(1)

Η Ένωση έχει δεσμευθεί για τη δημιουργία Ενεργειακής Ένωσης με μια μακρόπνοη πολιτική για το κλίμα. Η εξοικονόμηση καυσίμου αποτελεί εξαιρετικά σημαντικό στοιχείο του πλαισίου πολιτικής της Ένωσης για το κλίμα και την ενέργεια έως το 2030 και έχει καθοριστική σημασία για τον περιορισμό της ζήτησης ενέργειας.

(2)

Η Επιτροπή αξιολόγησε τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1222/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3) και διαπίστωσε ότι χρειάζεται επικαιροποίηση των διατάξεών του, ώστε να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητά του.

(3)

Κρίνεται σκόπιμη η αντικατάσταση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1222/2009, ώστε να διασαφηνιστούν και να επικαιροποιηθούν ορισμένες από τις διατάξεις του, λαμβάνοντας υπόψη την τεχνική πρόοδο όσον αφορά τα ελαστικά.

(4)

Ο τομέας των μεταφορών ευθύνεται για το ένα τρίτο της κατανάλωσης ενέργειας της Ένωσης. Οι οδικές μεταφορές ευθύνονταν για το 22 % περίπου των συνολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου της Ένωσης το 2015. Τα ελαστικά επίσωτρα, ιδίως λόγω της αντίστασης κύλισης, ευθύνονται για το 20 % έως 30 % της κατανάλωσης καυσίμου των οχημάτων. Ως εκ τούτου, αναμένεται ότι η μείωση της αντίστασης κύλισης των ελαστικών θα συμβάλλει σημαντικά στην εξοικονόμηση καυσίμου στις οδικές μεταφορές και, κατ’ επέκταση, στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και στην απαλλαγή του τομέα των μεταφορών από τις ανθρακούχες εκπομπές.

(5)

Προκειμένου να αντιμετωπιστεί η πρόκληση της μείωσης των εκπομπών CO2 από τις οδικές μεταφορές, είναι σκόπιμο τα κράτη μέλη, σε συνεργασία με την Επιτροπή, να προβλέψουν κίνητρα καινοτομίας για την ανάπτυξη οικονομικών σε καύσιμα και ασφαλών ελαστικών κατηγοριών C1, C2 και C3.

(6)

Τα ελαστικά επίσωτρα χαρακτηρίζονται από ένα σύνολο παραμέτρων που είναι αλληλένδετες. Η βελτίωση μιας παραμέτρου, όπως η αντίσταση κύλισης, μπορεί να έχει δυσμενείς επιπτώσεις σε άλλες παραμέτρους, όπως η πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα, ενώ η βελτίωση των επιδόσεων πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα μπορεί να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στον εξωτερικό θόρυβο κύλισης. Θα πρέπει να δοθούν κίνητρα στους κατασκευαστές ελαστικών επισώτρων ώστε να βελτιστοποιήσουν όλες τις παραμέτρους πέραν των ισχυόντων προδιαγραφών.

(7)

Τα οικονομικά σε καύσιμα ελαστικά επίσωτρα μπορεί να συμφέρουν οικονομικώς, καθώς η εξοικονόμηση καυσίμου που αυτά δημιουργούν αντισταθμίζει με το παραπάνω την αυξημένη τιμή αγοράς που προκύπτει από το υψηλό κόστος παραγωγής αυτών των ελαστικών επισώτρων.

(8)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 661/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4) θεσπίζει ελάχιστες απαιτήσεις για την αντίσταση κύλισης των ελαστικών. Οι τεχνολογικές εξελίξεις καθιστούν εφικτή τη μείωση των ενεργειακών απωλειών που οφείλονται στην αντίσταση κύλισης των ελαστικών επισώτρων κατά πολύ πέραν των εν λόγω ελάχιστων απαιτήσεων. Συνεπώς, προκειμένου να μειωθούν οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις των οδικών μεταφορών κρίνεται σκόπιμο να επικαιροποιηθούν οι διατάξεις για τη σήμανση των ελαστικών ώστε να ενθαρρυνθούν οι τελικοί χρήστες να αγοράζουν πιο οικονομικά σε καύσιμο ελαστικά επίσωτρα παρέχοντάς τους εναρμονισμένες πληροφορίες σχετικά με την παράμετρο αντίστασης κύλισης.

(9)

Η βελτίωση της σήμανσης των ελαστικών θα δώσει στους καταναλωτές τη δυνατότητα να διαθέτουν πιο συναφείς και πιο συγκρίσιμες πληροφορίες σχετικά με την εξοικονόμηση καυσίμου, την ασφάλεια και τον θόρυβο και να λαμβάνουν οικονομικά αποδοτικές και φιλικές προς το περιβάλλον αποφάσεις κατά την αγορά ελαστικών.

(10)

Ο κυκλοφοριακός θόρυβος αποτελεί σοβαρή όχληση με επιβλαβείς συνέπειες για την υγεία. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 661/2009 θεσπίζει ελάχιστες απαιτήσεις σχετικά με τον εξωτερικό θόρυβο κύλισης των ελαστικών επισώτρων. Οι τεχνολογικές εξελίξεις καθιστούν εφικτή τη σημαντική μείωση του εξωτερικού θορύβου κύλισης κατά πολύ πέραν των εν λόγω ελάχιστων απαιτήσεων. Συνεπώς, για τη μείωση του κυκλοφοριακού θορύβου κρίνεται σκόπιμο να επικαιροποιηθούν οι διατάξεις για τη σήμανση ελαστικών ώστε να ενθαρρυνθούν οι τελικοί χρήστες να αγοράζουν ελαστικά επίσωτρα με χαμηλότερο εξωτερικό θόρυβο κύλισης, με την παροχή εναρμονισμένων πληροφοριών σχετικά με την παράμετρο του εξωτερικού θορύβου κύλισης.

(11)

Η παροχή εναρμονισμένων πληροφοριών σχετικά με τον εξωτερικό θόρυβο κύλισης διευκολύνει επίσης την εφαρμογή μέτρων για την καταπολέμηση του κυκλοφοριακού θορύβου και συμβάλλει στην ενίσχυση της ευαισθητοποίησης σχετικά με την επίδραση των ελαστικών επισώτρων στον κυκλοφοριακό θόρυβο, στο πλαίσιο της οδηγίας 2002/49/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5).

(12)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 661/2009 θεσπίζει επίσης ελάχιστες απαιτήσεις σχετικά με την πρόσφυση των ελαστικών επισώτρων σε υγρό οδόστρωμα. Οι τεχνολογικές εξελίξεις καθιστούν εφικτή τη σημαντική βελτίωση των επιδόσεων πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα πέραν των εν λόγω ελάχιστων απαιτήσεων και, κατ’ επέκταση, τη μείωση των αποστάσεων πέδησης σε υγρό οδόστρωμα. Συνεπώς, για τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας κρίνεται σκόπιμο να επικαιροποιηθούν οι διατάξεις για τη σήμανση ελαστικών ώστε να ενθαρρυνθούν οι τελικοί χρήστες να αγοράζουν ελαστικά επίσωτρα με υψηλότερες επιδόσεις πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα, με την παροχή εναρμονισμένων πληροφοριών σχετικά με την παράμετρο πρόσφυσης.

(13)

Για να διασφαλίζεται η εναρμόνιση με το διεθνές πλαίσιο, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 661/2009 παραπέμπει στον κανονισμό αριθ. 117 της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (ΟΕΕ/ΗΕ) (6), που ορίζει τις σχετικές μεθόδους μέτρησης της αντίστασης κύλισης, του εξωτερικού θορύβου κύλισης και των επιδόσεων πρόσφυσης των ελαστικών σε υγρό οδόστρωμα και στο χιόνι.

(14)

Στη σήμανση των ελαστικών θα πρέπει να περιλαμβάνονται πληροφορίες σχετικά με τις επιδόσεις των ελαστικών που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για χρήση σε συνθήκες έντονης χιονόπτωσης και πάγου. Οι πληροφορίες σχετικά με τις επιδόσεις πρόσφυσης στο χιόνι θα πρέπει να βασίζονται στον κανονισμό αριθ. 117 της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (ΟΕΕ/ΗΕ), στην πλέον πρόσφατη έκδοσή του που εφαρμόζεται στην Ένωση, (κανονισμός ΟΕΕ/ΕΕ αριθ. 117), και το εικονόγραμμα του «αλπικού συμβόλου» που περιλαμβάνεται σε αυτόν θα πρέπει να περιλαμβάνεται στη σήμανση των ελαστικών που ικανοποιούν τις ελάχιστες τιμές του δείκτη πρόσφυσης στο χιόνι που καθορίζονται στον εν λόγω κανονισμό. Οι πληροφορίες σχετικά με τις επιδόσεις πρόσφυσης στον πάγο θα πρέπει να βασίζονται στο πρότυπο ISO 19447, μόλις αυτό εγκριθεί επίσημα, και το εικονόγραμμα πρόσφυσης στον πάγο θα πρέπει να περιλαμβάνεται στη σήμανση των ελαστικών επισώτρων για τα ελαστικά που ικανοποιούν τις ελάχιστες τιμές του δείκτη πρόσφυσης στον πάγο που καθορίζονται στο εν λόγω ISO πρότυπο. Μέχρι να εγκριθεί το πρότυπο ISO 19447, οι επιδόσεις πρόσφυσης στον πάγο θα πρέπει να αξιολογούνται με βάση αξιόπιστες, ακριβείς και αναπαραγώγιμες μεθόδους, οι οποίες λαμβάνουν υπόψη τη γενικώς αναγνωρισμένη εξέλιξη της τεχνολογίας. Η σήμανση των ελαστικών επισώτρων για τα ελαστικά που ικανοποιούν τα ελάχιστα πρότυπα επιδόσεων πρόσφυσης στον πάγο θα πρέπει να φέρει το εικονόγραμμα πρόσφυσης στον πάγο που καθορίζεται στο παράρτημα Ι.

(15)

Η φθορά των ελαστικών κατά τη χρήση συνιστά σημαντική πηγή μικροπλαστικών, τα οποία είναι επιβλαβή για το περιβάλλον και την υγεία του ανθρώπου. Η ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Ευρωπαϊκή στρατηγική για τις πλαστικές ύλες σε μια κυκλική οικονομία» αναφέρει συνεπώς την ανάγκη αντιμετώπισης της ακούσιας ελευθέρωσης μικροπλαστικών από τα ελαστικά, μεταξύ άλλων με μέτρα πληροφόρησης όπως η σήμανση και με ελάχιστες απαιτήσεις για ελαστικά. Με την αντοχή των ελαστικών στη φθορά συνδέεται και η έννοια του χιλιομετρικού προσδόκιμου, συγκεκριμένα του αριθμού των χιλιομέτρων για τα οποία θα χρησιμοποιηθεί το ελαστικό προτού χρειαστεί αντικατάσταση λόγω φθοράς πέλματος. Πέραν της αντοχής των ελαστικών στη φθορά και της φθοράς πέλματος, η διάρκεια ζωής ενός ελαστικού εξαρτάται από σειρά παραγόντων, όπως η αντίσταση του ελαστικού στη φθορά, μεταξύ άλλων το υλικό, το ανάγλυφο του πέλματος και η δομή, οι οδικές συνθήκες, η συντήρηση, η πίεση του ελαστικού και η συμπεριφορά κατά την οδήγηση.

(16)

Ωστόσο, δεν υπάρχει ακόμα κατάλληλη μέθοδος δοκιμής για τη μέτρηση της αντοχής των ελαστικών στη φθορά και του χιλιομετρικού προσδόκιμου. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θα πρέπει να αναθέσει την ανάπτυξη μιας τέτοιας μεθόδου δοκιμής, λαμβάνοντας πλήρως υπόψη τα προηγμένα διεθνώς εκπονηθέντα ή προταθέντα πρότυπα και κανονισμούς, καθώς και το έργο που επιτελεί η βιομηχανία.

(17)

Τα αναγομωμένα ελαστικά συνιστούν σημαντικό μέρος της αγοράς ελαστικών για βαρέα επαγγελματικά οχήματα. Η αναγόμωση των ελαστικών παρατείνει τη διάρκεια ζωής τους και συμβάλλει στην επίτευξη των στόχων της κυκλικής οικονομίας, όπως η μείωση των αποβλήτων. Η εφαρμογή απαιτήσεων σήμανσης σε αυτά τα ελαστικά αναμένεται να επιφέρει σημαντική εξοικονόμηση ενέργειας. Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να προβλέπει τη μελλοντική ενσωμάτωση κατάλληλης μεθόδου δοκιμής για τη μέτρηση των επιδόσεων των αναγομωμένων ελαστικών.

(18)

Η ενεργειακή σήμανση σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/1369 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7), η οποία κατατάσσει την κατανάλωση ενέργειας των προϊόντων σε μια κλίμακα από το A έως το G, αναγνωρίζεται από περισσότερο από το 85 % των καταναλωτών της Ένωσης ως σαφές και διαφανές εργαλείο πληροφόρησης και έχει αποδειχτεί αποτελεσματική στην προώθηση αποδοτικότερων προϊόντων. Η σήμανση των ελαστικών θα πρέπει να έχει το ίδιο σχέδιο, στο μέτρο του δυνατού, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα τις ιδιαιτερότητες των παραμέτρων των ελαστικών.

(19)

Η παροχή συγκρίσιμων πληροφοριών σχετικά με τις παραμέτρους των ελαστικών επισώτρων υπό μορφή τυποποιημένης σήμανσης ελαστικών ενδέχεται να επηρεάσει τις αποφάσεις αγοράς των τελικών χρηστών υπέρ οικονομικότερων, μεγαλύτερης διάρκειας, ασφαλέστερων και πιο αθόρυβων σε καύσιμα ελαστικών επισώτρων. Αυτό μπορεί αντίστοιχα να ενθαρρύνει τους κατασκευαστές ελαστικών επισώτρων να βελτιστοποιήσουν τις παραμέτρους των ελαστικών, γεγονός το οποίο αναμένεται να προετοιμάσει το έδαφος για μια βιωσιμότερη κατανάλωση και παραγωγή ελαστικών.

(20)

Η ανάγκη για ευρύτερη πληροφόρηση σχετικά με την εξοικονόμηση καυσίμου και άλλες παραμέτρους αφορά όλους τους τελικούς χρήστες, συμπεριλαμβανομένων των αγοραστών ανταλλακτικών ελαστικών, των αγοραστών ελαστικών που τοποθετούνται σε καινούργια οχήματα και των διαχειριστών στόλων και των επιχειρήσεων μεταφορών, που δεν μπορούν εύκολα να συγκρίνουν τις παραμέτρους διαφορετικών εμπορικών ονομασιών ελαστικών επισώτρων, απουσία καθεστώτος σήμανσης και εναρμονισμένων δοκιμών. Ως εκ τούτου, κρίνεται σκόπιμο να απαιτείται να παρέχεται η σήμανση των ελαστικών επισώτρων για όλα τα ελαστικά επίσωτρα που διατίθενται με το όχημα ή έχουν τοποθετηθεί σε αυτό.

(21)

Προς το παρόν, οι σημάνσεις των ελαστικών επισώτρων απαιτούνται για τα ελαστικά αυτοκινήτων (ελαστικά της κατηγορίας C1) και μικρών φορτηγών (ελαστικά της κατηγορίας C2), αλλά δεν απαιτούνται για βαρέα επαγγελματικά οχήματα (ελαστικά της κατηγορίας C3). Τα ελαστικά της κατηγορίας C3 καταναλώνουν περισσότερα καύσιμα και καλύπτουν περισσότερα χιλιόμετρα ετησίως σε σχέση με τα ελαστικά των κατηγοριών C1 ή C2 και, ως εκ τούτου, υπάρχουν σημαντικές δυνατότητες μείωσης της κατανάλωσης καυσίμων και εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από βαρέα επαγγελματικά οχήματα. Ως εκ τούτου, τα ελαστικά της κατηγορίας C3 θα πρέπει να συμπεριληφθούν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Η πλήρης ενσωμάτωση των ελαστικών της κατηγορίας C3 στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού εναρμονίζεται επίσης με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/956 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8), ο οποίος προβλέπει την παρακολούθηση και τη δήλωση των εκπομπών CO2 και της κατανάλωσης καυσίμου από τα νέα βαρέα επαγγελματικά οχήματα, και με τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/1242 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9), ο οποίος ορίζει τα πρότυπα επιδόσεων για τις εκπομπές CO2 των νέων βαρέων επαγγελματικών οχημάτων.

(22)

Πολλοί τελικοί χρήστες λαμβάνουν αποφάσεις για αγορά ελαστικών χωρίς να βλέπουν στην πραγματικότητα το ελαστικό και, επομένως, χωρίς να βλέπουν τη σήμανση των ελαστικών επισώτρων που έχει τοποθετηθεί. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η σήμανση των ελαστικών επισώτρων θα πρέπει να επιδεικνύεται στους τελικούς χρήστες πριν λάβουν τις αποφάσεις αγοράς. Η τοποθέτηση σήμανσης στα ελαστικά επίσωτρα στο σημείο πώλησης, καθώς και στο τεχνικό διαφημιστικό υλικό, αναμένεται να διασφαλίσει την παροχή στους διανομείς, καθώς και στους δυνητικούς τελικούς χρήστες, εναρμονισμένων πληροφοριών σχετικά με τις συναφείς παραμέτρους των ελαστικών κατά τον χρόνο και στον τόπο όπου λαμβάνεται η απόφαση αγοράς.

(23)

Μερικοί τελικοί χρήστες λαμβάνουν αποφάσεις για αγορά ελαστικών πριν φτάσουν στο σημείο πώλησης ή αγοράζουν ελαστικά μέσω ταχυδρομικής παραγγελίας ή μέσω διαδικτύου. Για να διασφαλιστεί ότι οι εν λόγω τελικοί χρήστες μπορούν επίσης να προβαίνουν σε τεκμηριωμένες επιλογές βάσει εναρμονισμένων πληροφοριών σχετικά, μεταξύ άλλων, με την εξοικονόμηση καυσίμου, την πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα και τον εξωτερικό θόρυβο κύλισης, η σήμανση των ελαστικών θα πρέπει να εμφανίζεται σε κάθε τεχνικό διαφημιστικό υλικό και οπτική διαφήμιση για συγκεκριμένους τύπους ελαστικών, συμπεριλαμβανομένων των ιστοτόπων όπου διατίθεται το υλικό αυτό. Όταν οι οπτικές διαφημίσεις αφορούν μια οικογένεια ελαστικών, και όχι μόνον έναν συγκεκριμένο τύπο ελαστικού, δεν είναι υποχρεωτικό να εμφανίζεται η σήμανση του ελαστικού.

(24)

Στους δυνητικούς τελικούς χρήστες θα πρέπει να παρέχονται πληροφορίες οι οποίες να επεξηγούν κάθε στοιχείο της σήμανσης του ελαστικού και τη σημασία του. Οι εν λόγω πληροφορίες θα πρέπει να παρέχονται σε κάθε τεχνικό διαφημιστικό υλικό, π.χ. στους ιστοτόπους των προμηθευτών, αλλά δεν θα πρέπει να απαιτείται στις οπτικές διαφημίσεις. Το τεχνικό διαφημιστικό υλικό δεν πρέπει να θεωρείται ότι περιλαμβάνει διαφημίσεις σε πίνακες διαφημιστικών αφισών, εφημερίδες, περιοδικά ή ραδιοφωνικές ή τηλεοπτικές μεταδόσεις.

(25)

Με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των κρατών μελών για εποπτεία της αγοράς ή της υποχρέωσης των προμηθευτών να ελέγχουν τη συμμόρφωση των προϊόντων, οι προμηθευτές θα πρέπει να διαθέτουν στη βάση δεδομένων προϊόντων ηλεκτρονικώς τις απαιτούμενες πληροφορίες για τη συμμόρφωση του προϊόντος. Οι πληροφορίες που αφορούν τους καταναλωτές και τους διανομείς θα πρέπει να είναι διαθέσιμες στο κοινό στο δημόσιο τμήμα της βάσης δεδομένων προϊόντων. Οι πληροφορίες αυτές θα πρέπει να διατίθενται ως ανοικτά δεδομένα, ώστε να παρέχουν στους προγραμματιστές φορητών εφαρμογών και σε εργαλεία σύγκρισης δυνατότητα χρήσης. Η εύκολη άμεση πρόσβαση στο δημόσιο τμήμα της βάσης δεδομένων προϊόντων θα πρέπει να διευκολύνεται με προσανατολισμένα στους χρήστες εργαλεία που περιλαμβάνονται στην έντυπη σήμανση των ελαστικών επισώτρων, για παράδειγμα με δυναμικό κωδικό ταχείας αντίδρασης (κωδικός QR).

(26)

Το τμήμα της βάσης δεδομένων προϊόντων που αφορά τη συμμόρφωση θα πρέπει να υπόκειται σε αυστηρούς κανόνες προστασίας των δεδομένων. Τα υποχρεωτικά συγκεκριμένα μέρη της τεχνικής τεκμηρίωσης στο τμήμα της βάσης δεδομένων προϊόντων για τη συμμόρφωση θα πρέπει να διατίθενται τόσο στις αρχές εποπτείας της αγοράς όσο και στην Επιτροπή. Εάν οι τεχνικές πληροφορίες είναι πολύ ευαίσθητες για να συμπεριληφθούν στην κατηγορία της τεχνικής τεκμηρίωσης, οι αρχές εποπτείας της αγοράς θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης στις πληροφορίες αυτές όταν είναι αναγκαίο σύμφωνα με την υποχρέωση συνεργασίας των προμηθευτών ή μέσω συμπληρωματικών μερών της τεχνικής τεκμηρίωσης τα οποία οι προμηθευτές μεταφορτώνουν στη βάση δεδομένων προϊόντων προαιρετικώς.

(27)

Η πώληση ελαστικών μέσω διαδικτυακών πλατφορμών πώλησης έναντι των απευθείας πωλήσεων από προμηθευτές αυξάνεται. Επομένως, οι πάροχοι υπηρεσιών φιλοξενίας θα πρέπει να καθιστούν δυνατή την εμφάνιση της σήμανσης των ελαστικών επισώτρων και του δελτίου πληροφοριών προϊόντος που παρέχει ο προμηθευτής κοντά στην ένδειξη της τιμής. Θα πρέπει να ενημερώνουν τον διανομέα για την υποχρέωση να εμφανίζει τη σήμανση των ελαστικών επισώτρων και το δελτίο πληροφοριών προϊόντος, αλλά δεν θα πρέπει να φέρουν ευθύνη για την ακρίβεια ή το περιεχόμενο της εν λόγω σήμανσης των ελαστικών επισώτρων ή του δελτίου πληροφοριών προϊόντος. Οι υποχρεώσεις που επιβάλλονται στους παρόχους υπηρεσιών φιλοξενίας βάσει του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να παραμείνουν περιορισμένες σε λογικά πλαίσια και δεν θα πρέπει να ισοδυναμούν με γενική υποχρέωση παρακολούθησης των πληροφοριών που αποθηκεύουν ή ενεργού αναζήτησης γεγονότων ή περιστάσεων που υποδεικνύουν δραστηριότητες που δεν συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού. Ωστόσο, το άρθρο 14 παράγραφος 1 της οδηγίας 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10) απαιτεί οι πάροχοι υπηρεσιών φιλοξενίας που επιθυμούν να επωφεληθούν από την απαλλαγή από την ευθύνη που προβλέπεται στην εν λόγω διάταξη, να ενεργούν γρήγορα ώστε να αφαιρέσουν ή να απενεργοποιήσουν την πρόσβαση στις πληροφορίες που αποθηκεύουν κατόπιν αιτήματος των αποδεκτών των υπηρεσιών τους όταν αυτές οι πληροφορίες δεν συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού (όπως εκείνες που αφορούν ανύπαρκτη (-ο), ελλιπή (-ές) ή εσφαλμένη (-ο) σήμανση ελαστικών ή δελτίο πληροφοριών προϊόντος). Θα πρέπει να το κάνουν αυτό αμέσως μόλις λάβουν πραγματικά γνώση ή, σε ό,τι αφορά τις αξιώσεις αποζημίωσης, θα πρέπει να το κάνουν μόλις αντιληφθούν τέτοιες πληροφορίες, για παράδειγμα μέσω συγκεκριμένης ενημέρωσης που παρέχεται από αρχή εποπτείας της αγοράς. Οι προμηθευτές που πωλούν απευθείας στους τελικούς χρήστες μέσω των δικών τους ιστοτόπων υπόκεινται στις ίδιες υποχρεώσεις που αφορούν τις εξ αποστάσεως πωλήσεις όπως οι διανομείς.

(28)

Η αντίσταση κύλισης, η πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα, ο εξωτερικός θόρυβος κύλισης και άλλες παράμετροι θα πρέπει να υπολογίζονται με τη χρήση αξιόπιστων, επακριβών και αναπαραγώγιμων μεθόδων που λαμβάνουν υπόψη τις γενικώς αναγνωρισμένες προηγμένες μεθόδους μέτρησης και υπολογισμού. Οι εν λόγω μέθοδοι θα πρέπει, στο μέτρο του δυνατού, να αντικατοπτρίζουν τη συμπεριφορά του μέσου καταναλωτή και να χαρακτηρίζονται από αυστηρότητα, ώστε να αποτρέπουν τόσο την εκούσια όσο και την ακούσια καταστρατήγηση. Στις σημάνσεις των ελαστικών θα πρέπει να αναγράφονται οι συγκριτικές επιδόσεις της πραγματικής χρήσης των ελαστικών, στο πλαίσιο των περιορισμών που προκύπτουν από την ανάγκη για αξιόπιστες, επακριβείς και αναπαραγώγιμες εργαστηριακές δοκιμές, προκειμένου να παρέχεται στους τελικούς χρήστες η δυνατότητα να συγκρίνουν διαφορετικά ελαστικά επίσωτρα και να περιορίζεται το κόστος δοκιμών για τους κατασκευαστές.

(29)

Όταν έχουν επαρκείς λόγους να πιστεύουν ότι ένας προμηθευτής δεν έχει διασφαλίσει την ακρίβεια της σήμανσης των ελαστικών επισώτρων και προκειμένου να εμπνεύσουν περισσότερη εμπιστοσύνη στους καταναλωτές, οι εθνικές αρχές όπως ορίζονται στο σημείο 37 του άρθρου 3 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/858 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11) θα πρέπει να ελέγχουν εάν οι κατηγορίες για την αντίσταση κύλισης, την πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα και τον εξωτερικό θόρυβο κύλισης που εμφανίζονται στη σήμανση των ελαστικών επισώτρων, καθώς και τα εικονογράμματα για άλλες παραμέτρους, αντιστοιχούν στην τεκμηρίωση που παρέχει ο προμηθευτής βάσει αποτελεσμάτων δοκιμών και υπολογισμών. Οι έλεγχοι αυτοί μπορεί να πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας έγκρισης τύπου και δεν απαιτούν αναγκαστικά τη φυσική δοκιμή του ελαστικού.

(30)

Η συμμόρφωση προμηθευτών, εμπόρων χονδρικής, εμπόρων και άλλων διανομέων προς τις διατάξεις σχετικά με τη σήμανση των ελαστικών είναι ουσιώδους σημασίας για τη διασφάλιση ισότιμων όρων ανταγωνισμού εντός της Ένωσης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει, ως εκ τούτου, να παρακολουθούν τη συμμόρφωση μέσω τακτικών εκ των υστέρων ελέγχων και της εποπτείας της αγοράς, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/1020 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12).

(31)

Για να διευκολυνθεί η παρακολούθηση της συμμόρφωσης, να παρέχεται ένα χρήσιμο εργαλείο στους τελικούς χρήστες και να δοθούν στους διανομείς εναλλακτικοί τρόποι λήψης δελτίων πληροφοριών προϊόντος, τα ελαστικά θα πρέπει να περιλαμβάνονται στη βάση δεδομένων προϊόντων που δημιουργήθηκε δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1369. Κατά συνέπεια, ο εν λόγω κανονισμός θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(32)

Για να διατηρηθεί η εμπιστοσύνη των τελικών χρηστών στη σήμανση των ελαστικών, δεν θα πρέπει να επιτρέπονται άλλες σημάνσεις που να απομιμούνται τη σήμανση των ελαστικών. Για τον ίδιο λόγο, άλλες σημάνσεις, σήματα, σύμβολα ή επιγραφές που ενδέχεται να παραπλανήσουν ή να προκαλέσουν σύγχυση στους τελικούς χρήστες όσον αφορά τις παραμέτρους που καλύπτονται από τη σήμανση των ελαστικών δεν θα πρέπει να επιτρέπονται.

(33)

Οι κυρώσεις που επιβάλλονται για παραβιάσεις των διατάξεων του παρόντος κανονισμού και των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που εκδίδονται δυνάμει αυτού θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.

(34)

Για την προώθηση της ενεργειακής απόδοσης, του μετριασμού της κλιματικής αλλαγής, της οδικής ασφάλειας και της προστασίας του περιβάλλοντος, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να δημιουργούν κίνητρα για τη χρήση ενεργειακά αποδοτικών και ασφαλών ελαστικών. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν ελεύθερα τον χαρακτήρα αυτών των κινήτρων. Τα κίνητρα αυτά θα πρέπει να συμμορφώνονται με τους κανόνες της Ένωσης για τις κρατικές ενισχύσεις και δεν θα πρέπει να δημιουργούν αδικαιολόγητους φραγμούς στην αγορά. Ο παρών κανονισμός δεν προδικάζει το αποτέλεσμα οποιωνδήποτε διαδικασιών για κρατικές ενισχύσεις, οι οποίες είναι δυνατόν να κινηθούν σύμφωνα με τα άρθρα 107 και 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), όσον αφορά τα εν λόγω κίνητρα.

(35)

Για την τροποποίηση του περιεχομένου και της μορφής της σήμανσης του ελαστικού, τη θέσπιση απαιτήσεων σχετικά με τα αναγομωμένα ελαστικά, την αντοχή στη φθορά και το χιλιομετρικό προσδόκιμο του ελαστικού, καθώς και για την προσαρμογή των παραρτημάτων στην τεχνολογική πρόοδο, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της ΣΛΕΕ. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η Επιτροπή να διεξάγει, κατά τις προπαρασκευαστικές της εργασίες, τις κατάλληλες διαβουλεύσεις, μεταξύ άλλων σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, οι οποίες να πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (13). Πιο συγκεκριμένα, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ίση συμμετοχή στην προετοιμασία των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο λαμβάνουν όλα τα έγγραφα κατά τον ίδιο χρόνο με τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών, και οι εμπειρογνώμονές τους έχουν συστηματικά πρόσβαση στις συνεδριάσεις των ομάδων εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής που ασχολούνται με την προετοιμασία κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

(36)

Μόλις καταστούν διαθέσιμες, αξιόπιστες, ακριβείς και αναπαραγώγιμες μέθοδοι δοκιμής και μέτρησης της αντοχής στη φθορά και του χιλιομετρικού προσδόκιμου του ελαστικού, η Επιτροπή θα πρέπει να αξιολογήσει τη σκοπιμότητα της προσθήκης πληροφοριών σχετικά με την αντοχή στη φθορά και το χιλιομετρικό προσδόκιμο του ελαστικού στη σήμανση του ελαστικού. Στην πρόταση υποβολής κατ’ εξουσιοδότηση πράξης για την προσθήκη της αντοχής στη φθορά και του χιλιομετρικού προσδόκιμου του ελαστικού στη σήμανση του ελαστικού, η Επιτροπή θα πρέπει να λάβει υπόψη την εν λόγω αξιολόγηση και να συνεργαστεί στενά με τη βιομηχανία, τους αρμόδιους οργανισμούς τυποποίησης, όπως την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Τυποποίησης (CEN), την Οικονομική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (ΟΕΕ/ΗΕ) ή τον Διεθνή Οργανισμό Τυποποίησης (ISO), και εκπροσώπους άλλων ενδιαφερόμενων μερών για την ανάπτυξη κατάλληλων μεθόδων δοκιμών. Οι πληροφορίες για την αντοχή στη φθορά και το χιλιομετρικό προσδόκιμο του ελαστικού θα πρέπει να είναι σαφείς και να μην επηρεάζουν αρνητικά τη σαφή κατανόηση και αποτελεσματικότητα της σήμανσης του ελαστικού συνολικά έναντι των τελικών χρηστών. Αναμένεται ότι οι πληροφορίες αυτές θα επιτρέπουν επίσης στους τελικούς χρήστες να προβαίνουν σε τεκμηριωμένες επιλογές όσον αφορά τα ελαστικά, τη διάρκεια ζωής τους και την ακούσια ελευθέρωση μικροπλαστικών. Αυτό θα συμβάλει στην προστασία του περιβάλλοντος, ενώ ταυτόχρονα θα επιτρέπει στους τελικούς χρήστες να εκτιμούν το κόστος χρήσης των ελαστικών για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

(37)

Δεν θα πρέπει να υφίσταται ανάγκη παροχής νέας σήμανσης των ελαστικών τα οποία είχαν ήδη διατεθεί στην αγορά πριν την ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

(38)

Το μέγεθος της σήμανσης του ελαστικού θα πρέπει να παραμείνει ίδιο με εκείνο που ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1222/2009. Στη σήμανση του ελαστικού θα πρέπει να συμπεριληφθούν πληροφορίες σχετικά με τις επιδόσεις πρόσφυσης στο χιόνι και τον πάγο και ο κωδικός QR.

(39)

Η Επιτροπή θα πρέπει να διενεργήσει αξιολόγηση του παρόντος κανονισμού. Σύμφωνα με την παράγραφο 22 της διοργανικής συμφωνίας της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου, η εν λόγω αξιολόγηση θα πρέπει να βασίζεται στην αποδοτικότητα, την αποτελεσματικότητα, τη συνάφεια, τη συνοχή και την προστιθέμενη αξία, και θα πρέπει να χρησιμεύει ως βάση για εκτιμήσεις επιπτώσεων των επιλογών για περαιτέρω ανάληψη δράσης.

(40)

Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού, ήτοι η αύξηση της ασφάλειας, η προστασία της υγείας, και η οικονομική και περιβαλλοντική αποδοτικότητα των οδικών μεταφορών με την παροχή πληροφοριών στους τελικούς χρήστες ώστε να έχουν τη δυνατότητα να επιλέγουν οικονομικότερα, μεγαλύτερης διάρκειας, ασφαλέστερα και πιο αθόρυβα ελαστικά, δεν μπορεί να επιτευχθεί ικανοποιητικά από τα κράτη μέλη, επειδή απαιτούνται εναρμονισμένες πληροφορίες για τους τελικούς χρήστες, μπορεί όμως, λόγω της ανάγκης για εναρμονισμένο ρυθμιστικό πλαίσιο και ισότιμους όρους ανταγωνισμού για τους κατασκευαστές, να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση δύναται να θεσπίσει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας όπως ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ). Ο κανονισμός εξακολουθεί να αποτελεί το κατάλληλο νομικό μέσο, καθώς επιβάλλει σαφείς και λεπτομερείς κανόνες που αποκλείουν τυχόν αποκλίσεις κατά τη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο των κρατών μελών, διασφαλίζοντας έτσι υψηλότερο βαθμό εναρμόνισης σε ολόκληρη την Ένωση. Το εναρμονισμένο ρυθμιστικό πλαίσιο σε επίπεδο Ένωσης αντί σε επίπεδο κράτους μέλους μειώνει το κόστος για τους προμηθευτές, εξασφαλίζει ισότιμους όρους ανταγωνισμού και εξασφαλίζει την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην εσωτερική αγορά. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας όπως διατυπώνεται στο άρθρο 5 ΣΕΕ, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(41)

Συνεπώς, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1222/2009 θα πρέπει να καταργηθεί με ισχύ από την ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος κανονισμού,

(1)

Οι υδάτινοι πόροι της Ένωσης υφίστανται ολοένα μεγαλύτερη πίεση, γεγονός που οδηγεί σε λειψυδρία και υποβάθμιση της ποιότητας των υδάτων. Ειδικότερα, η κλιματική αλλαγή, οι απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες και η ξηρασία συμβάλλουν σημαντικά στον περιορισμό της διαθεσιμότητας γλυκών νερών, λόγω της αστικής ανάπτυξης και της γεωργίας.

(2)

Η ικανότητα της Ένωσης να ανταποκρίνεται στην αυξανόμενη πίεση που υφίστανται οι υδάτινοι πόροι θα μπορούσε να βελτιωθεί μέσω της ευρύτερης επαναχρησιμοποίησης επεξεργασμένων λυμάτων, περιορίζοντας την απόληψη από σώματα επιφανειακών υδάτων και σώματα υπόγειων υδάτων, μειώνοντας τις επιπτώσεις των απορρίψεων επεξεργασμένων λυμάτων στα υδάτινα σώματα και προωθώντας την εξοικονόμηση νερού μέσω πολλαπλών χρήσεων αστικών λυμάτων, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος. Η οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4) αναφέρει την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων, σε συνδυασμό με την προώθηση της χρήσης τεχνολογιών αποδοτικής χρήσης των υδάτων στη βιομηχανία και τις τεχνικές άρδευσης με βάση την εξοικονόμηση νερού, ως ένα από τα συμπληρωματικά μέτρα που τα κράτη μέλη μπορούν να επιλέξουν να εφαρμόσουν, προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους της εν λόγω οδηγίας σχετικά με την καλή ποιοτική και ποσοτική κατάσταση των υδάτων στα σώματα επιφανειακών υδάτων και στα σώματα υπόγειων υδάτων. Η οδηγία 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου (5) ορίζει ότι τα επεξεργασμένα λύματα πρέπει να επαναχρησιμοποιούνται, όποτε είναι σκόπιμο.

(3)

Στην ανακοίνωση της Επιτροπής της 14ης Νοεμβρίου 2012«Προσχέδιο για τη διαφύλαξη των υδατικών πόρων της Ευρώπης» επισημαίνεται η ανάγκη δημιουργίας ενός μέσου για τη ρύθμιση σε επίπεδο Ένωσης των προτύπων για την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων, με στόχο την άρση των εμποδίων στην ευρεία χρήση μιας τέτοιας εναλλακτικής επιλογής υδροδότησης, δηλαδή ενός μέσου που να μπορεί να συμβάλλει στον περιορισμό της λειψυδρίας και στη μείωση της τρωτότητας των συστημάτων εφοδιασμού.

(4)

H ανακοίνωση της Επιτροπής της 18ης Ιουλίου 2007«Η αντιμετώπιση του προβλήματος της λειψυδρίας και της ξηρασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση» καθορίζει την ιεράρχηση των μέτρων που θα πρέπει να εξετάσουν τα κράτη μέλη κατά τη διαχείριση της λειψυδρίας και της ξηρασίας. Επισημαίνει ότι στις περιοχές όπου έχουν τεθεί σε εφαρμογή όλα τα προληπτικά μέτρα σύμφωνα με την ιεράρχηση για τα ύδατα και όπου η ζήτηση για νερό συνεχίζει να υπερβαίνει τη διαθεσιμότητα, η δημιουργία πρόσθετων υποδομών υδροδότησης μπορεί, υπό ορισμένες περιστάσεις και εφόσον έχει δεόντως συνεκτιμηθεί η σχέση κόστους-οφέλους, να χρησιμεύσει ως εναλλακτική προσέγγιση στον μετριασμό των επιπτώσεων των σοβαρών φαινομένων ξηρασίας.

(5)

Στο ψήφισμά της 9ης Οκτωβρίου 2008 σχετικά με την αντιμετώπιση του προβλήματος της λειψυδρίας και της ξηρασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (6), το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπενθυμίζει ότι κατά τη διαχείριση των υδάτινων πόρων θα πρέπει να προτιμάται η προσέγγιση με γνώμονα τη ζήτηση, θεωρεί, ωστόσο, ότι η Ένωση θα πρέπει να υιοθετήσει μια ολιστική προσέγγιση κατά τη διαχείριση των υδάτινων πόρων, που θα συνδυάζει μέτρα διαχείρισης της ζήτησης, μέτρα για τη βελτιστοποίηση των υπαρχόντων πόρων στο πλαίσιο του υδρολογικού κύκλου και μέτρα για τη δημιουργία νέων πόρων, καθώς και ότι η προσέγγιση αυτή είναι ανάγκη να ενσωματώνει ζητήματα περιβαλλοντικού, κοινωνικού και οικονομικού χαρακτήρα.

(6)

Στην ανακοίνωσή της της 2ας Δεκεμβρίου 2015«Το κλείσιμο του κύκλου – Ένα σχέδιο δράσης της ΕΕ για την κυκλική οικονομία», η Επιτροπή δεσμεύτηκε να προχωρήσει σε μια σειρά δράσεων για την προώθηση της επαναχρησιμοποίησης των επεξεργασμένων λυμάτων, μεταξύ άλλων καταρτίζοντας νομοθετική πρόταση σχετικά με τις ελάχιστες απαιτήσεις για την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων. Η Επιτροπή θα πρέπει να επικαιροποιήσει το σχέδιο δράσης της και να διατηρήσει τους υδάτινους πόρους ως τομέα προτεραιότητας στον οποίο θα πρέπει να παρέμβει.

(7)

Σκοπός του παρόντος κανονισμού είναι να διευκολύνει την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων, όποτε αυτό είναι κατάλληλο και οικονομικά αποδοτικό, δημιουργώντας έτσι ένα ευνοϊκό πλαίσιο για τα κράτη μέλη που επιθυμούν ή χρειάζονται να προβαίνουν στην πρακτική της επαναχρησιμοποίησης των υδάτων. Η επαναχρησιμοποίηση των υδάτων αποτελεί ελπιδοφόρα επιλογή για πολλά κράτη μέλη, αλλά επί του παρόντος μόνο λίγα εξ αυτών την εφαρμόζουν επαναχρησιμοποίηση των υδάτων και έχουν θεσπίσει συναφή εθνικά νομοθετήματα ή πρότυπα. Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να είναι αρκετά ευέλικτος ώστε να επιτρέπει τη συνέχιση της πρακτικής της επαναχρησιμοποίησης των υδάτων και ταυτόχρονα να διασφαλίζει τη δυνατότητα των άλλων κρατών μελών να εφαρμόζουν τους κανόνες αυτούς όταν αποφασίσουν να καθιερώσουν την πρακτική αυτή σε μεταγενέστερο στάδιο. Οποιαδήποτε απόφαση μη εφαρμογής της επαναχρησιμοποίησης των υδάτων θα πρέπει να αιτιολογείται δεόντως με βάση τα κριτήρια που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό και να αναθεωρείται τακτικά.

(8)

Η οδηγία 2000/60/ΕΚ παρέχει στα κράτη μέλη την απαραίτητη ευελιξία για τη συμπερίληψη συμπληρωματικών μέτρων στα προγράμματα μέτρων που υιοθετούν για τη στήριξη των προσπαθειών τους να επιτύχουν τους στόχους ποιότητας των υδάτων που ορίζονται στην εν λόγω οδηγία. Ο μη εξαντλητικός κατάλογος συμπληρωματικών μέτρων που προβλέπεται στο παράρτημα VI μέρος B της οδηγίας 2000/60/ΕΚ περιέχει, μεταξύ άλλων, μέτρα επαναχρησιμοποίησης των υδάτων. Στο πλαίσιο αυτό και σύμφωνα με μια ιεράρχηση μέτρων που θα μπορούσε να εξεταστεί από τα κράτη μέλη για τη διαχείριση της λειψυδρίας και της ξηρασίας και που ενθαρρύνει μέτρα εξοικονόμησης υδάτων και δίνει χαμηλότερη προτεραιότητα στην πολιτική τιμολόγησης του νερού και σε εναλλακτικές λύσεις και λαμβανομένης δεόντως υπόψη της διάστασης κόστους-οφέλους, οι ελάχιστες απαιτήσεις για την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων, όπως ορίζονται στον παρόντα κανονισμό, θα πρέπει να εφαρμόζονται όταν επαναχρησιμοποιούνται για γεωργική άρδευση επεξεργασμένα αστικά λύματα από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων, σύμφωνα με την οδηγία 91/271/ΕΟΚ.

(9)

Η επαναχρησιμοποίηση των κατάλληλα επεξεργασμένων λυμάτων, για παράδειγμα από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων, θεωρείται ότι έχει χαμηλότερο περιβαλλοντικό αντίκτυπο σε σύγκριση με άλλες εναλλακτικές μεθόδους υδροδότησης, όπως οι εκτροπές υδάτων ή η αφαλάτωση. Ωστόσο, η εν λόγω επαναχρησιμοποίηση των υδάτων, η οποία θα μπορούσε να μειώσει τη σπατάλη νερού και να εξοικονομήσει νερό, εφαρμόζεται σε περιορισμένο μόνο βαθμό στην Ένωση. Όπως φαίνεται, αυτό οφείλεται εν μέρει στο σημαντικό κόστος των συστημάτων επαναχρησιμοποίησης των λυμάτων, καθώς και στην έλλειψη κοινών ενωσιακών περιβαλλοντικών και υγειονομικών προτύπων για την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων και, ιδίως όσον αφορά ειδικά γεωργικά προϊόντα, στους ενδεχόμενους κινδύνους για την υγεία και το περιβάλλον και σε δυνητικά εμπόδια για την ελεύθερη κυκλοφορία των εν λόγω προϊόντων που έχουν αρδευτεί με ανακτημένο νερό από ανάκτηση.

(10)

Τα υγειονομικά πρότυπα σχετικά με την υγιεινή των τροφίμων για τα γεωργικά προϊόντα που αρδεύονται με ανακτημένο νερό μπορούν να επιτευχθούν μόνο εάν οι απαιτήσεις ποιότητας για το ανακτημένο νερό που προορίζεται για γεωργική άρδευση δεν παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών. Η εναρμόνιση των απαιτήσεων θα συνέβαλλε επίσης στην αποτελεσματική λειτουργία της εσωτερικής αγοράς σε σχέση με τα εν λόγω προϊόντα. Συνεπώς, είναι σκόπιμο να θεσπιστούν ελάχιστα επίπεδα εναρμόνισης μέσω της θέσπισης ελάχιστων απαιτήσεων για την ποιότητα και την παρακολούθηση των υδάτων. Οι εν λόγω ελάχιστες απαιτήσεις θα πρέπει να αποτελούνται από ελάχιστες παραμέτρους για το ανακτημένο νερό οι οποίες βασίζονται στις τεχνικές εκθέσεις του Κοινού Κέντρου Ερευνών της Επιτροπής και αντικατοπτρίζουν τα διεθνή πρότυπα για την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων, καθώς και από την επιβολή άλλων αυστηρότερων ή πρόσθετων απαιτήσεων ποιότητας, εάν είναι αναγκαίο, από τις αρμόδιες αρχές, σε συνδυασμό με άλλα συναφή προληπτικά μέτρα.

(11)

Η επαναχρησιμοποίηση των υδάτων για γεωργική άρδευση μπορεί επίσης να συμβάλει στην προώθηση της κυκλικής οικονομίας με την αξιοποίηση των θρεπτικών ουσιών από το ανακτημένο νερό και τη χρήση τους στις καλλιέργειες, μέσω τεχνικών υδρολίπανσης. Ως εκ τούτου, η επαναχρησιμοποίηση των υδάτων θα μπορούσε ενδεχομένως να μειώσει την ανάγκη για συμπληρωματικές χρήσεις ανόργανων λιπασμάτων. Οι τελικοί χρήστες θα πρέπει να ενημερώνονται για την περιεκτικότητα σε θρεπτικά στοιχεία του ανακτημένου νερού.

(12)

Η επαναχρησιμοποίηση των υδάτων θα μπορούσε να συμβάλει στην αξιοποίηση των θρεπτικών ουσιών που περιέχονται στα επεξεργασμένα αστικά λύματα και η χρήση του ανακτημένου νερού για αρδευτικούς σκοπούς στη γεωργία ή τη δασοκομία θα μπορούσε να είναι ένας τρόπος αποκατάστασης των θρεπτικών ουσιών, όπως το άζωτο, ο φώσφορος και το κάλιο, στους φυσικούς βιογεωχημικούς κύκλους.

(13)

Οι υψηλές επενδύσεις που απαιτούνται για την αναβάθμιση των σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων και η έλλειψη οικονομικών κινήτρων για την εφαρμογή της επαναχρησιμοποίησης των υδάτων στη γεωργία έχουν αναγνωριστεί ως ένα από τα αίτια για τον μικρό βαθμό επαναχρησιμοποίησης των υδάτων στην Ένωση. Τα εν λόγω ζητήματα θα πρέπει να μπορούν να αντιμετωπιστούν με την προώθηση καινοτόμων προγραμμάτων και οικονομικών κινήτρων, ώστε να λαμβάνονται δεόντως υπόψη το κόστος και τα κοινωνικοοικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη της επαναχρησιμοποίησης των υδάτων.

(14)

Η συμμόρφωση με τις ελάχιστες απαιτήσεις για την των υδάτων θα πρέπει να συνάδει με την πολιτική της Ένωσης στον τομέα των υδάτων και να συμβάλλει στην επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης που περιλαμβάνονται στην Ατζέντα των Ηνωμένων Εθνών για τη βιώσιμη ανάπτυξη έως το 2030, ιδίως του στόχου 6, για να διασφαλίζεται η διάθεση και η βιώσιμη διαχείριση νερού και αποχέτευσης για όλους, καθώς και μια σημαντική αύξηση της ανακύκλωσης και της ασφαλούς επαναχρησιμοποίησης των υδάτων παγκοσμίως, με σκοπό τη συμβολή στην επίτευξη του στόχου 12 των Ηνωμένων Εθνών για τη βιώσιμη ανάπτυξη όσον αφορά τη βιώσιμη κατανάλωση και παραγωγή. Επιπλέον, σκοπός του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να είναι η διασφάλιση της εφαρμογής του άρθρου 37 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος.

(15)

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι φορείς λειτουργίας εγκατάστασης ανάκτησης συνεχίζουν να μεταφέρουν και να αποθηκεύουν το ανακτημένο νερό μετά τον αγωγό διάθεσης της εγκατάστασης ανάκτησης, πριν το παραδώσουν στους επόμενους παράγοντες της αλυσίδας, όπως ο φορέας διανομής ανακτημένου νερού, ο φορέας αποθήκευσης ανακτημένου νερού ή ο τελικός χρήστης. Είναι αναγκαίο να οριστεί το σημείο συμμόρφωσης, για να διευκρινιστεί πού σταματά η ευθύνη του φορέα λειτουργίας εγκατάστασης ανάκτησης και πού αρχίζει η ευθύνη του επόμενου παράγοντα της αλυσίδας.

(16)

Η διαχείριση κινδύνου θα πρέπει να συνίσταται στον προορατικό εντοπισμό και διαχείριση κινδύνων και θα πρέπει να ενσωματώνει την έννοια της παραγωγής ανακτημένου νερού, το οποίο θα διαθέτει την κατάλληλη ποιότητα που απαιτείται για συγκεκριμένες χρήσεις. Η αξιολόγηση κινδύνου θα πρέπει να εδράζεται σε βασικά στοιχεία της διαχείρισης κινδύνου και να καθορίζει τυχόν πρόσθετες απαιτήσεις ποιότητας του νερού που είναι αναγκαίες για τη διασφάλιση της επαρκούς προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας του ανθρώπου και των ζώων. Προς τούτο, τα σχέδια διαχείρισης κινδύνου για την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων θα πρέπει να εγγυώνται την ασφαλή χρήση και διαχείριση του ανακτημένου νερού και ότι δεν υπάρχουν κίνδυνοι για το περιβάλλον ή για την υγεία του ανθρώπου ή των ζώων. Προκειμένου να αναπτυχθούν τέτοια σχέδια διαχείρισης κινδύνου, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν οι υφιστάμενες διεθνείς κατευθυντήριες γραμμές ή πρότυπα, όπως οι ISO 20426:2018 Κατευθυντήριες γραμμές για την αξιολόγηση και τη διαχείριση του κινδύνου για την υγεία, για την επαναχρησιμοποίηση μη πόσιμου νερού, οι ISO 16075:2015 Κατευθυντήριες γραμμές για την επεξεργασία λυμάτων που έχουν υποβληθεί σε επεξεργασία για αρδευτικά έργα ή οι κατευθυντήριες γραμμές της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ).

(17)

Οι απαιτήσεις σχετικά με την ποιότητα του νερού για ανθρώπινη κατανάλωση καταγράφονται στην οδηγία 98/83/ΕΚ του Συμβουλίου (7). Τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα ώστε να διασφαλίζεται ότι οι δραστηριότητες επαναχρησιμοποίησης των υδάτων δεν συνεπάγονται υποβάθμιση της ποιότητας του νερού που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση. Για τον λόγο αυτό, στο πλαίσιο του σχεδίου διαχείρισης κινδύνου για την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων θα πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στην προστασία των υδάτινων σωμάτων που χρησιμοποιούνται για την απόληψη νερού που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση και των σχετικών ζωνών προστασίας.

(18)

Η συνεργασία και η αλληλεπίδραση μεταξύ των διάφορων μερών που συμμετέχουν στη διαδικασία ανάκτησης νερού θα πρέπει να αποτελούν προϋπόθεση για τον καθορισμό διεργασιών επεξεργασίας για παραγωγή ανακτημένου νερού, σύμφωνα με τις απαιτήσεις για συγκεκριμένες χρήσεις και προκειμένου να είναι δυνατή η πρόβλεψη της παροχής ανακτημένου νερού ανάλογα με τη ζήτηση από τους τελικούς χρήστες.

(19)

Για να υπάρξει αποτελεσματική προστασία του περιβάλλοντος, καθώς και της υγείας του ανθρώπου και των ζώων, οι φορείς λειτουργίας εγκατάστασης ανάκτησης θα πρέπει να έχουν την πρώτιστη ευθύνη για την ποιότητα του ανακτημένου νερού στο σημείο συμμόρφωσης. Για τους σκοπούς της συμμόρφωσης με τις ελάχιστες απαιτήσεις που ορίζονται με τον παρόντα κανονισμό και με τυχόν πρόσθετους όρους τους οποίους έχει ορίσει η αρμόδια αρχή, οι φορείς λειτουργίας εγκατάστασης ανάκτησης θα πρέπει να παρακολουθούν την ποιότητα του ανακτημένου νερού. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να καθοριστούν οι ελάχιστες απαιτήσεις παρακολούθησης, οι οποίες συνίστανται στη συχνότητα των συστηματικών παρακολουθήσεων και στους στόχους συγχρονισμού και επιδόσεων για την παρακολούθηση για επικύρωση. Ορισμένες απαιτήσεις για τη συστηματική παρακολούθηση προβλέπονται στην οδηγία 91/271/ΕΟΚ.

(20)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να καλύπτει ανακτημένο νερό το οποίο προέρχεται από λύματα που έχουν συλλεχθεί σε δίκτυα αποχέτευσης, έχουν υποβληθεί σε επεξεργασία σε σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων σύμφωνα με την οδηγία 91/271/ΕΟΚ και υπόκεινται σε περαιτέρω επεξεργασία είτε στο σταθμό επεξεργασίας αστικών λυμάτων είτε σε εγκατάσταση ανάκτησης, για την τήρηση των παραμέτρων που καθορίζονται στο παράρτημα I του παρόντος κανονισμού. Σύμφωνα με την οδηγία 91/271/ΕΟΚ, οι οικισμοί με ισοδύναμο πληθυσμό (ι.π.) κάτω των 2 000 δεν απαιτείται να διαθέτουν δίκτυο αποχέτευσης. Ωστόσο, τα αστικά λύματα από οικισμούς με ι.π. κάτω των 2 000 που εισέρχονται σε δίκτυο αποχέτευσης θα πρέπει να υποβάλλονται σε κατάλληλη επεξεργασία πριν από την απόρριψή τους σε γλυκά ύδατα ή εκβολές ποταμών, σύμφωνα με την οδηγία 91/271/ΕΟΚ. Στο πλαίσιο αυτό, τα λύματα από οικισμούς με ι.π. κάτω των 2 000 θα πρέπει να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού μόνο όταν συλλέγονται με δίκτυο αποχέτευσης και υπόκεινται σε επεξεργασία σε εγκατάσταση επεξεργασίας αστικών λυμάτων. Παρομοίως, ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να αφορά τα βιοαποικοδομήσιμα βιομηχανικά υγρά απόβλητα από σταθμούς που ανήκουν στους βιομηχανικούς τομείς που απαριθμούνται στο παράρτημα III της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ, εκτός εάν τα λύματα από τους εν λόγω σταθμούς εισέρχονται σε δίκτυο αποχέτευσης και υποβάλλονται σε επεξεργασία σε σταθμό επεξεργασίας αστικών λυμάτων.

(21)

Η επαναχρησιμοποίηση επεξεργασμένων αστικών λυμάτων για γεωργική άρδευση αποτελεί δράση με οδηγό την αγορά, βάσει των απαιτήσεων και των αναγκών του γεωργικού τομέα, ιδίως σε ορισμένα κράτη μέλη που αντιμετωπίζουν ελλείψεις υδάτινων πόρων. Οι φορείς λειτουργίας εγκατάστασης ανάκτησης και οι τελικοί χρήστες θα πρέπει να συνεργάζονται ώστε να διασφαλίζεται ότι το ανακτημένο νερό που παράγεται σύμφωνα με τις ελάχιστες απαιτήσεις ποιότητας του παρόντος κανονισμού ανταποκρίνεται στις ανάγκες των τελικών χρηστών όσον αφορά τις κατηγορίες καλλιεργειών. Στις περιπτώσεις όπου οι κατηγορίες ποιότητας των υδάτων που παράγονται από τους φορείς λειτουργίας εγκατάστασης ανάκτησης δεν είναι συμβατές με την κατηγορία καλλιεργειών και τη μέθοδο άρδευσης που εφαρμόζεται ήδη στην εξυπηρετούμενη περιοχή, για παράδειγμα σε σύστημα συλλογικής παροχής, οι απαιτήσεις για την ποιότητα των υδάτων θα μπορούσαν να εκπληρωθούν με τη χρήση, σε μεταγενέστερο στάδιο, διάφορων επιλογών επεξεργασίας υδάτων μεμονωμένα ή σε συνδυασμό με άλλες επιλογές μη επεξεργασίας για το ανακτημένο νερό, σύμφωνα με την προσέγγιση πολλαπλών φραγμών.

(22)

Προκειμένου να διασφαλίζεται η βέλτιστη επαναχρησιμοποίηση των υδάτινων πόρων αστικών λυμάτων, θα πρέπει να παρέχεται εκπαίδευση στους τελικούς χρήστες, ώστε να διασφαλίζεται ότι χρησιμοποιούν νερό της κατάλληλης κατηγορίας ποιότητας ανακτημένου νερού. Όταν ο προορισμός ενός συγκεκριμένου τύπου καλλιέργειας είναι άγνωστος ή όταν έχει πολλαπλούς προορισμούς, θα πρέπει να χρησιμοποιείται ανακτημένο νερό της ανώτατης κατηγορίας ποιότητας, εκτός αν εφαρμόζονται κατάλληλοι φραγμοί που επιτρέπουν την επίτευξη της απαιτούμενης ποιότητας.

(23)

Είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί ότι η χρήση του ανακτημένου νερού είναι ασφαλής, ενθαρρύνοντας με τον τρόπο αυτόν την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων σε ενωσιακό επίπεδο και την ενίσχυση της εμπιστοσύνης του κοινού σε αυτήν. Η παραγωγή και η παροχή ανακτημένου νερού για γεωργική άρδευση θα πρέπει, συνεπώς, να επιτρέπεται μόνο βάσει άδειας που χορηγείται από τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών. Προκειμένου να διασφαλιστούν η εναρμονισμένη προσέγγιση σε ενωσιακό επίπεδο, η ιχνηλασιμότητα του ανακτημένου νερού και η διαφάνεια, θα πρέπει να θεσπιστούν ουσιαστικοί κανόνες για τις εν λόγω άδειες σε ενωσιακό επίπεδο. Ωστόσο, οι λεπτομέρειες των διαδικασιών για τη χορήγηση αδειών, όπως ο καθορισμός των αρμόδιων αρχών και οι προθεσμίες, θα πρέπει να καθορίζονται από τα κράτη μέλη. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι σε θέση να εφαρμόζουν τις υφιστάμενες διαδικασίες για τη χορήγηση αδειών, οι οποίες θα πρέπει να προσαρμοστούν προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι απαιτήσεις που θεσπίζονται με τον παρόντα κανονισμό. Όταν ορίζουν τα μέρη υπεύθυνα για την εκπόνηση του σχεδίου διαχείρισης κινδύνου για την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων και την αρμόδια αρχή για τη χορήγηση άδειας για την παραγωγή και παροχή ανακτημένου νερού, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι δεν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων.

(24)

Εάν απαιτείται ένας φορέας διανομής ανακτημένου νερού και ένας φορέας αποθήκευσης ανακτημένου νερού, θα πρέπει να μπορεί να απαιτείται από αυτούς τους φορείς να διαθέτουν άδεια. Εάν πληρούνται όλες οι απαιτήσεις για την άδεια, η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους θα πρέπει να χορηγεί άδεια η οποία εμπεριέχει όλους τους αναγκαίους όρους και μέτρα που καθορίζονται στο σχέδιο διαχείρισης κινδύνου για την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων.

(25)

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, οι εργασίες επεξεργασίας και οι εργασίες ανάκτησης αστικών λυμάτων θα πρέπει να μπορούν να εκτελούνται στην ίδια φυσική τοποθεσία, με τη χρήση της ίδιας εγκατάστασης ή διαφορετικών, χωριστών εγκαταστάσεων. Επιπλέον, ο ίδιος φορέας θα πρέπει να μπορεί να είναι τόσο ο φορέας λειτουργίας του σταθμού επεξεργασίας, όσο και ο φορέας λειτουργίας εγκατάστασης ανάκτησης.

(26)

Οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να ελέγχουν τη συμμόρφωση του ανακτημένου νερού με τους όρους που προβλέπονται στη σχετική άδεια. Σε περιπτώσεις μη συμμόρφωσης, οι εν λόγω αρχές θα πρέπει να απαιτούν από τα υπεύθυνα μέρη να λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για τη διασφάλιση ότι το ανακτημένο νερό πληροί τους όρους. Η παροχή ανακτημένου νερού θα πρέπει να αναστέλλεται, όταν η μη συμμόρφωση προκαλεί σημαντικό κίνδυνο για το περιβάλλον ή την υγεία του ανθρώπου ή των ζώων.

(27)

Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού προορίζονται να συμπληρώνουν τις απαιτήσεις άλλων ενωσιακών νομοθετικών πράξεων, ιδίως όσον αφορά δυνητικούς κινδύνους για την υγεία και το περιβάλλον. Για να εξασφαλιστεί μια ολιστική προσέγγιση όσον αφορά την αντιμετώπιση δυνητικών κινδύνων για το περιβάλλον και για την υγεία του ανθρώπου και των ζώων, οι φορείς λειτουργίας εγκατάστασης ανάκτησης και οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να λάβουν υπόψη τις απαιτήσεις που θεσπίζονται σε άλλες συναφείς ενωσιακές νομοθετικές πράξεις, ιδίως στις οδηγίες του Συμβουλίου 86/278/ΕΟΚ (8) και 91/676/ΕΟΚ (9), στις οδηγίες 91/271/ΕΟΚ, 98/83/ΕΚ και 2000/60/ΕΚ, στους κανονισμούς (ΕΚ) αριθ. 178/2002 (10), (ΕΚ) αριθ. 852/2004 (11), (ΕΚ) αριθ. 183/2005 (12), (ΕΚ) αριθ. 396/2005 (13) και (ΕΚ) αριθ. 1069/2009 (14) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, στις οδηγίες 2006/7/ΕΚ (15), 2006/118/ΕΚ (16), 2008/105/ΕΚ (17) και 2011/92/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (18) και στους κανονισμούς (ΕΚ) αριθ. 2073/2005 (19), (ΕΚ) αριθ. 1881/2006 (20) και (ΕΕ) αριθ. 142/2011 της Επιτροπής (21).

(28)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 852/2004 θεσπίζει γενικούς κανόνες για τους υπευθύνους των επιχειρήσεων τροφίμων και καλύπτει την παραγωγή, την επεξεργασία, τη διανομή και την τοποθέτηση στην αγορά τροφίμων που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση. Ο εν λόγω κανονισμός αφορά την υγειονομική ποιότητα των τροφίμων και μία από τις βασικές αρχές του είναι ότι την κύρια ευθύνη για την ασφάλεια των τροφίμων φέρει ο υπεύθυνος της επιχείρησης τροφίμων. Ο εν λόγω κανονισμός υποστηρίζεται επίσης από λεπτομερείς οδηγίες. Προς τούτο, είναι ιδιαίτερη σχετικό το έγγραφο της ανακοίνωσης της Επιτροπής σχετικά με κατευθύνσεις για την αντιμετώπιση μικροβιολογικών κινδύνων σε νωπά φρούτα και λαχανικά στην πρωτογενή παραγωγή μέσω της ορθής υγιεινής. Οι ελάχιστες απαιτήσεις για το ανακτημένο νερό που θεσπίζει ο παρών κανονισμός δεν εμποδίζουν τους υπεύθυνους επιχειρήσεων τροφίμων να επιτυγχάνουν την ποιότητα νερού που απαιτείται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 852/2004, χρησιμοποιώντας, σε μεταγενέστερο στάδιο, διάφορες επιλογές επεξεργασίας του νερού, μεμονωμένα ή σε συνδυασμό με άλλες επιλογές μη επεξεργασίας.

(29)

Υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης επεξεργασμένων λυμάτων. Με στόχο την προώθηση και την ενθάρρυνση της επαναχρησιμοποίησης των υδάτων, η ένδειξη των ειδικών χρήσεων στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού δεν θα πρέπει να εμποδίζει τα κράτη μέλη να επιτρέπουν τη χρήση του ανακτημένου νερού για άλλους σκοπούς, συμπεριλαμβανομένων των βιομηχανικών, των σχετικών με την αναψυχή και των περιβαλλοντικών σκοπών, στον βαθμό που αυτό κρίνεται αναγκαίο υπό το πρίσμα των εθνικών συνθηκών και αναγκών, υπό την προϋπόθεση ότι διασφαλίζεται υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας του ανθρώπου και των ζώων.

(30)

Οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να συνεργάζονται με άλλες αρμόδιες αρχές, μέσω ανταλλαγής πληροφοριών, προκειμένου να διασφαλίζουν τη συμμόρφωση με τις σχετικές ενωσιακές και εθνικές απαιτήσεις.

(31)

Προκειμένου να αυξηθεί η εμπιστοσύνη στην επαναχρησιμοποίηση των υδάτων, θα πρέπει να παρέχεται πληροφόρηση στο κοινό. Η διάθεση σαφών, περιεκτικών και επικαιροποιημένων πληροφοριών σχετικά με την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων θα επιτρέψει αυξημένη διαφάνεια και ιχνηλασιμότητα και θα μπορούσε επίσης να βρει ιδιαίτερη χρήση από άλλες αρμόδιες αρχές στις οποίες έχει επιπτώσεις η συγκεκριμένη επαναχρησιμοποίηση των υδάτων. Προκειμένου να ενθαρρυνθεί η επαναχρησιμοποίηση των υδάτων και έτσι ώστε οι ενδιαφερόμενοι να γνωρίζουν τα οφέλη της επαναχρησιμοποίησης των υδάτων, προωθώντας με τον τρόπο αυτό την αποδοχή της, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι αναπτύσσονται εκστρατείες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης προσαρμοσμένες στην κλίμακα της επαναχρησιμοποίησης των υδάτων.

(32)

Η εκπαίδευση και κατάρτιση των τελικών χρηστών έχουν πρωτεύουσα σημασία ως συνιστώσες της εφαρμογής και διατήρησης των μέτρων πρόληψης. Στο σχέδιο διαχείρισης κινδύνου για την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη ειδικά μέτρα πρόληψης της ανθρώπινης έκθεσης, όπως η χρήση εξοπλισμού ατομικής προστασίας, το πλύσιμο των χεριών και η προσωπική υγιεινή.

(33)

Στόχος της οδηγίας 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (22) είναι να κατοχυρώσει το δικαίωμα πρόσβασης στις περιβαλλοντικές πληροφορίες στα κράτη μέλη σύμφωνα με τη σύμβαση για την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη των αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα (23) (η σύμβαση του Aarhus). Η οδηγία 2003/4/ΕΚ προβλέπει ευρείες υποχρεώσεις σχετικά με την παροχή περιβαλλοντικών πληροφοριών κατόπιν αιτήματος και με την ενεργό διάδοσή τους. Η οδηγία 2007/2/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (24) καλύπτει την κοινοχρησία χωρικών πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων των συνόλων δεδομένων, σχετικά με διάφορα περιβαλλοντικά ζητήματα. Είναι σημαντικό οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού σχετικά με την πρόσβαση στις πληροφορίες και σε ρυθμίσεις κοινοχρησίας δεδομένων να συμπληρώνουν τις εν λόγω οδηγίες και να μη δημιουργούν χωριστό νομικό καθεστώς. Ως εκ τούτου, οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού για την παροχή πληροφοριών στο κοινό και για τις πληροφορίες σχετικά με την παρακολούθηση της εφαρμογής θα πρέπει να ισχύουν με την επιφύλαξη των οδηγιών 2003/4/ΕΚ και 2007/2/ΕΚ.

(34)

Τα στοιχεία που παρέχουν τα κράτη μέλη είναι απαραίτητα για να μπορεί η Επιτροπή να παρακολουθεί και να αξιολογεί τον παρόντα κανονισμό σε σχέση με τους επιδιωκόμενους στόχους του.

(35)

Δυνάμει της παραγράφου 22 της διοργανικής συμφωνίας της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (25), η Επιτροπή θα πρέπει να διενεργεί αξιολόγηση του παρόντος κανονισμού. Η αξιολόγηση θα πρέπει να γίνεται με βάση τα πέντε κριτήρια: αποδοτικότητα, αποτελεσματικότητα, σημασία, συνάφεια και ενωσιακή προστιθέμενη αξία, τα οποία θα πρέπει να αποτελούν τη βάση για τις εκτιμήσεις των επιπτώσεων των πιθανών περαιτέρω μέτρων. Η αξιολόγηση θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη την επιστημονική πρόοδο, ιδίως όσον αφορά τις ενδεχόμενες επιπτώσεις των ουσιών που αρχίζουν να προκαλούν ανησυχία.

(36)

Οι ελάχιστες απαιτήσεις για την ασφαλή επαναχρησιμοποίηση των επεξεργασμένων αστικών λυμάτων αντικατοπτρίζουν τις διαθέσιμες επιστημονικές γνώσεις και τα διεθνώς αναγνωρισμένα πρότυπα και πρακτικές για την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων και εγγυώνται ότι τα ύδατα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ασφάλεια για γεωργική άρδευση, διασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτόν υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας του ανθρώπου και των ζώων. Με βάση τα αποτελέσματα της αξιολόγησης του παρόντος κανονισμού ή όποτε απαιτείται από νέες επιστημονικές εξελίξεις και την τεχνική πρόοδο, η Επιτροπή θα πρέπει να είναι σε θέση να μελετήσει την ανάγκη επανεξέτασης των ελάχιστων απαιτήσεων που προβλέπονται στο τμήμα 2 του παραρτήματος I και, κατά περίπτωση, θα πρέπει να υποβάλει νομοθετικές προτάσεις τροποποιήσεων του παρόντος κανονισμού.

(37)

Προκειμένου να προσαρμοστούν τα βασικά στοιχεία διαχείρισης κινδύνου με την επιστημονική και τεχνική πρόοδο, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την τροποποίηση των βασικών στοιχείων διαχείρισης κινδύνου που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό. Επιπλέον, για να διασφαλιστεί υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας του ανθρώπου και των ζώων, η Επιτροπή θα πρέπει επίσης να είναι σε θέση να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για τη συμπλήρωση των βασικών στοιχείων διαχείρισης κινδύνου που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό με τη θέσπιση τεχνικών προδιαγραφών. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να πραγματοποιεί η Επιτροπή τις κατάλληλες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες της, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, και οι διαβουλεύσεις αυτές να διεξάγονται σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου. Πιο συγκεκριμένα, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ίση συμμετοχή στην προετοιμασία των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο λαμβάνουν όλα τα έγγραφα κατά τον ίδιο χρόνο με τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών, και οι εμπειρογνώμονές τους έχουν συστηματικά πρόσβαση στις συνεδριάσεις των ομάδων εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής που ασχολούνται με την προετοιμασία κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

(38)

Προκειμένου να διασφαλιστούν ενιαίες προϋποθέσεις για την εκτέλεση του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή εκτελεστικές αρμοδιότητες για την έγκριση λεπτομερών κανόνων σχετικά με τη μορφή και την παρουσίαση των πληροφοριών που θα παρέχουν τα κράτη μέλη σχετικά με την παρακολούθηση της εκτέλεσης του παρόντος κανονισμού, καθώς και σχετικά με τη μορφή και την παρουσίαση της επισκόπησης σε επίπεδο Ένωσης που καταρτίζει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος. Οι εξουσίες αυτές θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (26).

(39)

Σκοπός του παρόντος κανονισμού είναι, μεταξύ άλλων, η προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας του ανθρώπου και των ζώων. Όπως έχει κρίνει επανειλημμένα το Δικαστήριο, θα ήταν ασυμβίβαστο με το δεσμευτικό αποτέλεσμα, το οποίο το άρθρο 288 τρίτο εδάφιο της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποδίδει σε οδηγία, να αποκλείει, καταρχήν, τη δυνατότητα να βασίζονται οι ενδιαφερόμενοι σε υποχρέωση που επιβάλλεται από οδηγία. Αυτό ισχύει επίσης και για έναν κανονισμό του οποίου στόχος είναι να διασφαλίσει ότι το ανακτημένο νερό είναι ασφαλές για γεωργική άρδευση.

(40)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν τους κανόνες σχετικά με τις κυρώσεις για παραβάσεις του παρόντος κανονισμού και θα πρέπει να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν την εφαρμογή του. Οι εν λόγω κυρώσεις θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.

(41)

Δεδομένου ότι οι στόχοι του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας του ανθρώπου και των ζώων, δεν μπορούν να επιτευχθούν ικανοποιητικά από τα κράτη μέλη, μπορούν όμως, εξαιτίας της κλίμακας και των επιπτώσεων της δράσης, να επιτευχθούν καλύτερα σε ενωσιακό επίπεδο, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ιδίου άρθρου, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη των στόχων αυτών.

(42)

Είναι αναγκαίο να προβλεφθεί επαρκής χρόνος, προκειμένου τα κράτη μέλη να δημιουργήσουν τις αναγκαίες διοικητικές υποδομές για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού και οι φορείς λειτουργίας να προετοιμαστούν για την εφαρμογή των νέων κανόνων.

(43)

Με στόχο την ανάπτυξη και την προώθηση, σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο βαθμό, της επαναχρησιμοποίησης των δεόντως επεξεργασμένων λυμάτων και προκειμένου να βελτιωθεί σημαντικά η αξιοπιστία των κατάλληλα επεξεργασμένων λυμάτων και των βιώσιμων μεθόδων χρήσης, η Ένωση θα πρέπει να στηρίξει την έρευνα και την ανάπτυξη στο πεδίο αυτό, μέσω του προγράμματος «Ορίζων Ευρώπη».

(44)

Ο παρών κανονισμός επιδιώκει να ενθαρρύνει τη βιώσιμη χρήση του νερού. Λαμβάνοντας υπόψη αυτόν τον στόχο, η Επιτροπή θα πρέπει να χρησιμοποιήσει ενωσιακά προγράμματα, μεταξύ των οποίων το πρόγραμμα LIFE, για να στηρίξει τοπικές πρωτοβουλίες που αφορούν την επαναχρησιμοποίηση δεόντως επεξεργασμένων λυμάτων,

(1)

Σύμφωνα με την απόφαση (ΕΕ) 2019/.1918 του Συμβουλίου (2), η συμφωνία, υπό μορφή ανταλλαγής επιστολών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ισλαμικής Δημοκρατίας της Μαυριτανίας σχετικά με την παράταση του πρωτοκόλλου για τον καθορισμό των αλιευτικών δυνατοτήτων και της χρηματικής αντιπαροχής που προβλέπονται στη συμφωνία σύμπραξης στον τομέα της αλιείας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ισλαμικής Δημοκρατίας της Μαυριτανίας, το οποίο λήγει στις 15 Νοεμβρίου 2019 (εφεξής καλούμενη «συμφωνία υπό μορφή ανταλλαγής επιστολών») υπεγράφη στις 13 Νοεμβρίου 2019.

(2)

Στόχος της συμφωνίας υπό μορφή ανταλλαγής επιστολών είναι να δοθεί στην Ένωση και στην Ισλαμική Δημοκρατία της Μαυριτανίας η δυνατότητα να εξακολουθήσουν να συνεργάζονται για την προώθηση μιας βιώσιμης αλιευτικής πολιτικής και της υπεύθυνης εκμετάλλευσης των αλιευτικών πόρων στα ύδατα της Μαυριτανίας, καθώς και να δοθεί η δυνατότητα στα σκάφη της Ένωσης να ασκούν τις αλιευτικές τους δραστηριότητες στα συγκεκριμένα ύδατα.

(3)

Η συμφωνία υπό μορφή ανταλλαγής επιστολών θα πρέπει να εγκριθεί,