Dziennik Urzędowy C 373/2013

20.12.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 373/1

POROZUMIENIE MIĘDZYINSTYTUCJONALNE

z dnia 2 grudnia 2013 r.

pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami

2013/C 373/01

PARLAMENT EUROPEJSKI, RADA UNII EUROPEJSKIEJ I KOMISJA EUROPEJSKA,

zwane dalej instytucjami,

UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

Celem niniejszego porozumienia, przyjętego zgodnie z art. 295 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej („TFUE”), jest wdrożenie dyscypliny budżetowej oraz poprawa funkcjonowania corocznej procedury budżetowej oraz współpracy między instytucjami w kwestiach budżetowych, jak również zapewnienie należytego zarządzania finansami.

2.	Na mocy niniejszego porozumienia dyscyplina budżetowa obejmuje wszystkie wydatki. Porozumienie jest wiążące dla wszystkich instytucji przez cały okres jego obowiązywania.

Niniejsze porozumienie nie zmienia uprawnień budżetowych właściwych dla poszczególnych instytucji, określonych w Traktatach, w rozporządzeniu Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 (1) („rozporządzenie w sprawie wieloletnich ram finansowych”) oraz w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (2) („rozporządzenie finansowe”).

4.	Wszelkie zmiany w niniejszym porozumieniu wymagają wspólnego porozumienia wszystkich instytucji.

Niniejsze porozumienie składa się z trzech części:

—	część I zawiera przepisy uzupełniające dotyczące wieloletnich ram finansowych, a także przepisy dotyczące szczególnych instrumentów nieujętych w wieloletnich ramach finansowych,

—	część II dotyczy współpracy międzyinstytucjonalnej podczas procedury budżetowej,

—	część III zawiera przepisy dotyczące należytego zarządzania finansami w ramach funduszy Unii.

6.	Niniejsze porozumienie wchodzi w życie dnia 23 grudnia 2013 r. i zastępuje porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (3).

CZĘŚĆ I

WIELOLETNIE RAMY FINANSOWE ORAZ INSTRUMENTY SZCZEGÓLNE

A. Przepisy dotyczące wieloletnich ram finansowych

7.	Informacje dotyczące operacji nieujętych w budżecie ogólnym Unii oraz przewidywalnego rozwoju różnych kategorii zasobów własnych Unii są ujęte orientacyjnie w osobnych tabelach. Informacje te będą corocznie aktualizowane i uwzględniane w dokumentach dołączanych do projektu budżetu.

Instytucje zapewniają, na potrzeby należytego zarządzania finansami, na ile to możliwe, w czasie trwania procedury budżetowej oraz w czasie przyjmowania budżetu, pozostawienie dostatecznych marginesów poniżej pułapów dla poszczególnych działów wieloletnich ram finansowych, z wyjątkiem poddziału „Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna”.

Aktualizacja prognoz dotyczących środków na płatności po 2020 r.

W 2017 r. Komisja dokona aktualizacji prognoz dotyczących środków na płatności po 2020 r. W aktualizacji tej uwzględnione zostaną wszystkie stosowne informacje, w tym rzeczywiste wykonanie przewidzianych w budżecie środków na zobowiązania oraz środków na płatności, jak również prognozy dotyczące wykonania. Obejmie ona także zasady opracowane w celu zapewnienia uporządkowanego kształtowania się środków na płatności względem środków na zobowiązania oraz prognoz wzrostu dochodu narodowego brutto Unii.

B. Przepisy dotyczące instrumentów szczególnych nieujętych w wieloletnich ramach finansowych

Rezerwa na pomoc nadzwyczajną

10.

Gdy Komisja uzna, że konieczne jest uruchomienie rezerwy na pomoc nadzwyczajną, przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wniosek o przesunięcie środków z rezerwy do odpowiednich pozycji budżetowych.

Każdy wniosek Komisji o przesunięcie środków z rezerwy musi być jednak poprzedzony zbadaniem możliwości realokacji środków.

W przypadku braku porozumienia uruchomiona zostaje procedura rozmów trójstronnych.

Przesunięcia środków z rezerwy dokonywane są zgodnie z rozporządzeniem finansowym.

Fundusz Solidarności Unii Europejskiej

11.

Jeżeli spełnione są warunki uruchomienia Funduszu Solidarności Unii Europejskiej określone w odpowiednim akcie podstawowym, Komisja przedkłada wniosek o uruchomienie funduszu. Jeżeli będą istnieć możliwości realokacji środków w ramach działu wymagającego dodatkowych wydatków, Komisja – za pomocą odpowiedniego instrumentu budżetowego – uwzględni to przy sporządzaniu koniecznego wniosku zgodnie z rozporządzeniem finansowym. Decyzja o uruchomieniu środków z Funduszu Solidarności jest podejmowana wspólnie przez Parlament Europejski i Radę. Rada stanowi większością kwalifikowaną, a Parlament Europejski – większością głosów swoich członków i trzech piątych oddanych głosów.

W przypadku braku porozumienia uruchomiona zostaje procedura rozmów trójstronnych.

Instrument elastyczności

12.

Komisja przedstawia wniosek dotyczący uruchomienia instrumentu elastyczności po zbadaniu wszelkich możliwości realokacji środków w ramach działu wymagającego dodatkowych wydatków.

We wniosku określone zostają potrzeby wymagające sfinansowania oraz kwota. Może on zostać przedstawiony na dowolny rok budżetowy podczas trwania procedury budżetowej.

Decyzja o uruchomieniu środków z instrumentu elastyczności jest podejmowana wspólnie przez Parlament Europejski i Radę. Rada stanowi większością kwalifikowaną, a Parlament Europejski – większością głosów swoich członków i trzech piątych oddanych głosów.

Porozumienie zawierane jest w ramach corocznej procedury budżetowej.

Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji

13.

Jeżeli spełnione są warunki uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji określone w odpowiednim akcie podstawowym, Komisja przedkłada wniosek o uruchomienie funduszu. Decyzja o uruchomieniu środków z Funduszu Dostosowania do Globalizacji jest podejmowana wspólnie przez Parlament Europejski i Radę. Rada stanowi większością kwalifikowaną, a Parlament Europejski – większością głosów swoich członków i trzech piątych oddanych głosów.

Wraz z wnioskiem dotyczącym decyzji w sprawie uruchomienia Funduszu Dostosowania do Globalizacji Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wniosek dotyczący przesunięcia środków do odpowiednich pozycji w budżecie.

W przypadku braku porozumienia uruchomiona zostaje procedura rozmów trójstronnych.

Przesunięcia związane z Funduszem Dostosowania do Globalizacji dokonywane są zgodnie z rozporządzeniem finansowym.

Margines na nieprzewidziane wydatki

14.

Komisja, po przeprowadzeniu dogłębnej analizy wszystkich innych możliwości finansowania, przedkłada wniosek o uruchomienie całości lub części środków w ramach marginesu na nieprzewidziane wydatki. Taki wniosek można przedłożyć jedynie w odniesieniu do projektu budżetu korygującego lub projektu budżetu rocznego, których przyjęcie wymagałoby przedłożenia takiego wniosku. Wraz z wnioskiem o uruchomienie środków z marginesu na nieprzewidziane wydatki w ramach istniejącego budżetu Komisja przedkłada wniosek o realokację znacznej kwoty, wyliczonej w oparciu o analizę dokonaną przez Komisję.

Decyzja o uruchomieniu marginesu na nieprzewidziane wydatki jest podejmowana wspólnie przez Parlament Europejski i Radę jednocześnie z zatwierdzeniem przez nich budżetu korygującego lub budżetu ogólnego Unii, których przyjęcie umożliwia margines na nieprzewidziane wydatki. Parlament Europejski i Rada stanowią zgodnie z zasadami głosowania określonymi w art. 314 TFUE w odniesieniu do zatwierdzenia budżetu ogólnego Unii.

CZĘŚĆ II

POPRAWA WSPÓŁPRACY MIĘDZYINSTYTUCJONALNEJ W KWESTIACH BUDŻETOWYCH

A. Procedura współpracy międzyinstytucjonalnej

15.	Szczegóły współpracy międzyinstytucjonalnej w trakcie procedury budżetowej przedstawiono w załączniku.

Przejrzystość budżetu

16.

Komisja przygotowuje coroczne sprawozdanie towarzyszące budżetowi ogólnemu Unii; sprawozdanie to przedstawia dostępne i niepoufne informacje dotyczące:

—	aktywów i zobowiązań Unii, w tym tych wynikających z operacji zaciągania i udzielania pożyczek prowadzonych przez Unię zgodnie z jej uprawnieniami na mocy Traktatów,

—	dochodów, wydatków, aktywów i zobowiązań Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR), Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej (EFSF), Europejskiego Mechanizmu Stabilności (EMS) i innych ewentualnych mechanizmów tworzonych w przyszłości, w tym funduszy powierniczych,

—	wydatków ponoszonych przez państwa członkowskie w ramach wzmocnionej współpracy w zakresie, w jakim nie są one ujęte w budżecie ogólnym Unii.

B. Włączenie przepisów finansowych do aktów ustawodawczych

17.

Każdy akt ustawodawczy dotyczący programu wieloletniego przyjmowany zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą zawiera przepis, w którym ustawodawca określa pulę środków finansowych dostępną w ramach programu.

Kwota ta stanowi główną kwotę odniesienia dla Parlamentu Europejskiego i Rady podczas corocznej procedury budżetowej.

Przy sporządzaniu projektu budżetu Parlament Europejski i Rada oraz Komisja zobowiązują się, że przez cały okres trwania danego programu nie dopuszczą do odstępstwa od ustalonej kwoty o więcej niż 10 %, chyba że pojawią się nowe, obiektywne, długoterminowe okoliczności, dla których podane zostanie wyraźne i precyzyjne uzasadnienie, z uwzględnieniem wyników uzyskanych przy realizacji programu, w szczególności na podstawie dokonanych ocen. Ewentualne zwiększenie wynikające z tego rodzaju zmian nie wykracza poza pułap wyznaczony dla odnośnego działu, bez uszczerbku dla wykorzystania instrumentów przewidzianych w rozporządzeniu w sprawie wieloletnich ram finansowych oraz w niniejszym porozumieniu.

Niniejszy punkt nie ma zastosowania do środków finansowych na spójność przyjętych zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, na które państwa członkowskie wstępnie przydzieliły środki i dla których ustalono pulę środków finansowych na cały okres trwania programu, ani do dużych projektów, o których mowa w art. 16 rozporządzenia w sprawie wieloletnich ram finansowych.

18.

Akty ustawodawcze dotyczące wieloletnich programów niepodlegających zwykłej procedurze ustawodawczej nie zawierają „kwot uznanych za konieczne”.

Gdyby Rada pragnęła uwzględnić finansową kwotę odniesienia, uznaje się to za wskazujące wolę ustawodawcy i nie wpływa na uprawnienia budżetowe Parlamentu Europejskiego i Rady określone w TFUE. Przepis ten zostaje wymieniony we wszystkich aktach ustawodawczych zawierających taką finansową kwotę odniesienia.

Jeżeli dana finansowa kwota odniesienia była przedmiotem porozumienia osiągniętego w drodze procedury pojednawczej przewidzianej we wspólnej deklaracji Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji z dnia 4 marca 1975 r. (4), uznaje się ją za kwotę odniesienia w rozumieniu pkt 17 niniejszego porozumienia.

C. Wydatki dotyczące porozumień w sprawie połowów

19.

Wydatki na porozumienia w sprawie połowów podlegają następującym zasadom szczegółowym:

Komisja zobowiązuje się regularnie informować Parlament Europejski o przygotowaniach i prowadzeniu negocjacji, z uwzględnieniem ich skutków dla budżetu.

Instytucje zobowiązują się podjąć wszelkie starania w trakcie procedury ustawodawczej odnoszącej się do porozumień w sprawie połowów, aby wszelkie procedury były realizowane jak najszybciej.

Kwoty przewidziane w budżecie na nowe porozumienia w sprawie połowów lub przedłużenie porozumień w sprawie połowów, które wchodzą w życie po dniu 1 stycznia odnośnego roku budżetowego, są zapisywane w rezerwie.

Jeżeli środki finansowe odnoszące się do porozumień w sprawie połowów (łącznie z rezerwą) okażą się niewystarczające, Komisja dostarcza Parlamentowi Europejskiemu i Radzie informacje konieczne do wymiany poglądów w formie rozmów trójstronnych, możliwie w uproszczonej formie, na temat przyczyn danej sytuacji oraz środków, które mogłyby zostać przyjęte w ramach ustalonych procedur. W razie konieczności Komisja proponuje odpowiednie środki.

Co kwartał Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie szczegółowe informacje na temat realizacji obowiązujących porozumień w sprawie połowów oraz prognozę finansową na pozostałą część roku.

20.

Przedstawiciele Parlamentu Europejskiego mogą brać udział – jako obserwatorzy – w konferencjach dwustronnych i wielostronnych, podczas których negocjowane są międzynarodowe porozumienia w sprawie połowów, z uwzględnieniem uprawnień Parlamentu Europejskiego w zakresie porozumień w sprawie połowów oraz zgodnie z pkt 25 i 26 porozumienia ramowego w sprawie stosunków między Parlamentem Europejskim a Komisją Europejską (5).

21.	Nie naruszając odpowiedniej procedury regulującej negocjacje porozumień w sprawie połowów, Parlament Europejski i Rada zobowiązują się, w ramach współpracy budżetowej, do osiągnięcia na czas porozumienia w sprawie odpowiedniego finansowania porozumień w sprawie połowów.

D. Wydatki związane z rezerwą na wypadek kryzysów w sektorze rolnym

22.

Środki przeznaczone na rezerwę na wypadek kryzysów w sektorze rolnym, o których mowa w art. 25 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 (6), zapisuje się bezpośrednio w budżecie ogólnym Unii. Każda kwota z rezerwy, która nie zostanie udostępniona na środki kryzysowe, jest wypłacana w postaci płatności bezpośrednich.

Wydatki związane ze środkami na kryzysy, które wystąpią między dniem 16 października a końcem roku budżetowego, mogą zostać sfinansowane z rezerwy na kolejny rok budżetowy zgodnie z wymogami określonymi w akapicie trzecim.

Gdy Komisja uzna, że konieczne jest uruchomienie rezerwy, zgodnie z właściwym aktem ustawodawczym, przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wniosek o przesunięcie środków z rezerwy do pozycji budżetowych, z których finansuje się środki, które uzna ona za konieczne. Każdy wniosek Komisji o przesunięcie środków z rezerwy jest poprzedzony zbadaniem możliwości realokacji środków.

Przesunięcia z rezerwy dokonywane są zgodnie z rozporządzeniem finansowym.

W przypadku braku porozumienia uruchomiona zostaje procedura rozmów trójstronnych.

E. Finansowanie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (WPZiB)

23.

Całkowitą kwotę wydatków operacyjnych na WPZiB zapisuje się w całości w jednym rozdziale budżetu zatytułowanym „WPZiB”. Kwota ta obejmuje rzeczywiste przewidywane potrzeby oszacowane w ramach opracowania projektu budżetu na podstawie prognoz sporządzanych corocznie przez Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa („Wysoki Przedstawiciel”) i z uwzględnieniem rozsądnego marginesu na nieprzewidziane działania. Żadnych środków nie można zapisać w rezerwie.

24.

W zakresie wydatków na WPZiB ponoszonych z budżetu ogólnego Unii zgodnie z art. 41 Traktatu o Unii Europejskiej instytucje dążą, w ramach komitetu pojednawczego i na podstawie projektu budżetu przygotowanego przez Komisję, do osiągnięcia w każdym roku porozumienia w sprawie kwoty wydatków operacyjnych ponoszonych z budżetu ogólnego Unii oraz co do podziału tej kwoty pomiędzy artykuły rozdziału budżetu dotyczącego WPZiB zaproponowane w czwartym akapicie niniejszego punktu. W razie braku porozumienia przyjmuje się, że Parlament Europejski i Rada zapisują w budżecie kwotę zawartą w poprzednim budżecie lub kwotę zaproponowaną w projekcie budżetu, w zależności od tego, która z nich będzie niższa.

Łączna kwota wydatków operacyjnych w ramach WPZiB zostaje rozdzielona pomiędzy artykuły rozdziału budżetu dotyczącego WPZiB zgodnie z propozycją zawartą w akapicie czwartym. Każdy artykuł obejmuje instrumenty już przyjęte, instrumenty przewidywane, lecz jeszcze nie przyjęte, oraz wszystkie inne przyszłe, ale nieprzewidziane instrumenty, które Rada ma przyjąć w trakcie odnośnego roku budżetowego.

Ponieważ na podstawie rozporządzenia finansowego Komisja posiada uprawnienia do samodzielnego dokonywania przesunięć środków pomiędzy artykułami w ramach rozdziału budżetu dotyczącego WPZiB, zapewniona jest odpowiednio elastyczność uważana za niezbędną do szybkiej realizacji działań w ramach WPZiB. W przypadku gdyby kwota zapisana w rozdziale budżetu dotyczącym WPZiB okazała się w ciągu roku budżetowego niewystarczająca do pokrycia koniecznych wydatków, Parlament Europejski i Rada, działając na wniosek Komisji, pilnie przystępują do poszukiwania rozwiązania, biorąc pod uwagę art. 3 rozporządzenia w sprawie wieloletnich ram finansowych oraz pkt 10 niniejszego porozumienia.

W rozdziale budżetu dotyczącym WPZiB artykuły, w ramach których mają być ujęte działania w zakresie WPZiB, mogą mieć następujące nazwy:

—	najważniejsze misje, o których mowa w art. 49 ust. 1 lit. g) rozporządzenia finansowego,

—	operacje zarządzania kryzysowego, zapobieganie konfliktom, ich rozwiązywanie i działania stabilizacyjne oraz monitorowanie i wdrażanie procesów pokojowych i procesów związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa,

—	nieproliferacja i rozbrojenie,

—	środki nadzwyczajne,

—	środki przygotowawcze i środki następcze,

—	specjalni przedstawiciele Unii Europejskiej.

25.

Każdego roku Wysoki Przedstawiciel konsultuje się z Parlamentem Europejskim w sprawie dokumentu perspektywicznego, który zostaje przekazany do dnia 15 czerwca danego roku i określa główne aspekty i podstawowe wybory w zakresie WPZiB, łącznie ze skutkami finansowymi dla budżetu ogólnego Unii, oceną środków wprowadzonych w roku n-1 oraz oceną koordynacji i komplementarności działań w ramach WPZiB i z działaniami prowadzonymi w ramach innych zewnętrznych instrumentów finansowych Unii. Ponadto Wysoki Przedstawiciel regularnie informuje Parlament Europejski poprzez wspólne spotkania konsultacyjne organizowane co najmniej pięć razy w roku w ramach regularnego dialogu politycznego dotyczącego WPZiB, uzgadniane najpóźniej w trakcie obrad komitetu pojednawczego. Udział w takich spotkaniach określają odpowiednio Parlament Europejski i Rada, z uwzględnieniem celu i charakteru informacji wymienianych podczas tych spotkań.

Komisja jest zapraszana do udziału w tych spotkaniach.

W przypadku gdy Rada przyjmie decyzję w dziedzinie WPZiB pociągającą za sobą wydatki, Wysoki Przedstawiciel niezwłocznie i w każdym przypadku w nieprzekraczalnym terminie pięciu dni roboczych przesyła Parlamentowi Europejskiemu szacunki dotyczące przewidywanych kosztów („oświadczenia finansowe”), w szczególności kosztów odnoszących się do ram czasowych, wykorzystania personelu, pomieszczeń i innej infrastruktury, środków transportu, potrzeb szkoleniowych i ustaleń dotyczących bezpieczeństwa.

Raz na kwartał Komisja informuje Parlament Europejski i Radę o realizacji działań w zakresie WPZiB oraz przedstawia prognozy finansowe dotyczące pozostałej części roku budżetowego.

F. Zaangażowanie instytucji w zakresie kwestii dotyczących polityki rozwojowej i Europejskiego Funduszu Rozwoju

26.

Komisja rozpoczyna nieformalny dialog z Parlamentem Europejskim na temat kwestii dotyczących polityki rozwojowej, niezależnie od źródła jej finansowania. Metody stosowane przez Parlament Europejski do kontroli Europejskiego Funduszu Rozwoju („EFR”) będą na zasadzie dobrowolności dostosowane do uprawnień kontrolnych, które istnieją w ramach budżetu ogólnego Unii, w szczególności w odniesieniu do Instrumentu Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju, zgodnie ze szczegółowymi ustaleniami, które zostaną przyjęte podczas nieformalnego dialogu.

Parlament Europejski i Rada odnotowują, że Komisja, w celu, między innymi, zwiększenia demokratycznej kontroli polityki rozwojowej, zamierza zaproponować włączenie EFR do budżetu począwszy od 2021 r.

G. Współpraca instytucji w trakcie procedury budżetowej w sprawach wydatków administracyjnych

27.

Oszczędności wynikające z zastosowania pułapu w dziale 5, jak przedstawiono w załączniku do rozporządzenia w sprawie wieloletnich ram finansowych, są proporcjonalnie podzielone na wszystkie instytucje oraz inne organy Unii na podstawie ich udziału w budżetach administracyjnych.

Oczekuje się, że każda instytucja, każdy organ lub każda agencja będą przedstawiać szacunkowe wydatki w corocznej procedurze budżetowej zgodnie ze wskazówkami, o których mowa w akapicie pierwszym.

By wykorzystać dodatkowe zasoby wynikające z wydłużenia czasu pracy do 40 godzin tygodniowo, Parlament Europejski, Rada i Komisja uzgadniają stopniowe zmniejszenie personelu o 5 % w porównaniu z planem zatrudnienia na dzień 1 stycznia 2013 r. (7). Taka redukcja powinna dotyczyć wszystkich instytucji, organów i agencji oraz powinna zostać przeprowadzona między 2013 a 2017 r. Nie stanowi to uszczerbku dla uprawnień budżetowych Parlamentu Europejskiego i Rady.

CZĘŚĆ III

NALEŻYTE ZARZĄDZANIE FINANSAMI W ODNIESIENIU DO UNIJNYCH ŚRODKÓW FINANSOWYCH

A. Wspólne zarządzanie

28.

Komisja zapewnia, by Parlament Europejski, Rada i Trybunał Obrachunkowy otrzymywały, na swój wniosek, wszelkie informacje i dokumenty związane ze środkami Unii wydanymi za pośrednictwem organizacji międzynarodowych, które to informacje i dokumenty otrzymano na mocy umów o kontroli zawartych z tymi organizacjami i które uznaje się za niezbędne do wykonywania kompetencji Parlamentu Europejskiego, Rady lub Trybunału Obrachunkowego na mocy TFUE.

Sprawozdanie oceniające

29.

W sprawozdaniu oceniającym, określonym w art. 318 TFUE, Komisja przeprowadza rozróżnienie między politykami wewnętrznymi, skoncentrowanymi na strategii „Europa 2020”, a politykami zewnętrznymi, a do oceny finansów Unii opartej na osiągniętych wynikach wykorzystuje większą ilość informacji dotyczących wykonania, w tym wyniki audytów oceniających wykonanie.

Programowanie finansowe

30.

Komisja przedkłada pełne programowanie finansowe dla działów 1 (z wyjątkiem poddziału „Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna”), 2 (wyłącznie dla „środowiska” i „rybołówstwa”), 3 i 4 wieloletnich ram finansowych dwa razy do roku: pierwszy raz w kwietniu lub maju (wraz z dokumentami załączonymi do projektu budżetu), a następnie w grudniu lub styczniu (po przyjęciu budżetu ogólnego Unii). Programowanie to, uporządkowane według działów, obszarów polityki i pozycji budżetowych, powinno określać:

obowiązujące ustawodawstwo z rozróżnieniem na programy wieloletnie i działania roczne:

—	w przypadku programów wieloletnich Komisja powinna wskazać procedurę, w ramach której zostały one przyjęte (zwykła lub specjalna procedura ustawodawcza), okres ich trwania, całkowitą finansową pulę środków oraz część przeznaczoną na wydatki administracyjne,

—

w przypadku działań rocznych (dotyczących projektów pilotażowych, działań przygotowawczych oraz agencji) oraz działań finansowanych w ramach uprawnień Komisji powinna ona dostarczyć szacunki wieloletnie oraz wskazać marginesy założone w ramach zatwierdzonych pułapów ustalonych w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1268/2012 (8);

b)	wnioski ustawodawcze będące przedmiotem prac: bieżące wnioski Komisji, wraz z ostatnią aktualizacją.

Komisja powinna rozważyć sposoby powiązania programowania finansowego z jej programowaniem ustawodawczym, aby zapewnić bardziej precyzyjne i wiarygodne prognozy. W przypadku każdego wniosku ustawodawczego Komisja powinna wskazać, czy jest on włączony do programu na okres od kwietnia do grudnia. Parlament Europejski i Rada powinni być informowani w szczególności o:

a)	wszystkich nowych przyjętych aktach ustawodawczych oraz wszystkich wnioskach ustawodawczych będących przedmiotem prac, które jednak nie są ujęte w kwietniowym ani grudniowym programie (wraz z odnośnymi kwotami);

b)	ustawodawstwie przewidzianym w rocznym programie prac ustawodawczych Komisji ze wskazaniem czy działania mogą mieć skutki finansowe.

W razie potrzeby Komisja powinna wskazać zmiany w programowaniu, jakie pociągną za sobą nowe wnioski ustawodawcze.

B. Agencje i szkoły europejskie

31.

Przed przedłożeniem wniosku dotyczącego utworzenia nowej agencji Komisja powinna sporządzić wiarygodną, pełną i obiektywną ocenę skutków, biorąc między innymi pod uwagę konieczną liczbę personelu o odpowiednich kwalifikacjach, aspekty dotyczące stosunku korzyści do kosztów, pomocniczość i proporcjonalność, skutki dla działań na szczeblu krajowym i unijnym oraz skutki budżetowe dla odpowiedniego działu wydatków. Na podstawie tych informacji i bez uszczerbku dla procedur ustawodawczych obowiązujących w przypadku tworzenia agencji Parlament Europejski i Rada zobowiązują się w ramach współpracy budżetowej osiągnąć na czas porozumienie w sprawie finansowania wnioskowanej agencji.

Należy zastosować następującą procedurę:

—

po pierwsze, Komisja systematycznie przedstawia podczas pierwszej rundy rozmów trójstronnych po przyjęciu jej wniosku wszelkie wnioski dotyczące utworzenia nowej agencji oraz prezentuje ocenę skutków finansowych regulacji dołączaną do projektu aktu prawnego postulującego utworzenie danej agencji, a także przedstawia konsekwencje jej utworzenia dla pozostałego okresu programowania finansowego,

—	po drugie, w trakcie procesu ustawodawczego Komisja wspomaga ustawodawcę w ocenie konsekwencji finansowych proponowanych zmian. Takie konsekwencje finansowe powinny być wzięte pod uwagę podczas stosownych ustawodawczych rozmów trójstronnych,

—

po trzecie, przed zakończeniem procesu ustawodawczego Komisja przedstawia uaktualnioną ocenę skutków finansowych regulacji, uwzględniającą ewentualne zmiany wprowadzane przez ustawodawcę; taka końcowa ocena skutków finansowych regulacji jest umieszczana w porządku obrad ostatecznych ustawodawczych rozmów trójstronnych i formalnie zatwierdzana przez ustawodawcę. Umieszcza się ją również w porządku obrad następnej rundy budżetowych rozmów trójstronnych (w pilnych przypadkach w uproszczonej formie), w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie finansowania,

—

po czwarte, porozumienie osiągnięte podczas rozmów trójstronnych, z uwzględnieniem dokonanej przez Komisję oceny budżetowej w odniesieniu do treści procesu ustawodawczego, jest potwierdzane we wspólnym oświadczeniu. Takie porozumienie podlega zatwierdzeniu przez Parlament Europejski i Radę, zgodnie z ich regulaminami wewnętrznymi.

Taka sama procedura będzie stosowana w przypadku każdej zmiany aktu prawnego dotyczącego agencji, która mogłaby mieć wpływ na zasoby przedmiotowej agencji.

W przypadku znaczącej zmiany zakresu zadań agencji bez jednoczesnej zmiany aktu prawnego, na mocy którego utworzona została przedmiotowa agencja, Komisja informuje Parlament Europejski i Radę, przedkładając zmienioną ocenę skutków finansowych, tak aby umożliwić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie osiągnięcie na czas porozumienia w sprawie finansowania agencji.

32.	Odpowiednie przepisy podejścia ogólnego załączonego do wspólnego oświadczenia Parlamentu Europejskiego, Rady Unii Europejskiej oraz Komisji Europejskiej w sprawie agencji zdecentralizowanych podpisanego w dniu 19 lipca 2012 r. powinny zostać należycie uwzględnione w procedurze budżetowej.

33.	W przypadku planów utworzenia nowej szkoły europejskiej przez Radę Zarządzającą należy odpowiednio zastosować podobną procedurę pod kątem skutków, jakie utworzenie szkoły wywrze na budżet ogólny Unii.

Sporządzono w Brukseli dnia 9 grudnia 2013 r.

W imieniu Rady

J. BERNATONIS

Przewodniczący

W imieniu Komisji

J. LEWANDOWSKI

Członek Komisji

Sporządzono w Strasburgu dnia 10 grudnia 2013 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

M. SCHULZ

Przewodniczący

(1) Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 20 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884).

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (EC, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1).

(3) Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.

(4) Dz.U. C 89 z 22.4.1975, s. 1.

(5) Dz.U. L 304 z 20.11.2010, s. 47.

(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549).

(7) Rada i Komisja już wdrożyły pierwszą redukcję personelu, o 1 %, w porównaniu z planem zatrudnienia na dzień 1 stycznia 2013 r.

(8) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1268/2012 z dnia 29 października 2012 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii (Dz.U. L 362 z 31.12.2012, s. 1).

ZAŁĄCZNIK

Współpraca międzyinstytucjonalna w trakcie procedury budżetowej

Część A. Harmonogram procedury budżetowej

1.	Z odpowiednim wyprzedzeniem przed rozpoczęciem procedury budżetowej instytucje uzgadniają co roku praktyczny harmonogram prac na podstawie stosowanej praktyki.

Część B. Priorytety procedury budżetowej

2.	Z odpowiednim wyprzedzeniem przed przyjęciem projektu budżetu przez Komisję zwoływane są rozmowy trójstronne w celu omówienia ewentualnych priorytetów budżetu na kolejny rok budżetowy.

Część C. Uchwalenie projektu budżetu i aktualizacja preliminarzy

3.	Instytucje inne niż Komisja są proszone o przyjęcie swoich preliminarzy do końca marca.

Każdego roku Komisja przedstawia projekt budżetu ukazujący rzeczywiste potrzeby Unii w zakresie finansowania.

Komisja bierze pod uwagę:

a)	przedstawione przez państwa członkowskie prognozy dotyczące funduszy strukturalnych;

b)	możliwość wykorzystania środków, przy dążeniu do zachowania ścisłej zależności między środkami na zobowiązania i środkami na płatności;

możliwości rozpoczęcia realizacji nowych polityk poprzez projekty pilotażowe, nowe działania przygotowawcze lub obydwa lub kontynuację dobiegających końca działań wieloletnich, po uprzednim ocenieniu możliwości przyjęcia aktu podstawowego w rozumieniu rozporządzenia finansowego (definicja aktu podstawowego, uwarunkowanie wykonania przyjęciem aktu podstawowego oraz wyjątki);

d)	konieczność zagwarantowania, że wszelkie zmiany wydatków w odniesieniu do poprzedniego roku będą zgodne z ograniczeniami wynikającymi z dyscypliny budżetowej.

5.	Instytucje unikają, na ile to możliwe, wprowadzania do budżetu pozycji obejmujących nieznaczne kwoty wydatków operacyjnych.

6.	Parlament Europejski i Rada zobowiązują się również mieć na względzie ocenę możliwości wykonania budżetu zawartą w projektach sporządzanych przez Komisję oraz w związku z wykonaniem bieżącego budżetu.

W interesie należytego zarządzania finansami i ze względu na skutki istotnych zmian nomenklatury budżetowej w odniesieniu do tytułów i rozdziałów dotyczących obowiązków departamentów Komisji w zakresie sprawozdań z zarządzania Parlament Europejski i Rada zobowiązują się omawiać wszelkie istotne zmiany z Komisją podczas procedury pojednawczej.

W interesie lojalnej i należytej współpracy instytucjonalnej Parlament Europejski i Rada zobowiązują się do utrzymywania regularnych i aktywnych kontaktów na wszystkich szczeblach, za pośrednictwem swoich negocjatorów, podczas całej procedury budżetowej, a w szczególności podczas okresu pojednawczego. Parlament Europejski i Rada zobowiązują się do zapewniania terminowej i stałej wzajemnej wymiany właściwych informacji i dokumentów zarówno na szczeblu formalnym, jak i nieformalnym oraz do odbywania w razie potrzeby i we współpracy z Komisją posiedzeń technicznych lub informacyjnych podczas okresu pojednawczego. Komisja zapewnia terminowy i równy dostęp do informacji i dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Do czasu zwołania komitetu pojednawczego Komisja może w razie potrzeby wprowadzić poprawki do projektu budżetu zgodnie z art. 314 ust. 2 TFUE, w tym w formie listu w sprawie poprawek aktualizującego preliminarz wydatków na rolnictwo. Komisja bezzwłocznie przedkłada informacje dotyczące aktualizacji Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Ponadto przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wszelkie stosowne uzasadnienia, jakich mogą oni wymagać.

Część D. Procedura budżetowa przed procedurą pojednawczą

10.	Rozmowy trójstronne są zwoływane z odpowiednim wyprzedzeniem przed czytaniem w Radzie, tak aby umożliwić instytucjom wymianę poglądów na temat projektu budżetu.

11.

Aby Komisja mogła w odpowiednim czasie ocenić możliwość wykonania poprawek przewidzianych przez Parlament Europejski i Radę, dotyczących utworzenia nowych działań przygotowawczych lub projektów pilotażowych lub przedłużenia istniejących, Parlament Europejski i Rada informują Komisję o swoich zamiarach w tym względzie, tak aby pierwsze rozmowy mogły się odbyć już podczas tych rozmów trójstronnych.

12.	Rozmowy trójstronne można zwołać przed głosowaniem na posiedzeniu plenarnym Parlamentu Europejskiego.

Część E. Procedura pojednawcza

13.

Jeżeli Parlament Europejski przyjmuje poprawki do stanowiska Rady, przewodniczący Rady – w trakcie tego samego posiedzenia plenarnego – zapoznaje się z rozbieżnościami w stanowiskach obu instytucji i udziela przewodniczącemu Parlamentu Europejskiego zgody na bezzwłoczne zwołanie komitetu pojednawczego. Pismo zwołujące komitet pojednawczy zostaje przesłane nie później niż w pierwszym dniu roboczym w tygodniu następującym po zakończeniu miesięcznej sesji parlamentarnej, w trakcie której przeprowadzono głosowanie plenarne, a okres pojednawczy rozpoczyna się następnego dnia. Trwający 21 dni okres oblicza się zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG, Euratom) nr 1182/71 (1).

14.

Jeżeli Rada nie może wyrazić zgody na wszystkie poprawki przyjęte przez Parlament Europejski, powinna ona potwierdzić swoje stanowisko w piśmie przesłanym przed zaplanowanym terminem pierwszego posiedzenia podczas okresu pojednawczego. W takim przypadku komitet pojednawczy postępuje zgodnie z warunkami określonymi poniżej.

15.

Komitet pojednawczy obraduje pod wspólnym przewodnictwem przedstawicieli Parlamentu Europejskiego i Rady. Posiedzeniom komitetu pojednawczego przewodniczy współprzewodniczący instytucji będącej gospodarzem posiedzenia. Każda instytucja wyznacza zgodnie ze swym regulaminem reprezentujących ją uczestników na każde posiedzenie oraz określa mandat negocjacyjny. Parlament Europejski i Rada są reprezentowane w komitecie pojednawczym na właściwym szczeblu, co pozwala każdej delegacji na polityczne zobowiązanie jej instytucji i umożliwia czynienie rzeczywistych postępów w wypracowywaniu ostatecznego porozumienia.

16.	Zgodnie z art. 314 ust. 5 akapit drugi TFUE Komisja uczestniczy w pracach komitetu pojednawczego i podejmuje wszelkie niezbędne inicjatywy na rzecz zbliżenia stanowisk Parlamentu Europejskiego i Rady.

17.	Rozmowy trójstronne odbywają się na różnych szczeblach reprezentacji przez cały czas trwania procedury pojednawczej, w celu rozstrzygnięcia nierozwiązanych kwestii i przygotowania porozumienia w ramach komitetu pojednawczego.

18.	Posiedzenia komitetu pojednawczego i rozmowy trójstronne odbywają się na zmianę w pomieszczeniach Parlamentu Europejskiego i Rady, tak aby zapewnić równy podział zasobów, w tym w zakresie tłumaczenia konferencyjnego.

19.	Daty posiedzeń komitetu pojednawczego oraz rozmów trójstronnych ustala się z wyprzedzeniem w drodze porozumienia między trzema instytucjami.

20.

Komitetowi pojednawczemu zostaje udostępniony wspólny pakiet dokumentów („dokumenty bazowe”) zawierających porównanie poszczególnych etapów procedury budżetowej (2). Dokumenty te obejmują dane liczbowe „według pozycji”, ogólne kwoty według działów wieloletnich ram finansowych, a także skonsolidowany dokument zawierający dane liczbowe i uwagi odnoszące się do wszystkich pozycji budżetowych uznanych za technicznie „otwarte”. Bez uszczerbku dla ostatecznej decyzji komitetu pojednawczego w odrębnym dokumencie zostają wyszczególnione wszystkie pozycje budżetowe uznane za technicznie zamknięte (3). Dokumenty te są klasyfikowane według nomenklatury budżetowej.

Do dokumentów bazowych przeznaczonych dla komitetu pojednawczego dołącza się również inne dokumenty, w tym pismo Komisji w sprawie wykonalności dotyczące stanowiska Rady i poprawek Parlamentu Europejskiego oraz wszelkie pisma z innych instytucji dotyczące stanowiska Rady lub poprawek Parlamentu Europejskiego.

21.

W celu osiągnięcia porozumienia przed upływem okresu pojednawczego, w trakcie rozmów trójstronnych:

—	zostaje określony zakres negocjacji kwestii budżetowych, którymi należy się zająć,

—	zostaje zatwierdzony wykaz pozycji budżetowych uznanych za technicznie zamknięte, z zastrzeżeniem ostatecznego porozumienia w sprawie całego budżetu na dany rok budżetowy,

—	zostają omówione kwestie określone w tiret pierwszym w celu wypracowania ewentualnych porozumień, które zatwierdzi komitet pojednawczy,

—	zostają omówione kwestie tematyczne, również według działów wieloletnich ram finansowych.

Wstępne wnioski zostają wyciągnięte wspólnie podczas lub w bezpośrednim następstwie każdej rundy rozmów trójstronnych; jednocześnie zostaje ustalony porządek obrad kolejnego posiedzenia. Wnioski te zostają zapisane przez instytucję organizującą dane posiedzenie trójstronne i zostają uznane za tymczasowo zatwierdzone po upływie 24 godzin, bez uszczerbku dla ostatecznej decyzji komitetu pojednawczego.

22.	Wnioski z rozmów trójstronnych oraz dokument zawierający pozycje budżetowe są dostępne na posiedzeniach komitetu pojednawczego wraz z pozycjami budżetowymi, w odniesieniu do których zostało wypracowane wstępne porozumienie w trakcie rozmów trójstronnych.

23.

Wspólny projekt przewidziany w art. 314 ust. 5 TFUE opracowuje sekretariat Parlamentu Europejskiego i sekretariat Rady, przy pomocy Komisji. Projekt ten składa się z pisma przewodniego kierowanego przez przewodniczących obu delegacji do przewodniczącego Parlamentu Europejskiego i przewodniczącego Rady, zawierającego datę porozumienia osiągniętego na posiedzeniu komitetu pojednawczego, i załączników, które obejmują:

—	dane liczbowe według pozycji w odniesieniu do wszystkich pozycji budżetowych oraz zbiorcze dane liczbowe według działów ram finansowych,

—	skonsolidowany dokument zawierający dane liczbowe i końcowy tekst wszystkich pozycji, które zostały zmienione w trakcie procedury pojednawczej,

—	wykaz pozycji, które nie zostały zmienione względem projektu budżetu ani stanowiska Rady w sprawie tego projektu.

Komitet pojednawczy może również zatwierdzić wnioski i ewentualne wspólne oświadczenia odnoszące się do budżetu.

24.

Wspólny projekt zostaje przetłumaczony na wszystkie języki urzędowe instytucji Unii (przez służby Parlamentu Europejskiego) i jest przedłożony do zatwierdzenia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie w okresie czternastu dni od daty tego porozumienia w sprawie wspólnego projektu zgodnie z pkt 23.

Budżet podlega ostatecznej redakcji dokonanej przez prawników lingwistów po przyjęciu wspólnego projektu; redakcja ta polega na połączeniu załączników do wspólnego projektu z pozycjami budżetowymi, które nie zostały zmienione w trakcie procedury pojednawczej.

25.

Instytucja organizująca posiedzenie (rozmowy trójstronne lub posiedzenie pojednawcze) zapewnia tłumaczenie obrad na wszystkie języki zgodnie z pełnym systemem językowym mającym zastosowanie do posiedzeń komitetu pojednawczego oraz doraźnym systemem językowym w odniesieniu do rozmów trójstronnych.

Instytucja organizująca posiedzenie zapewnia powielenie i rozprowadzenie dokumentów roboczych.

Służby wszystkich trzech instytucji współpracują w zakresie rejestrowania wyników negocjacji w celu sfinalizowania wspólnego projektu.

Część F. Budżety korygujące

Zasady ogólne

26.

Mając na uwadze, że budżety korygujące często koncentrują się na konkretnych, a niekiedy pilnych kwestiach, instytucje uzgadniają następujące zasady, aby zapewnić odpowiednią współpracę międzyinstytucjonalną umożliwiającą płynny i sprawny proces decyzyjny dotyczący budżetów korygujących, o ile to możliwe, bez konieczności zwoływania w tym celu posiedzenia pojednawczego.

27.	Na ile to możliwe, instytucje dokładają starań, aby ograniczyć liczbę budżetów korygujących.

Harmonogram prac

28.	Komisja informuje z wyprzedzeniem Parlament Europejski i Radę o ewentualnych datach przyjęcia projektów budżetów korygujących, nie przesądzając jednak o ostatecznej dacie ich przyjęcia.

29.	Zgodnie ze swoim regulaminem wewnętrznym Parlament Europejski i Rada dokładają starań, aby rozpatrzyć przedłożony przez Komisję projekt budżetu korygującego jak najszybciej po przyjęciu go przez Komisję.

30.

W celu przyspieszenia procedury Parlament Europejski i Rada zapewniają, aby ich harmonogramy prac były w miarę możliwości skoordynowane, tak aby procedura mogła zostać przeprowadzona w sposób spójny i sprzyjający zbliżeniu stanowisk. Postarają się zatem jak najszybciej opracować orientacyjny harmonogram poszczególnych etapów kończących się ostatecznym przyjęciem budżetu korygującego.

Parlament Europejski i Rada wezmą pod uwagę stosunkowo pilny charakter budżetu korygującego oraz konieczność zatwierdzenia go w należytym terminie, tak aby mógł on wejść w życie w roku budżetowym, którego dotyczy.

Współpraca podczas czytania

31.

Instytucje współpracują ze sobą w dobrej wierze podczas całej procedury, aby umożliwić w najwyższym możliwym stopniu przyjęcie budżetów korygujących na wczesnym etapie procedury.

W odpowiednich przypadkach, gdy istnieje ryzyko rozbieżności opinii, Parlament Europejski lub Rada, przed zajęciem ostatecznego stanowiska w sprawie budżetu korygującego przez każdą z tych instytucji, lub też Komisja, w każdym czasie, może zaproponować zwołanie specjalnych rozmów trójstronnych w celu omówienia rozbieżności oraz osiągnięcia kompromisu.

32.

Wszystkie projekty budżetów korygujących przedstawione przez Komisję, ale jeszcze nie zatwierdzone, są systematycznie wpisywane do porządku obrad rozmów trójstronnych planowanych w toku corocznej procedury budżetowej. Komisja przedstawia projekty budżetów korygujących, a Parlament Europejski i Rada informują o swoim stanowisku, o ile to możliwe, przed datą rozmów trójstronnych.

33.	Jeżeli w trakcie rozmów trójstronnych dojdzie do zawarcia kompromisu, Parlament Europejski i Rada zobowiążą się do uwzględnienia wyniku tych rozmów podczas debaty nad budżetem korygującym zgodnie z TFUE i ich regulaminami wewnętrznymi.

Współpraca po czytaniu

34.	W przypadku gdy Parlament Europejski zatwierdza stanowisko Rady bez poprawek, budżet korygujący zostaje przyjęty, zgodnie z TFUE.

35.

Jeżeli Parlament Europejski przyjmie poprawki większością głosów swoich członków, zastosowanie ma art. 314 ust. 4 lit. c) TFUE. Przed posiedzeniem komitetu pojednawczego zwołane jednak zostaną rozmowy trójstronne:

—	jeżeli w trakcie rozmów trójstronnych osiągnięte zostanie porozumienie, Parlament Europejski i Rada zatwierdzają wyniki tych rozmów, procedura pojednawcza zostanie zakończona wymianą listów bez posiedzenia komitetu pojednawczego,

—

jeżeli w trakcie posiedzenia trójstronnego nie zostanie osiągnięte porozumienie, komitet pojednawczy spotyka się i organizuje swoje prace stosownie do okoliczności, w celu zakończenia w miarę możliwości procesu decyzyjnego przed upływem terminu wynoszącego 21 dni, określonego w art. 314 ust. 5 TFUE. Prace komitetu pojednawczego mogą zakończyć się wymianą listów.

Część G. Zobowiązania pozostające do realizacji (RAL)

36.

Z uwagi na potrzebę zapewnienia systematycznej progresji całkowitych środków na płatności względem środków na zobowiązania, tak aby uniknąć wszelkich nieprawidłowych przesunięć zobowiązań pozostających do realizacji na kolejny rok, Parlament Europejski, Rada i Komisja uzgadniają, że będą ściśle monitorować poziom zobowiązań pozostających do realizacji, aby ograniczyć ryzyko utrudniania realizacji programów Unii z powodu braku środków na płatności pod koniec obowiązywania wieloletnich ram finansowych.

Aby zapewnić kontrolowalny poziom i profil płatności we wszystkich działach, zasady dotyczące umorzeń stosuje się ściśle w odniesieniu do wszystkich działów, w szczególności zasady dotyczące umorzeń automatycznych.

Podczas procedury budżetowej instytucje regularnie spotykają się, by wspólnie ocenić aktualną sytuację i prognozy wykonania budżetu w danym roku i w kolejnych latach. Spotkania takie przybierają formę specjalnych międzyinstytucjonalnych posiedzeń na właściwym szczeblu, przed którymi Komisja przedstawia szczegółowo aktualną sytuację, w podziale na poszczególne fundusze i państwa członkowskie, dotyczącą realizacji płatności, otrzymanych wniosków o zwrot kosztów i zmienionych prognoz. W szczególności, by zapewnić możliwość wypełniania przez Unię jej obowiązków finansowych wynikających z istniejących i przyszłych zobowiązań w latach 2014–2020 zgodnie z art. 323 TFUE, Parlament Europejski i Rada analizują i omawiają szacunki Komisji dotyczące wymaganego poziomu środków na płatności.

(1) Rozporządzenie Rady (EWG, Euratom) nr 1182/71 z dnia 3 czerwca 1971 r. określające zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów (Dz.U. L 124 z 8.6.1971, s. 1).

(2) Poszczególne kroki obejmują: budżet na bieżący rok budżetowy (w tym przyjęte budżety korygujące); wstępny projekt budżetu; stanowisko Rady w sprawie projektu budżetu; poprawki Parlamentu Europejskiego do stanowiska Rady oraz listy w sprawie poprawek przedstawione przez Komisję (o ile nie zostały one jeszcze w pełni zatwierdzone przez wszystkie instytucje).

(3) Pozycja budżetowa uznana za technicznie zamkniętą to pozycja, w odniesieniu do której nie istnieją rozbieżności między Parlamentem Europejskim a Radą i w odniesieniu do której nie przedstawiono listu w sprawie poprawek.

20.12.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 373/12

Oświadczenia Komisji (program ramowy)

2013/C 373/02

OŚWIADCZENIE KOMISJI

W ramach programu ramowego „Horyzont 2020”, w odniesieniu do decyzji w sprawie finansowania przez UE badań nad ludzkimi embrionalnymi komórkami macierzystymi, Komisja Europejska proponuje dalsze stosowanie zasad etycznych, jakie obowiązywały w siódmym programie ramowym.

Komisja Europejska proponuje zachowanie tych samych zasad etycznych, gdyż na podstawie doświadczenia w ich ramach wypracowano odpowiedzialne podejście do bardzo obiecującej dziedziny nauki. Podejście to zostało uznane za odpowiednie w kontekście programów badawczych z udziałem naukowców z wielu krajów o znacznie zróżnicowanych przepisach w tej dziedzinie.

Decyzja w sprawie ramowego programu „Horyzont 2020” w sposób jednoznaczny wyklucza finansowanie przez Wspólnotę trzech obszarów badań naukowych:

—	działalności badawczej dążącej do klonowania człowieka do celów reprodukcyjnych,

—	działalności badawczej mającej na celu zmianę dziedzictwa genetycznego człowieka, która mogłaby spowodować dziedziczenie takich zmian,

—	działalności badawczej mającej na celu tworzenie ludzkich embrionów wyłącznie do celów badawczych lub w celu pozyskiwania komórek macierzystych, w tym także za pomocą przeniesienia jądra komórki somatycznej.

2.	Nie będzie finansowana działalność, która jest zabroniona we wszystkich państwach członkowskich. Działalność zabroniona w danym państwie członkowskim nie będzie w nim finansowana.

Decyzja w sprawie programu ramowego „Horyzont 2020” oraz przepisy w sprawie zasad etycznych dotyczących finansowania przez Wspólnotę badań nad wykorzystywaniem ludzkich zarodkowych komórek macierzystych w żadnym przypadku nie stanowią wartościującej oceny przepisów ani zasad etycznych obowiązujących w sferze takich badań w państwach członkowskich.

W swoim zaproszeniu do składania wniosków Komisja Europejska nie zachęca jednoznacznie do wykorzystywania ludzkich zarodkowych komórek macierzystych. Ewentualne zastosowanie ludzkich komórek macierzystych, tak dorosłych, jak i zarodkowych, uzależnione jest od oceny naukowców w kontekście celów, które zamierzają oni osiągnąć. W praktyce znaczna większość środków finansowych Wspólnoty przeznaczonych na badania nad wykorzystywaniem komórek macierzystych przeznaczona jest na badania nad wykorzystaniem dorosłych komórek macierzystych. Nie ma powodów, dla których powinno to ulec znacznej zmianie w programie ramowym „Horyzont 2020”.

5.	Każdy projekt związany z wykorzystaniem ludzkich zarodkowych komórek macierzystych musi zostać poddany weryfikacji naukowej, podczas której konieczność wykorzystywania komórek macierzystych w celu osiągnięcia określonych celów naukowych jest oceniana przez niezależne autorytety naukowe.

Projekty pozytywnie ocenione w toku weryfikacji naukowej podlegają następnie rygorystycznej weryfikacji etycznej przez Komisję. W trakcie weryfikacji etycznej zostaną wzięte pod uwagę zasady zapisane w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz w odpowiednich konwencjach międzynarodowych, takich jak Konwencja Rady Europy o prawach człowieka i biomedycynie podpisana w Oviedo dnia 4 kwietnia 1997 r. wraz z jej protokołami dodatkowymi, a także Powszechna deklaracja w sprawie genomu ludzkiego i praw człowieka przyjęta przez UNESCO. Celem weryfikacji etycznej jest również ocena, czy wniosek spełnia zasady obowiązujące w kraju, w którym przeprowadzane będą badania.

7.	W niektórych przypadkach weryfikacja etyczna może być przeprowadzona w okresie realizacji projektu.

Przed przystąpieniem do realizacji, każdy projekt związany z wykorzystywaniem ludzkich zarodkowych komórek macierzystych musi uzyskać zgodę właściwego krajowego lub lokalnego komitetu ds. etyki. Konieczne jest przestrzeganie krajowych zasad i procedur, w tym tych dotyczących zgody rodziców oraz nieistnienia zachęty finansowej. Przeprowadzane będą kontrole co do tego, czy projekt zawiera informacje na temat pozwoleń i środków kontrolnych podejmowanych przez właściwe organy państwa członkowskiego, na terenie którego przeprowadzane będą badania.

Projekty zatwierdzone w wyniku weryfikacji naukowej, oceny krajowego lub lokalnego komitetu ds. etyki oraz weryfikacji etycznej przeprowadzonej na szczeblu europejskim będą indywidualnie przedstawiane do przyjęcia państwom członkowskim na spotkaniach odpowiedniego komitetu, działającego z zachowaniem procedury sprawdzającej. Projekt związany z wykorzystywaniem ludzkich zarodkowych komórek macierzystych, który nie uzyska zgody państwa członkowskiego, nie będzie finansowany przez Wspólnotę.

10.	Mając na względzie dobro pacjentów we wszystkich krajach, Komisja Europejska będzie kontynuowała prace w celu udostępnienia wszystkim naukowcom wyników badań nad komórkami macierzystymi finansowanych przez Wspólnotę.

11.

Komisja Europejska będzie popierała działania i inicjatywy zmierzające do koordynacji i racjonalizacji badań nad ludzkimi zarodkowymi komórkami macierzystymi zgodnie z zasadami etyki. W szczególności Komisja będzie w dalszym ciągu wspierała europejski rejestr linii ludzkich zarodkowych komórek macierzystych. Wsparcie dla takiego rejestru pozwoli na monitorowanie istniejących ludzkich zarodkowych komórek macierzystych w Europie, przyczyni się do jak najefektywniejszego ich wykorzystania przez naukowców, pomagając uniknąć niepotrzebnego pozyskiwania nowych linii komórek macierzystych.

12.

Kontynuując dotychczasową praktykę, Komisja Europejska nie będzie przekazywała komitetowi działającemu z zachowaniem procedury sprawdzającej wniosków dotyczących projektów, które przewidują przeprowadzanie badań naukowych związanych z niszczeniem embrionów ludzkich, w tym w celu pozyskania komórek macierzystych. Wyłączenie z dostępu do finansowania z funduszy Wspólnoty tego typu badań nie wyklucza finansowania przez Wspólnotę kolejnych etapów badań nad ludzkimi zarodkowymi komórkami macierzystymi.

Oświadczenie w sprawie energii

„Komisja uznaje zasadniczą rolę, jaką w przyszłości będzie odgrywać efektywność energetyczna u końcowego użytkownika i energia odnawialna, znaczenie lepszych sieci przesyłowych i magazynowania dla maksymalizacji ich potencjału oraz konieczność przyjęcia środków dotyczących wprowadzania na rynek, aby tworzyć potencjał, poprawić zarządzanie i wyeliminować bariery rynkowe, co umożliwi upowszechnianie rozwiązań w zakresie efektywności energetycznej i energii odnawialnej.

Komisja będzie dążyć do tego, aby co najmniej 85 % budżetu programu »Horyzont 2020« przewidzianego na wyzwania energetyczne przeznaczyć na wydatki w obszarze paliw niekopalnych, przy czym co najmniej 15 % ogólnego budżetu na wyzwania energetyczne zostanie wydane na działania związane z wprowadzaniem na rynek istniejących technologii w zakresie energii odnawialnej i efektywności energetycznej określonych w programie »Inteligentna Energia – Europa III«. Program ten, realizowany przez specjalną strukturę zarządczą, będzie obejmował także wsparcie dla wdrażania zrównoważonej polityki energetycznej, budowę potencjału i uruchomianie środków na finansowanie podjętych do chwili obecnej inwestycji.

Pozostała część zostanie przeznaczona na technologie oparte na paliwach kopalnych i warianty rozwoju uznawane za niezbędne do realizacji wizji roku 2050 i wsparcia przejścia na zrównoważony system energetyczny.

Postępy w kierunku osiągnięcia tych celów będą monitorowane, a Komisja będzie regularnie składać sprawozdania z postępów.”.

Oświadczenie w sprawie art. 6 ust. 5

„Bez uszczerbku dla rocznej procedury budżetowej Komisja zamierza przedstawić w ramach zorganizowanego dialogu z Parlamentem Europejskim roczne sprawozdanie z wykonania budżetu w podziale na priorytety i cele szczegółowe w ramach tych priorytetów, określonych w załączniku II do programu »Horyzont 2020«, obejmujące stosowanie art. 6 ust. 5.”.

Oświadczenie w sprawie art. 12

„Na żądanie Komisja przedstawi treść przyjętych programów prac przed właściwym komitetem Parlamentu Europejskiego.”.

Oświadczenie w sprawie „pieczęci doskonałości”

„Interwencja unijna umożliwi ponadto konkurencję najlepszych wniosków w skali UE, podnosząc w ten sposób poziom doskonałości i zapewniając widoczność wiodącym badaniom i innowacjom.

Komisja uważa, że Europejska Rada ds. Badań Naukowych, działania »Maria Skłodowska-Curie«, działania zespołowe, faza 2 instrumentu MŚP lub wnioski dotyczące wspólnych projektów, które zostały pozytywnie ocenione, ale nie mogły być finansowane ze względów budżetowych, spełniły kryterium doskonałości przewidziane w programie »Horyzont 2020«.

Po zatwierdzeniu przez uczestników informację tę można przekazać właściwym organom.

W związku z tym Komisja z zadowoleniem przyjmuje wszelkie inicjatywy dotyczące finansowania takich projektów ze źródeł krajowych, regionalnych lub prywatnych. W tym kontekście, ważną rolę do odegrania ma również polityka spójności poprzez budowanie potencjału.”.

Oświadczenie w sprawie upowszechniania doskonałości i rozszerzania uczestnictwa

„Komisja jest zobowiązana do ustanowienia i wdrożenia środków służących likwidacji przepaści badawczo-innowacyjnej w Europie w ramach nowego celu »Upowszechnianie doskonałości i rozszerzanie uczestnictwa«. Poziom finansowania przewidziany dla tych środków nie będzie niższy od kwoty wydanej w ramach siódmego programu ramowego na działania dotyczące »rozszerzania uczestnictwa«.

Nowe działania wchodzące w zakres europejskiej współpracy naukowo-technicznej (COST) podejmowane w ramach »rozszerzania uczestnictwa« należy wspierać z budżetu przeznaczonego na realizację celu »Upowszechnianie doskonałości i rozszerzanie uczestnictwa«. Nieobjęte w/w budżetem działania COST, których budżet powinien osiągnąć równy rząd wielkości, należy wspierać z budżetu przydzielonego na cel 6 »Europa w zmieniającym się świecie: integracyjne, innowacyjne i refleksyjne społeczeństwa«.

Główną część działań związanych z narzędziem wspierania polityki oraz z ponadnarodowymi sieciami krajowych punktów kontaktowych należy również wspierać ze środków budżetu przydzielonego na cel 6 »Europa w zmieniającym się świecie: integracyjne, innowacyjne i refleksyjne społeczeństwa«.”.

Oświadczenie w sprawie instrumentu MŚP

„Wsparcie MŚP ma podstawowe znaczenie w programie »Horyzont 2020« i stanowi główny element służący realizacji jego celu polegającego na pobudzaniu innowacji, wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy. Z tego względu Komisja zadba o wyraźną widoczność wsparcia MŚP w programie »Horyzont 2020«, w szczególności za pomocą instrumentu MŚP w programach prac, wytycznych i działaniach komunikacyjnych. Podjęte zostaną wszelkie działania, aby MŚP mogły w sposób łatwy i prosty określać i wykorzystywać możliwości oferowane im w ramach celów dotyczących wyzwań społecznych i technologii wspomagających i przemysłowych (LEIT).

Instrument MŚP będzie realizowany przez jedną scentralizowaną strukturę zarządczą odpowiedzialną za ocenę projektów i zarządzanie nimi, w tym korzystanie ze wspólnych systemów IT i procesy biznesowe.

Instrument MŚP przyciągnie najambitniejsze projekty innowacyjne MŚP. Będzie realizowany głównie w sposób oddolny za pomocą stale otwartego zaproszenia do składania ofert dostosowanego do potrzeb MŚP, jak przewidziano w celu szczegółowym »Innowacje w MŚP«, a jednocześnie z uwzględnieniem priorytetów i celów LEIT oraz wyzwań społecznych, a także z możliwością składania przekrojowych wniosków obejmujących wyzwania i LEIT, co stanowi podstawę podejścia oddolnego. Takie zaproszenie do składania ofert może być aktualizowane/odnawiane dwa razy do roku w celu uwzględnienia półrocznych programów strategicznych. W stosownych przypadkach w uzupełnieniu zaproszeń opisanych powyżej mogą być ogłaszane zaproszenia do składania ofert dotyczące specjalnych zagadnień o znaczeniu strategicznym. W takich zaproszeniach wykorzystywane będą koncepcje i procedury instrumentu MŚP, a także pojedynczy punkt odbioru dla wnioskodawców oraz powiązane usługi w zakresie mentoringu i coachingu.”.

20.12.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 373/16

Oświadczenia Komisji (zasady uczestnictwa)

2013/C 373/03

Oświadczenie w sprawie instrumentu „Szybka droga do innowacji”

„Komisja zamierza zapewnić odpowiednią widoczność instrumentu »Szybka droga do innowacji« w środowisku prowadzącym działalność badawczą i innowacyjną, za pomocą działań podnoszących świadomość i informacyjnych poprzedzających pilotażową akcję w 2015 r.

Komisja nie zamierza ograniczać czasu trwania działań instrumentu »Szybka droga do innowacji«ex ante. Przy ocenie wpływu wniosku uwzględniona zostanie konieczność nadążania za postępem i dotrzymania kroku międzynarodowej konkurencji, co umożliwi elastyczność wobec różnych uwarunkowań w każdej z dziedzin badań stosowanych.

Poza pogłębioną oceną przeprowadzaną w ramach śródokresowej oceny programu »Horyzont 2020«, program pilotażowy »Szybka droga do innowacji« będzie poddany stałemu monitorowaniu pod kątem wszystkich aspektów praktycznych związanych ze zgłaszaniem, oceną, selekcją, a także planowaniem budżetowym wniosków w ramach »Szybkiej drogi do innowacji«, począwszy od daty granicznej w 2015 r.

Aby projekt pilotażowy był skuteczny i aby upewnić się co do możliwości przeprowadzenia skutecznej oceny, niezbędne może okazać się wsparcie nawet stu projektów.”.

Deklaracja w sprawie wytycznych dotyczących kryteriów wdrażania „bonusu”

„Jeżeli chodzi o dodatkowe wynagrodzenie, Komisja zamierza bezzwłocznie wydać wytyczne dotyczące kryteriów związanych z wdrażaniem »bonusu« po przyjęciu zasad uczestnictwa i upowszechniania dla programu »Horyzont 2020«.”.

Oświadczenie w sprawie art. 42 zasad uczestnictwa

„Zamiarem Komisji jest ustanowić terminy we wzorze umowy o udzieleniu dotacji w zakresie ochrony wyników, przy uwzględnieniu terminów 7PR.”

Oświadczenie w sprawie ustalania bezpośrednich kosztów dużych infrastruktur badawczych

„W odpowiedzi na wnioski zainteresowanych stron, Komisja zobowiązała się do wyjaśnienia kwestii ustalania bezpośrednich kosztów dużych infrastruktur badawczych zgodnie z głównymi kierunkami wytyczonymi w niniejszym oświadczeniu.

Wytyczne dotyczące bezpośrednich kosztów dużych infrastruktur badawczych w ramach programu »Horyzont 2020« będą miały zastosowanie do kosztów dużych infrastruktur badawczych o łącznej wartości co najmniej 20 mln EUR dla danego beneficjenta, obliczonej jako sumę historycznych wartości aktywów poszczególnych infrastruktur badawczych, figurujących w ostatnim zestawieniu bilansowym danego beneficjenta sprzed dnia podpisania umowy o udzieleniu dotacji, lub zgodnych z ustaleniami dokonanymi na podstawie kosztów wynajmu lub dzierżawy infrastruktury badawczej.

Poniżej tego progu wytyczne dotyczące bezpośrednich kosztów dużych infrastruktur badawczych w ramach programu »Horyzont 2020« nie będą miały zastosowania. Indywidualne pozycje kosztowe mogą zostać zgłoszone jako uprawnione koszty bezpośrednie zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami dotyczącymi umowy o udzielenie dotacji.

W ujęciu ogólnym można będzie wykazywać jako koszty bezpośrednie wszystkie koszty, które jednocześnie: spełniają ogólne kryteria kwalifikowalności i są bezpośrednio związane z wdrażaniem działania i w związku z tym mogą być przypisane temu działaniu.

W przypadku dużej infrastruktury badawczej wykorzystywanej na potrzeby projektu, będzie to dotyczyć systematycznie kosztów skapitalizowanych i kosztów operacyjnych.

»Koszty skapitalizowane« będą to koszty poniesione w celu utworzenia lub odnowienia dużej infrastruktury badawczej, a także niektóre koszty specjalnych napraw i konserwacji dużych infrastruktur badawczych wraz ze składnikami lub istotnymi integralnymi składnikami.

»Koszty operacyjne« będą kosztami ponoszonymi przez beneficjenta w szczególności w związku z obsługą dużej infrastruktury badawczej.

Tymczasem niektóre koszty mogą systematycznie nie być deklarowane jako bezpośrednie koszty, ale być uznawane za podlegające zwrotowi w postaci ryczałtu z tytułu kosztów pośrednich, np. koszty wynajmu, dzierżawy lub amortyzacji budynków administracyjnych lub siedziby administracyjnej.

W przypadku gdy koszty zostały spowodowane jedynie częściowo działalnością w ramach projektu, deklarować można jedynie część kosztów bezpośrednio odpowiadającą projektowi.

Do tych celów system pomiarowy beneficjenta musi zapewniać dokładne oszacowanie konkretnej faktycznej wysokości kosztów projektu (np. poprzez wykazanie rzeczywistego wykorzystania i spożytkowania w ramach projektu). Wymóg ten będzie spełniony, jeśli obliczenia zostaną uzyskane w oparciu o fakturę dostawcy.

Pomiary kosztów są zwykle związane z czasem poświęconym projektowi, który musi odpowiadać faktycznym godzinom/dniom/miesiącom wykorzystania infrastruktury badawczej na potrzeby projektu. Całkowita liczba efektywnych godzin/dni/miesięcy musi odpowiadać pełnemu potencjałowi wykorzystania (pełnej zdolności) infrastruktury badawczej. W obliczaniu pełnej zdolności będzie się uwzględniać wszystkie okresy, w których infrastruktura badawcza może być, ale nie jest wykorzystywana. Jednak przy obliczaniu pełnej zdolności uwzględniane będą rzeczywiste ograniczenia, takie jak godziny otwarcia jednostki, czas napraw i konserwacji (w tym kalibrowania i testowania).

Jeżeli ze względu na ograniczenia techniczne dany koszt może zostać bezpośrednio zmierzony w odniesieniu do infrastruktury badawczej, a nie w bezpośrednim odniesieniu do projektu, akceptowalnym rozwiązaniem zastępczym byłoby zmierzenie tych kosztów za pomocą odpowiednich dla projektu jednostek rzeczywistego wykorzystania, popartych specyfikacjami technicznymi i rzeczywistymi danymi, a także określonymi na podstawie analitycznego systemu rozliczeniowego beneficjenta.

Koszty i ich bezpośrednie pomiary w odniesieniu do projektu muszą być poparte odpowiednimi dokumentami poświadczającymi, umożliwiającymi zapewnienie wystarczającej ścieżki audytu.

Beneficjent może wykazać bezpośredni związek za pomocą innych przekonujących dowodów.

Służby Komisji zalecą najlepsze praktyki w dziedzinie bezpośrednich pomiarów i dokumentów poświadczających (np.: w odniesieniu do kosztów skapitalizowanych: sprawozdania finansowe wraz z polityką amortyzacji beneficjenta jako część jego zwyczajowych zasad rachunkowości, wykazujące obliczenia dotyczące potencjalnego wykorzystania oraz gospodarczego cyklu życia aktywów, a także elementy wykazujące rzeczywiste wykorzystanie do celów projektu; zaś dla kosztów operacyjnych: szczegółowa faktura dotycząca dużej infrastruktury badawczej, czas trwania projektu itp.).

Na wniosek beneficjenta korzystającego z dużej infrastruktury badawczej, a także z uwzględnieniem dostępnych zasobów i zasady opłacalności, Komisja może przeprowadzić ocenę ex ante metody ustalania bezpośrednich kosztów poniesionych przez beneficjenta, w sposób prosty i przejrzysty, tak aby zagwarantować pewność prawa. Te oceny ex ante będą w pełni uwzględniane w procedurach audytu ex post.

Ponadto Komisja ustanowi grupę złożoną z przedstawicieli odpowiednich organizacji zrzeszających zainteresowane strony, która to grupa będzie miała za zadanie dokonanie oceny wykorzystania tych wytycznych.

Komisja potwierdza, że wkrótce przyjmie wytyczne dotyczące bezpośrednich kosztów dużej infrastruktury badawczej, po przyjęciu regulacji w sprawie programu »Horyzont 2020«.”.

Oświadczenie w sprawie art. 3 i 4 zasad uczestnictwa

„W umowach o udzielenie dotacji Komisja zamierza zawrzeć odniesienia do prawa krajowego dotyczące publicznego dostępu do dokumentów oraz poufności, dążąc do zachowania stosownej równowagi między poszczególnymi interesami.”.

Oświadczenie w sprawie art. 28 zasad uczestnictwa

(Opcja 100 % stawki zwrotu w przypadku podmiotów prawnych non-profit z przeznaczeniem na działania innowacyjne)

„Komisja zwraca uwagę na fakt, że również podmioty non-profit mogą prowadzić działalność gospodarczą, która ma bliskie związki z rynkiem, oraz że jej dotowanie może powodować zakłócenia na rynku wewnętrznym. W związku z tym Komisja dokona oceny ex ante tego, czy działalność kwalifikowalna ma charakter gospodarczy, czy skutecznie zapobiega się krzyżowym dotacjom działalności gospodarczej, oraz czy stopa finansowania kwalifikowalnych działań gospodarczych ma negatywny wpływ na konkurencję na rynku wewnętrznym, który to wpływ nie jest równoważony pozytywnymi skutkami.”.

20.12.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 373/18

Oświadczenie Komisji w sprawie art. 5 ust. 7 programu szczegółowego

2013/C 373/04

„Komisja wyraża głębokie ubolewanie z powodu włączenia do art. 5 przedmiotowego ust. 7, wprowadzającego procedurę sprawdzającą, o której mowa w art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011, w odniesieniu do przyznawania pomocy finansowej Unii projektom lub ich częściom wybranym po każdym zaproszeniu do składania wniosków na podstawie programów prac, o których mowa w art. 5 programu szczegółowego wdrażającego »Horyzont 2020«. Komisja przypomina, że nie zaproponowała ona tej procedury w żadnym z sektorowych aktów dotyczących wieloletnich ram finansowych (WRF). Miało to na celu uproszczenie programów WRF w interesie odbiorców środków unijnych. Zatwierdzenie decyzji o przyznaniu dotacji bez kontroli komitetu przyspieszyłoby procedurę zmniejszając czas oczekiwania na przyznanie środków z korzyścią dla beneficjentów i ograniczając niepotrzebną biurokrację i koszty. Ponadto Komisja przypomina, że podjęcie decyzji w sprawie przyznania dotacji należy do instytucjonalnych prerogatyw związanych z realizacją budżetu, a zatem nie powinno przebiegać w drodze procedury komitologii.

Komisja uważa również, że włączenie to nie może służyć jako precedens dla innych instrumentów finansowania.”.

20.12.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 373/19

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa COMP/M.7057 – Suntory/Glaxosmithkline (Ribena & Lucozade Soft Drinks Business))

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

2013/C 373/05

W dniu 27 listopada 2013 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną ze wspólnym rynkiem. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004. Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji: (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex jako numerem dokumentu 32013M7057 Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa. (http://eur-lex.europa.eu/en/index.htm).

20.12.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 373/19

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa COMP/M.7044 – Blackstone/Cambourne/Goldman Sachs/Rothesay)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

2013/C 373/06

W dniu 29 listopada 2013 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną ze wspólnym rynkiem. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004. Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex jako numerem dokumentu 32013M7044 Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa. (http://eur-lex.europa.eu/en/index.htm).

20.12.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 373/20

Ogłoszenie skierowane do osób, do których mają zastosowanie środki ograniczające przewidziane w decyzji Rady 2011/72/WPZiB oraz w rozporządzeniu Rady (UE) nr 101/2011 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Tunezji

2013/C 373/07

RADA UNII EUROPEJSKIEJ

Poniższe informacje skierowane są do osób wymienionych w załączniku do decyzji Rady 2011/72/WPZiB (1) oraz w załączniku I do rozporządzenia Rady (UE) nr 101/2011 (2) w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Tunezji.

Rada zamierza w następujący sposób zmienić uzasadnienia umieszczenia w wykazie w przypadku osób wymienionych w wpisach w załączniku do decyzji Rady 2011/72/WPZiB oraz w załączniku I do rozporządzenia Rady (UE) nr 101/2011, z wyjątkiem wpisów nr 1, 4, 5, 25 i 46:

„Osoba, wobec której toczy się dochodzenie prowadzone przez władze tunezyjskie w związku ze współudziałem w sprzeniewierzeniu przez urzędnika państwowego środków publicznych, ze współudziałem w nadużyciu stanowiska przez urzędnika państwowego w celu zapewnienia osobie trzeciej nieuzasadnionych korzyści i spowodowania szkody dla administracji oraz ze współudziałem w wywieraniu nacisków na urzędnika państwowego w celu uzyskania bezpośrednio lub pośrednio korzyści dla osoby trzeciej.”.

Rada zamierza w następujący sposób zmienić uzasadnienie umieszczenia w wykazie w przypadku osoby wymienionej we wpisie nr 1 w załączniku do decyzji Rady 2011/72/WPZiB oraz w załączniku I do rozporządzenia Rady (UE) nr 101/2011:

„Osoba, wobec której toczy się dochodzenie prowadzone przez władze tunezyjskie w związku ze sprzeniewierzeniem przez urzędnika państwowego środków publicznych, z nadużyciem stanowiska przez urzędnika państwowego w celu zapewnienia osobie trzeciej nieuzasadnionych korzyści i spowodowania szkody dla administracji oraz z wywieraniem nacisków na urzędnika państwowego w celu uzyskania bezpośrednio lub pośrednio korzyści dla osoby trzeciej”.

Dane osoby mogą przedstawić Radzie uwagi, wraz z dokumentami potwierdzającymi, do 7 stycznia 2014 r., przesyłając je na adres:

Rada Unii Europejskiej

Sekretariat Generalny

DG C 1C

Rue de la Loi/Wetstraat 175

1048 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

E-mail: sanctions@consilium.europa.eu

Wszelkie przedłożone uwagi zostaną uwzględnione do celów okresowego przeglądu przeprowadzanego przez Radę zgodnie z art. 5 ust. 2 decyzji 2011/72/WPZiB i z art. 12 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 101/2011.

(1) Dz.U. L 28 z 2.2.2011, s. 62.

(2) Dz.U. L 31 z 5.2.2011, s. 1.

20.12.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 373/22

Kursy walutowe euro (1)

19 grudnia 2013 r.

2013/C 373/08

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,3667
JPY	Jen	142,55
DKK	Korona duńska	7,4600
GBP	Funt szterling	0,83490
SEK	Korona szwedzka	8,9539
CHF	Frank szwajcarski	1,2261
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	8,3830
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	27,657
HUF	Forint węgierski	299,38
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,7028
PLN	Złoty polski	4,1739
RON	Lej rumuński	4,4813
TRY	Lir turecki	2,8338
AUD	Dolar australijski	1,5445
CAD	Dolar kanadyjski	1,4650
HKD	Dolar Hongkongu	10,5964
NZD	Dolar nowozelandzki	1,6715
SGD	Dolar singapurski	1,7313
KRW	Won	1 449,92
ZAR	Rand	14,1911
CNY	Yuan renminbi	8,3011
HRK	Kuna chorwacka	7,6358
IDR	Rupia indonezyjska	16 525,38
MYR	Ringgit malezyjski	4,4770
PHP	Peso filipińskie	60,793
RUB	Rubel rosyjski	44,9955
THB	Bat tajlandzki	44,370
BRL	Real	3,2112
MXN	Peso meksykańskie	17,7312
INR	Rupia indyjska	85,2490

(1) Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

20.12.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 373/23

DECYZJA KOMISJI

z dnia 12 grudnia 2013 r.

ustanawiająca Europejską Radę ds. Badań Naukowych

2013/C 373/09

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając decyzję Rady 2013/743/UE z dnia 3 grudnia 2013 r. ustanawiającą program szczegółowy wdrażający program „Horyzont 2020” – program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji (2014–2020) (1), w szczególności jej art. 6 ust. 1 i 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Aby zapewnić ciągłość z działaniami i czynnościami prowadzonymi na mocy decyzji Rady 2006/972/WE (2), Europejska Rada ds. Badań Naukowych („ERBN”), która ma zostać ustanowiona decyzją 2013/743/UE, powinna zastąpić ERBN ustanowioną decyzją Komisji 2007/134/WE (3) i zostać jej następczynią prawną.

(2)

Artykuł 6 ust. 2 decyzji 2013/743/UE przewiduje, że ERBN składa się z niezależnej rady naukowej i specjalnej jednostki ds. realizacji. Specjalną jednostkę ds. realizacji należy utworzyć jako strukturę w formie agencji wykonawczej, która zostanie powołana odrębnym aktem zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 58/2003 (4).

(3)	Rada naukowa powinna składać się z naukowców, inżynierów i uczonych cieszących się najwyższym uznaniem. Jej członkowie powinni być niezależni od zewnętrznych interesów i wyznaczani w taki sposób, aby zapewnić ciągłość prac rady naukowej.

(4)

Aby zapewnić terminową realizację programu szczegółowego, rada naukowa ERBN powołanej decyzją 2007/134/WE ustaliła już wstępne stanowiska w oczekiwaniu na środki, które mają zostać przyjęte zgodnie z art. 7 decyzji 2013/743/UE. Te wstępne stanowiska powinny zostać przyjęte lub odrzucone przez radę naukową ustanowioną niniejszą decyzją.

(5)	Należy określić niezbędne przepisy dotyczące funkcjonowania rady naukowej.

(6)	Należy ustanowić przepisy w celu zapewnienia sprawnej współpracy między radą naukową a specjalną jednostką ds. realizacji ERBN.

(7)	Rada naukowa powinna mieć dostęp do dokumentów i danych niezbędnych do jej pracy zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (5).

(8)	Decyzja 2013/743/UE przewiduje wynagrodzenia członków rady naukowej za wykonywane przez nich zadania i należy określić przepisy do tego celu.

(9)	Należy uchylić decyzję 2007/134/WE,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Ustanowienie Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych

Niniejszym ustanawia się Europejską Radę ds. Badań Naukowych („ERBN”) na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. Zastępuje ona Europejską Radę ds. Badań Naukowych ustanowioną decyzją Komisji 2007/134/WE i jest jej następczynią prawną.

Artykuł 2

Członkowie rady naukowej

1. Rada naukowa składa się z przewodniczącego ERBN („przewodniczący ERBN”) oraz 21 innych członków. 21 osób wymienionych w załączniku I mianuje się niniejszym na innych członków rady naukowej na kadencje określone w tym załączniku.

2. Członkowie wykonują swoje zadania niezależnie od wszelkich wpływów zewnętrznych. W odpowiednim czasie informują Komisję o wszelkich konfliktach interesów, które mogłyby podważyć ich obiektywność.

3. Członkowie są mianowani na kadencję trwającą maksymalnie cztery lata, z możliwością jednokrotnego przedłużenia. Członka można jednak powołać na okres krótszy niż maksymalna kadencja, aby umożliwić stopniową rotację członków. Członkowie pełnią swoje funkcje do czasu zastąpienia ich przez inną osobę lub wygaśnięcia ich kadencji.

4. W należycie uzasadnionych przypadkach, w celu zachowania rzetelności lub ciągłości rady naukowej, Komisja może z własnej inicjatywy zakończyć kadencję członka.

Artykuł 3

Funkcjonowanie rady naukowej

1. Rada naukowa przyjmuje swój regulamin wewnętrzny oraz kodeks postępowania w zakresie poufności, konfliktu interesów oraz przetwarzania danych osobowych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001.

2. Rada naukowa odbywa posiedzenia plenarne w zależności od potrzeb wynikających z jej prac. Na stronie internetowej ERBN publikuje się skrócone protokoły posiedzeń plenarnych.

3. Przewodniczący może zadecydować o zwołaniu posiedzenia w formie sesji zamkniętej zgodnie z regulaminem wewnętrznym rady naukowej.

4. Rada naukowa może ustanawiać składające się z jej członków stałe komitety, grupy robocze i inne struktury zajmujące się określonymi zadaniami rady naukowej.

5. Wstępne stanowiska rady naukowej powołanej decyzją 2007/134/WE w sprawie środków, które mają zostać przyjęte zgodnie z art. 7 decyzji 2013/743/UE zostają przyjęte lub odrzucone przez radę naukową ustanowioną niniejszą decyzją niezwłocznie po jej ustanowieniu.

Artykuł 4

Współpraca w ramach Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych

Rada naukowa i specjalna jednostka ds. realizacji zapewniają spójność między strategicznymi i operacyjnymi aspektami wszystkich działań ERBN. Przewodniczący ERBN, wiceprzewodniczący rady naukowej i dyrektor specjalnej jednostki ds. realizacji regularnie odbywają posiedzenia koordynacyjne w celu zapewnienia skutecznej współpracy.

Artykuł 5

Dostęp do dokumentów i danych

1. Komisja i specjalna jednostka ds. realizacji przekazują radzie naukowej dokumenty, dane i pomoc niezbędne do jej pracy, umożliwiając jej działanie w sposób autonomiczny i niezależny, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001.

2. Członkowie rady naukowej wykorzystują dokumenty i dane przekazane im zgodnie z ust. 1 wyłącznie do celów i zadań, do których są one udostępniane, i są zobowiązani do zachowania poufności.

3. Rada naukowa przyjmuje odpowiednie środki organizacyjne i techniczne mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa i poufności dokumentów i danych, aby uniemożliwić jakiekolwiek ujawnienie lub dostęp bez upoważnienia, przypadkowe lub bezprawne zniszczenie, utratę lub zmianę danych i dokumentów.

4. Członkowie rady naukowej traktują z należytą starannością legalność, odpowiedniość, istotność, dokładność, konieczność i ograniczenia czasowe gromadzenia, przetwarzania i przechowywania danych osobowych.

5. W przypadku gdy nie można przyznać dostępu do dokumentów i danych lub dostępu do danych osobowych z powodów związanych z ochroną danych osobowych, poufnością, bezpieczeństwem lub interesem publicznym, Komisja i specjalna jednostka ds. realizacji przedkładają radzie naukowej pisemne wyjaśnienie tych powodów oraz wszelkie informacje dotyczące rozpatrywanej kwestii, których przekazanie uważają za możliwe w ramach obowiązujących przepisów.

Artykuł 6

Wynagrodzenia członków rady naukowej innych niż przewodniczący ERBN

Przepisy dotyczące honorariów za zadania wykonywane przez członków rady naukowej innych niż przewodniczący ERBN i zwrotu poniesionych przez nich kosztów podróży i pobytu określono w załączniku II.

Artykuł 7

Uchylenie

Decyzja 2007/134/WE traci moc. Odesłania do uchylonej decyzji traktuje się jako odesłania do niniejszej decyzji.

Artykuł 8

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2014 r.

Sporządzono w Brukseli dnia 12 grudnia 2013 r.

W imieniu Komisji

Máire GEOGHEGAN-QUINN

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 965.

(2) Decyzja Rady 2006/972/WE z dnia 19 grudnia 2006 r. dotycząca programu szczegółowego „Pomysły”, wdrażającego siódmy program ramowy Wspólnoty Europejskiej w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007–2013) (Dz.U. L 400 z 30.12.2006, s. 243).

(3) Decyzja Komisji 2007/134/WE z dnia 2 lutego 2007 r. ustanawiająca Europejską Radę ds. Badań Naukowych (Dz.U. L 57 z 24.2.2007, s. 14).

(4) Rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (Dz.U. L 11 z 16.1.2003, s. 1).

(5) Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).

ZAŁĄCZNIK I

Członkowie rady naukowej

Imię, nazwisko i instytut	Koniec kadencji
Klaus BOCK, Duńska Narodowa Fundacja Badawcza	31 grudnia 2016 r.
Nicholas CANNY, Państwowy Uniwersytet Irlandii, Galway	31 grudnia 2014 r.
Sierd A.P.L. CLOETINGH, Uniwersytet w Utrechcie	31 grudnia 2015 r.
Tomasz DIETL, Polska Akademia Nauk	31 grudnia 2014 r.
Daniel DOLEV, Uniwersytet Hebrajski w Jerozolimie	31 grudnia 2014 r.
Athene DONALD, Uniwersytet w Cambridge	31 grudnia 2016 r.
Barbara ENSOLI, Istituto Superiore di Sanità, Rzym	31 grudnia 2016 r.
Pavel EXNER, Czeska Akademia Nauk	31 grudnia 2014 r.
Nuria Sebastian GALLES, Uniwersytet Pompeu Fabra, Barcelona	31 grudnia 2016 r.
Reinhard GENZEL, Instytut Fizyki Pozaziemskiej im. Maksa Plancka	31 grudnia 2016 r.
Carl-Henrik HELDIN, Instytut Badań nad Rakiem im. Ludwiga, Uppsala	31 grudnia 2014 r.
Timothy HUNT, Cancer Research UK, South Mimms	31 grudnia 2014 r.
Matthias KLEINER, Politechnika w Dortmundzie	31 grudnia 2016 r.
Éva KONDOROSI, Węgierska Akademia Nauk	31 grudnia 2016 r.
Mart SAARMA, Uniwersytet w Helsinkach	31 grudnia 2014 r.
Nils Christian STENSETH, Uniwersytet w Oslo	31 grudnia 2017 r.
Martin STOKHOF, Uniwersytet w Amsterdamie	31 grudnia 2017 r.
Anna TRAMONTANO, Uniwersytet Sapienza w Rzymie	31 grudnia 2014 r.
Isabelle VERNOS, Centrum Kontroli Genomu, Barcelona	31 grudnia 2014 r.
Reinhilde VEUGELERS, Uniwersytet Katolicki w Leuven	31 grudnia 2016 r.
Michel WIEVIORKA, Centrum Analizy i Interwencji Socjologicznej, Paris	31 grudnia 2017 r.

ZAŁĄCZNIK II

Przepisy dotyczące wynagrodzeń członków rady naukowej innych niż przewodniczący ERBN, o których mowa w art. 6

1.	Honoraria członków rady naukowej innych niż przewodniczący ERBN, jak również koszty ich podróży i utrzymania związane z wykonywaniem ich zadań są wypłacane przez specjalną jednostkę ds. realizacji zgodnie z umową, w tym z warunkami określonymi w pkt 2–5.

2.	Honoraria wiceprzewodniczących rady naukowej wynoszą 3 500 EUR za pełne uczestnictwo w posiedzeniu plenarnym oraz 1 750 EUR za częściowe uczestnictwo.

3.	Honoraria pozostałych członków, o których mowa w pkt 1, wynoszą 2 000 EUR za pełne uczestnictwo w posiedzeniu plenarnym oraz 1 000 EUR za częściowe uczestnictwo.

Płatności są zatwierdzane przez dyrektora specjalnej jednostki ds. realizacji lub jego zastępcę na podstawie listy obecności potwierdzonej przez przewodniczącego ERBN i dyrektora specjalnej jednostki ds. realizacji lub ich zastępców. Na liście obecności podaje się, czy poszczególni członkowie uczestniczyli w całym posiedzeniu (pełne uczestnictwo), czy tylko w jego części (częściowe uczestnictwo).

W przypadku spotkań innych niż posiedzenia plenarne specjalna jednostka ds. realizacji zwraca koszty podróży i, w stosownych przypadkach, koszty utrzymania członków rady naukowej niezbędne do wykonywania ich zadań zgodnie z ich umową oraz przepisami Komisji dotyczącymi zwrotu kosztów ponoszonych przez ekspertów zewnętrznych (1).

6.	Honoraria oraz koszty podróży i utrzymania wypłaca się z budżetu operacyjnego programu szczegółowego ustanowionego decyzją 2013/743/UE.

(1) Decyzja Komisji C(2007) 5858.

20.12.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 373/27

ZAPROSZENIE DO SKŁADANIA WNIOSKÓW – EACEA 24/13

Program współpracy w dziedzinie szkolnictwa w ramach ICI

Współpraca w dziedzinie szkolnictwa wyższego i szkolenia między: Unią Europejską a Australią, Unią Europejską a Japonią oraz Unią Europejską a Republiką Korei

Zaproszenie do składania wniosków na 2013 r. dotyczących wspólnych projektów w zakresie mobilności (JMP) oraz wspólnych projektów w zakresie stopni naukowych (JDP)

2013/C 373/10

1. Cele i opis

Ogólnym celem zaproszenia do składania wniosków jest wspieranie wzajemnego zrozumienia między narodami UE i krajów partnerskich z uwzględnieniem lepszej znajomości języków, kultur i instytucji oraz poprawa jakości szkolnictwa wyższego oraz szkolenia poprzez stymulowanie zrównoważonych partnerstw pomiędzy szkolnictwem wyższym a instytucjami szkoleniowymi w Europie i krajach partnerskich.

2. Kwalifikujący się wnioskodawcy

Składanie wniosków w ramach niniejszego zaproszenia jest otwarte dla konsorcjów instytucji szkolnictwa wyższego i (lub) instytucji zawodowych i szkoleniowych szkolnictwa pomaturalnego.

Kwalifikujący się wnioskodawcy muszą mieć siedzibę w jednym z krajów partnerskich i w jednym z 28 państw członkowskich Unii Europejskiej.

3. Kwalifikujące się działania

Niniejsze zaproszenie obejmuje dwa rodzaje działań – wspólne projekty w zakresie mobilności oraz wspólne projekty w zakresie stopni naukowych.

W przypadku wspólnych projektów w zakresie mobilności (JMP) wsparcie przyznawane jest w celu umożliwienia konsorcjom instytucji zawodowych i szkoleniowych szkolnictwa pomaturalnego lub instytucji szkolnictwa wyższego z UE i kraju partnerskiego realizację wspólnych programów edukacyjnych i szkoleniowych oraz wdrażanie mobilności studentów i członków wydziałów. Wsparcie to obejmuje finansowanie w postaci kwot ryczałtowych na administrację i granty dla studentów oraz pracowników akademickich i pracowników administracyjnych. Konsorcjum składające wniosek dotyczący wspólnego projektu w ramach ICI-ECP w zakresie mobilności musi obejmować co najmniej 2 zawodowe pomaturalne instytucje szkoleniowe lub instytucje szkolnictwa wyższego z 2 różnych państw członkowskich UE oraz co najmniej 2 takie instytucje z kraju partnerskiego. Maksymalny czas trwania wspólnego projektu w zakresie mobilności wynosi 36 miesięcy. Szczególny nacisk zostanie położony na projekty uwzględniające staże i praktyki.

W przypadku wspólnych projektów w zakresie stopni naukowych (JDP) wsparcie przyznawane jest w celu tworzenia i wdrażania dwustronnych lub wspólnych programów w zakresie stopni naukowych. Wsparcie to obejmuje finansowanie w postaci kwot ryczałtowych na prace rozwojowe i administrację, jak również granty dla studentów oraz pracowników akademickich i pracowników administracyjnych. Konsorcjum składające wniosek dotyczący wspólnego projektu w ramach ICI-ECP w zakresie stopni naukowych musi obejmować co najmniej 2 instytucje szkolnictwa wyższego z 2 różnych państw członkowskich UE oraz co najmniej 2 instytucje z kraju partnerskiego. Maksymalny czas trwania wspólnego projektu w zakresie stopni naukowych wynosi 48 miesięcy. Szczególny nacisk zostanie położony na wnioski dotyczące wspólnych projektów w zakresie stopni naukowych.

Rozpoczęcie działań planuje się na październik 2014 r.

4. Kryteria przyznania dotacji

Znaczenie projektu dla stosunków pomiędzy UE a krajami partnerskimi oraz wkład w jakość i doskonałość (20 %) zostaną określone na podstawie:

a)	istotności wniosku dla celów zaproszenia i dla stosunków pomiędzy UE i krajem partnerskim;

b)	wkładu projektu w jakość, doskonałość i innowację w zakresie edukacji w danej dziedzinie.

Jakość wdrożenia projektu (80 %) zostanie określona na podstawie:

c)	zarządzania partnerstwem i współpracy między partnerami;

d)	systemu mobilności studentów;

e)	ustaleń w zakresie transferu i uznawania punktów akademickich;

f)	przyjmowania studentów i członków wydziału, usług dla studentów, przygotowania językowego i kulturowego;

g)	systemu mobilności członków wydziału;

h)	planu oceny;

i)	planu rozpowszechniania;

j)	planu rozwoju i trwałości.

5. Budżet

Dostępny budżet UE wynosi około 2,2 mln EUR. Porównywalne środki zostaną zapewnione przez kraje partnerskie zgodnie z zasadami mającymi zastosowanie do każdego z tych krajów (1).

Maksymalna kwota finansowania po stronie UE to 350 000 EUR na czteroletni projekt JDP obejmujący dwie lub więcej instytucji unijnych oraz 190 000 EUR na trzyletni projekt JMP obejmujący dwie instytucje unijne lub 197 500 EUR na trzyletni JMP projekt obejmujący trzy lub więcej instytucji unijnych.

6. Termin

Wnioski należy składać zarówno do UE, jak i do instytucji wdrażających w Australii (australijski rząd – Departament Szkolnictwa – Australian Department of Education), Japonii (Japońska Organizacja Obsługi Studentów – Japan Student Services Organisation – JASSO) i Republice Korei (Narodowa Fundacja Badań Korei – National Research Foundation of Korea – NRF).

Wnioski w imieniu głównej instytucji unijnej należy przesłać Agencji Wykonawczej ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego najpóźniej do dnia 15 maja 2014 r. Wnioski opatrzone stemplem pocztowym z późniejszą datą nie będą brane pod uwagę. Wnioski należy przesyłać na następujący adres:

The Education, Audiovisual and Culture Executive Agency

EU-ICI ECP Call for proposals 24/13

BOUR 02/17

Avenue du Bourget/Bourgetlaan 1

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Wnioski dotyczące UE w imieniu głównej instytucji unijnej należy składać na odpowiednim formularzu, należycie wypełnionym, opatrzonym datą i podpisanym przez osobę upoważnioną do zawierania prawnie wiążących zobowiązań w imieniu organizacji składającej wniosek.

Wnioski dotyczące Australii oraz odpowiednie dokumenty należy wysłać przesyłką poleconą na następujący adres:

The Director, Strategic Policy, Europe & Americas

International and Infrastructure Group

Department Education

GPO Box 9880

Canberra ACT 2601

AUSTRALIA

Wnioski dotyczące Japonii oraz odpowiednie dokumenty należy wysłać przesyłką poleconą na następujący adres:

Tetsuya Yamamoto

Director

Student Exchange Support Division

Student Exchange Department

Japan Student Services Organisation (JASSO)

2-2-1 Aomi, Koto-ku

Tokyo 135-8630

JAPAN

Wnioski dotyczące Republiki Korei: https://ernd.nrf.re.kr/index.do

7. Dodatkowe informacje

Wskazówki oraz formularze do składania wniosków znajdują się na następującej stronie internetowej:

http://eacea.ec.europa.eu/bilateral_cooperation/eu_ici_ecp/index_en.php

Wnioski należy składać na przeznaczonym do tego celu formularzu; muszą zawierać wszystkie załączniki i wymagane informacje.

(1) Wspólne projekty będą finansowane w miarę dostępności budżetu w danym kraju partnerskim.

20.12.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 373/30

Zawiadomienie o wygaśnięciu niektórych środków antydumpingowych

2013/C 373/11

W następstwie publikacji zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu środków (1), po której nie wpłynął żaden właściwie uzasadniony wniosek o dokonanie przeglądu, Komisja zawiadamia, że wymienione poniżej środki antydumpingowe wkrótce wygasną.

Niniejsze zawiadomienie zostaje opublikowane zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. (2) w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej.

Produkt	Państwo pochodzenia lub wywozu	Środki	Podstawa prawna	Data wygaśnięcia (3)
Liny z włókien syntetycznych	Indie	Cło antydumpingowe	Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 1242/2010 (Dz.U. L 338 z 22.12.2010, s. 10)	23.12.2013

(1) Dz.U. C 85 z 23.3.2013, s. 14.

(2) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51.

(3) Środek wygasa o północy dnia podanego w niniejszej kolumnie.

20.12.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 373/31

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa COMP/M.7078 – Santander Customer Finance/El Corte Inglés/Financier El Corte Inglés)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

2013/C 373/12

W dniu 13 grudnia 2013 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwo Santander Customer Finance SA („SCF”, Hiszpania) należące do Grupy Santander Group oraz przedsiębiorstwo El Corte Inglés SA („ECI”, Hiszpania) przejmują, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, wspólną kontrolę nad przedsiębiorstwem Financiera El Corte Inglés E.F.C., SA („FECI”, Hiszpania) w drodze zakupu udziałów.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest:

—	w przypadku SCF: świadczenie usług w zakresie kredytowania klientów, tj. wydawanie kard oraz udzielanie kredytów, w punktach sprzedaży (poprzez pośredników i punkty handlowe) oraz bezpośrednio klientom w EOG,

—	w przypadku ECI: prowadzenie działalności w zakresie sprzedaży detalicznej według modelu domów handlowych w Hiszpanii i Portugalii,

—	w przypadku FECI: wyspecjalizowana instytucja kredytowa oferująca kredyty klientom indywidualnym oraz finansowanie poprzez karty wydawane pod własną marką na zakup towarów i usług w sklepach Grupy ECI oraz w pomieszczeniach handlowych niektórych podmiotów detalicznych.

3.	Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona koncentracja może wchodzić w zakres rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji.

Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: COMP/M.7078 – Santander Customer Finance/El Corte Inglés/Financier El Corte Inglés, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej:

European Commission

Directorate-General for Competition

Merger Registry

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

		ISSN 1977-1002 doi:10.3000/19771002.C_2013.373.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		C 373

Wydanie polskie	Informacje i zawiadomienia	Tom 56 20 grudnia 2013

Powiadomienie nr	Spis treśći	Strona
	II Komunikaty
	POROZUMIENIA MIĘDZYINSTYTUCJONALNE
	Parlament Europejski Rada Komisja Europejska
2013/C 373/01	Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami	1

	KOMUNIKATY INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Komisja Europejska
2013/C 373/02	Oświadczenia Komisji (program ramowy)	12

2013/C 373/03	Oświadczenia Komisji (zasady uczestnictwa)	16

2013/C 373/04	Oświadczenie Komisji w sprawie art. 5 ust. 7 programu szczegółowego	18

2013/C 373/05	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa COMP/M.7057 – Suntory/Glaxosmithkline (Ribena & Lucozade Soft Drinks Business)) ( 1 )	19

2013/C 373/06	Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji (Sprawa COMP/M.7044 – Blackstone/Cambourne/Goldman Sachs/Rothesay) ( 1 )	19

	IV Informacje
	INFORMACJE INSTYTUCJI, ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH UNII EUROPEJSKIEJ
	Rada
2013/C 373/07	Ogłoszenie skierowane do osób, do których mają zastosowanie środki ograniczające przewidziane w decyzji Rady 2011/72/WPZiB oraz w rozporządzeniu Rady (UE) nr 101/2011 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Tunezji	20

	Komisja Europejska
2013/C 373/08	Kursy walutowe euro	22

2013/C 373/09	Decyzja Komisji z dnia 12 grudnia 2013 r. ustanawiająca Europejską Radę ds. Badań Naukowych	23

	V Ogłoszenia
	POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNE
	Komisja Europejska
2013/C 373/10	Zaproszenie do składania wniosków – EACEA 24/13 – Program współpracy w dziedzinie szkolnictwa w ramach ICI – Współpraca w dziedzinie szkolnictwa wyższego i szkolenia między: Unią Europejską a Australią, Unią Europejską a Japonią oraz Unią Europejską a Republiką Korei – Zaproszenie do składania wniosków na 2013 r. dotyczących wspólnych projektów w zakresie mobilności (JMP) oraz wspólnych projektów w zakresie stopni naukowych (JDP)	27

	POSTĘPOWANIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ POLITYKI KONKURENCJI
	Komisja Europejska
2013/C 373/11	Zawiadomienie o wygaśnięciu niektórych środków antydumpingowych	30

2013/C 373/12	Zgłoszenie zamiaru koncentracji (Sprawa COMP/M.7078 – Santander Customer Finance/El Corte Inglés/Financier El Corte Inglés) ( 1 )	31