|
16.5.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 145/35 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 506/2014
z dnia 15 maja 2014 r.
zmieniające załącznik II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 oraz załącznik do rozporządzenia Komisji (UE) nr 231/2012 w odniesieniu do stosowania arginianu etylowo-lauroilowego jako substancji konserwującej w niektórych produktach mięsnych poddanych obróbce cieplnej
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (1), w szczególności jego art. 10 ust. 3, art. 14 oraz art. 30 ust. 5,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1331/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. ustanawiające jednolitą procedurę wydawania zezwoleń na stosowanie dodatków do żywności, enzymów spożywczych i środków aromatyzujących (2), w szczególności jego art. 7 ust. 5,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 ustanowiono unijny wykaz dodatków do żywności dopuszczonych do stosowania w żywności oraz warunki ich stosowania. |
|
(2) |
W rozporządzeniu Komisji (UE) nr 231/2012 (3) ustanowiono specyfikacje dla dodatków do żywności wymienionych w załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008. |
|
(3) |
Wykaz unijny i specyfikacje mogą zostać uaktualnione zgodnie z jednolitą procedurą, o której mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008, z inicjatywy Komisji albo na podstawie wniosku. |
|
(4) |
W dniu 5 maja 2006 r. złożono wniosek o zezwolenie na stosowanie arginianu etylowo-lauroilowego jako substancji konserwującej w kilku kategoriach żywności. Wniosek ten udostępniono państwom członkowskim zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008. |
|
(5) |
Następnie, w kwietniu 2007 r., Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (zwany dalej „Urzędem”) dokonał oceny bezpieczeństwa stosowania arginianu etylowo-lauroilowego jako substancji konserwującej i wyznaczył dopuszczalne dzienne spożycie na poziomie 0,5 mg/kg masy ciała (4). Ostrożne szacunki narażenia na rzeczoną substancję — zarówno dorosłych, jak i dzieci — sugerowały, że — przy najwyższych proponowanych poziomach stosowania — prawdopodobne było przekroczenie dopuszczalnego dziennego spożycia w przypadku kilku kategorii żywności. |
|
(6) |
W reakcji na te wnioski wnioskodawca zmienił zastosowania i poziomy stosowania substancji i zwrócił się o wydanie zezwolenia na jej stosowanie w produktach mięsnych poddanych obróbce cieplnej. W lipcu 2013 r. Urząd opublikował oświadczenie w sprawie bardziej szczegółowej oceny narażenia dotyczącej arginianu etylowo-lauroilowego, opartej na zmienionych zamierzonych zastosowaniach jako dodatku do żywności (5), i stwierdził, że poziom narażenia wszystkich grup populacji jest niższy niż dopuszczalne dzienne spożycie wynoszące 0,5 mg/kg masy ciała/dzień. |
|
(7) |
Istnieje technologiczna potrzeba stosowania arginianu etylowo-lauroilowego jako substancji konserwującej w produktach mięsnych poddanych obróbce cieplnej w celu polepszenia jakości mikrobiologicznej tych produktów spożywczych, w tym w celu hamowania wzrostu szkodliwych mikroorganizmów, takich jak Listeria monocytogenes. Ponieważ stosowanie arginianu etylowo-lauroilowego w produktach mięsnych poddanych obróbce cieplnej pomoże utrzymać ich jakość i bezpieczeństwo, należy zezwolić na jego stosowanie w produktach mięsnych poddanych obróbce cieplnej i przydzielić temu dodatkowi do żywności numer E 243. |
|
(8) |
Specyfikacje arginianu etylowo-lauroilowego (E 243) należy włączyć do rozporządzenia (UE) nr 231/2012 w następstwie pierwszego włączenia tej substancji do unijnego wykazu dodatków do żywności określonego w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008. |
|
(9) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 oraz (UE) nr 231/2012. |
|
(10) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
W załączniku do rozporządzenia (UE) nr 231/2012 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 15 maja 2014 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 16.
(2) Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 1.
(3) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 231/2012 z dnia 9 marca 2012 r. ustanawiające specyfikacje dla dodatków do żywności wymienionych w załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 83 z 22.3.2012, s. 1).
(4) Dziennik EFSA (2007) 511, s. 1.
(5) Dziennik EFSA (2013) 11(6): 3294.
ZAŁĄCZNIK I
W załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
w części B pkt 3 „Dodatki inne niż barwniki i substancje słodzące” po pozycji dotyczącej dodatku E 242 Dimetylodiwęglan dodaje się pozycję w brzmieniu:
|
|
2) |
w części E w kategorii żywności 08.2.2 „Mięso przetworzone poddane obróbce cieplnej” dodaje się pozycję w brzmieniu:
|
ZAŁĄCZNIK II
W załączniku do rozporządzenia (UE) nr 231/2012 po specyfikacjach dotyczących dodatku do żywności E 242 dodaje się następująca pozycję:
„E 243 ARGINIAN ETYLOWO-LAUROILOWY
|
Nazwy synonimowe |
Ester laurynowy arginianu etylu; ester etylowy lauramidu argininy; etylo-Να-lauroilo-L-arginian HCl; LAE |
|
Definicja |
Arginian etylowo-lauroilowy jest syntetyzowany w drodze estryfikacji argininy etanolem i następującej po niej reakcji esteru z chlorku lauroilu. Powstały arginian etylowo lauroilowy pozyskuje się w postaci soli chlorowodorkowej, którą poddaje się filtrowaniu i suszeniu. |
|
ELINCS |
434-630-6 |
|
Nazwa chemiczna |
Etylo-Να-dodekanoilo-L-arginian HCl |
|
Wzór chemiczny |
C20H41N4O3Cl |
|
Masa cząsteczkowa |
421,02 |
|
Oznaczenie zawartości |
Nie mniej niż 85 % i nie więcej niż 95 % |
|
Opis |
Biały proszek |
|
Identyfikacja |
|
|
Rozpuszczalność |
Dobrze rozpuszczalny w wodzie, etanolu, glikolu propylenowym i glicerynie |
|
Czystość |
|
|
Να-lauroilo-L-arginina |
Nie więcej niż 3 % |
|
Kwas laurynowy |
Nie więcej niż 5 % |
|
Laurynian etylu |
Nie więcej niż 3 % |
|
L-arginina·HCl |
Nie więcej niż 1 % |
|
Arginian etylowy·2HCl |
Nie więcej niż 1 % |
|
Ołów |
Nie więcej niż 1 mg/kg |
|
Arsen |
Nie więcej niż 3 mg/kg |
|
Kadm |
Nie więcej niż 1 mg/kg |
|
Rtęć |
Nie więcej niż 1 mg/kg” |