TEKST skonsolidowany: 32014R0600 — PL

Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012

W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się jednolite wymogi w odniesieniu do:

podawania danych o obrocie do wiadomości publicznej;

zgłaszania transakcji właściwym organom;

obrotu instrumentami pochodnymi w zorganizowanych systemach obrotu;

niedyskryminacyjnego dostępu do rozliczeń oraz niedyskryminacyjnego dostępu do obrotu wskaźnikami;

uprawnień właściwych organów, EUNGiPW i EUNB w zakresie interwencji produktowej oraz uprawnień EUNGiPW w zakresie kontroli zarządzania pozycjami i limitów pozycji;

świadczenia usług inwestycyjnych lub prowadzenia działalności inwestycyjnej w formie oddziału bądź bez posiadania oddziału przez firmy z państw trzecich po wydaniu przez Komisję mającej zastosowanie decyzji w sprawie równoważności.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do firm inwestycyjnych posiadających zezwolenie na mocy dyrektywy 2014/65/UE i instytucji kredytowych posiadających zezwolenie na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE ( 1 ) w przypadku świadczenia usług inwestycyjnych lub prowadzenia działalności inwestycyjnej oraz do operatorów rynku wraz ze wszystkimi systemami obrotu, w jakich działają.

Tytuł V niniejszego rozporządzenia stosuje się również do wszystkich kontrahentów finansowych określonych w art. 2 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 oraz do wszystkich kontrahentów niefinansowych objętych przepisami art. 10 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia.

Tytuł VI niniejszego rozporządzenia stosuje się również do CCP i osób posiadających prawa własności do wskaźników.

4a.

Tytuł VII rozdział 1 niniejszego rozporządzenia ma również zastosowanie do firm z państw trzecich świadczących usługi inwestycyjne lub prowadzących działalność inwestycyjną na terytorium Unii.

Tytuł VIII niniejszego rozporządzenia ma zastosowanie do firm z państw trzecich świadczących usługi inwestycyjne lub prowadzących działalność inwestycyjną w Unii w formie oddziału bądź bez posiadania oddziału po wydaniu przez Komisję mającej zastosowanie decyzji w sprawie równoważności.

5a.

Przepisy tytułu II i tytułu III niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, zgodnie z definicją w art. 3 pkt 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 ( 2 ).

Art. 8, 10, 18 i 21 nie mają zastosowania do rynków regulowanych, operatorów rynku i firm inwestycyjnych w odniesieniu do transakcji, w których kontrahent jest członkiem Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC), a transakcja jest zawierana w ramach wykonywania polityki pieniężnej, operacji walutowych i polityki stabilności finansowej, które ten członek ESBC ma prawo prowadzić na podstawie odpowiednich przepisów oraz gdy ten członek ESBC powiadomił z wyprzedzeniem tego kontrahenta, że dana transakcja podlega wyłączeniu.

ust. 6 nie ma zastosowania w odniesieniu do transakcji zawieranych przez jakiegokolwiek spośród członków ESBC przy wykonywaniu ich operacji inwestycyjnych.

EUNGiPW w ścisłej współpracy z ESBC opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia operacji polityki pieniężnej, operacji walutowych i polityki stabilności finansowej oraz rodzajów transakcji, do których mają zastosowanie ust. 6 i 7.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z procedurą określoną w art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 50 w celu rozszerzenia zakresu stosowania ust. 6 na inne banki centralne.

W tym celu do dnia 1 czerwca 2015 r. Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oceniające traktowanie transakcji dokonywanych przez banki centralne państw trzecich, do których na potrzeby niniejszego ustępu zalicza się Bank Rozrachunków Międzynarodowych. Sprawozdanie obejmuje analizę ich zadań statutowych i wolumeny obrotu w Unii. Sprawozdanie to:

Jeżeli w sprawozdaniu stwierdza się, że wyłączenie przewidziane w ust. 6 jest konieczne w odniesieniu do transakcji, których kontrahentem jest bank centralny państwa trzeciego prowadzący operacje związane z polityką pieniężną, operacje walutowe i operacje związane ze stabilnością finansową, Komisja przewiduje, że to wyłączenie ma zastosowanie do tego banku centralnego państwa trzeciego.

Na potrzeby niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

„firma inwestycyjna” oznacza firmę inwestycyjną zdefiniowaną w art. 4 ust. 1 pkt 1 dyrektywy 2014/65/UE;

„usługi inwestycyjne i działalność inwestycyjna” oznaczają usługi inwestycyjne i działalność inwestycyjną zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 2 dyrektywy 2014/65/UE;

„usługi dodatkowe” oznaczają usługi dodatkowe zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2014/65/UE;

„realizacja zleceń na rachunek klientów” oznacza realizację zleceń na rachunek klientów zdefiniowaną w art. 4 ust. 1 pkt 5 dyrektywy 2014/65/UE;

„transakcje na własny rachunek” oznaczają transakcje na własny rachunek zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 6 dyrektywy 2014/65/UE;

„animator rynku” oznacza animatora rynku zdefiniowanego w art. 4 ust. 1 pkt 7 dyrektywy 2014/65/UE;

„klient” oznacza klienta zdefiniowanego w art. 4 ust. 1 pkt 9 dyrektywy 2014/65/UE;

„klient branżowy” oznacza klienta branżowego zdefiniowanego w art. 4 ust. 1 pkt 10 dyrektywy 2014/65/UE;

„instrument finansowy” oznacza instrument finansowy zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 15 dyrektywy 2014/65/UE;

10)

„operator rynku” oznacza operatora rynku zdefiniowanego w art. 4 ust. 1 pkt 18 dyrektywy 2014/65/UE;

11)

„system wielostronny” oznacza system wielostronny zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 19 dyrektywy 2014/65/UE;

12)

„podmiot systematycznie internalizujący transakcje” oznacza podmiot systematycznie internalizujący transakcje zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 20 dyrektywy 2014/65/UE;

13)

„rynek regulowany” oznacza rynek regulowany zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 21 dyrektywy 2014/65/UE;

14)

„wielostronna platforma obrotu” lub „MTF” oznacza wielostronną platformę obrotu zdefiniowaną w art. 4 ust. 1 pkt 22 dyrektywy 2014/65/UE;

15)

„zorganizowana platforma obrotu” lub „OTF” oznacza zorganizowaną platformę obrotu zdefiniowaną w dyrektywie 2014/65/UE;

16)

„system obrotu” oznacza system obrotu zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 24 dyrektywy 2014/65/UE;

17)

„płynny rynek” oznacza:

na użytek art. 9, 11 i 18 – rynek danego instrumentu finansowego lub klasy instrumentów finansowych, na którym w trybie ciągłym istnieją kupujący i sprzedający gotowi do zawierania transakcji, oceniani zgodnie z poniższymi kryteriami, z uwzględnieniem specyfiki struktury rynku danego instrumentu finansowego lub konkretnej klasy instrumentów finansowych:

(i)

średniej częstotliwości i wielkości transakcji biorąc pod uwagę szeroki zakres warunków rynkowych i uwzględniając charakter i cykl życiowy produktów w ramach danej klasy instrumentów finansowych;

(ii)

liczby i rodzaju uczestników rynku, w tym udziału uczestników rynku w obrocie w danymi instrumentami finansowymi;

(iii)

średniej wartości spreadów, jeżeli jest dostępna;

na użytek art. 4, 5 i 14 – rynek instrumentów finansowych, których obrót jest realizowany na co dzień, w przypadku gdy rynek jest oceniany zgodnie z następującymi kryteriami:

(i)

według liczby akcji w wolnym obrocie;

(ii)

według średniej dziennej liczby transakcji na tym instrumencie finansowym;

(iii)

według średniego dziennego obrotu dla tego instrumentu finansowego.

18)

„właściwy organ” oznacza właściwy organ zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 26 dyrektywy 2014/65/UE;

19)

„instytucja kredytowa” oznacza instytucję kredytową zdefiniowaną w art. 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 ( 3 );

20)

„oddział” oznacza oddział zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 30 dyrektywy 2014/65/UE;

21)

„bliskie powiązania” oznaczają bliskie powiązania zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 35 dyrektywy 2014/65/UE;

22)

„organ zarządzający” oznacza organ zarządzający zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 36 dyrektywy 2014/65/UE;

23)

„lokata strukturyzowana” oznacza lokatę strukturyzowaną zdefiniowaną w art. 4 ust. 1 lit. 43 dyrektywy 2014/65/UE;

24)

„zbywalne papiery wartościowe” oznaczają zbywalne papiery wartościowe zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 44 dyrektywy 2014/65/UE;

25)

„kwity depozytowe” oznaczają kwity depozytowe zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 45 dyrektywy 2014/65/UE;

26)

„fundusz inwestycyjny typu ETF” oznacza fundusz inwestycyjny typu ETF zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 46 dyrektywy 2014/65/UE;

27)

„certyfikaty” oznaczają papiery wartościowe zbywalne na ryku kapitałowym, które – w przypadku spłaty inwestycji przez emitenta – mają pierwszeństwo przed akcjami, ale znajdują się za niezabezpieczonymi obligacjami oraz innymi podobnymi instrumentami;

28)

„strukturyzowane produkty finansowe” oznaczają papiery wartościowe stworzone do celów sekurytyzacji i przenoszenia ryzyka kredytowego związanego z pulą aktywów finansowych i uprawniające posiadacza papieru wartościowego do otrzymywania regularnych płatności zależnych od przepływów pieniężnych z tytułu aktywów bazowych;

29)

„instrumenty pochodne” oznaczają instrumenty finansowe określone w art. 4 ust. 1 pkt 44 lit. c) dyrektywy 2014/65/UE i o którym mowa w sekcji C pkt 4–10 załącznika I do tej dyrektywy;

30)

„towarowe instrumenty pochodne” oznaczają instrumenty finansowe określone w art. 4 ust. 1 pkt 44 lit. c) dyrektywy 2014/65/UE dotyczące towaru lub instrumentu bazowego, o których mowa w sekcji C pkt 10 załącznika I do tej dyrektywy lub sekcji C pkt 5, 6, 7 i 10 tego załącznika;

31)

„CCP” oznacza CCP w rozumieniu art. 2 pkt 1 rozporządzenia (UE) nr 648/2012;

32)

„giełdowy instrument pochodny” oznacza instrument pochodny, który jest przedmiotem obrotu na rynku regulowanym lub na rynku państwa trzeciego uznawanym za równoważny rynkowi regulowanemu zgodnie z art. 28 niniejszego rozporządzenia i który jako taki nie jest objęty definicją instrumentu pochodnego zdefiniowanego w art. 2 pkt 7 rozporządzenia (UE) nr 648/2012;

33)

„wykonywalna deklaracja zainteresowania” oznacza wiadomość pochodzącą od jednego członka lub uczestnika w systemie obrotu i przeznaczoną dla innego członka lub uczestnika, dotyczącą gotowości zawarcia transakcji i zawierającą wszystkie niezbędne informacje dla uzgodnienia transakcji;

34)

„zatwierdzony podmiot publikujący” oznacza zatwierdzony podmiot publikujący zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 52 dyrektywy 2014/65/UE;

35)

„dostawca informacji skonsolidowanych” oznacza dostawcę informacji skonsolidowanych zdefiniowanego w art. 4 ust. 1 pkt 53 dyrektywy 2014/65/UE;

36)

„zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy” oznacza zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 54 dyrektywy 2014/65/UE;

37)

„macierzyste państwo członkowskie” oznacza macierzyste państwo członkowskie zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 55 dyrektywy 2014/65/UE;

38)

„przyjmujące państwo członkowskie” oznacza przyjmujące państwo członkowskie zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 56 dyrektywy 2014/65/UE;

39)

„wskaźnik” oznacza dowolny współczynnik, indeks lub liczbę, podane do publicznej wiadomości albo opublikowane, okresowo lub regularnie określane poprzez zastosowanie wzoru lub na podstawie wartości jednego lub większej liczby aktywów bazowych lub cen, wraz z cenami ustalonymi szacunkowo, aktualnymi lub szacowanymi stopami procentowymi lub innymi wartościami, lub danymi zebranymi w oparciu o przeprowadzone badania, stanowiące punkt odniesienia dla określenia kwoty przypadającej do zapłaty z tytułu instrumentu finansowego lub wartości instrumentu finansowego;

40)

„uzgodnienia interoperacyjne” oznacza uzgodnienie interoperacyjne zdefiniowane w art. 2 pkt 12 rozporządzenia (UE) nr 648/2012;

41)

„instytucja finansowa mająca siedzibę w państwie trzecim” oznacza podmiot mający siedzibę w państwie trzecim, posiadający zezwolenie lub licencję, zgodnie z prawem tego państwa trzeciego, na realizowanie rodzajów usług lub działalności wymienionych w dyrektywie 2013/36/UE, dyrektywie 2014/65/UE, dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE ( 4 ), dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE ( 5 ), dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/41/WE ( 6 ) lub dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE ( 7 );

42)

„firma z państwa trzeciego” oznacza firmę z państwa trzeciego zdefiniowaną w art. 4 ust. 1 pkt 57 dyrektywy 2014/65/UE;

43)

„produkt energetyczny sprzedawany w obrocie hurtowym” oznacza produkt energetyczny sprzedawany w obrocie hurtowym zdefiniowany w art. 2 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1227/2011 ( 8 ).

44)

„instrumenty pochodne oparte na towarach rolnych” oznacza instrumenty pochodne odnoszące się do produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 ( 9 ) i w załączniku I części I–XX i XXIV/1 do tego rozporządzenia;

45)

„fragmentacja płynności” oznacza zaistnienie jednej z poniższych sytuacji:

gdy uczestnicy systemu obrotu nie są w stanie zawrzeć w tym systemie transakcji z innym kontrahentem lub z innymi kontrahentami z powodu braku ustaleń rozliczeniowych, do których mieliby dostęp wszyscy uczestnicy; lub

gdy członek rozliczający lub jego klienci byliby zmuszeni do utrzymywania pozycji w danym instrumencie finansowym u więcej niż jednego CCP, co ograniczyłoby potencjał zbilansowania ekspozycji finansowych;

46)

„dług państwowy” oznacza dług państwowy zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 61 dyrektywy 2014/65/UE;

47)

„kompresja portfela” oznacza usługę minimalizacji ryzyka, w ramach której co najmniej dwóch kontrahentów zbywa w całości lub częściowo niektóre bądź wszystkie instrumenty pochodne objęte przez tych kontrahentów kompresją portfela i zastępuje zbyte instrumenty pochodne innym instrumentem pochodnym, którego łączna wartość nominalna jest niższa niż łączna wartość nominalna zbytych instrumentów pochodnych;

▼M1

48)

„zamiana na aktywa fizyczne” oznacza transakcję na instrumencie pochodnym lub innym instrumencie finansowym zależną od jednoczesnego przekazania równoważnej ilości fizycznych aktywów bazowych;

49)

„zlecenie pakietowe” oznacza zlecenie wyceniane jako pojedyncza jednostka:

do celów przeprowadzenia zamiany na aktywa fizyczne; lub

na co najmniej dwóch instrumentach finansowych – do celów realizacji transakcji pakietowej;

50)

„transakcja pakietowa” oznacza:

zamianę na aktywa fizyczne; lub

transakcję obejmującą realizację co najmniej dwóch transakcji składowych na instrumentach finansowych, która spełnia wszystkie poniższe kryteria:

(i)

transakcja jest realizowana między co najmniej dwoma kontrahentami;

(ii)

każdy komponent transakcji wiąże się ze znaczącym ryzykiem ekonomicznym lub finansowym, które jest związane z wszystkimi pozostałymi komponentami;

(iii)

realizacja każdego komponentu następuje równocześnie z realizacją wszystkich pozostałych komponentów i jest od nich zależna.

▼B

Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 50 określających pewne elementy techniczne definicji zawartych w ust. 1 w celu dostosowania ich do zmian na rynku.

Wymogi przejrzystości przedtransakcyjnej dla systemów obrotu w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych

Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu podają do publicznej wiadomości bieżące ceny kupna i sprzedaży oraz poziom zainteresowania zawarciem transakcji po tych cenach, ogłaszanych za pośrednictwem ich systemów dla akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych będących przedmiotem åobrotu w systemie obrotu. Wymóg niniejszy stosuje się również do wykonywalnych deklaracji zainteresowania. Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu podają te informacje do publicznej wiadomości w sposób ciągły w normalnych godzinach handlu.

Wymogi przejrzystości, o których mowa w ust. 1, zostaną skalibrowane dla różnych rodzajów systemów obrotu, w tym systemów sesyjnych prowadzonych w oparciu o arkusze zleceń, w oparciu o kwotowania, dla systemów hybrydowych i systemów z okresowymi aukcjami.

Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu udostępniają, w oparciu o właściwe zasady handlowe i w sposób niedyskryminacyjny, ustalenia stosowane dla upubliczniania informacji, o których mowa w ust. 1, firmom inwestycyjnym mającym obowiązek publikowania swoich kwotowań w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych zgodnie z art. 14.

Właściwe organy muszą mieć możliwość zwolnienia operatorów rynku i firm inwestycyjnych prowadzących system obrotu z obowiązku upubliczniania informacji, o których mowa w art. 3 ust. 1, w odniesieniu do:

systemów kojarzenia zleceń, które są oparte na metodzie prowadzenia obrotów, zgodnie z którą cena instrumentu finansowego, o którym mowa w art. 3 ust. 1, pochodzi z systemu obrotu, na którym po raz pierwszy dopuszczono ten instrument finansowy do obrotu lub najodpowiedniejszego rynku w sensie płynności, pod warunkiem że ten kurs odniesienia jest powszechnie znany, a uczestnicy rynku uznają go za wiarygodny kurs odniesienia. Długotrwałe stosowanie tego zwolnienia podlega warunkom określonym w art. 5.

systemów formalizujących negocjowane transakcje, które:

(i)

są przeprowadzane w obrębie bieżącego spreadu ważonego wobec wolumenu, odzwierciedlonego w arkuszu zleceń lub kwotowaniach animatorów rynku regulowanego lub systemu obrotu prowadzącego dany system, z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 5;

(ii)

są zawierane na niepłynnej akcji, kwicie depozytowym, funduszu inwestycyjnym typu ETF, certyfikacie lub innym podobnym instrumencie finansowym, który nie jest objęty znaczeniem rynku płynnego, i są prowadzone w obrębie pewnej wartości procentowej odpowiedniego kursu odniesienia, przy czym ta wartość procentowa i ten kurs odniesienia są ustalane z góry przez operatora systemu; lub

(iii)

podlegają warunkom innym niż bieżąca cena rynkowa tego instrumentu finansowego;

zleceń o dużej skali w porównaniu z normalną wielkością rynkową;

zleceń przechowywanych w podsystemie zarządzania zleceniami danego systemu obrotu do czasu ujawnienia.

Kurs odniesienia, o którym mowa w ust. 1 lit. a), jest ustalany poprzez pobranie:

wartości pośredniej między bieżącą ceną kupna i sprzedaży systemu obrotu, na którym po raz pierwszy dopuszczono ten instrument finansowy do obrotu lub najodpowiedniejszego rynku w sensie płynności; lub

jeżeli cena, o której mowa w lit. a) nie jest osiągalna, ceny otwarcia lub zamknięcia odpowiedniej sesji obrotów.

Zamówienia odnoszą się do ceny, o której mowa w ust. 2, wyłącznie poza fazą notowań ciągłych danej sesji obrotów.

Gdy systemy obrotu prowadzą systemy formalizujące negocjowane transakcje zgodnie z ust. 1 lit. b) pkt (i):

transakcje te prowadzi się zgodnie z regulaminem systemu obrotu;

system obrotu zapewnia funkcjonowanie systemów, procedur i mechanizmów w celu zapobiegania nadużyciom na rynku i próbom nadużyć oraz wykrywania ich, w odniesieniu do takich transakcji negocjowanych zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 596/2014;

system obrotu ustanawia, wprowadza i utrzymuje systemy wykrywające wszelkie próby wykorzystania zwolnienia do obejścia innych wymogów niniejszego rozporządzenia lub dyrektywy 2014/65/UE.

Gdy odpowiedni organ udziela zwolnienia zgodnie z ust. 1 lit. b) pkt (i) lub (iii), monitoruje on korzystanie ze zwolnienia przez system obrotu w celu zapewnienia przestrzegania warunków zwolnienia.

Przed udzieleniem zwolnienia zgodnie z ust. 1, właściwe organy powiadamiają EUNGiPW oraz inne właściwe organy o zamiarze zastosowania poszczególnych zwolnień oraz przedstawiają wyjaśnienie ich funkcjonowania, w tym szczegóły dotyczące systemu obrotu, w którym ustala się kurs odniesienia w sposób, o jakim mowa w ust. 1a. Powiadomienie o zamiarze udzielenia zwolnienia przekazywane jest przynajmniej na 4 miesiące przed planowanym wejściem zwolnienia w życie. W terminie dwóch miesięcy od otrzymania powiadomienia EUNGiPW wydaje właściwemu organowi niewiążącą opinię oceniającą zgodność zwolnienia z wymogami ustanowionymi w ust. 1 i określonymi w regulacyjnych standardach technicznych przyjętych zgodnie z ust. 6. Jeżeli właściwy organ udziela zwolnienia, a właściwy organ innego państwa członkowskiego nie zgadza się z tą decyzją, organ ten może ponownie skierować sprawę do EUNGiPW, który może podjąć działania zgodne z uprawnieniami przyznanymi mu na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. EUNGiPW monitoruje stosowanie zwolnień i składa Komisji coroczne sprawozdanie o ich stosowaniu w praktyce.

Właściwy organ, z własnej inicjatywy lub na wniosek innego właściwego organu, może wycofać zgodnie z ust. 6 zwolnienie udzielone na mocy ust. 1, jeżeli stwierdzi, że zwolnienie jest wykorzystywane w sposób, który odbiega od pierwotnego celu, lub jeżeli uważa, że zwolnienie jest wykorzystywane do omijania przepisów niniejszego artykułu.

Właściwe organy powiadamiają EUNGiPW i inne właściwe organy o takim cofnięciu, podając pełne uzasadnienie swojej decyzji.

EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

zakres cen kupna i sprzedaży lub wskazane kwotowania animatorów rynku oraz poziom zainteresowania zawarciem transakcji po tych cenach, upubliczniane dla każdej klasy danego instrumentu finansowego, zgodnie z art. 3 ust. 1, z uwzględnieniem niezbędnej kalibracji dla różnych rodzajów systemów obrotu, o której mowa w art. 3 ust. 2;

najodpowiedniejszy rynek w sensie płynności instrumentu finansowego zgodnie z ust. 1 lit. a).

specyficzne cechy transakcji negocjowanej w odniesieniu do różnych sposobów wykonywania takiej transakcji przez członka lub uczestnika systemu obrotu;

transakcje negocjowane, które nie przyczyniają się do kształtowania się ceny, korzystające ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 lit. b) pkt (iii);

wielkość zleceń, których skala jest duża, oraz rodzaj i minimalną wielkość zleceń przechowywanych w podsystemie zarządzania zleceniami danego systemu obrotu do czasu ujawnienia, w odniesieniu do których można zastosować zwolnienie z obowiązku upubliczniania informacji na etapie przedtransakcyjnym zgodnie z ust. 1 dla każdej klasy danego instrumentu finansowego.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Zwolnienia udzielone przez właściwe organy zgodnie z art. 29 ust. 2 i art. 44 ust. 2 dyrektywy 2004/39/WE oraz art. 18, 19 i 20 rozporządzenia (WE) nr 1287/2006 przed dniem ►M1 3 stycznia 2018 r. ◄ poddawane są przeglądowi przez EUNGiPW do dnia ►M1 3 stycznia 2020 r. ◄ EUNGiPW wydaje opinię właściwemu organowi, o którym mowa, oceniając utrzymanie zgodności każdego z tych zwolnień z wymogami ustanowionymi w niniejszym rozporządzeniu, każdym akcie delegowanym oraz z każdym regulacyjnym standardem technicznym opartym na niniejszym rozporządzeniu.

Aby zagwarantować, że stosowanie zwolnień, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. a) i lit. b) pkt (i), nie wywiera niepożądanego niekorzystnego wpływu na kształtowanie się cen, obroty w ramach tych zwolnień są ograniczone jak następuje:

wartość procentowa obrotów na danym instrumencie finansowym prowadzonych w systemie obrotu w ramach tych zwolnień jest ograniczona do 4 % całkowitego wolumenu obrotów na tym instrumencie finansowym we wszystkich systemach obrotu w całej Unii w poprzedzających 12 miesiącach;

całkowite obroty na danym instrumencie finansowym prowadzone w Unii w ramach tych zwolnień są ograniczone do 8 % całkowitego wolumenu obrotów na tym instrumencie finansowym we wszystkich systemach obrotu w całej Unii w poprzedzających 12 miesiącach.

Ten mechanizm pułapu wolumenu nie ma zastosowania do transakcji negocjowanych zawieranych na niepłynnej akcji, kwicie depozytowym, funduszu inwestycyjnym typu ETF, certyfikacie lub innym podobnym instrumencie finansowym, dla którego nie ma rynku płynnego określonego zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 17 lit. b) prowadzonych w obrębie pewnej wartości procentowej odpowiedniego kursu odniesienia, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. b) pkt (ii), ani do transakcji negocjowanych zawieranych na warunkach innych niż bieżąca cena rynkowa danego instrumentu finansowego, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. b) pkt (iii).

W przypadku gdy wartość procentowa obrotów na danym instrumencie finansowym prowadzonych w systemie obrotu w ramach zwolnień przekroczy limit, o którym mowa w ust. 1 lit. a), właściwy organ, który zezwolił na stosowanie zwolnień przez ten system obrotu w ciągu dwóch dni roboczych zawiesza ich stosowanie w tym systemie obrotu w odniesieniu do tego instrumentu finansowego w oparciu o dane opublikowane przez EUNGiPW, o których mowa w ust. 4, na okres sześciu miesięcy.

W przypadku gdy wartość procentowa obrotów na danym instrumencie finansowym prowadzonych we wszystkich systemach obrotu w całej Unii w ramach zwolnień przekroczy limit, o którym mowa w ust. 1 lit. b), wszystkie właściwe organy w ciągu dwóch dni roboczych zawieszają stosowanie tych zwolnień w całej Unii na okres sześciu miesięcy.

W ciągu pięciu dni roboczych po zakończeniu każdego miesiąca kalendarzowego EUNGiPW publikuje całkowity wolumen obrotów w Unii w rozbiciu na poszczególne instrumenty finansowe w ciągu poprzedzających 12 miesięcy, wartość procentową obrotów na danym instrumencie finansowym przeprowadzonych w całej Unii w ramach tych zwolnień, a także w każdym systemie obrotu w ciągu poprzedzających 12 miesięcy oraz metodykę obliczenia tych wartości procentowych.

W przypadku gdy sprawozdanie, o którym mowa w ust. 4, określa system obrotu, w którym obrót instrumentami finansowymi prowadzony na podstawie zwolnień przekroczył 3,75 % całkowitych obrotów na tym instrumencie finansowym prowadzonych w Unii w oparciu o obroty z poprzednich 12 miesięcy, EUNGiPW publikuje dodatkowe sprawozdanie w ciągu pięciu dni roboczych od piętnastego dnia miesiąca kalendarzowego, w którym opublikowano sprawozdanie, o którym mowa w ust. 4. Sprawozdanie zawiera informacje określone w ust. 4 w odniesieniu do tych instrumentów finansowych, gdzie przekroczono pułap 3,75 %.

W przypadku gdy sprawozdanie, o którym mowa w ust. 4, określa, że całkowite obroty na instrumencie finansowym prowadzone w Unii na podstawie zwolnień przekroczyły 7,75 % całkowitych obrotów w Unii na danym instrumencie finansowym w oparciu o obroty z poprzednich 12 miesięcy, EUNGiPW publikuje dodatkowe sprawozdanie w ciągu pięciu dni roboczych od piętnastego dnia miesiąca kalendarzowego, w którym opublikowano sprawozdanie, o którym mowa w ust. 4. Sprawozdanie zawiera informacje określone w ust. 4 w odniesieniu do tych instrumentów finansowych, gdzie przekroczono pułap 7,75 %.

Aby zapewnić wiarygodną bazę monitorowania obrotów prowadzonych w ramach tych zwolnień oraz do celów określenia, czy przekroczono limity, o których mowa w ust. 1, operatorzy systemów obrotu mają obowiązek wdrożyć systemy i procedury:

umożliwiające identyfikację wszelkich obrotów, które miały miejsce w danym systemie obrotu w ramach zwolnień; oraz

zapewniające, że w żadnych okolicznościach nie są przekraczane dozwolone wartości procentowe obrotów dozwolonych w ramach tych zwolnień, jak przewidziano w ust. 1 lit. a).

Okres rozpoczęcia publikowania przez EUNGiPW danych dotyczących obrotów, w którym prowadzi się monitoring obrotów na danym instrumencie finansowym w ramach zwolnień, rozpoczyna się dnia ►M1 3 stycznia 2017 r. ◄ Bez uszczerbku dla art. 4 ust. 5 właściwe organy są upoważnione do zawieszenia stosowania zwolnień od daty rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia, a następnie co miesiąc.

EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających metodę, w tym oznaczenie transakcji, za pomocą której gromadzi, oblicza i publikuje dane dotyczące transakcji, o których mowa w ust. 4, aby zapewnić dokładny pomiar całkowitego wolumenu obrotów w rozbiciu na instrumenty finansowe oraz wartość procentową obrotów, przy których stosowano te zwolnienia w całej Unii i w rozbiciu na systemy obrotu.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Wymogi przejrzystości posttransakcyjnej dla systemów obrotu w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych

Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu podają do publicznej wiadomości cenę, wolumen i czas transakcji zrealizowanych w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu. Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu podają do publicznej wiadomości szczegóły wszystkich takich transakcji w czasie możliwie najbardziej zbliżonym do czasu rzeczywistego.

Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu udostępniają, w oparciu o właściwe zasady handlowe i w sposób niedyskryminacyjny, rozwiązania, które stosują dla upubliczniania informacji określonych w ust. 1 niniejszego artykułu firmom inwestycyjnym mającym obowiązek publikowania szczegółowych informacji na temat ich transakcji w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych zgodnie z art. 20.

Właściwe organy mogą zezwalać operatorom rynku i firmom inwestycyjnym prowadzącym system obrotu na odroczenie publikacji szczegółów transakcji w oparciu o ich rodzaj lub wielkość.

W szczególności właściwe organy mogą zatwierdzić odroczenie publikacji w odniesieniu do transakcji o dużej skali w porównaniu z normalną wielkością rynku dla danej akcji, kwitu depozytowego, funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego lub danej klasy akcji, kwitu depozytowego, funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego.

Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu uzyskują wcześniejszą zgodę właściwego organu na proponowane warunki odroczenia publikacji informacji handlowych i wyraźnie ujawniają te ustalenia uczestnikom rynku i opinii publicznej. EUNGiPW monitoruje stosowanie tych ustaleń w odniesieniu do odroczonej publikacji informacji handlowych i przedstawia Komisji coroczny raport o ich stosowaniu w praktyce.

Jeżeli właściwy organ zatwierdza odroczoną publikację, a właściwy organ innego państwa członkowskiego nie zgadza się z tym odroczeniem lub ze skutecznym stosowaniem udzielonego zatwierdzenia, organ ten może ponownie skierować sprawę do EUNGiPW, który może podjąć działania zgodne z uprawnieniami przyznanymi mu na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających następujące elementy w taki sposób, aby umożliwić publikację informacji wymaganych na mocy art. 64 dyrektywy 2014/65/UE:

szczegółowe informacje na temat transakcji, które firmy inwestycyjne, w tym podmioty systematycznie internalizujące transakcje oraz operatorzy rynku i firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu, upubliczniają w odniesieniu do każdej klasy danego instrumentu finansowego zgodnie z art. 6 ust. 1, w tym oznaczenia identyfikujące różne rodzaje transakcji publikowane na mocy art. 6 ust. 1 oraz art. 20, z rozróżnieniem na zdeterminowane czynnikami związanymi głównie z wyceną instrumentów finansowych oraz zdeterminowane innymi czynnikami;

limity czasowe uznawane za zgodne z obowiązkiem publikacji jak najbliższe czasowi rzeczywistemu, także wtedy, gdy obrót jest wykonywany poza normalnymi godzinami handlu;

warunki zezwalania firmom inwestycyjnym, w tym podmiotom systematycznie internalizującym transakcje, operatorom rynku i firmom inwestycyjnym prowadzącym system obrotu, na odroczenie publikacji szczegółów transakcji dla każdej klasy danych instrumentów finansowych, zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu oraz z art. 20 ust. 1;

kryteria stosowane przy podejmowaniu decyzji, dla których transakcji, ze względu na ich wielkość lub rodzaj, w tym profil płynności akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów lub innych podobnych instrumentów finansowych, dopuszczalna jest odroczona publikacja dla każdej klasy instrumentów finansowych, o których mowa.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Wymogi przejrzystości przedtransakcyjnej dla systemów obrotu w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji i instrumentów pochodnych

►M1 Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu podają do publicznej wiadomości bieżące ceny kupna i sprzedaży oraz poziom zainteresowania zawarciem transakcji po tych cenach, ogłaszanych za pośrednictwem ich systemów dla obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji, instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu w danym systemie obrotu oraz zleceń pakietowych. ◄ Wymóg niniejszy stosuje się również do wykonywalnych deklaracji zainteresowania. Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu podają te informacje do publicznej wiadomości w sposób ciągły w normalnych godzinach handlu. Ten obowiązek upubliczniania nie ma zastosowania do transakcji w instrumentach pochodnych realizowanych przez kontrahentów niefinansowych, których wpływ ograniczający ryzyko bezpośrednio związane z działalnością handlową lub działalnością samofinansującą kontrahentów niefinansowych lub tej grupy można zmierzyć w obiektywny sposób.

Wymogi w zakresie przejrzystości, o których mowa w ust. 1, dostosowuje się do różnych systemów obrotu, w tym systemów sesyjnych prowadzonych w oparciu o arkusze zleceń i systemów opartych na kwotowaniu cen, jak również systemów hybrydowych, systemów okresowego notowania i głosowych systemów obrotu.

Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu udostępniają, w oparciu o właściwe zasady handlowe i w sposób niedyskryminacyjny, rozwiązania stosowane dla upubliczniania informacji określonych w ust. 1 firmom inwestycyjnym mającym obowiązek publikowania swoich kwotowań dla obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych zgodnie z art. 18.

W przypadku gdy udzielono zwolnienia zgodnie z art. 9 ust. 1 lit. b), operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu podają do publicznej wiadomości co najmniej orientacyjne przedtransakcyjne ceny kupna i sprzedaży, które są zbliżone do cen w deklaracjach zainteresowania podawanych w ich systemach w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu w danym systemie obrotu. Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu podają te informacje do publicznej wiadomości za pomocą odpowiednich środków elektronicznych w sposób ciągły w normalnych godzinach handlu. Przyjęte rozwiązania zapewniają dostarczanie informacji na rozsądnych warunkach komercyjnych i w sposób niedyskryminacyjny.

zleceń o dużej skali w porównaniu z normalną wielkością rynku oraz zleceń przechowywanych w podsystemie zarządzania zleceniami danego systemu obrotu do czasu ujawnienia;

wykonywalnych deklaracji zainteresowania zgłaszanych w systemach obrotu umożliwiających kwotowanie lub w głosowych systemach obrotu, w przypadku gdy deklaracja taka jest powyżej wielkości specyficznej dla danego instrumentu finansowego, co naraziłoby dostawców płynności na nieuzasadnione ryzyko i z uwzględnieniem tego, czy odnośni uczestnicy rynku są inwestorami detalicznymi czy hurtowymi;

instrumentów pochodnych, które nie podlegają obowiązkowi obrotu, o którym mowa w art. 28, oraz innych instrumentów finansowych, na które nie ma płynnego rynku;

▼M1

zleceń do celów przeprowadzenia zamiany na aktywa fizyczne;

zleceń pakietowych, które spełniają jeden z następujących warunków:

(i)

co najmniej jeden z ich komponentów jest instrumentem finansowym, na który nie ma płynnego rynku, chyba że istnieje płynny rynek na zlecenie pakietowe jako całość;

(ii)

co najmniej jeden z ich komponentów jest komponentem o dużej skali w porównaniu z normalną wielkością rynkową, chyba że istnieje płynny rynek na zlecenie pakietowe jako całość;

(iii)

wszystkie jego komponenty są realizowane w systemach umożliwiających kwotowanie lub w systemach głosowych i są powyżej wielkości specyficznej dla danego instrumentu.

▼B

Przed udzieleniem zwolnienia zgodnie z ust. 1 właściwe organy powiadamiają EUNGiPW oraz inne właściwe organy o zamiarze zastosowania poszczególnych zwolnień oraz przedstawiają wyjaśnienie ich funkcjonowania. Powiadomienie o zamiarze udzielenia zwolnienia przekazywane jest przynajmniej na cztery miesiące przed planowanym wejściem zwolnienia w życie. W terminie dwóch miesięcy od otrzymania powiadomienia EUNGiPW wydaje właściwemu organowi opinię oceniającą zgodność zwolnienia z wymogami ustanowionymi w ust. 1 i określonymi w regulacyjnych standardach technicznych przyjętych zgodnie z ust. 5. Jeżeli właściwy organ udziela zwolnienia, a właściwy organ innego państwa członkowskiego nie zgadza się z tą decyzją, organ ten może ponownie skierować sprawę do EUNGiPW, który może podjąć działania zgodne z uprawnieniami przyznanymi mu na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. EUNGiPW monitoruje stosowanie zwolnień i składa Komisji coroczne sprawozdanie o ich stosowaniu w praktyce.

2a.

Właściwe organy mają możliwość zastosowania zwolnienia z obowiązku, o którym mowa w art. 8 ust. 1, względem poszczególnych komponentów zlecenia pakietowego.

Właściwe organy mogą, z własnej inicjatywy lub na wniosek innych właściwych organów, cofnąć zwolnienie udzielone na mocy ust. 1, w przypadku gdy zauważą, że zwolnienie to jest wykorzystywane w sposób odbiegający od jego pierwotnego celu lub jeżeli uznają, że zwolnienie jest wykorzystywane, aby obejść wymogi ustalone w niniejszym artykule.

Właściwe organy niezwłocznie powiadamiają EUNGiPW i inne właściwe organy o takim cofnięciu przed jego wejściem w życie, podając pełne uzasadnienie swojej decyzji.

Właściwy organ odpowiedzialny za nadzór nad co najmniej jednym systemem obrotu, w którym przedmiotem obrotu są obligacje, strukturyzowane produkty finansowe, uprawnienia do emisji lub instrumenty pochodne danej klasy, może tymczasowo zawiesić obowiązki, o których mowa w art. 8, jeżeli płynność instrumentu finansowego tej klasy spadnie poniżej określonego progu. Określony próg wyznacza się w oparciu o obiektywne kryteria właściwe dla rynku danego instrumentu finansowego. Informacja o takim tymczasowym zawieszeniu publikowana jest na stronie internetowej odpowiedniego właściwego organu.

Tymczasowe zawieszenie obowiązuje przez początkowy okres, nie dłuższy niż trzy miesiące od daty opublikowania stosownej informacji na stronie internetowej odnośnego właściwego organu. Zawieszenie takie może zostać przedłużone o kolejne okresy nieprzekraczające trzech miesięcy każdy, o ile powody, dla których wprowadzono tymczasowe zawieszenie, są nadal aktualne. Jeżeli tymczasowe zawieszenie nie zostanie przedłużone po upływie tych trzech miesięcy, wygasa ono automatycznie.

Przed zawieszeniem lub przedłużeniem tymczasowego zawieszenia na mocy niniejszego ustępu obowiązków określonych w art. 8 odpowiedni właściwy organ powiadamia EUNGiPW o swoim zamiarze i podaje uzasadnienie. EUNGiPW w możliwie najkrótszym terminie wydaje właściwemu organowi opinię, w której ocenia, czy jego zdaniem zawieszenie lub przedłużenie tymczasowego zawieszenia jest uzasadnione w świetle akapitów pierwszego i drugiego.

EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

parametry i metody stosowane do obliczania progu płynności, o którym mowa w ust. 4, w odniesieniu do instrumentu finansowego; parametry i metody stosowane przez państwa członkowskie do obliczania tego progu są ustalone w taki sposób, że w momencie osiągnięcia danego progu zachodzi znaczny spadek płynności we wszystkich systemach obrotu w Unii dla danego instrumentu finansowego w oparciu o kryteria stosowane w art. 2 ust. 1 pkt 17;

zakres cen kupna i sprzedaży lub kwotowań oraz poziom zainteresowania zawarciem transakcji po tych cenach lub orientacyjne przedtransakcyjne ceny kupna i sprzedaży, które są zbliżone do cen w deklaracjach zainteresowania, które mają być upubliczniane dla każdej klasy danego instrumentu finansowego zgodnie z art. 8 ust. 1 i 4, z uwzględnieniem niezbędnego dostosowania do różnych systemów obrotu, zgodnie z art. 8 ust. 2;

wielkość zleceń, których skala jest duża, oraz rodzaj i minimalną wielkość zleceń przechowywanych w podsystemie zarządzania zleceniami danego systemu obrotu przed ujawnieniem, w odniesieniu do których można zastosować zwolnienie z obowiązku upubliczniania informacji na etapie przedtransakcyjnym zgodnie z ust. 1 dla każdej klasy danego instrumentu finansowego;

wielkość specyficzną dla danego instrumentu finansowego, o której mowa w ust. 1 lit. b), oraz definicję systemów obrotu umożliwiających kwotowanie i głosowych systemów obrotu, w odniesieniu do których można zastosować zwolnienie z ujawniania przedtransakcyjnego zgodnie z ust. 1.

Określając specyficzną dla danego instrumentu finansowego wielkość, która nie narażałaby dostawców płynności na nieuzasadnione ryzyko i uwzględnia okoliczność, czy odnośni uczestnicy rynku są inwestorami detalicznymi czy hurtowymi, zgodnie z ust. 1 lit. b), EUNGiPW bierze pod uwagę następujące czynniki:

(i)

czy przy przedmiotowych wielkościach dostawcy płynności będą w stanie zabezpieczyć swoje ryzyka;

(ii)

w przypadku gdy rynek na dany instrument lub finansowy daną klasę instrumentów finansowych składa się częściowo z inwestorów detalicznych, jaka jest przeciętna wielkość transakcji zawieranej przez tych inwestorów;

instrumenty finansowe lub klasy instrumentów finansowych, na które nie ma płynnego rynku, jeżeli można zastosować zwolnienie z ujawniania przedtransakcyjnego zgodnie z ust. 1.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Aby zapewnić spójne stosowanie ust. 1 lit. e) ppkt (i) i (ii), EUNGiPW opracuje projekt regularnych standardów technicznych w celu ustalenia metodyki na potrzeby wskazywania zleceń pakietowych, na które jest płynny rynek. Opracowując taką metodykę na potrzeby wskazywania, czy istnieje płynny rynek na dane zlecenie pakietowe jako całość, EUNGiPW ocenia, czy pakiety są standaryzowane i często znajdują się w obrocie.

EUNGiPW przedstawi Komisji projekt tych regulacyjnych standardów technicznych do dnia 28 lutego 2017 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Wymogi przejrzystości posttransakcyjnej dla systemów obrotu w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji i instrumentów pochodnych

Operatorzy rynku i firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu podają do publicznej wiadomości cenę, wolumen i czas transakcji zrealizowanych w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu w danym systemie obrotu. Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu podają do publicznej wiadomości szczegóły wszystkich takich transakcji w czasie możliwie najbardziej zbliżonym do czasu rzeczywistego.

Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu udostępniają, w oparciu o właściwe warunki handlowe i w sposób niedyskryminacyjny, rozwiązania stosowane dla upubliczniania informacji określonych w ust. 1 firmom inwestycyjnym mającym obowiązek publikowania szczegółowych informacji o ich transakcjach w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych zgodnie z art. 21.

Właściwe organy muszą mieć możliwość zezwalania operatorom rynku i firmom inwestycyjnym prowadzącym system obrotu na odroczenie publikacji szczegółów transakcji w oparciu o wielkość lub rodzaj transakcji.

W szczególności właściwe organy mogą zatwierdzić odroczenie publikacji w odniesieniu do transakcji, które:

Właściwy organ odpowiedzialny za nadzór nad co najmniej jednym systemem obrotu, w którym przedmiotem obrotu są obligacje, strukturyzowane produkty finansowe, uprawnienia do emisji lub instrumenty pochodne danej klasy, może, jeżeli płynność instrumentu finansowego tej klasy spadnie poniżej progu określonego zgodnie z metodyką, o której mowa w art. 9 ust. 5 lit. a), tymczasowo zawiesić obowiązki, o których mowa w art. 10. Określony próg wyznacza się w oparciu o obiektywne kryteria właściwe dla rynku danego instrumentu finansowego. Informacja o takim tymczasowym zawieszeniu publikowana jest na stronie internetowej odpowiedniego właściwego organu.

Przed zawieszeniem lub przedłużeniem okresu tymczasowego zawieszenia obowiązków, o których mowa w art. 10, odnośny właściwy organ zgłasza EUNGiPW swój zamiar i przedstawia uzasadnienie. EUNGiPW w możliwie najkrótszym terminie wydaje właściwemu organowi opinię, w której ocenia, czy jego zdaniem zawieszenie lub przedłużenie tymczasowego zawieszenia jest uzasadnione w świetle akapitów pierwszego i drugiego.

Właściwe organy mogą, w związku z zezwoleniem na odroczoną publikację:

wystąpić z wnioskiem o opublikowanie ograniczonej liczby informacji na temat jednej lub na temat kilku transakcji w postaci zagregowanej, albo o opublikowanie kombinacji takich informacji, w okresie odroczenia;

zezwolić na pominięcie publikacji wolumenu danej transakcji w przedłużonym okresie odroczenia;

jeśli chodzi o instrumenty nieudziałowe, które nie stanowią długu państwowego, umożliwić opublikowanie kilku transakcji w postaci zagregowanej w przedłużonym okresie odroczenia;

jeśli chodzi o instrumenty długu państwowego, zezwolić na opublikowanie pewnej liczby transakcji w postaci zagregowanej na czas nieokreślony.

W odniesieniu do instrumentów długu państwowego lit. b) i d) mogą być stosowane rozłącznie lub jedne po drugich, jeżeli, w przypadku gdy przedłużony okres pominięcia publikacji wolumenu minie, możliwe byłoby opublikowanie wolumenów w postaci zagregowanej.

W odniesieniu do wszystkich innych instrumentów finansowych po upływie okresu odroczenia publikowane są brakujące informacje o transakcji oraz wszystkie informacje o poszczególnych transakcjach.

EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w taki sposób, aby umożliwić publikację informacji wymaganych na mocy art. 64 dyrektywy 2014/65/UE, określających:

szczegóły transakcji, które firmy inwestycyjne, w tym podmioty systematycznie internalizujące transakcje, a także operatorzy rynku i firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu udostępniają publicznie w odniesieniu do każdej klasy danego instrumentu finansowego zgodnie z art. 10 ust. 1, w tym oznaczenia identyfikujące różne rodzaje transakcji publikowane na mocy art. 10 ust. 1 oraz art. 21 ust. 1, z rozróżnieniem na zdeterminowane czynnikami związanymi głównie z wyceną instrumentów finansowych oraz zdeterminowane innymi czynnikami;

limity czasowe uznawane za zgodne z obowiązkiem publikacji jak najbliższe czasowi rzeczywistemu, także wtedy, gdy transakcje są realizowane poza normalnymi godzinami handlu;

warunki, na jakich zezwala się firmom inwestycyjnym, w tym podmiotom systematycznie internalizującym transakcje i operatorom rynku oraz firmom inwestycyjnym prowadzącym system obrotu, w odniesieniu do każdej klasy danego instrumentu finansowego na odroczenie publikacji informacji o transakcjach zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu i art. 21 ust. 4;

kryteria stosowane przy ustalaniu rozmiaru lub rodzaju transakcji, dla których zgodnie z ust. 3 dopuszczalna jest odroczona publikacja i publikacja ograniczonej liczby informacji o transakcji, albo też publikacja informacji o kilku transakcjach w postaci zagregowanej lub pominięcie publikacji wolumenu transakcji, ze szczególnym naciskiem na umożliwienie przedłużonego okresu odroczenia dla niektórych instrumentów finansowych zależnie od ich płynności.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Obowiązek oferowania danych o obrocie przy zachowaniu rozłączności i na właściwych zasadach handlowych

Operatorzy rynku oraz firmy inwestycyjne prowadzące system obrotu udostępniają informacje podawane do publicznej wiadomości zgodnie z art. 3, 4 oraz 6–11, oferując rozłącznie dane wymagane w ramach obowiązku przejrzystości przed- i posttransakcyjnej.

EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych dotyczących oferowania danych wymaganych w ramach obowiązku przejrzystości przed- i posttransakcyjnej, w tym poziomu zdezagregowania danych, które mają być publikowane zgodnie z ust. 1.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Obowiązek udostępniania danych przed- i posttransakcyjnych w oparciu o właściwe zasady handlowe

Operatorzy rynku i firmy inwestycyjne prowadzący system obrotu podają do publicznej wiadomości informacje zgodnie z art. 3, 4 oraz 6–11 w oparciu o właściwe zasady handlowe i zapewniają niedyskryminacyjny dostęp do informacji. Informacje takie udostępniane są bezpłatnie 15 minut po opublikowaniu.

Komisja przyjmuje akty delegowane, zgodnie z art. 50, wyjaśniające, czym są właściwe zasady handlowe publicznego udostępniania informacji, o czym mowa w ust. 1.

ZASADY PRZEJRZYSTOŚCI DLA PODMIOTÓW SYSTEMATYCZNIE INTERNALIZUJĄCYCH TRANSAKCJE I FIRM INWESTYCYJNYCH PROWADZĄCYCH OBRÓT POZA RYNKIEM REGULOWANYM ORAZ SYSTEM MINIMALNEJ WIELKOŚCI ZMIANY CENY DLA PODMIOTÓW SYSTEMATYCZNIE INTERNALIZUJĄCYCH TRANSAKCJE

Obowiązek podawania do wiadomości publicznej gwarantowanych kwotowań przez podmioty systematycznie internalizujące transakcje w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych

Firmy inwestycyjne podają do wiadomości publicznej gwarantowane kwotowania w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu, dla których są one podmiotami systematycznie internalizującymi transakcje i dla których istnieje płynny rynek.

Jeżeli dla instrumentów finansowych, o których mowa w akapicie pierwszym, nie istnieje płynny rynek, podmioty systematycznie internalizujące transakcje ujawniają kwotowania cen swoim klientom na ich wniosek.

Niniejszy artykuł oraz art. 15, 16 i 17 stosują się do podmiotów systematycznie internalizujących transakcje, jeżeli prowadzą one obrót wielkościami równymi lub mniejszymi od standardowej wielkości rynkowej. Podmioty systematycznie internalizujące transakcje nie podlegają niniejszemu artykułowi ani art. 15, 16 i 17, jeżeli prowadzą obrót wielkościami przekraczającymi standardową wielkość rynkową.

Podmioty systematycznie internalizujące transakcje mogą zadecydować o wielkości lub wielkościach, dla których będą dokonywać kwotowania. Minimalna wielkość kwotowania jest odpowiednikiem przynajmniej 10 % standardowej wielkości rynkowej akcji, kwitu depozytowego, funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego będącego przedmiotem obrotu w systemie obrotu. Każde kwotowanie dla konkretnej akcji, kwitu depozytowego, funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego będącego przedmiotem obrotu w systemie obrotu obejmuje gwarantowaną ofertę oraz cenę ofertową lub ceny ofertowe dla wielkości, które mogą być mniejsze lub równe standardowej wielkości rynku dla klasy akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych, do której należy dany instrument finansowy. Cena lub ceny odzwierciedlają istniejące warunki rynkowe dla tej akcji, kwitu depozytowego, funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego.

Akcje, kwity depozytowe, fundusze inwestycyjne typu ETF, certyfikaty i inne podobne instrumenty finansowe grupuje się w klasy na podstawie średniej arytmetycznej wartości zleceń zrealizowanych na rynku dla danego instrumentu finansowego. Standardowa wielkość rynku dla każdej klasy akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych to wielkość stanowiąca średnią arytmetyczną wartość zleceń zrealizowanych na rynku dla instrumentów finansowych zaliczonych do danej klasy.

Rynek dla każdej akcji, kwitu depozytowego, funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego składa się ze wszystkich zleceń zrealizowanych w Unii w odniesieniu do danego instrumentu finansowego, z wyłączeniem zleceń o dużej skali w porównaniu z normalną wielkością rynku.

Właściwy organ rynku najbardziej odpowiedniego pod względem płynności, zgodnie z art. 26, dla każdej akcji, kwitu depozytowego, funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego określa przynajmniej raz na rok klasę, do której dany instrument należy, na podstawie arytmetycznej średniej wartości zleceń zrealizowanych na rynku w odniesieniu do danego instrumentu finansowego. Informację tę podaje się do wiadomości publicznej wszystkim uczestnikom rynku i przekazuje EUNGiPW, który publikuje ją na swojej stronie internetowej.

W celu zapewnienia skutecznej wyceny akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych oraz w celu maksymalnego wykorzystania możliwości firm inwestycyjnych do zawierania transakcji możliwie najbardziej korzystnych dla klientów, EUNGiPW opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających dokładniej warunki publikowania gwarantowanych kwotowań cen, o czym mowa w ust.1, ustalenia, czy ceny odzwierciedlają istniejące warunki rynkowe, o czym mowa w ust. 3, oraz warunki standardowej wielkości rynkowej, o czym mowa w ust. 2 i 4.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Podmioty systematycznie internalizujące transakcje podają do publicznej wiadomości swoje kwotowania w sposób regularny i ciągły w normalnych godzinach handlu. Mogą one aktualizować swoje kwotowania w dowolnym momencie. Mogą one, w wyjątkowych warunkach rynkowych, wycofać swoje kwotowania.

Państwa członkowskie wymagają, by firmy odpowiadające definicji podmiotu systematycznie internalizującego transakcje powiadamiały swój właściwy organ. Takie powiadomienie przekazuje się EUNGiPW. EUNGiPW tworzy wykaz wszystkich istniejących w Unii podmiotów systematycznie internalizujących transakcje.

Kwotowania są podawane do publicznej wiadomości w sposób łatwo dostępny dla innych uczestników rynku w oparciu o właściwe zasady handlowe.

Spełniając wymogi art. 27 dyrektywy 2014/65/UE, podmioty systematycznie internalizujące transakcje wykonują zlecenia otrzymywane od swoich klientów w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów oraz innych podobnych instrumentów finansowych, dla których są podmiotami systematycznie internalizującymi transakcje, po cenach kwotowanych w momencie otrzymania zlecenia.

Mogą one jednak w uzasadnionych przypadkach wykonywać te zlecenia po korzystniejszej cenie, pod warunkiem że cena ta mieści się w zakresie zbliżonym do warunków rynkowych.

Podmioty systematycznie internalizujące transakcje mogą wykonywać zlecenia otrzymywane od swoich klientów profesjonalnych po cenach innych niż ceny kwotowane bez konieczności spełniania wymogów ustanowionych w ust. 2 w odniesieniu do transakcji, w przypadku których częścią jednej transakcji jest realizacja obejmująca kilka papierów wartościowych, lub w odniesieniu do zleceń podlegających warunkom innym niż bieżąca cena rynkowa.

Jeżeli podmiot systematycznie internalizujący transakcje podający tylko jedno kwotowanie lub najwyższe kwotowanie niższe od standardowej wielkości rynku otrzymuje od klienta zlecenie o wielkości przekraczającej wielkość jego kwotowania, ale niższej niż standardowa wielkość rynku, podmiot ten może zadecydować o wykonaniu tej części zlecenia, która przekracza wielkość jego kwotowania, pod warunkiem że jest ono wykonywane po cenie kwotowanej, z wyjątkiem sytuacji, gdy inne postępowanie jest dopuszczone zgodnie z warunkami określonymi w ust. 2 i 3. Jeżeli podmiot systematycznie internalizujący transakcje podaje kwotowanie dla różnych wielkości i otrzymuje zlecenie mieszczące się między tymi wielkościami oraz decyduje się na jego wykonanie, podmiot ten wykonuje zlecenie po jednej z kwotowanych cen zgodnie z art. 28 dyrektywy 2014/65/UE, z wyjątkiem sytuacji, gdy inne postępowanie jest dopuszczone zgodnie z warunkami ust. 2 i 3 niniejszego artykułu.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 50, wyjaśniających, czym są właściwe zasady handlowe publicznego udostępniania kwotowań, o czym mowa w ust. 1.

Podmiotom systematycznie internalizujące transakcje zezwala się na podejmowanie decyzji, w oparciu o przyjętą przez nie politykę handlową oraz w sposób obiektywny i niedyskryminacyjny, którym klientom udostępniają swoje kwotowania cen. W związku z tym ustanawia się przejrzyste normy regulujące dostęp do kwotowań. Podmioty systematycznie internalizujące transakcje mogą odmówić nawiązania stosunków handlowych z klientami lub mogą je zerwać, kierując się względami handlowymi, takimi jak status kredytowy klienta, ryzyko kontrahenta oraz ostateczny rozrachunek transakcji.

W celu ograniczenia ryzyka narażenia na wiele transakcji pochodzących od tego samego klienta, podmiotom systematycznie internalizującym transakcje zezwala się na ograniczenie w sposób niedyskryminacyjny liczby transakcji od tego samego klienta, do których podmioty te przystępują zgodnie z opublikowanymi warunkami. Podmiotom te mogą ograniczyć, w sposób niedyskryminacyjny i zgodnie z art. 28 dyrektywy 2014/65/UE, ogólną liczbę transakcji uzyskanych od różnych klientów w tym samym czasie, pod warunkiem że jest to dozwolone wyłącznie wtedy, gdy liczba lub wolumen zleceń składanych przez klientów znacząco przekracza ustaloną normę.

W celu zapewnienia skutecznej wyceny akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów oraz innych podobnych instrumentów finansowych oraz w celu maksymalnego wykorzystania możliwości firm inwestycyjnych do zawierania transakcji możliwie najbardziej korzystnych dla klientów, Komisja przyjmuje akty delegowane, zgodnie z art. 50 określające:

kryteria wskazujące, kiedy kwotowania są publikowane w sposób regularny i ciągły oraz są w łatwy sposób dostępne, o czym mowa w art. 15 ust. 1, a także środki, za pomocą których firmy inwestycyjne mogą wypełnić swój obowiązek podawania do wiadomości publicznej swoich kwotowań, przy czym obejmują one następujące możliwości:

(i)

system dowolnego rynku regulowanego, na którym dany instrument został dopuszczony do obrotu;

(ii)

zatwierdzony podmiot publikujący;

(iii)

własne uzgodnienia;

kryteria określające transakcje, w przypadku których częścią jednej transakcji jest realizacja obejmująca kilka papierów wartościowych, lub zlecenia podlegające warunkom innym niż bieżąca cena rynkowa, o czym mowa w art. 15 ust. 3;

kryteria określające, co można uznać za wyjątkowe warunki rynkowe pozwalające na wycofywanie kwotowań oraz warunki aktualizacji kwotowań, o czym mowa w art. 15 ust. 1;

kryteria określające, kiedy liczba lub wolumen zleceń składanych przez klientów znacząco przekracza ustaloną normę, o czym mowa w ust. 2.;

kryteria określające, kiedy ceny mieszczą się w zakresie zbliżonym do warunków rynkowych, o czym mowa w art. 15 ust. 2.

Kwotowania podmiotów systematycznie internalizujących transakcje, korzystne zmiany cen w stosunku do tych kwotowań oraz ceny wykonania muszą odpowiadać minimalnym wielkościom zmiany ceny określonym zgodnie z art. 49 dyrektywy 2014/65/UE.

Stosowanie minimalnych wielkości zmiany ceny nie uniemożliwia podmiotom systematycznie internalizującym transakcje kojarzenia zleceń o dużej skali według wartości pośredniej między bieżącymi cenami kupna i sprzedaży.

Obowiązek podawania do wiadomości publicznej przez podmioty systematycznie internalizujące transakcje gwarantowanych kwotowań cen w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych

Firmy inwestycyjne podają do wiadomości publicznej ustalone kwotowania cen w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych, które są przedmiotem obrotu w systemie obrotu i dla których istnieją podmioty systematycznie internalizujące transakcje oraz płynny rynek, jeżeli spełnione są następujące warunki:

klient podmiotu systematycznie internalizującego transakcje zwraca się o udostępnienie kwotowania;

podmiot ten wyraża zgodę na udostępnienie kwotowania.

W odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych, które są przedmiotem obrotu w systemie obrotu i dla których nie istnieje płynny rynek, podmioty systematycznie internalizujące transakcje ujawniają klientom kwotowania na życzenie, jeżeli zgadzają się podać kwotowanie. Obowiązek ten może zostać uchylony, jeżeli zostały spełnione warunki określone w art. 9 ust. 1.

Podmioty systematycznie internalizujące transakcje mogą aktualizować swoje kwotowania w dowolnym momencie. Ponadto mogą one, w wyjątkowych warunkach rynkowych, wycofać swoje kwotowania.

Podmioty systematycznie internalizujące transakcje udostępniają swoim innym klientom gwarantowane kwotowania publikowane zgodnie z ust. 1. Niezależnie od tego zezwala się im na podejmowanie decyzji, w oparciu o przyjętą przez nie politykę handlową oraz w sposób obiektywny i niedyskryminacyjny, którym klientom udostępniają swoje kwotowania. W tym celu podmioty systematycznie internalizujące transakcje ustanawiają przejrzyste normy regulujące dostęp do ich kwotowań. Podmioty systematycznie internalizujące transakcje mogą odmówić nawiązania stosunków handlowych z klientami lub mogą je zerwać, kierując się względami handlowymi, takimi jak status kredytowy klienta, ryzyko kontrahenta oraz ostateczny rozrachunek transakcji.

Podmioty systematycznie internalizujące transakcje zobowiązują się zgodnie z opublikowanymi warunkami do zawierania transakcji z dowolnym innym klientem, któremu udostępniane jest kwotowanie zgodnie z ust. 5, kiedy kwotowana wielkość jest na poziomie lub poniżej wielkości specyficznej dla danego instrumentu, ustalonej zgodnie z art. 9 ust. 5 lit. d).

Podmioty systematycznie internalizujące transakcje nie podlegają obowiązkowi publikowania gwarantowanych kwotowań na mocy ust. 1 w odniesieniu do instrumentów finansowych znajdujących się poniżej progu płynności określonego zgodnie z art. 9 ust. 4.

Podmioty systematycznie internalizujące transakcje mogą ustanawiać niedyskryminacyjne i przejrzyste limity liczby transakcji, które zobowiązują się zawrzeć z klientami zgodnie z danym kwotowaniem.

Kwotowania publikowane zgodnie z ust. 1 i 5 oraz te znajdujące się na poziomie lub poniżej poziomu, o którym mowa w ust. 6, są podawane do wiadomości publicznej w sposób łatwo dostępny dla innych uczestników rynku, w oparciu o właściwe zasady handlowe.

Kwotowana cena lub ceny zapewniają spełnienie przez podmiot systematycznie internalizujący transakcje zobowiązań wynikających z art. 27 dyrektywy 2014/65/UE i w stosownych przypadkach odzwierciedlają istniejące warunki rynkowe w odniesieniu do cen, po których zawierane są transakcje dla tych samych lub podobnych instrumentów finansowych w systemie obrotu.

Mogą one jednak w uzasadnionych przypadkach wykonywać te zlecenia po korzystniejszej cenie, pod warunkiem że cena ta mieści się w zakresie zbliżonym do warunków rynkowych.

10.

Podmioty systematycznie internalizujące transakcje nie podlegają niniejszemu artykułowi, jeżeli prowadzą one obrót wielkościami przekraczającymi wielkość specyficzną dla danego instrumentu finansowego ustaloną zgodnie z art. 9 ust. 5 lit. d).

11.

W odniesieniu do zlecenia pakietowego i bez uszczerbku dla ust. 2, obowiązki wynikające z niniejszego artykułu mają zastosowanie wyłącznie do zlecenia pakietowego jako całości, a nie do każdego z komponentów zlecenia pakietowego z osobna.

Właściwe organy oraz EUNGiPW monitorują stosowanie art. 18 w odniesieniu do zakresu kwotowań udostępnianych klientom firmy inwestycyjnej oraz innym uczestnikom rynku w porównaniu z inną działalnością handlową firmy, a także stopień, w jakim kwotowania odzwierciedlają istniejące warunki rynkowe w odniesieniu do transakcji na tych samych lub podobnych instrumentach w systemie obrotu. Do dnia ►M1 3 stycznia 2020 r. ◄ EUNGiPW przedkłada Komisji sprawozdanie ze stosowania art. 18. W razie znaczącego zakresu działalności dotyczącej kwotowania i obrotu, wykraczającej nieznacznie poza próg, o którym mowa w art. 18 ust. 6, lub wykraczającej poza istniejące warunki rynkowe, EUNGiPW przedkłada Komisji sprawozdanie do tego dnia.

Komisja przyjmuje akty delegowane, zgodnie z art. 50, określające wielkości, o których mowa w art. 18 ust. 6, przy których firma zawiera transakcje z dowolnym innym klientem, któremu udostępnia się przedmiotowe kwotowanie. Wielkość właściwą dla danego instrumentu finansowego określa się zgodnie z kryteriami ustanowionymi w art. 9 ust. 5 lit. d).

Komisja przyjmuje akty delegowane, zgodnie z art. 50, wyjaśniające, czym są właściwe zasady handlowe publicznego udostępniania kwotowań, o czym mowa w art. 18 ust. 8.

Ujawnianie informacji przez firmy inwestycyjne po zawarciu transakcji, w tym przez podmioty systematycznie internalizujące transakcje, w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych

Firmy inwestycyjne, które na rachunek własny lub na rachunek klientów zawierają transakcje na akcjach, kwitach depozytowych, funduszach inwestycyjnych typu ETF, certyfikatach i innych podobnych instrumentach finansowych będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu, ogłaszają publicznie wolumen i cenę tych transakcji oraz czas ich zawarcia. Informacje te są ogłaszane publicznie za pośrednictwem zatwierdzonego podmiotu publikującego.

Informacje ogłaszane publicznie zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu oraz terminy ich ogłaszania są zgodne z wymogami przyjętymi na mocy art. 6, w tym z regulacyjnymi standardami technicznymi przyjętymi zgodnie z art. 7 ust. 2 lit. a). Jeżeli środki przyjęte na mocy art. 7 przewidują odroczenie publikacji dla niektórych kategorii transakcji na akcjach, kwitach depozytowych, funduszach inwestycyjnych typu ETF, certyfikatach i innych podobnych instrumentach finansowych będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu, możliwość tę stosuje się także do tych transakcji realizowanych poza systemami obrotu.

EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

oznaczenia identyfikujące różne rodzaje transakcji publikowanych zgodnie z niniejszym artykułem, odróżniając te, które są określane przez czynniki związane przede wszystkim z wyceną instrumentów finansowych, oraz te, które są określane przez inne czynniki;

stosowanie obowiązku wynikającego z ust. 1 w odniesieniu do transakcji obejmujących wykorzystanie tych instrumentów finansowych do celów związanych z zapewnieniem zabezpieczenia, pożyczaniem lub innych celów, jeżeli wymianę instrumentów finansowych określają czynniki inne niż bieżąca wycena rynkowa danego instrumentu finansowego;

stronę transakcji, która jest zobowiązana do publikacji transakcji zgodnie z ust. 1, jeżeli obie strony transakcji są firmami inwestycyjnymi.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Ujawnianie informacji przez firmy inwestycyjne po zawarciu transakcji, w tym przez podmioty systematycznie internalizujące transakcje, w odniesieniu do obligacji, strukturyzowanych produktów finansowych, uprawnień do emisji oraz instrumentów pochodnych

Firmy inwestycyjne, które na rachunek własny lub na rachunek klientów zawierają transakcje na obligacjach, strukturyzowanych produktach finansowych, uprawnieniach do emisji i instrumentach pochodnych będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu, ogłaszają publicznie wolumen i cenę tych transakcji oraz czas ich zawarcia. Informacje te są ogłaszane publicznie za pośrednictwem zatwierdzonego podmiotu publikującego.

Każda poszczególna transakcja jest ogłaszana publicznie za pośrednictwem jednego zatwierdzonego podmiotu publikującego.

Informacje ogłaszane publicznie zgodnie z ust. 1 oraz terminy ich ogłaszania są zgodne z wymogami przyjętymi na mocy art. 10, w tym z regulacyjnymi standardami technicznymi przyjętymi zgodnie z art. 11 ust. 4 lit. a) i b).

Właściwe organy mogą zezwalać firmom inwestycyjnym na odroczenie publikacji lub mogą zażądać opublikowania ograniczonej liczby informacji na temat transakcji lub informacji o kilku transakcjach w postaci zagregowanej, albo też opublikowania dowolnej kombinacji takich informacji, w okresie odroczenia, lub też mogą zezwolić na pominięcie publikacji wolumenu poszczególnych transakcji w przedłużonym okresie odroczenia lub, w przypadku instrumentów finansowych nieudziałowych, które nie stanowią długu państwowego, mogą zezwolić na opublikowanie kilku transakcji w postaci zagregowanej w przedłużonym okresie odroczenia, albo też w przypadku instrumentów długu państwowego, mogą zezwolić na opublikowanie zbiorczego zestawienia pewnej liczby transakcji na czas nieokreślony, i mogą tymczasowo zawiesić obowiązki, o których mowa w ust. 1, na takich samych warunkach, jak te określone w art. 11.

Jeżeli środki przyjęte na mocy art. 11 przewidują odroczenie publikacji i opublikowanie ograniczonej liczby informacji na temat transakcji lub informacji w postaci zagregowanej, albo też opublikowanie dowolnej kombinacji takich informacji, lub też pominięcie wolumenu niektórych kategorii transakcji na obligacjach, strukturyzowanych produktach finansowych, uprawnieniach do emisji i instrumentach pochodnych będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu, możliwość tę stosuje się także do tych transakcji realizowanych poza systemami obrotu.

EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w taki sposób, aby umożliwić publikację informacji wymaganych na mocy art. 64 dyrektywy 2014/65/UE, określających następujące elementy:

stronę transakcji, która jest zobowiązana do publikacji transakcji zgodnie z ust. 1, jeżeli obie strony transakcji są firmami inwestycyjnymi.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Aby przeprowadzać wyliczenia pozwalające na określenie wymogów dotyczących przejrzystości przedtransakcyjnej i posttransakcyjnej oraz systemów dotyczących obowiązku obrotu, wprowadzonych w art. 3–11, art. 14–21 i art. 32, które mają zastosowanie do instrumentów finansowych i pozwalają ustalać, czy dana firma inwestycyjna jest podmiotem systematycznie internalizującym transakcje, właściwe organy mogą żądać informacji od:

systemów obrotu;

zatwierdzonych podmiotów publikujących; oraz

dostawców informacji skonsolidowanych.

Systemy obrotu, zatwierdzone podmioty publikujące i dostawcy informacji skonsolidowanych wystarczająco długo przechowują niezbędne dane.

Właściwe organy przekazują EUNGiPW informacje wymagane przez EUNGiPW w celu sporządzenia sprawozdań, o których mowa w art. 5 ust. 4, 5 i 6.

EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających treść i częstotliwość wniosków o udzielenie danych oraz formy i terminy, w których systemy obrotu, zatwierdzone podmioty publikujące i dostawcy informacji skonsolidowanych muszą udzielić odpowiedzi na takie wnioski zgodnie z ust. 1, rodzaj danych, które muszą być przechowywane oraz minimalny okres ich przechowywania przez systemy obrotu, zatwierdzone podmioty publikujące i dostawców informacji skonsolidowanych, tak aby mogli oni udzielać odpowiedzi na takie wnioski zgodnie z ust. 2.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w niniejszym ustępie, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Firma inwestycyjna zapewnia, aby realizowany przez nią obrót akcjami dopuszczonymi do obrotu na rynku regulowanym lub będącymi przedmiotem obrotu w systemie obrotu, odbywał się na rynku regulowanym, MTF lub w ramach podmiotu systematycznie internalizującego transakcje, lub w systemie obrotu państwa trzeciego uznanym za równoważny zgodnie z art. 25 ust. 4 lit. a) dyrektywy 2014/65/UE, stosownie do przypadku, chyba że cechy tego obrotu wskazują na to, że:

ma on charakter niesystematyczny, doraźny, nieregularny i rzadki, lub

odbywa się między uprawnionymi lub profesjonalnymi kontrahentami i nie wpływa na ustalanie poziomu cen rynkowych na podstawie czynników podaży i popytu.

Firma inwestycyjna, która prowadzi wewnętrzny system kojarzenia zleceń realizujący zlecenia klientów w zakresie akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych na zasadzie wielostronnej, musi zapewnić posiadanie zezwolenia na działanie w charakterze MTF na mocy dyrektywy 2014/65/UE i spełniać wszystkie odnośne przepisy dotyczące takich zezwoleń.

Aby zapewnić konsekwentne stosowanie niniejszego artykułu, EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających szczególne cechy tych transakcji na akcjach, które nie wpływają na ustalanie poziomu cen rynkowych na podstawie czynników podaży i popytu, zgodnie z ust. 1, z uwzględnieniem przypadków takich jak:

transakcje nie mające wpływu na płynność; lub

przypadek, gdy wymianę takich instrumentów finansowych określają czynniki inne niż bieżąca wycena rynkowa danego instrumentu finansowego.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Bez uszczerbku dla przydziału obowiązków dotyczących wprowadzenia w życie rozporządzenia (UE) nr 596/2014, właściwe organy koordynowane przez EUNGiPW zgodnie z art. 31 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 monitorują działalność firm inwestycyjnych w celu zapewnienia, aby działały one uczciwie, rzetelnie i profesjonalnie oraz w sposób wspierający integralność rynku.

Firmy inwestycyjne przechowują do dyspozycji właściwego organu, przez pięć lat, właściwe dane dotyczące wszystkich zleceń i wszystkich transakcji w instrumentach finansowych zrealizowanych na rachunek własny lub klienta. W przypadku transakcji zrealizowanych na rachunek klientów zapisy obejmują wszystkie informacje i szczegółowe dane dotyczące tożsamości klienta oraz informacje wymagane zgodnie z dyrektywą 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ( 10 ). EUNGiPW może zwrócić się o dostęp do tych informacji zgodnie z procedurą i warunkami określonymi w art. 35 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Podmiot prowadzący system obrotu przechowuje do dyspozycji właściwego organu, przez przynajmniej 5 lat, właściwe dane dotyczące wszystkich zleceń obejmujących instrumenty finansowe ogłaszanych za pośrednictwem jego systemów. Zapisy obejmują właściwe dane, które składają się na charakter zlecenia, w tym dane, które łączą to zlecenie z wykonanymi transakcjami z niego wynikającymi i (o których szczegółowe informacje) zostają zgłoszone zgodnie z art. 26 ust. 1 i 3. EUNGiPW odgrywa rolę mediatora i koordynatora w odniesieniu do dostępu właściwych organów do informacji na mocy niniejszego ustępu.

EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających szczegóły właściwych danych zlecenia, co do których istnieje obowiązek przechowywania zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu i które nie są wymienione w art. 26.

Te projekty regulacyjnych standardów technicznych obejmują kod identyfikujący członka lub uczestnika, który przesłał zlecenie, kod identyfikujący zlecenie, datę i godzinę przesłania zlecenia, cechy zlecenia, w tym typ zlecenia, w stosownych przypadkach cenę graniczną, okres ważności, wszelkie szczegółowe instrukcje dotyczące zlecenia, szczegóły ewentualnej zmiany, anulowania, częściowej lub pełnej realizacji zlecenia, pośredniczenia bądź zestawiania transakcji.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Firmy inwestycyjne, które realizują transakcje w instrumentach finansowych, zgłaszają pełne i zgodne ze stanem faktycznym szczegóły tych transakcji właściwemu organowi możliwie najszybciej, jednak nie później niż na zamknięcie następnego dnia roboczego.

Właściwe organy, zgodnie z art. 85 dyrektywy 2014/65/UE, podejmują konieczne ustalenia dla zapewnienia, aby właściwy organ rynku najbardziej stosownego pod względem płynności tych instrumentów finansowych również otrzymał te informacje.

Właściwe organy udostępniają EUNGiPW, na żądanie, wszelkie informacje zgłoszone zgodnie z niniejszym artykułem.

Obowiązek ustanowiony w ust. 1 ma zastosowanie do:

instrumentów finansowych, które zostały dopuszczone do obrotu lub są przedmiotem obrotu w systemie obrotu, lub w odniesieniu do których złożono wniosek o dopuszczenie do obrotu;

instrumentów finansowych, których instrumentem bazowym jest instrument finansowy będący przedmiotem obrotu w systemie obrotu; oraz

instrumentów finansowych, których instrumentem bazowym jest indeks lub koszyk instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu w systemie obrotu.

Obowiązek ten ma zastosowanie do transakcji w instrumentach finansowych, o których mowa w lit. a)–c), niezależnie od tego, czy transakcje takie są zawierane w systemie obrotu.

Zgłoszenia obejmują w szczególności szczegółowe informacje na temat nazw i numerów instrumentów kupionych lub sprzedanych, liczby, dat i godzin realizacji, cen transakcyjnych, oznaczenia używanego do identyfikacji klientów, na rachunek których firma inwestycyjna zrealizowała daną transakcję, oznaczenia używanego do identyfikacji osób i algorytmów komputerowych w firmie inwestycyjnej odpowiedzialnych za decyzję inwestycyjną oraz za realizację transakcji, oznaczenia używanego do identyfikacji stosownego zwolnienia, na mocy którego doszło do obrotu, sposobów identyfikacji odnośnych firm inwestycyjnych, a także oznaczenia umożliwiającego identyfikację krótkiej sprzedaży zdefiniowanej w art. 2 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 236/2012 w odniesieniu do akcji i długu państwowego w rozumieniu art. 12, 13 i 17 tego rozporządzenia. W przypadku transakcji niedokonywanych w systemie obrotu zgłoszenia uwzględniają oznaczenie używane dla identyfikacji rodzajów transakcji zgodnie ze środkami, które mają zostać przyjęte na mocy art. 20 ust. 3 lit. a) i art. 21 ust. 5 lit. a). W przypadku towarowych instrumentów pochodnych zgłoszenia określają, czy transakcja zmniejsza obiektywnie mierzalne ryzyko zgodnie z art. 57 dyrektywy 2014/65/UE

Firmy inwestycyjne przekazujące zlecenia uwzględniają przy przekazywaniu zlecenia wszystkie szczegóły określone w ust. 1 i 3. Zamiast zawierać wyżej wymienione szczegółowe informacje przy przekazywaniu zlecenia, firma inwestycyjna może zdecydować się na zgłoszenie przekazanego zlecenia, jeżeli zostanie ono wykonane, jako transakcji zgodnie z wymogami ust. 1. W tym przypadku zgłoszenie transakcji przez firmę inwestycyjną zawiera informację, że odnosi się ono do przekazanego zlecenia.

Podmiot prowadzący system obrotu zgłasza szczegóły transakcji w instrumentach finansowych będących przedmiotem obrotu na jego platformie, realizowanych za pośrednictwem jego systemów przez firmę niepodlegającą niniejszemu rozporządzeniu zgodnie z ust. 1 i 3.

Zgłaszając oznaczenie używane do identyfikacji klientów, zgodnie z wymogami określonymi w ust. 3 i 4, firmy inwestycyjne posługują się identyfikatorem podmiotu prawnego ustanowionym do identyfikacji klientów będących osobami prawnymi.

Do dnia 3 stycznia 2016 r. EUNGiPW opracuje wytyczne zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 w celu zapewnienia, by stosowanie identyfikatorów podmiotów prawnych w Unii było zgodne z międzynarodowymi standardami, zwłaszcza tymi ustanowionymi przez Radę Stabilności Finansowej.

Zgłoszenia składane są do właściwego organu przez samą firmę inwestycyjną, przez zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy działający w jej imieniu lub przez system obrotu, których systemy zostały wykorzystane do wykonania transakcji, zgodnie z ust. 1, 3 i 9.

Firmy inwestycyjne ponoszą odpowiedzialność za kompletność, zgodność ze stanem faktycznym i terminowe przekazywanie zgłoszeń przedkładanych właściwemu organowi.

W drodze odstępstwa od tego obowiązku, w przypadku gdy firma inwestycyjna zgłasza szczegółowe informacje dotyczące tych transakcji za pośrednictwem zatwierdzonego mechanizmu sprawozdawczego działającego w jej imieniu lub za pośrednictwem systemu obrotu, ta firma inwestycyjna nie ponosi odpowiedzialności za niekompletność, brak zgodności ze stanem faktycznym lub nieterminowe przekazanie zgłoszeń przypisanych temu zatwierdzonemu mechanizmowi sprawozdawczemu lub systemowi obrotu. W takich przypadkach i z zastrzeżeniem art. 66 ust. 4 dyrektywy 2014/65/UE odpowiedzialnością za te braki obarcza się dany zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy lub system obrotu.

Firmy inwestycyjne muszą jednak podejmować zasadne kroki w celu sprawdzenia kompletności, zgodności ze stanem faktycznym i terminowości zgłoszeń transakcji przekazywanych w ich imieniu.

Macierzyste państwo członkowskie nakłada na system obrotu wymóg, aby przy dokonywaniu zgłoszeń w imieniu firmy inwestycyjnej stosowane były solidne mechanizmy zabezpieczające, opracowane po to, by gwarantować zabezpieczanie i uwierzytelnianie środków przesyłu informacji, minimalizować ryzyko zniekształcenia danych i nieupoważnionego dostępu oraz zapobiec wyciekaniu informacji, utrzymując w każdym czasie poufność danych. Macierzyste państwo członkowskie wymaga, aby system obrotu utrzymywał odpowiednie zasoby oraz posiadał systemy zapasowe, aby zapewnić możliwość oferowania swoich usług i ich utrzymanie w każdym czasie.

Systemy kojarzenia zleceń lub systemy zgłaszania transakcji, w tym repozytoria transakcji zarejestrowane lub uznane zgodnie z tytułem VI rozporządzenia (UE) nr 648/2012, mogą zostać zatwierdzone przez właściwy organ jako zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy do celów przekazywania zgłoszeń transakcji właściwemu organowi zgodnie z ust. 1, 3 i 9.

W przypadkach gdy transakcje zostały zgłoszone do repozytorium transakcji, zatwierdzonego jako zatwierdzony mechanizm sprawozdawczy, zgodnie z art. 9 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 oraz gdy zgłoszenia te zawierają szczegóły wymagane na mocy ust. 1, 3 i 9 i są przez repozytorium transakcji przekazywane właściwemu organowi w terminie określonym w ust. 1, obowiązek nałożony na firmę inwestycyjną na mocy ust. 1 zostaje uznany za wypełniony.

W przypadku wystąpienia błędów i opuszczeń w zgłoszeniach transakcji zatwierdzonego mechanizmu sprawozdawczego, firma inwestycyjna lub system obrotu składający zgłoszenie transakcji poprawiają informacje i przedkładają skorygowane zgłoszenia właściwemu organowi.

Jeżeli zgodnie z art. 35 ust. 8 dyrektywy 2014/65/UE zgłoszenia przewidziane w niniejszym artykule są przekazywane do właściwego organu przyjmującego państwa członkowskiego, organ ten przekazuje te informacje właściwym organom macierzystego państwa członkowskiego firmy inwestycyjnej, chyba że właściwe organy macierzystego państwa zdecydują, że nie chcą otrzymywać tych informacji.

EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

standardy i formaty danych dla informacji zgłaszanych zgodnie z ust. 1 i 3, w tym metody i ustalenia dotyczące zgłaszania transakcji finansowych oraz formę i treść takich zgłoszeń;

kryteria uznawania rynku za rynek właściwy zgodnie z ust. 1;

odniesienia do instrumentów finansowych kupionych lub sprzedanych, ilości, daty i godziny realizacji, ceny transakcyjne, informacje i szczegóły tożsamości klienta, oznaczenie używane do identyfikacji klientów, na rachunek których firma inwestycyjna zrealizowała daną transakcję, oznaczenie używane do identyfikacji osób i algorytmów komputerowych w firmie inwestycyjnej odpowiedzialnych za decyzję inwestycyjną oraz za realizację transakcji, oznaczenie określające stosowne zwolnienie, na mocy którego doszło do obrotu, sposoby identyfikacji odnośnych firm inwestycyjnych, sposób zrealizowania transakcji, pola danych niezbędnych do przetworzenia i analizy zgłoszeń transakcji zgodnie z ust. 3; oraz

oznaczenie umożliwiające identyfikację krótkiej sprzedaży akcji i długu państwowego, o której mowa w ust. 3;

odnośne kategorie instrumentów finansowych, które mają być zgłaszane zgodnie z ust. 2;

warunki, na jakich identyfikatory podmiotów prawnych są opracowywane, przypisywane i ewidencjonowane przez państwa członkowskie zgodnie z ust. 6, oraz warunki, na jakich te identyfikatory podmiotów prawnych są wykorzystywane przez firmy inwestycyjne do określenia, zgodnie z ust. 3, 4 i 5, oznaczenia używanego do identyfikacji klientów w zgłoszeniach transakcji, które mają obowiązek sporządzić zgodnie z ust. 1;

stosowanie obowiązku zgłaszania transakcji wobec oddziałów firm inwestycyjnych;

określenie, co stanowi transakcję i realizację transakcji na użytek niniejszego artykułu;

określenie, kiedy uznaje się, że firma inwestycyjna przekazała zlecenie, na użytek ust. 4.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

10.

Do dnia ►M1 3 stycznia 2020 r. ◄ EUNGiPW przedkłada Komisji sprawozdanie z funkcjonowania niniejszego artykułu, określając swoje powiązania z odnośnymi obowiązkami sprawozdawczymi wynikającymi z rozporządzenia (UE) nr 648/2012 i stwierdzając również, czy treść i forma zgłoszeń transakcji otrzymywanych i wymienianych między właściwymi organami w kompleksowy sposób umożliwia monitorowanie działalności firm inwestycyjnych zgodnie z art. 24 niniejszego rozporządzenia. Komisja może podjąć kroki w celu zaproponowania zmian, w tym ustalić, aby transakcje były przekazywane jedynie do pojedynczego systemu wskazanego przez EUNGiPW zamiast do właściwych organów. Komisja przekazuje sprawozdanie sporządzone przez EUNGiPW Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

W odniesieniu do instrumentów finansowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub będących przedmiotem obrotu na MTF lub OTF systemy obrotu dostarczają właściwym organom identyfikacyjne dane referencyjne dla celów zgłaszania transakcji zgodnie z art. 26.

W odniesieniu do pozostałych instrumentów finansowych objętych zakresem art. 26 ust. 2 będących przedmiotem obrotu w systemie każdy podmiot systematycznie internalizujący transakcje dostarcza właściwemu organowi dane referencyjne dotyczące tych instrumentów finansowych.

Identyfikacyjne dane referencyjne są gotowe do dostarczenia właściwemu organowi w ustandaryzowanej formie elektronicznej przed rozpoczęciem obrotu instrumentem finansowym, do którego się odnoszą. Dane referencyjne instrumentu finansowego aktualizuje się za każdym razem, gdy zmieniają się dane dotyczące instrumentu finansowego. Właściwe organy są zobowiązane niezwłocznie przekazywać takie powiadomienia EUNGiPW, który natychmiast publikuje je na swoich stronach internetowych. EUNGiPW udziela właściwym organom dostępu do tych danych referencyjnych.

W celu umożliwienia właściwym organom monitorowania, zgodnie z art. 26, działalności firm inwestycyjnych, aby zapewnić ich uczciwe, rzetelne i profesjonalne działanie w sposób służący integralności rynku, EUNGiPW i właściwe organy podejmują niezbędne uzgodnienia mające na celu zapewnienie, aby:

EUNGiPW i właściwe organy faktycznie otrzymywały dane referencyjne instrumentu finansowego zgodnie z ust. 1;

jakość otrzymanych w ten sposób danych była odpowiednia do celów zgłaszania transakcji zgodnie z art. 26;

odnośne właściwe organy rzeczywiście wymieniały między sobą dane referencyjne instrumentu finansowego otrzymane zgodnie z ust. 1.

EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia:

standardów i formatów danych dla danych referencyjnych instrumentu finansowego zgodnie z ust. 1, w tym metod i ustaleń dotyczących dostarczania właściwym organom danych i wszelkich ich aktualizacji oraz przekazywania ich EUNGiPW zgodnie z ust. 1, a także formy i treści takich danych;

środków technicznych niezbędnych w związku z ustaleniami, jakie zostaną dokonane pomiędzy EUNGiPW i właściwymi organami zgodnie z ust. 2.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Kontrahenci finansowi określeni w art. 2 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 oraz kontrahenci niefinansowi spełniający warunki, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia, zawierają transakcje niebędące ani transakcjami wewnątrzgrupowymi określonymi w art. 3 tego rozporządzenia, ani transakcjami objętymi przepisami przejściowymi określonymi w art. 89 tego rozporządzenia z innymi takimi kontrahentami finansowymi lub innymi takimi kontrahentami niefinansowymi spełniającymi warunki, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 648/2012 w zakresie instrumentów pochodnych należących do klasy tych instrumentów, w stosunku do której także ogłoszono obowiązek obrotu zgodnie z procedurą określoną w art. 32 i które figurują w rejestrze, o którym mowa w art. 34, wyłącznie:

na rynkach regulowanych;

na MTF;

na OTF; lub

w systemach obrotu państw trzecich, pod warunkiem że Komisja przyjęła decyzję zgodnie z ust. 4 oraz pod warunkiem że państwo trzecie zapewnia skuteczny równoważny system uznawania systemów obrotu zatwierdzonych na mocy dyrektywy 2014/65/UE do dopuszczenia do obrotu lub prowadzenia obrotu instrumentami pochodnymi, co do których ogłoszono obowiązek obrotu w tym państwie trzecim na zasadzie braku wyłączności.

Obowiązek obrotu stosuje się również do kontrahentów, o których mowa w ust. 1, zawierających transakcje na klasie instrumentów pochodnych, która została uznana za podlegającą obowiązkowi obrotu, z instytucjami finansowymi mającymi siedzibę w państwach trzecich lub innymi podmiotami mającymi siedzibę w państwach trzecich, które podlegałyby obowiązkowi rozliczania, gdyby miały swoją siedzibę w Unii. Obowiązek obrotu stosuje się także do podmiotów mających siedzibę w państwach trzecich, które podlegałyby obowiązkowi rozliczania, gdyby miały swoją siedzibę w Unii, a które zawierają transakcje na klasie instrumentów pochodnych, która została uznana za podlegającą obowiązkowi obrotu, pod warunkiem że umowa ma bezpośredni, znaczący i przewidywalny skutek na obszarze Unii lub w sytuacji, gdy taki obowiązek jest konieczny lub właściwy w celu uniemożliwienia obchodzenia niniejszego rozporządzenia.

EUNGiPW regularnie monitoruje działalność w zakresie instrumentów pochodnych, które nie zostały uznane za podlegające obowiązkowi obrotu opisanemu w ust. 1, w celu wskazania przypadków, w których określona klasa umów może powodować ryzyko systemowe, oraz uniknięcia arbitrażu regulacyjnego pomiędzy transakcjami w instrumentach pochodnych podlegających obowiązkowi obrotu i transakcjami w instrumentach pochodnych niepodlegających obowiązkowi obrotu.

Instrumenty pochodne podlegające obowiązkowi obrotu na mocy ust. 1 mogą zostać dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub być przedmiotem obrotu w dowolnym systemie obrotu, o którym mowa w ust. 1, na zasadzie niedyskryminacji i braku wyłączności.

Komisja może, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 51 ust. 2, przyjmować decyzje stwierdzające, że ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego zapewniają zgodność systemu obrotu zatwierdzonego w tym państwie trzecim z obowiązującymi prawnie wymogami, które są równoważne wymogom dla systemów obrotu, o których mowa w ust. 1 lit. a), b) lub c) niniejszego artykułu, wynikającym z niniejszego rozporządzenia, dyrektywy 2014/65/UE i rozporządzenia (UE) nr 596/2014, oraz które podlegają skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu przepisów w tym państwie trzecim.

Decyzje te są podejmowane wyłącznie w celu określenia, czy dany system obrotu kwalifikuje się do obrotu instrumentami pochodnymi podlegającymi obowiązkowi obrotu.

Ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego są uznawane za ramy o równoważnym skutku, jeżeli spełniają wszystkie spośród następujących warunków:

Decyzja Komisji na mocy niniejszego ustępu może ograniczać się do danej kategorii lub kilku kategorii systemów obrotu. W takim przypadku system obrotu w państwie trzecim jest objęty ust. 1 lit. d) wyłącznie wtedy, kiedy mieści się w kategorii objętej decyzją Komisji.

Aby zapewnić konsekwentne stosowanie niniejszego artykułu, EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających rodzaje umów, o których mowa w ust. 2, które mają bezpośredni, znaczący i przewidywalny skutek na obszarze Unii, oraz przypadki, w których obowiązek obrotu jest konieczny lub właściwy dla przeciwdziałania obchodzeniu niniejszego rozporządzenia.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Jeżeli jest to możliwe i stosowne, regulacyjne standardy techniczne, o których mowa w niniejszym ustępie, są identyczne z tymi, które przyjęto na mocy art. 4 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

Obowiązek rozliczania instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu na rynkach regulowanych oraz ramy czasowe akceptowania do rozliczenia

Podmiot prowadzący rynek regulowany zapewnia, by wszystkie transakcje w instrumentach pochodnych zawarte na tym rynku regulowanym były rozliczane przez CCP.

CCP, systemy obrotu i firmy inwestycyjne, które działają jako członkowie rozliczający zgodnie z art. 2 pkt 14 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, dysponują skutecznymi systemami, procedurami i mechanizmami w odniesieniu do rozliczanych instrumentów pochodnych, które zapewniają, aby transakcje w rozliczanych instrumentach pochodnych były kierowane i przyjmowane do rozliczenia tak szybko, jak to jest technologicznie możliwe przy użyciu zautomatyzowanych systemów.

EUNGiPW opracuje projekty technicznych standardów regulacyjnych w celu określenia minimalnych wymogów dotyczących systemów, procedur i mechanizmów, w tym ram czasowych akceptowania, o których mowa w niniejszym artykule, z uwzględnieniem potrzeby zapewnienia odpowiedniego zarządzania ryzykiem operacyjnym i innymi rodzajami ryzyka.

EUNGiPW jest na stałe upoważniony do dokonywania zmian tych wymogów stosownie do rozwoju standardów rynkowych w tym zakresie.

EUNGiPW przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym i drugim, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Ustalenia dotyczące rozliczeń pośrednich w odniesieniu do giełdowych instrumentów pochodnych są dopuszczalne, pod warunkiem że te ustalenia nie zwiększają ryzyka kontrahenta i że zgodnie z nimi aktywa i pozycje kontrahenta są objęte ochroną mającą równoważny skutek do ochrony, o której mowa w art. 39 i 48 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających rodzaje ustaleń dotyczących rozliczeń pośrednich, o ile są one przyjęte, które spełniają warunki, o których mowa w ust. 1, zapewniając zgodność z przepisami wprowadzonymi dla instrumentów pochodnych OTC zgodnie z rozdziałem II rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 149/2013 ( 11 ).

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w niniejszym ustępie, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Realizując usługę kompresji portfela, firmy inwestycyjne i operatorzy rynku nie podlegają obowiązkowi jak najlepszej realizacji zleceń wynikającemu z art. 27 dyrektywy 2014/65/UE, obowiązkom dotyczącym przejrzystości wynikającym z art. 8, 10, 18 i 21 niniejszego rozporządzenia ani obowiązkowi wynikającemu z art. 1 ust. 6 dyrektywy 2014/65/UE. Wygaśnięcie lub zastąpienie składowych instrumentów pochodnych w ramach kompresji portfela nie podlega art. 28 niniejszego rozporządzenia.

Firmy inwestycyjne i operatorzy rynku realizujący usługę kompresji portfela upubliczniają za pośrednictwem zatwierdzonych podmiotów publikujących wolumeny transakcji, które podlegają kompresji portfela, oraz informacje na temat terminu ich realizacji z zachowaniem terminów określonych w art. 10.

Firmy inwestycyjne i operatorzy rynku realizujący usługę kompresji portfela przechowują pełne i zgodne ze stanem faktycznym zapisy dotyczące wszystkich kompresji portfela, które organizują lub w których biorą udział. Te zapisy udostępniane są niezwłocznie na żądanie odpowiedniemu właściwemu organowi lub EUNGiPW.

Komisja może przyjąć w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 50 środki określające:

elementy kompresji portfela,

informacje publikowane zgodnie z ust. 2,

w taki sposób, aby jak najszerzej wykorzystać wszelkie istniejące wymogi dotyczące przechowywania zapisów, sprawozdawczości lub publikacji.

EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

które z klas instrumentów pochodnych uznanych za podlegające obowiązkowi rozliczania zgodnie z art. 5 ust. 2 i 4 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 lub ich odnośne podzbiory mają być przedmiotem obrotu w systemach, o których mowa w art. 28 ust. 1 niniejszego rozporządzenia;

datę lub daty wejścia w życie obowiązku obrotu, w tym każde stopniowe wprowadzanie i kategorie kontrahentów, do których obowiązek obrotu ma zastosowanie, jeżeli takie stopniowe wprowadzanie i takie kategorie kontrahentów zostały przewidziane w regulacyjnych standardach technicznych zgodnie z art. 5 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

EUNGiPW przedłoży Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie sześciu miesięcy od przyjęcia przez Komisję regulacyjnych standardów technicznych zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

Przed złożeniem projektów regulacyjnych standardów technicznych do przyjęcia przez Komisję EMSA przeprowadzi konsultacje społeczne oraz, gdzie jest to stosowne, może konsultować się z właściwymi organami państw trzecich.

Komisja jest uprawnienia do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Aby obowiązek obrotu wszedł w życie:

klasa instrumentów pochodnych zgodnie z ust. 1 lit. a) lub jej odnośny podzbiór muszą zostać dopuszczone do obrotu lub być przedmiotem obrotu przynajmniej w jednym systemie obrotu, o którym mowa w art. 28 ust. 1; oraz

musi istnieć zainteresowanie strony trzeciej zakupem i sprzedażą tej klasy instrumentów pochodnych lub jej odnośnego podzbioru, wystarczające do tego, by taka klasa instrumentów pochodnych została uznana za posiadającą dostateczną płynność na potrzeby obrotu wyłącznie w systemach, o których mowa w art. 28 ust. 1.

Przy opracowywaniu projektów regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w ust. 1, EUNGiPW uznaje, że klasa instrumentów pochodnych lub ich odnośny podzbiór posiadają dostateczną płynność na podstawie następujących kryteriów:

przeciętna częstotliwość i wielkość transakcji w szerokim zakresie warunków rynkowych, z uwzględnieniem charakteru i cyklu życiowego produktów w danej klasie instrumentów pochodnych;

liczba i rodzaj aktywnych uczestników rynku, w tym stosunek uczestników rynku do produktów/kontraktów w obrocie na rynku danego produktu;

przeciętna wielkość spreadów.

Przygotowując te projekty regulacyjnych standardów technicznych, EUNGiPW bierze pod uwagę przewidywane oddziaływanie tego obowiązku obrotu na płynność danej klasy instrumentów pochodnych lub jej odnośnych podzbiorów oraz na działalność gospodarczą użytkowników końcowych niebędących podmiotami finansowymi.

EUNGiPW określa, czy klasa instrumentów pochodnych lub ich odnośny podzbiór posiadają dostateczną płynność jedynie w transakcjach poniżej konkretnej wielkości.

Zgodnie z kryteriami określonymi w ust. 2 i po przeprowadzeniu konsultacji społecznych EUNGiPW z własnej inicjatywy określa klasy instrumentów pochodnych lub poszczególne instrumenty pochodne, które powinny podlegać obowiązkowi obrotu w systemach, o których mowa w art. 28 ust. 1, a dla których żaden CCP nie otrzymał jeszcze zatwierdzenia na mocy art. 14 lub art. 15 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, lub które nie zostały dopuszczone do obrotu i nie są przedmiotem obrotu w systemie, o którym mowa w art. 28 ust. 1, oraz powiadamia o nich Komisję.

Po przekazaniu przez EUNGiPW powiadomienia, o którym mowa w akapicie pierwszym, Komisja może opublikować wezwanie do opracowania wniosków dotyczących obrotu tymi instrumentami pochodnymi w systemach, o których mowa w art. 28 ust. 1.

EUNGiPW przedkłada Komisji, zgodnie z ust. 1, projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu zmiany, zawieszenia lub odwołania dotychczasowych regulacyjnych standardów technicznych zawsze, gdy zachodzi istotna zmiana w zakresie kryteriów określonych w ust. 2. Przed podjęciem tego kroku EUNGiPW może, gdzie jest to stosowne, konsultować się z właściwymi organami państw trzecich.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w niniejszym ustępie, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających kryteria, o których mowa w ust. 2 lit. b).

EUNGiPW przedłoży Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

EUNGiPW wspiera Komisję w procesie monitorowania i przygotowywania sprawozdań przedkładanych co najmniej corocznie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na temat stosowania na szczeblu międzynarodowym zasad określonych w art. 28 i 29, w szczególności pod kątem potencjalnego dublowania się lub sprzeczności wymogów dotyczących uczestników rynku, oraz zaleca ewentualne działania.

Komisja może przyjąć akty wykonawcze stwierdzające, że stosowane przez państwa trzecie rozwiązania prawne, nadzorcze i wykonawcze:

są równoważne z wymogami wynikającymi z art. 28 i 29;

zapewniają ochronę tajemnicy zawodowej w stopniu równoważnym do przewidzianego w niniejszym rozporządzeniu;

są skutecznie stosowane i egzekwowane w sposób sprawiedliwy i nieprowadzący do zakłóceń, aby zapewnić skuteczny nadzór nad nimi i ich egzekwowanie w tym państwie trzecim.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 51.

Akt wykonawczy dotyczący równoważności, o którym mowa w ust. 2, skutkuje uznaniem, iż kontrahenci zawierający transakcję podlegającą niniejszemu rozporządzeniu wypełnili obowiązek przewidziany w art. 28 i 29, w przypadku gdy co najmniej jeden z kontrahentów ma siedzibę w tym państwie trzecim i kontrahenci spełniają wymogi prawne, nadzorcze i wykonawcze tego państwa trzeciego.

Komisja we współpracy z EUNGiPW monitoruje skuteczne wykonanie wymogów –równoważnych z wymogami ustanowionymi w art. 28 i 29 – przez państwa trzecie, w odniesieniu do których przyjęto akt wykonawczy dotyczący równoważności, oraz regularnie, co najmniej raz do roku, składa sprawozdania na ten temat Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

W terminie 30 dni kalendarzowych od przedstawienia sprawozdania i w przypadku, gdy sprawozdanie to ujawnia istotną wadę lub niespójne stosowanie wymogów dotyczących równoważności przez organy państwa trzeciego, Komisja może cofnąć decyzję o uznaniu ram prawnych danego państwa trzeciego za równoważne. W przypadku unieważnienia aktu wykonawczego dotyczącego równoważności transakcje kontrahentów zostają automatycznie ponownie objęte wszystkimi wymogami zawartymi w art. 28 i 29 niniejszego rozporządzenia.

EUNGiPW publikuje i prowadzi na swoich stronach internetowych rejestr określający, w sposób wyczerpujący i jednoznaczny, instrumenty pochodne podlegające obowiązkowi obrotu w systemach, o których mowa w art. 28 ust. 1, systemy, w ramach których zostały one dopuszczone do obrotu lub są przedmiotem obrotu, a także terminy wejścia w życie obowiązku obrotu.

Bez uszczerbku dla art. 7 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, CCP przyjmuje instrumenty finansowe do rozliczenia w sposób niedyskryminacyjny i przejrzysty, w tym w zakresie wymogów dotyczących zabezpieczania oraz opłat związanych z dostępem, bez względu na system obrotu, w którym zawierana jest transakcja. Ma to w szczególności zapewnić systemowi obrotu prawo do niedyskryminacyjnego traktowania kontraktów zawieranych w tym systemie obrotu pod względem:

wymogów dotyczących zabezpieczania i nettingu ekonomicznie równoważnych kontraktów, w przypadku gdy objęcie takich kontraktów nettingiem likwidacyjnym i innymi procedurami nettingu stosowanymi przez CCP w oparciu o obowiązujące prawo dotyczące niewypłacalności, nie będzie zagrażać sprawnemu i prawidłowemu funkcjonowaniu, bądź ważności lub wykonalności takich procedur; oraz

krzyżowego naliczania zabezpieczeń w odniesieniu do skorelowanych kontraktów rozliczanych przez tego samego CCP w ramach modelu ryzyka zgodnego z art. 41 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

CCP może zażądać, aby system obrotu spełniał ustanowione przez niego wymogi operacyjne i techniczne, w tym wymogi odnoszące się do zarządzania ryzykiem. Wymogu zawartego w niniejszym ustępie nie stosuje się do instrumentów pochodnych, które już podlegają obowiązkom w zakresie dostępu zgodnie z art. 7 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

CCP nie jest związany niniejszym artykułem, jeżeli ma bliskie powiązania z systemem obrotu, który dokonał zgłoszenia na podstawie art. 36 ust. 5.

Wniosek o udzielenie systemowi obrotu dostępu do CCP jest składany formalnie do CCP, organu właściwego dla tego CCP oraz organu właściwego dla systemu obrotu. Wniosek określa rodzaje instrumentów finansowych, dla których występuje się o dostęp.

CCP udziela systemowi obrotu pisemnej odpowiedzi w terminie trzech miesięcy w przypadku zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego, a w terminie sześciu miesięcy w przypadku giełdowych instrumentów pochodnych, udzielając pozwolenie na dostęp, pod warunkiem że odpowiedni właściwy organ udzielił pozwolenia na dostęp zgodnie z ust. 4, albo odmawiając dostępu. CCP może odmówić dostępu wyłącznie na podstawie warunków określonych w ust. 6 lit. a). W przypadku odmowy dostępu CCP przedstawia w swojej odpowiedzi wyczerpujące uzasadnienie oraz informuje swój właściwy organ na piśmie o tej decyzji. W przypadku gdy system obrotu ma siedzibę w innym państwie członkowskim niż CCP, dany CCP składa takie powiadomienie i uzasadnienie również we organie właściwym dla systemu obrotu. CCP zapewnia dostęp w terminie trzech miesięcy od udzielenia pozytywnej odpowiedzi na wniosek o udzielenie dostępu.

Organ właściwy dla CCP lub dla systemu obrotu udziela pozwolenia systemowi obrotu na dostęp do CCP jedynie w przypadkach, gdy taki dostęp:

nie będzie wymagał uzgodnienia interoperacyjnego w przypadku instrumentów pochodnych, które nie są instrumentami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym w rozumieniu art. 2 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 648/2012; lub

nie będzie stwarzał zagrożenia dla sprawnego i prawidłowego funkcjonowania rynków, w szczególności z powodu fragmentacji płynności, lub nie będzie wywierał negatywnego wpływu na ryzyko systemowe.

Akapit pierwszy lit. a) nie uniemożliwia udzielenia pozwolenia na dostęp w przypadku, gdy wniosek, o którym mowa w ust. 2, wymaga interoperacyjności. a system obrotu oraz wszyscy CCP będący stronami danego uzgodnienia interoperacyjnego wyrazili na nie zgodę, a ryzyka, na które CCP świadczący usługi rozliczeniowe jest narażony w związku z wzajemnymi pozycjami między CCP, są zabezpieczone u strony trzeciej.

W przypadku gdy potrzeba uzgodnienia interoperacyjnego jest powodem lub jednym z powodów odmownego rozpatrzenia wniosku, system obrotu zawiadomi o tym CCP oraz poinformuje EUNGiPW, jacy inni CCP mają dostęp do danego systemu obrotu, a EUNGiPW opublikuje tę informację, aby firmy inwestycyjne mogły podjąć decyzję co do skorzystania z przysługujących im praw na mocy art. 37 dyrektywy 2014/65/UE w stosunku do tych CCP, aby ułatwić alternatywne ustalenia dotyczące dostępu.

Jeżeli właściwy organ odmawia pozwolenia na dostęp, wydaje swoją decyzję w terminie dwóch miesięcy od otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 2, i przedstawia drugiemu właściwemu organowi, CCP oraz systemowi obrotu wyczerpujące uzasadnienie, w tym dowody, na których oparta została decyzja.

W zakresie dotyczącym zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego, CCP, który został nowo ustanowiony i posiada zezwolenie jako CCP w rozumieniu art. 2 pkt 1 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 na dokonywanie rozliczeń udzielone na podstawie art. 17 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 albo jest uznany na podstawie art. 25 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, albo posiada zezwolenie wydane w ramach istniejącego wcześniej krajowego systemu zezwoleń, przez okres krótszy niż trzy lata według stanu na dzień 2 lipca 2014 r., może przed dniem ►M1 3 stycznia 2018 r. ◄ zwrócić się do swojego właściwego organu o zgodę na skorzystanie z rozwiązań przejściowych. Właściwy organ może zdecydować, że niniejszy artykuł nie ma zastosowania do danego CCP w odniesieniu do zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego przez okres przejściowy do dnia ►M1 3 lipca 2020 r. ◄

W przypadku zatwierdzenia takiego okresu przejściowego CCP nie może w okresie jego obowiązywania korzystać z praw dostępu na podstawie art. 36 lub niniejszego artykułu w odniesieniu do zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego. Właściwy organ powiadamia członków kolegium organów właściwych dla danego CCP oraz EUNGiPW o zatwierdzeniu takiego okresu przejściowego. EUNGiPW publikuje wykaz wszystkich otrzymanych powiadomień.

Jeżeli CCP, w stosunku do którego zatwierdzono rozwiązanie przejściowe na podstawie niniejszego ustępu, ma bliskie powiązania z jednym lub kilkoma systemami obrotu, te systemy obrotu w czasie obowiązywania rozwiązania przejściowego nie mogą korzystać z praw dostępu na mocy art. 36 lub niniejszego artykułu w odniesieniu do zbywalnych papierów wartościowych oraz instrumentów rynku pieniężnego.

CCP, któremu udzielono zezwolenia w okresie trzech lat przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, i który powstał w wyniku połączenia lub przejęcia z udziałem co najmniej jednego CCP, któremu udzielono zezwolenia przed tym okresem, nie może zwracać się o zgodę na rozwiązania przejściowe na podstawie niniejszego ustępu.

EUNGiPW opracuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

szczegółowe warunki, pod jakimi CCP może odmówić dostępu, w tym przewidywany wolumen transakcji, liczbę i typ użytkowników, rozwiązania w zakresie zarządzania ryzykiem i złożonością operacyjną lub inne czynniki stwarzające znaczne nadmierne ryzyko.

warunki, pod jakimi CCP musi udzielić pozwolenia na dostęp, w tym poufność przekazywanych informacji dotyczących instrumentów finansowych w fazie rozwoju, niedyskryminacyjne i przejrzyste warunki dotyczące opłat z tytułu rozliczeń, wymogów w zakresie zabezpieczeń oraz wymogów operacyjnych w zakresie uzupełniania zabezpieczenia;

warunki, pod jakimi udzielenie dostępu stworzy zagrożenie dla sprawnego i prawidłowego funkcjonowania rynków lub wywierałoby negatywny wpływ na ryzyko systemowe;

procedurę dokonywania powiadomień, o których mowa w ust. 5;

warunki niedyskryminacyjnego traktowania, jeśli chodzi o sposób, w jaki kontrakty będące przedmiotem obrotu w danym systemie obrotu są traktowane pod względem wymogów dotyczących zabezpieczenia, nettingu ekonomicznie równoważnych kontraktów oraz krzyżowego naliczania zabezpieczeń ze skorelowanymi kontraktami rozliczanymi przez tego samego CCP.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Bez uszczerbku dla art. 8 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 system obrotu zapewnia strumienie danych o transakcjach na niedyskryminacyjnych i przejrzystych zasadach, w tym w zakresie opłat związanych z dostępem, na wniosek dowolnego CCP zatwierdzonego lub uznanego na podstawie rozporządzenia (UE) nr 648/2012, który zamierza rozliczać transakcje w instrumentach finansowych zawierane w tym systemie obrotu. Wymogu tego nie stosuje się do instrumentów pochodnych, które już podlegają obowiązkom w zakresie dostępu na podstawie art. 8 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

System obrotu nie jest związany niniejszym artykułem, jeżeli ma bliskie powiązania z CCP, który dokonał powiadomienia, że skorzysta z rozwiązań przejściowych na mocy art. 35 ust. 5.

Wniosek o uzyskanie przez CCP dostępu do systemu obrotu jest składany formalnie w danym systemie obrotu, w odpowiednim organie właściwym dla tego systemu obrotu oraz w organie właściwym dla danego CCP.

System obrotu udziela CCP pisemnej odpowiedzi w terminie trzech miesięcy w przypadku zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego, a w terminie sześciu miesięcy w przypadku giełdowych instrumentów pochodnych, udzielając pozwolenia na dostęp, pod warunkiem że odpowiedni właściwy organ udzielił pozwolenia na dostęp zgodnie z ust. 4, albo odmawiając dostępu. System obrotu może odmówić dostępu wyłącznie na podstawie warunków określonych w ust. 6 lit. a). W przypadku odmowy dostępu system obrotu przedstawia w swojej odpowiedzi wyczerpujące uzasadnienie i informuje swój właściwy organ na piśmie o tej decyzji. W przypadku gdy CCP ma siedzibę w innym państwie członkowskim niż system obrotu, dany system obrotu składa takie powiadomienie i uzasadnienie również w organie właściwym dla CCP. System obrotu zapewnia dostęp w terminie trzech miesięcy od udzielenia pozytywnej odpowiedzi na wniosek o udzielenie dostępu.

Organ właściwy dla systemu obrotu lub organ właściwy dla CCP udziela CCP pozwolenia na dostęp do systemu obrotu jedynie w przypadkach, gdy taki dostęp:

nie będzie stwarzał zagrożenia dla sprawnego i prawidłowego funkcjonowania rynków, w szczególności z powodu fragmentacji płynności, a system obrotu zastosował odpowiednie mechanizmy zapobiegające takiej fragmentacji, lub nie będzie wywierał negatywnego wpływu na ryzyko systemowe.

Akapit pierwszy lit. a) nie uniemożliwia udzielenia pozwolenia na dostęp w przypadku, gdy wniosek, o którym mowa w ust. 2, wymaga interoperacyjności, a system obrotu oraz wszyscy CCP będący stronami danego uzgodnienia interoperacyjnego wyrazili na nie zgodę, a ryzyka, na które CCP świadczący usługi rozliczeniowe jest narażony w związku z wzajemnymi pozycjami między CCP, są zabezpieczone u strony trzeciej.

W przypadku gdy potrzeba uzgodnienia interoperacyjnego jest przyczyną lub jedną z przyczyn odmownego rozpatrzenia wniosku, system obrotu zawiadomi o tym CCP oraz poinformuje EUNGiPW, jacy inni CCP mają dostęp do danego systemu obrotu, a EUNGiPW opublikuje tę informację, aby firmy inwestycyjne mogły podjąć decyzję co do skorzystania z przysługujących im praw na mocy art. 37 dyrektywy 2014/65/UE w stosunku do tych CCP, aby ułatwić alternatywne ustalenia dotyczące dostępu.

Jeżeli właściwy organ odmawia pozwolenia na dostęp, wydaje swoją decyzję w terminie dwóch miesięcy od otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 2, i przedstawia drugiemu właściwemu organowi, systemowi obrotu oraz CCP wyczerpujące uzasadnienie, w tym dowody, na których oparta została decyzja.

W zakresie dotyczącym giełdowych instrumentów pochodnych, system obrotu, który w roku kalendarzowym poprzedzającym rozpoczęcie stosowania niniejszego rozporządzenia znajduje się poniżej stosownego progu, może przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia powiadomić EUNGiPW i swój właściwy organ, że przez okres trzydziestu miesięcy od daty rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia nie chce być związany niniejszym artykułem w odniesieniu do giełdowych instrumentów pochodnych włączonych do tego progu. System obrotu, który utrzymuje się poniżej stosownego progu w każdym roku tego trzydziestomiesięcznego okresu – lub w kolejnych takich okresach – może na koniec danego okresu powiadomić EUNGiPW i swój właściwy organ, że przez okres kolejnych trzydziestu miesięcy nadal nie chce być związany niniejszym artykułem. W przypadku dokonania takiego powiadomienia system obrotu nie może w czasie korzystania z opcji opt-out korzystać z praw dostępu na mocy art. 35 lub niniejszego artykułu w odniesieniu do giełdowych instrumentów pochodnych włączonych do stosownego progu. EUNGiPW publikuje wykaz wszystkich otrzymanych powiadomień.

Stosownym progiem dla opcji opt-out jest roczna referencyjna kwota obrotu w wysokości 1 000 000 milionów EUR. Kwota referencyjna jest liczona pojedynczo i obejmuje wszystkie transakcje na giełdowych instrumentach pochodnych zawarte zgodnie z regulaminem systemu obrotu.

Jeżeli system obrotu jest częścią grupy, w ramach której istnieją bliskie powiązania, próg jest obliczany poprzez zsumowanie rocznej referencyjnej kwoty obrotu wszystkich systemów obrotu, należących do tej grupy, które mają siedzibę w Unii.

Jeżeli system obrotu, który dokonał powiadomienia na mocy niniejszego ustępu ma bliskie powiązania z jednym lub kilkoma CCP, ci CCP w czasie korzystania z opcji opt-out nie korzystają z praw dostępu na mocy art. 35 lub niniejszego artykułu w odniesieniu do giełdowych instrumentów pochodnych włączonych do stosownego progu.

EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

szczegółowe warunki, pod jakimi system obrotu może odmówić dostępu, w tym warunki sformułowane w oparciu o przewidywany wolumen transakcji, liczbę użytkowników, rozwiązania w zakresie zarządzania ryzykiem i złożonością operacyjną lub inne czynniki stwarzające znaczne nadmierne ryzyko;

warunki, pod jakimi zostaje udzielony dostęp, w tym poufność przekazywanych informacji w odniesieniu do instrumentów finansowych w fazie rozwoju oraz niedyskryminacyjne i przejrzyste warunki dotyczące opłat z tytułu dostępu;

warunki, pod jakimi udzielenie dostępu stworzy zagrożenie dla sprawnego i prawidłowego funkcjonowania rynków lub wywierałoby negatywny wpływ na ryzyko systemowe;

procedurę dokonywania powiadomień, o których mowa w ust. 5, w tym dalsze szczegóły dotyczące obliczania kwoty referencyjnej i metodę, przy użyciu której EUNGiPW może zweryfikować wyliczenia wolumenów i zatwierdzić korzystanie z opcji opt-out.

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Niedyskryminacyjny dostęp do wskaźników oraz obowiązek ich udostępniania na prawach licencji

Jeżeli wartość instrumentu finansowego jest obliczana w odniesieniu do wskaźnika, osoba posiadająca prawa do tego wskaźnika zapewnia jednemu lub większej liczbie CCP oraz systemom obrotu, na potrzeby prowadzenia obrotu i rozliczeń, niedyskryminacyjny dostęp do:

odnośnych strumieni cen i strumieni danych oraz informacji o składzie, metodologii i kształtowaniu ceny danego wskaźnika na potrzeby rozliczeń i obrotu; oraz

licencji.

Licencja obejmująca dostęp do informacji jest udzielana na sprawiedliwych, rozsądnych i niedyskryminacyjnych warunkach w terminie trzech miesięcy od złożenia wniosku przez CCP lub system obrotu.

Dostęp jest udzielany po rozsądnej cenie rynkowej z uwzględnieniem ceny, po której udziela się dostępu do wskaźnika lub udostępnia się – na równoważnych warunkach – prawa własności intelektualnej na prawach licencji innemu CCP, systemom obrotu lub dowolnym osobom powiązanym, na potrzeby rozliczeń i obrotu. Różne ceny mogą być stosowane w odniesieniu do różnych CCP, systemów obrotu lub dowolnych osób powiązanych tylko wtedy, gdy jest to obiektywnie uzasadnione z uwagi na uzasadnione powody handlowe, takie jak ilość, zakres lub pole eksploatacji żądanego dostępu.

W przypadku gdy po dniu ►M1 3 stycznia 2018 r. ◄ opracowany zostanie nowy wskaźnik, obowiązek udostępnienia go na prawie licencji rozpoczyna się nie później niż 30 miesięcy po rozpoczęciu obrotu lub dopuszczeniu do obrotu instrumentu finansowego, który odnosi się do tego wskaźnika. Jeżeli osoba posiadająca prawa własności do nowego wskaźnika jest właścicielem istniejącego wskaźnika, wykazuje ona, że w porównaniu z wszelkimi takimi istniejącymi wskaźnikami nowy wskaźnik spełnia łącznie następujące kryteria:

nowy wskaźnik nie jest zwykłą kopią lub adaptacją jakiegokolwiek istniejącego wskaźnika, a metodologia, w tym dane bazowe, nowego wskaźnika są znacząco różne od wszelkich takich istniejących wskaźników; oraz

nowy wskaźnik nie zastępuje takich istniejących wskaźników.

Niniejszy ustęp pozostaje bez uszczerbku dla stosowania reguł konkurencji, a w szczególności art. 101 i 102 TFUE.

Żaden CCP, system obrotu ani jednostka powiązana nie mogą zawrzeć umowy z żadnym dostawcą wskaźnika, której skutkiem byłoby:

uniemożliwienie innemu CCP lub systemowi obrotu uzyskania dostępu do takich informacji lub praw, o których mowa w ust. 1; lub

uniemożliwienie innemu CCP lub systemowi obrotu uzyskania dostępu do licencji, o której mowa w ust. 1.

EUNGiPW opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających:

informacje, które poprzez licencję mają być udostępniane zgodnie z ust. 1 lit. a) w celu wykorzystania jedynie przez CCP lub system obrotu;

inne warunki, na jakich udziela się dostępu, w tym poufność przekazywanych informacji;

standardy określające, w jaki sposób można udowodnić, że wskaźnik jest nowy zgodnie z ust. 2 lit. a) i b).

EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 3 lipca 2015 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

System obrotu mający siedzibę w państwie trzecim może złożyć wniosek o uzyskanie dostępu do CCP mającego siedzibę w Unii wyłącznie wtedy, gdy Komisja przyjmie decyzję zgodnie z art. 28 ust. 4 w odniesieniu do tego państwa trzeciego. CCP mający siedzibę w państwie trzecim może złożyć wniosek o uzyskanie dostępu do systemu obrotu w Unii pod warunkiem że dany CCP został uznany na mocy art. 25 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 CCP i systemy obrotu mające siedzibę w państwach trzecich mogą uzyskać zezwolenie na korzystanie z praw dostępu określonych w art. 35 i 36 tylko pod warunkiem że Komisja przyjmie decyzję zgodnie z ust. 3 stanowiącą, że ramy prawne i nadzorcze tego państwa trzeciego uznano za zapewniające skuteczny równoważny system pozwalający CCP i systemom obrotu zatwierdzonym na podstawie przepisów innych państw na dostęp do CCP i systemów obrotu mających siedzibę w tym państwie trzecim.

CCP i systemy obrotu mające siedzibę w państwach trzecich mogą ubiegać się o licencję i prawa dostępu zgodnie z art. 37 tylko pod warunkiem że Komisja przyjmie decyzję zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu stanowiącą, że ramy prawne i nadzorcze tego państwa trzeciego uznano za zapewniające skuteczny równoważny system, w którym CCP i systemom obrotu zatwierdzonym w jurysdykcjach innych państw pozwala się na dostęp na uczciwych, racjonalnych i niedyskryminacyjnych zasadach do:

odnośnych strumieni cen i strumieni danych oraz informacji o składzie, metodologii i kształtowaniu cen wskaźników na potrzeby rozliczeń i obrotu; oraz

licencji,

od osób posiadających prawa własności do wskaźników, mających siedzibę w tym państwie trzecim.

Komisja może przyjmować decyzje zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 51, stwierdzające, że ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego zapewniają przestrzeganie przez system obrotu i CCP zatwierdzone w tym państwie trzecim prawnie wiążących wymogów równoważnych z wymogami, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu i które podlegają skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu w tym państwie trzecim.

Ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego są uznawane za równoważne, jeżeli spełniają one wszystkie spośród następujących warunków:

od osób posiadających prawa własności do wskaźników, mających siedzibę w tym państwie trzecim.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 EUNGiPW monitoruje rynek instrumentów finansowych, które są wprowadzane do obrotu, dystrybuowane lub sprzedawane w Unii.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 EUNB monitoruje rynek lokat strukturyzowanych, które są wprowadzane do obrotu, dystrybuowane lub sprzedawane w Unii.

Właściwe organy monitorują rynek instrumentów finansowych i lokat strukturyzowanych, które są wprowadzane do obrotu, dystrybuowane i sprzedawane w ich państwach członkowskich lub z ich terytorium.

Zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, EUNGiPW może, jeżeli warunki, o których mowa w ust. 2 i 3, zostały spełnione, tymczasowo zakazać lub wprowadzić ograniczenia w Unii w zakresie:

wprowadzania do obrotu, dystrybucji lub sprzedaży określonych instrumentów finansowych lub instrumentów finansowych o pewnych określonych cechach; lub

rodzaju działalności lub praktyki finansowej.

Zakaz lub ograniczenie może mieć zastosowanie w okolicznościach określonych przez EUNGiPW bądź z zastrzeżeniem wyjątków określonych przez EUNGiPW.

EUNGiPW podejmuje decyzję na mocy ust. 1 wyłącznie w przypadku, gdy spełnione są wszystkie spośród następujących warunków:

proponowane działanie dotyczy istotnych problemów w dziedzinie ochrony inwestorów lub zagrożenia dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub towarowych lub dla stabilności całego unijnego systemu finansowego lub części tego systemu;

wymogi regulacyjne w ramach prawa Unii, które mają zastosowanie do odnośnego instrumentu finansowego lub działalności, nie przeciwdziałają temu zagrożeniu;

właściwy organ lub właściwe organy nie podjęły działań w celu przeciwdziałania zagrożeniu lub podjęte działania w niewystarczającym stopniu przeciwdziałają zagrożeniu.

Jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w akapicie pierwszym, przed wprowadzeniem do obrotu, dystrybucją lub sprzedażą klientom instrumentu finansowego EUNGiPW może zapobiegawczo nałożyć zakaz lub ograniczenie, o którym mowa w ust. 1.

Podejmując działanie na mocy niniejszego artykułu, EUNGiPW zapewnia, by działanie to:

nie miało niekorzystnego wpływu na efektywność rynków finansowych ani na inwestorów, który to wpływ byłby niewspółmierny do korzyści płynących z tego działania;

nie stwarzało ryzyka arbitrażu regulacyjnego, oraz

zostało podjęte po konsultacji z organami publicznymi właściwymi dla nadzoru, administracji i regulacji rynków fizycznych produktów rolnych na mocy rozporządzenia 1234/2007/WE, w przypadku gdy dany środek związany jest z instrumentami pochodnymi na towarach rolnych.

Jeżeli właściwy organ lub właściwe organy przyjęły środek, o którym mowa w art. 42, EUNGiPW może przyjąć dowolne spośród środków, o których mowa w ust. 1, bez wydawania opinii, o której mowa w art. 43.

Przed podjęciem decyzji o podjęciu działania na mocy niniejszego artykułu EUNGiPW powiadamia właściwe organy o proponowanym działaniu.

EUNGiPW publikuje na swoich stronach internetowych komunikat o każdej decyzji dotyczącej podjęcia działania na mocy niniejszego artykułu. Komunikat ten zawiera informacje dotyczące zakazu lub ograniczenia oraz określa okres liczony od publikacji komunikatu, po upływie którego środki wchodzą w życie. Zakaz lub ograniczenie mają zastosowanie tylko do działań podejmowanych po wejściu w życie tych środków.

EUNGiPW dokonuje przeglądu zakazu lub ograniczenia nałożonego zgodnie z ust. 1 w odpowiednich odstępach czasu, a w każdym razie przynajmniej co trzy miesiące. Zakaz lub ograniczenie, które nie zostały przedłużone po okresie trzech miesięcy, wygasają.

Działanie podjęte przez EUNGiPW na mocy niniejszego artykułu ma charakter nadrzędny wobec wcześniejszych działań podjętych przez właściwy organ.

Komisja przyjmuje akty delegowane, zgodnie z art. 50, określające kryteria i czynniki, które mają być uwzględniane przez EUNGiPW przy ustalaniu, kiedy występuje istotny problem w dziedzinie ochrony inwestorów lub zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub towarowych lub dla stabilności całego unijnego systemu finansowego lub części tego systemu, o którym mowa w ust. 2 lit. a).

Zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, EUNB może, jeżeli warunki, o których mowa w ust. 2 i 3, zostały spełnione, tymczasowo zakazać lub wprowadzić ograniczenia w Unii w zakresie:

wprowadzania do obrotu, dystrybucji lub sprzedaży określonych lokat strukturyzowanych lub lokat strukturyzowanych o pewnych określonych cechach; lub

rodzaju działalności lub praktyki finansowej.

Zakaz lub ograniczenie może mieć zastosowanie w okolicznościach określonych przez EUNB bądź z zastrzeżeniem określonych przezeń wyjątków.

EUNB podejmuje decyzję na mocy ust. 1 tylko wówczas, gdy spełnione są wszystkie poniższe warunki:

proponowane działanie dotyczy istotnego problemu w dziedzinie ochrony inwestorów lub zagrożenia dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub dla stabilności całego unijnego systemu finansowego lub jego części;

wymogi regulacyjne na mocy prawa Unii, które mają zastosowanie do odpowiedniej lokaty strukturyzowanej lub działalności, nie przeciwdziałają temu zagrożeniu;

właściwy organ lub właściwe organy nie podjęły działań w celu przeciwdziałania zagrożeniu lub podjęte działania w niewystarczającym stopniu przeciwdziałają zagrożeniu.

Jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w akapicie pierwszym, przed wprowadzeniem do obrotu, dystrybucją lub sprzedażą klientom lokaty strukturyzowanej EUNB może zapobiegawczo nałożyć zakaz lub ograniczenie, o którym mowa w ust. 1.

Podejmując działania, o których mowa w niniejszym artykule, EUNB zapewnia, aby działanie to:

nie miało niekorzystnego wpływu na efektywność rynków finansowych ani na inwestorów, który to wpływ byłby niewspółmierny do korzyści płynących z tego działania; oraz

nie stwarzało ryzyka arbitrażu regulacyjnego.

Jeżeli właściwy organ lub właściwe organy przyjęły środek, o którym mowa w art. 42, EUNB może przyjąć dowolne spośród środków, o których mowa w ust. 1, bez wydawania opinii, o której mowa w art. 43.

Przed podjęciem decyzji o podjęciu działania na mocy niniejszego artykułu EUNB powiadamia właściwe organy o proponowanym działaniu.

EUNB publikuje na swoich stronach internetowych komunikat o każdej decyzji dotyczącej podjęcia działania na mocy niniejszego artykułu. Komunikat ten zawiera informacje dotyczące zakazu lub ograniczenia oraz określa okres liczony od publikacji komunikatu, po upływie którego środki wchodzą w życie. Zakaz lub ograniczenie mają zastosowanie tylko do działań podejmowanych po wejściu w życie tych środków.

EUNB dokonują przeglądu zakazu lub ograniczenia nałożonego zgodnie z ust. 1 w odpowiednich odstępach czasu, a w każdym razie przynajmniej co trzy miesiące. Zakaz lub ograniczenie, które nie zostały przedłużone po okresie trzech miesięcy, wygasają.

Działanie podjęte przez EUNB na mocy niniejszego artykułu ma charakter nadrzędny wobec wcześniejszych działań podjętych przez właściwy organ.

Komisja przyjmuje akty delegowane, zgodnie z art. 50, określające kryteria i czynniki, które mają być uwzględniane przez EUNB przy ustalaniu, kiedy występuje istotny problem w dziedzinie ochrony inwestorów lub zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych oraz dla stabilności całego unijnego systemu finansowego lub części tego systemu, o którym mowa w ust. 2 lit. a).

Właściwy organ może wprowadzić w państwie członkowskim lub z państwa członkowskiego zakaz lub ograniczenie dotyczące:

wprowadzania do obrotu, dystrybucji lub sprzedaży określonych instrumentów finansowych lub lokat strukturyzowanych bądź instrumentów finansowych lub lokat strukturyzowanych o pewnych określonych cechach; lub

rodzaju działalności lub praktyki finansowej.

Właściwy organ może podjąć działania, o których mowa w ust. 1, jeżeli na podstawie uzasadnionych argumentów uzyska pewność, że:

albo

(i)

instrument finansowy, lokata strukturyzowana lub działalność bądź praktyka powodują poważne obawy dotyczące ochrony inwestorów lub stwarzają zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub towarowych lub dla stabilności całego systemu finansowego lub części tego systemu w co najmniej jednym państwie członkowskim; albo

(ii)

instrument pochodny ma negatywny wpływ na mechanizm kształtowania cen na rynku bazowym;

istniejące wymogi regulacyjne w prawie Unii, które mają zastosowanie do instrumentu finansowego, lokaty strukturyzowanej lub działalności lub praktyki, w niewystarczającym stopniu przeciwdziałają zagrożeniom, o których mowa w lit. a), a problem nie zostanie lepiej rozwiązany dzięki lepszemu nadzorowi lub egzekwowaniu istniejących wymogów;

działanie jest proporcjonalne, biorąc pod uwagę charakter zidentyfikowanych zagrożeń, poziom wiedzy zainteresowanych inwestorów lub uczestników rynku oraz prawdopodobny skutek działania dla inwestorów i uczestników rynku, którzy mogą posiadać lub wykorzystywać dany instrument finansowy, lokata strukturyzowana lub działalność lub praktykę lub odnosić z nich korzyści;

właściwy organ przeprowadził należyte konsultacje z właściwymi organami w innych państwach członkowskich, na które dane działanie może wywrzeć znaczący wpływ;

działanie nie ma skutku dyskryminującego w odniesieniu do usług świadczonych lub działalności prowadzonej z innego państwa członkowskiego; oraz

przeprowadził należyte konsultacje z organami publicznymi właściwymi dla nadzoru, administracji i regulacji rynków fizycznych produktów rolnych na mocy rozporządzenia 1234/2007/WE, w przypadku gdy instrument finansowy, działalność lub praktyka stwarzają poważne zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynku fizycznych produktów rolnych.

Jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w akapicie pierwszym, właściwy organ może zapobiegawczo nałożyć zakaz lub ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, przed wprowadzeniem do obrotu, dystrybucją lub sprzedażą klientom instrumentu finansowego lub lokaty strukturyzowanej.

Zakaz lub ograniczenie mogą mieć zastosowanie w okolicznościach określonych przez właściwy organ bądź z zastrzeżeniem wyjątków określonych przez właściwy organ.

Właściwy organ nie nakłada zakazu lub ograniczenia na mocy niniejszego artykułu, chyba że najpóźniej na jeden miesiąc przed planowanym momentem wejścia tego środka w życie przekaże pisemnie lub w inny uzgodniony przez organy sposób do wszystkich pozostałych właściwych organów oraz do EUNGiPW szczegółowe informacje dotyczące:

instrumentu finansowego lub działalności bądź praktyki, do której odnosi się planowane działanie;

dokładnego charakteru planowanego zakazu lub ograniczenia oraz planowanego momentu jego wejścia w życie; oraz

dowodów, na których oparł swoją decyzję oraz na podstawie których uzyskał pewność, że spełniony jest każdy z warunków określonych w ust. 2.

W wyjątkowych przypadkach, kiedy właściwy organ uznaje, że konieczne jest podjęcie pilnych działań na mocy niniejszego artykułu, aby zapobiec szkodom, jakie mogą wyniknąć z instrumentów finansowych, lokat strukturyzowanych, praktyk lub działań, o których mowa w ust. 1, właściwy organ może podjąć tymczasowe działania z wyprzedzeniem nie krótszym – przed planowanym momentem wejścia danego środka w życie – niż 24 godziny od pisemnego powiadomienia wszystkich innych właściwych organów i EUNGiPW, lub w przypadku lokat strukturyzowanych – EUNB, pod warunkiem że spełnione są wszystkie kryteria niniejszego artykułu oraz, dodatkowo, jednoznacznie stwierdzono, że termin jednomiesięczny nie umożliwiłby odpowiedniej reakcji na dany problem lub dane zagrożenie. Właściwy organ nie podejmuje działań tymczasowych przez okres dłuższy niż trzy miesiące.

Właściwy organ publikuje na swoich stronach internetowych komunikat o każdej decyzji dotyczącej nałożenia zakazu lub ograniczenia, o którym mowa w ust. 1. Komunikat zawiera szczegóły zakazu lub ograniczenia, okres liczony od publikacji komunikatu, po upływie którego środki wchodzą w życie, a także dowody, na podstawie których organ uzyskał pewność, że spełniony jest każdy z warunków, o których mowa w ust. 2. Zakaz lub ograniczenie mają zastosowanie tylko do działań podejmowanych po opublikowaniu komunikatu.

Właściwy organ cofa zakaz lub ograniczenie, jeżeli warunki, o których mowa w ust. 2, nie mają już dłużej zastosowania.

Komisja przyjmuje akty delegowane, zgodnie z art. 50, określające kryteria i czynniki, które mają być uwzględniane przez właściwe organy przy ustalaniu, kiedy występuje istotny problem w dziedzinie ochrony inwestorów lub zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub towarowych lub dla stabilności systemu finansowego w co najmniej jednym państwie członkowskim, o czym mowa w ust. 2 lit. a).

EUNGiPW lub, w przypadku lokat strukturyzowanych, EUNB odgrywają rolę mediatora i koordynatora w odniesieniu do działań podejmowanych przez właściwe organy zgodnie z art. 42. W szczególności EUNGiPW lub, w przypadku lokat strukturyzowanych, EUNB zapewniają, aby działania podejmowane przez właściwy organ były uzasadnione i proporcjonalne oraz aby właściwe organy przyjmowały spójne podejście tam, gdzie jest to stosowne.

Po otrzymaniu, zgodnie z art. 42, powiadomienia o dowolnym działaniu, które ma zostać podjęte na mocy tego artykułu, EUNGiPW lub, w przypadku lokat strukturyzowanych, EUNB wydają opinię, w kwestii, czy zakaz lub ograniczenie jest uzasadnione i proporcjonalne. Jeżeli EUNGiPW lub, w przypadku lokat strukturyzowanych, EUNB uznają, że dla przeciwdziałania zagrożeniu konieczne jest podjęcie środka przez inne właściwe organy, stwierdzają to w swojej opinii. Opinia jest publikowana na stronach internetowych EUNGiPW lub, w przypadku lokat strukturyzowanych, EUNB.

Jeżeli właściwy organ planuje podjąć lub podejmuje działanie wbrew opinii przyjętej przez EUNGiPW lub, w przypadku lokat strukturyzowanych, EUNB, o której mowa w ust. 2, lub jeżeli odmawia podjęcia działania wbrew tej opinii, niezwłocznie publikuje na swoich stronach internetowych komunikat wyczerpująco wyjaśniający przyczyny takiego postępowania.

Działania koordynujące prowadzone przez EUNGiPW w zakresie krajowych środków zarządzania pozycjami i limitów pozycji

EUNGiPW odgrywa rolę mediatora i koordynatora w odniesieniu do środków podejmowanych przez właściwe organy zgodnie z art. 69 ust. 2 lit. o) oraz p) dyrektywy 2014/65/UE. W szczególności EUNGiPW zapewnia, aby właściwe organy przyjmowały spójne podejście w odniesieniu do momentu wykonywania tych uprawnień, charakteru i zakresu nakładanych środków oraz czasu trwania środków i działań następczych.

Po otrzymaniu powiadomienia o dowolnym środku przewidzianym w art. 79 ust. 5 dyrektywy 2014/65/UE EUNGiPW odnotowuje środek oraz przyczyny jego nałożenia. W odniesieniu do środków przewidzianych w art. 69 ust. 1 lit. o) lub p) dyrektywy 2014/65/UE, EUNGiPW prowadzi i publikuje na swoich stronach internetowych bazę danych ze streszczeniami obowiązujących środków, wraz z informacjami na temat osoby, których dotyczą, stosownych instrumentów finansowych, wszelkich ograniczeń ilościowych pozycji, jakie dane osoby mogą posiadać w każdym momencie, wszelkich zwolnień udzielonych zgodnie z art. 57 dyrektywy 2014/65/UE, a także odpowiednim uzasadnieniem.

Zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, w przypadku gdy spełnione są oba warunki określone w ust. 2, EUNGiPW podejmuje jeden z następujących środków lub większą ich liczbę:

zażądanie od dowolnej osoby wszystkich istotnych informacji dotyczących wielkości i celu pozycji lub ekspozycji związanej z instrumentem pochodnym;

po przeanalizowaniu informacji uzyskanych zgodnie z lit. a) zażądanie od takiej osoby zmniejszenia wielkości lub zlikwidowania pozycji lub ekspozycji zgodnie z aktem delegowanym, o którym mowa w ust. 10 lit. b);

w ostateczności – ograniczenie możliwości zawarcia przez osobę transakcji obejmującej towarowy instrument pochodny.

EUNGiPW podejmuje decyzję na mocy ust. 1 wyłącznie w przypadku, gdy spełnione są oba spośród następujących warunków:

środki wymienione w ust. 1 przeciwdziałają zagrożeniu dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych, łącznie z rynkami towarowych instrumentów pochodnych zgodnie z celami wymienionymi w art. 57 ust. 1 dyrektywy 2014/65/UE, w tym w odniesieniu do sposobów fizycznej dostawy towarów, bądź dla stabilności całego unijnego systemu finansowego lub części tego systemu;

właściwy organ lub właściwe organy nie przyjęły środków w celu przeciwdziałania zagrożeniu lub przyjęte środki w niewystarczającym stopniu przeciwdziałają zagrożeniu.

EUNGiPW ocenia spełnienie warunków, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a) i b) niniejszego ustępu, zgodnie z kryteriami i czynnikami wyszczególnionymi w akcie delegowanym, o którym mowa w ust. 10 lit. a) niniejszego artykułu.

Przyjmując środki, o których mowa w ust. 1, EUNGiPW zapewnia, by dany środek:

znacząco przeciwdziałał zagrożeniu dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych, łącznie z rynkami towarowych instrumentów pochodnych zgodnie z celami wymienionymi w art. 57 ust. 1 dyrektywy 2014/65/UE, w tym w odniesieniu do fizycznej dostawy towarów, bądź dla stabilności całego unijnego systemu finansowego lub części tego systemu lub znacznie zwiększał zdolność właściwych organów do monitorowania tego zagrożenia, mierzonego zgodnie z kryteriami i czynnikami wyszczególnionymi w akcie delegowanym, o którym mowa w ust. 10 lit. a) niniejszego artykułu;

nie stwarzał ryzyka arbitrażu regulacyjnego, mierzonego zgodnie z ust. 10 lit. c) niniejszego artykułu;

nie wywierał żadnego z następujących niekorzystnych skutków na efektywność rynków finansowych, niewspółmiernego do korzyści wynikających z tego środka: ograniczenie płynności na tych rynkach, ograniczenie warunków zmniejszania ryzyka bezpośrednio związanego z działalnością komercyjną kontrahenta niefinansowego lub stwarzanie niepewności wśród uczestników rynku.

Przed przyjęciem jakichkolwiek środków odnoszących się do hurtowej sprzedaży produktów energetycznych EUNGiPW konsultuje się z Agencją ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki ustanowioną na mocy rozporządzenia (WE) nr 713/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 12 ).

Przed przyjęciem jakiegokolwiek środka odnoszącego się do instrumentów pochodnych na towarach rolnych EUNGiPW konsultuje się z organami publicznymi właściwymi dla nadzoru, administracji i regulacji rynków fizycznych produktów rolnych na mocy rozporządzenia 1234/2007/WE.

Przed podjęciem decyzji o nałożeniu lub ponownym nałożeniu danego środka, o którym mowa w ust. 1, EUNGiPW powiadamia odnośne właściwe organy o proponowanym środku. W przypadku żądania, o którym mowa w ust. 1 lit. a) lub b), powiadomienie to zawiera informacje na temat tożsamości osoby lub osób, do których środek został skierowany, a także jego szczegóły i uzasadnienie. W przypadku środka przewidzianego w ust. 1 lit. c), powiadomienie zawiera informacje dotyczące osoby, których środek ten dotyczy, stosownych instrumentów finansowych, odnośnych wskaźników ilościowych, takich jak maksymalna wielkość pozycji, które może przyjąć dana osoba, a także odpowiednie uzasadnienie.

Powiadomienia należy dokonać najpóźniej na 24 godziny przed planowanym wejściem w życie lub ponownym nałożeniem danego środka. W wyjątkowych okolicznościach EUNGiPW może dokonać powiadomienia z wyprzedzeniem krótszym niż 24 godziny przed planowanym wejściem w życie środka, jeżeli dochowanie 24-godzinnego terminu jest niemożliwe.

EUNGiPW publikuje na swoich stronach internetowych komunikat o każdej decyzji dotyczącej nałożenia lub ponownego nałożenia danego środka, o którym mowa w ust. 1 lit. c). Komunikat ten zawiera informacje dotyczące osoby, której środek ten dotyczy, stosownych instrumentów finansowych, odnośnych wskaźników ilościowych, jak na przykład maksymalna wielkość pozycji, które może przyjąć dana osoba, a także odpowiednie uzasadnienie.

Środek, o którym mowa w ust. 1 lit. c), wchodzi w życie z chwilą opublikowania komunikatu lub w określonym w komunikacie terminie przypadającym po dacie publikacji i ma zastosowanie wyłącznie do transakcji zawartych po wejściu środka w życie.

W odpowiednich odstępach czasu, a w każdym razie przynajmniej co trzy miesiące, EUNGiPW dokonuje przeglądu środków, o których mowa w ust. 1 lit. c). Środek, który nie został przedłużony po okresie trzech miesięcy, automatycznie wygasa. Ustępy 2–8 mają także zastosowanie do ponownego nałożenia danego środka.

Środek przyjęty przez EUNGiPW na mocy niniejszego artykułu ma charakter nadrzędny wobec wcześniejszych środków podjętych przez właściwy organ na mocy art. 69 ust. 2 lit. o) lub p) dyrektywy 2014/65/UE.

10.

Komisja przyjmuje zgodnie z art. 50 akty delegowane określające kryteria i czynniki stosowane w celu określenia:

istnienia zagrożenia dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych, łącznie z rynkami towarowych instrumentów pochodnych zgodnie z celami wymienionymi w art. 57 ust. 1 dyrektywy 2014/65/UE, w tym w odniesieniu do sposobów fizycznej dostawy towarów, bądź dla stabilności całego unijnego systemu finansowego lub części tego systemu, o którym mowa w ust. 2 lit. a), z uwzględnieniem stopnia, w jakim pozycje są wykorzystywane do zabezpieczania pozycji w odniesieniu do towarów fizycznych lub kontraktów na towary, oraz stopnia, w jakim ceny na rynkach bazowych są ustalane w stosunku do cen towarowych instrumentów pochodnych;

odpowiedniego zmniejszenia pozycji lub ekspozycji powstałych w związku z instrumentem pochodnym, o którym mowa w ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu;

sytuacji, w których mogłoby wystąpić ryzyko arbitrażu regulacyjnego, o którym mowa w ust. 3 lit. b) niniejszego artykułu.

W tych kryteriach i czynnikach uwzględnia się projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w art. 57 ust. 3 dyrektywy 2014/65/UE, oraz wprowadza się rozróżnienie między sytuacjami, w których EUNGiPW podejmuje działania ze względu na bezczynność właściwego organu, a takimi, w których EUNGiPW bierze pod uwagę dodatkowe zagrożenie, którego właściwy organ nie jest w stanie wystarczająco uwzględnić zgodnie z art. 69 ust. 2 lit. j) lub o) dyrektywy 2014/65/UE.

ŚWIADCZENIE USŁUG I PROWADZENIE DZIAŁALNOŚCI NA PODSTAWIE DECYZJI W SPRAWIE RÓWNOWAŻNOŚCI PRZEZ FIRMY Z PAŃSTW TRZECICH POSIADAJĄCE ODDZIAŁ LUB NIEPOSIADAJĄCE ODDZIAŁU

Firma z państwa trzeciego może świadczyć usługi inwestycyjne lub prowadzić działalność inwestycyjną połączoną lub nie z usługami dodatkowymi na rzecz uprawnionych kontrahentów i klientów profesjonalnych w rozumieniu sekcji I załącznika II do dyrektywy 2014/65/UE mających siedzibę na terenie całej Unii bez tworzenia oddziału w przypadku, gdy jest ona zarejestrowana w rejestrze firm z państw trzecich prowadzonym przez EUNGiPW zgodnie z art. 47.

EUNGiPW rejestruje firmę z państwa trzeciego, która złożyła wniosek o świadczenie usług inwestycyjnych lub prowadzenie działalności w całej Unii zgodnie z ust. 1 wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące warunki:

Komisja przyjęła decyzję zgodnie z art. 47 ust. 1;

firma posiada zezwolenie w jurysdykcji, w której ma siedzibę zarządu, na świadczenie usług inwestycyjnych lub prowadzenie rodzajów działalności inwestycyjnej, które mają być świadczone lub prowadzone w Unii, i podlega skutecznemu nadzorowi oraz egzekwowaniu prawa zapewniającemu pełną zgodność z wymogami mającymi zastosowanie w tym państwie trzecim;

ustalenia dotyczące współpracy zostały dokonane zgodnie z art. 47 ust. 2;

▼M2

firma ustanowiła niezbędne mechanizmy i procedury do celów przekazywania informacji określonych w ust. 6a.

▼B

Jeżeli firma z państwa trzeciego jest zarejestrowana zgodnie z niniejszym artykułem, państwa członkowskie nie nakładają żadnych dodatkowych wymogów na firmę z państwa trzeciego w odniesieniu do zagadnień objętych niniejszym rozporządzeniem lub dyrektywą 2014/65/UE, i tak samo, nie traktują firm z państw trzecich w sposób uprzywilejowany w stosunku do firm z Unii.

Firma z państwa trzeciego, o której mowa w ust. 1, składa swój wniosek do EUNGiPW po przyjęciu przez Komisję decyzji, o której mowa w art. 47, określającej, że ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego, w którym posiada zezwolenie firma z państwa trzeciego, są równoważne wymogom opisanym w art. 47 ust. 1.

Składająca wniosek firma z państwa trzeciego przekazuje do EUNGiPW wszystkie informacje niezbędne do jej zarejestrowania. W terminie 30 dni roboczych od otrzymania wniosku EUNGiPW ocenia kompletność wniosku. Jeżeli wniosek nie jest kompletny, EUNGiPW określa termin przekazania dodatkowych informacji przez składającą wniosek firmę z państwa trzeciego.

W terminie 180 dni roboczych od złożenia kompletnego wniosku EUNGiPW informuje składającą wniosek firmę z państwa trzeciego na piśmie o udzieleniu lub odmowie rejestracji i podaje pełne uzasadnienie swojej decyzji.

W przypadku gdy Komisja nie przyjmie decyzji zgodnie z art. 47 ust. 1 lub gdy taka decyzja została przyjęta, ale straciła ważność albo w przypadku gdy nie obejmuje ona danych usług lub działalności, państwa członkowskie mogą zezwolić firmom z państw trzecich na świadczenie usług inwestycyjnych lub prowadzenie działalności inwestycyjnej wraz z usługami dodatkowymi, na rzecz uprawnionych kontrahentów i klientów profesjonalnych w rozumieniu sekcji I załącznika II do dyrektywy 2014/65/UE na ich terytorium zgodnie z systemami krajowymi.

Firmy z państw trzecich świadczące usługi zgodnie z niniejszym artykułem przed rozpoczęciem świadczenia jakichkolwiek usług inwestycyjnych informują klientów mających siedzibę w Unii, że nie posiadają zezwolenia na świadczenie usług na rzecz klientów innych niż uprawnieni kontrahenci i klienci profesjonalni w rozumieniu sekcji I załącznika II do dyrektywy 2014/65/UE oraz że nie podlegają nadzorowi w Unii. Wskazują one nazwę i adres właściwego organu odpowiedzialnego za nadzór w państwie trzecim.

Informacje określone w akapicie pierwszym są przekazywane na piśmie i w wyraźny sposób.

Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku gdy uprawniony kontrahent lub klient profesjonalny w rozumieniu sekcji I załącznika II do dyrektywy 2014/65/UE mający siedzibę lub znajdujący się w Unii zapoczątkowują z własnej wyłącznej inicjatywy świadczenie usługi inwestycyjnej lub prowadzenie działalności inwestycyjnej przez firmę z państwa trzeciego, niniejszy artykuł nie będzie miał zastosowania do świadczenia tej usługi lub do prowadzenia tej działalności przez firmę z państwa trzeciego na rzecz tej osoby, co obejmuje relacje związane konkretnie ze świadczeniem tej usługi lub działalności. Bez uszczerbku dla relacji wewnątrzgrupowych, w przypadku gdy firma z państwa trzeciego, w tym za pośrednictwem podmiotu działającego w jej imieniu lub mającego z nią bliskie powiązania lub jakiejkolwiek innej osoby działającej w imieniu takiego podmiotu, oferuje swoje usługi klientom lub potencjalnym klientom w Unii, nie jest to uznawane za usługę świadczoną z własnej wyłącznej inicjatywy klienta. Inicjatywa takich klientów nie uprawnia firmy z państwa trzeciego do proponowania sprzedaży takiemu klientowi nowych kategorii produktów inwestycyjnych lub usług inwestycyjnych.

Firmy z państw trzecich świadczące usługi lub prowadzące działalność zgodnie z niniejszym artykułem, przed świadczeniem jakichkolwiek usług lub prowadzeniem działalności na rzecz klienta mającego siedzibę w Unii, oferują poddanie wszelkich sporów dotyczących tych usług lub działalności jurysdykcji sądu lub trybunału arbitrażowego w danym państwie członkowskim.

6a.

Firmy z państw trzecich świadczące usługi lub prowadzące działalność zgodnie z niniejszym artykułem przekazują co roku EUNGiPW informacje dotyczące następujących kwestii:

EUNGiPW przekazuje informacje otrzymane zgodnie z niniejszym ustępem właściwym organom państw członkowskich, w których firma z państwa trzeciego świadczy usługi inwestycyjne lub prowadzi działalność inwestycyjną zgodnie z niniejszym artykułem.

W przypadku gdy jest to niezbędne do realizacji zadań EUNGiPW lub właściwych organów zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, EUNGiPW może – w tym również na wniosek właściwych organów państw członkowskich, w których firma z państwa trzeciego świadczy usługi inwestycyjne lub prowadzi działalność inwestycyjną zgodnie z niniejszym artykułem – zwrócić się do firm z państw trzecich świadczących usługi lub prowadzących działalność zgodnie z niniejszym artykułem o dostarczenie wszelkich dalszych informacji dotyczących ich działalności.

6b.

W przypadku gdy firma z państwa trzeciego świadczy usługi lub prowadzi działalność zgodnie z niniejszym artykułem, przechowuje ona – do dyspozycji EUNGiPW – dane dotyczące wszystkich zleceń i wszystkich transakcji w Unii na instrumentach finansowych, które zrealizowała, czy to na własny rachunek czy w imieniu klienta, przez okres pięciu lat.

Na wniosek właściwego organu państwa członkowskiego, w którym firma z państwa trzeciego świadczy usługi inwestycyjne lub prowadzi działalność inwestycyjną zgodnie z niniejszym artykułem, EUNGiPW uzyskuje dostęp do stosownych danych przechowywanych do jego dyspozycji zgodnie z akapitem pierwszym oraz udostępnia te dane właściwemu organowi, który wystąpił z wnioskiem.

6c.

W przypadku gdy firma z państwa trzeciego nie współpracuje w trakcie dochodzenia lub kontroli na miejscu przeprowadzonych zgodnie z art. 47 ust. 2 lub w przypadku gdy nie zastosuje się do wniosku EUNGiPW zgodnie z ust. 6a i 6b niniejszego artykułu w należytym terminie i w odpowiedni sposób, EUNGiPW może wycofać rejestrację lub czasowo zakazać prowadzenia działalności lub ograniczyć ją zgodnie z art. 49.

EUNGiPW, w porozumieniu z EUNB, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia informacji, które firma z państwa trzeciego ubiegająca się o rejestrację ma przekazać we wniosku o rejestrację, o którym mowa w ust. 4, oraz informacje, które mają być przekazywane zgodnie z ust. 6a.

EUNGiPW przedłoży Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 26 września 2020 r.

Komisji przekazuje się uprawnienia do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjmowanie regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

EUNGiPW opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych określających format, w jakim ma być składany wniosek o rejestrację, o którym mowa w ust. 4, oraz w jakim mają być przekazywane informacje, o których mowa w ust. 6a.

EUNGiPW przedłoży Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 26 września 2020 r.

Komisji powierza się uprawnienia do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez przyjmowanie wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Komisja może przyjąć decyzję zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 51 ust. 2, w odniesieniu do państwa trzeciego, stanowiącą, że ramy prawne i nadzorcze tego państwa trzeciego zapewniają spełnienie wszystkich następujących kryteriów:

firmy posiadające zezwolenie w danym państwie trzecim spełniają prawnie wiążące wymogi ostrożnościowe, organizacyjne oraz wymogi w zakresie prowadzenia działalności o skutku równoważnym wymogom określonym w niniejszym rozporządzeniu, rozporządzeniu (UE) nr 575/2013 i rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2033 ( 13 ), w dyrektywie 2013/36/UE, w dyrektywie 2014/65/UE i dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2034 ( 14 ), a także w środkach wykonawczych przyjętych na mocy tych aktów ustawodawczych;

firmy posiadające zezwolenie w danym państwie trzecim podlegają skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu przepisów, co zapewnia zgodność z mającymi zastosowanie prawnie wiążącymi wymogami ostrożnościowymi, organizacyjnymi oraz wymogami w zakresie prowadzenia działalności; oraz

ramy prawne danego państwa trzeciego zapewniają skuteczny równoważny system uznawania firm inwestycyjnych, które uzyskały zezwolenie zgodnie z systemami prawnymi państw trzecich.

W przypadku gdy istnieje prawdopodobieństwo, że skala i zakres usług świadczonych i działalności prowadzonej przez firmy z państw trzecich w Unii po przyjęciu decyzji, o której mowa w akapicie pierwszym, mogą mieć znaczenie systemowe dla Unii, prawnie wiążące wymogi ostrożnościowe, organizacyjne oraz wymogi w zakresie prowadzenia działalności, o których mowa w akapicie pierwszym, można uznać za wywierające skutek równoważny wymogom określonym w aktach, o których mowa w tym akapicie, wyłącznie po przeprowadzeniu dokładnej i szczegółowej oceny. W tym celu Komisja ocenia również oraz bierze pod uwagę konwergencję nadzorczą między danym państwem trzecim a Unią.

1a.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 50 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez doprecyzowanie okoliczności, w których skala i zakres usług świadczonych i działalności prowadzonej przez firmy z państw trzecich w Unii po przyjęciu decyzji o równoważności, o której mowa w ust. 1, mogą mieć znaczenie systemowe dla Unii.

W przypadku gdy skala i zakres usług świadczonych i działalności prowadzonej przez firmy z państw trzecich mogą potencjalnie mieć znaczenie systemowe dla Unii, Komisja może dołączyć do decyzji o równoważności szczególne warunki operacyjne, które miałyby zapewniać, aby EUNGiPW i właściwe organy krajowe dysponowały niezbędnymi narzędziami w celu zapobiegania arbitrażowi regulacyjnemu oraz monitorowania działalności firm inwestycyjnych z państw trzecich zarejestrowanych zgodnie z art. 46 ust. 2 w odniesieniu do usług świadczonych i działalności prowadzonej w Unii poprzez zapewnianie, aby firmy te spełniały:

wymogi, które mają skutek równoważny z wymogami, o których mowa w art. 20 i 21;

wymogi dotyczące sprawozdawczości, które mają skutek równoważny z wymogami, o których mowa w art. 26, w przypadku gdy informacji takich nie można uzyskać bezpośrednio i na bieżąco za pomocą protokołu ustaleń z właściwym organem państwa trzeciego;

wymogi, które mają skutek równoważny z obowiązkiem obrotu, o którym mowa w art. 23 i 28, w stosownych przypadkach.

Przyjmując decyzję, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, Komisja bierze pod uwagę to, czy dane państwo trzecie uznano za jurysdykcję niechętną współpracy do celów podatkowych zgodnie z odpowiednią polityką Unii lub za państwo trzecie wysokiego ryzyka na podstawie art. 9 ust. 2 dyrektywy (UE) 2015/849.

1b.

Ramy ostrożnościowe, organizacyjne i ramy prowadzenia działalności państwa trzeciego można uznać za mające równoważny skutek w przypadku gdy ramy te spełniają wszystkie następujące warunki:

firmy świadczące usługi inwestycyjne lub prowadzące działalność inwestycyjną w tym państwie trzecim podlegają obowiązkowi uzyskania zezwolenia oraz bieżącemu skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu przepisów;

firmy świadczące usługi inwestycyjne lub prowadzące działalność inwestycyjną w tym państwie trzecim podlegają wystarczającym wymogom kapitałowym oraz w szczególności firmy świadczące usługi lub prowadzące działalność, o której mowa w sekcji A pkt 3 lub 6 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE, podlegają wymogom kapitałowym porównywalnym do wymogów, które miałyby do nich zastosowanie, gdyby firmy te miały siedzibę w Unii;

firmy świadczące usługi inwestycyjne lub prowadzące działalność inwestycyjną w danym państwie trzecim podlegają odpowiednim wymogom mającym zastosowanie do akcjonariuszy lub udziałowców oraz członków organu zarządzającego;

firmy świadczące usługi inwestycyjne lub prowadzące działalność inwestycyjną podlegają adekwatnym wymogom w zakresie prowadzenia działalności i wymogom organizacyjnym;

przejrzystość i integralność rynku zapewnione są przez zapobieganie nadużyciom na rynku w postaci wykorzystywania informacji wewnętrznych i manipulacji na rynku.

Do celów ust. 1a niniejszego artykułu, przy ocenie równoważności przepisów państw trzecich dotyczących obowiązku obrotu określonych w art. 23 i 28, Komisja ocenia także, czy ramy prawne państwa trzeciego przewidują kryteria wyznaczania systemów obrotu jako kwalifikujących się do celów zgodności z obowiązkiem obrotu, które to kryteria mają podobny skutek do tych ustanowionych na mocy niniejszego rozporządzenia lub dyrektywy 2014/65/UE.

EUNGiPW dokonuje ustaleń dotyczących współpracy z odnośnymi właściwymi organami państw trzecich, których ramy prawne i nadzorcze zostały uznane za faktycznie równoważne zgodnie z ust. 1. W ramach takich ustaleń określa się przynajmniej:

▼M2

mechanizm wymiany informacji między EUNGiPW a właściwymi organami zainteresowanych państw trzecich, w tym dostęp do wszystkich informacji dotyczących firm spoza Unii posiadających zezwolenie w państwach trzecich, których to informacji żąda EUNGiPW, oraz w stosownych przypadkach zasady dalszego udostępniania przez EUNGiPW takich informacji właściwym organom państw członkowskich;

▼B

mechanizm natychmiastowego powiadamiania EUNGiPW w przypadku, gdy właściwy organ państwa trzeciego uznaje, że firma z państwa trzeciego podlegająca jego nadzorowi i zarejestrowana przez EUNGiPW w rejestrze, o którym mowa w art. 48, narusza warunki posiadanego zezwolenia lub inne przepisy, których ma obowiązek przestrzegać;

▼M2

procedury dotyczące koordynacji działalności nadzorczej, w tym dochodzeń i kontroli na miejscu, które EUNGiPW może przeprowadzać we współpracy z właściwymi organami państw członkowskich, w przypadku gdy firma z państwa trzeciego świadczy usługi inwestycyjne lub prowadzi działalność inwestycyjną zgodnie z art. 46, w przypadku gdy jest to niezbędne do realizacji zadań EUNGiPW lub właściwych organów zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, po należytym poinformowaniu właściwego organu państwa trzeciego.

▼M2

procedury dotyczące wniosku o udzielenie informacji na mocy art. 46 ust. 6a i 6b, który to wniosek EUNGiPW może przedłożyć firmie z państwa trzeciego zarejestrowanej zgodnie z art. 46 ust. 2.

▼B

Firma z państwa trzeciego mająca siedzibę w państwie, którego ramy prawne i nadzorcze zostały uznane za faktycznie równoważne zgodnie z ust. 1 i która posiada zezwolenie zgodnie z art. 39 dyrektywy 2014/65/UE, może świadczyć usługi i prowadzić działalność objęte zezwoleniem na rzecz uprawnionych kontrahentów i klientów profesjonalnych w rozumieniu sekcji I załącznika II do dyrektywy 2014/65/UE w innych państwach członkowskich Unii bez tworzenia nowych oddziałów. W tym celu taka firma musi spełniać wymogi dotyczące informacji odnoszące się do transgranicznego świadczenia usług i prowadzenia działalności przewidziane w art. 34 dyrektywy 2014/65/UE.

Oddział pozostaje pod nadzorem państwa członkowskiego, w którym oddział posiada siedzibę, zgodnie z art. 39 dyrektywy 2014/65/UE. Nie naruszając jednak obowiązku współpracy ustanowionego w dyrektywie 2014/65/UE, właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mieści się oddział, i właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego mogą wprowadzić proporcjonalne ustalenia dotyczące współpracy w celu zapewnienia, aby oddział firmy z państwa trzeciego świadczący usługi inwestycyjne w obrębie Unii zapewniał odpowiedni poziom ochrony inwestorów.

W przypadku gdy Komisja zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 51 ust. 2, przyjmie decyzję odwołującą decyzję podjętą na mocy ust. 1 niniejszego artykułu w odniesieniu do państwa trzeciego, firma z tego państwa trzeciego nie korzysta w dalszym ciągu z praw przewidzianych w art. 46 ust. 1.

EUNGiPW monitoruje rozwój sytuacji w kontekście regulacyjnym i nadzorczym, praktyki z zakresu egzekwowania przepisów i inne istotne zmiany na rynkach w państwach trzecich, w odniesieniu do których Komisja przyjęła decyzje o równoważności zgodnie z ust. 1, w celu weryfikacji, czy nadal spełnione są warunki, na których podstawie podjęto te decyzje. EUNGiPW raz w roku przedstawia Komisji poufne sprawozdanie na temat swoich ustaleń. W przypadku gdy EUNGiPW uzna to za stosowne, może skonsultować się w sprawie tego sprawozdania z EUNB.

Sprawozdanie odzwierciedla również tendencje zaobserwowane na podstawie danych zgromadzonych zgodnie z art. 46 ust. 6a, w szczególności w odniesieniu do firm świadczących usługi lub prowadzących rodzaje działalności, o których mowa w sekcji A pkt 3 i 6 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE.

Na podstawie sprawozdania, o którym mowa w ust. 5, Komisja co najmniej raz w roku przedkłada sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Sprawozdanie to zawiera wykaz decyzji o równoważności przyjętych lub cofniętych przez Komisję w roku sprawozdawczym, a także wszelkie środki podjęte przez EUNGiPW na mocy art. 49 oraz zawiera wyjaśnienie powodów uzasadniających te decyzje i środki.

Sprawozdanie Komisji zawiera informacje na temat monitorowania zmian regulacyjnych i nadzorczych, praktyk w zakresie egzekwowania przepisów oraz innych istotnych zmian na rynkach w państwach trzecich, w odniesieniu do których przyjęto decyzje o równoważności. W sprawozdaniu zawiera się również ocenę rozwoju transgranicznego świadczenia usług inwestycyjnych przez firmy z państw trzecich w ujęciu ogólnym, a w szczególności w odniesieniu do usług i rodzajów działalności, o których mowa w sekcji A pkt 3 i 6 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE. W stosownym przypadku sprawozdanie obejmuje również informacje dotyczące bieżącej oceny równoważności, którą to ocenę Komisja prowadzi w odniesieniu do państwa trzeciego.

EUNGiPW prowadzi rejestr firm z państw trzecich posiadających zezwolenie na świadczenie usług inwestycyjnych lub prowadzenie działalności inwestycyjnej w Unii zgodnie z art. 46. Rejestr jest dostępny publicznie na stronach internetowych EUNGiPW i zawiera informacje dotyczące usług lub rodzajów działalności, na świadczenie lub prowadzenie których firmy z państw trzecich posiadają zezwolenie, a także wskazanie właściwego organu odpowiedzialnego za nadzór nad nimi w państwie trzecim.

EUNGiPW może czasowo zakazać działalności firmie z państwa trzeciego w zakresie świadczenia usług inwestycyjnych lub prowadzenia działalności inwestycyjnej wraz z wszelkimi usługami dodatkowymi lub bez nich, zgodnie z art. 46 ust. 1, lub ograniczyć taką działalność, w przypadku gdy dana firma z państwa trzeciego nie stosuje się do jakiegokolwiek zakazu lub ograniczenia nałożonych przez EUNGiPW lub EUNB zgodnie z art. 40 i 41 lub przez właściwy organ zgodnie z art. 42, nie stosuje się do wniosku EUNGiPW zgodnie z art. 46 ust. 6a i 6b w należytym terminie i w odpowiedni sposób, lub w przypadku gdy dana firma z państwa trzeciego nie współpracuje w trakcie dochodzenia lub kontroli na miejscu przeprowadzanych zgodnie z art. 47 ust. 2.

Bez uszczerbku dla ust. 1 EUNGiPW cofa rejestrację firmy z państwa trzeciego w rejestrze ustanowionym zgodnie z art. 48, w przypadku gdy EUNGiPW przekazał sprawę właściwemu organowi państwa trzeciego, a ten właściwy organ nie podjął odpowiednich środków niezbędnych do ochrony inwestorów lub właściwego funkcjonowania rynków w Unii lub nie wykazał, że dana firma z państwa trzeciego spełnia wymogi mające do niej zastosowanie w tym państwie trzecim lub warunki, na podstawie których przyjęto decyzję zgodnie z art. 47 ust. 1, oraz zastosowanie ma jeden z następujących warunków:

EUNGiPW ma uzasadnione, oparte na udokumentowanych dowodach powody, w tym między innymi roczne informacje przedstawione zgodnie z art. 46 ust. 6a, aby sądzić, że w ramach świadczenia usług inwestycyjnych i prowadzenia działalności inwestycyjnej w Unii firma z państwa trzeciego działa w sposób, który wyraźnie szkodzi interesom inwestorów lub prawidłowemu funkcjonowaniu rynków;

EUNGiPW ma uzasadnione, oparte na udokumentowanych dowodach podstawy, w tym między innymi roczne informacje przedstawione zgodnie z art. 46 ust. 6a, aby sądzić, że w ramach świadczenia usług inwestycyjnych i prowadzenia działalności inwestycyjnej w Unii firma z państwa trzeciego poważnie naruszyła przepisy mające do niej zastosowanie w państwie trzecim, na podstawie których Komisja przyjęła decyzję zgodnie z art. 47 ust. 1.

EUNGiPW w stosownym terminie informuje właściwy organ państwa trzeciego o tym, że zamierza podjąć działania zgodnie z ust. 1 lub 2.

Podejmując decyzję o podjęciu odpowiednich działań na podstawie niniejszego artykułu, EUNGiPW bierze pod uwagę charakter i powagę ryzyka stwarzanego dla inwestorów oraz właściwego funkcjonowania rynków w Unii, z uwzględnieniem następujących kryteriów:

czasu trwania i częstotliwości powstałego ryzyka;

czy dane ryzyko ujawniło poważne lub systemowe słabości w procedurach stosowanych przez firmę z państwa trzeciego;

czy dane ryzyko doprowadziło do przestępstwa finansowego, ułatwiło popełnienie przestępstwa finansowego lub czy istnieje między nimi innego rodzaju związek;

czy ryzyko powstało w sposób zamierzony czy w wyniku zaniedbania.

EUNGiPW niezwłocznie informuje Komisję i zainteresowaną firmę z państwa trzeciego o każdym środku przyjętym zgodnie z ust. 1 lub 2 oraz publikuje swoją decyzję na swojej stronie internetowej.

Komisja ocenia, czy w odniesieniu do danego państwa trzeciego nadal spełnione są warunki, na podstawie których przyjęta została decyzja zgodnie z art. 47 ust. 1.

Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych powierzone Komisji podlegają warunkom określonym w niniejszym artykule.

Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 1 ust. 9, art. 2 ust. 2, art. 13 ust. 2, art. 15 ust. 5, art. 17 ust. 3, art. 19 ust. 2 i 3, art. 31 ust. 4, art. 40 ust. 8, art. 41 ust. 8, art. 42 ust. 7, art. 45 ust. 10, art. 47 ust. 1a oraz art. 52 ust. 10 i 12, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia 2 lipca 2014 r.

Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 1 ust. 9, art. 2 ust. 2, art. 13 ust. 2, art. 15 ust. 5, art. 17 ust. 3, art. 19 ust. 2 i 3, art. 31 ust. 4, art. 40 ust. 8, art. 41 ust. 8, art. 42 ust. 7, art. 45 ust. 10, art. 47 ust. 1a oraz art. 52 ust. 10 i 12, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 1 ust. 9, art. 2 ust. 2, art. 13 ust. 2, art. 15 ust. 5, art. 17 ust. 3, art. 19 ust. 2 i 3, art. 31 ust. 4, art. 40 ust. 8, art. 41 ust. 8, art. 42 ust. 7, art. 45 ust. 10, art. 47 ust. 1a oraz art. 52 ust. 10 lub 12 wchodzi w życie jedynie wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o trzy miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Komisję wspiera Europejski Komitet Papierów Wartościowych ustanowiony na mocy decyzji Komisji 2001/528/WE ( 15 ). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Do dnia ►M1 3 marca 2020 r. ◄ Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat praktycznych skutków obowiązywania wymogów przejrzystości ustanowionych na mocy art. 3–13, w szczególności na temat wpływu i skuteczności mechanizmu pułapu wolumenu opisanego w art. 5, w tym na koszty obrotu ponoszone przez uprawnionych kontrahentów i klientów profesjonalnych oraz na obrót akcjami spółek o małej i średniej kapitalizacji, a także jego skuteczności w zapewnianiu, by stosowanie odnośnych zwolnień nie wywierało niekorzystnego wpływu na kształtowanie się cen i sposobów działania odpowiedniego mechanizmu nakładania kar za naruszanie pułapu wolumenu, a także zastosowania i dalszej stosowności zwolnień z wymogów przejrzystości przedtransakcyjnej ustanowionych na mocy art. 4 ust. 2 i 3 oraz art. 9 ust. 2–5.

Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje wpływ stosowania zwolnienia na mocy art. 4 ust. 1 lit. a) i lit. b) ppkt (i) oraz mechanizmu pułapu wolumenu na mocy art. 5 na europejskie rynki akcji, szczególnie w odniesieniu do:

poziomu i tendencji w zakresie obrotu w oparciu o arkusze zleceń OTC w Unii od wprowadzenia niniejszego rozporządzenia;

wpływu na kwotowane spready objęte przejrzystością przedtransakcyjną;

wpływu na głębokość płynności na arkusze zleceń ujawnionych;

wpływu na konkurencję i na inwestorów w Unii;

wpływu na obrót akcjami spółek o małej i średniej kapitalizacji;

rozwoju sytuacji na szczeblu międzynarodowym oraz dyskusji z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi.

Jeżeli w sprawozdaniu zostanie zawarte ustalenie, że zwolnienie na mocy art. 4 ust. 1 lit. a) i lit. b) ppkt (i) ma szkodliwy wpływ na kształtowanie się cen lub na obrót akcjami spółek o małej i średniej kapitalizacji, Komisja przygotowuje w stosownym przypadku wnioski, w tym dotyczące zmiany niniejszego rozporządzenia, odnoszące się do stosowania tych zwolnień. Takie wnioski zawierają ocenę skutków proponowanych zmian, a także bierze się w nich pod uwagę cele niniejszego rozporządzenia, wpływ na zakłócenia rynku i konkurencję, jak również potencjalny wpływ na inwestorów w Unii.

Do dnia ►M1 3 marca 2020 r. ◄ Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat funkcjonowania art. 26, wskazując między innymi, czy treść i forma zgłoszeń transakcji otrzymywanych i wymienianych między właściwymi organami pozwalają na kompleksowe monitorowanie działalności firm inwestycyjnych zgodnie z art. 26 ust. 1. Komisja może przedstawić odpowiednie wnioski, w tym przewidujące, aby transakcje były zgłaszane do systemu wskazanego przez EUNGiPW zamiast do właściwych organów, co pozwoli odnośnym właściwym organom uzyskać dostęp do wszystkich informacji zgłaszanych zgodnie z niniejszym artykułem do celów niniejszego rozporządzenia oraz dyrektywy 2014/65/UE i wykrywania wykorzystywania poufnych informacji oraz nadużyć na rynku zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 596/2014.

Do dnia ►M1 3 marca 2020 r. ◄ Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat odpowiednich rozwiązań w celu zmniejszenia asymetrii informacyjnej między uczestnikami rynku, a także narzędzi dla organów regulacyjnych w celu lepszego monitorowania działalności w zakresie notowań w systemach obrotu. Sprawozdanie to będzie zawierać co najmniej ocenę możliwości stworzenia europejskiego systemu najlepszych stawek i ofert dla kwot skonsolidowanych, aby zrealizować te cele.

Do dnia ►M1 3 marca 2020 r. ◄ Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat postępów w zakresie przenoszenia obrotu standaryzowanymi instrumentami pochodnymi z rynku pozagiełdowego na giełdy lub elektroniczne platformy obrotu zgodnie z art. 25 i 28.

Do dnia ►M1 3 lipca 2020 r. ◄ Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat kształtowania się cen w odniesieniu do danych dotyczących przejrzystości przed- i posttransakcyjnej z rynków regulowanych, od MTF, OTF, zatwierdzonych podmiotów publikujących i dostawców informacji skonsolidowanych.

Do dnia ►M1 3 lipca 2020 r. ◄ Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie zawierające przegląd przepisów dotyczących interoperacyjności w art. 36 niniejszego rozporządzenia i art. 8 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

Do dnia ►M1 3 lipca 2020 r. ◄ Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat stosowania art. 35 i 36 niniejszego rozporządzenia oraz art. 7 i 8 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

Do dnia ►M1 3 lipca 2022 r. ◄ Komisja, po konsultacji z EUNGiPW przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie zawierające przegląd przepisów dotyczących interoperacyjności w art. 37 niniejszego rozporządzenia i art. 8 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

10.

Do dnia ►M1 3 lipca 2020 r. ◄ Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat wpływu art. 35 i 36 niniejszego rozporządzenia na nowo ustanowionych i którym udzielono zezwolenia jako CCP, o których mowa w art. 35 ust. 5, oraz systemy obrotu mające bliskie powiązania z tymi CCP oraz tego, czy rozwiązanie przejściowe określone w art. 35 ust. 5 zostanie przedłużone, zestawiając z jednej strony ewentualne korzyści dla konsumentów wynikające z poprawy konkurencji i zakres wyboru, jakim dysponują uczestnicy rynku, a z drugiej – ewentualny nieproporcjonalny wpływ tych przepisów na nowo ustanowionych i którym udzielono zezwolenia jako CCP, ograniczenia dla lokalnych uczestników rynku w dostępie do globalnych CCP oraz sprawne funkcjonowanie rynku.

W zależności od ustaleń zawartych w tym sprawozdaniu Komisja może przyjąć akt delegowany zgodnie z art. 50 w celu przedłużenia okresu przejściowego zgodnie z art. 35 ust. 5 maksymalnie o 30 miesięcy.

11.

Do dnia ►M1 3 lipca 2020 r. ◄ Komisja, po konsultacji z EUNGiPW, przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat tego, czy próg określony w art. 36 ust. 5 jest nadal odpowiedni i czy mechanizm opt-out dotyczący giełdowych instrumentów pochodnych ma być nadal dostępny.

12.

Do dnia 3 lipca 2016 r. Komisja, w oparciu o ocenę ryzyka przeprowadzoną przez EUNGiPW w porozumieniu z ERRS, przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oceniające konieczność czasowego wyłączenia giełdowych instrumentów pochodnych z zakresu zastosowania art. 35 i 36. W sprawozdaniu tym zostanie uwzględnione ryzyko dla ogólnej stabilności i prawidłowego funkcjonowania rynków finansowych w całej Unii – jeśli takowe istnieje – wynikające z przepisów o otwartym dostępie odnośnie do giełdowych instrumentów pochodnych.

W zależności od ustaleń zawartych w tym sprawozdaniu Komisja może przyjąć akt delegowany zgodnie z art. 50 w celu wyłączenia giełdowych instrumentów pochodnych z zakresu zastosowania art. 35 i 36 przez okres do trzydziestu miesięcy od dnia ►M1 3 stycznia 2018 r. ◄

13.

Do dnia 31 grudnia 2020 r. EUNGiPW dokona oceny potrzeb kadrowych oraz w zakresie zasobów, związanych z przejęciem przez ten urząd uprawnień i obowiązków zgodnie z art. 64 rozporządzenia (UE) 2019/2033 oraz przedłoży sprawozdanie dotyczące tej oceny Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji.

Firmy z państw trzecich mogą kontynuować świadczenie usług i prowadzenie działalności w państwach członkowskich zgodnie z krajowymi systemami do trzech lat po przyjęciu przez Komisję decyzji odnoszącej się do danego państwa trzeciego zgodnie z art. 47. Usługi i działalność nieobjęte taką decyzją mogą być nadal świadczone i prowadzone zgodnie z systemem krajowym.

►M3 Jeżeli Komisja oceni, że nie ma potrzeby wyłączenia giełdowych instrumentów pochodnych z zakresu zastosowania art. 35 i 36 zgodnie z art. 52 ust. 12, CCP lub system obrotu mogą – przed dniem 11 lutego 2021 r. – zwrócić się do swojego właściwego organu o zgodę na skorzystanie z rozwiązań przejściowych. Właściwy organ, biorąc pod uwagę ryzyka wynikające z zastosowania praw dostępu na mocy art. 35 lub 36 w odniesieniu do giełdowych instrumentów pochodnych w celu prawidłowego funkcjonowania danego CCP lub systemu obrotu, może zdecydować, że art. 35 lub 36 nie będą miały zastosowania do, odpowiednio, odnośnego CCP lub systemu obrotu w odniesieniu do giełdowych instrumentów pochodnych przez okres przejściowy do dnia3 lipca 2021 r. W przypadku zatwierdzenia takiego okresu przejściowego, CCP lub system obrotu nie mogą korzystać z praw dostępu na mocy art. 35 lub 36 w odniesieniu do giełdowych instrumentów pochodnych w trakcie tego okresu. Właściwy organ powiadamia ESMA oraz w przypadku CCP – kolegium właściwych organów dla tego CCP, o zatwierdzeniu okresu przejściowego. ◄

Jeżeli CCP, w stosunku do którego zatwierdzono rozwiązanie przejściowe, ma bliskie powiązania z jednym lub kilkoma systemami obrotu, te systemy obrotu w czasie obowiązywania tego okresu przejściowego nie mogą korzystać z praw dostępu na mocy art. 35 lub 36 w odniesieniu do giełdowych instrumentów pochodnych.

Jeżeli system obrotu, w stosunku do którego zatwierdzono rozwiązanie przejściowe, ma bliskie powiązania z jednym lub kilkoma CCP, te CCP w czasie obowiązywania tego okresu przejściowego nie mogą korzystać z praw dostępu na mocy art. 35 lub 36 w odniesieniu do giełdowych instrumentów pochodnych.

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

►C1 Niezależnie od akapitu drugiego art. 1 ust. 8 i 9, art. 2 ust. 2, art. 4 ust. 6, art. 5 ust. 6 i 9, ◄ art. 7 ust. 2, art. 9 ust. 5, art. 11 ust. 4, art. 12 ust. 2, art. 13 ust. 2, art. 14 ust. 7, art. 15 ust. 5, art. 17 ust. 3, art. 19 ust. 2 i 3, art. 20 ust. 3, art. 21 ust. 5, art. 22 ust. 4, art. 23 ust. 3, art. 25 ust. 3, art. 26 ust. 9, art. 27 ust. 3, art. 28 ust. 4, art. 28 ust. 5, art. 29 ust. 3, art. 30 ust. 2, art., 31 ust. 4, art. 32 ust. 1, 5 i 6, art. 33 ust. 2, art. 35 ust. 6, art. 36 ust. 6, art. 37 ust. 4, art. 38 ust. 3, art. 40 ust. 8, art. 41 ust. 8, art. 42 ust.7, art. 45 ust. 10, art. 46 ust. 7, art. 47 ust. 1 i 4, art. 52 ust. 10 i 12 oraz art. 54 ust. 1 stosuje się natychmiast po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.

Niezależnie od akapitu drugiego art. 37 ust. 1, 2 i 3 stosuje się od dnia 3 stycznia 2020 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

( 1 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).

( 2 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie przejrzystości transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i ponownego wykorzystania oraz zmiany rozporządzenia (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 1).

( 3 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).

( 4 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (Dz.U. L 335 z 17.12.2009, s. 1).

( 5 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32).

( 6 ) Dyrektywa 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami (Dz.U. L 235 z 23.9.2003, s. 10).

( 7 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 1).

( 8 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1227/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii (Dz.U. L 326 z 8.12.2011, s. 1).

( 9 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671).

( 10 ) Dyrektywa 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 15).

( 11 ) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 149/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r., uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących pośrednich uzgodnień rozliczeniowych, obowiązku rozliczania, rejestru publicznego, dostępu do systemu obrotu, kontrahentów niefinansowych, technik ograniczania ryzyka związanego z kontraktami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez kontrahenta centralnego (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 11).

( 12 ) Rozporządzenie (WE) nr 713/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 1).

( 13 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2033 z dnia 27 listopada 2019 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla firm inwestycyjnych oraz zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, (UE) nr 575/2013, (UE) nr 600/2014 i (UE) nr 806/2014 (Dz.U. L 314 z 5.12.2019, s. 1).

( 14 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2034 z dnia 27 listopada 2019 r. w sprawie nadzoru ostrożnościowego nad firmami inwestycyjnymi oraz zmieniająca dyrektywy 2002/87/WE, 2009/65/WE, 2011/61/UE, 2013/36/UE, 2014/59/UE i 2014/65/UE (Dz.U. L 314 z 5.12.2019, s. 64).

( 15 ) Decyzja Komisji 2001/528/WE z dnia 6 czerwca 2001 r. ustanawiająca Europejski Komitet Papierów Wartościowych (Dz.U. L 191 z 13.7.2001, s. 45).

( *1 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349).”;

( *2 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (EU) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84).

		Dziennik Urzędowy
		nr	strona	data
►M1	ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2016/1033 z dnia 23 czerwca 2016 r.	L 175	1	30.6.2016
►M2	ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/2033 z dnia 27 listopada 2019 r.	L 314	1	5.12.2019
►M3	ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2021/23 z dnia 16 grudnia 2020 r.	L 22	1	22.1.2021

►C1	Sprostowanie, Dz.U. L 270, 15.10.2015, s. 4 (600/2014)
►C2	Sprostowanie, Dz.U. L 020, 24.1.2020, s. 26 (2019/2033)
►C3	Sprostowanie, Dz.U. L 405, 2.12.2020, s. 79 (2019/2033)