(1)

Op 16 december 2016 heeft het Europees Agentschap voor chemische stoffen (hierna “het Agentschap” genoemd) op verzoek van de Commissie een dossier (2) overeenkomstig artikel 69, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1907/2006 ingediend (hierna “het bijlage XV-dossier” genoemd) waarin wordt aangetoond dat lood dat gedurende de levenscyclus van voorwerpen die uit loodstabilisatoren bevattende polymeren of copolymeren van vinylchloride (pvc) zijn vervaardigd, uit die voorwerpen vrijkomt, direct en indirect bijdraagt aan de blootstelling van de mens aan lood. Het Agentschap heeft in het bijlage XV-dossier voorgesteld het in de handel brengen of het gebruik van lood in voorwerpen die van pvc zijn vervaardigd te beperken indien de loodconcentratie gelijk is aan of groter is dan 0,1 gewichtsprocent van het pvc-materiaal. Aangezien loodverbindingen pvc niet op doeltreffende wijze kunnen stabiliseren in concentraties van minder dan ongeveer 0,5 gewichtsprocent, zou de voorgestelde concentratiegrens ervoor moeten zorgen dat de opzettelijke toevoeging van loodverbindingen als stabilisatoren tijdens het samenstellen van pvc niet langer kan plaatsvinden in de Unie. Het Agentschap heeft in het bijlage XV-dossier ook een aantal afwijkingen van deze voorgestelde beperking opgenomen, met name voor pvc-voorwerpen die teruggewonnen pvc bevatten. “Teruggewonnen” wordt gebruikt in overeenstemming met de definitie van “materiaalterugwinning” in artikel 3, punt 15 bis, van Richtlijn 2008/98/EG van het Europees Parlement en de Raad (3).

(2)

Lood is een giftige stof die de ontwikkeling van het zenuwstelsel aantast, chronische nierziekte veroorzaakt en negatieve effecten heeft op de bloeddruk. Hoewel er voor effecten op de neurologische ontwikkeling bij kinderen en voor effecten op de nieren geen drempelwaarden zijn vastgesteld, is de huidige blootstelling van de mens aan lood uit levensmiddelen en andere bronnen volgens het Europees Agentschap voor voedselveiligheid nog steeds hoger dan de toelaatbare blootstellingsniveaus en leidt dit tot negatieve effecten op de neurologische ontwikkeling bij kinderen (4).

(3)

Loodstabilisatoren verhogen de thermische stabiliteit van pvc tijdens de samenstelling van pvc en de productie van pvc-voorwerpen. Zij beschermen pvc ook tegen fotodegradatie. In de Unie heeft de industrie het gebruik van loodstabilisatoren tijdens de samenstelling van pvc en in pvc-voorwerpen vrijwillig uitgefaseerd en heeft meegedeeld dat dit proces in 2015 met succes is voltooid (5). Pvc-voorwerpen die lood bevatten, met name bouwproducten, hebben een lange levensduur en blijven tientallen jaren en langer in gebruik, waarna zij als afval worden verwijderd en kunnen worden gerecycleerd, waarbij lood via het teruggewonnen pvc mogelijk weer in voorwerpen terechtkomt. Uit het bijlage XV-dossier is gebleken dat 90 % van de geraamde totale emissies van lood uit pvc-voorwerpen in de Unie in 2016 toe te schrijven was aan ingevoerde pvc-voorwerpen, als gevolg van de uitfasering van loodstabilisatoren in de Unie.

(4)

Om de handhaving van de voorgestelde beperking te vergemakkelijken, is het passend de aanwezigheid van lood in pvc te beperken, ongeacht de beoogde functie ervan.

(5)

Op 5 december 2017 heeft het Comité risicobeoordeling (RAC) van het Agentschap zijn definitief advies (6) vastgesteld, waarin het heeft geconcludeerd dat de door het Agentschap voorgestelde beperking de meest geschikte maatregel op het niveau van de Unie is om de vastgestelde risico’s van loodverbindingen die als stabilisatoren in pvc-voorwerpen aanwezig zijn op efficiënte wijze aan te pakken wat risicovermindering, uitvoerbaarheid en controleerbaarheid betreft.

(6)

Het RAC heeft voorgesteld het gebruik van lood in pvc-voorwerpen te verbieden, ongeacht de concentratie. Het RAC was het ook eens met het Agentschap dat een afwijking moet worden vastgesteld voor pvc-voorwerpen die teruggewonnen pvc bevatten. Het RAC heeft echter voorgesteld om voor bepaalde pvc-voorwerpen die hard en zacht teruggewonnen pvc bevatten, hogere grenswaarden voor het loodgehalte vast te stellen, op 2 respectievelijk 1 gewichtsprocent. In dat voorstel werd rekening gehouden met de inschatting dat het alternatief voor het recycleren van dergelijke voorwerpen, namelijk het verwijderen van pvc-afval door storting en verbranding, de emissies in het milieu zou doen toenemen en de risico’s niet zou verminderen. Voor de verschillende voorgestelde grenswaarden werd rekening gehouden met het geraamde gemiddelde loodgehalte van hard en zacht pvc-afval in 2013, de verwachte impact op de recyclingvolumes en het feit dat bekend is dat uit zacht pvc meer lood vrijkomt dan uit hard pvc. Er werd terdege rekening gehouden met het feit dat sommige voorwerpen een hoog gehalte aan teruggewonnen pvc hebben dat kan oplopen tot 100 gewichtsprocent van het pvc in het afgewerkte voorwerp.

(7)

Op 15 maart 2018 heeft het Comité sociaaleconomische analyse (SEAC) van het Agentschap zijn advies (7) vastgesteld, waarin het heeft geconcludeerd dat de door het Agentschap voorgestelde beperking, als gewijzigd door zowel het RAC als het SEAC, in termen van sociaaleconomische voordelen en kosten de meest geschikte maatregel op het niveau van de Unie is om de vastgestelde risico’s aan te pakken. Het SEAC is tot die conclusie gekomen op basis van de beste beschikbare gegevens, rekening houdend met de eigenschappen van lood als giftige stof zonder drempelwaarde en de gevolgen ervan voor de menselijke gezondheid, alsmede met de betaalbaarheid van de kosten die aan de voorgestelde beperking zijn verbonden. Het SEAC was van oordeel dat er in de Unie geschikte alternatieven op grote schaal beschikbaar zijn en reeds worden gebruikt. Zij heeft ook de kosteneffectiviteit van de beperking onderzocht. Uiteindelijk kwam zij tot de conclusie dat zelfs beperkte gevolgen voor de menselijke gezondheid in termen van verlies aan intelligentiequotiënt voldoende zouden zijn om de kosten van de beperking te neutraliseren.

(8)

Het SEAC was het eens met het voorstel in het bijlage XV-dossier dat, gezien de verwachte ontwikkeling van de concentratie lood in teruggewonnen pvc, deze concentratie tegen 2035-2040 voldoende zou zijn afgenomen zodat pvc-voorwerpen die teruggewonnen pvc bevatten, voldoen aan de voorgestelde algemene grenswaarde voor loodconcentratie van 0,1 %. Daarom moet de afwijking voor bepaalde pvc-voorwerpen die teruggewonnen pvc bevatten, van toepassing zijn gedurende 15 jaar vanaf de inwerkingtreding van de beperking. Het SEAC was het er voorts mee eens dat, teneinde rekening te houden met de onzekerheid over de toekomstige trends in de hoeveelheid te recycleren pvc-afval en het loodgehalte daarvan, die toepassingsduur binnen tien jaar na de inwerkingtreding van de beperking opnieuw moet worden beoordeeld. In overeenstemming met de doelstelling van het EU-actieplan voor de circulaire economie van 2015 (8) om cycli van niet-toxisch materiaal te bevorderen en een hoog niveau van bescherming van de gezondheid van de mens en het milieu te behouden, was de Commissie van mening dat die toepassingsduur binnen 7,5 jaar na de inwerkingtreding van de beperking opnieuw moet worden beoordeeld.

(9)

Het Forum voor de uitwisseling van handhavingsinformatie van het Agentschap werd over de voorgestelde beperking geraadpleegd en met het advies daarvan is rekening gehouden, hetgeen heeft geleid tot een aanpassing van de beschrijving van de reikwijdte en de van afwijkingen van de voorgestelde beperking.

(10)

Op 26 april 2018 heeft het ECHA de definitieve adviezen van het RAC en het SEAC aan de Commissie voorgelegd.

(11)

Rekening houdend met het bijlage XV-dossier en de adviezen van het RAC en het SEAC, en gezien het feit dat lood in pvc-voorwerpen een onaanvaardbaar risico voor de menselijke gezondheid inhoudt, heeft de Commissie een ontwerpverordening van de Commissie voorgesteld ter beperking van het gebruik van lood en de verbindingen daarvan in pvc-voorwerpen, ongeacht de concentratie, en ter beperking van het in de handel brengen van lood en de verbindingen daarvan in pvc-voorwerpen in een concentratie die gelijk is aan of groter is dan 0,1 gewichtsprocent van het pvc-materiaal (“de ontwerpverordening”). Het bij artikel 133 van Verordening (EG) nr. 1907/2006 ingestelde comité heeft op 20 november 2019 een gunstig advies over de ontwerpverordening uitgebracht.

(12)

Overeenkomstig de in artikel 133, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1907/2006 bedoelde regelgevingsprocedure met toetsing heeft de plenaire vergadering van het Europees Parlement op 12 februari 2020 een resolutie aangenomen waarin bezwaar wordt gemaakt tegen de ontwerpverordening (9). Bijgevolg heeft de Commissie de ontwerpverordening niet vastgesteld.

(13)

In zijn resolutie heeft het Parlement de Commissie verzocht de afwijkingen voor teruggewonnen pvc te schrappen, aangezien dit zou leiden tot de overdracht van lood naar nieuwe producten. Het Parlement heeft ook verzocht om de schrapping van de afwijking voor de twee loodpigmenten die zijn onderworpen aan autorisatie op grond van Reach. Voorts werd de Commissie verzocht de voorgestelde markeringseisen voor pvc-voorwerpen die teruggewonnen pvc bevatten, te schrappen omdat deze misleidend werden geacht en niet duidelijk maakten dat teruggewonnen pvc grotere hoeveelheden lood bevat dan nieuw geproduceerd pvc. Ten slotte heeft het Parlement de Commissie verzocht de voorgestelde overgangsperiode voor de toepassing van de bepalingen van de verordening te verkorten.

(14)

De Commissie heeft de resolutie van het Parlement zorgvuldig beoordeeld en erkent dat bepaalde punten van zorg moeten worden aangepakt. Bovendien is zij van mening dat er nog steeds sprake is van een onaanvaardbaar risico voor de menselijke gezondheid van lood in pvc-voorwerpen, dat in de hele Unie moet worden aangepakt. Daarom heeft de Commissie besloten een aantal bepalingen van de ontwerpverordening te wijzigen om de argumenten van het Parlement te weerspiegelen en rekening te houden met relevante nieuwe gegevens die van het Agentschap en van belanghebbenden zijn ontvangen.

(15)

De Commissie is met name van mening dat schone recyclingtechnologieën die het mogelijk maken om tot bezorgdheid aanleiding gevende, in het productiestadium toegevoegde stoffen, waaronder lood, uit pvc-afval te verwijderen, moeten worden aangemoedigd. De huidige technologieën voor recycling kunnen de betreffende stoffen echter wel verminderen, maar niet volledig elimineren. Daarom moet een concentratiegrens van 0,1 gewichtsprocent lood worden vastgesteld, niet alleen voor het in de handel brengen, maar ook voor het gebruik van lood en de verbindingen daarvan in pvc, om zowel het in de handel brengen van voorwerpen die minder dan 0,1 gewichtsprocent lood van het pvc-materiaal bevatten als het verdere gebruik in voorwerpen van pvc-materiaal dat lood onder die grenswaarde bevat, zoals pvc-materiaal dat door chemische recycling of door het oplossen ervan met oplosmiddelen is teruggewonnen en zeer kleine hoeveelheden lood bevat, mogelijk te maken.

(16)

Als middel om de overdracht van lood in nieuwe producten te beperken, moet de afwijking voor pvc-voorwerpen die teruggewonnen zacht pvc bevatten, uit de ontwerpverordening worden geschrapt. De marktdeelnemers moeten echter een periode van 24 maanden krijgen om zich aan de nieuwe eisen aan te passen.

(17)

Er moet echter in een afwijking worden voorzien voor bepaalde pvc-voorwerpen die teruggewonnen hard pvc bevatten, om een passend evenwicht te bereiken tussen de algemene langetermijnvoordelen van het circulaire gebruik van die materialen en de algemene bedenkingen rond de langetermijngevolgen voor de gezondheid in verband met die teruggewonnen materialen. Naar aanleiding van meldingen van de industrie dat de gemiddelde loodconcentratie in teruggewonnen hard pvc als gevolg van de routinematige vermenging van afval voor en na consumptie, lager is dan 1,5 %, moet de toegestane loodconcentratiegrens in teruggewonnen hard pvc worden verlaagd van 2 naar 1,5 gewichtsprocent. Om mogelijke uitspoeling van lood en de vorming van loodhoudend stof te voorkomen, moet teruggewonnen hard pvc in voorwerpen waarvoor een afwijking geldt, volledig worden ingesloten in een laag nieuw geproduceerd of teruggewonnen pvc of een ander geschikt materiaal dat minder dan 0,1 gewichtsprocent aan lood bevat, tenzij het voorwerp waarvoor een afwijking geldt bij normaal gebruik ontoegankelijk is. Verder is de Commissie het met het Parlement eens dat de voordelen van de beperking voor de bescherming van de gezondheid sneller moeten worden bereikt. Bijgevolg moet de duur van de afwijking worden verkort van 15 tot 10 jaar. Uiterlijk vijf jaar na de inwerkingtreding van de beperking moet een evaluatie van de afwijking plaatsvinden. Die evaluatie moet onder meer betrekking hebben op het verifiëren van trends met betrekking tot de loodconcentratie in teruggewonnen pvc, de beschikbaarheid van adequate decontaminatietechnieken en de sociaal-economische gevolgen van het intrekken van de afwijking, rekening houdend met het risico voor de menselijke gezondheid en het milieu.

(18)

Om de aanwezigheid van lood uit teruggewonnen hard pvc tot bepaalde bekende voorwerpen te beperken, mag hard pvc dat wordt teruggewonnen uit profielen en platen in gebouwen en civieltechnische werken en dat meer lood bevat dan 0,1 gewichtsprocent van het pvc, alleen worden gebruikt voor de productie van nieuwe pvc-profielen en -platen voor dezelfde toepassingen. In combinatie met passende markeringseisen moet dit de identificatie van loodhoudende producten waarborgen en toekomstige decontaminatieactiviteiten vergemakkelijken. Het moet ook de gescheiden inzameling en recycling van pvc-buizen (momenteel zelden gerecycleerd) aanmoedigen, aangezien buisproducenten die momenteel uit profielen en platen teruggewonnen pvc gebruiken om nieuwe buizen te produceren, deze moeten vervangen door een alternatieve pvc-bron. Om de marktdeelnemers echter voldoende tijd te geven om de specifieke inzameling en recycling van pvc-afval op te zetten, hun toeleveringsketens te reorganiseren en, waar nodig, teruggewonnen pvc van andere oorsprong dan profielen en platen in te kopen, moet deze verplichting 36 maanden na de inwerkingtreding van deze verordening van toepassing zijn.

(19)

Met het oog op de handhaving en om ervoor te zorgen dat beroepsbeoefenaars en consumenten adequaat worden geïnformeerd over mogelijke risico’s, moeten pvc-voorwerpen die teruggewonnen hard pvc bevatten, worden gemarkeerd als zij lood bevatten in een concentratie die gelijk is aan of groter is dan 0,1 gewichtsprocent van het pvc-materiaal. Dit moet ook de gescheiden inzameling van loodhoudend afval vergemakkelijken.

(20)

Omdat moeilijk is te bepalen of pvc in voorwerpen afkomstig is van terugwinning, moeten leveranciers van pvc-voorwerpen waarvoor op grond van hun gehalte aan teruggewonnen pvc afwijkingen van toepassing zijn, kunnen aantonen dat het materiaal van terugwinning afkomstig is door bewijsstukken te overleggen. In de Unie zijn verschillende certificeringsregelingen, die allemaal gebaseerd zijn op technische specificaties in EN 15343:2007 (10), beschikbaar voor recyclers ter ondersteuning van claims over de traceerbaarheid van teruggewonnen pvc. Gezien het gebrek aan geschikte praktische middelen voor de handhavingsautoriteiten om claims inzake terugwinning met betrekking tot teruggewonnen pvc in ingevoerde voorwerpen te verifiëren, moeten dergelijke claims worden gestaafd door middel van certificering door een onafhankelijke derde.

(21)

De eerder voorgestelde specifieke afwijking voor de loodpigmenten “loodsulfochromaat geel” en “loodchromaatmolybdaatsulfaat rood” moet uit de ontwerpverordening worden geschrapt. Gezien de recente jurisprudentie (11) en het voornemen van het Agentschap om overeenkomstig artikel 69, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1907/2006 een beperkingsdossier in te dienen in verband met de risico’s die voortvloeien uit het gebruik van die twee loodpigmenten, is de Commissie van mening dat deze afwijking overbodig is geworden.

(22)

Gezien de geringe risico’s en het gebrek aan geschikte alternatieven moet voor pvc-silica-separatoren in loodaccu’s een afwijking worden vastgesteld voor een periode van tien jaar na de inwerkingtreding van deze verordening, waarna geschikte alternatieven naar verwachting beschikbaar zullen zijn.

(23)

Teneinde dubbele regelgeving te vermijden, moet een afwijking worden vastgesteld voor voorwerpen die reeds onder Verordening (EG) nr. 1907/2006 of andere Uniewetgeving vallen waarbij het loodgehalte in pvc wordt geregeld.

(24)

Aangezien de industrie in de Unie sinds 2015 geen loodstabilisatoren meer gebruikt in pvc, wordt een periode van 18 maanden voldoende geacht om de meeste marktdeelnemers in staat te stellen zich aan de nieuwe eisen aan te passen, zich van hun voorraden te ontdoen en relevante informatie over de beperking binnen hun toeleveringsketens te verspreiden. Bovendien mag de beperking niet gelden voor pvc-voorwerpen die reeds vóór het einde van die periode in de handel zijn gebracht, aangezien dit tot aanzienlijke handhavingsproblemen zou leiden.

(25)

Verordening (EG) nr. 1907/2006 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(26)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 133 van Verordening (EG) nr. 1907/2006 ingestelde comité,

(1)

De Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte (2) (de “EER-overeenkomst”) is op 1 januari 1994 in werking getreden.

(2)

Overeenkomstig artikel 98 van de EER-overeenkomst kan het Gemengd Comité van de EER, opgericht bij de EER-overeenkomst (het “Gemengd Comité”), besluiten om onder meer bijlage I (Veterinaire en fytosanitaire aangelegenheden) en bijlage II (Technische voorschriften, normen, keuring en certificatie) bij de EER-overeenkomst te wijzigen.

(3)

Verordening (EU) 2019/1009 van het Europees Parlement en de Raad (3) moet in de EER-overeenkomst worden opgenomen.

(4)

De bijlagen I en II bij de EER-overeenkomst moeten derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(5)

Het standpunt van de Unie in het Gemengd Comité van de EER moet derhalve worden gebaseerd op het aangehechte ontwerpbesluit,

(1)

De Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte (2) (“de EER-overeenkomst”) is op 1 januari 1994 in werking getreden.

(2)

Op grond van artikel 98 van de EER-overeenkomst kan het Gemengd Comité van de EER besluiten om onder meer bijlage II (Technische voorschriften, normen, keuring en certificatie) en bijlage XIII (Vervoer) bij de EER-overeenkomst te wijzigen.

(3)

Verordening (EU) 2018/1139 van het Europees Parlement en de Raad (3) moet in de EER-overeenkomst worden opgenomen.

(4)

Bijlage II (Technische voorschriften, normen, keuring en certificatie) en bijlage XIII (Vervoer) bij de EER-overeenkomst moeten derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(5)

Het standpunt van de Unie in het Gemengd Comité van de EER moet derhalve worden gebaseerd op het aan dit besluit gehechte ontwerpbesluit,

(1)

De Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte (2) (“de EER-overeenkomst”) is op 1 januari 1994 in werking getreden.

(2)

Krachtens artikel 98 van de EER-overeenkomst kan onder meer Protocol nr. 31 bij de EER-overeenkomst, betreffende samenwerking op specifieke gebieden buiten de vier vrijheden, bij besluit van het Gemengd Comité van de EER worden gewijzigd.

(3)

Het is wenselijk de samenwerking van de overeenkomstsluitende partijen bij de EER-overeenkomst uit te breiden door opname van Verordening (EU) 2019/126 van het Europees Parlement en de Raad (3).

(4)

Protocol nr. 31 bij de EER-overeenkomst moet derhalve worden gewijzigd om deze uitgebreide samenwerking met ingang van 1 januari 2023 mogelijk te maken.

(5)

Het standpunt van de Unie in het Gemengd Comité van de EER moet derhalve worden gebaseerd op het aan dit besluit gehechte ontwerpbesluit,

(1)

Bij Besluit (GBVB) 2021/509 van de Raad (1) is de Europese Vredesfaciliteit (“de faciliteit”) opgericht voor de financiering door de lidstaten van acties van de Unie in het kader van het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid (GBVB) die tot doel hebben de vrede te handhaven, conflicten te voorkomen en de internationale veiligheid te versterken, op grond van artikel 21, lid 2, punt c), van het Verdrag. De faciliteit dient in het bijzonder op grond van artikel 1, lid 2, van Besluit (GBVB) 2021/509 gebruikt te worden voor het financieren van steunmaatregelen zoals acties ter versterking van de capaciteiten op militair en defensiegebied van derde staten en regionale en internationale organisaties.

(2)

De Oekraïense strijdkrachten bestrijden de Russische agressie al enkele jaren met aanhoudende militaire en burgerslachtoffers. De Russische agressie is in februari 2022 dramatisch geëscaleerd vanwege de niet-uitgelokte grootscheepse invasie van Oekraïne door de strijdkrachten van de Russische Federatie.

(3)

Op 25 februari 2022 verzocht de regering van Oekraïne de Unie dringend om steun via de levering van militaire uitrusting. In reactie daarop wordt sinds 28 februari 2022 steun verleend in het kader van de faciliteit op grond van Besluiten (GBVB) 2022/338 (2) en (GBVB) 2022/339 (3) van de Raad.

(4)

Tijdens de 24e top EU-Oekraïne van 3 februari 2023 herhaalden de Unie en haar lidstaten dat zij Oekraïne en het Oekraïense volk zo lang als nodig blijven steunen tegen de aanhoudende aanvalsoorlog van Rusland. Tijdens de buitengewone vergadering van de Europese Raad van 9 en 10 februari 2023 benadrukte de president van Oekraïne dat er dringend behoefte is aan verdere militaire steun voor Oekraïne.

(5)

Op 2 maart 2023 ontving de hoge vertegenwoordiger van de Unie voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid (“de hoge vertegenwoordiger”) een verzoek van Oekraïne aan de Unie om de strijdkrachten van Oekraïne te ondersteunen met de levering van artilleriemunitie van kaliber 155 mm.

(6)

Op 20 maart 2023, is de Raad het eens geworden over een driesporenaanpak, die met name beoogt, in een gezamenlijke inspanning in de komende twaalf maanden, de levering en gezamenlijke aankoop van een miljoen stuks artilleriemunitie voor Oekraïne te versnellen, en heeft hij opgeroepen tot een snelle uitvoering van die drie sporen, die onderling verbonden zijn en parallel en op gecoördineerde wijze vervolgd moeten worden. De Raad heeft de lidstaten opgeroepen om dringend grond-grondmunitie en artilleriemunitie aan Oekraïne te leveren, alsook, indien daarom verzocht wordt, raketten. De Raad heeft de Commissie ook verzocht concrete voorstellen in te dienen om het opvoeren van de productiecapaciteit van de Europese defensie-industrie dringend te ondersteunen, toeleveringsketens veilig te stellen, efficiënte aankoopprocedures te faciliteren, tekortkomingen in de productiecapaciteit aan te pakken en investeringen te bevorderen, onder meer door, waar passend, een beroep te doen op de Uniebegroting.

(7)

Voorts riep de Raad de lidstaten op om gezamenlijk en zo snel mogelijk vóór 30 september 2023 munitie van kaliber 155 mm en, indien daarom verzocht wordt, raketten voor Oekraïne aan te kopen van de Europese defensie-industrie (en Noorwegen), binnen de parameters die vastgesteld zijn in het kader van een bestaand project van het Europees Defensieagentschap (EDA) of via complementaire gezamenlijke aankoopprojecten onder leiding van een lidstaat.

(8)

De in dit besluit vastgestelde voorwaarden gelden alleen voor gezamenlijke aankopen als bedoeld in punt 3 van de nota “Versnelling van de levering en gezamenlijke aankoop van munitie voor Oekraïne” die door de Raad op 20 maart 2023 is goedgekeurd, en laten de voorwaarden van toekomstige besluiten of verordeningen betreffende de Europese defensie-industrie onverlet.

(9)

De steunmaatregelen dienen uitgevoerd te worden met inachtneming van de beginselen en voorschriften van Besluit (GBVB) 2021/509, en met name naleving van Gemeenschappelijk Standpunt 2008/944/GBVB van de Raad (4), en in overeenstemming met de voorschriften voor de uitvoering van de in het kader van de faciliteit gefinancierde ontvangsten en uitgaven (“de uitvoeringsvoorschriften van de faciliteit”), met inbegrip van de voorschriften inzake de oorsprong van militaire uitrusting. In afwijking van artikel 50 van boek 3 van de uitvoeringsvoorschriften van de faciliteit en vanwege de bijzondere omstandigheden staat deelname aan de gezamenlijke aanbestedingsprocedures voor via deze steunmaatregel te financieren munitie en raketten alleen open voor in de Unie of in Noorwegen gevestigde marktdeelnemers die die munitie en raketten in de Unie of in Noorwegen produceren, onverminderd eventuele toekomstige besluiten. De oorsprongsregels van artikel 60 van Verordening (EU) nr. 952/2013 van het Europees Parlement en de Raad (5) moeten van toepassing zijn. Munitie en raketten waarvan een belangrijk productiestadium bestaande uit eindassemblage in de Unie of in Noorwegen heeft plaatsgevonden, moeten ook geacht worden in aanmerking te komen. De toeleveringsketens van die marktdeelnemers kunnen marktdeelnemers omvatten die buiten de Unie of buiten Noorwegen gevestigd zijn of hun productie hebben. In dat verband moet rekening gehouden worden met de veiligheids- en defensiebelangen van de lidstaten.

(10)

De Raad herhaalt vastbesloten te zijn de mensenrechten, de fundamentele vrijheden en de democratische beginselen te beschermen, te bevorderen en na te leven, en de rechtsstaat en goed bestuur te versterken in overeenstemming met het Handvest van de Verenigde Naties, met de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en met het internationaal recht, met name het internationaal recht inzake de mensenrechten en het internationaal humanitair recht.

(11)

De Raad zal regelmatig maandelijks van de uitvoering van de steunmaatregel in het kader van dit besluit op de hoogte gebracht worden, zodat toegezien kan worden op de vooruitgang bij de verwezenlijking van de doelstelling om Oekraïne één miljoen stuks artilleriemunitie te leveren. Ook zullen regelmatig vergaderingen op het niveau van de nationale directeuren Bewapening georganiseerd worden met de taskforce voor gezamenlijke aanbestedingen op defensiegebied (Commissie, Europese Dienst voor extern optreden, EDA), om de behoeften en de industriële capaciteiten te beoordelen en de nodige nauwe coördinatie te waarborgen, met name wat betreft de levering uit voorraden, de herprioritering van bestaande orders en de verschillende gezamenlijke aankoopprojecten, teneinde te zorgen voor een adequate uitvoering van de drie verschillende sporen.

(12)

Het Comité van permanente vertegenwoordigers zal toezien op de gecoördineerde en parallelle uitvoering van de driesporenaanpak.

(13)

De Raad wees er ook op dat hij zich blijft inzetten voor het verlenen van politieke en militaire steun aan Oekraïne, met name via de faciliteit en de militaire bijstandsmissie van de EU ter ondersteuning van Oekraïne, zonder afbreuk te doen aan het specifieke karakter van het veiligheids- en defensiebeleid van bepaalde lidstaten, waarbij ervoor gezorgd wordt dat terdege rekening gehouden wordt met de veiligheids- en defensiebelangen van alle lidstaten,

(1)

Het gemengd comité heeft zijn reglement van orde vastgesteld bij Besluit 1/2023 van 16 maart 2023.

(2)

Overeenkomstig artikel 6, lid 1, van de Overeenkomst tussen de Europese Unie en Oekraïne inzake goederenvervoer over de weg (hierna “de overeenkomst” genoemd) is de overeenkomst van toepassing tot en met 30 juni 2023.

(3)

Overeenkomstig artikel 7, lid 2, van de overeenkomst, moet het gemengd comité uiterlijk drie maanden voor het verstrijken van de overeenkomst worden bijeengeroepen om te beoordelen of het nodig is de overeenkomst voor te zetten en daarover een besluit te nemen, met inbegrip van de duur van die voortzetting.

(4)

Uit het toezicht op de overeenkomst is gebleken dat deze van essentieel belang is geworden voor de goede werking van de solidariteitscorridors tussen de EU en Oekraïne.

(5)

De voortzetting van de overeenkomst vormt dan ook een antwoord op de oproep die de Europese staats- en regeringsleiders aan de Europese Unie hebben gedaan om “de efficiëntie van alle solidariteitscorridors [te] blijven verbeteren”, aangezien deze “het mogelijk hebben gemaakt aanzienlijke hoeveelheden Oekraïense gewassen, landbouwproducten en meststoffen uit te voeren naar de landen die deze het meest nodig hebben” (2).

(6)

De overeenkomst is ook positief voor de Europese Unie, aangezien zij een toename van de uitvoer naar Oekraïne mogelijk heeft gemaakt. De overeenkomst heeft daarentegen slechts geleid tot een beperkte toename van het aantal activiteiten van Oekraïense wegvervoerders op het grondgebied van de Europese Unie en heeft het concurrentieniveau voor wegvervoerders uit de EU niet op onaanvaardbare wijze verhoogd.

(7)

De overeenkomst heeft ook het optreden ondersteund van de autoriteiten van de lidstaten die bevoegd zijn voor de controle van bestuurdersdocumenten in verband met de bestrijding van fraude en vervalsing.

(8)

De voortzetting van de overeenkomst moet worden opgevat als een bijdrage aan de wederopbouw van Oekraïne na de Russische aanvalsoorlog tegen Oekraïne.

(9)

Het is derhalve passend de overeenkomst voort te zetten tot en met 30 juni 2024,

(1)

De Associatieovereenkomst tussen de Europese Unie en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie en hun lidstaten, enerzijds, en Oekraïne, anderzijds (de “overeenkomst”), is op 1 september 2017 in werking getreden.

(2)

In artikel 1, lid 2, punt d), van de overeenkomst is bepaald dat het doel van de overeenkomst onder meer is de inspanningen van Oekraïne te ondersteunen om de overgang naar een goed functionerende markteconomie te voltooien, onder meer door de wetgeving geleidelijk af te stemmen op de wetgeving van de Unie.

(3)

In artikel 124 van de overeenkomst erkennen de partijen het belang van de aanpassing van de bestaande wetgeving van Oekraïne aan die van de Unie in de sector telecommunicatiediensten. Oekraïne heeft toegezegd er zorg voor te dragen dat haar bestaande wetten en toekomstige wetgeving in overeenstemming met het Unie-acquis worden gebracht. Een dergelijke aanpassing zal geleidelijk worden uitgebreid tot alle handelingen van het Unie-acquis waarnaar wordt verwezen in de aanhangsels XVII-2 tot en met XVII-5 van bijlage XVII bij de overeenkomst en moet, zodra aan de voorwaarden daarvoor is voldaan, leiden tot de geleidelijke integratie van Oekraïne in de interne markt van de EU, met name door de wederzijdse toekenning van internemarktbehandeling overeenkomstig artikel 4, lid 3, van bijlage XVII bij de overeenkomst.

(4)

Oekraïne heeft verzocht om verdere integratie met betrekking tot roaming op openbare mobielecommunicatienetwerken in de Unie, met name internemarktbehandeling met het oog op roaming op openbare mobielecommunicatienetwerken.

(5)

Roamingregels maken deel uit van het Unie-acquis op het gebied van telecommunicatie, maar zijn niet opgenomen in aanhangsel XVII-3 (Regels ten aanzien van telecommunicatiediensten) van bijlage XVII bij de overeenkomst. Aanhangsel XVII-3 moet daarom worden aangevuld met de relevante handelingen van de Unie betreffende roaming op openbare mobielecommunicatienetwerken.

(6)

In het huidige stadium van de economische en juridische ontwikkeling van de interne markt van de EU op het gebied van telecommunicatiediensten zijn de relevante handelingen van de Unie betreffende roaming de volgende: Richtlijn (EU) 2018/1972 van het Europees Parlement en de Raad (1), Verordening (EU) 2022/612 van het Europees Parlement en de Raad (2), Uitvoeringsverordening (EU) 2016/2286 van de Commissie (3) en Gedelegeerde Verordening (EU) 2021/654 van de Commissie (4).

(7)

Richtlijn (EU) 2018/1972 is reeds opgenomen in aanhangsel XVII-3 van bijlage XVII bij de overeenkomst. De andere handelingen die relevant zijn voor roaming op openbare mobielecommunicatienetwerken moeten in dat aanhangsel worden opgenomen om de geleidelijke overgang van Oekraïne naar volledige inwerkingtreding en uitvoering van alle toepasselijke bepalingen voor de telecommunicatiesector, met name die betreffende roaming op openbare mobielecommunicatienetwerken, mogelijk te maken.

(8)

Een positieve beoordeling van de Oekraïense wetgeving en de uitvoering en handhaving ervan overeenkomstig de beginselen van bijlage XVII bij de overeenkomst is een noodzakelijke voorwaarde voor elk besluit van het Handelscomité om internemarktbehandeling toe te kennen overeenkomstig artikel 4, lid 3, van bijlage XVII met betrekking tot een bepaalde sector. In de context van het Unie-acquis op het gebied van roaming op openbare mobielecommunicatienetwerken mag de vereiste om vóór de vaststelling van het besluit betreffende de internemarktbehandeling uit hoofde van artikel 4, lid 3, van bijlage XVII tot volledige inwerkingtreding en tenuitvoerlegging daarvan te komen, niet op zodanige wijze worden opgevat dat deze leidt tot de toepassing door de partijen bij de overeenkomst van de preventieve plafonds voor gemiddelde wholesaletarieven voor het aanbieden van gereguleerde diensten in verband met roaming op openbare mobielecommunicatienetwerken. Hetzelfde geldt voor de gereguleerde maximumtarieven voor gespreksafgifte voor de dienst bestaande uit het afgeven van een gesprek aan een eindgebruiker op zijn netwerk. Deze tarieven moeten op basis van wederkerigheid tussen de partijen bij de overeenkomst worden toegekend vanaf de datum die in een uiteindelijk besluit van het Handelscomité is vastgesteld om overeenkomstig artikel 4, lid 3, van bijlage XVII internemarktbehandeling toe te kennen voor roaming op openbare mobielecommunicatienetwerken.

(9)

De geleidelijke integratie van Oekraïne in de interne markt van de EU, met name voor telecommunicatiediensten, vereist onder meer de volledige uitvoering van Gedelegeerde Verordening (EU) 2021/654, in overeenstemming met de doelstellingen van die verordening. Oekraïne is momenteel niet in staat om de eenvormige maximale afgiftetarieven voor de hele Unie om te zetten en volledig toe te passen met het oog op nationale afgiftediensten in Oekraïne. De invoering van de eenvormige maximale afgiftetarieven voor de hele Unie, ook met het oog op nationale gespreksafgiftediensten in Oekraïne, is echter niet absoluut noodzakelijk voor verdere integratie met betrekking tot roaming op openbare mobielecommunicatienetwerken. Voor dat aspect van Gedelegeerde Verordening (EU) 2021/654, waarvoor Oekraïne zich ertoe verbindt binnen drie jaar na een uiteindelijk besluit van het Handelscomité om internemarktbehandeling toe te kennen voor roaming op openbare mobielecommunicatienetwerken overeenkomstig artikel 4, lid 3, van bijlage XVII bij de overeenkomst volledig uit te voeren, is daarom een ander tijdschema voor de uitvoering vastgesteld.

(10)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2021/654 is onder bepaalde voorwaarden ook van toepassing op oproepen die afkomstig zijn van nummers uit derde landen, met als doel de eenvormige maximumtarieven voor gespreksafgifte voor de hele Unie op open, transparante en niet-discriminerende wijze toe te passen en de uitsluiting van gesprekken die afkomstig zijn van nummers van derde landen te beperken tot hetgeen strikt noodzakelijk is om de doelstellingen van de interne markt te verwezenlijken en om evenredigheid te waarborgen. Oekraïne is momenteel niet in staat om de eenvormige maximumtarieven voor gespreksafgifte voor de hele Unie in Oekraïne om te zetten en volledig toe te passen voor gesprekken die afkomstig zijn van nummers uit derde landen. Hoewel de invoering van de eenvormige maximale afgiftetarieven voor de hele Unie, ook met het oog op de afgifte van nummers in derde landen, niet absoluut noodzakelijk is voor verdere integratie met betrekking tot roaming op openbare mobielecommunicatienetwerken, is volledige inwerkingtreding en uitvoering van Gedelegeerde Verordening (EU) 2021/654 door Oekraïne nodig om de aanpassing aan de toepasselijke regels in de interne markt van de EU voor telecommunicatiediensten te waarborgen. Daarom is voorzien in een ander tijdschema voor de uitvoering voor dat aspect van Gedelegeerde Verordening (EU) 2021/654, dat Oekraïne toezegt volledig uit te voeren voordat het Handelscomité een uiteindelijk besluit neemt om internemarktbehandeling voor telecommunicatiediensten toe te kennen overeenkomstig artikel 4, lid 3, van bijlage XVII bij de overeenkomst.

(11)

In artikel 1, lid 4, van Verordening (EU) 2022/612 en in artikel 3, leden 2 en 3, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2021/654 wordt verwezen naar referentiewisselkoersen die door de Europese Centrale Bank zijn bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie. De Europese Centrale Bank publiceert momenteel geen wisselkoersen voor de Oekraïense hryvnia. Daarom is een aanpassing met betrekking tot die bepalingen nodig om te voorzien in het gebruik van de door de Nationale Bank van Oekraïne gepubliceerde wisselkoersen tussen de euro en de Oekraïense hryvnia zolang de Europese Centrale Bank geen wisselkoersen voor de Oekraïense hryvnia publiceert.

(12)

Op grond van artikel 11 van bijlage XVII bij de overeenkomst mag het Handelscomité de resterende vier handelingen van de Unie toevoegen aan bijlage XVII bij de overeenkomst door middel van een wijziging.

(13)

Zodra Oekraïne van oordeel is dat het een specifieke wetgevingshandeling van de Unie correct heeft uitgevoerd, legt het de desbetreffende omzettingstabellen, samen met een officiële Engelse vertaling van de Oekraïense uitvoerende wetgevingshandeling, voor aan de Unie-cosecretaris van het Handelscomité, zodat voor de Commissie de in aanhangsel XVII-6 van bijlage XVII bij de verordening voorgeschreven formele beoordeling kan worden verricht.

(14)

Gezien de aanhoudende Russische aanvalsoorlog tegen Oekraïne kan de uitvoering van de in dit besluit vastgestelde verplichtingen objectief onmogelijk of uiterst moeilijk blijken te zijn binnen de gestelde termijnen. In dat geval moet Oekraïne de aangelegenheid voorleggen aan het Handelscomité overeenkomstig artikel 11 van bijlage XVII bij de overeenkomst, dat de zaak moet behandelen overeenkomstig artikel 3, leden 4 en 5, van bijlage XVII bij de overeenkomst,