11.4.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 102/1

(1)

Στον τομέα των οδικών μεταφορών, ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1985, για την εναρμόνιση ορισμένων κοινωνικών διατάξεων στον τομέα των οδικών μεταφορών (4) στοχεύει στην εναρμόνιση των όρων ανταγωνισμού στις χερσαίες μεταφορές και ιδίως στον οδικό τομέα, καθώς και στη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και της οδικής ασφάλειας. Η πρόοδος που έχει σημειωθεί στους τομείς αυτούς θα πρέπει να διαφυλαχθεί και να προωθηθεί.

(2)

Σύμφωνα με την οδηγία 2002/15/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2002, για την οργάνωση του χρόνου εργασίας των εκτελούντων κινητές δραστηριότητες οδικών μεταφορών (5), τα κράτη μέλη υποχρεούνται να θεσπίζουν μέτρα που περιορίζουν τον ανώτατο εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας των μετακινούμενων εργαζομένων.

(3)

Έχουν διαπιστωθεί δυσκολίες όσον αφορά την ομοιόμορφη σε όλα τα κράτη μέλη ερμηνεία, εφαρμογή, επιβολή και έλεγχο ορισμένων διατάξεων του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 σχετικά με τους κανόνες που διέπουν το χρόνο οδήγησης, τα διαλείμματα και τις περιόδους ανάπαυσης των οδηγών που απασχολούνται στις εθνικές και διεθνείς οδικές μεταφορές στο εσωτερικό της Κοινότητας, επειδή οι εν λόγω διατάξεις έχουν διατυπωθεί με γενικό τρόπο.

(4)

Για την επίτευξη των επιδιωκόμενων στόχων και τη διατήρηση της αξιοπιστίας των σχετικών κανόνων, είναι επιθυμητή η αποτελεσματική και ομοιόμορφη επιβολή της εφαρμογής των διατάξεων. Συνεπώς, απαιτείται ένα σύνολο σαφέστερων και απλούστερων κανόνων, οι οποίοι θα κατανοούνται, θα ερμηνεύονται και θα εφαρμόζονται ευκολότερα από τις επιχειρήσεις οδικών μεταφορών και τις αρχές που είναι αρμόδιες για την επιβολή τους.

(5)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό για τις συνθήκες εργασίας δεν θα πρέπει να θίγουν το δικαίωμα εργοδοτών και εργαζομένων να θεσπίζουν, με συλλογικές διαπραγματεύσεις ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, διατάξεις ευνοϊκότερες για τους εργαζόμενους.

(6)

Είναι επιθυμητός ο σαφής καθορισμός του πεδίου εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, μέσω του προσδιορισμού των κύριων κατηγοριών οχημάτων που καλύπτει.

(7)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται στις οδικές μεταφορές που πραγματοποιούνται είτε αποκλειστικά εντός της Κοινότητας είτε μεταξύ της Κοινότητας, της Ελβετίας και των χωρών που αποτελούν μέρος της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο.

(8)

Η ευρωπαϊκή συμφωνία περί της εργασίας των πληρωμάτων οχημάτων που εκτελούν διεθνείς οδικές μεταφορές (εφεξής: «AETR») της 1ης Ιουλίου 1970, όπως τροποποιήθηκε, θα πρέπει να εξακολουθήσει να εφαρμόζεται στις οδικές μεταφορές εμπορευμάτων και επιβατών με οχήματα για τα οποία έχει εκδοθεί άδεια κυκλοφορίας σε κράτος μέλος ή σε χώρα που είναι συμβαλλόμενο μέρος της AETR, για το σύνολο της διαδρομής, όταν η διαδρομή αυτή πραγματοποιείται μεταξύ της Κοινότητας και μιας τρίτης χώρας, εκτός της Ελβετίας και των χωρών που είναι μέρη της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, ή μέσω μιας τέτοιας χώρας. Απαιτείται η τροποποίηση της AETR το συντομότερο δυνατόν, ιδανικά δε, εντός δύο ετών από τη θέση σε ισχύ του παρόντος κανονισμού, για να εναρμονιστούν οι διατάξεις της με τον παρόντα κανονισμό.

(9)

Σε περίπτωση οδικών μεταφορών με οχήματα για τα οποία έχει εκδοθεί άδεια κυκλοφορίας σε τρίτη χώρα που δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος της AETR, οι διατάξεις της AETR θα πρέπει να εφαρμόζονται στο τμήμα της διαδρομής που πραγματοποιείται εντός της Κοινότητας ή εντός χωρών που είναι συμβαλλόμενα μέρη της AETR.

(10)

Δεδομένου ότι το αντικείμενο της AETR εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, την αρμοδιότητα διαπραγμάτευσης και σύναψης της εν λόγω συμφωνίας έχει η Κοινότητα.

(11)

Εάν η τροποποίηση των εσωτερικών κανόνων της Κοινότητας στο συγκεκριμένο τομέα απαιτεί αντίστοιχη τροποποίηση της AETR, τα κράτη μέλη θα πρέπει να δράσουν από κοινού προκειμένου να επιφέρουν την εν λόγω τροποποίηση της AETR το συντομότερο δυνατόν, σύμφωνα με την προβλεπόμενη σε αυτή διαδικασία.

(12)

Θα πρέπει να γίνει ενημέρωση του καταλόγου των εξαιρέσεων προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι εξελίξεις στον τομέα των οδικών μεταφορών κατά τα τελευταία 19 έτη.

(13)

Θα πρέπει να διατυπωθούν πλήρεις ορισμοί για όλους τους βασικούς όρους, προκειμένου να καθίσταται ευκολότερη η ερμηνεία και να διασφαλίζεται η ομοιόμορφη εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Παράλληλα, θα πρέπει να επιδιωχθεί ενιαία ερμηνεία και εφαρμογή του κανονισμού από πλευράς των μεμονωμένων εθνικών υπηρεσιών ελέγχου. Ο ορισμός της «εβδομάδας» που προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό δεν θα πρέπει να εμποδίζει τους οδηγούς να αρχίζουν την εβδομαδιαία εργασία τους οποιαδήποτε ημέρα της εβδομάδας.

(14)

Για να εξασφαλισθεί ουσιαστική επιβολή του νόμου, έχει ουσιώδη σημασία να μπορούν οι αρμόδιες αρχές, όταν διενεργούν καθ’ οδόν ελέγχους και ύστερα από μεταβατική περίοδο, να εξακριβώνουν ότι οι χρόνοι οδήγησης και οι περίοδοι ανάπαυσης έχουν τηρηθεί ορθώς κατά την ημέρα του ελέγχου και κατά τις προηγούμενες 28 ημέρες.

(15)

Οι βασικοί κανόνες σχετικά με τη διάρκεια οδήγησης πρέπει να γίνουν σαφέστεροι και απλούστεροι ώστε να μπορούν να επιβάλλονται με αποτελεσματικό και ομοιόμορφο τρόπο μέσω του ψηφιακού ταχογράφου, όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1985, σχετικά με τη συσκευή ελέγχων στον τομέα των οδικών μεταφορών (6) και τον παρόντα κανονισμό. Επιπλέον, μέσω της μόνιμης επιτροπής, οι αρμόδιες για την επιβολή του νόμου αρχές των κρατών μελών θα πρέπει να επιδιώξουν να καταλήξουν σε συναίνεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

(16)

Έχει αποδειχθεί ότι, σύμφωνα με τους κανόνες του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85, είναι δυνατόν να προγραμματίζονται οι ημερήσιες περίοδοι οδήγησης και τα διαλείμματα κατά τρόπο ώστε να μπορεί ένας οδηγός να οδηγεί για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς πλήρες διάλειμμα, με αποτέλεσμα μειωμένη οδική ασφάλεια και επιδείνωση των συνθηκών εργασίας των οδηγών. Ως εκ τούτου, ενδείκνυται να εξασφαλισθεί ότι η κατανομή των διαλειμμάτων διευθετείται κατά τρόπο που να αποφεύγονται οι καταχρήσεις.

(17)

Ο παρών κανονισμός αποσκοπεί στη βελτίωση των κοινωνικών συνθηκών των εργαζομένων τους οποίους καλύπτει καθώς και στη γενική βελτίωση της οδικής ασφάλειας. Ο σκοπός αυτός επιδιώκεται κυρίως με τις διατάξεις που αφορούν τον μέγιστο χρόνο οδήγησης ανά ημέρα, ανά εβδομάδα και ανά δεκαπενθήμερο, με τη διάταξη η οποία υποχρεώνει τον οδηγό να λαμβάνει μία κανονική περίοδο εβδομαδιαίας ανάπαυσης τουλάχιστον ανά δεκαπενθήμερο και με τις διατάξεις που ορίζουν ότι η περίοδος ημερήσιας ανάπαυσης δεν θα πρέπει να διαρκεί επ’ ουδενί λιγότερο από εννέα συνεχείς ώρες. Δεδομένου ότι αυτές οι διατάξεις εξασφαλίζουν επαρκή ανάπαυση και λαμβάνοντας επίσης υπόψη την εμπειρία από τις πρακτικές επιβολής των τελευταίων ετών, δεν απαιτείται πλέον σύστημα αντιστάθμισης για μειωμένες περιόδους ημερήσιας ανάπαυσης.

(18)

Πολλές οδικές μεταφορές εντός της Κοινότητας αφορούν μεταφορά με πορθμείο ή σιδηρόδρομο σε τμήμα της διαδρομής. Θα πρέπει, επομένως, να καθορισθούν σαφείς και κατάλληλες διατάξεις σχετικά με τις περιόδους ημερήσιας ανάπαυσης και τα διαλείμματα για τις εν λόγω μεταφορές.

(19)

Λόγω της αύξησης της διασυνοριακής μεταφοράς εμπορευμάτων και επιβατών, είναι επιθυμητό, χάριν της οδικής ασφάλειας και της ενίσχυσης της επιβολής να καλύπτουν οι καθ’ οδόν έλεγχοι και οι έλεγχοι στις εγκαταστάσεις των επιχειρήσεων το χρόνο οδήγησης, τις περιόδους ανάπαυσης και τα διαλείμματα που πραγματοποιούνται εντός άλλων κρατών μελών ή τρίτων χωρών και να ορίζεται κατά πόσον οι σχετικοί κανόνες τηρούνται πλήρως και με ορθό τρόπο.

(20)

Η ευθύνη των επιχειρήσεων μεταφορών θα πρέπει να εκτείνεται τουλάχιστον στις επιχειρήσεις μεταφορών οι οποίες είναι νομικά ή φυσικά πρόσωπα, και δεν θα πρέπει να αποκλείει την άσκηση δίωξης κατά φυσικών προσώπων τα οποία διαπράττουν ή υποκινούν παραβάσεις του παρόντος κανονισμού ή συνεργούν σ’ αυτές.

(21)

Οι οδηγοί που εργάζονται σε πολλές επιχειρήσεις μεταφορών είναι ανάγκη να παρέχουν σε κάθε μία από αυτές επαρκείς πληροφορίες, ώστε να μπορεί αυτή να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

(22)

Γα την προαγωγή της κοινωνικής προόδου και τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας, κάθε κράτος μέλος θα πρέπει να διατηρεί το δικαίωμα λήψης ορισμένων ενδεδειγμένων μέτρων.

(23)

Οι εθνικές παρεκκλίσεις θα πρέπει να αντανακλούν τις εξελίξεις στον τομέα των οδικών μεταφορών και να περιορίζονται μόνο σε στοιχεία που δεν υπόκεινται σε ανταγωνιστικές πιέσεις.

(24)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ορίσουν κανόνες για τα οχήματα που χρησιμοποιούνται για τις μεταφορές επιβατών σε τακτικές γραμμές η διαδρομή των οποίων δεν υπερβαίνει τα 50 χιλιόμετρα. Οι εν λόγω κανόνες θα πρέπει να παρέχουν επαρκή προστασία όσον αφορά τις επιτρεπόμενες περιόδους οδήγησης καθώς και τα διαλείμματα και τις περιόδους ανάπαυσης που επιβάλλονται.

(25)

Χάριν της αποτελεσματικής εφαρμογής, είναι επιθυμητό όλες οι τακτικές εθνικές και διεθνείς μεταφορές επιβατών να ελέγχονται με μια τυποποιημένη συσκευή ελέγχου.

(26)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ορίσουν κανόνες σχετικά με τις κυρώσεις οι οποίες επιβάλλονται για παραβάσεις του παρόντος κανονισμού και να διασφαλίζουν την επιβολή τους. Οι εν λόγω κυρώσεις θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές, αποτρεπτικές και να μην εισάγουν διακρίσεις. Η δυνατότητα ακινητοποίησης του οχήματος σε περίπτωση διαπίστωσης σοβαρών παραβάσεων θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνεται μεταξύ των μέτρων που μπορούν να επιβάλλουν τα κράτη μέλη. Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού που αφορούν τις κυρώσεις ή την κίνηση διαδικασιών δεν θα πρέπει να θίγουν τους εθνικούς κανόνες σχετικά με το βάρος της απόδειξης.

(27)

Χάριν της σαφούς και αποτελεσματικής επιβολής της εφαρμογής, είναι επιθυμητό να διασφαλισθούν ομοιόμορφες διατάξεις σχετικά με την ευθύνη των επιχειρήσεων μεταφορών και των οδηγών για τις παραβάσεις του παρόντος κανονισμού. Η ευθύνη αυτή είναι δυνατό να συνεπάγεται ποινικές, αστικές ή διοικητικές κυρώσεις, ανάλογα με την περίπτωση, στα κράτη μέλη.

(28)

Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού, ήτοι ο καθορισμός σαφών κοινών κανόνων για το χρόνο οδήγησης, τα διαλείμματα και τις περιόδους ανάπαυσης, δεν δύναται να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη και μπορεί, συνεπώς, λόγω της ανάγκης συντονισμένης δράσης, να επιτευχθεί καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ιδίου άρθρου, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(29)

Τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θεσπίζονται σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (7).

(30)

Δεδομένου ότι οι διατάξεις για την ελάχιστη ηλικία των οδηγών έχουν ρυθμιστεί στο μεταξύ με την οδηγία 2003/59/ΕΚ (8) και πρέπει να ενσωματωθούν στο εθνικό δίκαιο έως το 2009, ο παρών κανονισμός περιλαμβάνει μόνο τις μεταβατικές διατάξεις για το ελάχιστο όριο ηλικίας του πληρώματος των οχημάτων.

(31)

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 θα πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να διευκρινισθούν οι συγκεκριμένες υποχρεώσεις των επιχειρήσεων μεταφορών και των οδηγών, καθώς και για να ενισχυθεί η ασφάλεια δικαίου και να διευκολύνεται η επιβολή των ορίων του χρόνου οδήγησης και των περιόδων ανάπαυσης κατά τους καθ’ οδόν ελέγχους.

(32)

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 θα πρέπει να τροποποιηθεί επίσης για να εξασφαλισθεί ασφάλεια δικαίου όσον αφορά τις νέες ημερομηνίες εισαγωγής του ψηφιακού ταχογράφου και τη διαθεσιμότητα καρτών οδηγού.

(33)

Με τη θέσπιση της συσκευής ελέγχου σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2135/98, που καθιστά δυνατή την ηλεκτρονική καταγραφή των ενεργειών του οδηγού στην κάρτα οδήγησης για χρονική περίοδο 28 ημερών και του οχήματος για χρονική περίοδο 365 ημερών, θα επιτραπεί στο μέλλον ταχύτερος και πληρέστερος έλεγχος των οδικών μεταφορών.

(34)

Η οδηγία 88/599/ΕΟΚ (9) επιβάλλει, όσον αφορά τους καθ’ οδόν ελέγχους στις οδικές μεταφορές, μόνο έλεγχο του ημερήσιου χρόνου οδήγησης, του ημερήσιου χρόνου ανάπαυσης, καθώς και των στάσεων. Με τη θέσπιση ψηφιακής συσκευής καταγραφής, καταγράφονται ηλεκτρονικά τα στοιχεία που αφορούν τον οδηγό και το όχημα, ενώ καθίσταται δυνατή η ηλεκτρονική αξιολόγηση των στοιχείων αυτών επιτόπου. Μακροχρονίως, αυτό θα επιτρέψει τη διενέργεια απλών ελέγχων των περιόδων τακτικής ημερήσιας ανάπαυσης και μειωμένης ημερήσιας ανάπαυσης, των περιόδων τακτικής εβδομαδιαίας και μειωμένης εβδομαδιαίας ανάπαυσης, και της αντισταθμιστικής ανάπαυσης.

(35)

Η εμπειρία καταδεικνύει ότι η τήρηση των διατάξεων του παρόντος κανονισμού, και ιδίως του επιβαλλόμενου ανώτατου χρονικού ορίου οδήγησης για περίοδο δύο εβδομάδων, μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν γίνονται αποτελεσματικοί έλεγχοι σε σχέση με τη συνολική περίοδο.

(36)

Η εφαρμογή των νομικών διατάξεων για τον ψηφιακό ταχογράφο θα πρέπει να ευθυγραμμίζεται με τον παρόντα κανονισμό για να επιτευχθεί η μέγιστη αποτελεσματικότητα κατά την εποπτεία και την εκτέλεση της συγκεκριμένης κοινωνικής νομοθεσίας στις οδικές μεταφορές.

(37)

Για λόγους σαφήνειας και εξορθολογισμού, ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 3820/1985 θα πρέπει να καταργηθεί και να αντικατασταθεί από τον παρόντα κανονισμό,

α)

εμπορευμάτων, όταν το μέγιστο επιτρεπόμενο βάρος των οχημάτων, συμπεριλαμβανομένου οποιουδήποτε ρυμουλκούμενου ή ημιρυμουλκούμενου, υπερβαίνει τους 3,5 τόνους· ή

β)

επιβατών με οχήματα τα οποία είναι κατασκευασμένα ή διαμορφωμένα με μόνιμο τρόπο και κατάλληλα για τη μεταφορά άνω των εννέα ατόμων, συμπεριλαμβανομένου του οδηγού, και προορίζονται για το σκοπό αυτόν.

α)

αποκλειστικά εντός της Κοινότητας· και

β)

μεταξύ της Κοινότητας, της Ελβετίας και των χωρών που αποτελούν μέρος της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο.

α)

για τα οχήματα που έχουν λάβει άδεια κυκλοφορίας στην Κοινότητα ή στις χώρες που είναι συμβαλλόμενα μέρη της AETR, για το σύνολο της διαδρομής·

β)

για τα οχήματα που έχουν λάβει άδεια κυκλοφορίας σε τρίτη χώρα, η οποία δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος της AETR, μόνο για το μέρος της διαδρομής που πραγματοποιείται στο έδαφος της Κοινότητας ή των χωρών οι οποίες είναι συμβαλλόμενα μέρη της AETR.

α)

οχήματα που χρησιμοποιούνται για τις μεταφορές επιβατών σε τακτικές γραμμές, η διαδρομή των οποίων δεν υπερβαίνει τα 50 χιλιόμετρα·

β)

οχήματα των οποίων η μέγιστη επιτρεπόμενη ταχύτητα δεν υπερβαίνει τα 40 χιλιόμετρα την ώρα·

γ)

οχήματα που ανήκουν ή μισθώνονται χωρίς οδηγό από τις ένοπλες δυνάμεις, τις υπηρεσίες πολιτικής άμυνας, την πυροσβεστική υπηρεσία και τα σώματα ασφαλείας όταν η μεταφορά πραγματοποιείται ως συνέπεια της αποστολής των ανωτέρω και τελεί υπό τον έλεγχό τους·

δ)

οχήματα, συμπεριλαμβανομένων των οχημάτων που χρησιμοποιούνται σε μη εμπορικές μεταφορές για τη μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας, που χρησιμοποιούνται σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης ή σε επιχειρήσεις διάσωσης·

ε)

ειδικά οχήματα τα οποία χρησιμοποιούνται για ιατρικούς σκοπούς·

στ)

ειδικά οχήματα παροχής οδικής βοήθειας τα οποία επιχειρούν σε ακτίνα 100 χιλιομέτρων από τη βάση τους·

ζ)

οχήματα τα οποία υποβάλλονται σε οδικές δοκιμές για λόγους τεχνικής βελτίωσης, επισκευής ή συντήρησης, και νέα οχήματα ή οχήματα που έχουν υποστεί μετατροπές και δεν έχουν ακόμα τεθεί σε κυκλοφορία·

η)

οχήματα ή συνδυασμούς οχημάτων με μέγιστο επιτρεπόμενο βάρος που δεν υπερβαίνει τους 7,5 τόνους, τα οποία χρησιμοποιούνται για τη μη εμπορική μεταφορά εμπορευμάτων·

θ)

επαγγελματικά οχήματα τα οποία χαρακτηρίζονται ως αντίκες σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους μέλους στο οποίο κυκλοφορούν και τα οποία χρησιμοποιούνται για μη εμπορικές μεταφορές επιβατών ή εμπορευμάτων.

α)

«οδική μεταφορά»: κάθε διαδρομή εκτελούμενη, εν μέρει ή πλήρως, επί οδών ανοικτών στο κοινό, από όχημα με ή χωρίς φορτίο, το οποίο χρησιμοποιείται για τη μεταφορά επιβατών ή εμπορευμάτων·

β)

«όχημα»: όχημα με κινητήρα, ελκυστήρας, ρυμουλκούμενο ή ημιρυμουλκούμενο, ή συνδυασμός αυτών των οχημάτων, όπως ορίζονται ακολούθως:

γ)

«οδηγός»: κάθε πρόσωπο που οδηγεί το όχημα, ακόμη και για βραχύ χρονικό διάστημα, ή που μεταφέρεται με το όχημα για να το οδηγήσει, ως μέρος των καθηκόντων του, αν παραστεί ανάγκη·

δ)

«διάλειμμα»: κάθε περίοδος κατά τη διάρκεια της οποίας ο οδηγός δεν επιτρέπεται να οδηγεί ή να εκτελεί κάποια άλλη εργασία και η οποία εξυπηρετεί αποκλειστικά την ανάπαυσή του·

ε)

«άλλη εργασία»: όλες οι δραστηριότητες που ορίζονται ως χρόνος εργασίας στο άρθρο 3 στοιχείο α) της οδηγίας 2002/15/ΕΚ εκτός από την «οδήγηση», καθώς και κάθε εργασία για τον ίδιο ή άλλον εργοδότη, εντός ή εκτός του τομέα των μεταφορών·

στ)

«ανάπαυση»: κάθε περίοδος χωρίς διακοπή, κατά τη διάρκεια της οποίας ο οδηγός μπορεί να διαθέτει ελεύθερα το χρόνο του·

ζ)

«περίοδος ημερήσιας ανάπαυσης»: καθημερινή περίοδος κατά τη διάρκεια της οποίας ο οδηγός μπορεί να διαθέτει ελεύθερα το χρόνο του και η οποία καλύπτει μια «κανονική περίοδο ημερήσιας ανάπαυσης» και μια «μειωμένη περίοδο ημερήσιας ανάπαυσης»:

η)

«περίοδος εβδομαδιαίας ανάπαυσης»: περίοδος ανάπαυσης, κατά τη διάρκεια της οποίας ο οδηγός μπορεί να διαθέτει ελεύθερα το χρόνο του· ο όρος καλύπτει την «κανονική περίοδο εβδομαδιαίας ανάπαυσης» και τη «μειωμένη περίοδο εβδομαδιαίας ανάπαυσης»:

θ)

«εβδομάδα»: η χρονική περίοδος από τη Δευτέρα, ώρα 00.00 έως την Κυριακή, ώρα 24.00·

ι)

«χρόνος οδήγησης»: η διάρκεια της δραστηριότητας οδήγησης όπως καταγράφεται:

ια)

«ημερήσια διάρκεια οδήγησης»: το σύνολο της διάρκειας οδήγησης που σωρεύεται μεταξύ του τέλους μιας περιόδου ημερήσιας ανάπαυσης και της αρχής της επόμενης περιόδου ημερήσιας ανάπαυσης ή μεταξύ μιας περιόδου ημερήσιας ανάπαυσης και μιας περιόδου εβδομαδιαίας ανάπαυσης·

ιβ)

«εβδομαδιαίος χρόνος οδήγησης»: το σύνολο του χρόνου οδήγησης που σωρεύεται κατά τη διάρκεια μιας εβδομάδας·

ιγ)

«μέγιστο επιτρεπόμενο βάρος»: το μέγιστο επιτρεπόμενο βάρος του οχήματος όταν είναι πλήρως φορτωμένο·

ιδ)

«τακτικές επιβατικές γραμμές»: οι εθνικές και διεθνείς γραμμές, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 684/92 του Συμβουλίου, της 16ης Μαρτίου 1992, για τη θέσπιση κοινών κανόνων στις διεθνείς μεταφορές επιβατών με πούλμαν και λεωφορεία (10)·

ιε)

«πολλαπλή επάνδρωση»: όταν στο όχημα είναι παρών τουλάχιστον ένας δεύτερος οδηγός σε κάθε περίοδο οδήγησης μεταξύ δύο διαδοχικών περιόδων ημερήσιας ανάπαυσης ή μεταξύ μίας περιόδου ημερήσιας ανάπαυσης και μίας περιόδου εβδομαδιαίας ανάπαυσης, για να αναλάβει την οδήγηση. Για την πρώτη ώρα της πολλαπλής επάνδρωσης, η παρουσία άλλου οδηγού ή οδηγών είναι προαιρετική, στο υπόλοιπο διάστημα της περιόδου, όμως, είναι υποχρεωτική·

ιστ)

«επιχείρηση μεταφορών»: κάθε φυσικό πρόσωπο, νομικό πρόσωπο, ένωση ή ομάδα ατόμων χωρίς νομική προσωπικότητα, κερδοσκοπική ή μη, ή κάθε επίσημος φορέας, ο οποίος είτε έχει τη δική του νομική προσωπικότητα είτε εξαρτάται από μια αρχή η οποία έχει νομική προσωπικότητα, που εκτελεί οδικές μεταφορές έναντι μίσθωσης ή για ίδιο λογαριασμό·

ιζ)

«περίοδος οδήγησης»: είναι η σωρευτική διάρκεια οδήγησης από τη στιγμή που ο οδηγός αρχίζει να οδηγεί έπειτα από χρόνο ανάπαυσης ή εγκεκριμένο διάλειμμα μέχρις ότου λάβει περίοδο ανάπαυσης ή διάλειμμα. Η περίοδος οδήγησης μπορεί να είναι συνεχής ή διακεκομμένη.

α)

η οδική μεταφορά εκτελείται εντός ενός κράτους μέλους σε ακτίνα 50 χιλιομέτρων από τον τόπο όπου βρίσκεται η βάση του οχήματος, συμπεριλαμβανομένων των τοπικών διοικητικών ενοτήτων το κέντρο των οποίων ευρίσκεται μέσα στην ακτίνα αυτή·

β)

η μείωση γίνεται για λόγους επαγγελματικής κατάρτισης· και

γ)

η μείωση γίνεται στα πλαίσια των εθνικών διατάξεων κάθε κράτους μέλους σε θέματα απασχόλησης.

—

δύο κανονικές περιόδους εβδομαδιαίας ανάπαυσης, ή

—

μία κανονική περίοδο εβδομαδιαίας ανάπαυσης και μία μειωμένη περίοδο εβδομαδιαίας ανάπαυσης διάρκειας τουλάχιστον 24 ωρών· ωστόσο, η μείωση πρέπει να αντισταθμίζεται με ισοδύναμη ανάπαυση που λαμβάνεται συνολικά πριν από το τέλος της τρίτης εβδομάδας που έπεται της εν λόγω εβδομάδας.

5.

α)

οχήματα που ανήκουν ή μισθώνονται χωρίς οδηγό από δημόσιες αρχές για την εκτέλεση οδικών μεταφορών οι οποίες δεν ανταγωνίζονται τις ιδιωτικές επιχειρήσεις μεταφορών·

β)

οχήματα που χρησιμοποιούνται ή μισθώνονται χωρίς οδηγό από γεωργικές, δενδροκηπευτικές, δασοκομικές, κτηνοτροφικές ή αλιευτικές επιχειρήσεις για μεταφορά εμπορευμάτων στο πλαίσιο της οικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας σε ακτίνα έως 100 χιλιομέτρων από τη βάση της επιχείρησης·

γ)

γεωργικούς και δασικούς ελκυστήρες που χρησιμοποιούνται για γεωργικές ή δασοκομικές δραστηριότητες σε ακτίνα έως 100 χιλιομέτρων από τη βάση της επιχείρησης, στην οποία ανήκει το όχημα ή η οποία ενοικιάζει ή μισθώνει με χρηματοδοτική μίσθωση το όχημα·

δ)

οχήματα ή συνδυασμός οχημάτων με μέγιστο επιτρεπόμενο βάρος που δεν υπερβαίνει τους 7,5 τόνους τα οποία χρησιμοποιούνται:

Τα οχήματα αυτά χρησιμοποιούνται μόνον σε ακτίνα 50 χιλιομέτρων από τη βάση της επιχείρησης, και υπό την προϋπόθεση ότι η οδήγηση των εν λόγω οχημάτων δεν αποτελεί την κύρια δραστηριότητα του οδηγού·

ε)

οχήματα που κυκλοφορούν αποκλειστικά σε νησιά επιφάνειας κάτω των 2 300 τετραγωνικών χιλιομέτρων και μη συνδεδεμένα με την ηπειρωτική χώρα με γέφυρα, διάβαση ή σήραγγα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από οχήματα με κινητήρα·

στ)

οχήματα που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά εμπορευμάτων σε ακτίνα 50 χιλιομέτρων από τη βάση της επιχείρησης και κινούνται με φυσικό αέριο ή υγραέριο ή ηλεκτρισμό, το μέγιστο επιτρεπόμενο βάρος των οποίων, συμπεριλαμβανομένου του βάρους των ρυμουλκούμενων ή ημιρυμουλκούμενων, δεν υπερβαίνει τους 7,5 τόνους·

ζ)

οχήματα που χρησιμοποιούνται για μαθήματα και εξετάσεις οδήγησης αυτοκινήτου για την απόκτηση άδειας οδήγησης ή πιστοποιητικού επαγγελματικής ικανότητας, εφόσον δεν χρησιμοποιούνται για επαγγελματικές μεταφορές εμπορευμάτων ή επιβατών·

η)

οχήματα που χρησιμοποιούνται από τις υπηρεσίες αποχετεύσεων, αντιπλημμυρικής προστασίας, ύδρευσης, συντήρησης των δικτύων αερίου και ηλεκτρισμού, συντήρησης και ελέγχου του οδικού δικτύου, κατ’ οίκον συλλογής των οικιακών απορριμμάτων και διάθεσης αυτών, καθώς και από τις υπηρεσίες τηλέγραφου και τηλεφωνίας, ραδιοφωνικής και τηλεοπτικής εκπομπής και ανίχνευσης ραδιοτηλεοπτικών πομπών ή δεκτών·

θ)

οχήματα με 10 έως 17 θέσεις που χρησιμοποιούνται αποκλειστικώς για τη μη επαγγελματική μεταφορά επιβατών·

ι)

ειδικά οχήματα που μεταφέρουν τον εξοπλισμό τσίρκων ή πανηγυριών·

ια)

οχήματα με ειδικό εξοπλισμό για κινητά προγράμματα, πρωταρχικός σκοπός των οποίων είναι η χρήση τους ως εκπαιδευτικών εγκαταστάσεων όταν είναι σταθμευμένα·

ιβ)

οχήματα που χρησιμοποιούνται για τη συλλογή γάλακτος από αγροκτήματα και την επιστροφή στα αγροκτήματα των δοχείων γάλακτος ή των γαλακτοκομικών προϊόντων που προορίζονται για τη διατροφή των ζώων·

ιγ)

ειδικά οχήματα μεταφοράς χρημάτων ή/και τιμαλφών·

ιδ)

οχήματα που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά ζωικών αποβλήτων ή σφαγίων που δεν προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση·

ιε)

οχήματα που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά σε οδούς εντός εγκαταστάσεων κεντρικών σταθμών, όπως είναι οι λιμένες, οι λιμένες για συνδυασμένες μεταφορές και οι σιδηροδρομικοί σταθμοί·

ιστ)

οχήματα που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά ζώντων ζώων από αγροκτήματα σε τοπικές αγορές και αντιστρόφως ή από αγορές προς τοπικά σφαγεία σε ακτίνα έως 50 χιλιομέτρων.

—

για εσωτερικές τακτικές μεταφορές επιβατών, εφόσον το ωράριό τους έχει επιβεβαιωθεί από τις αρχές, για τις οποίες είναι δυνατό να επιτρέπονται μόνον εξαιρέσεις όσον αφορά τα διαλείμματα, και

—

για εσωτερικές οδικές μεταφορές εμπορευμάτων, είτε πραγματοποιούνται για ίδιο λογαριασμό είτε επί μισθώσει ή επ’ αμοιβή, οι οποίες δεν έχουν συνέπειες στην ενιαία αγορά και είναι αναγκαίες για να διατηρηθούν ορισμένοι βιομηχανικοί κλάδοι στο σχετικό έδαφος και εφόσον οι διατάξεις για εξαίρεση από τον παρόντα κανονισμό προβλέπουν περιορισμό σε ακτίνα που δεν υπερβαίνει τα 100 χιλιόμετρα.

α)

τακτικές εθνικές μεταφορές επιβατών· και

β)

τακτικές διεθνείς μεταφορές επιβατών, μεταξύ σημείων που βρίσκονται σε απόσταση 50 χιλιομέτρων κατ’ ευθεία γραμμή από τα σύνορα μεταξύ δύο κρατών μελών και για διαδρομές το μήκος των οποίων δεν υπερβαίνει τα 100 χιλιόμετρα.

α)

περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία της παραγράφου 2 για χρονικό διάστημα που καλύπτει τις 28 προηγούμενες ημέρες τουλάχιστον· τα στοιχεία αυτά πρέπει να ενημερώνονται τακτικά και τουλάχιστον μία φορά το μήνα·

β)

υπογράφεται από τον προϊστάμενο της επιχείρησης μεταφορών ή από εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπό του·

γ)

φυλάσσεται από την επιχείρηση μεταφορών επί ένα έτος μετά τη λήξη της περιόδου που καλύπτει. Η επιχείρηση μεταφορών χορηγεί απόσπασμα του προγράμματος υπηρεσίας στους ενδιαφερόμενους οδηγούς κατόπιν αιτήματός τους· και

δ)

συντάσσεται και παραδίδεται στον εξουσιοδοτημένο επιθεωρητή κατόπιν αιτήματός του.

—

η οποία δεν διεπράχθη στην επικράτεια του εν λόγω κράτους μέλους, και

—

η οποία διεπράχθη από επιχείρηση η οποία είναι εγκατεστημένη σε άλλο κράτος μέλος ή τρίτη χώρα ή από οδηγό του οποίου ο τόπος απασχόλησης είναι σε άλλο κράτος μέλος ή τρίτη χώρα,

α)

τις παραβάσεις των κανόνων του κεφαλαίου ΙΙ από μη κατοίκους, καθώς και τις κυρώσεις που επιβάλλονται για τις παραβάσεις αυτές·

β)

τις κυρώσεις που επιβάλλει ένα κράτος μέλος σε κατοίκους του για παραβάσεις που διαπράττουν σε άλλα κράτη μέλη.

α)

εξετάζει περιπτώσεις στις οποίες ανακύπτουν διαφορές στην εφαρμογή και την επιβολή της εφαρμογής οιασδήποτε εκ των διατάξεων του παρόντος κανονισμού, ιδίως όσον αφορά τον χρόνο οδήγησης, τα διαλείμματα και τις περιόδους ανάπαυσης·

β)

διευκρινίζει τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού, με σκοπό την προαγωγή κοινής προσέγγισης.

1.

Το άρθρο 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 2

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ορισμοί που παρατίθενται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 561/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για την εναρμόνιση ορισμένων κοινωνικών διατάξεων στον τομέα των οδικών μεταφορών και για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 και (ΕΚ) αριθ. 2135/98 του Συμβουλίου (13).

2.

Στο άρθρο 3, οι παράγραφοι 1, 2 και 3 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

«1.   Η συσκευή ελέγχου τοποθετείται και χρησιμοποιείται σε οχήματα οδικής μεταφοράς επιβατών ή εμπορευμάτων τα οποία έχουν άδεια κυκλοφορίας κράτους μέλους, εκτός των οχημάτων του άρθρου 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 561/2006. Τα οχήματα του άρθρου 16 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 561/2006 και τα οχήματα τα οποία είχαν εξαιρεθεί από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 αλλά τα οποία δεν εξαιρούνται πλέον δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 561/2006  υποχρεούνται να συμμορφωθούν με την παρούσα απαίτηση έως τις 31 Δεκεμβρίου 2007.

2.   Τα κράτη μέλη δύνανται να εξαιρούν από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού τα οχήματα του άρθρου 13 παράγραφοι 1 και 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 561/2006.

3.   Τα κράτη μέλη δύνανται, κατόπιν αδείας της Επιτροπής, να εξαιρούν από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού τα οχήματα που χρησιμοποιούνται για τις μεταφορές του άρθρου 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 561/2006.»

3.

Στο άρθρο 14, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2.   Η επιχείρηση φυλάσσει φύλλα καταγραφής και εκτυπωμένα αντίγραφα, αν έχουν εκτυπωθεί αντίγραφα προς συμμόρφωση με το άρθρο 15 παράγραφος 1, σε χρονολογική σειρά και σε αναγνώσιμη μορφή για διάστημα ενός τουλάχιστον έτους μετά τη χρησιμοποίησή τους και χορηγεί αντίγραφα στους ενδιαφερόμενους οδηγούς που το ζητούν. Η επιχείρηση παραδίδει επίσης αντίγραφα των δεδομένων που έχουν τηλεφορτωθεί από τις κάρτες των οδηγών στους ενδιαφερόμενους οδηγούς που τα ζητούν, καθώς και τα αντίγραφα αυτά σε έντυπη μορφή. Τα φύλλα ελέγχου, τα εκτυπωμένα αντίγραφα και τα τηλεφορτωμένα δεδομένα επιδεικνύονται ή παραδίδονται σε οποιονδήποτε εξουσιοδοτημένο επιθεωρητή κατόπιν αιτήματός του.»

4.

Το άρθρο 15 τροποποιείται ως εξής:

1.

Στο άρθρο 2 παράγραφος 1, το στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

2.

Στο άρθρο 2, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2.   Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίζουν ότι είναι σε θέση να χορηγούν κάρτες οδηγού το αργότερο έως την 20ή ημέρα από την ημερομηνία δημοσίευσης του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 561/2006.»

11.4.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 102/15

(1)

Η ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Ασφαλής άσκηση των δραστηριοτήτων εξόρυξης μεταλλευμάτων: Συνοδευτικά μέτρα παρακολούθησης των πρόσφατων ατυχημάτων σε μονάδες εξόρυξης» περιλαμβάνει μεταξύ των προτεραιοτήτων της την ανάληψη πρωτοβουλίας για τη ρύθμιση της διαχείρισης των αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας. Η ενέργεια αυτή συμπληρώνει τις πρωτοβουλίες στο πλαίσιο της οδηγίας 2003/105/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2003, μέσω της τροποποίησης της οδηγίας 96/82/EΚ του Συμβουλίου για την αντιμετώπιση των κινδύνων μεγάλων ατυχημάτων σχετιζόμενων με επικίνδυνες ουσίες (4), καθώς και την σύνταξη εγγράφου αναφοράς για τις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές που θα αφορά τη διαχείριση των στείρων και των απορριμμάτων κατεργασίας που προκύπτουν από τις εξορυκτικές δραστηριότητες στο πλαίσιο της οδηγίας 96/61/EΚ του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 1996, σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης (5).

(2)

Με το ψήφισμα που εξέδωσε σχετικά με την ανακοίνωση αυτή στις 5 Ιουλίου 2001 (6), το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υποστήριξε ένθερμα την ανάγκη έκδοσης οδηγίας για τα απόβλητα της εξορυκτικής βιομηχανίας.

(3)

Η απόφαση αριθ. 1600/2002/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουλίου 2002, για τη θέσπιση του έκτου κοινοτικού προγράμματος δράσης για το περιβάλλον (7), θέτει ως στόχο, όσον αφορά τα απόβλητα που εξακολουθούν να παράγονται, να μειωθεί το επίπεδο επικινδυνότητάς τους και να ενέχουν τους μικρότερους δυνατούς κινδύνους, να προτιμηθεί η ανάκτηση και κυρίως η ανακύκλωση, να μειωθεί στο ελάχιστο η ποσότητα των απορριπτόμενων αποβλήτων και τα απόβλητα να διατίθενται ασφαλώς, η δε επεξεργασία των αποβλήτων που πρόκειται να απορριφθούν να πραγματοποιείται όσο το δυνατόν πλησιέστερα στον τόπο παραγωγής τους, αν αυτό δεν οδηγεί σε μείωση της αποτελεσματικότητας των εργασιών επεξεργασίας αποβλήτων. Η απόφαση αριθ. 1600/2002/ΕΚ ορίζει επίσης ως δράσεις προτεραιότητας, όσον αφορά τα ατυχήματα και τις καταστροφές, την ανάπτυξη περαιτέρω μέτρων πρόληψης κινδύνων μεγάλων ατυχημάτων, με ιδιαίτερη έμφαση στα προερχόμενα από εξορυκτικές δραστηριότητες και την ανάπτυξη μέτρων για τα εξορυκτικά απόβλητα. Πέραν τούτου, ορίζει επίσης ως δράση προτεραιότητας την προώθηση της βιώσιμης διαχείρισης των εξορυκτικών βιομηχανιών με στόχο τη μείωση των επιπτώσεών τους στο περιβάλλον.

(4)

Σύμφωνα με τους στόχους της κοινοτικής πολιτικής για το περιβάλλον, είναι αναγκαίο να καθοριστούν ελάχιστες απαιτήσεις για την κατά το δυνατόν πρόληψη ή μείωση τυχόν δυσμενών επιπτώσεων στο περιβάλλον και την υγεία του ανθρώπου από τη διαχείριση αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας, όπως των απορριμμάτων κατεργασίας (δηλαδή των στερεών που απομένουν μετά την επεξεργασία των ορυκτών με διάφορες τεχνικές), των στείρων εξόρυξης και των υπερκείμενων (δηλαδή του υλικού που οι εξορυκτικές εργασίες μετακινούν κατά τη διαδικασία πρόσβασης σε μεταλλευτικό ή ορυκτό σώμα, συμπεριλαμβανομένης της φάσης ανάπτυξης προ της παραγωγής) και της φυτικής γης (δηλαδή του ανωτέρου στρώματος του εδάφους), εφόσον αποτελούν απόβλητα σύμφωνα με τον οικείο ορισμό της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 1975, για τα απόβλητα (8).

(5)

Σύμφωνα με την παράγραφο 24 του σχεδίου εφαρμογής του Γιοχάνεσμπουργκ για τη βιώσιμη ανάπτυξη, που εγκρίθηκε στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών κατά την Παγκόσμια Διάσκεψη του 2002 για τη βιώσιμη ανάπτυξη, επιβάλλεται η προστασία των φυσικών πόρων που αποτελούν τη βάση της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης και η αναστροφή της τρέχουσας τάσης υποβάθμισης των φυσικών πόρων, μέσω της διαχείρισης της βάσης αυτής κατά τρόπο βιώσιμο και ολοκληρωμένο.

(6)

Ως εκ τούτου, η παρούσα οδηγία θα πρέπει να αφορά τη διαχείριση αποβλήτων από χερσαίες εξορυκτικές βιομηχανίες, ήτοι των αποβλήτων που προκύπτουν από την αναζήτηση, την εξόρυξη (συμπεριλαμβανομένης της φάσης ανάπτυξης πριν από την παραγωγή), την επεξεργασία και την αποθήκευση ορυκτών πόρων και από την εκμετάλλευση λατομείων. Ωστόσο, η διαχείριση αυτή θα πρέπει να αντικατοπτρίζει τις αρχές και προτεραιότητες που καθορίζει η οδηγία 75/442/ΕΟΚ, η οποία, κατά το άρθρο της 2 παράγραφος 1 στοιχείο β) σημείο ii), εξακολουθεί να εφαρμόζεται σε όλες τις πτυχές της διαχείρισης αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας.

(7)

Προκειμένου να αποφευχθούν επαναλήψεις και δυσανάλογες διοικητικές απαιτήσεις, το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να περιοριστεί στην κάλυψη των ειδικών εργασιών οι οποίες θεωρείται ότι συνιστούν προτεραιότητα για την επίτευξη των στόχων της.

(8)

Ως εκ τούτου, οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας δεν θα πρέπει να εφαρμόζονται στις κατηγορίες αποβλήτων που, ενώ παράγονται κατά τη διάρκεια εργασιών εξόρυξης ή επεξεργασίας ορυκτών, δεν συνδέονται άμεσα με τη διαδικασία εξόρυξης ή επεξεργασίας, όπως απόβλητα τροφίμων, χρησιμοποιημένα ορυκτέλαια, οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους, χρησιμοποιημένες στήλες και συσσωρευτές. Η διαχείριση των αποβλήτων αυτών θα πρέπει να υπόκειται στις διατάξεις της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ ή της οδηγίας 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Απριλίου 1999, περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων (9) ή οποιασδήποτε άλλης οικείας κοινοτικής νομοθεσίας, όπως στην περίπτωση αποβλήτων που παράγονται κατά την αναζήτηση, την εξόρυξη ή την επεξεργασία και μεταφέρονται σε τόπο που δεν αποτελεί εγκατάσταση αποβλήτων σύμφωνα με την παρούσα οδηγία.

(9)

Ούτε θα πρέπει οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας να εφαρμόζονται στα απόβλητα υπεράκτιας αναζήτησης, εξόρυξης και επεξεργασίας ορυκτών πόρων ή την έγχυση υδάτων και την επανέγχυση αντλημένων υπόγειων υδάτων, ενώ τα αδρανή απόβλητα, τα μη επικίνδυνα απόβλητα που προέρχονται από την αναζήτηση, το μη ρυπανθέν γαιώδες υλικό και τα απόβλητα που προκύπτουν από την εξόρυξη, την επεξεργασία και την αποθήκευση τύρφης θα πρέπει να υπόκεινται σε περιορισμένο μόνο αριθμό απαιτήσεων λόγω του χαμηλού περιβαλλοντικού κινδύνου τους. Τα κράτη μέλη μπορούν να περιορίσουν ή να άρουν ορισμένες απαιτήσεις για τα μη επικίνδυνα μη αδρανή απόβλητα. Ωστόσο, οι εξαιρέσεις αυτές δεν θα πρέπει να εφαρμόζονται για τις εγκαταστάσεις αποβλήτων της κατηγορίας Α.

(10)

Πέραν τούτου, η παρούσα οδηγία, καίτοι διέπει τη διαχείριση αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας που ενδέχεται να είναι ραδιενεργά, δεν θα πρέπει να διέπει ζητήματα που αφορούν ειδικά τη ραδιενέργεια, τα οποία αντιμετωπίζονται στο πλαίσιο της συνθήκης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας (Ευρατόμ).

(11)

Προκειμένου να τηρηθούν οι αρχές και προτεραιότητες που καθορίζει η οδηγία 75/442/EΟΚ και ιδίως τα άρθρα της 3 και 4, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι οι φορείς των εξορυκτικών βιομηχανιών λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την πρόληψη ή μείωση, στο μέτρο του δυνατού, των αρνητικών επιπτώσεων στο περιβάλλον και την υγεία του ανθρώπου που συνεπάγεται ή θα μπορούσε να συνεπάγεται η διαχείριση των αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας.

(12)

Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να βασίζονται μεταξύ άλλων στην αρχή των βελτίστων διαθεσίμων τεχνικών όπως ορίζονται με την οδηγία 96/61/ΕΚ και, στο πλαίσιο της εφαρμογής των τεχνικών αυτών, απόκειται στα κράτη μέλη να καθορίσουν τον τρόπο με τον οποίο θα λαμβάνονται υπόψη, κατά περίπτωση, τα τεχνικά χαρακτηριστικά των εγκαταστάσεων αποβλήτων, η γεωγραφική τους θέση και οι τοπικές περιβαλλοντικές συνθήκες.

(13)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι οι φορείς της εξορυκτικής βιομηχανίας που είναι υπεύθυνοι για τη διαχείριση των αποβλήτων καταρτίζουν κατάλληλα σχέδια διαχείρισης αποβλήτων όσον αφορά την πρόληψη ή μείωση στο ελάχιστο, την επεξεργασία, αξιοποίηση και διάθεση εξορυκτικών αποβλήτων. Η διάρθρωση των σχεδίων αυτών θα πρέπει να είναι τέτοια ώστε να εξασφαλίζεται κατάλληλος σχεδιασμός των μεθόδων διαχείρισης αποβλήτων με απώτερο σκοπό να μειωθεί στο ελάχιστο η παραγωγή και το επιβλαβές των αποβλήτων και να ενθαρρυνθεί η αξιοποίησή τους. Πέραν τούτου, τα απόβλητα της εξορυκτικής βιομηχανίας θα πρέπει να χαρακτηρίζονται σε σχέση με τη σύνθεσή τους ώστε να εξασφαλίζεται, στο μέτρο του δυνατού, ότι αντιδρούν μόνο με προβλέψιμο τρόπο.

(14)

Για να μειωθούν στο ελάχιστο οι κίνδυνοι προκλήσεως ατυχημάτων και να διασφαλισθεί υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας του ανθρώπου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι κάθε φορέας λειτουργίας εγκαταστάσεων αποβλήτων της κατηγορίας Α υιοθετεί και εφαρμόζει για τα απόβλητα πολιτική πρόληψης σοβαρών ατυχημάτων. Όσον αφορά τα προληπτικά μέτρα, είναι σκόπιμο να περιλαμβάνουν την παροχή συστήματος διαχείρισης της ασφάλειας, σχεδίων έκτακτης ανάγκης προκειμένου να χρησιμοποιηθούν σε περίπτωση ατυχήματος, και τη διοχέτευση σχετικών με την ασφάλεια πληροφοριών σε άτομα που πιθανώς να υποστούν τις συνέπειες σοβαρού ατυχήματος. Σε περίπτωση ατυχήματος, θα πρέπει να ζητηθεί από τους φορείς να παράσχουν στις αρμόδιες αρχές όλες τις αναγκαίες πληροφορίες για τον μετριασμό των ζημιών που προκλήθηκαν ή ενδέχεται να προκληθούν στο περιβάλλον. Οι ιδιαίτερες αυτές απαιτήσεις δεν θα πρέπει να ισχύουν για τις εγκαταστάσεις αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 96/82/EΚ.

(15)

Οι εγκαταστάσεις αποβλήτων δεν θα πρέπει να ταξινομούνται στην κατηγορία Α αποκλειστικά βάσει των κινδύνων για την ασφάλεια και την προστασία της υγείας των εργαζομένων στις εξορυκτικές βιομηχανίες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής άλλης κοινοτικής νομοθεσίας, ειδικότερα των οδηγιών 92/91/ΕΟΚ (10) και 92/104/ΕΟΚ (11).

(16)

Λόγω της ειδικής φύσης της διαχείρισης αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας, είναι σκόπιμο να θεσπιστούν ειδικές διαδικασίες για την υποβολή αιτήσεων και την έκδοση αδειών για όλες τις εγκαταστάσεις αποβλήτων στις οποίες διοχετεύονται τέτοια απόβλητα. Επιπλέον, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα ώστε να διασφαλίζεται ότι οι αρμόδιες αρχές περιοδικά επανεξετάζουν και, εφόσον απαραίτητο, αναπροσαρμόζουν τους όρους των αδειών.

(17)

Θα πρέπει να απαιτηθεί από τα κράτη μέλη να εξασφαλίζουν, σύμφωνα με τη σύμβαση της Οικονομικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Ευρώπη (ΟΕΕ/ΟΗΕ) για την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα, της 25ης Ιουνίου 1998 (σύμβαση του Άαρχους), ότι το κοινό ενημερώνεται σχετικά με την υποβολή αιτήσεως για τη χορήγηση αδείας διαχείρισης αποβλήτων και ότι ζητείται η γνώμη του ενδιαφερόμενου κοινού πριν από τη χορήγηση της εν λόγω αδείας.

(18)

Είναι αναγκαίο να οριστούν σαφώς οι απαιτήσεις τις οποίες θα πρέπει να ικανοποιούν οι εγκαταστάσεις αποβλήτων που εξυπηρετούν εξορυκτικές βιομηχανίες όσον αφορά τη θέση, τη διαχείριση, τον έλεγχο και το κλείσιμό τους καθώς και τα προληπτικά και προστατευτικά μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την αντιμετώπιση κάθε βραχυπρόθεσμης ή μακροπρόθεσμης απειλής κατά του περιβάλλοντος, και ειδικότερα για την αποφυγή της ρύπανσης των υπογείων υδάτων μέσω της διείσδυσης εκπλυμάτων στο έδαφος.

(19)

Είναι αναγκαίο να ορισθούν σαφώς οι εγκαταστάσεις αποβλήτων της κατηγορίας Α στις οποίες διοχετεύονται απόβλητα της εξορυκτικής βιομηχανίας, λαμβάνοντας υπόψη τις πιθανές επιπτώσεις οποιασδήποτε ρύπανσης είναι δυνατό να προκύψει από τη λειτουργία της εν λόγω εγκαταστάσεως ή από ατύχημα κατά το οποίο προκαλείται διαφυγή αποβλήτων από την εγκατάσταση αυτή.

(20)

Τα απόβλητα που επαναφέρονται στις κοιλότητες εκσκαφής είτε για την αποκατάσταση των κοιλοτήτων αυτών είτε για κατασκευαστικούς σκοπούς όσον αφορά τη διαδικασία εξόρυξης ορυκτών, όπως η κατασκευή ή η συντήρηση, εντός των κοιλοτήτων, μέσων πρόσβασης για μηχανήματα, διαδρόμων μεταφοράς, διαφραγμάτων, φραγμάτων ασφαλείας ή αναχωμάτων, πρέπει επίσης να υπόκεινται σε ορισμένες απαιτήσεις ώστε να προστατεύονται τα επιφανειακά και τα υπόγεια ύδατα, να διασφαλίζεται η σταθερότητα των συγκεκριμένων αποβλήτων και να εξασφαλίζεται κατάλληλη παρακολούθηση μετά την παύση των εν λόγω δραστηριοτήτων. Συνεπώς, τα απόβλητα αυτά δεν θα πρέπει να υπόκεινται στις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας η οποία αφορά αποκλειστικά τις «εγκαταστάσεις αποβλήτων», εκτός των απαιτήσεων που μνημονεύονται στην ειδική διάταξη περί των κοιλοτήτων εκσκαφής.

(21)

Προκειμένου να εξασφαλισθεί η κατάλληλη κατασκευή και συντήρηση των εγκαταστάσεων αποβλήτων στις οποίες διοχετεύονται απόβλητα της εξορυκτικής βιομηχανίας, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν μέτρα με τα οποία θα διασφαλίζεται ότι ο σχεδιασμός, η επιλογή της θέσης και η διαχείριση των συγκεκριμένων εγκαταστάσεων διενεργούνται από άτομα που διαθέτουν τα απαραίτητα τεχνικά προσόντα. Είναι απαραίτητο να εξασφαλιστεί ότι η εκπαίδευση και οι γνώσεις που έχουν αποκτήσει οι φορείς και το προσωπικό, τούς έχουν εφοδιάσει με τις αναγκαίες δεξιότητες. Πέραν τούτου, οι αρμόδιες αρχές οφείλουν να επιβεβαιώνουν ότι οι φορείς προβαίνουν σε κατάλληλες ρυθμίσεις όσον αφορά την κατασκευή και συντήρηση νέων εγκαταστάσεων αποβλήτων ή την επέκταση ή τροποποίηση υφιστάμενων εγκαταστάσεων, συμπεριλαμβανομένης της μετά το κλείσιμο φάσης.

(22)

Είναι αναγκαίο να θεσπιστούν διαδικασίες παρακολούθησης για το διάστημα της λειτουργίας και για μετά το κλείσιμο των εγκαταστάσεων αποβλήτων. Θα πρέπει δε να προβλεφθεί μια περίοδος μετά το κλείσιμο για την παρακολούθηση και τον έλεγχο των εγκαταστάσεων αποβλήτων κατηγορίας Α ανάλογη προς τον κίνδυνο που παρουσιάζει η συγκεκριμένη εγκατάσταση αποβλήτων, κατά τρόπο παρόμοιο με τον προβλεπόμενο στην οδηγία 1999/31/ΕΚ.

(23)

Είναι αναγκαίο να προσδιοριστούν ο χρόνος και ο τρόπος κλεισίματος εγκαταστάσεων αποβλήτων που εξυπηρετούν εξορυκτικές βιομηχανίες και να καθοριστούν οι υποχρεώσεις και οι ευθύνες του φορέα κατά την περίοδο μετά την παύση λειτουργίας.

(24)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να απαιτούν από τους φορείς των εξορυκτικών βιομηχανιών να προβαίνουν σε παρακολούθηση και διαχειριστικούς ελέγχους, ώστε να αποφεύγεται η ρύπανση των υδάτων και του εδάφους και να εντοπίζονται τυχόν δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην υγεία του ανθρώπου από τη λειτουργία των εγκαταστάσεων αποβλήτων για τις οποίες είναι υπεύθυνοι. Πέραν τούτου, προκειμένου να περιοριστεί στο ελάχιστο η ρύπανση των υδάτων, η απόθεση αποβλήτων σε οιοδήποτε υδάτινο σύστημα υποδοχής θα πρέπει να είναι σύμφωνη με τις διατάξεις της οδηγίας 2000/60/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων (12). Επίσης, με τη βοήθεια των βελτίστων διαθεσίμων τεχνικών, οι συγκεντρώσεις κυανίου και κυανιούχων ενώσεων που προέρχονται από ορισμένες εξορυκτικές βιομηχανίες θα πρέπει να μειωθούν στα χαμηλότερα δυνατά επίπεδα στις λίμνες απορριμμάτων κατεργασίας, δεδομένου ότι οι ουσίες αυτές είναι επιβλαβείς και τοξικές. Για να αποφευχθούν τέτοιου είδους επιπτώσεις θα ήταν σκόπιμο να καθοριστούν αναλόγως ανώτατα όρια συγκεντρώσεων για τις συγκεκριμένες ουσίες, ευθυγραμμιζόμενα, εν πάση περιπτώσει, προς τις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας.

(25)

Οι φορείς εγκαταστάσεων αποβλήτων που εξυπηρετούν εξορυκτικές βιομηχανίες θα πρέπει να καταθέσουν χρηματική ή αντίστοιχη εγγύηση, σύμφωνα με τις διαδικασίες που θα αποφασίσουν τα κράτη μέλη, η οποία να εξασφαλίζει την τήρηση όλων των υποχρεώσεων που απορρέουν από την άδεια, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών που αφορούν το κλείσιμο της εγκατάστασης αποβλήτων και την περίοδο μετά το κλείσιμο αυτής. Η χρηματική εγγύηση θα πρέπει να είναι επαρκής ώστε να καλύπτει το κόστος της αποκατάστασης του εδάφους που έθιξε η εγκατάσταση αποβλήτων, το οποίο συμπεριλαμβάνει την εγκατάσταση αποβλήτων καθαυτή, όπως περιγράφεται στο σχέδιο διαχείρισης αποβλήτων που καταρτίζεται κατά το άρθρο 5 και απαιτείται για την άδεια του άρθρου 7, από ανεξάρτητο τρίτο μέρος που διαθέτει τα κατάλληλα προσόντα. Η εγγύηση αυτή, εξάλλου, θα πρέπει να παρέχεται πριν από την έναρξη των εργασιών απόθεσης στις εγκαταστάσεις αποβλήτων και να υπόκειται σε περιοδική αναπροσαρμογή. Πέραν τούτου, λαμβανομένης υπόψη της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει», καθώς και της οδηγίας 2004/35/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Απριλίου 2004, σχετικά με την περιβαλλοντική ευθύνη όσον αφορά την πρόληψη και αποκατάσταση των περιβαλλοντικών ζημιών (13), είναι σκόπιμο να διευκρινισθεί ότι οι φορείς εγκαταστάσεων αποβλήτων που εξυπηρετούν εξορυκτικές βιομηχανίες υπέχουν προσήκουσα ευθύνη για περιβαλλοντικές ζημίες προκαλούμενες από τις εργασίες τους ή για επικείμενη απειλή πρόκλησης τέτοιων ζημιών.

(26)

Εφόσον η λειτουργία εγκαταστάσεων αποβλήτων εξορυκτικών βιομηχανιών ενδέχεται να έχει σημαντικές δυσμενείς διασυνοριακές περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τυχόν συνακόλουθους κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία στο έδαφος άλλου κράτους μέλους θα πρέπει να υπάρχει κοινή διαδικασία που να διευκολύνει τις διαβουλεύσεις μεταξύ γειτονικών χωρών. Σκοπός της διαδικασίας αυτής θα πρέπει να είναι η εξασφάλιση επαρκούς ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των αρχών καθώς και δέουσας ενημέρωσης του κοινού σχετικά με οποιεσδήποτε εγκαταστάσεις αποβλήτων θα μπορούσαν να έχουν δυσμενείς επιπτώσεις για το περιβάλλον του εν λόγω άλλου κράτους μέλους.

(27)

Τα κράτη μέλη οφείλουν να μεριμνούν ώστε οι αρμόδιες αρχές να εξασφαλίζουν την οργάνωση αποτελεσματικού συστήματος επιθεωρήσεων ή ισοδύναμων μέτρων ελέγχου των εγκαταστάσεων αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας. Με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει ο φορέας σύμφωνα με την άδεια που του χορηγήθηκε, πριν από την έναρξη των εργασιών απόθεσης των αποβλήτων θα πρέπει να διεξάγεται επιθεώρηση ώστε να ελέγχεται κατά πόσο τηρήθηκαν οι προβλεπόμενοι στην άδεια όροι. Πέραν τούτου, τα κράτη μέλη οφείλουν να διασφαλίζουν ότι οι φορείς και οι διάδοχοί τους τηρούν ενημερωμένα αρχεία σχετικά με τις εγκαταστάσεις αυτές και ότι οι φορείς διαβιβάζουν στους διαδόχους τους πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση και τις διεξαγόμενες εργασίες στις εγκαταστάσεις αποβλήτων.

(28)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διαβιβάζουν τακτικά στην Επιτροπή εκθέσεις σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, όπου περιλαμβάνονται πληροφορίες για ατυχήματα ή παρ’ολίγον ατυχήματα. Βάσει των εκθέσεων αυτών η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

(29)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίζουν κανόνες για την επιβολή κυρώσεων σε περίπτωση παράβασης των διατάξεων της παρούσας οδηγίας και να μεριμνούν για την εκτέλεσή τους. Οι κυρώσεις αυτές θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.

(30)

Είναι αναγκαίο τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν ότι διενεργείται απογραφή των κλειστών, καθώς και των εγκαταλελειμμένων, εγκαταστάσεων αποβλήτων που βρίσκονται στο έδαφός τους, προκειμένου να προσδιορισθούν όσες προκαλούν σοβαρές δυσμενείς περιβαλλοντικές επιπτώσεις ή ενδέχεται να αποτελέσουν μεσοπρόθεσμα ή βραχυπρόθεσμα σοβαρό κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία ή το περιβάλλον. Οι απογραφές αυτές θα πρέπει να αποτελούν τη βάση για τη θέσπιση καταλλήλου προγράμματος μέτρων.

(31)

Η Επιτροπή θα πρέπει να εξασφαλίζει κατάλληλη ανταλλαγή επιστημονικών και τεχνικών πληροφοριών σχετικά με τον τρόπο τήρησης καταλόγου κλειστών εγκαταστάσεων αποβλήτων σε επίπεδο κράτους μέλους, καθώς και με την ανάπτυξη μεθόδων που θα βοηθούν τα κράτη μέλη στην τήρηση της παρούσας οδηγίας κατά την αποκατάσταση εγκαταστάσεων αποβλήτων που είχαν κλείσει. Πέραν τούτου, θα πρέπει να εξασφαλίζεται ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές, εντός και μεταξύ των κρατών μελών.

(32)

Για τη συνεπή εφαρμογή του άρθρου 6 της συνθήκης, οι απαιτήσεις περιβαλλοντικής προστασίας πρέπει να ενσωματώνονται στην εφαρμογή των κοινοτικών πολιτικών και δραστηριοτήτων, προκειμένου να προωθηθεί η βιώσιμη ανάπτυξη.

(33)

Η παρούσα οδηγία θα μπορούσε να αποτελέσει χρήσιμο μέσον το οποίο να λαμβάνεται υπόψη για να εξακριβωθεί εάν τα έργα που τυγχάνουν κοινοτικής χρηματοδότησης στο πλαίσιο αναπτυξιακής βοήθειας περιλαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για την κατά το δυνατόν πρόληψη ή περιορισμό των αρνητικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Η προσέγγιση αυτή είναι σύμφωνη προς το άρθρο 6 της συνθήκης, ιδιαίτερα όσον αφορά την ενσωμάτωση των απαιτήσεων περιβαλλοντικής προστασίας στην κοινοτική πολιτική στο πλαίσιο της αναπτυξιακής συνεργασίας.

(34)

Ο στόχος της παρούσας οδηγίας, ήτοι η βελτίωση της διαχείρισης των αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας, δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη εάν ενεργούν μεμονωμένα, δεδομένου ότι η κακή διαχείριση των αποβλήτων μπορεί να προκαλέσει διασυνοριακή ρύπανση. Βάσει της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει» απαιτείται, μεταξύ άλλων, να λαμβάνονται υπόψη οι ζημίες που προκαλούν στο περιβάλλον τα απόβλητα της εξορυκτικής βιομηχανίας, η διαφορετική δε εφαρμογή της αρχής αυτής σε εθνικό επίπεδο μπορεί να οδηγήσει σε ουσιαστικές ανισότητες όσον αφορά την χρηματοοικονομική επιβάρυνση των οικονομικών φορέων. Πέραν τούτου, η ύπαρξη διαφορετικών εθνικών πολιτικών για τη διαχείριση των αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας παρεμποδίζει τη διασφάλιση ελάχιστου επιπέδου ασφαλούς και υπεύθυνης διαχείρισης των αποβλήτων αυτών και την καλύτερη δυνατή αξιοποίησή τους σε ολόκληρη την Κοινότητα. Επομένως, δεδομένου ότι, λόγω της έκτασης και των αποτελεσμάτων της παρούσας οδηγίας, ο εν λόγω στόχος μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα δύναται να θεσπίσει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που καθορίζεται στο άρθρο 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως καθορίζεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(35)

Τα μέτρα που είναι αναγκαία για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να θεσπισθούν σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/EΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (14).

(36)

Η λειτουργία των εγκαταστάσεων αποβλήτων που υφίστανται ήδη κατά τη μεταφορά της παρούσας οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο των κρατών μελών θα πρέπει να ρυθμιστεί ώστε να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα για την προσαρμογή τους στις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας, εντός συγκεκριμένης προθεσμίας.

(37)

Σύμφωνα με την παράγραφο 34 της διοργανικής συμφωνίας για τη βελτίωση της νομοθεσίας (15) τα κράτη μέλη παροτρύνονται να καταρτίσουν, προς ιδία χρήση και προς όφελος της Κοινότητας, τους δικούς τους πίνακες, οι οποίοι να αποτυπώνουν, στο μέτρο του δυνατού, την αντιστοιχία της παρούσας οδηγίας με τα μέτρα μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο, και να τους δημοσιοποιήσουν,

α)

απόβλητα που προέρχονται από την αναζήτηση, την εξόρυξη και την επεξεργασία ορυκτών πόρων και από την εκμετάλλευση λατομείων, τα οποία όμως δεν προκύπτουν απευθείας από τις εργασίες αυτές·

β)

απόβλητα που προκύπτουν από την υπεράκτια αναζήτηση, εξόρυξη και επεξεργασία ορυκτών πόρων·

γ)

η έγχυση υδάτων και η επανέγχυση αντλημένων υπόγειων υδάτων όπως ορίζεται στο άρθρο 11 παράγραφος 3 στοιχείο ι) πρώτη και δεύτερη περίπτωση της οδηγίας 2000/60/ΕΚ, εφόσον επιτρέπεται από το εν λόγω άρθρο.

1.

«απόβλητα», τα απόβλητα που ορίζονται στο άρθρο 1 στοιχείο α) της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ·

2.

«επικίνδυνα απόβλητα», τα απόβλητα που ορίζονται στο άρθρο 1 παράγραφος 4 της οδηγίας 91/689/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 1991, για τα επικίνδυνα απόβλητα (16)·

3.

«αδρανή απόβλητα», τα απόβλητα που δεν υφίστανται καμία σημαντική φυσική, χημική ή βιολογική μετατροπή. Τα αδρανή απόβλητα δεν διαλύονται, δεν καίγονται ούτε συμμετέχουν σε άλλες φυσικές ή χημικές αντιδράσεις, δεν βιοδιασπώνται ούτε επιδρούν δυσμενώς σε άλλες ύλες με τις οποίες έρχονται σε επαφή κατά τρόπο ικανό να προκαλέσει ρύπανση του περιβάλλοντος ή να βλάψει την ανθρώπινη υγεία. Η συνολική εκπλυσιμότητα και περιεκτικότητα σε ρύπους των αποβλήτων και η οικοτοξικότητα των εκπλυμάτων πρέπει να είναι αμελητέες και ειδικότερα να μην θέτουν σε κίνδυνο την ποιότητα των επιφανειακών ή/και των υπογείων υδάτων·

4.

«μη ρυπανθέν χώμα», το χώμα που αφαιρείται από το ανώτερο στρώμα του εδάφους κατά τις εξορυκτικές δραστηριότητες και το οποίο δεν θεωρείται ρυπανθέν κατά το εθνικό δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο ευρίσκεται ο τόπος ή κατά την κοινοτική νομοθεσία·

5.

«ορυκτός πόρος» ή «ορυκτό», το κοίτασμα οργανικής ή ανόργανης ουσίας που απαντάται φυσιολογικά στον φλοιό της γης, όπως τα ενεργειακά καύσιμα, τα μεταλλεύματα, τα βιομηχανικά και λατομικά ορυκτά, εξαιρουμένου όμως του νερού·

6.

«εξορυκτικές βιομηχανίες», όλες οι εγκαταστάσεις και επιχειρήσεις που ασχολούνται με την επιφανειακή ή υπόγεια εξόρυξη ορυκτών πόρων για εμπορικούς σκοπούς, συμπεριλαμβανομένης της εξόρυξης μέσω γεώτρησης ή της επεξεργασίας του εξορυχθέντος υλικού·

7.

«υπεράκτια», η περιοχή της θάλασσας και του θαλάσσιου βυθού που εκτείνονται πέραν της γραμμής της κατωτάτης ρηχίας της κανονικής ή μέσης παλίρροιας·

8.

«επεξεργασία», οι μηχανικές, φυσικές, βιολογικές, θερμικές ή χημικές διεργασίες ή ο συνδυασμός διεργασιών στις οποίες υποβάλλονται οι ορυκτοί πόροι, συμπεριλαμβανομένων όσων προέρχονται από τη λειτουργία λατομείων, προκειμένου να εξαχθεί το ορυκτό, συμπεριλαμβανομένων της μεταβολής μεγέθους, της ταξινόμησης, του διαχωρισμού και της εκχύλισης, καθώς και της επανεπεξεργασίας αποβλήτων που είχαν προηγουμένως απορριφθεί, εξαιρουμένων όμως της τήξης, των διαδικασιών θερμικής βιομηχανικής επεξεργασίας (πλην της καύσης ασβεστολίθου) και των μεταλλουργικών διεργασιών·

9.

«απορρίμματα κατεργασίας», τα στερεά απόβλητα ή τα πολτώδη υλικά που απομένουν μετά την επεξεργασία ορυκτών με διεργασίες διαχωρισμού (π.χ. θραύση, λειοτρίβηση, διαχωρισμός κατά μέγεθος, επίπλευση και άλλες φυσικοχημικές τεχνικές) προκειμένου να αφαιρεθούν τα πολύτιμα ορυκτά από το λιγότερο πολύτιμο πέτρωμα·

10.

«σωρός», ο τεχνικός σχηματισμός για την εναπόθεση στερεών αποβλήτων στην επιφάνεια του εδάφους·

11.

«φράγμα», τεχνητή κατασκευή που έχει σχεδιασθεί για τη συγκράτηση ή τον περιορισμό των υδάτων και/ή των αποβλήτων εντός λίμνης·

12.

«λίμνη», φυσική ή τεχνητή εγκατάσταση που χρησιμοποιείται για τη διάθεση λεπτόκοκκων αποβλήτων, συνήθως απορριμμάτων κατεργασίας, μαζί με ποικίλες ποσότητες ελεύθερου ύδατος, που προκύπτουν από την επεξεργασία ορυκτών πόρων και από τον καθαρισμό και την ανακύκλωση λυμάτων κατεργασίας·

13.

«κυάνιο διασπώμενο με ασθενές οξύ», το κυάνιο και οι κυανιούχες ενώσεις που διασπώνται με ασθενές οξύ σε καθορισμένο pH·

14.

«έκπλυμα», κάθε υγρό που διηθείται μέσω των αποτεθέντων αποβλήτων και εκρέει από τις εγκαταστάσεις αποβλήτων ή περιέχεται εντός αυτών, συμπεριλαμβανομένης της ρυπανθείσας απορροής, το οποίο ενδέχεται να επηρεάσει δυσμενώς το περιβάλλον εάν δεν υποβληθεί σε κατάλληλη επεξεργασία·

15.

«εγκαταστάσεις αποβλήτων», κάθε τόπος που επιλέγεται για τη συσσώρευση ή την εναπόθεση εξορυκτικών αποβλήτων, υπό στερεά ή υγρά μορφή ή υπό μορφή διαλύματος ή αιωρήματος, για τις ακόλουθες χρονικές περιόδους:

Στις εγκαταστάσεις αυτές νοείται ότι περιλαμβάνεται κάθε φράγμα ή άλλη κατασκευή που χρησιμεύει για τη συγκράτηση, την αντιστήριξη, τον περιορισμό ή την κατ’ άλλον τρόπο στήριξη των εγκαταστάσεων αυτών, και ότι περιλαμβάνονται επίσης, μεταξύ άλλων, σωροί και λίμνες, εξαιρουμένων όμως των κοιλοτήτων εκσκαφής στις οποίες επανατοποθετούνται απόβλητα μετά την εξόρυξη του ορυκτού για λόγους αποκατάστασης και κατασκευής·

16.

«σοβαρό ατύχημα», συμβάν στον τόπο των εγκαταστάσεων κατά τη διάρκεια εργασίας διαχείρισης εξορυκτικών αποβλήτων σε κάθε εγκατάσταση η οποία εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, το οποίο θέτει σε σοβαρό κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία ή/και το περιβάλλον, αμέσως ή μακροπρόθεσμα, επιτόπου ή εκτός των εγκαταστάσεων·

17.

«επικίνδυνη ουσία», ουσία, μείγμα ή παρασκεύασμα που είναι επικίνδυνα κατά την έννοια της οδηγίας 67/548/EΟΚ (17) ή της οδηγίας 1999/45/EΚ (18)·

18.

«βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές», οι τεχνικές που ορίζονται στο άρθρο 2 σημείο 11 της οδηγίας 96/61/EΚ·

19.

«υδάτινο σύστημα υποδοχής», επιφανειακά ύδατα, υπόγεια ύδατα, μεταβατικά ύδατα και παράκτια ύδατα όπως ορίζονται στο άρθρο 2 σημεία 1, 2, 6 και 7 της οδηγίας 2000/60/EΚ, αντιστοίχως·

20.

«αποκατάσταση», η επέμβαση στο θιγέν από εγκαταστάσεις αποβλήτων έδαφος, με στόχο την επαναφορά του σε ικανοποιητική κατάσταση, ιδίως όσον αφορά την ποιότητα του εδάφους, την άγρια χλωρίδα και πανίδα, τους φυσικούς οικότοπους, τα συστήματα γλυκών υδάτων, το τοπίο και τις δέουσες επωφελείς χρήσεις·

21.

«αναζήτηση», η έρευνα για κοιτάσματα ορυκτών με οικονομική αξία, που περιλαμβάνει τη δειγματοληψία, την ολική δειγματοληψία, τη γεώτρηση, την εκσκαφή ορυγμάτων, εξαιρουμένης όμως κάθε εργασίας για την αξιοποίηση των κοιτασμάτων αυτών, καθώς και κάθε δραστηριότητα που έχει άμεση σχέση με υφιστάμενη εξορυκτική λειτουργία·

22.

«το κοινό», ένα ή περισσότερα φυσικά ή νομικά πρόσωπα και, ανάλογα με την εθνική νομοθεσία ή πρακτική, οι ενώσεις, οργανώσεις ή ομάδες που τα πρόσωπα αυτά συνιστούν·

23.

«το ενδιαφερόμενο κοινό», το κοινό το οποίο θίγεται ή ενδέχεται να θιγεί ή του οποίου διακυβεύονται συμφέροντα από τις διαδικασίες λήψης περιβαλλοντικών αποφάσεων στο πλαίσιο των άρθρων 6 και 7 της παρούσας οδηγίας· για τους σκοπούς του παρόντος ορισμού, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις που προάγουν την προστασία του περιβάλλοντος και πληρούν τις προβλεπόμενες από την εθνική νομοθεσία προϋποθέσεις, θεωρείται ότι έχουν τέτοια συμφέροντα·

24.

«φορέας», το φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο είναι υπεύθυνο για τη διαχείριση εξορυκτικών αποβλήτων, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία του κράτους μέλους στο οποίο διενεργείται η διαχείριση αυτή, συμπεριλαμβανομένης της προσωρινής αποθήκευσης εξορυκτικών αποβλήτων καθώς και της φάσης λειτουργίας και της μετά το κλείσιμο φάσης·

25.

«κάτοχος αποβλήτων», ο παραγωγός των εξορυκτικών αποβλήτων ή το φυσικό ή νομικό πρόσωπο στην κατοχή του οποίου ευρίσκονται τα απόβλητα·

26.

«αρμόδιος», το φυσικό πρόσωπο που διαθέτει τις τεχνικές γνώσεις και πείρα, όπως ορίζονται από την εθνική νομοθεσία του κράτους μέλους στο οποίο δραστηριοποιείται, για την εκτέλεση των καθηκόντων που απορρέουν από την παρούσα οδηγία·

27.

«αρμόδια αρχή», η αρχή ή οι αρχές που ορίζει κράτος μέλος ως αρμόδιες για την εκτέλεση των καθηκόντων που απορρέουν από την παρούσα οδηγία·

28.

«τόπος», η συνολική έκταση σε συγκεκριμένη γεωγραφική θέση, η οποία ευρίσκεται υπό τον διαχειριστικό έλεγχο ενός φορέα·

29.

«ουσιαστική μεταβολή», η μεταβολή της δομής ή της λειτουργίας εγκατάστασης αποβλήτων, η οποία, κατά τη γνώμη της αρμόδιας αρχής, ενδέχεται να έχει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις για την ανθρώπινη υγεία ή το περιβάλλον.

α)

η πρόληψη ή μείωση της παραγωγής αποβλήτων και των επιβλαβών της επιπτώσεων, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη:

β)

η προαγωγή της αξιοποίησης των εξορυκτικών αποβλήτων μέσω της ανακύκλωσης, της επαναχρησιμοποίησης ή της επαναξιοποίησής τους, εφόσον αυτό είναι περιβαλλοντικώς ορθό σύμφωνα με τα ισχύοντα σε κοινοτικό επίπεδο περιβαλλοντικά πρότυπα και τις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας, εφόσον συντρέχουν·

γ)

η εξασφάλιση ασφαλούς βραχυπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης διάθεσης των εξορυκτικών αποβλήτων, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη κατά το στάδιο του σχεδιασμού μιας εγκατάστασης αποβλήτων τη διαχείριση κατά τη διάρκεια λειτουργίας της καθώς και μετά το κλείσιμό της και επιλέγοντας τη λύση που:

α)

όπου απαιτείται, την προτεινόμενη ταξινόμηση της εγκατάστασης διαχείρισης αποβλήτων σύμφωνα με τα κριτήρια του παραρτήματος ΙΙΙ:

β)

χαρακτηρισμό των αποβλήτων σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙ και εκτίμηση της συνολικής ποσότητας των εξορυκτικών αποβλήτων που θα παραχθούν κατά τη φάση λειτουργίας·

γ)

περιγραφή της λειτουργίας από την οποία παράγονται τα απόβλητα αυτά και κάθε μετέπειτα επεξεργασία την οποία υφίστανται·

δ)

περιγραφή του τρόπου με τον οποίο η εναπόθεση των αποβλήτων αυτών μπορεί να θίξει το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία, καθώς και των προληπτικών μέτρων που πρέπει να ληφθούν ώστε να μειωθούν στο ελάχιστο οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις κατά τη διάρκεια της λειτουργίας καθώς και μετά το κλείσιμο, συμπεριλαμβανομένων των ζητημάτων που διέπει το άρθρο 11 παράγραφος 2 στοιχεία α), β), δ) και ε)·

ε)

τις προτεινόμενες διαδικασίες ελέγχου και παρακολούθησης σύμφωνα με το άρθρο 10, όταν εφαρμόζεται, και το άρθρο 11 παράγραφος 2 στοιχείο γ)·

στ)

το προτεινόμενο σχέδιο για το κλείσιμο, συμπεριλαμβανομένης της αποκατάστασης, τις διαδικασίες που διέπουν τη φάση μετά το κλείσιμο και την παρακολούθηση, όπως προβλέπει το άρθρο 12·

ζ)

τα μέτρα για την πρόληψη της επιδείνωσης της κατάστασης των υδάτων σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/EΚ και για την πρόληψη ή μείωση στο ελάχιστο της ρύπανσης του αέρα και του εδάφους σύμφωνα με το άρθρο 13·

η)

διερεύνηση της κατάστασης του εδάφους που θα επηρεαστεί από την εγκατάσταση αποβλήτων.

α)

τον περιορισμό και τον έλεγχο των σοβαρών ατυχημάτων και άλλων συμβάντων ώστε να μειώνονται οι επιπτώσεις τους στο ελάχιστο, και ιδίως τον περιορισμό των ζημιών που προκαλούνται στην ανθρώπινη υγεία και στο περιβάλλον·

β)

την εφαρμογή των αναγκαίων μέτρων για την προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος από τις επιπτώσεις σοβαρών ατυχημάτων και άλλων συμβάντων·

γ)

την ανακοίνωση των αναγκαίων πληροφοριών στο κοινό και στις οικείες υπηρεσίες ή αρχές της περιοχής·

δ)

τον καθαρισμό, την επαναφορά και την αποκατάσταση του περιβάλλοντος μετά από σοβαρό ατύχημα.

α)

την ταυτότητα του φορέα·

β)

την προτεινόμενη θέση της εγκατάστασης αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένων άλλων πιθανών θέσεων·

γ)

το σχέδιο διαχείρισης αποβλήτων σύμφωνα με το άρθρο 5·

δ)

επαρκείς ρυθμίσεις υπό μορφή χρηματικής εγγύησης ή ισοδύναμου μέσου, όπως απαιτείται από το άρθρο 14·

ε)

τις πληροφορίες που παρέχει ο φορέας σύμφωνα με το άρθρο 5 της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ (19), εάν απαιτείται εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων στο πλαίσιο της οδηγίας αυτής.

α)

ο φορέας τηρεί τις σχετικές απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας·

β)

η διαχείριση των αποβλήτων δεν έρχεται σε άμεση αντίθεση ή δεν παρακωλύει με άλλο τρόπο την εφαρμογή του αντίστοιχου σχεδίου ή σχεδίων διαχείρισης αποβλήτων που προβλέπονται στο άρθρο 7 της οδηγίας 75/442/EΟΚ.

—

όταν υπάρχουν ουσιώδεις αλλαγές στη λειτουργία της εγκατάστασης αποβλήτων ή στα αποτιθέμενα απόβλητα,

—

βάσει αποτελεσμάτων παρακολούθησης που αναφέρει ο φορέας σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 3, ή επιθεωρήσεων που διενεργούνται σύμφωνα με το άρθρο 17,

—

κατόπιν ανταλλαγής πληροφοριών σχετικά με ουσιώδεις αλλαγές των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών στο πλαίσιο του άρθρου 21 παράγραφος 3.

α)

την αίτηση για χορήγηση άδειας·

β)

εφόσον απαιτείται, το γεγονός ότι η λήψη της απόφασης σχετικά με την αίτηση υπόκειται στη διεξαγωγή διαβουλεύσεων μεταξύ των κρατών μελών σύμφωνα με το άρθρο 16·

γ)

λεπτομερή στοιχεία των αρμοδίων αρχών που είναι υπεύθυνες για τη λήψη της απόφασης, των αρχών από τις οποίες μπορούν να ζητηθούν να ληφθούν σχετικές πληροφορίες, των αρχών στις οποίες μπορούν να υποβληθούν παρατηρήσεις ή ερωτήσεις, και λεπτομέρειες σχετικά με τις ισχύουσες προθεσμίες για τη διαβίβαση παρατηρήσεων και ερωτήσεων·

δ)

τη φύση των πιθανών αποφάσεων·

ε)

εφόσον απαιτείται, τις λεπτομέρειες της πρότασης για την ενημέρωση της αδείας ή την προσαρμογή των όρων αυτής·

στ)

γνωστοποίηση του χρόνου, του τόπου και των μέσων διάθεσης των σχετικών πληροφοριών·

ζ)

λεπτομέρειες σχετικά με τις ρυθμίσεις για την συμμετοχή του κοινού σύμφωνα με την παράγραφο 7.

α)

σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, οι σπουδαιότερες εκθέσεις και τα στοιχεία που διαβιβάζονται στην ή στις αρμόδιες αρχές κατά το διάστημα της διαδικασίας ενημέρωσης του κοινού σύμφωνα με την παράγραφο 1·

β)

σύμφωνα με τις διατάξεις της οδηγίας 2003/4/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2003, για την πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες (20), πληροφορίες, πέραν των πληροφοριών που μνημονεύονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, που είναι συναφείς με την απόφαση σύμφωνα με το άρθρο 7 της παρούσας οδηγίας και οι οποίες έχουν καταστεί διαθέσιμες μόνον αφού είχε ενημερωθεί το κοινό σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.

α)

το περιεχόμενο της απόφασης, συμπεριλαμβανομένου αντιγράφου της άδειας·

β)

τους λόγους και το σκεπτικό στα οποία βασίζεται η απόφαση.

1.

να εξασφαλίζεται η σταθερότητα των εξορυκτικών αποβλήτων σύμφωνα, με το άρθρο 11 παράγραφος 2, τηρουμένων των αναλογιών·

2.

να προλαμβάνεται η ρύπανση του εδάφους και των επιφανειακών και υπογείων υδάτων σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφοι 1, 3 και 5, τηρουμένων των αναλογιών·

3.

να διασφαλίζεται η παρακολούθηση των εξορυκτικών αποβλήτων και των κοιλοτήτων εκσκαφής σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφοι 4 και 5, τηρουμένων των αναλογιών.

α)

οι εγκαταστάσεις αποβλήτων να χωροθετούνται καταλλήλως, λαμβανομένων ιδίως υπόψη των κοινοτικών ή των εθνικών υποχρεώσεων σχετικά με τις προστατευόμενες περιοχές, και των γεωλογικών, υδρολογικών, υδρογεωλογικών, σεισμικών και γεωτεχνικών παραγόντων, και να σχεδιάζονται κατά τρόπον ώστε να πληρούνται οι προβλεπόμενοι όροι για την βραχυπρόθεσμη και τη μακροπρόθεσμη αποφυγή της ρύπανσης του εδάφους, του αέρα και των υπόγειων ή επιφανειακών υδάτων λαμβάνοντας ιδίως υπόψη τις οδηγίες 76/464/ΕΟΚ (21), 80/68/ΕΟΚ (22) και 2000/60/ΕΚ, να εξασφαλίζεται η αποτελεσματική συλλογή των μολυσμένων υδάτων και εκπλυμάτων, όπως και όταν αυτό απαιτείται στο πλαίσιο της αδείας, και να περιορίζεται η διάβρωση που προκαλείται από το νερό ή τον αέρα, εφόσον αυτό είναι τεχνικώς εφικτό και οικονομικώς βιώσιμο·

β)

η κατάλληλη κατασκευή, διαχείριση και συντήρηση των εγκαταστάσεων αποβλήτων να εξασφαλίζουν τη φυσική τους σταθερότητα και την πρόληψη της ρύπανσης ή μόλυνσης του εδάφους, του αέρα και των επιφανειακών ή των υπογείων υδάτων, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, και να μειώνουν κατά το δυνατόν στο ελάχιστο τη ζημία στον περιβάλλοντα χώρο·

γ)

να υπάρχουν κατάλληλα σχέδια και ρυθμίσεις για την τακτική παρακολούθηση και επιθεώρηση των εγκαταστάσεων αποβλήτων από αρμόδιους και για την ανάληψη δράσης σε περίπτωση αποτελεσμάτων που παρέχουν ενδείξεις αστάθειας ή μόλυνσης των υδάτων ή του εδάφους·

δ)

να προβλέπονται κατάλληλες ρυθμίσεις για την αποκατάσταση του εδάφους και το κλείσιμο των εγκαταστάσεων αποβλήτων·

ε)

να προβλέπονται κατάλληλες ρυθμίσεις όσον αφορά την φάση μετά το κλείσιμο των εγκαταστάσεων αποβλήτων.

α)

συντρέχουν οι σχετικές προϋποθέσεις που ορίζονται στην άδεια·

β)

η αρμόδια αρχή χορηγεί την σχετική έγκριση μετά από αίτηση του φορέα·

γ)

η αρμόδια αρχή εκδίδει αιτιολογημένη σχετική απόφαση.

α)

όλες οι σχετικές με τις εγκαταστάσεις κατασκευές παρακολουθούνται και συντηρούνται με εξοπλισμό ελέγχου και μετρήσεων πάντοτε έτοιμο προς χρήση·

β)

όπου υπάρχουν, οι οχετοί υπερχείλισης και οι υπερχειλιστές διατηρούνται καθαροί και ελεύθεροι εμποδίων.

α)

της αξιολόγησης της δυναμικότητας παραγωγής εκπλυμάτων, συμπεριλαμβανομένων των ρύπων που αυτά περιέχουν, των αποβλήτων που εναποτίθενται τόσο κατά τη φάση λειτουργίας όσο και κατά τη μετά το κλείσιμο φάση των εγκαταστάσεων αποβλήτων, και του προσδιορισμού του υδατικού ισοζυγίου των εγκαταστάσεων αυτών·

β)

της πρόληψης ή της μείωσης στο ελάχιστο της παραγωγής εκπλυμάτων και της μόλυνσης των επιφανειακών ή/και των υπόγειων υδάτων και του εδάφους από τα απόβλητα·

γ)

της συλλογής και της υποβολής σε επεξεργασία των μολυσμένων υδάτων και των εκπλυμάτων από τις εγκαταστάσεις αποβλήτων, ώστε να πληρούνται οι δέουσες προδιαγραφές που απαιτούνται για την αποχέτευσή τους.

α)

να τηρούνται όλες οι υποχρεώσεις που απορρέουν από την άδεια που εκδόθηκε στο πλαίσιο της παρούσας οδηγίας, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων που εφαρμόζονται στη μετά το κλείσιμο φάση·

β)

να υπάρχουν ανά πάσα στιγμή αμέσως διαθέσιμα κεφάλαια για την αποκατάσταση του εδάφους που έθιξε η εγκατάσταση αποβλήτων, όπως περιγράφεται στο σχέδιο διαχείρισης αποβλήτων, το οποίο καταρτίζεται κατά το άρθρο 5 και απαιτείται για την άδεια του άρθρου 7.

α)

τις πιθανές περιβαλλοντικές επιπτώσεις των εγκαταστάσεων αποβλήτων, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη την κατηγορία των εγκαταστάσεων αποβλήτων, τα χαρακτηριστικά των αποβλήτων και τη μελλοντική χρήση του αποκατασταθέντος εδάφους·

β)

την υπόθεση ότι ανεξάρτητοι τρίτοι που διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα θα αναλάβουν την εκτίμηση και εκτέλεση όλων των απαιτούμενων εργασιών αποκατάστασης.

α)

την εφαρμογή του άρθρου 20·

β)

την αποκατάσταση των κλειστών εγκαταστάσεων αποβλήτων που έχουν προσδιοριστεί στο πλαίσιο του άρθρου 20 κατά τρόπον ώστε να τηρούνται οι απαιτήσεις του άρθρου 4. Οι μέθοδοι αυτές επιτρέπουν τον καθορισμό των πλέον καταλλήλων διαδικασιών εκτίμησης του κινδύνου και επανορθωτικών μέτρων λαμβάνοντας υπόψη την ποικιλία των γεωλογικών, υδρογεωλογικών και κλιματολογικών χαρακτηριστικών της Ευρώπης.

α)

την εναρμόνιση και την τακτική διαβίβαση των πληροφοριών που προβλέπονται στο άρθρο 7 παράγραφος 5 και το άρθρο 12 παράγραφος 6·

β)

την εφαρμογή του άρθρου 13 παράγραφος 6, συμπεριλαμβανομένων των τεχνικών απαιτήσεων όσον αφορά τον ορισμό του διασπώμενου με ασθενές οξύ κυανίου και των μεθόδων μετρήσεώς του·

γ)

την κατάρτιση τεχνικών κατευθυντήριων γραμμών όσον αφορά τη σύσταση της χρηματικής εγγύησης σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου 14 παράγραφος 2·

δ)

την κατάρτιση τεχνικών κατευθυντήριων γραμμών όσον αφορά τις επιθεωρήσεις σύμφωνα με το άρθρο 17·

ε)

τη συμπλήρωση των τεχνικών απαιτήσεων του παραρτήματος ΙΙ όσον αφορά τον χαρακτηρισμό των αποβλήτων·

στ)

την ερμηνεία του ορισμού που περιλαμβάνεται στο άρθρο 3 σημείο 3·

ζ)

τον καθορισμό των κριτηρίων για την ταξινόμηση των εγκαταστάσεων διαχείρισης αποβλήτων σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙΙ·

η)

τον προσδιορισμό εναρμονισμένων προτύπων για τις μεθόδους δειγματοληψίας και ανάλυσης που απαιτούνται για την τεχνική εφαρμογή της παρούσας οδηγίας.

—

σταμάτησαν να δέχονται απόβλητα πριν από την 1η Μαΐου 2006,

—

ολοκληρώνουν τις διαδικασίες κλεισίματος σύμφωνα με την ισχύουσα κοινοτική ή εθνική νομοθεσία ή σύμφωνα με προγράμματα που έχει εγκρίνει η αρμόδια αρχή και

—

θα έχουν κλείσει οριστικά έως τις 31 Δεκεμβρίου 2010.

11.4.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 102/35

(1)

Οι κανονισμοί (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1985, για την εναρμόνιση ορισμένων κοινωνικών διατάξεων στον τομέα των οδικών μεταφορών (3) και (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1985, σχετικά με τη συσκευή ελέγχου στον τομέα των οδικών μεταφορών (4) καθώς και η οδηγία 2002/15/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2002, για την οργάνωση του χρόνου εργασίας των εκτελούντων κινητές δραστηριότητες οδικών μεταφορών (5) έχουν μεγάλη σημασία για τη δημιουργία κοινής αγοράς υπηρεσιών εσωτερικών μεταφορών, για την οδική ασφάλεια και για τις συνθήκες εργασίας.

(2)

Στη Λευκή Βίβλο «Η ευρωπαϊκή πολιτική μεταφορών με ορίζοντα το έτος 2010: η ώρα των επιλογών», η Επιτροπή μνημονεύει την ανάγκη να καταστούν αυστηρότεροι οι έλεγχοι και οι κυρώσεις, ειδικότερα όσον αφορά την κοινωνική νομοθεσία στον τομέα των δραστηριοτήτων οδικών μεταφορών, και συγκεκριμένα να αυξηθεί ο αριθμός των ελέγχων, να ενθαρρύνονται οι συστηματικές ανταλλαγές πληροφοριών μεταξύ κρατών μελών, να συντονίζονται οι ενέργειες επιθεώρησης και να προωθείται η κατάρτιση των ελεγκτών.

(3)

Κατόπιν τούτου, είναι αναγκαίο να εξασφαλίζεται η ορθή εφαρμογή και η εναρμονισμένη ερμηνεία των κοινωνικών κανόνων στις οδικές μεταφορές με τον καθορισμό ελάχιστων απαιτήσεων για τον ομοιόμορφο και αποτελεσματικό έλεγχο εκ μέρους των κρατών μελών της συμμόρφωσης προς τις σχετικές διατάξεις. Οι έλεγχοι αυτοί θα πρέπει να χρησιμεύουν στη μείωση και την πρόληψη των παραβάσεων. Εξάλλου, θα πρέπει να θεσπισθεί μηχανισμός ο οποίος να εξασφαλίζει ότι οι επιχειρήσεις με υψηλή επικινδυνότητα θα ελέγχονται στενότερα και συχνότερα.

(4)

Οι κίνδυνοι που προκύπτουν από την υπερβολική κούραση των οδηγών θα πρέπει επίσης να αντιμετωπιστούν με την εφαρμογή της οδηγίας 2002/15/ΕΚ.

(5)

Τα μέτρα που προβλέπει η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να οδηγήσουν μόνον σε μεγαλύτερη οδική ασφάλεια, αλλά θα πρέπει επίσης να συμβάλλουν στην εναρμόνιση των συνθηκών εργασίας στην Κοινότητα και στην εξασφάλιση ίσων συνθηκών για όλους.

(6)

Η αντικατάσταση του αναλογικού ταχογράφου από ψηφιακό θα δημιουργήσει προοδευτικά τη δυνατότητα να ελέγχονται μεγαλύτερες ποσότητες δεδομένων, ταχύτερα και ακριβέστερα, και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα επιτρέψει στα κράτη μέλη να αυξήσουν τον αριθμό των πραγματοποιούμενων ελέγχων. Όσον αφορά τους ελέγχους, το ποσοστό ημερών εργασίας των οδηγών οχημάτων που εμπίπτουν στο πεδίο της κοινωνικής νομοθεσίας, οι οποίοι ελέγχονται, θα πρέπει συνεπώς να αυξηθεί βαθμιαία σε 4 %.

(7)

Σε ό, τι αφορά την εφαρμογή των συστημάτων ελέγχου, στόχος θα πρέπει να είναι η ανάπτυξη εθνικών λύσεων με σκοπό την επίτευξη ευρωπαϊκής διαλειτουργικότητας και εφαρμογής των διατάξεων.

(8)

Στη διάθεση όλων των ελεγκτικών μονάδων θα πρέπει να τίθενται επαρκές τυποποιημένο υλικό και κατάλληλες νομικές εξουσίες, ώστε να τους παρέχεται η δυνατότητα να εκτελούν τα καθήκοντά τους αποτελεσματικά και αποδοτικά.

(9)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιδιώκουν να εξασφαλίζουν, με την επιφύλαξη της ορθής εκτέλεσης των καθηκόντων που επιβάλλει η παρούσα οδηγία, ότι οι έλεγχοι καθ’ οδόν διενεργούνται αποτελεσματικά και ταχέως, ώστε ο έλεγχος να ολοκληρώνεται το συντομότερο δυνατόν και με τη μικρότερη δυνατή καθυστέρηση του οδηγού.

(10)

Σε κάθε κράτος μέλος θα πρέπει να υπάρχει ενιαίος φορέας ενδοκοινοτικού συνδέσμου με άλλες αρμόδιες αρχές. Ο φορέας αυτός θα πρέπει επίσης να συλλέγει τα σχετικά στατιστικά στοιχεία. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να εφαρμόζουν στην επικράτειά τους συνεκτική εθνική στρατηγική ελέγχου και δύνανται να ορίζουν ενιαίο φορέα για τον συντονισμό της εφαρμογής της.

(11)

Η συνεργασία μεταξύ αρχών επιβολής του νόμου των κρατών μελών θα πρέπει να προωθείται περαιτέρω με συντονισμένους ελέγχους, κοινές πρωτοβουλίες κατάρτισης, την ηλεκτρονική ανταλλαγή πληροφοριών και την ανταλλαγή επιχειρησιακών πληροφοριών και εμπειρίας.

(12)

Η βέλτιστη πρακτική σε ενέργειες επιβολής του νόμου στον τομέα των οδικών μεταφορών, ειδικότερα για την εξασφάλιση εναρμονισμένης προσέγγισης του θέματος της απόδειξης σχετικά με την ετήσια άδεια ή την άδεια ασθενείας οδηγού, θα πρέπει να διευκολύνεται και να προωθείται μέσω ενός φόρουμ για τις αρχές επιβολής του νόμου των κρατών μελών.

(13)

Τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας θεσπίζονται σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (6).

(14)

Δεδομένου ότι ο στόχος της παρούσας οδηγίας, ήτοι ο καθορισμός σαφών κοινών κανόνων σχετικά με τους ελάχιστους όρους για τον έλεγχο της ορθής και ομοιόμορφης εφαρμογής των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 και (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 καθώς και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 561/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για την εναρμόνιση ορισμένων κοινωνικών διατάξεων στον τομέα των οδικών μεταφορών και για την τροποποίηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 και (ΕΚ) αριθ. 2135/98 καθώς και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 (7) του Συμβουλίου, δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη και, μπορεί συνεπώς, λόγω της ανάγκης συντονισμένης διεθνικής δράσης, να επιτευχθεί καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ιδίου άρθρου, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(15)

Η οδηγία 88/599/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 23ης Νοεμβρίου 1988, σχετικά με τυποποιημένες διαδικασίες ελέγχου για την εφαρμογή των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 και (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 (8), θα πρέπει, κατά συνέπεια, να καταργηθεί,

α)

όσον αφορά τους καθ’ οδόν ελέγχους:

β)

όσον αφορά τους ελέγχους σε εγκαταστάσεις επιχειρήσεων:

α)

προβλέπονται αρκετά σημεία ελέγχου σε υφιστάμενες και σχεδιαζόμενες οδούς ή πλησίον αυτών και, εάν καθίσταται απαραίτητο, ως σημεία ελέγχου μπορούν να χρησιμεύσουν και άλλοι ασφαλείς χώροι σε αυτοκινητοδρόμους καθώς και χώροι στάθμευσης·

β)

οι έλεγχοι διενεργούνται με δειγματοληπτικό εκ περιτροπής σύστημα, τηρώντας την κατάλληλη γεωγραφική ισορροπία.

α)

τη χώρα αριθμού κυκλοφορίας του οχήματος·

β)

τη χώρα διαμονής του οδηγού·

γ)

τη χώρα εγκατάστασης της επιχείρησης·

δ)

την αφετηρία και τον προορισμό της μετακίνησης·

ε)

τον τύπο αναλογικού ή ψηφιακού ταχογράφου.

α)

κατάλογο των βασικών στοιχείων που πρέπει να ελεγχθούν, κατά τα οριζόμενα στο μέρος Α του παραρτήματος I·

β)

τυποποιημένο εξοπλισμό για τον έλεγχο, κατά τα οριζόμενα στο παράρτημα II.

α)

κατάλογο των βασικών στοιχείων που πρέπει να ελεγχθούν, όπως ορίζονται στα μέρη Α και Β του παραρτήματος I·

β)

τυποποιημένο εξοπλισμό ελέγχου, όπως ορίζεται στο παράρτημα II.

α)

να εξασφαλίζει το συντονισμό με αντίστοιχους φορείς στα λοιπά ενδιαφερόμενα κράτη μέλη όσον αφορά τις δράσεις που αναλαμβάνονται δυνάμει του άρθρου 5·

β)

να διαβιβάζει στην Επιτροπή τα ανά διετία στατιστικά στοιχεία δυνάμει του άρθρου 16 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85·

γ)

να είναι ο κύριος υπεύθυνος για την παροχή συνδρομής στις αρμόδιες αρχές άλλων κρατών μελών σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 6.

α)

τουλάχιστον μία φορά ανά εξάμηνο μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας·

β)

μετά από σχετική αίτηση κράτους μέλους σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.

α)

την προαγωγή κοινής προσέγγισης για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας·

β)

την ενθάρρυνση συνεκτικής προσέγγισης και εναρμονισμένης ερμηνείας του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 3820/85 από τις αρχές επιβολής του νόμου·

γ)

τη διευκόλυνση του διαλόγου μεταξύ του τομέα μεταφορών και των αρχών επιβολής του νόμου.