ISSN 1725-5228

doi:10.3000/17255228.C_2009.256.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

C 256
European flag  

Wydanie polskie

Informacje i zawiadomienia

Tom 52
24 października 2009

Powiadomienie nr

Spis treśći

Strona

 

IV   Zawiadomienia

 

ZAWIADOMIENIA INSTYTUCJI I ORGANÓW UNII EUROPEJSKIEJ

 

Trybunał Sprawiedliwości

2009/C 256/01

Ostatnia publikacja Trybunału Sprawiedliwości w Dzienniku Urzędowym Unii EuropejskiejDz.U. C 244 z 10.10.2009.

1

 

V   Ogłoszenia

 

POSTĘPOWANIA SĄDOWE

 

Trybunał Sprawiedliwości

2009/C 256/02

Sprawa C-535/06 P: Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 3 września 2009 r. — Moser Baer India Ltd przeciwko Radzie Unii Europejskiej, Komisji Wspólnot Europejskich i Committee of European CD-R and DVD+/-R Manufacturers (CECMA) (Odwołanie — Dumping — Przywóz zapisywalnych dysków kompaktowych z Indii — Rozporządzenie (WE) nr 960/2003 — Kalkulacja kwoty subsydium stanowiącego podstawę dla środków wyrównawczych — Ustalenie szkody — Artykuł 8 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 2026/97)

2

2009/C 256/03

Sprawa C-166/07: Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 3 września 2009 r. — Parlament Europejski przeciwko Radzie Unii Europejskiej (Skarga o stwierdzenie nieważności — Rozporządzenie (WE) nr 1968/2006 — Wkłady finansowe Wspólnoty do Międzynarodowego Funduszu na rzecz Irlandii — Wybór podstawy prawne)j)

2

2009/C 256/04

Sprawy połączone C-322/07 P, C-327/07 P i C-338/07 P: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 3 września 2009 r. — Papierfabrik August Koehler AG, Bolloré SA, Distribuidora Vizcaína de Papeles SL przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich (Odwołania — Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki — Rynek papieru samokopiującego — Brak spójności między pismem w sprawie przedstawienia zarzutów i sporną decyzją — Naruszenie prawa do obrony — Konsekwencje — Przeinaczenie dowodów — Udział w naruszeniu — Czas trwania naruszenia — Rozporządzenie nr 17 — Artykuł 15 ust. 2 — Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien — Zasada równego traktowania — Zasada proporcjonalności — Obowiązek uzasadnienia — Rozsądny czas trwania postępowania przed Sądem)

3

2009/C 256/05

Sprawa C-482/07: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 3 września 2009 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank te 's-Gravenhage — Niderlandy) — AHP Manufacturing BV przeciwko Bureau voor de Industriële Eigendom (Prawo patentowe — Leki gotowe — Rozporządzenie (EWG) nr 1768/92 i (WE) nr 1610/96 — Dodatkowe świadectwo ochronne dla produktów leczniczych — Warunki wydania świadectw dwóm lub więcej uprawnionym z patentu podstawowego na ten sam produkt — Wyjaśnienia dotyczące istnienia wniosków będących w trakcie rozpatrywania)

3

2009/C 256/06

Sprawa C-489/07: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 3 września 2009 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgericht Lahr — Niemcy) — Pia Messner przeciwko Firma Stefan Krüger (Dyrektywa 97/7/WE — Ochrona konsumentów — Umowy zawierane na odległość — Wykonanie prawa do odstąpienia przez konsumenta — Odszkodowanie za używanie wypłacane sprzedawcy)

4

2009/C 256/07

Sprawa C-498/07 P: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 3 września 2009 r. — Aceites del Sur-Coosur, dawniej Aceites del Sur przeciwko Koipe Corporación SL i Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (Odwołanie — Wspólnotowy znak towarowy — Rozporządzenie (WE) nr 40/94 — Artykuł 8 ust. 1 lit. b) — Graficzny znak towarowy La Española — Ogólna ocena prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd — Element decydujący)

4

2009/C 256/08

Sprawa C-534/07 P: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 3 września 2009 r. — William Prym GmbH & Co. KG, Prym Consumer GmbH & Co. KG przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich (Odwołanie — Konkurencja — Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki — Europejski rynek produktów pasmanteryjnych (igły) — Porozumienia w sprawie podziału rynków produktowych — Naruszenie prawa do obrony — Obowiązek uzasadnienia — Grzywna — Wytyczne — Waga naruszenia — Rzeczywisty wpływ na rynek — Wprowadzenie w życie porozumienia)

5

2009/C 256/09

Sprawa C-2/08: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 3 września 2009 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte suprema di cassazione — Włochy) — Amministrazione dell'economia e delle Finanze, Agenzia delle Entrate przeciwko Fallimento Olimpiclub Srl (VAT — Pierwszeństwo prawa wspólnotowego — Przepisy prawa krajowego ustanawiające zasadę powagi rzeczy osądzonej)

5

2009/C 256/10

Sprawa C-457/08: Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 3 września 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Zjednoczonemu Królestwu Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Dyrektywa 2005/14/WE — Pojazdy mechaniczne — Brak transpozycji w wyznaczonym terminie)

6

2009/C 256/11

Sprawa C-464/08: Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 3 września 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Estonii (Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Dyrektywa 2005/65/WE — Polityka transportowa — Bezpieczeństwo urządzeń portowych — Brak transpozycji w wyznaczonym terminie)

6

2009/C 256/12

Sprawa C-527/08: Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 3 września 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Zjednoczonemu Królestwu Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Dyrektywa 2005/65/WE — Polityka transportowa — Bezpieczeństwo urządzeń portowych — Brak transpozycji w wyznaczonym terminie)

7

2009/C 256/13

Sprawa C-280/09: Skarga wniesiona w dniu 22 lipca 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Portugalskiej

7

2009/C 256/14

Sprawa C-281/09: Skarga wniesiona w dniu 22 lipca 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Hiszpanii

7

2009/C 256/15

Sprawa C-284/09: Skarga wniesiona w dniu 23 lipca 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Federalnej Niemiec

8

2009/C 256/16

Sprawa C-288/09: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez First Tier Tribunal (Tax Chamber) (Zjednoczone Królestwo) w dniu 24 lipca 2009 r. — British Sky Broadcasting Group przeiwko The Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs

9

2009/C 256/17

Sprawa C-289/09: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Zjednoczone Królestwo) w dniu 24 lipca 2009 r. –Pace plc przeciwko Commissioners for Her Majesty's Revenue & Customs

9

2009/C 256/18

Sprawa C-295/09: Skarga wniesiona w dniu 28 lipca 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Hiszpanii

10

2009/C 256/19

Sprawa C-302/09: Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej

10

2009/C 256/20

Sprawa C-303/09: Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej

11

2009/C 256/21

Sprawa C-304/09: Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej

11

2009/C 256/22

Sprawa C-305/09: Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej

11

2009/C 256/23

Sprawa C-311/09: Skarga wniesiona w dniu 4 sierpnia 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich/Rzeczpospolita Polska

12

2009/C 256/24

Sprawa C-313/09: Skarga wniesiona w dniu 6 sierpnia 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Austrii

12

2009/C 256/25

Sprawa C-315/09l: Skarga wniesiona w dniu 7 sierpnia 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Belgii

13

2009/C 256/26

Sprawa C-325/09: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division) (Zjednoczone Królestwo) w dniu 12 sierpnia 2009 r. — Secretary of State for the Home Department przeciwko Mari Dias

13

2009/C 256/27

Sprawa C-332/09 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (piąta izba) wydanego w dniu 3 czerwca 2009 r. w sprawie T-189/07 Frosch Touristik GmbH przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 18 sierpnia 2009 r. przez Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

14

2009/C 256/28

Sprawa C-333/09: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil de Prud'hommes w Caen (Francja) w dniu 20 sierpnia 2009 r. — Sophie Noël przeciwko SCP Brouard Daude, syndykowi Pronuptia Boutiques Province SA oraz Centre de Gestion et d'Étude AGS (C.G.E.A.) IDF Est

15

2009/C 256/29

Sprawa C-340/09: Skarga wniesiona w dniu 25 sierpnia 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Hiszpanii.

15

2009/C 256/30

Skarga wniesiona w dniu 3 września 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Irlandii (sprawa C-355/09)

16

2009/C 256/31

Sprawa C-366/09: Skarga wniesiona w dniu 11 września 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej

16

 

Sąd Pierwszej Instancji

2009/C 256/32

Sprawa T-od T-30/01 do T-32/01 oraz od T-86/02 do T-88/02: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 9 września 2009 r. — Diputación Foral de Álava przeciwko Komisji (Pomoc państwa — Korzyści podatkowe przyznane przez jednostkę samorządu terytorialnego jednego z państw członkowskich — Zwolnienia podatkowe — Decyzje uznające systemy pomocy za niezgodne ze wspólnym rynkiem i nakazujące odzyskanie wypłaconej pomocy — Zaklasyfikowanie jako pomoc nowa lub jako pomoc istniejąca — Pomoc operacyjna — Zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań — Zasada pewności prawa — Decyzja o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego w sprawie pomocy państwa przewidzianego w art. 88 ust. 2 WE — Umorzenie postępowania)

18

2009/C 256/33

Sprawy połączone od T–227/01 do T–229/01, T–265/01, T–266/01 i T–270/01: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 9 września 2009 r. — Diputación Foral de Álava i in. przeciwko Komisji (Pomoc państwa — Korzyści podatkowe przyznane przez jednostkę samorządu terytorialnego państwa członkowskiego — Ulga podatkowa w wysokości 45 % kwoty inwestycji — Decyzje uznające systemy pomocy za niezgodne ze wspólnym rynkiem i nakazujące odzyskanie wypłaconej pomocy — Stowarzyszenie branżowe — Dopuszczalność — Kwalifikacja pomocy jako nowej lub istniejącej — Zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań — Zasada pewności prawa — Zasada proporcjonalności)

19

2009/C 256/34

Sprawy od T-230/01 do T-232/01 i od T-267/01 do T-269/01: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 9 września 2009 r. — Diputación Foral de Álava i in. przeciwko Komisji (Pomoc państwa — Korzyści podatkowe przyznane przez jednostkę samorządu terytorialnego państwa członkowskiego — Obniżenie podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych — Decyzje uznające systemy pomocy za niezgodne ze wspólnym rynkiem i nakazujące odzyskanie wypłaconej pomocy — Organizacje zawodowe — Dopuszczalność — Wycofanie zarzutu — Kwalifikacja jako nowej pomocy lub pomocy istniejącej — Zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań — Zasada pewności prawa — Zasada proporcjonalności)

20

2009/C 256/35

Sprawa T-301/04: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 9 września 2009 r. — Clearstream przeciwko Komisji (Konkurencja — Nadużycie pozycji dominującej — Usługi finansowe — Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 82 WE — Odmowa świadczenia transgranicznych usług rozliczeniowych i rozrachunkowych — Ceny dyskryminujące — Rynek właściwy — Odpowiedzialność za bezprawne zachowanie)

21

2009/C 256/36

Sprawa T-211/05: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 4 września 2009 r. — Włochy przeciwko Komisji (Pomoc państwa — System pomocy wprowadzony w życie przez władze włoskie na rzecz przedsiębiorstw nowodopuszczonych do obrotu giełdowego — Decyzja stwierdzająca istnienie pomocy niezgodnej ze wspólnym rynkiem i nakazująca jej zwrot — Obowiązek uzasadnienia — Charakter selektywny — Wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi — Naruszenie konkurencji)

21

2009/C 256/37

Sprawa T-303/05: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 8 września 2009 r. — AceaElectrabel przeciwko Komisji (Pomoc państwa — Sektor energetyczny — Pomoc inwestycyjna na budowę miejskiej sieci ciepłowniczej — Decyzja uznająca pomoc za zgodną ze wspólnym rynkiem — Obowiązek uprzedniego zwrotu przez przedsiębiorstwo beneficjenta przyznanej bezprawnie wcześniejszej pomocy uznanej za niezgodną ze wspólnym rynkiem — Pojęcie jednostki gospodarczej)

21

2009/C 256/38

Sprawa T-368/05: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 4 września 2009 r. — Austria przeciwko Komisji (EFOGR — Sekcja Gwarancji — Wydatki wyłączone z finansowania wspólnotowego — Premia za wołowinę — Premia za krowy mamki — Płatność z tytułu ekstensyfikacji — Kluczowe kontrole — Obowiązek korzystania z komputerowego systemu informacji geograficznej — Kontrola obszarów alpejskich przeznaczonych pod uprawę pasz — Obowiązek współpracy — Obowiązek uzasadnienia — Rodzaj zastosowanej korekty finansowej — Ekstrapolacja ustaleń dotyczących uchybień)

22

2009/C 256/39

Sprawa T-437/05: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 9 września 2009 r. — Brink's Security Luxembourg przeciwko Komisji (Zamówienia publiczne na usługi — Wspólnotowa procedura przetargowa — Ochrona i nadzór budynków Komisji w Luksemburgu — Odrzucenie oferty oferenta — Równe traktowanie — Dostęp do dokumentów — Skuteczna ochrona sądowa — Obowiązek uzasadnienia — Przejęcie przedsiębiorstwa — Skarga o odszkodowanie)

22

2009/C 256/40

Sprawa T-369/06: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 9 września 2009 r. — Holland Malt przeciwko Komisji (Pomoc państwa — Produkcja słodu — Pomoc inwestycyjna — Decyzja uznająca pomoc za niezgodną ze wspólnym rynkiem — Naruszenie konkurencji — Wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi — Obowiązek uzasadnienia — Wytyczne dotyczące pomocy państwa w sektorze rolnym)

23

2009/C 256/41

Sprawa T-404/06: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 8 września 2009 r. — ETF przeciwko Landgren (Odwołanie — Służba publiczna — Członek personelu tymczasowego — Umowa na czas nieokreślony — Decyzja o rozwiązaniu umowy — Artykuł 47 lit. c), i)WZIP — Obowiązek uzasadnienia — Oczywisty błąd w ocenie — Nieograniczona jurysdykcja — Odszkodowanie pieniężne)

23

2009/C 256/42

Sprawa T-37/07 i T-323/07: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 2 września 2009 r. — Mohamed El Morabit przeciwko Radzie Unii Europejskiej (Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa — Środki restrykcyjne mające na celu zwalczanie terroryzmu — Zamrożenie funduszy — Lista osób, grup i podmiotów — Skarga o stwierdzenie nieważności)

23

2009/C 256/43

Sprawa T-152/07: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 14 września 2009 r. — Lange Uhren przeciwko OHIM (Pola geometryczne na tarczy zegarka) (Wspólnotowy znak towarowy — Zgłoszenie graficznego wspólnotowego znaku towarowego — Pola geometryczne na tarczy zegarka — Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji — Brak charakteru odróżniającego — Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 40/94 [obecnie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009] — Brak uzyskania charakteru odróżniającego w następstwie używania — Artykuł 7 ust. 3 rozporządzenia nr 40/94 [obecnie art. 7 ust. 3 rozporządzenia nr 207/2009])

24

2009/C 256/44

Sprawa T-326/07: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 3 września 2009 r. — Cheminova i in. przeciwko Komisji (Środki ochrony roślin — Substancja czynna o nazwie Malation — Niewłączenie do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG — Skarga o stwierdzenie nieważności — Legitymacja procesowa czynna — Dopuszczalność — Procedura oceny — Ocena dokonywana przez EFS-ę — Zarzut niezgodności z prawem — Artykuł 20 rozporządzenia (WE) nr 1490/2002 — Przedstawienie nowych badań — Artykuł 8 ust. 2 i 5 rozporządzenia (WE) nr 451/2000 — Ochrona uzasadnionych oczekiwań — Proporcjonalność — Równość traktowania — Zasada dobrej administracji — Prawo do obrony — Zasada pomocniczości — Artykuł 95 ust. 3 WE, art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 1 dyrektywy 91/414)

24

2009/C 256/45

Sprawa T-446/07: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 15 września 2009 r. — Royal Appliance International przeciwko OHIM — BSH Bosch und Siemens Hausgeräte (Centrixx) (Wspólnotowy znak towarowy — Postępowanie w sprawie sprzeciwu — Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego Centrixx — Wcześniejszy krajowy słowny znak towarowy sensixx — Względna podstawa odmowy rejestracji — Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd — Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 40/94 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

25

2009/C 256/46

Sprawa T-471/07: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 15 września 2009 r. — Wella przeciwko OHIM (TAME IT) (Wspólnotowy znak towarowy — Międzynarodowa rejestracja — Wniosek o rozszerzenie terytorialne ochrony — Słowny znak towarowy TAME IT — Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji — Brak charakteru odróżniającego — Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 40/94 [obecnie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

25

2009/C 256/47

Sprawa T-308/08: Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 15 września 2009 r. — Parfums Christian Dior przeciwko OHIM — Consolidated Artists (MANGO adorably) (Wspólnotowy znak towarowy — Postępowanie w sprawie sprzeciwu — Zgłoszenie graficznego wspólnotowego znaku towarowego MANGO adorably — Wcześniejsze słowne krajowe i międzynarodowe znaki towarowe J’ADORE i ADIORABLE — Względne podstawy odmowy rejestracji — Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd — Prawdopodobieństwo czerpania nienależnej korzyści z renomy wcześniejszych znaków towarowych — Artykuł 8 ust. 1 lit. b) i art. 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 40/94 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) i art. 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

26

2009/C 256/48

Sprawa T-174/06: Postanowienie Sądu Pierwszej Instancji z dnia 4 września 2009 r. — Inalca i Cremonini przeciwko Komisji (Odpowiedzialność pozaumowna — Dochodzenia prowadzone przez OLAF dotyczące nieprawidłowości w zakresie refundacji wywozowych do wołowiny i cielęciny przeznaczonej do wywozu do Jordanii — Przekazanie władzom krajowym informacji o faktach mogących być przedmiotem postępowania karnego — Decyzja władz krajowych w sprawie odzyskania refundacji — Ustanowienie gwarancji — Skarga o odszkodowanie — Termin przedawnienia — Ciągły charakter szkody — Częściowa niedopuszczalność — Związek przyczynowy)

26

2009/C 256/49

Sprawa T-367/08: Postanowienie Sądu Pierwszej Instancji z dnia 27 sierpnia 2009 r. — Abouchar przeciwko Komisji (Odpowiedzialność pozaumowna — EFR — Warunki przyznania i kontroli kredytu na realizację projektu gospodarstwa rolnego w Senegalu — Przedawnienie — Niedopuszczalność)

27

2009/C 256/50

Sprawa T-296/09: Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2009 r. — EFIM przeciwko Komisji

27

2009/C 256/51

Sprawa T-299/09: Skarga wniesiona w dniu 29 lipca 2009 r. — Gühring przeciwko OHIM (Połączenie kolorów żółtego ciemna cytryna i szarego błękitnego)

27

2009/C 256/52

Sprawa T-300/09: Skarga wniesiona w dniu 29 lipca 2009 r. — Gühring przeciwko OHIM (Połączenie kolorów ciemnego beżowego i szarego błękitnego)

28

2009/C 256/53

Sprawa T-323/09: Skarga wniesiona w dniu 18 sierpnia 2009 r. — Komisja przeciwko Irish Electricity Generating

28

2009/C 256/54

Sprawa T-324/09: Skarga wniesiona w dniu 18 sierpnia 2009 r. — J & F Participações przeciwko OHIM — Fribo Foods (Friboi)

29

2009/C 256/55

Sprawa T-325/09 P: Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 4 czerwca 2009 r. w sprawach połączonych F-134/07, Adjemian i in. przeciwko Komisji i F-8/08 Renier przeciwko Komisji, wniesione w dniu 17 sierpnia 2009 r. przez Vahana Adjemiana i in.

30

2009/C 256/56

Sprawa T-326/09: Skarga wniesiona w dniu 10 sierpnia 2009 r. — E przeciwko Parlamentowi

32

2009/C 256/57

Sprawa T-336/09: Skarga wniesiona w dniu 25 sierpnia 2009 r. — Häfele przeciwko OHIM — Topcom Europe (Topcom)

32

2009/C 256/58

Sprawa T-337/09: Skarga wniesiona w dniu 24 sierpnia 2009 r. — Colegio Oficial de Farmacéuticos de Valencia przeciwko Komisji

32

2009/C 256/59

Sprawa T-341/09: Skarga wniesiona w dniu 27 sierpnia 2009 r. — Consejo Regulador de la Denominación de Origen Txakoli de Álava i in. przeciwko OHIM (TXAKOLI)

33

2009/C 256/60

Sprawa T-342/09: Skarga wniesiona w dniu 28 sierpnia 2009 r. — Bard przeciwko OHIM — Braun Melsungen (PERFIX)

33

2009/C 256/61

Sprawa T-344/09: Skarga wniesiona w dniu 31 sierpnia 2009 r. — Hearst Communications przeciwko OHIM — Vida Estética (COSMOBELLEZA)

34

2009/C 256/62

Sprawa T-345/09: Skarga wniesiona w dniu 28 sierpnia 2009 r. — Bodegas y Viñedos Puerta de Labastida przeciwko OHIM — Unión de Cosecheros de Labastida (PUERTA DE LABASTIDA)

35

2009/C 256/63

Sprawa T-346/09: Skarga wniesiona w dniu 1 września 2009 r. — Winzer Pharma przeciwko OHIM — Alcon (BAÑOFTAL)

35

2009/C 256/64

Sprawa T-351/09: Skarga wniesiona w dniu 4 września 2009 r. — Acetificio Marcello de Nigris przeciwko Komisji

36

2009/C 256/65

Sprawa T-429/08: Postanowienie Sądu Pierwszej Instancji z dnia 7 września 2009 r. — Grain Millers przeciwko OHIM — Grain Millers (GRAIN MILLERS)

37

2009/C 256/66

Sprawa T-569/08: Postanowienie Sądu Pierwszej Instancji z dnia 27 lipca 2009 r. — Visonic przeciwko OHIM — Sedea Electronique (VISIONIC)

37

2009/C 256/67

Sprawa T-107/09: Postanowienie Sądu Pierwszej Instancji z dnia 1 września 2009 r. — Zjednoczone Królestwo przeciwko Komisji

37

 

Sąd do spraw Służby Publicznej

2009/C 256/68

Sprawa F-72/09: Skarga wniesiona w dniu 17 sierpnia 2009 r. — Simone Daake przeciwko OHIM

38

PL

 

IV Zawiadomienia

ZAWIADOMIENIA INSTYTUCJI I ORGANÓW UNII EUROPEJSKIEJ

Trybunał Sprawiedliwości

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/1

2009/C 256/01

Ostatnia publikacja Trybunału Sprawiedliwości w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej

Dz.U. C 244 z 10.10.2009.

Wcześniejsze publikacje

Dz.U. C 233 z 26.9.2009.

Dz.U. C 220 z 12.9.2009.

Dz.U. C 205 z 29.8.2009.

Dz.U. C 193 z 15.8.2009.

Dz.U. C 180 z 1.8.2009.

Dz.U. C 167 z 18.7.2009.

Teksty te są dostępne na stronach internetowych:

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Ogłoszenia

POSTĘPOWANIA SĄDOWE

Trybunał Sprawiedliwości

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/2

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 3 września 2009 r. — Moser Baer India Ltd przeciwko Radzie Unii Europejskiej, Komisji Wspólnot Europejskich i Committee of European CD-R and DVD+/-R Manufacturers (CECMA)

(Sprawa C-535/06 P) (1)

(Odwołanie - Dumping - Przywóz zapisywalnych dysków kompaktowych z Indii - Rozporządzenie (WE) nr 960/2003 - Kalkulacja kwoty subsydium stanowiącego podstawę dla środków wyrównawczych - Ustalenie szkody - Artykuł 8 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 2026/97)

2009/C 256/02

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Moser Baer India Ltd (Przedstawiciele: K. Adamantopoulos, dikigoros, R. MacLean, Solicitor)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (Przedstawiciele: J.-P. Hix, pełnomocnik oraz G. Berrisch, Rechtsanwalt), Komisja Wspólnot Europejskich (Przedstawiciele: H. van Vliet oraz T. Scharf, pełnomocnicy), Committee of European CD-R and DVD+/-R Manufacturers (CECMA)

Przedmiot

Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (czwarta izba) wydanego w dniu 4 października 2006 r. w sprawie T-300/03 Moser Baer India Ltd przeciwko Radzie Unii Europejskiej oddalającego skargę o stwierdzenie nieważności rozporządzenia (WE) nr 960/2003 z dnia 2 czerwca 2003 r. nakładającego ostateczne cło wyrównawcze na przywóz zapisywalnych dysków kompaktowych pochodzących z Indii (Dz.U. L 138, s. 1), w zakresie w jakim dotyczy ono skarżącej.

Sentencja

1)

Odwołanie zostaje oddalone.

2)

Moser Baer India Ltd zostaje obciążona kosztami postępowania.

3)

Komisja Wspólnot Europejskich ponosi własne koszty.

(1)  Dz.U. C 69 z 24.3.2007.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/2

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 3 września 2009 r. — Parlament Europejski przeciwko Radzie Unii Europejskiej

(Sprawa C-166/07) (1)

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Rozporządzenie (WE) nr 1968/2006 - Wkłady finansowe Wspólnoty do Międzynarodowego Funduszu na rzecz Irlandii - Wybór podstawy prawne)j)

2009/C 256/03

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca:Parlament Europejski (przedstawiciele: I. Klavina, L. Visaggio i A. Troupiotis, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: A. Vitro i M. Moore, pełnomocnicy)

Interwenienci popierający stronę pozwaną: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: L. Flynn i A. Steiblytė, pełnomocnicy), Irlandia (przedstawiciel: D. O’Hagan, pełnomocnik), Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (przedstawiciele: S. Behzadi-Spencer, pełnomocnik i D.W. Anderson QC, barrister)

Przedmiot

Stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (WE) nr 1968/2006 z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie wkładów finansowych Wspólnoty do Międzynarodowego Funduszu na rzecz Irlandii (2007–2010) (Dz.U. L 409, s. 81 i sprostowanie Dz.U. 2007, L 36, s. 31) — Wybór podstawy prawnej — Artykuł 308 WE (Konsultacje z Parlamentem/Jednomyślność w Radzie) — Wzmocnienie spójności gospodarczej i społecznej — Działania szczególne niezbędne jako uzupełnienie działań prowadzonych w ramach funduszy strukturalnych — Zabezpieczenie procesu pokojowego w Irlandii Północnej — Artykuł 159 WE (Procedura współdecydowania)

Sentencja

1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1968/2006 z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie wkładów finansowych Wspólnoty do Międzynarodowego Funduszu na rzecz Irlandii (2007–2010) jest nieważne.

2)

Skutki rozporządzenia nr 1968/2006 zostają utrzymane do czasu wejścia w życie w rozsądnym terminie nowego rozporządzenia przyjętego w oparciu o właściwą podstawę prawną.

3)

Stwierdzenie nieważności rozporządzenia (WE) nr 1968/2006 nie ma wpływu na ważność płatności dokonanych ani zobowiązań podjętych na podstawie tego rozporządzenia.

4)

Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej ponoszą własne koszty.

5)

Irlandia, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Komisja ponoszą własne koszty.

(1)  Dz.U. C 155 z 7.7.2007.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/3

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 3 września 2009 r. — Papierfabrik August Koehler AG, Bolloré SA, Distribuidora Vizcaína de Papeles SL przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawy połączone C-322/07 P, C-327/07 P i C-338/07 P) (1)

(Odwołania - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Rynek papieru samokopiującego - Brak spójności między pismem w sprawie przedstawienia zarzutów i sporną decyzją - Naruszenie prawa do obrony - Konsekwencje - Przeinaczenie dowodów - Udział w naruszeniu - Czas trwania naruszenia - Rozporządzenie nr 17 - Artykuł 15 ust. 2 - Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien - Zasada równego traktowania - Zasada proporcjonalności - Obowiązek uzasadnienia - Rozsądny czas trwania postępowania przed Sądem)

2009/C 256/04

Języki postępowania: niemiecki, francuski i hiszpański

Strony

Wnoszący odwołania: Papierfabrik August Koehler AG (przedstawiciele: I. Brinker i S. Hirsbrunner, Rechtsanwälte, J. Schwarze, Universitätsprofessor) Bolloré SA (przedstawiciele: C. Momège i P. Gassenbach, adwokaci), Distribuidora Vizcaína de Papeles SL (przedstawiciele: E. Pérez Medrano i M. T. Díaz Utrilla, abogados)

Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: W. Mölls i F. Castillo de la Torre, pełnomocnicy, H.-J. Freund, Rechtsanwalt, N. Coutrelis, adwokat)

Przedmiot

Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (piąta izba) z dnia 26 kwietnia 2007 r. w sprawach połączonych T-109/02, T-118/02, T-122/02, T-125/02, T-126/02, T-128/02, T-129/02, T-132/02 i T-136/02 Bolloré i in przeciwko Komisji — Kartel dotyczący ustalania cen w sektorze papieru samokopiującego — Naruszenie prawa do obrony w zakresie dowodów na udział wnoszącej odwołanie w naruszeniu przed październikiem 1993 r. (wadliwe, niewystarczające i wewnętrznie sprzeczne dowody) — Naruszenie zasad równego traktowania i proporcjonalności, jeśli chodzi o ustalenie kwoty grzywny (wnosząca odwołanie jest małym przedsiębiorstwem rodzinnym, które nie ma dostępu do rynku kapitałowego)

Sentencja

1)

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich z dnia 26 kwietnia 2007 r. w sprawach połączonych T-109/02, T-118/02, T-122/02, T-125/02, T-126/02, T-128/02, T-129/02, T-132/02 i T-136/02 Bolloré i in. przeciwko Komisji zostaje uchylony w zakresie, w jakim dotyczy on Bolloré SA.

2)

Stwierdza się nieważność decyzji Komisji 2004/337/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 81 traktatu WE oraz art. 53 porozumienia EOG (sprawa COMP/E-1/36.212 — Papier samokopiujący) w zakresie, w jakim dotyczy ona Bolloré SA.

3)

Odwołania wniesione przez Papierfabrik August Koehler AG i Dístribuidora Vizcaína de Papeles SL zostają oddalone.

4)

Komisja Wspólnot Europejskich zostaje obciążona kosztami postępowania w pierwszej instancji oraz kosztami postępowania odwoławczego w sprawie C-327/07 P.

5)

Papierfabrik August Koehler AG i Dístribuidora Vizcaína de Papeles SL zostają obciążone kosztami postępowania odpowiednio w sprawach C-322/07 P i C-338/07 P.

(1)  Dz.U. C 223 z 22.9.2007.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/3

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 3 września 2009 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank te 's-Gravenhage — Niderlandy) — AHP Manufacturing BV przeciwko Bureau voor de Industriële Eigendom

(Sprawa C-482/07) (1)

(Prawo patentowe - Leki gotowe - Rozporządzenie (EWG) nr 1768/92 i (WE) nr 1610/96 - Dodatkowe świadectwo ochronne dla produktów leczniczych - Warunki wydania świadectw dwóm lub więcej uprawnionym z patentu podstawowego na ten sam produkt - Wyjaśnienia dotyczące istnienia wniosków będących w trakcie rozpatrywania)

2009/C 256/05

Język postępowania: niderlandzki

Sąd krajowy

Rechtbank te 's-Gravenhage

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: AHP Manufacturing BV

Strona pozwana: Bureau voor de Industriële Eigendom

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Rechtbank te 's-Gravenhage — Wykładnia art. 3 ust. 1 lit. c), art. 7 ust. 1 i 2, art. 9 i 13 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1768/92 z dnia 18 czerwca 1992 r. dotyczącego stworzenia dodatkowego świadectwa ochronnego dla produktów leczniczych (Dz.U. L 182, s. 1) oraz motywu siedemnastego i art. 3 ust. 2 zdanie drugie rozporządzenia (WE) nr 1610/96 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lipca 1996 r. dotyczące stworzenia dodatkowego świadectwa ochronnego dla środków ochrony roślin (Dz.U. L 198, s. 30) — Wydanie świadectwa posiadaczowi patentu podstawowego dla produktu, który w dniu złożenia wniosku o wydanie świadectwa był już przedmiotem przynajmniej jednego świadectwa wydanego przynajmniej jednemu posiadaczowi innego lub innych patentów podstawowych.

Sentencja

Artykuł 3 lit. c) rozporządzenia (EWG) Rady nr 1768/92 z dnia 18 czerwca 1992 r. dotyczącego stworzenia dodatkowego świadectwa ochronnego dla produktów leczniczych w związku z art. 3 ust. 2 zdanie drugie rozporządzenia (WE) nr 1610/96 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lipca 1996 r. dotyczącego stworzenia dodatkowego świadectwa ochronnego dla środków ochrony roślin należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie wydaniu dodatkowego świadectwa ochronnego uprawnionemu z patentu podstawowego na produkt, dla którego zostało już, w momencie złożenia wniosku o wydanie tego świadectwa, wydane jedno lub więcej świadectw jednemu lub więcej uprawnionym z jednego lub więcej patentów podstawowych.

(1)  Dz.U. C 8 12.1.2008

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/4

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 3 września 2009 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgericht Lahr — Niemcy) — Pia Messner przeciwko Firma Stefan Krüger

(Sprawa C-489/07) (1)

(Dyrektywa 97/7/WE - Ochrona konsumentów - Umowy zawierane na odległość - Wykonanie prawa do odstąpienia przez konsumenta - Odszkodowanie za używanie wypłacane sprzedawcy)

2009/C 256/06

Język postępowania: niemiecki

Sąd krajowy

Amtsgericht Lahr

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Pia Messner

Strona pozwana: Firma Stefan Krüger

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Amtsgericht Lahr — Wykładnia art. 6 ust. 1 i 2 dyrektywy 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 maja 1997 r. w sprawie ochrony konsumentów w przypadku umów zawieranych na odległość (Dz. U. L 144, s. 19) — Skorzystanie przez konsumenta z prawa do odstąpienia — Odszkodowanie za używanie wypłacane sprzedawcy

Sentencja

Wykładni postanowień art. 6 ust. 1 zdanie drugie i ust. 2 dyrektywy 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 maja 1997 r. w sprawie ochrony konsumentów w przypadku umów zawieranych na odległość należy dokonywać w ten sposób, że stoją na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu przewidującemu generalną możliwość żądania przez sprzedawcę od konsumenta odszkodowania za używanie rzeczy zakupionej w drodze umowy zawartej na odległość w przypadku, gdy ten ostatni skorzystał ze swego prawa do odstąpienia w terminie.

Jednakże te same postanowienia nie stoją na przeszkodzie temu, by konsument był zobowiązany do zapłaty odszkodowania za używanie rzeczy w przypadku, gdy korzystał z rzeczy w sposób niezgodny z zasadami prawa cywilnego, takimi jak dobra wiara czy bezpodstawne wzbogacenie, pod warunkiem że nie narusza to celu tej dyrektywy, a w szczególności funkcjonalności i skuteczności prawa do odstąpienia, czego ustalenie jest zadaniem sądu krajowego.

(1)  Dz. U. C 22 z 26.1.2008

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/4

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 3 września 2009 r. — Aceites del Sur-Coosur, dawniej Aceites del Sur przeciwko Koipe Corporación SL i Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

(Sprawa C-498/07 P) (1)

(Odwołanie - Wspólnotowy znak towarowy - Rozporządzenie (WE) nr 40/94 - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) - Graficzny znak towarowy „La Española” - Ogólna ocena prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd - Element decydujący)

2009/C 256/07

Język postępowania: hiszpański

Strony

Wnoszący odwołanie: Aceites del Sur-Coosur, dawniej Aceites del Sur (przedstawiciele: J.-M. Otero Lastres i R. Jimenez Diaz, abogados)

Druga strona postępowania: Koipe Corporación SL (przedstawiciel: M. Fernández de Béthencourt, abogado), Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: J. García Murillo, pełnomocnik)

Przedmiot

Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (pierwsza izba) z dnia 12 września 2007 r. w sprawie Koipe przeciwko OHIM i Aceites del Sur (La Española), na mocy którego zmieniono decyzję Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) z dnia 11 maja 2004 r. (sprawa R 1109/2000 4) w ten sposób, że odwołanie wniesione przez skarżącą do Izby Odwoławczej zostało uznane za zasadne i w konsekwencji należało uwzględnić sprzeciw.

Sentencja

1)

Odwołanie zostaje oddalone.

2)

Aceites del Sur-Coosur SA zostaje obciążona, poza kosztami własnymi, także kosztami poniesionymi przez Koipe Corporación SL.

3)

Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) ponosi własne koszty.

(1)  Dz.U. C 22 z 26.1.2008.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/5

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 3 września 2009 r. — William Prym GmbH & Co. KG, Prym Consumer GmbH & Co. KG przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa C-534/07 P) (1)

(Odwołanie - Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Europejski rynek produktów pasmanteryjnych (igły) - Porozumienia w sprawie podziału rynków produktowych - Naruszenie prawa do obrony - Obowiązek uzasadnienia - Grzywna - Wytyczne - Waga naruszenia - Rzeczywisty wpływ na rynek - Wprowadzenie w życie porozumienia)

2009/C 256/08

Język postępowania: niemiecki

Strony

Wnoszący odwołanie: William Prym GmbH & Co. KG, Prym Consumer GmbH & Co. KG x (przedstawiciele: adwokaci H.-J. Niemeyer, Ch. Herrmann i M. Röhrig)

Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: F. Castillo de la Torre i K. Mojzesowicz, pełnomocnicy)

Przedmiot

Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) z dnia 12 września 2007 r. w sprawie T-30/05 Prym i Prym Consumer przeciwko Komisji, w którym Sąd ustalił wysokość grzywny nałożonej na wnoszących odwołanie w art. 2 decyzji Komisji C(2004) 4221 wersja ostateczna z dnia 26 października 2004 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 81 traktatu WE (sprawa COMP/F-1/38.338 — PO/Nadeln) na 27 mln EUR — Porozumienie na rynku produktów pasmanteryjnych (igły)

Sentencja

1)

Odwołanie zostaje oddalone.

2)

William Prym GmbH & Co. KG i Prym Consumer GmbH & Co. KG zostają obciążone kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 37 z 9.2.2008.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/5

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 3 września 2009 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte suprema di cassazione — Włochy) — Amministrazione dell'economia e delle Finanze, Agenzia delle Entrate przeciwko Fallimento Olimpiclub Srl

(Sprawa C-2/08) (1)

(VAT - Pierwszeństwo prawa wspólnotowego - Przepisy prawa krajowego ustanawiające zasadę powagi rzeczy osądzonej)

2009/C 256/09

Język postępowania: włoski

Sąd krajowy

Corte suprema di cassazione

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Amministrazione dell'economia e delle Finanze, Agenzia delle Entrate

Strona pozwana: Fallimento Olimpiclub Srl

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Corte suprema di cassazione — Wykładnia szóstej dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych — wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. L 145, s. 1) — Pierwszeństwo prawa wspólnotowego — Przepis prawa krajowego wprowadzający zasadę powagi rzeczy osądzonej i prowadzący do rezultatu sprzecznego z prawem wspólnotowym w dziedzinie podatku VAT

Sentencja

Prawo wspólnotowe sprzeciwia się stosowaniu, w okolicznościach rozpatrywanych w postępowaniu przed sądem krajowym, przepisu prawa krajowego, takiego jak art. 2909 codice civile (włoskiego kodeksu cywilnego), w sporze dotyczącym podatku VAT za rok podatkowy, w odniesieniu do którego nie wydano jeszcze żadnej decyzji prawomocnej w zakresie, w jakim stanowi on przeszkodę dla uwzględnienia przez sąd krajowy, przed którym toczy się spór, norm prawa wspólnotowego w zakresie praktyk stanowiących nadużycie związanych z tym podatkiem.

(1)  Dz.U. C 79 z 29.3.2008.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/6

Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 3 września 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Zjednoczonemu Królestwu Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

(Sprawa C-457/08) (1)

(Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Dyrektywa 2005/14/WE - Pojazdy mechaniczne - Brak transpozycji w wyznaczonym terminie)

2009/C 256/10

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (Przedstawiciel: N. Yerrell, pełnomocnik)

Strona pozwana: Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (Przedstawiciel: L. Seeboruth, pełnomocnik)

Przedmiot

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Brak przyjęcia w przewidzianym terminie przepisów koniecznych do zapewnienia zgodności z dyrektywą 2005/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. zmieniającą dyrektywy Rady 72/166/EWG, 84/5/EWG, 88/357/EWG i 90/232/EWG Rady oraz dyrektywę 2000/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych (Dz.U. L 149, s. 14).

Sentencja

1)

Poprzez brak przyjęcia w wyznaczonym terminie przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych do zapewnienia zgodności z dyrektywą 2005/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. zmieniającą dyrektywy Rady 72/166/EWG, 84/5/EWG, 88/357/EWG i 90/232/EWG Rady oraz dyrektywę 2000/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy tej dyrektywy.

2)

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zostaje obciążone kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 313 z 6.12.2008.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/6

Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 3 września 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Estonii

(Sprawa C-464/08) (1)

(Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Dyrektywa 2005/65/WE - Polityka transportowa - Bezpieczeństwo urządzeń portowych - Brak transpozycji w wyznaczonym terminie)

2009/C 256/11

Język postępowania: estoński

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (Przedstawiciele: pełnomocnicy K. Simonsson i K. Saaremäel-Stoilov)

Strona pozwana: Republika Estonii (Przedstawiciel: pełnomocnik L. Uibo)

Przedmiot

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Brak ustanowienia w przewidzianym terminie przepisów niezbędnych w celu dostosowania się do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/65/WE z dnia 26 października 2005 r. w sprawie wzmocnienia ochrony portów (Dz.U. L 310, s. 28)

Sentencja

1)

Nie ustanawiając przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych w celu dostosowania się do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/65/WE z dnia 26 października 2005 r. w sprawie wzmocnienia ochrony portów, Republika Estonii uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy tej dyrektywy.

2)

Republika Estonii zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 327 z 20.12.2008

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/7

Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 3 września 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Zjednoczonemu Królestwu Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

(Sprawa C-527/08) (1)

(Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Dyrektywa 2005/65/WE - Polityka transportowa - Bezpieczeństwo urządzeń portowych - Brak transpozycji w wyznaczonym terminie)

2009/C 256/12

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (Przedstawiciele: pełnomocnicy K. Simonsson i A.-A. Gilly)

Strona pozwana: Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (Przedstawiciel: pełnomocnik S. Ossowski)

Przedmiot

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Brak ustanowienia w przewidzianym terminie przepisów niezbędnych w celu dostosowania się do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/65/WE z dnia 26 października 2005 r. w sprawie wzmocnienia ochrony portów (Dz.U. L 310, s. 28)

Sentencja

1)

Nie ustanawiając przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych w celu dostosowania się do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/65/WE z dnia 26 października 2005 r. w sprawie wzmocnienia ochrony portów, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy art. 18 tej dyrektywy.

2)

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zostaje obciążone kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 19 z 24.01.2009

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/7

Skarga wniesiona w dniu 22 lipca 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Portugalskiej

(Sprawa C-280/09)

2009/C 256/13

Język postępowania: portugalski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: P. Oliver i G. Braga da Cruz, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Portugalska

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie, że poprzez brak przyjęcia przepisów krajowych niezbędnych dla dostosowania się do art. 10 i 12 rozporządzenia (WE) nr 273/2004 (1) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie prekursorów narkotykowych, lub poprzez brak powiadomienia o ich przyjęciu zgodnie z art. 16 tego rozporządzenia, a także poprzez brak przyjęcia przepisów krajowych koniecznych dla dostosowania się do art. 26 ust. 3 i art. 31 rozporządzenia Rady (WE) nr 111/2005 (2) z dnia 22 grudnia 2004 r. określającego zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Wspólnotą a państwami trzecimi, Republika Portugalska uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy wspomnianych rozporządzeń nr 273/2004 oraz nr 111/2005.

—

obciążenie Republiki Portugalskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Rozporządzenie nr 273/2004 weszło w życie w dniu 18 sierpnia 2005 r., a rozporządzenie nr 111/2005 weszło w życie w dniu 15 lutego 2005 r., i było stosowane od dnia 18 sierpnia 2005 r.

Nie otrzymawszy żadnej informacji o przepisach przyjętych przez Republikę Portugalską w celu wykonania ww. przepisów dwóch wspomnianych rozporządzeń oraz nie posiadając jakichkolwiek innych informacji, które pozwalałyby jej przyjąć, że niezbędne przepisy zostały przyjęte, Komisja wnioskuje, ze Republika Portugalska nie przyjęła jeszcze przywołanych przepisów, nie wykonując tym samym zobowiązań ciążących na niej na mocy wspomnianych rozporządzeń.

(1)  Dz.U. L 47, s. 1.

(2)  Dz.U. L 22, s. 1.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/7

Skarga wniesiona w dniu 22 lipca 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Hiszpanii

(Sprawa C-281/09)

2009/C 256/14

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (Przedstawiciele: L. Lozano Palacios i C. Vrignon, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Królestwo Hiszpanii

Żądania strony skarżącej

—

Stwierdzenie, że dopuszczając do rażących, wielokrotnych i poważnych naruszeń przepisów art. 18 ust. 2 dyrektywy Rady z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej (89/552/EWG (1)), Królestwo Hiszpanii uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 3 ust. 2 tej dyrektywy w związku z art. 10 traktatu WE;

—

obciążenie Królestwa Hiszpanii kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Komisja uważa, że stosowana przez Królestwo Hiszpanii wąska wykładnia pojęcia spotu reklamowego, która powoduje, że niektóre działania reklamowe (w szczególności reportaże reklamowe, telepromocja, ogłoszenia sponsorowane i miniaudycje reklamowe) nie są uznawane za spoty reklamowe, a przez to nie podlegają ograniczeniom czasowym nałożonym przez dyrektywę 89/552/WEG, jest niezgodna z tą dyrektywą.

(1)  Dz.U. L 298, s. 23

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/8

Skarga wniesiona w dniu 23 lipca 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Federalnej Niemiec

(Sprawa C-284/09)

2009/C 256/15

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (Przedstawiciele: R. Lyal i B.-R. Killmann, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Federalna Niemiec

Żądania strony skarżącej

—

Stwierdzenie, że opodatkowując dywidendy wypłacane spółce z siedzibą w innym państwie członkowskim lub w Europejskim Obszarze Gospodarczym wyżej niż dywidendy wypłacane spółce z siedzibą w Republice Federalnej Niemiec, Republika Federalna Niemiec uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 56 WE w przypadkach, w których nie został osiągnięty minimalny próg kapitału spółki zależnej posiadanego przez spółkę dominującą określony w dyrektywie 90/435 (1), oraz — w odniesieniu do Republiki Islandii i Królestwa Norwegii, — na mocy art. 40 porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym;

—

obciążenie Republiki Federalnej Niemiec kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Przedmiotem niniejszej skargi są niemieckie przepisy dotyczące opodatkowania dywidend. Przepisy niemieckiej ustawy o podatku dochodowym stanowią, że spółki dominujące, podlegające nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Niemczech, mogą zaliczyć podatek pobrany u źródła przy określaniu zobowiązania podatkowego na poczet należnego od nich podatku dochodowego od osób prawnych. Tym samym niemieckie spółki dominujące są finansowo zwolnione z opodatkowania u źródła. Natomiast spółki dominujące podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Niemczech mogą być całkowicie zwolnione z opodatkowania u źródła jedynie dzięki posiadaniu odpowiedniego, określonego w dyrektywie 90/435, minimalnego udziału kapitału spółki dominującej w kapitale spółki zależnej. Poniżej tego progu, zgodnie z niemieckimi przepisami, spółki dominujące podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu nie mogą być zwolnione na tych samych zasadach, jak spółki podlegające nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W wyniku tych przepisów wypłaty dywidend w odniesieniu do spółek dominujących z innych państw członkowskich podlegają innemu reżimowi podatkowemu niż w odniesieniu do spółek dominujących podlegających nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Niemczech.

Komisja uważa, że takie nierówne traktowanie jest niezgodne z zasadą swobodnego przepływu kapitału, ponieważ w ten sposób podatnicy mający siedzibę w innych państwach członkowskich lub w EOG mogą zostać zniechęceni do inwestowania w Niemczech.

Z gwarantowanej przez traktat WE i porozumienie EOG swobody przepływu kapitału wynika, że gdy państwo członkowskie stosuje przywileje podatkowe w zakresie opodatkowania dywidend, przywileje te nie mogą być ograniczone do krajowych odbiorców dywidend. Nie może dojść do nierównego traktowania krajowych odbiorców dywidend i odbiorców z innych państw członkowskich lub państw EOG. Przywileje podatkowe udzielane w kraju muszą obejmować również udziałowców z innych państw członkowskich lub z państw EOG. Gdy dane państwo członkowskie zawarło również, jak w niniejszym przypadku, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z innymi państwami członkowskimi, to państwo członkowskie może się powoływać na te umowy jedynie wówczas, gdy ich postanowienia dotyczące zaliczania na poczet podatku niwelują możliwe wielokrotne obciążenie finansowe udziałowców z innych państwa członkowskich lub państw EOG w pełni i w ten sam sposób, w jaki gwarantuje to krajowy system podatkowy krajowym udziałowcom.

Nie jest tak jednak w przypadku umów zawartych przez Niemcy z innymi państwami członkowskimi; porozumienia te zawierają bowiem dla celów unikania podwójnego opodatkowania przepisy dotyczące zaliczania niemieckiego opodatkowania u źródła na poczet obciążeń podatkowych w państwie członkowskim siedziby spółki dominującej, jednakże kwota podlegająca zaliczeniu nie może przekraczać części podatku określonego przed zaliczeniem, naliczanego od dochodów uzyskanych w Niemczech. Zaliczenie jest zatem ograniczone, a uzyskanie ewentualnego zwrotu wynikającego z różnicy pomiędzy obciążeniem podatkowym w danym państwie członkowskim i niemieckim opodatkowaniem u źródła nie jest w tych umowach przewidziane, a zatem jest wykluczone.

Jeśli chodzi o ewentualne uzasadnienie tego uchybienia, należy zwrócić uwagę, że Niemcy nie podniosły w toku postępowania poprzedzającego wniesienie skargi żadnego nadrzędnego względu interesu publicznego, który mógłby stanowić uzasadnienie kwestionowanego reżimu podatkowego.

(1)  Dyrektywa Rady 90/436/EWG z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich (Dz.U. L 225, s. 6).

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/9

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez First Tier Tribunal (Tax Chamber) (Zjednoczone Królestwo) w dniu 24 lipca 2009 r. — British Sky Broadcasting Group przeiwko The Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs

(Sprawa C-288/09)

2009/C 256/16

Język postępowania: angielski

Sąd krajowy

First Tier Tribunal (Tax Chamber).

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: British Sky Broadcasting Group plc.

Strona pozwana: The Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs.

Pytania prejudycjalne

1)

Czy set-top box o specyfikacji Sky+ set top box model DRX 280 należy zaklasyfikować do podpozycji 8528 71 13 zgodnie z rozporządzeniem Komisji nr 1214/2007 z dnia 20 września 2007 r (1), zmieniającym załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87, niezależnie od not wyjaśniających do Nomenklatury Scalonej, przyjętych przez Komisję w dniu 7 maja 2008 r. (2008/C 112/03), dotyczących podpozycji 8521 90 00 i podpozycji 8528 71 13?

2)

Czy art. 12 ust. 5 lit. a) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (2), w brzmieniu po zmianach, zobowiązuje krajowe władze celne do wydawania wiążących informacji taryfowych, które zgodne są z notami wyjaśniającymi do Nomenklatury Scalonej, dopóki te noty wyjaśniające nie zostaną uznane za sprzeczne z właściwymi przepisami Nomenklatury Scalonej, w tym z regułami ogólnymi interpretacji Nomenklatury Scalonej, czy też krajowe władze celne mogą wyrazić swój własny pogląd i nie brać pod uwagę noty wyjaśniającej, w przypadku, gdy uznają, że jest ona sprzeczna z Nomenklaturą Scaloną?

3)

W przypadku, gdy set-top box o specyfikacji Sky+ set top box model DRX 280 należy zaklasyfikować do podpozycji 8521 90 00, czy zastosowanie pozytywnej stawki celnej będzie sprzeczne z prawem wspólnotowym ze względu na naruszenie zobowiązań Wspólnoty wynikających z Porozumienia w sprawie handlu produktami technologii informacyjnej i art. II: 1 lit. b) Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r., czy też klasyfikacja do pozycji 8521 powoduje, że sporny towar pozostaje poza zakresem właściwej części Porozumienia w sprawie handlu produktami technologii informacyjnej?

(1)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1214/2007 z dnia 20 września 2007r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 286, s. 1).

(2)  Dz.U. 1992, L 302, s. 1.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/9

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Zjednoczone Królestwo) w dniu 24 lipca 2009 r. –Pace plc przeciwko Commissioners for Her Majesty's Revenue & Customs

(Sprawa C-289/09)

2009/C 256/17

Język postępowania: angielski

Sąd krajowy

First-tier Tribunal (Tax Chamber)

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Pace plc

Strona pozwana: Commissioners for Her Majesty's Revenue & Customs

Pytania prejudycjalne

1)

Czy urządzenia typu set-top boksy z funkcją komunikacyjną („STB”) i napędem twardego dysku („HDD”) należy zaklasyfikować do podpozycji 8528 71 13 Nomenklatury Scalonej („CN”) zgodnie z rozporządzeniem Rady nr 1549/2006 (1) i rozporządzeniem Komisji nr 1214/2007 (2) zmieniającym załącznik 1 rozporządzenia Rady 2658/87, bez względu na Noty Wyjaśniające do Nomenklatury Scalonej przyjęte przez Komisję Europejską w dniu 7 maja 2008 r. (2008/C113/02) dotyczące podpozycji 8521 90 00 i podpozycji 8528 71 13 CN?

2)

W przypadku, gdyby urządzenie STB z HDD o specyfikacjach STB-HDD należałoby zaklasyfikować w ramach podpozycji 8521 90 00 CN, czy stosowanie stawki dodatniej opłaty celnej byłoby niezgodne z prawem wspólnotowym jako konsekwencja naruszenia zobowiązań Wspólnoty wynikających z Porozumienia w sprawie handlu produktami technologii informacyjnej i z art. II:1 b) Układu Ogólnego w Sprawie Ceł i Handlu, czy też klasyfikacja w ramach pozycji 8521 prowadzi do wniosku, że produkt, o którym mowa nie wchodzi w zakres odpowiedniej części ITA?

3)

Czy postanowienia art. 12 ust. 5 lit. a) pkt i) oznaczają, że wiążąca informacja taryfowa z dnia 8 kwietnia 2005 r., na którą powoływała się Pace plc automatycznie straciła ważność po dniu 31 grudnia 2006 r. na tej podstawie, że nie była już zgodna z przepisami rozporządzenia Komisji nr 1549/2006. W szczególności, czy art. 12 ust. 5 lit. a) pkt i) należy interpretować w taki sposób, że rozporządzenie Komisji nr 1549/2006 nie wchodzi w zakres pojęcia „rozporządzenia” w rozumieniu tego artykułu, z uwagi na to, że stanowi coroczne uaktualnienie CN lub że nie stanowi szczególnego rozporządzenia w sprawie klasyfikacji?

4)

Czy postanowienia art. 12 ust. 6 Wspólnotowego Kodeksu Celnego oznaczają, że gdy przyjmowane jest coroczne uaktualnienie CN, które nie zawiera żadnego przepisu potwierdzającego okres prolongaty dostępny dla posiadaczy wiążącej informacji taryfowej, wspomniani posiadacze nie będą uprawnieni do okresu prolongaty czy też, że powinni być oni uprawnieni do zwykłego okresu prolongaty wynoszącego sześć miesięcy na podstawie rozporządzeń klasyfikacyjnych Komisji zgodnie z zasadą uzasadnionych oczekiwań?

(1)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1549/2006 z dnia 17 października 2006 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, Dz.U. L 301, s. 1

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1214/2007 z dnia 20 września 2007 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, Dz.U. L 286, s. 1

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/10

Skarga wniesiona w dniu 28 lipca 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Hiszpanii

(Sprawa C-295/09)

2009/C 256/18

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (Przedstawiciele: G. Braun i E. Adsera Ribera, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Królestwo Hiszpanii

Żądania strony skarżącej

—

Stwierdzenie, że nie przyjmując przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych do zastosowania się do dyrektywy 2006/43/WE (1) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych, zmieniającej dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG oraz uchylającej dyrektywę Rady 84/253/EWG, a w każdym razie nie informując o nich Komisji, Królestwo Hiszpanii uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy tej dyrektywy.

—

obciążenie Królestwa Hiszpanii kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Termin wyznaczony na dostosowanie prawa wewnętrznego do dyrektywy 2006/43/WE upłynął w dniu 28 czerwca 2008 r.

(1)  Dz.U. L 157, s. 87

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/10

Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej

(Sprawa C-302/09)

2009/C 256/19

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: V. Di Bucci i E. Righini, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Włoska

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie, że nie przyjmując w wyznaczonych terminach wszelkich środków niezbędnych dla zniesienia systemu pomocy uznanego za bezprawny i sprzeczny ze wspólnym rynkiem decyzją Komisji 2000/394/WE z dnia 25 listopada 1999 r. sprawie środków przyjętych przez Włochy na mocy ustaw nr 30/1997 i 206/1995 w formie obniżenia wysokości składek na zabezpieczenie społeczne na rzecz przedsiębiorstw z terenu miast Wenecji i Chioggii [notyfikowana 10 stycznia 2000 r. jako dokument nr C(1999) 4268], (Dz.U. L 150, z dnia 23 czerwca 2000 r., s. 50) oraz odzyskania od beneficjentów pomocy przyznanej w tym systemie, Republika Włoska uchybiła zobowiązaniom, które ciążą na niej na mocy art. 2, art. 5 i art. 6 tej decyzji oraz traktatu WE;

—

obciążenie Republiki Włoskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Termin, w którym Włochy powinny były znieść system pomocy i odzyskać pomoc przyznaną niezgodnie z prawem upłynął dwa miesiące po doręczeniu decyzji.

Po upływie kolejnych czterech lat, władze włoski odzyskały mniej niż 2 % pomocy.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/11

Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej

(Sprawa C-303/09)

2009/C 256/20

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: L. Flynn i E. Righini, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Włoska

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie, że nie przyjmując w wyznaczonych terminach wszelkich środków niezbędnych dla zniesienia systemu pomocy uznanego za bezprawny i sprzeczny ze wspólnym rynkiem decyzją Komisji 2005/315/WE z dnia 20 października 2004 r. w sprawie systemu pomocy przyznanych przez Włochy na rzecz przedsiębiorstw, które dokonały inwestycji w gminach dotkniętych klęskami żywiołowymi w roku 2002 [notyfikowana w dniu 22 października 2004 r. jako dokument nr C(2004) 3893], (Dz.U. L 100 z 20 kwietnia 2005 r., s. 46) oraz odzyskania od beneficjentów pomocy przyznanej w tym systemie, Republika Włoska uchybiła zobowiązaniom, które ciążą na niej na mocy art. 2, art. 5 i art. 6 tej decyzji oraz traktatu WE;

—

obciążenie Republiki Włoskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Termin, w którym Włochy powinny były znieść system pomocy i odzyskać pomoc przyznaną niezgodnie z prawem upłynął dwa miesiące po doręczeniu decyzji.

Po upływie kolejnych czterech lat, władze włoskie powinny odzyskać ponad 25 % przyznanej pomocy, w odniesieniu do której został wydany nakaz zapłaty oraz powinny również poinformować Komisję o kwocie pomocy wypłaconej beneficjentom, którzy nie mieli prawa skorzystania z systemu pomocy.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/11

Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej

(Sprawa C-304/09)

2009/C 256/21

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: L. Flynn i E. Righini, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Włoska

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie, że nie przyjmując w wyznaczonych terminach wszelkich środków niezbędnych dla zniesienia systemu pomocy uznanego za bezprawny i sprzeczny ze wspólnym rynkiem decyzją Komisji 2006/261/WE z dnia 16 marca 2005 r. w sprawie programu pomocy państwa C 8/2004 (ex NN 164/2003), który Włochy wprowadziły w życie na rzecz spółek aktualnie notowanych na giełdzie [notyfikowana 17 marca 2005 r. jako dokument nr C(2005) 591], (Dz.U. L 94 z dnia 1 kwietnia 2006 r., s. 42). oraz odzyskania od beneficjentów pomocy przyznanej w tym systemie, Republika Włoska uchybiła zobowiązaniom, które ciążą na niej na mocy art. 2, art. 3 i art. 4 tej decyzji oraz traktatu WE;

—

obciążenie Republiki Włoskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Termin, w którym Włochy powinny były znieść system pomocy i odzyskać pomoc przyznaną niezgodnie z prawem upłynął dwa miesiące po doręczeniu decyzji.

Po upływie kolejnych czterech lat, władze włoskie odzyskały jedynie około 25 % pomocy.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/11

Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej

(Sprawa C-305/09)

2009/C 256/22

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: L. Flynn i E. Righini, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Włoska

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie, że nie przyjmując w wyznaczonych terminach wszelkich środków niezbędnych dla zniesienia systemu pomocy uznanego za bezprawny i sprzeczny ze wspólnym rynkiem decyzją Komisji 2005/919/WE z dnia 14 grudnia 2004 r. Zachęty podatkowe dla spółek biorących udział w zagranicznych imprezach targowo-wystawienniczych [notyfikowana 17 grudnia 2004 r. jako dokument nr C(2004) 4746], (Dz.U. L 335, s. 39) oraz odzyskania od beneficjentów pomocy przyznanej w tym systemie, Republika Włoska uchybiła zobowiązaniom, które ciążą na niej na mocy art. 2, art. 3 i art. 4 tej decyzji oraz traktatu WE;

—

obciążenie Republiki Włoskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Termin, w którym Włochy powinny były znieść system pomocy i odzyskać pomoc przyznaną niezgodnie z prawem upłynął dwa miesiące po doręczeniu decyzji.

Po upływie kolejnych czterech lat, władze włoskie odzyskały jedynie około 65 % pomocy, w odniesieniu do której został wydany nakaz zapłaty i powinny również poinformować Komisję o kwocie pomocy wypłaconej beneficjentom, którzy nie mieli prawa skorzystania z systemu pomocy.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/12

Skarga wniesiona w dniu 4 sierpnia 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich/Rzeczpospolita Polska

(Sprawa C-311/09)

2009/C 256/23

Język postępowania: polski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (Przedstawiciele: D. Triantafyllou i K. Herrmann, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Rzeczpospolita Polska

Żądania

—

stwierdzenie, że poprzez nałożenie podatku VAT w sposób określony w rozdziale 13, paragraf 35, pkt. 1, 3, 4 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. do świadczenia usług międzynarodowego przewozu drogowego przez podatników mających siedzibę albo stałe miejsce zamieszkania poza Polską, Rzeczpospolita Polska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy artykułów 73, 168, 273 dyrektywy Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej 2006/112/WE. (1)

—

obciążenie Rzeczpospolitej Polskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Usługi międzynarodowego przewozu drogowego podlegają opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej na zasadach określonych w dyrektywie 2006/112/WE.

Zdaniem Komisji, sposób nakładania i obliczania podatku VAT określony w rozdziale 13, paragraf 35, pkt. 1, 3, 4 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. od usług międzynarodowego przewozu drogowego przez podatników mających siedzibę albo stale miejsce zamieszkania poza Polską jest niezgodny z artykułami 73, 168, 273 dyrektywy 2006/112/WE. Niezgodność z art. 73 dyrektywy 2006/112/WE polega na tym, że w każdym przypadku podstawą opodatkowania VAT stanowi kwota 285 PLN, co nie uwzględnia ani rzeczywistej odległości pokonywanej w Polsce przez autobus, ani rzeczywistej zapłaty należnej za daną usługę. Polski system poboru VAT nie zezwala podatnikowi świadczącemu usługi międzynarodowego przewozu osób na odliczenie VAT od towaru nabytego podczas danego okresu rozliczeniowego na potrzeby owej opodatkowanej usługi przewozowej (np. paliwo), co stoi w sprzeczności z art. 168 dyrektywy. Ponadto, polski system poboru VAT jest niezgodny z art. 273 dyrektywy 2006/112/WE, gdyż ustanawia on dla podatników obowiązek złożenia deklaracji wykazującej kwotę podatku w urzędzie celnym w chwili wjazdu autobusu z pasażerami na terytorium Polski oraz zapłaty tego podatku w urzędzie celnym „z chwilą wjazdu autobusu z pasażerami na terytorium kraju”, co prowadzi do powstania formalności związanych z przekraczaniem granic.

Zdaniem Komisji, sporny system poboru i naliczenia VAT nie może być oparty na art. 281, ani na art.395 dyrektywy 2006/112/WE.

(1)  Dz. U. L 347 str.1

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/12

Skarga wniesiona w dniu 6 sierpnia 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Austrii

(Sprawa C-313/09)

2009/C 256/24

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: F. Erlbacher i M. Adam, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Austrii

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie, że poprzez nieprzyjęcie przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych koniecznych dla wykonania dyrektywy Rady 2006/88/WE z dnia 24 października 2006 r. w sprawie wymogów w zakresie zdrowia zwierząt akwakultury i produktów akwakultury oraz zapobiegania niektórym chorobom zwierząt wodnych i zwalczania tych chorób (1), zmienionej dyrektywą Komisji 2008/53/WE z dnia 30 kwietnia 2008 r. zmieniającą załącznik IV do dyrektywy Rady 2006/88/WE w odniesieniu do wiosennej wiremii karpi, (2) a w każdym razie poprzez niepoinformowanie Komisji o przyjęciu tych przepisów, Republika Austrii uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy wymienionych dyrektyw;

—

obciążenie Republiki Austrii kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Termin transpozycji dyrektywy 2006/88/WE upłynął 1 maja 2008 r.

(1)  Dz.U. L 328, s. 14.

(2)  Dz.U. L 117, s. 27.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/13

Skarga wniesiona w dniu 7 sierpnia 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Belgii

(Sprawa C-315/09l)

2009/C 256/25

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: F. Erlbacher i L. de Schietere de Lophem, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Królestwo Belgii

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie, że poprzez nieprzyjęcie przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych koniecznych dla wykonania dyrektywy Rady 2006/88/WE z dnia 24 października 2006 r. w sprawie wymogów w zakresie zdrowia zwierząt akwakultury i produktów akwakultury oraz zapobiegania niektórym chorobom zwierząt wodnych i zwalczania tych chorób, (1) zmienionej dyrektywą Komisji 2008/53/WE z dnia 30 kwietnia 2008 r. zmieniającą załącznik IV do dyrektywy Rady 2006/88/WE w odniesieniu do wiosennej wiremii karpi, (2) a w każdym razie poprzez niepoinformowanie Komisji o przyjęciu tych przepisów, Królestwo Belgii uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy wymienionych dyrektyw;

—

obciążenie Królestwa Belgii kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Termin transpozycji dyrektywy 2006/88/WE upłynął 1 maja 2008 r., a termin transpozycji dyrektywy 2008/53/WE upłynął 1 sierpnia 2008 r. Tymczasem w chwili złożenia niniejszej skargi strona pozwana nie ustanowiła przepisów koniecznych do transpozycji dyrektywy, a w każdym razie nie poinformowała o nich Komisji.

(1)  Dz.U. L 328, s. 14.

(2)  Dz.U. L 117, s. 27.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/13

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division) (Zjednoczone Królestwo) w dniu 12 sierpnia 2009 r. — Secretary of State for the Home Department przeciwko Mari Dias

(Sprawa C-325/09)

2009/C 256/26

Język postępowania: angielski

Sąd krajowy

Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division)

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Secretary of State for the Home Department

Strona pozwana: Maria Dias

Pytania prejudycjalne

1)

Jeśli obywatel Unii Europejskiej przebywający w państwie członkowskim, którego nie jest obywatelem, przed transponowaniem dyrektywy 2004/38/WE (1) był posiadaczem karty pobytu prawidłowo wydanej na podstawie art. 4 ust. 2 dyrektywy 68/360/EWG (2), lecz przez pewien czas pozostawał w okresie ważności tej karty z własnej woli bez pracy, nie będąc osobą na własnym utrzymaniu oraz nie spełniając warunków wydania takiej karty, to czy osoba taka, jedynie z uwagi na posiadanie tej karty, w tym czasie nadal „legalnie zamieszkuje” w przyjmującym państwie członkowskim na potrzeby nabycia stałego prawa pobytu na podstawie art. 16 ust. 1 dyrektywy 2004/38/WE?

2)

Jeśli okres pięciu lat nieprzerwanego zamieszkiwania jako pracownik przed dniem 30 kwietnia 2006 r. nie kwalifikuje do uzyskania prawa stałego pobytu na podstawie art. 16 ust. 1 dyrektywy 2004/38/WE, to czy takie nieprzerwane zamieszkiwanie jako pracownik daje prawo stałego pobytu bezpośrednio na podstawie art. 18 ust. 1 traktatu WE z tego względu, że w dyrektywie tej istnieje luka?

(1)  Dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, zmieniająca rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylająca dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG (Dz.U. L 158, s. 77).

(2)  Dyrektywa Rady z dnia 15 października 1968 r. w sprawie zniesienia ograniczeń w przemieszczaniu się i pobycie pracowników państw członkowskich i ich rodzin we Wspólnocie (Dz.U. L 257, s. 13).

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/14

Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (piąta izba) wydanego w dniu 3 czerwca 2009 r. w sprawie T-189/07 Frosch Touristik GmbH przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 18 sierpnia 2009 r. przez Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

(Sprawa C-332/09 P)

2009/C 256/27

Język postępowania: niemiecki

Strony

Wnoszący odwołanie: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: B. Schmidt, pełnomocnik)

Druga strona postępowania: Frosch Touristik GmbH, DSR touristik GmbH

Żądania wnoszącego odwołanie

—

uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi celem ponownego rozpoznania;

—

obciążenie drugiej strony postępowania kosztami postępowania w pierwszej instancji i kosztami postępowania odwoławczego.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsze odwołanie zostało wniesione od wyroku Sądu Pierwszej Instancji, na mocy którego stwierdzono nieważność decyzji Czwartej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 22 marca 2007 r. Decyzją tą Izba Odwoławcza oddaliła odwołanie drugiej strony postępowania od decyzji Wydziału Unieważnień dotyczącej częściowego unieważnienia słownego wspólnotowego znaku towarowego „FLUGBÖRSE”. Sąd uznał, że Izba Odwoławcza błędnie zastosowała art. 51 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 40/94, ponieważ przy badaniu istnienia bezwzględnych podstaw odmowy rejestracji określonych w art. 7 rozporządzenia nr 40/94 i wynikającej z ich istnienia konieczności unieważnienia rozpatrywanego znaku przyjęła jako miarodajny moment dokonania rejestracji tego znaku, a nie moment jego zgłoszenia. Zgodnie z zaskarżonym wyrokiem przy rozpatrywaniu wniosku o unieważnienie należy odnieść się wyłącznie do daty zgłoszenia spornego znaku towarowego. Sąd na poparcie swego stanowiska przywołał argument, że tylko w przypadku takiej wykładni można zapobiec, by utrata charakteru odróżniającego przez znak była tym bardziej prawdopodobna, im bardziej długotrwałe byłoby postępowanie w sprawie rejestracji. Przy ponownym rozpatrywaniu później podniesionych podstaw odmowy rejestracji ekspert mógłby natomiast uwzględnić okoliczności zaistniałe po dacie zgłoszenia znaku tylko wtedy, gdyby pozwalały one wyciągnąć wnioski dotyczące sytuacji, jaka miała miejsce w tej właśnie dacie.

Wnoszący odwołanie uważa, że Sąd Pierwszej Instancji dokonał błędnej wykładni art. 51 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 40/94, uznając, że za miarodajny dla dokonania oceny moment należy przyjąć wyłącznie chwilę dokonania zgłoszenia znaku. Tak ścisła wykładnia nie jest zgodna z brzmieniem tego przepisu i nie daje się też pogodzić z istotą i celem tego przepisu oraz z systemem ochrony i działaniem wstecz ochrony przyznanej na podstawie rozporządzenia nr 40/94.

Artykuł 51 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 40/94 przewiduje wykreślenie znaku towarowego z rejestru, jeżeli „został zarejestrowany” z naruszeniem przepisów art. 7 tego rozporządzenia. Już z uwagi na brzmienie tego przepisu trudno zrozumieć wyciągnięty przez Sąd wniosek, że sformułowanie to wyraźnie ustala, w jakich przypadkach znak towarowy winien być wykreślony lub unieważniony, i nie dotyczy (jednocześnie) momentu dokonywania oceny. Ze względu na to, że Sąd nie przedstawił bardziej szczegółowego uzasadnienia, trudno jest dociec, jakie konkretne rozważania skłoniły go do wyciągnięcia tego wniosku. Reprezentowana przez wnoszącego odwołanie interpretacja, że sformułowanie „został zarejestrowany” wskazuje przynajmniej jednocześnie miarodajny moment dokonywania oceny, wydaje się być znacznie bliższa brzmieniu tego przepisu.

Przeciwko dokonanej przez Sąd w zaskarżonym wyroku wykładni przemawia również idea ochrony, która leży u podstawy art. 7 i 51 rozporządzenia nr 40/94, zgodnie z którą rejestracje sprzeczne z interesem ogólnym powinny już na wstępie zostać odmówione lub — gdy mimo wszystko zostały dokonane — unieważnione. Tylko w ten sposób można uniknąć dokonywania rejestracji znaków z naruszeniem przepisów rozporządzenia nr 40/94 i naruszenia leżącego u podstaw wspomnianego przepisu interesu ogólnego. Gdyby stanowisko Sądu należało uznać za słuszne, nie tylko zgłaszający znak towarowy uzyskałby ochronę znaku, w przypadku którego w chwili rejestracji istniały podstawy odmowy rejestracji, ale również takie znaki nie mogłyby być wykreślane następnie na podstawie art. 51 rozporządzenia nr 40/94, ponieważ w chwili zgłoszenia były zdolne do bycia zarejestrowanymi, a zdarzenia, które miały miejsce między dokonaniem zgłoszenia i chwilą rejestracji, wyraźnie nie byłyby brane pod uwagę przez Sąd. Wnoszący odwołanie uważa, że w takim przypadku doszłoby do nieuzasadnionego uprzywilejowania jednostki z naruszeniem zasługującego na ochronę interesu ogólnego, co byłoby niezgodne z celem ochrony przyświecającym art. 7 i 51 rozporządzenia nr 40/94.

Wreszcie, jeśli chodzi o argument Sądu dotyczący długości postępowania, należy zauważyć, że długość tego postępowania może zależeć od licznych czynników, na które nie zawsze ma wpływ wnoszący odwołanie. Długość postępowania zależy czasem od samego zgłaszającego lub — w przypadku przewidzianego przez rozporządzenie nr 40/94 przeprowadzenia postępowania w sprawie sprzeciwu przed dokonaniem rejestracji — od osób trzecich. Jednocześnie bezwzględne podstawy odmowy rejestracji mogą być krótkotrwałe, co w żaden sposób nie zależy od wnoszącego odwołanie. Przy rzeczowym wyważeniu wchodzących w grę w takich „przypadkowych” sytuacjach interesów należałoby przyznać pierwszeństwo interesowi ogólnemu, tym bardziej że do chwili dokonania rejestracji zgłaszający nie może być pewien, czy faktycznie uzyska ochronę, o którą wnosi. W konsekwencji w takich przypadkach dużo bardziej zasadne jest uwzględnienie wszystkich zdarzeń zaistniałych do momentu rejestracji.

Ze wskazanych powyżej względów zaskarżony wyrok Sądu Pierwszej Instancji należy zatem uchylić z powodu naruszenia art. 51 rozporządzenia nr 40/94.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/15

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil de Prud'hommes w Caen (Francja) w dniu 20 sierpnia 2009 r. — Sophie Noël przeciwko SCP Brouard Daude, syndykowi Pronuptia Boutiques Province SA oraz Centre de Gestion et d'Étude AGS (C.G.E.A.) IDF Est

(Sprawa C-333/09)

2009/C 256/28

Język postępowania: francuski

Sąd krajowy

Conseil de Prud'hommes w Caen

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Sophie Noël

Strona pozwana: SCP Brouard Daude, syndyk Pronuptia Boutiques Province SA, Centre de Gestion et d'Étude AGS (C.G.E.A.) IDF Est

Pytania prejudycjalne

1)

Artykuł 14 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, zatytułowany „Zakaz dyskryminacji”, stanowi:„Korzystanie z praw i wolności wymienionych w niniejszej Konwencji powinno być zapewnione bez dyskryminacji wynikającej z takich powodów jak płeć, rasa, kolor skóry, język, religia, przekonania polityczne i inne, pochodzenie narodowe lub społeczne, przynależność do mniejszości narodowej, majątek, urodzenie bądź z jakichkolwiek innych przyczyn”.

Czy stanowi dyskryminację w tym znaczeniu odmienne traktowanie pracowników najemnych, z którymi umowę o pracę rozwiązano z przyczyn ekonomicznych i którzy zaakceptowali spersonalizowane porozumienie o przeszeregowaniu z możliwością zaskarżenia rozwiązania umowy o pracę w ciągu pięcioletniego okresu przedawnienia oraz tych, którzy takiego porozumienia nie zaakceptowali i podlegają reżimowi jednorocznego przedawnienia z art. L.1235-7 kodeksu pracy?

2)

Artykuł 26 międzynarodowego Paktu praw obywatelskich i politycznych z dnia 16 grudnia 1966 r. — który jest jedynie podstawą art. 14 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności — stanowi:„Wszyscy są równi wobec prawa i są uprawnieni bez żadnej dyskryminacji do jednakowej ochrony prawnej. Jakakolwiek dyskryminacja w tym zakresie powinna być ustawowo zakazana oraz powinna być zagwarantowana przez ustawę równa dla wszystkich i skuteczna ochrona przed dyskryminacją z takich względów, jak: rasa, kolor skóry, płeć, język, religia, poglądy polityczne lub inne, pochodzenie narodowe lub społeczne, sytuacja majątkowa, urodzenie lub jakiekolwiek inne okoliczności”.

Czy w związku z tym sąd francuski powinien — na podstawie art. 55 konstytucji francuskiej z dnia 4 października 1958 r. — stosować postanowienia art. 26 międzynarodowego Paktu praw obywatelskich i politycznych z dnia 16 grudnia 1966 r. i nie stosować dyskryminujących przepisów art. L. 1235-7 kodeksu pracy wynikających tylko z ustawy nr 2005-35 z dnia 18 stycznia 2005 r., późniejszej niż data wejścia w życie tego paktu na terytorium kraju, co nastąpiło w dniu 4 października 1981 r?

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/15

Skarga wniesiona w dniu 25 sierpnia 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Hiszpanii.

(Sprawa C-340/09)

2009/C 256/29

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: S. Pardo Quintillán i D. Recchia, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Królestwo Hiszpanii

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie, że Królestwo Hiszpanii w odniesieniu do określonych ogrodów zoologicznych położonych w Aragonii, Asturii, Balearach, Wyspach Kanaryjskich, Kantabrii, Kastylii — León, Walencji, Estremadurze i Galicji,

—

poprzez brak zagwarantowania do dnia upływu terminu przewidzianego przez dyrektywę Rady 1999/22/WE (1) z dnia 29 marca 1999 r. dotyczącą trzymania dzikich zwierząt w ogrodach zoologicznych, że wszystkie ogrody zoologiczne położone na jego terytorium posiadają ważną licencję udzieloną zgodnie z postanowieniami ust. 2, 3, a w odniesieniu do Aragonii, Asturii, Wysp Kanaryjskich, Kantabrii, Kastylii — Leon, zgodnie z ust. 4 art. 4 dyrektywy, oraz

—

poprzez brak zastosowania w przypadku ogrodów zoologicznych nieposiadających licencji środków dotyczących ich zamknięcia zgodnie z postanowieniami art. 4 ust. 5 dyrektywy,

uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 4 ust. 2, 3, 4 i 5.

—

obciążenie Królestwo Hiszpanii kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Komisja twierdzi, że Królestwo Hiszpanii

—

nie zagwarantowało do dnia upływu terminu przewidzianego przez dyrektywę, że wszystkie ogrody zoologiczne położone na jego terytorium posiadają ważną licencję udzieloną zgodnie z postanowieniami ust. 2, 3, a w odniesieniu do Aragonii, Asturii, Wysp Kanaryjskich, Kantabrii, Kastylii — Leon, zgodnie z ust. 4 art. 4 dyrektywy;

—

nie zastosowało w przypadku ogrodów zoologicznych nieposiadających licencji środków dotyczących ich zamknięcia zgodnie z postanowieniami art. 4 ust. 5 dyrektywy

(1)  Dz.U. l 94, s. 24.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/16

Skarga wniesiona w dniu 3 września 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Irlandii

(sprawa C-355/09)

2009/C 256/30

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciela: P. Olivier, A.-A. Gilly, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Irlandia

Żądania strony skarżącej

—

Stwierdzenie, że nie przyjmując środków krajowych niezbędnych do wdrożenia art. 10 i 12 rozporządzenia (WE) nr 273/2004 (1), i nie powiadamiając o tych środkach zgodnie z art. 16 tego rozporządzenia oraz nie przyjmując środków krajowych niezbędnych do wdrożenia art. 26 ust. 3 i art. 31 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 (2), Irlandia uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy rozporządzenia (WE) nr 273/2004 e sprawie prekursorów narkotykowych i rozporządzenia (WE) nr 111/2005 określającego zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotykowymi pomiędzy Wspólnotą a państwami trzecimi;

—

Obciążenie Irlandii kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Państwa członkowskie są zobowiązane do przyjęcia krajowych środków niezbędnych do zastosowania się do przepisów powyższych rozporządzeń, w terminach w nich określonych, oraz do powiadomienia Komisji o tychże środkach. Rząd Irlandii nie przyjął środków niezbędnych do wdrożenia art. 10, 12 i 16 rozporządzenia (WE) nr 273/2004 w sprawie prekursorów narkotykowych i art. 31 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 określającego zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotykowymi pomiędzy Wspólnotą a państwami trzecimi, ani nie powiadomił o takich środkach.

(1)  Rozporządzenie (WE) nr 273/2004 parlamentu Europejskiego i Radu z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie prekursorów narkotykowych, Dz.U. L 47, s. 1

(2)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 111/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. określające zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotykowymi pomiędzy Wspólnotą a państwami trzecimi, Dz.U. L 22, s. 1

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/16

Skarga wniesiona w dniu 11 września 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej

(Sprawa C-366/09)

2009/C 256/31

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: G. Braun i E. Vesco, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Włoska

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie, że przez nieprzyjęcie przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych do zastosowania się do dyrektywy 2006/43/WE (1) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych, zmieniającej dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG oraz uchylającej dyrektywę Rady 84/253/EWG, lub w każdym razie przez niepoinformowanie o takich przepisach Komisji, Włochy uchybiły zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy dyrektywy 2006/43/WE;

—

obciążenie Republiki Włoskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Termin na transpozycję dyrektywy upłynął w dniu 28 czerwca 2008 r.

(1)  Dz.U. L 157, s. 87

Sąd Pierwszej Instancji

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/18

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 9 września 2009 r. — Diputación Foral de Álava przeciwko Komisji

(Sprawa T-od T-30/01 do T-32/01 oraz od T-86/02 do T-88/02) (1)

(Pomoc państwa - Korzyści podatkowe przyznane przez jednostkę samorządu terytorialnego jednego z państw członkowskich - Zwolnienia podatkowe - Decyzje uznające systemy pomocy za niezgodne ze wspólnym rynkiem i nakazujące odzyskanie wypłaconej pomocy - Zaklasyfikowanie jako pomoc nowa lub jako pomoc istniejąca - Pomoc operacyjna - Zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań - Zasada pewności prawa - Decyzja o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego w sprawie pomocy państwa przewidzianego w art. 88 ust. 2 WE - Umorzenie postępowania)

2009/C 256/32

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca w sprawach od T-30/01 i T-86/02: Territorio Histórico de Álava — Diputación Foral de Álava (Hiszpania) (przedstawiciele: M. Morales Isasi i I. Sáenz-Cortabarría Fernández, adwokaci)

Strona skarżąca w sprawach od T-31/01 i T-88/02: Territorio Histórico de Guipúzcoa — Diputación Foral de Guipúzcoa (Hiszpania) (przedstawiciele: M. Morales Isasi i I. Sáenz-Cortabarría Fernández, adwokaci)

Strona skarżąca w sprawach od T-32/01 i T-87/02: Territorio Histórico de Vizcaya — Diputación Foral de Vizcaya (Hiszpania) (przedstawiciele: M. Morales Isasi i I. Sáenz-Cortabarría Fernández, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: początkowo w sprawach od T-30/01 do T-32/01, J. Flett, S. Pardo i J. L. Buendía Sierra oraz w sprawach od T-86/02 do T-88/02, J.L. Buendía Sierra i F. Castillo de la Torre, następnie F. Castillo de la Torre i C. Urraca Caviedes, pełnomocnicy)

Interwenienci występujący po stronie skarżącej w sprawach od T-86/02 do T-88/02: Comunidad autónoma del País Vasco — Gobierno Vasco (Hiszpania), (przedstawiciele: M. Morales Isasi i I. Sáenz-Cortabarría Fernández, adwokaci); oraz Confederación Empresarial Vasca (Confebask) (Bilbao, Hiszpania) (przedstawiciele: M. Araujo Boyd, L. Ortiz Blanco i V. Sopeña Blanco, adwokaci)

Interwenienci występujący po stronie pozwanej: Comunidad autónoma de La Rioja (przedstawiciele: w sprawach od T-86/02 do T-87/02 J. M. Criado Gámez oraz w sprawie T-88/02, I. Serrano Blanco, adwokaci)

Przedmiot sprawy

W sprawach od T-30/01 do T-32/01 — wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 28 listopada 2000 r. o wszczęciu postępowania przewidzianego w art. 88 ust. 2 WE w odniesieniu do korzyści podatkowych przyznanych na podstawie przepisów ustanowionych przez Diputación Foral de Álava, Diputación Foral de Guipúzcoa oraz Diputación Foral de Vizcaya w postaci zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych niektórych nowo utworzonych przedsiębiorstw, w sprawach od T-86/02 do T-88/02 — wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2003/28/WE, 2003/86/WE oraz 2003/192/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. dotyczących systemu pomocy państwa wprowadzonego przez Hiszpanię w 1993 r. na rzecz niektórych nowo utworzonych przedsiębiorstw w prowincji Álava (T-86/02), Vizcaya (T-87/02) oraz Guipúzcoa (T-88/02) (odpowiednio Dz.U. 2003, L 17, s. 20, Dz.U. 2003, L 40, s. 11, oraz Dz.U. 2003, L 77, s. 1), w postaci zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

Sentencja wyroku

1)

Sprawy od T-30/01 do T-32/01, od T-86/02 do T-88/02 zostają połączone do celu wydania wyroku.

2)

W sprawach od T-30/01 do T-32/01:

—

postępowanie zostaje umorzone;

—

Territorio Histórico de Álava — Diputación Foral de Álava, Territorio Histórico de Guipúzcoa — Diputación Foral de Guipúzcoa oraz Territorio Histórico de Vizcaya — Diputación Foral de Vizcaya ponoszą swoje własne koszty postępowania, a także koszty poniesione przez Komisję.

3)

W sprawach od T-86/02 do T-88/02:

—

skargi zostają oddalone;

—

Territorio Histórico de Álava — Diputación Foral de Álava, Territorio Histórico de Guipúzcoa — Diputación Foral de Guipúzcoa oraz Territorio Histórico de Vizcaya — Diputación Foral de Vizcaya ponoszą swoje własne koszty postępowania oraz koszty postępowania poniesione przez Komisję i Comunidad autónoma de La Rioja;

—

Comunidad autónoma del País Vasco — Gobierno Vasco oraz Confederación Empresarial Vasca (Confebask) ponoszą swoje własne koszty postępowania.

(1)  Dz.U. C 108 z 7.4.2001.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/19

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 9 września 2009 r. — Diputación Foral de Álava i in. przeciwko Komisji

(Sprawy połączone od T–227/01 do T–229/01, T–265/01, T–266/01 i T–270/01) (1)

(Pomoc państwa - Korzyści podatkowe przyznane przez jednostkę samorządu terytorialnego państwa członkowskiego - Ulga podatkowa w wysokości 45 % kwoty inwestycji - Decyzje uznające systemy pomocy za niezgodne ze wspólnym rynkiem i nakazujące odzyskanie wypłaconej pomocy - Stowarzyszenie branżowe - Dopuszczalność - Kwalifikacja pomocy jako nowej lub istniejącej - Zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań - Zasada pewności prawa - Zasada proporcjonalności)

2009/C 256/33

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca w sprawie T–227/01: Territorio Histórico de Álava — Diputación Foral de Álava (Hiszpania) oraz Comunidad Autónoma del País Vasco — Gobierno Vasco (Hiszpania) (przedstawiciele: początkowo R. Falcón Tella, a następnie M. Morales Isasi i I. Sáenz-Cortabarría Fernández, adwokaci)

Strona skarżąca w sprawie T–228/01: Territorio Histórico de Vizcaya — Diputación Foral de Vizcaya (Hiszpania) oraz Comunidad autónoma del País Vasco — Gobierno Vasco (przedstawiciele: początkowo R. Falcón Tella, a następnie M. Morales Isasi i I. Sáenz-Cortabarría Fernández, adwokaci)

Strona skarżąca w sprawie T–229/01: Territorio Histórico de Guipúzcoa — Diputación Foral de Guipúzcoa (Hiszpania) oraz Comunidad autónoma del País Vasco — Gobierno Vasco (przedstawiciele: początkowo R. Falcón Tella, a następnie M. Morales Isasi i I. Sáenz-Cortabarría Fernández, adwokaci)

Strony skarżące w sprawach T–265/01, T–266/01 i T–270/01: Confederación Empresarial Vasca (Confebask) (Bilbao, Hiszpania) (przedstawiciele: M. Araujo Boyd, L. Ortiz Blanco i V. Sopeña Blanco, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: początkowo J. Buendía Sierra, a następnie F. Castillo de la Torre i C. Urraca Caviedes, pełnomocnicy)

Interwenienci popierający stronę skarżącą w sprawie T–227/01: Cámara Oficial de Comercio e Industria de Álava (Hiszpania) (przedstawiciele: I. Sáenz-Cortabarría Fernández i M. Morales Isasi, adwokaci) oraz Confederación Empresarial Vasca (Confebask) (Bilbao) (przedstawiciele: początkowo M. Araujo Boyd i R. Sanz, a następnie M. Araujo Boyd, L. Ortiz Blanco i V. Sopeña Blanco, adwokaci)

Interwenienci popierający stronę skarżącą w sprawie T–228/01: Cámara Oficial de Comercio, Industria y Navegación de Vizcaya (Hiszpania), (przedstawiciele: I. Sáenz-Cortabarría Fernández i M. Morales Isasi, adwokaci) oraz Confederación Empresarial Vasca (Confebask) (Bilbao) (przedstawiciele: początkowo M. Araujo Boyd i R. Sanz, a następnie M. Araujo Boyd, L. Ortiz Blanco i V. Sopeña Blanco, adwokaci)

Interwenienci popierający stronę skarżącą w sprawie T–229/01: Cámara Oficial de Comercio, Industria y Navegación de Guipúzcoa (Hiszpania), (przedstawiciele: I. Sáenz-Cortabarría Fernández i M. Morales Isasi, adwokaci) oraz Confederación Empresarial Vasca (Confebask) (Bilbao) (przedstawiciele: początkowo M. Araujo Boyd i R. Sanz, a następnie M. Araujo Boyd, L. Ortiz Blanco i V. Sopeña Blanco, adwokaci)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Comunidad Autónoma de la Rioja (Hiszpania) (przedstawiciele: A. Bretón Rodriguez, J. Criado Gámez i I. Serrano Blanco, adwokaci)

Przedmiot sprawy

W sprawach T–227/01 i T–265/01 — skarga o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2002/820/WE z dnia 11 lipca 2001 r. dotyczącej systemu pomocy państwa, który Hiszpania wprowadziła na rzecz przedsiębiorstw z prowincji Álava, w postaci ulgi podatkowej w wysokości 45 % kwoty inwestycji (Dz.U. 2002, L 296, s. 1), w sprawach T–228/01 i T–266/01 — skarga o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2003/27/WE z dnia 11 lipca 2001 r. dotyczącej systemu pomocy państwa, który Hiszpania wprowadziła na rzecz przedsiębiorstw z prowincji Vizcaya, w postaci ulgi podatkowej w wysokości 45 % kwoty inwestycji (Dz.U. 2003, L 17, s. 1), a także — w sprawach T–229/01 i T–270/01 — skarga o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2002/894/WE z dnia 11 lipca 2001 r. dotyczącej systemu pomocy państwa, który Hiszpania wprowadziła na rzecz przedsiębiorstw z prowincji Guipúzcoa, w postaci ulgi podatkowej w wysokości 45 % kwoty inwestycji (Dz.U. 2002, L 314, s. 26).

Sentencja wyroku

1)

Sprawy od T 227/01 do T 229/01, T 265/01, T 266/01 i T 270/01 zostają połączone w celu wydania wyroku.

2)

Skargi zostają oddalone.

3)

W sprawach od T 227/01 do T 229/01:

—

Territorio Histórico de Álava — Diputación Foral de Álava, Territorio Histórico de Vizcaya — Diputación Foral de Vizcaya, Territorio Histórico de Guipúzcoa — Diputación Foral de Guipúzcoa i Comunidad autónoma del País Vasco — Gobierno Vasco ponoszą własne koszty, a także koszty poniesione przez Komisję i Comunidad autónoma de La Rioja;

—

Confederación Empresarial Vasca (Confebask), Cámara Oficial de Comercio e Industria de Álava, Cámara Oficial de Comercio, Industria y Navegación de Vizcaya i Cámara Oficial de Comercio, Industria y Navegación de Guipúzcoa ponoszą własne koszty;

4)

W sprawach T 265/01, T 266/01 i T 270/01 Confebask ponosi własne koszty, a także koszty poniesione przez Komisję i Comunidad autónoma de La Rioja.

(1)  Dz.U. C 331 z 24.11.2001.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/20

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 9 września 2009 r. — Diputación Foral de Álava i in. przeciwko Komisji

(Sprawy od T-230/01 do T-232/01 i od T-267/01 do T-269/01) (1)

(Pomoc państwa - Korzyści podatkowe przyznane przez jednostkę samorządu terytorialnego państwa członkowskiego - Obniżenie podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych - Decyzje uznające systemy pomocy za niezgodne ze wspólnym rynkiem i nakazujące odzyskanie wypłaconej pomocy - Organizacje zawodowe - Dopuszczalność - Wycofanie zarzutu - Kwalifikacja jako nowej pomocy lub pomocy istniejącej - Zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań - Zasada pewności prawa - Zasada proporcjonalności)

2009/C 256/34

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca w sprawie T-230/01: Territorio Histórico de Álava — Diputación Foral de Álava (Hiszpania) i Comunidad autónoma del País Vasco — Gobierno Vasco (Hiszpania) (przedstawiciele: początkowo adwokat R. Falcón Tella, a następnie adwokaci M. Morales Isasi i I. Sáenz-Cortabarría Fernández)

Strona skarżąca w sprawie T-231/01: Territorio Histórico de Vizcaya — Diputación Foral de Vizcaya (Hiszpania) i Comunidad autónoma del País Vasco — Gobierno Vasco (przedstawiciele: początkowo adwokat R. Falcón Tella, a następnie adwokaci M. Morales Isasi i I. Sáenz-Cortabarría Fernández)

Strona skarżąca w sprawie T-232/01: Territorio Histórico de Guipúzcoa — Diputación Foral de Guipúzcoa (Hiszpania) i Comunidad autónoma del País Vasco — Gobierno Vasco (przedstawiciele: początkowo adwokat R. Falcón Tella, a następnie adwokaci M. Morales Isasi i I. Sáenz-Cortabarría Fernández)

Strona skarżąca w sprawach od T-267/01 do T-269/01: Confederación Empresarial Vasca (Confebask) (Bilbao, Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci M. Araujo Boyd, L. Ortiz Blanco i V. Sopeña Blanco)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: początkowo pełnomocnik J. Buendía Sierra, a następnie pełnomocnicy F. Castillo de la Torre i C. Urraca Caviedes)

Interwenienci popierający żądania strony skarżącej w sprawie T-230/01: Cámara Oficial de Comercio e Industria de Álava (Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci I. Sáenz-Cortabarría Fernández i M. Morales Isasi) i Confederación Empresarial Vasca (Confebask) (Bilbao) (przedstawiciele: początkowo adwokaci M. Araujo Boyd i R. Sanz, a następnie adwokaci M. Araujo Boyd, L. Ortiz Blanco i V. Sopeña Blanco)

Interwenienci popierający żądania strony skarżącej w sprawie T-231/01: Cámara Oficial de Comercio, Industria y Navegación de Vizcaya (Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci I. Sáenz-Cortabarría Fernández i M. Morales Isasi) oraz Confederación Empresarial Vasca (Confebask) (Bilbao) (przedstawiciele: początkowo adwokaci M. Araujo Boyd i R. Sanz, a następnie adwokaci M. Araujo Boyd, L. Ortiz Blanco i V. Sopeña Blanco)

Interwenienci popierający żądania strony skarżącej w sprawie T-232/01: Cámara Oficial de Comercio, Industria y Navegación de Guipúzcoa (Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci I. Sáenz-Cortabarría Fernández i M. Morales Isasi) oraz Confederación Empresarial Vasca (Confebask) (Bilbao) (przedstawiciele: początkowo adwokaci M. Araujo Boyd i R. Sanz, a następnie adwokaci M. Araujo Boyd, L. Ortiz Blanco i V. Sopeña Blanco)

Interwenient popierający żądania strony pozwanej: Comunidad Autónoma de la Rioja (Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci A. Bretón Rodriguez, J. M. Criado Gámez i I. Serrano Blanco)

Przedmiot sprawy

W sprawach od T-230/01 do T-267/01, żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji 2002/892/WE z dnia 11 lipca 2001 r. w sprawie systemu pomocy państwa wprowadzonego przez Hiszpanię na rzecz niektórych nowoutworzonych przedsiębiorstw w prowincji Álava (Dz. U. 2002, L 314, s. 1), w sprawach T-231/01 i T-268/01, żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji 2002/806/WE z dnia 11 lipca 2001 r. w sprawie systemu pomocy państwa wprowadzonego przez Hiszpanię na rzecz niektórych nowoutworzonych przedsiębiorstw w prowincji Vizcaya (Dz. U. 2002, L 279, s. 35), i, w sprawach T-232/01 i T-269/01, żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji 2002/540/WE z dnia 11 lipca 2001 r. w sprawie systemu pomocy państwa wprowadzonego przez Hiszpanię na rzecz niektórych nowoutworzonych przedsiębiorstw w prowincji Guipúzcoa (Dz.U. 2002, L 174, s. 31).

Sentencja wyroku

1)

Sprawy T-230/01, T-231/01, T-232/01, T-267/01, T-268/01 i T-269/01 zostają połączone do celu wydania wyroku.

2)

Skargi zostają oddalone.

3)

W sprawach od T-230/01 do T-232/01:

—

Territorio Histórico de Álava — Diputación Foral de Álava, Territorio Histórico de Vizcaya — Diputación Foral de Vizcaya, Territorio Histórico de Guipúzcoa — Diputación Foral de Guipúzcoa i Comunidad autónoma del País Vasco — Gobierno Vasco ponoszą swe własne koszty, a także koszty poniesione przez Komisję i Comunidad autónoma de La Rioja;

—

Confederación Empresarial Vasca (Confebask), Cámara Oficial de Comercio e Industria de Álava, Cámara Oficial de Comercio, Industria y Navegación de Vizcaya i Cámara Oficial de Comercio, Industria y Navegación de Guipúzcoa ponoszą swe własne koszty.

4)

W sprawach od T-267/01 do T-269/01 Confebask ponosi swe własne koszty, a także koszty poniesione przez Komisję i Comunidad autónoma de La Rioja.

(1)  Dz.U. C 348 z 8.12.2001

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/21

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 9 września 2009 r. — Clearstream przeciwko Komisji

(Sprawa T-301/04) (1)

(Konkurencja - Nadużycie pozycji dominującej - Usługi finansowe - Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 82 WE - Odmowa świadczenia transgranicznych usług rozliczeniowych i rozrachunkowych - Ceny dyskryminujące - Rynek właściwy - Odpowiedzialność za bezprawne zachowanie)

2009/C 256/35

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Clearstream Banking AG (Frankfurt nad Menem, Niemcy) i Clearstream International SA (Luksemburg) (przedstawiciele: adwokaci H. Satzky i B. Maassen)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: początkowo T. Christoforou, A. Nijenhuis i M. Schneider, a następnie A. Nijenhuis i R. Sauer, pełnomocnicy)

Przedmiot sprawy

Skarga o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C (2004) 1958 wersja ostateczna z dnia 2 czerwca 2004 r. odnosząca się do procedury przewidzianej w art. 82 [WE] [sprawa COMP/38.096 — Clearstream (usługi rozliczeniowe i rozrachunkowe)]

Sentencja wyroku

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Clearstream Banking AG i Clearstream International SA zostają obciążone kosztami.

(1)  Dz.U. C 262 z 23.10.2004.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/21

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 4 września 2009 r. — Włochy przeciwko Komisji

(Sprawa T-211/05) (1)

(Pomoc państwa - System pomocy wprowadzony w życie przez władze włoskie na rzecz przedsiębiorstw nowodopuszczonych do obrotu giełdowego - Decyzja stwierdzająca istnienie pomocy niezgodnej ze wspólnym rynkiem i nakazująca jej zwrot - Obowiązek uzasadnienia - Charakter selektywny - Wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi - Naruszenie konkurencji)

2009/C 256/36

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Republika Włoska (przedstawiciele: początkowo I. Braguglia, następnie R. Adam i na końcu I. Bruni, pełnomocnicy, wspierani przez P. Gentilliego, avvocato dello Stato)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: V. Di Bucci i E. Righini, pełnomocnicy)

Przedmiot sprawy

Żądanie stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 16 marca 2005 r. w sprawie programu pomocy państwa C 8/2004 (ex NN 164/2003), który Włochy wprowadziły w życie na rzecz spółek aktualnie notowanych na giełdzie (Dz.U. 2006 L 94, s. 42)

Sentencja wyroku

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Republika Włoska zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 182 z 23.7.2005.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/21

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 8 września 2009 r. — AceaElectrabel przeciwko Komisji

(Sprawa T-303/05) (1)

(Pomoc państwa - Sektor energetyczny - Pomoc inwestycyjna na budowę miejskiej sieci ciepłowniczej - Decyzja uznająca pomoc za zgodną ze wspólnym rynkiem - Obowiązek uprzedniego zwrotu przez przedsiębiorstwo beneficjenta przyznanej bezprawnie wcześniejszej pomocy uznanej za niezgodną ze wspólnym rynkiem - Pojęcie jednostki gospodarczej)

2009/C 256/37

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: AceaElectrabel Produzione SpA (przedstawiciele: L. Radicati di Brozolo, M. Merola, C. Bazoli oraz F. D'Alessandri, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: V. Di Bucci i E. Righini, pełnomocnicy)

Interwenient popierający żądania skarżącej: Electrabel (przedstawiciele: L. Radicati di Brozolo, M. Merola oraz C. Bazoli, adwokaci)

Przedmiot sprawy

Skarga o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2006/598/WE z dnia 16 marca 2005 r. w sprawie pomocy państwa, którą Włochy (region Lazio) zamierzają udzielić celem ograniczenia emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. 2006, L 244, s. 8).

Sentencja wyroku

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

AceaElectrabel Produzione SpA zostaje obciążona kosztami postępowania, za wyjątkiem kosztów określonych w pkt 3 poniżej.

3)

Electrabel pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję w związku z przystąpieniem Electrabel do sprawy w charakterze interwenienta.

(1)  Dz.U. C 257 z 15.10.2005.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/22

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 4 września 2009 r. — Austria przeciwko Komisji

(Sprawa T-368/05) (1)

(EFOGR - Sekcja Gwarancji - Wydatki wyłączone z finansowania wspólnotowego - Premia za wołowinę - Premia za krowy mamki - Płatność z tytułu ekstensyfikacji - Kluczowe kontrole - Obowiązek korzystania z komputerowego systemu informacji geograficznej - Kontrola obszarów alpejskich przeznaczonych pod uprawę pasz - Obowiązek współpracy - Obowiązek uzasadnienia - Rodzaj zastosowanej korekty finansowej - Ekstrapolacja ustaleń dotyczących uchybień)

2009/C 256/38

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Republika Austrii (przedstawiciele: początkowo H. Dossi, następnie H. Dossi i C. Pessendorfer oraz wreszcie C. Pesendorfer i A. Hable, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciel: F. Erlbacher, pełnomocnik)

Przedmiot sprawy

Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2005/555/WE z dnia 15 lipca 2005 r. wyłączającej z finansowania wspólnotowego niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) (Dz.U. L 188, s. 36) w zakresie, w jakim wyłącza ona niektóre wydatki poniesione przez Republikę Austrii.

Sentencja wyroku

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Republika Austrii zostaje obciążona kosztami.

(1)  Dz.U. C 296 z 26.11.2005.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/22

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 9 września 2009 r. — Brink's Security Luxembourg przeciwko Komisji

(Sprawa T-437/05) (1)

(Zamówienia publiczne na usługi - Wspólnotowa procedura przetargowa - Ochrona i nadzór budynków Komisji w Luksemburgu - Odrzucenie oferty oferenta - Równe traktowanie - Dostęp do dokumentów - Skuteczna ochrona sądowa - Obowiązek uzasadnienia - Przejęcie przedsiębiorstwa - Skarga o odszkodowanie)

2009/C 256/39

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Brink's Security Luxembourg SA (Luksemburg, Luksemburg) (przedstawiciele: C. Point i G. Dauphin, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: E. Manhaeve, M. Šimerdová i K. Mojzesowicz, pełnomocnicy, wspierani przez adwokata J. Stuyck)

Interwenient popierający żądania strony pozwanej: G4S Security Services SA, dawniej Group 4 Falck — Société de surveillance et de securité SA (Luksemburg, Luksemburg) (przedstawiciele: M. Molitor, P. Lopes Da Silva, N. Cambonie i N. Bogelmann, adwokaci)

Przedmiot sprawy

Po pierwsze, stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 30 listopada 2005 r. w sprawie odrzucenia oferty przedstawionej przez skarżącą w ramach przetargu nr 16/2005/OIL (ochrona i nadzór budynków), decyzji Komisji z dnia 30 listopada 2005 r. w sprawie udzielenia zamówienia innemu oferentowi, rzekomo dorozumianej decyzji Komisji o odmowie cofnięcia dwóch ww. decyzji oraz dwóch pism Komisji z dnia 7 i 14 grudnia 2005 r. — odpowiedzi na wnioski skarżącej o udzielenie informacji, a po drugie, skarga o odszkodowanie zmierzająca do naprawienia szkody poniesionej rzekomo przez skarżącą.

Sentencja wyroku

1)

Stwierdza się nieważność decyzji Komisji z dnia 14 grudnia 2005 r. w sprawie oddalenia wniosku o powiadomienie o składzie komisji przetargowej 16/2005/OIL.

2)

W pozostałej części skarga o stwierdzenie nieważności podlega oddaleniu.

3)

Skarga o odszkodowanie zostaje oddalona.

4)

Brink’s Security Luxembourg S.A. pokrywa, poza własnymi kosztami, połowę kosztów poniesionych przez Komisję Wspólnot Europejskich i przez G4S Security Services S.A. w tym koszty postępowania w przedmiocie zastosowania środka tymczasowego.

5)

Komisja pokrywa połowę kosztów własnych.

6)

G4S Security Services pokrywa połowę kosztów własnych.

(1)  Dz.U. C 48 z 25.2.2006.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/23

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 9 września 2009 r. — Holland Malt przeciwko Komisji

(Sprawa T-369/06) (1)

(Pomoc państwa - Produkcja słodu - Pomoc inwestycyjna - Decyzja uznająca pomoc za niezgodną ze wspólnym rynkiem - Naruszenie konkurencji - Wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi - Obowiązek uzasadnienia - Wytyczne dotyczące pomocy państwa w sektorze rolnym)

2009/C 256/40

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Holland Malt BV (Lieshout, Niderlandy) (przedstawiciele: początkowo O. Brouwer i D. Mes, następnie O. Brouwer, A. Stoffer i P. Schepens, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: T. Scharf i A. Stobiecka-Kuik, pełnomocnicy)

Interwenient popierający żądania skarżącej: Królestwo Niderlandów (przedstawiciele: C. Wissels, M. de Grave, C. ten Dam i Y. de Vries, pełnomocnicy)

Przedmiot sprawy

Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji 2007/59/WE z dnia 26 września 2006 r., w sprawie pomocy państwa przyznanej przez Niderlandy na rzecz Holland Malt BV (Dz.U. L 32, s. 76).

Sentencja wyroku

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Holland Malt BV pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję.

3)

Królestwo Niderlandów pokrywa własne koszty.

(1)  Dz.U. C 42 z 24.2.2007.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/23

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 8 września 2009 r. — ETF przeciwko Landgren

(Sprawa T-404/06) (1)

(Odwołanie - Służba publiczna - Członek personelu tymczasowego - Umowa na czas nieokreślony - Decyzja o rozwiązaniu umowy - Artykuł 47 lit. c), i)WZIP - Obowiązek uzasadnienia - Oczywisty błąd w ocenie - Nieograniczona jurysdykcja - Odszkodowanie pieniężne)

2009/C 256/41

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Europejska Fundacja Kształcenia (ETF) (przedstawiciele: G. Vandersanden i L. Levi, avocats)

Strona pozwana: Pia Landgren (Revigliasco, Włochy) (przedstawiciel: M.-A. Lucas, avocat)

Przedmiot sprawy

Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pełny skład) wydanego w dniu 26 października 2006 r. w sprawie F-1/05 Landgren przeciwko ETF (Zb.Orz.SP s. I-A-1-123 i II-A-1-459) i mające na celu uchylenie tego wyroku

Sentencja wyroku

1)

Odwołanie zostaje oddalone.

2)

Europejska Fundacja Kształcenia (ETF) ponosi własne koszty i zostaje obciążona kosztami poniesionymi przez Pię Landgren w ramach postępowania w niniejszej instancji.

3)

Komisja Wspólnot Europejskich ponosi własne koszty.

(1)  Dz.U. C 42 z 24.2.2007

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/23

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 2 września 2009 r. — Mohamed El Morabit przeciwko Radzie Unii Europejskiej

(Sprawa T-37/07 i T-323/07) (1)

(Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki restrykcyjne mające na celu zwalczanie terroryzmu - Zamrożenie funduszy - Lista osób, grup i podmiotów - Skarga o stwierdzenie nieważności)

2009/C 256/42

Język postępowania: niderlandzki

Strony

Strona skarżąca: Mohamed El Morabit (Amsterdam, Niderlandy) (przedstawiciel: adwokat U. Sarikaya)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: E. Finnegan, G. Van Hegelsom i B. Driessen, pełnomocnicy)

Interwenienci popierający stronę pozwaną: Królestwo Niderlandów (przedstawiciele: C. Wissels i M. de Mol a także w sprawie T-37/07 M. de Grave i w sprawie T-323/07 Y. de Vries i M. Noort, pełnomocnicy) i Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: w sprawie T-37/07 S. Boelaert i J. Aquilina i w sprawie T-323/07 P. van Nuffel i S. Boelaert, pełnomocnicy)

Przedmiot sprawy

Stwierdzenie częściowej nieważności, z jednej strony decyzji Rady 2007/445/WE z dnia 28 czerwca 2007 r. wykonującej art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001 w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu i uchylającej decyzje 2006/379/WE oraz 2006/1008/WE (Dz. U. L 169, s. 58) i z drugiej strony, decyzji Rady 2006/1008/WE z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie wykonania art. 2 ust. 3 rozporządzenia nr 2580/2001 w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu (Dz.U. 379, str. 123) w zakresie, w jakim nazwisko skarżącego znajduje się na liście osób, grup i podmiotów, do których stosują się te przepisy.

Sentencja wyroku

1)

Skargi zostają oddalone.

2)

Mohamed El Morabit zostaje obciążony zarówno własnymi kosztami postępowania jak i kosztami poniesionymi przez Radę.

3)

Komisja Wspólnot Europejskich i Królestwo Niderlandów pokrywają własne koszty.

(1)  Dz.U. C 82 z 14.04.2007.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/24

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 14 września 2009 r. — Lange Uhren przeciwko OHIM (Pola geometryczne na tarczy zegarka)

(Sprawa T-152/07) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Zgłoszenie graficznego wspólnotowego znaku towarowego - Pola geometryczne na tarczy zegarka - Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji - Brak charakteru odróżniającego - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 40/94 [obecnie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009] - Brak uzyskania charakteru odróżniającego w następstwie używania - Artykuł 7 ust. 3 rozporządzenia nr 40/94 [obecnie art. 7 ust. 3 rozporządzenia nr 207/2009])

2009/C 256/43

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Lange Uhren GmbH (Glashütte, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat M. Schaeffer)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: M. Kicia, pełnomocnik)

Przedmiot sprawy

Skarga na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 15 lutego 2007 r. (sprawa R 1176/2005-1) dotyczącą zgłoszenia jako wspólnotowego znaku towarowego oznaczenia graficznego przedstawiającego pola geometryczne na tarczy zegarka.

Sentencja wyroku

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Lange Uhren GmbH zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 155 z 7.7.2007.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/24

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 3 września 2009 r. — Cheminova i in. przeciwko Komisji

(Sprawa T-326/07) (1)

(Środki ochrony roślin - Substancja czynna o nazwie „Malation” - Niewłączenie do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG - Skarga o stwierdzenie nieważności - Legitymacja procesowa czynna - Dopuszczalność - Procedura oceny - Ocena dokonywana przez EFS-ę - Zarzut niezgodności z prawem - Artykuł 20 rozporządzenia (WE) nr 1490/2002 - Przedstawienie nowych badań - Artykuł 8 ust. 2 i 5 rozporządzenia (WE) nr 451/2000 - Ochrona uzasadnionych oczekiwań - Proporcjonalność - Równość traktowania - Zasada dobrej administracji - Prawo do obrony - Zasada pomocniczości - Artykuł 95 ust. 3 WE, art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 1 dyrektywy 91/414)

2009/C 256/44

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Cheminova A/S (Harboøre, Dania); Cheminova Agro Italia Srl (Rzym, Włochy); Cheminova Bulgaria EOOD (Sofia, Bułgaria); Agrodan, SA (Madryt, Hiszpania); et Lodi SAS (Grand-Fougeray, Francja) (przedstawiciele: adwokaci C. Mereu i K. Van Maldegem oraz P. Sellar, solicitor)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: B. Doherty oraz L. Parpala, pełnomocnicy)

Przedmiot sprawy

Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2007/389/WE z dnia 6 czerwca 2007 r. dotyczącej niewłączenia malationu do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG oraz cofnięcia zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające tę substancję (Dz.U. L 146, s. 19).

Sentencja wyroku

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Cheminova A/S, Cheminova Agro Italia Srl, Cheminova Bulgaria EOOD, Agrodan, SA i Lodi SAS ponoszą, poza własnymi kosztami, także koszty poniesione przez Komisję, włączając w to koszty związane z postępowaniem w sprawie środków tymczasowych.

(1)  Dz.U. C 247 z 20.10.2007.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/25

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 15 września 2009 r. — Royal Appliance International przeciwko OHIM — BSH Bosch und Siemens Hausgeräte (Centrixx)

(Sprawa T-446/07) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego Centrixx - Wcześniejszy krajowy słowny znak towarowy sensixx - Względna podstawa odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 40/94 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

2009/C 256/45

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Royal Appliance International GmbH (Hilden, Niemcy) (przedstawiciele: K.-J. Michaeli i M. Schork, adwokaci)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciele: S. Schäffner i B. Schmidt, pełnomocnicy)

Drugą stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również, interwenient przed Sądem: BSH Bosch und Siemens Hausgeräte GmbH (Monachium, Niemcy) (przedstawiciel: S. Biagosch, adwokat)

Przedmiot sprawy

Skarga na decyzję wydaną przez Czwartą Izbę Odwoławczą OHIM z dnia 3 października 2007 r. (sprawa R 572/2006-4) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu pomiędzy BSH Bosch und Siemens Hausgeräte GmbH i Royal Appliance International GmbH.

Sentencja wyroku

1)

Skarga zostaje oddalona

2)

Royal Appliance International GmbH zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 37 z 9.2.2008.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/25

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 15 września 2009 r. — Wella przeciwko OHIM (TAME IT)

(Sprawa T-471/07) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Międzynarodowa rejestracja - Wniosek o rozszerzenie terytorialne ochrony - Słowny znak towarowy TAME IT - Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji - Brak charakteru odróżniającego - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 40/94 [obecnie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

2009/C 256/46

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Wella AG (Darmstadt, Niemcy) (przedstawiciele: B. Klingberg i K. Sandberg, adwokaci)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory (przedstawiciel: D. Botis, pełnomocnik)

Przedmiot

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 24 października 2007 r. (sprawa R 713/2007-2) dotyczącą rozszerzenia terytorialnego na Wspólnotę Europejską ochrony wynikającej z międzynarodowej rejestracji słownego znaku towarowego TAME IT

Sentencja

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Wella AG zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 51 z 23.2.2008.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/26

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 15 września 2009 r. — Parfums Christian Dior przeciwko OHIM — Consolidated Artists (MANGO adorably)

(Sprawa T-308/08) (1)

(Wspólnotowy znak towarowy - Postępowanie w sprawie sprzeciwu - Zgłoszenie graficznego wspólnotowego znaku towarowego MANGO adorably - Wcześniejsze słowne krajowe i międzynarodowe znaki towarowe J’ADORE i ADIORABLE - Względne podstawy odmowy rejestracji - Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd - Prawdopodobieństwo czerpania nienależnej korzyści z renomy wcześniejszych znaków towarowych - Artykuł 8 ust. 1 lit. b) i art. 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 40/94 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) i art. 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009])

2009/C 256/47

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Parfums Christian Dior (Paryż, Francja) (przedstawiciele: adwokaci F. de Visscher, E. Cornu i D. Moreau)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: R. Bianchi, pełnomocnik)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również, interwenient przed Sądem: Consolidated Artists BV (Rotterdam, Niderlandy) (przedstawiciel: adwokat S. Bénoliel-Claux)

Przedmiot sprawy

Skarga na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 23 maja 2008 r. (sprawa R 1162/2007-2) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Parfums Christian Dior a Consolidated Artists BV.

Sentencja wyroku

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Parfums Christian Diod zostaje obciążona kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 260 z 11.10.2008.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/26

Postanowienie Sądu Pierwszej Instancji z dnia 4 września 2009 r. — Inalca i Cremonini przeciwko Komisji

(Sprawa T-174/06) (1)

(Odpowiedzialność pozaumowna - Dochodzenia prowadzone przez OLAF dotyczące nieprawidłowości w zakresie refundacji wywozowych do wołowiny i cielęciny przeznaczonej do wywozu do Jordanii - Przekazanie władzom krajowym informacji o faktach mogących być przedmiotem postępowania karnego - Decyzja władz krajowych w sprawie odzyskania refundacji - Ustanowienie gwarancji - Skarga o odszkodowanie - Termin przedawnienia - Ciągły charakter szkody - Częściowa niedopuszczalność - Związek przyczynowy)

2009/C 256/48

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Inalca SpA — Industria Alimentari Carni (Castelvetro, Włochy) oraz Cremonini SpA (Castelvetro) (przedstawiciele: F. Sciandone oraz C. D'Andria, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: M. Nolin oraz V. Di Bucci, pełnomocnicy)

Przedmiot sprawy

Skarga z tytułu odpowiedzialności pozaumownej o naprawienie szkody, jaką, skarżące miały rzekomo ponieść w wyniku poinformowania władz włoskich o wnioskach obciążających skarżące, wynikających z dochodzenia przeprowadzonego przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) w celu sprawdzenia zgodności z prawem niektórych refundacji wywozowych do wołowiny i cielęciny przeznaczonej do wywozu do Jordanii.

Sentencja postanowienia

1)

Skarga zostaje oddalona.

2)

Inalca SpA — Industria Alimentari Carni i Cremonini SpA zostają obciążone kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 190 z 12.8.2006.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/27

Postanowienie Sądu Pierwszej Instancji z dnia 27 sierpnia 2009 r. — Abouchar przeciwko Komisji

(Sprawa T-367/08) (1)

(Odpowiedzialność pozaumowna - EFR - Warunki przyznania i kontroli kredytu na realizację projektu gospodarstwa rolnego w Senegalu - Przedawnienie - Niedopuszczalność)

2009/C 256/49

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Michel Abouchar (Dakar, Senegal) (przedstawiciele: B. Dubreuil-Basire oraz J.-J. Lorang, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: A. Bordes oraz E. Cujo, pełnomocnicy)

Przedmiot sprawy

Skarga o odszkodowanie zmierzająca do uzyskania naprawienia szkody materialnej i krzywdy, jakie skarżący jakoby poniósł z powodu domniemywanych błędów Komisji i jej urzędników, wiążących się z warunkami przyznania i kontroli kredytów finansowanych przez Europejski Fundusz Rozwoju (EFR) i przeznaczonych na realizację jego projektu gospodarstwa rolnego w Senegalu.

Sentencja postanowienia

1)

Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)

Michel Abouchar zostaje obciążony kosztami postępowania.

(1)  Dz.U. C 285 z 8.11.2008.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/27

Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2009 r. — EFIM przeciwko Komisji

(Sprawa T-296/09)

2009/C 256/50

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: European Federation of Ink and Ink Cartridge Manufacturers (EFIM) (Kolonia, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat D. Ehle)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 20 maja 2009 r. w sprawie COMP/C-3/39.391 EFIM;

—

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca zwraca się przeciwko decyzji Komisji z dnia 20 maja 2009 r. w sprawie COMP/C-3/39.391 EFIM. Decyzją tą Komisja oddaliła jej skargę, w której podniosła ona różne naruszenia art. 81 WE i 82 WE przez wielu producentów drukarek atramentowych na ich rynkach naboi do drukarek.

W uzasadnieniu skargi skarżąca podnosi w pierwszej kolejności, że Komisja nie uwzględniła szeregu istotnych okoliczności faktycznych i naruszyła w ten sposób zasady dobrej administracji, staranności, obowiązku uzasadnienia oraz prawa do bycia wysłuchanym. Skarżąca twierdzi ponadto, że oceny dokonane przez pozwaną w zaskarżonej decyzji, w szczególności w odniesieniu do kryteriów dotyczących pierwszeństwa w prowadzeniu postępowania w przedmiocie skargi, są w oczywisty sposób nieprawidłowe i naruszające zakres uznania. W końcu skarżąca podnosi, że skuteczna ochrona konkurencji przed zgłaszanymi przez nią ograniczeniami konkurencji może być zapewniona tylko przez pozwaną, gdyż krajowe organy ochrony konkurencji i sądy mają jedynie ograniczone miejscowo kompetencje.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/27

Skarga wniesiona w dniu 29 lipca 2009 r. — Gühring przeciwko OHIM (Połączenie kolorów żółtego ciemna cytryna i szarego błękitnego)

(Sprawa T-299/09)

2009/C 256/51

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Gühring OHG (Albstadt, Niemcy) (przedstawiciel: adwokaci A. von Mühlendahl i H. Hartwig)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej pozwanego z dnia 30 kwietnia 2009 r. w sprawie R 1330/2008-1;

—

stwierdzenie nieważności decyzji eksperta z dnia 21 lipca 2008 r., na podstawie której odrzucono zgłoszenie znaku towarowego skarżącej nr 6 703 581;

—

stwierdzenie, że zgłoszony znak towarowy nr 6 703 581 spełnia wymogi art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 (1);

posiłkowo

—

stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej pozwanego z dnia 30 kwietnia 2009 r. w sprawie R 1330/2008-1;

—

obciążenie OHIM kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionymi przez skarżącą w związku z postępowaniem przed Izbą Odwoławczą.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Znak towarowy składający się z połączenia kolorów żółtego ciemna cytryna i szarego błękitnego dla towarów z klasy 7 (zgłoszenie nr 6 703 581)

Decyzja eksperta: Odrzucenie zgłoszenia

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009, ponieważ zgłoszony znak towarowy jest odróżniający. Ponadto naruszenie wymogów proceduralnych, a mianowicie art. 75 i 76 ust. 1 rozporządzenia nr 207/2009.

(1)  Rozporządzenie Rady z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. L 78, s. 1).

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/28

Skarga wniesiona w dniu 29 lipca 2009 r. — Gühring przeciwko OHIM (Połączenie kolorów ciemnego beżowego i szarego błękitnego)

(Sprawa T-300/09)

2009/C 256/52

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Gühring OHG (Albstadt, Niemcy) (przedstawiciel: adwokaci A. von Mühlendahl i H. Hartwig)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej pozwanego z dnia 30 kwietnia 2009 r. w sprawie R 1329/2008-1;

—

stwierdzenie nieważności decyzji eksperta z dnia 22 lipca 2008 r., na podstawie której odrzucono zgłoszenie znaku towarowego skarżącej nr 6 703 565;

—

stwierdzenie, że zgłoszony znak towarowy nr 6 703 565 spełnia wymogi art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 (1);

posiłkowo

—

stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej pozwanego z dnia 30 kwietnia 2009 r. w sprawie R 1329/2008-1;

—

obciążenie OHIM kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionymi przez skarżącą w związku z postępowaniem przed Izbą Odwoławczą.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Znak towarowy składający się z połączenia kolorów ciemnego beżowego i szarego błękitnego dla towarów z klasy 7 (zgłoszenie nr 6 703 565)

Decyzja eksperta: Odrzucenie zgłoszenia

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009, ponieważ zgłoszony znak towarowy jest odróżniający. Ponadto naruszenie wymogów proceduralnych, a mianowicie art. 75 i 76 ust. 1 rozporządzenia nr 207/2009.

(1)  Rozporządzenie Rady z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. L 78, s. 1).

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/28

Skarga wniesiona w dniu 18 sierpnia 2009 r. — Komisja przeciwko Irish Electricity Generating

(Sprawa T-323/09)

2009/C 256/53

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: A.–M. Rouchaud-Joët, F. Mirza, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Irish Electricity Generating Co. Ltd (Waterford, Irlandia)

Żądania strony skarżącej

—

zasądzenie od pozwanej na rzecz Komisji Wspólnot Europejskich kwoty 237 384,31 EUR, na którą składa się należność główna w wysokości 180 664,70 EUR wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 56 719,61 EUR, obliczonymi według stopy Europejskiego Banku Centralnego powiększonej o 3,50 % (5,56 %) za okres od 25 sierpnia 2003 r. do 15 kwietnia 2009 r.;

—

obciążenie pozwanej kwotą 27,52 EUR za każdy dzień, tytułem odsetek za okres od dnia 16 kwietnia 2009 r. do dnia całkowitej spłaty zadłużenia; oraz

—

obciążenie pozwanej kosztami niniejszego postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W ramach czwartego ramowego programu badawczego Wspólnoty Europejskiej Rada wydała decyzję 94/806/WE z dnia 23 listopada 1994 r. (1) w sprawie specjalnego programu badań i rozwoju technologicznego, obejmującego prezentację, w dziedzinie energii nienuklearnej. Zgodnie z art. 5 tej decyzji Komisja sporządza program prac określający cele i poruszający zagadnienia określone w załączniku 1 do decyzji oraz ogłasza przetargi na realizację przedsięwzięć przewidzianych w programie prac.

W dniu 2 marca 1998 r., pozwanej powierzono — po rozstrzygnięciu procedury przetargowej — realizację umowy nr WE/178/97/IEGB (zwanej dalej „umową”), której przedmiotem była budowa dwóch turbin wiatrowych. Zgodnie z postanowieniami umowy Komisja wyraziła zgodę na udzielenie wsparcia finansowego w wysokości 40 % wynoszących 1 531 697 ECU zatwierdzonych kosztów projektu, maksymalnie do kwoty 612,679 ECU.

Skarżąca twierdzi jednak, że mimo przekazania pozwanej kwoty 225 083,79 EUR między dniem 6 kwietnia 1998 r. a 30 kwietnia 2001 r., pozwana nie wykonała umowy. Ponadto skarżąca utrzymuje, że pozwana nie zareagowała na przedsięwzięte zgodnie z umową i ze wspólnotowymi regułami budżetowymi (2) środki proceduralne, mające na celu określenie wysokości zadłużenia i powiadomienie o tym pozwanej. Dlatego pismem z dnia 13 grudnia 2002 r. Komisja wypowiedziała umowę na podstawie art. 5 ust. 3 lit. a) ppkt i) załącznika II do umowy.

Wobec powyższego Komisja wniosła niniejszą skargę na podstawie art. 238 WE, domagając się zwrotu nienależnie wypłaconej na rzecz pozwanej kwoty 180 664,70 EUR wraz z odsetkami obliczonymi według stopy 5,56% od dnia wymagalności długu, tj. od 24 sierpnia 2003 r.

(1)  Decyzja Rady z dnia 23 listopada 1994 r. w sprawie przyjęcia specjalnego programu badań i rozwoju technologicznego, obejmującego prezentację, w dziedzinie energii nienuklearnej (1994-1998) (Dz.U. L 334 z 22.12.1994 r., s. 87) [tłumaczenie nieoficjalne]

(2)  Artykuł 71 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (Dz.U. 2002, L 248, s. 1) oraz art. 78 rozporządzenia wykonawczego, a mianowicie rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (Dz.U. 2002, L 357, s. 1)

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/29

Skarga wniesiona w dniu 18 sierpnia 2009 r. — J & F Participações przeciwko OHIM — Fribo Foods (Friboi)

(Sprawa T-324/09)

2009/C 256/54

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: J & F Participações SA (Sorocaba, Brazylia) (przedstawiciel: A. Fernández Fernández Pacheco, adwokat)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Drugą stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Fribo Foods Ltd (Wrexham, Zjednoczone Królestwo)

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 22 kwietnia 2009 r. w sprawie R 824/2008-1; oraz

—

obciążenie OHIM oraz Fribo Foods Ltd kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: J & F Participações SA

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: graficzny znak towarowy „Friboi” dla towarów z klasy 29

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w sprzeciwie: Fribo Foods Ltd

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: zarejestrowany w Zjednoczonym Królestwie słowny znak towarowy „FRIBO” dla towarów z klasy 29; zarejestrowany w Zjednoczonym Królestwie graficzny znak towarowy „Fribo” dla towarów z klasy 29; zarejestrowany w Niemczech słowny znak towarowy „FRIBO” dla towarów z klasy 29; zarejestrowany w Niemczech graficzny znak towarowy „FRIBO” dla towarów z klasy 29; zarejestrowany we Francji słowny znak towarowy „FRIBO” dla towarów z klasy 29; zarejestrowany we Francji graficzny znak towarowy „FRIBO” dla towarów z klasy 29; zarejestrowany we Włoszech słowny znak towarowy „FRIBO” dla towarów z klasy 29; zarejestrowany we Włoszech graficzny znak towarowy „FRIBO” dla towarów z klasy 29.

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: uwzględnienie sprzeciwu

Decyzja Izby Odwoławczej: częściowe uwzględnienie odwołania

Podniesione zarzuty: naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady 207/2009, ponieważ Izba Odwoławcza błędnie uznała, że nie było prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd w przypadku rozpatrywanych znaków towarowych; naruszenie art. 42 rozporządzenia Rady 207/2009, ponieważ Izba Odwoławcza naruszyła prawo uwzględniając dowód używania przedstawiony przez Fribo Foods Ltd, który nie spełniał wymogów tego przepisu a mianowicie nie zawierał wskazania miejsca, czasu, zakresu oraz charakteru używania znaku towarowego.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/30

Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 4 czerwca 2009 r. w sprawach połączonych F-134/07, Adjemian i in. przeciwko Komisji i F-8/08 Renier przeciwko Komisji, wniesione w dniu 17 sierpnia 2009 r. przez Vahana Adjemiana i in.

(Sprawa T-325/09 P)

2009/C 256/55

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: Vahan Adjemian (Angera, Włochy), Matteo Ambietti (Gallarate, Włochy), Elisabetta Avanti (Vedano Olona, Włochy), Daniela Baiguera (Cadrezzate, Włochy), Douglas James Beare (Azzale, Włochy), Valentina Benzi (Varese, Włochy), Maria Nicoletta Berta (Buguggiate, Włochy), Conrad Bielsky (Ispra, Włochy), Maria Bielza Diaz Caneja (Ispra), Roberta Bino (Ispra), Kristin Boettcher (Ranco, Włochy), Valeria Boschini (Taino, Włochy), Mounir Bouhifd (Arolo di Leggiuno, Włochy), Cristina Brovelli (Ispra), Daniela Brovelli (Ranco), Clementine Burnley (Taino), Daniela Buzica (Ispra), Giovanni Calderone (Leggiuno, Włochy), Marco Canonico (Refrancore, Włochy), Stefano Casalegno (Angera), Javier Castro Jimenez (Ispra), Denise Cecconello (Cocquio Trevisago, Włochy), Francesca Cellina (Varese), Francesca Cenci (Travedona Monate, Włochy), Laura Ceriotti (Dairago, Włochy), Houtai Choumane (Laveno), Graziella Cimino Reale (Guidonia Monticelio, Włochy), Marco Clerici (Legnano, Włochy), Bruno Combal (Besozzo, Włochy), Costanza Giulia Conte (Ispra), Tatiana Conti (Vedano Olona), Domenica Cortellini (Brebbia, Włochy), Orna Cosgrove (Varese), Giulio Cotogno (Rovellesca, Włochy), Cristina Croera (Taino), Ana Maria Cruz Naranjo (Cardana di Besozzo, Włochy), Barbara Cuniberti (Angera), Bianca D’Alimonte (Sesto Calende, Włochy), Miranta Dandoulaki (Athens, Grecja), Alexander De Meij (Leggiuno), Wim Decoen (Brebbia), Christiane Deflandre (Travedona Monate), Riccardo Del Torchio (Gemonio, Włochy), Elena Demicheli (Sesto Calende), Manuela Di Lorenzo (Sangiano, Włochy), Stefano Donadello (Arsago Seprio, Włochy), Anna Donato (Taino), Bruno Duarte De Matos E Sousa Pereira (Ispra), Sami Dufva (Biandronno, Włochy), Wesley Duke (Gavirate, Włochy), Diego Escudero Rodrigo (Taino), Claudio Forti (Malgesso, Włochy), Monica Gandini (Buguggiate), Aliki Georgakaki (Alkmaar, Niderlandy), Giovanni Giacomelli (Laveno), Alessandra Giallombardo (Gavirate), Nadia Giboni (Brebbia), Maria Giovanna Giordanelli (Vergiate, Włochy), Maria Giuseppina Grillo (Sangiano), Manuela Grossi (Ranco), Laurence Guy-Mikkelsen (Angera), Rachel Margaret Harvey-Kelly (Cardana di Besozzo), Paul Hasenohr (Arolo di Leggiuno), Ulla Marjaana Helminen (Laveno), Gea Huykman (Db Anna Paulowna, Niderlandy), Elisabeth Marie Cecile Joossens (Biandronno), Lyudmila Kamburska (Ranco), Maria Cristina La Fortezza (Arsago Seprio), Debora Lacchin (Brebbia), Rafal Leszczyna (Varese), Amin Lievens (Taino), Silvia Loffelholz (Gavirate), Davide Lorenzini (Varese), Chiara Macchi (Casalzuigno, Włochy), Andrew John Edgar MacLean (Varese), Andrea Magistri (Ispra), Alessia Maineri (Varese), Simone Malfara (Ispra), Adriana Marino (Taino), Patrizia Masoin (Bruksela, Belgia), Matteo Mazzuccato (Legnano), Stefania Minervino (Cittiglio, Włochy), Eduardo Luis Montes Torralbo (Ispra), Davide Moraschi (Sewilla, Hiszpania), Claudio Moroni (Besozzo), Giovanni Narciso (Ispra), Andrew Darren Nelson (Angera), Elisa Nerboni (Angera), Isabella Claudia Neugebauer (Arolo di Leggiuno), Francesca Nicoli (Laveno), Victor Alexander Nievaart (Am Alkmaar), Magdalena Novackova (Am Alkmaar), Joanna Nowak (Ispra), Victoria Wendy O’Brien (Angera), Davide Orto (Gallarate), Alessio Ossola (Brebbia), Silvia Parnisari (Arona, Włochy), Manuela Pavan (San Felice, Włochy), Immaculada Pizzaro Moreno (Sewilla, Hiszpania), Marina Pongillupi (Ranco), Marsia Pozzato (Sesto Calende), Elisa Pozzi (Taino), Giovanna Primavera (Angera), Michele Rinaldin (Sesto Calende), Alice Ripoli (Gavirate), Emanuela Rizzardi (Laveno), Michela Rossi (Taino), Andrew Rowlands (Bodio, Włochy), Helen Salak (Cocquio Trevisago), Jaime Sales Saborit (Ispra), Maria Sonia Salina (Vergiate), Anne Marie Sanchez Cordeil (Besozzo), Ferruccio Scaglia (Oleggio, Włochy), Niels Schulze (Sesto Calende), Francesca Serra (Cadrezzate), Penka Shegunova (Geel, Belgia), Donatella Soma (Ispra), Monica Squizzato (Inarco, Włochy), Alan Steel (Laveno), Robert Oleij Strobl (Ranco), Marcel Suri (Brebbia), Malcolm John Taberner (Monvalle, Włochy), Martina Telo, (Vicenza, Włochy), Saara Tetri (Cittiglio), Barbara Claire Thomas (Cocquio Trevisago), Donatella Turetta (Ranco), Adamo Uboldi (Cardana di Besozzo), Monica Vaglica (Osmate, Włochy), Paulo Valente De Jesus Rosa (Travedona Monat), Corinna Valli, (Leggiuno), Federica Vanetti (Cittiglio), Christophe Vantongelen (Besozzo), Irene Vernacotola (Legnano), Ottaviano Veronese (Segrate, Włochy), Patricia Vieira Lisboa (Angera, Włochy), Maria Pilar Vizcaino Martinez, (Monvalle), Giulia Zerauschek (Triest, Włochy), Marco Zucchelli (Ternate, Włochy), Erika Adorno (Travedona Monate), Valeria Bossi (Comerio, Włochy), Barbara Cattaneo (Leggiuno), Claudia Cavicchioli (Caravate, Włochy), Fatima Doukkali (Varese), Orla Huryley (Ranco), Romina La Micela (Besozzo), Lucia Martinez Simon (Ranco), Daniela Piga (Roggiano, Włochy), Pamela Porcu (Cittiglio), Silvia Sciacca (Varese), Sarah Solda (Brebbia), Cristina Zocchi (Bregano, Włochy), Angela Baranzini (Besozzo), Elly Bylemans (Balen, Włochy), Sabrina Calderini (Solbiate Arno, Włochy), Davide Capuzzo (Vergiate), Ivano Caravaggi (Besozzo), Elisa Dalle Molle (Ranst, Belgia), Wendy De Vos (Groot-Bijgaarden, Belgia), Volkmar Ernst (Weingarten, Niemcy), Matteo Fama (Sangiano, Włochy), Arianna Farfaletti Casali (Varese), Sasa Gligorijevic (Monvalle), Raffaella Magi Galluzzi (Varese), Sophie Mühlberger (Karlsruhe, Niemcy), Pamela Muscillo (Varese), Jan Paepen (Balen), Marco Paviotti (Bagnaria Arsa, Włochy), Slavka Prvakova (Eg Akmaar, Niderlandy), Andreas Ratzel (Linkenheim, Niemcy), Thierry Romero (Strasburg, Francja), Jose Pablo Solans Vila (Monvalle), Susan Wray (TM Tutjenhoin, Niderlandy), Sven Wurzer (Linkenheim), Sylvia Zamana (RZ Castricum, Niderlandy), Uwe Zweigner (Leopoldshafen, Niemcy), Colette Renier (Bruksela) (przedstawiciele: adwokaci S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis i E. Marchal)

Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich i Rada Unii Europejskiej

Żądania wnoszących odwołanie

—

stwierdzenie nieważności wyroku z dnia 4 czerwca 2009 r. w sprawach połączonych F-134/07 Adjemian i in. przeciwko Komisji wspieranej przez Radę Unii Europejskiej i F-8/08 Renier przeciwko Komisji wspieranej przez Radę Unii Europejskiej;

—

po uprzednim stwierdzeniu niezgodności z prawem decyzji Komisji Wspólnot Europejskich z dnia 28 kwietnia 2004 r. dotyczącej maksymalnego okresu zatrudniania przez nią członków personelu tymczasowego i niemożności zastosowania art. 88 WZIPW w takim zakresie w jakim ogranicza on długość umów pracowników kontraktowych do zadań pomocniczych, ponowne rozstrzygnięcie sprawy poprzez

—

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 23 sierpnia i 31 października 2007 r. odrzucających zażalenia R/263/07 i R/492/07 na decyzje Komisji o przedłużeniu jedynie na czas określony zatrudnienia wnoszących odwołanie jako pracowników kontraktowych,

—

stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 31 października 2007 r. odrzucającej zażalenia R/390/07 na decyzje Komisji o zawarciu umowy lub przedłużeniu jedynie na czas określony zatrudnienia wnoszących odwołanie (Adorno i in. — druga lista wnoszących odwołanie) jako pracowników kontraktowych,

—

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 5 września 2007 r. odrzucającej wnioski wnoszących odwołanie z dnia 31 maja i 20 lipca 2007 r. mające na celu przedłużenie na czas nieokreślony ich umów o pracę,

—

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 28 listopada 2007 r. odrzucającej zażalenia na decyzje z dnia 5 września 2007 r., odrzucającą wnioski wnoszących odwołanie z dnia 31 maja i 20 lipca 2007 r. mające na celu przedłużenie na czas nieokreślony ich umów o pracę,

—

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji ustalających warunki zatrudnienia wnoszących odwołanie w zakresie w jakim ich zatrudnienie lub jego przedłużenie dokonane zostały na czas określony;

—

obciążenie drugiej strony postępowania kosztami związanymi z postępowaniem w obydwu instancjach.

Zarzuty i główne argumenty

W drodze niniejszego odwołania, wnoszący je żądają stwierdzenia nieważności wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej (SSP) z dnia 4 czerwca 2009 r. wydanego w sprawach połączonych F-134/07 Adjemian i in. przeciwko Komisji i F-8/08 Renier przeciwko Komisji, oddalającego skargę, w drodze której wnoszący odwołanie żądali stwierdzenia nieważności decyzji Komisji o przedłużeniu ich umów o pracę tylko na czas określony a nie na czas nieokreślony i odrzucenia zażaleń złożonych przez nich w tym względzie.

Celem uzasadnienia odwołania wnoszący je podnoszą kilka zarzutów dotyczących:

—

naruszenia przez SSP prawa poprzez stwierdzenie, że dyrektywa Rady 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotycząca Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) (1) nie może stanowić podstawy podniesienia zarzutu niezgodności z prawem przepisu warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich (zwanych dalej „WZIPW”)

—

naruszenia przez SSP prawa poprzez stwierdzenie, że Porozumienie ramowe w sprawie pracy na czas określony, którego celem było stworzenie ram prawnych mających zapobiec nadużyciom wynikającym z nawiązywania kolejnych stosunków pracy na czas nieokreślony lub zawierania kolejnych umów o pracę na czas nieokreślony nie może stanowić podstawy podniesienia zarzutu niezgodności z prawem art. 88 WZIPW i decyzji Komisji z dnia 28 kwietnia 2004 r. dotyczącej maksymalnego okresu zatrudniania przez nią członków personelu tymczasowego i że art. 88 WZIPW jest należycie uzasadniony

—

naruszeń prawa, których SSP dopuścił się rozpatrując sytuację wnoszących odwołanie z perspektywy obowiązku Komisji odnoszącego się do poszanowania minimalnych, wynikających z Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony i z art. 10 WE wymogów znajdujących zastosowanie na poziomie wspólnotowym

—

okoliczności, że SSP, po wyjaśnieniu zakresu obowiązku lojalności i zasady lojalnej współpracy oraz spójności, które Komisja ma obowiązek przestrzegać nie orzekł o skutkach ich naruszenia w niniejszym przypadku

—

naruszenia przez SSP prawa poprzez stwierdzenie, że zaskarżone decyzje były należycie uzasadnione, mimo iż zdaniem wnoszących odwołanie zawierają one jedynie uzasadnienie formalne a brak w nich wskazania okoliczności, które pozwoliłyby wnoszącym odwołanie na ocenę prawidłowości uzasadnienia i sądom wspólnotowym na przeprowadzenie kontroli w tym względzie.

(1)  Dz. U. L 175, s. 43.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/32

Skarga wniesiona w dniu 10 sierpnia 2009 r. — E przeciwko Parlamentowi

(Sprawa T-326/09)

2009/C 256/56

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: E (Londyn, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: adwokaci S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis i E. Marchal)

Strona pozwana: Parlament Europejski

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie nieważności decyzji przyjętych przez Prezydium Parlamentu w dniu 9 marca 2009 r. i w dniu 3 kwietnia 2009 r. w przedmiocie zmiany przepisów dotyczących systemu uzupełniających dobrowolnych świadczeń emerytalnych dla posłów do Parlamentu Europejskiego,

—

obciążenie Parlamentu kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W drodze niniejszej skargi strona skarżąca żąda stwierdzenia nieważności decyzji Prezydium Parlamentu Europejskiego z dnia 9 marca 2009 r. i z dnia 3 kwietnia 2009 r. w przedmiocie zmiany przepisów dotyczących systemu uzupełniających (dobrowolnych) świadczeń emerytalnych, które to przepisy ujęte są w załączniku VIII do przepisów dotyczących zwrotu kosztów oraz diet posłów do Parlamentu Europejskiego. Zmiany dotyczą zasadniczo zniesienia możliwości przejścia na wcześniejszą emeryturę po ukończeniu 50 lat i możliwości skorzystania z emerytury w formie kapitałowej oraz podniesienia wieku emerytalnego z 60 do 63 lat.

Zarzuty i główne argumenty, które podnosi strona skarżąca są zasadniczo identyczne z tymi, które podniesione zostały w sprawie T-219/09 Balfe i in. przeciwko Parlamentowi (1) lub do nich podobne.

(1)  Dz. U. 2009, C 205, s. 39.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/32

Skarga wniesiona w dniu 25 sierpnia 2009 r. — Häfele przeciwko OHIM — Topcom Europe (Topcom)

(Sprawa T-336/09)

2009/C 256/57

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Häfele GmbH & Co. KG (Nagold, Niemcy) (przedstawiciel: J. Dönch, adwokat)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Drugą stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Topcom Europe NV (Heverlee, Belgia)

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 5 czerwca 2009 r. w sprawie R 1500/2008-2; i

—

obciążenie OHIM kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Häfele GmbH & Co. KG

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: słowny znak towarowy „Topcom” dla towarów z klasy 7, 9 i 11

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w sprzeciwie: Topcom Europe NV

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: wspólnotowa rejestracja słownego znaku towarowego „TOPCOM” dla towarów z klasy 9; rejestracja znaku towarowego w Beneluksie słownego znaku towarowego dla towarów z klasy 9

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: oddalenie sprzeciwu

Decyzja Izby Odwoławczej: uwzględnienie odwołania, uwzględnienie sprzeciwu i uchylenie decyzji Wydziału Sprzeciwów

Podniesione zarzuty: naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady 40/94 (obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady 207/2009, ponieważ Izba Odwoławcza błędnie stwierdziła, że nie ma prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd w przypadku rozpatrywanych znaków towarowych ze względu na fakt, że omawiane towary nie są podobne ani się nie uzupełniają.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/32

Skarga wniesiona w dniu 24 sierpnia 2009 r. — Colegio Oficial de Farmacéuticos de Valencia przeciwko Komisji

(Sprawa T-337/09)

2009/C 256/58

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Colegio Oficial de Farmacéuticos de Valencia (Walencja, Hiszpania) (przedstawiciel: E. Navarro Varona, abogada)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

—

Stwierdzenie nieważności, na podstawie art. 230 i 231 traktatu WE, decyzji Komisji Europejskiej z dnia 15 czerwca 2009 r., w której instytucja ta częściowo odmówiła dostępu do informacji, o który zwróciło się MICOF w swoim pierwotnym wniosku z dnia 23 października 2008 r. i we wniosku potwierdzającym z dnia 19 stycznia 2009 r.

—

obciążenie Komisji kosztami postępowania, które w związku z tym postępowaniem może ponieść MICOF.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsza skarga złożona została na decyzję Komisji Wspólnot Europejskich, w której udzieliła ona częściowej odmowy dostępu do niektórych dokumentów opracowanych przez firmę doradczą ECORYS Nederland BV do celów przygotowania sprawozdania pt.: „Study of regulatory restrictions in the field of pharmacies” z dnia 22 czerwca 2007 r., przeznaczonego dla dyrekcji generalnej ds. rynku wewnętrznego i usług pozwanej instytucji.

Na poparcie swojej skargi skarżąca podnosi naruszenie art. 4 ust. 2 i art. 8 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (1).

Skarżąca utrzymuje w tym względzie, że w zaskarżonej decyzji:

—

brak jest uzasadnienia,

—

dokonano nieprawidłowej oceny w zakresie wyjątku dotyczącego interesów handlowych osoby prawnej, w tym własności intelektualnej.

—

dopuszczono się oczywistego braku uzasadnienia, ponieważ nie dokonano oceny, czy za udzieleniem dostępu przemawia interes publiczny.

—

przekroczono termin na udzielenie odpowiedzi na wniosek potwierdzający o dostęp do dokumentów.

(1)  Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/33

Skarga wniesiona w dniu 27 sierpnia 2009 r. — Consejo Regulador de la Denominación de Origen Txakoli de Álava i in. przeciwko OHIM (TXAKOLI)

(Sprawa T-341/09)

2009/C 256/59

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Consejo Regulador de la Denominación de Origen Txakoli de Álava (Amurrio, Hiszpania), Consejo Regulador de la Denominación de Origen Txakoli de Bizkaia (Leioa, Hiszpania), Consejo Regulador de la Denominación de Origen Txakoli de Getaria (Getaria, Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci J. Grimau Muñoz i J. Villamor Muguerza)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego z dnia 4 czerwca 2009 r. w sprawie R 197/2009-2 i dopuszczenie do rejestracji zgłoszenie wspólnotowego znaku towarowego „TXAKOLI” (słowny wspólny znak towarowy) w klasach 33, 35, 41 i 42;

—

obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Słowny wspólny znak towarowy „TXAKOLI” (zgłoszenie nr 6 952 014) dla towarów i usług z klas 33, 35, 41 i 42

Decyzja eksperta: Odrzucenie zgłoszenia

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: Nieprawidłowe zastosowanie art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 207/2009, ponieważ przepis ten nie ma zastosowania do terminu „Txakoli” z uwagi na uznanie go za termin tradycyjny przez rozporządzenie Komisji (WE) nr 753/2002 z dnia 29 kwietnia 2002 r. ustanawiające niektóre zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 odnośnie do opisu, oznaczania, prezentacji i ochrony niektórych produktów sektora wina (1).

(1)  Dz.U. L 118, s. 1

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/33

Skarga wniesiona w dniu 28 sierpnia 2009 r. — Bard przeciwko OHIM — Braun Melsungen (PERFIX)

(Sprawa T-342/09)

2009/C 256/60

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: C.R. Bard, Inc. (Murray Hill, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: A. Bryson, barrister, O. Bray, A. Hobson i G. Warren, solicitors)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: B. Braun Melsungen AG (Melsungen, Niemcy)

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie nieważności decyzji Piątej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 4 czerwca 2009 r. w sprawie R 1577/2007-5; i

—

obciążenie OHIM lub B. Braun Melsungen AG kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: strona skarżąca

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: słowny znak towarowy „PREFIX” dla towarów z klasy 10

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w sprzeciwie: B. Braun Melsungen AG

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: zarejestrowany w Niemczech słowny znak towarowy „PREFIX” dla towarów z klasy 10; międzynarodowy słowny znak towarowy „PREFIX” dla towarów z klasy 10

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: uwzględnienie sprzeciwu

Decyzja Izby Odwoławczej: oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady nr 40/94 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady nr 207/2009] ze względu na błędne uznanie przez Izbę Odwoławczą, że w przypadku spornych znaków towarowych istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/34

Skarga wniesiona w dniu 31 sierpnia 2009 r. — Hearst Communications przeciwko OHIM — Vida Estética (COSMOBELLEZA)

(Sprawa T-344/09)

2009/C 256/61

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Hearst Communications, Inc. (Nowy Jork, Stany Zjednoczone) (przedstawiciel: adwokat A. Nordemann)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Vida Estética, S.L. (Barcelona, Hiszpania)

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 4 czerwca 2009 r. w sprawie R 770/2007-2; i

—

obciążenie OHIM kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Vida Estética, S.L.

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: słowny znak towarowy „COSMOBELLEZA” dla towarów i usług z klas 35 i 41

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w sprzeciwie: strona skarżąca

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: zarejestrowany w Francji znak towarowy „COSMOPOLITAN” dla towarów z klasy 16; międzynarodowy znak towarowy „COSMO TEST” dla towarów i usług z klas 25, 38 i 41; zarejestrowany w Portugalii znak towarowy „COSMO” dla usług z klasy 41; międzynarodowy znak towarowy „COSMOPOLITAN TELEVISION” dla towarów i usług z klas 38 i 41; międzynarodowy znak towarowy „COSMOPOLITAN” dla usług z klas 35 i 39; zarejestrowany w Zjednoczonym Królestwie znak towarowy „COSMOPOLITAN” dla usług z klas 35 i 39; zarejestrowany w Zjednoczonym Królestwie graficzny znak towarowy „COSMOPOLITAN SHOW” dla usług z klas 35 i 41; zarejestrowany w Zjednoczonym Królestwie znak towarowy „COSMO” dla usług z klas 35 i 41; zarejestrowany w Zjednoczonym Królestwie znak towarowy „COSMOPOLITAN TELEVISION” dla usług z klas 38 i 41; zarejestrowany w Irlandii znak towarowy „COSMOPOLITAN TELEVISION” dla usług z klas 38 i 41; znaki towarowe cieszące się renomą „COSMO” i „COSMOPOLITAN” we wszystkich państwach członkowskich dla towarów i usług z klas 16, 28 i 41; niezrejestrowane znaki towarowe „COSMO” i „COSMOPOLITAN” używane we wszystkich państwach członkowskich dla towarów i usług z klas 16, 28 i 41, a także nazwy handlowe „COSMO” i „COSMOPOLITAN” używane we wszystkich państwach członkowskich dla towarów i usług z tych samych klas.

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: oddalenie sprzeciwu

Decyzja Izby Odwoławczej: oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady 207/2009 ze względu na błędne uznanie przez Izbę Odwoławczą, że sporne znaki towarowe nie są podobne, że rozpatrywane towary i usługi nie są podobne i tym samym w przypadku spornych znaków towarowych nie istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/35

Skarga wniesiona w dniu 28 sierpnia 2009 r. — Bodegas y Viñedos Puerta de Labastida przeciwko OHIM — Unión de Cosecheros de Labastida (PUERTA DE LABASTIDA)

(Sprawa T-345/09)

2009/C 256/62

Język skargi: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Bodegas y Viñedos Puerta de Labastida, SL (Autol, Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci J. Grimau Muñoz i J. Villamor Muguerza)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Unión de Cosecheros de Labastida, S. Coop. Ltda (Labastida, Hiszpania)

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego z dnia 28 maja 2009 r. w sprawie R 1021/2008-1 i dopuszczenie do rejestracji zgłoszenie wspólnotowego znaku towarowego „PUERTA DE LABASTIDA” (słowny znak towarowy) w klasach 29, 33 i 35.

—

obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: BODEGAS Y VIÑEDOS PUERTA DE LABASTIDA S.L.

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Słowny znak towarowy „PUERTA DE LABASTIDA” (zgłoszenie nr 004473278) dla towarów i usług z klas 29, 33 i 35.

Właściciel znaku lub oznaczenia,

na które powołano się w sprzeciwie: UNIÓN DE COSECHEROS DE LABASTIDA, S. COOP. LTDA.

Znak lub oznaczenie,

na które powołano się w sprzeciwie: Słowny hiszpański znak towarowy „CASTILLO DE LABASTIDA” (nr 617 137), dla towarów z klasy 33; słowny wspólnotowy znak towarowy „CASTILLO LABASTIDA” (nr 23 382), dla towarów z klasy 33, i słowny wspólnotowy znak towarowy „CASTILLO LABASTIDA” (nr 3 515 566), dla usług z klas 35, 39 i 43

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: Częściowe uwzględnienie sprzeciwu

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 42 i art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/35

Skarga wniesiona w dniu 1 września 2009 r. — Winzer Pharma przeciwko OHIM — Alcon (BAÑOFTAL)

(Sprawa T-346/09)

2009/C 256/63

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Dr. Robert Winzer Pharma GmbH (Berlin, Niemcy) (przedstawiciel: S. Schneller, adwokat)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Drugą stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Alcon, Inc. (Hünenberg, Szwajcaria)

Żądania strony skarżącej

—

stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 28 maja 2009 r. w sprawie R 795/2008-1;

—

obciążenie OHIM kosztami postępowania, a w każdym razie drugą stronę postępowania przed Izbą Odwoławczą; oraz

—

pomocniczo, przekazanie sprawy OHIM.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Alcon, Inc.

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: słowny znak towarowy „BAÑOFTAL” dla towarów z klasy 5

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w sprzeciwie: Dr. Robert Winzer Pharma GmbH

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: zarejestrowany w Niemczech znak towarowy „PAN OPHTAL” dla towarów z klasy 5; zarejestrowany w Niemczech znak towarowy „KAN OPHTAL” dla towarów z klasy 5

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: oddalenie sprzeciwu

Decyzja Izby Odwoławczej: oddalenie odwołania

Podniesione zarzuty: naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady 207/2009, ponieważ Izba Odwoławcza: dokonała nieprawidłowej oceny wizualnych, fonetycznych i koncepcyjnych podobieństw pomiędzy rozpatrywanymi znakami towarowymi, błędnie uznała, że rozpatrywany wspólnotowy znak towarowy nie wchodzi w zakres serii posiadanych przez Alcon, Inc. znaków towarowych „Opthal”, błędnie odmówiła uznania charakteru wysoce odróżniającego w oparciu o używanie znaków towarowych rozpatrywanych w postępowaniu w sprawie sprzeciwu i w związku z tym błędnie stwierdziła, że w przypadku omawianych znaków towarowych nie istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd; naruszenie art. 8 ust. 5 rozporządzenia Rady 207/2009, ponieważ Izba Odwoławcza nie przedstawiła swojego stanowiska w przedmiocie tego zarzutu sprzeciwu; naruszenie art. 75 i 76 ust. 1 rozporządzenia Rady 207/2009, ponieważ Izba Odwoławcza nie uzasadniła albo w każdym razie niewystarczająco uzasadniła swoją decyzję.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/36

Skarga wniesiona w dniu 4 września 2009 r. — Acetificio Marcello de Nigris przeciwko Komisji

(Sprawa T-351/09)

2009/C 256/64

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Acetificio Marcello de Nigris Srl (Afragola, Włochy) (przedstawiciele: P. Perani i P. Pozzi, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

—

Stwierdzenie, że zezwolenie na rejestrację nazwy „Aceto Balsamico di Modena” jako oznaczenia geograficznego chronionego w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych stanowi naruszenie art. 3 rozporządzenia 510/2006 oraz naruszenie gwarancji proceduralnych wyraźnie przewidzianych w przepisach wspólnotowych.

—

Stwierdzenie nieważności rozporządzenia Komisji (WE) nr 583/2009 z dnia 3 lipca 2009 r., opublikowanego w dniu 4 lipca 2009 r., rejestrującego nazwę w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych (Aceto Balsamico di Modena (ChOG)).

—

W konsekwencji stwierdzenia nieważności, wydanie wszelkich przepisów i wykonanie czynności niezbędnych dla cofnięcia wpisu chronionego oznaczenia geograficznego „Aceto Balsamico di Modena” z rejestru chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych.

—

Obciążenie Komisji kosztami niniejszego postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszej sprawie skarżąca, która prowadzi działalność w sektorze produkcji i sprzedaży octów winnych i innych przypraw, do których należy ocet balsamiczny z Modeny sprzeciwia się rejestracji jako chronione oznaczenie geograficzne oznaczenia „Aceto Balsamico di Modena”, jakiej dokonano w zaskarżonym rozporządzeniu.

Na poparcie jej żądań skarżąca podnosi:

—

Naruszenie art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 10 marca 2006 r., w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (1), ponieważ historyczne związane z produkcją octu balsamicznego z Modeny wyraźnie wskazują na brak jakiegokolwiek związku tego produktu z konkretnym obszarem geograficznym. Bezsprzeczne jest bowiem iż od wielu dziesięcioleci duża część octu balsamicznego z Modeny sprzedawanego we Włoszech i zagranicą produkowana jest poza jego historycznym terytorium pochodzenia. W tym kontekście omawiana nazwa wskazuje na produkt wytwarzany według szczególnych metod produkcyjnych i mający specyficzne cechy które jednak nie zależą od miejsca produkcji.

—

Brak możliwości sprzeciwienia się przez skarżącą wpisowi oznaczenia „Aceto Balsamico di Modena” jako chronionego oznaczenia geograficznego. W tym względzie podnosi się, iż z powodu ciągu zdarzeń istotnych w niniejszym przypadku, na wpis oznaczenia geograficznego będącego przedmiotem niniejszej sprawy zezwolono bez udzielenia skarżącej możliwości zgłoszenia uzasadnionego sprzeciwu z naruszeniem gwarancji proceduralnych przewidzianych zarówno w art. 7 ust. 3 Rady (EWG) nr 2081/92 z dnia 14 lipca 1992 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (2) jak też art. 5 ust. 5 obowiązującego rozporządzenia 510/2006.

(1)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(2)  Dz.U L 208 z 24.7.1992, s. 1.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/37

Postanowienie Sądu Pierwszej Instancji z dnia 7 września 2009 r. — Grain Millers przeciwko OHIM — Grain Millers (GRAIN MILLERS)

(Sprawa T-429/08) (1)

2009/C 256/65

Język postępowania: angielski

Prezes siódmej izby zarządził wykreślenie sprawy.

(1)  Dz.U. C 313 z 6.12.2008.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/37

Postanowienie Sądu Pierwszej Instancji z dnia 27 lipca 2009 r. — Visonic przeciwko OHIM — Sedea Electronique (VISIONIC)

(Sprawa T-569/08) (1)

2009/C 256/66

Język postępowania: angielski

Prezes trzeciej izby zarządził wykreślenie sprawy.

(1)  Dz.U. C 55 z 7.3.2009.

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/37

Postanowienie Sądu Pierwszej Instancji z dnia 1 września 2009 r. — Zjednoczone Królestwo przeciwko Komisji

(Sprawa T-107/09) (1)

2009/C 256/67

Język postępowania: angielski

Prezes czwartej izby zarządził wykreślenie sprawy.

(1)  Dz.U. C 113 z 16.5.2009.

Sąd do spraw Służby Publicznej

24.10.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/38

Skarga wniesiona w dniu 17 sierpnia 2009 r. — Simone Daake przeciwko OHIM

(Sprawa F-72/09)

2009/C 256/68

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Simone Daake (Alicante, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat H. Tettenborn)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Przedmiot i opis sporu

Stwierdzenie nieważności decyzji OHIM z dnia 12 września 2008 r. dotyczącej rozwiązania umowy o pracę skarżącej oraz zasądzenie od strony pozwanej odszkodowania i zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; zarzucane obejście przepisów odnoszących się do umów o pracę na czas nieokreślony poprzez zawieranie kolejnych umów o pracę na czas określony

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca wnosi o:

—

stwierdzenie nieważności oświadczenia OHIM zawartego w piśmie z dnia 12 września 2008 r., zgodnie z którym jej umowa o pracę zawarta z OHIM ulegała rozwiązaniu z dniem 31 października 2008 r.,

—

stwierdzenie nieważności decyzji OHIM z dnia 6 maja 2009 r., na mocy której OHIM oddalił zażalenie wniesione przez nią na podstawie art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego,

—

zasądzenie od OHIM odszkodowania za szkodę w wysokości równej różnicy między

z jednej strony jej rzeczywistym wynagrodzeniem związanym z jej formalnym zaszeregowaniem jako pracownika kontraktowego na podstawie art. 3a WZIP od dnia 1 listopada 2005 r. do dnia 31 października 2008 r. oraz wypłacanym na jej rzecz od dnia 1 listopada 2008 r. do dzisiaj zasiłkiem dla bezrobotnych a

z drugiej strony należnym jej wynagrodzeniem jako członkowi personelu tymczasowego na podstawie art. 2 lit. a) WZIP od dnia 1 listopada 2005 r. do dzisiaj lub posiłkowo przynajmniej należnym jej wynagrodzeniem jako członkowi personelu tymczasowego na podstawie art. 2 lit. a) WZIP od dnia 1 listopada 2005 r. do dnia 31 października 2008 r. oraz należnym jej zasiłkiem dla bezrobotnych obliczonym na podstawie wynagrodzenia przysługującego jej za październik 2008 r. zgodnie z art. 2 lit. a) WZIP –

jak również powstałego w wyniku tego działania uszczerbku w zabezpieczeniu emerytalnym oraz ponadto odszkodowań, wynagrodzeń i dodatków związanych z awansem, który w dniu 1 kwietnia 2008 r. należało uznać za zasadny i wynikający z wypełnianych przez nią obowiązków, zgodnie z art. 2 lit. a) WZIP,

—

zasądzenie od OHIM zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wynikającą z dyskryminacji skarżącej względem innych pracowników OHIM w wysokości zależnej od uznania Sądu,

—

obciążenie Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) kosztami postępowania.