ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1899/2005

z dnia 27 czerwca 2005 r.

w sprawie nałożenia pewnych ograniczeń na przywóz niektórych produktów stalowych z Federacji Rosyjskiej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

1.   Niniejsze rozporządzenie stosuje się do przywozu do Wspólnoty produktów stalowych wymienionych w załączniku I, pochodzących z Federacji Rosyjskiej.

2.   Produkty stalowe są sklasyfikowane w grupach produktów przedstawionych w załączniku I.

3.   Pochodzenie produktów wymienionych w ust. 1 ustalane jest według zasad obowiązujących we Wspólnocie.

4.   Procedury sprawdzania pochodzenia produktów wymienionych w ust. 1 są określone w rozdziałach II i III.

Artykuł 2

1.   Przywóz do Wspólnoty produktów wymienionych w załączniku I, pochodzących z Federacji Rosyjskiej, podlega corocznym limitom ilościowym określonym w załączniku V. Dopuszczenie do swobodnego obrotu we Wspólnocie produktów wymienionych w załączniku I pochodzących z Federacji Rosyjskiej wymaga przedłożenia świadectwa pochodzenia określonego w załączniku II oraz pozwolenia na przywóz wydanego przez władze Państw Członkowskich zgodnie z przepisami art. 4.

Przywóz, na który wydano pozwolenie, zostaje zaliczony na poczet limitów ilościowych ustanowionych na rok, w którym produkty zostają wysłane z kraju wywozu.

2.   W celu zapewnienia, że ilości, dla których wydane są pozwolenia na przywóz nigdy nie przekroczą łącznych limitów ilościowych dla każdej grupy produktów, właściwe władze Państw Członkowskich wydają pozwolenia na przywóz jedynie na podstawie potwierdzenia przez Komisję, że nadal istnieją dostępne ilości w ramach limitów ilościowych dla stosownej grupy produktów stalowych w zależności od kraju dostawcy, w odniesieniu do których importer lub importerzy złożyli wnioski do odpowiednich władz. Dla celów niniejszego rozporządzenia właściwe władze Państw Członkowskich są wymienione w załączniku IV.

3.   Począwszy od dnia 1 stycznia 2005 r., przywóz produktów, dla których wymagane było pozwolenie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2267/2004, wliczany jest na poczet stosownych limitów na 2005 r. określonych w załączniku V do niniejszego rozporządzenia.

4.   Do celów niniejszego rozporządzenia i począwszy od dnia jego stosowania, uważa się, że wysyłka produktów odbyła się w dniu, w którym zostały one załadowane na wywozowy środek transportu.

Artykuł 3

1.   Limity ilościowe, o których mowa w załączniku V, nie mają zastosowania do produktów umieszczonych w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym lub też przywożonych na mocy uzgodnień dotyczących składów celnych, przywozu czasowego bądź w celu uszlachetniania czynnego (system zawieszeń).

2.   W przypadku gdy produkty wymienione w ust. 1 są następnie dopuszczane do swobodnego obrotu w stanie niezmienionym, bądź po obróbce lub przetworzeniu, wówczas stosuje się przepisy art. 2 ust. 2, a dopuszczone w ten sposób produkty są wliczane na poczet limitu ilościowego przedstawionego w załączniku V.

Artykuł 4

1.   Do celów stosowania art. 2 ust. 2, przed wydaniem pozwolenia na przywóz właściwe władze Państw Członkowskich wymienione w załączniku IV powiadamiają Komisję o liczbie otrzymanych wniosków o wydanie pozwolenia na przywóz popartych oryginałami pozwoleń na wywóz. W odpowiedzi Komisja przekazuje powiadomienie o tym, czy ilość(-i), o którą(-e) wnioskodawca się ubiega, jest/są dostępna(-e) w ramach limitów przywozowych. Powiadomienia przekazywane są według kolejności zgłoszeń od Państw Członkowskich.

2.   Wnioski dołączane do zgłoszeń dla Komisji są ważne wówczas, gdy każdorazowo w wyraźny sposób określają kraj wywozu, daną grupę produktów, ilości objęte przywozem, numer pozwolenia na wywóz, rok kontyngentowy oraz Państwo Członkowskie, w którym planowane jest wprowadzenie wyrobów do swobodnego obrotu.

3.   O ile jest to możliwe, Komisja potwierdza odpowiednim władzom Państw Członkowskich całkowitą ilość wskazaną przez nie we wnioskach złożonych dla poszczególnych grup produktów. Ponadto Komisja niezwłocznie kontaktuje się z właściwymi władzami Federacji Rosyjskiej w wypadkach, gdy przedstawione wnioski przekraczają limity, dążąc do uzyskania wyjaśnienia i szybkiego rozwiązania.

4.   Właściwe władze Państw Członkowskich niezwłocznie po uzyskaniu informacji powiadamiają Komisję o każdej ilości niewykorzystanej w okresie ważności pozwolenia na przywóz. Takie niewykorzystane ilości są automatycznie przenoszone w poczet pozostałych ilości w ramach łącznego wspólnotowego limitu ilościowego dla każdej grupy wyrobów.

5.   Zgłoszenia, o których mowa w powyższych ust. 1, 2, 3 do 4, są dokonywane w formie elektronicznej w ramach zintegrowanej sieci utworzonej w tym celu, z wyjątkiem sytuacji, w których z przyczyn technicznych konieczne jest czasowe użycie innych środków łączności.

6.   Pozwolenia na przywóz lub dokumenty równoważne wydawane są zgodnie z rozdziałem II.

7.   Właściwe władze Państw Członkowskich powiadamiają Komisję o wszelkich przypadkach unieważnienia uprzednio wydanych pozwoleń na przywóz lub dokumentów równoważnych w następstwie cofnięcia bądź unieważnienia przez właściwe władze Federacji Rosyjskiej odpowiadających im pozwoleń na wywóz. Jeżeli jednak Komisja bądź właściwe władze Państwa Członkowskiego zostały poinformowane przez właściwe władze Federacji Rosyjskiej o wycofaniu lub unieważnieniu pozwolenia na wywóz już po wywiezieniu do Wspólnoty wyrobów objętych danym pozwoleniem, odpowiednie ilości zostają zaliczone na poczet limitów ilościowych obowiązujących na rok, w którym miała miejsce wysyłka produktów.

Artykuł 5

Do celów stosowania art. 3 ust. 3 i ust. 4 Umowy, Komisja jest niniejszym upoważniona do dokonywania niezbędnych dostosowań.

Artykuł 6

1.   Jeśli po przeprowadzeniu dochodzeń zgodnie z procedurami przedstawionymi w rozdziale III Komisja zauważy, że informacje będące w jej posiadaniu stanowią dowód na to, iż wymienione w załączniku I produkty pochodzące z Federacji Rosyjskiej zostały przeładowane, przekierowane lub w inny sposób przywiezione do Wspólnoty przez ominięcie limitów ilościowych wymienionych w art. 2 oraz że istnieje potrzeba dokonania niezbędnych dostosowań, wówczas żąda uruchomienia procedury konsultacji w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie równoważnego dostosowania odpowiednich limitów ilościowych.

2.   W oczekiwaniu na wynik konsultacji wymienionych w ust. 1 Komisja może poprosić Federację Rosyjską o podjęcie niezbędnych kroków zapobiegawczych mających na celu zapewnienie, że dostosowanie do limitów ilościowych uzgodnione w wyniku takich konsultacji będzie mogło być zrealizowanie w odniesieniu do roku, w którym wniesiony został wniosek o przeprowadzenie konsultacji lub dla następnego roku, jeżeli limity ilościowe na bieżący rok są wyczerpane, w przypadku istnienia wyraźnego dowodu na ominięcie.

3.   Jeżeli Wspólnota i Federacja Rosyjska nie znajdą zadowalającego rozwiązania i jeśli Komisja zauważy, że istnieje wyraźny dowód na obchodzenie ustaleń ilościowych, z obowiązujących limitów potrąca się równoważne wielkości produktów pochodzących z Federacji Rosyjskiej.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie nie stanowi w żaden sposób odstępstwa od postanowień Umowy, która we wszystkich przypadkach sprzeczności ma rozstrzygające znaczenie.

ROZDZIAŁ II

UWARUNKOWANIA MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO ZARZĄDZANIA LIMITAMI ILOŚCIOWYMI

SEKCJA 1

Klasyfikacja

Artykuł 8

Klasyfikacja produktów objętych niniejszym rozporządzeniem opiera się na Nomenklaturze Scalonej (CN) ustanowionej rozporządzeniem (EWG) nr 2658/87.

Artykuł 9

Z inicjatywy Komisji lub Państwa Członkowskiego Wydział Nomenklatury Taryfowej i Statystycznej Komitetu Kodeksu Celnego, który został ustanowiony na mocy rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, pilnie zbada, zgodnie z przepisami tego rozporządzenia, wszystkie kwestie dotyczące klasyfikacji produktów objętych niniejszym rozporządzeniem w ramach Nomenklatury Scalonej w celu sklasyfikowania ich w odpowiednich grupach produktów.

Artykuł 10

Komisja powiadamia Federację Rosyjską o wszelkich zmianach w Nomenklaturze Scalonej (CN) i w kodach TARIC wpływających na produkty objęte niniejszym rozporządzeniem przynajmniej jeden miesiąc przed dniem ich wejścia w życie we Wspólnocie.

Artykuł 11

Komisja powiadamia właściwe władze Federacji Rosyjskiej o wszelkich decyzjach przyjętych zgodnie z obowiązującymi we Wspólnocie procedurami dotyczącymi klasyfikacji produktów objętych niniejszym rozporządzeniem, najpóźniej w ciągu jednego miesiąca od przyjęcia tych decyzji. Informacje te obejmują:

Artykuł 12

1.   Jeżeli decyzja dotycząca klasyfikacji przyjęta zgodnie z obowiązującymi procedurami wspólnotowymi spowoduje zmianę praktyki w zakresie klasyfikacji lub zmianę grupy produktów, w której znajduje się jakikolwiek produkt objęty niniejszym rozporządzeniem, wówczas przed nadaniem tej decyzji mocy obowiązującej właściwe władze Państw Członkowskich przedstawiają zawiadomienie z 30-dniowym wyprzedzeniem, licząc od dnia powiadomienia przez Komisję.

2.   Produkty wysłane przed dniem wykonania decyzji nadal podlegają wcześniejszej praktyce w zakresie klasyfikacji, pod warunkiem że produkty, o których mowa, są przeznaczone do wywozu w ciągu 60 dni od tego dnia.

Artykuł 13

W przypadku gdy decyzja dotycząca klasyfikacji przyjęta zgodnie z obowiązującymi procedurami wspólnotowymi wymienionymi w art. 12 obejmuje grupę produktów podlegającą limitowi ilościowemu, wówczas Komisja, w razie konieczności, zgodnie z art. 9 bezzwłocznie rozpoczyna negocjacje w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie niezbędnych dostosowań odpowiednich limitów ilościowych określonych w załączniku V.

Artykuł 14

1.   Bez uszczerbku dla jakiegokolwiek innego przepisu w tym zakresie, w przypadku gdy klasyfikacja podana w dokumentacji niezbędnej do przywozu produktów objętych niniejszym rozporządzeniem różni się od klasyfikacji ustalonej przez właściwe władze Państwa Członkowskiego, do którego mają one być przywiezione, wówczas dane produkty tymczasowo podlegają ustaleniom przywozowym, które zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia odnoszą się do nich na podstawie klasyfikacji ustalonej przez wyżej wymienione władze.

2.   Właściwe władze Państw Członkowskich powiadamiają Komisję o przypadkach wymienionych w ust. 1, podając w szczególności:

3.   Po zmianie klasyfikacji właściwe władze Państw Członkowskich nie wydają nowego pozwolenia na przywóz dla produktów stalowych podlegających wspólnotowemu limitowi ilościowemu określonemu w załączniku V, dopóki nie uzyskają od Komisji potwierdzenia zgodnie z procedurą ustaloną w art. 4, że ilości, które mają być przywiezione, są dostępne.

4.   Komisja powiadamia dane kraje wywozu o przypadkach wymienionych w niniejszym artykule.

Artykuł 15

W przypadkach wymienionych w art. 14, a także w przypadkach o podobnym charakterze zgłoszonych przez właściwe władze Federacji Rosyjskiej, Komisja, w razie konieczności, rozpoczyna konsultacje z Federacją Rosyjską w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie klasyfikacji definitywnie mającej zastosowanie do produktów, których dotyczy rozbieżność.

Artykuł 16

Komisja w porozumieniu z właściwymi władzami wywożącego Państwa Członkowskiego lub wywożących Państw Członkowskich oraz Federacji Rosyjskiej może, w przypadkach wymienionych w art. 15, ustalić klasyfikację definitywnie mającą zastosowanie do produktów, których dotyczy rozbieżność.

Artykuł 17

Jeżeli rozbieżność, o której mowa w art. 14, nie może być rozwiązana zgodnie z art. 15, wówczas Komisja może przyjąć zgodnie z art. 10 rozporządzenia (EWG) nr 2658/87 środek ustanawiający klasyfikację towarów w Nomenklaturze Scalonej.

SEKCJA 2

System podwójnej kontroli przydzielania limitów ilościowych

Artykuł 18

1.   Właściwe władze Federacji Rosyjskiej wydają pozwolenie na wywóz dotyczące wszystkich wysyłek produktów stalowych podlegających limitom ilościowym określonym w załączniku V do wysokości tych limitów.

2.   Do celów wydania pozwolenia na przywóz wymienionego w art. 21 importer przedstawia oryginał pozwolenia na wywóz.

Artykuł 19

1.   Pozwolenie na wywóz dla limitów ilościowych odpowiada wzorcowi przedstawionemu w załączniku II i zaświadcza, między innymi, że dana ilość produktów została wliczona na poczet limitu ilościowego ustanowionego dla danej grupy produktów.

2.   Każde pozwolenie na wywóz obejmuje tylko jedną grupę produktów wymienionych w załączniku I.

Artykuł 20

Wywóz jest wliczany na poczet limitów ilościowych ustanowionych na rok, w którym produkty objęte pozwoleniem na wywóz zostały wysłane w rozumieniu art. 2 ust. 4.

Artykuł 21

1.   O ile zgodnie z art. 4 Komisja potwierdzi, że w ramach danych limitów ilościowych dostępna jest ilość, o którą ubiega się wnioskodawca, właściwe władze Państwa Członkowskiego wydają pozwolenie na przywóz najpóźniej w terminie dziesięciu dni roboczych od okazania przez importera oryginału odpowiedniego pozwolenia na wywóz. Okazanie to musi być dokonane nie później niż dnia 31 marca roku następującego po tym, w którym towary objęte pozwoleniem na wywóz zostały wysłane. Pozwolenia na przywóz są wydawane przez właściwe władze dowolnego Państwa Członkowskiego, niezależnie od tego, jakie Państwo Członkowskie jest wykazane w pozwoleniu na wywóz, o ile Komisja potwierdziła zgodnie z procedurą określoną w art. 4, że ilość, o którą ubiega się wnioskodawca, jest dostępna w granicach danego limitu ilościowego.

2.   Pozwolenia na przywóz są ważne przez cztery miesiące od daty ich wydania. Na uzasadniony wniosek importera właściwe władze Państwa Członkowskiego mogą przedłużyć okres ważności pozwolenia na dalszy okres nieprzekraczający czterech miesięcy.

3.   Pozwolenia na przywóz są sporządzane w formie określonej w załączniku III i są ważne na całym obszarze celnym Wspólnoty.

4.   Deklaracje lub wnioski składane przez importera w celu uzyskania pozwolenia na przywóz zawierają:

5.   Importerzy nie są zobowiązani do przywozu łącznej ilości wyrobów objętych pozwoleniem na przywóz w ramach jednej przesyłki.

6.   Pozwolenie na przywóz może być wydane za pomocą środków elektronicznych, pod warunkiem że dane urzędy celne mają dostęp do dokumentu za pośrednictwem sieci komputerowej.

Artykuł 22

Ważność pozwoleń na przywóz wydanych przez władze Państw Członkowskich jest uzależniona od ważności pozwoleń na wywóz i ilości wskazanych w pozwoleniach na wywóz wydanych przez właściwe władze Federacji Rosyjskiej, na podstawie których wydano pozwolenia na przywóz.

Artykuł 23

Pozwolenia na przywóz lub dokumenty równoważne są wydawane przez właściwe władze Państw Członkowskich zgodnie z art. 2 ust. 2 i przy zachowaniu zasady równouprawnienia wszystkich importerów ze Wspólnoty, niezależnie od tego, gdzie znajduje się ich siedziba na terenie Wspólnoty, nie naruszając przy tym wymogu zgodności z innymi warunkami określonymi przez przepisy obowiązujące w danym czasie.

Artykuł 24

1.   Jeśli Komisja uzna, że całkowite ilości objęte pozwoleniami na wywóz wydanymi przez Federację Rosyjską dla danej grupy wyrobów przekroczyły limit ilościowy wyznaczony dla tej grupy, wówczas właściwe władze wydające pozwolenia w Państwach Członkowskich zostaną o tym bezzwłocznie poinformowane celem zawieszenia dalszego wydawania pozwoleń na przywóz. W takim wypadku Komisja niezwłocznie uruchamia procedurę konsultacji.

2.   Właściwe władze Państwa Członkowskiego odmawiają wydania pozwoleń na przywóz wyrobów pochodzących z Federacji Rosyjskiej, które nie są objęte pozwoleniami na wywóz, wydanymi zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału.

SEKCJA 3

Postanowienia wspólne

Artykuł 25

1.   Pozwolenie na wywóz wymienione w art. 18 oraz świadectwo pochodzenia wymienione w art. 2 może zawierać dodatkowe kopie należycie oznaczone, jako takie. Oryginał i kopie tych dokumentów są sporządzone w języku angielskim.

2.   Jeżeli dokumenty wymienione w ust. 1 są wypełnione odręcznie, to wpisy muszą być dokonane tuszem i drukowanymi literami.

3.   Pozwolenia na wywóz lub równoważne im dokumenty oraz świadectwa pochodzenia mają wymiary 210 × 297 mm. Drukowane są na białym papierze do pisania, formatowanym, niezawierającym masy ściernej, o wadze nie mniejszej niż 25 g/m2. Każda część dokumentu zawiera w tle drukowany wzór giloszowany, pozwalający na wzrokowe wykrycie każdego fałszerstwa przy użyciu środków mechanicznych bądź chemicznych.

4.   Właściwe władze Państw Członkowskich uznają wyłącznie oryginały dokumentów jako ważne dla celów przywozu, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

5.   Każde pozwolenie na wywóz, lub dokument równoważny, jest opatrzone znormalizowanym numerem seryjnym, drukowanym lub nie, na podstawie którego można je zidentyfikować.

6.   Numer ten składa się z następujących elementów:

Artykuł 26

Pozwolenie na wywóz i świadectwo pochodzenia mogą być wydane po wysyłce produktów, których dotyczą. W takich przypadkach zawierają one adnotację „wydane z datą wsteczną”.

Artykuł 27

W razie kradzieży, utraty lub zniszczenia pozwolenia na wywóz lub świadectwa pochodzenia eksporter może zwrócić się do właściwych władz, które wydały dokument, o wydanie duplikatu na podstawie dokumentów wywozowych będących w jego posiadaniu. Wydany w ten sposób duplikat pozwolenia lub świadectwa powinien nosić adnotację „duplikat”. Duplikat nosi datę oryginału pozwolenia lub świadectwa.

SEKCJA 4

Wspólnotowe pozwolenie na przywóz – Jednolity format

Artykuł 28

1.   Formularze, które mają być używane przez właściwe władze Państw Członkowskich do wydawania pozwoleń na przywóz wymienionych w art. 21, odpowiadają wzorcowi przedstawionemu w załączniku III.

2.   Formularze pozwolenia na przywóz i wyciągi z nich sporządza się w dwóch kopiach; jedna kopia, oznaczona jako „Kopia posiadacza” i nosząca numer 1, wydawana jest wnioskodawcy, natomiast druga, oznaczona jako „Kopia dla władz wystawiających” i nosząca numer 2, przeznaczona jest dla władz wystawiających pozwolenie. Do celów administracyjnych właściwe władze mogą dodać dalsze kopie do formularza 2.

3.   Formularze drukowane są na białym papierze bez zawartości ścieru mechanicznego i ważącym między 55 a 65 g/m2. Ich rozmiar wynosi 210 × 297 mm; odstęp między wierszami wynosi 4,24 mm (jedna szósta cala); układ formularza ma być dokładnie odwzorowany. Obydwie strony kopii nr 1, która jest właściwym pozwoleniem, są dodatkowo zadrukowane czerwonym wzorem giloszowanym w tle, w celu ujawnienia fałszerstw za pomocą środków mechanicznych lub chemicznych.

4.   Państwa Członkowskie są odpowiedzialne za wydrukowanie tych formularzy. Formularze mogą być również drukowane przez drukarnie wyznaczone przez Państwo Członkowskie, w którym mają one swoją siedzibę. W tym ostatnim wypadku na każdym formularzu musi widnieć odnośnik o wyznaczeniu drukarni przez Państwo Członkowskie. Każdy formularz musi nosić nazwę i adres drukarni lub znak umożliwiający zidentyfikowanie drukarni.

5.   Z chwilą wydania pozwoleń na przywóz i wyciągów umieszcza się na nich numer wydania określony przez właściwe władze Państwa Członkowskiego. Numer pozwolenia na przywóz zostaje przekazany Komisji drogą elektroniczną za pośrednictwem zintegrowanej sieci ustanowionej na podstawie art. 4.

6.   Pozwolenia i wyciągi wypełniane są w języku urzędowym lub w jednym z języków urzędowych Państwa Członkowskiego, w którym wystawiane jest pozwolenie.

7.   W rubryce 10 właściwe władze wskazują odpowiednią grupę wyrobów stalowych.

8.   Oznaczenia agencji wystawiających i władz dokonujących odpisów nanoszone są przy pomocy pieczęci. Pieczęć władz wydających można jednak zastąpić wytłoczonym odciskiem suchej pieczęci składającym się z liter lub cyfr uzyskanych przez perforację, bądź nadrukiem na pozwoleniu. Władze wydające stosują zabezpieczoną metodę zapisu przydzielonej ilości w taki sposób, aby uniemożliwiała wstawienie liczb lub odnośników.

9.   Na odwrocie kopii nr 1 i kopii nr 2 umieszczona jest rubryka, w której władze celne podczas wypełniania formalności przywozowych albo właściwe władze administracyjne podczas wystawiania wyciągu mogą wpisywać ilości. Jeżeli miejsce przeznaczone na wpisy odliczające na pozwoleniu lub na wyciągach jest niewystarczające, wówczas właściwe władze mogą dołączyć jedną lub więcej dodatkowych stron zawierających rubryki odpowiadające rubrykom na odwrocie kopii nr 1 i kopii nr 2 pozwolenia lub wyciągu. Władze dokonujące odpisów umieszczają swoją pieczęć, tak aby jedna jej połowa znalazła się na pozwoleniu lub jej wyciągu, a druga połowa na dodatkowej stronie. W przypadku dołączenia więcej niż jednej dodatkowej strony, w podobny sposób przykładana jest dalsza pieczęć pomiędzy każdą stroną i poprzednią stroną.

10.   Wystawione pozwolenia na przywóz i wyciągi oraz dokonane wpisy i potwierdzenia przez władze jednego Państwa Członkowskiego powodują w każdym z pozostałych Państw Członkowskich takie same skutki prawne, jak dokumenty wydane oraz wpisy i potwierdzenia dokonane przez władze tego Państwa Członkowskiego.

11.   Właściwe władze danych Państw Członkowskich mogą wymagać, jeżeli jest to niezbędne, aby treść pozwoleń lub wyciągów została przetłumaczona na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych tego Państwa Członkowskiego.

ROZDZIAŁ III

WSPÓŁPRACA ADMINISTRACYJNA

Artykuł 29

Komisja dostarcza władzom Państw Członkowskich nazwy i adresy właściwych władz w Federacji Rosyjskiej wydających świadectwa pochodzenia oraz pozwolenia na wywóz wraz z wzorami pieczęci używanych przez te władze.

Artykuł 30

1.   Późniejsza weryfikacja świadectw pochodzenia lub pozwoleń na wywóz przeprowadzana jest wyrywkowo lub każdorazowo, gdy właściwe władze Państw Członkowskich mają uzasadnioną wątpliwość co do autentyczności świadectwa pochodzenia lub pozwolenia na wywóz albo co do ścisłości informacji dotyczących rzeczywistego pochodzenia danych produktów.

W takich wypadkach właściwe władze Wspólnoty zwracają świadectwo pochodzenia lub pozwolenie na wywóz albo kopię któregokolwiek z nich właściwym władzom Federacji Rosyjskiej, podając w stosownym wypadku przyczyny dotyczące formy lub treści, które uzasadniają przeprowadzenie dochodzenia. Jeżeli przedłożono fakturę, wówczas faktura taka lub jej kopia jest dołączana do świadectwa pochodzenia lub pozwolenia na wywóz albo jego kopii. Właściwe władze przekazują również wszelkie udzielone informacje sugerując, że dane zamieszczone w świadectwie pochodzenia lub w pozwoleniu na wywóz są nieścisłe.

2.   Ustęp 1 stosuje się również do późniejszych weryfikacji deklaracji pochodzenia.

3.   Wyniki późniejszych weryfikacji przeprowadzonych zgodnie z ust. 1 są przekazywane właściwym władzom Wspólnoty najpóźniej w ciągu trzech miesięcy. Przekazane informacje określają, czy kwestionowane świadectwo, pozwolenie bądź deklaracja dotyczą produktów faktycznie wywiezionych oraz czy produkty te można zakwalifikować do przywozu do Wspólnoty na podstawie niniejszego rozdziału. Właściwe władze Wspólnoty mogą również zażądać kopii całej dokumentacji niezbędnej do pełnego ustalenia faktów, w tym w szczególności pochodzenia towarów.

4.   W przypadku wykrycia nadużyć lub poważnych nieprawidłowości w stosowaniu deklaracji pochodzenia, podczas przeprowadzania takich weryfikacji, dane Państwo Członkowskie informuje o tym fakcie Komisję. Komisja przekazuje te informacje pozostałym Państwom Członkowskim.

5.   Wyrywkowe zastosowanie procedury określonej w niniejszym artykule nie stanowi przeszkody dla dopuszczenia danych produktów do swobodnego obrotu.

Artykuł 31

1.   W przypadku gdy procedura weryfikacji, o której mowa w art. 30, bądź informacje dostępne dla właściwych władz Wspólnoty wykażą, że przepisy niniejszego rozdziału są naruszane, wówczas władze żądają, aby Federacja Rosyjska przeprowadziła odpowiednie dochodzenia lub dopilnowania, aby takie dochodzenia zostały przeprowadzone w zakresie czynności, które naruszają lub wydają się naruszać przepisy niniejszego rozdziału. Wyniki tych dochodzeń są przekazywane właściwym władzom Wspólnoty wraz z wszelkimi innymi stosownymi informacjami umożliwiającymi ustalenie rzeczywistego pochodzenia produktów.

2.   Podczas wykonywania działania podjętego zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału właściwe władze Wspólnoty mogą wymieniać z właściwymi władzami Federacji Rosyjskiej informacje, które są uważane za przydatne w zapobieganiu naruszaniu przepisów niniejszego rozdziału.

3.   W przypadku ustalenia, że przepisy niniejszego rozdziału zostały naruszone, Komisja może podjąć środki, które są niezbędne do zapobieżenia powtórzeniu się takiego naruszenia.

Artykuł 32

Komisja koordynuje działanie podjęte przez właściwe władze Państw Członkowskich na podstawie przepisów niniejszego rozdziału. Właściwe władze Państw Członkowskich informują Komisję oraz inne Państwa Członkowskie o podjętym przez siebie działaniu i o uzyskanych wynikach.

ROZDZIAŁ IV

USTALENIA KOŃCOWE

Artykuł 33

Rozporządzenie (WE) nr 2267/2004 zostaje niniejszym uchylone.

Artykuł 34

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(1)  Dz.U. L 327 z 28.11.1997, str. 3.

(2)  Patrz: strona 39 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(3)  Dz.U. L 256 z 7.9.1987, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 493/2005 (Dz.U. L 82 z 31.3.2005, str. 1).

(4)  Dz.U. L 395 z 31.12.2004, str. 38.

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1900/2005

z dnia 21 listopada 2005 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 382/2001 dotyczące wprowadzania w życie projektów wspierających współpracę i stosunki handlowe między Unią Europejską a uprzemysłowionymi państwami Ameryki Północnej, Dalekiego Wschodu i Australazji

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133 i art. 181a,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 382/2001 wprowadza się następujące zmiany:

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(1)  Opinia z dnia 23.6.2005 (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2)  Dz.U. L 57 z 27.2.2001, str. 10.

(3)  Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1901/2005

z dnia 21 listopada 2005 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 3223/94 z dnia 21 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad stosowania ustaleń dotyczących przywozu owoców i warzyw (1), w szczególności jego art. 4 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości w przywozie, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 3223/94, ustalone są zgodnie z tabelą zamieszczoną w Załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 22 listopada 2005 r.

(1)  Dz.U. L 337 z 24.12.1994, str. 66. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 386/2005 (Dz.U. L 62 z 9.3.2005, str. 3).

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1902/2005

z dnia 21 listopada 2005 r.

ustanawiające zakaz połowów żabnicy w strefie ICES VII przez statki pływające pod banderą Hiszpanii

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 26 ust. 4,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiające system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (2), w szczególności jego art. 21 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wyczerpanie kwoty

Kwotę połowową przyznaną na 2005 r. Państwu Członkowskiemu określonemu w Załączniku do niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do zasobu w nim określonego uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym Załączniku.

Artykuł 2

Zakazy

Z dniem wymienionym w Załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się połowów zasobu określonego w Załączniku przez statki pływające pod banderą lub zarejestrowane w Państwie Członkowskim w nim określonym. Po tym dniu zakazuje się przechowywania na pokładzie, przeładunku lub wyładunku omawianego zasobu złowionego przez te statki.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(1)  Dz.U. L 358 z 31.12.2002, str. 59.

(2)  Dz.U. L 261 z 20.10.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 768/2005 (Dz.U. L 128 z 21.5.2005, str. 1).

(3)  Dz.U. L 12 z 14.1.2005, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1300/2005 (Dz.U. L 207 z 10.8.2005, str. 1).

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1903/2005

z dnia 21 listopada 2005 r.

ustanawiające zakaz połowów makreli w strefie ICES IIa (wody inne niż wody terytorialne WE), Vb (wody terytorialne WE), VI, VII, VIII a, b, d i e, XII i XIV przez statki pływające pod banderą Francji

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 26 ust. 4,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiające system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (2), w szczególności jego art. 21 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wyczerpanie kwoty

Kwotę połowową przyznaną na 2005 r. Państwu Członkowskiemu określonemu w Załączniku do niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do zasobu w nim określonego uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym Załączniku.

Artykuł 2

Zakazy

Z dniem wymienionym w Załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się połowów zasobu określonego w Załączniku przez statki pływające pod banderą lub zarejestrowane w Państwie Członkowskim w nim określonym. Po tym dniu zakazuje się przechowywania na pokładzie, przeładunku lub wyładunku omawianego zasobu złowionego przez te statki.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(1)  Dz.U. L 358 z 31.12.2002, str. 59.

(2)  Dz.U. L 261 z 20.10.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 768/2005 (Dz.U. L 128 z 21.5.2005, str. 1).

(3)  Dz.U. L 12 z 14.1.2005, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1300/2005 (Dz.U. L 207 z 10.8.2005, str. 1).

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1904/2005

z dnia 21 listopada 2005 r.

ustalające wspólnotowe ceny producenta i wspólnotowe ceny przywozu dla goździków i róż w zastosowaniu systemu przywozu niektórych produktów uprawy roślin kwiatowych pochodzących z Jordanii

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 4088/87 z dnia 21 grudnia 1987 r. ustalające warunki stosowania preferencyjnych stawek celnych w przywozie niektórych kwiatów pochodzących z Cypru, Izraela, Jordanii i Maroka oraz z Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (1), w szczególności jego art. 5 ust. 2 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wspólnotowe ceny producenta i wspólnotowe ceny przywozu dla goździków jednokwiatowych (bloom), goździków wielokwiatowych (spray), róż wielkokwiatowych i róż drobnokwiatowych, określone w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 4088/87, ustalone są w Załączniku do niniejszego rozporządzenia na okres od 23 listopada do 6 grudnia 2005 r.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(1)  Dz.U. L 382 z 31.12.1987, str. 22. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1300/97 (Dz.U. L 177 z 5.7.1997, str. 1).

(2)  Dz.U. L 72 z 18.3.1988, str. 16. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2062/97 (Dz.U. L 289 z 22.10.1997, str. 1).

(3)  Dz.U. L 346 z 31.12.2003, str. 65.

(4)  Dz.U. L 345 z 31.12.2003, str. 117.

(5)  Dz.U. L 2 z 5.1.2005, str. 4.

DYREKTYWA KOMISJI 2005/80/WE

z dnia 21 listopada 2005 r.

zmieniająca dyrektywę Rady 76/768/EWG dotyczącą produktów kosmetycznych w celu dostosowania jej załączników II i III ze względu na postęp techniczny

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 76/768/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do produktów kosmetycznych (1), w szczególności jej art. 4b i art. 8 ust. 2,

po konsultacjach z Komitetem Naukowym ds. Produktów Przeznaczonych dla Konsumentów,

a także mając na uwadze, co następuje:

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Załączniki II i III do dyrektywy 76/768/EWG zostają zmienione zgodnie z Załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki mające na celu zagwarantowanie, że od dnia 22 sierpnia 2006 r. ani producenci, ani importerzy mający siedzibę na terytorium Wspólnoty nie będą wprowadzać do obrotu produktów, które nie spełniają wymogów niniejszej dyrektywy.

Państwa Członkowskie podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienienia niesprzedawania ani niezbywania wyżej wymienionych produktów na rzecz odbiorców końcowych po dniu 22 listopada 2006 r.

Artykuł 3

1.   Państwa Członkowskie wprowadzą w życie najpóźniej do dnia 22 maja 2006 r. przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Państwa Członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji między tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to towarzyszy ich urzędowej publikacji. Sposoby dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2.   Państwa Członkowskie przedstawiają Komisji teksty głównych przepisów prawa krajowego, które przyjmują w obszarze objętym niniejszą dyrektywą.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie trzeciego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 5

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

(1)  Dz.U. L 262 z 27.9.1976, str. 169. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji z dnia 2005/52/WE (Dz.U. L 234 z 10.9.2005, str. 9).

(2)  Dz.U. L 66 z 11.3.2003, str. 26.

(3)  Dz.U. 196 z 16.8.1967, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji z dnia 2004/73/WE (Dz.U. L 152 z 30.4.2004, str. 1).

(4)  Dz.U. L 66 z 4.3.2004, str. 45.

(5)  Dz.U. L 300 z 25.9.2004, str. 13.

DECYZJA RADY

z dnia 27 czerwca 2005 r.

w sprawie zawarcia umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską i Federacją Rosyjską w sprawie handlu niektórymi wyrobami stalowymi

(2005/803/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133 w połączeniu z art. 300 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się w imieniu Wspólnoty umowę pomiędzy Wspólnotą Europejską i Federacją Rosyjską w sprawie handlu niektórymi wyrobami stalowymi.

Tekst umowy jest załączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady jest niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby (osób) umocowanej(-ych) do podpisania umowy, aby stała się wiążąca dla Wspólnoty.

(1)  Dz.U. L 327 z 28.11.1997, str. 3.