lub oddzielny zespół techniczny jest zgodny z regulaminem EKG ONZ, do którego przystąpiła Wspólnota.

Artykuł 21

Wymagane działania

1. Jeżeli Komisja uznaje, że istnieją podstawy do przyznania wyłączenia zgodnie z art. 20, niezwłocznie podejmuje niezbędne kroki w celu dostosowania oddzielnych dyrektyw lub rozporządzeń do zmian technologicznych. Środki te, mające na celu zmianę innych niż istotne elementów oddzielnych dyrektyw lub rozporządzeń wskazanych w części I załącznika IV, są przyjmowane zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 40 ust. 2.

Jeżeli wyłączenie zgodnie z art. 20 odnosi się do regulaminu EKG ONZ, Komisja proponuje zmianę odpowiedniego regulaminu EKG ONZ zgodnie z procedurą mającą zastosowanie na mocy zrewidowanego porozumienia z 1958 r.

2. Po wprowadzeniu zmian w stosownych aktach prawnych niezwłocznie uchyla się wszelkie ograniczenia związane z wyłączeniem.

Jeżeli nie podjęto niezbędnych kroków w celu dostosowania aktów prawnych, można przedłużyć ważność wyłączenia, na wniosek państwa członkowskiego, które udzieliło homologacji na mocy innej decyzji przyjętej zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 40 ust. 3.

ROZDZIAŁ IX

POJAZDY PRODUKOWANE W MAŁYCH SERIACH

Artykuł 22

Homologacja typu WE w odniesieniu do pojazdów produkowanych w małych seriach

1. Na wniosek producenta oraz w granicach ilościowych określonych w załączniku XII część A sekcja 1 państwa członkowskie udzielają, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 6 ust. 4, homologacji typu WE w odniesieniu do typów pojazdów, które spełniają przynajmniej wymagania określone w załączniku IV część I dodatek.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania do pojazdów specjalnych.

3. Świadectwa homologacji typu WE są ponumerowane zgodnie z załącznikiem VII.

Artykuł 23

Krajowa homologacja typu w odniesieniu do pojazdów produkowanych w małych seriach

1. W przypadku pojazdów wyprodukowanych w granicach ilościowych określonych w załączniku XII część A sekcja 2 państwa członkowskie mogą uchylić jeden lub kilka przepisów jednego lub kilku aktów prawnych wymienionych w załączniku IV lub XI, pod warunkiem że ustanowią stosowne wymagania alternatywne.

„Wymagania alternatywne” oznaczają przepisy administracyjne lub wymagania techniczne, które mają na celu zapewnienie poziomu bezpieczeństwa drogowego i ochrony środowiska równoważnego w najwyższym możliwym do realizacji zakresie poziomom przewidzianym w przepisach, odpowiednio, załączników IV lub XI.

2. W przypadku pojazdów, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie mogą wyłączyć stosowanie jednego lub kilku przepisów niniejszej dyrektywy.

3. Stosowanie przepisów, o których mowa w ust. 1 i 2, wyłącza się wyłącznie w przypadkach, gdy państwo członkowskie ma ku temu uzasadnione powody.

4. Do celów homologacji typu pojazdów na mocy niniejszego artykułu państwa członkowskie uznają układy, części lub oddzielne zespoły techniczne, w odniesieniu do których udzielono homologacji typu zgodnie z aktami prawnymi wymienionymi w załączniku IV.

5. Świadectwo homologacji typu określa charakter wyłączeń przyznanych zgodnie z ust. 1 i 2.

Na świadectwie homologacji typu, którego wzór jest określony w załączniku VI, nie umieszcza się nagłówka „Świadectwo homologacji typu WE pojazdu”. Świadectwa homologacji są jednak ponumerowane zgodnie z załącznikiem VII.

6. Homologacja typu jest ważna na terytorium państwa członkowskiego, które jej udzieliło. Na wniosek producenta organ udzielający homologacji wysyła listem poleconym lub drogą elektroniczną do organów udzielających homologacji państwa członkowskiego wyznaczonych przez producenta kopię świadectwa homologacji typu wraz z załącznikami.

W ciągu 60 dni od otrzymania tych dokumentów takie państwo członkowskie podejmuje decyzję, czy uznaje homologację typu. Oficjalnie informuje ono o podjętej decyzji organ udzielający homologacji, o którym mowa w akapicie pierwszym.

Państwo członkowskie nie odrzuca homologacji, chyba że ma uzasadnione powody, by uważać, że przepisy techniczne, zgodnie z którymi danemu pojazdowi udzielono homologacji, nie są równoważne przepisom obowiązującym w tym państwie.

7. Na wniosek wnioskodawcy, który pragnie pojazd sprzedać, zarejestrować lub uzyskać jego dopuszczenie do ruchu w innym państwie członkowskim, państwo członkowskie, które udzieliło homologacji, dostarcza wnioskodawcy kopię świadectwa homologacji typu wraz z pakietem informacyjnym.

Państwo członkowskie zezwala na sprzedaż, rejestrację lub dopuszczenie tego pojazdu do ruchu, chyba że ma uzasadnione powody, by uważać, że przepisy techniczne, zgodnie z którymi udzielono homologacji w odniesieniu do danego pojazdu, nie są równoważne przepisom obowiązującym w tym państwie.

ROZDZIAŁ X

DOPUSZCZENIE INDYWIDUALNE

Artykuł 24

Dopuszczenie indywidualne

1. Państwa członkowskie mogą zwolnić określony pojazd, niezależnie od tego, czy jest to jedyny egzemplarz pojazdu, z obowiązku spełniania wymagań jednego lub kilku przepisów niniejszej dyrektywy lub jednego lub kilku aktów prawnych wymienionych w załączniku IV lub w załączniku XI, pod warunkiem że zastosują wymagania alternatywne.

Stosowanie przepisów, o których mowa w akapicie pierwszym, wyłącza się jedynie w przypadkach, gdy państwo członkowskie ma ku temu uzasadnione powody.

„Wymagania alternatywne” oznaczają przepisy administracyjne lub wymagania techniczne, które mają na celu zapewnienie poziomu bezpieczeństwa drogowego i ochrony środowiska, równoważnego w najwyższym możliwym do realizacji zakresie poziomom przewidzianym w przepisach, odpowiednio, załączników IV lub XI.

2. Państwa członkowskie nie przeprowadzają badań niszczących. Przy ustalaniu zgodności z wymaganiami alternatywnymi wykorzystują wszelkie stosowne informacje dostarczone przez wnioskodawcę.

3. Państwa członkowskie uznają homologację typu WE w odniesieniu do wszelkich układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych zamiast wymagań alternatywnych.

4. Wniosek o dopuszczenie indywidualne składa producent, właściciel pojazdu lub osoba działająca w ich imieniu, pod warunkiem że osoba taka ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty.

5. Państwo członkowskie udziela dopuszczenia indywidualnego, jeżeli pojazd jest zgodny z opisem załączonym do wniosku i spełnia mające zastosowanie wymagania techniczne oraz bez zbędnej zwłoki wydaje świadectwo dopuszczenia indywidualnego.

Format świadectwa dopuszczenia indywidualnego jest taki sam jak wzoru świadectwa homologacji typu WE przedstawionego w załączniku VI i zawiera przynajmniej informacje niezbędne do wypełnienia wniosku o rejestrację przewidzianego w dyrektywie Rady 1999/37/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie dokumentów rejestracyjnych pojazdów (13). Na świadectwach dopuszczenia indywidualnego nie umieszcza się nagłówka „Homologacja WE pojazdu”.

Na świadectwie dopuszczenia indywidualnego umieszcza się numer identyfikacyjny danego pojazdu.

6. Dopuszczenie indywidualne jest ważne wyłącznie na terytorium państwa członkowskiego, które udzieliło dopuszczenia.

Jeżeli wnioskodawca pragnie pojazd sprzedać, zarejestrować lub dopuścić do ruchu w innym państwie członkowskim pojazd, któremu udzielono dopuszczenia indywidualnego, państwo członkowskie, które udzieliło dopuszczenia, dostarcza wnioskodawcy na jego wniosek oświadczenie dotyczące przepisów technicznych, na podstawie których pojazdowi udzielono dopuszczenia.

Państwo członkowskie zezwala na sprzedaż, rejestrację lub dopuszczenie do ruchu pojazdu, któremu inne państwo członkowskie udzieliło dopuszczenia indywidualnego zgodnie z przepisami niniejszego artykułu, chyba że ma uzasadnione powody, by uważać, że przepisy techniczne, zgodnie z którymi danemu pojazdowi udzielono dopuszczenia, nie są równoważne przepisom obowiązującym w tym państwie.

7. Na wniosek producenta lub właściciela pojazdu państwa członkowskie udzielają dopuszczenia indywidualnego w odniesieniu do pojazdu zgodnego z przepisami niniejszej dyrektywy oraz z aktami prawnymi wymienionymi, odpowiednio, w załączniku IV lub w załączniku XI.

W takim przypadku państwa członkowskie uznają dopuszczenie indywidualne i zezwalają na sprzedaż, rejestrację i dopuszczenie pojazdu do ruchu.

8. Przepisy niniejszego artykułu mogą być stosowane do pojazdów, którym udzielono homologacji typu zgodnie z niniejszą dyrektywą i które zostały zmodyfikowane przed ich pierwszą rejestracją lub dopuszczeniem do ruchu.

Artykuł 25

Przepisy szczególne

1. Procedura przewidziana w art. 24 może mieć zastosowanie do określonego pojazdu podczas kolejnych etapów jego kompletacji zgodnie z procedurą wieloetapowej homologacji typu.

2. Procedura przewidziana w art. 24 nie może zastąpić etapu pośredniego w zwykłej kolejności stosowanej w ramach procedury wieloetapowej homologacji typu i nie może mieć zastosowania w celu otrzymania homologacji pojazdu w ramach procedury jednostopniowej.

ROZDZIAŁ XI

REJESTRACJA, SPRZEDAŻ I DOPUSZCZENIE DO RUCHU

Artykuł 26

Rejestracja, sprzedaż i dopuszczenie do ruchu pojazdów

1. Bez uszczerbku dla przepisów art. 29 i 30 państwa członkowskie dokonują rejestracji i zezwalają na sprzedaż lub dopuszczenie do ruchu pojazdów wyłącznie, gdy pojazdy te mają ważny certyfikat zgodności wydany zgodnie z art. 18.

Państwa członkowskie zezwalają na sprzedaż pojazdów niekompletnych, ale mogą odmówić ich stałej rejestracji i dopuszczenia do ruchu, dopóki nie zostaną skompletowane.

2. Pojazdy, które wyłączono z wymagania dotyczącego certyfikatu zgodności, mogą zostać zarejestrowane, sprzedane lub dopuszczone do ruchu wyłącznie wtedy, gdy spełniają odpowiednie wymagania techniczne niniejszej dyrektywy.

3. W odniesieniu do pojazdów produkowanych w małych seriach liczba pojazdów zarejestrowanych, sprzedanych lub dopuszczonych do ruchu w ciągu jednego roku nie może przekraczać liczby jednostek określonej w załączniku XII część A.

Artykuł 27

Rejestracja, sprzedaż i dopuszczenie do ruchu pojazdów z końcowej partii produkcji

1. W granicach określonych w załączniku XII sekcja B i w ograniczonym okresie państwa członkowskie mogą dokonywać rejestracji i zezwalać na sprzedaż lub dopuszczenie do ruchu pojazdów zgodnych z typem pojazdu, którego homologacja typu WE utraciła ważność.

Akapit pierwszy ma zastosowanie wyłącznie do pojazdów znajdujących się na terytorium Wspólnoty, które zostały objęte ważną homologacją typu WE w chwili produkcji, ale które nie zostały zarejestrowane lub dopuszczone do ruchu, zanim ta homologacja typu WE utraciła ważność.

2. Z możliwości zawartej w ust. 1 można korzystać w przypadku pojazdów kompletnych w okresie dwunastu miesięcy od dnia wygaśnięcia homologacji typu WE oraz, w przypadku pojazdów skompletowanych, w okresie osiemnastu miesięcy od tego dnia.

3. Producent, który pragnie skorzystać z postanowień ust. 1, przedkłada wniosek właściwym organom każdego zainteresowanego państwa członkowskiego przed dopuszczeniem danych pojazdów do ruchu. Wniosek musi zawierać wszelkie powody natury technicznej lub ekonomicznej, które stoją na przeszkodzie, by pojazdy te spełniały nowe wymagania techniczne.

Zainteresowane państwa członkowskie podejmują decyzję, w terminie trzech miesięcy od otrzymania takiego wniosku, czy udzielić zezwolenia na rejestrację takich pojazdów na ich terytorium i jakiej liczby pojazdów ma to zezwolenie dotyczyć.

4. Ustępy 1–3 stosuje się odpowiednio do pojazdów, które zostały objęte krajową homologacją typu, ale nie zostały zarejestrowane lub dopuszczone do ruchu zanim homologacja ta utraciła ważność, w zastosowaniu art. 45 w związku z obowiązkowym wykonaniem procedury homologacji typu WE.

5. Państwa członkowskie stosują odpowiednie środki, aby zapewnić, że liczba pojazdów, które można zarejestrować lub dopuścić do ruchu w ramach procedury określonej w niniejszym artykule, jest skutecznie monitorowana.

Artykuł 28

Sprzedaż i dopuszczenie do użycia części i oddzielnych zespołów technicznych

1. Państwa członkowskie zezwalają na sprzedaż lub dopuszczenie do użycia części lub oddzielnych zespołów technicznych wyłącznie wtedy, gdy spełniają one wymagania stosownych aktów prawnych i gdy są odpowiednio oznakowane zgodnie z art. 19.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania w przypadku części lub oddzielnych zespołów technicznych, które zostały skonstruowane lub zaprojektowane specjalnie dla nowych pojazdów nieobjętych niniejszą dyrektywą.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 państwa członkowskie mogą zezwolić na sprzedaż i dopuszczenie do użycia części lub oddzielnych zespołów technicznych, które zostały wyłączone z jednego lub więcej przepisów aktu prawnego w zastosowaniu art. 20 lub które są przeznaczone do zamontowania w pojazdach objętych homologacjami udzielonymi na mocy art. 22, 23 lub 24, dotyczącymi tych części lub oddzielnych zespołów technicznych.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 oraz o ile w akcie prawnym nie przewidziano inaczej, państwa członkowskie mogą zezwolić na sprzedaż oraz dopuszczenie do użycia części lub oddzielnych zespołów technicznych, które są przeznaczone do zamontowania w pojazdach, od których w dniu ich dopuszczenia do użycia nie wymagano homologacji typu WE na podstawie niniejszej dyrektywy lub dyrektywy 70/156/EWG.

ROZDZIAŁ XII

KLAUZULE OCHRONNE

Artykuł 29

Pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne zgodne z niniejszą dyrektywą

1. Jeżeli państwo członkowskie stwierdza, że nowe pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne stanowią poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa drogowego lub poważnie szkodzą środowisku lub zdrowiu publicznemu, mimo że spełniają stosowne wymagania lub są właściwie oznakowane, wówczas państwo to może, maksymalnie przez okres sześciu miesięcy, odmawiać rejestracji takich pojazdów lub zabronić sprzedaży lub dopuszczenia do użycia na swoim terytorium takich pojazdów, części lub oddzielnych zespołów technicznych.

W takich przypadkach zainteresowane państwa członkowskie natychmiast powiadamiają producenta, inne państwa członkowskie i Komisję, podając przyczyny swojej decyzji, a w szczególności informację, czy wynika ona z:

—	braków w stosownych aktach prawnych, czy

—	nieprawidłowego stosowania odpowiednich wymagań.

2. W celu przygotowania decyzji Komisja jak najszybciej przeprowadza konsultacje z zainteresowanymi stronami, w szczególności z organem, który udzielił homologacji.

3. Jeżeli środki, o których mowa w ust. 1, wynikają z braków w stosownych aktach prawnych, podejmuje się następujące odpowiednie środki:

—	w przypadku oddzielnych dyrektyw i rozporządzeń wymienionych w części I załącznika IV Komisja dokonuje w nich zmian, które przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 40 ust. 2,

—	w przypadku regulaminów EKG ONZ Komisja przygotowuje projekt niezbędnych zmian do odpowiednich regulaminów EKG ONZ zgodnie z procedurą mającą zastosowanie na mocy zrewidowanego porozumienia z 1958 r.

4. Jeżeli środki, o których mowa w ust. 1, wynikają z nieprawidłowego stosowania właściwych wymagań, Komisja przyjmuje odpowiednie środki, aby zapewnić, że takie wymagania zostaną spełnione.

Artykuł 30

Pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne niezgodne z homologowanym typem

1. Jeżeli państwo członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE, stwierdza, że nowe pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne, którym towarzyszy certyfikat zgodności lub które mają znak homologacji, nie są zgodne z homologowanym przez nie typem, przyjmuje niezbędne środki, w razie potrzeby włącznie z cofnięciem homologacji typu, w celu zapewnienia, że znajdujące się w produkcji pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne, w stosownym przypadku, ponownie uzyskały zgodność z homologowanym typem. O przyjętych środkach organ udzielający homologacji tego państwa członkowskiego informuje organy udzielające homologacji innych państw członkowskich.

2. Do celów ust. 1 różnice w danych zawartych w świadectwie homologacji typu WE lub pakiecie informacyjnym uznaje się za brak zgodności z homologowanym typem.

Pojazd nie jest uznawany za odbiegający od homologowanego typu, jeżeli tolerancje są dozwolone w stosownym akcie prawnym i jeżeli są przestrzegane.

3. Jeżeli państwo członkowskie wykaże, że nowe pojazdy, części lub oddzielne zespoły techniczne, którym towarzyszy certyfikat zgodności lub które mają znak homologacji, nie są zgodne z homologowanym typem, może wnioskować, aby państwo członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE, zweryfikowało, czy znajdujące się w produkcji pojazdy, układy, części lub oddzielne zespoły techniczne są nadal zgodne z homologowanym typem. Po otrzymaniu takiego wniosku dane państwo członkowskie jak najszybciej podejmuje wymagane działanie, w każdym przypadku w ciągu sześciu miesięcy od daty złożenia wniosku.

4. Organ udzielający homologacji występuje do państwa członkowskiego, które udzieliło homologacji typu układu, części, oddzielnego zespołu technicznego lub niekompletnego pojazdu, aby podjęło niezbędne działanie w celu zapewnienia ponownego uzyskania zgodności z homologowanym typem pojazdów będących w produkcji w następujących sytuacjach:

a)	w przypadku homologacji typu WE pojazdu, jeżeli niezgodność pojazdu wynika wyłącznie z niezgodności układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego;

b)	w przypadku wielostopniowej homologacja typu, jeżeli niezgodność skompletowanego pojazdu wynika wyłącznie z niezgodności układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, będącego częścią pojazdu niekompletnego lub samym pojazdem niekompletnym.

Po otrzymaniu takiego wniosku dane państwo członkowskie podejmuje jak najszybciej wymagane działanie, w każdym przypadku w ciągu sześciu miesięcy od daty złożenia wniosku, w razie potrzeby z udziałem wnioskującego państwa członkowskiego. Jeżeli zostaje ustalony brak zgodności, organ państwa członkowskiego, który udzielił homologacji typu WE układowi, części lub oddzielnemu zespołowi technicznemu lub pojazdowi niekompletnemu, przyjmuje środki określone w ust. 1.

5. Organy udzielające homologacji informują się wzajemnie o wszelkich cofnięciach homologacji typu WE oraz o przyczynach takich decyzji w terminie 20 dni roboczych od ich wydania.

6. Jeżeli państwo członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE, kwestionuje zgłoszony mu brak zgodności, zainteresowane państwo członkowskie stara się rozstrzygnąć spór. Komisja jest informowana i, w stosownych przypadkach, prowadzi odpowiednie konsultacje w celu osiągnięcia porozumienia.

Artykuł 31

Sprzedaż oraz dopuszczenie do ruchu części lub wyposażenia, które mogą stwarzać znaczne zagrożenie dla właściwego funkcjonowania istotnych układów

1. Państwa członkowskie zezwalają na sprzedaż, przeznaczanie do sprzedaży lub dopuszczenie do ruchu części lub wyposażenia, które mogą stwarzać znaczne zagrożenie dla właściwego funkcjonowania układów, które są istotne dla bezpieczeństwa pojazdu lub jego oddziaływania na środowisko jedynie wtedy, gdy takie części lub wyposażenie uzyskały zezwolenie organu udzielającego homologacji zgodnie z ust. 5–10.

2. Części lub wyposażenie wymagające zezwolenia na mocy ust. 1 zostają ujęte w wykazie, który zostanie zamieszczony w załączniku XIII. Przed podjęciem takiej decyzji dokonuje się analizy, z której sporządza się sprawozdanie, przy czym przy podjęciu decyzji należy dążyć do zapewnienia sprawiedliwej równowagi między następującymi czynnikami:

a)	występowanie poważnego zagrożenia dla bezpieczeństwa lub oddziaływania na środowisko pojazdów, w których zamontowano rozpatrywane części lub wyposażenie; oraz

b)	wpływ na konsumentów i producentów na rynku części zamiennych i wyposażenia, jaki miałby ewentualny wymóg wydania zezwolenia na rozważane części lub wyposażenie.

3. Ustęp 1 nie ma zastosowania do oryginalnych części lub wyposażenia, które są objęte systemem homologacji typu w odniesieniu do pojazdu, oraz do części lub wyposażenia, któremu udzielono homologacji zgodnie z przepisami jednego z aktów prawnych, których wykaz zamieszczono w załączniku IV, oprócz przypadku, gdy homologacje te odnoszą się do aspektów nieobjętych ust. 1. Ustęp 1 nie ma zastosowania do części lub wyposażenia produkowanych wyłącznie do pojazdów wyścigowych, które nie są przeznaczone do użytku na drogach publicznych. Jeżeli części lub wyposażenie, których wykaz zamieszczono w załączniku XIII, używane są zarówno do wyścigów, jak i na drogach, takie części i wyposażenie nie mogą być sprzedawane lub oferowane w publicznej sprzedaży w celach użycia w pojazdach na drogach publicznych, chyba że spełniają one wymagania zawarte w niniejszym artykule.

W stosownych przypadkach Komisja przyjmuje przepisy służące określeniu części lub wyposażenia, o których mowa w niniejszym ustępie.

4. Komisja po zasięgnięciu opinii zainteresowanych stron określa procedurę i wymogi dotyczące procesu udzielania zezwolenia, o których mowa w ust. 1, a także przyjmuje przepisy dotyczące dalszej aktualizacji wykazu w załączniku XIII. Wymagania te obejmują zalecenia dotyczące bezpieczeństwa, ochrony środowiska i — w razie potrzeby — norm dotyczących badań. Mogą one opierać się na aktach prawnych, których wykaz znajduje się w załączniku IV, mogą być opracowywane zgodnie z odnośnym stanem technologii w zakresie bezpieczeństwa, ochrony środowiska i badań, lub, jeśli jest to właściwe dla osiągnięcia wymaganych celów w zakresie bezpieczeństwa lub ochrony środowiska, mogą obejmować porównanie części lub wyposażenia z osiągami w zakresie oddziaływania na środowisko naturalne lub bezpieczeństwa oryginalnego pojazdu lub, odpowiednio, jego części.

5. Do celów ust. 1 producent części lub wyposażenia przedkłada organowi udzielającemu homologacji sprawozdanie z badań sporządzone przez wyznaczoną służbę techniczną, która zaświadcza, że części lub wyposażenie, których ma dotyczyć zezwolenie, spełniają wymagania, o których mowa w ust. 4. Producent może złożyć tylko jeden wniosek na jeden typ części tylko jednemu organowi udzielającemu homologacji.

Wniosek zawiera szczegółowe dane dotyczące producenta części lub wyposażenia, typ, numer identyfikacyjny i numery częściowe części lub wyposażenia, którego ma dotyczyć zezwolenie, jak również nazwę producenta pojazdu, typ pojazdu i, w stosownych przypadkach, rok produkcji lub wszelkie inne informacje pozwalające na identyfikację pojazdu, w którym zamierza się zamontować te części lub wyposażenie.

Jeśli organ udzielający homologacji stwierdzi, uwzględniając sprawozdanie z badań i inne dowody, że dane części lub wyposażenie spełniają wymagania, o których mowa w ust. 4, bezzwłocznie wydaje producentowi zaświadczenie. Zaświadczenie stanowi zezwolenie na sprzedaż, przeznaczenie do sprzedaży lub zamontowanie części lub wyposażenia w pojazdach we Wspólnocie na mocy drugiego akapitu ust. 9.

6. Wszystkie części lub elementy wyposażenia, które uzyskały zezwolenie na podstawie niniejszego artykułu, są odpowiednio oznaczane.

Komisja określa wymagania dotyczące oznaczania i pakowania, a także wzór i system numeracji zaświadczeń, o którym mowa w ust. 5.

7. Środki, o których mowa w ust. 2–6, są przyjmowane zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 40 ust. 2, ponieważ mają one na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszej dyrektywy, m.in. poprzez jej uzupełnienie.

8. Producent bezzwłocznie powiadamia organ udzielający homologacji, który wydał zaświadczenie, o wszelkich zmianach mających wpływ na zmianę warunków, w których go wydano. Organ udzielający homologacji podejmuje decyzję, czy należy dokonać przeglądu zaświadczenia, czy ponownie je wydać oraz czy niezbędne są nowe badania.

Producent jest odpowiedzialny za zapewnienie, że części oraz wyposażenie są i będą produkowane zgodnie z warunkami, na których wydano zaświadczenie.

9. Przed wydaniem jakiegokolwiek zezwolenia organ udzielający homologacji weryfikuje, czy istnieją zadowalające warunki i procedury mające na celu skuteczną kontrolę zgodności produkcji.

W przypadku gdy organ udzielający homologacji stwierdzi, że warunki wydania zezwolenia nie są już spełniane, zwraca się do producenta o przyjęcie niezbędnych środków w celu zapewnienia, aby części lub wyposażenie ponownie spełniały te warunki. W razie konieczności cofa zezwolenie.

10. Każdy przypadek braku porozumienia między państwami członkowskimi w związku z zezwoleniami, o których mowa w ust. 5, jest zgłaszany Komisji. Po konsultacji z państwami członkowskimi przyjmuje ona odpowiednie środki, w tym w razie konieczności wniosek o cofnięcie zezwolenia.

11. Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do części lub elementów wyposażenia, przed wpisaniem ich do wykazu w załączniku XIII. W odniesieniu do każdej pozycji lub grupy pozycji w załączniku XIII ustalany jest okres przejściowy, tak aby pozwolić producentowi części lub wyposażenia na złożenie wniosku o zezwolenie i jego otrzymanie. W stosownych przypadkach w tym samym czasie można ustalić datę wyłączenia ze stosowania niniejszego artykułu części i wyposażenia zaprojektowanego do pojazdów, którym udzielono homologacji przed tą datą.

12. Państwa członkowskie mogą utrzymać krajowe przepisy dotyczące części lub wyposażenia, które mogą stanowić znaczne zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania układów, które są istotne dla bezpieczeństwa pojazdu lub jego oddziaływania na środowisko, dopóki nie zostanie podjęta decyzja o włączeniu części lub elementu wyposażenia do wykazu, o którym mowa w ust. 1.

Przepisy krajowe dotyczące tych części lub wyposażenia przestają obowiązywać w momencie podjęcia takiej decyzji.

13. Od dnia 29 października 2007 r. państwa członkowskie nie przyjmują nowych przepisów dotyczących części i wyposażenia, które mogą zakłócić prawidłowe funkcjonowanie układów, które są istotne dla bezpieczeństwa pojazdu lub jego oddziaływania na środowisko.

Artykuł 32

Wycofywanie pojazdów

1. Jeżeli producent, któremu udzielono homologacji typu WE pojazdu, w zastosowaniu przepisów aktu prawnego lub dyrektywy 2001/95/WE, musi dokonać wycofania pojazdów już sprzedanych, zarejestrowanych lub dopuszczonych do użycia, ponieważ jeden lub więcej układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych zamontowanych w pojeździe, niezależnie od tego, czy uzyskały właściwą homologację zgodnie z niniejszą dyrektywą, czy nie, stanowią poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa drogowego, zdrowia publicznego lub ochrony środowiska, natychmiast informuje o tym organ, który udzielił pojazdowi homologacji.

2. Producent proponuje organowi udzielającemu homologacji zestaw odpowiednich środków odwoławczych w celu neutralizacji zagrożenia, o którym mowa w ust. 1. Organ udzielający homologacji bezzwłocznie informuje organy innych państw członkowskich o proponowanych środkach.

Właściwe organy zapewniają, że środki te są na ich terytoriach wprowadzone w życie w sposób skuteczny.

3. Jeżeli zainteresowane organy uznają, że środki te są niewystarczające lub że ich wprowadzanie w życie nie nastąpiło wystarczająco szybko, powiadamiają o tym bezzwłocznie organ udzielający homologacji typu WE pojazdu.

Organ udzielający homologacji powiadamia następnie producenta. Jeśli organ udzielający homologacji typu WE nie jest zadowolony ze środków przyjętych przez producenta, przyjmuje wszelkie wymagane środki zaradcze, w tym decyzję o cofnięciu homologacji typu WE pojazdu, w przypadku gdy producent nie zaproponuje i nie wprowadzi w życie skutecznych środków naprawczych. W przypadku cofnięcia homologacji typu WE pojazdu zainteresowany organ udzielający homologację powiadamia o tym producenta, organy udzielające homologacji pozostałych państw członkowskich i Komisję za pomocą listu poleconego lub odpowiednich środków elektronicznych w terminie 20 dni roboczych.

4. Niniejszy artykuł ma zastosowanie także do części, które na mocy aktu prawnego nie są przedmiotem żadnego wymagania.

Artykuł 33

Powiadamianie o decyzjach i dostępnych środkach odwoławczych

Wszystkie decyzje podjęte zgodnie z przepisami przyjętymi w wykonaniu niniejszej dyrektywy i decyzje odmawiające udzielenia lub cofające homologacje typu WE lub odmawiające rejestracji bądź zabraniające sprzedaży szczegółowo podają przyczyny ich podjęcia.

Wszelkie takie decyzje są przekazywane zainteresowanej stronie, która w tym samym czasie jest informowana o przysługujących jej, na mocy obowiązujących w zainteresowanych państwach członkowskich przepisów, środkach odwoławczych oraz o terminach korzystania z nich.

ROZDZIAŁ XIII

PRZEPISY MIĘDZYNARODOWE

Artykuł 34

Regulaminy EKG ONZ wymagane przy homologacji typu WE

1. Regulaminy EKG ONZ, które przyjęła Wspólnota i które są wyszczególnione w załączniku IV część I i w załączniku XI, są częścią homologacji typu WE na tych samych warunkach, co oddzielne dyrektywy i rozporządzenia. Mają zastosowanie do tych kategorii pojazdów, które są wymienione w stosownych kolumnach tabeli znajdującej się w załączniku IV część I i w załączniku XI.

2. Jeżeli Wspólnota podejmie decyzję o obowiązkowym stosowaniu regulaminu EKG ONZ do celów homologacji typu WE pojazdu zgodnie z art. 4 ust. 4 decyzji 97/836/WE, należy wprowadzić odpowiednie zmiany w załącznikach do niniejszej dyrektywy, zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w jej art. 40 ust. 2. Akt zmieniający załączniki do niniejszej dyrektywy określa również daty obowiązkowego zastosowania regulaminu EKG ONZ lub zmian do niego. Państwa członkowskie uchylają lub dostosowują wszelkie przepisy prawa krajowego niezgodne z danym regulaminem EKG ONZ.

Jeżeli taki regulamin EKG ONZ zastępuje istniejącą oddzielną dyrektywę lub rozporządzenie, stosowny zapis w załączniku IV część I i w załączniku XI zastępuje się numerem regulaminu EKG ONZ i zgodnie z tą samą procedurą skreśla się odpowiadający mu zapis w załączniku IV część II.

3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 akapit drugi, zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 40 ust. 2, uchyla się oddzielną dyrektywę lub rozporządzenie zastąpione przez regulamin EKG ONZ.

W przypadku uchylenia oddzielnej dyrektywy państwo członkowskie uchyla wszelkie przepisy prawa krajowego, które zostały przyjęte w ramach przeniesienia tej dyrektywy.

4. Możliwe jest zawarcie w niniejszej dyrektywie lub w odrębnych dyrektywach lub rozporządzeniach bezpośrednich odniesień do norm i regulacji międzynarodowych, bez powtarzania ich we wspólnotowych ramach prawnych.

Artykuł 35

Równoważność regulaminów EKG ONZ z dyrektywami lub rozporządzeniami

1. Regulaminy EKG ONZ wymienione w załączniku IV część II są uznawane za równoważne odpowiadającym im oddzielnym dyrektywom lub rozporządzeniom na tyle, na ile pokrywa się ich zakres i przedmiot.

Organy państw członkowskich udzielające homologacji uznają homologacje udzielone zgodne z tymi regulaminami EKG ONZ i, w stosownym przypadku, odnoszące się do nich znaki homologacji, w miejsce odpowiadających im homologacji i znaków homologacji, zgodnie z równoważnymi oddzielnymi dyrektywami lub rozporządzeniami.

2. Jeżeli Wspólnota podejmie decyzję o stosowaniu, do celów ust. 1, nowego lub zmienionego regulaminu EKG ONZ, załącznik IV część II do niniejszej dyrektywy zostanie odpowiednio zmieniony. Środki te, mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszej dyrektywy, są przyjmowane zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 40 ust. 2.

Artykuł 36

Równoważność z innymi przepisami

Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może, na wniosek Komisji, potwierdzić równoważność warunków lub przepisów dotyczących homologacji typu WE układów, części i oddzielnych zespołów technicznych ustanowionych niniejszą dyrektywą z procedurami ustanowionymi na mocy przepisów międzynarodowych lub przepisów państw trzecich, w ramach umów wielostronnych lub dwustronnych zawartych przez Wspólnotę z państwami trzecimi.

ROZDZIAŁ XIV

DOSTARCZANIE INFORMACJI TECHNICZNYCH

Artykuł 37

Informacje przeznaczone dla użytkowników

1. Producent może nie dostarczyć żadnych informacji technicznych dotyczących danych zawartych w niniejszej dyrektywie lub aktach prawnych wymienionych w załączniku IV, które nie są zgodne z danymi zatwierdzonymi przez właściwy organ.

2. Producent udostępnia użytkownikom wszelkie istotne informacje oraz niezbędne instrukcje określające wszelkie warunki lub ograniczenia specjalne związane z użytkowaniem pojazdu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, jeżeli akt prawny zawiera szczególny przepis nakazujący takie działanie.

Informacje te są przekazywane w językach urzędowych Wspólnoty. Po uzgodnieniu z organem udzielającym homologacji informacja taka jest zawierana w stosownym dokumencie, takim jak instrukcja obsługi lub podręcznik użytkownika.

Artykuł 38

Informacje przeznaczone dla producentów części lub oddzielnych zespołów technicznych

1. Producent pojazdu udostępnia producentom części lub oddzielnych zespołów technicznych wszelkie dane, w tym, w stosownym przypadku, rysunki, szczegółowo wymienione w załączniku lub dodatku do aktu prawnego, które są niezbędne do udzielenia homologacji typu WE części lub oddzielnych zespołów technicznych lub do uzyskania zezwolenia zgodnie z art. 31.

Producent pojazdu może nałożyć na producentów części lub oddzielnych zespołów technicznych zobowiązanie do ochrony poufności wszelkich informacji, które nie są jawne, w tym dotyczących praw własności intelektualnej.

2. Producent części lub oddzielnych zespołów technicznych, działający jako posiadacz świadectwa homologacji typu WE, które, zgodnie z art. 10 ust. 4, nakłada ograniczenia w zakresie użytkowania lub specjalne warunki montowania, lub obydwa te elementy, dostarcza producentowi pojazdu wszelkich szczegółowych informacji na ten temat.

Producent części lub oddzielnych zespołów technicznych dostarcza wraz z wyprodukowanymi częściami lub oddzielnymi zespołami technicznymi instrukcje dotyczące ograniczeń użytkowania lub specjalnych warunków montowania, lub obydwa te elementy, jeżeli akt prawny zawiera szczególny przepis nakazujący takie działanie.

ROZDZIAŁ XV

ŚRODKI WYKONAWCZE I ZMIANY

Artykuł 39

Środki wykonawcze i zmiany do niniejszej dyrektywy oraz oddzielnych dyrektyw i rozporządzeń

1. Komisja przyjmuje środki niezbędne do wykonania każdej oddzielnej dyrektywy lub rozporządzenia zgodnie z zasadami określonymi w każdej przedmiotowej dyrektywie lub rozporządzeniu.

2. Komisja przyjmuje zmiany w załącznikach do niniejszej dyrektywy lub przepisach oddzielnych dyrektyw lub rozporządzeń wymienionych w załączniku IV część I, które są niezbędne, aby dostosować te akty do rozwoju wiedzy technologicznej i technicznej lub do szczególnych potrzeb osób niepełnosprawnych.

3. Komisja przyjmuje zmiany w niniejszej dyrektywie, które są niezbędne do ustanowienia wymagań technicznych dla pojazdów produkowanych w małych seriach, pojazdów, którym udzielono homologacji na mocy procedury dopuszczenia indywidualnego, i pojazdów specjalnych.

4. Jeżeli Komisja zauważy istnienie poważnego zagrożenia dla użytkowników dróg lub dla środowiska, które wymaga pilnych środków, może wprowadzić zmiany do przepisów oddzielnych dyrektyw i rozporządzeń wymienionych w załączniku IV część I.

5. Komisja przyjmuje zmiany konieczne w interesie dobrego zarządzania, w szczególności zmiany niezbędne do zapewnienia spójności oddzielnych dyrektyw i rozporządzeń wymienionych w załączniku IV część I lub spójności z innymi przepisami prawa wspólnotowego.

6. Przyjmując, w zastosowaniu decyzji 97/836/WE, nowe regulaminy EKG ONZ lub zmiany do istniejących regulaminów EKG ONZ, do których przystąpiła Wspólnota, Komisja wprowadza odpowiednie zmiany do załączników do niniejszej dyrektywy.

7. Każda nowa oddzielna dyrektywa lub rozporządzenie wprowadza odpowiednie zmiany w załącznikach do niniejszej dyrektywy.

8. Załączniki do niniejszej dyrektywy mogą być zmieniane w drodze rozporządzeń.

9. Środki, o których mowa w niniejszym artykule, są przyjmowane zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 40 ust. 2, ponieważ mają one na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszej dyrektywy, oddzielnych dyrektyw lub rozporządzeń, m.in. poprzez ich uzupełnienie.

Artykuł 40

Komitet

1. Komisję wspomaga komitet zwany Komitetem Technicznym ds. Pojazdów Silnikowych.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1–4 i art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.

3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.

Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE wynosi trzy miesiące.

ROZDZIAŁ XVI

WYZNACZANIE I POWIADAMIANIE SŁUŻB TECHNICZNYCH

Artykuł 41

Wyznaczanie służb technicznych

1. Wyznaczone przez państwo członkowskie służby techniczne stosują się do przepisów niniejszej dyrektywy.

2. Służby techniczne same przeprowadzają lub nadzorują przeprowadzanie badań wymaganych do homologacji lub inspekcji określonych w niniejszej dyrektywie lub w jednym z aktów prawnych wymienionych w załączniku IV z wyjątkiem sytuacji, gdy wyraźnie zezwala się na stosowanie procedur alternatywnych. Nie mogą one przeprowadzać badań lub inspekcji, do których nie zostały odpowiednio wyznaczone.

3. Służby techniczne należą do jednej lub więcej z następujących czterech kategorii działalności, w zależności od ich zakresu umiejętności:

a)	kategoria A, służby techniczne, które przeprowadzają badania we własnych obiektach, o których mowa w niniejszej dyrektywie i aktach prawnych wymienionych w załączniku IV;

b)	kategoria B, służby techniczne, które nadzorują badania, o których mowa w niniejszej dyrektywie i w aktach prawnych wymienionych w załączniku IV, przeprowadzane w obiektach producenta lub strony trzeciej;

c)	kategoria C, służby techniczne, które regularnie oceniają i monitorują procedury stosowane przez producenta do kontroli zgodności produkcji;

d)	kategoria D, służby techniczne, które nadzorują lub przeprowadzają badania lub inspekcje w ramach nadzoru zgodności produkcji.

4. Służby techniczne dysponują odpowiednimi umiejętnościami, specjalistyczną wiedzą techniczną i uznanym doświadczeniem w określonych dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą i aktami prawnymi wymienionymi w załączniku IV.

Ponadto służby techniczne spełniają normy wymienione w dodatku 1 do załącznika V, istotne dla czynności, które przeprowadzają. Wymóg ten nie ma jednak zastosowania do celów ostatniego etapu procedury wielostopniowej homologacji typu, o której mowa w art. 25 ust. 1.

5. Organ udzielający homologacji może działać jako służba techniczna w odniesieniu do jednej lub więcej kategorii działalności, o których mowa w ust. 3.

6. Producent lub podwykonawca działający w jego imieniu może zostać wyznaczony jako służba techniczna dla działalności kategorii A w odniesieniu do aktów prawnych wymienionych w załączniku XV.

Komisja w razie konieczności zmienia wykaz tych aktów prawnych zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 40 ust. 2.

7. Podmioty, o których mowa w ust. 5 i 6, stosują się do przepisów niniejszego artykułu.

8. Służby techniczne państwa trzeciego, inne niż służby wyznaczone zgodnie z ust. 6, mogą być powiadamiane do celów art. 43 wyłącznie w ramach dwustronnych umów między Wspólnotą a danym państwem trzecim.

Artykuł 42

Ocena umiejętności służb technicznych

1. Umiejętności, o których mowa w art. 41, wykazuje się w sprawozdaniu oceniającym, sporządzanym przez właściwy organ. Może ono obejmować świadectwo akredytacji wydane przez organ akredytacyjny.

2. Ocena, w oparciu o którą sporządzane jest sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, jest przeprowadzana zgodnie z przepisami dodatku 2 do załącznika V.

Sprawozdanie oceniające jest poddawane przeglądowi po okresie nie dłuższym niż trzy lata.

3. Sprawozdanie oceniające przedstawiane jest Komisji na jej wniosek.

4. Organ udzielający homologacji, występujący jako służba techniczna, wykazuje zgodność na podstawie dokumentacji.

Zgodność obejmuje ocenę przeprowadzaną przez niezależnych audytorów, niezwiązanych z działalnością podlegającą ocenie. Audytorzy tacy mogą być pracownikami tej samej organizacji, pod warunkiem że ich zwierzchnicy nie są również przełożonymi personelu prowadzącego działalność podlegającą ocenie.

5. Producent lub podwykonawca działający w jego imieniu, wyznaczony jako służba techniczna, stosuje się do odpowiednich przepisów niniejszego artykułu.

Artykuł 43

Procedury powiadamiania

1. Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje obejmujące nazwę, wraz z adresem elektronicznym, osoby odpowiedzialne oraz kategorie działalności w odniesieniu do każdej wyznaczonej służby technicznej. Powiadamiają one Komisję o wszelkich późniejszych zmianach tych danych.

Powiadomienie zawiera informację określającą akt prawny, w odniesieniu do którego wyznaczono daną służbę techniczną.

2. Służba techniczna może prowadzić rodzaje działalności określone w art. 41 do celów homologacji typu wyłącznie wtedy, gdy otrzymała wcześniejsze powiadomienie od Komisji.

3. Kilka państw członkowskich może wyznaczyć i powiadomić tę samą służbę techniczną, niezależnie od rodzaju prowadzonej działalności.

4. Jeżeli w zastosowaniu aktu prawnego należy wyznaczyć konkretną organizację lub właściwy organ, których działalność nie została wymieniona wśród działalności objętych art. 41, powiadomienia dokonuje się zgodnie z przepisami niniejszego artykułu.

5. Komisja umieszcza na swojej stronie internetowej wykaz i szczegółowe dane dotyczące organów udzielających homologacji i służb technicznych.

ROZDZIAŁ XVII

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 44

Przepisy przejściowe

1. W oczekiwaniu na wprowadzenie niezbędnych zmian w niniejszej dyrektywie w celu włączenia pojazdów dotychczas nią nieobjętych lub dostosowania się do przepisów administracyjnych lub technicznych w zakresie homologacji typu pojazdów innych niż pojazdy kategorii M1, produkowanych w małych seriach, oraz w celu ustanowienia zharmonizowanych przepisów administracyjnych i technicznych w zakresie procedury dopuszczenia indywidualnego, a także w oczekiwaniu na wygaśnięcie okresów przejściowych przewidzianych w art. 45, państwa członkowskie nadal udzielają tym pojazdom krajowych homologacji, pod warunkiem że takie homologacje opierają się na zharmonizowanych wymaganiach technicznych określonych w niniejszej dyrektywie.

2. Na wniosek producenta lub, w przypadku dopuszczeń indywidualnych, właściciela pojazdu i po przedłożeniu wymaganych informacji zainteresowane państwo członkowskie wypełnia i wydaje, odpowiednio, świadectwo homologacji typu lub świadectwo dopuszczenia indywidualnego. Świadectwo wydaje się wnioskodawcy.

W przypadku pojazdów tego samego typu pozostałe państwa członkowskie uznają uwierzytelnioną kopię za dowód, że wymagane badania zostały przeprowadzone.

3. W przypadku gdy dany pojazd objęty dopuszczeniem indywidualnym ma zostać zarejestrowany w innym państwie członkowskim, może ono wymagać, by organ, który udzielił dopuszczenia indywidualnego, przekazał wszelkie dodatkowe informacje szczegółowo określające charakter wymagań technicznych spełnionych przez dany pojazd.

4. W oczekiwaniu na harmonizację systemów rejestracji i podatkowych państw członkowskich w zakresie pojazdów objętych niniejszą dyrektywą, aby ułatwić rejestrację i opodatkowanie tych pojazdów, państwa członkowskie mogą na swoim terytorium stosować kody krajowe. W tym celu państwa członkowskie mogą dokonać dalszego podziału wersji znajdujących się w załączniku III część II, pod warunkiem że szczegółowe dane stosowane dla danej podgrupy są wyraźnie określone w pakiecie informacyjnym lub mogą zostać na jego podstawie wyprowadzone za pomocą prostego obliczenia.

Artykuł 45

Terminy stosowania homologacji typu WE

1. Państwa członkowskie udzielają homologacji typu WE nowym pojazdom w terminach określonych w załączniku XIX.

2. Na wniosek producenta państwa członkowskie mogą udzielić homologacji typu WE nowym pojazdom od dnia 29 kwietnia 2009 r.

3. W terminach określonych w kolumnie czwartej tabeli zawartej w załączniku XIX art. 26 ust. 1 nie ma zastosowania do nowych pojazdów, którym udzielono homologacji krajowej przed terminami określonymi w trzeciej kolumnie tego załącznika lub którym nie udzielono homologacji.

4. Na wniosek producenta do dat podanych w trzeciej kolumnie szóstego i dziewiątego rzędu tabeli zamieszczonej w załączniku XIX państwa członkowskie nadal przyznają krajowe homologacje typu stanowiące alternatywę dla homologacji typu WE pojazdu w przypadku kategorii pojazdów M2 lub M3, pod warunkiem że pojazdy te, ich układy, części i oddzielne zespoły techniczne uzyskały homologację typu zgodnie z aktami prawnymi wymienionymi w części I załącznika IV do niniejszej dyrektywy.

5. Niniejsza dyrektywa nie unieważnia żadnej homologacji typu WE udzielonej pojazdom kategorii M1 przed dniem 29 kwietnia 2009 r. ani nie uniemożliwia rozszerzenia takich homologacji.

6. W przypadku homologacji typu WE w odniesieniu do nowych typów układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych państwa członkowskie stosują niniejszą dyrektywę od dnia 29 kwietnia 2009 r.

Niniejsza dyrektywa nie unieważnia żadnej homologacji typu WE udzielonej układom, częściom lub oddzielnym zespołom technicznym przed dniem 29 kwietnia 2009 r., ani nie uniemożliwia rozszerzenia takich homologacji.

Artykuł 46

Sankcje

Państwa członkowskie określają sankcje mające zastosowanie w przypadku naruszenia przepisów niniejszej dyrektywy, w szczególności zakazów określonych w art. 31 lub z niego wynikających, oraz aktów prawnych wymienionych w załączniku IV część I oraz przyjmują wszelkie środki niezbędne do ich wprowadzenia w życie. Sankcje te są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach nie później niż dnia 29 kwietnia 2009 r. oraz możliwie szybko powiadamiają o wszelkich późniejszych zmianach tych przepisów.

Artykuł 47

Ocena

1. Nie później niż dnia 29 kwietnia 2011 r. państwa członkowskie informują Komisję o stosowaniu procedur dotyczących homologacji typu ustanowionych w niniejszej dyrektywie, w szczególności o stosowaniu procesu wieloetapowego. W stosownych przypadkach Komisja proponuje zmiany, jakie uzna za konieczne dla usprawnienia procesu homologacji typu.

2. Na podstawie informacji dostarczonych na mocy ust. 1 Komisja składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat stosowania niniejszej dyrektywy nie później niż dnia 29 kwietnia 2011 r. W stosownych przypadkach Komisja może zaproponować przesunięcie terminów przeniesienia, o których mowa w art. 45.

Artykuł 48

Transpozycja

1. Państwa członkowskie przyjmują i publikują w terminie do dnia 29 kwietnia 2009 r. przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do dostosowania się do istotnych zmian niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują one Komisji teksty tych przepisów.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 29 kwietnia 2009 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Zawierają także oświadczenie, zgodnie z którym odniesienia w istniejących przepisach ustawowych, wykonawczych i administracyjnych do dyrektyw uchylonych niniejszą dyrektywą interpretowane są jako odniesienia do niniejszej dyrektywy. Metody dokonywania takiego odniesienia i formułowania takiego oświadczenia określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 49

Uchylenie

Dyrektywa 70/156/EWG zostaje uchylona ze skutkiem od dnia 29 kwietnia 2009 r. bez uszczerbku dla obowiązków państw członkowskich dotyczących ograniczeń czasowych dla przeniesienia do prawa krajowego i stosowania dyrektyw wymienionych w załączniku XX część B.

Odniesienia do uchylonej dyrektywy interpretowane są jak odniesienia do niniejszej dyrektywy i odczytywane zgodnie z tabelą korelacji zamieszczoną w załączniku XXI.

Artykuł 50

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 51

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 września 2007 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

Przewodniczący

H.-G. PÖTTERING

W imieniu Rady

Przewodniczący

K. LOBO ANTUNES

(1) Dz.U. C 108 z 30.4.2004, str. 29.

(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 11 lutego 2004 r. (Dz.U. C 97 E z 22.4.2004, str. 370) oraz wspólne stanowisko Rady z dnia 11 grudnia 2006 r. (Dz.U. C 64 E z 20.3.2007, str. 1) oraz stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 10 maja 2007 r. (dotyczczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 23 lipca 2007 r.

(3) Dz.U. L 42 z 23.2.1970, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 171 z 29.6.2007, str. 1).

(4) Dz.U. L 225 z 10.8.1992, str. 1.

(5) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23. Decyzja zmieniona decyzją 2006/512/EC (Dz.U. L 200 z 22.7.2006, str. 11).

(6) Dz.U. L 346 z 17.12.1997, str. 78.

(7) Dz.U. L 11 z 15.1.2002, str. 4.

(8) Dz.U. L 171 z 29.6.2007, str. 1.

(9) Dz.U. C 321 z 31.12.2003, str. 1.

(10) Dz.U. L 171 z 9.7.2003, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Rady 2006/96/WE (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, str. 81).

(11) Dz.U. L 124 z 9.5.2002, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Rady 2006/96/WE.

(12) Dz.U. L 157 z 9.6.2006, str. 24.

(13) Dz.U. L 138 z 1.6.1999, str. 57. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/103/WE (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, str. 344).

WYKAZ ZAŁĄCZNIKÓW

Załącznik I

Kompletny wykaz informacji do celów homologacji typu WE pojazdów

Załącznik II

Definicje kategorii i typów pojazdów

Załącznik III

Dokument informacyjny do celów homologacji typu WE pojazdów

Załącznik IV

Wykaz wymagań do celów homologacji typu WE pojazdów

Dodatek:

Wykaz wymagań do celów homologacji typu WE pojazdów należących do kategorii M1, produkowanych w krótkich seriach

Załącznik V

Procedury postępowania podczas homologacji typu WE pojazdów

Dodatek 1:

Normy, które muszą spełniać podmioty, o których mowa w art. 41

Dodatek 2:

Procedura oceny służb technicznych

Załącznik VI

Świadectwo homologacji typu WE

Dodatek:

Wykaz aktów prawnych, z którymi zgodny jest typ pojazdu

Załącznik VII

System przydziału numerów świadectwom homologacji typu WE

Dodatek:

Znak homologacji typu WE części i oddzielnego zespołu technicznego

Załącznik VIII

Wyniki badań

Załącznik IX

Certyfikat zgodności WE

Załącznik X

Zgodność procedur produkcyjnych

Załącznik XI

Rodzaj pojazdów specjalnych i przepisy ich dotyczące

Dodatek 1:

Samochody kempingowe, sanitarne i karawany

Dodatek 2:

Pojazdy opancerzone

Dodatek 3:

Pojazdy przystosowane dla osób niepełnosprawnych

Dodatek 4:

Inne pojazdy specjalne (w tym przyczepy kempingowe)

Dodatek 5:

Żurawie samochodowe

Załącznik XII

Limity małych serii i końcowej partii produkcji

Załącznik XIII

Wykaz części lub wyposażenia, które mogą stwarzać znaczne zagrożenie dla właściwego funkcjonowania układów istotnych dla bezpieczeństwa pojazdu lub jego oddziaływania na środowisko, wymagania dotyczące ich osiągów, odpowiednie procedury testowe, przepisy dotyczące oznaczania i pakowania

Załącznik XIV

Wykaz homologacji typu WE wydanych zgodnie z aktami prawnymi

Załącznik XV

Wykaz aktów prawnych, w odniesieniu do których producent może zostać wyznaczony jako służba techniczna

Załącznik XVI

Wykaz aktów prawnych, w odniesieniu do których producent lub służba techniczna może stosować wirtualne metody testowania

Dodatek 1:

Ogólne warunki, które muszą spełniać wirtualne metody testowania

Dodatek 2:

Szczególne warunki dotyczące wirtualnych metod testowania

Załącznik XVII

Procedury postępowania podczas homologacji wielostopniowej typu WE pojazdów

Dodatek:

Wzór dodatkowej tabliczki producenta

Załącznik XVIII

Świadectwo pochodzenia pojazdu — oświadczenie producenta pojazdu podstawowego/niekompletnego, który nie posiada świadectwa zgodności

Załącznik XIX

Harmonogram wprowadzania w życie niniejszej dyrektywy w odniesieniu do homologacji typu

Załącznik XX

Terminy transpozycji uchylonych dyrektyw do prawa krajowego

Załącznik XXI

Tabela korelacji

ZAŁĄCZNIK I

Kompletny wykaz informacji do celów homologacji typu we pojazdów

Wszelkie dokumenty informacyjne w niniejszej dyrektywie oraz w oddzielnych dyrektywach lub rozporządzeniach muszą składać się wyłącznie z informacji podanych poniżej, z zachowaniem przedstawionych zasad numerowania zagadnień.

Jeśli ma to zastosowanie, poniższe dane, wraz ze spisem treści, należy dostarczyć w trzech egzemplarzach. Wszelkie rysunki powinny być sporządzone w odpowiedniej skali i stopniu szczegółowości na formacie A4 lub złożone do tego formatu. Fotografie, jeśli zostały załączone, powinny być wystarczająco szczegółowe.

Jeżeli układy, części i oddzielne zespoły techniczne mają sterowanie elektroniczne, należy podać charakterystykę tego sterowania.

(Objaśnienia znajdują się na ostatniej stronie niniejszego załącznika).

0. DANE OGÓLNE

0.1. Marka (nazwa handlowa producenta):

Typ:

0.2.0.1. Podwozie:

0.2.0.2. Nadwozie/pojazd kompletny:

0.2.1. Nazwa handlowa (o ile występuje):

Sposób identyfikacji typu, jeśli oznaczono na pojeździe/części/oddzielnym zespole technicznym (b) (1):

0.3.0.1. Podwozie:

0.3.0.2. Nadwozie/pojazd kompletny:

Położenie tych oznaczeń:

0.3.1.1. Podwozie:

0.3.1.2. Nadwozie/pojazd kompletny:

Kategoria pojazdu (c):

0.4.1. Klasyfikacja uwzględniająca towary niebezpieczne, do przewozu których pojazd jest przeznaczony:

0.5. Nazwa i adres producenta:

Miejsce i sposób umieszczenia tabliczki znamionowej oraz położenie numeru identyfikacyjnego pojazdu

0.6.1. Na podwoziu:

0.6.2. Na nadwoziu:

0.7. W przypadku części i zespołów, miejsce i sposób umieszczenia znaku homologacji WE:

0.8. Nazwa(-y) i adres(-y) montowni:

0.9. Nazwa i adres przedstawiciela producenta (jeśli istnieje):

1. OGÓLNE CECHY KONSTRUKCYJNE POJAZDU

1.1. Fotografie lub rysunki przedstawiciela typu:

1.2. Rysunek pojazdu z podstawowymi wymiarami:

Liczba osi i kół:

1.3.1. Liczba i położenie osi z kołami bliźniaczymi:

1.3.2. Liczba i położenie osi kierowanych:

1.3.3. Osie napędowe (liczba, położenie, współpraca):

1.4. Podwozie, jeśli występuje (rysunek ogólny):

1.5. Materiał konstrukcyjny podłużnic ramy (d):

1.6. Położenie i układ silnika:

1.7. Kabina kierowcy (wysunięta do przodu lub z maską) (z):

Kierunek ruchu drogowego: lewostronny/prawostronny (1).

1.8.1. Pojazd przystosowany do uczestniczenia w ruchu lewostronnym/prawostronnym (1).

1.9. Podać, czy pojazd samochodowy jest przeznaczony do ciągnięcia naczep lub przyczep i określić, czy jest to naczepa, czy przyczepa z wózkiem skrętnym lub osią centralną; uwzględnić pojazdy przystosowane do przewozu towarów w określonej temperaturze:

2. MASY I WYMIARY (e) (w kg i mm) (odwołać się do rysunku, gdy ma zastosowanie)

Rozstaw(-y) osi (pojazd w pełni obciążony) (f):

W przypadku naczep

2.1.1.1. Odległość pomiędzy osią sworznia siodłowego a tylnym obrysem naczepy:

2.1.1.2. Maksymalna odległość pomiędzy osią sworznia siodłowego a dowolnym punktem przedniej części naczepy:

2.1.1.3. Specjalny rozstaw osi naczepy (według definicji w pkt 7.6.1.2 załącznika I do dyrektywy 97/27/WE):

W przypadku ciągnika siodłowego

2.2.1. Obciążenie siodła (maksymalne i minimalne; podać wielkości dopuszczalne w przypadku pojazdu niekompletnego) (g):

2.2.2. Maksymalny wznios siodła (znormalizowany) (h):

Rozstaw(-y) kół i szerokość(-ci) osi

2.3.1. Rozstaw kół osi kierowanych (i):

2.3.2. Rozstaw kół pozostałych osi (i):

2.3.3. Szerokość najszerszej z tylnych osi:

2.3.4. Szerokość osi najbardziej wysuniętej w przód (z wyłączeniem odkształcenia opon w pobliżu jezdni):

Zakres wymiarów pojazdu (gabarytowych)

Dla podwozia bez zabudowy

Długość (j):

2.4.1.1.1. Największa długość (wg deklaracji producenta):

2.4.1.1.2. Najmniejsza długość (wg deklaracji producenta):

Szerokość (k):

2.4.1.2.1. Największa szerokość (wg deklaracji producenta):

2.4.1.2.2. Najmniejsza szerokość (wg deklaracji producenta):

2.4.1.3. Wysokość (pojazd gotowy do jazdy) (l) (w przypadku zawieszenia o regulowanej wysokości podać dla normalnej pozycji jazdy):

Zwis przedni (m):

2.4.1.4.1. Kąt natarcia (na): … stopni.

Zwis tylny (n):

2.4.1.5.1. Kąt zejścia (nb): … stopni.

2.4.1.5.2. Minimalny i maksymalny zwis punktu sprzęgowego (nd):

Prześwit (określony w załączniku II sekcja A pkt 4.5)

2.4.1.6.1. Pomiędzy osiami:

2.4.1.6.2. Pod osią(-ami) przednią(-mi):

2.4.1.6.3. Pod osią(-ami) tylną(-ymi):

2.4.1.7. Kąt rampowy (nc): … stopni.

2.4.1.8. Zakres współrzędnych dopuszczalnych położeń środka ciężkości nadwozia i/lub elementów wyposażenia i/lub ładunku:

Dla podwozia z zabudową

Długość (j):

2.4.2.1.1. Długość przestrzeni ładunkowej:

Szerokość (k):

2.4.2.2.1. Grubość ścian (w przypadku pojazdów przystosowanych do przewozu towarów o określonej temperaturze):

2.4.2.3. Wysokość (pojazd gotowy do jazdy) (l) (w przypadku zawieszenia o regulowanej wysokości podać dla normalnej pozycji jazdy):

Zwis przedni (m):

2.4.2.4.1. Kąt natarcia (na): … stopni.

Zwis tylny (n):

2.4.2.5.1. Kąt zejścia (nb): … stopni.

2.4.2.5.2. Minimalny i maksymalny zwis punktu środkowego sprzęgu (nd):

Prześwit (określony w załączniku II sekcja A pkt 4.5)

2.4.2.6.1. Pomiędzy osiami:

2.4.2.6.2. Pod osią(-ami) przednią(-mi):

2.4.2.6.3. Pod osią(-ami) tylną(-ymi):

2.4.2.7. Kąt rampowy (nc): … stopni.

2.4.2.8. Zakres współrzędnych dopuszczalnych położeń środka ciężkości nadwozia i/lub elementów wyposażenia i/lub ładunku:

2.4.2.9. Położenie środka ciężkości pojazdu (M2 i M3) w kierunku podłużnym, poprzecznym oraz na wysokości przy maksymalnej masie całkowitej pojazdu:

Dla zabudowy homologowanej bez podwozia (pojazdy M2 i M3)

2.4.3.1. Długość (j):

2.4.3.2. Szerokość (k):

2.4.3.3. Wysokość (pojazd gotowy do jazdy) (l) dla przewidywanego podwozia (w przypadku zawieszenia o regulowanej wysokości podać dla normalnej pozycji jazdy):

Masa podwozia (bez kabiny, materiałów eksploatacyjnych, narzędzi, koła zapasowego i kierowcy):

2.5.1. Rozkład tej masy na osie:

Masa pojazdu z nadwoziem i sprzęgiem w przypadku pojazdu ciągnącego kategorii innej niż M1, w stanie gotowym do jazdy lub masa podwozia z kabiną, jeżeli producent nie wyposaża w nadwozie i/lub ze sprzęgiem (z materiałami eksploatacyjnymi i innymi płynami z wyjątkiem zużytej wody, narzędziami, kołem zapasowym i kierowcą oraz, w przypadku autobusów, masą członka załogi, o ile przewidziano dla niego miejsce siedzące) (o) (maksimum i minimum dla każdej wersji):

2.6.1. Rozkład tej masy na osie i, w przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną, obciążenie sprzęgu (maksimum i minimum dla każdej z wersji):

Najmniejsza masa pojazdu skompletowanego podana przez producenta (podać wyłącznie w przypadku pojazdu niekompletnego):

2.7.1. Rozkład tej masy na osie i, w przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną, obciążenie sprzęgu:

Maksymalna masa całkowita pojazdu podana przez producenta (maksimum i minimum dla każdego z wariantów) (y) (*):

2.8.1. Rozkład tej masy na osie, a w przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną, obciążenie sprzęgu (maksimum i minimum dla każdego z wariantów) (*):

2.9. Maksymalna masa przypadająca na każdą z osi (wynikająca z jej nośności):

2.10. Maksymalna masa przypadająca na każdą z grup osi (wynikająca z ich nośności):

Maksymalna masa całkowita ciągnięta przez pojazd samochodowy w przypadku

2.11.1. Przyczepy z wózkiem skrętnym:

2.11.2. Naczepy:

Przyczepy z osią centralną:

2.11.3.1. Maksymalny stosunek zwisu sprzęgu (p) do rozstawu osi:

2.11.3.2. Maksymalna wartość siły pionowej V (kN): …

2.11.4. Maksymalna masa całkowita zespołu pojazdów (*):

2.11.5. Pojazd jest/nie jest przeznaczony (1) do holowania innego pojazdu (pkt 1.2. załącznika II do dyrektywy 77/389/EWG)

2.11.6. Maksymalna masa całkowita przyczepy bez hamulca:

Maksymalna siła pionowa działająca na urządzenie sprzęgające:

2.12.1. Pojazdu samochodowego:

2.12.2. Naczepy lub przyczepy z osią centralną:

2.12.3. Maksymalna masa urządzenia sprzęgającego (jeżeli pojazd nie jest w nie wyposażany przez producenta):

2.13. Szerokość korytarza ruchu:

Stosunek mocy silnika do maksymalnej masy całkowitej pojazdu: … kW/kg.

2.14.1. Stosunek mocy silnika do maksymalnej masy całkowitej zespołu pojazdów (według definicji w pkt 7.10 załącznika I do dyrektywy 97/27/WE): … kW/kg.

2.15. Zdolność ruszania pod wzniesienie (przez pojedynczy pojazd) (+++): … %.

Dopuszczalne masy całkowite do celów rejestracyjnych i eksploatacyjnych (powinny być zgodne z wymaganiami podanymi w załączniku IV do dyrektywy 97/27/WE):

2.16.1. Największa dopuszczalna masa całkowita pojazdu do celów rejestracyjnych i eksploatacyjnych (dopuszcza się wiele zakresów dla każdej konfiguracji technicznej (#)):

2.16.2. Dopuszczalna masa całkowita pojazdu do celów rejestracyjnych i eksploatacyjnych przypadająca na każdą z osi oraz, w przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną, masa przypadająca na urządzenie sprzęgające podana przez producenta, o ile jest mniejsza niż maksymalne obciążenie urządzenia sprzęgającego (dopuszcza się wiele zakresów dla każdej konfiguracji technicznej (#)):

2.16.3. Dopuszczalna masa całkowita pojazdu do celów rejestracyjnych i eksploatacyjnych przypadająca na każdą z grup osi (dopuszcza się wiele zakresów dla każdej konfiguracji technicznej (#)):

2.16.4. Dopuszczalna masa całkowita przyczepy ciągniętej przez pojazd do celów rejestracyjnych i eksploatacyjnych (dopuszcza się wiele zakresów dla każdej konfiguracji technicznej (#)):

2.16.5. Dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów do celów rejestracyjnych i eksploatacyjnych (dopuszcza się wiele zakresów dla każdej konfiguracji technicznej (#)):

3. SILNIK (q) (w przypadku pojazdu, który może być napędzany różnymi paliwami lub ich połączeniem należy powtórzyć odpowiednie punkty (+))

Nazwa producenta:

3.1.1. Kod fabryczny silnika (oznaczony na silniku lub identyfikowalny w inny sposób):

Silnik spalania wewnętrznego

Dokładny opis silnika

3.2.1.1. Zasada działania: zapłon iskrowy/zapłon samoczynny, czterosuwowy/dwusuwowy (1)

Liczba i układ cylindrów:

3.2.1.2.1. Średnica cylindra (r): … mm

3.2.1.2.2. Skok tłoka (r): … mm

3.2.1.2.3. Kolejność zapłonu:

3.2.1.3. Pojemność skokowa (s): … cm3

3.2.1.4. Stopień sprężania (2):

3.2.1.5. Rysunki komory spalania, denka tłoka i, w przypadku silnika z zapłonem iskrowym, pierścieni tłokowych:

Prędkość obrotowa biegu jałowego (2): … min–1

3.2.1.6.1. Podwyższona prędkość obrotowa biegu jałowego (2): … min–1

3.2.1.7. Objętościowa zawartość tlenku węgla w spalinach przy prędkości obrotowej biegu jałowego podana przez producenta (2): … % (tylko w przypadku silnika z zapłonem iskrowym)

3.2.1.8. Maksymalna moc netto silnika (t): … kW, przy prędkości obrotowej: … min–1 (podana przez producenta)

3.2.1.9. Maksymalna prędkość obrotowa silnika według producenta: … min–1

3.2.1.10. Maksymalny moment obrotowy netto silnika (t): … Nm, przy prędkości obrotowej: … min–1

Paliwo: olej napędowy/benzyna/LPG/etanol …(1)

3.2.2.1. RON benzyny z dodatkiem związków ołowiu:

3.2.2.2. RON benzyny bezołowiowej:

3.2.2.3. Wlew paliwa: specjalna zwężka/naklejka (1)

Zbiornik(-i) paliwa

Zbiornik(-i) podstawowy(-e)

3.2.3.1.1. Liczba, pojemność, materiał:

3.2.3.1.2. Rysunki i opis techniczny zbiornika(-ów) z pełnym oprzyrządowaniem i mocowaniem:

3.2.3.1.3. Rysunek przedstawiający położenie zbiornika(-ów) w pojeździe:

Zbiornik(-i) rezerwowy(-e)

3.2.3.2.1. Liczba, pojemność, materiał:

3.2.3.2.2. Rysunki i opis techniczny zbiornika(-ów) z pełnym oprzyrządowaniem i układem mocowania:

3.2.3.2.3. Rysunek przedstawiający położenie zbiornika(-ów) w pojeździe:

Rodzaj (system) zasilania paliwem

Gaźnik(-i): tak/nie (1)

3.2.4.1.1. Marka(-i):

3.2.4.1.2. Typ(-y):

3.2.4.1.3. Liczba gaźników:

Dane regulacyjne (2)

3.2.4.1.4.1.	Dysze: …	Lub charakterystyka paliwo-powietrze i wymagane nastawy do jej uzyskania
3.2.4.1.4.2.	Zwężki: …
3.2.4.1.4.3.	Poziom paliwa w komorze pływakowej: …
3.2.4.1.4.4.	Masa pływaka: …
3.2.4.1.4.5.	Zawór iglicowy: …

Układ rozruchu zimnego silnika: ręczny/automatyczny (1)

3.2.4.1.5.1. Zasada(-y) działania:

3.2.4.1.5.2. Nastawy robocze/graniczne (1) (2):

Wtrysk paliwa (silniki o zapłonie samoczynnym): tak/nie (1)

3.2.4.2.1. Opis systemu:

3.2.4.2.2. Zasada pracy: wtrysk bezpośredni/komora wstępna/komora wirowa (1)

Pompa wtryskowa

3.2.4.2.3.1. Marka(-i):

3.2.4.2.3.2. Typ(-y):

3.2.4.2.3.3. Maksymalny wydatek (1) (2): … mm3 na skok lub cykl, przy prędkości obrotowej pompy: … min–1 albo, alternatywnie, wykres charakterystyki:

3.2.4.2.3.4. Kąt wyprzedzenia wtrysku (2):

3.2.4.2.3.5. Charakterystyka wyprzedzenia wtrysku (2):

3.2.4.2.3.6. Sposób regulacji: na stanowisku/na silniku (1)

Regulator obrotów

3.2.4.2.4.1. Typ:

Punkt odcięcia wtrysku

3.2.4.2.4.2.1. Punkt odcięcia wtrysku pod obciążeniem: … min–1

3.2.4.2.4.2.2. Punkt odcięcia wtrysku bez obciążenia: … min–1

Przewody wtryskowe

3.2.4.2.5.1. Długość: … mm

3.2.4.2.5.2. Średnica wewnętrzna: … mm

Wtryskiwacz(-e)

3.2.4.2.6.1. Marka(-i):

3.2.4.2.6.2. Typ(-y):

3.2.4.2.6.3. Ciśnienie otwarcia (2): … kPa lub wykres charakterystyki (2):

Układ zimnego rozruchu

3.2.4.2.7.1. Marka(-i):

3.2.4.2.7.2. Typ(-y):

3.2.4.2.7.3. Opis działania:

Dodatkowe urządzenie rozruchowe

3.2.4.2.8.1. Marka(-i):

3.2.4.2.8.2. Typ(-y):

3.2.4.2.8.3. Opis działania:

Elektroniczna jednostka sterująca

3.2.4.2.9.1. Marka(-i):

3.2.4.2.9.2. Opis działania:

Wtrysk paliwa (silniki o zapłonie iskrowym): tak/nie (1)

3.2.4.3.1. Zasada pracy: wtrysk do kolektora dolotowego (jedno/wielopunktowy (1)/wtrysk bezpośredni/inne (wymienić) (1):

3.2.4.3.2. Marka(-i):

3.2.4.3.3. Typ(-y):

Opis układu

3.2.4.3.4.1.	Typ lub liczba układów sterujących: …	W przypadku układów o działaniu ciągłym podać dane równoważne.
3.2.4.3.4.2.	Typ regulatora paliwa: …
3.2.4.3.4.3.	Typ czujnika przepływu powietrza: …
3.2.4.3.4.4.	Typ rozdzielacza paliwa: …
3.2.4.3.4.5.	Typ regulatora ciśnienia: …
3.2.4.3.4.6.	Typ mikroprzełącznika: …
3.2.4.3.4.7.	Typ regulacji biegu jałowego: …
3.2.4.3.4.8.	Typ obudowy przepustnicy: …
3.2.4.3.4.9.	Typ czujnika temperatury wody: …

3.2.4.3.4.10. Typ czujnika temperatury powietrza: …

3.2.4.3.4.11. Typ wyłącznika termicznego: …

3.2.4.3.5. Wtryskiwacze: ciśnienie otwarcia (2) … kPa lub wykres charakterystyki:

3.2.4.3.6. Charakterystyka wyprzedzenia wtrysku:

Układ zimnego rozruchu

3.2.4.3.7.1. Zasada(-y) działania:

3.2.4.3.7.2. Zakres działania/nastawy (1) (2):

Pompa paliwowa

3.2.4.4.1. Ciśnienie (2): … kPa lub wykres charakterystyki (2):

Osprzęt elektryczny

3.2.5.1. Napięcie znamionowe: … V, plus/minus połączony z masą (1)

Prądnica

3.2.5.2.1. Typ:

3.2.5.2.2. Moc znamionowa: … VA

Układ zapłonowy

3.2.6.1. Marka(-i):

3.2.6.2. Typ(-y):

3.2.6.3. Zasada działania:

3.2.6.4. Krzywa wyprzedzenia zapłonu (2):

3.2.6.5. Statyczny kąt wyprzedzenia zapłonu (2): … stopni przed GMP

3.2.6.6. Przerwa styków (2): … mm

3.2.6.7. Kąt zwarcia styków (2): … stopni

Układ chłodzenia (cieczą/powietrzem) (1)

3.2.7.1. Znamionowe nastawy urządzenia sterowania temperaturą silnika

Chłodzenie cieczą

3.2.7.2.1. Rodzaj cieczy:

3.2.7.2.2. Pompa(-y) wymuszająca(-e): tak/nie (1)

Charakterystyki: lub

3.2.7.2.3.1. Marka(-i):

3.2.7.2.3.2. Typ(-y):

3.2.7.2.4. Przełożenie(-a):

3.2.7.2.5. Opis wentylatora i jego napędu:

Chłodzenie powietrzem

3.2.7.3.1. Dmuchawa: tak/nie (1)

Charakterystyki: lub

3.2.7.3.2.1. Marka(-i):

3.2.7.3.2.2. Typ(-y):

3.2.7.3.3. Przełożenie(-a):

Układ dolotowy

Doładowanie: tak/nie (1)

3.2.8.1.1. Marka(-i):

3.2.8.1.2. Typ(-y):

3.2.8.1.3. Opis układu doładowania (np. maksymalne ciśnienie doładowania: … kPa, zawór upustowy, o ile występuje):

3.2.8.2. Chłodnica powietrza doładowanego: tak/nie (1)

3.2.8.3. Podciśnienie w układzie dolotowym przy znamionowej prędkości obrotowej i pełnym obciążeniu silnika

dopuszczalne minimum: … kPa

dopuszczalne maksimum: … kPa

Opis i rysunki układu dolotowego i jego osprzętu (komory wyrównawczej, urządzeń podgrzewających, dodatkowych wlotów powietrza itp.):

3.2.8.4.1. Opis kolektora dolotowego (z włączeniem rysunków i/lub fotografii):

Rysunki filtra powietrza: lub

3.2.8.4.2.1. Marka(-i):

3.2.8.4.2.2. Typ(-y):

Rysunki tłumika ssania: lub

3.2.8.4.3.1. Marka(-i):

3.2.8.4.3.2. Typ(-y):

Układ wydechowy

3.2.9.1. Opis lub rysunek kolektora wydechowego:

3.2.9.2. Opis lub rysunek układu wydechowego:

3.2.9.3. Maksymalne dopuszczalne przeciwciśnienie wydechu przy znamionowej prędkości obrotowej i pełnym obciążeniu silnika: … kPa

3.2.9.4. Tłumik(-i) wydechu: dla tłumika przedniego, środkowego i tylnego: budowa, typ, oznaczenia; o ile ma to związek z hałasem zewnętrznym: środki ograniczenia emisji hałasu znajdujące się w komorze silnika oraz w silniku:

3.2.9.5. Położenie wylotu układu wydechowego:

3.2.9.6. Tłumik wydechu zawierający materiały włókniste:

3.2.10. Minimalne powierzchnie przekroju poprzecznego okien dolotowych i wylotowych:

Czas rozrządu lub równoważne dane

3.2.11.1. Maksymalne wzniosy zaworów, kąty otwarcia i zamknięcia lub szczegóły dotyczące alternatywnych układów rozrządu, w odniesieniu do martwych punktów:

3.2.11.2. Dane regulacyjne lub kontrolne (1):

Środki ograniczające zanieczyszczenie powietrza

3.2.12.1. Układ recyrkulacji gazów ze skrzyni korbowej (opis i rysunki):

Dodatkowe urządzenia ograniczające emisję (jeżeli występują i nie są ujęte w innym punkcie)

Reaktor katalityczny: tak/nie (1)

3.2.12.2.1.1. Liczba reaktorów katalitycznych i ich elementów:

3.2.12.2.1.2. Wymiary, kształt i pojemność reaktora(-ów) katalitycznego(-ych):

3.2.12.2.1.3. Zasada działania reaktora katalitycznego:

3.2.12.2.1.4. Całkowita zawartość metali szlachetnych:

3.2.12.2.1.5. Zawartość względna:

3.2.12.2.1.6. Podkład (budowa i materiał):

3.2.12.2.1.7. Gęstość kanałów:

3.2.12.2.1.8. Typ obudowy reaktora(-ów) katalitycznego(-ych):

3.2.12.2.1.9. Położenie reaktora(-ów) katalitycznego(-ych) (miejsce i odległość odniesienia w linii układu wydechowego):

3.2.12.2.1.10. Osłona termiczna: tak/nie (1)

Czujnik zawartości tlenu: tak/nie (1)

3.2.12.2.2.1. Typ:

3.2.12.2.2.2. Położenie:

3.2.12.2.2.3. Zakres pomiaru:

Wtrysk powietrza: tak/nie (1)

3.2.12.2.3.1. Typ (drgania powietrza, pompa powietrza itp.):

Recyrkulacja spalin: tak/nie (1)

3.2.12.2.4.1. Charakterystyki (zakres przepływu itp.):

Układ kontroli emisji par paliwa: tak/nie (1)

3.2.12.2.5.1. Szczegółowy opis urządzeń i ich stanu regulacji:

3.2.12.2.5.2. Rysunek układu kontroli emisji par paliwa:

3.2.12.2.5.3. Rysunek zbiornika z węglem aktywowanym:

3.2.12.2.5.4. Masa suchego węgla aktywowanego: … gramów

3.2.12.2.5.5. Schematyczny rysunek zbiornika paliwa, ze wskazaniem pojemności i materiału:

3.2.12.2.5.6. Rysunek osłony termicznej pomiędzy zbiornikiem paliwa a układem wydechowym:

Pochłaniacz cząstek stałych: tak/nie (1)

3.2.12.2.6.1. Wymiary, kształt i pojemność pochłaniacza cząstek stałych:

3.2.12.2.6.2. Typ i konstrukcja pochłaniacza cząstek stałych:

3.2.12.2.6.3. Położenie (odległość odniesienia względem układu wydechowego):

3.2.12.2.6.4. Metoda lub system regeneracji, opis lub rysunek:

Pokładowy system diagnostyczny (OBD): tak/nie (1)

3.2.12.2.7.1. Opis w formie pisemnej lub rysunek wskaźnika nieprawidłowości funkcjonowania:

3.2.12.2.7.2. Wykaz i rola wszystkich części składowych monitorowanych przez pokładowy system diagnostyczny:

Opis w formie pisemnej (ogólne zasady działania) dla:

Silników z zapłonem iskrowym (1)

3.2.12.2.7.3.1.1. Monitorowanie katalizatora (1):

3.2.12.2.7.3.1.2. Wykrywanie przerw zapłonu (1):

3.2.12.2.7.3.1.3. Monitorowanie czujnika tlenu (1):

3.2.12.2.7.3.1.4. Pozostałych części składowych monitorowanych przez pokładowy system diagnostyczny (1):

Silników wysokoprężnych (1)

3.2.12.2.7.3.2.1. Monitorowanie katalizatora (1):

3.2.12.2.7.3.2.2. Monitorowanie filtru powietrza (1):

3.2.12.2.7.3.2.3. Monitorowanie elektroniczne układu paliwowego (1):

3.2.12.2.7.3.2.4. Pozostałych części składowych monitorowanych przez pokładowy system diagnostyczny (1):

3.2.12.2.7.4. Kryteria aktywowania wskaźnika nieprawidłowości funkcjonowania (stała liczba cyklów jezdnych lub metoda statystyczna):

3.2.12.2.7.5. Wykaz wszystkich wykorzystywanych kodów i formatów pokładowego systemu diagnostycznego (wraz z objaśnieniem do każdego z nich):

3.2.12.2.8. Pozostałe układy (opis i działanie):

3.2.13. Położenie oznaczenia współczynnika absorpcji (dotyczy silników z zapłonem samoczynnym):

3.2.14. Szczegółowe dane dotyczące wszelkich urządzeń mających wpływ na zużycie paliwa (jeżeli występują i nie są ujęte w innych pozycjach):

Układ zasilania gazem płynnym LPG: tak/nie (1)

3.2.15.1. Numer homologacji typu WE zgodnie z dyrektywą 70/221/EWG (w przypadku gdy dyrektywa zostanie zmieniona w celu objęcia paliw gazowych):

Elektroniczne urządzenie regulacji silnika związane z zasilaniem LPG

3.2.15.2.1. Marka(-i):

3.2.15.2.2. Typ(-y):

3.2.15.2.3. Możliwości dostosowywania w zależności od emisji:

Dalsza dokumentacja

3.2.15.3.1. Opis zabezpieczenia katalizatora przy przechodzeniu z zasilania benzyną na zasilanie LPG lub odwrotnie:

3.2.15.3.2. Budowa układu (połączenia elektryczne, przewody ciśnieniowe, giętkie przewody kompensacyjne połączeń podciśnieniowych itp.):

3.2.15.3.3. Rysunek symbolu:

Układ zasilania gazem ziemnym NG: tak/nie (1)

3.2.16.1. Numer homologacji typu WE zgodnie z dyrektywą 70/221/EWG (w przypadku gdy dyrektywa zostanie zmieniona w celu objęcia paliw gazowych):

Elektroniczne urządzenie regulacji silnika związane z zasilaniem gazem ziemnym

3.2.16.2.1. Marka(-i):

3.2.16.2.2. Typ(-y):

3.2.16.2.3. Możliwości regulowania w zależności od emisji:

Dalsza dokumentacja

3.2.16.3.1. Opis zabezpieczenia katalizatora przy przechodzeniu z zasilania benzyną na zasilanie gazem ziemnym lub odwrotnie:

3.2.16.3.2. Budowa układu (połączenia elektryczne, przewody ciśnieniowe, giętkie przewody kompensacyjne połączeń podciśnieniowych itp.):

3.2.16.3.3. Rysunek symbolu:

Silnik elektryczny

Typ (uzwojenie, wzbudzanie):

3.3.1.1. Maksymalna moc godzinowa: … kW

3.3.1.2. Napięcie robocze: … V

Akumulator

3.3.2.1. Liczba ogniw:

3.3.2.2. Masa: … kg

3.3.2.3. Pojemność: … Ah (amperogodzin)

3.3.2.4. Położenie:

3.4. Inne rodzaje silników lub ich kombinacje (dane szczegółowe dotyczące zespołów tych silników):

Emisja CO2/zużycie paliwa (u) (wartość podana przez producenta)

Emisja masowa CO2

3.5.1.1. Emisja masowa CO2 (warunki miejskie): … g/km

3.5.1.2. Emisja masowa CO2 (warunki pozamiejskie): … g/km

3.5.1.3. Emisja masowa CO2 (średnia ważona): … g/km

Zużycie paliwa

3.5.2.1. Zużycie paliwa (warunki miejskie): … l/100 km/m3/100 km1

3.5.2.2. Zużycie paliwa (warunki pozamiejskie): … l/100 km/m3/100 km1

3.5.2.3. Zużycie paliwa (średnia ważona): … l/100 km/m3/100 km1

Temperatury pracy dopuszczalne przez producenta

Układ chłodzenia

3.6.1.1. Chłodzenie cieczą

Maksymalna temperatura przy wylocie cieczy z silnika: … K

Chłodzenie powietrzem

3.6.1.2.1. Punkt odniesienia:

3.6.1.2.2. Maksymalna temperatura w punkcie odniesienia: … K

3.6.2. Maksymalna temperatura na wlocie do chłodnicy powietrza doładowanego: … K

3.6.3. Maksymalna temperatura gazów wydechowych w miejscu rury (rur) wydechowego (-ych) sąsiadujących z kołnierzem(-ami) kolektora wydechowego: … K

3.6.4. Temperatura paliwa

minimalna: … K

maksymalna: … K

3.6.5. Temperatura oleju:

minimalna: … K

maksymalna: … K

Wyposażenie napędzane przez silnik

Maksymalna moc pochłaniana przez wyposażenie napędzane przez silnik określona z wykazem i na warunkach eksploatacyjnych pkt 5.1.1 załącznika I do dyrektywy 80/1269/EWG przy każdej prędkości obrotowej silnika określonej w pkt 4.1 załącznika III do dyrektywy 88/77/EWG

3.7.1. Bieg jałowy: … kW

3.7.2. Pośrednia prędkość obrotowa: … kW

3.7.3. Prędkość obrotowa mocy znamionowej: … kW

Układ smarowania

Opis układu

3.8.1.1. Położenie zbiornika oleju:

3.8.1.2. Układ smarowania (pompa/wtrysk do układu dolotowego/mieszanie z paliwem itp.) (1)

Pompa olejowa

3.8.2.1. Marka(-i):

3.8.2.2. Typ(-y):

Mieszanie z paliwem

3.8.3.1. Procentowy stosunek oleju do paliwa:

Chłodnica oleju: tak/nie (1)

Rysunek(-i):

lub

3.8.4.1.1. Marka(-i):

3.8.4.1.2. Typ(-y):

3.9. SILNIKI ZASILANE GAZEM (W przypadku układów o innej konfiguracji podać równoważne informacje).

3.9.1. Paliwo: LPG/NG-H/NG-L/NG-HL (1)

Regulator(-y) ciśnienia lub odparowywacz/regulator(-y) ciśnienia (1)

3.9.2.1. Marka(-i):

3.9.2.2. Typ(-y):

3.9.2.3. Liczba etapów redukcji ciśnienia:

3.9.2.4. Ciśnienie na etapie końcowym

minimalne: … kPa

maksymalne: … kPa

3.9.2.5. Liczba głównych punktów pracy regulatora:.

3.9.2.6. Liczba punktów pracy regulatora biegu jałowego:

3.9.2.7. Numer homologacji typu WE zgodnie z …/…/WE:

Układ zasilania: zespół mieszający/wtryskiwanie gazu/wtryskiwanie płynu/wtrysk bezpośredni (1)

3.9.3.1. Regulacja stężenia mieszanki:

3.9.3.2. Opis układu lub schemat i rysunki:

3.9.3.3. Numer homologacji typu WE zgodnie z …/…/WE:

Zespół mieszający

3.9.4.1. Liczba:

3.9.4.2. Marka(-i):

3.9.4.3. Typ(-y):

3.9.4.4. Położenie:

3.9.4.5. Możliwości regulowania:

3.9.4.6. Numer homologacji typu WE zgodnie z …/…/WE:

Wtrysk przez kolektor dolotowy

3.9.5.1. Wtryskiwanie: jednopunktowe/wielopunktowe (1)

3.9.5.2. Wtrysk: ciągły/równoczesny/sekwencyjny (1)

Urządzenie wtryskowe

3.9.5.3.1. Marka(-i):

3.9.5.3.2. Typ(-y):

3.9.5.3.3. Możliwości regulowania:

3.9.5.3.4. Numer homologacji typu WE zgodnie z …/…/WE:

Pompa zasilająca (jeśli stosowana)

3.9.5.4.1. Marka(-i):

3.9.5.4.2. Typ(-y):

3.9.5.4.3. Numer homologacji typu WE zgodnie z …/…/WE:

Wtryskiwacz(-e)

3.9.5.5.1. Marka(-i):

3.9.5.5.2. Typ(-y):

3.9.5.5.3. Numer homologacji typu WE zgodnie z …/…/WE:

Wtrysk bezpośredni

Pompa wtryskowa/regulator ciśnienia (1)

3.9.6.1.1. Marka(-i):

3.9.6.1.2. Typ(-y):

3.9.6.1.3. Rozrząd wtrysku:

3.9.6.1.4. Numer homologacji typu WE zgodnie z …/…/WE:

Wtryskiwacz(-e)

3.9.6.2.1. Marka(-i):

3.9.6.2.2. Typ(-y):

3.9.6.2.3. Ciśnienie wydechu lub wykres charakterystyki (2):

3.9.6.2.4. Numer homologacji typu WE zgodnie z …/…/WE:

Sterownik elektroniczny (ECU)

3.9.7.1. Marka(-i):

3.9.7.2. Typ(-y):

3.9.7.3. Możliwości regulowania:

Specjalne wyposażenie do NG

Wariant 1 (jedynie w przypadku homologacji silników dla niektórych specjalnych składów paliwa)

3.9.8.1.1. Skład paliwa:

metan (CH4): bazowy: … % moli min. … % moli maks. … % moli

etan (C2H6): bazowy: … % moli min. … % moli maks. … % moli

propan (C3H8): bazowy: … % moli min. … % moli maks. … % moli

butan (C4H10): bazowy: … % moli min. … % moli maks. … % moli

C5/C5+: bazowy: … % moli min. … % moli maks. … % moli

tlen (O2): bazowy: … % moli min. … % moli maks. … % moli

gaz obojętny (N2, He itp.): bazowy: … % moli min. … % moli maks. … % moli

Wtryskiwacz(-e)

3.9.8.1.2.1. Marka(-i):

3.9.8.1.2.2. Typ(-y):

3.9.8.1.3. Inne (jeśli stosowane):

3.9.8.1.4. Temperatura paliwa

minimalna: … K

maksymalna: … K

na ostatnim stopniu regulatora ciśnienia dla silników zasilanych gazem.

3.9.8.1.5. Ciśnienie paliwa:

minimalne: … kPa

maksymalne: … kPa

na ostatnim stopniu regulatora ciśnienia, jedynie dla silników zasilanych NG.

3.9.8.2. Wariant 2 (jedynie w przypadku homologacji dla niektórych specjalnych składów paliwa)

4. UKŁAD NAPĘDOWY (v)

4.1. Rysunek układu napędowego:

Typ (mechaniczny, hydrauliczny, elektryczny itp.):

4.2.1. Krótki opis części elektrycznych/elektronicznych (jeżeli występują):

Moment bezwładności koła zamachowego silnika:

4.3.1. Dodatkowy moment bezwładności na biegu luzem:

Sprzęgło (typ):

4.4.1. Maksymalny przenoszony moment obrotowy:

Skrzynia biegów

4.5.1. Typ (ręczna/automatyczna/CVT (przekładnia o przełożeniu zmiennym w sposób ciągły)) (1)

4.5.2. Położenie względem silnika:

4.5.3. Sposób sterowania:

4.6. Przełożenia

Bieg	Przełożenia w skrzyni biegów (stosunek obrotów silnika do obrotów wałka wyjściowego skrzyni biegów)	Przełożenie(-a) przekładni głównej (stosunek obrotów wałka wyjściowego skrzyni biegów do obrotów kół napędzanych)	Przełożenia całkowite
Maksimum dla CVT
1
2
3
…
Minimum dla CVT
Bieg wsteczny

4.7. Maksymalna prędkość pojazdu (w km/h) (w):

Prędkościomierz (w przypadku tachografu podać jedynie znak homologacji)

4.8.1. Zasada działania i opis mechanizmu napędowego:

4.8.2. Stała przyrządu:

4.8.3. Tolerancja mechanizmu pomiarowego (zgodnie z pkt 2.1.3 załącznika II do dyrektywy 75/443/EWG):

4.8.4. Przełożenie całkowite (zgodnie z pkt 2.1.1 załącznika II do dyrektywy 75/443/EWG) lub równoważne dane:

4.8.5. Rysunek skali prędkościomierza lub innych form wskazań:

4.9. Blokada mechanizmu różnicowego: tak/nie/opcja (1)

5. OSIE

5.1. Opis każdej z osi:

5.2. Marka(-i):

5.3. Typ(-y):

5.4. Położenie osi podnoszonej(-ych):

5.5. Położenie osi przenoszącej(-ych) obciążenie:

6. ZAWIESZENIE

6.1. Rysunek układu zawieszenia:

Typ i konstrukcja zawieszenia każdej osi lub grupy osi, lub koła:

6.2.1. Regulacja poziomu: tak/nie/opcja (1)

6.2.2. Krótki opis części elektrycznych/elektronicznych (jeżeli występują):

Zawieszenie pneumatyczne osi napędzanej(-ych): tak/nie (1)

6.2.3.1. Zawieszenie osi napędzanej(-ych) równoważne zawieszeniu pneumatycznemu: tak/nie (1)

6.2.3.2. Częstotliwość i tłumienie drgań masy resorowanej:

6.3. Właściwości elementów sprężystych zawieszenia (konstrukcja, właściwości materiałów i wymiary):

6.4. Stabilizatory: tak/nie/opcja (1)

6.5. Amortyzatory: tak/nie/opcja (1)

Opony i koła

Zespół(-y) opona/koło (w przypadku opon wskazać oznaczenie rozmiaru, minimalny wskaźnik nośności, minimalny indeks prędkości; w przypadku opon o indeksie prędkości Z przeznaczonych do zamontowania w pojazdach, których maksymalna prędkość przekracza 300 km/h, należy podać równoważną informację; w przypadku kół wskazać wymiar(-y) obręczy i odsadzenie(-a))

Osie

6.6.1.1.1. Oś 1:

6.6.1.1.2. Oś 2:

itd.

6.6.1.2. Koło zapasowe, jeżeli występuje:

Górna i dolna granica promienia tocznego

6.6.2.1. Oś 1:

6.6.2.2. Oś 2:

itd.

6.6.3. Ciśnienie(-a) w oponach zalecane przez producenta pojazdu: … kPa

6.6.4. Układ łańcuch/opona/koło na przedniej lub tylnej osi, odpowiedni dla typu pojazdu, zgodnie z zaleceniami producenta:

6.6.5. Krótki opis dojazdowego koła zapasowego (jeżeli występuje):

7. UKŁAD KIEROWNICZY

7.1. Schematyczny rysunek osi kierowanej(-ych) przedstawiający geometrię układu kierowniczego:

Przekładnia kierownicza i koło kierownicy

7.2.1. Typ przekładni kierowniczej (wyszczególnić dla części przedniej i tylnej, jeżeli ma zastosowanie):

Połączenie z kołami (w tym środki inne niż mechaniczne; wyszczególnić dla części przedniej i tylnej, jeżeli ma zastosowanie):

7.2.2.1. Krótki opis części elektrycznych/elektronicznych (jeżeli występują):

Sposób wspomagania (jeśli występuje):

7.2.3.1. Sposób i schemat działania, marka(-i) i typ(-y):

7.2.4. Schemat układu kierowniczego jako całości, przedstawiający położenie w pojeździe różnych urządzeń mających wpływ na kierowalność:

7.2.5. Schematyczny(-e) rysunek(-i) koła (kół) kierownicy:

7.2.6. Zakres i sposób regulacji położenia koła kierownicy, jeżeli występuje:

Maksymalny kąt skrętu kół

7.3.1. W prawo: … stopni; liczba obrotów koła kierownicy (lub równoważne dane):

7.3.2. W lewo: … stopni; liczba obrotów koła kierownicy (lub równoważne dane):

8. UKŁAD HAMULCOWY

Należy podać następujące dane szczegółowe, w tym, w odpowiednim przypadku, środki pozwalające na identyfikację:

8.1. Typ i charakterystyki hamulców (określone w pkt 1.6 załącznika I do dyrektywy 71/320/EWG) wraz z rysunkiem (np. bębny lub tarcze, koła hamowane, połączenie z kołami hamowanymi, marka i typ zespołów szczęk/nakładek lub okładzin, efektywne powierzchnie hamulców, promienie bębnów, szczęk lub tarcz, masa bębnów, urządzenia regulacyjne, związane części osi i zawieszenia):

Schemat działania, opis lub rysunki następujących układów hamulcowych (określonych w pkt 1.2 załącznika I do dyrektywy 71/320/EWG) wraz z, na przykład, przeniesieniem i sterowaniem (budowa, regulacja, przełożenia dźwigni, dostęp do urządzeń sterowniczych i ich położenie, urządzenia sterujące zapadkami w przypadku przeniesienia mechanicznego, właściwości głównych części łączących, cylindrów i tłoków sterujących, cylindrów hamulcowych lub części równoważnych w przypadku elektrycznych układów hamulcowych)

8.2.1. Hamulec roboczy:

8.2.2. Hamulec pomocniczy:

8.2.3. Hamulec postojowy:

8.2.4. Dodatkowy układ hamulcowy:

8.2.5. Awaryjny układ hamulcowy:

8.3. Sterowanie i przenoszenie układów hamulcowych przyczepy w pojazdach przystosowanych do ciągnięcia przyczepy:

8.4. Pojazd jest odpowiednio wyposażony do ciągnięcia przyczepy wyposażonej w hamulce robocze elektryczne/pneumatyczne/hydrauliczne (1): tak/nie (1)

Układ przeciwblokujący: tak/nie/opcja (1)

8.5.1. W przypadku pojazdów wyposażonych w układy przeciwblokujące — opis działania układu (w tym wszelkich części elektronicznych), blokowy schemat połączeń elektrycznych, schemat połączeń hydraulicznych lub pneumatycznych:

8.6. Obliczenia i wykresy wykonane zgodnie z pkt 1.1.4.2 dodatku do załącznika II do dyrektywy 71/320/EWG (lub z dodatkiem do załącznika XI, jeśli dotyczy):

Opis lub rysunek układu zasilania energią (również w przypadku układów hamulcowych ze wspomaganiem):

8.7.1. W przypadku nadciśnieniowych układów hamulcowych, ciśnienie robocze p2 w zbiorniku(-ach) ciśnieniowym(-ych):

8.7.2. W przypadku podciśnieniowych układów hamulcowych, początkowy poziom energii w zbiorniku(-ach):

8.8. Obliczenia układu hamulcowego: określenie stosunku wszystkich sił hamowania na obwodzie kół do siły przyłożonej do urządzeń hamulcowych:

8.9. Krótki opis układów hamulcowych (zgodnie z pkt 1.6 uzupełnienia do dodatku 1 do załącznika IX do dyrektywy 71/320/EWG):

8.10. W przypadku ubiegania się o zwolnienie z badań typu I lub typu II lub typu III podać numer sprawozdania z badań zgodnie z dodatkiem 2 do załącznika VII do dyrektywy 71/320/EWG:

8.11. Dane szczegółowe dotyczące typu(-ów) układu(-ów) hamowania długotrwałego:

9. NADWOZIE

9.1. Rodzaj nadwozia:

9.2. Zastosowane materiały i metody wykonania:

Drzwi kierowcy i pasażerów, zamki i zawiasy drzwi

Układ i liczba drzwi:

9.3.1.1. Wymiary, kierunek i maksymalny kąt otwarcia drzwi:

9.3.2. Rysunek zamków i zawiasów oraz ich umieszczenie w drzwiach:

9.3.3. Techniczny opis zamków i zawiasów:

9.3.4. Szczegóły (łącznie z wymiarami) wejść, schodków i niezbędnych uchwytów. W przypadku gdy właściwe:

Pole widzenia (dyrektywa 77/649/EWG)

9.4.1. Dostatecznie szczegółowe dane dotyczące głównych punktów odniesienia, aby można było łatwo określić ich położenia względem siebie oraz względem punktu R:

9.4.2. Rysunek(-ki) lub fotografia(-e) przedstawiające rozmieszczenie części składowych znajdujących się w obrębie 180o przedniego pola widzenia:

Szyba przednia i pozostałe szyby

Szyba przednia

9.5.1.1. Zastosowane materiały:

9.5.1.2. Sposób montowania:

9.5.1.3. Kąt pochylenia:

9.5.1.4. Numer(-y) homologacji typu WE:

9.5.1.5. Akcesoria szyby przedniej oraz sposób ich umieszczenia wraz z krótkim opisem ewentualnych części elektrycznych/elektronicznych:

Pozostałe okna

9.5.2.1. Zastosowane materiały:

9.5.2.2. Numer(-y) homologacji typu WE:

9.5.2.3. Krótki opis części elektrycznych/elektronicznych (jeżeli występują) mechanizmu podnoszenia szyb:

Szyba(-y) okna (okien) dachowego(-ych)

9.5.3.1. Zastosowane materiały:

9.5.3.2. Numer(-y) homologacji typu WE:

Pozostałe elementy oszklenia

9.5.4.1. Zastosowane materiały:

9.5.4.2. Numer(-y) homologacji typu WE:

Wycieraczka(-i) szyby przedniej

9.6.1. Szczegółowy opis techniczny (w tym fotografie lub rysunki):

Spryskiwacz szyby przedniej

9.7.1. Szczegółowy opis techniczny (w tym fotografie lub rysunki) lub, jeżeli zostały homologowane jako oddzielne zespoły techniczne, numer homologacji typu WE:

Odszranianie i odmgławianie

9.8.1. Szczegółowy opis techniczny (w tym fotografie lub rysunki):

9.8.2. Maksymalny pobór mocy (elektrycznej): … kW

Urządzenia widzenia pośredniego

Lusterka (podać dla każdego lusterka):

9.9.1.1. Marka:

9.9.1.2. Znak(-i) homologacji typu WE:

9.9.1.3. Wariant:

9.9.1.4. Rysunek(-ki) służące identyfikacji lusterka pokazującego pozycję lusterka względem nadwozia pojazdu:

9.9.1.5. Szczegółowy sposób mocowania uwzględniający części nadwozia pojazdu, do których jest ono mocowane:

9.9.1.6. Wyposażenie dodatkowe, które może wpływać na pole widzenia do tyłu:

9.9.1.7. Krótki opis elektronicznych urządzeń regulacji (o ile występują):

Urządzenia do widzenia pośredniego inne niż lusterka:

Typ i charakterystyka (tj. kompletny opis urządzenia):

9.9.2.1.1. W przypadku urządzenia typu kamera-monitor, odległość wykrywania (mm), kontrast, zakres luminancji, korekta olśnienia, parametry wyświetlania (w czerni i bieli/kolorze), częstotliwość powtarzania obrazu, luminancja poza zasięgiem monitora:

9.9.2.1.2. Rysunki o dostatecznym poziomie szczegółowości, identyfikujące całe urządzenie i zawierające instrukcje instalacji; na rysunkach należy wskazać pozycję znaku homologacji typu WE.

Wyposażenie wnętrza

Wewnętrzne zabezpieczenia kierowcy i pasażerów (dyrektywa 74/60/EWG)

9.10.1.1. Rysunek lub fotografie przedstawiające położenie dołączonych przekrojów i widoków:

9.10.1.2. Fotografia lub rysunek przedstawiające linię odniesienia, w tym obszar wyłączony (pkt 2.3.1 załącznika I do dyrektywy 74/60/EWG):

9.10.1.3. Fotografie, rysunki lub widok w rozłożeniu na części wyposażenia wnętrza, przedstawiające części przedziału pasażerskiego i zastosowane materiały (z wyjątkiem wewnętrznych lusterek wstecznych), rozmieszczenie urządzeń sterujących, dach i dach przesuwany, oparcia siedzenia, siedzenia i tylne części siedzeń (pkt 3.2 załącznika I do dyrektywy 74/60/EWG):

Rozmieszczenie i identyfikacja urządzeń sterowniczych i kontrolnych, ostrzegawczych i wskaźników:

9.10.2.1. Fotografie lub rysunki rozmieszczenia symboli oraz urządzeń sterowniczych i kontrolnych, ostrzegawczych i wskaźników:

9.10.2.2. Fotografie lub rysunki określające urządzenia sterownicze i kontrolne, ostrzegawcze i wskaźniki oraz części pojazdu określonych w dyrektywie 78/316/EWG, jeśli właściwe:

9.10.2.3. Tabela zbiorcza

Pojazd jest wyposażony w następujące urządzenia do sterowania i kontroli, urządzenia ostrzegawcze i wskaźniki, zgodnie z załącznikami II i III do dyrektywy 78/316/EWG:

Urządzenia sterujące, kontroli, wskaźniki, dla których, o ile są zamontowane, identyfikacja oraz stosowane w tym celu symbole są obowiązkowe

Nr symbolu	Urządzenie	Dostępne urządzenie do sterowania i kontroli/wskaźnik (1)	Określone symbolem (1)	Gdzie (2)	Dostępne urządzenie ostrzegawcze	Określone symbolem (1)	Gdzie (2)
1.	Główny wyłącznik świateł	OK (10)
2.	Światła mijania
3.	Światła drogowe
4.	Światła pozycyjne
5.	Przednie światła przeciwmgielne
6.	Tylne światła przeciwmgielne
7.	Urządzenie poziomujące reflektory
8.	Światła postojowe
9.	Kierunkowskazy
10.	Światła awaryjne
11.	Wycieraczka szyby przedniej
12.	Spryskiwacz szyby przedniej
13.	Wycieraczka i spryskiwacz szyby przedniej
14.	Urządzenie oczyszczające reflektory
15.	Odszranianie i odmgławianie szyby przedniej
16.	Odszranianie i odmgławianie szyby tylnej
17.	Dmuchawa
18.	Świece żarowe
19.	Ssanie
20.	Uszkodzenie hamulców
21.	Poziom paliwa
22.	Stan naładowania akumulatora
23.	Temperatura chłodziwa silnika

Urządzenia sterujące, kontrolki, wskaźniki, dla których, o ile są one zamontowane, identyfikacja jest nieobowiązkowa oraz symbole, które muszą być zastosowane, jeżeli mają być identyfikowane

Nr symbolu	Urządzenie	Dostępne urządzenie do sterowania i kontroli/wskaźnik (3)	Określone symbolem (3)	Gdzie (4)	Dostępne urządzenie ostrzegawcze	Określone symbolem (3)	Gdzie (4)
1.	Hamulec postojowy
2.	Wycieraczka tylnej szyby
3.	Spryskiwacz tylnej szyby
4.	Wycieraczka i spryskiwacz tylnej szyby
5.	Wycieraczka przedniej szyby o pracy przerywanej
6.	Ostrzegawczy sygnał dźwiękowy
7.	Pokrywa przedniej komory silnikowej
8.	Tylna pokrywa (bagażnika)
9.	Pas bezpieczeństwa
10.	Ciśnienie oleju silnikowego
11.	Benzyna bezołowiowa
…
…
…

Siedzenia

9.10.3.1. Liczba:

Położenie i układ:

9.10.3.2.1. Liczba miejsc siedzących:

9.10.3.2.2. Siedzenie(-a) przeznaczone do wykorzystania jedynie w czasie postoju pojazdu:

9.10.3.3. Masa:

Właściwości: w przypadku siedzeń, którym nie udzielono homologacji typu WE części — opis i rysunki

9.10.3.4.1. siedzeń i ich punktów mocowania:

9.10.3.4.2. układu regulacji:

9.10.3.4.3. układów przemieszczania i blokowania:

9.10.3.4.4. punktów kotwiczenia pasów bezpieczeństwa (jeżeli są wbudowane w konstrukcji siedzenia):

9.10.3.4.5. części pojazdu używanych jako miejsca mocowania:

Współrzędne lub rysunek punktu R (x)

9.10.3.5.1. Siedzenia kierowcy:

9.10.3.5.2. Wszystkich pozostałych miejsc siedzących:

Konstrukcyjny kąt oparcia siedzenia

9.10.3.6.1. Siedzenia kierowcy:

9.10.3.6.2. Wszystkich pozostałych miejsc siedzących:

Zakres regulacji siedzenia

9.10.3.7.1. Siedzenia kierowcy:

9.10.3.7.2. Wszystkich pozostałych miejsc siedzących:

Zagłówki

9.10.4.1. Typy zagłówków: zintegrowane/demontowalne/oddzielne (1)

9.10.4.2. Numer(-y) homologacji typu WE, jeżeli istnieje(-ą):

W przypadku zagłówków jeszcze niehomologowanych

9.10.4.3.1. Szczegółowy opis zagłówka, określający w szczególności charakter materiału lub materiałów powierzchni zewnętrznych oraz, gdzie stosowne, położenie i specyfikacje zaczepów i elementów mocowania dla typu siedzenia zgłaszanego do homologacji:

Dla zagłówków oddzielnych

9.10.4.3.2.1. Szczegółowy opis elementów mocujących do siedzenia, do którego jest przeznaczony:

9.10.4.3.2.2. Zwymiarowane rysunki konstrukcji nośnej siedzenia i zagłówka:

Układy ogrzewania kabiny pasażerskiej

9.10.5.1. Krótki opis typu pojazdu w odniesieniu do układu ogrzewania, jeżeli układ ogrzewania wykorzystuje ciepło cieczy chłodzącej silnik:

Szczegółowy opis typu pojazdu w odniesieniu do ogrzewania, jeżeli jako źródło ciepła wykorzystywane jest powietrze chłodzące lub gazy wydechowe silnika, w tym:

9.10.5.2.1. rysunek układu ogrzewania przedstawiający jego umiejscowienie w pojeździe:

9.10.5.2.2. rysunek wymiennika ciepła w przypadku układów ogrzewania wykorzystujących do ogrzewania gazy wydechowe lub części, w których zachodzi wymiana ciepła (w przypadku układów ogrzewania wykorzystujących do ogrzewania powietrze chłodzące silnik):

9.10.5.2.3. przekrój wymiennika ciepła lub odpowiednio części, w których zachodzi wymiana ciepła wskazujący grubość ścianki, zastosowane materiały i właściwości powierzchni:

9.10.5.2.4. Podać specyfikacje dalszych ważnych części układu ogrzewania takich jak, na przykład, dmuchawa, w zakresie ich sposobu wykonania i danych technicznych:

Krótki opis typu pojazdu w odniesieniu do spalinowego systemu grzewczego oraz kontroli automatycznej:

9.10.5.3.1. Schemat grzejnika spalinowego, system wlotu powietrza, system wydechowy, zbiornik paliwa, system doprowadzenia paliwa (w tym zawory) oraz połączenia elektryczne i ich umiejscowienie w pojeździe.

9.10.5.4. Maksymalny pobór mocy prądu elektrycznego: … kW

Części składowe mające wpływ na zachowanie układu kierowniczego w przypadku uderzenia (dyrektywa 74/297/EWG)

9.10.6.1. Szczegółowy opis, w tym fotografia(-e) lub rysunek(-i), typu pojazdu w zakresie budowy, wymiarów, kształtu i materiałów tej części pojazdu, która znajduje się przed układem kierowniczym, w tym części przeznaczone do pochłaniania energii kinetycznej w przypadku uderzenia zagrażającego układowi kierowniczemu:

9.10.6.2. Fotografia(-e) lub rysunek(-i) części składowych pojazdu innych niż opisane w pkt 9.10.6.1 wskazanych przez producenta w uzgodnieniu z placówką techniczną, jako części mające wpływ na funkcjonowanie układu kierowniczego w przypadku uderzenia:

Palność materiałów konstrukcyjnych zastosowanych do wyposażenia wnętrza niektórych kategorii pojazdów silnikowych (dyrektywa 95/28/WE)

Materiały używane na podsufitkę

9.10.7.1.1. Numer(-y) homologacji typu WE, jeżeli istnieje(-ą):

W przypadku materiałów niehomologowanych

9.10.7.1.2.1. Podstawowy(-e) materiał(-y)/przeznaczenie: …/…

9.10.7.1.2.2. Materiał wielowarstwowy/jednowarstwowy (1), liczba warstw (1):

9.10.7.1.2.3. Rodzaj pokrycia (1):

9.10.7.1.2.4. Maksymalna/minimalna grubość: …/… mm

Materiał(-y) zastosowany(-e) do wyłożenia ścian tylnych i bocznych

9.10.7.2.1. Numer(-y) homologacji typu WE, jeżeli istnieje(-ą):

W przypadku materiałów niehomologowanych

9.10.7.2.2.1. Podstawowy(-e) materiał(-y)/przeznaczenie: …/…

9.10.7.2.2.2. Materiał wielowarstwowy/jednowarstwowy (1), liczba warstw (1):

9.10.7.2.2.3. Rodzaj pokrycia (1):

9.10.7.2.2.4. Maksymalna/minimalna grubość: …/… mm

Materiał(-y) zastosowany(-e) do wyłożenia podłogi

9.10.7.3.1. Numer(-y) homologacji typu WE, jeżeli istnieje(-ą):

W przypadku materiałów niehomologowanych

9.10.7.3.2.1. Podstawowy(-e) materiał(-y)/przeznaczenie: …/…

9.10.7.3.2.2. Materiał wielowarstwowy/jednowarstwowy (1), liczba warstw (1):

9.10.7.3.2.3. Rodzaj obicia (1):

9.10.7.3.2.4. Maksymalna/minimalna grubość: …/… mm

Materiał(-y) zastosowany(-e) na pokrycia tapicerskie

9.10.7.4.1. Numer(-y) homologacji typu WE, jeżeli istnieje(-ą):

W przypadku materiałów niehomologowanych

9.10.7.4.2.1. Podstawowy(-e) materiał(-y)/przeznaczenie: …/…

9.10.7.4.2.2. Materiał wielowarstwowy/jednowarstwowy (1), liczba warstw (1):

9.10.7.4.2.3. Rodzaj pokrycia (1):

9.10.7.4.2.4. Maksymalna/minimalna grubość: …/… mm

Materiał(-y) zastosowany(-e) na przewody grzewcze i wentylacyjne

9.10.7.5.1. Numer(-y) homologacji typu WE, jeżeli istnieje(-ą):

W przypadku materiałów niehomologowanych

9.10.7.5.2.1. Podstawowy(-e) materiał(-y)/przeznaczenie: …/…

9.10.7.5.2.2. Materiał wielowarstwowy/jednowarstwowy (1), liczba warstw (1):

9.10.7.5.2.3. Rodzaj pokrycia1:

9.10.7.5.2.4. Maksymalna/minimalna grubość: … mm

Materiał(-y) zastosowany(-e) w przypadku bagażnika

9.10.7.6.1. Numer(-y) homologacji typu WE, jeżeli został(-y) nadany(-e):

W przypadku materiałów niehomologowanych

9.10.7.6.2.1. Podstawowy(-e) materiał(-y)/przeznaczenie: …/…

9.10.7.6.2.2. Materiał wielowarstwowy/jednowarstwowy (1), liczba warstw (1):

9.10.7.6.2.3. Rodzaj pokrycia (1):

9.10.7.6.2.4. Maksymalna/minimalna grubość: …/… mm

Materiał(-y) zastosowany(-e) do innych celów

9.10.7.7.1. Przewidywane zastosowania:

9.10.7.7.2. Numer(-y) homologacji typu WE elementu, jeżeli został(-y) nadany(-e):

W przypadku materiałów niehomologowanych

9.10.7.7.3.1. Podstawowy(-e) materiał(-y)/przeznaczenie: …/…

9.10.7.7.3.2. Materiał wielowarstwowy/jednowarstwowy (1), liczba warstw (1):

9.10.7.7.3.3. Rodzaj obicia (1):

9.10.7.7.3.4. Maksymalna/minimalna grubość: …/… mm

Części homologowane jako kompletne urządzenia (siedzenia, przegrody, półki na bagaż itp.)

9.10.7.8.1. Numer(-y) homologacji typu WE części:

9.10.7.8.2. W przypadku urządzenia kompletnego: siedzenie, przegroda, półki na bagaż itp. (1)

Wystające elementy (dyrektywy 74/483/EWG i 92/114/EWG)

9.11.1. Schemat ogólny (rysunek lub fotografie) wskazujący położenie załączonych przekrojów i widoków:

9.11.2. Rysunki lub fotografie, na przykład, gdzie właściwe, słupków drzwiowych oraz okiennych, kratek wlotu powietrza, kratki chłodnicy, wycieraczki szyby przedniej, rynienek ściekowych, uchwytów, prowadnic, klapek, zawiasów i zamków drzwi, zaczepów, uszu, ozdób, plakietek, emblematów i wgłębień oraz wszystkich innych wystających części zewnętrznych i części powierzchni zewnętrznej, które można uznać za istotne (np. urządzenia oświetleniowe). Jeżeli części wymienione w poprzednim zdaniu nie są istotne, do celów dokumentacji mogą je zastąpić fotografie oraz, w razie konieczności, dane dotyczące wymiarów lub opis:

9.11.3. Rysunki części powierzchni zewnętrznej zgodnie z pkt 6.9.1 załącznika I do dyrektywy 74/483/EWG:

9.11.4. Rysunek zderzaków:

9.11.5. Rysunek kształtu płyty podłogowej:

Pasy bezpieczeństwa lub inne układy zabezpieczające

9.12.1. Liczba i położenie pasów bezpieczeństwa i układów zabezpieczających oraz siedzeń, na których mogą być stosowane:

(L = lewa strona, P = prawa strona, Ś = środek)

		Kompletny znak homologacji typu WE	Wariant, jeżeli ma to zastosowanie	Regulacja wysokości pasa (wskazać tak/nie/opcja)
Pierwszy rząd siedzeń	L
	Ś
	P
Drugi rząd siedzeń (5)	L
	Ś
	P

9.12.2. Rodzaj i położenie dodatkowych układów zabezpieczających (wskazać tak/nie/opcja):

(L = lewa strona, P = prawa strona, Ś = środek)

		Przednia poduszka powietrzna	Boczna poduszka powietrzna	Napinacz pasa bezpieczeństwa
Pierwszy rząd siedzeń	L
	Ś
	P
Drugi rząd siedzeń (6)	L
	Ś
	P

9.12.3. Liczba i położenie punktów kotwiczenia pasów bezpieczeństwa oraz dowód zgodności z dyrektywą 76/115/EWG (tzn. numer homologacji typu WE lub sprawozdanie z badań):

9.12.4. Krótki opis części elektrycznych/elektronicznych (jeżeli występują):

Punkty kotwiczenia pasów bezpieczeństwa

9.13.1. Fotografie lub rysunki nadwozia przedstawiające położenie i wymiary rzeczywistych i skutecznych punktów kotwiczenia, w tym punktów R:

9.13.2. Rysunki punktów kotwiczenia pasów i części pojazdu, do których są mocowane (ze wskazaniem materiału):

9.13.3. Oznaczenie typów(**) pasów bezpieczeństwa, których instalowanie w punktach kotwiczenia, w które wyposażony jest pojazd, jest dozwolone:

			Położenie punktów kotwiczenia
			Konstrukcja pojazdu	Konstrukcja siedzenia
Pierwszy rząd siedzeń
Siedzenie prawe	Punkty kotwiczenia dolne	zewnętrzne
		wewnętrzne
	Punkty kotwiczenia górne
Siedzenie środkowe	Punkty mocowania dolne	prawe
		lewe
	Punkty mocowania górne
Siedzenie lewe	Punkty kotwiczenia dolne	zewnętrzne
		wewnętrzne
	Punkty kotwiczenia górne
Drugi rząd siedzeń (7)
Siedzenie prawe	Punkty kotwiczenia dolne	zewnętrzne
		wewnętrzne
	Punkty kotwiczenia górne
Siedzenie środkowe	Punkty kotwiczenia dolne	prawe
		lewe
	Punkty mocowania górne kotwiczenia
Siedzenie lewe	Punkty kotwiczenia dolne	zewnętrzne
		wewnętrzne
	Punkty kotwiczenia górne

9.13.4. Opis szczególnego typu pasa bezpieczeństwa, którego punkt kotwiczenia znajduje się w oparciu siedzenia lub zawiera urządzenie pochłaniające energię:

Miejsce przeznaczone do zamocowania tylnych tablic rejestracyjnych (podać wielkość, gdzie właściwe, oraz dołączyć, gdzie stosowne, rysunki)

9.14.1. Odległość górnej krawędzi od nawierzchni drogi:

9.14.2. Odległość dolnej krawędzi od nawierzchni drogi:

9.14.3. Odległość osi symetrii tablicy od wzdłużnej płaszczyzny symetrii pojazdu:

9.14.4. Odległość od lewej krawędzi pojazdu:

9.14.5. Wymiary (długość x szerokość):

9.14.6. Odchylenie od płaszczyzny pionowej:

9.14.7. Kąt widoczności w płaszczyźnie poziomej:

Tylne zabezpieczenia (dyrektywa 70/221/EWG)

9.15.0. Występowanie: tak/nie/częściowe (1)

9.15.1. Rysunek części pojazdu odpowiednich dla tylnych zabezpieczeń, tzn. rysunek pojazdu lub podwozia przedstawiający położenie i zamocowanie najszerszej osi tylnej, rysunek zamocowania lub elementów tylnego zabezpieczenia. Jeżeli zabezpieczenie nie jest urządzeniem specjalnym, rysunek musi wyraźnie pokazywać, że wymagane wymiary są zachowane:

9.15.2. W przypadku specjalnego urządzenia pełny opis lub rysunek tylnego zabezpieczenia (w tym zamocowania i elementy) lub, jeżeli zostało ono homologowane jako oddzielny zespół techniczny, podać numer homologacji typu WE:

Osłony kół (dyrektywa 78/549/EWG)

9.16.1. Krótki opis pojazdu w odniesieniu do osłon kół:

9.16.2. Szczegółowe rysunki osłon kół i ich położenie w pojeździe, przedstawiające wymiary określone na rys. 1 załącznika I do dyrektywy 78/549/EWG, z uwzględnieniem maksymalnych wymiarów zespołu opona/koło:

Tabliczki znamionowe (dyrektywa Rady 76/114/EWG)

9.17.1. Fotografie lub rysunki położenia tabliczek znamionowych i oznakowania identyfikacyjnego oraz numer identyfikacyjny pojazdu:

9.17.2. Fotografie lub rysunki obowiązkowych części tabliczek i oznakowania (przykład wypełnionej i zwymiarowanej tabliczki):

9.17.3. Fotografie lub rysunki numeru identyfikacyjnego pojazdu (przykład wypełnionej i zwymiarowanej tabliczki)

Deklaracja producenta o zgodności z wymaganiami pkt 1.1.1 załącznika II do dyrektywy 76/114/EWG

9.17.4.1. Wyjaśnia się znaczenie znaków w drugiej sekcji oraz, gdzie stosowne, w sekcji trzeciej, użytych w celu spełnienia wymagań pkt 5.3 normy ISO 3779–1983:

9.17.4.2. Jeżeli w sekcji drugiej znaki są stosowane w celu spełnienia wymagań pkt 5.4 normy ISO 3779–1983, należy wskazać te znaki:

Tłumienie zakłóceń radioelektrycznych

9.18.1. Opis i rysunki/fotografie kształtu i stosowanych materiałów części nadwozia stanowiących komorę silnikową oraz znajdującego się najbliżej niej przedziału pasażerskiego:

9.18.2. Rysunki lub fotografie położenia części metalowych znajdujących się w komorze silnikowej (np. elementy układu ogrzewania, koło zapasowe, filtr powietrza, mechanizm kierowniczy itp.):

9.18.3. Tabela i rysunek elementów tłumiących zakłócenia:

9.18.4. Dane szczegółowe dotyczące wartości znamionowej oporności układu oraz, w przypadku opornościowych przewodów zapłonowych, informacja o ich znamionowej oporności na metr:

Zabezpieczenia boczne (dyrektywa 89/297/EWG)

9.19.0. Występowanie: tak/nie/częściowe (1)

9.19.1. Rysunek części pojazdu związanych z zabezpieczeniem bocznym, tzn. rysunek pojazdu lub podwozia przedstawiający położenie i mocowanie osi oraz rysunek punktów mocowania lub elementów urządzeń przeznaczonych do zabezpieczenia bocznego. Jeżeli zabezpieczenie boczne uzyskane jest bez takich urządzeń, rysunek musi wyraźnie pokazywać, że zachowane są wymagane wymiary:

9.19.2. W przypadku urządzenia(-eń) przeznaczonego(-ych) do zabezpieczenia bocznego: pełny opis lub rysunek tego (tych) urządzenia(-eń) (w tym punkty mocowania i elementy) lub numer(-y) homologacji typu WE jego/ich części:

Osłony przeciwrozbryzgowe (dyrektywa 91/226/EWG)

9.20.0. Występowanie: tak/nie/częściowo (1)

9.20.1. Krótki opis pojazdu w odniesieniu do osłon przeciwrozbryzgowych i ich części:

9.20.2. Szczegółowe rysunki osłon przeciwrozbryzgowych i ich położenia w pojeździe, przedstawiające wymiary określone na rysunkach w załączniku III do dyrektywy 91/226/EWG, z uwzględnieniem maksymalnych wymiarów zespołu opona/koło:

9.20.3. Numer(-y) homologacji typu WE osłon przeciwrozbryzgowych, jeżeli istnieje(-ą):

Zabezpieczenie przed skutkami uderzenia w bok pojazdu (dyrektywa 96/27/WE)

9.21.1. Szczegółowy opis, w tym fotografie lub rysunki, pojazdu w odniesieniu do budowy, wymiarów, linii oraz użytych materiałów ścian bocznych przedziału pasażerskiego (z zewnątrz i od wewnątrz), w tym szczegółowe dane dotyczące układu zabezpieczającego, o ile odpowiednie mają zastosowanie:

Przednie zabezpieczenie przed wjechaniem pod pojazd

9.22.1. Rysunek części pojazdu w odniesieniu do przedniego zabezpieczenia, tzn. rysunek pojazdu lub podwozia przedstawiający położenie i mocowanie lub elementy przedniego zabezpieczenia. Jeżeli przednie zabezpieczenie nie jest urządzeniem specjalnym, rysunek musi wyraźnie pokazywać, że wymagane wymiary są zachowane:

9.22.2. W przypadku specjalnego urządzenia pełny opis lub rysunek urządzenia zabezpieczającego przed wjechaniem pod pojazd (w tym mocowania i elementy), lub, jeżeli urządzenie zostało homologowane jako oddzielny zespół techniczny, podać numer homologacji typu WE:

Ochrona pieszych

9.23.1. Szczegółowy opis zawierający zdjęcia lub rysunki pojazdu odnoszące się do struktury, wymiarów, właściwych linii odniesienia i materiałów, z których wykonana jest przednia część pojazdu (wewnętrzna i zewnętrzna). Opis powinien zawierać szczegóły dotyczące wszelkich zainstalowanych systemów aktywnej ochrony.

10. URZĄDZENIA OŚWIETLENIOWE I SYGNALIZACJI ŚWIETLNEJ

10.1. Tabela wszystkich urządzeń: liczba, marka, model, znak homologacji typu WE, maksymalna światłość reflektorów świateł drogowych, barwa, urządzenie ostrzegawcze:

10.2. Rysunek umieszczenia urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej:

W przypadku każdego światła i reflektora określonego w dyrektywie 76/756/EWG należy podać następujące informacje (w formie pisemnej lub za pomocą rysunku)

10.3.1. Rysunek wskazujący obszar powierzchni świetlnej:

10.3.2. Metoda wykorzystywana do zdefiniowania powierzchni widocznej (pkt 2.10 dokumentów, o których mowa w pkt 1 załącznika II do dyrektywy 76/756/EWG):

10.3.3. Oś odniesienia i środek odniesienia:

10.3.4. Sposób działania świateł chowanych:

10.3.5. Wszelkie przepisy szczególne dotyczące mocowania i podłączenia:

Światła mijania: położenie normalne, mierzone zgodnie z pkt 6.2.6.1 dokumentów, o których mowa w pkt 2 załącznika II do dyrektywy 76/756/EWG

10.4.1. Wartość ustawienia początkowego:

10.4.2. Umiejscowienie wskaźnika:

10.4.3.	Opis/rysunek oraz typ urządzenia poziomującego reflektory (np. automatyczne, ręczne skokowe, ręczne ciągłe): …	Dotyczy jedynie pojazdów z urządzeniem poziomującym reflektory
10.4.4.	Urządzenie sterujące: …
10.4.5.	Znaki odniesienia: …
10.4.6.	Znaki przeznaczone dla warunków obciążeń: …

10.5. Krótki opis części elektrycznych/elektronicznych innych niż światła, jeżeli występują:

11. POŁĄCZENIA MIĘDZY POJAZDAMI CIĄGNĄCYMI I PRZYCZEPAMI ORAZ NACZEPAMI

11.1. Klasa i typ urządzenia(-eń) sprzęgającego(-ych) zamontowanego(-ych) lub do zamontowania:

11.2. Właściwości D, U, S i V sprzęgu(-ów) zamontowanych lub minimalne właściwości D, U, S i V sprzęgu(-ów) do zamontowania: … daN

11.3. Instrukcje zamocowania sprzęgu do pojazdu oraz fotografie lub rysunki punktów mocowania do pojazdu podanych przez producenta; dodatkowe informacje, jeżeli stosowanie sprzęgu danego typu ogranicza się do niektórych wariantów lub wersji typu pojazdu:

11.4. Informacje o wyposażeniu w specjalne zaczepy do ciągnięcia lub płyty montażowe:

11.5. Numer(-y) homologacji typu WE:

12. RÓŻNE

Ostrzegawcze sygnały dźwiękowe

12.1.1. Umiejscowienie, sposób mocowania, położenie i skierowanie urządzenia(-eń), wraz z wymiarami:

12.1.2. Liczba urządzeń:

12.1.3. Numer(-y) homologacji typu WE:

12.1.4. Schemat obwodu elektrycznego/pneumatycznego (1):

12.1.5. Napięcie lub ciśnienie znamionowe:

12.1.6. Rysunek urządzenia mocującego:

Urządzenia zabezpieczające przed użyciem pojazdu przez osoby niepowołane

Urządzenie zabezpieczające

12.2.1.1. Szczegółowy opis typu pojazdu w odniesieniu do umieszczenia i konstrukcji sterowania lub zespołu, na który działa urządzenie zabezpieczające:

12.2.1.2. Rysunki urządzenia zabezpieczającego i jego zamocowania do pojazdu:

12.2.1.3. Techniczny opis urządzenia:

12.2.1.4. Szczegóły zastosowanej kombinacji zamka:

Urządzenie unieruchamiające pojazd (immobiliser)

12.2.1.5.1. Numer(-y) homologacji typu WE, jeżeli istnieje(-ą):

W przypadku urządzeń unieruchamiających pojazd jeszcze niehomologowanych

12.2.1.5.2.1. Szczegółowy opis techniczny urządzenia unieruchamiającego oraz środków w celu zapobieżenia przypadkowemu włączeniu się urządzenia:

12.2.1.5.2.2. Układ(-y), na który(-e) działa urządzenie unieruchamiające:

12.2.1.5.2.3. Rzeczywista liczba zmiennych kodów, jeżeli dotyczy:

Autoalarm (jeśli występuje)

12.2.2.1. Numer(-y) homologacji typu WE, jeżeli istnieje(-ą):

W przypadku autoalarmów jeszcze niehomologowanych

12.2.2.2.1. Szczegółowy opis autoalarmu oraz części pojazdu związanych z zainstalowanym układem alarmowym:

12.2.2.2.2. Wykaz podstawowych części tworzących autoalarm:

12.2.3. Krótki opis części elektrycznych/elektronicznych (jeżeli występują):

Urządzenie(-a) do holowania

12.3.1. Przód: zaczep/ucho/inne (1)

12.3.2. Tył: zaczep/ucho/inne/brak (1)

12.3.3. Rysunek lub fotografia podwozia/części nadwozia pojazdu przedstawiający położenie, budowę i mocowanie urządzenia(-eń) do holowania:

12.4. Szczegóły dotyczące każdego urządzenia niezwiązanego z silnikiem, mającego wpływ na zużycie paliwa (jeżeli nieujęte w innych pozycjach):

12.5. Szczegóły dotyczące każdego urządzenia niezwiązanego z silnikiem, mającego ograniczać hałas (jeżeli nieujęte w innych pozycjach):

Ograniczniki prędkości (dyrektywa 92/24/EWG)

12.6.1. Producent(-ci):

12.6.2. Typ(-y):

12.6.3. Numer(-y) homologacji typu WE, jeżeli istnieje(-ą):

12.6.4. Prędkość lub zakres prędkości, na którą(-e) może być ustawiony ogranicznik prędkości: … km/h

Tabela instalacji i użytkowania nadajników radiowych w pojeździe (pojazdach), jeżeli ma zastosowanie:

Pasma częstotliwości (Hz)

Maks. moc wyjściowa (W)

Położenie anteny w pojeździe, szczególne warunki instalacji i użytkowania

Ubiegający się o świadectwo homologacji powinien także dostarczyć (o ile dotyczy):

Dodatek 1

Wykaz zawierający marki i typy wszystkich elektrycznych i elektronicznych części objętych dyrektywą 2004/104/WE (pkt 2.1.9 i 2.1.10) i nieumieszczonych dotąd w wykazie.

Dodatek 2

Schemat lub rysunek ogólnego rozmieszczenia części elektrycznych i elektronicznych (objętych dyrektywą 2004/104/WE) oraz ogólnego schematu wiązek elektrycznych.

Dodatek 3

Opis pojazdu wybranego jako przedstawiciel typu:

Rodzaj nadwozia:

Przewidziany do ruchu prawostronnego lub lewostronnego:

Rozstaw osi:

Dodatek 4

Sprawozdanie(-a) z badań, dostarczone przez producenta lub jednostki badawcze upoważnione do przeprowadzania badań homologacyjnych.

12.7.1. Pojazd wyposażony w urządzenie radarowe bliskiego zasięgu w paśmie 24 GHz: tak/nie (skreślić niewłaściwe).

12.7.2. Pojazd wyposażony w urządzenie radarowe bliskiego zasięgu w paśmie 79 GHz: tak/nie (skreślić niewłaściwe).

13. PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE POJAZDÓW DO PRZEWOZU PASAŻERÓW, ZAWIERAJĄCYCH, OPRÓCZ SIEDZENIA KIEROWCY, WIĘCEJ NIŻ OSIEM SIEDZEŃ

Klasa pojazdu (klasa I, klasa II, klasa III, klasa A, klasa B):

13.1.1. Numer homologacji typu WE nadwozia homologowanego jako oddzielny zespół techniczny:

13.1.2. Typy podwozia, na którym może zostać zainstalowane nadwozie mające homologację typu WE (producent(-ci) oraz typy niekompletnych pojazdów):

Przestrzeń dla pasażerów (m2)

13.2.1. Łączna (S0):

13.2.2. Pokład górny (S0a) (1):

13.2.3. Pokład dolny (S0b) (1):

13.2.4. Dla pasażerów stojących (S1):

Liczba miejsc (siedzących i stojących)

13.3.1. Łącznie (N):

13.3.2. Pokład górny (Na) (1):

13.3.3. Pokład dolny (Nb) (1):

Liczba miejsc siedzących

13.4.1. Łącznie (A):

13.4.2. Pokład górny (Aa) (1):

13.4.3. Pokład dolny (Ab) (1):

13.5. Liczba drzwi głównych:

Liczba wyjść awaryjnych (drzwi, okna, luki ratunkowe, wewnętrzne schody i półschody):

13.6.1. Łącznie:

13.6.2. Pokład górny (1):

13.6.3. Pokład dolny (1):

13.7. Pojemność przestrzeni bagażowej (m3):

13.8. Powierzchnia przeznaczona do transportu bagażu na dachu (m2):

13.9. Urządzenia techniczne ułatwiające dostęp do pojazdów (np. pochylnia, podnośnik, układ przyklęku), jeżeli zamontowane:

Odporność nadbudówki:

13.10.1. Numer homologacji typu WE, jeżeli istnieje:

W przypadku nadbudówki jeszcze niehomologowanej

13.10.2.1. Szczegółowy opis nadbudówki typu pojazdu, w tym jej wymiary, układ i użyte materiały oraz jej mocowanie do ramy podwozia:

13.10.2.2. Rysunki pojazdu oraz tych części jego wnętrza, które mają wpływ na odporność jego nadbudówki lub na pozostałą przestrzeń:

13.10.2.3. Położenie środka ciężkości pojazdu w stanie gotowym do jazdy, w płaszczyźnie wzdłużnej, poprzecznej i pionowej:

13.10.2.4. Maksymalna odległość między liniami środkowymi skrajnych miejsc siedzących bocznych:

13.11. Punkty dyrektywy […/…/WE], które należy spełnić i wykazać dla danego zespołu technicznego:

14. PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE POJAZDÓW PRZEZNACZONYCH DO PRZEWOZU TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH (dyrektywa 98/91/WE)

Wyposażenie elektryczne zgodnie z dyrektywą 94/55/WE

14.1.1. Ochrona przewodów przed przegrzaniem:

14.1.2. Typ automatycznego wyłącznika prądu:

14.1.3. Typ i działanie głównego wyłącznika akumulatora:

14.1.4. Opis i położenie osłony ochronnej tachografu:

14.1.5. Opis obwodów o stałym zasilaniu. Wskazać stosowaną normę europejską (EN):

14.1.6. Budowa i zabezpieczenie instalacji elektrycznej znajdującej się z tyłu kabiny kierowcy:

Zapobieganie ryzyku pożarowemu

14.2.1. Typ materiałów niełatwopalnych w kabinie kierowcy:

14.2.2. Ekran termiczny kabiny kierowcy (jeżeli dotyczy):

14.2.3. Położenie i osłona termiczna silnika:

14.2.4. Położenie i osłona termiczna układu wydechowego:

14.2.5. Typ i konstrukcja osłony termicznej układów długotrwałego hamowania:

14.2.6. Typ, konstrukcja i umiejscowienie grzejników spalinowych:

Szczególne wymagania dotyczące nadwozia, jeżeli występują, zgodnie z dyrektywą 94/55/WE

14.3.1. Opis środków mających na celu stosowanie się do wymagań dla pojazdów typu EX/II i EX/III:

14.3.2. W przypadku pojazdów typu EX/III, odporność na zewnętrzne źródła ciepła:

Odnośniki:

(*)	Należy wpisać górne i dolne wartości dla każdego wariantu.

(**)	Symbole i znaki, jakie należy stosować znajdują się w pkt 1.1.3 i 1.1.4 załącznika III do dyrektywy 77/541/EWG. W przypadku pasów typu „S” wyszczególnić charakter typu (-ów).

(***)

Informacji dotyczących części nie podaje się w tym miejscu, jeżeli znajdują się na świadectwie homologacji odpowiedniej instalacji.

(+)

Pojazdy, które mogą być zasilane zarówno benzyną, jak i paliwami gazowymi, ale w których układ zasilania benzyną jest przeznaczony jedynie do wykorzystywania w sytuacjach awaryjnych i do rozruchu oraz w których maksymalna pojemność zbiornika na benzynę nie przekracza 15 litrów, uważane są do celów badań za pojazdy, które mogą być zasilane jedynie paliwem gazowym.

(+++)

Jedynie do celów definicji pojazdów terenowych.

(#)	Wymieniony w taki sposób, aby wartość rzeczywista występowała wyraźnie dla każdej konfiguracji technicznej typu pojazdu.

(1)	Niepotrzebne skreślić (istnieją przypadki, w których nie trzeba nic określać, jeśli zastosowanie ma więcej niż jedna możliwość).

(2)	Określić tolerancję.

(a)

Jeżeli części udzielono homologacji typu, nie trzeba jej opisywać, gdy istnieje odniesienie do tej homologacji. Podobnie nie ma potrzeby opisywania danej części, jeśli jej budowę przedstawiono na dołączonych schematach lub rysunkach. Dla każdej pozycji, do której dołączono rysunki lub fotografie, podać numery odpowiednich załączonych dokumentów.

(b)	Jeśli sposób identyfikacji typu zawiera znaki niemające znaczenia dla opisu typu pojazdu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, objętych tym dokumentem informacyjnym dotyczącym homologacji typu, znaki te przedstawia się w dokumentacji symbolem „?” (np. ABC??123??).

(c)	Sklasyfikowane według definicji zawartej w sekcji A załącznika II.

(d)

Jeśli jest to możliwe, oznaczenie zgodnie z normą europejską; w przeciwnym wypadku należy podać:

—	opis materiału,

—	granicę plastyczności,

—	wytrzymałość na rozciąganie,

—	wydłużenie (w %),

—	twardość w skali Brinella.

(e)	W przypadku gdy jest jedna wersja z normalną kabiną i jedna z kabiną sypialną, należy podać oba zestawy mas i wymiarów.

(f)	Norma ISO 612–1978, pojęcie nr 6.4.

(g)	Norma ISO 612–1978, pojęcie nr 6.19.2.

(h)	Norma ISO 612–1978, pojęcie nr 6.20.

(i)	Norma ISO 612–1978, pojęcie nr 6.5.

(j)	Norma ISO 612–1978, pojęcie 6.1 oraz w przypadku pojazdów innych niż należące do kategorii M1: pkt 2.4.1 załącznika I do dyrektywy 97/27/WE.

(k)	Norma ISO 612–1978, pojęcie 6.2 oraz w przypadku pojazdów innych niż należące do kategorii M1: pkt 2.4.2 załącznika I do dyrektywy 97/27/WE.

(l)	Norma ISO 612–1978, pojęcie 6.3 oraz w przypadku pojazdów innych niż należące do kategorii M1: pkt 2.4.3 załącznika I do dyrektywy 97/27/WE.

(m)	Norma ISO 612–1978, pojęcie nr 6.6.

(n)	Norma ISO 612–1978, pojęcie nr 6.7.

(na)	Norma ISO 612–1978, pojęcie nr 6.10.

(nb)	Norma ISO 612–1978, pojęcie nr 6.11.

(nc)	Norma ISO 612–1978, pojęcie nr 6.9.

(nd)	Norma ISO 612–1978, pojęcie nr 6.18.1.

(o)

Masę kierowcy oraz, jeśli ma to zastosowanie, członka załogi, ocenia się na 75 kg (z czego 68 kg masy osoby w pojeździe i 7 kg masy bagażu zgodnie z normą ISO 2416–1992), zbiornik paliwa jest napełniony w 90 %, a pozostałe układy zawierające płyn (z wyjątkiem układów wód zużytych) są napełnione w 100 % pojemności deklarowanej przez producenta.

(p)	„Zwis sprzęgu” jest odległością w płaszczyźnie poziomej między urządzeniem sprzęgającym przyczep z osią centralną a linią środkową osi tylnej(-ych).

(q)	W przypadku niekonwencjonalnych silników i układów dane równoważne z danymi tu określonymi przekazuje producent.

(r)	Liczbę tę należy zaokrąglić do dziesiątej części milimetra.

(s)	Wartość tę należy obliczyć (π = 3,1416) i zaokrąglić z dokładnością do 1 cm3.

(t)	Określone zgodnie z wymaganiami dyrektywy 80/1269/EWG.

(u)	Określone zgodnie z wymaganiami dyrektywy 80/1268/EWG.

(v)	Określone dane należy podawać dla każdego z proponowanych wariantów.

(w)	Dozwolona tolerancja wynosi 5 %.

(x)	„Punkt R” lub „punkt odniesienia siedzenia” oznacza punkt konstrukcyjny zdefiniowany przez producenta pojazdu dla każdego miejsca siedzącego oraz ustalony w odniesieniu do trójwymiarowego układu odniesienia określonego w załączniku III do dyrektywy 77/649/EWG.

(y)	Dla przyczep i naczep oraz dla pojazdów łączonych z przyczepą lub naczepą, które wywierają znaczące pionowe obciążenie na urządzenie sprzęgające lub na piąte koło, obciążenie to, podzielone przez przyspieszenie ziemskie, jest uwzględnione w maksymalnej technicznie dopuszczalnej masie.

(z)	„Kabina wysunięta” oznacza układ przestrzenny, w którym ponad połowa długości silnika znajduje się za najbardziej wysuniętym do przodu punktem podstawy przedniej szyby i gdzie środek kierownicy znajduje się w pierwszej ćwiartce długości pojazdu.

(1)

x	=	tak
–	=	nie lub jest dostępny oddzielnie
o	=	opcja.

(2)

d	=	bezpośrednio na urządzeniu sterującym, wskaźniku lub kontrolce
c	=	w pobliżu.

(3)

x	=	tak
–	=	nie lub jest dostępny oddzielnie
o	=	opcja.

(4)

d	=	bezpośrednio na urządzeniu sterującym, wskaźniku lub kontrolce
c	=	w pobliżu.

(5) Tabelę w razie potrzeby można rozszerzyć w celu uwzględnienia pojazdów mających więcej niż dwa rzędy siedzeń lub pojazdów, które mają na swojej szerokości więcej niż trzy siedzenia.

(6) Tabelę w razie potrzeby można rozszerzyć w celu uwzględnienia pojazdów mających więcej niż dwa rzędy siedzeń lub pojazdów, które mają na swojej szerokości więcej niż trzy siedzenia.

(7) Tabelę w razie potrzeby można rozszerzyć w celu uwzględnienia pojazdów mających więcej niż dwa rzędy siedzeń lub pojazdów, które mają na swojej szerokości więcej niż trzy siedzenia.

ZAŁĄCZNIK II

Definicje kategorii i typów pojazdów

A. DEFINICJA KATEGORII POJAZDÓW

Kategorie pojazdów definiuje się zgodnie z następującą klasyfikacją: (Tam, gdzie w wymienionych poniżej definicjach występuje odniesienie do „masy maksymalnej”, oznacza to „technicznie dopuszczalną maksymalną masę całkowitą pojazdu”, jak określono w załączniku I pkt 2.8).

Kategoria M:	Pojazdy silnikowe mające co najmniej cztery koła, zaprojektowane i wykonane do przewozu osób.
Kategoria M1:	Pojazdy zaprojektowane i wykonane do przewozu osób, mające nie więcej niż osiem siedzeń oprócz siedzenia kierowcy.
Kategoria M2:	Pojazdy zaprojektowane i wykonane do przewozu osób, mające więcej niż osiem siedzeń oprócz siedzenia kierowcy, których maksymalna masa nie przekracza 5 ton.
Kategoria M3:	Pojazdy zaprojektowane i wykonane do przewozu osób, mające więcej niż osiem siedzeń oprócz siedzenia kierowcy, których maksymalna masa przekracza 5 ton.

Rodzaje nadwozia oraz przypisane do nich kody są zdefiniowane w niniejszym załączniku część C pkt 1 (pojazdy kategorii M1) i pkt 2 (pojazdy kategorii M2 i M3) i należy je stosować do celów określonych w tej części załącznika.

Kategoria N:	Pojazdy silnikowe mające przynajmniej cztery koła, zaprojektowane i wykonane do przewozu ładunków.
Kategoria N1:	Pojazdy zaprojektowane i wykonane do przewozu ładunków, których maksymalna masa nie przekracza 3,5 tony.
Kategoria N2:	Pojazdy zaprojektowane i wykonane do przewozu ładunków, których maksymalna masa przekracza 3,5 tony, ale nie przekracza 12 ton.
Kategoria N3:	Pojazdy zaprojektowane i wykonane do przewozu ładunków, których maksymalna masa przekracza 12 ton.

W przypadku pojazdu ciągnącego przeznaczonego do sprzęgania z naczepą lub przyczepą z osią centralną, masa, którą należy rozpatrywać do celów klasyfikacji pojazdu, jest jego masą w stanie gotowym do jazdy, powiększoną o masę odpowiadającą maksymalnemu statycznemu pionowemu naciskowi na urządzenie sprzęgające oraz, w stosownych przypadkach, powiększoną o maksymalną masę ładunku przewidzianego do umieszczenia w pojeździe ciągnącym.

Rodzaje nadwozia oraz przypisane do nich kody odnoszące się do pojazdów kategorii N są zdefiniowane w niniejszym załączniku część C pkt 3 i należy je stosować do celów określonych w tej części załącznika.

Kategoria O:	Przyczepy (w tym naczepy).
Kategoria O1:	Przyczepy o masie maksymalnej nieprzekraczającej 0,75 tony.
Kategoria O2:	Przyczepy o masie maksymalnej przekraczającej 0,75 tony, ale nieprzekraczającej 3,5 tony.
Kategoria O3:	Przyczepy o masie maksymalnej przekraczającej 3,5 tony, ale nieprzekraczającej 10 ton.
Kategoria O4:	Przyczepy o masie maksymalnej przekraczającej 10 ton.

W przypadku naczep lub przyczep z osią centralną należy jako masę maksymalną przyjmować masę odpowiadającą maksymalnemu statycznemu naciskowi ich osi na drogę w warunkach maksymalnego obciążenia ładunkiem i sprzęgnięcia z pojazdem ciągnącym.

Rodzaje nadwozia oraz przypisane do nich kody odnoszące się do pojazdów kategorii O są zdefiniowane w niniejszym załączniku część C pkt 4 i należy je stosować do celów określonych w tej części załącznika.

Pojazdy terenowe (symbol G)

4.1. Pojazdy kategorii N1 o maksymalnej masie nieprzekraczającej dwóch ton oraz pojazdy kategorii M1 uważa się za pojazdy terenowe, jeżeli posiadają:

—	co najmniej jedną oś przednią i co najmniej jedną oś tylną zaprojektowane tak, aby obie mogły być napędzane równocześnie, dotyczy to również pojazdów, w których napęd na jedną z osi może zostać odłączony,

—	co najmniej jedną blokadę mechanizmu różnicowego lub co najmniej jeden mechanizm o podobnym działaniu oraz jeżeli ich zdolność pokonywania wzniesień, obliczana dla pojazdu bez przyczepy, wynosi 30 %.

Ponadto muszą one spełniać co najmniej pięć z następujących sześciu wymagań:

—	kąt natarcia wynosi co najmniej 25°,

—	kąt zejścia wynosi co najmniej 20°,

—	kąt rampowy wynosi co najmniej 20°,

—	prześwit pod osią przednią wynosi co najmniej 180 mm,

—	prześwit pod osią tylną wynosi co najmniej 180 mm,

—	prześwit między osiami wynosi co najmniej 200 mm.

4.2. Pojazdy kategorii N1 o maksymalnej masie przekraczającej dwie tony lub pojazdy kategorii N2, M2 lub M3 o maksymalnej masie nieprzekraczającej 12 ton uważa się za pojazdy terenowe, jeżeli wszystkie ich koła są zaprojektowane tak, aby były napędzane równocześnie, dotyczy to również pojazdów, w których napęd na jedną z osi może zostać odłączony lub jeżeli spełnione są następujące trzy wymagania:

—	co najmniej jedna oś przednia i jedna oś tylna są zaprojektowane tak, aby były napędzane równocześnie, dotyczy to również pojazdów, w których napęd na jedną z osi może zostać odłączony,

—	posiadają co najmniej jedną blokadę mechanizmu różnicowego lub co najmniej jeden mechanizm o podobnym działaniu,

—	mogą pokonywać wzniesienia o nachyleniu 25 %, liczone dla pojazdu bez przyczepy.

4.3. Pojazdy kategorii M3 o maksymalnej masie przekraczającej 12 ton lub kategorii N3 uważa się za pojazdy terenowe, jeżeli wszystkie ich koła zaprojektowane są tak, aby były napędzane równocześnie, dotyczy to również pojazdów, w których napęd na jedną z osi może zostać odłączony lub jeżeli spełnione są następujące wymagania:

—	napędzana jest co najmniej połowa kół,

—	posiadają co najmniej jeden mechanizm różnicowy z blokadą lub urządzeniem o podobnym działaniu,

—	mogą pokonywać wzniesienia o nachyleniu 25 %, liczone dla pojazdu bez przyczepy,

—

spełniają co najmniej cztery z następujących sześciu wymagań:

—	kąt natarcia wynosi co najmniej 25°,

—	kąt zejścia wynosi co najmniej 25°,

—	kąt rampowy wynosi co najmniej 25°,

—	prześwit pod osią przednią wynosi co najmniej 250 mm,

—	prześwit między osiami wynosi co najmniej 300 mm,

—	prześwit pod osią tylną wynosi co najmniej 250 mm.

Warunki dotyczące obciążenia i sprawdzania.

4.4.1. Pojazdy kategorii N1 o maksymalnej masie nieprzekraczającej dwóch ton oraz pojazdy kategorii M1 muszą być w stanie gotowym do jazdy, mianowicie z płynem chłodzącym, smarami, paliwem, narzędziami, kołem zapasowym i kierowcą (patrz: przypis o w załączniku I).

4.4.2. Pojazdy silnikowe inne niż określone w pkt 4.4.1 muszą być obciążone do poziomu technicznie dopuszczalnej maksymalnej masy podanej przez producenta.

4.4.3. Wymaganą zdolność do pokonywania wzniesień (25 % i 30 %) sprawdza się obliczeniowo. W wyjątkowych przypadkach służby techniczne mogą żądać, żeby dany typ pojazdu został im przedstawiony do przeprowadzenia badań bezpośrednich.

4.4.4. Podczas pomiaru kąta natarcia, kąta zejścia i kąta rampowego nie bierze się pod uwagę tylnych zabezpieczeń.

Definicje i szkice wymiarowe prześwitu pojazdu. (Definicje kąta natarcia, kąta zejścia, kąta rampowego, patrz: odnośniki na, nb i nc w załączniku I).

4.5.1. „Prześwit w granicach rozstawu osi” oznacza najkrótszą odległość między płaszczyzną podłoża i najniżej położonym stałym punktem pojazdu. Zestawy jezdne wieloosiowe uważa się za oś pojedynczą.

4.5.2. „Prześwit pod osią” oznacza wysokość łuku przechodzącego przez środki powierzchni styku z jezdnią opon kół danej osi (w przypadku kół bliźniaczych pod uwagę bierze się koła wewnętrzne) oraz stycznego do najniższego stałego punktu pojazdu między tymi kołami.

Żadna stała część pojazdu nie może znajdować się w zakreskowanej strefie rysunku. W odpowiednim przypadku prześwit pod kolejnymi osiami jest wskazywany według ich ułożenia, na przykład 280/250/250.

4.6. Oznaczenie kombinowane

Symbol „G” łączy się albo z symbolem „M”, albo „N”. Na przykład pojazd kategorii N1 dostosowany do użytku terenowego otrzymuje oznaczenie N1G.

„Pojazd specjalnego przeznaczenia” oznacza pojazd przeznaczony do wykonywania funkcji, która wymaga specjalnego dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia. Niniejsza kategoria obejmuje pojazdy przystosowane do przewozu wózków inwalidzkich.

5.1. „Samochód kempingowy” oznacza pojazd specjalnego przeznaczenia kategorii M zbudowany w taki sposób, aby służył jako miejsce mieszkalne, zawierający co najmniej następujące wyposażenie:

—	siedzenia i stolik,

—	miejsca do spania, które mogą powstawać z siedzeń,

—	urządzenia kuchenne, oraz

—

szafki.

Wyposażenie to jest umocowane trwale w przedziale mieszkalnym; stolik może być jednak zbudowany tak, aby łatwo można go było zdemontować.

5.2. „Pojazdy opancerzone” oznaczają pojazdy przeznaczone do ochrony przewożonych osób lub ładunków, zgodne z wymaganiami dotyczącymi kuloodpornych osłon pancernych.

5.3. „Samochody sanitarne (ambulansy)” oznaczają pojazdy silnikowe kategorii M przeznaczone do transportu chorych lub rannych, posiadające do tego celu specjalne wyposażenie.

5.4. „Samochody pogrzebowe (karawany)” oznaczają pojazdy silnikowe kategorii M przeznaczone do transportu zmarłych, posiadające do tego celu specjalne wyposażenie.

5.5. „Pojazd przystosowany do przewozu wózków inwalidzkich” oznacza pojazd kategorii M1 zbudowany lub przerobiony specjalnie w ten sposób, aby pomieścić co najmniej jedną osobę siedzącą na wózku inwalidzkim w trakcie jazdy.

5.6. „Przyczepy kempingowe” wg ISO 3833–77, określenie nr 3.2.1.3.

5.7. „Żurawie samochodowe” oznaczają pojazdy specjalnego przeznaczenia kategorii N3, nieposiadające wyposażenia do przewozu towarów, wyposażone w dźwig, którego moment podnoszenia jest równy lub przekracza 400 kNm.

5.8. „Pozostałe pojazdy specjalne” oznaczają pojazdy określone w pkt 5 z wyjątkiem pojazdów określonych w pkt 5.1–5.6.

Kody przypisane do „pojazdów specjalnego przeznaczenia” określone są w niniejszym załączniku część C pkt 5 do celów określonych w tej części.

B. DEFINICJA TYPU POJAZDU

1. Do celów kategorii M1:

„Typ” obejmuje pojazdy, które nie różnią się od siebie co najmniej pod względem istotnych następujących cech:

—	producent,

—	oznaczenie typu nadane przez producenta,

—

główne względy konstrukcyjne:

—	podwozie/płyta podłogowa (oczywiste i podstawowe różnice),

—	silnik (spalania wewnętrznego/elektryczny/hybrydowy).

„Wariant” w ramach typu oznacza pojazdy jednego typu, które nie różnią się od siebie co najmniej pod względem następujących istotnych cech:

—	rodzaj nadwozia (np. kareta (sedan), hatchback, coupé, kabriolet, kombi, wielozadaniowe),

—

silnik:

—	zasada działania (jak w załączniku III pkt 3.2.1.1),

—	liczba i układ cylindrów,

—	różnice w mocy nie przekraczają 30 % (największa może być 1,3 razy większa od najmniejszej),

—	różnice w pojemności skokowej nie przekraczają 20 % (największa może być 1,2 razy większa od najmniejszej),

—	osie napędzane (liczba, położenie, powiązanie kinetyczne),

—	osie kierowane (liczba i położenie).

„Wersja” w ramach wariantu oznacza pojazdy o kompletacji określonej w pakiecie informacyjnym, zgodnie z wymaganiami załącznika VIII.

W ramach jednej wersji nie można łączyć wymienionych niżej różniących się cech:

—	technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita pojazdu,

—	pojemność skokowa silnika,

—	maksymalna moc netto,

—	typ skrzyni biegów i liczba przełożeń,

—	maksymalna liczba miejsc siedzących określona w załączniku II część C.

2. Do celów kategorii M2 i M3:

„Typ” obejmuje pojazdy, które nie różnią się od siebie co najmniej pod względem następujących istotnych cech:

—	producent,

—	oznaczenie typu nadane przez producenta,

—	kategoria,

—

główne względy konstrukcyjne:

—	podwozie/nadwozie samonośne, jedno-/dwupokładowy, pojedynczy/przegubowy (oczywiste i podstawowe różnice),

—	liczba osi,

—	silnik (spalania wewnętrznego/elektryczny/hybrydowy).

„Wariant” w ramach typu oznacza pojazdy, które nie różnią się od siebie co najmniej pod względem następujących istotnych cech:

—

klasa określona w dyrektywie 2001/85/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 listopada 2001 r. odnoszącej się do przepisów szczególnych dotyczących pojazdów wykorzystywanych do przewozu pasażerów i mających więcej niż osiem siedzeń poza siedzeniem kierowcy (1) (jedynie dla pojazdów kompletnych),

—	etap wykonania (np. kompletny/niekompletny),

—

silnik:

—	zasada działania (jak w załączniku III pkt 3.2.1.1),

—	liczba i układ cylindrów,

—	różnice w mocy nie przekraczają 50 % (największa może być 1,5 razy większa od najmniejszej),

—	różnice w pojemności skokowej nie przekraczają 50 % (największa może być 1,5 razy większa od najmniejszej),

—	położenie silnika (z przodu, centralnie, z tyłu),

—	różnice pod względem technicznie dopuszczalnej maksymalnej masy całkowitej pojazdu nie przekraczają 20 % (największa może być 1,2 razy większa od najmniejszej),

—	osie napędzane (liczba, położenie, powiązanie kinetyczne),

—	osie kierowane (liczba i położenie).

„Wersja” w ramach wariantu oznacza pojazdy, o kompletacji określonej w pakiecie informacyjnym, zgodnie z wymaganiami załącznika VIII.

3. Do celów kategorii N1, N2 i N3:

„Typ” obejmuje pojazdy, które nie różnią się od siebie co najmniej pod względem następujących istotnych cech:

—	producent,

—	oznaczenie typu nadane przez producenta,

—	kategoria,

—

główne względy konstrukcyjne:

—	podwozie/płyta podłogowa (oczywiste i podstawowe różnice),

—	liczba osi,

—	silnik (spalania wewnętrznego/elektryczny/hybrydowy).

„Wariant” w ramach typu oznacza pojazdy, które nie różnią się od siebie co najmniej pod względem następujących istotnych cech:

—	konstrukcyjne przeznaczenie nadwozia (np. skrzyniowe/wywrotka/cysterna/ciągnik siodłowy) (jedynie w przypadku pojazdów kompletnych),

—	etap wykonania (np. kompletny/niekompletny),

—

silnik:

—	zasada działania (jak w załączniku III pkt 3.2.1.1),

—	liczba i układ cylindrów,

—	różnice w mocy nie przekraczają 50 % (największa może być 1,5 razy większa od najmniejszej),

—	różnice w pojemności skokowej nie przekraczają 50 % (największa może być 1,5 razy większa od najmniejszej),

—	różnice pod względem technicznie dopuszczalnej maksymalnej masy całkowitej pojazdu nie przekraczają 20 % (największa może być 1,2 razy większa od najmniejszej),

—	osie napędzane (liczba, położenie, powiązanie kinetyczne),

—	osie kierowane (liczba i położenie).

„Wersja” wariantu oznacza pojazdy o kompletacji określonej w pakiecie informacyjnym, zgodnie z wymaganiami załącznika VIII.

4. Do celów kategorii O1, O2, O3 i O4:

„Typ” obejmuje pojazdy, które nie różnią się od siebie co najmniej pod względem następujących istotnych cech:

—	producent,

—	oznaczenie typu nadane przez producenta,

—	kategoria,

—

główne względy konstrukcyjne:

—	podwozie/nadwozie samonośne (oczywiste i podstawowe różnice),

—	liczba osi,

—	przyczepa z wózkiem skrętnym/naczepa/przyczepa z osią centralną,

—	rodzaj układu hamulcowego (np. bez hamulca/z hamulcem najazdowym/z hamulcem zasilanym z pojazdu ciągnącego).

„Wariant” w ramach typu oznacza pojazdy, które nie różnią się od siebie co najmniej pod względem następujących istotnych cech:

—	etap wykonania (np. kompletny/niekompletny),

—	rodzaj nadwozia (np. kempingowe/skrzyniowe/cysterna) (jedynie w przypadku pojazdów kompletnych/skompletowanych),

—	różnice pod względem technicznie dopuszczalnej maksymalnej masy całkowitej pojazdu nie przekraczają 20 % (największa może być 1,2 razy większa od najmniejszej),

—	osie kierowane (liczba i położenie).

„Wersja” w ramach wariantu oznacza pojazdy o kompletacji określonej w pakiecie informacyjnym.

5. W przypadku wszystkich kategorii:

Identyfikacja pojazdu wyłącznie na podstawie oznaczeń typu, wariantu i wersji jest równoważna z precyzyjnym i jednoznacznym ustaleniem wszystkich jego szczegółowych danych technicznych wymaganych do celów związanych z dopuszczeniem pojazdu do ruchu.

C. DEFINICJA RODZAJU NADWOZIA (tylko w przypadku pojazdów kompletnych/skompletowanych)

Rodzaj nadwozia określony w załączniku I, załączniku III część 1 pkt 9.1 i załączniku IX pkt 37 określa się przy pomocy następującego kodowania:

1. Samochody osobowe (M1)

AA kareta (sedan)

Norma ISO 3833–1977, określenie nr 3.1.1.1, w tym pojazdy osobowe posiadające więcej niż cztery szyby boczne.

AB hatchback

Kareta (AA) z podnoszonymi drzwiami w tylnej części nadwozia.

AC kombi

Norma ISO 3833–1977, określenie nr 3.1.1.4.

AD coupé

Norma ISO 3833–1977, określenie nr 3.1.1.5.

AE kabriolet

Norma ISO 3833–1977, określenie nr 3.1.1.6.

AF pojazd wielozadaniowy

Pojazd o nadwoziu innym niż wymienione w AA–AE, przeznaczony do przewozu osób i ich bagaży lub ładunków w tym samym przedziale nadwozia. Jednakże jeżeli pojazd ten spełnia oba następujące warunki:

(i)

liczba miejsc siedzących, z wyjątkiem miejsca kierowcy, nie przekracza sześciu;

„miejsce siedzące” uznaje się za istniejące, jeżeli pojazd jest wyposażony w „dostępne” miejsca mocowania siedzenia;

„dostępne” oznacza te miejsca mocowania, które mogą być wykorzystywane. Aby zapobiec wykorzystaniu miejsc mocowania jako „dostępnych”, producent musi fizycznie utrudnić ich wykorzystanie, na przykład poprzez przyspawanie do nich płyt pokrywowych lub przytwierdzenie podobnych elementów stałych, których nie da się usunąć przy użyciu powszechnie dostępnych narzędzi; oraz

(ii)

P–(M + N × 68) > N × 68,

gdzie:

P	=	technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita pojazdu w kg,
M	=	masa pojazdu w stanie gotowym do jazdy w kg,
N	=	liczba miejsc siedzących, z wyjątkiem miejsca kierowcy.

Pojazd taki nie jest uznawany za pojazd kategorii M1.

2. Pojazdy silnikowe kategorii M2 lub M3

Pojazdy klasy I (zgodnie z dyrektywą 2001/85/WE)

CA	Jednopokładowe
CB	Dwupokładowe
CC	Przegubowe jednopokładowe
CD	Przegubowe dwupokładowe
CE	Niskopodłogowe jednopokładowe
CF	Niskopodłogowe dwupokładowe
CG	Przegubowe niskopodłogowe jednopokładowe
CH	Przegubowe niskopodłogowe dwupokładowe

Pojazdy klasy II (zgodnie z dyrektywą 2001/85/WE)

CI	Jednopokładowe
CJ	Dwupokładowe
CK	Przegubowe jednopokładowe
CL	Przegubowe dwupokładowe
CM	Niskopodłogowe jednopokładowe
CN	Niskopodłogowe dwupokładowe
CO	Przegubowe niskopodłogowe jednopokładowe
CP	Przegubowe niskopodłogowe dwupokładowe

Pojazdy klasy III (zgodnie z dyrektywą 2001/85/WE)

CQ	Jednopokładowe
CR	Dwupokładowe
CS	Przegubowe jednopokładowe
CT	Przegubowe dwupokładowe

Pojazdy klasy A (zgodnie z dyrektywą 2001/85/WE)

CU	Jednopokładowe
CV	Niskopodłogowe jednopokładowe

Pojazdy klasy B (zgodnie z dyrektywą 2001/85/WE)

CW	Jednopokładowe

3. Pojazdy silnikowe kategorii N

BA	Samochód ciężarowy	Wg dyrektywy 97/27/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lipca 1997 r. odnoszącej się do mas i wymiarów niektórych kategorii pojazdów silnikowych i ich przyczep (2) załącznik I pkt 2.1.1
BB	Van	Samochód ciężarowy o kabinie kierowcy zawartej w bryle nadwozia
BC	Ciągnik siodłowy	Wg dyrektywy 97/27/WE załącznik I pkt 2.1.1
BD	Ciągnik balastowy	Wg dyrektywy 97/27/WE załącznik I pkt 2.1.1

—

Jednakże jeżeli pojazd określony jako BB posiada technicznie dopuszczalną maksymalną masę nieprzekraczającą 3 500 kg:

—	posiada ponad sześć miejsc siedzących, nie licząc miejsca kierowcy lub

—

spełnia oba następujące warunki:

(i)	liczba miejsc siedzących, nie licząc miejsca kierowcy, nie przekracza sześciu; i

(ii)	P – (M + N × 68) ≤ N × 68;

pojazdu takiego nie uznaje się za pojazd kategorii N.

—

Jednakże jeżeli pojazd określony jako BA, BB, którego technicznie dopuszczalna maksymalna masa wynosi ponad 3 500 kg, jako BC lub BD spełnia co najmniej jeden z następujących warunków:

(i)	liczba miejsc siedzących, nie licząc miejsca kierowcy, przekracza osiem; lub

(ii)	P – (M + N × 68) ≤ N × 68;

pojazdu takiego nie uznaje się za pojazd kategorii N.

Definicje „miejsc siedzących” oraz P, M i N znajdują się w niniejszym załączniku część C pkt 1.

4. Pojazdy kategorii O

DA	Naczepa	Wg dyrektywy 97/27/WE załącznik I pkt 2.2.2
DB	Przyczepa z wózkiem skrętnym	Wg dyrektywy 97/27/WE załącznik I pkt 2.2.3
DC	Przyczepa z osią centralną	Wg dyrektywy 97/27/WE załącznik I pkt 2.2.4

5. Pojazdy specjalnego przeznaczenia

SA	Samochody kempingowe (patrz: załącznik II część A pkt 5.1)
SB	Pojazdy opancerzone (patrz: załącznik II część A pkt 5.2)
SC	Samochody sanitarne (patrz:załącznik II część A pkt 5.3)
SD	Pojazdy pogrzebowe (patrz: załącznik II część A pkt 5.4)
SE	Przyczepy kempingowe (patrz: załącznik II część A pkt 5.6)
SF	Żurawie samochodowe (patrz: załącznik II część A pkt 5.7)
SG	Pozostałe pojazdy specjalnego przeznaczenia (patrz: załącznik II część A pkt 5.8)
SH	„Pojazdy przystosowane do przewozu wózków inwalidzkich” (patrz: załącznik II część, A pkt 5.5)

(1) Dz.U. L 42 z 13.2.2002, str. 1.

(2) Dz.U. L 233 z 25.8.1997, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2003/19/WE (Dz.U. L 79 z 26.3.2003, str. 6).

ZAŁĄCZNIK III

Dokument informacyjny do celów homologacji typu we pojazdów

(Objaśnienia znajdują się na ostatniej stronie załącznika I)

CZĘŚĆ I

Poniższych informacji, o ile ma to zastosowanie, należy dostarczyć w trzech egzemplarzach, wraz ze spisem treści. Wszelkie rysunki muszą być dostarczone we właściwej skali, dostatecznie szczegółowe, w formacie A4 lub w skoroszycie formatu A4. Fotografie, jeśli zostały załączone, muszą być dostatecznie szczegółowe.

Jeżeli układy, części lub oddzielne zespoły techniczne są sterowane elektronicznie, należy przedstawić charakterystykę tego sterowania.

A: Dla kategorii M i N

0. OGÓLNE

0.1. Marka (nazwa handlowa producenta):

Typ: …

0.2.1. Nazwa(-y) handlowa(-e) (jeżeli występuje(-ą)):

Sposób identyfikacji typu, jeśli oznaczono na pojeździe (b): …

0.3.1. Miejsce tego oznakowania: …

Kategoria pojazdu (c):

0.4.1. Klasyfikacja(-e) według towarów niebezpiecznych, do przewozu których przeznaczony jest pojazd:

0.5. Nazwa i adres producenta:

0.8. Adres(-y) montowni:

0.9. Nazwa i adres przedstawiciela producenta (jeśli istnieje):

1. OGÓLNE CECHY KONSTRUKCYJNE POJAZDU

1.1. Fotografie lub rysunki przedstawiciela typu pojazdu:

Liczba osi i kół:

1.3.2. Liczba i położenie osi kierowanych:

1.3.3. Osie napędowe (liczba, pozycja, współpraca),

1.4. Podwozie (jeśli istnieje) (rysunek ogólny):

1.6. Położenie i układ silnika:

Kierunek ruchu drogowego: lewostronny/prawostronny (1).

1.8.1. Pojazd jest przystosowany do jazdy w ruchu prawostronnym/lewostronnym (1).

2. MASY I WYMIARY (e) (w kg i mm)

(Odnieść się do rysunku, gdy to stosowne)

2.1. Rozstaw(-y) osi (przy pełnym obciążeniu) (f):

2.3.1. Rozstaw kół każdej osi kierowanej (i):

2.3.2. Rozstaw kół wszystkich pozostałych osi (i):

Zakres wymiarów pojazdu (gabarytowych)

W przypadku podwozia z zabudową

Długość (j):

2.4.2.1.1. Długość przestrzeni ładunkowej:

Szerokość (k):

2.4.2.2.1. Grubość ścian (w przypadku pojazdów przeznaczonych do przewozu towarów w regulowanej temperaturze):

2.4.2.3. Wysokość (w stanie gotowym do jazdy) (1) (w przypadku zawieszenia o regulowanej wysokości wskazać normalne położenie podczas jazdy):

Masa pojazdu z nadwoziem oraz, w przypadku pojazdu ciągnącego przyczepę należącego do kategorii innej niż M1, masa ze sprzęgiem, jeżeli został zamontowany przez producenta, w stanie gotowym do jazdy, lub masa podwozia, lub podwozia z kabiną, bez nadwozia lub sprzęgu, jeśli producent nie dostarcza nadwozia lub sprzęgu (z płynami, narzędziami, kołem zapasowym, jeśli zostało dostarczone, oraz kierowcą, jak również, w przypadku autobusów i autokarów, członkiem załogi, jeżeli w pojeździe przewidziano dla niego miejsce) (o) (maksymalna i minimalna dla każdego wariantu):

2.6.1. Rozkład tej masy na osie, a w przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną, obciążenie sprzęgu (maksymalny i minimalny dla każdego wariantu):

2.7. Minimalna masa pojazdu podana przez producenta w przypadku pojazdu niekompletnego:

Technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita, podana przez producenta (y) (*):

2.8.1. Rozkład tej masy na osie oraz, w przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną, obciążenie sprzęgu (*):

2.9. Technicznie dopuszczalna maksymalna masa na każdą oś:

2.10. Technicznie dopuszczalna maksymalna masa na każdą z grup osi:

Technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita ciągnięta przez pojazd w przypadku

2.11.1. Przyczepy z wózkiem skrętnym:

2.11.2. Naczepy:

2.11.3. Przyczepy z osią centralną:

2.11.4. Technicznie dopuszczalna maksymalna masa zespołu pojazdów:

2.11.5. Pojazd jest/nie jest (1) przystosowany do ciągnięcia ładunków (pkt 1.2 załącznika II do dyrektywy 77/389/EWG)

2.11.6. Maksymalna masa przyczepy bez hamulca:

Technicznie dopuszczalna, maksymalnie statyczna siła pionowa działająca na urządzenie sprzęgające:

2.12.1. Pojazdu silnikowego:

Dopuszczalne masy do celów rejestracyjnych/eksploatacyjnych (opcjonalne: w przypadku gdy podano, weryfikuje się je zgodnie z wymaganiami załącznika IV do dyrektywy 97/27/WE):

2.16.1. Dopuszczalna masa całkowita do celów rejestracyjnych/eksploatacyjnych (dla każdej konfiguracji technicznej możliwe jest podanie kilku wartości) (#):

2.16.2. Dopuszczalna masa do celów rejestracyjnych/eksploatacyjnych przypadająca na każdą oś, w przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną, masa przypadająca na urządzenie sprzęgające podana przez producenta, jeżeli jest ona niższa niż technicznie dopuszczalna maksymalne obciążenie urządzenia sprzęgającego (dla każdej konfiguracji technicznej możliwe jest podanie kilku wartości) (#):

2.16.3. Dopuszczalna masa całkowita do celów rejestracyjnych/eksploatacyjnych przypadająca na każdą z grup osi (dla każdej konfiguracji technicznej możliwe jest podanie kilku wartości) (#):

2.16.4. Dopuszczalna masa przyczepy ciągniętej przez pojazd, do celów rejestracyjnych/eksploatacyjnych (dla każdej konfiguracji technicznej możliwe jest podanie kilku wartości) (#):

2.16.5. Dopuszczalna masa zespołu pojazdów do celów rejestracyjnych/eksploatacyjnych (dla każdej konfiguracji technicznej możliwe jest podanie kilku wartości) (#):

3. SILNIK (q) (W przypadku pojazdu, który może być zasilany albo benzyną, albo olejem napędowym itp. lub również w połączeniu z innym paliwem, poniższe rubryki należy powtórzyć (+)).

Producent:

3.1.1. Kod fabryczny silnika oznaczony na silniku:

Silnik spalania wewnętrznego

3.2.1.1. Zasada działania: zapłon iskrowy/zapłon samoczynny, czterosuwowy/dwusuwowy (1)

3.2.1.2. Liczba i położenie cylindrów:

3.2.1.3. Pojemność skokowa silnika (s): … cm3

3.2.1.6. Prędkość obrotowa silnika na biegu jałowym (2): … min–1

3.2.1.8. Maksymalna moc netto (1): … kW przy … min–1 (wartość podana przez producenta)

3.2.1.9. Maksymalna prędkość obrotowa silnika wg producenta: … min–1

Paliwo: olej napędowy/benzyna/LPG/NG/alkohol etylowy (1)

3.2.2.1. Liczba oktanowa, benzyna ołowiowa:

3.2.2.2. Liczba oktanowa, benzyna bezołowiowa:

Rodzaj zasilania paliwem

3.2.4.1. Gaźnikowe: tak/nie (1)

Wtrysk paliwa (jedynie zapłon samoczynny): tak/nie (1)

3.2.4.2.2. Zasada działania: wtrysk bezpośredni/komora wstępna/komora wirowa (1)

3.2.4.3. Wtrysk paliwa (jedynie zapłon iskrowy): tak/nie (1)

3.2.7. Układ chłodzenia: ciecz/powietrze (1)

Układ dolotowy

3.2.8.1. Doładowanie: tak/nie (1)

Środki ograniczające zanieczyszczenie powietrza

Dodatkowe urządzenia ograniczające emisję (jeżeli występują i jeżeli nie są ujęte w innym punkcie)

3.2.12.2.1. Reaktor katalityczny: tak/nie (1)

3.2.12.2.2. Czujnik tlenu: tak/nie (1)

3.2.12.2.3. Wtrysk powietrza: tak/nie (1)

3.2.12.2.4. Recyrkulacja spalin: tak/nie (1)

3.2.12.2.5. Układ kontroli emisji par paliwa: tak/nie (1)

3.2.12.2.6. Pochłaniacz cząstek stałych: tak/nie (1)

3.2.12.2.7. Pokładowy system diagnostyczny (OBD): tak/nie (1)

3.2.12.2.8. Pozostałe układy (opis i działanie):

3.2.13. Umiejscowienie oznaczenia współczynnika absorpcji (dotyczy silników z zapłonem samoczynnym):

3.2.15. Układ zasilania LPG: tak/nie (1)

3.2.16. Układ zasilania NG: tak/nie (1)

Silnik elektryczny

Typ (uzwojenie, wzbudzanie): …

3.3.1.1. Maksymalna moc godzinowa: … kW

3.3.1.2. Napięcie robocze: … V

Akumulator

3.3.2.4. Położenie:

3.6.5. Temperatura oleju smarnego

minimalna: … K

maksymalna: … K

4. UKŁAD NAPĘDOWY (v)

4.2. Typ (mechaniczny, hydrauliczny, elektryczny itp.):

Skrzynia biegów

4.5.1. Typ (ręczna/automatyczna/CVT (przekładnia o przełożeniu zmiennym w sposób ciągły)) (1)

4.6. Przełożenia

Bieg

Przełożenia w skrzyni biegów (stosunek obrotów silnika do obrotów wałka wyjściowego skrzyni biegów)

Przełożenie(-a) przekładni głównej (stosunek obrotów wałka wyjściowego skrzyni biegów do obrotów kół napędzanych)

Przełożenia całkowite

Maksimum dla CVT

…

Minimum dla CVT

Bieg wsteczny

4.7. Maksymalna prędkość pojazdu (w km/h) (w):

5. OSIE

5.1. Opis każdej osi:

5.2. Marka:

5.3. Typ: …

5.4. Położenie osi podnoszonej(-ych):

5.5. Położenie osi przenoszącej(-ych) obciążenie:

6. ZAWIESZENIE

Typ i konstrukcja zawieszenia każdej osi lub koła:

6.2.1. Regulacja poziomu: tak/nie/opcja (1)

Zawieszenie pneumatyczne osi napędzanej(-ych): tak/nie (1)

6.2.3.1. Zawieszenie osi napędzanej(-ych) równoważne zawieszeniu pneumatycznemu: tak/nie (1)

6.2.3.2. Częstotliwość i tłumienie drgań masy resorowanej:

Zespół(-y) opona/koło (w przypadku opon wskazać oznaczenie rozmiaru, minimalny wskaźnik nośności, minimalny indeks prędkości; w przypadku kół wskazać wymiar(-y) obręczy i odsadzenie(-a))

Osie

6.6.1.1.1. Oś 1:

6.6.1.1.2. Oś 2:

itd.

6.6.1.2. Koło zapasowe, jeżeli występuje:

Górna i dolna granica promienia tocznego

6.6.2.1. Oś 1:

6.6.2.2. Oś 2:

itd.

7. UKŁAD KIEROWNICZY

Przekładnia kierownicza i koło kierownicy

7.2.1. Typ przekładni kierowniczej (wyszczególnić dla części przedniej i tylnej, jeżeli ma zastosowanie):

7.2.2. Połączenie z kołami (w tym środki inne niż mechaniczne; wyszczególnić dla części przedniej i tylnej, jeżeli ma zastosowanie):

7.2.3. Sposób wspomagania, jeżeli występuje:

8. UKŁAD HAMULCOWY

8.5. Układ przeciwblokujący: tak/nie/opcja (1)

8.9. Krótki opis układów hamulcowych (zgodnie z pkt 1.6 uzupełnienia do dodatku 1 do załącznika IX do dyrektywy 71/320/EWG):

8.11. Dane szczegółowe dotyczące typu(-ów) układów hamowania długotrwałego:

9. NADWOZIE

9.1. Rodzaj nadwozia:

Drzwi kierowcy i pasażerów, zamki i zawiasy

9.3.1. Układ i liczba drzwi:

Urządzenia widzenia pośredniego

Lusterka (podać dla każdego lusterka):

9.9.1.1. Marka:

9.9.1.2. Znak homologacji typu WE:

9.9.1.3. Wariant:

9.9.1.4. Rysunek(-ki) służące identyfikacji lusterka, pokazujące pozycję lusterka względem nadwozia pojazdu:

9.9.1.5. Szczegółowy sposób mocowania uwzględniający części nadwozia pojazdu, do których jest ono mocowane:

9.9.1.6. Wyposażenie dodatkowe, które może wpływać na pole widzenia do tyłu:

9.9.1.7. Krótki opis elektronicznych urządzeń regulacji (o ile występują):

Urządzenia do widzenia pośredniego inne niż lusterka:

Typ i charakterystyka (tj. kompletny opis urządzenia):

9.9.2.1.2. Rysunki o dostatecznym poziomie szczegółowości, identyfikujące całe urządzenie i zawierające instrukcje instalacji; na rysunkach należy wskazać pozycję znaku homologacji typu WE.

Wyposażenie wnętrza

Siedzenia

9.10.3.1. Liczba:

Położenie i układ:

9.10.3.2.1. Liczba miejsc siedzących:

9.10.3.2.2. Siedzenie(-a) przeznaczone do wykorzystania jedynie w czasie postoju pojazdu:

9.10.4.1. Typy zagłówków: zintegrowane/demontowalne/oddzielne (1)

9.10.4.2. Numer(-y) homologacji typu WE, jeżeli istnieje(-ą):

9.12.2. Rodzaj i położenie dodatkowych układów bezpieczeństwa (wskazać tak/nie/opcja):

(L = lewa strona, P = prawa strona, Ś = środek)

		Przednia poduszka powietrzna	Boczna poduszka powietrzna	Napinacz pasa bezpieczeństwa
Pierwszy rząd siedzeń	L
	Ś
	P
Drugi rząd siedzeń (1)	L
	Ś
	P

Tabliczki znamionowe (dyrektywa Rady 76/114/EWG)

9.17.1. Fotografie lub rysunki położenia tabliczek znamionowych i oznakowania identyfikacyjnego oraz numer identyfikacyjny pojazdu:

Deklaracja producenta o zgodności z wymaganiami pkt 1.1.1. załącznika II do dyrektywy 76/114/EWG

9.17.4.1. Wyjaśnia się znaczenie znaków w drugiej sekcji oraz, gdzie stosowne, w sekcji trzeciej, użytych w celu spełnienia wymagań pkt 5.3 normy ISO 3779–1983:

9.17.4.2. Jeżeli w sekcji drugiej znaki są stosowane w celu spełnienia wymagań pkt 5.4 normy ISO 3779–1983, należy wskazać te znaki:

Ochrona pieszych

9.23.1. Szczegółowy opis zawierający zdjęcia lub rysunki pojazdu odnoszące się do struktury, wymiarów, właściwych linii odniesienia i materiałów, z których wykonana jest przednia część pojazdu (wewnętrzna i zewnętrzna). Opis powinien zawierać szczegóły wszelkich zainstalowanych systemów aktywnej ochrony.

11. POŁĄCZENIA MIĘDZY POJAZDAMI CIĄGNĄCYMI I PRZYCZEPAMI LUB NACZEPAMI

11.1. Klasa i typ urządzenia(-eń) sprzęgającego(-ych) zamontowanego(-ych) lub do zamontowania:

11.4. Informacje o wyposażeniu w specjalne zaczepy do ciągnięcia lub płyty montażowe:

11.5. Numer(-y) homologacji typu WE:

12.7.1. Pojazd wyposażony w urządzenie radarowe bliskiego zasięgu w paśmie 24 GHz: tak/nie (skreślić niewłaściwe)

12.7.2. Pojazd wyposażony w urządzenie radarowe bliskiego zasięgu w paśmie 79 GHz: tak/nie (skreślić niewłaściwe)

13. PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE POJAZDÓW DO PRZEWOZU PASAŻERÓW, ZAWIERAJĄCYCH, OPRÓCZ SIEDZENIA KIEROWCY, WIĘCEJ NIŻ OSIEM SIEDZEŃ

Klasa pojazdu (klasa I, klasa II, klasa III, klasa A, klasa B):

13.1.1. Typy podwozia, na którym może zostać zainstalowane nadwozie mające homologację typu WE (producent(-ci) oraz typy pojazdów):

Liczba miejsc (siedzących i stojących)

13.3.1. Łącznie (N):

13.3.2. Pokład górny (Na) (1):

13.3.3. Pokład dolny (Nb) (1):

Liczba miejsc siedzących

13.4.1. Łącznie (A):

13.4.2. Pokład górny (Aa) (1):

13.4.3. Pokład dolny (Ab) (1):

B: Dla kategorii O

0. DANE OGÓLNE

0.1. Marka (nazwa handlowa producenta):

Typ:

0.2.1. Nazwa(-y) handlowa(-e) (o ile występuje(-ą)):

Sposób identyfikacji typu, jeśli oznaczono na pojeździe (b):

0.3.1. Miejsce tego oznakowania:

Kategoria pojazdu (c):

0.4.1. Klasyfikacja(-e) według towarów niebezpiecznych, do przewozu których przeznaczony jest pojazd:

0.5. Nazwa i adres producenta:

0.8. Adres(-y) zakładu(-ów) montażu:

0.9. Nazwa i adres przedstawiciela producenta (jeśli istnieje): …

1. OGÓLNE CECHY KONSTRUKCYJNE POJAZDU

1.1. Fotografie lub rysunki przedstawiciela typu pojazdu:

Liczba osi i kół:

1.3.2. Liczba i pozycja osi kierowanych:

1.4. Podwozie (jeśli istnieje) (rysunek ogólny):

2. MASY I WYMIARY (e) (w kg i mm)

(Odnieść się do rysunku, gdy to stosowne)

2.1. Rozstaw(-y) osi (przy pełnym obciążeniu) (f):

2.3.1. Rozstaw kół każdej osi kierowanej (i):

2.3.2. Rozstaw kół wszystkich pozostałych osi (i):

Zakres wymiarów pojazdu (gabarytowych)

W przypadku podwozia z zabudową

Długość (j):

2.4.2.1.1. Długość przestrzeni ładunkowej:

Szerokość (k):

2.4.2.2.1. Grubość ścian (w przypadku pojazdów przeznaczonych do przewozu towarów w regulowanej temperaturze):

2.4.2.3. Wysokość (w stanie gotowym do jazdy) (1) (w przypadku zawieszenia o regulowanej wysokości wskazać normalne położenie podczas jazdy):

Masa pojazdu z nadwoziem oraz, w przypadku pojazdu ciągnącego przyczepę należącego do kategorii innej niż M1, masa ze sprzęgiem, jeżeli został zamontowany przez producenta, w stanie gotowym do jazdy lub masa podwozia, lub podwozia z kabiną, bez nadwozia lub sprzęgu, jeśli producent nie dostarcza nadwozia lub sprzęgu (z płynami, narzędziami, kołem zapasowym, jeśli zostało dostarczone oraz kierowcą, jak również, w przypadku autobusów i autokarów, członkiem załogi, jeżeli w pojeździe przewidziano dla niego miejsce) (o) (maksymalna i minimalna dla każdego wariantu):

2.6.1. Rozkład tej masy na osie, a w przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną, obciążenie sprzęgu (maksymalny i minimalny dla każdego wariantu):

2.7. Minimalna masa pojazdu podana przez producenta w przypadku pojazdu niekompletnego:

Technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita, podana przez producenta (y) (*):

2.8.1. Rozkład tej masy na osie oraz, w przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną, obciążenie sprzęgu (*):

2.9. Technicznie dopuszczalna maksymalne obciążenie na każdą oś:

2.10. Technicznie dopuszczalna maksymalna masa przypadająca na każdą grupę osi:

Technicznie dopuszczalna, maksymalnie statyczna, siła pionowa działająca na urządzenie sprzęgające:

2.12.2. Naczepy lub przyczepy z osią centralną:

Dopuszczalne masy całkowite do celów rejestracyjnych/eksploatacyjnych (opcjonalnie: w przypadku gdy podane są te wartości, weryfikuje się je zgodnie z wymaganiami załącznika IV do dyrektywy 97/27/WE):

2.16.1. Dopuszczalna masa całkowita do celów rejestracyjnych/eksploatacyjnych (dla każdej konfiguracji technicznej możliwe jest podanie kilku wartości) (#):

2.16.2. Dopuszczalna masa do celów rejestracyjnych/eksploatacyjnych przypadająca na każdą oś, w przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną, zamierzona masa przypadająca na urządzenie sprzęgające podana przez producenta, jeżeli jest ona niższa niż technicznie dopuszczalne maksymalne obciążenie urządzenia sprzęgającego (dla każdej konfiguracji technicznej możliwe jest podanie kilku wartości) (#):

2.16.3. Dopuszczalna masa całkowita do celów rejestracyjnych/eksploatacyjnych (dla każdej konfiguracji technicznej możliwe jest podanie kilku wartości) (#):

2.16.4. Dopuszczalna masa ciągniona do celów rejestracyjnych/eksploatacyjnych (dla każdej konfiguracji technicznej możliwe jest podanie kilku wartości) (#):

2.16.5. Dopuszczalna masa zespołu pojazdów do celów rejestracyjnych/eksploatacyjnych (dla każdej konfiguracji technicznej możliwe jest podanie kilku wartości) (#):

5. OSIE

5.1. Opis każdej osi:

5.2. Marka:

5.3. Typ: …

5.4. Położenie osi podnoszonej(-ych):

5.5. Położenie osi przenoszącej(-ych) obciążenie:

6. ZAWIESZENIE

Typ i konstrukcja zawieszenia każdej osi lub koła:

6.2.1. Regulacja poziomu: tak/nie/opcja (1)

Zespół(-y) opona/koło (w przypadku opon wskazać oznaczenie rozmiaru, minimalny wskaźnik nośności, minimalny indeks prędkości; w przypadku kół wskazać wymiar(-y) obręczy i osadzenie(-a))

Osie

6.6.1.1.1. Oś 1:

6.6.1.1.2. Oś 2:

itd.

6.6.1.2. Koło zapasowe, jeżeli występuje:

Górna i dolna granica promieni tocznych

6.6.2.1. Oś 1:

6.6.2.2. Oś 2:

itd.

7. UKŁAD KIEROWNICZY

Przekładnia kierownicza i koło kierownicy

7.2.1. Typ przekładni kierowniczej (wyszczególnić dla części przedniej i tylnej, jeżeli ma zastosowanie):

7.2.2. Połączenie z kołami (w tym środki inne niż mechaniczne; wyszczególnić dla części przedniej i tylnej, jeżeli ma zastosowanie):

7.2.3. Sposób wspomagania, jeżeli występuje:

8. UKŁAD HAMULCOWY

8.5. Układ przeciwblokujący: tak/nie/opcja (1)

8.9. Krótki opis układów hamulcowych (zgodnie z pkt 1.6 uzupełnienia do dodatku 1 do załącznika IX do dyrektywy 71/320/EWG):

9. NADWOZIE

9.1. Rodzaj nadwozia:

Tabliczki znamionowe (dyrektywa Rady 76/114/EWG)

9.17.1. Fotografie lub rysunki położenia tabliczek znamionowych i oznakowania identyfikacyjnego oraz numer identyfikacyjny pojazdu:

Deklaracja producenta o zgodności z wymaganiami pkt 1.1.1 załącznika II do dyrektywy 76/114/EWG

9.17.4.1. Wyjaśnia się znaczenie znaków w drugiej sekcji oraz, gdzie stosowne, w sekcji trzeciej, użytych w celu spełnienia wymagań pkt 5.3 normy ISO 3779–1983:

9.17.4.2. Jeżeli w sekcji drugiej znaki są stosowane w celu spełnienia wymagań pkt 5.4 normy ISO 3779–1983, należy wskazać te znaki:

11. POŁĄCZENIA MIĘDZY POJAZDAMI CIĄGNĄCYMI I PRZYCZEPAMI LUB NACZEPAMI

11.1. Klasa i typ urządzenia(-eń) sprzęgającego(-ych) zamontowanego(-ych) lub do zamontowania:

11.5. Numer(-y) homologacji typu WE:

CZĘŚĆ II

Tabela przedstawiająca dozwolone kompletacje wersji pojazdów dla tych punktów części I, w których występują alternatywne dane. Tym alternatywnym danym należy przydzielić oznaczenia literowe, tak aby można było za pomocą tabeli określić, które z alternatywnych danych w określonym punkcie przynależą do danej wersji.

Dla każdego wariantu w typie należy sporządzać oddzielną tabelę.

Dane alternatywne, w przypadku których nie ma ograniczeń w kompletacji w ramach wariantu, powinny być wymienione w kolumnie „wszystkie”.

Nr pozycji	Wszystkie	Wersja 1	Wersja 2	Itd.	Nr wersji

Informacje te mogą być prezentowane w innym formacie lub układzie, o ile zachowany jest założony cel.

Każdy wariant i każda wersja muszą być identyfikowane przy pomocy kodu numerycznego lub kombinacji liter i cyfr, który musi być również wskazany w świadectwie zgodności (załącznik IX) danego pojazdu.

W przypadku wariant(-ów) zgodnie z załącznikiem XI lub art. 20 producent przypisuje kod specjalny.

CZĘŚĆ III

Numery homologacji typu

Podać wymagane poniżej informacje o przedmiotach (***) mających zastosowanie dla tego pojazdu w załączniku IV lub załączniku XI. (Należy uwzględnić wszystkie odpowiednie homologacje dla każdego przedmiotu).

Zagadnienie	Numer homologacji typu	Państwo członkowskie lub Umawiająca się Strona (2) udzielające homologacji typu WE (3)	Data rozszerzenia	Wariant(y)/Wersja(-e)

Podpis:

Stanowisko w przedsiębiorstwie:

Data:

(1) Tabelę w razie potrzeby można rozszerzyć w celu uwzględnienia pojazdów mających więcej niż dwa rzędy siedzeń lub pojazdów, które mają na swojej szerokości więcej niż trzy siedzenia.

(2) Umawiająca się Strona zrewidowanego porozumienia z 1958 r.

(3) Wskazać, jeżeli informacja ta nie wynika z numeru homologacji typu WE.

ZAŁĄCZNIK IV

Wykaz wymagań do celów homologacji typu WE pojazdów

CZĘŚĆ I

Wykaz aktów prawnych

(Gdy to właściwe, z uwzględnieniem zakresu zastosowania i ostatnich zmian w każdym z aktów prawnych wymienionych poniżej. W odniesieniu do regulaminów Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) odniesienie do aktu prawnego wskazuje odpowiednie serie zmian regulaminów EKG ONZ, do których przystąpiła Wspólnota).

Przedmiot

Odniesienie do aktu prawnego

Odniesienie do Dziennika Urzędowego

Zastosowanie

Poziomy hałasu

70/157/EWG

L 42 z 23.2.1970, str. 16.

Emisje

70/220/EWG

L 76 z 6.4.1970, str. 1.

Zbiorniki ciekłego paliwa/tylne zabezpieczenia

70/221/EWG

L 76 z 6.4.1970, str. 23.

X (5)

Miejsce na tylną tablicę rejestracyjną

70/222/EWG

L 76 z 6.4.1970, str. 25.

Układ kierowniczy

70/311/EWG

L 133 z 18.6.1970, str. 10.

Zamki i zawiasy

70/387/EWG

L 176 z 10.8.1970, str. 5.

Dźwiękowe sygnały ostrzegawcze

70/388/EWG

L 176 z 10.8.1970, str. 12.

Urządzenia widzenia pośredniego

2003/97/WE (8)

L 25 z 29.1.2004, str. 1.

Układy hamulcowe

71/320/EWG

L 202 z 6.9.1971, str. 37.

10.

Tłumienie zakłóceń radioelektrycznych

72/245/EWG

L 152 z 6.7.1972, str. 15.

11.

Dymienie (diesel)

72/306/EWG

L 190 z 20.8.1972, str. 1.

12.

Wyposażenie wnętrza

74/60/EWG

L 38 z 11.2.1974, str. 2.

13.

Zabezpieczenie przed bezprawnym użyciem i urządzenie unieruchamiające

74/61/EWG

L 38 z 11.2.1974, str. 22.

14.

Bezpieczne układy kierownicze

74/297/EWG

L 165 z 20.6.1974, str. 16.

15.

Wytrzymałość siedzeń

74/408/EWG

L 221 z 12.8.1974, str. 1.

16.

Wystające elementy zewnętrzne

74/483/EWG

L 256 z 2.10.1974, str. 4.

17.

Prędkościomierz i bieg wsteczny

75/443/EWG

L 196 z 26.7.1975, str. 1.

18.

Tabliczki znamionowe

76/114/EWG

L 24 z 30.1.1976, str. 1.

19.

Punkty kotwiczenia pasów bezpieczeństwa

76/115/EWG

L 24 z 30.1.1976, str. 6.

20.

Instalacja urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej

76/756/EWG

L 262 z 27.9.1976, str. 1.

21.

Światła odblaskowe

76/757/EWG

L 262 z 27.9.1976, str. 32.

22.

Światła obrysowe, światła pozycyjne przednie (boczne), światła pozycyjne tylne (boczne), światła stopu, światła obrysowe boczne, światła dzienne

76/758/EWG

L 262 z 27.9.1976, str. 54.

23.

Kierunkowskazy

76/759/EWG

L 262 z 27.9.1976, str. 71.

24.

Oświetlenie tylnej tablicy rejestracyjnej

76/760/EWG

L 262 z 27.9.1976, str. 85.

25.

Reflektory (w tym żarówki)

76/761/EWG

L 262 z 27.9.1976, str. 96.

26.

Przednie reflektory przeciwmgielne

76/762/EWG

L 262 z 27.9.1976, str. 122.

27.

Haki holownicze

77/389/EWG

L 145 z 13.6.1977, str. 41.

28.

Tylne światła przeciwmgielne

77/538/EWG

L 220 z 29.8.1977, str. 60.

29.

Światła cofania

77/539/EWG

L 220 z 29.8.1977, str. 72.

30.

Światła postojowe

77/540/EWG

L 220 z 29.8.1977, str. 83.

31.

Pasy bezpieczeństwa i urządzenia przytrzymujące

77/541/EWG

L 220 z 29.8.1977, str. 95.

32.

Pole widzenia z przodu

77/649/EWG

L 267 z 19.10.1977, str. 1.

33.

Oznaczanie urządzeń do sterowania i kontroli

78/316/EWG

L 81 z 28.3.1978, str. 3.

34.

Odszranianie/odmgławianie

78/317/EWG

L 81 z 28.3.1978, str. 27.

(1)

35.

Wycieraczki/spryskiwacze

78/318/EWG

L 81 z 28.3.1978, str. 49.

(2)

36.

Systemy grzewcze

2001/56/WE

L 292 z 9.11.2001, str. 21.

37.

Osłony kół

78/549/EWG

L 168 z 26.6.1978, str. 45.

38.

Zagłówki

78/932/EWG

L 325 z 20.11.1978, str. 1.

39.

Emisja CO2/zużycie paliwa

80/1268/EWG

L 375 z 31.12.1980, str. 36.

40.

Moc silnika

80/1269/EWG

L 375 z 31.12.1980, str. 46.

41.

Emisja z silników Diesla

88/77/EWG

L 36 z 9.2.1988, str. 33.

42.

Zabezpieczenia boczne

89/297/EWG

L 124 z 5.5.1989, str. 1.

43.

Osłony przeciwrozbryzgowe

91/226/EWG

L 103 z 23.4.1991, str. 5.

44.

Masy i wymiary (samochody osobowe)

92/21/EWG

L 129 z 14.5.1992, str. 1.

45.

Szyby bezpieczne

92/22/EWG

L 129 z 14.5.1992, str. 11.

46.

Opony

92/23/EWG

L 129 z 14.5.1992, str. 95.

47.

Urządzenia ograniczające prędkość

92/24/EWG

L 129 z 14.5.1992, str. 154.

48.

Masy i wymiary (pojazdy inne niż określone w pkt 44)

97/27/WE

L 233 z 28.8.1997, str. 1.

49.

Wystające elementy zewnętrzne kabin

92/114/EWG

L 409 z 31.12.1992, str. 17.

50.

Urządzenia sprzęgające

94/20/WE

L 195 z 29.7.1994, str. 1.

X (3)

51.

Palność

95/28/WE

L 281 z 23.11.1995, str. 1.

52.

Autobusy i autokary

2001/85/WE

L 42 z 13.2.2002, str. 1.

53.

Zderzenie czołowe

96/79/WE

L 18 z 21.1.1997, str. 7.

54.

Uderzenie z boku

96/27/WE

L 169 z 8.7.1996, str. 1.

55.

56.

Pojazdy przeznaczone do transportu towarów niebezpiecznych

98/91/WE

L 11 z 16.1.1999, str. 25.

X (4)

57.

Przednie urządzenie zabezpieczające przed wjechaniem pod pojazd

2000/40/WE

L 203 z 10.8.2000, str. 9.

58.

Ochrona pieszych

2003/102/WE

L 321 z 6.12.2003, str. 15.

X (6)

X (6) (7)

Akt prawny mający zastosowanie.

Dodatek

Wykaz wymagań do celów homologacji typu WE pojazdów należących do kategorii M1, produkowanych w krótkich seriach

(W stosownych przypadkach z uwzględnieniem ostatnich zmian w każdym z aktów prawnych wymienionych poniżej)

Przedmiot

Odniesienie do aktu prawnego

Odniesienie do Dziennika Urzędowego

Poziom hałasu

70/157/EWG

L 42 z 23.2.1970, str. 16.

Emisje (z wyjątkiem całego zbioru wymagań odnoszących się do pokładowych systemów diagnostycznych (OBD)

70/220/EWG

L 76 z 6.4.1970, str. 1.

Zbiorniki ciekłego paliwa/tylne zabezpieczenia

70/221/EWG

L 76 z 6.4.1970, str. 23.

Miejsce na tylną tablicę rejestracyjną

70/222/EWG

L 76 z 6.4.1970, str. 25.

Układy kierownicze

70/311/EWG

L 133 z 18.6.1970, str. 10.

Zamki i zawiasy

70/387/EWG

L 176 z 10.8.1970, str. 5.

Dźwiękowe sygnały ostrzegawcze

70/388/EWG

L 176 z 10.8.1970, str. 12.

Urządzenia widzenia pośredniego

2003/97/WE (13)

L 25 z 29.1.2004, str. 1.

X (10)

B (12)

Układy hamulcowe

71/320/EWG

L 202 z 6.9.1971, str. 37.

10.

Tłumienie zakłóceń radioelektrycznych

72/245/EWG

L 152 z 6.7.1972, str. 15.

A (9)

C (11)

11.

Dymienie (diesel)

72/306/EWG

L 190 z 20.8.1972, str. 1.

12.

Wyposażenie wnętrza

74/60/EWG

L 38 z 11.2.1974, str. 2.

13.

Zabezpieczenie przed bezprawnym użyciem i urządzenia unieruchamiające (immobilisery)

74/61/EWG

L 38 z 11.2.1974, str. 22.

14.

Bezpieczne układy kierownicze

74/297/EWG

L 165 z 20.6.1974, str. 16.

15.

Wytrzymałość siedzeń

74/408/EWG

L 221 z 12.8.1974, str. 1.

16.

Wystające elementy zewnętrzne

74/483/EWG

L 266 z 2.10.1974, str. 4.

17.

Prędkościomierz i bieg wsteczny

75/443/EWG

L 196 z 26.7.1975, str. 1.

18.

Tabliczki znamionowe

76/114/EWG

L 24 z 30.1.1976, str. 1.

19.

Punkty kotwiczenia pasów bezpieczeństwa

76/115/EWG

L 24 z 30.1.1976, str. 6.

20.

Instalacja urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej

76/756/EWG

L 262 z 27.9.1976, str. 1.

21.

Światła odblaskowe

76/757/EWG

L 262 z 27.9.1976, str. 32.

22.

Światła obrysowe, światła pozycyjne przednie (boczne), światła pozycyjne tylne (boczne), światła stopu, światła obrysowe boczne, światła dzienne

76/758/EWG

L 262 z 27.9.1976, str. 54.

23.

Kierunkowskazy

76/759/EWG

L 262 z 27.9.1976, str. 71.

24.

Oświetlenie tylnej tablicy rejestracyjnej

76/760/EWG

L 262 z 27.9.1976, str. 85.

25.

Reflektory (w tym żarówki)

76/761/EWG

L 262 z 27.9.1976, str. 96.

26.

Przednie reflektory przeciwmgielne

76/762/EWG

L 262 z 27.9.1976, str. 122.

27.

Haki holownicze

77/389/EWG

L 145 z 13.6.1977, str. 41.

28.

Tylne światła przeciwmgielne

77/538/EWG

L 220 z 29.8.1977, str. 60.

29.

Światła cofania

77/539/EWG

L 220 z 29.8.1977, str. 72.

30.

Światła postojowe

77/540/EWG

L 220 z 29.8.1977, str. 83.

31.

Pasy bezpieczeństwa

77/541/EWG

L 220 z 29.8.1977, str. 95.

A (10)

B (12)

32.

Pole widzenia z przodu

77/649/EWG

L 267 z 19.10.1977, str. 1.

33.

Oznaczanie urządzeń do sterowania i kontroli

78/316/EWG

L 81 z 28.3.1978, str. 3.

34.

Odszranianie/odmgławianie

78/317/EWG

L 81 z 28.3.1978, str. 27.

35.

Spryskiwacze/wycieraczki

78/318/EWG

L 81 z 28.3.1978, str. 49.

36.

Systemy grzewcze

2001/56/WE

L 292 z 9.11.2001, str. 21.

37.

Osłony kół

78/549/EWG

L 168 z 26.6.1978, str. 45.

39.

Zużycie paliwa

80/1268/EWG

L 375 z 31.12.1980, str. 36.

40.

Moc silnika

80/1269/EWG

L 375 z 31.12.1980, str. 46.

41.

Emisje z silników Diesla

88/77/EWG

L 36 z 9.2.1988, str. 33.

44.

Masy i wymiary (samochody osobowe)

92/21/EWG

L 129 z 14.5.1992, str. 1.

45.

Szyby bezpieczne

92/22/EWG

L 129 z 14.5.1992, str. 11.

X (10)

B (12)

46.

Opony

92/23/EWG

L 129 z 14.5.1992, str. 95.

X (10)

B (12)

50.

Urządzenia sprzęgające

94/20/WE

L 195 z 29.7.1994, str. 1.

X (10)

A (12)

53.

Zderzenie czołowe

96/79/WE

L 18 z 21.1.1997, str. 7.

N/A

54.

Uderzenie z boku

96/27/WE

L 169 z 8.7.1996, str. 1.

N/A

58.

Ochrona pieszych

2003/102/WE

L 321 z 6.12.2003, str. 15.

N/A

X	:	Wymagana pełna zgodność z aktem prawnym; należy wydać świadectwo homologacji typu WE; zapewnia się zgodność produkcji.
A	:	Wyłączenia niedozwolone oprócz przypadków określonych w akcie prawnym. Świadectwo homologacji typu i znak homologacji typu nie są wymagane. Sprawozdania z badań są przygotowywane przez powiadomione służby techniczne.
B	:	Należy wypełnić zalecenia techniczne aktu prawnego. Badania przewidziane w akcie prawnym należy przeprowadzić w całości; za zgodą organu udzielającego homologacji może je przeprowadzić sam producent; może on uzyskać zezwolenie na wydanie sprawozdania technicznego; nie ma obowiązku wydawania świadectwa homologacji typu ani udzielania homologacji typu.
C	:	Producent musi wykazać przed organem udzielającym homologacji, że podstawowe wymagania aktu prawnego zostały spełnione.
N/A	:	Niniejszy akt prawny nie ma zastosowania (brak wymagań).

CZĘŚĆ II

W przypadku gdy dokonuje się odniesienia do oddzielnej dyrektywy lub rozporządzenia, homologacja udzielona na podstawie następujących regulaminów EKG ONZ (biorąc pod uwagę zakres zastosowania (14) i zmiany do każdego z regulaminów EKG ONZ wymienionego poniżej) uznawana jest za zastępującą homologację typu WE przyznawaną na mocy oddzielnej dyrektywy lub rozporządzenia wskazanych w tabeli w części I.

Są to regulaminy EKG ONZ, do których Wspólnota przystąpiła jako Umawiająca się Strona do „Zrewidowanego porozumienia genewskiego z 1958 r.” decyzją Rady 97/836/WE lub na mocy późniejszych decyzji Rady, zgodnie z art. 3 ust. 3 tej decyzji.

Każdą dalszą zmianę regulaminów EKG ONZ wymienionych poniżej również należy uważać za równoważną, z zastrzeżeniem decyzji Wspólnoty przewidzianej w art. 4 ust. 2 decyzji 97/836/WE (15).

Przedmiot		Numer podstawowego regulaminu EKG ONZ	Seria zmian
1.	Poziomy hałasu	51	02
1.	Zamienne układy tłumienia	59	00
2.	Emisje	83	03
2.	Zamienne katalizatory	103	00
3.	Zabezpieczenia tylne	58	01
3.	Zbiorniki paliwa	34	01
3.	Zbiorniki paliwa	67	01
3.	Zbiorniki paliwa	110	00
5.	Układ kierowniczy	79	01
6.	Zamki i zawiasy	11	02
7.	Dźwiękowe sygnały ostrzegawcze	28	00
8.	Pole widzenia do tyłu	46	01
8A.	Urządzenia widzenia pośredniego	46	02
9.	Hamowanie	13	09
9.	Hamowanie	13H	00
9.	Hamowanie (zamienne okładziny)	90	01
10.	Tłumienie zakłóceń radioelektrycznych	10	02
11.	Dymienie (diesel)	24	03
12.	Wyposażenie wnętrza	21	01
13.	Zabezpieczenie przed bezprawnym użyciem	18	02
13.	Urządzenie unieruchamiające	97	00
13.	Systemy alarmowe	97	00
13.	Niedozwolone użycie	116	00
14.	Bezpieczne układy kierownicze	12	03
15.	Wytrzymałość siedzeń	17	06
15.	Wytrzymałość siedzeń (autobusy i autokary)	80	01
16.	Wystające elementy zewnętrzne	26	02
17.	Prędkościomierz	39	00
19.	Punkty kotwiczenia pasów bezpieczeństwa	14	04
20.	Instalacja urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej	48	01
21.	Światła odblaskowe	3	02
22.	Światła obrysowe/światła pozycyjne przednie (boczne)/światła pozycyjne tylne (boczne)/światła stopu	7	02
22.	Światła dzienne	87	00
22.	Światła obrysowe boczne	91	00
23.	Kierunkowskazy	6	01
24.	Oświetlenie tylnej tablicy rejestracyjnej	4	00
25.	Reflektory (R2 i HS1)	1	01
25.	Reflektory (typu „sealed beam”)	5	02
25.	Reflektory (H1, H2, H3, HB3, HB4, H7, lub H8)	8	04
25.	Reflektory (H4)	20	02
25.	Reflektory (halogenowe typu „sealed beam”)	31	02
25.	Żarówki do stosowania w homologowanych światłach	37	03
25.	Reflektory z wyładowczymi źródłami światła	98	00
25.	Wyładowcze źródła światła do homologowanych świateł wyładowczych	99	00
26.	Przednie reflektory przeciwmgielne	19	02
28.	Tylne światła przeciwmgielne	38	00
29.	Światła cofania	23	00
30.	Światła postojowe	77	00
31.	Pasy bezpieczeństwa i urządzenia przytrzymujące	16	04
31.	Urządzenia przytrzymujące dla dzieci	44	03
38.	Zagłówki (łączone z siedzeniami)	17	06
38.	Zagłówki	25	04
39.	Zużycie paliwa	101	00
40.	Moc silnika	85	00
41.	Emisja z silników Diesla	49	02
42.	Zabezpieczenia boczne	73	00
45.	Szyby bezpieczne	43	00
46.	Opony pojazdów silnikowych i ich przyczep	30	02
46.	Opony samochodów ciężarowych i ich przyczep	54	00
46.	Koła/opony do użytku tymczasowego	64	00
46.	Hałas toczenia opon	117	00
47.	Urządzenia ograniczające prędkość	89	00
50.	Urządzenia sprzęgające	55	01
51.	Palność	118	00
52.	Wytrzymałość konstrukcji (autobusy)	66	00
53.	Zderzenie czołowe	94	01
54.	Uderzenie z boku	95	02
55.	Przednie urządzenie zabezpieczające przed wjechaniem pod pojazd	93	00

(1) Pojazdy tej kategorii wyposażone są w odpowiednie urządzenie do odszraniania i odmgławiania szyby przedniej.

(2) Pojazdy tej kategorii wyposażone są w odpowiednie wycieraczki i spryskiwacze szyby przedniej.

(3) Wymagania dyrektywy 94/20/WE stosują się jedynie do pojazdów wyposażonych w urządzenia sprzęgające.

(4) Wymagania dyrektywy 98/91/WE stosują się tylko wtedy, gdy producent stara się o homologację typu WE pojazdu przeznaczonego do transportu towarów niebezpiecznych.

(5) W przypadku pojazdów napędzanych LPG lub sprężonym NG, do czasu przyjęcia odpowiednich zmian dyrektywy 70/221/EWG w celu objęcia zbiorników na LPG i sprężony NG, wymagana jest homologacja pojazdu zgodnie z Regulaminem 67–01 lub 110 EKG ONZ.

(6) O masie maksymalnej nieprzekraczającej 2,5 t.

(7) Pochodzące z kategorii pojazdów M1.

(8) Homologacje udzielone zgodnie z dyrektywą 71/127/EWG pozostają ważne do celów homologacji typu całego pojazdu do dat, o których mowa w art. 2 dyrektywy 2003/97/WE.

(9) Podzespół elektroniczny.

(10) Część.

(11) Pojazd.

(12) Zalecenia dotyczące instalacji.

(13) Do 26 stycznia 2006 r. homologacje zgodne z dyrektywą 71/127/EWG mogą być uznawane za alternatywne.

Objaśnienia:

X	:	Wymagana pełna zgodność z aktem prawnym; należy wydać świadectwo homologacji typu WE; zapewnia się zgodność produkcji.
A	:	Wyłączenia niedozwolone oprócz przypadków określonych w akcie prawnym. Świadectwo homologacji typu i znak homologacji typu nie są wymagane. Sprawozdania z badań są przygotowywane przez powiadomione służby techniczne.
B	:	Należy wypełnić zalecenia techniczne aktu prawnego. Badania przewidziane w akcie prawnym należy przeprowadzić w całości; za zgodą organu udzielającego homologacji może je przeprowadzić sam producent; może on uzyskać zezwolenie na wydanie sprawozdania technicznego; nie ma obowiązku wydawania świadectwa homologacji typu ani udzielania homologacji typu.
C	:	Producent musi wykazać przed organem udzielającym homologacji, że podstawowe wymagania aktu prawnego zostały spełnione.
N/A	:	Niniejszy akt prawny nie ma zastosowania (brak wymagań).

(14) W przypadku gdy oddzielne dyrektywy lub rozporządzenia zawierają wymagania dotyczące instalacji, stosuje się je również do części i odrębnych zespołów technicznych zatwierdzonych zgodnie z regulaminami EKG ONZ.

(15) Odnośnie do późniejszych zmian patrz: najnowsza wersja dokumentu EKG ONZ TRANS/WP.29/343.

ZAŁĄCZNIK V

Procedury postępowania podczas homologacji typu WE pojazdów

1. W przypadku wniosku o udzielenie homologacji typu całego pojazdu organ udzielający homologacji typu WE powinien:

a)	sprawdzić, czy wszystkie homologacje typu WE wydane na podstawie aktu prawnego, który ma zastosowanie do homologacji typu pojazdu, obejmują typ pojazdu i spełniają zalecone wymagania;

odwołując się do dokumentacji, upewnić się, że specyfikacja(-e) pojazdu i dane zawarte w części I dokumentu informacyjnego pojazdu znajdują się w pakiecie informacyjnym i świadectwach homologacji typu WE w odniesieniu do stosownych aktów prawnych; a jeżeli jakiejś pozycji części I dokumentu informacyjnego nie ma w pakiecie informacyjnym żadnego z aktów prawnych, potwierdzić, że odpowiednia część lub charakterystyka jest zgodna z danymi szczegółowymi w folderze informacyjnym;

na wybranej próbce pojazdów, których typ ma być homologowany, przeprowadzić lub nakazać przeprowadzenie kontroli części i układów pojazdu w celu zweryfikowania, że pojazd(-y) jest wykonany zgodnie z odpowiednimi danymi zawartymi w poświadczonym pakiecie informacyjnym w odniesieniu do stosownych świadectw homologacji typu WE;

d)	w stosownych przypadkach przeprowadzić lub nakazać przeprowadzenie stosownych kontroli dotyczących montażu oddzielnych zespołów technicznych;

e)	w stosownych przypadkach przeprowadzić lub nakazać przeprowadzenie niezbędnych kontroli w zakresie obecności urządzeń przewidzianych w załączniku IV część I przypisy 1 i 2.

2. Liczba pojazdów, które należy poddać kontroli do celów pkt 1c), musi być wystarczająca, tak aby umożliwić odpowiednią kontrolę różnych kombinacji, którym ma zostać udzielona homologacja typu, według następujących kryteriów:

Kategoria pojazdu	M1	M2	M3	N1	N2	N3	O1	O2	O3	O4
Kryteria
Silnik	X	X	X	X	X	X	—	—	—	—
Skrzynia biegów	X	X	X	X	X	X	—	—	—	—
Liczba osi	—	X	X	X	X	X	X	X	X	X
Osie napędzane (liczba, położenie, współpraca)	X	X	X	X	X	X	—	—	—	—
Osie kierowane (liczba i położenie)	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X
Rodzaje nadwozia	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X
Liczba drzwi	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X
Stanowisko kierowcy	X	X	X	X	X	X	—	—	—	—
Liczba siedzeń	X	X	X	X	X	X	—	—	—	—
Poziom wyposażenia	X	X	X	X	X	X	—	—	—	—

3. W przypadku braku świadectw homologacji dla każdego ze stosownych aktów prawnych organ udzielający homologacji typu WE powinien:

a)	nakazać przeprowadzenie niezbędnych badań i kontroli zgodnie z wymaganiami każdego ze stosownych aktów prawnych;

b)	sprawdzić, czy pojazd jest zgodny z danymi zamieszczonymi w folderze informacyjnym pojazdu oraz czy spełnia wymagania techniczne każdego ze stosownych aktów prawnych;

c)	w stosownych przypadkach przeprowadzić lub nakazać przeprowadzenie odpowiednich kontroli dotyczących montażu oddzielnych zespołów technicznych;

d)	w stosownych przypadkach przeprowadzić lub nakazać przeprowadzenie niezbędnych kontroli w zakresie obecności urządzeń przewidzianych w załączniku IV część I przypisy 1 i 2.

Dodatek 1

Normy, które muszą spełniać podmioty, o których mowa w art. 41

Działalności związane z badaniami do celów homologacji typu przeprowadzanymi zgodnie z aktami prawnymi wymienionymi w załączniku IV do niniejszej dyrektywy:

1.1. Kategoria A (badania przeprowadzane we własnych obiektach):

EN ISO/IEC 17025: 2005 w sprawie ogólnych wymagań odnośnie do kompetencji laboratoriów badawczych i kalibracyjnych.

Służby techniczne wyznaczone dla czynności kategorii A mogą przeprowadzać lub nadzorować badania przewidziane w aktach prawnych, do których zostały wyznaczone, w obiektach producenta lub strony trzeciej.

1.2. Kategoria B (nadzorowanie badań przeprowadzanych w obiektach producenta lub strony trzeciej):

EN ISO/IEC 17020: 2004 w sprawie ogólnych kryteriów działania różnych typów organów przeprowadzających kontrole.

Przed przeprowadzeniem lub nadzorowaniem jakiegokolwiek badania w obiektach producenta lub strony trzeciej, służby techniczne sprawdzają, czy obiekty badawcze i urządzenia pomiarowe spełniają stosowne wymagania normy, o której mowa w pkt 1.1.

Działalności związane ze zgodnością produkcji

2.1. Kategoria C (procedura oceny wstępnej i monitorowania systemu zarządzania jakością stosowanego przez producenta):

EN 45012: 1998 w sprawie ogólnych wymagań stawianych organom przeprowadzającym ocenę i certyfikację/rejestrację systemów jakości.

2.2. Kategoria D (kontrola lub badanie próbek produkcyjnych lub nadzór nad nimi):

EN ISO/IEC 17020: 2004 w sprawie ogólnych kryteriów działania różnych typów organów przeprowadzających kontrole.

Dodatek 2

Procedura oceny służb technicznych

1. CEL NINIEJSZEGO DODATKU

1.1. Niniejszy dodatek ustanawia warunki, zgodnie z którymi właściwe organy, o których mowa w art. 42 niniejszej dyrektywy, powinny przeprowadzać procedurę oceny służb technicznych.

1.2. Wymagania te stosuje się odpowiednio do wszystkich służb technicznych, niezależnie od ich statusu prawnego (niezależna organizacja, producent lub organ udzielający homologacji występujący jako służba techniczna).

2. ZASADY OCENY

Ocena opiera się na kilku zasadach:

—	niezależność stanowiąca podstawę dla bezstronności i obiektywności wniosków,

—	podejście opierające się na faktach, gwarantujące wiarygodne i powtarzalne wnioski.

Audytorzy powinni być godni zaufania i uczciwi, a także muszą przestrzegać zasad poufności i dyskrecji. Wnioski powinni przedstawiać w sposób prawdziwy i dokładny.

3. UMIEJĘTNOŚCI WYMAGANE OD AUDYTORÓW

3.1. Oceny mogą być dokonywane wyłącznie przez audytorów, którzy mają niezbędną do tych celów wiedzę techniczną i administracyjną.

3.2. Audytorzy powinni przejść specjalistyczne szkolenie w zakresie działań oceniających. Ponadto powinni mieć specjalistyczną wiedzę techniczną w dziedzinie, w jakiej dana służba techniczna wykonuje swoje działania.

3.3. Bez uszczerbku dla przepisów pkt 3.1 i 3.2 ocenę, o której mowa w art. 42 ust. 4, powinni przeprowadzać audytorzy niezwiązani z działaniami, które oceniają.

4. WNIOSEK O WYZNACZENIE

4.1. Odpowiednio upoważniony przedstawiciel wnioskującej służby technicznej powinien złożyć właściwemu organowi formalny wniosek, zawierający następujące informacje:

a)	ogólna charakterystyka służby technicznej, w tym podmiot prawny, nazwa, adresy, status prawny oraz zasoby ludzkie i techniczne;

b)	ogólne informacje na temat służby technicznej, takie jak jej działania, stosunki w ramach większego podmiotu, jeżeli istnieje, i adresy wszystkich lokalizacji, które mają być objęte zakresem wyznaczenia;

c)	umowa dotycząca wypełnienia wymagań związanych z wyznaczeniem i inne obowiązki służby technicznej wynikające z odpowiednich dyrektyw;

d)	opis usług oceny zgodności, jakie służba techniczna podejmuje w ramach stosownych dyrektyw oraz wykaz dyrektyw, których dotyczy wyznaczenie wnioskowane przez te służby techniczne, włącznie z, w stosownych przypadkach, zakresem uprawnień;

e)	kopia podręcznika jakości danej służby technicznej.

4.2. Właściwy organ powinien sprawdzić, czy informacje dostarczone przez służby techniczne są odpowiednie.

5. PRZEGLĄD ZASOBÓW

Właściwy organ powinien dokonać przeglądu swoich możliwości w zakresie przeprowadzania oceny służb technicznych pod względem polityki wewnętrznej, kompetencji oraz dostępności odpowiednich audytorów i ekspertów.

6. ZLECANIE USŁUG OCENY

6.1. Właściwy organ może zlecić część oceny innemu wyznaczonemu organowi lub zwrócić się o wsparcie do ekspertów technicznych zapewnianych przez inne właściwe organy. Zleceniobiorcy i eksperci powinni zostać zatwierdzeni przez wnioskującą służbę techniczną.

6.2. W celu zakończenia pełnej oceny danej służby technicznej właściwy organ powinien wziąć pod uwagę świadectwa akredytacyjne o odpowiednim zakresie.

7. PRZYGOTOWANIE DO OCENY

7.1. Właściwy organ powinien oficjalnie wyznaczyć zespół oceniający. Powinien zapewnić zespół dysponujący odpowiednią dla danego zadania wiedzą. W szczególności cały zespół:

a)	powinien mieć odpowiedni zakres wiedzy zgodny z celem, dla którego wnioskuje się o wyznaczenie; oraz

b)	powinien mieć wystarczającą orientację, by dokonać wiarygodnej oceny, czy kwalifikacje danej służby technicznej są wystarczające do przeprowadzania działań zgodnych z zakresem wyznaczenia.

7.2. Właściwy organ powinien wyraźnie określić zadanie przydzielone zespołowi oceniającemu. Zadaniem zespołu oceniającego jest przegląd dokumentów otrzymanych od wnioskującej służby technicznej oraz przeprowadzenie oceny na miejscu.

7.3. Właściwy organ powinien uzgodnić ze służbą techniczną i zespołem oceniającym datę oraz harmonogram oceny. Jednak to właściwy organ jest odpowiedzialny za wyznaczenie daty zgodnej z planem nadzoru i ponownej oceny.

7.4. Właściwy organ powinien zapewnić, by zespół oceniający miał do dyspozycji odpowiednie dokumenty określające kryteria, protokoły z poprzednich ocen oraz odpowiednie dokumenty i protokoły służby technicznej.

8. OCENA NA MIEJSCU

Zespół oceniający powinien ocenić daną służbę techniczną w jej obiektach, w których prowadzi się jedną lub więcej kluczowych działalności, a w stosownych przypadkach obejrzeć inne wybrane lokalizacje, z których ta służba techniczna korzysta.

9. ANALIZA WNIOSKÓW I SPRAWOZDANIE Z OCENY

9.1. Zespół oceniający powinien przeanalizować wszystkie istotne informacje i dokumentację dowodową zebrane podczas przeglądu dokumentacji i protokołów oraz ocen na miejscu. Analizę tę należy przygotować w taki sposób, by umożliwić zespołowi określenie zakresu kompetencji i zgodności danej służby technicznej z wymaganiami wyznaczenia.

Procedury sprawozdawcze właściwego organu powinny zapewnić spełnienie następujących wymagań.

9.2.1. Przed opuszczeniem przez zespół oceniający obiektów ocenianej służby technicznej należy zorganizować jego spotkanie z ocenianą służbą techniczną. Podczas tego spotkania zespół oceniający powinien przedstawić pisemne lub ustne sprawozdanie z wyników przeprowadzonej analizy. Służby techniczne powinny mieć możliwość zadania pytań dotyczących tych wyników, w tym także niezgodności, jeżeli takie mają miejsce, i ich podstaw.

9.2.2. Sprawozdanie pisemne na temat wyników oceny należy natychmiast podać do wiadomości ocenianej służby technicznej. Takie sprawozdanie z oceny powinno zawierać uwagi dotyczące kompetencji i zgodności oraz określać wszelkie niezgodności, jeżeli takie mają miejsce, które należy usunąć w celu osiągnięcia zgodności ze wszystkimi wymaganiami wyznaczenia.

9.2.3. Służba techniczna powinna mieć możliwość podjęcia działań w odpowiedzi na sprawozdanie z oceny i przygotowania opisu konkretnych działań, już podjętych lub planowanych, w określonym terminie, w celu usunięcia wszelkich niezgodności.

9.3. Właściwy organ powinien zapewnić, że działania służby technicznej mające na celu usunięcie niezgodności są poddane przeglądowi celem sprawdzenia, czy są wystarczające i skuteczne. Jeżeli te działania służby technicznej okażą się niewystarczające, należy wystąpić z wnioskiem o dalsze informacje. Ponadto można wymagać przedłożenia dowodów rzeczywistego wprowadzenia w życie podjętych działań lub można przeprowadzić kolejną ocenę w celu sprawdzenia skutecznego wprowadzenia w życie działań naprawczych.

9.4. Sprawozdanie z oceny powinno zawierać co najmniej następujące elementy:

a)	niepowtarzalne oznaczenie służby technicznej;

b)	data(-y) oceny na miejscu;

c)	nazwisko(-a) audytora(-ów) lub ekspertów dokonujących oceny;

d)	niepowtarzalne oznaczenie wszystkich ocenianych obiektów;

e)	wnioskowany zakres wyznaczenia poddany ocenie;

f)	oświadczenie na temat stosowności wewnętrznej organizacji i procedur przyjętych przez służbę techniczną w celu zapewnienia o jej kompetencjach, jak zostało to ustalone na podstawie spełnienia przez nią wymagań dotyczących wyznaczenia;

g)	informacje na temat usunięcia wszelkich niezgodności;

h)	zalecenie stwierdzające, czy wnioskodawca powinien zostać wyznaczony lub zatwierdzony jako służba techniczna, a jeśli tak, określające zakres wyznaczenia.

10. PRZYZNANIE/ZATWIERDZENIE WYZNACZENIA

10.1. Organ udzielający powinien bez zbędnej zwłoki podjąć decyzję o przyznaniu, zatwierdzeniu lub rozszerzeniu wyznaczenia na podstawie sprawozdania(-ań) i wszelkich innych stosownych informacji.

10.2. Organ udzielający powinien wydać służbie technicznej świadectwo. Świadectwo to powinno zawierać następujące elementy:

a)	nazwa i logo organu udzielającego;

b)	niepowtarzalne oznaczenie wyznaczonej służby technicznej;

c)	rzeczywista data przyznania wyznaczenia i data jego wygaśnięcia;

d)	krótki opis lub odniesienie do zakresu wyznaczenia (stosowne dyrektywy, rozporządzenia lub ich części);

e)	oświadczenie zgodności i odniesienie do niniejszej dyrektywy.

11. PONOWNA OCENA I NADZÓR

11.1. Ponowna ocena jest przeprowadzana w podobny sposób, jak ocena wstępna, przy czym przy ponownej ocenie należy uwzględnić doświadczenie nabyte przy poprzednich ocenach. Nadzór nad oceną na miejscu jest mniej rozległy niż ponowna ocena.

11.2. Właściwy organ powinien opracować plan ponownej oceny i nadzoru dla każdej wyznaczonej służby technicznej, tak by przeprowadzano regularne wyrywkowe oceny zakresu wyznaczenia.

Odstępy czasu między ocenami na miejscu, bez względu na to, czy chodzi o ponowną ocenę czy nadzór, są uzależnione od potwierdzonej powtarzalności wyników osiąganych przez daną służbę techniczną.

11.3. Jeżeli podczas przeprowadzania nadzoru lub ponownej oceny odkryto niezgodności, właściwy organ powinien określić ścisłe terminy dla działań naprawczych, które należy wprowadzić w życie.

11.4. Jeżeli działania naprawcze lub ulepszające nie zostały wprowadzone w uzgodnionym terminie lub zostały uznane za niewystarczające, właściwe organy powinny przyjąć odpowiednie środki, takie jak kolejna ocena, zawieszenie/wycofanie wyznaczenia dla jednej lub więcej działalności, w odniesieniu do których dana służba została wyznaczona.

11.5. Jeżeli właściwy organ podejmie decyzję o zawieszeniu lub wycofaniu wyznaczenia służby technicznej, powinien poinformować o tym daną służbę listem poleconym. W każdym przypadku właściwy organ powinien przyjąć wszystkie środki niezbędne do zapewnienia kontynuacji działań już rozpoczętych przez tę służbę techniczną.

12. PROTOKOŁY DOTYCZĄCE WYZNACZONYCH SŁUŻB TECHNICZNYCH

12.1. Właściwy organ powinien zachowywać protokoły na temat służb technicznych, aby pokazać, że rzeczywiście spełniono wymagania wyznaczenia, w tym w zakresie kompetencji.

12.2. Właściwy organ powinien przechowywać protokoły na temat służb technicznych w sposób gwarantujący poufność.

12.3. Protokoły dotyczące służb technicznych powinny zawierać co najmniej następujące elementy:

a)	odpowiednia korespondencja;

b)	sprawozdania i protokoły z oceny;

c)	kopie świadectw wyznaczenia.

ZAŁĄCZNIK VI

WZÓR A

Maksymalny format: A4 (210 × 297 mm)

ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI TYPU WE

Pieczęć organu udzielającego homologacji typu WE

Zawiadomienie dotyczące:	typu:
homologacji typu WE (1),	pojazdu kompletnego (1),
rozszerzenia homologacji typu (1),	pojazdu skompletowanego (1),
odmowy homologacji typu (1),	pojazdu niekompletnego (1),
cofnięcia homologacji typu (1),	pojazdu z wariantami kompletnymi i niekompletnymi (1), pojazdu z wariantami skompletowanymi i niekompletnymi (1),

wydane na podstawie dyrektywy 2007/46/WE.

Numer homologacji typu WE:

Powód rozszerzenia:

SEKCJA I

0.1. Marka (nazwa handlowa producenta):

Typ:

0.2.1. Oznaczenie(-nia) handlowe (2):

Sposób wyróżnienia typu, jeśli zaznaczono na pojeździe:

0.3.1. Położenie tego oznaczenia:

0.4. Kategoria pojazdu (3):

0.5. Nazwa i adres producenta pojazdu kompletnego (1):

Nazwa i adres producenta pojazdu podstawowego (1) (4):

Nazwa i adres producenta ostatniego etapu budowy pojazdu niekompletnego (1) (4):

Nazwa i adres producenta pojazdu skompletowanego (1) (4):

0.8. Nazwy i adres(-y) fabryki montującej:

0.9. Nazwa i adres przedstawiciela producenta (jeśli istnieje):

SEKCJA II

Niżej podpisany poświadcza rzetelność załączonego opisu technicznego wyżej wymienionego pojazdu, którego wzorzec został wybrany przez władzę homologacyjną WE i dostarczony przez producenta jako prototyp oraz, że załączone wyniki badań dotyczą pojazdu tego typu.

1. W przypadku pojazdów/wariantów kompletnych i skompletowanych (1):

Typ pojazdu spełnia/nie spełnia (1) wymagania(-ań) techniczne(-ych) odpowiednich aktów prawnych przewidzianych w załączniku IV i załączniku XI (1) (4) do dyrektywy 2007/46/WE.

2. W przypadku pojazdów/wariantów niekompletnych (1):

Typ pojazdu spełnia/nie spełnia (1) wymagania(-ań) techniczne(-ych) odpowiednich aktów prawnych wymienionych w tabeli na str. 2.

3. Homologacja została udzielona/odmówiona/cofnięta (1).

4. Homologacji udziela się zgodnie z art. 20 i jest w związku z tym ograniczona czasowo do dnia: (dd/mm/rrrr).

(Miejscowość)

(Podpis)

(Data)

Załączniki:

Pakiet informacyjny.

Wyniki badań (patrz: załącznik VIII).

Nazwisko(-a) i wzór (wzory) podpisu(-ów) osoby (osób) upoważnionej(-ych) do podpisywania świadectw zgodności oraz zaświadczenie o zajmowanym stanowisku.

Uwaga: Jeśli wzór ten stosuje się do homologacji typu na mocy art. 20, 22 lub 23, nie może być opatrzony nagłówkiem „Świadectwo homologacji typu WE pojazdu”, z wyjątkiem:

—	przypadku wymienionego w art. 20, gdy Komisja postanowiła zezwolić państwu członkowskiemu udzielać homologacji typu zgodnie z niniejszą dyrektywą,

—	przypadku pojazdów kategorii M1, homologowanych zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 22.

ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI WE TYPU POJAZDU

Strona 2

W przypadku pojazdów i wariantów niekompletnych i skompletowanych niniejsza homologacja typu WE oparta jest na homologacji(-ach) pojazdów niekompletnych wymienionych poniżej:

Etap 1: Producent pojazdu podstawowego:

Numer homologacji typu WE:

Data:

Dotyczy wariantów:

Etap 2: Producent:

Numer homologacji typu WE:

Data:

Dotyczy wariantów:

Etap 3: Producent:

Numer homologacji typu WE:

Data:

Dotyczy wariantów:

W przypadku jeżeli świadectwo homologacji typu zawiera warianty niekompletne, poniżej podaje się wykaz kompletnych bądź skompletowanych wariantów.

Warianty kompletne/skompletowane:

Wykaz wymagań mających zastosowanie do homologowanego pojazdu niekompletnego lub wariantu (odpowiednio, z uwzględnieniem zakresu zastosowania i ostatnich zmian w każdym z aktów prawnych wymienionych poniżej).

Punkt	Przedmiot	Akt prawny	Ostatnio zmieniona	Dotyczy wariantów

(Wymienić tylko te przedmioty, w przypadku których istnieje homologacja typu WE).

W przypadku pojazdów specjalnych przyznane wyłączenia lub przepisy szczególne zastosowane na mocy załącznika XI oraz wyłączenia przyznane na mocy art. 20:

Akt prawny	Punkt	Rodzaj homologacji i charakter wyłączenia	Dotyczy wariantów

Dodatek

Wykaz aktów prawnych, z którymi zgodny jest typ pojazdu

(wypełnia się wyłącznie w przypadku homologacji typu zgodnie z art. 6 ust. 3)

Przedmiot		Odniesienie do aktu prawnego (5)	Akt zmieniony przez	Dotyczy wariantów
1.	Poziomy hałasu	70/157/EWG
2.	Emisje	70/220/EWG
3.	Zbiorniki ciekłego paliwa/tylne zabezpieczenia	70/221/EWG
4.	Miejsce na tylną tablicę rejestracyjną	70/222/EWG
5.	Układy kierownicze	70/311/EWG
6.	Zamki i zawiasy	70/387/EWG
7.	Dźwiękowe sygnały ostrzegawcze	70/388/EWG
8.	Pole widzenia do tyłu	71/127/EWG
8A.	Urządzenia widzenia pośredniego	2003/97/WE
9.	Układy hamulcowe	71/320/EWG
10.	Tłumienie zakłóceń radioelektrycznych	72/245/EWG
11.	Dymienie (diesel)	72/306/EWG
12.	Wyposażenie wnętrza	74/60/EWG
13.	Zabezpieczenie przed bezprawnym użyciem i urządzenia unieruchamiające (immobilisery)	74/61/EWG
14.	Bezpieczne układy kierownicze	74/297/EWG
15.	Wytrzymałość siedzeń	74/408/EWG
16.	Wystające elementy zewnętrzne	74/483/EWG
17.	Prędkościomierz i bieg wsteczny	75/443/EWG
18.	Tabliczki znamionowe	76/114/EWG
19.	Punkty kotwiczenia pasów bezpieczeństwa	76/115/EWG
20.	Instalacja urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej	76/756/EWG
21.	Światła odblaskowe	76/757/EWG
22.	Światła obrysowe, światła pozycyjne przednie (boczne), światła pozycyjne tylne (boczne), światła stopu, światła obrysowe boczne, światła dzienne	76/758/EWG
23.	Kierunkowskazy	76/759/EWG
24.	Oświetlenie tylnej tablicy rejestracyjnej	76/760/EWG
25.	Reflektory (w tym żarówki)	76/761/EWG
26.	Przednie reflektory przeciwmgielne	76/762/EWG
27.	Haki holownicze	77/389/EWG
28.	Tylne światła przeciwmgielne	77/538/EWG
29.	Światła cofania	77/539/EWG
30.	Światła postojowe	77/540/EWG
31.	Pasy bezpieczeństwa	77/541/EWG
32.	Pole widzenia z przodu	77/649/EWG
33.	Oznaczanie urządzeń do sterowania i kontroli	78/316/EWG
34.	Odszranianie/odmgławianie	78/317/EWG
35.	Spryskiwacze/wycieraczki	78/318/EWG
36.	Systemy grzewcze	2001/56/WE
37.	Osłony kół	78/549/EWG
38.	Zagłówki	78/932/EWG
39.	Emisje CO2/zużycie paliwa	80/1268/EWG
40.	Moc silnika	80/1269/EWG
41.	Emisje z silników Diesla	88/77/EWG
42.	Zabezpieczenia boczne	89/297/EWG
43.	Osłony przeciwrozbryzgowe	91/226/EWG
44.	Masy i wymiary (samochody osobowe)	92/21/EWG
45.	Szyby bezpieczne	92/22/EWG
46.	Opony	92/23/EWG
47.	Urządzenia ograniczające prędkość	92/24/EWG
48.	Masy i wymiary (pojazdy inne niż określone w pkt 44)	97/27/WE
49.	Wystające elementy zewnętrzne kabin	92/114/EWG
50.	Urządzenia sprzęgające	94/20/WE
51.	Palność	95/28/WE
52.	Autobusy i autokary	2001/85/WE
53.	Zderzenie czołowe	96/79/WE
54.	Uderzenie z boku	96/27/WE
55.	Pojazdy przeznaczone do przewozu towarów niebezpiecznych	98/91/WE
56.	Przednie urządzenie zabezpieczające przed wjechaniem pod pojazd	2000/40/WE
57.	Ochrona pieszych	2003/102/WE

WZÓR B

(stosowany do celów homologacji typu układu lub homologacji typu pojazdu w odniesieniu do układu)

Maksymalny format: A4 (210 × 297 mm)

ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI TYPU WE

Pieczęć organu udzielającego homologacji typu WE

Komunikat dotyczący:
świadectwa homologacji typu WE (1)	typu układu/typu pojazdu w odniesieniu do układu (1)
rozszerzenia homologacji typu WE (1)
odmowy homologacji typu WE (1)
cofnięcia homologacji typu WE (1)

w odniesieniu do dyrektywy …/…/WE/rozporządzenia (WE) nr …/… (1), ostatnio zmienionej(-ego) dyrektywą …/…/WE/rozporządzeniem (WE) nr …/ (1)…

Numer homologacji typu WE:

Powód rozszerzenia:

SEKCJA I

0.1. Marka (nazwa producenta):

Typ:

0.2.1. Oznaczenie(-a) handlowe (o ile występuje(-ą)):

Środki identyfikacji typu, jeśli są zaznaczone na pojeździe ( (6):

0.3.1. Położenie tego oznakowania:

0.4. Kategoria pojazdu (7):

0.5. Nazwa i adres producenta:

0.8. Nazwa(-y) i adres(-y) montowni:

0.9. Nazwa i adres przedstawiciela producenta (jeśli istnieje):

SEKCJA II

1. Informacje dodatkowe (jeżeli dotyczy): patrz: addendum

2. Służba techniczna odpowiedzialna za przeprowadzenie badań:

3. Data sprawozdania z badań:

4. Numer sprawozdania z badań:

5. Uwagi (jeżeli występują): patrz: addendum

6. Miejsce:

7. Data:

8. Podpis:

Załączniki:

Pakiet informacyjny.

Sprawozdanie z badań.

Addendum

do świadectwa homologacji typu WE nr …

Informacje dodatkowe

[…]:

1.1.1. […]:

[…]

Numer homologacji typu każdej części lub oddzielnego zespołu technicznego zamontowanego w typie pojazdu, który ma być zgodny z niniejszą dyrektywą lub rozporządzeniem.

2.1. […]:

Uwagi

3.1. […]:

WZÓR C

(stosowany do celów homologacji typu części/oddzielnego zespołu technicznego)

Maksymalny format: A4 (210 × 297 mm)

ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI TYPU WE

Pieczęć organu udzielającego homologacji typu WE

Komunikat dotyczący:
świadectwa homologacji typu WE (1)	typu części/oddzielnego zespołu technicznego (1)
rozszerzenia homologacji typu WE (1)
odmowy homologacji typu WE (1)
cofnięcia homologacji typu WE (1)

w odniesieniu do dyrektywy …/…/WE/rozporządzenia (WE) nr …/… (1), ostatnio zmienionej(-ego) dyrektywą …/…/WE/rozporządzeniem (WE) nr …/ (1)…

Numer homologacji typu WE:

Powód rozszerzenia:

SEKCJA I

0.1. Marka (nazwa producenta):

0.2. Typ:

Sposoby identyfikacji typu, jeżeli oznaczono go na części/oddzielnym zespole technicznym (1) (6):

0.3.1. Położenie tego oznakowania:

0.5. Nazwa i adres producenta:

0.7. W przypadku części i oddzielnych zespołów technicznych położenie oraz sposób montowania znaku homologacji WE:

0.8. Nazwa(-y) i adres(-y) montowni:

0.9. Nazwa i adres przedstawiciela producenta (jeżeli istnieje):

SEKCJA II

1. Informacje dodatkowe (jeżeli dotyczy): patrz: addendum

2. Służba techniczna odpowiedzialna za przeprowadzenie badań:

3. Data sprawozdania z badań:

4. Numer sprawozdania z badań:

5. Uwagi (jeżeli występują): patrz: addendum

6. Miejsce:

7. Data:

8. Podpis:

Załączniki:

Pakiet informacyjny.

Sprawozdanie z badań.

Addendum

do świadectwa homologacji typu WE nr …

Informacje dodatkowe

[…]:

1.1.1. […]:

[…]

Ograniczenia użytkowania urządzenia (jeżeli istnieją)

2.1. […]:

Uwagi

3.1. […]:

(1) Niepotrzebne skreślić.

(2) Jeżeli informacja ta nie jest dostępna w momencie udzielania homologacji typu, punkt ten należy uzupełnić najpóźniej z chwilą wprowadzenia pojazdu do obrotu.

(3) Jak określono w załączniku IIA.

(4) Patrz: str. 2.

(5) Lub regulaminy EKG ONZ uznawane za równoważne.

(6) Jeżeli sposób identyfikacji typu zawiera znaki niezwiązane z opisem typów pojazdów, części lub oddzielnych zespołów technicznych objętych niniejszym dokumentem informacyjnym, takie znaki w dokumencie przedstawia się symbolem „?” (np. ABC??123??).

(7) Jak określono w załączniku II sekcja A.

ZAŁĄCZNIK VII

SYSTEM PRZYDZIAŁU NUMERÓW ŚWIADECTWOM HOMOLOGACJI TYPU WE (1)

1. Numer homologacji typu WE składa się z czterech sekcji dla homologacji typu całego pojazdu oraz z pięciu sekcji dla homologacji układów, części i oddzielnych zespołów technicznych, zgodnie z informacjami wyszczególnionymi poniżej. We wszystkich przypadkach sekcje oddzielone są od siebie znakiem „*”.

Sekcja 1:

Mała litera „e”, po której następuje numer określający państwo członkowskie wydające homologację typu WE:

1 Niemcy

2 Francja

3 Włochy

4 Niderlandy

5 Szwecja

6 Belgia

7 Węgry

8 Republika Czeska

9 Hiszpania

11 Zjednoczone Królestwo

12 Austria

13 Luksemburg

17 Finlandia

18 Dania

19 Rumunia

20 Polska

21 Portugalia

23 Grecja

24 Irlandia

26 Słowenia

27 Słowacja

29 Estonia

32 Łotwa

34 Bułgaria

36 Litwa

49 Cypr

50 Malta

Sekcja 2:

Numer dyrektywy lub rozporządzenia podstawowego.

Sekcja 3:

Numer ostatniej dyrektywy lub rozporządzenia zmieniającego, stosowanego do danej homologacji typu WE.

—	W przypadku homologacji typu WE całego pojazdu oznacza to ostatnią dyrektywę lub rozporządzenie zmieniające artykuł (lub artykuły) dyrektywy 2007/46/WE.

—	W przypadku homologacji typu WE udzielonej zgodnie z procedurą opisaną w art. 22 oznacza to ostatnią dyrektywę lub rozporządzenie zmieniające artykuł (lub artykuły) dyrektywy 2007/46/WE, z wyjątkiem dwóch pierwszych cyfr, które zastępują drukowane litery KS.

—	Oznacza to ostatnią dyrektywę lub rozporządzenie zawierające właściwe przepisy, z którymi zgodny jest układ, część lub zespół techniczny.

—	Jeżeli dyrektywa lub rozporządzenie zawiera różne daty wejścia w życie w odniesieniu do różnych norm technicznych, należy dodać znak alfabetyczny, aby określić normę, według której udzielono homologacji.

Sekcja 4:

Czterocyfrowy numer porządkowy (w razie potrzeby z zerem na początku) w przypadku homologacji typu WE całego pojazdu lub cztero- lub pięciocyfrowy w przypadku homologacji typu WE w zastosowaniu oddzielnej dyrektywy lub rozporządzenia, dla określenia bazowego numeru homologacji typu. Dla każdej dyrektywy lub rozporządzenia podstawowego ciąg rozpoczyna się od 0001.

Sekcja 5:

Dwucyfrowy numer porządkowy (w razie potrzeby z zerem na początku) określający rozszerzenie. Dla każdego numeru podstawowego homologacji ciąg rozpoczyna się od 00.

2. W przypadku homologacji typu WE całego pojazdu pomija się sekcję 2.

W przypadku homologacji krajowej udzielonej pojazdom produkowanym w małych seriach zgodnie z art. 23 sekcja 2 jest zastępowana drukowanymi literami NKS.

3. Sekcję 5 opuszcza się jedynie na tabliczce(-kach) znamionowej(-ych) pojazdu.

4. Przykład trzeciej homologacji układu (jeszcze bez rozszerzenia) wydanej przez Francję według dyrektywy dotyczącej urządzeń hamulcowych:

e2*71/320*98/12*0003*00

lub

e2*88/77*91/542 A*0003*00 w przypadku dyrektywy wprowadzanej w życie w dwóch etapach, A i B.

5. Przykład drugiego rozszerzenia czwartej homologacji typu pojazdu wydanej przez Zjednoczone Królestwo:

e11*98/14*0004*02

Przy czym dyrektywa 98/14/WE jest jak dotychczas ostatnią dyrektywą zmieniającą artykuły dyrektywy 70/156/EWG.

6. Przykład homologacji typu WE całego pojazdu udzielonej pojazdowi wyprodukowanemu w małej serii, wydanej przez Luksemburg zgodnie z art. 22:

e13*KS[…/…]*0001*00

7. Przykład krajowej homologacji typu pojazdu udzielonej pojazdowi wyprodukowanemu w małej serii, wydanej przez Niderlandy zgodnie z art. 23:

e4*NKS*0001*00

8. Przykład numeru homologacji typu WE, umieszczonego na tabliczce(-kach) znamionowej(-ych) pojazdu:

e11*98/14*0004

9. Załącznik VII nie ma zastosowania do regulaminów EKG ONZ wymienionych w załączniku IV do niniejszej dyrektywy. W homologacjach typu udzielonych zgodnie z regulaminami EKG ONZ nadal stosuje się numerację przewidzianą w odpowiednich regulaminach.

(1) Części i oddzielne zespoły techniczne są oznaczane zgodnie z przepisami stosownych aktów prawnych.

Dodatek

Znak homologacji typu WE części i oddzielnego zespołu technicznego

Znak homologacji typu WE części i oddzielnego zespołu technicznego zawiera:

1.1. prostokąt otaczający małą literę „e”, po której następuje litera(-y) lub numer określający państwo członkowskie, które udzieliło homologacji typu WE części lub oddzielnego zespołu technicznego:

Niemcy

Francja

Włochy

4	Niderlandy

Szwecja

Belgia

Węgry

8	Republika Czeska

Hiszpania

11	Zjednoczone Królestwo

Austria

13	Luksemburg

Finlandia

Dania

Rumunia

Polska

21	Portugalia

Grecja

Irlandia

Słowenia

Słowacja

Estonia

Łotwa

Bułgaria

Litwa

Cypr

Malta

1.2. Obok prostokąta „podstawowy numer identyfikacyjny” zawarty w sekcji 4 numeru homologacji typu, po dwóch cyfrach określających numer porządkowy przyznany dla ostatniej znaczącej zmiany technicznej w odpowiedniej oddzielnych dyrektywach lub rozporządzeniach.

1.3. Dodatkowy symbol lub symbole umieszcza się powyżej prostokąta, umożliwiając określenie niektórych cech. Taka dalsza informacja jest określona w odpowiednich oddzielnych dyrektywach lub rozporządzeniach.

2. Znak homologacji typu części lub oddzielnego zespołu technicznego jest umieszczony na oddzielnym zespole technicznym lub części w taki sposób, aby nie można go było zetrzeć i by był wyraźnie czytelny.

3. Przykładowy znak homologacji typu części lub oddzielnego zespołu technicznego znajduje się w addendum.

Addendum do dodatku 1

Przykład znaku homologacji typu części lub oddzielnego zespołu technicznego

Legenda: Powyższa homologacja typu części została wydana w Belgii pod numerem 0004. 01 jest numerem porządkowym określającym poziom wymagań technicznych spełnianych przez daną część. Numer porządkowy jest przyznawany zgodnie z odpowiednią oddzielną dyrektywą lub rozporządzeniem.

Uwaga: W powyższym przykładzie nie pokazano symboli dodatkowych.

ZAŁĄCZNIK VIII

WYNIKI BADAŃ

(Wypełnia organ udzielający homologacji i załącza do świadectwa homologacji typu WE pojazdu).

W każdym przypadku informacja musi wyraźnie wskazywać wariant i wersję, do których ma zastosowanie. Jedna wersja może posiadać nie więcej niż jeden wynik. Dopuszczalna jest jednak kombinacja kilku wyników dla każdej wersji, ze wskazaniem najmniej korzystnego. W tym ostatnim przypadku podaje się uwagę, że dla pozycji oznaczonych (*) podane są jedynie wyniki najmniej korzystnego przypadku.

1. Wyniki badań poziomu głośności

Numer bazowego aktu prawnego i ostatniego zmieniającego aktu prawnego mającego zastosowanie do homologacji. W przypadku aktu prawnego z dwoma lub więcej etapami wykonania, wskazać również etap wykonania:

Wariant/wersja:	…	…	…
Podczas jazdy (dB(A)/E):	…	…	…
Na postoju (dB(A)/E):	…	…	…
przy (min–1):	…	…	…

Wyniki badań emisji spalin

Emisje z pojazdów silnikowych

Wskazać ostatni zmieniający akt prawny mający zastosowanie do homologacji. W przypadku gdy akt prawny ma dwa etapy wykonania lub więcej, wskazać również etap wykonania:

Paliwo(-a) (1) … (olej napędowy, benzyna, LPG, NG, dwa paliwa: benzyna/LPG, dwa paliwa: benzyna/NG, alkohol etylowy itd.)

2.1.1. Badanie typu I (2): emisje pojazdu w cyklu badań po rozruchu silnika zimnego

Wariant/wersja:	…	…	…
CO	…	…	…
HC	…	…	…
NOx
HC + NOx
Cząstki stałe	…	…	…

2.1.2. Badanie typu II (2): dane o emisjach wymagane do celów stwierdzenia przydatności pojazdu do ruchu drogowego:

Typ II, badanie przy niskich obrotach biegu jałowego

Wariant/wersja:	…	…	…
CO %	…	…	…
Prędkość obrotowa silnika	…	…	…
Temperatura oleju w silniku	…	…	…

Typ II, badanie przy wysokich obrotach biegu jałowego

Wariant/wersja:	…	…	…
CO %	…	…	…
Wartość lambda	…	…	…
Prędkość obrotowa silnika
Temperatura oleju w silniku	…	…	…

2.1.3. Wynik badania typu III: …

2.1.4. Wynik badania typu IV (badanie na wyparowywanie): … g/badanie

2.1.5. Wynik badania trwałości typu V:

—	Typ trwałości: 80 000 km/100 000 km/nie dotyczy (3)

—	Współczynnik pogorszenia jakości DF: obliczony/ustalony (3)

—	Wartość specyfikacji: CO: … HC: … NOx: …

2.1.6. Wynik badania typu VI na emisję w niskiej temperaturze otoczenia:

Wariant/wersja:	…	…	…
CO g/km
HC g/km

2.1.7. Pokładowy system diagnostyczny (OBD): tak/nie (3)

Emisje z silników stosowanych w pojazdach silnikowych

Wskazać ostatni zmieniający akt prawny mający zastosowanie do homologacji. W przypadku gdy akt prawny ma dwa etapy wykonania lub więcej, wskazać również etap wykonania: …

Paliwo(-a) (1) … (olej napędowy, benzyna, LPG, NG, alkohol etylowy itd.)

2.2.1. Wyniki badania ESC (4)

CO	:	g/kWh
THC	:	g/kWh
NOx	:	g/kWh
PT	:	g/kWh

2.2.2. Wyniki badania ELR (europejski test pod obciążeniem) (4)

Dymienie: … m–1

2.2.3. Wyniki badania ETC (europejski test niestacjonarny) (4)

CO	:	g/kWh
THC	:	g/kWh (4)
NMHC	:	g/kWh (4)
CH4	:	g/kWh (4)
NOx	:	g/kWh (4)
PT	:	g/kWh (4)

Dymienie z silników Diesla.

Wskazać ostatni zmieniający akt prawny mający zastosowanie do homologacji. W przypadku gdy akt prawny ma dwa etapy wykonania lub więcej, wskazać również etap wykonania:

2.3.1. Wyniki badania dla pojazdu przy swobodnym przyspieszeniu

Wariant/wersja:	…	…	…
Skorygowana wartość współczynnika absorpcji (m–1):	…	…	…
Zwykła prędkość obrotowa silnika na biegu jałowym
Maksymalna prędkość obrotowa silnika
Temperatura oleju (min./maks.)

3. Wyniki badań emisji CO2/zużycia paliwa (4) (2)

Numer bazowego aktu prawnego i ostatniego zmieniającego aktu prawnego mającego zastosowanie do homologacji.

Wariant/wersja:	…	…	…
Wielkość emisji CO2 (w ruchu miejskim) (g/km)	…	…	…
Wielkość emisji CO2 (w ruchu pozamiejskim) (g/km)	…	…	…
Wielkość emisji CO2 (wartość uśredniona) (g/km)	…	…	…
Zużycie paliwa (w ruchu miejskim) (l/100 km) (5)	…	…	…
Zużycie paliwa (w ruchu pozamiejskim) (l/100 km) (5)	…	…	…
Zużycie paliwa (wartość uśredniona) (l/100 km) (5)	…	…	…

(1) Jeżeli mają zastosowanie ograniczenia dotyczące paliwa, wskazać te ograniczenia (np. w przypadku NG — gamę gazu L lub gamę gazu H).

(2) Powtórzyć dla benzyny i paliwa gazowego w przypadku pojazdu, który może być zasilany albo benzyną, albo paliwem gazowym. Pojazdy, które mogą być zasilane zarówno benzyną, jak i paliwami gazowymi, ale w których układ zasilania benzyną jest przeznaczony jedynie do wykorzystywania w sytuacjach awaryjnych lub do rozruchu oraz w których maksymalna pojemność zbiornika na benzynę nie przekracza 15 litrów, uważane są do celów badań za pojazdy, które mogą być zasilane jedynie paliwem gazowym.

(3) Niepotrzebne skreślić.

(4) Jeśli ma zastosowanie.

(5) W przypadku pojazdów zasilanych NG jednostkę „l/100 km” zastępuje się jednostką „m3/100 km”.

ZAŁĄCZNIK IX

CERTYFIKAT ZGODNOŚCI WE

Dla pojazdów kompletnych/skompletowanych (1)

CZĘŚĆ I

(Maksymalny format: A4 (210 × 297 mm) lub folder formatu A4)

Strona 1

Niżej podpisany:

(imię i nazwisko)

niniejszym zaświadcza, że pojazd:

0.1. Marka (nazwa handlowa producenta):

Typ:

wariant (2):

wersja (2):

0.2.1. Oznaczenie(-a) handlowe:

0.4. Kategoria:

0.5. Nazwa i adres producenta pojazdu podstawowego:

Nazwa i adres producenta ostatniego etapu budowy pojazdu (1):

0.6. Położenie tabliczek znamionowych:

Numer identyfikacyjny pojazdu:

Położenie numeru identyfikacyjnego pojazdu na podwoziu:

wyprodukowany w oparciu o typ(-y) pojazdu opisany(-e) w świadectwie homologacji typu WE (1)

Pojazd podstawowy:

Producent:

Numer homologacji typu WE:

Data:

Etap 2: Producent:

Numer homologacji typu WE:

Data:

odpowiada pod każdym względem kompletnemu/skompletowanemu (1) typowi opisanemu w

świadectwie homologacji typu WE nr:

Data:

Pojazd może być zarejestrowany na stałe bez dalszych homologacji typu WE w państwach członkowskich z ruchem prawostronnym/lewostronnym (3), a jego prędkościomierz ma wskazania według metrycznego/brytyjskiego (4) układu jednostek miar.

(Miejscowość) (Data):

(Podpis) (Stanowisko)

Załączniki (tylko dla pojazdów zbudowanych w wielu etapach): certyfikat zgodności dla każdego etapu.

Strona 2

Dla kompletnych i skompletowanych pojazdów kategorii M1

(Wartości i jednostki podane poniżej są wzięte z dokumentacji homologacyjnej typu odpowiednich aktów prawnych. W razie badania zgodności produkcji należy je sprawdzać według metod podanych w odpowiednich aktach prawnych przy uwzględnieniu tolerancji testów zgodności produkcji podanych w tych aktach prawnych).

1. Liczba osi: … i kół: …

2. Osie napędzane:

3. Rozstaw osi: … mm

5. Rozstaw kół osi: 1. … mm 2. … mm 3. … mm

6.1. Długość: … mm

7.1. Szerokość: … mm

8. Wysokość: … mm

11. Zwis tylny: … mm

12.1. Masa pojazdu gotowego do jazdy: … kg

14.1. Technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita pojazdu: … kg

14.2. Rozkład tej masy na poszczególne osie: 1. … kg 2. … kg 3. … kg itd.

14.3. Technicznie dopuszczalna masa przypadająca na każdą oś: 1. … kg 2. … kg 3. … kg itd.

16. Maksymalne obciążenie dachu: … kg

17. Maksymalna masa przyczepy (z hamulcem): … kg; (bez hamulca): … kg

18. Maksymalna masa zespołu pojazdów: … kg

19.1. Maksymalne obciążenie pionowe na urządzeniu sprzęgającym: … kg

20. Producent silnika:

21. Kod fabryczny silnika:

Zasada działania silnika:

22.1. Wtrysk bezpośredni paliwa: tak/nie (1)

23. Liczba i układ cylindrów:

24. Pojemność skokowa silnika: … cm3

25. Paliwo:

26. Maksymalna moc netto silnika: … kW przy … min–1

27. Sprzęgło (rodzaj):

28. Skrzynia biegów (rodzaj):

29. Przełożenia na biegach: 1. … 2. … 3. … 4. … 5. … 6. …

30. Przełożenie przekładni głównej:

32. Opony i koła Oś 1: … Oś 2: … Oś 3: … (w przypadku opon kategorii prędkości Z przeznaczonych do zamontowania w pojazdach, których maksymalna prędkość przekracza 300 km/h, należy podać zasadnicze cechy tych opon)

34. Układ kierowniczy, sposób wspomagania:

35. Krótki opis układu hamulcowego:

37. Rodzaj nadwozia:

38. Kolor pojazdu (5):

41. Liczba i rozmieszczenie drzwi:

42.1. Liczba i rozmieszczenie miejsc siedzących:

43.1. Znak homologacji typu WE urządzenia sprzęgającego, jeżeli jest zamontowane:

44. Prędkość maksymalna: … km/h

45. Poziom hałasu

Numer dyrektywy bazowego aktu prawnego i ostatniego zmieniającego aktu prawnego mającego zastosowanie do homologacji typu WE. W przypadku aktu prawnego z dwoma lub więcej etapami wykonania wskazać również etap wykonania: …

Na postoju: … dB(A) przy prędkości obrotowej silnika: … min–1

Podczas jazdy: … dB(A)

46.1. Toksyczność spalin (6):

Numer bazowego aktu prawnego i ostatniego zmieniającego aktu prawnego mającego zastosowanie do homologacji typu WE. W przypadku aktu prawnego z dwoma lub więcej etapami wykonania wskazać również etap wykonania: …

1.	Typ badania: … CO: … HC: … NOx: … CH + NOx: … Dymienie (skorygowana wartość współczynnika absorpcji (m–1)): … Cząstki stałe: …

2.	Typ badania (jeżeli ma zastosowanie): … CO: … NOx: … NMCH: … TCH: … CH4: … Cząstki stałe: …

46.2. Emisja CO2/zużycie paliwa (6):

Numer bazowego aktu prawnego i ostatniego zmieniającego aktu prawnego mającego zastosowanie do homologacji typu WE:. …

	Emisja CO2	Zużycie paliwa
Warunki miejskie:	… g/km	… l/100 km/m3/100 km (1)
Warunki pozamiejskie:	… g/km	… l/100 km/m3/100 km (1)
Wartość uśredniona:	… g/km	… l/100 km/m3/100 km (1)

47. Moc podatkowa lub numer(-y) kodu(-ów), jeżeli ma(-ją) zastosowanie:

—	Belgia: …

—	Bułgaria: …

—	Republika Czeska: …

—

Dania:

…

—	Niemcy: …

—	Estonia: …

—	Grecja: …

—	Hiszpania: …

—	Francja: …

—	Irlandia: …

—	Włochy: …

—

Cypr:

…

—

Łotwa:

…

—

Litwa:

…

—	Luksemburg: …

—

Węgry:

…

—

Malta:

…

—	Niderlandy: …

—	Austria: …

—	Polska: …

—	Portugalia: …

—	Rumunia: …

—	Słowenia: …

—	Słowacja: …

—	Finlandia: …

—	Szwecja: …

—	Zjednoczone Królestwo: …

50. Uwagi (7):

51. Odstępstwa:

Strona 2

Dla kompletnych lub skompletowanych pojazdów kategorii M2 i M3

(Wartości i jednostki podane poniżej są wzięte z dokumentacji homologacyjnej typu WE odpowiednich aktów prawnych. W razie badania zgodności produkcji należy je sprawdzać według metod podanych w odpowiednich aktach prawnych przy uwzględnieniu tolerancji testów zgodności produkcji podanych w tych aktach prawnych).

1. Liczba osi: … i kół: …

2. Osie napędzane: …

3. Rozstaw osi: … mm

5. Rozstaw kół osi: 1. … mm 2. … mm 3. … mm 4. … mm

6.1. Długość: … mm

6.3. Odległość między przednim obrysem pojazdu a środkiem urządzenia sprzęgającego: … mm

7.1. Szerokość: … mm

8. Wysokość: … mm

10.1. Powierzchnia pionowego rzutu pojazdu na podłoże: … m2

11. Zwis tylny: … mm

12.1. Masa pojazdu gotowego do jazdy: … kg

14.1. Technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita pojazdu: … kg

14.2. Rozkład tej masy na osie: 1. … kg 2. … kg 3. … kg 4. … kg

14.4. Technicznie dopuszczalna masa przypadająca na każdą oś/grupę osi: 1. … kg 2. … kg 3. … kg 4. … kg

16. Maksymalne obciążenie dachu: … kg

17. Maksymalna masa przyczepy (z hamulcem): … kg; (bez hamulca): … kg

18. Technicznie dopuszczalna maksymalna masa zespołu pojazdów … kg

19.1. Technicznie dopuszczalne maksymalne obciążenie pionowe na urządzeniu sprzęgającym pojazdu … kg

20. Producent silnika:

21. Kod fabryczny silnika:

Zasada działania:

22.1. Wtrysk bezpośredni paliwa: tak/nie (1)

23. Liczba i układ cylindrów:

24. Pojemność skokowa silnika: … cm3

25. Paliwo:

26. Maksymalna moc netto silnika: … kW przy … min–1

27. Sprzęgło (rodzaj):

28. Skrzynia biegów (rodzaj):

29. Przełożenia na biegach: 1. … 2. … 3. … 4. … 5. … 6. …

30. Przełożenie przekładni głównej: …

32. Opony i koła: Oś 1: … Oś 2: … Oś 3: … Oś 4: …

33.1. Oś (osie) napędowa(-e) mająca(-e) zawieszenie pneumatyczne lub równoważne do pneumatycznego: tak/nie (1)

34. Układ kierowniczy, sposób wspomagania: …

35. Krótki opis układu hamulcowego:

36. Ciśnienie w przewodzie zasilającym układ hamulcowy przyczepy: … barów

37. Rodzaj nadwozia:

41. Liczba i rozmieszczenie drzwi:

42.2. Liczba miejsc siedzących (z wyjątkiem miejsca kierowcy):

42.3. Liczba miejsc stojących:

43.1. Znak homologacji typu WE urządzenia sprzęgającego, jeżeli jest zamontowane:

44. Maksymalna prędkość: … km/h

45. Poziom hałasu

Numer bazowego aktu prawnego i ostatniego zmieniającego aktu prawnego mającego zastosowanie do homologacji.

W przypadku aktu prawnego z dwoma lub więcej etapami wykonania wskazać również etap wykonania:

Na postoju: … dB(A) przy prędkości obrotowej silnika … min–1

Podczas jazdy: … dB(A)

46.1. Toksyczność spalin (6):

1.	Typ badania: … CO: … CH: … NOx: … CH + NOx: … Dymienie (skorygowana wartość współczynnika absorpcji (m–1)): … Cząstki stałe: …

2.	Typ badania (jeżeli ma zastosowanie): … CO: … NOx: … NMCH: … TCH:… CH4: … Cząstki stałe: …

47. Moc podatkowa lub numer(-y) kodu(-ów), jeżeli ma(-ją) zastosowanie:

—	Belgia: …

—	Bułgaria: …

—	Republika Czeska: …

—

Dania:

…

—	Niemcy: …

—	Estonia: …

—	Grecja: …

—	Hiszpania: …

—	Francja: …

—	Irlandia: …

—	Włochy: …

—

Cypr:

…

—

Łotwa:

…

—

Litwa:

…

—	Luksemburg: …

—

Węgry:

…

—

Malta:

…

—	Niderlandy: …

—	Austria: …

—	Polska: …

—	Portugalia: …

—	Rumunia: …

—	Słowenia: …

—	Słowacja: …

—	Finlandia: …

—	Szwecja: …

—	Zjednoczone Królestwo: …

50. Uwagi (7):

51. Odstępstwa:

Strona 2

Dla kompletnych lub skompletowanych pojazdów kategorii N1, N2 i N3

1. Liczba osi: … i kół: …

2. Osie napędzane: …

3. Rozstaw osi: … mm

4.1. Obciążenie siodła (maksymalne i minimalne w przypadku regulacji): … mm

5. Rozstaw kół osi: 1. … mm 2. … mm 3. … mm 4. … mm

6.1. Długość: … mm

6.3. Odległość między przednim obrysem pojazdu a środkiem urządzenia sprzęgającego: … mm

6.5. Długość przestrzeni ładunkowej: … mm

7.1. Szerokość: … mm

8. Wysokość: … mm

10.2. Powierzchnia pionowego rzutu pojazdu na podłoże (wyłącznie dla N2 i N3): … m2

11. Zwis tylny: … mm

12.1. Masa pojazdu gotowego do jazdy: … kg

14.1. Technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita pojazdu: … kg

14.2. Rozkład tej masy na osie: 1. … kg 2. … kg 3. … kg 4. … kg

14.4. Technicznie dopuszczalna maksymalna masa przypadająca na każdą oś/grupę osi: 1. … kg 2. … kg 3. … kg 4. … kg

15. Położenie osi podnoszonej(-ych) lub obciążalnej(-ych): …

Technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita ciągnięta przez pojazd samochodowy w przypadku

17.1. Przyczepy z wózkiem skrętnym:

17.2. Naczepy:

17.3. Przyczepy z osią centralną:

17.4. Technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita przyczepy (bez hamulca): … kg

18. Technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita zespołu pojazdów … kg

19.1. Technicznie dopuszczalna maksymalna masa na urządzeniu sprzęgającym pojazdu … kg

20. Producent silnika:

21. Kod fabryczny silnika:

Zasada działania silnika:

22.1. Wtrysk bezpośredni paliwa: tak/nie (1)

23. Liczba i układ cylindrów:

24. Pojemność skokowa silnika: … cm3

25. Paliwo:

26. Maksymalna moc netto silnika: … kW przy … min–1

27. Sprzęgło (rodzaj):

28. Skrzynia biegów (rodzaj):

29. Przełożenia na biegach: 1. … 2. … 3. … 4. … 5. … 6. …

30. Przełożenie przekładni głównej:

32. Opony i koła: Oś 1: … Oś 2: … Oś 3: … Oś 4: …

33.1. Oś (osie) napędowa(-e) mająca(-e) zawieszenie pneumatyczne lub równoważne do pneumatycznego: tak/nie (1)

34. Układ kierowniczy, sposób wspomagania:

35. Krótki opis układu hamulcowego:

36. Ciśnienie w przewodzie zasilającym układ hamulcowy przyczepy: … barów

37. Rodzaj nadwozia:

38. Kolor pojazdu (5) (wyłącznie dla N1):

39. Pojemność zbiornika (wyłącznie dla cystern): … m3

40. Maksymalny moment podnoszenia … kNm

41. Liczba i rozmieszczenie drzwi:

42.1. Liczba i rozmieszczenie miejsc siedzących:

43.1. Znak homologacji typu WE urządzenia sprzęgającego, jeżeli jest zamontowane:

44. Maksymalna prędkość: … km/h

45. Poziom hałasu

Na postoju: … dB(A) przy prędkości obrotowej silnika … min–1

Podczas jazdy: … dB(A)

46.1. Toksyczność spalin (6):

Numer bazowego aktu prawnego i ostatniego zmieniającego aktu prawnego mającego zastosowanie do homologacji. W przypadku aktu prawnego z dwoma lub więcej etapami wykonania wskazać również etap wykonania: …

1.	Typ badania: … CO: … CH: … NOx: … CH + NOx: … Dymienie (skorygowana wartość współczynnika absorpcji (m–1)): … Cząstki stałe: …

2.	Typ badania (jeżeli ma zastosowanie): … CO: … NOx: … NMCH: … CH4: … Cząstki stałe: …

46.2. Emisja CO2/zużycie paliwa (8) (tylko N1):

Numer podstawowego aktu prawnego i najnowszych zmian aktów prawnych mających zastosowanie do homologacji typu WE: …

	Emisja CO2	Zużycie paliwa
Warunki miejskie:	… g/km	… l/100 km lub w przypadku paliwa gazowego m3/100 km (8)
Warunki pozamiejskie:	… g/km	… l/100 km lub w przypadku paliwa gazowego m3/100 km (8)
Wartość uśredniona:	… g/km	… l/100 km lub w przypadku paliwa gazowego m3/100 km (8)

47. Moc podatkowa lub numer(-y) kodu(-ów), jeżeli ma(-ją) zastosowanie:

—	Belgia: …

—	Bułgaria: …

—	Republika Czeska: …

—

Dania:

…

—	Niemcy: …

—	Estonia: …

—	Grecja: …

—	Hiszpania: …

—	Francja: …

—	Irlandia: …

—	Włochy: …

—

Cypr:

…

—

Łotwa:

…

—

Litwa:

…

—	Luksemburg: …

—

Węgry:

…

—

Malta:

…

—	Niderlandy: …

—	Austria: …

—	Polska: …

—	Portugalia: …

—	Rumunia: …

—	Słowenia: …

—	Słowacja: …

—	Finlandia: …

—	Szwecja: …

—	Zjednoczone Królestwo: …

48.1. Homologacja typu WE pojazdu w zakresie wymagań do przewozu towarów niebezpiecznych: tak/klasa(-y): …/nie (1)

48.2. Homologacja typu WE pojazdu w zakresie wymagań do przewozu niektórych gatunków zwierząt: tak/klasa(-y): …/nie (1)

50. Uwagi (7):

51. Odstępstwa:

Strona 2

Dla kompletnych lub skompletowanych pojazdów kategorii O1, O2, O3 i O4

1. Liczba osi: … i kół: …

3. Rozstaw osi: … mm

5. Rozstaw kół osi: 1. … mm 2. … mm 3. … mm

6.1. Długość: … mm

6.4. Odległość pomiędzy środkiem urządzenia sprzęgającego a tylnym obrysem pojazdu: … mm

6.5. Długość przestrzeni ładunkowej: … mm

7.1. Szerokość: … mm

8. Wysokość: … mm

10.3. Powierzchnia pionowego rzutu pojazdu na podłoże (wyłącznie dla O2, O3 i O4): … m2

11. Zwis tylny: … mm

12.1. Masa pojazdu gotowego do jazdy: … kg

14.1. Technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita pojazdu: … kg

14.5. Rozkład tej masy na osie i, w przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną, także na punkt sprzęgu: 1. … kg 2. … kg 3. … kg punkt sprzęgu: … kg

14.6. Technicznie dopuszczalna maksymalna masa przypadająca na każdą oś/grupę osi: 1. … kg 2. … kg 3. … i, w przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną, także na punkt sprzęgu: … kg

15. Położenie osi podnoszonej(-ych) lub obciążalnej(-ych): …

19.2. Dla urządzeń sprzęgających klas B, D, E i H: maksymalna masa pojazdu ciągnącego (T) lub zespołu pojazdów (jeżeli T < 32 000 kg): … kg

32. Opony i koła: Oś 1: … Oś 2: … Oś 3: …

33.2. Oś (osie) mająca(-e) zawieszenie pneumatyczne lub równoważne do pneumatycznego: tak/nie (1)

34. Układ kierowniczy, sposób wspomagania:

35. Krótki opis układu hamulcowego:

37. Rodzaj nadwozia:

39. Pojemność zbiornika (wyłącznie dla cystern): … m3

43.2. Znak homologacji urządzenia sprzęgającego:

47. Moc podatkowa lub numer(-y) kodu(-ów), jeżeli ma(-ją) zastosowanie:

—	Belgia: …

—	Bułgaria: …

—	Republika Czeska: …

—

Dania:

…

—	Niemcy: …

—	Estonia: …

—	Grecja: …

—	Hiszpania: …

—	Francja: …

—	Irlandia: …

—	Włochy: …

—

Cypr:

…

—

Łotwa:

…

—

Litwa:

…

—	Luksemburg: …

—

Węgry:

…

—

Malta:

…

—	Niderlandy: …

—	Austria: …

—	Polska: …

—	Portugalia: …

—	Rumunia: …

—	Słowenia: …

—	Słowacja: …

—	Finlandia: …

—	Szwecja: …

—	Zjednoczone Królestwo: …

48.1. Homologacja typu WE pojazdu w zakresie wymagań do przewozu towarów niebezpiecznych: tak/klasa(-y): …/nie (1)

48.2. Homologacja typu WE pojazdu w zakresie wymagań do przewozu niektórych gatunków zwierząt: tak/klasa(-y): …/nie (1)

50. Uwagi (7):

51. Odstępstwa:

CZĘŚĆ II

CERTYFIKAT ZGODNOŚCI WE

Dla pojazdów niekompletnych

(Maksymalny format: A4 (210 × 297 mm) lub folder formatu A4)

Strona 1

Niżej podpisany:

(Imię i nazwisko)

niniejszym zaświadcza, że pojazd:

0.1. Marka (nazwa handlowa producenta):

Typ:

wariant (2):

wersja (2):

0.2.1. Oznaczenie(-a) handlowe (jeżeli istnieje(-ą)):

0.4. Kategoria:

0.5. Nazwa i adres producenta pojazdu podstawowego:

Nazwa i adres producenta ostatniego etapu budowy pojazdu (1):

0.6. Położenie tabliczek znamionowych:

Numer identyfikacyjny pojazdu:

Położenie numeru identyfikacyjnego pojazdu na podwoziu:

wyprodukowany w oparciu o typ(-y) pojazdu opisany(-e) w świadectwie homologacji typu WE (1)

Pojazd podstawowy: Producent: …

Numer homologacji typu WE: …

Data: …

Etap 2: Producent: …

Numer homologacji typu WE: …

Data: …

odpowiada pod każdym względem niekompletnemu typowi opisanemu w

świadectwie homologacji typu WE nr: …

Data: …

Pojazd nie może być zarejestrowany na stałe bez dalszych czynności homologacyjnych typu WE.

…

(Miejscowość) (Data) (Podpis) (Stanowisko)

Załączniki: certyfikat zgodności dla każdego etapu.

Strona 2

Dla niekompletnych pojazdów kategorii M1

1. Liczba osi: … i kół: …

2. Osie napędzane:

3. Rozstaw osi: … mm

5. Rozstaw kół osi: 1. … mm 2. … mm 3. … mm

6.2. Maksymalna dopuszczalna długość skompletowanego pojazdu: … mm

7.2. Maksymalna dopuszczalna szerokość skompletowanego pojazdu: … mm

9.1. Wysokość położenia środka masy: … mm

9.2. Maksymalna dopuszczalna wysokość środka masy skompletowanego pojazdu: … mm

9.3. Minimalna dopuszczalna wysokość środka masy skompletowanego pojazdu: … mm

13.1. Minimalna dopuszczalna masa skompletowanego pojazdu: … kg

13.2. Rozkład tej masy na osie: 1. … kg 2. … kg 3. … kg

14.1. Technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita pojazdu: … kg

14.2. Rozkład tej masy na osie: 1. … kg 2. … kg 3. … kg

14.3. Technicznie dopuszczalna masa przypadająca na każdą oś: 1. … kg 2. … kg 3. … kg

16. Maksymalne obciążenie dachu: … kg

17. Maksymalna masa przyczepy (z hamulcem): … kg (bez hamulca): … kg

18. Maksymalna masa zespołu pojazdów: … kg

19.1. Maksymalne obciążenie pionowe na urządzeniu sprzęgającym dla przyczepy: … kg

20. Producent silnika:

21. Kod fabryczny silnika oznaczony na silniku:

Zasada działania:

22.1. Wtrysk bezpośredni paliwa: tak/nie (1)

23. Liczba i układ cylindrów:

24. Pojemność skokowa silnika: … cm3

25. Paliwo:

26. Maksymalna moc netto silnika: … kW przy … min–1

27. Sprzęgło (rodzaj):

28. Skrzynia biegów (rodzaj):

29. Przełożenia na biegach: 1. … 2. … 3. … 4. … 5. … 6. …

30. Przełożenie przekładni głównej:

32. Opony i koła: Oś 1: … Oś 2: … Oś 3: …

34. Układ kierowniczy, sposób wspomagania:

35. Krótki opis układu hamulcowego:

41. Liczba i rozmieszczenie drzwi:

42.1. Liczba i rozmieszczenie miejsc siedzących:

43.1. Znak homologacji typu WE urządzenia sprzęgającego, jeżeli jest zamontowane:

43.3. Typy lub klasy urządzeń sprzęgających, które mogą zostać zamontowane:

43.4. Wartości charakterystyczne (1): D…/V…/S…/U…

45. Poziom hałasu:

Na postoju: … dB(A) przy prędkości obrotowej silnika … min–1

Podczas jazdy: … dB(A)

46.1. Toksyczność spalin (6):

1.	Typ badania: … CO: … CH: … NOx: … CH + NOx: … Dymienie (skorygowana wartość współczynnika absorpcji (m–1)): … Cząstki stałe: …

2.	Tyb badania (jeżeli ma zastosowanie): … CO: … NOx: … NMCH: … TCH:… CH4: … Cząstki stałe: …

47. Moc podatkowa lub numer(-y) kodu(-ów), jeżeli ma(-ją) zastosowanie:

—	Belgia: …

—	Bułgaria: …

—	Republika Czeska: …

—

Dania:

…

—	Niemcy: …

—	Estonia: …

—	Grecja: …

—	Hiszpania: …

—	Francja: …

—	Irlandia: …

—	Włochy: …

—

Cypr:

…

—

Łotwa:

…

—

Litwa:

…

—	Luksemburg: …

—

Węgry:

…

—

Malta:

…

—	Niderlandy: …

—	Austria: …

—	Polska: …

—	Portugalia: …

—	Rumunia: …

—	Słowenia: …

—	Słowacja: …

—	Finlandia: …

—	Szwecja: …

—	Zjednoczone Królestwo: …

49. Podwozie zaprojektowane wyłącznie dla pojazdu terenowego: tak/nie (1)

50. Uwagi (7):

51. Odstępstwa:

Strona 2

Dla niekompletnych pojazdów kategorii M2 i M3

1. Liczba osi: … i kół: …

2. Osie napędzane: …

3. Rozstaw osi: … mm

5. Rozstaw kół osi: 1. … mm 2. … mm 3. … mm 4. … mm

6.2. Maksymalna dopuszczalna długość skompletowanego pojazdu: … mm

6.3. Odległość między przednim obrysem pojazdu a środkiem urządzenia sprzęgającego: … mm

7.2. Maksymalna dopuszczalna szerokość skompletowanego pojazdu: … mm

9.1. Wysokość położenia środka masy: … mm

9.2. Maksymalna dopuszczalna wysokość położenia środka masy skompletowanego pojazdu: … mm

9.3. Minimalna dopuszczalna wysokość położenia środka masy skompletowanego pojazdu: … mm

12.3. Masa samego podwozia: … kg

13.1. Minimalna dopuszczalna masa skompletowanego pojazdu: … kg

13.2. Rozkład tej masy na osie: 1. … kg 2. … kg 3. … kg 4. … kg

14.1. Technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita pojazdu: … kg

14.2. Rozkład tej masy na osie: 1. … kg 2. … kg 3. … kg 4. … kg

14.4. Technicznie dopuszczalna masa przypadająca na każdą oś/grupę osi: 1. … kg 2. … kg 3. … kg 4. … kg

16. Maksymalne obciążenie dachu: … kg

17. Maksymalna masa przyczepy (z hamulcem): … kg; (bez hamulca): … kg

18. Technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita zespołu pojazdów … kg

19.1. Technicznie dopuszczalne maksymalne obciążenie na urządzeniu sprzęgającym pojazdu … kg

20. Producent silnika:

21. Kod fabryczny silnika:

Zasada działania silnika:

22.1. Wtrysk bezpośredni paliwa: tak/nie (1)

23. Liczba i układ cylindrów:

24. Pojemność skokowa silnika: … cm3

25. Paliwo:

26. Maksymalna moc netto silnika: … kW przy … min–1

27. Sprzęgło (rodzaj):

28. Skrzynia biegów (rodzaj):

29. Przełożenia na biegach: 1. … 2. … 3. … 4. … 5. … 6. …

30. Przełożenie przekładni głównej: …

32. Opony i koła: Oś 1: … Oś 2: … Oś 3: … Oś 4: …

33.1. Oś (osie) napędowa(-e) mająca(-e) zawieszenie pneumatyczne lub równoważne do pneumatycznego: tak/nie (1)

34. Układ kierowniczy, sposób wspomagania:

35. Krótki opis układu hamulcowego:

36. Ciśnienie w przewodzie zasilającym układ hamulcowy przyczepy: … barów

41. Liczba i rozmieszczenie drzwi:

43.1. Znak homologacji urządzenia sprzęgającego, jeżeli zamontowane: …

43.3. Typy lub klasy urządzeń sprzęgających, które mogą zostać zamontowane:

43.4. Wartości charakterystyczne (1): D…/V…/S…/U…

45. Poziom hałasu:

Na postoju: … dB(A) przy prędkości obrotowej silnika … min–1

Podczas jazdy: … dB(A)

46.1. Toksyczność spalin (6): …

1.	Typ badania: CO: … CH: … NOx: … CH + NOx: … Dymienie (skorygowana wartość współczynnika absorpcji (m–1)):… Cząstki stałe: …

2.	Tyb badania (jeżeli ma zastosowanie): … CO: … NOx: … NMCH: … TCH: … CH4: … Cząstki stałe: …

47. Moc podatkowa lub numer(-y) kodu(-ów), jeżeli ma(-ją) zastosowanie:

—	Belgia: …

—	Bułgaria: …

—	Republika Czeska: …

—

Dania:

…

—	Niemcy: …

—	Estonia: …

—	Grecja: …

—	Hiszpania: …

—	Francja: …

—	Irlandia: …

—	Włochy: …

—

Cypr:

…

—

Łotwa:

…

—

Litwa:

…

—	Luksemburg: …

—

Węgry:

…

—

Malta:

…

—	Niderlandy: …

—	Austria: …

—	Polska: …

—	Portugalia: …

—	Rumunia: …

—	Słowenia: …

—	Słowacja: …

—	Finlandia: …

—	Szwecja: …

—	Zjednoczone Królestwo: …

49. Podwozie przeznaczone wyłącznie dla pojazdu terenowego: tak/nie (1)

50. Uwagi (7):

51. Odstępstwa:

Strona 2

Dla niekompletnych pojazdów kategorii N1, N2 i N3

1. Liczba osi: … i kół: …

2. Osie napędzane: …

3. Rozstaw osi: … mm

4.2. Obciążenie siodła pojazdu ciągnącego naczepy (maksymalne i minimalne): … mm

5. Rozstaw kół osi: 1. … mm 2. … mm 3. … mm 4. … mm

6.2. Maksymalna dopuszczalna długość skompletowanego pojazdu: … mm

6.3. Odległość między przednim obrysem pojazdu a środkiem urządzenia sprzęgającego: … mm

7.2. Maksymalna dopuszczalna szerokość skompletowanego pojazdu: … mm

9.1. Wysokość położenia środka masy: … mm

9.2. Maksymalna dopuszczalna wysokość położenia środka masy skompletowanego pojazdu: … mm

9.3. Minimalna dopuszczalna wysokość położenia środka masy skompletowanego pojazdu: … mm

12.3. Masa samego podwozia: … kg

13.1. Minimalna dopuszczalna masa skompletowanego pojazdu: … kg

13.2. Rozkład tej masy na osie: 1. … kg 2. … kg 3. … kg 4. … kg

14.1. Technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita pojazdu: … kg

14.2. Rozkład tej masy na osie: 1. … kg 2. … kg 3. … kg 4. … kg

14.4. Technicznie dopuszczalna masa przypadająca na każdą oś/grupę osi: 1. … kg 2. … kg 3. … kg 4. … kg

15. Położenie osi podnoszonej(-ych) lub obciążalnej(-ych): …

Technicznie dopuszczalna maksymalna masa ciągnięta przez pojazd silnikowy w przypadku

17.1. Przyczepy z wózkiem skrętnym:

17.2. Naczepy:

17.3. Przyczepy z osią centralną: …

17.4. Maksymalna masa przyczepy (bez hamulca): … kg

18. Maksymalna masa zespołu pojazdów: … kg

19.1. Maksymalne obciążenie pionowe na urządzeniu sprzęgającym dla przyczepy: … kg

20. Producent silnika:

21. Kod fabryczny silnika:

Zasada działania silnika:

22.1. Wtrysk bezpośredni paliwa: tak/nie (1)

23. Liczba i układ cylindrów:

24. Pojemność skokowa silnika: … cm3

25. Paliwo:

26. Maksymalna moc netto: … kW przy … min–1

27. Sprzęgło (rodzaj):

28. Skrzynia biegów (rodzaj):

29. Przełożenia na biegach: 1. … 2. … 3. … 4. … 5. … 6. …

30. Przełożenie przekładni głównej:

32. Opony i koła: Oś 1: … Oś 2: … Oś 3: … Oś 4: …

33.1. Oś (osie) napędowa(-e) mająca(-e) zawieszenie pneumatyczne lub równoważne do pneumatycznego: tak/nie (1)

34. Układ kierowniczy, sposób wspomagania:

35. Krótki opis układu hamulcowego:

36. Ciśnienie w przewodzie zasilającym układ hamulcowy przyczepy: … barów

41. Liczba i rozmieszczenie drzwi:

42.1. Liczba i rozmieszczenie miejsc siedzących:

43.1. Znak homologacji typu WE urządzenia sprzęgającego, jeżeli jest zamontowane:

43.3. Typy lub klasy urządzeń sprzęgających, które mogą zostać zamontowane:

43.4. Wartości charakterystyczne (1): D…/V…/S…/U…

45. Poziom hałasu:

Na postoju: … dB(A) przy prędkości obrotowej silnika … min–1

Podczas jazdy: … dB(A)

46.1. Toksyczność spalin (6):

1.	Typ badania: CO: … CH: … NOx: … CH + NOx: … Dymienie (skorygowana wartość współczynnika absorpcji (m–1)):… Cząstki stałe: …

2.	Typ badania (jeżeli ma zastosowanie): … CO: … NOx: … NMCH: … CH4: … Cząstki stałe: …

47. Moc podatkowa lub numer(-y) kodu(-ów), jeżeli ma(-ją) zastosowanie:

—	Belgia: …

—	Bułgaria: …

—	Republika Czeska: …

—

Dania:

…

—	Niemcy: …

—	Estonia: …

—	Grecja: …

—	Hiszpania: …

—	Francja: …

—	Irlandia: …

—	Włochy: …

—

Cypr:

…

—

Łotwa:

…

—

Litwa:

…

—	Luksemburg: …

—

Węgry:

…

—

Malta:

…

—	Niderlandy: …

—	Austria: …

—	Polska: …

—	Portugalia: …

—	Rumunia: …

—	Słowenia: …

—	Słowacja: …

—	Finlandia: …

—	Szwecja: …

—	Zjednoczone Królestwo: …

48.1. Homologacja typu WE pojazdu w zakresie wymagań do przewozu towarów niebezpiecznych: tak/klasa(-y): …/nie (1)

48.2. Homologacja typu WE pojazdu w zakresie wymagań do przewozu niektórych gatunków zwierząt: tak/klasa(-y): …/nie (1)

49. Podwozie zaprojektowane wyłącznie dla pojazdu terenowego: tak/nie (1)

50. Uwagi (7):

51. Odstępstwa:

Strona 2

Dla niekompletnych pojazdów kategorii O1, O2, O3 i O4

1. Liczba osi: … i kół: …

3. Rozstaw osi: … mm

5. Rozstaw kół osi: 1. … mm 2. … mm 3. … mm

6.2. Maksymalna dopuszczalna długość skompletowanego pojazdu: … mm

6.4. Odległość pomiędzy środkiem urządzenia sprzęgającego a tylnym obrysem pojazdu: … mm

7.2. Maksymalna dopuszczalna szerokość skompletowanego pojazdu: … mm

9.1. Wysokość położenia środka masy: … mm

9.2. Maksymalna dopuszczalna wysokość położenia środka masy skompletowanego pojazdu: … mm

9.3. Minimalna dopuszczalna wysokość położenia środka masy skompletowanego pojazdu: … mm

12.3. Masa samego podwozia: … kg

13.1. Minimalna dopuszczalna masa skompletowanego pojazdu: … kg

13.2. Rozkład tej masy na osie: 1. … kg 2. … kg 3. … kg

14.1. Technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita pojazdu. … kg

14.5. Rozkład tej masy na poszczególne osie i, w przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną, obciążenie sprzęgu: 1. … kg 2. … kg 3. … kg punkt sprzęgu: … kg

14.6. Technicznie dopuszczalna masa przypadająca na każdą oś/grupę osi: 1. … kg 2. … kg 3. … i, w przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną, obciążenie także na punkt sprzęgu: … kg

15. Położenie osi podnoszonej(-ych) lub obciążalnej(-ych): …

19.2. Dla urządzeń sprzęgających klas B, D, E i H: maksymalna masa pojazdu ciągnącego (T) lub zespołu pojazdów (jeżeli T < 32 000 kg): … kg

32. Opony i koła: Oś 1: … Oś 2: … Oś 3: …

33.2. Oś (osie) mająca(-e) zawieszenie pneumatyczne lub równoważne do pneumatycznego: tak/nie (1)

34. Układ kierowniczy, sposób wspomagania:

35. Krótki opis układu hamulcowego:

43.2. Znak homologacji typu WE urządzenia sprzęgającego, jeżeli jest zamontowane:

43.3. Typy lub klasy urządzeń sprzęgających, które mogą zostać zamontowane:

43.4. Wartości charakterystyczne (1): D…/V…/S…/U…

47. Moc podatkowa lub numer(-y) kodu(-ów), jeżeli ma(-ją) zastosowanie:

—	Belgia: …

—	Bułgaria: …

—	Republika Czeska: …

—

Dania:

…

—	Niemcy: …

—	Estonia: …

—	Grecja: …

—	Hiszpania: …

—	Francja: …

—	Irlandia: …

—	Włochy: …

—

Cypr:

…

—

Łotwa:

…

—

Litwa:

…

—	Luksemburg: …

—

Węgry:

…

—

Malta:

…

—	Niderlandy: …

—	Austria: …

—	Polska: …

—	Portugalia: …

—	Rumunia: …

—	Słowenia: …

—	Słowacja: …

—	Finlandia: …

—	Szwecja: …

—	Zjednoczone Królestwo: …

48.1. Homologacja typu WE pojazdu w zakresie wymagań do przewozu towarów niebezpiecznych: tak/klasa(-y): …/nie (1)

48.2. Homologacja typu WE pojazdu w zakresie wymagań do przewozu niektórych gatunków zwierząt: tak/klasa(-y): …/nie (1)

50. Uwagi:

51. Odstępstwa:

(1) Niepotrzebne skreślić.

(2) Wskazać również cyfrowy lub mieszany cyfrowo-literowy kod. Kod ten nie powinien zawierać więcej niż 25 lub 35 znaków dla, odpowiednio, wariantu lub wersji.

(3) Wskazać, czy pojazd jest dostosowany do używania w ruchu prawo- albo lewostronnym lub zarówno w ruchu prawo-, jak i lewostronnym.

(4) Wskazać, czy prędkościomierz pojazdu wskazuje prędkość według metrycznego układu jednostek miar, czy metrycznego i brytyjskiego układu.

(5) Wskazać tylko jeden z następujących podstawowych kolorów: biały, żółty, pomarańczowy, czerwony, fioletowy, niebieski, zielony, szary, brązowy lub czarny.

(6) Powtórzyć dla benzyny i paliwa gazowego w przypadku pojazdu, który może być zasilany albo benzyną, albo paliwem gazowym. Pojazdy, które mogą być zasilane zarówno benzyną, jak i paliwami gazowymi, ale w których układ zasilania benzyną jest przeznaczony jedynie do wykorzystywania w sytuacjach awaryjnych lub do rozruchu oraz w których maksymalna pojemność zbiornika na benzynę nie przekracza 15 litrów, uważane są do celów badań za pojazdy, które mogą być zasilane jedynie paliwem gazowym.

(7) Jeżeli pojazd jest wyposażony w urządzenie radarowe bliskiego zasięgu w paśmie 24 GHz zgodnie z decyzją 2005/50/WE, producent zaznacza w tym miejscu: „Pojazd wyposażony w urządzenie radarowe bliskiego zasięgu w paśmie 24 GHz”.

(8) Powtórzyć dla benzyny lub paliwa gazowego w przypadku pojazdu, który może być zasilany zarówno benzyną, jak i paliwem gazowym. Pojazdy, w których benzyna używana jest tylko w sytuacjach awaryjnych lub do rozruchu silnika oraz których pojemność zbiornika nie przekracza 15 litrów, będą uznawane podczas przeprowadzania testów za pojazdy, które są zasilane wyłącznie paliwem gazowym.

ZAŁĄCZNIK X

ZGODNOŚĆ PROCEDUR PRODUKCYJNYCH

0. CELE

Zachowywanie zgodności procedur produkcyjnych ma na celu zapewnienie tego, by każdy produkowany pojazd, układ, część i oddzielny zespół techniczny był zgodny z homologowanym typem.

Procedury te zawsze zawierają ocenę systemów zarządzania jakością, określoną jako ocena wstępna (1), oraz weryfikację przedmiotu homologacji i kontrole odnoszące się do produktów, określone jako uzgodnienia dotyczące zgodności produktów.

1. OCENA WSTĘPNA

1.1. Przed udzieleniem homologacji typu WE organ udzielający homologacji państwa członkowskiego musi zweryfikować, czy istnieją zadowalające warunki i procedury mające na celu skuteczną kontrolę, aby znajdujące się w produkcji części, układy, oddzielne zespoły techniczne lub pojazdy były zgodne z homologowanym typem.

Wymagania w pkt 1.1 muszą być zweryfikowane pod względem wymagań organu udzielającego homologacji typu WE.

Organowi temu wystarczy ocena wstępna wraz z wstępnymi uzgodnieniami dotyczącymi zgodności produktu opisanymi w pkt 2 z uwzględnieniem, jeżeli jest to niezbędne, jednego z uzgodnień opisanych w pkt 1.2.1–1.2.3 lub kombinacji tych uzgodnień w całości lub częściowo, stosownie do sytuacji.

Rzeczywistą ocenę wstępną lub weryfikację uzgodnień dotyczących zgodności produktu przeprowadza organ udzielający homologacji typu WE lub mianowany organ działający w imieniu organu udzielającego homologacji typu WE.

1.2.1.1. Podczas rozpatrywania zakresu oceny początkowej, którą należy przeprowadzić, organ udzielający homologacji może wziąć pod uwagę dostępne informacje odnoszące się do:

—	świadectwa producenta, opisanego w pkt 1.2.3, które nie zostało zakwalifikowane lub uznane na podstawie tego podpunktu,

—

w przypadku homologacji typu WE części lub oddzielnego zespołu technicznego, oceny systemu jakości przeprowadzane przez producenta(-ów) pojazdu w zakładach producenta elementu składowego lub zespołu technicznego, zgodnie z jednym lub większą liczbą specyfikacji przemysłowych spełniających wymagania normy zharmonizowanej EN ISO 9002–1994 lub EN ISO 9001–2000, z dozwolonym wyłączeniem wymagań związanych z pojęciami projektowania i rozwoju, pkt 7.3 „Zadowolenie klienta i stałe ulepszanie”.

1.2.2. Rzeczywista ocena wstępna lub weryfikacja uzgodnień dotyczących zgodności produktu może być również przeprowadzona przez organ udzielający homologacji typu WE innego państwa członkowskiego lub mianowany organ wyznaczony do tego celu przez organ udzielający homologacji typu WE. W takim przypadku organ udzielający homologacji typu WE tego państwa członkowskiego przygotowuje oświadczenie zgodności, przedstawiające w zarysie obszary oraz urządzenia produkcyjne objęte jego zakresem jako istotne dla homologacji typu WE produktu(-ów) oraz odnoszące się do dyrektywy lub rozporządzenia, zgodnie z którymi produkty te mają zostać homologowane (2). Po otrzymaniu wniosku o wydanie oświadczenia zgodności przez organ udzielający homologacji typu WE państwa członkowskiego udzielającego homologacji typu WE, organ udzielający homologacji typu WE innego państwa członkowskiego niezwłocznie przesyła oświadczenie zgodności lub powiadamia, że nie jest w stanie wydać takiego oświadczenia. Oświadczenie zgodności zawiera co najmniej:

Grupę lub spółkę:	(np. XYZ samochodowy)
Wyodrębnioną jednostkę:	(np. dział europejski)
Fabryki/zakłady:	(np. fabryka silników (Zjednoczone Królestwo) fabryka pojazdów (Niemcy))
Asortyment pojazdów/części:	(np. wszystkie kategorie modeli M1)
Ocenianie obszary:	(np. montaż silnika, tłoczenie i montaż karoserii, montaż pojazdu)
Badane dokumenty:	(np. podręcznik i procedury zapewnienia jakości przedsiębiorstwa)
Ocenę:	(np. przeprowadzona: 18–30.9.2001) (np. kontrola planowana na: marzec 2002 r.)

1.2.3. Organ udzielający homologacji typu WE musi również zaakceptować odpowiednie świadectwa producenta zgodne ze zharmonizowaną normą EN ISO 9002–1994 (której zakres obejmuje lokalizację produkcji i produktu(-ów), które mają być homologowane) lub EN ISO 9001–2000 z dopuszczalnym wyłączeniem wymagań związanych z pojęciami projektowania i rozwoju, pkt 7.3 „Zadowolenie klienta i stałe ulepszanie” lub równoważną normą zharmonizowaną spełniającą wymagania dotyczące oceny wstępnej z pkt 1.2. Producent musi dostarczyć szczegóły takiego świadectwa oraz podjąć się poinformowania organu udzielającego homologacji typu WE o wszelkich zmianach jego ważności lub zakresu.

1.3. Do celów homologacji typu WE całego pojazdu nie trzeba dokonywać powtórnych ocen wstępnych przeprowadzanych dla udzielenia homologacji układom, częściom i zespołom technicznym, ale uzupełnia się je o ocenę obejmującą lokalizację oraz działalność związaną z montażem całego pojazdu, które nie były objęte zakresem poprzednich ocen.

2. UZGODNIENIA DOTYCZĄCE ZGODNOŚCI PRODUKTÓW

2.1. Każdy pojazd, układ, część lub oddzielny zespół techniczny homologowany na podstawie niniejszej dyrektywy lub oddzielnej dyrektywy lub rozporządzenia musi być wyprodukowany w sposób zgodny z homologowanym typem, poprzez spełnienie wymagań niniejszej dyrektywy lub oddzielnej dyrektywy lub rozporządzenia wymienionych w kompletnym wykazie ustalonym w załączniku IV lub XI.

2.2. W czasie udzielania homologacji organ udzielający homologacji typu WE państwa członkowskiego musi zweryfikować istnienie odpowiednich uzgodnień oraz udokumentowanych planów kontroli, które należy uzgodnić z producentem w przypadku każdej homologacji, w celu przeprowadzenia w określonych odstępach czasu takich badań lub związanych z tym kontroli niezbędnych do weryfikacji trwałej zgodności z homologowanym typem, w odpowiednim przypadku, zwłaszcza łącznie z badaniami wymienionymi w oddzielnych dyrektywach lub rozporządzeniach.

Posiadacz homologacji typu WE musi w szczególności:

2.3.1. zapewnić istnienie i stosowanie procedur dla skutecznej kontroli zgodności produkcji (pojazdów, układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych) z homologowanym typem;

2.3.2. mieć dostęp do urządzeń badawczych i innych odpowiednich urządzeń niezbędnych do sprawdzenia zgodności z każdym homologowanymi typem;

2.3.3. zapewnić, że wyniki badań lub kontroli zostaną zapisane, a załączone dokumenty pozostaną dostępne przez okres, który zostanie ustalony w porozumieniu z organem udzielającym homologacji. Nie jest wymagane, aby okres taki przekraczał 10 lat;

2.3.4. dokonywać analizy wyników każdego typu badania lub kontroli w celu weryfikacji i zapewnienia stabilności właściwości produktu, uwzględniając zmienność produkcji przemysłowej;

2.3.5. zapewnić, że dla każdego typu produktu przeprowadza się przynajmniej badania kontrolne zalecone w niniejszej dyrektywie oraz badania przewidziane w mających tu zastosowanie oddzielnych dyrektywach lub rozporządzeniach zawartych w pełnym wykazie ustalonym w załączniku IV lub XI;

2.3.6. zapewnić, że dowolny zestaw próbek lub części badanych wykazujących brak zgodności podczas omawianego typu badania lub badania kontrolnego stanowi podstawę do przeprowadzenia dalszych badań próbek lub badań kontrolnych. Wszystkie niezbędne kroki podejmuje się w celu przywrócenia zgodności z odpowiednią produkcją;

2.3.7. w przypadku homologacji typu WE całego pojazdu badania kontrolne określone w pkt 2.3.5 ograniczone są do badań weryfikujących prawidłową specyfikację budowy w odniesieniu do homologacji, w szczególności do dokumentu informacyjnego ustanowionego w załączniku III oraz do informacji wymaganych dla uzyskania świadectw zgodności znajdujących się w załączniku IX do niniejszej dyrektywy.

3. UZGODNIENIA DOTYCZĄCE STAŁEJ WERYFIKACJI

Organ, który udzielił homologacji typu WE, może w dowolnym czasie dokonać weryfikacji metod kontroli zgodności stosowanych w każdym z ośrodków produkcyjnych.

Typowe uzgodnienia mają na celu monitorowanie stałej skuteczności procedur ustalonych w pkt 1.2 (ocena wstępna oraz zgodność produktu) niniejszego załącznika.

3.1.1.1. Czynności nadzorujące przeprowadzone przez organ certyfikacyjny (zakwalifikowany i uznany, jak jest wymagane w pkt 1.2.3 niniejszego załącznika) muszą być przyjęte jako spełniające wymagania pkt 3.1.1 w odniesieniu do procedur ustalonych podczas oceny wstępnej (pkt 1.2.3).

3.1.1.2. Normalna częstotliwość weryfikacji dokonywanych przez organ udzielający homologacji typu WE (inne niż określone w pkt 3.1.1.1) jest taka, aby zapewnić, że odpowiednie kontrole przeprowadzane zgodnie z sekcją 1 oraz 2 niniejszego załącznika są przedmiotem oceny przez okres trwania klimatu zaufania ustanowionego przez organ udzielający homologacji.

3.2. Podczas każdej oceny inspektorowi kontroli udostępnia się zapisy badań lub kontroli oraz zapisy produkcji; dotyczy to w szczególności zapisu tych badań lub kontroli, które są udokumentowane zgodnie z wymaganiami pkt 2.2 niniejszego załącznika.

3.3. Jeżeli charakter badania jest odpowiedni, inspektor może wybrać próbki wyrywkowo do badania w laboratorium producenta (lub, w przypadkach przewidzianych przez oddzielną dyrektywę lub rozporządzenie, przez służby techniczne). Minimalną liczbę próbek można określić na podstawie wyników weryfikacji własnej producenta.

3.4. Jeśli poziom kontroli wydaje się niewystarczający lub gdy niezbędne wydaje się zweryfikowanie ważności badań przeprowadzanych w zastosowaniu pkt 3.2, inspektor musi wybrać próbki do wysłania służbom technicznym, która przeprowadziła badania homologacji typu WE.

3.5. W przypadku gdy podczas inspekcji lub oceny stwierdzi się niezadowalające wyniki, organ udzielający homologacji typu WE musi zapewnić, że w możliwie najkrótszym czasie zostaną podjęte wszelkie niezbędne kroki mające na celu przywrócenie zgodności produkcji.

(1) Wytyczne dotyczące planowania i przeprowadzenia oceny znajdują się w normie zharmonizowanej ISO 10011, części 1, 2 i 3, 1991.

(2) Np. odpowiednia oddzielna dyrektywa, jeżeli produktem, który ma być homologowany, jest układ, część lub zespół techniczny oraz dyrektywa 2007/46/WE w przypadku całego pojazdu.

ZAŁĄCZNIK XI

RODZAJ POJAZDÓW SPECJALNYCH I PRZEPISY ICH DOTYCZĄCE

Dodatek 1

Samochody kempingowe, samochody sanitarne i karawany

Punkt	Przedmiot	Odniesienie do aktu prawnego	M1 ≤ 2 500 (1) kg	M1 > 2 500 (1) kg	M2	M3
1.	Poziomy hałasu	70/157/EWG	H	G + H	G + H	G + H
2.	Emisje	70/220/EWG	Q	G + Q	G + Q	G + Q
3.	Zbiorniki ciekłego paliwa/tylne zabezpieczenia	70/221/EWG	F	F	F	F
4.	Miejsce na tylną tablicę rejestracyjną	70/222/EWG	X	X	X	X
5.	Układ kierowniczy	70/311/EWG	X	G	G	G
6.	Zamki i zawiasy	70/387/EWG	B	G + B
7.	Dźwiękowe sygnały ostrzegawcze	70/388/EWG	X	X	X	X
8.	Urządzenia widzenia pośredniego	71/127/EWG	X	G	G	G
9.	Układy hamulcowe	71/320/EWG	X	G	G	G
10.	Tłumienie zakłóceń radioelektrycznych	72/245/EWG	X	X	X	X
11.	Dymienie (diesel)	72/306/EWG	H	H	H	H
12.	Wyposażenie wnętrza	74/60/EWG	C	G + C
13.	Zabezpieczenie przed bezprawnym użyciem i urządzenie unieruchamiające	74/61/EWG	X	G	G	G
14.	Bezpieczne układy kierownicze	74/297/EWG	X	G
15.	Wytrzymałość siedzeń	74/408/EWG	D	G + D	G + D	G + D
16.	Wystające elementy zewnętrzne	74/483/EWG	X w przypadku kabiny; A dla pozostałych części	G w przypadku kabiny; A dla pozostałych części
17.	Prędkościomierz i bieg wsteczny	75/443/EWG	X	X	X	X
18.	Tabliczki znamionowe	76/114/EWG	X	X	X	X
19.	Punkty kotwiczenia pasów bezpieczeństwa	76/115/EWG	D	G + L	G + L	G + L
20.	Instalacja urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej	76/756/EWG	A + N	A + G + N w przypadku kabiny; A + N dla pozostałych części	A + G + N w przypadku kabiny; A + N dla pozostałych części	A + G + N w przypadku kabiny; A + N dla pozostałych części
21.	Światła odblaskowe	76/757/EWG	X	X	X	X
22.	Światła obrysowe, światła pozycyjne przednie (boczne), światła pozycyjne tylne (boczne), światła stopu, światła dzienne, światła obrysowe boczne	76/758/EWG	X	X	X	X
23.	Kierunkowskazy	76/759/EWG	X	X	X	X
24.	Oświetlenie tylnej tablicy rejestracyjnej	76/760/EWG	X	X	X	X
25.	Reflektory (w tym żarówki)	76/761/EWG	X	X	X	X
26.	Przednie reflektory przeciwmgielne	76/762/EWG	X	X	X	X
27.	Haki holownicze	77/389/EWG	E	E	E	E
28.	Tylne światła przeciwmgielne	77/538/EWG	X	X	X	X
29.	Światła cofania	77/539/EWG	X	X	X	X
30.	Światła postojowe	77/540/EWG	X	X	X	X
31.	Pasy bezpieczeństwa	77/541/EWG	D	G + M	G + M	G + M
32.	Pole widzenia z przodu	77/649/EWG	X	G
33.	Oznaczanie urządzeń do sterowania i kontroli	78/316/EWG	X	X	X	X
34.	Odszranianie/odmgławianie	78/317/EWG	X	G + O	O	O
35.	Wycieraczki/spryskiwacze	78/318/EWG	X	G + O	O	O
36.	Systemy grzewcze	2001/56/WE	X	X	X	X
37.	Osłony kół	78/549/EWG	X	G
38.	Zagłówki	78/932/EWG	D	G + D
39.	Emisja CO2/zużycie paliwa	80/1268/EWG	brak	brak
40.	Moc silnika	80/1269/EWG	X	X	X	X
41.	Emisja z silników Diesla	88/77/EWG	H	G + H	G + H	G + H
44.	Masy i wymiary (samochody osobowe)	92/21/EWG	X	X
45.	Szyby bezpieczne	92/22/EWG	J	G + J	G + J	G + J
46.	Opony	92/23/EWG	X	G	G	G
47.	Urządzenia ograniczające prędkość	92/24/EWG				X
48.	Masy i wymiary (pojazdy inne niż określone w pkt 44)	97/27/WE			X	X
50.	Urządzenia sprzęgające	94/20/WE	X	G	G	G
51.	Palność	95/28/WE				G w przypadku kabiny; X dla pozostałych części
52.	Autobusy i autokary	2001/85/WE			A	A
53.	Zderzenie czołowe	96/79/WE	brak	brak
54.	Uderzenie z boku	96/27/WE	brak	brak
58.	Ochrona pieszych	2003/102/WE	X

Dodatek 2

Pojazdy opancerzone

Pozycja

Przedmiot

Odniesienie do aktu prawnego

Poziomy hałasu

70/157/EWG

Emisje

70/220/EWG

Zbiorniki ciekłego paliwa/tylne zabezpieczenia

70/221/EWG

Miejsce na tylną tablicę rejestracyjną

70/222/EWG

Układ kierowniczy

70/311/EWG

Zamki i zawiasy

70/387/EWG

Dźwiękowe sygnały ostrzegawcze

70/388/EWG

A + K

Urządzenia widzenia pośredniego

71/127/EWG

Układy hamulcowe

71/320/EWG

10.

Tłumienie zakłóceń radioelektrycznych

72/245/EWG

11.

Dymienie (diesel)

72/306/EWG

12.

Wyposażenie wnętrza

74/60/EWG

13.

Zabezpieczenie przed bezprawnym użyciem i urządzenie unieruchamiające

74/61/EWG

14.

Bezpieczne układy kierownicze

74/297/EWG

brak

15.

Wytrzymałość siedzeń

74/408/EWG

16.

Wystające elementy zewnętrzne

74/483/EWG

17.

Prędkościomierz i bieg wsteczny

75/443/EWG

18.

Tabliczki znamionowe

76/114/EWG

19.

Punkty kotwiczenia pasów bezpieczeństwa

76/115/EWG

20.

Instalacja urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej

76/756/EWG

A + N

21.

Światła odblaskowe

76/757/EWG

22.

Światła obrysowe, światła pozycyjne przednie (boczne), światła pozycyjne tylne (boczne), światła stopu, światła dzienne, światła obrysowe boczne

76/758/EWG

23.

Kierunkowskazy

76/759/EWG

24.

Oświetlenie tylnej tablicy rejestracyjnej

76/760/EWG

25.

Reflektory (w tym żarówki)

76/761/EWG

26.

Przednie reflektory przeciwmgielne

76/762/EWG

27.

Haki holownicze

77/389/EWG

28.

Tylne światła przeciwmgielne

77/538/EWG

29.

Światła cofania

77/539/EWG

30.

Światła postojowe

77/540/EWG

31.

Pasy bezpieczeństwa

77/541/EWG

32.

Pole widzenia z przodu

77/649/EWG

33.

Oznaczanie urządzeń do sterowania i kontroli

78/316/EWG

34.

Odszranianie/odmgławianie

78/317/EWG

35.

Wycieraczki/spryskiwacze

78/318/EWG

36.

Systemy grzewcze

2001/56/WE

37.

Osłony kół

78/549/EWG

38.

Zagłówki

78/932/EWG

39.

Emisja CO2/zużycie paliwa

80/1268/EWG

brak

40.

Moc silnika

80/1269/EWG

41.

Emisje z silników Diesla

88/77/EWG

42.

Zabezpieczenia boczne

89/297/EWG

43.

Osłony przeciwrozbryzgowe

91/226/EWG

44.

Masy i wymiary (samochody osobowe)

92/21/EWG

45.

Szyby bezpieczne

92/22/EWG

brak

46.

Opony

92/23/EWG

47.

Urządzenia ograniczające prędkość

92/24/EWG

48.

Masy i wymiary (pojazdy inne niż określone w pkt 44)

97/27/WE

49.

Wystające elementy zewnętrzne kabin

92/114/EWG

50.

Urządzenia sprzęgające

94/20/WE

51.

Palność

95/28/WE

52.

Autobusy i autokary

2001/85/WE

53.

Zderzenie czołowe

96/79/WE

brak

54.

Uderzenie z boku

96/27/WE

brak

56.

Pojazdy przeznaczone do przewozu towarów niebezpiecznych

98/91/WE

X (2)

57.

Przednie urządzenie zabezpieczające przed wjechaniem pod pojazd

2000/40/WE

58.

Ochrona pieszych

2003/102/WE

N/A

Dodatek 3

Pojazdy przystosowane do przewozu wózków inwalidzkich

Punkt	Przedmiot	Odniesienie do aktu prawnego	M1
1.	Poziomy hałasu	70/157/EWG	X
2.	Emisje	70/220/EWG	G + W1
3.	Zbiorniki ciekłego paliwa/tylne zabezpieczenia	70/221/EWG	X + W2
4.	Miejsce na tylną tablicę rejestracyjną	70/222/EWG	X
5.	Układy kierownicze	70/311/EWG	X
6.	Zamki i zawiasy	70/387/EWG	X
7.	Dźwiękowe sygnały ostrzegawcze	70/388/EWG	X
8.	Urządzenia widzenia pośredniego	2003/97/EWG	X
9.	Układy hamulcowe	71/320/EWG	X
10.	Tłumienie zakłóceń radioelektrycznych	72/245/EWG	X
11.	Dymienie (diesel)	72/306/EWG	X
12.	Wyposażenie wnętrza	74/60/EWG	X
13.	Zabezpieczenie przed kradzieżą i urządzenie unieruchamiające	74/61/EWG	X
14.	Bezpieczne układy kierownicze	74/297/EWG	X
15.	Wytrzymałość siedzeń	74/408/EWG	X + W3
16.	Wystające elementy zewnętrzne	74/483/EWG	X + W4
17.	Prędkościomierz i bieg wsteczny	75/443/EWG	X
18.	Tabliczki znamionowe	76/114/EWG	X
19.	Punkty mocowania pasów bezpieczeństwa	76/115/EWG	X + W5
20.	Instalacja urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej	76/756/EWG	X
21.	Światła odblaskowe	76/757/EWG	X
22.	Światła obrysowe, światła pozycyjne przednie (boczne), światła pozycyjne tylne (boczne), światła stopu, światła obrysowe boczne, światła dzienne	76/758/EWG	X
23.	Kierunkowskazy	76/759/EWG	X
24.	Oświetlenie tylnej tablicy rejestracyjnej	76/760/EWG	X
25.	Reflektory (w tym żarówki)	76/761/EWG	X
26.	Przednie reflektory przeciwmgielne	76/762/EWG	X
27.	Haki holownicze	77/389/EWG	X
28.	Tylne światła przeciwmgielne	77/538/EWG	X
29.	Światła cofania	77/539/EWG	X
30.	Światła postojowe	77/540/EWG	X
31.	Pasy bezpieczeństwa i urządzenia przytrzymujące	77/541/EWG	X + W6
32.	Pole widzenia z przodu	77/649/EWG	X
33.	Oznaczanie urządzeń do sterowania i kontroli	78/316/EWG	X
34.	Odszranianie/odmgławianie	78/317/EWG	X
35.	Wycieraczki/spryskiwacze	78/318/EWG	X
36.	Systemy grzewcze	2001/56/WE	X
37.	Osłony kół	78/549/EWG	X
39.	Emisja CO2/zużycie paliwa	80/1268/EWG	X + W7
40.	Moc silnika	80/1269/EWG	X
41.	Emisje z silników Diesla	2005/55/WE	X
44.	Masy i wymiary (samochody osobowe)	92/21/EWG	X + W8
45.	Szyby bezpieczne	92/22/EWG	X
46.	Opony	92/23/EWG	X
50.	Urządzenia sprzęgające	94/20/WE	X
53.	Zderzenie czołowe	96/79/WE	X + W9
54.	Zderzenie boczne	96/27/WE	X + W10
58.	Ochrona pieszych	2003/102/WE	X
59.	Zdolność do recyklingu	2005/64/WE	N/A
60.	Przedni układ zabezpieczający	2005/66/WE	X
61.	Systemy klimatyzacji	2006/40/WE	X

Dodatek 4

Inne pojazdy specjalne (w tym przyczepy kempingowe)

Wniosek o przyznanie wyłączeń jest dozwolony tylko w sytuacji, gdy producent wykaże w sposób zadowalający dla organu udzielającego homologacji, że pojazd, ze względu na swoją szczególną funkcję, nie może spełniać wszystkich wymagań.

Pozycja	Przedmiot	Odniesienie do aktu prawnego	M2	M3	N1	N2	N3	O1	O2	O3	O4
1.	Poziomy hałasu	70/157/EWG	H	H	H	H	H
2.	Emisje	70/220/EWG	Pyt.	Pyt.	Pyt.	Pyt.	Pyt.
3.	Zbiorniki ciekłego paliwa/tylne zabezpieczenia	70/221/EWG	F	F	F	F	F	X	X	X	X
4.	Miejsce na tylną tablicę rejestracyjną	70/222/EWG	A + R	A + R	A + R	A + R	A + R	A + R	A + R	A + R	A + R
5.	Układ kierowniczy	70/311/EWG	X	X	X	X	X	X	X	X	X
6.	Zamki i zawiasy	70/387/EWG			B	B	B
7.	Dźwiękowe sygnały ostrzegawcze	70/388/EWG	X	X	X	X	X
8.	Pole widzenia do tyłu	71/127/EWG	X	X	X	X	X
9.	Układy hamulcowe	71/320/EWG	X	X	X	X	X	X	X	X	X
10.	Tłumienie zakłóceń radioelektrycznych	72/245/EWG	X	X	X	X	X	X	X	X	X
11.	Dymienie (diesel)	72/306/EWG	H	H	H	H	H
13.	Zabezpieczenie przed bezprawnym użyciem i urządzenie unieruchamiające	74/61/EWG	X	X	X	X	X
14.	Bezpieczne układy kierownicze	74/297/EWG			X
15.	Wytrzymałość siedzeń	74/408/EWG	D	D	D	D	D
17.	Prędkościomierz i bieg wsteczny	75/443/EWG	X	X	X	X	X
18.	Tabliczki znamionowe	76/114/EWG	X	X	X	X	X	X	X	X	X
19.	Punkty kotwiczenia pasów bezpieczeństwa	76/115/EWG	D	D	D	D	D
20.	Instalacja urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej	76/756/EWG	A + N	A + N	A + N	A + N	A + N	A + N	A + N	A + N	A + N
21.	Światła odblaskowe	76/757/EWG	X	X	X	X	X	X	X	X	X
22.	Światła obrysowe, światła pozycyjne przednie (boczne), światła pozycyjne tylne (boczne), światła stopu, światła dzienne, światła obrysowe boczne	76/758/EWG	X	X	X	X	X	X	X	X	X
23.	Kierunkowskazy	76/759/EWG	X	X	X	X	X	X	X	X	X
24.	Oświetlenie tylnej tablicy rejestracyjnej	76/760/EWG	X	X	X	X	X	X	X	X	X
25.	Reflektory (w tym żarówki)	76/761/EWG	X	X	X	X	X
26.	Przednie reflektory przeciwmgielne	76/762/EWG	X	X	X	X	X
27.	Haki holownicze	77/389/EWG	A	A	A	A	A
28.	Tylne światła przeciwmgielne	77/538/EWG	X	X	X	X	X	X	X	X	X
29.	Światła cofania	77/539/EWG	X	X	X	X	X	X	X	X	X
30.	Światła postojowe	77/540/EWG	X	X	X	X	X
31.	Pasy bezpieczeństwa	77/541/EWG	D	D	D	D	D
33.	Oznaczanie urządzeń do sterowania i kontroli	78/316/EWG	X	X	X	X	X
34.	Odszranianie/odmgławianie	78/317/EWG	O	O	O	O	O
35.	Wycieraczki/spryskiwacze	78/318/EWG	O	O	O	O	O
36.	Systemy grzewcze	2001/56/WE	X	X	X	X	X	X	X	X	X
40.	Moc silnika	80/1269/EWG	X	X	X	X	X
41.	Emisje z silników Diesla	88/77/EWG	H	H	H	H	H
42.	Zabezpieczenia boczne	89/297/EWG				X	X			X	X
43.	Osłony przeciwrozbryzgowe	91/226/EWG				X	X			X	X
45.	Szyby bezpieczne	92/22/EWG	J	J	J	J	J	J	J	J	J
46.	Opony	92/23/EWG	X	X	X	X	X	X	X	X	X
47.	Urządzenia ograniczające prędkość	92/24/EWG		X		X	X
48.	Masy i wymiary	97/27/WE	X	X	X	X	X	X	X	X	X
49.	Wystające elementy zewnętrzne kabin	92/114/EWG			X	X	X
50.	Urządzenia sprzęgające	94/20/WE	X	X	X	X	X	X	X	X	X
51.	Palność	95/28/WE		X
52.	Autobusy i autokary	2001/85/WE	X	X
54.	Uderzenie z boku	96/27/WE			A
56.	Pojazdy przeznaczone do przewozu towarów niebezpiecznych	98/91/WE				X	X	X	X	X	X
57.	Przednie urządzenie zabezpieczające przed wjechaniem pod pojazd	2000/40/WE				X	X
58.	Ochrona pieszych	2003/102/WE			N/A

Dodatek 5

Żurawie samochodowe

Punkt	Przedmiot	Odniesienie do aktu prawnego	Żuraw samochodowy kategorii N3
1.	Poziomy hałasu	70/157/EWG	T
2.	Emisje	70/220/EWG	X
3.	Zbiorniki ciekłego paliwa/tylne zabezpieczenia	70/221/EWG	X
4.	Miejsce na tylną tablicę rejestracyjną	70/222/EWG	X
5.	Układ kierowniczy	70/311/EWG	X dozwolone jest kierowanie pojazdem, w którym koła tylne są przesunięte w stosunku do kół przednich
6.	Zamki i zawiasy	70/387/EWG	A
7.	Dźwiękowe sygnały ostrzegawcze	70/388/EWG	X
8.	Pole widzenia do tyłu	71/127/EWG	X
9.	Układy hamulcowe	71/320/EWG	U
10.	Tłumienie zakłóceń radioelektrycznych	72/245/EWG	X
11.	Dymienie (diesel)	72/306/EWG	X
12.	Wyposażenie wnętrza	74/60/EWG	X
13.	Zabezpieczenie przed bezprawnym użyciem i urządzenie unieruchamiające	74/61/EWG	X
15.	Wytrzymałość siedzeń	74/408/EWG	D
17.	Prędkościomierz i bieg wsteczny	75/443/EWG	X
18.	Tabliczki znamionowe	76/114/EWG	X
19.	Punkty kotwiczenia pasów bezpieczeństwa	76/115/EWG	D
20.	Instalacja urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej	76/756/EWG	A + Y
21.	Światła odblaskowe	76/757/EWG	X
22.	Światła obrysowe, światła pozycyjne przednie (boczne), światła pozycyjne tylne (boczne), światła stopu, światła obrysowe boczne, światła dzienne	76/758/EWG	X
23.	Kierunkowskazy	76/759/EWG	X
24.	Oświetlenie tylnej tablicy rejestracyjnej	76/760/EWG	X
25.	Reflektory (w tym żarówki)	76/761/EWG	X
26.	Przednie reflektory przeciwmgielne	76/762/EWG	X
27.	Haki holownicze	77/389/EWG	A
28.	Tylne światła przeciwmgielne	77/538/EWG	X
29.	Światła cofania	77/539/EWG	X
30.	Światła postojowe	77/540/EWG	X
31.	Pasy bezpieczeństwa	77/541/EWG	D
33.	Oznaczanie urządzeń do sterowania i kontroli	78/316/EWG	X
34.	Odszranianie/odmgławianie	78/317/EWG	O
35.	Wycieraczki/spryskiwacze	78/318/EWG	O
36.	Systemy grzewcze	2001/56/WE	X
40.	Moc silnika	80/1269/EWG	X
41.	Emisje z silników Diesla	88/77/EWG	V
42.	Zabezpieczenia boczne	89/297/EWG	X
43.	Osłony przeciwrozbryzgowe	91/226/EWG	X
45.	Szyby bezpieczne	92/22/EWG	J
46.	Opony	92/23/EWG	A, pod warunkiem że spełnione są wymagania normy ISO 10571–1995 (E) lub normy 1998 ETRTO
47.	Urządzenia ograniczające prędkość	92/24/EWG	X
48.	Masy i wymiary	97/27/WE	X
49.	Wystające elementy zewnętrzne kabin	92/114/EWG	X
50.	Urządzenia sprzęgające	94/20/WE	X
57.	Przednie urządzenie zabezpieczające przed wjechaniem pod pojazd	2000/40/WE	X

Znaczenie liter

X	Bez wyłączenia oprócz przypadków określonych w akcie prawnym.
N/A	Akt prawny nie ma zastosowania do tego pojazdu (brak wymagań).
A	Wyłączenie przyznawane w przypadkach, w których specjalne przeznaczenie pojazdu uniemożliwia utrzymanie pełnej zgodności. Producent w sposób zadowalający wykazuje organowi udzielającemu homologacji, że nie jest w stanie spełnić wymagań z powodu specjalnego przeznaczenia pojazdu.
B	Zastosowanie ograniczone jest do drzwi zapewniających dostęp do siedzeń przeznaczonych do normalnego użytkowania, jeśli pojazd porusza się na drodze oraz jeśli odległość między punktem R siedzenia i środkową płaszczyzną powierzchni drzwi, mierzona prostopadle do wzdłużnej płaszczyzny symetrii pojazdu, nie przekracza 500 mm.
C	Zastosowanie ograniczone jest do części pojazdu przed siedzeniem umieszczonym najbardziej z tyłu i przeznaczonym do normalnego użytkowania, gdy pojazd porusza się po drodze, jak również do strefy uderzenia czołowego określonej w dyrektywie 74/60/EWG.
D	Zastosowanie ograniczone jest do siedzeń przeznaczonych do normalnego użytkowania, gdy pojazd porusza się po drodze. Siedzenia przeznaczone do użytkowania, w czasie gdy pojazd porusza się po drodze, muszą być wyraźnie zaznaczone dla użytkowników albo za pomocą piktogramu, albo za pomocą znaku z odpowiednim tekstem.
E	Tylko przednie.
F	Dopuszczalna jest modyfikacja przebiegu oraz długości rury wlewowej oraz przesunięcie położenia zbiornika ku środkowi.
G	Wymagania zgodnie z kategorią podstawowego/niekompletnego pojazdu (którego podwozie wykorzystano do budowy pojazdu specjalnego przeznaczenia). W przypadku niekompletnych/skompletowanych pojazdów dopuszczalne jest spełnienie wymagań dotyczących pojazdów z odpowiadającej im kategorii N (w oparciu o masę maksymalną).
H	Modyfikacja długości układu wydechowego po ostatnim tłumiku, nieprzekraczająca 2 m, jest dopuszczalna bez dalszych badań.
J	Dla szyb okiennych innych niż szyby kabiny kierowcy (szyba przednia oraz szyby boczne) materiałem może być szkło bezpieczne lub sztywne tworzywo sztuczne do szyb.
K	Dopuszczalne są dodatkowe odstraszające urządzenia alarmowe.
L	Zastosowanie ograniczone jest do siedzeń przeznaczonych do normalnego użytkowania, gdy pojazd porusza się po drodze. Na tylnych miejscach wymagane są co najmniej punkty mocowania dla pasów biodrowych. Siedzenia przeznaczone do użytkowania, w czasie gdy pojazd porusza się po drodze, muszą być wyraźnie zaznaczone dla użytkowników albo za pomocą piktogramu, albo za pomocą znaku z odpowiednim tekstem.
M	Zastosowanie ograniczone jest do siedzeń przeznaczonych do normalnego użytkowania, gdy pojazd porusza się po drodze. Na tylnych miejscach wymagane są co najmniej pasy biodrowe. Siedzenia przeznaczone do użytkowania, w czasie gdy pojazd porusza się po drodze, muszą być wyraźnie zaznaczone dla użytkowników albo za pomocą piktogramu, albo za pomocą znaku z odpowiednim tekstem.
N	Pod warunkiem że zainstalowane są wszystkie obowiązkowe urządzenia oświetleniowe i nie jest utrudniona widoczność geometryczna.
O	Pojazd jest wyposażony w odpowiedni układ z przodu.
Q	Modyfikacja długości układu wydechowego po ostatnim tłumiku, nieprzekraczająca 2 m, jest dopuszczalna bez dalszych badań. Homologacja typu WE, wydawana dla pojazdu najbardziej reprezentatywnego, pozostaje ważna niezależnie od zmiany wagi odniesienia.
R	Pod warunkiem że tablice rejestracyjne wszystkich państw członkowskich mogą zostać zamontowane i pozostawać widoczne.
S	Współczynnik przepuszczania światła wynosi co najmniej 60 %, również kąt zasłonięcia słupka A wynosi nie więcej niż 10 stopni.
T	Badanie przeprowadza się jedynie w przypadku pojazdów kompletnych/skompletowanych posiadających do czterech osi. Pojazd może być poddawany badaniom zgodnie z dyrektywą 70/157/EWG ostatnio zmienioną dyrektywą 1999/101/WE. Obowiązują następujące wartości dopuszczalne dotyczące pkt 5.2.2.1 załącznika I do dyrektywy 70/157/EWG: 81 dB(A) dla pojazdów o mocy silnika poniżej 75 kW, 83 dB(A) dla pojazdów o mocy silnika nie mniejszej niż 75 kW, ale poniżej 150 kW, 84 dB(A) dla pojazdów o mocy silnika nie mniejszej niż 150 kW.
U	Badanie przeprowadza się jedynie w przypadku pojazdów kompletnych/skompletowanych posiadających do czterech osi. Pojazdy posiadające do czterech osi spełniają wszystkie wymagania przewidziane w dyrektywie 71/320/EWG. Dopuszczalne są odstępstwa w przypadku pojazdów posiadających więcej niż cztery osie, pod warunkiem że: są one uzasadnione szczególną konstrukcją pojazdu, spełnione są wszystkie parametry hamowania związane z postojowymi, roboczymi i pomocniczymi układami hamulcowymi przewidzianymi w dyrektywie 71/320/EWG.
V	Może być akceptowana zgodność z dyrektywą 97/68/WE.
W1	Wymogi muszą być przestrzegane, ale dopuszcza się modyfikację systemu wydechowego bez dalszych badań, pod warunkiem że nie wpływa ona na urządzenia kontroli emisji, w tym ewentualne filtry cząstek stałych. Nie wymaga się nowego badania na wyparowywanie w stosunku do zmodyfikowanego pojazdu, pod warunkiem że urządzenia kontroli emisji są pozostawione tak, jak zostały zamontowane przez producenta w pojeździe podstawowym. Homologacja typu WE, wydawana dla najbardziej reprezentatywnego pojazdu podstawowego, pozostaje ważna niezależnie od zmiany masy odniesienia.
W2	Wymogi muszą być przestrzegane, ale dopuszcza się modyfikację przebiegu, długości rury wlewowej, przewodów paliwowych i przewodów odprowadzających opary paliwa. Dopuszczalna jest zmiana usytuowania oryginalnego zbiornika paliwa.
W3	Miejsce na wózek inwalidzki jest traktowane jako miejsce siedzące. Na każdy wózek inwalidzki przewidziana jest wystarczająca przestrzeń. Wzdłużna płaszczyzna przestrzeni specjalnej jest równoległa do wzdłużnej płaszczyzny pojazdu. Właścicielowi pojazdu udostępnia się stosowną informację, że wózek inwalidzki używany jako miejsce siedzące w pojeździe musi wytrzymywać obciążenie wynikające z sił przekazywanych przez mechanizm mocujący w różnych warunkach jazdy. Siedzenia pojazdu mogą zostać odpowiednio zaadaptowane, pod warunkiem że mocowania, mechanizmy i zagłówki gwarantują poziom funkcjonowania identyczny z określonym w dyrektywie.
W4	Wymagana jest zgodność z dyrektywą urządzeń wspomagających załadunek w stanie spoczynku.
W5	Każde miejsce na wózek inwalidzki jest wyposażone w zintegrowane urządzenie przytrzymujące, złożone z urządzenia przytrzymującego dla wózka i z urządzenia przytrzymującego dla jego użytkownika. Punkty mocowania urządzeń przytrzymujących wytrzymują siły określone w dyrektywie 76/115/EWG i w normie ISO 10542–1: 2001. Pasy i konstrukcja służąca do zabezpieczenia wózka (mechanizmy mocowania) spełniają wymogi dyrektywy 77/541/EWG i właściwej części normy ISO 10542. Badania wykonuje służba techniczna wyznaczona do badań i testów zgodnie z wyżej wymienionymi dyrektywami. Stosuje się kryteria określone w tych dyrektywach. Badania wykonuje się na wózku zastępczym określonym w normie ISO 10542.
W6	Jeżeli ze względu na przeróbkę punkty mocowania pasów bezpieczeństwa muszą zostać przesunięte poza granice tolerancji określone w punkcie 2.7.8.1 załącznika I do dyrektywy 77/541/EWG, służba techniczna sprawdza, czy przeróbka stanowi najmniej korzystny przypadek, czy też nie. Jeżeli zachodzi taki przypadek, wówczas wykonuje się badanie określone w załączniku VII do dyrektywy 77/541/EWG. Nie ma potrzeby wydawania rozszerzenia homologacji typu WE.
W7	Nowe pomiary emisji CO2 nie muszą być wykonywane, jeżeli w związku z zastosowaniem przepisów lit. W1 nie muszą być wykonywane nowe badania emisji z rury wydechowej.
W8	Dla celów obliczeń przyjmuje się, że masa wózka wraz z użytkownikiem wynosi 100 kg. Masa jest skoncentrowana w punkcie H maszyny trójwymiarowej. Służba techniczna rozważa również możliwość zastosowania wózka elektrycznego (wózków elektrycznych), którego masę wraz z użytkownikiem przyjmuje się na 250 kg. Ewentualne ograniczenia zdolności przewozowych wynikające z zastosowania wózka elektrycznego (wózków elektrycznych) odnotowuje się w świadectwie homologacji typu, a odpowiednie ostrzeżenie umieszcza się w certyfikacie zgodności.
W9	Nowe badania zmodyfikowanego pojazdu nie są wymagane, pod warunkiem że przeróbka nie ma wpływu na przednią część nadwozia usytuowaną przed punktem R kierowcy oraz że nie została usunięta lub dezaktywowana żadna część uzupełniającego systemu bezpieczeństwa (poduszka powietrzna/poduszki powietrzne).
W10	Nowe badania zmodyfikowanego pojazdu nie są wymagane, pod warunkiem że nie zostały naruszone wzmocnienia boczne oraz że nie została usunięta lub dezaktywowana żadna część uzupełniającego bezpieczeństwa (boczna poduszka powietrzna/boczne poduszki powietrzne).
Y	Pod warunkiem że zainstalowane są wszystkie obowiązkowe urządzenia oświetleniowe.

(1) Technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita pojazdu.

(2) Wymagania dyrektywy 98/91/WE stosują się tylko wtedy, gdy producent stara się o homologację typu WE pojazdu przeznaczonego do transportu towarów niebezpiecznych.

ZAŁĄCZNIK XII

LIMITY MAŁYCH SERII I KOŃCOWEJ PARTII PRODUKCJI

A. LIMITY MAŁYCH SERII

1. Liczba jednostek jednego typu pojazdu, który ma zostać zarejestrowany, sprzedany lub dopuszczony do ruchu w ciągu jednego roku we Wspólnocie w zastosowaniu art. 22, nie przekracza dla poszczególnych kategorii pojazdów wartości liczb znajdujących się poniżej:

Kategoria	Jednostki
M1	1 000
M2, M3	0
N1	0
N2, N3	0
O1, O2	0
O3, O4	0

2. Liczba jednostek jednego typu pojazdu, który ma zostać zarejestrowany, sprzedany lub dopuszczony do ruchu w ciągu jednego roku w jednym państwie członkowskim w zastosowaniu art. 23, jest określana przez to państwo członkowskie, jednak nie przekracza dla poszczególnych kategorii pojazdów wartości liczb znajdujących się poniżej:

Kategoria	Jednostki
M1	75
M2, M3	250
N1	500
N2, N3	250
O1, O2	500
O3, O4	250

B. KOŃCOWA PARTIA PRODUKCJI

Maksymalna liczba pojazdów kompletnych i skompletowanych dopuszczonych do ruchu w każdym państwie członkowskim zgodnie z procedurą „końcowej partii produkcji” jest ograniczona w jeden z niżej podanych, wybranych przez państwo członkowskie, sposobów:

—

w przypadku kategorii M1 maksymalna liczba pojazdów jednego lub więcej typów nie może przekroczyć 10 %, natomiast w przypadku innych kategorii — 30 % pojazdów wszystkich danych typów dopuszczonych do ruchu w tym państwie członkowskim w poprzednim roku. Jeżeli liczba odpowiadająca odpowiednio 10 % lub 30 % jest mniejsza niż 100, państwo członkowskie może zezwolić na dopuszczenie do ruchu maksymalnie 100 pojazdów,

—	pojazdy jakiegokolwiek jednego typu są ograniczone do pojazdów, którym wydano ważny certyfikat zgodności z datą lub po dacie produkcji, który pozostał ważny przez co najmniej trzy miesiące po dacie wydania, ale następnie stracił swoją ważność z powodu wejścia w życie aktu prawnego.

ZAŁĄCZNIK XIII

WYKAZ CZĘŚCI LUB WYPOSAŻENIA, KTÓRE MOGĄ STWARZAĆ ZNACZNE ZAGROŻENIE DLA WŁAŚCIWEGO FUNKCJONOWANIA UKŁADÓW ISTOTNYCH DLA BEZPIECZEŃSTWA POJAZDU LUB JEGO ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO, WYMAGANIA DOTYCZĄCE ICH OSIĄGÓW, ODPOWIEDNIE PROCEDURY TESTOWE, PRZEPISY DOTYCZĄCE OZNACZANIA I PAKOWANIA

I. Części lub wyposażenie mające znaczny wpływ na bezpieczeństwo pojazdu

Lp.	Opis przedmiotu	Wymagania dotyczące osiągów	Procedura testowa	Wymagania dotyczące oznaczania	Wymagania dotyczące pakowania
1.	[…]
2.
3.

II. Części lub wyposażenie mające znaczny wpływ na oddziaływanie pojazdu na środowisko

Lp.	Opis przedmiotu	Wymagania dotyczące osiągów	Procedura testowa	Wymagania dotyczące oznaczania	Wymagania dotyczące pakowania
1.	[…]
2.
3.

ZAŁĄCZNIK XIV

WYKAZ HOMOLOGACJI TYPU WE WYDANYCH ZGODNIE Z AKTAMI PRAWNYMI

Pieczęć organu udzielającego homologacji

Numer wykazu:

Obejmujący okres: od … do:

Należy podać następujące informacje w odniesieniu do każdej homologacji typu WE, której w wyżej wymienionym okresie udzielono, której udzielenia odmówiono lub którą wycofano:

Producent:

Numer homologacji typu WE:

Powód rozszerzenia (jeżeli ma zastosowanie):

Marka:

Typ:

Data wydania:

Pierwsza data wydania (w przypadku rozszerzeń):

ZAŁĄCZNIK XV

WYKAZ AKTÓW PRAWNYCH, W ODNIESIENIU DO KTÓRYCH PRODUCENT MOŻE ZOSTAĆ WYZNACZONY JAKO SŁUŻBA TECHNICZNA

	Przedmiot	Odniesienie do aktu prawnego
		Dyrektywa lub rozporządzenie	Równoważny regulamin EKG ONZ (1)
1.	Opony	92/23/EWG	30, 54

(1) Szczegóły w załączniku IV część II.

ZAŁĄCZNIK XVI

WYKAZ AKTÓW PRAWNYCH, W PRZYPADKU KTÓRYCH PRODUCENT LUB SŁUŻBA TECHNICZNA MOŻE STOSOWAĆ WIRTUALNE METODY TESTOWANIA

Przedmiot	Odniesienie do aktu prawnego
	Dyrektywa lub rozporządzenie	Równoważny regulamin EKG ONZ (1)
[…]

(1) Szczegóły w załączniku IV część II.

Dodatek 1

OGÓLNE WARUNKI, KTÓRE MUSZĄ SPEŁNIAĆ WIRTUALNE METODY TESTOWANIA

1. Wzór testu wirtualnego

Jako podstawową strukturę opisu i przeprowadzenia wirtualnego testowania należy zastosować następujący schemat:

cel;

b)	wzór struktury;

c)	warunki brzegowe;

d)	założenia dotyczące obciążenia;

e)	obliczenie;

ocena;

g)	dokumentacja.

2. Podstawy komputerowej symulacji i obliczania

2.1. Model matematyczny

Model symulacji/obliczania dostarczony przez wnioskodawcę musi odzwierciedlać złożoność pojazdu lub strukturę części w związku z wymaganiami aktu prawnego i jego warunków brzegowych.

Model należy dostarczyć służbom technicznym.

2.2. Zatwierdzenie modelu

Model należy zatwierdzić, porównując go z rzeczywistymi warunkami testowymi. Należy wykazać porównywalność wyników uzyskanych w przypadku modelu i konwencjonalnych procedur testowania.

2.3. Dokumentacja

Dane i narzędzia pomocnicze użyte do symulacji i obliczenia muszą być dostępne wnioskodawcy, we właściwy sposób udokumentowane i zarchiwizowane.

Dodatek 2

SZCZEGÓLNE WARUNKI DOTYCZĄCE WIRTUALNYCH METOD TESTOWANIA

Odniesienie do aktu prawnego

Warunki testowe i przepisy administracyjne

Odniesienie

Punkt

[…]

(dla każdego aktu prawnego wymienionego w wykazie w załączniku XVI)

[…]

ZAŁĄCZNIK XVII

PROCEDURY POSTĘPOWANIA PODCZAS WIELOSTOPNIOWEJ HOMOLOGACJI TYPU WE POJAZDÓW

1. OGÓLNE

1.1. Właściwe działanie procesu wielostopniowej homologacji typu wymaga współpracy wszystkich zainteresowanych producentów. W tym celu organy udzielające homologacji muszą przed udzieleniem homologacji na pierwszym i kolejnych jej etapach zapewnić, że istnieją właściwe porozumienia pomiędzy odpowiednimi producentami w celu przekazywania oraz wymiany dokumentów i informacji, tak aby skompletowany typ pojazdu spełniał wymagania techniczne wszystkich odpowiednich aktów prawnych zgodnie z załącznikami IV lub XI. Takie informacje powinny zawierać szczegóły dotyczące homologacji odpowiedniego układu, części, oddzielnego zespołu technicznego oraz elementów pojazdu tworzących część jeszcze niehomologowanego pojazdu niekompletnego.

1.2. Homologacje typu WE zgodnie z niniejszym załącznikiem są udzielane na podstawie aktualnego stanu kompletacji typu pojazdu i powinny zawierać wszystkie homologacje udzielone na wcześniejszych etapach.

1.3. Każdy producent w procedurze wielostopniowej homologacji typu WE jest odpowiedzialny za homologację oraz zgodność produkcji wszystkich układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych, które są wytwarzane przez niego lub dodawane przez niego do poprzedniego etapu produkcji. Nie jest on odpowiedzialny za obiekty, które były homologowane we wcześniejszych etapach, z wyjątkiem tych przypadków, w których dokonuje zmiany odpowiednich części w stopniu, który unieważnia wydaną wcześniej homologację.

2. PROCEDURY

Organ udzielający homologacji musi:

a)	sprawdzić, czy wszystkie świadectwa homologacji typu WE wydane na podstawie aktów prawnych mających zastosowanie do homologacji typu obejmującej dany typ pojazdu w jego stanie skompletowania i odpowiadają wymaganiom;

b)	zapewnić, aby wszystkie odpowiednie dane, uwzględniając stan kompletacji pojazdu, były zawarte w folderze informacyjnym;

upewnić się, na podstawie dokumentacji, czy specyfikacja(-e) i dane dotyczące pojazdu, zawarte w części I folderu informacyjnego pojazdu, znajdują się wśród danych w pakietach informacyjnych i świadectwach homologacji typu WE wydawanych na podstawie odpowiedniego aktu prawnego; i w przypadku kompletnego pojazdu, jeżeli numer punktu z części I folderu informacyjnego nie znajduje się w pakiecie informacyjnym któregokolwiek aktu prawnego, potwierdzić, że odpowiednia część lub właściwość są zgodne z danymi szczegółowymi zawartymi w folderze informacyjnym;

na wybranej próbce pojazdów należących do typu, który ma być przedmiotem homologacji, przeprowadzić lub nakazać przeprowadzenie kontroli części i układów pojazdu w celu sprawdzenia, czy pojazd(-y) jest (są) skonstruowany(-e) zgodnie z odpowiednimi danymi, zawartymi w uwierzytelnionym folderze informacyjnym w zakresie wszystkich odpowiednich aktów prawnych;

e)	w stosownych przypadkach przeprowadzić lub nakazać przeprowadzenie stosownych kontroli dotyczących montażu oddzielnych zespołów technicznych.

3. Liczba pojazdów, które należy kontrolować do celów pkt 2 lit. d), musi być wystarczająca, aby umożliwiać właściwą kontrolę różnych kombinacji, które mają otrzymać homologację typu WE zgodnie ze stanem kompletacji pojazdu pod względem następujących kryteriów:

—

silnik,

—	skrzynia biegów,

—	osie napędzane (liczba, położenie, współpraca),

—	osie kierowane (liczba i położenie),

—	rodzaje nadwozia,

—	liczba drzwi,

—	stanowisko kierowcy,

—	liczba siedzeń,

—	poziom wyposażenia.

4. IDENTYFIKACJA POJAZDU

4.1. Numer identyfikacyjny pojazdu

a)	Numer identyfikacyjny pojazdu podstawowego przewidziany w dyrektywie 76/114/EWG zostanie zachowany podczas wszystkich kolejnych etapów procesu homologacji typu, aby zapewnić możliwość prześledzenia procesu.

Na ostatnim etapie kompletacji producent zaangażowany na tym etapie może jednak w porozumieniu z organem udzielającym homologacji zastąpić pierwszą i drugą sekcję numeru identyfikacyjnego pojazdu własnym kodem producenta pojazdu oraz kodem identyfikacyjnym pojazdu, tylko gdy pojazd musiałby być zarejestrowany pod swoją nazwą handlową. W takim przypadku pełny numer identyfikacyjny pojazdu przyznany pojazdowi podstawowemu nie jest usuwany.

4.2. Dodatkowa tabliczka producenta

W drugim i kolejnych etapach poza tabliczką znamionową wynikającą z dyrektywy 76/114/EWG każdy producent powinien przymocować do pojazdu dodatkową tabliczkę, której wzór przedstawiono w dodatku do niniejszego załącznika. Tabliczka ta powinna być przymocowana w sposób trwały w miejscu widocznym i łatwo dostępnym na części niepodlegającej wymianie podczas użytkowania. Tabliczka powinna pokazywać w sposób czytelny i trwały następujące informacje w podanej kolejności:

—	nazwa producenta,

—	pierwsza, trzecia i czwarta sekcja numeru homologacji typu WE,

—	etap homologacji,

—	numer identyfikacyjny pojazdu,

—	dopuszczalna maksymalna masa pojazdu (1),

—	dopuszczalna maksymalna masa zespołu pojazdów (jeżeli pojazd jest przeznaczony do ciągnięcia przyczepy) (1),

—	dopuszczalne maksymalne masy przypadające na każdą z osi, podane w kolejności od przodu do tyłu (1),

—	w przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną, maksymalna dopuszczalna masa przypadająca na sprzęg (1).

O ile powyższe stwierdzenia nie stanowią inaczej, tabliczka powinna odpowiadać wymaganiom podanym w dyrektywie 76/114/EWG.

(1) Tylko wtedy, gdy wartość ta zmienia się podczas bieżącego etapu homologacji.

Dodatek

WZÓR DODATKOWEJ TABLICZKI PRODUCENTA

Poniższy wzór podano jedynie jako przykład.

NAZWA PRODUCENTA (etap 3)

e2*98/14*2609

etap 3

WD9VD58D98D234560

1 500 kg

2 500 kg

1–700 kg

2–810 kg

ZAŁĄCZNIK XVIII

ŚWIADECTWO POCHODZENIA POJAZDU

Oświadczenie producenta pojazdu podstawowego/niekompletnego, który nie posiada świadectwa zgodności

Ja, niżej podpisany, niniejszym zaświadczam, że opisany poniżej pojazd został wyprodukowany w naszym zakładzie i jest pojazdem nowym.

0.1. Marka (nazwa handlowa producenta):

Typ pojazdu:

0.2.1. Oznaczenie(-a) handlowe:

0.3. Sposób wyróżnienia typu:

0.6. Numer identyfikacyjny pojazdu:

0.8. Adres(-y) fabryki montującej:

Ponadto niżej podpisany oświadcza, że pojazd w chwili dostawy był zgodny z następującymi aktami prawnymi:

Przedmiot

Akt prawny

Numer homologacji typu

Państwo członkowskie lub Umawiająca się Strona (1) udzielające homologacji typu (2)

1.	Poziom hałasu

Emisje

…

itd.

Niniejsze oświadczenie wydaje się zgodnie z przepisami podanymi w załączniku XI do dyrektywy 2007/46/WE.

(Miejscowość)

(Podpis)

(Data)

(1) Umawiające się Strony zrewidowanego porozumienia z 1958 r.

(2) Wskazać, jeżeli informacja ta nie wynika z numeru homologacji typu.

ZAŁĄCZNIK XIX

HARMONOGRAM WPROWADZANIA W ŻYCIE NINIEJSZEJ DYREKTYWY W ODNIESIENIU DO HOMOLOGACJI TYPU

Kategorie	Daty wprowadzenia w życie
Kategorie	Nowe typy pojazdów opcjonalnie	Nowe typy pojazdów obowiązkowo	Istniejące typy pojazdów obowiązkowo
M1	Nie dotyczy (1)	29 kwietnia 2009 r.	Nie dotyczy (1)
Pojazdy specjalnego przeznaczenia kategorii M1	29 kwietnia 2009 r.	29 kwietnia 2011 r.	29 kwietnia 2012 r.
Pojazdy niekompletne i kompletne kategorii N1	29 kwietnia 2009 r.	29 października 2010 r.	29 października 2011 r.
Pojazdy skompletowane kategorii N1	29 kwietnia 2009 r.	29 października 2011 r.	29 kwietnia 2013 r.
Pojazdy niekompletne i kompletne kategorii N2, N3, O1, O2, O3, O4	29 kwietnia 2009 r.	29 października 2010 r.	29 października 2012 r.
Pojazdy niekompletne i kompletne kategorii M2, M3	29 kwietnia 2009 r.	29 kwietnia 2009 r. (2)	29 października 2010 r.
Pojazdy specjalnego przeznaczenia kategorii N1, N2, N3, M2, M3, O1, O2, O3, O4	29 kwietnia 2009 r.	29 października 2012 r.	29 października 2014 r.
Pojazdy skompletowane kategorii N2, N3	29 kwietnia 2009 r..	29 października 2012 r.	29 października 2014 r.
Pojazdy skompletowane kategorii M2, M3	29 kwietnia 2009 r.	29 kwietnia 2010 r. (2)	29 października 2011 r.
Pojazdy skompletowane kategorii O1, O2, O3, O4	29 kwietnia 2009 r.	29 października 2011 r.	29 października 2013 r.

(1) Nie dotyczy.

(2) Do celów stosowania art. 45 ust. 4 terminy te przedłużono o 12 miesięcy.

ZAŁĄCZNIK XX

TERMINY TRANSPOZYCJI UCHYLONYCH DYREKTYW DO PRAWA KRAJOWEGO

CZĘŚĆ A

Dyrektywa 70/156/EEC i kolejne dyrektywy zmieniające

Dyrektywy/rozporządzenia	Uwagi
Dyrektywa 70/156/EWG (1)
Dyrektywa 78/315/EWG (2)
Dyrektywa 78/547/EWG (3)
Dyrektywa 80/1267/EWG (4)
Dyrektywa 87/358/EWG (5)
Dyrektywa 87/403/EWG (6)
Dyrektywa 92/53/EWG (7)
Dyrektywa 93/81/EWG (8)
Dyrektywa 95/54/WE (9)	Tylko art. 3
Dyrektywa 96/27/WE (10)	Tylko art. 3
Dyrektywa 96/79/WE (11)	Tylko art. 3
Dyrektywa 97/27/WE (12)	Tylko art. 8
Dyrektywa 98/14/WE (13)
Dyrektywa 98/91/WE (14)	Tylko art. 3
Dyrektywa 2000/40/WE (15)	Tylko art. 4
Dyrektywa 2001/92/WE (16)	Tylko art. 3
Dyrektywa 2001/56/WE (17)	Tylko art. 7
Dyrektywa 2001/85/WE (18)	Tylko art. 4
Dyrektywa 2001/116/WE (19)
Rozporządzenie (WE) nr 807/2003 (20)	Tylko pkt 2 załącznika III
Dyrektywa 2003/97/WE (21)	Tylko art. 4
Dyrektywa 2003/102/WE (22)	Tylko art. 6
Dyrektywa 2004/3/WE (23)	Tylko art. 1
Dyrektywa 2004/78/WE (24)	Tylko art. 2
Dyrektywa 2004/104/WE (25)	Tylko art. 3
Dyrektywa 2005/49/WE (26)	Tylko art. 2

CZĘŚĆ B

Ograniczenia czasowe dla przeniesienia do prawa krajowego

Dyrektywy	Ograniczenia czasowe dla przeniesienia	Data zastosowania
Dyrektywa 70/156/EWG	10 sierpnia 1971 r.
Dyrektywa 78/315/EWG	30 czerwca 1979 r.
Dyrektywa 78/547/EWG	15 grudnia 1979 r.
Dyrektywa 80/1267/EWG	30 czerwca 1982 r.
Dyrektywa 87/358/EWG	1 października 1988 r.
Dyrektywa 87/403/EWG	1 października 1988 r.
Dyrektywa 92/53/EWG	31 grudnia 1992 r.	1 stycznia 1993 r.
Dyrektywa 93/81/EWG	1 października 1993 r.
Dyrektywa 95/54/WE	1 grudnia 1995 r.
Dyrektywa 96/27/WE	20 maja 1997 r.
Dyrektywa 96/79/WE	1 kwietnia 1997 r.
Dyrektywa 97/27/WE	22 lipca 1999 r.
Dyrektywa 98/14/WE	30 września 1998 r.	1 października 1998 r.
Dyrektywa 98/91/WE	16 stycznia 2000 r.
Dyrektywa 2000/40/WE	31 lipca 2002 r.	1 sierpnia 2002 r.
Dyrektywa 2001/92/WE	30 czerwca 2002 r.
Dyrektywa 2001/56/WE	9 maja 2003 r.
Dyrektywa 2001/85/WE	13 sierpnia 2003 r.
Dyrektywa 2001/116/WE	30 czerwca 2002 r.	1 lipca 2002 r.
Dyrektywa 2003/97/WE (27)	25 stycznia 2005 r.
Dyrektywa 2003/102/WE (28)	31 grudnia 2003 r.
Dyrektywa 2004/3/WE	18 lutego 2005 r.
Dyrektywa 2004/78/WE	30 września 2004 r.
Dyrektywa 2004/104/WE	31 grudnia 2005 r.	1 stycznia 2006 r.
Dyrektywa 2005/49/WE	30 czerwca 2006 r.	1 lipca 2006 r.

(1) Dz.U. L 42 z 23.2.1970, str. 1.

(2) Dz.U. L 81 z 28.3.1978, str. 1.

(3) Dz.U. L 168 z 26.6.1978, str. 39.

(4) Dz.U. L 375 z 31.12.1980, str. 34.

(5) Dz.U. L 192 z 11.7.1987, str. 51.

(6) Dz.U. L 220 z 8.8.1987, str. 44.

(7) Dz.U. L 225 z 10.8.1992, str. 1.

(8) Dz.U. L 264 z 23.10.1993, str. 49.

(9) Dz.U. L 266 z 8.11.1995, str. 1.

(10) Dz.U. L 169 z 8.7.1996, str. 1.

(11) Dz.U. L 18 z 21.1.1997, str. 7.

(12) Dz.U. L 233 z 25.8.1997, str. 1.

(13) Dz.U. L 91 z 25.3.1998, str. 1.

(14) Dz.U. L 11 z 16.1.1999, str. 25.

(15) Dz.U. L 203 z 10.8.2000, str. 9.

(16) Dz.U. L 291 z 8.11.2001, str. 24.

(17) Dz.U. L 292 z 9.11.2001, str. 21.

(18) Dz.U. L 42 z 13.2.2002, str. 42.

(19) Dz.U. L 18 z 21.1.2002, str. 1.

(20) Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 36.

(21) Dz.U. L 25 z 29.1.2004, str. 1.

(22) Dz.U. L 321 z 6.12.2003, str. 15.

(23) Dz.U. L 49 z 19.2.2004, str. 36.

(24) Dz.U. L 153 z 30.4.2004, str. 107.

(25) Dz.U. L 337 z 13.11.2004, str. 13.

(26) Dz.U. L 194 z 26.7.2005, str. 12.

(27) Dz.U. L 25 z 29.1.2004, str. 1.

(28) Dz.U. L 321 z 6.12.2003, str. 15.

ZAŁĄCZNIK XXI

TABELA KORELACJI

(o której mowa w art. 49 akapit drugi)

Dyrektywa 70/156/EWG	Niniejsza dyrektywa
—	Artykuł 1
Artykuł 1 akapit pierwszy	Artykuł 2 ust. 1
Artykuł 1 akapit drugi	Artykuł 2 ust. 2 lit. a) i b)
—	Artykuł 2 ust. 2 lit. c)
—	Artykuł 2 ust. 3 i 4
Artykuł 2	Artykuł 3
—	Artykuł 4
—	Artykuł 5
—	Artykuł 6 ust. 1
Artykuł 3 ust. 1	Artykuł 6 ust. 2
Artykuł 3 ust. 2	Artykuł 6 ust. 3
—	Artykuł 6 ust. 4
Artykuł 3 ust. 3	Artykuł 6 ust. 5
Artykuł 3 ust. 4	Artykuł 7 ust. 1 i 2
Artykuł 3 ust. 5	Artykuł 6 ust. 6 i art. 7 ust. 1
—	Artykuł 6 ust. 7 i 8
—	Artykuł 7 ust. 3 i 4
Artykuł 4 ust. 1 akapit pierwszy lit. a)	Artykuł 9 ust. 1
Artykuł 4 ust. 1 akapit pierwszy lit. b)	Artykuł 9 ust. 2
Artykuł 4 ust. 1 akapit pierwszy lit. c)	Artykuł 10 ust. 1
Artykuł 4 ust. 1 akapit pierwszy lit. d)	Artykuł 10 ust. 2
—	Artykuł 10 ust. 3
Artykuł 4 ust. 1 akapit drugi	Artykuł 9 ust. 4
Artykuł 4 ust. 1 akapit trzeci	Artykuł 9 ust. 5
—	Artykuł 9 ust. 6 i 7
—	Artykuł 8 ust. 1 i 2
Artykuł 4 ust. 2	Artykuł 8 ust. 3
Artykuł 4 ust. 3 zdanie pierwsze i trzecie	Artykuł 9 ust. 3
Artykuł 4 ust. 3 zdanie drugie	Artykuł 8 ust. 4
Artykuł 4 ust. 4	Artykuł 10 ust. 4
Artykuł 4 ust. 5	Artykuł 8 ust. 5 i 6
Artykuł 4 ust. 6	Artykuł 8 ust. 7 i 8
—	Artykuł 11
Artykuł 5 ust. 1	Artykuł 13 ust. 1
Artykuł 5 ust. 2	Artykuł 13 ust. 2
Artykuł 5 ust. 3 akapit pierwszy	Artykuł 15 ust. 1
Artykuł 5 ust. 3 akapit drugi	Artykuł 15 ust. 3
Artykuł 5 ust. 3 akapit trzeci	Artykuł 15 ust. 2, art. 16 ust. 1 i 2
Artykuł 5 ust. 3 akapit czwarty	Artykuł 13 ust. 3
Artykuł 5 ust. 4 akapit pierwszy	Artykuł 14 ust. 1
Artykuł 5 ust. 4 akapit drugi	Artykuł 14 ust. 3 i art. 16 ust. 2
Artykuł 5 ust. 4 akapit trzeci	Artykuł 14 ust. 2
Artykuł 5 ust. 4 akapit czwarty, zdanie pierwsze	Artykuł 13 ust. 3
Artykuł 5 ust. 4 akapit czwarty, zdanie drugie	Artykuł 16 ust. 3
Artykuł 5 ust. 5	Artykuł 17 ust. 4
Artykuł 5 ust. 6	Artykuł 14 ust. 4
—	Artykuł 17 ust. 1–3
Artykuł 6 ust. 1 akapit pierwszy	Artykuł 18 ust. 1
—	Artykuł 18 ust. 2
Artykuł 6 ust. 1 akapit drugi	Artykuł 18 ust. 3
Artykuł 6 ust. 2	—
—	Artykuł 18 ust. 4–8
Artykuł 6 ust. 3	Artykuł 19 ust. 1 i 2
—	Artykuł 19 ust. 3
Artykuł 6 ust. 4	Artykuł 38 ust. 2 akapit pierwszy
—	Artykuł 38 ust. 2 akapit drugi
Artykuł 7 ust. 1	Artykuł 26 ust. 1
—	Artykuł 26 ust. 2
Artykuł 7 ust. 2	Artykuł 28
Artykuł 7 ust. 3	Artykuł 29 ust. 1 i 2
—	Artykuł 29 ust. 3 i 4
Artykuł 8 ust. 1	—
—	Artykuł 22
Artykuł 8 ust. 2 lit. a) zdanie pierwsze	Artykuł 26 ust. 3
Artykuł 8 ust. 2 lit. a) zdanie drugie	—
Artykuł 8 ust. 2 lit. a) zdania trzecie do szóstego	Artykuł 23 ust. 1, 3, 5 i 6
—	Artykuł 23 ust. 2
—	Artykuł 23 ust. 4
—	Artykuł 23 ust. 7
Artykuł 8 ust. 2 lit. b) pkt 1 akapit pierwszy i drugi	Artykuł 27 ust. 1
Artykuł 8 ust. 2 lit. b) pkt 1 akapit trzeci	Artykuł 27 ust. 2
Artykuł 8 ust. 2 lit. b) pkt 2 akapit pierwszy i drugi	Artykuł 27 ust. 3
Artykuł 8 ust. 2 lit. b) pkt 2 akapit trzeci i czwarty	—
—	Artykuł 27 ust. 4 i 5
Artykuł 8 ust. 2 lit. c) akapit pierwszy	Artykuł 20 ust. 1 i 2
Artykuł 8 ust. 2 lit. c) akapit drugi	Artykuł 20 ust. 4 akapit pierwszy
Artykuł 8 ust. 2 lit. c) akapit trzeci	—
Artykuł 8 ust. 2 lit. c) akapit czwarty	Artykuł 20 ust. 4 akapit drugi
—	Artykuł 20 ust. 4 akapit trzeci
—	Artykuł 20 ust. 3 i 5
Artykuł 8 ust. 2 lit. c) akapit piąty i szósty	Artykuł 21 ust. 1 akapit pierwszy oraz art. 21 ust. 2
—	Artykuł 21 ust. 1 akapit drugi
Artykuł 8 ust. 3	Artykuł 23 ust. 4 akapit drugi
—	Artykuł 24
—	Artykuł 25
Artykuł 9 ust. 1	Artykuł 36
Artykuł 9 ust. 2	Artykuł 35 ust. 1
—	Artykuł 34
—	Artykuł 35 ust. 2
Artykuł 10 ust. 1	Artykuł 12 ust. 1
Artykuł 10 ust. 2	Artykuł 12 ust. 2 akapit pierwszy zdanie pierwsze
—	Artykuł 12 ust. 2 akapit pierwszy zdanie drugie
—	Artykuł 12 ust. 3
Artykuł 11 ust. 1	Artykuł 30 ust. 2
Artykuł 11 ust. 2	Artykuł 30 ust. 1
Artykuł 11 ust. 3	Artykuł 30 ust. 3
Artykuł 11 ust. 4	Artykuł 30 ust. 4
Artykuł 11 ust. 5	Artykuł 30 ust. 5
Artykuł 11 ust. 6	Artykuł 30 ust. 6
—	Artykuł 31
—	Artykuł 32
Artykuł 12 zdanie pierwsze	Artykuł 33 ust. 1
Artykuł 12 zdanie drugie	Artykuł 33 ust. 2
—	Artykuł 37
—	Artykuł 38 ust. 1
Artykuł 13 ust. 1	Artykuł 40 ust. 1
—	Artykuł 39 ust. 1
Artykuł 13 ust. 2	Artykuł 39 ust. 2
Artykuł 13 ust. 3	Artykuł 40 ust. 3
—	Artykuł 40 ust. 2
Artykuł 13 ust. 4	Artykuł 39 ust. 7
Artykuł 13 ust. 5	Artykuł 39 ust. 2
—	Artykuł 39 ust. 3–6, 8 i 9
—	Artykuł 41 ust. 1–3
Artykuł 14 ust. 1 tiret pierwsze	Artykuł 43 ust. 1
Artykuł 14 ust. 1 tiret drugie zdanie pierwsze	—
Artykuł 14 ust. 1 tiret drugie zdanie drugie	Artykuł 41 ust. 4
Artykuł 14 ust. 1 tiret drugie ppkt (i)	Artykuł 41 ust. 6
Artykuł 14 ust. 1 tiret drugie ppkt (ii)	—
Artykuł 14 ust. 2 akapit pierwszy	—
—	Artykuł 41 ust. 5 i 7
Artykuł 14 ust. 2 akapit drugi	Artykuł 41 ust. 8
—	Artykuł 42
—	Artykuł 43 ust. 2–5
—	Artykuł 44–51
Załącznik I	Załącznik I
Załącznik II	Załącznik II
Załącznik III	Załącznik III
Załącznik IV	Załącznik IV
—	Załącznik IV dodatek
Załącznik V	Załącznik V
Załącznik VI	Załącznik VI
—	Załącznik VI dodatek
Załącznik VII	Załącznik VII
—	Załącznik VII dodatek
Załącznik VIII	Załącznik VIII
Załącznik IX	Załącznik IX
Załącznik X	Załącznik X
Załącznik XI	Załącznik XI
Załącznik XII	Załącznik XII
—	Załącznik XIII
Załącznik XIII	Załącznik XIV
—	Załącznik XV
—	Załącznik XVI
Załącznik XIV	Załącznik XVII
Załącznik XV	Załącznik XVIII
—	Załącznik XIX
—	Załącznik XX
—	Załącznik XXI

		ISSN 1725-5139
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 263

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 50 9 października 2007

Spis treści		I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa	Strona
		DYREKTYWY
	*	Dyrektywa 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiająca ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów (dyrektywa ramowa) ( 1 )	1