[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH | Bruksela, dnia 28.11.2008 KOM(2008) 761 wersja ostateczna 2008/0225 (CNS) Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY wymieniające kraje trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy przy przekraczaniu granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu (Wersja ujednolicona)(przedstawiona przez Komisję) UZASADNIENIE 1. W kontekście społeczeństwa obywatelskiego w Europie, Komisja przywiązuje wielką wagę do uproszczenia i uporządkowania prawa wspólnotowego, tak aby stało się ono bardziej przejrzyste i dostępne dla każdego obywatela, otwierając mu w ten sposób nowe możliwości korzystania z przysługujących mu konkretnych uprawnień. Ten cel nie może zostać osiągnięty tak długo, jak liczne przepisy, które były wielokrotnie zmieniane, często zasadniczo, pozostają rozproszone, tak iż trzeba ich szukać częściowo w oryginalnym akcie, a częściowo w późniejszych aktach zmieniających. Wymaga to pracochłonnego porównywania wielu różnych aktów w celu ustalenia obowiązujących norm prawnych. Z tego powodu ujednolicenie przepisów często zmienianych jest potrzebne, aby prawo wspólnotowe stało się jasne i zrozumiałe. 2. Dlatego też w dniu 1 kwietnia 1987 r. Komisja postanowiła[1] zalecić swoim pracownikom, aby wszystkie akty prawne były ujednolicane nie później niż po 10 zmianach, podkreślając, że jest to wymaganie minimum i że odpowiednie jednostki powinny starać się nawet częściej ujednolicać teksty, za które są odpowiedzialne, aby zapewnić, że przepisy wspólnotowe są jasne i łatwo zrozumiałe. 3. Konkluzje Prezydencji Rady Europejskiej w Edynburgu (grudzień 1992 r.) potwierdziły to stanowisko[2], podkreślając wagę ujednolicenia , które daje pewność co do prawa stosowanego wobec danej materii w danym czasie. Ujednolicenie musi być podejmowane w pełnej zgodności z normalną wspólnotową procedurą legislacyjną. Zważywszy, że żadne zmiany co do treści nie mogą być wprowadzane do ujednolicanych aktów, Parlament Europejski, Rada i Komisja uzgodniły, w drodze porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 20 grudnia 1994 r., możliwość stosowania przyspieszonej procedury dla szybkiego przyjmowania takich aktów. 4. Celem niniejszego wniosku jest ujednolicenie rozporządzenia Rady (WE) nr 539/2001 z dnia 15 marca 2001 r. wymieniającego państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu[3]. Nowe rozporządzenie zastąpi włączone do niego akty[4]; niniejszy wniosek całkowicie zachowuje treść ujednolicanych aktów, zbiera je więc jedynie razem, dokonując tylko takich formalnych zmian , jakie wynikają z samego zadania ujednolicenia. 5. Wniosek w sprawie ujednolicenia został sporządzony na podstawie wstępnej konsolidacji , we wszystkich językach urzędowych, rozporządzenia (WE) nr 539/2001 i aktów je zmieniających, przygotowanej przez Urząd Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich za pomocą systemu przetwarzania danych . Tam, gdzie artykułom nadano nowe numery, korelacja pomiędzy starą i nową numeracją została określona w tabeli zawartej w załączniku IV do ujednoliconego rozporządzenia. ê 539/2001 2008/0225 (CNS) Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY wymieniające kraje trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy przy przekraczaniu granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu (wersja ujednolicona) RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 62 ust. 2 lit. b) ppkt (i), uwzględniając wniosek Komisji, uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego[5], uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[6], a także mając na uwadze, co następuje: ê (1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 539/2001 z dnia 15 marca 2001 r. wymieniające państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu[7] zostało kilkakrotnie znacząco zmienione[8]. W celu zapewnienia jasności i zrozumiałości należy je zatem ujednolicić. ê 2414/2001 art. 1 pkt 1 (2) Niniejsze rozporządzenie ma zapewnić pełną harmonizację, odnosi się bowiem do krajów trzecich, których obywatele są objęci obowiązkiem wizowym przy przekraczaniu granic zewnętrznych Państw Członkowskich i których obywatele są zwolnieni z tego obowiązku. ê 539/2001 motyw 5 zdanie pierwsze (3) Ustalenie tych krajów trzecich, których obywatele podlegają obowiązkowi wizowemu, oraz tych z niego zwolnionych jest dokonywane w drodze przemyślanej, indywidualnej oceny szeregu kryteriów odnoszących się, między innymi, do nielegalnej imigracji, porządku oraz bezpieczeństwa publicznego i do stosunków Unii Europejskiej z krajami trzecimi, z uwzględnieniem skutków spójności i wzajemności regionalnej. ê 539/2001 motyw 6 (dostosowany) (4) Z uwagi na to, że Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym zwalnia obywateli Islandii, Lichtensteinu i Norwegii z obowiązku wizowego, kraje te nie Ö powinny znajdować się Õ na liście Ö krajów trzecich, których obywatele są zwolnieni z obowiązku wizowego Õ. ê 453/2003 motyw 3 (dostosowany) (5) Ponieważ umowa między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Konfederacją Szwajcarską, z drugiej strony, w sprawie swobodnego przepływu osób przewiduje swobodny przepływ bezwizowy w odniesieniu do obywateli Szwajcarii i Państw Członkowskich, Szwajcaria nie powinna Ö znajdować się na liście krajów trzecich, których obywatele są zwolnieni z obowiązku wizowego Õ. ê 539/2001 motyw 8 (dostosowany) (6) W szczególnych przypadkach, gdy uzasadnione są specjalne zasady przyznawania wiz, Państwa Członkowskie Ö powinny mieć możliwość Õ wyłączenia niektórych kategorii osób z obowiązku wizowego lub nałożyć go na nie na mocy prawa międzynarodowego publicznego lub zwyczaju. ê 539/2001 motyw 7 (dostosowany) (7) Jeżeli chodzi o bezpaństwowców lub osoby ze statusem uchodźcy, bez uszczerbku dla zobowiązań w ramach umów międzynarodowych podpisanych przez Państwa Członkowskie, w szczególności Umowy europejskiej w sprawie zniesienia wiz dla uchodźców, podpisanej w Strasburgu dnia 20 kwietnia 1959 r., decyzja odnośnie do nałożenia lub zniesienia obowiązku wizowego powinna opierać się na kraju trzecim, w którym osoby te stale zamieszkują i które wydało ich dokumenty podróży. Jednakże biorąc pod uwagę różnice w ustawodawstwie krajowym w zakresie bezpaństwowców i osób o statusie uchodźcy, Państwa Członkowskie Ö powinny mieć możliwość Õ decydować, czy te kategorie osób Ö powinny być zwolnione z Õ obowiązku wizowego, w przypadku, gdy kraj trzeci, w którym stale zamieszkują lub który wydał ich dokumenty podróży, jest krajem trzecim, którego obywatele są zwolnieni z obowiązku wizowego. ê 1932/2006 motyw 7 (dostosowany) (8) Ö Zgodnie z Õ rozporządzeniem (WE) nr 1931/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające przepisy dotyczące małego ruchu granicznego na zewnętrznych granicach lądowych państw członkowskich i zmieniające konwencję z Schengen[9], zwolnienie z obowiązku wizowego Ö powinno zostać ustanowione Õ dla posiadaczy zezwolenia na przekraczanie granicy w ramach małego ruchu granicznego. ê 1932/2006 motyw 5 (dostosowany) (9) Państwa członkowskie Ö powinny mieć możliwość Õ zwolnienia z obowiązku wizowego w stosunku do posiadaczy pewnych szczególnych rodzajów paszportów. ê 1932/2006 motyw 6 (dostosowany) (10) Państwa członkowskie Ö powinny mieć możliwość zwolnienia Õ z obowiązku wizowego osoby posiadające status uchodźcy, wszystkich bezpaństwowców, zarówno objętych konwencją dotycząca statusu bezpaństwowca z dnia 28 września 1954 r., jak i nieobjętych zakresem zastosowania tej konwencji, oraz uczniów uczestniczących w wycieczce szkolnej, w przypadku, gdy osoby należące do tych kategorii na stałe mieszkają w kraju trzecim Ö , którego obywatele są zwolnieni z obowiązku wizowego przy pobytach trwających do trzech miesięcy, zgodnie z wykazem zawartym w niniejszym rozporządzeniu Õ. (11) Ö Ogólne Õ zwolnienie z obowiązku wizowego Ö powinno również zostać wprowadzone w stosunku do Õ osób z tych kategorii, mieszkających na stałe w państwie członkowskim, które nie należy lub jeszcze nie przystąpiło do obszaru Schengen, o ile wjeżdżają one lub wjeżdżają ponownie na terytorium któregokolwiek innego państwa członkowskiego związanego dorobkiem Schengen. ê 1932/2006 motyw 8 (dostosowany) (12) System zwolnień z obowiązku wizowego powinien w pełni odzwierciedlać bieżącą praktykę. Niektóre państwa członkowskie zwalniają z obowiązku wizowego członków sił zbrojnych podróżujących w sprawach NATO lub Partnerstwa dla Pokoju i będących obywatelami krajów trzecich Ö wymienionych w wykazie krajów trzecich, których obywatele muszą posiadać wizę przy przekraczaniu granic zewnętrznych państw członkowskich Õ. W trosce o pewność prawną zwolnienia te, wynikające ze zobowiązań międzynarodowych niezależnych od prawa wspólnotowego, powinny jednak być wskazane w niniejszym rozporządzeniu. ê 539/2001 motyw 9 (13) W celu zapewnienia, że system administrowany jest w sposób jawny, a zainteresowane osoby są informowane, każde Państwo Członkowskie powinno powiadomić Komisję oraz pozostałe Państwa Członkowskie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia. Z tych samych powodów informacje takie powinny zostać również opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej . ê 539/2001 motyw 5 zdanie drugie (dostosowany) (14) Należy ustanowić mechanizm wspólnotowy umożliwiający stosowanie zasady wzajemności, w przypadku, gdy jeden z krajów trzecich wymienionych Ö w wykazie krajów trzecich, których obywatele są zwolnieni z obowiązku wizowego, Õ podejmie decyzję o nałożeniu na obywateli jednego lub więcej Państw Członkowskich obowiązku wizowego. ê 851/2005 motyw 2 (dostosowany) (15) Z uwagi na powagę sytuacji braku wzajemności istotne jest, by była ona bezwarunkowo zgłaszana przez dane Państwa Członkowskie. W celu zapewnienia zniesienia przez dany kraj trzeci obowiązku wizowego w stosunku do obywateli danych Państw Członkowskich powinien zostać określony mechanizm łączący środki na różnych poziomach i o różnej intensywności, które mogą być podjęte w krótkim czasie. Komisja powinna więc niezwłocznie podjąć kroki w stosunku do kraju trzeciego, składać sprawozdanie Radzie i być w stanie w każdej chwili zaproponować Radzie podjęcie Ö środków Õ tymczasowych przywracających obowiązek wizowy w stosunku do obywateli danego kraju trzeciego. Odwołanie się do takiego Ö środka Õ tymczasowego nie powinno stanowić przeszkody dla przeniesienia danego kraju trzeciego do Ö wykazu krajów trzecich, których obywatele musza posiadać wizę przy przekraczaniu zewnętrznych granic państw członkowskich, jak określono w Õ załączniku I do niniejszego rozporządzenia. Powinna zostać również ustalona zależność czasowa pomiędzy wejściem w życie środka tymczasowego a wnioskiem o przeniesienie kraju trzeciego do Ö wykazu w tym Õ załączniku. ê 539/2001 motyw 10 (dostosowany) (16) Zasady regulujące wkraczanie na terytorium Państw Członkowskich lub wydawanie wiz nie Ö powinny mieć Õ wpływu na zasady obecnie regulujące uznawanie ważności dokumentów podróży. ê 539/2001 motywy 2 i 3 (dostosowany) (17) Niniejsze rozporządzenie wynika z dorobku Schengen, zgodnie z Protokołem włączającym go w ramy Unii Europejskiej, zwanym dalej „Protokołem z Schengen”. Nie Ö powinno to mieć Õ wpływu na zobowiązania Państw Członkowskich, wynikające z dorobku prawnego zdefiniowanego w załączniku A do decyzji Rady 1999/435/WE z dnia 20 maja 1999 r. dotyczącej definicji dorobku Schengen do celów określenia, zgodnie ze stosownymi postanowieniami Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i Traktatu o Unii Europejskiej, podstawy prawnej dla każdego z postanowień lub decyzji stanowiących dorobek Schengen[10]. Niniejsze rozporządzenie stanowi dalsze rozwinięcie postanowień, w odniesieniu do których zezwolono na ściślejszą współpracę w ramach Protokołu z Schengen. ê 851/2005 motyw 7 (18) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen[11], które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. B decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania tej Umowy[12]. ê 1932/2001 motyw 12 (19) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów prawnego dorobku Schengen w rozumieniu Umowy podpisanej między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską oraz Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, objętych obszarem, o którym mowa w art. 1 pkt B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE z dnia 28 stycznia 2008 r. w sprawie zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia tego państwa we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen[13]. ê 2414/2001 motyw 4 (dostosowany) (20) Na podstawie art. 1 Protokołu w sprawie stanowiska Wielkiej Brytanii i Irlandii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Irlandia i Wielka Brytania nie uczestniczą w przyjęciu niniejszego rozporządzenia. Konsekwentnie, nie naruszając przepisów art. 4 tego Protokołu, przepisy niniejszego rozporządzenia nie mają Ö mieć Õ zastosowania do Irlandii ani Zjednoczonego Królestwa, ê 539/2001 PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: Artykuł 1 Do celów niniejszego rozporządzenia „wiza” oznacza zezwolenie lub decyzję wydane przez Państwo Członkowskie, wymagane do wjazdu na jego terytorium w celu: a) zamierzonego pobytu w tym lub innych Państwach Członkowskich, nie dłuższego niż trzy miesiące ogółem; b) tranzytu przez terytorium tego lub innych Państw Członkowskich, z wyjątkiem tranzytu w obrębie lotniska. Artykuł 2 ê 539/2001 (dostosowany) 1. Obywatele krajów trzecich Ö wymienionych Õ w załączniku I objęci są obowiązkiem wizowym przy przekraczaniu granic zewnętrznych Państw Członkowskich. ê 1932/2006 art. 1 pkt 1 lit. a) 2. Bez uszczerbku dla zobowiązań wynikających z Umowy europejskiej w sprawie zniesienia wiz dla uchodźców, podpisanej w Strasburgu dnia 20 kwietnia 1959 r., od osób posiadających status uchodźcy i bezpaństwowców wymaga się posiadania wizy podczas przekraczania zewnętrznych granic państw członkowskich, jeśli krajem trzecim, w którym osoby te stale zamieszkują i które wydało im dokument podróży, jest kraj trzeci znajduje się na liście w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. ê 539/2001 è1 2414/2001 art. 1 pkt 2 Artykuł 3 è1 Obywatele krajów trzecich wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik II są zwolnieni z obowiązku określonego w art. 2 ust. 1, gdy ich całkowity pobyt nie przekracza trzech miesięcy. ç ê 1932/2006 art. 1 pkt 1 lit. b) (dostosowany) Z obowiązku wizowego zwolnieni są również: a) obywatele krajów trzecich znajdujących się w wykazie w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, którzy są posiadaczami zezwolenia na przekraczanie granicy w ramach małego ruchu granicznego wydanego przez państwo członkowskie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1931/2006, gdy korzystają oni ze swojego prawa w ramach zasad małego ruchu granicznego; b) uczniowie, którzy są obywatelami kraju trzeciego znajdującego się w wykazie w załączniku I Ö do niniejszego rozporządzenia Õ i którzy zamieszkują na stałe w państwie członkowskim stosującym decyzję Rady 94/795/WSiSW[14], i uczestniczą w wycieczce szkolnej w grupie uczniów pod opieką nauczyciela danej szkoły; c) osoby posiadające status uchodźcy i bezpaństwowcy oraz inne osoby nieposiadające obywatelstwa żadnego państwa, które zamieszkują na stałe w państwie członkowskim i są posiadaczami dokumentu podróży wydanego przez to państwo członkowskie. ê 539/2001 (dostosowany) Artykuł 4 Obywatele nowych krajów trzecich, wchodzących wcześniej w skład krajów wymienionych w wykazach w załącznikach I i II, podlegają odpowiednio przepisom art. 2 i 3, pod warunkiem i do czasu, gdy Rada zadecyduje inaczej w ramach procedury ustanowionej we właściwych postanowieniach Traktatu. Artykuł 5 1. Państwo Członkowskie może przewidzieć odstępstwa od obowiązku wizowego Ö określonego Õ w art. 2 lub od zwolnienia z obowiązku wizowego Ö określonego Õ w art. 3 w stosunku do: ê 1932/2006 art. 1 pkt 3 lit. a) a) posiadaczy paszportów dyplomatycznych, paszportów służbowych/urzędowych lub paszportów specjalnych, według jednej z procedur określonych w art. 1 ust. 1 i art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 789/2001[15]; ê 539/2001 b) cywilnych załóg samolotów i statków; c) załogi i obsługi lotu odbywających loty w ramach misji awaryjnych lub ratunkowych oraz innych osób niosących pomoc w przypadku katastrofy lub wypadku; d) członków cywilnych załóg statków żeglujących po wodach międzynarodowych; e) posiadaczy laissez-passer wystawionych przez niektóre międzynarodowe organizacje międzyrządowe swym urzędnikom. ê 1932/2006 art. 1 pkt 3 lit. b) (dostosowany) 2. Państwo członkowskie może zwolnić z obowiązku wizowego: a) uczniów, którzy są obywatelami kraju trzeciego znajdującego się w wykazie w załączniku I Ö do niniejszego rozporządzenia Õ i którzy zamieszkują na stałe w kraju trzecim znajdującym się w wykazie w załączniku II lub w Szwajcarii i Liechtensteinie, i którzy uczestniczą w wycieczce szkolnej w grupie uczniów pod opieką nauczyciela danej szkoły; b) osób posiadających status uchodźcy i bezpaństwowców, jeśli kraj trzeci, w którym zamieszkują na stałe i który wydał im dokument podróży, jest jednym z krajów trzecich wymienionych w załączniku II; c) członków sił zbrojnych podróżujących w sprawach NATO lub Partnerstwa dla Pokoju, posiadających dowód tożsamości i rozkaz wyjazdu określone w umowie między państwami-stronami Umowy pomiędzy stronami Organizacji Paktu Północnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił zbrojnych z dnia 19 czerwca 1951 r. ê 539/2001 3. Państwo Członkowskie może przewidzieć odstępstwa od zniesienia obowiązku wizowego przewidzianego w art. 3 w odniesieniu do osób prowadzących działalność zarobkową w trakcie swego pobytu. ê 539/2001 (dostosowany) Artykuł 6 1. Każde Państw Członkowskie powiadamia Komisję oraz pozostałe Państwa Członkowskie o środkach, jakie Ö podejmuje Õ na podstawie art. 5 Ö , w ciągu pięciu dni roboczych od przyjęcia tych środków Õ. ê 539/2001 2. Komisja publikuje środki, o których powiadomiono na podstawie ust. 1, w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. ê 851/2005 art. 1 pkt 1 (dostosowany) Artykuł 7 1. W przypadku wprowadzenia przez kraj trzeci wymieniony w załączniku II obowiązku wizowego wobec Państwa Członkowskiego zastosowanie mają przepisy Ö wskazane w akapitach drugi do piątego niniejszego ustępu oraz w ust. 2-5 Õ. W terminie 90 dni od wprowadzenia lub ogłoszenia takiego obowiązku wizowego dane Państwo Członkowskie powiadamia o tym na piśmie Radę i Komisję; powiadomienie publikowane jest w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej , seria C. W powiadomieniu tym podaje się datę wprowadzenia środka oraz rodzaj dokumentów podróży i wiz, których środek ten dotyczy. Jeżeli kraj trzeci zdecyduje się znieść obowiązek wizowy przed upływem powyższego terminu ostatecznego, powiadomienie staje się zbyteczne. Niezwłocznie po opublikowaniu powiadomienia oraz w porozumieniu z danym Państwem Członkowskim Komisja podejmuje wraz z władzami kraju trzeciego kroki mające na celu ponowne zniesienie obowiązku wizowego. W terminie 90 dni po opublikowaniu powiadomienia Komisja, w porozumieniu z danym Państwem Członkowskim, przedkłada Radzie sprawozdanie. Sprawozdanie może zostać przedłożone wraz z wnioskiem o tymczasowe przywrócenie obowiązku wizowego w stosunku do obywateli danego kraju trzeciego. Komisja może także przedłożyć ten wniosek po przedyskutowaniu sprawozdania na forum Rady. W odniesieniu do takiego wniosku Rada stanowi większością kwalifikowaną w terminie trzech miesięcy. 2. Komisja, jeżeli uzna za konieczne, może przedstawić wniosek o tymczasowe przywrócenie obowiązku wizowego w stosunku do obywateli kraju trzeciego, o którym mowa w Ö akapicie piątym Õ, bez uprzedniego przedkładania sprawozdania. W odniesieniu do tego wniosku stosuje się procedurę przewidzianą w Ö tymże akapicie Õ. Dane Państwo Członkowskie może oznajmić, czy życzy sobie, aby Komisja powstrzymała się od tymczasowego przywrócenia takiego obowiązku wizowego bez uprzedniego przedkładania sprawozdania. 3. Procedura Ö , o której mowa ust. 1 akapit piąty i ust. 2, Õ nie narusza prawa Komisji do przedłożenia wniosku w sprawie zmiany niniejszego rozporządzenia w celu przeniesienia danego kraju trzeciego do Ö wykazu w Õ załączniku I. Jeżeli zostanie podjęty środek tymczasowy, o którym mowa w Ö ust. 1 akapit piąty i ust. 2 Õ, wniosek w sprawie zmiany niniejszego rozporządzenia przedstawiany jest przez Komisję najpóźniej w terminie dziewięciu miesięcy po wejściu w życie środka tymczasowego. Wniosek taki obejmuje także przepisy dotyczące zniesienia środków tymczasowych, które mogły zostać wprowadzone zgodnie z procedurami, o których mowa w Ö ust. 1 akapit piąty i ust. 2 Õ. W tym czasie Komisja nadal podejmuje wysiłki mające na celu skłonienie władz danego kraju trzeciego do ponownego zniesienia obowiązku wizowego w stosunku do obywateli danego Państwa Członkowskiego. 4. Jeżeli kraj trzeci Ö , wymieniony w załączniku II i wymagający wizy od obywateli Państwa Członkowskiego, Õ zniesie obowiązek wizowy, Państwo Członkowskie niezwłocznie powiadamia o tym Radę i Komisję. Powiadomienie publikowane jest w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej , seria C. Wszelkie środki tymczasowe wprowadzone na podstawie Ö ust. 2 Õ przestają obowiązywać w terminie siedmiu dni po opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej . Jeżeli dany kraj trzeci wprowadził obowiązek wizowy w stosunku do obywateli dwóch lub więcej Państw Członkowskich, zakończenie obowiązywania środka tymczasowego Ö następuje Õ dopiero po dokonaniu ostatniej publikacji. ê 851/2005 art. 1 pkt 2 5. Tak długo, jak zachodzi brak wzajemności w zakresie zwolnienia z obowiązku wizowego pomiędzy którymkolwiek z krajów trzecich wymienionych w załączniku II a którymkolwiek z Państw Członkowskich, Komisja przedkłada sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie przed dniem 1 lipca każdego roku parzystego na temat sytuacji braku wzajemności i, w razie potrzeby, przedkłada odpowiednie wnioski. ê 539/2001 Artykuł 8 Niniejsze rozporządzenie nie ma wpływu na kompetencje Państw Członkowskich w odniesieniu do uznawania państw i jednostek terytorialnych oraz paszportów, dokumentów podróży i tożsamości wystawionych przez ich władze. ê 1932/2006 art. 2 akapit drugi Artykuł 9 Państwa członkowskie wprowadzają zwolnienie z obowiązku wizowego wobec obywateli Antiguy i Barbudy, Wysp Bahama, Barbadosu, Mauritiusa, Saint Kitts i Nevis oraz Seszeli od daty wejścia w życie umowy o zwolnieniach z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta przez Wspólnotę z danym krajem trzecim. ê Artykuł 10 Rozporządzenie (WE) nr 539/2001 traci moc. Odesłania do uchylonego rozporządzenia należy odczytywać jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku IV. ê 2414/2001 art. 1 pkt 3 Artykuł 11 Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. ê 539/2001 (dostosowany) Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w Państwach Członkowskich Ö zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską Õ. Sporządzono w Brukseli, dnia […] r. W imieniu Rady Przewodniczący […] ê 539/2001 (dostosowany) ZAŁĄCZNIK I Ö Wykaz krajów trzecich, których obywatele objęci są obowiązkiem wizowym przy przekraczaniu granic zewnętrznych Państw Członkowskich Õ 1. PAŃSTWA Afganistan Albania Algieria Angola Arabia Saudyjska Armenia Azerbejdżan Bahrain Bangladesz Belize Benin Bhutan Białoruś Birma (Myanmar) ê 1932/2006 art. 1 pkt 4 lit. a) ppkt (i) Boliwia ê 539/2001 Bośnia i Hercegowina Botswana Burkina Faso Burundi Była Republika Jugosławii — Macedonia Chiny Czad ê 1932/2006 art. 1 pkt 4 lit. a) ppkt (iv) Czarnogóra ê 539/2001 Demokratyczna Republika Konga Dominika Dżibuti ê 453/2003 art. 1 pkt 1 lit. b) Ekwador ê 539/2001 (dostosowany) Egipt Erytrea Etiopia Fidżi Filipiny Gabon Gambia Ghana Grenada Gruzja Gujana Gwinea Gwinea Równikowa Gwinea-Bissau Haiti Indie Indonezja Irak Iran Jamajka Jemen Jordania Kambodża Kamerun Katar Kazachstan Kenia Kirgistan Kiribati Kolumbia Komory Korea Północna Kuba Kuwejt Laos Lesoto Liban Liberia Libia Madagaskar Malawi Maledywy Mali Mariany Północne Maroko Mauretania Mikronezja Ö Republika Mołdowa Õ Mongolia Mozambik Namibia Nauru Nepal Niger Nigeria Oman Pakistan Palau Papua-Nowa Gwinea Peru Republika Dominikańska Republika Południowej Afryki Republika Środkowoafrykańska Republika Zielonego Przylądka Rosja Rwanda Saint Lucia Saint Vicent i Grenadyny ê 1932/2006 art. 1 pkt 4 lit. a) ppkt (v) Samoa ê 539/2001 Senegal ê 1932/2006 art. 1 pkt 4 lit. a) ppkt (iv) Serbia ê 539/2001 (dostosowany) Sierra Leone Somalia Sri Lanka Ö Suazi Õ Sudan Surinam Syria Szwajcaria Tadżykistan Tajlandia Tanzania ê 1932/2006 art. 1 pkt 4 lit. a) ppkt (iii) (dostosowany) Ö Timor Wschodni Õ ê 539/2001 Togo Tonga Trinidad i Tobago Tunezja Turcja Turkmenistan Tuvalu Uganda Ukraina Uzbekistan Vanuatu Wietnam Wybrzeże Kości Słoniowej Wyspy Marshalla Wyspy Salomona Wyspy Świętego Tomasza i Książęca Zambia Zimbabwe Zjednoczone Emiraty Arabskie 2. PODMIOTY ORAZ WŁADZE TERYTORIALNE, KTÓRE NIE SĄ UZNAWANE JAKO PAŃSTWA PRZEZ PRZYNAJMNIEJ JEDNO PAŃSTWO CZŁONKOWSKIE Autonomia Palestyńska Tajwan ê 1932/2006 art. 1 pkt 4 lit. b) 3. OBYWATELE BRYTYJSCY, KTÓRZY NIE SĄ OBYWATELAMI ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ DO CELÓW PRAWA WSPÓLNOTOWEGO: Obywatele brytyjskich terytoriów zamorskich (ang. British Overseas Territories Citizens ), którzy nie mają prawa mieszkać w Zjednoczonym Królestwie Zamorscy obywatele brytyjscy (ang. British Overseas Citizens ) Bezpaństwowi poddani Korony Brytyjskiej (ang. British Subjects ), którzy nie mają prawa mieszkać w Zjednoczonym Królestwie Osoby podlegające zwierzchnictwu brytyjskiemu (ang. British Protected Persons ) ________ ê 539/2001 (dostosowany) ZAŁĄCZNIK II Ö Wykaz krajów trzecich, których obywatele są zwolnieni z obowiązku wizowego przy całkowitym pobycie nieprzekraczającym trzech miesięcy Õ 1. PAŃSTWA Andora ê 1932/2006 art. 1 pkt 5 lit. a) ppkt (ii) oraz (iii) Antigua i Barbuda[16] ê 539/2001 Argentyna Australia ê 1932/2006 art. 1 pkt 5 lit. a) ppkt (ii) oraz (iii) Barbados[17] ê 539/2001 Brazylia ê 1932/2006 art. 1 pkt 5 lit. a) ppkt (iv) Brunei Darussalam ê 539/2001 Chile Chorwacja Gwatemala Honduras Izrael Japonia Kanada Korea Południowa Kostaryka Malezja ê 1932/2006 art. 1 pkt 5 lit. a) ppkt (ii) oraz (iii) Mauritius[18] ê 539/2001 Meksyk Monako Nikaragua Nowa Zelandia Panama Paragwaj ê 1932/2006 art. 1 pkt 5 lit. a) ppkt (ii) oraz (iii) Saint Kitts i Nevis[19] ê 539/2001 Salwador San Marino ê 1932/2006 art. 1 pkt 5 lit. a) ppkt (ii) oraz (iii) Seszele[20] ê 539/2001 (dostosowany) Singapur Stany Zjednoczone Ö Stolica Apostolska Õ Urugwaj Wenezuela ê 1932/2006 art. 1 pkt 5 lit. a) ppkt (ii) oraz (iii) Wyspy Bahama[21] ê 539/2001 2. SPECJALNE REGIONY ADMINISTRACYJNE CHIŃSKIEJ REPUBLIKI LUDOWEJ Hongkong SAR[22] Makao SAR[23] ê 1932/2006 art. 1 pkt 5 lit. b) 3. OBYWATELE BRYTYJSCY, KTÓRZY NIE SĄ OBYWATELAMI ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ DO CELÓW PRAWA WSPÓLNOTOWEGO: Brytyjscy obywatele Hongkongu (ang. British Nationals (Overseas) ) ________ é ZAŁĄCZNIK III Uchylone rozporządzenie i wykaz jego kolejnych zmian Rozporządzenie Rady (WE) nr 539/2001 (Dz. U. L 81 z 21.3.2001, str. 1) | Rozporządzenie Rady (WE) Nr 2414/2001 (Dz. U. L 327 z 12.12.2001, str. 1) | Rozporządzenie Rady (WE) Nr 453/2003 (Dz. U. L 69 z 13.3.2003, str. 10) | Akt przystąpienia z 2003 r., Załącznik II, pkt 18 lit. B (Dz. U. L 236 z 23.9.2003, str. 718) | Rozporządzenie Rady (WE) Nr 851/2005 (Dz. U. L 141 z 4.6.2005, str. 3) | Rozporządzenie Rady (WE) Nr 1791/2006 (Dz. U. L 363 z 20.12.2006, str. 1) | Tylko art. 1 ust. 1 tiret jedenaste, w odniesieniu do rozporządzenia (WE) nr 539/2001 i załącznika pkt 11 lit. B ppkt 3 | Rozporządzenie Rady (WE) Nr 1932/2006 (Dz. U. L 405 z 30.12.2006, str. 19) | ________ ZAŁĄCZNIK IV Tabela korelacji Rozporządzenie (WE) nr 539/2001 | Niniejsze rozporządzenie | Artykuł 1 ustęp 1 akapit pierwszy | Artykuł 2 ustęp 1 | Artykuł 1 ustęp 1 akapit drugi | Artykuł 2 ustęp 2 | Artykuł 1 ustęp 2 akapit pierwszy | Artykuł 3 ustęp 1 | Artykuł 1 ustęp 2 akapit drugi wyrażenie wprowadzające | Artykuł 3 ustęp 2 wyrażenie wprowadzające | Artykuł 1 ustęp 2 akapit drugi tiret pierwsze | Artykuł 3 ustęp 2 litera a) | Artykuł 1 ustęp 2 akapit drugi tiret drugie | Artykuł 3 ustęp 2 litera b) | Artykuł 1 ustęp 2 akapit drugi tiret trzecie | Artykuł 3 ustęp 2 litera c) | Artykuł 1 ustęp 3 | Artykuł 4 | Artykuł 1 ustęp 4 wyrażenie wprowadzające | Artykuł 7 ustęp 1 akapit pierwszy | Artykuł 1 ustęp 4 litera a) zdania pierwsze i drugie | Artykuł 7 ustęp 1 akapit drugi | Artykuł 1 ustęp 4 litera a) zdanie trzecie | Artykuł 7 ustęp 1 akapit trzeci | Artykuł 1ustęp 4 litera b) | Artykuł 7 ustęp 1 akapit czwarty | Artykuł 1 ustęp 4 litera c) | Artykuł 7 ustęp 1 akapit piąty | Artykuł 1 ustęp 4 litera d) | Artykuł 7 ustęp 2 | Artykuł 1 ustęp 4 litera e) zdanie pierwsze | Artykuł 7 ustęp 3 akapit pierwszy | Artykuł 1 ustęp 4 litera e) zdanie drugie | Artykuł 7 ustęp 3 akapit drugi | Artykuł 1 ustęp 4 litera e) zdania trzecie i czwarte | Artykuł 7 ustęp 3 akapit trzeci | Artykuł 1 ustęp 4 litera f) zdanie pierwsze | Artykuł 7 ustęp 4 akapit pierwszy | Artykuł 1 ustęp 4 litera f) zdania drugie i trzecie | Artykuł 7 ustęp 4 akapit drugi | Artykuł 1 ustęp 5 | Artykuł 7 ustęp 5 | Artykuł 2 wyrażenie wprowadzające | Artykuł 1 wyrażenie wprowadzające | Artykuł 2 tiret pierwsze | Artykuł 1 litera a) | Artykuł 2 tiret drugie | Artykuł 1 litera b) | Artykuł 4 | Artykuł 5 | Artykuł 5 | Artykuł 6 | Artykuł 6 | Artykuł 8 | Artykuł 7 | - | - | Artykuł 9 | - | Artykuł 10 | Artykuł 8 | Artykuł 11 | Załącznik I | Załącznik I | Załącznik II | Załącznik II | - | Załącznik III | - | Załącznik IV | ________ [1] COM(87) 868 PV. [2] Zob. załącznik 3 do części A konkluzji. [3] Przygotowane zgodnie z komunikatem Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady – Ujednolicenie prawa wspólnotowego, COM(2001) 645 wersja ostateczna. [4] Zob. załącznik III do niniejszego wniosku. [5] Dz. U. C […] z […], str. […]. [6] Dz. U. C […] z […], str. […]. [7] Dz. U. L 81 z 21.3.2001, str. 1. [8] Zob. załącznik III. [9] Dz. U. L 405 z 30.12.2006, str. 1. [10] Dz. U. L 176 z 10.7.1999, str. 1. [11] Dz. U. L 176 z 10.7.1999, str. 36. [12] Dz. U. L 176 z 10.7.1999, str. 31. [13] Dz. U. L 53 z 27.2.2008, str. 1. [14] Dz. U. L 327 z 19.12.1994, str. 1. [15] Dz. U. L 116 z 26.4.2001, str. 2. [16] Zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta ze Wspólnotą. [17] Zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta ze Wspólnotą. [18] Zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta ze Wspólnotą. [19] Zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta ze Wspólnotą. [20] Zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta ze Wspólnotą. [21] Zwolnienie z obowiązku wizowego ma zastosowanie od dnia wejścia w życie umowy o zwolnieniu z obowiązku wizowego, która zostanie zawarta ze Wspólnotą. [22] Zwolnienie z wymogu uzyskania wizy stosuje się tylko do posiadaczy paszportu „Hong Kong Special Administrative Region”. [23] Zwolnienie z wymogu uzyskania wizy stosuje się tylko do posiadaczy paszportu „Região Administrativa Especial de Macau”.