Rozporządzenie Rady (WE) nr 574/1999

z dnia 12 marca 1999 r.

określające państwa trzecie, których obywatele podlegają obowiązkowi wizowemu przy przekraczaniu granic zewnętrznych Państw Członkowskich

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności jego art. 100c,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [2],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 100c Traktatu nakłada na Radę obowiązek określenia państw trzecich, których obywatele podlegają obowiązkowi wizowemu przy przekraczaniu granic zewnętrznych Państw Członkowskich.

(2) Sporządzenie wspólnego wykazu załączonego do niniejszego rozporządzenia stanowi ważny krok na drodze harmonizacji polityki wizowej; art. 7a akapit drugi Traktatu przewiduje w szczególności, iż rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, na którym zagwarantowany jest swobodny przepływ między innymi osób; inne aspekty harmonizacji polityki wizowej, w tym warunki wydawania wiz, powinny zostać określone we właściwy sposób.

(3) Podczas sporządzania wspólnego wykazu, o którym mowa powyżej, należy priorytetowo traktować ryzyko związane z bezpieczeństwem i nielegalną imigracją; dodatkową rolę odgrywają tu również stosunki Państw Członkowskich z państwami trzecimi.

(4) Zasada, iż Państwo Członkowskie nie może wymagać posiadania wizy od osoby pragnącej przekroczyć jego granicę zewnętrzną, jeśli osoba ta posiada wizę innego Państwa Członkowskiego, spełniającą zharmonizowane zasady regulujące wydawanie wiz i ważną w całej Wspólnocie lub jeśli osoba ta posiada właściwe zezwolenie wydane przez Państwo Członkowskie, powinna zostać określona we właściwy sposób.

(5) Niniejsze rozporządzenie nie powinno uniemożliwiać Państwu Członkowskiemu podejmowania decyzji, na jakich warunkach obywatele państw trzecich legalnie zamieszkujący stale na jego terytorium mogą na nie ponownie wjechać po opuszczeniu terytorium Państw Członkowskich Unii w czasie obowiązywania wydanych przez nie zezwoleń.

(6) W wyjątkowych przypadkach uzasadniających takie zwolnienie, wówczas gdy z zasady istnieje obowiązek wizowy, Państwa Członkowskie mogą zgodnie z prawem i zwyczajami międzynarodowymi zwolnić z niego niektóre kategorie osób.

(7) Jako że przepisy krajowe dotyczące bezpaństwowców, osób uznanych za uchodźców oraz osób, które posiadają paszport lub dokumenty podróżne wydane przez jednostkę terytorialną lub władzę nieuznaną za państwo przez wszystkie Państwa Członkowskie, różnią się pomiędzy sobą, Państwa Członkowskie mogą zdecydować o obowiązku wizowym dla tej grupy osób, w przypadku gdy dana jednostka terytorialna lub władza nie figuruje na wspólnym wykazie, o którym mowa powyżej.

(8) Przy uzupełnianiu wykazu konieczne jest uwzględnienie implikacji oraz wytycznych dyplomatycznych przyjętych w tej sprawie przez Unię Europejską; wciągnięcie państwa trzeciego do wykazu jest całkowicie bez uszczerbku dla jego statusu międzynarodowego.

(9) Określenie państw trzecich, których obywatele podlegają obowiązkowi wizowemu przy przekraczaniu zewnętrznych granic Państw Członkowskich powinno następować stopniowo; Państwa Członkowskie będą stale podejmować wysiłki w celu harmonizacji swych polityk wizowych w odniesieniu do państw trzecich niefigurujących we wspólnym wykazie; przepisy obecne nie mogą utrudniać swobodnego przepływu osób przewidzianego w art. 7a Traktatu; Komisja powinna sporządzić sprawozdanie okresowe dotyczące postępów w harmonizacji w pierwszej połowie 2001 r.

(10) W celu zapewnienia, iż system administrowany jest w sposób jawny, a zainteresowane osoby są informowane, każde Państwo Członkowskie powinno powiadomić pozostałe Państwa Członkowskie oraz Komisję o środkach przez nie podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia; z tych samych przyczyn informacje takie muszą być również opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Obywatele państw trzecich figurujących we wspólnym wykazie w załączniku objęci są obowiązkiem wizowym przy przekraczaniu zewnętrznych granic Państw Członkowskich.

2. Obywatele państw będących wcześniej częścią państw figurujących we wspólnym wykazie podlegają wymogom zawartym w ust. 1, pod warunkiem że i do czasu gdy Rada zadecyduje inaczej w ramach procedury ustanowionej we właściwych postanowieniach Traktatu.

Artykuł 2

1. Państwa Członkowskie ustalą wymogi wizowe dla obywateli państw trzecich niefigurujących we wspólnym wykazie.

2. Państwa Członkowskie ustalą wymogi wizowe dla bezpaństwowców oraz osób uznanych za uchodźców.

3. Państwa Członkowskie ustalą wymogi wizowe dla osób, które przedłożą paszport lub dokumenty podróżne wydane przez jednostkę terytorialną lub władzę nieuznaną za państwo przez wszystkie Państwa Członkowskie, jeśli taka jednostka terytorialna lub władza nie figuruje na wspólnym wykazie.

4. W okresie dziesięciu dni roboczych od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia każde Państwo Członkowskie powiadomi pozostałe Państwa Członkowskie oraz Komisję o środkach, jakie podjęło na mocy ust. 1–3. Podobnie powiadomi ono o wszelkich dalszych środkach podjętych na mocy ust. 1 w przeciągu pięciu dni roboczych.

Komisja opublikuje dla informacji środki, o których powiadomiono na mocy niniejszego ustępu oraz ich uaktualnienia w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 3

W pierwszej połowie 2001 r. Komisja opracuje sprawozdanie okresowe dotyczące postępów w harmonizacji polityk wizowych Państw Członkowskich w odniesieniu do obywateli państw trzecich niefigurujących we wspólnym wykazie oraz, jeśli to konieczne, przedłoży Radzie propozycje dotyczące dalszych środków wymaganych do osiągnięcia celu harmonizacji ustanowionego w Traktacie.

Artykuł 4

1. Państwo Członkowskie może zwolnić obywateli państw trzecich podlegających obowiązkowi wizowemu z takich wymogów na mocy art. 1 ust. 1 i 2. Powyższe stosuje się w szczególności do cywilnych załóg lotnictwa i marynarki, załóg lotniczych oraz pomocników obecnych w czasie lotów w sytuacjach awaryjnych lub lotów ratowniczych i innych pomocników w przypadku klęski żywiołowej oraz posiadaczy paszportów dyplomatycznych, paszportów służby urzędowej i innych paszportów urzędowych.

2. Artykuł 2 ust. 4 stosuje się mutatis mutandis.

Artykuł 5

Do celów niniejszego rozporządzenia "wiza" oznacza zezwolenie udzielone lub decyzję podjętą przez Państwo Członkowskie, wymagane do wjazdu na jego terytorium w celu:

- zamierzonego pobytu w tym lub kilku Państwach Członkowskich, nie dłuższego niż trzy miesiące ogółem,

- tranzytu przez terytorium tego lub kilku Państw Członkowskich, z wyjątkiem tranzytu przez strefy międzynarodowe portów lotniczych oraz przesiadek w portach lotniczych w Państwie Członkowskim.

Artykuł 6

Niniejsze rozporządzenie jest bez uszczerbku dla dalszej harmonizacji pomiędzy pojedynczymi Państwami Członkowskimi, wykraczającej poza wspólny wykaz, określającej państwa trzecie, których obywatele podlegają obowiązkowi wizowemu przy przekraczaniu granic zewnętrznych.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie obowiązuje w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 marca 1999 r.

W imieniu Rady

O. Schily

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 11 z 15.1.1994, str. 15.

[2] Dz.U. C 128, 1994 z 9.5.1994, str. 350. Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 10 lutego 1999 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK

WSPÓLNY WYKAZ OKREŚLONY W ART. 1

I. PAŃSTWA

Afganistan Albania Algieria Angola Arabia Saudyjska Armenia Azerbejdżan Bahrajn Bangladesz Benin Bhutan Białoruś Birma Bułgaria Burkina Faso Burundi Była Jugosłowiańska Republika Macedonii Chiny Czad Demokratyczna Republika Konga Dominikana Dżibuti Egipt Erytrea Etiopia Federalna Republika Jugosławii (Serbia i Czarnogóra) Fidżi Filipiny Gabon Gambia Ghana Gruzja | Gujana Gwinea Gwinea Bissau Gwinea Równikowa Haiti Indie Indonezja Irak Iran Jemen Jordan Kambodża Kamerun Katar Kazachstan Kirgistan Komory Kongo Korea Północna Kuba Kuwejt Laos Liban Liberia Libia Madagaskar Malediwy Mali Maroko Mauretania Mauritius Mołdawia Mongolia Mozambik | Nepal Niger NigeriaOman Pakistan Papua Nowa Gwinea Peru Republika Środkowoafrykańska Republika Zielonego Przylądka Rosja Ruanda Rumunia Senegal Sierra Leone Somalia Sri Lanka Sudan Surinam Syria Tadżykistan Tajlandia Tanzania Togo Tunezja Turcja Turkmenistan Uganda Ukraina Uzbekistan Wietnam Wybrzeże Kości Słoniowej Zambia Wyspy Świętego Tomasza i Książęca Zjednoczone Emiraty Arabskie |

II. JEDNOSTKI TERYTORIALNE I WŁADZE NIEUZNANE ZA PAŃSTWA PRZEZ WSZYSTKIE PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE

Tajwan

--------------------------------------------------