1.12.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 314/1

1.12.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 314/3

(1)

Artykuł 136 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 przewiduje, że należność celna przywozowa na produkty oznaczone kodami CN 1001 10 00, 1001 90 91, ex 1001 90 99 (pszenica zwyczajna wysokiej jakości), 1002, ex 1005 inne niż ziarna hybrydowe oraz ex 1007 inne niż hybrydy do siewu, jest równa cenie interwencyjnej obowiązującej na takie produkty w przywozie, powiększonej o 55 %, minus cena importowa cif stosowana wobec danej przesyłki. Należności te nie mogą jednak przekroczyć konwencyjnej stawki celnej określonej na podstawie Nomenklatury Scalonej.

(2)

Artykuł 136 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że do celów obliczenia należności celnych przywozowych, o których mowa w ust. 1 wspomnianego artykułu, reprezentatywne ceny przywozowe cif ustanawiane są regularnie dla produktów określonych w tym ustępie.

(3)

Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1249/96, ceną do obliczania należności przywozowej produktów oznaczonych kodami CN 1001 10 00, 1001 90 91, ex 1001 90 99 (pszenica zwyczajna wysokiej jakości), 1002 00, 1005 10 90, 1005 90 00 i 1007 00 90 jest dzienna reprezentatywna cena cif w przywozie ustalona w sposób określony w art. 4 wspomnianego rozporządzenia.

(4)

Należy ustalić należności celne przywozowe na okres od dnia 1 grudnia 2009 r., mające zastosowanie do czasu wejścia w życie nowych ustaleń,

1.12.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 314/6

(1)

Kwoty cen reprezentatywnych oraz dodatkowych należności stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego oraz niektórych syropów zostały ustalone na rok gospodarczy 2009/10 rozporządzeniem Komisji (WE) nr 877/2009 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1146/2009 (4).

(2)

Zgodnie z zasadami i warunkami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006 dane, którymi dysponuje obecnie Komisja, stanowią podstawę do korekty wymienionych kwot,

1.12.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 314/8

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 ustanawia szczegółowe przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego. W szczególności sekcja III załącznika II do tego rozporządzenia nakłada na przedsiębiorstwa sektora spożywczego prowadzące ubojnie wymóg występowania o udzielenie, gromadzenia, sprawdzania i opracowywania informacji dotyczących łańcucha pokarmowego w odniesieniu do wszystkich zwierząt poza zwierzętami łownymi, wysyłanych lub przeznaczonych do wysyłki do ubojni.

(2)

W pkt 2 wspomnianej sekcji określono, że przedsiębiorstwom tym przekazuje się informacje dotyczące łańcucha pokarmowego najpóźniej 24 godziny przed przybyciem zwierząt do ubojni, z wyjątkiem okoliczności, o których mowa w pkt 7 tej sekcji. W pkt 7 określono, że jeżeli właściwy organ udzieli zezwolenia, informacje te mogą towarzyszyć niektórym zwierzętom określonym w tym punkcie do ubojni i nie muszą być dostarczane przynajmniej 24 godziny przed ich przybyciem.

(3)

W związku z tym, że dostarczanie informacji dotyczących łańcucha żywnościowego stanowi nowy wymóg nałożony na przedsiębiorstwa przemysłu spożywczego rozporządzeniem (WE) nr 853/2004, rozporządzenie Komisji (WE) nr 2076/2005 z dnia 5 grudnia 2005 r. ustanawiające środki przejściowe do celów wdrożenia rozporządzeń (WE) nr 853/2004, (WE) nr 854/2004 oraz (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (2) ustanawia okres przejściowy dla pełnego wdrożenia tego wymogu.

(4)

Płynny przepływ informacji dotyczących łańcucha żywnościowego z gospodarstwa do ubojni ułatwia w szczególności art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2076/2005, który ustanawia odstępstwo od określonego w pkt 2 sekcji III załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 wymogu dostarczania takich informacji 24 godziny przed przybyciem zwierząt do ubojni, jeżeli właściwy organ udzieli zezwolenia i gdy nie naraża to na szwank celów tego rozporządzenia.

(5)

Doświadczenie pokazało, że umożliwienie właściwym organom poszerzenia w poszczególnych przypadkach zakresu sytuacji, w których informacje dotyczące łańcucha pokarmowego są przekazywane jednocześnie z przybyciem do ubojni zwierząt, których dotyczą, a nie z 24-godzinnym wyprzedzeniem, doprowadziło do gładkiego wdrożenia wymogów związanych z informacjami dotyczącymi łańcucha żywnościowego. Należy zatem przekształcić ten środek przejściowy w trwałe rozwiązanie.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

1.12.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 314/10

(1)

Rozporządzenia (WE) nr 852/2004 (4), (WE) nr 853/2004, (WE) nr 854/2004 oraz (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady przewidują znaczne zmiany zasad i procedur, zgodnie z którymi mają postępować przedsiębiorstwa przemysłu spożywczego oraz właściwe organy w państwach członkowskich. Rozporządzenie te stosuje się od dnia 1 stycznia 2006 r. Jednak stosowanie niektórych z tych środków ze skutkiem natychmiastowym począwszy od tej daty spowodowałoby w pewnych przypadkach trudności natury praktycznej.

(2)

W związku z tym rozporządzenie Komisji (WE) nr 2076/2005 z dnia 5 grudnia 2005 r. ustanawiające środki przejściowe do celów wdrożenia rozporządzeń (WE) nr 853/2004, (WE) nr 854/2004 oraz (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (5) przewiduje pewne środki przejściowe w okresie przejściowym kończącym się w dniu 31 grudnia 2009 r., aby pełne wprowadzenie w życie nowych zasad i procedur odbyło się w łagodny sposób. Czas trwania okresu przejściowego został ustalony z uwzględnieniem przeglądu tych ram prawnych w sprawie higieny.

(3)

Rozporządzenia (WE) nr 852/2004, (WE) nr 853/2004 i (WE) nr 854/2004 zobowiązują Komisję do przedstawienia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdania zawierającego przegląd doświadczeń uzyskanych wskutek stosowania ram prawnych w sprawie higieny, przed dniem 20 maja 2009 r.

(4)

Sprawozdanie to przekazano w lipcu 2009 r. W sprawozdaniu tym nie proponuje się szczegółowych rozwiązań zgłoszonych problemów, dlatego nie zostały do niego dołączone wnioski. Na podstawie stwierdzonych trudności Komisja rozważy potrzebę nowych uregulowań w celu poprawy rozporządzeń UE w sprawie higieny żywności.

(5)

Tymczasem w oparciu o informacje otrzymane od Biura ds. Żywności i Weterynarii, właściwych organów w państwach członkowskich i przedstawicieli odpowiednich europejskich sektorów spożywczych, pewne przepisy przejściowe przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 2076/2005 powinny zostać utrzymane do czasu zakończenia procesu przeglądu.

(6)

Należy zatem wprowadzić przepisy dotyczące kolejnego okresu przejściowego, podczas którego można będzie nadal stosować niektóre środki przejściowe przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 2076/2005. Dla uzyskania zharmonizowanego podejścia okres przejściowy powinien z zasady trwać cztery lata, lecz w uzasadnionych przypadkach może być krótszy.

(7)

Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 wyklucza ze swojego zakresu bezpośrednie dostawy, dokonywane przez producenta, małych ilości mięsa z drobiu lub zajęczaków poddanych ubojowi w gospodarstwie rolnym, do konsumenta końcowego lub lokalnego zakładu detalicznego, bezpośrednio dostarczającego przedmiotowe mięso w formie mięsa świeżego konsumentowi końcowemu. Jednak ograniczenie zakresu zastosowania tego przepisu do mięsa świeżego przed zakończeniem przeglądu stanowiłoby dodatkowe obciążenie dla drobnych producentów. W związku z tym rozporządzenie (WE) nr 2076/2005 przewiduje odstępstwo od ogólnych wymagań rozporządzenia (WE) nr 853/2004 dotyczących bezpośrednich dostaw takich towarów pod pewnymi warunkami, nie ograniczając ich do świeżego mięsa. W dodatkowym okresie przejściowym przewidzianym w niniejszym rozporządzeniu należy utrzymać taką możliwość.

(8)

W rozporządzeniach (WE) nr 853/2004 i (WE) nr 854/2004 ustanowiono pewne zasady dotyczące przywozu do Wspólnoty produktów pochodzenia zwierzęcego oraz żywności zawierającej zarówno produkty pochodzenia roślinnego jak i przetworzone produkty pochodzenia zwierzęcego. W rozporządzeniu (WE) nr 2076/2005 przewidziano środki przejściowe wprowadzające odstępstwo od niektórych z tych zasad w odniesieniu do przywozu niektórych towarów, dla których warunki zdrowia publicznego przy ich przywozie do Wspólnoty nie zostały jeszcze zharmonizowane na poziomie Wspólnoty. Warunki te nie będą w pełni zharmonizowane przed dniem 31 grudnia 2009 r. W związku z tym, do czasu harmonizacji prawodawstwa Wspólnoty, należy przewidzieć odstępstwa w dodatkowym okresie przejściowym przewidzianym w niniejszym rozporządzeniu.

(9)

W rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 ustanowiono pewne wymogi dotyczące surowca wykorzystywanego do przygotowania mielonego mięsa i zasad etykietowania. W rozporządzeniu (WE) nr 2076/2005 ustanowiono jednak środki przejściowe wprowadzające odstępstwo od niektórych z tych wymogów na okres przejściowy, w którym miano ocenić kryteria dotyczące składników mięsa mielonego, zwłaszcza pod względem zawartości tłuszczu oraz proporcji tkanki łącznej do białka mięsa. Na podstawie oceny kryteria te włączono do wniosku Komisji dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności (6). Komisja przyjęła ten wniosek w dniu 30 stycznia 2008 r. i przekazała go Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. W oczekiwaniu na wyniki przedstawienia tego wniosku należy utrzymać odstępstwa od pewnych wymagań dotyczących mięsa mielonego w dodatkowym okresie przejściowym przewidzianym w niniejszym rozporządzeniu.

(10)

Rozporządzenie (WE) nr 882/2004 wymaga, aby laboratoria przeprowadzające analizę próbek pobranych w trakcie kontroli urzędowych posiadały akredytację. W rozporządzeniu (WE) nr 2076/2005 przewidziano środki przejściowe stanowiące odstępstwo od tego wymogu w odniesieniu do niektórych laboratoriów, które zgodnie z wcześniejszym prawodawstwem wspólnotowym nie musiały posiadać akredytacji. Doświadczenie wykazało, że laboratoria przeprowadzające urzędowe badania na obecność włosienia i znajdujące się w ubojniach lub zakładach przetwórstwa dziczyzny potrzebują dodatkowego czasu na uzyskanie pełnej akredytacji, ponieważ jej przyznawanie jest procesem złożonym i pracochłonnym. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem ustanowić dalsze środki przejściowe dla tych laboratoriów z zastrzeżeniem spełnienia pewnych warunków.

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

—

„procentowa zawartość tłuszczu poniżej…”,

—

„stosunek tkanka łączna: białko mięsa poniżej…”.

a)

wykaże, że rozpoczęło i kontynuuje procedury niezbędne dla uzyskania akredytacji zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 882/2004;

b)

przedstawi właściwemu organowi wystarczające gwarancje na to, że wprowadzono systemy kontroli jakości do celów analiz przeprowadzanych na potrzeby kontroli urzędowych.

1.12.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 314/13

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 417/2002 odwołuje się do definicji i norm określonych w załączniku I do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (zwanej dalej „konwencją MARPOL”).

(2)

Dnia 15 października 2004 r. Komitet Ochrony Środowiska Morskiego Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) dokonał całkowitego przeglądu, jednak bez zmiany zasadniczej treści, załącznika I do konwencji MARPOL. Zmieniony załącznik wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2007 r.

(3)

Dnia 24 marca 2006 r. Komitet Ochrony Środowiska Morskiego zmienił również definicję olejów ciężkich ujętych w regule 21.2 załącznika I do konwencji MARPOL. Zmiana ta weszła w życie z dniem 1 sierpnia 2007 r.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 417/2002.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniom Morza przez Statki,

1)

art. 3 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

2)

w art. 4 ust. 2 odniesienie do „ust. 1 lit. c) zmienionej reguły 13G załącznika I do MARPOL 73/78” zastępuje się odniesieniem do „reguły 20.1.3 załącznika I do MARPOL 73/78”;

3)

w art. 7 odniesienie do „ust. 5 zmienionej reguły 13G załącznika I do MARPOL 73/78” zastępuje się odniesieniem do „reguły 20.5 załącznika I do MARPOL 73/78”;

4)

w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:

1.12.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 314/15

(1)

Na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1126/2008 (2) przyjęto określone międzynarodowe standardy rachunkowości oraz ich interpretacje istniejące w dniu 15 października 2008 r.

(2)

W dniu 29 stycznia 2009 r. Komitet ds. Interpretacji Międzynarodowej Sprawozdawczości Finansowej (IFRIC) opublikował Interpretację KIMSF 18 Przekazanie aktywów przez klientów, zwaną dalej „KIMSF 18”. KIMSF 18 jest interpretacją, która zawiera wyjaśnienia i wytyczne dotyczące ujmowania przekazanych przez klientów składników rzeczowych aktywów trwałych, a także ujmowania środków pieniężnych przekazanych przez klientów w celu nabycia lub budowy składnika rzeczowych aktywów trwałych.

(3)

Konsultacje z Grupą Ekspertów Technicznych (TEG) z Europejskiej Grupy Doradczej ds. Sprawozdawczości Finansowej (EFRAG) potwierdziły, że KIMSF 18 spełnia techniczne kryteria przyjęcia określone w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1606/2002. Zgodnie z decyzją Komisji 2006/505/WE z dnia 14 lipca 2006 r. powołującą Grupę Kontrolującą Opinie Dotyczące Standardów Rachunkowości z zadaniem doradzania Komisji w kwestii obiektywizmu i neutralności opinii Europejskiej Grupy Doradczej ds. Sprawozdawczości Finansowej (EFRAG) (3), Grupa Kontrolująca Opinie Dotyczące Standardów Rachunkowości przeanalizowała opinię EFRAG w sprawie przyjęcia zmian i poinformowała Komisję, że opinia ta ma wyważony charakter i jest obiektywna.

(4)

Przyjęcie KIMSF 18 pociąga za sobą wprowadzenie zmian do Międzynarodowego Standardu Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) 1 w celu ułatwienia zastosowania Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej po raz pierwszy.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1126/2008.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Regulacyjnego ds. Rachunkowości,

1)

Dodaje się interpretację 18 Komitetu ds. Interpretacji Międzynarodowej Sprawozdawczości Finansowej (IFRIC) Przekazanie aktywów przez klientów zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia;

2)

Międzynarodowy Standard Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) 1 zostaje zmieniony zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

1.12.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 314/21

(1)

Na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1126/2008 (2) przyjęto określone międzynarodowe standardy rachunkowości oraz ich interpretacje istniejące w dniu 15 października 2008 r.

(2)

W dniu 5 marca 2009 r. Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (RMSR) opublikowała zmiany do Międzynarodowego Standardu Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) 4 Umowy ubezpieczeniowe oraz zmiany do MSSF 7 Instrumenty finansowe: ujawnianie informacji, zwane dalej „zmianami do MSSF 4 i MSSF 7”. Zmiany do MSSF 4 i MSSF 7 mają na celu podniesienie wymogów w zakresie ujawniania informacji dotyczących wycen wartości godziwej oraz ryzyka płynności związanego z instrumentami finansowymi.

(3)

Konsultacje z Grupą Ekspertów Technicznych (TEG) z Europejskiej Grupy Doradczej ds. Sprawozdawczości Finansowej (EFRAG) potwierdziły, że zmiany do MSSF 4 i MSSF 7 spełniają techniczne kryteria przyjęcia określone w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1606/2002. Zgodnie z decyzją Komisji 2006/505/WE z dnia 14 lipca 2006 r. powołującą Grupę Kontrolującą Opinie Dotyczące Standardów Rachunkowości z zadaniem doradzania Komisji w kwestii obiektywizmu i neutralności opinii Europejskiej Grupy Doradczej ds. Sprawozdawczości Finansowej (EFRAG) (3), Grupa Kontrolująca Opinie Dotyczące Standardów Rachunkowości przeanalizowała opinię EFRAG w sprawie przyjęcia zmian i poinformowała Komisję, że opinia ta ma wyważony charakter i jest obiektywna.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1126/2008.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Regulacyjnego ds. Rachunkowości,

(1)

Międzynarodowy Standard Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) 4 zostaje zmieniony zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia;

(2)

MSSF 7 zostaje zmieniony zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

1.12.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 314/27

(1)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 606/2009 (2) wymienia się chronione nazwy pochodzenia „Prosecco di Conegliano Valdobbiadene” i „Montello e Colli Asolani”. Nazwy te zostały zastąpione chronionymi nazwami pochodzenia „Prosecco”, „Conegliano Valdobbiadene – Prosecco”, „Colli Asolani – Prosecco” i „Asolo – Prosecco” na mocy włoskiego dekretu z dnia 17 lipca 2009 r., opublikowanego we włoskim dzienniku urzędowym Gazzetta Ufficiale della Repubblica italiana nr 173 z dnia 28 lipca 2009 r.

(2)

W tym samym dekrecie nazwę odmiany winorośli „Prosecco” zastępuje nazwa „Glera”. Aby uniknąć pomyłek między nazwą pochodzenia „Prosecco” a nazwą odmiany winorośli, należy w rozporządzeniu (WE) nr 606/2009, w miejscach gdzie termin „Prosecco” odnosi się do odmiany winorośli, zastąpić go terminem „Glera”.

(3)

Władze włoskie oficjalnie poinformowały, że odmiana „Prosecco/Glera” nie może być uprawiana w regionie „Trentino-Alto Adige”, należy zatem usunąć z rozporządzenia (WE) nr 606/2009 zapis o możliwości uprawiania tej odmiany w wymienionym regionie.

(4)

W dodatku 7 do załącznika IA do rozporządzenia (WE) nr 606/2009, w wymogach dotyczących elektrolizy, wystąpił błąd typograficzny. Jednostki w odniesieniu do maksymalnej zawartości wszystkich określanych związków w czynniku imitującym mają być wyrażone w μg/l zamiast w g/l.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić i sprostować rozporządzenie (WE) nr 606/2009.

(6)

Rozporządzenie (WE) nr 606/2009 stosuje się od dnia 1 sierpnia 2009 r. W celu zachowania spójności z ustawodawstwem włoskim i zapewnienia jednakowych praktyk enologicznych w odniesieniu do zbiorów winogron w 2009 r., niniejszą zmianę i sprostowanie należy stosować z mocą wsteczną od dnia 1 sierpnia 2009 r.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Regulacyjnego ustanowionego na mocy art. 195 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007,

1)

w części B pkt 4 lit. a) zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

„Aromatyczne gatunkowe wina musujące mogą jednak być produkowane w sposób tradycyjny, przy użyciu jako składników nastawu winiarskiego win uzyskanych z winogron odmiany »Glera«, zbieranych w regionach Veneto i Friuli-Venezia Giulia;”;

2)

w części C wprowadza się następujące zmiany:

3)

w dodatku 1 po terminie „Girò N” wstawia się termin „Glera” i skreśla się termin „Prosecco”.

1.12.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 314/29

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1924/2006 zabrania się stosowania oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, o ile nie zezwoliła na nie Komisja zgodnie z tym rozporządzeniem i nie zostały włączone do wykazu dopuszczalnych oświadczeń.

(2)

Rozporządzenie (WE) nr 1924/2006 stanowi również, że wnioski o udzielenie zezwolenia na stosowanie oświadczenia zdrowotnego mogą być składane przez podmioty działające na rynku spożywczym do właściwego organu krajowego danego państwa członkowskiego. Właściwy organ krajowy przekazuje prawidłowe wnioski Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), zwanemu dalej Urzędem.

(3)

Po otrzymaniu wniosku Urząd bezzwłocznie powiadamia pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wniosku i wydaje opinię na temat danego oświadczenia zdrowotnego.

(4)

Komisja decyduje o udzieleniu zezwolenia na oświadczenia zdrowotne, uwzględniając opinię wydaną przez Urząd.

(5)

Dnia 13 lutego 2009 r. Komisja oraz państwa członkowskie otrzymały od Urzędu cztery opinie w sprawie wniosków o udzielenie zezwolenia na stosowanie oświadczenia zdrowotnego. Dnia 16 marca 2009 r. Komisja oraz państwa członkowskie otrzymały od Urzędu jedną opinię w sprawie wniosku o udzielenie zezwolenia na stosowanie oświadczenia zdrowotnego.

(6)

Dwie opinie odnosiły się do wniosków dotyczących oświadczeń o zmniejszaniu ryzyka choroby, o których mowa w art. 14 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, a trzy opinie – wniosków dotyczących oświadczeń zdrowotnych odnoszących się do rozwoju i zdrowia dzieci, o których mowa w art. 14 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1924/2006. Jeden wniosek o udzielenie zezwolenia na stosowanie oświadczenia zdrowotnego będzie przedmiotem dalszych decyzji.

(7)

Po złożeniu wniosku przez UNICER Bebidas de Portugal SGPS, zgodnie z art. 14 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, Urząd miał obowiązek wydania opinii dotyczącej oświadczenia zdrowotnego związanego z wpływem wody mineralnej Melgaço® na obniżenie poziomu cukru we krwi (pytanie nr EFSA-Q-2008-219) (2). Oświadczenie zaproponowane przez wnioskodawcę było sformułowane w następujący sposób: „Regularne spożywanie wody mineralnej Melgaço powoduje obniżenie poziomu cukru we krwi”.

(8)

Na podstawie przedstawionych danych Urząd stwierdził, że nie wykazano związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy spożywaniem wody mineralnej Melgaço® a deklarowanym efektem. W związku z tym, ponieważ oświadczenie nie spełnia wymogów rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, zezwolenie na jego stosowanie nie powinno zostać udzielone.

(9)

Po złożeniu wniosku przez Ocean Spray International Services (UK) Ltd., zgodnie z art. 14 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, Urząd miał obowiązek wydania opinii dotyczącej oświadczenia zdrowotnego związanego z wpływem preparatów Ocean Spray Cranberry Products® na zakażenia dróg moczowych u kobiet (pytanie nr EFSA-Q-2008-117) (3). Oświadczenie zaproponowane przez wnioskodawcę było sformułowane w następujący sposób: „Regularne spożywanie dwóch porcji preparatu z gamy Ocean Spray dziennie, zawierających 80 mg proantocyjanidyn żurawiny każda, pomaga zmniejszyć ryzyko zakażeń dróg moczowych u kobiet poprzez zahamowanie przylegania pewnych bakterii do dróg moczowych”.

(10)

Na podstawie przedstawionych danych Urząd stwierdził, że nie wykazano związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy spożywaniem preparatów Ocean Spray Cranberry Products® a deklarowanym efektem. W związku z tym, ponieważ oświadczenie nie spełnia wymogów rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, zezwolenie na jego stosowanie nie powinno zostać udzielone.

(11)

Po złożeniu wniosku przez Soremartec Italia S.R.L., zgodnie z art. 14 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, Urząd miał obowiązek wydania opinii dotyczącej oświadczenia zdrowotnego związanego z wpływem czekolady Kinder Chocolate® na wzrost (pytanie nr EFSA-Q-2008-283) (4). Oświadczenie zaproponowane przez wnioskodawcę było sformułowane w następujący sposób: „Kinder Chocolate® – czekolada, która pomaga rosnąć”.

(12)

Na podstawie przedstawionych danych Urząd stwierdził, że nie wykazano związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy spożywaniem czekolady Kinder Chocolate® a deklarowanym efektem. W związku z tym, ponieważ oświadczenie nie spełnia wymogów rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, zezwolenie na jego stosowanie nie powinno zostać udzielone.

(13)

Po złożeniu wniosku przez Plada Industriale S.R.L., zgodnie z art. 14 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, Urząd miał obowiązek wydania opinii dotyczącej oświadczenia zdrowotnego związanego z wpływem preparatów do dalszego żywienia niemowląt zawierających składniki bioaktywne na dolegliwości jelitowe (pytanie nr EFSA-Q-2008-270) (5). Oświadczenie zaproponowane przez wnioskodawcę było sformułowane w następujący sposób: „Preparat łagodzi niewielkie dolegliwości jelitowe, takie jak kolka, zaparcia i zaburzenia trawienia”.

(14)

Na podstawie przedstawionych danych Urząd stwierdził, że nie wykazano związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy spożywaniem preparatów do dalszego żywienia niemowląt zawierających stałą kombinację krótkołańcuchowych galaktooligosacharydów, zakwaszonego mleka, nukleotydów oraz beta-palmitynianów a deklarowanym efektem. W związku z tym, ponieważ oświadczenie nie spełnia wymogów rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, zezwolenie na jego stosowanie nie powinno zostać udzielone.

(15)

Podczas ustanawiania środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu uwzględniono opinie wnioskodawców oraz członków społeczeństwa, otrzymane przez Komisję zgodnie z art. 16 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006.

(16)

Zgodnie z art. 28 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 oświadczenia zdrowotne, o których mowa w art. 14 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia i na które nie wydano zezwolenia decyzją na mocy art. 17 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, mogą być w dalszym ciągu stosowane przez sześć miesięcy po przyjęciu niniejszego rozporządzenia. Przedmiotowe wnioski nie zostały jednakże złożone przed dniem 19 stycznia 2008 r., zatem wymóg ustanowiony w art. 28 ust. 6 lit. b) nie został spełniony i okres przejściowy przewidziany w tym artykule nie ma zastosowania. W związku z tym należy ustanowić sześciomiesięczny okres przejściowy w celu umożliwienia podmiotom działającym na rynku spożywczym dostosowanie się do wymogów niniejszego rozporządzenia.

(17)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

1.12.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 314/32

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1924/2006 zabrania się stosowania oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, o ile nie zezwoliła na nie Komisja zgodnie z tym rozporządzeniem i nie zostały one włączone do wykazu dopuszczalnych oświadczeń.

(2)

Rozporządzenie (WE) nr 1924/2006 stanowi również, że wnioski o udzielenie zezwolenia na oświadczenia zdrowotne mogą być składane przez podmioty działające na rynku spożywczym do właściwego organu krajowego danego państwa członkowskiego. Właściwy organ krajowy przekazuje prawidłowe wnioski Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), zwanemu dalej Urzędem.

(3)

Po otrzymaniu wniosku Urząd bezzwłocznie powiadamia pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wniosku i wydaje opinię na temat danego oświadczenia zdrowotnego.

(4)

Komisja decyduje o udzieleniu zezwolenia na oświadczenia zdrowotne, uwzględniając opinię wydaną przez Urząd.

(5)

Po złożeniu wniosku przez Brudy Technology S.L. w dniu 9 października 2008 r. zgodnie z art. 13 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 Urząd miał obowiązek wydania opinii dotyczącej oświadczenia zdrowotnego związanego z wpływem preparatu Algatrium® na odpowiedź organizmu na działanie utleniaczy (pytanie nr EFSA-Q-2008-705) (2). Oświadczenie zaproponowane przez wnioskodawcę było sformułowane w następujący sposób: „Algatrium® wzmacnia odpowiedź organizmu na działanie utleniaczy; jest to wyjątkowa substancja odżywcza, której działanie u człowieka polegające na pobudzaniu mechanizmów obrony antyoksydacyjnej komórek zostało naukowo stwierdzone”.

(6)

W dniu 16 marca 2009 r. Komisja i państwa członkowskie otrzymały opinię naukową Urzędu, który stwierdził, że na podstawie przedłożonych danych nie wykazano związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy spożywaniem Algatrium® a deklarowanym efektem. W związku z powyższym, ponieważ oświadczenie nie spełnia wymogów rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, zezwolenie na jego stosowanie nie powinno zostać udzielone.

(7)

Podczas ustanawiania środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu uwzględniono opinie wnioskodawców oraz członków społeczeństwa, otrzymane przez Komisję zgodnie z art. 16 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006.

(8)

Oświadczenia zdrowotne, o których mowa w art. 13 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 podlegają środkom przejściowym ustanowionym w art. 28 ust. 5 tego rozporządzenia. W odniesieniu do oświadczenia zdrowotnego „Algatrium® wzmacnia odpowiedź organizmu na działanie utleniaczy; jest to wyjątkowa substancja odżywcza, której działanie u człowieka polegające na pobudzaniu mechanizmów obrony antyoksydacyjnej komórek zostało naukowo stwierdzone” Urząd stwierdził jednak, że pomiędzy spożywaniem preparatu Algatrium® a zakładanym efektem nie istnieje relacja przyczynowo-skutkowa. Oświadczenie to nie spełnia zatem warunków rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 i co za tym idzie, okres przejściowy przewidziany w art. 28 ust. 5 nie ma zastosowania. Należy ustanowić sześciomiesięczny okres przejściowy, mający umożliwić podmiotom działającym na rynku spożywczym dostosowanie się do wymogów niniejszego rozporządzenia.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

1.12.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 314/34

(1)

Aby zagwarantować, że dla wszystkich kategorii oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności, zwanemu dalej Urzędem, przedkładane są jedynie oświadczenia zdrowotne dotyczące żywności zgodne z ogólnymi zasadami i warunkami ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 1924/2006, które to oświadczenia w związku z tym podlegają procedurze uzyskania zezwolenia, należy określić warunki, według których wnioski o udzielenie zezwolenia na oświadczenie zdrowotne mogą zostać uznane za ważne, oraz wyjaśnić odpowiedzialność państw członkowskich pod względem zgodności z art. 15 ust. 2 i art. 18 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006.

(2)

Zgodnie z art. 20 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 wykaz dozwolonych i odrzuconych oświadczeń musi być publikowany w rejestrze w celu zapewnienia przejrzystości. Jak wyjaśniono w motywie 31 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, ma to służyć uniknięciu wielokrotnego składania wniosków dotyczących oświadczeń już poddanych ocenie i będących przedmiotem procedury uzyskania zezwolenia. W związku z tym warunki składania wniosku powinny obejmować również zasady wycofywania wniosku oraz terminy składania wniosku o wycofanie.

(3)

Wnioskodawca mógłby wycofać wniosek jedynie przed datą przyjęcia przez Urząd opinii zgodnie z art. 16 ust. 1 lub art. 18 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006. Termin taki jest konieczny do zachowania przydatności oceny oświadczeń wydawanej przez Urząd i skuteczności procedury uzyskania zezwolenia i odrzucania wniosków oraz do uniknięcia składania wniosków dotyczących oświadczeń już poddanych ocenie. W związku z tym jedynie wycofanie wniosków złożonych zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym rozporządzeniu może doprowadzić do zakończenia procedury uzyskania zezwolenia, która w przeciwnym wypadku będzie kontynuowana aż do momentu wydania przez Urząd opinii.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

1)

po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu:

„Artykuł 7a

Weryfikacja ważności wniosków przez państwa członkowskie

1.   Zgodnie z art. 15 ust. 2 lit. a) i art. 18 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 państwa członkowskie weryfikują ważność wniosków przed udostępnieniem ich Urzędowi.

2.   Do celów ust. 1 właściwy organ krajowy weryfikuje, czy wnioski złożone na podstawie art. 15 lub 18 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 zawierają dane, o których mowa w art. 15 ust. 3 tego rozporządzenia.

3.   Właściwy organ krajowy weryfikuje również, czy:

2)

po art. 7a dodaje się artykuł 7b w brzmieniu:

„Artykuł 7b

Wycofywanie wniosków

1.   Wniosek złożony na podstawie art. 15 lub 18 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 może zostać wycofany przez wnioskodawcę przed przyjęciem przez Urząd opinii zgodnie z art. 16 ust. 1 lub art. 18 ust. 3 tego rozporządzenia.

2.   Wniosek o wycofanie wniosku musi zostać przedłożony właściwemu organowi krajowemu danego państwa członkowskiego, któremu przedłożono wniosek zgodnie z art. 15 ust. 2 lub art. 18 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006.

3.   Właściwy organ krajowy bezzwłocznie poinformuje o wycofaniu Urząd, Komisję oraz pozostałe państwa członkowskie. Jedynie wycofanie wniosku zgodne z warunkami wymienionymi w ust. 1 oraz w niniejszym ustępie prowadzi do zakończenia procedury.”.

1.12.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 314/36

(1)

W załącznikach I i II do dyrektywy 2002/46/WE ustanowiono wykazy witamin i minerałów oraz ich form chemicznych, które można stosować w produkcji suplementów żywnościowych. Zmiany do tych wykazów przyjmuje się zgodnie z wymogami ustanowionymi w art. 4 tej dyrektywy oraz zgodnie z procedurą, o której mowa w jej art. 13 ust. 3.

(2)

W załącznikach I i II do rozporządzenia (WE) nr 1925/2006 ustanowiono wykazy witamin i składników mineralnych oraz ich form chemicznych, które mogą być dodawane do żywności. Zmiany do tych wykazów przyjmuje się zgodnie z wymogami ustanowionymi w art. 3 tego rozporządzenia oraz zgodnie z procedurą, o której mowa w jego art. 14 ust. 3.

(3)

Europejski Urząd ds. Oceny Żywności poddał ocenie nowe formy chemiczne witamin i składników mineralnych. Substancje, które otrzymały pozytywną opinię naukową i które spełniają wymogi ustanowione w dyrektywie 2002/46/WE oraz w rozporządzeniu (WE) nr 1925/2006, powinny zostać włączone do odpowiednich wykazów w tych aktach prawnych.

(4)

Przeprowadzono konsultacje z zainteresowanymi stronami i uwzględniono otrzymane opinie.

(5)

W świetle oceny naukowej Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności należy wprowadzić specyfikacje dla niektórych witamin i substancji mineralnych w celu ich identyfikacji.

(6)

W związku z tym należy odpowiednio zmienić dyrektywę 2002/46/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1925/2006.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

1)

w załączniku I do wykazu w pkt 2 dodaje się słowo „Bor”;

2)

załącznik II zastępuje się tekstem załącznika III do niniejszego rozporządzenia.

1.12.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 314/43

(1)

Na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1126/2008 (2) przyjęto określone międzynarodowe standardy rachunkowości oraz ich interpretacje istniejące w dniu 15 października 2008 r.

(2)

W dniu 12 marca 2009 r. Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (RMSR) opublikowała zmiany do Interpretacji Komitetu ds. Interpretacji Międzynarodowej Sprawozdawczości Finansowej (KIMSF) 9 Ponowna ocena wbudowanych instrumentów pochodnych oraz zmiany do Międzynarodowego Standardu Rachunkowości (MSR) 39 Instrumenty finansowe: ujmowanie i wycena, zwane dalej „zmianami do KIMSF 9 i MSR 39”. Zmiany do KIMSF 9 i MSR 39 służą wyjaśnieniu traktowania pochodnych instrumentów finansowych wbudowanych w inne umowy w sytuacji, gdy hybrydowy składnik aktywów finansowych zostaje przekwalifikowany z kategorii aktywów finansowych wycenianych w wartości godziwej przez wynik finansowy.

(3)

Konsultacje z Grupą Ekspertów Technicznych (TEG) z Europejskiej Grupy Doradczej ds. Sprawozdawczości Finansowej (EFRAG) potwierdziły, że zmiany do KIMSF 9 i MSR 39 spełniają techniczne kryteria przyjęcia określone w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1606/2002. Zgodnie z decyzją Komisji 2006/505/WE z dnia 14 lipca 2006 r. powołującą Grupę Kontrolującą Opinie Dotyczące Standardów Rachunkowości z zadaniem doradzania Komisji w kwestii obiektywizmu i neutralności opinii Europejskiej Grupy Doradczej ds. Sprawozdawczości Finansowej (EFRAG) (3), Grupa Kontrolująca Opinie Dotyczące Standardów Rachunkowości przeanalizowała opinię EFRAG w sprawie przyjęcia zmian i poinformowała Komisję, że opinia ta ma wyważony charakter i jest obiektywna.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1126/2008.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Regulacyjnego ds. Rachunkowości,

1.12.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 314/47

(1)

Artykuł 8 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 507/2008 z dnia 6 czerwca 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1673/2000 w sprawie wspólnej organizacji rynków lnu i konopi uprawianych na włókno (2) stanowi, że rozdzielenie 5 000 ton krótkiego włókna lnianego i włókna konopi jako krajowych ilości gwarantowanych, zgodnie z przepisami art. 94 ust. 1a rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 na rok gospodarczy 2009/2010, musi zostać dokonane przed dniem 16 listopada trwającego roku gospodarczego.

(2)

W tym celu Dania przesłała Komisji informacje na temat obszarów objętych umowami kupna-sprzedaży, zobowiązań do przetworzenia i umów o przetwórstwo oraz szacowanych zbiorów słomy i włókien lnianych i konopnych.

(3)

Włókno lniane i konopne nie będzie natomiast produkowane w roku gospodarczym 2009/2010 we Włoszech, w Grecji, Irlandii i Luksemburgu.

(4)

Na podstawie prognoz produkcji, wynikających z nadesłanych informacji, łączna produkcja w pięciu zainteresowanych państwach członkowskich nie osiągnie przydzielonej im ilości 5 000 ton i krajowe ilości gwarantowane powinny zostać określone, jak podano poniżej.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

—

Dania

95,2 ton,

—

Irlandia

0 ton,

—

Grecja

0 ton,

—

Włochy

0 ton,

—

Luksemburg

0 ton.

1.12.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 314/48

(1)

Komisja ma wyznaczyć centra interwencyjne państw członkowskich, które spełniają warunki minimalne ustalone w art. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 670/2009 z dnia 24 lipca 2009 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w zakresie interwencji publicznej w ramach procedury przetargowej na skup pszenicy durum lub ryżu niełuskanego (2).

(2)

Zgodnie z art. 23 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 670/2009 państwa członkowskie przekazały służbom Komisji wykaz centrów interwencyjnych na potrzeby ich wyznaczenia oraz wykaz ich infrastruktur składowania, które zostały zatwierdzone, jako spełniające minimalne wymogi określone w przepisach wspólnotowych.

(3)

W celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemu interwencji publicznej Komisja powinna wyznaczyć centra interwencyjne w zależności od ich lokalizacji i opublikować wykaz ich infrastruktur składowania wraz ze wszystkimi informacjami, których potrzebują podmioty gospodarcze zainteresowane interwencją publiczną.

(4)

Ze względu na prawdopodobieństwo częstych zmian w tym zakresie oraz w celu należytego zarządzania interwencją Komisja powinna udostępniać użytkownikom bieżące aktualizacje przedmiotowych informacji i zapewnić w tym celu opublikowanie pierwszego szczegółowego wykazu infrastruktur składowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria C), a następnie jego aktualizację zgodnie z art. 23 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 670/2009, przy pomocy wszelkich właściwych środków technicznych za pośrednictwem udostępnianych przez Komisję systemów informacyjnych, włącznie z publikacją w Internecie.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

1.12.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 314/50

(1)

Artykuł 9 ust. 2 dyrektywy 2008/9/WE przewiduje, że państwo członkowskie zwrotu może wymagać od wnioskodawcy dodatkowych informacji, przedstawionych za pomocą kodów elektronicznych, uzupełniających kody określone w art. 9 ust. 1 dyrektywy 2008/9/WE, w zakresie, w jakim informacje takie są niezbędne z powodu jakichkolwiek ograniczeń prawa do odliczenia na mocy dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (3), lub do celów zastosowania odstępstwa uzyskanego przez państwo członkowskie zwrotu na mocy art. 395 lub 396 wspomnianej dyrektywy.

(2)

Zgodnie z art. 34a ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1798/2003 właściwe organy państwa członkowskiego zwrotu powiadamiają drogą elektroniczną właściwe organy pozostałych państw członkowskich o wszelkich informacjach, jakich zażądały na mocy art. 9 ust. 2 dyrektywy 2008/9/WE.

(3)

W tym celu należy określić szczegóły techniczne dotyczące przekazania dodatkowych informacji, jakich zażądały państwa członkowskie na mocy art. 9 ust. 2 dyrektywy 2008/9/WE. W szczególności należy określić kody, jakie mają być stosowane do przekazywania informacji. Kody określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostały opracowane przez Stały Komitet Współpracy Administracyjnej (SCAC) na podstawie informacji, jakich żądały państwa członkowskie do celów stosowania art. 9 ust. 2 dyrektywy 2008/9/WE.

(4)

Zgodnie z art. 11 dyrektywy 2008/9/WE od wnioskodawców można wymagać przedstawienia opisu prowadzonej przez nich działalności gospodarczej za pomocą zharmonizowanych kodów. W tym celu należy używać powszechnie stosowanych kodów określonych w art. 2 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 i zmieniającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (4).

(5)

Artykuł 14 rozporządzenia (WE) nr 1798/2003 stanowi, że organ współpracujący na żądanie organu wnioskującego zawiadamia adresata o wszelkich instrumentach i decyzjach pochodzących od organów administracyjnych, a dotyczących stosowania ustawodawstwa w zakresie podatku VAT w państwie członkowskim, w którym ma siedzibę organ wnioskujący.

(6)

W przypadku gdy państwo członkowskie zwrotu zażąda, aby państwo członkowskie siedziby zawiadamiało wnioskodawcę o swoich decyzjach i instrumentach do celów stosowania dyrektywy 2008/9/WE, ze względu na ochronę danych powinna istnieć możliwość dokonania takiego zawiadomienia z wykorzystaniem wspólnej sieci łączności/wspólnego systemu połączeń (sieci CCN/CSI), zdefiniowanej w art. 2 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia (WE) nr 1798/2003.

(7)

Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy wykonawcze między innymi do art. 34a wprowadzonego do rozporządzenia (WE) nr 1798/2003 artykułem 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 143/2008 z dnia 12 lutego 2008 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1798/2003 w odniesieniu do wprowadzenia współpracy administracyjnej i wymiany informacji dotyczących zasad odnoszących się do miejsca świadczenia usług, szczególnych procedur i procedury zwrotu podatku od wartości dodanej (5). Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie w dniu, od którego stosuje się art. 1 rozporządzenia (WE) nr 143/2008.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu Współpracy Administracyjnej,