Επίσημη Εφημερίδα L 266/2009

I Πράξεις εγκριθείσες δυνάμει των συνθηκών ΕΚ/Ευρατόμ των οποίων η δημοσίευση είναι υποχρεωτική

9.10.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 266/1

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 923/2009 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 16ης Σεπτεμβρίου 2009

για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1692/2006 σχετικά με τη θέσπιση του δεύτερου προγράμματος Marco Polo για τη χορήγηση κοινοτικής χρηματοδοτικής συνδρομής με σκοπό τη βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων του συστήματος εμπορευματικών μεταφορών («Marco Polo II»)

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 71 παράγραφος 1 και το άρθρο 80 παράγραφος 2,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

Αφού ζήτησαν τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 251 της συνθήκης (2),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Η ενδιάμεση επανεξέταση της Επιτροπής του 2001 με τίτλο «Η Ευρώπη σε συνεχή κίνηση – Βιώσιμη κινητικότητα στην ήπειρό μας», της 22ας Ιουνίου 2006, υπογραμμίζει το δυναμικό του προγράμματος Marco Polo το οποίο θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1382/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουλίου 2003, για τη χορήγηση κοινοτικής χρηματοδοτικής συνδρομής με σκοπό τη βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων του συστήματος εμπορευματικών μεταφορών («πρόγραμμα Marco Polo») (3), ως πηγή χρηματοδότησης παρέχουσα εναλλακτικές λύσεις στους φορείς εκμετάλλευσης σε οδούς με συμφόρηση με τη χρήση άλλων τρόπων μεταφοράς. Το πρόγραμμα Marco Polo αποτελεί κατά συνέπεια βασικό στοιχείο της υφιστάμενης πολιτικής μεταφορών.

(2)

Εάν δεν αναληφθεί αποφασιστική δράση, το σύνολο των οδικών εμπορευματικών μεταφορών στην Ευρώπη προβλέπεται ότι θα αυξηθεί περισσότερο από 60 % έως το 2013. Το αποτέλεσμα θα είναι να φθάσουν οι διεθνείς οδικές εμπορευματικές μεταφορές έως το 2013 τα 20,5 δισεκατ. τονοχιλιόμετρα ανά έτος για την Ευρωπαϊκή Ένωση, με αρνητικά επακόλουθα από άποψη κόστους για πρόσθετη οδική υποδομή, ατυχημάτων, συμφόρησης, τοπικής και συνολικής ρύπανσης, περιβαλλοντικών ζημιών και αναξιοπιστίας της εφοδιαστικής αλυσίδας και των διαδικασιών εφοδιαστικής.

(3)

Για να αντιμετωπισθεί η εν λόγω αύξηση, οι θαλάσσιες μεταφορές μικρών αποστάσεων, οι σιδηροδρομικές και οι εσωτερικές πλωτές μεταφορές πρέπει να χρησιμοποιούνται περισσότερο απ’ ό,τι σήμερα, και είναι αναγκαίο να κινητοποιηθούν περαιτέρω δυναμικές πρωτοβουλίες από τον κλάδο των μεταφορών και της εφοδιαστικής, συμπεριλαμβάνοντας τους λιμένες ξηρού φορτίου και άλλες αποβάθρες που διευκολύνουν τη διατροπικότητα, για την ενθάρρυνση νέων προσεγγίσεων και της χρήσης τεχνικών καινοτομιών σε όλους τους τρόπους μεταφοράς και τη διαχείρισή τους.

(4)	Στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι να ενισχυθούν οι τρόποι μεταφοράς που είναι φιλικοί προς το περιβάλλον, ανεξαρτήτως εάν ο εν λόγω στόχος οδηγεί σε συγκεκριμένη στροφή μεταφορών ή αποτέλεσμα στην περίπτωση αποφυγής των εμπορευματικών οδικών μεταφορών.

(5)	Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1692/2006 (4), η Επιτροπή επρόκειτο να πραγματοποιήσει αξιολόγηση του προγράμματος Marco Polo ΙΙ (εφεξής «Πρόγραμμα») και να υποβάλει προτάσεις για την τροποποίηση του εν λόγω Προγράμματος, εφόσον είναι απαραίτητο.

(6)	Σύμφωνα με εξωτερική αξιολόγηση των αποτελεσμάτων του προγράμματος Marco Polo, εκτιμήθηκε ότι το εν λόγω Πρόγραμμα δεν θα επιτύχει τους στόχους του όσον αφορά τη στροφή των μεταφορών και εκδόθηκαν ορισμένες συστάσεις για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητάς του.

(7)

Η Επιτροπή πραγματοποίησε ανάλυση των επιπτώσεων των μέτρων που προτείνονται από την εξωτερική αξιολόγηση και άλλων μέτρων τα οποία αποσκοπούν στην ενίσχυση της αποτελεσματικότητας του Προγράμματος. Η εν λόγω ανάλυση κατέδειξε την ανάγκη για σειρά τροποποιήσεων του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1692/2006, προκειμένου να διευκολυνθεί η συμμετοχή μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, να μειωθούν τα κατώτατα όρια επιλεξιμότητας δράσης, να αυξηθεί η ένταση χρηματοδότησης και να απλοποιηθούν η υλοποίηση και οι διοικητικές διαδικασίες του Προγράμματος.

(8)

Η συμμετοχή μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων στο πρόγραμμα θα πρέπει να αυξηθεί, δίνοντας τη δυνατότητα σε μεμονωμένες επιχειρήσεις να κάνουν αίτηση για χρηματοδότηση και μειώνοντας τα κατώτατα όρια επιλεξιμότητας όσον αφορά προτάσεις που υποβάλλονται από επιχειρήσεις εσωτερικών πλωτών μεταφορών.

(9)

Τα κατώτατα όρια επιλεξιμότητας όσον αφορά προτάσεις για χρηματοδότηση θα πρέπει να μειωθούν και να εκφράζονται σε ετήσια στροφή τονοχιλιομέτρων, με εξαίρεση τις δράσεις κοινής διδαχής. Τα εν λόγω κατώτατα όρια θα πρέπει να υπολογίζονται για ολόκληρη την περίοδο εκτέλεσης των δράσεων που αναφέρονται στο παράρτημα, χωρίς να ορίζεται ετήσιο ποσοστό εκτέλεσης. Δεν θα πρέπει να υπάρχει περαιτέρω ανάγκη εφαρμογής ειδικού κατώτατου ορίου εντός του πλαισίου δράσεων αποφυγής της κυκλοφορίας και θα πρέπει να θεσπισθεί ελάχιστη διάρκεια για το είδος αυτό δράσεων, καταλυτικών δράσεων και δράσεων θαλάσσιων αρτηριών.

(10)

Η ένταση χρηματοδότησης πρέπει να αυξηθεί με την εισαγωγή ορισμού για τον όρο «φορτίο», προκειμένου να συμπεριληφθεί το στοιχείο μεταφοράς στον υπολογισμό της στροφής των μεταφορών και με έκτακτες παρατάσεις της μέγιστης διάρκειας για δράσεις με καθυστερήσεις στην έναρξη. Η προσαρμογή στα πρόσφατα δεδομένα της έντασης χρηματοδότησης από 1 EUR σε 2 EUR σύμφωνα με τη διαδικασία του παραρτήματος Ι του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1692/2006 θα πρέπει να αντανακλάται στο κείμενο του παραρτήματος, όπως τροποποιήθηκε.

(11)	Για να απλοποιηθεί η υλοποίηση του Προγράμματος θα πρέπει να διαγραφεί το παράρτημα ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1692/2006 σχετικά με τους όρους χρηματοδότησης για βοηθητική υποδομή. Επιπλέον, η διαδικασία επιτροπής για την ετήσια επιλογή δράσεων προς χρηματοδότηση θα πρέπει να εξαλειφθεί.

(12)	Θα πρέπει να θεσπισθεί λεπτομερέστερη σχέση μεταξύ του Προγράμματος και του πλαισίου Διευρωπαϊκού Δικτύου Μεταφορών (ΔΕΔ-Μ) για τις Θαλάσσιες Αρτηρίες και θα πρέπει να επεκταθούν οι περιβαλλοντικοί προβληματισμοί προκειμένου να συμπεριληφθεί κάθε εξωτερικό κόστος των δράσεων.

(13)	Κατά συνέπεια, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1692/2006 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(14)	Προκειμένου να διασφαλισθεί ότι τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό μπορούν να εφαρμοσθούν κατά τον πλέον πρόσφορο και γρήγορο τρόπο, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει το συντομότερο δυνατόν μετά τη θέσπισή του,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1692/2006 τροποποιείται ως εξής:

Στο άρθρο 2, προστίθεται το ακόλουθο στοιχείο:

«ιστ)

“φορτίο” σημαίνει, για τον σκοπό του υπολογισμού των τονοχιλιομέτρων στροφής από τις οδικές μεταφορές, τα αγαθά που μεταφέρονται, τη μονάδα διατροπικής μεταφοράς συν το οδικό όχημα, συμπεριλαμβανομένων των κενών μονάδων διατροπικών μεταφορών και των κενών οδικών οχημάτων, εφόσον αυτά στρέφονται από τις οδικές μεταφορές.».

2)	Στο άρθρο 4, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: «1. Οι δράσεις υποβάλλονται από επιχειρήσεις ή κοινοπραξίες εγκατεστημένες σε κράτη μέλη ή συμμετέχουσες χώρες, όπως προβλέπει το άρθρο 3 παράγραφοι 3 και 4.».

Το άρθρο 5 τροποποιείται ως εξής:

α)

στην παράγραφο 1, το στοιχείο β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«β)

Οι δράσεις των θαλάσσιων αρτηριών: εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι δράσεις αυτές είναι σύμφωνες με τα χαρακτηριστικά του προγράμματος προτεραιότητας Θαλάσσιων Αρτηριών που ορίζεται στο πλαίσιο της απόφασης αριθ. 1692/96/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1996, περί των κοινοτικών προσανατολισμών για την ανάπτυξη του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών (5)

β)	η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: «2. Οι ειδικοί όροι χρηματοδότησης και οι υπόλοιπες προϋποθέσεις για τις διάφορες δράσεις καθορίζονται στο παράρτημα.».

Το άρθρο 7 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 7

Κρατικές ενισχύσεις

Η κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή για τις δράσεις που καλύπτει το Πρόγραμμα δεν αποκλείει τις δράσεις για τις οποίες χορηγούνται κρατικές ενισχύσεις σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο, εφόσον οι ενισχύσεις αυτές είναι συμβατές με το καθεστώς κρατικών ενισχύσεων που προβλέπει η συνθήκη και εμπίπτει στα σωρευτικά όρια που καθορίζονται για κάθε τύπο δράσης του παραρτήματος.».

Το άρθρο 8 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 8

Υποβολή δράσεων

Οι δράσεις υποβάλλονται στην Επιτροπή σύμφωνα με τους λεπτομερείς κανόνες που εκδίδονται βάσει του άρθρου 6. Υποβάλλονται πληροφοριακά όλα τα στοιχεία που είναι αναγκαία προκειμένου να μπορέσει η Επιτροπή να επιλέξει σύμφωνα με τα κριτήρια του άρθρου 9.

Εφόσον απαιτηθεί, η Επιτροπή παρέχει συνδρομή σε αιτούντες για να διευκολύνει τη διαδικασία υποβολής των αιτήσεων, παραδείγματος χάριν μέσω διαδικτυακής υπηρεσίας παροχής βοήθειας προς τους χρήστες (helpdesk).».

Το άρθρο 9 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 9

Επιλογή των δράσεων για χρηματοδοτική συνδρομή

Οι υποβληθείσες δράσεις αξιολογούνται από την Επιτροπή. Κατά την επιλογή των δράσεων για χρηματοδοτική συνδρομή βάσει του Προγράμματος, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη:

α)	τους στόχους του άρθρου 1·

β)	τους όρους που καθορίζονται στη σχετική στήλη του παραρτήματος·

γ)	τη συμβολή των δράσεων στη μείωση της κυκλοφοριακής συμφόρησης·

δ)

τα σχετικά περιβαλλοντικά πλεονεκτήματα των δράσεων και τα σχετικά πλεονεκτήματα των δράσεων από πλευράς μείωσης του εξωτερικού κόστους, συμπεριλαμβάνοντας τη συμβολή τους στη μείωση των αρνητικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων που προκαλούνται από τις θαλάσσιες μεταφορές μικρών αποστάσεων, τις σιδηροδρομικές μεταφορές και τις εσωτερικές πλωτές μεταφορές. Ιδιαίτερη προσοχή δίδεται στις δράσεις που υπερβαίνουν τις νομικά δεσμευτικές απαιτήσεις για το περιβάλλον·

ε)	τη συνολική βιωσιμότητα των δράσεων.

Η Επιτροπή, αφού ενημερώσει την επιτροπή του άρθρου 10, λαμβάνει απόφαση για τη χορήγηση χρηματοδοτικής συνδρομής.

Η Επιτροπή ενημερώνει τους δικαιούχους σχετικά με την απόφασή της.».

Το άρθρο 14 τροποποιείται ως εξής:

α)

η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2. Η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών Ανακοίνωση σχετικά με τα αποτελέσματα που θα έχουν επιτευχθεί με τα προγράμματα Marco Polo κατά την περίοδο 2003-2010. Καταθέτει αυτή την Ανακοίνωση, πριν να επεξεργασθεί πρόταση για τρίτο πρόγραμμα Marco Polo, και λαμβάνει υπόψη τις διαπιστώσεις της Ανακοίνωσης κατά την επεξεργασία αυτής της πρότασης.»·

β)

προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

«2α. Η ανακοίνωση που αναφέρεται στην παράγραφο 2 ασχολείται ιδίως με τα ακόλουθα:

—

τις συνέπειες του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιείται με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ923/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1692/2006 σχετικά με τη θέσπιση του δεύτερου προγράμματος “Marco Polo” για τη χορήγηση κοινοτικής χρηματοδοτικής συνδρομής με σκοπό τη βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων του συστήματος εμπορευματικών μεταφορών (“Marco Polo II”) (6),

—	τις εμπειρίες του Εκτελεστικού Οργανισμού για την Ανταγωνιστικότητα και την Καινοτομία (EACI) σχετικά με τη διαχείριση του προγράμματος,

—	την ανάγκη διαφοροποίησης μεταξύ μεταφορικών μέσων όσον αφορά τους όρους χρηματοδότησης, με γνώμονα την ασφάλεια, την περιβαλλοντική επίδοση και την ενεργειακή απόδοση,

—	την αποτελεσματικότητα των δράσεων για την αποφυγή της κυκλοφορίας,

—	την ανάγκη να εξασφαλίζεται στο στάδιο υποβολής των αιτήσεων βοήθεια προσαρμοσμένη στη ζήτηση, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες των μικρών και των πολύ μικρών μεταφορικών επιχειρήσεων,

—	την αναγνώριση της οικονομικής ύφεσης ως έκτακτης αιτίας παράτασης της διάρκειας των δράσεων,

—	τη μείωση των ανώτατων ορίων επιλεξιμότητας ανάλογα με το εκάστοτε προϊόν δράσεων,

—	τη δυνατότητα να εκφράζονται οι στόχοι των ελάχιστων ενδεικτικών κατώτατων ορίων επιχορήγησης όσον αφορά προτεινόμενες δράσεις σε ενεργειακή απόδοση και περιβαλλοντικά οφέλη επιπροσθέτως των τονοχιλιομέτρων που μετατοπίσθηκαν,

—	τη σκοπιμότητα να περιληφθεί η μονάδα μεταφορών στον ορισμό του όρου “φορτίο”,

—	τη διαθεσιμότητα ολοκληρωμένων ετήσιων επισκοπήσεων των δράσεων που έχουν συγχρηματοδοτηθεί,

—	τη δυνατότητα εξασφάλισης συνέπειας μεταξύ του Προγράμματος, του σχεδίου δράσης για την εφοδιαστική και του ΔΕΔ-Μ, λαμβάνοντας τα ενδεικνυόμενα μέτρα για τον συντονισμό της κατανομής κοινοτικών κονδυλίων, ιδίως για τις θαλάσσιες αρτηρίες,

—	τη δυνατότητα επιλεξιμότητας των δαπανών που πραγματοποιήθηκαν σε τρίτη χώρα, εάν η δράση υλοποιείται από επιχειρήσεις κράτους μέλους,

—	την ανάγκη να ληφθούν υπόψη τα ειδικά χαρακτηριστικά του τομέα των εσωτερικών πλωτών μεταφορών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεών του, π.χ. με την κατάρτιση προγράμματος αφιερωμένου στον τομέα των εσωτερικών πλωτών μεταφορών,

—	τη δυνατότητα επέκτασης του προγράμματος στις γειτονικές χώρες, και

—	τη δυνατότητα περαιτέρω προσαρμογής του Προγράμματος στα νησιωτικά και αρχιπελαγικά κράτη μέλη.

Το άρθρο 15 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:.

«Άρθρο 15

Κατάργηση

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1382/2003 καταργείται με ισχύ από τις 14 Δεκεμβρίου 2006.

Οι συμβάσεις οι οποίες αφορούν δράσεις εντός του πλαισίου του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1382/2003 διέπονται από τον εν λόγω κανονισμό έως τη λειτουργική και δημοσιονομική τους λήξη.».

9)	Το παράρτημα I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1692/2006 αντικαθίσταται από το κείμενο το οποίο περιλαμβάνεται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

10)	Το παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1692/2006 διαγράφεται.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσης του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Στρασβούργο, 16 Σεπτεμβρίου 2009.

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

J. BUZEK

Για το Συμβούλιο

Η Πρόεδρος

C. MALMSTRÖM

(1) Γνώμη της 24ης Μαρτίου 2009 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(2) Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 23ης Απριλίου 2009 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης) και απόφαση του Συμβουλίου της 27ης Ιουλίου 2009.

(3) ΕΕ L 196 της 2.8.2003, σ. 1.

(4) ΕΕ L 328 της 24.11.2006, σ. 1.

(5) ΕΕ L 228 της 9.9.1996, σ. 1.»·

(6) ΕΕ L 266 της 9.10.2009, σ. 1»

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

«ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Όροι και προϋποθέσεις χρηματοδότησης σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2

Τύπος δράσης

Α.	Καταλυτική Άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο α)

Β.	Θαλάσσιες αρτηρίες Άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο β)

Γ.	Στροφή των μεταφορών Άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο γ)

Δ.	Αποφυγή της κυκλοφορίας Άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο δ)

Ε.	Κοινή διδαχή Άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο ε)

1.	Οροι χρηματοδότησης

α)	η καταλυτική δράση πρέπει να επιτύχει τους στόχους της εντός 60 μηνών κατ’ ανώτατο όριο, και να παραμείνει βιώσιμη μετά την εν λόγω περίοδο, όπως προβλέπεται σε ένα ρεαλιστικό επιχειρηματικό σχέδιο·

α)	η δράση θαλάσσιων αρτηριών πρέπει να επιτύχει τους στόχους της εντός 60 μηνών κατ’ ανώτατο όριο, και να παραμείνει βιώσιμη μετά την εν λόγω περίοδο, όπως προβλέπεται σε ένα ρεαλιστικό επιχειρηματικό σχέδιο·

α)	η δράση στροφής των μεταφορών πρέπει να επιτύχει τους στόχους της εντός 36 μηνών κατ ανώτατο όριο, και να παραμείνει βιώσιμη μετά την εν λόγω περίοδο, όπως προβλέπεται σε ένα ρεαλιστικό επιχειρηματικό σχέδιο·

α)	η δράση αποφυγής της κυκλοφορίας πρέπει να επιτύχει τους στόχους της εντός 60 μηνών κατ’ ανώτατο όριο, και να παραμείνει βιώσιμη μετά την εν λόγω περίοδο, όπως προβλέπεται σε ένα ρεαλιστικό επιχειρηματικό σχέδιο·

α)

η δράση κοινής διδαχής πρέπει να οδηγήσει σε βελτίωση των εμπορικών δρομολογίων στην αγορά, ιδίως με την προώθηση ή/και διευκόλυνση της αποφυγής της κυκλοφορίας ή της στροφής των οδικών εμπορευματικών μεταφορών προς τις θαλάσσιες μεταφορές μικρών αποστάσεων, τις σιδηροδρομικές και τις εσωτερικές πλωτές μεταφορές, μέσω της βελτίωσης της συνεργασίας και της διάδοσης της τεχνογνωσίας· η δράση πρέπει να είναι μέγιστης διάρκειας 24 μηνών·

β)	η καταλυτική δράση πρέπει να είναι καινοτόμος σε ευρωπαϊκό επίπεδο, από άποψη διαχειριστικής υποστήριξης, τεχνολογίας, μεθόδων, εξοπλισμού, προϊόντων, παρεχόμενης υποδομής ή προσφερόμενων υπηρεσιών·

β)

η δράση θαλάσσιων αρτηριών πρέπει να είναι καινοτόμος σε ευρωπαϊκό επίπεδο, από άποψη διαχειριστικής υποστήριξης, τεχνολογίας, μεθόδων, εξοπλισμού, προϊόντων, υποδομής ή προσφερόμενων υπηρεσιών· ιδιαίτερη προσοχή θα δοθεί επίσης στην υψηλής ποιότητας εξυπηρέτηση, στις απλουστευμένες διαδικασίες και επιθεωρήσεις, στην τήρηση των προτύπων ασφαλείας, στην ομαλή πρόσβαση στους λιμένες, στις αποτελεσματικές συνδέσεις με την ενδοχώρα και στις ευέλικτες και αποτελεσματικές λιμενικές υπηρεσίες·

β)	η δράση στροφής των μεταφορών δεν πρέπει να οδηγήσει σε στρέβλωση του ανταγωνισμού στις αντίστοιχες αγορές, ιδίως μεταξύ των τρόπων μεταφοράς που είναι εναλλακτικοί μόνον των οδικών μεταφορών, σε κάθε τρόπο μεταφοράς, σε βαθμό αντίθετο προς το κοινό συμφέρον·

β)	η δράση αποφυγής της κυκλοφορίας πρέπει να είναι καινοτόμος σε ευρωπαϊκό επίπεδο, από άποψη ενσωμάτωσης της διακίνησης της παραγωγής στις μεταφορές·

β)	η δράση κοινής διδαχής πρέπει να είναι καινοτόμος σε ευρωπαϊκό επίπεδο·

γ)	καταλυτική δράση αναμένεται να οδηγήσει σε πραγματική, υπολογίσιμη και βιώσιμη στροφή των μεταφορών από τις οδικές προς τις θαλάσσιες μεταφορές μικρών αποστάσεων, τις σιδηροδρομικές και τις εσωτερικές πλωτές μεταφορές·

γ)

η δράση θαλάσσιων αρτηριών αποβλέπει στην ενθάρρυνση δημιουργίας διατροπικών δρομολογίων πολύ μεγάλου όγκου και υψηλής συχνότητας για τις εμπορευματικές μεταφορές μέσω των θαλάσσιων μεταφορών μικρών αποστάσεων, συμπεριλαμβανομένων των μεικτών εμπορευματικών-επιβατικών υπηρεσιών, κατά περίπτωση, ή συνδυασμού θαλάσσιων μεταφορών μικρών αποστάσεων με άλλους τρόπους μεταφοράς όπου οι οδικές μεταφορές είναι όσο το δυνατόν βραχύτερες η δράση θα πρέπει να περιλαμβάνει κατά προτίμηση τις ολοκληρωμένες συνδέσεις με την ενδοχώρα, τις υπηρεσίες — εμπορευματικών μεταφορών, μέσω των σιδηροδρομικών και/ή των εσωτερικών πλωτών μεταφορών·

γ)	για τη δράση στροφής πρέπει να προταθεί ρεαλιστικό σχέδιο με συγκεκριμένα στάδια, με το οποίο θα επιτευχθούν οι στόχοι της·

γ)

η δράση αποφυγής της κυκλοφορίας αποβλέπει στο να ενθαρρύνεται μεγαλύτερη απόδοση των διεθνών εμπορευματικών μεταφορών στις ευρωπαϊκές αγορές χωρίς να εμποδίζεται η οικονομική ανάπτυξη και με ιδιαίτερη προσοχή στην τροποποίηση της παραγωγής ή/και των διεργασιών διανομής, για να επιτυγχάνονται μικρότερες αποστάσεις, υψηλότερα ποσοστά φόρτωσης, λιγότερες διαδρομές χωρίς φορτίο, μείωση των ροών αποβλήτων, μείωση του όγκου ή/και του βάρους ή οποιουδήποτε άλλου παράγοντα που οδηγεί σε μείωση της οδικής εμπορευματικής κυκλοφορίας, αλλά χωρίς να επηρεάζεται αρνητικά η συνολική παραγωγή ή το εργατικό δυναμικό·

γ)	η δράση κοινής διδαχής δεν πρέπει να οδηγήσει σε στρέβλωση του ανταγωνισμού στις αντίστοιχες αγορές, ιδίως μεταξύ των τρόπων μεταφοράς που είναι εναλλακτικοί μόνον των οδικών μεταφορών, ή σε κάθε τρόπο μεταφοράς σε βαθμό αντίθετο προς το κοινό συμφέρον·

δ)	η καταλυτική δράση πρέπει να προταθεί ρεαλιστικό σχέδιο με συγκεκριμένα στάδια, με το οποίο θα επιδιώκεται να επιτευχθούν οι στόχοι της και προσδιορίζονται οι ανάγκες όσον αφορά τον καθοδηγητικό ρόλο που θα ασκεί η Επιτροπή·

δ)	η δράση θαλάσσιων αρτηριών αναμένεται να οδηγήσει σε πραγματική, υπολογίσιμη και βιώσιμη στροφή των μεταφορών από τις οδικές προς τις θαλάσσιες μεταφορές μικρότερων αποστάσεων, τις σιδηροδρομικές και τις εσωτερικές πλωτές μεταφορές, υψηλότερη της προβλεπόμενης αύξησης των εμπορευματικών μεταφορών·

δ)	εφόσον η δράση στροφής των μεταφορών απαιτεί στήριξη σε δρομολόγια τρίτων μερών που δεν συμμετέχουν στη σύμβαση επιχορήγησης, ο υποψήφιος υποβάλλει αποδεικτικά στοιχεία για τη διαφανή, αντικειμενική και χωρίς διακρίσεις επιλογή των σχετικών δρομολογίων.

δ)	η δράση κοινής διδαχής προτείνει ρεαλιστικό σχέδιο με συγκεκριμένα στάδια, με το οποίο επιδιώκεται να επιτευχθούν οι στόχοι της και προσδιορίζονται οι ανάγκες όσον αφορά τον καθοδηγητικό ρόλο που θα ασκεί η Επιτροπή.

ε)	η καταλυτική δράση δεν πρέπει να οδηγήσει σε στρέβλωση του ανταγωνισμού στις αντίστοιχες αγορές, ιδίως μεταξύ των τρόπων μεταφοράς που είναι εναλλακτικοί μόνο των οδικών μεταφορών ή σε κάθε τρόπο μεταφοράς, σε βαθμό αντίθετο προς το κοινό συμφέρον·

ε)	η δράση θαλάσσιων αρτηριών προτείνει ρεαλιστικό σχέδιο με συγκεκριμένα στάδια με το οποίο επιδιώκεται να επιτευχθούν οι στόχοι της και προσδιορίζονται οι ανάγκες όσον αφορά τον καθοδηγητικό ρόλο που θα ασκεί η Επιτροπή·

δ)	η δράση αποφυγής της κυκλοφορίας προτείνει ρεαλιστικό σχέδιο με συγκεκριμένα στάδια με το οποίο επιδιώκεται να επιτευχθούν οι στόχοι της και προσδιορίζονται οι ανάγκες όσον αφορά τον καθοδηγητικό ρόλο που θα ασκεί η Επιτροπή·

στ)	εφόσον η καταλυτική δράση απαιτεί στήριξη σε δρομολόγια τρίτων μερών που δεν συμμετέχουν στη σύμβαση επιχορήγησης, ο υποψήφιος υποβάλλει αποδεικτικά στοιχεία για τη διαφανή, αντικειμενική και χωρίς διακρίσεις επιλογή των σχετικών δρομολογίων·

στ)	η δράση θαλάσσιων αρτηριών δεν πρέπει να οδηγήσει σε στρέβλωση του ανταγωνισμού στις αντίστοιχες αγορές, ιδίως μεταξύ των τρόπων μεταφοράς που είναι εναλλακτικοί μόνον των οδικών μεταφορών ή σε κάθε τρόπο μεταφοράς, σε βαθμό αντίθετο προς το κοινό συμφέρον·

ε)	η δράση αποφυγής της κυκλοφορίας δεν πρέπει να οδηγήσει σε στρέβλωση του ανταγωνισμού στις αντίστοιχες αγορές, ιδίως μεταξύ των τρόπων μεταφοράς που είναι εναλλακτικοί μόνο των οδικών μεταφορών ή σε κάθε τρόπο μεταφοράς, σε βαθμό αντίθετο προς το κοινό συμφέρον·

ζ)	εφόσον η δράση θαλάσσιων αρτηριών απαιτεί στήριξη σε δρομολόγια τρίτων μερών που δεν συμμετέχουν στη σύμβαση επιχορήγησης, ο υποψήφιος υποβάλλει αποδεικτικά στοιχεία για τη διαφανή, αντικειμενική και χωρίς διακρίσεις επιλογή των σχετικών δρομολογίων·

στ)	εφόσον η δράση αποφυγής της κυκλοφορίας απαιτεί στήριξη σε δρομολόγια τρίτων μερών που δεν συμμετέχουν στη σύμβαση επιχορήγησης, ο υποψήφιος υποβάλλει αποδεικτικά στοιχεία για τη διαφανή, αντικειμενική και χωρίς διακρίσεις επιλογή των σχετικών δρομολογίων·

2.	Ένταση και πεδίο χρηματοδότησης

α)

Η κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή για καταλυτικές δράσεις περιορίζεται στο 35 % κατ’ ανώτατο όριο του συνολικού ύψους των δαπανών που είναι αναγκαίες για την επίτευξη των στόχων της δράσης και θα προκύψουν από αυτήν. Οι δαπάνες αυτές είναι επιλέξιμες για κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή, στο βαθμό που συνδέεται άμεσα με την εκτέλεση της δράσης. Το επιλέξιμο κόστος που σχετίζεται με τη βοηθητική υποδομή δεν θα είναι μεγαλύτερο του 20 % του συνολικού επιλέξιμου κόστους για τη δράση.

α)

Η κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή για δράσεις θαλάσσιων αρτηριών περιορίζεται στο 35 % κατ’ ανώτατο όριο του συνολικού ύψους των δαπανών που είναι αναγκαίες για την επίτευξη των στόχων της δράσης και θα προκύψουν από αυτήν. Οι δαπάνες αυτές είναι επιλέξιμες για κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή, στο βαθμό που συνδέεται άμεσα με την εκτέλεση της δράσης. Το επιλέξιμο κόστος που σχετίζεται με τη βοηθητική υποδομή δεν θα είναι μεγαλύτερο του 20 % του συνολικού επιλέξιμου κόστους για τη δράση.

α)

Η κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή για δράσεις στροφής των μεταφορών θα περιοριστεί στο 35 % κατ’ ανώτατο όριο του συνολικού ύψους των δαπανών που είναι αναγκαίες για την επίτευξη των στόχων της δράσης και θα προκύψουν από αυτήν. Οι δαπάνες αυτές είναι επιλέξιμες για κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή, στο βαθμό που συνδέεται άμεσα με την εκτέλεση της δράσης. Το επιλέξιμο κόστος που σχετίζεται με τη βοηθητική υποδομή δεν θα είναι μεγαλύτερο του 20 % του συνολικού επιλέξιμου κόστους για τη δράση.

α)

Η κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή για δράσεις αποφυγής της κυκλοφορίας θα περιοριστεί στο 35 % κατ’ ανώτατο όριο του συνολικού ύψους των δαπανών που είναι αναγκαίες για την επίτευξη των στόχων της δράσης και θα προκύψουν από αυτήν. Οι δαπάνες αυτές είναι επιλέξιμες για κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή, στο βαθμό που συνδέεται άμεσα με την εκτέλεση της δράσης. Το επιλέξιμο κόστος που σχετίζεται με τη βοηθητική υποδομή δεν θα είναι μεγαλύτερο του 20 % του συνολικού επιλέξιμου κόστους για τη δράση.

α)

Η κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή για δράσεις κοινής διδαχής θα περιοριστεί στο 35 % κατ’ ανώτατο όριο του συνολικού ύψους των δαπανών που είναι αναγκαίες για την επίτευξη των στόχων της δράσης και θα προκύψουν από αυτήν. Οι δαπάνες αυτές είναι επιλέξιμες για κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή, στο βαθμό που συνδέεται άμεσα με την εκτέλεση της δράσης.

Οι δαπάνες που θα προκύψουν από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης και εφεξής, στο πλαίσιο της διαδικασίας επιλογής είναι επιλέξιμες για κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή εφόσον εγκριθεί οριστικά η κοινοτική χρηματοδότηση. Η χρηματοδότηση του κόστους των κινητών στοιχείων ενεργητικού υπόκειται στην υποχρέωση να χρησιμοποιηθεί αυτό το ενεργητικό κατά τη διάρκεια της χρηματοδοτικής συνδρομής, κυρίως προς όφελος της δράσης, όπως ορίζεται από τη σύμβαση επιχορήγησης.

β)	Η κοινοτική οικονομική βοήθεια σε δράσεις αποφυγής της κυκλοφορίας δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για την υποστήριξη επιχειρήσεων ή παραγωγικών δραστηριοτήτων που δεν σχετίζονται άμεσα με τις μεταφορές ή τη διανομή.

β)

Η κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή, η οποία καθορίζεται από την Επιτροπή με βάση τα τονοχιλιόμετρα που θα στραφούν από τις οδικές μεταφορές προς τις θαλάσσιες μεταφορές μικρών αποστάσεων, τις σιδηροδρομικές και τις εσωτερικές πλωτές μεταφορές, ορίζεται αρχικά σε 2 ευρώ για κάθε στροφή 500 τονοχιλιομέτρων οδικών εμπορευματικών μεταφορών. Αυτό το ενδεικτικό ποσό μπορεί να αναπροσαρμοσθεί ιδίως συναρτήσει της ποιότητας της δράσης ή των πραγματικά επιτυγχανόμενων ωφελημάτων για το περιβάλλον.

β)

γ)

Η κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή ορίζεται αρχικά σε 2 ευρώ για κάθε 500 αποφευγόμενα τονοχιλιόμετρα ή 25 αποφευγόμενα οχηματοχιλιόμετρα τα οποία αποφεύγονται σε οδικές εμπορευματικές μεταφορές. Αυτό το ενδεικτικό ποσό μπορεί να αναπροσαρμοσθεί ιδίως συναρτήσει της ποιότητας της δράσης ή των πραγματικά επιτυγχανόμενων ωφελημάτων για το περιβάλλον.

γ)

Σύμφωνα με τη διαδικασία η οποία αναφέρεται στο άρθρο 10 παράγραφος 2, η Επιτροπή μπορεί να επανεξετάσει, με την περιοδικότητα που κρίνεται αναγκαία, τις εξελίξεις σχετικά με τα στοιχεία στα οποία βασίζεται ο υπολογισμός αυτός και να αναπροσαρμοσθεί αναλόγως, εφόσον χρειαστεί, το ποσό της κοινοτικής χρηματοδοτικής συνδρομής.

γ)

δ)

3.	Μορφή και διάρκεια της σύμβασης επιχορήγησης

Η κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή για καταλυτικές δράσεις χορηγείται βάσει συμβάσεων επιχορήγησης οι οποίες περιέχουν κατάλληλες διατάξεις σχετικά με τη διεύθυνση και την παρακολούθηση. Κατά κανόνα, η μέγιστη διάρκεια των εν λόγω συμβάσεων είναι 62 μήνες και η ελάχιστη 36 μήνες. Σε περίπτωση έκτακτων καθυστερήσεων υλοποίησης, λόγω π.χ. ασυνήθιστης οικονομικής ύφεσης, για τις οποίες δίνεται επαρκής αιτιολόγηση από τον δικαιούχο, μπορεί να παρασχεθεί έκτακτη παράταση 6 μηνών.

Η κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή για δράσεις θαλάσσιων αρτηριών χορηγείται βάσει συμβάσεων επιχορήγησης οι οποίες περιέχουν κατάλληλες διατάξεις σχετικά με τη διεύθυνση και την παρακολούθηση. Κατά κανόνα, η μέγιστη διάρκεια των εν λόγω συμβάσεων είναι 62 μήνες και η ελάχιστη 36 μήνες. Σε περίπτωση έκτακτων καθυστερήσεων υλοποίησης, λόγω π.χ. ασυνήθιστης οικονομικής ύφεσης, για τις οποίες δίνεται επαρκής αιτιολόγηση από τον δικαιούχο, μπορεί να παρασχεθεί έκτακτη παράταση 6 μηνών.

Η κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή για δράσεις στροφής των μεταφορών χορηγείται βάσει συμβάσεων επιχορήγησης. Κατά κανόνα, η μέγιστη διάρκεια των εν λόγω συμβάσεων είναι 38 μήνες. Σε περίπτωση έκτακτων καθυστερήσεων υλοποίησης, λόγω π.χ. ασυνήθιστης οικονομικής ύφεσης, για τις οποίες δίνεται επαρκής αιτιολόγηση από τον δικαιούχο, μπορεί να παρασχεθεί έκτακτη παράταση 6 μηνών.

Η κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή για δράσεις αποφυγής της κυκλοφορίας χορηγείται βάσει συμβάσεων επιχορήγησης οι οποίες περιέχουν κατάλληλες διατάξεις σχετικά με τη διεύθυνση και την παρακολούθηση. Κατά κανόνα, η μέγιστη διάρκεια των εν λόγω συμβάσεων είναι 62 μήνες και η ελάχιστη 36 μήνες. Σε περίπτωση έκτακτων καθυστερήσεων υλοποίησης, λόγω π.χ. ασυνήθιστης οικονομικής ύφεσης, για τις οποίες δίνεται επαρκής αιτιολόγηση από τον δικαιούχο, μπορεί να παρασχεθεί έκτακτη παράταση 6 μηνών.

Η κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή για δράσεις κοινής διδαχής χορηγείται βάσει συμβάσεων επιχορήγησης οι οποίες περιέχουν κατάλληλες διατάξεις σχετικά με τη διεύθυνση και την παρακολούθηση. Κατά κανόνα, η μέγιστη διάρκεια των εν λόγω συμβάσεων είναι 26 μήνες, η οποία μπορεί να παραταθεί κατόπιν αιτήματος του δικαιούχου, εντός του φακέλου του αρχικού προϋπολογισμού, για μία επιπλέον περίοδο 26 μηνών, εάν επιτευχθούν θετικά αποτελέσματα κατά τη διάρκεια των πρώτων 12 μηνών λειτουργίας.

Η κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή δεν ανανεώνεται πέραν της προβλεπόμενης μέγιστης περιόδου των 62 μηνών, ή σε εξαιρετικές περιπτώσεις πέραν των 68 μηνών.

Η κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή δεν ανανεώνεται πέραν της προβλεπόμενης μέγιστης περιόδου των 38 μηνών, ή σε εξαιρετικές περιπτώσεις πέραν των 44 μηνών.

Η κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή δεν ανανεώνεται πέραν της προβλεπόμενης μέγιστης περιόδου των 52 μηνών.

4.	Κατώτατο όριο αξίας της σύμβασης

Το ελάχιστο ενδεικτικό κατώτατο όριο επιχορήγησης ανά καταλυτική δράση είναι 30 εκατ. τονοχιλιόμετρα ή ισοδυνάμου όγκου επιτελούμενης μετατόπισης ή αποφυγής της κυκλοφορίας ανά έτος, προς εφαρμογή καθ’ όλη τη διάρκεια ισχύος της σύμβασης επιχορήγησης·

Το ελάχιστο ενδεικτικό κατώτατο όριο επιχορήγησης ανά δράση θαλάσσιων αρτηριών είναι 200 εκατ. τονοχιλιόμετρα ή ισοδυνάμου όγκου επιτελούμενης μετατόπισης ανά έτος, προς εφαρμογή καθ’ όλη τη διάρκεια ισχύος της σύμβασης επιχορήγησης·

Το ελάχιστο ενδεικτικό κατώτατο όριο επιχορήγησης ανά δράση στροφής των μεταφορών είναι 60 εκατ. τονοχιλιόμετρα ή ισοδυνάμου όγκου επιτελούμενης μετατόπισης ανά έτος, προς εφαρμογή καθ’ όλη τη διάρκεια ισχύος της σύμβασης επιχορήγησης. Οι δράσεις στροφής των μεταφορών οι οποίες επιδιώκουν την υλοποίηση στροφής προς εσωτερικές πλωτές μεταφορές θα υπόκεινται σε ειδικό κατώτερο όριο των 13 εκατ. τονοχιλιομέτρων ή ισοδυνάμου όγκου επιτελούμενης μετατόπισης ανά έτος, προς εφαρμογή καθ’ όλη τη διάρκεια ισχύος της σύμβασης επιχορήγησης·

Το ελάχιστο ενδεικτικό κατώτατο όριο επιχορήγησης ανά δράση αποφυγής της κυκλοφορίας είναι 80 εκατ. τονοχιλιόμετρα ή 4 εκατ. οχηματοχιλιόμετρα εμπορευματικών μεταφορών που έχουν αποφευχθεί ανά έτος, προς εφαρμογή καθ’ όλη τη διάρκεια ισχύος της σύμβασης επιχορήγησης·

Το ελάχιστο ενδεικτικό κατώτατο όριο επιχορήγησης ανά δράση κοινής διδαχής είναι 250 000 ευρώ.

Διάδοση

Τα αποτελέσματα και οι μέθοδοι των καταλυτικών δράσεων πρέπει να διαδίδονται και να ενθαρρύνεται η ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών, κατά τα προδιαγραφόμενα στο σχέδιο διάδοσης, για να βοηθηθεί η επίτευξη των στόχων του παρόντος κανονισμού.

Τα αποτελέσματα και οι μέθοδοι των δράσεων θαλάσσιων αρτηριών πρέπει να διαδίδονται, και να ενθαρρύνεται η ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών, κατά τα προδιαγραφόμενα στο σχέδιο διάδοσης, για να βοηθηθεί η επίτευξη των στόχων του παρόντος κανονισμού.

Δεν προβλέπονται συγκεκριμένες δραστηριότητες διάδοσης για τις δράσεις στροφής.

Τα αποτελέσματα και οι μέθοδοι των δράσεων αποφυγής της κυκλοφορίας πρέπει να διαδίδονται και να ενθαρρύνεται η ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών, κατά τα προδιαγραφόμενα στο σχέδιο διάδοσης, για να βοηθηθεί η επίτευξη των στόχων του παρόντος κανονισμού.

Τα αποτελέσματα και οι μέθοδοι των δράσεων κοινής διδαχής πρέπει να διαδίδονται να ενθαρρύνεται η ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών, κατά τα προδιαγραφόμενα στο σχέδιο δράσης, για να βοηθηθεί η επίτευξη των στόχων του παρόντος κανονισμού.»

9.10.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 266/11

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 924/2009 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 16ης Σεπτεμβρίου 2009

για τις διασυνοριακές πληρωμές στην Κοινότητα και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2560/2001

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 95 παράγραφος 1,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (2),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 251 της συνθήκης (3),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Για να υποστηριχθεί η εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και προκειμένου να διευκολυνθεί το διασυνοριακό εμπόριο εντός της Κοινότητας έχει καίρια σημασία οι επιβαρύνσεις για τις διασυνοριακές πληρωμές σε ευρώ να είναι ταυτόσημες με τις αντίστοιχες πληρωμές εντός των ορίων του κράτους μέλους. Αυτή η αρχή των ισοδύναμων επιβαρύνσεων καθιερώνεται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2560/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2001, για τις διασυνοριακές πληρωμές σε ευρώ (4), που εφαρμόζεται στις διασυνοριακές πληρωμές σε ευρώ και σε σουηδικές κορώνες μέχρι το μέγιστο ποσό των 50 000 ευρώ ή ισοδύναμο.

(2)

Η έκθεση της Επιτροπής, της 11ης Φεβρουαρίου 2008, σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2560/2001 για τις διασυνοριακές πληρωμές σε ευρώ, επιβεβαίωσε ότι η εφαρμογή του εν λόγω κανονισμού έχει μειώσει αποτελεσματικά τις επιβαρύνσεις για τις διασυνοριακές συναλλαγές πληρωμής σε ευρώ στο επίπεδο των εθνικών επιβαρύνσεων και ότι ο κανονισμός έχει ενθαρρύνει τον ευρωπαϊκό κλάδο πληρωμών να καταβάλει τις απαραίτητες προσπάθειες προκειμένου να δημιουργηθεί μια υποδομή πληρωμών που θα καλύπτει όλη την Κοινότητα.

(3)

Στην έκθεσή της η Επιτροπή εξέτασε τα πρακτικά προβλήματα που προέκυψαν σε σχέση με την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2560/2001. Καταλήγοντας, προτάθηκαν ορισμένες τροποποιήσεις στον εν λόγω κανονισμό προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που είχαν επισημανθεί κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επανεξέτασης. Τα προβλήματα αυτά αφορούν τη διατάραξη της εσωτερικής αγοράς πληρωμών που προκαλούνται από τις αποκλίνουσες υποχρεώσεις υποβολής στατιστικών στοιχείων· προβλήματα εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2560/2001 λόγω της έλλειψης καθορισμένων εθνικών αρμοδίων αρχών· την απουσία φορέων εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών για τις διαφορές τις σχετικές με τον εν λόγω κανονισμό και το γεγονός ότι ο κανονισμός δεν καλύπτει τις άμεσες χρεώσεις.

(4)

Η οδηγία 2007/64/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Νοεμβρίου 2007, για τις υπηρεσίες πληρωμών στην εσωτερική αγορά (5) θέτει τις σύγχρονες νομικές βάσεις για τη δημιουργία μιας εσωτερικής αγοράς πληρωμών που θα καλύπτει όλη την Κοινότητα. Προκειμένου να εξασφαλιστεί η νομική συνοχή μεταξύ των δύο νομικών πράξεων, είναι σκόπιμο να προσαρμοστούν οι σχετικές διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2560/2001, ιδίως οι ορισμοί.

(5)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2560/2001 καλύπτει τις διασυνοριακές μεταφορές πίστωσης και τις διασυνοριακές ηλεκτρονικές πράξεις πληρωμών. Σύμφωνα με το στόχο της οδηγίας 2007/64/ΕΚ, ο οποίος συνίσταται στο να καταστούν δυνατές οι διασυνοριακές άμεσες χρεώσεις, ενδείκνυται η επέκταση του πεδίου εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2560/2001. Όσον αφορά τα όργανα πληρωμών που είναι κυρίως ή αποκλειστικά έντυπα, όπως οι επιταγές, και πάλι δεν ενδείκνυται να εφαρμοστεί η αρχή των ισοδύναμων επιβαρύνσεων δεδομένου ότι, από την ίδια τη φύση τους, δεν μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία τόσο αποτελεσματικά όσο οι ηλεκτρονικές πληρωμές που υποβάλλονται σε ηλεκτρονική επεξεργασία.

(6)

Η αρχή των ισοδύναμων επιβαρύνσεων θα πρέπει να ισχύει για πληρωμές που έχουν ενεργοποιηθεί ή ολοκληρωθεί με χρήση εντύπων ή με μετρητά εφόσον υποβάλλονται σε ηλεκτρονική επεξεργασία στο πλαίσιο της αλυσίδας πληρωμών, εκτός των επιταγών, καθώς και σε όλες τις επιβαρύνσεις που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με μια πράξη πληρωμών, εξαιρουμένων των τελών για συναλλαγματικές μετατροπές. Οι έμμεσες επιβαρύνσεις είναι, π.χ., επιβαρύνσεις για μόνιμη εντολή πληρωμών ή τέλη για τη χρήση κάρτας πληρωμής, χρεωστικής ή πιστωτικής κάρτας, που θα έπρεπε να ανέρχονται στο ίδιο ύψος τόσο για τις εθνικές όσο και για τις διασυνοριακές πράξεις πληρωμών εντός της Κοινότητας.

(7)

Δεδομένου ότι πρέπει να αποτραπεί ο κατακερματισμός των αγορών πληρωμών, ενδείκνυται να εφαρμοστεί η αρχή των ισοδύναμων επιβαρύνσεων. Για τον σκοπό αυτό, μια εθνική πληρωμή που θα έχει τα ίδια ή πολύ παρόμοια χαρακτηριστικά με διασυνοριακή πληρωμή, θα πρέπει να οριστεί για κάθε κατηγορία διασυνοριακής πράξης πληρωμής. Για παράδειγμα, θα πρέπει να είναι δυνατό, μεταξύ άλλων, να χρησιμοποιηθούν τα ακόλουθα κριτήρια για τον προσδιορισμό της εθνικής πληρωμής που αντιστοιχεί σε διασυνοριακή πληρωμή: ο δίαυλος που έχει χρησιμοποιηθεί για την εκκίνηση, την εκτέλεση και την ολοκλήρωση της πληρωμής, ο βαθμός αυτοματοποίησης, κάθε εγγύηση πληρωμής, το καθεστώς του καταναλωτή, η σχέση με το φορέα παροχής υπηρεσιών πληρωμής, ή το χρησιμοποιηθέν μέσο πληρωμής, όπως ορίζεται στο άρθρο 4 παράγραφος 23 της οδηγίας 2007/64/ΕΚ. Τα κριτήρια αυτά δεν πρέπει να θεωρούνται εξαντλητικά.

(8)	Οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να χαράσσουν κατευθυντήριες γραμμές για τον προσδιορισμό των αντίστοιχων πληρωμών εφόσον το κρίνουν αναγκαίο. Η Επιτροπή, επικουρούμενη εφόσον ενδείκνυται από την επιτροπή πληρωμών, θα πρέπει να παρέχει κατάλληλη καθοδήγηση και βοήθεια προς τις αρμόδιες αρχές.

(9)

Προέχει να διευκολύνεται η εκτέλεση των διασυνοριακών πληρωμών από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμής. Από την άποψη αυτή, θα πρέπει να προωθηθεί η τυποποίηση όσον αφορά, ειδικότερα, τη χρήση του διεθνούς αριθμού τραπεζικού λογαριασμού (IBAN) και του κωδικού αναγνώρισης τράπεζας (BIC). Πρέπει επομένως να διατίθενται στους χρήστες υπηρεσιών πληρωμής επαρκείς πληροφορίες για το IBAN και το BIC του εν λόγω λογαριασμού.

(10)

Οι διαφορετικές υποχρεώσεις υποβολής στατιστικών στοιχείων για το ισοζύγιο πληρωμών, που ισχύουν αποκλειστικά για τις διασυνοριακές πράξεις πληρωμών, εμποδίζουν την ανάπτυξη μιας ενοποιημένης αγοράς πληρωμών, ειδικότερα στα πλαίσια του ενιαίου χώρου πληρωμών σε ευρώ (SEPA). Στο πλαίσιο του SEPA, θα ήταν σκόπιμο να επανεκτιμηθεί, έως τις 31 Οκτωβρίου 2011 το αργότερο, η καταλληλότητα της άρσης των υποχρεώσεων παροχής στατιστικών στοιχείων με βάση τους τραπεζικούς διακανονισμούς. Προκειμένου να εξασφαλιστεί η συνεχής, έγκαιρη και αποτελεσματική παροχή των στατιστικών του ισοζυγίου πληρωμών, είναι επίσης επιθυμητό να εξασφαλίζεται ότι τα ευχερώς διαθέσιμα στοιχεία πληρωμών, όπως το IBAN, το BIC και το ποσό της συναλλαγής ή βασικά, συγκεντρωτικά στοιχεία πληρωμών για τα διαφορετικά μέσα πληρωμής θα είναι ακόμα δυνατόν να συλλέγονται, εάν η διαδικασία συλλογής δεν διαταράσσει την αυτοματοποιημένη επεξεργασία των πληρωμών και θα μπορούσε να αυτοματοποιηθεί πλήρως. Ο παρών κανονισμός δεν επηρεάζει τις υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων για άλλους σημαντικούς σκοπούς, όπως είναι η πρόληψη του ξεπλύματος χρημάτων και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, ή για δημοσιονομικούς σκοπούς.

(11)

Σήμερα στα υπάρχοντα εθνικά συστήματα άμεσης χρέωσης χρησιμοποιούνται διαφορετικά επιχειρηματικά μοντέλα. Προκειμένου να διευκολυνθεί η δρομολόγηση του συστήματος άμεσης χρέωσης SEPA, χρειάζεται να συγκροτηθεί ένα κοινό επιχειρηματικό μοντέλο και να εξασφαλιστεί μεγαλύτερη νομική σαφήνεια όσον αφορά τις πολυμερείς διατραπεζικές προμήθειες. Στην περίπτωση των διασυνοριακών άμεσων χρεώσεων, αυτό μπορεί να επιτευχθεί, κατ’ εξαίρεση, με τον καθορισμό μέγιστου ποσού για την πολυμερή διατραπεζική προμήθεια ανά πράξη κατά τη διάρκεια μιας μεταβατικής περιόδου. Ωστόσο, τα συμβαλλόμενα μέρη μιας πολυμερούς συμφωνίας θα πρέπει να είναι ελεύθερα να καθορίσουν χαμηλότερο ποσό ή να συμφωνήσουν σε μηδενική πολυμερή διατραπεζική προμήθεια. Στην περίπτωση των εθνικών άμεσων χρεώσεων SEPA, είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί η ίδια εθνική διατραπεζική προμήθεια ή άλλη συμφωνία διατραπεζικής αμοιβής μεταξύ των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή και του δικαιούχου η οποία εφαρμοζόταν σε εθνικό επίπεδο πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού. Αν μια εθνική πολυμερής διατραπεζική προμήθεια ή άλλη συμφωνημένη αμοιβή μειωθεί ή καταργηθεί κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου, για παράδειγμα λόγω της εφαρμογής του δικαίου του ανταγωνισμού, οι αναθεωρημένες ρυθμίσεις θα πρέπει να εφαρμοστούν στις εθνικές άμεσες χρεώσεις SEPA κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου. Αν όμως η πράξη άμεσης χρέωσης υπόκειται σε διμερή συμφωνία, οι όροι της διμερούς συμφωνίας θα πρέπει να υπερισχύουν οιασδήποτε πολυμερούς διατραπεζικής προμήθειας ή άλλης συμφωνηθείσας διατραπεζικής αμοιβής. Ο κλάδος μπορεί να αξιοποιήσει την ασφάλεια δικαίου που παρέχεται κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου για να διαμορφώσει και να συναινέσει σε ένα κοινό μακροπρόθεσμο επιχειρηματικό μοντέλο για τη λειτουργία της άμεσης χρέωσης SEPA. Κατά τη λήξη της μεταβατικής περιόδου θα πρέπει να βρίσκεται σε λειτουργία μια μακροπρόθεσμη λύση για το επιχειρηματικό μοντέλο της άμεσης χρέωσης SEPA, η οποία να συνάδει προς το δίκαιο ανταγωνισμού της ΕΚ και το κοινοτικό κανονιστικό πλαίσιο. Η Επιτροπή προτίθεται να παράσχει επειγόντως, στο πλαίσιο συνεχούς διαλόγου με τον τραπεζικό κλάδο και βάσει επισημάνσεων των παραγόντων της αγοράς, καθοδήγηση όσον αφορά τα αντικειμενικά και μετρήσιμα κριτήρια για να σταθμιστεί η συμβατότητα μιας τέτοιας πολυμερούς διατραπεζικής αμοιβής, η οποία θα μπορούσε μεταξύ άλλων να περιλαμβάνει τις πολυμερείς διατραπεζικές προμήθειες, με το δίκαιο ανταγωνισμού της ΕΚ και το κοινοτικό κανονιστικό πλαίσιο.

(12)

Για την εκτέλεση μιας πράξης άμεσης χρέωσης, ο λογαριασμός του πληρωτή πρέπει να είναι προσβάσιμος. Κατά συνέπεια, προκειμένου να ενθαρρυνθεί η επιτυχής εκτέλεση άμεσων χρεώσεων SEPA, πρέπει απαραιτήτως όλοι οι λογαριασμοί πληρωτών να είναι προσβάσιμοι όταν αυτό ήδη συμβαίνει για τις υπάρχουσες εθνικές άμεσες χρεώσεις εκπεφρασμένες σε ευρώ, ειδάλλως ο πληρωτής και ο δικαιούχος θα αδυνατούν να αντλήσουν τα οφέλη της διασυνοριακής άμεσης χρέωσης. Αν ο λογαριασμός του πληρωτή δεν είναι προσβάσιμος στο πλαίσιο του συστήματος άμεσης χρέωσης SEPA, ο πληρωτής (οφειλέτης) και ο δικαιούχος (πιστωτής) δεν θα μπορούν να ωφεληθούν από τις νέες ευκαιρίες πληρωμής με άμεση χρέωση. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν ο δικαιούχος δρομολογεί ομαδική είσπραξη οφειλών με άμεση χρέωση, για παράδειγμα σε μηνιαία ή τριμηνιαία βάση για τους λογαριασμούς της κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος ή άλλους λογαριασμούς επιχειρήσεων κοινής ωφελείας, και όχι ως χωριστή είσπραξη για κάθε πελάτη. Αν οι πιστωτές δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε όλους τους οφειλέτες τους στο πλαίσιο ενός ενιαίου χειρισμού, θα χρειαστεί πρόσθετη ανθρώπινη παρέμβαση με πιθανό επακόλουθο την αύξηση του κόστους. Κατά συνέπεια, ελλείψει υποχρεωτικής προσβασιμότητας για τον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή, η αποτελεσματικότητα της είσπραξης οφειλών με άμεση χρέωση δεν θα μεγιστοποιηθεί και ο ανταγωνισμός σε πανευρωπαϊκό επίπεδο θα παραμείνει περιορισμένος. Εντούτοις, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της άμεσης χρέωσης μεταξύ επιχειρήσεων, η ρύθμιση αυτή πρέπει να εφαρμόζεται μόνο στο βασικό σύστημα άμεσης χρέωσης SEPA και όχι στο σύστημα άμεσης χρέωσης SEPA μεταξύ επιχειρήσεων. Η υποχρέωση προσβασιμότητας συμπεριλαμβάνει το δικαίωμα του παρόχου υπηρεσιών πληρωμών να μην εκτελεί μια πράξη άμεσης χρέωσης σύμφωνα με τους κανόνες του συστήματος άμεσης χρέωσης όσον αφορά, για παράδειγμα, την απόρριψη, άρνηση ή αναπομπή των πράξεων. Επιπροσθέτως, η υποχρέωση προσβασιμότητας δεν θα πρέπει να ισχύει για τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών οι οποίοι έχουν λάβει άδεια να προσφέρουν και να εκτελούν πράξεις άμεσης χρέωσης αλλά οι οποίοι δεν επιδίδονται κατ’ επάγγελμα σε τέτοιες δραστηριότητες.

(13)

Επιπλέον, δεδομένων των απαραίτητων τεχνικών προϋποθέσεων της προσβασιμότητας, είναι σημαντικό ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή να διαθέτει αρκετό χρόνο προκειμένου να προετοιμαστεί για τη συμμόρφωση προς την υποχρέωση προσβασιμότητας. Οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών χρειάζονται συνεπώς μια μεταβατική περίοδο, μέγιστης διάρκειας ενός έτους από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, για να συμμορφωθούν προς την υποχρέωση αυτή. Επειδή οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών από τα εκτός ευρωζώνης κράτη μέλη θα χρειαστεί να προβούν σε περισσότερες προπαρασκευαστικές εργασίες, θα πρέπει να τους επιτραπεί να αναβάλουν την εφαρμογή της υποχρεωτικής προσβασιμότητας για μέγιστη περίοδο πέντε ετών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού. Εντούτοις, οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών οι οποίοι βρίσκονται σε κράτος μέλος που υιοθέτησε το ευρώ ως νόμισμά του εντός τεσσάρων ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να οφείλουν να συμμορφωθούν προς την υποχρέωση προσβασιμότητας το πολύ εντός ενός έτους από την ημερομηνία ένταξης του εν λόγω κράτους μέλους στην ευρωζώνη.

(14)	Οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να έχουν την εξουσία ώστε να εκπληρώνουν αποτελεσματικά τα καθήκοντά τους παρακολούθησης και να λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε να εξασφαλίζουν ότι οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμής συμμορφώνονται με τον παρόντα κανονισμό.

(15)

Προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι θα παρέχεται η δυνατότητα προσφυγής σε περιπτώσεις εσφαλμένης εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη θα πρέπει να ορίσουν τις προσήκουσες και αποτελεσματικές διαδικασίες για την υποβολή των καταγγελιών ή των προσφυγών και για την επίλυση οποιωνδήποτε διαφορών μεταξύ του χρήστη υπηρεσιών πληρωμής και του παρόχου υπηρεσιών πληρωμής που τον εξυπηρετεί. Είναι επίσης σημαντικό να οριστούν αρμόδιες αρχές και φορείς εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών διορίζοντας ήδη υφιστάμενους φορείς, κατά περίπτωση, ή εγκαθιδρύοντας νέους φορείς.

(16)

Είναι ουσιαστικής σημασίας να εξασφαλιστεί ότι οι αρμόδιες αρχές και οι φορείς εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών εντός της Κοινότητας συνεργάζονται ενεργά για την ομαλή και έγκαιρη επίλυση των διασυνοριακών διαφορών στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού. Θα πρέπει η συνεργασία αυτή να μπορεί να λάβει μορφή ανταλλαγής πληροφοριών σχετικά με το νόμο και τη νομολογία στις δικαιοδοσίες τους, ή μεταβίβασης ή ανάληψης της καταγγελίας και των διαδικασιών επίλυσης των διαφορών, εάν κριθεί απαραίτητο.

(17)	Είναι απαραίτητο τα κράτη μέλη να ορίσουν τις αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές κυρώσεις στην εθνική νομοθεσία οι οποίες επιβάλλονται στις περιπτώσεις μη συμμόρφωσης με τον παρόντα κανονισμό.

(18)

Η επέκταση της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού σε νομίσματα εκτός του ευρώ θα παρείχε σαφή οφέλη, ιδίως από την άποψη του αριθμού πληρωμών που καλύπτονται. Επομένως, προκειμένου να επιτραπεί τα κράτη μέλη που δεν έχουν ως νόμισμά τους το ευρώ να επεκτείνουν την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού σε διασυνοριακές πληρωμές εκπεφρασμένες στο νόμισμά τους, θα πρέπει να θεσπισθεί μια διαδικασία κοινοποίησης. Θα πρέπει, ωστόσο, να εξασφαλιστεί ότι τα κράτη μέλη που έχουν ήδη συμμορφωθεί με την εν λόγω διαδικασία δεν θα είναι υποχρεωμένα να υποβάλουν νέα κοινοποίηση.

(19)

Είναι επιθυμητό να υποβάλει η Επιτροπή έκθεση σχετικά με τη σκοπιμότητα της κατάργησης των εθνικών υποχρεώσεων παροχής στοιχείων βάσει διακανονισμών. Είναι επίσης σκόπιμο να υποβάλει η Επιτροπή έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, αξιολογώντας τη χρήση του IBAN και του BIC για τη διευκόλυνση των πληρωμών εντός της Κοινότητας καθώς και εξελίξεις της αγοράς σε σχέση με την εφαρμογή των διατάξεων περί συναλλαγών άμεσης χρέωσης. Στο πλαίσιο της ανάπτυξης του SEPA, είναι επίσης επιθυμητό να αξιολογείται σε μια τέτοια έκθεση η καταλληλότητα του ανωτάτου ορίου των 50 000 EUR, το οποίο εφαρμόζεται σήμερα στην αρχή των ισοδυνάμων επιβαρύνσεων.

(20)	Για λόγους ασφάλειας δικαίου και σαφήνειας θα πρέπει να καταργηθεί ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2560/2001.

(21)

Προκειμένου να εξασφαλιστεί η νομική συνοχή μεταξύ του παρόντος κανονισμού και της οδηγίας 2007/64/ΕΚ, ιδίως όσον αφορά τη διαφάνεια των όρων και των αναγκών πληροφόρησης για τις υπηρεσίες πληρωμής και όσον αφορά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις σε σχέση με την παροχή και τη χρήση υπηρεσιών πληρωμής, είναι σκόπιμο να τεθεί σε ισχύ ο παρών κανονισμός από την 1η Νοεμβρίου 2009. Είναι σκόπιμο να δοθεί στα κράτη μέλη προθεσμία για τη λήψη των μέτρων, με τα οποία θεσπίζονται κυρώσεις οι οποίες θα επιβάλλονται για τις παραβιάσεις του παρόντος κανονισμού μέχρι την 1η Ιουνίου 2010.

(22)

Δεδομένου ότι οι στόχοι του παρόντος κανονισμού είναι αδύνατον να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη και συνεπώς, λόγω της κλίμακας ή των αποτελεσμάτων της δράσης, μπορούν να επιτευχθούν καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα δύναται να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που διατυπώνεται στο άρθρο 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ιδίου άρθρου, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια προς επίτευξη των στόχων αυτών,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής

1. Ο παρών κανονισμός ορίζει κανόνες για τις διασυνοριακές πληρωμές εντός της Κοινότητας, εξασφαλίζοντας ότι οι επιβαρύνσεις για τις διασυνοριακές πληρωμές εντός της Κοινότητας είναι οι ίδιες με αυτές για τις πληρωμές στο ίδιο νόμισμα στο εσωτερικό ενός κράτους μέλους.

2. Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται στις διασυνοριακές πληρωμές, σύμφωνα με τις διατάξεις της οδηγίας 2007/64/ΕΚ, εκπεφρασμένες σε ευρώ ή στα εθνικά νομίσματα των κρατών μελών τα οποία έχουν γνωστοποιήσει την απόφασή τους να επεκτείνουν την εφαρμογή του κανονισμού στο εθνικό νόμισμά τους, σύμφωνα με το άρθρο 14.

3. Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται στις πληρωμές που γίνονται από παρόχους υπηρεσιών πληρωμής για ίδιο λογαριασμό ή για λογαριασμό άλλων φορέων παροχής υπηρεσιών πληρωμής.

4. Τα άρθρα 6, 7 και 8 θεσπίζουν κανόνες σχετικά με τις πράξεις άμεσης πληρωμής, που είναι εκπεφρασμένες σε ευρώ, μεταξύ των φορέων παροχής υπηρεσιών πληρωμής του δικαιούχου και του πληρωτή.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

ως «διασυνοριακές πληρωμές» νοούνται οι ηλεκτρονικώς επεξεργασμένες συναλλαγές πληρωμής που δρομολογούνται από πληρωτή ή από δικαιούχο πληρωμής ή μέσω αυτού, όπου τόσο ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή όσο και ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του δικαιούχου πληρωμής βρίσκονται σε διαφορετικά κράτη μέλη·

ως «εθνικές πληρωμές» νοούνται οι ηλεκτρονικώς επεξεργασμένες πράξεις πληρωμών που διενεργούνται από πληρωτή, ή από δικαιούχο ή μέσω αυτού, στις περιπτώσεις όπου τόσο ο φορέας παροχής υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή όσο και ο φορέας παροχής υπηρεσιών πληρωμών του δικαιούχου βρίσκονται στο ίδιο κράτος μέλος·

3.	ως «πληρωτής» νοείται το φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο διατηρεί λογαριασμό πληρωμών και επιτρέπει εντολή πληρωμής από αυτόν το λογαριασμό ή, εάν δεν υπάρχει λογαριασμός πληρωμών, το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που δίνει εντολή πληρωμής·

4.	ως «δικαιούχος» νοείται το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που είναι ο τελικός αποδέκτης των χρηματικών ποσών που αποτελούν αντικείμενο της πράξης πληρωμής·

ως «πάροχος υπηρεσιών πληρωμών» νοείται οποιαδήποτε από τις κατηγορίες νομικών προσώπων που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 της οδηγίας 2007/64/ΕΚ και τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που αναφέρονται στο άρθρο 26 της εν λόγω οδηγίας, αλλά αποκλείονται τα ιδρύματα εκείνα που απαριθμούνται στο άρθρο 2 της οδηγίας 2006/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2006 σχετικά με την ανάληψη και την άσκηση δραστηριότητας πιστωτικών ιδρυμάτων (6) και τα οποία δικαιούνται απαλλαγή που χορηγείται από αρμόδια αρχή βάσει του άρθρου 2 παράγραφος 3 της οδηγίας 2007/64/ΕΚ·

6.	ως «χρήστης υπηρεσιών πληρωμών» νοείται το φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο κάνει χρήση μιας υπηρεσίας πληρωμών, υπό την ιδιότητα του πληρωτή ή του δικαιούχου πληρωμής, ή και υπό τις δύο ιδιότητες·

7.	ως «πράξη πληρωμής» νοείται η ενέργεια, η οποία πραγματοποιείται από τον πληρωτή ή από τον δικαιούχο ή μέσω αυτού, και συνίσταται στη διάθεση, μεταβίβαση ή ανάληψη χρηματικών ποσών, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε υποκείμενη υποχρέωση μεταξύ πληρωτή και δικαιούχου·

8.	ως «εντολή πληρωμής» νοείται κάθε οδηγία εκ μέρους του πληρωτή ή του δικαιούχου προς τον πάροχο των υπηρεσιών πληρωμής που τον εξυπηρετεί με την οποία του ζητεί να εκτελέσει μια πράξη πληρωμής·

9.	ως «επιβαρύνσεις» νοούνται οποιεσδήποτε δαπάνες που επιβάλλονται από έναν πάροχο υπηρεσιών πληρωμής στο χρήστη υπηρεσιών πληρωμής για την εκτέλεση μιας πράξης πληρωμής·

10.

ως «χρηματικά ποσά» νοούνται τα τραπεζογραμμάτια και κέρματα, το λογιστικό χρήμα καθώς και το ηλεκτρονικό χρήμα όπως ορίζεται στο άρθρο 1 παράγραφος 3 στοιχείο β) της οδηγίας 2000/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Σεπτεμβρίου 2000, για την ανάληψη, την άσκηση και την προληπτική εποπτεία της δραστηριότητας ιδρύματος ηλεκτρονικού χρήματος (7).

11.	ως «καταναλωτής» νοείται ένα φυσικό πρόσωπο το οποίο ενεργεί για σκοπούς που είναι άσχετοι με την εμπορική, επιχειρηματική ή επαγγελματική δραστηριότητά του·

12.

ως «πολύ μικρή επιχείρηση» νοείται μια επιχείρηση, η οποία, κατά τη στιγμή της σύναψης της σύμβασης υπηρεσίας πληρωμών, είναι επιχείρηση όπως ορίζεται στο άρθρο 1 και στο άρθρο 2 παράγραφοι 1 και 3 του παραρτήματος της σύστασης 2003/361/ΕΚ της Επιτροπής, της 6ης Μαΐου 2003, σχετικά με τον ορισμό των πολύ μικρών, των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων (8).

13.	ως «διατραπεζική προμήθεια» νοείται η προμήθεια που καταβάλλεται μεταξύ των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή και του δικαιούχου για κάθε πράξη άμεσης χρέωσης·

14.	ως «άμεση χρέωση» νοείται η υπηρεσία πληρωμής για τη χρέωση λογαριασμού πληρωμών του πληρωτή, όταν η πράξη πληρωμής πραγματοποιείται με την πρωτοβουλία του δικαιούχου με βάση τη συναίνεση του πληρωτή που δίνεται στον δικαιούχο ή στον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών είτε του πληρωτή είτε του δικαιούχου·

15.	ως «σύστημα άμεσης χρέωσης» νοείται η κοινή δέσμη κανόνων, πρακτικών και προτύπων που συμφωνείται μεταξύ φορέων παροχής υπηρεσιών πληρωμών για την εκτέλεση πράξεων άμεσης χρέωσης.

Άρθρο 3

Επιβαρύνσεις για τις διασυνοριακές πληρωμές και τις αντίστοιχες εθνικές πληρωμές

1. Οι επιβαρύνσεις που χρεώνονται από έναν πάροχο υπηρεσιών πληρωμής σε χρήστη υπηρεσιών πληρωμών για τις διασυνοριακές πληρωμές μέχρι το μέγιστο ποσό των 50 000 ευρώ είναι οι ίδιες με τις επιβαρύνσεις που χρεώνονται από τον ίδιο πάροχο υπηρεσιών πληρωμής στους χρήστες υπηρεσιών πληρωμών για τις αντίστοιχες εθνικές πληρωμές της ίδιας αξίας και με το ίδιο νόμισμα.

2. Κατά την εκτίμηση, για τους σκοπούς της συμμόρφωσης με την παράγραφο 1, του επιπέδου των επιβαρύνσεων για μια διασυνοριακή πληρωμή, ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμής προσδιορίζει την αντίστοιχη εθνική πληρωμή.

Οι αρμόδιες αρχές χαράσσουν κατευθυντήριες γραμμές για τον προσδιορισμό των αντίστοιχων εθνικών πληρωμών, όταν κρίνουν ότι τούτο είναι αναγκαίο. Οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών συνεργάζονται ενεργά με την επιτροπή πληρωμών που ιδρύθηκε σύμφωνα με το άρθρο 85 παράγραφος 1 της οδηγίας 2007/64/ΕΚ για να εξασφαλισθεί η συμβατότητα των κατευθυντηρίων γραμμών για αντίστοιχες εθνικές πληρωμές.

3. Σε ένα κράτος μέλος το οποίο, σύμφωνα με το άρθρο 14, έχει αποφασίσει την επέκταση της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού στο εθνικό νόμισμά του, μια εθνική πληρωμή στο νόμισμα του εν λόγω κράτους μέλους μπορεί να θεωρείται ως αντιστοιχούσα σε μια διασυνοριακή πληρωμή σε ευρώ.

4. Ο παρών κανονισμός δεν καλύπτει τα τέλη συναλλαγματικών μετατροπών.

Άρθρο 4

Μέτρα για τη διευκόλυνση της αυτοματοποίησης των πληρωμών

1. Ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμής, κατά περίπτωση, διαβιβάζει στο χρήστη υπηρεσιών πληρωμής το διεθνή αριθμό τραπεζικού λογαριασμού του IBAN και τον κωδικό αναγνώρισης της τράπεζας του BIC.

Επιπλέον, κατά περίπτωση, ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμής αναφέρει το ΙΒΑΝ του χρήστη υπηρεσιών πληρωμής και το ΒΙC του φορέα παροχής υπηρεσιών πληρωμής στα αποσπάσματα κίνησης λογαριασμού, ή τα επισυνάπτει σε αυτά.

Ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμής παρέχει στον χρήστη υπηρεσιών πληρωμής τις πληροφορίες που απαιτούνται σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο χωρίς επιβάρυνση.

2. Όταν αυτό επιβάλλεται από τη φύση της σχετικής πράξης πληρωμής:

α)	για τις πράξεις που πραγματοποιούνται με πρωτοβουλία του πληρωτή, ο πληρωτής, κατόπιν αιτήσεως, κοινοποιεί στον πάροχο υπηρεσιών πληρωμής που τον εξυπηρετεί το IBAN του δικαιούχου πληρωμής και το BIC του παρόχου υπηρεσιών πληρωμής του δικαιούχου πληρωμής·

β)	για τις πράξεις που πραγματοποιούνται με πρωτοβουλία του δικαιούχου πληρωμής, ο δικαιούχος πληρωμής, κατόπιν αιτήσεως, κοινοποιεί στον πάροχο υπηρεσιών πληρωμής που τον εξυπηρετεί το IBAN του πληρωτή και το BIC του παρόχου υπηρεσιών πληρωμής του πληρωτή.

3. Ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμής δύναται να επιβάλει στον χρήστη υπηρεσιών πληρωμής πρόσθετες επιβαρύνσεις πέραν αυτών που επιβάλλονται σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1, εάν ο τελευταίος δώσει εντολή στον πάροχο υπηρεσιών πληρωμής να εκτελέσει την πράξη πληρωμής χωρίς να κοινοποιήσει το ΙΒΑΝ και το BIC σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου. Οι εν λόγω επιβαρύνσεις είναι οι προσήκουσες και είναι ευθυγραμμισμένες προς το κόστος. Καθορίζονται δε κατόπιν συμφωνίας μεταξύ του παρόχου υπηρεσιών πληρωμής και του χρήστη υπηρεσιών πληρωμής. Ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμής ενημερώνει τον χρήστη υπηρεσιών πληρωμής για το ποσό των πρόσθετων επιβαρύνσεων εγκαίρως και προτού ο χρήστης υπηρεσιών πληρωμής να δεσμευθεί από μια τέτοια συμφωνία.

4. Όταν αυτό επιβάλλεται από τη φύση της σχετικής πράξης πληρωμής, για κάθε τιμολόγιο αγαθών και υπηρεσιών στην Κοινότητα, ο προμηθευτής αγαθών ή πάροχος υπηρεσιών ο οποίος δέχεται πληρωμές οι οποίες καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, κοινοποιεί το IBAN και το BIC του οικείου παρόχου υπηρεσιών πληρωμής που τον εξυπηρετεί στους πελάτες του.

Άρθρο 5

Υποχρεώσεις παροχής στοιχείων για το ισοζύγιο πληρωμών

1. Από την 1η Ιανουαρίου 2010, τα κράτη μέλη καταργούν τις εθνικές υποχρεώσεις παροχής στοιχείων βάσει διακανονισμών που επιβάλλονται στους παρόχους υπηρεσιών πληρωμής για τις στατιστικές του ισοζυγίου πληρωμών που αφορούν πράξεις πληρωμών των πελατών τους μέχρι 50 000 ευρώ.

2. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 1 τα κράτη μέλη μπορούν να συνεχίσουν να συλλέγουν συγκεντρωτικά στοιχεία ή άλλες σχετικές ευχερώς διαθέσιμες πληροφορίες, υπό τον όρο ότι η εν λόγω συλλογή στοιχείων δεν επηρεάζει την ομαλή επεξεργασία των πληρωμών και μπορεί να αυτοματοποιηθεί πλήρως από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμής.

Άρθρο 6

Διατραπεζική προμήθεια για τις διασυνοριακές πράξεις άμεσης χρέωσης

Ελλείψει διμερούς συμφωνίας μεταξύ των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών του δικαιούχου και του πληρωτή, εφαρμόζεται πολυμερής διατραπεζική προμήθεια ύψους 0,088 ευρώ, καταβλητέα από τον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών του δικαιούχου προς τον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή, σε κάθε διασυνοριακή πράξη άμεσης χρέωσης που εκτελείται πριν από την 1η Νοεμβρίου 2012, εκτός εάν έχει συμφωνηθεί χαμηλότερη πολυμερής διατραπεζική προμήθεια από τους ενδιαφερόμενους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών.

Άρθρο 7

Διατραπεζική προμήθεια για τις εθνικές πράξεις άμεσης χρέωσης

1. Με την επιφύλαξη των παραγράφων 2 και 3, όταν εφαρμόζεται μεταξύ των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών του δικαιούχου και του πληρωτή μια πολυμερής διατραπεζική προμήθεια ή άλλη συμφωνημένη αμοιβή στις εθνικές πράξεις άμεσης χρέωσης που εκτελούνται πριν από την 1η Νοεμβρίου 2009, αυτή η πολυμερής διατραπεζική προμήθεια ή άλλη συμφωνημένη αμοιβή εφαρμόζεται σε κάθε εθνική πράξη άμεσης χρέωσης που εκτελείται πριν από την 1η Νοεμβρίου 2012.

2. Αν αυτή η πολυμερής διατραπεζική προμήθεια ή άλλη συμφωνημένη αμοιβή μειωθεί ή καταργηθεί πριν από την 1η Νοεμβρίου 2012, η εν λόγω μείωση ή κατάργηση εφαρμόζεται σε κάθε εθνική πράξη άμεσης χρέωσης που εκτελείται πριν από την ημερομηνία αυτή.

3. Σε περίπτωση που υπάρχει διμερής συμφωνία μεταξύ των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών του δικαιούχου και του πληρωτή για τις εθνικές πράξεις άμεσης χρέωσης, οι παράγραφοι 1 και 2 δεν εφαρμόζονται εάν οι εν λόγω εθνικές πράξεις άμεσης χρέωσης εκτελέστηκαν πριν από την 1η Νοεμβρίου 2012.

Άρθρο 8

Προσβασιμότητα για τις πράξεις άμεσης χρέωσης

1. Ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών ενός πληρωτή ο οποίος είναι προσβάσιμος για εθνική πράξη άμεσης χρέωσης σε ευρώ στον λογαριασμό πληρωμών του εν λόγω πληρωτή είναι επίσης προσβάσιμος, σύμφωνα με το σύστημα άμεσης χρέωσης, για πράξεις άμεσης χρέωσης σε ευρώ οι οποίες δρομολογούνται από δικαιούχο μέσω παρόχου υπηρεσιών πληρωμών εγκατεστημένου σε οιοδήποτε κράτος μέλος.

2. Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται μόνο στις πράξεις άμεσης χρέωσης που είναι διαθέσιμες στους καταναλωτές στο πλαίσιο του συστήματος άμεσης χρέωσης.

3. Οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών συμμορφώνονται προς τις απαιτήσεις των παραγράφων 1 και 2 έως την 1η Νοεμβρίου 2010.

4. Παρά τις διατάξεις της παραγράφου 3, οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι σε κράτος μέλος που δεν έχει ως νόμισμά του το ευρώ συμμορφώνονται προς τις απαιτήσεις των παραγράφων 1 και 2 για τις πράξεις άμεσης χρέωσης σε ευρώ έως την 1η Νοεμβρίου 2014. Εντούτοις, αν το ευρώ υιοθετηθεί ως νόμισμα ενός τέτοιου κράτους μέλους πριν από την 1η Νοεμβρίου 2013, ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών ο οποίος είναι εγκατεστημένος στο εν λόγω κράτος μέλος συμμορφώνεται προς τις απαιτήσεις των παραγράφων 1 και 2 εντός ενός έτους από την ημερομηνία ένταξης του εν λόγω κράτους μέλους στην ευρωζώνη.

Άρθρο 9

Αρμόδιες αρχές

Τα κράτη μέλη διορίζουν τις αρμόδιες αρχές που ευθύνονται για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με τον παρόντα κανονισμό.

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις εν λόγω αρμόδιες αρχές το αργότερο στις 29 Απριλίου 2010. Κοινοποιούν χωρίς καθυστέρηση στην Επιτροπή οποιαδήποτε μεταγενέστερη αλλαγή σχετικά με τις εν λόγω αρμόδιες αρχές.

Τα κράτη μέλη μπορούν να ορίσουν υφιστάμενους φορείς οι οποίοι θα ενεργούν ως αρμόδιες αρχές.

Τα κράτη μέλη προβλέπουν ότι οι αρμόδιες αρχές ελέγχουν αποτελεσματικά την τήρηση του παρόντος κανονισμού και λαμβάνουν όλα τα μέτρα που απαιτούνται για τη διασφάλιση της τήρησης αυτής.

Άρθρο 10

Διαδικασίες που ισχύουν για φερόμενες καταγγελίες του παρόντος κανονισμού

1. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν διαδικασίες που επιτρέπουν στους χρήστες υπηρεσιών πληρωμής και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλλουν καταγγελίες στις αρμόδιες αρχές όσον αφορά εικαζόμενες παραβάσεις του παρόντος κανονισμού από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμής.

Τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιούν ή να επεκτείνουν ήδη υπάρχουσες διαδικασίες προς τον σκοπό αυτό.

2. Όταν αυτό επιβάλλεται και με την επιφύλαξη του δικαιώματος προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου σύμφωνα με το εθνικό δικονομικό δίκαιο, οι αρμόδιες αρχές ενημερώνουν την πλευρά που υπέβαλε καταγγελία για την ύπαρξη των διαδικασιών εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών που έχουν θεσπιστεί σύμφωνα με το άρθρο 11.

Άρθρο 11

Διαδικασίες εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών

1. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν πρόσφορες και αποτελεσματικές εξωδικαστικές διαδικασίες υποβολής καταγγελιών και προσφυγής για την επίλυση διαφορών που ανακύπτουν μεταξύ των χρηστών και των παρόχων των υπηρεσιών πληρωμών, όσον αφορά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού. Για το σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη διορίζουν ήδη υφιστάμενους φορείς, κατά περίπτωση, ή εγκαθιδρύουν νέους φορείς.

2. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τους εν λόγω φορείς το αργότερο στις 29 Απριλίου 2010. Κοινοποιούν χωρίς καθυστέρηση στην Επιτροπή οποιαδήποτε μεταγενέστερη αλλαγή σχετικά με τους εν λόγω φορείς.

3. Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ότι το παρόν άρθρο εφαρμόζεται μόνον σε χρήστες υπηρεσιών πληρωμών που είναι καταναλωτές ή μικροεπιχειρήσεις. Στις περιπτώσεις αυτές τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά.

Άρθρο 12

Διασυνοριακή συνεργασία

Οι αρμόδιες αρχές και οι φορείς που είναι υπεύθυνοι για τις διαδικασίες υποβολής καταγγελιών και εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών των διαφόρων κρατών μελών, που αναφέρονται στα άρθρα 9 και 11, συνεργάζονται ενεργά και τάχιστα στην επίλυση των διασυνοριακών διαφορών. Τα κράτη μέλη μεριμνούν για την ουσιαστική διεξαγωγή αυτής της συνεργασίας.

Άρθρο 13

Κυρώσεις

Με την επιφύλαξη του άρθρου 17, τα κράτη μέλη θεσπίζουν, το αργότερο έως την 1η Ιουνίου 2010, τους κανόνες σχετικά με τις κυρώσεις που επιβάλλονται σε περίπτωση παράβασης του παρόντος κανονισμού και λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίζουν την εφαρμογή τους. Οι κυρώσεις αυτές πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν τις εν λόγω διατάξεις στην Επιτροπή το αργότερο στις 29 Οκτωβρίου 2010 και κοινοποιούν αμέσως κάθε μεταγενέστερη τροποποίηση που τις επηρεάζει.

Άρθρο 14

Εφαρμογή σε νομίσματα εκτός του ευρώ

1. Το κράτος μέλος που δεν έχει ως νόμισμά του το ευρώ και το οποίο αποφασίζει να επεκτείνει την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, με εξαίρεση τα άρθρα 6, 7 και 8, στο νόμισμά του ενημερώνει σχετικά την Επιτροπή. Η κοινοποίηση αυτή δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η επέκταση εφαρμογής του παρόντος κανονισμού αρχίζει να ισχύει 14 ημέρες από την εν λόγω δημοσίευση.

2. Το κράτος μέλος που δεν έχει ως νόμισμά του το ευρώ και που αποφασίζει να επεκτείνει την εφαρμογή των άρθρων 6, 7 ή 8, ή συνδυασμού αυτών, στο εθνικό νόμισμά του ενημερώνει σχετικά την Επιτροπή. Η κοινοποίηση αυτή δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η επέκταση εφαρμογής των άρθρων 6, 7 και 8 αρχίζει να ισχύει 14 ημέρες μετά την εν λόγω δημοσίευση.

3. Τα κράτη μέλη τα οποία, στις 29 Οκτωβρίου 2009, έχουν ήδη συμμορφωθεί με τη διαδικασία κοινοποίησης σύμφωνα με το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2560/2001, δεν καλούνται να υποβάλουν κοινοποίηση όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 15

Επανεξέταση

1. Το αργότερο έως τις 31 Οκτωβρίου 2011, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έκθεση σχετικά με τη σκοπιμότητα να καταργηθούν οι εθνικές υποχρεώσεις παροχής στοιχείων βάσει διακανονισμών. Η έκθεση συνοδεύεται από ενδεχόμενες κατάλληλες προτάσεις.

2. Το αργότερο έως τις 31 Οκτωβρίου 2012, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, συνοδευόμενη από ενδεχόμενες κατάλληλες προτάσεις. Η εν λόγω έκθεση καλύπτει συγκεκριμένα:

α)	τη χρήση των IBAN και BIC σε σχέση με την αυτοματοποίηση των πληρωμών·

β)	τη σκοπιμότητα του ανωτάτου ορίου που προβλέπεται στο άρθρο 3, παράγραφος 1, και

γ)	τις εξελίξεις της αγοράς σε σχέση με την εφαρμογή των άρθρων 6, 7 και 8.

Άρθρο 16

Κατάργηση

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2560/2001 καταργείται από την 1η Νοεμβρίου 2009.

Κάθε αναφορά στον καταργούμενο κανονισμό θεωρείται αναφορά στον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 17

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Νοεμβρίου 2009.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Στρασβούργο, 16 Σεπτεμβρίου 2009.

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

J. BUZEK

Για το Συμβούλιο

Η Πρόεδρος

C. MALMSTRÖM

(1) Γνώμη της 24ης Μαρτίου 2009 (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα).

(2) ΕΕ C 21 της 28.1.2009, σ. 1.

(3) Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Απριλίου 2009 (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Συμβουλίου της 27ης Ιουλίου 2009.

(4) ΕΕ L 344 της 28.12.2001, σ. 13.

(5) ΕΕ L 319 της 5.12.2007, σ. 1.

(6) ΕΕ L 177 της 30.6.2006, σ. 1.

(7) ΕΕ L 275 της 27.10.2000, σ. 39.

(8) ΕΕ L 124 της 20.5.2003, σ. 36.

		ISSN 1725-2547 doi:10.3000/17252547.L_2009.266.ell
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		L 266

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Νομοθεσία	52ό έτος 9 Οκτωβρίου 2009

Περιεχόμενα		I Πράξεις εγκριθείσες δυνάμει των συνθηκών ΕΚ/Ευρατόμ των οποίων η δημοσίευση είναι υποχρεωτική	Σελίδα
		ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ
	*	Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 923/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1692/2006 σχετικά με τη θέσπιση του δεύτερου προγράμματος Marco Polo για τη χορήγηση κοινοτικής χρηματοδοτικής συνδρομής με σκοπό τη βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων του συστήματος εμπορευματικών μεταφορών (Marco Polo II) ( 1 )	1
	*	Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 924/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, για τις διασυνοριακές πληρωμές στην Κοινότητα και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2560/2001 ( 1 )	11


	(1) Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ