Dziennik Urzędowy L 301/2009

I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa

17.11.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 301/6

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1097/2009

z dnia 16 listopada 2009 r.

zmieniające załącznik II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości dimetoatu, etefonu, fenamifosu, fenarymolu, metamidofosu, metomylu, ometoatu, oksydemetonu metylowego, procymidonu, tiodikarbu i winklozoliny w określonych produktach lub na ich powierzchni

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (1), w szczególności jego art. 14 ust. 1 lit. a), w związku z jego art. 15 ust. 1 lit. a) i art. 49 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) w odniesieniu do dimetoatu, etefonu, fenamifosu, fenarymolu, metamidofosu, metomylu, ometoatu, oksydemetonu metylowego, procymidonu, tiodikarbu i winklozoliny określono w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005.

(2)	Udostępnione nowe informacje w zakresie toksykologii, narażenia konsumentów lub spodziewanych pozostałości pestycydów wskazują, że NDP mogą wzbudzać obawy związane z ochroną konsumentów.

(3)

W swojej opinii z dnia 20 października 2008 r. (2) w sprawie dimetoatu i ometoatu Urząd uznał w szczególności, że przy obecnych NDP dla kapusty głowiastej, sałaty, kalafiorów, wiśni i czereśni, pszenicy, grochu w strąkach i brukselki istnieje ryzyko, że akceptowane dzienne pobranie i ostra dawka referencyjna zostaną przekroczone dla jednej lub wielu grup konsumentów. W związku z tym należy obniżyć obecne NDP dla tych upraw.

(4)

W swojej opinii z dnia 15 września 2008 r. (3) w sprawie etefonu Urząd uznał, że przy obecnych NDP dla ananasów, porzeczek, winogron i papryki istnieje ryzyko, że ostra dawka referencyjna zostanie przekroczona dla jednej lub wielu grup konsumentów. W związku z tym należy obniżyć obecne NDP dla tych upraw.

(5)

W swojej opinii z dnia 15 września 2008 r. (4) w sprawie fenamifosu Urząd uznał, że przy obecnych NDP dla bananów, marchwi, papryki, ogórków, melonów, kapusty głowiastej i buraka cukrowego istnieje ryzyko, że akceptowane dzienne pobranie i ostra dawka referencyjna zostaną przekroczone dla jednej lub wielu grup konsumentów. W związku z tym należy obniżyć obecne NDP dla tych upraw.

(6)	W swojej opinii z dnia 15 września 2008 r. (5) w sprawie fenarymolu Urząd uznał, że przy obecnych NDP dla bananów, pomidorów i papryki istnieje ryzyko, że ostra dawka referencyjna zostanie przekroczona dla jednej lub wielu grup konsumentów. W związku z tym należy obniżyć obecne NDP dla tych upraw.

(7)

W swojej opinii z dnia 15 września 2008 r. (6) w sprawie metamidofosu Urząd uznał, że przy obecnych NDP dla moreli, fasoli w strąkach i buraka cukrowego istnieje ryzyko, że ostra dawka referencyjna zostanie przekroczona dla jednej lub wielu grup konsumentów. W związku z tym należy obniżyć obecne NDP dla tych upraw.

(8)

W swojej opinii z dnia 26 września 2008 r. (7) w sprawie metomylu i tiodikarbu Urząd uznał, że przy obecnych NDP dla winogron, kapusty głowiastej, sałaty, kalafiorów, ziemniaków, pomidorów, bakłażanów, ogórków, grejpfrutów, pomarańczy, cytryn, lim, mandarynek, brzoskwiń, śliwek, papryki, jabłek, gruszek, pigw, bananów, mango, ananasów, marchwi, selera korzeniowego, rzodkiewki, brukwi, melonów, arbuzów, dyni, kukurydzy cukrowej, brokułów, jarmużu, kalarepy, endywii, pora i buraka cukrowego istnieje ryzyko, że akceptowane dzienne pobranie i ostra dawka referencyjna zostaną przekroczone dla jednej lub wielu grup konsumentów. W związku z tym należy obniżyć obecne NDP dla tych upraw.

(9)

W swojej opinii z dnia 16 września 2008 r. (8) w sprawie oksydemetonu metylowego Urząd uznał, że przy obecnych NDP dla brukselki, kapusty głowiastej, kalarepy, sałaty i innych warzyw sałatowych, w tym kapustnych, a także jęczmienia, owsa zwyczajnego i buraka cukrowego istnieje ryzyko, że akceptowane dzienne pobranie i ostra dawka referencyjna zostaną przekroczone dla jednej lub wielu grup konsumentów. Urząd uznał również, że możliwe z technicznego punktu widzenia obniżenie granicy oznaczalności (GO), poprawiłoby kontrolę. W związku z tym należy obniżyć obecne NDP dla brukselki, kapusty głowiastej, kalarepy, sałaty i innych warzyw sałatowych, w tym kapustnych, a także jęczmienia, owsa zwyczajnego i buraka cukrowego oraz należy obniżyć GO dla wszystkich pozostałych upraw.

(10)

W swojej opinii z dnia 21 stycznia 2009 r. (9) 2009 r. w sprawie procymidonu Urząd uznał, że przy obecnych NDP dla moreli, winogron, truskawek, malin, kiwi, roszpunki warzywnej, pomidorów, papryki, bakłażanów, ogórków, korniszonów, cukinii, brzoskwiń, śliwek, gruszek, melonów, arbuzów, dyni, endywii, rokietty siewnej (rukoli), cykorii warzywnej (liściastej, brukselskiej), fasoli w strąkach, ziaren słonecznika, nasion rzepaku, ziaren soi i produktów pochodzenia zwierzęcego istnieje ryzyko, że akceptowane dzienne pobranie i ostra dawka referencyjna zostaną przekroczone dla jednej lub wielu grup konsumentów. W związku z tym należy obniżyć obecne NDP dla tych upraw.

(11)

W swojej opinii z dnia 16 września 2008 r. (10) w sprawie winklozoliny Urząd uznał, że przy obecnych NDP dla jabłek, gruszek, winogron stołowych, endywii, bakłażanów, kapusty pekińskiej, śliwek, moreli, sałaty, porzeczek, cykorii warzywnej (liściastej, brukselskiej), truskawek, fasoli, chmielu, nasion rzepaku, marchwi, szalotki, dymki, dyni, ketmii jadalnej, rzeżuchy, rokietty siewnej i innych warzyw sałatowych, melonów i arbuzów istnieje ryzyko, że akceptowane dzienne pobranie i ostra dawka referencyjna zostaną przekroczone dla jednej lub wielu grup konsumentów. W związku z tym należy obniżyć obecne NDP dla tych upraw.

(12)

Należy określić nowe NDP biorąc pod uwagę opinie Urzędu. Te nowe NDP, zalecane przez Urząd, opierają się na istniejących dopuszczonych zastosowaniach w rolnictwie, które prowadzą do niższych poziomów pozostałości lub, jeżeli nie są one ustalone, opierają się na GO. Jeśli chodzi o etefon na powierzchni ananasów, niniejsze rozporządzenie ustanawia NDP, którego Urząd nie zalecił, ale który określił jako bezpieczny w swojej uzasadnionej opinii.

(13)	Za pośrednictwem Światowej Organizacji Handlu zostały przeprowadzone konsultacje z partnerami handlowymi Wspólnoty na temat nowych NDP, a ich uwagi w tej sprawie zostały uwzględnione.

(14)	Należy przewidzieć rozsądnie długi termin na zastosowanie zmienionych NDP, w celu umożliwienia państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowania się do spełnienia nowych wymogów wynikających ze zmiany NDP.

(15)	Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005.

(16)

W celu umożliwienia normalnego wprowadzania do obrotu, przetwarzania i konsumpcji produktów, w rozporządzeniu przewidziano przepisy przejściowe dla produktów, które zostały wyprodukowane zgodnie z prawem przed zmianą NDP i w przypadku których opinie EFSA wskazują, że utrzymany jest wysoki poziom ochrony konsumentów.

(17)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i nie spotkały się ze sprzeciwem Parlamentu Europejskiego ani Rady,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 zostaje zmieniony zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Rozporządzenie (WE) nr 396/2005 w wersji przed zmianami wprowadzonymi niniejszym rozporządzeniem nadal ma zastosowanie do produktów, które zostały wyprodukowane przed dnia 7 czerwca 2010 r. w odniesieniu do substancji czynnych i produktów określonych w poniższym wykazie:

a)	dimetoat: sok wiśniowy i czereśniowy, pszenica po przechowywaniu, mrożony groch w strąkach;

b)	etefon: ananasy konserwowe, sok ananasowy, papryka konserwowa;

c)	fenarymol: sok pomidorowy, pomidory konserwowe, papryka konserwowa;

d)	metamidofos: sok morelowy, morele konserwowe i mrożona fasola w strąkach;

e)	metomyl/tiodikarb: rodzynki i brzoskwinie konserwowe;

f)	oksydemeton metylowy: nasiona oleiste, zboża, mleko w proszku, herbata, wino, soki, konserwowane, mrożone i suszone owoce i warzywa, orzechy;

g)	procymidon: nasiona oleiste, brzoskwinie konserwowe, pomidory, sok pomarańczowy i rodzynki;

h)	winklozolina: sok malinowy, sok jabłkowy, galaretka pigwowa, sok gruszkowy, morele konserwowe, sok morelowy.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 7 czerwca 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 listopada 2009 r.

W imieniu Komisji

Androulla VASSILIOU

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1.

(2) EFSA scientific report (2008) 172.

(3) EFSA scientific report (2008) 159.

(4) EFSA scientific report (2008) 160.

(5) EFSA scientific report (2008) 161.

(6) EFSA scientific report (2008) 162.

(7) EFSA scientific report (2008) 173.

(8) EFSA scientific report (2008) 227.

(9) EFSA scientific report (2008) 163.

(10) EFSA scientific report (2008) 166.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się następujące zmiany:

Wiersze dotyczące dimetoatu, etefonu, fenamifosu, fenarymolu, metamidofosu, metomylu, ometoatu, oksydemetonu metylowego, procymidonu, tiodikarbu i winklozoliny otrzymują brzmienie:

„Pozostałości pestycydów i najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (mg/kg)

Numer kodu

Grupy i przykłady poszczególnych produktów, do których odnoszą się najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) (1)

Dimetoat (suma dimetoatu i ometoatu wyrażona jako dimetoat)

Etefon

Fenamifos (suma fenamifosu i jego sulfotlenku i sulfonu wyrażona jako fenamifos)

Fenarimol

Metamidofos

Metomyl i Tiodikarb (suma metomylu i tiodikarbu wyrażona jako metomyl)

Oksydemeton metylowy (suma oksydemetonu metylowego i demetonu-S-metylosulfonowego wyrażona jako oksydemeton metylowy)

Procymidon (4)

Winklozolina (suma winchlozoliny i wszystkich metabolitów zawierających grupę 3,5-dichloroaniliny, wyrażona jako winklozolina) (4)

(1)

(2)

(3)

(4)

(5)

(6)

(7)

(8)

(9)

(10)

(11)

0100000

1.	OWOCE, ŚWIEŻE LUB MROŻONE; ORZECHY

0,01 (2)

0,02 (2)

0110000

(i)	Owoce cytrusowe

0,02 (2)

0,05 (2)

0,02 (2)

0,01 (2)

0,02 (2)

0,05 (2)

0110010

Grejpfruty (Pomarańcza olbrzymia, pomelo, sweeties, tangelo, ugli i podobne mieszańce)

0110020

Pomarańcze (Pomarańcza bergamot, pomarańcza gorzka, i podobne mieszańce)

0110030

Cytryny (Cedrat, cytryna)

0110040

Limy (Limonki)

0110050

Mandarynki (Klementynki, tangeriny i podobne mieszańce)

0110990

Pozostałe

0120000

(ii)	Orzechy z drzew orzechowych (w łupinach lub bez)

0,05 (2)

0,1

0,02 (2)

0,01 (2)

0,02 (2)

0,05 (2)

0120010

Migdały

0120020

Orzechy brazylijskie

0120030

Orzechy nerkowca

0120040

Kasztany jadalne

0120050

Orzechy kokosowe

0120060

Orzechy laskowe (Filbert)

0120070

Orzechy makadamia

0120080

Orzeszki pekan

0120090

Orzeszki sosnowe

0120100

Pistacje

0120110

Orzechy włoskie

0120990

Pozostałe

0130000

(iii)

Owoce ziarnkowe

0,02 (2)

0,3

0,01 (2)

0130010

Jabłka (Jabłoń płonka)

0,5

0,02 (2)

0,05 (2)

0130020

Gruszki (Gruszka azjatycka)

0,05 (2)

0,02 (2)

0,05 (2)

0130030

Pigwy

0,05 (2)

0,02 (2)

0130040

Nieszpułka zwyczajna

(3)

0130050

Nieśplik japoński

(3)

0130990

Pozostałe

0,05 (2)

0,2

0,05 (2)

0140000

(iv)	Owoce pestkowe

0,02 (2)

0140010

Morele

0,02 (2)

0,05 (2)

0,5

0,01 (2)

0,02 (2)

0,05 (2)

0140020

Wiśnie i czereśnie (Wiśnia pospolita, czereśnia)

0,2 (+)

0,01 (2)

0,1

0,5

0140030

Brzoskwinie (Nektaryny i podobne mieszańce)

0,02 (2)

0,05 (2)

0,5

0,05

0,02 (2)

0,05 (2)

0140040

Śliwki (Śliwka lubaszka, śliwa renkloda, śliwa mirabela, śliwa tarnina)

0,02 (2)

0,05 (2)

0,02 (2)

0,01 (2)

0,02 (2)

0,05 (2)

0140990

Pozostałe

0,02 (2)

0,05 (2)

0,02 (2)

0,01 (2)

0,02 (2)

0,05 (2)

0150000

(v)	Jagody i drobne owoce

0,02 (2)

0,01 (2)

0151000

(a)	Winogrona stołowe i do produkcji wina

0,3

0151010

Winogrona stołowe

0,05 (2)

0,3

0,02 (2)

0,05 (2)

0151020

Winogrona do produkcji wina

1 (+)

0,3

0,5

0152000

(b)

Truskawki

0,05 (2)

0,3

0,02 (2)

0,05 (2)

0153000

(c)	Owoce leśne

0,05 (2)

0,02 (2)

0153010

Jeżyny

0,02 (2)

0153020

Jeżyny popielice (Krzyżówka maliny z jeżyną, jeżyny popielice oraz maliny moroszki)

0,02 (2)

0153030

Maliny (Maliny moroszki)

0,1

0153990

Pozostałe

0,02 (2)

0,05 (2)

0154000

(d)	Inne drobne owoce i jagody

0,05 (2)

0,02 (2)

0,05 (2)

0154010

Borówki amerykańskie (Borówki czarne Borówki brusznice (borówki czerwone))

0,05 (2)

0,02 (2)

0154020

Żurawiny

0,05 (2)

0,02 (2)

0154030

Porzeczki (czerwone, czarne i białe)

0,05 (2)

0154040

Agrest (Włączając mieszańce z innymi gatunkami porzeczek)

0,05 (2)

0154050

Róża dzika

(3)

0154060

Morwy (Chróścina jagodna zwana też: »poziomkowym drzewem«)

(3)

0154070

Głóg (mediteranean medlar)

(3)

0154080

Bez czarny (Aronia czarna, jarząb pospolity, głóg, kruszyna (rokitnik), głóg, jarząb brekinia i pozostałe jagody z drzew)

(3)

0154990

Pozostałe

0,05 (2)

0,02 (2)

0160000

(vi)	Owoce różne

0,01 (2)

0,02 (2)

0161000

(a)	Z jadalną skórką

0,05 (2)

0,02 (2)

0,05 (2)

0161010

Daktyle

0,02 (2)

0161020

Figi

0,02 (2)

0161030

Oliwki stołowe

0161040

Kumkwat (Marumi kumkwat, nagami kumkwat)

0,02 (2)

0161050

Karambola (Bilimbi)

(3)

0161060

Kaki (Szaron, Persymon)

(3)

0161070

Czapetka kuminowa (śliwka jawajska) (Jabłko jawajskie), pomerac, różane jabłko Brazilean cherry (grumichama), Surinam cherry)

(3)

0161990

Pozostałe

0,02 (2)

0162000

(b)	Z niejadalną skórką, małe

0,02 (2)

0,05 (2)

0,02 (2)

0162010

Kiwi

0162020

Liczi, (śliwa chińska) (Pulasan, rambutan (hairy litchi))

0,05 (2)

0162030

Owoce męczennicy

0,05 (2)

0162040

Owoc opuncji (figa opuncjowa)

(3)

0162050

Caimito

(3)

0162060

Oczar wirginijski (Wirginia kaki) (Diospyros digyna, Casimiroa eduluds Llave, canistel (yellow sapote), i Calocarpum sapota)

(3)

0162990

Pozostałe

0,05 (2)

0163000

(c)	Z niejadalną skórką, duże

0,02 (2)

0,05 (2)

0163010

Awokado

0,05 (2)

0,02 (2)

0163020

Banany (Musa acuminata, plantany, banan jabłkowy)

0,05 (2)

0,05

0,2

0163030

Mango

0,05 (2)

0,02 (2)

0163040

Papaja

0,05 (2)

0,02 (2)

0163050

Granaty

0,05 (2)

0,02 (2)

0163060

Flaszowiec peruwiański (czerymoja, jabłko budyniowe) (Flaszowiec siatkowaty, Flaszowiec łuskowaty, llama i pozostałe średnich rozmiarów Annonnacea)

(3)

0163070

Guajawa

(3)

0163080

Ananasy

0,5 (+)

0,02 (2)

0163090

Chlebowiec właściwy (Jackfruit)

(3)

0163100

Durian (Rościan)

(3)

0163110

Flaszowiec miękkociernisty

(3)

0163990

Pozostałe

0,05 (2)

0,02 (2)

0200000

2.	WARZYWA ŚWIEŻE LUB MROŻONE

0,01 (2)

0210000

(i)	Warzywa korzeniowe i bulwiaste

0,05 (2)

0,02 (2)

0,01 (2)

0,02 (2)

0,05 (2)

0211000

(a)

Ziemniaki

0,02 (2)

0212000

(b)	Tropikalne warzywa korzeniowe i bulwiaste

0,02 (2)

0212010

Maniok (Dasheen, eddoe (Japanese taro), tannia)

0212020

Słodkie ziemniaki

0212030

Pochrzyn (Kłębiany kątowate (Pacchyrhizus erosus (yam bean), Mexican yam bean))

0212040

Maranta trzcinowata

(3)

0212990

Pozostałe

0213000

(c)	Pozostałe warzywa korzeniowe i bulwiaste oprócz buraka cukrowego

0213010

Buraki

0,02 (2)

0213020

Marchew

0,02 (2)

0213030

Seler korzeniowy

0,1

0213040

Chrzan

0,02 (2)

0213050

Karczoch jerozolimski (Słonecznik bulwiasty – topinambur)

0,02 (2)

0213060

Pasternak

0,02 (2)

0213070

Pietruszka zwyczajna – korzeń

0,02 (2)

0213080

Rzodkiewka (Rzodkiew czarna, rzodkiew oleista, rzodkiew mała i podobne odmiany)

0,02 (2)

0213090

Salsefia (Skorzonera, Ostropest plamisty (skolimus hiszpański))

0,02 (2)

0213100

Brukiew

0,02 (2)

0213110

Rzepa

0,02 (2)

0213990

Pozostałe

0,02 (2)

0220000

(ii)	Warzywa cebulowe

0,05 (2)

0,02 (2)

0,01 (2)

0,02 (2)

0220010

Czosnek

0,02 (2)

0,2

0220020

Cebula (Silverskin onions)

0,02 (2)

0,2

0220030

Szalotka

0,02 (2)

0,2

0,05 (2)

0220040

Dymka (Cebula siedmiolatka i podobne odmiany)

0,02 (2)

0,05 (2)

0220990

Pozostałe

0,02 (2)

0,05 (2)

0230000

(iii)

Warzywa owocowe

0,02 (2)

0,01 (2)

0,02 (2)

0231000

(a)	Rośliny psiankowate

0,02 (2)

0,05 (2)

0231010

Pomidory (Pomidory drobnoowocowe (czereśniowe)

0,05

0,02 (2)

0231020

Papryka (Papryka ostra (Chili, papryka krzewiasta)

0,05 (2)

0,05

0,02 (2)

0231030

Bakłażan (Oberżyna) (Psianka pepino)

0,05 (2)

0,05

0,02 (2)

0231040

Ketmia jadalna (okra), ketmia piżmowa

0,05 (2)

0,02 (2)

0231990

Pozostałe

0,05 (2)

0,02 (2)

0232000

(b)	Dyniowate – z jadalną skórką

0,05 (2)

0,2

0,02 (2)

0232010

Ogórki

0,02 (2)

0232020

Korniszon

0,02 (2)

0232030

Cukinia (Kabaczek (patison))

0,05

0232990

Pozostałe

0,02 (2)

0233000

(c)	Dyniowate – z niejadalną skórką

0,05 (2)

0,05

0,02 (2)

0,05 (2)

0233010

Melony (Ogórek kiwano (melon rogowaty))

0,02 (+)

0233020

Dynia (Dynia olbrzymia)

0,02 (2)

0233030

Arbuz

0,05

0233990

Pozostałe

0,02 (2)

0234000

(d)	Kukurydza cukrowa

0,05 (2)

0,02 (2)

0,05 (2)

0239000

(e)	Pozostałe warzywa o jadalnych owocach

0,05 (2)

0,02 (2)

0,05 (2)

0240000

(iv)	Warzywa kapustne

0,02 (2)

0,05 (2)

0,02 (2)

0,05 (2)

0241000

(a)	Kapustne kwitnące

0,02 (2)

0,02

0,02 (2)

0241010

Brokuły (Brokuły odmiana kalabryjska, chińska, (tylko kwiaty))

0241020

Kalafiory

0241990

Pozostałe

0242000

(b)	Kapustne głowiaste

0,01 (2)

0242010

Brukselka

0,05

0242020

Kapusta głowiasta (Kapusta głowiasta, kapusta głowiasta czerwona, kapusta włoska, kapusta głowiasta biała)

0,02 (2)

0242990

Pozostałe

0,02 (2)

0243000

(c)	Kapustne liściowe

0,02 (2)

0,01 (2)

0,02 (2)

0243010

Kapusta pekińska (Kapusta sitowa, pak choi, kapusta chińska (tai goo choi), kapusta pekińska (pe-tsai), cow cabbage)

0243020

Jarmuż (Borecole (jarmuż średniowysoki kędzierzawy), collards)

0243990

Pozostałe

0244000

(d)

Kalarepa

0,02 (2)

0,01 (2)

0,02 (2)

0250000

(v)	Warzywa liściowe i świeże zioła

0,02 (2)

0,05 (2)

0,02 (2)

0,01 (2)

0251000

(a)	Sałata i inne warzywa sałatowe w tym kapustne

0,02 (2)

0,05 (2)

0251010

Roszpunka warzywna (Roszpunka jadalna)

0,02 (2)

0251020

Sałata (Sałata głowiasta, lollo rosso (sałata krojona), sałata lodowa, sałata rzymska (cos))

0,02 (2)

0,05

0,02 (2)

0251030

Endywia (cykoria endywia) (Dzika endywia, endywia czerwonolistna, endywia)

0,02 (2)

0251040

Rzeżucha

0,02 (2)

0251050

Gorycznik wiosenny

(3)

0251060

Rokietta siewna, rukola (Dwurząd murowy)

0,02 (2)

0251070

Gorczyca sarepska

(3)

0251080

Liście i pędy kapustnych (Mizuna)

0,02 (2)

0251990

Pozostałe

0,02 (2)

0252000

(b)	Szpinak i podobne (liście)

0,02 (2)

0,05 (2)

0252010

Szpinak (Szpinak nowozelandzki, szpinak zwyczajny)

0,02 (2)

0,05

0252020

Portulaka pospolita (Portulaka zimowa (miner’s lettuce), portulaka ogrodowa, portulaka pospolita, szczaw zwyczajny, glassworth)

(3)

0252030

Boćwina (Liście buraka ćwikłowego)

0,02 (2)

0252990

Pozostałe

0,02 (2)

0253000

(c)	Liście winorośli

(3)

0254000

(d)	Rukiew wodna

0,02 (2)

0,05 (2)

0255000

(e)	Cykoria warzywna (liściasta, brukselska)

0,02 (2)

0,05 (2)

0256000

(f)

Zioła

0,02 (2)

0,05 (2)

0256010

Trybula

0,02 (2)

0,3

0256020

Szczypiorek

0,02 (2)

0,3

0256030

Liście selera (Koper włoski, kolendra siewna, koper, kminek, lubczyk ogrodowy, dzięgiel, marchewnik anyżowy i inne selerowate (baldaszkowate))

0,02 (2)

0,3

0256040

Pietruszka – nać

0,02 (2)

0,3

0256050

Szałwia (Cząber górski, cząber ogrodowy)

(3)

0256060

Rozmaryn

(3)

0256070

Tymianek (Majeranek, oregano)

(3)

0256080

Bazylia (Melisa lekarska, mięta, mięta pieprzowa)

(3)

0256090

Liście laurowe

(3)

0256100

Estragon (Hizop)

(3)

0256990

Pozostałe

0,02 (2)

0,3

0260000

(vi)	Warzywa strączkowe (świeże)

0,02 (2)

0,05 (2)

0,02 (2)

0260010

Fasola (w strąkach ) (Fasola szparagowa (french beans, snap beans), fasola wielokwiatowa, slicing bean, szparagi)

0,01 (2)

0,05 (2)

0260020

Fasola (bez strąków) (Bób, fasola szparagowa, fasola jaś, lima bean, cowpea)

0,01 (2)

0,02 (2)

0,5

0260030

Groch (w strąkach) (Groszek śnieżny (groszek cukrowy))

0,5

0,05 (2)

0260040

Groch (bez strąków) (Groch siewny, groszek zielony, ciecierzyca)

0,01 (2)

0,3

0,05 (2)

0260050

Soczewica

0,01 (2)

0,02 (2)

0,05 (2)

0260990

Pozostałe

0,01 (2)

0,02 (2)

0,05 (2)

0270000

(vii)

Warzywa łodygowe

0,02 (2)

0,05 (2)

0,02 (2)

0,05 (2)

0270010

Szparagi

0,01 (2)

0270020

Karczochy

0,01 (2)

0270030

Seler

0,01 (2)

0270040

Koper włoski

0,01 (2)

0270050

Karczochy kuliste

0,1

0270060

Por

0,01 (2)

0270070

Rabarbar

0,01 (2)

0270080

Pędy bambusa

(3)

0270090

Rdzenie palmowe

(3)

0270990

Pozostałe

0,01 (2)

0280000

(viii)

Grzyby

0,02 (2)

0,05 (2)

0,02 (2)

0,01 (2)

0,02 (2)

0,05 (2)

0280010

Uprawne (Pieczarka dwuzarodnikowa, boczniak ostrygowaty, twardziak Shi-take)

0280020

Dzikie (Pieprznik jadalny, trufle, smardze, borowik szlachetny)

0280990

Pozostałe

0290000

(ix)	Wodorosty morskie

(3)

0300000

3.	NASIONA ROŚLIN STRĄCZKOWYCH, SUCHE

0,02 (2)

0,05 (2)

0,02 (2)

0,01 (2)

0,02 (2)

0,01 (2)

0300010

Fasola (Bób, navy beans, fasola jaś, lima bean, fasola polna, cowpeas)

0,02 (2)

0,5

0300020

Soczewica

0,02 (2)

0,05 (2)

0300030

Groch (Groch włoski, groch polny, chickling vetch)

0,2 (2)

0,05 (2)

0300040

Łubin

0,02 (2)

0,05 (2)

0300990

Pozostałe

0,02 (2)

0,05 (2)

0400000

4.	NASIONA I OWOCE OLEISTE

0,05 (2)

0,02 (2)

0,01 (2)

0,05 (2)

0401000

(i)	Nasiona oleiste

0,05 (2)

0401010

Siemię lnu

0,1 (2)

0,01 (2)

0,05 (2)

0,02 (2)

0401020

Orzeszki ziemne

0,1 (2)

0,01 (2)

0,1

0,02 (2)

0401030

Mak

0,1 (2)

0,01 (2)

0,05 (2)

0,02 (2)

0401040

Ziarna sezamu

0,1 (2)

0,01 (2)

0,05 (2)

0,02 (2)

0401050

Ziarna słonecznika

0,1 (2)

0,01 (2)

0,05 (2)

0,2

0401060

Nasiona rzepaku (Brukiew, rzepik)

0,1 (2)

0,01 (2)

0,05 (2)

0,05

0401070

Ziarna soi

0,1 (2)

0,2

0,1

0,05

0401080

Nasiona gorczycy

0,1 (2)

0,01 (2)

0,05 (2)

0,02 (2)

0401090

Nasiona bawełny

0,2

0,1

0,02 (2)

0401100

Nasiona dyni

0,1 (2)

0,01 (2)

0,05 (2)

0,02 (2)

0401110

Rokosz barwierski

(3)

0401120

Ogórecznik

(3)

0401130

Lnicznik właściwy

(3)

0401140

Konopie

0,01 (2)

0,05 (2)

0,02 (2)

0401150

Rącznik pospolity

(3)

0401990

Pozostałe

0,1 (2)

0,01 (2)

0,05 (2)

0,02 (2)

0402000

(ii)	Owoce oleiste

0,05 (2)

0,01 (2)

0,05 (2)

0,02 (2)

0402010

Oliwki do produkcji oliwy

0402020

Orzechy palmowe (nasiona palmy oleistej)

(3)

0402030

Olejowiec gwinejski

(3)

0402040

Drzewo kapokowe

(3)

0402990

Pozostałe

0,05 (2)

0500000

ZBOŻA

0,02 (2)

0,01 (2)

0,02 (2)

0,05 (2)

0500010

Jęczmień

0,02 (2)

0,5

0500020

Gryka zwyczajna

0,02 (2)

0,05 (2)

0500030

Kukurydza

0,02 (2)

0,05 (2)

0500040

Proso zwyczajne (Foxtail millet, teff)

0,02 (2)

0,05 (2)

0500050

Owies zwyczajny

0,02 (2)

0,05 (2)

0500060

Ryż

0,02 (2)

0,05 (2)

0500070

Żyto

0,05

0,5

0500080

Sorgo

0,02 (2)

0,05 (2)

0500090

Pszenica (Orkisz, pszenżyto)

0,05

0,2

0500990

Pozostałe

0,02 (2)

0,05 (2)

0600000

6.	HERBATA, KAWA, NAPARY ZIOŁOWE I KAKAO

0,1 (2)

0,05 (2)

0,1 (2)

0,02 (2)

0,1 (2)

0610000

(i)	Herbata (suszone liście i łodygi, fermentowane lub inaczej przygotowane Camelia sinensis)

0,05 (2)

0,02 (2)

0620000

(ii)	Ziarna kawy

(3)

0630000

(iii)

Napary ziołowe (suszone)

(3)

0631000

(a)

Kwiaty

(3)

0631010

Kwiaty rumianku

(3)

0631020

Kwiat malwy sudańskiej

(3)

0631030

Płatki róży

(3)

0631040

Kwiaty jaśminu

(3)

0631050

Lipa drobnoziarnista

(3)

0631990

Pozostałe

(3)

0632000

(b)

Liście

(3)

0632010

Liście truskawki

(3)

0632020

Liście Rooibos

(3)

0632030

Ostrokrzew paragwajski

(3)

0632990

Pozostałe

(3)

0633000

(c)

Korzenie

(3)

0633010

Korzeń waleriany

(3)

0633020

Korzeń żeń-szenia

(3)

0633990

Pozostałe

(3)

0639000

(d)	Pozostałe napary ziołowe

(3)

0640000

(iv)	Kakao (femetowane ziarna)

(3)

0650000

(v)	Chleb świętojański (St Johns bread)

(3)

0700000

7.	CHMIEL (suszony), w tym szyszki chmielu i niezagęszczony proszek

0,05 (2)

0,1 (2)

0,05 (2)

0,02 (2)

0,1 (2)

0,05 (2)

0800000

PRZYPRAWY

(3)

0810000

(i)

Nasiona

(3)

0810010

Anyż

(3)

0810020

Czarnuszka siewna

(3)

0810030

Nasiona selera zwyczajnego (Lovage seed)

(3)

0810040

Kolendra

(3)

0810040

Kmin rzymski

(3)

0810060

Koper ogrodowy

(3)

0810070

Koper włoski

(3)

0810080

Kozieradka pospolita

(3)

0810090

Gałka muszkatałowa

(3)

0810990

Pozostałe

(3)

0820000

(ii)	Owoce i jagody

(3)

0820010

Ziele angielskie

(3)

0820020

Żółtodrzew pieprzowy (pieprz japoński) Zanthooxylum piperitum

(3)

0820030

Kminek

(3)

0820040

Kardamon malabarski

(3)

0820050

Jagody jałowca

(3)

0820060

Pieprz, (czarny i biały) (Pieprz długi, pieprz różowy)

(3)

0820070

Wanilia płaskolistna

(3)

0820080

Tamarynd

(3)

0820990

Pozostałe

(3)

0830000

(iii)

Kora

(3)

0830010

Cynamon (Kasja)

(3)

0830990

Pozostałe

(3)

0840000

(iv)	Korzenie lub kłącza

(3)

0840010

Lukrecja

(3)

0840020

Imbir

(3)

0840030

Kurkuma

(3)

0840040

Chrzan pospolity

(3)

0840990

Pozostałe

(3)

0850000

(v)

Pąki

(3)

0850010

Goździki

(3)

0850020

Kapary

(3)

0850990

Pozostałe

(3)

0860000

(vi)	Słupki kwiatowe

(3)

0860010

Szafran

(3)

0860990

Pozostałe

(3)

0870000

(vii)

Osnówka nasienia

(3)

0870010

Muszkatołowiec korzenny

(3)

0870990

Pozostałe

(3)

0900000

9.	ROŚLINY CUKRODAJNE

(3)

0900010

Burak cukrowy (korzeń)

(3)

0900020

Trzcina cukrowa

(3)

0900030

Cykoria podróżnik korzenie

(3)

0900990

Pozostałe

(3)

1000000

10.	PRODUKTY POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO-ZWIERZĘTA LĄDOWE

0,01 (2)

0,02

1010000

(i)	Mięso, przetwory z mięsa, podrobów, krwi, tłuszczów zwierzęcych świeże, chłodzone, mrożone, konserwowane w solance, suszone lub wędzone lub przetwarzane na mąki lub mączki inne produkty przetworzone, takie jak wędliny i przetwory spożywcze oparte na tych składnikach

0,05 (2)

0,02 (2)

0,01 (2)

0,02 (2)

0,05 (2)

1011000

(a)

Świnie

1011010

Mięso

1011020

Tłuszcz z chudego mięsa

1011030

Wątroba

1011040

Nerka

1011050

Podroby jadalne

1011990

Pozostałe

1012000

(b)

Bydło

1012010

Mięso

1012020

Tłuszcz

1012030

Wątroba

1012040

Nerka

1012050

Podroby jadalne

1012990

Pozostałe

1013000

(c)

Owce

1013010

Mięso

1013020

Tłuszcz

1013030

Tłuszcz

1013040

Nerka

1013050

Podroby jadalne

1013990

Pozostałe

1014000

(d)

Kozy

1014010

Mięso

1014020

Tłuszcz

1014030

Wątroba

1014040

Nerka

1014050

Podroby jadalne

1014990

Pozostałe

1015000

(e)	Konie, osły, muły lub osłomuły

(3)

1015010

Mięso

(3)

1015020

Tłuszcz

(3)

1015030

Wątroba

(3)

1015040

Nerka

(3)

1015050

Podroby jadalne

(3)

1015990

Pozostałe

(3)

1016000

(f)	Drób – kury, gęsi, kaczki, indyki, perliczki, strusie, gołębie

0,02 (2)

1016010

Mięso

1016020

Tłuszcz

1016030

Wątroba

1016040

Nerka

1016050

Podroby jadalne

1016990

Pozostałe

1017000

(g)	Inne zwierzęta hodowlane (Królik, kangur)

(3)

1017010

Mięso

(3)

1017020

Tłuszcz

(3)

1017030

Wątroba

(3)

1017040

Nerka

(3)

1017050

Podroby jadalne

(3)

1017990

Pozostałe

(3)

1020000

(ii)	Mleko i śmietana, niezagęszczone ani niezawierające dodatku cukru lub innego środka słodzącego, masło i inne tłuszcze otrzymane z mleka, sery i twarogi

0,05 (2)

0,005 (2)

0,02 (2)

0,01 (2)

0,02 (2)

0,05 (2)

1020010

Bydło

1020020

Owce

1020030

Kozy

1020040

Konie

1020990

Pozostałe

1030000

(iii)

Jaja ptasie, świeże, zakonserwowane lub gotowane jaja ptasie, bez skorupek i żółtka jaj, świeże, suszone, gotowane na parze lub w wodzie, formowane, zamrożone lub inaczej zakonserwowane, zawierające lub nie dodatek cukru albo innego środka słodzącego

0,05 (2)

0,02 (2)

0,01 (2)

0,02 (2)

0,05 (2)

1030010

Kury

1030020

Kaczki

(3)

1030030

Gęsi

(3)

1030040

Przepiórki

(3)

1030990

Pozostałe

(3)

1040000

(iv)	Miód (Mleczko pszczele, pyłek kwiatowy)

(3)

1050000

(v)	Płazy i gady (Żabie udka, krokodyle)

(3)

1060000

(vi)

Ślimaki

(3)

1070000

(vii)

Inne produkty ze zwierząt lądowych

(3)

(1) Pełny wykaz produktów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, do których stosują się NDP, można znaleźć w Załączniku I.

(2) Kombinacja pestycydu-numeru kodu, dla której stosuje się NDP określony w załączniku III część B.

(3) Wskazuje granicę oznaczalności

(4) = Definicja pozostałości różni się dla następujących kombinacji pestycydu-numeru kodu:

Winklozolina – kod 1000000: Winklozolina, iprodion, procymidon, suma składników i wszystkich metabolitów zawierająca grupę 3,5-dichloroaniliny, wyrażona jako 3,5-dichloroanilina

Procymidon – kod 1000000: Winklozolina, iprodion, procymidon, suma składników i wszystkich metabolitów zawierająca grupę 3,5-dichloroaniliny, wyrażona jako 3,5-dichloroanilina

(+): Etefon – kod 0151020: Najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości został ustanowiony tymczasowo do czasu przeprowadzenia oceny przez EFSA.

(+): Etefon – kod 0163080: Najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości został ustanowiony tymczasowo do czasu przeprowadzenia oceny przez EFSA.

(+): Fenamifos – kod 0233010: Najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości został ustanowiony tymczasowo do czasu zakończenia przeglądu na mocy art. 12 ust. 2.

(+): Dimetoat – kod 0140020: Najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości został ustanowiony tymczasowo do czasu zakończenia przeglądu na mocy art. 12 ust. 2.”

II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa

17.11.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 301/26

DECYZJA KOMISJI

z dnia 10 grudnia 2008 r.

w sprawie pomocy państwa C 11/08 (ex N 908/06) planowanej przez Polskę na rzecz BVG Medien Beteiligungs GmbH

(notyfikowana jako dokument nr C(2008) 7813)

(Jedynie tekst w języku polskim jest autentyczny)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2009/837/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 88 ust. 2 akapit pierwszy,

uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w szczególności jego art. 62 ust. 1 lit. a),

po wezwaniu zainteresowanych stron do przedstawienia uwag (1) zgodnie z przywołanymi artykułami,

a także mając na uwadze, co następuje:

1. PROCEDURA

(1)

W zgłoszeniu przesłanym pocztą elektroniczną w dniu 27 grudnia 2006 r., zarejestrowanym w Komisji tego samego dnia (2), polskie władze zgłosiły, zgodnie z art. 88 ust. 3 traktatu WE i na mocy Wielosektorowych zasad ramowych dotyczących pomocy regionalnej na rzecz dużych projektów inwestycyjnych (3) (zwanych dalej „Zasadami”), zamiar udzielenia pomocy regionalnej na rzecz dużego projektu inwestycyjnego przedsiębiorstwa BVG Medien Beteiligungs GmbH.

(2)

Pismami z dnia 2 marca 2007 r. (D/50921), 15 czerwca 2007 r. (D/52553) i 21 grudnia 2007 r. (D/55146) Komisja zwróciła się z wnioskiem o przekazanie dodatkowych informacji. Polskie władze odpowiedziały pismami z dnia 13 kwietnia 2007 r. (A/33156), 23 października 2007 r. (A/38722) i 23 stycznia 2008 r. (A/1392).

(3)	Pismem z dnia 11 marca 2008 r. Komisja poinformowała Polskę o podjęciu decyzji w sprawie wszczęcia postępowania określonego w art. 88 ust. 2 traktatu WE w odniesieniu do tej pomocy.

(4)	Decyzja Komisji o wszczęciu postępowania (zwana dalej „decyzją o wszczęciu postępowania”) została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (4). Komisja wezwała zainteresowane strony do przedstawienia uwag.

(5)	Komisja nie otrzymała żadnych uwag od zainteresowanych stron. Polskie władze odpowiedziały pismami z dnia 9 maja 2008 r. (A/8753) i 13 maja 2008 r. (A/8829), które zostały zarejestrowane przez Komisję w dniu 13 maja 2008 r.

2. SZCZEGÓŁOWY OPIS POMOCY

2.1. Cel

(6)

Środek stanowi pomoc na rzecz utworzenia nowej drukarni wklęsłodrukowej, stanowiąc w ten sposób wsparcie rozwoju regionalnego i zatrudnienia w położonym w południowo-zachodniej Polsce regionie dolnośląskim, będącym obszarem objętym pomocą na mocy art. 87 ust. 3 lit. a) traktatu WE, dla którego pułap pomocy regionalnej wynosi 50 % ekwiwalentu dotacji netto (EDN), zgodnie z mapą pomocy regionalnej w Polsce obowiązującą od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2006 r. (5).

2.2. Beneficjent

(7)	Władze polskie poinformowały, że przedmiotowy projekt inwestycyjny ma być prowadzony i zarządzany przez spółkę komandytową BDN Sp. z o.o. Sp. k. (zwaną dalej „Spółką”).

(8)	W skład Spółki wchodzą: jako komplementariusz zarejestrowana w Polsce spółka BDN Sp. z o.o. (dalej „BDN”) oraz jako komandytariusz zarejestrowana w Niemczech spółka z ograniczoną odpowiedzialnością BVG Medien Beteiligungs GmbH (dalej „BVG”).

(9)

Polskie władze wskazały również, że zgodnie z kodeksem spółek handlowych spółka komandytowa nie ma osobowości prawnej. Dlatego podatek dochodowy od osób prawnych, wynikający z działalności gospodarczej Spółki, płacą jej wspólnicy. Ponieważ pomoc udzielona została w postaci zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, rzeczywistymi beneficjentami pomocy są wspólnicy, tj. BDN i BVG.

(10)	Zgodnie z informacjami przekazanymi przez polskie władze, wspólnicy dzielą się wszelkimi zyskami (w tym również wszelkimi obniżkami podatków obciążających te zyski), proporcjonalnie do ich udziałów w Spółce, tj. ponad 99 % przypada spółce BVG, a mniej niż 1 % spółce BDN.

(11)

Ponadto, ponieważ spółka BDN jest w całości własnością spółki BVG, Komisja uznaje, zgodnie z opinią polskich władz, że beneficjentem środka pomocy jest spółka BVG. Jednak po uwzględnieniu łącznej kwoty pomocy (tj. części przypadającej spółce BVG, a także części przypadającej spółce BDN), Komisja uznała grupę BVG za ostatecznego beneficjenta pomocy.

(12)

Obliczając udział rynkowy beneficjenta (6), Komisja uwzględniła również fakt, że spółka BVG jest dużym przedsiębiorstwem będącym w całości własnością BVG Medien KG, spółki komandytowej należącej do prywatnych inwestorów. Dokładniej właścicielem […] (7) % udziałów jest Heinz H. Bauer i jego rodzina. Heinz Bauer jest również właścicielem 96 % udziałów w innej grupie kapitałowej, Heinrich Bauer Verlag, wydawnictwie posiadającym wiele podmiotów zależnych na całym świecie.

2.3. Projekt inwestycyjny

2.3.1. Produkty i technologia

(13)	Spółka zakłada nową drukarnię wklęsłodrukową położoną w Nowogrodźcu w Kamiennogórskiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej.

(14)	W technice wklęsłodruku farba drukarska jest przenoszona na podłoże (np. papier) przez stalowy cylinder drukujący, wygrawerowany elektromechanicznie lub techniką laserową.

(15)

Nowa drukarnia będzie miała […] linie wklęsłodrukowe realizujące trzy główne etapy produkcji. Produkcja będzie rozpoczynać się od przygotowania form drukarskich (cylindrów) na podstawie danych cyfrowych dostarczonych przez klienta. Następną czynnością będzie drukowanie techniką wklęsłodruku – papier będzie zadrukowywany w czterech kolorach bazowych, cięty, składany i zszywany w produkt końcowy. Podczas ostatniego etapu, produkt końcowy jest pakowany i wysyłany do miejsca przeznaczenia.

(16)	Nowa drukarnia będzie zajmować się głównie drukowaniem czasopism, katalogów handlowych i ulotek reklamowych (materiałów reklamowych dodawanych do czasopism i gazet).

2.3.2. Realizacja projektu

(17)

Projekt inwestycyjny rozpoczęto w 2004 r. Obejmuje on otwarcie […] linii produkcyjnych. Otwarto już […] linie wklęsłodrukowe wraz z instalacjami towarzyszącymi. Złożono również zamówienie na […] linię, której przekazanie do użytku planowane jest na […] kwartał 2008 r. Przewiduje się, że następnie zainstalowana zostanie […] linia. Według prognoz polskich władz, cały projekt zostanie ukończony w 2009 r.

(18)	Drukarnia rozpoczęła produkcję w lipcu 2006 r. Pełne zdolności produkcyjne wszystkich […] linii, wynoszące 152 tysiące ton rocznie, mają zostać osiągnięte w 2010 r.

2.4. Kwalifikowalne koszty

(19)

Kwalifikowalne koszty inwestycji oblicza się na podstawie kosztów związanych z inwestycją początkową. Kwalifikowalne koszty wynoszą nominalnie 857,998 mln PLN (około 184,6 mln EUR (8), a ich wartość zdyskontowana to 734,031 mln PLN (około 157,95 mln EUR). Tabela 1 przedstawia strukturę kosztów kwalifikowalnych związanych z realizacją inwestycji, wyrażonych w wartościach nominalnych.

Tabela 1

Podział kosztów projektu dotyczących inwestycji początkowej

(w mln PLN, wartości nominalne)
Grunty	[…]
Budynki, pomieszczenia, obiekty inżynierii lądowej i wodnej	[…]
Maszyny, instalacje i wyposażenie	[…]
Kwalifikowalne koszty ogółem	858,000

2.5. Finansowanie projektu

(20)	Władze polskie potwierdziły, że własny wkład beneficjenta w wysokości powyżej 25 % kosztów kwalifikowalnych pozbawiony jest jakiegokolwiek wsparcia publicznego.

2.6. Podstawa prawna

(21)

Wskazano następującą podstawę prawną pomocy:

—	ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych,

—	rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie kamiennogórskiej specjalnej strefy ekonomicznej.

2.7. Środek pomocy

2.7.1. Forma i kwota pomocy

(22)

Pomoc udzielana jest w ramach zatwierdzonego programu nr PL 39/2004 (9). Pomoc polega na całkowitym zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych (wynoszącego obecnie w Polsce 19 %) do końca okresu, na który utworzono specjalną strefę ekonomiczną (tj. do dnia 1 grudnia 2017 r.), lub do momentu osiągnięcia odpowiedniego pułapu wysokości pomocy regionalnej.

(23)	Chociaż rzeczywista kwota ulgi podatkowej zależy od wysokości dochodu podatnika przed opodatkowaniem i może okazać się niższa niż maksymalna dopuszczalna kwota, przy obliczaniu intensywności pomocy należy wziąć pod uwagę pułap, do którego kwalifikuje się beneficjent.

(24)	Pułap ten odpowiada kwocie wynikającej z obniżonego pułapu pomocy regionalnej i wynosi 220,057 mln PLN (47,35 mln EUR) w wartości zdyskontowanej. Polskie władze potwierdziły, że jeśli koszty kwalifikowalne będą niższe od prognozowanych, pułap ten zostanie proporcjonalnie obniżony.

(25)	Aby skorzystać ze zwolnienia podatkowego, beneficjent musiał zwrócić się o zezwolenie na prowadzenie działalności w tej specjalnej strefie ekonomicznej. Zezwolenie zostało udzielone dnia 21 czerwca 2004 r. i według polskich władz dzień ten można uznać za datę udzielenia pomocy.

(26)	Zawiadomienie zostało złożone dopiero w 2006 r., kiedy to w następstwie realizacji różnych etapów inwestycji i wynikającego z tego wzrostu kosztów kwalifikowalnych polskie władze nabrały pewności, że przedmiotowy środek pomocy wymaga indywidualnego zgłoszenia zgodnie z pkt 24 Zasad.

(27)

W tej kwestii polskie władze wyjaśniły, że przedmiotowy program pomocy (nr PL 39/2004) wymaga jedynie minimalnej kwoty wydatków inwestycyjnych i stanowi podstawę do przyznania prawa do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych do dopuszczalnego pułapu pomocy regionalnej. W momencie wydania zezwolenia, a więc udzielenia pomocy, władze nie znały jeszcze ani dokładnej kwoty kosztów kwalifikowalnych, ani kwoty pomocy.

(28)

W związku z powyższym oraz w celu zapewnienia zgodności z klauzulą zawieszającą, polskie władze zobowiązały się ograniczyć aktualnie dostępną beneficjentowi kwotę pomocy do maksymalnej kwoty niewymagającej indywidualnego zgłoszenia zgodnie z pkt 24 Zasad (tj. do 37,5 mln EUR w wartości zdyskontowanej). Wszelka pomoc powyżej tej kwoty nie zostanie wprowadzona w życie do czasu zatwierdzenia przez Komisję.

(29)	Odpowiedzialnym organem udzielającym pomocy jest Ministerstwo Gospodarki.

2.7.2. Kumulacja

(30)

Zwolnienie podatkowe udzielone w ramach programu nr PL 39/2004 może podlegać kumulacji z pomocą otrzymaną z innych źródeł w celu pokrycia tych samych kosztów kwalifikowalnych. Jednakże polskie władze potwierdziły, że w niniejszej sprawie łączna kwota pomocy regionalnej w żadnym wypadku nie przekroczy kwoty wynikającej z obniżonego pułapu pomocy regionalnej.

2.8. Utrzymanie działalności objętej pomocą

(31)	Polskie władze potwierdziły, że przedmiotowy projekt inwestycyjny musi być utrzymywany przez okres pięciu lat od dnia jego ukończenia.

2.9. Efekt zachęty

(32)

Jeśli chodzi o efekt zachęty przedmiotowej pomocy, potwierdzono, że beneficjent zwrócił się o zezwolenie dające prawo do otrzymania pomocy i zostało ono wydane przed rozpoczęciem prac w ramach tego projektu. Jak wskazano powyżej, zezwolenie dało prawo do otrzymania pomocy w postaci zwolnienia podatkowego do wysokości odpowiedniego pułapu pomocy regionalnej, obliczonego z uwzględnieniem całkowitych kosztów kwalifikowalnych projektu.

2.10. Wkład w rozwój regionalny

(33)	Dolny Śląsk to region dotknięty poważnymi problemami społeczno-gospodarczymi, w którym PKB na mieszkańca w 2004 r. stanowił jedynie 51,7 % średniej UE-27 (10), a stopa bezrobocia wyniosła 24,9 %, co stanowiło 268 % średniej UE-27 oraz 131 % średniej stopy bezrobocia w Polsce.

(34)

Oczekuje się, że inwestycja w wymienione […] linie produkcyjne stworzy bezpośrednio około 500 miejsc pracy, a także dodatkowe miejsca pracy u dostawców papieru i farby drukarskiej oraz u innych dostawców usług pomocniczych. Ponadto w związku z wykorzystaniem najnowocześniejszych technologii (laserowe grawerowanie form drukarskich oraz produkcja wspomagana komputerowo), projekt wygeneruje popyt na personel z wyższym wykształceniem oraz zapewni przepływ wiedzy specjalistycznej.

2.11. Zobowiązania ogólne

(35)

Polskie władze zobowiązały się dostarczyć Komisji:

—	co pięć lat, począwszy od dnia zatwierdzenia pomocy przez Komisję, sprawozdania okresowe (w tym także informacje dotyczące wysokości wypłaconych kwot, wykonania umowy o udzieleniu pomocy oraz wszelkich innych projektów inwestycyjnych rozpoczętych na terenie tego samego zakładu/fabryki),

—	w terminie sześciu miesięcy od wypłaty ostatniej raty pomocy według zgłoszonego harmonogramu płatności – szczegółowe sprawozdanie końcowe.

3. PRZYCZYNY WSZCZĘCIA FORMALNEGO POSTĘPOWANIA WYJAŚNIAJĄCEGO

3.1. Wątpliwości dotyczące definicji właściwego rynku geograficznego

(36)

Do celów analizy rynku, która zostanie przeprowadzona zgodnie z pkt 24 Zasad, Polska uznała, że rynkiem geograficznym jest cały Europejski Obszar Gospodarczy (EOG) i uzasadniła to faktem, że zakład w Nowogrodźcu oraz inne drukarnie położone w Polsce zaopatrują już tak odległe rynki jak Zjednoczone Królestwo (objęta pomocą drukarnia drukuje już brytyjskie czasopismo „Take a Break” (11). Oznaczałoby to, że koszty transportu i logistyki na terytorium EOG nie stanowią realnej przeszkody w działalności drukarskiej techniką wklęsłodruku.

(37)

Polskie władze wskazały również, że tylko [0–10]% sprzedaży objętej pomocą drukarni będzie skierowane na polski rynek, natomiast pozostałe [90–100] % trafi do innych państw EOG. W 2007 r. struktura sprzedaży beneficjenta na rynki zagraniczne w ujęciu wartościowym kształtowała się następująco: Niemcy – [75–85] %, Zjednoczone Królestwo – [10–15] %, Austria – poniżej [0–3] %. Trwały ponadto negocjacje z kontrahentami we Francji, w Danii i Szwecji.

(38)	Oprócz tego polskie władze zwróciły ogólnie uwagę na trend szybkiej globalizacji na rynku usług drukarskich, gdzie działalność drukarska rozszerzana jest na kraje trzecie, a usługi drukarskie zlecane są przez wydawnictwa zleceniobiorcom położonym w odległych miejscach.

(39)

Na obecnym etapie oceny Komisja ma wątpliwości, czy koszty transportu i logistyki można rzeczywiście pominąć jako realną przeszkodę w świadczeniu usług wklęsłodruku nawet dla odleglejszych rynków w EOG. Badania internetowe wskazują, że magazyn „Take a Break” jest w istocie publikowany przez wydawnictwo H. Bauer Publishing Ltd, które jest brytyjską spółką zależną grupy Bauer Verlag. Publikacja i druk czasopism w ramach jednej grupy może przynosić korzyści dotyczące integracji, ustalania priorytetów i elastyczności całego procesu, które równoważą związane z tym utrudnienia transportowe i logistyczne.

(40)	Ponadto wydaje się, że zakres rynków zagranicznych zaopatrywanych obecnie przez drukarnię objętą pomocą jest ograniczony, a same Niemcy stanowią zdecydowanie najważniejszy rynek docelowy.

(41)	W związku z powyższym, podczas analizy udziału rynkowego oraz wzrostu zdolności produkcyjnych na szczeblu EOG podanych przez władze polskie, Komisja zwróciła się również do zainteresowanych stron o wyrażenie opinii, czy właściwym rynkiem jest w istocie EOG.

3.2. Wątpliwości dotyczące zdolności produkcyjnych stworzonych przez projekt

(42)

Polskie władze poinformowały, że ponieważ wydruk czasopism i katalogów/ulotek reklamowych przeprowadza się na tych samych liniach produkcyjnych, trudno jest ustalić jednoznacznie strukturę zdolności produkcyjnych, jakie powstaną dzięki projektowi, z rozbiciem na zdolności produkcyjne dotyczące czasopism oraz katalogów/ulotek reklamowych. Zdolności produkcyjne beneficjenta w zakresie ulotek reklamowych i katalogów będą w ogromnej mierze zależały od nakładu drukowanych czasopism (pozycje nieperiodyczne drukowane są w miarę dostępności maszyn). Jak wskazały jednak polskie władze, jednym z możliwych rozwiązań jest oszacowanie struktury zdolności produkcyjnych na podstawie oczekiwanego udziału czasopism i katalogów/ulotek reklamowych w sprzedaży objętego pomocą zakładu.

(43)

Planowana struktura podana przez władze polskie to około [90–100] % udziału czasopism i [0–10] % innych produktów. Władze polskie wyjaśniły, że sytuacja ta jest odzwierciedleniem faktu, że drukarnia ma już stabilny portfel zamówień na czasopisma, m.in. od wewnętrznych wydawców należących do tej samej grupy co beneficjent. Oczekuje się jednak, że zakład będzie stopniowo powiększał swój udział w rynku katalogów.

(44)	Z przedstawionej powyżej struktury wynika, że wzrost zdolności produkcyjnych w odniesieniu do rynku druku czasopism techniką wklęsłodruku w EOG wyniósł [5–10] %, przekraczając próg 5 % określony w pkt 24 lit. b) Zasad.

4. UWAGI STRONY POLSKIEJ

(45)	Komisja nie otrzymała żadnych uwag od zainteresowanych stron. Uwagi przekazane przez stronę polską zostały streszczone poniżej.

4.1. Technika wklęsłodruku i technika offsetowa należą do tego samego właściwego rynku

(46)	Zdaniem polskich władz najnowsze osiągnięcia technologiczne w zakresie druku offsetowego pokazują, że obie techniki można stosować wymiennie, bez znaczących różnic dla odbiorców oraz na porównywalnych warunkach cenowych, nawet w przypadku wysokonakładowego druku czasopism i katalogów.

(47)

W szczególności polskie władze odniosły się do następujących innowacji w zakresie druku offsetowego:

—

wprowadzenia maszyn o większej szerokości cylindra drukowego, umożliwiających druk składek o objętościach porównywalnych z wklęsłodrukiem (72, 80, a nawet 96 stron); dzięki temu druk offsetowy stał się wiarygodną alternatywą w zakresie drukowania publikacji o objętości do 96 stron, które stanowią większość rynku docelowego BVG,

—	zwiększenia wydajności (prędkości) druku, która jest porównywalna z prędkościami maszyn wklęsłodrukowych (szybkość wstęgi papieru dochodząca do 15 m/sek.),

—	wzrostu wydajności w przeliczeniu na godzinę, zmniejszenia strat oraz skrócenia czasu wymiany form,

—	stosowania aparatów złamujących z wklęsłodruku (większa elastyczność w dzieleniu składek),

—	przygotowania formy z danych cyfrowych („computer-to-plate” – „z komputera na płytę” lub CTP); system CTP umożliwia znacznie szybsze i tańsze wykonanie form w porównaniu do poprzednio stosowanej technologii,

—	wykorzystania pras drukujących na wstędze papierowej, wyposażonych w automatyczne systemy rejestrująco-kontrolne, które znacznie szybciej dokonują ustawienia dopasowania warstw kolorów i tym samym generują mniej strat papieru.

(48)	Dla poparcia stwierdzenia, że odbiorcy nie rozróżniają już produktów pod względem zastosowanej technologii, polskie władze podały przykłady klientów, którzy do celów drukowania katalogów odeszli od druku offsetowego na rzecz techniki wklęsłodrukowej.

(49)

Na tej postawie, zdaniem strony polskiej, konwergencja obu technik drukarskich ukształtowała jednolity „rynek drukarski”, na którym różnice zdefiniowane przez Komisję odgrywają rolę marginalną lub nawet nie istnieją. Według polskich władz, znajduje to potwierdzenie w niedawnej decyzji w sprawie połączenia przedsiębiorstw (12).

(50)

Władze polskie przedłożyły dane dla połączonego rynku offsetu i wklęsłodruku, aby wykazać, że w okresie referencyjnym 2001–2006 skumulowany roczny współczynnik wzrostu (dalej „współczynnik CAGR”) wyniósł 2,54 % w ujęciu ilościowym, przewyższając współczynnik CAGR dla PKB na terenie EOG (2 %) (13). Dane dostarczone przez polskie władze pochodzą od CEPIPRINT A.S.B.L., niezależnego stowarzyszenia producentów papieru, i odnoszą się do widocznej konsumpcji dwóch ogólnych klas papieru stosowanych do drukowania czasopism i katalogów w Europie (Zachodniej i Wschodniej), niezależnie od techniki stosowanej przez drukarnie. Dane nie pozwalają na dokonanie rozróżnienia na rynki czasopism i katalogów.

(51)

Ponadto strona polska dostarczyła dane dotyczące zdolności produkcyjnych stworzonych przez projekt w odniesieniu do wielkości połączonego rynku druku publikacji technikami offsetu i wklęsłodruku (znowu bez rozróżnienia na rynki czasopism i katalogów), wynoszących [0–5] % w ujęciu ilościowym. Udział beneficjenta w połączonym rynku wynosi dużo poniżej progu 25 % (14).

4.2. Rynek wklęsłodruku nie jest nierentowny

(52)	Władze polskie poinformowały również, że nawet przy założeniu, że właściwy rynek obejmowałby wyłącznie druk techniką wklęsłodruku, współczynnik CAGR dla tego rynku w latach 2001–2006 przekroczyłby CAGR dla PKB na terenie EOG.

(53)

W tym względzie, Polska dostarczyła nowy zbiór danych przedstawiony przez Europejskie Stowarzyszenie Wklęsłodruku na konferencji „Premedia Conference” w dniach 14–16 stycznia 2008 r. w Neapolu. Dane te obejmują okres 2002–2006 i odnoszą się do zużycia papieru wykorzystywanego do drukowania techniką wklęsłodruku. Dane za rok 2001 nie były dostępne z tego źródła i zostały oszacowane przez władze polskie w oparciu o podane powyżej dane CEPIPRINT.

(54)

Dane CEPIPRINT obejmują zużycie papieru do drukowania czasopism i katalogów, zarówno techniką wklęsłodruku jak i offsetu. Statystyki te podają wzrost w wysokości 1 % w 2002 r. w porównaniu z 2001 r. Polska przyjęła taki sam wzrost o 1 % dla wklęsłodruku do uzupełnienia danych za lata 2002–2006 o brakujące dane za 2001 r.

(55)	Obliczony w oparciu o te założenia współczynnik CAGR dla druku czasopism techniką wklęsłodruku w okresie od 2001 r. do 2006 r. wynosi 2,03 % i jest nieco wyższy od współczynnika CARG dla PKB na terenie EOG (15) w tym samym okresie (2 %).

4.3. Wzrost zdolności produkcyjnej nie przekracza 5 % wielkości żadnego z możliwych do przyjęcia właściwych rynków

(56)	Ponadto Polska dostarczyła również poprawione dane wykazujące, że zdolności produkcyjne, które powstaną dzięki projektowi, nie przekraczają 5 % wielkości rynków wklęsłodruku, uznanych za właściwe w decyzji o wszczęciu postępowania.

(57)

Jak wskazano powyżej, ponieważ wydruk czasopism i katalogów/ulotek reklamowych przeprowadza się na tych samych liniach produkcyjnych, trudno jest sporządzić jednoznaczną strukturę zdolności produkcyjnych, jakie powstaną dzięki projektowi, z rozbiciem na zdolności produkcyjne dotyczące czasopism oraz katalogów/ulotek reklamowych. Dlatego też w decyzji o wszczęciu postępowania przyjęto strukturę zdolności produkcyjnych opartą na oczekiwanym udziale czasopism ([90–100] %) i katalogów/ulotek reklamowych ([0–10] %) w produkcji osiąganej przez nowe drukarnie. Na tej podstawie wzrost zdolności produkcyjnych nieznacznie przekroczył próg 5 % w przypadku druku czasopism.

(58)	W swych uwagach władze polskie ponownie podały tę strukturę, opierając się na najnowszych dostępnych informacjach na temat obecnych i oczekiwanych wyników sprzedaży osiąganych przez drukarnie.

(59)

Według strony polskiej, podział [90–100] % – [0–10] % był uznawany jedynie za prognozę krótkoterminową i opierał się na wstępnych szacunkach z czasu składania zgłoszenia. W tamtym okresie zamówienia na druk katalogów były nadal w fazie negocjacji. Władze polskie odniosły się również do informacji przedłożonych podczas oceny wstępnej, w których wskazano, że zdobycie udziałów w rynku katalogów jest procesem stopniowym, zaś beneficjent posiada już dobry, stabilny portfel zamówień na druk czasopism. Ponieważ BVG jest nową drukarnią na rynku przewiduje się, że zamówienia na druk katalogów będą wpływały stopniowo, lecz w sposób ciągły.

(60)

Ponadto strona polska podkreśliła, że na terenie EOG nie istnieje drukarnia specjalizująca się wyłącznie w druku czasopism lub tylko w druku katalogów. Drukarnie nie mogą specjalizować się tylko w druku czasopism, ponieważ uniemożliwiałoby to skuteczne wykorzystanie wszystkich dostępnych mocy produkcyjnych. Aby uniknąć braku wydajności w postaci przerw/przestojów między drukiem różnych czasopism, konieczne są zamówienia na katalogi.

(61)

W celu uzasadnienia Polska odniosła się do wcześniejszej decyzji w sprawie połączenia przedsiębiorstw (16) wskazującej, że w celu wykorzystania zainstalowanej zdolności produkcyjnej w możliwie największym stopniu, drukarnie będą zazwyczaj starały się zapewnić różnorodność drukowanych produktów, mających różne charakterystyki (w zakresie okresowości, czasu drukowania i nakładu). Ze względu na potrzebę zachowania pewnego stopnia elastyczności, trzy drukarnie wklęsłodrukowe, o których mowa w decyzji w sprawie połączenia przedsiębiorstw, podały za cel osiągnięcie maksymalnego udziału drukowania czasopism w portfolio produktów w wysokości 70–85 %.

(62)	Polska potwierdziła, że celem spółki BVG jest osiągnięcie z czasem bardziej zrównoważonego portfolio produktów. Cel ten zostanie osiągnięty stopniowo wraz z uruchamianiem nowych linii produkcyjnych, uzyskaniem nowych zdolności produkcyjnych i wzrostem zaufania wśród klientów.

(63)

Nowsze dane przedłożone przez Polskę potwierdzają stopniowy wzrost udziału drukarni należących do spółki BVG w rynku katalogów. W roku drukarskim od lipca 2007 r. do czerwca 2008 r. (17) (dane opierające się na wartościach historycznych do marca 2008 r. i potwierdzonych zamówieniach klientów w okresie kwiecień–czerwiec 2008 r.) udział druku czasopism wyniósł [90–95] %, a druku katalogów/ulotek reklamowych – [5–10] %.

(64)

Ostrożne szacunki dla okresu 2008–2009, które uwzględniają jedynie zamówienia już potwierdzone przez klientów i dwa zamówienia (18) będące w zaawansowanej fazie negocjacji, podają udział [85–90] % dla druku czasopism i [10–15] % dla druku katalogów/ulotek reklamowych. Drugi wariant dla lat 2008/2009 zakładał, że zamówienia na drugą połowę tego okresu osiągną taki sam poziom jak zamówienia składane na pierwszą połowę (podejście docelowe). Udział czasopism w tym okresie zmniejszyłby się do [80–85] % w stosunku do [15–20] % udziału katalogów/ulotek reklamowych.

(65)

Tabela 2 pokazuje, jak różne możliwości struktury udziałów druku czasopism oraz katalogów/ulotek reklamowych wpływają na wzrost zdolności produkcyjnych na właściwych rynkach (19).

Tabela 2

Zwiększenie zdolności produkcyjnych w odniesieniu do wielkości rynku wklęsłodruku

	Powstałe zdolności produkcyjne (w tonach)	Wielkość rynku w 2003 r. (w tonach)	Wzrost zdolności produkcyjnych (w %)
Drukowanie publikacji techniką wklęsłodruku (czasopisma, katalogi i ulotki reklamowe)	152 000	4 600 000	3,3
Drukowanie czasopism w 2007/2008 (dane rzeczywiste)	[136 800–152 000] ([90–100] %)	2 760 000	[5–10]
Drukowanie katalogów i ulotek reklamowych w 2007/2008 (dane rzeczywiste)	[0–15 200] ([0–10] %)	1 840 000	[0–5]
Drukowanie czasopism – dane szacunkowe na 2008/2009 (ostrożne podejście)	[121 600 – 136 800] ([80–90] %)	2 760 000	[0–5]
Drukowanie katalogów i ulotek reklamowych – dane szacunkowe na 2008/2009 (ostrożne podejście)	[15 200–30 400] ([10–20] %)	1 840 000	[0–5]
Drukowanie czasopism – dane szacunkowe na 2008/2009 (podejście docelowe)	[121 600 – 136 800] ([80–90] %)	2 760 000	[0–5]
Drukowanie katalogów i ulotek reklamowych – dane szacunkowe na 2008/2009 (podejście docelowe)	[15 200–30 400] ([10–20] %)	1 840 000	[0–5]

(66)

Zdaniem polskich władz, skoro nawet ostrożne prognozy na okres 2008–2009 pokazują do tego stopnia znaczący udział druku katalogów, że poziom planowanej zdolności produkcyjnej dla druku czasopism spadłby poniżej 5 %, zostaną spełnione wymogi pkt 24 lit. b) Zasad, nawet jeżeli właściwy rynek obejmowałby wyłącznie drukowanie techniką wklęsłodruku.

4.4. Rynek geograficzny dla druku techniką wklęsłodruku obejmuje teren EOG

(67)

Władze polskie zwróciły przede wszystkim uwagę na fakt, że koszty transportu nie stanowią znaczącej części kosztów ogólnych. Jak wynika z analiz przeprowadzonych przez beneficjenta, koszty transportu stanowią jedynie [4 do 15] % ogólnych kosztów obsługi. W szczególności koszty transportu do konkretnych krajów wynoszą:

—	BVG (drukarnia beneficjenta) do Francji (klient zewnętrzny): [4–10] %,

—	BVG do Austrii (klient zewnętrzny): [4–10] %,

—	BVG do Szwajcarii (klient zewnętrzny): [4–10] %,

—	BVG do Zjednoczonego Królestwa (klient powiązany): [10–15] %,

—	BDC (drukarnia wydawnictwa Bauer Verlag w Ciechanowie) do Zjednoczonego Królestwa (klient powiązany): [10–15] %,

—	BDC do Rosji (klient powiązany): [10–15] %.

(68)	Zdaniem strony polskiej, fakt realizacji takich zamówień potwierdza, że są one wykonalne, a koszty transportu nie stanowią istotnej bariery. Z tego względu, koszty transportu nie uzasadniają przyjęcia definicji rynku geograficznego węższej niż terytorium EOG.

(69)

Ponadto władze polskie zauważyły, że większość drukarni drukujących czasopisma i katalogi współpracuje z klientami z całej Europy (zarówno z krajów UE, jak i krajów spoza UE). Drukarnie te (20) mają działy sprzedaży specjalizujące się w obsłudze klientów zagranicznych oraz w bieżącym doradztwie i wsparciu przy realizacji poszczególnych umów i zamówień.

(70)

Jedna z większych drukarni w Polsce, „Winkowski” (niezależna drukarnia posiadająca trzy zakłady produkcyjne w Radzyminie, Pile i Wyszkowie), korzysta z centralnego działu handlu zagranicznego, zatrudniającego 15 osób zajmujących się pozyskiwaniem zamówień z zagranicy oraz obsługą poszczególnych rynków zagranicznych. Do obsługi rynku krajowego przydzieleni są inni pracownicy. Poza tym, drukarnia ta posiada biura sprzedaży w Niemczech, Szwecji, Austrii i Zjednoczonym Królestwie. Drukarnia ma też własny dział transportu międzynarodowego. „Winkowski” realizuje zamówienia na terenie całej Europy. Do najważniejszych rynków należą: Francja, kraje skandynawskie, Niemcy i Zjednoczone Królestwo. Spółka dostarcza produkty również na Ukrainę, do Rosji, Słowenii, Rumunii i innych krajów.

(71)

Podobną strategię i sposób sprzedaży przyjęła inna duża drukarnia – RR Donnelley, która posiada w Polsce cztery drukarnie (dwie w Krakowie, jedną w Starachowicach i jedną w Kielcach). Koncern obsługuje z Polski najważniejsze rynki europejskie. RR Donnelley posiada również biura sprzedaży w krajach Beneluksu, Niemczech, Szwajcarii, Zjednoczonym Królestwie, na Węgrzech, w krajach skandynawskich i Rosji. Drukarnie RR Donnelley w Polsce produkują zarówno czasopisma, jak i katalogi na eksport do wszystkich wyżej wymienionych krajów. RR Donnelley posiada również wyspecjalizowany dział logistyki i transportu międzynarodowego.

(72)

Przykładem zachodnioeuropejskiej drukarni potwierdzającym, że konieczność transportu na duże odległości nie musi stanowić istotnej bariery w handlu na rynku drukarskim dzięki istnieniu odpowiednich systemów dystrybucji, jest Prinovis z Niemiec. Jak wynika z publicznie dostępnych informacji (21), kilka tytułów francuskich czasopism jest już drukowanych dla Prisma Presse w Niemczech i dostarczanych do Paryża celem dalszego wykończenia lub dystrybucji, tj.:

—	tygodnik kobiecy „Femme Actuelle” w Dreźnie (władze polskie zwróciły uwagę, że odległość między Dreznem a Paryżem wynosi około 1 035 km. Odległość od BDN byłaby o 120 km większa),

—	miesięcznik kobiecy „Prima” w dwóch formatach (zwykłego czasopisma i w formacie kieszonkowym) w Itzehoe (odległość między Itzehoe a Paryżem wynosi 942 km),

—	miesięczniki specjalistyczne „Ça m’intéresse”, „Guide Cuisine” oraz „Cuisine Actuelle” w Itzehoe,

—	wydania specjalne dla „Cuisine Actuelle” w Dreźnie,

—	wydanie kieszonkowe miesięcznika kobiecego „Bien dans ma vie” w Itzehoe,

—	ponadto spółka Prisma Presse zawarła niedawno z Prinovis umowę na drukowanie francuskiego czasopisma z programem telewizyjnym Télé Loisirs, które ukazuje się raz w tygodniu w nakładzie 1,6 mln egzemplarzy, a każdy numer liczy średnio 140 stron.

(73)

Zdaniem strony polskiej, mimo że francuski klient spółki Prinovis nie jest podmiotem zewnętrznym, powyższy przykład pokazuje, że odpowiednia organizacja dystrybucji gwarantuje dostawy na czas również w przypadku tych czasopism, dla których punktualna dostawa ma szczególne znaczenie. Powodzenie tego przedsięwzięcia możliwe jest w szczególności dzięki stworzeniu odpowiednich kanałów dystrybucji i systemów monitorowania dostaw na duże odległości. Są one wprowadzane przez wszystkich wydawców i drukarnie współpracujące ze sobą na duże odległości.

(74)

W świetle powyższych przykładów dotyczących podmiotów obsługujących klientów w różnych krajach na terenie całego EOG i Europy Wschodniej, władze polskie są przekonane, że czas, koszty i kwestie związane z dostawą nie stanowią istotnej bariery dla współpracy z wydawcami na duże odległości. Częsta praktyka drukowania czasopism i katalogów na terenie EOG z przeznaczeniem na rynek rosyjski uzasadniałaby nawet szerszą definicję rynku, obejmującą EOG i Rosję.

(75)

Władze polskie podkreśliły również, że wydawcy, których siedziby mieszczą się poza krajami, w których zlokalizowana jest większość zdolności produkcyjnych w zakresie druku i w których zaopatrzenie rynku jest lepsze niż w innych częściach Europy, zazwyczaj dokonują wyboru drukarni spośród wielu firm, a fakt przynależności do tej samej grupy nie jest dla nich czynnikiem decydującym. Ponieważ o ile położenie geograficzne nie jest ograniczeniem, wydawcy wybierają drukarnie, zasadniczo biorąc pod uwagę konkurencyjność ich ofert i korzyści wynikające ze stałej współpracy. Obecnie, w związku z rozwojem technicznym pras offsetowych i możliwością zamiennego stosowania technik drukarskich niezależnie od wielkości zamówień, znacznie zwiększyła się liczba potencjalnych konkurentów mogących uczestniczyć w tym samym przetargu.

5. OCENA POMOCY

5.1. Pomoc państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 traktatu WE

(76)

Pomoc jest udzielana w postaci zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, stanowiącego dla polskich władz utracone dochody. Są to zasoby państwowe w rozumieniu art. 87 ust. 1 traktatu WE. Jako że pomoc jest przyznawana jednej spółce, środek ten ma charakter wybiórczy. Pomoc ta zwalnia beneficjenta z kosztów, które musiałby ponieść w normalnych warunkach rynkowych. W związku z tym, spółka ma przewagę gospodarczą nad swoimi konkurentami, co może prowadzić do zakłócenia konkurencji. Tak długo, jak produkty objęte projektem będą przedmiotem handlu, istnieje ryzyko, że pomoc mogłaby wpłynąć na wymianę handlową między państwami członkowskimi.

(77)	W związku z tym, Komisja stoi na stanowisku, że zgłoszony środek stanowi pomoc państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 traktatu WE.

5.2. Wymóg zgłaszania, zgodność pomocy z prawem i prawo właściwe

(78)	Zgłaszając środek, władze polskie spełniły wymóg dotyczący indywidualnego zgłoszenia określony w pkt 24 Zasad. Wszelka pomoc powyżej pułapu określonego w indywidualnym zgłoszeniu nie zostanie wprowadzona w życie do czasu zatwierdzenia przez Komisję.

(79)	Zgodnie z ust. 63 i przypisem 58 „Wytycznych w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2007–2013” (22) Komisja oceniła dany środek pomocy na podstawie „Wytycznych w sprawie krajowej pomocy regionalnej z 1998 r.” (23) (zwanych dalej „WPR z 1998 r.”) i Zasad.

5.3. Zgodność pomocy z WPR z 1998 r.

(80)

Jak wskazano w decyzji o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego, pomoc przyznawana jest zgodnie z zatwierdzonym programem PL 39/2004, a zatem spełnione zostały standardowe kryteria zgodności ustanowione w WPR (takie jak kryteria dotyczące inwestycji początkowej w regionach kwalifikujących się do pomocy regionalnej, kosztów kwalifikowalnych, wkładu własnego, efektu zachęty, utrzymania inwestycji i kumulacji).

5.4. Zgodność z przepisami Zasad

5.4.1. Intensywność pomocy

(81)

Przy planowanych wydatkach kwalifikowalnych w wartości zdyskontowanej wynoszących 734,031 mln PLN (około 157,95 mln EUR) i mającym zastosowanie standardowym pułapie dla pomocy regionalnej w wysokości 50 % w ekwiwalencie dotacji netto (EDN), skorygowana maksymalna intensywność pomocy dopuszczalna zgodnie z pkt 21 Zasad wynosi 29,98 % EDN.

(82)

Przewidywana kwota pomocy w wysokości 220,057 mln PLN (47,35 mln EUR) w wartości zdyskontowanej, o intensywności pomocy wynoszącej 29,98 % EDN (24), mieści się w tym pułapie. Dlatego też proponowana intensywność pomocy jest zgodna z mechanizmem zmniejszania intensywności pomocy przewidzianym w pkt 21 Zasad.

5.4.2. Zgodność z przepisami pkt 24 lit. a) i b) Zasad

(83)	Ponieważ proponowana łączna kwota pomocy w wysokości około 47,35 mln EUR przekracza próg podlegający zgłoszeniu i wynoszący 37,5 mln EUR, konieczna jest ocena zgodności proponowanej pomocy z pkt 24 lit. a) i b) Zasad.

(84)

Decyzja Komisji o zezwoleniu na regionalną pomoc na rzecz dużych projektów inwestycyjnych podlegających przepisom pkt 24 Zasad zależy od udziału beneficjenta w rynku przed inwestycją i po jej dokonaniu oraz od zdolności produkcyjnej, jaką stwarza dana inwestycja. W celu przeprowadzenia odpowiednich badań na podstawie pkt 24 lit. a) i b) Zasad, Komisja musi w pierwszej kolejności określić produkty, których dotyczy dana inwestycja, jak również musi ustalić właściwy rynek produktowy i rynek geograficzny.

(85)

Zgodnie z pkt 52 Zasad „odnośny produkt” oznacza produkt przewidziany w projekcie inwestycyjnym i w razie potrzeby produkty uznane za jego substytuty albo przez klienta (z powodu cech, ceny lub przeznaczenia produktu), albo przez producenta (ze względu na elastyczność związaną z urządzeniami produkcyjnymi). Jeśli projekt dotyczy produktu pośredniego, a znacząca część produkcji nie jest zbywana na rynku, odnośny produkt może zostać uznany za obejmujący produkty stanowiące następne ogniwo w procesie produkcji.

(86)

Przedmiotowy projekt inwestycyjny dotyczy drukowania czasopism, katalogów handlowych i ulotek reklamowych techniką wklęsłodruku. Beneficjent pomocy jest poprzez swoją strukturę własnościową powiązany z dużym wydawnictwem Heinrich Bauer Verlag. Ponadto grupa Heinrich Bauer Verlag będzie najważniejszym klientem nowej drukarni – odbiorcą około […] % sprzedaży nowego zakładu. Dlatego najpierw należy ustalić, czy sprzedaż produktów drukarskich przez ten obiekt inwestycyjny wydawnictwu Heinrich Bauer Verlag odbywa się zgodnie z warunkami rynkowymi.

(87)

W powyższej kwestii polskie władze potwierdziły, że transakcje między Spółką prowadzącą nową drukarnię a Heinrich Bauer Verlag będą prowadzone na zasadach rynkowych (wydawnictwo Bauer Verlag zbiera przynajmniej trzy oferty od czołowych europejskich drukarni wklęsłodrukowych, po czym cena naliczana przez Spółkę ustalana jest jako średnia tych ofert). Organy podatkowe mogą poddać to obliczenie weryfikacji i w razie potrzeby zażądać przekazania dodatkowej dokumentacji.

(88)

Ponadto szacuje się, że udział sprzedaży do grupy Heinrich Bauer Verlag będzie malał wraz ze wzrostem zdolności produkcyjnych. Wynika to stąd, że przy większej liczbie zainstalowanych linii produkcyjnych konsekwencje awarii są mniej dotkliwe, a to z kolei umożliwia zdobycie dodatkowych klientów zewnętrznych na rynku, na którym kluczowymi kwestiami są dostawa na czas i niezawodność.

(89)

W związku z powyższym Komisja stwierdza, że produkty BVG będą zbywane na warunkach rynkowych, a zatem w niniejszym przypadku właściwy rynek produktowy należy określić jako rynek działalności drukarskiej, a nie rynek produktu stanowiącego następne ogniwo w procesie produkcji (czyli działalności wydawniczej).

(90)

Przedmiotowy projekt inwestycyjny dotyczy techniki wklęsłodruku, która charakteryzuje się tym, że farba drukarska jest przenoszona na podłoże (np. papier) przez stalowy cylinder drukujący wygrawerowany techniką laserową. W przeciwieństwie do techniki wklęsłodruku w technice offsetowej, obszary drukowane i niezadrukowane znajdują się w tej samej płaszczyźnie co nośnik obrazu. Obszary niezadrukowane są wolne od farby drukarskiej, ponieważ ją odpychają, natomiast obszary drukujące przyjmują farbę. Wynika to stąd, że farba offsetowa oparta jest na bazie oleju, a obszary niezadrukowane nie przyjmują farby, ponieważ pokryte są wodą lub roztworami wody, a olej i woda odpychają się wzajemnie.

(91)

Istnieją wyraźne różnice między tymi dwiema technikami drukarskimi. Po pierwsze, koszty inwestycyjne związane z prasą wklęsłodrukową są dwukrotnie wyższe niż porównywalnych pras offsetowych. Z kolei prasa wklęsłodrukowa pozwala zapewnić jednolitą jakość druku nawet w przypadku dużych nakładów, tymczasem jakość druku offsetowego jest dość zmienna, ponieważ podczas procesu drukowania trudno jest utrzymać równowagę między wodą i farbą. Prasy wklęsłodrukowe są również bardziej wydajne (dużą ilość egzemplarzy można wydrukować za pomocą prasy wklęsłodrukowej w krótszym czasie niż za pomocą prasy offsetowej) oraz charakteryzują się dłuższym okresem użytkowania.

(92)

Dlatego, powyżej pewnego nakładu przy technice wklęsłodrukowej koszty produkcji są niższe. Im wyższy nakład, tym niższe koszty produkcji w porównaniu z innymi technikami. Jednak, w przypadku mniejszych nakładów, technika wklęsłodrukowa jest mniej opłacalna ze względu na stosunkowo wysokie koszty przygotowania cylindrów w porównaniu z kosztami przygotowania form drukarskich w technice offsetowej.

(93)	Dlatego technika wklęsłodrukowa nadaje się szczególnie do drukowania dużych nakładów (25), a technika offsetowa głównie do małych nakładów. Ze względu na wyższą i bardziej stabilną jakość w technice wklęsłodruku istnieje również różnica ze strony popytu.

(94)

W odniesieniu do przedłożonych przez Polskę argumentów dotyczących konwergencji technik wklęsłodruku i offsetu należy zauważyć, że badanie rynkowe przeprowadzone w ramach wcześniejszej sprawy dotyczącej łączenia przedsiębiorstw (26) rzeczywiście potwierdziło, że moce produkcyjne offsetowych maszyn drukarskich stale rosną. Jednakże na dzień dzisiejszy mogą one stanowić wiarygodny substytut dla drukowania czasopism jedynie w przypadku tych czasopism, które są obecnie drukowane techniką wklęsłodruku o najniższej liczbie egzemplarzy i stron.

(95)

Powyższa decyzja w sprawie połączenia przedsiębiorstw nie określa konkretnych progów, zarówno w odniesieniu do wielkości jak i liczby stron, powyżej lub poniżej których istnieją preferencje co do stosowania techniki offsetu lub wklęsłodruku. Dokładna definicja rynku pozostała zatem otwarta, a rynek został poddany analizie w możliwie wąskim jego rozumieniu (czyli przy założeniu, że obejmuje jedynie wklęsłodruk).

(96)

Tego rodzaju podejście ostrożnościowe jest uzasadnione również w niniejszej sprawie. Należy również zauważyć, że zgodnie z informacjami dostępnymi na stronie internetowej Europejskiego Stowarzyszenia Wklęsłodruku (27), wklęsłodruk nadal utrzymuje swoją przewagę w kontekście jakości: „Ponieważ wklęsłodruk, w przeciwieństwie do wszystkich innych procesów drukarskich, gwarantuje stały wysoki poziom jakości przy dużych nakładach, odgrywa on nadal czołową rolę jako główny proces drukarski dla czasopism, katalogów i artykułów markowych na coraz bardziej zinternacjonalizowanym rynku”.

(97)	W związku z tym, pomimo widocznej konkurencji między technikami offsetu i wklęsłodruku w niektórych segmentach rynku druku publikacji, zdaniem Komisji w tym przypadku analizę rynkową należy ograniczyć do wklęsłodruku według symulacji najgorszego scenariusza.

(98)

Technika wklęsłodruku stosowana jest do drukowania dwóch głównych produktów graficznych: publikacji i elastycznych opakowań. Ponieważ pras zaprojektowanych do druku czasopism i katalogów nie można stosować do druku materiałów pakunkowych, a objęta pomocą drukarnia będzie drukowała tylko publikacje, właściwy rynek jest w tym przypadku ograniczony do druku publikacji techniką wklęsłodruku.

(99)

Wklęsłodruk publikacji zapewnia druk publikacji dla rynku czasopism i katalogów. W decyzji w sprawie połączenia przedsiębiorstw (28) stwierdzono, że istnieje odrębny rynek produktów dla druku czasopism techniką wklęsłodruku ze względu na presję czasu związaną z drukiem tych produktów oraz ze względu na podwyższone wymagania w zakresie procesu wykończeniowego i dystrybucji. Uzasadnione jest również oddzielne traktowanie rynku czasopism, gdyż docelowo dominująca część sprzedaży usług drukarskich wykonanych w drukarni w Nowogrodźcu będzie dotyczyć czasopism, co oznacza, że projekt dotyczy przede wszystkim właśnie tego podrynku.

(100)

W świetle powyższych ustaleń, w niniejszej sprawie badania rynków zostaną przeprowadzone na trzech możliwych do przyjęcia rynkach właściwych:

—	rynku druku publikacji techniką wklęsłodruku (szeroka definicja rynku),

—	rynku druku czasopism techniką wklęsłodruku,

—	rynku druku katalogów i ulotek reklamowych techniką wklęsłodruku.

(101)

Chociaż badanie rynku przeprowadzone w ramach poprzedniej decyzji w sprawie połączenia przedsiębiorstw (29) nie pozwoliło na zdefiniowanie dokładnego progu, poniżej którego wszystkie drukarnie wklęsłodrukowe byłyby konkurencyjne, udało się stwierdzić, że rynek ten jest większy od rynku krajowego ze względu na transgraniczny przepływ towarów i konkurencję. Jest to o tyle oczywiste, że w niektórych krajach nie ma drukarni wklęsłodrukowych (np. w Szwecji, gdzie niektórzy klienci uznali, że polskie drukarnie również mogłyby być konkurencyjne).

(102)

W związku z tym w decyzji w sprawie połączenia przedsiębiorstw stwierdzono, że w przypadku Belgii i Szwecji (tj. w krajach, gdzie dane połączenie prowadzi do znacznego pokrywania się rynków) definicja rynku geograficznego dla druku czasopism techniką wklęsłodruku powinna obejmować wszystkie drukarnie wklęsłodrukowe znajdujące się w sąsiednich krajach (30). W odniesieniu do druku katalogów techniką wklęsłodruku zwrócono uwagę, że zasięg rynku może być nawet większy, ponieważ krótki czas realizacji zamówienia nie odgrywa szczególnie istotnej roli oraz ze względu na brak szczególnych trudności związanych z dystrybucją.

(103)

W niniejszej sprawie polskie władze przedstawiły przykłady wykazujące, że świadczenie usług drukowania czasopism na duże odległości jest wykonalne pod warunkiem stworzenia odpowiednich systemów dystrybucji. Wydaje się, iż takie sieci dystrybucji na duże odległości wraz z systemami monitorowania dostaw bardziej przyczyniają się do terminowego dostarczania czasopism niż korzyści wynikające z zintegrowanej struktury organizacyjnej przedmiotowych przedsiębiorstw.

(104)

Ponadto Polska przedstawiła przykładowe koszty transportu związane z dostarczaniem czasopism przez beneficjenta. Koszty te można uznać za stosunkowo niskie, nawet w przypadku dużych odległości. Co więcej, obecni klienci beneficjenta znajdują się nawet dalej niż w państwach sąsiedzkich (w Austrii, Szwajcarii, Zjednoczonym Królestwie i Francji). Również to wskazuje, że beneficjent jest w stanie konkurować na znacznej części EOG.

(105)

Przykłady polskich drukarni (innych niż drukarnie beneficjenta) świadczących usługi położonym daleko od nich klientom są drugim dowodem potwierdzającym możliwość świadczenia usług drukowania czasopism na oddalone rynki po dostępnych kosztach dystrybucji. Polskie drukarnie również są w stanie konkurować na rynkach poza EOG (np. na Ukrainie lub w Rosji).

(106)

Ponadto dane zebrane przez MillwardBrown SMG/KRC (31) i przedłożone przez polskie władze wskazują, że drukarnie publikacji techniką wklęsłodruku znajdują się tylko w 14 krajach EOG. Wykres 1 przedstawia zdolności produkcyjne w podziale na kraje.

Wykres 1

Zdolności produkcyjne w zakresie druku publikacji techniką wklęsłodruku w Europie, 1 000 ton/rok (dane szacunkowe za 2006 r.)

(107)

Jak widać na wykresie 1, Niemcy dysponują 43 % łącznych zdolności produkcyjnych EOG w zakresie druku publikacji techniką wklęsłodruku, tymczasem procentowy udział ludności tego kraju w łącznej liczbie ludności EOG (co stanowi prognozę udziału Niemiec w konsumpcji czasopism/katalogów) wynosi tylko 17 %. Połączone zdolności produkcyjne czterech największych producentów (Niemiec, Włoch, Francji i Zjednoczonego Królestwa) stanowią 78 % zdolności EOG, przy czym ludność tych krajów stanowi 53 % ludności EOG. Czynnik ten również wskazuje na koncentrację produkcji oraz istnienie w ramach EOG znacznej transgranicznej wymiany handlowej w zakresie usług wklęsłodruku.

(108)

Dlatego na podstawie informacji, którymi obecnie dysponuje Komisja, oraz biorąc pod uwagę brak innej uznanej alternatywnej segmentacji geograficznej, a także brak uwag ze strony podmiotów trzecich, Komisja uznaje, że w niniejszej sprawie właściwym rynkiem geograficznym jest EOG. Należy również zauważyć, że zgodnie z Zasadami, w celu zastosowania pkt 24 lit. b) Zasad, widoczna konsumpcja jest określana na poziomie EOG.

(109)

W celu zbadania, czy projekt jest zgodny z pkt 24 lit. a) Zasad, Komisja musi ustalić udział w rynku beneficjenta na poziomie grupy przed inwestycją i po inwestycji. Ponieważ inwestycję rozpoczęto w 2004 r. i planuje się jej ukończenie w 2009 r., Komisja zbada udział w rynku spółki BVG w 2003 i 2010 r.

(110)

Aby ustalić udział w rynku spółki BVG na poziomie grupy, Komisja porównała jej sprzedaż w ujęciu ilościowym na poziomie EOG z całkowitą wielkością konsumpcji papieru wklęsłodrukowego w EOG.

(111)

Brak jest danych w ujęciu wartościowym, jednak polskie władze potwierdziły, że ceny beneficjenta ustalane są na poziomie średnich cen rynkowych lub cen bardzo zbliżonych do tego poziomu. Oznacza to, że udziały w rynku (oraz zwiększenie zdolności produkcyjnej) w ujęciu wartościowym są bardzo zbliżone do udziałów w ujęciu ilościowym, a zatem uzasadnione jest oparcie analizy wyłącznie na danych ilościowych.

(112)

Dane dotyczące wielkości konsumpcji w ujęciu wartościowym (czyli ilość papieru zadrukowanego techniką wklęsłodruku) w całym EOG oparte są na danych Europejskiego Stowarzyszenia Wklęsłodruku (32) (ERA), dostarczonych przez polskie władze. ERA potwierdziła również zdolność produkcyjną […] linii produkcyjnych, jakie zostaną zainstalowane przez beneficjenta. Strukturę ogólnej sprzedaży/konsumpcji w podziale na podsegmenty czasopism i katalogów/ulotek reklamowych dostarczyło przedsiębiorstwo MillwardBrown SMG/KRC. Podany podział procentowy (60,2 % dla czasopism i 39,8 % dla innych publikacji) dotyczył roku 2006 i założono, że pozostanie na stałym poziomie.

(113)

Władze polskie przedłożyły dane ERA obejmujące lata 2002–2006. Szczegółowe całościowe prognozy sprzedaży na 2010 r. nie są dostępne, ale ERA oczekuje, że w najbliższych latach utrzyma się niewielka tendencja wzrostowa na poziomie 1 %. Jednak według symulacji najgorszego scenariusza uznano, że rynek będzie stabilny, stąd do oszacowania całkowitej konsumpcji w 2010 r. wykorzystano dane za 2006 r.

(114)

Udział w rynku przedsiębiorstwa BVG ustalono na poziomie EOG w odniesieniu do trzech możliwych do przyjęcia właściwych rynków produktowych określonych w motywie 101. Udziały w rynku na poziomie grupy (tj. z uwzględnieniem drukarni Heinrich Bauer Verlag) w roku poprzedzającym inwestycję i w rok po jej realizacji przedstawione są w tabeli 3.

Tabela 3

Udziały rynkowe w ujęciu ilościowym w EOG

(w %)
	2003	2010
Udział w rynku druku publikacji techniką wklęsłodruku (szeroka definicja rynku)	[0–5]	[5–10]
Udział w rynku druku czasopism techniką wklęsłodruku	[5–10]	[10–15]
Udział w rynku druku katalogów i ulotek reklamowych techniką wklęsłodruku	[0–5]	[0–5]

(115)

Zebrane przez MillwardBrown SMG/KRC dane dotyczące zdolności produkcyjnych w zakresie wklęsłodruku wskazują również na skromny udział grupy Bauer w rynku EOG, a także istnienie silnej konkurencji.

Wykres 2

Zdolności produkcyjne europejskich wydawnictw w zakresie wklęsłodruku – % łącznych zdolności produkcyjnych w zakresie wklęsłodruku (dane szacunkowe za 2006 r.)

(116)

Jak wynika z tabeli 3, przy wszystkich definicjach rynku, udział w rynku przedsiębiorstwa BVG na poziomie grupy utrzymuje się znacznie poniżej 25-procentowego progu ustalonego w pkt 24 lit. a) Zasad. Dlatego Komisja uznaje, że nawet dopuszczając margines błędu właściwy dla prognoz przedstawionych powyżej, przedmiotowy środek pomocy jest zgodny z pkt 24 lit. a) Zasad.

(117)

Zgodnie z pkt 24 lit. b) Zasad projekt nie kwalifikuje się do otrzymania pomocy inwestycyjnej, jeśli powstałe zdolności produkcyjne przekraczają 5 % wielkości nierentownego rynku (tj. gdy wzrost w sektorze kształtuje się poniżej wzrostu w EOG). Pełne zdolności produkcyjne, które powstaną dzięki projektowi, zostaną osiągnięte w 2010 r.

(118)

Ponieważ współczynnik CAGR przedmiotowego rynku w latach 2001–2006 (równy 2,03 %), obliczony na podstawie przekazanych przez polskie władze danych, przekracza wartość współczynnika CAGR dla PKB EOG (2,00 %), nie ma potrzeby sprawdzania, czy stworzone zdolności produkcyjne stanowią więcej niż 5 % rynku.

(119)

Jednakże dane za 2001 r., czyli najważniejszy rok przy obliczaniu współczynnika CAGR w latach 2001–2006, nie były bezpośrednio dostępne, lecz zostały oszacowane przez polskie władze na podstawie wzrostu całego rynku czasopism w latach 2001–2002. Dane te mogą nie być reprezentatywne w odniesieniu do wzrostu druku czasopism techniką wklęsłodruku, dlatego należy zachować pewną ostrożność. Dlatego Komisja zbadała również, czy stworzone przez projekt zdolności produkcyjne nie przekraczają 5 % rynku.

(120)

Całkowite zdolności produkcyjne, które powstaną dzięki projektowi (z uwzględnieniem wszystkich […] nowych linii produkcyjnych) wynoszą 152 tysiące ton rocznie, przy założeniu, że zdolności jednej linii produkcyjnej wynoszą […] tysięcy ton rocznie.

(121)

Prognoza ta dotyczy rzeczywistych zdolności produkcyjnych, z uwzględnieniem takich czynników jak czas przeznaczony na naprawy i konserwację (maksymalny czas pracy maszyn produkcyjnych oszacowano na 61 % całkowitego teoretycznego czasu) oraz czynników właściwych dla techniki wklęsłodruku.

(122)

W szczególności maszyny drukarskie wykorzystujące tę technologię mają określoną maksymalną długość cylindra, tj. szerokość stosowanej wstęgi papieru, co odpowiada określonej ilości standardowych stron druku (w przypadku maszyn stosowanych przez beneficjenta najszerszy możliwy do wykorzystania cylinder umożliwia wydruk maksymalnie […] standardowych stron). Cylinder określonej długości umożliwia wydruk kilku ściśle określonych wielkości czasopism/katalogów (w przypadku używanego w zakładzie objętym pomocą cylindra o obwodzie […] są to […] strony).

(123)

Teoretyczne zdolności produkcyjne wynikają z maksymalnej możliwej do otrzymania produkcji przy cylindrze o największym obwodzie – w przypadku beneficjenta odpowiadałoby to możliwości drukowania jedynie czasopism mających dokładnie […] strony. W rzeczywistości drukuje się czasopisma o różnych rozmiarach, a zdolność produkcyjna maszyn zmienia się odpowiednio. Dlatego prognoza uwzględnia również fakt, że produkcja ma miejsce przy różnych szerokościach pras i różnych obwodach cylindrów, tj. nie zawsze przy maksymalnej zdolności produkcyjnej. Prognozę sporządzono z uwzględnieniem planowanych wielkości druku na podstawie zamówień wynikających z zawartych umów.

(124)

Polskie władze poinformowały, że ponieważ wydruk czasopism i katalogów/ulotek reklamowych przeprowadza się na tych samych liniach produkcyjnych, trudno jest sporządzić jednoznaczną strukturę zdolności produkcyjnych, jakie powstaną dzięki projektowi, z rozbiciem na zdolności produkcyjne dotyczące czasopism oraz katalogów/ulotek reklamowych. Jak wskazały jednak polskie władze, jednym z możliwych rozwiązań jest oszacowanie struktury zdolności produkcyjnych na podstawie oczekiwanego udziału czasopism i katalogów/ulotek reklamowych w sprzedaży objętego pomocą zakładu.

(125)

W tym kontekście Polska dostarczyła najnowsze dane dotyczące produkcji, potwierdzające, że beneficjent rzeczywiście dąży do osiągnięcia bardziej zrównoważonego portfolio produktów niż zostało to wykazane podczas oceny wstępnej. Określony początkowo [90–100] % udział druku czasopism w produkcji nowych drukarni opierał się o zamówienia złożone w tamtym okresie. Jednakże od tego czasu pozyskano nowych klientów, co doprowadziło do stopniowego zwiększenia udziału druku katalogów/ulotek reklamowych.

(126)

Jak wynika z tabeli 2, w oparciu o oczekiwaną strukturę produkcji na lata 2008–2009 dla druku czasopism i katalogów, zwiększenie zdolności produkcyjnych już utrzymuje się poniżej 5 % dla wszystkich możliwych właściwych rynków. Ponadto należy przypomnieć, że analizę przeprowadzono w oparciu o najgorszy możliwy scenariusz zakładający, że właściwy rynek obejmuje wyłącznie druk techniką wklęsłodruku.

(127)

Ponieważ spełnione zostały oba warunki przewidziane w pkt 24 lit. b) Zasad (wskaźnik wzrostu rynku nie jest za niski, a zwiększenie zdolności produkcyjnych jest mniejsze niż 5 %), Komisja stwierdza, że badany środek pomocy jest zgodny z pkt 24 lit. b) Zasad.

6. WNIOSEK

(128)

Na podstawie powyższych rozważań Komisja uznaje, że jej wątpliwości dotyczące przekroczenia przez projekt progów określonych w pkt 24 lit. a) i b) Zasad zostały rozwiane i w związku z tym stwierdza, że pomoc jest zgodna ze wspólnym rynkiem,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Środki pomocy państwa, które Polska planuje przyznać na rzecz BVG Medien Beteiligungs GmbH, są zgodne ze wspólnym rynkiem w rozumieniu art. 87 ust. 3 lit. a) traktatu WE.

Niniejszym zezwala się na udzielenie pomocy w wysokości nieprzekraczającej 220,057 mln PLN według wartości zdyskontowanej (co stanowi intensywność pomocy wynoszącą 29,98 % EDN kosztów kwalifikowalnych o zdyskontowanej wartości 734,031 mln PLN). W przypadku niższych kosztów kwalifikowalnych, intensywność pomocy nie może przekroczyć pułapu 29,98 % EDN tych kosztów.

Artykuł 2

W terminie sześciu miesięcy od wypłaty ostatniej raty pomocy według zgłoszonego harmonogramu płatności władze polskie przedłożą szczegółowe sprawozdanie końcowe.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Rzeczypospolitej Polskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 grudnia 2008 r.

W imieniu Komisji

Neelie KROES

Członek Komisji

(1) Dz.U. C 159 z 24.6.2008, s. 18.

(2) Początkowy dwumiesięczny okres, w którym należy dokonać oceny, rozpoczął się dnia 3 stycznia 2007 r.

(3) Dz.U. C 70 z 19.3.2002, s. 8.

(4) Zob. przypis 1.

(5) PL 1/2004 – pismo Komisji z dnia 13 sierpnia 2004 r. (C(2004) 3230/5).

(6) Zob. ppkt 5.4.2.

(7) Informacje poufne.

(8) Na podstawie kursu wymiany PLN/EUR obowiązującego w chwili udzielenia pomocy, tj. 4,6474.

(9) Program pomocy regionalnej dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w specjalnych strefach ekonomicznych. Pismo Komisji z dnia 9 marca 2005 r. (C(2005) 735).

(10) Mierzony według standardu siły nabywczej.

(11) „Take a Break” jest najlepiej sprzedającym się tygodnikiem dla kobiet w Zjednoczonym Królestwie, z nakładem przekraczającym 1 mln egzemplarzy.

(12) COMP/M.4893 – Quebecor World/RSDB.

(13) Dane dla UE-27 wykorzystano jako przybliżenie.

(14) Dane dostarczone przez Polskę podają udział w połączonym rynku w wysokości [0–5] % w 2003 r. i [0–5] % w 2010 r. Wydaje się, że dane te nie uwzględniają sprzedaży osiąganych przez drukarnie offsetowe należące do Bauer Verlag. Ponieważ w trakcie oceny wstępnej Polska podała, że grupa Bauer Verlag posiada tylko dwie drukarnie offsetowe o niskich zdolnościach produkcyjnych (ich łączne zdolności produkcyjne wynoszą około 50 000 ton rocznie), skorygowane udziały rynkowe na połączonym rynku offsetu i wklęsłodruku są nieznacznie większe od wartości podanych przez władze polskie.

(15) Dane dla UE-27 wykorzystano jako przybliżenie, PKB w mln EUR po cenach z 1995 r.

(16) COMP/M.3178 – Bertelsmann Springer/JV.

(17) Okres, w którym większość zamówień na druk katalogów obejmuje czas od lipca do czerwca następnego roku.

(18) Pierwsze zamówienie dotyczy WeltBild i nadal trwają negocjacje cenowe. Jednakże fakt, że klient ten współpracował już ze spółką BVG w przeszłości sprawia, że bardzo prawdopodobna jest realizacja tego zamówienia. Drugie zamówienie dotyczy materiałów dla przedsiębiorstwa Carrefour i jego cena została już uzgodniona, przygotowano już próbny nakład, jednakże nie podpisano jeszcze formalnej umowy. W obu przypadkach druk miał się rozpocząć lipcu 2008 r.

(19) Dane dotyczące wielkości konsumpcji na całym EOG oparte są na danych Europejskiego Stowarzyszenia Wklęsłodruku, dostarczonych przez polskie władze. Strukturę ogólnej sprzedaży/konsumpcji w podziale na podsegmenty czasopism i katalogów/ulotek reklamowych dostarczyło przedsiębiorstwo MillwardBrown SMG/KRC.

(20) Podane przykłady dotyczące dystrybucji i obsługi rynków geograficznych obejmują również drukarnie offsetowe. Jednakże władze polskie uważają, że metoda produkcji wykończonego produktu (czasopism) nie jest istotna z punktu widzenia podaży, ponieważ technika produkcji nie ma wpływu na kanały dystrybucji.

(21) http://www.prinovis.de/en/unternehmen/aktuelle_nachrichten/2008/03/neuer-frankreich-auftrag-fuer-prinovis.php

(22) Dz.U. C 54 z 4.3.2006, s. 13.

(23) Dz.U. C 74 z 10.3.1998, s. 9.

(24) Ponieważ pomoc jest udzielana w postaci zwolnienia podatkowego, ekwiwalent dotacji netto tej pomocy jest równy jej ekwiwalentowi dotacji brutto.

(25) Z wyjątkiem druku gazet, w których przypadku niska jakość papieru gazetowego ma negatywny wpływ na stan techniczny urządzeń przeznaczonych do druku materiałów wysokiej jakości (np. czasopism). Dlatego gazety drukowane są techniką offsetu na zimno lub techniką fleksografii.

(26) Zob. przypis 11 powyżej.

(27) http://www.era.eu.org/upload/File/press_releases/PressReleaseDrupa08_eng(2).doc

(28) Decyzja z dnia 3 maja 2005 r. w sprawie COMP/M.3178 – Bertelsmann/Springer/JV.

(29) Zob. przypis 11 powyżej.

(30) W przypadku Belgii są to Niderlandy, wschodnie Niemcy i północna Francja, a w przypadku Szwecji przynajmniej wszystkie zakłady wklęsłodrukowe w Finlandii, północnych Niemczech, Danii i Niderlandach.

(31) Polski oddział Millward Brown International, jedno z największych niezależnych przedsiębiorstw badania rynku i opinii.

(32) Europejskie Stowarzyszenie Wklęsłodruku (European Rotogravure Association) jest czołową międzynarodową organizacją w tej branży. Jest to organizacja o charakterze niezarobkowym, wspierająca podmioty korzystające z techniki wklęsłodruku.

17.11.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 301/41

DECYZJA KOMISJI

z dnia 17 czerwca 2009 r.

w sprawie pomocy państwa C 33/08 (ex N 732/07), której Szwecja zamierza udzielić Volvo Aero Corporation z przeznaczeniem na badania i rozwój

(notyfikowana jako dokument nr C(2009) 4542)

(Jedynie tekst w języku szwedzkim jest autentyczny)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2009/838/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 88 ust. 2 akapit pierwszy,

uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w szczególności jego art. 62 ust. 1 lit. a),

po wezwaniu zainteresowanych stron do przedstawienia uwag zgodnie z przywołanymi artykułami (1),

uwzględniając otrzymane odpowiedzi,

a także mając na uwadze, co następuje:

1. PROCEDURA

(1)

Pismem z dnia 10 grudnia 2007 r. władze szwedzkie zgłosiły Komisji środek dotyczący pomocy, jakiej zamierzały udzielić spółce Volvo Aero Corporation. Pismem z dnia 28 stycznia 2008 r. Komisja zwróciła się z wnioskiem o dodatkowe informacje. Władze szwedzkie przedstawiły szereg odpowiedzi na ten wniosek w piśmie z dnia 18 marca 2008 r.

(2)

W dniu 15 kwietnia 2008 r. odbyło się spotkanie władz szwedzkich i służb Komisji, po którym Komisja zwróciła się o informacje uzupełniające kolejnym pismem z dnia 21 kwietnia 2008 r. Władze szwedzkie udzieliły odpowiedzi na to pismo, przedstawiając dodatkowe uwagi w piśmie z dnia 2 czerwca 2008 r. W swojej odpowiedzi władze szwedzkie nawiązały do informacji uzupełniających, w szczególności do wewnętrznej wymiany wiadomości drogą elektroniczną między członkami kierownictwa beneficjenta. Powyższe informacje uzupełniające przekazano w dniu 19 czerwca 2008 r.

(3)

Pismem z dnia 16 lipca 2008 r. Komisja przedstawiła Szwecji swoją decyzję w sprawie wszczęcia postępowania zgodnie z art. 88 ust. 2 traktatu WE, dotyczącego wyżej wymienionego środka pomocy. Decyzja Komisji w sprawie wszczęcia postępowania została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2). Komisja zaprosiła zainteresowane strony do zgłaszania uwag na temat środka pomocy. Szwecja zgłosiła swoje uwagi w dniu 17 października 2008 r.

(4)

Faksem z dnia 28 października 2008 r. uwagi zgłosił Fred Bodin, były prezes i dyrektor generalny spółki Volvo Aero. Pismem z dnia 31 października 2008 r. uwagi zgłosiła spółka GE Aviation. W korespondencji elektronicznej z dnia 3 listopada 2008 r. uwagi zgłosił związek zawodowy pracowników Volvo Aero – IF Metall.

(5)	Pismem z dnia 3 listopada 2008 r. Komisja przekazała te uwagi władzom szwedzkim, które z kolei zgłosiły swoje uwagi w dniu 12 grudnia 2008 r.

(6)	Pismem z dnia 30 marca 2009 r. Komisja zwróciła się do władz szwedzkich z wnioskiem o informacje uzupełniające; Szwecja udzieliła odpowiedzi w dniu 3 kwietnia 2009 r.

2. CEL ŚRODKA

(7)

Władze szwedzkie zamierzają przyznać pomoc Volvo Aero („spółka”) z przeznaczeniem na działalność badawczo-rozwojową („B + R”) w odniesieniu do podzespołów przeznaczonych do silnika GEnx, który opracowała spółka General Electric („GE”) dla samolotu Boeing typu B787 i B747-8. W dniu 15 grudnia 2004 r. spółka Volvo Aero podpisała z GE wstępną umowę o partnerstwie opartym na podziale ryzyka i rozpoczęła prace nad projektem B + R.

(8)

Spółka Volvo Aero opracowuje i produkuje podzespoły do silników samolotów cywilnych i wojskowych; w 2008 r. osiągnęła przychody operacyjne w kwocie 359 mln SEK (ok. 39 mln EUR (3) i marżę operacyjną w wysokości 4,8 %. Spółka ta jest niewielkim podmiotem na tak zwanym rynku drugiego szczebla (4), produkującym podzespoły dla wszystkich producentów oryginalnego sprzętu (ang. original equipment manufacturers, OEM): General Electric („GE”) i Pratt & Whitney („PW”) w Ameryce Północnej oraz dla Rolls-Royce („RR”) w Europie.

(9)

Volvo Aero wchodzi w skład grupy Volvo („grupa”). Grupa prowadzi działalność głównie w sektorach samochodów ciężarowych, sprzętu budowlanego i autobusów. Produkuje również silniki do łodzi turystycznych i jednostek roboczych oraz zespoły prądotwórcze napędzane silnikami wysokoprężnymi, a także prowadzi działalność w przemyśle lotniczym i kosmonautycznym (za pośrednictwem swojej spółki zależnej Volvo Aero) (5). W 2008 r. przychody operacyjne grupy wyniosły 15 851 mln SEK (ok. 1 704 mln EUR) przy marży operacyjnej w wysokości 5,2 %. Udział Volvo Aero w sprzedaży netto i przychodach operacyjnych grupy wynosi 2 %.

(10)

Prace nad opracowaniem silnika GEnx prowadzi spółka GE oraz szereg partnerów współpracujących na zasadzie podziału zysku i ryzyka, którymi są, poza Volvo Aero, następujące spółki: Avio (Włochy) z udziałem w wysokości 12 %, odpowiedzialna za projektowanie i produkowanie przekładni do akcesoriów; Techspace Aero (Belgia) z udziałem w wysokości 5 %, odpowiedzialna za stojany sprężarek niskociśnieniowych; inni partnerzy w Japonii (IHI i MHI z łącznym udziałem w wysokości 15 %) oraz w Stanach Zjednoczonych.

(11)

Certyfikacja silnika GEnx do samolotów typu B787 została przeprowadzona w marcu 2008 r., a certyfikacja silnika GEnx do samolotów typu B747-8 jest zaplanowana na połowę 2009 r. Zapewnione zostały zamówienia na 1120 silników GEnx do samolotów typu B787 i B747-8. Spółka Boeing opóźniła jednak wprowadzenie na rynek samolotu B787 prawie o dwa lata i w związku z tym do chwili obecnej nie sprzedano żadnego silnika.

(12)

Udział Volvo Aero w projekcie dotyczącym silników GEnx w ramach umowy o podziale zysku i ryzyka wynosi 5,6 % ogólnych kosztów tych silników. Volvo Aero zajmuje się opracowaniem szeregu podzespołów do silnika GEnx: obudowy piasty wentylatora (ang. fan hub frame), wirnika sprężarki (ang. booster spool), tylnej obudowy turbiny (ang. turbine rear frame), tylnej obudowy wentylatora (ang. after fan case) i uszczelki podstawy turbiny wysokociśnieniowej (ang. high pressure turbine root seal); koszty projektu B + R wynoszą ogółem 927 mln SEK (ok. 100 mln EUR).

(13)

Zakres proponowanego projektu B + R czterokrotnie przewyższa skalę wszystkich innych projektów B + R zrealizowanych dotąd przez Volvo Aero i jest to pierwszy przypadek przyjęcia przez spółkę tak dużej odpowiedzialności. Poza tym w przypadku silników GEnx występuje znaczne ryzyko techniczne i handlowe. Silnik GEnx zawiera złożone lekkie podzespoły, które muszą być zastosowane w nowy sposób. Ambitne cele technologiczne, które GE wyznaczyło w związku z realizacją podzespołów do silnika GEnx, dotyczą niskiego poziomu zużycia paliwa, niskiego poziomu hałasu i emisji oraz niewielkiej wagi.

(14)

Władze szwedzkie zamierzały przyznać Volvo Aero zaliczkę zwrotną (6) w kwocie 362 mln SEK (ok. 39 mln EUR według kursu wymiany obowiązującego w dniu przyznania pomocy), która umożliwiłaby pokrycie 39 % kosztów kwalifikowanych projektu B + R. Pomoc nie została jeszcze wypłacona i jest uzależniona od jej zatwierdzenia przez Komisję. Według władz szwedzkich mechanizm spłaty pożyczki zapewniłby zwrot w wysokości 7,32 %, tzn. wyższy niż obowiązujące stopy referencyjne w Szwecji (5,49 % w 2007 r.).

(15)

Spłatę ustalono na podstawie dochodów Volvo Aero z projektu (płatności uiszczanych przez GE na rzecz Volvo Aero). Według prognozy przyjętej przez władze szwedzkie kwota ta wynosi 23 mld SEK (7) i opiera się na prognozowanej sprzedaży 4 937 silników do 2028 r. Do czasu osiągnięcia tej wielkości sprzedaży oczekuje się, że Volvo Aero wypłaci rządowi […] (8) % płatności otrzymanych od GE, w tym płatności za inne silniki będące pochodną modelu GEnx. Jeśli sprzedaż przekroczy kwotę 23 mld SEK, Volvo Aero będzie nadal płacić tantiemy odpowiadające […] % rocznego obrotu z tytułu sprzedaży silników GEnx (ale z wyłączeniem silników wyprodukowanych w przyszłości na podstawie tego modelu), bez ograniczeń w czasie.

(16)

W dniu 7 grudnia 2004 r., czyli przed rozpoczęciem projektu, Volvo Aero zwróciło się do rządu szwedzkiego z pisemnym wnioskiem o pomoc. W grudniu 2004 r. władze szwedzkie udzieliły Volvo Aero zapewnienia w formie ustnej o przyznaniu pomocy na projekt B + R (jednak bez potwierdzenia dokładnej kwoty i formy pomocy). Rząd wyraził swoje pozytywne stanowisko w odniesieniu do pomocy jedynie w sposób nieformalny, podczas rozmowy telefonicznej między Ministerstwem Przemysłu a Volvo Aero.

(17)

Volvo Aero twierdzi, że opierając się na tym zapewnieniu, w dniu 15 grudnia 2004 r. podpisała umowę z GE, mimo że nie otrzymała od rządu żadnego pisemnego potwierdzenia w sprawie pomocy. Władze szwedzkie zatwierdziły formalnie pomoc dopiero w dniu 14 czerwca 2007 r., kiedy przekazały do Biura Długu Narodowego wskazówki dotyczące sformalizowania pożyczki. Zgodnie z władzami szwedzkim przedtem wyjaśniono zakres udziału Volvo Aero w projekcie. Do tego czasu duża część projektu B + R została zrealizowana.

3. PODSTAWY WSZCZĘCIA FORMALNEGO POSTĘPOWANIAWYJAŚNIAJĄCEGO

(18)	Komisja podjęła decyzję o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego z powodu szeregu wątpliwości, przedstawionych w skrócie poniżej.

(19)

Komisja ma wątpliwości w odniesieniu do niedoskonałości rynku, na którą powołuje się Szwecja, tj. asymetrycznych informacji związanych z finansowaniem stosowanym w przypadku projektu tego rodzaju (9). Biorąc pod uwagę, że Volvo Aero jest finansowo zależne od grupy Volvo oraz że koszty projektu zostały faktycznie pokryte z operacyjnych przepływów pieniężnych Volvo Aero i w ramach wewnątrzgrupowej konsolidacji środków finansowych, nasuwa się pytanie, czy Volvo Aero rzeczywiście nie posiada środków, aby uczestniczyć w projekcie dotyczącym silników GEnx.

(20)

Komisja miała wątpliwości odnośnie do efektu zachęty wynikającego z pomocy i zapotrzebowania na nią; zakwestionowała także stopień, w jakim pomoc stanowiła czynnik decydujący o rozpoczęciu projektu przez Volvo Aero, biorąc pod uwagę, że pomoc została formalnie zatwierdzona dopiero wtedy, kiedy niemal połowa projektu była już zrealizowana. Komisja była zdania, że ustne omówienie kwestii przez rząd i spółkę nie zastąpiło formalnej procedury przyznania pomocy.

(21)	Komisja zakwestionowała proporcjonalność pomocy w odniesieniu do warunków spłaty zaliczki zwrotnej. Komisja miała zastrzeżenia dotyczące ponoszenia ryzyka walutowego przez rząd, a nie przez Volvo Aero.

(22)

W decyzji o wszczęciu postępowania Komisja uznała, że wpływ pomocy na konkurencję jest ograniczony z uwagi na bardzo mały udział beneficjenta w rynku (2 % udziału w rynku silników do dużych samolotów cywilnych). Komisja zaprosiła jednak konkurentów i inne strony trzecie do przedstawiania wszelkich uwag dotyczących wpływu na konkurencję.

4. UWAGI SZWECJI I ZAINTERESOWANYCH STRON

(23)

Zgodnie z art. 20 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 traktatu WE (10) oraz w odpowiedzi na zawiadomienie zamieszczone w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (11) Komisja otrzymała uwagi od władz szwedzkich, od byłego prezesa i dyrektora generalnego Volvo Aero, od GE Aviation i od związku zawodowego pracowników Volvo Aero – IF Metall.

4.1. Uwagi Szwecji

4.1.1. Niedoskonałość rynku

(24)

Władze szwedzkie dostarczyły informacje w odpowiedzi na wątpliwości Komisji dotyczące niedoskonałości rynku oraz w celu wyjaśnienia istnienia takich nieprawidłowości w omawianym przypadku, koncentrując się na dostępności odpowiedniego finansowania wewnętrznego i zewnętrznego oraz na polityce finansowej grupy Volvo odnośnie do korzystania z zewnętrznych źródeł finansowania, w tym pomocy państwa.

(25)

Szwecja udzieliła dodatkowych informacji na temat polityki finansowej grupy Volvo, w tym na temat warunków pożyczki wewnątrzgrupowej dla Volvo Aero. Z przekazanych informacji wynika, że wewnątrzgrupowa konsolidacja środków finansowych stanowiła raczej tymczasowy środek nadzwyczajny umożliwiający Volvo Aero spełnienie zobowiązań umownych wobec GE przed otrzymaniem uzgodnionej pomocy rządu. Dalsze udzielanie takiej pożyczki groziłoby jednak zachwianiem równowagi pod względem finansowania innych działań grupy i w związku z tym nie jest to opcja, którą można stosować w sposób stały.

(26)

W odniesieniu do kwestii dostępności finansowania zewnętrznego Szwecja wyjaśniła, dlaczego w przypadku tego projektu nie można było uzyskać finansowania zewnętrznego. Grupa Volvo nigdy nie uzyskała od żadnego banku komercyjnego czy instytucji finansowej pożyczki warunkowej porównywalnej z pożyczką w formie zaliczki zwrotnej. Grupa Volvo nie uzyskuje zwykle pożyczek komercyjnych, jeśli ich termin przekracza 10 lat, podczas gdy wnioskowana pożyczka w formie zaliczki zwrotnej obejmuje okres 20 lat. Bank Nordea, preferowany przez Grupę Volvo, nie był przygotowany na udzielenie tej grupie pożyczek warunkowych lub pożyczek na okres 20–30 lat.

4.1.2. Efekt zachęty

(27)

Władze szwedzkie wyjaśniły przyczyny długich odstępów czasu między wstępnym zapewnieniem rządu o przyznaniu pomocy, rozpoczęciem projektu B + R i formalnym zatwierdzeniem pomocy. Według Szwecji w 2004 r. rząd zapewnił Volvo Aero, że przyzna pomoc. Jednak ze względu na szereg obiektywnych przyczyn, takich jak ustalenie zakresu projektu jesienią 2006 r. oraz wybory w 2006 r., formalne zatwierdzenie pomocy miało miejsce dopiero w 2007 r.

(28)

Szwecja przedstawiła informacje w celu udowodnienia, że wyraźne i pozytywne zapewnienia udzielone Volvo Aero w 2004 r. w sprawie pomocy spowodowały efekt zachęty, ponieważ pozwoliły spółce zaangażować się w realizację projektu dotyczącego silników GEnx. Władze szwedzkie stwierdziły, iż zamierzeniem rządu było, aby na podstawie wspomnianych zapewnień Volvo Aero zawarło umowę z GE. Dostarczono Komisji dokumenty wewnętrzne, aby udowodnić, że takie zapewnienia dokładnie odzwierciedlają zamiar władz szwedzkich w tamtym czasie.

(29)

Według władz szwedzkich, po udzieleniu zapewnień przez rząd w 2004 r., które wywołały zmianę zachowania przedsiębiorstwa, zawarta w 2007 r. formalna umowa o przyznaniu pomocy była jedynie sformalizowaniem faktycznej propozycji pomocy przedstawionej w 2004 r. Odstęp czasu między udzieleniem zapewnień i ich sformalizowaniem nie odzwierciedla, według Szwecji, żadnych wątpliwości odnośnie do faktycznego wypłacenia pomocy. Ponadto władze szwedzkie podkreśliły, że formalną decyzję o przyznaniu pomocy podjęto, kiedy duża część prac nad projektem B + R była nadal realizowana.

(30)

Władze szwedzkie powtórzyły, że ze względu na wyjątkowy charakter projektu dotyczącego silników GEnx, w tym jego skalę i zakres oraz wiążące się z nim ryzyko technologiczne i handlowe, pożyczka warunkowa miała dla Volvo Aero zasadnicze znaczenie, umożliwiające zawarcie umowy z GE. Władze przedstawiły szczegółowe informacje dotyczące ryzyka handlowego i technologicznego związanego z projektem, występującego na początku realizacji projektu oraz w momencie sformalizowania zaliczki zwrotnej w połowie 2007 r., a także w późniejszym okresie. Uwzględniając ryzyko techniczne i finansowe, na początku GE miało poważne zastrzeżenia odnośnie do udziału spółki Volvo Aero w projekcie dotyczącym silników GEnx z uwagi na jej ograniczone doświadczenie w budowie podzespołów do silników. Znaczne ryzyko techniczne i handlowe utrzymywało się w połowie 2007 r. i w późniejszym okresie z powodu trwających prac nad projektem B + R, a także mniejszej niż oczekiwano ilości sprzedanych samolotów wyposażanych w silniki GEnx.

(31)

Według władz szwedzkich faktyczna sytuacja Volvo Aero (fakt, iż projekt B + R był realizowany ze środków wewnętrznych oraz środków grupy) nie oznacza, że finansowanie długoterminowe lub oparte na podziale ryzyka było dostępne dla spółek prowadzących działalność w ramach grupy. Po podpisaniu umowy z GE spółka Volvo Aero była zobowiązana umową do kontynuacji projektu. Niewywiązanie się ze zobowiązań miałoby dramatyczne skutki, takie jak zerwanie umowy, opóźnienia w realizacji prac, utrata reputacji i ryzyko, że będzie ona postrzegana jako niesolidny partner. W związku z tym tymczasowe skorzystanie z wewnątrzgrupowej konsolidacji środków finansowych miało zasadnicze znaczenie, ale nie zastąpiło finansowania długoterminowego. Władze szwedzkie podkreśliły, że z powodu opóźniającej się oczekiwanej pomocy państwa sytuacja spółki w obszarze przepływów pieniężnych jest tak trudna jak nigdy dotąd.

4.1.3. Proporcjonalność pomocy

(32)

Władze szwedzkie przedstawiły argumenty wskazujące powody, dla których ryzyko walutowe poniesie Volvo Aero, a nie rząd. Władze podniosły również, że z uwagi na fakt, iż spłata zaliczki opiera się na przychodach ze sprzedaży (niezależnie od waluty), a nie na liczbie sprzedanych jednostek, instrument jest bardziej proporcjonalny, ponieważ obejmuje również sprzedaż części zamiennych. Władze szwedzkie twierdziły ponadto, że pomoc była proporcjonalna głównie z uwagi na warunki spłaty zaliczki zwrotnej.

4.1.4. Zakłócenie konkurencji

(33)

Władze szwedzkie zgodziły się, że zakłócenie konkurencji i wymiany handlowej ma ograniczony zakres. Władze podkreśliły, że ryzyko wypierania z rynku jest ograniczone dlatego, że każdy projekt dotyczący silników daje pewnej liczbie producentów podzespołów całkowicie nową możliwość zaangażowania się w nową działalność B + R. Według władz szwedzkich udział spółki w rynku uległby w wyniku pomocy jedynie nieznacznemu zwiększeniu, ponieważ projekt dotyczący silników GEnx zastąpił poprzedni program dotyczący silników CF6-80. Poza tym pomoc umożliwiłaby spółce podjęcie prac rozwojowych w zakresie opracowywania podzespołów do silników do samolotów cywilnych i produkcji tych podzespołów.

4.2. Uwagi zainteresowanych stron

(34)

Fred Bodin, były prezes i dyrektor generalny Volvo Aero, udzielił szczegółowych informacji na temat procesu negocjacji z GE i rządem. Biorąc pod uwagę konsekwencje przepływów pieniężnych związanych z projektem dotyczącym silników GEnx, zarząd podjął decyzję o zawarciu umowy z GE przy założeniu, że Volvo Aero otrzyma pomoc, co wynika z podpisanej przez GE umowy o podziale zysków i ryzyka z dnia 15 grudnia 2004 r. Fred Bodin podkreślił, że rząd wyraźnie potwierdził zamiar przyznania pomocy, a bez wyraźnego zobowiązania ze strony rządu on sam nie zatwierdziłby umowy z GE.

(35)

Uwagi GE Aviation zawierały informacje wyjaśniające przebieg procesu negocjacji z GE, wskazujące, że GE miało zastrzeżenia dotyczące zasobów – zarówno technicznych, jak i finansowych – Volvo Aero, a także związanej z nimi możliwości udziału tej spółki w projekcie dotyczącym silników GEnx, największym projekcie B + R realizowanym do tej pory przez Volvo Aero. Spółka kilkakrotnie dawała GE do zrozumienia, że jej decyzja o zostaniu partnerem uczestniczącym w podziale ryzyka w projekcie dotyczącym silników GEnx była uzależniona przede wszystkim od otrzymania pomocy rządowej na realizację projektu oraz że zawarła umowę z GE, zakładając, że będzie upoważniona do otrzymania pożyczki. Spółka GE podkreśliła również, że nadal występuje ryzyko związane z programem dotyczącym silników GEnx.

(36)

Związki zawodowe podkreślają w swoich uwagach, że program dotyczący silników GEnx jest nowy i wyjątkowy, zarówno dla Szwecji, jak i dla Volvo Aero. Poprzednie działania Volvo Aero w sektorze cywilnym opierały się na produkcji podzespołów do silników, podczas gdy znaczna część nowego projektu obejmie również opracowanie nowych podzespołów do silników. Zakres programu dotyczącego silników GEnx jest dużo szerszy niż zakres poprzednich projektów współpracy z przedsiębiorstwem Rolls Royce.

(37)

Związki zawodowe wyraziły swoje zaniepokojenie dotyczące trudności na rynku samolotów dla tak małego podmiotu, jak spółka Volvo Aero, dla której taki rodzaj programu ma decydujące znaczenie dla utrzymania się na rynku światowym. Związki zawodowe są świadome skutków finansowych i ograniczeń, jakie program spowodował w Volvo, ale rozumieją również możliwości wynikające z pożyczki państwowej. Bez pomocy państwa udział w tak dużym programie byłby dla Volvo Aero niemożliwy.

(38)

Według związków zawodowych prace rozwojowe nie zostały jeszcze zakończone, istnieje więc nadal znaczne ryzyko techniczne. Wysokie jest również w dalszym ciągu ryzyko handlowe, ponieważ zamówienia nie zawsze prowadzą do sprzedaży, w szczególności w sytuacji spadku koniunktury gospodarczej i finansowej. Negatywne konsekwencje, jakie nieotrzymanie pomocy państwowej miałoby dla przepływów pieniężnych w Volvo Aero, budzą obawy związków zawodowych, szczególnie że sytuacja jest trudniejsza niż kiedykolwiek w przeszłości.

4.3. Uwagi Szwecji dotyczące uwag stron trzecich

(39)

Pismem z dnia 12 grudnia 2008 r. władze szwedzkie przedstawiły uwagi dotyczące uwag stron trzecich oraz udzieliły informacji uzupełniających na podstawie dodatkowych informacji otrzymanych od Volvo Aero. Ich zamiarem było wykazanie, że zaliczka zwrotna miała zasadnicze znaczenie dla zawarcia umowy z GE przez Volvo Aero.

(40)

Władze szwedzkie zgodziły się z uwagami GE i związków zawodowych, które twierdzą, że projekt dotyczący silników GEnx stanowi wyjątkowe wyzwanie dla Volvo Aero oraz że prace w zakresie B + R nadal trwają, a towarzyszą im pojawiające się problemy techniczne. Ponadto według Szwecji uwagi te są w pełni spójne z informacjami udzielonymi przez Freda Bodina, byłego prezesa i dyrektora generalnego spółki, w których prawidłowo przedstawia on związek między negocjacjami z GE a zapewnieniami rządu o przyznaniu pomocy.

4.4. Dalsze informacje udzielone przez Szwecję

(41)

W odpowiedzi na pismo Komisji z dnia 30 marca 2009 r. Szwecja udzieliła dalszych informacji na temat finansowania wewnątrzgrupowego w celu uzasadnienia, dlaczego AB Volvo nie przyznało długoterminowego finansowania na realizację projektu GE. Biorąc pod uwagę możliwość zakwestionowania niedoskonałości rynku i efektu zachęty ze względu na późne sformalizowanie pomocy, władze szwedzkie wskazały swoją gotowość do wyrażenia zgody na zmianę pierwotnie zgłoszonej kwoty pomocy.

(42)

W dniu 14 czerwca 2007 r., w którym rząd wyraził formalną zgodę na przyznanie pomocy, Volvo Aero dokonało faktycznej wpłaty około 66,5 % kosztów kwalifikowalnych. Taki poziom przekracza planowany pierwotnie wkład w wysokości 60 % i w konsekwencji powoduje konieczność obniżenia pomocy do poziomu ok. 33,5 % kosztów kwalifikowanych, co odpowiada kwocie ok. 304 mln SEK (ok. 33 mln EUR), w porównaniu z pierwotnie planowaną kwotą 362 mln SEK (ok. 39 mln EUR).

5. ISTNIENIE POMOCY PAŃSTWA

5.1. Istnienie pomocy państwa

(43)	Zgodnie z decyzją o wszczęciu postępowania środek poddany ocenie jest objęty zakresem art. 87 ust. 1 Traktatu. Ten wniosek nie wywołał sprzeciwu żadnej ze stron.

(44)

Zgłoszony środek dotyczy pożyczki przyznanej przez szwedzkie Biuro Długu Narodowego spółce Volvo Aero. Zaangażowane środki są środkami państwowymi, ponieważ udostępnione zostały przez szwedzki parlament, zaś szwedzki rząd sporządził instrukcje dotyczące jej wykorzystania. Środek jest selektywny, ponieważ dotyczy jednej spółki – Volvo Aero – dużej spółki prowadzącej wymianę handlową z innymi państwami członkowskimi. Środek przynosi korzyści spółce Volvo Aero, ponieważ umożliwia jej dostęp do środków na warunkach, których rynek nie może zaoferować. W związku z tym środek stanowi pomoc państwa zgodnie z art. 87 ust. 1 traktatu WE.

5.2. Zgodność środka z prawem

(45)	Zgłaszając środek przed jego wdrożeniem, władze szwedzkie spełniły swoje zobowiązania zgodnie z art. 88 ust. 3 traktatu WE. Zgłoszony środek zostanie wdrożony wyłącznie po uzyskaniu zgody Komisji, zgodnie z art. 88 ust. 3 traktatu WE.

6. ZGODNOŚĆ Z JEDNOLITYM RYNKIEM

(46)

Komisja oceniła środek zgodnie z art. 87 ust. 3 lit. c) Traktatu, w szczególności w oparciu o przepisy dotyczące pomocy na działalność w zakresie B + R – Wspólnotowe zasady ramowe dotyczące pomocy państwa na działalność badawczą, rozwojową i innowacyjną (12) („Zasady ramowe B + R + I”), obowiązujące od dnia 1 stycznia 2009 r.

6.1. Niedoskonałość rynku

(47)

W celu dokonania właściwej oceny pomocy dla dużego projektu B + R niezbędne jest przeprowadzenie oceny celów, na które środek ma być przeznaczony; w szczególności ocenić należy to, jakim niedoskonałościom rynku ma zaradzić. Uznaje się, że niedoskonałość rynku występuje wyłącznie wówczas, gdy rynek pozostawiony sam sobie nie funkcjonuje skutecznie pod względem ekonomicznym. W swoim zgłoszeniu władze szwedzkie wyjaśniły, że z powodu niepełnych i asymetrycznych informacji w przypadku projektu dotyczącego silników GEnx, który charakteryzuje wysokie ryzyko technologiczne i długoterminowe zwroty z inwestycji, nie ma możliwości finansowania ze środków prywatnych, opartego na podziale ryzyka.

(48)

W swoich poprzednich decyzjach Komisja uznała istnienie takiej niedoskonałości rynku w odniesieniu do dużych programów w sektorze lotniczym i kosmonautycznym (13). Nie oznacza to jednak, że niedoskonałość rynku mogłaby mieć wpływ na każdy projekt w tym sektorze. Oczywiste jest, iż w wielu przypadkach różne spółki w tym sektorze były w stanie sfinansować nowe projekty ze swoich własnych środków lub z udziałem rynków finansowych. Komisja musi ocenić, czy w określonym przypadku będącym przedmiotem oceny występuje niedoskonałość rynku i jaki jest jej wymiar.

(49)

W decyzji o wszczęciu postępowania Komisja podała w wątpliwość fakt istnienia niedoskonałości rynku, biorąc pod uwagę, że formalna decyzja rządu o przyznaniu pomocy została podjęta na bardzo późnym etapie realizacji programu, kiedy projekt został już sfinansowany przez spółkę Volvo Aero z jej operacyjnych przepływów pieniężnych oraz w ramach wewnątrzgrupowej konsolidacji środków finansowych. W związku z tym Komisja podała w wątpliwość, czy finansowanie wewnątrzgrupowe mogło faktycznie stanowić długoterminowe finansowanie projektu dotyczącego silników GEnx.

(50)

Komisja uwzględnia informacje dostarczone przez władze szwedzkie na temat polityki finansowej grupy Volvo, w tym na temat warunków pożyczki wewnątrzgrupowej na rzecz Volvo Aero, które mają wykazać, że finansowanie w ramach wewnątrzgrupowej konsolidacji środków finansowych nie mogło być uznawane za długoterminowe finansowanie projektu dotyczącego silników GEnx. Takie finansowanie stanowiło raczej tymczasowy środek nadzwyczajny, umożliwiający Volvo Aero wywiązanie się ze zobowiązań umownych wobec GE. Dalsze stosowanie takiego środka mogłoby jednak zagrozić zachwianiem równowagi w finansowaniu innych działań grupy.

(51)

Zgodnie z wyjaśnieniami Szwecji polityka finansowa grupy wymaga, aby spółki zależne były finansowane z ich własnego operacyjnego przepływu pieniężnego lub w ramach wewnątrzgrupowej konsolidacji środków finansowych, która jest finansowana przez spółki grupy i ze źródeł zewnętrznych. Volvo Treasury odpowiada za zarządzanie wewnątrzgrupową konsolidacją środków finansowych grupy, dążąc do zapewnienia wystarczających rezerw zabezpieczających bieżące finansowanie działań Volvo. Volvo Treasury odpowiada za ocenę całościowych potrzeb i możliwości we wszystkich obszarach działalności gospodarczej grupy oraz za ustalanie kwartalnych limitów w ramach wewnątrzgrupowej konsolidacji środków finansowych (zaciąganie i udzielanie pożyczek) spółek grupy Volvo.

(52)

Zgodnie z dalszymi wyjaśnieniami władz szwedzkich celem finansowania w ramach grupy nie jest pokrywanie kosztów związanych z projektem. Samodzielne pokrywanie wydatków związanych z działalnością B + R należy do obowiązków spółek zależnych. Ponadto instrument konsolidacji środków finansowych w ramach grupy może być stosowany wyłącznie w przypadku projektów krótkoterminowych, przy określeniu ścisłych warunków spłaty, proporcjonalnie do udziału w przychodzie operacyjnym grupy, co sprawia, że finansowanie wewnątrzgrupowe nie odbywa się kosztem innych obszarów działalności grupy. Według władz szwedzkich wewnątrzgrupowa konsolidacja środków finansowych odbywa się na zasadach rynkowych.

(53)

Komisja zauważa, że fakt uzależnienia Volvo Aero od wewnątrzgrupowej konsolidacji środków finansowych przez okres prawie czterech lat stanowi odstępstwo od polityki finansowej grupy. Według Szwecji Volvo Aero była jedyną spółką prowadzącą działalność, której w latach 2004–2008 stale przyznawano znaczący limit ujemny w ramach wewnątrzgrupowej konsolidacji środków finansowych, wynoszący od […] do […] mln SEK (od ok.[…] do […] mln EUR). Ponadto limity wewnątrzgrupowej konsolidacji środków finansowych nie są już wyznaczane na okres roku, lecz kwartału. Ze względu na niewielki udział w przychodach operacyjnych grupy wynoszący 2 % taka zależność od finansowania wewnątrzgrupowego była nieproporcjonalna w stosunku do względnego znaczenia spółki w grupie (14).

(54)

Komisja uwzględnia również wyjaśnienia władze szwedzkich, że taka wyjątkowa zależność od finansowania w ramach wewnątrzgrupowej konsolidacji środków finansowych grozi naruszeniem spójności działań grupy. Spółka Volvo Aero oparła swoje działania na wewnątrzgrupowej konsolidacji środków finansowych kosztem możliwości finansowania innych obszarów działalności gospodarczej grupy. Tym samym ciągły i zrównoważony rozwój innych sektorów działalności grupy został zagrożony (15), ponieważ taka sytuacja prowadzi do braku równowagi ryzyka między jednostkami grupy Volvo prowadzącymi działalność w sektorze lotniczym i kosmonautycznym oraz w innych sektorach. Zmniejsza to zdolność grupy do finansowania jej innych projektów, które są mniej ryzykowne i przynoszą większe zyski.

(55)

Komisja uważa, że taka ciągła zależność od wewnątrzgrupowej konsolidacji środków finansowych nie zapewnia równowagi w perspektywie długoterminowej, ponieważ grupa Volvo wywiera na Volvo Aero silną presję finansową dotyczącą spłaty pożyczki, mimo trudnej pozycji przedsiębiorstwa i ujemnych przepływów pieniężnych. W 2008 r., po zapłaceniu podatku w wysokości […] mln SEK (ok. […] mln EUR), spółka Volvo Aero odnotowała ujemne operacyjne przepływy pieniężne. W związku z tym Volvo Aero była zmuszona podjąć szereg wewnętrznych środków w celu wytworzenia środków pieniężnych, takich jak […] (16).

(56)

W oparciu o powyższe argumenty Komisja może ostatecznie stwierdzić, że wewnątrzgrupowa konsolidacja środków finansowych zapewniła spółce Volvo Aero zabezpieczenie płynności, umożliwiając jej spełnienie zobowiązań wobec GE. Takie finansowanie nie mogłoby jednak zapewnić długoterminowego finansowania projektu, ponieważ mogłoby naruszyć spójność finansowania wewnątrzgrupowego i stworzyć zagrożenie dla równowagi między sektorami działalności gospodarczej grupy.

(57)

Biorąc jednak pod uwagę fakt, że sektor lotniczy i kosmonautyczny jest jednym z obszarów działalności gospodarczej grupy (choć stanowi on jedynie 2 % jej przychodów operacyjnych), grupa powinna przyznać długoterminowe finansowanie na realizację projektu, mimo że według władz szwedzkich przedsiębiorstwo nie ma prawa oczekiwać od Volvo Treasury bardziej usystematyzowanego długoterminowego zobowiązania w odniesieniu do projektu dotyczącego silników GEnx. Uwzględniając udzielone informacje, rozmiar i charakter niedoskonałości rynku w odniesieniu do projektu dotyczącego silników GEnx wydają się być zatem w pewien sposób ograniczone, co mogłoby wskazywać na fakt, że zaproponowana kwota pomocy jest w rzeczywistości nieproporcjonalna do niedoskonałości rynku.

(58)

Biorąc ponadto pod uwagę, że Volvo Aero nie posiada autonomii finansowej, która umożliwiłaby jej pozyskiwanie finansowania zewnętrznego na takie inwestycje, jak projekt wspierany za pomocą środka, w decyzji o wszczęciu postępowania Komisja podała w wątpliwość, czy rzeczywiście grupa Volvo nie miała środków na zapewnienie zewnętrznego finansowania projektu dotyczącego silników GEnx.

(59)

W swoich uwagach władze szwedzkie potwierdziły najpierw, że spółkom grupy Volvo nie wolno otrzymywać żadnego bezpośredniego finansowania zewnętrznego od banków i innych instytucji finansowych. Przed złożeniem wniosku o pomoc rządu grupa szukała innych możliwych źródeł zewnętrznego kapitału podwyższonego ryzyka, ale bez powodzenia. Mimo że AB Volvo ma na tyle silną pozycję, aby uzyskać dostęp do finansowania zewnętrznego, dostępne finansowanie zewnętrzne jest bardzo ograniczone w przypadku tego rodzaju długoterminowych projektów B + R w sektorze lotniczym i kosmonautycznym, częściowo z powodu wysokiego ryzyka związanego z projektami.

(60)

Władze szwedzkie przedstawiły również argumenty w celu wyjaśnienia, dlaczego zaciągnięcie pożyczki nie byłoby odpowiednie w odniesieniu do finansowania kapitałochłonnych projektów B + R w sektorze lotniczym i kosmonautycznym, z którymi wiąże się wysokie ryzyko technologiczne i handlowe oraz bardzo długie okresy spłat.

(61)

Władze szwedzkie wyjaśniły, że grupa Volvo bezskutecznie próbowała uzyskać zewnętrzne finansowanie oparte na podziale ryzyka na realizację projektu dotyczącego silników GEnx. Grupa Volvo zwróciła się do banku Nordea, który nie udzielił jednak finansowania opartego na podziale ryzyka. Grupa Volvo nieformalnie skontaktowała się także z podmiotami na niepublicznym rynku kapitałowym, lecz bez powodzenia. Ostatecznie spółka Volvo Aero była w stanie zapewnić jedynie mały wkład od jednego z podwykonawców (Carlton ForgeWorks) na pokrycie opłat z tytułu przystąpienia do umowy z GE.

(62)	W związku z tym Komisja może ostatecznie stwierdzić, że finansowanie zewnętrzne na realizację projektu dotyczącego silników GEnx było niedostępne.

(63)

W decyzji o wszczęciu postępowania Komisja zauważyła również, że polityka finansowa grupy Volvo zdaje się zakładać, że finansowe środki państwowe były warunkiem wstępnym finansowania jej spółek zależnych. W swoich uwagach władze szwedzkie wyjaśniły, że finansowanie ze źródeł publicznych nie było warunkiem wstępnym dla grupy w odniesieniu do finansowania jej spółek zależnych. Polityka finansowa grupy określa procedury pozyskiwania alternatywnych źródeł finansowania poprzez pożyczki zaciągane poza grupą Volvo lub kredyty komercyjne i inne formy produktów strukturyzowanych, w tym finansowanie ze źródeł publicznych.

(64)

W oparciu o przedstawione uwagi Komisja uważa, że o ile niedostępność pomocy zmusiła Volvo Aero do uzależnienia się w dużej mierze od finansowania wewnątrzgrupowego, to wydaje się, iż grupa nie jest w stanie zapewnić takiego finansowania w perspektywie długoterminowej bez narażania na ryzyko innych rodzajów swojej działalności. W świetle nowych elementów i obniżenia pomocy przez władze szwedzkie w celu uwzględnienia faktycznego wkładu grupy na finansowanie projektu do dnia formalnego przyznania pomocy Komisja może stwierdzić, że pomoc zostaje przyznana ze względu na niedoskonałość rynku.

6.2. Efekt zachęty

(65)

W swojej decyzji o wszczęciu postępowania Komisja wyraziła wątpliwości w odniesieniu do efektu zachęty wynikającego z pomocy, ponieważ szwedzki rząd wydał formalną zgodę na przyznanie pomocy wtedy, kiedy projekt został w dużej części zrealizowany, przynajmniej dla Boeinga typu B787. Ponieważ decyzję podjęto w czasie, gdy projekt był prawie zakończony, wydaje się, iż pomoc miała pokryć ryzyko niezwiązane z przedmiotem projektu dotyczącego badań i rozwoju.

(66)

Zgodnie z rozdziałem 6 Zasad ramowych B + R + I Komisja musi najpierw sprawdzić, czy beneficjent złożył wniosek o pomoc przed rozpoczęciem projektu B + R. Jak już wskazano w decyzji o wszczęciu postępowania, spółka Volvo Aero zwróciła się z wnioskiem o pomoc przed rozpoczęciem projektu, przestrzegając w ten sposób przepisów zawartych w drugim akapicie szóstego rozdziału Zasad ramowych B + R + I.

(67)

Komisja zauważa, że zazwyczaj kwestionuje ona efekt zachęty danego środka, jeżeli państwo podejmuje formalną decyzję o przyznaniu pomocy wtedy, gdy projekt znajduje się na zaawansowanym etapie realizacji i został faktycznie sfinansowany przez beneficjenta. W przypadku projektów B + R istotne jest, aby pomoc miała wpływ na zachowanie spółki, powodując podejmowanie większych lub szybszych inwestycji w ramach projektu. Bez takiego wpływu pomoc nie miałaby efektu zachęty i nie byłaby w związku z tym niezbędna.

(68)

Aby pomoc wywarła taki wpływ, państwo musi podjąć decyzję w sprawie pomocy w drodze formalnej, ale z klauzulą zawieszającą ze względu na konieczność zatwierdzenia przez Komisję zgodności pomocy na podstawie art. 88 ust. 3 Traktatu lub za pośrednictwem listu intencyjnego, który nie byłby podstawą do uzasadnionych oczekiwań, ale wskazywałby w wystarczająco wyraźny sposób gotowość państwa do wsparcia realizacji projektu (17).

(69)

Komisja zauważa również, że niezbędnym warunkiem zgodności pomocy na realizację projektu B + R jest jej wczesne zgłoszenie zgodnie z art. 88 ust. 3 Traktatu. Zgłoszenie pomocy dla projektu, którego realizacja zbliża się ku końcowi, oznaczałoby, że państwo nie jest przekonane do pomocy, którą zamierza przyznać, lub nie jest w stanie zapewnić o tym, że zostanie przyznana. Jeśli w przypadku takiej niepewności przedsiębiorstwo jest w stanie podjąć się realizacji projektu, a nawet ją zakończyć, pomoc nie wydaje się w dużej mierze niezbędna dla tego przedsiębiorstwa.

(70)

Zgodnie z rozdziałem 6 Zasad ramowych B + R + I w przypadku wszystkich indywidualnych środków Komisja musi ocenić szereg kryteriów wskazujących na wystąpienie efektu zachęty wynikającego z pomocy, związanych ze zwiększeniem rozmiaru, zakresu lub tempa postępu prac projektu lub zwiększeniem całkowitej kwoty wydatkowanej przez beneficjenta na B + R. Przeprowadzając szczegółową ocenę efektu zachęty, Komisja oparła się na pkt 7.3.3 Zasad ramowych B + R + I.

(71)

Ustalając, czy wywołany przez pomoc efekt zachęty miał wpływ na zmianę zachowania spółki, Komisja zakwestionowała wartość ustnych zapewnień rządu udzielonych Volvo Aero w grudniu 2004 r. Władze szwedzkie i strony trzecie wielokrotnie podkreśliły w swoich uwagach, że zapewnienia rządu dotyczące przyznania pomocy były decydującym czynnikiem w podjęciu przez Volvo Aero decyzji o przystąpieniu do projektu. Kontakty Volvo Aero z Ministerstwem Przemysłu jesienią 2004 r. jeszcze bardziej umocniły spółkę w przekonaniu, że środki zarezerwowane przez Parlament zostaną wykorzystane na wsparcie projektu B + R dotyczącego silników GEnx (18).

(72)

Władze szwedzkie przedstawiły również dokumenty wewnętrzne na dowód, że spółka liczyła na zapewnienia dotyczące pomocy przed zaangażowaniem się w realizację projektu (19). Zgodnie ze stwierdzeniem byłego dyrektora generalnego spółki, gdyby Volvo Aero nie otrzymała takich zapewnień ze strony rządu, umowa z GE nie zostałaby zawarta, ponieważ związany z projektem poziom ryzyka dla spółki i grupy oraz skala inwestycji byłyby nie do przyjęcia.

(73)

Fakt, że nie istnieje żaden projekt alternatywny (tj. projekt, który spółka zrealizowałaby w przypadku braku pomocy), mógłby być – zdaniem władz szwedzkich – również dowodem na to, że spółka Volvo Aero liczyła na otrzymanie pomocy, podobnie jak w przypadku projektu TRENT 900 (20). Również GE potwierdziło w swoich uwagach, że perspektywa otrzymania pomocy była ważna dla Volvo Aero w podejmowaniu decyzji o zostaniu partnerem uczestniczącym w podziale ryzyka. Odniesienie do pomocy państwa szwedzkiego zawiera także umowa GE z Volvo Aero z datą 15 grudnia 2004 r.

(74)

Komisja uwzględniła argumenty ekonomiczne przedstawione przez władze szwedzkie, uzasadniające, dlaczego projekt dotyczący silników GEnx nie zostałby zrealizowany bez pomocy ze strony rządu. Po pierwsze, wysokie nakłady początkowe w niedopuszczalny sposób obciążyłyby finanse spółki. Jak pokazują dokumenty finansowe, spółka Volvo Aero była w stanie sfinansować maksymalnie 60 % kosztów projektu ze swoich operacyjnych przepływów pieniężnych, natomiast pozostałe 40 % tych kosztów zostało tymczasowo pokryte w ramach wewnątrzgrupowej konsolidacji środków finansowych, w oczekiwaniu na finansowanie ze środków publicznych.

(75)

Komisja zauważa, że chociaż wydaje się, iż pomoc miała ograniczony wpływ na płynność (mimo wszystko spółka Volvo Aero finansowała projekt ze swoich wewnętrznych przepływów pieniężnych i w ramach wewnątrzgrupowej konsolidacji środków finansowych) oraz ograniczony wpływ na rentowność w postaci oddziaływania na wewnętrzną stopę zwrotu (WSZ) i wartość bieżącą netto (WBN), pomoc obniżyła poziom obciążenia finansowego Volvo Aero, obniżając w ten sposób ryzyko związane z projektem w przypadku jego niepowodzenia o charakterze technologicznym lub handlowym.

(76)

Komisja zauważa, że projekt dotyczący silników GEnx jest większy niż wcześniejszy projekt B + R realizowany przez Volvo Aero (Trent 900). Ponadto umożliwił on spółce przyjęcie dodatkowej odpowiedzialności związanej z działalnością B + R. Prace B + R nad silnikiem GEnx związane były z dodatkowym ryzykiem, które nie występowało w przypadku programu CF6-80, obejmującego wyłącznie działalność produkcyjną bez elementów B + R.

(77)

W swojej decyzji o wszczęciu postępowania Komisja zakwestionowała efekt zachęty wywołany przez pomoc, która została przyznana w momencie, kiedy projekt dobiegał końca, zaś charakter techniczny i handlowy ryzyka uległ zmianie. W swoich uwagach władze szwedzkie dostatecznie wykazały, że ryzyko techniczne i handlowe było nadal bardzo znaczące, mimo znacznego zaawansowania realizacji projektu B + R, ze względu na nowe rozwiązania technologiczne i niewielkie doświadczenie posiadane przez Volvo Aero w zakresie tego rodzaju projektów.

(78)

W kontekście powyższych stwierdzeń Komisja może wywnioskować, że dokumenty wewnętrzne dotyczące procesu decyzyjnego i uwagi GE wskazują na kluczowe znaczenie pomocy dla Volvo Aero w podejmowaniu decyzji o uczestniczeniu w projekcie, ponieważ zmniejsza ona ryzyko do poziomu, który umożliwia spółce podjęcie realizacji projektu. W oparciu o powyższe elementy Komisja może przyjąć, że pomoc spowodowała efekt zachęty, ponieważ została uznana za niezbędną do tego, aby Volvo Aero mogła zaangażować się w realizację projektu dotyczącego silników GEnx.

6.3. Proporcjonalność

(79)

W swojej decyzji o wszczęciu postępowania Komisja oświadczyła, że – jeżeli chodzi o warunki spłaty zaliczki zwrotnej – nie była w pełni przekonana odnośnie do proporcjonalności pomocy. Biorąc pod uwagę fakt, że spłata zaliczki opiera się na wartości sprzedaży liczonej w SEK, zaś dochody GE ze sprzedaży są liczone w USD, Komisja miała podejrzenie, że ryzyko walutowe może być ponoszone przez rząd, a nie przez spółkę.

(80)

Komisja uwzględnia argumenty przedstawione przez władze szwedzkie, że to Volvo Aero, a nie rząd, ponosi ryzyko walutowe, ponieważ spółka Volvo Aero otrzymuje od GE płatności w USD, natomiast pomoc musi być spłacona w SEK. Ponadto z uwagi na fakt, iż spłata zaliczki jest uzależniona od przychodów ze sprzedaży (niezależnie od waluty), a nie od liczby sprzedanych jednostek, instrument jest bardziej proporcjonalny, ponieważ obejmuje również sprzedaż części zamiennych.

(81)	Warunki spłaty zaliczki zwrotnej zdawałyby się potwierdzać proporcjonalność pomocy: zwroty ustalono na poziomie 7,32 %, dodatkowe spłaty nie są ograniczone w czasie, a spłata jest dokonywana kwartalnie w oparciu o przychody z GE.

(82)

O ile Komisja zauważa, że ryzyko walutowe powinna ponosić spółka, fakt dokonywania spłat w oparciu o wszystkie przychody, a nie tylko w oparciu o sprzedaż silników, równoważy potencjalne korzyści, jakie spółka mogłaby uzyskać z tytułu różnic kursowych. Ponadto zaliczka zwrotna jest zgodna z zasadami ramowymi B + R + I i jest instrumentem pomocy w mniejszym stopniu zakłócającym konkurencję. Biorąc także pod uwagę stosunkowo wysokie odsetki, jakich zażądała Szwecja, pomoc można uznać za proporcjonalną w odniesieniu do ryzyka walutowego.

(83)

Komisja ponadto wskazuje, że zaliczka zwrotna jest instrumentem opartym na podziale ryzyka, który w przypadku powodzenia projektu zapewnia więcej niż proporcjonalny zwrot od beneficjenta: jeżeli spełnią się prognozy dotyczące sprzedaży, pomoc zostanie zwrócona w całości wraz z odsetkami. Jeżeli natomiast sprzedaż będzie niższa niż przewidywano, zwrot zostanie proporcjonalnie zmniejszony (21). Jeżeli sprzedaż będzie wyższa niż przewidywano, zwrot przekroczy kwotę otrzymanej zaliczki.

(84)

Oceniając, czy pomoc jest proporcjonalna do charakteru i rozmiaru niedoskonałości rynku, Komisja musi dopilnować, aby pomoc była ograniczona do niezbędnego minimum. W swoim piśmie z dnia 12 listopada 2008 r. Komisja podała zatem w wątpliwość, czy cała kwota pomocy była faktycznie niezbędna, biorąc pod uwagę, że pomoc została formalnie zatwierdzona w momencie, kiedy realizacja projektu była na bardzo zaawansowanym etapie, a spółce Volvo Aero udało się pokryć koszty w ramach opisanej powyżej wewnątrzgrupowej konsolidacji środków finansowych.

(85)

W odpowiedzi na zastrzeżenia Komisji, iż pomoc mogła nie zostać ograniczona do minimum, władze szwedzkie przyznały, że proces przyznawania pomocy i sytuacja finansowa grupy wskazywały na możliwość obniżenia ustalonej kwoty pomocy w stosunku do pierwotnych ustaleń. Władze szwedzkie zaproponowały obniżenie kwoty pomocy w oparciu o faktyczną sytuację Volvo Aero w momencie zawarcia umowy w sprawie przyznania pomocy w dniu 14 czerwca 2007 r. Do tego dnia Volvo Aero pokryła ok. 66,5 % kosztów kwalifikowalnych, z czego 60 % zostało pokryte z wewnętrznych środków pieniężnych spółki. Pozostałe 6,5 % odpowiadające kwocie ok. 58 mln SEK (ok. 6 mln EUR) sfinansowano w ramach wewnątrzgrupowej konsolidacji środków finansowych. Podsumowując, Szwecja proponuje obniżyć całkowitą kwotę pomocy z wnioskowanych wstępnie 362 mln SEK (ok. 39 mln EUR) do ok. 304 mln SEK (ok. 33 mln EUR).

(86)

Komisja uważa, że ograniczenie pomocy do zaproponowanej kwoty 304 mln SEK (ok. 33 mln EUR), stanowiącej 33,5 % kosztów kwalifikowanych projektu, w porównaniu z wnioskowanymi pierwotnie 39 % kosztów kwalifikowanych, zapewni utrzymanie pomocy na poziomie niezbędnego minimum. Wynika to z faktu, że zaproponowana kwota pomocy odpowiada rzeczywistym potrzebom finansowym Volvo Aero w momencie sformalizowania pomocy i w ten sposób lepiej odzwierciedla rozmiar niedoskonałości rynku. W związku z tym Komisja może wywnioskować, że obniżenie kwoty pomocy daje pewność, iż pomoc pozostanie proporcjonalna i utrzymana na poziomie absolutnego minimum.

(87)	W związku z powyższym Komisja może wywnioskować, że warunki spłaty pomocy oraz obniżka kwoty pomocy do 33,5 % kosztów kwalifikowanych są proporcjonalne do stopnia i rozmiaru niedoskonałości rynku.

6.4. Wpływ na konkurencję

(88)

W swojej decyzji o wszczęciu postępowania Komisja uznała, że rynkiem właściwym jest rynek silników dla dużych samolotów cywilnych. Komisja wyciągnęła wstępny wniosek, że wpływ pomocy na konkurencję jest ograniczony ze względu na niewielki udział w rynku i rozmiar inwestycji. Niemniej jednak konkurenci zostali zaproszeni do zgłaszania uwag i uzasadnienia ewentualnego, znacznego wpływu na konkurencję.

(89)

Władze szwedzkie wskazały, że – w porównaniu z jej konkurentami w Europie, takimi jak Rolls Royce, Snecma, Avio i MTU – spółka Volvo Aero jest małym podmiotem na światowym rynku podzespołów do silników lotniczych. Biorąc pod uwagę, że udział Volvo Aero w rynku silników do dużych samolotów cywilnych wynosi jedynie 2 %, pomoc miałaby bardzo ograniczony wpływ. Nie można przyjąć, że opracowywane i produkowane przez Volvo podzespoły stanowią odrębny rynek częściowy, między innymi ze względu na fakt, że mogą być one opracowywane również przez większych producentów oryginalnego sprzętu lub innych dostawców.

(90)

Komisja zauważa, że po rozpoczęciu przez Komisję formalnego postępowania wyjaśniającego żaden konkurent nie zgłosił zastrzeżeń. Biorąc pod uwagę upublicznienie decyzji o wszczęciu postępowania, bardzo niewielki udział Volvo Aero w rynku silników do dużych samolotów cywilnych oraz prawdopodobny brak partnerów europejskich w obszarze tych samych podzespołów, Komisja wnioskuje na podstawie braku uwag, że żaden konkurent nie wyraża obaw, iż pomoc taka może zakłócić dynamiczne zachęty, stworzyć władzę rynkową lub utrzymać nieskuteczne struktury rynkowe. Komisja uwzględniła także uwagi uzupełniające otrzymane od GE Aviation, od byłego prezesa i dyrektora generalnego Volvo Aero i związków zawodowych Volvo.

(91)

Według wszelkiego prawdopodobieństwa wnioskowana pomoc zdaje się nie zakłócać dynamicznych zachęt po stronie konkurentów (producentów podzespołów do silników) do inwestowania i zachowania konkurencji. Może to wynikać głównie z faktu, że wielu dostawców na rynku drugiego i trzeciego szczebla stara się utrzymywać długoterminowe stosunki z jednym tylko producentem oryginalnego sprzętu (OEM) jako preferowanym partnerem. Spółka Volvo Aero współpracuje w ramach projektów z różnymi producentami OEM, głównie z Rolls-Royce i GE, ale pozostaje niezależna.

(92)

Jeżeli chodzi o konkurencję na rynkach produktowych, pomoc dotyczy jedynie niewielkiej liczby podzespołów do silników lotniczych, w szczególności obudowy piasty wentylatora, wirnika sprężarki i tylnej obudowy turbiny. Poza tym podzespoły te są specjalnie opracowywane dla silników GEnx, nie mają więc wpływu na inne typy silników. Ponadto skala inwestycji jest niewielka w porównaniu ze skalą inwestycji, jaka jest potrzebna w celu opracowania nowego silnika. W związku z tym pomoc nie wywiera znaczącego wpływu na aspekt władzy rynkowej. W konsekwencji pomoc ma ograniczony wpływ na konkurencję na rynku podzespołów do silników lotniczych.

(93)	Ponadto pomoc nie wiąże się z wykorzystaniem określonych nakładów produkcyjnych na dany produkt lub z określonym miejscem działalności B + R.

(94)	W oparciu o powyższe stwierdzenia Komisja może wywnioskować, że w związku z brakiem uwag konkurentów i osób trzecich oraz ze względu na niewielki udział Volvo Aero w rynku, wpływ na konkurencję jest bardzo ograniczony.

6.5. Test bilansujący

(95)

W świetle ocenionych powyżej pozytywnych i negatywnych aspektów oraz zgodnie z pkt 7.5 Zasad ramowych R + B + I, Komisja musi dokonać zestawienia skutków wywołanych zastosowaniem danego środka i określić, czy wynikające z niego zakłócenia mają niekorzystny wpływ na warunki transakcji w zakresie sprzecznym ze wspólnym interesem.

(96)

W niniejszym przypadku Komisja uważa, że pomoc ma pozytywny skutek o tyle, o ile stanowi reakcję na niedoskonałość rynku, że tworzy efekt zachęty dla beneficjenta oraz że jest przyznana za pośrednictwem odpowiedniego instrumentu, który zapewnia proporcjonalność pomocy oraz ograniczony wpływ na konkurencję.

(97)	Komisja uważa również, że negatywne skutki środka są niewielkie, z uwagi na fakt, iż zakłócenie konkurencji powodowane przez pomoc nie jest znaczne; w wyniku pomocy nie dochodzi do wypierania inwestycji konkurentów i nie kształtuje się władza rynkowa.

(98)	Porównując powyższe czynniki, Komisja zwraca ponadto uwagę, że władze szwedzkie obniżyły kwotę pomocy tak, aby została ona ograniczona do niezbędnego minimum.

(99)	Władze szwedzkie przedstawią sprawozdanie roczne z realizacji pomocy, umożliwiając Komisji monitorowanie środka.

(100)

Podsumowując, Komisja może stwierdzić, że test bilansujący dotyczący pomocy, która stanowi przedmiot oceny, przyniósł wynik pozytywny.

7. WNIOSKI

(101)

Na podstawie powyższych elementów Komisja dochodzi zatem do wniosku, że powinna przyjąć pozytywną decyzję końcową w sprawie pomocy w kwocie 304 mln SEK (ok. 33 mln EUR), którą Szwecja zamierza przyznać na rzecz Volvo Aero z przeznaczeniem na opracowanie podzespołów do silnika GEnx opracowanego przez GE do samolotów Boeing typu B787 i B747-8,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Pomoc państwa, którą Szwecja zamierza przyznać na rzecz Volvo Aero w kwocie 304 mln SEK (ok. 33 mln EUR), jest zgodna ze wspólnym rynkiem.

Realizacja powyższej pomocy zostaje zatem zatwierdzona.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Szwecji.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 czerwca 2009 r.

W imieniu Komisji

Neelie KROES

Członek Komisji

(1) Dz.U. C 253 z 4.10.2008, s. 31.

(2) Zob. przypis 1.

(3) Według Europejskiego Banku Centralnego kurs wymiany korony szwedzkiej w stosunku do euro w dniu zgłoszenia, tj. 10 grudnia 2007 r., wynosił około 9,3.

(4) Rynek drugiego szczebla obejmuje dostawców struktur lotniczych, takich jak: Hamilton (Stany Zjednoczone), Honeywell (Stany Zjednoczone), IHI (Japonia), MTU (Niemcy), Snecma (Francja), Avio (Włochy), ITP (Hiszpania).

(5) Grupa świadczy również inne usługi, takie jak usługi w zakresie finansowania, dzierżawy, ubezpieczeń, usług na rzecz akcjonariuszy, rękojmi, najmu, rozwiązań IT i operacji logistycznych.

(6) Zaliczka zwrotna oznacza pożyczkę na realizację projektu, wypłacaną w jednej lub większej liczbie rat i której warunki spłaty zależą od wyników projektu B + R + I.

(7) Oczekiwane przychody Volvo Aero ze sprzedaży silników i części zamiennych.

(8) Tajemnica handlowa.

(9) Asymetria informacyjna wynika z wysokości nakładów inwestycyjnych ponoszonych na początku realizacji projektu, które są bardzo wysokie, podczas gdy zwroty z inwestycji następują po upływie bardzo długiego czasu. Próg rentowności osiąga się zazwyczaj po upływie 15–20 lat. Istotny wpływ ma także ryzyko techniczne i handlowe.

(10) Dz.U. L 83 z 27.3.1999, s. 1.

(11) Zob. przypis 1.

(12) Dz.U. C 323 z 30.12.2006, s. 1.

(13) Zob. na przykład decyzje Komisji w sprawach: N 165/03 (Hiszpania, pomoc na rzecz ITP na silniki Trent 900), N 372/05 (Francja, pomoc na rzecz Snecma na silnik SaM 146), N 120/01 (Zjednoczone Królestwo, pomoc na rzecz Rolls-Royce na opracowanie silników Trent 600 i Trent 900) i niedawne decyzje w sprawach N 195/07 (Niemcy, pomoc na rzecz Rolls-Royce Deutschland) i N 447/07 (Francja, pomoc na rzecz Turbomeca) oraz ostatnią decyzję w sprawie C 9/2007 (Hiszpania, pomoc na rzecz ITP).

(14) Volvo Construction Equipment otrzymało wysoki limit w ramach wewnątrzgrupowej konsolidacji środków pieniężnych, ale wyłącznie na jeden rok, zaś wkład spółki do przychodów operacyjnych grupy wyniósł 11 %.

(15) Jak wskazano w piśmie grupy Volvo z dnia 27 listopada 2008 r. skierowanym do Volvo Aero.

(16) Należy zauważyć, że w styczniu 2009 r. ogłoszono, że Volvo Aero rozpocznie negocjacje ze związkami zawodowymi w celu zmniejszenia liczby pracowników fizycznych o 250, a liczby pracowników umysłowych o około 100 osób. Wskazuje to wyraźnie na trudności finansowe, z jakimi zmaga się obecnie Volvo Aero.

(17) Zob. pkt 38 Wytycznych w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2007–2013 (Dz.U. C 54 z 4.3.2006, s. 13).

(18) W 2002 r. szwedzki parlament podjął decyzję o zarezerwowaniu środków na przyszłą działalność B + R w ramach szwedzkiego przemysłu lotniczego.

(19) Prezentacja byłego dyrektora generalnego dla zarządu przedstawiona przed końcem 2004 r.

(20) Sprawa dotycząca pomocy państwa N 301/03.

(21) Także zakłócenie konkurencji jest bardziej ograniczone, ponieważ produkt nie odniósł sukcesu.

		ISSN 1725-5139 doi:10.3000/17255139.L_2009.301.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 301

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 52 17 listopada 2009

Spis treści		I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1095/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	1
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1096/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. dotyczące zezwolenia na stosowanie preparatu enzymatycznego z endo-1,4-beta-ksylanazy wytwarzanej przez Aspergillus niger (CBS 109.713) jako dodatku paszowego dla kurcząt rzeźnych i zezwolenia na nowe zastosowanie tego preparatu jako dodatku paszowego dla kaczek (posiadacz zezwolenia: BASF SE) oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1458/2005 ( 1 )	3
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1097/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. zmieniające załącznik II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości dimetoatu, etefonu, fenamifosu, fenarymolu, metamidofosu, metomylu, ometoatu, oksydemetonu metylowego, procymidonu, tiodikarbu i winklozoliny w określonych produktach lub na ich powierzchni ( 1 )	6
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1098/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2535/2001 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 odnośnie do ustaleń dotyczących przywozu mleka i przetworów mlecznych i otwarcia kontyngentów taryfowych	23

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa stawka celna w przywozie
0702 00 00	MA	32,0
	MK	38,6
	TR	58,8
	ZZ	43,1
0707 00 05	EG	171,8
	JO	161,3
	MA	69,5
	TR	96,9
	ZZ	124,9
0709 90 70	MA	67,9
	TR	113,4
	ZZ	90,7
0805 20 10	MA	79,8
	ZA	117,3
	ZZ	98,6
0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90	CN	52,3
	HR	64,7
	MA	58,8
	TR	73,1
	ZZ	62,2
0805 50 10	AR	55,7
	TR	73,1
	ZA	72,0
	ZZ	66,9
0806 10 10	AR	196,3
	BR	249,9
	LB	279,3
	TR	125,5
	US	288,8
	ZZ	228,0
0808 10 80	AU	171,8
	CA	69,4
	NZ	100,7
	US	91,0
	ZA	89,8
	ZZ	104,5
0808 20 50	CN	62,9
	TR	84,0
	US	72,0
	ZZ	73,0

Nr kontyngentu	Kod CN	Opis towarów (1)	Kraj pochodzenia	Kontyngent roczny od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia (w tonach)	Stosowana stawka celna (EUR/100 kg netto)
09.0243	0406 90 29	Ser kashkaval	Turcja	2 300	0
	0406 90 50	Ser z mleka owiec lub mleka bawołów, w pojemnikach zawierających solankę lub w butelkach z owczej lub koziej skóry
	ex 0406 90 86 ex 0406 90 87 ex 0406 90 88	Ser Tulum Peyniri, wyprodukowany z mleka owiec albo z mleka bawołów, w plastikowych lub innego rodzaju opakowaniach o masie poniżej 10 kg

	II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa
	DECYZJE
	Komisja
	2009/837/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy państwa C 11/08 (ex N 908/06) planowanej przez Polskę na rzecz BVG Medien Beteiligungs GmbH (notyfikowana jako dokument nr C(2008) 7813) ( 1 )	26
	2009/838/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 17 czerwca 2009 r. w sprawie pomocy państwa C 33/08 (ex N 732/07), której Szwecja zamierza udzielić Volvo Aero Corporation z przeznaczeniem na badania i rozwój (notyfikowana jako dokument nr C(2009) 4542) ( 1 )	41
	2009/839/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 13 listopada 2009 r. zmieniająca decyzję 2004/4/WE upoważniającą państwa członkowskie do tymczasowego podejmowania środków nadzwyczajnych przeciwko rozprzestrzenianiu się Pseudomonas solanacearum (Smith) Smith w odniesieniu do Egiptu (notyfikowana jako dokument nr C(2009) 8702)	52

		Sprostowania
	*	Sprostowanie do decyzji Komisji 2008/433/WE z dnia 10 czerwca 2008 r. wprowadzającej specjalne warunki w odniesieniu do przywozu oleju słonecznikowego pochodzącego i wysyłanego z Ukrainy z powodu ryzyka zanieczyszczenia olejem mineralnym (Dz.U. L 151 z 11.6.2008)	54