1)

Czy art. 56 TFUE oraz dyrektywę 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącą delegowania pracowników w ramach świadczenia usług (1) i dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/67/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie egzekwowania dyrektywy 96/71/WE (2) należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one normie krajowej, która w odniesieniu do naruszeń obowiązków formalnych w wypadku transgranicznego wykorzystania siły roboczej, takich jak brak posiadania dostępnych do weryfikacji dokumentów dotyczących wynagrodzeń oraz ubezpieczenia społecznego lub niezgłoszenie centralnej jednostce koordynacyjnej, przewiduje bardzo wysokie grzywny, a w szczególności wysokie kary minimalne, które nakłada się na zasadzie kumulacji za każdego pracownika, którego dotyczy naruszenie?

2)

W przypadku gdy na pytanie pierwsze nie zostanie udzielona odpowiedź twierdząca:

3)

Czy art. 56 TFUE oraz dyrektywę 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącą delegowania pracowników w ramach świadczenia usług i dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/67/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie egzekwowania dyrektywy 96/71/WE należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one nakładaniu grzywien na zasadzie kumulacji w razie naruszeń obowiązków formalnych w przypadku transgranicznego wykorzystania siły roboczej bez absolutnych wysokości maksymalnych?