30.12.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 347/1

(1)

Het Europees Parlement en de Raad hebben positief gereageerd op de mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad inzake een EU-actieplan voor wetshandhaving, governance en handel in de bosbouw (FLEGT) als eerste stap in de aanpak van het urgente probleem van de illegale houtkap en de daarmee verband houdende handel.

(2)

In het actieplan wordt de nadruk gelegd op bestuurlijke hervormingen en capaciteitsopbouw, ondersteund door activiteiten ter bevordering van de multilaterale samenwerking en complementaire maatregelen aan de vraagzijde om het verbruik van illegaal gekapt hout terug te dringen, die bijdragen aan het algemene doel, namelijk duurzaam bosbeheer in houtproducerende landen.

(3)

In het actieplan wordt een vergunningensysteem opgezet als een maatregel die ervoor moet zorgen dat alleen houtproducten die legaal, volgens de nationale wetgeving van het houtproducerende land zijn vervaardigd, de Gemeenschap binnenkomen en wordt benadrukt dat de legale handel hierdoor niet belemmerd mag worden.

(4)

Voor de uitvoering van dit vergunningensysteem is het noodzakelijk dat de invoer van bepaalde houtproducten naar het grondgebied van de Gemeenschap onderworpen wordt aan een controlesysteem om te garanderen dat deze producten legaal zijn.

(5)

Daartoe zal de Gemeenschap met landen en regionale organisaties partnerschapsovereenkomsten op vrijwillige basis sluiten die een partnerland of een regionale organisatie juridisch verplichten het vergunningensysteem toe te passen volgens de regeling die in iedere partnerschapsovereenkomst wordt vastgelegd.

(6)

Volgens het FLEGT-vergunningensysteem moeten gespecificeerde houtproducten die uit een partnerland worden uitgevoerd en de Europese Gemeenschap binnenkomen bij een douanepost die is aangeduid voor toelating tot het vrije verkeer, gedekt zijn door een door het partnerland afgegeven FLEGT-vergunning waarin staat dat de houtproducten zijn vervaardigd van legaal gekapt binnenlands hout of van hout dat legaal in een partnerland is ingevoerd overeenkomstig de nationale wetgeving van een partnerland waarnaar in de desbetreffende partnerschapsovereenkomst wordt verwezen. Hierop zal door derden worden toegezien.

(7)

De bevoegde autoriteiten van de lidstaten moeten voor iedere zending, alvorens deze vrij te geven voor vrij verkeer binnen de Gemeenschap, nagaan of daarvoor een geldige vergunning is afgegeven.

(8)

Elke lidstaat dient vast te stellen welke sancties van toepassing zijn bij overtreding van het bepaalde in deze verordening.

(9)

Het vergunningensysteem geldt in eerste instantie voor een beperkte reeks houtproducten. Indien daarover overeenstemming bestaat kan de reeks producten worden uitgebreid tot andere productcategorieën.

(10)

Bij veranderingen in het aantal landen dat aan het FLEGT-vergunningensysteem meedoet en in het onder het FLEGT-vergunningensysteem vallende productengamma, moeten de bijlagen indien nodig onverwijld worden herzien. Bij het opstellen van deze herzieningen wordt rekening gehouden met de vooruitgang in de uitvoering van de FLEGT-partnerschapsovereenkomsten. Indien een partnerland de Commissie meedeelt, en de Commissie zulks bevestigt, dat het voor alle producten die thans in bijlage II staan alle controles heeft ingevoerd die nodig zijn om FLEGT-vergunningen af te geven, kan dit partnerland in bijlage I worden vermeld. Een partnerland kan uit bijlage I worden geschrapt wanneer het een jaar op voorhand heeft laten weten de partnerschapsovereenkomst te willen beëindigen, of onmiddellijk, wanneer de partnerschapsovereenkomst wordt opgeschort.

(11)

Bijlage II kan worden gewijzigd wanneer de Commissie en alle partnerlanden met de wijziging instemmen. Bijlage III kan worden gewijzigd wanneer de Commissie en het betrokken partnerland met de wijziging instemmen.

(12)

Deze herzieningen van de bijlagen I, II en III zijn uitvoeringsmaatregelen van technische aard en om de procedure te vereenvoudigen en te versnellen dient de vaststelling daarvan aan de Commissie te worden overgelaten. Deze wijzigingen betreffen goederencodes op het niveau van viercijferige posten of zescijferige subposten van de dan geldende versie van bijlage I bij het geharmoniseerd systeem inzake de omschrijving en de codering van goederen, zoals gewijzigd.

(13)

De voor de uitvoering van deze verordening vereiste maatregelen moeten worden vastgesteld overeenkomstig Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden (1), waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen maatregelen die vallen onder de procedure van het regelgevend comité en maatregelen die vallen onder de procedure van het beheerscomité, die in bepaalde gevallen en met het oog op meer efficiency de meest geschikte is,

1)

„vergunningensysteem voor wetshandhaving, governance en handel in de bosbouw” (hierna „FLEGT-vergunningensysteem” genoemd): het afgeven van vergunningen voor houtproducten die door partnerlanden naar de Europese Gemeenschap worden uitgevoerd en het toepassen van het systeem in de Europese Gemeenschap, in het bijzonder de bepalingen betreffende grenscontroles;

2)

„partnerland”: in bijlage I vermelde staat of regionale organisatie, die een FLEGT-partnerschapsovereenkomst is aangegaan;

3)

„partnerschapsovereenkomst”: overeenkomst tussen de Europese Gemeenschap en een partnerland waarbij de Europese Gemeenschap en de partnerlanden zich ertoe verbinden samen te werken ter ondersteuning van het FLEGT-actieplan en het FLEGT-vergunningensysteem toe te passen;

4)

„regionale organisatie”: in bijlage I vermelde organisatie bestaande uit soevereine staten, die aan die organisatie bevoegdheden hebben overgedragen, waardoor deze namens hen betreffende aangelegenheden die onder het FLEGT-vergunningensysteem vallen een partnerschapsovereenkomst kan aangaan;

5)

„FLEGT-vergunning”: een tegen vervalsing en geknoei bestand controleerbaar en gestandaardiseerd document, dat betrekking heeft op een bepaalde zending of een marktdeelnemer, en waarin voor een zending wordt aangegeven dat deze in overeenstemming is met de vereisten van het FLEGT-vergunningensysteem, en dat is afgegeven en geldig verklaard door de vergunningverlenende autoriteit van een partnerland. Al naargelang de situatie kunnen systemen voor de afgifte, de vastlegging en de verzending gebruikmaken van papieren vergunningen dan wel elektronische middelen;

6)

„marktdeelnemer”: een particuliere of publieke partij die werkzaam is in de bosbouw of in de verwerking van of de handel in houtproducten;

7)

„vergunningverlenende autoriteit(en)”: de door een partnerland aangewezen autoriteit(en) die de FLEGT-vergunningen afgeeft/afgeven en geldig verklaart/verklaren;

8)

„bevoegde autoriteit(en)”: de door de EU-lidstaten aangewezen autoriteit(en) die de FLEGT-vergunningen controleert/controleren;

9)

„houtproducten”: de in de bijlagen II en III vermelde producten, waarop het FLEGT-vergunningensysteem van toepassing is, en die bij invoer in de Gemeenschap niet kunnen worden aangemerkt als „goederen waaraan elk handelskarakter vreemd is” in de zin van artikel 1, punt 6, van Verordening (EEG) nr. 2454/93 van 2 juli 1993 houdende vaststelling van enkele bepalingen ter uitvoering van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad tot vaststelling van het communautair douanewetboek (2);

10)

„legaal geproduceerd hout”: houtproducten die vervaardigd zijn van legaal gekapt binnenlands hout of van hout dat legaal in een partnerland is ingevoerd overeenkomstig de nationale wetgeving van dat partnerland, waarnaar in de desbetreffende partnerschapsovereenkomst wordt verwezen;

11)

„invoer”: het in het vrije verkeer brengen van houtproducten zoals bedoeld in artikel 79 van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad van 12 oktober 1992, tot vaststelling van het communautair douanewetboek (3);

12)

„zending”: een zending houtproducten;

13)

„uitvoer”: het feit dat houtproducten ergens het geografische grondgebied van een partnerland fysiek verlaten en naar de Europese Gemeenschap worden overgebracht;

14)

„toezicht door derden”: een systeem waarmee een organisatie, die onafhankelijk is van de overheid en de bosbouw- en houtsector van een partnerland, toezicht houdt op en verslag uitbrengt over de werking van het FLEGT-vergunningensysteem.

a)

de hoeveelheden houtproducten die, in het kader van het FLEGT-vergunningensysteem in de lidstaat zijn ingevoerd, ingedeeld volgens de in de bijlagen II en III, vermelde posten van het geharmoniseerd systeem per partnerland;

b)

het aantal overgelegde FLEGT-vergunningen, ingedeeld volgens de in de bijlagen II en III, vermelde posten van het Geharmoniseerd systeem en per partnerland;

c)

het aantal gevallen en de hoeveelheden houtproducten waarop artikel 6, lid 1, is toegepast.

30.12.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 347/7

30.12.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 347/9

(1)

Bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 (1) is een goederennomenclatuur ingesteld, hierna „gecombineerde nomenclatuur” genoemd, en zijn de conventionele rechten van het gemeenschappelijk douanetarief vastgesteld.

(2)

Bij Besluit nr. 2005/959/EG van de Raad van 21 december 2005 betreffende de sluiting van een overeenkomst in de vorm van een briefwisseling tussen de Europese Gemeenschap en Nieuw-Zeeland uit hoofde van artikel XXIV, lid 6, en artikel XXVIII van de GATT 1994, betreffende de wijziging van de concessies die vervat zijn in de lijsten van verbintenissen van de Tsjechische Republiek, de Republiek Estland, de Republiek Cyprus, de Republiek Letland, de Republiek Litouwen, de Republiek Hongarije, de Republiek Malta, de Republiek Polen, de Republiek Slovenië en de Slowaakse Republiek, in verband met hun toetreding tot de Europese Unie (2), heeft de Raad namens de Gemeenschap zijn goedkeuring gehecht aan deze overeenkomst met het oog op de afsluiting van de onderhandelingen uit hoofde van artikel XXIV, lid 6, van de GATT 1994.

(3)

Verordening (EEG) nr. 2658/87 moet derhalve dienovereenkomstig worden aangevuld,

30.12.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 347/11

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 104/2000 van de Raad is bepaald dat de communautaire ophoudprijzen en de communautaire verkoopprijzen voor elk van de in bijlage I bij die verordening genoemde producten naar gelang van versheid, grootte of gewicht en aanbiedingsvorm van het product worden vastgesteld door de aanpassingscoëfficiënt voor de betrokken productklasse toe te passen op een bedrag dat ten hoogste 90 % van de oriëntatieprijs bedraagt.

(2)

In de aanvoergebieden die zeer ver van de voornaamste verbruikscentra van de Gemeenschap zijn gelegen, kunnen aanpassingscoëfficiënten op de ophoudprijs worden toegepast. De oriëntatieprijzen voor het visseizoen 2006 zijn voor alle betrokken producten vastgesteld bij Verordening (EG) nr. …/… van de Raad (2).

(3)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor visserijproducten,

30.12.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 347/19

(1)

Voor elk van de in bijlage II bij Verordening (EG) nr. 104/2000 genoemde producten wordt vóór het begin van het visseizoen een communautaire verkoopprijs vastgesteld die ten minste 70 % en ten hoogste 90 % van de oriëntatieprijs bedraagt.

(2)

Voor alle betrokken producten zijn de oriëntatieprijzen voor het visseizoen 2006 vastgesteld bij Verordening (EG) nr. …./… van de Raad (2).

(3)

De marktprijzen variëren aanzienlijk volgens de soorten en de commerciële aanbiedingsvormen van de producten, in het bijzonder voor pijlinktvis en heek.

(4)

Derhalve dienen, met het oog op de bepaling van het niveau waarop kan worden overgegaan tot toepassing van de in artikel 25, lid 2, van Verordening (EG) nr. 104/2000 bedoelde interventiemaatregel, aanpassingscoëfficiënten te worden vastgesteld voor de verschillende soorten en aanbiedingsvormen van de in de Gemeenschap aangevoerde bevroren producten.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor visserijproducten,

30.12.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 347/21

(1)

In Verordening (EG) nr. 104/2000 is bepaald dat jaarlijks per productklasse voor de hele Gemeenschap geldende referentieprijzen kunnen worden vastgesteld voor producten waarvoor een schorsing van de douanerechten geldt op grond van artikel 28, lid 1, van genoemde verordening. Dit geldt ook voor producten waarvoor een referentieprijs in acht moet worden genomen hetzij in het kader van een regeling inzake verlaging van douanetarieven die is geconsolideerd in de WTO, hetzij in het kader van een andere preferentiële regeling.

(2)

Voor de in bijlage I, punten A en B, van Verordening (EG) nr. 104/2000 genoemde producten is de referentieprijs gelijk aan de overeenkomstig artikel 20, lid 1, van genoemde verordening vastgestelde ophoudprijs.

(3)

De communautaire ophoudprijzen voor de betrokken producten zijn voor het visseizoen 2006 vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 2176/2005 (2).

(4)

De referentieprijs voor andere producten dan die welke zijn genoemd in bijlage I en bijlage II bij Verordening (EG) nr. 104/2000 wordt met name bepaald op basis van het gewogen gemiddelde van de douanewaarden die op de invoermarkten of in de invoerhavens van de lidstaten zijn geconstateerd tijdens de drie jaren voorafgaande aan de datum waarop de referentieprijs wordt vastgesteld.

(5)

Het lijkt niet nodig referentieprijzen vast te stellen voor alle soorten die vallen onder de criteria van Verordening (EG) nr. 104/2000, en met name niet voor die soorten waarvan de omvang van de invoer uit derde landen niet significant is.

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor visserijproducten,

30.12.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 347/25

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 104/2000 is bepaald dat steun wordt toegekend voor het uit de markt nemen van hoeveelheden van bepaalde verse producten die ofwel worden be- of verwerkt met het oog op kwaliteitsstabilisatie of opslag, ofwel tot conserven worden verwerkt.

(2)

De steun moet voor de producentenorganisaties een voldoende stimulans vormen om uit de markt genomen producten te be- of verwerken of te conserveren, en aldus vernietiging ervan te voorkomen.

(3)

Het bedrag van de steun moet zodanig worden vastgesteld dat het evenwicht op de markt van de betrokken producten niet wordt verstoord en dat de concurrentieverhoudingen niet worden scheefgetrokken.

(4)

Het bedrag van de steun mag niet hoger zijn dan de gedurende het visseizoen dat aan het betrokken visseizoen voorafgaat, in de Gemeenschap geconstateerde technische en financieringskosten van de verrichtingen die noodzakelijk zijn voor kwaliteitsstabilisatie en opslag.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor visserijproducten,

30.12.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 347/27

(1)

Het bedrag van de steun mag niet hoger zijn dan de gedurende het visseizoen dat aan het betrokken visseizoen voorafgaat in de Gemeenschap geconstateerde technische en financieringskosten.

(2)

Het is dienstig om de steun voor particuliere opslag ineens toe te kennen, teneinde niet aan te zetten tot langdurige opslag, de betalingstermijnen te verkorten en de controletaken te verlichten.

(3)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor visserijproducten,

—

:

eerste maand

:

200 EUR per ton,

—

:

tweede maand

:

0 EUR per ton.

30.12.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 347/28

(1)

Verordening (EG) nr. 104/2000 voorziet in de toekenning van een financiële vergoeding aan de producentenorganisaties die onder bepaalde voorwaarden in bijlage I, onder A en B, van genoemde verordening bedoelde producten uit de markt nemen. Op de waarde van deze financiële vergoeding moet de forfaitair vastgestelde waarde van de producten die worden bestemd voor andere doeleinden dan menselijke consumptie in mindering worden gebracht.

(2)

In Verordening (EG) nr. 2493/2001 van de Commissie van 19 december 2001 betreffende de afzet van bepaalde uit de markt genomen visserijproducten (2) zijn de mogelijkheden vastgesteld waarvan gebruik kan worden gemaakt voor de afzet van de uit de markt genomen producten. Het is noodzakelijk de waarde van de genoemde producten voor elk van deze mogelijkheden forfaitair vast te stellen met inachtneming van de gemiddelde ontvangsten die in de verschillende lidstaten bij een dergelijke afzet kunnen worden verkregen.

(3)

Krachtens artikel 7 van Verordening (EG) nr. 2509/2000 van de Commissie van 15 november 2000 tot vaststelling van de uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 104/2000 van de Raad wat betreft de toekenning van de financiële vergoeding voor het uit de markt nemen van bepaalde visserijproducten (3), gelden bijzondere bepalingen inhoudende dat als een producentenorganisatie of een van haar leden haar of zijn producten te koop aanbiedt in een andere lidstaat dan die waar de organisatie is erkend, de met de uitkering van de financiële vergoeding belaste instantie op de hoogte wordt gebracht van de betrokken transacties. Bovenbedoelde instantie is de instantie van de lidstaat waar de producentenorganisatie is erkend. Derhalve moet de in die lidstaat geldende forfaitaire waarde in mindering worden gebracht.

(4)

Dezelfde berekeningsmethode moet ook worden toegepast voor het voorschot op de financiële vergoeding als bedoeld in artikel 6 van Verordening (EG) nr. 2509/2000.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor visserijproducten,

30.12.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 347/31

(1)

In artikel 99, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1782/2003 is bepaald dat het bedrag van de gevraagde steun voor zaaizaad een door de Commissie vastgesteld maximum niet mag overschrijden. Wanneer het totaalbedrag van de gevraagde steun het vastgestelde maximum overschrijdt, moet de steun per landbouwer proportioneel worden verlaagd.

(2)

In hoofdstuk 10 van Verordening (EG) nr. 1973/2004 van de Commissie (2) zijn de voorwaarden vastgesteld waaraan moet worden voldaan om steun voor zaaizaad te kunnen ontvangen. Op grond van artikel 49 van die verordening wordt de steun slechts toegekend voorzover de begunstigde het betrokken zaaizaad uiterlijk op 15 juni van het jaar volgende op de oogst werkelijk voor inzaai in de handel heeft gebracht.

(3)

Het feit dat eventueel voor hetzelfde jaar een verlagingscoëfficiënt moet worden toegepast, bemoeilijkt ernstig de uitvoering van de nieuwe regeling. De enige mogelijkheid om een onnodige toepassing van die verlagingscoëfficiënt te voorkomen, bestaat erin alle betalingen principieel pas toe te kennen wanneer al het zaaizaad in de handel is gebracht, dat wil zeggen wanneer de totale hoeveelheid zaaizaad bekend is. Dit zou echter een veel latere betaling aan de landbouwers tot gevolg hebben en hen mogelijk voor financiële problemen plaatsen. Om een dergelijke situatie te voorkomen dient voor de steun voor zaaizaad een stelsel van voorschotten te worden ingevoerd.

(4)

Bij Verordening (EG) nr. 1782/2003 zoals gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 864/2004 van de Raad (3) zijn de voorschriften voor de gekoppelde steun voor katoen, olijfolie en ruwe tabak vastgesteld.

(5)

Met name voorziet hoofdstuk 10 bis van titel IV van Verordening (EG) nr. 1782/2003 in de mogelijkheid rechtstreekse steun te verlenen voor de productie van katoen. Daarom moeten uitvoeringsbepalingen met betrekking tot de verlening van die steun worden vastgesteld.

(6)

In artikel 110 ter, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1782/2003 is bepaald dat een landbouwer, om de steun per hectare voor katoen te kunnen ontvangen, toegelaten rassen moet gebruiken en de katoen moet telen op grond waarvoor de lidstaat een vergunning heeft verleend. Derhalve moeten de criteria voor de toelating van de rassen en voor de verlening van een vergunning voor de landbouwgrond die geschikt is voor de productie van katoen, worden vastgesteld.

(7)

Om de steun per hectare voor katoen te ontvangen moeten de landbouwers vergunde grond inzaaien. Een criterium om aan te geven wat onder inzaai wordt verstaan, dient te worden vastgesteld. Een minimale gewasdichtheid die door de lidstaat is vastgesteld met inachtneming van de bodem- en klimaatgesteldheid en van de specifieke regionale kenmerken, is een objectief criterium om uit te maken of de inzaai correct is uitgevoerd.

(8)

Bij overschrijding van het nationale basisareaal voor katoen dat is vastgesteld bij artikel 110 quater, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1782/2003, wordt het per subsidiabele hectare te betalen steunbedrag verlaagd. Voor Griekenland dient de wijze van berekening van het verlaagde bedrag evenwel nader te worden aangegeven wegens de verdeling van het nationale areaal in subarealen waarvoor verschillende steunbedragen gelden.

(9)

De lidstaten moeten de brancheorganisaties voor de productie van katoen erkennen op basis van objectieve criteria met betrekking tot de omvang, de taken en het interne functioneren van die organisaties. Bij de vaststelling van de minimale omvang van een brancheorganisatie moet er rekening mee worden gehouden dat het egreneringsbedrijf dat er lid van is, toereikende hoeveelheden niet-geëgreneerde katoen moet kunnen ontvangen. Aangezien het hoofddoel van een brancheorganisatie verbetering van de kwaliteit van de te leveren katoen is, moet die organisatie daarop gerichte acties ondernemen ten bate van haar leden.

(10)

Om het beheer van de steunregeling niet te ingewikkeld te maken mag eenzelfde producent slechts bij een enkele brancheorganisatie zijn aangesloten. Om dezelfde reden mag een tot een brancheorganisatie behorende producent die zich ertoe verbindt de door hem geproduceerde katoen te leveren, deze katoen alleen leveren aan een egreneringsbedrijf dat lid is van diezelfde organisatie.

(11)

Overeenkomstig artikel 110 sexies van Verordening (EG) nr. 1782/2003 kunnen de brancheorganisaties besluiten de steun waarop de bij hen aangesloten producenten recht hebben, te differentiëren. De differentiatieschaal moet zijn gebaseerd op criteria ten aanzien van met name de kwaliteit van de te leveren katoen, waarbij geen criteria inzake verhoging van de productie mogen worden gehanteerd. Daartoe moeten de brancheorganisaties categorieën van percelen bepalen aan de hand van met name criteria betreffende de kwaliteit van de op die percelen geproduceerde katoen.

(12)

Met het oog op de vaststelling van het steunbedrag dat moet worden betaald aan de producenten die lid zijn van een brancheorganisatie voor de productie van katoen, moet in het kader van de schaal worden gezorgd enerzijds voor de bepaling van de methode om het totaalbedrag van de gedifferentieerde steun over de verschillende categorieën van percelen te verdelen en van de procedures om elk perceel te beoordelen en in een van die categorieën in te delen, en anderzijds voor de berekening van het steunbedrag per subsidiabele hectare op basis van de voor elke categorie beschikbare financiële middelen en van het totale aantal hectaren in elke categorie.

(13)

Om de percelen in te delen in een van de in het kader van de schaal bepaalde categorieën kan de geleverde katoen in aanwezigheid van alle betrokken partijen worden geanalyseerd.

(14)

Omdat een bij een brancheorganisatie aangesloten producent niet verplicht is zijn katoen te leveren, moet hij bij ontstentenis van levering ten minste recht hebben op het niet-gedifferentieerde gedeelte van de steun. Met het oog op een dergelijke situatie moet in het kader van de differentiatieschaal het minimumbedrag van de steun per subsidiabele hectare worden vastgesteld dat geldt bij ontstentenis van levering.

(15)

Eenvoudigheidshalve moeten voor de toepassing van de schaal alle percelen van eenzelfde producent worden geacht tot eenzelfde categorie van percelen te behoren en dus dezelfde kwaliteit katoen op te leveren.

(16)

Nadat het betaalorgaan de mededeling van de brancheorganisatie over de aan de aangesloten producenten te betalen steunbedragen heeft ontvangen, moet het de nodige controles verrichten en de steun betalen.

(17)

De schaal moet door de lidstaat worden goedgekeurd. Opdat de aangesloten producenten tijdig kunnen worden geïnformeerd, dient te worden bepaald binnen welke termijn de lidstaat een besluit moet nemen over het al of niet goedkeuren van de schaal van de brancheorganisatie en van de wijzigingen die eventueel later in die schaal worden aangebracht. Aangezien een brancheorganisatie niet verplicht is een differentiatieschaal vast te stellen, moet zij zelf kunnen besluiten de toepassing ervan te onderbreken, in welk geval zij de lidstaat daarvan in kennis dient te stellen.

(18)

In het kader van de steunregeling voor katoen moeten de lidstaten hun producenten bepaalde gegevens met betrekking tot de katoenteelt verstrekken zoals de toegelaten rassen, de objectieve criteria voor de verlening van een vergunning voor grond en de minimale gewasdichtheid. Opdat de landbouwers tijdig worden geïnformeerd, moet de lidstaat deze gegevens vóór een bepaalde datum aan hen meedelen.

(19)

Omdat de Commissie is belast met de controle op een correcte toepassing van de voorschriften inzake de toekenning van de gewasspecifieke betaling voor katoen, dient te worden bepaald dat de lidstaten haar tijdig dezelfde gegevens en ook gegevens over de brancheorganisaties moeten verstrekken.

(20)

Door de toepassing van de bij Verordening (EG) nr. 1782/2003 vastgestelde steunregeling voor katoen bestaat niet langer behoefte aan de bepalingen van Verordening (EG) nr. 1591/2001 van de Commissie van 2 augustus 2001 houdende uitvoeringsbepalingen van de steunregeling voor katoen (4). Die verordening moet derhalve worden ingetrokken.

(21)

Hoofdstuk 10 ter van titel IV van Verordening (EG) nr. 1782/2003 voorziet in de mogelijkheid dat rechtstreekse steun wordt toegekend voor olijfgaarden. Daarom moeten uitvoeringsbepalingen met betrekking tot de verlening van deze steun worden vastgesteld.

(22)

In artikel 110 decies van Verordening (EG) nr. 1782/2003 is bepaald dat de lidstaten ten hoogste vijf categorieën van olijfgaarden bepalen en voor elk van die categorieën een steunbedrag per GIS-ha olijven vaststellen. Daartoe dient de Commissie een gemeenschappelijk kader van milieu- en maatschappelijke criteria, met inbegrip van aspecten die betrekking hebben op het door de olijventeelt gevormde landschap en de maatschappelijke tradities, vast te stellen.

(23)

Ter verbetering van de controles moeten de gegevens over de indeling van de percelen van elke landbouwer in de categorieën van olijfgaarden worden geregistreerd in het geografische informatiesysteem voor de olijventeelt. Voor het geval dat de omstandigheden op milieu- en maatschappelijk gebied veranderen, is het wenselijk te bepalen dat de categorieën eenmaal per jaar kunnen worden aangepast.

(24)

De steun voor olijfgaarden wordt toegekend per GIS-ha olijven. Daarom moet voor elke landbouwer de subsidiabele oppervlakte worden berekend volgens een gemeenschappelijke methode waarbij een GIS-ha de oppervlakte-eenheid is. Ter vergemakkelijking van de administratieve procedures dienen afwijkende maatregelen te worden vastgesteld enerzijds voor de percelen die kleiner zijn dan een door de lidstaat te bepalen minimumgrootte, en anderzijds voor de voor de productie van olijven bestemde percelen die liggen in een administratieve eenheid waarvoor de lidstaat een alternatief systeem heeft opgezet ter vervanging van het GIS voor de olijventeelt.

(25)

Wat de te betalen steun per GIS-ha olijven betreft, is het wenselijk dat de lidstaat in eerste instantie, om de landbouwers tijdig te kunnen informeren, aan het begin van elk jaar een indicatief bedrag van de steun per GIS-ha olijven voor elke categorie van olijfgaarden vaststelt. Dit indicatieve bedrag moet worden berekend op basis van de gegevens die beschikbaar zijn over het aantal landbouwers en de voor de steun voor olijfgaarden in aanmerking komende oppervlakten; op basis van nauwkeuriger gegevens stelt de lidstaat dan later het definitieve steunbedrag vast.

(26)

Een van de voorwaarden om voor de steun voor olijfgaarden in aanmerking te komen is dat het aantal olijfbomen in de olijfgaard niet meer dan 10 % verschilt van het op 1 januari 2005 geregistreerde aantal. Met het oog op de controle op de naleving van deze bepaling moeten de lidstaten vóór die datum de nodige nadere gegevens over de betrokken percelen vaststellen. Wat Frankrijk en Portugal betreft, dient de vaststelling van die gegevens in voorkomend geval naar latere data te worden verschoven om rekening te houden met de oppervlakten die met olijfbomen worden beplant in het kader van de programma's die zijn goedgekeurd op grond van artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1638/98 van de Raad van 20 juli 1998 tot wijziging van Verordening nr. 136/66/EEG houdende de totstandbrenging van een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector oliën en vetten (5).

(27)

Om het de Commissie mogelijk te maken te controleren of de bepalingen betreffende de steun voor olijfgaarden correct worden toegepast, dienen de lidstaten haar regelmatig gegevens te verstrekken over de met olijfbomen beplante oppervlakten die voor de steun in aanmerking komen, en over de hoogte van de voor elke categorie van olijfgaarden toe te kennen steun.

(28)

Hoofdstuk 10 quater van titel IV van Verordening (EG) nr. 1782/2003 voorziet in de mogelijkheid dat rechtstreekse steun wordt verleend voor de productie van tabak. Daarom moeten uitvoeringsbepalingen met betrekking tot de verlening van deze steun worden vastgesteld.

(29)

Duidelijkheidshalve dienen bepaalde definities te worden vastgesteld.

(30)

De tabakssoorten moeten in groepen worden ingedeeld op basis van de droogmethode en de productiekosten en met inachtneming van de in de internationale handel gebruikte benamingen.

(31)

Voorzien moet worden in de erkenning van de bedrijven voor eerste bewerking die teeltcontracten mogen sluiten, gezien de rol die deze als contractpartner spelen. Deze erkenning moet worden ingetrokken als de voorschriften niet worden nageleefd, en ook moeten de lidstaten de bijzondere voorwaarden inzake de bewerking van tabak vaststellen.

(32)

Met het oog op de toekenning van de steun dienen overeenkomstig artikel 110 duodecies van Verordening (EG) nr. 1782/2003 voor elke soortengroep tabak de erkende productiegebieden te worden vastgesteld op basis van de traditionele productiegebieden. Het dient de lidstaten te worden toegestaan om met name ter verbetering van de kwaliteit de productiegebieden te beperken.

(33)

Om controles mogelijk te maken en ervoor te zorgen dat de uitbetaling van de steun doelmatig kan worden beheerd, dient de tabak te worden geproduceerd in het kader van tussen de landbouwers en bedrijven voor eerste bewerking gesloten teeltcontracten. De belangrijkste gegevens die in het teeltcontract voor elke oogst moeten voorkomen, dienen te worden gespecificeerd. De uiterste data voor de sluiting en de registratie van de contracten moeten vroeg genoeg vallen om al aan het begin van het oogstjaar de landbouwers een stabiele afzet voor de komende oogst en de bewerkingsbedrijven een regelmatige voorziening te kunnen garanderen.

(34)

In het geval van een teeltcontract met een producentenvereniging moeten de belangrijkste gegevens over elke individuele landbouwer worden meegedeeld om doeltreffende controles mogelijk te maken. Om concurrentievervalsing en problemen bij het toezicht te voorkomen dient het de producentenverenigingen te worden verboden zich bezig te houden met de eerste bewerking van tabak. Ter wille van de marktstructuur moet worden bepaald dat een landbouwer slechts van één producentenvereniging lid mag zijn.

(35)

Om voor de steun in aanmerking te komen moet ruwe tabak van gezonde handelskwaliteit zijn en vrij zijn van bepaalde kenmerken die een normale afzet in de weg staan.

(36)

Gezien de specifieke kenmerken van de steunregeling dient te worden voorzien in de mogelijkheid dat eventuele geschillen worden opgelost door bemiddeling van paritaire commissies.

(37)

Om een adequaat beheer van het voor ruwe tabak beschikbare totaalbedrag mogelijk te maken dient te worden bepaald dat de lidstaten aan het begin van het oogstjaar een indicatief steunbedrag per soort of soortengroep vaststellen en dat zij een definitief steunbedrag vaststellen nadat alle leveringen hebben plaatsgevonden. Het definitieve steunbedrag mag niet hoger zijn dan het premieniveau van 2005.

(38)

Om verbetering van de kwaliteit en waarde van de geproduceerde tabak te bevorderen dient het de lidstaten te worden toegestaan om het voor elke soort of soortengroep vastgestelde steunbedrag te differentiëren volgens de kwaliteit van de geleverde tabak.

(39)

De steun moet worden betaald voor de door de landbouwers aan de bedrijven voor eerste bewerking geleverde hoeveelheid tabaksbladeren, mits aan de minimumkwaliteitseisen is voldaan. De steun moet worden aangepast als het vochtgehalte van de geleverde tabak verschilt van het vochtgehalte dat op basis van redelijke kwaliteitseisen voor elke soortengroep is vastgesteld. Om de controles bij de levering te vereenvoudigen dienen de omvang en frequentie van de monsterneming ter bepaling van het vochtgehalte te worden vastgesteld, evenals de wijze van berekening van het aangepaste gewicht.

(40)

De periode voor de levering van de tabak aan de bewerkingsbedrijven moet worden beperkt om frauduleuze overdracht van de ene naar de andere oogst te voorkomen. In verscheidene lidstaten worden de controles verricht op de plaats waar de tabak wordt geleverd, in plaats van op die waar hij wordt bewerkt. Bepaald dient te worden op welke plaatsen de tabak moet worden geleverd en welke controles moeten worden verricht. De lidstaten dienen dergelijke aankoopcentra te erkennen.

(41)

Bepaald moet worden welke voorwaarden bij de betaling van de steun moeten zijn vervuld ter voorkoming van fraude. Het is echter de taak van de lidstaten verdere beheers- en controleregelingen vast te stellen.

(42)

De steun kan pas na controle van de leveringen van alle in de lidstaat geproduceerde tabak worden betaald om te garanderen dat de betrokken transacties daadwerkelijk hebben plaatsgevonden. Voorzien dient echter te worden in de betaling van voorschotten aan de producenten ten belope van 50 % van het indicatieve steunbedrag dat verschuldigd is, mits een toereikende zekerheid wordt gesteld.

(43)

Om administratieve redenen dient in elke lidstaat uitsluitend steun te worden toegekend voor op het grondgebied van die lidstaat geproduceerde producten. Er is een regeling nodig om rekening te kunnen houden met de gevallen waarin tabak in andere lidstaten wordt bewerkt dan de lidstaat waar deze is geproduceerd. In dergelijke gevallen moet de betrokken hoeveelheid ruwe tabak worden toegerekend aan de lidstaat waar deze is geproduceerd, en aan de producenten in die lidstaat.

(44)

Als gevolg van de hervorming van het tabaksbeleid zal het programma voor het opkopen van tabaksquota niet langer worden toegepast. De producenten die in 2002 en 2003 aan het programma hebben deelgenomen, zullen echter verder bedragen bij wijze van opkoopprijs ontvangen tot en met 2007, respectievelijk 2008. Momenteel is de opkoopprijs vastgesteld op een percentage van de tabakspremie in een bepaald oogstjaar. Het huidige stelsel van tabakspremies zal vanaf 1 januari 2006 niet langer bestaan en daarom moet bij wijze van overgangsmaatregel een nieuwe grondslag voor de berekening van de toekomstige quotumopkoopprijs worden vastgesteld. De premieniveaus voor ruwe tabak zijn gedurende de oogstjaren 2002 tot en met 2005 niet gewijzigd. Ter wille van de continuïteit is het daarom dienstig het premieniveau van 2005 te gebruiken als grondslag voor de berekening van de opkoopprijs.

(45)

Gezien de afschaffing van de garantiedrempel en het premiestelsel waarin Verordening (EEG) nr. 2075/92 van de Raad (6) voorzag, kan Verordening (EG) nr. 2848/98 van de Commissie van 22 december 1998 tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen van Verordening (EEG) nr. 2075/92 van de Raad ten aanzien van de premieregeling, de productiequota en de aan de telersverenigingen toe te kennen specifieke steun in de sector ruwe tabak (7), worden ingetrokken. Verordening (EEG) nr. 85/93 van de Commissie van 19 januari 1993 betreffende de controlediensten in de sector tabak (8) is achterhaald en kan daarom eveneens worden ingetrokken.

(46)

Verordening (EG) nr. 1973/2004 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(47)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor rechtstreekse betalingen,

1)

Aan artikel 1, lid 1, worden de volgende punten q), r) en s) toegevoegd:

2)

In artikel 3, eerste alinea, wordt punt a) vervangen door:

3)

In artikel 21 wordt lid 1 vervangen door:

„1.   Onverminderd artikel 28 van Verordening (EG) nr. 1782/2003, wordt de steun voor zetmeelaardappelen door de lidstaat waar het bedrijf is gevestigd dat de aardappelen voor de vervaardiging van het aardappelzetmeel levert, uitbetaald per landbouwer nadat al diens hoeveelheden voor het verkoopseizoen aan het aardappelmeelbedrijf zijn geleverd, zulks binnen vier maanden te rekenen vanaf de datum waarop het in artikel 20 van de onderhavige verordening bedoelde bewijs is geleverd en is voldaan aan de in artikel 19 van de onderhavige verordening gestelde voorwaarden.”.

4)

Het volgende artikel 49 bis wordt ingevoegd:

„Artikel 49 bis

Voorschotbetalingen

De lidstaten kunnen vanaf 1 december van het verkoopseizoen aan de zaadvermeerderingsbedrijven voorschotbetalingen toekennen. Een dergelijke betaling staat in verhouding tot de hoeveelheid zaaizaad die reeds voor inzaai in de handel is gebracht in de zin van artikel 49, en is slechts mogelijk indien aan alle voorwaarden van hoofdstuk 10 is voldaan.”.

5)

Het volgende hoofdstuk 17 bis wordt ingevoegd:

„HOOFDSTUK 17 bis

GEWASSPECIFIEKE BETALING VOOR KATOEN

Artikel 171 bis

Verlening van een vergunning voor landbouwgrond met het oog op de productie van katoen

De lidstaten stellen de objectieve criteria vast op basis waarvan voor grond een vergunning wordt verleend ten behoeve van de toekenning van de gewasspecifieke betaling voor katoen zoals bedoeld in artikel 110 bis van Verordening (EG) nr. 1782/2003.

Deze criteria zijn gebaseerd op een of meer van de volgende elementen:

Artikel 171 bis bis

Toelating van rassen voor inzaai

De lidstaten laten de in de gemeenschappelijke rassenlijst opgenomen rassen toe die zijn aangepast aan de marktbehoeften.

Artikel 171 bis ter

Voorwaarden voor subsidiabiliteit

De in artikel 110 ter, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1782/2003 bedoelde inzaai van oppervlakten wordt gerealiseerd door te zorgen voor een minimale gewasdichtheid die door de lidstaat wordt vastgesteld met inachtneming van de bodem- en klimaatgesteldheid en eventueel van de specifieke regionale kenmerken.

Artikel 171 bis quater

Landbouwwerkzaamheden

De lidstaten mogen specifieke voorschriften vaststellen met betrekking tot de voor de instandhouding van het gewas in normale groeiomstandigheden nodige landbouwwerkzaamheden met uitzondering van de oogstwerkzaamheden.

Artikel 171 bis quinquies

Berekening van het steunbedrag per subsidiabele hectare

1.   Onverminderd artikel 171 bis octies van de onderhavige verordening geldt voor Spanje en Portugal dat, indien het subsidiabele katoenareaal groter is dan het bij artikel 110 quater, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1782/2003 vastgestelde nationale basisareaal, het bij lid 2 van dat artikel vastgestelde steunbedrag wordt vermenigvuldigd met een verlagingscoëfficiënt die wordt verkregen door het basisareaal te delen door het subsidiabele areaal.

2.   Onverminderd artikel 171 bis octies van de onderhavige verordening geldt voor Griekenland dat, indien het subsidiabele katoenareaal groter is dan 300 000 ha, het per hectare te betalen steunbedrag wordt verkregen door 594 EUR, vermenigvuldigd met 300 000 ha, en een aanvullend bedrag, vermenigvuldigd met het areaal boven 300 000 ha, bij elkaar op te tellen en de aldus verkregen som te delen door het totale subsidiabele areaal.

Het in de eerste alinea bedoelde aanvullende bedrag is gelijk aan:

Artikel 171 bis sexies

Erkenning van de brancheorganisaties

Elk jaar erkennen de lidstaten vóór 31 december met het oog op de inzaai in het volgende jaar elke brancheorganisatie voor de productie van katoen die daarom verzoekt en die:

Wat 2006 betreft erkennen de lidstaten de brancheorganisaties voor de productie van katoen evenwel vóór 28 februari 2006.

Artikel 171 bis septies

Verplichtingen van de producenten

1.   Eenzelfde producent kan niet lid zijn van verscheidene brancheorganisaties.

2.   Een producent die lid is van een brancheorganisatie, is verplicht de geproduceerde katoen te leveren aan een egreneringsbedrijf dat tot diezelfde organisatie behoort.

3.   De deelneming door producenten aan een erkende brancheorganisatie moet voortvloeien uit een vrijwillige toetreding.

Artikel 171 bis octies

Differentiatie van de steun

1.   De bij artikel 110 septies, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1782/2003 vastgestelde verhoging mede in aanmerking genomen, worden in het kader van de in artikel 110 sexies van die verordening bedoelde schaal (hierna „de schaal” genoemd) vastgesteld:

Voor de toepassing van punt a) is het basisbedrag ten minste gelijk aan het niet-gedifferentieerde gedeelte van de bij artikel 110 quater, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1782/2003 vastgestelde steun per subsidiabele hectare, in voorkomend geval aangepast overeenkomstig lid 3 van dat artikel.

De onder a) bedoelde berekening heeft mede betrekking op de situatie waarin geen katoen aan het egreneringsbedrijf wordt geleverd. In dat geval is het minimumbedrag van de steun per subsidiabele hectare dat de betrokken aangesloten producent moet ontvangen, ten minste gelijk aan het niet-gedifferentieerde gedeelte van de bij artikel 110 quater, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1782/2003 vastgestelde steun per subsidiabele hectare, in voorkomend geval aangepast overeenkomstig lid 3 van dat artikel.

2.   De percelen worden ingedeeld in verscheidene categorieën die door de brancheorganisaties worden vastgesteld met inachtneming van ten minste één van de volgende kwaliteitscriteria:

In het kader van de schaal worden de procedures vastgesteld voor de beoordeling van elk perceel in het licht van deze criteria en de indeling ervan in een van de vastgestelde categorieën.

De schaal mag in geen geval criteria omvatten die verband houden met een verhoging van de productie of het op de markt brengen van de katoen.

Voor de toepassing van de schaal kunnen alle percelen van eenzelfde producent worden geacht tot eenzelfde gemiddelde categorie van percelen te behoren en eenzelfde kwaliteit katoen op te leveren.

3.   Zo nodig wordt de niet-geëgreneerde katoen, met het oog op de indeling in een categorie van percelen binnen de schaal, bij de levering ervan aan het egreneringsbedrijf in aanwezigheid van alle betrokken partijen geanalyseerd op basis van representatieve monsters.

4.   De brancheorganisatie deelt het betaalorgaan het uit de toepassing van de schaal voortvloeiende bedrag mee dat aan elk van haar producenten moet worden betaald. Het betaalorgaan verricht de betaling na te zijn nagegaan of de betrokken steunbedragen in overeenstemming met de voorschriften zijn en betrekking hebben op subsidiabele hectaren.

Artikel 171 bis nonies

Goedkeuring en wijzigingen van de schaal

1.   Vóór 28 februari 2006 met het oog op de inzaai in het jaar 2006 wordt de schaal voor de eerste maal ter goedkeuring ervan aan de betrokken lidstaat meegedeeld.

Binnen één maand na de mededeling beslist de lidstaat de schaal al of niet goed te keuren.

2.   Vóór 31 januari delen de erkende brancheorganisaties de met het oog op de inzaai in het lopende jaar in de schaal aangebrachte wijzigingen aan de betrokken lidstaat mee.

De in de schaal aangebrachte wijzigingen worden geacht te zijn goedgekeurd tenzij de betrokken lidstaat binnen één maand na de in de eerste alinea bedoelde datum melding maakt van bezwaren.

Worden de wijzigingen van de schaal niet goedgekeurd, dan wordt de te betalen steun berekend op basis van de goedgekeurde schaal zonder rekening te houden met de niet-goedgekeurde wijzigingen.

3.   Indien een brancheorganisatie besluit de toepassing van de schaal te onderbreken, stelt zij de lidstaat daarvan in kennis. De onderbreking wordt van kracht voor de inzaai in het volgende jaar.

Artikel 171 bis decies

Mededelingen aan de producenten en aan de Commissie

1.   De lidstaten delen de katoenproducerende landbouwers en de Commissie vóór 31 januari van het betrokken jaar het volgende mee:

2.   Indien de toelating van een ras wordt ingetrokken, stellen de lidstaten de landbouwers daar uiterlijk op 31 januari van in kennis met het oog op de inzaai in het volgende jaar.

3.   De lidstaten delen de Commissie de volgende gegevens mee:

6)

Het volgende hoofdstuk 17 ter wordt ingevoegd:

„HOOFDSTUK 17 ter

STEUN VOOR OLIJFGAARDEN

Artikel 171 ter

Categorieën van olijfgaarden

1.   De lidstaten wijzen de olijfgaarden aan die in aanmerking komen voor de in artikel 110 octies van Verordening (EG) nr. 1782/2003 bedoelde steun, en delen deze olijfgaarden in ten hoogste vijf categorieën in aan de hand van criteria die worden gekozen uit de volgende criteria:

2.   Voor elke betrokken landbouwer bepalen de lidstaten tot welke van de in lid 1 bedoelde categorieën elk voor de productie van olijven bestemd perceel dat subsidiabel is, behoort. Deze informatie wordt geregistreerd in het geografische informatiesysteem voor de olijventeelt (hierna „GIS voor de olijventeelt” genoemd).

3.   Eenmaal per jaar kunnen de lidstaten de overeenkomstig lid 1 vastgestelde categorieën van olijfgaarden aanpassen.

Indien de aanpassing van de categorieën een herindeling van olijfgaarden tot gevolg heeft, is de nieuwe indeling van toepassing vanaf het jaar volgende op dat van de aanpassing.

Artikel 171 ter bis

Berekening van de oppervlakten

1.   Voor elke producent berekenen de lidstaten de subsidiabele oppervlakte volgens de in bijlage XXIV vastgestelde gemeenschappelijke methode.

De oppervlakten worden uitgedrukt in GIS-ha olijven tot twee cijfers achter de komma.

2.   In afwijking van lid 1 is de in bijlage XXIV vastgestelde gemeenschappelijke methode niet van toepassing indien:

Artikel 171 ter ter

Steunbedrag

1.   Vóór 31 januari van elk jaar stellen de lidstaten voor elke categorie van olijfgaarden het indicatieve steunbedrag per GIS-ha olijven vast.

2.   Vóór 31 oktober van het betrokken jaar stellen de lidstaten voor elke categorie van olijfgaarden het steunbedrag per GIS-ha vast.

Dit bedrag wordt berekend door het in lid 1 bedoelde indicatieve bedrag te vermenigvuldigen met een coëfficiënt die wordt berekend door het bij artikel 110 decies, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1782/2003 vastgestelde maximumbedrag van de steun, eventueel verlaagd overeenkomstig lid 4 van dat artikel, te delen door de som van de bedragen die worden verkregen door het in lid 1 van het onderhavige artikel bedoelde indicatieve steunbedrag dat voor elke categorie is vastgesteld, te vermenigvuldigen met de desbetreffende oppervlakte.

3.   De lidstaten kunnen de leden 1 en 2 op regionaal niveau toepassen.

Artikel 171 ter quater

Bepaling van de basisgegevens

1.   Met het oog op de toepassing van artikel 110 nonies, onder c), van Verordening (EG) nr. 1782/2003 bepalen de lidstaten voor elk voor de productie van olijven bestemd perceel op basis van de in het GIS voor de olijventeelt opgenomen gegevens en de aangiften van de landbouwers de situatie op 1 januari 2005 ten aanzien van het aantal en de standplaats van de subsidiabele olijfbomen, het aantal en de standplaats van de niet-subsidiabele olijfbomen, de met olijfbomen beplante en de subsidiabele oppervlakte van het voor de productie van olijven bestemde perceel en de categorie waartoe dit perceel overeenkomstig artikel 171 ter van de onderhavige verordening behoort.

2.   In het geval van de vóór 1 januari 2007 in het GIS voor de olijventeelt geregistreerde oppervlakten die met olijfbomen zijn beplant in het kader van de programma’s voor nieuwe aanplant in Frankrijk en Portugal die door de Commissie zijn goedgekeurd op grond van artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1638/98 van de Raad (9), bepalen de lidstaten de in lid 1 van het onderhavige artikel bedoelde gegevens op basis van de situatie op 1 januari 2006 voor de in 2005 beplante percelen en op 1 januari 2007 voor de in 2006 beplante percelen. Deze gegevens worden uiterlijk in het kader van de verzamelaanvraag voor 2007 aan de landbouwers meegedeeld.

Artikel 171 ter quinquies

Mededelingen

De lidstaten delen de Commissie elk jaar de volgende gegevens mee:

7)

Het volgende hoofdstuk 17 quater wordt ingevoegd:

„HOOFDSTUK 17 quater

STEUN VOOR TABAK

Artikel 171 quater

Begripsomschrijvingen

Voor de toepassing van dit hoofdstuk wordt verstaan onder:

Artikel 171 quater bis

Soortengroepen van ruwe tabak

De soorten ruwe tabak worden ingedeeld in de volgende groepen:

De soorten waaruit elke groep bestaat, zijn vermeld in bijlage XXV.

Artikel 171 quater ter

Bedrijven voor eerste bewerking

1.   De lidstaten erkennen de op hun grondgebied gevestigde bedrijven voor eerste bewerking en stellen passende voorwaarden voor die erkenning vast.

Een erkend bedrijf voor eerste bewerking mag teeltcontracten ondertekenen, mits het ten minste 60 % van de tabak van oorsprong uit de Gemeenschap die het in de handel brengt, zonder verdere bewerking direct of indirect aan tabaksfabrikanten verkoopt.

2.   De lidstaat trekt de erkenning in indien het bewerkingsbedrijf de op communautair of nationaal niveau geldende bepalingen betreffende ruwe tabak opzettelijk of door grove nalatigheid niet naleeft.

Artikel 171 quater quater

Productiegebieden

Voor elke soortengroep zijn de in artikel 110 duodecies, onder a), van Verordening (EG) nr. 1782/2003 bedoelde productiegebieden die welke zijn vastgesteld in bijlage XXVI bij de onderhavige verordening.

De lidstaten kunnen kleinere productiegebieden vaststellen, met name op basis van kwaliteitscriteria. Een dergelijk kleiner productiegebied mag niet meer omvatten dan een gemeente of, in Frankrijk, een kanton.

Artikel 171 quater quinquies

Teeltcontracten

1.   Het in artikel 110 duodecies, onder c), van Verordening (EG) nr. 1782/2003 bedoelde teeltcontract wordt gesloten tussen enerzijds een bedrijf voor eerste bewerking, en anderzijds een landbouwer of een door de betrokken lidstaat erkende producentenvereniging die de landbouwer vertegenwoordigt.

2.   Het teeltcontract wordt per soort of soortengroep gesloten. Op grond van het contract dient het bedrijf voor eerste bewerking de in het contract vastgestelde hoeveelheid tabaksbladeren in ontvangst te nemen en dient de landbouwer of de producentenvereniging die hem vertegenwoordigt, die hoeveelheid, tot maximaal de werkelijke productie, aan dat bewerkingsbedrijf te leveren.

3.   Voor elke oogst worden in het teeltcontract ten minste de volgende gegevens vermeld:

4.   Indien het uitplanten na 20 juni zal plaatsvinden, moet de landbouwer dit vóór die datum bij aangetekende brief aan het bewerkingsbedrijf en de bevoegde autoriteit van de lidstaat meedelen onder vermelding van de redenen voor de vertraging en, bij verandering van perceel, van nadere gegevens daarover.

5.   De contractsluitende partijen mogen de oorspronkelijk in het contract vermelde hoeveelheden door middel van een aanvullende schriftelijke overeenkomst verhogen. De aanvullende overeenkomst wordt voor registratie bij de bevoegde autoriteit ingediend uiterlijk op de 40e dag na de in artikel 171 quater sexies, lid 1, bedoelde uiterste datum voor de sluiting van teeltcontracten.

Artikel 171 quater sexies

Sluiting en registratie van de contracten

1.   Behoudens overmacht moeten de teeltcontracten uiterlijk op 30 april van het oogstjaar worden gesloten. De lidstaten kunnen een eerdere datum vaststellen.

2.   Behoudens overmacht moeten de gesloten teeltcontracten voor registratie bij de bevoegde instantie worden ingediend binnen 15 dagen na de in lid 1 bedoelde uiterste datum voor de sluiting ervan.

De bevoegde instantie is de instantie van de lidstaat waar de bewerking zal plaatsvinden.

Wanneer de bewerking zal plaatsvinden in een andere lidstaat dan die waar de tabak is geteeld, zendt de bevoegde instantie van de lidstaat van bewerking onmiddellijk een kopie van het geregistreerde contract aan de bevoegde instantie van de lidstaat van productie. Indien deze instantie niet zelf de steunregeling controleert, zendt zij een kopie van het geregistreerde contract aan de bevoegde controle-instantie.

3.   Wanneer de in lid 1 bedoelde uiterste datum voor de sluiting van de teeltcontracten of de in lid 2 bedoelde uiterste datum voor de indiening ervan met ten hoogste 15 dagen wordt overschreden, wordt de te betalen steun met 20 % verlaagd.

Artikel 171 quater septies

Contracten met een producentenvereniging

1.   Als het teeltcontract tussen een bedrijf voor eerste bewerking en een producentenvereniging wordt gesloten, gaat het vergezeld van een lijst met de namen van de betrokken landbouwers, hun respectieve te leveren maximumhoeveelheden en de precieze ligging en de oppervlakte van de betrokken percelen, een en ander zoals bedoeld in artikel 171 quater quinquies, lid 3, onder c), d) en e).

Deze lijst wordt uiterlijk op 15 mei van het oogstjaar voor registratie ingediend bij de bevoegde instantie.

2.   Tot de werkzaamheden die worden verricht door de in lid 1 bedoelde producentenverenigingen, mag niet de eerste bewerking van tabak behoren.

3.   Een landbouwer die tabak produceert, mag niet bij meer dan één producentenvereniging zijn aangesloten.

Artikel 171 quater octies

Minimumkwaliteitseisen

De aan het bewerkingsbedrijf geleverde tabak moet van gezonde handelskwaliteit zijn en mag geen van de in bijlage XXVII vermelde kenmerken vertonen. Strengere kwaliteitseisen mogen worden opgesteld door de lidstaat of worden overeengekomen tussen de contractsluitende partijen.

Artikel 171 quater nonies

Geschillen

De lidstaten kunnen bepalen dat geschillen over de kwaliteit van de aan het bedrijf voor eerste bewerking geleverde tabak moeten worden voorgelegd aan een arbitrage-instantie. De lidstaten bepalen de regels inzake de samenstelling van en de besluitvorming door deze instanties. In de arbitrage-instanties moeten een of meer vertegenwoordigers van de producenten en van de bewerkingsbedrijven zitting hebben, maar altijd een gelijk aantal van beide groepen.

Artikel 171 quater decies

Steunniveau

Vóór 15 maart van het oogstjaar stellen de lidstaten overeenkomstig artikel 110 duodecies, onder d), van Verordening (EG) nr. 1782/2003 het indicatieve steunbedrag per kilogram vast voor elke betrokken tabakssoort of soortengroep. De lidstaten kunnen het steunniveau differentiëren naargelang van de kwaliteit van de geleverde tabak. Voor elke soort of soortengroep mag het steunniveau niet hoger zijn dan het premiebedrag per soortengroep dat voor de oogst 2005 is vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 546/2002 van de Raad (10).

De lidstaten stellen het definitieve steunbedrag per kilogram voor elke betrokken tabakssoort of soortengroep vast binnen 15 werkdagen na de dag waarop alle tabak van de betrokken oogst is geleverd. Indien het totale steunbedrag dat in een lidstaat is aangevraagd, hoger is dan het bij artikel 110 terdecies van Verordening (EG) nr. 1782/2003 vastgestelde nationale maximum, aangepast overeenkomstig artikel 110 quaterdecies van die verordening, past de lidstaat een lineaire korting toe op de aan elke landbouwer betaalde bedragen.

Artikel 171 quater undecies

Berekening van de te betalen steun

1.   De aan de landbouwers te betalen steun wordt berekend op basis van het gewicht van de tabaksbladeren van de betrokken soort of soortengroep die de vereiste minimumkwaliteit hebben en door het bedrijf voor eerste bewerking zijn overgenomen.

2.   Indien het vochtgehalte verschilt van het in bijlage XXVIII vastgestelde gehalte voor de betrokken soort, wordt het gewicht binnen de in die bijlage vastgestelde toleranties aangepast voor elk procentpunt verschil.

3.   De methoden voor de bepaling van het vochtgehalte, de omvang en de frequentie van de monsternemingen en de wijze van berekening van het aangepaste gewicht zijn vastgesteld in bijlage XXIX.

Artikel 171 quater duodecies

Levering

1.   Behoudens overmacht moet de landbouwer, op straffe van verlies van zijn recht op de steun, uiterlijk op 30 april van het jaar na het oogstjaar zijn volledige productie aan het bedrijf voor eerste bewerking leveren. De lidstaten mogen een eerdere datum vaststellen.

2.   De tabaksbladeren moeten hetzij rechtstreeks op de plaats waar zij zullen worden bewerkt, hetzij, indien de lidstaat dit toestaat, aan een erkend aankoopcentrum worden geleverd. De bevoegde controle-instantie erkent deze aankoopcentra, die over geschikte voorzieningen, weeginrichtingen en ruimten moeten beschikken.

3.   Indien de niet-bewerkte tabak niet op de in lid 2 bedoelde plaatsen is geleverd of indien de vervoerder die afzonderlijke hoeveelheden tabak van het aankoopcentrum naar het bewerkingsbedrijf vervoert, niet over de nodige vergunning voor dat vervoer beschikt, moet het bedrijf voor eerste bewerking dat de betrokken tabak heeft overgenomen, de lidstaat een bedrag betalen dat gelijk is aan de steun voor de betrokken hoeveelheid tabak. Dit bedrag moet aan het Europees Oriëntatie- en Garantiefonds voor de Landbouw (EOGFL) worden gecrediteerd.

Artikel 171 quater terdecies

Betaling

De bevoegde instantie van de lidstaat betaalt de steun aan de landbouwer op basis van een door de bevoegde controle-instantie afgegeven controleattest waarin de levering van de tabak wordt bevestigd.

Artikel 171 quater quaterdecies

Voorschotten

1.   In afwijking van artikel 10, lid 1, van Verordening (EG) nr. 796/2004 kunnen de lidstaten voor de steun voor tabak aan de landbouwers een stelsel van voorschotten toepassen.

2.   De landbouwers kunnen een aanvraag voor een voorschot indienen na 16 september van het oogstjaar. Deze aanvraag gaat vergezeld van de volgende documenten, tenzij de lidstaat anders bepaalt omdat hij reeds over deze documenten beschikt:

3.   Het voorschot, dat maximaal gelijk is aan 50 % van het steunbedrag dat op basis van het overeenkomstig artikel 171 quater decies vastgestelde indicatieve steunniveau zal moeten worden betaald, wordt slechts uitgekeerd wanneer een zekerheid is gesteld ten bedrage van het voorschot, verhoogd met 15 % van het voorschot.

De zekerheid wordt overeenkomstig artikel 19 van Verordening (EEG) nr. 2220/85 vrijgegeven zodra het totale steunbedrag is betaald.

4.   Het voorschot wordt uitgekeerd op of na 16 oktober van het oogstjaar en binnen 30 dagen nadat de in lid 2 bedoelde aanvraag is ingediend en het bewijs is geleverd dat de in lid 3 bedoelde zekerheid is gesteld.

Het uitgekeerde voorschot wordt in mindering gebracht op het overeenkomstig artikel 171 quater terdecies te betalen bedrag van de steun voor tabak.

5.   De lidstaten stellen aanvullende voorwaarden vast voor de toekenning van voorschotten, en met name de uiterste datum voor de indiening van de betrokken aanvragen. Een landbouwer mag geen voorschotaanvraag meer indienen zodra hij met de leveringen is begonnen.

Artikel 171 quater quindecies

Bewerking in een andere lidstaat

1.   De steun wordt betaald of voorgeschoten door de lidstaat waar de tabak is geproduceerd.

2.   Indien de tabak in een andere lidstaat wordt bewerkt dan die waar hij is geproduceerd, verstrekt de lidstaat van bewerking, na de nodige controles te hebben verricht, de lidstaat van productie alle gegevens die deze laatste nodig heeft om de steun te kunnen betalen of de zekerheid te kunnen vrijgeven.

Artikel 171 quater sexdecies

Mededelingen aan de Commissie

1.   Elke betrokken lidstaat deelt uiterlijk op 31 januari van elk oogstjaar de volgende gegevens aan de Commissie mee:

De Commissie maakt de lijst van de met de registratie van teeltcontracten belaste instanties en van de erkende bedrijven voor eerste bewerking bekend in de C-reeks van het Publicatieblad van de Europese Unie.

2.   Elke betrokken lidstaat stelt de Commissie onmiddellijk in kennis van de nationale maatregelen die zijn genomen om dit hoofdstuk uit te voeren.

Artikel 171 quater septdecies

Overgangsmaatregel

Onverminderd eventuele toekomstige wijzigingen, hebben de producenten van wie in de oogstjaren 2002 en 2003 overeenkomstig artikel 14 van Verordening (EEG) nr. 2075/92 productiequota voor tabak zijn opgekocht, er vanaf 1 januari 2006 voor het restant van de vijf oogstjaren na het jaar waarin hun quotum is opgekocht, recht op een bedrag te ontvangen dat gelijk is aan een percentage van de voor de oogst 2005 toegekende premie, zoals aangegeven in de tabellen in bijlage XXX. Deze bedragen worden elk jaar vóór 31 mei betaald.

8)

Artikel 172 wordt als volgt gewijzigd:

9)

De tekst in de bijlage bij deze verordening wordt toegevoegd als de bijlagen XXIV tot en met XXX.