02019R1148 — PL — 11.07.2019 — 000.003

Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

sprostowane przez:

▼B

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/1148

z dnia 20 czerwca 2019 r.

w sprawie wprowadzania do obrotu i stosowania prekursorów materiałów wybuchowych, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 i uchylające rozporządzenie (UE) nr 98/2013

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia zharmonizowane przepisy dotyczące udostępniania, wprowadzania, posiadania i stosowania substancji lub mieszanin, które mogą być niezgodnie z przeznaczeniem zastosowane do nielegalnego wytwarzania materiałów wybuchowych, w celu ograniczenia dostępności tych substancji lub mieszanin dla przeciętnych użytkowników, oraz w celu zapewnienia właściwego zgłaszania podejrzanych transakcji w ramach całego łańcucha dostaw.

Niniejsze rozporządzenie nie narusza innych bardziej rygorystycznych przepisów prawa Unii dotyczących substancji wymienionych w załącznikach I i II.

Artykuł 2

Zakres stosowania

1.  Niniejsze rozporządzenie stosuje się do substancji wymienionych w załącznikach I i II oraz do mieszanin i substancji zawierających te substancje.

2.  Niniejsze rozporządzenie nie stosuje się do:

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

Artykuł 4

Swobodny przepływ

O ile niniejsze rozporządzenie lub inne akty prawne Unii nie stanowią inaczej, państwa członkowskie nie zakazują, nie ograniczają ani nie utrudniają udostępniania prekursora materiałów wybuchowych podlegającego regulacji z powodów związanych z zapobieganiem nielegalnemu wytwarzaniu materiałów wybuchowych.

Artykuł 5

Udostępnianie, wprowadzanie, posiadanie i stosowanie

1.  Prekursory materiałów wybuchowych podlegające ograniczeniom nie są udostępniane przeciętnym użytkownikom, wprowadzane, posiadane ani stosowane przez nich.

2.  Ograniczenie przewidziane w ust. 1 stosuje się również do mieszanin zawierających chlorany lub nadchlorany wymienione w załączniku I, jeżeli całkowite stężenie tych substancji w danej mieszaninie przekracza wartość graniczną dla którejkolwiek z substancji określoną w kolumnie 2 tabeli w załączniku I.

3.  Państwo członkowskie może utrzymać lub ustanowić system pozwoleń umożliwiający udostępnianie przeciętnym użytkownikom lub wprowadzanie, posiadanie lub stosowanie przez nich niektórych prekursorów materiałów wybuchowych podlegających ograniczeniom w stężeniach nieprzekraczających odpowiednich górnych wartości granicznych określonych w kolumnie 3 tabeli w załączniku I.

W ramach takich systemów pozwoleń przeciętny użytkownik otrzymuje i na żądanie okazuje pozwolenie na nabywanie, wprowadzanie, posiadanie lub stosowanie prekursorów materiałów wybuchowych podlegających ograniczeniom. Pozwolenia takie wydaje zgodnie z art. 6 właściwy organ państwa członkowskiego, w którym dany prekursor materiałów wybuchowych podlegający ograniczeniom ma zgodnie z zamierzeniem być nabyty, wprowadzony, posiadany lub stosowany.

4.  Państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję o wszelkich środkach, jakie wprowadzają w celu wdrożenia systemu pozwoleń, o którym mowa w ust. 3. W powiadomieniu określa się prekursory materiałów wybuchowych podlegające ograniczeniom, w odniesieniu do których państwo członkowskie prowadzi system pozwoleń zgodnie z ust. 3.

5.  Komisja podaje do wiadomości publicznej wykaz środków, o których państwa członkowskie powiadomiły zgodnie z ust. 4.

Artykuł 6

Pozwolenia

1.  Każde państwo członkowskie, które wydaje pozwolenia przeciętnym użytkownikom mającym uzasadniony interes, aby nabyć, wprowadzać, posiadać lub stosować prekursory materiałów wybuchowych podlegające ograniczeniom, ustanawia przepisy dotyczące wydawania pozwoleń zgodnie z art. 5 ust. 3. Rozpatrując wniosek o wydanie pozwolenia, właściwy organ państwa członkowskiego uwzględnia wszystkie istotne okoliczności, a w szczególności:

2.  Właściwy organ odmawia wydania pozwolenia, jeżeli ma uzasadnione powody, by wątpić w to, że zamierzone stosowanie jest zgodne z prawem lub że przeciętny użytkownik zamierza stosować prekursor materiałów wybuchowych podlegający ograniczeniom do celu zgodnego z prawem.

3.  Właściwy organ może zdecydować o ograniczeniu ważności pozwolenia, pozwalając na jednorazowe lub wielokrotne stosowanie. Okres ważności pozwolenia nie może przekraczać trzech lat. Do wyznaczonego momentu wygaśnięcia pozwolenia właściwy organ może zażądać, aby posiadacz pozwolenia wykazał, że warunki, na których pozwolenie zostało wydane, pozostają spełnione. W pozwoleniu wskazuje się prekursory materiałów wybuchowych podlegające ograniczeniom, których dotyczy wydane pozwolenie.

4.  Właściwy organ może zażądać od wnioskodawcy uiszczenia opłaty za wniosek o udzielenie pozwolenia. Opłata ta nie może przekraczać kosztów rozpatrzenia wniosku.

5.  Właściwy organ może zawiesić lub cofnąć pozwolenie, jeżeli ma uzasadnione powody, by sądzić, że warunki, na jakich pozwolenie zostało wydane, przestały być spełnione. Właściwy organ niezwłocznie informuje posiadaczy pozwolenia o zawieszeniu lub cofnięciu ich pozwoleń, o ile nie naraża to na szwank toczącego się postępowania przygotowawczego.

6.  Odwołania od decyzji właściwego organu, jak również spory dotyczące spełnienia warunków pozwolenia, rozpatruje odpowiedni organ, który jest odpowiedzialny za takie odwołania i spory na mocy prawa krajowego.

7.  Państwa członkowskie mogą uznawać pozwolenia wydane przez inne państwa członkowskie na podstawie niniejszego rozporządzenia.

8.  Państwa członkowskie mogą korzystać ze wzoru pozwolenia określonego w załączniku III.

9.  Właściwy organ uzyskuje informacje o wcześniejszych wyrokach skazujących wydanych wobec wnioskodawcy w innych państwach członkowskich, o czym mowa w ust. 1 lit. c) niniejszego artykułu, za pośrednictwem systemu ustanowionego decyzją ramową Rady 2009/315/WSiSW ( 5 ). Organy centralne, o których mowa w art. 3 tej decyzji ramowej, udzielają odpowiedzi na wnioski o takie informacje w ciągu 10 dni roboczych od dnia otrzymania wniosku.

Artykuł 7

Informacje w łańcuchu dostaw

1.  Podmiot gospodarczy, który udostępnia prekursor materiałów wybuchowych podlegający ograniczeniom innemu podmiotowi gospodarczemu, informuje ten podmiot gospodarczy, że nabycie, wprowadzanie, posiadanie lub stosowanie tego prekursora materiałów wybuchowych podlegającego ograniczeniom przez przeciętnych użytkowników podlega ograniczeniu określonemu w art. 5 ust. 1 i 3.

Podmiot gospodarczy, który udostępnia prekursor materiałów wybuchowych podlegający regulacji innemu podmiotowi gospodarczemu, informuje ten podmiot gospodarczy, że nabycie, wprowadzanie, posiadanie lub stosowanie tego prekursora materiałów wybuchowych podlegającego regulacji przez przeciętnych użytkowników podlega obowiązkom w zakresie zgłaszania określonym w art. 9.

2.  Podmiot gospodarczy, który udostępnia prekursory materiałów wybuchowych podlegające regulacji użytkownikowi zawodowemu lub przeciętnemu użytkownikowi zapewnia i jest w stanie wykazać krajowym organom kontroli, o których mowa w art. 11, że jego pracownicy zajmujący się sprzedażą prekursorów materiałów wybuchowych podlegających regulacji:

3.  Internetowa platforma handlu elektronicznego wprowadza środki w celu zapewnienia, aby jej użytkownicy, udostępniając za pośrednictwem jej usług prekursory materiałów wybuchowych podlegające regulacji, zostali poinformowani o ich obowiązkach wynikających z niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Sprawdzenie przy sprzedaży

1.  Podmiot gospodarczy, który udostępnia przeciętnemu użytkownikowi prekursor materiałów wybuchowych podlegający ograniczeniom zgodnie z art. 5 ust. 3, przy każdej transakcji sprawdza dowód tożsamości i pozwolenie tego przeciętnego użytkownika zgodnie z systemem pozwoleń ustanowionym przez państwo członkowskie, w którym prekursor materiałów wybuchowych podlegający ograniczeniom jest udostępniany i odnotowuje na tym pozwoleniu ilość prekursora materiałów wybuchowych podlegającego ograniczeniom.

2.  W celu sprawdzenia, czy potencjalny nabywca jest użytkownikiem zawodowym lub innym podmiotem gospodarczym, podmiot gospodarczy, który udostępnia użytkownikowi zawodowemu lub innemu podmiotowi gospodarczemu prekursor materiałów wybuchowych podlegający ograniczeniom, przy każdej transakcji zwraca się o następujące informacje, chyba że w ciągu jednego roku poprzedzającego datę tej transakcji informacje dotyczące tego potencjalnego nabywcy zostały już sprawdzone, a dana transakcja nie różni się znacząco od poprzednich:

Państwa członkowskie mogą korzystać z formularza oświadczenia nabywcy określonego w załączniku IV.

3.  Aby sprawdzić, jakie jest zamierzone stosowanie prekursora materiałów wybuchowych podlegającego ograniczeniom, podmiot gospodarczy ocenia, czy zamierzone stosowanie odpowiada rodzajowi działalności handlowej, gospodarczej lub zawodowej potencjalnego nabywcy. Podmiot gospodarczy może odmówić przeprowadzenia transakcji, jeżeli ma uzasadnione powody, by wątpić w to, że zamierzone stosowanie jest zgodne z prawem lub że potencjalny nabywca zamierza stosować prekursor materiałów wybuchowych podlegający ograniczeniom do celu zgodnego z prawem. Podmiot gospodarczy zgłasza takie transakcje lub próby ich przeprowadzenia zgodnie z art. 9.

4.  Na potrzeby sprawdzenia zgodności z niniejszym rozporządzeniem oraz zapobiegania nielegalnemu wytwarzaniu materiałów wybuchowych i jego wykrywania podmioty gospodarcze przechowują informacje, o których mowa w ust. 1 i 2 przez 18 miesięcy od dnia transakcji. W tym okresie informacje te udostępniane są na potrzeby inspekcji na żądanie krajowych organów kontroli lub organów ścigania.

5.  Internetowa platforma handlu elektronicznego wprowadza środki pomagające zapewnić, aby jej użytkownicy, udostępniając za pośrednictwem jej usług prekursory materiałów wybuchowych podlegające ograniczeniom, wykonywali swoje obowiązki określone w niniejszym artykule.

Artykuł 9

Zgłaszanie podejrzanych transakcji, przypadków zaginięcia i kradzieży

1.  Na potrzeby zapobiegania nielegalnemu wytwarzaniu materiałów wybuchowych i jego wykrywania podmioty gospodarcze i internetowe platformy handlu elektronicznego zgłaszają podejrzane transakcje. Podmioty gospodarcze i internetowe platformy handlu elektronicznego dokonują takich zgłoszeń po uwzględnieniu wszystkich okoliczności, a w szczególności jeżeli potencjalny nabywca zachowuje się w następujący sposób:

2.  Podmioty gospodarcze i internetowe platformy handlu elektronicznego ustanawiają odpowiednie, rozsądne i proporcjonalne procedury służące wykrywaniu podejrzanych transakcji, dostosowane do szczególnego otoczenia, w którym udostępniane są prekursory materiałów wybuchowych podlegające regulacji.

3.  Każde państwo członkowskie ustanawia jeden krajowy punkt kontaktowy lub większą ich liczbę, wyraźnie podając ich numery telefonu, adresy poczty elektronicznej, formularze internetowe lub inne skuteczne środki zgłaszania podejrzanych transakcji oraz znaczących przypadków zniknięcia lub kradzieży. Krajowe punkty kontaktowe muszą być dostępne całodobowo przez siedem dni w tygodniu.

4.  Podmioty gospodarcze i internetowe platformy handlu elektronicznego mogą odmówić przeprowadzenia podejrzanej transakcji. Podmioty gospodarcze i internetowe platformy handlu elektronicznego zgłaszają podejrzaną transakcję lub próbę przeprowadzenia podejrzanej transakcji w ciągu 24 godzin od uznania jej za podejrzaną. Przy zgłaszaniu takich transakcji powinny one, w miarę możliwości, podać tożsamość nabywcy i wszystkie informacje szczegółowe, które doprowadziły do uznania przez nie danej transakcji za podejrzaną, krajowemu punktowi kontaktowemu państwa członkowskiego, w którym miała miejsce dana podejrzana transakcja lub próba transakcji.

5.  Podmioty gospodarcze i użytkownicy zawodowi zgłaszają znaczące przypadki zaginięcia i kradzieży prekursorów materiałów wybuchowych podlegających regulacji krajowemu punktowi kontaktowemu państwa członkowskiego, w którym taki przypadek zaginięcia lub kradzieży miał miejsce, w ciągu 24 godzin od jego wykrycia. Przy podejmowaniu decyzji o tym, czy przypadek zaginięcia lub kradzieży jest znaczący, biorą oni pod uwagę fakt, czy dana ilość jest nietypowa przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności sprawy.

6.  Przeciętni użytkownicy, którzy nabyli prekursory materiałów wybuchowych podlegające ograniczeniom zgodnie z art. 5 ust. 3, zgłaszają znaczące przypadki zaginięcia i kradzieży prekursorów materiałów wybuchowych podlegających ograniczeniom krajowemu punktowi kontaktowemu państwa członkowskiego, w którym taki przypadek zaginięcia lub kradzieży miał miejsce, w ciągu 24 godzin od jego wykrycia.

Artykuł 10

Szkolenia i kampanie informacyjne

1.  Państwa członkowskie zapewniają szkolenia dla organów ścigania, służb interwencyjnych i organów celnych w zakresie rozpoznawania prekursorów materiałów wybuchowych podlegających regulacji w trakcie pełnienia przez nich obowiązków oraz w zakresie reagowania w odpowiednim czasie i we właściwy sposób na podejrzaną działalność, a także zapewniają odpowiednie zasoby na takie szkolenia. Państwa członkowskie mogą zwrócić się do Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL), ustanowionej rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2219 ( 6 ), o dodatkowe specjalne szkolenia.

2.  Państwa członkowskie organizują, co najmniej raz w roku, kampanie informacyjne, dostosowane do specyfiki poszczególnych różnych sektorów stosujących prekursory materiałów wybuchowych podlegające regulacji.

3.  Aby ułatwić współpracę i zapewnić skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia przez wszystkie zainteresowane strony, państwa członkowskie organizują regularne wymiany między organami ścigania, krajowymi organami nadzorczymi, podmiotami gospodarczymi oraz internetowymi platformami handlu elektronicznego, a także przedstawicielami sektorów stosujących prekursory materiałów wybuchowych podlegające regulacji. Podmioty gospodarcze są odpowiedzialne za informowanie swoich pracowników o sposobie udostępniania prekursorów materiałów wybuchowych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz za podnoszenie wiedzy pracowników w tym zakresie.

Artykuł 11

Krajowe organy kontroli

1.  Każde państwo członkowskie zapewnia ustanowienie właściwych organy do celów przeprowadzania inspekcji i kontroli prawidłowego stosowania art. 5–9 (zwane dalej „krajowymi organami kontroli”).

2.  Każde państwo członkowskie zapewnia, aby krajowe organy kontroli dysponowały zasobami i uprawnieniami dochodzeniowo-śledczymi niezbędnymi do zapewnienia prawidłowego wykonywania ich zadań na podstawie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 12

Wytyczne

1.  Komisja zapewnia regularnie aktualizowane wytyczne, aby wspierać podmioty w łańcuchu dostaw substancji chemicznych oraz właściwe organy, a także aby ułatwiać współpracę między właściwymi organami a podmiotami gospodarczymi. Komisja konsultuje się ze Stałym Komitetem ds. Prekursorów Materiałów Wybuchowych w sprawie projektu wytycznych lub ich aktualizacji. Wytyczne te zawierają w szczególności:

2.  Właściwe organy zapewniają, aby wytyczne przewidziane w ust. 1 były regularnie rozpowszechniane w sposób uznany za odpowiedni przez właściwe organy, zgodnie z celami wytycznych.

3.  Komisja zapewnia, aby wytyczne, o których mowa w ust. 1, były dostępne we wszystkich językach urzędowych Unii.

Artykuł 13

Sankcje

Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia ich wykonywania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Artykuł 14

Klauzula ochronna

1.  W przypadku gdy dane państwo członkowskie ma uzasadnione powody, by sądzić, że konkretna substancja niewymieniona w załączniku I lub II mogłaby być stosowana do nielegalnego wytwarzania materiałów wybuchowych, może ono ograniczyć udostępnianie, wprowadzanie, posiadanie i stosowanie tej substancji – lub dowolnej mieszaniny lub substancji ją zawierającej – lub zakazać takiego udostępniania, wprowadzania, posiadania i stosowania, lub ustanowić w przypadku tej substancji obowiązki w zakresie zgłaszania zgodnie z art. 9.

2.  W przypadku gdy dane państwo członkowskie ma uzasadnione powody, by sądzić, że konkretna wymieniona w załączniku I substancja w stężeniu równym wartościom granicznym określonym kolumnie 2 lub 3 tabeli w załączniku I lub niższym od tych wartości granicznych, mogłaby być stosowana do nielegalnego wytwarzania materiałów wybuchowych, może ono jeszcze bardziej ograniczyć udostępnianie, wprowadzanie, posiadanie i stosowanie tej substancji lub zakazać takiego udostępniania, wprowadzania, posiadania i stosowania poprzez określenie niższej wartości granicznej.

3.  W przypadku gdy dane państwo członkowskie ma uzasadnione powody, by określić wartość graniczną, powyżej której substancja wymieniona w załączniku II ma podlegać ograniczeniom mającym już zastosowanie do prekursorów materiałów wybuchowych podlegających ograniczeniom, może ono ograniczyć udostępnianie, wprowadzanie, posiadanie i stosowanie tej substancji lub zakazać takiego udostępniania, wprowadzania, posiadania i stosowania poprzez określenie takiej wartości granicznej.

4.  Państwo członkowskie wprowadzające ograniczenia lub zakazy w odniesieniu do substancji zgodnie z ust. 1, 2 lub 3 niezwłocznie informuje o takich ograniczeniach lub zakazach Komisję i pozostałe państwa członkowskie oraz uzasadnia swoją decyzję.

5.  Państwo członkowskie wprowadzające ograniczenia lub zakazy w odniesieniu do substancji zgodnie z ust. 1, 2 lub 3 upowszechnia wiedzę o takich ograniczeniach lub zakazach wśród podmiotów gospodarczych oraz internetowych platform handlu elektronicznego na swoim terytorium.

6.  Po otrzymaniu informacji, o których mowa w ust. 4, Komisja niezwłocznie analizuje, czy należy przygotować zmiany załączników zgodnie z art. 15 ust. 1 lub przygotować wniosek ustawodawczy mający na celu zmianę załączników. W stosownych przypadkach, zainteresowane państwo członkowskie zmienia lub uchyla swoje środki krajowe, aby uwzględnić wszelkie takie zmiany tych załączników.

7.  Bez uszczerbku dla ust. 6 Komisja może, po konsultacji z zainteresowanym państwem członkowskim oraz – w stosownych przypadkach – z osobami trzecimi, podjąć decyzję, że środek wprowadzony przez to państwo członkowskie nie jest uzasadniony i zobowiązać to państwo członkowskie do uchylenia lub zmiany środka tymczasowego. Komisja podejmuje takie decyzje w terminie 60 dni od otrzymania informacji, o której mowa w ust. 4. Zainteresowane państwo członkowskie upowszechnia wiedzę o takich decyzjach wśród podmiotów gospodarczych oraz internetowych platform handlu elektronicznego na swoim terytorium.

8.  Niniejszy artykuł nie ma wpływu na środki, o których państwa członkowskie poinformowały lub powiadomiły Komisję przed dniem 1 lutego 2021 r. na podstawie art. 13 rozporządzenia (UE) nr 98/2013.

Artykuł 15

Zmiany załączników

1.  Komisja przyjmuje zgodnie z art. 16 akty delegowane zmieniające niniejsze rozporządzenie poprzez:

Komisja w ramach przygotowywania tych aktów delegowanych przeprowadza konsultacje z odpowiednimi zainteresowanymi stronami, w szczególności z sektorem chemicznym i detalicznym.

W przypadku nagłej zmiany w zakresie oceny ryzyka związanego z niezgodnym z przeznaczeniem stosowaniem substancji do nielegalnego wytwarzania materiałów wybuchowych oraz jeżeli wymaga tego szczególnie pilna potrzeba, do aktów delegowanych przyjętych na podstawie niniejszego artykułu ma zastosowanie procedura, o której mowa w art. 17.

2.  Komisja przyjmuje osobny akt delegowany w odniesieniu do każdej modyfikacji wartości granicznych w załączniku I i każdej nowej substancji dodawanej do załącznika II. Każdy akt delegowany musi się opierać na analizie wykazującej, że dana zmiana najprawdopodobniej nie prowadzi do nieproporcjonalnych obciążeń dla podmiotów gospodarczych lub konsumentów, przy należytym uwzględnieniu realizowanych celów.

Artykuł 16

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.  Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.  Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 15, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 31 lipca 2019 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3.  Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 15, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4.  Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami ustanowionymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5.  Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6.  Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 15 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 17

Tryb pilny

1.  Akty delegowane przyjęte w trybie niniejszego artykułu wchodzą w życie niezwłocznie i mają zastosowanie, dopóki nie zostanie wyrażony sprzeciw zgodnie z ust. 2. Przekazując akt delegowany Parlamentowi Europejskiemu i Radzie podaje się powody zastosowania trybu pilnego.

2.  Parlament Europejski lub Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 16 ust. 6. W takim przypadku Komisja uchyla akt natychmiast po powiadomieniu jej przez Parlament Europejski lub Radę o decyzji o sprzeciwie.

Artykuł 18

Zmiana rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

W załączniku XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, we wpisie 58. (Azotan amonu (AA)) uchyla się pkt 2 i 3 w kolumnie 2.

Artykuł 19

Sprawozdawczość

1.  Państwa członkowskie udzielają Komisji do dnia 2 lutego 2022 r., a następnie co roku, informacji o:

2.  Przekazując Komisji informacje, o których mowa w ust. 1 lit. a), c) i d), państwa członkowskie dokonują rozróżnienia co do tego, które zgłoszenia, kampanie i inspekcje odnoszą się do działalności w internecie, a które do działalności poza nim.

Artykuł 20

Programy monitorowania

1.  Do dnia 1 sierpnia 2020 r. Komisja ustala szczegółowy program monitorowania produktów, rezultatów i skutków niniejszego rozporządzenia.

2.  W programie monitorowania określa się sposoby zbierania danych i innych niezbędnych dowodów oraz częstotliwość, z jaką mają być one zbierane. Wskazane są w nim również działania, które Komisja i państwa członkowskie powinny podjąć w celu zbierania i analizowania tych danych oraz innych dowodów.

3.  Państwa członkowskie przekazują Komisji dane i inne dowody niezbędne do monitorowania.

Artykuł 21

Ocena

1.  Do dnia 2 lutego 2026 r. Komisja dokonuje oceny niniejszego rozporządzenia i przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie z najważniejszych ustaleń. Ocenę przeprowadza się zgodnie z wytycznymi Komisji dotyczącymi lepszego stanowienia prawa.

2.  Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje niezbędne do przygotowania tego sprawozdania.

Artykuł 22

Uchylenie

1.  Rozporządzenie (UE) nr 98/2013 traci moc ze skutkiem od dnia 1 lutego 2021 r.

2.  Odesłania do uchylonego rozporządzenia (UE) nr 98/2013 traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 23

Wejście w życie i stosowanie

1.  Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2.  Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lutego 2021 r.

3.  Niezależnie od ust. 2 pozwolenia ważnie wydane na podstawie rozporządzenia (UE) nr 98/2013 pozostają ważne do upływu terminu ważności pierwotnie wskazanego w tych pozwoleniach albo do dnia 2 lutego 2022 r., w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

4.  Od dnia 1 lutego 2021 r. wnioski o odnowienie pozwoleń, o których mowa w ust. 3, muszą być składane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

5.  Niezależnie od art. 5 ust. 1 posiadanie, wprowadzanie i stosowanie przez przeciętnych użytkowników prekursorów materiałów wybuchowych podlegających ograniczeniom nabytych zgodnie z prawem przed dniem 1 lutego 2021 r. jest dozwolone do dnia 2 lutego 2022 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

ZAŁĄCZNIK I

PREKURSORY MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH PODLEGAJĄCE OGRANICZENIOM

Wykaz substancji, które nie są udostępniane przeciętnym użytkownikom, wprowadzane, posiadane lub stosowane przez nich, zarówno w postaci własnej, jak i w mieszaninach lub substancjach zawierających te substancje, chyba że stężenie jest równe wartościom granicznym określonym w kolumnie 2 lub od nich niższe, oraz w przypadku których podejrzane transakcje oraz znaczące przypadki zaginięcia i kradzieży mają być zgłaszane w ciągu 24 godzin:

ZAŁĄCZNIK II

PREKURSORY MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH PODLEGAJĄCE OBOWIĄZKOWI ZGŁOSZENIA

Wykaz substancji, w postaci własnej lub w mieszaninach lub substancjach, w przypadku których podejrzane transakcje oraz znaczące przypadki zaginięcia i kradzieży mają być zgłaszane w ciągu 24 godzin:

▼C1

ZAŁĄCZNIK III

WZÓR POZWOLENIA

Wzór pozwolenia dla przeciętnego użytkownika na nabywanie, wprowadzanie, posiadanie i stosowanie prekursorów materiałów wybuchowych podlegających ograniczeniom, o którym mowa w art. 6 ust. 8.

▼B

ZAŁĄCZNIK IV

OŚWIADCZENIE NABYWCY

dotyczące szczegółowego stosowania prekursora materiałów wybuchowych podlegającego ograniczeniom, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1148 ( 7 )

(proszę wypełnić drukowanymi literami) ( *1 )

Niżej podpisany

Imię i nazwisko (nabywca):

Dowód tożsamości (numer, organ wydający):

Upoważniony przedstawiciel:

Przedsiębiorstwo (główne):

Numer identyfikacyjny VAT lub inny numer rejestracyjny przedsiębiorstwa ( *2 )/Adres:

_

Rodzaj działalności handlowej/gospodarczej/zawodowej:

Niniejszym oświadczam, że produkt handlowy oraz zawarta w nim substancja lub mieszanina będą stosowane wyłącznie we wskazanym celu, który jest zgodny z prawem oraz zostaną sprzedane lub dostarczone innemu nabywcy wyłącznie, jeśli złoży on podobne oświadczenie co do zamierzonego stosowania, przy poszanowaniu ograniczeń ustanowionych w rozporządzeniu (UE) 2019/1148 w odniesieniu do udostępniania przeciętnym użytkownikom.

Podpis: Imię i nazwisko:

Stanowisko: Data:

( 1 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/29/UE z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do udostępniania na rynku wyrobów pirotechnicznych (Dz.U. L 178 z 28.6.2013, s. 27).

( 2 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/90/UE z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie wyposażenia morskiego i uchylająca dyrektywę Rady 96/98/WE (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 146).

( 3 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).

( 4 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549).

( 5 ) Decyzja ramowa Rady 2009/315/WSiSW z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie organizacji wymiany informacji pochodzących z rejestru karnego pomiędzy państwami członkowskimi oraz treści tych informacji (Dz.U. L 93 z 7.4.2009, s. 23).

( 6 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2219 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) oraz zastępujące i uchylające decyzję Rady 2005/681/WSiSW (Dz.U. L 319 z 4.12.2015, s. 1).

( 7 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1148 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie wprowadzania do obrotu i stosowania prekursorów materiałów wybuchowych, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 i uchylające rozporządzenie (UE) nr 98/2013 (Dz.U. L 186 z 11.7.2019, s. 1).

( *1 ) W tabeli substancji można dodać niezbędne wiersze.

( *2 ) Ważność numeru identyfikacyjnego VAT podmiotu gospodarczego można sprawdzić za pomocą portalu Komisji VIES. W zależności od krajowych przepisów w dziedzinie ochrony danych niektóre państwa członkowskie udostępniają również nazwę i adres powiązane z podanym numerem identyfikacyjnym VAT, w brzmieniu zawartym w krajowych bazach danych.