Geconsolideerde TEKST: 32018R1240 — NL

Onderstaande tekst dient louter ter informatie en is juridisch niet bindend. De EU-instellingen zijn niet aansprakelijk voor de inhoud. Alleen de besluiten die zijn gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie (te raadplegen in EUR-Lex) zijn authentiek. Deze officiële versies zijn rechtstreeks toegankelijk via de links in dit document

tot oprichting van een Europees reisinformatie- en -autorisatiesysteem (Etias) en tot wijziging van de Verordeningen (EU) nr. 1077/2011, (EU) nr. 515/2014, (EU) 2016/399, (EU) 2016/1624 en (EU) 2017/2226

Bij deze verordening wordt een Europees reisinformatie- en -autorisatiesysteem (Etias) ingesteld voor onderdanen van derde landen die zijn vrijgesteld van de verplichting om bij het overschrijden van de buitengrenzen in het bezit te zijn van een visum („de visumplicht”), waarmee kan worden beoordeeld of de aanwezigheid van die onderdanen van derde landen op het grondgebied van de lidstaten een veiligheidsrisico, een risico op het gebied van illegale immigratie of een hoog epidemiologisch risico zou vormen. Hiertoe wordt een reisautorisatie ingevoerd en worden de voorwaarden en procedures voor de afgifte of weigering daarvan vastgesteld.

Bij deze verordening wordt tevens vastgesteld onder welke voorwaarden de aangewezen autoriteiten van de lidstaten en Europol de gegevens in het centrale Etias-systeem mogen raadplegen met het oog op het voorkomen, opsporen en onderzoeken van terroristische misdrijven of andere ernstige strafbare feiten die onder hun bevoegdheid vallen.

Door identiteitsgegevens en reisdocumentgegevens op te slaan in het bij artikel 17, lid 1, van Verordening (EU) 2019/817 van het Europees Parlement en de Raad ( 1 ) ingestelde gemeenschappelijke identiteitsregister (CIR), draagt het Etias bij aan het vergemakkelijken en ondersteunen van de correcte identificatie van personen die in het Etias zijn geregistreerd onder de voorwaarden respectievelijk voor de doelstellingen van artikel 20 van die verordening.

Deze verordening is van toepassing op de volgende categorieën onderdanen van derde landen:

onderdanen van de in bijlage II bij Verordening (EG) nr. 539/2001 van de Raad ( 2 ) vermelde derde landen die zijn vrijgesteld van de visumplicht voor een voorgenomen verblijf op het grondgebied van de lidstaten van maximaal 90 dagen binnen een periode van 180 dagen;

Personen die op grond van artikel 4, lid 2, van Verordening (EG) nr. 539/2001 zijn vrijgesteld van de visumplicht voor een voorgenomen verblijf op het grondgebied van de lidstaten van maximaal 90 dagen binnen een periode van 180 dagen;

onderdanen van derde landen die zijn vrijgesteld van de visumplicht en die aan de volgende voorwaarden voldoen:

zij zijn familielid van een burger van de Unie op wie Richtlijn 2004/38/EG van toepassing is of van een onderdaan van een derde land die een recht van vrij verkeer geniet dat gelijkwaardig is aan het recht van vrij verkeer voor burgers van de Unie op grond van een overeenkomst tussen de Unie en haar lidstaten, enerzijds, en een derde land, anderzijds, en

ii)

zij zijn niet in het bezit van een verblijfskaart uit hoofde van Richtlijn 2004/38/EG of van een verblijfsvergunning uit hoofde van Verordening (EG) nr. 1030/2002.

Deze verordening is niet van toepassing op:

vluchtelingen, staatlozen en andere personen zonder nationaliteit van een land die in een lidstaat verblijven en houder zijn van een door die lidstaat afgegeven reisdocument;

onderdanen van derde landen die familielid zijn van een burger van de Unie op wie Richtlijn 2004/38/EG van toepassing is en die in het bezit zijn van een verblijfskaart uit hoofde van die richtlijn;

onderdanen van derde landen die familielid zijn van een onderdaan van een derde land die een recht van vrij verkeer geniet dat gelijkwaardig is aan dat van de burgers van de Unie op grond van een overeenkomst tussen de Unie en haar lidstaten, enerzijds, en een derde land, anderzijds, en die in het bezit zijn van een verblijfskaart overeenkomstig Richtlijn 2004/38/EG of een verblijfsvergunning overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1030/2002;

houders van een verblijfsvergunning als bedoeld in artikel 2, punt 16, van Verordening (EU) 2016/399;

houders van een uniform visum;

houders van een nationaal visum voor verblijf van langere duur;

onderdanen van Andorra, Monaco en San Marino, en houders van een door Vaticaanstad of de Heilige Stoel afgegeven paspoort;

onderdanen van derde landen die houder zijn van een door de lidstaten op grond van Verordening (EG) nr. 1931/2006 van het Europees Parlement en de Raad ( 3 ) afgegeven vergunning voor klein grensverkeer, wanneer die houders hun recht uitoefenen in het kader van de regeling inzake klein grensverkeer;

personen of categorieën personen als bedoeld in artikel 4, lid 1, onder a) tot en met f), van Verordening (EG) nr. 539/2001;

onderdanen van derde landen die houder zijn van een diplomatiek paspoort of een dienstpaspoort en die zijn vrijgesteld van de visumplicht uit hoofde van een internationale overeenkomst die de Unie en een derde land hebben gesloten;

personen voor wie een visumplicht geldt op grond van artikel 4, lid 3, van Verordening (EG) nr. 539/2001;

onderdanen van derde landen die zich gebruikmaken van hun recht op mobiliteit overeenkomstig Richtlijnen 2014/66/EU ( 4 ) of (EU) 2016/801 ( 5 ) van het Europees Parlement en de Raad.

Voor de toepassing van deze verordening wordt verstaan onder:

1.	„buitengrenzen” : de buitengrenzen zoals gedefinieerd in artikel 2, punt 2, van Verordening (EU) 2016/399;

2.	„rechtshandhaving” : het voorkomen, opsporen of onderzoeken van terroristische misdrijven of andere ernstige strafbare feiten;

3.	„tweedelijnscontrole” : een tweedelijnscontrole zoals gedefinieerd in artikel 2, punt 13, van Verordening (EU) 2016/399;

4.	„grensautoriteit” : de grenswachter die overeenkomstig het nationale recht is aangewezen voor het verrichten van grenscontroles zoals gedefinieerd in artikel 2, punt 11, van Verordening (EU) 2016/399;

„reisautorisatie” :

een overeenkomstig deze verordening afgegeven beslissing dat is vereist voor onderdanen van derde landen als bedoeld in artikel 2, lid 1, van deze verordening om te voldoen aan de toegangsvoorwaarde van artikel 6, lid 1, onder b), van Verordening (EU) 2016/399 en waarin is aangegeven:

dat er geen feitelijke aanwijzingen of redelijke vermoedens op basis van feitelijke aanwijzingen bestaan om aan te nemen dat de aanwezigheid van de persoon op het grondgebied van de lidstaten een veiligheidsrisico, een risico op het gebied van illegale immigratie of een hoog epidemiologisch risico vormt of zal vormen, hoewel er twijfel over blijft bestaan of er voldoende reden is om de reisautorisatie te weigeren, overeenkomstig met artikel 36, lid 2;

indien er feitelijke aanwijzingen bestaan om aan te nemen dat de aanwezigheid van de persoon op het grondgebied van de lidstaten een veiligheidsrisico, een risico op het gebied van illegale immigratie of een hoog epidemiologisch risico vormt of zal vormen, dat de territoriale geldigheid van de autorisatie overeenkomstig artikel 44 is beperkt; of

indien er feitelijke aanwijzingen bestaan om aan te nemen dat de aanwezigheid van de persoon op het grondgebied van de lidstaten een veiligheidsrisico vormt of zal vormen, dat de reiziger in SIS onderwerp is van een signalering betreffende personen die aan een discrete of gerichte controle moeten worden onderworpen of betreffende personen die worden gezocht met het oog op aanhouding ten behoeve van overlevering op basis van een Europees aanhoudingsbevel of die worden gezocht met het oog op aanhouding ten behoeve van uitlevering, ter ondersteuning van de SIS-doelstellingen als bedoeld in artikel 4, onder e);

6.	„veiligheidsrisico” : het risico van een dreiging voor de openbare orde, de interne veiligheid of de internationale betrekkingen van een van de lidstaten;

7.	„risico op het gebied van illegale immigratie” : het risico dat een onderdaan van een derde land niet voldoet aan de voorwaarden voor toegang en verblijf als bepaald in artikel 6 van Verordening (EU) 2016/399;

„hoog epidemiologisch risico” : elke potentieel epidemische ziekte als omschreven in de internationale gezondheidsregelingen van de Wereldgezondheidsorganisatie of het Europees Centrum voor ziektepreventie en -bestrijding (ECDC) en andere infectieziekten of besmettelijke parasitaire ziekten indien voor die ziekten voorzien is in beschermende regelingen die van toepassing zijn op de onderdanen van de lidstaten;

9.	„aanvrager” : een onderdaan van een derde land als bedoeld in artikel 2 die een reisautorisatieaanvraag heeft ingediend;

10.	„reisdocument” : een paspoort of een ander gelijkwaardig document dat de houder ervan het recht geeft de buitengrenzen te overschrijden en waarin een visum kan worden aangebracht;

11.	„kort verblijf” : een verblijf op het grondgebied van de lidstaten in de zin van artikel 6, lid 1, van Verordening (EU) 2016/399;

12.	„persoon die zijn toegestane verblijfsduur overschrijdt” : een onderdaan van een derde land die niet of niet meer voldoet aan de voorwaarden betreffende de duur van een kort verblijf op het grondgebied van de lidstaten;

13.	„app voor mobiele apparaten” : een softwaretoepassing voor gebruik op mobiele apparaten zoals smartphones en tablets;

14.

„hit” : het bestaan van een overeenstemming die wordt geconstateerd door vergelijking van de in een aanvraagdossier van het centrale Etias-systeem opgenomen persoonsgegevens met de in artikel 33 vermelde specifieke risico-indicatoren of met de persoonsgegevens in een notitie, dossier of signalering in het centrale Etias-systeem, in een ander informatiesysteem van de Unie of in een in artikel 20, lid 2, vermelde databank („EU-informatiesystemen”), in Europol-gegevens of in een Interpol-databank die worden doorzocht door het centrale Etias-systeem;

15.	„terroristische misdrijf” : strafbaar feit dat overeenkomt met of gelijkwaardig is aan een van de in Richtlijn (EU) 2017/541 bedoelde misdrijven;

16.

„ernstige strafbaar feit” : strafbaar feit dat overeenkomt met of gelijkwaardig zijn aan een van de in artikel 2, lid 2, van Kaderbesluit 2002/584/JBZ bedoelde strafbare feiten, indien het naar nationaal recht strafbaar is gesteld met een vrijheidsstraf of een tot vrijheidsbeneming strekkende maatregel met een maximumduur van ten minste drie jaar;

17.	„Europol-gegevens” : persoonsgegevens die door Europol worden verwerkt voor het in artikel 18, lid 2, onder a), van Verordening (EU) 2016/794 vermelde doel;

18.	„elektronisch ondertekend” : de bevestiging van de overeenkomst door het aanvinken van het overeenkomstige veld van het aanvraagformulier of het verzoek om toestemming;

19.	„minderjarige” : een onderdaan van een derde land of een staatloze die jonger is dan 18 jaar;

20.	„consulaat” : een diplomatieke missie of consulaire post van een lidstaat in de zin van het Verdrag van Wenen van 24 april 1963 inzake consulaire betrekkingen;

21.	„aangewezen autoriteit” : een autoriteit die overeenkomstig artikel 50 door een lidstaat is aangewezen als verantwoordelijk voor het voorkomen, opsporen of onderzoeken van terroristische misdrijven of andere ernstige strafbare feiten;

22.

„immigratieautoriteit” :

de bevoegde autoriteit die op grond van het nationale recht met een of meer van de volgende taken is belast:

op het grondgebied van de lidstaten controleren of de voorwaarden voor toegang tot of verblijf op dat grondgebied zijn vervuld;

de voorwaarden voor de vestiging van onderdanen van derde landen op het grondgebied van de lidstaten onderzoeken en beslissingen nemen met betrekking tot die vestiging, voor zover deze autoriteit geen „beslissingsautoriteit” als gedefinieerd in artikel 2, onder f), van Richtlijn 2013/32/EU van het Europees Parlement en de Raad ( 6 ) is, en, in voorkomend geval, advies verstrekken overeenkomstig Verordening (EG) nr. 377/2004 van de Raad ( 7 );

de terugkeer van onderdanen van derde landen naar een derde land van herkomst of doorreis;

▼M1

23.	„CIR” : het gemeenschappelijke identiteitsregister ingesteld bij artikel 17, lid 1, van Verordening (EU) 2019/817;

24.	„ESP” : het Europees onderzoeksportaal ingesteld bij artikel 6, lid 1 van Verordening (EU) 2019/817;

25.	„centraal ETIAS-systeem” : het centrale systeem bedoeld in artikel 6, lid 2, onder a bis), samen met het CIR voor zover het CIR de in artikel 6, lid 2 bis, bedoelde gegevens bevat;

26.	„dentiteitsgegevens” : de gegevens bedoeld in artikel 17, lid 2, onder a), b) en c);

27.	„reisdocumentgegevens” : de gegevens bedoeld in artikel 17, lid 2, onder d) en e), en de drielettercode van het land dat het reisdocument heeft afgegeven als bedoeld in artikel 19, lid 3, onder c);

▼M2

28.

„andere EU-informatiesystemen” : het inreis-uitreissysteem (EES), ingesteld bij Verordening (EU) 2017/2226, het Visuminformatiesysteem (VIS), ingesteld bij Verordening (EG) nr. 767/2008 van het Europees Parlement en de Raad ( 8 ), het Schengeninformatiesysteem (SIS), ingesteld bij Verordeningen (EU) 2018/1860 ( 9 ), (EU) 2018/1861 ( 10 ) en (EU) 2018/1862 ( 11 ) van het Europees Parlement en de Raad, Eurodac, ingesteld bij Verordening (EU) nr. 603/2013 van het Europees Parlement en de Raad ( 12 ) en het Europees Strafregister Informatiesysteem — Onderdanen van derde landen (Ecris-TCN), ingesteld bij Verordening (EU) 2019/816 van het Europees Parlement en de Raad ( 13 ).

▼B

De in artikel 2 van Verordening (EG) nr. 45/2001 gedefinieerde begrippen hebben dezelfde betekenis in deze verordening voor zover persoonsgegevens worden verwerkt door het Europees Grens- en kustwachtagentschap en eu-LISA.

De in artikel 4 van Verordening (EU) 2016/679 gedefinieerde begrippen hebben dezelfde betekenis in deze verordening voor zover persoonsgegevens worden verwerkt door de autoriteiten van de lidstaten voor de in artikel 4, onder a) tot en met e), van deze verordening vastgelegde doeleinden.

De in artikel 3 van Richtlijn (EU) 2016/680 gedefinieerde begrippen hebben dezelfde betekenis in deze verordening voor zover persoonsgegevens worden verwerkt door de autoriteiten van de lidstaten voor de in artikel 4, onder f), van deze verordening vastgelegde doeleinden.

Het Europees Agentschap voor het operationeel beheer van grootschalige IT-systemen op het gebied van vrijheid, veiligheid en recht (eu-LISA) ontwikkelt het Etias-informatiesysteem en zorgt voor het technisch beheer daarvan.

Het Etias-informatiesysteem bestaat uit:

▼M1

een centraal systeem, waarin de in artikel 34 bedoelde Etias-observatielijst is opgenomen;

▼M1

a bis)

het CIR;

▼B

een op gemeenschappelijke technische specificaties gebaseerde en voor alle lidstaten identieke nationale uniforme interface (NUI) in elke lidstaat, waarmee een beveiligde aansluiting tussen het centrale Etias-systeem en de nationale grensinfrastructuur en de in artikel 50, lid 2, bedoelde centrale toegangspunten in de lidstaten tot stand kan worden gebracht;

een beveiligde en versleutelde communicatie-infrastructuur tussen het centrale Etias-systeem en de NUI’s;

▼M1

een beveiligde communicatie-infrastructuur tussen het centrale systeem en de centrale infrastructuur van het ESP en het CIR;

▼M2

d bis)

een beveiligd communicatiekanaal tussen het centrale Etias-systeem en het centrale systeem van het EES;

▼B

een openbare website en een app voor mobiele apparaten;

een e-maildienst;

een beveiligdeaccountdienst die aanvragers kunnen gebruiken om vereiste aanvullende informatie of documentatie te verstrekken;

een verificatie-instrument voor aanvragers;

een instrument waarmee aanvragers ermee kunnen instemmen of kunnen weigeren dat hun aanvraagdossier een bewaartermijn langer wordt opgeslagen;

een instrument waarmee Europol en lidstaten kunnen beoordelen welke gevolgen het invoeren van nieuwe gegevens in de Etias-observatielijst mogelijk heeft voor het aandeel handmatig verwerkte aanvragen;

een toegangsportaal voor vervoerders;

een beveiligde webdienst die communicatie mogelijk maakt tussen het centrale Etias-systeem en de openbare website, de app voor mobiele apparaten, de e-maildienst, de beveiligdeaccountdienst, het toegangsportaal voor vervoerders, het verificatie-instrument voor aanvragers, het instemmingsinstrument voor aanvragers, de betalingsintermediair en Interpoldatabanken;

software die de centrale Etias-eenheid en de nationale Etias-eenheden in staat stelt de aanvragen te verwerken en de raadpleging van andere nationale Etias-eenheden als bedoeld in artikel 28 en met Europol als bedoeld in artikel 29 te beheren;

een centrale gegevensopslagplaats ten behoeve van rapportage en statistieken.

2 bis.

Het CIR bevat de identiteitsgegevens en reisdocumentgegevens. De overige gegevens worden opgeslagen in het centrale systeem.

Voor zover technisch mogelijk delen en hergebruiken het centrale Etias-systeem, de NUI’s, de webdienst, het toegangsportaal voor vervoerders en de communicatie-infrastructuur van Etias de hardware- en softwarecomponenten van respectievelijk het centrale systeem van het EES, de nationale uniforme interfaces van het EES, de webdienst van het EES en de communicatie-infrastructuur van het EES als bedoeld in Verordening (EU) 2017/2226.

De Commissie stelt overeenkomstig artikel 89 gedelegeerde handelingen vast met betrekking tot de vaststelling van de in lid 2, onder g), van dit artikel bedoelde vereisten voor een beveiligdeaccountdienst.

Binnen het Europees Grens- en kustwachtagentschap wordt een centrale Etias-eenheid opgericht.

De centrale Etias-eenheid is 24 uur per dag en zeven dagen per week operationeel en is verantwoordelijk voor het volgende:

▼M2

in gevallen waarin de geautomatiseerde aanvraagprocedure een hit oplevert, overeenkomstig artikel 22 verifiëren of de persoonsgegevens van de aanvrager overeenstemmen met de persoonsgegevens van de persoon op wie die hit betrekking heeft in het centrale Etias-systeem, in een van de geraadpleegde EU-informatiesystemen, met de Europol-gegevens, in een van de Interpol-databanken als bedoeld in artikel 12 of met de in artikel 33 vermelde specifieke risico-indicatoren, en, in een geval waarbij een overeenstemming is bevestigd of waarbij na een dergelijke verificatie twijfels overblijven, beginnen met de handmatige verwerking van de aanvraag als bedoeld in artikel 26;

▼B

ervoor zorgen dat de door haar in de aanvraagdossiers ingevoerde gegevens actueel zijn overeenkomstig de desbetreffende bepalingen van de artikelen 55 en 64;

definiëren, vaststellen, vooraf beoordelen, implementeren, achteraf evalueren, herzien, en wissen van de in artikel 33 bedoelde specifieke risico-indicatoren, na raadpleging van de Etias-screeningsraad;

ervoor zorgen dat de overeenkomstig artikel 22 uitgevoerde verificaties en de bijbehorende resultaten in de aanvraagdossiers worden opgenomen;

regelmatig de verwerking van de aanvragen en de toepassing van artikel 33 controleren door het regelmatig beoordelen van de gevolgen daarvan voor de grondrechten, met name wat betreft privacy en bescherming van persoonsgegevens;

indien nodig, de lidstaat aanwijzen die verantwoordelijk is voor de handmatige verwerking van aanvragen als bedoeld in artikel 25, lid 2;

bij technische problemen of onvoorziene omstandigheden, indien nodig, de raadplegingen tussen de lidstaten onderling als bedoeld in artikel 28 en de raadplegingen tussen de verantwoordelijke lidstaat en Europol als bedoeld in artikel 29 faciliteren;

vervoerders in kennis stellen van gevallen van storing van het Etias-informatiesysteem als bedoeld in artikel 46, lid 1;

de nationale Etias-eenheden van de lidstaten in kennis stellen van een storing van het Etias-informatiesysteem als bedoeld in artikel 48, lid 1;

verzoeken van Europol om raadpleging van in het centrale Etias-systeem opgeslagen gegevens als bedoeld in artikel 53 behandelen;

het grote publiek voorzien van alle relevante informatie met betrekking tot het aanvragen van een reisautorisatie als bedoeld in artikel 71;

samenwerken met de Commissie in verband met de voorlichtingscampagne als bedoeld in artikel 72;

schriftelijk bijstand verlenen aan reizigers die problemen ondervinden bij het invullen van het aanvraagformulier en die daarom door middel van een standaardcontactformulier hebben verzocht; online een lijst van veelgestelde vragen en antwoorden bijhouden;

zorgen voor follow-up en regelmatige rapportage aan de Commissie over gemelde misbruiken door commerciële tussenpersonen als bedoeld in artikel 15, lid 5.

De centrale Etias-eenheid publiceert jaarlijks een activiteitenverslag. Het verslag bevat:

statistieken over:

het aantal reisautorisaties dat automatisch door het centrale Etias-systeem is afgegeven;

ii)

het aantal aanvragen dat door de centrale Etias-eenheid is geverifieerd;

iii)

het aantal aanvragen per lidstaat dat handmatig is verwerkt;

iv)

het aantal aanvragen per derde land dat is geweigerd en de gronden voor de weigering;

de mate waarin de in artikel 22, lid 6, en in de artikelen 27, 30 en 32 bedoelde uiterste termijnen in acht zijn genomen;

algemene informatie over de werking van de centrale Etias-eenheid, haar activiteiten zoals uiteengezet in dit artikel en informatie over actuele ontwikkelingen en uitdagingen die van invloed zijn op de uitoefening van haar taken.

Het jaarlijkse activiteitenverslag wordt uiterlijk op 31 maart van het volgende jaar toegezonden aan het Europees Parlement, de Raad en de Commissie.

De centrale Etias-eenheid legt periodieke verslagen voor aan de Commissie en eu-LISA met betrekking tot valse hits als bedoeld in artikel 22, lid 4, die zijn vastgesteld tijdens de geautomatiseerde verificaties op grond van artikel 20, lid 2.

Elke lidstaat wijst een bevoegde autoriteit aan als de nationale Etias-eenheid.

De nationale Etias-eenheden zijn verantwoordelijk voor het volgende:

onderzoeken van en beslissen over reisautorisatieaanvragen wanneer de geautomatiseerde aanvraagprocedure een hit heeft opgeleverd en de handmatige verwerking van de aanvraag door de centrale Etias-eenheid is geïnitieerd;

ervoor zorgen dat de onder a) uitgevoerde taken en de bijbehorende resultaten in de aanvraagdossiers worden opgenomen;

ervoor zorgen dat de door haar in de aanvraagdossiers ingevoerde gegevens actueel zijn overeenkomstig de desbetreffende bepalingen van de artikelen 55 en 64;

beslissen tot afgifte van reisautorisaties met beperkte territoriale geldigheid als bedoeld in artikel 44;

zorgen voor de coördinatie met andere nationale Etias-eenheden en Europol met betrekking tot de in de artikelen 28 en 29 bedoelde raadplegingen;

aanvragers informatie verstrekken over de procedure die moet worden gevolgd in geval van een beroep uit hoofde van artikel 37, lid 3;

een reisautorisatie nietig verklaren en intrekken, als bedoeld in de artikelen 40 en 41.

De lidstaten voorzien de nationale Etias-eenheden van voldoende middelen om hun taken te vervullen overeenkomstig de in deze verordening vermelde termijnen.

Binnen het Europees Grens- en kustwachtagentschap wordt een Etias-screeningsraad met een adviesfunctie opgericht. Deze bestaat uit een vertegenwoordiger van elke nationale Etias-eenheid, van het Europees Grens- en kustwachtagentschap en van Europol.

De Etias-screeningsraad wordt geraadpleegd:

door de centrale Etias-eenheid, over de definitie, vaststelling, beoordeling vooraf, implementatie, evaluatie achteraf, en herziening en schrapping van de in artikel 33 bedoelde specifieke risico-indicatoren;

door de lidstaten, over de toepassing van de in artikel 34 bedoelde Etias-observatielijst;

door Europol over de toepassing van de in artikel 34 bedoelde Etias-observatielijst.

De Etias-screeningsraad verstrekt adviezen, richtsnoeren, aanbevelingen en beste praktijken. Bij het verstrekken van aanbevelingen houdt de Etias-screeningsraad rekening met de aanbevelingen van de Etias-sturingsraad voor de grondrechten.

De Etias-screeningsraad vergadert wanneer nodig, doch ten minste tweemaal per jaar. De kosten en logistieke ondersteuning van de vergaderingen van de screeningsraad komen ten laste van het Europees Grens- en kustwachtagentschap.

De Etias-screeningsraad kan de Etias-sturingsraad voor de grondrechten raadplegen over met grondrechten verband houdende aangelegenheden, met name wat betreft privacy, bescherming van persoonsgegevens en non-discriminatie.

De Etias-screeningsraad stelt in zijn eerste vergadering zijn reglement van orde vast bij gewone meerderheid van stemmen van zijn leden.

Er wordt een onafhankelijke Etias-sturingsraad voor de grondrechten met een advies- en beoordelingsfunctie opgericht. Onverminderd hun respectieve bevoegdheden en onafhankelijkheid bestaat deze raad uit de grondrechtenfunctionaris van het Europees Grens- en kustwachtagentschap, een vertegenwoordiger van het adviesforum voor grondrechten van het Europees Grens- en kustwachtagentschap, een vertegenwoordiger van de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming, een vertegenwoordiger van het Europees Comité voor gegevensbescherming zoals opgericht bij Verordening (EU) 2016/679 en een vertegenwoordiger van het Bureau van de Europese Unie voor de grondrechten.

De Etias-sturingsraad voor de grondrechten voert regelmatig beoordelingen uit en doet regelmatig aanbevelingen aan de Etias-screeningsraad over de gevolgen voor de grondrechten van de verwerking van aanvragen en van de toepassing van artikel 33, met name wat betreft privacy, bescherming van persoonsgegevens en non-discriminatie.

Tevens staat de Etias-sturingsraad voor de grondrechten de Etias-screeningsraad bij in de uitvoering van zijn taken indien hij door de Etias-screeningsraad wordt geraadpleegd over specifieke aangelegenheden in verband met grondrechten, met name wat betreft privacy, bescherming van persoonsgegevens en non-discriminatie.

De Etias-sturingsraad voor de grondrechten heeft toegang tot de in artikel 7, lid 2, onder e), bedoelde controles.

De Etias-sturingsraad voor de grondrechten vergadert wanneer nodig, doch ten minste tweemaal per jaar. De kosten en logistieke ondersteuning van de vergaderingen van de sturingsraad komen ten laste van het Europees Grens- en kustwachtagentschap. De vergaderingen van de sturingsraad vinden plaats in de gebouwen van het Europees Grens- en kustwachtagentschap. Het secretariaat van de vergaderingen van de sturingsraad wordt waargenomen door het Europees Grens- en kustwachtagentschap. De Etias-sturingsraad voor de grondrechten stelt in zijn eerste vergadering zijn reglement van orde vast bij gewone meerderheid van stemmen van zijn leden.

Een vertegenwoordiger van de Etias-sturingsraad voor de grondrechten wordt uitgenodigd om als adviseur de vergaderingen van de Etias-screeningsraad bij te wonen. De leden van de Etias-sturingsraad voor de grondrechten hebben toegang tot de informatie en dossiers van de Etias-screeningsraad.

De Etias-sturingsraad voor de grondrechten stelt een jaarverslag op. Het verslag wordt openbaar gemaakt.

Er wordt gezorgd voor interoperabiliteit tussen het Etias-informatiesysteem, enerzijds, en andere EU-informatiesystemen en Europol-gegevens, anderzijds, teneinde de geautomatiseerde verificaties op grond van artikel 20, artikel 23, artikel 24, lid 6, punt c), ii), artikel 41 en artikel 54, lid 1, punt b), van deze verordening te kunnen uitvoeren, en deze stoelt vanaf de in artikel 72, lid 1 ter, van Verordening (EU) 2019/817 en artikel 68, lid 1 ter, van Verordening (EU) 2019/818 bedoelde datum op het bij artikel 6 van Verordening (EU) 2019/817 en artikel 6 van Verordening (EU) 2019/818 van het Europees Parlement en de Raad ( 14 ) opgerichte Europees zoekportaal (European Search Portal — ESP).

Ten behoeve van het verrichten van de in artikel 20, lid 2, punt i), bedoelde verificaties stellen de geautomatiseerde verificaties op grond van artikel 20, artikel 24, lid 6, punt c), ii), en artikel 54, lid 1, punt b), het centrale Etias-systeem in staat om VIS te doorzoeken aan de hand van de volgende gegevens die door aanvragers krachtens artikel 17, lid 2, punten a), a bis), c) en d), worden verstrekt:

achternaam (familienaam),

achternaam bij geboorte,

voornaam(-namen),

geboortedatum,

geboorteplaats,

geboorteland,

geslacht,

huidige nationaliteit,

overige nationaliteiten (indien van toepassing),

soort, nummer en land van afgifte van het reisdocument.

Ten behoeve van het verrichten van de in artikel 20, lid 2, punten g) en h), bedoelde verificaties stellen de geautomatiseerde verificaties op grond van artikel 20, artikel 24, lid 6, punt c), ii), artikel 41 en artikel 54, lid 1, punt b), het centrale Etias-systeem in staat om VIS te doorzoeken aan de hand van de volgende gegevens die door aanvragers krachtens artikel 17, lid 2, punten a) tot en met d), worden verstrekt:

achternaam (familienaam),

achternaam bij geboorte,

voornaam(-namen),

geboortedatum,

geslacht,

huidige nationaliteit,

andere namen (alias(sen),

artiestennaam(-namen),

roepnaam(-namen),

overige nationaliteiten (indien van toepassing),

soort, nummer en land van afgifte van het reisdocument.

Ten behoeve van het verrichten van de in artikel 20, lid 2, punt c), punt m), ii), en punt o), en in artikel 23 van deze verordening bedoelde verificaties stellen de geautomatiseerde verificaties op grond van artikel 20, artikel 23, artikel 24, lid 6, punt c), ii), artikel 41 en artikel 54, lid 1, punt b), van deze verordening het centrale Etias-systeem in staat om het bij Verordeningen (EU) 2018/1860 en (EU) 2018/1861 ingestelde SIS te doorzoeken aan de hand van de volgende gegevens die door aanvragers krachtens artikel 17, lid 2, punten a) tot en met d) en punt k), van deze verordening worden verstrekt:

achternaam (familienaam),

achternaam bij geboorte,

voornaam(-namen),

geboortedatum,

geboorteplaats,

geslacht,

huidige nationaliteit,

andere namen (alias(sen)),

artiestennaam(-namen),

roepnaam(-namen),

overige nationaliteiten (indien van toepassing),

soort, nummer en land van afgifte van het reisdocument,

voor minderjarigen: achternaam en voornaam(-namen) van de persoon die het ouderlijk gezag of de wettelijke voogdij over de aanvrager uitoefent.

Ten behoeve van het verrichten van de in artikel 20, lid 2, punten a) en d) en punt m), i), en in artikel 23, lid 1, van deze verordening bedoelde verificaties stellen de geautomatiseerde verificaties op grond van artikel 20, artikel 23, artikel 24, lid 6, punt c), ii), artikel 41 en artikel 54, lid 1, punt b), van deze verordening het centrale Etias-systeem in staat om het bij Verordening (EU) 2018/1862 ingestelde SIS te doorzoeken aan de hand van de volgende gegevens die door aanvragers krachtens artikel 17, lid 2, punten a) tot en met d) en punt k), van deze verordening worden verstrekt:

achternaam (familienaam),

achternaam bij geboorte,

voornaam(-namen),

geboortedatum,

geboorteplaats,

geslacht,

huidige nationaliteit,

andere namen (alias(sen)),

artiestennaam(-namen),

roepnaam(-namen),

overige nationaliteiten (indien van toepassing),

soort, nummer en land van afgifte van het reisdocument,

voor minderjarigen: achternaam en voornaam(-namen) van de persoon die het ouderlijk gezag of de wettelijke voogdij over de aanvrager uitoefent.

Ten behoeve van het verrichten van de in artikel 20, lid 2, punt n), bedoelde verificaties stellen de geautomatiseerde verificaties op grond van artikel 20, artikel 24, lid 6, punt c), ii), en artikel 54, lid 1, punt b), het centrale Etias-systeem in staat om Ecris-TCN te doorzoeken aan de hand van de volgende gegevens die door aanvragers krachtens artikel 17, lid 2, punten a) tot en met d), worden verstrekt:

achternaam (familienaam),

achternaam bij geboorte,

voornaam(-namen),

geboortedatum,

geboorteplaats,

e bis)

geboorteland,

geslacht,

huidige nationaliteit,

andere namen (alias(sen)),

artiestennaam(-namen),

roepnaam(-namen),

overige nationaliteiten (indien van toepassing),

soort, nummer en land van afgifte van het reisdocument.

Ten behoeve van het verrichten van de in artikel 20, lid 2, punt j), bedoelde verificaties stellen de geautomatiseerde verificaties op grond van artikel 20, artikel 24, lid 6, punt c), ii), en artikel 54, lid 1, punt b), het centrale Etias-systeem in staat om Europol-gegevens te doorzoeken aan de hand van de gegevens bedoeld in artikel 17, lid 2, punten a), a bis), b), c), d), f), g), j), k) en m), en in artikel 17, lid 8.

Wanneer de geautomatiseerde verificaties op grond van de artikelen 20 en 23 een hit vaststellen, biedt het ESP aan de centrale Etias-eenheid tijdelijke read-only-toegang tot de resultaten van die geautomatiseerde verificaties. In het geval van geautomatiseerde verificaties op grond van artikel 20 wordt die toegang verstrekt in het aanvraagdossier tot het eind van de handmatige procedure uit hoofde van artikel 22, lid 2. Indien de beschikbaar gestelde gegevens overeenkomen met die van de aanvrager, of indien er na de geautomatiseerde verificaties krachtens de artikelen 20 en 23 twijfel blijft bestaan, wordt het unieke referentienummer van de notitie in de doorzochte EU-informatiesystemen van de gegevens die een hit hebben gegenereerd, in het aanvraagdossier bewaard.

Wanneer de geautomatiseerde verificaties op grond van artikel 20 een hit vaststellen, ontvangen die geautomatiseerde verificaties de passende kennisgeving overeenkomstig artikel 21, lid 1 bis, van Verordening (EU) 2016/794.

Een hit wordt gegenereerd wanneer alle of sommige voor de zoekopdracht gebruikte gegevens uit het aanvraagdossier volledig of gedeeltelijk overeenstemmen met de gegevens in een notitie, dossier of signalering in de andere geraadpleegde EU-informatiesystemen. De Commissie stelt overeenkomstig artikel 89 gedelegeerde handelingen vast tot nadere bepaling van de voorwaarden voor de overeenstemming tussen de gegevens in een notitie, dossier of signalering in de andere geraadpleegde EU-informatiesystemen en een aanvraagdossier.

10.

Voor de toepassing van lid 1 van dit artikel stelt de Commissie door middel van een uitvoeringshandeling de technische regelingen in voor de tenuitvoerlegging van artikel 24, lid 6, punt c), ii), en artikel 54, lid 1, punt b), met betrekking tot de bewaring van gegevens. Die uitvoeringshandeling wordt vastgesteld overeenkomstig de in artikel 90, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

11.

Voor de toepassing van artikel 25, lid 2, artikel 28, lid 8, en artikel 29, lid 9, wordt bij de registratie van de gegevens in verband met hits in het aanvraagdossier, de herkomst van de gegevens aangeduid met de volgende gegevens:

het soort signalering, met uitzondering van signaleringen bedoeld in artikel 23, lid 1;

de bron van de gegevens, namelijk, in voorkomend geval, de andere EU-informatiesystemen waarvan de gegevens afkomstig zijn of Europol-gegevens);

het referentienummer in het doorzochte EU-informatiesysteem van de notitie die tot de hit heeft geleid en de lidstaat die de gegevens die tot de hit hebben geleid, heeft ingevoerd of aangeleverd, en

indien beschikbaar, de datum en het tijdstip waarop de gegevens in de andere EU-informatiesystemen of de Europol-gegevensbestanden werden opgenomen.

De in de eerste alinea, punten a) tot en met d), bedoelde gegevens zijn alleen toegankelijk en zichtbaar voor de centrale Etias-eenheid indien de centrale Etias-eenheid de verantwoordelijke lidstaat niet kan identificeren.

Voor de toepassing van de artikelen 6, 14, 17 en 18 van Verordening (EU) 2017/2226 wordt door middel van een geautomatiseerd proces waarbij gebruik wordt gemaakt van het beveiligde communicatiekanaal vermeld in artikel 6, lid 2, punt d bis), van deze verordening, de informatie bedoeld in artikel 47, lid 2, van deze verordening opgezocht en geïmporteerd uit het centrale Etias-systeem, evenals het aanvraagnummer en de datum van verstrijken van de Etias-reisautorisatie, en wordt de inreis-uitreisnotitie of de weigering van inreisnotitie in het EES dienovereenkomstig gegenereerd of bijgewerkt.

Interoperabiliteit tussen Etias en het EES met het oog op intrekking van een Etias-reisautorisatie op verzoek van een aanvrager

Voor de toepassing van artikel 41, lid 8, wordt door middel van een geautomatiseerd proces waarbij gebruik wordt gemaakt van het beveiligde communicatiekanaal bedoeld in artikel 6, lid 2, punt d bis), het centrale systeem van het EES doorzocht om te verifiëren dat aanvragers die een aanvraag voor intrekking van hun reisautorisaties indienen zich niet op het grondgebied van de lidstaten bevinden.

Indien uit de verificatie van het centrale systeem van het EES op grond van lid 1 blijkt dat de aanvrager zich niet op het grondgebied van de lidstaat bevindt, treedt de intrekking van de reisautorisatie onmiddellijk in werking.

Indien uit de controle van het centrale systeem van het EES op grond van lid 1 van dit artikel blijkt dat de aanvrager zich op het grondgebied van de lidstaat bevindt, is artikel 41, lid 8, van toepassing. Het centrale systeem van het EES registreert dat een kennisgeving naar het centrale Etias-systeem moet worden gezonden zodra een inreis-uitreisnotitie is gecreëerd die aangeeft dat de aanvrager die om intrekking van de reisautorisatie heeft verzocht, het grondgebied van de lidstaten heeft verlaten.

Het centrale Etias-systeem doorzoekt de Interpol-databank voor gestolen of verloren reisdocumenten (SLTD) en de Interpol-databank voor reisdocumenten die verband houden met kennisgevingen (TDAWN).

Elke zoekopdracht en verificatie wordt zodanig uitgevoerd dat hierover aan de eigenaar van de Interpol-signalering geen informatie wordt vrijgegeven.

Als de tenuitvoerlegging van lid 2 niet is gegarandeerd, doorzoekt het centrale Etias-systeem de Interpol-databanken niet.

De toegang tot het Etias-informatiesysteem wordt uitsluitend voorbehouden aan naar behoren gemachtigde personeelsleden van de centrale Etias-eenheid en van de nationale Etias-eenheden.

De toegang tot het centrale Etias-systeem die grensautoriteiten overeenkomstig artikel 47 hebben, wordt beperkt tot het doorzoeken van het centrale Etias-systeem om de reisautorisatiestatus te achterhalen van een reiziger die zich bij een doorlaatpost aan de buitengrenzen bevindt, en tot de in artikel 47, lid 2, onder a), c) en d), genoemde gegevens. Daarnaast worden grensautoriteiten automatisch in kennis gesteld van de in artikel 36, leden 2 en 3, bedoelde markeringen, en van de redenen daarvoor.

Wanneer, in uitzonderlijke gevallen, volgens een markering een tweedelijnscontrole aan de grens wordt aanbevolen of voor die controle aanvullende verificaties nodig zijn, hebben de grensautoriteiten toegang tot het centrale Etias-systeem om de aanvullende informatie als bedoeld in artikel 39, lid 1, onder e), of artikel 44, lid 6, onder f), te verkrijgen.

De toegang tot het Etias-informatiesysteem die vervoerders overeenkomstig artikel 45 hebben, wordt beperkt tot het sturen van een zoekopdracht aan het Etias-informatiesysteem om de reisautorisatiestatus van een reiziger te achterhalen.

De toegang tot het centrale Etias-systeem die immigratieautoriteiten overeenkomstig artikel 49 hebben, wordt beperkt tot het achterhalen van de reisautorisatiestatus van een reiziger die zich op het grondgebied van de lidstaat bevindt, en tot bepaalde in dat artikel genoemde gegevens.

De toegang tot het centrale Etias-systeem die immigratieautoriteiten overeenkomstig artikel 65, lid 3 hebben, wordt beperkt tot de in dat artikel genoemde gegevens.

4 bis.

De toegang met het oog op het raadplegen van de in het CIR opgeslagen Etias-identiteitsgegevens en Etias-reisdocumentgegevens is voorbehouden aan de naar behoren gemachtigde personeelsleden van de nationale autoriteiten van elke lidstaat en aan de naar behoren gemachtigde personeelsleden van de Unie-agentschappen die bevoegd zijn voor de in de artikelen 20 en 21 van Verordening (EU) 2019/817 vastgestelde doeleinden. Deze toegang is beperkt tot de mate waarin de gegevens nodig zijn voor de uitvoering van hun taken Unie-agentschappen overeenkomstig deze doeleinden en is evenredig met de nagestreefde doelen.

Elke lidstaat wijst de in de leden 1, 2, 4 en 4 bis van dit artikel bedoelde bevoegde nationale autoriteiten aan en deelt, overeenkomstig artikel 87, lid 2, aan eu-LISA onverwijld een lijst met deze autoriteiten mee. In deze lijst wordt vermeld voor welk doel de naar behoren gemachtigde personeelsleden van elke autoriteit overeenkomstig de leden 1, 2, 4 en 4 bis van dit artikel toegang hebben tot de in het Etias-informatiesysteem opgenomen gegevens.

De verwerking van persoonsgegevens in het Etias-informatiesysteem door eender welke gebruiker mag niet leiden tot discriminatie van onderdanen van derde landen op grond van geslacht, ras, huidskleur, etnische of sociale afkomst, genetische kenmerken, taal, godsdienst of overtuiging, politieke of andere denkbeelden, het behoren tot een nationale minderheid, vermogen, geboorte, handicap, leeftijd of seksuele geaardheid. Bij de verwerking worden de menselijke waardigheid, integriteit en grondrechten ten volle gerespecteerd, met inbegrip van het recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer en bescherming van persoonsgegevens. Bijzondere aandacht wordt geschonken aan kinderen, ouderen en personen met een handicap. Het belang van het kind komt op de eerste plaats.

Aanvragers dienen ruim vóór een voorgenomen reis een aanvraag in door het onlineaanvraagformulier in te vullen via de daartoe aangewezen openbare website of de app voor mobiele apparaten, of, indien zij zich reeds op het grondgebied van een lidstaat bevinden, voordat de geldigheidsduur van de reisautorisatie verstrijkt.

Houders van een reisautorisatie kunnen vanaf 120 dagen voordat de reisautorisatie vervalt, een aanvraag voor een nieuwe reisautorisatie indienen.

120 dagen voordat de reisautorisatie vervalt, wordt de houder van die reisautorisatie door het centrale Etias-systeem automatisch geïnformeerd via de e-maildienst over:

Alle mededelingen aan de aanvrager in verband met zijn reisautorisatieaanvraag worden verzonden naar het in artikel 17, lid 2, onder g), bedoelde e-mailadres dat de aanvrager in het aanvraagformulier heeft opgegeven.

Aanvragen kunnen worden ingediend door de aanvrager dan wel door een persoon of commerciële tussenpersoon die door de aanvrager is gemachtigd om de aanvraag namens hem in te dienen.

De Commissie stelt, door middel van een uitvoeringshandeling, het ontwerp van een formulier vast voor het melden van misbruiken door de in lid 4 van dit artikel bedoelde commerciële tussenpersonen. Dat formulier wordt ter beschikking gesteld via de speciale openbare website of de app voor mobiele apparaten als bedoeld in lid 1 van dit artikel. Die ingevulde formulieren worden toegezonden aan de centrale Etias-eenheid, die passende maatregelen neemt, en aan de Commissie regelmatig verslag uitbrengt. Die uitvoeringshandeling wordt vastgesteld volgens de in artikel 90, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

Via de openbare website en de app voor mobiele apparaten kunnen onderdanen van derde landen voor wie de reisautorisatieplicht geldt, een aanvraag voor een reisautorisatie indienen, de overeenkomstig artikel 17 vereiste gegevens invullen op het aanvraagformulier en de reisautorisatievergoeding betalen.

De openbare website en de app voor mobiele apparaten maken het aanvraagformulier op grote schaal beschikbaar en gemakkelijk en kosteloos toegankelijk voor de aanvragers. Voor personen met een handicap zal bijzondere aandacht worden besteed aan de toegankelijkheid van de openbare website en de app voor mobiele apparaten.

De openbare website en de app voor mobiele apparaten zijn beschikbaar in alle officiële talen van de lidstaten.

Indien de officiële taal of talen van de in bijlage II bij Verordening (EG) nr. 539/2001 vermelde landen niet overeenkomt of overeenkomen met de in lid 3 bedoelde talen, worden door eu-LISA op de openbare website en de app voor mobiele apparaten factsheets met informatie over Etias, de aanvraagprocedure, het gebruik van de openbare website en de app voor mobiele apparaten alsmede een stapsgewijze toelichting bij de aanvraag beschikbaar gesteld in ten minste een van de officiële talen van de betrokken landen. Indien een van deze landen meer dan één officiële taal heeft, zijn die factsheets alleen nodig indien geen van deze talen overeenkomt met de in lid 3 bedoelde talen.

Op de openbare website en de app voor mobiele apparaten staat vermeld in welke talen aanvragers het aanvraagformulier kunnen invullen.

De openbare website en de app voor mobiele apparaten voorzien de aanvrager van een accountdienst waarmee aanvragers zo nodig aanvullende informatie of documentatie kunnen verstrekken.

Op de openbare website en de app voor mobiele apparaten staat vermeld dat aanvragers op grond van deze verordening beroep kunnen instellen indien een reisautorisatie geweigerd, ingetrokken of nietig verklaard is. Daartoe bevatten de website en de app informatie over het toepasselijke nationale recht, de bevoegde instantie, de wijze om beroep in te stellen, de beroepstermijn en informatie over eventuele bijstand die de nationale gegevensbeschermingsautoriteit kan verlenen.

De openbare website en de app voor mobiele apparaten bieden aanvragers de mogelijkheid om aan te geven dat hun voorgenomen verblijf verband houdt met humanitaire redenen of internationale verplichtingen.

De openbare website bevat de in artikel 71 bedoelde informatie.

10.

De Commissie stelt, door middel van uitvoeringshandelingen, nadere regels vast betreffende het beheer van de openbare website en de app voor mobiele apparaten, en nadere regels inzake de bescherming en beveiliging van gegevens die gelden voor de openbare website en de app voor mobiele apparaten. Die nadere regels worden gebaseerd op risicobeheer inzake informatiebeveiliging en op het beginsel van gegevensbescherming door ontwerp en door standaardinstellingen. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 90, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

Elke aanvrager dient een ingevuld aanvraagformulier in, met inbegrip van een verklaring van de echtheid, volledigheid, nauwkeurigheid en betrouwbaarheid van de ingediende gegevens en een verklaring van de waarachtigheid en betrouwbaarheid van de afgelegde verklaringen. Elke aanvrager verklaart eveneens de voorwaarden voor toegang als bedoeld in artikel 6 van Verordening (EU) 2016/399 te hebben begrepen, alsook dat hij bij elke binnenkomst kan worden verzocht de relevante ondersteunende documenten over te leggen. Minderjarigen dienen een aanvraagformulier in dat elektronisch ondertekend is door een persoon die tijdelijk of permanent het ouderlijke gezag of de wettelijke voogdij uitoefent.

De aanvrager verstrekt in het aanvraagformulier de volgende persoonsgegevens:

▼M1

achternaam (familienaam), voornaam(-namen), achternaam bij geboorte; geboortedatum, geboorteplaats, geslacht, huidige nationaliteit;

▼M1

a bis)

geboorteland, voornaam (-namen) van de ouders van de aanvrager;

▼B

andere namen (alias(sen), artiestennaam(-namen), roepnaam(-namen)) indien van toepassing;

overige nationaliteiten indien van toepassing;

soort, nummer en land van afgifte van het reisdocument;

de datum van afgifte en de uiterste geldigheidsdatum van het reisdocument;

het woonadres van de aanvrager of, indien niet beschikbaar, de plaats en het land van verblijf;

e-mailadres en, indien beschikbaar, telefoonnummer;

opleiding (basisonderwijs, middelbaar onderwijs, hoger onderwijs of geen opleiding);

huidig beroep (beroepsgroep); indien de aanvraag onderworpen is aan de handmatige verwerking overeenkomstig de in artikel 26 bepaalde procedure, kan de verantwoordelijke lidstaat de aanvrager overeenkomstig artikel 27 verzoeken aanvullende informatie te verstrekken over de exacte benaming van zijn beroep en werkgever, of, in het geval van studenten, de naam van de onderwijsinstelling;

lidstaat van het eerste voorgenomen verblijf en, facultatief, het adres van het eerste voorgenomen verblijf;

voor minderjarigen: achternaam en voornaam(-namen), woonadres, e-mailadres en, indien beschikbaar, telefoonnummer van de persoon die het ouderlijk gezag of de wettelijke voogdij over de aanvrager uitoefent;

wanneer hij aanspraak maakt op de in artikel 2, lid 1, onder c), bedoelde status van familielid:

zijn status van familielid;

ii)

achternaam, voornaam(-namen), geboortedatum, geboorteplaats, geboorteland, huidige nationaliteit, woonadres, e-mailadres en, indien beschikbaar, telefoonnummer van het familielid met wie de aanvrager een familieband heeft;

iii)

zijn familieband met dat familielid overeenkomstig artikel 2, lid 2, van Richtlijn 2004/38/EG;

bij door iemand anders dan de aanvrager ingevulde aanvragen: achternaam, voornaam(-namen), bedrijfsnaam, organisatie (indien van toepassing), e-mailadres, postadres en telefoonnummer (indien beschikbaar) van die persoon; de relatie met de aanvrager en een ondertekende volmacht.

De aanvrager kiest zijn of haar huidige beroep (beroepsgroep) uit een vooraf vastgestelde lijst. De Commissie stelt overeenkomstig artikel 89 gedelegeerde handelingen vast tot vastlegging van deze vooraf vastgestelde lijst.

Voorts beantwoordt de aanvrager de volgende vragen:

▼M2

of de aanvrager gedurende de voorbije 25 jaar veroordeeld is voor een terroristisch misdrijf of gedurende de voorbije vijftien jaar voor een in de bijlage genoemd ander strafbaar feit, en zo ja, wanneer en in welk land;

▼B

Heeft de aanvrager de voorbije tien jaar ooit in een specifiek oorlogs- of conflictgebied verbleven en, zo ja, waarom?

Is er ten aanzien van de aanvrager in de voorbije tien jaar een beslissing die hem verplichtte het grondgebied van een lidstaat of van een in bijlage II bij Verordening (EG) nr. 539/2001 opgenomen derde land te verlaten, dan wel een terugkeerbesluit genomen?

De Commissie stelt overeenkomstig artikel 89 gedelegeerde handelingen vast om de inhoud en de vorm van de in lid 4 van dit artikel vermelde vragen nader te bepalen, teneinde de aanvragers in staat te stellen duidelijke en nauwkeurige antwoorden te geven.

Indien de aanvrager een of meer van de in lid 4 bedoelde vragen bevestigend beantwoordt, dient hij via het aanvraagformulier een aanvullende reeks vooraf vastgestelde vragen te beantwoorden door uit een vooraf vastgestelde lijst van antwoorden te kiezen. De Commissie stelt overeenkomstig artikel 89 gedelegeerde handelingen vast om de inhoud en de vorm van deze aanvullende vragen en de vooraf vastgestelde lijst van antwoorden op die vragen vast te stellen.

De in de leden 2 en 4 bedoelde gegevens worden door de aanvrager ingevoerd in lettertekens van het Latijnse alfabet.

Bij de indiening van het aanvraagformulier registreert het Etias-informatiesysteem het IP-adres vanwaar het aanvraagformulier is verzonden.

De Commissie stelt, door middel van uitvoeringshandelingen, de voorschriften vast voor het formaat van de in de leden 2 en 4 van dit artikel bedoelde persoonsgegevens die op het aanvraagformulier moeten worden ingevuld, alsmede voor de parameters en verificaties die van toepassing zijn om de volledigheid van de aanvraag en de samenhang van die gegevens te garanderen. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 90, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

De aanvrager betaalt per aanvraag een reisautorisatievergoeding van 7 EUR.

De reisautorisatievergoeding wordt niet geheven voor aanvragers die op het moment van de aanvraag jonger dan 18 of ouder dan 70 jaar zijn.

De reisautorisatievergoeding wordt geheven in euro.

De Commissie stelt overeenkomstig artikel 89 gedelegeerde handelingen vast inzake de betalingswijzen en -procedure voor de reisautorisatievergoeding en inzake wijzigingen van het bedrag van die vergoeding. Bij wijzigingen van het bedrag wordt rekening gehouden met stijgingen van de in artikel 85 genoemde kosten.

AANMAAK VAN HET AANVRAAGDOSSIER EN ONDERZOEK VAN DE AANVRAAG DOOR HET CENTRALE ETIAS-SYSTEEM

Na de indiening van een aanvraag verifieert het Etias-informatiesysteem op geautomatiseerde wijze of:

alle velden van het aanvraagformulier zijn ingevuld en alle in artikel 17, leden 2 en 4, bedoelde gegevens bevatten,

de reisautorisatievergoeding is geïnd.

Indien de voorwaarden van lid 1, onder a) en b), zijn vervuld, wordt de aanvraagontvankelijk geacht. Het centrale Etias-systeem maakt vervolgens automatisch onverwijld een aanvraagdossier aan en kent het daaraan een aanvraagnummer toe.

Bij de aanmaak van het aanvraagdossier worden de volgende gegevens in het centrale Etias-systeem geregistreerd en opgeslagen:

het aanvraagnummer;

informatie over de status, waaruit blijkt dat een reisautorisatie is aangevraagd;

de in artikel 17, lid 2, en, indien van toepassing, artikel 17, leden 4 en 6, bedoelde persoonsgegevens, met inbegrip van de drielettercode van het land dat het reisdocument heeft afgegeven;

de in artikel 17, lid 8, bedoelde gegevens;

de datum en het tijdstip waarop het aanvraagformulier is ingediend, alsmede een aantekening dat de reisautorisatievergoeding is betaald, en het unieke referentienummer van die betaling.

Bij de aanmaak van het aanvraagdossier onderzoekt het centrale Etias-systeem of het al een ander aanvraagdossier van de aanvrager bevat, door de in ►M1 artikel 17, lid 2, onder a) en a bis) ◄ , bedoelde gegevens te vergelijken met de persoonsgegevens van de in het centrale Etias-systeem opgeslagen aanvraagdossiers. In dat geval koppelt het centrale Etias-systeem het nieuwe aanvraagdossier aan de eventuele eerdere aanvraagdossiers die voor dezelfde aanvrager zijn aangemaakt.

Na de aanmaak van het aanvraagdossier wordt de aanvrager via de e-maildienst onmiddellijk ervan in kennis gesteld dat hem tijdens de verwerking van zijn aanvraag kan worden gevraagd aanvullende informatie of documentatie te verstrekken of dat hij, in uitzonderlijke omstandigheden, kan worden uitgenodigd voor een gesprek. Die kennisgeving omvat:

informatie over de status, waarbij wordt bevestigd dat een reisautorisatieaanvraag is ingediend; en

het aanvraagnummer.

De kennisgeving stelt de aanvrager in staat gebruik te maken van het verificatie-instrument als bedoeld in artikel 6, lid 2, onder h).

De aanvraagdossiers worden door het centrale Etias-systeem op geautomatiseerde wijze verwerkt om hits vast te stellen. Het centrale Etias-systeem onderzoekt elk aanvraagdossier afzonderlijk.

Het centrale Etias-systeem geeft een zoekopdracht door het ESP te gebruiken om de relevante gegevens bedoeld in artikel 17, lid 2, punten a), a bis), b), c), d), f), g), j), k) en m), en in artikel 17, lid 8, te vergelijken met de gegevens in een notitie, dossier of signalering in een aanvraagdossier dat is opgeslagen in het centrale Etias-systeem, SIS, het EES, het VIS, Eurodac, Ecris-TCN, Europol-gegevens en in de Interpol-databanken SLTD en TDAWN. Het centrale Etias-systeem verifieert met name of:

het voor de aanvraag gebruikte reisdocument overeenkomt met een reisdocument dat in SIS staat geregistreerd als verloren, gestolen, verduisterd of ongeldig verklaard;

het voor de aanvraag gebruikte reisdocument overeenkomt met een reisdocument dat in de SLTD staat geregistreerd als verloren, gestolen of ongeldig verklaard;

de aanvrager in SIS is gesignaleerd met het oog op weigering van inreis en verblijf;

de aanvrager in SIS is gesignaleerd omdat hij wordt gezocht met het oog op aanhouding ten behoeve van overlevering op basis van een Europees aanhoudingsbevel of omdat hij wordt gezocht met het oog op aanhouding ten behoeve van uitlevering;

de aanvrager en het reisdocument gerelateerd zijn aan een geweigerde, ingetrokken of nietig verklaarde reisautorisatie in het centrale Etias-systeem;

de in de aanvraag verstrekte gegevens over het reisdocument gerelateerd zijn aan een andere reisautorisatieaanvraag die samenhangt met andere identiteitsgegevens als bedoeld in artikel 17, lid 2, punt a), in het centrale Etias-systeem;

de aanvrager momenteel in het EES geregistreerd staat als een persoon die zijn toegestane verblijfsduur overschrijdt dan wel of de aanvrager in het verleden als zodanig geregistreerd is geweest;

de aanvrager in het EES geregistreerd staat als een persoon wiens toegang is geweigerd;

er ten aanzien van de aanvrager in VIS een beslissing tot weigering, nietigverklaring of intrekking van een visum voor kort verblijf is geregistreerd;

de in de aanvraag verstrekte gegevens overeenstemmen met Europol-gegevens;

de aanvrager in Eurodac geregistreerd staat;

het voor de aanvraag gebruikte reisdocument overeenkomt met een reisdocument dat in een dossier in TDAWN staat geregistreerd;

de persoon die het ouderlijk gezag of de wettelijke voogdij uitoefent, ingeval de aanvrager minderjarig is:

in SIS is gesignaleerd omdat hij wordt gezocht met het oog op aanhouding ten behoeve van overlevering op basis van een Europees aanhoudingsbevel of omdat hij wordt gezocht met het oog op aanhouding ten behoeve van uitlevering;

ii)

in SIS staat gesignaleerd met het oog op weigering van toegang en verblijf;

of de aanvrager een persoon is wiens gegevens worden geregistreerd in Ecris-TCN en gemarkeerd overeenkomstig artikel 5, lid 1, van Verordening (EU) 2019/816; die gegevens worden alleen gebruikt voor de verificatie door de centrale Etias-eenheid op grond van artikel 22 van deze verordening en voor de raadpleging van de nationale strafregisters door de nationale Etias-eenheden op grond van artikel 25 bis, lid 2, van deze verordening; de nationale strafregisters worden geraadpleegd door de nationale Etias-eenheden voorafgaand aan de beoordelingen en de adviezen op grond van artikel 26 van deze verordening en, in voorkomend geval, voorafgaand aan de beoordeling en het advies als bedoeld in artikel 28 van deze verordening;

of er ten aanzien van de aanvrager in SIS een signalering inzake terugkeer is ingevoerd.

Het centrale Etias-systeem verifieert of de aanvrager een van de in artikel 17, lid 4, vermelde vragen bevestigend heeft beantwoord en of de aanvrager geen woonadres maar slechts zijn plaats en land van verblijf heeft opgegeven, zoals bedoeld in artikel 17, lid 2, onder f).

Het centrale Etias-systeem vergelijkt de desbetreffende gegevens als bedoeld in ►M1 artikel 17, lid 2, onder a), a bis), b), c), d), f), g), j), k) en m) ◄ , en in artikel 17, lid 8, met de gegevens in de Etias-observatielijst als bedoeld in artikel 34.

Het centrale Etias-systeem vergelijkt de desbetreffende gegevens als bedoeld in ►M1 artikel 17, lid 2, onder a), a bis), c), f), h) en i) ◄ , met de specifieke risico-indicatoren als bedoeld in artikel 33.

Het centrale Etias-systeem voegt aan het aanvraagdossier een verwijzing toe naar elke ingevolge de leden 2 tot en met 5 verkregen hit.

Wanneer de in het aanvraagdossier geregistreerde gegevens overeenstemmen met de gegevens die een hit hebben gegenereerd overeenkomstig de leden 2 en 4, gaat het centrale Etias-systeem, waar van toepassing, na door welke lidstaat of lidstaten de gegevens die tot de hit hebben geleid, zijn ingevoerd of aangeleverd, en registreert het dit in het aanvraagdossier.

Naar aanleiding van een hit overeenkomstig lid 2, onder j), en lid 4, en indien de gegevens die een hit hebben gegenereerd niet door een lidstaat zijn aangeleverd, gaat het centrale Etias-systeem na of Europol de gegevens heeft ingevoerd, en registreert het dit in het aanvraagdossier.

Indien de geautomatiseerde verwerking als bedoeld in artikel 20, leden 2 tot en met 5, geen hit oplevert, geeft het centrale Etias-systeem automatisch een reisautorisatie af overeenkomstig artikel 36 en stelt het de aanvrager onmiddellijk in kennis overeenkomstig artikel 38.

Indien de geautomatiseerde verwerking als bedoeld in artikel 20, leden 2 tot en met 5, een of meer hits oplevert, wordt de aanvraag verwerkt volgens de procedure van artikel 22.

Indien op basis van de in artikel 22 bedoelde verificatie wordt bevestigd dat de in het aanvraagdossier geregistreerde gegevens overeenkomen met de gegevens die een hit hebben gegenereerd tijdens de geautomatiseerde verwerking overeenkomstig artikel 20, leden 2 tot en met 5, of indien er na zulke verificatie twijfels blijven bestaan over de identiteit van de aanvrager, wordt de aanvraag verwerkt overeenkomstig de in artikel 26 vastgelegde procedure.

Indien uit de in artikel 20, lid 3, bedoelde geautomatiseerde verwerking blijkt dat de aanvrager bevestigend heeft geantwoord op een van de in artikel 17, lid 4, vermelde vragen en indien er geen andere hit is, wordt de aanvraag aan de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat gestuurd voor handmatige verwerking als bepaald in artikel 26.

Indien de geautomatiseerde verwerking ingevolge artikel 20, leden 2 tot en met 5, een of meer hits oplevert, raadpleegt het centrale Etias-systeem automatisch de centrale Etias-eenheid.

Wanneer zij wordt geraadpleegd, heeft de centrale Etias-eenheid toegang tot het aanvraagdossier en de eventueel daaraan verbonden aanvraagdossiers, evenals tot alle hits die de geautomatiseerde verificaties op grond van artikel 20, leden 2, 3 en 5, heeft opgeleverd en tot de informatie die door het centrale Etias-systeem uit hoofde van artikel 20, leden 7 en 8, is geïdentificeerd.

De centrale Etias-eenheid verifieert of de in het aanvraagdossier geregistreerde gegevens overeenstemmen met:

de in artikel 33 bedoelde specifieke risico-indicatoren;

▼M2

de gegevens in het centrale Etias-systeem;

▼B

de gegevens in een van de geraadpleegde EU-informatiesystemen;

Europol-gegevens;

de gegevens in de Interpol-databanken STLD of TDAWN.

Indien de gegevens niet overeenkomen en er geen andere hit is geregistreerd gedurende de geautomatiseerde verwerking ingevolge artikel 20, leden 2 tot en met 5, verwijdert de centrale Etias-eenheid de valse hit uit het aanvraagdossier en geeft het centrale Etias-systeem automatisch een reisautorisatie af overeenkomstig artikel 36.

Indien de gegevens overeenkomen met die van de aanvrager, er twijfel blijft bestaan over de identiteit van de aanvrager, of indien de geautomatiseerde verificaties op grond van artikel 20, lid 4, een hit hebben opgeleverd, wordt de aanvraag handmatig verwerkt overeenkomstig de procedure van artikel 26.

De centrale Etias-eenheid voltooit de handmatige verwerking binnen ten hoogste twaalf uur na de ontvangst van het aanvraagdossier.

Het Etias-informatiesysteem registreert alle gegevensverwerkingsverrichtingen die door de centrale Etias-eenheid zijn uitgevoerd voor de onder de leden 2 tot en met 6 bedoelde verificaties. Die registratie wordt automatisch in het aanvraagdossier gecreëerd en ingevoerd. Vermeld worden de datum en het tijdstip van iedere verrichting, de gegevens die zijn verbonden aan de vastgestelde hit, het personeelslid dat de handmatige verwerking krachtens de leden 2 tot en met 6 heeft uitgevoerd, het resultaat van de verificatie en de bijbehorende motivatie.

Het centrale Etias-systeem geeft een zoekopdracht door het ESP te gebruiken om de relevante gegevens bedoeld in artikel 17, lid 2, onder a), a bis), b) en d), te vergelijken met de gegevens in het SIS teneinde vast te stellen of ten aanzien van de aanvrager een van de volgende signaleringen is uitgevaardigd:

een signalering van vermiste personen;

een signalering van personen die worden gezocht met het oog op een gerechtelijke procedure;

▼M2

een signalering van personen met het oog op onopvallende controles, vraagcontroles of gerichte controles.

Als de in lid 1 bedoelde vergelijking een of meer hits oplevert, zendt het centrale Etias-systeem een geautomatiseerde kennisgeving naar de centrale Etias-eenheid. Als de centrale Etias-eenheid in kennis is gesteld, heeft zij overeenkomstig artikel 11, lid 8, toegang tot het aanvraagdossier en de eventueel daaraan verbonden aanvraagdossiers om te verifiëren of de persoonsgegevens van de aanvrager overeenstemmen met de persoonsgegevens in de signalering die de hit heeft gegenereerd en indien een overeenstemming wordt bevestigd, stuurt het centrale Etias-systeem een geautomatiseerde kennisgeving naar het Sirene-bureau van de lidstaat die de signalering heeft ingevoerd. Het betrokken Sirene-bureau verifieert of de persoonsgegevens van de aanvrager overeenstemmen met de persoonsgegevens in de signalering die de hit heeft gegenereerd en treft alle passende follow-upmaatregelen.

Het centrale Etias-systeem zendt ook een geautomatiseerde kennisgeving aan het Sirene-bureau van de lidstaat die de signalering die de hit bij SIS heeft gegenereerd, heeft ingevoerd tijdens de geautomatiseerde verwerking als bedoeld in artikel 20, indien die signalering na verificatie door de centrale Etias-eenheid als bedoeld in artikel 22 heeft geleid tot handmatige verwerking van de aanvraag overeenkomstig artikel 26.

Indien de hit betrekking heeft op een signalering inzake terugkeer, verifieert het Sirene-bureau van de lidstaat die de signalering heeft ingevoerd, in samenwerking met de nationale Etias-eenheid, of de wissing van de signalering inzake terugkeer overeenkomstig artikel 14, lid 1, van Verordening (EU) 2018/1860 en de registratie van een signalering inzake weigering van toegang of verblijf overeenkomstig artikel 24, lid 3, van Verordening (EU) 2018/1861 vereist is.

De kennisgeving aan het Sirene-bureau van de lidstaat die de signalering heeft ingevoerd, bevat de volgende gegevens:

familienaam(-namen), voornaam(-namen) en, indien van toepassing, alias(sen);

geboorteplaats en -datum;

geslacht;

nationaliteit en eventuele andere nationaliteiten;

de lidstaat van het eerste voorgenomen verblijf en, indien beschikbaar, het adres van het eerste voorgenomen verblijf;

het woonadres van de aanvrager en, indien niet beschikbaar, zijn plaats en land van verblijf;

informatie over de reisautorisatiestatus, waaruit blijkt dat een reisautorisatie is afgegeven of geweigerd, of dat de aanvraag handmatig wordt verwerkt overeenkomstig artikel 26;

een verwijzing naar eventuele hits die overeenkomstig de leden 1 en 2 zijn gegenereerd, met inbegrip van de datum en het tijdstip van de hits.

Het centrale Etias-systeem voegt aan het aanvraagdossier een verwijzing toe naar elke hit die wordt vastgesteld op grond van lid 1. Die verwijzing is alleen zichtbaar en toegankelijk voor de centrale Etias-eenheid en het overeenkomstig lid 3 in kennis gestelde Sirene-bureau, tenzij in deze verordening in andere beperkingen is voorzien.

Specifieke regels voor familieleden van burgers van de Unie of van andere onderdanen van derde landen die op grond van het Unierecht het recht van vrij verkeer genieten

Voor de in artikel 2, lid 1, onder c), bedoelde onderdanen van derde landen wordt de reisautorisatie als omschreven in artikel 3, lid 1, punt 5), opgevat als een overeenkomstig onderhavige verordening uitgevaardigd besluit dat er geen feitelijke aanwijzingen of redelijke vermoedens op basis van feitelijke aanwijzingen bestaan om te besluiten dat de aanwezigheid van de betrokkene op het grondgebied van de lidstaten een veiligheidsrisico of een hoog epidemiologisch risico vormt overeenkomstig Richtlijn 2004/38/EG.

Wanneer een in artikel 2, lid 1, onder c), bedoelde onderdaan van een derde land een reisautorisatie aanvraagt, gelden de volgende specifieke regels:

de aanvrager hoeft de in artikel 17, lid 4, onder c), bedoelde vraag niet te beantwoorden;

er wordt vrijstelling verleend van de in artikel 18 bedoelde vergoeding.

Bij de verwerking van een reisautorisatieaanvraag voor een in artikel 2, lid 1, onder c), bedoelde onderdaan van een derde land verifieert het centrale Etias-systeem niet of:

de aanvrager momenteel geregistreerd staat als een persoon die zijn toegestane verblijfsduur overschrijdt, dan wel of de aanvrager in het verleden als zodanig geregistreerd is geweest, door raadpleging van het EES als bedoeld in artikel 20, lid 2, onder g);

de aanvrager overeenkomt met een persoon wiens gegevens zijn geregistreerd in Eurodac als bedoeld in artikel 20, lid 2, onder k).

De overeenkomstig artikel 33 bepaalde specifieke risico-indicatoren die zijn gebaseerd op risico’s op het gebied van illegale immigratie zijn niet van toepassing.

Een reisautorisatieaanvraag wordt niet geweigerd op grond van een risico op het gebied van illegale immigratie als bedoeld in artikel 37, lid 1, onder c).

Indien de geautomatiseerde verwerking ingevolge artikel 20 een hit oplevert die overeenkomt met een signalering betreffende weigering van toegang en verblijf als bedoeld in artikel 24 van Verordening (EG) nr. 1987/2006 van het Europees Parlement en de Raad ( 15 ), verifieert de nationale Etias-eenheid om welke reden werd beslist deze signalering in SIS op te nemen. Als deze reden verband houdt met een risico op het gebied van illegale immigratie, wordt geen rekening gehouden met de signalering bij de beoordeling van de aanvraag. De nationale Etias-eenheid gaat te werk overeenkomstig artikel 25, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1987/2006.

De volgende regels zijn eveneens van toepassing:

in de kennisgeving als bedoeld in artikel 38, lid 1, ontvangt de aanvrager informatie over het feit dat hij bij het overschrijden van de buitengrenzen zijn status van familielid als bedoeld in artikel 2, lid 1, onder c), moet kunnen bewijzen; deze informatie bevat tevens een herinnering dat familieleden van een burger die zijn recht van vrij verkeer uitoefent, indien zij beschikken over een reisautorisatie, slechts recht op binnenkomst hebben indien zij de burger van de Unie of de onderdaan van het derde land die zijn recht van vrij verkeer uitoefent, vergezellen of zich bij hem voegen;

een beroep als bedoeld in artikel 37, lid 3, wordt ingesteld overeenkomstig Richtlijn 2004/38/EG;

de bewaringstermijn van het aanvraagdossier als bedoeld in artikel 54, lid 1, is:

de geldigheidsduur van de reisautorisatie;

ii)

vijf jaar vanaf de laatste beslissing tot weigering, nietigverklaring of intrekking van de reisautorisatie overeenkomstig de artikelen 37, 40 en 41. Indien de gegevens van een notitie, dossier of signalering in een van de EU-informatiesystemen, in de Europol-gegevens, de Interpol-databanken SLTD of TDAWN, de Etias-observatielijst of de Etias-screeningsregels die aanleiding geven tot een beslissing, worden gewist voordat de onder b), bedoelde periode verstrijkt, wordt het aanvraagdossier gewist binnen zeven dagen vanaf de datum van de wissing van de gegevens in die notitie, dat dossier of die signalering. Daartoe verifieert het centrale Etias-systeem regelmatig en automatisch of nog steeds is voldaan aan de voorwaarden voor het bewaren van de in dit punt bedoelde aanvraagdossiers. Het centrale Etias-systeem wist het aanvraagdossier automatisch indien zulks niet langer het geval is.

Met het oog op het faciliteren van een nieuwe aanvraag na het verstrijken van de geldigheidsduur van een Etias-reisautorisatie kan het aanvraagdossier in het centrale Etias-systeem voor een extra periode van niet meer dan drie jaar na het einde van de geldigheidsduur van de reisautorisatie worden opgeslagen, en op voorwaarde dat de aanvrager daarvoor, na een daartoe strekkend verzoek, vrijelijk en uitdrukkelijk toestemming verleent door middel van een elektronisch ondertekende verklaring. Verzoeken om toestemming worden in een begrijpelijke en gemakkelijk toegankelijke vorm en in duidelijke en eenvoudige taal zodanig gepresenteerd dat een duidelijk onderscheid kan worden gemaakt met de andere aangelegenheden, overeenkomstig artikel 7 van Verordening (EU) 2016/679.

Toestemming wordt aangevraagd na de automatische informatieverstrekking overeenkomstig artikel 15, lid 2. In de automatisch verstrekte informatie wordt de aanvrager gewezen op het doel van de bewaring van gegevens op grond van de informatie zoals bedoeld in artikel 71, onder o).

De lidstaat die op grond van artikel 26 verantwoordelijk is voor de handmatige verwerking van aanvragen („de verantwoordelijke lidstaat”) wordt door het centrale Etias-systeem als volgt bepaald:

indien blijkt dat slechts één lidstaat de gegevens heeft ingevoerd of aangeleverd die de hit ingevolge artikel 20 hebben gegenereerd, wordt die lidstaat aangemerkt als de verantwoordelijke lidstaat;

indien blijkt dat meerdere lidstaten de gegevens hebben ingevoerd of aangeleverd die de hits ingevolge artikel 20 hebben gegenereerd, wordt als de verantwoordelijke lidstaat aangemerkt:

de lidstaat die de meest recente gegevens inzake een in artikel 20, lid 2, onder d), bedoelde signalering heeft ingevoerd of aangeleverd, of

ii)

indien geen van die gegevens overeenstemt met een in artikel 20, lid 2, onder d), bedoelde signalering, de lidstaat die de meest recente gegevens inzake een in artikel 20, lid 2, onder c), bedoelde signalering heeft ingevoerd of aangeleverd, of

iii)

indien geen van die gegevens overeenstemt met een in artikel 20, lid 2, onder c) of d), bedoelde signalering, de lidstaat die de meest recente gegevens inzake een in artikel 20, lid 2, onder a), bedoelde signalering heeft ingevoerd of aangeleverd;

indien blijkt dat meerdere lidstaten de gegevens hebben ingevoerd of aangeleverd die de hits ingevolge artikel 20 hebben gegenereerd, maar geen van die gegevens overeenstemt met in artikel 20, lid 2, onder a), c) en d), bedoelde signaleringen wordt de lidstaat die de meest recente gegevens heeft ingevoerd of aangeleverd, aangemerkt als de verantwoordelijke lidstaat.

Voor de toepassing van de punten a) en c) van de eerste alinea worden hits op grond van gegevens die niet door een lidstaat zijn ingevoerd of aangeleverd, niet in aanmerking genomen voor het bepalen van de verantwoordelijke lidstaat. Indien de handmatige verwerking van een aanvraag geen gevolg is van gegevens die door een lidstaat zijn ingevoerd of aangeleverd, is de verantwoordelijke lidstaat de lidstaat van het eerste voorgenomen verblijf.

Het centrale Etias-systeem geeft in het aanvraagdossier aan welke lidstaat verantwoordelijk is. Indien het centrale Etias-systeem niet in staat is de verantwoordelijke lidstaat aan te duiden als bedoeld in lid 1, zal de centrale Etias-eenheid dit doen.

Gebruik van andere EU-informatiesystemen voor de handmatige verwerking van aanvragen door de nationale Etias-eenheden

Onverminderd artikel 13, lid 1, hebben de naar behoren gemachtigde personeelsleden van de nationale Etias-eenheden rechtstreeks toegang tot de andere EU-informatiesystemen en mogen zij deze in een read-onlyformaat raadplegen ten behoeve van het onderzoeken van reisautorisatieaanvragen en het vaststellen van besluiten inzake die aanvragen overeenkomstig artikel 26. De nationale Etias-eenheden kunnen de volgende gegevens raadplegen:

de gegevens bedoeld in de artikelen 16, 17 en 18 van Verordening (EU) 2017/2226;

de gegevens bedoeld in de artikelen 9 tot en met 14 van Verordening (EG) nr. 767/2008;

de gegevens bedoeld in artikel 20 van Verordening (EU) 2018/1861 verwerkt voor de doeleinden van de artikelen 24, 25 en 26 van die verordening;

de gegevens bedoeld in artikel 20 van Verordening (EU) 2018/1862 verwerkt voor de doeleinden van artikel 26 en artikel 38, lid 2, punten k) en l), van die verordening;

de gegevens bedoeld in artikel 4 van Verordening (EU) 2018/1860 verwerkt voor de doeleinden van artikel 3 van die verordening.

Als een hit voortvloeit uit een verificatie op grond van artikel 20, lid 2, punt n), hebben de naar behoren gemachtigde personeelsleden van de nationale Etias-eenheden direct of indirect, met inachtneming van het nationale recht, ook toegang tot de relevante gegevens van de nationale strafregisters van hun respectieve lidstaten om, voor de in lid 1 van dit artikel bedoelde doeleinden, de informatie te verkrijgen over onderdanen van derde landen, als bedoeld in Verordening (EU) 2019/816, die zijn veroordeeld wegens een terroristisch misdrijf of enig ander in de bijlage bij deze verordening opgenomen strafbaar feit.

Indien de geautomatiseerde verwerking als bedoeld in artikel 20, leden 2 tot en met 5, een of meer hits oplevert, wordt de aanvraag handmatig verwerkt door de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat. Die nationale Etias-eenheid heeft toegang tot het aanvraagdossier en de eventueel daaraan verbonden aanvraagdossiers, evenals tot alle hits die de geautomatiseerde verwerking ingevolge in artikel 20, leden 2 tot en met 5, oplevert. De centrale Etias-eenheid deelt de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat mee of de gegevens die de hit ingevolge artikel 20, leden 2 of 4, hebben gegenereerd, zijn ingevoerd of aangeleverd door één of meer andere lidstaten of door Europol. Indien blijkt dat één of meer lidstaten de gegevens hebben ingevoerd of aangeleverd die een hit hebben gegenereerd, vermeldt de centrale Etias-eenheid deze lidstaat of lidstaten.

Na de handmatige verwerking van de aanvraag gaat de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat over tot:

afgifte van een reisautorisatie, of

weigering van een reisautorisatie.

Indien de geautomatiseerde verwerking als bepaald in artikel 20, lid 2, een hit oplevert, gaat de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat over tot:

weigering van een reisautorisatie indien de hit overeenkomt met een of meer van de verificaties als bedoeld in artikel 20, lid 2, onder a) en c);

▼M2

beoordeling van het veiligheidsrisico of het risico op het gebied van illegale immigratie en een beslissing tot afgifte dan wel weigering van een reisautorisatie indien de hit overeenstemt met enige verificatie bedoeld in artikel 20, lid 2, punt b) en punten d) tot en met o).

3 bis.

Indien de geautomatiseerde verwerking uit hoofde van artikel 20, lid 2, punt o), een hit heeft opgeleverd, gaat de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat over tot:

weigering van een reisautorisatie van de aanvrager indien de verificatie op grond van artikel 23, lid 2, derde alinea, heeft geresulteerd in de wissing van de signalering inzake terugkeer en de registratie van een signalering inzake weigering van toegang of verblijf;

beoordeling van de veiligheid of het risico van illegale immigratie, en een besluit betreffende de afgifte of weigering van een reisautorisatie in alle andere gevallen.

De nationale Etias-eenheid van de lidstaat die de gegevens heeft geregistreerd, raadpleegt het Sirene-bureau om te verifiëren of de wissing van de signalering inzake terugkeer overeenkomstig artikel 14, lid 1, van Verordening (EU) 2018/1860 en, in voorkomend geval, de registratie van een signalering inzake weigering van toegang of verblijf overeenkomstig artikel 24, lid 3, van Verordening (EU) 2018/1861 vereist is.

Indien de geautomatiseerde verwerking ingevolge artikel 20, lid 3, uitwijst dat de aanvrager een van de in artikel 17, lid 4, bedoelde vragen bevestigend heeft beantwoord, beoordeelt de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat het veiligheidsrisico of het risico op het gebied van illegale immigratie en besluit zij tot afgifte dan wel weigering van een reisautorisatie.

Indien de geautomatiseerde verwerking uit hoofde van artikel 20, lid 2, punt n), een hit heeft opgeleverd, maar geen hit heeft opgeleverd uit hoofde van punt c) van dit lid, houdt de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat in het bijzonder rekening met het ontbreken van een dergelijke hit bij haar beoordeling van het veiligheidsrisico met het oog op het besluit om een reisautorisatie te verstrekken of te weigeren.

Indien de geautomatiseerde verwerking ingevolge artikel 20, lid 4, een hit oplevert, beoordeelt de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat het veiligheidsrisico en besluit zij tot afgifte dan wel weigering van een reisautorisatie.

Indien de geautomatiseerde verwerking ingevolge artikel 20, lid 5, een hit oplevert, beoordeelt de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat het veiligheidsrisico, het risico op het gebied van illegale immigratie of het hoge epidemiologische risico en beslist zij tot afgifte dan wel weigering van een reisautorisatie. De nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat kan in geen geval automatisch een beslissing nemen die is gebaseerd op een hit op basis van specifieke risico-indicatoren. De nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat gaat in elk geval over tot een individuele beoordeling van het veiligheidsrisico, het risico op het gebied van illegale immigratie en het hoge epidemiologische risico.

Het Etias-informatiesysteem registreert alle gegevensverwerkingsverrichtingen die door de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat of door de nationale Etias-eenheden van de overeenkomstig artikel 28 geraadpleegde lidstaten voor beoordelingen overeenkomstig dit artikel zijn uitgevoerd. Die registratie wordt automatisch in het aanvraagdossier gecreëerd en ingevoerd. Die registratie vermeldt de datum en het tijdstip van iedere verrichting, de gegevens die zijn gebruikt voor de raadpleging van andere EU-informatiesystemen, de gegevens die zijn verbonden aan de ontvangen hit en het personeelslid dat de risicobeoordeling heeft uitgevoerd.

De resultaten van de beoordeling van het veiligheidsrisico, het risico op het gebied van illegale immigratie of het hoge epidemiologische risico en de verantwoording van de beslissing tot afgifte dan wel weigering van een reisautorisatie, wordt in het aanvraagdossier opgenomen door het personeelslid dat de risicobeoordeling heeft uitgevoerd.

Indien de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat van oordeel is dat de door de aanvrager verstrekte informatie in het aanvraagformulier niet volstaat om te kunnen beslissen tot afgifte dan wel weigering van een reisautorisatie, kan zij de aanvrager om aanvullende informatie of documentatie verzoeken. De nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat verzoekt om aanvullende informatie of documentatie op verzoek van een overeenkomstig artikel 28 geraadpleegde lidstaat.

Het verzoek om aanvullende informatie of documentatie wordt met behulp van de in artikel 6, lid 2, onder f), bedoelde e-maildienst meegedeeld aan het e-mailadres dat in het aanvraagdossier is geregistreerd. In het verzoek om aanvullende informatie of documentatie staat duidelijk welke informatie of documentatie de aanvrager dient te verstrekken en een lijst van de talen waarin de informatie of documenten kunnen worden ingediend. Die lijst omvat ten minste het Engels, Frans of Duits, tenzij een officiële taal is vermeld van het derde land waarvan de aanvrager heeft verklaard een onderdaan te zijn. Indien om aanvullende documentatie wordt verzocht, wordt er tevens een elektronische kopie gevraagd van de originele documentatie. Uiterlijk tien dagen na de datum van ontvangst van het verzoek verstrekt de aanvrager de aanvullende informatie of documentatie rechtstreeks aan de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat door middel van de beveiligdeaccountdienst als bedoeld in artikel 6, lid 2, onder g). De aanvrager verstrekt die informatie of documentatie in een van de in het verzoek genoemde talen. Van de aanvrager wordt geen officiële vertaling verlangd. Om aanvullende informatie of documentatie kan alleen worden verzocht als die noodzakelijk is voor de beoordeling van de Etias-aanvraag.

Voor verzoeken om aanvullende informatie of documentatie als bedoeld in lid 1 maakt de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat gebruik van een vooraf vastgestelde lijst met opties. De Commissie stelt overeenkomstig artikel 89 gedelegeerde handelingen vast om de inhoud en de vorm van die vooraf vastgestelde lijst met opties te bepalen.

In uitzonderlijke omstandigheden kan de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat, indien na het verwerken van de bijkomende informatie of documentatie ernstige twijfels blijven bestaan met betrekking tot de door de aanvrager verstrekte informatie of documentatie, als laatste hulpmiddel de aanvrager voor een gesprek uitnodigen in het consulaat van zijn land van verblijf dat het dichtst bij de verblijfplaats van de aanvrager is gelegen. In het belang van de aanvrager kan het gesprek uitzonderlijk plaatsvinden in een consulaat dat in een ander land dan het land van verblijf van de aanvrager is gelegen.

Indien het consulaat dat zich het dichtst bij de verblijfplaats van de aanvrager bevindt, op een afstand van meer dan 500 km is gelegen, wordt de aanvrager de mogelijkheid geboden dit gesprek met audio- en videocommunicatiemiddelen te voeren, waarbij een gepast niveau van beveiliging en vertrouwelijkheid wordt gewaarborgd. Als de afstand minder dan 500 km bedraagt, kunnen de aanvrager en de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat overeenkomen gebruik te maken van dergelijke audio- en videocommunicatiemiddelen. Wanneer dergelijke audio- en videocommunicatiemiddelen worden gebruikt wordt het gesprek gevoerd door de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat of, uitzonderlijk, door een van de consulaten van die lidstaat. De audio- en videocommunicatiemiddelen op afstand waarborgen een gepast niveau van beveiliging en vertrouwelijkheid.

Door middel van uitvoeringshandelingen stelt de Commissie de vereisten vast voor de in lid 4 bedoelde audio- en videocommunicatiemiddelen, onder meer wat betreft regelgeving inzake gegevensbescherming, beveiliging en vertrouwelijkheid, en stelt zij de regels vast voor het testen en selecteren van geschikte instrumenten en voor het gebruik daarvan.

Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 90, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

De uitnodiging voor een gesprek wordt door de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat met behulp van de e-maildienst als bedoeld in artikel 6, lid 2, onder f) aan de aanvrager meegedeeld via het e-mailadres dat in het aanvraagdossier is geregistreerd. De uitnodiging voor het gesprek wordt meegedeeld binnen 72 uur na de indiening door de aanvrager van aanvullende informatie of documentatie overeenkomstig lid 2 van dit artikel. De uitnodiging voor het gesprek bevat informatie over welke lidstaat de uitnodiging stuurt, over de in lid 4 van dit artikel bedoelde opties en betreffende contactgegevens. De aanvrager neemt zo spoedig mogelijk contact op met de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat of het consulaat doch niet later dan vijf dagen nadat de uitnodiging voor het gesprek is meegedeeld, om een voor beide partijen geschikt tijdstip en datum voor het gesprek af te spreken en om te overleggen of het gesprek op afstand zal worden gevoerd. Het gesprek dient binnen tien dagen na mededeling van de uitnodiging plaats te vinden.

De uitnodiging voor het gesprek wordt door het centrale Etias-systeem geregistreerd in het aanvraagdossier.

Indien de aanvrager zich, na een uitnodiging voor een gesprek, niet overeenkomstig lid 6 van dit artikel voor het gesprek meldt, wordt de aanvraag geweigerd overeenkomstig artikel 37, lid 1, onder g). De nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat deelt de aanvrager dit onverwijld mee.

Ten behoeve van het gesprek als bedoeld in lid 4 geeft de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat aan welke elementen de interviewer moet beoordelen. Die elementen houden verband met de redenen waarom het gesprek werd aangevraagd.

Het gesprek met behulp van audio- en videocommunicatiemiddelen, wordt gevoerd in de taal van de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat die om het gesprek heeft gevraagd of in de taal die zij heeft gekozen voor de indiening van aanvullende informatie of documentatie.

Het gesprek dat in een consulaat plaatsvindt, wordt gevoerd in een officiële taal van het derde land waarin het consulaat zich bevindt of in een andere door de aanvrager en het consulaat overeengekomen taal.

Na het gesprek brengt de interviewer een advies uit met de gronden voor zijn of haar aanbevelingen.

De beoordeelde elementen en het advies worden opgenomen in een formulier dat in het aanvraagdossier wordt geregistreerd op de dag van het gesprek.

Nadat de aanvrager overeenkomstig lid 2 aanvullende informatie of documentatie heeft ingediend, wordt deze door de centrale Etias-eenheid geregistreerd en opgeslagen in het aanvraagdossier. Aanvullende informatie of documentatie die wordt verstrekt tijdens een gesprek overeenkomstig lid 6, wordt door de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat toegevoegd aan het aanvraagdossier.

Het formulier dat voor het gesprek is gebruikt en de bijkomende informatie of documentatie die in het aanvraagdossier is opgenomen, worden uitsluitend geraadpleegd om de aanvraag te beoordelen of om hierover een beslissing te nemen, om een beroepsprocedure te beheren en om een nieuwe aanvraag van dezelfde aanvrager te verwerken.

10.

De nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat hervat het onderzoek van de aanvraag zodra de aanvrager de aanvullende informatie of documentatie verstrekt of, indien van toepassing, na de datum van het gesprek.

Indien blijkt dat één of meer lidstaten de gegevens hebben ingevoerd of aangeleverd die een hit hebben gegenereerd overeenkomstig artikel 20, lid 7, stelt de centrale Etias-eenheid, na de verificatie ingevolge artikel 22, de nationale Etias-eenheid van de betrokken lidstaat of lidstaten hiervan in kennis, en wordt een nieuwe raadplegingsprocedure gestart tussen de lidstaat of lidstaten, enerzijds, en de nationale Etias-eenheid van de betrokken lidstaat, anderzijds.

De nationale Etias-eenheden van de geraadpleegde lidstaten krijgen toegang tot het aanvraagdossier met het oog op raadpleging.

De nationale Etias-eenheid van de geraadpleegde lidstaten:

geeft een met redenen omkleed positief advies over de aanvraag; of

geeft een met redenen omkleed negatief advies over de aanvraag.

Het positieve of het negatieve advies wordt door de nationale Etias-eenheid van de geraadpleegde lidstaat geregistreerd in het aanvraagdossier.

Met het oog op de handmatige verwerking als bedoeld in artikel 26 is het met redenen omkleed positief of negatief advies alleen zichtbaar voor de nationale Etias-eenheid van de geraadpleegde lidstaat en door de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat.

De nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat kan ook de nationale Etias-eenheid van één of meer lidstaten raadplegen nadat zij het antwoord van een aanvrager op een verzoek om aanvullende informatie heeft ontvangen. Indien deze aanvullende informatie werd gevraagd namens een geraadpleegde lidstaat overeenkomstig artikel 27, lid 1, raadpleegt de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat de nationale Etias-eenheid van de geraadpleegde lidstaat nadat zij het antwoord van de aanvrager op het verzoek om aanvullende informatie heeft ontvangen. In dat geval hebben de nationale Etias-eenheden van de geraadpleegde lidstaten ook toegang tot de relevante aanvullende informatie of documentatie die de aanvrager op verzoek van de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat heeft verstrekt met betrekking tot de aangelegenheid waarover zij worden geraadpleegd. Indien meerdere lidstaten worden geraadpleegd, zorgt de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat voor de coördinatie.

De nationale Etias-eenheid van de geraadpleegde lidstaten antwoordt binnen 60 uur na de kennisgeving van de raadpleging. Het uitblijven van een antwoord binnen de uiterste termijn wordt opgevat als een positief advies over de aanvraag.

Gedurende het raadplegingsproces worden het raadplegingsverzoek en de antwoorden daarop doorgezonden via de in artikel 6, lid 2, onder m), bedoelde software en beschikbaar gesteld aan de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat.

Indien de nationale Etias-eenheid van minstens een geraadpleegde lidstaat negatief adviseert over de aanvraag, weigert de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat de reisautorisatie op grond van artikel 37. Dit lid doet geen afbreuk aan artikel 44.

Bij technische problemen of in onvoorziene omstandigheden bepaalt de centrale Etias-eenheid, indien nodig, welke lidstaat verantwoordelijk is en welke lidstaten moeten worden geraadpleegd, en faciliteert zij de in dit artikel bedoelde raadplegingen tussen de lidstaten.

Indien blijkt dat Europol gegevens heeft aangeleverd die een hit hebben gegenereerd overeenkomstig artikel 20, lid 8, van deze verordening, stelt de centrale Etias-eenheid Europol daarvan in kennis, en wordt een nieuwe raadplegingsprocedure tussen Europol en de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat gestart. Die raadpleging vindt plaats overeenkomstig Verordening (EU) 2016/794, en met name hoofdstuk IV.

Wanneer Europol wordt geraadpleegd, zendt de centrale Etias-eenheid de relevante gegevens van het aanvraagdossier en de hits die nodig zijn voor de raadpleging, toe aan Europol.

Europol heeft in geen geval toegang tot de persoonsgegevens over het door de aanvrager gevolgde onderwijs als bedoeld in artikel 17, lid 2, onder h).

Indien Europol wordt geraadpleegd overeenkomstig lid 1, geeft het een met redenen omkleed advies over de aanvraag. Het advies van Europol wordt beschikbaar gesteld aan de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat, die het in het aanvraagdossier registreert.

De nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat kan Europol raadplegen nadat zij het antwoord van een aanvrager op een verzoek om aanvullende informatie heeft ontvangen. In dergelijke gevallen zendt de nationale Etias-eenheid Europol de relevante aanvullende informatie of documentatie toe die de aanvrager heeft verstrekt in verband met een reisautorisatieaanvraag waarover Europol wordt geraadpleegd.

Europol antwoordt binnen 60 uur na de kennisgeving van de raadpleging. Indien Europol niet binnen de uiterste termijn antwoordt, wordt dit opgevat als een positief advies over de aanvraag.

Indien Europol negatief adviseert over de aanvraag en de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat beslist tot afgifte van een reisautorisatie, verantwoordt zij haar beslissen registreert zij de verantwoording in het aanvraagdossier.

Bij technische problemen of in onvoorziene omstandigheden bepaalt de centrale Etias-eenheid, indien nodig, welke de verantwoordelijke lidstaat is en faciliteert zij de in dit artikel bedoelde raadplegingen tussen de verantwoordelijke lidstaat en Europol.

Binnen 96 uur na de indiening van een overeenkomstig artikel 19 ontvankelijke aanvraag ontvangt de aanvrager een kennisgeving waarin staat:

De Commissie zorgt voor een verificatie-instrument aan de hand waarvan de aanvrager de stand van zaken betreffende zijn aanvraag, de geldigheidsduur en de status van zijn reisautorisatie kan nagaan (geldig, geweigerd, nietig verklaard of ingetrokken). Dat instrument wordt ter beschikking gesteld via de specifieke openbare website of de app voor mobiele apparaten als bedoeld in artikel 16.

De Commissie stelt overeenkomstig artikel 89 gedelegeerde handelingen vast om het verificatie-instrument nader te omschrijven.

Over aanvragen die overeenkomstig artikel 19 ontvankelijk zijn, wordt binnen 96 uur na indiening beslist.

Bij uitzondering wordt de in lid 1 van dit artikel vermelde termijn verlengd wanneer een verzoek om aanvullende informatie of documentatie is meegedeeld en wanneer de aanvrager voor een gesprek is uitgenodigd. Over een dergelijke aanvraag wordt beslist binnen 96 uur nadat de aanvrager de aanvullende informatie of documentatie heeft ingediend. Indien de aanvrager voor een gesprek is uitgenodigd als bedoeld in artikel 27, lid 4, wordt over de aanvraag beslist binnen 48 uur nadat het gesprek heeft plaatsgevonden.

Voordat de in de leden 1 en 2 van dit artikel bedoelde uiterste termijnen verstrijken, wordt beslist tot:

afgifte van een reisautorisatie overeenkomstig artikel 36; of

weigering van een reisautorisatie overeenkomstig artikel 37.

De Etias-screeningsregels bestaan uit een algoritme waarmee profilering zoals gedefinieerd in artikel 4, lid 4, van Verordening (EU) 2016/679 mogelijk is door overeenkomstig artikel 20 van deze verordening van de gegevens die in een aanvraagdossier in het centrale Etias-systeem zijn geregistreerd te vergelijken met specifieke risico-indicatoren die de centrale Etias-eenheid overeenkomstig lid 4 van dit artikel heeft vastgesteld en die wijzen op een veiligheidsrisico, een risico op het gebied van illegale immigratie of een hoog epidemiologisch risico. De centrale Etias-eenheid registreert de Etias-screeningsregels in het centrale Etias-systeem.

De Commissie stelt overeenkomstig artikel 89 een uitvoeringshandeling vast tot nadere omschrijving van het veiligheidsrisico, het risico op het gebied van illegale immigratie of hoog epidemiologisch risico, op basis van:

door het EES gegenereerde statistieken die voor een specifieke groep reizigers wijzen op buitengewone percentages personen die de toegestane verblijfsduur hebben overschreden of aan wie de toegang is geweigerd;

door Etias overeenkomstig artikel 84 gegenereerde statistieken die voor een specifieke groep reizigers wijzen op buitengewone percentages personen aan wie een reisautorisatie is geweigerd wegens een veiligheidsrisico, een risico op het gebied van illegale immigratie of een hoog epidemiologisch risico;

door Etias overeenkomstig artikel 84 en door het EES gegenereerde statistieken die wijzen op verbanden tussen aan de hand van het aanvraagformulier verzamelde informatie en de overschrijding van de toegestane verblijfsduur door reizigers of toegangsweigeringen;

door de lidstaten verstrekte informatie, onderbouwd met feitelijke en op bewijs gebaseerde elementen, over specifieke veiligheidsrisico-indicatoren of door die lidstaat geconstateerde veiligheidsdreigingen;

door de lidstaten verstrekte informatie, onderbouwd met feitelijke en op bewijs gebaseerde elementen, die, voor een specifieke groep reizigers met die lidstaat als bestemming, wijst op buitengewone percentages personen die de toegestane verblijfsduur hebben overschreden of aan wie de toegang is geweigerd;

door de lidstaten verstrekte informatie over een specifiek hoog epidemiologisch risico, evenals door het ECDC verstrekte informatie, gebaseerd op epidemiologisch toezicht en risicobeoordelingen, en door de WHO gemelde uitbraken van ziekte.

De Commissie stelt een uitvoeringshandeling vast met specificering van de risico’s als vermeld in deze verordening en in de gedelegeerde handeling als bedoeld in lid 2 van dit artikel, waarop de in lid 4 bedoelde specifieke risico-indicatoren moeten worden gebaseerd. Die uitvoeringshandeling wordt volgens de in artikel 90, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

De specifieke risico’s worden ten minste elke zes maanden geëvalueerd en door de Commissie wordt, waar nodig, een nieuwe uitvoeringshandeling vastgesteld volgens de in artikel 90, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

Op basis van de overeenkomstig lid 3 bepaalde specifieke risico’s stelt de centrale Etias-eenheid een aantal specifieke risico-indicatoren vast, die bestaan uit een combinatie van gegevens, waaronder een of meer van de volgende:

leeftijdsgroep, geslacht, nationaliteit;

land en plaats van verblijf;

niveau van opleiding (basisonderwijs, middelbaar onderwijs, hoger onderwijs of geen opleiding);

huidig beroep (beroepsgroep).

De specifieke risico-indicatoren zijn gericht en evenredig. Zij mogen in geen geval uitsluitend gebaseerd zijn op geslacht of leeftijd. Zij mogen in geen geval gebaseerd zijn op informatie waaruit huidskleur, ras, etnische of sociale afkomst, genetische kenmerken, taal, politieke of andere denkbeelden, godsdienst of levensbeschouwelijke overtuiging, lidmaatschap van een vakvereniging, het behoren tot een nationale minderheid, vermogen, geboorte, handicap, of seksuele geaardheid af te leiden zijn.

De specifieke risico-indicatoren worden gedefinieerd, vastgesteld, vooraf beoordeeld, geïmplementeerd, achteraf geëvalueerd, herzien en gewist door de centrale Etias-eenheid, na raadpleging van de Etias-screeningsraad.

De Etias-observatielijst bestaat uit gegevens over personen die worden verdacht van het plegen van of betrokkenheid bij een terroristisch misdrijf of een ander ernstig strafbaar feit of over personen ten aanzien van wie er, op basis van een algemene beoordeling van de persoon, feitelijke aanwijzingen of redelijke vermoedens bestaan dat zij terroristische misdrijven of andere ernstige strafbare feiten zullen plegen. De Etias-observatielijst is een onderdeel van het centrale Etias-systeem.

De Etias-observatielijst wordt opgesteld op basis van informatie met betrekking tot terroristische misdrijven of andere ernstige strafbare feiten.

De in lid 2 bedoelde informatie wordt door Europol, onverminderd Verordening (EU) 2016/794, of door de lidstaten in de Etias-observatielijst opgenomen. Europol respectievelijk de betrokken lidstaat is verantwoordelijk voor alle gegevens die het invoert. De Etias-observatielijst geeft voor elk bestanddeel van de gegevens de datum en het tijdstip van invoering door Europol of door de lidstaat die het heeft ingevoerd, aan.

Op basis van de in lid 2 bedoelde informatie bestaat de Etias-observatielijst uit gegevens die een of meer van de volgende bestanddelen omvat:

achternaam;

achternaam bij geboorte;

geboortedatum;

overige namen (alias(sen), artiestennaam(-namen), roepnaam(-namen));

reisdocument(en) (soort, nummer en land van afgifte van het/de reisdocument(en));

woonadres;

e-mailadres;

telefoonnummer;

naam, e-mailadres, postadres, telefoonnummer van een bedrijf of organisatie;

IP-adres.

Voor zover beschikbaar worden de volgende gegevensbestanddelen toegevoegd aan het betreffende bestanddelen die ten minste uit een van de hierboven genoemde gegevensbestanddelen bestaan: voornaam(-namen), geboorteplaats, geboorteland, geslacht en nationaliteit.

Vooraleer Europol of een lidstaat gegevens invoert in de Etias-observatielijst, doet Europol of de lidstaat het volgende:

bepalen of de informatie toereikend, nauwkeurig en belangrijk genoeg is om in de Etias-observatielijst te worden opgenomen;

een beoordeling verrichten van het mogelijke effect van de gegevens op het aantal handmatig verwerkte aanvragen;

verifiëren of de gegevens overeenstemmen met een in SIS ingevoerde signalering.

eu-LISA ontwikkelt een specifiek instrument voor de in lid 1, onder b) bedoelde beoordeling.

Wanneer verificatie ingevolge lid 1, onder c), uitwijst dat de gegevens overeenstemmen met een in SIS ingevoerde signalering, worden zij niet ingevoerd in de Etias-observatielijst. Wanneer is voldaan aan de voorwaarden om een signalering in SIS in te voeren, gaat de voorkeur uit naar het invoeren van een signalering in SIS.

De lidstaten en Europol zijn verantwoordelijk voor de nauwkeurigheid van de gegevens als bedoeld in artikel 34, lid 2, die zij in de observatielijst invoeren, en voor het bijwerken daarvan.

Europol controleert en verifieert regelmatig, en ten minste één keer per jaar, de voortdurende nauwkeurigheid van de gegevens die het in de Etias-observatielijst heeft ingevoerd. De lidstaten controleren en verifiëren eveneens op dezelfde wijze regelmatig en tenminste één keer per jaar de voortdurende nauwkeurigheid van de gegevens die zij in de Etias-observatielijst hebben ingevoerd. Europol en de lidstaten ontwikkelen en implementeren een gezamenlijke procedure om de naleving van hun verantwoordelijkheden op grond van dit lid te waarborgen.

Na een controle schrappen de lidstaten en Europol gegevens van de Etias-observatielijst indien is bewezen dat de redenen voor de opname ervan niet langer gelden of dat de gegevens verouderd of niet actueel zijn.

De Etias-observatielijst en het beoordelingsinstrument als bedoeld in de leden 1 en 2 van dit artikel worden technisch ontwikkeld en gehost door eu-LISA. De Commissie stelt door middel van uitvoeringshandelingen de technische specificaties van de Etias-observatielijst en van dat beoordelingsinstrument vast. Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 90, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

Indien het onderzoek van een aanvraag op grond van de in de hoofdstukken III, IV en V vastgelegde procedures uitwijst dat er geen feitelijke aanwijzingen of redelijke vermoedens op basis van feitelijke aanwijzingen bestaan om te besluiten dat de aanwezigheid van de betrokkene op het grondgebied van de lidstaten een veiligheidsrisico, een risico op het gebied van illegale immigratie of een hoog epidemiologisch risico vormt, wordt een reisautorisatie afgegeven door het centrale Etias-systeem of door de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat.

Bij twijfel over het bestaan van voldoende redenen om de reisautorisatie te weigeren, heeft de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat, ook na een gesprek, de mogelijkheid om een reisautorisatie met een markering af te geven waarbij de grensautoriteiten wordt aanbevolen een tweedelijnscontrole te verrichten.

De nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat kan die markering eveneens aanbrengen op verzoek van een geraadpleegde lidstaat. Die markering mag enkel zichtbaar zijn voor de grensautoriteiten.

De markering wordt automatisch verwijderd zodra de grensautoriteiten de controle hebben uitgevoerd en de inreisnotitie in het EES hebben opgenomen.

De nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat heeft de mogelijkheid een markering toe te voegen waarbij de grensautoriteiten en andere autoriteiten met toegang tot de gegevens in het centrale Etias-systeem erop worden gewezen dat een specifieke hit die tijdens de verwerking van de aanvraag werd gegenereerd, is beoordeeld en daarbij is geverifieerd dat er sprake was van een valse hit of dat uit de handmatige verwerking is gebleken dat er geen gronden waren om de reisautorisatie te weigeren.

De Commissie stelt overeenkomstig artikel 89 gedelegeerde handelingen vast teneinde te voorzien in toereikende waarborgen door middel van regels en procedures ter voorkoming van conflicten met signaleringen in andere informatiesystemen en teneinde de voorwaarden, de criteria en de duur van markeringen ingevolge deze verordening te bepalen.

Een reisautorisatie is geldig voor het grondgebied van de lidstaten gedurende drie jaar of, indien dit korter is, tot het einde van de geldigheidsduur van het bij de aanvraag geregistreerde reisdocument.

Een reisautorisatie geeft niet automatisch recht op binnenkomst of verblijf.

Een reisautorisatie wordt geweigerd indien de aanvrager:

een reisdocument heeft gebruikt dat is geregistreerd als verloren, gestolen, verduisterd of ongeldig verklaard in SIS;

een veiligheidsrisico vormt;

een risico op het gebied van illegale immigratie vormt;

een hoog epidemiologisch risico vormt;

met het oog op weigering van toegang en verblijf in SIS gesignaleerd staat;

een verzoek om aanvullende informatie of documentatie niet beantwoordt binnen de in artikel 27 bedoelde uiterste termijn;

zich niet meldt voor het gesprek als bedoeld in artikel 27, lid 4.

Een reisautorisatie wordt ook geweigerd als er op het ogenblik van de aanvraag redelijke en ernstige twijfels bestaan over de authenticiteit van de gegevens, de betrouwbaarheid van de verklaringen van de aanvrager, de door de aanvrager verstrekte bewijsstukken of de waarachtigheid van de inhoud ervan.

Aanvragers aan wie een reisautorisatie is geweigerd, hebben het recht daartegen beroep in te stellen. Het beroep wordt ingesteld in de lidstaat die de beslissing over de aanvraag heeft genomen en overeenkomstig het nationale recht van die lidstaat. Gedurende de beroepsprocedure heeft degene die beroep instelt toegang tot de informatie in het aanvraagdossier overeenkomstig de gegevensbeschermingsregels vermeld in artikel 56 van deze verordening. De nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat verstrekt aanvragers informatie over de procedure van beroep. De informatie wordt verstrekt in een van de officiële talen van de in bijlage II bij Verordening (EG) nr. 539/2001 opgenomen landen waarvan de aanvrager een onderdaan is.

Een eerdere weigering van een reisautorisatie leidt niet automatisch tot weigering van een nieuwe aanvraag. Een nieuwe aanvraag wordt beoordeeld op basis van alle beschikbare informatie.

Zodra een reisautorisatie is afgegeven, ontvangt de aanvrager onmiddellijk een kennisgeving via de e-maildienst, met onder meer:

een duidelijke vermelding dat de reisautorisatie is afgegeven en het nummer van de aanvraag voor een reisautorisatie;

de datum van aanvang en verstrijken van de reisautorisatie;

een duidelijke vermelding dat de aanvrager bij binnenkomst hetzelfde reisdocument moet overleggen als vermeld op het aanvraagformulier en dat voor elke wijziging van het reisdocument een nieuwe aanvraag voor een reisautorisatie moet worden ingediend;

een herinnering van de toegangsvoorwaarden die zijn vastgesteld in artikel 6 van Verordening (EU) 2016/399 en van het gegeven dat een kort verblijf slechts mogelijk is voor een periode van maximaal 90 dagen binnen een periode van 180 dagen;

een herinnering dat aan het loutere bezit van een geldige reisautorisatie geen automatisch recht op binnenkomst mag worden ontleend;

een herinnering dat de grensautoriteiten van de betrokken onderdaan van een derde land bewijsstukken kunnen verlangen om na te gaan of aan de toegangs- en verblijfsvoorwaarden is voldaan;

een herinnering dat het bezit van een geldige reisautorisatie een verblijfsvoorwaarde is waaraan moet worden voldaan gedurende de volledige duur van een kort verblijf op het grondgebied van de lidstaten;

een link naar de webdienst als bedoeld in artikel 13 van Verordening (EU) 2017/2226, waarmee onderdanen van derde landen op ieder moment hun resterende duur van hun toegestane verblijf kunnen nagaan;

in voorkomend geval, de lidstaten waar de aanvrager naartoe mag reizen;

een link naar de openbare website van Etias met informatie over de mogelijkheid voor de aanvrager om de intrekking van de reisautorisatie te vragen, de mogelijkheid tot intrekking van de reisautorisatie indien niet langer aan de voorwaarden voor afgifte ervan wordt voldaan en de mogelijkheid tot nietigverklaring ervan indien blijkt dat op het moment van afgifte niet aan de voorwaarden voor afgifte was voldaan;

informatie over procedures voor het uitoefenen van de rechten krachtens de artikelen 13 tot en met 16 van Verordening (EG) nr. 45/2001 en de artikelen 15 tot en met 18 van Verordening (EU) 2016/679; de contactgegevens van de functionaris voor gegevensbescherming van het Europees Grens- en kustwachtagentschap, van de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming en van de nationale toezichthoudende autoriteit van de lidstaat van het eerste voorgenomen verblijf wanneer de reisautorisatie is afgegeven door het centrale Etias-systeem, of van de verantwoordelijke lidstaat wanneer de reisautorisatie is afgegeven door een nationale Etias-eenheid.

Indien een reisautorisatie wordt geweigerd, ontvangt de aanvrager onmiddellijk een kennisgeving via de e-maildienst, met onder meer:

een duidelijke vermelding dat de reisautorisatie is geweigerd en het nummer van de aanvraag voor een reisautorisatie;

een verwijzing naar de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat die de reisautorisatie heeft geweigerd en het adres van die eenheid;

de vermelding van de gronden voor de weigering van de reisautorisatie, met opgave van de toepasselijke gronden uit de lijst in artikel 37, leden 1 en 2, zodat de aanvrager beroep kan instellen;

informatie over het recht en de termijn om beroep in te stellen en een link naar de in artikel 16, lid 7 bedoelde informatie op de website;

informatie over de procedures voor het uitoefenen van de rechten krachtens de artikelen 13 tot en met 16 van Verordening (EG) nr. 45/2001 en de artikelen 15 tot en met 18 van Verordening (EU) 2016/679; de contactgegevens van de functionaris voor gegevensbescherming van het Europees Grens- en kustwachtagentschap, van de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming en van de nationale toezichthoudende autoriteit van de verantwoordelijke lidstaat.

De Commissie stelt, door middel van uitvoeringshandelingen, een standaardformulier voor de weigering, nietigverklaring of intrekking van een reisautorisatie vast. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 90, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

Gegevens die moeten worden toegevoegd aan het aanvraagdossier na de beslissing tot afgifte of tot weigering van een reisautorisatie

Indien is beslist tot afgifte van een reisautorisatie, worden door het centrale Etias-systeem of, indien de beslissing is genomen na handmatige verwerking als bedoeld in hoofdstuk IV, door de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat onverwijld de volgende gegevens aan het aanvraagdossier toegevoegd:

statusinformatie waaruit blijkt dat de reisautorisatie is afgegeven;

een verwijzing waaruit blijkt dat de reisautorisatie door het centrale ETIAS-systeem of na handmatige verwerking is afgegeven; in laatstgenoemd geval, een verwijzing naar de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat die de beslissing heeft genomen, met vermelding van het adres van die eenheid;

de datum van de beslissing tot afgifte van de reisautorisatie;

de datum van aanvang en verstrijken van de reisautorisatie;

eventuele markeringen op de reisautorisatie als bepaald in artikel 36, leden 2 en 3, met opgave van de redenen van die markeringen, en aanvullende informatie die relevant is voor respectievelijk tweedelijnscontroles in het geval van artikel 36, lid 2, en voor de grensautoriteiten in het geval van artikel 36, lid 3.

De Commissie stelt overeenkomstig artikel 89 gedelegeerde handelingen vast ter nadere omschrijving van het soort aanvullende informatie die kan worden toegevoegd, de taal en de opmaak ervan, alsmede van de redenen voor de markeringen.

Indien is beslist tot weigering van een reisautorisatie, worden door de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat de volgende gegevens aan het aanvraagdossier toegevoegd:

statusinformatie waaruit blijkt dat de reisautorisatie is geweigerd;

een verwijzing naar de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat die de reisautorisatie heeft geweigerd en het adres van die eenheid;

datum van de beslissing tot weigering van de reisautorisatie;

de gronden voor weigering van de reisautorisatie, door opgave van de gronden uit de lijst in artikel 37, leden 1 en 2.

Indien is beslist tot afgifte of weigering van een reisautorisatie, voegt de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat naast de in de leden 1 en 3 bedoelde gegevens ook de redenen voor de eindbeslissing toe, tenzij die beslissing bestaat uit een weigering op grond van een negatief advies van een geraadpleegde lidstaat.

Een reisautorisatie wordt nietig verklaard indien blijkt dat bij de afgifte niet aan de voorwaarden voor afgifte was voldaan. De reisautorisatie wordt nietig verklaard op basis van een of meer van de in artikel 37, leden 1 en 2, vermelde gronden voor weigering van de reisautorisatie.

Indien een lidstaat beschikt over bewijs dat bij de afgifte niet werd voldaan aan de voorwaarden voor afgifte van een reisautorisatie, verklaart de nationale Etias-eenheid van die lidstaat de reisautorisatie nietig.

Een persoon van wie de reisautorisatie nietig is verklaard, heeft het recht hiertegen beroep in te stellen. Het beroep wordt ingesteld in de lidstaat die de beslissing tot nietigverklaring heeft genomen en overeenkomstig het nationale recht van die lidstaat. De nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat verstrekt aanvragers informatie over de beroepsprocedure in een van de officiële talen van de in bijlage II bij Verordening (EG) nr. 539/2001 opgenomen landen waarvan de aanvrager een onderdaan is.

De verantwoording van de beslissing om een reisautorisatie nietig te verklaren, wordt door het personeelslid dat de risicobeoordeling uitvoert, in het aanvraagdossier opgenomen.

Een reisautorisatie wordt ingetrokken indien blijkt dat niet meer wordt voldaan aan de voorwaarden voor afgifte. De reisautorisatie wordt ingetrokken op basis van een of meer van de in artikel 37, lid 1, vermelde gronden voor weigering van de reisautorisatie.

Indien een lidstaat beschikt over bewijs dat niet meer wordt voldaan aan de voorwaarden voor afgifte van de reisautorisatie, trekt de nationale Etias-eenheid van die lidstaat de reisautorisatie in.

Onverminderd lid 2 informeert SIS het centrale Etias-systeem wanneer een nieuwe signalering met betrekking tot een weigering van toegang en verblijf of met betrekking tot een als verloren, gestolen, verduisterd of ongeldig geregistreerd reisdocument in SIS wordt ingevoerd. Het centrale Etias-systeem verifieert of deze nieuwe signalering betrekking heeft op een geldige reisautorisatie. Als dit het geval is, zendt het centrale Etias-systeem het aanvraagdossier door naar de nationale Etias-eenheid van de lidstaat die de signalering heeft geregistreerd. Is een nieuwe signalering met het oog op weigering van toegang en verblijf geregistreerd, dan trekt de nationale Etias-eenheid de reisautorisatie in. Is een reisautorisatie gekoppeld aan een reisdocument dat als verloren, gestolen, verduisterd of ongeldig verklaard in SIS of de Interpol-databank SLTD staat geregistreerd, dan wordt het aanvraagdossier door de nationale Etias-eenheid handmatig verwerkt.

Nieuwe gegevens die worden opgenomen in de Etias-observatielijst, worden vergeleken met de gegevens van de aanvraagdossiers in het centrale Etias-systeem. Het centrale Etias-systeem verifieert of die nieuwe gegevens overeenstemmen met op een geldige reisautorisatie. Indien zulks het geval is, zendt het centrale Etias-systeem het aanvraagdossier door naar de nationale Etias-eenheid van de lidstaat die de nieuwe gegevens heeft ingevoerd of, indien Europol de nieuwe gegevens heeft ingevoerd, naar de nationale Etias-eenheid van de lidstaat van het eerste voorgenomen verblijf zoals door de aanvrager opgegeven overeenkomstig artikel 17, lid 2, onder j). Die nationale Etias-eenheid beoordeelt het veiligheidsrisico en trekt de reisautorisatie in indien zij besluit dat niet langer aan de voorwaarden voor de toekenning ervan is voldaan.

Indien in het EES een weigering van inreisnotitie wordt ingevoerd met betrekking tot de houder van een geldige reisautorisatie en die invoering verantwoord is door reden B of I, als vermeld in bijlage V, deel B, bij Verordening (EU) 2016/399, draagt het centrale Etias-systeem het aanvraagdossier over aan de nationale Etias-eenheid van de lidstaat die de toegang heeft geweigerd. Die nationale Etias-eenheid beoordeelt of nog steeds aan de voorwaarden voor een reisautorisatie is voldaan en, zo niet, trekt de reisautorisatie in.

De verantwoording van de beslissing om een reisautorisatie in te trekken, wordt in het aanvraagdossier opgenomen door het personeelslid dat de risicobeoordeling heeft uitgevoerd.

Een aanvrager wiens reisautorisatie is ingetrokken, heeft het recht hiertegen beroep in te stellen. Het beroep wordt ingesteld in de lidstaat die de beslissing tot intrekking heeft genomen en overeenkomstig het nationale recht van die lidstaat. De nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat verstrekt aanvragers informatie over de beroepsprocedure. De informatie wordt verstrekt in een van de officiële talen van de in bijlage II bij Verordening (EG) nr. 539/2001 opgenomen landen waarvan de aanvrager een onderdaan is.

Een reisautorisatie kan worden ingetrokken op verzoek van de aanvrager. Er is geen beroep mogelijk tegen een intrekking op die grond. Indien de aanvrager aanwezig is op het grondgebied van een lidstaat op het ogenblik dat een dergelijk verzoek wordt ingediend, wordt de intrekking van kracht zodra de aanvrager het grondgebied is uitgereisd en de overeenkomstige inreis-uitreisnotitie is gecreëerd in het EES overeenkomstig artikel 16, lid 3, en artikel 17, lid 2, van Verordening (EU) 2017/2226.

Indien een reisautorisatie nietig is verklaard of is ingetrokken, ontvangt de aanvrager onmiddellijk een kennisgeving via de e-maildienst, met daarin onder meer:

Gegevens die moeten worden toegevoegd aan het aanvraagdossier na de beslissing tot nietigverklaring of intrekking van een reisautorisatie

Indien is beslist tot nietigverklaring of intrekking van een reisautorisatie, worden door de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat die de reisautorisatie nietig heeft verklaard of heeft ingetrokken, onverwijld de volgende gegevens aan het aanvraagdossier toegevoegd:

statusinformatie waaruit blijkt dat de reisautorisatie nietig is verklaard of is ingetrokken;

een verwijzing naar de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat die de reisautorisatie heeft ingetrokken of nietig heeft verklaard en het adres van die eenheid, en

de datum van de beslissing tot nietigverklaring of intrekking van de reisautorisatie.

De nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat die de reisautorisatie nietig heeft verklaard of heeft ingetrokken, geeft in het aanvraagdossier tevens de overeenkomstig artikel 37, leden 1 en 2, toepasselijke reden(en) voor nietigverklaring of intrekking aan, of verklaart dat de reisautorisatie op grond van artikel 41, lid 8op verzoek van de aanvrager is ingetrokken.

Afgifte van een reisautorisatie met een beperkte territoriale geldigheid op humanitaire gronden, om redenen van nationaal belang of op grond van internationale verplichtingen

Indien een aanvraag overeenkomstig artikel 19 ontvankelijk is bevonden, kan de lidstaat waarnaar de betrokken onderdaan van een derde land voornemens is te reizen, bij wijze van uitzondering een reisautorisatie met beperkte territoriale geldigheid afgeven, indien die lidstaat dat noodzakelijk acht op humanitaire gronden overeenkomstig zijn nationale recht, om redenen van nationaal belang of op grond van internationale verplichtingen, niettegenstaande het feit dat:

de handmatige verwerking krachtens artikel 26 nog niet is voltooid; of

een reisautorisatie is geweigerd, nietig is verklaard of is ingetrokken.

Dergelijke autorisaties zijn doorgaans enkel geldig op het grondgebied van de lidstaat van afgifte. Bij wijze van uitzondering kunnen zij echter ook worden afgegeven met een territoriale geldigheid voor het grondgebied van meer dan één lidstaat, onder voorbehoud van toestemming van elk van die lidstaten via hun nationale Etias-eenheden. Als een nationale Etias-eenheid overweegt een reisautorisatie af te geven met beperkte territoriale geldigheid voor meerdere lidstaten, raadpleegt de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat deze lidstaten.

Indien een reisautorisatie met beperkte territoriale geldigheid is aangevraagd of afgegeven in de in onder a) van de eerste alinea van dit lid bedoelde omstandigheden, leidt dat niet tot een onderbreking van de handmatige verwerking van de aanvraag die de mogelijkheid biedt tot afgifte van een reisautorisatie zonder beperkte territoriale geldigheid.

Voor de toepassing van lid 1, en zoals vermeld op de openbare website en de app voor mobiele, kan een aanvrager contact opnemen met de centrale Etias-eenheid, waarbij hij zijn aanvraagnummer en de lidstaat waarnaar hij voornemens is te reizen vermeldt en meedeelt dat het doel van zijn reis gebaseerd is op humanitaire gronden of verband houdt met internationale verplichtingen. Wanneer contact in die zin is opgenomen, geeft de centrale Etias-eenheid daarvan kennis aan de nationale Etias-eenheid van de lidstaat waarnaar de onderdaan van een derde land voornemens is te reizen, en registreert zij de informatie in het aanvraagdossier.

De nationale Etias-eenheid van de lidstaat waarnaar de onderdaan van een derde land voornemens is te reizen, kan de aanvrager om aanvullende informatie of documentatie verzoeken en kan de termijn bepalen waarbinnen die aanvullende informatie of documentatie moet worden ingediend. Van een dergelijk verzoek moet kennis worden gegeven via de in artikel 6, lid 2, onder f), genoemde e-maildienst, op het e-mailcontactadres als vermeld in het aanvraagdossier, met vermelding van een lijst van de talen waarin de informatie of documentatie mag worden ingediend. Die lijst omvat ten minste het Engels, Frans of Duits, tenzij een officiële taal is vermeld van het derde land waarvan de aanvrager heeft verklaard een onderdaan te zijn. Van de aanvrager wordt geen officiële vertaling in die talen verlangd. De aanvrager verstrekt de aanvullende informatie of documentatie rechtstreeks aan de nationale Etias-eenheid door middel van de beveiligdeaccountdienst als bedoeld in artikel 6, lid 2, onder g). Nadat de aanvullende informatie of documentatie is ingediend, wordt zij door de centrale Etias-eenheid geregistreerd en opgeslagen in het aanvraagdossier. De aanvullende informatie of documentatie die in het aanvraagdossier is opgenomen, wordt uitsluitend geraadpleegd om de aanvraag te beoordelen of om hierover een beslissing te nemen, om een beroepsprocedure te beheren of om een nieuwe aanvraag van dezelfde aanvrager te verwerken.

Een reisautorisatie met beperkte territoriale geldigheid is geldig voor ten hoogste 90 dagen vanaf de datum van de eerste binnenkomst op grond van die autorisatie.

Op grond van dit artikel afgegeven reisautorisaties kunnen onderworpen zijn aan een markering uit hoofde van artikel 36, leden 2 of 3.

Indien een reisautorisatie met beperkte territoriale geldigheid wordt afgegeven, worden door de nationale Etias-eenheid die de autorisatie heeft afgegeven, de volgende gegevens aan het aanvraagdossier toegevoegd:

statusinformatie waaruit blijkt dat een reisautorisatie met beperkte territoriale geldigheid is afgegeven;

de lidstaat of lidstaten waarnaar de houder van de reisautorisatie mag reizen en de geldigheidsduur van die reisautorisatie;

de nationale Etias-eenheid van de lidstaat die de reisautorisatie met beperkte territoriale geldigheid heeft afgegeven en het adres van die eenheid;

de datum van de beslissing tot afgifte van de reisautorisatie met beperkte territoriale geldigheid;

een vermelding van de aangevoerde humanitaire gronden, de redenen van nationaal belang of de internationale verplichtingen;

markeringen van de reisautorisatie als bepaald in artikel 36, leden 2 en 3, met opgave van de redenen van die markering(en), en aanvullende informatie die relevant is voor respectievelijk tweedelijnscontroles in het geval van artikel 36, lid 2, en voor de grensautoriteiten in het geval van artikel 36, lid 3.

Indien een nationale Etias-eenheid een reisautorisatie met beperkte territoriale geldigheid afgeeft zonder dat de aanvrager informatie of documentatie heeft ingediend, wordt passende informatie of documentatie ter verantwoording van die beslissing door de nationale Etias-eenheid in het aanvraagdossier geregistreerd en opgeslagen.

Indien een reisautorisatie met beperkte territoriale geldigheid is afgegeven, ontvangt de aanvrager een kennisgeving via de e-maildienst, met onder meer:

een duidelijke vermelding dat een reisautorisatie met beperkte territoriale geldigheid is afgegeven en het nummer van de aanvraag voor een reisautorisatie;

de datum van aanvang en verstrijken van de reisautorisatie met beperkte territoriale geldigheid;

een duidelijke vermelding van de lidstaten waarnaar de houder van die autorisatie mag reizen en dat hij enkel binnen het grondgebied van die lidstaten mag reizen;

een herinnering dat het bezit van een geldige reisautorisatie een voorwaarde voor verblijf is waaraan moet worden voldaan gedurende de volledige duur van een kort verblijf op het grondgebied van de lidstaat waarvoor de reisautorisatie met beperkte territoriale geldigheid is afgegeven;

een link naar de webdienst als bedoeld in artikel 13 van Verordening (EU) 2017/2226, waarmee onderdanen van derde landen op ieder moment hun resterende duur van het toegestane verblijf kunnen nagaan.

Luchtvervoerders, zeevervoerders en internationale vervoerders die groepen per bus over land vervoeren, sturen een zoekopdracht naar het Etias-informatiesysteem om te verifiëren of onderdanen van derde landen die onderworpen zijn aan de reisautorisatieplicht al dan niet in het bezit zijn van een geldige reisautorisatie.

Beveiligde toegang tot het in artikel 6, lid 2, onder k), bedoelde toegangsportaal voor vervoerders, met inbegrip van de mogelijkheid om mobiele technische oplossingen te gebruiken, stelt vervoerders in staat om de in lid 1 van dit artikel bedoelde zoekopdracht te verrichten voordat de passagier instapt. De vervoerder verstrekt de gegevens die zich in de machineleesbare zone van het reisdocument bevinden en vermeldt de lidstaat van binnenkomst. In afwijking daarvan is de vervoerder in het geval van luchthaventransit niet verplicht na te gaan of de onderdaan van een derde land in het bezit is van een geldige reisautorisatie.

Het Etias-informatiesysteem bezorgt de vervoerders door middel van het toegangsportaal een respons „OK/NIET OK”, waarbij wordt vermeld of de persoon al dan niet een geldige reisautorisatie heeft. Indien er een reisautorisatie met beperkte territoriale geldigheid is afgegeven overeenkomstig artikel 44, wordt in het antwoord van het centrale Etias-systeem rekening gehouden met de betrokken lidstaat of lidstaten waarvoor de autorisatie geldt en met de lidstaat van binnenkomst die door de vervoerder is vermeld. Vervoerders mogen de door hen verstuurde informatie en het door hen ontvangen antwoord opslaan overeenkomstig het toepasselijke recht. Het antwoord „OK/NIET OK” kan niet worden beschouwd als een beslissing om toegang te verlenen of te weigeren overeenkomstig Verordening (EU) 2016/399.

De Commissie stelt, door middel van uitvoeringshandelingen, nadere regels vast met betrekking tot de voorwaarden voor de werking van het toegangsportaal voor vervoerders en de toepasselijke regels inzake gegevensbescherming en -beveiliging. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 90, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

De Commissie richt, door middel van uitvoeringshandelingen, een uitsluitend voor vervoerders bestemd authenticatiesysteem op om, voor de toepassing van lid 2 van dit artikel, de naar behoren gemachtigde personeelsleden van vervoerders toegang te bieden tot het toegangsportaal voor vervoerders. Bij de oprichting van het authenticatiesysteem wordt rekening gehouden met risicobeheer op het gebied van informatiebeveiliging en met de beginselen van gegevensbescherming door ontwerp en door standaardinstellingen. Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 90, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

Het toegangsportaal voor vervoerders maakt gebruik van een afzonderlijke alleen uitleesbare databank die dagelijks wordt bijgewerkt door extractie in één richting van de minimaal noodzakelijke subreeks van in Etias opgeslagen gegevens. eu-LISA is verantwoordelijk voor de beveiliging van het toegangsportaal voor vervoerders, voor de beveiliging van de persoonsgegevens die dat toegangsportaal bevat en voor het proces van extractie van de persoonsgegevens en invoer ervan in de afzonderlijke alleen uitleesbare databank.

Aan de in lid 1 van dit artikel bedoelde vervoerders worden de sancties opgelegd waarin overeenkomstig artikel 26, lid 2, van de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen („de Overeenkomst tot uitvoering van het Akkoord van Schengen”) en artikel 4 van Richtlijn 2001/51/EG van de Raad ( 16 ) is voorzien wanneer zij onderdanen van derde landen vervoeren die, hoewel onderworpen aan de reisautorisatieplicht, niet in het bezit zijn van een geldige reisautorisatie.

In afwijking van lid 5 van dit artikel zijn de in lid 5 van dit artikel bedoelde sancties niet van toepassing wanneer, met betrekking tot dezelfde onderdaan van een derde land, aan de in lid 1 van dit artikel bedoelde vervoerders reeds de sancties zijn opgelegd waarin overeenkomstig artikel 26, lid 2, van de Overeenkomst ter uitvoering van het Akkoord van Schengen en artikel 4 van Richtlijn 2001/51/EG is voorzien.

Teneinde uitvoering te geven aan lid 5 of teneinde een oplossing te bieden voor een eventueel geschil waartoe de toepassing van lid 5 aanleiding zou geven, houdt eu-LISA logbestanden bij van alle gegevensverwerkende verrichtingen van vervoerders binnen het toegangsportaal voor vervoerders. Deze logbestanden tonen de datum en het tijdstip van elke verrichting, de voor raadpleging gebruikte gegevens, de door het toegangsportaal voor vervoerders doorgezonden gegevens en de naam van de betrokken vervoerder.

Logbestanden worden gedurende een periode van twee jaar opgeslagen. Logbestanden worden door passende maatregelen beschermd tegen ongeoorloofde toegang.

Indien aan onderdanen van derde landen de toegang wordt geweigerd, wordt de vervoerder die deze onderdanen door de lucht, over zee en over land tot aan de buitengrenzen heeft gebracht, verplicht om onmiddellijk weer de verantwoordelijkheid voor hen op zich te nemen. Op verzoek van de grensautoriteiten worden de vervoerders ertoe verplicht om onderdanen van derde landen terug te brengen naar het derde land van waaruit zij werden vervoerd of naar het derde land dat het reisdocument waarmee zij reisden heeft afgegeven of naar enig ander derde land waar zij zeker zullen worden toegelaten.

In afwijking van lid 1 geldt voor vervoerders die groepen per bus over land vervoeren, dat gedurende de eerste drie jaar na de ingebruikneming van het Etias, de in lid 1 bedoelde verificatie facultatief is en dat de in lid 5 bedoelde bepalingen niet op hen van toepassing zijn.

Vangnetprocedures wanneer het technisch onmogelijk is voor vervoerders om toegang tot gegevens te verkrijgen

Indien het technisch onmogelijk is om de in artikel 45, lid 1, bedoelde zoekopdracht te verrichten wegens een storing in een onderdeel van het Etias-informatiesysteem, worden vervoerders vrijgesteld van de verplichting om het bezit van een geldige reisautorisatie te verifiëren. Indien een dergelijke storing door eu-LISA wordt ontdekt, stelt de centrale Etias-eenheid de vervoerders en de lidstaten daarvan in kennis. Zij doet hetzelfde wanneer de storing is hersteld. Indien een dergelijke storing door de vervoerders wordt ontdekt, mogen zij de centrale Etias-eenheid daarvan in kennis stellen. De centrale Etias-eenheid informeert de lidstaten onverwijld over de kennisgeving van de vervoerders.

De in artikel 45, lid 5, bedoelde sancties worden niet aan vervoerders opgelegd in de in lid 1 van dit artikel bedoelde gevallen.

Indien het om andere redenen dan een storing in een onderdeel van het Etias-informatiesysteem gedurende een langere periode voor een vervoerder technisch onmogelijk is om de in artikel 45, lid 1, bedoelde zoekopdracht te verrichten, stelt de vervoerder de centrale Etias-eenheid daarvan in kennis. De centrale Etias-eenheid informeert de lidstaten onverwijld over de kennisgeving van die vervoerder.

De Commissie stelt, door middel van een uitvoeringshandeling, de bijzonderheden vast van de vangnetprocedures als bedoeld in dit artikel. Die uitvoeringshandeling wordt vastgesteld volgens de in artikel 90, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

De centrale Etias-eenheid verleent operationele steun aan vervoerders met betrekking tot de leden 1 en 3. De centrale Etias-eenheid legt operationele standaardprocedures voor het bieden van deze steun vast. De Commissie is bevoegd om door middel van uitvoeringshandelingen nadere regels vast te stellen betreffende de te verlenen steun en de middelen voor het verlenen van die steun. Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld overeenkomstig de in artikel 90, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

De grensautoriteiten die overeenkomstig Verordening (EU) 2016/399 bevoegd zijn om grenscontroles te verrichten bij doorlaatposten aan de buitengrenzen, raadplegen het centrale ETIAS-systeem aan de hand van de gegevens die zijn opgeslagen in de machineleesbare zone van het reisdocument.

Het centrale Etias-systeem reageert met de vermelding:

▼M2

of deze persoon al dan niet een geldige reisautorisatie heeft, inclusief of de status van de persoon overeenkomt met de in artikel 2, lid 1, punt c), bedoelde status, en, in het geval van een reisautorisatie met beperkte territoriale geldigheid afgegeven op grond van artikel 44, voor welke lidstaat of lidstaten deze autorisatie geldig is;

▼B

van elke overeenkomstig artikel 36, leden 2 en 3, aan de reisautorisatie verbonden markering;

of de reisautorisatie zal verstrijken binnen de volgende 90 dagen, en wat de resterende geldigheidsduur is;

van de in artikel 17, lid 2, onder k) en l), bedoelde gegevens.

Indien de reisautorisatie binnen de volgende 90 dagen vervalt, wordt de houder ervan door de grensautoriteiten geïnformeerd over de resterende geldigheidsduur, over de mogelijkheid om zelfs tijdens een verblijf op het grondgebied van de lidstaten een aanvraag voor een nieuwe reisautorisatie in te dienen en over de verplichting om gedurende de volledige duur van een kort verblijf in het bezit te zijn van een geldige reisautorisatie. Die informatie wordt tijdens de grenscontroles door de grenswachter verstrekt of beschikbaar gesteld door middel van aan de grensdoorlaatpost geïnstalleerde apparatuur waarmee de onderdaan van een derde land het in artikel 31 bedoelde verificatie-instrument. De informatie wordt bovendien beschikbaar gesteld op de in artikel 16 bedoelde openbare website. Daarnaast wordt via de e-maildienst van het centrale Etias-systeem dezelfde informatie automatisch aan de houder van een reisautorisatie verstrekt.

Indien het centrale Etias-systeem een overeenkomstig artikel 36, lid 2, aan een reisautorisatie verbonden markering meldt, voeren de grensautoriteiten een tweedelijnscontrole uit. Met het oog op die tweedelijnscontrole zijn zij gemachtigd de aan het aanvraagformulier toe te voegen aanvullende informatie als bedoeld in artikel 39, lid 1, onder e), of artikel 44, lid 6, onder f), te raadplegen.

Indien het centrale Etias-systeem een in artikel 36, lid 3, bedoelde markering meldt en er aanvullende verificaties nodig zijn, krijgen de grensautoriteiten toegang tot het centrale Etias-systeem om de aanvullende informatie als bedoeld in artikel 39, lid 1, onder e), of artikel 44, lid 6, onder f), te verkrijgen.

Vangnetprocedures wanneer het technisch onmogelijk is toegang tot gegevens te verkrijgen aan de buitengrenzen

Indien het vanwege een storing van eender welk onderdeel van het Etias-informatiesysteem technisch onmogelijk is om de in artikel 47, lid 1, bedoelde raadpleging te verrichten, stelt de centrale Etias-eenheid de grensautoriteiten en de nationale Etias-eenheden van de lidstaten daarvan in kennis.

Indien het technisch onmogelijk is om de in artikel 47, lid 1, bedoelde zoekopdracht te verrichten vanwege een storing in de nationale grensinfrastructuur in een lidstaat, stellen de grensautoriteiten de centrale Etias-eenheid en de nationale Etias-eenheid van die lidstaat daarvan in kennis. De centrale Etias-eenheid stelt vervolgens onmiddellijk eu-LISA en de Commissie op de hoogte.

In de gevallen bedoeld in de leden 1 en 2 van dit artikel volgen de grensautoriteiten hun nationale noodplannen. Overeenkomstig Verordening (EU) 2016/399 kunnen de grensautoriteiten op grond van het noodplan gemachtigd worden tijdelijk af te wijken van de in artikel 47, lid 1, van deze verordening bedoelde verplichting om de centrale Etias-eenheid te raadplegen.

De Commissie stelt, door middel van uitvoeringshandelingen, modelnoodplannen vast voor de in de leden 1 en 2 van dit artikel bedoelde gevallen, met inbegrip van de door de grensautoriteiten te volgen procedures. Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 90, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure. De lidstaten stellen hun nationale noodplannen vast met gebruikmaking van modelnoodplannen als basis, waar nodig aangepast op nationaal niveau.

Ten behoeve van de controle of verificatie of aan de voorwaarden voor binnenkomst of verblijf op het grondgebied van de lidstaten is voldaan en met het oog op het nemen van passende daarmee verband houdende maatregelen, krijgen de immigratieautoriteiten van de lidstaten toegang om het centrale Etias-systeem te doorzoeken aan de hand van de in artikel 17, lid 2, onder a) tot en met e), bedoelde gegevens.

Toegang tot het centrale Etias-systeem overeenkomstig lid 1 van dit artikel wordt alleen toegestaan als aan de volgende voorwaarden is voldaan:

in het EES is overeenkomstig artikel 26 van Verordening (EU) 2017/2226 een voorafgaande zoekopdracht uitgevoerd; en

het resultaat van de zoekopdracht wijst uit dat het EES geen gegevens met betrekking tot binnenkomst bevat die verband houden met de aanwezigheid van de onderdaan van een derde land op het grondgebied van lidstaten.

Indien nodig wordt de naleving van de in de onder a) en b), van de eerste alinea van dit lid genoemde voorwaarden gecontroleerd door raadpleging van de logbestanden in het EES, die betrekking hebben tot de in punt a) van de eerste alinea van dit lid bedoelde zoekopdracht en tot de in punt b) van die alinea bedoelde respons, overeenkomstig artikel 46 van Verordening (EU) 2017/2226.

Het centrale Etias-systeem meldt vervolgens of deze persoon al dan niet een geldige reisautorisatie heeft en, in het geval van een overeenkomstig artikel 44 afgegeven reisautorisatie met beperkte territoriale geldigheid, voor welke lidstaten die reisautorisatie geldig is. Het centrale Etias-systeem vermeldt ook of de reisautorisatie zal verstrijken binnen de volgende 90 dagen en wat de resterende geldigheidsduur is.

In het geval van minderjarigen krijgen de immigratieautoriteiten ook toegang tot de informatie met betrekking tot het ouderlijk gezag of de wettelijke voogdij van de reiziger als bedoeld in artikel 17, lid 2, onder k).

PROCEDURE EN VOORWAARDEN VOOR TOEGANG TOT HET CENTRALE ETIAS-SYSTEEM VOOR RECHTSHANDHAVINGSDOELEINDEN

De lidstaten wijzen de autoriteiten aan die bevoegd zijn om met het oog op het voorkomen, opsporen en onderzoeken van terroristische misdrijven en andere ernstige strafbare feiten, te verzoeken om raadpleging van in het centrale Etias-systeem opgeslagen gegevens.

Elke lidstaat wijst een centraal toegangspunt aan dat toegang heeft tot het centrale Etias-systeem. Het centrale toegangspunt vergewist zich ervan dat is voldaan aan de in artikel 52 vermelde voorwaarden voor een verzoek om toegang tot het centrale Etias-systeem.

Indien het nationale recht dit toestaat, kunnen de aangewezen autoriteit en het centrale toegangspunt deel uitmaken van dezelfde organisatie, maar het centrale toegangspunt treedt bij de uitvoering van zijn taken op grond van deze verordening volledig onafhankelijk van de aangewezen autoriteiten op. Het centrale toegangspunt staat los van de aangewezen autoriteiten en ontvangt van dezen geen instructies met betrekking tot de resultaten van de verificatie, die het onafhankelijk verricht.

De lidstaten kunnen, afhankelijk van hun organisatorische en bestuurlijke structuur, meer dan één centraal toegangspunt aanwijzen om hun grondwettelijke of andere wettelijke vereisten na te komen.

De lidstaten geven eu-LISA en de Commissie kennis van hun aangewezen autoriteiten en centrale toegangspunten, en kunnen hun kennisgevingen te allen tijde wijzigen of vervangen.

Op nationaal niveau houdt elke lidstaat een lijst bij van de operationele eenheden binnen de aangewezen autoriteiten die gemachtigd zijn te verzoeken om raadpleging van in het centrale Etias-systeem opgeslagen gegevens via de centrale toegangspunten.

Alleen naar behoren gemachtigd personeel van de centrale toegangspunten heeft toegang tot het centrale Etias-systeem overeenkomstig de artikelen 51 en 52.

Procedure voor toegang tot het centrale Etias-systeem voor rechtshandhavingsdoeleinden

Een in artikel 50, lid 3, genoemde operationele eenheid richt een gemotiveerd elektronisch of schriftelijk verzoek om raadpleging van een specifieke reeks in het centrale Etias-systeem opgeslagen gegevens tot een in artikel 50, lid 2, bedoeld centraal toegangspunt. Indien raadpleging van de in artikel 17, lid 2, onder i), en artikel 17, lid 4, onder a) tot en met c), bedoelde gegevens wordt gewenst, bevat het gemotiveerde elektronische of schriftelijke verzoek een onderbouwing waaruit blijkt dat raadpleging van die specifieke gegevens noodzakelijk is.

Na ontvangst van het verzoek om toegang gaat het centraal toegangspunt na of aan de voorwaarden voor toegang als bedoeld in artikel 52 wordt voldaan, waarbij ook wordt gecontroleerd of verzoeken om raadpleging van de in artikel 17, lid 2, onder i), en artikel 17, lid 4, onder a) tot en met c), bedoelde gegevens gerechtvaardigd zijn.

Indien de in artikel 52 bedoelde voorwaarden voor toegang vervuld zijn, verwerkt het centrale toegangspunt het verzoek. De in het centrale Etias-systeem opgeslagen gegevens waartoe het centrale toegangspunt toegang heeft verworven, worden op zodanige wijze aan de operationele eenheid die het verzoek heeft gedaan doorgegeven dat de beveiliging van de gegevens niet wordt geschonden.

In dringende gevallen, wanneer een dreigend gevaar voor het leven van een persoon wegens een terroristisch misdrijf of een ander ernstig strafbaar feit moet worden voorkomen, verwerkt het centrale toegangspunt het verzoek onmiddellijk en verifieert het pas achteraf of aan alle voorwaarden van artikel 52 is voldaan en er daadwerkelijk sprake was van een dringend geval. De verificatie achteraf geschiedt zonder onnodige vertraging en in elk geval uiterlijk zeven werkdagen na de verwerking van het verzoek.

Indien uit een verificatie achteraf blijkt dat de raadpleging van of toegang tot in het centrale Etias-systeem opgeslagen gegevens niet gerechtvaardigd was, wissen alle autoriteiten die toegang tot die gegevens hebben gehad, de gegevens waartoe via het centrale Etias-systeem toegang hebben verworven. De autoriteiten brengen het betrokken centraal toegangspunt van de lidstaat waar het verzoek was gedaan, daarvan op de hoogte.

Voorwaarden voor toegang tot in het centrale Etias-systeem geregistreerde gegevens door aangewezen autoriteiten van lidstaten

Aangewezen autoriteiten kunnen verzoeken om raadpleging van in het centrale Etias-systeem opgeslagen gegevens indien aan alle navolgende voorwaarden wordt voldaan:

toegang voor raadpleging is noodzakelijk met het oog op het voorkomen, opsporen of onderzoeken van een terroristisch misdrijf of een ander ernstig strafbaar feit;

toegang voor raadpleging is noodzakelijk en evenredig in een specifiek geval; en

er is bewijs of er zijn gegronde redenen om aan te nemen dat de raadpleging van in het centrale Etias-systeem opgeslagen gegevens zal bijdragen tot het voorkomen, opsporen of onderzoeken van de desbetreffende strafbare feiten, met name wanneer er een gegrond vermoeden bestaat dat de verdachte, de dader of het slachtoffer van een terroristisch misdrijf of een ander ernstig strafbaar feit behoort tot een reizigerscategorie waarop deze verordening van toepassing is.

1 bis.

Ingeval de aangewezen autoriteiten een zoekopdracht aan het CIR hebben gestart overeenkomstig artikel 22 van Verordening (EU) 2019/817, hebben zij voor raadpleging toegang tot de in het centrale Etias-systeem opgeslagen aanvraagdossiers als het ontvangen antwoord als bedoeld in artikel 22, lid 2, van Verordening (EU) 2019/817 uitwijst dat gegevens zijn opgeslagen in de aanvraagdossiers die zijn opgeslagen in het centrale Etias-systeem.

Bij raadpleging van het centrale Etias-systeem wordt uitsluitend gezocht aan de hand van een of meer van de volgende in het aanvraagdossier geregistreerde gegevensbestanddelen:

achternaam (familienaam) en, indien beschikbaar, voornaam(-namen);

overige namen (alias(sen), artiestennaam(-namen), roepnaam(-namen));

nummer van het reisdocument;

woonadres;

e-mailadres;

telefoonnummers;

IP-adres.

Raadpleging van het centrale Etias-systeem aan de hand van de in lid 2 vermelde gegevens kan worden gecombineerd met de volgende gegevens uit het aanvraagdossier, teneinde gerichter te kunnen zoeken:

nationaliteit(en);

geslacht;

geboortedatum of leeftijdsgroep.

Bij raadpleging van het centrale Etias-systeem wordt, in geval van een hit op basis van in een aanvraagdossier geregistreerde gegevens, toegang verleend tot de in artikel 17, lid 2, onder a) tot en met g), en j) tot en met m), bedoelde gegevens die zijn geregistreerd in datzelfde aanvraagdossier alsmede tot de overeenkomstig de artikelen 39 en 43 aan dat aanvraagdossier toegevoegde gegevens die betrekking hebben op de afgifte, weigering, nietigverklaring of intrekking van een reisautorisatie. Toegang tot de in artikel 17, lid 2, onder i), en in artikel 17, lid 4, onder a) tot en met c), bedoelde gegevens die aan het aanvraagdossier zijn toegevoegd, wordt enkel verleend als in het gemotiveerde elektronische of schriftelijke verzoek dat overeenkomstig artikel 51, lid 1, is ingediend, door een operationele eenheid uitdrukkelijk om raadpleging van die gegevens is verzocht en het raadplegingsverzoek na de onafhankelijke verificatie door het centrale toegangspunt is goedgekeurd. Bij raadpleging van het centrale Etias-systeem wordt geen toegang verleend tot gegevens over het onderwijs, als bedoeld in artikel 17, lid 2, onder h).

Procedure en voorwaarden voor toegang tot in het centrale Etias-systeem geregistreerde gegevens door Europol

Voor de toepassing van artikel 1, lid 2, kan Europol verzoeken om raadpleging van in het centrale Etias-systeem opgeslagen gegevens en een gemotiveerd elektronisch verzoek om raadpleging van een specifieke reeks in het centrale Etias-systeem opgeslagen gegevens richten tot de centrale Etias-eenheid. Indien raadpleging van de in artikel 17, lid 2, onder i), en artikel 17, lid 4, onder a) tot en met c), bedoelde gegevens wordt gewenst, bevat het gemotiveerde elektronische verzoek een onderbouwing waaruit blijkt dat raadpleging van die specifieke gegevens noodzakelijk is.

1 bis.

Ingeval Europol een zoekopdracht aan het CIR heeft gestart overeenkomstig artikel 22 van Verordening (EU) 2019/817, heeft Europol voor raadpleging toegang tot de in het centrale Etias-systeem opgeslagen aanvraagdossiers als het ontvangen antwoord als bedoeld in artikel 22, lid 2, van Verordening (EU) 2019/817 uitwijst dat gegevens zijn opgeslagen in de aanvraagdossiers die zijn opgeslagen in het centrale Etias-systeem.

Het gemotiveerde verzoek bevat bewijs dat aan alle volgende voorwaarden wordt voldaan:

de raadpleging is noodzakelijk om het optreden van de lidstaten bij het voorkomen, opsporen of onderzoeken van onder het mandaat van Europol vallende terroristische misdrijven of andere ernstige strafbare feiten te ondersteunen en te versterken;

de raadpleging is noodzakelijk en evenredig in een specifiek geval;

bij de raadpleging wordt enkel gezocht aan de hand van de in artikel 52, lid 2, bedoelde gegevens, gecombineerd met de in artikel 52, lid 3, bedoelde gegevens indien nodig, en

er is bewijs of er zijn gegronde redenen om aan te nemen dat de raadpleging zal bijdragen tot het voorkomen, opsporen of onderzoeken van de desbetreffende strafbare feiten, met name wanneer er een gegrond vermoeden bestaat dat de verdachte, de dader of het slachtoffer van een terroristisch misdrijf of een ander ernstig strafbaar feit behoort tot een reizigerscategorie waarop deze verordening van toepassing is.

Van Europol afkomstige verzoeken om raadpleging van gegevens die zijn opgeslagen in het centrale Etias-systeem, worden vooraf geverifieerd door een gespecialiseerde dienst van naar behoren gemachtigde Europol-ambtenaren, die tijdig en op doeltreffende wijze onderzoekt of het verzoek voldoet aan alle voorwaarden van lid 2.

Bij raadpleging van het centrale Etias-systeem wordt in geval van een hit op basis van in een aanvraagdossier opgeslagen gegevens, toegang verleend tot de in artikel 17, lid 2, onder a) tot en met g), en j) tot en met m), bedoelde gegevens alsmede tot de overeenkomstig de artikelen 39 en 43 in het aanvraagdossier opgenomen gegevens die betrekking hebben op de afgifte, weigering, nietigverklaring of intrekking van een reisautorisatie. Toegang tot de in artikel 17, lid 2, onder i), en in artikel 17, lid 4, onder a) tot en met c), bedoelde gegevens die in het aanvraagdossier zijn opgenomen, wordt enkel verleend indien door Europol uitdrukkelijk om raadpleging van die gegevens is verzocht. Bij raadpleging van het centrale Etias-systeem wordt geen toegang verleend tot de gegevens over onderwijs als bedoeld in artikel 17, lid 2, onder h).

Zodra de gespecialiseerde dienst van naar behoren gemachtigde Europol-ambtenaren heeft ingestemd met het verzoek, behandelt de centrale Etias-eenheid het verzoek om raadpleging van gegevens in het centrale Etias-systeem. Die centrale Etias-eenheid zendt Europol de aangevraagde gegevens toe op een wijze die niet ten koste gaat van de beveiliging van de gegevens.

Elk aanvraagdossier wordt in het centrale Etias-systeem opgeslagen gedurende:

de geldigheidsduur van de reisautorisatie;

vijf jaar vanaf de laatste beslissing tot weigering, nietigverklaring of intrekking van de reisautorisatie overeenkomstig de artikelen 37, 40 en 41. Indien de gegevens van een notitie, dossier of signalering in een van de EU-informatiesystemen, Europol-gegevens, de Interpol-databanken SLTD of TDAWN, de Etias-observatielijst of de Etias-screeningsregels die aanleiding geven tot een dergelijke beslissing worden gewist voor het verstrijken van de onder b) bedoelde periode, wordt het aanvraagdossier gewist binnen zeven dagen vanaf de datum van die wissing. Het centrale Etias-systeem verifieert daartoe regelmatig en automatisch of nog is voldaan aan de voorwaarden voor het bewaren van de in dit punt bedoelde aanvraagdossiers. Het centrale Etias-systeem wist het aanvraagdossier automatisch indien niet langer is voldaan aan die voorwaarden.

Met het oog op het faciliteren van een nieuwe aanvraag na het verstrijken van de geldigheidsduur van een Etias-reisautorisatie kan het aanvraagdossier in het centrale Etias-systeem voor een extra periode van niet meer dan drie jaar na het einde van de geldigheidsduur van de reisautorisatie worden opgeslagen, en dit op voorwaarde dat de aanvrager daarvoor, na een daartoe strekkend verzoek om toestemming, vrijelijk en uitdrukkelijk toestemming verleent door middel van een elektronisch ondertekende verklaring. Verzoeken om toestemming worden in een begrijpelijke en gemakkelijk toegankelijke vorm en in duidelijke en eenvoudige taal zodanig gepresenteerd dat een duidelijk onderscheid kan worden gemaakt met de andere aangelegenheden, overeenkomstig artikel 7 van Verordening (EU) 2016/679.

Toestemming wordt aangevraagd na het automatisch verstrekken van informatie overeenkomstig artikel 15, lid 2. Bij de automatisch verstrekte informatie wordt de aanvrager gewezen op het doel van de bewaring van gegevens op grond van de informatie zoals bedoeld in artikel 71, onder o), en op de mogelijkheid om te allen tijde een gegeven toestemming in te trekken.

De aanvrager kan overeenkomstig artikel 7, lid 3, van Verordening (EU) 2016/679 zijn toestemming te allen tijde intrekken. Indien de aanvrager zijn toestemming intrekt, wordt het aanvraagdossier automatisch uit het centrale Etias-systeem gewist.

eu-LISA ontwikkelt een instrument waarmee aanvragers hun toestemming kunnen geven of intrekken. Dat instrument wordt ter beschikking gesteld via de specifieke openbare website of de app voor mobiele apparaten.

De Commissie stelt overeenkomstig artikel 89 gedelegeerde handelingen vast ter nadere omschrijving van het instrument waarmee aanvragers hun toestemming kunnen geven of intrekken.

Bij het verstrijken van de bewaringstermijn wordt het aanvraagdossier automatisch uit het centrale Etias-systeem gewist.

De centrale Etias-eenheid en de nationale Etias-eenheden zorgen ervoor dat de in het centrale Etias-systeem opgeslagen gegevens nauwkeurig en actueel zijn. De centrale Etias-eenheid en de nationale Etias-eenheden hebben niet het recht om gegevens te wijzigen die overeenkomstig artikel 17, leden 2, 3 of 4, rechtstreeks door de aanvrager aan het aanvraagdossier zijn toegevoegd.

Wanneer de centrale Etias-eenheid beschikt over bewijs dat gegevens die door de centrale Etias-eenheid zijn geregistreerd in het centrale Etias-systeem, feitelijk onnauwkeurig zijn of dat gegevens in het centrale Etias-systeem zijn verwerkt op een wijze die strijdig is met onderhavige verordening, controleert zij de betrokken gegevens, waarna zij deze zo nodig onverwijld wijzigt dan wel uit het centrale Etias-systeem wist.

Wanneer de verantwoordelijke lidstaat beschikt over bewijs dat in het centrale Etias-systeem geregistreerde gegevens feitelijk onnauwkeurig zijn of dat gegevens in het centrale Etias-systeem zijn verwerkt op een wijze die strijdig is met onderhavige verordening, controleert de nationale Etias-eenheid de betrokken gegevens, waarna zij deze zo nodig onverwijld wijzigt dan wel uit het centrale Etias-systeem wist.

Wanneer de centrale Etias-eenheid beschikt over bewijs dat in het centrale Etias-systeem geregistreerde gegevens feitelijk onnauwkeurig zijn of dat gegevens in het centrale Etias-systeem zijn verwerkt op een wijze die strijdig is met onderhavige verordening, neemt zij binnen 14 dagen contact op de met de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat. Indien een andere dan de verantwoordelijke lidstaat over zulk bewijs beschikt, neemt het ook binnen 14 dagen contact op met de centrale Etias-eenheid of de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat. De centrale Etias-eenheid of de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat controleert binnen één maand de nauwkeurigheid van de gegevens en de rechtmatigheid van de verwerking daarvan, waarna zij de gegevens zo nodig onverwijld wijzigt dan wel uit het centrale Etias-systeem wist.

Wanneer een onderdaan van een derde land de nationaliteit van een lidstaat heeft verworven of onder artikel 2, lid 2, onder a) tot en met c), is komen te vallen, verifiëren de autoriteiten van die lidstaat of de betrokkene over een geldige reisautorisatie beschikt en wissen zij het aanvraagdossier zo nodig onverwijld uit het centrale Etias-systeem. De voor het wissen van de aanvraag verantwoordelijke autoriteit is:

de nationale Etias-eenheid van de lidstaat die het in artikel 2, lid 2, onder a), bedoelde reisdocument heeft afgegeven;

de nationale Etias-eenheid van de lidstaat waarvan hij de nationaliteit heeft verworven;

de nationale Etias-eenheid van de lidstaat die de verblijfskaart of verblijfsvergunning heeft afgegeven.

Wanneer een onderdaan van een derde land onder artikel 2, lid 2, onder d), e), f) of l), is komen te vallen, kan hij de bevoegde autoriteiten van de lidstaat die de verblijfsvergunning, het uniform visum of het nationaal visum voor lang verblijf als bedoeld in dat artikel heeft afgegeven, ervan in kennis stellen dat hij een geldige reisautorisatie heeft, en vragen om het betreffende aanvraagdossier uit het centraal Etias-systeem te wissen. De autoriteiten van die lidstaat verifiëren of de betrokken persoon over een geldige reisautorisatie beschikt. Indien wordt bevestigd dat de persoon over een dergelijke autorisatie beschikt, wist de nationale Etias-eenheid van de lidstaat die de verblijfsvergunning, het uniform visum of het nationaal visum voor lang verblijf heeft afgegeven het aanvraagdossier onverwijld uit het centrale Etias-systeem.

Wanneer een onderdaan van een derde land onder artikel 2, lid 2, onder g), is komen te vallen, kan hij de bevoegde autoriteiten van de lidstaat die hij vervolgens binnenkomt, in kennis stellen van deze wijziging. De lidstaat neemt binnen 14 dagen contact op met de centrale Etias-eenheid. De centrale Etias-eenheid controleert binnen één maand de nauwkeurigheid van de gegevens en wist indien nodig het aanvraagdossier onverwijld uit het centrale Etias-systeem.

Onverminderd beschikbare mogelijkheden van administratief of buitengerechtelijk beroep hebben betrokkenen toegang tot een doeltreffend beroep voor de rechter om de in Etias opgeslagen gegevens te laten wijzigen of wissen.

Verordening (EG) nr. 45/2001 is van toepassing op de verwerking van persoonsgegevens door het Europees Grens- en kustwachtagentschap en eu-LISA.

Verordening (EU) 2016/679 is van toepassing op de verwerking van persoonsgegevens door de nationale Etias-eenheden die de aanvragen beoordelen, door de grensautoriteiten en door de immigratieautoriteiten.

Wanneer de verwerking van persoonsgegevens door de nationale Etias-eenheden wordt uitgevoerd door de bevoegde autoriteiten die de aanvragen beoordelen met het oog op het voorkomen, opsporen of onderzoeken van terroristische misdrijven of van andere ernstige strafbare feiten, is Richtlijn (EU) 2016/680 van toepassing.

Wanneer de nationale Etias-eenheid beslist over de afgifte, weigering, intrekking of nietigverklaring van een reisautorisatie, is Verordening (EU) 2016/679 van toepassing.

Richtlijn (EU) 2016/680 is van toepassing op de verwerking van persoonsgegevens door de aangewezen autoriteiten van de lidstaten voor de toepassing van artikel 1, lid 2, van deze verordening.

Verordening (EU) 2016/794 is van toepassing op de verwerking van persoonsgegevens door Europol krachtens de artikelen 29 en 53 van deze verordening.

Het Europees Grens- en kustwachtagentschap wordt beschouwd als een verantwoordelijke voor de verwerking overeenkomstig artikel 2, onder d), van Verordening (EG) nr. 45/2001 in verband met de verwerking van persoonsgegevens in het centrale Etias-systeem. Voor het informatiebeveiligingsbeheer van het centrale Etias-systeem wordt eu-LISA beschouwd als verantwoordelijke voor de verwerking.

In verband met de verwerking van persoonsgegevens in het centrale Etias-systeem door een lidstaat wordt de nationale Etias-eenheid beschouwd als verwerkingsverantwoordelijke in de zin van artikel 4, punt 7, van Verordening (EU) 2016/679. Zij draagt de centrale verantwoordelijkheid voor de verwerking van persoonsgegevens in het centrale Etias-systeem door die lidstaat.

eu-LISA wordt beschouwd als verwerker in de zin van artikel 2, onder e), van Verordening (EG) nr. 45/2001 in verband met de verwerking van persoonsgegevens in het Etias-informatiesysteem.

eu-LISA waarborgt dat het Etias-informatiesysteem overeenkomstig deze verordening wordt geëxploiteerd.

eu-LISA, de centrale Etias-eenheid en de nationale Etias-eenheden waarborgen de beveiliging van de verwerking van persoonsgegevens die plaatsvindt krachtens deze verordening. eu-LISA, de centrale Etias-eenheid en de nationale Etias-eenheden werken bij gegevensbeveiligingsgerelateerde taken samen.

Onverminderd artikel 22 van Verordening (EG) nr. 45/2001 neemt eu-LISA de nodige maatregelen ter beveiliging van het Etias-informatiesysteem.

Onverminderd artikel 22 van Verordening (EG) nr. 45/2001 en de artikelen 32 en 34 van Verordening (EU) 2016/679 stellen eu-LISA, de centrale Etias-eenheid en de nationale Etias-eenheden de nodige maatregelen vast, met inbegrip van een beveiligingsplan en een bedrijfscontinuïteits- en uitwijkplan, teneinde:

de gegevens fysiek te beschermen, onder meer met noodplannen voor de bescherming van kritieke infrastructuur;

te verhinderen dat onbevoegden toegang krijgen tot de beveiligde webdienst, de e-maildienst, de beveiligdeaccountdienst, het toegangsportaal voor vervoerders, het verificatie-instrument voor aanvragers en het instemmingsinstrument voor aanvragers;

te verhinderen dat onbevoegden toegang krijgen tot gegevensverwerkende apparatuur en nationale installaties, in overeenstemming met de doeleinden van Etias;

te voorkomen dat gegevensdragers onrechtmatig worden gelezen, gekopieerd, gewijzigd of verwijderd;

te voorkomen dat gegevens onrechtmatig worden ingevoerd en geregistreerde persoonsgegevens onrechtmatig worden geïnspecteerd, gewijzigd of gewist;

te verhinderen dat onbevoegden de systemen voor geautomatiseerde gegevensverwerking gebruiken met behulp van gegevenscommunicatieapparatuur;

te voorkomen dat gegevens onrechtmatig in het centrale Etias-systeem worden verwerkt en in het centrale Etias-systeem verwerkte gegevens onrechtmatig worden gewijzigd of gewist;

door middel van persoonlijke en unieke gebruikersidentiteiten en vertrouwelijke toegangsprocedures te waarborgen dat personen met toegangsrecht tot het Etias-informatiesysteem uitsluitend toegang hebben tot de gegevens waarop hun toegangsbevoegdheid betrekking heeft;

te waarborgen dat alle autoriteiten met toegangsrecht tot het Etias-informatiesysteem profielen opstellen waarin de taken en verantwoordelijkheden worden omschreven van de personen die bevoegd zijn om gegevens te raadplegen, en deze profielen ter beschikking stellen aan de toezichthoudende autoriteiten;

te waarborgen dat kan worden nagegaan en vastgesteld aan welke instanties persoonsgegevens mogen worden doorgegeven door middel van gegevenscommunicatieapparatuur;

te waarborgen dat kan worden nagegaan en vastgesteld welke gegevens wanneer, door wie en met welk doel in het Etias-informatiesysteem zijn verwerkt;

in het bijzonder door middel van passende versleutelingstechnieken te voorkomen dat persoonsgegevens bij hun doorgifte vanuit en naar het centrale Etias-systeem of gedurende het vervoer van gegevensdragers onrechtmatig worden gelezen, gekopieerd, gewijzigd of gewist;

ervoor te zorgen dat de normale werking van de gebruikte systemen in geval van storing kan worden hersteld;

de betrouwbaarheid te verzekeren door ervoor te zorgen dat eventuele functiestoringen in Etias correct worden gesignaleerd en dat de nodige technische maatregelen worden getroffen om ervoor te zorgen dat persoonsgegevens kunnen worden hersteld wanneer zij beschadigd worden door een slechte werking van Etias;

de doeltreffendheid van de in dit lid bedoelde beveiligingsmaatregelen te monitoren, en met betrekking tot de interne controle de nodige organisatorische maatregelen te nemen om te waarborgen dat deze verordening wordt nageleefd.

De Commissie stelt, door middel van uitvoeringshandelingen, een modelbeveiligingsplan en een modelbedrijfscontinuïteits- en uitwijkplan vast. Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 90, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure. De raad van bestuur van eu-LISA, de raad van bestuur van het Europees Grens- en kustwachtagentschap en de lidstaten stellen het beveiligingsplan en het bedrijfscontinuïteits- en uitwijkplan vast voor respectievelijk eu-LISA, de centrale Etias-eenheid en de nationale Etias-eenheid. Zij doen zulks op basis van de door de Commissie vastgestelde modelplannen, waar nodig aangepast.

eu-LISA licht het Europees Parlement, de Raad, de Commissie en de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming in over de maatregelen die het krachtens dit artikel neemt.

Elke gebeurtenis die gevolgen heeft of kan hebben voor de beveiliging van Etias en kan leiden tot beschadiging of verlies van in Etias opgeslagen gegevens, wordt beschouwd als een beveiligingsincident, met name wanneer ongeoorloofde toegang tot gegevens kan zijn verkregen of wanneer de beschikbaarheid, integriteit en vertrouwelijkheid van gegevens in gevaar is of kan zijn gekomen.

Het beheer van beveiligingsincidenten is gericht op een snelle, doeltreffende en passende reactie.

Onverminderd de melding en mededeling van een inbreuk in verband met persoonsgegevens uit hoofde van artikel 33 van Verordening (EU) 2016/679, artikel 30 van Richtlijn (EU) 2016/680, of beide, stellen de lidstaten de Commissie, eu-LISA en de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming in kennis van beveiligingsincidenten. eu-LISA stelt de Commissie en de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming in kennis van beveiligingsincidenten betreffende het Etias-informatiesysteem. Europol meldt een Etias-gerelateerd beveiligingsincident aan de Commissie en de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming.

Informatie betreffende een beveiligingsincident dat gevolgen heeft of kan hebben voor de werking van Etias of voor de beschikbaarheid, integriteit en vertrouwelijkheid van in Etias opgeslagen gegevens, wordt aan de Commissie verstrekt en, voor zover dat voor hen gevolgen heeft, aan de centrale Etias-eenheid, aan de nationale Etias-eenheden en aan Europol. Dergelijke incidenten worden ook gemeld in overeenstemming met het door eu-LISA te verstrekken incidentenbeheerplan.

De lidstaten, het Europees Grens- en kustwachtagentschap, eu-LISA en Europol werken samen wanneer zich een beveiligingsincident voordoet.

Het Europees Grens- en kustwachtagentschap, Europol en de lidstaten zorgen ervoor dat elke instantie met toegangsrecht tot het Etias-informatiesysteem de nodige maatregelen neemt met het oog op de naleving van deze verordening en, waar nodig, medewerking verleent aan de toezichthoudende autoriteit.

De lidstaten stellen de regels vast betreffende de sancties die van toepassing zijn op inbreuken op deze verordening en nemen alle maatregelen die nodig zijn om ervoor te zorgen dat de regels worden uitgevoerd. De sancties moeten doeltreffend, evenredig en afschrikkend zijn.

Onverminderd het recht op schadevergoeding door, en de aansprakelijkheid van de verwerkingsverantwoordelijke of de verwerker op grond van Verordening (EU) 2016/679, Richtlijn (EU) 2016/680 en Verordening (EG) nr. 45/2001, geldt het volgende:

iedere persoon of lidstaat die als gevolg van onrechtmatige gegevensverwerking of een andere met deze verordening strijdige handeling vanwege een lidstaat materiële of immateriële schade heeft geleden, is gerechtigd om van die lidstaat schadevergoeding te ontvangen;

iedere persoon of lidstaat die als gevolg van een met deze verordening strijdige handeling vanwege eu-LISA materiële of immateriële schade heeft geleden, is gerechtigd om van dat agentschap schadevergoeding te ontvangen. eu-LISA is aansprakelijk voor onrechtmatige gegevensverwerking, overeenkomstig zijn rol als verwerker of, naargelang het geval, verwerkingsverantwoordelijke.

Een lidstaat of eu-LISA wordt geheel of gedeeltelijk van aansprakelijkheid op grond van de eerste alinea ontheven indien hij of het kan aantonen niet verantwoordelijk te zijn voor het feit dat de schade heeft veroorzaakt.

Indien schade aan het centrale Etias-systeem ontstaat doordat een lidstaat zijn verplichtingen uit hoofde van deze verordening niet is nagekomen, is deze lidstaat daarvoor aansprakelijk, tenzij en voor zover eu-LISA of een andere lidstaat die aan het centrale Etias-systeem deelneemt, heeft nagelaten redelijke stappen te ondernemen om de schade te voorkomen of te beperken.

Op vorderingen tegen een lidstaat tot vergoeding van de in de leden 1 en 2 bedoelde schade is het nationale recht van die lidstaat van toepassing. Op vorderingen tegen de verwerkingsverantwoordelijke of eu-LISA tot vergoeding van de in de leden 1 en 2 bedoelde schade zijn de in de Verdragen bepaalde voorwaarden van toepassing.

Recht op toegang tot, rectificatie, aanvulling en wissing van persoonsgegevens en op beperking van de verwerking

Onverminderd het recht van informatie bedoeld in de artikelen 11 en 12 van Verordening (EG) nr. 45/2001 worden aanvragers wier gegevens in het centrale Etias-systeem worden opgeslagen, op het moment dat hun gegevens worden verzameld in kennis gesteld van de procedures voor het uitoefenen van de rechten krachtens de artikelen 13 tot en met 16 van Verordening (EG) nr. 45/2001 en de artikelen 15 tot en met 18 van Verordening (EU) 2016/679. Zij krijgen tegelijkertijd ook de contactgegevens meegedeeld van de functionaris voor gegevensbescherming van het Europees Grens- en kustwachtagentschap en van de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming.

Voor de uitoefening van hun rechten krachtens de artikelen 13 tot en met 16 van Verordening (EG) nr. 45/2001 en de artikelen 15 tot en met 18 van Verordening (EU) 2016/679 heeft elke aanvrager het recht zich te wenden tot de centrale Etias-eenheid of tot de voor de aanvraag verantwoordelijke nationale Etias-eenheid. De eenheid die de aanvraag ontvangt, onderzoekt en beantwoordt de aanvraag zo spoedig mogelijk en uiterlijk binnen 30 dagen.

Indien in antwoord op een verzoek blijkt dat de gegevens in het centrale Etias-systeem feitelijk onnauwkeurig zijn of onrechtmatig zijn geregistreerd, worden die gegevens in het centrale Etias-systeem onverwijld gerectificeerd of gewist door de centrale Etias-eenheid of door de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat.

Als een reisautorisatie gedurende haar geldigheidsduur in antwoord op een aanvraag op grond van dit lid wordt gewijzigd door de centrale Etias-eenheid of een nationale Etias-eenheid, verricht het centrale Etias-systeem de in artikel 20 bedoelde geautomatiseerde verwerking teneinde vast te stellen of het gewijzigde aanvraagdossier een hit oplevert op grond van artikel 20, leden 2 tot en met 5. Indien de geautomatiseerde verwerking geen hit oplevert, geeft het centrale Etias-systeem een gewijzigde reisautorisatie af met dezelfde geldigheidsduur als het origineel en stelt het de aanvrager daarvan in kennis. Indien de geautomatiseerde verwerking een of meer hits oplevert, beoordeelt de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat het veiligheidsrisico, het risico op het gebied van illegale immigratie of het hoge epidemiologische risico overeenkomstig artikel 26. Zij beslist dan om een gewijzigde reisautorisatie af te geven dan wel, indien deze eenheid besluit dat niet meer aan de voorwaarden voor afgifte voor de reisautorisatie wordt voldaan, om de reisautorisatie in te trekken.

Indien de centrale Etias-eenheid of de nationale Etias-eenheid van de voor de aanvraag verantwoordelijke lidstaat niet akkoord gaat met de bewering dat in het centrale Etias-systeem opgeslagen gegevens feitelijk onnauwkeurig zijn of onrechtmatig zijn geregistreerd, neemt de centrale Etias-eenheid of de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat onverwijld een administratieve beslissing waarbij de betrokkene schriftelijk wordt uitgelegd waarom de eenheid niet bereid is de gegevens die op de betrokkene betrekking hebben, te corrigeren of te wissen.

Die beslissing informeert de betrokkene tevens over de mogelijkheid om de beslissing inzake het in lid 2 bedoelde verzoek aan te vechten en, indien relevant, over de wijze waarop hij een rechtsvordering kan instellen of een klacht kan indienen bij de bevoegde autoriteiten of rechterlijke instanties, alsmede over voor de betrokkene beschikbare bijstand, onder meer van de bevoegde nationale toezichthoudende autoriteiten.

Elk verzoek krachtens lid 2 bevat de informatie die nodig is om de betrokkene te identificeren. Deze informatie wordt uitsluitend gebruikt om de uitoefening van de in lid 2 bedoelde rechten mogelijk te maken en wordt onmiddellijk daarna gewist.

De centrale Etias-eenheid of de nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat legt in een schriftelijk document vast dat een in lid 2 bedoeld verzoek is ingediend en op welke wijze dit is behandeld. Zij stelt dit document onverwijld en uiterlijk zeven dagen na het nemen van het in de tweede alinea van lid 2 genoemde beslissing om gegevens te rectificeren of te wissen, respectievelijk de in lid 3 genoemde beslissing, ter beschikking van de bevoegde nationale toezichthoudende autoriteiten voor gegevensbescherming.

Het recht van toegang tot persoonsgegevens op grond van dit artikel laat artikel 53 van Verordening (EU) 2018/1861 en artikel 67 van Verordening (EU) 2018/1862 onverlet.

Mededeling van persoonsgegevens aan derde landen, internationale organisaties en particuliere partijen

Persoonsgegevens die zijn opgeslagen in het centrale Etias-systeem, worden niet doorgegeven aan of ter beschikking gesteld van derde landen, internationale organisaties of particuliere partijen, met uitzondering van de doorgifte aan Interpol met het oog op de in artikel 20, lid 2, onder b) en l), van deze verordening bedoelde geautomatiseerde verwerking. De doorgifte van persoonsgegevens aan Interpol is onderworpen aan artikel 9 van Verordening (EG) nr. 45/2001.

De persoonsgegevens uit het centrale Etias-systeem waartoe een lidstaat of Europol voor de in artikel 1, lid 2, bedoelde doeleinden toegang heeft verkregen, worden niet aan derde landen, internationale organisaties of particuliere partijen doorgegeven of ter beschikking gesteld. Het verbod geldt ook indien deze gegevens op nationaal niveau of tussen de lidstaten verder worden verwerkt.

In afwijking van artikel 49 van deze verordening kunnen de immigratieautoriteiten, indien zulks nodig is met het oog op terugkeer, toegang krijgen tot het centrale Etias-systeem om in individuele gevallen gegevens op te vragen om aan een derde land door te geven, maar uitsluitend indien aan elk van de onderstaande voorwaarden is voldaan:

in het EES is overeenkomstig artikel 26 van Verordening (EU) 2017/2226 een voorafgaande zoekopdracht uitgevoerd; en

het resultaat van de zoekopdracht wijst uit dat het EES geen gegevens bevat over de terug te zenden onderdaan van een derde land.

Indien nodig wordt de naleving van die voorwaarden gecontroleerd door raadpleging van de logbestanden in het EES, die betrekking hebben tot de in punt a) van de eerste alinea van dit artikel bedoelde zoekopdracht en tot de in punt b) van die alinea bedoelde respons, overeenkomstig artikel 46 van Verordening (EU) 2017/2226.

Indien aan die voorwaarden is voldaan, krijgen de immigratieautoriteiten toegang tot het centrale Etias-systeem voor het verrichten van zoekopdrachten aan de hand van alle of een deel van de in artikel 17, lid 2, onder a) tot en met e), van deze verordening genoemde gegevens. Indien een Etias-aanvraagformulier met die gegevens overeenstemt, krijgen de immigratieautoriteiten toegang tot in artikel 17, lid 2, onder a) tot en met g), van deze verordening en, in het geval van minderjarigen, in artikel 17, lid 2, onder k), genoemde gegevens.

In afwijking van lid 1 van dit artikel kunnen gegevens waartoe de immigratieautoriteiten toegang hebben gekregen, in individuele gevallen aan een derde land worden doorgegeven, voor zover dat noodzakelijk is om met het loutere oog op terugkeer de identiteit van de onderdaan van een derde land te bewijzen, en dit enkel op voorwaarde dat aan een van de volgende voorwaarden is voldaan:

De in ►M1 artikel 17, lid 2, onder a), a bis), b), d), e) en f) ◄ , van deze verordening bedoelde gegevens mogen alleen worden doorgegeven indien aan elk van de volgende voorwaarden is voldaan:

De doorgifte van persoonsgegevens aan derde landen overeenkomstig lid 3 doet geen afbreuk aan de rechten van personen die internationale bescherming hebben aangevraagd of genieten, met name ten aanzien van non-refoulement.

In afwijking van lid 2 van dit artikel kunnen de in artikel 52, lid 4, bedoelde gegevens die aangewezen autoriteiten voor de in artikel 1, lid 2, genoemde doeleinden uit het centrale Etias-systeem hebben gehaald, door de aangewezen autoriteit in individuele gevallen worden doorgegeven of beschikbaar gesteld aan een derde land, indien aan alle volgende voorwaarden is voldaan:

er is sprake van een uitzonderlijk dringend geval met:

een dreigend gevaar in verband met een terroristisch misdrijf; of

ii)

een dreigend gevaar voor het leven van een persoon in verband met een ernstig strafbaar feit;

de doorgifte van de gegevens is noodzakelijk voor het voorkomen, opsporen of onderzoeken, op het grondgebied van de lidstaten of in het betrokken derde land, van een dergelijk terroristisch misdrijf of ernstig strafbaar feit;

de aangewezen autoriteit heeft toegang tot deze gegevens volgens de in de artikelen 51 en 52 bedoelde procedure en voorwaarden;

de doorgifte geschiedt overeenkomstig de toepasselijke voorwaarden van Richtlijn (EU) 2016/680, met name hoofdstuk V ervan;

het derde land heeft een naar behoren gemotiveerd schriftelijk of elektronisch verzoek ingediend;

er wordt gewaarborgd dat het verzoekende derde land op basis van wederkerigheid alle in zijn bezit zijnde informatie in systemen voor reisautorisatie zal verstrekken aan de lidstaten die Etias gebruiken.

Indien een doorgifte is geschied op grond van de eerste alinea van dit lid, wordt deze gedocumenteerd en wordt de documentatie desgevraagd ter beschikking gesteld van de overeenkomstig artikel 41, lid 1, van Richtlijn (EU) 2016/680 ingestelde toezichthoudende autoriteit, met inbegrip van de datum en het tijdstip van doorgifte, informatie over de ontvangende bevoegde autoriteit, de reden voor de doorgifte en de doorgegeven persoonsgegevens zelf.

Elke lidstaat zorgt ervoor dat de overeenkomstig artikel 51, lid 1, van Verordening (EU) 2016/679 ingestelde toezichthoudende autoriteit onafhankelijk toezicht houdt op de rechtmatigheid van de verwerking van persoonsgegevens uit hoofde van deze verordening door de betrokken lidstaat, met inbegrip van de doorgifte van die gegevens naar en vanuit Etias.

Elke lidstaat zorgt ervoor dat de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen die overeenkomstig Richtlijn (EU) 2016/680 in het nationale recht zijn vastgesteld, ook gelden voor de toegang tot Etias door zijn nationale autoriteiten in overeenstemming met hoofdstuk X van deze verordening, mede met betrekking tot de rechten van de personen tot wier gegevens aldus toegang wordt verkregen.

De overeenkomstig artikel 41, lid 1, van Richtlijn (EU) 2016/680 ingestelde toezichthoudende autoriteit oefent toezicht uit op de rechtmatigheid van de toegang tot persoonsgegevens door de lidstaten overeenkomstig hoofdstuk X van deze verordening, met inbegrip van de doorgifte van gegevens naar en vanuit Etias. Artikel 66, leden 5 en 6, van deze verordening zijn van overeenkomstige toepassing.

De overeenkomstig artikel 51, lid 1, van Verordening (EU) 2016/679 ingestelde toezichthoudende autoriteit of autoriteiten zorgt of zorgen ervoor dat er vanaf de ingebruikneming van Etias ten minste om de drie jaar een audit van de gegevensverwerking door de nationale Etias-eenheden wordt verricht overeenkomstig de desbetreffende internationale auditnormen. De resultaten van de audit kunnen worden meegenomen in de evaluaties in het kader van het mechanisme dat is ingesteld bij Verordening (EU) nr. 1053/2013 van de Raad ( 18 ). Jaarlijks worden het aantal verzoeken om rectificatie, aanvulling, wissing of beperking van verwerking van gegevens, het daaraan gegeven gevolg en het aantal rectificaties, aanvullingen, wissingen en beperkingen van verwerking dat op verzoek van de betrokken personen is aangebracht, door de overeenkomstig artikel 51, lid 1, van Verordening (EU) 2016/679 ingestelde toezichthoudende autoriteit bekendgemaakt.

De lidstaten zorgen ervoor dat hun overeenkomstig artikel 51, lid 1, van Verordening (EU) 2016/679 ingestelde toezichthoudende autoriteit over voldoende middelen en deskundigheid beschikt om haar taken uit hoofde van deze verordening te kunnen vervullen.

De lidstaten verstrekken de door de overeenkomstig artikel 51, lid 1, van Verordening (EU) 2016/679 ingestelde toezichthoudende autoriteit gevraagde informatie. Zij verstrekken die autoriteit in het bijzonder informatie over de activiteiten die zijn verricht overeenkomstig hun verantwoordelijkheden als bepaald in deze verordening. De lidstaten bieden de overeenkomstig artikel 51, lid 1, van Verordening (EU) 2016/679 ingestelde toezichthoudende autoriteit inzage in hun logbestanden en verlenen haar te allen tijde toegang tot al hun gebouwen en terreinen die voor Etias worden gebruikt.

De Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming is verantwoordelijk voor het toezicht op de activiteiten inzake persoonsgegevensverwerking van eu-LISA, Europol en het Europees Grens- en kustwachtagentschap die verband houden met Etias en dient ervoor te zorgen dat die activiteiten worden verricht overeenkomstig Verordening (EG) nr. 45/2001 en deze verordening.

De Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming zorgt ervoor dat ten minste om de drie jaar een audit van de activiteiten van eu-LISA en de centrale Etias-eenheid op het gebied van de verwerking van persoonsgegevens wordt verricht overeenkomstig de toepasselijke internationale auditnormen. Een rapport van die audit wordt toegezonden aan het Europees Parlement, aan de Raad, aan de Commissie, aan eu-LISA en aan de toezichthoudende autoriteit. eu-LISA en het Europees Grens- en kustwachtagentschap worden in de gelegenheid gesteld opmerkingen in te dienen voordat het rapport wordt aangenomen.

eu-LISA en de centrale Etias-eenheid verstrekken de door de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming gevraagde informatie en verlenen hem of haar te allen tijde toegang tot alle documenten en tot hun logbestanden, alsmede tot al hun gebouwen en terreinen.

Samenwerking tussen de toezichthoudende autoriteiten en de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming

De toezichthoudende autoriteiten en de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming werken, elk binnen hun respectieve bevoegdheidsgebieden en in het kader van hun respectieve verantwoordelijkheden, actief met elkaar samen. Zij zorgen voor een gecoördineerd toezicht op Etias en op de nationale grensinfrastructuren.

De toezichthoudende autoriteiten en de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming wisselen relevante informatie uit, verlenen elkaar bijstand bij de uitvoering van audits en inspecties, behandelen problemen bij de uitlegging of toepassing van deze verordening, beoordelen problemen bij de uitoefening van het onafhankelijk toezicht of bij de uitoefening van de rechten van de personen wier gegevens worden verwerkt, formuleren geharmoniseerde voorstellen voor gemeenschappelijke oplossingen voor problemen, en vestigen zo nodig de aandacht op gegevensbeschermingsrechten.

Voor de toepassing van lid 2 komen de toezichthoudende autoriteiten en de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming elk jaar ten minste tweemaal bijeen in het kader van het bij Verordening (EU) 2016/679 ingestelde Europees Comité voor gegevensbescherming. Deze bijeenkomsten worden door dat comité georganiseerd en de kosten komen voor zijn rekening. Tijdens de eerste vergadering wordt een reglement van orde vastgesteld. Indien nodig worden in onderling overleg verdere werkmethoden vastgesteld.

Om de twee jaar zendt het Europees Comité voor gegevensbescherming een gezamenlijk activiteitenverslag toe aan het Europees Parlement, aan de Raad, aan de Commissie, aan het Europees Grens- en kustwachtagentschap en aan eu-LISA. Het verslag bevat voor elke lidstaat een hoofdstuk dat door de toezichthoudende autoriteit van de betrokken lidstaat wordt opgesteld.

eu-LISA houdt logbestanden bij van alle gegevensverwerkingsverrichtingen in het Etias-informatiesysteem. Deze logbestanden bevatten het volgende:

het doel van de toegang;

de datum en het tijdstip van elke verrichting;

de gegevens die voor de geautomatiseerde verwerking van de aanvragen worden gebruikt;

▼M1

ca)

waar van toepassing, een verwijzing naar het gebruik van het ESP voor het doorzoeken van het centrale Etias-systeem als bedoeld in artikel 7, lid 2, van Verordening (EU) 2019/817;

▼B

de hits die tijdens de geautomatiseerde verwerking als bedoeld in artikel 20 zijn gegenereerd;

de in het centrale Etias-systeem of andere informatiesystemen en databanken opgeslagen gegevens die zijn gebruikt voor de verificatie van de identiteit;

de resultaten van de verificatieprocedure als bedoeld in artikel 22; en

de naam van de medewerker die deze procedure uitvoert.

De centrale Etias-eenheid houdt een register bij van de personeelsleden die naar behoren zijn gemachtigd om identiteitsverificaties te verrichten.

De nationale Etias-eenheid van de verantwoordelijke lidstaat houdt een register bij van de personeelsleden die naar behoren zijn gemachtigd om de gegevens in te voeren of op te vragen.

eu-LISA houdt logbestanden bij van alle gegevensverwerkingsverrichtingen in het Etias-informatiesysteem in verband met de toegang van grensautoriteiten als bedoeld in artikel 47 en de toegang van immigratieautoriteiten als bedoeld in artikel 49. Die logbestanden bevatten de datum en het tijdstip van elke verrichting, de gegevens die zijn gebruikt om de zoekopdracht te starten, de gegevens die zijn doorgegeven door het centrale Etias-systeem en de naam van de grensautoriteiten en van de immigratieautoriteiten die de gegevens invoeren en opvragen.

Voorts houden de bevoegde autoriteiten een register bij van de personeelsleden die naar behoren zijn gemachtigd om de gegevens in te voeren of op te vragen.

Deze logbestanden mogen uitsluitend worden gebruikt voor het monitoren van de toelaatbaarheid van de gegevensverwerking en voor het verzekeren van de gegevensbeveiliging en -integriteit. De logbestanden worden met passende maatregelen tegen onrechtmatige toegang beschermd. Zij worden één jaar na het verstrijken van de in artikel 54 bedoelde bewaringstermijn gewist indien zij niet nodig zijn voor reeds aangevangen monitoringprocedures.

eu-LISA en de nationale Etias-eenheden stellen de logbestanden op verzoek beschikbaar aan de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming en aan de bevoegde toezichthoudende autoriteiten.

Bijhouden van logbestanden voor verzoeken om raadpleging van gegevens met het oog op voorkoming, opsporing en onderzoek van terroristische misdrijven en andere ernstige strafbare feiten.

eu-LISA houdt logbestanden bij van alle in het centrale Etias-systeem verrichte gegevensverwerkingen betreffende de toegang van de in artikel 50, lid 2, bedoelde centrale toegangspunten voor de doeleinden van artikel 1, lid 2. Deze logbestanden bevatten de datum en het tijdstip van elke verrichting, de gegevens die zijn gebruikt om de zoekopdracht te starten, de gegevens die zijn doorgegeven door het centrale Etias-systeem en de naam van de gemachtigde personeelsleden van de centrale toegangspunten die de gegevens invoeren en opvragen.

Voorts houden alle lidstaten en Europol logbestanden bij van alle gegevensverwerkingsverrichtingen in het centrale Etias-systeem die voortvloeien uit verzoeken om raadpleging van gegevens of uit toegang tot in het centrale Etias-systeem opgeslagen gegevens voor de doeleinden van artikel 1, lid 2.

In de in lid 2 bedoelde logbestanden wordt het volgende vermeld:

het exacte doel van het verzoek om raadpleging van en toegang tot in het centrale Etias-systeem opgeslagen gegevens, met inbegrip van terroristische misdrijven en andere ernstige strafbare feiten, en, wat Europol betreft, het exacte doel van het verzoek om raadpleging;

de beslissing die is genomen over de ontvankelijkheid van het verzoek;

het nummer van het nationale dossier;

de datum en het precieze tijdstip van het verzoek om toegang van het centrale toegangspunt aan het centrale Etias-systeem;

in voorkomend geval, het gebruik van de in artikel 51, lid 4, bedoelde procedure voor dringende gevallen en het resultaat van de verificatie achteraf;

welke van de in artikel 52, leden 2 en 3, bedoelde gegevens of reeksen gegevens zijn gebruikt voor raadpleging; en

overeenkomstig nationale regelgeving of Verordening (EU) 2016/794, het kenmerk van de functionaris die de zoekopdracht heeft uitgevoerd en van de functionaris die tot de zoekopdracht of doorgifte opdracht heeft gegeven.

De in de leden 1 en 2 van dit artikel bedoelde logbestanden worden uitsluitend gebruikt om de ontvankelijkheid van het verzoek te controleren, de rechtmatigheid van de gegevensverwerking te monitoren en de gegevensintegriteit en -beveiliging te waarborgen. De logbestanden worden met passende maatregelen tegen onrechtmatige toegang beschermd. De logbestanden worden één jaar na het verstrijken van de in artikel 54 bedoelde bewaringstermijn gewist indien zij niet nodig zijn voor reeds aangevangen monitoringprocedures. De Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming en de bevoegde nationale toezichthoudende autoriteiten die verantwoordelijk zijn voor het monitoren van de rechtmatigheid van de gegevensverwerking en de gegevensintegriteit en -beveiliging, krijgen op hun verzoek toegang tot de logbestanden om hun taken te kunnen vervullen. De autoriteit die verantwoordelijk is voor het controleren van de ontvankelijkheid van het verzoek, heeft voor dat doel ook toegang tot de logbestanden. Behalve voor die doeleinden worden de persoonsgegevens na één maand uit alle nationale en Europol-bestanden gewist indien deze gegevens niet vereist zijn voor het specifieke lopende strafrechtelijke onderzoek in het kader waarvan die lidstaat of Europol om de gegevens heeft verzocht. Alleen logbestanden die geen persoonsgegevens bevatten, mogen worden gebruikt voor monitoring en evaluatie in de zin van artikel 92.

Na raadpleging van de Commissie en de Europese toezichthouder voor gegevensbescherming voorziet de centrale Etias-eenheid het algemene publiek van alle relevante informatie inzake het aanvragen van een reisautorisatie. Die informatie wordt beschikbaar gesteld op de openbare website, en omvat:

De Commissie organiseert, in samenwerking met de Europese Dienst voor extern optreden, de centrale Etias-eenheid en de lidstaten, met inbegrip van hun consulaten in de betrokken derde landen, bij de ingebruikneming van Etias een voorlichtingscampagne om onderdanen van derde landen die onder deze verordening vallen, erop te wijzen dat zij zowel voor het overschrijden van de buitengrenzen als voor de volledige duur van een kort verblijf op het grondgebied van de lidstaten in het bezit moeten zijn van een geldige reisautorisatie.

De voorlichtingscampagne wordt regelmatig gevoerd en in ten minste een van de officiële talen van de landen waarvan de onderdanen onder deze verordening vallen.

Het centrale Etias-systeem wordt gehost door eu-LISA op zijn technische locaties en voorziet in de in deze verordening beschreven functionaliteiten overeenkomstig de voorwaarden inzake beveiliging, beschikbaarheid, kwaliteit en snelheid overeenkomstig lid 3 van dit artikel en artikel 74, lid 1.

De infrastructuur ter ondersteuning van de openbare website, de app voor mobiele apparaten, de e-maildienst, de beveiligdeaccountdienst, het verificatie-instrument voor aanvragers, het instemmingsinstrument voor aanvragers, het beoordelingsinstrument voor de Etias-observatielijst, het toegangsportaal voor vervoerders, de webdienst, de software om de aanvragen te verwerken, de ►M1 centraal register voor rapportage en statistieken als bedoeld in artikel 39 van Verordening (EU) 2019/817 voor zover dit gegevens bevat die overeenkomstig artikel 84 van deze verordening zijn verkregen uit het centrale Etias-systeem ◄ en de technische oplossingen bedoeld in artikel 92, lid 8, worden gehost op locaties van eu-LISA of op locaties van de Commissie. Deze infrastructuur wordt geografisch gespreid teneinde te voorzien in de in deze verordening vastgestelde functionaliteiten overeenkomstig de voorwaarden inzake beveiliging, gegevensbescherming en gegevensbeveiliging, beschikbaarheid, kwaliteit en snelheid ingevolge lid 3 van dit artikel en artikel 74, lid 1. De Etias-observatielijst wordt gehost op een locatie van eu-LISA.

eu-LISA is verantwoordelijk voor de technische ontwikkeling van het Etias-informatiesysteem, voor elke technische ontwikkeling die nodig is om interoperabiliteit tot stand te brengen tussen het centrale Etias-systeem en de in artikel 11 bedoelde EU-informatiesystemen, en om ervoor te zorgen dat de Interpol-databanken kunnen worden geraadpleegd als bedoeld in artikel 12.

eu-LISA bepaalt het ontwerp van de fysieke architectuur van het systeem, met inbegrip van de communicatie-infrastructuur alsmede de technische specificaties ervan en de evolutie daarvan en de NUI’s. Die technische specificaties worden vastgesteld door de raad van bestuur van eu-LISA, na een gunstig advies van de Commissie. eu-LISA verricht ook de nodige aanpassingen van het EES, SIS, Eurodac of VIS die voortvloeien uit de totstandbrenging van de interoperabiliteit met Etias.

eu-LISA ontwikkelt en implementeert het centrale Etias-systeem, met inbegrip van de Etias-observatielijst, de NUI’s, de communicatie-infrastructuur, en het beveiligde communicatiekanaal tussen het centrale Etias-systeem en het centrale systeem van het EES, en dit zo spoedig mogelijk na de inwerkingtreding van de verordening en de vaststelling door de Commissie van:

De ontwikkeling omvat de uitwerking en tenuitvoerlegging van de technische specificaties, het testen en de algehele projectcoördinatie. In dat verband bestaan de taken van eu-LISA ook in:

In de ontwerp- en ontwikkelingsfase wordt een programmabestuursraad met ten hoogste tien leden ingesteld. Deze raad bestaat uit zes door de raad van bestuur van eu-LISA uit zijn eigen leden of plaatsvervangers aangewezen leden, de voorzitter van de in artikel 91 genoemde EES/Etias-adviesgroep, een door de uitvoerend directeur benoemd lid dat eu-LISA vertegenwoordigt, een door de uitvoerend directeur benoemd lid dat het Europees Grens- en kustwachtagentschap vertegenwoordigt en één door de Commissie benoemd lid. De door de raad van bestuur van eu-LISA aangewezen leden worden alleen gekozen uit de lidstaten die geheel aan de Uniewetgeving inzake ontwikkeling, oprichting, exploitatie en gebruik van de door eu-LISA beheerde grootschalige IT-systemen gebonden zijn en die aan Etias zullen deelnemen. De programmabestuursraad komt op gezette tijden, en ten minste driemaal per kwartaal, bijeen. De raad zorgt voor een adequaat beheer van de ontwerp- en ontwikkelingsfase van Etias. De programmabestuursraad brengt de raad van bestuur van eu-LISA maandelijks schriftelijk verslag uit over de voortgang van het project. De raad heeft geen beslissingsbevoegdheid of mandaat om de leden van de raad van bestuur van eu-LISA te vertegenwoordigen.

De raad van bestuur van eu-LISA stelt het reglement van orde van de programmabestuursraad vast, met daarin met name regels inzake:

het voorzitterschap;

de plaats van vergadering;

de voorbereiding van vergaderingen;

de toelating van deskundigen tot de vergaderingen;

communicatieplannen om ervoor te zorgen dat de niet-deelnemende leden van de raad van bestuur van eu-LISA volledig worden geïnformeerd.

Het voorzitterschap wordt bekleed door een lidstaat die geheel aan de Uniewetgeving inzake ontwikkeling, oprichting, exploitatie en gebruik van de door eu-LISA beheerde grootschalige IT-systemen is gebonden.

Alle door de leden van de programmabestuursraad gemaakte reis- en verblijfkosten worden betaald door eu-LISA. Artikel 10 van het reglement van orde van eu-LISA is van overeenkomstige toepassing. Het secretariaat van de programmabestuursraad wordt verzorgd door eu-LISA.

De EES/Etias-adviesgroep komt tot de ingebruikneming van Etias regelmatig bijeen. De adviesgroep brengt na elke bijeenkomst verslag uit aan de programmabestuursraad. De groep voorziet in de technische deskundigheid ter ondersteuning van de taken van de programmabestuursraad en houdt de voorbereidingen van de lidstaten bij.

Na de ingebruikneming van Etias is eu-LISA verantwoordelijk voor het technisch beheer van het centrale Etias-systeem en de NUI's. eu-LISA is ook verantwoordelijk voor de technische testen die nodig zijn voor de totstandkoming en actualisering van de Etias-screeningsregels. eu-LISA zorgt er in samenwerking met de lidstaten voor dat te allen tijde de meest geavanceerde technologie wordt gebruikt, onder voorbehoud van een kosten-batenanalyse. eu-LISA is ook verantwoordelijk voor het technisch beheer van de communicatie-infrastructuur tussen het centrale Etias-systeem en de NUI's, en verzorgt de openbare website, de app voor mobiele apparaten, de e-maildienst, de beveiligdeaccountdienst, het verificatie-instrument voor aanvragers, het instemmingsinstrument voor aanvragers, het beoordelingsinstrument voor de Etias-observatielijst, het toegangsportaal voor vervoerders, de webdienst en de software voor de verwerking van de aanvragen.

Het technisch beheer van Etias omvat alle taken die nodig zijn om het Etias-informatiesysteem zeven dagen per week, 24 uur per dag overeenkomstig deze verordening te laten functioneren, met name de onderhoudswerkzaamheden en technische ontwikkelingen die nodig zijn voor een bevredigende technische kwaliteit van het systeem, in het bijzonder wat betreft de responstijd bij raadpleging van het centrale Etias-systeem overeenkomstig de technische specificaties.

Onverminderd artikel 17 van het Statuut van de ambtenaren van de Europese Unie, zoals vastgesteld in Verordening (EEG, Euratom, EGKS) nr. 259/68 van de Raad ( 19 ), past eu-LISA passende voorschriften inzake het beroepsgeheim of een gelijkwaardige geheimhoudingsplicht toe op elk personeelslid dat moet werken met gegevens die zijn opgeslagen in het centrale Etias-systeem. Die geheimhoudingsplicht blijft ook gelden nadat een dergelijk personeelslid zijn functie of dienstverband heeft beëindigd of zijn werkzaamheden heeft stopgezet.

Indien eu-LISA samenwerkt met externe contractanten voor Etias-gerelateerde taken volgt het nauwlettend de activiteiten van contractanten om zeker te zijn dat wordt voldaan aan alle bepalingen van deze verordening, met name inzake beveiliging, vertrouwelijkheid en gegevensbescherming.

eu-LISA verricht ook taken met betrekking tot het aanbieden van opleiding in het technische gebruik van het Etias-informatiesysteem.

eu-LISA ontwikkelt en onderhoudt een mechanisme en procedures ter controle van de kwaliteit van de gegevens in het centrale Etias-systeem en brengt regelmatig verslag uit aan de lidstaten en de centrale Etias-eenheid. eu-LISA brengt aan het Europees Parlement, de Raad en de Commissie regelmatig verslag uit over problemen die zich hebben voorgedaan. De Commissie gaat, door middel van uitvoeringshandelingen, over tot het vastleggen en ontwikkelen van dat mechanisme, de procedures en de passende vereisten voor de gegevenskwaliteitsnaleving. Die uitvoeringsmaatregelen worden vastgesteld volgens de in artikel 90, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

Het Europees Grens- en kustwachtagentschap is verantwoordelijk voor:

de oprichting en werking van de centrale Etias-eenheid en het zorgen voor de omstandigheden voor een veilig beheer van in Etias opgeslagen gegevens;

de geautomatiseerde verwerking van aanvragen; en

de Etias-screeningsregels.

Alvorens te worden gemachtigd om in het centrale Etias-systeem geregistreerde gegevens te verwerken, krijgen de personeelsleden van de centrale Etias-eenheid die recht op toegang tot het centrale Etias-systeem hebben, een passende opleiding inzake gegevensbeveiliging en over grondrechten, met name gegevensbescherming. Zij volgen ook door eu-LISA aangeboden opleidingen over het technische gebruik van het Etias-informatiesysteem en over gegevenskwaliteit.

Elke lidstaat is verantwoordelijk voor:

de verbinding met de NUI;

de organisatie, het beheer, de werking en het onderhoud van de nationale Etias-eenheden voor de handmatige verwerking van reisautorisatieaanvragen wanneer de geautomatiseerde verwerking een hit heeft opgeleverd als bedoeld in artikel 26;

de organisatie van de centrale toegangspunten en de verbinding daarvan met de NUI voor het voorkomen, opsporen en onderzoeken van terroristische misdrijven en andere ernstige strafbare feiten;

het beheer en de regelingen op grond waarvan naar behoren gemachtigde personeelsleden van de bevoegde nationale autoriteiten overeenkomstig deze verordening toegang hebben tot het Etias-informatiesysteem, en de opstelling en regelmatige actualisering van de lijst van de betrokken personeelsleden en hun profiel;

de oprichting en werking van de nationale Etias-eenheden;

het opnemen van gegevens in de Etias-observatielijst over terroristische misdrijven of andere ernstige strafbare feiten overeenkomstig artikel 34, leden 2 en 3; en

het verzekeren dat elk van zijn autoriteiten met recht van toegang tot het Etias-informatiesysteem de nodige maatregelen treft met het oog op de naleving van deze verordening, met inbegrip van de maatregelen die noodzakelijk zijn om de inachtneming van de grondrechten en gegevensbeveiliging te waarborgen.

Elke lidstaat gebruikt geautomatiseerde processen om het centrale Etias-systeem aan de buitengrenzen te doorzoeken.

Alvorens te worden gemachtigd om in het centrale Etias-systeem geregistreerde gegevens te verwerken, krijgen de personeelsleden van de nationale Etias-eenheden die recht op toegang tot het Etias-informatiesysteem hebben, een passende opleiding over gegevensbeveiliging en over grondrechten, met name gegevensbescherming.

Zij volgen ook door eu-LISA aangeboden opleidingen over het technische gebruik van het Etias-informatiesysteem en over gegevenskwaliteit.

Europol zorgt voor de verwerking van de in artikel 20, lid 2, onder j), en in artikel 20, lid 4, bedoelde zoekopdrachten. Europol past zijn informatiesysteem dienovereenkomstig aan.

Europol heeft de verantwoordelijkheden en taken met betrekking tot de Etias-observatielijst die zijn bepaald in artikel 35, leden 1, en 3 tot en met 6.

Europol is verantwoordelijk voor het verstrekken van een gemotiveerd advies na ontvangst van een raadplegingsverzoek overeenkomstig artikel 29.

Overeenkomstig artikel 34, lid 2, is Europol verantwoordelijk voor het opnemen van gegevens over terroristische misdrijven en andere ernstige strafbare feiten in de Etias-observatielijst.

Alvorens te worden gemachtigd om de in de artikelen 34 en 35 vermelde taken uit te voeren, krijgen de personeelsleden van Europol een passende opleiding over gegevensbeveiliging en over grondrechten, met name gegevensbescherming. Zij volgen ook een door eu-LISA aangeboden opleiding over het technische gebruik van het Etias-informatiesysteem en over gegevenskwaliteit.

Het Agentschap verricht met betrekking tot Etias de taken die het Agentschap zijn toegekend bij artikel 73 van Verordening (EU) 2018/1240 van het Europees Parlement en de Raad ( *1 ).

In artikel 6 van Verordening (EU) nr. 515/2014 wordt het volgende lid ingevoegd:

„3 bis.

Gedurende de ontwikkelingsfase van het Europees reisinformatie- en -autorisatiesysteem („Etias”) ontvangen de lidstaten boven op hun basistoewijzing een aanvullende toewijzing van EUR 96,5 miljoen en besteden zij deze middelen volledig aan Etias, om ervoor te zorgen dat de ontwikkeling ervan snel en doeltreffend verloopt conform de implementatie van het centrale Etias-systeem, zoals opgericht bij Verordening (EU) 2018/1240 van het Europees Parlement en de Raad ( *2 ).

Aan artikel 64 van Verordening (EU) 2017/2226 wordt het volgende lid toegevoegd:

„5.

financiering die moet komen uit de middelen als bedoeld in artikel 5, lid 5, onder b), van Verordening (EU) nr. 515/2014 voor de in de leden 1 tot en met 4 bedoelde kosten, wordt uitgevoerd onder indirect beheer wat betreft de kosten van eu-LISA en onder gedeeld beheer wat betreft de kosten van de lidstaten.”.

Gedurende een periode van zes maanden vanaf de datum waarop Etias in gebruik wordt genomen, is het gebruik van Etias facultatief en is het bezit van een geldige reisautorisatie niet verplicht. De Commissie kan een gedelegeerde handeling overeenkomstig artikel 89 vaststellen om die periode te verlengen met ten hoogste zes maanden, waarbij die verlenging eenmaal mag worden herhaald.

Gedurende de in lid 1 bedoelde periode informeren de lidstaten de reisautorisatieplichtige onderdanen van derde landen die de buitengrenzen overschrijden dat zij na het verstrijken van de periode van zes maanden in het bezit moeten zijn van een geldige reisautorisatie. Hiertoe delen de lidstaten een gemeenschappelijke brochure uit aan deze categorie reizigers. De brochure moet tevens beschikbaar worden gesteld aan de consulaten van de lidstaten in de landen waarvan de onderdanen binnen het toepassingsgebied van deze verordening vallen.

Na de in lid 1 van dit artikel bedoelde periode geldt een respijtperiode van zes maanden. Gedurende de respijtperiode geldt de verplichting om in het bezit te zijn van een geldige reisautorisatie. Tijdens de respijtperiode verlenen de grensautoriteiten reisautorisatieplichtige onderdanen van derde landen die niet in het bezit zijn van een reisautorisatie, bij wijze van uitzondering toestemming om de buitengrenzen te overschrijden indien zij aan alle overige voorwaarden van artikel 6, lid 1, van Verordening (EU) 2016/399 voldoen en het de eerste keer is sinds het einde van de in lid 1 van dit artikel bedoelde periode dat zij de buitengrenzen van de lidstaten overschrijden. De grensautoriteiten informeren die onderdanen van derde landen dat zij in het bezit moeten zijn van een geldige reisautorisatie overeenkomstig artikel 6, lid 1, onder b), van Verordening (EU) 2016/399. Daartoe delen de grensautoriteiten een gemeenschappelijke brochure aan die reizigers uit waarin hen wordt meegedeeld dat zij bij wijze van uitzondering de buitengrenzen mogen overschrijden zonder te voldoen aan de verplichting over een geldige reisautorisatie te beschikken, en die verplichting wordt toegelicht. De Commissie kan een gedelegeerde handeling overeenkomstig artikel 89 van deze verordening vaststellen om deze periode met ten hoogste zes maanden te verlengen.

Gedurende de respijtperiode worden binnenkomsten op het grondgebied van de lidstaten die het EES niet gebruiken, niet in aanmerking genomen.

De Commissie stelt, door middel van uitvoeringshandelingen, de in de leden 2 en 3 van dit artikel bedoelde twee gemeenschappelijke brochures op, die ten minste de in artikel 71 bedoelde informatie bevatten. De brochures moeten duidelijk en eenvoudig, en beschikbaar zijn in ten minste een van de officiële talen van elk land waarvan de onderdanen binnen het toepassingsgebied van deze verordening vallen. Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de onderzoeksprocedure bedoeld in artikel 90, lid 2.

Gedurende de in de leden 1 en 2 van dit artikel bedoelde overgangsperiode beantwoordt het Etias-informatiesysteem de zoekopdracht van de vervoerders als bedoeld in artikel 45, lid 2, door de vervoerders met een „OK”-respons. Gedurende de in lid 3 van dit artikel bedoelde respijtperiode wordt in het antwoord van het Etias-informatiesysteem op de zoekopdracht van de vervoerder in aanmerking genomen of het de eerste keer is dat de onderdaan van het derde land de buitengrenzen van de lidstaten overschrijdt sinds het einde van de in lid 1 van dit artikel bedoelde periode.

De naar behoren gemachtigde personeelsleden van de bevoegde autoriteiten van de lidstaten, de Commissie, eu-LISA en de centrale Etias-eenheid hebben, uitsluitend met het oog op het opstellen van verslagen en statistieken, zonder dat daarbij personen kunnen worden geïdentificeerd en overeenkomstig de in artikel 14 bedoelde waarborgen in verband met non-discriminatie, toegang om de volgende gegevens te raadplegen:

informatie over de aanvraagstatus;

nationaliteit, geslacht en geboortejaar van de aanvrager;

land van verblijf;

opleiding (basisonderwijs, middelbaar onderwijs, hoger onderwijs of geen opleiding);

huidig beroep (beroepsgroep);

het soort reisdocument en de drielettercode van het land van afgifte;

het soort reisautorisatie en, voor een reisautorisatie met beperkte territoriale geldigheid als bedoeld in artikel 44, een vermelding van de lidstaat of lidstaten waardoor de reisautorisatie met beperkte territoriale geldigheid is afgegeven;

de geldigheidsduur van de reisautorisatie; en

de gronden voor weigering, intrekking of nietigverklaring van een reisautorisatie.

Voor de toepassing van lid 1 van dit artikel slaat eu-LISA de in dat lid bedoelde gegevens op in het centrale register voor rapportage en statistieken als bedoeld in artikel 39 van Verordening (EU) 2019/817. Overeenkomstig artikel 39, lid 1, van die verordening kunnen de in lid 1 van dit artikel bedoelde autoriteiten aan de hand van systeemoverschrijdende statistische gegevens en analytische verslagen op maat gesneden verslagen en statistieken krijgen om de toepassing van de in artikel 33 bedoelde Etias-screeningregels te ondersteunen, veiligheidsrisico's, risico's op het gebied van illegale immigratie en hoge epidemiologische risico's beter te beoordelen, de grenscontroles doeltreffender te maken en de centrale Etias-eenheid en de nationale Etias-eenheden te helpen bij de behandeling van reisautorisatieaanvragen.

De Commissie stelt, door middel van uitvoeringshandelingen, nadere bepalingen vast voor de exploitatie van de centrale opslagplaats, alsook voorschriften voor gegevensbescherming en -beveiliging die voor de opslagplaats gelden. Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 90, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

De door eu-LISA ingevoerde procedures voor monitoring van de ontwikkeling en de werking van het Etias-informatiesysteem als bedoeld in artikel 92, lid 1, omvatten de mogelijkheid om regelmatig statistieken op te stellen voor het waarborgen van die monitoring.

Elk kwartaal maakt eu-LISA statistieken over het Etias-informatiesysteem bekend waarin met name melding wordt gemaakt van het aantal en de nationaliteit van de aanvragers aan wie een reisautorisatie is afgegeven of aan wie die is geweigerd, met inbegrip van de weigeringsgronden, en van het aantal en de nationaliteit van de onderdanen van derde landen wier reisautorisatie nietig is verklaard of is ingetrokken.

De dagelijkse statistieken worden opgeslagen in het centrale register voor rapportage en statistieken als bedoeld in artikel 39 van Verordening (EU) 2019/817.

Aan het eind van ieder jaar worden de statistische gegevens samengevat in een jaarverslag voor dat jaar. Het verslag wordt bekendgemaakt en toegezonden aan het Europees Parlement, aan de Raad, aan de Commissie, aan de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming, aan het Europees Grens- en kustwachtagentschap en aan de nationale toezichthoudende autoriteiten.

Op verzoek van de Commissie verstrekt eu-LISA de Commissie statistieken over specifieke aspecten van de uitvoering van deze verordening, alsmede de statistieken uit hoofde van lid 3.

De kosten van de ontwikkeling van het Etias-informatiesysteem, van de integratie van de bestaande nationale grensinfrastructuur en van de verbinding met de NUI, van het hosten van de NUI en van de oprichting van de centrale Etias-eenheid en van de nationale Etias-eenheden komen ten laste van de algemene begroting van de Unie.

eu-LISA besteedt bijzondere aandacht aan het risico van kostenstijgingen en zorgt voor voldoende toezicht op contractanten.

De exploitatiekosten van Etias komen ten laste van de algemene begroting van de Unie. Dit betreft mede de exploitatie- en onderhoudskosten van het Etias-informatiesysteem, met inbegrip van de NUI’s; de exploitatiekosten van de centrale Etias-eenheid en de kosten voor personeel en technische uitrusting (hardware en software) die noodzakelijk zijn voor het vervullen van de taken van de nationale Etias-eenheden, en de op grond van artikel 27, leden 2 en 8, gemaakte vertalingskosten.

De exploitatiekosten van Etias omvatten ook financiële steun aan lidstaten voor de kosten van aanpassing en automatisering van grenscontroles om Etias te implementeren. Het totale bedrag van deze financiële steun is beperkt tot maximaal 15 miljoen EUR voor het eerste werkingsjaar, tot maximaal 25 miljoen EUR voor het tweede werkingsjaar en tot maximaal 50 miljoen EUR per jaar voor de daaropvolgende werkingsjaren. De Commissie stelt overeenkomstig artikel 89 gedelegeerde handelingen vast om die financiële steun nader te omschrijven.

Het Europees Grens- en kustwachtagentschap, eu-LISA en Europol ontvangen passende aanvullende financiering en het nodige personeel voor de vervulling van de hun krachtens deze verordening opgedragen taken.

Financiering die moet komen uit de middelen als bedoeld in artikel 5, lid 5, onder b), van Verordening (EU) nr. 515/2014 voor de in de leden 1 tot en met 4 van dit artikel bedoelde kosten voor de uitvoering van deze verordening, wordt uitgevoerd onder indirect beheer wat betreft de kosten van eu-LISA en het Europees Grens- en kustwachtagentschap en onder gedeeld beheer wat betreft de kosten van de lidstaten.

De ontvangsten uit Etias vormen interne bestemmingsontvangsten overeenkomstig artikel 21, lid 4, van Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 van het Europees Parlement en de Raad ( 20 ). Zij zijn bestemd ter dekking van de exploitatie- en onderhoudskosten van Etias. Resterende inkomsten na aftrek van deze kosten worden opgenomen in de begroting van de Unie.

De lidstaten stellen de Commissie in kennis van de autoriteit die moet worden beschouwd als de in artikel 57 bedoelde verantwoordelijke voor de verwerking.

De centrale Etias-eenheid en de lidstaten stellen de Commissie en eu-LISA in kennis van de in artikel 13 bedoelde bevoegde autoriteiten die toegang hebben tot het Etias-informatiesysteem.

Drie maanden nadat Etias overeenkomstig artikel 88 in gebruik is genomen, maakt eu-LISA een geconsolideerde lijst van die autoriteiten bekend in het Publicatieblad van de Europese Unie. De lidstaten geven de Commissie en eu-LISA tevens onverwijld kennis van wijzigingen van die autoriteiten. Bij eventuele wijzigingen maakt eu-LISA die informatie eenmaal per jaar in de vorm van een bijgewerkte geconsolideerde versie bekend. eu-LISA houdt een voortdurend bijgewerkte openbare website bij waarop die informatie beschikbaar is.

De lidstaten stellen de Commissie en eu-LISA in kennis van hun aangewezen autoriteiten en van hun in artikel 50 bedoelde centrale toegangspunten, en stellen hen onverwijld in kennis van wijzigingen daaromtrent.

eu-LISA stelt de Commissie in kennis van de succesvolle afsluiting van de in artikel 88, lid 1, onder e), bedoelde test.

De Commissie maakt de in de leden 1 en 3 bedoelde informatie bekend in het Publicatieblad van de Europese Unie. Eventuele wijzigingen van die informatie worden door de Commissie eenmaal per jaar in de vorm van een bijgewerkte geconsolideerde versie daarvan bekendgemaakt. De Commissie houdt een voortdurend bijgewerkte openbare website bij waarop de informatie beschikbaar is.

De Commissie stelt de datum vast waarop Etias in gebruik wordt genomen, nadat aan de volgende voorwaarden is voldaan:

▼M2

de nodige wijzigingen van de rechtshandelingen tot instelling van de andere EU-informatiesystemen waarmee moet worden gezorgd voor interoperabiliteit, in de zin van artikel 11 van deze verordening, met het Etias-informatiesysteem, zijn in werking getreden, met uitzondering van de herschikking van Verordening (EU) nr. 603/2013;

▼B

de verordening waarbij eu-LISA wordt belast met het operationeel beheer van Etias is in werking getreden;

de nodige wijzigingen van de rechtshandelingen tot instelling van de in artikel 20, lid 2, bedoelde EU-informatiesystemen waardoor aan de centrale Etias-eenheid toegang wordt verleend tot deze databanken, zijn in werking getreden;

▼M2

de maatregelen bedoeld in artikel 11, leden 9 en 10, artikel 15, lid 5, artikel 17, leden 3, 5 en 6, artikel 18, lid 4, artikel 27, leden 3 en 5, artikel 33, leden 2 en 3, artikel 36, lid 3, artikel 38, lid 3, artikel 39, lid 2, artikel 45, lid 3, artikel 46, lid 4, artikel 48, lid 4, artikel 59, lid 4, artikel 73, lid 3, punt b), artikel 83, leden 1, 3 en 4, en artikel 85, lid 3, zijn vastgesteld;

▼B

eu-LISA heeft verklaard dat een uitgebreide test van Etias met succes is afgesloten;

eu-LISA en de centrale Etias-eenheid hebben de technische en wettelijke regelingen om de in de artikel 17 bedoelde gegevens te verzamelen en aan de centrale Etias-eenheid door te geven, gevalideerd en aan de Commissie meegedeeld;

de lidstaten en de centrale Etias-eenheid hebben de Commissie de gegevens over de diverse in artikel 87, leden 1 en 3, bedoelde autoriteiten meegedeeld.

De in lid 1, onder e), bedoelde test van Etias wordt verricht door eu-LISA in samenwerking met de lidstaten en de centrale Etias-eenheid.

De Commissie informeert het Europees Parlement en de Raad over de resultaten van de overeenkomstig lid 1, onder e), uitgevoerde test.

Het in lid 1 bedoelde besluit van de Commissie wordt bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie.

De lidstaten en de centrale Etias-eenheid nemen Etias in gebruik op de overeenkomstig lid 1 door de Commissie bepaalde datum.

In artikel 11 bedoelde interoperabiliteit met Ecris-TCN begint met de ingebruikneming van het CIR. Etias wordt in gebruik genomen, ongeacht of die interoperabiliteit met Ecris-TCN tot stand is gebracht.

Etias wordt in gebruik genomen ongeacht of het mogelijk is om de in artikel 12 bedoelde databanken van Interpol te raadplegen.

De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel vastgelegde voorwaarden.

De in artikel 6, lid 4, artikel 11, lid 9, artikel 17, leden 3, 5 en 6, artikel 18, lid 4, artikel 27, lid 3, artikel 31, artikel 33, lid 2, artikel 36, lid 4, artikel 39, lid 2, artikel 54, lid 2, artikel 83, leden 1 en 3, en artikel 85, lid 3, bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend voor een termijn van vijf jaar vanaf 9 oktober 2018. De Commissie stelt uiterlijk negen maanden voor het einde van de termijn van vijf jaar een verslag op over de bevoegdheidsdelegatie. De bevoegdheidsdelegatie wordt stilzwijgend met termijnen van dezelfde duur verlengd, tenzij het Europees Parlement of de Raad zich uiterlijk drie maanden voor het einde van elke termijn tegen deze verlenging verzet.

De bevoegdheidsdelegatie als bedoeld in artikel 6, lid 4, artikel 11, lid 9, artikel 17, leden 3, 5 en 6, artikel 18, lid 4, artikel 27, lid 3, artikel 31, artikel 33, lid 2, artikel 36, lid 4, artikel 39, lid 2, artikel 54, lid 2, artikel 83, leden 1 en 3, en artikel 85, lid 3, kan te allen tijde door het Europees Parlement of door de Raad worden ingetrokken. Het besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het wordt van kracht op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een daarin genoemde latere datum. Het laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet.

Vóór de vaststelling van een gedelegeerde handeling raadpleegt de Commissie de door elke lidstaat aangewezen deskundigen overeenkomstig de beginselen die zijn neergelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven.

Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, geeft zij daarvan gelijktijdig kennis aan het Europees Parlement en de Raad.

Een overeenkomstig artikel 6, lid 4, artikel 11, lid 9, artikel 17, leden 3, 5 en 6, artikel 18, lid 4, artikel 27, lid 3, artikel 31, artikel 33, lid 2, artikel 36, lid 4, artikel 39, lid 2, artikel 54, lid 2, artikel 83, lid 1 of lid 3, of artikel 85, lid 3, vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking indien het Europees Parlement noch de Raad daartegen binnen een termijn van twee maanden na kennisgeving van de handeling aan het Europees Parlement en aan de Raad bezwaar heeft gemaakt, of indien zowel het Europees Parlement als de Raad voor het verstrijken van die termijn de Commissie hebben medegedeeld dat zij daartegen geen bezwaar zullen maken. Die termijn wordt op initiatief van het Europees Parlement of de Raad met twee maanden verlengd.

De Commissie wordt bijgestaan door het bij artikel 68 van Verordening (EU) 2017/2226 ingestelde comité. Dat comité is een comité in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011.

Wanneer naar dit lid wordt verwezen, is artikel 5 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing. Indien het comité geen advies uitbrengt, neemt de Commissie de ontwerpuitvoeringshandeling niet aan en is artikel 5, lid 4, derde alinea, van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing.

De verantwoordelijkheden van de EES-adviesgroep van eu-LISA worden uitgebreid met de verantwoordelijkheid voor Etias. Die EES/Etias-adviesgroep levert eu-LISA expertise met betrekking tot Etias, in het bijzonder bij de opstelling van het jaarlijkse werkprogramma en het jaarlijkse activiteitenverslag.

eu-LISA zorgt ervoor dat er procedures voorhanden zijn om de ontwikkeling van het Etias-informatiesysteem te monitoren in het licht van de doelstellingen op het gebied van planning en kosten, en om het functioneren van Etias te monitoren in het licht van de doelstellingen inzake technische resultaten, kosteneffectiviteit, beveiliging en kwaliteit van de dienstverlening.

Uiterlijk op 10 april 2019 en vervolgens om de zes maanden tijdens de ontwikkelingsfase van het Etias-informatiesysteem legt eu-LISA het Europees Parlement en de Raad een verslag voor over de stand van zaken van de ontwikkeling van het centrale Etias-systeem, de NUI’s en de infrastructuur voor communicatie tussen het centrale Etias-systeem en de NUI’s. Dat verslag bevat gedetailleerde informatie over de gemaakte kosten en informatie over eventuele risico’s die van invloed kunnen zijn op de algemene kosten van het systeem die ten laste komen van de algemene begroting van de Unie in overeenstemming met artikel 85.

Uiterlijk op 10 april 2019 en vervolgens om de zes maanden tijdens de ontwikkelingsfase van het Etias-informatiesysteem leggen Europol en het Europees Grens- en kustwachtagentschap het Europees Parlement en aan de Raad een verslag voor over de stand van zaken bij de voorbereiding van de uitvoering van deze verordening, met inbegrip van gedetailleerde informatie over de gemaakte kosten en informatie over mogelijke risico’s die van invloed kunnen zijn op de algemene kosten van het systeem die ten laste komen van de algemene begroting van de Unie in overeenstemming met artikel 85.

Wanneer de ontwikkeling is afgerond, dient eu-LISA bij het Europees Parlement en aan de Raad een verslag in waarin uitvoerig wordt uiteengezet hoe de doelstellingen, met name die welke betrekking hebben op planning en kosten, zijn bereikt en waarin eventuele afwijkingen worden gerechtvaardigd.

Met het oog op het technisch onderhoud heeft eu-LISA toegang tot de vereiste informatie over de in het Etias-informatiesysteem uitgevoerde gegevensverwerkingsverrichtingen.

Twee jaar na de ingebruikneming van Etias en vervolgens om de twee jaar legt eu-LISA aan het Europees Parlement, aan de Raad en aan de Commissie een verslag over het technisch functioneren van het Etias-informatiesysteem, onder meer over de beveiliging ervan voor, alsook statistische gegevens over de Etias-observatielijst overeenkomstig de evaluatieprocedure als bedoeld in artikel 35, leden 5 en 6.

Drie jaar na de ingebruikneming van Etias en vervolgens om de vier jaar zal de Commissie Etias evalueren en de noodzakelijke aanbevelingen doen aan het Europees Parlement en aan de Raad. Deze evaluatie heeft betrekking op:

het via Etias raadplegen van de Interpol-databanken SLTD en TDAWN, onder meer wat betreft informatie over het aantal hits met die Interpol-databanken, het aantal op basis van die hits geweigerde reisautorisaties en informatie over alle eventuele problemen, alsook, in voorkomend geval, een beoordeling van de noodzaak van een wetgevingsvoorstel tot wijziging van deze verordening;

de door Etias bereikte resultaten in het licht van zijn doelstellingen, mandaat en taken;

het effect, de doeltreffendheid en de efficiëntie van de activiteiten en werkmethoden van Etias in het licht van zijn doelstellingen, mandaat en taken;

een beoordeling van de beveiliging van Etias;

de voor de risicobeoordeling gebruikte Etias-screeningsregels;

de gevolgen van de Etias-observatielijst, met inbegrip van het aantal reisautorisatieaanvragen dat werd geweigerd op grond van een hit met de Etias-observatielijst;

de eventuele noodzaak mandaat van de centrale Etias-eenheid te wijzigen en de financiële gevolgen van een dergelijke wijziging;

de gevolgen voor de grondrechten;

de gevolgen voor de diplomatieke betrekkingen tussen de Unie en de betrokken derde landen;

de inkomsten uit de reisautorisatievergoedingen, de kosten die zijn gemaakt met betrekking tot de ontwikkeling van het Etias, de kosten voor de exploitatie van Etias, de door eu-LISA, Europol en het Europees Grens- en kustwachtagentschap gemaakte kosten met betrekking tot hun taken overeenkomstig deze verordening, evenals alle overeenkomstig artikel 86 toegewezen inkomsten;

het gebruik van Etias voor rechtshandhavingsdoeleinden op grond van de informatie bedoeld in lid 8 van dit artikel;

het aantal aanvragers dat voor een gesprek wordt uitgenodigd en het percentage dat dit aantal van het totale aantal aanvragers vertegenwoordigt, de redenen dat om een gesprek werd verzocht, het aantal gesprekken op afstand, het aantal beslissingen waarbij de reisautorisatie is verleend, is verleend met een markering of is geweigerd, het aantal aanvragers dat voor een gesprek werd uitgenodigd maar niet is verschenen en, indien van toepassing, een beoordeling van de noodzaak van een wetgevingsvoorstel tot wijziging van deze verordening.

De Commissie zendt het evaluatieverslag toe aan het Europees Parlement, de Raad, de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming en het Bureau van de Europese Unie voor de grondrechten.

5 bis.

Eén jaar na het einde van de in artikel 83, lid 1, bedoelde overgangsperiode en vervolgens om de vier jaar evalueert de Commissie het doorzoeken van Ecris-TCN via het centrale Etias-systeem. De Commissie zendt die evaluaties, samen met het advies van de Etias-sturingsraad voor de grondrechten en eventueel noodzakelijke aanbevelingen, toe aan het Europees Parlement en de Raad.

Teneinde te beoordelen in welke mate het doorzoeken van Ecris-TCN via het centrale Etias-systeem heeft bijgedragen tot de verwezenlijking van de doelstelling van Etias, omvatten de in de eerste alinea bedoelde evaluaties het volgende:

De Etias-sturingsraad voor de grondrechten brengt adviezen uit over de in dit lid bedoelde evaluatie.

De lidstaten en Europol verstrekken eu-LISA, de centrale Etias-eenheid en de Commissie de informatie die noodzakelijk is om de in de leden 4 en 5 bedoelde verslagen op te stellen. Deze informatie brengt de werkmethoden niet in gevaar en bevat geen informatie waardoor bronnen, namen van personeelsleden of onderzoeken van de aangewezen autoriteiten worden onthuld.

eu-LISA en de centrale Etias-eenheid verstrekken de Commissie de informatie die noodzakelijk is om de in lid 5 bedoelde evaluaties op te stellen.

Elke lidstaat en Europol stellen met inachtneming van de bepalingen van nationaal recht inzake de bekendmaking van gevoelige informatie jaarlijkse verslagen op over de doeltreffendheid van de toegang tot gegevens in het centrale Etias-systeem voor rechtshandhavingsdoeleinden, waarin informatie en statistieken zijn opgenomen over:

het exacte doel van de raadpleging, met inbegrip van het soort terroristisch misdrijf of ander ernstig strafbaar feit;

redelijke gronden voor het onderbouwde vermoeden dat de verdachte, de overtreder of het slachtoffer onder deze verordening valt;

het aantal verzoeken om toegang tot het centrale Etias-systeem voor rechtshandhavingsdoeleinden;

het aantal en het soort gevallen die tot hits hebben geleid;

het aantal en het soort gevallen waarin de spoedprocedure bedoeld in artikel 51, lid 4, is gebruikt, met inbegrip van de gevallen waarin dat dringend karakter door het centrale toegangspunt niet werd aanvaard bij de verificatie achteraf.

Een technische oplossing wordt aan de lidstaten beschikbaar gesteld om het hen gemakkelijker te maken ingevolge hoofdstuk X die gegevens te verzamelen met het oog op het genereren van de in dit lid bedoelde statistieken. De Commissie stelt, door middel van uitvoeringshandelingen, specificaties vast betreffende de technische oplossing. Deze uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 90, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

De Commissie stelt, in nauwe samenwerking met de lidstaten en de desbetreffende agentschappen van de Unie een praktisch handboek, met richtsnoeren, aanbevelingen en beste praktijken voor de uitvoering van deze verordening beschikbaar. Het praktisch handboek houdt mede rekening met de relevante bestaande handboeken. Het praktisch handboek wordt door de Commissie in de vorm van een aanbeveling goedgekeurd.

Deze verordening laat de specifieke regeling die van toepassing is op de steden Ceuta en Melilla, zoals beschreven in de Verklaring van het Koninkrijk Spanje betreffende de steden Ceuta en Melilla in de Slotakte van de Overeenkomst betreffende de toetreding van het Koninkrijk Spanje tot de overeenkomst ter uitvoering van het Akkoord van Schengen van 14 juni 1985, onverlet.

Financiële bijdrage van de landen die betrokken zijn bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis

In het kader van de toepasselijke bepalingen van hun associatieovereenkomsten worden regelingen getroffen voor de financiële bijdragen van de landen die betrokken zijn bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis.

Deze verordening treedt in werking op de twintigste dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Deze verordening is van toepassing vanaf de door de Commissie overeenkomstig artikel 88 vastgestelde datum, met uitzondering van de artikelen 6, 11, 12, 33, 34, 35, 59, 71, 72, 73, de artikelen 75 tot en met 79, de artikelen 82, 85, 87, 89, 90, 91, artikel 92, leden 1 en 2, en de artikelen 93 en 95, en van de bepalingen in verband met de in artikel 88, lid 1, onder d), bedoelde maatregelen, die van toepassing zijn vanaf 9 oktober 2018.

De bepalingen in verband met het raadplegen van Eurodac zijn van toepassing vanaf de datum waarop de herschikking van Verordening (EU) nr. 603/2013 van het Europees Parlement en de Raad ( 21 ) is van toepassing wordt.

Deze verordening is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in de lidstaten overeenkomstig de Verdragen.

( 1 ) Verordening (EU) 2019/817 van het Europees Parlement en de Raad van 20 mei 2019 tot vaststelling van een kader voor interoperabiliteit tussen de Unie-informatiesystemen op het gebied van grenzen en visa en tot wijziging van Verordeningen (EG) nr. 767/2008, (EU) 2016/399, (EU) 2017/2226, (EU) 2018/1240, (EU) 2018/1726 en (EU) 2018/1861 van het Europees Parlement en de Raad, Beschikking 2004/512/EG van de Raad en Besluit 2008/633/JBZ van de Raad (PB L 135 van 22 mei 2019, blz. 27).

( 2 ) Verordening (EG) nr. 539/2001 van de Raad van 15 maart 2001 tot vaststelling van de lijst van derde landen waarvan de onderdanen bij overschrijding van de buitengrenzen in het bezit moeten zijn van een visum en de lijst van derde landen waarvan de onderdanen van die plicht zijn vrijgesteld (PB L 81 van 21.3.2001, blz. 1).

( 3 ) Verordening (EG) nr. 1931/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 20 december 2006 tot vaststelling van regels inzake klein grensverkeer aan de landbuitengrenzen van de lidstaten en tot wijziging van de bepalingen van de Schengenuitvoeringsovereenkomst (PB L 405 van 30.12.2006, blz. 1).

( 4 ) Richtlijn 2014/66/EU van het Europees Parlement en de Raad van 15 mei 2014 betreffende de voorwaarden voor toegang en verblijf van onderdanen van derde landen in het kader van een overplaatsing binnen een onderneming (PB L 157 van 27.5.2014, blz. 1).

( 5 ) Richtlijn (EU) 2016/801 van het Europees Parlement en de Raad van 11 mei 2016 betreffende de voorwaarden voor toegang en verblijf van derdelanders met het oog op onderzoek, studie, stages, vrijwilligerswerk, scholierenuitwisseling, educatieve projecten of au-pairactiviteiten (PB L 132 van 21.5.2016, blz. 21).

( 6 ) Richtlijn 2013/32/EU van het Europees Parlement en de Raad van 26 juni 2013 betreffende gemeenschappelijke procedures voor de toekenning en intrekking van de internationale bescherming (PB L 180 van 29.6.2013, blz. 60).

( 7 ) Verordening (EG) nr. 377/2004 van de Raad van 19 februari 2004 betreffende de oprichting van een netwerk van immigratieverbindingsfunctionarissen (PB L 64 van 2.3.2004, blz. 1).

( 8 ) Verordening (EG) nr. 767/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 9 juli 2008 betreffende het Visuminformatiesysteem (VIS) en de uitwisseling tussen de lidstaten van informatie op het gebied van visa voor kort verblijf, visa voor verblijf van langere duur en verblijfsvergunningen (VIS-verordening) (PB L 218 van 13.8.2008, blz. 60).

( 9 ) Verordening (EU) 2018/1860 van het Europees Parlement en de Raad van 28 november 2018 betreffende het gebruik van het Schengeninformatiesysteem voor de terugkeer van illegaal verblijvende onderdanen van derde landen (PB L 312 van 7.12.2018, blz. 1).

( 10 ) Verordening (EU) 2018/1861 van het Europees Parlement en de Raad van 28 november 2018 betreffende de instelling, de werking en het gebruik van het Schengeninformatiesysteem (SIS) op het gebied van grenscontroles, tot wijziging van de Overeenkomst ter uitvoering van het Akkoord van Schengen en tot wijziging en intrekking van Verordening (EG) nr. 1987/2006 (PB L 312 van 7.12.2018, blz. 14).

( 11 ) Verordening (EU) 2018/1862 van het Europees Parlement en de Raad van 28 november 2018 betreffende de instelling, de werking en het gebruik van het Schengeninformatiesysteem (SIS) op het gebied van politiële en justitiële samenwerking in strafzaken, tot wijziging en intrekking van Besluit 2007/533/JBZ van de Raad en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1986/2006 van het Europees Parlement en de Raad en Besluit 2010/261/EU van de Commissie (PB L 312 van 7.12.2018, blz. 56).

( 12 ) Verordening (EU) nr. 603/2013 van het Europees Parlement en van de Raad van 26 juni 2013 betreffende de instelling van “Eurodac” voor de vergelijking van vingerafdrukken ten behoeve van een doeltreffende toepassing van Verordening (EU) nr. 604/2013 tot vaststelling van de criteria en instrumenten om te bepalen welke lidstaat verantwoordelijk is voor de behandeling van een verzoek om internationale bescherming dat door een onderdaan van een derde land of een staatloze bij een van de lidstaten wordt ingediend en betreffende verzoeken van rechtshandhavingsinstanties van de lidstaten en Europol om vergelijkingen van Eurodac-gegevens ten behoeve van rechtshandhaving, en tot wijziging van Verordening (EU) nr. 1077/2011 tot oprichting van een Europees Agentschap voor het operationeel beheer van grootschalige IT-systemen op het gebied van vrijheid, veiligheid en recht (PB L 180 van 29.6.2013, blz. 1).

( 13 ) Verordening (EU) 2019/816 van het Europees Parlement en de Raad van 17 april 2019 tot invoering van een gecentraliseerd systeem voor de vaststelling welke lidstaten over informatie beschikken inzake veroordelingen van onderdanen van derde landen en staatlozen (Ecris-TCN) ter aanvulling van het Europees Strafregisterinformatiesysteem en tot wijziging van Verordening (EU) 2018/1726 (PB L 135 van 22.5.2019, blz. 1).

( 14 ) Verordening (EU) 2019/818 van het Europees Parlement en de Raad van 20 mei 2019 tot vaststelling van een kader voor interoperabiliteit tussen de Unie-informatiesystemen op het gebied van politiële en justitiële samenwerking, asiel en migratie en tot wijziging van Verordeningen (EU) 2018/1726, (EU) 2018/1862 en (EU) 2019/816 (PB L 135 van 22.5.2019, blz. 85).

( 15 ) Verordening (EG) nr. 1987/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 20 december 2006 betreffende de instelling, de werking en het gebruik van het Schengeninformatiesysteem van de tweede generatie (SIS II) (PB L 381 van 28.12.2006, blz. 4).

( 16 ) Richtlijn 2001/51/EG van de Raad van 28 juni 2001 tot aanvulling van het bepaalde in artikel 26 van de Overeenkomst ter uitvoering van het Akkoord van Schengen van 14 juni 1985 (PB L 187 van 10.7.2001, blz. 45).

( 17 ) Richtlijn 2008/115/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 december 2008 over gemeenschappelijke normen en procedures in de lidstaten voor de terugkeer van onderdanen van derde landen die illegaal op hun grondgebied verblijven (PB L 348 van 24.12.2008, blz. 98).

( 18 ) Verordening (EU) nr. 1053/2013 van de Raad van 7 oktober 2013 betreffende de instelling van een evaluatiemechanisme voor de controle van en het toezicht op de toepassing van het Schengenacquis en houdende intrekking van het Besluit van 16 september 1998 tot oprichting van de Permanente Schengenbeoordelings- en toepassingscommissie (PB L 295 van 6.11.2013, blz. 27).

( *1 ) Verordening (EU) 2018/1240 van het Europees Parlement en de Raad van 12 september 2018 tot oprichting van een Europees reisinformatie- en -autorisatiesysteem (Etias) en tot wijziging van Verordeningen (EU) nr. 1077/2011, (EU) nr. 515/2014, (EU) 2016/399, (EU) 2016/1624 en (EU) 2017/2226 (PB L 236 van 19.9.2018, blz. 1).”.

( *2 ) Verordening (EU) 2018/1240 van het Europees Parlement en de Raad van 12 september 2018 tot oprichting van een Europees reisinformatie- en -autorisatiesysteem (Etias) en tot wijziging van Verordeningen (EU) nr. 1077/2011, (EU) nr. 515/2014, (EU) 2016/399, (EU) 2016/1624 en (EU) 2017/2226 (PB L 236 van 19.9.2018, blz. 1).”.

( *3 ) Verordening (EG) nr. 539/2001 van de Raad van 15 maart 2001 tot vaststelling van de lĳst van derde landen waarvan de onderdanen bĳ overschrĳding van de buitengrenzen in het bezit moeten zĳn van een visum en de lĳst van derde landen waarvan de onderdanen van die plicht zĳn vrĳgesteld (PB L 81 van 21.3.2001, blz. 1).

( *4 ) Verordening (EU) 2018/1240 van het Europees Parlement en de Raad van 12 september 2018 tot oprichting van een Europees reisinformatie- en -autorisatiesysteem (Etias) en tot wijziging van Verordeningen (EU) nr. 1077/2011, (EU) nr. 515/2014, (EU) 2016/399, (EU) 2016/1624 en (EU) 2017/2226 (PB L 236 van 19.9.2018, blz. 1).”;

( *5 ) Verordening (EU) 2018/1240 van het Europees Parlement en de Raad van 12 september 2018 tot oprichting van een Europees reisinformatie- en -autorisatiesysteem (Etias) en tot wijziging van Verordeningen (EU) nr. 1077/2011, (EU) nr. 515/2014, (EU) 2016/399, (EU) 2016/1624 en (EU) 2017/2226 (PB L 236 van 19.9.2018, blz. 1).”.

( *6 ) Verordening (EU) 2018/1240 van het Europees Parlement en de Raad van 12 september 2018 tot oprichting van een Europees reisinformatie- en -autorisatiesysteem (Etias) en tot wijziging van Verordeningen (EU) nr. 1077/2011, (EU) nr. 515/2014, (EU) 2016/399, (EU) 2016/1624 en (EU) 2017/2226 (PB L 236 van 19.9.2018, blz. 1).”.

( 20 ) Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 van het Europees Parlement en de Raad van 25 oktober 2012 tot vaststelling van de financiële regels van toepassing op de algemene begroting van de Unie en tot intrekking van Verordening (EG, Euratom) nr. 1605/2002 (PB L 298 van 26.10.2012, blz. 1).

( 21 ) Verordening (EU) nr. 603/2013 van het Europees Parlement en van de Raad van 26 juni 2013 betreffende de instelling van „Eurodac” voor de vergelijking van vingerafdrukken ten behoeve van een doeltreffende toepassing van Verordening (EU) nr. 604/2013 tot vaststelling van de criteria en instrumenten om te bepalen welke lidstaat verantwoordelijk is voor de behandeling van een verzoek om internationale bescherming dat door een onderdaan van een derde land of een staatloze bij een van de lidstaten wordt ingediend en betreffende verzoeken van rechtshandhavingsinstanties van de lidstaten en Europol om vergelijkingen van Eurodac-gegevens ten behoeve van rechtshandhaving, en tot wijziging van Verordening (EU) nr. 1077/2011 tot oprichting van een Europees Agentschap voor het operationeel beheer van grootschalige IT-systemen op het gebied van vrijheid, veiligheid en recht (PB L 180 van 29.6.2013, blz. 1).

		Publicatieblad
		nr.	blz.	datum
►M1	VERORDENING (EU) 2019/817 VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD van 20 mei 2019	L 135	27	22.5.2019
►M2	VERORDENING (EU) 2021/1152 VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD van 7 juli 2021	L 249	15	14.7.2021