7.8.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 210/1

(1)

Poziom integracji walutowej i gospodarczej w strefie euro stał się w ostatnich latach na tyle wysoki, że każda pomoc finansowa przyznana państwu członkowskiemu, którego walutą jest euro i które ma poważne trudności finansowe, byłaby korzystna dla stabilności finansowej całej strefy euro.

(2)

Ponadto od czasu utworzenia europejskiego mechanizmu stabilizacji finansowej („EMSF”) do art. 136 Traktatu dodano, decyzją Rady Europejskiej 2011/199/UE (1), nowy ustęp wyjaśniający, na jakich warunkach państwa członkowskie, których walutą jest euro, mogą ustanowić mechanizm stabilności dla strefy euro. Europejski Mechanizm Stabilności („EMS”) został ustanowiony przez państwa członkowskie, których walutą jest euro, jako główny mechanizm stabilności dla strefy euro.

(3)

Pomoc finansową Unii z EMSF można przyznać wszystkim państwom członkowskim, jeżeli spełnione są warunki określone w art. 122 ust. 2 Traktatu oraz w rozporządzeniu Rady (UE) nr 407/2010 (2). Jednakże ryzyko związane z sytuacją, w której państwo członkowskie traci dostęp do rynku, różni się znacznie w zależności od tego, czy dane państwo członkowskiego jest członkiem strefy euro. Potencjalne negatywne skutki uboczne są znacznie większe dla strefy euro, gdzie trudności finansowe jednego państwa członkowskiego mogą stanowić zagrożenie dla stabilności finansowej całej strefy euro.

(4)

Instrumentem finansowym stosowanym do udzielania pomocy finansowej państwu członkowskiemu, którego walutą jest euro, powinien być – co do zasady – EMS, zgodnie z jego uzgodnionymi zasadami. Jednakże mogą zaistnieć sytuacje wyjątkowe, w których ze względów praktycznych, proceduralnych lub finansowych wymagane jest skorzystanie z EMSF, co do zasady przed lub równocześnie z pomocą finansową z EMS. Sytuacje te uzasadniają przeniesienie zasady wzmocnionej solidarności między państwami członkowskimi, których walutą jest euro, niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania unii walutowej, na grunt mechanizmu pomocy finansowej, działającego na podstawie prawa Unii.

(5)

W takich okolicznościach przyznanie nowej pomocy finansowej Unii państwu członkowskiemu, którego walutą jest euro, powinno być uzależnione od ustanowienia mechanizmów, które gwarantowałyby, że państwa członkowskie, których walutą nie jest euro, otrzymałyby pełną rekompensatę w przypadku niedokonania płatności w ramach EMSF, co prowadzi do konieczności wykorzystania zasobów budżetu ogólnego Unii lub wezwania przez Komisję do dokonania dodatkowych wpłat przez państwa członkowskie, których walutą nie jest euro. Należy również ustanowić odpowiednie mechanizmy, aby nie dopuścić do nadmiernej rekompensaty na rzecz państw członkowskich, których walutą nie jest euro, w sytuacji gdy zostały uruchomione instrumenty służące ochronie budżetu ogólnego Unii, w tym odzyskiwanie długu, w razie potrzeby poprzez rozłożone w czasie kompensowanie kwot należności i płatności.

(6)

Pożyczki z EMSF są gwarantowane przez budżet ogólny Unii. W razie niewykonania zobowiązania w związku z taką pożyczką Komisja – w celu obsługi długu Unii – może wezwać do dokonania dodatkowych wpłat w uzupełnieniu aktywów Unii, uwzględniając wszelkie nadwyżki salda gotówkowego. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (3) oraz jego szczegółowe zasady ustanawiają instrumenty służące ochronie budżetu ogólnego Unii, w tym odzyskiwanie długu, w razie potrzeby poprzez rozłożone w czasie kompensowanie kwot należności i płatności. Komisja zastosuje te instrumenty.

(7)

Każde wykorzystanie EMSF na potrzeby ochrony stabilności finansowej państwa członkowskiego, którego walutą jest euro, będzie uzależnione od ustanowienia mechanizmu mającego zapewnić, by wykorzystanie to nie rodziło żadnych zobowiązań finansowych dla państw członkowskich, których walutą nie jest euro. Zasada ta została potwierdzona w dniu 17 lipca 2015 r. we wspólnym oświadczeniu Komisji i Rady dotyczącym korzystania z EMSF.

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 407/2010,

7.8.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 210/3

(1)

W następstwie dochodzenia antydumpingowego („pierwotne dochodzenie”) Rada nałożyła, rozporządzeniem Rady (WE) nr 393/2009 (2), ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych świec, cienkich świec i podobnych, objętych obecnie kodem CN ex 3406 00 00 (kod TARIC 3406000090) i pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”) („ostateczne środki antydumpingowe”).

(2)

Środki przyjęto w formie kwoty stałej wyrażonej w euro na tonę paliwa (zazwyczaj, ale niekoniecznie, w postaci łoju, stearyny, parafiny lub innych wosków, w tym z knotem) ustalonej na 549,33 EUR na tonę paliwa.

(3)

Indywidualne cło w formie stałych kwot ustalono dla następujących producentów eksportujących: Aroma Consumer Products (Hangzhou) Co., Ltd (321,83 EUR/tonę), Dalian Bright Wax Co., Ltd (171,98 EUR/tonę), Dalian Talent Gift Co., Ltd (367,09 EUR/tonę). Następujące przedsiębiorstwa podlegały zerowej stawce celnej: Gala-Candles (Dalian) Co., Ltd, M.X. Candles and Gifts (Taicang) Co., Ltd, Ningbo Kwung's Home Interior & Gift Co., Ltd, Ningbo Kwung's Wisdom Art. & Design Co., Ltd, i powiązane z nim przedsiębiorstwo Shaoxing Koman Home Interior Co., Ltd i Qingdao Kingking Applied Chemistry Co., Ltd.

(4)

Ze względu na fakt, że w dochodzeniu pierwotnym zastosowano kontrolę wyrywkową, średnie cło dla współpracujących producentów nieuwzględnionych w próbie wynoszące 345,86 EUR na tonę paliwa ustalono zatem zgodnie z przepisami art. 9 ust. 6 rozporządzenia podstawowego. Cło dla wszystkich pozostałych przedsiębiorstw ustalono na poziomie 549,33 EUR na tonę paliwa.

(5)

Po opublikowaniu zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu (3) obowiązujących ostatecznych środków antydumpingowych Komisja otrzymała w dniu 14 lutego 2014 r. wniosek o wszczęcie przeglądu wygaśnięcia tych środków zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(6)

Wniosek został złożony przez 16 producentów świec w Unii („wnioskodawców”), reprezentujących ponad 25 % całkowitej unijnej produkcji niektórych świec, cienkich świec i podobnych.

(7)

W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu i ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu unijnego.

(8)

Ustaliwszy, po konsultacji z Komitetem Doradczym, że istnieją wystarczające dowody do wszczęcia przeglądu wygaśnięcia, w dniu 14 maja 2014 r. zawiadomieniem opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (4) („zawiadomienie o wszczęciu”) Komisja ogłosiła wszczęcie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(9)

Dochodzenie w sprawie kontynuacji dumpingu objęło okres od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 31 marca 2014 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym” lub „ODP”). Analiza tendencji istotnych z punktu widzenia oceny prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody objęła okres od dnia 1 stycznia 2011 r. do końca ODP („okres badany”).

(10)

Komisja oficjalnie zawiadomiła o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia wnioskodawców, innych znanych producentów unijnych, znanych producentów eksportujących w ChRL podlegającym środkom antydumpingowym, importerów niepowiązanych, znanych zainteresowanych użytkowników, a także władze ChRL. Wszystkim zainteresowanym stronom dano możliwość przedstawienia uwag na piśmie oraz zgłoszenia wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu.

(11)

Zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego, ze względu na dużą liczbę producentów eksportujących w ChRL oraz importerów niepowiązanych w Unii, za właściwe uznano zbadanie, czy należy zastosować kontrolę wyrywkową. Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji, czy konieczna jest kontrola wyrywkowa, i w razie potrzeby dokonać doboru próby, wymienione powyżej strony wezwano do zgłoszenia się do Komisji w ciągu 15 dni od wszczęcia przeglądu i do przedstawienia Komisji informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu, podstawowych informacji o ich działalności związanej z produktem objętym postępowaniem w okresie od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 31 marca 2014 r.

(12)

25 producentów eksportujących w ChRL zgłosiło ważne informacje w ramach kontroli wyrywkowej i wyraziło zgodę na współpracę w dochodzeniu. Stanowili oni 36 % całkowitej wielkości przywozu do Unii przez chińskie spółki podlegające cłom antydumpingowym w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ze względu na dużą liczbę producentów eksportujących w ChRL, którzy zgodzili się na współpracę w dochodzeniu, zdecydowano ograniczyć liczbę stron objętych dochodzeniem do próby na podstawie największej reprezentatywnej wielkości produkcji i sprzedaży eksportowej, która może zostać właściwie zbadana w dostępnym czasie, zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Wybrana próba składała się z czterech producentów eksportujących stanowiących 21 % całkowitej wielkości wywozu dokonywanego przez przedsiębiorstwa podlegające opłatom celnym. Ich dane zostały zweryfikowane podczas wizyt weryfikacyjnych na miejscu.

(13)

Zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego przeprowadzono konsultacje z zainteresowanymi stronami i władzami ChRL w sprawie doboru próby. Jeden producent eksportujący objęty pierwotnym wnioskiem postanowił wycofać się ze współpracy. Jeden producent eksportujący złożył wniosek o włączenie go do próby na podstawie wagi jego wywozu. W związku z tym odpowiednio określono ostateczną próbę.

(14)

Odpowiedzi na kwestionariusze otrzymano od jednego importera unijnego. W celu zbadania sytuacji importerów niepowiązanych kontrola wyrywkowa nie była zatem konieczna.

(15)

Jak wyjaśniono w motywie 73 poniżej, na wstępnym etapie dochodzenia 26 producentów unijnych lub grup producentów wyraziło zgodę na współpracę w dochodzeniu. Biorąc pod uwagę dużą liczbę producentów współpracujących, Komisja zastosowała kontrolę wyrywkową. Komisja dokonała doboru próby na podstawie największej reprezentatywnej wielkości produkcji, która mogła zostać właściwie zbadana w dostępnym czasie, biorąc również pod uwagę rozmieszczenie geograficzne i wystarczający zakres poszczególnych rodzajów produktu. Próbą objęto siedem przedsiębiorstw. Próbę stanowiącą 37 % szacowanej całkowitej unijnej produkcji świec w ODP uznano za reprezentatywną.

(16)

Jeśli chodzi o użytkowników, żaden z nich nie zgłosił się ani nie zaoferował współpracy w dochodzeniu w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu lub na późniejszym etapie procedury.

(17)

Wizyty weryfikacyjne odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:

(18)

Wszystkie zainteresowane strony poinformowano o istotnych faktach i ustaleniach, które doprowadziły do wniosków i ustaleń przeglądu wygaśnięcia, oraz zaproszono do składania uwag. Wyznaczono również termin, w którym strony miały możliwość przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji. Przedstawiciel wnioskodawców zażądał wyjaśnień i dodatkowych informacji dotyczących zachowania producentów eksportujących podlegających zerowej stawce celnej, metodologii zastosowanej do ustalenia chińskich cen eksportowych na rynki innych krajów trzecich, źródła informacji publicznych wspomnianych w motywie 29 poniżej oraz oceny konsumpcji w Unii podczas dochodzenia pierwotnego. Komisja udzieliła wyjaśnień oraz wnioskowanych informacji na piśmie w dniu 27 maja 2015 r. lub w dokumencie ujawniającym ustalenia.

(19)

Wszystkie zainteresowane strony otrzymały możliwość złożenia wniosku o przesłuchanie przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.

(20)

Na wniosek przedstawiciela wnioskodawców w dniu 27 maja 2015 r. zorganizowano przesłuchanie, któremu przewodniczył rzecznik praw stron. Podczas przesłuchania przedstawiciel wnioskodawców stwierdził, że ustalenia Komisji oparto na nieodpowiedniej analizie lub brakowało dowodów dotyczących przyszłego zachowania producentów eksportujących objętych zerową stawką celną. Zakwestionował także wyniki obliczeń dotyczących podcięcia cenowego, wnioski Komisji dotyczące mocy produkcyjnych w ChRL i atrakcyjności rynku unijnego. Ponadto twierdził, że dokumentacja niepoufna nie była kompletna i wykazywała pewne niedociągnięcia. Braki te zostały niezwłocznie odpowiednio skorygowane.

(21)

Uwagi do ujawnionych ustaleń oraz dodatkowe wyjaśnienia otrzymano w dniu 2 czerwca 2015 r. Uwagi te rozpatrzono i w stosownych przypadkach uwzględniono.

(22)

Produktem objętym niniejszym przeglądem są niektóre świece, cienkie świece i podobne, inne niż znicze i inne świece do używania na zewnątrz („produkt objęty przeglądem”), obecnie objęte kodem CN ex 3406 00 00 (kod TARIC 3406000090) pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej.

(23)

Na potrzeby niniejszego przeglądu „znicze i inne świece do używania na zewnątrz” oznaczają świece, cienkie świece i podobne, które charakteryzują się przynajmniej jedną z poniższych cech:

(24)

Produkt objęty przeglądem występuje w wielu różnych rozmiarach, kształtach i wadze, może być biały lub kolorowy, w całości lub tylko na zewnątrz; aromatyczny lub nie, zdobiony lub nie. Powierzchnia może być gładka bądź chropowata. Świece mogą być umieszczone w pojemnikach ze szkła, ceramiki lub aluminium. Usługi etykietowania i pakowania mogą być świadczone na wniosek nabywców. Jednakże pomimo tych różnic wszystkie rodzaje produktu objętego przeglądem mają takie same podstawowe właściwości chemiczne i techniczne, a także takie samo zastosowanie, i można je w dużym stopniu stosować wymiennie. Uznano zatem, że wszystkie świece, objęte niniejszym dochodzeniem, stanowią część tego samego produktu.

(25)

Opisane powyżej właściwości mają wpływ na cenę danej świecy, ale dostępne dane statystyczne dotyczące przywozu nie są w stanie uchwycić tak dużej różnorodności.

(26)

W ramach dochodzenia wykazano, że produkt produkowany i sprzedawany na chińskim rynku krajowym lub wywożony do Unii oraz produkt produkowany i sprzedawany w Unii przez przemysł unijny mają takie same podstawowe właściwości fizyczne, techniczne i chemiczne oraz takie same podstawowe zastosowania.

(27)

Komisja zdecydowała, że wymienione produkty są zatem produktami podobnymi w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(28)

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy wygaśnięcie istniejących środków prowadziłoby do kontynuacji dumpingu z ChRL.

(29)

Ocenę dotyczącą prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu przeprowadzono na podstawie danych dostarczonych przez zainteresowane strony i odpowiednio zweryfikowanych, danych zawartych we wniosku o przeprowadzenie przeglądu wygaśnięcia w połączeniu z danymi zebranymi z innych źródeł, takich jak statystyki handlowe dotyczące przywozu i wywozu (bazy danych Eurostatu i chińskie bazy danych wywozu) oraz innych informacji dostępnych publicznie, takich jak strony internetowe Komisji Handlu Międzynarodowego Stanów Zjednoczonych oraz producentów i odsprzedawców świec. Komisja wykorzystała również poufne informacje podane przez państwa członkowskie zgodnie z art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego do kontroli krzyżowych informacji przedstawionych przez strony oraz do analizy kształtowania się przywozu pochodzącego od chińskich producentów eksportujących podlegających indywidualnemu marginesowi dumpingu.

(30)

W pierwotnym dochodzeniu, ze względu na brak współpracy ze strony producenta z kraju analogicznego, w celu ustalenia wartości normalnej Komisja wykorzystała dane dotyczące przemysłu unijnego. W obecnym dochodzeniu producent ze Stanów Zjednoczonych Ameryki („USA”) zgodził się na współpracę i dostarczenie wszystkich niezbędnych informacji pozwalających na ustalenie wartości normalnej, jak wyjaśniono w motywach 31–35 poniżej.

(31)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania jako państwo analogiczne dla ustalenia wartości normalnej dla ChRL wskazano Brazylię. Komisja zwróciła się do wszystkich zainteresowanych stron o ustosunkowanie się do tej propozycji, ale nie otrzymała żadnych uwag. W związku z tym Komisja rozesłała kwestionariusze do znanych brazylijskich producentów. Producenci z Brazylii nie zgłosili jednak chęci współpracy.

(32)

Dodatkowo podjęto próby nawiązania współpracy z producentami zlokalizowanymi w takich krajach o gospodarce rynkowej, jak Argentyna, Kanada, Chile, Indie, Indonezja, Izrael, Malezja, Nowa Zelandia, Tajwan i Tajlandia. Producenci z wymienionych państw nie odpowiedzieli jednak na zaproszenie do współpracy.

(33)

Komisja zbadała inne dostępne źródła informacji w celu znalezienia potencjalnego państwa analogicznego, a mianowicie bazy danych Eurostatu i publiczne bazy danych udostępnione przez Komisję Handlu Międzynarodowego Stanów Zjednoczonych. Stwierdzono, że rynki Unii i USA to główne światowe rynki świec i że produkcja amerykańska była też wywożona na rynek unijny.

(34)

W oparciu o stronę internetową amerykańskiego krajowego stowarzyszenia producentów świec („NCA”) stwierdzono, że istnieje około 400 producentów świec z siedzibą w USA, całkowita wielkość produkcji jest znacząca i kraj ten dokonuje przywozu dużych ilości na potrzeby własne. W związku z tym USA uznano za odpowiednie państwo analogiczne do celów obecnego dochodzenia.

(35)

Komisja zwróciła się o pomoc do NCA i jeden amerykański producent odpowiedział i zgodził się współpracować w dochodzeniu. Informacje przekazane przez tego producenta uznano za wystarczające i ważne do określenia wartości normalnej w obecnym dochodzeniu.

(36)

Wartość normalną ustalono zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego. Jak wspomniano w motywie 30 powyżej, wartość normalna została ustalona na podstawie danych dostarczonych i zweryfikowanych w siedzibie współpracującego producenta z USA.

(37)

Dochodzenie wykazało, że sprzedaż świec w USA różni się od tej w ChRL. Na przykład współpracujący producent z USA jest dużym przedsiębiorstwem ze złożoną siecią sprzedaży ograniczonego zakresu rodzajów produktu, mianowicie wyłącznie zapachowych świec w pojemnikach szklanych po stosunkowo wysokich cenach rynkowych (tzw. „rynek zapachów”). Pod względem wielkości producent amerykański jest porównywalny z największymi chińskimi producentami, ale asortyment produktów jest inny. Chińskie przedsiębiorstwa produkują i sprzedają głównie różnego rodzaju świeczki do podgrzewaczy, świeczki proste, a także świece artystyczne i bezzapachowe. Dochodzenie wykazało również, że chińscy producenci sprzedają głównie hurtownikom, zaś amerykański producent sprzedaje głównie poprzez własną sieć sklepów detalicznych.

(38)

W związku z powyższym uznano za właściwe skonstruowanie wartości normalnej, jak wyjaśniono poniżej.

(39)

Rodzaje produktów sprzedawanych przez producenta z państwa analogicznego na jego rynku krajowym zostały porównane z rodzajami produktów produkowanych w ChRL i sprzedawanych na wywóz do Unii. Dla tych modeli, które były identyczne lub bezpośrednio porównywalne, wartość normalna została skonstruowana w opisany poniżej sposób. Rozsądną kwotę kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych poniesionych z tytułu krajowej sprzedaży produktu podobnego na tym samym poziomie handlu oraz kwotę rozsądnego zysku, tj. 6,5 % (marża ta została zastosowana w dochodzeniu pierwotnym przy ustalaniu wartości normalnej), dodano do kosztów produkcji współpracującego producenta z państwa analogicznego w ODP.

(40)

W odniesieniu do pozostałych rodzajów produktu, które nie są porównywalne, wartość normalna została ustalona przez skorygowanie kosztów produkcji poprzez odjęcie kosztów szklanych pojemników i substancji zapachowych w USA. Następnie dodano rozsądną kwotę kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz kwotę zysku, jak wyjaśniono w motywie 39 powyżej.

(41)

Sprzedaż eksportowa dokonywana przez objętych próbą producentów eksportujących do Unii odbywała się bezpośrednio na rzecz niezależnych klientów mających siedzibę w Unii. Cenę sprzedaży ustalono zatem zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego na podstawie cen zapłaconych lub należnych, określonych w statystykach przywozowych Eurostatu.

(42)

Średnią cenę eksportową na poziomie CIF dostosowano poprzez odliczenie w szczególności kosztów transportu w celu uzyskania wartości ex-works.

(43)

Porównanie wartości normalnej i ceny eksportowej przeprowadzono na podstawie ceny ex-works.

(44)

Aby zapewnić rzetelne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, wzięto pod uwagę, w formie dostosowań, koszty transportu, ubezpieczenia, koszty terminalowe i koszty przeładunku, koszty kredytów i prowizje, tam gdzie było to stosowne i uzasadnione, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego.

(45)

Na podstawie powyższego stwierdzono, że jeden z objętych próbą producentów eksportujących nie stosował dumpingu przy sprzedaży swoich produktów na rynku unijnym. Średni margines dumpingu pozostałych trzech objętych próbą producentów eksportujących, wyrażony jako procent ceny na granicy Unii przed ocleniem, został ustalony na poziomie ok. 60 %.

(46)

W trakcie przesłuchania, któremu przewodniczył rzecznik praw stron, jedna ze stron twierdziła, że producenci eksportujący niepodlegający środkom, w przypadku których stwierdzono stosowanie dumpingu w dochodzeniu pierwotnym, tj. Ningbo Kwung's Home Interior & Gift Co. Ltd oraz Qingdao King King Applied Chemistry Co., Ltd., powinni zostać objęci niniejszym dochodzeniem w sprawie przeglądu wygaśnięcia.

(47)

Komisja przesłała zawiadomienie o wszczęciu postępowania do wszystkich zainteresowanych stron z pierwotnego dochodzenia, w tym producentów eksportujących, u których stwierdzono stosowanie dumpingu w pierwotnym dochodzeniu, ale którzy podlegają zerowej stawce celnej, gdyż nie powodowali szkody dla przemysłu unijnego. Żaden z tych producentów eksportujących nie złożył formularza kontroli wyrywkowej. Dlatego nie zostali oni włączeni do próby.

(48)

Ponadto zainteresowane strony zostały poinformowane przez Komisję o propozycji próby chińskich producentów eksportujących, a więc miały one możliwość przedłożenia swoich uwag. Jednak żadna z nich nie zgłosiła się, dlatego reprezentatywność próby chińskich producentów eksportujących nie została zakwestionowana. Komisja uważa zatem, że istniała zgoda na zaproponowaną próbę i ta próba jest reprezentatywna dla przemysłu świec w ChRL.

(49)

Dokładne informacje na temat krajowych mocy produkcyjnych i krajowej konsumpcji świec w ChRL nie są publicznie dostępne. Żaden z objętych dochodzeniem chińskich producentów eksportujących nie był w stanie dostarczyć takich informacji. W rzeczywistości, według dyrektora generalnego jednego z przedsiębiorstw objętych próbą, wiceprzewodniczącego oddziału chińskiego stowarzyszenia przemysłu chemicznego ds. świec, stowarzyszenie nie gromadzi informacji od swoich członków na temat produkcji i konsumpcji w ChRL.

(50)

Wnioskodawcy twierdzili we wniosku o przeprowadzenie przeglądu wygaśnięcia, że producenci w ChRL nie wykorzystują swoich mocy produkcyjnych, jednak nie przedstawili żadnych dowodów w tym zakresie. Zwrócili uwagę, że świece stanowią nadal rynek niszowy w ChRL i chiński przemysł produkcji świec jest głównie skierowany na wywóz. Wnioskodawcy uważali, że nieczynne zakłady produkcyjne pozostawały w większości niewykorzystane i mogłyby zostać ponownie łatwo uaktywnione, jako że warunkiem produkcji jest głównie dostęp do niewykwalifikowanej siły roboczej i parafiny. Wreszcie, poparli te argumenty, powołując się na konkluzje z przeprowadzonego w USA w 2010 r. dochodzenia dotyczącego przeglądu wygaśnięcia amerykańskich środków antydumpingowych (6) na przywóz świec z ChRL.

(51)

Jeśli chodzi o znaczenie domniemanych chińskich niewykorzystanych mocy produkcyjnych, wizyty weryfikacyjne w objętych próbą przedsiębiorstwach wykazały, że pomimo obowiązujących ceł działają one przy dużym wykorzystaniu mocy produkcyjnych, a niewykorzystane moce produkcyjne są zerowe lub znikome. Wskazywałoby to, że chińscy producenci eksportujący raczej dostosowali się do spadku światowego popytu, który przypisuje się kryzysowi finansowemu. W każdym razie zachowanie chińskich producentów eksportujących niepodlegających środkom, których wywóz do UE zmniejszył się w badanym okresie, wskazuje na aktualny brak motywacji do reaktywowania rzekomo niewykorzystanych zakładów produkcyjnych.

(52)

W odniesieniu do dochodzenia USA przeciwko chińskim świecom należy zauważyć, że powyższa konkluzja została osiągnięta w 2010 r. i w związku z tym niekoniecznie musi się odnosić do obecnej sytuacji.

(53)

W związku z powyższym, mimo iż nie można wykluczyć, że produkcja o niskim zaawansowaniu technologii może być uaktywniona w krótkim czasie, trudno jednoznacznie stwierdzić, jaki zakres wolnych mocy produkcyjnych jest dostępny w ChRL.

(54)

W swoich uwagach dotyczących ujawnionych ustaleń jedna strona podkreśliła, że Komisja nie uzyskała precyzyjnych informacji dotyczących dostępnych mocy produkcyjnych w ChRL i powtórzyła zarzuty wymienione w motywie 50 powyżej, mianowicie że w ChRL producenci świec są liczni, a zakłady wykorzystujące technologie o niskim stopniu zaawansowania nadal istnieją i mogą łatwo zostać uaktywnione. Strona ta twierdziła, że takie założenie jest zgodne z ustaleniami Komisji Handlu Międzynarodowego Stanów Zjednoczonych (7) w dochodzeniu dotyczącym świec pochodzących z ChRL.

(55)

Komisja nie zaprzecza, że w ChRL mogą istnieć niewykorzystane moce produkcyjne, a chińscy producenci mogą zwiększyć swoją produkcję. Na pierwszy rzut oka wydaje się to możliwe, biorąc pod uwagę strukturę przemysłu i fakt, że do produkcji świec może być zatrudniona słabo wykwalifikowana siła robocza. Komisja zwraca jednak uwagę na fakt, że mimo konkurencji ze strony chińskich producentów niepodlegających środkom przemysł unijny zdołał wzmocnić swoją pozycję na rynku unijnym i skonsolidować swój znaczny udział w rynku w badanym okresie. Ponadto Komisja przypomina, że zweryfikowani producenci eksportujący podlegający środkom wykorzystywali moce produkcyjne w wysokim stopniu pomimo istnienia środków. W tym względzie należy podkreślić, że zweryfikowani chińscy producenci stanowią reprezentatywną próbę całego chińskiego przemysłu świec. Ponadto czterech spośród pięciu chińskich producentów eksportujących nieobjętych środkami nie wykorzystało swojej przewagi konkurencyjnej wobec innych chińskich producentów i nie zwiększyło swojego wywozu do UE, mimo że rzekomo byli w stanie z łatwością skorzystać z zakładów produkcyjnych o niskim poziomie zaawansowania technologii, wymagających tylko niewykwalifikowanej siły roboczej.

(56)

Należy również zauważyć, iż stwierdzenie Komisji Handlu Międzynarodowego Stanów Zjednoczonych 2010, że chińscy producenci mają możliwość gwałtownego zwiększenia istniejących mocy produkcyjnych i samej produkcji, opiera się głównie na założeniach przedstawionych przez krajowe stowarzyszenie świec, które są w sprzeczności z ustaleniami bieżącego dochodzenia, jak wyjaśniono powyżej w motywach 49–53. Z tego względu argument ten należy odrzucić.

(57)

Strona przedstawiła dowody rzekomo potwierdzające istnienie wolnych mocy produkcyjnych. Strona ta twierdziła również, że zakłady produkcyjne w Tajlandii i Wietnamie mogą powrócić do ChRL, jeśli cła antydumpingowe wygasną.

(58)

Dowody dostarczone przez stronę nie potwierdziły ani istnienia, ani wielkości wolnych mocy produkcyjnych w ChRL. Ponadto wniosek w sprawie powrotu zakładów produkcyjnych nie został w ogóle uzasadniony.

(59)

ChRL zawsze była dużym eksporterem świec na rynek światowy. Pod względem wielkości rynek unijny jest zdecydowanie pierwszym rynkiem eksportowym dla chińskich świec, stanowiącym 30 % łącznego chińskiego wywozu w ODP. Nawet po nałożeniu ceł Unia pozostaje głównym rynkiem wywozu dla ChRL.

(60)

Biorąc pod uwagę znaczenie poziomu cen świec dla decyzji w sprawie zakupów na rynku świec, zwłaszcza w zakresie produktów standardowych takich jak świeczki do podgrzewaczy i świece proste, należy podkreślić, że średnie chińskie ceny eksportowe na najważniejsze rynki państw trzecich (np. Australii, Kanady, Malezji, Stanów Zjednoczonych, Japonii, Nowej Zelandii) były wyższe niż ceny przemysłu unijnego (8) w ODP. Dlatego nie istnieje zachęta ekonomiczna dla chińskich producentów eksportujących do skierowania wywozu do Unii w przypadku uchylenia środków.

(61)

Ponadto w oparciu o zachowania rynkowe chińskich przedsiębiorstw niepodlegających środkom, których cena jednostkowa jest wyższa od cen przemysłu unijnego i którzy konkurują bezpośrednio z przemysłem unijnym, a ich udział w rynku zmniejszył się w okresie badanym, wydaje się mało prawdopodobne, że chińscy producenci podlegający opłatom celnym podcinaliby ceny przemysłu unijnego jedynie w celu zdobycia udziału w tym rynku.

(62)

W swoich uwagach dotyczących ujawnionych ustaleń jedna strona twierdziła, że chińskie ceny eksportowe do państw trzecich, a zwłaszcza na rynek malezyjski, nie mogą zostać uznane za istotne, ponieważ znaczna część tego handlu jest rzekomo przeznaczona na rynek unijny. Ponadto strona ta stwierdziła, że środki były obchodzone.

(63)

Założenie dotyczące rynku malezyjskiego nie opiera się na zweryfikowanych dowodach, nie może zatem zostać uwzględnione. Ponadto z dostępnych statystyk przywozu wynika, że przywóz z Malezji zmniejsza się i jest obecnie znikomy. Należy jednak odnotować, jak wspomniano w motywie 60 powyżej, że średnie chińskie ceny eksportowe do państw trzecich, w tym Malezji, są wyższe od cen przemysłu unijnego. Dlatego, nawet gdyby zarzuty tej strony były prawdziwe, to te wysokie ceny nie mogłyby spowodować szkody dla przemysłu unijnego. Dowody przedstawione na poparcie innych form obchodzenia środków nie są rozstrzygające i są sprzeczne z dostępnymi statystykami przywozu.

(64)

W swoich uwagach do ujawnionych ustaleń jedna strona twierdziła, że porównanie chińskich cen eksportowych na głównych rynkach państw trzecich i średnich cen producentów eksportujących nieobjętych środkami z cenami przemysłu unijnego jest nieistotne, ponieważ nie uwzględnia możliwych różnic w asortymencie produktów.

(65)

Należy odnotować, że strona ta nie uzasadniła swojego twierdzenia i nie przedstawiła żadnych informacji dotyczących możliwych problemów pod względem asortymentu produktów i innych właściwości, które mogą być istotne dla analizy cen. Dostępne statystyki pokazują wywóz/przywóz świec pod jednym kodem CN, a średnią cenę ważoną na kilogram można pozyskać z baz danych wywozu/przywozu. Komisja uważa, że średnia cena na kilogram jest najlepszym źródłem informacji dotyczących poziomu cen eksportowych/importowych, jakie można uzyskać w odniesieniu do producentów eksportujących z ChRL.

(66)

Strona twierdziła też, że czterech z pięciu producentów eksportujących nieobjętych środkami nie konkuruje z przemysłem unijnym, ponieważ koncentruje się na produktach wysokiej klasy bądź uzupełnia produkcję swoich spółek dominujących w Unii. Ta sama zainteresowana strona uznała też, że zachowanie producentów eksportujących nieobjętych środkami jest mało istotne dla dochodzenia przeglądowego, ponieważ nie wyjaśnia zachowania eksporterów objętych cłami, którzy stosowali szkodliwe praktyki dumpingowe przed nałożeniem pierwotnych środków na produkty standardowe, będące rzekomo segmentem rynku najbardziej dotkniętym w przypadku wygaśnięcia środków. Wreszcie, ta sama strona twierdziła, że nie uwzględniono wielkości wywozu tych przedsiębiorstw przed 2011 r.

(67)

Zarzuty te były jednak sprzeczne z ustaleniami dochodzenia. W rzeczywistości, jak wspomniano w motywie 61 powyżej, Komisja uważa, że analiza zachowania producentów eksportujących nieobjętych środkami jest istotna w szczególności dla analizy dotyczące atrakcyjności rynku unijnego. Jak sama strona przyznała, niektórzy producenci są zaangażowani w produkcję produktów standardowych, a inni w produkcję produktów wysokiej klasy. Jeśli chodzi o wielkość, należy przypomnieć, że cztery z pięciu przedsiębiorstw nieobjętych środkami Komisja włączyły do próby w pierwotnym dochodzeniu, na podstawie największej wielkości wywozu (9). To pokazuje, że producenci ci wywozili duże ilości produktu na rynek unijny. Jako że nie nałożono na nich żadnych środków, nie mieli oni motywacji (jak producenci poddani środkom) do zmiany asortymentu wywożonych produktów. Dlatego zachowanie tych eksporterów może być uznane za ilustrujące przyszłe zachowanie chińskich producentów obecnie objętych środkami, także w odniesieniu do segmentu rynku charakteryzującego się produkcją standardową, czyli produkcją świeczek do podgrzewaczy i świec prostych. Od czasu nałożenia ostatecznych środków ci producenci eksportujący korzystali ze znaczącej przewagi handlowej w porównaniu z produktami objętymi środkami. Stwierdzono jednak, że wielkość przywozu pochodzącego od dwóch z tych pięciu producentów znacznie się zmniejszyła. W przypadku kolejnych dwóch wielkość ta utrzymała się na stałym poziomie, a tylko w przypadku jednego z pięciu producentów wielkość przywozu podwoiła się od OD pierwotnego dochodzenia, a więc od 2007 r. Można zatem stwierdzić, że zachowanie pięciu producentów eksportujących objętych zerową stawką cła nie daje rozstrzygającego obrazu atrakcyjności rynku unijnego, zważywszy, że czterech z nich nie skorzystało ze swojej pozycji przewagi, aby zwiększyć wielkość wywozu na rynek unijny.

(68)

Ponadto strona nie przedstawiła dowodów świadczących o tym, że produkty sprzedawane w segmencie rynku produktów masowych na dużą skalę powinny zostać uznane za inne w porównaniu do pozostałej części rynku. Jak wspomniano w motywie 26 i dokładnie wyjaśniono w motywach 24–30 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1130/2008 (10) nakładającego tymczasowe cło antydumpingowe, jak również w motywach 22–27 rozporządzenia (WE) nr 393/2009, w dochodzeniu wykazano, że produkt produkowany i sprzedawany na chińskim rynku krajowym lub wywożony do Unii oraz produkt produkowany i sprzedawany w Unii przez przemysł unijny mają takie same podstawowe właściwości fizyczne, techniczne i chemiczne oraz takie same podstawowe zastosowania. Ponadto bieżące dochodzenie obejmuje cały zakres obowiązujących środków i nie może skupiać się tylko na jednym segmencie tego rynku, ignorując pozostałe segmenty.

(69)

Dlatego zarzuty te muszą zostać odrzucone.

(70)

Na podstawie powyższego można stwierdzić, że w przypadku wygaśnięcia środków wywóz z Chin do UE, który obecnie podlega środkom antydumpingowym, będzie w dalszym ciągu dokonywany po cenach dumpingowych. Wydaje się jednak mało prawdopodobne, aby wywóz ten ponownie wystąpił w znacznych ilościach.

(71)

Do celów analizy szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie między makroekonomicznymi a mikroekonomicznymi wskaźnikami szkody. Wskaźniki makroekonomiczne w okresie badanym zostały ustalone, przeanalizowane i ocenione na podstawie danych dostarczonych przez przemysł unijny. Wskaźniki mikroekonomiczne ustalono na podstawie danych zebranych i zweryfikowanych na poziomie producentów unijnych objętych próbą.

(72)

W poniższych sekcjach do wskaźników makroekonomicznych zalicza się: produkcję, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, zapasy, wielkość sprzedaży, udział w rynku i jego wzrost, zatrudnienie, wydajność, wielkość rzeczywistego marginesu dumpingu i poprawę sytuacji po wcześniejszym dumpingu. Do wskaźników mikroekonomicznych zalicza się: średnie ceny jednostkowe, koszt produkcji, rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje, zwrot z inwestycji, zdolność do pozyskania kapitału i koszty pracy.

(73)

Na podstawie danych dostarczonych we wniosku o przeprowadzenie przeglądu wygaśnięcia ustalono, że produkt podobny jest produkowany przez dużą liczbę producentów w Unii, w tym wiele małych i średnich przedsiębiorstw. 26 producentów unijnych dostarczyło ogólne dane na temat wielkości produkcji i sprzedaży. Precyzyjne określenie całkowitej wielkości produkcji unijnej i liczby producentów na podstawie danych pojedynczych przedsiębiorstw było niemożliwe, ponieważ wielu producentów unijnych, w większości małych przedsiębiorstw, nie współpracowało w dochodzeniu.

(74)

W konsekwencji wielkość produkcji unijnej oszacowano przy użyciu informacji zawartych we wniosku o przeprowadzenie przeglądu wygaśnięcia. Na tej podstawie wielkość produkcji unijnej oszacowano na około 400 000 ton, zaś całkowitą liczbę producentów unijnych – na około 170 w ODP. Stanowią oni przemysł unijny w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego i będą zwani dalej „przemysłem unijnym”.

(75)

Jak wskazano w motywie 17 powyżej, siedmiu producentów unijnych zostało objętych próbą i dostarczyło informacje, o które się do nich zwrócono. Szacuje się, że przedsiębiorstwa objęte próbą reprezentują około 37 % łącznej produkcji unijnej w ODP.

(76)

Konsumpcję w Unii ustalono na podstawie zweryfikowanych danych liczbowych dotyczących sprzedaży dokonywanej przez objętych próbą producentów unijnych na rynku unijnym, danych przedstawionych przez wnioskodawców we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia oraz danych dotyczących wywozu z państw trzecich i ChRL pozyskanych z bazy danych Comext.

(77)

W okresie badanym konsumpcja w Unii utrzymywała się zasadniczo na stałym poziomie. Warto jednak zauważyć, że konsumpcja w ODP była znacznie niższa od poziomu odnotowanego podczas okresu objętego dochodzeniem pierwotnym, kiedy to konsumpcja wynosiła około 577 000 ton.

(78)

W swoich uwagach do ujawnionych ustaleń jedna strona twierdziła, że konsumpcja w Unii została przeszacowana w pierwotnym dochodzeniu. Strona ta uczestniczyła jednak w pierwotnym dochodzeniu i wówczas nie zgłosiła takiego zarzutu. W związku z tym argument ten należy odrzucić.

Tabela 1

Konsumpcja

(79)

Wielkość i udział w rynku przywozu towarów po cenach dumpingowych z ChRL przeanalizowano na podstawie dostępnych statystyk dotyczących przywozu oraz danych pozyskanych z bazy danych gromadzonych na podstawie art. 14 ust. 6 na poziomie kodu TARIC (zintegrowana taryfa Unii Europejskiej) Należy przypomnieć, że pięciu chińskich producentów eksportujących objętych było zerową stawką cła. Ich sytuacja badana jest osobno i przedstawiona poniżej jako przywóz objęty zerową stawką cła.

(80)

W okresie badanym przywóz towarów po cenach dumpingowych do Unii pod względem wielkości i udziału w rynku przedstawiał się następująco – zob. tabela poniżej.

Tabela 2

Wielkość i udział w rynku przywozu towarów po cenach dumpingowych, objętego postępowaniem

(81)

W okresie badanym wielkość przywozu towarów po cenach dumpingowych z ChRL zmniejszyła się o 34 %. Przywóz ten stanowił 35 % całkowitego chińskiego przywozu oraz 21 % całkowitego przywozu na rynku unijnym w ODP. Jego udział w rynku unijnym pozostał jednak niski, około 4,6 %.

(82)

Średnia cena przywożonych towarów dumpingowych z Chin zwiększyła się o 24 %, jak pokazano w tabeli poniżej:

Tabela 3

Ceny przywożonych towarów dumpingowych

(83)

Wzrost cen można wyjaśnić faktem, że zmienił się asortyment chińskich produktów wywożonych na rynek unijny. Chińscy eksporterzy objęci środkami wywozili produkty wyższej wartości lub produkty z większą ilością zdobień i niższą zawartością paliwa, tj. świece specjalne. To umożliwiło chińskim producentom ograniczenie skutków obowiązujących środków oraz wejście na segment rynku, na którym przemysł unijny jest mniej obecny.

(84)

Eksporterzy, którzy zostali objęci najwyższymi opłatami celnymi byli zasadniczo nieobecni na rynku unijnym w ODP.

(85)

W celu przeanalizowania podcięcia cenowego porównano średnie ważone ceny sprzedaży według rodzaju produktu wytwarzanego przez przemysł unijny dla klientów niepowiązanych na rynku unijnym, dostosowane do poziomu ex-works, z odpowiadającymi im średnimi ważonymi cenami przywożonych towarów dumpingowych dla pierwszego niepowiązanego klienta, ustalonych na podstawie CIF z odpowiednią korektą uwzględniającą koszty ponoszone po przywozie. Porównanie wykazało, że w trakcie ODP przywóz produktu objętego przeglądem nie stanowił podcięcia cen przemysłu unijnego. Należy jednak wspomnieć, że przywóz dokonywany przez eksporterów objętych cłami antydumpingowymi stanowiły głównie świece specjalne oraz świece standardowe z dodanymi ręcznie wyrabianymi elementami i dekoracjami, na ogół droższe niż zasadnicze rodzaje produktu produkowane przez objętych próbą producentów unijnych, tj. świece proste i świeczki do podgrzewaczy.

(86)

W swoich uwagach do ujawnionych ustaleń jedna strona twierdziła, że Komisja powinna dokonać rozróżnienia między różnymi rodzajami produktów produkowanych i sprzedawanych na rynku unijnym. Po nałożeniu ostatecznych środków chińscy producenci objęci cłami zmodyfikowali swoje zachowanie rynkowe i zaczęli skupiać się na wyższej klasy droższych rodzajach produktu, takich jak świece dekoracyjne i artystyczne, świece zapachowe oraz świece w naczyniach szklanych, natomiast zasadniczym produktem produkowanym i sprzedawanym przez przemysł unijny pozostają świeczki do podgrzewaczy i świece proste.

(87)

Strona ta twierdziła ponadto, że w przypadku określonego rodzaju produktu, mianowicie białych bezzapachowych świeczek do podgrzewaczy, uznanych za porównywalne z produktami przemysłu unijnego, Komisja stwierdziła, że chińscy producenci eksportujący dokonywali podcięcia cenowego wobec cen przemysłu unijnego o 6 %. Jak wspomniano wyżej w motywie 85, podcięcie cenowe zostało ustalone przez porównanie cen wszystkich rodzajów produktu, zgłoszonych przez chińskich producentów eksportujących, a mianowicie 26 rodzajów produktu z rodzajami produktu zgłoszonymi przez przemysł unijny. W istocie obecne dochodzenie nie może ograniczać się do jednego konkretnego rodzaju produktu. Przeciwnie, należy poddać analizie produkt objęty postępowaniem jako całość. Dlatego wyłącznie wyniki analizy podcięcia cenowego dla produktu objętego postępowaniem jako całości są istotne dla celów tego dochodzenia.

(88)

W pierwotnym dochodzeniu wskazano już, że istnieje duża różnorodność rodzajów produktu dostępnych na rynku unijnym (11) i choć producenci unijni mogliby produkować wszystkie rodzaje produktu, to koncentrują się oni bardziej na produkcji standardowych rodzajów świec, takich jak świeczki do podgrzewaczy oraz świece proste. Niemniej jednak instytucje stwierdziły w pierwotnym dochodzeniu (12), że świece produkowane w ChRL i wywożone do Unii, świece produkowane i sprzedawane w ChRL oraz świece produkowane i sprzedawane przez przemysł unijny na rynku unijnym mają być uznane za produkt podobny w rozumieniu rozporządzenia podstawowego.

(89)

Podobnie jak w pierwotnym dochodzeniu Komisja potwierdza, że analiza podcięcia cenowego uwzględnia fakt, że na rynku istnieją różne rodzaje świec. Porównanie cen dokonywane jest więc na podstawie takich samych lub podobnych rodzajów produktu, podobnie jak w pierwotnym dochodzeniu (13). W tym celu tworzy się numery kontrolne produktu (PCN) dla różnych rodzajów świec istniejących na rynku i porównanie cen dokonywane jest na podstawie takich samych PCN.

(90)

W dochodzeniu pokazano, że nie stwierdzono podcięcia cenowego w przypadku objętych próbą chińskich producentów eksportujących w badaniu całego zakresu produktu objętego przeglądem.

(91)

Należy podkreślić, że podcięcie cenowe musi być obliczane i oceniane dla całego zakresu produktu podobnego, dlatego twierdzenie, że podcięcie cenowe stwierdzone w przypadku jednego PCN powinno zostać uznane za rozstrzygające dla ogólnego wyniku obliczeń podcięcia cenowego, musi zostać odrzucone.

(92)

W badanym okresie wielkość przywozu do Unii objętego zerową stawką celną kształtowała się następująco:

Tabela 4

Wielkość i udział w rynku przywozu objętego zerową stawką celną

(93)

Wielkość przywozu objętego zerową stawką celną z ChRL zmniejszyła się w okresie badanym o 4 %. Przywóz ten stanowi największą część chińskiego przywozu, dwie trzecie przywozu podczas ODP. Informacje zebrane przez Komisję podczas tego dochodzenia pokazały, że sprzedaż dokonywana przez tych producentów eksportujących obejmowała produkt podobny jako całość, dlatego stanowiła również konkurencję dla zasadniczych rodzajów produktu produkowanego przez przemysł unijny (mianowicie świeczek do podgrzewaczy i świec prostych). Wniosek ten potwierdzają również ustalenia, o których mowa w motywie 67.

(94)

W okresie badanym ceny objętego zerową stawką celną przywozu produktu objętego przeglądem z ChRL zwiększyły się o 13 % i były wyższe od cen przemysłu unijnego.

Tabela 5

Ceny przywozu objętego zerową stawką celną

(95)

W tabeli poniżej przedstawiono kształtowanie się przywozu z innych państw w okresie badanym.

Tabela 6

Przywóz z innych państw trzecich

(96)

Przywóz z innych państw zwiększył się od 2011 r. do ODP o 13 %, zwiększając tym samym udział w rynku konsumpcji ogółem o 1 punkt procentowy, tj. z 7,8 % do 8,8 %. W tym samym okresie ceny wzrosły o 9 %.

(97)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała wszystkie czynniki ekonomiczne, które mogły wpłynąć na stan przemysłu unijnego.

(98)

Jak wspomniano w motywach 71 i 72, badanie sytuacji gospodarczej przemysłu unijnego do celów analizy szkody opiera się na takich wskaźnikach jak produkcja, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku i jego wzrost, zatrudnienie, wydajność, wielkość rzeczywistego marginesu dumpingu i poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu, średnie ceny jednostkowe, koszt produkcji, rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału, zapasy oraz koszty pracy.

(99)

W tabeli poniżej pokazano, że w okresie badanym produkcja przemysłu unijnego kształtowała się zgodnie z konsumpcją.

Tabela 7

Całkowita produkcja przemysłu unijnego

(100)

Moce produkcyjne zwiększały się stale w okresie badanym, zaś wykorzystanie mocy produkcyjnych w tym samym okresie utrzymywało się mniej więcej na stabilnym poziomie.

Tabela 8

Moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(101)

Wielkość sprzedaży dokonywanej przez przemysł unijny zwiększyła się o 3 % między 2011 r. a ODP, co znalazło odzwierciedlenie we wzroście udziału w rynku przemysłu unijnego.

Tabela 9

Sprzedaż dokonywana przez przemysł unijny na rzecz niepowiązanych klientów

(102)

Zwiększenie wielkości sprzedaży dokonywanej przez przemysł unijny znalazło odzwierciedlenie we wzroście udziału w rynku przemysłu unijnego, co wskazuje, że przemysł zwiększył nieco swoją obecność na rynku.

Tabela 10

Udział przemysłu unijnego w rynku i jego wzrost

(103)

Dochodzenie wykazało pozytywny trend pod względem zatrudnienia w następstwie zwiększenia produkcji. To doprowadziło do zatrudnienia dodatkowej siły roboczej. Ponieważ stosunkowy wzrost zatrudnienia był wyższy niż wzrost produkcji, doszło do tymczasowego zmniejszenia wydajności obliczanej jako produkcja w tonach na osobę zatrudnioną i na rok.

Tabela 11

Zatrudnienie i wydajność

(104)

Jak wskazano w motywie 45 powyżej średni margines dumpingu ustalony dla ChRL utrzymywał się na wysokim poziomie w ODP. Analiza wskaźników szkody dostarczyła jednak dowodów na poprawę sytuacji przemysłu po wcześniejszym dumpingu.

(105)

Średnie ważone ceny jednostkowe sprzedaży dokonywanej przez objętych próbą producentów unijnych na rzecz niepowiązanych klientów w Unii zwiększyła się o 7 % między 2011 r. a końcem ODP. Średnie koszty produkcji również wzrosły, ale tylko o 4 %, głównie z powodu zwiększenia kosztów surowców i kosztów pracy.

Tabela 12

Ceny sprzedaży i koszty

(106)

W okresie badanym przepływy pieniężne, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność producentów unijnych do pozyskiwania kapitału kształtowały się następująco:

Tabela 13

Rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje, zwrot z inwestycji

(107)

Rentowność producentów unijnych objętych próbą ustalono, wyrażając zysk przed opodatkowaniem ze sprzedaży ex-works produktu objętego przeglądem klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży. Sprzedaż dokonywana przez objętych próbą producentów unijnych była rentowna w okresie badanym. Poziomy rentowności nie osiągnęły docelowego zysku 6,5 %, jakiego mógł się spodziewać przemysł w normalnych warunkach konkurencji, w sytuacji braku przywozu towarów po cenach dumpingowych. Ten docelowy zysk ustalono również w pierwotnym dochodzeniu.

(108)

Przemysł unijny był w stanie utrzymać stabilność finansową, o czym świadczy kształtowanie się przepływów pieniężnych w okresie badanym, co pozwoliło mu częściowo samofinansować nowe inwestycje. Poziom inwestycji wzrósł ponad dwukrotnie w porównaniu z poziomami przemysłu unijnego w OD pierwotnego dochodzenia (tj. w 2007 r.). To pokazuje, że przemysł posiada zdolności do pozyskania niezbędnego kapitału.

(109)

Poprawił się także zwrot z inwestycji, który w dużej mierze odzwierciedla kształtowanie się rentowności w okresie badanym.

(110)

Zapasy pozostały, ogólnie rzecz biorąc, stabilne w okresie badanym, stanowiąc 16–17 % produkcji przedsiębiorstw objętych próbą. Ten stosunkowo wysoki poziom zapasów, choć niższy niż w pierwotnym dochodzeniu, można wyjaśnić sezonowością produktu objętego przeglądem i wiąże się też ze strategią sprzedawców detalicznych zaspokajania potrzeb na żądanie.

Tabela 14

Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego

(111)

Średnie koszty pracy producentów unijnych objętych próbą wzrosły w badanym okresie o 6 %.

Tabela 15

Koszty pracy

(112)

Ustalenia obecnego dochodzenia prowadzą do wniosku, że sytuacja gospodarcza przemysłu unijnego pokazała oznaki ożywienia w okresie badanym. Wiele wskaźników, takich jak wielkość produkcji, moce produkcyjne, wielkość sprzedaży, ceny sprzedaży, udział w rynku oraz zatrudnienie, kształtowało się pozytywnie. Poprawiły się także wskaźniki wyników działalności, takie jak rentowność i przepływy pieniężne. To prowadzi do wniosku, że przemysł unijny nie poniósł istotnej szkody w okresie badanym, w szczególności w ODP.

(113)

Jak wykazano powyżej w motywie 112, przemysł unijny nie poniósł istotnej szkody w ODP. W związku z tym, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, zbadano, czy istnieje prawdopodobieństwo, że wygaśnięcie obowiązujących środków doprowadzi do ponownego wystąpienia szkody. W tym celu przeanalizowano możliwy wpływ chińskiego przywozu na rynek unijny i przemysł unijny.

(114)

Analizę skoncentrowano na tendencjach w zakresie konsumpcji na rynku unijnym, wolnych mocach produkcyjnych, przepływach handlowych i atrakcyjności rynku unijnego, a także na polityce cenowej wszystkich chińskich producentów, zarówno w UE, jak i na rynkach państw trzecich.

(115)

Dochodzenie wykazało, że konsumpcja w Unii pozostała zasadniczo stabilna, a produkt objęty przeglądem przywożony jest na rynek Unii w postaci szerokiej gamy rodzajów produktu. W okresie badanym wielkość przywozu towarów po cenach dumpingowych zmniejszyła się o 34 %. W tym samym czasie zmniejszył się także przywóz od chińskich przedsiębiorstw nieobjętych środkami, mianowicie o 4 %.

(116)

Jak wspomniano powyżej w motywach 49–58, nie ma dowodów na istnienie znaczącej niewykorzystanej produkcji lub wolnych mocy produkcyjnych w ChRL. Ponadto rynek unijny nie wydaje się być szczególnie atrakcyjny dla chińskich eksporterów, pomimo jego wielkości. Choć udział chińskiego przywozu do Unii jest największy, to ceny eksportowe chińskiego wywozu towarów po cenach dumpingowych do Unii są wyższe od cen sprzedaży stosowanych przez przemysł unijny. Tak jest również w szczególnym przypadku cen stosowanych przez chińskich producentów eksportujących nieobjętych środkami, którzy konkurują w sposób bardziej bezpośredni z produkcją unijną i konkurencja ta odbywa się prawie wyłącznie na poziomie cen. W okresie badanym ci chińscy eksporterzy nadal sprzedawali podobne lub nawet mniejsze ilości na rynku unijnym i nie próbowali zwiększyć swojego udziału w rynku. Ponadto, jak wspomniano w motywie 61, średnie chińskie ceny eksportowe do państw trzecich są wyższe od cen stosowanych przez przemysł unijny. Dlatego chińscy producenci eksportujący nie wydają się mieć motywacji do przekierowania swojego wywozu do państw trzecich w stronę Unii, gdyby środki zostały uchylone.

(117)

W swoich uwagach do ujawnionych ustaleń jedna strona stwierdziła, że rynek unijny byłby największym otwartym rynkiem świec na świecie, dlatego nieprzekonujące jest twierdzenie, że rynek unijny nie byłby atrakcyjny, gdyby środki zostały uchylone. Ponadto strona ta twierdzi, że chińscy eksporterzy oferują różne sposoby obchodzenia środków i że od czasu ujawnienia ustaleń chińscy producenci świec i chińskie przedsiębiorstwa handlowe wysłały wiele ofert do europejskich przedsiębiorstw handlowych i producentów. Powyższe argumenty miałyby udowodnić, że rynek unijny jest wciąż atrakcyjny dla chińskich eksporterów.

(118)

Analiza kształtowania się w ciągu ostatnich pięciu lat przywozu pochodzącego od producentów eksportujących nieobjętych środkami pokazała, że wielkość tego przywozu nie zwiększyła się znacząco od czasu nałożenia środków. Ponadto czterech z pięciu tych producentów eksportujących odnotowało zmniejszenie sprzedaży eksportowej do Unii w porównaniu z OD pierwotnego dochodzenia. Tylko jeden producent eksportujący zwiększył swoją sprzedaż eksportową do Unii w tym okresie. Większość chińskich producentów eksportujących nieobjętych środkami nie skorzystała zatem ze swojej przewagi handlowej w porównaniu z innymi chińskimi producentami eksportującymi objętymi cłem, aby zwiększyć wielkość sprzedaży. Pomimo niepotwierdzonych informacji na temat ofert wysuwanych przez przedsiębiorstwa handlowe z dostępnych dowodów opisanych w motywach 59–69 wynika, że rynek unijny nie wydaje się szczególnie atrakcyjny.

(119)

W świetle ustaleń dochodzenia, a mianowicie najważniejszych trendów w zakresie konsumpcji na rynku unijnym, zachowania rynkowego chińskich producentów eksportujących nieobjętych środkami, poziomu cen chińskiego wywozu do państw trzecich oraz umiarkowanej atrakcyjności rynku europejskiego, Komisja stwierdza, że nie istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu unijnego, w razie gdyby obowiązujące środki zostały uchylone.

(120)

Ze względu na stwierdzenie, że nie istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody, ustalenia dotyczące interesu Unii nie są konieczne.

(121)

Wszystkie strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierza się zalecić uchylenie obowiązujących środków. Wyznaczono również termin, w którym strony mają możliwość przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji. Przedstawione uwagi i komentarze, o ile były uzasadnione, zostały należycie uwzględnione.

(122)

Z powyższych rozważań wynika, że – jak przewidziano w art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego – środki antydumpingowe mające zastosowanie do przywozu niektórych świec, cienkich świec i podobnych pochodzących z ChRL, wprowadzone rozporządzeniem (WE) nr 393/2009, powinny zostać uchylone, a postępowanie zakończone.

(123)

Komitet ustanowiony na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 nie zgłosił opinii w sprawie uchylenia środków przewidzianego w niniejszym rozporządzeniu,

7.8.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 210/22

(1)

W załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 ustanowiono unijny wykaz dodatków do żywności dopuszczonych do stosowania w dodatkach do żywności, enzymach spożywczych, środkach aromatyzujących i składnikach odżywczych oraz warunki ich stosowania.

(2)

Wykaz ten może być aktualizowany z inicjatywy Komisji lub na wniosek zgodnie z jednolitą procedurą, o której mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1331/2008 (2).

(3)

W dniu 27 października 2014 r. złożono wniosek o zezwolenie na stosowanie dwutlenku krzemu (E 551) jako środka przeciwzbrylającego w sproszkowanych postaciach przeciwutleniającego dodatku do żywności – wyciągu z rozmarynu (E 392) i udostępniono go państwom członkowskim na podstawie art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008.

(4)

Dzięki stosowaniu dwutlenku krzemu (E 551) jako środka przeciwzbrylającego wyciąg z rozmarynu w formie proszku mógłby pozostać sypki przez dłuższy czas i nie zbrylać się przed upływem okresu przechowywania, być łatwiejszy i bardziej efektywny w stosowaniu jako dodatek do żywności.

(5)

Komitet Naukowy ds. Żywności określił łączne ADI (dopuszczalne dzienne spożycie) jako „nieokreślone” w przypadku dwutlenku krzemu (E 551) i niektórych krzemianów (tj. krzemianów sodu, potasu, wapnia i magnezu), stosowanych jako środki przeciwzbrylające (3). Oznacza to, że przy poziomach niezbędnych do osiągnięcia pożądanego efektu technologicznego zastosowanie to nie wiąże się z zagrożeniem dla zdrowia. Dodatkowe narażenie konsumenta na dwutlenek krzemu, stosowany jako środek przeciwzbrylający w wyciągu z rozmarynu, pozostaje ograniczone.

(6)

Zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008 Komisja powinna zasięgnąć opinii Urzędu w celu uaktualnienia unijnego wykazu dodatków do żywności określonego w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008, z wyjątkiem przypadków gdy dana aktualizacja nie ma wpływu na zdrowie człowieka.

(7)

Ponieważ zezwolenie na stosowanie dwutlenku krzemu (E 551) w wyciągach z rozmarynu (E 392) stanowi aktualizację tego wykazu niemającą wpływu na zdrowie człowieka, zasięgnięcie opinii Urzędu nie jest konieczne.

(8)

Należy zatem zezwolić na stosowanie dwutlenku krzemu (E 551) jako środka przeciwzbrylającego w wyciągach z rozmarynu (E 392).

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik III do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

7.8.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 210/24

(1)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 798/2008 (3) ustanowiono wymogi w zakresie wystawiania świadectw weterynaryjnych dotyczących przywozu do Unii oraz tranzytu przez Unię, w tym składowania podczas tranzytu, drobiu i produktów drobiowych („towary”). Rozporządzenie to stanowi, że towary mogą być przywożone do Unii i przewożone tranzytem przez jej terytorium jedynie z państw trzecich, terytoriów, stref lub grup wyszczególnionych w kolumnach 1 i 3 tabeli w części 1 załącznika I do tego rozporządzenia.

(2)

W rozporządzeniu (WE) nr 798/2008 ustanowiono także warunki uznania państwa trzeciego, terytorium, strefy lub grupy za wolne od wysoce zjadliwej grypy ptaków.

(3)

Stany Zjednoczone są wymienione w części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008 jako państwo trzecie, w przypadku którego z niektórych części jego terytorium dozwolony jest przywóz do Unii towarów objętych tym rozporządzeniem i ich tranzyt przez terytorium Unii w zależności od występowania ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków. W związku z wystąpieniem ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków w stanach Indiana i Nebraska taka regionalizacja została uznana rozporządzeniem (WE) nr 798/2008, zmienionym rozporządzeniami wykonawczymi Komisji (UE) 2015/243 (4), (UE) 2015/342 (5), (UE) 2015/526 (6), (UE) 2015/796 (7), (UE) 2015/1153 (8) i ostatnio rozporządzeniem (UE) 2015/1220 (9).

(4)

W umowie między Unią a Stanami Zjednoczonymi (10) przewidziano szybkie wzajemne uznawanie środków regionalizacji w razie wystąpienia ognisk choroby w Unii lub w Stanach Zjednoczonych („umowa”).

(5)

Po wystąpieniu ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków w stanach Nebraska i Indiana nie wykryto już kolejnych ognisk w innych amerykańskich stanach. Stany Zjednoczone wprowadziły politykę likwidacji stad w celu zwalczenia wysoce zjadliwej grypy ptaków i ograniczenia jej rozprzestrzeniania. Organy weterynaryjne Stanów Zjednoczonych podtrzymują zawieszenie wydawania świadectw weterynaryjnych dla przesyłek towarów drobiowych przeznaczonych na wywóz do Unii z całego terytorium dotkniętych chorobą stanów lub z ich części objętych ograniczeniami i unijnymi środkami regionalizacji.

(6)

Stany Zjednoczone przedłożyły następnie zaktualizowane informacje o sytuacji epidemiologicznej na swoim terytorium oraz o środkach wprowadzonych celem zapobieżenia dalszemu rozprzestrzenianiu się HPAI. Na podstawie tej analizy oraz zobowiązań określonych w umowie i gwarancji przedstawionych przez Stany Zjednoczone należy zmodyfikować zakaz wprowadzania do Unii niektórych towarów tak, aby obejmował tylko niektóre części stanów Indiana, Nebraska i Dakota Południowa, które zostały objęte ograniczeniami wprowadzonymi przez organy weterynaryjne Stanów Zjednoczonych ze względu na wcześniej występujące ogniska.

(7)

Stany Zjednoczone zgłosiły ponadto zakończenie czyszczenia i dezynfekcji po likwidacji stad w gospodarstwach w stanach Arkansas, Kalifornia, Indiana i Missouri, w których w okresie od lutego do maja 2015 r. wykryto ogniska wysoce zjadliwej grypy ptaków. Należy zatem podać terminy, od kiedy dotknięte chorobą obszary w tych stanach, które zostały objęte ograniczeniami weterynaryjnymi w związku z wystąpieniem tych ognisk, można ponownie uznać za wolne od tej choroby oraz od kiedy można ponownie zezwolić na przywóz do Unii niektórych produktów drobiowych pochodzących z tych obszarów.

(8)

Należy zatem zmienić wpis dotyczący Stanów Zjednoczonych w wykazie w części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008, tak aby uwzględnić obecną sytuację epidemiologiczną w tym państwie trzecim.

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

7.8.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 210/35

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

7.8.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 210/38

7.8.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 210/38