8.3.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 71/12

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Korkein oikeus (Finlandia) w dniu 6 stycznia 2014 r. — Christophe Bohez przeciwko Ingrid Wiertz

(Sprawa C-4/14)

(2014/C 71/21)

Język postępowania: fiński

Sąd odsyłający

Korkein oikeus

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Christophe Bohez

Strona pozwana: Ingrid Wiertz

Pytania prejudycjalne

1)

Czy art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 44/2001 (1) należy interpretować w ten sposób, że sprawy dotyczące wykonania kary pieniężnej (astreinte) ustanowionej celem zabezpieczenia zobowiązania głównego w ramach sporu w przedmiocie prawa do opieki nad dzieckiem i prawa do kontaktów z dzieckiem nie są objęte zakresem stosowania rozporządzenia?

2)

Jeżeli wskazane powyżej sprawy są objęte zakresem stosowania rozporządzenia (WE) nr 44/2001, czy art. 49 tego rozporządzenia należy interpretować w ten sposób, że kara pieniężna ustanowiona za każdy dzień, zasadniczo wykonywalna w państwie członkowskim pochodzenia w ustanowionej wysokości, w sytuacji gdy jej ostateczna wysokość może się jednak zmienić w związku z wnioskiem lub argumentacją przedstawioną przez dłużnika kary pieniężnej, jest wykonywalna w państwie członkowskim dopiero wówczas, gdy jej wysokość została osobno i ostatecznie określona w państwie członkowskim pochodzenia?

3)

Jeżeli wskazane powyżej sprawy nie są objęte zakresem stosowania rozporządzenia (WE) nr 44/2001, czy art. 47 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2201/2003 (2) należy interpretować w ten sposób, że środki wykonawcze i zabezpieczające dotyczące opieki nad dzieckiem i prawa do kontaktów z dzieckiem należą do procedury wykonania w rozumieniu tego przepisu, do której zastosowanie ma prawo państwa członkowskiego wykonania, czy też mogą one stanowić część orzeczenia w sprawie opieki nad dzieckiem i prawa do kontaktów z dzieckiem, które na podstawie rozporządzenia (WE) nr 2201/2003 podlega wykonaniu w owym innym państwie członkowskim?

4)

Jeżeli wniesiono o wykonanie kary pieniężnej w innym państwie członkowskim, czy należy wymagać, by wysokość podlegającej wykonaniu kary pieniężnej została osobno i ostatecznie określona w państwie członkowskim, w którym wydano orzeczenie, również wówczas, gdy przy wykonaniu nie ma zastosowania rozporządzenie (WE) nr 2201/2003?

5)

Jeżeli kara pieniężna ustanowiona dla celów wykonania prawa do kontaktów z dzieckiem (astreinte) jest wykonalna w innym państwie członkowskim bez osobnego, ostatecznego określenia wysokości kary pieniężnej podlegającej wykonaniu w państwie członkowskim pochodzenia:

a)

czy wykonanie wymaga jednak, aby dokonać kontroli, czy prawo do kontaktów dzieckiem zostało uniemożliwione z przyczyn, których uwzględnienie było konieczne w kontekście praw dziecka oraz

b)

który sąd jest wówczas właściwy do dokonania kontroli owych okoliczności, a dokładniej,

(i)

czy właściwość sądu państwa członkowskiego wykonania jest zawsze ograniczona do dokonania kontroli, czy podniesione uniemożliwienie wykonania prawa do kontaktów z dzieckiem wynika z przyczyn wskazanych w sposób wyraźny w orzeczeniu zapadłym w sprawie głównej, czy też

(ii)

z praw dziecka chronionych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej wynika, że sąd państwa wykonania ma szersze uprawnienie lub obowiązek w zakresie kontroli, czy prawo do kontaktów z dzieckiem zostało uniemożliwione z przyczyn, których uwzględnienie było konieczne dla ochrony praw dziecka?

(1)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (Dz.U. L 12, s. 1).

(2)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczące jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylające rozporządzenie (WE) nr 1347/2000 (Dz.U. L 338, s. 1).