ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα
της Ευρωπαϊκής Ένωσης
C 350
Έκδοση στην ελληνική γλώσσα
Ανακοινώσεις και Πληροφορίες
59ο έτος
26 Σεπτεμβρίου # 2016
|
ISSN 1977-0901 |
||
|
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350 |
|
|
|
||
|
Έκδοση στην ελληνική γλώσσα |
Ανακοινώσεις και Πληροφορίες |
59ο έτος |
|
Ανακοίνωση αριθ |
Περιεχόμενα |
Σελίδα |
|
|
IV Πληροφορίες |
|
|
|
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ |
|
|
|
Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
|
|
2016/C 350/01 |
|
EL |
|
IV Πληροφορίες
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/1 |
Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(2016/C 350/01)
Τελευταία δημοσίευση
Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων
Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον δικτυακό τόπο
EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu
V Γνωστοποιήσεις
ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
Δικαστήριο
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/2 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 28ης Ιουλίου 2016 — Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(Υπόθεση C-660/13) (1)
((Προσφυγή ακυρώσεως - Εξωτερικές σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Πρόσβαση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας στην εσωτερική αγορά - Χρηματοδοτική συνεισφορά της Ελβετικής Συνομοσπονδίας στην οικονομική και κοινωνική συνοχή της διευρυμένης Ένωσης - Μνημόνιο συμφωνίας σχετικά με τη χρηματοδοτική συνεισφορά της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τα κράτη μέλη που εντάχθηκαν στην Ένωση το 2004 - Διεύρυνση της Ένωσης με την ένταξη της Δημοκρατίας της Κροατίας - Προσθήκη στο μνημόνιο συμφωνίας η οποία αφορά χρηματοδοτική συνεισφορά της Ελβετικής Συνομοσπονδίας υπέρ της Δημοκρατίας της Κροατίας - Υπογραφή της προσθήκης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξ ονόματος της Ένωσης χωρίς προηγούμενη έγκριση του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αρμοδιότητα - Άρθρο 13, παράγραφος 2, άρθρο 16, παράγραφοι 1 και 6, καθώς και άρθρο 17, παράγραφος 1, ΣΕΕ - Αρχές της δοτής αρμοδιότητας, της θεσμικής ισορροπίας και της καλόπιστης συνεργασίας))
(2016/C 350/02)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγον: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. De Elera-San Miguel Hurtado, P. Mahnič και E. Finnegan)
Παρεμβαίντες υπέρ του προσφεύγοντος: Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Smolek, J. Vláčil, E. Ruffer και M. Hedvábná), Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: T. Henze και B. Beutler), Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Σ. Χαλά και Μ. Τασσοπούλου), Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. de Bergues, D. Colas, F. Fize και N. Rouam), Δημοκρατία της Λιθουανίας (εκπρόσωποι: D. Kriaučiūnas και J. Nasutavičienė), Ουγγαρία (εκπρόσωποι: M. Z. Fehér και G. Szima), Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: M. Bulterman, M. Gijzen και M. Noort), Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: B. Majczyna), Δημοκρατία της Φινλανδίας (εκπρόσωποι: J. Heliskoski και H. Leppo), Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: J. Kraehling, C. Brodie, S. Behzadi-Spencer και E. Jenkinson, επικουρούμενες από τον J. Holmes, barrister)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: S. Pardo Quintillán και T. Scharf)
Διατακτικό
Το Δικαστήριο αποφασίζει:
|
1) |
Ακυρώνει την απόφαση C(2013) 6355 τελικό της Επιτροπής, της 3ης Οκτωβρίου 2013, για την υπογραφή της προσθήκης στο μνημόνιο συμφωνίας σχετικά με χρηματοδοτική συνεισφορά της Ελβετικής Συνομοσπονδίας. |
|
2) |
Διατηρεί τα αποτελέσματα της αποφάσεως C(2013) 6355 τελικό της Επιτροπής έως την έναρξη της ισχύος, εντός ευλόγου χρόνου, νέας αποφάσεως που θα εκδοθεί προς αντικατάστασή της. |
|
3) |
Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
|
4) |
Η Τσεχική Δημοκρατία, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, η Ελληνική Δημοκρατία, η Γαλλική Δημοκρατία, η Δημοκρατία της Λιθουανίας, η Ουγγαρία, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, η Δημοκρατία της Πολωνίας, η Δημοκρατία της Φινλανδίας, καθώς και το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους. |
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/3 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 28ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Finanzgericht Hamburg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Masterrind GmbH κατά Hauptzollamt Hamburg-Jonas
(Υπόθεση C-469/14) (1)
([Προδικαστική παραπομπή - Γεωργία - Κανονισμός (ΕΚ) 1/2005 - Προστασία των ζώων κατά τη μεταφορά - Ταξίδια μεγάλης διάρκειας - Παράρτημα I, κεφάλαιο V, σημείο 1.4, στοιχείο δ' - Χρόνοι ταξιδιού και αναπαύσεως των ζώων κατά τη μεταφορά - Μεταφορές βοοειδών - Έννοια του «επαρκούς χρόνου ανάπαυσης, τουλάχιστον μιας ώρας» - Δυνατότητα στάσεων κατά τη μεταφορά - Άρθρο 22 - Καθυστερήσεις κατά τη μεταφορά - Κανονισμοί (ΕΚ) 1234/2007 και (ΕΕ) 817/2010 - Επιστροφές κατά την εξαγωγή - Απαιτήσεις σχετικά με την καλή μεταχείριση των ζώντων βοοειδών κατά τη μεταφορά τους - Κανονισμός 817/2010 - Άρθρο 2, παράγραφοι 2 έως 4 - Επίσημος κτηνίατρος στο σημείο εξόδου - Έκθεση του εν λόγω κτηνιάτρου και αναγραφή ενδείξεως σχετικά με την τήρηση των εφαρμοστέων διατάξεων του κανονισμού 1/2005 στο έγγραφο που αποδεικνύει την έξοδο των ζώων από το τελωνειακό έδαφος της Ένωσης - Μη ικανοποιητικό αποτέλεσμα των διενεργηθέντων ελέγχων - Άρθρο 5, παράγραφος 1, στοιχείο γ' - Ζήτημα αν η εν λόγω ένδειξη δεσμεύει την εθνική αρχή που είναι αρμόδια για την καταβολή των επιστροφών κατά την εξαγωγή])
(2016/C 350/03)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Finanzgericht Hamburg
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Masterrind GmbH
κατά
Hauptzollamt Hamburg-Jonas
Διατακτικό
|
1) |
Το παράρτημα I, κεφάλαιο V, σημείο 1.4, στοιχείο δ', του κανονισμού 1/2005 του Συμβουλίου, για την προστασία των ζώων κατά τη μεταφορά και συναφείς δραστηριότητες και για την τροποποίηση των οδηγιών 64/432/ΕΟΚ και 93/119/ΕΚ και του κανονισμού (ΕΚ) 1255/97, έχει την έννοια ότι, στο πλαίσιο οδικής μεταφοράς ζώων των εκεί αναφερόμενων ειδών, ειδικότερα δε βοοειδών πλην των μόσχων, αφενός, ο χρόνος αναπαύσεως μεταξύ των περιόδων μετακινήσεων μπορεί, καταρχήν, να έχει διάρκεια μεγαλύτερη της μιας ώρας. Εντούτοις, ο χρόνος αυτός, εάν υπερβαίνει τη μία ώρα, δεν πρέπει ποτέ να έχει διάρκεια η οποία, υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες της αναπαύσεως αλλά και της μεταφοράς συνολικά, ενέχει κίνδυνο τραυματισμού ή άσκοπης ταλαιπωρίας των μεταφερόμενων ζώων. Επιπλέον, το άθροισμα των προβλεπόμενων στο σημείο 1.4, στοιχείο δ', του ως άνω κεφαλαίου χρόνων ταξιδιού και αναπαύσεως δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 29 ώρες, με την επιφύλαξη της δυνατότητας παρατάσεώς τους κατά 2 ώρες προς το συμφέρον των ζώων, κατ’ εφαρμογήν του σημείου 1.8 του εν λόγω κεφαλαίου, και της εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 22 του κανονισμού αυτού σε περίπτωση απρόβλεπτων συνθηκών. Αφετέρου, οι περίοδοι μετακινήσεως μέγιστης διάρκειας δεκατεσσάρων ωρών μπορούν να περιλαμβάνουν μία ή περισσότερες στάσεις. Ο χρόνος των στάσεων αυτών πρέπει να προστίθεται στον χρόνο μετακινήσεως για τον υπολογισμό της περιόδου μεταφοράς μέγιστης διάρκειας δεκατεσσάρων ωρών της οποίας αποτελούν τμήμα. |
|
2) |
Ο κανονισμός (ΕΕ) 817/2010 της Επιτροπής, της 16ης Σεπτεμβρίου 2010, για καθορισμό των λεπτομερειών εφαρμογής με βάση τον κανονισμό (ΕΚ) 1234/2007 του Συμβουλίου, όσον αφορά τις απαιτήσεις για τη χορήγηση επιστροφών κατά την εξαγωγή σε σχέση με την καλή μεταχείριση των ζωντανών βοοειδών κατά τη μεταφορά, έχει την έννοια ότι η αρμόδια για την καταβολή επιστροφών κατά την εξαγωγή βοοειδών αρχή δεν δεσμεύεται από την αναγραφείσα από τον επίσημο κτηνίατρο στο σημείο εξόδου ένδειξη στο έγγραφο που αποδεικνύει την έξοδο των συγκεκριμένων ζώων από το τελωνειακό έδαφος της Ένωσης, σύμφωνα με την οποία δεν τηρήθηκαν στο πλαίσιο της μεταφοράς των ζώων αυτών οι εφαρμοστέες διατάξεις του κανονισμού 1/2005, είτε για όλα είτε για ορισμένα από αυτά. |
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/4 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 28ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Cour constitutionnelle (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ordre des barreaux francophones et germanophone κ.λπ., Jimmy Tessens κ.λπ., Ordre van Vlaamse Balies, Ordre des avocats du barreau d’Arlon κ.λπ. κατά Conseil des ministres
(Υπόθεση C-543/14) (1)
((ΦΠΑ - Οδηγία 2006/112/EΚ - Κύρος και ερμηνεία της οδηγίας - Παροχή υπηρεσιών από δικηγόρους - Επιβολή ΦΠΑ - Δικαίωμα σε πραγματική προσφυγή - Ισότητα των όπλων - Δικαστική αρωγή))
(2016/C 350/04)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Αιτούν δικαστήριο
Cour constitutionnelle
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ordre des barreaux francophones et germanophone κ.λπ., Jimmy Tessens κ.λπ., Ordre van Vlaamse Balies, Ordre des avocats du barreau d’Arlon κ.λπ.
κατά
Conseil des ministres
παρισταμένων των: Association Syndicale des Magistrats ASBL, Conseil des barreaux européens
Διατακτικό
|
1) |
Από την εξέταση του άρθρου 1, παράγραφος 2, και του άρθρου 2, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας, υπό το πρίσμα του δικαιώματος σε πραγματική προσφυγή και της αρχής της ισότητας των όπλων, που κατοχυρώνονται στο άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν προέκυψε κανένα στοιχείο ικανό να επηρεάσει το κύρος τους εκ του λόγου ότι οι διατάξεις αυτές προβλέπουν την επιβολή ΦΠΑ επί της παροχής δικηγορικών υπηρεσιών προς τους μη δικαιούμενους δικαστική αρωγή διαδίκους στο πλαίσιο εθνικού συστήματος δικαστικής αρωγής. |
|
2) |
Δεν χωρεί επίκληση του άρθρου 9, παράγραφοι 4 και 5, της Συμβάσεως για την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη σε θέματα περιβάλλοντος, η οποία υπεγράφη στο Ώρχους στις 25 Ιουνίου 1998, προκειμένου να εκτιμηθεί το κύρος του άρθρου 1, παράγραφος 2, και του άρθρου 2, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2006/112. |
|
3) |
Το άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο ζʹ, της οδηγίας 2006/112 έχει την έννοια ότι οι παρεχόμενες από δικηγόρους υπηρεσίες προς όφελος διαδίκων οι οποίοι δικαιούνται δικαστική αρωγή στο πλαίσιο εθνικού συστήματος δικαστικής αρωγής, όπως το επίμαχο στη διαφορά της κύριας δίκης, δεν απαλλάσσονται από τον φόρο προστιθέμενης αξίας. |
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/5 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 28ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Hof van beroep te Antwerpen (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — United Video Properties Inc. κατά Telenet NV
(Υπόθεση C-57/15) (1)
((Προδικαστική παραπομπή - Δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας - Οδηγία 2004/48/ΕΚ - Άρθρο 14 - Δικαστικά έξοδα - Δικηγορικά έξοδα - Κατ’ αποκοπήν απόδοση των καταβληθέντων - Ανώτατα ποσά - Έξοδα πραγματογνωμοσύνης - Απόδοση - Προϋπόθεση υπαιτιότητας του ηττηθέντος διαδίκου))
(2016/C 350/05)
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Αιτούν δικαστήριο
Hof van beroep te Antwerpen
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
United Video Properties Inc.
κατά
Telenet NV
Διατακτικό
|
1) |
Το άρθρο 14 της οδηγίας 2004/48 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία προβλέπει ότι ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα του νικήσαντος διαδίκου, παρέχει στον δικαστή ο οποίος εκδίδει τη σχετική απόφαση τη δυνατότητα να λάβει υπόψη τα ειδικά χαρακτηριστικά της υποθέσεως της οποίας επιλήφθηκε και η οποία θεσπίζει σύστημα κατ’ αποκοπήν ποσών όσον αφορά την απόδοση δικηγορικών εξόδων, υπό την προϋπόθεση ότι τα εν λόγω ποσά διασφαλίζουν ότι τα δικαστικά έξοδα τα οποία βαρύνουν τον ηττηθέντα διάδικο είναι εύλογα, στοιχείο που εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει. Εντούτοις, το άρθρο 14 της εν λόγω οδηγίας αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει κατ’ αποκοπήν ποσά τα οποία, λόγω των πολύ χαμηλών ανωτάτων ορίων τους, δεν διασφαλίζουν ότι τον ηττηθέντα διάδικο θα βαρύνει τουλάχιστον ένα σημαντικό και προσήκον μέρος των ευλόγων εξόδων του νικήσαντος διαδίκου. |
|
2) |
Το άρθρο 14 της οδηγίας 2004/48 έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνικούς κανόνες οι οποίοι προβλέπουν την απόδοση εξόδων πραγματογνωμοσύνης μόνο σε περίπτωση πταίσματος του ηττηθέντος διαδίκου, στον βαθμό που τα εν λόγω έξοδα συνδέονται άμεσα και στενά με ένδικη διαδικασία σκοπούσα στη διασφάλιση της προστασίας δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας. |
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/5 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 28ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Finanzgericht Baden-Württemberg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Robert Fuchs AG κατά Hauptzollamt Lörrach
(Υπόθεση C-80/15) (1)
([Προδικαστική παραπομπή - Τελωνειακή ένωση - Κοινό Δασμολόγιο - Καθεστώς προσωρινής εισαγωγής με απαλλαγή από δασμούς - Κανονισμός (ΕΟΚ) 2454/93 - Καθορισθείσες προϋποθέσεις για την πλήρη απαλλαγή από εισαγωγικούς δασμούς - Μέσα αεροπορικής μεταφοράς, ταξινομημένα εκτός τελωνειακού εδάφους της Ένωσης και χρησιμοποιούμενα από πρόσωπο εγκατεστημένο εκτός του εν λόγω εδάφους - Άρθρο 555, παράγραφος 1, στοιχείο α' - Εμπορική χρήση - Έννοια - Χρήση από σχολή αεροπλοΐας ελικοπτέρων που οδηγούνται από έναν εκπαιδευτή και έναν εκπαιδευόμενο για εκπαιδευτικές πτήσεις έναντι αμοιβής - Δεν εμπίπτει])
(2016/C 350/06)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Finanzgericht Baden-Württemberg
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Robert Fuchs AG
κατά
Hauptzollamt Lörrach
Διατακτικό
Το άρθρο 555, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου για τη θέσπιση του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 2286/2003 της Επιτροπής, της 18ης Δεκεμβρίου 2003, έχει την έννοια ότι εξ επαχθούς αιτίας εκπαιδευτικές πτήσεις για το χειρισμό ελικοπτέρου, στο οποίο επιβαίνουν ένας μαθητευόμενος χειριστής και ένας εκπαιδευτής πτήσεων, δεν πρέπει να θεωρούνται ότι συνιστούν εμπορική χρήση μεταφορικού μέσου κατά την έννοια της εν λόγω διατάξεως.
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/6 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 28ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Fővárosi Ítélőtábla (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Gazdasági Versenyhivatal κατά Siemens Aktiengesellschaft Österreich
(Υπόθεση C-102/15) (1)
((Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 - Διεθνής δικαιοδοσία, αναγνώριση και εκτέλεση των αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις - Πεδίο εφαρμογής ratione materiae - Αγωγή για την απόδοση αχρεωστήτως καταβληθέντων - Αδικαιολόγητος πλουτισμός - Αξίωση απορρέουσα από αδικαιολόγητη επιστροφή προστίμου επιβληθέντος λόγω παραβάσεως του δικαίου του ανταγωνισμού))
(2016/C 350/07)
Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική
Αιτούν δικαστήριο
Fővárosi Ítélőtábla
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Gazdasági Versenyhivatal
κατά
Siemens Aktiengesellschaft Österreich
Διατακτικό
Αγωγή για την απόδοση αχρεωστήτως καταβληθέντων λόγω αδικαιολόγητου πλουτισμού, όπως αυτή της κύριας δίκης, απορρέουσα από την επιστροφή προστίμου επιβληθέντος στο πλαίσιο διαδικασίας του δικαίου του ανταγωνισμού, δεν εμπίπτει στις «αστικές και εμπορικές υποθέσεις» κατά την έννοια του άρθρου 1 του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις.
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/7 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 28ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Città Metropolitana di Bari, πρώην Provincia di Bari κατά Edilizia Mastrodonato Srl
(Υπόθεση C-147/15) (1)
((Προδικαστική παραπομπή - Προστασία του περιβάλλοντος - Διαχείριση των αποβλήτων - Οδηγία 2006/21/ΕΚ - Άρθρο 10, παράγραφος 2 - Επιχωμάτωση κοιλοτήτων εκσκαφής με μη εξορυκτικά απόβλητα - Υγειονομική ταφή ή ανάκτηση των εν λόγω αποβλήτων))
(2016/C 350/08)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Αιτούν δικαστήριο
Consiglio di Stato
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Città Metropolitana di Bari, πρώην Provincia di Bari
κατά
Edilizia Mastrodonato Srl
Διατακτικό
Το άρθρο 10, παράγραφος 2, της οδηγίας 2006/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, σχετικά με τη διαχείριση των αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας και την τροποποίηση της οδηγίας 2004/35/ΕΚ, έχει την έννοια ότι δεν έχει ως αποτέλεσμα την υπαγωγή στις διατάξεις της οδηγίας 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Απριλίου 1999, περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων, των εργασιών πληρώσεως λατομείου με μη εξορυκτικά απόβλητα όταν οι εν λόγω εργασίες συνιστούν ανάκτηση των εν λόγω αποβλήτων, πράγμα το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/7 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 28ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Okresný súd Prešov (Σλοβακία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Milena Tomášová κατά Slovenská republika — Ministerstvo spravodlivosti SR, Pohotovosť s. r. o.
(Υπόθεση C-168/15) (1)
((Προδικαστική παραπομπή - Προστασία των καταναλωτών - Οδηγία 93/13/ΕΟΚ - Καταχρηστικές ρήτρες στις συμβάσεις που συνάπτονται με καταναλωτές - Σύμβαση δανείου περιέχουσα καταχρηστική ρήτρα - Αναγκαστική εκτέλεση διαιτητικής αποφάσεως εκδοθείσας κατ’ εφαρμογήν της ρήτρας αυτής - Ευθύνη κράτους μέλους για ζημίες που προκαλούνται σε ιδιώτες λόγω παραβιάσεως του δικαίου της Ένωσης καταλογιστέας σε εθνικό δικαστήριο - Προϋποθέσεις θεμελιώσεως - Ύπαρξη κατάφωρης παραβιάσεως του δικαίου της Ένωσης))
(2016/C 350/09)
Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβακική
Αιτούν δικαστήριο
Okresný súd Prešov
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Milena Tomášová
κατά
Slovenská republika — Ministerstvo spravodlivosti SR, Pohotovosť s.r.o.
παρισταμένης της: Združenie na ochranu občana spotrebiteľa HOOS
Διατακτικό
|
1) |
Η ευθύνη κράτους μέλους για ζημίες που υπέστησαν ιδιώτες λόγω παραβιάσεως του δικαίου της Ένωσης οφειλόμενης σε απόφαση εθνικού δικαστηρίου δύναται να θεμελιωθεί μόνον εφόσον η απόφαση αυτή εκδόθηκε από δικαστήριο αυτού του κράτους μέλους αποφαινόμενο σε τελευταίο βαθμό, στοιχείο του οποίου η διακρίβωση, όσον αφορά την υπόθεση της κύριας δίκης, απόκειται στο αιτούν δικαστήριο. Εφόσον τούτο συμβαίνει, απόφαση εθνικού δικαστηρίου αποφαινομένου σε τελευταίο βαθμό μπορεί να συνιστά κατάφωρη παραβίαση του δικαίου της Ένωσης, δυνάμενη να στοιχειοθετήσει την εν λόγω ευθύνη, μόνο σε περίπτωση κατά την οποία το εν λόγω δικαστήριο, με την απόφαση αυτή, παρέβη προδήλως το εφαρμοστέο δίκαιο ή σε περίπτωση κατά την οποία η παραβίαση αυτή διαπράχθηκε παρά την ύπαρξη πάγιας σχετικής νομολογίας του Δικαστηρίου. Δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι εθνικό δικαστήριο το οποίο, πριν εκδοθεί η απόφαση της 4ης Ιουνίου 2009, Pannon GSM (C-243/08, EU:C:2009:350), παρέλειψε, στο πλαίσιο διαδικασίας αναγκαστικής εκτελέσεως διαιτητικής αποφάσεως με την οποία έγινε δεκτό αίτημα να υποχρεωθεί το καθού η διαδικασία πρόσωπο στην ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων βάσει συμβατικής ρήτρας που πρέπει να θεωρηθεί καταχρηστική, κατά την έννοια της οδηγίας 93/13, να εξετάσει αυτεπαγγέλτως τον καταχρηστικό χαρακτήρα της ρήτρας αυτής, μολονότι διέθετε τα αναγκαία προς τούτο νομικά και πραγματικά στοιχεία, παρέβη προδήλως τη σχετική νομολογία του Δικαστηρίου και ότι, ως εκ τούτου, υπέπεσε σε κατάφωρη παραβίαση του δικαίου της Ένωσης. |
|
2) |
Οι κανόνες περί αποκαταστάσεως ζημίας προκληθείσας λόγω παραβιάσεως του δικαίου της Ένωσης, όπως οι σχετικοί με τον υπολογισμό του ύψους της ζημίας αυτής ή τη σχέση μεταξύ αγωγής με αίτημα την αποζημίωση αυτή και των λοιπών ενδεχομένως διαθέσιμων ενδίκων βοηθημάτων, καθορίζονται βάσει του εθνικού δικαίου κάθε κράτους μέλους, τηρουμένων των αρχών της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας. |
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/8 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 28ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Verein für Konsumenteninformation κατά Amazon EU Sàrl
(Υπόθεση C-191/15) (1)
([Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Κανονισμοί (ΕΚ) 864/2007 και (EK) 593/2008 - Προστασία των καταναλωτών - Οδηγία 93/13/ΕΟΚ - Προστασία δεδομένων - Οδηγία 95/46/ΕΚ - Συμβάσεις διαδικτυακής πωλήσεως που συνάπτονται με καταναλωτές οι οποίοι κατοικούν σε άλλα κράτη μέλη - Καταχρηστικές ρήτρες - Γενικοί όροι που περιλαμβάνουν ρήτρα επιλογής του εφαρμοστέου δικαίου οποία ορίζει ως εφαρμοστέο το δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο εδρεύει η εταιρία - Καθορισμός του εφαρμοστέου δικαίου για την αξιολόγηση της καταχρηστικότητας των ρητρών των εν λόγω γενικών όρων στο πλαίσιο αγωγής παραλείψεως - Καθορισμός του δικαίου που διέπει την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα των καταναλωτών])
(2016/C 350/10)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Oberster Gerichtshof
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Verein für Konsumenteninformation
κατά
Amazon EU Sàrl
Διατακτικό
|
1) |
Ο κανονισμός (ΕΚ) 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι), και ο κανονισμός (ΕΚ) 864/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2007, για το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές (Ρώμη ΙΙ), έχουν την έννοια, με την επιφύλαξη του άρθρου 1, παράγραφος 3, καθενός από τους κανονισμούς αυτούς, ότι το εφαρμοστέο δίκαιο σε αγωγή παραλείψεως, κατά την έννοια της οδηγίας 2009/22/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, περί των αγωγών παραλείψεως στον τομέα της προστασίας των συμφερόντων των καταναλωτών, κατά της χρήσεως φερόμενων ως παράνομων συμβατικών ρητρών από επιχείρηση εγκατεστημένη σε κράτος μέλος η οποία στο πλαίσιο του ηλεκτρονικού εμπορίου συνάπτει συμβάσεις με καταναλωτές εγκατεστημένους σε άλλα κράτη μέλη και ιδίως στο κράτος του δικάζοντος δικαστή, πρέπει να καθορίζεται βάσει του άρθρου 6, παράγραφος 1, του κανονισμού 864/2007, ενώ το εφαρμοστέο δίκαιο για την αξιολόγηση συγκεκριμένης συμβατικής ρήτρας πρέπει πάντα να καθορίζεται κατ’ εφαρμογήν του κανονισμού 593/2008, είτε πρόκειται για ατομική αγωγή είτε για συλλογική αγωγή. |
|
2) |
Το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, έχει την έννοια ότι ρήτρα που περιλαμβάνεται στους γενικούς όρους πωλήσεως επαγγελματία η οποία δεν αποτέλεσε αντικείμενο ατομικής διαπραγματεύσεως και κατά την οποία η σύμβαση που συνάπτεται με καταναλωτή στο πλαίσιο του ηλεκτρονικού εμπορίου διέπεται από το δίκαιο του κράτους μέλους της έδρας του εν λόγω επαγγελματία είναι καταχρηστική, εφόσον δημιουργεί στον καταναλωτή την εσφαλμένη εντύπωση ότι στη σύμβαση έχει εφαρμογή μόνο το δίκαιο του συγκεκριμένου κράτους μέλους, χωρίς να τον πληροφορεί για το γεγονός ότι, με βάση το άρθρο 6, παράγραφος 2, του κανονισμού 593/2008, ο καταναλωτής έχει επίσης το δικαίωμα να επικαλεστεί την προστασία την οποία του διασφαλίζουν οι αναγκαστικού χαρακτήρα διατάξεις του δικαίου που θα είχε εφαρμογή ελλείψει της εν λόγω ρήτρας, πράγμα που εναπόκειται στο εθνικό δικαστήριο να εξακριβώσει, βάσει του συνόλου των κρίσιμων περιστάσεων. |
|
3) |
Το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, έχει την έννοια ότι η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από επιχείρηση ηλεκτρονικού εμπορίου διέπεται από το δίκαιο του κράτους μέλους προς το οποίο η επιχείρηση αυτή κατευθύνει τις δραστηριότητές της, εφόσον αποδεικνύεται ότι η εν λόγω επιχείρηση προβαίνει στην επεξεργασία των επίμαχων δεδομένων στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων εγκαταστάσεως ευρισκόμενης στο συγκεκριμένο κράτος μέλος. Στο εθνικό δικαστήριο εναπόκειται να εκτιμήσει αν συντρέχει τέτοια περίπτωση. |
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/9 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 28ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni κατά Istituto Nazionale di Statistica — ISTAT, Presidenza del Consiglio dei Ministri, Ministero dell'Economia e delle Finanze
(Υπόθεση C-240/15) (1)
((Προδικαστική παραπομπή - Δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών - Οδηγία 2002/21/ΕΚ - Άρθρο 3 - Αμεροληψία και ανεξαρτησία των εθνικών ρυθμιστικών αρχών - Οδηγία 2002/20/EK - Άρθρο 12 - Διοικητικές επιβαρύνσεις - Υπαγωγή εθνικής ρυθμιστικής αρχής στις διατάξεις περί δημοσίων οικονομικών, καθώς και σε διατάξεις σχετικά με τον περιορισμό και τον εξορθολογισμό των δαπανών των φορέων της δημόσιας διοίκησης))
(2016/C 350/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Αιτούν δικαστήριο
Consiglio di Stato
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni
κατά
Istituto Nazionale di Statistica — ISTAT, Presidenza del Consiglio dei Ministri, Ministero dell'Economia e delle Finanze
Διατακτικό
Το άρθρο 3 της οδηγίας 2002/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία-πλαίσιο), όπως έχει τροποποιηθεί με την οδηγία 2009/140/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009, και το άρθρο 12 της οδηγίας 2002/20/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την αδειοδότηση), δεν αντιτίθενται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία υπάγει μια εθνική ρυθμιστική αρχή, κατά την έννοια της οδηγίας 2002/21, όπως έχει τροποποιηθεί από την οδηγία 2009/140, σε διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας περί δημοσίων οικονομικών και, ειδικότερα, σε διατάξεις για τον περιορισμό και τον εξορθολογισμό των δαπανών των φορέων της δημόσιας διοίκησης, όπως οι επίμαχες στην υπόθεση της κύριας δίκης.
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/10 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 28ης Ιουλίου 2016 — Johannes Tomana κ.λπ. κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας
(Υπόθεση C-330/15 P) (1)
((Αίτηση αναιρέσεως - Περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων που μετείχαν στην Κυβέρνηση της Ζιμπάμπουε ή συνδέονταν με αυτή - Κατάλογος των προσώπων, των ομάδων και των οντοτήτων σε βάρος των οποίων επιβάλλεται δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων - Καταχώριση του ονόματος των αναιρεσειόντων))
(2016/C 350/12)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείοντες: Johannes Tomana κ.λπ. (εκπρόσωποι: M. O’Kane, solicitor, M. Lester και Z. Al-Rikabi, barristers)
Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: B. Driessen και A. Vitro), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: E. Georgieva, Μ. Κωνσταντινίδης και T. Scharf), Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: M. Holt, επικουρούμενος από τον S. Lee, barrister)
Διατακτικό
Το Δικαστήριο αποφασίζει:
|
1) |
Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως. |
|
2) |
Ο Johannes Tomana και οι 120 λοιποί αναιρεσείοντες τα ονόματα των οποίων περιλαμβάνονται στο παράρτημα της παρούσας αποφάσεως φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα και καταδικάζονται στα δικαστικά έξοδα του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. |
|
3) |
To Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας φέρει τα δικαστικά του έξοδα. |
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/10 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 28ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Tribunale di Treviso (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική διαδικασία κατά Giuseppe Astone
(Υπόθεση C-332/15) (1)
((Προδικαστική παραπομπή - Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρα 167, 168, 178 έως 182, 193, 206, 242, 244, 250, 252 και 273 - Δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ - Ουσιαστικές προϋποθέσεις - Τυπικές προϋποθέσεις - Αποκλειστική προθεσμία - Εθνικές διατάξεις οι οποίες αποκλείουν το δικαίωμα έκπτωσης σε περίπτωση μη τήρησης της πλειονότητας των τυπικών προϋποθέσεων - Φοροδιαφυγή))
(2016/C 350/13)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Αιτούν δικαστήριο
Tribunale di Treviso
Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά
Giuseppe Astone
Διατακτικό
|
1) |
Τα άρθρα 167, 168, 178, το άρθρο 179, πρώτο εδάφιο, και τα άρθρα 180 και 182 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία προβλέπει αποκλειστική προθεσμία, όπως η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης, για την άσκηση του δικαιώματος έκπτωσης, υπό τον όρο ότι τηρούνται οι αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας, πράγμα που εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει. |
|
2) |
Τα άρθρα 168, 178, 179, 193, 206, 242, 244, 250, 252 και 273 της οδηγίας 2006/112 έχουν την έννοια ότι δεν αντίκεινται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία επιτρέπει στη φορολογική αρχή να μη χορηγήσει σε υποκείμενο στον φόρο το δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ όταν αποδεικνύεται ότι αυτός παρέβη δολίως την πλειονότητα των τυπικών υποχρεώσεων που όφειλε να τηρήσει προκειμένου να του αναγνωριστεί το δικαίωμα αυτό, πράγμα που απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει. |
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/11 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 28ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Conseil d’État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Association France Nature Environnement κατά Premier ministre, Ministre de l’Écologie, du Développement durable et de l'Énergie
(Υπόθεση C-379/15) (1)
((Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2001/42/ΕΚ - Εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων - Ασύμβατη με το δίκαιο της Ένωσης εθνική πράξη - Έννομες συνέπειες - Εξουσία του εθνικού δικαστηρίου να διατηρεί προσωρινώς ορισμένα αποτελέσματα της εν λόγω πράξεως - Άρθρο 267, τρίτο εδάφιο, ΣΛΕΕ - Υποχρέωση υποβολής αιτήσεως προδικαστικής αποφάσεως στο Δικαστήριο))
(2016/C 350/14)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Αιτούν δικαστήριο
Conseil d’État
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Association France Nature Environnement
κατά
Premier ministre, Ministre de l’Écologie, du Développement durable et de l'Énergie
Διατακτικό
|
1) |
Το εθνικό δικαστήριο, όταν το εσωτερικό δίκαιο του το επιτρέπει, δύναται, κατ’ εξαίρεση και κατά περίπτωση, να περιορίζει από απόψεως χρονικής ενέργειας ορισμένα από τα αποτελέσματα αποφάσεως με την οποία αναγνωρίζεται ο παράνομος χαρακτήρας διατάξεως του εθνικού δικαίου που έχει θεσπιστεί κατά παράβαση των υποχρεώσεων που προβλέπει η οδηγία 2001/42/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2001, σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων, ιδίως όσων απορρέουν από το άρθρο 6, παράγραφος 3, αυτής, υπό τον όρο ότι ο περιορισμός αυτός επιβάλλεται από επιτακτικό λόγο αναγόμενο στην προστασία του περιβάλλοντος και εφόσον ληφθούν υπόψη οι συγκεκριμένες συνθήκες της υποθέσεως της οποίας έχει επιληφθεί. Πάντως, η εν λόγω εξαιρετική δυνατότητα μπορεί να χρησιμοποιείται μόνο εφόσον πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις οι οποίες προκύπτουν από την απόφαση της 28ης Φεβρουαρίου 2012, Inter-Environnement Wallonie και Terre wallonne (C-41/11, EU:C:2012:103), και συγκεκριμένα εφόσον:
|
|
2) |
Στο παρόν στάδιο εξελίξεως του δικαίου της Ένωσης, εθνικό δικαστήριο του οποίου οι αποφάσεις δεν υπόκεινται σε ένδικα μέσα υποχρεούται καταρχήν να υποβάλει στο Δικαστήριο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, ώστε αυτό να εκτιμήσει αν, κατ’ εξαίρεση, η ισχύς διατάξεων του εσωτερικού δικαίου που έχουν κριθεί αντίθετες προς το δίκαιο της Ένωσης μπορεί προσωρινώς να διατηρηθεί βάσει επιτακτικού λόγου αναγόμενου στην προστασία του περιβάλλοντος και λαμβανομένων υπόψη των συγκεκριμένων συνθηκών της υποθέσεως της οποίας έχει επιληφθεί το δικαστήριο αυτό. Το εν λόγω εθνικό δικαστήριο απαλλάσσεται από την υποχρέωση αυτή μόνον εφόσον έχει σχηματίσει την πεποίθηση — πράγμα που οφείλει να αποδείξει με εμπεριστατωμένο τρόπο — ότι δεν υφίσταται καμία εύλογη αμφιβολία ως προς την ερμηνεία και την εφαρμογή των προϋποθέσεων που προκύπτουν από την απόφαση της 28ης Φεβρουαρίου 2012, Inter-Environnement Wallonie και Terre wallonne (C-41/11, EU:C:2012:103). |
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/12 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 28ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Nils-Johannes Kratzer κατά R+V Allgemeine Versicherung AG
(Υπόθεση C-423/15) (1)
((Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Οδηγία 2000/78/ΕΚ - Ίση μεταχείριση σε θέματα εργασίας και απασχόλησης - Άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ - Οδηγία 2006/54/ΕΚ - Ίσες ευκαιρίες και ίση μεταχείριση μεταξύ ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης - Άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ - Πεδίο εφαρμογής - Έννοια της «πρόσβασης στη μισθωτή εργασία, στο ελεύθερο επάγγελμα ή σε άλλα είδη απασχόλησης» - Υποβολή υποψηφιότητας για θέση εργασίας αποβλέπουσα στην τυπική απόκτηση της ιδιότητας του υποψηφίου, με μοναδικό σκοπό να ζητηθεί αποζημίωση λόγω δυσμενούς διακρίσεως - Κατάχρηση δικαιώματος))
(2016/C 350/15)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Bundesarbeitsgericht
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Nils-Johannes Kratzer
κατά
R+V Allgemeine Versicherung AG
Διατακτικό
Το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, και το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας 2006/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης, έχουν την έννοια ότι η περίπτωση κατά την οποία ένα πρόσωπο που, υποβάλλοντας την υποψηφιότητά του για θέση εργασίας, δεν αποβλέπει στην κατάληψη αυτής της θέσης εργασίας, αλλά μόνο στην απόκτηση της τυπικής ιδιότητας του υποψηφίου, με μοναδικό σκοπό να προβάλει αξίωση για αποζημίωση, δεν εμπίπτει στην έννοια της «πρόσβασης στη μισθωτή εργασία ή σε άλλα είδη απασχόλησης», κατά το πνεύμα των διατάξεων αυτών, και μπορεί, εάν συντρέχουν τα απαιτούμενα δυνάμει του δικαίου της Ένωσης στοιχεία, να χαρακτηριστεί ως κατάχρηση δικαιώματος.
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/13 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 28ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Verwaltungsgericht Berlin (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Vattenfall Europe Generation AG κατά Bundesrepublik Deutschland
(Υπόθεση C-457/15) (1)
((Προδικαστική παραπομπή - Σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Οδηγία 2003/87/ΕΚ - Πεδίο εφαρμογής ratione temporis - Χρονικό σημείο γενέσεως της υποχρεώσεως εμπορίας δικαιωμάτων - Άρθρο 3 - Παράρτημα I - Έννοια «εγκατάσταση» - Δραστηριότητα καύσεως καυσίμων σε εγκαταστάσεις με συνολική ονομαστική θερμική κατανάλωση άνω των 20 MW))
(2016/C 350/16)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Verwaltungsgericht Berlin
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Vattenfall Europe Generation AG
κατά
Bundesrepublik Deutschland
Διατακτικό
Το παράρτημα I της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου, καθόσον συμπεριλαμβάνει την «καύση καυσίμων σε εγκαταστάσεις με συνολική ονομαστική θερμική κατανάλωση άνω των 20 MW» στον κατάλογο κατηγοριών δραστηριοτήτων επί των οποίων εφαρμόζεται η οδηγία αυτή, έχει την έννοια ότι η υποχρέωση εμπορίας δικαιωμάτων που επιβάλλεται σε εγκατάσταση παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας αρχίζει να ισχύει από την πρώτη εκπομπή αερίων θερμοκηπίου και, συνεπώς, πριν ενδεχομένως από το χρονικό σημείο κατά το οποίο η εγκατάσταση αρχίζει να παράγει για πρώτη φορά ηλεκτρικό ρεύμα.
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/14 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) στις 24 Μαΐου 2016 — Kamin und Grill Shop GmbH κατά Zentrale zur Bekämpfung unlauteren Wettbewerbs Frankfurt am Main e.V.
(Υπόθεση C-289/16)
(2016/C 350/17)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Bundesgerichtshof
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείουσα: Kamin und Grill Shop GmbH
Αναιρεσίβλητη: Zentrale zur Bekämpfung unlauteren Wettbewerbs e.V. Φρανκφούρτη επί του Μάιν
Προδικαστικό ερώτημα
Έχει το άρθρο 28, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 834/2007 (1) την έννοια ότι, για να υφίσταται «απευθείας» πώληση στον τελικό καταναλωτή, αρκεί η πώληση προϊόντων από την επιχείρηση ή τους πωλητές της προς τον τελικό καταναλωτή να γίνεται χωρίς διαμεσολάβηση τρίτου, ή η «απευθείας» πώληση προϋποθέτει επιπλέον ότι αυτή πραγματοποιείται στον χώρο αποθηκεύσεως των προϊόντων, με ταυτόχρονη παρουσία του επιχειρηματία ή των πωλητών του και του τελικού καταναλωτή;
(1) Κανονισμός (ΕΚ) 834/2007 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2007, για τη βιολογική παραγωγή και την επισήμανση των βιολογικών προϊόντων και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 2092/91, EE L 189, σ. 1.
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/14 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Arbeitsgericht Verden (Γερμανία) στις 27 Ιουνίου 2016 — Ute Kleinsteuber κατά Mars GmbH
(Υπόθεση C-354/16)
(2016/C 350/18)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Arbeitsgericht Verden
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ενάγουσα: Ute Kleinsteuber
Εναγόμενη: Mars GmbH
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1. |
|
|
2. |
Έχει το συναφές δίκαιο της Ένωσης, ιδίως η αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ηλικίας, η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συγκεκριμενοποιείται με την οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, ιδίως δε με τα άρθρα 1, 2 και 6, την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνικές νομοθετικές διατάξεις ή πρακτικές οι οποίες προβλέπουν ότι το ύψος της επαγγελματικής συντάξεως γήρατος αντιστοιχεί στην αναλογία της διάρκειας των ετών υπηρεσίας στην επιχείρηση προς την χρονική περίοδο από την έναρξη της υπηρεσίας μέχρι τη συμπλήρωση του κανονικού ορίου ηλικίας συνταξιοδοτήσεως που ισχύει στο σύστημα υποχρεωτικής ασφαλίσεως γήρατος (αναλογικός υπολογισμός βάσει της αρχής «m/n-tel») και στο πλαίσιο αυτό καθορίζουν ανώτατο όριο συντάξιμων ετών υπηρεσίας, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι οι οποίοι εργάστηκαν στην επιχείρηση σε νεότερη ηλικία να θεμελιώνουν δικαίωμα μικρότερης επαγγελματικής συντάξεως συγκριτικά με εκείνους οι οποίοι εργάστηκαν στην επιχείρηση σε μεγαλύτερη ηλικία, μολονότι σε αμφότερες τις περιπτώσεις εργαζομένων η διάρκεια των ετών υπηρεσίας στην επιχείρηση είναι η ίδια; |
(1) Οδηγία 97/81/ΕΚ του Συμβουλίου της 15ης Δεκεμβρίου 1997 σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης που συνήφθη από την UNICE, το CEEP και την CES (ΕΕ 1998, L 14, σ. 9).
(2) Οδηγία 98/23/ΕΚ του Συμβουλίου της 7ης Απριλίου 1998 για την επέκταση, στο Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βορείου Ιρλανδίας, της οδηγίας 97/81/ΕΚ σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης που συνήφθη από την UNICE, την CEEP και την ETUC (ΕΕ 1998, L 131, σ. 10).
(3) Oδηγία 2006/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης (αναδιατύπωση) (ΕΕ 2006, L 204, σ. 23).
(4) Οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (ΕΕ L 303, σ. 16).
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/15 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Szombathelyi Törvényszék (Ουγγαρία) στις 13 Ιουλίου 2016 — Ποινική διαδικασία κατά Dániel Bertold Lada
(Υπόθεση C-390/16)
(2016/C 350/19)
Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική
Αιτούν δικαστήριο
Szombathelyi Törvényszék.
Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά
Dániel Bertold Lada.
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Πρέπει να γίνει δεκτό ότι τα άρθρα 67 και 82 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΣΛΕΕ) έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται στη διεξαγωγή ποινικής ή άλλης εθνικής διαδικασίας, όπως αυτές διέπονται από την εθνική νομοθεσία, και οι οποίες έχουν ως αντικείμενο την «αναγνώριση» ή τροποποίηση σε ορισμένο κράτος μέλος αλλοδαπής δικαστικής αποφάσεως –με αποτέλεσμα η αλλοδαπή απόφαση να εξομοιώνεται με απόφαση εκδοθείσα από εθνικό δικαστήριο– σε σχέση με κατηγορούμενο που έχει καταδικαστεί οριστικώς και αμετακλήτως με αλλοδαπή απόφαση εκδοθείσα από εθνικό δικαστήριο άλλου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης; |
|
2) |
Συνάδει με την αρχή «ne bis in idem», όπως αυτή κατοχυρώνεται από το άρθρο 50 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 54 της Συμβάσεως εφαρμογής της συμφωνίας του Σένγκεν –υπό το πρίσμα της αποφάσεως-πλαισίου 2008/675/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 24ης Ιουλίου 2008 (1)– διαδικασία διεπόμενη από δίκαιο κράτους μέλους της Ένωσης, και συγκεκριμένα από τις διατάξεις των άρθρων 46 έως 48 του ουγγρικού νόμου XXXVIII του 1996 «για την αναγνώριση» στην Ουγγαρία [αλλοδαπών καταδικαστικών αποφάσεων], σε σχέση με ποινική διαδικασία διεξαχθείσα σε άλλο κράτος μέλος και περατωθείσα με αμετάκλητη απόφαση (όσον αφορά το ίδιο πρόσωπο και τα αυτά πραγματικά περιστατικά), ακόμη και αν η εν λόγω διαδικασία δεν σκοπεί, στην πραγματικότητα, στην εκτέλεση της αποφάσεως αυτής, αλλά στη δημιουργία της βάσεως ώστε η τελευταία να λαμβάνεται υπόψη στο πλαίσιο μελλοντικών ποινικών διαδικασιών; |
(1) Απόφαση-πλαίσιο 2008/675/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 24ης Ιουλίου 2008, για τη συνεκτίμηση των καταδικαστικών αποφάσεων μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης επ’ ευκαιρία νέας ποινικής διαδικασίας (EE L 220, σ. 32).
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/16 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Nejvyšším správním soud (Τσεχία) στις 14 Ιουλίου 2016 — M κατά Ministerstvo vnitra
(Υπόθεση C-391/16)
(2016/C 350/20)
Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική
Αιτούν δικαστήριο
Nejvyšším správním soud
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείων (προσφεύγων πρωτοδίκως): M
Αναιρεσίβλητο (καθού η προσφυγή πρωτοδίκως): Ministerstvo vnitra
Προδικαστικό ερώτημα
Είναι το άρθρο 14, παράγραφοι 4 και 6, της οδηγίας 2011/95/ΕΕ (1), του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας, ανίσχυρο ως αντίθετο προς το άρθρο 18 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προς το άρθρο 78, παράγραφος 1, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προς τις γενικές αρχές του δικαίου της Ένωσης που απορρέουν από το άρθρο 6, παράγραφος 3, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση;
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/16 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel Bucureşti (Ρουμανία) στις 13 Ιουλίου 2016 — Marcu Dumitru κατά Agenţia Naţională de Administrare Fiscală (ANAF) και Direcția Generală Regională a Finanțelor Publice București
(Υπόθεση C-392/16)
(2016/C 350/21)
Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική
Αιτούν δικαστήριο
Curtea de Apel Bucureşti
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγων: Marcu Dumitru
Καθών η προσφυγή: Agenţia Naţională de Administrare Fiscală (ANAF) et Direcția Generală Regională a Finanțelor Publice București
Προδικαστικό ερώτημα
Εάν, υπό περιστάσεις όπως αυτές της διαφοράς της κύριας δίκης, η οδηγία 77/388/ΕΟΚ (1) (οδηγία ΦΠΑ) και η οδηγία 2006/112/ΕΚ (2) αντίκεινται σε εθνική νομοθετική ρύθμιση ή φορολογική πρακτική κατά την οποία ο μηχανισμός αντιστροφής της επιβάρυνσης (μέτρα απλούστευσης) -ο οποίος κατά το χρονικό εκείνο σημείο εφαρμοζόταν υποχρεωτικά όσον αφορά τις σχετικές με ακίνητα συναλλαγές μεταξύ υποκειμένων στον ΦΠΑ- δεν έχει εφαρμογή σε υποκείμενο στον φόρο που υποβάλλεται σε έλεγχο και κατόπιν του ελέγχου αυτού εγγράφεται στο μητρώο ΦΠΑ, με το αιτιολογικό ότι το εν λόγω πρόσωπο δεν είχε ζητήσει ή επιτύχει, πριν την πραγματοποίηση των συναλλαγών ή κατά το χρονικό σημείο υπερβάσεως του ανωτάτου ορίου, την εγγραφή στο μητρώο ΦΠΑ.
(1) Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ 1977, L 145, σ. 1).
(2) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ 2006, L 347, σ. 1).
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/17 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Trier (Γερμανία) την 1η Αυγούστου 2016 — Verband Sozialer Wettbawerb e.V. κατά Tofu Town.com GmbH
(Υπόθεση C-422/16)
(2016/C 350/22)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Landgericht Trier
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ενάγoν: Verband Sozialer Wettbawerb e.V.
Εναγομένη: Tofu Town.com GmbH
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Μπορεί το άρθρο 78, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 1308/2013 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών γεωργικών προϊόντων και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 922/72, (ΕΟΚ) αριθ. 234/79, (ΕΚ) αριθ. 1037/2001 και (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου (στο εξής: κανονισμός 1308/2013), να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι οι ορισμοί, ονομασίες και ονομασίες πωλήσεως του παραρτήματος VII δεν απαιτείται να πληρούν τις αντίστοιχες απαιτήσεις του εν λόγω παραρτήματος σε περίπτωση που οι εν λόγω ορισμοί, ονομασίες και ονομασίες πωλήσεως συμπληρώνονται με πρόσθετες διευκρινιστικές και/ή περιγραφικές ενδείξεις (όπως, επί παραδείγματι, «βούτυρο από τόφου» για αμιγώς φυτικό προϊόν); |
|
2) |
Έχει το παράρτημα VII, μέρος III, σημείο 1, του κανονισμού 1308/2013 την έννοια ότι ως «γάλα» νοείται αποκλειστικά το προϊόν της φυσιολογικής εκκρίσεως των γαλακτοφόρων αδένων θηλαστικών, το οποίο λαμβάνεται με μία ή περισσότερες αμέλξεις, χωρίς οποιαδήποτε προσθήκη ή αφαίρεση, ή επιτρέπεται η χρησιμοποίηση του όρου «γάλα» —ενδεχομένως με την προσθήκη επεξηγηματικών όρων όπως, επί παραδείγματι, «γάλα σόγιας»— επίσης και για φυτικά (ολικώς χορτοφαγικά) προϊόντα κατά τη διάθεσή τους στην αγορά; |
|
3) |
Έχει το παράρτημα VII, μέρος III, σημείο 2, επί του άρθρου 78 του κανονισμού 1308/2013 την έννοια ότι οι εκεί, υπό στοιχείο α', λεπτομερώς παρατιθέμενες ονομασίες, όπως ιδίως «ορός γάλακτος», «κρέμα γάλακτος», «βούτυρο», «βουτυρόγαλα», «τυρί», «γιαούρτι» ή ο όρος «αφρόκρεμα» κ.λπ., χρησιμοποιούνται αποκλειστικώς για γαλακτοκομικά προϊόντα ή είναι δυνατό να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παραρτήματος VII, μέρος III, σημείο 2, του κανονισμού 1308/2013 επίσης και αμιγώς φυτικά και/ή ολικώς χορτοφαγικά προϊόντα τα οποία έχουν παρασκευαστεί χωρίς (ζωϊκό) γάλα; |
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/18 |
Αναίρεση που άσκησε την 1η Αυγούστου 2016 ο HX κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 2 Ιουνίου 2016 στην υπόθεση T-723/14, HX κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση C-423/16 P)
(2016/C 350/23)
Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική
Διάδικοι
Αναιρεσείων: HX (εκπρόσωπος: S. Koev, δικηγόρος)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα
Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:
|
— |
να κρίνει παραδεκτή και βάσιμη στο σύνολό της την αίτηση αναιρέσεως και να δεχθεί όλους τους λόγους αναιρέσεως, |
|
— |
να διαπιστώσει ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις δύνανται να κηρυχθούν εν μέρει άκυρες, |
|
— |
να αναιρέσει μερικώς την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (έβδομο τμήμα) της 2ας Ιουνίου 2016 στην υπόθεση T-723/14, HX κατά Συμβουλίου, καθόσον με αυτήν απορρίφθηκε η προσφυγή του HX, |
|
— |
να ακυρώσει μερικώς την εκτελεστική απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/837 του Συμβουλίου, της 28ης Μαΐου 2015, για την τροποποίηση της απόφασης 2013/255/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ 2015, L 132, σ. 82), με την οποία το Συμβούλιο παρέτεινε την ισχύ της αποφάσεως 2013/255 έως την 1η Ιουνίου 2016, κατά το μέρος που η πράξη αυτή αφορά τον HX, και |
|
— |
να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο σύνολο των δικαστικών εξόδων των αναιρεσειόντων, συμπεριλαμβανομένων όλων των εξόδων, αμοιβών κ.λπ. σε σχέση με την εκπροσώπησή τους από δικηγόρο. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
|
1. |
Πλάνη περί το δίκαιο, η οποία εκδηλώνεται ως παράβαση του δικαίου της Ένωσης: δεδομένου ότι η απόφαση κατά της οποίας στρέφεται η απορριφθείσα προσφυγή δεν κοινοποιήθηκε στον αναιρεσείοντα προσωπικά, καίτοι η διεύθυνσή του ήταν γνωστή στο Συμβούλιο, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η προσαρμογή των αιτημάτων σε σχέση με τις εν λόγω πράξεις έλαβε χώρα παραδεκτώς και εντός της προβλεπόμενης αποκλειστικής προθεσμίας. |
|
2. |
Πλάνη περί το δίκαιο, η οποία εκδηλώνεται ως παράβαση των δικονομικών κανόνων θίγουσα τα συμφέροντα του αναιρεσείοντος ως ακολούθως:
|
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/19 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supreme Court of the United Kingdom (Ηνωμένο Βασίλειο) την 1η Αυγούστου 2016 — Secretary of State for the home Department κατά Franco Vomero
(Υπόθεση C-424/16)
(2016/C 350/24)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Αιτούν δικαστήριο
Supreme Court of the United Kingdom
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείων: Secretary of State for the home Department
Αναιρεσίβλητος: Franco Vomero.
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1. |
Εξαρτάται η ενισχυμένη προστασία την οποία προβλέπει το άρθρο 28, παράγραφος 3, στοιχείο α', [της οδηγίας 2004/38/ΕΚ] (1) από την κατοχή δικαιώματος μόνιμης διαμονής κατά την έννοια των άρθρων 16 και 28, παράγραφος 2, της ίδιας οδηγίας; Εάν η απάντηση που θα δοθεί στο πρώτο ερώτημα είναι αρνητική, υποβάλλονται επίσης τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα: |
|
2. |
Είναι η περίοδος διαμονής των προηγούμενων δέκα ετών στην οποία αναφέρεται το άρθρο 28, παράγραφος 3, στοιχείο α':
|
|
3. |
Ποια είναι η πραγματική σχέση μεταξύ του κριτηρίου της δεκαετούς διαμονής στο οποίο αναφέρεται το άρθρο 28, παράγραφος 3, στοιχείο α', και της συνολικής εκτιμήσεως του δεσμού ενσωματώσεως; |
(1) Οδηγία 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004 σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ
Γενικό Δικαστήριο
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/20 |
Προσφυγή της 14ης Ιουλίου 2016 — BP Aromatics κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-371/16)
(2016/C 350/25)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: BP Aromatics Ltd (Geel, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: H. Vanhulle, B. van de Walle de Ghelcke, C. Borgers και N. Baeten, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 11ης Ιανουαρίου 2016, σχετικά με το καθεστώς κρατικών ενισχύσεων μέσω απαλλαγής των πλεοναζόντων κερδών SA.37667 (2015/C) (πρώην 2015/NN), το οποίο εφαρμόζεται από το Βασίλειο του Βελγίου· |
|
— |
επικουρικώς, να ακυρώσει τα άρθρα 2-4 της ως άνω αποφάσεως· |
|
— |
σε κάθε περίπτωση, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως:
|
1. |
Πρώτον, ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά τον προσδιορισμό του προβαλλόμενου μέτρου κρατικών ενισχύσεων και τον χαρακτηρισμό αυτού ως καθεστώτος ενισχύσεων κατά την έννοια του άρθρου 1, στοιχείο δ', του κανονισμού 2015/1589 (1) και του άρθρου 107 ΣΛΕΕ. |
|
2. |
Δεύτερον, ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 107 ΣΛΕΕ, δεν αιτιολόγησε την απόφασή της και υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κρίνοντας ότι το βελγικό σύστημα προκριματικών φορολογικών αποφάσεων για τα πλεονάζοντα κέρδη αποτελεί μέτρο κρατικών ενισχύσεων. |
|
3. |
Τρίτον, ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 16, παράγραφος 1, του κανονισμού 2015/1589 και παραβίασε τις γενικές αρχές της ασφάλειας δικαίου και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον διέταξε την ανάκτηση της προβαλλόμενης ενισχύσεως. |
|
4. |
Τέταρτον, ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 2, παράγραφος 6, ΣΛΕΕ, παραβίασε την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως και υπέπεσε σε κατάχρηση εξουσίας, στο μέτρο που στηρίχθηκε στους κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων προκειμένου να απαγορεύσει το βελγικό σύστημα προκριματικών φορολογικών αποφάσεων για τα πλεονάζοντα κέρδη. |
(1) Κανονισμός (ΕΕ) 2015/1589 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2015, περί λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2015, L 248, σ. 9).
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/20 |
Προσφυγή της 13ης Ιουλίου 2016 — Victaulic Europe κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-373/16)
(2016/C 350/26)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Victaulic Europe (Nazareth, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: C. Fairpo, Solicitor)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να κρίνει παραδεκτή της προσφυγή ακυρώσεως· |
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 11ης Ιανουαρίου 2016, σχετικά με το καθεστώς κρατικών ενισχύσεων μέσω απαλλαγής των πλεοναζόντων κερδών SA.37667 (2015/C) (ex 2015/NN), το οποίο εφαρμόζεται από το Βασίλειο του Βελγίου, στο μέτρο που, με την απόφαση αυτή, εσφαλμένως χαρακτηρίζεται το σύστημα προκριματικών φορολογικών αποφάσεων για τα πλεονάζοντα κέρδη ως καθεστώς ενισχύσεων, δεν προσδιορίζεται επακριβώς σε τι συνίσταται το προβαλλόμενο μέτρο κρατικών ενισχύσεων, εσφαλμένως διαπιστώνεται ότι οι προκριματικές αποφάσεις για τα πλεονάζοντα κέρδη συνιστούν ασύμβατη κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107 ΣΛΕΕ και κακώς επιβάλλεται στο Βέλγιο η υποχρέωση να αναζητήσει απροσδιόριστα ποσά από τους αποδέκτες τέτοιων προκριματικών φορολογικών αποφάσεων· καθώς και |
|
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως:
|
1. |
Πρώτον, ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο χαρακτηρίζοντας εσφαλμένως το σύστημα προκριματικών φορολογικών αποφάσεων για τα πλεονάζοντα κέρδη ως καθεστώς ενισχύσεων. |
|
2. |
Δεύτερον, ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο παραλείποντας να εξετάσει αν οι προβαλλόμενες ενισχύσεις παρείχαν όντως κάποιο πλεονέκτημα. |
|
3. |
Τρίτον, ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι το σύστημα προκριματικών φορολογικών αποφάσεων για τα πλεονάζοντα κέρδη είχε επιλεκτικό χαρακτήρα. |
|
4. |
Τέταρτον, ότι στοιχειοθετείται παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου, στο μέτρο που επιβλήθηκε στο Βέλγιο η υποχρέωση να ανακτήσει τις προβαλλόμενες ενισχύσεις. |
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/21 |
Προσφυγή της 20ής Ιουλίου 2016 — Tri Ocean Energy κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-383/16)
(2016/C 350/27)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Tri Ocean Energy (Κάιρο, Αίγυπτος) (εκπρόσωποι: P. Saini, QC, R. Mehta, Barrister, και N. Sheikh, Solicitor)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2016/850 του Συμβουλίου, της 27ης Μαΐου 2016, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2013/255/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ 2016, L 141, σ. 125), στο μέτρο που την αφορά, |
|
— |
να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2016/840 του Συμβουλίου, της 27ης Μαΐου 2016, για την εφαρμογή του κανονισμού (EE) 36/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία (ΕΕ 2016, L 141, σ. 30), στο μέτρο που την αφορά, και |
|
— |
να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως:
|
1. |
Πρώτον, ότι δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις εγγραφής του ονόματός της στο παράρτημα της προσβαλλόμενης αποφάσεως και του προσβαλλόμενου κανονισμού, οι οποίες προβλέπονται στο άρθρο 28, παράγραφος 1, της αποφάσεως 2013/255/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (η αρχική απόφαση) και στο άρθρο 15, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 36/2012 του Συμβουλίου σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία (ο αρχικός κανονισμός). |
|
2. |
Δεύτερον, ότι συντρέχει προσβολή του δικαιώματος άμυνας και του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας. |
|
3. |
Τρίτον, ότι το Συμβούλιο παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως, τόσο ως προς την προσβαλλόμενη απόφαση όσο και ως προς τον προσβαλλόμενο κανονισμό. |
|
4. |
Τέταρτον, ότι το δικαίωμα ιδιοκτησίας και η φήμη της προσφεύγουσας εθίγησαν αδικαιολόγητα και δυσανάλογα. |
|
5. |
Πέμπτον, ότι συντρέχει πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως. |
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/22 |
Προσφυγή της 20ής Ιουλίου 2016 — Eval Europe κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-388/16)
(2016/C 350/28)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Eval Europe NV (Zwijndrecht, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: H. Vanhulle, B. van de Walle de Ghelcke, C. Borgers και N. Baeten, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 11ης Ιανουαρίου 2016, σχετικά με το καθεστώς κρατικών ενισχύσεων μέσω απαλλαγής των πλεοναζόντων κερδών SA.37667 (2015/C) (πρώην 2015/NN), το οποίο εφαρμόζεται από το Βασίλειο του Βελγίου· |
|
— |
επικουρικώς, να ακυρώσει τα άρθρα 2-4 της ως άνω αποφάσεως· |
|
— |
σε κάθε περίπτωση, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως:
|
1. |
Πρώτον, ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά τον προσδιορισμό του προβαλλόμενου μέτρου κρατικών ενισχύσεων και τον χαρακτηρισμό αυτού ως καθεστώτος ενισχύσεων κατά την έννοια του άρθρου 1, στοιχείο δ', του κανονισμού 2015/1589 (1) και του άρθρου 107 ΣΛΕΕ. |
|
2. |
Δεύτερον, ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 107 ΣΛΕΕ, δεν αιτιολόγησε την απόφασή της και υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κρίνοντας ότι το βελγικό σύστημα προκριματικών φορολογικών αποφάσεων για τα πλεονάζοντα κέρδη αποτελεί μέτρο κρατικών ενισχύσεων. |
|
3. |
Τρίτον, ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 16, παράγραφος 1, του κανονισμού 2015/1589 και παραβίασε τις γενικές αρχές της ασφάλειας δικαίου και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον διέταξε την ανάκτηση της προβαλλόμενης ενισχύσεως. |
|
4. |
Τέταρτον, ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 2, παράγραφος 6, ΣΛΕΕ, παραβίασε την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως και υπέπεσε σε κατάχρηση εξουσίας, στο μέτρο που στηρίχθηκε στους κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων προκειμένου να απαγορεύσει το βελγικό σύστημα προκριματικών φορολογικών αποφάσεων για τα πλεονάζοντα κέρδη. |
(1) Κανονισμός (ΕΕ) 2015/1589 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2015, περί λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2015, L 248, σ. 9).
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/23 |
Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — SJM Coordination Center κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-420/16)
(2016/C 350/29)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: St. Jude Medical Coordination Center (SJM Coordination Center) (Zaventem, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: F. Louis και J. Ylinen, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 11ης Ιανουαρίου 2016, σχετικά με το καθεστώς κρατικών ενισχύσεων μέσω απαλλαγής των πλεοναζόντων κερδών SA.37667 (2015/C) (ex 2015/NN), το οποίο εφαρμόζεται από το Βασίλειο του Βελγίου· |
|
— |
επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέτρο που κατονομάζει την προσφεύγουσα μεταξύ των δικαιούχων του προβαλλόμενου καθεστώτος κρατικών ενισχύσεων· |
|
— |
επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέτρο που διατάσσει την ανάκτηση του ποσού της προβαλλόμενης ενισχύσεως από την προσφεύγουσα· |
|
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα προβάλλει δέκα λόγους ακυρώσεως.
|
1. |
Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται αναρμοδιότητα. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή δεν ήταν αρμόδια να εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και ότι η τελευταία παραβιάζει την αρχή της δοτής αρμοδιότητας. |
|
2. |
Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι οι αντιφατικές θέσεις της Επιτροπής στην απόφαση κίνησης διαδικασίας και στην προσβαλλόμενη απόφαση στοιχειοθετούν προσβολή του δικαιώματος ακροάσεώς της. |
|
3. |
Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι ο χαρακτηρισμός του καθεστώτος ως καθεστώτος ενισχύσεων είναι εσφαλμένος. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι, στην προσβαλλόμενη απόφαση, η Επιτροπή εσφαλμένως καταλήγει στο συμπέρασμα ότι υπήρχε καθεστώς ενισχύσεων, καθώς και ότι η προσέγγιση της Επιτροπής δεν συνάδει με το καθήκον διεξαγωγής συνολικής, επιμελούς και αμερόληπτης εξετάσεως των υπό έρευνα γεγονότων. |
|
4. |
Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ελλιπής αιτιολογία. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή δεν εκθέτει επαρκώς την αιτιολογία επί της οποίας ερείδεται η προσβαλλόμενη απόφαση. |
|
5. |
Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται εσφαλμένη διαπίστωση επιλεκτικού χαρακτήρα κατά το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι εσφαλμένη από πολλές απόψεις, όσον αφορά και τα τρία στάδια που αποδεικνύουν επιλεκτικό χαρακτήρα: (i) Το άρθρο 185(2)(b) του Βελγικού Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος («Code des impôts sur les revenus 1992» or «CIR») και οι προκριματικές φορολογικές αποφάσεις για τα πλεονάζοντα κέρδη δεν μπορούν να εξαιρεθούν από το σύστημα αναφοράς· (ii) οι προκριματικές φορολογικές αποφάσεις υπέρ της προσφεύγουσας δεν αποκλίνουν ούτε (α) από την αρχή του πλήρους ανταγωνισμού, ούτε (β) από το βελγικό σύστημα φορολογίας εισοδήματος εταιριών· και (iii) η προβαλλόμενη απόκλιση δικαιολογείται από την ανάγκη αποφυγής διπλής φορολογίας. |
|
6. |
Με τον έκτο λόγο προβάλλεται απουσία πλεονεκτήματος. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν αναλύει την ύπαρξη πλεονεκτήματος. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι δεν έλαβε κάποιο πλεονέκτημα, ενδεχόμενο δε όφελος προς αυτή είναι συμβατό με την αρχή του πλήρους ανταγωνισμού που ετέθη από το άρθρο 9 του υποδείγματος φορολογικής συμβάσεως του ΟΟΣΑ και εισήχθη στο βελγικό δίκαιο με το άρθρο 185 (2) του CIR. |
|
7. |
Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως, καθότι (i) προβάλλεται ότι η αρχή του πλήρους ανταγωνισμού παρέχει στις φορολογικές αρχές το δικαίωμα να αυξήσουν τη φορολογική βάση των πολυεθνικών εταιριών (ΠΕ) ενώ συγχρόνως δημιουργείται συγκεκριμένος κίνδυνος διπλής φορολογίας προκειμένου να επιτραπούν προσαρμογές προς τα κάτω και (ii) περιορίζεται η ανάλυση πλεονεκτήματος στο επίπεδο οντότητας βελγικής ΠΕ. |
|
8. |
Με τον όγδοο λόγο προβάλλεται παραβίαση των αρχών της ασφάλειας δικαίου και της νομιμότητας. Η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου, καθότι (i) δεν συμμορφώνεται με τη νομολογία και την προγενέστερη πρακτική της Επιτροπής και (ii) δεν προσδιορίζει το προβαλλόμενο πλεονέκτημα. |
|
9. |
Με τον ένατο λόγο προβάλλονται τα αποτελέσματα της ανακτήσεως στη διπλή φορολογία. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση σφάλλει κατά το μέτρο που εκτιμά ότι δεν υφίσταται κίνδυνος διπλής φορολογίας, ο οποίος θα αυξανόταν σε περίπτωση που η προσφεύγουσα υποχρεωνόταν να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό κατά τη διαδικασία ανακτήσεως. Κατά την προσφεύγουσα, η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει συνεπώς να ακυρωθεί, κατά το μέτρο που διατάσσει το Βέλγιο να ανακτήσει οποιοδήποτε ποσό από την προσφεύγουσα. |
|
10. |
Με τον δέκατο λόγο προβάλλεται ότι η ανάκτηση δεν δύναται να υπόκειται στη διακριτική ευχέρεια της Επιτροπής. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση φαίνεται να παρέχει στην Επιτροπή τη διακριτική ευχέρεια να απορρίπτει προσαρμογές της φορολογητέας βάσεως των φορολογουμένων που βασίζονται σε πραγματικές περιστάσεις κατά το χρόνο λήψεως της προκριματικής φορολογικής αποφάσεως. |
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/24 |
Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — Sensi Vigne & Vini κατά EUIPO — El Grifo (CONTADO DEL GRIFO)
(Υπόθεση T-434/16)
(2016/C 350/30)
Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Sensi Vigne & Vini Srl (Lamporecchio, Ιταλία) (εκπρόσωπος: F. Caricato, avvocato)
Καθού: Γραφείο διανοητικής ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: El Grifo, SA (San Bartolomé de Lanzarote, Ισπανία)
Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO
Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα
Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της ΕΕ το οποίο περιλαμβάνει τα λεκτικά στοιχεία «CONTADO DEL GRIFO» — Υπ’ αριθ. 12 097 416 αίτηση καταχωρίσεως
Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής
Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 25ης Μαΐου 2016 στην υπόθεση R 2218/2015-2
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να μεταρρυθμίσει εξ ολοκλήρου την προσβαλλόμενη απόφαση· |
|
— |
να κάνει δεκτή την παρούσα προσφυγή, αποφαινόμενο υπέρ της υπ’ αριθ. 12097416 αιτήσεως καταχωρίσεως σήματος της ΕΕ, η οποία κατατέθηκε στις 28.8.2013 για προϊόντα υπαγόμενα στην κλάση 33· |
|
— |
να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα, καθώς και στα έξοδα της ενώπιόν του διαδικασίας. |
Προβαλλόμενος λόγος
|
— |
Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009. |
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/25 |
Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — holyGhost κατά EUIPO — CBM (holyGhost)
(Υπόθεση T-439/16)
(2016/C 350/31)
Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: holyGhost GmbH (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Wiedemann και S. Engbrink, δικηγόροι)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: CBM Creative Brands Marken GmbH (Ζυρίχη, Ελβετία)
Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO
Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Προσφεύγουσα
Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «holyGhost»– Υπ’ αριθ. 11 757 853 αίτηση καταχωρίσεως
Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής
Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 30ής Μαΐου 2016 στην υπόθεση R 2867/2014-5
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο,
|
— |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση. |
|
— |
να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα. |
Προβαλλόμενος λόγος
Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/26 |
Προσφυγή της 9ης Αυγούστου 2016 — Vasco Group και Astra Sweets κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-444/16)
(2016/C 350/32)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσες: Vasco Group (Dilsen-Stokkem, Βέλγιο) και Astra Sweets (Turnhout, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: H. Gilliams, δικηγόρος)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 11ης Ιανουαρίου 2016, σχετικά με το καθεστώς κρατικών ενισχύσεων μέσω απαλλαγής των πλεοναζόντων κερδών SA.37667 (2015/C) (ex 2015/NN), το οποίο εφαρμόζεται από το Βασίλειο του Βελγίου· |
|
— |
επικουρικώς, να ακυρώσει τα άρθρα 2-4 της ως άνω αποφάσεως· |
|
— |
σε κάθε περίπτωση, να ακυρώσει τα άρθρα 2-4 της αποφάσεως, καθόσον με τα άρθρα αυτά α) επιβάλλεται υποχρέωση ανακτήσεως από οντότητες διαφορετικές από εκείνες οι οποίες ήταν αποδέκτριες «προκριματικών φορολογικών αποφάσεων για τα πλεονάζοντα κέρδη», όπως αυτές ορίζονται στην ως άνω απόφαση και β) επιβάλλεται υποχρέωση ανακτήσεως ποσού ίσου με τον φόρο που εξοικονόμησε ο λήπτης, χωρίς να επιτρέπεται στο Βέλγιο να συνυπολογίσει την προς τα άνω αναπροσαρμογή του φόρου στην οποία έχουν προβεί οι φορολογικές αρχές τρίτου κράτους· |
|
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της των αιτημάτων τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν τέσσερις λόγους ακυρώσεως:
|
1. |
Πρώτον, ότι συντρέχει πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, κατάχρηση εξουσίας και παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθόσον κρίθηκε με την απόφαση της Επιτροπής, της 11ης Ιανουαρίου 2016, σχετικά με το καθεστώς κρατικών ενισχύσεων μέσω απαλλαγής των πλεοναζόντων κερδών SA.37667 (2015/C) (ex 2015/NN), το οποίο εφαρμόζεται από το Βασίλειο του Βελγίου, ότι υφίσταται καθεστώς ενισχύσεων. |
|
2. |
Δεύτερον, ότι συντρέχει παράβαση του άρθρου 107 ΣΛΕΕ και της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθώς και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον με την προσβαλλόμενη απόφαση το φερόμενο καθεστώς χαρακτηρίστηκε ως μέτρο επιλεκτικού χαρακτήρα. |
|
3. |
Τρίτον, ότι συντρέχει παράβαση του άρθρου 107 ΣΛΕΕ και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον με την προσβαλλόμενη απόφαση έγινε δεκτό ότι το φερόμενο καθεστώς συνεπάγεται οφέλη. |
|
4. |
Τέταρτον, ότι συντρέχει παράβαση του άρθρου 107 ΣΛΕΕ, παραβίαση της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, κατάχρηση εξουσίας και παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθόσον με την προσβαλλόμενη απόφαση το Βέλγιο διατάχθηκε να ανακτήσει την ενίσχυση. |
|
26.9.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 350/27 |
Προσφυγή της 4ης Αυγούστου 2016 — Pirelli Tyre κατά EUIPO — Yokohama Rubber (Απεικόνιση γραμμώσεως ελαστικού)
(Υπόθεση T-447/16)
(2016/C 350/33)
Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Pirelli Tyre SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: T. Müller και F. Togo, δικηγόροι)
Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: The Yokohama Rubber Co. Ltd (Τόκιο, Ιαπωνία)
Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO
Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα
Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα (απεικόνιση γραμμώσεως ελαστικού — Υπ’ αριθ. No 2 319 176 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης)
Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας
Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 28ης Απριλίου 2016 στην υπόθεση R 2583/2014-5
Αίτημα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στο μέτρο που κήρυξε άκυρο το σήμα και καταδίκασε την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα ενώπιον του EUIPO. |
Προβαλλόμενος λόγος
|
— |
Παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009 σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και ε' περίπτωση ii, του κανονισμού 207/2009. |