Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2017/C 412/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 402 της 27.11.2017

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 392 της 20.11.2017

ΕΕ C 382 της 13.11.2017

ΕΕ C 374 της 6.11.2017

ΕΕ C 369 της 30.10.2017

ΕΕ C 357 της 23.10.2017

ΕΕ C 347 της 16.10.2017

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον δικτυακό τόπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

Ορισμός του πρώτου γενικού εισαγγελέα

(2017/C 412/02)

Κατά τη γενική συνέλευσή του της 26ης Σεπτεμβρίου 2017, το Δικαστήριο όρισε τον M. Wathelet πρώτο γενικό εισαγγελέα για την περίοδο από 7 Οκτωβρίου 2017 μέχρι 6 Οκτωβρίου 2018.

Ορισμός του τμήματος στο οποίο ανατίθενται οι υποθέσεις περί των οποίων γίνεται λόγος στο άρθρο 107 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου

(2017/C 412/03)

Κατά τη γενική συνέλευσή του της 26ης Σεπτεμβρίου 2017, το Δικαστήριο, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 11, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, όρισε το πρώτο τμήμα ως το τμήμα που θα επιλαμβάνεται των υποθέσεων περί των οποίων γίνεται λόγος στο άρθρο 107 του εν λόγω κανονισμού, για την περίοδο από 7 Οκτωβρίου 2017 μέχρι 6 Οκτωβρίου 2018.

Ορισμός του τμήματος στο οποίο ανατίθενται οι υποθέσεις περί των οποίων γίνεται λόγος στο άρθρο 193 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου

(2017/C 412/04)

Κατά τη γενική συνέλευσή του της 26ης Σεπτεμβρίου 2017, το Δικαστήριο, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 11, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, όρισε το δεύτερο τμήμα ως το τμήμα που θα επιλαμβάνεται των υποθέσεων περί των οποίων γίνεται λόγος στο άρθρο 193 του εν λόγω κανονισμού, για την περίοδο από 7 Οκτωβρίου 2017 μέχρι 6 Οκτωβρίου 2018.

Αποφάσεις που έλαβε το Δικαστήριο κατά τη γενική συνέλευση της 3ης Οκτωβρίου 2017

(2017/C 412/05)

Τοποθέτηση των δικαστών στα τριμελή τμήματα

Κατά τη γενική συνέλευσή του της 3ης Οκτωβρίου 2017, το Δικαστήριο αποφάσισε να τοποθετήσει τους δικαστές στα τριμελή τμήματα ως ακολούθως:

Έκτο τμήμα

C. G. Fernlund, πρόεδρος,

J.-C. Bonichot, A. Arabadjiev, S. Rodin και E. Regan, δικαστές

Έβδομο τμήμα

A. Rosas, πρόεδρος,

C. Toader, A. Prechal και E. Jarašiūnas, δικαστές

Όγδοο τμήμα

J. Malenovský, πρόεδρος,

M. Safjan, D. Šváby και Μ. Βηλαράς, δικαστές

Ένατο τμήμα

C. Vajda, πρόεδρος,

E. Juhász, K. Jürimäe και Κ. Λυκούργος, δικαστές

Δέκατο τμήμα

E. Levits, πρόεδρος,

A. Borg Barthet, M. Berger και F. Biltgen, δικαστές

Πίνακες που χρησιμεύουν για τον προσδιορισμό της συνθέσεως των δικαστικών σχηματισμών για τις υποθέσεις που παραπέμπονται σε τριμελή τμήματα

(2017/C 412/06)

Κατά τη γενική συνέλευσή του της 3ης Οκτωβρίου 2017 το Δικαστήριο κατάρτισε τους πίνακες για τον προσδιορισμό της συνθέσεως των τριμελών τμημάτων ως ακολούθως:

Έκτο τμήμα

J.-C. Bonichot

A. Arabadjiev

S. Rodin

E. Regan

Έβδομο τμήμα

C. Toader

A. Prechal

E. Jarašiūnas

Όγδοο τμήμα

M. Safjan

D. Šváby

Μ. Βηλαράς

Ένατο τμήμα

E. Juhász

K. Jürimäe

Κ. Λυκούργος

Δέκατο τμήμα

A. Borg Barthet

M. Berger

F. Biltgen

Εκλογή των προέδρων των τριμελών τμημάτων

(2017/C 412/07)

Κατόπιν συσκέψεως της 26ης Σεπτεμβρίου 2017, οι δικαστές του Δικαστηρίου εξέλεξαν δυνάμει του άρθρου 12, παράγραφος 2, του κανονισμού Διαδικασίας, τον C. G. Fernlund, ως πρόεδρο του έκτου τμήματος, τον A. Rosas, ως πρόεδρο του εβδόμου τμήματος, τον J. Malenovský, ως πρόεδρο του ογδόου τμήματος, τον C. Vajda, ως πρόεδρο του ενάτου τμήματος, και τον E. Levits, ως πρόεδρο του δεκάτου τμήματος, για την περίοδο από 7 Οκτωβρίου 2017 μέχρι 6 Οκτωβρίου 2018.

Ορκωμοσία νέων δικαστών στο Γενικό Δικαστήριο

(2017/C 412/08)

Διορισθείς δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο με απόφαση των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 29ης Μαρτίου 2017 (1), για την περίοδο από 2 Απριλίου 2017 μέχρι 31 Αυγούστου 2019, ο C. Mac Eochaidh ορκίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου στις 8 Ιουνίου 2017.

Διορισθείς δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο με απόφαση των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 6ης Σεπτεμβρίου 2017 (2), για την περίοδο από 15 Σεπτεμβρίου 2017 μέχρι 31 Αυγούστου 2022, ο G. De Baere ορκίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου στις 4 Οκτωβρίου 2017.

---

(1)  ΕΕ L 89 της 1ης Απριλίου 2017, σ. 9.

(2)  ΕΕ L 236 της 14ης Σεπτεμβρίου 2017, σ. 22.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 10ης Οκτωβρίου 2017 [αίτηση του Supreme Court (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Elaine Farrell κατά Alan Whitty, The Minister for the Environment, Ireland, Attorney General, Motor Insurers Bureau of Ireland (MIBI)

(Υπόθεση C-413/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Προσέγγιση των νομοθεσιών - Ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων - Οδηγία 90/232/ΕΟΚ - Άρθρο 1 - Ευθύνη για σωματικές βλάβες όλων των επιβατών, πλην του οδηγού - Υποχρεωτική ασφάλιση - Άμεσο αποτέλεσμα - Οδηγία 84/5/ΕΟΚ - Άρθρο 1, παράγραφος 4 - Οργανισμός που καταβάλλει αποζημίωση για υλικές ζημίες ή σωματικές βλάβες που προκαλούνται από όχημα αγνώστων στοιχείων ή ανασφάλιστο - Δυνατότητα επίκλησης οδηγίας έναντι του κράτους - Προϋποθέσεις υπό τις οποίες ένας ιδιωτικός οργανισμός μπορεί να θεωρηθεί κρατικός φορέας, με συνέπεια να είναι δυνατή η επίκληση έναντι αυτού διατάξεων οδηγίας δυνάμενων να έχουν άμεσο αποτέλεσμα))

(2017/C 412/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Supreme Court

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Elaine Farrell

κατά

Alan Whitty, The Minister for the Environment, Ireland, Attorney General, Motor Insurers Bureau of Ireland (MIBI)

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 288 ΣΛΕΕ δεν αποκλείει, αυτό καθαυτό, την επίκληση διατάξεων οδηγίας δυνάμενων να έχουν άμεσο αποτέλεσμα έναντι φορέα ο οποίος δεν πληροί όλα τα χαρακτηριστικά που παρατίθενται στη σκέψη 20 της αποφάσεως της 12ης Ιουλίου 1990, Foster κ.λπ. (C-188/89, EU:C:1990:313), ερμηνευόμενων υπό το πρίσμα των χαρακτηριστικών που παρατίθενται στη σκέψη 18 της ίδιας αποφάσεως.

2)

Είναι δυνατή η επίκληση διατάξεων οδηγίας δυνάμενων να έχουν άμεσο αποτέλεσμα έναντι οργανισμού ιδιωτικού δικαίου στον οποίον έχει ανατεθεί από κράτος μέλος η εκτέλεση αποστολής δημοσίου συμφέροντος, όπως είναι η αποστολή που είναι συνυφασμένη με την υποχρέωση που έχει επιβληθεί στα κράτη μέλη από το άρθρο 1, παράγραφος 4, της οδηγίας 84/5/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 30ής Δεκεμβρίου 1983, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων, όπως έχει τροποποιηθεί με την τρίτη οδηγία 90/232/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 1990, και ο οποίος διαθέτει προς τούτο εξαιρετικές εξουσίες, όπως είναι η εξουσία επιβολής στους ασφαλιστικούς φορείς που δραστηριοποιούνται στον κλάδο ασφάλισης μηχανοκίνητων οχημάτων στο έδαφος του κράτους μέλους της υποχρέωσης να γίνουν μέλη του οργανισμού και να τον χρηματοδοτούν.

---

(1)  ΕΕ C 320 της 28.9.2015.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Οκτωβρίου 2017 — Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) κατά Cactus SA, Isabel Del Rio Rodríguez

(Υπόθεση C-501/15 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 - Εικονιστικό σήμα που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «CACTUS OF PEACE CACTUS DE LA PAZ» - Ανακοπή του δικαιούχου του λεκτικού και του εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχουν το λεκτικό στοιχείο «Cactus» - Ταξινόμηση της Νίκαιας - Άρθρο 28 - Άρθρο 15, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, στοιχείο α' - Ουσιαστική χρήση του σήματος υπό συντετμημένη μορφή])

(2017/C 412/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Cactus SA (εκπρόσωπος: K. Manhaeve, avocate), Isabel Del Rio Rodríguez

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 414 της 14.12.2015.

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 12ης Οκτωβρίου 2017 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — X BV κατά Staatssecretaris van Financiën

(Υπόθεση C-661/15) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Τελωνειακή ένωση - Κοινοτικός τελωνειακός κώδικας - Άρθρο 29 - Εισαγωγή οχημάτων - Καθορισμός της δασμολογητέας αξίας - Άρθρο 78 - Επανεξέταση της διασαφήσεως - Άρθρο 236, παράγραφος 2 - Επιστροφή εισαγωγικών δασμών - Τριετής προθεσμία - Κανονισμός (ΕΟΚ) 2454/93 - Άρθρο 145, παράγραφοι 2 και 3 - Κίνδυνος ελαττώματος - Δωδεκάμηνη προθεσμία - Κύρος])

(2017/C 412/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

X BV

κατά

Staatssecretaris van Financiën

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 145, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 444/2002 της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2002, σε συνδυασμό με το άρθρο 29, παράγραφοι 1 και 3, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, έχει την έννοια ότι καλύπτει μια περίπτωση, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, στην οποία έχει αποδειχθεί ότι, κατά την ημερομηνία αποδοχής της διασαφήσεως για θέση ενός εμπορεύματος σε ελεύθερη κυκλοφορία, υπάρχει κίνδυνος, οφειλόμενος στην κατασκευή, να καταστεί το εμπόρευμα ελαττωματικό κατά τη χρήση, με αποτέλεσμα ο πωλητής, κατ’ εκπλήρωση συμβατικής υποχρεώσεως εγγυήσεως έναντι του αγοραστή, να του χορηγήσει μείωση της τιμής, υπό τη μορφή επιστροφής των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε ο αγοραστής για να προσαρμόσει το εμπόρευμα ούτως ώστε να εξαλειφθεί ο εν λόγω κίνδυνος.

2)

Το άρθρο 145, παράγραφος 3, του κανονισμού 2454/93, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 444/2002, είναι ανίσχυρο, καθόσον προβλέπει ότι η τροποποίηση της τιμής που πραγματικά καταβλήθηκε ή πρόκειται να καταβληθεί πρέπει να λάβει χώρα εντός δώδεκα μηνών από την ημερομηνία αποδοχής της διασαφήσεως για τη θέση των εμπορευμάτων σε ελεύθερη κυκλοφορία.

---

(1)  ΕΕ C 98 της 14.3.2016.

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 12ης Οκτωβρίου 2017 [αίτηση του Finanzgericht München (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Tigers GmbH κατά Hauptzollamt Landshut

(Υπόθεση C-156/16) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Κανονισμός (ΕΕ) 412/2013 - Άρθρο 1, παράγραφος 3 - Κοινοτικός τελωνειακός κώδικας - Άρθρο 78 - Κανόνας ο οποίος εξαρτά την εφαρμογή ατομικού δασμολογικού συντελεστή αντιντάμπινγκ από την προσκόμιση έγκυρου εμπορικού τιμολογίου - Δυνατότητα ή μη προσκομίσεως έγκυρου εμπορικού τιμολογίου μετά τη διενέργεια της τελωνειακής διασαφήσεως - Απόρριψη αιτήσεως επιστροφής])

(2017/C 412/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht München

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Tigers GmbH

κατά

Hauptzollamt Landshut

Διατακτικό

Το άρθρο 1, παράγραφος 3, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 412/2013 του Συμβουλίου, της 13ης Μαΐου 2013, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές επιτραπέζιων σκευών από κεραμευτική ύλη καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, έχει την έννοια ότι επιτρέπει την προσκόμιση, μετά τη διενέργεια της τελωνειακής διασαφήσεως, έγκυρου εμπορικού τιμολογίου για τον καθορισμό οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ, όταν συντρέχουν όλες οι λοιπές προϋποθέσεις που είναι αναγκαίες για την εφαρμογή ειδικού δασμού αντιντάμπινγκ επί συγκεκριμένης επιχειρήσεως και εφόσον εξασφαλίζεται η ορθή εφαρμογή των δασμών αντιντάμπινγκ, στοιχείο το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να ελέγξει.

---

(1)  ΕΕ C 211 της 13.6.2016.

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 12ης Οκτωβρίου 2017 [αίτηση του Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Aleksandra Kubicka

(Υπόθεση C-218/16) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Κανονισμός (ΕΕ) 650/2012 - Κληρονομική διαδοχή και ευρωπαϊκό κληρονομητήριο - Πεδίο εφαρμογής - Ακίνητο κείμενο σε κράτος μέλος το οποίο δεν γνωρίζει την άμεση κληροδοσία («legatum per vindicationem») - Άρνηση αναγνωρίσεως των εμπράγματων αποτελεσμάτων μιας τέτοιας κληροδοσίας])

(2017/C 412/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Aleksandra Kubicka

παρισταμένης της:

Przemysława Bac, ενεργούσας υπό την ιδιότητα του συμβολαιογράφου

Διατακτικό

Το άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχεία ιαʹ και ιβʹ, και το άρθρο 31 του κανονισμού (ΕΕ) 650/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Ιουλίου 2012, σχετικά με τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων, την αποδοχή και εκτέλεση δημόσιων εγγράφων στον τομέα της κληρονομικής διαδοχής και την καθιέρωση ευρωπαϊκού κληρονομητηρίου, έχουν την έννοια ότι δεν επιτρέπουν την άρνηση αναγνωρίσεως, από αρχή κράτους μέλους, των εμπράγματων αποτελεσμάτων της άμεσης κληροδοσίας, την οποία γνωρίζει το εφαρμοστέο στην κληρονομική διαδοχή δίκαιο που επέλεξε ο διαθέτης σύμφωνα με το άρθρο 22, παράγραφος 1, του κανονισμού αυτού, όταν η εν λόγω άρνηση στηρίζεται στον λόγο ότι η κληροδοσία αυτή αφορά το δικαίωμα κυριότητας επί ακινήτου κειμένου σε αυτό το κράτος μέλος, του οποίου η νομοθεσία δεν γνωρίζει τον θεσμό της κληροδοσίας που παράγει άμεσο εμπράγματο αποτέλεσμα κατά τον χρόνο επαγωγής της κληρονομίας.

---

(1)  ΕΕ C 335 της 12.9.2016.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 12ης Οκτωβρίου 2017 [αίτηση του Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Shields & Sons Partnership κατά The Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs

(Υπόθεση C-262/16) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Φόρος προστιθεμένης αξίας - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 296, παράγραφος 2 - Άρθρο 299 - Κοινό κατ’ αποκοπήν καθεστώς αγροτών - Εξαίρεση από το κοινό καθεστώς - Προϋποθέσεις - Έννοια του όρου «κατηγορία αγροτών»))

(2017/C 412/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Shields & Sons Partnership

κατά

The Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 296, παράγραφος 2, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι προβλέπει εξαντλητικά τις περιπτώσεις στις οποίες τα κράτη μέλη δύνανται να εξαιρούν έναν αγρότη από το κοινό κατ’ αποκοπήν καθεστώς.

2)

Το άρθρο 296, παράγραφος 2, της οδηγίας ΦΠΑ έχει την έννοια ότι οι αγρότες ως προς τους οποίους διαπιστώθηκε ότι το ποσό το οποίο εισπράττουν λόγω της υπαγωγής τους στο κοινό κατ’ αποκοπήν καθεστώς είναι σημαντικά υψηλότερο σε σχέση με το ποσό το οποίο θα εισέπρατταν αν είχαν υπαχθεί στο κανονικό καθεστώς ή στο απλουστευμένο καθεστώς του φόρου προστιθέμενης αξίας δεν είναι δυνατό να συνιστούν κατηγορία αγροτών υπό την έννοια της εν λόγω διατάξεως.

---

(1)  ΕΕ C 260 της 18.7.2016.

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 12ης Οκτωβρίου 2017 [αίτηση του Landgericht Aachen (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική δίκη κατά Frank Sleutjes

(Υπόθεση C-278/16) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Οδηγία 2010/64/ΕΕ - Άρθρο 3, παράγραφος 1 - Δικαίωμα σε διερμηνεία και μετάφραση κατά την ποινική διαδικασία - Μετάφραση «ουσιωδών εγγράφων» - Έννοια των «ουσιωδών εγγράφων» - Ποινική απόφαση εκδοθείσα κατόπιν απλοποιημένης μονομερούς διαδικασίας και καταδικάζουσα τον καθού σε πρόστιμο για ποινικό αδίκημα ήσσονος σημασίας))

(2017/C 412/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Aachen

Ποινική δίκη ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Frank Sleutjes

παρισταμένης της: Staatsanwaltschaft Aachen

Διατακτικό

Το άρθρο 3 της οδηγίας 2010/64/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Οκτωβρίου 2010, σχετικά με το δικαίωμα σε διερμηνεία και μετάφραση κατά την ποινική διαδικασία, έχει την έννοια ότι πράξη, όπως η προβλεπόμενη από το εθνικό δίκαιο απόφαση η οποία αποσκοπεί στην επιβολή κυρώσεων για ποινικά αδικήματα ήσσονος σημασίας και εκδίδεται από δικαστή κατόπιν απλοποιημένης μονομερούς διαδικασίας, αποτελεί «ουσιώδες έγγραφο», κατά την έννοια της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού, η γραπτή μετάφραση του οποίου πρέπει, σύμφωνα με τις τυπικές προϋποθέσεις που θεσπίζει η διάταξη αυτή, να διασφαλίζεται για τους υπόπτους ή τους κατηγορουμένους που δεν κατανοούν τη γλώσσα της σχετικής διαδικασίας, ώστε αυτοί να είναι σε θέση να ασκήσουν το δικαίωμα υπερασπίσεώς τους και να διασφαλιστεί, συνεπώς, η διεξαγωγή δίκαιης δίκης.

---

(1)  ΕΕ C 335 της 12.09.2016.

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 12ης Οκτωβρίου 2017 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Kamin und Grill Shop GmbH κατά Zentrale zur Bekämpfung unlauteren Wettbewerbs eV

(Υπόθεση C-289/16) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Γεωργία - Βιολογικά προϊόντα - Σύστημα ελέγχου δυνάμει του κανονισμού (EK) 834/2007 - Έννοια της απευθείας πωλήσεως στον τελικό καταναλωτή ή χρήστη])

(2017/C 412/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Kamin und Grill Shop GmbH

κατά

Zentrale zur Bekämpfung unlauteren Wettbewerbs eV

Διατακτικό

Κατ’ ορθή ερμηνεία του άρθρου 28, παράγραφος 2, του κανονισμού (EK) 834/2007 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2007, για τη βιολογική παραγωγή και την επισήμανση των βιολογικών προϊόντων και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 2092/91, προκειμένου να υφίσταται «απευθείας» πώληση προϊόντων, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, στον τελικό καταναλωτή ή χρήστη, πρέπει η πώληση να πραγματοποιείται με ταυτόχρονη παρουσία του επιχειρηματία ή των πωλητών του και του τελικού καταναλωτή.

---

(1)  ΕΕ C 350 της 26.9.2016.

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 12ης Οκτωβρίου 2017 [αίτηση του Szegedi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Lombard Ingatlan Lízing Zrt. κατά Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatóság

(Υπόθεση C-404/16) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - ΦΠΑ - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 90, παράγραφος 1 - Άμεσο αποτέλεσμα - Βάση επιβολής του φόρου - Μείωση σε περίπτωση ακυρώσεως, καταγγελίας ή λύσεως - Μείωση της βάσεως επιβολής του φόρου στην περίπτωση ολικής ή μερικής μη καταβολής - Διάκριση - Καταγγελία συμβάσεως χρηματοδοτικής μισθώσεως λόγω μη καταβολής των μισθωμάτων))

(2017/C 412/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Szegedi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Lombard Ingatlan Lízing Zrt.

κατά

Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatóság

Διατακτικό

1)

Οι έννοιες της «ακυρώσεως», της «καταγγελίας» και της «λύσεως» του άρθρου 90, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, πρέπει να ερμηνεύονται ως καταλαμβάνουσες την περίπτωση κατά την οποία, στο πλαίσιο συμβάσεως χρηματοδοτικής μισθώσεως με μεταβίβαση της κυριότητας στη λήξη της, ο εκμισθωτής δεν μπορεί πλέον να αξιώσει την καταβολή του μισθώματος από τον μισθωτή εκ του λόγου ότι υπαναχώρησε από τη σύμβαση χρηματοδοτικής μισθώσεως λόγω μη εκπληρώσεως από τον μισθωτή των συμβατικών του υποχρεώσεων.

2)

Στην περίπτωση που σύμβαση χρηματοδοτικής μισθώσεως έπαυσε οριστικώς να παράγει αποτελέσματα συνεπεία υπαναχωρήσεως λόγω μη καταβολής των ληξιπρόθεσμων οφειλών εκ μέρους του μισθωτή, ο εκμισθωτής μπορεί να επικαλεσθεί το άρθρο 90, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/112 έναντι κράτους μέλους προκειμένου να τύχει της μειώσεως της βάσεως επιβολής του φόρου προστιθέμενης αξίας, μολονότι η εφαρμοστέα εθνική νομοθεσία, αφενός, χαρακτηρίζει μια τέτοια περίπτωση ως «μη καταβολή» κατά την έννοια της παραγράφου 2 του άρθρου αυτού και, αφετέρου, δεν επιτρέπει τη μείωση της βάσεως επιβολής του φόρου σε περίπτωση μη καταβολής.

---

(1)  ΕΕ C 364 της 3.10.2016.

Αναίρεση που άσκησε στις 27 Απριλίου 2017 η Hernández Zamora, SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο τμήμα) στις 17 Φεβρουαρίου 2017 στην υπόθεση T-369/15, Hernández Zamora, SA κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-224/17 P)

(2017/C 412/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Hernández Zamora, SA (εκπρόσωπος: J. L. Rivas Zurdo, abogado)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Rosen Tantau KG

Με διάταξη της 19ης Οκτωβρίου 2017 το Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) έκρινε απαράδεκτη την αίτηση αναιρέσεως.

Προσφυγή της 5ης Μαΐου 2017 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ουγγαρίας

(Υπόθεση C-235/17)

(2017/C 412/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Malferrari και L. Havas)

Καθής: Ουγγαρία

Αιτήματα

Η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι η Ουγγαρία, θεσπίζοντας ρύθμιση η οποία περιορίζει την επικαρπία επί αρόσιμων γαιών, παρέβη τις υποχρεώσεις τις οποίες υπέχει από τα άρθρα 49 και 63 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από το άρθρο 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ·

—	να καταδικάσει την Ουγγαρία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή φρονεί ότι η επίμαχη ουγγρική ρύθμιση, περιορίζοντας κατά τρόπο προφανώς δυσανάλογο την επικαρπία επί των γεωργικών και δασικών εκτάσεων, είναι ασύμβατη με τις υποχρεώσεις τις οποίες υπέχει η Ουγγαρία από τα άρθρα 49 και 63 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από το άρθρο 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η ex lege κατάργηση των δικαιωμάτων επικαρπίας συνιστά περιορισμό της ελευθερίας εγκαταστάσεως την οποία εγγυάται το άρθρο 49 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως διότι αυτή η απόσβεση των δικαιωμάτων επικαρπίας καθιστά αδύνατη ή υπερβολικά δυσχερή την εγκατάσταση των έως σήμερα δικαιούχων στην Ουγγαρία (ή την απόκτηση δικαιωμάτων χρήσεως επί αρόσιμων γαιών) με σκοπό την ανάπτυξη εκεί των δραστηριοτήτων τους, και να συμβάλουν, με την οικονομική δραστηριότητα που ασκούν για ίδιο λογαριασμό, στη δημιουργία οικονομικών και κοινωνικών δεσμών στο εσωτερικό της Ένωσης. Η Επιτροπή εκτιμά ότι η ex lege κατάργηση των δικαιωμάτων επικαρπίας δύναται να αποτελέσει εμπόδιο στην άσκηση της ελευθερίας εγκαταστάσεως ή να αποτρέψει την άσκησή της.

Η ουγγρική ρύθμιση είναι επίσης αντίθετη προς την ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων, καθώς έχει ως αποτέλεσμα την παρεμπόδιση ή τον περιορισμό των επενδύσεων σε ακίνητα ευρισκόμενα στην Ουγγαρία από άτομα τα οποία δεν έχουν την ουγγρική υπηκοότητα. Η ρύθμιση αυτή προκαλεί αποδυνάμωση των υφιστάμενων δικαιωμάτων επικαρπίας, το οποίο και αυτό με τη σειρά του συνεπάγεται περιορισμό στην ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων.

Η ουγγρική ρύθμιση εισάγει έμμεση δυσμενή διάκριση, προβαίνοντας σε διακρίσεις εις βάρος των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίοι δεν έχουν την ουγγρική υπηκοότητα.

Ο περιορισμός των ως άνω ελευθεριών δεν είναι δικαιολογημένος. Κανένας από τους λόγους τους οποίους προβλέπει η Συνθήκη, ούτε άλλοι λόγοι τους οποίους επικαλέστηκε η Ουγγρική Κυβέρνηση κατά τη διάρκεια της διαδικασίας δεν συνιστούν δικαιολόγηση του περιορισμού αυτού.

Ειδικότερα, δεν είναι δεκτή η επιχειρηματολογία με την οποία η Ουγγρική Κυβέρνηση υπεραμύνεται της ανάγκης περιορισμού ώστε να δοθεί τέλος σε μια κατάσταση παρανομίας. Κατά την Επιτροπή, δεν μπορεί να γίνει δεκτό το γενικό τεκμήριο –το οποίο ουδόλως αποδεικνύεται σε συγκεκριμένη περίπτωση– ότι όλες οι συμβάσεις επικαρπίας επί αρόσιμων γαιών στην Ουγγαρία τις οποίες έχουν συνάψει αλλοδαποί είναι, από της συστάσεως της επικαρπίας, παράνομες και άκυρες. Δεν μπορεί περαιτέρω να γίνει δεκτό το επιχείρημα ότι η παρανομία εκάστης των συμβάσεων επικαρπίας δύναται να απορρέει από την έλλειψη αδείας για τη μετατροπή των νομισμάτων την οποία προέβλεπε η νομοθεσία η οποία ίσχυε προ του 2002.

Ο περιορισμός τον οποίο προέβλεψε η ουγγρική νομοθεσία δεν πληροί την απαίτηση αναλογικότητας, καθόσον δεν είναι ικανή να εκπληρώσει τους επιδιωκόμενους σκοπούς και, επιπλέον, βαίνει πολύ πέραν του αναγκαίου για την επίτευξη των εν λόγω σκοπών.

Η ουγγρική ρύθμιση δεν συμμορφώνεται προς τις επιταγές των αρχών της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης ούτε εγγυάται επαρκή αποζημίωση στους ζημιωθέντες από την κατάργηση ή τον περιορισμό των δικαιωμάτων επικαρπίας.

Κατά την Επιτροπή, η επίμαχη ουγγρική νομοθεσία προσβάλλει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας το οποίο κατοχυρώνεται από το άρθρο 17 του Χάρτη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, θίγει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας ακόμη και όταν η παράβαση δεν εκτείνεται στις τρεις εξουσίες της «κυριότητας» (χρήση και νομή, κατοχή και διάθεση).

Αναίρεση που άσκησαν στις 28 Ιουνίου 2017 οι Irit Azoulay, Andrew Boreham, Mirja Bouchard και Darren Neville κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 28 Απριλίου 2017 στην υπόθεση T-580/16, Azoulay κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

(Υπόθεση C-390/17 P)

(2017/C 412/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Irit Azoulay, Andrew Boreham, Mirja Bouchard, Darren Neville (εκπρόσωπος: M. Casado García-Hirschfeld, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Οι αναιρεσείοντες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

—	να δεχθεί τα πρωτοδίκως προβληθέντα αιτήματα των αναιρεσειόντων στο πλαίσιο της προσφυγής στην υπόθεση Τ-580/16·

—	να καταδικάσει το καθού στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι αναιρεσείοντες εκτιμούν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει από πλείστα νομικά σφάλματα και από παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών.

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και παραμόρφωσε τα πραγματικά περιστατικά, αποκλείοντας μια αυτοτελή και ενιαία ερμηνεία της έννοιας των διδάκτρων στο πλαίσιο της έννομης τάξης της Ένωσης και εξαρτώντας την έννοια αυτή από τη σημασία που της αποδίδεται στα διάφορα εκπαιδευτικά συστήματα των χωρών κατοικίας ενός υπαλλήλου, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η φύση των διδάκτρων και το συμφέρον των τέκνων.

Κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου, τόσο από την ενιαία εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης όσο και από την αρχή της ισότητας, συνάγεται ότι οι διατάξεις του δικαίου της Ένωσης που δεν περιέχουν ρητή παραπομπή στο δίκαιο των κρατών μελών για τον προσδιορισμό της έννοιας και του περιεχομένου τους πρέπει κατά κανόνα να ερμηνεύονται αυτοτελώς και ομοιόμορφα σε ολόκληρη την Ένωση βάσει του γενικού πλαισίου στο οποίο εντάσσονται και του σκοπού της οικείας ρυθμίσεως (απόφαση της 15ης Οκτωβρίου 2015, Axa Belgium, C-494/14, EU:C:2015:692).

Επιπλέον, το συμπέρασμα του Γενικού Δικαστηρίου στη σκέψη 47 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως είναι ασυνεπές και δεν συνάδει με τη νομολογία για την αντιστοιχία της προηγούμενης διοικητικής ένστασης με την προσφυγή.

Οι αναιρεσείοντες υποστηρίζουν, επίσης, ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως, καθόσον δεν απεφάνθη για την παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης και την παράβαση του άρθρου 22 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, μολονότι προεβλήθησαν ενώπιον του.

Συνεπώς, κατά τους αναιρεσείοντες, το Γενικό Δικαστήριο, εξετάζοντας τις τρεις διακριτές αιτιάσεις τους με πολύ συνοπτικό τρόπο, κατέληξε σε συμπεράσματα που δεν δικαιολογούνται ούτε από πραγματική ούτε από νομική άποψη.

Αναίρεση που άσκησε στις 17 Ιουλίου 2017 η Enercon GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 3 Μαΐου 2017 στην υπόθεση T-36/16, Enercon κατά EUIPO

(Υπόθεση C-433/17 P)

(2017/C 412/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Enercon GmbH (εκπρόσωποι: R. Böhm, Rechtsanwalt, M. Silverleaf, QC)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Gamesa Eólica, SL

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-36/16.

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-245/12.

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο EUIPO, με την εντολή να δεχθεί την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών στην υπόθεση R 260/2011-1 και να απορρίψει την προσφυγή της Gamesa για την ακύρωση της επίμαχης καταχωρίσεως.

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στην υπόθεση T-36/16 αντιβαίνει στο άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', ή/και στο άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 (1) και ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε διαδικαστικές πλημμέλειες για τους εξής λόγους:

1.	Το Γενικό Δικαστήριο έκρινε εσφαλμένα και κατά παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 ότι το επίμαχο εμπορικό σήμα στερείται εγγενούς διακριτικού χαρακτήρα που να δικαιολογεί την καταχώρισή του. Με τον τρόπο αυτό, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα.

2.

Το πρώτο νομικό σφάλμα έγκειται στο γεγονός ότι θεώρησε ότι η περιγραφή του σήματος, στο έντυπο της αιτήσεως περί καταχωρίσεως, ως έγχρωμου σήματος, ήταν καθοριστική κατά νόμο για τη φύση του σήματος, πράγμα που επηρέασε την εκτίμηση περί του εγγενούς διακριτικού χαρακτήρα του. Το Γενικό Δικαστήριο όφειλε να έχει κρίνει ότι η περιγραφή του σήματος στο έντυπο της αιτήσεως ως εγχρώμου έγινε κυρίως για τη διοικητική διευκόλυνση του EUIPO και όχι για νομικούς λόγους. Συνεπώς, όφειλε να έχει λάβει υπόψη του, για τον προσδιορισμό της φύσεως του σήματος του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση, όχι μόνο την περιγραφή του σήματος στο έντυπο της αιτήσεως, αλλά και το συνολικό περιεχόμενο της αιτήσεως, ιδίως δε την αναπαράσταση του υποβληθέντος με την αίτηση σήματος. Η αναπαράσταση του σήματος στην αίτηση παρουσιάζει ένα εικονιστικό σήμα με τα εμφαινόμενα σε αυτή ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

3.

Το Γενικό Δικαστήριο όφειλε, επίσης, να έχει λάβει υπόψη του τη μορφή υπό την οποία το σήμα είχε καταχωριστεί και, ιδίως, την περιγραφή του σήματος στο πιστοποιητικό καταχωρίσεως που είχε εκδώσει το EUIPO. Το πιστοποιητικό καταχωρίσεως αποτελεί το έγγραφο αναφοράς στο οποίο περιγράφεται το σήμα με τη μορφή υπό την οποία καταχωρίστηκε και, επομένως, το Γενικό Δικαστήριο όφειλε να θεωρήσει το έγγραφο αυτό ως καθοριστικό για τον προσδιορισμό της φύσεως του σήματος. Από το περιεχόμενο του πιστοποιητικού καταχωρίσεως προκύπτει σαφώς ότι το σήμα έχει καταχωρισθεί ως εικονιστικό με τη μορφή που προκύπτει από τη συνημμένη στο έντυπο της αιτήσεως αναπαράσταση. Ενεργώντας κατά τα ανωτέρω, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα.

4.

Το δεύτερο νομικό σφάλμα και διαδικαστική πλημμέλεια έγκειται στο γεγονός ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν δέχθηκε να λάβει πληροφορίες αναγκαίες για την κατανόηση του περιεχομένου του πιστοποιητικού καταχωρίσεως του επίμαχου σήματος. Πρόκειται για το έντυπο συστάσεων ST.60 του Παγκοσμίου Οργανισμού Διανοητικής Ιδιοκτησίας στο οποίο διευκρινίζεται το νόημα των κωδικών INID που χρησιμοποιούνται παγκοσμίως στα πιστοποιητικά καταχωρίσεως τα οποία εκδίδονται από τους Οργανισμούς Διανοητικής Ιδιοκτησίας, συμπεριλαμβανομένου του EUIPO, προκειμένου να προσδιορισθούν η φύση και το περιεχόμενο των εγγραφών που περιλαμβάνονται σε αυτά. Το νόημα των κωδικών INID μπορεί να προσδιορισθεί μόνο με παραπομπή στο έντυπο συστάσεων ST.60 ή σε ανάλογη πηγή αναφοράς και το περιεχόμενο των πιστοποιητικών καταχωρίσεως μπορεί να προσδιορισθεί μόνο σε σχέση με το νόημα των κωδικών INID που περιέχονται σε αυτά. Το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένα έκρινε ότι η πηγή των εν λόγω πληροφοριών συνιστούσε αποδεικτικό στοιχείο και κατά συνέπεια εσφαλμένα αρνήθηκε να δεχθεί το έγγραφο ή τις περιλαμβανόμενες σε αυτό πληροφορίες, δεδομένου ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για νομικό κείμενο που ισοδυναμεί με λεξικό. Εάν το Γενικό Δικαστήριο είχε λάβει υπόψη του τα ερμηνευτικά εργαλεία που υποβλήθηκαν σε αυτό, θα είχε κρίνει ότι το πιστοποιητικό καταχωρίσεως αφορούσε εικονιστικό σήμα, όπως αυτό αποτυπώνεται στη συνημμένη στο έντυπο της αιτήσεως καταχωρίσεως αναπαράσταση. Το πρώτο τμήμα προσφυγών του EUIPO είχε ορθώς κρίνει ότι το σήμα διέθετε τον απαιτούμενο προς καταχώριση διακριτικό χαρακτήρα και το Γενικό Δικαστήριο θα έπρεπε να έχει αποφανθεί κατά τον ίδιο τρόπο.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE 2009, L 78, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Rejonowy Poznań-Stare Miasto w Poznaniu (Πολωνία) στις 22 Αυγούστου 2017 — HR

(Υπόθεση C-512/17)

(2017/C 412/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Rejonowy Poznań-Stare Miasto w Poznaniu

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: HR

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Πρέπει, υπό τις περιστάσεις της παρούσας υποθέσεως, το άρθρο 8, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) 1347/2000 (1), να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η συνήθης διαμονή ενός τέκνου 18 μηνών βρίσκεται στο κράτος μέλος στο οποίο το τέκνο έχει ενσωματωθεί σε ορισμένο κοινωνικό και οικογενειακό περιβάλλον, λαμβανομένων υπόψη των ακόλουθων περιστάσεων: της εθνικότητας του γονέως που ασκεί καθημερινά την επιμέλεια του τέκνου, του γεγονότος ότι αυτό εκφράζεται στην επίσημη γλώσσα του εν λόγω κράτους μέλους, του γεγονότος ότι εκεί βαπτίσθηκε και εκεί πραγματοποίησε διαμονές έως τρεις μήνες κατά τη διάρκεια της γονικής άδειας αυτού του γονέα και άλλων αδειών που αυτός έλαβε κατά τις περιόδους των εορτών, καθώς και των επαφών με την οικογένειά του, όταν το τέκνο διαμένει τον υπόλοιπο χρόνο με τον γονέα αυτόν σε άλλο κράτος μέλος, ο γονέας αυτός απασχολείται εκεί βάσει συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου και το τέκνο έχει εκεί τακτική, αλλά περιορισμένης διάρκειας, επαφή με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του;

2)

Πρέπει, προκειμένου να καθορισθεί βάσει του άρθρου 8, παράγραφος 1, του κανονισμού 2201/2003 η συνήθης διαμονή του ηλικίας 18 μηνών τέκνου, το οποίο λόγω της ηλικίας του βρίσκεται σε καθημερινή βάση υπό την επιμέλεια ενός μόνον από τους γονείς του ενώ έχει τακτική, αλλά περιορισμένης διάρκειας, επαφή με τον άλλο γονέα, σε περίπτωση ελλείψεως συμφωνίας των γονέων ως προς την άσκηση της γονικής μέριμνας και το δικαίωμα επικοινωνίας με το τέκνο, να λαμβάνονται εξίσου υπόψη, για την εκτίμηση της ενσωματώσεως του τέκνου σε ορισμένο κοινωνικό και οικογενειακό περιβάλλον, οι δεσμοί που συνδέουν το τέκνο με έκαστο των γονέων του ή πρέπει να λαμβάνονται περισσότερο υπόψη οι δεσμοί με τον γονέα που ασκεί την επιμέλεια σε καθημερινή βάση;

---

(1)  ΕΕ L 338, σ. 1.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 8 Σεπτεμβρίου 2017 — Vetsch Int. Transporte GmbH κατά Zollamt Feldkirch Wolfurt

(Υπόθεση C-531/17)

(2017/C 412/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Vetsch Int. Transporte GmbH

Καθής αρχή: Zollamt Feldkirch Wolfurt

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Πρέπει να αποκλείεται η φοροαπαλλαγή για ενδοκοινοτική μεταφορά από κράτος μέλος βάσει του άρθρου 138 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (1), όταν ο υποκείμενος στον φόρο που πραγματοποιεί τη μεταφορά αυτή σε άλλο κράτος μέλος δηλώνει μεν στο άλλο κράτος μέλος την ενδοκοινοτική απόκτηση που συνδέεται με την ενδοκοινοτική μεταφορά, αλλά διαπράττει απάτη περί τον φόρο στο πλαίσιο μεταγενέστερης φορολογητέας πράξεως με αντικείμενο τα ίδια αγαθά σε άλλο κράτος μέλος, καθόσον δηλώνει αδικαιολογήτως μια απαλλασσόμενη ενδοκοινοτική παράδοση από αυτό το άλλο κράτος μέλος;

2)

Έχει σημασία για την απάντηση στο πρώτο ερώτημα το αν ο υποκείμενος στον φόρο είχε ήδη, κατά τον χρόνο της ενδοκοινοτικής μεταφοράς, την πρόθεση να διαπράξει απάτη περί τον φόρο στο πλαίσιο μεταγενέστερης πράξεως με αντικείμενο τα ίδια αγαθά;

---

(1)  ΕΕ L 347, σ. 1.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) στις 11 Σεπτεμβρίου 2017 — NK, σύνδικος πτωχεύσεως της OG BV και του PI, κατά BNP Paribas Fortis NV

(Υπόθεση C-535/17)

(2017/C 412/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: NK, σύνδικος πτωχεύσεως της OG BV και του PI

Αναιρεσίβλητη: BNP Paribas Fortis NV

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Μήπως μια αγωγή αποζημιώσεως την οποία ο σύνδικος, κατ’ εφαρμογήν του ανατιθεμένου σε αυτόν από το άρθρο 68, παράγραφος 1, του Fw καθήκοντος διαχειρίσεως και εκκαθαρίσεως της πτωχευτικής περιουσίας, άσκησε κατά τρίτου για λογαριασμό του συνόλου των πιστωτών του πτωχού για τον λόγο ότι ο τρίτος προκάλεσε βλάβη στους πιστωτές αυτούς, και τα έσοδα από την οποία αγωγή, σε περίπτωση ευδοκιμήσεώς της, ανήκουν στην πτωχευτική περιουσία, εμπίπτει στην εξαίρεση του άρθρου 1 παράγραφος 2, αρχή και στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 (1) του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις;

2)

Αν στο πρώτο ερώτημα δοθεί καταφατική απάντηση και, συνεπώς, αν η εν λόγω αγωγή εμπίπτει στον κανονισμό (ΕΚ) 1346/2000 (2) του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, περί των διαδικασιών αφερεγγυότητας, διέπεται τότε η αγωγή αυτή από το δίκαιο του κράτους μέλους ενάρξεως της διαδικασίας αφερεγγυότητας δυνάμει του άρθρου 4, παράγραφος 1, του κανονισμού αυτού, όσον αφορά τόσο την αρμοδιότητα του συνδίκου να ασκήσει την αγωγή αυτή όσο και το εφαρμοστέο επί της αγωγής αυτής ουσιαστικό δίκαιο;

3)

Αν στο δεύτερο ερώτημα δοθεί καταφατική απάντηση, πρέπει ο δικαστής του κράτους μέλους ενάρξεως της διαδικασίας αφερεγγυότητας να λάβει υπόψη, είτε κατ’ αναλογία είτε όχι: α) το άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΚ) 1346/2000 […], υπό την έννοια ότι ο διάδικος του οποίου ζητείται να αναγνωριστεί η ευθύνη δύναται να αμυνθεί κατά της αγωγής που ο σύνδικος άσκησε για λογαριασμό του συνόλου των πιστωτών, αποδεικνύοντας ότι οι πράξεις του δεν στοιχειοθετούν ευθύνη του σύμφωνα με το δίκαιο που θα ήταν εφαρμοστέο επί της αγωγής αν η ευθύνη του δεν είχε προβληθεί από τον σύνδικο, αλλά από επιμέρους πιστωτή; β) το άρθρο 17 του κανονισμού (ΕΚ) 864/2007 (3) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2007, για το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές (Ρώμη II), σε συνδυασμό με το άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΚ) 1346/2000 […], δηλαδή τους ισχύοντες στον τόπο τελέσεως της φερόμενης αδικοπραξίας κανόνες ασφάλειας και συμπεριφοράς, όπως οι κανόνες συμπεριφοράς που επιβάλλονται στις τράπεζες σε χρηματοοικονομικά ζητήματα;

---

(1)  ΕΕ 2001, L 12, σ. 1.

(2)  ΕΕ 2000, L 160, σ. 1.

(3)  EE 2007, L 199, σ. 40.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Supremo (Ισπανία) στις 18 Σεπτεμβρίου 2017 — DISA Gas SAU κατά Administración del Estado, Redexis Gas S.L., και Repsol Butano S.A.

(Υπόθεση C-546/17)

(2017/C 412/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Supremo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: DISA Gas SAU

Καθών: Administración del Estado (Ισπανικό Δημόσιο), Redexis Gas S.L. και Repsol Butano S.A.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Δεδομένης της νομολογίας που διαμορφώθηκε στην υπόθεση Federutility [απόφαση του Δικαστηρίου της 20ής Απριλίου 2010 (C-265/08)], συνάδει προς αυτήν ή προς την αρχή της αναλογικότητας ο καθορισμός ανώτατης τιμής για τη φιάλη υγραερίου, ως μέτρο προστασίας των κοινωνικά ευάλωτων χρηστών, όταν συντρέχει, διαζευκτικώς ή σωρευτικώς, κάποια από τις ακόλουθες περιστάσεις; — το μέτρο θεσπίζεται γενικώς για το σύνολο των καταναλωτών και για αόριστο χρονικό διάστημα «ενόσω οι όροι ανταγωνισμού στην αγορά αυτή δεν κρίνονται ικανοποιητικοί», — το μέτρο ισχύει ήδη από [1]8 και πλέον ετών, — το μέτρο μπορεί να συμβάλει στην παγιοποίηση της καταστάσεως ισχνού ανταγωνισμού καθόσον συνιστά εμπόδιο για την είσοδο νέων επιχειρηματικών φορέων.

2)

Δεδομένης της νομολογίας που διαμορφώθηκε στην προαναφερθείσα υπόθεση Federutility [απόφαση του Δικαστηρίου της 20ής Απριλίου 2010 (C-265/08)], συνάδει προς αυτήν ή προς την αρχή της αναλογικότητας η επιβολή στον δεσπόζοντα επιχειρηματικό φορέα ορισμένης περιοχής της υποχρεώσεως κατ’ οίκον διανομής εμφιαλωμένου υγραερίου, για λόγους προστασίας των κοινωνικά ευάλωτων χρηστών ή των κατοίκων δυσπρόσιτων περιοχών, όταν συντρέχει, διαζευκτικώς ή σωρευτικώς, κάποια από τις απαριθμούμενες στο προηγούμενο ερώτημα περιστάσεις;

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Högsta domstolen (Σουηδία) στις 28 Σεπτεμβρίου 2017 — Riksåklagaren κατά Imran Syed

(Υπόθεση C-572/17)

(2017/C 412/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Högsta domstolen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Riksåklagaren

Αναιρεσίβλητος: Imran Syed

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Όταν εμπορεύματα που φέρουν προστατευόμενα σχέδια προσφέρονται παρανόμως προς πώληση εντός καταστήματος, μπορεί επίσης να υπάρξει προσβολή του κατά το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/29 (1) αποκλειστικού δικαιώματος διανομής του δημιουργού, όσον αφορά εμπορεύματα που φέρουν πανομοιότυπα σχέδια και φυλάσσονται σε αποθήκη από το πρόσωπο που προσφέρει τα εμπορεύματα προς πώληση;

2)

Έχει σημασία αν τα εμπορεύματα φυλάσσονται σε αποθήκη που επικοινωνεί με το κατάστημα ή σε άλλη τοποθεσία;

---

(1)  Οδηγία 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας (ΕΕ L 167, σ. 10).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rechtbank Amsterdam (Κάτω Χώρες) στις 28 Σεπτεμβρίου 2017 — Openbaar Ministerie κατά Daniel Adam Popławski

(Υπόθεση C-573/17)

(2017/C 412/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Amsterdam

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα αρχή: Openbaar Ministerie

Εκζητούμενος: Daniel Adam Popławski

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Αν η δικαστική αρχή εκτελέσεως δεν δύναται να ερμηνεύσει τις εθνικές διατάξεις που θεσπίστηκαν σε εκτέλεση της αποφάσεως-πλαισίου κατά τέτοιον τρόπο ώστε η εφαρμογή τους να οδηγήσει σε σύμφωνο προς την απόφαση-πλαίσιο αποτέλεσμα, πρέπει τότε αυτή βάσει της αρχής της υπεροχής να αφήσει ανεφάρμοστες τις εθνικές διατάξεις που είναι ασύμβατες με τις διατάξεις αυτής της αποφάσεως-πλαισίου;

2)	Είναι ισχυρή η δήλωση κράτους μέλους κατά την έννοια του άρθρου 28, παράγραφος 2, της αποφάσεως-πλαισίου 2008/909/ΔΕΥ (1) στην οποία αυτό δεν προέβη «κατά τη στιγμή της υιοθέτησης της παρούσας απόφασης-πλαίσιο», αλλά αργότερα;

---

(1)  Απόφαση-πλαίσιο 2008/909/ΔΕ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2008, σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης σε ποινικές αποφάσεις οι οποίες επιβάλλουν ποινές στερητικές της ελευθερίας ή μέτρα στερητικά της ελευθερίας, για το σκοπό της εκτέλεσής τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ 2008, L 327, σ. 27).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Korkein hallinto-oikeus (Φινλανδία) στις 3 Οκτωβρίου 2017 — Oy Hartwall Ab

(Υπόθεση C-578/17)

(2017/C 412/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Korkein hallinto-oikeus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Oy Hartwall Ab

Έτερος διάδικος: Patentti- ja rekisterihallitus

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει σημασία για την ερμηνεία της προϋποθέσεως του διακριτικού χαρακτήρα ενός σήματος κατά τα άρθρα 2 και 3, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας 2008/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων (1), το αν ζητείται η καταχώριση του σήματος ως εικονιστικού ή ως χρωματικού σήματος;

2)

Στην περίπτωση κατά την οποία ο χαρακτηρισμός του σήματος ως χρωματικού ή εικονιστικού σήματος έχει σημασία για την εκτίμηση του διακριτικού του χαρακτήρα, πρέπει το σήμα, παρά την παρουσίασή του ως σχεδίου, να καταχωρισθεί ως χρωματικό σήμα σύμφωνα με την αίτηση ή μπορεί να καταχωρισθεί μόνον ως εικονιστικό σήμα;

3)

Στην περίπτωση κατά την οποία είναι δυνατή η καταχώριση ως χρωματικού σήματος του αναπαριστώμενου ως σχεδίου στην αίτηση σήματος, είναι αναγκαία για την καταχώριση ως χρωματικού σήματος ενός σήματος το οποίο παρίσταται γραφικά στην αίτηση με την απαιτούμενη κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου για την καταχώριση χρωματικού σήματος ακρίβεια (και δεν πρόκειται για την καταχώριση ως σήματος ενός χρώματος καθεαυτού, αφηρημένως, ατύπως ή απεριορίστως), επιπροσθέτως τεκμηριωμένη απόδειξη χρήσεως, όπως απαιτεί η εθνική υπηρεσία ευρεσιτεχνιών και σημάτων, ή γενικώς μια οποιαδήποτε απόδειξη;

---

(1)  ΕΕ 2008, L 299, σ. 25.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Riigikohus (Εσθονία) στις 4 Οκτωβρίου 2017 — Mittetulundusühing Järvelaev κατά Põllumajanduse Registrite ja Informatsiooni Amet (PRIA)

(Υπόθεση C-580/17)

(2017/C 412/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η εσθονική

Αιτούν δικαστήριο

Riigikohus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Kaebaja: Mittetulundusühing Järvelaev

Vastustaja: Põllumajanduse Registrite ja Informatsiooni Amet (PRIA)

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Σε περίπτωση ανακτήσεως επιδοτήσεως για την υλοποίηση έργου, η οποία χορηγήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος Leader, εάν η απόφαση περί χορηγήσεως εκδόθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2011, η τελευταία δόση καταβλήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2013, η παράβαση διαπιστώθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2014 και η απόφαση περί ανακτήσεως εκδόθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2015, πρέπει, όσον αφορά την απαίτηση περί μακροπρόθεσμου χαρακτήρα της επενδυτικής πράξεως, να εφαρμοστεί το άρθρο 72 του κανονισμού (ΕΚ) 1698/2005 (1) του Συμβουλίου ή το άρθρο 71, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1303/2013 (2) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου; Υπό τις συνθήκες αυτές, βάση για την ανάκτηση αποτελεί το άρθρο 33, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1290/2015 (3) του Συμβουλίου ή το άρθρο 56 του κανονισμού (ΕΚ) 1306/2013 (4) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου;

2)

Εάν στο πρώτο ερώτημα δοθεί η απάντηση ότι εφαρμόζεται ο κανονισμός 1698/2005: πρέπει η εκμίσθωση του αντικειμένου της επενδύσεως (ιστιοφόρου), το οποίο αποκτήθηκε με επιδότηση χορηγηθείσα στο πλαίσιο του προγράμματος Leader, από τη δικαιούχο ένωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα σε άλλη ένωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, η οποία χρησιμοποιεί το ιστιοφόρο για την ίδια δραστηριότητα για την οποία χορηγήθηκε η επιδότηση στη δικαιούχο, να λογιστεί ως σημαντική τροποποίηση κατά την έννοια του άρθρου 72, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 1698/2005, η οποία επηρεάζει τη φύση ή τους όρους υλοποιήσεως της επενδυτικής πράξεως ή παρέχει αδικαιολόγητο πλεονέκτημα σε ορισμένη επιχείρηση; Προκειμένου να πληρούται η προϋπόθεση περί αδικαιολόγητου πλεονεκτήματος, υποχρεούται ο οργανισμός πληρωμών του κράτους μέλους να διαπιστώσει σε τι ακριβώς συνίσταται το πλεονέκτημα; Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, μπορεί το αδικαιολόγητο πλεονέκτημα να συνίσταται στο ότι ο πραγματικός χρήστης του αντικειμένου της επενδύσεως δεν θα είχε λάβει την επιδότηση, αν είχε ο ίδιος υποβάλει αίτηση με το αυτό περιεχόμενο;

2α)

Εάν στο πρώτο ερώτημα δοθεί η απάντηση ότι εφαρμόζεται ο κανονισμός 1303/2013: πρέπει η εκμίσθωση του αντικειμένου της επενδύσεως (ιστιοφόρου), το οποίο αποκτήθηκε με επιδότηση χορηγηθείσα στο πλαίσιο του προγράμματος Leader, από τη δικαιούχο ένωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα σε άλλη ένωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, η οποία χρησιμοποιεί το ιστιοφόρο για την ίδια δραστηριότητα για την οποία χορηγήθηκε η επιδότηση στη δικαιούχο, να λογιστεί ως ουσιαστική μεταβολή που επηρεάζει τη φύση, τους σκοπούς ή την εφαρμογή των όρων της επενδυτικής πράξεως κατά την έννοια του άρθρου 71, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 1303/2013, δυνάμενη να υπονομεύσει τους αρχικούς σκοπούς της;

3)

Εάν στο πρώτο ερώτημα δοθεί η απάντηση ότι εφαρμόζεται ο κανονισμός 1698/2005: πρέπει η εκμίσθωση του αντικειμένου της επενδύσεως (ιστιοφόρου), το οποίο αποκτήθηκε με επιδότηση χορηγηθείσα στο πλαίσιο του προγράμματος Leader, από τη δικαιούχο ένωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα σε άλλη ένωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, η οποία χρησιμοποιεί το ιστιοφόρο για την ίδια δραστηριότητα για την οποία χορηγήθηκε η επιδότηση στη δικαιούχο, να λογιστεί ως σημαντική τροποποίηση κατά την έννοια του άρθρου 72, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 1698/2005, η οποία απορρέει είτε από μεταβολή της φύσεως του ιδιοκτησιακού καθεστώτος ορισμένης υποδομής είτε από τη διακοπή ή τη μετεγκατάσταση μιας παραγωγικής δραστηριότητας, λαμβανομένου εν προκειμένω υπόψη ότι το ιδιοκτησιακό καθεστώς του ιστιοφόρου παρέμεινε μεν αμετάβλητο, η δικαιούχος όμως ένωση δεν είναι πλέον άμεση άλλα έμμεση κάτοχος του σκάφους και αποκομίζει έσοδα προερχόμενα από εκμίσθωση και όχι από την παροχή της περιγραφόμενης στην αίτηση υπηρεσίας;

3α)

Εάν στο πρώτο ερώτημα δοθεί η απάντηση ότι εφαρμόζεται ο κανονισμός 1303/2013: πρέπει η εκμίσθωση του αντικειμένου της επενδύσεως (ιστιοφόρου), το οποίο αποκτήθηκε με επιδότηση χορηγηθείσα στο πλαίσιο του προγράμματος Leader, από τη δικαιούχο ένωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα σε άλλη ένωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, η οποία χρησιμοποιεί το ιστιοφόρο για την ίδια δραστηριότητα για την οποία χορηγήθηκε η επιδότηση στη δικαιούχο, να λογιστεί ως μεταβολή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος ενός στοιχείου υποδομής, η οποία παρέχει σε μια εταιρεία αδικαιολόγητο πλεονέκτημα κατά την έννοια του άρθρου 71, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 1303/2013, λαμβανομένου υπόψη ότι το ιδιοκτησιακό καθεστώς του ιστιοφόρου παρέμεινε μεν αμετάβλητο, η δικαιούχος όμως ένωση δεν είναι πλέον άμεση άλλα έμμεση κάτοχος του σκάφους και αποκομίζει έσοδα προερχόμενα από εκμίσθωση και όχι από την παροχή της περιγραφόμενης στην αίτηση υπηρεσίας; Προκειμένου να πληρούται η προϋπόθεση περί αδικαιολόγητου πλεονεκτήματος, υποχρεούται ο οργανισμός πληρωμών του κράτους μέλους να διαπιστώσει σε τι ακριβώς συνίσταται το πλεονέκτημα; Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, μπορεί το αδικαιολόγητο πλεονέκτημα να συνίσταται στο ότι ο πραγματικός χρήστης του αντικειμένου της επενδύσεως δεν θα είχε λάβει την επιδότηση, αν είχε ο ίδιος υποβάλει αίτηση με το αυτό περιεχόμενο;

4)

Επιτρέπεται κανονιστική ρύθμιση του εθνικού δικαίου που διέπει μέτρο του προγράμματος Leader να επιβάλει στον δικαιούχο υποχρέωση διατηρήσεως του αντικειμένου της επενδύσεως επί πέντε έτη, θεσπίζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο αυστηρότερες προϋποθέσεις από εκείνες που προβλέπονται στο άρθρο 72, παράγραφος 1, του κανονισμού 1698/2005 ή στο άρθρο 71, παράγραφος 1, του κανονισμού 1303/2013;

5)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο τέταρτο ερώτημα: συνάδουν με το άρθρο 72, παράγραφος 1, του κανονισμού 1698/2005 ή/και με το άρθρο 71, παράγραφος 1, του κανονισμού 1303/2013 διάταξη κανονιστικής ρυθμίσεως του εθνικού δικαίου, κατά την οποία ο δικαιούχος της επιδοτήσεως υποχρεούται να διατηρεί και να χρησιμοποιεί προσηκόντως το αποκτηθέν με την επιδότηση αυτή αντικείμενο της επενδύσεως επί πέντε τουλάχιστον έτη μετά την εκταμίευση της τελευταίας δόσεως της επιδοτήσεως, καθώς και η ερμηνεία της διατάξεως αυτής, κατά την οποία ο δικαιούχος υποχρεούται να κάνει ο ίδιος χρήση του αντικειμένου της επενδύσεως;

6)

Συνιστά παρατυπία κατά την έννοια του άρθρου 33, παράγραφος 1, του κανονισμού 1290/2005 ή/και του άρθρου 56 του κανονισμού 1306/2013, το γεγονός ότι ο δικαιούχος δεν υλοποιεί πράξη την οποία δεν απαιτούσε μεν η εθνική κανονιστική ρύθμιση που διέπει μέτρο του προγράμματος Leader, πλην όμως ο δικαιούχος όμως είχε προσδιορίσει με την περιλαμβανόμενη στην αίτηση επιδοτήσεως «συνοπτική παρουσίαση των σκοπών και δράσεων του έργου και της επενδύσεως» και η οποία αποτελούσε ένα εκ των κριτηρίων βάσει των οποίων αξιολογήθηκαν οι αιτήσεις, προκειμένου να καταταγούν στον οικείο πίνακα με σειρά προτεραιότητας;

7)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο έκτο ερώτημα: Μπορεί η ανάκτηση επιδοτήσεως να θεωρηθεί παράνομη εάν ζητηθεί πριν από την παρέλευση πέντε ετών από την εκταμίευση της τελευταίας δόσεως και εάν ο δικαιούχος άρει την παρανομία ενόσω εκκρεμεί ένδικη διαδικασία σχετική με την ανάκτηση;

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1698/2005 του Συμβουλίου, της 20ής Σεπτεμβρίου 2005, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ 2005, L 277, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί καθορισμού κοινών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 1083/2006 (ΕΕ 2013, L 347, σ. 320).

(3)  Κανονισμός (ΕΚ) 1290/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2005, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΕΕ 2005, L 209, σ. 1),

(4)  Κανονισμός (EE) 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) 352/78, (ΕΚ) 165/94, (ΕΚ) 2799/98, (ΕΚ) 814/2000, (ΕΚ) 1290/2005 και (ΕΚ) 485/2008 του Συμβουλίου (ΕΕ 2013, L 347, σ. 549).

Αναίρεση που άσκησε στις 5 Οκτωβρίου 2017 το Βασίλειο του Βελγίου κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 20 Ιουλίου 2017 στην υπόθεση T-287/16, Βέλγιο κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-587/17 P)

(2017/C 412/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Βασίλειο του Βελγίου (εκπρόσωποι: J.-C. Halleux, M. Jacobs, C. Pochet, E. Grégoire και J. Mariani, avocats)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 20ής Ιουλίου 2017 στην υπόθεση T-287/16, Βέλγιο κατά Επιτροπής (EU:T:2017:531)·

—	να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2016/417 της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2016 (1), καθόσον αποκλείει από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ποσό 9 601 619,00 € (θέση 6701 του προϋπολογισμού)·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς του, το αναιρεσείον προβάλλει έναν μόνον λόγο, αντλούμενο από πλάνη δικαίου προκύπτουσα από εσφαλμένη ερμηνεία εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου του άρθρου 32, παράγραφος 8, στοιχείο α', του κανονισμού 1290/2005 (2), νυν, κατ’ ουσίαν, άρθρου 54, παράγραφος 5, στοιχείο γ', του κανονισμού 1306/2013 (3), τόσο όσον αφορά την εξάντληση όλων των εσωτερικών ένδικων βοηθημάτων όσο και την επιμέλεια που απαιτεί η διάταξη αυτή.

---

(1)  Εκτελεστική απόφαση (EE) 2016/417 της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2016, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ 2016, L 75, σ. 16).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 1290/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2005, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΕΕ 2005, L 209, σ. 1).

(3)  Κανονισμός (EE) 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) 352/78, (ΕΚ) 165/94, (ΕΚ) 2799/98, (ΕΚ) 814/2000, (ΕΚ) 1290/2005 και (ΕΚ) 485/2008 του Συμβουλίου (ΕΕ 2013, L 347, σ. 549· διορθωτικό ΕΕ 2016, L 130, σ. 13).

Προσφυγή της 13ης Οκτωβρίου 2017 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Σλοβενίας

(Υπόθεση C-594/17)

(2017/C 412/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Flynn, G. von Rintelen και M. Žebre)

Καθής: Δημοκρατία της Σλοβενίας

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να κρίνει ότι η Δημοκρατία της Σλοβενίας, καθόσον παρέλειψε να θεσπίσει έως την 31η Δεκεμβρίου 2013 όλες τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις ώστε να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2011/85/ΕΕ του Συμβουλίου, της 8ης Νοεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για τα δημοσιονομικά πλαίσια των κρατών μελών (ΕΕ L 306, της 23.11.2011, σ. 41) ή, εν πάση περιπτώσει, καθόσον παρέλειψε να ενημερώσει για τα μέτρα αυτά την Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 15, παράγραφος 1, αυτής·

—	να υποχρεώσει τη Δημοκρατία της Σλοβενίας, δυνάμει του άρθρου 260, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, να καταβάλει ημερήσιο πρόστιμο ύψους 7 099,20ευρώ, αρχής γενομένης από την ημέρα της εκδόσεως της αποφάσεως επί της παρούσας υποθέσεως·

—	να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Σλοβενίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Βάσει του άρθρου 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 2011/85/ΕΕ του Συμβουλίου, της 8ης Νοεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για τα δημοσιονομικά πλαίσια των κρατών μελών, η Δημοκρατία της Σλοβενίας θα έπρεπε να είχε θεσπίσει και δημοσιοποιήσει έως τις 31 Δεκεμβρίου 2013 όλες τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις ώστε να συμμορφωθεί προς την εν λόγω οδηγία. Δεδομένου ότι η Δημοκρατία της Σλοβενίας δεν ενημέρωσε την Επιτροπή, πριν τη λήξη της ανωτέρω προθεσμίας, για τη μεταφορά του συνόλου των διατάξεων της προαναφερθείσας οδηγίας, η Επιτροπή αποφάσισε να προσφύγει ενώπιον του Δικαστηρίου.

Με την προσφυγή της, η Επιτροπή ζητεί το Δικαστήριο να υποχρεώσει τη Δημοκρατία της Σλοβενίας να καταβάλει ημερήσιο πρόστιμο 7 099,20ευρώ. Για τον υπολογισμό αυτού του ύψους προστίμου, η Επιτροπή έλαβε υπόψη τη σοβαρότητα και τη διάρκεια της παραβάσεως του δικαίου της Ένωσης, καθώς και το αποτρεπτικό αποτέλεσμα της κυρώσεως σε σχέση με τις οικονομικές δυνατότητες του οικείου κράτους μέλους, ήτοι της Δημοκρατίας της Σλοβενίας.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Οκτωβρίου 2017 — CEAHR κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-712/14) (1)

((Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Κατάχρηση δεσπόζουσας θέσεως - Σύστημα επιλεκτικής επισκευής - Άρνηση των κατασκευαστών των ελβετικών ωρολογίων να παρέχουν ανταλλακτικά στους ανεξάρτητους επισκευαστές ωρολογίων - Πρωτογενής και δευτερογενής αγορά - Εξάλειψη κάθε μορφής αποτελεσματικού ανταγωνισμού - Απόφαση περί απορρίψεως καταγγελίας))

(2017/C 412/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Confédération européenne des associations d’horlogers-réparateurs (CEAHR) (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: αρχικώς P. Mathijsen και P. Dyrberg, στη συνέχεια M. Sánchez Rydelski και τέλος P. Benczek, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς F. Ronkes Agerbeek, M. Farley και C. Urraca Caviedes, στη συνέχεια A. Dawes, F. Ronkes Agerbeek και J. Norris-Usher)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της καθής: LVMH Moët Hennessy-Louis Vuitton SA (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: C. Froitzheim, δικηγόρος, και R. Subiotto, QC), Rolex, SA (Γενεύη, Ελβετία) (εκπρόσωπος: M. Araujo Boyd, δικηγόρος) και The Swatch Group SA (Neuchâtel, Ελβετία) (εκπρόσωποι: αρχικώς A. Israel και M. Jakobs, στη συνέχεια A. Israel και J. Lang, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως C(2014) 5462 τελικό της Επιτροπής, της 29ης Ιουλίου 2014, με την οποία η Επιτροπή απέρριψε την καταγγελία της προσφεύγουσας σχετικά με φερόμενες παραβάσεις των άρθρων 101 και 102 ΣΛΕΕ (Υπόθεση AT.39097 — Επισκευή ωρολογίων).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Confédération européenne des associations d’horlogers-réparateurs (CEAHR) στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 7 της 12.1.2015.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Οκτωβρίου 2017 — Leopard κατά EUIPO — Smart Market (LEOPARD true racing)

(Υπόθεση T-7/15) (1)

([«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης LEOPARD true racing - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης leopard CASA Y JARDIN - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 (νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)»])

(2017/C 412/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Leopard SA (Howald, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: P. Lê Dai, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Smart Market, SLU (Alcantarilla, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 2ας Οκτωβρίου 2014 (υπόθεση R 1866/2013-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Smart Market και Leopard.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Leopard SA στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 81 της 9.3.2015.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Οκτωβρίου 2017 — Ισπανία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-502/15) (1)

([ΕΓΤΕ και ΕΓΤΑΑ - Δαπάνες που αποκλείονται από τη χρηματοδότηση - Δαπάνες που πραγματοποίησε η Ισπανία - Κατ’ αποκοπήν δημοσιονομικές διορθώσεις - Κανονισμοί (ΕΚ) 1290/2005 και (ΕΕ) 1306/2013 - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Βάρος αποδείξεως - Αναλογικότητα - Δικαιώματα άμυνας])

(2017/C 412/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς L. Banciella Rodríguez-Miñón, στη συνέχεια M. Sampol Pucurull, και A. Gavela Llopis και V. Ester Casas)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Guillem Carrau και Δ. Τριανταφύλλου, στη συνέχεια Δ. Τριανταφύλλου και I. Galindo Martín)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της εκτελεστικής αποφάσεως (ΕΕ) 2015/1119 της Επιτροπής, της 22ας Ιουνίου 2015, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ 2015, L 182, σ. 39), κατά το μέρος που αφορά ορισμένες διορθώσεις σε σχέση με την Καταλονία, αφενός, και τις Κανάριες Νήσους, αφετέρου.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει το Βασίλειο της Ισπανίας στα δικαστικά έξοδά του καθώς και στα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

---

(1)  EE C 346 της 19.10.2015.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Οκτωβρίου 2017 — Aldi κατά EUIPO — Sky (SKYLITe)

(Υπόθεση T-736/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης skylite - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης SKY - Απόδειξη της χρήσεως του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 15, παράγραφος 1, και άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Κανόνας 22, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 2868/1995 - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009])

(2017/C 412/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Aldi GmbH & Co. KG (Mülheim an der Ruhr, Γερμανία) (εκπρόσωποι: N. Lützenrath, U. Rademacher, C. Fürsen και N. Bertram, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: H. O’Neill)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Sky plc (Isleworth, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: J. Barry, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Οκτωβρίου 2015 (υπόθεση R 2771/2014-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής ανάμεσα σε Sky και Aldi.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Aldi GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 90 της 7.3.2016.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Οκτωβρίου 2017 — Keturi kambariai κατά EUIPO — Coffee In (coffee inn)

(Υπόθεση T-202/16) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης coffee inn - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα coffee in - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 42, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 (νυν άρθρο 47, παράγραφος 2, του κανονισμού 2017/1001)])

(2017/C 412/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: UAB Keturi kambariai (Βίλνιους, Λιθουανία) (εκπρόσωπος: R. Pumputienė, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: A. Lukošiūtė)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: OÜ Coffee In (Ταλίν, Εσθονία) (εκπρόσωπος: P. Lätt, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 3ης Μαρτίου 2016 (υπόθεση R 137/2015-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Coffee In και Keturi kambariai.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την UAB Keturi kambariai στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 270 της 25.7.2016.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Οκτωβρίου 2017 — Galletas Gullón κατά EUIPO — O2 Holdings (Σχήμα πακέτου μπισκότων)

(Υπόθεση T-404/16) (1)

((Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως - Τρισδιάστατο σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Σχήμα πακέτου μπισκότων - Κήρυξη της εκπτώσεως - Σημασία της χρήσεως - Έλλειψη μεταβολής του διακριτικού χαρακτήρα))

(2017/C 412/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Galletas Gullón, SA (Aguilar de Campoo, Ισπανία) (εκπρόσωπος: I. Escudero Pérez, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: O2 Holdings Ltd (Slough, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: J. Rebling, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 19ης Μαΐου 2016 (υπόθεση R 1613/2015-4), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως μεταξύ της O2 Holdings Ltd και της Galletas Gullón.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 19ης Μαΐου 2016 (υπόθεση R 1613/2015-4), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως μεταξύ της O2 Holdings Ltd και της Galletas Gullón.

2)	Καταδικάζει το EUIPO και την O2 Holdings Ltd στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 343 της 19.9.2016.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Οκτωβρίου 2017 — Galletas Gullón κατά EUIPO — O2 Holdings (Σχήμα πακέτου μπισκότων)

(Υπόθεση T-418/16) (1)

((Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως - Τρισδιάστατο σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Σχήμα πακέτου μπισκότων - Κήρυξη της εκπτώσεως - Σημασία της χρήσεως - Έλλειψη μεταβολής του διακριτικού χαρακτήρα))

(2017/C 412/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Galletas Gullón, SA (Aguilar de Campoo, Ισπανία) (εκπρόσωπος: I. Escudero Pérez, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: O2 Holdings Ltd (Slough, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: J. Rebling, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 19ης Μαΐου (υπόθεση R 1614/2015-4), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως μεταξύ της O2 Holdings Ltd και της Galletas Gullón.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 19ης Μαΐου 2016 (υπόθεση R 1614/2015-4), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως μεταξύ της O2 Holdings Ltd και της Galletas Gullon.

2)	Καταδικάζει το EUIPO και την O2 Holdings Ltd στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 343 της 19.9.2016.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Οκτωβρίου 2017 — Tetra Pharm (1997) κατά EUIPO — Sebapharma (SeboCalm)

(Υπόθεση T-441/16) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης SeboCalm - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Sebotherm - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8 παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2017/C 412/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Tetra Pharm (1997) Ltd (Τελ Αβίβ, Ισραήλ) (εκπρόσωπος: A. Gorzkiewicz, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: H. O’Neill και D. Stoyanova-Valchanova)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Sebapharma GmbH & Co. KG (Boppard, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J. Wald και D. Koal, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 19ης Μαΐου 2016 (υπόθεση R 852/2015-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Sebapharma και της Tetra Pharm (1997).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Tetra Pharm (1997) Ltd στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 364 της 3.10.2016.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Οκτωβρίου 2017 — Bernaldo de Quirós κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-649/16) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Τοποθέτηση - Μετάθεση από θέση προϊσταμένου μονάδας σε θέση συμβούλου - Συμφέρον της υπηρεσίας - Κατάχρηση εξουσίας - Δικαίωμα ακροάσεως και καθήκον μέριμνας - Αρχή της ισοτιμίας των θέσεων εργασίας))

(2017/C 412/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Belén Bernaldo de Quirós (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: T. Bontinck και A. Guillerme, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Berscheid, C. Berardis-Kayser και C. Ehrbar)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής της 30ής Νοεμβρίου 2015 περί μετακινήσεως, από 1ης Δεκεμβρίου 2015, της προσφεύγουσας από τη θέση προϊσταμένου της μονάδας «Υπηρεσία ασκουμένων» στη διεύθυνση «Νεολαία και αθλητισμός» της Γενικής Διεύθυνσης (ΓΔ) «Εκπαίδευση και πολιτισμός» και τοποθετήσεώς της στη θέση συμβούλου στη Διεύθυνση «Εκσυγχρονισμός της εκπαίδευση II: Εκπαιδευτική πολιτική και Πρόγραμμα, Καινοτομία, EIT και MSCΑ» στην ίδια ΓΔ.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Belén Bernaldo de Quirós στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 402 της 31.10.2016.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Οκτωβρίου 2017 — Kuka Systems/EUIPO (MATRIX BODY SHOP)

(Υπόθεση T-683/16) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου MATRIX BODY SHOP ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Διακριτικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2017/C 412/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: KUKA Systems GmbH (Augsburg, Γερμανία) (εκπρόσωποι: B. Maneth και C. Huch-Hallwachs, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Schifko)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 19ης Ιουλίου 2016 (υπόθεση R 2503/2015-4), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου MATRIX BODY SHOP ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Kuka Systems GmbH στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 410 της 7.11.2016.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Οκτωβρίου 2017 — Possanzini κατά Frontex

(Υπόθεση T-686/16 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτοι υπάλληλοι - Διαδικασία αξιολογήσεως 2009 - Αρμοδιότητες του επικυρωτή - Τροποποίηση της αρχικής αξιολογήσεως του αξιολογητή από τον επικυρωτή - Προηγούμενη συνάντηση διαβουλεύσεως μεταξύ του επικυρωτή και του αξιολογητή - Παράβαση ουσιώδους τύπου - Αυτεπάγγελτη εξέταση))

(2017/C 412/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Daniele Possanzini (Πίζα, Ιταλία) (εκπρόσωπος: Σ. Παππάς, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής (Frontex) (εκπρόσωποι: H. Caniard και S. Drew, επικουρούμενοι από τους D. Waelbroeck και A. Duron, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Αναίρεση κατά της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώτο τμήμα) της 18ης Ιουλίου 2016, Possanzini κατά Επιτροπής (F-68/15, EU:F:2016:150).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Ο Daniele Possanzini φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής (Frontex) στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

---

(1)  EE C 428 της 21.11.2016.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Οκτωβρίου 2017 —  WQ (*1)κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-705/16 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Διαδικασία πιστοποιήσεως - Περίοδος πιστοποιήσεως του έτους 2014 - Μη εγγραφή του ονόματος του αναιρεσείοντος στον πίνακα των υπαλλήλων που επελέγησαν να μετάσχουν στο πρόγραμμα καταρτίσεως - Ίση μεταχείριση - Άρθρο 165 ΣΛΕΕ - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας))

(2017/C 412/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: WQ (*1) (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: D. Nessaf και M. Ecker)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώτο τμήμα), της 21ης Ιουλίου 2016,  WQ (*1)κατά Κοινοβουλίου (F-1/16, EU:F:2016:171).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	WQ (*1) φέρει τα δικαστικά έξοδά του, καθώς και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο πλαίσιο της αναιρετικής διαδικασίας.

---

(*1)  Πληροφορίες που διεγράφησαν στο πλαίσιο της προστασίας των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

(1)  EE C 454 της 5.12.2016.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Οκτωβρίου 2017 — Barmenia Krankenversicherung κατά EUIPO (Mediline)

(Υπόθεση T-810/16) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Mediline - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 (νυν άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 2017/1001)])

(2017/C 412/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Barmenia Krankenversicherung AG (Wuppertal, Γερμανία) (εκπρόσωπος: M. Graf, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: A. Schifko)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Σεπτεμβρίου 2016 (υπόθεση R 2437/2015-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου Mediline ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Barmenia Krankenversicherung AG στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 22 της 23.1.2017.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Οκτωβρίου 2017 — Kuka Systems κατά EUIPO (Matrix light)

(Υπόθεση T-87/17) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου Matrix light ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Διακριτικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2017/C 412/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Kuka Systems GmbH (Augsburg, Γερμανία) (εκπρόσωποι: B. Maneth και C. Huch-Hallwachs, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: A. Schifko)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 1ης Δεκεμβρίου 2016 (υπόθεση R 886/2016-4), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου Matrix light ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Kuka Systems GmbH στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 104 της 3.4.2017.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Οκτωβρίου 2017 — Salehi κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-773/16) (1)

((Προσφυγή κατά παραλείψεως - Κανονισμός (ΕΚ) 539/2001 - Παράλειψη της Επιτροπής να προβεί στην έκδοση εκτελεστικών αποφάσεων για την προσωρινή αναστολή της απαλλαγής από την υποχρέωση θεωρήσεως που ισχύει για ορισμένες κατηγορίες υπηκόων τρίτης χώρας - Θέση την οποία λαμβάνει η Επιτροπή - Προδήλως απαράδεκτο))

(2017/C 412/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Dominik Salehi (Βρέμη, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. Drews, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Cattabriga και G. Wils)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 265 ΣΛΕΕ με αίτημα να αναγνωριστεί ότι η Επιτροπή παρέλειψε παρανόμως να προβεί στην έκδοση εκτελεστικής πράξεως υπό την έννοια του άρθρου του άρθρου 1, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 539/2001 του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2001, περί του καταλόγου τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών, και του καταλόγου των τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων απαλλάσσονται από την υποχρέωση αυτή (ΕΕ 2001, L 81, σ. 1), καθώς και σε γνωστοποίησή της στον προσφεύγοντα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τον Dominik Salehi στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 53 της 20.2.2017.

Προσφυγή-αγωγή της 24ης Αυγούστου 2017 — Karp κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-580/17)

(2017/C 412/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Kevin Karp (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: N. Lambers και R. Ben Ammar, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της αρμόδιας αρχής για τη σύναψη των συμβάσεων προσλήψεως για λογαριασμό της Ομάδας EFDD στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την οποία κατατάχθηκε στην ομάδα καθηκόντων ΙΙ, με τον βαθμό 4, 1ο κλιμάκιο, ενώ, μέχρι τη λήξη της συμβάσεώς του εργασίας στις 11 Νοεμβρίου 2016, του είχαν ανατεθεί συμβουλευτικά καθήκοντα που αντιστοιχούσαν σε βαθμό της ομάδας καθηκόντων IV.

—	να αποκαταστήσει την υλική ζημία και την ηθική βλάβη τις οποίες φέρεται ότι υπέστη, συμπεριλαμβανομένης της ζημίας για φερόμενη απώλεια ευκαιρίας να προσληφθεί μετά τη λήξη της συμβάσεώς του εργασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει πέντε λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 80 του καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΚΛΠ). — Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι στο πλαίσιο της πρώτης συμβάσεώς του προσλήψεως κατατάχθηκε σε βαθμό της ομάδας καθηκόντων Ι και στο πλαίσιο της δεύτερης συμβάσεώς του σε εισαγωγικό βαθμό της ομάδας καθηκόντων ΙΙ, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των καθηκόντων τα οποία του είχαν ανατεθεί στο πλαίσιο αμφοτέρων των συμβάσεων ήταν διοικητικού και συμβουλευτικού χαρακτήρα.

2.

Με το δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 82 του καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. — Στο άρθρο 82 του ΚΛΠ ορίζεται ότι ο συμβασιούχος υπάλληλος προσλαμβάνεται στην ομάδα καθηκόντων IV, εάν έχει ολοκληρώσει σπουδές πανεπιστημιακού επιπέδου τριών τουλάχιστον ετών πιστοποιούμενες με πτυχίο ή επαγγελματική εκπαίδευση αντίστοιχου επιπέδου. Ο προσφεύγων πληρούσε αυτά τα κριτήρια και ο μισθολογικός του βαθμός έπρεπε να έχει προσαρμοσθεί ανάλογα.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται κατάχρηση δικαιώματος η οποία συνίσταται στη χρήση διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου. — Ο προσφεύγων επικαλείται κατάχρηση δικαιώματος εκ μέρους της αρμόδιας για τις προσλήψεις αρχής όσον αφορά την επιλογή των συμβάσεων που του προσφέρθηκαν και, ιδίως, όσον αφορά την απόφασή της να μην ανανεώσει τη σύμβαση προσλήψεώς του ή να μην του προσφέρει σύμβαση αορίστου χρόνου.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται κατάχρηση εξουσίας λόγω της αποφάσεως περί μη ανανεώσεως της συμβάσεως του προσφεύγοντος. — Η αιτιολογία για τη μη ανανέωση της συμβάσεως προσλήψεως του προσφεύγοντος δεν είναι επαρκής και συνιστά κατάχρηση εξουσίας η οποία δικαιολογεί την υποβολή αιτήματος για αποζημίωση.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται απώλεια ευκαιρίας για πρόσληψη. — Ο προσφεύγων δεν ενημερώθηκε για τη δυνατότητα ανανεώσεως της συμβάσεώς του. Συγκεκριμένα, ουδέποτε έλαβε από την αρμόδια για τις προσλήψεις αρχή νομίμως εκδοθείσα απόφαση, ώστε να μπορέσει να οργανώσει την αποχώρησή του και, για παράδειγμα, να ζητήσει μετάταξη ή να υποβάλει υποψηφιότητα για άλλη θέση.

Προσφυγή-αγωγή της 28ης Αυγούστου 2017 — Poza Poza κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)

(Υπόθεση T-597/17)

(2017/C 412/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Máximo Poza Poza (Μούρθια, Ισπανία) (εκπρόσωπος: P. Poza Cisneros, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να δεχθεί ότι έχει παραδεκτώς ασκηθεί προσφυγή ακυρώσεως κατά της αποφάσεως του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης περί κατασχέσεως των μετοχών της Banco Popular και να εκδώσει απόφαση με την οποία θα ακυρώνει την εξυγίανση, με συνέπεια να επιστραφούν στον ίδιο οι μετοχές και τα λοιπά μέσα ιδιοκτησίας της Banco Popular, επικουρικώς δε ζητεί αποζημίωση ίση προς την καθαρή αξία των περιουσιακών στοιχείων της Banco Popular στις 22 Μαΐου 2017, ήτοι 2 675 424 ευρώ.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Οι λόγοι και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοιοι προς τα όσα προβάλλονται στις υποθέσεις T-478/17, Mutualidad de la Abogacía και Hermandad Nacional de Arquitectos Superiores y Químicos κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-481/17, Fundación Tatiana Pérez de Guzmán y Bueno και SFL κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-482/17, Comercial Vascongada Recalde κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-483/17, García Suárez κ.λπ. κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-484/17, Fidesban κ.λπ. κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-497/17, Sáchez del Valle και Calatrava Real State 2015 κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης και T-498/17, Pablo Álvarez de Linera Granda κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης.

Προσφυγή-αγωγή της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 — Madrid Diario de la Noche κ.λπ. κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)

(Υπόθεση T-639/17)

(2017/C 412/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: Madrid Diario de la Noche, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) και 24 άλλοι προσφεύγοντες (εκπρόσωποι: B. Cremades Roman, F. Orts Castro, J. López Useros, S. Cajal Martín και P. Marrodán Lázaro, δικηγόροι)

Καθών-εναγόμενοι: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες-ενάγοντες (στο εξής: προσφεύγοντες) ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να δεχθεί ότι έχει παραδεκτώς υποβληθεί το εισαγωγικό δικόγραφο και τα συνοδευτικά έγγραφα και ότι έχουν παραδεκτώς προβληθεί οι διαλαμβανόμενες σε αυτό αιτιάσεις·

—

να κηρύξει άκυρες την απόφαση του SRB υπ’ αριθ. SRB/EES/2017/08 και την απόφαση της Επιτροπής (ΕΕ) 2017/1246, εκδοθείσες αμφότερες στις 7 Ιουνίου 2017, και, κατά συνέπεια, να υποχρεώσει το SRB και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αποδώσουν στους προσφεύγοντες τα όσα επένδυσαν στην Banco Popular, άλλως να υποχρεώσει το SRB και την Επιτροπή να αποζημιώσουν τους προσφεύγοντες λόγω εξωσυμβατικής ευθύνης·

—	να καταδικάσει το SRB και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα·

—

να κηρύξει άκυρη την αποτίμηση την οποία πραγματοποίησε ο ανεξάρτητος από το SRB εμπειρογνώμονας και, κατόπιν υπολογισμού της καθαρής αξίας των περιουσιακών στοιχείων της Banco Popular, να υποχρεώσει το SRB και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αποζημιώσουν τους προσφεύγοντες σύμφωνα με τα όσα εκτίθενται στην προσφυγή-αγωγή.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Οι λόγοι και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοιοι προς τα όσα προβάλλονται στις υποθέσεις T-478/17, Mutualidad de la Abogacía και Hermandad Nacional de Arquitectos Superiores y Químicos κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-481/17, Fundación Tatiana Pérez de Guzmán y Bueno και SFL κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-482/17, Comercial Vascongada Recalde κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-483/17, García Suárez κ.λπ. κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-484/17, Fidesban κ.λπ. κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-497/17, Sáchez del Valle και Calatrava Real State 2015 κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης και T-498/17, Pablo Álvarez de Linera Granda κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης.

Προσφυγή της 4ης Οκτωβρίου 2017 — Amorepacific κατά EUIPO — Primavera Life (p primera Pure Sprout Energy)

(Υπόθεση T-684/17)

(2017/C 412/50)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Amorepacific Corporation (Σεούλ, Κορέα) (εκπρόσωποι: B. Führmeyer και F. Klein, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Primavera Life GmbH (Oy-Mittelberg, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «p primera Pure Sprout Energy» — Υπ’ αριθ. 13 151 683 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Ιουλίου 2017 στην υπόθεση R 1744/2016-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να απορρίψει την ανακοπή στο σύνολό της·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

Προσφυγή-αγωγή της 6ης Οκτωβρίου 2017 — Hola κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)

(Υπόθεση T-688/17)

(2017/C 412/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Hola, SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: R. Vallina Hoset και C. Iglesias Megías, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα (στο εξής: προσφεύγουσα) ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης υπέχει εξωσυμβατική ευθύνη και να το υποχρεώσει να ανορθώσει τη ζημία την οποία υπέστη η προσφεύγουσα λόγω του συνόλου των πράξεων και των παραλείψεών του εξαιτίας των οποίων στερήθηκε τα ομόλογα και τους τίτλους της BANCO POPULAR ESPAÑOL, S.A. τους οποίους κατείχε·

—	να της επιστραφούν οι επενδύσεις της σε μετοχές της Banco Popular, ύψους 543 242,11 ευρώ, και σε ομόλογα της Banco Popular τα οποία κατείχε, ύψους 304 950 ευρώ·

—	επικουρικώς, να της καταβληθούν το ποσό των 451 459 ευρώ για τις μετοχές και το ποσό των 304 950 ευρώ για τα ομόλογα της Banco Popular τα οποία κατείχε (στο εξής: απαιτητό ποσό)·

—	να αυξήσει το απαιτητό ποσό κατά τους αντισταθμιστικούς τόκους που υπολογίζονται από τις 7 Ιουνίου 2017 έως την έκδοση της αποφάσεως με την οποία θα περατωθεί η δίκη·

—	να αυξήσει το απαιτητό ποσό κατά τους αντίστοιχους τόκους υπερημερίας που υπολογίζονται από της εκδόσεως της αποφάσεως έως την πλήρη καταβολή του απαιτητού ποσού, βάσει του επιτοκίου της ΕΚΤ για τις κύριες πράξεις αναχρηματοδοτήσεως, προσαυξημένου κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες·

—	να καταδικάσει το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Οι λόγοι και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοιοι προς τα όσα προβάλλονται στην υπόθεση T-659/17, Vallina Fonseca κατά SRB.

Προσφυγή-αγωγή της 5ης Οκτωβρίου 2017 — Top Cable κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)

(Υπόθεση T-689/17)

(2017/C 412/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Top Cable, SA (Rubí, Ισπανία) (εκπρόσωποι: R. Vallina Hoset και A. Sellés Marco, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα (στο εξής: προσφεύγουσα) ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης υπέχει εξωσυμβατική ευθύνη και να το υποχρεώσει να ανορθώσει τη ζημία την οποία υπέστη η προσφεύγουσα λόγω του συνόλου των πράξεων και των παραλείψεών του εξαιτίας των οποίων αυτή στερήθηκε τα ομόλογα και τους τίτλους της BANCO POPULAR ESPAÑOL, S.A. τους οποίους κατείχε·

—	να υποχρεώσει το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης να καταβάλει στην προσφεύγουσα το ποσό των 52 000 000 ευρώ ως αποζημίωση για τη ζημία την οποία υπέστη (στο εξής: απαιτητό ποσό)·

—	να δεχθεί αύξηση του απαιτητού ποσού λόγω αντισταθμιστικών τόκων υπολογιζόμενων από 7 Ιουνίου 2017 έως την έκδοση της αποφάσεως επί της παρούσας προσφυγής-αγωγής·

—	να δεχθεί αύξηση του απαιτητού ποσού λόγω τόκων υπερημερίας υπολογιζόμενων από της εκδόσεως της αποφάσεως έως την πλήρη καταβολή του απαιτητού ποσού, βάσει του επιτοκίου της ΕΚΤ για τις κύριες πράξεις αναχρηματοδοτήσεως, προσαυξημένου κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες·

—	να καταδικάσει το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Οι λόγοι και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοιοι προς τα όσα προβάλλονται στην υπόθεση T-659/17, Vallina Fonseca κατά SRB.

Προσφυγή της 9ης Οκτωβρίου 2017 — Havenbedrijf Antwerpen κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-696/17)

(2017/C 412/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Havenbedrijf Antwerpen NV (Αμβέρσα, Βέλγιο) και Maatschappij van de Brugse Zeehaven NV (Zeebrugge, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: P. Wytinck, W. Panis και I. Letten, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή·

—	να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 27ης Ιουλίου 2017, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.38393 (2016/C, πρώην 2015/E) την οποία εφάρμοσε το Βέλγιο [C(2017) 5174 τελικό] — Φορολογία των λιμένων στο Βέλγιο·

—	επικουρικώς, να χορηγηθεί σε αυτές μεταβατική περίοδος, σε κάθε περίπτωση διάρκειας ενός πλήρους έτους, μέχρις ότου η Επιτροπή ολοκληρώσει την έρευνά της σχετικά με το φορολογικό καθεστώς των διαφόρων λιμένων στην ΕΕ·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν τέσσερις λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση των άρθρων 107 και 296 ΣΛΕΕ. — Η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 107 ΣΛΕΕ επειδή εσφαλμένως έκρινε ότι πρόκειται για «αγορά» εντός της οποίας οι λιμενικές αρχές παρέχουν τις υπηρεσίες τους. — Οι βασικές δραστηριότητες των λιμενικών αρχών, δηλαδή η παροχή προσβάσεως στον λιμένα και η διάθεση χώρων μέσω παραχωρήσεως κοινόχρηστων εκτάσεων, αφορούν δραστηριότητες μη οικονομικής φύσεως. Σε κάθε περίπτωση, η Επιτροπή δεν αιτιολόγησε προσηκόντως το αντίθετο συμπέρασμα, κατά παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 107 ΣΛΕΕ επειδή η Επιτροπή εσφαλμένως χαρακτήρισε το μέτρο ως επιλεκτικό. Η υπαγωγή των λιμενικών αρχών στο καθεστώς του φόρου νομικών προσώπων δεν αποτελεί παρέκκλιση από το «σύστημα αναφοράς», επειδή ο φόρος νομικών προσώπων συνιστά από μόνος του σύστημα αναφοράς. Η υπαγωγή των λιμενικών αρχών στον φόρο νομικών προσώπων εξηγείται από το ότι η διαχείριση των λιμένων ως κοινόχρηστης περιουσίας συνιστά αποστολή δημόσιας υπηρεσίας μη υποκείμενη στον φόρο εταιριών. Οι λιμενικές αρχές εξακολουθούν να παρέχουν ουσιαστικά μια δημόσια υπηρεσία, χωρίς κερδοσκοπικό χαρακτήρα, και σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του νομοθέτη και υπό διοικητική εποπτεία.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 107 ΣΛΕΕ επειδή η παρέκκλιση από το σύστημα αναφοράς είναι σε κάθε περίπτωση δικαιολογημένη. Ακόμη και αν ο φόρος εταιριών πρέπει να θεωρηθεί ως το βελγικό καθεστώς αναφοράς (πράγμα που δεν ισχύει), η μη υπαγωγή των λιμενικών αρχών στον φόρο εταιριών είναι δικαιολογημένη. Αυτό προκύπτει από τη συνοχή του όλου φορολογικού συστήματος, καθώς επίσης από το γεγονός ότι οι προσφεύγουσες δεν βρίσκονται σε πραγματική και νομική κατάσταση παρόμοια με αυτήν στην οποία βρίσκονται οι επιχειρήσεις που υπόκεινται στον φόρο εταιριών. Η υπαγωγή στον φόρο εταιριών θα είχε, επιπλέον, τιμωρητικό χαρακτήρα.

4.

Με τον τέταρτο λόγο ζητείται, επικουρικότερα, η χορήγηση μεταβατικής περιόδου, σε κάθε περίπτωση διάρκειας ενός πλήρους έτους, μέχρις ότου η Επιτροπή ολοκληρώσει την έρευνά της σχετικά με το φορολογικό καθεστώς των διαφόρων λιμένων στην ΕΕ. — Στην υπόθεση κατά των Κάτω Χωρών, η Επιτροπή χορήγησε στον Ολλανδό νομοθέτη περίοδο διάρκειας ενός πλήρους έτους ώστε αυτός να προσαρμόσει τη νομοθεσία του, και συνεπώς χορήγησε επίσης στους περί ων πρόκειται λιμένες περίοδο διάρκειας ενός έτους ώστε αυτοί να προετοιμαστούν για τη νέα κατάσταση. Τίποτα δεν δικαιολογεί το ότι στις προσφεύγουσες χορηγήθηκε περίοδος μικρότερης διάρκειας προκειμένου να προσαρμοστούν στη νέα κατάσταση. — Η απαγόρευση του μέτρου σε ένα κράτος μέλος, ενώ λιμένες σε άλλα κράτη μέλη εξακολουθούν να μπορούν να ωφελούνται από το μέτρο αυτό, ουδόλως συμβάλλει στην ισότητα των όρων ανταγωνισμού μεταξύ των λιμένων (όχι των λιμενικών αρχών). Αντιθέτως, αντί να αίρεται μια ανισότητα, δημιουργείται μια ανισότητα μεταξύ των λιμένων στα διάφορα κράτη μέλη.

Προσφυγή της 11ης Οκτωβρίου 2017 — Πολωνία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-699/17)

(2017/C 412/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: B. Majczyna)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2017/1442 της Επιτροπής, της 31ης Ιουλίου 2017, για τον καθορισμό των συμπερασμάτων για τις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές (ΒΔΤ) βάσει της οδηγίας 2010/75/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά μεγάλες μονάδες καύσης [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2017) 5225]·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

1.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 16, παράγραφοι 4 και 5, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 3, παράγραφοι 2 και 3, του πρωτοκόλλου αριθ. 36 σχετικά με τις μεταβατικές διατάξεις, το οποίο προσαρτάται στη ΣΕΕ και στη ΣΛΕΕ, στο μέτρο που η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε βάσει εσφαλμένου τρόπου υπολογισμού της ειδικής πλειοψηφίας.

2.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 3, σημεία 10 και 13, σε συνδυασμό με το παράρτημα ΙΙΙ της οδηγίας 2010/75/ΕΕ, και της εκτελεστικής απόφασης 2012/119/ΕΕ, καθόσον τα επίπεδα εκπομπών που συνδέονται με τις ΒΔΤ (επίπεδα BAT-AEL) καθορίστηκαν βάσει εσφαλμένων και μη αντιπροσωπευτικών δεδομένων.

3.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας (άρθρο 5, παράγραφος 4, ΣΕΕ), σε συνδυασμό με το άρθρο 191, παράγραφος 2 ΣΛΕΕ, στο μέτρο που καθορίστηκαν υπερβολικά υψηλά επίπεδα BAT-AEL, τα οποία είναι απρόσφορα και δυσανάλογα για την επίτευξη των επιδιωκόμενων οφελών και σκοπών, καθώς επίσης και σε συνδυασμό με την παράλειψη εκτίμησης των αποτελεσμάτων της προσβαλλόμενης απόφασης.

4.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 13, παράγραφοι 4 και 5, σε συνδυασμό με το άρθρο 3, σημείο 12, της οδηγίας 2010/75/ΕΕ, καθώς και του άρθρου 291, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, στο μέτρο που η Επιτροπή υπερέβη τα όρια των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που της απονέμει το άρθρο 13, παράγραφος 5, της οδηγίας 2010/75/ΕΕ καθόσον, αντί να τροποποιήσει την οδηγία 2010/75/ΕΕ, θέσπισε παρέκκλιση από την εφαρμογή των συμπερασμάτων για τις ΒΔΤ εκδίδοντας την προσβαλλόμενη απόφαση.

5.

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 3, παράγραφοι 3 και 4, του κανονισμού 2011/182, από κατάχρηση εξουσίας και από παραβίαση της αρχής της χρηστής διοίκησης, στο μέτρο που επήλθε ουσιώδης τροποποίηση του σχεδίου της προσβαλλόμενης απόφασης κατά την ημερομηνία της ψηφοφορίας στο εσωτερικό της επιτροπής του άρθρου 75 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ σχετικά με γνώμη επί του σχεδίου της προσβαλλόμενης απόφασης, χωρίς προηγούμενη διεξαγωγή συζήτησης.

Προσφυγή της 11ης Οκτωβρίου 2017 — Hermann Biederlack κατά EUIPO (Feeling home)

(Υπόθεση T-715/17)

(2017/C 412/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Hermann Biederlack GmbH & Co. KG (Greven, Γερμανία) (εκπρόσωπος: T. Seifried, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Feeling home» — Υπ’ αριθ. 15 452 931 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 14ης Ιουνίου 2017 στην υπόθεση R 252/2017-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

Προσφυγή της 18ης Οκτωβρίου 2017 — Germanwings κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-716/17)

(2017/C 412/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Germanwings GmbH (Κολωνία, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Martin-Ehlers, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 29/07/2016 (1) στην υπόθεση SA 33983 (πρώην 2012/NN) (πρώην 2011/N) — Αποζημίωση των αερολιμένων της Σαρδηνίας για υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας (υπηρεσιών γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος — ΥΓΟΣ) και ειδικότερα: — το άρθρο 1, παράγραφος 2, στο μέτρο που μνημονεύει τη Germanwings GmbH και — το άρθρο 2, παράγραφος 1, στο μέτρο που η επιβληθείσα με αυτό ανάκτηση ενισχύσεως αφορά τη Germanwings GmbH καθώς και

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

1.	Πρώτος λόγος ακυρώσεως: Δεν υφίσταται στοιχείο ενισχύσεως Η καθής δεν εξέθεσε ούτε απέδειξε ότι η πληρωμή προς την προσφεύγουσα περιελάμβανε ενίσχυση. Κατά συνέπεια, η καθής παρεξέκλινε σημαντικά από τη νομολογία και την πρακτική που ακολουθεί η ίδια στις σχετικές αποφάσεις.

2.

Δεύτερος λόγος ακυρώσεως: Σε περίπτωση που ήθελε κριθεί ότι πρόκειται περί ενισχύσεως, η ενίσχυση αυτή δεν επηρεάζει τις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών ούτε οδηγεί σε στρέβλωση του ανταγωνισμού. Η καθής δεν αιτιολόγησε επαρκώς γιατί η εικαζόμενη ενίσχυση θα είχε συνέπειες στις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών και στον ανταγωνισμό. Επικουρικώς, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι πρόκειται περί ενισχύσεως ήσσονος σημασίας κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1998/2006 (2).

---

(1)  Απόφαση (ΕΕ) 2017/1861 της Επιτροπής, της 29ης Ιουλίου 2016, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA33983 (2013/C) (πρώην 2012/NN) (πρώην 2011/N) — Ιταλία — Αποζημίωση των αερολιμένων της Σαρδηνίας για υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας (ΥΓΟΣ) [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2016) 4862] (ΕΕ 2017, L 268, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 1998/2006 της Επιτροπής, της 15ης Δεκεμβρίου 2006, για την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (ΕΕ 2006, L 379, σ. 5).

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Οκτωβρίου 2017 — Falmouth University κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-227/17) (1)

(2017/C 412/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του ογδόου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 221 της 10.7.2017.