30.4.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 128/1

(1)

Η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων αποτελεί μία από τις θεμελιώδεις ελευθερίες της Ένωσης. Στο άρθρο 46 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), ορίζεται ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία και μετά από διαβούλευση με την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, λαμβάνουν, με οδηγίες, τα αναγκαία μέτρα για να πραγματοποιηθεί η ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων, όπως ορίζεται στο άρθρο 45 ΣΛΕΕ. Στο άρθρο 45 ΣΛΕΕ, ορίζεται ότι η ελευθερία μετακίνησης των εργαζομένων εμπεριέχει, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα να αποδέχονται προσφορές εργασίας και να διακινούνται ελεύθερα για τον σκοπό αυτόν εντός της επικρατείας των κρατών μελών. Η παρούσα οδηγία προάγει την κινητικότητα των εργαζομένων με τη μείωση των εμποδίων της κινητικότητας που οφείλονται σε ορισμένους κανόνες σχετικά με τα συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης που συνδέονται με σχέση εργασίας.

(2)

Η κοινωνική προστασία των εργαζομένων σε θέματα συνταξιοδότησης εξασφαλίζεται από τα εκ του νόμου συστήματα κοινωνικής ασφάλισης, τα οποία συμπληρώνονται από τα συμπληρωματικά συστήματα συνταξιοδότησης που συνδέονται με τη σύμβαση εργασίας και γίνονται όλο και πιο συνήθη στα κράτη μέλη.

(3)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο διαθέτουν ευρεία διακριτική ευχέρεια όσον αφορά την επιλογή των καταλληλότερων μέτρων για την επίτευξη του στόχου του άρθρου 46 ΣΛΕΕ. Το σύστημα συντονισμού που προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 του Συμβουλίου (3) και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4), και, ειδικότερα, οι κανόνες που ισχύουν σε θέματα συνυπολογισμού των περιόδων ασφάλισης δεν αφορούν τα συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης, με εξαίρεση τα συστήματα που ορίζονται ως νομοθεσία στους κανονισμούς αυτούς ή που έχουν αποτελέσει αντικείμενο σχετικής δήλωσης από ένα κράτος μέλος δυνάμει των κανονισμών αυτών.

(4)

Η οδηγία 98/49/ΕΚ του Συμβουλίου (5) αποτελεί ένα πρώτο ειδικό μέτρο που έχει σκοπό να βελτιώσει την άσκηση του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων σε σχέση με τα συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης.

(5)

Στόχος της παρούσας οδηγίας είναι η περαιτέρω διευκόλυνση της κινητικότητας των εργαζομένων μεταξύ των κρατών μελών με τη βελτίωση της απόκτησης και της διατήρησης δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης των μελών των εν λόγω συστημάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης.

(6)

Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται στην απόκτηση και διατήρηση δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης εργαζομένων που κυκλοφορούν εντός ενός και μόνου κράτους μέλους. Τα κράτη μέλη μπορούν να εξετάσουν το ενδεχόμενο να αξιοποιήσουν τις εθνικές τους αρμοδιότητες για να επεκτείνουν τους εφαρμοστέους, δυνάμει της παρούσας οδηγίας, κανόνες σε μέλη του συστήματος που αλλάζουν απασχόληση εντός ενός και μόνου κράτους μέλους.

(7)

Ένα κράτος μέλος μπορεί να ζητά από τους αποχωρούντες εργαζομένους που μετακινούνται σε άλλο κράτος μέλος να ενημερώνουν αναλόγως τα συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησής τους.

(8)

Πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα και η ειδική φύση των συστημάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης, καθώς και οι διαφορές τους εντός και μεταξύ των κρατών μελών. Η δημιουργία νέων συστημάτων, η βιωσιμότητα των υφιστάμενων συστημάτων καθώς και οι προσδοκίες και τα δικαιώματα των σημερινών μελών του συνταξιοδοτικού συστήματος θα πρέπει να προστατευθούν επαρκώς. Επιπλέον, στην παρούσα οδηγία θα πρέπει να ληφθεί ιδιαίτερα υπόψη ο ρόλος που διαδραματίζουν οι κοινωνικοί εταίροι στη διαμόρφωση και εφαρμογή των συστημάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης.

(9)

Η παρούσα οδηγία δεν αμφισβητεί το δικαίωμα των κρατών μελών να οργανώνουν τα συνταξιοδοτικά τους συστήματα. Τα κράτη μέλη παραμένουν εξ ολοκλήρου αρμόδια για την οργάνωση αυτών των συστημάτων και, κατά τη μεταφορά της παρούσας οδηγίας στην εθνική νομοθεσία, δεν υποχρεούνται να θεσπίσουν νομοθεσία που να προβλέπει τη δημιουργία συστημάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης.

(10)

Η παρούσα οδηγία δεν περιορίζει την αυτονομία των κοινωνικών εταίρων όταν είναι υπεύθυνοι για τη δημιουργία και τη διαχείριση συνταξιοδοτικών συστημάτων, με την προϋπόθεση ότι μπορούν να εξασφαλίσουν τα αποτελέσματα που καθορίζονται από την παρούσα οδηγία.

(11)

Η παρούσα οδηγία αφορά όλα τα συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης που έχουν συσταθεί σύμφωνα με τις εθνικές νομοθετικές διατάξεις και πρακτικές και προσφέρουν συμπληρωματικές συνταξιοδοτικές παροχές για τους εργαζομένους, όπως οι ομαδικές ασφαλιστικές συμβάσεις ή τα συστήματα που λειτουργούν σε διανεμητική βάση και έχουν συμφωνηθεί με έναν ή περισσότερους κλάδους ή τομείς, τα κεφαλαιοποιητικά συστήματα ή οι υποσχέσεις συνταξιοδότησης που υποστηρίζονται από λογιστικά αποθέματα ή οποιεσδήποτε συλλογικές ή άλλες συγκρίσιμες συμφωνίες.

(12)

Η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται σε συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης ή, κατά περίπτωση, σε υποτομείς αυτών των συστημάτων που έχουν κλείσει με αποτέλεσμα να μην είναι πλέον δυνατή η εγγραφή νέων μελών, διότι η θέσπιση νέων κανόνων θα μπορούσε να σημαίνει αδικαιολόγητη επιβάρυνση αυτών των συστημάτων.

(13)

Η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να επηρεάζει οιεσδήποτε ρυθμίσεις για την εγγύηση από την αφερεγγυότητα ή για την παροχή αποζημιώσεων οι οποίες δεν αποτελούν μέρος συστήματος συμπληρωματικής συνταξιοδότησης συνδεόμενου με σχέση εργασίας και οι οποίες αποσκοπούν στην προστασία των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση αφερεγγυότητας της επιχείρησης ή του συστήματος συνταξιοδότησης. Κατά τον ίδιο τρόπο, η παρούσα οδηγία δεν πρέπει να επηρεάζει τα εθνικά αποθεματικά συνταξιοδοτικά ταμεία.

(14)

Η παρούσα οδηγία θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνο στα συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης όπου το δικαίωμα υφίσταται δυνάμει σχέσης εργασίας και συνδέεται με τη συμπλήρωση ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης ή την εκπλήρωση άλλων προϋποθέσεων, όπως ορίζονται από το σύστημα ή την εθνική νομοθεσία. Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται σε ατομικές συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, εκτός αυτών που συνάπτονται μέσω σχέσης εργασίας. Όταν οι παροχές αναπηρίας ή επιζώντων συνδέονται με συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης, το δικαίωμα σε αυτές τις παροχές μπορεί να διέπεται από ειδικούς κανόνες. Η παρούσα οδηγία δεν θίγει την υφιστάμενη εθνική νομοθεσία και τους κανόνες των συστημάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης που αφορούν αυτούς τους ειδικούς κανόνες.

(15)

Κατ' αποκοπή πληρωμή που δεν συνδέεται με εισφορές για συμπληρωματική παροχή συντάξεων, η οποία πραγματοποιείται άμεσα ή έμμεσα στο τέλος της εργασιακής σχέσης και χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τον εργοδότη, δεν θα πρέπει να θεωρείται συμπληρωματική σύνταξη κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας.

(16)

Δεδομένου ότι η συμπληρωματική παροχή συντάξεων αποκτά ολοένα μεγαλύτερη σημασία σε πολλά κράτη μέλη ως μέσο διασφάλισης του βιοτικού επιπέδου στη διάρκεια του γήρατος, θα πρέπει να βελτιωθούν οι όροι απόκτησης και διατήρησης των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, ώστε να μειωθούν τα εμπόδια για την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων μεταξύ των κρατών μελών.

(17)

Το γεγονός ότι, σε ορισμένα συμπληρωματικά συνταξιοδοτικά συστήματα, τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα μπορούν να χαθούν εάν η εργασιακή σχέση του εργαζομένου λήξει προτού συμπληρώσει έναν ελάχιστο χρόνο υπαγωγής στο σύστημα («περίοδος θεμελίωσης δικαιώματος») ή προτού συμπληρώσει την ελάχιστη ηλικία («ηλικία θεμελίωσης δικαιώματος») μπορεί να εμποδίσει τους εργαζομένους που μετακινούνται μεταξύ κρατών μελών να αποκτήσουν επαρκή συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Η μακρά περίοδος αναμονής που απαιτείται για τη συμμετοχή σε συνταξιοδοτικό σύστημα δύναται να έχει παρόμοιο αποτέλεσμα. Οι συνθήκες αυτές συνιστούν επομένως εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων. Αντιθέτως, οι απαιτήσεις ελάχιστης ηλικίας για την υπαγωγή στο σύστημα δεν αποτελούν εμπόδιο στην ελεύθερη κυκλοφορία και, επομένως, δεν ρυθμίζονται από την παρούσα οδηγία.

(18)

Οι προϋποθέσεις θεμελίωσης δεν θα πρέπει να εξομοιώνονται προς άλλους όρους που τίθενται για την απόκτηση δικαιώματος προσόδου όσον αφορά το στάδιο της πληρωμής σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία ή βάσει των κανόνων ορισμένων συστημάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης, ιδίως των συστημάτων καθορισμένων εισφορών. Παραδείγματος χάριν, η περίοδος ενεργού συμμετοχής σε συνταξιοδοτικό σύστημα, την οποία ο ασφαλισμένος θα πρέπει να συμπληρώσει αφού καταστεί δικαιούχος συμπληρωματικής σύνταξης ώστε να ζητήσει σύνταξη υπό μορφή ετήσιας προσόδου ή κεφαλαίου, δεν συνιστά περίοδο θεμελίωσης.

(19)

Όταν μία σχέση εργασίας λήγει πριν ο αποχωρών εργαζόμενος σωρεύσει θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα και εφόσον το σύστημα ή ο εργοδότης επωμίζεται τον επενδυτικό κίνδυνο, ιδίως σε συστήματα καθορισμένων παροχών, το σύστημα θα πρέπει πάντοτε να προβλέπει την επιστροφή των συνταξιοδοτικών εισφορών του αποχωρούντος εργαζομένου. Όταν η σχέση εργασίας λήγει πριν ο αποχωρών εργαζόμενος σωρεύσει θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα και εφόσον ο αποχωρών εργαζόμενος επωμίζεται τον επενδυτικό κίνδυνο, ιδίως σε συστήματα καθορισμένων εισφορών, το σύστημα μπορεί να προβλέπει την επιστροφή της αξίας των επενδύσεων που προέκυψε από αυτές τις εισφορές. Η επενδυτική αξία μπορεί να είναι είτε υψηλότερη είτε χαμηλότερη από τις εισφορές που έχει καταβάλει ο αποχωρών εργαζόμενος. Εναλλακτικά, το σύστημα επιστρέφει το ποσό των εισφορών.

(20)

Οι αποχωρούντες εργαζόμενοι θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να διατηρούν τα θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματά τους ως αδρανοποιημένα δικαιώματα στο σύστημα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης στο οποίο θεμελιώθηκε το δικαίωμά τους. Όσον αφορά τη διατήρηση των αδρανοποιημένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, το επίπεδο προστασίας μπορεί να θεωρείται ισοδύναμο όταν, ιδίως στα πλαίσια συστήματος καθορισμένων εισφορών, παρέχεται στους αποχωρούντες εργαζομένους η δυνατότητα αποδέσμευσης της αξίας των θεμελιωμένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων τους σε σύστημα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης το οποίο πληροί τους όρους της παρούσας οδηγίας.

(21)

Σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία και πρακτική, θα πρέπει να ληφθούν μέτρα ώστε να εξασφαλισθεί η διατήρηση των αδρανοποιημένων δικαιωμάτων ή της αξίας τους. Η αξία των δικαιωμάτων κατά την αποχώρηση του ασφαλισμένου από το σύστημα θα πρέπει να καθορίζεται σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία και πρακτική. Κατά την αναπροσαρμογή της αξίας των εν λόγω δικαιωμάτων, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη η ιδιαίτερη φύση του συστήματος, τα συμφέροντα των εν αναμονή δικαιούχων, τα συμφέροντα των λοιπών ενεργών μελών του συστήματος και τα συμφέροντα των συνταξιοδοτημένων δικαιούχων.

(22)

Η παρούσα οδηγία δεν δημιουργεί την υποχρέωση θέσπισης ευνοϊκότερων όρων για τα αδρανοποιημένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα απ' ό,τι για τα δικαιώματα των ενεργών ασφαλισμένων του συστήματος.

(23)

Εάν τα θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα ή η αξία των θεμελιωμένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων ενός αποχωρούντος εργαζομένου δεν υπερβαίνουν ένα εφαρμοστέο όριο που καθορίζεται από το εκάστοτε κράτος μέλος και, προκειμένου να αποφευχθούν οι ιδιαίτερα υψηλές διοικητικές δαπάνες που απορρέουν από τη διαχείριση σημαντικού αριθμού αδρανοποιημένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων μικρής αξίας, είναι δυνατόν να δοθεί η δυνατότητα στα συνταξιοδοτικά συστήματα να μη διατηρούν αυτά τα θεμελιωμένα δικαιώματα, αλλά, αντ' αυτού, να καταβάλλουν στον αποχωρούντα εργαζόμενο κεφάλαιο ανάλογο με την αξία των θεμελιωμένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων. Η αξία μεταφοράς ή η καταβολή κεφαλαίου θα πρέπει να καθορίζονται, ενδεχομένως, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία και πρακτική. Τα κράτη μέλη θα πρέπει, ενδεχομένως, να καθορίζουν κατώτατο όριο για τις πληρωμές αυτές, λαμβανομένης υπόψη της επάρκειας του μελλοντικού συνταξιοδοτικού εισοδήματος των εργαζομένων.

(24)

Η παρούσα οδηγία δεν προβλέπει τη μεταφορά θεμελιωμένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων. Ωστόσο, προκειμένου να διευκολυνθεί η κινητικότητα των εργαζομένων μεταξύ κρατών μελών, τα κράτη μέλη πρέπει να επιδιώκουν, στο μέτρο του δυνατού και ιδίως σε περίπτωση σύστασης νέων συστημάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης, τη βελτίωση της δυνατότητας μεταφοράς θεμελιωμένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων.

(25)

Με την επιφύλαξη της οδηγίας 2003/41/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6), οι ενεργοί ασφαλισμένοι του συστήματος και οι εν αναμονή δικαιούχοι που ασκούν ή που προτίθενται να ασκήσουν το δικαίωμά τους για ελεύθερη κυκλοφορία πρέπει να ενημερώνονται κατάλληλα, κατόπιν αίτησής τους, όσον αφορά τα συμπληρωματικά συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα. Όταν οι παροχές επιζώντων συνδέονται με συστήματα, οι επιζώντες δικαιούχοι θα πρέπει επίσης να έχουν το ίδιο δικαίωμα στην ενημέρωση όπως οι εν αναμονή δικαιούχοι. Τα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να ορίζουν ότι οι σχετικές πληροφορίες δεν είναι απαραίτητο να παρέχονται συχνότερα από μία φορά τον χρόνο.

(26)

Λόγω της πολυμορφίας των συστημάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης, η Ένωση οφείλει να περιοριστεί στον καθορισμό των στόχων προς επίτευξη σε ένα γενικό πλαίσιο και ως, εκ τούτου, η οδηγία αποτελεί το κατάλληλο νομοθετικό μέσο.

(27)

Δεδομένου ότι ο στόχος της παρούσας οδηγίας, ήτοι να διευκολυνθεί η άσκηση του δικαιώματος των εργαζομένων για ελεύθερη κυκλοφορία μεταξύ των κρατών μελών, δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη μπορεί όμως, λόγω του εύρους και των αποτελεσμάτων της, να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση μπορεί να θεσπίσει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας που προβλέπεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία περιορίζεται στο ελάχιστο που απαιτείται για την επίτευξη του στόχου της.

(28)

Η παρούσα οδηγία καθορίζει τις ελάχιστες προϋποθέσεις, αφήνοντας στα κράτη μέλη τη δυνατότητα θέσπισης ή διατήρησης ευνοϊκότερων διατάξεων. Η εφαρμογή της παρούσας οδηγίας δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία για ενδεχόμενη οπισθοδρόμηση σε σχέση με την κατάσταση που επικρατεί ήδη σε κάθε κράτος μέλος.

(29)

Η Επιτροπή συντάσσει έκθεση για την εφαρμογή της οδηγίας εντός έξι το πολύ ετών μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της.

(30)

Σύμφωνα με τις εθνικές διατάξεις που διέπουν την οργάνωση των συστημάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης, τα κράτη μέλη μπορούν να αναθέσουν στους κοινωνικούς εταίρους, εφόσον αυτοί το ζητήσουν από κοινού, την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας όσον αφορά τις διατάξεις που αναφέρονται σε συλλογικές συμβάσεις, με την προϋπόθεση ότι τα κράτη μέλη λαμβάνουν κάθε αναγκαίο μέτρο ώστε να εξασφαλίζουν ότι είναι ανά πάσα στιγμή σε θέση να εγγυηθούν τα αποτελέσματα που καθορίζονται στην παρούσα οδηγία,

α)

συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης τα οποία έχουν παύσει να δέχονται νέα ενεργά μέλη κατά την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας και τα οποία παραμένουν κλειστά σε νέα μέλη·

β)

στα συστήματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης τα οποία υπόκεινται σε μέτρα που συνεπάγονται την παρέμβαση διοικητικών φορέων που έχουν συσταθεί βάσει εθνικής νομοθεσίας ή δικαστικών αρχών και τα οποία στόχο έχουν να διαφυλάξουν ή να αποκαταστήσουν την οικονομική τους κατάσταση, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών εκκαθάρισης. Η εξαίρεση αυτή δεν παρατείνεται πέραν του τέλους της παρέμβασης·

γ)

στα συστήματα εγγυήσεων σε περιπτώσεις αφερεγγυότητας, στα συστήματα αποζημιώσεων και στα εθνικά συνταξιοδοτικά αποθεματικά· και

δ)

σε κατ' αποκοπή πληρωμή του εργοδότη προς τον εργαζόμενο κατά το πέρας της εργασιακής σχέσης του, η οποία είναι άσχετη προς τη σύνταξη.

α)

ως «συμπληρωματική σύνταξη» νοείται η σύνταξη λόγω αποχώρησης που προβλέπεται από τους κανόνες των συστημάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης που έχουν συσταθεί σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία και πρακτική·

β)

ως «σύστημα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης» νοείται κάθε επαγγελματικό σύστημα συντάξεων λόγω αποχώρησης, το οποίο έχει συσταθεί σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία και πρακτική και συνδέεται με σχέση εργασίας, και το οποίο προορίζεται για τη χορήγηση συμπληρωματικής σύνταξης σε μισθωτούς·

γ)

ως «ενεργά μέλη συστήματος» νοούνται οι εργαζόμενοι οι οποίοι, βάσει της τρέχουσας σχέσης εργασίας, έχουν ή πρόκειται να έχουν, αφού εκπληρώσουν τους όρους απόκτησης, δικαίωμα για συμπληρωματική σύνταξη σύμφωνα με τις διατάξεις κάποιου συστήματος συμπληρωματικής συνταξιοδότησης·

δ)

ως «περίοδος αναμονής», το χρονικό διάστημα της απασχόλησης, που απαιτείται είτε βάσει της εθνικής νομοθεσίας είτε βάσει των κανόνων ενός συστήματος συμπληρωματικής συνταξιοδότησης είτε από τον εργοδότη, προκειμένου να έχει ο εργαζόμενος τις προϋποθέσεις για να υπαχθεί σε σύστημα·

ε)

ως «περίοδος θεμελίωσης», το χρονικό διάστημα της ενεργού συμμετοχής σε ένα σύστημα, που απαιτείται είτε βάσει της εθνικής νομοθεσίας είτε βάσει των κανόνων ενός συστήματος συμπληρωματικής συνταξιοδότησης, για τη θεμελίωση σωρευμένων δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης·

στ)

ως «θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα» νοούνται όλα τα σωρευμένα δικαιώματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης που έχουν αποκτηθεί μετά την εκπλήρωση των εκάστοτε όρων απόκτησης, βάσει των κανόνων ενός συστήματος συμπληρωματικής συνταξιοδότησης και, όπου αυτό ισχύει, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία·

ζ)

ως «αποχωρών εργαζόμενος» νοείται το ενεργό μέλος συστήματος, του οποίου η τρέχουσα σχέση εργασίας τερματίζεται για λόγους ανεξάρτητους από τη συμπλήρωση προϋποθέσεων λήψης συμπληρωματικής σύνταξης και το οποίο μετακινείται μεταξύ κρατών μελών·

η)

ως «εν αναμονή δικαιούχος» νοείται το πρώην ενεργό μέλος συστήματος που έχει θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα σε σύστημα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης και δεν του έχει καταβληθεί ακόμη συμπληρωματική σύνταξη από το εν λόγω σύστημα·

θ)

ως «αδρανοποιημένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα» νοούνται τα θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα που διατηρούνται στο σύστημα στο οποίο σωρεύθηκαν από έναν εν αναμονή δικαιούχο·

ι)

ως «αξία των αδρανοποιημένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων» νοείται η κεφαλαιουχική αξία των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που υπολογίζεται σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία και πρακτική.

α)

όταν ορίζεται περίοδος θεμελίωσης ή περίοδος αναμονής ή αμφότερα, η συνδυασμένη συνολική περίοδος δεν υπερβαίνει επ' ουδενί τα τρία έτη για τους αποχωρούντες εργαζομένους·

β)

όταν απαιτείται ελάχιστο όριο ηλικίας για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, το εν λόγω όριο δεν υπερβαίνει τα 21 έτη για τους αποχωρούντες εργαζομένους·

γ)

όταν ο αποχωρών εργαζόμενος δεν έχει ακόμη θεμελιώσει συνταξιοδοτικά δικαιώματα κατά τη λήξη της εργασιακής σχέσης, το σύστημα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης επιστρέφει τις εισφορές που κατεβλήθησαν από τον αποχωρούντα εργαζόμενο ή για λογαριασμό του, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία ή με συλλογικές συμβάσεις ή συμβόλαια, ή, σε περίπτωση που ο αποχωρών εργαζόμενος φέρει τον επενδυτικό κίνδυνο, είτε το σύνολο των καταβληθεισών εισφορών είτε την επενδυτική αξία που απέδωσαν οι εν λόγω εισφορές.

α)

όταν τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα στο σύστημα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης αποκτώνται ως δικαίωμα σε ονομαστικό ποσό, διασφαλίζοντας την ονομαστική αξία των αδρανοποιημένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων· ή

β)

όταν η αξία των σωρευμένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων αλλάζει στον χρόνο, με προσαρμογή της αξίας των αδρανοποιημένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων εφαρμόζοντας:

ή

γ)

όταν η αξία των σωρευμένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων προσαρμόζεται, για παράδειγμα, σύμφωνα με το ποσοστό του πληθωρισμού ή τα επίπεδα αμοιβών, προσαρμόζοντας την αξία των αδρανοποιημένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων με έναν αναλογικό περιορισμό που καθορίζεται από την εθνική νομοθεσία ή έχει συμφωνηθεί από τους κοινωνικούς εταίρους.

α)

τους όρους απόκτησης δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης και τις συνέπειες της εφαρμογής τους σε περίπτωση λήξης της σχέσης εργασίας·

β)

την αξία των θεμελιωμένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων τους ή εκτίμηση των θεμελιωμένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που έχει διενεργηθεί το πολύ 12 μήνες πριν από την ημερομηνία της αίτησης· και

γ)

τους όρους της μελλοντικής μεταχείρισης των αδρανοποιημένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων.

α)

την αξία των αδρανοποιημένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων τους ή εκτίμηση των αδρανοποιημένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων τους που έχει διενεργηθεί το πολύ 12 μήνες πριν από την ημερομηνία της αίτησης· και

β)

τους όρους που διέπουν τη μεταχείριση των αδρανοποιημένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων.

30.4.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 128/8

(1)

Η ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων αποτελεί θεμελιώδη ελευθερία των πολιτών της Ένωσης και πυλώνα της εσωτερικής αγοράς στην Ένωση, που κατοχυρώνεται στο άρθρο 45 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ). Η εφαρμογή της αναπτύσσεται περαιτέρω από το δίκαιο της Ένωσης με στόχο την εξασφάλιση της πλήρους άσκησης των δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται στους πολίτες της Ένωσης και στα μέλη της οικογένειάς τους. Η φράση «μέλη της οικογένειάς τους» θα πρέπει να νοείται κατά το άρθρο 2 σημείο 2 της οδηγίας 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3) το οποίο εφαρμόζεται και στα μέλη της οικογένειας των μεθοριακών εργαζομένων.

(2)

Η ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων αποτελεί επίσης βασικό στοιχείο για την ανάπτυξη πραγματικής αγοράς εργασίας της Ένωσης, επιτρέποντας στους εργαζομένους να μετακινούνται σε περιοχές όπου υπάρχει έλλειψη εργατικού δυναμικού ή περισσότερες ευκαιρίες απασχόλησης, βοηθώντας περισσότερους ανθρώπους να βρουν θέσεις εργασίας που να ανταποκρίνονται καλύτερα στις δεξιότητες και αντιμετωπίζοντας τα σημεία συμφόρησης στην αγορά εργασίας.

(3)

Η ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων δίνει σε όλους τους πολίτες της Ένωσης, ανεξαρτήτως τόπου κατοικίας, το δικαίωμα να μεταβαίνουν ελεύθερα σε άλλο κράτος μέλος για να εργαστούν και/ή να διαμείνουν εκεί. Τους προστατεύει από τις διακρίσεις λόγω ιθαγενείας όσον αφορά την πρόσβαση στην απασχόληση, συνθήκες απασχόλησης και εργασίας, ιδίως την αμοιβή, την απόλυση, καθώς και τις κοινωνικές παροχές και τα φορολογικά πλεονεκτήματα, εξασφαλίζοντας την ίση τους μεταχείριση, δυνάμει του εθνικού δικαίου, της πρακτικής ή των συλλογικών συμβάσεων, σε σύγκριση με τους ημεδαπούς. Τα δικαιώματα αυτά θα πρέπει να τα έχουν όλοι αδιακρίτως οι πολίτες της Ένωσης που ασκούν το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας, συμπεριλαμβανομένων των «μονίμων», εποχιακών και μεθοριακών εργαζομένων. Η ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων διακρίνεται από την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, η οποία περιλαμβάνει το δικαίωμα των επιχειρήσεων να παρέχουν υπηρεσίες σε άλλο κράτος μέλος και, στο πλαίσιο αυτό, να αποσπούν προσωρινά προσωπικό τους σε άλλο κράτος μέλος με σκοπό να εκτελέσει τις εργασίες που απαιτούνται για την παροχή των υπηρεσιών σε αυτό το κράτος μέλος.

(4)

Όσον αφορά τους εργαζομένους της Ένωσης και τα μέλη των οικογενειών τους που ασκούν το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας, το άρθρο 45 ΣΛΕΕ αναγνωρίζει σημαντικά δικαιώματα για την άσκηση της θεμελιώδους αυτής ελευθερίας, τα οποία διευκρινίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 492/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4).

(5)

Η αποτελεσματική άσκηση του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων εξακολουθεί ωστόσο να αποτελεί σημαντική πρόκληση και πολλοί εργαζόμενοι της Ένωσης πολύ συχνά δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους στον τομέα της ελεύθερης κυκλοφορίας. Δεδομένου ότι, μεταξύ άλλων, βρίσκονται ενδεχομένως σε πιο ευάλωτη θέση, οι εργαζόμενοι της Ένωσης μπορεί ακόμη να υφίστανται αδικαιολόγητους περιορισμούς ή εμπόδια στην άσκηση του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας, όπως η μη αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων, οι διακρίσεις λόγω ιθαγενείας και η εκμετάλλευση όταν μεταβαίνουν σε άλλο κράτος μέλος. Ως εκ τούτου, υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ του νόμου και της πρακτικής του εφαρμογής το οποίο είναι ανάγκη να αντιμετωπιστεί.

(6)

Τον Ιούλιο του 2010, στην ανακοίνωσή της με τίτλο «Επιβεβαίωση της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων: δικαιώματα και σημαντικές εξελίξεις» η Επιτροπή επισήμανε ότι θα διερευνούσε τρόπους αντιμετώπισης των νέων αναγκών και προκλήσεων, ιδίως υπό το πρίσμα των νέων τάσεων κινητικότητας που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι της Ένωσης και τα μέλη των οικογενειών τους. Ανέφερε επίσης ότι, στο πλαίσιο της νέας στρατηγικής για την εσωτερική αγορά, θα εξέταζε τρόπους προώθησης και ενίσχυσης μηχανισμών για την αποτελεσματική εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης για τους εργαζομένους της Ένωσης και τα μέλη των οικογενειών τους που ασκούν το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας. Η Επιτροπή συνόψισε επίσης τις εξελίξεις της νομοθεσίας και νομολογίας όσον αφορά ειδικότερα το προσωπικό πεδίο εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης για την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων και την ουσία των δικαιωμάτων των οποίων απολαύουν οι εργαζόμενοι της Ένωσης και τα μέλη των οικογενειών τους.

(7)

Στην έκθεσή της του 2010 για την ιθαγένεια της ΕΕ με τίτλο «Άρση των εμποδίων στα δικαιώματα των πολιτών της ΕΕ», της 27ης Οκτωβρίου 2010, η Επιτροπή επισήμανε την αποκλίνουσα και εσφαλμένη εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης σχετικά με το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας ως ένα από τα βασικά εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι πολίτες της Ένωσης στην αποτελεσματική άσκηση των δικαιωμάτων τους βάσει του δικαίου της Ένωσης. Ακολούθως, η Επιτροπή ανακοίνωσε την πρόθεσή της να αναλάβει δράση για να «διευκολύνει την ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών της ΕΕ και των μελών της οικογένειάς τους που προέρχονται από τρίτες χώρες, ενισχύοντας την αυστηρή επιβολή των κανόνων της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της μη διακριτικής μεταχείρισης, προωθώντας ορθές πρακτικές και την αύξηση της επιτόπιας γνώσης των κανόνων της ΕΕ και ενισχύοντας τη διάδοση πληροφοριών στους πολίτες της Ένωσης σχετικά με τα δικαιώματά τους στην ελεύθερη κυκλοφορία» (δράση 15 της έκθεσης του 2010 για την ιθαγένεια της ΕΕ). Επιπλέον η Επιτροπή στην έκθεσή της για την ιθαγένεια της ΕΕ το 2013 με τίτλο «Πολίτες της ΕΕ: τα δικαιώματά σας, το μέλλον σας», εξέτασε την ανάγκη να αρθούν τα διοικητικής φύσεως εμπόδια και να απλοποιηθούν οι διαδικασίες για τους πολίτες της Ένωσης που ζουν, εργάζονται και ταξιδεύουν σε άλλα κράτη μέλη.

(8)

Στην ανακοίνωση της Επιτροπής της 18ης Απριλίου 2012 με τίτλο «Στοχεύοντας σε μια ανάκαμψη με άφθονες θέσεις απασχόλησης» (δέσμη μέτρων για την απασχόληση), η Επιτροπή εξήγγειλε την πρόθεσή της να υποβάλει νομοθετική πρόταση για τη στήριξη των μετακινούμενων εργαζομένων (ενημέρωση και συμβουλές) κατά την άσκηση των δικαιωμάτων που απορρέουν από τη ΣΛΕΕ και τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 492/2011 και ενθάρρυνε τα κράτη μέλη να ενισχύσουν την ευαισθητοποίηση για τα δικαιώματα που απορρέουν από τη νομοθεσία της Ένωσης με σκοπό την καταπολέμηση των διακρίσεων, την ισότητα των φύλων και την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων και να ανοίξουν και να διευκολύνουν την πρόσβαση των υπηκόων της Ένωσης σε θέσεις του δημόσιου τομέα τους σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης, όπως ερμηνεύεται από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατά παγία νομολογία του Δικαστηρίου η πρόσβαση σε ορισμένες θέσεις στο Δημόσιο τομέα αποκλειστικά στους ημεδαπούς πρέπει να ερμηνεύεται περιοριστικά καλύπτοντας μόνο θέσεις εργασίας που ενέχουν άμεση ή έμμεση συμμετοχή στην άσκηση δημοσίας εξουσίας και καθηκόντων που έχουν σκοπό τη διαφύλαξη των γενικών συμφερόντων του κράτους ή άλλων δημόσιων αρχών.

(9)

Η κατάλληλη και αποτελεσματική εφαρμογή και επιβολή του άρθρου 45 ΣΛΕΕ και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 492/2011, καθώς και η επίγνωση των δικαιωμάτων, είναι βασικά στοιχεία για την προστασία των δικαιωμάτων και την ίση μεταχείριση των εργαζομένων της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους, ενώ η ανεπαρκής επιβολή της προαναφερόμενης νομοθεσίας της Ένωσης υπονομεύει την αποτελεσματικότητα των κανόνων της Ένωσης που εφαρμόζονται στον τομέα αυτόν και θέτει σε κίνδυνο τα δικαιώματα και την προστασία των εργαζομένων της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους.

(10)

Η πιο αποτελεσματική και ενιαία εφαρμογή των δικαιωμάτων που απορρέουν από τους κανόνες της Ένωσης για την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων είναι επίσης αναγκαία για την ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.

(11)

Η εφαρμογή και η παρακολούθηση των κανόνων της Ένωσης για την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων θα πρέπει να βελτιωθούν ώστε οι εργαζόμενοι της Ένωσης και τα μέλη της οικογενείας τους καθώς και εργοδότες, δημόσιες αρχές και άλλα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, να έχουν καλύτερη ενημέρωση σχετικά με τα δικαιώματα ελεύθερης κυκλοφορίας και τις υποχρεώσεις, να παρέχεται βοήθεια και προστασία στους εργαζομένους της Ένωσης και τα μέλη της οικογενείας τους κατά την άσκηση αυτών των δικαιωμάτων και να καταπολεμηθεί η καταστρατήγηση των κανόνων αυτών από τις δημόσιες αρχές και τους εργοδότες του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Στο πλαίσιο αυτό τα κράτη μέλη μπορούν να λαμβάνουν επίσης υπόψη τα αποτελέσματα της αυξημένης κινητικότητας, όπως την «διαρροή εγκεφάλων» ή «διαρροή νέων».

(12)

Για μια ορθή εφαρμογή των ουσιαστικών κανόνων της Ένωσης για την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων και για τον έλεγχο συμμόρφωσης με τους κανόνες αυτούς, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα προστασίας των εργαζομένων της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους που ασκούν το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας από διακρίσεις λόγω ιθαγενείας και από κάθε αδικαιολόγητο περιορισμό ή εμπόδιο στην άσκηση του δικαιώματος αυτού.

(13)

Χρειάζονται επομένως ειδικοί κανόνες περί αποτελεσματικής επιβολής και θα πρέπει να διευκολυνθεί η καλύτερη και πιο ενιαία εφαρμογή των ουσιαστικών κανόνων περί ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων σύμφωνα με το άρθρο 45 ΣΛΕΕ και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 492/2011. Η πραγμάτωση αυτής της θεμελιώδους ελευθερίας θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη την αρχή της ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών και την απαγόρευση των διακρίσεων μεταξύ εργαζομένων της Ένωσης και μελών των οικογενειών τους για λόγους που περιέχονται στο άρθρο 21 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης («Χάρτης»).

(14)

Στο πλαίσιο αυτό, οι εργαζόμενοι της Ένωσης και τα μέλη των οικογενειών τους που υφίστανται διακρίσεις λόγω ιθαγενείας ή οποιονδήποτε αδικαιολόγητο περιορισμό ή εμπόδια στην άσκηση του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας θα πρέπει να έχουν την εγγύηση επαρκούς και αποτελεσματικής έννομης προστασίας. Όταν τα κράτη μέλη προβλέπουν διοικητικές διαδικασίες ως μέσο έννομης προστασίας, θα πρέπει να μεριμνούν ώστε κάθε διοικητική απόφαση να επιδέχεται προσφυγή ενώπιον δικαστηρίου κατά την έννοια του άρθρου 47 του Χάρτη. Λαμβάνοντας υπόψη το δικαίωμα αποτελεσματικής έννομης προστασίας, οι εργαζόμενοι της Ένωσης θα πρέπει να προστατεύονται από δυσμενή μεταχείριση ή συνέπεια που προκύπτει ως αντίδραση σε καταγγελία ή σε κίνηση διαδικασίας με σκοπό την πραγμάτωση των εκ της παρούσης οδηγίας δικαιωμάτων.

(15)

Για μια αποτελεσματικότερη προστασία θα πρέπει να αναγνωρισθεί επίσης σε ενώσεις και νομικές οντότητες, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών εταίρων, το δικαίωμα παρέμβασης σε διαδικασίες, κατά τα οριζόμενα από τα κράτη μέλη, είτε εξ ονόματος ή προς υποστήριξη, και συναινούντος του προσώπου που υπέστη τον επίδικο περιορισμό ή διάκριση. Αυτό θα πρέπει να γίνεται με την επιφύλαξη των εθνικών δικονομικών κανόνων που αφορούν την εκπροσώπηση και την υπεράσπιση ενώπιον των δικαστηρίων, και άλλων αρμοδιοτήτων και συλλογικών δικαιωμάτων κοινωνικών εταίρων, αντιπροσώπων των εργαζομένων και των εργοδοτών, όπως τα σχετικά με την εφαρμογή συλλογικών συμβάσεων, κατά περίπτωση, συμπεριλαμβανομένων προσφυγών εξ ονόματος ενός συλλογικού συμφέροντος, δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας και/ή πρακτικής. Για μια αποτελεσματική νομική προστασία, και με την επιφύλαξη των υφιστάμενων μηχανισμών συλλογικής άμυνας που διαθέτουν οι κοινωνικοί εταίροι και του εθνικού δικαίου και πρακτικής, τα κράτη μέλη καλούνται να εξετάσουν την εφαρμογή κοινών αρχών για προσωρινούς και αντισταθμιστικούς συλλογικούς μηχανισμούς προστασίας.

(16)

Σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου, οι εθνικοί κανόνες για τις προθεσμίες επιβολής των δικαιωμάτων δυνάμει της παρούσας οδηγίας δεν θα πρέπει να καθιστούν πρακτικά αδύνατη ή υπερβολικά δυσχερή την άσκηση αυτών των δικαιωμάτων.

(17)

Η προστασία κατά των διακρίσεων λόγω ιθαγενείας θα πρέπει να ενισχυθεί με την ύπαρξη σε κάθε κράτος μέλος αποτελεσματικών φορέων με κατάλληλη τεχνογνωσία, αρμόδιων για την προαγωγή της ίσης μεταχείρισης, την ανάλυση των προβλημάτων των εργαζομένων της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους, τη μελέτη πιθανών λύσεων και την παροχή στους ανωτέρω ειδικής βοήθειας. Η αρμοδιότητα των φορέων αυτών θα πρέπει μεταξύ άλλων να περιλαμβάνει την παροχή στους ανωτέρω εργαζομένους και στα μέλη των οικογενειών τους ανεξάρτητης νομικής και/ή άλλης συνδρομής, όπως παροχή νομικών πληροφοριών περί την εφαρμογή των ενωσιακών και εθνικών κανόνων περί ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων και πληροφοριών για τις ισχύουσες διαδικασίες καταγγελίας, παροχή βοήθειας για την προστασία των δικαιωμάτων εργαζομένων και μελών της οικογενείας αυτών και ενδεχομένως αρωγή στο πλαίσιο δικαστικών διαδικασιών.

(18)

Θα πρέπει να εναπόκειται στα κράτη μέλη να αποφασίσουν να αναθέσουν τα καθήκοντα δυνάμει της παρούσας οδηγίας στους προαναφερόμενους φορείς ή να τα αναθέσουν σε ήδη υπάρχοντες φορείς που επιδιώκουν αντίστοιχους στόχους σε εθνικό επίπεδο, όπως προαγωγή της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων, εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ή διασφάλιση των ατομικών δικαιωμάτων. Αν κράτος μέλος αποφασίσει να διευρύνει την εντολή ήδη υπάρχοντος φορέα, θα πρέπει να του εξασφαλίσει επαρκείς πόρους για την αποτελεσματική και κατάλληλη εκτέλεση των υφισταμένων και νέων του καθηκόντων. Όταν τα καθήκοντα ανατίθενται σε πλείονες φορείς, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τον συντονισμό τους.

(19)

Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι ένας ή περισσότεροι φορείς λειτουργούν ως σημείο επαφής, συνεργάζονται μεταξύ τους και ανταλλάσσουν πληροφορίες, όπως τα στοιχεία όλων των φορέων, τα μέσα έννομης προστασίας και τα στοιχεία όλων των ενώσεων, οργανισμών ή άλλων νομικών οντοτήτων που παρέχουν πληροφορίες και υπηρεσίες στους εργαζομένους της Ένωσης και τα μέλη των οικογενειών τους, με αντίστοιχα σημεία επαφής σε άλλα κράτη μέλη. Ο κατάλογος των σημείων επαφής θα πρέπει να δημοσιοποιείται.

(20)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να προωθούν συνεργασία μεταξύ φορέων εξουσιοδοτηθέντων υπ' αυτών διά της παρούσης οδηγίας και υφιστάμενων υπηρεσιών πληροφόρησης και αρωγής που παρέχουν οι κοινωνικοί εταίροι, οι ενώσεις, οργανώσεις ή άλλες σχετικές νομικές οντότητες, όπως οργανώσεις αρμόδιες για τον συντονισμό διακανονισμών δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5) και, εφόσον ενδείκνυται, επιθεωρήσεις εργασίας.

(21)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να προωθήσουν συνέργειες με τα υπάρχοντα μέσα πληροφόρησης και υποστήριξης σε επίπεδο Ένωσης και, κατ' επέκταση, τη στενή συνεργασία των υπαρχόντων ή νεοσυσταθέντων φορέων με τις υπάρχουσες υπηρεσίες πληροφόρησης και παροχής βοήθειας, όπως το Your Europe, το SOLVIT, το δίκτυο Enterprise Europe Network, τις υπηρεσίες μιας στάσης και το EURES, συμπεριλαμβανομένων, όπου ενδείκνυται, των διασυνοριακών εταιρικών σχέσεων EURES.

(22)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να προάγουν τον διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους και κατάλληλες μη κυβερνητικές οργανώσεις για την εξέταση και καταπολέμηση αδικαιολόγητων περιορισμών και εμποδίων κατά την άσκηση του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας ή διάφορων μορφών διακρίσεων λόγω ιθαγενείας.

(23)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να καθορίσουν τον τρόπο με τον οποίο θα παρέχονται σε πολίτες της Ένωσης, όπως εργαζομένους, φοιτητές, πρόσφατους απόφοιτους, καθώς και εργοδότες, κοινωνικούς εταίρους και άλλα άτομα εύκολα προσβάσιμες πληροφορίες σχετικά με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας και τις σχετικές διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 492/2011, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών για τους φορείς που ορίζονται δυνάμει της παρούσας οδηγίας και των διαθέσιμων μέσων προστασίας. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να φροντίζουν να υπάρχει η πληροφορία αυτή σε περισσότερες από μία γλώσσες της Ένωσης λαμβάνοντας υπόψη τη ζήτηση στην αγορά εργασίας. Η διάταξη αυτή δεν θα πρέπει να επηρεάζει τη νομοθεσία των κρατών μελών σχετικά με τη χρήση των γλωσσών. Η πληροφορία αυτή θα μπορούσε να παρέχεται μέσω ατομικής παροχής συμβουλών και θα πρέπει να είναι εύκολα διαθέσιμη μέσω του Your Europe και EURES.

(24)

Για να διευκολυνθεί η πραγμάτωση των εκ της ενωσιακής νομοθεσίας δικαιωμάτων χρειάζεται σταθερός έλεγχος της εφαρμογής της οδηγίας 91/533/ΕΟΚ του Συμβουλίου (6).

(25)

Η παρούσα οδηγία καθορίζει τις ελάχιστες απαιτήσεις, δίνοντας έτσι στα κράτη μέλη τη δυνατότητα θέσπισης ή διατήρησης πιο ευνοϊκών διατάξεων. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να διευρύνουν τις αρμοδιότητες των οργανώσεων που εργάζονται για την προστασία των εργαζομένων της Ένωσης από τις διακρίσεις λόγω ιθαγενείας, ώστε να καλύπτουν το δικαίωμα ίσης μεταχείρισης, χωρίς διακρίσεις λόγω ιθαγενείας, για όλους τους πολίτες της Ένωσης που ασκούν το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και των μελών των οικογενειών τους, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 21 ΣΛΕΕ και στην οδηγία 2004/38/ΕΚ. Η εφαρμογή της παρούσας οδηγίας δεν θα πρέπει να χρησιμεύσει ως δικαιολογία για οπισθοδρόμηση σε σχέση με την ήδη ισχύουσα κατάσταση στα κράτη μέλη.

(26)

Η αποτελεσματική εφαρμογή της παρούσας οδηγίας προϋποθέτει ότι τα κράτη μέλη, όταν θεσπίζουν τα κατάλληλα μέτρα για να συμμορφωθούν με τις υποχρεώσεις τους δυνάμει της παρούσας οδηγίας, θα πρέπει να προβλέπουν αναφορά στην παρούσα οδηγία ή να προβαίνουν στην εν λόγω αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευση των εκτελεστικών μέτρων.

(27)

Σύμφωνα με την κοινή πολιτική δήλωση των κρατών μελών και της Επιτροπής, της 28ης Σεπτεμβρίου 2011, σχετικά με τα επεξηγηματικά έγγραφα, τα κράτη μέλη έχουν αναλάβει την υποχρέωση να συνοδεύουν, σε δικαιολογημένες περιπτώσεις, την κοινοποίηση των μέτρων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο με ένα ή περισσότερα έγγραφα που επεξηγούν τη σχέση ανάμεσα στα συστατικά στοιχεία μιας οδηγίας και στα αντίστοιχα μέρη των νομικών πράξεων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο. Όσον αφορά την παρούσα οδηγία, ο νομοθέτης κρίνει ότι είναι δικαιολογημένη η διαβίβαση των εγγράφων αυτών.

(28)

Αφού παρέλθει επαρκές χρονικό διάστημα για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, η Επιτροπή θα πρέπει να συντάξει έκθεση εφαρμογής της, αξιολογώντας ειδικότερα αν είναι σκόπιμο να υποβάλει πρόταση για μια καλύτερη επιβολή του δικαίου της Ένωσης σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία. Στην έκθεση αυτή, η Επιτροπή θα πρέπει να εστιάσει στις τυχόν δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι νέοι απόφοιτοι που αναζητούν απασχόληση στην Ένωση και οι σύζυγοι εργαζομένων στην Ένωση από τρίτες χώρες.

(29)

Η παρούσα οδηγία σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως την ελευθερία επιλογής επαγγέλματος και το δικαίωμα προς εργασία, το δικαίωμα της μη διάκρισης, ιδίως λόγω ιθαγενείας, το δικαίωμα διαπραγμάτευσης και συλλογικών δράσεων, δίκαιες και πρόσφορες συνθήκες εργασίας, το δικαίωμα ελευθερίας κυκλοφορίας και διαμονής και το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής και αμερόληπτης δίκης. Θα πρέπει να εφαρμόζεται σύμφωνα με τα εν λόγω δικαιώματα και αρχές.

(30)

Η παρούσα οδηγία σέβεται τα διαφορετικά πρότυπα αγοράς εργασίας στα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένων των προτύπων αγοράς εργασίας που ρυθμίζονται από συλλογικές συμβάσεις.

(31)

Δεδομένου ότι ο στόχος της παρούσας οδηγίας, δηλαδή η θέσπιση γενικού κοινού πλαισίου κατάλληλων διατάξεων, μέτρων και μηχανισμών, αναγκαίων για την καλύτερη και πιο ενιαία εφαρμογή και πραγμάτωση των δικαιωμάτων περί ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων σύμφωνα με τη ΣΛΕΕ και τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 492/2011, δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορεί όμως, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων της δράσης, να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση μπορεί να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, που ορίζεται στο εν λόγω άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη αυτού του στόχου,

α)

πρόσβαση στην απασχόληση·

β)

όροι απασχόλησης και εργασίας, ιδίως όσον αφορά τις αποδοχές, την απόλυση, την υγεία και στην ασφάλεια στην εργασία και, σε περίπτωση ανεργίας εργαζομένων της Ένωσης, την επανένταξη ή την εκ νέου απασχόληση·

γ)

πρόσβαση στις κοινωνικές παροχές και τα φορολογικά πλεονεκτήματα·

δ)

συμμετοχή σε συνδικαλιστικές οργανώσεις και επιλεξιμότητα στα όργανα εκπροσώπησης των εργαζομένων·

ε)

πρόσβαση στην κατάρτιση·

στ)

πρόσβαση στη στέγαση·

ζ)

πρόσβαση των τέκνων των εργαζομένων της Ένωσης στην εκπαίδευση, μαθητεία και επαγγελματική κατάρτιση·

η)

βοήθεια που παρέχεται από γραφεία απασχόλησης.

α)

την παροχή ή εξασφάλιση ανεξάρτητης νομικής και/ή άλλης βοήθειας στους εργαζομένους της Ένωσης και στα μέλη της οικογένειάς τους, με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων τους και των δικαιωμάτων ενώσεων, οργανώσεων και λοιπών νομικών οντοτήτων του άρθρου 3·

β)

το να αποτελούν σημείο επαφής έναντι αντίστοιχων σημείων επαφής σε άλλα κράτη μέλη προκειμένου για συνεργασία και ανταλλαγή χρήσιμων πληροφοριών·

γ)

τη διενέργεια ή παραγγελία ανεξάρτητων ερευνών και αναλύσεων σχετικά με αδικαιολόγητους περιορισμούς και εμπόδια του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας και με διακρίσεις λόγω ιθαγενείας εις βάρος εργαζόμενων της Ένωσης και μελών των οικογενειών τους·

δ)

την εξασφάλιση της δημοσίευσης ανεξάρτητων εκθέσεων και τη διατύπωση συστάσεων για κάθε θέμα που αφορά τέτοιους περιορισμούς και εμπόδια ή διακρίσεις·

ε)

τη δημοσίευση χρήσιμων πληροφοριών σχετικά με την εφαρμογή, σε εθνικό επίπεδο, των κανόνων της Ένωσης για την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων.

30.4.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 128/15

(1)

Σύμφωνα με την απόφαση 2014/242/ΕΕ του Συμβουλίου (1), υπεγράφη εξ ονόματος της Ένωσης, η συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν (η «συμφωνία») για την επανεισδοχή προσώπων που διαμένουν χωρίς άδεια, με την επιφύλαξη σύναψής της σε μεταγενέστερη ημερομηνία.

(2)

Η συμφωνία θα πρέπει να εγκριθεί.

(3)

Η συμφωνία ιδρύει μεικτή επιτροπή επανεισδοχής, η οποία δύναται να θεσπίσει τον εσωτερικό της κανονισμό. Είναι σκόπιμο να προβλεφθεί απλουστευμένη διαδικασία για τον καθορισμό της θέσης της Ένωσης στη συγκεκριμένη περίπτωση.

(4)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας σχετικά με τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και με την επιφύλαξη του άρθρου 4 του εν λόγω πρωτοκόλλου, τα εν λόγω κράτη μέλη δεν συμμετέχουν στη θέσπιση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύονται από αυτήν.

(5)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 για τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία δεν συμμετέχει στη θέσπιση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτή ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της,

30.4.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 128/17

α)

«επανεισδοχή»: η μεταφορά από το αιτούν κράτος και η εισδοχή από το κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση ατόμων (ιδίων υπηκόων του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών), οι οποίοι έχουν συλληφθεί να εισέρχονται παρανόμως, να είναι παρόντες ή να διαμένουν στο αιτούν κράτος, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας συμφωνίας·

β)

«συμβαλλόμενα μέρη», το Αζερμπαϊτζάν και η Ένωση,

γ)

«κράτος μέλος», κάθε κράτος μέλος της Ένωσης το οποίο δεσμεύεται από την παρούσα συμφωνία,

δ)

«υπήκοος του Αζερμπαϊτζάν», κάθε πρόσωπο το οποίο έχει την ιθαγένεια του Αζερμπαϊτζάν σύμφωνα με τη νομοθεσία του,

ε)

«υπήκοος κράτους μέλους», κάθε πρόσωπο το οποίο έχει την ιθαγένεια ενός κράτους μέλους, όπως ορίζεται για τους σκοπούς της Ένωσης,

στ)

«υπήκοος τρίτης χώρας» κάθε πρόσωπο το οποίο έχει ιθαγένεια διαφορετική από την ιθαγένεια του Αζερμπαϊτζάν ή ενός κράτους μέλους·

ζ)

«ανιθαγενής» κάθε πρόσωπο το οποίο δεν έχει ιθαγένεια κανενός κράτους·

η)

«άδεια διαμονής», η άδεια οποιουδήποτε τύπου που εκδίδεται από το Αζερμπαϊτζάν ή από κράτος μέλος και η οποία επιτρέπει σε ένα πρόσωπο να διαμένει στην επικράτεια της οικείας χώρας. Δεν περιλαμβάνονται οι προσωρινές άδειες διαμονής στην επικράτειά του που συνδυάζονται με την εξέταση αίτησης για παροχή ασύλου ή για χορήγηση άδειας διαμονής,

θ)

«θεώρηση», η άδεια που εκδίδεται ή η απόφαση που λαμβάνεται από το Αζερμπαϊτζάν ή ένα κράτος μέλος, η οποία απαιτείται για την είσοδο, τη διαμονή ή διέλευση ενός προσώπου από την επικράτειά του. Δεν περιλαμβάνονται οι θεωρήσεις διέλευσης από αερολιμένα,

ι)

«αιτούν κράτος» το κράτος (το Αζερμπαϊτζάν ή ένα κράτος μέλος) το οποίο υποβάλλει αίτηση επανεισδοχής σύμφωνα το άρθρο 8 ή αίτηση διέλευσης σύμφωνα με το άρθρο 15 της παρούσας συμφωνίας·

ια)

«κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση» το κράτος (το Αζερμπαϊτζάν ή ένα κράτος μέλος) προς το οποίο απευθύνεται αίτηση επανεισδοχής σύμφωνα με το άρθρο 8 ή αίτηση διέλευσης σύμφωνα με το άρθρο 15 της παρούσας συμφωνίας·

ιβ)

ια) «αρμόδια αρχή» κάθε εθνική αρχή του Αζερμπαϊτζάν ή ενός κράτους μέλους η οποία είναι επιφορτισμένη με την εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας σύμφωνα με το άρθρο 20 παράγραφος 1 στοιχείο α) αυτής·

ιγ)

«διέλευση», η διέλευση υπηκόου τρίτης χώρας ή ανιθαγενούς μέσω της επικράτειας του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, ενώ ταξιδεύει από το αιτούν κράτος προς τη χώρα προορισμού.

—

την Οικουμενική Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου του 1948

—

την Ευρωπαϊκή σύμβαση του 1950 για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών, καθώς και τα πρωτόκολλά της

—

το διεθνές σύμφωνο του 1966 για τα αστικά και πολιτικά δικαιώματα

—

τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1984 κατά των βασανιστηρίων

—

τη σύμβαση της Γενεύης του 1951 για το καθεστώς των προσφύγων και το πρωτόκολλό της του 1967.

α)

των ανήλικων άγαμων τέκνων των προσώπων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, ανεξάρτητα από τον τόπο γέννησης ή την ιθαγένειά τους, εκτός αν έχουν αυτοτελές δικαίωμα διαμονής στο αιτούν κράτος μέλος ή είναι κάτοχοι έγκυρης άδειας διαμονής που έχει εκδοθεί από άλλο κράτος μέλος,

β)

των συζύγων, που έχουν άλλη ιθαγένεια ή είναι ανιθαγενείς, των προσώπων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, με την προϋπόθεση ότι έχουν δικαίωμα εισόδου και διαμονής ή αποκτούν το δικαίωμα εισόδου και διαμονής στην επικράτεια του Αζερμπαϊτζάν, εκτός αν έχουν αυτοτελές δικαίωμα διαμονής στο αιτούν κράτος μέλος ή είναι κάτοχοι έγκυρης άδειας διαμονής που έχει εκδοθεί από άλλο κράτος μέλος.

α)

είναι κάτοχοι, κατά τη στιγμή της υποβολής της αίτησης επανεισδοχής, έγκυρης θεώρησης ή άδειας διαμονής που έχει εκδοθεί από το Αζερμπαϊτζάν, ή

β)

εισήλθαν παράνομα και απευθείας στην επικράτεια των κρατών μελών, αφού διέμειναν ή διήλθαν από την επικράτεια του Αζερμπαϊτζάν.

α)

αν ο υπήκοος τρίτης χώρας ή ο ανιθαγενής βρισκόταν απλώς και μόνον υπό καθεστώς διέλευσης σε διεθνή αερολιμένα του Αζερμπαϊτζάν·

β)

ο υπήκοος τρίτης χώρας ή ο ανιθαγενής τυγχάνει απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης για να εισέλθει στην επικράτεια του αιτούντος κράτους μέλους.

α)

των ανήλικων άγαμων τέκνων των προσώπων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, ανεξάρτητα από τον τόπο γέννησης ή την ιθαγένειά τους, εκτός εάν έχουν αυτοτελές δικαίωμα διαμονής στο Αζερμπαϊτζάν·

β)

των συζύγων, που έχουν άλλη ιθαγένεια ή είναι ανιθαγενείς, των προσώπων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, με την προϋπόθεση ότι έχουν δικαίωμα εισόδου και διαμονής ή αποκτούν το δικαίωμα εισόδου και διαμονής στην επικράτεια του κράτους μέλους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, εκτός αν έχουν αυτοτελές δικαίωμα διαμονής στην επικράτεια του Αζερμπαϊτζάν.

α)

είναι κάτοχοι, κατά τη στιγμή της υποβολής της αίτησης επανεισδοχής, έγκυρης θεώρησης ή άδειας διαμονής που έχει εκδοθεί από το κράτος μέλος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, ή

β)

εισήλθαν παράνομα και απευθείας στην επικράτεια του Αζερμπαϊτζάν, αφού διέμειναν ή διήλθαν από την επικράτεια του κράτους μέλους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση.

α)

αν ο υπήκοος τρίτης χώρας ή ο ανιθαγενής τελούσε απλώς υπό καθεστώς διέλευσης μέσω διεθνούς αερολιμένα του κράτους μέλους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση· ή

β)

ο υπήκοος τρίτης χώρας ή ο ανιθαγενής δικαιούται απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης για να εισέλθει στην επικράτεια του Αζερμπαϊτζάν.

α)

τα προσωπικά στοιχεία του προς επανεισδοχή προσώπου (π.χ. ονοματεπώνυμο, ημερομηνία γέννησης και, αν είναι δυνατόν, τον τόπο γέννησης και τον τελευταίο τόπο διαμονής) και, ενδεχομένως, τα προσωπικά στοιχεία των ανήλικων άγαμων τέκνων ή/και των συζύγων,

β)

σε περίπτωση ημεδαπών, ένδειξη των μέσων απόδειξης ή των εκ πρώτης όψεως αποδεικτικών στοιχείων για την ιθαγένεια, σύμφωνα με τα παραρτήματα 1 και 2, αντιστοίχως,

γ)

σε περίπτωση υπηκόων τρίτων χωρών και ανιθαγενών, ένδειξη των μέσων απόδειξης ή των εκ πρώτης όψεως αποδεικτικών στοιχείων για τους όρους επανεισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών και ανιθαγενών, σύμφωνα με τα παραρτήματα 3 και 4 αντιστοίχως·

δ)

φωτογραφία του προς επανεισδοχή προσώπου.

α)

δήλωση που αναφέρει ότι το προς μεταφορά πρόσωπο μπορεί να χρειαστεί βοήθεια ή ιατρική περίθαλψη, υπό τον όρο ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο έχει δώσει ρητά τη συγκατάθεσή του για τη δήλωση αυτή·

β)

κάθε άλλο μέτρο προστασίας και ασφάλειας ή πληροφορία για την υγεία του προσώπου που μπορεί να απαιτείται στη συγκεκριμένη περίπτωση μεταφοράς.

—

δύο εργάσιμων ημερών, εάν η αίτηση υποβληθεί με την ταχεία διαδικασία (άρθρο 7 παράγραφος 3)·

—

δεκαπέντε ημερολογιακών ημερών σε όλες τις άλλες περιπτώσεις.

α)

αν ο υπήκοος τρίτης χώρας ή ο ανιθαγενής διατρέχει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί βασανιστήρια, απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση ή τιμωρία, ή ακόμα τη θανατική ποινή, ή να υποστεί διώξεις για λόγους φυλής, θρησκείας, ιθαγένειας ή συμμετοχής σε μια ορισμένη κοινωνική ομάδα, ή για τις πολιτικές του πεποιθήσεις στο κράτος προορισμού ή σε άλλο κράτος διέλευσης· ή

β)

αν ο υπήκοος τρίτης χώρας ή ο ανιθαγενής υποστεί ποινικές κυρώσεις στο κράτος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση ή σε άλλο κράτος διέλευσης· ή

γ)

για λόγους δημόσιας υγείας, εθνικής ασφάλειας, δημόσιας τάξης ή για άλλους λόγους εθνικών συμφερόντων του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση.

α)

τρόπο διέλευσης (αεροπορικώς, διά θαλάσσης ή διά ξηράς), άλλα πιθανά κράτη διέλευσης και προβλεπόμενο τελικό προορισμό·

β)

προσωπικά στοιχεία του συγκεκριμένου προσώπου (π.χ. ονοματεπώνυμο, γένος, άλλα χρησιμοποιούμενα ονόματα, παρωνύμια ή ψευδώνυμα, ημερομηνία γέννησης, φύλο και, αν είναι δυνατόν, τόπο γέννησης, ιθαγένεια, γλώσσα, είδος και αριθμό ταξιδιωτικού εγγράφου),

γ)

προβλεπόμενο σημείο εισόδου, χρόνος της μεταφοράς και πιθανή χρήση συνοδείας,

δ)

δήλωση ότι, κατά τη γνώμη του αιτούντος κράτους, πληρούνται οι όροι που προβλέπονται στο άρθρο 14 παράγραφος 2, και ότι δεν υφίσταται κανένας λόγος που να δικαιολογεί απόρριψη της αίτησης σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 3.

α)

η επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα πρέπει να γίνεται με θεμιτό και νόμιμο τρόπο,

β)

τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα πρέπει να συγκεντρώνονται για τον συγκεκριμένο, σαφή και νόμιμο σκοπό της εκτέλεσης της παρούσας συμφωνίας και δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν περαιτέρω ούτε από την κοινοποιούσα αρχή ούτε από την παραλήπτρια αρχή κατά τρόπο που δεν συμβιβάζεται με τον σκοπό αυτό,

γ)

τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα πρέπει να είναι κατάλληλα, συναφή και να μην είναι δυσανάλογα σε σχέση με τον σκοπό για τον οποίο συγκεντρώνονται ή/και υφίστανται περαιτέρω επεξεργασία. ειδικότερα, τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που κοινοποιούνται μπορούν να αφορούν μόνο τις ακόλουθες πληροφορίες:

δ)

τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα πρέπει να είναι ακριβή και, όταν χρειάζεται, να επικαιροποιούνται·

ε)

τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα πρέπει να διατηρούνται σε μορφή που να επιτρέπει τον προσδιορισμό των προσώπων στα οποία αναφέρονται για περίοδο η οποία δεν πρέπει να υπερβαίνει το αναγκαίο χρονικό διάστημα για τους σκοπούς για τους οποίους αυτά τα δεδομένα συλλέγονται ή υποβάλλονται σε περαιτέρω επεξεργασία·

στ)

τόσο η κοινοποιούσα όσο και η παραλήπτρια αρχή λαμβάνουν παν εύλογο μέτρο για να εξασφαλίσουν την κατάλληλη διόρθωση, διαγραφή ή το κλείδωμα των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, σε περίπτωση που η επεξεργασία τους δεν συμβιβάζεται προς τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, και ιδίως όταν τα εν λόγω δεδομένα δεν είναι κατάλληλα, συναφή και ακριβή ή είναι δυσανάλογα σε σχέση με τον σκοπό της επεξεργασίας. Αυτό περιλαμβάνει την κοινοποίηση στο άλλο μέρος κάθε διόρθωσης, διαγραφής ή κλειδώματος δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα·

ζ)

η παραλήπτρια αρχή ενημερώνει, κατόπιν αιτήσεως, την κοινοποιούσα αρχή για τη χρήση των κοινοποιηθέντων δεδομένων, καθώς και για τα αποτελέσματα της χρήσης αυτής,

η)

τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα μπορούν να κοινοποιούνται μόνο στις αρμόδιες αρχές. Η περαιτέρω κοινοποίηση σε άλλους φορείς απαιτεί την προηγούμενη έγκριση της κοινοποιούσας αρχής.

θ)

τόσο η κοινοποιούσα όσο και η παραλήπτρια αρχή υποχρεούνται να προβαίνουν σε έγγραφη καταχώριση της κοινοποίησης και της παραλαβής των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

—

τις διεθνείς συμβάσεις που προσδιορίζουν το κράτος που είναι αρμόδιο για την εξέταση των υποβαλλόμενων αιτήσεων χορήγησης ασύλου,

—

τις διεθνείς συμβάσεις περί εκδόσεως και διελεύσεως,

—

τις πολυμερείς διεθνείς συμβάσεις που περιλαμβάνουν κανόνες περί επανεισδοχής αλλοδαπών υπηκόων, όπως η σύμβαση σχετικά με τη Διεθνή Πολιτική Αεροπορία.

α)

να παρακολουθεί την εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας·

β)

να διευθετεί τα προβλήματα που προκύπτουν από την ερμηνεία ή την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας συμφωνίας,

γ)

να αποφασίζει σχετικά με τις ρυθμίσεις εφαρμογής που είναι αναγκαίες για την ομοιόμορφη εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας.

δ)

να έχει τακτική ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τα πρωτόκολλα εφαρμογής που καταρτίζονται από τα μεμονωμένα κράτη μέλη και το Αζερμπαϊτζάν δυνάμει του άρθρου 20·

ε)

να συνιστά τροποποιήσεις της παρούσας συμφωνίας και των παραρτημάτων της.

α)

τον ορισμό των αρμόδιων αρχών, τα σημεία διέλευσης των συνόρων και την ανταλλαγή των σημείων επαφής,

β)

τους όρους επιστροφής υπό συνοδεία, συμπεριλαμβανομένης της διέλευσης υπηκόων τρίτων χωρών και ανιθαγενών υπό συνοδεία,

γ)

τα μέσα και έγγραφα τα οποία είναι συμπληρωματικά εκείνων που απαριθμούνται στα παραρτήματα 1 έως 4 της παρούσας συμφωνίας.

δ)

τις λεπτομέρειες επανεισδοχής στο πλαίσιο της ταχείας διαδικασίας,

ε)

τη διαδικασία συνεντεύξεων.

30.4.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 128/43

(1)

Με την απόφασή του 98/591/ΕΚ (1) το Συμβούλιο ενέκρινε τη σύναψη συμφωνίας επιστημονικής και τεχνολογικής συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής («συμφωνία»).

(2)

Το άρθρο 12 στοιχείο β) της συμφωνίας προβλέπει ότι η συμφωνία συνάπτεται για αρχική περίοδο πέντε ετών και μπορεί να παραταθεί, με την επιφύλαξη της αναθεώρησής της, επί πενταετία, με γραπτή αμοιβαία συμφωνία των μερών.

(3)

Με την απόφασή 2009/306/ΕΚ του Συμβουλίου (2) εγκρίθηκε η επέκταση της συμφωνίας για μία ακόμη πενταετία.

(4)

Τα μέρη της συμφωνίας θεωρούν ότι η ταχεία επέκταση της παρούσας συμφωνίας είναι προς αμοιβαίο όφελος.

(5)

Το περιεχόμενο της επεκταθείσας συμφωνίας είναι πανομοιότυπο με το περιεχόμενο της συμφωνίας που εκπνέει στις 14 Οκτωβρίου 2013.

(6)

Η επέκταση της συμφωνίας πρέπει να εγκριθεί, για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

30.4.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 128/45

(1)

Η Διεθνής σύμβαση του Χονγκ Κονγκ του 2009 για την ασφαλή και φιλική προς το περιβάλλον ανακύκλωση πλοίων (εφεξής «σύμβαση») εγκρίθηκε στις 15 Μαΐου 2009 υπό την αιγίδα του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΔΝΟ), ως αποτέλεσμα των διαβουλεύσεων της διεθνούς διάσκεψης για την ασφαλή και φιλική προς το περιβάλλον ανακύκλωση πλοίων. Η σύμβαση καλύπτει τον σχεδιασμό, την κατασκευή, τη λειτουργία και την προετοιμασία των πλοίων, ώστε να διευκολύνει την ασφαλή και φιλική προς το περιβάλλον ανακύκλωση, χωρίς να θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια των πλοίων και τη λειτουργική αποδοτικότητα. Επίσης, καλύπτει τη λειτουργία των μονάδων ανακύκλωσης πλοίων με ασφαλή και φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο και τη θέσπιση ενός κατάλληλου μηχανισμού επιβολής στον τομέα της ανακύκλωσης πλοίων.

(2)

Η σύμβαση τίθεται σε ισχύ 24 μήνες μετά την ημερομηνία επικύρωσής της από τουλάχιστον 15 κράτη των οποίων ο συνολικός εμπορικός στόλος αντιπροσωπεύει τουλάχιστον το 40 τοις εκατό της ολικής χωρητικότητας της παγκόσμιας εμπορικής ναυτιλίας και ο συνολικός μέγιστος ετήσιος όγκος ανακύκλωσης πλοίων κατά την προηγούμενη δεκαετία αντιστοιχεί τουλάχιστον στο 3 τοις εκατό της ολικής χωρητικότητας του συνόλου της εμπορικής ναυτιλίας των ίδιων κρατών.

(3)

Στα συμπεράσματά του της 21ης Οκτωβρίου 2009, το Συμβούλιο παρότρυνε σθεναρά τα κράτη μέλη να επικυρώσουν επειγόντως τη σύμβαση ώστε να διευκολυνθεί η έναρξη ισχύος της το συντομότερο δυνατό και να δρομολογηθούν πραγματικές και ουσιαστικές αλλαγές στην πράξη.

(4)

Στόχος του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1257/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1) είναι, μεταξύ άλλων, η ελαχιστοποίηση και, στον βαθμό που είναι εφικτό, η εξάλειψη των δυσμενών επιπτώσεων στην υγεία του ανθρώπου και το περιβάλλον που οφείλονται στην ανακύκλωση πλοίων και η διευκόλυνση της επικύρωσης της σύμβασης. Στο άρθρο 5 παράγραφος 9, στο άρθρο 7 παράγραφος 2, στο άρθρο 10 παράγραφοι 1 και 2 και στο άρθρο 12 παράγραφοι 1 και 3 του εν λόγω κανονισμού προβλέπεται η ευθυγράμμιση του ενωσιακού δικαίου με τη σύμβαση. Το άρθρο 32 παράγραφος 4 αναφέρεται στην περίπτωση κρατών μελών που δεν έχουν πλοία που φέρουν τη σημαία τους ή είναι νηολογημένα υπό τη σημαία τους ή που έχουν κλείσει τα εθνικά νηολόγιά τους. Τα εν λόγω κράτη μέλη δύνανται να παρεκκλίνουν από ορισμένες διατάξεις του κανονισμού, εφόσον κανένα πλοίο δεν είναι νηολογημένο υπό τη σημαία τους.

(5)

Η Ένωση δεν μπορεί να προσχωρήσει στη σύμβαση, δεδομένου ότι μόνο κράτη μπορούν να είναι συμβαλλόμενα μέρη της.

(6)

Συνεπώς, το Συμβούλιο θα πρέπει να εξουσιοδοτήσει τα κράτη μέλη τα οποία έχουν πλοία που φέρουν τη σημαία τους ή είναι νηολογημένα υπό τη σημαία τους και εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της σύμβασης να την επικυρώσουν ή να προσχωρήσουν σε αυτήν,

30.4.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 128/47

(1)

Σύμφωνα με την απόφαση 2013/695/ΕΕ του Συμβουλίου (1), η συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν σχετικά με την απλούστευση της έκδοσης θεωρήσεων («η συμφωνία») υπεγράφη στις 29 Νοεμβρίου 2013, με την επιφύλαξη σύναψής της.

(2)

Η συμφωνία θα πρέπει να εγκριθεί εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(3)

Η παρούσα απόφαση συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, στις οποίες το Ηνωμένο Βασίλειο δεν συμμετέχει, σύμφωνα με την απόφαση 2000/365/ΕΚ του Συμβουλίου (2). Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν συμμετέχει, συνεπώς, στην έκδοση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.

(4)

Η παρούσα απόφαση συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, στις οποίες η Ιρλανδία δεν συμμετέχει, σύμφωνα με την απόφαση 2000/192/ΕΚ του Συμβουλίου (3). Η Ιρλανδία δεν συμμετέχει, συνεπώς, στην έκδοση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.

(5)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία δεν συμμετέχει στη θέσπιση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της,

30.4.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 128/49

α)

«κράτος μέλος», κάθε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με εξαίρεση το Βασίλειο της Δανίας, τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας και το Ηνωμένο Βασίλειο,

β)

«πολίτης της Ένωσης», υπήκοος κράτους μέλους, όπως ορίζεται στο στοιχείο α),

γ)

«πολίτης της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν»: κάθε πρόσωπο που είναι πολίτης της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία,

δ)

«θεώρηση», η άδεια που εκδίδεται από κράτος μέλος ή από τη Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν με σκοπό διέλευση ή προβλεπόμενη διαμονή που δεν υπερβαίνει τις 90 ημέρες ανά περίοδο 180 ημερών στο έδαφος των κρατών μελών ή της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν,

ε)

ως «νομίμως διαμένων» νοείται:

α)

για στενούς συγγενείς — συζύγους, τέκνα (συμπεριλαμβανομένων των υιοθετημένων), γονείς (συμπεριλαμβανομένων των κηδεμόνων), παππούδες και εγγονούς — που επισκέπτονται πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που διαμένουν νόμιμα στο έδαφος του Αζερμπαϊτζάν ή πολίτες της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν, οι οποίοι διαμένουν νόμιμα στα κράτη μέλη ή πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που διαμένουν στο έδαφος του κράτους μέλους του οποίου είναι υπήκοοι ή πολίτες της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν που διαμένουν στο έδαφος της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν:

β)

με την επιφύλαξη του άρθρου 10, για μέλη επίσημων αντιπροσωπειών, συμπεριλαμβανομένων των μόνιμων μελών των αντιπροσωπειών αυτών, τα οποία μετά από επίσημη πρόσκληση που απευθύνεται στα κράτη μέλη, την Ευρωπαϊκή Ένωση ή τη Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν, συμμετέχουν σε επίσημες συνεδριάσεις, διαβουλεύσεις, διαπραγματεύσεις ή προγράμματα ανταλλαγών, καθώς και σε εκδηλώσεις που πραγματοποιούν διακυβερνητικές οργανώσεις στο έδαφος της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν ή ενός από τα κράτη μέλη·

γ)

για επιχειρηματίες και εκπροσώπους επιχειρηματικών οργανώσεων:

δ)

για οδηγούς που παρέχουν διεθνείς υπηρεσίες μεταφοράς εμπορευμάτων και επιβατών μεταξύ του εδάφους της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν και του εδάφους των κρατών μελών με οχήματα καταχωρισμένα στα κράτη μέλη ή στη Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν:

ε)

για μαθητές, σπουδαστές, μεταπτυχιακούς φοιτητές και καθηγητές συνοδούς που πραγματοποιούν εκπαιδευτικά ή επιμορφωτικά ταξίδια, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο προγραμμάτων ανταλλαγών καθώς και άλλων σχολικών δραστηριοτήτων:

στ)

για πρόσωπα που συμμετέχουν σε επιστημονικές, ακαδημαϊκές, πολιτιστικές ή καλλιτεχνικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων πανεπιστημιακών και άλλων προγραμμάτων ανταλλαγών:

ζ)

για δημοσιογράφους και μέλη της τεχνικής ομάδας που τους συνοδεύουν με την επαγγελματική τους ιδιότητα:

η)

για συμμετέχοντες σε διεθνείς αθλητικές εκδηλώσεις και τα άτομα που τους συνοδεύουν με την επαγγελματική τους ιδιότητα:

θ)

για συμμετέχοντες σε επίσημα προγράμματα ανταλλαγών που διοργανώνονται από αδελφοποιημένες πόλεις:

ι)

για πρόσωπα που ταξιδεύουν για ιατρικούς λόγους και τους απαραίτητους συνοδούς τους:

ια)

για επαγγελματίες που συμμετέχουν σε διεθνείς εκθέσεις, συνέδρια, συμπόσια, σεμινάρια ή άλλες παρόμοιες εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται στο έδαφος της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν ή των κρατών μελών:

ιβ)

για εκπροσώπους οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών που πραγματοποιούν ταξίδια για μετεκπαίδευση, σεμινάρια, συνέδρια, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο προγραμμάτων ανταλλαγών:

ιγ)

για συγγενείς που ταξιδεύουν για νεκρώσιμες τελετές:

ιδ)

για την επίσκεψη στρατιωτικών και πολιτικών νεκροταφείων:

α)

για τον προσκεκλημένο: ονοματεπώνυμο, ημερομηνία γέννησης, φύλο, ιθαγένεια, αριθμό διαβατηρίου, χρόνο και σκοπό του ταξιδιού, αριθμό εισόδων και, ενδεχομένως, ονοματεπώνυμο του συζύγου και των τέκνων που συνοδεύουν τον προσκεκλημένο,

β)

για τον προσκαλούντα: ονοματεπώνυμο και διεύθυνση,

γ)

για τον προσκαλούντα οργανισμό, εταιρεία ή νομικό πρόσωπο: πλήρη επωνυμία και διεύθυνση και:

α)

συζύγους, τέκνα (συμπεριλαμβανομένων των υιοθετημένων), ηλικίας κάτω των 21 ετών ή εξαρτώμενα, γονείς (συμπεριλαμβανομένων των κηδεμόνων), που επισκέπτονται πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που διαμένουν νόμιμα στο έδαφος της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν ή πολίτες της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν, οι οποίοι διαμένουν νόμιμα στο έδαφος των κρατών μελών ή πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που διαμένουν στο έδαφος του κράτους μέλους του οποίου είναι υπήκοοι ή πολίτες της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν που διαμένουν στο έδαφος της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν:

β)

μόνιμα μέλη επίσημων αντιπροσωπειών, τα οποία μετά από επίσημη πρόσκληση που απευθύνεται στα κράτη μέλη, την Ευρωπαϊκή Ένωση ή τη Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν, συμμετέχουν τακτικά σε συνεδριάσεις, διαβουλεύσεις, διαπραγματεύσεις ή προγράμματα ανταλλαγών, καθώς και σε εκδηλώσεις που πραγματοποιούν διακυβερνητικές οργανώσεις στο έδαφος της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν ή ενός από τα κράτη μέλη·

—

στην περίπτωση των προσώπων που αναφέρονται στο στοιχείο α), η διάρκεια ισχύος της άδειας νόμιμης διαμονής πολιτών της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν που διαμένουν νόμιμα σε ένα από τα κράτη μέλη ή πολιτών της Ένωσης που διαμένουν νόμιμα στη Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν·

—

στην περίπτωση των προσώπων που αναφέρονται στο στοιχείο β), η διάρκεια ισχύος του καθεστώτος μόνιμου μέλους επίσημης αντιπροσωπείας,

α)

σπουδαστές και μεταπτυχιακοί φοιτητές που ταξιδεύουν τακτικά για λόγους σπουδών ή μετεκπαίδευσης, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο προγραμμάτων ανταλλαγών,

β)

δημοσιογράφοι και μέλη της τεχνικής ομάδας που τους συνοδεύουν με την επαγγελματική τους ιδιότητα,

γ)

συμμετέχοντες σε επίσημα προγράμματα ανταλλαγών που διοργανώνονται από αδελφοποιημένες πόλεις,

δ)

οδηγοί που παρέχουν διεθνείς υπηρεσίες μεταφοράς εμπορευμάτων και επιβατών μεταξύ του εδάφους της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν και των κρατών μελών με οχήματα καταχωρισμένα στα κράτη μέλη ή στη Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν,

ε)

πρόσωπα που έχουν ανάγκη από τακτικά ταξίδια για ιατρικούς λόγους και οι απαραίτητοι συνοδοί τους,

στ)

επαγγελματίες που συμμετέχουν σε διεθνείς εκθέσεις, συνέδρια, συμπόσια, σεμινάρια ή άλλες παρόμοιες εκδηλώσεις και οι οποίοι ταξιδεύουν τακτικά στη Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν ή στα κράτη μέλη,

ζ)

εκπρόσωποι οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών που ταξιδεύουν τακτικά στη Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν ή στα κράτη μέλη για επαγγελματική κατάρτιση, σεμινάρια, συνέδρια, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο προγραμμάτων ανταλλαγών,

η)

άτομα που συμμετέχουν σε επιστημονικές, πολιτιστικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων πανεπιστημιακών και άλλων προγραμμάτων ανταλλαγών, τα οποία ταξιδεύουν τακτικά στη Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν ή στα κράτη μέλη,

θ)

συμμετέχοντες σε διεθνείς αθλητικές εκδηλώσεις και τα άτομα που τους συνοδεύουν με την επαγγελματική τους ιδιότητα,

ι)

μέλη επίσημων αντιπροσωπειών, τα οποία, μετά από επίσημη πρόσκληση που απευθύνεται στα κράτη μέλη, την Ευρωπαϊκή Ένωση ή τη Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν, συμμετέχουν τακτικά σε συνεδριάσεις, διαβουλεύσεις, διαπραγματεύσεις ή προγράμματα ανταλλαγών, καθώς και σε εκδηλώσεις που πραγματοποιούν διακυβερνητικές οργανώσεις στο έδαφος της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν ή των κρατών μελών,

ια)

επιχειρηματίες και αντιπρόσωποι επιχειρηματικών οργανώσεων που ταξιδεύουν τακτικά στη Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν ή στα κράτη μέλη.

α)

στενοί συγγενείς — σύζυγοι, τέκνα (συμπεριλαμβανομένων των υιοθετημένων), γονείς (συμπεριλαμβανομένων των κηδεμόνων), παππούδες και εγγονοί –πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που διαμένουν νόμιμα στο έδαφος της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν ή πολιτών της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν, οι οποίοι διαμένουν νόμιμα στο έδαφος κρατών μελών ή πολίτες της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης που διαμένουν στο έδαφος του κράτους μέλους του οποίου είναι υπήκοοι και πολίτες της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν που διαμένουν στο έδαφος της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν·

β)

μέλη επίσημων αντιπροσωπειών, συμπεριλαμβανομένων των μόνιμων μελών των αντιπροσωπειών αυτών, τα οποία, μετά από επίσημη πρόσκληση που απευθύνεται στα κράτη μέλη, την Ευρωπαϊκή Ένωση ή τη Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν, συμμετέχουν σε επίσημες συνεδριάσεις, διαβουλεύσεις, διαπραγματεύσεις ή προγράμματα ανταλλαγών, καθώς και σε εκδηλώσεις που πραγματοποιούν διακυβερνητικές οργανώσεις στο έδαφος της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν ή ενός από τα κράτη μέλη·

γ)

μαθητές, σπουδαστές, μεταπτυχιακοί φοιτητές και καθηγητές συνοδοί που πραγματοποιούν εκπαιδευτικά ή επιμορφωτικά ταξίδια, ιδίως στο πλαίσιο προγραμμάτων ανταλλαγών καθώς και άλλων σχετικών σχολικών δραστηριοτήτων:

δ)

άτομα με αναπηρία και οι συνοδοί τους, εφόσον είναι αναγκαίο,

ε)

συμμετέχοντες σε διεθνείς αθλητικές εκδηλώσεις και τα άτομα που τους συνοδεύουν με την επαγγελματική τους ιδιότητα:

στ)

άτομα που συμμετέχουν σε επιστημονικές, πολιτιστικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων πανεπιστημιακών και άλλων προγραμμάτων ανταλλαγών:

ζ)

άτομα που έχουν προσκομίσει έγγραφα τα οποία αποδεικνύουν την ανάγκη να ταξιδέψουν για ανθρωπιστικούς λόγους, συμπεριλαμβανομένων όσων χρήζουν επείγουσας ιατρικής περίθαλψης και συνοδοί των ατόμων αυτών, ή άτομα που πρέπει να παρευρεθούν σε κηδεία στενού συγγενή τους ή να επισκεφθούν στενό συγγενή τους πάσχοντα από σοβαρή ασθένεια·

η)

εκπρόσωποι οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών που πραγματοποιούν ταξίδια για μετεκπαίδευση, σεμινάρια, συνέδρια, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο προγραμμάτων ανταλλαγών·

θ)

συνταξιούχοι·

ι)

παιδιά κάτω των 12 ετών·

ια)

δημοσιογράφοι και μέλη της τεχνικής ομάδας που τους συνοδεύουν με την επαγγελματική τους ιδιότητα.

α)

να παρακολουθεί την εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας,

β)

να προτείνει τροποποιήσεις ή προσθήκες στην παρούσα συμφωνία,

γ)

να διευθετεί τις διαφορές που προκύπτουν από την ερμηνεία ή την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας συμφωνίας.

30.4.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 128/61

(1)

Στις 16 Ιουλίου 1999, το Συμβούλιο εξουσιοδότησε την Επιτροπή να διαπραγματευθεί στο πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, σύμβαση για τη νομική προστασία των υπηρεσιών που βασίζονται ή συνίστανται στην παροχή πρόσβασης υπό όρους.

(2)

Η ευρωπαϊκή σύμβαση για τη νομική προστασία των υπηρεσιών που βασίζονται ή συνίστανται στην παροχή πρόσβασης υπό όρους («η σύμβαση») εκδόθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης στις 24 Ιανουαρίου 2001.

(3)

Η σύμβαση εγκαθιδρύει ένα κανονιστικό πλαίσιο σχεδόν πανομοιότυπο με αυτό της οδηγίας 98/84/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1).

(4)

Η σύμβαση τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιουλίου 2003 και παραμένει ανοιχτή προς υπογραφή από την Ένωση.

(5)

Η υπογραφή της σύμβασης θα μπορούσε να συμβάλει στην επέκταση της εφαρμογής διατάξεων παρόμοιων με εκείνων της οδηγίας 98/84/ΕΚ πέρα από τα σύνορα της Ένωσης και στη θέσπιση ενός δικαίου υπηρεσιών που βασίζονται στην παροχή πρόσβασης υπό όρους, το οποίο θα τυγχάνει εφαρμογής σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο.

(6)

Η σύμβαση θα πρέπει να υπογραφεί, εξ ονόματος της Ένωσης, με την επιφύλαξη της σύναψής της σε μεταγενέστερη ημερομηνία,

30.4.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 128/62

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 50 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012, η αίτηση για την καταχώριση της ονομασίας «Piranska sol» που υπέβαλε η Σλοβενία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης  (2).

(2)

Δεδομένου ότι δεν έχει κοινοποιηθεί καμία δήλωση ένστασης στην Επιτροπή βάσει του άρθρου 51 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012, η ονομασία «Piranska sol» πρέπει να καταχωρισθεί,

30.4.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 128/64

(1)

Με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1451/2007 της Επιτροπής (2) καταρτίστηκε κατάλογος δραστικών ουσιών που πρέπει να αξιολογηθούν με σκοπό την ενδεχόμενη καταχώρισή τους στο παράρτημα I, IA ή IB της οδηγίας 98/8/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3). Στον κατάλογο αυτό περιλαμβάνεται η 4,5-διχλωρο-2-οκτυλ-2H-ισοθειαζολόνη-3.

(2)

Η 4,5-διχλωρο-2-οκτυλ-2H-ισοθειαζολόνη-3 αξιολογήθηκε, σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 2 της οδηγίας 98/8/ΕΚ, για χρήση στον τύπο προϊόντων 21, αντιρρυπαντικά επιχρίσματα, όπως ορίζεται στο παράρτημα V της εν λόγω οδηγίας, η οποία αντιστοιχεί στον τύπο προϊόντων 21 που ορίζεται στο παράρτημα V του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 528/2012.

(3)

Ως κράτος μέλος εισηγητής ορίστηκε η Νορβηγία, η οποία, στις 21 Δεκεμβρίου 2010, υπέβαλε στην Επιτροπή την έκθεση της αρμόδιας αρχής, συνοδευόμενη από σύσταση, σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφοι 4 και 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1451/2007.

(4)

Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή εξέτασαν την έκθεση της αρμόδιας αρχής. Σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1451/2007, τα πορίσματα της εξέτασης ενσωματώθηκαν σε έκθεση αξιολόγησης, η οποία επανεξετάστηκε στις 13 Μαρτίου 2014 στο πλαίσιο της μόνιμης επιτροπής για τα βιοκτόνα προϊόντα.

(5)

Σύμφωνα με την εν λόγω έκθεση αξιολόγησης, μπορεί να αναμένεται ότι τα βιοκτόνα προϊόντα που χρησιμοποιούνται για τον τύπο προϊόντων 21 και περιέχουν 4,5-διχλωρο-2-οκτυλ-2H-ισοθειαζολόνη-3 πληρούν τις απαιτήσεις που ορίζει το άρθρο 5 της οδηγίας 98/8/ΕΚ, υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται ορισμένες προδιαγραφές και ορισμένοι όροι που σχετίζονται με τη χρήση του.

(6)

Συνεπώς, είναι σκόπιμο να εγκριθεί η χρήση της 4,5-διχλωρο-2-οκτυλ-2H-ισοθειαζολόνης-3 σε βιοκτόνα προϊόντα για τον τύπο προϊόντων 21, με την επιφύλαξη της συμμόρφωσης προς τις εν λόγω προδιαγραφές και όρους.

(7)

Δεδομένου ότι κατά την αξιολόγηση δεν εξετάστηκαν τα νανοϋλικά, η έγκριση δεν θα πρέπει να καλύπτει τα υλικά αυτά, βάσει του άρθρου 4 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 528/2012.

(8)

Θα πρέπει να προβλέπεται ένα εύλογο χρονικό διάστημα πριν από την έγκριση δραστικής ουσίας, ώστε να παρέχεται η δυνατότητα στα ενδιαφερόμενα μέρη να προετοιμαστούν για την ικανοποίηση των νέων απαιτήσεων.

(9)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής για τα βιοκτόνα προϊόντα,

30.4.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 128/68

(1)

Με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1451/2007 της Επιτροπής (2) καταρτίστηκε κατάλογος δραστικών ουσιών που πρέπει να αξιολογηθούν με σκοπό την ενδεχόμενη καταχώρισή τους στο παράρτημα I, IA ή IB της οδηγίας 98/8/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3). Ο εν λόγω κατάλογος περιλαμβάνει την κυπροκοναζόλη.

(2)

Η κυπροκοναζόλη αξιολογήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 2 της οδηγίας 98/8/ΕΚ για χρήση στον τύπο προϊόντων 8, συντηρητικά ξύλου, που ορίζεται στο παράρτημα V της εν λόγω οδηγίας και ο οποίος αντιστοιχεί στον τύπο προϊόντων 8 που ορίζεται στο παράρτημα V του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 528/2012.

(3)

Η Ιρλανδία ορίστηκε ως κράτος μέλος-εισηγητής και υπέβαλε έκθεση της αρμόδιας αρχής, καθώς και σύσταση, στην Επιτροπή στις 30 Μαΐου 2012 σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφοι 4 και 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1451/2007.

(4)

Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή εξέτασαν την έκθεση της αρμόδιας αρχής. Σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1451/2007, οι διαπιστώσεις της εξέτασης ενσωματώθηκαν σε έκθεση αξιολόγησης η οποία εξετάστηκε στις 13 Μαρτίου 2014 στο πλαίσιο της μόνιμης επιτροπής για τα βιοκτόνα προϊόντα.

(5)

Σύμφωνα με την εν λόγω έκθεση αξιολόγησης, μπορεί να αναμένεται ότι τα βιοκτόνα προϊόντα που χρησιμοποιούνται για τον τύπο προϊόντων 18 και περιέχουν κυπροκοναζόλη πληρούν τις απαιτήσεις που ορίζει το άρθρο 5 της οδηγίας 98/8/ΕΚ, υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται ορισμένες προδιαγραφές και ορισμένοι όροι που σχετίζονται με τη χρήση της.

(6)

Είναι επομένως σκόπιμο να εγκριθεί η χρήση της κυπροκοναζόλης σε βιοκτόνα προϊόντα για τον τύπο προϊόντων 8, με την επιφύλαξη της συμμόρφωσης προς τις εν λόγω προδιαγραφές και όρους.

(7)

Δεδομένου ότι κατά την αξιολόγηση δεν εξετάστηκαν τα νανοϋλικά, η έγκριση δεν θα πρέπει να καλύπτει τα υλικά αυτά, σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 528/2012.

(8)

Η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η κυπροκοναζόλη πληροί τα κριτήρια για να ταξινομηθεί ως τοξική για την αναπαραγωγή στην κατηγορία 1B, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4), και ως άκρως ανθεκτική (αΑ) και τοξική (T), σύμφωνα με το παράρτημα XIII του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006. Παρά το γεγονός ότι η ισχύουσα εναρμονισμένη ταξινόμηση της κυπροκοναζόλης θα πρέπει να αναθεωρηθεί σύμφωνα με το άρθρο 37 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008, οι εν λόγω εγγενείς ιδιότητες θα πρέπει να συνεκτιμώνται προκειμένου να προσδιοριστεί η περίοδος ισχύος της έγκρισης.

(9)

Δεδομένου ότι οι όροι του άρθρου 90 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 528/2012 δεν πληρούνται, θα πρέπει να ακολουθηθεί η τρέχουσα πρακτική σύμφωνα με την οδηγία 98/8/ΕΚ. Η περίοδος της έγκρισης θα πρέπει, ως εκ τούτου, να είναι πέντε έτη.

(10)

Ωστόσο, για τη χορήγηση αδειών για προϊόντα σύμφωνα με το άρθρο 23 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 528/2012, η κυπροκοναζόλη θεωρείται υποψήφια για υποκατάσταση ουσία, σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχεία α) και δ) του εν λόγω κανονισμού.

(11)

Θα πρέπει να προβλέπεται ένα εύλογο χρονικό διάστημα πριν από την έγκριση δραστικής ουσίας, ώστε να παρέχεται η δυνατότητα στα ενδιαφερόμενα μέρη να λάβουν τα αναγκαία προπαρασκευαστικά μέτρα για την ικανοποίηση των νέων απαιτήσεων.

(12)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής για τα βιοκτόνα προϊόντα,

30.4.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 128/72

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 295/2008 θέσπισε κοινό πλαίσιο για τη συλλογή, τη διαβίβαση και την αξιολόγηση των ευρωπαϊκών στατιστικών σχετικά με τη διάρθρωση, τις δραστηριότητες, την ανταγωνιστικότητα και τις επιδόσεις των επιχειρήσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 250/2009 της Επιτροπής (2) θέσπισε τους ορισμούς των χαρακτηριστικών, καθώς και τον τεχνικό μορφότυπο για τη διαβίβαση των δεδομένων.

(3)

Είναι αναγκαίο να διευκρινιστούν οι ορισμοί για τα χαρακτηριστικά της δημογραφικής εξέλιξης των επιχειρήσεων που απασχολούν τουλάχιστον έναν μισθωτό, έτσι ώστε ο κατάλογος να ανταποκρίνεται στην ανάγκη για μεγαλύτερη διεθνή συγκρισιμότητα των αποτελεσμάτων, ιδίως των στατιστικών σχετικά με την επιχειρηματικότητα. Οι ορισμοί αυτοί θα πρέπει να προστεθούν στο παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 250/2009. Συνεπώς, ο τεχνικός μορφότυπος για τη διαβίβαση των δεδομένων, όπως ορίζεται στο παράρτημα ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 250/2009, συμπεριλαμβανομένου του καταλόγου κωδικών προσδιορισμού συνόλου δεδομένων, των σειρών και του καταλόγου των μεταβλητών θα πρέπει να επικαιροποιηθούν αναλόγως.

(4)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής του ευρωπαϊκού στατιστικού συστήματος,

30.4.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 128/79

(1)

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 543/2011 προβλέπει, κατ' εφαρμογή των αποτελεσμάτων των πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, τα κριτήρια για τον καθορισμό από την Επιτροπή των κατ' αποκοπή τιμών εισαγωγής από τρίτες χώρες, για τα προϊόντα και τις περιόδους που ορίζονται στο παράρτημα XVI μέρος A του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Η κατ' αποκοπή τιμή εισαγωγής υπολογίζεται κάθε εργάσιμη ημέρα, σύμφωνα με το άρθρο 136 παράγραφος 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 543/2011, λαμβανομένων υπόψη των ημερήσιων μεταβλητών στοιχείων. Συνεπώς, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,