(1)

Dyrektywa 2011/65/UE nakłada na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia, aby sprzęt elektryczny i elektroniczny wprowadzany do obrotu nie zawierał substancji niebezpiecznych wymienionych w załączniku II do tej dyrektywy. Ograniczenie to nie dotyczy określonych zastosowań objętych wyłączeniem wymienionych w załączniku III do tej dyrektywy.

(2)

W załączniku I do dyrektywy 2011/65/UE wymieniono kategorie sprzętu elektrycznego i elektronicznego, którego dotyczy ta dyrektywa.

(3)

Rtęć jest substancją objętą ograniczeniami wymienioną w załączniku II do dyrektywy 2011/65/UE.

(4)

Decyzją 2010/571/UE (2) Komisja przyznała m.in. wyłączenie dotyczące stosowania rtęci w jednotrzonkowych (kompaktowych) lampach fluorescencyjnych na potrzeby oświetlenia ogólnego („wyłączenie”), które jest obecnie wymienione jako wyłączenie 1a), 1b), 1c), 1d) i 1e) w załączniku III do dyrektywy 2011/65/UE. Wyłączenie to miało wygasnąć w dniu 21 lipca 2016 r., zgodnie z art. 5 ust. 2 akapit drugi lit. a) tej dyrektywy.

(5)

Rtęć jest wykorzystywana w jednotrzonkowych (kompaktowych) lampach fluorescencyjnych do wytwarzania światła ultrafioletowego, które następnie przekształca się w światło widzialne przez powłokę fluorescencyjną na lampie.

(6)

Komisja otrzymała dwa wnioski o przedłużenie wyłączenia („wnioski o przedłużenie”) w dniach 19 grudnia 2014 r. i 15 stycznia 2015 r., czyli w terminie określonym w art. 5 ust. 5 dyrektywy 2011/65/UE; jeden z tych wniosków został zaktualizowany nowym wnioskiem dnia 20 stycznia 2020 r. Zgodnie z art. 5 ust. 5 akapit drugi dyrektywy 2011/65/UE wyłączenie pozostaje ważne do czasu przyjęcia decyzji w sprawie wniosku o przedłużenie.

(7)

W ocenie wniosków o przedłużenie, w której uwzględniono dostępność substytutów oraz społeczno-ekonomiczny wpływ zastąpienia, stwierdzono, że powszechnie dostępne są wystarczająco niezawodne bezrtęciowe zamienniki dla rodzajów lamp objętych wyłączeniem oraz że zastąpienie rtęci w tych lampach jest naukowo i technicznie wykonalne. Ponadto w ocenie tej stwierdzono, że korzyści wynikające z zastąpienia będą wyraźnie przeważać nad wszelkimi negatywnymi skutkami.

(8)

Ocena wniosków o przedłużenie obejmowała konsultacje z zainteresowanymi stronami zgodnie z art. 5 ust. 7 dyrektywy 2011/65/UE. Uwagi otrzymane w ramach tych konsultacji zostały podane do wiadomości publicznej na specjalnej stronie internetowej.

(9)

Ponieważ warunki określone w art. 5 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2011/65/UE przestały być spełniane, wniosek o przedłużenie należy odrzucić.

(10)

Datę wygaśnięcia wyłączenia należy określić zgodnie z art. 5 ust. 6 dyrektywy. Należy wyznaczyć najwcześniejszą możliwą datę 12 miesięcy od decyzji Komisji o odwołaniu wyłączenia, biorąc pod uwagę, że nie występują żadne praktyczne okoliczności uzasadniające dłuższy okres wygaśnięcia, w szczególności biorąc pod uwagę fakt, że wiele z przedmiotowych lamp jest również objętych rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/2020 ustanawiającym minimalne wymogi w zakresie efektywności energetycznej, które należy spełnić, aby produkty mogły zostać wprowadzone do obrotu, co oznacza, że lampy te nie będą de facto wprowadzane do obrotu od dnia 1 września 2021 r.

(11)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,