31.3.2006

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 93/1

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 509/2006 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 20ής Μαρτίου 2006

για τα γεωργικά προϊόντα και τα τρόφιμα που χαρακτηρίζονται ως εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 37,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Η παραγωγή, η παρασκευή και η διανομή των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην οικονομία της Κοινότητας.

(2)

Θα πρέπει να ενθαρρυνθεί η διαφοροποίηση της γεωργικής παραγωγής. Η προώθηση παραδοσιακών προϊόντων που παρουσιάζουν ιδιότυπα χαρακτηριστικά μπορεί να αποτελέσει σημαντικό πλεονέκτημα για την αγροτική οικονομία, ιδίως στις μειονεκτικές ή στις απομακρυσμένες περιοχές, αφενός, με τη βελτίωση του εισοδήματος των γεωργών και, αφετέρου, με τη συγκράτηση του αγροτικού πληθυσμού στις εν λόγω περιοχές.

(3)

Για την εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς τροφίμων, θα πρέπει να τίθενται στη διάθεση των οικονομικών φορέων τα μέσα που θα τους επιτρέψουν να αναδείξουν την αξία των προϊόντων τους, διασφαλίζοντας την προστασία των καταναλωτών από τις καταχρηστικές πρακτικές και εξασφαλίζοντας θεμιτές εμπορικές συναλλαγές.

(4)

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2082/92 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουλίου 1992, για τις βεβαιώσεις ιδιοτυπίας των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων (2) ορίζει τις βεβαιώσεις ιδιοτυπίας, ενώ η ένδειξη «εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν» εισήχθη από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1848/93 της Επιτροπής (3), ο οποίος θεσπίζει τους λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2082/92. Οι βεβαιώσεις ιδιοτυπίας, αποκαλούμενες συχνότερα «εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα», ανταποκρίνονται στο αίτημα των καταναλωτών για παραδοσιακά προϊόντα με ιδιότυπα χαρακτηριστικά. Λόγω της ποικιλότητας των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά και της πληθώρας των πληροφοριών που τα αφορούν, ο καταναλωτής θα πρέπει, προκειμένου να μπορεί να κάνει καλύτερες επιλογές, να διαθέτει σαφείς και συνοπτικές πληροφορίες σχετικά με τα ιδιότυπα χαρακτηριστικά των τροφίμων αυτών.

(5)

Για λόγους σαφήνειας, αντί της έκφρασης «βεβαίωση ιδιοτυπίας» θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνον η έκφραση «εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν», η οποία γίνεται ευκολότερα κατανοητή και, προκειμένου να καταστεί σαφέστερο το αντικείμενο του κανονισμού στους παραγωγούς και στους καταναλωτές, θα πρέπει να διευκρινισθεί ο ορισμός της «ιδιοτυπίας» και να εισαχθεί ορισμός του όρου «παραδοσιακό».

(6)

Ορισμένοι παραγωγοί επιθυμούν να αναδείξουν την αξία των παραδοσιακών γεωργικών προϊόντων ή παραδοσιακών τροφίμων, διότι αυτά διακρίνονται σαφώς από άλλα παρεμφερή προϊόντα ή τρόφιμα λόγω των εγγενών χαρακτηριστικών τους. Για να εξασφαλισθεί η προστασία του καταναλωτή, θα πρέπει να επιθεωρούνται τα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα. Ένα τέτοιο προαιρετικό σύστημα, που επιτρέπει στους εμπορευόμενους να κάνουν γνωστή την ποιότητα ενός τροφίμου ή ιδιότυπου προϊόντος σε ολόκληρη την Κοινότητα, θα πρέπει να παρέχει όλες τις εγγυήσεις, ώστε να εξασφαλισθεί ότι κάθε αναφορά που μπορεί να γίνει για την ποιότητα στο εμπόριο θα είναι τεκμηριωμένη.

(7)

Η επισήμανση των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων υπόκειται στους γενικούς κανόνες που θεσπίζονται με την οδηγία 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2000, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των τροφίμων (4). Ωστόσο, λόγω της ιδιοτυπίας τους, θα πρέπει να θεσπισθούν ειδικές συμπληρωματικές διατάξεις για τα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα. Προκειμένου να καταστεί ευκολότερη και ταχύτερη η αναγνώριση των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων που παράγονται εντός της Κοινότητας, θα πρέπει να καταστεί υποχρεωτική η χρήση της ένδειξης «εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν» ή του συσχετιζόμενου κοινοτικού συμβόλου στην επισήμανσή τους, και να παρασχεθεί, παράλληλα, στους εμπορευόμενους, εύλογη προθεσμία για να προσαρμοσθούν στην υποχρέωση αυτήν.

(8)

Για να διασφαλισθεί η τήρηση και η σταθερότητα των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων, οι παραγωγοί, συγκροτημένοι σε ομάδες, θα πρέπει να ορίζουν ειδικά χαρακτηριστικά στις προδιαγραφές του προϊόντος. Η δυνατότητα καταχώρισης ενός εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος θα πρέπει να παρέχεται σε παραγωγούς τρίτων χωρών.

(9)

Τα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα που προστατεύονται στην Κοινότητα θα πρέπει να υπόκεινται σε ρυθμίσεις ελέγχου, οι οποίες να βασίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 882/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τη διενέργεια επισήμων ελέγχων της συμμόρφωσης προς τη νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων και προς τους κανόνες για την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων (5), καθώς και σε ρυθμίσεις ελέγχου που αποσκοπούν στη διασφάλιση της τήρησης, από τους εμπορευόμενους, των προδιαγραφών του προϊόντος πριν από τη διάθεση των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων στην εμπορία.

(10)	Για να δικαιούνται προστασίας, τα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα θα πρέπει να είναι καταχωρισμένα σε κοινοτικό επίπεδο. Η καταχώριση σε μητρώο θα πρέπει επίσης να παρέχει πληροφορίες στους επαγγελματίες και στους καταναλωτές.

(11)

Οι εθνικές αρχές του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους θα πρέπει να εξετάζουν κάθε αίτηση καταχώρισης βάσει στοιχειωδών κοινών κανόνων, οι οποίοι συμπεριλαμβάνουν διαδικασία προβολής ενστάσεων σε εθνικό επίπεδο, προκειμένου να διασφαλίζουν ότι το σχετικό γεωργικό προϊόν ή τρόφιμο είναι παραδοσιακό και παρουσιάζει ιδιότυπα χαρακτηριστικά. Στη συνέχεια, η Επιτροπή θα πρέπει να προβαίνει σε εξέταση που αποσκοπεί να εξασφαλίσει ομοιόμορφη προσέγγιση μεταξύ των αιτήσεων καταχώρισης που υποβάλλουν τα κράτη μέλη και παραγωγοί τρίτων χωρών.

(12)

Για να καταστεί αποτελεσματικότερη η διαδικασία καταχώρισης, θα πρέπει να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να εξετάζονται κακόβουλες και αναιτιολόγητες ενστάσεις, και να διευκρινισθούν τα κριτήρια βάσει των οποίων η Επιτροπή αξιολογεί το παραδεκτό των ενστάσεων που της υποβάλλονται. Το δικαίωμα ένστασης θα πρέπει να παρέχεται στους πολίτες τρίτων χωρών που έχουν έννομο συμφέρον, σύμφωνα με τα ίδια κριτήρια με εκείνα που ισχύουν για τους παραγωγούς της Κοινότητας. Τα λόγω κριτήρια θα πρέπει να αποτιμώνται σε σχέση με το έδαφος της Κοινότητας. Υπό το πρίσμα της κτηθείσας πείρας, θα πρέπει να προσαρμόζεται η διάρκεια της περιόδου διαβουλεύσεων σε περίπτωση προβολής ενστάσεων.

(13)	Θα πρέπει να προβλεφθούν διατάξεις προς διευκρίνιση του πεδίου της προστασίας που παρέχεται βάσει του παρόντος κανονισμού, η οποία θα ορίζει, ιδίως ότι η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού δεν θα πρέπει να θίγει τους υφιστάμενους κανόνες όσον αφορά τα εμπορικά σήματα και τις γεωγραφικές ενδείξεις.

(14)

Για να αποφευχθεί η δημιουργία άνισων όρων ανταγωνισμού, κάθε παραγωγός, συμπεριλαμβανομένων των παραγωγών τρίτων χωρών, θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί είτε ένα καταχωρισμένο όνομα συνοδευόμενο από μια συγκεκριμένη ένδειξη και, ανάλογα με την περίπτωση, το κοινοτικό σύμβολο που συσχετίζεται με την ένδειξη «εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν», είτε ένα όνομα καταχωρισμένο ως έχει, υπό τον όρον ότι το παραγόμενο ή μεταποιούμενο γεωργικό προϊόν ή τρόφιμο πληροί τις απαιτήσεις των αντίστοιχων προδιαγραφών και ο εν λόγω παραγωγός χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες αρχών ή φορέων εξακρίβωσης σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

(15)	Για να είναι ταυτόχρονα ελκυστικές για τους παραγωγούς και αξιόπιστες για τους καταναλωτές, οι ενδείξεις σχετικά με τα ιδιότυπα χαρακτηριστικά ενός γεωργικού προϊόντος ή ενός τροφίμου θα πρέπει να απολαύουν νομικής προστασίας και να υπόκεινται σε ελέγχους.

(16)	Θα πρέπει να επιτρέπεται στα κράτη μέλη να επιβάλλουν τέλη προκειμένου να καλύπτονται τα συνεπαγόμενα έξοδα.

(17)	Τα μέτρα που είναι αναγκαία για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να θεσπισθούν σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (6).

(18)

Θα πρέπει να εισαχθούν διατάξεις για τον εντοπισμό των κανόνων του παρόντος κανονισμού, οι οποίοι εφαρμόζονται στις αιτήσεις καταχώρισης που διαβιβάζονται στην Επιτροπή πριν από την έναρξη ισχύος του. Θα πρέπει να δοθεί στους εμπορευόμενους μια εύλογη προθεσμία τόσο για την προσαρμογή των ιδιωτικών φορέων ελέγχου όσο και για την επισήμανση των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων που διατίθενται στην εμπορία ως εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα.

(19)	Για λόγους σαφήνειας και διαφάνειας, ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2082/92 θα πρέπει να καταργηθεί και να αντικατασταθεί από τον παρόντα κανονισμό,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Πεδίο εφαρμογής

1.   Ο παρών κανονισμός καθορίζει τους κανόνες σύμφωνα με τους οποίους μπορούν να αναγνωρίζονται ως εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα:

α)	τα γεωργικά προϊόντα τα οποία προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση, και απαριθμούνται στο παράρτημα Ι της συνθήκης,

β)	τα τρόφιμα τα οποία απαριθμούνται στο παράρτημα I του παρόντος κανονισμού.

Το παράρτημα Ι του παρόντος κανονισμού μπορεί να τροποποιείται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 18 παράγραφος 2.

2.   Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται με την επιφύλαξη άλλων ειδικών κοινοτικών διατάξεων.

3.   Η οδηγία 98/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουνίου 1998, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών (7), δεν εφαρμόζεται στα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα που αποτελούν αντικείμενο του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 2

Ορισμοί

1.   Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, νοούνται ως:

α)	«ιδιοτυπία»: το χαρακτηριστικό ή το σύνολο χαρακτηριστικών βάσει των οποίων ένα γεωργικό προϊόν ή ένα τρόφιμο διακρίνεται σαφώς από άλλα παρεμφερή προϊόντα ή τρόφιμα της ίδιας κατηγορίας·

β)	«παραδοσιακό»: αυτό το οποίο αποδεδειγμένα χρησιμοποιήθηκε στην κοινοτική αγορά για περίοδο που καταδεικνύει μετάδοση μεταξύ γενεών· η περίοδος αυτή θα πρέπει να είναι εκείνη η οποία αποδίδεται γενικώς σε μια ανθρώπινη γενεά, δηλαδή τουλάχιστον 25 έτη·

γ)	«εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν»: παραδοσιακό γεωργικό προϊόν ή τρόφιμο του οποίου η ιδιοτυπία αναγνωρίζεται από την Κοινότητα μέσω της καταχώρισής του δυνάμει του παρόντος κανονισμού·

δ)	«ομάδα»: ανεξάρτητα από τη νομική της μορφή ή σύνθεση, κάθε ένωση παραγωγών ή μεταποιητών οι οποίοι ασχολούνται με το ίδιο γεωργικό προϊόν ή τρόφιμο.

2.   Το χαρακτηριστικό ή το σύνολο χαρακτηριστικών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο α) μπορούν να αναφέρονται σε εγγενή χαρακτηριστικά του προϊόντος, όπως τα φυσικά, χημικά, μικροβιολογικά ή οργανοληπτικά χαρακτηριστικά, ή στη μέθοδο παραγωγής του προϊόντος ή στις ειδικές συνθήκες οι οποίες επικρατούν κατά την παραγωγή του.

Η παρουσίαση ενός γεωργικού προϊόντος ή ενός τροφίμου δεν θεωρείται ότι αποτελεί χαρακτηριστικό κατά την έννοια της παραγράφου 1 στοιχείο α).

Η ιδιοτυπία που ορίζεται στην παράγραφο 1 στοιχείο α) δεν μπορεί να περιορίζεται στην ποιοτική ή ποσοτική σύσταση, ή σε τρόπο παραγωγής, που ορίζονται στην κοινοτική ή την εθνική νομοθεσία, σε πρότυπα που θεσπίζονται από φορείς τυποποίησης ή σε εθελοντικά πρότυπα· ωστόσο, ο παρών κανόνας δεν εφαρμόζεται όταν η εν λόγω νομοθεσία ή το εν λόγω πρότυπο έχουν θεσπισθεί για να καθορίζεται η ιδιοτυπία ενός προϊόντος.

Στην ομάδα που ορίζεται στην παράγραφο 1 στοιχείο δ), μπορούν να συμμετέχουν και άλλοι ενδιαφερόμενοι.

Άρθρο 3

Μητρώο

Η Επιτροπή τηρεί μητρώο των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων που αναγνωρίζονται σε όλη την Κοινότητα δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

Το μητρώο περιλαμβάνει δύο καταλόγους εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων, ανάλογα εάν η χρήση του ονόματος του προϊόντος ή του τροφίμου περιορίζεται ή όχι μόνον στους παραγωγούς που τηρούν τις προδιαγραφές του προϊόντος.

Άρθρο 4

Απαιτήσεις σχετικά με τα προϊόντα και τα ονόματα

1.   Για να καταχωρισθεί στο μητρώο που αναφέρεται στο άρθρο 3, ένα γεωργικό προϊόν ή ένα τρόφιμο πρέπει είτε να παράγεται από παραδοσιακές πρώτες ύλες, είτε να χαρακτηρίζεται από παραδοσιακή σύσταση ή τρόπο παραγωγής ή/και μεταποίησής που να αντικατοπτρίζει παραδοσιακό τύπο παραγωγής ή/και μεταποίησης.

Δεν επιτρέπεται η καταχώριση γεωργικού προϊόντος ή τροφίμου του οποίου η ιδιοτυπία οφείλεται στην προέλευση ή τη γεωγραφική καταγωγή του. Η χρήση γεωγραφικών όρων σε ένα όνομα επιτρέπεται με την επιφύλαξη του άρθρου 5 παράγραφος 1.

2.   Για να καταχωρισθεί, το όνομα πρέπει:

α)	να είναι ιδιότυπο καθ’ εαυτό· ή

β)	να εκφράζει την ιδιοτυπία του γεωργικού προϊόντος ή του τροφίμου.

3.   Το ιδιότυπο όνομα που αναφέρεται στην παράγραφο 2 στοιχείο α) πρέπει να είναι παραδοσιακό και σύμφωνο με εθνικές διατάξεις ή να έχει καθιερωθεί εθιμικά.

Δεν μπορεί να καταχωρείται όνομα που εκφράζει την ιδιοτυπία που αναφέρεται στην παράγραφο 2 στοιχείο β) το οποίο:

α)	αναφέρεται αποκλειστικά σε γενικούς ισχυρισμούς που χρησιμοποιούνται για ένα σύνολο γεωργικών προϊόντων ή τροφίμων, ή σε εκείνους που προβλέπονται από ιδιαίτερη κοινοτική νομοθεσία·

β)	είναι παραπλανητικό, όπως ιδίως εκείνο που αναφέρεται σε προφανές χαρακτηριστικό του προϊόντος ή δεν ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές και, συνεπώς, είναι δυνατόν να παραπλανήσει τον καταναλωτή σχετικά με τα χαρακτηριστικά του προϊόντος.

Άρθρο 5

Περιορισμοί χρήσης ονομάτων

1.   Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των κοινοτικών κανόνων ή των κανόνων των κρατών μελών οι οποίοι διέπουν την πνευματική ιδιοκτησία, και ιδίως των κανόνων που αφορούν τις γεωγραφικές ενδείξεις και τα εμπορικά σήματα.

2.   Το όνομα μιας φυτικής ποικιλίας ή μιας ζωικής φυλής μπορεί να χρησιμοποιείται στο όνομα ενός εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος, υπό τον όρο ότι δεν είναι παραπλανητικό ως προς τη φύση του προϊόντος.

Άρθρο 6

Προδιαγραφές του προϊόντος

1.   Για να μπορεί να χαρακτηρισθεί ως εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν (EPIP), ένα γεωργικό προϊόν ή ένα τρόφιμο πρέπει να είναι σύμφωνο με συγκεκριμένες προδιαγραφές.

2.   Οι προδιαγραφές του προϊόντος περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

α)	το όνομα που αναφέρεται στο άρθρο 4, παράγραφος 2, σε μία ή περισσότερες γλώσσες, με ένδειξη ότι η ομάδα ζητά καταχώριση με ή χωρίς δέσμευση του ονόματος και διευκρίνιση εάν ζητά να επωφεληθεί από τις διατάξεις του άρθρου 13, παράγραφος 3·

β)	περιγραφή του γεωργικού προϊόντος ή του τροφίμου, συμπεριλαμβανομένων των κύριων φυσικών, χημικών, μικροβιολογικών ή οργανοληπτικών χαρακτηριστικών του·

γ)	περιγραφή της μεθόδου παραγωγής την οποία πρέπει να ακολουθούν οι παραγωγοί, συμπεριλαμβανομένης, ανάλογα με την περίπτωση, της φύσης και των χαρακτηριστικών των χρησιμοποιούμενων πρώτων υλών ή συστατικών και της μεθόδου παρασκευής του γεωργικού προϊόντος ή του τροφίμου·

δ)	τα κύρια στοιχεία που καθορίζουν την ιδιοτυπία του προϊόντος και, ανάλογα με την περίπτωση, το χρησιμοποιούμενο πλαίσιο αναφοράς·

ε)	τα κύρια στοιχεία που αποδεικνύουν τον παραδοσιακό χαρακτήρα του προϊόντος, όπως καθορίζονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο·

στ)	τις στοιχειώδεις απαιτήσεις και τις διαδικασίες ελέγχου της ιδιοτυπίας.

Άρθρο 7

Αίτηση καταχώρισης

1.   Μόνο μια ομάδα δικαιούται να υποβάλλει αίτηση καταχώρισης εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος.

Διάφορες ομάδες από διαφορετικά κράτη μέλη ή διαφορετικές τρίτες χώρες δύνανται να υποβάλλουν κοινή αίτηση.

2.   Μια ομάδα μπορεί να υποβάλλει αίτηση καταχώρισης μόνο για τα γεωργικά προϊόντα ή τα τρόφιμα που παράγει ή αποκτά.

3.   Η αίτηση καταχώρισης περιλαμβάνει τουλάχιστον:

α)	το όνομα και τη διεύθυνση της αιτούσας ομάδας·

β)	τις προδιαγραφές του προϊόντος που προβλέπονται στο άρθρο 6·

γ)	το όνομα και τα στοιχεία των αρχών ή φορέων που εξακριβώνουν τη συμμόρφωση προς τις διατάξεις των προδιαγραφών, καθώς και τα συγκεκριμένα καθήκοντά τους·

δ)	τα έγγραφα που αποδεικνύουν τον ιδιότυπο και παραδοσιακό χαρακτήρα.

4.   Εάν η ομάδα είναι εγκατεστημένη σε κράτος μέλος, η αίτηση υποβάλλεται στο εν λόγω κράτος μέλος.

Το κράτος μέλος εξετάζει κάθε αίτηση με τα κατάλληλα μέσα προκειμένου να ελέγξει εάν είναι αιτιολογημένη και εάν πληροί τους όρους του παρόντος κανονισμού.

5.   Ως μέρος της εξέτασης που προβλέπεται στην παράγραφο 4 δεύτερο εδάφιο, τα κράτη μέλη κινούν εθνική διαδικασία ένστασης, διασφαλίζοντας τη δέουσα δημοσιότητα της αίτησης και προβλέποντας εύλογη περίοδο κατά της διάρκεια της οποίας κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει έννομο συμφέρον και είναι εγκατεστημένο ή διαμένει στην επικράτειά του μπορεί να υποβάλει ένσταση κατά της αίτησης.

Το κράτος μέλος εξετάζει το παραδεκτό των παραλαμβανόμενων ενστάσεων, υπό το πρίσμα των κριτηρίων που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο.

6.   Εάν το κράτος μέλος θεωρεί ότι πληρούνται οι απαιτήσεις των άρθρων 4, 5 και 6, διαβιβάζει στην Επιτροπή:

α)	το όνομα και τη διεύθυνση της αιτούσας ομάδας·

β)	τις προδιαγραφές του προϊόντος που προβλέπονται στο άρθρο 6·

γ)	το όνομα και τα στοιχεία των αρχών ή φορέων που εξακριβώνουν τη συμμόρφωση προς τις διατάξεις των προδιαγραφών, καθώς και τα συγκεκριμένα καθήκοντά τους,

δ)	δήλωση του κράτους μέλους ότι θεωρεί ότι η υποβληθείσα από την ομάδα αίτηση πληροί τους όρους που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό και τις διατάξεις που εκδίδονται κατ’ εφαρμογή του.

7.   Όταν η αίτηση για ένα γεωργικό προϊόν ή ένα τρόφιμο προέρχεται από ομάδα τρίτης χώρας, αποστέλλεται στην Επιτροπή, είτε απ’ ευθείας, είτε μέσω των αρμόδιων αρχών της εν λόγω χώρας και περιλαμβάνει τις πληροφορίες που προβλέπονται στην παράγραφο 3.

8.   Τα αναφερόμενα στο παρόν άρθρο έγγραφα που αποστέλλονται στην Επιτροπή συντάσσονται σε μία από τις επίσημες γλώσσες των οργάνων της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης ή συνοδεύονται από επικυρωμένη μετάφραση σε μία από τις γλώσσες αυτές.

Άρθρο 8

Εξέταση από την Επιτροπή

1.   Η Επιτροπή εξετάζει με τα κατάλληλα μέσα την αίτηση που λαμβάνει σύμφωνα με το άρθρο 7, προκειμένου να εξακριβώσει εάν είναι αιτιολογημένη και εάν πληροί τους όρους του παρόντος κανονισμού. Η εξέταση αυτή δεν θα πρέπει να διαρκεί περισσότερο από 12 μήνες.

Κάθε μήνα, η Επιτροπή δημοσιοποιεί τον κατάλογο των ονομασιών για τις οποίες της έχουν υποβληθεί αιτήσεις καταχώρισης, καθώς και την ημερομηνία υποβολής τους στην Επιτροπή.

2.   Όταν, βάσει της εξέτασης που διεξάγεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο, η Επιτροπή κρίνει ότι πληρούνται οι όροι του παρόντος κανονισμού, δημοσιεύει στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 3 στοιχεία α) έως γ).

Σε αντίθετη περίπτωση, η Επιτροπή αποφασίζει την απόρριψη της αίτησης, σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 18 παράγραφος 2.

Άρθρο 9

Ενστάσεις

1.   Εντός έξι μηνών από την ημερομηνία δημοσίευσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο, οιοδήποτε κράτος μέλος ή τρίτη χώρα μπορεί να υποβάλλει ένσταση κατά της προτεινόμενης καταχώρισης, καταθέτοντας στην Επιτροπή δεόντως τεκμηριωμένη δήλωση.

2.   Κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο έχει έννομο συμφέρον και είναι εγκατεστημένο ή διαμένει σε άλλο κράτος μέλος εκτός από αυτό το οποίο ζητά την καταχώριση ή σε τρίτη χώρα, μπορεί να υποβάλλει ένσταση κατά της προτεινόμενης καταχώρισης, καταθέτοντας δεόντως τεκμηριωμένη δήλωση.

Τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που είναι εγκατεστημένα ή διαμένουν σε κράτος μέλος καταθέτουν τη δήλωση στο εν λόγω κράτος μέλος εντός προθεσμίας η οποία επιτρέπει την υποβολή ένστασης σύμφωνα με την παράγραφο 1.

Τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που είναι εγκατεστημένα ή διαμένουν σε τρίτη χώρα καταθέτουν τη δήλωση στην Επιτροπή, είτε απ’ ευθείας, είτε μέσω των αρχών της οικείας τρίτης χώρας, εντός της προθεσμίας που καθορίζεται στην παράγραφο 1.

3.   Γίνονται δεκτές μόνο οι δηλώσεις ένστασης, οι οποίες παραλαμβάνονται από την Επιτροπή εντός της προθεσμίας που ορίζεται στην παράγραφο 1, και οι οποίες:

α)	δεικνύουν τη μη τήρηση των όρων που αναφέρονται στα άρθρα 2, 4 και 5· ή

β)	δεικνύουν, εάν πρόκειται για αίτηση δυνάμει του άρθρου 13 παράγραφος 2, ότι το όνομα χρησιμοποιείται κατά νόμιμο, αναγνωρίσιμο και οικονομικώς σημαντικό τρόπο για παρεμφερή γεωργικά προϊόντα ή τρόφιμα.

Η Επιτροπή ελέγχει το παραδεκτό των ενστάσεων.

Τα κριτήρια που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο αξιολογούνται σε σχέση με το έδαφος της Κοινότητας.

4.   Εάν η Επιτροπή δεν παραλάβει καμία παραδεκτή ένσταση δυνάμει της παραγράφου 3, καταχωρίζει το όνομα.

Η καταχώριση δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

5.   Εάν μια ένσταση είναι παραδεκτή δυνάμει της παραγράφου 3, η Επιτροπή καλεί τους ενδιαφερομένους να προβούν στις κατάλληλες διαβουλεύσεις.

Εάν οι ενδιαφερόμενοι καταλήξουν σε συμφωνία εντός έξι μηνών, κοινοποιούν στην Επιτροπή όλους τους παράγοντες που επέτρεψαν την επίτευξη της συμφωνίας αυτής, συμπεριλαμβανομένων της γνώμης του αιτούντος και της γνώμης του ενισταμένου. Εάν οι πληροφορίες που δημοσιεύονται δυνάμει του άρθρου 8 παράγραφος 2, δεν υπέστησαν τροποποιήσεις ή υπέστησαν μόνον επουσιώδεις τροποποιήσεις, η Επιτροπή ενεργεί σύμφωνα με την παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου. Άλλως, η Επιτροπή επαναλαμβάνει την εξέταση που προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 1.

Εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία, η Επιτροπή λαμβάνει απόφαση σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 18 παράγραφος 2, λαμβάνοντας υπόψη τις θεμιτές και παραδοσιακές χρήσεις και τους πραγματικούς κινδύνους σύγχυσης.

Η απόφαση δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

6.   Τα αναφερόμενα στο παρόν άρθρο έγγραφα που αποστέλλονται στην Επιτροπή δυνάμει του παρόντος άρθρου, συντάσσονται σε μία από τις επίσημες γλώσσες των οργάνων της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης ή συνοδεύονται από επικυρωμένη μετάφραση σε μία από τις γλώσσες αυτές.

Άρθρο 10

Ακύρωση

Εάν, σύμφωνα με τους λεπτομερείς κανόνες που αναφέρονται στο άρθρο 19 παράγραφος 1 στοιχείο στ), η Επιτροπή κρίνει ότι δεν διασφαλίζεται πλέον η συμμόρφωση ενός γεωργικού προϊόντος ή τροφίμου που καλύπτεται από το χαρακτηρισμό «εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν» προς τους όρους των προδιαγραφών, κινεί τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 18 παράγραφος 2, για την ακύρωση της καταχώρισης, η οποία δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 11

Τροποποίηση των προδιαγραφών του προϊόντος

1.   Η τροποποίηση των προδιαγραφών του προϊόντος μπορεί να ζητείται από ένα κράτος μέλος κατόπιν αιτήματος μιας ομάδας η οποία είναι εγκατεστημένη στο έδαφός του, ή μιας ομάδας η οποία είναι εγκατεστημένη σε τρίτη χώρα Στη δεύτερη περίπτωση, το αίτημα απευθύνεται στην Επιτροπή, είτε απ’ ευθείας, είτε μέσω των αρχών της οικείας τρίτης χώρας.

Το αίτημα πρέπει να αποδεικνύει έννομο, οικονομικό συμφέρον και να περιγράφει τις ζητούμενες τροποποιήσεις και την αιτιολόγησή τους.

Για τις αιτήσεις έγκρισης μιας τροποποίησης ακολουθείται η διαδικασία που προβλέπεται στα άρθρα 7, 8 και 9.

Ωστόσο, εάν προτείνονται μόνον επουσιώδεις τροποποιήσεις, η Επιτροπή αποφασίζει την έγκριση της τροποποίησης χωρίς να ακολουθήσει τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 και στο άρθρο 9.

Η Επιτροπή δημοσιεύει, ανάλογα με την περίπτωση, τις επουσιώδεις τροποποιήσεις στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2.   Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε κάθε παραγωγός ή μεταποιητής που εφαρμόζει τις προδιαγραφές του προϊόντος για τις οποίες ζητήθηκε τροποποίηση, να ενημερώνεται για τη δημοσίευση. Εκτός των δηλώσεων ένστασης που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 3, είναι παραδεκτές οι δηλώσεις ένστασης, οι οποίες αποδεικνύουν οικονομικό συμφέρον κατά την παραγωγή του εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος.

3.   Εάν η τροποποίηση αφορά προσωρινή αλλαγή των προδιαγραφών λόγω της επιβολής υποχρεωτικών υγειονομικών ή φυτοϋγειονομικών μέτρων από της δημόσιες αρχές, η αίτηση διαβιβάζεται στην Επιτροπή από το κράτος μέλος κατόπιν αιτήματος μιας ομάδας παραγωγών ή μιας ομάδας η οποία είναι εγκατεστημένη σε τρίτη χώρα. Εφαρμόζεται η διαδικασία που αναφέρεται στην παράγραφο 1 τέταρτο εδάφιο.

Άρθρο 12

Ονομασίες, ένδειξη και σύμβολο

1.   Μόνο οι παραγωγοί οι οποίοι συμμορφώνονται προς τις προδιαγραφές του προϊόντος μπορούν να κάνουν αναφορά σε εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν στην επισήμανση, τη διαφήμιση ή τα λοιπά έγγραφα που αφορούν ένα γεωργικό προϊόν ή ένα τρόφιμο.

2.   Όταν γίνεται αναφορά σε ένα εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν στην επισήμανση ενός γεωργικού προϊόντος ή τροφίμου που παράγονται εντός της Κοινότητας, πρέπει να αναγράφεται το καταχωρισμένο όνομα συνοδευόμενο είτε από το κοινοτικό σύμβολο είτε από την ένδειξη «εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν».

3.   Η αναγραφή της ένδειξης που αναφέρεται στην παράγραφο 2 στην επισήμανση των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων που παράγονται εκτός Κοινότητας, είναι προαιρετική.

Άρθρο 13

Λεπτομερείς κανόνες σχετικά με το καταχωρισμένο όνομα

1.   Από την ημερομηνία της δημοσίευσης που προβλέπεται στο άρθρο 9 παράγραφοι 4 ή 5, ένα όνομα που έχει εγγραφεί στο μητρώο που προβλέπεται στο άρθρο 3, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον για να προσδιορίζει το γεωργικό προϊόν ή το τρόφιμο που αντιστοιχεί στις προδιαγραφές του προϊόντος, ως εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν, σύμφωνα με τους κανόνες που προβλέπονται στο άρθρο 12. Ωστόσο, τα καταχωρισμένα ονόματα μπορούν να εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται στην επισήμανση προϊόντων τα οποία δεν αντιστοιχούν στις καταχωρισμένες προδιαγραφές, αλλά δεν μπορεί να αναγράφεται επ’ αυτής η ένδειξη «εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν», η βραχυγραφία «ΕΠΙΠ», ή το συσχετιζόμενο κοινοτικό σύμβολο.

2.   Ωστόσο, ένα εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν μπορεί να καταχωρίζεται με δέσμευση του ονόματος για το γεωργικό προϊόν ή το τρόφιμο που αντιστοιχεί στις δημοσιευμένες προδιαγραφές, του προϊόντος, υπό την προϋπόθεση ότι η ομάδα έχει υποβάλει σχετικό αίτημα στην οικεία αίτηση καταχώρισης και ότι από τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 9 δεν προκύπτει ότι το όνομα χρησιμοποιείται κατά νόμιμο, αναγνωρίσιμο και οικονομικώς σημαντικό τρόπο για παρεμφερή γεωργικά προϊόντα ή τρόφιμα. Από την ημερομηνία δημοσίευσης που προβλέπεται στο άρθρο 9, παράγραφος 4 ή 5, το όνομα, ακόμη και όταν δεν συνοδεύεται από την ένδειξη «εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν», τη βραχυγραφία «ΕΠΙΠ» ή το συσχετιζόμενο κοινοτικό σύμβολο, δεν μπορεί πλέον να χρησιμοποιείται στην επισήμανση παρεμφερών γεωργικών προϊόντων ή τροφίμων που δεν πληρούν τις καταχωρισμένες προδιαγραφές.

3.   Όσον αφορά τα ονόματα των οποίων ζητείται η καταχώριση σε μία μόνο γλώσσα, η ομάδα μπορεί να προβλέπει στις προδιαγραφές του προϊόντος ότι, κατά τη διάθεση του προϊόντος στην εμπορία, εκτός από το όνομα του προϊόντος στην πρωτότυπη γλώσσα, η επισήμανση μπορεί να περιλαμβάνει ένδειξη στις άλλες γλώσσες ότι το προϊόν αποκτήθηκε σύμφωνα με την παράδοση της περιοχής, του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας από την οποία προέρχεται το αίτημα.

Άρθρο 14

Επίσημοι έλεγχοι

1.   Τα κράτη μέλη ορίζουν την ή τις αρμόδιες αρχές που είναι υπεύθυνες για τους ελέγχους όσον αφορά τις υποχρεώσεις που θεσπίζονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 882/2004.

2.   Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε κάθε εμπορευόμενος που συμμορφούνται προς τον παρόντα κανονισμό να δικαιούται κάλυψη από σύστημα επίσημων ελέγχων.

3.   Η Επιτροπή δημοσιοποιεί και ενημερώνει περιοδικά το όνομα και τη διεύθυνση των αρχών και των φορέων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 ή στο άρθρο 15.

Άρθρο 15

Εξακρίβωση της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές

1.   Όσον αφορά τα γεωργικά προϊόντα και τις ζωοτροφές που παράγονται εντός της Κοινότητας η εξακρίβωση της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές πριν από τη διάθεση του προϊόντος στην αγορά, εξασφαλίζεται από:

—	μία ή περισσότερες από τις αρμόδιες αρχές που αναφέρονται στο άρθρο 14, και/ή

—	έναν ή περισσότερους από τους φορείς κατά την έννοια του άρθρου 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004, ο οποίος λειτουργεί ως φορέας πιστοποίησης προϊόντων.

Το κόστος της εν λόγω εξακρίβωσης της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές επιβαρύνει τους εμπορευόμενους που υπόκεινται στους ελέγχους αυτούς.

2.   Όσον αφορά τα γεωργικά προϊόντα και τις ζωοτροφές που παράγονται σε τρίτη χώρα, η εξακρίβωση της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές πριν από τη διάθεση του προϊόντος στην αγορά, εξασφαλίζεται από:

—	μια ή περισσότερες από τις δημόσιες αρχές που ορίζει η τρίτη χώρα, και/ή

—	έναν ή περισσότερους από τους φορείς πιστοποίησης προϊόντων.

3.   Οι φορείς πιστοποίησης προϊόντων που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 πρέπει να τηρούν, και μάλιστα από την 1η Μαΐου 2010 πρέπει να είναι διαπιστευμένοι σύμφωνα με, το ευρωπαϊκό πρότυπο ΕΝ 45011 ή τον οδηγό 65 ISO/IEC (Γενικές απαιτήσεις για φορείς που λειτουργούν ως συστήματα πιστοποίησης προϊόντων).

4.   Εάν οι αναφερόμενες στις παραγράφους 1 και 2 αρχές έχουν επιλέξει να εξακριβώνουν τη συμμόρφωση προς τις προδιαγραφές, πρέπει να παρέχουν επαρκείς εγγυήσεις αντικειμενικότητας και αμεροληψίας, και να διαθέτουν το ειδικευμένο προσωπικό και τους πόρους που απαιτούνται για την εκπλήρωση των καθηκόντων τους.

Άρθρο 16

Δηλώσεις παραγωγών στις οριζόμενες αρχές ή φορείς

1.   Κάθε παραγωγός κράτους μέλους ο οποίος προτίθεται να παραγάγει για πρώτη φορά ένα εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν, ακόμη και αν ανήκει στην ομάδα που υπέβαλε την αρχική αίτηση, κοινοποιεί προηγουμένως το γεγονός αυτό στις οριζόμενες αρχές ή φορείς που αναφέρονται στο άρθρο 14 παράγραφος 3 του κράτους μέλους στο οποίο είναι εγκατεστημένος, κατόπιν υποδείξεως των αρμόδιων αρχών που αναφέρονται στο άρθρο 14 παράγραφος 1.

2.   Κάθε παραγωγός τρίτης χώρας, ο οποίος προτίθεται να παραγάγει για πρώτη φορά ένα εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν, ακόμη και αν ανήκει στην ομάδα που υπέβαλε την αρχική αίτηση, κοινοποιεί προηγουμένως το γεγονός αυτό στις οριζόμενες αρχές ή φορείς που αναφέρονται στο άρθρο 14 παράγραφος 3, ενδεχομένως κατόπιν υποδείξεως της ομάδας παραγωγών ή της αρχής της τρίτης χώρας.

Άρθρο 17

Προστασία

1.   Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίζουν νομική προστασία έναντι κάθε καταχρηστικής ή παραπλανητικής χρήσης της ένδειξης «εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν», τη βραχυγραφίας «ΕΠΙΠ» και του συσχετιζόμενου κοινοτικού συμβόλου, καθώς και έναντι κάθε απομίμησης των καταχωρισμένων και δεσμευμένων ονομάτων σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 2.

2.   Τα καταχωρισμένα ονόματα προστατεύονται από κάθε πρακτική που είναι δυνατόν να παραπλανήσει τους καταναλωτές· συμπεριλαμβάνοντας πρακτικές που δίνουν την εντύπωση ότι ένα γεωργικό προϊόν ή ένα τρόφιμο είναι εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν αναγνωρισμένο από την Κοινότητα.

3.   Τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα ώστε οι περιγραφές πώλησης που χρησιμοποιούνται σε εθνικό επίπεδο να μην δημιουργούν σύγχυση με τα ονόματα που έχουν καταχωρισθεί και δεσμευθεί σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 2.

Άρθρο 18

Διαδικασία επιτροπής

1.   Η Επιτροπή επικουρείται από τη μόνιμη επιτροπή εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων.

2.   Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται τα άρθρα 5 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ.

Η περίοδος που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 6 της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται τρίμηνη.

3.   Η επιτροπή θεσπίζει τον εσωτερικό της κανονισμό.

Άρθρο 19

Κανόνες εφαρμογής και μεταβατικές διατάξεις

1.   Σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 18 παράγραφος 2, θεσπίζονται λεπτομερείς κανόνες για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Οι εν λόγω κανόνες αφορούν ιδίως:

α)	τις πληροφορίες τις οποίες πρέπει να περιλαμβάνουν οι προδιαγραφές του προϊόντος που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 2·

β)	την υποβολή αίτησης καταχώρισης σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 1 από ομάδες που είναι εγκατεστημένες σε διάφορα κράτη μέλη ή σε τρίτες χώρες·

γ)	τη διαβίβαση, στην Επιτροπή, των αιτήσεων που αναφέρονται στο άρθρο 7, παράγραφοι 3 και 6, και στο άρθρο 7 παράγραφος 7, καθώς και των αιτήσεων τροποποίησης που αναφέρονται στο άρθρο 11·

δ)	το μητρώο εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων που αναφέρεται στο άρθρο 3·

ε)	τις ενστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 9, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων που αφορούν τις κατάλληλες διαβουλεύσεις μεταξύ ενδιαφερομένων·

στ)	την ακύρωση της καταχώρισης ενός εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος που αναφέρεται στο άρθρο 10·

ζ)	την ένδειξη και το σύμβολο που αναφέρονται στο άρθρο 12·

η)	ορισμό των επουσιωδών τροποποιήσεων που αναφέρονται στο άρθρο 11· παράγραφος 1 τρίτο εδάφιο·

θ)	τους όρους ελέγχου της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές του προϊόντος.

2.   Τα ονόματα που έχουν ήδη καταχωρισθεί δυνάμει του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2082/92 κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού εγγράφονται αυτομάτως στο μητρώο που αναφέρεται στο άρθρο 3. Οι αντίστοιχες προδιαγραφές εξομοιώνονται με τις προδιαγραφές που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1.

3.   Όσον αφορά εκκρεμούσες αιτήσεις, δηλώσεις και αιτήματα που παραλαμβάνει η Επιτροπή πριν από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού:

α)	δεν εφαρμόζονται οι διαδικασίες του άρθρου 7·

β)	εάν οι προδιαγραφές περιλαμβάνουν στοιχεία που δεν απαριθμούνται στο άρθρο 6, η Επιτροπή μπορεί να ζητά νέα μορφή των προδιαγραφών του προϊόντος, η οποία να είναι σύμφωνη με το εν λόγω άρθρο εάν αυτό είναι αναγκαίο για τη διεκπεραίωση της αίτησης.

Άρθρο 20

Τέλη

Τα κράτη μέλη μπορούν να επιβάλλουν τέλη για την κάλυψη των δαπανών τους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προκύπτουν κατά την εξέταση των αιτήσεων καταχώρισης, των δηλώσεων ένστασης, των αιτήσεων τροποποίησης και των αιτημάτων ακύρωσης δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 21

Κατάργηση

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2082/92 καταργείται.

Κάθε αναφορά στον καταργούμενο κανονισμό θεωρείται ότι γίνεται στον παρόντα κανονισμό και διαβάζεται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας που περιέχεται στο παράρτημα ΙΙ.

Άρθρο 22

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ωστόσο, η παράγραφος 2 του άρθρου 12 εφαρμόζεται από την 1η Μαΐου 2009, με την επιφύλαξη των προϊόντων που έχουν ήδη διατεθεί στην αγορά πριν από την ημερομηνία αυτήν.

---

(1)  Δεν δημοσιεύθηκε ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα.

(2)  ΕΕ L 208 της 24.7.1992, σ. 9· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 806/2003 (ΕΕ L 122 της 16.5.2003, σ. 1).

(3)  ΕΕ L 168 της 10.7.1993, σ. 35· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2167/2004 (ΕΕ L 371 της 18.12.2004, σ. 8).

(4)  ΕΕ L 109 της 6.5.2000, σ. 29· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2003/89/ΕΚ (ΕΕ L 308 της 25.11.2003, σ. 15).

(5)  ΕΕ L 165 της 30.4.2004, σ. 1· διορθωμένη έκδοση στην ΕΕ L 191 της 28.5.2004, σ. 1.

(6)  ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.

(7)  ΕΕ L 204 της 21.7.1998, σ. 37.

---

---

---

31.3.2006

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 93/12

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 510/2006 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 20ής Μαρτίου 2006

για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 37,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Η παραγωγή, η παρασκευή και η διανομή των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην οικονομία της Κοινότητας.

(2)

Θα πρέπει να ενθαρρυνθεί η διαφοροποίηση της γεωργικής παραγωγής προκειμένου να επιτευχθεί καλύτερη ισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης στις αγορές. Η προώθηση προϊόντων που παρουσιάζουν ορισμένα χαρακτηριστικά μπορεί να αποτελέσει σημαντικό πλεονέκτημα για την αγροτική οικονομία, ιδίως στις μειονεκτικές ή στις απομακρυσμένες περιοχές, εξασφαλίζοντας, αφενός, τη βελτίωση του γεωργικού εισοδήματος και, αφετέρου, τη συγκράτηση του αγροτικού πληθυσμού σε αυτές τις περιοχές.

(3)	Ένας σταθερά αυξανόμενος αριθμός καταναλωτών δίνει προτεραιότητα, όσον αφορά τη διατροφή του, μάλλον στην ποιότητα παρά στην ποσότητα. Η εν λόγω αναζήτηση ιδιότυπων προϊόντων λαμβάνει τη μορφή, μεταξύ άλλων, ζήτησης γεωργικών προϊόντων ή τροφίμων ορισμένης γεωγραφικής καταγωγής.

(4)	Λόγω της ποικιλομορφίας των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά και της πληθώρας των πληροφοριών που τα αφορούν, ο καταναλωτής θα πρέπει, προκειμένου να κάνει καλύτερες επιλογές, να διαθέτει σαφείς και συνοπτικές πληροφορίες για την καταγωγή του προϊόντος.

(5)

Τα γεωργικά προϊόντα και τα τρόφιμα υπόκεινται, όσον αφορά την επισήμανσή τους, στους γενικούς κανόνες που θεσπίζονται με την οδηγία 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2000, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των τροφίμων (2). Λόγω της ιδιοτυπίας τους, θα πρέπει να θεσπιστούν ειδικές συμπληρωματικές διατάξεις για τα γεωργικά προϊόντα και τα τρόφιμα που προέρχονται από μια οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή, οι οποίες θα απαιτούν από τους παραγωγούς να χρησιμοποιούν τα κατάλληλα κοινοτικά σύμβολα ή ενδείξεις στη συσκευασία. Η χρήση αυτών των συμβόλων ή των ενδείξεων θα πρέπει να καταστεί υποχρεωτική στην περίπτωση των κοινοτικών ονομασιών ούτως ώστε, αφενός, να γίνουν ευρύτερα γνωστά στους καταναλωτές τα προϊόντα της εν λόγω κατηγορίας και οι εγγυήσεις που συνδέονται με αυτά και, αφετέρου, να καταστεί δυνατή η ευκολότερη αναγνώριση των εν λόγω προϊόντων στην αγορά ώστε να διευκολύνονται οι έλεγχοι. Θα πρέπει να παρασχεθεί μια εύλογη προθεσμία στους εμπορευόμενους για να προσαρμοσθούν στην εν λόγω υποχρέωση.

(6)

Θα πρέπει να προβλεφθεί μια κοινοτική προσέγγιση σχετικά με τις ονομασίες προέλευσης και τις γεωγραφικές ενδείξεις. Πράγματι, ένα πλαίσιο κοινοτικών κανόνων που θα περιλαμβάνει ένα καθεστώς προστασίας θα επιτρέψει στις γεωγραφικές ενδείξεις και στις ονομασίες προέλευσης να αναπτυχθούν, δεδομένου ότι το εν λόγω πλαίσιο θα παρέχει, μέσω μιας πιο ομοιόμορφης προσέγγισης, δίκαιο ανταγωνισμό μεταξύ των παραγωγών προϊόντων που δικαιούνται τις εν λόγω ενδείξεις και θα ενισχύει την αξιοπιστία αυτών των προϊόντων στα μάτια των καταναλωτών.

(7)	Οι προβλεπόμενοι κανόνες θα πρέπει να εφαρμόζονται χωρίς παρεμβολή της κειμένης κοινοτικής νομοθεσίας σχετικά με τους οίνους και τα οινοπνευματώδη ποτά.

(8)

Το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να περιορισθεί σε ορισμένα γεωργικά προϊόντα και τρόφιμα, των οποίων τα χαρακτηριστικά έχουν σχέση με τη γεωγραφική καταγωγή του προϊόντος ή του τροφίμου. Ωστόσο, αυτό το πεδίο εφαρμογής θα μπορούσε να επεκταθεί προκειμένου να συμπεριλάβει και άλλα γεωργικά προϊόντα ή τρόφιμα.

(9)	Υπό το πρίσμα των υφιστάμενων πρακτικών, θα πρέπει να ορισθούν δύο διαφορετικά επίπεδα γεωγραφικής αναφοράς, ήτοι οι προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις και οι προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης.

(10)	Ένα γεωργικό προϊόν ή ένα τρόφιμο που φέρει τέτοια περιγραφή, θα πρέπει να πληροί ορισμένους όρους που απαριθμούνται στις προδιαγραφές.

(11)

Για να δικαιούνται προστασία στα κράτη μέλη, οι γεωγραφικές ενδείξεις και οι ονομασίες προέλευσης θα πρέπει να καταχωρίζονται σε κοινοτικό επίπεδο. Η καταχώριση σε μητρώο θα πρέπει επίσης να εξασφαλίζει την ενημέρωση των επαγγελματιών και των καταναλωτών. Προκειμένου να διασφαλισθεί ότι οι καταχωρισμένες κοινοτικές ονομασίες πληρούν τους όρους που καθορίζονται από τον παρόντα κανονισμό, η εξέταση των αιτήσεων θα πρέπει να διενεργείται από τις εθνικές αρχές του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους, τηρώντας τις ελάχιστες κοινές διατάξεις που περιλαμβάνουν μια εθνική διαδικασία ένστασης. Στη συνέχεια, η Επιτροπή θα πρέπει να εμπλέκεται σε μια εξέταση που θα αποσκοπεί να διασφαλίσει ότι οι αιτήσεις πληρούν τους όρους που καθορίζονται από τον παρόντα κανονισμό και ότι υπάρχει ομοιόμορφη προσέγγιση μεταξύ των κρατών μελών.

(12)

Η συμφωνία όσον αφορά τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στον τομέα του εμπορίου (συμφωνία TRIPS του 1994, η οποία περιέχεται στο παράρτημα 1Γ της συμφωνίας για την ίδρυση του Παγκοσμίου Οργανισμού Εμπορίου) περιλαμβάνει λεπτομερείς διατάξεις σχετικά με την ύπαρξη, την απόκτηση, το εύρος, τη διατήρηση και την επιβολή της εφαρμογής των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

(13)	Η προστασία μέσω της καταχώρισης, η οποία παρέχεται από τον παρόντα κανονισμό, θα πρέπει να είναι ανοικτή για τις γεωγραφικές ενδείξεις τρίτων χωρών, όταν οι εν λόγω ενδείξεις προστατεύονται στη χώρα καταγωγής τους.

(14)	Η διαδικασία καταχώρισης θα πρέπει να επιτρέπει σε κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει έννομο συμφέρον σε κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα, να ασκεί τα δικαιώματά του κοινοποιώντας τις ενστάσεις του.

(15)

Θα πρέπει να υπάρχουν διαδικασίες που να επιτρέπουν, μετά την καταχώριση, την τροποποίηση των προδιαγραφών, κατόπιν αιτήματος ομάδων που έχουν έννομο συμφέρον, υπό το πρίσμα της τεχνολογικής προόδου και την ακύρωση της γεωγραφικής ένδειξης ή της ονομασίας προέλευσης ενός γεωργικού προϊόντος ή ενός τροφίμου, ιδίως εάν το εν λόγω προϊόν ή το τρόφιμο παύσει να συμφωνεί με τις προδιαγραφές βάσει των οποίων χορηγήθηκε η γεωγραφική ένδειξη ή η ονομασία προέλευσης.

(16)

Οι ονομασίες προέλευσης και οι γεωγραφικές ενδείξεις που προστατεύονται στο κοινοτικό έδαφος θα πρέπει να υπόκεινται σε ένα εποπτικό σύστημα επίσημων ελέγχων, το οποίο να εδράζεται σε ένα σύστημα ελέγχου που να εγγράφεται στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τη διενέργεια επισήμων ελέγχων συμμόρφωσης προς τη νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων και προς τους κανόνες για την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων (3), συμπεριλαμβανομένου ενός συστήματος ελέγχων για την εξασφάλιση της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές που ισχύουν για τα οικεία γεωργικά προϊόντα και τρόφιμα.

(17)	Θα πρέπει να επιτρέπεται στα κράτη μέλη να επιβάλλουν τέλη προκειμένου να καλύπτονται τα συνεπαγόμενα έξοδα.

(18)	Τα μέτρα που είναι αναγκαία για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να θεσπισθούν σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (4).

(19)

Οι ονομασίες που έχουν ήδη καταχωρισθεί δυνάμει του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2081/92 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουλίου 1992, για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων (5), κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει να εξακολουθήσουν να απολαμβάνουν της προστασίας που προβλέπεται από τον παρόντα κανονισμό και να καταχωρισθούν αυτομάτως στο μητρώο. Θα πρέπει, εξάλλου, να προβλεφθούν μεταβατικά μέτρα που θα εφαρμόζονται στις αιτήσεις καταχώρισης τις οποίες παραλαμβάνει η Επιτροπή πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.

(20)	Για λόγους σαφήνειας και διαφάνειας, ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2081/92 θα πρέπει να καταργηθεί και να αντικατασταθεί από τον παρόντα κανονισμό,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Πεδίο εφαρμογής

1.   Ο παρών κανονισμός θεσπίζει τους κανόνες προστασίας των ονομασιών προέλευσης και των γεωγραφικών ενδείξεων των γεωργικών προϊόντων που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση και που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι της συνθήκης και των τροφίμων που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι του παρόντος κανονισμού, καθώς και των γεωργικών προϊόντων που απαριθμούνται στο παράρτημα ΙΙ του παρόντος κανονισμού.

Ωστόσο, ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται στα προϊόντα του αμπελοοινικού τομέα, πλην των ξυδιών οίνου, ούτε στα οινοπνευματώδη ποτά. Η παρούσα παράγραφος εφαρμόζεται με την επιφύλαξη της εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς (6).

Τα παραρτήματα Ι και ΙΙ του παρόντος κανονισμού μπορούν να τροποποιούνται σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 15 παράγραφος 2.

2.   Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται με την επιφύλαξη άλλων ειδικών κοινοτικών διατάξεων.

3.   Η οδηγία 98/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουνίου 1998, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών (7), δεν εφαρμόζεται ούτε για τις ονομασίες προέλευσης, ούτε για τις γεωγραφικές ενδείξεις που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 2

Ονομασία προέλευσης και γεωγραφική ένδειξη

1.   Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, νοούνται ως:

α)

«ονομασία προέλευσης»: το όνομα μιας περιοχής, ενός συγκεκριμένου τόπου ή, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, μιας χώρας, το οποίο χρησιμοποιείται για την περιγραφή ενός γεωργικού προϊόντος ή ενός τροφίμου, — που κατάγεται από τη συγκεκριμένη περιοχή, τον συγκεκριμένο τόπο ή τη συγκεκριμένη χώρα, — του οποίου η ποιότητα ή τα χαρακτηριστικά οφείλονται ουσιαστικά ή αποκλειστικά στο ιδιαίτερο γεωγραφικό περιβάλλον που περιλαμβάνει τους εγγενείς φυσικούς και ανθρώπινους παράγοντες, και — του οποίου η παραγωγή, η μεταποίηση και η επεξεργασία πραγματοποιούνται στην οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή·

β)

«γεωγραφική ένδειξη»: το όνομα μιας περιοχής, ενός συγκεκριμένου τόπου ή, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, μιας χώρας, το οποίο χρησιμοποιείται για την περιγραφή ενός γεωργικού προϊόντος ή ενός τροφίμου: — που κατάγεται από την εν λόγω περιοχή, τον συγκεκριμένο τόπο ή την εν λόγω χώρα, και — του οποίου η συγκεκριμένη ποιότητα, η φήμη ή άλλα χαρακτηριστικά μπορούν να αποδοθούν στην εν λόγω γεωγραφική καταγωγή, και — του οποίου η παραγωγή ή/και η μεταποίηση ή/και η επεξεργασία πραγματοποιούνται στην οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή.

2.   Θεωρούνται επίσης ως ονομασίες προέλευσης ή γεωγραφικές ενδείξεις, τα παραδοσιακά, γεωγραφικά ή μη, ονόματα που περιγράφουν ένα γεωργικό προϊόν ή ένα τρόφιμο το οποίο πληροί τους όρους που προβλέπονται στην παράγραφο 1.

3.   Παρά την παράγραφο 1 στοιχείο α), ορισμένες γεωγραφικές ενδείξεις εξομοιούνται προς ονομασίες προέλευσης εάν οι πρώτες ύλες των σχετικών προϊόντων προέρχονται από γεωγραφική περιοχή ευρύτερη ή διαφορετική από την περιοχή μεταποίησης, εφόσον:

α)	η περιοχή παραγωγής της πρώτης ύλης οριοθετείται·

β)	υπάρχουν ειδικοί όροι παραγωγής των πρώτων υλών· και

γ)	υπάρχει ένα καθεστώς ελέγχου που εξασφαλίζει την τήρηση των όρων που προβλέπονται στο στοιχείο β).

Οι εν λόγω ονομασίες πρέπει να έχουν αναγνωρισθεί ως ονομασίες προέλευσης στη χώρα προέλευσης πριν από την 1η Μαΐου 2004.

Άρθρο 3

Κοινός χαρακτήρας, σύγκρουση με ονόματα φυτικών ποικιλιών, ζωικών φυλών, ομωνύμων και εμπορικών σημάτων

1.   Ονόματα τα οποία έχουν καταστεί κοινά δεν καταχωρίζονται.

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ως «ονομασία που έχει καταστεί κοινή» νοείται το όνομα γεωργικού προϊόντος ή τροφίμου το οποίο, αν και αναφέρεται στον τόπο ή στην περιοχή όπου το εν λόγω γεωργικό προϊόν ή το τρόφιμο έχει αρχικά παραχθεί ή διατεθεί στην αγορά, έχει καταστεί κοινή ονομασία γεωργικού προϊόντος ή τροφίμου στην Κοινότητα.

Για να διαπιστωθεί εάν ένα όνομα έχει καταστεί κοινό, λαμβάνονται υπόψη όλοι οι παράγοντες, ιδίως δε:

α)	η υφιστάμενη κατάσταση στα κράτη μέλη και στις ζώνες κατανάλωσης·

β)	το σχετικό εθνικό ή κοινοτικό δίκαιο.

2.   Ένα όνομα δεν μπορεί να καταχωρίζεται ως ονομασία προέλευσης ή ως γεωγραφική ένδειξη όταν συγχέεται με το όνομα φυτικής ποικιλίας ή ζωικής φυλής και ενδέχεται, ως εκ τούτου, να παραπλανήσει τον καταναλωτή ως προς την πραγματική καταγωγή του προϊόντος.

3.   Κατά την καταχώριση ονομασίας πλήρως ή εν μέρει ομώνυμης με ονομασία που έχει ήδη καταχωρισθεί δυνάμει του παρόντος κανονισμού, λαμβάνονται δεόντως υπόψη οι τοπικές και παραδοσιακές χρήσεις και οι πραγματικοί κίνδυνοι σύγχυσης. Ιδίως:

α)	μια ομώνυμη ονομασία που δημιουργεί στον καταναλωτή την εσφαλμένη εντύπωση ότι τα προϊόντα προέρχονται από άλλο έδαφος δεν καταχωρίζεται, έστω και εάν είναι ορθή όσον αφορά το έδαφος, την περιοχή ή την τοποθεσία από την οποία προέρχονται τα συγκεκριμένα γεωργικά προϊόντα ή τρόφιμα·

β)

η χρήση μιας καταχωρισμένης ομώνυμης ονομασίας επιτρέπεται μόνον υπό πρακτικές προϋποθέσεις που εξασφαλίζουν ότι η ομώνυμη ονομασία, η οποία καταχωρίσθηκε μεταγενέστερα, διακρίνεται σαφώς από εκείνη που έχει ήδη καταχωρισθεί, λαμβανομένης υπόψη της ανάγκης να εξασφαλίζεται ισότιμη μεταχείριση των ενδιαφερόμενων παραγωγών και να μην παραπλανάται ο καταναλωτής.

4.   Μια ονομασία προέλευσης ή μια γεωγραφική ένδειξη δεν καταχωρίζεται όταν, λαμβανομένης υπόψη της φήμης ενός εμπορικού σήματος, της αναγνωρισιμότητάς του και της διάρκειας χρησιμοποίησής του, η καταχώριση θα μπορούσε να παραπλανήσει τον καταναλωτή όσον αφορά την αληθινή ταυτότητα του προϊόντος.

Άρθρο 4

Προδιαγραφές του προϊόντος

1.   Για να καταστεί επιλέξιμο για προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (ΠΟΠ) ή προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη (ΠΓΕ), ένα γεωργικό προϊόν ή ένα τρόφιμο πρέπει να είναι σύμφωνο με τις προδιαγραφές του προϊόντος.

2.   Οι προδιαγραφές του προϊόντος περιλαμβάνουν τουλάχιστον τα ακόλουθα:

α)	το όνομα του γεωργικού προϊόντος ή του τροφίμου, που περιλαμβάνει την ονομασία προέλευσης ή τη γεωγραφική ένδειξη·

β)	την περιγραφή του γεωργικού προϊόντος ή του τροφίμου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεχομένως, των πρώτων υλών, και τα κυριότερα φυσικά, χημικά, μικροβιολογικά ή οργανοληπτικά χαρακτηριστικά του γεωργικού προϊόντος ή του τροφίμου·

γ)	την οριοθέτηση της γεωγραφικής περιοχής και, ενδεχομένως, τα στοιχεία που καταδεικνύουν την τήρηση των προϋποθέσεων που προβλέπονται στο άρθρο 2 παράγραφος 3·

δ)	αποδεικτικά στοιχεία ότι το γεωργικό προϊόν ή το τρόφιμο κατάγεται από την οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή που αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο α) ή β), ανάλογα με την περίπτωση·

ε)

περιγραφή της μεθόδου παρασκευής του γεωργικού προϊόντος ή του τροφίμου και, ενδεχομένως, τις τοπικές, αυθεντικές και συνήθεις μεθόδους, καθώς και στοιχεία σχετικά με τη συσκευασία, όταν η αιτούσα ομάδα, κατά την έννοια του άρθρου 5 παράγραφος 1, ορίζει και αιτιολογεί ότι η συσκευασία πρέπει να πραγματοποιείται στην οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή προκειμένου να διασφαλίζεται η ποιότητα, ή να εξασφαλίζεται η καταγωγή ή να εξασφαλίζεται ο έλεγχος·

στ)

στοιχεία που τεκμηριώνουν: i) τον δεσμό μεταξύ της ποιότητας ή των χαρακτηριστικών του γεωργικού προϊόντος ή του τροφίμου και του γεωγραφικού περιβάλλοντος που αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο α) ή, ανάλογα με την περίπτωση, ii) τον δεσμό μεταξύ μιας καθορισμένης ποιότητας, της φήμης ή άλλου χαρακτηριστικού του γεωργικού προϊόντος ή του τροφίμου και της γεωγραφικής καταγωγής που αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο β)·

ζ)	το όνομα και τη διεύθυνση των αρχών ή φορέων που ελέγχουν τη συμμόρφωση προς τις διατάξεις των προδιαγραφών, καθώς και τα συγκεκριμένα καθήκοντά τους·

η)	τυχόν ειδικούς κανόνες επισήμανσης σχετικά με το συγκεκριμένο γεωργικό προϊόν ή τρόφιμο·

θ)	τυχόν απαιτήσεις που προβλέπονται από κοινοτικές ή εθνικές διατάξεις.

Άρθρο 5

Αίτηση καταχώρισης

1.   Μόνο μια ομάδα δικαιούται να υποβάλλει αίτηση καταχώρισης.

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ως «ομάδα» νοείται, ανεξάρτητα από τη νομική της μορφή ή σύνθεση, κάθε οργάνωση παραγωγών ή μεταποιητών οι οποίοι ασχολούνται με το ίδιο γεωργικό προϊόν ή τρόφιμο. Στην ομάδα μπορούν να συμμετέχουν και άλλοι ενδιαφερόμενοι. Ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο μπορεί να εξομοιούται προς ομάδα, σύμφωνα με τους λεπτομερείς κανόνες που αναφέρονται στο άρθρο 16 στοιχείο γ).

Στην περίπτωση ονομασίας η οποία περιγράφει μια διασυνοριακή γεωγραφική περιοχή ή παραδοσιακής ονομασίας που συνδέεται με διασυνοριακή γεωγραφική περιοχή, διάφορες ομάδες μπορούν να υποβάλλουν κοινή αίτηση, σύμφωνα με τους λεπτομερείς κανόνες που αναφέρονται στο άρθρο 16 στοιχείο γ).

2.   Μια ομάδα επιτρέπεται να υποβάλλει αίτηση καταχώρισης μόνο για τα γεωργικά προϊόντα ή τα τρόφιμα που παράγει ή αποκτά.

3.   Η αίτηση καταχώρισης περιλαμβάνει τουλάχιστον τα ακόλουθα:

α)	το όνομα και τη διεύθυνση της αιτούσας ομάδας·

β)	τις προδιαγραφές που προβλέπονται στο άρθρο 4·

γ)

ένα ενιαίο έγγραφο με τα ακόλουθα στοιχεία: i) τα κύρια στοιχεία των προδιαγραφών: την ονομασία, την περιγραφή του προϊόντος, συμπεριλαμβανομένων, ανάλογα με την περίπτωση, των ειδικών κανόνων που αφορούν τη συσκευασία και την επισήμανσή του, και τη συνοπτική περιγραφή της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής, ii) την περιγραφή του δεσμού του προϊόντος με το γεωγραφικό περιβάλλον ή τη γεωγραφική καταγωγή που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχεία α) ή β), ανάλογα με την περίπτωση, συμπεριλαμβανομένων, ενδεχομένως, των ειδικών στοιχείων της περιγραφής του προϊόντος ή της μεθόδου απόκτησης που τεκμηριώνουν τον δεσμό αυτόν.

4.   Όταν η αίτηση καταχώρισης αφορά γεωγραφική περιοχή που βρίσκεται εντός δεδομένου κράτους μέλους, η αίτηση απευθύνεται στο κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η εν λόγω περιοχή.

Το κράτος μέλος εξετάζει την αίτηση με τα κατάλληλα μέσα, προκειμένου να εξακριβώσει εάν είναι αιτιολογημένη και εάν πληροί τους όρους του παρόντος κανονισμού.

5.   Στο πλαίσιο της εξέτασης που προβλέπεται στην παράγραφο 4, δεύτερο εδάφιο, το κράτος μέλος κινεί εθνική διαδικασία ένστασης, εξασφαλίζοντας την αναγκαία δημοσιότητα της εν λόγω αίτησης και προβλέποντας εύλογη περίοδο κατά τη διάρκεια της οποίας, κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει έννομο συμφέρον και είναι εγκατεστημένο ή διαμένει στην επικράτειά του, μπορεί να υποβάλει ένσταση κατά της αίτησης.

Το κράτος μέλος εξετάζει το παραδεκτό των ενστάσεων που λαμβάνει, σύμφωνα με κριτήρια που αναφέρονται στο άρθρο 7, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο.

Εάν το κράτος μέλος θεωρεί ότι πληρούνται οι απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, λαμβάνει ευνοϊκή απόφαση και διαβιβάζει στην Επιτροπή τα έγγραφα που αναφέρονται στην παράγραφο 7 προκειμένου να ληφθεί η τελική απόφαση. Σε αντίθετη περίπτωση, το κράτος μέλος αποφασίζει την απόρριψη της αίτησης.

Το κράτος μέλος εξασφαλίζει τη δημοσιοποίηση της ευνοϊκής του απόφασης και ότι κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει έννομο συμφέρον διαθέτει δυνατότητες προσφυγής.

Το κράτος μέλος εξασφαλίζει τη δημοσίευση των προδιαγραφών στην οποία βασίζεται η ευνοϊκή του απόφαση, και διασφαλίζει την ηλεκτρονική πρόσβαση στις προδιαγραφές αυτές.

6.   Το κράτος μέλος μπορεί να χορηγεί, μεταβατικά μόνον, προστασία δυνάμει του παρόντος κανονισμού, σε εθνικό επίπεδο, στην ονομασία, και, ενδεχομένως, περίοδο προσαρμογής, από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης στην Επιτροπή.

Η περίοδος προσαρμογής που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο μπορεί να χορηγείται μόνον υπό τον όρο ότι οι ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις έχουν διαθέσει νόμιμα στο εμπόριο τα συγκεκριμένα προϊόντα, χρησιμοποιούσες αδιαλείπτως τις σχετικές ονομασίες τουλάχιστον κατά τη διάρκεια των πέντε προηγούμενων ετών και έχουν αποδείξει το γεγονός αυτό κατά την εθνική διαδικασία ένστασης που αναφέρεται στην παράγραφο 5 πρώτο εδάφιο.

Η μεταβατική εθνική προστασία παύει από την ημερομηνία κατά την οποία λαμβάνεται απόφαση καταχώρισης δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

Σε περίπτωση που η ονομασία δεν καταχωρισθεί δυνάμει του παρόντος κανονισμού, οι συνέπειες της μεταβατικής εθνικής προστασίας αποτελούν αποκλειστική ευθύνη του οικείου κράτους μέλους.

Τα μέτρα που λαμβάνουν τα κράτη μέλη δυνάμει του πρώτου εδαφίου παράγουν αποτελέσματα μόνον σε εθνικό επίπεδο και δεν επηρεάζουν το ενδοκοινοτικό ή το διεθνές εμπόριο.

7.   Για κάθε ευνοϊκή απόφαση που προβλέπεται στην παράγραφο 5 τρίτο εδάφιο, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος διαβιβάζει στην Επιτροπή:

α)	το όνομα και τη διεύθυνση της αιτούσας ομάδας·

β)	το ενιαίο έγγραφο που αναφέρεται στην παράγραφο 3 στοιχείο γ)·

γ)	δήλωση του κράτους μέλους ότι θεωρεί ότι η υποβληθείσα από την ομάδα αίτηση, για την οποία έχει ληφθεί ευνοϊκή απόφαση, πληροί του όρους του παρόντος κανονισμού και τις διατάξεις που εκδίδονται κατ’ εφαρμογή του·

δ)	την παραπομπή στη δημοσίευση των προδιαγραφών που αναφέρονται στην παράγραφο 5 πέμπτο εδάφιο.

8.   Τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές ή διοικητικές διατάξεις για την τήρηση των παραγράφων 4 έως 7, όχι αργότερα από τις 31 Μαρτίου 2007.

9.   Όταν η αίτηση καταχώρισης αφορά γεωγραφική περιοχή που βρίσκεται εντός τρίτης χώρας, περιλαμβάνει τα στοιχεία που προβλέπονται στην παράγραφο 3, καθώς και στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η εν λόγω ονομασία προστατεύεται στη χώρα καταγωγής της.

Η αίτηση απευθύνεται στην Επιτροπή, είτε απ’ ευθείας, είτε μέσω των αρχών της ενδιαφερόμενης τρίτης χώρας.

10.   Τα έγγραφα που αναφέρονται στο παρόν άρθρο και αποστέλλονται στην Επιτροπή, συντάσσονται σε μία από τις επίσημες γλώσσες των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή συνοδεύονται από επικυρωμένη μετάφραση σε μία από τις γλώσσες αυτές.

Άρθρο 6

Εξέταση από την Επιτροπή

1.   Η Επιτροπή εξετάζει, με τα κατάλληλα μέσα, την αίτηση που παραλαμβάνει σύμφωνα με το άρθρο 5, προκειμένου να εξακριβώσει εάν είναι αιτιολογημένη και εάν πληροί τους όρους που καθορίζονται από τον παρόντα κανονισμό. Η έξέταση αυτή δεν θα πρέπει να διαρκεί περισσότερο από 12 μήνες.

Κάθε μήνα, η Επιτροπή δημοσιοποιεί τον κατάλογο των ονομασιών για τις οποίες της έχουν υποβληθεί αιτήσεις καταχώρισης, καθώς και την ημερομηνία υποβολής τους στην Επιτροπή.

2.   Εάν, βάσει της εξέτασης που διεξάγεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο, η Επιτροπή κρίνει ότι πληρούνται οι όροι του παρόντος κανονισμού, δημοσιεύει στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το ενιαίο έγγραφο και την παραπομπή στη δημοσίευση των προδιαγραφών που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 5 πέμπτο εδάφιο.

Σε αντίθετη περίπτωση, η Επιτροπή αποφασίζει, σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 15 παράγραφος 2, την απόρριψη της αίτησης καταχώρισης.

Άρθρο 7

Ένσταση/απόφαση καταχώρισης

1.   Εντός έξι μηνών από την ημερομηνία δημοσίευσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 6 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο, κάθε κράτος μέλος ή τρίτη χώρα δύναται να υποβάλλει ένσταση κατά της προτεινόμενης καταχώρισης, καταθέτοντας δεόντως αιτιολογημένη δήλωση στην Επιτροπή.

2.   Κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο έχει έννομο συμφέρον και είναι εγκατεστημένο ή διαμένει σε άλλο κράτος μέλος εκτός από αυτό το οποίο ζητά την καταχώριση ή σε τρίτη χώρα, μπορεί επίσης να υποβάλλει ένσταση κατά της προβλεπόμενης καταχώρισης, καταθέτοντας δεόντως αιτιολογημένη δήλωση.

Τα φυσικά ή τα νομικά πρόσωπα που είναι εγκατεστημένα ή διαμένουν σε κράτος μέλος καταθέτουν τη δήλωση στο κράτος μέλος αυτό εντός προθεσμίας η οποία επιτρέπει την υποβολή ένστασης σύμφωνα με την παράγραφο 1.

Τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που είναι εγκατεστημένα ή διαμένουν σε τρίτη χώρα, καταθέτουν τη δήλωση στην Επιτροπή, είτε απ’ ευθείας, είτε μέσω των αρχών της οικείας τρίτης χώρας, εντός της προθεσμίας που καθορίζεται στην παράγραφο 1.

3.   Γίνονται δεκτές μόνον οι δηλώσεις ένστασης οι οποίες παραλαμβάνονται στην Επιτροπή εντός της προθεσμίας που καθορίζεται στην παράγραφο 1 και οι οποίες:

α)	δεικνύουν την μη τήρηση των όρων που αναφέρονται στο άρθρο 2· ή

β)	δεικνύουν ότι η καταχώριση του προτεινόμενου ονόματος είναι αντίθετη με τις παραγράφους 2, 3 και 4 του άρθρου 3· ή

γ)

δεικνύουν ότι η καταχώριση της προτεινόμενης ονομασίας θα έβλαπτε την ύπαρξη μιας πλήρως ή μερικώς ταυτόσημης ονομασίας ή ενός εμπορικού σήματος ή την ύπαρξη προϊόντων τα οποία κυκλοφορούσαν νομίμως στην αγορά επί πέντε τουλάχιστον έτη πριν από την ημερομηνία δημοσίευσης που αναφέρεται στο άρθρο 6 παράγραφος 2· ή

δ)	παρέχουν στοιχεία τα οποία επιτρέπουν να συναχθεί το συμπέρασμα ότι η ονομασία της οποίας ζητείται η καταχώριση είναι κοινή κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1.

Η Επιτροπή εξετάζει το παραδεκτό των ενστάσεων.

Τα κριτήρια που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο στοιχεία β), γ) και δ), αξιολογούνται στο επίπεδο της Κοινότητας, πράγμα που στην περίπτωση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας αφορά μόνον το έδαφος ή τα εδάφη όπου προστατεύονται τα εν λόγω δικαιώματα.

4.   Εάν η Επιτροπή δεν παραλάβει καμία παραδεκτή ένσταση δυνάμει της παραγράφου 3, καταχωρίζει το όνομα.

Η καταχώριση δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

5.   Εάν μια ένσταση είναι παραδεκτή σύμφωνα με την παράγραφο 3, η Επιτροπή καλεί τους ενδιαφερομένους να προβούν στις κατάλληλες διαβουλεύσεις.

Εάν οι ενδιαφερόμενοι καταλήξουν σε συμφωνία εντός έξι μηνών, κοινοποιούν στην Επιτροπή όλους τους παράγοντες που επέτρεψαν την επίτευξη της συμφωνίας αυτής, συμπεριλαμβανομένων της γνώμης του αιτούντος και της γνώμης του ενισταμένου. Εάν οι πληροφορίες που έχουν δημοσιευθεί σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 2, δεν έχουν τροποποιηθεί ή έχουν υποστεί επουσιώδεις μόνον τροποποιήσεις που καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 16 στοιχείο η), η Επιτροπή ενεργεί σύμφωνα με την παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου. Άλλως, η Επιτροπή επαναλαμβάνει την εξέταση που προβλέπεται στο άρθρο 6 παράγραφος 1.

Εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία, η Επιτροπή λαμβάνει απόφαση σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 15 παράγραφος 2, λαμβάνοντας υπόψη τις θεμιτές και παραδοσιακές χρήσεις και τους πραγματικούς κινδύνους σύγχυσης.

Η απόφαση δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

6.   Η Επιτροπή ενημερώνει το μητρώο των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και των προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων.

7.   Τα έγγραφα που προβλέπονται στο παρόν άρθρο και αποστέλλονται στην Επιτροπή, συντάσσονται σε μία από τις επίσημες γλώσσες των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή συνοδεύονται από επικυρωμένη μετάφραση σε μία από τις γλώσσες αυτές.

Άρθρο 8

Ονομασίες, ενδείξεις και σύμβολα

1.   Μια ονομασία που καταχωρίζεται δυνάμει του παρόντος κανονισμού μπορεί να χρησιμοποιείται από κάθε εμπορευόμενο που διαθέτει στο εμπόριο γεωργικά προϊόντα ή τρόφιμα τα οποία είναι σύμφωνα με τις αντίστοιχες προδιαγραφές.

2.   Στην επισήμανση των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων, καταγωγής Κοινότητας, τα οποία διατίθενται στο εμπόριο με ονομασία καταχωρισμένη σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, εμφαίνονται στην επισήμανση οι ενδείξεις «προστατευόμενη ονομασία προέλευσης» και «προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη», ή τα κοινοτικά σύμβολα που συσχετίζονται με αυτές.

3.   Στην επισήμανση των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων, καταγωγής τρίτων χωρών, τα οποία διατίθενται στο εμπόριο με ονομασία καταχωρισμένη σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, μπορούν επίσης να εμφαίνονται στην επισήμανση οι ενδείξεις που αναφέρονται στην παράγραφο 2, και τα κοινοτικά σύμβολα που συσχετίζονται με αυτές.

Άρθρο 9

Έγκριση της τροποποίησης των προδιαγραφών

1.   Μια ομάδα που πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 5 παράγραφοι 1 και 2 και έχει έννομο συμφέρον, μπορεί να ζητεί έγκριση τροποποίησης των προδιαγραφών, ιδίως προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι εξελίξεις των επιστημονικών και τεχνικών γνώσεων ή να επαναριοθετηθεί η γεωγραφική περιοχή που αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 2 στοιχείο γ).

Στην αίτηση περιγράφονται και αιτιολογούνται οι ζητούμενες τροποποιήσεις.

2.   Εάν η τροποποίηση συνεπάγεται μία ή περισσότερες τροποποιήσεις του ενιαίου εγγράφου, η αίτηση τροποποίησης υπόκειται στη διαδικασία που προβλέπεται στα άρθρα 5, 6 και 7. Ωστόσο, εάν προτείνονται μόνον επουσιώδεις τροποποιήσεις, η Επιτροπή αποφασίζει σχετικά με την έγκριση της τροποποίησης χωρίς να ακολουθεί τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 6 παράγραφος 2 και στο άρθρο 7 και, σε περίπτωση έγκρισης, δημοσιεύει τα στοιχεία που αναφέρονται στο άρθρο 6, παράγραφος 2.

3.   Εάν η τροποποίηση δεν συνεπάγεται τροποποίηση του ενιαίου εγγράφου, εφαρμόζονται οι ακόλουθοι κανόνες:

i)

σε περίπτωση που η γεωγραφική περιοχή βρίσκεται σε κράτος μέλος, το εν λόγω κράτος μέλος αποφαίνεται σχετικά με την έγκριση της τροποποίησης και, σε περίπτωση θετικής γνώμης, δημοσιεύει τις τροποποιημένες προδιαγραφές και ενημερώνει την Επιτροπή για τις εγκριθείσες τροποποιήσεις και την αιτιολόγησή τους,

ii)	σε περίπτωση που η γεωγραφική περιοχή βρίσκεται σε τρίτη χώρα, η Επιτροπή αποφαίνεται σχετικά με την έγκριση της προτεινόμενης τροποποίησης.

4.   Εάν η τροποποίηση αφορά προσωρινή αλλαγή των προδιαγραφών λόγω της επιβολής υποχρεωτικών υγειονομικών ή φυτοϋγειονομικών μέτρων από τις δημόσιες αρχές, εφαρμόζονται οι διαδικασίες της παραγράφου 3.

Άρθρο 10

Επίσημοι έλεγχοι

1.   Τα κράτη μέλη ορίζουν την ή τις αρμόδιες αρχές που είναι υπεύθυνες για ελέγχους όσον αφορά τις υποχρεώσεις που θεσπίζονται με τον παρόντα κανονισμό, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 882/2004.

2.   Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε κάθε εμπορευόμενος που συμμορφούται προς τον παρόντα κανονισμό να δικαιούται κάλυψη από σύστημα επίσημων ελέγχων.

3.   Η Επιτροπή δημοσιοποιεί και ενημερώνει περιοδικά το όνομα και τη διεύθυνση των αρχών και των φορέων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 ή στο άρθρο 11.

Άρθρο 11

Εξακρίβωση της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές

1.   Όσον αφορά τις γεωγραφικές ενδείξεις και τις ονομασίες προέλευσης σχετικά με γεωγραφική περιοχή εντός της Κοινότητας, η εξακρίβωση της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές πριν από τη διάθεση του προϊόντος στην αγορά, εξασφαλίζεται από:

—	μία ή περισσότερες από τις αρμόδιες αρχές που αναφέρονται στο άρθρο 10, ή/και

—	έναν ή περισσότερους από τους φορείς ελέγχου κατά την έννοια του άρθρου 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004, οι οποίοι λειτουργούν ως φορείς πιστοποίησης προϊόντων.

Το κόστος της εν λόγω εξακρίβωσης της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές επιβαρύνει τους εμπορευόμενους που υπόκεινται σε αυτούς τους ελέγχους.

2.   Όσον αφορά τις γεωγραφικές ενδείξεις και τις ονομασίες προέλευσης σχετικά με γεωγραφική περιοχή εντός τρίτης χώρας, η εξακρίβωση συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές, πριν από τη διάθεση του προϊόντος στην αγορά, εξασφαλίζεται από:

—	μία ή περισσότερες από τις δημόσιες αρχές που ορίζει η τρίτη χώρα, ή/και

—	έναν ή περισσότερους από τους φορείς πιστοποίησης προϊόντων.

3.   Οι φορείς πιστοποίησης προϊόντων που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 πρέπει να τηρούν το ευρωπαϊκό πρότυπο ΕΝ45011 ή τον οδηγό IS0/IEC 65, από δε την 1η Μαΐου 2010, πρέπει να είναι διαπιστευμένοι σύμφωνα με αυτά (γενικές απαιτήσεις για φορείς που λειτουργούν ως συστήματα σε πιστοποίηση προϊόντων).

4.   Εάν οι αρχές που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 έχουν επιλέξει να εξακριβώνουν τη συμμόρφωση προς τις προδιαγραφές, πρέπει να προσφέρουν κατάλληλες εγγυήσεις αντικειμενικότητας και αμεροληψίας, και να έχουν στη διάθεσή τους το εξειδικευμένο προσωπικό και τους πόρους που απαιτούνται για την εκτέλεση των καθηκόντων τους.

Άρθρο 12

Ακύρωση

1.   Εάν, σύμφωνα με τους λεπτομερείς κανόνες που αναφέρονται στο άρθρο 16 στοιχείο ια), η Επιτροπή κρίνει ότι δεν διασφαλίζεται πλέον η συμμόρφωση ενός γεωργικού προϊόντος ή τροφίμου που καλύπτεται από προστατευόμενη ονομασία προς τους όρους των προδιαγραφών, κινεί τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 15 παράγραφος 2, για την ακύρωση της καταχώρισης, η οποία δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2.   Κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει έννομο συμφέρον μπορεί να ζητήσει την ακύρωση της καταχώρισης, αιτιολογώντας το αίτημά του.

Η διαδικασία που προβλέπεται στα άρθρα 5, 6 και 7 εφαρμόζεται, τηρουμένων των αναλογιών.

Άρθρο 13

Προστασία

1.   Οι καταχωρισμένες ονομασίες προστατεύονται από:

α)

οιαδήποτε άμεση ή έμμεση εμπορική χρήση καταχωρισμένης ονομασίας για προϊόντα που δεν καλύπτονται από την καταχώριση, εφόσον τα εν λόγω προϊόντα είναι συγκρίσιμα με τα προϊόντα που έχουν καταχωρισθεί με την εν λόγω ονομασία ή εφόσον η εν λόγω χρήση αποτελεί εκμετάλλευση της φήμης της προστατευόμενης ονομασίας·

β)	οιαδήποτε αντιποίηση, απομίμηση ή υπαινιγμό, ακόμη και αν αναφέρεται η πραγματική καταγωγή του προϊόντος ή εάν η προστατευόμενη ονομασία χρησιμοποιείται σε μετάφραση ή συνοδεύεται από εκφράσεις όπως «είδος», «τύπος», «μέθοδος», «τρόπος», «απομίμηση» ή παρόμοιες·

γ)

οιαδήποτε άλλη ψευδή ή παραπλανητική ένδειξη, τόσο όσον αφορά την προέλευση, την καταγωγή, τη φύση ή τις ουσιαστικές ιδιότητες του προϊόντος, αναγραφόμενη στη συσκευασία ή στο περιτύλιγμα, στο διαφημιστικό υλικό ή σε έγγραφα που αφορούν το συγκεκριμένο προϊόν, καθώς και τη χρησιμοποίηση για τη συσκευασία του προϊόντος δοχείου που μπορεί να οδηγήσει σε εσφαλμένη εντύπωση ως προς την καταγωγή του·

δ)	οιαδήποτε άλλη πρακτική ικανή να παραπλανήσει τον καταναλωτή ως προς την πραγματική καταγωγή του προϊόντος.

Όταν μια καταχωρισμένη ονομασία περιλαμβάνει την ονομασία ενός γεωργικού προϊόντος ή ενός τροφίμου που θεωρείται κοινή, η χρήση της εν λόγω κοινής ονομασίας για το συγκεκριμένο γεωργικό προϊόν ή τρόφιμο δεν θεωρείται ότι αντιτίθεται στα στοιχεία α) ή β) του πρώτου εδαφίου.

2.   Οι προστατευόμενες ονομασίες δεν δύνανται να μεταπίπτουν σε κοινές.

3.   Όσον αφορά τις ονομασίες των οποίων η καταχώριση ζητήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 5, είναι δυνατόν να προβλέπεται μεταβατική περίοδος πέντε ετών κατ’ ανώτατο όριο, δυνάμει του άρθρου 7 παράγραφος 5, μόνο σε περίπτωση που μια ένσταση κρίθηκε παραδεκτή, λόγω του ότι η καταχώριση της προτεινόμενης ονομασίας μπορεί να βλάψει την ύπαρξη μιας εξ ολοκλήρου ή εν μέρει ομώνυμης ονομασίας ή την ύπαρξη προϊόντων τα οποία διατίθενται νόμιμα στην εμπορία επί πέντε τουλάχιστον έτη πριν από την ημερομηνία δημοσίευσης που προβλέπεται στο άρθρο 6 παράγραφος 2.

Είναι επίσης δυνατόν να καθορίζεται μεταβατική περίοδος για τις επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες σε κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα στην οποία βρίσκεται η γεωγραφική περιοχή, εφόσον οι εν λόγω επιχειρήσεις έχουν νόμιμα διαθέσει τα εν λόγω προϊόντα στην εμπορία, χρησιμοποιώντας αδιαλείπτως τις σχετικές ονομασίες, τουλάχιστον επί πέντε έτη πριν από την ημερομηνία δημοσίευσης που προβλέπεται στο άρθρο 6 παράγραφος 2 και εφόσον το γεγονός αυτό επισημάνθηκε στο πλαίσιο της εθνικής διαδικασίας ένστασης που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 5 πρώτο και δεύτερο εδάφιο, ή στο πλαίσιο της κοινοτικής διαδικασίας ένστασης που προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 2. Το συνολικό άθροισμα της μεταβατικής περιόδου που προβλέπεται στο παρόν εδάφιο και της περιόδου προσαρμογής που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 6 δεν μπορεί να υπερβαίνει τα πέντε έτη. Εάν η περίοδος προσαρμογής που αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 6 υπερβαίνει τα πέντε έτη, δεν χορηγείται μεταβατική περίοδος.

4.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 14, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίζει, σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 15 παράγραφος 2, τη συνύπαρξη μιας καταχωρισμένης ονομασίας και μιας μη καταχωρισμένης ονομασίας που περιγράφει έναν τόπο κράτους μέλους ή τρίτης χώρας, εφόσον η εν λόγω ονομασία είναι ταυτόσημη με την καταχωρισμένη ονομασία, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται όλοι οι ακόλουθοι όροι:

α)	η ταυτόσημη μη καταχωρισμένη ονομασία έχει χρησιμοποιηθεί νομίμως επί είκοσι πέντε τουλάχιστον έτη πριν από τις 24 Ιουλίου 1993 βάσει νομίμων και παγίων χρήσεων·

β)	δεικνύεται ότι η εν λόγω χρήση ουδέποτε είχε ως στόχο να επωφεληθεί της φήμης της καταχωρισμένης ονομασίας και ότι δεν παραπλάνησε ή ότι δεν μπόρεσε να παραπλανήσει τον καταναλωτή όσον αφορά την πραγματική καταγωγή του προϊόντος·

γ)	το πρόβλημα που προκύπτει από την ταυτόσημη ονομασία είχε επισημανθεί πριν από την καταχώριση της ονομασίας.

Η συνύπαρξη της καταχωρισμένης ονομασίας και της συγκεκριμένης μη καταχωρισμένης ταυτόσημης ονομασίας δεν μπορεί να υπερβαίνει μια περίοδο δεκαπέντε το πολύ ετών, μετά από την οποία δεν επιτρέπεται η χρήση της μη καταχωρισμένης ονομασίας.

Η χρήση της συγκεκριμένης μη καταχωρισμένης γεωγραφικής ονομασίας επιτρέπεται μόνον εάν η χώρα καταγωγής αναγράφεται στην ετικέτα κατά τρόπο ευκρινή και ευανάγνωστο.

Άρθρο 14

Σχέσεις μεταξύ εμπορικών σημάτων, ονομασιών προέλευσης και γεωγραφικών ενδείξεων

1.   Εάν μια ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη καταχωρίζεται δυνάμει του παρόντος κανονισμού, η αίτηση καταχώρισης ενός εμπορικού σήματος που αντιστοιχεί σε μία από τις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 13 και αφορά την ίδια κατηγορία προϊόντων απορρίπτεται, εάν η αίτηση καταχώρισης του εμπορικού σήματος υποβάλλεται μετά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης καταχώρισης στην Επιτροπή.

Τα εμπορικά σήματα που έχουν καταχωρισθεί κατά παράβαση του πρώτου εδαφίου ακυρώνονται.

2.   Λαμβανομένου δεόντως υπόψη του κοινοτικού δικαίου, εμπορικό σήμα η χρήση του οποίου αντιστοιχεί σε μία από τις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 13, το οποίο έχει κατατεθεί, καταχωρισθεί ή, στις περιπτώσεις που προβλέπονται από τη σχετική νομοθεσία, καθιερωθεί με τη χρήση, καλή τη πίστει, στο έδαφος της Κοινότητας, είτε πριν από την ημερομηνία προστασίας της ονομασίας προέλευσης ή της γεωγραφικής ένδειξης στη χώρα καταγωγής, είτε πριν από την 1η Ιανουαρίου 1996, μπορεί να συνεχίζεται παρά την καταχώριση μιας ονομασίας προέλευσης ή μιας γεωγραφικής ένδειξης, εφόσον δεν υπάρχουν λόγοι για την ακυρότητα ή την έκπτωσή του, όπως ορίζεται στην οδηγία 89/104/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων (8), ή στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (9).

Άρθρο 15

Διαδικασία επιτροπής

1.   Η Επιτροπή επικουρείται από τη μόνιμη επιτροπή προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων και ονομασιών προέλευσης.

2.   Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται τα άρθρα 5 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ.

Η περίοδος που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 6 της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται τρίμηνη.

3.   Η επιτροπή θεσπίζει τον εσωτερικό της κανονισμό.

Άρθρο 16

Κανόνες εφαρμογής

Σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 15 παράγραφος 2, θεσπίζονται λεπτομερείς κανόνες για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Οι εν λόγω κανόνες αφορούν ιδίως:

α)	τον κατάλογο των πρώτων υλών που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 3·

β)	τις πληροφορίες τις οποίες πρέπει να περιλαμβάνουν οι προδιαγραφές προϊόντος που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 2·

γ)	τις προϋποθέσεις βάσει των οποίων ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο μπορεί να εξομοιούται προς ομάδα·

δ)	την υποβολή αίτησης καταχώρισης για μια ονομασία που περιγράφει διασυνοριακή γεωγραφική περιοχή, όπως αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 τρίτο εδάφιο·

ε)	το περιεχόμενο και τον τρόπο διαβίβασης στην Επιτροπή των εγγράφων που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφοι 7 και 9·

στ)	τις ενστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 7, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων για τις κατάλληλες διαβουλεύσεις μεταξύ των ενδιαφερομένων·

ζ)	τις ενδείξεις και τα σύμβολα που αναφέρονται στο άρθρο 8·

η)	ορισμό των επουσιωδών τροποποιήσεων που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 5 δεύτερο εδάφιο και στο άρθρο 9 παράγραφος 2, έχοντας κατά νούν ότι μια επουσιώδης τροποποίηση δεν μπορεί να αφορά ούτε τα ουσιαστικά χαρακτηριστικά του προϊόντος, ούτε να μεταβάλλει τον δεσμό,

θ)	το μητρώο των ονομασιών προέλευσης και των γεωγραφικών ενδείξεων που προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 6·

ι)	τους όρους ελέγχου της συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές του προϊόντος·

ια)	τους όρους ακύρωσης της καταχώρισης.

Άρθρο 17

Μεταβατικές διατάξεις

1.   Οι ονομασίες οι οποίες, κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού, απαριθμούνται στο παράρτημα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/96 (10) της Επιτροπής, καθώς και οι απαριθμούμενες στο παράρτημα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2400/96 της Επιτροπής (11), εγγράφονται αυτομάτως στο μητρώο που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 6, του παρόντος κανονισμού. Οι αντίστοιχες προδιαγραφές εξομοιώνονται με τις προδιαγραφές που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1. Τυχόν ειδικές μεταβατικές διατάξεις που συνδέονται με τις καταχωρίσεις αυτές, εξακολουθούν να ισχύουν.

2.   Όσον αφορά εκκρεμείς αιτήσεις, δηλώσεις και αιτήματα που λαμβάνει η Επιτροπή πριν από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού:

α)	δεν εφαρμόζονται οι διαδικασίες του άρθρου 5, με την επιφύλαξη του άρθρου 13 παράγραφος 3· και

β)	το συνοπτικό δελτίο της συγγραφής υποχρεώσεων που καταρτίζεται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 383/04 της Επιτροπής (12), αντικαθιστά το ενιαίο έγγραφο που αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 3 στοιχείο γ).

3.   Η Επιτροπή μπορεί να θεσπίζει, εάν παραστεί ανάγκη, άλλες μεταβατικές διατάξεις σύμφωνα με τις διαδικασίες που αναφέρονται στο άρθρο 15 παράγραφος 2.

Άρθρο 18

Τέλη

Τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν την καταβολή τέλους για την κάλυψη των δαπανών τους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προκύπτουν κατά την εξέταση των αιτήσεων καταχώρισης, των δηλώσεων ένστασης, των αιτήσεων τροποποίησης και των αιτημάτων ακύρωσης δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 19

Κατάργηση

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2081/92 καταργείται.

Κάθε αναφορά στον καταργούμενο κανονισμό θεωρείται ότι γίνεται στον παρόντα κανονισμό και διαβάζεται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας που περιέχεται στο παράρτημα ΙΙΙ.

Άρθρο 20

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ωστόσο, η παράγραφος 2 του άρθρου 8 εφαρμόζεται από την 1η Μαΐου 2009, με την επιφύλαξη των προϊόντων που έχουν ήδη διατεθεί στην αγορά πριν από την ημερομηνία αυτήν.

---

(1)  Δεν δημοσιεύθηκε ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα.

(2)  ΕΕ L 109 της 6.5.2000, σ. 29· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2003/89/ΕΚ (ΕΕ L 308 της 25.11.2003, σ. 15).

(3)  EE L 165 της 30.4.2004, σ. 1· διορθωμένη έκδοση στην ΕΕ L 191 της 28.5.2004, σ. 1.

(4)  ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.

(5)  ΕΕ L 208 της 24.7.1992, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 806/2003 (ΕΕ L 122 της 16.5.2003, σ. 1).

(6)  ΕΕ L 179 της 14.7.1999, σ. 1.

(7)  ΕΕ L 204 της 21.7.1998, σ. 37.

(8)  ΕΕ L 40 της 11.2.1989, σ. 1.

(9)  ΕΕ L 11 της 14.1.1994, σ. 1.

(10)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1107/96 της Επιτροπής, της 12ης Ιουνίου 1996, σχετικά με την καταχώρηση των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 17 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2081/92 του Συμβουλίου (ΕΕ L 148 της 21.6.1996, σ. 1)· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 704/2005 (ΕΕ L 118 της 5.5.2005, σ. 14).

(11)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2400/96 της Επιτροπής, της 17ης Δεκεμβρίου 1996, για την εγγραφή ορισμένων ονομασιών στο «μητρώο προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων» που προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2081/92 του Συμβουλίου για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων (ΕΕ L 327 της 18.12.1996, σ. 11)· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 417/2006 (ΕΕ L 72 της 11.3.2006, σ. 8).

(12)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 383/2004 της Επιτροπής, της 1ης Μαρτίου 2004, για λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2081/92 του Συμβουλίου όσον αφορά το συνοπτικό δελτίο των βασικών στοιχείων της συγγραφής υποχρεώσεων (ΕΕ L 64 της 2.3.2004, σ. 16).

---

---

---

---

31.3.2006

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 93/26

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 511/2006 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 27ης Μαρτίου 2006

για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1531/2002 για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές έγχρωμων συσκευών λήψεως για την τηλεόραση καταγωγής, μεταξύ άλλων, Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 384/96 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (1) (εφεξής «ο βασικός κανονισμός»), και ιδίως τα άρθρα 8 και 9,

την πρόταση που υπέβαλε η Επιτροπή κατόπιν διαβουλεύσεων με τη συμβουλευτική επιτροπή,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

A.   ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

(1)	Τον Αύγουστο 2002, με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1531/2002 (2), το Συμβούλιο επέβαλε οριστικό δασμό αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές έγχρωμων συσκευών λήψεως για την τηλεόραση (εφεξής «το υπό εξέταση προϊόν») καταγωγής, μεταξύ άλλων, Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (εφεξής «η ΛΔΚ»).

(2)

Παράλληλα, η Επιτροπή, με την απόφαση 2002/683/ΕΚ (3), αποδέχθηκε κοινή ανάληψη υποχρέωσης (εφεξής «η ανάληψη υποχρέωσης») που πρότειναν οι εταιρείες Haier Electrical Appliances Corp., Ltd, Hisense Import & Export Co., Ltd, Konka Group Co., Ltd, Sichuan Changhong Electric Co., Ltd, Skyworth Multimedia International (Shenzen) Co., Ltd, TCL King Electrical Appliances (Hui Zhou) Co., Ltd και Xiamen Overseas Chinese Electronic Co., Ltd (εφεξής «οι εταιρείες») από κοινού με το Εμπορικό Επιμελητήριο της Κίνας για τις εισαγωγές και εξαγωγές μηχανημάτων και ηλεκτρονικών προϊόντων (εφεξής «το CCCME»).

(3)	Ως εκ τούτου, οι εισαγωγές στην Κοινότητα του υπό εξέταση προϊόντος καταγωγής ΛΔΚ που παράγονται από τις εν λόγω εταιρείες, και του τύπου που καλύπτεται από την ανάληψη υποχρέωσης (εφεξής «το προϊόν που καλύπτεται από την ανάληψη υποχρέωσης»), απηλλάγησαν από τους οριστικούς δασμούς αντιντάμπινγκ.

B.   ΜΗ ΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ

(4)

Η ανάληψη υποχρέωσης που πρότειναν οι εταιρείες τις υποχρεώνει, μεταξύ άλλων, να εξάγουν το προϊόν που καλύπτεται από την ανάληψη υποχρέωσης στον πρώτο ανεξάρτητο πελάτη της Κοινότητας σε ορισμένα ελάχιστα επίπεδα τιμών (ΕΕΤ) —ή πάνω από αυτά— και να τηρούν ορισμένα ανώτατα ποσοτικά όρια που καθορίζονται στην ανάληψη υποχρέωσης. Τα εν λόγω επίπεδα τιμών και ανώτατα όρια εξαλείφουν τις ζημιογόνες επιπτώσεις του ντάμπινγκ.

(5)

Για να διασφαλιστεί η τήρηση της ανάληψης υποχρέωσης, το CCCME και οι εταιρείες δέχθηκαν επίσης να παράσχουν όλα τα στοιχεία που κρίνει απαραίτητα η Επιτροπή και να επιτρέψουν τη διενέργεια επιτόπιων επαληθεύσεων στις εγκαταστάσεις τους για να διασφαλιστεί η ακρίβεια και η ορθότητα των στοιχείων που κοινοποιήθηκαν στις τριμηνιαίες εκθέσεις.

(6)

Όπως σημειώνεται στην αιτιολογική σκέψη 239 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1531/2002, η ανάληψη υποχρέωσης ορίζει ρητά ότι παραβίαση της ανάληψης υποχρέωσης από οποιανδήποτε από τις εν λόγω εταιρείες ή το CCCME θεωρείται παραβίαση της ανάληψης υποχρέωσης από όλα τα μέρη. Η άρνηση συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τον έλεγχο της τήρησης της ανάληψης υποχρέωσης θεωρείται παραβίαση της ανάληψης υποχρέωσης.

(7)

Εν προκειμένω, η Επιτροπή ζήτησε να διεξαχθούν επιτόπιες επαληθεύσεις στις εγκαταστάσεις του CCCME και των δύο εταιρειών που έχουν τον μεγαλύτερο δηλωθέντα όγκο πωλήσεων του υπό εξέταση προϊόντος, και συγκεκριμένα της Xiamen Overseas Chinese Electronic Co., Ltd και της Konka Group Co., Ltd. Η Επιτροπή έστειλε στο CCCME, στην Xiamen Overseas Chinese Electronic Co., Ltd και στην Konka Group Co., Ltd επιστολές πριν από την επαλήθευση, στις οποίες ανέφερε τις προβλεπόμενες ημερομηνίες της επιτόπιας επαλήθευσης. Το CCCME και η Xiamen Overseas Chinese Electronic Co., Ltd επιβεβαίωσαν ότι δέχονται να πραγματοποιηθεί η επιτόπια επαλήθευση που ζήτησε η Επιτροπή. Αντίθετα, η Konka Group Co., Ltd δεν δέχθηκε να πραγματοποιηθεί επιτόπια επαλήθευση, παραβιάζοντας με τον τρόπο αυτό την ανάληψη υποχρέωσης.

(8)	Η απόφαση 2006/258/ΕΚ (4) της Επιτροπής εκθέτει διεξοδικότερα το χαρακτήρα της παραβίασης που διαπιστώθηκε.

(9)

Λόγω της παραβίασης αυτής, η αποδοχή της ανάληψης υποχρέωσης που πρότειναν οι εταιρείες από κοινού με το CCCME ανακλήθηκε με την απόφαση 2006/258/ΕΚ της Επιτροπής. Επομένως, θα πρέπει να επιβληθεί πάραυτα οριστικός δασμός αντιντάμπινγκ επί των εισαγωγών του υπό εξέταση προϊόντος που εξάγουν στην Κοινότητα οι ενδιαφερόμενες εταιρείες.

(10)

Σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 9 του βασικού κανονισμού, ο δασμός αντιντάμπινγκ καθορίζεται με βάση τα πραγματικά περιστατικά που διαπιστώθηκαν στο πλαίσιο της έρευνας που οδήγησε στην ανάληψη υποχρέωσης. Δεδομένου ότι η εν λόγω έρευνα ολοκληρώθηκε καταλήγοντας οριστικά στο συμπέρασμα ότι υπάρχει πρακτική ντάμπινγκ και ζημία, όπως αναφέρεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1531/2002, κρίνεται σκόπιμο να καθοριστεί ο οριστικός δασμός αντιντάμπινγκ στο επίπεδο και υπό τη μορφή που επέβαλε ο εν λόγω κανονισμός, ήτοι σε 44,6 % της καθαρής τιμής CIF ελεύθερο στα σύνορα της Κοινότητας, πριν από την καταβολή δασμού.

Γ.   ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ (ΕΚ) αριθ. 1531/2002

(11)	Βάσει των ανωτέρω, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1531/2002 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1531/2002 τροποποιείται ως εξής:

1.	καταργούνται το άρθρο 3, το παράρτημα Ι και το παράρτημα ΙΙ.

2.	τα άρθρα 4 και 5 επαναριθμούνται ως άρθρα 3 και 4.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την επόμενη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

---

(1)  ΕΕ L 56 της 6.3.1996, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2117/2005 (ΕΕ L 340 της 23.12.2005, σ. 17).

(2)  ΕΕ L 231 της 29.8.2002, σ. 1.

(3)  ΕΕ L 231 της 29.8.2002, σ. 42.

(4)  Βλέπε σελίδα 63 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.

---

31.3.2006

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 93/28

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 512/2006 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 30ής Μαρτίου 2006

για καθορισμό των κατ' αποκοπή τιμών κατά την εισαγωγή για τον καθορισμό της τιμής εισόδου ορισμένων οπωροκηπευτικών

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 3223/94 της Επιτροπής, της 21ης Δεκεμβρίου 1994, σχετικά με τις λεπτομέρειες εφαρμογής του καθεστώτος κατά την εισαγωγή οπωροκηπευτικών (1), και ιδίως το άρθρο 4 παράγραφος 1,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 3223/94, σε εφαρμογή των αποτελεσμάτων των πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, προβλέπει τα κριτήρια για τον καθορισμό από την Επιτροπή των κατ' αποκοπή τιμών κατά την εισαγωγή από τρίτες χώρες, για τα προϊόντα και τις περιόδους που ορίζονται στο παράρτημά του.

(2)	Σε εφαρμογή των προαναφερθέντων κριτηρίων, οι κατ' αποκοπή τιμές κατά την εισαγωγή πρέπει να καθοριστούν, όπως αναγράφονται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Οι κατ' αποκοπή τιμές κατά την εισαγωγή που αναφέρονται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 3223/94 καθορίζονται όπως αναγράφονται στον πίνακα που εμφαίνεται στο παράρτημα.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει στις 31 Μαρτίου 2006.

---

(1)  ΕΕ L 337 της 24.12.1994, σ. 66· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 386/2005 (ΕΕ L 62 της 9.3.2005, σ. 3).

---

---

31.3.2006

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 93/30

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 513/2006 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 30ής Μαρτίου 2006

για τη θέσπιση προσωρινών διατάξεων για την έκδοση πιστοποιητικών εισαγωγής που ζητήθηκαν στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 565/2002, για τον καθορισμό του τρόπου διαχείρισης των δασμολογικών ποσοστώσεων και για την καθιέρωση καθεστώτος πιστοποιητικών εισαγωγής για τα σκόρδα που εισάγονται από τρίτες χώρες

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2200/96 του Συμβουλίου, της 28ης Οκτωβρίου 1996, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα των οπωροκηπευτικών (1), και ιδίως το άρθρο 31 παράγραφος 2,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 565/2002 της Επιτροπής (2) έχει καθοριστεί υποχρέωση για τα κράτη μέλη να ανακοινώνουν στην Επιτροπή τις αιτήσεις πιστοποιητικών κάθε Δευτέρα και κάθε Πέμπτη και να εκδίδουν τα πιστοποιητικά την πέμπτη εργάσιμη ημέρα που έπεται της ημέρας καταθέσεως της αιτήσεως εφόσον κατά το διάστημα αυτό δεν έχουν ληφθεί μέτρα από την Επιτροπή.

(2)	Η Πέμπτη 13, η Παρασκευή 14 και η Δευτέρα 17 Απριλίου 2006 είναι αργίες της Επιτροπής. Πρέπει, συνεπώς, να μεταφερθεί η έκδοση των πιστοποιητικών για τα οποία κατατέθηκαν αιτήσεις από τη Δευτέρα 10 έως και την Παρασκευή 14 Απριλίου 2006.

(3)	Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής διαχείρισης νωπών οπωροκηπευτικών,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Τα πιστοποιητικά εισαγωγής για τα οποία κατατέθηκαν αιτήσεις από τη Δευτέρα 10 έως και την Παρασκευή 14 Απριλίου 2006, δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 565/2002, εκδίδονται την Παρασκευή 21 Απριλίου 2006, εφόσον κατά το διάστημα αυτό δεν έχουν ληφθεί μέτρα από την Επιτροπή, σε εφαρμογή του άρθρου 8 παράγραφος 2 του εν λόγω κανονισμού.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

---

(1)  ΕΕ L 297 της 21.11.1996, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 47/2003 της Επιτροπής (ΕΕ L 7 της 11.1.2003, σ. 64).

(2)  ΕΕ L 86 της 3.4.2002, σ. 11· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 537/2004 της Επιτροπής (ΕΕ L 86 της 24.3.2004, σ. 9).

---

31.3.2006

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 93/31

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 514/2006 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 30ής Μαρτίου 2006

για παρέκκλιση από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 824/2000 όσον αφορά την προθεσμία παράδοσης των σιτηρών στην παρέμβαση σε ορισμένα κράτη μέλη για την περίοδο εμπορίας 2005/06

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1784/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, σχετικά με την κοινή οργάνωση της αγοράς σιτηρών (1), και ιδίως το άρθρο 6,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 824/2000 της Επιτροπής, της 19ης Απριλίου 2000, περί των διαδικασιών ανάληψης σιτηρών από τους οργανισμούς παρέμβασης, καθώς και των αναλυτικών μεθόδων για τον καθορισμό της ποιότητας (2), προβλέπει ότι, σε περίπτωση αποδοχής της προσφοράς, οι εμπορευόμενοι ενημερώνονται το συντομότερο δυνατόν για το σχέδιο παράδοσης. Για το σκοπό αυτό, το άρθρο 4 παράγραφος 3 του εν λόγω κανονισμού προβλέπει ότι η τελευταία παράδοση στο κέντρο παρέμβασης για το οποίο έχει υποβληθεί η προσφορά πρέπει να πραγματοποιηθεί το αργότερο στο τέλος του τέταρτου μήνα που έπεται του μήνα παραλαβής της προσφοράς.

(2)	Η περίοδος εμπορίας 2005/06 είναι η δεύτερη περίοδος εφαρμογής του μηχανισμού παρέμβασης στην αγορά σιτηρών στα κράτη μέλη τα οποία προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα την 1η Μαΐου 2004.

(3)

Λόγω των καλών κλιματικών συνθηκών, η συγκομιδή 2005 υπήρξε για μια ακόμη φορά άφθονη. Λόγω του γεγονότος αυτού, προκύπτουν τιμές στην εσωτερική αγορά σχετικά κατώτερες από την τιμή παρέμβασης. Κατά συνέπεια, από την έναρξη της περιόδου παρέμβασης τον Νοέμβριο 2005, ποσότητες σχετικά σημαντικές προσφέρθηκαν στην παρέμβαση. Λόγω του μεγάλου όγκου των προσφερθεισών ποσοτήτων στην παρέμβαση καθώς και της γεωγραφικής τους διασποράς, η σχετική προθεσμία παρέμβασης, δηλαδή η 31η Μαρτίου 2006, δεν δύναται να τηρηθεί. Για να επιτραπεί η κατάλληλη παραλαβή των προσφορών, πρέπει να παραταθεί η περίοδος παράδοσης και, συνεπώς, να υπάρξει παρέκκλιση από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 824/2000.

(4)	Δεδομένου του επείγοντος χαρακτήρα της κατάστασης της αγοράς, απαιτείται άμεση εφαρμογή των μέτρων και πρέπει συνεπώς να προβλεφθεί η άμεση εφαρμογή των μέτρων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό.

(5)	Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής διαχείρισης σιτηρών,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 4 παράγραφος 3 τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 824/2000, όσον αφορά την περίοδο εμπορίας 2005/06, η τελευταία παράδοση των σιτηρών που προσφέρονται στην παρέμβαση στην Τσεχική Δημοκρατία, στην Εσθονία, στην Κύπρο, στη Λεττονία, στη Λιθουανία, στην Ουγγαρία, στη Μάλτα, στην Πολωνία, στη Σλοβενία και στη Σλοβακία πρέπει να πραγματοποιηθεί το αργότερο στο τέλος του έβδομου μήνα μετά το μήνα παραλαβής της προσφοράς, χωρίς ωστόσο να υπερβεί την 31η Ιουλίου 2006.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

---

(1)  ΕΕ L 270 της 21.10.2003, σ. 21· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1154/2005 της Επιτροπής (ΕΕ L 187 της 19.7.2005, σ. 11).

(2)  ΕΕ L 100 της 20.4.2000, σ. 31· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1068/2005 (ΕΕ L 174 της 7.7.2005, σ. 65).

---

31.3.2006

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 93/32

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 515/2006 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 30ής Μαρτίου 2006

για τη θέσπιση μεταβατικού μέτρου για την περίοδο εμπορίας 2005/06 όσον αφορά τη χρηματοδότηση της αποθεματοποίησης σιτηρών που προσφέρονται στην παρέμβαση στην Τσεχική Δημοκρατία, στην Εσθονία, στην Κύπρο, στη Λεττονία, στη Λιθουανία, στην Ουγγαρία, στη Μάλτα, στην Πολωνία, στη Σλοβενία και στη Σλοβακία

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

τη συνθήκη προσχώρησης της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Εσθονίας, της Κύπρου, της Λεττονίας, της Λιθουανίας, της Ουγγαρίας, της Μάλτας, της Πολωνίας, της Σλοβενίας και της Σλοβακίας,

την πράξη προσχώρησης της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Εσθονίας, της Κύπρου, της Λεττονίας, της Λιθουανίας, της Ουγγαρίας, της Μάλτας, της Πολωνίας, της Σλοβενίας και της Σλοβακίας, και ιδίως το άρθρο 41 πρώτο εδάφιο,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1784/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, σχετικά με την κοινή οργάνωση της αγοράς σιτηρών (1),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Κατόπιν αιτήματος ορισμένων κρατών μελών, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 514/2006 της Επιτροπής (2) παρατείνει, για την περίοδο εμπορίας 2005/06, κατά τρεις μήνες την προθεσμία παράδοσης των σιτηρών που προσφέρονται στην παρέμβαση στα κράτη μέλη που προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα την 1η Μαΐου 2004, χωρίς ωστόσο να επιτρέπει την παράδοση μετά τις 31 Ιουλίου 2006.

(2)

Το μέτρο αυτό μπορεί να δημιουργήσει πρόσθετα έξοδα αποθεματοποίησης για τα σιτηρά που παραδίδονται εντός της νέας αυτής προθεσμίας, αλλά μετά από την προθεσμία που προβλεπόταν αρχικά στο άρθρο 4 παράγραφος 3 τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 824/2000 της Επιτροπής, της 19ης Απριλίου 2000, περί των διαδικασιών ανάληψης σιτηρών από τους οργανισμούς παρέμβασης, καθώς και των αναλυτικών μεθόδων για τον καθορισμό της ποιότητας (3).

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1883/78 του Συμβουλίου, της 2ας Αυγούστου 1978, περί των γενικών κανόνων χρηματοδοτήσεως των παρεμβάσεων από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων, τμήμα «Εγγυήσεων» (4), το ΕΓΤΠΕ-Εγγυήσεις αναλαμβάνει τις δαπάνες για τις υλικές ενέργειες που προκύπτουν από την αποθεματοποίηση. Είναι σκόπιμο να εξομοιωθούν οι δαπάνες των κρατών μελών για την ενδεχόμενη επιστροφή των πρόσθετων εξόδων αποθεματοποίησης που προαναφέρθηκαν με τις δαπάνες που προκύπτουν από τα έξοδα αποθεματοποίησης τα οποία αναλαμβάνουν κανονικά οι οργανισμοί παρέμβασης και να προβλεφθεί η χρηματοδότηση από το ΕΓΤΠΕ-Εγγυήσεις με βάση το ίδιο κατ’ αποκοπή ποσό, λαμβάνοντας ταυτοχρόνως υπόψη την μηνιαία προσαύξηση που προστίθεται στην τιμή παρέμβασης, όπως αυτή προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1784/2003.

(4)	Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής του ΕΓΤΠΕ,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Στις περιπτώσεις που τα προσφερόμενα στην παρέμβαση σιτηρά στην Τσεχική Δημοκρατία, στην Εσθονία, στην Κύπρο, στη Λεττονία, στη Λιθουανία, στην Ουγγαρία, στη Μάλτα, στην Πολωνία, στη Σλοβενία και στη Σλοβακία αναλήφθηκαν πράγματι από τον οργανισμό παρέμβασης μετά τη λήξη της προθεσμίας παράδοσης που προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3 τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 824/2000, οι δαπάνες του κράτους μέλους που αφορούν τα έξοδα αποθεματοποίησης που πραγματοποιήθηκαν, μεταξύ του τέλους αυτής της προθεσμίας και της πραγματικής ημερομηνίας παράδοσης στην αποθήκη που προβλέπεται στο σχέδιο παράδοσης, η οποία παράδοση πρέπει να πραγματοποιείται εντός της προθεσμίας που προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 514/2006, εξομοιώνονται με τις δαπάνες που προβλέπονται στο άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1883/78.

Άρθρο 2

Το κατ’ αποκοπή ποσό που προβλέπεται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1883/78 υπολογίζεται από το κατ’ αποκοπή ποσό που επιστρέφει η Κοινότητα στα κράτη μέλη για την αποθεματοποίηση των σιτηρών που αγοράστηκαν στην παρέμβαση κατά την περίοδο εμπορίας 2005/06 η οποία καθορίστηκε με την απόφαση της Επιτροπής της 12ης Οκτωβρίου 2005 (5), δηλαδή 1,31 ευρώ/τόνο/μήνα, από το οποίο αφαιρείται το ποσό της μηνιαίας προσαύξησης η οποία προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1784/2003, δηλαδή 0,46 ευρώ/τόνο/μήνα, η οποία προστέθηκε στην τιμή παρέμβασης για κάθε μήνα που υπερβαίνει την προθεσμία η οποία προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3 τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 824/2000.

Οι δαπάνες αυτές λαμβάνονται υπόψη στο πλαίσιο των ετήσιων λογαριασμών που προβλέπονται στο άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3492/90 του Συμβουλίου (6) ως δαπάνες για τις υλικές ενέργειες που προκύπτουν από την αγορά ενός προϊόντος από τους οργανισμούς παρέμβασης.

Άρθρο 3

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται για την περίοδο εμπορίας 2005/06.

---

(1)  ΕΕ L 270 της 21.10.2003, σ. 78· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1154/2005 της Επιτροπής (ΕΕ L 187 της 19.7.2005, σ. 11).

(2)  Βλέπε σελίδα 31 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.

(3)  ΕΕ L 100 της 20.4.2000, σ. 31· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1068/2005 (ΕΕ L 174 της 7.7.2005, σ. 65).

(4)  ΕΕ L 216 της 5.8.1978, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 695/2005 (ΕΕ L 114 της 4.5.2005, σ. 1).

(5)  C(2005) 3752. Μη δημοσιευθείσα απόφαση.

(6)  ΕΕ L 337 της 4.12.1990, σ. 3.

---

31.3.2006

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 93/34

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 516/2006 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 30ής Μαρτίου 2006

για τον καθορισμό των αντιπροσωπευτικών τιμών και των ποσών των πρόσθετων δασμών κατά την εισαγωγή μελάσσας στον τομέα της ζάχαρης, που εφαρμόζονται από την 31η Μαρτίου 2006

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 του Συμβουλίου, της 19ης Ιουνίου 2001, για κοινή οργάνωση αγοράς στον τομέα της ζάχαρης (1), και ιδίως το άρθρο 24 παράγραφος 4,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1422/95 της Επιτροπής, της 23ης Ιουνίου 1995, για τον καθορισμό των λεπτομερειών εφαρμογής για την εισαγωγή μελάσσας στον τομέα της ζάχαρης για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 785/68 (2), προβλέπει ότι η τιμή cif κατά την εισαγωγή μελάσσας, που καθορίζεται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 785/68 της Επιτροπής (3), θεωρείται ως «αντιπροσωπευτική τιμή». Η τιμή αυτή εννοείται ότι καθορίζεται για τον ποιοτικό τύπο που ορίζεται στο άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 785/68.

(2)

Για τον καθορισμό των αντιπροσωπευτικών τιμών, πρέπει να ληφθούν υπόψη όλες οι πληροφορίες που προβλέπονται στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 785/68, εκτός από τις περιπτώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 4 του εν λόγω κανονισμού και, ενδεχομένως, ο καθορισμός αυτός μπορεί να πραγματοποιηθεί σύμφωνα με τη μέθοδο που προβλέπεται στο άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 785/68.

(3)	Για την προσαρμογή της τιμής που δεν αφορά τον ποιοτικό τύπο, πρέπει, ανάλογα με την ποιότητα της προσφερόμενης μελάσσας, να αυξηθούν ή να μειωθούν οι τιμές σε εφαρμογή του άρθρου 6 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 785/68.

(4)

Εφόσον υπάρχει διαφορά μεταξύ της τιμής ενεργοποίησης για το εν λόγω προϊόν και της αντιπροσωπευτικής τιμής, πρέπει να καθοριστούν πρόσθετοι δασμοί κατά την εισαγωγή με τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1422/95. Σε περίπτωση αναστολής των δασμών κατά την εισαγωγή, σε εφαρμογή του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1422/95, πρέπει να καθορισθούν ιδιαίτερα ποσά γι' αυτούς τους δασμούς.

(5)	Πρέπει να καθοριστούν οι αντιπροσωπευτικές τιμές και οι πρόσθετοι δασμοί κατά την εισαγωγή των εν λόγω προϊόντων σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 2 και το άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1422/95.

(6)	Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής διαχείρισης ζάχαρης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Οι αντιπροσωπευτικές τιμές και οι πρόσθετοι δασμοί που εφαρμόζονται κατά την εισαγωγή των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1422/95 καθορίζονται στο παράρτημα.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει στις 31 Μαρτίου 2006.

---

(1)  ΕΕ L 178 της 30.6.2001, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 39/2004 της Επιτροπής (ΕΕ L 6 της 10.1.2004, σ. 16).

(2)  ΕΕ L 141 της 24.6.1995, σ. 12· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 79/2003 (ΕΕ L 13 της 18.1.2003, σ. 4).

(3)  ΕΕ L 145 της 27.6.1968, σ. 12· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1422/95.

---

---

31.3.2006

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 93/36

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 517/2006 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 30ής Μαρτίου 2006

για καθορισμό των επιστροφών κατά την εξαγωγή της λευκής ζάχαρης και της ακατέργαστης ζάχαρης σε φυσική κατάσταση

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 του Συμβουλίου, της 19ης Ιουνίου 2001, περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα της ζάχαρης (1), και ιδίως το άρθρο 27 παράγραφος 5 δεύτερο εδάφιο,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Δυνάμει του άρθρου 27 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001, η διαφορά μεταξύ των τιμών της διεθνούς αγοράς των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο α) του εν λόγω κανονισμού και των τιμών των προϊόντων αυτών εντός της Κοινότητας δύναται να καλυφθεί με μια επιστροφή κατά την εξαγωγή.

(2)

Κατά τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1260/2001, οι επιστροφές για τη λευκή ζάχαρη και την ακατέργαστη ζάχαρη, μη μετουσιωμένες, που εξάγονται σε φυσική κατάσταση, καθορίζονται αφού ληφθεί υπόψη η κατάσταση της κοινοτικής και της διεθνούς αγοράς ζάχαρης, και ιδίως τα κοστολογικά στοιχεία που αναφέρονται στο άρθρο 28 του εν λόγω κανονισμού. Κατά το άρθρο αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η οικονομική πλευρά των σχεδιαζομένων εξαγωγών.

(3)

Για την ακατέργαστη ζάχαρη, η επιστροφή καθορίζεται για τον αντιπροσωπευτικό ποιοτικό τύπο. Αυτή ορίζεται στο παράρτημα Ι σημείο ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001. Η επιστροφή αυτή καθορίζεται, εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 28 παράγραφος 4 του εν λόγω κανονισμού. Η ζάχαρη candy ορίσθηκε στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2135/95 της Επιτροπής, της 7ης Σεπτεμβρίου 1995, περί των λεπτομερειών εφαρμογής της χορηγήσεως των επιστροφών κατά την εξαγωγή στον τομέα της ζάχαρης (2). Το ποσό της επιστροφής που υπολογίζεται κατ' αυτόν τον τρόπο, όσον αφορά την αρωματισμένη ή μετά προσθήκης χρωστικών ουσιών ζάχαρη, πρέπει να εφαρμοσθεί στην περιεκτικότητά τους σε σακχαρόζη και να καθορισθεί ως εκ τούτου ανά 1 % της περιεκτικότητας αυτής.

(4)	Σε ειδικές περιπτώσεις, το ποσό της επιστροφής δύναται να καθορίζεται από πράξεις διαφορετικής φύσεως.

(5)	Η επιστροφή πρέπει να καθορίζεται ανά δύο εβδομάδες. Είναι δυνατόν να τροποποιηθεί στην ενδιάμεση χρονική περίοδο.

(6)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 27 παράγραφος 5 πρώτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001, η κατάσταση της παγκόσμιας αγοράς ή οι ειδικές ανάγκες ορισμένων αγορών μπορούν να καταστήσουν αναγκαία τη διαφοροποίηση της επιστροφής για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1 του εν λόγω κανονισμού ανάλογα με τον προορισμό τους.

(7)	Η σημαντική και ταχεία αύξηση των προτιμησιακών εισαγωγών ζάχαρης από τις χώρες των δυτικών Βαλκανίων από την αρχή του έτους 2001, καθώς και των εξαγωγών ζάχαρης από την Κοινότητα προς τις χώρες αυτές, φαίνεται ότι είναι σε υψηλό βαθμό τεχνητή.

(8)	Προκειμένου να αποφευχθεί κάθε κατάχρηση σχετική με την επανεισαγωγή στην Ευρωπαϊκή Ένωση προϊόντων του τομέα της ζάχαρης που έχουν τύχει επιστροφής στην εξαγωγή, πρέπει να μην καθοριστεί επιστροφή για το σύνολο των δυτικών βαλκανικών χωρών σχετικά με τα προϊόντα που αφορά ο παρών κανονισμός.

(9)	Λαμβανομένων υπόψη των στοιχείων αυτών και της παρούσας κατάστασης των αγορών στον τομέα της ζάχαρης, και ιδίως των τιμών της ζάχαρης στην Κοινότητα και την παγκόσμια αγορά, πρέπει να καθορισθεί η επιστροφή στα ενδεδειγμένα ποσά.

(10)	Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής διαχείρισης ζάχαρης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Οι επιστροφές κατά την εξαγωγή των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 σε φυσική κατάσταση και μη μετουσιωμένων καθορίζονται στο παράρτημα.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει στις 31 Μαρτίου 2006.

---

(1)  ΕΕ L 178 της 30.6.2001, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 39/2004 της Επιτροπής (ΕΕ L 6 της 10.1.2004, σ. 16).

(2)  ΕΕ L 214 της 8.9.1995, σ. 16.

---

---

31.3.2006

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 93/38

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 518/2006 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 30ής Μαρτίου 2006

για καθορισμό των επιστροφών κατά την εξαγωγή, σε φυσική κατάσταση, για τα σιρόπια και ορισμένα άλλα προϊόντα του τομέα της ζάχαρης

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 του Συμβουλίου, της 19ης Ιουνίου 2001, περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα της ζάχαρης (1), και ιδίως το άρθρο 27 παράγραφος 5 δεύτερο εδάφιο,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Κατά το άρθρο 27 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001, η διαφορά μεταξύ των τιμών στη διεθνή αγορά των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο δ) του εν λόγω κανονισμού και των τιμών των προϊόντων αυτών μέσα στην Κοινότητα είναι δυνατόν να καλυφθεί με επιστροφή κατά την εξαγωγή.

(2)

Κατά το άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2135/95 της Επιτροπής, της 7ης Σεπτεμβρίου 1995, για τις λεπτομέρειες εφαρμογής της χορήγησης επιστροφών κατά την εξαγωγή στον τομέα της ζάχαρης (2), η επιστροφή για 100 χιλιόγραμμα των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 και αποτελούν το αντικείμενο εξαγωγής είναι ίση με το ποσό βάσεως πολλαπλασιαζόμενο επί την περιεκτικότητα σε σακχαρόζη που διαπιστώθηκε για το εν λόγω προϊόν, προσαυξανόμενο ενδεχομένως με την περιεκτικότητα σε άλλα σάκχαρα υπολογιζόμενα σε σακχαρόζη. Η περιεκτικότητα αυτή σε σακχαρόζη που διαπιστώθηκε για το εν λόγω προϊόν καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2135/95.

(3)

Κατά το άρθρο 30 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001, το ποσό βάσεως της επιστροφής για τη σορβόζη που εξάγεται σε φυσική κατάσταση είναι ίσο με το ποσό βάσεως της επιστροφής μειωμένο κατά το εκατοστό της επιστροφής στην ισχύουσα παραγωγή, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1265/2001 της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2001, για τη θέσπιση των λεπτομερειών εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 του Συμβουλίου σχετικά με την επιστροφή στην παραγωγή για ορισμένα προϊόντα του τομέα της ζάχαρης τα οποία χρησιμοποιούνται στη χημική βιομηχανία (3), για τα προϊόντα που απαριθμούνται στο παράρτημα του τελευταίου αυτού κανονισμού.

(4)

Κατά το άρθρο 30 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 για τα άλλα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο δ) του εν λόγω κανονισμού τα οποία εξάγονται σε φυσική κατάσταση, το ποσό βάσεως της επιστροφής είναι ίσο με το εκατοστό ενός ποσού που καθορίζεται αφού ληφθεί υπόψη αφενός η διαφορά μεταξύ της τιμής παρεμβάσεως για τη λευκή ζάχαρη, που ισχύει στην πιο πλεονασματική ζώνη της Κοινότητας κατά τη διάρκεια του μήνα για τον οποίο καθορίσθηκε το ποσό βάσεως, και των τιμών της λευκής ζάχαρης που διαπιστώνονται στη διεθνή αγορά, και αφετέρου η ανάγκη για την επίτευξη ισορροπίας μεταξύ της χρησιμοποίησης των προϊόντων των χωρών αυτών που προορίζονται για εμπόριο τελειοποίησης προς επανεξαγωγή.

(5)	Κατά το άρθρο 30 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 η εφαρμογή του ποσού βάσεως είναι δυνατόν να περιορισθεί σε ορισμένα από τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο δ) του εν λόγω κανονισμού.

(6)

Βάσει του άρθρου 27 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001, δύναται να προβλεφθεί επιστροφή κατά την εξαγωγή σε φυσική κατάσταση των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχεία στ), ζ) και η) του εν λόγω κανονισμού. Το ύψος της επιστροφής πρέπει να καθορίζεται για 100 χιλιόγραμμα ξηράς ουσίας, λαμβανομένων κυρίως υπόψη της επιστροφής που εφαρμόζεται κατά την εξαγωγή των προϊόντων που υπάγονται στον κωδικό ΣΟ 1702 30 91, της επιστροφής που εφαρμόζεται κατά την εξαγωγή των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 και των οικονομικών πλευρών των προβλεπομένων εξαγωγών. Για τα προϊόντα που αναφέρονται στα στοιχεία στ) και ζ) της παραγράφου 1, η επιστροφή χορηγείται μόνο για τα προϊόντα που ανταποκρίνονται στους όρους που αναφέρονται στο άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2135/95 και, για τα προϊόντα που αναφέρονται στο στοιχείο η), η επιστροφή χορηγείται μόνο στα προϊόντα που ανταποκρίνονται στους όρους που αναφέρονται στο άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2135/95.

(7)	Οι επιστροφές που αναφέρονται παρακάτω πρέπει να καθορίζονται κάθε μήνα. Είναι δυνατόν να τροποποιούνται ενδιάμεσα.

(8)

Σύμφωνα με το άρθρο 27 παράγραφος 5 πρώτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001, η κατάσταση της παγκόσμιας αγοράς ή οι ειδικές ανάγκες ορισμένων αγορών μπορούν να καταστήσουν αναγκαία τη διαφοροποίηση της επιστροφής για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1 του εν λόγω κανονισμού ανάλογα με τον προορισμό.

(9)	Η σημαντική και ταχεία αύξηση των προτιμησιακών εισαγωγών ζάχαρης από τις χώρες των δυτικών Βαλκανίων από την αρχή του έτους 2001, καθώς και των εξαγωγών ζάχαρης από την Κοινότητα προς τις χώρες αυτές φαίνεται να είναι τελείως τεχνητή.

(10)

Για να αποφευχθεί οποιαδήποτε κατάχρηση με την επανεισαγωγή στην Ευρωπαϊκή Ένωση προϊόντων του τομέα της ζάχαρης που έχουν επωφεληθεί επιστροφής κατά την εξαγωγή, πρέπει να μην καθοριστεί για το σύνολο των χωρών των δυτικών Βαλκανίων εισφορά ή επιστροφή για τα προϊόντα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό.

(11)	Λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία αυτά, πρέπει να καθορισθούν οι επιστροφές για τα εν λόγω προϊόντα στα κατάλληλα ποσά.

(12)	Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής διαχείρισης ζάχαρης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Οι επιστροφές που χορηγούνται κατά την εξαγωγή, σε φυσική κατάσταση, των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχεία δ), στ), ζ) και η) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 και καθορίζεται στο παράρτημα του ανωτέρω κανονισμού καθορίζονται στα ποσά που ορίζονται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει στις 31 Μαρτίου 2006.

---

(1)  ΕΕ L 178 της 30.6.2001, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 39/2004 της Επιτροπής (ΕΕ L 6 της 10.1.2004, σ. 6).

(2)  ΕΕ L 214 της 8.9.1995, σ. 16.

(3)  ΕΕ L 178 της 30.6.2001, σ. 63.

---

---

31.3.2006

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 93/41

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 519/2006 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 30ής Μαρτίου 2006

για καθορισμό του μέγιστου ποσού της επιστροφής κατά την εξαγωγή της λευκής ζάχαρης προς ορισμένες τρίτες χώρες για την 22α τμηματική δημοπρασία που πραγματοποιείται στο πλαίσιο της διαρκούς δημοπρασίας του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1138/2005

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 του Συμβουλίου, της 19ης Ιουνίου 2001, περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα της ζάχαρης (1), και ιδίως το άρθρο 27 παράγραφος 5 δεύτερο εδάφιο,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1138/2005 της Επιτροπής, της 15ης Ιουλίου 2005, σχετικά με μόνιμη δημοπρασία στο πλαίσιο της περιόδου εμπορίας 2005/06 για τον καθορισμό των εισφορών ή/και των επιστροφών κατά την εξαγωγή λευκής ζάχαρης (2), πραγματοποιούνται τμηματικές δημοπρασίες για την εξαγωγή της ζάχαρης αυτής προς ορισμένες τρίτες χώρες.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1138/2005, καθορίζεται ένα μέγιστο ποσό επιστροφής κατά την εξαγωγή, κατά περίπτωση, για την εν λόγω τμηματική δημοπρασία, αφού ληφθούν υπόψη, ιδίως, η κατάσταση και η προβλεπόμενη εξέλιξη της αγοράς της ζάχαρης στην Κοινότητα και στη διεθνή αγορά.

(3)	Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής διαχείρισης ζάχαρης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Για την 22α τμηματική δημοπρασία λευκής ζάχαρης, που πραγματοποιείται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1138/2005, το ανώτατο ποσό της επιστροφής κατά την εξαγωγή καθορίζεται σε 27,260 EUR/100 kg.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει στις 31 Μαρτίου 2006.

---

(1)  ΕΕ L 178 της 30.6.2001, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 39/2004 της Επιτροπής (ΕΕ L 6 της 10.1.2004, σ. 16).

(2)  ΕΕ L 185 της 16.7.2005, σ. 3.

---

31.3.2006

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 93/42

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 520/2006 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 30ής Μαρτίου 2006

για τον καθορισμό της επιστροφής στην παραγωγή για τη λευκή ζάχαρη που χρησιμοποιείται από τη χημική βιομηχανία την περίοδο από την 1η έως τις 30 Απριλίου 2006

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 του Συμβουλίου, της 19ης Ιουνίου 2001, περί κοινής οργανώσεως της αγοράς στον τομέα της ζάχαρης (1), και ιδίως το άρθρο 7 παράγραφος 5 πέμπτη περίπτωση,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Το άρθρο 7 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 προβλέπει ότι μπορεί να αποφασιστεί να χορηγηθούν επιστροφές στην παραγωγή για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 σημεία α) και στ) του εν λόγω κανονισμού, για τα σιρόπια που αναφέρονται στο στοιχείο δ) της εν λόγω παραγράφου, καθώς και για τη χημικώς καθαρή φρουκτόζη (λεβουλόζη) η οποία υπάγεται στη διάκριση ΣΟ 1702 50 00 ως ενδιάμεσο προϊόν, τα οποία ευρίσκονται σε μία από τις καταστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 23, παράγραφος 2 της συνθήκης και χρησιμοποιούνται στην παρασκευή ορισμένων προϊόντων της χημικής βιομηχανίας.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1265/2001 της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2001, για τον καθορισμό των λεπτομερειών εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 του Συμβουλίου όσον αφορά την χορήγηση επιστροφής στην παραγωγή για ορισμένα προϊόντα του τομέα της ζάχαρης που χρησιμοποιούνται στη χημική βιομηχανία (2), προβλέπει ότι οι επιστροφές αυτές καθορίζονται συναρτήσει της επιστροφής που καθορίστηκε για τη λευκή ζάχαρη.

(3)	Το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1265/2001 θεσπίζει ότι η επιστροφή στην παραγωγή για τη λευκή ζάχαρη καθορίζεται μηνιαίως για τις περιόδους που αρχίζουν την 1η εκάστου μηνός.

(4)	Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής διαχείρισης ζάχαρης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Η επιστροφή στην παραγωγή για τη λευκή ζάχαρη που αναφέρεται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1265/2001, καθορίζεται σε 23,731 EUR/100 kg καθαρού βάρους για την περίοδο από την 1η έως τις 30 Απριλίου 2006.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την 1η Απριλίου 2006.

---

(1)  ΕΕ L 178 της 30.6.2001, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 39/2004 της Επιτροπής (ΕΕ L 6 της 10.1.2004, σ. 16).

(2)  ΕΕ L 178 της 30.6.2001, σ. 63.

---

31.3.2006

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 93/43

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 521/2006 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 30ής Μαρτίου 2006

για καθορισμό των επιστροφών που εφαρμόζονται κατά την εξαγωγή των σύνθετων ζωοτροφών με βάση τα σιτηρά

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1784/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα των σιτηρών (1), και ιδίως το άρθρο 13 παράγραφος 3,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Σύμφωνα με το άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1784/2003, η διαφορά μεταξύ των τιμών στη διεθνή αγορά των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 του κανονισμού αυτού και των τιμών των προϊόντων αυτών στην Κοινότητα είναι δυνατόν να καλύπτεται με μια επιστροφή κατά την εξαγωγή.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1517/95 της Επιτροπής, της 29ης Ιουνίου 1995, για τις λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1784/2003 σχετικά με το καθεστώς εισαγωγών και εξαγωγών που εφαρμόζεται στις σύνθετες ζωοτροφές με βάση τα σιτηρά και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1162/95 περί ειδικών λεπτομερειών εφαρμογής του καθεστώτος των πιστοποιητικών εισαγωγής και εξαγωγής στον τομέα των σιτηρών και του ρυζιού (2) καθορίζει στο άρθρο 2 τα ειδικά κριτήρια τα οποία πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τον υπολογισμό της επιστροφής για τα προϊόντα αυτά.

(3)

Για τον υπολογισμό αυτό λαμβάνεται επίσης υπόψη η περιεκτικότητα σε προϊόντα σιτηρών. Για την απλούστευση των διαδικασιών, πρέπει να καταβάλλεται η επιστροφή για δύο κατηγορίες «προϊόντων σιτηρών», κυρίως για τον αραβόσιτο, το κατ' εξοχήν χρησιμοποιούμενο σιτηρό για την παρασκευή των ε ξαγομένων συνθέτων ζωοτροφών και τα προϊόντα που παράγονται από αυτό και για τα «άλλα σιτηρά» που θα είναι τα επιλεγμένα προϊόντα σιτηρών εκτός από τον αραβόσιτο και τα παραγόμενα από αυτόν προϊόντα. Πρέπει να χορηγηθεί επιστροφή βάσει της ποσότητας των προϊόντων σιτηρών που υπάρχουν στις σύνθετες ζωοτροφές.

(4)	Για τον καθορισμό του ποσού της επιστροφής, λαμβάνονται, επίσης, υπόψη οι δυνατότητες και οι όροι πωλήσεως των εν λόγω προϊόντων στη διεθνή αγορά, η ανάγκη αποφυγής διαταραχών στην αγορά της Κοινότητας και η οικονομική πλευρά των σχεδιαζομένων εξαγωγών.

(5)	Η τρέχουσα κατάσταση στην αγορά σιτηρών, και ιδίως οι προοπτικές εφοδιασμού, οδηγεί στην κατάρτηση των επιστροφών στην εξαγωγή.

(6)	Η επιτροπή διαχείρισης σιτηρών δεν διατύπωσε γνώμη στην προθεσμία που όρισε ο πρόεδρός της,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Οι επιστροφές κατά την εξαγωγή των σύνθετων ζωοτροφών που αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1784/2003 και υπάγονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1517/95, είναι καθορισμένες σύμφωνα με το παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει στις 31 Μαρτίου 2006.

---

(1)  ΕΕ L 270 της 21.10.2003, σ. 78· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1154/2005 της Επιτροπής (ΕΕ L 187 της 19.7.2005, σ. 11).

(2)  ΕΕ L 147 της 30.6.1995, σ. 51.

---

---

31.3.2006

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 93/45

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 522/2006 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 30ής Μαρτίου 2006

για καθορισμό των επιστροφών κατά την εξαγωγή γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1255/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων (1), και ιδίως το άρθρο 31 παράγραφος 3,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Το άρθρο 31 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1255/1999 προβλέπει ότι η διαφορά μεταξύ των τιμών στην παγκόσμια αγορά για τα προϊόντα που αναφέρονται στο παράρτημα 1 του εν λόγω κανονισμού και των τιμών στην κοινοτική αγορά για τα εν λόγω προϊόντα μπορεί να καλυφθεί από επιστροφή κατά την εξαγωγή.

(2)	Λαμβανομένης υπόψη της παρούσας κατάστασης στην αγορά γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων, οι επιστροφές κατά την εξαγωγή πρέπει να καθορίζονται σύμφωνα με τους κανόνες και με ορισμένα κριτήρια που προβλέπονται στο άρθρο 31 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1255/1999.

(3)	Το άρθρο 31 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1255/1999 προβλέπει ότι η κατάσταση της παγκόσμιας αγοράς ή οι ειδικές απαιτήσεις ορισμένων αγορών δύνανται να καταστήσουν αναγκαία την διαφοροποίηση της επιστροφής ανάλογα με τον προορισμό.

(4)

Σύμφωνα με το μνημόνιο συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δομινικανής Δημοκρατίας για την προστασία κατά την εισαγωγή του γάλακτος σε σκόνη στη Δομινικανή Δημοκρατία (2), που εγκρίθηκε με την απόφαση 98/486/ΕΚ του Συμβουλίου (3), μία ορισμένη ποσότητα κοινοτικών γαλακτοκομικών προϊόντων που εξάγονται προς τη Δομινικανή Δημοκρατία μπορεί να επωφεληθεί από μείωση των δασμών. Για το λόγο αυτό, οι επιστροφές κατά την εξαγωγή που χορηγούνται για τα προϊόντα τα οποία εξάγονται στο πλαίσιο του εν λόγω καθεστώτος πρέπει να μειωθούν κατά ένα ορισμένο ποσοστό.

(5)	Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής διαχείρισης γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Οι επιστροφές κατά την εξαγωγή που προβλέπονται στο άρθρο 31 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1255/1999 χορηγούνται για τα προϊόντα και για τις ποσότητες που ορίζονται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού, υπό τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 1 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 174/1999 της Επιτροπής (4).

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει στις 31 Μαρτίου 2006.

---

(1)  ΕΕ L 160 της 26.6.1999, σ. 48· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1913/2005 (ΕΕ L 307 της 25.11.2005, σ. 2).

(2)  ΕΕ L 218 της 6.8.1998, σ. 46.

(3)  ΕΕ L 218 της 6.8.1998, σ. 45.

(4)  ΕΕ L 20 της 27.1.1999, σ. 8.

---

---