DOKUMENT ROBOCZY SŁUŻB KOMISJI

STRESZCZENIE OCENY SKUTKÓW

towarzyszące dokumentowi

Wniosek dotyczący Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG w odniesieniu do ujawniania informacji niefinansowych i informacji dotyczących różnorodności przez niektóre duże spółki oraz grupy

1.           Wprowadzenie

Informacje niefinansowe powszechnie uznaje się za informacje dotyczące ochrony środowiska, ładu korporacyjnego i polityki społecznej. Zawierają się w tym informacje dotyczące różnorodności, gdyż skład organów spółki jest integralną częścią jej ładu korporacyjnego. Informacje te mogą zostać ujawnione w formie sprawozdania w ramach rocznego sprawozdania z działalności, oddzielnego oświadczenia o stosowaniu zasad ładu korporacyjnego, oddzielnego raportu, strony internetowej itp.

Kwestia oficjalnego ujawniania informacji dotyczących ochrony środowiska, ładu korporacyjnego i polityki społecznej jest obecnie uregulowana przepisami dyrektyw o rachunkowości[1]. Jednak kwestia poprawy przejrzystości na tym obszarze została podniesiona w Akcie o jednolitym rynku[2], a ostatnio przypomniana w komunikacie w sprawie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw[3]. W niniejszej ocenie skutków kwestię poprawy sposobów ujawniania informacji niefinansowych przez unijne spółki wzięto pod uwagę jako część szerszego zestawu inicjatyw dotyczących ładu korporacyjnego i społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, którego celem jest stworzenie wysoce konkurencyjnej społecznej gospodarki rynkowej.

2.           Opis problemu

Służby Komisji zidentyfikowały dwie główne kwestie dotyczące (1) niedostatecznej przejrzystości informacji niefinansowych oraz (2) braku różnorodności w składzie organów spółek.

2.1.        Niedostateczna przejrzystość informacji niefinansowych

Mimo obserwowanego pozytywnego trendu, większość dużych spółek unijnych niedostatecznie zaspokaja rosnący popyt na przejrzyste informacje niefinansowe zgłaszany przez zainteresowane strony (w tym inwestorów, akcjonariuszy, wspólników, pracowników i organizacje społeczeństwa obywatelskiego). Naświetlono pewne fakty odnośnie do zarówno ilości, jak i jakości dostępnych informacji.

– Ilość: szacuje się, że jedynie ok. 2 500 z łącznej liczby ok. 42 000 dużych spółek unijnych dokonuje co roku oficjalnego ujawnienia informacji niefinansowych.

– Jakość: Ujawniane informacje niejednokrotnie nie prezentują odpowiednio wysokiego poziomu istotności lub nie są dostatecznie wyważone, dokładne i udostępnione we właściwym czasie. Dostrzeżono brak szczegółowych informacji odnośnie do istotnych aspektów dotyczących stosowanej polityki i zarządzania ryzykiem, jak również odnoszących się do konkretnych obszarów tematycznych (prawa człowieka, korupcja).

Jako główne przyczyny tego problemu zidentyfikowano zarówno niedoskonałość rynku, jak i luki regulacyjne:

Niedoskonałość rynku: Zachęty rynkowe wydają się niewystarczające lub niewspółmierne. Mimo że spółki poddawane są ciągłej presji zwiększania przejrzystości, korzyści płynące z ujawnień informacji niefinansowych są często postrzegane jako niepewne i dotyczące dalszej przyszłości, podczas gdy koszty ponoszone w krótkim okresie są stosunkowo wysokie i łatwo mierzalne. Wskutek powyższego efekty zewnętrzne, które mogą mieć potencjalne znaczenie, pozostają wyłączone z zagadnień objętych sprawozdawczością.

Luki regulacyjne: Większość zainteresowanych stron, z którymi skonsultowano problem, uznała wymóg nałożony przez dyrektywy o rachunkowości za niejasny, ze szkodą dla zasady pewności prawa. Ustawodawstwo niektórych państw członkowskich już wykracza poza ten wymóg[4], jednak wymogi obowiązujące w poszczególnych państwach członkowskich znacznie od siebie odbiegają, prowadząc tym samym do trudności w porównywaniu spółek działających na rynku wewnętrznym.

2.2.        Problem nr 2: Niedostateczna różnorodność składu organów spółki

Organy spółki, których członkowie mają podobne wykształcenie i doświadczenie zawodowe, są w podobnym wieku oraz tej samej narodowości i płci, mogą doświadczać syndromu wąskiego „myślenia grupowego”. Brak różnych punktów widzenia, wartości oraz kompetencji może ograniczyć liczbę dyskusji, pomysłów i kontrowersji na forum organu spółki. Może mieć to negatywny wpływ na jakość celów stawianych przez organy spółki oraz na sprawowany przez nie nadzór nad polityką zarządzania. Mimo że wskutek rozdrobnienia danych trudno jest precyzyjnie ocenić skalę tego problemu, wydaje się, że poziom różnorodności w organach europejskich spółek jest raczej niski.

Niedoskonałość rynku: Niewystarczająca różnorodność składu organów spółki związana jest przede wszystkim z niedostatecznymi bodźcami rynkowymi, które zachęciłyby spółki do zmiany sytuacji. W odniesieniu do powyższego, nieadekwatne praktyki w zakresie rekrutacji członków organów spółki skutkują podtrzymywaniem tradycji rekrutacji członków o podobnych profilach. Niedostateczna przejrzystość w zakresie różnorodności składu organów spółki jest kolejnym elementem pogłębiającym problem. W ramach informacji dostarczanych przez spółki nie porusza się kwestii podejścia ich organu do różnorodności w procesie rekrutacji, założonych przez niego celów ani sposobów, w jakie zostały one osiągnięte.

Luki regulacyjne: Luki regulacyjne nie zostały dostatecznie naprawione poprzez właściwe regulacje prawne. Nie ma żadnych przepisów obowiązujących na poziomie UE, które odnosiłyby się konkretnie do kwestii różnorodności składu organów spółki. Mimo że niektóre państwa członkowskie uchwaliły pewne przepisy krajowe (tj. aby zwiększyć zróżnicowanie płci), ich podejścia znacznie od siebie odbiegają.

Problemy te przynoszą szkodę poszczególnym grupom zainteresowanych stron (tj. spółkom, inwestorom, organizacjom pozarządowym, organom publicznym). Mają one negatywny wpływ na wyniki działalności spółek (ryzyko pozafinansowe i efekty zewnętrzne dotyczące spółek nie są brane pod uwagę w wystarczającym stopniu); na odpowiedzialność (ponieważ spółki nie mogą ponosić całkowitej odpowiedzialności za wpływ, jaki wywierają na społeczeństwo); efektywność rynków finansowych (gdyż inwestorzy nie biorą pod uwagę stosownych informacji podczas procesów decyzyjnych).

2.3.        Jak będą rozwijać się wyżej wspomniane problemy, jeśli nie zostaną podjęte żadne działania?

Niektóre inicjatywy na poziomie globalnym zawierają niewiążące zalecenia dla spółek[5]. Jednak, w przeciwieństwie do uregulowanego obszaru ujawniania informacji finansowych, nie ma powszechnie uznanego podmiotu wyznaczającego standardy dla ujawniania informacji niefinansowych. Inicjatywy związane z problemem różnorodności również są rozdrobnione, a ulepszenia poczynione w tej kwestii w miarę czasu – znikome. Istnieje konieczność podjęcia działania, gdyż żadna z istniejących inicjatyw nie przyniesie w krótkim czasie konkretnych rozwiązań zidentyfikowanych problemów.

2.4.        Zasada pomocniczości

Informacje niefinansowe są już częściowo uregulowane na poziomie UE. Jednak odbiegające od siebie podejścia państw członkowskich mogą doprowadzić do jeszcze większych różnic na rynku wewnętrznym, a informacje związane ze zrównoważonym rozwojem są, ze względu na ich charakter, sprawą transnarodową. Jeśli chodzi o różnorodność, obecne inicjatywy są bardzo rozdrobnione. W obliczu braku działania podjętego na poziomie UE w wielu państwach członkowskich postęp w najbliższych latach będzie bardzo powolny lub nie będzie go wcale. Dlatego też konieczne jest podjęcie skoordynowanego działania na poziomie UE. Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zezwala na podjęcie działań mających na celu rozwiązanie zidentyfikowanych problemów[6].

3.           Cele

Ogólnym celem polityki proponowanej w przedmiotowym wniosku jest pomoc w wykorzystaniu potencjału zrównoważonego wzrostu gospodarczego i zatrudnienia stwarzanego przez jednolity rynek. Większa przejrzystość uważana jest za kluczowy czynnik prowadzący do uzyskiwania lepszych wyników działalności przez spółki. Oczekuje się, że pomaga ona zwiększyć zaufanie obywateli do przedsiębiorstw i rynków, a także umożliwić bardziej efektywną alokację kapitału. W sensie operacyjnym, cele przedmiotowego wniosku są następujące:

1)           zwiększenie ilości informacji (tj. liczby zgłaszających je spółek);

2)           podniesienie jakości ujawnianych informacji;

3)           zwiększenie różnorodności składu organów spółek.

4.           Warianty strategiczne

4.1.        Przejrzystość informacji niefinansowych

W celu osiągnięcia wymienionych wyżej celów Służby Komisji wzięły pod uwagę szereg różnych wariantów strategicznych, opartych w szczególności na formie, treści i odniesienia ujawnień oraz na charakterze wymogu, w tym:

0)           niewprowadzanie zmian;

1)           wymóg zamieszczania sprawozdania niefinansowego w rocznym sprawozdaniu z działalności: opcja ta zaostrzyłaby istniejący przepis poprzez ustalenie minimalnego poziomu treści[7] w danym ujawnieniu;

2)           sporządzanie szczegółowego sprawozdania: zgodnie z tą opcją na spółki zostałby nałożony wymóg przedstawiania informacji w formie odrębnego sprawozdania według międzynarodowych ram prawnych. Wziąwszy pod uwagę możliwe obciążenia administracyjne, rozważono różne rodzaje wymogów:

a)      obowiązkowe;

b)      w oparciu o zasadę „zgłoś lub wyjaśnij”;

c)      dobrowolne. Zgodnie z tą opcją spółki, które wybrały sporządzanie szczegółowego sprawozdania, byłyby zwolnione z innych wymogów informacyjnych, o ile takie sprawozdanie spełnia określone warunki[8].

3)           opracowanie obowiązkowego unijnego standardu sprawozdawczości.

W poniższej tabeli przedstawiono zestawienie analizy poszczególnych wariantów strategicznych.

Tabela 1 – Ocena wariantów strategicznych

|| Skuteczność || Efektywność (koszty przestrzegania przepisów) || Konkurencyjność || Spójność z prawodawstwem UE

Ilość || Jakość

0. Brak zmian || 0 || 0 || 0 || 0 || 0

1. Wymóg dotyczący ujawnienia w rocznym sprawozdaniu z działalności || + || + || + || + ||  +

2. Szczegółowa sprawozdawczość || a) obowiązkowy || + || ++ || -- || +/? || +

b) w oparciu o zasadę „zgłoś lub wyjaśnij” || +/? || + || - || +/? || +

c) dobrowolny || ? || + || + || + || +

3. Ustanowienie obowiązkowego unijnego standardu || ++ || + || -- || ? || +

Skala skutków w porównaniu z poziomem odniesienia (poziom odniesienia wynosi 0): ++ bardzo pozytywne; + pozytywne; – – bardzo negatywne; – negatywne; ≈ minimalne/neutralne; ? niepewne; n.d. nie dotyczy (analiza służb Komisji).

4.2.        Zwiększenie różnorodności składu organów spółki

Służby Komisji wzięły pod uwagę szereg różnych wariantów strategicznych, w tym:

4)           niewprowadzanie zmian;

5)           nałożenie na spółki wymogu ujawniania informacji o stosowanej przez nie polityce odnośnie do różnorodności składu organu spółki, dotyczącej różnych aspektów, w tym wieku, płci, narodowości, wykształcenia i doświadczenia zawodowego, zawartych w oświadczeniu o stosowaniu zasad ładu korporacyjnego będącym częścią rocznego sprawozdania z działalności;

6)           zobligowanie spółek do traktowania różnorodności jako jednego z kryteriów przy rekrutacji członków organu spółki;

7)           nałożenie na spółki wiążącego wymogu dotyczącego wprowadzenia polityki różnorodności składu organów spółki[9].

Należy również zauważyć, że opcja wprowadzenia parytetów została odrzucona, gdyż jest to przedmiot osobnej inicjatywy Komisji.

Tabela 4 – Ocena wariantów strategicznych

|| Skuteczność || Efektywność (Koszty przestrzegania przepisów) || Konkurencyjność || Spójność z ustawodawstwem UE || Szacowane koszty przypadające na jedną spółkę

0. Niewprowadzanie zmian || 0 || 0 || 0 || 0 || 0

1. Ujawnienie wewnętrznej polityki różnorodności w rocznym sprawozdaniu z działalności || + || + || + || ++ || 600/1 000 EUR

2. Różnorodność jako obowiązkowe kryterium dotyczące składu organu spółki || +/? || -/? || +/? || +/? || ? możliwe koszty związane z wynagrodzeniem pracowników działu kadr

3. Wymóg wprowadzenia polityki dotyczącej różnorodności || + || - || - || -/? || ? związane z wynagrodzeniem pracowników działu kadr i możliwym zwiększeniem liczby członków organu spółki

Skala skutków w porównaniu z poziomem odniesienia (poziom odniesienia wynosi 0): ++ bardzo pozytywne; + pozytywne; – – bardzo negatywne; – negatywne; ≈ minimalne/neutralne; ? niepewne; n.d. nie dotyczy

4.3.        Preferowane warianty strategiczne

Odnośnie do przejrzystości informacji niefinansowych, po porównaniu ogólnych wariantów strategicznych, najlepszą alternatywą wydaje się być kombinacja wariantów 1 i 2c. Na spółki zostałby nałożony obowiązek ujawniania istotnych informacji w formie oświadczenia w rocznym sprawozdaniu z działalności. Spółki chcące dobrowolnie sporządzać szczegółowy raport dotyczący informacji niefinansowych byłyby zwolnione z wyżej wymienionego obowiązku, o ile taki raport spełnia określone warunki.

Jedynie duże spółki zatrudniające więcej niż 500 pracowników, zarówno notowane, jak i nienotowane na rynku regulowanym, podlegałyby nowemu wymogowi. Szacuje się, że dotyczyłoby to ok. 18 000 spółek. Jednostki zależne należące do grupy byłyby zwolnione z przedmiotowych wymogów w stopniu, w którym stosowne informacje są zawarte w raporcie skonsolidowanym jednostki dominującej. Taka polityka powinna skutkować satysfakcjonującym wzrostem poziomu przejrzystości, jednocześnie utrzymując obciążenia administracyjne na niskim poziomie.

Jeśli chodzi o różnorodność, preferowany jest wariant 1. Spółki byłyby zobowiązane do ujęcia w ich oświadczeniu o stosowaniu zasad ładu korporacyjnego informacji na temat stosowanej przez nie polityki różnorodności, w tym kwestii dotyczących wieku, płci, narodowości, wykształcenia i doświadczenia zawodowego. Oświadczenie przedstawiałoby cele stosowanej polityki, proces jej wdrażania oraz uzyskane rezultaty. Spółki niestosujące polityki różnorodności byłyby zobowiązane jedynie do wyjaśnienia przyczyn takiej decyzji. Poprzez zwiększenie przejrzystości wariant ten zachęciłby spółki do głębszego zastanowienia się nad tą kwestią oraz do uwzględniania w większym stopniu potrzeby podnoszenia poziomu różnorodności składu ich organów, dając przy tym spółkom dużą elastyczność.

Aby zachować spójność z obowiązującymi wymogami dotyczącymi oświadczenia o stosowaniu zasad ładu korporacyjnego i jednocześnie zapobiec nałożeniu na małe i średnie przedsiębiorstwa dodatkowych obciążeń administracyjnych, jedynie duże spółki notowane na rynku regulowanym miałyby obowiązek zgłaszania informacji dotyczących stosowanej polityki różnorodności składu organów spółki.

5.           Analiza głównych skutków preferowanych wariantów strategicznych

5.1.        Większa przejrzystość

Generalnie preferowane warianty skutkowałyby zwiększeniem ilości dostępnych informacji w porównaniu do poziomu odniesienia. Jeśli chodzi o ujawnienia dotyczące informacji niefinansowych, wykorzystanie międzynarodowych ram prawnych powinno doprowadzić do pewnej poprawy w ilości i porównywalności ujawnianych informacji. Jeśli spółki będą oprócz tego dobrowolnie decydować się na sporządzanie raportu dotyczącego informacji niefinansowych, poziom szczegółowości ujawnianych informacji z pewnością wzrośnie. Jeśli chodzi o różnorodność, nowy przepis zapewniłby udostępnienie, w wielu przypadkach po raz pierwszy, kompleksowego zbioru wskaźników różnorodności.

5.2.        Lepsze wyniki działalności spółek

Ze względu na charakter wniosku, w większości przypadków ciężko jest ocenić skalę płynących z niego korzyści. Przyjęty wniosek miałby jednak ogólnie pozytywny wpływ na wyniki działalności spółek, gdyż, zwiększając poziom przejrzystości ograniczonym kosztem, pozwoliłby na lepszy pomiar zagrożeń i możliwości pozafinansowych i na efektywniejsze zarządzanie nimi. Lepsze wyniki pozafinansowe pociągają za sobą z kolei niższy koszt kapitału; lepsze zarządzanie zasobami (w tym kapitałem ludzkim); lojalność klientów i lepsze zarządzanie.

Ponadto przejrzystość prowadziłaby do większej różnorodności składu organów spółki, co zgodnie z oczekiwaniami powinno przyczynić się do lepszego nadzoru nad polityką zarządzania oraz ogólnie do bardziej efektywnych procesów decyzyjnych.

5.3.        Większa odpowiedzialność

Istotne informacje niefinansowe byłyby regularnie upubliczniane i mogłyby być wykorzystywane przez organizacje społeczeństwa obywatelskiego i społeczności lokalne do oceny efektów i ryzyka związanego z działalnością danej spółki. Bardziej przejrzysta polityka dotycząca sprawozdawczości mogłaby zadziałać dla spółek jak katalizator, aby zwiększyć i polepszyć ich wyniki z zakresu społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw lub zachęcić je do wdrożenia po raz pierwszy polityki z zakresu społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, tym samym wpływając na sposób, w jaki spółki postrzegane są przez społeczeństwo. Potencjalne zwiększenie zaufania konsumentów może mieć również pozytywny efekt na stronę popytową.

5.4.        Zwiększona efektywność rynków kapitałowych

W krótkim okresie proponowana polityka odpowiedziałaby na rosnący, napędzany sytuacją rynkową popyt na bardziej porównywalne i dokładne informacje, pozwalając inwestorom na rozwinięcie bardziej wszechstronnych modeli wyceny. W dłuższym okresie mogłoby zachęcić to inwestorów do większego uwzględniania kwestii związanych ze zrównoważonym rozwojem i całościowych wyników spółek. Jeśli chodzi o różnorodność, proponowana polityka umożliwiłaby inwestorom podejmowanie bardziej świadomych decyzji w związku z większą wiedzą na temat polityki zarządzania stosowanej przez spółkę.

5.5.        Większe obciążenia administracyjne

Nowy wymóg informacyjny byłby bardziej kosztowny niż dotychczasowy scenariusz postępowania. Dodatkowe koszty mogą być związane z przygotowywaniem informacji, publikacją, specjalistycznymi szkoleniami dla pracowników lub gromadzeniem danych. Koszt proponowanej polityki ujawniania informacji szacuje się na 600 – 4 300 EUR na spółkę rocznie, co oznacza całkowity koszt w wysokości 10,5 – 75,25 miliona EUR. Spółki dobrowolnie decydujące się na sporządzanie szczegółowego raportu być może musiałyby liczyć się z wyższymi kosztami, ale byłyby zwolnione z obowiązku ujawniania informacji[10].

Koszt ujawniania informacji na temat polityki różnorodności szacuje się 600 – 1 000 EUR, co oznacza całkowity koszt w wysokości 3,6 – 6 mln EUR. Jako że preferowany wariant nie dotyczyłby małych i średnich przedsiębiorstw notowanych na rynku regulowanym, jego skutki powinny być mniej odczuwalne.

Zaproponowana polityka nie wprowadziłaby nowych wymogów weryfikacji. Koszty audytu związane z wnioskiem najprawdopodobniej będą znikome.

5.6.        Pozostałe skutki

5.6.1.     Skutki społeczne

Podjęte środki mogłyby zachęcić organy spółek do poświęcenia większej uwagi sprawom społecznym w procesie planowania strategii przedsiębiorstw. Zwiększona przejrzystość wspierałaby także dobre relacje pracownicze i przyczyniłaby się do zmniejszania zagrożeń i kosztów związanych z konfliktami pracowniczymi. Większa przejrzystość w zakresie różnorodności na najwyższym poziomie decyzyjnym w spółce mogłaby także przyczyniać się do większej różnorodności na wszystkich poziomach organizacyjnych. Bardziej zróżnicowany skład organów spółki lepiej odzwierciedlałby różnorodność zainteresowanych stron.

5.6.2.     Skutki dla środowiska naturalnego

Wymóg ujawniania istotnych kwestii związanych z polityką ochrony środowiska i aspektami zarządzania ryzykiem prawdopodobnie przyczyni się do lepszego zarządzania zasobami i większej świadomości wewnątrz spółki na temat zrównoważonego rozwoju.

5.6.3.     Skutki w zakresie praw podstawowych

Szacuje się, że preferowane warianty miałyby pozytywny wpływ na prawa podstawowe, jako że zachęciłyby one spółki unijne do regularnej oceny stosowanej przez nie polityki oraz procedur wewnętrznych pod różnymi kątami, głównie ze względu na szerszą kontrolę publiczną.

5.6.4.     Pozostałe skutki gospodarcze

Podjęte środki nie będą miały znaczącego wpływu na budżet władz publicznych ani żadnego wpływu na budżet UE.

5.6.5.     Państwa trzecie i stosunki międzynarodowe

Proponowana polityka pozwoliłaby UE na zajęcie wiodącej pozycji na poziomie globalnym. Byłaby ona spójna z innymi inicjatywami państw trzecich i stanowiłaby potencjalny bodziec do ich dalszego rozwoju. Nie stwierdzono ani nie zgłoszono żadnych znaczących skutków, jakie polityka ta mogłaby wywoływać w odniesieniu do przepływów handlowych z państwami trzecimi.

6.           Monitorowanie i ocena

Komisja, we współpracy z państwami członkowskimi, będzie monitorować wdrażanie zmienionych dyrektyw przez cały okres wdrażania. Zgodnie z zasadą pomocniczości, stosowne informacje będą zbierane przede wszystkim przez państwa członkowskie poprzez odpowiednie agencje lub organy regulacyjne rynków papierów wartościowych. Efekty preferowanego wariantu zostaną poddane ocenie, która zweryfikuje, w jakim stopniu oczekiwane skutki pokryły się z rzeczywistością.

[1]               Dyrektywy 78/660 i 83/349

[2]               „Dwanaście dźwigni na rzecz pobudzenia wzrostu gospodarczego i wzmocnienia zaufania”, COM (2011) 206

[3]               „Odnowiona strategia UE na lata 2011–2014 dotycząca społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw”, COM (2011) 681

[4]               W tym Zjednoczone Królestwo, Szwecja, Hiszpania, Dania i Francja

[5]               Takie jak: inicjatywa Global Compact, wytyczne OECD dla przedsiębiorstw wielonarodowych, trójstronna deklaracja Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) w sprawie zasad dotyczących przedsiębiorstw wielonarodowych, ISO 26000, wytyczne ONZ dotyczące biznesu i praw człowieka, Globalna Inicjatywa Sprawozdawcza.

[6]               Zob. art. 8, 10 i 11 TFUE.

[7]               Do obecnego odniesienia zostałyby dodane kwestie dotyczące spraw społecznych, poszanowania praw człowieka i przeciwdziałania korupcji (ochrona środowiska i sprawy pracownicze). W ramach tych obszarów treść ujawnienia obejmowałaby następujące kwestie: (i) politykę, (ii) wyniki działalności, (iii) zarządzanie ryzykiem i powinna opierać się na istniejących ramach międzynarodowych. Spółki niestosujące konkretnej polityki w odniesieniu do powyższych kwestii byłyby zobowiązane przynajmniej do wyjaśnienia przyczyn takiej decyzji.

[8]               (i) Obejmuje wymaganą treść, (ii) zawiera odniesienie do międzynarodowych ram prawnych, (iii) stanowi załącznik do rocznego sprawozdania z działalności.

[9]               Spółki byłyby zobowiązane do określenia treści takiej polityki i jej celów oraz do oceny uzyskanych dzięki niej skutków.

[10]             Taki koszt szacuje się na 33 000 – 604 000 EUR, w zależności głównie od wielkości i złożoności spółki i jej działalności.