17.12.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 344/1

(1)

Κατά την τελευταία εικοσαετία σημειώθηκε σημαντική πρόοδος στην Ένωση όσον αφορά τις ανθρωπογενείς εκπομπές ατμοσφαιρικών ρύπων και την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα, κυρίως μέσω εξειδικευμένης ενωσιακής πολιτικής, στην οποία περιλαμβάνεται η ανακοίνωση της Επιτροπής, της 21ης Σεπτεμβρίου 2005, με τον τίτλο «Θεματική στρατηγική για την ατμοσφαιρική ρύπανση» («ΘΣΑΡ»). Η οδηγία 2001/81/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4) αποδείχτηκε καίριας σημασίας για την εν λόγω πρόοδο, θέτοντας ανώτατα όρια για τις συνολικές ετήσιες εκπομπές των κρατών μελών από το 2010 και μετά, όσον αφορά το διοξείδιο του θείου (SO2), τα οξείδια του αζώτου (NOx), τις πτητικές οργανικές ενώσεις εκτός του μεθανίου (NMVOC) και την αμμωνία (NH3). Το αποτέλεσμα ήταν η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του θείου κατά 82 %, των εκπομπών οξειδίων του αζώτου κατά 47 %, των εκπομπών πτητικών οργανικών ενώσεων εκτός του μεθανίου κατά 56 % και των εκπομπών αμμωνίας κατά 28 % στην Ένωση μεταξύ των ετών 1990 και 2010. Εντούτοις, όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής της 18ης Δεκεμβρίου 2013 με τίτλο «Πρόγραμμα “καθαρός αέρας” για την Ευρώπη» («αναθεωρημένη ΘΣΑΡ»), εξακολουθούν να υπάρχουν σοβαρές δυσμενείς επιπτώσεις και σοβαροί κίνδυνοι για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία.

(2)

Το 7ο πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον (5) επιβεβαιώνει τον μακροπρόθεσμο στόχο της Ένωσης όσον αφορά την πολιτική για τον ατμοσφαιρικό αέρα, ήτοι την επίτευξη επιπέδων ποιότητας του αέρα που να μη συνεπάγονται σημαντικές δυσμενείς επιπτώσεις και κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον, και ζητεί, για τον σκοπό αυτό, πλήρη συμμόρφωση με την ισχύουσα ενωσιακή νομοθεσία για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα, στρατηγικούς στόχους και δράσεις για το διάστημα μετά το 2020, μεγαλύτερες προσπάθειες στις περιοχές όπου ο πληθυσμός και το οικοσύστημα εκτίθενται σε υψηλά επίπεδα ατμοσφαιρικών ρύπων, καθώς και ενισχυμένες συνέργειες μεταξύ της νομοθεσίας για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και των στόχων πολιτικής της Ένωσης που έχουν τεθεί, συγκεκριμένα, για την κλιματική αλλαγή και τη βιοποικιλότητα.

(3)

Η αναθεωρημένη ΘΣΑΡ ορίζει νέους στρατηγικούς στόχους για την περίοδο έως το 2030, προκειμένου να σημειωθεί περαιτέρω πρόοδος προς την επίτευξη του μακροπρόθεσμου στόχου της Ένωσης για την ποιότητα του αέρα.

(4)

Τα κράτη μέλη και η Ένωση έχουν αρχίσει τη διαδικασία επικύρωσης του προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον της σύμβασης της Minamata του 2013 για τον υδράργυρο, η οποία επιδιώκει να προστατεύσει την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον μέσω της μείωσης των εκπομπών υδραργύρου από υφιστάμενες και νέες πηγές, με στόχο την έναρξη ισχύος της το 2017. Οι αναφερόμενες εκπομπές του ρύπου αυτού θα πρέπει να παρακολουθούνται από την Επιτροπή.

(5)

Τα κράτη μέλη και η Ένωση είναι συμβαλλόμενα μέρη της σύμβασης του 1979 της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (UNECE), για τη διασυνοριακή ατμοσφαιρική ρύπανση σε μεγάλη απόσταση («σύμβαση LRTAP») και διαφόρων πρωτοκόλλων της, συμπεριλαμβανομένου του πρωτοκόλλου για τη μείωση της οξίνισης, του ευτροφισμού και του τροποσφαιρικού όζοντος του 1999, το οποίο αναθεωρήθηκε το 2012 («αναθεωρημένο πρωτόκολλο του Γκέτεμποργκ»).

(6)

Όσον αφορά το έτος 2020 και μετά, το αναθεωρημένο πρωτόκολλο του Γκέτεμποργκ ορίζει νέες δεσμεύσεις μείωσης των εκπομπών για κάθε συμβαλλόμενο μέρος, με έτος αναφοράς το 2005, όσον αφορά τις εκπομπές διοξειδίου του θείου, οξειδίων του αζώτου, πτητικών οργανικών ενώσεων εκτός μεθανίου, αμμωνίας και λεπτών αιωρούμενων σωματιδίων, προάγει τη μείωση των εκπομπών αιθάλης και ζητεί, αφενός τη συλλογή και διατήρηση πληροφοριών σχετικά με τις δυσμενείς επιδράσεις των συγκεντρώσεων και εναποθέσεων ατμοσφαιρικών ρύπων για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον και, αφετέρου, τη συμμετοχή στα προγράμματα με επίκεντρο τις επιδράσεις στο πλαίσιο της σύμβασης LRTAP.

(7)

Θα πρέπει επομένως να αναθεωρηθεί το καθεστώς εθνικών ανώτατων ορίων εκπομπών που θεσπίστηκε με την οδηγία 2001/81/ΕΚ, προκειμένου να εναρμονιστεί με τις διεθνείς δεσμεύσεις της Ένωσης και των κρατών μελών. Για τον σκοπό αυτόν, οι εθνικές δεσμεύσεις μείωσης των εκπομπών για κάθε έτος από το 2020 έως το 2029 που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία είναι ίδιες με εκείνες που προβλέπονται στο αναθεωρημένο πρωτόκολλο του Γκέτεμποργκ.

(8)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εφαρμόζουν την παρούσα οδηγία κατά τρόπο που να συνεισφέρει αποτελεσματικά στην επίτευξη του μακροπρόθεσμου στόχου της Ένωσης όσον αφορά την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα, όπως υποστηρίζεται από τις κατευθυντήριες γραμμές της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, καθώς και των ενωσιακών στόχων για προστασία της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων, με μείωση των επιπέδων και της εναπόθεσης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που προκαλεί οξίνιση, ευτροφισμό και σχηματισμό όζοντος, ώστε να μην υπερβαίνουν τα κρίσιμα φορτία και επίπεδα που καθορίζονται στη σύμβαση LRTAP.

(9)

Η παρούσα οδηγία θα πρέπει επίσης να συμβάλει στην επίτευξη, με οικονομικά αποδοτικό τρόπο, των στόχων για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα που καθορίζονται στην ενωσιακή νομοθεσία και στον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, επιπροσθέτως της βελτίωσης της ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα παγκοσμίως και της βελτίωσης των συνεργειών με τις πολιτικές της Ένωσης για το κλίμα και την ενέργεια, αποφεύγοντας τις αλληλεπικαλύψεις με την υφιστάμενη ενωσιακή νομοθεσία.

(10)

Η παρούσα οδηγία συμβάλλει επίσης στη μείωση των δαπανών για την υγεία που σχετίζονται με την ατμοσφαιρική ρύπανση στην Ένωση μέσω της βελτίωσης της ευεξίας των πολιτών της Ένωσης, καθώς και στην ενθάρρυνση της μετάβασης σε πράσινη οικονομία.

(11)

Η παρούσα οδηγία θα πρέπει να συμβάλλει στην προοδευτική μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, με βάση τις μειώσεις που επιτυγχάνονται από τη νομοθεσία της Ένωσης για τον έλεγχο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην πηγή η οποία αφορά εκπομπές από συγκεκριμένες ουσίες.

(12)

Η νομοθεσία της Ένωσης για τον έλεγχο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην πηγή θα πρέπει να αποδίδει πραγματικά τις αναμενόμενες μειώσεις εκπομπών. Ο εντοπισμός της μη αποτελεσματικής νομοθεσίας της Ένωσης για τον έλεγχο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην πηγή και η λήψη μέτρων σε πρώιμο στάδιο έχει καίρια σημασία για την επίτευξη των ευρύτερων στόχων ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα, όπως καταδεικνύεται από τις αποκλίσεις μεταξύ των εκπομπών οξειδίων του αζώτου από οχήματα με κινητήρα ντίζελ Euro 6 σε πραγματικές συνθήκες και σε συνθήκες δοκιμής.

(13)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να τηρούν τις δεσμεύσεις για μείωση των εκπομπών που καθορίζονται στην παρούσα οδηγία από το 2020 έως το 2029 και από το 2030 και εφεξής. Για να είναι δυνατόν να καταδειχτεί η σημειούμενη πρόοδος προς την τήρηση των δεσμεύσεων για το 2030, τα κράτη μέλη θα πρέπει να καθορίσουν ενδεικτικά επίπεδα εκπομπών για το 2025, τα οποία θα ήταν τεχνικώς εφικτά και δεν θα συνεπάγονταν δυσανάλογες δαπάνες, και θα πρέπει να προσπαθήσουν να συμμορφωθούν με αυτά τα επίπεδα. Σε περίπτωση που οι εκπομπές για το 2025 δεν δύναται να περιοριστούν σύμφωνα με την καθορισμένη πορεία μείωσης, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξηγήσουν τους λόγους για αυτήν την απόκλιση, καθώς και τα μέτρα που θα επανέφεραν τα κράτη μέλη στην καθορισμένη πορεία τους, στις επακόλουθες εκθέσεις που πρέπει να υποβάλουν βάσει της παρούσας οδηγίας.

(14)

Οι εθνικές δεσμεύσεις για μείωση των εκπομπών που καθορίζονται στην παρούσα οδηγία για το 2030 και εφεξής βασίζονται στις εκτιμώμενες δυνατότητες μείωσης κάθε κράτους μέλους, οι οποίες περιέχονται στην έκθεση ΘΣΑΡ αριθ. 16 του Ιανουαρίου 2015 («ΘΣΑΡ 16»), στην τεχνική εξέταση των διαφορών μεταξύ των εθνικών προβλέψεων και εκείνων της ΘΣΑΡ 16 και στον πολιτικό στόχο να διατηρηθεί η συνολική μείωση των επιπτώσεων στην υγεία έως το 2030 (σε σύγκριση με το 2005) όσο το δυνατόν εγγύτερα στην αρχική πρόταση της Επιτροπής για την παρούσα οδηγία. Προκειμένου να ενισχυθεί η διαφάνεια, η Επιτροπή θα πρέπει να δημοσιεύσει τις υποκείμενες παραδοχές που χρησιμοποιούνται στη ΘΣΑΡ 16.

(15)

Η συμμόρφωση προς τις εθνικές δεσμεύσεις μείωσης των εκπομπών θα πρέπει να αξιολογείται με αναφορά στο ειδικό μεθοδολογικό καθεστώς κατά τη χρονική στιγμή καθορισμού της δέσμευσης.

(16)

Οι απαιτήσεις υποβολής στοιχείων και οι δεσμεύσεις για μείωση των εκπομπών θα πρέπει να βασίζονται στην εθνική κατανάλωση ενέργειας και στα πωληθέντα καύσιμα. Ωστόσο, δυνάμει της σύμβασης LRTAP, ορισμένα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να επιλέγουν να χρησιμοποιούν ως βάση για την εκτίμηση της συμμόρφωσης τις συνολικές εθνικές εκπομπές που υπολογίζονται βάσει των καταναλωθέντων καυσίμων για τον τομέα των οδικών μεταφορών. Η επιλογή αυτή θα πρέπει να διατηρηθεί στην παρούσα οδηγία προκειμένου να εξασφαλιστεί συνοχή μεταξύ του διεθνούς και του ενωσιακού δικαίου.

(17)

Προκειμένου να αντιμετωπιστούν ορισμένες από τις αβεβαιότητες που συνδέονται με τον καθορισμό των εθνικών δεσμεύσεων για μείωση των εκπομπών, το αναθεωρημένο πρωτόκολλο του Γκέτεμποργκ περιλαμβάνει μέσα ευελιξίας που θα πρέπει να ενσωματωθούν στην παρούσα οδηγία. Ειδικότερα, το αναθεωρημένο πρωτόκολλο του Γκέτεμποργκ θεσπίζει μηχανισμό για την προσαρμογή των εθνικών απογραφών εκπομπών και τον υπολογισμό μέσων ετήσιων εθνικών εκπομπών για μέγιστη περίοδο τριών ετών εφόσον πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Επιπλέον, θα πρέπει να προβλέπονται στην παρούσα οδηγία μέσα ευελιξίας, όταν αυτή επιβάλλει δέσμευση μείωσης η οποία υπερβαίνει την αποτελεσματική ως προς το κόστος μείωση που ορίζεται στη ΘΣΑΡ 16 και επίσης για να βοηθηθούν τα κράτη μέλη στην περίπτωση αιφνίδιων και απρόβλεπτων γεγονότων που συνδέονται με την παραγωγή ή την προμήθεια ενέργειας, υπό τον όρο ότι πληρούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Η χρήση αυτών των μέσων ευελιξίας θα πρέπει να παρακολουθείται από την Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές που καθορίστηκαν στο πλαίσιο της σύμβασης LRTAP. Για τους σκοπούς της αξιολόγησης αιτήσεων για προσαρμογές, οι δεσμεύσεις μείωσης των εκπομπών για την περίοδο μεταξύ του 2020 και του 2029 θα πρέπει να θεωρείται ότι έχουν καθοριστεί στις 4 Μαΐου 2012, ημερομηνία αναθεώρησης του πρωτοκόλλου του Γκέτεμποργκ.

(18)

Κάθε κράτος μέλος θα πρέπει να καταρτίζει, να θεσπίζει και να εφαρμόζει εθνικό πρόγραμμα ελέγχου της ατμοσφαιρικής ρύπανσης για τη συμμόρφωση με τις δεσμεύσεις του για μείωση των εκπομπών, καθώς και για την αποτελεσματική συνεισφορά στην επίτευξη των στόχων της Ένωσης όσον αφορά την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα. Για τον σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την ανάγκη μείωσης των εκπομπών, ιδίως οξειδίων του αζώτου και λεπτών αιωρούμενων σωματιδίων, σε ζώνες και οικισμούς που πλήττονται από υπέρμετρες συγκεντρώσεις ατμοσφαιρικών ρύπων και/ή σε εκείνες τις ζώνες και οικισμούς που συντελούν σημαντικά στη ρύπανση της ατμόσφαιρας άλλων ζωνών και οικισμών, μεταξύ άλλων και σε γειτονικές χώρες. Τα εθνικά προγράμματα ελέγχου της ατμοσφαιρικής ρύπανσης θα πρέπει, για τον σκοπό αυτό, να συμβάλλουν στην επιτυχή υλοποίηση των σχεδίων για την ποιότητα του αέρα που καθορίζονται δυνάμει του άρθρου 23 της οδηγίας 2008/50/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6).

(19)

Προκειμένου να μειωθούν οι εκπομπές από ανθρωπογενείς πηγές, στο πλαίσιο των εθνικών προγραμμάτων ελέγχου της ατμοσφαιρικής ρύπανσης θα πρέπει να εξετάζονται μέτρα με εφαρμογή σε όλους τους σχετικούς τομείς, συμπεριλαμβανομένης της γεωργίας, της ενέργειας, της βιομηχανίας, των οδικών μεταφορών, της εσωτερικής ναυσιπλοΐας, της οικιακής θέρμανσης και της χρήσης μη οδικών κινητών μηχανημάτων και διαλυτών. Εντούτοις, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να αποφασίζουν για τα μέτρα που πρέπει να θεσπίζουν ώστε να συμμορφώνονται με τις δεσμεύσεις που ορίζονται στην παρούσα οδηγία για μείωση των εκπομπών.

(20)

Κατά την κατάρτιση των εθνικών προγραμμάτων ελέγχου της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις βέλτιστες πρακτικές όσον αφορά την αντιμετώπιση, μεταξύ άλλων, των πλέον επιβλαβών ρύπων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας σε σχέση με ευαίσθητες ομάδες του ανθρώπινου πληθυσμού.

(21)

Η γεωργία συμβάλλει σημαντικά στις εκπομπές αμμωνίας και λεπτών αιωρούμενων σωματιδίων στην ατμόσφαιρα. Προκειμένου να μειωθούν οι εν λόγω εκπομπές, τα εθνικά προγράμματα ελέγχου της ατμοσφαιρικής ρύπανσης θα πρέπει να περιλαμβάνουν μέτρα εφαρμοστέα στον γεωργικό τομέα. Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να είναι αποδοτικά από οικονομική άποψη και να βασίζονται σε συγκεκριμένες πληροφορίες και δεδομένα, λαμβάνοντας υπόψη την επιστημονική πρόοδο και προηγούμενα μέτρα που ελήφθησαν από τα κράτη μέλη. Η κοινή γεωργική πολιτική προσφέρει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να συμβάλουν στην ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα λαμβάνοντας ειδικά μέτρα. Οι μελλοντικές αξιολογήσεις θα συμβάλουν στην καλύτερη κατανόηση των αποτελεσμάτων αυτών των μέτρων.

(22)

Οι βελτιώσεις στην ποιότητα του αέρα θα πρέπει να επιτευχθούν μέσω αναλογικών μέτρων. Κατά τη λήψη των μέτρων που θα συμπεριληφθούν στα εθνικά προγράμματα ελέγχου της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που εφαρμόζονται στον τομέα της γεωργίας, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι λαμβάνονται πλήρως υπόψη οι συνέπειές τους για τις μικρές γεωργικές εκμεταλλεύσεις ώστε να περιορίζεται, όσο το δυνατόν περισσότερο, κάθε πρόσθετο κόστος.

(23)

Όταν ορισμένα μέτρα που λαμβάνονται στο πλαίσιο των εθνικών προγραμμάτων ελέγχου της ατμοσφαιρικής ρύπανσης με στόχο την πρόληψη των εκπομπών στον γεωργικό τομέα είναι επιλέξιμα για χρηματοδοτική στήριξη, ιδίως μέτρα που λαμβάνουν γεωργικές εκμεταλλεύσεις τα οποία απαιτούν σημαντικές αλλαγές των πρακτικών ή σημαντικές επενδύσεις, η Επιτροπή θα πρέπει να διευκολύνει την πρόσβαση στην εν λόγω χρηματοδοτική στήριξη και σε άλλες διαθέσιμες χρηματοδοτήσεις της Ένωσης.

(24)

Για να μειωθούν οι εκπομπές, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξετάσουν τη δυνατότητα να στηρίξουν τη στροφή των επενδύσεων προς καθαρές και αποδοτικές τεχνολογίες. Η καινοτομία μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση της βιωσιμότητας και στην επίλυση των προβλημάτων στην πηγή βελτιώνοντας τις τομεακές απαντήσεις στις προκλήσεις που αφορούν την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα.

(25)

Τα εθνικά προγράμματα ελέγχου της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, συμπεριλαμβανομένων των αναλύσεων στις οποίες στηρίζεται ο προσδιορισμός των πολιτικών και μέτρων, θα πρέπει να επικαιροποιούνται τακτικά.

(26)

Προκειμένου να καταρτίζονται άρτια τεκμηριωμένα εθνικά προγράμματα ελέγχου της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και τυχόν σημαντικές επικαιροποιήσεις τους, τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλουν τα εν λόγω προγράμματα και τις επικαιροποιήσεις τους για διαβούλευση με το κοινό και τις αρμόδιες αρχές σε όλα τα επίπεδα και σε χρόνο που προηγείται της οριστικοποίησης των επιλογών για τις πολιτικές και τα μέτρα. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διεξάγουν διασυνοριακές διαβουλεύσεις σε περίπτωση που η εφαρμογή των προγραμμάτων τους θα μπορούσε να επηρεάσει την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα σε άλλο κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα, σύμφωνα με το ενωσιακό και διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένης της σύμβασης της UNECE για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε διασυνοριακό πλαίσιο («σύμβαση του Espoo») του 1991 και του πρωτοκόλλου της για τη στρατηγική περιβαλλοντική αξιολόγηση του 2003.

(27)

Στόχος της παρούσας οδηγίας, μεταξύ άλλων, είναι η προστασία της ανθρώπινης υγείας. Όπως έχει επισημάνει επανειλημμένα το Δικαστήριο, θα ήταν ασύμβατο με τον δεσμευτικό χαρακτήρα που το άρθρο 288 τρίτο εδάφιο της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) προσδίδει στις οδηγίες να αποκλείεται, επί της αρχής, η δυνατότητα επίκλησης από τους ενδιαφερόμενους της υποχρέωσης που επιβάλλεται από μια οδηγία. Αυτό ισχύει ιδιαιτέρως για μια οδηγία της οποίας ο σκοπός είναι να ελέγξει και να μειώσει την ατμοσφαιρική ρύπανση και η οποία επομένως αποβλέπει στην προστασία στης ανθρώπινης υγείας.

(28)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να καταρτίζουν και να υποβάλλουν εθνικές απογραφές και προβλέψεις εκπομπών, καθώς και ενημερωτικές εκθέσεις απογραφής, για το σύνολο των ατμοσφαιρικών ρύπων που καλύπτονται από την παρούσα οδηγία, στοιχεία που στη συνέχεια θα δίνουν τη δυνατότητα στην Ένωση να συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων που υπέχει δυνάμει της σύμβασης LRTAP και των πρωτοκόλλων της.

(29)

Προκειμένου να διαφυλαχτεί η συνοχή στο σύνολο της Ένωσης, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μεριμνούν ώστε οι εθνικές απογραφές και οι προβλέψεις εκπομπών, καθώς και οι ενημερωτικές εκθέσεις απογραφής που υποβάλλουν στην Επιτροπή να συμφωνούν πλήρως με τις πληροφορίες που υποβάλλουν δυνάμει της σύμβασης LRTAP.

(30)

Προκειμένου να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα των εθνικών δεσμεύσεων για μείωση των εκπομπών που ορίζει η παρούσα οδηγία, τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να παρακολουθούν τις επιπτώσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στα χερσαία και υδάτινα οικοσυστήματα και να κοινοποιούν αυτές τις επιπτώσεις. Προκειμένου να διασφαλιστεί μια οικονομικά αποδοτική προσέγγιση, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν τους προαιρετικούς δείκτες παρακολούθησης της παρούσας οδηγίας και να συντονίζονται με άλλα προγράμματα παρακολούθησης που θεσπίζονται βάσει συναφών οδηγιών και, ενδεχομένως, της σύμβασης LRTAP.

(31)

Θα πρέπει να συγκροτηθεί ένα ευρωπαϊκό φόρουμ για τον «καθαρό αέρα» στο οποίο να εμπλέκονται όλοι οι ενδιαφερόμενοι, συμπεριλαμβανομένων των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών σε όλα τα σχετικά επίπεδα, για να ανταλλάσσονται εμπειρίες και ορθές πρακτικές, ιδίως με σκοπό την παροχή πληροφοριών για την καθοδήγηση και τη διευκόλυνση της συντονισμένης εφαρμογής της ενωσιακής νομοθεσίας και των ενωσιακών πολιτικών για τη βελτίωση της ποιότητας του αέρα.

(32)

Σύμφωνα με την οδηγία 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7), τα κράτη μέλη θα πρέπει να μεριμνούν για την ενεργό και συστηματική διάδοση των πληροφοριών με ηλεκτρονικά μέσα.

(33)

Είναι απαραίτητη η τροποποίηση της οδηγίας 2003/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8) προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέπεια της εν λόγω οδηγίας με τη σύμβαση της UNECE σχετικά με την πρόσβαση στις πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα του 1998 («σύμβαση του Aarhus»).

(34)

Προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι τεχνικές και οι διεθνείς εξελίξεις, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ, για συγκεκριμένη περίοδο όσον αφορά την τροποποίηση του παραρτήματος I, καθώς και του μέρους 2 του παραρτήματος III και του παραρτήματος IV, με σκοπό την προσαρμογή τους στις εξελίξεις στο πλαίσιο της σύμβασης LRTAP και όσον αφορά την τροποποίηση του παραρτήματος V με σκοπό την προσαρμογή του στην τεχνική και στην επιστημονική πρόοδο και στις εξελίξεις εντός του πλαισίου της σύμβασης LRTAP. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η Επιτροπή να διεξάγει, κατά τις προπαρασκευαστικές της εργασίες, τις κατάλληλες διαβουλεύσεις, μεταξύ άλλων σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, και να πραγματοποιούνται οι διαβουλεύσεις αυτές σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (9). Πιο συγκεκριμένα, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ίση συμμετοχή στην προετοιμασία των κατ' εξουσιοδότηση πράξεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο λαμβάνουν όλα τα έγγραφα κατά τον ίδιο χρόνο με τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών, και οι εμπειρογνώμονές τους έχουν συστηματικά πρόσβαση στις συνεδριάσεις των ομάδων εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής που ασχολούνται με την προετοιμασία κατ' εξουσιοδότηση πράξεων.

(35)

Προκειμένου να διασφαλιστούν ενιαίες προϋποθέσεις για την εκτέλεση των μέσων ευελιξίας και των εθνικών προγραμμάτων ελέγχου της ατμοσφαιρικής ρύπανσης σύμφωνα με την παρούσα οδηγία, θα πρέπει να ανατεθούν εκτελεστικές αρμοδιότητες στην Επιτροπή. Οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10).

(36)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν κανόνες για τις κυρώσεις που θα επιβάλλονται για παραβιάσεις των εθνικών διατάξεων οι οποίες θεσπίζονται δυνάμει της παρούσας οδηγίας και να διασφαλίζουν την εφαρμογή τους. Οι εν λόγω κυρώσεις θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.

(37)

Δεδομένης της φύσης και έκτασης των τροποποιήσεων που πρέπει να επέλθουν στην οδηγία 2001/81/ΕΚ, η εν λόγω οδηγία θα πρέπει να αντικατασταθεί, ώστε να αυξηθούν η ασφάλεια δικαίου, η σαφήνεια, η διαφάνεια και η απλούστευση της νομοθεσίας. Προκειμένου να είναι αδιάλειπτη η βελτίωση της ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να τηρούν τα εθνικά ανώτατα όρια εκπομπών που καθορίζονται στην οδηγία 2001/81/ΕΚ έως ότου τεθούν σε εφαρμογή, το 2020, οι νέες εθνικές δεσμεύσεις μείωσης των εκπομπών που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία.

(38)

Δεδομένου ότι ο στόχος της παρούσας οδηγίας, ήτοι η εξασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος, δεν μπορεί να επιτευχθεί ικανοποιητικά από τα κράτη μέλη λόγω του διασυνοριακού χαρακτήρα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, μπορεί όμως να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που διατυπώνεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας όπως διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(39)

Σύμφωνα με την κοινή πολιτική δήλωση, της 28ης Σεπτεμβρίου 2011, των κρατών μελών και της Επιτροπής σχετικά με τα επεξηγηματικά έγγραφα (11), τα κράτη μέλη δεσμεύτηκαν να επισυνάπτουν στην κοινοποίηση των εθνικών μέτρων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο, όταν δικαιολογείται, και ένα ή περισσότερα έγγραφα που διευκρινίζουν το δεσμό ανάμεσα στα στοιχεία μιας οδηγίας και στα αντίστοιχα τμήματα των εθνικών πράξεων μεταφοράς. Για την παρούσα οδηγία ο νομοθέτης εκτιμά ότι η διαβίβαση των εγγράφων αυτών είναι δικαιολογημένη,

α)

των στόχων για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα που ορίζει η νομοθεσία της Ένωσης και της προόδου προς τον μακροπρόθεσμο στόχο της Ένωσης για επίτευξη επιπέδων ποιότητας του αέρα σε συμφωνία με τις σχετικές κατευθυντήριες γραμμές που έχει δημοσιεύσει η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας·

β)

των στόχων της Ένωσης στον τομέα της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων σύμφωνα με το 7ο πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον·

γ)

ενισχυμένων συνεργιών μεταξύ της πολιτικής της Ένωσης για την ποιότητα του αέρα και άλλων συναφών πολιτικών της Ένωσης, ιδίως των πολιτικών για το κλίμα και την ενέργεια.

α)

οι εκπομπές αεροσκαφών πέραν του κύκλου προσγείωσης και απογείωσης·

β)

οι εκπομπές της εθνικής θαλάσσιας ναυσιπλοΐας από και προς τα εδάφη που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2·

γ)

οι εκπομπές από τη διεθνή θαλάσσια ναυσιπλοΐα·

δ)

οι εκπομπές οξειδίων του αζώτου και οργανικών πτητικών ενώσεων εκτός του μεθανίου από δραστηριότητες που εμπίπτουν στις κατηγορίες 3B (διαχείριση κοπριάς) και 3Δ (γεωργικά εδάφη) της ονοματολογίας υποβολής στοιχείων ( nomenclature for reporting — NFR) του 2014 που καθορίζεται στη σύμβαση LRTAP.

α)

το οικείο κράτος μέλος, αφού λάβει υπόψη τα αποτελέσματα των εθνικών προγραμμάτων επιθεώρησης και επιβολής για την παρακολούθησης της αποτελεσματικότητας της νομοθεσίας της Ένωσης για τον έλεγχο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην πηγή, αποδεικνύει ότι οι σημαντικά διαφορετικοί συντελεστές εκπομπών δεν προκύπτουν από την εθνική εφαρμογή ή επιβολή της εν λόγω νομοθεσίας·

β)

το οικείο κράτος μέλος έχει ενημερώσει την Επιτροπή για τη σημαντική διαφορά στους συντελεστές εκπομπών, η οποία διερευνά, σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 2, την ανάγκη περαιτέρω δράσης.

α)

το οικείο κράτος μέλος έχει αποδείξει ότι έχει καταβληθεί κάθε εύλογη προσπάθεια, περιλαμβανομένης της εφαρμογής νέων μέτρων και πολιτικών, προκειμένου να εξασφαλιστεί η συμμόρφωση και θα συνεχίσει να καταβάλλεται κάθε εύλογη προσπάθεια ώστε η περίοδος μη συμμόρφωσης να είναι όσο το δυνατόν συντομότερη· και

β)

το οικείο κράτος μέλος έχει αποδείξει ότι η εφαρμογή μέτρων και πολιτικών επιπλέον αυτών που αναφέρονται στο στοιχείο α) θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε δυσανάλογο κόστος, να θέσουν ουσιαστικά σε κίνδυνο την εθνική ενεργειακή ασφάλεια ή να εμπεριέχουν σημαντικό κίνδυνο ενεργειακής ένδειας για ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού.

α)

αξιολογούν το βαθμό στον οποίο οι εθνικές πηγές εκπομπών είναι πιθανό να έχουν επιπτώσεις στην ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα στην επικράτειά τους και σε γειτονικά κράτη μέλη, χρησιμοποιώντας, κατά περίπτωση, δεδομένα και μεθοδολογίες που έχουν αναπτυχθεί στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Παρακολούθησης και Αξιολόγησης (EMEP) δυνάμει του πρωτοκόλλου στη σύμβαση LRTAP για τη διαμεθοριακή ρύπανση της ατμόσφαιρας σε μεγάλη απόσταση, το οποίο αναφέρεται στη μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση του προγράμματος συνεργασίας για τη συνεχή παρακολούθηση και την εκτίμηση της μεταφοράς σε μεγάλη απόσταση των ατμοσφαιρικών ρύπων στην Ευρώπη·

β)

λαμβάνουν υπόψη την ανάγκη μείωσης των εκπομπών ατμοσφαιρικών ρύπων για την επίτευξη της συμμόρφωσης με τους στόχους ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα στην επικράτειά τους και, κατά περίπτωση, στα γειτονικά κράτη μέλη·

γ)

θέτουν ως προτεραιότητα τα μέτρα μείωσης των εκπομπών αιθάλης κατά τη λήψη μέτρων για την τήρηση των εθνικών δεσμεύσεων για μείωση των εκπομπών λεπτών αιωρούμενων σωματιδίων·

δ)

διασφαλίζουν τη συνοχή με άλλα συναφή σχέδια και προγράμματα που έχουν θεσπιστεί δυνάμει των απαιτήσεων της εθνικής ή ενωσιακής νομοθεσίας.

α)

του προγράμματος-πλαισίου για την έρευνα και την καινοτομία·

β)

των ευρωπαϊκών διαρθρωτικών και επενδυτικών ταμείων, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών χρηματοδοτικών πόρων στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής·

γ)

μέσων για τη χρηματοδότηση δράσεων για το περιβάλλον και για το κλίμα, όπως το πρόγραμμα LIFE.

α)

ελέγχους για την εξακρίβωση της διαφάνειας, της ακρίβειας, της συνέπειας, της συγκρισιμότητας και της πληρότητας των πληροφοριών που υποβάλλονται·

β)

ελέγχους για τον εντοπισμό περιπτώσεων στις οποίες τα δεδομένα έχουν καταρτιστεί κατά τρόπο μη σύμφωνο προς τις απαιτήσεις του διεθνούς δικαίου, ιδιαίτερα δε της σύμβασης σχετικά με τη διαμεθοριακή ρύπανση της ατμόσφαιρας σε μεγάλη απόσταση·

γ)

κατά περίπτωση, υπολογισμό των συνεπαγόμενων αναγκαίων τεχνικών διορθώσεων, σε συνεννόηση με το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος.

α)

έως την 1η Ιουλίου 2018 και στη συνέχεια ανά τετραετία, τη γεωγραφική θέση των σταθμών παρακολούθησης και τους σχετικούς δείκτες που χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση των επιπτώσεων της ατμοσφαιρικής ρύπανσης· και

β)

έως την 1η Ιουλίου 2019 και στη συνέχεια ανά τετραετία, τα δεδομένα παρακολούθησης που αναφέρονται στο άρθρο 9.

α)

η πρόοδος όσον αφορά:

β)

ο εντοπισμός πρόσθετων μέτρων που απαιτούνται σε επίπεδο Ένωσης και κρατών μελών για την επίτευξη των στόχων που αναφέρονται στο στοιχείο α)·

γ)

η αξιοποίηση των κονδυλίων της Ένωσης για την υποστήριξη των μέτρων που λαμβάνονται με σκοπό τη συμμόρφωση προς τους στόχους της παρούσας οδηγίας·

δ)

τα αποτελέσματα της εξέτασης, από την Επιτροπή, των εθνικών προγραμμάτων ελέγχου της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και των επικαιροποιήσεών τους σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 1 τρίτο εδάφιο·

ε)

αξιολόγηση των υγειονομικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικοοικονομικών επιπτώσεων της παρούσας οδηγίας.

α)

τα πλέον πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα·

β)

τις επικαιροποιήσεις του κατευθυντήριου εγγράφου της UNECE του 2014 για την πρόληψη και τη μείωση των εκπομπών αμμωνίας από γεωργικές πηγές («κατευθυντήριο έγγραφο για την αμμωνία») (15), τον κώδικα-πλαίσιο της UNECE περί ορθών γεωργικών πρακτικών για τη μείωση των εκπομπών αμμωνίας (16), όπως αναθεωρήθηκε για τελευταία φορά το 2014·

γ)

τις επικαιροποιήσεις των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών όπως ορίζονται στο άρθρο 3 σημείο 10) της οδηγίας 2010/75/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (17)·

δ)

τα γεωργοπεριβαλλοντικά μέτρα στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής.

α)

τα εθνικά προγράμματα ελέγχου της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και τυχόν επικαιροποιήσεις τους·

β)

εθνικές απογραφές εκπομπών (συμπεριλαμβανομένων, κατά περίπτωση, των αναπροσαρμοσμένων εθνικών απογραφών εκπομπών), τις εθνικές προβλέψεις εκπομπών, τις ενημερωτικές εκθέσεις απογραφής και τις πρόσθετες εκθέσεις και πληροφορίες που παρέχονται στην Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 10.

α)

τις βασικές παραδοχές που συνεκτιμήθηκαν για κάθε κράτος προκειμένου να καθοριστούν οι εθνικές του δυνατότητες μείωσης των εκπομπών και οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν στο πλαίσιο της εκπόνησης της έκθεσης ΘΣΑΡ 16·

β)

τον κατάλογο της νομοθεσίας της Ένωσης για τον έλεγχο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην πηγή· και

γ)

τα αποτελέσματα της εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 τρίτο εδάφιο.

α)

τα άρθρα 1 και 4 και το παράρτημα I της οδηγίας 2001/81/ΕΚ εξακολουθούν να ισχύουν έως τις 31 Δεκεμβρίου 2019·

β)

τα άρθρα 7 και 8 και το παράρτημα III της οδηγίας 2001/81/ΕΚ καταργούνται από τις 31 Δεκεμβρίου 2016.

17.12.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 344/32

(1)

Το άρθρο 43 παράγραφος 3 της Συνθήκης προβλέπει ότι το Συμβούλιο, μετά από πρόταση της Επιτροπής, εκδίδει μέτρα σχετικά με τον καθορισμό και την κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1) απαιτεί τα μέτρα διατήρησης να εγκρίνονται σύμφωνα με τις διαθέσιμες επιστημονικές, τεχνικές και οικονομικές γνωμοδοτήσεις, περιλαμβανομένων, κατά περίπτωση, εκθέσεων που συντάσσει η Επιστημονική, Τεχνική και Οικονομική Επιτροπή Αλιείας (ΕΤΟΕΑ).

(3)

Εμπίπτει στην αρμοδιότητα του Συμβουλίου η θέσπιση μέτρων περί καθορισμού και κατανομής των αλιευτικών δυνατοτήτων, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων όρων που συνδέονται λειτουργικά με αυτές, ανάλογα με την περίπτωση. Οι αλιευτικές δυνατότητες θα πρέπει να κατανέμονται μεταξύ των κρατών μελών κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζεται σε κάθε κράτος μέλος σχετική σταθερότητα των αλιευτικών δραστηριοτήτων, για κάθε απόθεμα ή τύπο αλιείας, λαμβανομένων δεόντως υπόψη των στόχων της κοινής αλιευτικής πολιτικής που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1380/2013.

(4)

Οι αλιευτικές δυνατότητες για είδη βαθέων υδάτων, όπως αυτά ορίζονται στο άρθρο 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2347/2002 του Συμβουλίου (2), αποφασίζονται ανά διετία.

(5)

Τα συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα («TAC») θα πρέπει να καθορίζονται με βάση τις διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, λαμβανομένων υπόψη των βιολογικών και κοινωνικοοικονομικών πτυχών, με παράλληλη εξασφάλιση δίκαιης μεταχείρισης μεταξύ των αλιευτικών κλάδων, καθώς και λαμβανομένων υπόψη των απόψεων που έχουν διατυπωθεί κατά τη διαβούλευση με τους εμπλεκόμενους παράγοντες, ιδίως με τα οικεία γνωμοδοτικά συμβούλια.

(6)

Οι αλιευτικές δυνατότητες θα πρέπει να συνάδουν με διεθνείς συμφωνίες και αρχές, όπως η συμφωνία των Ηνωμένων Εθνών του 1995 σχετικά με τη διατήρηση και τη διαχείριση των αλληλοεπικαλυπτόμενων αποθεμάτων ιχθύων και των άκρως μεταναστευτικών αποθεμάτων ιχθύων (3) και οι λεπτομερείς διαχειριστικές αρχές που καθορίστηκαν το 2008 στο πλαίσιο των διεθνών κατευθυντήριων γραμμών του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών για τη διαχείριση της αλιείας βαθέων υδάτων στην ανοικτή θάλασσα, σύμφωνα με τις οποίες, ειδικότερα, ο νομοθέτης θα πρέπει να είναι πιο επιφυλακτικός όταν οι πληροφορίες είναι αβέβαιες, αναξιόπιστες ή ανεπαρκείς. Η έλλειψη επαρκών επιστημονικών πληροφοριών δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως λόγος αναβολής ή παράλειψης λήψης μέτρων διατήρησης και διαχείρισης.

(7)

Από τις τελευταίες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις του Διεθνούς Συμβουλίου Εξερεύνησης της Θάλασσας (ICES) και της ΕΤΟΕΑ προκύπτει ότι τα περισσότερα αποθέματα βαθέων υδάτων εξακολουθούν να αλιεύονται με μη βιώσιμο τρόπο και ότι, προκειμένου να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητά τους, οι αλιευτικές δυνατότητες για τα εν λόγω αποθέματα θα πρέπει να μειωθούν περαιτέρω έως ότου σημειώσει θετική τάση η εξέλιξη των αποθεμάτων.

(8)

Με δεδομένη τη γνωμοδότηση του ICES, τα TAC για το πελαγίσιο λυθρίνι στα βορειοδυτικά ύδατα ενδείκνυται να αποτελούν TAC παρεμπιπτόντων αλιευμάτων και μόνο.

(9)

Σημαντικά αλιεύματα πελαγίσιου λυθρινιού προέρχονται από τις αντίστοιχες περιοχές της Επιτροπής Αλιείας Κεντροανατολικού Ατλαντικού (CECAF) και της Γενικής Επιτροπής Αλιείας για τη Μεσόγειο (ΓΕΑΜ), που συνορεύουν με την υποπεριοχή ICES IX. Λόγω ελλιπών δεδομένων ICES για τις εν λόγω παρακείμενες περιοχές, το πεδίο εφαρμογής των TAC θα πρέπει να εξακολουθήσει να περιορίζεται στην υποπεριοχή ICES IX. Εντούτοις, ενόψει της λήψης μελλοντικών αποφάσεων διαχείρισης, θα πρέπει να προβλεφθούν διατάξεις όσον αφορά την υποβολή δεδομένων για τις εν λόγω παρακείμενες περιοχές.

(10)

Το ICES συμβουλεύει να απαγορευθούν τα αλιεύματα καθρεπτόψαρου του Ατλαντικού έως το 2020. Στο παρελθόν είχαν οριστεί TAC για το καθρεπτόψαρο του Ατλαντικού (τα εν λόγω TAC έχουν οριστεί σε μηδενικό επίπεδο από το 2010). Ενδείκνυται να απαγορευτούν η αλιεία, η διατήρηση επί του σκάφους, η μεταφόρτωση ή η εκφόρτωση του εν λόγω είδους, δεδομένου ότι το απόθεμα έχει εξαντληθεί και δεν έχει αποκατασταθεί. Το ICES σημειώνει ότι δεν έχει πραγματοποιηθεί κατευθυνόμενη αλιεία καθρεπτόψαρου του Ατλαντικού στον Βορειοανατολικό Ατλαντικό από το 2010.

(11)

Σύμφωνα με τις γνωμοδοτήσεις του ICES, περιορισμένες παρατηρήσεις επί των σκαφών δείχνουν ότι το ποσοστό κορδέλας ήταν κάτω του 1 % των αναφερόμενων αλιευμάτων γρεναδιέρου των βράχων. Με βάση τις εν λόγω εκτιμήσεις, το ICES κρίνει ότι δεν θα πρέπει να υπάρξει κατευθυνόμενη αλιεία για την κορδέλα και ότι τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα θα πρέπει να καταλογίζονται στο TAC για τον γρεναδιέρο των βράχων, ώστε να ελαχιστοποιείται το ενδεχόμενο εσφαλμένης αναφοράς ειδών. Το ICES αναφέρει ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές, πολλών τάξεων μεγέθους (πάνω από δέκα προς ένα), μεταξύ των σχετικών αναλογιών γρεναδιέρου των βράχων και κορδέλας που έχουν αναφερθεί στις επίσημες εκφορτώσεις αλιευμάτων και των αλιευμάτων που έχουν παρατηρηθεί και των επιστημονικών ερευνών στις περιοχές όπου πραγματοποιείται επί του παρόντος η αλιεία κορδέλας. Υπάρχουν πολύ περιορισμένα διαθέσιμα δεδομένα για το είδος αυτό και ορισμένα από τα δεδομένα που έχουν αναφερθεί για τις εκφορτώσεις είδους θεωρούνται από το ICES ανακριβή. Κατά συνέπεια, δεν είναι δυνατόν να καταρτιστεί ακριβές ιστορικό της καταγραφής αλιευμάτων κορδέλας. Ως εκ τούτου, τυχόν παρεμπίπτοντα αλιεύματα κορδέλας θα πρέπει να περιορίζονται στο 1 % της ποσόστωσης γρεναδιέρου των βράχων κάθε κράτους μέλους και να καταλογίζονται στην ποσόστωση αυτή, σύμφωνα με τις επιστημονικές συμβουλές.

(12)

Το ICES εισηγείται να οριστούν στο μηδέν τα κατευθυνόμενα αλιεύματα καρχαριών βαθέων υδάτων. Ωστόσο, το ICES επισημαίνει επίσης ότι υπάρχει πρόβλημα εσφαλμένης αναφοράς για τους καρχαρίες βαθέων υδάτων επειδή τα περιοριστικά όρια αλιευμάτων που εφαρμόζονται επί του παρόντος οδηγούν σε εσφαλμένη αναφορά αναπόφευκτων παρεμπιπτόντων αλιευμάτων καρχαριών βαθέων υδάτων. Ειδικότερα, η κατευθυνόμενη μη βιομηχανική αλιεία βαθέων υδάτων για το μαύρο σπαθόψαρο με παραγάδι επιφέρει αναπόφευκτα παρεμπίπτοντα αλιεύματα καρχαριών βαθέων υδάτων, τα οποία επί του παρόντος απορρίπτονται νεκρά. Δεδομένων των στοιχείων αυτών και προκειμένου να συλλεχθούν επιστημονικά στοιχεία σχετικά με τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα καρχαριών βαθέων υδάτων, για το 2017 και 2018 θα πρέπει να καθιερωθεί σε δοκιμαστική βάση περιορισμός των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων, επιτρέποντας περιορισμένες εκφορτώσεις για αναπόφευκτα παρεμπίπτοντα αλιεύματα καρχαριών βαθέων υδάτων κατά την κατευθυνόμενη μη βιομηχανική αλιεία βαθέων υδάτων μαύρου σπαθόψαρου με τη χρήση παραγαδιών. Τα παραγάδια είναι αναγνωρισμένα ως επιλεκτικό αλιευτικό εργαλείο στην εν λόγω αλιεία. Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη θα πρέπει να εκπονήσουν περιφερειακά μέτρα διαχείρισης για την αλιεία του μαύρου σπαθόψαρου και να θεσπίσουν ειδικά μέτρα συλλογής δεδομένων για τους καρχαρίες βαθέων υδάτων, προκειμένου να εξασφαλίσουν στενή παρακολούθηση των αποθεμάτων. Ο καθορισμός των ενωσιακών παρεμπιπτόντων αλιευμάτων για τους καρχαρίες βαθέων υδάτων στα ενωσιακά και διεθνή ύδατα των υποπεριοχών ICES V, VI, VII, VIII και IX, στα ενωσιακά και διεθνή ύδατα της υποπεριοχής ICES X, και στα ενωσιακά ύδατα των ζωνών CECAF 34.1.1, 34.1.2 και 34.2 δεν θίγει την αρχή της σχετικής σταθερότητας όσον αφορά τους καρχαρίες βαθέων υδάτων στις εν λόγω περιοχές.

(13)

Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 847/96 του Συμβουλίου (4), τα αποθέματα που υπόκεινται στα διάφορα μέτρα τα οποία αναφέρονται σε αυτόν θα πρέπει να ταυτοποιηθούν. Τα προληπτικά TAC θα πρέπει να εφαρμόζονται σε αποθέματα για τα οποία δεν υπάρχει επιστημονική εκτίμηση των αλιευτικών δυνατοτήτων για το συγκεκριμένο έτος για το οποίο πρέπει να καθοριστούν τα TAC· διαφορετικά, εφαρμόζονται αναλυτικά TAC. Λαμβανομένων υπόψη των γνωμοδοτήσεων του ICES και της ΕΤΟΕΑ, για τα αποθέματα βαθέων υδάτων, εκείνα για τα οποία δεν υφίσταται καμία επιστημονική αξιολόγηση των συναφών αλιευτικών δυνατοτήτων θα πρέπει να υπαχθούν σε προληπτικά TAC.

(14)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 847/96, στις 15 Σεπτεμβρίου 2016 η Πορτογαλία υπέβαλε αίτηση προς την Επιτροπή να αυξηθεί το TAC γαύρου για το 2016 στις υποπεριοχές του ICES IX και Χ και στα ενωσιακά ύδατα της CECAF 34.1.1 σε 15 000 τόνους. Στη γνωμοδότησή του της 21ης Οκτωβρίου 2016, το ICES επιβεβαίωσε την εξαιρετική κατάσταση του εν λόγω αποθέματος γαύρου και το γεγονός ότι αλιεύματα 15 000 τόνων το 2016 μπορούν να θεωρηθούν βιώσιμα. Για τον λόγο αυτό, θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως ο κανονισμός (ΕΕ) 2016/72 του Συμβουλίου (5).

(15)

Οι αλιευτικές δυνατότητες για τον γαύρο στις υποπεριοχές ICES ΙΧ και Χ και στα ενωσιακά ύδατα της CECAF 34.1.1 που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2016/72 εφαρμόζονται από 1ης Ιανουαρίου 2016. Οι τροποποιητικές διατάξεις που περιέχονται στον παρόντα κανονισμό θα πρέπει επίσης να εφαρμόζονται από την ίδια ημερομηνία. Αυτή η αναδρομική ισχύς δεν θίγει την αρχή της ασφάλειας δικαίου και την αρχή προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθώς οι σχετικές αλιευτικές δυνατότητες είναι μεγαλύτερες από τις προβλεπόμενες στον κανονισμό (ΕΕ) 2016/72.

(16)

Για να μη διακοπεί η αλιεία και να διασφαλιστούν οι βιοτικοί πόροι των αλιέων της Ένωσης, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου 2017. Για λόγους επείγοντος, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει αμέσως μετά τη δημοσίευσή του,

α)

οι ζώνες ICES (Διεθνές Συμβούλιο Εξερεύνησης της Θάλασσας) είναι οι γεωγραφικές περιοχές που ορίζονται στο παράρτημα III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 218/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6),

β)

ζώνες CECAF (Επιτροπή Αλιείας Κεντροανατολικού Ατλαντικού) είναι οι γεωγραφικές ζώνες που ορίζονται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 216/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7).

α)

ανταλλαγές που πραγματοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 8 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013,

β)

τις μειώσεις και ανακατανομές που πραγματοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 37 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου (8),

γ)

ανακατανομές που πραγματοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1006/2008 του Συμβουλίου (9),

δ)

πρόσθετες εκφορτώσεις που επιτρέπονται δυνάμει του άρθρου 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 847/96,

ε)

ποσότητες που διατηρούνται σύμφωνα με το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 847/96,

στ)

μειώσεις που γίνονται σύμφωνα με τα άρθρα 105 και 107 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009.

17.12.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 344/46

(1)

Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 531/2012, οι πάροχοι περιαγωγής οφείλουν να μην χρεώνουν στους πελάτες περιαγωγής πρόσθετο τέλος επιπλέον από την εγχώρια τιμή λιανικής σε κανένα κράτος μέλος, για τις ρυθμιζόμενες εξερχόμενες ή εισερχόμενες κλήσεις περιαγωγής, για τα ρυθμιζόμενα εξερχόμενα μηνύματα SMS περιαγωγής ή για τις ρυθμιζόμενες υπηρεσίες περιαγωγής που χρησιμοποιήθηκαν, συμπεριλαμβανομένων των μηνυμάτων MMS, που υπόκεινται σε «πολιτική εύλογης χρήσης». Η διάταξη αυτή εφαρμόζεται από τις 15 Ιουνίου 2017, εφόσον η νομοθετική πράξη που πρέπει να εκδοθεί κατόπιν της πρότασης που αναφέρεται στο άρθρο 19 παράγραφος 2 του εν λόγω κανονισμού σχετικά με την αγορά περιαγωγής χονδρικής, έχει τεθεί σε εφαρμογή ως την ημερομηνία αυτή.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 531/2012 προβλέπει ότι σε συγκεκριμένες και εξαιρετικές περιστάσεις ένας πάροχος περιαγωγής μπορεί να ζητήσει από την οικεία εθνική ρυθμιστική αρχή άδεια προκειμένου να επιβάλει πρόσθετο τέλος στους πελάτες περιαγωγής. Οποιαδήποτε αίτηση για άδεια πρέπει να συνοδεύεται από όλες τις απαραίτητες πληροφορίες που αποδεικνύουν ότι, απουσία πρόσθετων τελών περιαγωγής λιανικής, ο πάροχος δεν είναι σε θέση να εισπράξει το οικείο κόστος παροχής λιανικών υπηρεσιών περιαγωγής, με αποτέλεσμα να υπονομεύεται η βιωσιμότητα του οικείου εγχώριου τύπου χρέωσης.

(3)

Προκειμένου να εξασφαλιστεί συνεπής εφαρμογή οποιασδήποτε πολιτικής στην Ένωση με στόχο την αποτροπή καταχρηστικής ή πέραν του φυσιολογικού χρήσης των υπηρεσιών περιαγωγής («πολιτική εύλογης χρήσης») και των αδειών για την επιβολή πρόσθετου τέλους, είναι απαραίτητο να θεσπιστούν λεπτομερείς κανόνες σχετικά με την εφαρμογή της εν λόγω πολιτικής εύλογης χρήσης και σχετικά με τη μεθοδολογία για την αξιολόγηση της βιωσιμότητας της κατάργησης των πρόσθετων τελών περιαγωγής λιανικής, καθώς και σχετικά με την αίτηση που υποβάλλει ο πάροχος περιαγωγής για τους σκοπούς της εν λόγω εκτίμησης.

(4)

Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 531/2012, ο στόχος της πολιτικής εύλογης χρήσης είναι να αποτρέπει την καταχρηστική ή πέραν του φυσιολογικού χρήση των ρυθμιζόμενων υπηρεσιών περιαγωγής λιανικής εκ μέρους των πελατών περιαγωγής στην ισχύουσα εγχώρια τιμή, όπως η χρήση αυτών των υπηρεσιών για λόγους εκτός των κατά διαστήματα ταξιδιών, για παράδειγμα η χρήση αυτών των υπηρεσιών σε μόνιμη βάση. Τα εκτελεστικά μέτρα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι η δυνατότητα να εφαρμόζεται πολιτική εύλογης χρήσης της περιαγωγής προς επιδίωξη του στόχου αυτού δεν αξιοποιείται από παρόχους περιαγωγής για άλλους σκοπούς, σε βάρος των πελατών περιαγωγής που εμπλέκονται σε οποιαδήποτε μορφή κατά διαστήματα ταξιδιών.

(5)

Με την κατάργηση των πρόσθετων τελών περιαγωγής λιανικής στην Ένωση, ισχύουν οι ίδιοι όροι τιμολόγησης για τη χρήση υπηρεσιών κινητών επικοινωνιών κατά την περιαγωγή στο εξωτερικό εντός της Ένωσης και στη χώρα προέλευσης (δηλαδή στη χώρα συνδρομής του πελάτη σε κινητές επικοινωνίες). Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 531/2012 αποβλέπει στην εξάλειψη των διαφορών μεταξύ των εγχώριων τιμών και εκείνων που ισχύουν για περιαγωγή για τα κατά διαστήματα ταξίδια εντός της Ένωσης, με αποτέλεσμα υπηρεσίες περιαγωγής σε τιμές εσωτερικού. Οι κανόνες του δεν αποσκοπούν, ωστόσο, σε δυνατότητα μόνιμης περιαγωγής σε ολόκληρη την Ένωση, δηλαδή στην κατάσταση κατά την οποία ένας πελάτης σε κράτος μέλος όπου οι εγχώριες τιμές κινητών επικοινωνιών είναι υψηλότερες αγοράζει υπηρεσίες από φορείς εκμετάλλευσης που βρίσκονται σε κράτη μέλη όπου οι εγχώριες τιμές κινητών επικοινωνιών είναι χαμηλότερες, και στο οποίο ο πελάτης δεν είναι κανονικά κάτοικος ούτε έχει άλλους σταθερούς δεσμούς που συνεπάγονται συχνή και παρατεταμένη διαμονή στο έδαφός του, με σκοπό τη μόνιμη δυνατότητα περιαγωγής στο πρώτο κράτος μέλος.

(6)

Η χρήση ρυθμιζόμενων υπηρεσιών περιαγωγής λιανικής στην ισχύουσα εγχώρια τιμή σε μόνιμη βάση για λόγους εκτός των κατά διαστήματα ταξιδιών είναι πιθανόν να στρεβλώσει τον ανταγωνισμό, να ασκήσει ανοδική πίεση στις εγχώριες τιμές στις αγορές προέλευσης και να θέσει σε κίνδυνο τα επενδυτικά κίνητρα, τόσο στις αγορές προέλευσης όσο και στις αγορές επίσκεψης. Στις αγορές επίσκεψης, οι φορείς εκμετάλλευσης δικτύου επίσκεψης θα ανταγωνίζονται άμεσα με τους εγχώριους παρόχους υπηρεσιών των άλλων κρατών μελών, όπου οι τιμές, το κόστος και οι ρυθμιστικές συνθήκες και οι συνθήκες ανταγωνισμού ενδέχεται να διαφέρουν κατά πολύ και με βάση τους όρους περιαγωγής χονδρικής που είναι κοντά στο κόστος με αποκλειστικό σκοπό τη διευκόλυνση της περιαγωγής κατά διαστήματα. Για τον φορέα εκμετάλλευσης του δικτύου της χώρας προέλευσης, η μόνιμη χρήση των εγχώριων τιμολογίων κατά την περιαγωγή ενδέχεται να οδηγήσει σε άρνηση ή περιορισμό των υπηρεσιών περιαγωγής χονδρικής από τους φορείς εκμετάλλευσης δικτύου επίσκεψης, ή την παροχή, από τον φορέα εκμετάλλευσης του δικτύου της χώρας προέλευσης, περιορισμένου εγχώριου όγκου ή την εφαρμογή υψηλότερων εγχώριων τιμών, με επακόλουθες επιπτώσεις στην ικανότητα του φορέα εκμετάλλευσης του δικτύου της χώρας προέλευσης να εξυπηρετεί τους κανονικούς εγχώριους πελάτες του, τόσο στη χώρα προέλευσης όσο και στο εξωτερικό.

(7)

Είναι αναγκαίο να θεσπιστούν κανόνες εφαρμογής βασισμένοι σε σαφείς και γενικώς ισχύουσες αρχές, ικανοί να περιλάβουν τις πολλές και ποικίλες μορφές περιοδικών ταξιδιών από πελάτες περιαγωγής, προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι η πολιτική εύλογης χρήσης δεν θα συνιστά φραγμό στο να απολαμβάνουν οι εν λόγω πελάτες πλήρως την «περιαγωγή σε τιμές εσωτερικού». Με σκοπό την εφαρμογή της πολιτικής εύλογης χρήσης από τον πάροχο περιαγωγής, ο πελάτης πρέπει να θεωρείται κανονικά ότι ταξιδεύει κατά διαστήματα στο εξωτερικό εντός της Ένωσης, όταν ο εν λόγω πελάτης διαμένει κανονικά στο κράτος μέλος του παρόχου περιαγωγής ή έχει σταθερούς δεσμούς με αυτό το κράτος μέλος, που συνεπάγονται συχνή και ουσιαστική παρουσία στο έδαφός του, και κάνει χρήση των ρυθμιζόμενων υπηρεσιών περιαγωγής λιανικής σε οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος.

(8)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 531/2012 προβλέπει ότι κάθε πολιτική εύλογης χρήσης οφείλει να παρέχει τη δυνατότητα στους πελάτες του παρόχου περιαγωγής να καταναλώνουν όγκους ρυθμιζόμενων υπηρεσιών περιαγωγής λιανικής που προσφέρονται με τις ισχύουσες εγχώριες τιμές λιανικής οι οποίες συνάδουν με το αντίστοιχο τιμολογιακό τους πρόγραμμα.

(9)

Ο παρών κανονισμός πρέπει να ισχύει με την επιφύλαξη της δυνατότητας των παρόχων περιαγωγής να προσφέρουν, και των πελατών περιαγωγής να επιλέγουν αυτοβούλως, εναλλακτικό τιμολόγιο περιαγωγής σύμφωνα με το άρθρο 6ε παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 531/2012, το οποίο θα μπορούσε να περιλαμβάνει συμβατικούς όρους χρήσης που δεν εμπίπτουν στην πολιτική εύλογης χρήσης που θεσπίζεται σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

(10)

Προκειμένου να εξασφαλίζεται ότι οι υπηρεσίες περιαγωγής δεν υπόκεινται σε καταχρηστική ή πέραν του φυσιολογικού χρήση που δεν συνδέεται με τα κατά διαστήματα ταξίδια εκτός του κράτους μέλους διαμονής του πελάτη ή με το οποίο ο πελάτης έχει σταθερούς δεσμούς που συνεπάγονται συχνή και ουσιαστική παρουσία στο έδαφός του, οι πάροχοι περιαγωγής ενδέχεται να πρέπει να καθορίσουν τη συνήθη διαμονή των πελατών περιαγωγής ή την ύπαρξη τέτοιων σταθερών δεσμών. Λαμβανομένων υπόψη των αποδεικτικών στοιχείων που είναι συνήθη στο αντίστοιχο κράτος μέλος και του θεωρούμενου επιπέδου κινδύνου καταχρηστικής ή πέραν του φυσιολογικού χρήσης, ο πάροχος περιαγωγής πρέπει να είναι σε θέση να διευκρινίζει τα προς υποβολή εύλογα αποδεικτικά στοιχεία για τον τόπο διαμονής, υπό την επίβλεψη της εθνικής ρυθμιστικής αρχής όσον αφορά την αναλογικότητα του συνολικού φόρτου τεκμηρίωσης και της καταλληλότητάς του στο εθνικό πλαίσιο. Στα εν λόγω αποδεικτικά στοιχεία, όσον αφορά τους μεμονωμένους χρήστες, μπορεί να περιλαμβάνεται δήλωση του πελάτη, προσκόμιση έγκυρου εγγράφου που επιβεβαιώνει το κράτος μέλος διαμονής του πελάτη, προσδιορισμό της ταχυδρομικής διεύθυνσης ή της διεύθυνσης χρέωσης του πελάτη για άλλες υπηρεσίες που παρέχονται στο κράτος μέλος του παρόχου περιαγωγής, δήλωση εγγραφής για μαθήματα πλήρους φοίτησης από ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αποδεικτικό εγγραφής σε τοπικούς εκλογικούς καταλόγους ή πληρωμής τοπικών/κατά κεφαλήν φόρων. Στην περίπτωση εμπορικών πελατών, τα εν λόγω αποδεικτικά στοιχεία μπορεί να περιλαμβάνουν έγγραφα για τον τόπο σύστασης ή ίδρυσης της επιχείρησης, για τον τόπο της πραγματικής άσκησης της κύριας οικονομικής της δραστηριότητας ή για τον κύριο τόπο όπου οι εργαζόμενοι που προσδιορίζεται ότι χρησιμοποιούν συγκεκριμένη κάρτα SIM εκτελούν τα καθήκοντά τους. Σταθεροί δεσμοί με κράτος μέλος που συνεπάγονται συχνή και ουσιαστική παρουσία στο έδαφός του μπορούν να προκύψουν από διαρκή σχέση εργασίας πλήρους απασχόλησης, συμπεριλαμβανομένων των μεθοριακών εργαζομένων· διαρκείς συμβατικές σχέσεις που συνεπάγονται παρόμοια φυσική παρουσία αυτοαπασχολούμενου ατόμου, συμμετοχή σε επαναλαμβανόμενα εκπαιδευτικά προγράμματα με πλήρες ωράριο· ή από άλλες καταστάσεις, όπως αποσπασμένων εργαζομένων ή συνταξιούχων, εφόσον αφορούν ανάλογο επίπεδο εδαφικής παρουσίας.

(11)

Οι πάροχοι περιαγωγής οφείλουν να περιορίζουν τα αιτήματα για υποβολή αποδεικτικών στοιχείων σχετικά με τον συνήθη τόπο διαμονής ή άλλους σταθερούς δεσμούς που συνεπάγονται συχνή και παρατεταμένη διαμονή μετά τη σύναψη συγκεκριμένου συμβολαίου αυστηρά σε περιστάσεις στις οποίες τα δεδομένα που πρέπει να συλλεχθούν για σκοπούς χρέωσης φαίνεται να παρέχουν ενδείξεις καταχρηστικής ή πέραν του φυσιολογικού χρήσης που δεν συνδέεται με κατά διαστήματα ταξίδια. Τα αποδεικτικά στοιχεία που ζητούνται οφείλουν να περιλαμβάνουν μόνο τα εντελώς απαραίτητα και ανάλογα για την επιβεβαίωση των σχέσεων του πελάτη με το κράτος μέλος του παρόχου περιαγωγής. Ελλείψει συναφών λόγων δεν πρέπει να επιβάλλονται απαιτήσεις τεκμηρίωσης σε πελάτες όσον αφορά τη διαβεβαίωση της συμμόρφωσης με τους όρους της πολιτικής εύλογης χρήσης. Συγκεκριμένα, δεν πρέπει να υφίσταται απαίτηση επαναλαμβανόμενης υποβολής αυτών των εγγράφων που δεν συνδέονται με αξιολόγηση βάσει κινδύνου της πιθανότητας καταχρηστικής ή πέραν του φυσιολογικού χρήσης.

(12)

Προκειμένου να επιτρέπεται στους πελάτες να καταναλώνουν όγκους ρυθμιζόμενων υπηρεσιών περιαγωγής λιανικής που προσφέρονται στις ισχύουσες εγχώριες τιμές λιανικής οι οποίες συνάδουν με τα αντίστοιχα εγχώρια τιμολογιακά του προγράμματα, ο πάροχος περιαγωγής οφείλει κατά γενικό κανόνα να μην επιβάλλει όριο στους όγκους των υπηρεσιών κινητών επικοινωνιών που είναι διαθέσιμοι στον πελάτη περιαγωγής πέραν του εγχώριου περιορισμού, όταν ο πελάτης ταξιδεύει κατά διαστήματα στην Ένωση. Τα εν λόγω εγχώρια όρια πρέπει να περιλαμβάνουν κάθε ισχύουσα πολιτική εύλογης χρήσης όσον αφορά την εγχώρια χρήση του τιμολογιακού προγράμματος.

(13)

Στο πλαίσιο ορισμένων εγχώριων τιμολογιακών προγραμμάτων που περιγράφονται κατωτέρω ως δέσμες ανοικτών δεδομένων, η κατανάλωση δεδομένων μπορεί να είναι απεριόριστη ή μπορεί να παρέχονται όγκοι δεδομένων σε τεκμαρτή εγχώρια ανά μονάδα τιμή χαμηλή σε σχέση με το μέγιστο ρυθμιζόμενο τέλος περιαγωγής χονδρικής που αναφέρεται στο άρθρο 12 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 531/2012. Ελλείψει διασφαλίσεων μεγάλου όγκου αναφορικά με τις εν λόγω δέσμες ανοικτών δεδομένων, είναι πιθανότερο ότι τα εν λόγω, και όχι άλλα, τιμολογιακά προγράμματα θα υπόκεινται σε οργανωμένη μεταπώληση σε πρόσωπα που δεν είναι μόνιμοι κάτοικοι ή δεν έχουν σταθερή σχέση που συνεπάγεται συχνή και παρατεταμένη διαμονή στο κράτος μέλος του παρόχου περιαγωγής. Επιπλέον, αυτή η ανώμαλη ή καταχρηστική χρήση των δεσμών ανοικτών δεδομένων μπορεί να οδηγήσει στην εξαφάνιση των εν λόγω τιμολογιακών προγραμμάτων στις εγχώριες αγορές ή στον περιορισμό της περιαγωγής με τέτοια τιμολογιακά προγράμματα, πράγμα που θα είναι εις βάρος των εγχώριων χρηστών και σε αντίθεση με τον στόχο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 531/2012. Ο κίνδυνος αυτός είναι σημαντικά μικρότερος για υπηρεσίες φωνητικών κλήσεων και σύντομων μηνυμάτων (SMS), καθώς οι υπηρεσίες αυτές υπόκεινται σε μεγαλύτερους φυσικούς ή χρονικούς περιορισμούς, ενώ οι πραγματικοί τρόποι χρήσης έχουν παραμείνει σταθεροί ή μειώνονται κατά τα τελευταία έτη. Αυτό ισχύει με την επιφύλαξη του δικαιώματος των φορέων εκμετάλλευσης να λαμβάνουν μέτρα για την αντιμετώπιση των εξαιρετικά άτυπων μορφών χρήσης υπηρεσιών περιαγωγής φωνητικών κλήσεων και σύντομων μηνυμάτων (SMS) που σχετίζονται με δόλιες δραστηριότητες. Αν και είναι αναγκαίο να προβλεφθούν πρόσθετες εγγυήσεις έναντι των εν λόγω αυξημένων κινδύνων κατάχρησης ρυθμιζόμενων λιανικών υπηρεσιών περιαγωγής δεδομένων στις ισχύουσες εγχώριες λιανικές τιμές στο πλαίσιο των δεσμών ανοικτών δεδομένων, οι εγχώριοι πελάτες που ταξιδεύουν κατά περιόδους εντός της Ένωσης πρέπει να μπορούν να καταναλώνουν όγκους λιανικής των εν λόγω υπηρεσιών ισοδύναμους με το διπλάσιο των όγκων που μπορούν να αγοραστούν στην ανώτατη τιμή χονδρικής δεδομένων περιαγωγής με χρηματικό ποσό ίσο προς τη συνολική εγχώρια τιμή λιανικής, εκτός ΦΠΑ, της συνιστώσας «υπηρεσίες κινητών επικοινωνιών» του εγχώριου τιμολογιακού προγράμματος για ολόκληρη τη σχετική περίοδο τιμολόγησης. Πρόκειται για όγκο που συνάδει με το εν λόγω εγχώριο τιμολογιακό πρόγραμμα, διότι προσαρμόζεται στις εγχώριες τιμές λιανικής του υπόψη τιμολογιακού προγράμματος και μπορεί επομένως να εφαρμόζεται στις περιπτώσεις δεσμών ανοικτών δεδομένων, ακόμη και όταν ομαδοποιείται με άλλες κινητές υπηρεσίες λιανικής. Η εφαρμογή του πολλαπλασιαστή δύο αντανακλά επαρκώς το γεγονός ότι οι φορείς εκμετάλλευσης συχνά διαπραγματεύονται τιμές χονδρικής για την περιαγωγή δεδομένων κάτω από τα ισχύοντα ανώτατα όρια, και ότι οι πελάτες συχνά δεν καταναλώνουν ολόκληρο το επιτρεπόμενο όριο δεδομένων που προβλέπεται βάσει του τιμολογιακού τους προγράμματος. Στο πλαίσιο αυτό, η διαφάνεια προς όφελος των καταναλωτών θα διασφαλίζεται με τη συμμόρφωση με τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 531/2012, σύμφωνα με τον οποίο ο πάροχος περιαγωγής αποστέλλει ειδοποίηση στον πελάτη περιαγωγής όταν έχει καταναλωθεί εξολοκλήρου ο ισχύων όγκος εύλογης χρήσης ρυθμιζόμενων υπηρεσιών περιαγωγής δεδομένων, αναφέροντας το πρόσθετο τέλος που θα ισχύει για τυχόν πρόσθετη κατανάλωση ρυθμιζόμενων υπηρεσιών περιαγωγής δεδομένων από τον πελάτη περιαγωγής.

(14)

Προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος προπληρωμένες συνδρομές οι οποίες δεν προϋποθέτουν μακροπρόθεσμη δέσμευση να χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για σκοπούς μόνιμης περιαγωγής, ο πάροχος περιαγωγής πρέπει να μπορεί, εναλλακτικά στην απαίτηση παροχής αποδείξεων κατοικίας ή σταθερών δεσμών που συνεπάγονται συχνή και παρατεταμένη παρουσία στο έδαφος του κράτους μέλους του εν λόγω παρόχου περιαγωγής, να περιορίζει τη χρήση ρυθμιζόμενων λιανικών υπηρεσιών περιαγωγής δεδομένων στις ισχύουσες εγχώριες λιανικές τιμές με προπληρωμένη συνδρομή σε όγκους που μπορούν να αγοραστούν στην ανώτατη τιμή δεδομένων περιαγωγής χονδρικής με το υπόλοιπο χρηματικό ποσό, εκτός ΦΠΑ, που είναι διαθέσιμο στην εν λόγω προπληρωμένη συνδρομή κατά τον χρόνο της κατανάλωσης περιαγωγής.

(15)

Ο πάροχος περιαγωγής πρέπει να είναι σε θέση να λάβει μέτρα για τον εντοπισμό και την αποτροπή καταχρηστικής ή πέραν του φυσιολογικού χρήσης των ρυθμιζόμενων υπηρεσιών περιαγωγής λιανικής σε εγχώριες τιμές, για σκοπούς εκτός από τα κατά διαστήματα ταξίδια. Ταυτόχρονα, οι πελάτες περιαγωγής πρέπει να προστατεύονται από κάθε μέτρο το οποίο μπορεί να θίγει με οποιονδήποτε τρόπο τη δυνατότητα χρήσης ρυθμιζόμενων υπηρεσιών περιαγωγής λιανικής που προσφέρονται με εγχώριες τιμές ενώ ταξιδεύουν περιοδικά στο εξωτερικό, εντός της Ένωσης. Τα μέτρα για τον εντοπισμό και την αποτροπή καταχρηστικής ή πέραν του φυσιολογικού χρήσης ρυθμιζόμενων λιανικών υπηρεσιών περιαγωγής σε εγχώριες τιμές πρέπει να είναι απλά και διαφανή, με ελαχιστοποίηση του διοικητικού φόρτου για τους πελάτες περιαγωγής, καθώς και υπερβολικών και περιττών προειδοποιήσεων. Σύμφωνα με την απαίτηση κατοικίας ή σταθερών δεσμών που συνεπάγονται συχνή και παρατεταμένη παρουσία στη χώρα του παρόχου περιαγωγής, οι δείκτες που τεκμηριώνουν την πιθανότητα καταχρηστικής ή πέραν του φυσιολογικού χρήσης πρέπει να βασίζονται σε αντικειμενικούς δείκτες συνδεόμενους με μοντέλα κίνησης που αποδεικνύουν τη μη επικρατούσα εγχώρια παρουσία του πελάτη στη χώρα του παρόχου περιαγωγής ή την επικρατούσα εγχώρια χρήση των εγχώριων υπηρεσιών κινητών επικοινωνιών. Εξ ορισμού, τέτοιοι αντικειμενικοί δείκτες πρέπει να καθοριστούν σε ορισμένο χρονικό διάστημα. Το εν λόγω χρονικό διάστημα πρέπει να είναι αρκετά μεγάλο, τουλάχιστον τεσσάρων μηνών, ώστε οι πελάτες περιαγωγής να είναι σε θέση να καταναλώνουν λιανικές υπηρεσίες περιαγωγής σε εγχώριες τιμές, με ταυτόχρονη συμμετοχή σε προβλεπόμενες μορφές περιοδικών ταξιδιών στην Ένωση. Οι δείκτες παρουσίας στη χώρα του παρόχου περιαγωγής δεν θα πρέπει να επηρεάζονται αρνητικά από ακούσια περιαγωγή σε παραμεθόριες περιοχές. Εν προκειμένω, η κατάσταση τόσο των ακούσια περιαγόμενων πελατών όσο και των μεθοριακών εργαζομένων πρέπει να ληφθεί υπόψη, δεδομένου ότι η σύνδεση στο δίκτυο του παρόχου περιαγωγής ανά πάσα στιγμή εντός συγκεκριμένης ημέρας υποδηλώνει την ημέρα της εγχώριας παρουσίας για τους σκοπούς της εφαρμογής των αντικειμενικών δεικτών. Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 531/2012, οι πάροχοι υπηρεσιών περιαγωγής πρέπει επίσης να παρέχουν επαρκείς πληροφορίες ώστε οι πελάτες τους να μπορούν όντως να αποφεύγουν τις περιπτώσεις ακούσιας περιαγωγής. Η παρουσία και η κατανάλωση εκτός της Ένωσης δεν πρέπει να επηρεάζει αρνητικά την ικανότητα του πελάτη περιαγωγής να επωφελείται από την «περιαγωγή με χρέωση εσωτερικού» (RLAH) στην Ένωση, δεδομένου ότι αυτές δεν μπορούν να θεωρηθούν ως δείκτες κινδύνου να κάνει ο πελάτης χρήση της περιαγωγής στις ισχύουσες εγχώριες λιανικές τιμές στο κράτος μέλος του παρόχου περιαγωγής για σκοπούς άλλους από περιοδικά ταξίδια στην Ένωση. Σε αυτό το πλαίσιο, η παρουσία και η κατανάλωση θα πρέπει να υπολογίζονται ως εγχώριες για τους σκοπούς της εφαρμογής των αντικειμενικών δεικτών. Ο πάροχος περιαγωγής μπορεί επίσης να επικαλεστεί άλλες σαφείς αποδείξεις καταχρηστικής ή πέραν του φυσιολογικού χρήσης ρυθμιζόμενων λιανικών υπηρεσιών περιαγωγής σε εγχώριες τιμές, όπως ελάχιστης χρήσης της συνδρομής στο κράτος μέλος του παρόχου περιαγωγής αλλά ως επί το πλείστον κατά την περιαγωγή, ή τη χρήση διάφορων συνδρομών που χρησιμοποιούνται από τον ίδιο πελάτη διαδοχικά κατά την περιαγωγή.

(16)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 531/2012 για τη διασφάλιση της διαφάνειας στη χρήση των υπηρεσιών περιαγωγής και σύμφωνα με τους κανόνες στα συμβόλαια του τομέα ηλεκτρονικών επικοινωνιών, οι συμβατικές ρήτρες που προβλέπουν πολιτική εύλογης χρήσης πρέπει να κοινοποιούνται σαφώς στους πελάτες πριν τεθούν σε εφαρμογή. Οι πολιτικές εύλογης χρήσης που εφαρμόζονται από έναν πάροχο περιαγωγής σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό πρέπει να κοινοποιούνται από τον πάροχο περιαγωγής στην εθνική ρυθμιστική αρχή.

(17)

Η επεξεργασία των δεδομένων κίνησης και θέσης υπόκειται στις διατάξεις της οδηγίας 2002/58/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2). Συγκεκριμένα, το άρθρο 6 επιτρέπει στον πάροχο περιαγωγής να επεξεργάζεται δεδομένα κίνησης απαραίτητα για τους σκοπούς χρέωσης των συνδρομητών ή για πληρωμές διασύνδεσης. Η εφαρμογή μέτρων από τον πάροχο περιαγωγής για την ανίχνευση και αποτροπή της καταχρηστικής ή πέραν του φυσιολογικού χρήσης ρυθμιζόμενων υπηρεσιών περιαγωγής λιανικής σε εγχώριες τιμές δεν επιτρέπεται να καταλήγει σε αποθήκευση και αυτοματοποιημένη επεξεργασία δεδομένων που επιτρέπουν να αναγνωρίζεται προσωπικά ο πελάτης, συμπεριλαμβανομένων των δεδομένων θέσης και κίνησης, τα οποία δεν συνδέονται ή δεν είναι αναλογικά με τον σκοπό του εντοπισμού και της πρόληψης της καταχρηστικής ή πέραν του φυσιολογικού χρήσης.

(18)

Συγκεκριμένα, ο πάροχος περιαγωγής πρέπει να είναι σε θέση να εντοπίζει και να αποτρέπει, σε περίπτωση παράβασης των όρων του συμβολαίου σε χονδρικό ή λιανικό επίπεδο, τρίτα μέρη από την εκμετάλλευση της «κίνησης περιαγωγής με χρέωση εσωτερικού» για διαμεσολάβηση όσον αφορά τις τιμές έτσι ώστε να αποκομίσει οικονομικό όφελος μέσω πωλήσεων σε πελάτες που κανονικά δεν διαμένουν ούτε έχουν άλλους σταθερούς δεσμούς με το κράτος μέλος του παρόχου περιαγωγής. Εφόσον ο φορέας εκμετάλλευσης διαπιστώνει, με αντικειμενικά και τεκμηριωμένα στοιχεία, τέτοια συστηματικά καταχρηστική δραστηριότητα, πρέπει να κοινοποιεί στην εθνική ρυθμιστική αρχή τα στοιχεία που συνιστούν τη συστηματική κατάχρηση και τα μέτρα που λαμβάνονται για την εξασφάλιση της συμμόρφωσης με όλους τους όρους του ισχύοντος συμβολαίου, το αργότερο κατά τη λήψη του μέτρου.

(19)

Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, εφόσον ο φορέας εκμετάλλευσης διαθέτει τεκμηριωμένα στοιχεία συγκεκριμένων προτύπων χρήσης του καταναλωτή περιαγωγής που καταδεικνύουν την πιθανότητα καταχρηστικής ή πέραν του φυσιολογικού κατανάλωσης ρυθμιζόμενων υπηρεσιών περιαγωγής λιανικής σε επίπεδα εγχώριων τιμών για άλλους σκοπούς εκτός από τα κατά διαστήματα ταξίδια, παρά την τεκμηρίωση της διαμονής ή άλλων σταθερών δεσμών που παρέχονται από τον εν λόγω πελάτη, πρέπει πρώτα να προειδοποιεί τον πελάτη για τον κίνδυνο επιβολής πρόσθετων τελών περιαγωγής. Τα αντικειμενικά κριτήρια τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως δείκτες που τεκμηριώνουν την πιθανότητα καταχρηστικής ή πέραν του φυσιολογικού χρήσης πρέπει να προσδιορίζονται λεπτομερώς εκ των προτέρων στο συμβόλαιο.

(20)

Η δυνατότητα του παρόχου περιαγωγής να επιβάλλει πρόσθετα τέλη ισχύει με την επιφύλαξη οποιωνδήποτε αναλογικών μέτρων ενδεχομένως ληφθούν, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο σε συμμόρφωση με το ενωσιακό δίκαιο, σε περίπτωση που ο πελάτης έχει παράσχει εσκεμμένα ανακριβείς πληροφορίες, προκειμένου να διασφαλίσει τη συμμόρφωση με όλους τους όρους του υποκείμενου συμβολαίου.

(21)

Οι πάροχοι περιαγωγής που εφαρμόζουν πολιτική εύλογης χρήσης πρέπει να θεσπίζουν διαφανείς, απλές και αποδοτικές διαδικασίες για την αντιμετώπιση των καταγγελιών των πελατών που σχετίζονται με την εφαρμογή την εν λόγω πολιτικής. Σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 531/2012, οι πελάτες περιαγωγής πρέπει σε κάθε περίπτωση να έχουν πρόσβαση στον αρμόδιο εξωδικαστικό φορέα επίλυσης διαφορών που επιλύει δίκαια και γρήγορα τις ανεπίλυτες διαφορές μεταξύ πελατών και παρόχων περιαγωγής οι οποίες προκύπτουν από την εφαρμογή της πολιτικής εύλογης χρήσης σύμφωνα με το άρθρο 34 της οδηγίας 2002/22/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 2009/136/ΕΚ (4).

(22)

Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 531/2012, οι εθνικές ρυθμιστικές αρχές πρέπει να παρακολουθούν στενά και να επιβλέπουν την εφαρμογή της πολιτικής εύλογης χρήσης, ώστε να διασφαλίζουν ότι η πολιτική εύλογης χρήσης που εφαρμόζεται από τους εγχώριους παρόχους δεν παρεμποδίζει τη δυνατότητα διάθεσης στον πελάτη της «περιαγωγής με χρέωση εσωτερικού». Εάν η εθνική ρυθμιστική αρχή διαπιστώσει παραβίαση των υποχρεώσεων που ορίζονται στον κανονισμό περί περιαγωγής, έχει την αρμοδιότητα να απαιτήσει την άμεση παύση της εν λόγω παραβίασης.

(23)

Ο παρών κανονισμός πρέπει να ισχύει με την επιφύλαξη των υφιστάμενων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων σύμφωνα με το ενωσιακό δίκαιο ή σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο σε συμμόρφωση με το ενωσιακό δίκαιο. Σε αυτά συμπεριλαμβάνεται ιδίως το δικαίωμα των τελικών χρηστών να επωφελούνται από δίκτυα και υπηρεσίες κινητών ηλεκτρονικών επικοινωνιών σε οποιοδήποτε κράτος μέλος ανεξαρτήτως της εθνικότητάς τους ή του τόπου διαμονής τους στην Ένωση· τυχόν εθνικοί κανόνες που απαιτούν αποδεικτικό ταυτότητας ή άλλο αποδεικτικό έγγραφο προκειμένου να αποκτηθεί κάρτα SIM ή να πραγματοποιηθεί άλλως συνδρομή σε τέτοια δίκτυα ή υπηρεσίες· και τυχόν εθνικά μέτρα σχετικά με τη συνέχεια της παροχής των υπηρεσιών ή σχετικά με προπληρωμένη πίστωση με συγκεκριμένο αριθμό ή κάρτα SIM· και το δικαίωμα των παρόχων υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών να εφαρμόζουν κατάλληλα μέτρα σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο για την καταπολέμηση της απάτης

(24)

Εφόσον τα πρότυπα χρήσης της περιαγωγής ποικίλλουν στη διάρκεια του έτους, οι αιτήσεις για άδεια επιβολής πρόσθετου τέλους περιαγωγής που υποβάλλονται από πάροχο περιαγωγής σύμφωνα με το άρθρο 6γ παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 531/2012 προκειμένου να εξασφαλισθεί η βιωσιμότητα του εγχώριου τύπου χρέωσης πρέπει να αξιολογούνται βάσει δεδομένων κίνησης που καλύπτουν τουλάχιστον 12 μήνες. Για τον υπολογισμό του όγκου της κίνησης κατά τη διάρκεια του έτους, ο πάροχος περιαγωγής πρέπει να έχει τη δυνατότητα να υποβάλει προβλέψεις κυκλοφορίας. Οι εν λόγω προβλέψεις πρέπει να βασίζονται σε πραγματικά στοιχεία, όπως τα πραγματικά στοιχεία χρήσης της περιαγωγής, παρεκτάσεις της πραγματικής εγχώριας χρήσης σε χρήση περιαγωγής, παρεκτάσεις της πραγματικής χρήσης της περιαγωγής σημαντικού υποσυνόλου πελατών περιαγωγής που χρησιμοποιούν τιμολογιακά προγράμματα «περιαγωγής με χρέωση εσωτερικού» σε όλους τους πελάτες περιαγωγής βάσει των κανόνων «περιαγωγής με χρέωση εσωτερικού», σύμφωνα με το άρθρο 6α του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 531/2012. Κατά την εξέταση των αιτήσεων παρέκκλισης βιωσιμότητας εκ μέρους διάφορων αιτούντων, οι εθνικές ρυθμιστικές αρχές οφείλουν να εξασφαλίζουν τη συνέπεια των εκάστοτε χρησιμοποιούμενων παραδοχών για τον υπολογισμό του προβλεπόμενου όγκου, αφού λάβουν δεόντως υπόψη τις σχετικές διαφορές όσον αφορά την εμπορική θέση και την πελατειακή βάση.

(25)

Όλα τα δεδομένα κόστους και εσόδων που περιέχονται στον φάκελο των αιτήσεων για άδεια επιβολής πρόσθετου τέλους περιαγωγής που υποβάλλεται από πάροχο περιαγωγής σύμφωνα με το άρθρο 6γ παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 531/2012 προκειμένου να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του εγχώριου τύπου χρέωσης πρέπει να βασίζονται σε χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς που μπορούν να προσαρμοστούν σε προβλέψεις του όγκου κίνησης. Οι αποκλίσεις από τις προβλέψεις κόστους βάσει χρηματοοικονομικών λογαριασμών πρέπει να επιτρέπονται μόνο εφόσον υποστηρίζονται από απόδειξη χρηματοοικονομικών δεσμεύσεων που έχουν ήδη αναληφθεί κατά τη στιγμή της αίτησης.

(26)

Πρέπει να παρέχεται εναρμονισμένη μεθοδολογία για τον καθορισμό του κόστους και των εσόδων παροχής ρυθμιζόμενων υπηρεσιών περιαγωγής λιανικής, με σκοπό την εξασφάλιση συνεπούς αξιολόγησης των αιτήσεων για άδεια επιβολής πρόσθετου τέλους που υποβάλλονται από πάροχο περιαγωγής σύμφωνα με το άρθρο 6γ παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 531/2012, ώστε να εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα του οικείου εγχώριου τύπου χρέωσης.

(27)

Η παροχή ρυθμιζόμενων υπηρεσιών περιαγωγής λιανικής συνεπάγεται δύο γενικές κατηγορίες κόστους: το κόστος για την αγορά της πρόσβασης σε περιαγωγή χονδρικής από δίκτυα επίσκεψης για μη ισόρροπη κίνηση και λοιπά κόστη περιαγωγής. Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 531/2012, το κόστος για την αγορά πρόσβασης σε περιαγωγή χονδρικής από δίκτυα επίσκεψης για μη ισόρροπη κίνηση καλύπτεται από τα ισχύοντα τέλη περιαγωγής χονδρικής που εφαρμόζονται στους όγκους κατά τους οποίους η εξερχόμενη κίνηση περιαγωγής του παρόχου περιαγωγής υπερβαίνει την εισερχόμενη κίνηση περιαγωγής του. Σε περίπτωση που πάροχος περιαγωγής αγοράζει, στην εγχώρια αγορά, πρόσβαση χονδρικής από άλλον πάροχο υπηρεσιών περιαγωγής (όπως φορείς εκμετάλλευσης κινητών εικονικών δικτύων), το κόστος πρόσβασης σε περιαγωγή χονδρικής για τον πρώτο μπορεί να είναι υψηλότερο από ό, τι για τον δεύτερο, όταν ο εγχώριος φορέας εκμετάλλευσης δικτύου στη χώρα υποδοχής επιβάλλει στον πάροχο περιαγωγής που αγοράζει εγχώρια πρόσβαση χονδρικής υψηλότερη τιμή πρόσβασης σε περιαγωγή χονδρικής από εκείνη που εξασφαλίζεται από φορείς εκμετάλλευσης δικτύου επίσκεψης για τον ίδιο και/ή την παροχή συναφών υπηρεσιών. Το εν λόγω υψηλό κόστος πρόσβασης σε περιαγωγή χονδρικής είναι πιθανότερο να αναγκάσει τους παρόχους περιαγωγής που αγοράζουν εγχώρια πρόσβαση χονδρικής να ζητήσουν άδεια επιβολής πρόσθετου τέλους περιαγωγής και οι εθνικές ρυθμιστικές αρχές πρέπει να λάβουν δεόντως υπόψη αυτή την πτυχή κατά την εξέταση των εν λόγω αιτήσεων.

(28)

Τα λοιπά κόστη περιαγωγής για την παροχή ρυθμιζόμενων υπηρεσιών περιαγωγής λιανικής είναι κοινά στην παροχή υπηρεσιών περιαγωγής εντός της Ένωσης και σε τρίτες χώρες, και μέρος αυτών είναι επίσης κοινό, τόσο στις υπηρεσίες παροχής περιαγωγής χονδρικής όσο και λιανικής. Για τους σκοπούς της αίτησης για άδεια επιβολής πρόσθετου τέλους περιαγωγής που υποβάλλεται από πάροχο περιαγωγής σύμφωνα με το άρθρο 6γ παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 531/2012 προκειμένου να εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα του οικείου εγχώριου τύπου χρέωσης, τα κοινά αυτά κόστη πρέπει να διατίθενται στην παροχή υπηρεσιών περιαγωγής λιανικής εντός της Ένωσης και, στην περίπτωση αυτών που είναι κοινά στην παροχή υπηρεσιών περιαγωγής λιανικής και χονδρικής, σύμφωνα με τη γενική αναλογία των εσόδων εισερχόμενης και εξερχόμενης περιαγωγής.

(29)

Το κόστος παροχής ρυθμιζόμενων υπηρεσιών περιαγωγής λιανικής θα μπορούσε επίσης να υπολογιστεί συμπεριλαμβανομένης της αναλογίας του από κοινού αναλαμβανόμενου και του κοινού κόστους που προκύπτει για την παροχή λιανικών υπηρεσιών κινητών επικοινωνιών γενικώς, εφόσον ο υπολογισμός αυτός αντικατοπτρίζει την αναλογία που χρησιμοποιείται για τη διάθεση σε αυτές τις υπηρεσίες εσόδων από την παροχή όλων των άλλων λιανικών υπηρεσιών κινητών επικοινωνιών.

(30)

Κατά τον καθορισμό των εσόδων από την παροχή ρυθμιζόμενων υπηρεσιών περιαγωγής λιανικής, στην αίτηση για άδεια επιβολής πρόσθετου τέλους που υποβάλλεται από πάροχο περιαγωγής σύμφωνα με το άρθρο 6γ παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 531/2012 προκειμένου να εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα του οικείου εγχώριου τύπου χρέωσης, πρέπει να λαμβάνονται πλήρως υπόψη όλα τα έσοδα λιανικής που προέρχονται άμεσα από την παροχή λιανικών υπηρεσιών κινητών επικοινωνιών με προέλευση από το κράτος μέλος επίσκεψης, όπως τα έσοδα για κίνηση σε πλεόνασμα όγκου δυνάμει οποιασδήποτε πολιτικής εύλογης χρήσης ή από εναλλακτικές ρυθμιζόμενες υπηρεσίες περιαγωγής, καθώς και οποιαδήποτε άλλη χρέωση ανά μονάδα ή άλλη πληρωμή που προκύπτει από τη χρήση των λιανικών υπηρεσιών κινητών επικοινωνιών σε κράτος μέλος επίσκεψης.

(31)

Εφόσον οι ρυθμιζόμενες υπηρεσίες περιαγωγής λιανικής παρέχονται υπό τους ισχύοντες εγχώριους όρους, πρέπει να θεωρείται ότι δημιουργούν μέρος των εσόδων από πάγια περιοδικά τέλη για την παροχή εγχώριων λιανικών υπηρεσιών κινητών επικοινωνιών. Πρέπει, επομένως να λαμβάνονται υπόψη κατά την αξιολόγηση της αίτησης για άδεια επιβολής πρόσθετου τέλους περιαγωγής που υποβάλλεται από πάροχο περιαγωγής σύμφωνα με το άρθρο 6γ παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 531/2012, προκειμένου να εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα του εγχώριου τύπου χρέωσης σύμφωνα με τη μεθοδολογία που ορίζεται στον παρόντα κανονισμό. Για τον σκοπό αυτό, τα έσοδα από κάθε λιανική υπηρεσία κινητών επικοινωνιών πρέπει να διατίθενται βάσει κριτηρίου που θα αντανακλά την αναλογία μεταξύ της κίνησης των διαφόρων υπηρεσιών κινητών επικοινωνιών, όπως σταθμίζεται σύμφωνα με την αναλογία μεταξύ μοναδιαίου μέσου όρου των τελών περιαγωγής χονδρικής.

(32)

Για να θεωρηθεί ότι έχει ως συνέπεια την υπονόμευση της βιωσιμότητας του εγχώριου τύπου χρέωσης του φορέα εκμετάλλευσης, οποιοδήποτε καθαρό περιθώριο περιαγωγής λιανικής που προκύπτει από την αφαίρεση του κόστους παροχής ρυθμιζόμενων υπηρεσιών περιαγωγής λιανικής από τα αντίστοιχα έσοδα πρέπει να είναι αρνητικό, τουλάχιστον κατά ποσό που συνεπάγεται κίνδυνο αισθητής επίδρασης στην εξέλιξη των εγχώριων τιμών. Συγκεκριμένα, για να θεωρηθεί ότι ευνοεί έναν τέτοιο κίνδυνο, το αρνητικό καθαρό περιθώριο της περιαγωγής λιανικής πρέπει να αντιπροσωπεύει τουλάχιστον σημαντικό ποσοστό των συνολικών κερδών προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων, από την παροχή άλλων υπηρεσιών κινητών επικοινωνιών.

(33)

Ακόμη και όταν το καθαρό περιθώριο της περιαγωγής λιανικής αντιπροσωπεύει σημαντικό ποσοστό του συνολικού περιθωρίου για την παροχή άλλων υπηρεσιών κινητών επικοινωνιών, συγκεκριμένες συνθήκες, όπως το μέγεθος του ανταγωνισμού στην εγχώρια αγορά ή τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του αιτούντος θα μπορούσαν μολαταύτα να αποκλείσουν τον κίνδυνο αισθητής επίδρασης στην εξέλιξη των εγχώριων τιμών.

(34)

Στην αίτηση για άδεια επιβολής πρόσθετου τέλους περιαγωγής που υποβάλλεται από πάροχο περιαγωγής σύμφωνα με το άρθρο 6γ παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 531/2012 προκειμένου να εξασφαλισθεί η βιωσιμότητα του οικείου εγχώριου τύπου χρέωσης, ο πάροχος περιαγωγής οφείλει να εκτιμήσει τις απώλειες λόγω της παροχής υπηρεσιών «περιαγωγής με χρέωση εσωτερικού» και τις αντίστοιχες ρυθμίσεις για την επιβολή του πρόσθετου τέλους που χρειάζεται για την κάλυψή τους, λαμβανομένων υπόψη των μέγιστων ισχυόντων τελών χονδρικής.

(35)

Οι εθνικές ρυθμιστικές αρχές πρέπει να μπορούν να χορηγούν άδεια για επιβολή πρόσθετου τέλους περιαγωγής την πρώτη ημέρα εφαρμογής της κατάργησης των πρόσθετων τελών περιαγωγής λιανικής στην Ένωση σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 531/2012. Για τον σκοπό αυτό μπορούν να προβλεφθούν πριν από την εν λόγω ημερομηνία επαφές μεταξύ του παρόχου περιαγωγής που εξετάζει την υποβολή σχετικής αίτησης και της εθνικής ρυθμιστικής αρχής, καθώς και παροχή πληροφοριών και σχετικών εγγράφων σε αυτό το πλαίσιο.

(36)

Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 531/2012, η άδεια για επιβολή πρόσθετου τέλους περιαγωγής πρέπει να χορηγείται από εθνική ρυθμιστική αρχή για περίοδο 12 μηνών. Προκειμένου να ανανεώσει την εν λόγω άδεια, ο πάροχος περιαγωγής οφείλει να επικαιροποιεί τις πληροφορίες και να τις υποβάλλει στην εθνική ρυθμιστική αρχή κάθε 12 μήνες σύμφωνα με το άρθρο 6γ παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 531/2012.

(37)

Λόγω των υποχρεώσεων των εθνικών ρυθμιστικών αρχών να επιβλέπουν στενά την εφαρμογή της πολιτικής εύλογης χρήσης και τα μέτρα για τη βιωσιμότητα της κατάργησης των πρόσθετων τελών περιαγωγής λιανικής, καθώς και να υποβάλλουν ετήσιες εκθέσεις στην Επιτροπή για την εφαρμογή των σχετικών διατάξεων, ο παρών κανονισμός πρέπει να προσδιορίζει τις ελάχιστες πληροφορίες που οφείλουν να συγκεντρώνουν και να διαβιβάζουν στην Επιτροπή ώστε να είναι δυνατή η παρακολούθηση της εφαρμογής του.

(38)

Δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 531/2012, η Επιτροπή οφείλει να επανεξετάζει την παρούσα εκτελεστική πράξη κατά διαστήματα υπό το πρίσμα των εξελίξεων της αγοράς.

(39)

Η επιτροπή επικοινωνιών δεν διατύπωσε γνώμη.

(40)

Ο παρών κανονισμός σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αντίστοιχα, ο παρών κανονισμός πρέπει να ερμηνεύεται και να εφαρμόζεται σύμφωνα με τα εν λόγω δικαιώματα και αρχές, ιδίως σύμφωνα με το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, το δικαίωμα προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, της ελευθερίας έκφρασης και της ελευθερίας του επιχειρείν. Σε κάθε επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα δυνάμει του παρόντος κανονισμού πρέπει να γίνονται σεβαστά τα θεμελιώδη δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής και του δικαιώματος προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα βάσει των άρθρων 7 και 8 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και πρέπει να υπάρχει συμμόρφωση με την οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5), την οδηγία 2002/58/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε από τις οδηγίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 2006/24/ΕΚ (6) και 2009/136/ΕΚ, και τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7). Ειδικότερα, οι πάροχοι υπηρεσιών πρέπει να εξασφαλίζουν ότι κάθε επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα δυνάμει του παρόντος κανονισμού πρέπει να είναι αναγκαία και αναλογική για την επίτευξη του σχετικού σκοπού.

α)

τις αιτήσεις των παρόχων περιαγωγής για άδεια επιβολής πρόσθετου τέλους περιαγωγής σύμφωνα με το άρθρο 6γ παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 531/2012 προκειμένου να διασφαλίζεται η βιωσιμότητα του οικείου εγχώριου τύπου χρέωσης·

β)

τη μεθοδολογία που θα εφαρμόζεται από τις εθνικές ρυθμιστικές αρχές για την εκτίμηση του κατά πόσον ο πάροχος περιαγωγής έχει διαπιστώσει ότι αδυνατεί να ανακτήσει το κόστος παροχής ρυθμιζόμενων υπηρεσιών περιαγωγής, με αποτέλεσμα να υπονομεύεται η βιωσιμότητα του οικείου εγχώριου τύπου χρέωσης.