Wzajemne uznawanie towarów

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Rozporządzenie (UE) 2019/515 w sprawie wzajemnego uznawania towarów zgodnie z prawem wprowadzonych do obrotu w innym państwie członkowskim

JAKIE SĄ CELE ROZPORZĄDZENIA?

Celem niniejszego rozporządzenia jest wzmocnienie funkcjonowania rynku wewnętrznego poprzez poprawę stosowania zasady wzajemnego uznawania* w obszarze towarów oraz usunięcie nieuzasadnionych barier w handlu. Cel ten jest osiągany poprzez:

• określenie praw i obowiązków organów krajowych i przedsiębiorstw wynikających z tej zasady, w przypadku gdy towary sprzedawane są w innym państwie UE;
• zapewnienie zabezpieczeń, w przypadku gdy odmówiono by wzajemnego uznawania w indywidualnych przypadkach;
• wzmocnienie roli punktów kontaktowych ds. produktów krajowych jako podmiotów świadczących usługi informacyjne i komunikacyjne między organami krajowymi i przedsiębiorstwami.

Rozporządzenie zastępuje rozporządzenie (WE) nr 764/2008.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Zasada wzajemnego uznawania zapewnia dostęp towarów do rynku, które nie podlegają lub podlegają jedynie częściowo przepisom harmonizacyjnym UE.

Rozporządzenie ma zastosowanie do:

• wszystkich rodzajów towarów zgodnie z prawem wprowadzonych do obrotu w innym państwie członkowskim, w tym produktów rolnych, produktów pochodzących z rybołówstwa, bez względu na sposób, w jaki są produkowane i przetwarzane;
• krajowych decyzji administracyjnych ograniczających dostęp do rynku w tym kraju lub odmawiających takiego dostępu w odniesieniu do tych towarów.

Jeżeli organ krajowy w państwie przywozu zamierza przeprowadzić ocenę towarów, przedsiębiorstwa mogą skorzystać z dobrowolnego oświadczenia o wzajemnym uznawaniu, aby wykazać, że towary są zgodnie z prawem wprowadzane do obrotu w innym państwie członkowskim.

Organy krajowe przeprowadzające ocenę towarów przywożonych zgodnie z zasadą wzajemnego uznawania muszą:

• natychmiast skontaktować się z zainteresowanym przedsiębiorstwem w celu wyjaśnienia planowanej oceny;
• zezwolić na dystrybucję i sprzedaż towarów w trakcie przeprowadzania oceny (chyba że towary te były przedmiotem procedury uprzedniego zezwolenia w ich kraju lub organy te czasowo zawiesiły dostęp do rynku);
• zaakceptować deklarację o wspólnym uznawaniu, wraz z potwierdzającymi dowodami niezbędnymi do weryfikacji informacji w nim zamieszczonych, które są wystarczające, aby wykazać, że towary są zgodnie z prawem wprowadzane do obrotu w innym państwie członkowskim. Jeżeli oświadczenie o wzajemnym uznawaniu nie zostanie dostarczone, właściwy organ może zwrócić się do zainteresowanego przedsiębiorstwa o dostarczenie dokumentów i informacji dotyczących cech danych towarów lub danego rodzaju towarów oraz zgodnego z prawem wprowadzenia towarów do obrotu w innym państwie członkowskim;
• należycie uwzględniać treści przedłożonych sprawozdań z badań lub certyfikatów wydanych przez jednostkę oceniającą zgodność, które zostały dostarczone przez każde przedsiębiorstwo w ramach oceny;
• natychmiast powiadomić przedsiębiorstwo – i Komisję Europejską oraz państwa członkowskie w terminie 20 dni – jeżeli podejmą decyzję o ograniczeniu dostępu do rynku towarów lub odmowie tego dostępu;
• wydając odmowną decyzję administracyjną – określić w sposób wystarczająco szczegółowy i uzasadniony powód ograniczenia dostępu do rynku lub odmowy tego dostępu, w tym:
  • krajowy przepis techniczny stanowiący podstawę wydania decyzji;
  • uzasadnione względy interesu publicznego uzasadniające zastosowanie krajowego przepisu technicznego;
  • dowody naukowo-techniczne, które właściwy organ wziął pod uwagę;
  • podsumowanie istotnych argumentów przedstawionych przez zainteresowane przedsiębiorstwo;
  • dowody wykazujące, że decyzja jest proporcjonalna;
  • różne krajowe środki zaskarżenia przysługujące przedsiębiorstwu oraz terminy mające zastosowanie do tych środków, w tym bezpłatną usługę SOLVIT (która może przyczynić się do wydania opinii przez Komisję).

Dokonując oceny przywożonych towarów, organy krajowe mogą tymczasowo zawiesić ich sprzedaż lub dystrybucję, bezzwłocznie powiadamiając zainteresowane przedsiębiorstwo, Komisję i państwa członkowskie, w przypadku gdy:

• w normalnych lub rozsądnie możliwych do przewidzenia warunkach używania towary stanowią poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa lub zdrowia osób lub dla środowiska, w tym zagrożenie, którego skutki nie są natychmiastowe, które wymaga szybkiej interwencji właściwego organu; lub
• udostępnianie towarów lub towarów tego rodzaju na rynku w tym państwie członkowskim jest zasadniczo zakazane w tym państwie członkowskim ze względów moralności publicznej lub bezpieczeństwa publicznego.

Jeżeli centra SOLVIT nie są w stanie znaleźć odpowiedniego rozwiązania w indywidualnym przypadku, korzystając z procedury w ramach SOLVIT, Komisja może pomóc w rozwiązaniu sprawy na wniosek któregokolwiek z zaangażowanych centrów SOLVIT, wydając opinię. W tym celu Komisja:

• ocenia zgodność decyzji organu krajowego z zasadą wzajemnego uznawania oraz z wymogami określonymi w niniejszym rozporządzeniu;
• w przypadku gdy potrzebne są dodatkowe informacje lub dokumenty, Komisja zwraca się do odpowiedniego centrum SOLVIT, aby nawiązało kontakt z zainteresowanym przedsiębiorstwem lub z właściwym organem, w celu otrzymania takich dodatkowych informacji lub dokumentów;
• wydaje opinię w terminie 45 dni;
• opinię przekazuje się za pośrednictwem odpowiedniego centrum SOLVIT zainteresowanemu przedsiębiorstwu i właściwemu organowi. Komisja przekazuje opinię państwom członkowskim;
• w stosownych przypadkach w opinii Komisji należy określić wszelkie problemy, którymi należy się zająć w ramach sprawy w systemie SOLVIT, lub przedstawić zalecenia mające pomóc w rozwiązaniu sprawy.

Każde państwo UE ustanawia i utrzymuje na swoim terytorium punkty kontaktowe ds. produktów oraz zapewnia, aby ich punkty kontaktowe ds. produktów miały wystarczające uprawnienia i dostęp do odpowiednich zasobów. Punkty kontaktowe ds. produktów:

• udostępniają online następujące informacje:
  • informacje dotyczące zasady wzajemnego uznawania oraz stosowania niniejszego rozporządzenia na terytorium ich państwa;
  • dane kontaktowe właściwych organów, w tym dane organów odpowiedzialnych za nadzorowanie wdrożenia krajowych przepisów technicznych mających zastosowanie na terytorium ich państwa;
  • informacje dotyczące środków zaskarżenia i procedur dostępnych na terytorium ich państwa w przypadku pojawienia się sporu, w tym procedury w ramach SOLVIT określonej w niniejszym rozporządzeniu;
• bezpłatnie udzielają odpowiedzi w terminie 15 dni roboczych od otrzymania każdego wniosku o udzielenie dalszych informacji przedłożonego przez przedsiębiorstwa lub organy krajowe;
• w stosownych przypadkach, pomagają organom krajowym nawiązać kontakt w odniesieniu do procedury oceny określonej w niniejszym rozporządzeniu.

UE może finansować następujące działania wspierające wykonanie niniejszego rozporządzenia:

• kampanie na rzecz zwiększania świadomości;
• kształcenie i szkolenie;
• współpracę między punktami kontaktowymi ds. produktów i właściwymi organami oraz techniczne i logistyczne wsparcie tej współpracy;
• gromadzenie danych dotyczących funkcjonowania zasady wzajemnego uznawania oraz jej wpływu na jednolity rynek towarów UE;
• wymianę urzędników i najlepszych praktyk.

Komisja dokonuje oceny niniejszego rozporządzenia do dnia 20 kwietnia 2025 r., a następnie co cztery lata, oraz przedstawia sprawozdanie na ten temat Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu.

Akt wykonawczy

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/1668 określa szczegóły niezbędne do wprowadzenia systemu informacyjnego i komunikacyjnego do celów nadzoru rynku („ICSMS”) na potrzeby wzajemnego uznawania towarów.

Rozporządzenie wykonawcze zakłada wykorzystywanie ICSMS w celu:

• przekazywania powiadomień o decyzjach administracyjnych (art. 5);
• przekazywania powiadomień o tymczasowych zawieszeniach (art. 6);
• kierowania do wszystkich państw UE powiadomienia o opiniach Komisji (art. 8);
• wymiany informacji między organami właściwymi we wszystkich państwach UE odpowiedzialnymi za weryfikację danych i dokumentów dostarczanych przez przedsiębiorstwa podczas oceny (art. 10).

OD KIEDY ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?

Rozporządzenie ma zastosowanie od 19 kwietnia 2020 r.

KONTEKST

Więcej informacji:

• Wzajemne uznawanie towarów (Komisja Europejska).

KLUCZOWE POJĘCIA

GŁÓWNY DOKUMENT

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/515 z dnia 19 marca 2019 r. w sprawie wzajemnego uznawania towarów zgodnie z prawem wprowadzonych do obrotu w innym państwie członkowskim oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 764/2008 (Dz.U. L 91 z 29.3.2019, s. 1–18)

DOKUMENTY POWIĄZANE

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1020 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie nadzoru rynku i zgodności produktów oraz zmieniające dyrektywę 2004/42/WE oraz rozporządzenia (WE) nr 765/2008 i (UE) nr 305/2011 (Dz.U. L 169 z 25.6.2019, s. 1–44)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1724 z dnia 2 października 2018 r. w sprawie utworzenia jednolitego portalu cyfrowego w celu zapewnienia dostępu do informacji, procedur oraz usług wsparcia i rozwiązywania problemów, a także zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 1–38)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1–142)

Kolejne zmiany rozporządzenia (UE) 2017/625 zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

Dyrektywa (UE) 2015/1535 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiająca procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.U. L 241 z 17.9.2015, s. 1–15)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549–607)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiające wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 339/93 (Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 30–47)

Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1–24)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Dyrektywa 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów (Dz.U. L 11 z 15.1.2002, s. 4–17)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Ostatnia aktualizacja: 27.11.2020