Dyrektywa Rady

z dnia 30 stycznia 1978 r.

zmieniająca po raz szósty dyrektywę Rady z dnia 23 października 1962 r. w sprawie zbliżenia przepisów Państw Członkowskich dotyczących barwników dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi

(78/144/EWG)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [1],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [2],

a także mając na uwadze, co następuje:

dyrektywa Rady z dnia 23 października 1962 r. w sprawie zbliżenia przepisów Państw Członkowskich dotyczących barwników dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi [3], ostatnio zmieniona dyrektywą 76/399/EWG [4], ustanawia wspólny wykaz barwników;

z technologicznego punktu widzenia użyteczność ditlenku tytanu (E 171), tlenków i wodorotlenków żelaza (E 172), nie tylko do barwienia na powierzchni, lecz także do barwienia w masie, została wykazana na poziomie wspólnotowym;

najnowsze dane naukowe i toksykologiczne pozwalają na wydanie zezwolenia we Wspólnocie dla stosowania powyższych substancji;

rozdział IX 1) załącznika VII do Aktu Przystąpienia zezwala Danii, Irlandii i Zjednoczonemu Królestwu na utrzymanie w mocy do dnia 31 grudnia 1977 r. włącznie przepisów ich ustawodawstw krajowych zezwalających na stosowanie w środkach spożywczych niektórych barwników i rozpuszczalników niepojawiających się we wspólnym wykazie;

ryboflawina-5’-fosforan w pewnych warunkach posiada przewagę technologiczną nad ryboflawiną (E101), zamieszczoną w załączniku I do dyrektywy;

badania naukowe prowadzone nad niektórymi z tych substancji nie zostały jeszcze zakończone i z tego powodu nie ma możliwości podjęcia ostatecznej decyzji w odniesieniu do zezwolenia na stosowanie we Wspólnocie błękitu błyszczącego FCF, brunatu FK, brunatu czekoladowego HT, czerwieni 2G, ryboflawiny-5’-fosforanu, żółcieni 2G oraz substancji zamieszczonych w Akcie Przystąpienia służących do rozcieńczania i rozpuszczania barwników,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Artykuł 2 dyrektywy z dnia 23 października 1962 r. otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 2

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 1 Państwa Członkowskie mogą zezwolić na stosowanie w środkach spożywczych substancji wymienionych w załączniku II.

2. W terminie trzech lat od notyfikacji niniejszej dyrektywy Komisja ponownie zbada odstępstwo, którego dotyczy ust. 1 i zaproponuje Radzie wszelkie niezbędne zmiany.."

Artykuł 2

W załączniku I do dyrektywy z dnia 23 października 1962 r. wprowadza się następujące zmiany:

Tiret odnoszące się do E171 i E172 są przeniesione z części II do części I i dodane po E163.

Artykuł 3

Załącznik II do dyrektywy z dnia 23 października 1962 r. otrzymuje brzmienie:

"

ZAŁĄCZNIK II

a) Barwniki do barwienia w masie i na powierzchni

Nazwa zwyczajowa(1) | Schultz (2) | Numer koloru (2) | DFG (2) | Nazwa chemiczna lub wyszczególnienie: |

Błękit błyszczący FCF | 770 | 42090 | — | Sól disodowa 4,4-(N-etylo-P-sulfobenzyloamino)-fenylo-(2-sulfonium-fenylo)-metylen)-(1-(N-etylo-N-P-sulfobenzylo)-OH2,5-) cykloheksadieneiminy |

Brunat FK | — | — | — | Mieszanina zawierająca zasadniczo sól disodową 1,3-diamino-4,6 dwu-(P-sulfofenylazo) benzenu i sól disodową 2,4-diamino-5-(P-sulfofenylazo) toluenu |

Brunat czekoladowy HT | — | 20285 | — | Sól disodowa kwasu 4,4-((2,4-dihydroksy-5 (hydroksymetylo)-M-fenylenu bis (azo) di-1-naftalenu sulfonowego |

Czerwień 2G | 40 | 18050 | — | Sól disodowa kwasu acetoamino-5-hydroksy-4 (fenylazo)-3-naftaleno-2,7 disulfonowego |

Ryboflawina-5’-fosforan | — | — | — | Ester fosforan ryboflawiny |

Żółcień 2G | — | 18965 | — | Sól disodowa 1-(2,5 dichloro-4-sulfofenylo-5-hydroksy-3-metylo-4-P-sulfofenylazo-pirazolu. |

b) Produkty do rozcieńczania lub rozpuszczania barwników:

octan etylu,

eter dietylowy,

gliceryna jednooctan,

gliceryna dioctan

gliceryna trioctan,

alkohol izopropylowy,

propylenoglikol,

kwas octowy,

wodorotlenek sodowy,

wodorotlenek amonowy.

(1) (2) Patrz uwagi w załączniku I.

"

Artykuł 4

Artykuły 1, 2 i 3 stają się skuteczne od dnia 1 stycznia 1978 r.

Artykuł 5

Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej w rok po notyfikacji niniejszej dyrektywy i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Artykuł 6

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 30 stycznia 1978 r.

W imieniu Rady

P. Dalsager

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 6 z 9.1.1978, str. 132.

[2] Opinia wydana dnia 14 i 15 grudnia 1977 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

[3] Dz.U. L 115 z 11.11.1962, str. 2645/62.

[4] Dz.U. L 108 z 26.4.1976, str. 19.

--------------------------------------------------