19.9.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 249/1

(1)

Το παράρτημα I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 881/2002 απαριθμεί τα πρόσωπα, τις ομάδες και τις οντότητες που αφορά η δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων βάσει του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Στις 11 Σεπτεμβρίου 2013 η Επιτροπή Κυρώσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (ΣΑΗΕ) αποφάσισε να αφαιρέσει ένα πρόσωπο από τον κατάλογο προσώπων, ομάδων και οντοτήτων που αφορά η δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων.

(3)

Κατά συνέπεια, το παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 881/2002 θα πρέπει να επικαιροποιηθεί ανάλογα,

19.9.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 249/3

(1)

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 543/2011 προβλέπει, κατ’ εφαρμογή των αποτελεσμάτων των πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, τα κριτήρια για τον καθορισμό από την Επιτροπή των κατ’ αποκοπή τιμών εισαγωγής από τρίτες χώρες, για τα προϊόντα και τις περιόδους που ορίζονται στο παράρτημα XVI μέρος A του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Η κατ’ αποκοπή τιμή εισαγωγής υπολογίζεται κάθε εργάσιμη ημέρα, σύμφωνα με το άρθρο 136 παράγραφος 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 543/2011, λαμβανομένων υπόψη των ημερήσιων μεταβλητών στοιχείων. Συνεπώς, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

19.9.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 249/5

(1)

Στις 13 Σεπτεμβρίου 2010 το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση 2010/570/ΕΕ, Ευρατόμ για τον διορισμό των μελών της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, για την περίοδο από 21 Σεπτεμβρίου 2010 έως 20 Σεπτεμβρίου 2015 (1).

(2)

Μετά τη λήξη της θητείας της κ. Annika BRÖMS, έχει κενωθεί μία θέση τακτικού μέλους στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή,

19.9.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 249/6

(1)

Το παράρτημα III της απόφασης 2001/822/ΕΚ αφορά τον ορισμό της έννοιας «καταγόμενα προϊόντα» ή «προϊόντα καταγωγής» και τις μεθόδους διοικητικής συνεργασίας. Το άρθρο 37 προβλέπει ότι είναι δυνατό να εγκρίνονται παρεκκλίσεις από αυτούς τους κανόνες καταγωγής, όταν αυτό δικαιολογείται από την ανάπτυξη υφιστάμενων βιομηχανιών ή τη δημιουργία νέων βιομηχανιών σε χώρα ή έδαφος.

(2)

Το άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχεία ζ), ι), ια) και ιε) του παραρτήματος III της απόφασης 2001/822/ΕΚ προβλέπει ότι η μερική ή ολική άλεση της ζάχαρης, το κοσκίνισμα και η τοποθέτηση σε σάκους θεωρούνται ως εργασίες ανεπαρκείς για την απόκτηση του χαρακτήρα των καταγόμενων προϊόντων.

(3)

Το άρθρο 6 παράγραφος 4 του παραρτήματος III της απόφασης 2001/822/ΕΚ προβλέπει ότι η σώρευση ΑΚΕ/ΕΚ-ΥΧΕ για όλα τα προϊόντα ζάχαρης που υπάγονται στο κεφάλαιο 17 του ΕΣ σταδιακά καταργείται με την πάροδο του χρόνου και μειώνονται οι ποσότητες για τις οποίες επιτρέπεται η εν λόγω σώρευση. Με τον καθορισμό της ποσότητας σε μηδέν τόνους, η σταδιακή κατάργηση οδήγησε τελικά στην απαγόρευση της εν λόγω σώρευσης από την 1η Ιανουαρίου 2011.

(4)

Το 2002 οι Κάτω Χώρες ζήτησαν παρέκκλιση από τον κανόνα καταγωγής όσον αφορά προϊόντα ζάχαρης τα οποία υπάγονται στους κωδικούς ΣΟ 1701 11 90, 1701 99 10 και 1701 91 00 και υπόκεινται σε επεξεργασία στις Ολλανδικές Αντίλλες, για ετήσια ποσότητα 3 000 τόνων. Η αίτηση αυτή έγινε δεκτή και η παρέκκλιση έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2007.

(5)

Το 2009 οι Κάτω Χώρες υπέβαλαν αίτηση για παράταση της παρέκκλισης που είχε χορηγηθεί το 2002· η εν λόγω αίτηση απορρίφθηκε με την απόφαση 2009/699/ΕΚ της Επιτροπής (2). Η απόφαση αυτή, ωστόσο, έκανε δεκτή νέα αίτηση για παρέκκλιση που συμπεριλαμβανόταν στην αίτηση για παράταση, εντός των ορίων των ποσοτήτων για τις οποίες χορηγήθηκαν στις Ολλανδικές Αντίλλες πιστοποιητικά εισαγωγής για ζάχαρη το 2009 και το 2010.

(6)

Το 2010 οι Κάτω Χώρες ζήτησαν νέα παρέκκλιση όσον αφορά προϊόντα ζάχαρης που υπόκεινται σε επεξεργασία στις Ολλανδικές Αντίλλες, για την περίοδο 2011 έως 2013. Με την απόφαση 2011/47/ΕΕ της Επιτροπής (3) χορηγήθηκε η παρέκκλιση σύμφωνα με το άρθρο 37 παράγραφοι 1, 3 και 7 του παραρτήματος III της απόφασης 2001/822/ΕΚ, υπό ορισμένες προϋποθέσεις που είχαν σκοπό την εξισορρόπηση των έννομων συμφερόντων των επιχειρήσεων των υπερπόντιων χωρών και εδαφών (ΥΧΕ) με τους στόχους της κοινής οργάνωσης αγοράς της Ένωσης για τη ζάχαρη. Τα προϊόντα για τα οποία χορηγήθηκε η παρέκκλιση υπέκειντο σε πραγματικές δραστηριότητες μεταποίησης στις Ολλανδικές Αντίλλες, η δε προστιθέμενη αξία στην ακατέργαστη ζάχαρη στις Ολλανδικές Αντίλλες θεωρήθηκε ότι ανερχόταν τουλάχιστον στο 45 % της αξίας του τελικού προϊόντος.

(7)

Η απόφαση 2011/47/ΕΕ επεξηγούσε ότι η σταδιακή κατάργηση της σώρευσης καταγωγής ΑΚΕ/ΕΚ-ΥΧΕ όσον αφορά τη ζάχαρη, όπως προβλέπεται στο άρθρο 6 παράγραφος 4 του παραρτήματος III της απόφασης 2001/822/ΕΚ, κατεδείκνυε την πρόθεση της Ένωσης να επικεντρωθεί στις εμπορικές προτιμήσεις για την οικονομική δραστηριότητα που συμβάλλει με βιώσιμο τρόπο στην ανάπτυξη των ΥΧΕ, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τον τομέα ζάχαρης της Ένωσης. Η αρχή αυτή εφαρμόστηκε με σκοπό τον καθορισμό των ποσοτήτων για τις οποίες χορηγήθηκε η παρέκκλιση με την απόφαση 2011/47/ΕΕ. Η αίτηση που υποβλήθηκε το 2010 ανέφερε επίσης ότι η εταιρεία στο Κουρασάο που επωφελείτο από τις προηγούμενες παρεκκλίσεις είχε ως στόχο να διαφοροποιηθεί από την παραγωγή ζάχαρης για την οποία απαιτείται περαιτέρω παρέκκλιση. Ως εκ τούτου, οι ποσότητες για παρέκκλιση καταργήθηκαν σταδιακά με την πάροδο του χρόνου (5 000 τόνοι για το 2011, 3 000 τόνοι για το 2012 και 1 500 τόνοι για το 2013).

(8)

Στην αίτηση που υπέβαλαν το 2010 οι Κάτω Χώρες τόνιζαν ότι η εταιρεία στο Κουρασάο, που επωφελείτο από τις προηγούμενες παρεκκλίσεις, είχε ως στόχο να διαφοροποιήσει τις δραστηριότητές της, αναλαμβάνοντας την παραγωγή μειγμάτων και «βιολογικής ζάχαρης»· οι εν λόγω δραστηριότητες απευθύνονται σε σαφώς διαφορετικές αγορές από τα προϊόντα ζάχαρης που καλύπτονταν από την αίτηση που υπεβλήθη το 2010. Η παρέκκλιση που ζητήθηκε το 2010 ήταν αναγκαία για την απόκτηση του κεφαλαίου που χρειαζόταν για τις επενδύσεις για την εν λόγω διαφοροποίηση. Κατά συνέπεια, κατά τη χορήγηση της παρέκκλισης με την απόφαση 2011/47/ΕΕ, αναμενόταν ότι η παρέκκλιση θα δημιουργούσε τον απαιτούμενο κύκλο εργασιών για τη χρηματοδότηση των εν λόγω επενδύσεων για τη διαφοροποίηση των προϊόντων και των δραστηριοτήτων, ούτως ώστε η εταιρεία που επωφελείτο από την παρέκκλιση να μη χρειαζόταν πλέον να ζητά παρεκκλίσεις.

(9)

Στις 11 Φεβρουαρίου 2013 οι Κάτω Χώρες ζήτησαν για λογαριασμό της κυβέρνησης του Κουρασάο νέα παρέκκλιση από τους κανόνες καταγωγής που καθορίζονται στο παράρτημα III της απόφασης 2001/822/ΕΚ, για την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2013 έως την 31η Δεκεμβρίου 2013, ημερομηνία λήξης της απόφασης 2001/822/ΕΚ. Η αίτηση κάλυπτε συνολική ετήσια ποσότητα 5 500 τόνων προϊόντων ζάχαρης υπό τον κωδικό ΣΟ 1701 14 90, που περιγράφονται ως «βιολογική ζάχαρη» και τα οποία κατάγονται από τρίτες χώρες και υποβάλλονται σε επεξεργασία στο Κουρασάο με σκοπό να εξαχθούν στην Ένωση.

(10)

Οι Κάτω Χώρες απέσυραν επισήμως την αίτηση αυτή στις 17 Απριλίου 2013, καθώς οι δραστηριότητες επεξεργασίας που περιγράφονταν στην αίτηση δεν διενεργούνταν πλέον στις Ολλανδικές Αντίλλες. Η εταιρεία στο Κουρασάο είχε μεταφέρει μέρος των δραστηριοτήτων της σε σχέση με την επεξεργασία ζάχαρης, ιδίως την παραγωγή κύβων ζάχαρης που παρασκευάζονται από ακατέργαστη ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο και συσκευάζονται για λιανική πώληση, στο Βέλγιο, από όπου προμηθεύει σήμερα τα σούπερ μάρκετ στις Κάτω Χώρες. Η εταιρεία έχει προσανατολίσει εκ νέου την υπόλοιπη γραμμή παραγωγής της στο κοσκίνισμα, τον καθαρισμό, την άλεση και την απλή ανάμειξη βιολογικής ζάχαρης και στη συσκευασία της σε σάκους των 1 000 κιλών για μεταφορά.

(11)

Στις 17 Απριλίου 2013 οι Κάτω Χώρες υπέβαλαν δεύτερη αίτηση για παρέκκλιση για 5 000 τόνους προϊόντων ζάχαρης, που περιγράφονται ως βιολογική ακατέργαστη ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο υπό τον κωδικό ΣΟ 1701 14 90, για την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2013 έως την 31η Δεκεμβρίου 2013. Οι Κάτω Χώρες εξήγησαν ότι από συζητήσεις με τις αρχές του Κουρασάο είχε προκύψει ότι οι ποσότητες για τις οποίες χορηγήθηκε παρέκκλιση για το 2013, με την απόφαση 2011/47/ΕΕ, ήταν ανεπαρκείς για τη συνέχιση των δραστηριοτήτων της εταιρείας που αναλαμβάνει την επεξεργασία ζάχαρης στο Κουρασάο.

(12)

Οι λόγοι για την υποβολή της δεύτερης αίτησης ήταν κυρίως η μεταβολή των συνθηκών στη σχετική εταιρεία, καθώς η εταιρεία έστρεψε την επιχειρηματική δραστηριότητά της στην επεξεργασία βιολογικής ζάχαρης από ζαχαροκάλαμο, η αλλαγή στην παγκόσμια αγορά ζάχαρης, δεδομένου ότι η ΕΕ έχει αναδειχθεί σε καθαρό εισαγωγέα ζάχαρης, το γεγονός ότι η προστιθέμενη αξία στις πρώτες ύλες τρίτων χωρών ανήλθε σε πάνω από 45 % της τιμής εκ του εργοστασίου του τελικού προϊόντος, και η δημιουργία άμεσης και έμμεσης απασχόλησης στο Κουρασάο. Στις 14 Ιουνίου 2013 και στις 28 Ιουνίου 2013 οι Κάτω Χώρες παρείχαν συμπληρωματικές πληροφορίες για να υποστηρίξουν την αίτησή τους με ημερομηνία 17 Απριλίου 2013.

(13)

Με επιστολή της 16ης Ιουλίου 2013, η Επιτροπή ζήτησε από τις ολλανδικές αρχές να λάβουν υπόψη την εκτίμηση της Επιτροπής σε σχέση με την αίτηση και την πρόθεσή της να προτείνει την απόρριψη της αίτησης. Η Επιτροπή ζήτησε επίσης από τις ολλανδικές αρχές να διαβιβάσουν την εν λόγω εκτίμηση στην εταιρεία την οποία αφορούσε πιθανώς η παρέκκλιση, προκειμένου τόσο οι Κάτω Χώρες όσο και η σχετική εταιρεία να εγείρουν οποιαδήποτε πραγματικά ή νομικά ζητήματα τα οποία θα μπορούσαν να αφορούν την αίτηση, πριν από τη λήψη τελικής απόφασης από την Επιτροπή. Ως καταληκτική ημερομηνία για απάντηση ορίστηκε η 25η Ιουλίου 2013. Η απάντηση από τις ολλανδικές αρχές ελήφθη στις 24 Ιουλίου 2013.

(14)

Το άρθρο 37 παράγραφος 7 του παραρτήματος III της απόφασης 2001/822/ΕΚ προβλέπει ότι η παρέκκλιση χορηγείται όταν η προστιθέμενη αξία στα μη καταγόμενα προϊόντα που χρησιμοποιούνται στην ενδιαφερόμενη ΥΧΕ ανέρχεται στο 45 % τουλάχιστον της αξίας του τελικού προϊόντος, υπό τον όρο ότι η παρέκκλιση δεν θα προκαλέσει σοβαρή ζημία σε οικονομικό τομέα της Ένωσης ή ενός ή περισσότερων κρατών μελών.

(15)

Τα στοιχεία που ελήφθησαν από την εταιρεία στο Κουρασάο, όπως διαβιβάστηκαν από τις Κάτω Χώρες, όσον αφορά τον υπολογισμό της αξίας που δημιουργείται στο Κουρασάο για την παραγωγή «βιολογικής ζάχαρης από ζαχαροκάλαμο» το 2013, υποδεικνύουν την προστιθέμενη αξία από την επεξεργασία 5 000 τόνων «βιολογικής ζάχαρης». Η εταιρεία ανέφερε επίσης την τιμή αγοράς για έναν τόνο ακατέργαστης «βιολογικής ζάχαρης» που προέρχεται από τρίτες χώρες και την τιμή εκ του εργοστασίου στην οποία πωλείται ένας τόνος «βιολογικής ζάχαρης». Σύμφωνα με την εταιρεία, τα στοιχεία αυτά δημιουργούν προστιθέμενη αξία σε σχέση με την τιμή εκ του εργοστασίου της τάξης του 52 %. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, η παραγωγή 1 500 τόνων «βιολογικής ζάχαρης» θα δημιουργούσε προστιθέμενη αξία σε σχέση με την τιμή εκ του εργοστασίου της τάξης του 88 %.

(16)

Τα στοιχεία που ελήφθησαν από την εταιρεία, όπως διαβιβάστηκαν από τις Κάτω Χώρες, όσον αφορά τον υπολογισμό της αξίας που δημιουργείται στο Κουρασάο για την «καστανή ζάχαρη σε κρυσταλλική μορφή» την 1η Ιανουαρίου 2013, υποδεικνύουν την προστιθέμενη αξία από την επεξεργασία και τη μεταποίηση 5 500 τόνων «καστανής ζάχαρης σε κρυσταλλική μορφή». Στις περιπτώσεις που η υψηλότερη δυνατή προστιθέμενη αξία ανά τόνο για την «καστανή ζάχαρη σε κρυσταλλική μορφή» θεωρείται ρεαλιστική, η προστιθέμενη αξία σε σχέση με την τιμή εκ του εργοστασίου ανέρχεται σε περίπου 52,4 %. Ωστόσο, οι εργασίες επεξεργασίας που εκτελούνται για τη «βιολογική ζάχαρη» συνεπάγονται λιγότερη επεξεργασία από ό,τι για τη «ζάχαρη σε κρυσταλλική μορφή» που συσκευάζεται για λιανική πώληση. Η προστιθέμενη αξία που συνδέεται με αυτές τις εργασίες και το πραγματικό κόστος επεξεργασίας δεν μπορούν, επομένως, παρά να είναι χαμηλότερα για τη «βιολογική ζάχαρη» που συσκευάζεται σε σάκους των 1 000 kg για μεταφορά από ό,τι για την «καστανή ζάχαρη σε κρυσταλλική μορφή» που συσκευάζεται για λιανική πώληση.

(17)

Σύμφωνα με την «Έκθεση 2013 — Global Sugar Outlook» (4), το κόστος παραγωγής ζάχαρης από ζαχαροκάλαμο στη Βραζιλία, η οποία είναι η πιο ανταγωνιστική περιοχή παραγωγής ζάχαρης στον κόσμο, ανέρχεται σε 224,7 δολάρια ΗΠΑ ανά τόνο για την παραγωγή ζαχαροκάλαμου και σε 95 δολάρια ΗΠΑ ανά τόνο για τη μεταποίηση του ζαχαροκάλαμου σε ακατέργαστη ζάχαρη. Το συνολικό κόστος, συμπεριλαμβανομένων των διοικητικών δαπανών, ανέρχεται σε 367,8 δολάρια ΗΠΑ ανά τόνο, με ισοτιμία 1 ευρώ = 1,3 δολάρια ΗΠΑ, ήτοι σε 283 ευρώ ανά τόνο ακατέργαστης ζάχαρης από ζαχαροκάλαμο. Λαμβανομένων υπόψη των εργασιών καλλιέργειας και επεξεργασίας που αποτελούν μέρος της παραγωγής ακατέργαστης ζάχαρης από ζαχαροκάλαμο, το κόστος απλώς για τον καθαρισμό, την άλεση και τη συσκευασία βιολογικής ζάχαρης από ζαχαροκάλαμο, που αποτελεί μόνο ένα τμήμα της διαδικασίας παραγωγής, είναι απίθανο να είναι υψηλότερο. Εάν θεωρηθούν τα 283 ευρώ ανά τόνο ως ρεαλιστικό κόστος παραγωγής για τον υπολογισμό της προστιθέμενης αξίας για τον καθαρισμό, την άλεση και τη συσκευασία βιολογικής ακατέργαστης ζάχαρης από ζαχαροκάλαμο στην εταιρεία στο Κουρασάο, η τιμή εκ του εργοστασίου ανέρχεται σε 1 020,19 ευρώ ανά τόνο και η προστιθέμενη αξία σε σχέση με την τιμή εκ του εργοστασίου είναι της τάξης μόνο του 32,2 %.

(18)

Στην προσομοίωση του συγκρίσιμου κόστους στην αιτιολογική σκέψη 17, η προστιθέμενη αξία δεν θα έφτανε το ποσοστό της τάξης του 45 %. Επομένως, δεν είναι ρεαλιστικό να θεωρηθεί ότι θα μπορούσε να προκύψει τέτοια προστιθέμενη αξία για την εταιρεία στο Κουρασάο, που εκτελεί απλή επεξεργασία. Αντ’ αυτού, πρέπει να θεωρηθεί ότι τα στοιχεία που διαβιβάστηκαν στην Επιτροπή περιέχουν άλλα γενικά έξοδα και κέρδη, τα οποία δεν αποτελούν ποσά που συμβάλλουν στο όφελος του πληθυσμού στο Κουρασάο.

(19)

Σύμφωνα με το άρθρο 37 παράγραφος 3 στοιχείο γ) του παραρτήματος III της απόφασης 2001/822/ΕΚ, η εξέταση αιτήσεων για παρεκκλίσεις θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις περιπτώσεις κατά τις οποίες μπορεί να αποδειχθεί σαφώς ότι θα ήταν δυνατό να αποτραπεί σημαντική επένδυση σε βιομηχανία λόγω των κανόνων καταγωγής και στις οποίες κάθε παρέκκλιση που να ευνοεί την υλοποίηση του επενδυτικού προγράμματος θα συνέβαλλε στην ικανοποιητική σταδιακή εφαρμογή αυτών των κανόνων.

(20)

Η σταδιακή κατάργηση της σώρευσης καταγωγής ΑΚΕ/ΕΚ-ΥΧΕ για τη ζάχαρη, την 1η Ιανουαρίου 2011, ήταν γνωστή εκ των προτέρων από την εταιρεία στο Κουρασάο και η εν λόγω εταιρεία είχε αρκετό χρόνο για να προετοιμαστεί και να διαφοροποιηθεί προς την παραγωγή προϊόντων για τα οποία δεν απαιτείται παρέκκλιση.

(21)

Κατά την περίοδο από το 2009 έως το 2013, η εταιρεία στο Κουρασάο επωφελήθηκε από παρεκκλίσεις που συνέβαλαν στη δημιουργία του αναγκαίου κύκλου εργασιών για τις επενδύσεις στη διαφοροποίηση προς την παραγωγή προϊόντων για τα οποία δεν απαιτείται παρέκκλιση από τους κανόνες καταγωγής. Σύμφωνα με τα στοιχεία που ελήφθησαν από την εταιρεία, οι επενδύσεις κυμάνθηκαν σε πολύ χαμηλά επίπεδα το 2009, ενώ δεν πραγματοποιήθηκαν καθόλου επενδύσεις κατά την περίοδο από το 2010 έως το 2012. Ως εκ τούτου, οι παρεκκλίσεις έχουν συμβάλει μόνο στη διατήρηση των τρεχουσών δραστηριοτήτων της εταιρείας στο Κουρασάο και δεν έχουν συμβάλει με βιώσιμο τρόπο στην ανάπτυξη της υπάρχουσας βιομηχανίας ή στη δημιουργία νέας. Συνεπώς, είναι αμφίβολο αν μια νέα παρέκκλιση θα ενθάρρυνε την εταιρεία να προβεί σε νέες επενδύσεις.

(22)

Προκειμένου μείγματα ζάχαρης του ΕΣ 2106, που περιέχουν πηκτίνη ή καζεΐνη, να θεωρηθούν ως καταγόμενα από το Κουρασάο, ούτως ώστε να υπάρξει όφελος από την προτιμησιακή πρόσβαση στην Ένωση, η αξία της μη καταγόμενης ζάχαρης που χρησιμοποιείται στην παρασκευή του τελικού προϊόντος δεν μπορεί να υπερβαίνει το 30 % της τιμής εκ του εργοστασίου του προϊόντος. Με τη διαφοροποίηση προς την παραγωγή αυτών των μειγμάτων, όπως προτείνεται στην παρούσα αίτηση, η εταιρεία θα έπρεπε και πάλι να υποβάλει αίτηση για παρέκκλιση, προκειμένου να είναι σε θέση να συμμορφωθεί με τους κανόνες καταγωγής.

(23)

Σύμφωνα με το άρθρο 37 παράγραφος 3 στοιχείο β) του παραρτήματος III της απόφασης 2001/822/ΕΚ, η εξέταση αιτήσεων για παρεκκλίσεις θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις περιπτώσεις κατά τις οποίες η εφαρμογή των ισχυόντων κανόνων καταγωγής θα επηρέαζε σημαντικά την ικανότητα υπάρχουσας βιομηχανίας σε κάποια ΥΧΕ να συνεχίσει τις εξαγωγές της στην Ένωση, με ιδιαίτερη αναφορά σε περιπτώσεις όπου αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε παύση των δραστηριοτήτων της.

(24)

Η Επιτροπή τηρεί ισολογισμό προκειμένου να αναλύει την αγορά ζάχαρης και να εξετάζει αν τα αποθέματα ζάχαρης είναι επαρκή, αν χρειάζεται πρόσθετη ζάχαρη ή αν πρέπει να τεθεί ζάχαρη εκτός της αγοράς προκειμένου να διατηρηθεί ένα επίπεδο τιμών κοντά στην τιμή αναφοράς. Ο ισολογισμός αυτός παρουσιάζει συνεχώς μια ποσότητα 50 000 έως 60 000 τόνων ζάχαρης που εισάγεται με πλήρη δασμό.

(25)

Για προϊόντα ζάχαρης υπό τον κωδικό ΣΟ 1701 14 90, ισχύει στην Ένωση τελωνειακός δασμός ύψους 419 ευρώ ανά τόνο. Λαμβανομένου υπόψη ότι η τιμή της παγκόσμιας αγοράς για τη λευκή ζάχαρη, η οποία περιλαμβάνει τα έξοδα για το ραφινάρισμα και αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης στο Χρηματιστήριο Προθεσμιακών Συναλλαγών του Λονδίνου, ανέρχεται σε περίπου 380 ευρώ ανά τόνο και ότι ισχύει τελωνειακός δασμός ύψους 419 ευρώ ανά τόνο, η τιμή της εν λόγω ζάχαρης θα πρέπει να ανέρχεται σε τουλάχιστον 800 ευρώ ανά τόνο όταν παραδίδεται στην Ένωση, συμπεριλαμβανομένων των δασμών. Η μέση τιμή των εν λόγω προϊόντων ζάχαρης που παρασκευάζονται στην Ένωση, όπως κοινοποιήθηκε από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου (5), ανέρχεται σε περίπου 725 ευρώ ανά τόνο. Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν είναι πιθανό να εισαχθούν επικερδώς αυτά τα προϊόντα ζάχαρης στην Ένωση, εκτός και αν πρόκειται για ζάχαρη ανώτερης ποιότητας, όπως βιολογική ζάχαρη ή ζάχαρη δίκαιου εμπορίου, η οποία πωλείται σε πολύ υψηλότερη τιμή από άλλα προϊόντα ζάχαρης.

(26)

Συνεπώς, είναι πιθανό ένα σημαντικό μέρος των εισαγωγών στην Ένωση, με πλήρη δασμό, να αφορούν βιολογική ζάχαρη ή ζάχαρη δίκαιου εμπορίου, καθώς η εν λόγω ζάχαρη μπορεί να πωληθεί έως και 3 000 ευρώ ανά τόνο στο λιανικό εμπόριο. Ο όγκος των εισαγωγών βιολογικής ζάχαρης από ζαχαροκάλαμο, με πλήρη δασμό, στην Ένωση καταδεικνύει ότι οι εξαγωγείς ζάχαρης σε παγκόσμιο επίπεδο επιβιώνουν στη σημερινή αγορά.

(27)

Εάν στην τιμή αγοράς της ακατέργαστης ζάχαρης, όπως έχει κοινοποιηθεί από την εταιρεία, προστεθούν 283 ευρώ ανά τόνο ως ρεαλιστικό κόστος παραγωγής για τον υπολογισμό της προστιθέμενης αξίας για την άλεση και τη συσκευασία βιολογικής ακατέργαστης ζάχαρης από ζαχαροκάλαμο στην εταιρεία στο Κουρασάο, το περιθώριο κέρδους και τα έξοδα μεταφοράς, όπως έχουν κοινοποιηθεί από την εταιρεία, και οι δασμοί εισαγωγής που πρέπει να καταβληθούν στην Ένωση, η εταιρεία στο Κουρασάο θα πρέπει και πάλι να είναι σε θέση να εξάγει «βιολογική ζάχαρη» στην Ένωση με οικονομικά αποδοτικό τρόπο, χωρίς να χρειάζεται να βασιστεί σε παρέκκλιση η οποία θα εξαιρεί τον εισαγωγέα στην Ένωση από την υποχρέωση καταβολής των ισχυόντων δασμών εισαγωγής. Επιπλέον, το ύψος της τιμής πώλησης ανά τόνο της «βιολογικής ζάχαρης» για τον αγοραστή στις Κάτω Χώρες, όπως υποδεικνύεται από την αίτηση των Κάτω Χωρών, μπορεί να θεωρηθεί επαρκές για την αντιστάθμιση των επιπτώσεων της επιβολής του πλήρους δασμού.

(28)

Ως επιχείρηση των ΥΧΕ, η εταιρεία στο Κουρασάο εκτελεί τις δραστηριότητες επεξεργασίας επί των προϊόντων ζάχαρης που διαθέτει η ίδια στην παγκόσμια αγορά και είναι ελεύθερη να εξάγει τα προϊόντα της σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Ένωσης. Η εταιρεία μπορεί, επομένως, να συγκριθεί με άλλες επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο που ασκούν την ίδια δραστηριότητα. Ειδικότερα, το ύψος των εξόδων μεταφοράς από τις ΥΧΕ στην Ένωση, το οποίο σύμφωνα με τα στοιχεία που ελήφθησαν από την εταιρεία ανέρχεται σε 42,59 ευρώ ανά τόνο, δεν θέτει την εταιρεία στο Κουρασάο σε μειονεκτική θέση κατά τον ανταγωνισμό με άλλους παίκτες της αγοράς, καθώς η εταιρεία είναι ελεύθερη να πωλεί τα προϊόντα της σε αγορές που βρίσκονται πιο κοντά στον τόπο λειτουργίας της από ό,τι η Ένωση.

(29)

Οι εξαγωγές ζάχαρης, μελάσας και μελιού αντιπροσωπεύουν μόλις το 6 % των συνολικών εξαγωγών αγαθών από το Κουρασάο, εξαιρουμένων των πετρελαϊκών προϊόντων. Οι δραστηριότητες διακίνησης εμπορευματοκιβωτίων που σχετίζονται με την εισαγωγή και εξαγωγή προϊόντων ζάχαρης αντιπροσωπεύουν μόλις το 2 % των συνολικών δραστηριοτήτων διακίνησης εμπορευματοκιβωτίων που σχετίζονται με την εισαγωγή και την εξαγωγή. Η συμβολή αυτών των εξαγωγών στην ανάπτυξη της περιοχής μπορεί να είναι μόνο μικρή, στην καλύτερη περίπτωση.

(30)

Όσον αφορά την απασχόληση, αναμένεται ότι η παρέκκλιση θα δημιουργήσει 10 νέες θέσεις εργασίας· πρόκειται για αριθμό δυσανάλογα χαμηλό σε σχέση με την αιτούμενη αύξηση στον όγκο παραγωγής. Ειδικότερα, ο αριθμός των 10 νέων θέσεων εργασίας που αναμένεται να δημιουργηθούν είναι μικρότερος από τις 20 θέσεις εργασίας που χάθηκαν από τη στιγμή της αίτησης το 2010. Τότε, οι Κάτω Χώρες ανέφεραν ότι στην εταιρεία στο Κουρασάο εργάζονταν 35 άτομα, ενώ στη δεύτερη αίτηση του 2013 αναφερόταν ότι στην εταιρεία εργάζονταν 15 άτομα.

(31)

Οι επιπτώσεις από την απόρριψη της αίτησης νέας παρέκκλισης, που ζητήθηκε στις 17 Απριλίου 2013, θα ήταν ελάχιστες. Ενδεχόμενη απόρριψη δεν θα εμποδίσει την εταιρεία να συνεχίσει να εξάγει προϊόντα ζάχαρης στην Ένωση ούτε θα αποθαρρύνει τις επενδύσεις στη βιομηχανία ζάχαρης στο Κουρασάο, καθώς το περιθώριο κέρδους θα είναι και πάλι αρκετό για τη διευκόλυνση των επενδύσεων, ακόμη και στις περιπτώσεις που καταβάλλεται πλήρης δασμός στην Ένωση.

(32)

Ως εκ τούτου, η αιτούμενη παρέκκλιση δεν δικαιολογείται βάσει του άρθρου 37 παράγραφος 1, παράγραφος 3 στοιχεία β) και γ), και παράγραφος 7 του παραρτήματος III της απόφασης 2001/822/ΕΚ.

(33)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής τελωνειακού κώδικα,

19.9.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 249/10

(1)

Το άρθρο 26 της ΣΛΕΕ ορίζει την εσωτερική αγορά ως χώρο χωρίς εσωτερικά σύνορα στον οποίο εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, των προσώπων, των υπηρεσιών και των κεφαλαίων. Βάσει του άρθρου 4 παράγραφος 3 της ΣΕΕ, απαιτείται από τα κράτη μέλη να προβαίνουν σε κατάλληλες ενέργειες προκειμένου να τηρούν πλήρως τις υποχρεώσεις τους σύμφωνα με το ενωσιακό δίκαιο.

(2)

Η εσωτερική αγορά προσφέρει πολλές ευκαιρίες σε άτομα που θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν σε άλλο κράτος μέλος και σε επιχειρήσεις που επιθυμούν να επεκτείνουν τις αγορές τους. Αν και, γενικά, η εσωτερική αγορά λειτουργεί ομαλά, κάποιες φορές προκύπτουν προβλήματα, όταν οι δημόσιες αρχές δεν τηρούν το ενωσιακό δίκαιο.

(3)

Σε συνέχεια της σύστασης 2001/893/ΕΚ της Επιτροπής, της 7ης Δεκεμβρίου 2001, για τις αρχές σχετικά με τη χρήση του «SOLVIT» – του δικτύου επίλυσης προβλημάτων στην εσωτερική αγορά, δημιουργήθηκε το SOLVIT (1) ως ένα δίκτυο κέντρων που συστάθηκαν από τα κράτη μέλη, στο πλαίσιο των δικών τους εθνικών διοικήσεων, ως ταχύ και άτυπο μέσο επίλυσης των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα άτομα και οι επιχειρήσεις, κατά την άσκηση των δικαιωμάτων τους στην εσωτερική αγορά.

(4)

Μολονότι το SOLVIT έχει άτυπο και πρακτικό χαρακτήρα, συμβάλλει, όπως είναι συγκροτημένο, ώστε να διασφαλιστεί η εξεύρεση λύσεων που είναι σύμφωνες με το ενωσιακό δίκαιο. Το SOLVIT βασίζεται σε διαφανή διαδικασία επίλυσης προβλημάτων στα οποία εμπλέκονται δύο κράτη μέλη. Αν και η Επιτροπή κανονικά δεν ασχολείται με την επίλυση των υποθέσεων, βρίσκεται σε στενή επαφή με τα κέντρα SOLVIT, προσφέρει τακτική νομική επιμόρφωση και, σε ορισμένες πολύπλοκες περιπτώσεις, παρέχει άτυπες συμβουλές. Παρακολουθεί επίσης τον χειρισμό των υποθέσεων SOLVIT και την έκβασή τους, μέσω της διαδικτυακής βάσης δεδομένων, και μπορεί να παρέμβει, όποτε κρίνει ότι οι λύσεις που προτείνονται από τα κέντρα SOLVIT δεν είναι σύμφωνες με το ενωσιακό δίκαιο. Η προαναφερόμενη δομή του συστήματος όχι μόνον συμβάλλει στη νομιμότητα των αποτελεσμάτων σε συγκεκριμένες υποθέσεις, αλλά τα αποτελέσματα της αξιολόγησης δείχνουν ότι το έργο του SOLVIT έχει επίσης οδηγήσει σε γενική βελτίωση της συμμόρφωσης με το ενωσιακό δίκαιο από πλευράς των εθνικών αρχών.

(5)

Το SOLVIT έχει εξελιχθεί σημαντικά από τότε που ξεκίνησε. Σήμερα χειρίζεται δέκα φορές περισσότερες υποθέσεις απ’ ό,τι πριν από δέκα χρόνια. Επίσης, χειρίζεται πολύ ευρύτερο φάσμα υποθέσεων από το αρχικά προβλεπόμενο. Η συντριπτική πλειονότητα των υποθέσεων επιλύονται με επιτυχία, κατά μέσο όρο εντός εννέα εβδομάδων, πράγμα το οποίο οδηγεί σε υψηλό βαθμό ικανοποίησης των ατόμων και των επιχειρήσεων που αποτάθηκαν στο SOLVIT.

(6)

Το SOLVIT γνώρισε επιτυχία, όμως η αυξημένη κλίμακα των υπηρεσιών έχει εντείνει τις διάφορες προκλήσεις. Η εις βάθος αξιολόγηση του δικτύου, που διενεργήθηκε κατά τη διάρκεια του 2010, δείχνει ότι δεν είναι όλα τα κέντρα SOLVIT εξίσου επαρκώς στελεχωμένα ή στην κατάλληλη θέση στη δημόσια διοίκηση. Ο βαθμός ανάληψης υποθέσεων και το επίπεδο της προσφερόμενης εξυπηρέτησης διαφέρουν επίσης εντός του δικτύου. Επιπλέον, ο αριθμός των ατόμων και των επιχειρήσεων που κατευθύνονται προς το SOLVIT παραμένει πολύ χαμηλός.

(7)

Με βάση τις εν λόγω διαπιστώσεις, είναι αναγκαίο να ληφθούν μέτρα για να ενισχυθεί περαιτέρω το SOLVIT και να αυξηθεί η προβολή του, διαδικτυακά και μη, όπως τονίζεται στο έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής Ενίσχυση της αποτελεσματικής επίλυσης προβλημάτων στην ενιαία αγορά (Reinforcing effective problem-solving in the Single Market), στην ανακοίνωση για την καλύτερη διακυβέρνηση για την ενιαία αγορά (2) και στην έκθεση για την ιθαγένεια της ΕΕ (3). Στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας, η σύσταση 2001/893/ΕΚ θα πρέπει να αντικατασταθεί από νέα σύσταση. Σκοπός αυτής της νέας σύστασης είναι να παρουσιαστεί με σαφήνεια τι θα πρέπει να προσφέρει το SOLVIT, με βάση τις βέλτιστες πρακτικές. Στη σύσταση καθορίζονται στόχοι και πρότυπα, τόσο για τα κράτη μέλη όσο και για την Επιτροπή, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι επιχειρήσεις και οι πολίτες λαμβάνουν αποτελεσματική βοήθεια στις περιπτώσεις που δεν τηρείται το ενωσιακό δίκαιο. Η σύσταση έχει επίσης σκοπό να κατοχυρώσει ότι τα κέντρα SOLVIT εφαρμόζουν τους ίδιους κανόνες και παρέχουν σταθερά το ίδιο είδος εξυπηρέτησης σε ολόκληρο το δίκτυο.

(8)

Προκειμένου να διασφαλιστεί συνεπής ερμηνεία της αποστολής του σε ολόκληρο το δίκτυο, στην παρούσα σύσταση ορίζονται τα είδη των υποθέσεων που θα πρέπει να χειρίζεται το SOLVIT. Η σύσταση 2001/893/ΕΚ αναφέρει ότι το δίκτυο SOLVIT ασχολείται με περιπτώσεις «κακής εφαρμογής των κανόνων για την εσωτερική αγορά». Ο καθορισμός του πεδίου εφαρμογής με αυτόν τον τρόπο έχει οδηγήσει σε ασυνέπειες. Πρώτον, έχει υποστηριχθεί ότι ο όρος «κακή εφαρμογή» υπονοεί ότι τα κέντρα SOLVIT δεν μπορούν να ασχοληθούν με υποθέσεις στις οποίες οι εθνικοί κανόνες αντίκεινται στο ενωσιακό δίκαιο (οι λεγόμενες «διαρθρωτικές υποθέσεις») και, δεύτερον, ότι το SOLVIT μπορεί να προβαίνει σε ενέργειες μόνον όταν η υπό εξέταση ενωσιακή νομοθεσία αφορά την εσωτερική αγορά.

(9)

Οι υποθέσεις SOLVIT ορίζονται τώρα ως όλα τα διασυνοριακά προβλήματα που προκαλούνται από πιθανή παράβαση του ενωσιακού δικαίου που διέπει την εσωτερική αγορά από μια δημόσια αρχή, όταν και εφόσον τα εν λόγω προβλήματα δεν αποτελούν αντικείμενο νομικών διαδικασιών είτε σε εθνικό είτε σε ενωσιακό επίπεδο.

(10)

Ο όρος «παράβαση» χρησιμοποιείται για να διευκρινιστεί ότι τα κέντρα SOLVIT αναλαμβάνουν ως υποθέσεις SOLVIT όλες τις περιπτώσεις όπου οι δημόσιες αρχές δεν τηρούν το ενωσιακό δίκαιο που διέπει την εσωτερική αγορά, ανεξάρτητα από τη βασική αιτία του προβλήματος. Η συντριπτική πλειονότητα των υποθέσεων που χειρίστηκε το SOLVIT αντικατοπτρίζουν καταστάσεις όπου μια δημόσια αρχή δεν εφαρμόζει ορθώς το ενωσιακό δίκαιο που διέπει την εσωτερική αγορά. Ωστόσο, τα κέντρα SOLVIT έχουν δείξει επίσης ότι είναι σε θέση να προσφέρουν αποτελεσματική βοήθεια στις περιπτώσεις που προκύπτουν διαρθρωτικά προβλήματα. Μολονότι οι διαρθρωτικές υποθέσεις αντιπροσωπεύουν μικρό μόνον μέρος του συνολικού όγκου υποθέσεων του SOLVIT, είναι σημαντικό να αναλαμβάνει το SOLVIT τέτοιες υποθέσεις, ώστε να διασφαλίζεται ότι τα προβλήματα αυτά δεν περνούν απαρατήρητα. Το SOLVIT προσφέρει την καλύτερη εγγύηση ότι τα διαρθρωτικά προβλήματα θα αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά στο κατάλληλο επίπεδο.

(11)

Η παρούσα σύσταση επιβεβαιώνει ότι το SOLVIT ασχολείται με υποθέσεις που αφορούν διασυνοριακό πρόβλημα με δημόσια αρχή. Το κριτήριο του διασυνοριακού χαρακτήρα διασφαλίζει ότι τις υποθέσεις SOLVIT τις χειρίζονται κέντρα SOLVIT σε δύο κράτη μέλη, πράγμα το οποίο εγγυάται τη διαφάνεια και την ποιότητα των αποτελεσμάτων. Το κριτήριο της δημόσιας αρχής συνδέεται με το γεγονός ότι το SOLVIT είναι τμήμα της εθνικής διοίκησης και ενεργεί μόνον σε άτυπη βάση.

(12)

Με την παρούσα σύσταση επιδιώκεται επίσης να διευκρινιστεί το επίπεδο εξυπηρέτησης το οποίο μπορούν να αναμένουν τα άτομα και οι επιχειρήσεις από το SOLVIT. Διευκρινίζεται επίσης με ποιον τρόπο θα πρέπει να ενημερώνονται οι αιτούντες και ποια είναι η ελάχιστη βοήθεια που θα πρέπει να προσφέρεται. Διευκρινίζονται ακόμη τα διάφορα διαδικαστικά στάδια και οι προθεσμίες που πρέπει να τηρούνται κατά τον χειρισμό των υποθέσεων SOLVIT, καθώς και η συνέχεια που πρέπει να δίνεται όταν δεν μπορεί να επιλυθεί μια υπόθεση.

(13)

Εξάλλου, στην παρούσα σύσταση καθορίζονται τα ελάχιστα πρότυπα τα οποία θα πρέπει να πληρούν τα κέντρα SOLVIT, όσον αφορά την οργάνωση, τη νομική εμπειρογνωμοσύνη και τις σχέσεις με άλλα δίκτυα. Αποσαφηνίζεται επίσης ο ρόλος της Επιτροπής στο πλαίσιο του δικτύου SOLVIT.

(14)

Η Επιτροπή ανακατασκεύασε πρόσφατα τη διαδικτυακή βάση δεδομένων SOLVIT ως αυτοτελή ενότητα στο σύστημα πληροφόρησης για την εσωτερική αγορά. Δεδομένης αυτής της τεχνικής ενσωμάτωσης, οι κανόνες που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1024/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τη διοικητική συνεργασία μέσω του Συστήματος Πληροφόρησης για την Εσωτερική Αγορά και την κατάργηση της απόφασης 2008/49/ΕΚ («κανονισμός ΙΜΙ») (4), όσον αφορά την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και των εμπιστευτικών πληροφοριών, ισχύουν επίσης και για τις διαδικασίες SOLVIT. Στην παρούσα σύσταση προσδιορίζονται περαιτέρω ορισμένες πτυχές της επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων στο πλαίσιο του SOLVIT, σύμφωνα με τον κανονισμό ΙΜΙ.

(15)

Η παρούσα σύσταση δεν αποσκοπεί στη διευκρίνιση του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζει η Επιτροπή καταγγελίες τις οποίες λαμβάνει απευθείας και δεν θίγει κατά κανέναν τρόπο τον ρόλο της Επιτροπής ως θεματοφύλακα των Συνθηκών. Επίσης, δεν αποσκοπεί στη διευκρίνιση του ρόλου του EU Pilot και των εθνικών συντονιστών EU Pilot. Τα στοιχεία αυτά αποτελούν αντικείμενο ειδικών κατευθυντήριων γραμμών, οι οποίες επικαιροποιούνται τακτικά,

1.

Τα κέντρα SOLVIT θα πρέπει να είναι διαθέσιμα από τηλεφώνου ή μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, και θα πρέπει να παρέχουν άμεση απάντηση στις γνωστοποιήσεις προβλημάτων που τους επισημαίνονται.

2.

Οι αιτούντες θα πρέπει να λαμβάνουν εντός μιας εβδομάδας μια πρώτη απάντηση όσον αφορά το πρόβλημά τους, καθώς και ένδειξη αν το SOLVIT μπορεί να αναλάβει την υπόθεσή τους, εάν είναι δυνατόν να δοθεί αυτή η ένδειξη βάσει των πληροφοριών που παρασχέθηκαν. Εάν χρειάζεται, θα πρέπει ταυτοχρόνως να καλούνται να υποβάλουν όλα τα αναγκαία έγγραφα για την επεξεργασία του φακέλου τους. Εντός ενός μηνός από αυτή την πρώτη αξιολόγηση και εφόσον ο φάκελός τους είναι πλήρης, οι αιτούντες θα πρέπει να λαμβάνουν επιβεβαίωση αν η υπόθεσή τους γίνεται δεκτή από το επικεφαλής κέντρο και, επομένως, ανοίγεται φάκελος SOLVIT.

3.

Όταν το SOLVIT δεν μπορεί να αναλάβει την επίλυση ενός προβλήματος ως υπόθεση SOLVIT, θα πρέπει να αναφέρονται οι λόγοι στους αιτούντες και να τους προτείνεται κάποια άλλη προσέγγιση που θα μπορούσε να τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, όπως η υπόδειξη του κατάλληλου φορέα ή η παραπομπή του προβλήματος, όπου είναι δυνατόν, σε άλλο σχετικό δίκτυο παροχής πληροφοριών ή επίλυσης προβλημάτων ή στην αντίστοιχη εθνική αρμόδια αρχή.

4.

Εντός δέκα εβδομάδων από την ημερομηνία που άνοιξε ο φάκελος, ο αιτών θα πρέπει να λαμβάνει λύση στο πρόβλημά του, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει διευκρίνιση του εφαρμοστέου ενωσιακού δικαίου. Σε εξαιρετικές περιστάσεις, και ιδίως όταν το πρόβλημα βρίσκεται κοντά στη λύση του ή όταν πρόκειται για διαρθρωτικό πρόβλημα, η υπόθεση μπορεί να παραμείνει ανοικτή και μετά τη λήξη της προθεσμίας, εφόσον ενημερωθεί σχετικά ο αιτών, μέχρι δέκα εβδομάδες το πολύ.

5.

Οι αιτούντες θα πρέπει να ενημερώνονται σχετικά με τον άτυπο χαρακτήρα του SOLVIT, όπως και για τις διαδικασίες και τα χρονοδιαγράμματα που ισχύουν. Θα πρέπει να λαμβάνουν πληροφορίες, μεταξύ άλλων, σχετικά με άλλες δυνατότητες προσφυγής, να προειδοποιούνται ότι ο χειρισμός μιας υπόθεσης στο SOLVIT δεν αναστέλλει τις εθνικές προθεσμίες προσφυγής, καθώς και να πληροφορούνται ότι οι λύσεις που προσφέρονται από το SOLVIT είναι ανεπίσημες και δεν υπόκεινται σε προσφυγή. Οι αιτούντες θα πρέπει επίσης να ενημερώνονται ότι η υπηρεσία SOLVIT παρέχεται δωρεάν. Οι αιτούντες θα πρέπει να ενημερώνονται τακτικά για την πορεία της υπόθεσής τους.

6.

Δεδομένου ότι οι διαδικασίες του SOLVIT έχουν ανεπίσημο χαρακτήρα, δεν εμποδίζουν τον αιτούντα να κινήσει επίσημες διαδικασίες σε εθνικό επίπεδο, πράγμα το οποίο θα έχει ως αποτέλεσμα το κλείσιμο της υπόθεσης SOLVIT.

7.

Σε περίπτωση επιτυχούς έκβασης, ο αιτών θα πρέπει να ενημερώνεται για τις ενέργειες στις οποίες πρέπει να προβεί για να επωφεληθεί από την προτεινόμενη λύση.

8.

Μόλις καταστεί εμφανές ότι μια υπόθεση δεν μπορεί να επιλυθεί στο πλαίσιο του SOLVIT, η υπόθεση θα πρέπει να κλείνει και ο αιτών θα πρέπει να ενημερώνεται χωρίς καθυστέρηση. Στην περίπτωση αυτή, το SOLVIT θα πρέπει επίσης να συμβουλεύει τον αιτούντα σχετικά με άλλες δυνατότητες προσφυγής σε εθνικό ή ενωσιακό επίπεδο. Όταν συμβουλεύουν τους καταγγέλλοντες να υποβάλουν καταγγελία στην Επιτροπή, τα κέντρα SOLVIT θα πρέπει να τους ενθαρρύνουν να αναφέρονται σε παλαιότερες διαδικασίες του SOLVIT (παρέχοντας αριθμό αναφοράς και σύντομη περίληψη των εν λόγω διαδικασιών). Οι ανεπίλυτες υποθέσεις θα πρέπει να αναφέρονται συστηματικά στην Επιτροπή μέσω της βάσης δεδομένων.

9.

Μετά το κλείσιμο της υπόθεσης, οι αιτούντες θα πρέπει να καλούνται να διατυπώσουν τη γνώμη τους σχετικά με το πώς χειρίστηκε την υπόθεσή τους το SOLVIT.

1.

Κάθε κράτος μέλος θα πρέπει να διαθέτει ένα κέντρο SOLVIT.

2.

Για να διασφαλιστεί ότι τα κέντρα SOLVIT είναι σε θέση να εκπληρώνουν τα καθήκοντα που προβλέπονται στην παρούσα σύσταση, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι τα κέντρα SOLVIT:

1.

Όλες τις υποθέσεις SOLVIT θα πρέπει να τις χειρίζονται δύο κέντρα SOLVIT, το κέντρο της χώρας καταγωγής και το επικεφαλής κέντρο.

2.

Το κέντρο της χώρας καταγωγής και το επικεφαλής κέντρο θα πρέπει να συνεργάζονται, κατά τρόπο ανοικτό και διαφανή, με σκοπό την εξεύρεση ταχέων και αποτελεσματικών λύσεων για τους αιτούντες.

3.

Το κέντρο της χώρας καταγωγής και το επικεφαλής κέντρο θα πρέπει να καθορίζουν με από κοινού συμφωνία ποια γλώσσα θα χρησιμοποιούν για την επικοινωνία μεταξύ τους, λαμβάνοντας υπόψη τον στόχο της επίλυσης των προβλημάτων μέσω άτυπων επαφών, όσο το δυνατόν ταχύτερα και αποτελεσματικότερα, και της εξασφάλισης της διαφάνειας και της γνωστοποίησης.

4.

Όλα τα προβλήματα που υποβάλλονται, οι αξιολογήσεις που πραγματοποιούνται από τα κέντρα SOLVIT που ασχολούνται με την υπόθεση, οι ενέργειες που έγιναν και οι προτεινόμενες λύσεις θα πρέπει να καταχωρίζονται στη βάση δεδομένων SOLVIT με σαφήνεια και πληρότητα. Όταν μια υπόθεση παρουσιάζει διαρθρωτικά προβλήματα, αυτό θα πρέπει να επισημαίνεται στη βάση δεδομένων, ούτως ώστε να μπορεί η Επιτροπή να παρακολουθεί συστηματικά τις περιπτώσεις αυτές.

5.

Όλες οι προτεινόμενες λύσεις χρειάζεται να συνάδουν πάντοτε με το ενωσιακό δίκαιο.

6.

Τα κέντρα SOLVIT θα πρέπει να τηρούν τους λεπτομερείς κανόνες για τον χειρισμό των υποθέσεων, οι οποίοι προβλέπονται στο εγχειρίδιο χειρισμού υποθέσεων SOLVIT, που θα επανεξετάζει τακτικά η Επιτροπή σε συνεργασία με τα κέντρα SOLVIT.

1.

Το κέντρο της χώρας καταγωγής θα πρέπει να καταχωρίζει όλα τα νομικά προβλήματα που του υποβάλλονται, ανεξαρτήτως του αν μπορούν να γίνουν δεκτά ως υπόθεση SOLVIT.

2.

Άπαξ και το κέντρο της χώρας καταγωγής δεχθεί να αναλάβει, κατόπιν καταγγελίας, υπόθεση SOLVIT, θα πρέπει να προβαίνει στη σύσταση πλήρους φακέλου και να διενεργεί εκτενή νομική ανάλυση του προβλήματος, πριν το υποβάλει στο επικεφαλής κέντρο.

3.

Όταν λαμβάνει πρόταση για λύση από το επικεφαλής κέντρο, συμπεριλαμβανομένης της αποσαφήνισης του εφαρμοστέου ενωσιακού δικαίου, θα πρέπει να ελέγχει ότι η λύση είναι σύμφωνη με το ενωσιακό δίκαιο.

4.

Το κέντρο της χώρας καταγωγής θα πρέπει να παρέχει στον αιτούντα έγκαιρη και κατάλληλη ενημέρωση, κατά τη διάρκεια των αντίστοιχων σταδίων της διαδικασίας.

1.

Το επικεφαλής κέντρο θα πρέπει να επιβεβαιώνει την αποδοχή μιας υπόθεσης εντός μιας εβδομάδας μετά την υποβολή της από το κέντρο της χώρας καταγωγής.

2.

Το επικεφαλής κέντρο θα πρέπει να στοχεύει στην εξεύρεση λύσεων για τους αιτούντες, συμπεριλαμβανομένης της αποσαφήνισης του εφαρμοστέου ενωσιακού δικαίου, και θα πρέπει να ενημερώνει τακτικά το κέντρο της χώρας καταγωγής σχετικά με την κατάσταση προόδου της υπόθεσης.

3.

Σε περίπτωση που το πρόβλημα το οποίο υπέβαλε ο αιτών είναι διαρθρωτικό πρόβλημα, το επικεφαλής κέντρο θα πρέπει να αξιολογεί το ταχύτερο δυνατόν αν το πρόβλημα μπορεί να επιλυθεί μέσω της διαδικασίας SOLVIT. Εάν κρίνει ότι αυτό δεν είναι δυνατόν, θα πρέπει να κλείνει την υπόθεση ως ανεπίλυτη και να ενημερώνει τις αντίστοιχες εθνικές αρχές που είναι αρμόδιες για την ορθή εφαρμογή του ενωσιακού δικαίου σε αυτό το κράτος μέλος, ούτως ώστε να διασφαλίζεται ότι θα παύσει όντως η παραβίαση του ενωσιακού δικαίου. Θα πρέπει επίσης να ενημερώνεται η Επιτροπή μέσω της βάσης δεδομένων.

1.

Η Επιτροπή βοηθά και στηρίζει τη λειτουργία του SOLVIT με:

2.

Όπου κρίνεται σκόπιμο, η Επιτροπή μπορεί να παραπέμπει στο SOLVIT τις καταγγελίες που έχει λάβει, με σκοπό την εξεύρεση ταχείας και άτυπης λύσης, υπό την προϋπόθεση της συγκατάθεσης του καταγγέλλοντος.

1.

Τα κέντρα SOLVIT θα πρέπει να διενεργούν τακτικούς ελέγχους ποιότητας των υποθέσεων που χειρίζονται είτε ως κέντρο της χώρας καταγωγής είτε ως επικεφαλής κέντρο, όπως περιγράφεται λεπτομερώς στο εγχειρίδιο χειρισμού υποθέσεων.

2.

Οι υπηρεσίες της Επιτροπής θα διενεργούν τακτικούς γενικούς ελέγχους ποιότητας όλων των υποθέσεων και θα επισημαίνουν τα πιθανά προβλήματα στα ενδιαφερόμενα κέντρα SOLVIT, τα οποία θα πρέπει να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπιση των ανεπαρκειών που επισημαίνονται.

3.

Η Επιτροπή θα υποβάλλει τακτικές εκθέσεις σχετικά με την ποιότητα και τις επιδόσεις του SOLVIT. Θα υποβάλλει επίσης τακτικές εκθέσεις σχετικά με το είδος των προβλημάτων που υποβλήθηκαν στο SOLVIT και τις υποθέσεις που χειρίστηκε το SOLVIT, ώστε να προσδιοριστούν οι τάσεις και να εντοπιστούν τα εναπομένοντα προβλήματα στην εσωτερική αγορά. Σε αυτό το πλαίσιο αναφοράς, η Επιτροπή θα υποβάλλει χωριστές εκθέσεις σχετικά με τις διαρθρωτικές υποθέσεις.

1.

Η Επιτροπή θα επιδιώξει να κάνει περισσότερο γνωστό το SOLVIT στις ευρωπαϊκές οργανώσεις ενδιαφερομένων και τα θεσμικά όργανα της Ένωσης και να προωθήσει τη χρήση του, θα βελτιώσει δε τη δυνατότητα διαδικτυακής πρόσβασης και την παρουσία του SOLVIT στο Διαδίκτυο.

2.

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μεριμνούν ώστε να διατίθενται στους χρήστες εύληπτες πληροφορίες και εύκολη πρόσβαση στις υπηρεσίες SOLVIT, ιδίως σε όλους τους σχετικούς δικτυακούς τόπους της δημόσιας διοίκησης.

3.

Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να αναλαμβάνουν δραστηριότητες ευαισθητοποίησης σχετικά με το SOLVIT μεταξύ των ενδιαφερομένων. Η Επιτροπή θα παρέχει βοήθεια για τις δραστηριότητες αυτές.

1.

Για να εξασφαλιστεί ότι οι αιτούντες λαμβάνουν αποτελεσματική βοήθεια, τα κέντρα SOLVIT θα πρέπει να συνεργάζονται με άλλα ευρωπαϊκά και εθνικά δίκτυα παροχής πληροφοριών και βοήθειας, όπως Η Ευρώπη σου, Europe Direct, Η Ευρώπη σου – Συμβουλές, το δίκτυο «Enterprise Europe Network», τα Ευρωπαϊκά Κέντρα Καταναλωτή, EURES, FIN-NET και το Ευρωπαϊκό δίκτυο Διαμεσολαβητών. Τα κέντρα SOLVIT θα πρέπει επίσης να διαμορφώσουν καλές σχέσεις εργασίας με τα αντίστοιχα εθνικά μέλη της Διοικητικής Επιτροπής για τον Συντονισμό της Κοινωνικής Ασφάλισης, για να διασφαλιστεί ο αποτελεσματικός χειρισμός των υποθέσεων κοινωνικής ασφάλισης.

2.

Τα κέντρα SOLVIT θα πρέπει να βρίσκονται σε τακτική επαφή και να συνεργάζονται στενά με τα αντίστοιχα εθνικά σημεία επαφής EU Pilot, προκειμένου να διασφαλίζεται κατάλληλη ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τις υποθέσεις και τις καταγγελίες που υποβάλλονται.

3.

Η Επιτροπή θα διευκολύνει τη συνεργασία αυτή, μεταξύ άλλων, με τη διοργάνωση κοινών εκδηλώσεων των δικτύων και με τη δημιουργία τεχνικών μέσων σύνδεσης με τα εν λόγω δίκτυα και σημεία επαφής που αναφέρονται στο σημείο 1 (7).

1.

Οι αιτούντες θα πρέπει να είναι σε θέση να υποβάλλουν τις καταγγελίες τους στο SOLVIT μέσω διεπαφής για το κοινό, συνδεδεμένης με το σύστημα πληροφόρησης για την εσωτερική αγορά, η οποία έχει τεθεί στη διάθεσή τους από την Επιτροπή. Οι αιτούντες δεν έχουν πρόσβαση στη βάση δεδομένων SOLVIT.

2.

Τα κέντρα της χώρας καταγωγής και τα επικεφαλής κέντρα θα πρέπει να έχουν πρόσβαση στη βάση δεδομένων SOLVIT και να είναι σε θέση να χειριστούν την υπόθεση με την οποία ασχολούνται μέσω αυτής της βάσης δεδομένων. Η πρόσβαση περιλαμβάνει την πρόσβαση σε προσωπικά δεδομένα του αιτούντος.

3.

Τα άλλα κέντρα SOLVIT που δεν ασχολούνται με μια συγκεκριμένη υπόθεση, καθώς και η Επιτροπή, θα πρέπει να έχουν πρόσβαση μόνο για ανάγνωση σε ανώνυμα στοιχεία σχετικά με την υπόθεση.

4.

Το κέντρο της χώρας καταγωγής θα πρέπει κανονικά να γνωστοποιεί την ταυτότητα του αιτούντος στο επικεφαλής κέντρο, για να διευκολύνεται η επίλυση των προβλημάτων. Ο αιτών θα πρέπει να ενημερώνεται σχετικά κατά την έναρξη της διαδικασίας και να του προσφέρεται η ευκαιρία να προβάλλει αντιρρήσεις, οπότε, στην περίπτωση αυτή, δεν θα πρέπει να γνωστοποιείται η ταυτότητα του αιτούντος.

5.

Οι πληροφορίες που παρέχονται από τον αιτούντα θα πρέπει να χρησιμοποιούνται από το επικεφαλής κέντρο και τις δημόσιες αρχές τις οποίες αφορά η καταγγελία μόνον για τον σκοπό της προσπάθειας για επίλυση του προβλήματος. Οι υπάλληλοι που ασχολούνται με την υπόθεση επεξεργάζονται τα προσωπικά δεδομένα μόνον για τους σκοπούς για τους οποίους διαβιβάστηκαν. Θα πρέπει επίσης να λαμβάνονται κατάλληλα μέτρα για την προστασία εμπορικά ευαίσθητων πληροφοριών που δεν περιλαμβάνουν προσωπικά δεδομένα.

6.

Μια υπόθεση μπορεί να παραπέμπεται σε άλλο δίκτυο ή οργανισμό επίλυσης προβλημάτων μόνον με τη συγκατάθεση του αιτούντος.

7.

Το προσωπικό της Επιτροπής θα πρέπει να έχει πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα των αιτούντων μόνον όταν είναι αναγκαίο προκειμένου:

8.

Τα προσωπικά δεδομένα σχετικά με τις υποθέσεις SOLVIT θα πρέπει να μην είναι πλέον προσπελάσιμα στο σύστημα πληροφόρησης για την εσωτερική αγορά, 18 μήνες μετά το κλείσιμο μιας υπόθεσης SOLVIT. Στη βάση δεδομένων SOLVIT θα πρέπει να παραμένουν ανώνυμες περιγραφές των υποθέσεων SOLVIT, οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιούνται για στατιστικούς σκοπούς, για υποβολή εκθέσεων και για χάραξη πολιτικής.

19.9.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 249/16

(1)

Με την επιστολή της 5ης Νοεμβρίου 2012 (1), και κατόπιν συζητήσεων προ της κοινοποίησης, η Αρχή έλαβε αίτηση της νορβηγικής κυβέρνησης για την έκδοση απόφασης που θα καθορίζει τη δυνατότητα εφαρμογής του άρθρου 30 παράγραφος 1 της οδηγίας 2004/17/ΕΚ στις πετρελαϊκές δραστηριότητες στη νορβηγική ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα (εφεξής «ΝΗΥ»). Με την επιστολή της 25ης Ιανουαρίου 2013, η Αρχή ζήτησε από τη νορβηγική κυβέρνηση να διαβιβάσει πρόσθετες πληροφορίες (2). Η νορβηγική κυβέρνηση απέστειλε απαντητική επιστολή στην Αρχή με ημερομηνία 15 Φεβρουαρίου 2013 (3). Η κοινοποίηση και η απάντηση της νορβηγικής κυβέρνησης συζητήθηκαν μέσω τηλεφωνικής διάσκεψης στις 4 Μαρτίου 2013 (4). Με τις επιστολές της Αρχής της 22ας Μαρτίου 2013, πραγματοποιήθηκε διαβούλευση με την συμβουλευτική επιτροπή για τις δημόσιες συμβάσεις της ΕΖΕΣ και ζητήθηκε η γνώμη της μέσω γραπτής διαδικασίας (5). Κατόπιν καταμέτρησης των ψήφων των μελών της, η συμβουλευτική επιτροπή για τις δημόσιες συμβάσεις της ΕΖΕΣ εξέδωσε θετική γνώμη επί του σχεδίου απόφασης της Αρχής στις 16 Απριλίου 2013 (6).

(2)

Το αίτημα της νορβηγικής κυβέρνησης αφορά την αναζήτηση και την παραγωγή αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου στη ΝΗΥ, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης (δηλαδή της δημιουργίας επαρκούς υποδομής για μελλοντική παραγωγή, όπως (εξεδρών πετρελαίου, δικτύων αγωγών, τερματικών σταθμών κ.λπ.). Η νορβηγική κυβέρνηση περιέγραψε στο αίτημά της τρεις δραστηριότητες:

(3)

Πρόθεση του άρθρου 30 παράγραφος 1 της οδηγίας 2004/17/ΕΚ είναι να δοθεί η δυνατότητα εξαίρεσης από τις απαιτήσεις των κανόνων περί δημόσιων προμηθειών στις περιπτώσεις που οι συμμετέχοντες σε μια αγορά λειτουργούν κατά τρόπο ανταγωνιστικό. Το άρθρο 30 παράγραφος 1 προβλέπει ότι:

«Οι συμβάσεις που προορίζονται να επιτρέψουν την άσκηση δραστηριότητας οριζόμενης στα άρθρα 3 έως 7 δεν υπόκεινται στην παρούσα οδηγία, εάν η δραστηριότητα, στο κράτος μέλος όπου ασκείται, είναι απευθείας εκτεθειμένη στον ανταγωνισμό σε αγορές στις οποίες η πρόσβαση δεν είναι περιορισμένη.»

(4)

Το άρθρο 30 παράγραφος 1 της οδηγίας θέτει δύο απαιτήσεις που πρέπει αμφότερες να πληρούνται ώστε να μπορεί η Αρχή να εκδώσει θετική απόφαση σχετικά με αίτημα εξαίρεσης βάσει του άρθρου 30 παράγραφος 4, λαμβανομένου υπόψη του άρθρου 30 παράγραφος 6 της οδηγίας.

(5)

Η πρώτη απαίτηση του άρθρου 30 παράγραφος 1 της οδηγίας 2004/17/ΕΚ είναι ότι η δραστηριότητα πρέπει να ασκείται σε αγορά στην οποία η πρόσβαση δεν είναι περιορισμένη. Στο άρθρο 30 παράγραφος 3 της οδηγίας προβλέπεται ότι: «η πρόσβαση σε μια αγορά θεωρείται ότι δεν περιορίζεται εάν το κράτος μέλος έχει ενσωματώσει και εφαρμόσει τις διατάξεις της κοινοτικής νομοθεσίας που αναφέρονται στο παράρτημα ΧΙ». Στο παράρτημα ΧΙ της οδηγίας αναφέρονται αρκετές οδηγίες.

(6)

Μεταξύ των αναφερόμενων στο παράρτημα ΧΙ οδηγιών είναι η οδηγία 94/22/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 1994, για τους όρους χορήγησης και χρήσης των αδειών αναζήτησης, εξερεύνησης και παραγωγής υδρογονανθράκων (7), η οποία ενσωματώθηκε στο δίκαιο του ΕΟΧ το 1995 και αναφέρεται στο σημείο 12 του παραρτήματος IV της συμφωνίας για τον ΕΟΧ.

(7)

Μεταξύ των οδηγιών που αναφέρονται στο παράρτημα ΧΙ είναι και η οδηγία 98/30/ΕΚ. Η οδηγία αυτή αντικαταστάθηκε από την οδηγία 2003/55/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2003, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά φυσικού αερίου και την κατάργηση της οδηγίας 98/30/ΕΚ. Η οδηγία αυτή ενσωματώθηκε στο δίκαιο του ΕΟΧ το 2005 και αναφέρεται στο σημείο 23 του παραρτήματος IV της συμφωνίας για τον ΕΟΧ (8).

(8)

Παρομοίως, η πρόσβαση στην αγορά θεωρείται ότι δεν είναι περιορισμένη εάν το νορβηγικό κράτος έχει ενσωματώσει και εφαρμόσει καταλλήλως τις πράξεις που αναφέρονται στα σημεία 12 και 23 του παραρτήματος IV της συμφωνίας για τον ΕΟΧ, τα οποία αναφέρονται στις οδηγίες 94/22/ΕΚ και 2003/55/ΕΚ, αντιστοίχως (9).

(9)

Η δεύτερη απαίτηση του άρθρου 30 παράγραφος 1 της οδηγίας 2004/17/ΕΚ είναι ότι η δραστηριότητα, στη χώρα της ΕΖΕΣ στην οποία ασκείται, πρέπει να είναι απευθείας εκτεθειμένη στον ανταγωνισμό. Το εάν μια δραστηριότητα είναι απευθείας εκτεθειμένη στον ανταγωνισμό πρέπει να αποφασίζεται βάσει «κριτηρίων τα οποία είναι σύμφωνα με τις διατάξεις περί ανταγωνισμού της συνθήκης ΕΚ, όπως τα χαρακτηριστικά των συγκεκριμένων αγαθών ή υπηρεσιών, η ύπαρξη εναλλακτικών αγαθών ή υπηρεσιών, οι τιμές και η πραγματική ή δυνητική παρουσία περισσότερων του ενός προμηθευτών των εν λόγω αγαθών ή παρόχων των εν λόγω υπηρεσιών» (10).

(10)

Η ύπαρξη απευθείας έκθεσης στον ανταγωνισμό πρέπει να αξιολογείται βάσει διαφόρων δεικτών, κανένας εκ των οποίων δεν είναι καθοριστικός από μόνος του. Όσον αφορά τις αγορές στις οποίες αναφέρεται η οδηγία αυτή, το μερίδιο αγοράς των βασικών παραγόντων μιας δεδομένης αγοράς συνιστά κριτήριο το οποίο θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη. Ένα άλλο κριτήριο είναι ο βαθμός συγκέντρωσης στις αγορές αυτές (11). Η απευθείας έκθεση στον ανταγωνισμό αξιολογείται βάσει αντικειμενικών κριτηρίων, λαμβανομένων υπόψη των ειδικών χαρακτηριστικών του σχετικού τομέα. Δεδομένου ότι ποικίλουν οι προϋποθέσεις για τις διάφορες δραστηριότητες που αποτελούν αντικείμενο της παρούσας απόφασης, πραγματοποιείται χωριστή αξιολόγηση για κάθε σχετική δραστηριότητα ή αγορά.

(11)

Η παρούσα απόφαση λαμβάνεται αποκλειστικά για το σκοπό της χορήγησης εξαίρεσης σύμφωνα με το άρθρο 30 της οδηγίας 2004/17/ΕΚ και με την επιφύλαξη της εφαρμογής των κανόνων περί ανταγωνισμού.

(12)

Ο Νόμος περί Πετρελαίου της Νορβηγίας (12) αποτελεί την υποκείμενη νομική βάση του συστήματος αδειοδότησης πετρελαϊκών δραστηριοτήτων στη ΝΗΥ. Ο νόμος και οι κανονισμοί περί πετρελαίου ρυθμίζουν τη χορήγηση αδειών για την αναζήτηση και παραγωγή αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου στη ΝΗΥ. Το Νορβηγικό Υπουργείο Πετρελαίου και Ενέργειας ανακοινώνει τα οικόπεδα για τα οποία οι εταιρείες μπορούν να υποβάλουν αίτηση για χορήγηση άδειας. Η άδεια παραγωγής χορηγείται από το Βασιλιά και το Συμβούλιο του Κράτους από κοινού. Οι άδειες παραγωγής χορηγούνται βάσει πραγματικών και αντικειμενικών κριτηρίων (13). Συνήθως, άδεια παραγωγής χορηγείται σε όμιλο εταιρειών, στον οποίο μία εταιρεία διορίζεται ως φορέας εκμετάλλευσης υπεύθυνος για την καθημερινή διαχείριση της άδειας.

(13)

Στη Νορβηγία υπάρχουν δύο τύποι γύρων αδειοδότησης: (i) οι γύροι αδειοδότησης που καλύπτουν πρώιμες περιοχές στη ΝΗΥ (αριθμημένοι γύροι αδειοδότησης)· και (ii) οι χορηγήσεις αδειών σε προκαθορισμένες περιοχές (Awards in Predefined Areas) (γύροι ΑΠΠ) που καλύπτουν ώριμες περιοχές. Οι δύο τύποι γύρων αδειοδότησης είναι οι ίδιοι, εκτός από τον τρόπο με τον οποίο ξεκινούν. Οι γύροι αδειοδότησης ΑΠΠ διενεργούνται κάθε χρόνο και καλύπτουν έκταση στη ΝΗΥ που θεωρείται ώριμη (δηλαδή της οποίας η γεωλογία είναι γνωστή) (14). Αριθμημένοι γύροι αδειοδότησης διενεργούνται (κατά μέσο όρο) κάθε δεύτερο έτος και καλύπτουν πρώιμες περιοχές (δηλαδή περιοχές των οποίων η γεωλογία είναι ελάχιστα γνωστή) (15). Τους αριθμημένους γύρους αδειοδότησης ξεκινά το Νορβηγικό Υπουργείο Πετρελαίου και Ενέργειας, το οποίο καλεί τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη ΝΗΥ να κατονομάσουν περιοχές (οικόπεδα) τις οποίες επιθυμούν να συμπεριλαμβάνονται στον επόμενο γύρο αδειοδότησης. Οι νομικοί όροι (νόμοι, κανονισμοί, έγγραφα αδειοδότησης) που διέπουν τους δύο τύπους γύρων αδειοδότησης είναι ακριβώς οι ίδιοι. Η νορβηγική κυβέρνηση ενημέρωσε την Αρχή ότι οι δραστηριότητες εξερεύνησης που διενεργούνται στο πλαίσιο των δύο τύπων γύρων αδειοδότησης είναι επίσης οι ίδιες.

(14)

Στους γύρους αδειοδότησης, επιλέξιμες πετρελαϊκές εταιρείες υποβάλλουν αίτηση για άδειες παραγωγής, δηλαδή για το αποκλειστικό δικαίωμα διεξαγωγής πετρελαϊκών δραστηριοτήτων στη ΝΗΥ. Όπως ορίζεται στην ενότητα 1-6 στοιχείο γ) του νορβηγικού νόμου περί πετρελαίου, οι πετρελαϊκές δραστηριότητες περιλαμβάνουν «κάθε δραστηριότητα που σχετίζεται με υποθαλάσσια κοιτάσματα πετρελαίου, συμπεριλαμβανομένης της εξερεύνησης, των ερευνητικών γεωτρήσεων, της παραγωγής, της μεταφοράς, της χρήσης και του παροπλισμού, συμπεριλαμβανομένου του σχεδιασμού τέτοιων δραστηριοτήτων, χωρίς να περιλαμβάνεται, ωστόσο, η μεταφορά χύδην πετρελαίου με πλοία». Συνεπώς, στους γύρους αδειοδότησης, οι εταιρείες αιτούνται αποκλειστικού δικαιώματος αναζήτησης και παραγωγής αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου που ενδέχεται να ανακαλυφθεί στην περιοχή που καλύπτει η άδεια παραγωγής.

(15)

Όταν πραγματοποιείται ανακάλυψη αργού πετρελαίου ή/και φυσικού αερίου, οι κάτοχοι άδειας, εάν αποφασίσουν την ανάπτυξη του κοιτάσματος, υποχρεούνται να υποβάλουν σχέδιο ανάπτυξης και εκμετάλλευσης (ΣΑΕ) του κοιτάσματος προς το νορβηγικό Υπουργείο Πετρελαίου και Ενέργειας προς έγκριση (16). Η έγκριση του ΣΑΕ παρέχει στους κατόχους άδειας το αποκλειστικό δικαίωμα έναρξης της ανάπτυξης και, στη συνέχεια, παραγωγής. Το παραγόμενο πετρέλαιο αποτελεί περιουσία του συγκεκριμένου κατόχου άδειας.

(16)

Οι εταιρείες που κατέχουν άδεια στη ΝΗΥ ποικίλουν από μεγάλες διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες έως πολύ μικρές πετρελαϊκές εταιρείες, πολλές από τις οποίες είναι νεοεισερχόμενες στη ΝΗΥ τα τελευταία 10 περίπου χρόνια.

(17)

Οι ακόλουθοι πίνακες έχουν διαβιβαστεί από τη νορβηγική κυβέρνηση και παρουσιάζουν τις δραστηριότητες στη ΝΗΥ όσον αφορά τις νέες άδειες παραγωγής που έχουν χορηγηθεί, την έκταση για την οποία έχουν δοθεί άδειες και τον αριθμό των εταιρειών στη ΝΗΥ (17).

Νέες άδειες που έχουν χορηγηθεί:

Έκταση για την οποία έχουν χορηγηθεί άδειες:

Αριθμός εταιρειών στη ΝΗΥ:

(18)

Το αίτημα της νορβηγικής κυβέρνησης για εξαίρεση βάσει του άρθρου 30 της οδηγίας 2004/17/ΕΚ καλύπτει τρεις διακριτές δραστηριότητες στη ΝΗΥ: α) την αναζήτηση αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου· β) την παραγωγή αργού πετρελαίου· και την παραγωγή φυσικού αερίου. Η Αρχή εξέτασε τις τρεις δραστηριότητες ξεχωριστά (18).

(19)

Η «παραγωγή» για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης θεωρείται ότι περιλαμβάνει την «ανάπτυξη» (δηλαδή τη δημιουργία επαρκούς υποδομής για παραγωγή, όπως εξέδρων πετρελαίου, αγωγών, τερματικών σταθμών κ.λπ.). Η μεταφορά του φυσικού αερίου από τη ΝΗΥ στην αγορά μέσω του προς τα ανάντη δικτύου αγωγών δεν αποτελεί μέρος της παρούσας απόφασης.

(20)

Η οδηγία 94/22/ΕΚ (εφεξής «οδηγία για την αδειοδότηση) ενσωματώθηκε στο σημείο 12 του παραρτήματος IV της συμφωνίας για τον ΕΟΧ μέσω απόφασης της μεικτής επιτροπής αριθ. 19/1995, η οποία τέθηκε σε ισχύ την 1η Σεπτεμβρίου 1995.

(21)

Η νορβηγική κυβέρνηση κοινοποίησε στην Αρχή τη μεταφορά της οδηγίας αυτής στο εθνικό δίκαιο στις 18 Μαρτίου 1996. Διενεργήθηκε αξιολόγηση της συμμόρφωσης από την Αρχή, κατόπιν της οποίας η Νορβηγία πραγματοποίησε αρκετές τροποποιήσεις στη νομοθεσία της. Μετά την πραγματοποίηση των τροποποιήσεων αυτών, η Αρχή θεώρησε ότι η Νορβηγία είχε ενσωματώσει ορθώς την οδηγία για την αδειοδότηση.

(22)

Η οδηγία 2003/55/ΕΚ (εφεξής «οδηγία για το φυσικό αέριο») ενσωματώθηκε στο σημείο 23 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ με την απόφαση της μεικτής επιτροπής αριθ. 146/2005/ΕΚ στις 2 Δεκεμβρίου 2005. Η οδηγία τέθηκε σε ισχύ για τα κράτη μέλη της ΕΖΕΣ του ΕΟΧ την 1η Ιουνίου 2007.

(23)

Η νορβηγική κυβέρνηση κοινοποίησε τη μερική ενσωμάτωση της οδηγίας για το φυσικό αέριο στις 4 Ιουνίου 2007 και την πλήρη ενσωμάτωσή της στις 19 Φεβρουαρίου 2008. Διενεργήθηκε αντιστοίχως αξιολόγηση της συμμόρφωσης από την Αρχή για τη συγκεκριμένη οδηγία. Κατόπιν ορισμένων τροποποιήσεων στην εθνική νομοθεσία της Νορβηγίας, η Αρχή θεώρησε ότι η Νορβηγία είχε ενσωματώσει σωστά την οδηγία για το φυσικό αέριο.

(24)

Βάσει των πληροφοριών που παρουσιάζονται στην παρούσα ενότητα και για τους σκοπούς της παρούσας, θεωρείται ότι το νορβηγικό κράτος έχει ενσωματώσει και εφαρμόσει σωστά τις αναφερόμενες στα σημεία 12 και 23 του παραρτήματος IV της συμφωνίας για τον ΕΟΧ πράξεις, δηλαδή τις οδηγίες 94/22/ΕΚ και 2003/55/ΕΚ, αντιστοίχως.

(25)

Συνεπώς και σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο του άρθρου 30 παράγραφος 3 της οδηγίας 2004/17/ΕΚ, δεν θεωρείται ότι η πρόσβαση στην αγορά στην επικράτεια της Νορβηγίας, συμπεριλαμβανομένης της ΝΗΥ, είναι περιορισμένη.

(26)

Όπως εξηγείται ανωτέρω, η Αρχή θεωρεί ότι είναι απαραίτητο να εξεταστεί εάν οι σχετικοί τομείς εκτίθενται απευθείας στον ανταγωνισμό. Για το σκοπό αυτό, εξέτασε τα αποδεικτικά στοιχεία που υπέβαλε η νορβηγική κυβέρνηση και τα συμπλήρωσε με αποδεικτικά στοιχεία διαθέσιμα στη δημόσια σφαίρα, όπου ήταν απαραίτητο.

(27)

Η αναζήτηση αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου συνίσταται στην εξεύρεση νέων αποθεμάτων πόρων υδρογονανθράκων. Η παραγωγή περιλαμβάνει τόσο τη δημιουργία επαρκούς υποδομής για την παραγωγή όσο και την εκμετάλλευση των πόρων. Η αναζήτηση αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου αποτελεί μια σχετική αγορά προϊόντων η οποία είναι χωριστή από τις αγορές παραγωγής αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ο ορισμός αυτός βασίζεται στο γεγονός ότι δεν είναι δυνατό να προσδιοριστεί εξαρχής εάν η αναζήτηση θα οδηγήσει σε ανακάλυψη αργού πετρελαίου ή φυσικού αερίου. Η νορβηγική κυβέρνηση επιβεβαίωσε ότι αυτό ισχύει τόσο για τους αριθμημένους γύρους αδειοδότησης όσο και για τους γύρους αδειοδότησης ΑΠΠ. Ο συγκεκριμένος ορισμός της αγοράς συμφωνεί επίσης με την πρακτική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (19).

(28)

Η εξερεύνηση πρώιμων και ώριμων περιοχών διενεργείται από εταιρείες του ίδιου τύπου και οι δραστηριότητες βασίζονται σε τεχνολογία του ίδιου τύπου (δηλαδή, ανεξάρτητα από τον τύπο του γύρου αδειοδότησης). Παρόλο που η γεωλογία είναι καλύτερα γνωστή στους γύρους αδειοδότησης ΑΠΠ, οι πετρελαϊκές εταιρείες δεν γνωρίζουν ακριβώς εάν υπάρχει πετρέλαιο ή εάν μια πιθανή ανακάλυψη ενδέχεται να αφορά πετρέλαιο ή φυσικό αέριο ή και τα δύο. Ως εκ τούτου, η Αρχή θεωρεί ότι η σχετική αγορά είναι η αναζήτηση αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου, η οποία περιλαμβάνει δραστηριότητες εξερεύνησης διενεργούμενες τόσο στο πλαίσιο των αριθμημένων γύρων αδειοδότησης όσο και στο πλαίσιο των γύρων αδειοδότησης ΑΠΠ.

(29)

Οι εταιρείες που διενεργούν δραστηριότητες εξερεύνησης συνήθως δεν περιορίζουν τις δραστηριότητές τους σε μια ιδιαίτερη γεωγραφική περιοχή. Αντίθετα, οι περισσότερες έχουν παρουσία σε παγκόσμιο επίπεδο. Στις αποφάσεις της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναφέρει συνεχώς ότι το γεωγραφικό πεδίο της αγοράς εξερεύνησης είναι παγκόσμιο (20). Η νορβηγική κυβέρνηση συμφωνεί με τον ορισμό της γεωγραφικής αγοράς από την Επιτροπή. Η Αρχή θεωρεί ότι η σχετική γεωγραφική αγορά είναι παγκόσμια.

(30)

Κατά τη διάρκεια της περιόδου 2011 – 2013, 50 εταιρείες περίπου έχουν λάβει καθεστώς κατόχου άδειας σχετικά με άδειες παραγωγής και, επομένως, συμμετέχουν σε δραστηριότητες εξερεύνησης στη ΝΗΥ (21).

(31)

Τα μερίδια αγοράς των φορέων εκμετάλλευσης που δραστηριοποιούνται στον τομέα της εξερεύνησης υπολογίζονται συνήθως με αναφορά σε δύο μεταβλητές: τα αποδεδειγμένα αποθέματα και την αναμενόμενη παραγωγή (22).

(32)

Τα παγκόσμια αποδεδειγμένα αποθέματα πετρελαίου το 2011 ανέρχονταν σε 1 652,6 δισεκατομμύρια βαρέλια ενώ το αντίστοιχο στοιχείο για το φυσικό αέριο ήταν 208,4 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ή περίπου 1 310,8 δισεκατομμύρια βαρέλια ισοδυνάμων πετρελαίου (23). Στο τέλος του 2011, τα αποδεδειγμένα αποθέματα πετρελαίου στη Νορβηγία ανέρχονταν σε 6.900 εκατομμύρια βαρέλια, ήτοι σε ποσοστό 0,4% των παγκόσμιων αποθεμάτων (24). Τα αποδεδειγμένα αποθέματα φυσικού αερίου στη Νορβηγία το 2011 ανέρχονταν σε 2,1 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, που αντιστοιχούν σε ποσοστό 1% των παγκόσμιων αποθεμάτων (25). Καμία από τις πέντε μεγαλύτερες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη ΝΗΥ δεν έχει μερίδιο στα παγκόσμια αποθέματα που να υπερβαίνει το 1% (26).

(33)

Η νορβηγική κυβέρνηση δεν διαθέτει πληροφορίες για τα παγκόσμια μερίδια αγοράς των πέντε μεγαλύτερων εταιρειών στη ΝΗΥ, υπολογιζόμενα όσον αφορά την αναμενόμενη παραγωγή. Ωστόσο, είναι εύλογο να θεωρείται ότι υπάρχει άμεσος συσχετισμός μεταξύ των αποδεδειγμένων αποθεμάτων αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου και της αναμενόμενης μελλοντικής παραγωγής (27). Βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών, τα παγκόσμια μερίδια αγοράς των μεγαλύτερων εταιρειών στη ΝΗΥ, υπολογιζόμενα σε όρους αναμενόμενης παραγωγής, δεν είναι πιθανό, σε καμία περίπτωση, να οδηγήσουν σε αλλαγή της αξιολόγησης της Αρχής.

(34)

Επιπλέον, η Αρχή έχει εξετάσει πληροφορίες για τον αριθμό αιτήσεων για γύρους αδειοδότησης για τη ΝΗΥ και νεοεισερχόμενες εταιρείες στην αγορά της ΝΗΥ. Τα στοιχεία που έχουν ληφθεί από τη νορβηγική κυβέρνηση σχετικά με τη χορήγηση αδειών στους τρεις τελευταίους γύρους αδειοδότησης για τη ΝΗΥ (που πραγματοποιήθηκαν την περίοδο 2011-2012) δείχνουν ότι ο αριθμός των αιτήσεων αφορά έως εννέα εταιρείες για κάθε άδεια που έχει ανακοινωθεί. Κατά την περίοδο 2008-2012, άδειες παραγωγής χορηγήθηκαν σε 13 νεοεισερχόμενες εταιρείες στη ΝΗΥ. Επομένως, ο αριθμός των εταιρειών που έχουν λάβει άδεια στη ΝΗΥ είναι σημαντικός (28).

(35)

Βάσει των ανωτέρω στοιχείων, ο βαθμός συγκέντρωσης στην παγκόσμια αγορά αναζήτησης αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου πρέπει να χαρακτηριστεί χαμηλός. Είναι πιθανό οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην αγορά αυτή να αντιμετωπίζουν σημαντική ανταγωνιστική πίεση. Τίποτα δεν υποδηλώνει ότι ο τομέας δεν λειτουργεί βάσει των όρων της αγοράς. Επομένως, η Αρχή συμπεραίνει ότι η αγορά αναζήτησης αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι απευθείας εκτεθειμένη στον ανταγωνισμό κατά την έννοια της οδηγίας 2004/17/ΕΚ.

(36)

Το αργό πετρέλαιο αποτελεί παγκόσμιο εμπόρευμα και η τιμή του καθορίζεται παγκοσμίως βάσει προσφοράς και ζήτησης. Σύμφωνα με την πάγια πρακτική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (29), η ανάπτυξη και η παραγωγή αργού πετρελαίου αποτελούν μια ξεχωριστή αγορά προϊόντων, το γεωγραφικό πεδίο της οποίας είναι παγκόσμιο. Η νορβηγική κυβέρνηση συμφωνεί με το συγκεκριμένο ορισμό της αγοράς (30). Η Αρχή διατηρεί τον ίδιο ορισμό της αγοράς για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης.

(37)

Όταν πραγματοποιείται ανακάλυψη αργού πετρελαίου (ή φυσικού αερίου), οι κάτοχοι άδειας, εάν αποφασίσουν να αναπτύξουν το κοίτασμα, υποχρεούνται να υποβάλουν σχέδιο ανάπτυξης και εκμετάλλευσης (εφεξής «ΣΑΕ») του κοιτάσματος στο νορβηγικό Υπουργείο Πετρελαίου και Ενέργειας προς έγκριση. Τα κοιτάσματα στη ΝΗΥ που κυρίως παράγουν πετρέλαιο (31) και για τα οποία έχουν υποβληθεί και εγκριθεί ΣΑΕ κατά την τελευταία πενταετία είναι τα εξής:

(38)

Επομένως, έχουν εγκριθεί ΣΑΕ για την παραγωγή πετρελαίου που καλύπτουν συνολικά 20 εταιρείες κατά την περίοδο 2008 – 2012. Επίσης, ένα ΣΑΕ που καλύπτει τρεις νεοεισερχόμενες εταιρείες έγινε δεκτό από το Υπουργείο Πετρελαίου και Ενέργειας το 2010 (32).

(39)

Πέραν των νορβηγικών κρατικών εταιρειών, ο κατάλογος δείχνει ότι οι κάτοχοι άδειας είναι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες, καθώς και μικρότερες εταιρείες. Η νορβηγική κυβέρνηση διαβίβασε ότι οι περισσότερες πετρελαϊκές εταιρείες στη ΝΗΥ αποτελούν μέρος επιχειρήσεων με διαφοροποιημένο παγκόσμιο επιχειρηματικό χαρτοφυλάκιο. Συνεπώς, το παραγόμενο πετρέλαιο πωλείται σε σημαντικό βαθμό σε συνδεδεμένες εταιρείες. Ωστόσο, περισσότερο από το ένα ήμισυ της παραγωγής πωλείται στην αγορά άμεσης παράδοσης. Στο ακόλουθο διάγραμμα παρουσιάζεται ο όγκος πωλήσεων αργού πετρελαίου το 2009 από τη ΝΗΥ.

Όγκος πωλήσεων αργού πετρελαίου το 2009 από τη ΝΗΥ:

(40)

Η συνολική ημερήσια παραγωγή αργού πετρελαίου παγκοσμίως ανήλθε το 2011 σε 83 576 χιλιάδες βαρέλια. Το 2011, παράγονταν συνολικά 2 039 χιλιάδες βαρέλια την ημέρα στη Νορβηγία. Η παραγωγή αυτή αντιστοιχεί στο 2,3% της παγκόσμιας παραγωγής (33).

(41)

Όσον αφορά την παραγωγή αργού πετρελαίου στη ΝΗΥ, η Statoil κατείχε το υψηλότερο μερίδιο το 2011. Άλλες εταιρείες παραγωγής στη ΝΗΥ ήταν, μεταξύ άλλων, μεγάλες διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες, όπως η ExxonMobil, η Total, η ConocoPhillips, η Marathon, η Shell, η BP και η Eni. Καμία από τις εταιρείες αυτές δεν κατείχε μερίδιο αγοράς στην παγκόσμια αγορά παραγωγής πετρελαίου το 2011 άνω του 3 % (34). Επομένως, ο συνολικός βαθμός συγκέντρωσης στη σχετική αγορά ήταν χαμηλός.

(42)

Στις αποφάσεις της βάσει της οδηγίας 2004/17/ΕΚ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει θεωρήσει ότι η παγκοσμιοποιημένη αγορά παραγωγής πετρελαίου χαρακτηρίζεται από έντονο ανταγωνισμό μεταξύ ενός ορισμένου αριθμού παραγόντων της αγοράς (35). Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι αυτό έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια.

(43)

Βάσει των ανωτέρω στοιχείων, η Αρχή συμπεραίνει ότι τίποτα δεν υποδηλώνει ότι ο τομέας δεν λειτουργεί σύμφωνα με τους όρους της αγοράς και, επομένως, η αγορά ανάπτυξης και παραγωγής αργού πετρελαίου είναι απευθείας εκτεθειμένη στον ανταγωνισμό κατά την έννοια της οδηγίας 2004/17/ΕΚ.

(44)

Η αγορά ανάπτυξης, παραγωγής και χονδρικής πώλησης φυσικού αερίου έχει εξεταστεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο του κανονισμού της ΕΕ για τις συγχωνεύσεις (36) σε ορισμένες αποφάσεις στις οποίες έχει θεωρήσει ότι υπάρχει μόνο μία αγορά προμήθειας φυσικού αερίου προς τα ανάντη (που περιλαμβάνει επίσης την ανάπτυξη και την παραγωγή φυσικού αερίου) σε πελάτες στον ΕΟΧ (δηλαδή, φυσικού αερίου παραγόμενου στα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πωλούμενου σε πελάτες, συμπεριλαμβανομένων των εθνικών κατεστημένων, στον ΕΟΧ) (37).

(45)

Το φυσικό αέριο μπορεί να μεταφερθεί μέσω ανάντη αγωγών φυσικού αερίου ή με πλοία υπό μορφή υγροποιημένου φυσικού αερίου (εφεξής «ΥΦΑ»). Οι εξαγωγές φυσικού αερίου από τη Νορβηγία το 2012 ήταν περίπου 112 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, εκ των οποίων 107 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ήταν φυσικό αέριο μέσω σωληναγωγών και 5 ήταν φυσικό αέριο το οποίο εξήχθη ως ΥΦΑ (38).

(46)

Η νορβηγική κυβέρνηση διαβίβασε ότι οι προμήθειες ΥΦΑ μπορούν να αντικατασταθούν από φυσικό αέριο μέσω σωληναγωγών και είναι απευθείας ανταγωνιστικές του φυσικού αερίου μέσω σωληναγωγών. Μόλις το ΥΦΑ επαναφερθεί σε αέρια κατάσταση, μπορεί να εισαχθεί στο δίκτυο αγωγών φυσικού αερίου εναλλακτικά προς το φυσικό αέριο που παρέχεται μέσω αγωγών από τα προς τα ανάντη κοιτάσματα. Αναφέρεται ως παράδειγμα η τοποθεσία Zeebrugge στο Βέλγιο: μόλις το φυσικό αέριο μέσω σωληναγωγών από τη ΝΗΥ περάσει από τον τερματικό σταθμό εκφόρτωσης και επαναφερθεί σε αέρια κατάσταση το ΥΦΑ στον τερματικό σταθμό ΥΦΑ στο Zeebrugge, οι δύο πηγές φυσικού αερίου μπορούν να υποκαταστήσουν η μία την άλλη απόλυτα. Παρόλο που δεν υπάρχουν υποδομές επαναεριοποίησης σε όλα τα κράτη του ΕΟΧ, οι δυνατότητες επαναεριοποίησης αναπτύσσονται με έντονους ρυθμούς τα τελευταία χρόνια. Οι δυναμικότητες επαναεριοποίησης στον ΕΟΧ είναι περίπου 200 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Με την επέκταση του δικτύου αγωγών, το ΥΦΑ καθίσταται διαθέσιμο σε έναν αυξανόμενο αριθμό πελατών στον ΕΟΧ.

(47)

Στις πρόσφατες αποφάσεις της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αφήσει ανοικτό το ερώτημα εάν θα πρέπει οι προμήθειες φυσικού αερίου υπό μορφή ΥΦΑ να διακρίνονται από τις προμήθειες φυσικού αερίου μέσω σωληναγωγών (39).

(48)

Για το σκοπό της παρούσας απόφασης, η Αρχή θεωρεί ότι το ερώτημα για το εάν θα πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ του φυσικού αερίου που μεταφέρεται μέσω σωληναγωγών και του ΥΦΑ μπορεί να παραμείνει αντιστοίχως ανοικτό.

(49)

Υπάρχουν χωριστά δίκτυα προς τα κατάντη για τη διανομή φυσικού αερίου ΥΘΔ και φυσικού αερίου ΧΘΔ και οι τελικοί χρήστες είναι συνδεδεμένοι με το κατάλληλο δίκτυο για την προμήθειά του φυσικού αερίου. Το φυσικό αέριο ΥΘΔ μπορεί να μετατραπεί σε φυσικό αέριο ΧΘΔ και αντιστρόφως. Οι νορβηγικές εταιρείες παραγωγής φυσικού αερίου προμηθεύουν φυσικό αέριο ΥΘΔ.

(50)

Η νορβηγική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι το επίπεδο δυνατότητας υποκατάστασης μεταξύ φυσικού αερίου ΧΘΔ και ΥΘΔ υποδηλώνει ότι τα προϊόντα αυτά εμπίπτουν στην ίδια αγορά προμήθειας φυσικού αερίου από άποψη προμήθειας προς τα ανάντη. Υποστηρίζει επίσης ότι η προμήθεια φυσικού αερίου ΧΘΔ αποτελεί σχετικά μικρό μέρος της συνολικής προμήθειας φυσικού αερίου στον ΕΟΧ: περίπου 10%.

(51)

Για το σκοπό της παρούσας απόφασης, η Αρχή θεωρεί ότι το ερώτημα για το εάν θα πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ φυσικού αερίου ΥΘΔ και ΧΘΔ μπορεί να παραμείνει ανοικτό.

(52)

Όσον αφορά τον ορισμό της αγοράς προϊόντων, για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης, η Αρχή θεωρεί ότι υπάρχει μία αγορά ανάντη προμήθειας φυσικού αερίου (η οποία περιλαμβάνει επίσης την ανάπτυξη και την παραγωγή φυσικού αερίου). Τα ερωτήματα εάν το ΥΦΑ ή το φυσικό αέριο ΧΘΔ περιλαμβάνονται στη σχετική αγορά προϊόντων δεν είναι σημαντικά για την έκβαση της παρούσας απόφασης.

(53)

Η νορβηγική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι οι τρεις οδηγίες για την αγορά φυσικού αερίου έχουν δημιουργήσει μια απελευθερωμένη και ολοκληρωμένη αγορά φυσικού αερίου στη Βορειοδυτική Ευρώπη. Στόχος της ΕΕ είναι η πλήρης ολοκλήρωση των αγορών έως το 2014. Δεδομένης της ενιαίας αγοράς φυσικού αερίου, η νορβηγική κυβέρνηση είναι της άποψης ότι δεν είναι σημαντική η εξέταση των μεριδίων αγοράς των επιμέρους κρατών του ΕΟΧ. Μόλις το φυσικό αέριο φτάσει στα σύνορα της ευρωπαϊκής εσωτερικής αγοράς, υποστηρίζεται ότι θα ρεύσει ελεύθερα όπου χρειάζεται σύμφωνα με τις πηγές προσφοράς και ζήτησης.

(54)

Ποσοστό περίπου 70% των εξαγωγών φυσικού αερίου μέσω σωληναγωγών από τη ΝΗΥ μεταφέρθηκε σε τερματικούς σταθμούς παραλαβής στη Γερμανία και το ΗΒ, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό μεταφέρθηκε σε τερματικούς σταθμούς στο Βέλγιο και τη Γαλλία. Το φυσικό αέριο μέσω σωληναγωγών από τη Νορβηγία πωλείται μέσω συνδέσεων αγωγών και συμφωνιών ανταλλαγής σε έναν πρόσθετο αριθμό κρατών του ΕΟΧ: σε περισσότερα από 10 κράτη του ΕΟΧ συνολικά. Περίπου τα δύο τρίτα της παραγωγής ΥΦΑ από τη ΝΗΥ πωλούνται ιστορικά στον ΕΟΧ. Αυτό σημαίνει ότι σχεδόν το σύνολο του νορβηγικού φυσικού αερίου εξάγεται στον ΕΟΧ.

(55)

Επιπλέον, η νορβηγική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι οι αγοραστές φυσικού αερίου στον ΕΟΧ έχουν στη διάθεσή τους διάφορες πηγές προμήθειας. Στις πηγές αυτές περιλαμβάνεται φυσικό αέριο από την ΕΕ (συνήθως τη Δανία, τις Κάτω Χώρες και το Ηνωμένο Βασίλειο) ή από γειτονικές χώρες (συνήθως τη Ρωσία, την Αλγερία και τη Λιβύη, καθώς και τη Νορβηγία) ή από πιο μακρινές χώρες (για παράδειγμα, τις χώρες της Μέσης Ανατολής ή τη Νιγηρία, με μορφή ΥΦΑ).

(56)

Η νορβηγική κυβέρνηση υποστηρίζει επίσης ότι η ρευστότητα στους κόμβους στο Ηνωμένο Βασίλειο και την ηπειρωτική Ευρώπη αυξάνεται συνεχώς και ότι η διαμόρφωση των τιμών στους διάφορους κόμβους δείχνει ότι έχει επιτευχθεί σημαντικό επίπεδο ολοκλήρωσης.

(57)

Όσον αφορά τον ορισμό της γεωγραφικής αγοράς, οι προηγούμενες αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής βάσει του κανονισμού της ΕΕ για τις συγχωνεύσεις κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι η αγορά πιθανότατα περιλαμβάνει τον ΕΟΧ, καθώς και τις εισαγωγές φυσικού αερίου από τη Ρωσία και την Αλγερία, αλλά έχουν αφήσει ανοικτό το ζήτημα του ορισμού της γεωγραφικής αγοράς. Στην απόφαση για τη συγχώνευση μεταξύ της Statoil και της Hydro, η Επιτροπή δεν θεώρησε απαραίτητο να αποφασίσει εάν η κατάλληλη σχετική γεωγραφική αγορά που έπρεπε να ληφθεί υπόψη ήταν: (i) ο ΕΟΧ· (ii) μια περιοχή που περιλαμβάνει τις χώρες του ΕΟΧ στις οποίες πωλείται φυσικό αέριο από τη ΝΗΥ (απευθείας μέσω αγωγών ή μέσω συμφωνιών ανταλλαγής)· ή (iii) κάθε μεμονωμένη χώρα στην οποία τα συμβαλλόμενα μέρη πωλούν φυσικό αέριο (40). Ανεξαρτήτως του γεωγραφικού ορισμού που λαμβάνεται υπόψη, η συγκέντρωση αυτή δεν εγείρει προβληματισμό σχετικά με τον ανταγωνισμό στην αγορά προς τα ανάντη προμήθειας φυσικού αερίου.

(58)

Για το σκοπό της παρούσας απόφασης και για τους λόγους που εκτίθενται κατωτέρω, η Αρχή θεωρεί ότι δεν είναι απαραίτητο να αποφασίσει για το ακριβές γεωγραφικό πεδίο της αγοράς φυσικού αερίου. Στο πλαίσιο οποιασδήποτε εύλογης οριοθέτησης της γεωγραφικής αγοράς, η Αρχή θεωρεί ότι ο σχετικός τομέας είναι απευθείας εκτεθειμένος στον ανταγωνισμό.

(59)

Όταν πραγματοποιείται ανακάλυψη φυσικού αερίου (ή αργού πετρελαίου), οι κάτοχοι άδειας, εάν αποφασίσουν να αναπτύξουν το κοίτασμα, υποχρεούνται να υποβάλουν σχέδιο ανάπτυξης και εκμετάλλευσης (εφεξής «ΣΑΕ») του κοιτάσματος στο νορβηγικό Υπουργείο Πετρελαίου και Ενέργειας προς έγκριση. Τα κοιτάσματα που παράγουν κυρίως φυσικό αέριο στη ΝΗΥ (41) και για τα οποία έχουν υποβληθεί και εγκριθεί ΣΑΕ κατά την τελευταία πενταετία είναι τα εξής:

(60)

ΣΑΕ για την παραγωγή φυσικού αερίου που καλύπτουν συνολικά 14 εταιρείες εγκρίθηκαν κατά τη διάρκεια της περιόδου 2008 – 2012. ΣΑΕ που καλύπτουν τρεις νεοεισερχόμενες εταιρείες εγκρίθηκαν κατά την περίοδο 2009 – 2011 (42). Περισσότερες από 25 εταιρείες στη ΝΗΥ εξάγουν φυσικό αέριο στον ΕΟΧ (43).

(61)

Το 2011, η παραγωγή φυσικού αερίου στη Νορβηγία ανήλθε σε 101,4 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, τα οποία αντιστοιχούν σε ποσοστό 3,1% της παγκόσμιας παραγωγής (44). Περισσότερο από το 95% της παραγωγής στη ΝΗΥ εξάγεται στον ΕΟΧ μέσω αγωγών φυσικού αερίου σε έξι σημεία εκφόρτωσης σε τέσσερις χώρες (Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Βέλγιο και Γαλλία) (45). Περίπου 1,4 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (λιγότερο από 2%) του φυσικού αερίου που παρήχθη στη ΝΗΥ καταναλώθηκε εγχώρια στη Νορβηγία.

(62)

Υπάρχουν ορισμένες ανεξάρτητες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην παραγωγή φυσικού αερίου στη ΝΗΥ. Επίσης, νέες εταιρείες εγκρίνονται ως κάτοχοι άδειας. Οι πέντε μεγαλύτερες εταιρείες παραγωγής φυσικού αερίου στη ΝΗΥ, μετρούμενες σε όρους ετήσιου επιπέδου παραγωγής, είναι οι εξής: Petoro, Statoil, Exxon Mobil, Total και Shell. Η Statoil είναι η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής φυσικού αερίου στη ΝΗΥ. Το συνδυασμένο μερίδιο συνολικής παραγωγής φυσικού αερίου των τριών μεγαλύτερων εταιρειών παραγωγής φυσικού αερίου στη ΝΗΥ δεν υπερβαίνει το 50% (46).

(63)

Τα κράτη μέλη της ΕΕ καταναλώνουν περίπου 500 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου κατ’ έτος. Σύμφωνα με τον οργανισμό Eurogas (47), το 2011, οι προμήθειες φυσικού αερίου από τα κράτη μέλη της ΕΕ αντιστοιχούσαν στο 33% των συνολικών καθαρών προμηθειών, και ακολουθούσαν η Ρωσία (24%), η Νορβηγία (19%) (48) και η Αλγερία (9%), όσον αφορά παραδόσεις τόσο μέσω σωληναγωγών όσο και υπό μορφή ΥΦΑ. Άλλες πηγές από διαφορετικά μέρη του κόσμου αντιστοιχούν στο υπόλοιπο ποσοστό 15%.

(64)

Όλοι οι κάτοχοι άδειας στη ΝΗΥ είναι υπεύθυνοι για την πώληση του δικού τους φυσικού αερίου. Οι εταιρείες παραγωγής στη ΝΗΥ έχουν συνάψει συμφωνίες πώλησης με αγοραστές σε διάφορα κράτη μέλη της ΕΕ. Το μερίδιο της συνολικής κατανάλωσης φυσικού αερίου που προήλθε από νορβηγικό φυσικό αέριο το 2011 σε καθένα από τα έξι κράτη μέλη της ΕΕ που εισάγουν το περισσότερο φυσικό αέριο από τη ΝΗΥ ήταν ως εξής (49):

(65)

Η Statoil είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος προμηθευτής φυσικού αερίου στον ΕΟΧ μετά τη Gazprom με μερίδιο περίπου 20% (50) της συνολικής κατανάλωσης του ΕΟΧ. Όπως φαίνεται στον κάτωθι πίνακα, στα κύρια κράτη μέλη του ΕΟΧ στα οποία παρέχεται νορβηγικό φυσικό αέριο, οι προμηθευτές από τη ΝΗΥ αντιμετωπίζουν τον ανταγωνισμό προμηθευτών που προμηθεύονται φυσικό αέριο από άλλες γεωγραφικές περιοχές. Κατά συνέπεια, οι αγοραστές σε επίπεδο χονδρικής σε αυτά τα κράτη μέλη του ΕΟΧ έχουν στη διάθεσή τους πηγές προμήθειας φυσικού αερίου εναλλακτικές της ΝΗΥ. Αυτό καθίσταται περαιτέρω σαφές από τα στατιστικά στοιχεία της Eurogas (πίνακας κατωτέρω) που δείχνουν ότι, πέραν του νορβηγικού φυσικού αερίου, τα κράτη μέλη της ΕΕ έλαβαν προμήθειες φυσικού αερίου από εγχώρια παραγωγή, τη Ρωσία, την Αλγερία, το Κατάρ και άλλες πηγές:

ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ ΤΗΣ EUROGAS ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΕ ΤΟ 2011 (51)

(66)

Όσον αφορά τα κράτη μέλη της ΕΕ με το μεγαλύτερο μερίδιο φυσικού αερίου από τη Νορβηγία, υπάρχουν εναλλακτικές πηγές προμήθειας. Ορισμένες από τις εναλλακτικές αυτές είναι:

(67)

Οι αγοραστές σε επίπεδο χονδρικής πρέπει να εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις πληρωμής δεσμευτικών ποσοτήτων ανεξαρτήτως παραλαβής τους βάσει των σχετικών μακροπρόθεσμων συμβάσεων πώλησης με προμηθευτές νορβηγικού φυσικού αερίου. Μόλις οι δεσμεύσεις αυτές εκπληρωθούν, οι αγοραστές χονδρικής μπορούν να επιλέξουν ελεύθερα εναλλακτικές πηγές προμήθειας, όπως φυσικό αέριο άμεσης παράδοσης μέσω σωληναγωγών ή ΥΦΑ άμεσης παράδοσης ή μπορούν να αυξήσουν τους όγκους που λαμβάνουν βάσει μακροπρόθεσμων συμβάσεων με άλλους προμηθευτές. Οι πιο πρόσφατες συμβάσεις έχουν συνήθως βραχύτερη διάρκεια. Όπως υποστηρίζει η νορβηγική κυβέρνηση, η αγορά άμεσης παράδοσης καθίσταται όλο και πιο σημαντική λόγω της αύξησης της ρευστότητας στους κόμβους στο Ηνωμένο Βασίλειο και την ηπειρωτική Ευρώπη. Επιπροσθέτως, στην ΕΕ, οι δυνατότητες επαναεριοποίησης έχουν υπερδιπλασιαστεί κατά την τελευταία πενταετία. Το 2011, το 25% των καθαρών εισαγωγών φυσικού αερίου της ΕΕ ήταν εισαγωγές ΥΦΑ στα ακόλουθα κράτη μέλη της ΕΕ:

ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΥΦΑ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ ΤΗΣ EUROGAS ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΕ ΤΟ 2011 (56)

(68)

Οι ανταγωνιστικές πιέσεις στην αγορά φυσικού αερίου προέρχονται επίσης από την ύπαρξη προϊόντων εναλλακτικών του φυσικού αερίου (όπως ο άνθρακας ή οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας).

(69)

Όλοι οι σημαντικοί αγωγοί μεταφοράς φυσικού αερίου από τη ΝΗΥ στην ηπειρωτική Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο ανήκουν στη Gassled (57). Την πρόσβαση στο ανάντη δίκτυο αγωγών διαχειρίζεται η Gassco AS, εταιρεία που ανήκει πλήρως στο νορβηγικό κράτος. Η Gassco AS δεν κατέχει μερίδια ή χωρητικότητα στο ανάντη δίκτυο αγωγών και δρα ανεξάρτητα κατά τη χορήγηση πρόσβασης σε δωρεάν χωρητικότητα. Το σύστημα μεταφοράς φυσικού αερίου είναι ουδέτερο για όλους τους παράγοντες της αγοράς που πρέπει να μεταφέρουν φυσικό αέριο. Οι εταιρείες παραγωγής και οι επιλέξιμοι χρήστες έχουν δικαίωμα πρόσβασης στο σύστημα υπό αντικειμενικούς, διαφανείς και χωρίς διακρίσεις όρους. Οι χρήστες έχουν πρόσβαση σε χωρητικότητα στο σύστημα βάσει των αναγκών τους για μεταφορά φυσικού αερίου (58). Επομένως, οι υφιστάμενοι και οι μελλοντικοί φορείς εκμετάλλευσης στη ΝΗΥ μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση στο ανάντη δίκτυο αγωγών και να προμηθεύσουν φυσικό αέριο σε πελάτες ανταγωνιζόμενοι άλλους φορείς εκμετάλλευσης στη ΝΗΥ.

(70)

Βάσει των ανωτέρω στοιχείων, η Αρχή θεωρεί ότι τίποτα δεν υποδηλώνει ότι ο τομέας δεν λειτουργεί σύμφωνα με τους όρους της αγοράς και η παραγωγή φυσικού αερίου στη ΝΗΥ είναι, επομένως, απευθείας εκτεθειμένη στον ανταγωνισμό κατά την έννοια της οδηγίας 2004/17/ΕΚ.

(71)

Η Αρχή θεωρεί ότι οι ακόλουθες δραστηριότητες στη Νορβηγία και, ιδίως, στη νορβηγική υφαλοκρηπίδα, είναι απευθείας εκτεθειμένες στον ανταγωνισμό κατά την έννοια του άρθρου 30 παράγραφος 1 της οδηγίας 2004/17/ΕΚ.

(72)

Εφόσον θεωρείται ότι πληρούται η προϋπόθεση της χωρίς περιορισμούς πρόσβασης στην αγορά, η οδηγία 2004/17/ΕΚ δεν πρέπει να εφαρμόζεται όταν οι αναθέτουσες αρχές συνάπτουν συμβάσεις που έχουν σκοπό να επιτρέψουν την παροχή των υπηρεσιών οι οποίες παρατίθενται στα στοιχεία α), β) και γ) των αιτιολογικών σκέψεων 2 και 71 της παρούσας απόφασης στη Νορβηγία και ιδίως στη νορβηγική υφαλοκρηπίδα.

(73)

Όπως προκύπτει από τις πληροφορίες που διαβίβασε η νορβηγική κυβέρνηση, η παρούσα απόφαση βασίζεται στη νομική και πραγματική κατάσταση κατά το Μάρτιο του 2013. Δύναται να αναθεωρηθεί εφόσον, λόγω σημαντικών μεταβολών στη νομική ή στην πραγματική κατάσταση, δεν πληρούνται πλέον οι όροι εφαρμογής του άρθρου 30 παράγραφος 1 της οδηγίας 2004/17/ΕΚ,

α)

αναζήτηση αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου·

β)

παραγωγή αργού πετρελαίου· και

γ)

παραγωγή φυσικού αερίου.

Μονάδες

terawatt hour (ακαθάριστη θερμογόνος δύναμη).

Σημείωση

Τα αριθμητικά στοιχεία αποτελούν βέλτιστες εκτιμήσεις διαθέσιμες κατά το χρόνο δημοσίευσης.

Μονάδες:

19.9.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 249/s3

19.9.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 249/s3