Dziennik Urzędowy L 99/2016

15.4.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 99/6

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2016/578

z dnia 11 kwietnia 2016 r.

ustanawiająca program prac dotyczący rozwoju i wykorzystywania systemów teleinformatycznych przewidziany w unijnym kodeksie celnym

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (1), w szczególności jego art. 281,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 280 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (zwany dalej „kodeksem”) stanowi, że Komisja sporządzi program prac dotyczący rozwoju i wykorzystywania systemów teleinformatycznych (zwany dalej „programem prac”). Pierwszy program prac został przyjęty na mocy decyzji wykonawczej Komisji 2014/255/UE (2). Wymaga on uaktualnienia. Biorąc pod uwagę liczbę niezbędnych zmian w decyzji wykonawczej 2014/255/UE oraz konieczność zachowania przejrzystości, należy zastąpić i uchylić przedmiotową decyzję.

(2)

Program prac ma znaczenie szczególnie przy ustalaniu środków przejściowych w odniesieniu do systemów teleinformatycznych oraz określaniu ram czasowych wdrożenia systemów, które w dniu rozpoczęcia stosowania kodeksu, czyli w dniu 1 maja 2016 r., nie będą jeszcze działały. W związku z tym program prac jest niezbędny do ustanowienia okresów przejściowych dla systemów teleinformatycznych określonych w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2015/2446 (3), rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2016/341 (4) oraz rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2015/2447 (5).

(3)

Kodeks zakłada, że wszelka wymiana informacji pomiędzy organami celnymi oraz pomiędzy przedsiębiorcami i organami celnymi, a także przechowywanie tych informacji odbywać się będą z wykorzystaniem technik elektronicznego przetwarzania danych oraz że systemy informacyjno-komunikacyjne będą oferować przedsiębiorcom we wszystkich państwach członkowskich takie same ułatwienia. Program prac powinien zatem przedstawiać szeroko zakrojony plan wdrożenia systemów teleinformatycznych, by zagwarantować prawidłowe stosowanie kodeksu.

(4)

W związku z tym program powinien zawierać wykaz systemów teleinformatycznych, które powinny zostać przygotowane i opracowane przez państwa członkowskie („systemy krajowe”) lub przez państwa członkowskie we współpracy z Komisją („systemy transeuropejskie”), umożliwiających stosowanie kodeksu w praktyce. Wykaz ten powinien opierać się na istniejącym już dokumencie, zwanym wieloletnim planem strategicznym, który odnosi się do wszystkich projektów celnych związanych z technologiami informacyjnymi i który sporządzono zgodnie z decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 70/2008/WE (6), a w szczególności jej art. 4 i art. 8 ust. 2. Systemy teleinformatyczne uwzględnione w programie prac powinny podlegać tym samym zasadom zarządzania projektami i należy je przygotowywać i opracowywać zgodnie z wieloletnim planem strategicznym.

(5)

W programie prac powinny zostać określone systemy teleinformatyczne, a także odpowiednia podstawa prawna, kluczowe etapy oraz przewidywane terminy rozpoczęcia działań. Terminy określane jako „terminy rozpoczęcia wdrażania” powinny oznaczać najwcześniejsze terminy, w których państwa członkowskie będą mogły rozpocząć wykorzystywanie nowych systemów teleinformatycznych. Ponadto w programie prac powinny zostać określone „ostateczne terminy wdrażania”, czyli najpóźniejsze terminy, przed upłynięciem których wszystkie państwa członkowskie i wszyscy przedsiębiorcy rozpoczną korzystanie z nowych lub ulepszonych systemów teleinformatycznych wymaganych zgodnie z kodeksem. Te ramy czasowe są konieczne dla realizacji wdrożenia systemu na poziomie Unii. Okres trwania tych ram czasowych należy dostosować do potrzeb związanych z wdrożeniem każdego systemu.

(6)

Terminy wdrożenia transeuropejskich systemów powinny być ustalane w oparciu o konkretne daty lub, w razie konieczności, stosując ramy czasowe. Te ramy czasowe powinny być ograniczone do okresu niezbędnego do przejścia z obecnego systemu stosowanego przez państwa członkowskie i przedsiębiorców do nowego systemu. W przedmiotowych ramach czasowych państwa członkowskie powinny móc decydować, kiedy rozpocząć i kiedy zakończyć proces migracji własnych systemów oraz od kiedy przedsiębiorcy powinni korzystać z nowych systemów i kiedy się do nich podłączyć. Datę końcową określoną przez każde państwo członkowskie powinna stanowić data zakończenia okresu obowiązywania przepisów przejściowych dotyczących odpowiednich systemów teleinformatycznych i określonych w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2015/2446, rozporządzeniu delegowanym (UE) 2016/341 i rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/2447.

(7)

Terminy wdrożenia systemów krajowych i migracji powinny zostać ustalone zgodnie z krajowymi planami projektów i migracji państw członkowskich z uwagi na fakt, że systemami tymi rządzą specyficzne okoliczności krajowego środowiska IT. Datę końcową określoną przez każde państwo członkowskie powinna stanowić data zakończenia okresu przejściowego odnoszącego się do odpowiednich systemów teleinformatycznych określonych w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2015/2446, rozporządzeniu delegowanym (UE) 2016/341 i rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/2447. W celu zapewnienia przejrzystości i zgodnie z art. 56 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341 państwa członkowskie powinny przedstawić Komisji swoje krajowe plany, a Komisja powinna je opublikować na stronie internetowej „Europa”. Ponadto państwa członkowskie powinny zapewnić terminowe przekazywanie przedsiębiorcom informacji technicznych niezbędnych do umożliwienia im, w razie potrzeby, aktualizacji ich własnych systemów i podłączenia się do nowych lub ulepszonych systemów, a także stosowania nowych wymogów dotyczących procedur i danych, przy zastosowaniu zaleceń przedstawianych przez państwa członkowskie w ich krajowych wytycznych dotyczących dobrych praktyk IT.

(8)

Systemy teleinformatyczne, o których mowa w programie prac, należy wybierać pod kątem ich oczekiwanego wpływu na priorytety określone w kodeksie. Jednym z tych priorytetów jest możliwość zaoferowania przedsiębiorcom szerokiego zakresu elektronicznych usług celnych na całym unijnym obszarze celnym. Ponadto systemy teleinformatyczne mają zwiększyć skuteczność i wydajność procesów celnych oraz usprawnić ich harmonizację na terenie Unii. Kolejność i harmonogram wdrażania systemów objętych programem prac powinny wynikać ze względów praktycznych oraz z czynników związanych z zarządzaniem projektami, takich jak: rozpowszechnianie starań i zasobów, wzajemne połączenia pomiędzy projektami, szczególne wymagania każdego systemu oraz stopień przygotowania projektu. Program prac powinien służyć organizacji wdrażania systemów teleinformatycznych na różnych etapach. Z uwagi na dużą liczbę systemów i interfejsów, które należy stworzyć, wdrożyć i utrzymywać, a także na wysokie koszty pełnej realizacji programu prac przed 2020 r., konieczne jest zapewnienie ścisłej kontroli i monitorowania.

(9)

W związku z tym, że systemy teleinformatyczne, o których mowa w art. 16 ust. 1 kodeksu, mają być stworzone, wykorzystywane oraz utrzymywane przez państwa członkowskie we współpracy z Komisją, Komisja i państwa członkowskie powinny podejmować wspólne działania, by zagwarantować, że opracowywanie i wdrażanie tych systemów odbywać się będzie zgodnie z programem prac oraz że podejmowane będą stosowne kroki w celu zaplanowania, zaprojektowania, stworzenia oraz wykorzystania danych systemów w sposób skoordynowany i w odpowiednim terminie.

(10)

Aby zapewnić synchronizację programu prac i wieloletniego planu strategicznego, program prac należy dostosować do wieloletniego planu strategicznego oraz uaktualniać go wtedy, gdy uaktualniany jest wieloletni plan strategiczny. Przy określaniu przyszłych aktualizacji programu prac konieczne będzie zwrócenie szczególnej uwagi na osiągane co roku postępy w realizacji uzgodnionych celów, zważywszy na ambitny i wymagający charakter systemów teleinformatycznych, które mają być uruchomione w latach 2019 i 2020, a także obecnie planowane natężenie prac w latach 2019 i 2020.

(11)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Program prac

Program prac dotyczący rozwoju i wykorzystywania systemów teleinformatycznych przewidziany w unijnym kodeksie celnym (zwany dalej „programem prac”), określony w załączniku, zostaje przyjęty.

Artykuł 2

Realizacja

1. Komisja i państwa członkowskie współpracują w realizacji programu prac.

2. Państwa członkowskie opracowują i wdrażają odpowiednie systemy teleinformatyczne przed upływem ostatecznych terminów stosownych okresów wdrożenia określonych w programie prac.

3. Zarządzanie projektami przedstawionymi w programie prac oraz opracowywanie i wdrażanie poszczególnych systemów teleinformatycznych odbywają się w sposób zgodny z programem prac i wieloletnim planem strategicznym.

4. Komisja podejmuje odpowiednie kroki, aby znaleźć wspólne porozumienie z państwami członkowskimi odnośnie do zakresu projektu, jego planu, wymogów i architektury systemów teleinformatycznych i rozpocząć tworzenie projektów w ramach programu prac. W stosownych przypadkach Komisja zasięga także opinii przedsiębiorców i je uwzględnia.

Artykuł 3

Aktualizacje

1. Program prac jest poddawany regularnej aktualizacji, tak aby zapewnić jego dostosowanie do najnowszych zmian w stosowaniu rozporządzenia (UE) nr 952/2013, a także uwzględnić rzeczywiste postępy poczynione w zakresie opracowywania i rozwoju systemów teleinformatycznych, w szczególności w odniesieniu do dostępności wspólnie ustalonych specyfikacji i rozpoczęcia funkcjonowania systemów teleinformatycznych.

2. Aby zapewnić synchronizację programu prac i wieloletniego planu strategicznego, program prac będzie uaktualniany co najmniej corocznie.

Artykuł 4

Komunikacja i zarządzanie

1. Komisja i państwa członkowskie wymieniają informacje na temat planowania i postępów we wdrażaniu każdego z systemów.

2. Najpóźniej sześć miesięcy przed planowaną datą wdrożenia danego systemu IT państwa członkowskie przedkładają Komisji krajowe plany projektów i migracji. Plany te zawierają następujące informacje:

—	termin publikacji specyfikacji technicznych dotyczących komunikacji zewnętrznej systemów teleinformatycznych,

—	okres badania zgodności z systemami przedsiębiorców,

—	terminy dotyczące wdrażania systemów teleinformatycznych, w tym rozpoczęcia funkcjonowania, oraz, w stosownych przypadkach, okres, podczas którego przedsiębiorcy mają możliwość przeprowadzenia migracji.

3. Państwa członkowskie informują Komisję o wszelkich aktualizacjach krajowych planów projektów i migracji.

4. Komisja publikuje krajowe plany projektów i migracji na swojej stronie internetowej.

5. W stosownym terminie państwa członkowskie udostępniają przedsiębiorcom specyfikacje techniczne związane z zewnętrzną komunikacją krajowych systemów teleinformatycznych.

Artykuł 5

Uchylenie

1. Decyzja wykonawcza 2014/255/UE traci moc.

2. Odesłania do uchylonej decyzji odczytuje się jako odesłania do niniejszej decyzji.

Artykuł 6

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 kwietnia 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1.

(2) Decyzja wykonawcza Komisji 2014/255/UE z dnia 29 kwietnia 2014 r. ustanawiająca program prac związanych z unijnym kodeksem celnym (Dz.U. L 134 z 7.5.2014, s. 46).

(3) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 1).

(4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/341 z dnia 17 grudnia 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do przepisów przejściowych dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego w okresie, gdy nie działają jeszcze odpowiednie systemy teleinformatyczne, i zmieniające rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 (Dz.U. L 69 z 15.3.2016, s. 1).

(5) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558).

(6) Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 70/2008/WE z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie eliminowania papierowej formy dokumentów w sektorach ceł i handlu (Dz.U. L 23 z 26.1.2008, s. 21).

ZAŁĄCZNIK

Program prac dotyczący rozwoju i wykorzystywania systemów teleinformatycznych przewidziany w unijnym kodeksie celnym

I. WPROWADZENIE DO PROGRAMU PRAC

Program prac stanowi instrument wsparcia przy stosowaniu kodeksu odnoszący się do opracowania i wykorzystania przewidzianych w nim systemów teleinformatycznych.

Celem programu prac jest również ustalenie okresów stosowania środków przejściowych trwających do momentu wdrożenia nowych lub ulepszonych systemów teleinformatycznych, o których mowa w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2015/2446, rozporządzeniu delegowanym (UE) 2016/341 i rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/2447.

„Kluczowy etap” w kontekście docelowych terminów dotyczących specyfikacji technicznych oznacza termin, do którego udostępnione zostaną stabilne wersje specyfikacji technicznych. W przypadku krajowych systemów lub komponentów termin ten zostanie ogłoszony w ramach opublikowanego krajowego planowania projektów.

W programie prac określa się następujące „terminy dotyczące wdrażania” transeuropejskich i krajowych systemów:

a)	termin rozpoczęcia w ramach okresu wdrażania systemów teleinformatycznych, co należy rozumieć jako najwcześniejszy termin uruchomienia systemu teleinformatycznego;

ostateczny termin w ramach okresu wdrażania systemów teleinformatycznych, co należy rozumieć jako

—	najpóźniejszy termin, w którym systemy muszą być funkcjonalne we wszystkich państwach członkowskich i stosowane przez wszystkich przedsiębiorców, a także

—	termin zakończenia obowiązywania okresu przejściowego.

Do celów lit. b) termin ten będzie taki sam jak termin rozpoczęcia, w przypadku gdy nie przewidziano konkretnych ram czasowych (na wdrożenie lub migrację).

W odniesieniu do systemów wyłącznie krajowych lub specyficznych krajowych komponentów szerzej zakrojonego projektu unijnego państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o „terminach dotyczących wdrażania”, jak również o terminie rozpoczęcia i ostatecznym terminie w ramach okresu wdrażania zgodnie ze swoim krajowym planowaniem projektów.

Przepisami ustępu pierwszego objęte są następujące systemy krajowe lub specyficzne komponenty krajowe:

a)	Komponent 2 Automatycznego systemu eksportu w ramach UKC (ang. UCC AES Component 2) (modernizacja krajowych systemów eksportu) (pkt 10 części II);

b)	Procedury specjalne w ramach UKC (PS IMP/PS EXP) (pkt 12 części II);

c)	Powiadomienie o przybyciu towarów, powiadomienie o przedstawieniu towarów oraz czasowe składowanie w ramach UKC (pkt 13 części II);

d)	Modernizacja krajowych systemów importu w ramach UKC (pkt 14 części II);

e)	Komponent 2 zarządzania zabezpieczeniami w ramach UKC (ang. UCC Guarantee Management (GUM) – Component 2) (pkt 16 części II).

W przypadku systemów transeuropejskich, w odniesieniu do których obowiązuje rzeczywisty okres wdrożenia, a nie jedna konkretna data uruchomienia systemu, państwa członkowskie mogą rozpocząć wdrażanie w odpowiednim terminie w tym okresie i mogą zezwolić przedsiębiorcom na dokonanie migracji w ramach tego okresu wdrożenia, jeżeli takie ramy czasowe uznane zostaną za stosowne. Terminy rozpoczęcia i zakończenia należy przekazywać Komisji. Konieczne będzie uwzględnienie dokładnej analizy aspektów dotyczących wspólnych obszarów.

Przepisami ustępu pierwszego objęte są następujące systemy transeuropejskie:

a)	Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów w ramach UKC (pkt 8 części II);

b)	Modernizacja nowego skomputeryzowanego systemu tranzytowego (NCTS) w ramach UKC (pkt 9 części II);

c)	Komponent 1 Automatycznego systemu eksportu w ramach UKC (ang. UCC AES (Component 1)) (pkt 10 części II).

W celu wdrożenia programu prac Komisja i państwa członkowskie będą musiały uważnie zarządzać złożonymi kwestiami z uwzględnieniem zależności, zmiennych i założeń. Do zarządzania planowaniem posłużą zasady określone w wieloletnim planie strategicznym.

Realizacja projektów będzie przebiegać w różnych etapach, od opracowania, przez tworzenie, testowanie, migrację aż po ich ostateczne uruchomienie. Rola Komisji i państw członkowskich na tych poszczególnych etapach zależeć będzie od rodzaju i architektury systemów oraz ich komponentów lub funkcji, zgodnie z opisami przedstawionymi w szczegółowej dokumentacji projektowej wieloletniego planu strategicznego. W stosownych przypadkach Komisja określi wspólne specyfikacje techniczne, w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi oraz pod warunkiem dokonania przez nie przeglądu, mając na uwadze ich dostarczenie 24 miesiące przed docelowym terminem wdrożenia systemu teleinformatycznego. Specyfikacje techniczne sporządzane na poziomie krajowym w odniesieniu do krajowych systemów lub komponentów muszą być udostępniane, przynajmniej w częściach związanych z komunikacją zewnętrzną z przedsiębiorcami, terminowo, aby umożliwić przedsiębiorcom odpowiednie zaplanowanie i dostosowanie ich systemów i interfejsów.

Państwa członkowskie i, w stosownych przypadkach, Komisja zaangażują się w rozwój i wykorzystywanie systemów zgodnie z określoną architekturą oraz specyfikacjami tych systemów. Działania te będą przeprowadzane z uwzględnieniem kluczowych etapów oraz terminów określonych w programie prac. Komisja i państwa członkowskie będą także współpracować z przedsiębiorcami i innymi zainteresowanymi stronami.

Przedsiębiorcy będą musieli podjąć stosowne kroki, które umożliwią im korzystanie z systemów, gdy tylko staną się one dostępne, a najpóźniej przed upływem terminów ostatecznych określonych w niniejszym programie prac lub, w stosownych przypadkach, terminów ustalonych przez państwa członkowskie w ramach ich krajowego planu.

II. WYKAZ PROJEKTÓW DOTYCZĄCYCH ROZWOJU I WYKORZYSTYWANIA SYSTEMÓW TELEINFORMATYCZNYCH

A. Pełny wykaz

„Projekty dotyczące UKC i powiązane z nimi systemy teleinformatyczne”

Wykaz projektów dotyczących rozwoju i wykorzystywania systemów teleinformatycznych wymaganych do stosowania kodeksu

Podstawa prawna

Kluczowy etap

Terminy wdrożenia systemów teleinformatycznych

Termin rozpoczęcia w ramach okresu wdrażania systemów teleinformatycznych (1)

Ostateczny termin w ramach okresu wdrażania systemów teleinformatycznych (2)

Termin zakończenia okresu przejściowego

1. System zarejestrowanych eksporterów w ramach UKC (REX)

Celem projektu jest udostępnianie aktualnych informacji na temat zarejestrowanych eksporterów z siedzibą w państwach objętych ogólnym systemem preferencji taryfowych (GSP), którzy eksportują swoje towary do Unii. System ten będzie systemem transeuropejskim i obejmie również dane dotyczące przedsiębiorców z UE, by wspierać wywóz do państw objętych systemem GSP. Wymagane dane będą wprowadzane do systemu stopniowo do dnia 31 grudnia 2017 r.

art. 6 ust. 1, art. 16 i 64 rozporządzenia (UE) nr 952/2013

Docelowy termin dla specyfikacji technicznych

= I kwartał 2015 r.

1.1.2017

2. Wiążąca informacja taryfowa w ramach UKC (WIT)

Projekt ma na celu unowocześnienie istniejących systemów transeuropejskich EBTI-3 i Surveillance 2, aby zapewnić:

a)	dostosowanie systemu EBTI-3 do wymogów UKC;

b)	rozszerzenie zakresu wymaganych danych z deklaracji podlegających nadzorowi;

c)	monitorowanie obowiązkowego wykorzystania WIT;

d)	monitorowanie rozszerzonego wykorzystania WIT i zarządzanie nim.

Realizację projektu podzielono na dwa etapy.

Na etapie pierwszym ma po pierwsze zostać zapewniona funkcja otrzymywania wymaganego w ramach UKC zbioru danych z deklaracji (tj. krok 1) od dnia 1 marca 2017 r. stopniowo do momentu wdrożenia projektów wymienionych w pkt 10 i 14 poniżej (a najpóźniej do dnia 31 grudnia 2020 r.); a, po drugie, spełniony ma zostać wymóg kontroli wykorzystania WIT na podstawie nowo wymaganego zbioru danych z deklaracji oraz dostosowania do procesu podejmowania decyzji celnych (tj. krok 2).

Na drugim etapie wdrożona zostanie elektroniczna forma wniosku o udzielenie WIT i decyzji w sprawie WIT, co umożliwi przedsiębiorcom korzystanie ze zharmonizowanego unijnego interfejsu przy składaniu wniosków o udzielenie WIT oraz otrzymywanie decyzji w sprawie WIT drogą elektroniczną.

art. 6 ust. 1, art. 16, 22, 23, 26, 27, 28, 33 i 34 rozporządzenia (UE) nr 952/2013

Docelowy termin dla specyfikacji technicznych

= II kwartał 2016 r.

(etap 1)

1.3.2017

(etap 1 – krok 1)

1.3.2017

(etap 1 – krok 1)

01/10/2017

(etap 1 – krok 2)

1.10.2017

(etap 1 – krok 2)

Docelowy termin dla specyfikacji technicznych

= III kwartał 2016 r.

(etap 2)

1.10.2018

(etap 2)

1.10.2018

(etap 2)

3. Decyzje celne w ramach UKC

Projekt ma na celu harmonizację procesów związanych ze składaniem wniosków w sprawie decyzji celnej, podejmowaniem takiej decyzji oraz zarządzaniem nią dzięki standaryzacji i elektronicznemu zarządzaniu wnioskami oraz danymi dotyczącymi decyzji/pozwoleń na całym obszarze Unii. Projekt dotyczy decyzji krajowych i decyzji obejmujących wiele państw członkowskich określonych w kodeksie i obejmie komponenty systemu opracowane centralnie na poziomie Unii, a także integrację z komponentami krajowymi, jeżeli zdecydowały się na to państwa członkowskie. Taki transeuropejski system ułatwi przeprowadzanie konsultacji w trakcie okresu podejmowania decyzji oraz zarządzanie procesem udzielania pozwoleń.

Przedmiotowy system składa się z unijnego portalu dla przedsiębiorców, systemu zarządzania decyzjami celnymi oraz systemu odniesień do klientów.

art. 6 ust. 1, art. 16, 22, 23, 26, 27 i 28 rozporządzenia (UE) nr 952/2013

Docelowy termin dla specyfikacji technicznych

= IV kwartał 2015 r.

2.10.2017

4. Bezpośredni dostęp przedsiębiorców do europejskich systemów informacji (jednolite zarządzanie użytkownikami i podpis cyfrowy)

Celem tego projektu jest opracowanie rozwiązań w zakresie bezpośredniego i zharmonizowanego na poziomie UE dostępu dla przedsiębiorców jako usługi oferowanej w ramach interfejsów użytkownik–system, którą należy włączyć do elektronicznych systemów celnych, określonych w poszczególnych projektach dotyczących unijnego kodeksu celnego. Jednolite zarządzanie użytkownikami i podpis cyfrowy zostaną włączone do portali stosownych systemów; wsparcie zarządzania tożsamością, dostępem oraz użytkownikami zgodne z obowiązującymi zasadami polityki bezpieczeństwa jest także uwzględnione.

Pierwsze uruchomienie nastąpi wraz z systemem „Decyzje celne w ramach UKC”.

Następnie to rozwiązanie techniczne umożliwiające uwierzytelnianie i zarządzanie użytkownikami zostanie udostępnione do wykorzystania w innych projektach dotyczących unijnego kodeksu celnego, takich jak np. System wiążącej informacji taryfowej w ramach UKC, Modernizacja dotycząca systemu upoważnionych przedsiębiorców (AEO) w ramach UKC, Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów w ramach UKC, a potencjalnie także Arkusze informacyjne (INF) dla specjalnych procedur w ramach UKC. Terminy wdrożenia – zob. poszczególne projekty.

art. 6 ust. 1 i art. 16 rozporządzenia (UE) nr 952/2013

Docelowy termin dla specyfikacji technicznych

= IV kwartał 2015 r.

2.10.2017

5. Modernizacja dotycząca upoważnionych przedsiębiorców (AEO) w ramach UKC

Projekt ma za zadanie usprawnić procesy operacyjne związane z wnioskami oraz pozwoleniami dotyczącymi upoważnionych przedsiębiorców, biorąc pod uwagę zmiany w przepisach unijnego kodeksu celnego.

Celem tego projektu w jego pierwszej fazie jest realizacja głównych usprawnień systemu AEO w perspektywie harmonizacji z procedurą podejmowania decyzji celnych.

Na drugim etapie wdrożona zostanie elektroniczna forma wniosku o przyznanie statusu upoważnionego przedsiębiorcy oraz decyzji tej w sprawie, co umożliwi przedsiębiorcom korzystanie ze zharmonizowanego unijnego interfejsu przy składaniu wniosków o przyznanie statusu AEO oraz otrzymywanie decyzji w sprawie statusu AEO drogą elektroniczną.

art. 6 ust. 1, art. 16, 22, 23, 26, 27, 28, 38 i 39 rozporządzenia (UE) nr 952/2013

Docelowy termin dla specyfikacji technicznych

= I kwartał 2016 r.

1.3.2018

(etap 1)

1.3.2018

(etap 1)

Docelowy termin dla specyfikacji technicznych

= III kwartał 2017 r.

1.10.2019

(etap 2)

1.10.2019

(etap 2)

6. Modernizacja systemu rejestracji i identyfikacji przedsiębiorców w ramach UKC (EORI 2)

Projekt ten ma na celu pewne unowocześnienie istniejącego transeuropejskiego systemu EORI, który umożliwia rejestrację i identyfikację przedsiębiorców unijnych, podmiotów z państw trzecich oraz osób innych niż przedsiębiorcy, które prowadzą działalność w sprawach celnych w Unii.

art. 6 ust. 1 i art. 9 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny

Docelowy termin dla specyfikacji technicznych

= II kwartał 2016 r.

1.3.2018

7. Surveillance 3 w ramach UKC

Celem tego projektu jest przygotowanie modernizacji systemu Surveillance 2+, co ma zagwarantować jego dostosowanie do wymogów unijnego kodeksu celnego, takich jak standardowa wymiana informacji za pomocą technik elektronicznego przetwarzania danych oraz stworzenie odpowiednich funkcji niezbędnych do przetwarzania i analizowania kompleksowych zbiorów danych dotyczących nadzoru, otrzymywanych od państw członkowskich.

W rezultacie Komisji i państwom członkowskim udostępnione zostaną funkcje bardziej dokładnej eksploracji danych oraz dodatkowe możliwości sprawozdawcze.

art. 6 ust. 1, art. 16 i art. 56 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 952/2013

Docelowy termin dla specyfikacji technicznych

= III kwartał 2016 r.

1.10.2018

8. Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów w ramach UKC (PoUS)

Projekt zakłada stworzenie nowego transeuropejskiego systemu służącego przechowywaniu elektronicznych potwierdzeń unijnego statusu celnego towarów, zarządzaniu nimi i ich wyszukiwaniu: dokumentu T2L/F i manifestu celnego towarów (wydanych przez nieupoważnionego emitenta).

art. 6 ust. 1, art. 16 i 153 rozporządzenia (UE) nr 952/2013

Docelowy termin dla specyfikacji technicznych

= I kwartał 2017 r.

1.3.2019

1.10.2019

9. Modernizacja nowego skomputeryzowanego systemu tranzytowego (NCTS) w ramach UKC

Celem projektu jest dostosowanie istniejącego transeuropejskiego systemu NCTS do nowych wymogów unijnego kodeksu celnego, takich jak rejestracja zdarzeń podczas transportu i dostosowywanie wymiany informacji do wymogów dotyczących danych z zakresu unijnego kodeksu celnego oraz modernizacja i rozwój połączeń z innymi systemami.

art. 6 ust. 1, art. 16 i art. 226–236 rozporządzenia (UE) nr 952/2013

Docelowy termin dla specyfikacji technicznych

= III kwartał 2017 r.

1.10.2019

2.3.2020

10. Automatyczny system eksportu (AES) w ramach UKC

Projekt ten ma na celu realizację wymogów unijnego kodeksu celnego dotyczących wywozu i wyprowadzenia.

Komponent 1 – „Transeuropejski AES”: Celem projektu jest dalsze rozwijanie istniejącego transeuropejskiego systemu kontroli eksportu, a w konsekwencji wdrożenie pełnego Automatycznego systemu eksportu, który obejmowałby wymogi operacyjne dotyczące procesów i danych wynikających z unijnego kodeksu celnego, takie jak zakres uproszczonych procedur, dzielenie przesyłek wychodzących oraz scentralizowana odprawa dla eksportu. Projekt zakłada również rozwój interfejsów zharmonizowanych z systemem przemieszczania wyrobów akcyzowych (EMCS) oraz systemem NCTS. Automatyczny system eksportu jako taki będzie umożliwiać pełną automatyzację procedur eksportowych oraz formalności stosowanych przy wyprowadzaniu towarów. AES obejmuje części, które będą wdrażane na szczeblu centralnym i krajowym.

Komponent 2 – „Modernizacja krajowych systemów eksportu”: Dodatkowo, oddzielne systemy krajowe, które nie są objęte zakresem AES, lecz ściśle z nim powiązane, mają zostać unowocześnione pod kątem szczególnych krajowych komponentów związanych z formalnościami stosowanymi przy wywozie lub przy wyprowadzeniu. W zakresie, w jakim komponenty te nie mają wpływu na obszar wspólny dla AES, mogą one być uwzględniane w ramach niniejszego komponentu.

art. 6 ust. 1, art. 16, 179 i art. 263–276 rozporządzenia (UE) nr 952/2013

Docelowy termin dla specyfikacji technicznych

= III kwartał 2017 r.

(komponent 1)

1.10.2019

(komponent 1)

2.3.2020

(komponent 1)

Docelowy termin dla specyfikacji technicznych

= do określenia przez państwo członkowskie

(komponent 2)

1.3.2017

(komponent 2)

2.3.2020

(komponent 2)

11. Arkusze informacyjne (INF) dla specjalnych procedur w ramach UKC

Projekt ten ma na celu stworzenie nowego, transeuropejskiego systemu, aby wspierać i usprawniać procesy zarządzania danymi z INF oraz wspierać i usprawniać elektroniczne przetwarzanie tych danych w zakresie specjalnych procedur.

art. 6 ust. 1, art. 16, 215, art. 237–242 i art. 250–262 rozporządzenia (UE) nr 952/2013

Docelowy termin dla specyfikacji technicznych

= I kwartał 2018 r.

2.3.2020

12. Procedury specjalne w ramach UKC

Celem tego projektu jest przyspieszenie oraz ułatwienie stosowania specjalnych procedur, a także ich harmonizacja na obszarze Unii, dzięki wykorzystaniu wspólnych modeli procesów operacyjnych. Do systemów krajowych wdrożone zostaną wszystkie zmiany w unijnym kodeksie celnym dotyczące składowania celnego, końcowego przeznaczenia, odprawy czasowej, uszlachetniania czynnego i biernego.

Realizację projektu podzielono na dwie części.

Komponent 1 – „Krajowa PS EXP”: zapewnia wymagane na poziomie krajowym rozwiązania elektroniczne w odniesieniu do działań w ramach procedur specjalnych związanych z wywozem.

Komponent 2 – „Krajowa PS IMP”: zapewnia wymagane na poziomie krajowym rozwiązania elektroniczne w odniesieniu do działań w ramach procedur specjalnych związanych z przywozem.

Realizacja tych projektów nastąpi poprzez projekty wymienione w pkt 10 i 14 niniejszego załącznika.

art. 6 ust. 1, art. 16, 215, art. 237–242 i art. 250–262 rozporządzenia (UE) nr 952/2013

Docelowy termin dla specyfikacji technicznych

= do określenia przez państwo członkowskie (w przypadku komponentu 1 i 2)

1.3.2017

(komponent 1)

2.3.2020

(komponent 1)

Do określenia przez państwo członkowskie jako część planu krajowego

(komponent 2)

Do określenia przez państwo członkowskie jako część planu krajowego

(komponent 2)

13. Powiadomienie o przybyciu towarów, powiadomienie o przedstawieniu towarów oraz czasowe składowanie w ramach UKC

Celem tego projektu jest określenie procesów związanych z powiadomieniem o przybyciu środków transportu, procesów związanych z przedstawieniem towarów (powiadomienie o przedstawieniu towarów) oraz zgłoszeniem do czasowego składowania, określonymi w unijnym kodeksie celnym, a także wspieranie harmonizacji w tym zakresie w obrębie państw członkowskich, jeśli chodzi o wymianę danych pomiędzy przedsiębiorcami a organami celnymi.

Projekt obejmuje automatyzację procesów na poziomie krajowym.

art. 6 ust. 1, art. 16 i art. 133–152 rozporządzenia (UE) nr 952/2013

Docelowy termin dla specyfikacji technicznych

= do określenia przez państwo członkowskie

Do określenia przez państwo członkowskie jako część planu krajowego

14. Modernizacja krajowych systemów importu w ramach UKC

Celem projektu jest wdrożenie wszystkich wymogów dotyczących procesów i danych wynikających z unijnego kodeksu celnego, które dotyczą przywozu (i które nie są uwzględnione w jednym z pozostałych projektów określonych w programie prac). Odnosi się on głównie do zmian w procedurze „dopuszczenia do obrotu” (procedura zwykła + uproszczenia), lecz obejmuje również skutki migracji innych systemów. Projekt ten dotyczy dziedziny importu krajowego obejmującej krajowe systemy przetwarzania zgłoszeń celnych oraz inne systemy, takie jak krajowe systemy rachunkowości i płatności.

art. 6 ust. 1, art. 16 ust. 1 i art. 53, 56, art. 77–80, art. 83–87, 101–105, 108–109, 158–187, 194–195 rozporządzenia (UE) nr 952/2013

Docelowy termin dla specyfikacji technicznych

= do określenia przez państwo członkowskie

Do określenia przez państwo członkowskie jako część planu krajowego

15. Scentralizowana odprawa dla importu w ramach UKC (CCI)

Celem tego projektu jest objęcie towarów procedurą celną, wykorzystując scentralizowaną odprawę, co pozwoli przedsiębiorcom scentralizować także ich powiązane z cłami działania. Przetwarzanie zgłoszenia celnego oraz rzeczywiste zwolnienie towarów powinno być koordynowane pomiędzy właściwymi urzędami celnymi. Projekt dotyczy transeuropejskich systemów zawierających komponenty opracowane na szczeblu centralnym i krajowym.

art. 6 ust. 1, art. 16 i 179 rozporządzenia (UE) nr 952/2013

Docelowy termin dla specyfikacji technicznych

= II kwartał 2018 r.

1.10.2020

Plan wdrożenia do określenia jako część dokumentacji projektowej scentralizowanej odprawy dla importu w ramach UKC

16. Zarządzanie zabezpieczeniami w ramach UKC (GUM)

Celem tego projektu jest zapewnienie skutecznego i sprawnego zarządzania różnymi rodzajami zabezpieczeń.

Komponent 1 – „Zarządzanie zabezpieczeniami”: Transeuropejski system będzie obejmował zarządzanie zabezpieczeniami generalnymi, które mogą być wykorzystywane w co najmniej jednym państwie członkowskim, oraz monitorowanie kwoty odniesienia dla każdego zgłoszenia celnego, zgłoszenia uzupełniającego lub stosownych danych poszczególnych podmiotów, niezbędnych do zaksięgowania istniejącego długu celnego w odniesieniu do wszystkich procedur celnych przewidzianych w unijnym kodeksie celnym, z wyjątkiem procedury tranzytu, która stanowi część projektu NCTS.

Komponent 2 – „Zarządzanie zabezpieczeniami krajowymi”: Systemy teleinformatyczne służące na poziomie krajowym do zarządzania zabezpieczeniami obowiązującymi w jednym państwie członkowskim mają zostać unowocześnione.

art. 6 ust. 1, art. 16 i art. 89–100 rozporządzenia (UE) nr 952/2013

Docelowy termin dla specyfikacji technicznych

= II kwartał 2018 r.

(komponent 1)

1.10.2020

(komponent 1)

1.10.2020

(komponent 1)

Docelowy termin dla specyfikacji technicznych

= do określenia przez państwo członkowskie

(komponent 2)

Do określenia przez państwo członkowskie jako część planu krajowego

(komponent 2)

Do określenia przez państwo członkowskie jako część planu krajowego

(komponent 2)

17. Modernizacja systemu kontroli importu w ramach UKC (ICS 2)

Celem tego projektu jest wzmocnienie bezpieczeństwa i ochrony łańcucha dostaw w przypadku wszystkich środków transportu, a zwłaszcza lotniczego transportu towarowego, poprzez poprawienie jakości danych, usprawnienie zbierania danych, dostępności i wymiany danych w odniesieniu do przywozowej deklaracji skróconej i związanego z nią ryzyka oraz kontroli informacji (cykl życia przywozowej deklaracji skróconej ENS+).

Projekt będzie również ułatwiać współpracę między państwami członkowskimi w procesie analizy ryzyka. Doprowadzi on do powstania całkowicie nowej architektury istniejącego transeuropejskiego systemu kontroli importu.

art. 6 ust. 1, art. 16, 46 i art. 127–132 rozporządzenia (UE) nr 952/2013

Docelowy termin dla specyfikacji technicznych

= II kwartał 2018 r.

1.10.2020

Plan wdrożenia do określenia jako część dokumentacji projektowej modernizacji systemu kontroli importu w ramach UKC (ICS2)

B. Przegląd wykazu

Projekty dotyczące UKC odnoszące się do systemów teleinformatycznych

Terminy dotyczące wdrożenia/okres wdrożenia

S1 2016

S2 2016

S1 2017

S2 2017

S1 2018

S2 2018

S1 2019

S2 2019

S1 2020

S2 2020

1.	System zarejestrowanych eksporterów w ramach UKC (REX)

1.1.2017

2.	System wiążącej informacji taryfowej w ramach UKC (WIT)

1.3.2017 (etap 1 – krok 1)

1.10.2017 (etap 1 – krok 2)

1.10.2018 (etap 2)

etap 1 (krok 1)

etap 1 (krok 2)

etap 2

3.	Decyzje celne w ramach UKC

2.10.2017

4.	Bezpośredni dostęp przedsiębiorców do europejskich systemów informacji (jednolite zarządzanie użytkownikami i podpis cyfrowy)

2.10.2017

5.	Modernizacja systemu upoważnionych przedsiębiorców (AEO) w ramach UKC

1.3.2018 (etap 1)

1.10.2019 (etap 2)

etap 1

etap 2

6.	Modernizacja systemu rejestracji i identyfikacji przedsiębiorców w ramach UKC (EORI 2)

1.3.2018

7.	Surveillance 3 w ramach UKC

1.10.2018

8.	Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów w ramach UKC (PoUS)

1.3.2019–1.10.2019

9.	Modernizacja nowego skomputeryzowanego systemu tranzytowego (NCTS) w ramach UKC

1.10.2019–2.3.2020

10.	Automatyczny system eksportu (AES) w ramach UKC – Komponent 1: Transeuropejski AES

1.10.2019–2.3.2020

10.	Automatyczny system eksportu (AES) w ramach UKC – Komponent 2: Modernizacja krajowych systemów eksportu

1.3.2017–2.3.2020

11.	Arkusze informacyjne (INF) dla specjalnych procedur w ramach UKC

2.3.2020

12.	Procedury specjalne w ramach UKC – Komponent 1: Krajowa PS EXP

planowanie krajowe

1.3.2017–2.3.2020 – zob. również projekt 10

PS EXP

12.	Procedury specjalne w ramach UKC – Komponent 2: Krajowa PS IMP

planowanie krajowe dla PS IMP – zob. również projekt 14

PS IMP

13.	Powiadomienie o przybyciu towarów, powiadomienie o przedstawieniu towarów oraz czasowe składowanie w ramach UKC

planowanie krajowe

14.	Modernizacja krajowych systemów importu w ramach UKC

planowanie krajowe

15.	Scentralizowana odprawa dla importu w ramach UKC (CCI)

1.10.2020 – plan wdrażania

16.	Zarządzanie zabezpieczeniami w ramach UKC (GUM) – Komponent 1: Transeuropejskie zarządzanie zabezpieczeniami

1.10.2020–1.10.2020

16.	Zarządzanie zabezpieczeniami w ramach UKC (GUM) – Komponent 2: Zarządzanie zabezpieczeniami krajowymi

planowanie krajowe

17.	Modernizacja systemu kontroli importu w ramach UKC (ICS 2)

1.10.2020 – plan wdrażania

(1) Przedmiotowy termin rozpoczęcia okresu wdrażania systemów teleinformatycznych oznacza najwcześniejszy dla państw członkowskich termin uruchomienia systemu teleinformatycznego.

(2) Przedmiotowy termin zakończenia okresu wdrażania systemów teleinformatycznych oznacza najpóźniejszy termin, do którego system musi być w pełni wykorzystywany oraz najpóźniejszy termin, do którego powinna zakończyć się migracja wszystkich przedsiębiorców; w stosownych przypadkach termin ten zostanie ustalony przez państwa członkowskie i będzie stanowić termin zakończenia obowiązywania okresu przejściowego. Termin ten nie może być późniejszy niż 31 grudnia 2020 r.

15.4.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 99/21

WYTYCZNE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2016/579

z dnia 16 marca 2016 r.

zmieniające wytyczne Europejskiego Banku Centralnego EBC/2012/27 w sprawie transeuropejskiego automatycznego błyskawicznego systemu rozrachunku brutto w czasie rzeczywistym (TARGET2) (EBC/2016/6)

RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności art. 127 ust. 2,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności art. 3 ust. 1 oraz art. 17, 18 i 22,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 2 kwietnia 2015 r. Rada Prezesów przyjęła wytyczne Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/930 (EBC/2015/15) (1), które wprowadziły zmiany do wytycznych EBC/2012/27 (2) w celu uwzględnienia faktu, że krajowe banki centralne (KBC) strefy euro świadczą usługi autokolateralizacji i usługi rozrachunku w pieniądzu banku centralnego w TARGET2-Securities (T2S).

(2)	Stosowanie wytycznych EBC/2012/27 ujawniło szereg kwestii, w odniesieniu do których pożądane jest wyjaśnienie, w szczególności w zakresie świadczenia przez KBC usług autokolateralizacji i usług rozrachunku w pieniądzu banku centralnego.

(3)	Rada Prezesów, na mocy uprawnień przysługujących jej w ramach poziomu 1, jest właścicielem systemu TARGET2 i może ustanowić organy doradcze wspierające ją w wykonywaniu jej zadań związanych z zarządzaniem systemem TARGET2 i jego funkcjonowaniem.

(4)	Ponadto zadania techniczne oraz zadania dotyczące zarządzenia operacyjnego związane z systemem TARGET2 powinny być powierzone organowi ustanowionemu przez Radę Prezesów.

(5)	Wytyczne EBC/2012/27 powinny zatem zostać odpowiednio zmienione,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WYTYCZNE:

Artykuł 1

Zmiany

W wytycznych EBC/2012/27 wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się art. 1a w brzmieniu:

„Artykuł 1a

Transakcje w TARGET2

Krajowe banki centralne (KBC) zawsze korzystają z rachunków w TARGET2 w przypadku następujących transakcji:

a)	operacji polityki pieniężnej otwartego rynku w rozumieniu wytycznych Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/510 (EBC/2014/60) (*);

b)	rozrachunku transakcji z systemami zewnętrznymi;

c)	płatności między instytucjami kredytowymi.

(*) Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/510 z dnia 19 grudnia 2014 r. w sprawie implementacji ram prawnych polityki pieniężnej Eurosystemu (EBC/2014/60) (Dz.U. L 91 z 2.4.2015, s. 3) (wytyczne w sprawie dokumentacji ogólnej).”;"

w art. 2 ust. 25 otrzymuje brzmienie:

„25) »dostępna płynność« (available liquidity)– saldo kredytowe na rachunku uczestnika oraz, jeśli ma to zastosowanie, linię kredytową w ramach kredytu w ciągu dnia przyznaną na rachunku w PM przez odpowiedni KBC strefy euro w odniesieniu do takiego rachunku, ale jeszcze niewykorzystaną, albo, jeśli ma to zastosowanie, pomniejszone o kwotę ustanowionych rezerw płynności na rachunku w PM lub blokad środków na DCA;”;

art. 7 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 7

Poziomy zarządzania

1. Z zastrzeżeniem postanowień art. 8 Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego (zwanego dalej »Statutem ESBC«) zarządzanie TARGET2 opiera się na trzypoziomowej strukturze zarządzania. Zadania przydzielone Radzie Prezesów (poziom 1), organowi właściwemu w sprawach technicznych oraz sprawach zarządzania operacyjnego w ramach poziomu 2 oraz KBC dostarczającym SSP (poziom 3) określone są w załączniku I.

2. Zadaniem Rady Prezesów jest kierowanie i zarządzanie TARGET2 oraz jego kontrola. Zadania przydzielone poziomowi 1 należą do wyłącznych kompetencji Rady Prezesów. Komitet ds. Systemów Płatności i Rozrachunku (Payment and Settlement Systems Committee – PSSC) ESBC doradza poziomowi 1 we wszystkich sprawach związanych z TARGET2.

3. Zgodnie z art. 12 ust. 1 akapit trzeci Statutu ESBC zadania przydzielone poziomowi 2 należą do kompetencji BC Eurosystemu, w ramach ogólnych zasad określonych przez Radę Prezesów. Rada Prezesów ustanawia na poziomie 2 organ, któremu BC Eurosystemu powierzają określone zadania techniczne oraz zadania dotyczące zarządzenia operacyjnego związane z TARGET2.

4. BC Eurosystemu organizują się, zawierając odpowiednie porozumienia.

5. Zgodnie z art. 12 ust. 1 akapit trzeci Statutu ESBC wykonywanie zadań przydzielonych poziomowi 3 należy do kompetencji KBC dostarczających SSP, w ramach ogólnych zasad określonych przez Radę Prezesów.

6. KBC dostarczające SSP zawierają umowę z BC Eurosystemu regulującą usługi świadczone przez te pierwsze na rzecz tych drugich. W odpowiednich przypadkach umowa taka obejmuje także przyłączone KBC.

7. Eurosystem jako dostawca usług T2S oraz BC Eurosystemu jako podmioty prowadzące swoje krajowe systemy będące komponentami TARGET2 zawierają umowę regulującą usługi, które Eurosystem będzie świadczył na rzecz BC Eurosystemu w związku z prowadzeniem wyodrębnionych rachunków pieniężnych. W odpowiednich przypadkach umowę taką zawierają także przyłączone KBC.”;

w art. 8 wprowadza się następujące zmiany:

a)	nagłówek otrzymuje brzmienie: „Zharmonizowane warunki otwierania i prowadzenia rachunku w PM lub DCA w TARGET2”;

b)	w pkt 1 pierwsze zdanie otrzymuje brzmienie: „KBC strefy euro przyjmują postanowienia wprowadzające zharmonizowane warunki otwierania i prowadzenia rachunku w PM w TARGET2 określone w załączniku II.”;

5)	w art. 9 ust. 1 skreśla się lit. b) i c);

6)	załączniki I, II, IIa, III, IIIa, IV i V podlegają zmianom zgodnie z załącznikiem do niniejszych wytycznych.

Artykuł 2

Skuteczność i implementacja

1. Niniejsze wytyczne stają się skuteczne z dniem zawiadomienia o nich krajowych banków centralnych państw członkowskich, których walutą jest euro.

2. Krajowe banki centralne państw członkowskich, których walutą jest euro, podejmują środki konieczne do zapewnienia zgodności z postanowieniami niniejszych wytycznych i ich stosowania od dnia 15 kwietnia 2016 r. Najpóźniej do dnia 1 kwietnia 2016 r. powiadamiają one Europejski Bank Centralny (EBC) o treści aktów prawnych i innych czynnościach związanych z tymi środkami.

Artykuł 3

Adresaci

Niniejsze wytyczne adresowane są do wszystkich banków centralnych Eurosystemu.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 16 marca 2016 r.

W imieniu Rady Prezesów EBC

Mario DRAGHI

Prezes EBC

(1) Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/930 z dnia 2 kwietnia 2015 r. zmieniające wytyczne EBC/2012/27 w sprawie transeuropejskiego automatycznego błyskawicznego systemu rozrachunku brutto w czasie rzeczywistym (TARGET2) (EBC/2015/15) (Dz.U. L 155 z 19.6.2015, s. 38).

(2) Wytyczne EBC/2012/27 z dnia 5 grudnia 2012 r. w sprawie transeuropejskiego zautomatyzowanego błyskawicznego systemu rozrachunku brutto w czasie rzeczywistym (TARGET2) (Dz.U. L 30 z 30.1.2013, s. 1).

ZAŁĄCZNIK

W załącznikach I, II, IIa, III, IIIa, IV i V do wytycznych EBC/2012/27 wprowadza się następujące zmiany:

załącznik I otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK I

ZASADY ZARZĄDZANIA SYSTEMEM TARGET2

Poziom 1 – Rada Prezesów

Poziom 2 – Organ właściwy w sprawach technicznych oraz sprawach zarządzania operacyjnego

Poziom 3 – KBC dostarczające SSP

0. Postanowienia ogólne

Poziom 1 ma nadrzędne kompetencje w odniesieniu do krajowych i transgranicznych zagadnień związanych z TARGET2 oraz ponosi odpowiedzialność za ochronę jego funkcji publicznej

Poziom 2 wykonuje zadania techniczne oraz zadania dotyczące zarządzenia operacyjnego związane z TARGET2

Poziom 3 podejmuje decyzje w zakresie bieżącego funkcjonowania jednolitej wspólnej platformy (SSP) na podstawie poziomów usług zdefiniowanych w umowach, o których mowa w art. 7 ust. 6 niniejszych wytycznych

1. Polityka kształtowania kosztów i cen

—	Podejmowanie decyzji w sprawie wspólnej metodyki kalkulacji kosztów

—	Podejmowanie decyzji w sprawie jednolitej struktury opłat

—	Podejmowanie decyzji w sprawie zasad ustalania opłat za dodatkowe usługi lub moduły

(Nie dotyczy)

2. Zakres usług

—	Podejmowanie decyzji co do usług podstawowych

—	Podejmowanie decyzji w sprawie dodatkowych usług lub modułów

—	Dostarczanie danych według zapotrzebowania poziomu 1/poziomu 2

3. Zarządzanie ryzykiem

—	Podejmowanie decyzji co do ogólnych ram zarządzania ryzykiem oraz akceptowanie ryzyk szczątkowych

—	Faktyczne prowadzenie zarządzania ryzykiem

—	Przeprowadzanie analiz ryzyka i działań następczych

—	Dostarczanie niezbędnych informacji na potrzeby analiz ryzyka według zapotrzebowania poziomu 1/poziomu 2

4. Zarządzanie i finansowanie

—	Określanie zasad dotyczących procesów decyzyjnych i finansowania SSP

—	Tworzenie i zapewnianie odpowiedniej implementacji ram prawnych Europejskiego Systemu Banków Centralnych dla systemu TARGET2

—	Opracowywanie zasad w zakresie zarządzania i finansowania określonych na poziomie 1

—	Sporządzanie projektu budżetu, jego zatwierdzanie i wykonywanie

—	Wykonywanie prawa kontroli aplikacji

—	Pobieranie środków i opłat za usługi

—	Przekazywanie poziomowi 2 danych dotyczących kosztów za świadczenie usług

5. Tworzenie systemu

—	Opiniowanie lokalizacji SSP na wniosek poziomu 2

—	Zatwierdzanie ogólnego planu projektu

—	Podejmowanie decyzji w sprawie projektu i dalszego rozwoju SSP

—	Podejmowanie decyzji co do tego, czy platformę należy stworzyć od początku czy też na bazie platformy istniejącej

—	Podejmowanie decyzji co do wyboru operatora SSP

—	Ustalanie, w porozumieniu z poziomem 3, poziomu usług SSP

—	Podejmowanie decyzji w sprawie lokalizacji SSP po zasięgnięciu opinii poziomu 1

—	Zatwierdzanie metodyki procesu specyfikacji oraz produktów dostarczanych przez poziom 3, uznanych za stosowne na potrzeby specyfikacji oraz – na późniejszym etapie – testów i odbioru produktu (w szczególności – ogólne i szczegółowe specyfikacje użytkownika)

—	Stworzenie planu projektu w rozbiciu na etapy kluczowe

—	Ocena i zatwierdzanie dostarczanych produktów

—	Tworzenie scenariuszy testowych

—	Koordynacja testów przeprowadzanych przez banki centralne i użytkowników w ścisłej współpracy z poziomem 3

—	Przedstawianie propozycji projektu SSP

—	Przedstawianie propozycji co do tego, czy platformę należy stworzyć od początku czy też na bazie istniejącej platformy

—	Przedstawienie propozycji co do lokalizacji SSP

—	Przygotowywanie ogólnych i szczegółowych specyfikacji funkcjonalnych (wewnętrznej szczegółowej specyfikacji funkcjonalnej oraz szczegółowej specyfikacji funkcjonalnej użytkownika)

—	Przygotowywanie szczegółowych specyfikacji technicznych

—	Dostarczanie początkowych i bieżących danych na potrzeby planowania i kontroli projektu w rozbiciu na etapy kluczowe

—	Wsparcie techniczne i operacyjne przeprowadzanych testów (przeprowadzanie testów SSP, dostarczanie danych do scenariuszy testowych związanych z SSP, pomoc dla BC Eurosystemu w testowaniu SSP)

6. Wdrożenie i migracja

—	Podejmowanie decyzji w zakresie strategii migracji

—	Przygotowanie i koordynacja migracji do SSP w ścisłej współpracy z poziomem 3

—	Dostarczanie danych związanych z migracją według zapotrzebowania poziomu 2

—	Wykonywanie zadań dotyczących migracji związanych z SSP; dodatkowe wsparcie dla migrujących KBC

7. Obsługa

—	Zarządzanie poważnymi sytuacjami kryzysowymi

—	Udzielanie pozwolenia na utworzenie i działanie symulatora TARGET2

—	Wyznaczanie organów certyfikacyjnych dla dostępu przez internet

—	Określanie zasad i wymagań dotyczących bezpieczeństwa oraz narzędzi kontroli dla SSP

—	Określanie zasad mających zastosowanie do bezpieczeństwa certyfikatów używanych przy dostępie przez internet

—	Utrzymywanie kontaktu z użytkownikami na poziomie europejskim (z zastrzeżeniem, iż obowiązki w zakresie kontaktów biznesowych z klientami obciążają wyłącznie BC Eurosystemu) oraz monitorowanie bieżącej aktywności użytkowników z perspektywy biznesowej (zadanie BC Eurosystemu)

—	Monitorowanie rozwoju sytuacji na rynku

—	Budżetowanie, finansowanie, fakturowanie (zadanie BC Eurosystemu) i inne zadania administracyjne

—	Zarządzanie systemem na podstawie umowy, o której mowa w art. 7 ust. 6 niniejszych wytycznych”

w załączniku II wprowadza się następujące zmiany:

w art. 1 definicja „upoważnienia polecenia zapłaty” otrzymuje brzmienie:

„— »upoważnienie polecenia zapłaty« (direct debit authorisation)– ogólne upoważnienie złożone przez płatnika w jego BC upoważniające i zobowiązujące ten BC do obciążenia rachunku płatnika po otrzymaniu ważnej instrukcji polecenia zapłaty od odbiorcy płatności,”;

w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Posiadacza rachunku w PM wyrażającego zgodę na określenie jego rachunku w PM jako głównego rachunku w PM zdefiniowanego w załączniku IIa wiążą wszelkie faktury związane z otwarciem i prowadzeniem każdego wyodrębnionego rachunku pieniężnego powiązanego z tym rachunkiem w PM, zgodnie z dodatkiem VI do niniejszego załącznika, bez względu na treść umów lub innego rodzaju ustaleń między posiadaczem rachunku w PM a posiadaczem DCA, a także bez względu na ewentualne nieprzestrzeganie tych umów lub ustaleń.”;

(ii)	dodaje się ust. 5 w brzmieniu: „5. Posiadacz rachunku w PM będący także posiadaczem DCA używanego do autokolateralizacji podlega wszelkim sankcjom nałożonym zgodnie z pkt 9 lit. d) załącznika IIIa.”;

w art. 34 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

na końcu ust. 1 dodaje się zdanie w brzmieniu:

„Na potrzeby niniejszego ustępu podjęcie działania w ramach restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w znaczeniu nadanym w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE (*) wobec posiadacza rachunku w PM nie kwalifikuje się automatycznie jako wszczęcie postępowania upadłościowego.

(*) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190).”;"

(ii)

ust. 4 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)

W przypadku wypowiedzenia lub zawieszenia przez [nazwa BC] uczestnictwa posiadacza rachunku w PM w TARGET2-[oznaczenie BC/kraju] na podstawie ust. 1 lub 2 [nazwa BC] natychmiast, za pomocą komunikatu ICM lub komunikatu T2S, zawiadamia o takim wypowiedzeniu lub zawieszeniu tego posiadacza rachunku w PM, inne BC oraz pozostałych posiadaczy rachunku w PM i posiadaczy DCA we wszystkich systemach będących komponentami TARGET2. Komunikat taki uważa się za wydany przez rodzimy BC posiadacza rachunku w PM i posiadacza DCA otrzymującego komunikat.”;

(iii)

skreśla się ust. 4 lit. b);

w art. 38 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. [Nazwa BC] zachowuje w tajemnicy wszelkie informacje prawnie chronione, w tym w szczególności informacje o takim charakterze odnoszące się do informacji o płatnościach lub informacji technicznych lub organizacyjnych należących do uczestnika, uczestników z tej samej grupy lub klientów uczestnika, chyba że uczestnik lub jego klient wyraził na piśmie zgodę na ich ujawnienie [wstawić następujące zastrzeżenie, jeżeli ma zastosowanie na tle prawa krajowego: albo ich ujawnienie jest zgodne z prawem [przymiotnik określający nazwę państwa] albo wymagane przez to prawo].”;

w dodatku II pkt 3 lit. a) ppkt (ii) otrzymuje brzmienie:

„(ii)

wysokość rekompensaty odsetkowej określa się na podstawie stopy referencyjnej, której wysokość ustalana jest odrębnie każdego dnia. Stopą referencyjną jest niższa z dwóch następujących stóp: stopa EONIA (euro overnight index average) albo stopa kredytu w banku centralnym. Stopę referencyjną stosuje się do kwoty zlecenia płatniczego, którego rozrachunek nie został zrealizowany z powodu technicznej niesprawności TARGET2, za każdy dzień od dnia rzeczywistego lub – w przypadku zleceń płatniczych, o których mowa w pkt 2 lit. b) ppkt (ii) – planowanego złożenia zlecenia płatniczego do dnia, w którym rozrachunek tego zlecenia płatniczego został lub mógł zostać poprawnie zrealizowany. Odsetki lub opłaty wynikające ze złożenia nierozliczonych zleceń płatniczych w depozycie w ramach Eurosystemu podlegają odliczeniu od kwoty rekompensaty lub doliczeniu do niej, w zależności od przypadku; oraz”;

w dodatku IV pkt 4 otrzymuje brzmienie:

(i)

lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)

W przypadku przeniesienia działania SSP lub platformy T2S z jednego regionu (region 1) do innego regionu (region 2) uczestnicy dokładają wszelkich starań celem uzgodnienia pozycji do chwili zaistnienia awarii lub zdarzeń nadzwyczajnych o zewnętrznym charakterze, a odpowiednie informacje w tym zakresie przekazują [nazwa BC].”;

(ii)

dodaje się lit. c) w brzmieniu:

„c)

W przypadku gdy zleceniem przekazania płynności z PM do DCA obciążony zostaje rachunek PM uczestnika na SSP w regionie 1, ale, po uzgodnieniu, obciążenie to nie jest widoczne na SSP w regionie 2, BC odpowiedzialny za uczestnika dokonuje obciążenia rachunku w PM uczestnika w regionie 2 w celu przywrócenia salda na rachunku w PM uczestnika do poziomu sprzed uzgodnienia.”;

w dodatku IV pkt 6 lit. d) ppkt (iii) otrzymuje brzmienie:

„(iii)

zlecenia przekazania płynności z PM do DCA.”;

w dodatku IV pkt 8 lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c)

[Nazwa BC] może żądać od uczestników uczestniczenia w przeprowadzanych regularnie lub jednorazowo testach środków zapewnienia ciągłości działania i przetwarzania awaryjnego, szkoleniach lub innych działaniach o charakterze prewencyjnym, które [nazwa BC] uzna za niezbędne. Koszty ponoszone przez uczestników w wyniku przeprowadzania takich testów lub innych działań pokrywają wyłącznie sami uczestnicy.”;

w załączniku IIa wprowadza się następujące zmiany:

w art. 1 definicja „autokolateralizacji” otrzymuje brzmienie:

„— »autokolateralizacja« (auto-collateralisation)– kredyt w ciągu dnia udzielany przez krajowy bank centralny (KBC) strefy euro w pieniądzu banku centralnego uruchamiany, gdy posiadacz DCA nie ma wystarczających środków dla rozrachunku transakcji na papierach wartościowych, przy czym taki kredyt w ciągu dnia zabezpieczany jest na nabywanych właśnie papierach wartościowych (zabezpieczenie na przepływie, collateral on flow) albo na papierach wartościowych będących już w posiadaniu posiadacza DCA (zabezpieczenie na stanie, collateral on stock). Operacja autokolateralizacji składa się z dwóch odrębnych operacji, jednej polegającej na przyznaniu autokolateralizacji i jednej polegającej na jego zwrocie. Może ona się składać także z trzeciej operacji polegającej na ostatecznym przeniesieniu zabezpieczenia. Na potrzeby art. 16 wszystkie trzy operacje uważa się za wprowadzone do systemu i uznane za nieodwołalne w tym samym czasie, co operacja przyznania autokolateralizacji”;

b)	w art. 1 definicja „głównego rachunku w PM” otrzymuje brzmienie: „— »główny rachunek w PM« (main PM account)– rachunek w PM, z którym powiązany jest DCA i na który automatycznie przekazywane będzie saldo pozostające na koniec dnia,”;

w art. 16 ust. 3 akapit wprowadzający otrzymuje brzmienie:

„Pomiędzy BC Eurosystemu i przyłączonymi KBC z jednej strony a wszystkimi depozytami papierów wartościowych uczestniczącymi w T2S z drugiej strony zawarte zostanie porozumienie dotyczące wymiany informacji w przypadku niewypłacalności uczestnika oraz dotyczące odpowiedzialności każdego z sygnatariuszy porozumienia. Po upływie dwóch tygodni od przekazania przez EBC wszystkim sygnatariuszom porozumienia potwierdzenia, że wszystkie jego strony ustanowiły i zatwierdziły procedury wymiany informacji, o których mowa powyżej, zasady określone w ust. 2 zostają zastąpione następującymi zasadami:”;

w art. 24 ust. 1 na końcu dodaje się zdanie w brzmieniu:

„Na potrzeby niniejszego ustępu podjęcie działania w ramach restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w znaczeniu nadanym w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE wobec posiadacza DCA nie kwalifikuje się automatycznie jako wszczęcie postępowania upadłościowego.”

w art. 24 ust. 4 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)

W przypadku wypowiedzenia lub zawieszenia przez [nazwa BC] uczestnictwa posiadacza DCA w TARGET2-[oznaczenie BC/kraju] na podstawie ust. 1 lub 2 [nazwa BC] natychmiast, za pomocą komunikatu ICM lub komunikatu T2S, zawiadamia o takim wypowiedzeniu lub zawieszeniu tego posiadacza DCA, pozostałe BC i pozostałych posiadaczy DCA, a także posiadaczy rachunku w PM we wszystkich systemach będących komponentami TARGET2. Komunikat taki uważa się za wydany przez rodzimy BC posiadacza DCA i posiadacza rachunku w PM otrzymującego komunikat.”;

(ii)	skreśla się lit. b);

w dodatku II pkt 3 lit. a) ppkt (ii) otrzymuje brzmienie:

„(ii)

w dodatku IV pkt 7 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)

[Nazwa BC] może żądać od posiadaczy DCA uczestniczenia w przeprowadzanych regularnie lub jednorazowo testach środków zapewnienia ciągłości działania i przetwarzania awaryjnego, szkoleniach lub innych działaniach o charakterze prewencyjnym, które [nazwa BC] uzna za niezbędne. Koszty ponoszone przez posiadaczy DCA w wyniku przeprowadzania takich testów lub innych działań pokrywają wyłącznie sami posiadacze DCA.”;

dodatek VI otrzymuje brzmienie:

„Dodatek VI

TARYFA OPŁAT

Opłaty za usługi T2S

Od posiadaczy głównych rachunków w PM pobiera się następujące opłaty za usługi T2S w związku z DCA:

Pozycje taryfy	Cena	Objaśnienie
Usługi rozrachunkowe
Zlecenia przekazania płynności z DCA do DCA	9 eurocentów	od przelewu
Czynności w ramach salda (tj. blokada, zniesienie blokady, rezerwa płynności itd.)	6 eurocentów	od transakcji
Usługi w zakresie informacji
Raporty A2 A	0,4 eurocenta	od pozycji w każdym wygenerowanym raporcie A2 A
Raporty A2 A	0,7 eurocenta	od pozycji objętej zapytaniem w każdej wygenerowanej odpowiedzi na zapytanie A2 A
Zapytania U2 A	10 eurocentów	od wykonanego wyszukiwania
Zapytania U2 A pobrane	0,7 eurocenta	od pozycji objętej zapytaniem w każdej wygenerowanej i pobranej odpowiedzi na zapytanie U2 A
Komunikaty połączone w pliku	0,4 eurocenta	od komunikatu w pliku
Przesyłanie	1,2 eurocenta	od przesyłki”

w załączniku III wprowadza się następujące zmiany:

a)	pkt 7 w sekcji „Definicje” otrzymuje brzmienie: „7) »bliskie powiązania« (close links)– bliskie powiązania w rozumieniu art. 138 wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60);”;

pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1.

KBC strefy euro udzielają kredytu w ciągu dnia instytucjom kredytowym mającym siedzibę w EOG będącym uprawnionymi kontrahentami operacji polityki pieniężnej Eurosystemu, mającym dostęp do kredytu w banku centralnym i posiadającym rachunek w danym KBC strefy euro, w tym także jeżeli instytucje te działają za pośrednictwem oddziału z siedzibą w EOG, jak również posiadającym siedzibę w EOG oddziałom instytucji kredytowych z siedzibą poza EOG, o ile oddziały takie mają siedzibę w tym samym państwie, co dany KBC strefy euro. Kredytu w ciągu dnia nie udziela się jednakże podmiotom podlegającym środkom ograniczającym przyjętym przez Radę Unii Europejskiej lub państwa członkowskie zgodnie z art. 65 ust. 1 lit. b), art. 75 lub art. 215 Traktatu, [których wprowadzenia zdaniem [oznaczenie BC/kraju], po poinformowaniu EBC, nie da się pogodzić ze sprawnym funkcjonowaniem TARGET2.”;

pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2.

Kredytu w ciągu dnia udziela się także następującym podmiotom:

a)	skreślono;

instytucjom kredytowym mającym siedzibę w EOG niebędącym uprawnionymi kontrahentami operacji polityki pieniężnej Eurosystemu lub niemającym dostępu do kredytu w banku centralnym, w tym także, jeżeli działają one za pośrednictwem oddziału zlokalizowanego w EOG oraz za pośrednictwem oddziału z siedzibą w EOG, jak również posiadającym siedzibę w EOG oddziałom instytucji kredytowych z siedzibą poza EOG;

c)	ministerstwom finansów lub odpowiadającym im organom rządów centralnych lub regionalnych państw członkowskich działającym na rynkach pieniężnych oraz instytucjom sektora publicznego państw członkowskich uprawnionym do prowadzenia rachunków klientów;

d)	przedsiębiorstwom inwestycyjnym mającym siedzibę w EOG, o ile zawarły one porozumienie z kontrahentem operacji polityki pieniężnej Eurosystemu zapewniające pokrycie wszelkich pozycji debetowych pozostałych na koniec danego dnia; oraz

e)	podmiotom innym niż te, o których mowa w lit. b), które zarządzają systemami zewnętrznymi i działają w tym charakterze, o ile uzgodnienia w sprawie udzielania takim podmiotom kredytu w ciągu dnia zostały uprzednio przedstawione Radzie Prezesów i zostały przez nią zatwierdzone,

pod warunkiem że w przypadkach określonych w lit. b)–e) podmiot otrzymujący kredyt w ciągu dnia ma siedzibę w tej samej jurysdykcji co KBC udzielający kredytu w ciągu dnia.

Kredyt overnight udzielony uprawnionym partnerom centralnym podlega postanowieniom niniejszego załącznika (w tym postanowieniom dotyczącym kwalifikowanego zabezpieczenia).

Sankcje, o których mowa w pkt 10 i 11, stosuje się w przypadku, gdy uprawnieni partnerzy centralni nie dokonają zwrotu kredytu overnight udzielonego im przez ich KBC.”;

pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3.

W przypadku podmiotów, o których mowa w ust. 2 lit b)–e), i zgodnie z art. 19 wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60) kredyt w ciągu dnia ograniczony jest do danego dnia i nie jest możliwe jego przedłużenie do następnego dnia.

Na zasadzie odstępstwa Rada Prezesów może, wydając uprzednią decyzję z uzasadnieniem, udostępnić kredyt w banku centralnym określonym uprawnionym partnerom centralnym w zakresie wskazanym w art. 139 ust. 2 lit. c) Traktatu w związku z art. 18 i 42 Statutu ESBC i art. 1 ust. 1 wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60). Takimi uprawnionymi partnerami centralnymi są partnerzy centralni, którzy w każdym odpowiednim momencie:

a)	są podmiotami uprawnionymi wskazanymi w ust. 2 lit. e), pod warunkiem że takie uprawnione podmioty są również partnerami centralnymi autoryzowanymi zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami Unii lub prawem krajowym;

b)	mają siedzibę w strefie euro;

c)	podlegają nadzorowi ostrożnościowemu lub nadzorowi systemowemu właściwego organu;

d)	spełniają wymogi nadzorcze dotyczące miejsca położenia infrastruktury świadczącej usługi w euro, okresowo nowelizowane i ogłaszane na stronie internetowej EBC (**);

e)	posiadają rachunki w PM w TARGET2;

f)	mają dostęp do kredytu w ciągu dnia.

(**) Obecna polityka Eurosystemu w zakresie miejsca położenia infrastruktury określona jest w następujących komunikatach, dostępnych na stronie internetowej EBC pod adresem www.ecb.europa.eu: „a) Policy statement on euro payment and settlement systems located outside the euro area” z dnia 3 listopada 1998 r.; b) „The Eurosystem's policy line with regard to consolidation in central counterparty clearing” z dnia 27 września 2001 r.; c) „The Eurosystem policy principles on the location and operation of infrastructures settling in euro-denominated payment transactions” z dnia 19 lipca 2007 r.; d) „The Eurosystem policy principles on the location and operation of infrastructures settling euro-denominated payment transactions: specification of ‘legally and operationally located in the euro area’” z dnia 20 listopada 2008 r.; e) „The Eurosystem oversight policy framework” z lipca 2011 r., z zastrzeżeniem wyroku z 4 marca 2015 r., Zjednoczone Królestwo przeciwko EBC, T-496/11, ECLI:EU:T:2015:496.”;"

pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4.

Kredytu w ciągu dnia udziela się za kwalifikowanym zabezpieczeniem, w formie zabezpieczonych śróddziennych przekroczeń salda lub śróddziennych transakcji z przyrzeczeniem odkupu, z zachowaniem postanowień dodatkowych minimalnych cech wspólnych (w tym postanowień dotyczących wymienionych w nich zdarzeń niewykonania zobowiązania oraz ich skutków) ustalanych przez Radę Prezesów w odniesieniu do operacji polityki pieniężnej Eurosystemu. Kwalifikowane zabezpieczenie składa się z aktywów tego samego rodzaju, co aktywa kwalifikowane do wykorzystania w operacjach polityki pieniężnej Eurosystemu, oraz podlega tym samym zasadom wyceny i kontroli ryzyka, co zasady określone w części czwartej wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60).

Kredytu w ciągu dnia udziela się tylko wówczas, gdy kwalifikowane aktywa przedstawione jako zabezpieczenie zostały ostatecznie przeniesione lub zastawione. W tym celu kontrahenci dokonują uprzedniego zdeponowania lub zastawienia kwalifikowanych aktywów we właściwym KBC lub dokonują rozrachunku kwalifikowanych aktywów z KBC na zasadzie dostawa za płatność.”;

pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5.	Instrumenty dłużne emitowane lub gwarantowane przez podmiot lub przez osobę trzecią, z którą ten podmiot ma bliskie powiązania, akceptuje się jako kwalifikowane zabezpieczenie wyłącznie w sytuacjach wskazanych w części czwartej wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60).”;

w pkt 12 lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c)

Jeżeli Eurosystem podejmie decyzję o zawieszeniu, ograniczeniu lub pozbawieniu kontrahentów dostępu do instrumentów polityki pieniężnej ze względu na wymogi ostrożnościowe lub w inny sposób zgodny z art. 158 wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60), KBC strefy euro wykonują taką decyzję w odniesieniu do dostępu do kredytu w ciągu dnia zgodnie z postanowieniami umownymi lub normatywnymi stosowanymi przez odpowiedni KBC.”;

w załączniku IIIa wprowadza się następujące zmiany:

pkt 1 w sekcji „Definicje” otrzymuje brzmienie:

„1) »autokolateralizacja« (auto-collateralisation)– kredyt w ciągu dnia udzielany przez KBC strefy euro w pieniądzu banku centralnego uruchamiany, gdy posiadacz DCA nie ma wystarczających środków dla rozrachunku transakcji na papierach wartościowych, przy czym taki kredyt w ciągu dnia zabezpieczany jest na nabywanych właśnie papierach wartościowych (zabezpieczenie na przepływie, collateral on flow) albo na papierach wartościowych będących już w posiadaniu posiadacza DCA (zabezpieczenie na stanie, collateral on stock). Operacja autokolateralizacji składa się z dwóch odrębnych operacji, jednej polegającej na przyznaniu autokolateralizacji i jednej polegającej na jego zwrocie. Może ona się składać także z trzeciej operacji polegającej na ostatecznym przeniesieniu zabezpieczenia. Na potrzeby art. 16 wszystkie trzy operacje uważa się za wprowadzone do systemu i uznane za nieodwołalne w tym samym czasie, co operacja przyznania autokolateralizacji;”;

b)	pkt 6 w sekcji „Definicje” otrzymuje brzmienie: „6) »bliskie powiązania« (close links)– bliskie powiązania w rozumieniu art. 138 wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60).”;

pierwszy akapit pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3.

Autokolateralizacja opiera się na kwalifikowanym zabezpieczeniu. Kwalifikowane zabezpieczenie składa się z aktywów tego samego rodzaju, co aktywa kwalifikowane do wykorzystania w operacjach polityki pieniężnej Eurosystemu, oraz podlega tym samym zasadom wyceny i kontroli ryzyka, co zasady określone w części czwartej wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60).”;

pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4.	Instrumenty dłużne emitowane lub gwarantowane przez podmiot lub przez inną osobę trzecią, z którą ten podmiot ma bliskie powiązania, akceptuje się jako kwalifikowane zabezpieczenie wyłącznie w sytuacjach wskazanych w części czwartej wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60).”;

w pkt 9 lit. d) otrzymuje brzmienie:

„d)	[nazwa BC] nalicza opłatę karną w wysokości 1 000 EUR za każdy dzień operacyjny, w którym dochodzi do przynajmniej jednego przypadku przeniesienia przedmiotu zabezpieczenia zgodnie z lit. c). Opłata karna podlega pobraniu z odpowiedniego rachunku w PM posiadacza DCA, o którym mowa w lit. c).”;

w pkt 10 lit. c) zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

„Eurosystem może podjąć decyzję o zawieszeniu, ograniczeniu lub pozbawieniu kontrahentów dostępu do instrumentów polityki pieniężnej ze względu na wymogi ostrożnościowe lub w inny sposób zgodny z art. 158 wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60).”;

g)	w pkt 1 i pkt 13 słowa „6 lutego” zastępuje się słowami „18 września”;

w załączniku IV pkt 18 ppkt 1 otrzymuje brzmienie:

„18. Taryfa opłat i fakturowanie

Zestawienie opłat pobieranych od systemu zewnętrznego korzystającego z interfejsu ASI albo z interfejsu użytkownika, niezależnie od liczby rachunków, jakie może on posiadać w banku centralnym systemu zewnętrznego lub w rozrachunkowym banku centralnym, składa się z następujących elementów:

a)	stałej opłaty miesięcznej w wysokości 1 000 EUR pobieranej od każdego systemu zewnętrznego (opłata stała I);

drugiej stałej opłaty miesięcznej w wysokości od 417 EUR do 8 334 EUR, proporcjonalnie do wartości bazowej brutto rozrachunków pieniężnych w euro danego systemu zewnętrznego (opłata stała II):

Zakres	Od (mln EUR/dzień)	Do (mln EUR/dzień)	Opłata roczna	Opłata miesięczna
1	0	mniej niż 1 000	5 000 EUR	417 EUR
2	1 000	mniej niż 2 500	10 000 EUR	833 EUR
3	2 500	mniej niż 5 000	20 000 EUR	1 667 EUR
4	5 000	mniej niż 10 000	30 000 EUR	2 500 EUR
5	10 000	mniej niż 50 000	40 000 EUR	3 333 EUR
6	50 000	mniej niż 500 000	50 000 EUR	4 167 EUR
7	więcej niż 500 000	—	100 000 EUR	8 334 EUR

Bank centralny systemu zewnętrznego oblicza wartość brutto transakcji pieniężnych w euro danego systemu zewnętrznego raz do roku, na podstawie takiej wartości brutto za ostatni rok; wynik tych obliczeń wykorzystuje się do ustalenia opłat pobieranych od 1 stycznia każdego roku kalendarzowego. Wartość brutto nie obejmuje transakcji podlegających rozrachunkowi na DCA.

opłaty za transakcje, obliczonej na tej samej podstawie, co zestawienie opłat dla posiadaczy rachunku w PM zawarte w dodatku VI do załącznika II. System zewnętrzny może wybrać jedną z dwóch następujących opcji: zryczałtowaną opłatę w wysokości 0,80 EUR za zlecenie płatnicze (opcja A) lub opłatę według stawki malejącej (opcja B), z następującymi modyfikacjami:

(i)	w opcji B wartości zakresów odnoszące się do liczby zleceń płatniczych dzieli się przez dwa; oraz

(ii)	poza opłatą stałą I oraz opłatą stałą II pobiera się stałą opłatę miesięczną w wysokości 150 EUR dla opcji A oraz 1 875 EUR dla opcji B.

Poza opłatami określonymi w lit. a)–c) od systemu zewnętrznego korzystającego z interfejsu ASI albo z interfejsu użytkownika pobiera się także następujące opłaty:

(i)

w przypadku gdy system zewnętrzny korzysta z usług TARGET2 o wartości dodanej dla T2S, miesięczna opłata za korzystanie z usług o wartości dodanej wynosi 50 EUR w przypadku systemów, które wybrały opcję A, i 625 EUR w przypadku systemów, które wybrały opcję B. Opłata ta jest naliczana za każdy rachunek posiadany przez system zewnętrzny korzystający z tych usług;

(ii)	w przypadku gdy system zewnętrzny posiada główny rachunek w PM powiązany z jednym lub większą liczbą DCA, miesięczna opłata wynosi 250 EUR od każdego powiązanego DCA; oraz

(iii)

od systemu zewnętrznego jako posiadacza głównego rachunku w PM pobiera się następujące opłaty za usługi T2S w związku z powiązanymi DCA. Pozycje te są fakturowane oddzielnie:

Pozycje taryfy	Cena	Objaśnienie
Usługi rozrachunkowe
Zlecenia przekazania płynności z DCA do DCA	9 eurocentów	od przelewu
Czynności w ramach salda (tj. blokada, zniesienie blokady, rezerwa płynności itd.)	6 eurocentów	od transakcji
Usługi w zakresie informacji
Raporty A2 A	0,4 eurocenta	od pozycji w każdym wygenerowanym raporcie A2 A
Zapytania A2 A	0,7 eurocenta	od pozycji objętej zapytaniem w każdej wygenerowanej odpowiedzi na zapytanie A2 A
Zapytania U2 A	10 eurocentów	od wykonanego wyszukiwania
Zapytania U2 A pobrane	0,7 eurocenta	od pozycji objętej zapytaniem w każdej wygenerowanej i pobranej odpowiedzi na zapytanie U2 A
Komunikaty połączone w pliku	0,4 eurocenta	od komunikatu w pliku
Przesyłanie	1,2 eurocenta	od przesyłki”

w załączniku V pkt 3 dodatku IIA otrzymuje brzmienie:

„3.

[nazwa BC] bezpłatnie wydaje i utrzymuje do pięciu aktywnych certyfikatów na uczestnika dla każdego rachunku w PM. [nazwa BC] pobiera opłatę w wysokości 120 EUR za wydanie szóstego i każdego dodatkowego aktywnego certyfikatu. [nazwa BC] pobiera roczną opłatę za obsługę w wysokości 30 EUR za szósty i każdy dodatkowy aktywny certyfikat. Aktywne certyfikaty są ważne przez pięć lat.”.

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 99

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 59 15 kwietnia 2016

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/576 z dnia 14 kwietnia 2016 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 37/2010 w odniesieniu do substancji rafoksanid ( 1 )	1
		Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/577 z dnia 14 kwietnia 2016 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	4
		DECYZJE
	*	Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/578 z dnia 11 kwietnia 2016 r. ustanawiająca program prac dotyczący rozwoju i wykorzystywania systemów teleinformatycznych przewidziany w unijnym kodeksie celnym	6
		WYTYCZNE
	*	Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2016/579 z dnia 16 marca 2016 r. zmieniające wytyczne Europejskiego Banku Centralnego EBC/2012/27 w sprawie transeuropejskiego automatycznego błyskawicznego systemu rozrachunku brutto w czasie rzeczywistym (TARGET2) (EBC/2016/6)	21

Substancja farmakologicznie czynna	Pozostałość znacznikowa	Gatunki zwierząt	MLP	Tkanki docelowe	Inne przepisy (na podstawie art. 14 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 470/2009)	Klasyfikacja terapeutyczna
„Rafoksanid	Rafoksanid	Bydło	30 μg/kg 30 μg/kg 10 μg/kg 40 μg/kg	Mięśnie Tłuszcz Wątroba Nerki	BRAK WPISU	Środki przeciwpasożytnicze/Środki przeciw endopasożytom”
		Owce	100 μg/kg 250 μg/kg 150 μg/kg 150 μg/kg	Mięśnie Tłuszcz Wątroba Nerki	BRAK WPISU
		Bydło, owce	10 μg/kg	Mleko	Tymczasowy MLP traci ważność z dniem 31 grudnia 2017 r.

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod państw trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	IL	180,1
	MA	94,9
	SN	58,8
	TR	96,3
	ZZ	107,5
0707 00 05	MA	80,6
	TR	114,2
	ZZ	97,4
0709 93 10	MA	94,0
	TR	138,8
	ZZ	116,4
0805 10 20	EG	49,1
	IL	76,7
	MA	57,8
	TR	40,8
	ZZ	56,1
0808 10 80	AR	93,6
	BR	99,0
	CL	116,4
	CN	102,3
	US	148,8
	ZA	84,6
	ZZ	107,5
0808 30 90	AR	104,6
	CL	108,5
	CN	110,0
	ZA	103,7
	ZZ	106,7

		Sprostowania
	*	Sprostowanie do rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1347/2000 ( Dz.U. L 338 z 23.12.2003 ) (Polskie wydanie specjalne, rozdział 19, tom 6, s. 243) (Wersja ponownie opublikowana w Dz.U. L 347 z 24.12.2009 )	34