ISSN 1725-2415

doi:10.3000/17252415.C_2010.317.ell

Επίσημη Εφημερίδα

της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317
European flag  

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα

Ανακοινώσεις και Πληροφορίες

53ό έτος
20 Νοεμβρίου 2010

Ανακοίνωση αριθ

Περιεχόμενα

Σελίδα

 

IV   Πληροφορίες

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ, ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

 

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

2010/C 317/01

Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςEE C 301της 6.11.2010

1

 

Δικαστήριο

2010/C 317/02

Ορκωμοσία νέου μέλους του Δικαστηρίου

2

2010/C 317/03

Εκλογή των προέδρων τμήματος

2

2010/C 317/04

Τοποθέτηση των δικαστών στα τμήματα

2

2010/C 317/05

Ορισμός του πρώτου γενικού εισαγγελέα

3

2010/C 317/06

Πίνακες που χρησιμεύουν για τον προσδιορισμό της συνθέσεως των δικαστικών σχηματισμών

3

2010/C 317/07

Ορισμός του τμήματος που επιφορτίζεται με τις υποθέσεις περί των οποίων γίνεται λόγος στο άρθρο 104β του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου

4

2010/C 317/08

Διορισμός του Γραμματέα

4

 

Γενικό Δικαστήριο

2010/C 317/09

Ορκωμοσία νέου μέλους του Γενικού Δικαστηρίου

5

2010/C 317/10

Ορκωμοσία νέου μέλους του Γενικού Δικαστηρίου

5

2010/C 317/11

Τοποθέτηση του Δ. Γρατσία σε τμήματα

5

 

V   Γνωστοποιήσεις

 

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

 

Δικαστήριο

2010/C 317/12

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-514/07 P, C-528/07 P και C-532/07 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 21ης Σεπτεμβρίου 2010 — Βασίλειο της Σουηδίας κατά Association de la presse internationale ASBL (API), Ευρωπαϊκής Επιτροπής (C-514/07), Association de la presse internationale ASBL (API) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής (C-528/07), Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Association de la presse internationale ASBL (API) (C-532/07) [Αίτηση αναιρέσεως — Δικαίωμα προσβάσεως στα έγγραφα των θεσμικών οργάνων — Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 — Άρθρο 4, παράγραφος 2, δεύτερο και τρίτο εδάφιο — Υπομνήματα κατατεθέντα από την Επιτροπή στο πλαίσιο ενδίκων διαδικασιών ενώπιον του Δικαστηρίου και του Πρωτοδικείου — Απόφαση της Επιτροπής μη επιτρέπουσα την πρόσβαση]

6

2010/C 317/13

Υπόθεση C-581/08: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 [αίτηση του VAT and Duties Tribunal, London Tribunal Centre (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — EMI Group Ltd κατά The Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs (Έκτη οδηγία ΦΠΑ — Άρθρο 5, παράγραφος 6, δεύτερη περίοδος — Έννοια του όρου δείγματα — Έννοια του όρου δώρα μικρής αξίας — Μουσικές ηχογραφήσεις — Δωρεάν διανομή για διαφημιστικούς σκοπούς)

7

2010/C 317/14

Υπόθεση C-104/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 [αίτηση του Tribunal Superior de Justicia de Galicia (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Pedro Manuel Roca Álvarez κατά Sesa Start España ETT SA (Κοινωνική πολιτική — Ιση μεταχείριση ανδρών και γυναικών εργαζομένων — Οδηγία 76/207/ΕΟΚ — Άρθρα 2 και 5 — Δικαίωμα άδειας των μητέρων που εργάζονται ως μισθωτές — Δυνατότητα χρήσης της άδειας από τη μητέρα που εργάζεται ως μισθωτή ή τον πατέρα που εργάζεται ως μισθωτός — Μητέρα που δεν εργάζεται ως μισθωτή — Μη χορήγηση του δικαιώματος άδειας στον πατέρα που εργάζεται ως μισθωτός)

8

2010/C 317/15

Υπόθεση C-132/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου του Βελγίου (Παράβαση κράτους μέλους — Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου — Καταστατικό των ευρωπαϊκών σχολείων — Συμφωνία περί της έδρας του 1962 — Συμβάσεις του 1957 και του 1994 — Ρήτρα διαιτησίας — Άρθρο 10 ΕΚ — Χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών σχολείων — Δαπάνες επιπλώσεως και διδακτικού υλικού)

8

2010/C 317/16

Υπόθεση C-133/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 [αίτηση του Fővárosi Bíróság (Δημοκρατία της Ουγγαρίας) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — József Uzonyi κατά Mezőgazdasági és Vidékfejlesztési Hivatal Központi Szerve [Γεωργία — Κοινή γεωργική πολιτική — Συστήματα στηρίξεως — Κανονισμός (ΕΚ) 1782/2003 — Άρθρο 143βα — Χωριστή ενίσχυση για τη ζάχαρη — Χορήγηση — Απόφαση νέων κρατών μελών — Προϋποθέσεις — Αντικειμενικά και αμερόληπτα κριτήρια]

9

2010/C 317/17

Υπόθεση C-314/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Stadt Graz κατά Strabag AG, Teerag-Asdag AG, Bauunternehmung Granit GesmbH (Οδηγία 89/665/ΕΟΚ — Δημόσιες συμβάσεις — Διαδικασίες προσφυγής — Αγωγή αποζημιώσεως — Παράνομη ανάθεση — Εθνικός κανόνας περί ευθύνης που στηρίζεται σε τεκμήριο πταίσματος της αναθέτουσας αρχής)

9

2010/C 317/18

Υπόθεση C-392/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 [αίτηση του Baranya Megyei Bíróság (Δημοκρατία της Ουγγαρίας) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Uszodaépítő Kft κατά APEH Központi Hivatal Hatósági Főosztály (Έκτη οδηγία ΦΠΑ — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Δικαίωμα εκπτώσεως από τον φόρο επί των εισροών — Νέα εθνική ρύθμιση — Απαιτήσεις σχετικά με το περιεχόμενο τιμολογίου — Αναδρομική εφαρμογή — Απώλεια του δικαιώματος προς έκπτωση)

10

2010/C 317/19

Υπόθεση C-395/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 [αίτηση του Naczelny Sąd Administracyjny Izba Finansowa Wydział I — (Δημοκρατία της Πολωνίας) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Oasis East sp z o.o. κατά Minister Finansów (Έκτη οδηγία ΦΠΑ — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Προσχώρηση νέου κράτους μέλους — Δικαίωμα έκπτωσης του φόρου εισροών — Εθνική ρύθμιση που αποκλείει το δικαίωμα προς έκπτωση του φόρου για ορισμένες παροχές υπηρεσιών — Εμπορικοί εταίροι εγκατεστημένοι σε έδαφος που χαρακτηρίζεται ως φορολογικός παράδεισος — Ευχέρεια των κρατών μελών να διατηρούν σε ισχύ τη νομοθεσία τους περί αποκλεισμού του δικαιώματος προς έκπτωση η οποία ίσχυε κατά τον χρόνο έναρξης της ισχύος της έκτης οδηγίας ΦΠΑ)

10

2010/C 317/20

Υπόθεση C-479/09 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 — Evets Corp. κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (Αναίρεση — Κοινοτικό σήμα — Λεκτικό σήμα DANELECTRO — Εικονιστικό σήμα QWIK TUNE — Αίτηση ανανεώσεως της καταχωρίσεως του σήματος — Αίτηση περί επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση — Μη τήρηση της προθεσμίας για την υποβολή αιτήσεως ανανεώσεως της καταχωρίσεως του σήματος)

11

2010/C 317/21

Υπόθεση C-481/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Τσεχικής Δημοκρατίας (Παράβαση κράτους μέλους — Περιβάλλον — Οδηγία 2006/7/ΕΚ — Ποιότητα των υδάτων κολύμβησης — Μη εμπρόθεσμη μεταφορά στο εσωτερικό δίκαιο)

11

2010/C 317/22

Υπόθεση C-24/10: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 23ης Σεπτεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας (Παράβαση κράτους μέλους — Οδηγία 2006/46/ΕΚ — Δίκαιο των εταιριών — Ετήσιοι λογαριασμοί και ενοποιημένοι λογαριασμοί των εταιριών — Παράλειψη εμπρόθεσμης μεταφοράς στην εσωτερική έννομη τάξη)

12

2010/C 317/23

Υπόθεση C-36/10: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου του Βελγίου (Παράβαση κράτους μέλους — Οδηγίες 96/82/ΕΚ και 2003/105/ΕΚ — Αντιμετώπιση των κινδύνων μεγάλων ατυχημάτων σχετιζόμενων με επικίνδυνες ουσίες — Άρθρο 12, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο — Εσφαλμένη μεταφορά στο εσωτερικό δίκαιο)

12

2010/C 317/24

Υπόθεση C-344/09: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε ο Mora Kommun (Σουηδία) στις 21 Αυγούστου 2009 — Dan Bengtsson κατά Tele2 Sverige AB, Telenor Sverige AB, TeliaSonera Mobile Networks AB, Teracom

13

2010/C 317/25

Υπόθεση C-378/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Magyar Köztársaság Legfelsőbb Bírósága (Ουγγαρία) στις 28 Ιουλίου 2010 — VALE Építési Kft.

13

2010/C 317/26

Υπόθεση C-384/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Hof van Cassatie van België στις 29 Ιουλίου 2010 — Jan Voogsgeerd κατά Navimer SA

14

2010/C 317/27

Υπόθεση C-399/10 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 4 Αυγούστου 2010 η Bouygues SA και η Bouygues Télécom SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο πενταμελές τμήμα) στις 21 Μαΐου 2010 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-425/04, T-444/04, T-450/04 και T-456/04, Γαλλία κ.λπ. κατά Επιτροπής

14

2010/C 317/28

Υπόθεση C-401/10 P: Αναίρεση που άσκησε στις 5 Αυγούστου 2010 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (τρίτο πενταμελές τμήμα) της 21ης Μαΐου 2010 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-425/04, T-444/04, T-450/04 και T-456/04, Γαλλία κ.λπ. κατά Επιτροπής

15

2010/C 317/29

Υπόθεση C-421/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 25 Αυγούστου 2010 — Finanzamt Deggendorf κατά Markus Stoppelkamp ως συνδίκου πτωχεύσεως για την περιουσία του Harald Raab

16

2010/C 317/30

Υπόθεση C-423/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Düsseldorf στις 27 Αυγούστου 2010 — Delphi Deutschland GmbH κατά Hauptzollamt Düsseldorf

16

2010/C 317/31

Υπόθεση C-434/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Administrativen sad Sofia-grad (Βουλγαρία) στις 6 Σεπτεμβρίου 2010 — Petar Veselinov Aladzhov κατά Zamestnik direktor na Stolichna direktsia na vatreshnite raboti kam Ministerstvo na vatreshnite raboti

16

2010/C 317/32

Υπόθεση C-435/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Centrale Raad van Beroep (Κάτω Χώρες) στις 13 Σεπτεμβρίου 2010 — J.C. van Ardennen κατά Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen

18

2010/C 317/33

Υπόθεση C-437/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το Tribunal Judicial de Vieira do Minho (Πορτογαλία) στις 13 Σεπτεμβρίου 2010 — Manuel Afonso Esteves κατά Axa — Seguros de Portugal SA

18

2010/C 317/34

Υπόθεση C-443/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το tribunal administratif de Limoges (Γαλλία) στις 14 Σεπτεμβρίου 2010 — Philippe Bonnarde κατά Agence de Services et de Paiement

19

2010/C 317/35

Υπόθεση C-444/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 15 Σεπτεμβρίου 2010 — Finanzamt Lüdenscheid κατά Christel Schriever

19

2010/C 317/36

Υπόθεση C-448/10 P: Αναίρεση που άσκησε στις 15 Σεπτεμβρίου 2010 η ThyssenKrupp Acciai Speciali Terni SpA κατά της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 1ης Ιουλίου 2010 στην υπόθεση T-62/08, ThyssenKrupp Acciai Speciali Terni SpA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

20

2010/C 317/37

Υπόθεση C-449/10 P: Αναίρεση που άσκησε στις 15 Σεπτεμβρίου 2010 η Cementir Italia Srl κατά της απόφασης που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) την 1η Ιουλίου 2010 στην υπόθεση T-63/08, Cementir Italia Srl κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

20

2010/C 317/38

Υπόθεση C-450/10 P: Αναίρεση που άσκησε στις 15 Σεπτεμβρίου 2010 η Nuova Terni Industrie Chimiche SpA κατά της απόφασης που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) την 1η Ιουλίου 2010 στην υπόθεση T-64/08, Nuova Terni Industrie Chimiche SpA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

21

2010/C 317/39

Υπόθεση C-452/10 P: Αναίρεση που άσκησε στις 16 Σεπτεμβρίου 2010 η BNP Paribas και η Banca Nazionale del Lavoro SpA (BNL) κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) την 1η Ιουλίου 2010 στην υπόθεση T-335/08, BNP Paribas και BNL κατά Επιτροπής

22

2010/C 317/40

Υπόθεση C-454/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 17 Σεπτεμβρίου 2010 — Oliver Jestel κατά Hauptzollamt Aachen

22

2010/C 317/41

Υπόθεση C-459/10 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 20 Σεπτεμβρίου 2010 το Freistaat Sachsen και το Land Sachsen-Anhalt κατά της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 8ης Ιουλίου 2010 στην υπόθεση T-396/08, Freistaat Sachsen και Land Sachsen-Anhalt κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

23

2010/C 317/42

Υπόθεση C-461/10: Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Högsta domstolen (Σουηδία) στις 20 Σεπτεμβρίου 2010 — Bonnier Audio AB, Earbooks AB, Norstedts Förlagsgrupp AB, Piratförlaget Aktiebolag, Storyside AB κατά Perfect Communication Sweden AB

24

2010/C 317/43

Υπόθεση C-462/10 P: Αναίρεση που άσκησε στις 24 Σεπτεμβρίου 2010 η Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 8 Ιουλίου 2010 στην υπόθεση T-331/06, Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (ΕΟΠ)

24

2010/C 317/44

Υπόθεση C-466/10: Προσφυγή της 27ης Σεπτεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

25

 

Γενικό Δικαστήριο

2010/C 317/45

Υπόθεση T-378/07: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2010 — CNH Global κατά ΓΕΕΑ (Συνδυασμός κόκκινου, μαύρου και φαιού χρώματος ενός γεωργικού ελκυστήρα) [Κοινοτικό σήμα — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αποτελούμενου από τον συνδυασμό κόκκινου, μαύρου και φαιού χρώματος στις εξωτερικές επιφάνειες ενός γεωργικού ελκυστήρα — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα κτηθέντος λόγω της χρήσεως του σήματος — Άρθρο 7, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]]

26

2010/C 317/46

Υπόθεση T-200/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2010 — Interflon κατά ΓΕΕΑ — Illinois Tool Works (FOODLUBE) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας — Λεκτικό κοινοτικό σήμα FOODLUBE — Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου — Περιγραφικός χαρακτήρας — Διακριτικός χαρακτήρας — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', και άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', και άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]]

26

2010/C 317/47

Υπόθεση T-201/08: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2010 — Market Watch κατά ΓΕΕΑ — Ares Trading (Seroslim) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος Seroslim — Προγενέστερο λεκτικό κοινοτικό σήμα SEROSTIM — Σχετικό λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]]

27

2010/C 317/48

Υπόθεση T-247/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2010 — C-Content κατά Επιτροπής (Εξωσυμβατική ευθύνη — Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών — Διαδικασίες κοινοτικών διαγωνισμών — Υπηρεσίες ηλεκτρονικών εκδόσεων — Παρατυπίες και παραβιάσεις του κοινοτικού δικαίου τις οποίες φέρεται ότι διέπραξε η Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων — Προθεσμίες παραγραφής — Αιτιώδης συνάφεια)

27

2010/C 317/49

Υπόθεση T-452/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Οκτωβρίου 2010 — DHL Aviation και DHL Hub Leipzig κατά Επιτροπής (Κρατικές ενισχύσεις — Αεροπορικές μεταφορές φορτίων — Εγγυήσεις σχετικές με την εκμετάλλευση της νέας ευρωπαϊκής πλατφόρμας της εταιρίας DHL στο αεροδρόμιο Leipzig-Halle — Απόφαση κηρύσσουσα την ενίσχυση ασύμβατη με την κοινή αγορά και διατάσσουσα την ανάκτησή της)

28

2010/C 317/50

Υπόθεση T-534/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 — Granuband κατά ΓΕΕΑ — Granuflex (GRANUflex) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας — Εικονιστικό κοινοτικό σήμα GRANUflex — Προγενέστερη εταιρική επωνυμία και εμπορική ονομασία GRANUFLEX — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Άρθρο 8, παράγραφος 4, και άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 4 και άρθρο 53, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]]

28

2010/C 317/51

Υπόθεση T-47/09: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Οκτωβρίου 2010 — Deutsche Behindertenhilfe — Aktion Mensch κατά ΓΕΕΑ (diegesellschafter.de) [Κοινοτικό σήμα — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος diegesellschafter.de — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]]

28

2010/C 317/52

Υπόθεση T-85/09: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 — Kadi κατά Επιτροπής [Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας — Περιοριστικά μέτρα κατά προσώπων και οντοτήτων που συνδέονται με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο της Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν — Κανονισμός (ΕΚ) 881/2002 — Δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων ενός προσώπου λόγω του ότι έχει περιληφθεί σε κατάλογο που κατάρτισε όργανο των Ηνωμένων Εθνών — Επιτροπή κυρώσεων — Μεταγενέστερη εγγραφή του στο παράρτημα Ι του κανονισμού 881/2002 — Προσφυγή ακυρώσεως — Θεμελιώδη δικαιώματα — Δικαίωμα ακροάσεως, δικαίωμα σε αποτελεσματικό δικαστικό έλεγχο και δικαίωμα σεβασμού της ιδιοκτησίας]

29

2010/C 317/53

Υπόθεση T-92/09: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Οκτωβρίου 2010 — Strategi Group κατά ΓΕΕΑ — RBI (STRATEGI) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος STRATEGI — Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα Stratégies — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Απόδειξη της χρήσεως του προγενέστερου σήματος — Άρθρο 43, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 42, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009] και κανόνας 22 του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95]

29

2010/C 317/54

Υπόθεση T-136/09: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Οκτωβρίου 2010 — Επιτροπή κατά Gal-Or (Ρήτρα διαιτησίας — Σύμβαση περί χρηματοδοτικής συνδρομής συναφθείσα στο πλαίσιο ειδικού προγράμματος έρευνας και τεχνολογικής αναπτύξεως, στον τομέα της μη προερχόμενης από πυρηνικό σταθμό ενέργειας — Μη τήρηση των όρων της συμβάσεως — Επιστροφή των ποσών της προκαταβολής — Τόκοι υπερημερίας — Ερήμην διαδικασία)

30

2010/C 317/55

Υπόθεση T-244/09: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Οκτωβρίου 2010 — Accenture Global Services κατά ΓΕΕΑ — Silver Creek Properties (acsensa) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος acsensa — Προγενέστερα λεκτικά και εικονιστικά, κοινοτικά και εθνικά σήματα ACCENTURE και accenture — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Απουσία κινδύνου συγχύσεως — Απουσία ομοιότητας μεταξύ των σημείων — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009] — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Άρθρο 73 του κανονισμού 40/94 (νυν άρθρο 75 του κανονισμού 207/2009)]

30

2010/C 317/56

Υπόθεση T-270/09: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 — PVS κατά ΓΕΕΑ — MeDiTA Medizinische Kurierdienst (medidata) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος medidata — Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα MeDiTA — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Ομοιότητα των σημείων — Ομοιότητα των υπηρεσιών — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]]

31

2010/C 317/57

Υπόθεση T-388/09: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2010 — Rosenruist κατά ΓΕΕΑ (Απεικόνιση τσέπης με δύο καμπύλες που διασταυρώνονται σε σημείο πάνω σε αυτήν) [Κοινοτικό σήμα — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος που απεικονίζει δύο καμπύλες διασταυρούμενες σε σημείο πάνω σε τσέπη — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Απουσία διακριτικού χαρακτήρα — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]

31

2010/C 317/58

Υπόθεση T-365/08: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Σεπτεμβρίου 2010 — Hidalgo κατά ΓΕΕΑ — Bodegas Hidalgo — La Gitana (HIDALGO) (Κοινοτικό σήμα — Ακύρωση της καταχωρίσεως του εθνικού σήματος κατά της οποίας ασκήθηκε ανακοπή — Κατάργηση της δίκης)

32

2010/C 317/59

Υπόθεση T-498/09 P: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 24 Σεπτεμβρίου 2010 — Kerstens κατά Επιτροπής (Αναίρεση — Δημόσια διοίκηση — Υπάλληλοι — Προαγωγή — Περίοδος προαγωγών 2005 — Απονομή μορίων προτεραιότητας — Βάρος αποδείξεως — Δικαιώματα άμυνας — Αναίρεση εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη)

32

2010/C 317/60

Υπόθεση T-400/10: Προσφυγή της 12ης Σεπτεμβρίου 2010 — Χαμάς κατά Συμβουλίου

32

2010/C 317/61

Υπόθεση T-407/10: Προσφυγή της 14ης Σεπτεμβρίου 2010 — Ουγγαρία κατά Επιτροπής

33

2010/C 317/62

Υπόθεση T-413/10: Προσφυγή που ασκήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2010 — Socitrel κατά Επιτροπής

34

2010/C 317/63

Υπόθεση T-414/10: Προσφυγή που ασκήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2010 — Companhia Previdente κατά Επιτροπής

35

2010/C 317/64

Υπόθεση T-422/10: Προσφυγή της 15ης Σεπτεμβρίου 2010 — Emme κατά Επιτροπής

35

2010/C 317/65

Υπόθεση T-423/10: Προσφυγή της 16ης Σεπτεμβρίου 2010 — Redaelli Tecna κατά Επιτροπής

36

2010/C 317/66

Υπόθεση T-424/10: Προσφυγή της 18ης Σεπτεμβρίου 2010 — Dosenbach-Ochsner κατά ΓΕΕΑ — Sisma (Αναπαράσταση ενός ορθογωνίου παραλληλογράμμου με ελέφαντες)

36

2010/C 317/67

Υπόθεση T-425/10: Προσφυγή της 21ης Σεπτεμβρίου 2010 — Häfele κατά ΓΕΕΑ (Mixfront)

37

2010/C 317/68

Υπόθεση T-426/10: Προσφυγή της 16ης Σεπτεμβρίου 2010 — Moreda-Riviere Trefilerías κατά Επιτροπής

37

2010/C 317/69

Υπόθεση T-427/10: Προσφυγή της 16ης Σεπτεμβρίου 2010 — Trefilerías Quijano κατά Επιτροπής

38

2010/C 317/70

Υπόθεση T-428/10: Προσφυγή της 16ης Σεπτεμβρίου 2010 — Trenzas y Cables de Acero κατά Επιτροπής

38

2010/C 317/71

Υπόθεση T-430/10: Προσφυγή της 17ης Σεπτεμβρίου 2010 — Magnesitas de Rubián κ.λπ. κατά Επιτροπής

39

2010/C 317/72

Υπόθεση T-431/10: Προσφυγή της 24ης Σεπτεμβρίου 2010 — Nencini κατά Κοινοβουλίου

40

2010/C 317/73

Υπόθεση T-432/10: Προσφυγή της 17ης Σεπτεμβρίου 2010 — Vivendi κατά Επιτροπής

40

2010/C 317/74

Υπόθεση T-433/10 P: Αίτηση αναιρέσεως που ασκήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2010 από τους John Allen κ.λπ. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε στις 13 Ιουλίου 2010 το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση F-103/09, Allen κ.λπ. κατά Επιτροπής

41

2010/C 317/75

Υπόθεση T-436/10: Προσφυγή της 15ης Σεπτεμβρίου 2010 — Hit Groep BV κατά Επιτροπής

41

2010/C 317/76

Υπόθεση T-437/10: Αγωγή της 22ας Σεπτεμβρίου 2010 — Gap SA granen & producten κατά Επιτροπής

43

2010/C 317/77

Υπόθεση T-438/10: Προσφυγή της 24ης Σεπτεμβρίου 2010 — Forgital Italy κατά Συμβουλίου

43

2010/C 317/78

Υπόθεση T-444/10: Προσφυγή της 28ης Σεπτεμβρίου 2010 — ESGE κατά ΓΕΕΑ-Kenwood Appliances Luxembourg (KMIX)

44

2010/C 317/79

Υπόθεση T-445/10: Προσφυγή της 28ης Σεπτεμβρίου 2010 — HerkuPlast Kubern κατά ΓΕΕΑ — How (eco-pack)

45

2010/C 317/80

Υπόθεση T-450/10 P: Αναίρεση που άσκησε στις 24 Σεπτεμβρίου 2010 ο Luigi Marcuccio κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 9 Ιουλίου 2010 στην υπόθεση F-91/09, Marcuccio κατά Επιτροπής

45

2010/C 317/81

Υπόθεση T-451/10: Αγωγή της 28ης Σεπτεμβρίου 2010 — Fuchshuber Agrarhandel κατά Επιτροπής

46

 

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

2010/C 317/82

Υπόθεση F-43/09: Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 — van Heuckelom κατά Ευρωπαϊκής Αστυνομικής Υπηρεσίας (Ευρωπόλ) (Υπαλληλική υπόθεση — Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπόλ — Άρθρο 29 — Προαγωγή κατά κλιμάκιο χορηγούμενη βάσει εκθέσεων αξιολογήσεως — Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας της αποφάσεως που καθορίζει την πολιτική κατατάξεως σε βαθμούς και κλιμάκια — Αρμοδιότητες του διευθυντή και του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπόλ — Εξουσία εκτιμήσεως του διευθυντή της Ευρωπόλ — Όρια)

47

2010/C 317/83

Υπόθεση F-52/09: Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 14ης Σεπτεμβρίου 2010 — Da Silva Pinto Branco κατά Δικαστηρίου (Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Πρόσληψη — Δόκιμος υπάλληλος — Απόλυση κατά το πέρας της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας — Δικαιώματα άμυνας — Εκτίμηση των ικανοτήτων — Δικαστικός έλεγχος)

47

2010/C 317/84

Υπόθεση F-79/09: Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 14ης Σεπτεμβρίου 2010 — ΑΕ κατά Επιτροπής (Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Κοινωνική ασφάλιση — Ασφάλιση κατά ατυχημάτων και επαγγελματικών νόσων — Άρθρο 73 του ΚΥΚ — Άρνηση αναγνωρίσεως της επαγγελματικής προελεύσεως μιας νόσου — Υπερευαισθησία στα ηλεκτρομαγνητικά πεδία)

48

2010/C 317/85

Υπόθεση F-85/09: Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 14ης Σεπτεμβρίου 2010 — Rossi Ferreras κατά Επιτροπής (Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Περίοδος αξιολογήσεως 2001/2002 — Έκθεση εξελίξεως σταδιοδρομίας — Εκτέλεση ακυρωτικής αποφάσεως — Συνέπειες της ανακλήσεως μιας πράξεως — Καθορισμός των σκοπών)

48

2010/C 317/86

Υπόθεση F-2/10: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 6ης Οκτωβρίου 2010 — Marcuccio κατά Επιτροπής (Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Κοινωνική ασφάλιση — Υγειονομική ασφάλιση — Αιτήσεις επιστροφής ιατρικών εξόδων — Απουσία βλαπτικής πράξεως — Προδήλως απαράδεκτη και προδήλως νόμω αβάσιμη προσφυγή — Άρθρο 94 του Κανονισμού Διαδικασίας)

48

2010/C 317/87

Υπόθεση F-71/10: Προσφυγή-αγωγή της 30ής Αυγούστου 2010 — Cantisani κατά Επιτροπής

49

2010/C 317/88

Υπόθεση F-72/10: Προσφυγή της 2ας Σεπτεμβρίου 2010 — da Silva Tenreiro κατά Επιτροπής

49

2010/C 317/89

Υπόθεση F-86/10: Προσφυγή της 24ης Σεπτεμβρίου 2010 — Dubus κατά Κοινοβουλίου

49

2010/C 317/90

Υπόθεση F-88/10: Προσφυγή-αγωγή της 27ης Σεπτεμβρίου 2010 — Van Asbroeck κατά Επιτροπής

50

2010/C 317/91

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 16ης Σεπτεμβρίου 2010 — Block κ.λπ. και Knaul κ.λπ κατά Επιτροπής (Ενωθείσες υποθέσεις F-8/05 και F-10/05)

50

2010/C 317/92

Υπόθεση F-45/06: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 16ης Σεπτεμβρίου 2010 — Avendano κ.λπ. κατά Επιτροπής

50

2010/C 317/93

Υπόθεση F-70/06: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 16ης Σεπτεμβρίου 2010 — Baele κ.λπ. κατά Επιτροπής

50

2010/C 317/94

Υπόθεση F-103/06: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 16ης Σεπτεμβρίου 2010 — Blank κ.λπ. κατά Επιτροπής

51

2010/C 317/95

Υπόθεση F-90/09: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 16ης Σεπτεμβρίου 2010 — Ernotte κατά Επιτροπής

51

EL

 

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ, ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/1

2010/C 317/01

Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

EE C 301της 6.11.2010

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

EE C 288της 23.10.2010

EE C 274 της 9.10.2010

EE C 260 της 25.9.2010

EE C 246 της 11.9.2010

EE C 234 της 28.8.2010

EE C 221 της 14.8.2010

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα σε:

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

Δικαστήριο

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/2

Ορκωμοσία νέου μέλους του Δικαστηρίου

2010/C 317/02

Ο E. Jarašiūnas, ο οποίος διορίστηκε δικαστής στο Δικαστήριο για την περίοδο από 7 Οκτωβρίου 2010 έως 6 Οκτωβρίου 2012, με απόφαση των αντιπροσώπων των Κυβερνήσεων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 29ης Σεπτεμβρίου 2010 (1), ορκίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου στις 6 Οκτωβρίου 2010.

(1)  ΕΕ L 261 της 5.10.2010, σ. 5.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/2

Εκλογή των προέδρων τμήματος

2010/C 317/03

Κατόπιν συσκέψεως της 5ης Οκτωβρίου 2010, οι δικαστές του Δικαστηρίου εξέλεξαν, δυνάμει του άρθρου 10, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας, τους J.-J. Kasel, Α. Arabadjiev, D. Šváby και K. Schiemann ως προέδρους, αντιστοίχως, του πέμπτου, του έκτου, του εβδόμου και του ογδόου τριμελούς τμήματος, για διάστημα ενός έτους μέχρι τις 6 Οκτωβρίου 2011.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/2

Τοποθέτηση των δικαστών στα τμήματα

2010/C 317/04

Το Δικαστήριο, κατά τη σύσκεψή του της 12ης Οκτωβρίου 2010, αποφάσισε να τοποθετήσει τον E. Jarašiūnas στο τέταρτο και το όγδοο τμήμα.

Κατόπιν της εκλογής των προέδρων των τριμελών τμημάτων και της τοποθετήσεως του E. Jarašiūnas στο τέταρτο και στο όγδοο τμήμα, το τέταρτο, το πέμπτο, το έκτο, το έβδομο και το όγδοο τμήμα έχουν την ακόλουθη σύνθεση:

 

Τέταρτο τμήμα

 

J.-C. Bonichot, πρόεδρος,

 

K. Schiemann, L. Bay Larsen, C. Toader, A. Prechal και E. Jarašiūnas, δικαστές

 

Πέμπτο τμήμα

 

J.-J. Kasel, πρόεδρος,

 

A. Borg Barthet, M. Ilešič, E. Levits, M. Safjan και M. Berger, δικαστές

 

Έκτο τμήμα

 

A. Arabadjiev, πρόεδρος,

 

A. Rosas, U. Lõhmus, A. Ó Caoimh και P. Lindh, δικαστές

 

Έβδομο τμήμα

 

D. Šváby, πρόεδρος,

 

R. Silva de Lapuerta, E. Juhász, Γ. Αρέστης, J. Malenovský και T. von Danwitz, δικαστές

 

Όγδοο τμήμα

 

K. Schiemann, πρόεδρος,

 

L. Bay Larsen, C. Toader, A. Prechal και E. Jarašiūnas, δικαστές

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/3

Ορισμός του πρώτου γενικού εισαγγελέα

2010/C 317/05

Δυνάμει του άρθρου 10, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας, το Δικαστήριο όρισε τον Y. Bot ως πρώτο γενικό εισαγγελέα για διάστημα ενός έτους μέχρι τις 6 Οκτωβρίου 2011.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/3

Πίνακες που χρησιμεύουν για τον προσδιορισμό της συνθέσεως των δικαστικών σχηματισμών

2010/C 317/06

Κατά την από 12 Οκτωβρίου 2010 σύσκεψή του το Δικαστήριο κατάρτισε τον πίνακα περί του οποίου γίνεται λόγος στο άρθρο 11β, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, για τον ορισμό των μελών του τμήματος μείζονος συνθέσεως ως ακολούθως:

 

A. Rosas

 

E. Jarašiūnas

 

R. Silva de Lapuerta

 

A. Prechal

 

K. Schiemann

 

M. Berger

 

E. Juhász

 

D. Šváby

 

Γ. Αρέστης

 

M. Safjan

 

A. Borg Barthet

 

J.-J. Kasel

 

M. Ilešič

 

C. Toader

 

J. Malenovský

 

Α. Arabadjiev

 

U. Lõhmus

 

T. von Danwitz

 

E. Levits

 

P. Lindh

 

A. Ó Caoimh

 

L. Bay Larsen

Κατά την από 12 Οκτωβρίου 2010 σύσκεψή του το Δικαστήριο κατάρτισε τον πίνακα περί του οποίου γίνεται λόγος στο άρθρο 11γ, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας, για τον προσδιορισμό της συνθέσεως του τετάρτου πενταμελούς τμήματος, ως ακολούθως:

Τέταρτο τμήμα

 

K. Schiemann

 

E. Jarašiūnas

 

L. Bay Larsen

 

M. Prechal

 

C. Toader

Κατά την από 12 Οκτωβρίου 2010 σύσκεψή του το Δικαστήριο κατάρτισε τον πίνακα περί του οποίου γίνεται λόγος στο άρθρο 11γ, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας για τον προσδιορισμό της συνθέσεως των τριμελών τμημάτων ως ακολούθως:

Πέμπτο τμήμα

 

A. Borg Barthet

 

M. Ilešič

 

E. Levits

 

M. Safjan

 

M. Berger

Έκτο τμήμα

 

A. Rosas

 

U. Lõhmus

 

A. Ó Caoimh

 

P. Lindh

Έβδομο τμήμα

 

R. Silva de Lapuerta

 

E. Juhász

 

Γ. Αρέστης

 

J. Malenovský

 

T. von Danwitz

Όγδοο τμήμα

 

L. Bay Larsen

 

C. Toader

 

A. Prechal

 

E. Jarašiūnas

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/4

Ορισμός του τμήματος που επιφορτίζεται με τις υποθέσεις περί των οποίων γίνεται λόγος στο άρθρο 104β του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου

2010/C 317/07

Κατά τη σύσκεψη της 28ης Σεπτεμβρίου 2010 το Δικαστήριο όρισε, για διάστημα ενός έτους μέχρι τις 6 Οκτωβρίου 2011, το πρώτο τμήμα του Δικαστηρίου ως το τμήμα το οποίο, σύμφωνα με το άρθρο 9, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, επιφορτίζεται με τις υποθέσεις περί των οποίων γίνεται λόγος στο άρθρο 104β του κανονισμού αυτού.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/4

Διορισμός του Γραμματέα

2010/C 317/08

Με επιστολή της 11ης Ιουνίου 2010, ο κ. Roger Grass, Γραμματέας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπέβαλε την παραίτησή του με ισχύ από 7 Οκτωβρίου 2010.

Το Δικαστήριο, κατά τη συνεδρίασή του επί γενικών θεμάτων της 14ης Σεπτεμβρίου 2010, διόρισε Γραμματέα τον κ. Alfredo Calot Escobar, σύμφωνα με το άρθρο 12 του Κανονισμού Διαδικασίας, για την περίοδο από 7 Οκτωβρίου 2010 έως 6 Οκτωβρίου 2016.

Ο κ. Alfredo Calot Escobar έδωσε τον προβλεπόμενο από το άρθρο 10 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης όρκο κατά την πανηγυρική συνεδρίαση της 6ης Οκτωβρίου 2010.

Γενικό Δικαστήριο

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/5

Ορκωμοσία νέου μέλους του Γενικού Δικαστηρίου

2010/C 317/09

Ο Marc van der Woude, ο οποίος διορίστηκε, με απόφαση των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 8ης Ιουλίου 2010 (1), δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το διάστημα από την 1η Σεπτεμβρίου 2010 μέχρι τις 31 Αυγούστου 2016, ορκίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου στις 13 Σεπτεμβρίου 2010.

(1)  ΕΕ L 186 της 20.7.2010.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/5

Ορκωμοσία νέου μέλους του Γενικού Δικαστηρίου

2010/C 317/09

Ο Marc van der Woude, ο οποίος διορίστηκε, με απόφαση των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 8ης Ιουλίου 2010 (1), δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το διάστημα από την 1η Σεπτεμβρίου 2010 μέχρι τις 31 Αυγούστου 2016, ορκίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου στις 13 Σεπτεμβρίου 2010.

(1)  ΕΕ L 186 της 20.7.2010.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/5

Τοποθέτηση του Δ. Γρατσία σε τμήματα

2010/C 317/11

Κατόπιν της αναλήψεως καθηκόντος εκ μέρους του Δ. Γρατσία ως δικαστή, αποφασίστηκε στις 26 Οκτωβρίου 2010 σε σύσκεψη της ολομέλειας του Γενικού Δικαστηρίου η ακόλουθη τροποποίηση της αποφάσεως της ολομέλειας της 20ής Σεπτεμβρίου 2010 επί της τοποθετήσεως των δικαστών στα τμήματα.

Για την περίοδο από 26 Οκτωβρίου 2010 μέχρι την ημερομηνία αναλήψεως καθηκόντων του νέου βουλγαρικής ιθαγενείας μέλους του Γενικού Δικαστηρίου, τοποθετούνται:

 

Στο πρώτο πενταμελές τμήμα οι:

J. Azizi, πρόεδρος τμήματος, E. Cremona, I. Labucka, S. Frimodt Nielsen και Δ. Γρατσίας, δικαστές.

 

Στο τρίτο πενταμελές τμήμα οι:

O. Czúcz, πρόεδρος τμήματος, E. Cremona, I. Labucka, S. Frimodt Nielsen και Δ. Γρατσίας, δικαστές.

 

Στο τρίτο τριμελές τμήμα οι:

 

O. Czúcz, πρόεδρος τμήματος·

 

I. Labucka, δικαστής·

 

Δ. Γρατσίας, δικαστής.

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 21ης Σεπτεμβρίου 2010 — Βασίλειο της Σουηδίας κατά Association de la presse internationale ASBL (API), Ευρωπαϊκής Επιτροπής (C-514/07), Association de la presse internationale ASBL (API) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής (C-528/07), Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Association de la presse internationale ASBL (API) (C-532/07)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-514/07 P, C-528/07 P και C-532/07 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Δικαίωμα προσβάσεως στα έγγραφα των θεσμικών οργάνων - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Άρθρο 4, παράγραφος 2, δεύτερο και τρίτο εδάφιο - Υπομνήματα κατατεθέντα από την Επιτροπή στο πλαίσιο ενδίκων διαδικασιών ενώπιον του Δικαστηρίου και του Πρωτοδικείου - Απόφαση της Επιτροπής μη επιτρέπουσα την πρόσβαση)

2010/C 317/12

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

(C-514/07)

Αναιρεσείον: Βασίλειο της Σουηδίας (εκπρόσωποι: S. Johannesson, A. Falk, K. Wistrand και K. Petkovska)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Association de la presse internationale ASBL (API) (εκπρόσωποι: S. Völcker και Heithecker, Rechtsanwälte, F. Louis, δικηγόρος, C. O'Daly Solicitor), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Docksey, V. Kreuschitz και P. Aalto)

Παρεμβαίνοντες υπέρ του αναιρεσείοντος: Βασίλειο της Δανίας (εκπρόσωπος: B. Weis Fogh), Δημοκρατία της Φινλανδίας (εκπρόσωπος: J. Heliskoski)

(C-528/07)

Αναιρεσείουσα: Association de la presse internationale ASBL (API) (εκπρόσωποι: S. Völcker, Rechtsanwält, F. Louis, δικηγόρος, και C. O’Daly, solicitor)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Docksey, V. Kreuschitz και P. Aalto)

Παρεμβαίνον στην κατ’ αναίρεση διαδικασία Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: E. Jenkinson και S. Behzadi-Spencer, καθώς και J. Coppel, barrister)

(C-528/07)

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Docksey, V. Kreuschitz και P. Aalto)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Association de la presse internationale ASBL (API) (εκπρόσωποι: S. Völcker, Rechtsanwalt, F. Louis, avocat, και C. O’Daly, solicitor)

Παρεμβαίνον υπέρ της αναιρεσείουσας: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: E. Jenkinson και S. Behzadi-Spencer, καθώς και J. Coppel, barrister)

Αντικείμενο

Αναίρεση κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 12ης Σεπτεμβρίου 2007, T-36/04, API κατά Επιτροπής, με την οποία το Πρωτοδικείο ακύρωσε εν μέρει την απόφαση της Επιτροπής της 20ής Νοεμβρίου 2003, περί απορρίψεως αιτήσεως που υπέβαλε η προσφεύγουσα προκειμένου να επιτύχει την πρόσβαση στα κατατεθέντα από την Επιτροπή υπομνήματα στο πλαίσιο ορισμένων εκκρεμών υποθέσεων ενώπιον του Δικαστηρίου και του Πρωτοδικείου.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει τις αιτήσεις αναιρέσεως.

2)

Το Βασίλειο της Σουηδίας φέρει τα δικά του δικαστικά έξοδα, καθώς και αυτά στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όσον αφορά την αίτηση αναιρέσεως στην υπόθεση C-514/07 P.

3)

Η Association de la presse internationale ASBL (API) φέρει τα δικά της δικαστικά έξοδα, καθώς και αυτά στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όσον αφορά την αίτηση αναιρέσεως στην υπόθεση C-528/07 P.

4)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικά της δικαστικά έξοδα καθώς και αυτά στα οποία υποβλήθηκε η Association de la presse internationale ASBL (API), όσον αφορά την αίτηση αναιρέσεως στην υπόθεση C-532/07 P.

5)

Το Βασίλειο της Δανίας, η Δημοκρατία της Φινλανδίας καθώς και το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα που αφορούν τις αιτήσεις αναιρέσεως.

(1)  ΕΕ C 51 της 23.2.2008.

ΕΕ C 22 της 26.1.2008.

ΕΕ C 32 της 7.2.2009.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 [αίτηση του VAT and Duties Tribunal, London Tribunal Centre (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — EMI Group Ltd κατά The Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs

(Υπόθεση C-581/08) (1)

(Έκτη οδηγία ΦΠΑ - Άρθρο 5, παράγραφος 6, δεύτερη περίοδος - Έννοια του όρου «δείγματα» - Έννοια του όρου «δώρα μικρής αξίας» - Μουσικές ηχογραφήσεις - Δωρεάν διανομή για διαφημιστικούς σκοπούς)

2010/C 317/13

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

VAT and Duties Tribunal, London Tribunal Centre

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

EMI Group Ltd

κατά

The Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — VAT and Duties Tribunal, London — Ερμηνεία του άρθρου 5, παράγραφος 6, της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ: Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49) — Ανάληψη αγαθών για τις ανάγκες της επιχείρησης, προκειμένου να δοθούν δώρα μικρής αξίας και δείγματα — Έννοια του «δείγματος» — Ουσιώδη χαρακτηριστικά — Μουσικά φωνογραφήματα σε μορφή CD που δίδονται δωρεάν για επαγγελματικούς σκοπούς

Διατακτικό

1)

«Δείγμα» κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 6, δεύτερη περίοδος, της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, είναι το δείγμα προϊόντος που προορίζεται για την προώθηση των πωλήσεων του εν λόγω προϊόντος και καθιστά δυνατή την αξιολόγηση των χαρακτηριστικών και των ιδιοτήτων του, χωρίς το προϊόν να καταλήγει στην τελική κατανάλωση κατά τρόπο διαφορετικό από τον αναμενόμενο στο πλαίσιο τέτοιων ενεργειών προωθήσεως. Δεν επιτρέπεται διάταξη της εθνικής νομοθεσίας να ορίζει ότι ο όρος αυτός καλύπτει μόνο δείγματα υπό μορφή μη διαθέσιμη προς πώληση ή μόνο το πρώτο από σειρά πανομοιότυπων δειγμάτων που δίδονται από υποκείμενο στον φόρο στον ίδιο αποδέκτη, χωρίς να προβλέπεται ότι πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η φύση του οικείου προϊόντος και οι εμπορικές περιστάσεις υπό τις οποίες δίδονται τα δείγματα αυτά.

2)

Ο όρος «δώρα μικρής αξίας» του άρθρου 5, παράγραφος 6, δεύτερη περίοδος, της έκτης οδηγίας 77/388 πρέπει να ερμηνεύεται κατά την έννοια ότι δεν απαγορεύεται εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία θεσπίζει ανώτατο χρηματικό όριο, όπως το όριο των 50 GBP που προβλέπει η επίμαχη στην κύρια δίκη νομοθεσία, για τα δώρα που δίδονται στο ίδιο πρόσωπο σε διάστημα δώδεκα μηνών ή ακόμη για τα δώρα που αποτελούν μέρος σειράς δώρων ή που δίδονται διαδοχικώς.

3)

Το άρθρο 5, παράγραφος 6, δεύτερη περίοδος, της έκτης οδηγίας 77/388 απαγορεύει εθνική κανονιστική ρύθμιση δυνάμει της οποίας αγαθά που αποτελούν «δώρα μικρής αξίας» κατά την έννοια της διατάξεως αυτής και δίδονται από υποκείμενο στον φόρο σε διαφορετικά πρόσωπα εργαζόμενα για τον ίδιο εργοδότη τεκμαίρεται ότι δίδονται σε ένα και το αυτό πρόσωπο.

4)

Η φορολογική ιδιότητα του λήπτη των δειγμάτων δεν ασκεί επιρροή στην απάντηση επί των λοιπών ερωτημάτων.

(1)  ΕΕ C 55 της 7.3.2009.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 [αίτηση του Tribunal Superior de Justicia de Galicia (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Pedro Manuel Roca Álvarez κατά Sesa Start España ETT SA

(Υπόθεση C-104/09) (1)

(Κοινωνική πολιτική - Ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών εργαζομένων - Οδηγία 76/207/ΕΟΚ - Άρθρα 2 και 5 - Δικαίωμα άδειας των μητέρων που εργάζονται ως μισθωτές - Δυνατότητα χρήσης της άδειας από τη μητέρα που εργάζεται ως μισθωτή ή τον πατέρα που εργάζεται ως μισθωτός - Μητέρα που δεν εργάζεται ως μισθωτή - Μη χορήγηση του δικαιώματος άδειας στον πατέρα που εργάζεται ως μισθωτός)

2010/C 317/14

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Superior de Justicia de Galicia

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Pedro Manuel Roca Álvarez

κατά

Sesa Start España ETT SA

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής απόφασης — Tribunal Superior de Justicia de Galicia — Ερμηνεία του άρθρου 13 ΕΚ και της οδηγίας 765/207/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 9ης Φεβρουαρίου 1976, περί της εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως ανδρών και γυναικών, όσον αφορά την πρόσβαση σε απασχόληση, την επαγγελματική εκπαίδευση και προώθηση και τις συνθήκες εργασίας (ΕΕ L 39, σ. 40), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2002/73/ΕΚ (ΕΕ L 269, σ. 25) — Εθνική νομοθεσία η οποία προβλέπει υπέρ των μητέρων που είναι μισθωτές δικαίωμα άδειας θηλασμού, το οποίο όμως μπορεί να ασκηθεί είτε από τη μητέρα είτε από τον πατέρα υπό τη μορφή της μείωσης του χρόνου εργασίας — Μη χορήγηση του δικαιώματος αυτού στην περίπτωση που η μητέρα δεν εργάζεται ως μισθωτή, ενώ ο πατέρας εργάζεται ως μισθωτός — Αρχή της ίσης μεταχείρισης

Διατακτικό

Το άρθρο 2, παράγραφοι 1, 3 και 4, και το άρθρο 5 της οδηγίας 76/207/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 9ης Φεβρουαρίου 1976, περί της εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως ανδρών και γυναικών, όσον αφορά την πρόσβαση σε απασχόληση, την επαγγελματική εκπαίδευση και προώθηση και τις συνθήκες εργασίας, έχουν την έννοια ότι απαγορεύουν τα εθνικά μέτρα που, όπως το επίμαχο στην υπόθεση της κύριας δίκης, προβλέπουν ότι οι εργαζόμενες μητέρες που παρέχουν εξαρτημένη εργασία μπορούν να λαμβάνουν άδεια, υπό διάφορες μορφές, κατά τους εννέα πρώτους μήνες μετά τη γέννηση του τέκνου τους, ενώ οι εργαζόμενοι πατέρες που επίσης παρέχουν εξαρτημένη εργασία δεν έχουν δικαίωμα τέτοιας άδειας παρά μόνο στην περίπτωση που η μητέρα του τέκνου τους εργάζεται και αυτή ως μισθωτή.

(1)  ΕΕ C 141 της 20.6.2009

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου του Βελγίου

(Υπόθεση C-132/09) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου - Καταστατικό των ευρωπαϊκών σχολείων - Συμφωνία περί της έδρας του 1962 - Συμβάσεις του 1957 και του 1994 - Ρήτρα διαιτησίας - Άρθρο 10 ΕΚ - Χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών σχολείων - Δαπάνες επιπλώσεως και διδακτικού υλικού)

2010/C 317/15

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J.-P. Keppenne και B. Eggers)

Καθού: Βασίλειο του Βελγίου (εκπρόσωπος: J.-C.Halleux)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση του άρθρου 1, εδάφιο 3, της συμφωνίας που υπογράφηκε στις 12 Οκτωβρίου 1962 μεταξύ του Ανωτάτου Συμβουλίου των ευρωπαϊκών σχολείων και του Βασιλείου του Βελγίου (στο εξής: συμφωνία σχετικά με την έδρα) και του άρθρου 10 ΕΚ — Άρνηση αναλήψεως των εξόδων επιπλώσεως και διδακτικού εξοπλισμού των ευρωπαϊκών σχολείων από τις βελγικές αρχές — Δικαιολόγηση αναγόμενη στην εσωτερική έννομη τάξη — Απουσία μεταγενεστέρων πράξεων ή δηλώσεων των μερών κατά την έννοια του άρθρου 31, παράγραφος 3, στοιχεία α' και β' της Σύμβασης της Βιέννης για το δίκαιο των συνθηκών, που θα έθεταν υπό αμφισβήτηση τη συμφωνία για την έδρα

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αναρμόδιο να αποφανθεί επί της προσφυγής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που ασκήθηκε βάσει του άρθρου 226 ΕΚ, στηριζόμενη στο ότι το Βασίλειο του Βελγίου παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει της συμφωνίας περί της έδρας, που συνήφθη στις 12 Οκτωβρίου 1962 μεταξύ του ανωτάτου συμβουλίου του ευρωπαϊκού σχολείου και της Βελγικής Κυβερνήσεως, σε συνδυασμό με το άρθρο 10 ΕΚ.

2)

Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 153 της 4.7.2009.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 [αίτηση του Fővárosi Bíróság (Δημοκρατία της Ουγγαρίας) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — József Uzonyi κατά Mezőgazdasági és Vidékfejlesztési Hivatal Központi Szerve

(Υπόθεση C-133/09) (1)

(Γεωργία - Κοινή γεωργική πολιτική - Συστήματα στηρίξεως - Κανονισμός (ΕΚ) 1782/2003 - Άρθρο 143βα - Χωριστή ενίσχυση για τη ζάχαρη - Χορήγηση - Απόφαση νέων κρατών μελών - Προϋποθέσεις - Αντικειμενικά και αμερόληπτα κριτήρια)

2010/C 317/16

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Bíróság

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

József Uzonyi

κατά

Mezőgazdasági és Vidékfejlesztési Hivatal Központi Szerve

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Fővárosi Bíróság — Ερμηνεία του άρθρου 143βα, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1782/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς και για την τροποποίηση των κανονισμών (EOK) αριθ. 2019/93, (ΕΚ) αριθ. 1452/2001, (ΕΚ) αριθ. 1453/2001, (ΕΚ) αριθ. 1454/2001, (ΕΚ) αριθ. 1868/94, (ΕΚ) αριθ. 1251/1999, (ΕΚ) αριθ. 1254/1999, (ΕΚ) αριθ. 1673/2000, (ΕΟΚ) αριθ. 2358/71 και (ΕΚ) αριθ. 2529/2001 (ΕΕ L 270, σ. 1) — Υποχρέωση των κρατών μελών να χορηγούν τη χωριστή ενίσχυση για τη ζάχαρη βάσει αντικειμενικών και αμερόληπτων προϋποθέσεων — Εθνική ρύθμιση που χορηγεί την ενίσχυση μόνο στους παραγωγούς που διαθέτουν συμφωνητικό παράδοσης ζαχαρότευτλων που σύναψαν απευθείας με εργοστάσιο ζάχαρης

Διατακτικό

Το άρθρο 143βα, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1782/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς και για την τροποποίηση των κανονισμών (EOK) αριθ. 2019/93, (ΕΚ) αριθ. 1452/2001, (ΕΚ) αριθ. 1453/2001, (ΕΚ) αριθ. 1454/2001, (ΕΚ) αριθ. 1868/94, (ΕΚ) αριθ. 1251/1999, (ΕΚ) αριθ. 1254/1999, (ΕΚ) αριθ. 1673/2000, (ΕΟΚ) αριθ. 2358/71 και (ΕΚ) αριθ. 2529/2001, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 319/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, έχει την έννοια ότι απαγορεύει εθνική κανονιστική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία αποκλείει τη χορήγηση χωριστής ενισχύσεως για τη ζάχαρη σε γεωργό ο οποίος δεν έχει δικαιώματα παραδόσεως και παραδίδει ζαχαρότευτλα στον παραγωγό ζάχαρης μέσω επιχειρήσεως κάθετης ολοκληρώσεως η οποία έχει τέτοια δικαιώματα, ενώ η ρύθμιση αυτή παρέχει τη δυνατότητα χορηγήσεως χωριστής ενισχύσεως σε γεωργό ο οποίος έχει δικαιώματα παραδόσεως και παραδίδει ζαχαρότευτλα αμέσως στον παραγωγό ζάχαρης, καθώς και σε γεωργό, μέλος ομάδας παραγωγών, ο οποίος δεν έχει δικαιώματα παραδόσεως και παραδίδει ζαχαρότευτλα στον παραγωγό ζάχαρης μέσω της ομάδας αυτής, η οποία έχει δικαιώματα παραδόσεως.

(1)  ΕΕ C 153 της 4.7.2009

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Stadt Graz κατά Strabag AG, Teerag-Asdag AG, Bauunternehmung Granit GesmbH

(Υπόθεση C-314/09) (1)

(Οδηγία 89/665/ΕΟΚ - Δημόσιες συμβάσεις - Διαδικασίες προσφυγής - Αγωγή αποζημιώσεως - Παράνομη ανάθεση - Εθνικός κανόνας περί ευθύνης που στηρίζεται σε τεκμήριο πταίσματος της αναθέτουσας αρχής)

2010/C 317/17

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Stadt Graz

κατά

Strabag AG, Teerag-Asdag AG, Bauunternehmung Granit GesmbH

παρισταμένου του

Land Steiermark

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Oberster Gerichtshof — Ερμηνεία του άρθρου 1, παράγραφος 1, και του άρθρου 2, παράγραφοι 1, στοιχείο γ', και 7, της οδηγίας 89/665/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί της εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της σύναψης συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων (ΕΕ L 395, σ. 33) — Ανάθεση της συνάψεως δημοσίας συμβάσεως σύμφωνη με απόφαση που εκδίδεται από το αρμόδιο για τον έλεγχο της συνάψεως δημοσίων συμβάσεων δικαστήριο και έχει δεσμευτική ισχύ για την αναθέτουσα αρχή — Παράνομος χαρακτήρας της συνάψεως της δημοσίας συμβάσεως λόγο παραβιάσεως της εθνικής νομοθεσίας — Προϋποθέσεις ασκήσεως αγωγής αποζημιώσεως — Αρχή της αποτελεσματικότητας

Διατακτικό

Ο οδηγία 89/665/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της συνάψεως συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 92/50/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 1992, έχει την έννοια ότι απαγορεύει εθνική κανονιστική ρύθμιση που εξαρτά το δικαίωμα αποζημιώσεως λόγω παραβάσεως, εκ μέρους αναθέτουσας αρχής, του δικαίου περί δημοσίων συμβάσεων από τον υπαίτιο χαρακτήρα της παραβάσεως αυτής, ακόμα και όταν η εφαρμογή της ρυθμίσεως αυτής στηρίζεται σε τεκμήριο πταίσματος της αναθέτουσας αρχής καθώς και στην αδυναμία της τελευταίας να επικαλεστεί την έλλειψη ατομικών ικανοτήτων και, ως εκ τούτου, την έλλειψη του υποκειμενικού στοιχείου για τον καταλογισμό της φερόμενης παραβάσεως.

(1)  ΕΕ C 267 της 7.11.2009.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 [αίτηση του Baranya Megyei Bíróság (Δημοκρατία της Ουγγαρίας) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Uszodaépítő Kft κατά APEH Központi Hivatal Hatósági Főosztály

(Υπόθεση C-392/09) (1)

(Έκτη οδηγία ΦΠΑ - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Δικαίωμα εκπτώσεως από τον φόρο επί των εισροών - Νέα εθνική ρύθμιση - Απαιτήσεις σχετικά με το περιεχόμενο τιμολογίου - Αναδρομική εφαρμογή - Απώλεια του δικαιώματος προς έκπτωση)

2010/C 317/18

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Baranya Megyei Bíróság

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Uszodaépítő Kft

κατά

APEH Központi Hivatal Hatósági Főosztály

Αντικείμενο

Ερμηνεία των άρθρων 17 και 20 της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ: έκτη οδηγία του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49), και ερμηνεία των γενικών αρχών του κοινοτικού δικαίου — Νέα εθνική κανονιστική ρύθμιση περί ΦΠΑ παρέχουσα στους υποκειμένους στον φόρο το δικαίωμα να επιλέγουν αν θα εφαρμοστεί, έστω και αναδρομικώς, επί των εκκρεμών κατά την ημερομηνία ενάρξεως ισχύος της υποθέσεων — Αναδρομική εφαρμογή, επί ποινή απωλείας του δικαιώματος εκπτώσεως, των νέων διατάξεων ως προς τις απαραίτητες προϋποθέσεις αναφορικά με το περιεχόμενο του τιμολόγιο

Διατακτικό

Τα άρθρα 167, 168 και 178 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχουν την έννοια ότι απαγορεύουν την αναδρομική εφαρμογή εθνικής νομοθεσίας η οποία εξαρτά, στο πλαίσιο καθεστώτος αντιστροφής της επιβαρύνσεως, την έκπτωση ΦΠΑ που αφορά κατασκευαστικές εργασίες από τη διόρθωση τιμολογίων σχετικών με τις εν λόγω πράξεις και την υποβολή τροποποιητικής συμπληρωματικής δηλώσεως, ενώ η οικεία φορολογική αρχή έχει στη διάθεσή της όλα τα απαραίτητα στοιχεία προκειμένου να διαπιστώσει ότι ο φορολογούμενος οφείλει ΦΠΑ ως αποδέκτης των επίμαχων πράξεων και να επαληθεύσει το ποσό του εκπεστέου φόρου.

(1)  ΕΕ C 11 της 16.01.2010

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 [αίτηση του Naczelny Sąd Administracyjny Izba Finansowa Wydział I — (Δημοκρατία της Πολωνίας) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Oasis East sp z o.o. κατά Minister Finansów

(Υπόθεση C-395/09) (1)

(Έκτη οδηγία ΦΠΑ - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Προσχώρηση νέου κράτους μέλους - Δικαίωμα έκπτωσης του φόρου εισροών - Εθνική ρύθμιση που αποκλείει το δικαίωμα προς έκπτωση του φόρου για ορισμένες παροχές υπηρεσιών - Εμπορικοί εταίροι εγκατεστημένοι σε έδαφος που χαρακτηρίζεται ως »φορολογικός παράδεισος« - Ευχέρεια των κρατών μελών να διατηρούν σε ισχύ τη νομοθεσία τους περί αποκλεισμού του δικαιώματος προς έκπτωση η οποία ίσχυε κατά τον χρόνο έναρξης της ισχύος της έκτης οδηγίας ΦΠΑ)

2010/C 317/19

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Naczelny Sąd Administracyjny Izba Finansowa Wydział I

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Oasis East sp z o.o.

κατά

Minister Finansów

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Naczelny Sąd Administracyjny — Ερμηνεία του άρθρου 17, παράγραφος 6, της έκτης οδηγίας (77/388/ΕΟΚ) του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ.49), καθώς και του άρθρου 176 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347, σ. 1) — Εθνική νομοθεσία που ίσχυε ήδη πριν από την προσχώρηση του οικείου κράτους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και προβλέπει ότι ο υποκείμενος σε φόρο δεν έχει δικαίωμα έκπτωσης του φόρου για τις παροχές υπηρεσιών για τις οποίες η αντιπαροχή καταβάλλεται σε πρόσωπο που έχει την κατοικία του ή την έδρα του ή το διευθυντικό του κέντρο σε έδαφος ή σε χώρα που χαρακτηρίζεται ως «φορολογικός παράδεισος»

Διατακτικό

Το άρθρο 17, παράγραφος 6, της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, όπως έχει τροποποιηθεί με την οδηγία 95/7/ΕΚ του Συμβουλίου, της 10ης Απριλίου 1995, άρθρο του οποίου οι διατάξεις έχουν περιληφθεί ουσιαστικά στο άρθρο 176 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπει τη διατήρηση σε ισχύ της εθνικής νομοθεσίας που ίσχυε κατά τον χρόνο έναρξης της ισχύος της έκτης οδηγίας 77/388 στο οικείο κράτος μέλος και η οποία αποκλείει γενικά το δικαίωμα έκπτωσης του φόρου προστιθέμενης αξίας που έχει καταβληθεί επί των εισροών λόγω της εξ επαχθούς αιτίας αποδοχής εισαγόμενων υπηρεσιών, για τις οποίες η αντιπαροχή έχει καταβληθεί άμεσα ή έμμεσα σε πρόσωπο εγκατεστημένο σε κράτος ή σε έδαφος που χαρακτηρίζεται από την εν λόγω νομοθεσία ως «φορολογικός παράδεισος».

(1)  ΕΕ C 312 της 19.12.2009.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 — Evets Corp. κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-479/09 P) (1)

(Αναίρεση - Κοινοτικό σήμα - Λεκτικό σήμα DANELECTRO - Εικονιστικό σήμα QWIK TUNE - Αίτηση ανανεώσεως της καταχωρίσεως του σήματος - Αίτηση περί επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση - Μη τήρηση της προθεσμίας για την υποβολή αιτήσεως ανανεώσεως της καταχωρίσεως του σήματος)

2010/C 317/20

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Evets Corp. (εκπρόσωπος: S. Ryan, solicitor)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (πρώτο τμήμα) της 23ης Σεπτεμβρίου 2009, Evets κατά ΓΕΕΑ (συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-20/08 και T-21/08), με την οποία το Πρωτοδικείο απέρριψε την προσφυγή ακυρώσεως κατά της αποφάσεως R 603/2007-4 του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (ΓΕΕΑ), της 5ης Νοεμβρίου 2005, με την οποία απορρίφθηκε προσφυγή κατά της αποφάσεως του τμήματος διαχειρίσεως σημάτων και νομικών θεμάτων και κρίθηκε ότι η αίτηση περί επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση, την οποία υπέβαλε η νυν αναιρεσείουσα προκειμένου να αποκατασταθεί στα δικαιώματά της σχετικά με την ανανέωση του λεκτικού σήματος «DANELECTRO», λογίζεται μη υποβληθείσα λόγω εκπρόθεσμης υποβολής της — Μη τήρηση της προθεσμίας για την υποβολή αιτήσεως ανανεώσεως των σημάτων

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)

Καταδικάζει την Evets Corp. στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 24 της 30.1.2010.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Τσεχικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-481/09) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Περιβάλλον - Οδηγία 2006/7/ΕΚ - Ποιότητα των υδάτων κολύμβησης - Μη εμπρόθεσμη μεταφορά στο εσωτερικό δίκαιο)

2010/C 317/21

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: S. Pardo Quintillán και M. Thomannová-Körnerová)

Καθής: Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Smolek και J. Jirkalová)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράλειψη θεσπίσεως ή κοινοποιήσεως, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, των αναγκαίων διατάξεων για τη συμμόρφωση προς την οδηγία 2006/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Φεβρουαρίου 2006, σχετικά με τη διαχείριση της ποιότητας των υδάτων κολύμβησης και την κατάργηση της οδηγίας 76/160/ΕΟΚ (ΕΕ L 64, σ. 37)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Η Τσεχική Δημοκρατία, παραλείποντας να θεσπίσει, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, όλες τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2006/7/ΕΚ ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Φεβρουαρίου 2006, σχετικά με τη διαχείριση της ποιότητας των υδάτων κολύμβησης και την κατάργηση της οδηγίας 76/160/ΕΟΚ, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την εν λόγω οδηγία.

2)

Καταδικάζει την Τσεχική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 24 της 30.1.2010.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 23ης Σεπτεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-24/10) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 2006/46/ΕΚ - Δίκαιο των εταιριών - Ετήσιοι λογαριασμοί και ενοποιημένοι λογαριασμοί των εταιριών - Παράλειψη εμπρόθεσμης μεταφοράς στην εσωτερική έννομη τάξη)

2010/C 317/22

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Μ. Καρανάσου Αποστολοπούλου και G. Braun)

Καθής: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: N. Δαφνίου)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράλειψη εμπρόθεσμης θεσπίσεως των απαραίτητων διατάξεων προς συμμόρφωση με την οδηγία 2006/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2006, για την τροποποίηση των οδηγιών του Συμβουλίου 78/660/ΕΟΚ περί των ετήσιων λογαριασμών εταιριών ορισμένων μορφών, 83/349/ΕΟΚ σχετικά με τους ενοποιημένους λογαριασμούς, 86/635/ΕΟΚ για τους ετήσιους και ενοποιημένους λογαριασμούς των τραπεζών και λοιπών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και 91/674/ΕΟΚ για τους ετήσιους και τους ενοποιημένους λογαριασμούς των ασφαλιστικών επιχειρήσεων (ΕΕ L 224, σ. 1)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Η Ελληνική Δημοκρατία, παραλείποντας να θεσπίσει εμπροθέσμως τις απαραίτητες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προς συμμόρφωση με την οδηγία 2006/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2006, για την τροποποίηση της οδηγίας 78/660/ΕΟΚ του Συμβουλίου περί των ετήσιων λογαριασμών εταιρειών ορισμένων μορφών, της οδηγίας 83/349/ΕΟΚ του Συμβουλίου σχετικά με τους ενοποιημένους λογαριασμούς, της οδηγίας 86/635/ΕΟΚ του Συμβουλίου για τους ετήσιους και ενοποιημένους λογαριασμούς των τραπεζών και λοιπών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και της οδηγίας 91/674/ΕΟΚ του Συμβουλίου για τους ετήσιους και τους ενοποιημένους λογαριασμούς των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή.

2)

Καταδικάζει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 63 της 13.3.2010

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου του Βελγίου

(Υπόθεση C-36/10) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγίες 96/82/ΕΚ και 2003/105/ΕΚ - Αντιμετώπιση των κινδύνων μεγάλων ατυχημάτων σχετιζόμενων με επικίνδυνες ουσίες - Άρθρο 12, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο - Εσφαλμένη μεταφορά στο εσωτερικό δίκαιο)

2010/C 317/23

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Sipos και J.-B. Laignelot)

Καθού: Βασίλειο του Βελγίου (εκπρόσωπος: T. Materne)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράλειψη θεσπίσεως όλων των αναγκαίων διατάξεων προς συμμόρφωση με την οδηγία 96/82/ΕΚ του Συμβουλίου, της 9ης Δεκεμβρίου 1996, για την αντιμετώπιση των κινδύνων μεγάλων ατυχημάτων σχετιζόμενων με επικίνδυνες ουσίες (ΕΕ 1997, L 10, σ. 13), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2003/105/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2003 (ΕΕ L 345, σ. 97)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Το Βασίλειο του Βελγίου, μη λαμβάνοντας εμπροθέσμως όλα τα αναγκαία μέτρα για την ορθή μεταφορά στο εσωτερικό δίκαιο του άρθρου 12, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 96/82/ΕΚ του Συμβουλίου, της 9ης Δεκεμβρίου 1996, για την αντιμετώπιση των κινδύνων μεγάλων ατυχημάτων σχετιζόμενων με επικίνδυνες ουσίες, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2003/105/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2003, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή.

2)

Καταδικάζει το Βασίλειο του Βελγίου στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 80 της 27.3.2010

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/13

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε ο Mora Kommun (Σουηδία) στις 21 Αυγούστου 2009 — Dan Bengtsson κατά Tele2 Sverige AB, Telenor Sverige AB, TeliaSonera Mobile Networks AB, Teracom

(Υπόθεση C-344/09)

()

2010/C 317/24

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Mora Kommun

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Dan Bengtsson

Καθών: Tele2 Sverige AB, Telenor Sverige AB, TeliaSonera Mobile Networks AB, Teracom

Προδικαστικό ερώτημα

Η Miljö och hälsoskyddsnämnden του δήμου Mora (Σουηδία) υποβάλλει προδικαστικό ως προς την ερμηνεία της συστάσεως 1999/519/ΕΚ του Συμβουλίου (1) με γνώμονα το άρθρο 174, παράγραφος 2, ΕΚ. Το αιτούν δικαστήριο ερωτά αν τα επίπεδα αναφοράς των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων που προβλέπονται στη σύσταση 1999/519/ΕΚ έχουν την έννοια ότι πρέπει να αποτελούν κατευθυντήριες γραμμές για την εφαρμογή της αρχής της προφύλαξης ή ότι η αρχή αυτή αποτελεί συμπλήρωμα της ως άνω συστάσεως.

(1)  Σύσταση του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 1999, περί του περιορισμού της έκθεσης του κοινού σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία (0 Hz — 300 GHz) (ΕΕ L 199, σ. 59).

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/13

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Magyar Köztársaság Legfelsőbb Bírósága (Ουγγαρία) στις 28 Ιουλίου 2010 — VALE Építési Kft.

(Υπόθεση C-378/10)

()

2010/C 317/25

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Magyar Köztársaság Legfelsőbb Bírósága

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: VALE Építési Kft.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Αν εταιρία συσταθείσα σε άλλο κράτος μέλος (το κράτος μέλος προελεύσεως) μεταφέρει την έδρα της στο κράτος μέλος υποδοχής, διαγραφόμενη ταυτόχρονα, προς τον σκοπό αυτόν, από τα μητρώα του κράτους μέλους προελεύσεως, οι κύριοι της εταιρίας συνάπτουν συμβολαιογραφικώς νέο καταστατικό σύμφωνο προς το δίκαιο του κράτους μέλους υποδοχής, η δε εταιρία υποβάλλει αίτηση εγγραφής της στο Εμπορικό Μητρώο του κράτους μέλους υποδοχής σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους αυτού, υποχρεούται το κράτος μέλος υποδοχής να συμμορφώνεται προς τα άρθρα 43 ΕΚ και 48 ΕΚ;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα και υπό τις ως άνω περιστάσεις, έχουν τα άρθρα 43 ΕΚ και 48 ΕΚ την έννοια ότι εναντιώνονται σε μια ρύθμιση ή πρακτική κράτους μέλους (υποδοχής) που εμποδίζει μια εταιρία νομίμως συσταθείσα σε οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος (προελεύσεως) να μεταφέρει την έδρα της και να συνεχίσει να λειτουργεί σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους αυτού;

3)

Για την απάντηση που θα δοθεί στο δεύτερο ερώτημα, έχει σημασία ο λόγος για τον οποίο το κράτος μέλος υποδοχής αρνείται την εγγραφή της εταιρίας στο Εμπορικό Μητρώο; Ειδικότερα:

—

Έχει σημασία το ότι, στη συμβολαιογραφικώς συναφθέν καταστατικό της στο κράτος μέλος υποδοχής, η εταιρία μνημονεύει ως δικαιοπάροχό της την εταιρία που είχε συσταθεί στο κράτος μέλος προελεύσεως, την οποία διέγραψε από τα μητρώα, ζητεί δε να σημειωθεί, στο Εμπορικό Μητρώο του κράτους μέλους υποδοχής, η ιδιότητα της εταιρίας εκείνης ως δικαιοπαρόχου της;

—

Σε περίπτωση ενδοκοινοτικής διεθνούς μετατροπής, υποχρεούται το κράτος μέλος υποδοχής, για την απόφαση την οποία θα λάβει το κράτος μέλος υποδοχής επί της αιτήσεως εγγραφής της εταιρίας στο Εμπορικό Μητρώο, να λάβει υπόψη την πράξη με την οποία το κράτος μέλος προελεύσεως σημείωσε στο δικό του Εμπορικό Μητρώο το γεγονός της αλλαγής έδρας και, αν ναι, κατά ποιον τρόπο;

4)

Δύναται το κράτος μέλος υποδοχής, στο Εμπορικό Μητρώο του οποίου υποβάλλει αίτηση εγγραφής μια εταιρία η οποία προβαίνει σε ενδοκοινοτική διεθνή μετατροπή, να κρίνει την αίτηση αυτή σύμφωνα με τις διατάξεις του εταιρικού του δικαίου, οι οποίες διέπουν τα της εγχώριας μετατροπής εταιριών, απαιτώντας από την εν λόγω εταιρία να πληροί όλες τις προϋποθέσεις τις οποίες ορίζει το εταιρικό του δίκαιο για τις εγχώριες μετατροπές εταιριών (π.χ., κατάρτιση ισοζυγίου και απογραφή περιουσιακών στοιχείων) ή, αντιθέτως, υποχρεούται, βάσει των άρθρων 43 ΕΚ και 48 ΕΚ, να διακρίνει μεταξύ ενδοκοινοτικών διεθνών μετατροπών και εγχωρίων μετατροπών εταιριών και, αν ναι, κατά ποιον τρόπο;

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/14

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Hof van Cassatie van België στις 29 Ιουλίου 2010 — Jan Voogsgeerd κατά Navimer SA

(Υπόθεση C-384/10)

()

2010/C 317/26

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hof van Cassatie van België

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Jan Voogsgeerd

Αναιρεσίβλητη: Navimer SA

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Πρέπει ως χώρα στην οποία βρίσκεται η εγκατάσταση που προσέλαβε τον εργαζόμενο, υπό την έννοια του άρθρου 6, παράγραφος 2, στοιχείο β', της Συμβάσεως σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές, η οποία άνοιξε για υπογραφή στη Ρώμη στις 19 Ιουνίου 1980 (1), να νοηθεί η χώρα όπου βρίσκεται η εγκατάσταση του εργοδότη η οποία κατά τη σύμβαση εργασίας προσέλαβε τον εργαζόμενο ή η χώρα όπου βρίσκεται η εγκατάσταση του εργοδότη με την οποία ο εργαζόμενος συνδέεται για την πραγματική του απασχόληση, ακόμη και αν αυτός δεν παρέχει συνήθως την εργασία του σε μία μόνο χώρα;

2)

Πρέπει ο τόπος όπου ο εργαζόμενος, ο οποίος δεν παρέχει συνήθως την εργασία του σε μία και την αυτή χώρα, πρέπει να παρουσιαστεί και από όπου λαμβάνει διοικητικές κατευθύνσεις, καθώς και οδηγίες για την άσκηση των δραστηριοτήτων του, να θεωρηθεί ως ο τόπος πραγματικής απασχολήσεως υπό την έννοια του πρώτου ερωτήματος;

3)

Πρέπει η εγκατάσταση του εργοδότη με την οποία ο εργαζόμενος συνδέεται για την πραγματική του απασχόληση υπό την έννοια του πρώτου ερωτήματος να πληροί ορισμένες τυπικές προϋποθέσεις όπως, μεταξύ άλλων, η κατοχή νομικής προσωπικότητας ή αρκεί εν προκειμένω η ύπαρξη μιας εν τοις πράγμασι εγκαταστάσεως;

4)

Δύναται η εγκατάσταση μιας άλλης εταιρίας, με την οποία συνδέεται η εταιρία-εργοδότης, να λειτουργήσει ως εγκατάσταση υπό την έννοια του τρίτου ερωτήματος, ακόμη και αν η εξουσία του εργοδότη δεν μεταβιβάστηκε σε αυτή την άλλη εταιρία;

(1)  ΕΕ 1998, C 27, σ. 34.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/14

Αναίρεση που άσκησαν στις 4 Αυγούστου 2010 η Bouygues SA και η Bouygues Télécom SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο πενταμελές τμήμα) στις 21 Μαΐου 2010 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-425/04, T-444/04, T-450/04 και T-456/04, Γαλλία κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-399/10 P)

()

2010/C 317/27

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Bouygues SA, Bouygues Télécom SA (εκπρόσωποι: J. Vogel, F. Sureau, D. Theophile, δικηγόροι)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Γαλλική Δημοκρατία, France Télécom SA, Association française des opérateurs de réseaux et services de télécommunications (AFORS Télécom)

Αιτήματα των αναιρεσειουσών

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο

—

Να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Μαΐου 2010 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-425/04, T-444/04, T-450/04 και T-456/04,

—

αποφαινόμενο εκ νέου, να δεχθεί τα αιτήματα των Bouygues SA και Bouygues Télécom δηλαδή: 1) την ακύρωση του άρθρου 1 της αποφάσεως 2006/621/ΕΚ της Επιτροπής (1), στο μέτρο που εμμέσως πλην σαφώς αρνείται να χαρακτηρίσει ως ενίσχυση τις δηλώσεις του γαλλικού Δημοσίου του Ιουλίου, Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου 2002, και 2) την ακύρωση του άρθρου 2 της αποφάσεως, κατόπιν της οποίας το γαλλικό Δημόσιο πρέπει να ζητήσει την επιστροφή της ενίσχυσης προς τη France Télécom,

—

επικουρικώς, στην περίπτωση που το Δικαστήριο κρίνει ότι η διαφορά δεν είναι ώριμη προς εκδίκαση, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου για να αποφανθεί αυτό εκ νέου στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-425/04, T-444/04, T-450/04 και T-456/04, λαμβάνοντας υπόψη τη νομική άποψη που ανέπτυξε το Δικαστήριο,

—

να καταδικάσει την Επιτροπή, τη France Télécom και το γαλλικό Δημόσιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Bouygues και η Bouygues Télécom προβάλλουν προς στήριξη της αναίρεσής τους δύο λόγους αναιρέσεως.

Με τον πρώτο λόγο, που περιλαμβάνει τρία σκέλη, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη επικυρώνοντας την ανάλυση της Επιτροπής κατά την οποία οι δηλώσεις του Δημοσίου του Ιουλίου, Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου 2002 δεν συνιστούσαν, στο σύνολό τους ή μεμονωμένα, μία ή περισσότερες κρατικές ενισχύσεις. Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του την έννοια της χρησιμοποίησης κρατικών πόρων κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ κρίνοντας ότι οι δηλώσεις υποστήριξης δεν συνεπάγονται χρησιμοποίηση κρατικών πόρων παρά μόνον εάν διευκρινίζεται η μορφή και το ύψος της προτεινόμενης ενίσχυσης, η οποία πρέπει να είναι άμεσα εφαρμοστέα και νομικώς δεσμευτική (πρώτο σκέλος). Επιπλέον, το Πρωτοδικείο παραμόρφωσε το περιεχόμενο των κανόνων του εθνικού δικαίου που κατατέθηκαν στην Επιτροπή κρίνοντας ότι οι κανόνες αυτοί απαιτούν, για να έχουν δεσμευτική ισχύ οι υποσχέσεις υποστήριξης, να διευκρινίζονται οι τρόποι υποστήριξης και το ύψος της και να μην εξαρτώνται από την αδυναμία πληρωμής του πιστωτή, ενώ δυνάμει του εθνικού δικαίου, η υπόσχεση του αποτελέσματος αρκεί για να δεσμεύσει αυτόν που προέβη στη δήλωση υπόσχεσης. Η προϋπόθεση ότι η εγγύηση θα ισχύει σε περίπτωση επέλευσης οικονομικών δυσχερειών δεν αναιρεί τη δέσμευση και το γεγονός ότι το Δημόσιο συμπεριφέρθηκε έτσι ώστε να δημιουργεί την πεποίθηση ότι θα ενεργήσει με έναν ορισμένο τρόπο μπορεί να στοιχειοθετήσει την ευθύνη του (δεύτερο σκέλος). Τέλος, το Πρωτοδικείο δεν έλαβε υπόψη την έννοια της χρησιμοποίησης κρατικών πόρων όπως διατυπώνεται στο άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, κρίνοντας ότι η χρησιμοποίηση αυτή, που περιλαμβάνει υποχρέωση του Δημοσίου να επιλύσει τα προβλήματα χρηματοδότησης της France Télécom, δεν μπορούσε να απορρέει από την αντίδραση των αγορών (τρίτο σκέλος).

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, που περιλαμβάνει δύο σκέλη, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη δικαίου όσον αφορά τον χαρακτηρισμό ως ενίσχυσης της εισφοράς κεφαλαίου που χορηγήθηκε από το Δημόσιο στη France Télécom υπό τη μορφή κονδυλίου πιστώσεως 9 δισεκατομμυρίων ευρώ τον Δεκέμβριο του 2002. Συναφώς, οι Bouygues και Bouygues Télécom ισχυρίζονται, πρώτον, ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του την έννοια της ενίσχυσης, όπως διατυπώνεται στο άρθρο 107, παράγραφος 1, κρίνοντας ότι το πλεονέκτημα που προκύπτει από την αναγγελία του ανοίγματος πιστώσεως δεν συνδέεται επαρκώς με τη μεταφορά πόρων που προκύπτει από το άνοιγμα αυτό ώστε να μπορεί να διαπιστωθεί κρατική ενίσχυση. Οι αναιρεσείουσες προβάλλουν ότι το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως θέτει ως προϋπόθεση να συγχέεται το πλεονέκτημα με τη χρησιμοποίηση των πόρων.

Οι αναιρεσείουσες προβάλλουν, δεύτερον, ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του την έννοια του πλεονεκτήματος, όπως διατυπώνεται στο άρθρο 107, παράγραφος 1, διακρίνοντας τη διάθεση προς τη France Télécom του ποσού των 9 δισεκατομμυρίων ευρώ και αποφαινόμενο ότι η διάθεση του ποσού αυτού δεν παρείχε κανένα ιδιαίτερο πλεονέκτημα υπό τη μορφή αύξησης των χρηματοοικονοομικών μέσων στη διάθεση της France Télécom, χωρίς να λάβει υπόψη, για την εκτίμηση της υπάρξεως του πλεονεκτήματος αυτού, το καθησυχαστικό αποτέλεσμα που προέκυπτε από τα ίδια μέτρα.

(1)  Απόφαση 2006/621/ΕΚ της Επιτροπής, της 2ας Αυγούστου 2004, σχετικά με την κρατική ενίσχυση που χορήγησε η Γαλλία στη France Télécom (ΕΕ L 257, σ. 11).

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/15

Αναίρεση που άσκησε στις 5 Αυγούστου 2010 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (τρίτο πενταμελές τμήμα) της 21ης Μαΐου 2010 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-425/04, T-444/04, T-450/04 και T-456/04, Γαλλία κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-401/10 P)

()

2010/C 317/28

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Giolito, D. Grespan και S. Thomas)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γαλλική Δημοκρατία, France Télécom SA, Bouygues SA, Bouygues Télécom SA, Association française des opérateurs de réseaux et services de télécommunications (AFORS Télécom)

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (τρίτο πενταμελές τμήμα) της 21ης Μαΐου 2010 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-425/04, T-444/04, T-450/04 και T-456/04, κοινοποιηθείσα με τηλεομοιοτυπία στην Επιτροπή στις 25 Μαΐου 2010, καθόσον η απόφαση αυτή:

—

ακύρωσε το άρθρο 1 της αποφάσεως 2006/621/ΕΚ της Επιτροπής, της 2ας Αυγούστου 2004, σχετικά με την κρατική ενίσχυση που χορήγησε η Γαλλία στη France Télécom (1)·

—

καταδίκασε την Επιτροπή στα δικαστικά της έξοδα και στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Γαλλική Δημοκρατία και η France Télécom στις υποθέσεις T-425/04 και T-444/04·

—

να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προς νέα εξέταση·

—

να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή προβάλλει τρεις λόγους προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι η αιτιολογία της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου είναι αντιφατική σε πολλά σημεία. Περί αυτού πρόκειται, μεταξύ άλλων, όταν το Γενικό Δικαστήριο κρίνει, με την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, ότι οι δηλώσεις, περιλαμβανομένης της προαναγγελίας του μετόχου της 4ης Δεκεμβρίου 2002, μπορούν να αξιολογηθούν στο σύνολό τους προκειμένου να καθορισθεί η ύπαρξη πλεονεκτήματος υπέρ της France Télécom, ενώ, προκειμένου να καθορισθεί η δέσμευση κρατικών πόρων, κρίνει ότι υφίσταται σημαντική διάσταση μεταξύ της προαναγγελίας του μετόχου και των διαφόρων κρατικών δηλώσεων που είχαν γίνει στο παρελθόν.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, ο οποίος έχει τέσσερα σκέλη, η Επιτροπή προβάλλει την κατ' επανάληψη παράβαση, εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου, του άρθρου 87, παράγραφος 1, ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 230 ΕΚ. Επομένως, το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την έννοια της ενισχύσεως απαιτώντας στενό δεσμό συνάφειας μεταξύ του πλεονεκτήματος και της δεσμεύσεως κρατικών πόρων (πρώτο σκέλος), μη αναγνωρίζοντας τη δέσμευση κρατικών πόρων στην αναγγελία και την προσφορά της συμβάσεως του μετόχου από το γαλλικό Δημόσιο στην France Télécom (δεύτερο σκέλος) και μη εξετάζοντας το κριτήριο του συνετού ιδιώτη επενδυτή για τον καθορισμό της υπάρξεως πλεονεκτήματος υπέρ της France Télécom (τρίτο σκέλος). Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του το περιθώριο εκτιμήσεως το οποίο διαθέτει η Επιτροπή όταν πραγματοποιεί πολύπλοκες οικονομικές αναλύσεις, όταν προέβη σε έλεγχο σκοπιμότητας της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως (τέταρτο σκέλος).

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, η Επιτροπή προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο αλλοίωσε την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση κρίνοντας ότι όφειλε να αιτιολογήσει πληρέστερα την ύπαρξη χωριστού πλεονεκτήματος προκύπτοντος από την προσφορά πιστωτικού ορίου 9 δισεκατομμυρίων ευρώ στην France Télécom, καθώς και διαπιστώνοντας σημαντική διάσταση μεταξύ των δηλώσεων που έγιναν από τον Ιούλιο του 2002 και της προαναγγελίας της συμβάσεως του μετόχου της 4ης Δεκεμβρίου 2002.

(1)  ΕΕ L 257, σ. 11.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/16

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 25 Αυγούστου 2010 — Finanzamt Deggendorf κατά Markus Stoppelkamp ως συνδίκου πτωχεύσεως για την περιουσία του Harald Raab

(Υπόθεση C-421/10)

()

2010/C 317/29

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούν: Finanzamt Deggendorf

Εφεσίβλητος: Markus Stoppelkamp ως σύνδικος πτωχεύσεως για την περιουσία του Harald Raab

Προδικαστικό ερώτημα

Είναι «υποκείμενος στον φόρο εγκατεστημένος στο εξωτερικό» κατά την έννοια του άρθρου 21, παράγραφος 1, στοιχείο β', της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ, του Συμβουλίου, της 19ης Φεβρουαρίου 1973, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών (1), των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών, υποκείμενος στον φόρο του οποίου η έδρα της οικονομικής δραστηριότητας βρίσκεται στο εξωτερικό, ή απαιτείται επιπλέον να μην έχει την κατοικία του στην ημεδαπή;

(1)  ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/16

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Düsseldorf στις 27 Αυγούστου 2010 — Delphi Deutschland GmbH κατά Hauptzollamt Düsseldorf

(Υπόθεση C-423/10)

()

2010/C 317/30

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Delphi Deutschland GmbH

Καθού: Hauptzollamt Düsseldorf

Προδικαστικό ερώτημα

Εμπίπτουν οι ηλεκτρικοί σύνδεσμοι, που περιγράφονται αναλυτικά στη Διάταξη, στη δασμολογική διάκριση 8536 69 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας, όπως τροποποιήθηκε με τους κανονισμούς (ΕΚ) αριθ. 1810/2004 της Επιτροπής της 07.09.2004 (1), αριθ. 1719/2005 της Επιτροπής της 27.10.2005 (2) και αριθ. 1549/2006 της Επιτροπής της 17.10.2006 (3), που εκδόθηκαν για την εκάστοτε τροποποίηση του παραρτήματος Ι του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2658/87 του Συμβουλίου για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο;

(1)  EE L 327, σ. 1.

(2)  ΕΕ L 286, σ. 1.

(3)  EE L 301, σ. 1.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/16

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Administrativen sad Sofia-grad (Βουλγαρία) στις 6 Σεπτεμβρίου 2010 — Petar Veselinov Aladzhov κατά Zamestnik direktor na Stolichna direktsia na vatreshnite raboti kam Ministerstvo na vatreshnite raboti

(Υπόθεση C-434/10)

()

2010/C 317/31

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad Sofia-grad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Petar Veselinov Aladzhov

Καθού: Zamestnik direktor na Stolichna direktsia na vatreshnite raboti kam Ministerstvo na vatreshnite raboti

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Πρέπει η απαγόρευση εξόδου από το έδαφος κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία επιβάλλεται σε πολίτη του κράτους αυτού λόγω της μη εξόφλησης οφειλών προς το Δημόσιο μιας εμπορικής εταιρίας που είναι καταχωρισμένη στα μητρώα του κράτους αυτού και της οποίας διαχειριστής είναι ο εν λόγω πολίτης, να είναι σύμφωνη με τον λόγο προστασίας της «δημόσιας τάξης», ο οποίος προβλέπεται στο άρθρο 27, παράγραφος 1, της οδηγίας 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ (1), όταν συντρέχουν οι περιστάσεις της υπόθεσης της κύριας δίκης και επιπλέον:

1.1

το Σύνταγμα του εν λόγω κράτους μέλους δεν προβλέπει κανένα περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας των φυσικών προσώπων προς τον σκοπό της προστασίας της δημόσιας τάξης,

1.2

η «δημόσια τάξη» προβλέπεται, ως λόγος επιβολής της παραπάνω απαγόρευσης, από εθνικό νόμο που εκδόθηκε προς τον σκοπό της μεταφοράς άλλης νομικής πράξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην εθνική νομοθεσία,

1.3

ο λόγος προστασίας της «δημόσιας τάξης», υπό την έννοια της προαναφερθείσας διάταξης της οδηγίας, περιλαμβάνει επίσης τον λόγο «προστασία των δικαιωμάτων άλλων πολιτών», στην περίπτωση λήψης μέτρων για την εξόφληση των χρεών προς το Δημόσιο, με σκοπό τη διασφάλιση των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού;

2)

Υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης της κύριας δίκης, προκύπτει μήπως από τους περιορισμούς και τις προϋποθέσεις που προβλέπονται για την άσκηση της ελεύθερης κυκλοφορίας των πολιτών της Ένωσης και από τα μέτρα που έχουν θεσπιστεί σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης για την εφαρμογή των περιορισμών και προϋποθέσεων αυτών ότι επιτρέπεται η εφαρμογή της εθνικής νομικής ρύθμισης που προβλέπει ότι το κράτος μέλος μπορεί να επιβάλει σε υπήκοό του, λόγω της μη εξόφλησης οφειλών προς το Δημόσιο μιας εμπορικής εταιρίας που είναι καταχωρισμένη στα μητρώα του κράτους αυτού και της οποίας διαχειριστής είναι ο εν λόγω υπήκοος, εφόσον πρόκειται για οφειλές που χαρακτηρίζονται από τη νομοθεσία του ως «σημαντικά χρέη», το διοικητικό μέτρο καταναγκασμού «απαγόρευση εξόδου από τη χώρα», αν προς τον σκοπό της εξόφλησης της οφειλής μπορεί να εφαρμοστεί η διαδικασία της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών που προβλέπεται από την οδηγία 2008/55/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Μαΐου 2008, για την αμοιβαία συνδρομή για την είσπραξη απαιτήσεων σχετικών με ορισμένες εισφορές, δασμούς, φόρους και άλλα μέτρα (2), και από τον κανονισμό (ΕΚ) 1179/2008 της Επιτροπής, της 28ης Νοεμβρίου 2008, σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής ορισμένων διατάξεων της οδηγίας 2008/55 (3);

3)

Υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης της κύριας δίκης, πρέπει η αρχή της αναλογικότητας, οι περιορισμοί και οι προϋποθέσεις που προβλέπονται για την άσκηση της ελεύθερης κυκλοφορίας των πολιτών της Ένωσης και τα μέτρα που έχουν θεσπιστεί σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης για την εφαρμογή των περιορισμών και προϋποθέσεων αυτών, καθώς και τα κριτήρια του άρθρου 27, παράγραφοι 1 και 2, της οδηγίας 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ, να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι επιτρέπουν, εφόσον μια εμπορική εταιρία που είναι καταχωρισμένη στα μητρώα κράτους μέλους έχει οφειλή προς το Δημόσιο που χαρακτηρίζεται από τη νομοθεσία του κράτους αυτού ως «σημαντικό χρέος», την επιβολή απαγόρευσης εξόδου από το κράτος μέλος αυτό στο φυσικό πρόσωπο που είναι διαχειριστής της εν λόγω εταιρίας, όταν συντρέχουν παράλληλα οι ακόλουθες περιστάσεις:

3.1

η ύπαρξη «σημαντικού» χρέους προς το Δημόσιο θεωρείται πραγματική, ενεστώσα και σοβαρή απειλή κατά θεμελιώδους συμφέροντος της κοινωνίας, η δε εκτίμηση αυτή έχει γίνει από τον νομοθέτη μέσω της θέσπισης του συγκεκριμένου διοικητικού μέτρου «απαγόρευση εξόδου από τη χώρα»,

3.2

δεν προβλέπεται καμία αξιολόγηση των περιστάσεων που συναρτώνται προς την ατομική συμπεριφορά του διαχειριστή και την προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων του, όπως είναι το δικαίωμά του να ασκεί, βάσει άλλης έννομης σχέσης, βιοποριστική δραστηριότητα, η οποία είναι συνυφασμένη με ταξίδια στο εξωτερικό,

3.3

μετά την επιβολή της απαγόρευσης δεν αξιολογούνται οι συνέπειες για την εμπορική δραστηριότητα της οφειλέτριας εταιρίας ούτε οι δυνατότητες εξόφλησης της οφειλής προς το Δημόσιο,

3.4

η απαγόρευση επιβάλλεται κατόπιν υποβολής αίτησης, η οποία έχει δεσμευτικό χαρακτήρα, αν πιστοποιεί ότι υφίσταται «σημαντικό» χρέος της συγκεκριμένης εμπορικής εταιρίας προς το Δημόσιο, ότι δεν έχει συσταθεί ασφάλεια που να καλύπτει το ποσό της κύριας οφειλής και των τόκων και ότι το πρόσωπο επί του οποίου ζητείται να επιβληθεί η απαγόρευση είναι διαχειριστής της εν λόγω εμπορικής εταιρίας,

3.5

η απαγόρευση ισχύει μέχρι την πλήρη εξόφληση του χρέους προς το Δημόσιο ή την παροχή ασφάλειας που να καλύπτει ολόκληρο το ποσό, χωρίς να προβλέπεται η δυνατότητα του αποδέκτη της απαγόρευσης να ζητήσει από την αρχή που την έχει επιβάλει την επανεξέτασή της ή η δυνατότητα να ληφθούν υπόψη οι προθεσμίες παραγραφής της οφειλής;

(1)  ΕΕ L 158, σ. 77.

(2)  ΕΕ L 150, σ. 28.

(3)  ΕΕ L 319, σ. 21.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/18

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Centrale Raad van Beroep (Κάτω Χώρες) στις 13 Σεπτεμβρίου 2010 — J.C. van Ardennen κατά Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen

(Υπόθεση C-435/10)

()

2010/C 317/32

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Centrale Raad van Beroep

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εφεσείων: J.C. van Ardennen

Εφεσίβλητος: Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Πρέπει η οδηγία περί αφερεγγυότητας (1), και ειδικότερα τα άρθρα της 4, 5 και 10, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι είναι εν γένει ασύμβατη με αυτήν μια εθνική ρύθμιση η οποία υποχρεώνει τους μισθωτούς, σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη τους και για να ισχύσει (πλήρως) το δικαίωμά τους να αναλάβει ο οργανισμός εγγυήσεως ανεξόφλητες οφειλές μισθών, να καταχωριστούν, ως πρόσωπα που ζητούν εργασία, το αργότερο την πρώτη εργάσιμη ημέρα μετά την ημέρα κατά την οποία η σχέση εργασίας καταγγέλθηκε ή εύλογα έπρεπε να καταγγελθεί;

2)

Πρέπει η οδηγία περί αφερεγγυότητας, και ειδικότερα τα άρθρα της 4, 5 και 10, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι είναι ασύμβατη με αυτήν μια εθνική ρύθμιση η οποία επιβάλλει αυτή την υποχρέωση καταχωρίσεως και στους μισθωτούς που κατά τον χρόνο προειδοποιήσεως άσκησαν δραστηριότητες ως αυτοαπασχολούμενοι;

3)

Πρέπει η οδηγία περί αφερεγγυότητας, και ειδικότερα τα άρθρα της 4, 5 και 10, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι είναι ασύμβατη με αυτήν μια εθνική ρύθμιση βάσει της οποίας η μη (εμπρόθεσμη) τήρηση αυτής της υποχρεώσεως καταχωρίσεως δύναται να οδηγήσει στη μερική μη καταβολή της παροχής λόγω αφερεγγυότητας, όταν για το ύψος και τη διάρκεια του μέτρου είναι καθοριστικό και το χρονικό σημείο στο οποίο τηρήθηκε η υποχρέωση αυτή;

(1)  Οδηγία 80/987/EOK του Συμβουλίου, της 20ής Οκτωβρίου 1980, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την προστασία των μισθωτών σε περίπτωση αφερεγγυότητος του εργοδότη (ΕΕ ειδ. έκδ. 05/004, σ. 35).

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/18

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το Tribunal Judicial de Vieira do Minho (Πορτογαλία) στις 13 Σεπτεμβρίου 2010 — Manuel Afonso Esteves κατά Axa — Seguros de Portugal SA

(Υπόθεση C-437/10)

()

2010/C 317/33

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Judicial de Vieira do Minho

Διάδικοι της κύριας δίκης

Ενάγων: Manuel Afonso Esteves

Εναγομένη: Axa — Seguros de Portugal SA

Προδικαστικό ερώτημα

Σε περίπτωση συγκρούσεως οχημάτων, για την οποία δεν δύναται να καταλογισθεί υπαιτιότητα σε κάποιον από τους οδηγούς και από την οποία προκύπτουν σωματικές βλάβες και υλικές ζημίες ενός από τους οδηγούς (του ζημιωθέντος, ο οποίος αξιώνει αποζημίωση), αντιβαίνει η θέσπιση επιμερισμού της ευθύνης εκ διακινδυνεύσεως (άρθρο 506, παράγραφοι 1 και 2, του Código Civil), με άμεση αντανάκλαση επί του ύψους της αποζημιώσεως που θα επιδικασθεί στον ζημιωθέντα για την περιουσιακή ζημία και την ηθική βλάβη που προκύπτει από τις σωματικές βλάβες που υπέστη (εφόσον ο επιμερισμός αυτός της ευθύνης εκ διακινδυνεύσεως συνεπάγεται αντίστοιχη μείωση του ύψους της αποζημιώσεως), προς το κοινοτικό δίκαιο, και ειδικότερα προς τα άρθρα 3, παράγραφος 1, της πρώτης οδηγίας (72/166/ΕΟΚ) (1), 2, παράγραφος 1, της δεύτερης οδηγίας (84/5/ΕΟΚ) (2) και 1 της τρίτης οδηγίας (90/232/ΕΟΚ) (3), σύμφωνα με την ερμηνεία που έχει δώσει στις διατάξεις αυτές το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων;

(1)  Οδηγία 72/166/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 24ης Απριλίου 1972, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων και με τον έλεγχο της υποχρεώσεως προς ασφάλιση της ευθύνης αυτής (ΕΕ ειδ. έκδ. 06/001, σ. 0136).

(2)  Δεύτερη οδηγία 84/5/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 30ής Δεκεμβρίου 1983, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων (ΕΕ 1984, L 8, σ. 17).

(3)  Τρίτη οδηγία 90/232/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 1990, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων (ΕΕ 1990, L 129, σ. 33).

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/19

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το tribunal administratif de Limoges (Γαλλία) στις 14 Σεπτεμβρίου 2010 — Philippe Bonnarde κατά Agence de Services et de Paiement

(Υπόθεση C-443/10)

()

2010/C 317/34

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal administratif de Limoges

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Philippe Bonnarde

Καθής: Agence de Services et de Paiement

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν οι διατάξεις του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως δε οι διατάξεις της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που σκοπούν στην εξασφάλιση της ελεύθερης κυκλοφορίας, καθώς και οι διατάξεις των προαναφερθεισών οδηγιών σχετικά με τα έγγραφα κυκλοφορίας των οχημάτων, την έννοια ότι αντιβαίνει προς αυτές η νομοθεσία κράτους μέλους που προβλέπει, για την ταξινόμηση των οχημάτων, ειδικό έγγραφο όπως το πιστοποιητικό ταξινομήσεως με τη μνεία «όχημα επιδείξεως», το οποίο μπορεί να θεωρηθεί ότι δεν έχει ως αντικείμενο την έκδοση προσωρινής άδειας κυκλοφορίας υπό την έννοια του άρθρου 1 της οδηγίας 1999/37/ΕΚ του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 1999 (1) και, συνακολούθως, ότι απαγορεύουν τη σύνδεση της χορηγήσεως ενισχύσεως με την προσκόμιση του εγγράφου αυτού;

2)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα, πρέπει οι διατάξεις αυτές να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι έχουν ως συνέπεια ότι πρέπει να αποκλειστεί η εφαρμογή, κατά την αγορά οχήματος εντός άλλου κράτους μέλους, εθνικής διατάξεως που εξαρτά τη χορήγηση ενισχύσεως για την αγορά καθαρών οχημάτων που έχουν ήδη ταξινομηθεί από την προϋπόθεση ότι το πιστοποιητικό αυτής της ταξινομήσεως φέρει, δυνάμει της νομοθεσίας του κράτους μέλους, τη μνεία «όχημα επιδείξεως», εφόσον ο πωλητής του οχήματος δεν μπόρεσε ο ίδιος να λάβει την ενίσχυση αυτή και εφόσον:

—

είτε ο αγοραστής προσκομίζει πιστοποιητικό ταξινομήσεως που καταρτίσθηκε εντός άλλου κράτους μέλους και αφορά ειδικά τα οχήματα που προορίζονται για επίδειξη,

—

είτε το όχημα έχει τις ιδιότητες, ιδίως όσον αφορά την ημερομηνία της πρώτης θέσεως σε κυκλοφορία, τις οποίες απαιτούν οι εθνικές διατάξεις για τον χαρακτηρισμό του ως οχήματος επιδείξεως;

(1)  Οδηγία 1999/37/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 1999, σχετικά με τα έγγραφα κυκλοφορίας οχημάτων (EE L 138, σ. 57), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2003/127/ΕΚ της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2003, που τροποποιεί την οδηγία 1999/37/ΕΚ του Συμβουλίου σχετικά με τα έγγραφα κυκλοφορίας οχημάτων (EE 2004, L 10, σ. 29).

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/19

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 15 Σεπτεμβρίου 2010 — Finanzamt Lüdenscheid κατά Christel Schriever

(Υπόθεση C-444/10)

()

2010/C 317/35

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα και αναιρεσίβλητη: Christel Schriever

Καθού και αναιρεσείον: Finanzamt Lüdenscheid

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Υφίσταται «μεταβίβαση» συνόλου αγαθών, κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 8, της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών (1), όταν επιχειρηματίας μεταβιβάζει το απόθεμα προϊόντων και τον εξοπλισμό του καταστήματος λιανικού εμπορίου του στον αποκτώντα και του εκμισθώνει απλώς το ακίνητο του καταστήματος του οποίου είναι κύριος;

2)

Εξαρτάται η απάντηση στο προηγούμενο ερώτημα από το αν η χρήση του ακινήτου του καταστήματος παραχωρείται με σύμβαση μισθώσεως μακράς διαρκείας ή αν η σύμβαση μισθώσεως είναι αορίστου χρόνου και μπορεί να καταγγελθεί και από τα δύο συμβαλλόμενα μέρη με την τήρηση σύντομης προθεσμίας καταγγελίας;

(1)  ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/20

Αναίρεση που άσκησε στις 15 Σεπτεμβρίου 2010 η ThyssenKrupp Acciai Speciali Terni SpA κατά της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 1ης Ιουλίου 2010 στην υπόθεση T-62/08, ThyssenKrupp Acciai Speciali Terni SpA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-448/10 P)

()

2010/C 317/36

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: ThyssenKrupp Acciai Speciali Terni SpA (εκπρόσωποι: T. Salonico, G. Barone και A. Marega, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση (1) και να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής (2), καθόσον οι αποφάσεις αυτές δεν δέχονται ότι το επίμαχο μέτρο έχει τον χαρακτήρα αποζημίωσης και αντισταθμίσματος, αλλά το χαρακτηρίζουν αντίθετα ως παράνομη και ασύμβατη κρατική ενίσχυση, και/ή

—

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος κατά το οποίο δεν δέχεται ότι η αναζήτηση που διατάσσεται με την απόφαση της Επιτροπής αντιβαίνει στην αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και να ακυρώσει συνακόλουθα την απόφαση της Επιτροπής κατά το μέρος κατά το οποίο διατάσει την Ιταλία να προβεί αμελλητί στην αναζήτηση της ενίσχυσης και των σχετικών τόκων και

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα φρονεί ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση είναι εσφαλμένη και πρέπει συνεπώς να αναιρεθεί για τους εξής λόγους:

1)

Παράβαση των άρθρων 107 και 108 ΣΛΕΕ, αντιφατικές αιτιολογίες και προφανές σφάλμα λόγω παραμόρφωσης του περιεχομένου των αποδεικτικών στοιχείων που προσκομίστηκαν σχετικά με την ερμηνεία του επίμαχου μέτρου ως κρατικής ενίσχυσης και όχι ως αντισταθμιστικού μέτρου υπέρ της αναιρεσείουσας. Το Γενικό Δικαστήριο κακώς ερμήνευσε στενά τις διατάξεις του εθνικού δικαίου και τη νομολογία των εθνικών δικαστηρίων που επικαλέστηκε η νυν αναιρεσείουσα πρωτοδίκως και από τις οποίες προκύπτει ότι το επίμαχο μέτρο δεν συνιστά κρατική ενίσχυση, αλλά αποτελεί συνέχεια του αντισταθμιστικού μέτρου που προβλέφθηκε αρχικά από τον Ιταλό νομοθέτη το 1962 και του οποίου η νομιμότητα έχει αναγνωριστεί από την Επιτροπή και το Γενικό Δικαστήριο.

2)

Παράβαση του άρθρου 14, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999 (3), καθώς και αντιφατικές και ανεπαρκείς αιτιολογίες, όσον αφορά το συμπέρασμα του Γενικού Δικαστηρίου ότι η επιβολή, με την απόφαση της Επιτροπής, της υποχρέωσης αναζήτησης δεν αντιβαίνει στην αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου είναι εσφαλμένη και ανεπαρκώς αιτιολογημένη κατά το μέρος κατά το οποίο δεν δέχεται ότι η παρατεταμένη σιωπή της Επιτροπής σχετικά με τις διευκρινίσεις που παρέσχον οι ιταλικές αρχές στα τέλη του 1991 ως προς το γεγονός ότι η πρώτη παράταση του καθεστώτος τιμολόγησης της Terni εξακολουθούσε να επιδιώκει τον αρχικό σκοπό της καταβολής αντισταθμίσματος συνιστά στοιχείο ικανό να δημιουργήσει στην αναιρεσείουσα τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη ότι οι παρατάσεις της ισχύος του καθεστώτος τιμολόγησης της Terni, μεταξύ των οποίων καταλέγεται και το επίμαχο μέτρο, δεν συνιστούν κρατικές ενισχύσεις.

(1)  Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πέμπτο τμήμα) της 1ης Ιουλίου 2010 στην υπόθεση T-62/08.

(2)  Απόφαση 2008/408/ΕΚ της Επιτροπής, της 20ής Νοεμβρίου 2007, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 36/A/06 (πρώην NN 38/06) που έθεσε σε εφαρμογή η Ιταλία υπέρ των ThyssenKrupp, Cementir και Nuova Terni Industrie Chimiche (ΕΕ 2008, L 144, σ. 37).

(3)  Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου [88] ΕΚ (ΕΕ L 83, σ. 1).

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/20

Αναίρεση που άσκησε στις 15 Σεπτεμβρίου 2010 η Cementir Italia Srl κατά της απόφασης που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) την 1η Ιουλίου 2010 στην υπόθεση T-63/08, Cementir Italia Srl κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-449/10 P)

()

2010/C 317/37

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Cementir Italia Srl (εκπρόσωποι: T. Salonico, G. Barone και A. Marega, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση (1) και να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής (2), καθόσον οι αποφάσεις αυτές δεν δέχονται ότι το επίμαχο μέτρο έχει τον χαρακτήρα αποζημίωσης και αντισταθμίσματος, αλλά το χαρακτηρίζουν αντίθετα ως παράνομη και ασύμβατη κρατική ενίσχυση, και/ή

—

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος κατά το οποίο δεν δέχεται ότι η αναζήτηση που διατάσσεται με την απόφαση της Επιτροπής αντιβαίνει στην αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και να ακυρώσει συνακόλουθα την απόφαση της Επιτροπής κατά το μέρος κατά το οποίο διατάσει την Ιταλία να προβεί αμελλητί στην αναζήτηση της ενίσχυσης και των σχετικών τόκων και

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα φρονεί ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση είναι εσφαλμένη και πρέπει συνεπώς να αναιρεθεί για τους εξής λόγους:

1)

Παράβαση των άρθρων 107 και 108 ΣΛΕΕ, αντιφατικές αιτιολογίες και προφανές σφάλμα λόγω παραμόρφωσης του περιεχομένου των αποδεικτικών στοιχείων που προσκομίστηκαν σχετικά με την ερμηνεία του επίμαχου μέτρου ως κρατικής ενίσχυσης και όχι ως αντισταθμιστικού μέτρου υπέρ της αναιρεσείουσας. Το Γενικό Δικαστήριο κακώς ερμήνευσε στενά τις διατάξεις του εθνικού δικαίου και τη νομολογία των εθνικών δικαστηρίων που επικαλέστηκε η νυν αναιρεσείουσα πρωτοδίκως και από τις οποίες προκύπτει ότι το επίμαχο μέτρο δεν συνιστά κρατική ενίσχυση, αλλά αποτελεί συνέχεια του αντισταθμιστικού μέτρου που προβλέφθηκε αρχικά από τον Ιταλό νομοθέτη το 1962 και του οποίου η νομιμότητα έχει αναγνωριστεί από την Επιτροπή και το Γενικό Δικαστήριο.

2)

Παράβαση του άρθρου 14, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999 (3), καθώς και αντιφατικές και ανεπαρκείς αιτιολογίες, όσον αφορά το συμπέρασμα του Γενικού Δικαστηρίου ότι η επιβολή, με την απόφαση της Επιτροπής, της υποχρέωσης αναζήτησης δεν αντιβαίνει στην αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου είναι εσφαλμένη και ανεπαρκώς αιτιολογημένη κατά το μέρος κατά το οποίο δεν δέχεται ότι η παρατεταμένη σιωπή της Επιτροπής σχετικά με τις διευκρινίσεις που παρέσχον οι ιταλικές αρχές στα τέλη του 1991 ως προς το γεγονός ότι η πρώτη παράταση του καθεστώτος τιμολόγησης της Terni εξακολουθούσε να επιδιώκει τον αρχικό σκοπό της καταβολής αντισταθμίσματος συνιστά στοιχείο ικανό να δημιουργήσει στην αναιρεσείουσα τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη ότι οι παρατάσεις της ισχύος του καθεστώτος τιμολόγησης της Terni, μεταξύ των οποίων καταλέγεται και το επίμαχο μέτρο, δεν συνιστούν κρατικές ενισχύσεις.

(1)  Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πέμπτο τμήμα) της 1ης Ιουλίου 2010 στην υπόθεση T-63/08.

(2)  Απόφαση 2008/408/ΕΚ της Επιτροπής, της 20ής Νοεμβρίου 2007, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 36/A/06 (πρώην NN 38/06) που έθεσε σε εφαρμογή η Ιταλία υπέρ των ThyssenKrupp, Cementir και Nuova Terni Industrie Chimiche (ΕΕ 2008, L 144, σ. 37).

(3)  Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου [88] ΕΚ (ΕΕ L 83, σ. 1).

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/21

Αναίρεση που άσκησε στις 15 Σεπτεμβρίου 2010 η Nuova Terni Industrie Chimiche SpA κατά της απόφασης που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) την 1η Ιουλίου 2010 στην υπόθεση T-64/08, Nuova Terni Industrie Chimiche SpA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-450/10 P)

()

2010/C 317/38

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Nuova Terni Industrie Chimiche SpA (εκπρόσωποι: T. Salonico, G. Barone και A. Marega, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση (1) και να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής (2), καθόσον οι αποφάσεις αυτές δεν δέχονται ότι το επίμαχο μέτρο έχει τον χαρακτήρα αποζημίωσης και αντισταθμίσματος, αλλά το χαρακτηρίζουν αντίθετα ως παράνομη και ασύμβατη κρατική ενίσχυση, και/ή

—

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος κατά το οποίο δεν δέχεται ότι η αναζήτηση που διατάσσεται με την απόφαση της Επιτροπής αντιβαίνει στην αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και να ακυρώσει συνακόλουθα την απόφαση της Επιτροπής κατά το μέρος κατά το οποίο διατάσει την Ιταλία να προβεί αμελλητί στην αναζήτηση της ενίσχυσης και των σχετικών τόκων και

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα φρονεί ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση είναι εσφαλμένη και πρέπει συνεπώς να αναιρεθεί για τους εξής λόγους:

1)

Παράβαση των άρθρων 107 και 108 ΣΛΕΕ, αντιφατικές αιτιολογίες και προφανές σφάλμα λόγω παραμόρφωσης του περιεχομένου των αποδεικτικών στοιχείων που προσκομίστηκαν σχετικά με την ερμηνεία του επίμαχου μέτρου ως κρατικής ενίσχυσης και όχι ως αντισταθμιστικού μέτρου υπέρ της αναιρεσείουσας. Το Γενικό Δικαστήριο κακώς ερμήνευσε στενά τις διατάξεις του εθνικού δικαίου και τη νομολογία των εθνικών δικαστηρίων που επικαλέστηκε η νυν αναιρεσείουσα πρωτοδίκως και από τις οποίες προκύπτει ότι το επίμαχο μέτρο δεν συνιστά κρατική ενίσχυση, αλλά αποτελεί συνέχεια του αντισταθμιστικού μέτρου που προβλέφθηκε αρχικά από τον Ιταλό νομοθέτη το 1962 και του οποίου η νομιμότητα έχει αναγνωριστεί από την Επιτροπή και το Γενικό Δικαστήριο.

2)

Παράβαση του άρθρου 14, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999 (3), καθώς και αντιφατικές και ανεπαρκείς αιτιολογίες, όσον αφορά το συμπέρασμα του Γενικού Δικαστηρίου ότι η επιβολή, με την απόφαση της Επιτροπής, της υποχρέωσης αναζήτησης δεν αντιβαίνει στην αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου είναι εσφαλμένη και ανεπαρκώς αιτιολογημένη κατά το μέρος κατά το οποίο δεν δέχεται ότι η παρατεταμένη σιωπή της Επιτροπής σχετικά με τις διευκρινίσεις που παρέσχον οι ιταλικές αρχές στα τέλη του 1991 ως προς το γεγονός ότι η πρώτη παράταση του καθεστώτος τιμολόγησης της Terni εξακολουθούσε να επιδιώκει τον αρχικό σκοπό της καταβολής αντισταθμίσματος συνιστά στοιχείο ικανό να δημιουργήσει στην αναιρεσείουσα τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη ότι οι παρατάσεις της ισχύος του καθεστώτος τιμολόγησης της Terni, μεταξύ των οποίων καταλέγεται και το επίμαχο μέτρο, δεν συνιστούν κρατικές ενισχύσεις.

(1)  Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πέμπτο τμήμα) της 1ης Ιουλίου 2010 στην υπόθεση T-64/08.

(2)  Απόφαση 2008/408/ΕΚ της Επιτροπής, της 20ής Νοεμβρίου 2007, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 36/A/06 (πρώην NN 38/06) που έθεσε σε εφαρμογή η Ιταλία υπέρ των ThyssenKrupp, Cementir και Nuova Terni Industrie Chimiche (ΕΕ 2008, L 144, σ. 37).

(3)  Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου [88] ΕΚ (ΕΕ L 83, σ. 1).

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/22

Αναίρεση που άσκησε στις 16 Σεπτεμβρίου 2010 η BNP Paribas και η Banca Nazionale del Lavoro SpA (BNL) κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) την 1η Ιουλίου 2010 στην υπόθεση T-335/08, BNP Paribas και BNL κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-452/10 P)

()

2010/C 317/39

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: BNP Paribas, Banca Nazionale del Lavoro SpA (BNL) (εκπρόσωποι: R. Silvestri, G. Escalar και M. Todino, avvocati)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των αναιρεσειουσών

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει στο σύνολό της την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πέμπτο τμήμα) της 1ης Ιουλίου 2010 στην υπόθεση T-335/08, BNP Paribas και Banca Nazionale del Lavoro κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κοινοποιηθείσα με τηλεομοιοτυπία την 1η Ιουλίου 2010 (ΕΕ C 221 της 14ης Αυγούστου 2010, σ. 39) και, κατά συνέπεια

i)

να γίνουν δεκτά τα αιτήματα που διατυπώθηκαν στο εισαγωγικό της δίκης σε πρώτο βαθμό έγγραφο με αντικείμενο την στο σύνολό της ακύρωση της αποφάσεως 2008/711/ΕΚ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2008, αριθ. C(2008) 869 τελ., σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 15/2007, (πρώην NN 20/2007), την οποία χορήγησε η Ιταλία, «αναφορικά με φορολογικά κίνητρα υπέρ ορισμένων πιστωτικών ιδρυμάτων που αποτελούν αντικείμενο εταιρικής αναδιοργανώσεως» (ΕΕ L 237, σ. 70), άλλως

ii)

επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προς επανεξέταση σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

1)

Το Γενικό Δικαστήριο δεν άσκησε πραγματικό έλεγχο επί της αποφάσεως της Επιτροπής, παραλείποντας να εξετάσει αν νομίμως η Επιτροπή επέλεξε να μην λάβει υπόψη την κατάσταση των δικαιούχων ιδρυμάτων προκειμένου να διαπιστώσει τον επιλεκτικό χαρακτήρα του επικριθέντος καθεστώτος·

2)

Το Γενικό Δικαστήριο αλλοίωσε τη νομολογία του Δικαστηρίου που επιτρέπει τη δικαιολόγηση της ιδιαιτερότητας φορολογικού μέτρου υπό το πρίσμα της λογικής του γενικού φορολογικού συστήματος, λαμβάνοντας υπόψη για την εκτίμησή του μόνον τα στοιχεία που περιέλαβε η Επιτροπή στην δική της απόφαση·

3)

Το Γενικό Δικαστήριο αλλοίωσε τη νομολογία σχετικά με την προϋπόθεση του επιλεκτικού χαρακτήρα κρατικής ενισχύσεως, κατά την οποία ο επιλεκτικός χαρακτήρας φορολογικού μέτρου εξετάζεται λαμβάνοντας υπόψη μόνον τις συνέπειες τις οποίες το μέτρο αυτό δύναται να προκαλέσει από απόψεως φορολογίας·

4)

Το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε τα πραγματικά περιστατικά, κρίνοντας εσφαλμένως ότι το καθεστώς γενικής φορολογικής αναπροσαρμογής δεν επιτρέπει στις επιχειρήσεις να αναπροσαρμόσουν τη φορολογική επιβάρυνση αγαθών σχετικών με ληφθέντα στοιχεία ενεργητικού έναντι εμφανιζόμενης στον ισολογισμό υψηλότερης αξίας·

5)

Τέλος, το Γενικό Δικαστήριο παρανόμως υποκατέστησε την Επιτροπή, αναπτύσσοντας εξ υπαρχής λόγους προς στήριξη της προσβαλλομένης αποφάσεως της Επιτροπής.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/22

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 17 Σεπτεμβρίου 2010 — Oliver Jestel κατά Hauptzollamt Aachen

(Υπόθεση C-454/10)

()

2010/C 317/40

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Oliver Jestel.

Αναιρεσίβλητο: Hauptzollamt Aachen

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Καθίσταται οφειλέτης δασμών λόγω «συνέργειας» στην παράτυπη εισαγωγή εμπορεύματος στο τελωνειακό έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά την έννοια του άρθρου 202, παράγραφος 3, δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (1), όποιος, χωρίς να συμμετέχει άμεσα στην εισαγωγή αυτή, μεσολαβεί για τη σύναψη των συμβάσεων πώλησης έχοντας επίγνωση του ενδεχομένου να παραδώσει ο πωλητής τα εμπορεύματα ή ένα μέρος των εμπορευμάτων κατά τρόπο που να αποφύγει την καταβολή των εισαγωγικών δασμών και φόρων;

2)

Αρκεί προς τούτο το ότι το θεωρεί απλώς ως ενδεχόμενο να συμβεί ή καθίσταται οφειλέτης των δασμών μόνο αν αναμένει ότι αυτό πράγματι θα συμβεί;

(1)  ΕΕ L 302, σ. 1.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/23

Αναίρεση που άσκησαν στις 20 Σεπτεμβρίου 2010 το Freistaat Sachsen και το Land Sachsen-Anhalt κατά της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 8ης Ιουλίου 2010 στην υπόθεση T-396/08, Freistaat Sachsen και Land Sachsen-Anhalt κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-459/10 P)

()

2010/C 317/41

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Freistaat Sachsen και Land Sachsen-Anhalt (εκπρόσωποι: A. Rosenfeld και I. Liebach, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι αναιρεσείοντες ζητούν από το Δικαστήριο:

1)

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 8ης Ιουλίου 2010 στην υπόθεση T-396/08, Freistaat Sachsen και Land Sachsen-Anhalt κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία εκδόθηκε επί προσφυγής με αίτημα τη μερική ακύρωση της απόφασης 2008/878/ΕΚ της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 2008, σχετικά με την κρατική ενίσχυση που προτίθεται να χορηγήσει η Γερμανία υπέρ της DHL, και να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφος 1, της απόφασης 2008/878/ΕΚ της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 2008,

2)

επικουρικά, να αναιρέσει την προαναφερθείσα στο σημείο 1 απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

3)

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αίτηση αναίρεσης έχει υποβληθεί κατά της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή των αναιρεσειόντων που είχε ως αίτημα τη μερική ακύρωση της απόφασης 2008/878/ΕΚ της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 2008. Η Επιτροπή, με την εν λόγω απόφαση, είχε κηρύξει ασυμβίβαστο με την κοινή αγορά ένα μεγάλο μέρος των ενισχύσεων για επαγγελματική εκπαίδευση που είχαν την πρόθεση να χορηγήσουν το Freistaat Sachsen και το Land Sachsen-Anhalt υπέρ της DHL.

Οι αναιρεσείοντες ισχυρίζονται, με την αίτηση αναίρεσης, ότι το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε το δίκαιο της Ένωσης για τους εξής λόγους:

—

Το Γενικό Δικαστήριο παρέβη τον κανονισμό 68/2001, το πρώην άρθρο 87, παράγραφος 3, στοιχείο γ', ΕΚ και την αρχή της ίσης μεταχείρισης, διότι η εξέταση του αναγκαίου χαρακτήρα της ενίσχυσης ήταν νομικά εσφαλμένη. Η παράβαση του κανονισμού 68/2001 οφείλεται στο γεγονός ότι εφαρμόστηκαν ουσιαστικά κριτήρια που δεν προβλέπονται στον κανονισμό, πράγμα που επιτρέπεται, κατ’ εξαίρεση, μόνο όταν δικαιολογείται από τα ιδιαίτερα στοιχεία της συγκεκριμένης περίπτωσης. Το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το πρώην άρθρο 87, παράγραφος 3, ΕΚ, διότι κακώς δεν δέχτηκε ότι οι ενισχύσεις για επαγγελματική εκπαίδευση εξυπηρετούν ή θα μπορούσαν να εξυπηρετούν τους σκοπούς του πρώην άρθρου 87, παράγραφος 3, στοιχείο γ', ΕΚ, πράγμα που οφείλει να λαμβάνει υπόψη της η Επιτροπή στο πλαίσιο της στάθμισης στην οποία προβαίνει κατά το άρθρο 87, παράγραφος 3, ΕΚ. Τέλος, συντρέχει παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης, διότι η Επιτροπή δεν εξέτασε ούτε εξακρίβωσε, με προγενέστερες αποφάσεις που έλαβε σε παρεμφερείς περιπτώσεις, τον αναγκαίο χαρακτήρα των ενισχύσεων για επαγγελματική εκπαίδευση. Κατά τους αναιρεσείοντες, δεν υπάρχει κανείς αντικειμενικός δικαιολογητικός λόγος για την άνιση αυτή μεταχείριση.

—

Ακόμη και αν γίνει δεκτό ότι καλώς εφαρμόστηκε το κριτήριο του αναγκαίου χαρακτήρα, υπάρχει νομικό σφάλμα. Κατά τους αναιρεσείοντες, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη τον κανονισμό 68/2001, τις κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής για τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα και το πρώην άρθρο 87, παράγραφος 3, στοιχείο γ', ΕΚ, διότι κακώς δεν συμπεριέλαβε στον έλεγχο της αναγκαιότητας τη σημασία της ενίσχυσης ως κινήτρου για την επιλογή του τόπου παραγωγής. Συγκεκριμένα, το ότι οι ενισχύσεις για επαγγελματική εκπαίδευση μπορούν να έχουν τουλάχιστον και περιφερειακές πτυχές προκύπτει από το γράμμα του κανονισμού 68/2001. Η αντίληψη του Γενικού Δικαστηρίου ότι η υποβοήθηση των επιχειρήσεων στις μειονεκτούσες περιοχές και η εγκατάσταση νέων επιχειρήσεων σ’ αυτές μπορεί να επιτευχθεί μόνο με περιφερειακές ενισχύσεις είναι εσφαλμένη.

—

Το Γενικό Δικαστήριο παρέβη επίσης τον κανονισμό 68/2001, το πρώην άρθρο 87, παράγραφος 3, στοιχείο γ', ΕΚ και την αρχή της ίσης μεταχείρισης για τον λόγο ότι εφάρμοσε κακώς ακατάλληλα κριτήρια για την εκτίμηση του αναγκαίου ή μη χαρακτήρα της ενίσχυσης. Πρώτον, δεν έπρεπε, κατά την εκτίμηση αυτή, να λάβει υπόψη την επιχειρηματική στρατηγική και πρακτική του αποδέκτη της ενίσχυσης, διότι έτσι οι επιχειρήσεις που έχουν, λόγω εσωτερικών προτύπων, υψηλό επίπεδο επαγγελματικής εκπαίδευσης αντιμετωπίζονται λιγότερο ευνοϊκά, στον τομέα των ενισχύσεων, από τις επιχειρήσεις που έχουν χαμηλό επίπεδο επαγγελματικής εκπαίδευσης. Δεύτερον, το γεγονός ότι οι ενισχύσεις προβλέπονται από διατάξεις του εθνικού δικαίου δεν αρκεί για να χαρακτηριστούν ως μη αναγκαίες, διότι αυτό θα οδηγούσε στη δυσμενέστερη μεταχείριση των επιχειρήσεων από τα κράτη μέλη που επιβάλλουν νομοθετικά ένα υψηλό επίπεδο επαγγελματικής εκπαίδευσης έναντι των επιχειρήσεων από κράτη μέλη με χαμηλό σχετικά επίπεδο επαγγελματικής εκπαίδευσης.

—

Τέλος, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη επίσης το πρώην άρθρο 87, παράγραφος 3, στοιχείο γ', ΕΚ για τον λόγο ότι δεν έλαβε υπόψη τα θετικά εξωτερικά αποτελέσματα της επίμαχης ενίσχυσης για επαγγελματική εκπαίδευση.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/24

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Högsta domstolen (Σουηδία) στις 20 Σεπτεμβρίου 2010 — Bonnier Audio AB, Earbooks AB, Norstedts Förlagsgrupp AB, Piratförlaget Aktiebolag, Storyside AB κατά Perfect Communication Sweden AB

(Υπόθεση C-461/10)

()

2010/C 317/42

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Högsta domestolen (Σουηδία).

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσες: Bonnier Audio AB, Earbooks AB, Norstedts Förlagsgrupp AB, Piratförlaget Aktiebolag, Storyside AB.

Καθής: Perfect Communication Sweden AB.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Εμποδίζει η οδηγία 2006/24/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για τη διατήρηση δεδομένων που παράγονται ή υποβάλλονται σε επεξεργασία σε συνάρτηση με την παροχή διαθεσίμων στο κοινό υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή δημοσίων δικτύων επικοινωνιών και για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/58/ΕΚ (1) (στο εξής: οδηγία περί διατηρήσεως των δεδομένων), ειδικότερα δε τα άρθρα της 3, 4, 5 και 11, την εφαρμογή εθνικής διατάξεως η οποία θεσπίστηκε βάσει του άρθρου 8 της οδηγίας 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας (2), και η οποία συνεπάγεται ότι ένας φορέας παροχής υπηρεσιών Διαδικτύου μπορεί να διαταχθεί, στο πλαίσιο αστικής δίκης και προκειμένου να καταστεί δυνατός ο εντοπισμός συνδρομητή, να γνωστοποιήσει σε κάτοχο δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας ή στον διάδοχό του στοιχεία σχετικά με τον συνδρομητή στον οποίο ο φορέας παροχής υπηρεσιών Διαδικτύου χορήγησε ορισμένη διεύθυνση IP η οποία φέρεται να χρησιμοποιήθηκε για την προβολή του εν λόγω δικαιώματος; Το ερώτημα στηρίζεται στην προϋπόθεση, αφενός, ότι ο αιτών την έκδοση της διαταγής προσκόμισε αποχρώσες ενδείξεις για το υποστατό της προσβολής ορισμένου δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας και, αφετέρου, ότι το μέτρο είναι αναλογικό.

2)

Επηρεάζεται η απάντηση στο πρώτο ερώτημα από το γεγονός ότι το κράτος μέλος δεν έχει μεταφέρει στο εσωτερικό δίκαιο την οδηγία περί διατηρήσεως των δεδομένων μολονότι η σχετική προθεσμία έχει λήξει;

(1)  ΕΕ L 105, σ. 54.

(2)  ΕΕ L 157, σ. 45.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/24

Αναίρεση που άσκησε στις 24 Σεπτεμβρίου 2010 η Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 8 Ιουλίου 2010 στην υπόθεση T-331/06, Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (ΕΟΠ)

(Υπόθεση C-462/10 P)

()

2010/C 317/43

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ (εκπρόσωπος: Ν. Κορογιαννάκης, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΟΠ)

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου,

—

να ακυρώσει την απόφαση του ΕΟΠ με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά της αναιρεσείουσας και αποφασίστηκε η σύναψη της σύμβασης με τον επιλεγέντα ανάδοχο,

—

να καταδικάσει τον ΕΟΠ στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η αναιρεσείουσα αφενός για την υπόθεση Τ-331/06 και αφετέρου για την παρούσα αναιρετική διαδικασία, έστω και αν η αίτηση αναίρεσης απορριφθεί.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

1)

Η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα, διότι ερμήνευσε εσφαλμένα ή δεν εφάρμοσε το άρθρο 97 του δημοσιονομικού κανονισμού (1) και το άρθρο 138 των εκτελεστικών κανόνων, αφού η ανακοίνωση των δευτερευόντων κριτηρίων πριν από την υποβολή των προσφορών είναι ουσιώδους σημασίας, προκειμένου οι διαγωνιζόμενοι να υποβάλουν την καλύτερη προσφορά. Κακώς το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε ως εκπρόθεσμο το επιχείρημα της αναιρεσείουσας σχετικά με την ανάμιξη των κριτηρίων επιλογής και των κριτηρίων κατακύρωσης της σύμβασης. Η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι, ακόμη και αν η προσέγγιση του Γενικού Δικαστηρίου θεωρηθεί ορθή, το Γενικό Δικαστήριο παρερμήνευσε το περιεχόμενο των προδιαγραφών του διαγωνισμού, όταν εξέτασε κατά πόσον η χρήση των ατομικών βιογραφικών σημειωμάτων κατά τη φάση της κατακύρωσης αντέβαινε στις προδιαγραφές του διαγωνισμού.

2)

Η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται επίσης ότι δεν μπορεί να της καταλογιστεί το γεγονός ότι η έκθεση αξιολόγησης συντάσσεται κατά τρόπο που να μην προκύπτει το πώς η επιτροπή αξιολόγησης κατέληξε στα συμπεράσματά της. Αν ο ΕΟΠ δεν πολλαπλασίασε τα δευτερεύοντα κριτήρια με μεγαλύτερο συντελεστή, αυτό έπρεπε να έχει οδηγήσει άμεσα στην ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασής του λόγω ανεπαρκών αιτιολογιών, αφού το γεγονός ότι «δεν είναι σαφές» τι είδους κριτήρια χρησιμοποιήθηκαν αποτελεί μέρος της υποχρέωσης αιτιολόγησης.

3)

Όσον αφορά την περιβαλλοντική πολιτική, η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι είναι εσφαλμένη η διαπίστωση του Γενικού Δικαστηρίου ότι η κατάθεση και μόνο ενός πιστοποιητικού, που αποτελεί απλώς έναν από τους τρόπους απόδειξης, ανταποκρίνεται σε ένα τόσο γενικά διατυπωμένο κριτήριο επιλογής του αναδόχου. Το γεγονός ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι η περιβαλλοντική πολιτική επιτρέπεται να εξετάζεται μόνο κατά τη φάση της επιλογής συνιστά επίσης σφάλμα του Γενικού Δικαστηρίου.

4)

Κακώς το Γενικό Δικαστήριο δεν δέχτηκε ότι ο ΕΟΠ παρέβη το άρθρο 100, παράγραφος 2, του δημοσιονομικού κανονισμού και το άρθρο 149, παράγραφος 2, των εκτελεστικών κανόνων, όταν δεν επέτρεψε σε όσους από τους υποβαλόντες προσφορά το είχαν ζητήσει να λάβουν γνώση ολόκληρης της έκθεσης αξιολόγησης, προκειμένου να είναι σε θέση να εκτιμήσουν τους λόγους απόρριψης των προσφορών τους.

5)

Επιπλέον, η συλλογιστική του Γενικού Δικαστηρίου όχι μόνο είναι εσφαλμένη και αντίθετη προς τη γενική και προϋφιστάμενη υποχρέωση αιτιολόγησης, αλλά και αντιβαίνει στη Συνθήκη της Λισσαβώνας, η οποία προσδίδει στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ ίδια νομική ισχύ με τις διατάξεις των Συνθηκών, και ιδίως στο άρθρο 41 της Συνθήκης αυτής.

6)

Τέλος, η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση όχι μόνο δεν αιτιολόγησε επαρκώς την απόρριψη των διαφόρων αιτιάσεων σχετικά με πρόδηλα σφάλματα εκτίμησης, αλλά ούτε καν τις εξέτασε καθεμία χωριστά.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 248, σ. 1).

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/25

Προσφυγή της 27ης Σεπτεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-466/10)

()

2010/C 317/44

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Πατακιά και D. Kukovec)

Καθής: Ελληνική Δημοκρατία

Αιτήματα

—

να αναγνωρίσει ότι η Ελληνική Δημοκρατία, με το να προσφύγει στη διαδικασία διαπραγμάτευσης χωρίς προηγούμενη δημοσίευση διαγωνισμού με αντικείμενο τη διαχείριση των επικινδύνων ιατρικών αποβλήτων αμιγώς μολυσματικού χαρακτήρα (ΕΙΑ-ΜΧ) των Φορέων Υγείας που ανήκουν στην δικαιοδοσία της 1ης Δ.Υ.Π. Ε Αττικής, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του άρθρου 28 της οδηγίας 2004/18, στο μέτρο που δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις ουδεμίας εκ των προβλεπομένων στο άρθρο 31 της οδηγίας εξαιρέσεων, και ειδικότερα οι όροι του άρθρου 31 παράγραφος 1 στοιχείο γ), που δικαιολογούν παρέκκλιση από τον γενικό κανόνα και την προσφυγή στην προβλεπόμενη από το εν λόγω άρθρο εξαιρετική διαδικασία.

—

να καταδικάσει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

1)

Κατόπιν καταγγελίας που της υπεβλήθη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέτασε την πρόσκληση της Επιτροπής Προμηθειών Υγείας με αντικείμενο τη συμμετοχή σε διαγωνισμό με διαδικασία με διαπραγμάτευση χωρίς προηγουμένη δημοσίευση προκήρυξης διαγωνισμού, σχετικά με τη διαχείριση των επικινδύνων ιατρικών αποβλήτων αμιγώς μολυσματικού χαρακτήρα (ΕΙΑ-ΜΧ) των Φορέων Υγείας που ανήκουν στην δικαιοδοσία της 1ης Δ.Υ. Π. Ε. Αττικής.

2)

Η Επιτροπή υπενθυμίζει ότι η προκήρυξη διαγωνισμού με όρους σαφώς προσδιορισμένους και σαφείς επιβάλλεται ως γενικός κανόνας, ενώ η διαδικασία με διαπραγμάτευση χωρίς προηγούμενη προκήρυξη διαγωνισμού, επιτρέπεται μόνο κατ'εξαίρεση, στις πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις που εξειδικεύονται στο άρθρο 30 και 31 της οδηγίας 2004/18/ΕΚ και θα πρέπει να ερμηνεύονται περιοριστικά, ενώ το βάρος της αποδείξεως του ότι συντρέχουν όντως οι έκτακτες περιστάσεις που δικαιολογούν την παρέκκλιση φέρει αυτός που επικαλείται τις εν λόγω διατάξεις.

3)

Συναφώς, η Επιτροπή εκτιμά ότι βάσει της σχετικής πρόσκλησης, καταφαίνεται ότι, ενώ η αναθέτουσα αρχή επικαλέσθηκε την εξαιρετική διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 31 παράγραφος 1 στοιχείο γ) της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, δεν απέδειξε ότι πληρούνται οι όροι που τίθενται στην εν λόγω διάταξη και δικαιολογούν την προσφυγή στη σχετική διαδικασία.

4)

Η Επιτροπή θεωρεί ότι με το να προσφύγει στη διαδικασία διαπραγμάτευσης χωρίς προηγούμενη δημοσίευση διαγωνισμού, η αναθέτουσα αρχή παρέβη τις υποχρεώσεις που έχει βάσει του άρθρου 28 ης οδηγίας, στο μέτρο που δεν 'πληρούται οι προϋποθέσεις ουδεμίας εκ των προβλεπομένων στο άρθρο 31 της οδηγίας εξαιρέσεων, και ειδικότερα οι όροι του άρθρου 31 παράγραφος 1 στοιχείο γ), που δικαιολογούν παρέκκλιση από τον γενικό κανόνα και την προσφυγή στην προβλεπόμενη από το εν λόγω άρθρο εξαιρετική διαδικασία.

Γενικό Δικαστήριο

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/26

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2010 — CNH Global κατά ΓΕΕΑ (Συνδυασμός κόκκινου, μαύρου και φαιού χρώματος ενός γεωργικού ελκυστήρα)

(Υπόθεση T-378/07) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αποτελούμενου από τον συνδυασμό κόκκινου, μαύρου και φαιού χρώματος στις εξωτερικές επιφάνειες ενός γεωργικού ελκυστήρα - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα κτηθέντος λόγω της χρήσεως του σήματος - Άρθρο 7, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

2010/C 317/45

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: CNH Global NV (Amsterdam, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: M. Edenborough, barrister, και R. Harrison, solicitor)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 5ης Ιουλίου 2007 (υπόθεση R 1642/2006-1), σχετικής με αίτηση καταχωρίσεως ως κοινοτικού σήματος σημείου που αναπαριστά γεωργικό ελκυστήρα κόκκινου, μαύρου και φαιού χρώματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει τη CNH Global NV στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 297 της 8.12.2007.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/26

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2010 — Interflon κατά ΓΕΕΑ — Illinois Tool Works (FOODLUBE)

(Υπόθεση T-200/08) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Λεκτικό κοινοτικό σήμα FOODLUBE - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Διακριτικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', και άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', και άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

2010/C 317/46

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Interflon BV (Rosendaal, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: S. Wertwijn, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: J. Novais Gonçalves)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Illinois Tool Works, Inc. (Glenview, Ιλλινόι, Ηνωμένες Πολιτείες)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 3ης Μαρτίου 2008 (υπόθεση R 638/2007-2), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως της ακυρότητας σήματος μεταξύ Interflon BV και Illinois Tool Works, Inc.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), της 3ης Μαρτίου 2008 (υπόθεση R 638/2007-2), στον βαθμό που απορρίπτει την προσφυγή όσον αφορά τα προοριζόμενα για τη βιομηχανία χημικά προϊόντα, που εμπίπτουν στην κλάση 1, και τα βιομηχανικά έλαια και λίπη, καθώς και τα λιπαντικά, που εμπίπτουν στην κλάση 4.

2)

Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)

Έκαστος διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1)  ΕΕ C 183 της 19.7.2008.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/27

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2010 — Market Watch κατά ΓΕΕΑ — Ares Trading (Seroslim)

(Υπόθεση T-201/08) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος Seroslim - Προγενέστερο λεκτικό κοινοτικό σήμα SEROSTIM - Σχετικό λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

2010/C 317/47

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Market Watch Franchise & Consulting, Inc. (Freeport, Μπαχάμες) (εκπρόσωπος: J. Korab, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Ares Trading SA (Aubonne, Ελβετία) (εκπρόσωποι: M. De Justo Bailey και M. De Justo Vazquez, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 6ης Μαρτίου 2008 (υπόθεση R 805/2007-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Ares Trading SA και Market Watch Franchise & Consulting, Inc.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Market Watch Franchise & Consulting, Inc. στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 197 της 2.8.2008.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/27

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2010 — C-Content κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-247/08) (1)

(Εξωσυμβατική ευθύνη - Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Διαδικασίες κοινοτικών διαγωνισμών - Υπηρεσίες ηλεκτρονικών εκδόσεων - Παρατυπίες και παραβιάσεις του κοινοτικού δικαίου τις οποίες φέρεται ότι διέπραξε η Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων - Προθεσμίες παραγραφής - Αιτιώδης συνάφεια)

2010/C 317/48

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: C-Content BV (Bois-le-Duc, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: M. Meulenbelt, δικηγόρος)

Εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς E. Manhaeve και N. Bambara, επικουρούμενοι από τους O. Soudry, conseil, και A. Nucara, δικηγόρο, στη συνέχεια από τους E. Manhaeve και N. Bambara, επικουρούμενους από τους O. Soudry και E. Petritsi, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αγωγή αποζημιώσεως με αίτημα την αποκατάσταση της ζημίας που προβάλλει ότι υπέστη η ενάγουσα από παρατυπίες και παραβιάσεις του κοινοτικού δικαίου που καταλογίζει στην Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Υπηρεσία Εκδόσεων) στο πλαίσιο ορισμένων διαδικασιών υποβολής προσφορών σχετικά με υπηρεσίες ηλεκτρονικών εκδόσεων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή εν μέρει ως απαράδεκτη και εν μέρει ως αβάσιμη.

2)

Καταδικάζει την C-Content BV στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 209 της 15.8.2008.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/28

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Οκτωβρίου 2010 — DHL Aviation και DHL Hub Leipzig κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-452/08) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Αεροπορικές μεταφορές φορτίων - Εγγυήσεις σχετικές με την εκμετάλλευση της νέας ευρωπαϊκής πλατφόρμας της εταιρίας DHL στο αεροδρόμιο Leipzig-Halle - Απόφαση κηρύσσουσα την ενίσχυση ασύμβατη με την κοινή αγορά και διατάσσουσα την ανάκτησή της)

2010/C 317/49

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: DHL Aviation SA/NV (Zaventem, Βέλγιο) και DHL Hub Leipzig GmbH (Schkeuditz, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Burnside, solicitor, και B. van de Walle de Ghelcke, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Gross, B. Martenczuk και E. Righini)

Αντικείμενο

Αίτημα περί μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως 2008/948/ΕΚ της Επιτροπής, της 23ης Ιουλίου 2008, για μέτρα που έλαβε η Γερμανία υπέρ των εταιρειών DHL και Flughafen Leipzig-Halle (ΕΕ L 346, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την DHL Aviation SA/NV και την DHL Hub Leipzig GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 6 της 10.1.2009.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/28

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 — Granuband κατά ΓΕΕΑ — Granuflex (GRANUflex)

(Υπόθεση T-534/08) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Εικονιστικό κοινοτικό σήμα GRANUflex - Προγενέστερη εταιρική επωνυμία και εμπορική ονομασία GRANUFLEX - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 4, και άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 4 και άρθρο 53, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

2010/C 317/50

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Granuband BV (Krommenie, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: M. Ellens, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: W. Verburg)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Granuflex Ipari és Kereskedelmi Kft (Βουδαπέστη, Ουγγαρία) (εκπρόσωπος: K. Szamosi, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 15ης Σεπτεμβρίου 2008 (υπόθεση R 1277/2007-2), σχετικά με Διαδικασία κηρύξεως της ακυρότητας σήματος μεταξύ Granuflex Ipari és Kereskedelmi Kft και Granuband BV.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει τη Granuband BV στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 44 της 21.2.2009.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/28

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Οκτωβρίου 2010 — Deutsche Behindertenhilfe — Aktion Mensch κατά ΓΕΕΑ (diegesellschafter.de)

(Υπόθεση T-47/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος diegesellschafter.de - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

2010/C 317/51

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Deutsche Behindertenhilfe — Aktion Mensch eV (Mayence, Γερμανία) (εκπρόσωποι: V. Töbelmann και A. Piltz, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Pohlmann)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 27ης Νοεμβρίου 2008 (υπόθεση R 1094/2008-1), αφορώσας αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος diegesellschafter.de ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει το Deutsche Behindertenhilfe — Aktion Mensch eV στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 102 της 1.5.2009.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/29

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 — Kadi κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-85/09) (1)

(Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά προσώπων και οντοτήτων που συνδέονται με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο της Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν - Κανονισμός (ΕΚ) 881/2002 - Δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων ενός προσώπου λόγω του ότι έχει περιληφθεί σε κατάλογο που κατάρτισε όργανο των Ηνωμένων Εθνών - Επιτροπή κυρώσεων - Μεταγενέστερη εγγραφή του στο παράρτημα Ι του κανονισμού 881/2002 - Προσφυγή ακυρώσεως - Θεμελιώδη δικαιώματα - Δικαίωμα ακροάσεως, δικαίωμα σε αποτελεσματικό δικαστικό έλεγχο και δικαίωμα σεβασμού της ιδιοκτησίας)

2010/C 317/52

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Yassin Abdullah Kadi (Τζέντα, Σαουδική Αραβία) (εκπρόσωποι: D. Anderson, QC, M. Lester, barrister, και G. Martin, solicitor)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς P. Hetsch, P. Aalto και F. Hoffmeister, στη συνέχεια P. Hetsch, F. Hoffmeister και E. Paasivirta)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της καθής: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bishop, E. Finnegan, R. Szostak)· Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. de Bergues και L. Butel)· Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: S. Behzadi-Spencer και E. Jenkinson, επικουρούμενες από D. Beard, barrister)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως του κανονισμού (ΕΚ) 1190/2008 της Επιτροπής, της 28ης Νοεμβρίου 2008, που τροποποιεί για 101η φορά τον κανονισμό (ΕΚ) 881/2002 του Συμβουλίου για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων που συνδέονται με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο της Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν (ΕΕ L 322, σ. 25), στο μέτρο που η πράξη αυτή αφορά τον προσφεύγοντα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει τον κανονισμό (ΕΚ) 1190/2008 της Επιτροπής, της 28ης Νοεμβρίου 2008, που τροποποιεί για 101η φορά τον κανονισμό (ΕΚ) 881/2002 του Συμβουλίου για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων που συνδέονται με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο της Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν, καθόσον αφορά τον Yassin Abdullah Kadi.

2)

Καταδικάζει την Επιτροπή να φέρει, πλέον των δικαστικών εξόδων της, τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο Yassin Abdullah Kadi.

3)

Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Γαλλική Δημοκρατία και το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1)  ΕΕ C 90 της 18.4.2009.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/29

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Οκτωβρίου 2010 — Strategi Group κατά ΓΕΕΑ — RBI (STRATEGI)

(Υπόθεση T-92/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος STRATEGI - Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα Stratégies - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Απόδειξη της χρήσεως του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 43, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 42, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009] και κανόνας 22 του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95)

2010/C 317/53

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Strategi Group Ltd (Μάντσεστερ, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: N. Saunders, barrister)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: D. Botis)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Reed Business Information (RBI) (Issy-Les-Moulineaux, Γαλλία) (εκπρόσωπος: A. Messas, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 18ης Δεκεμβρίου 2008 (υπόθεση R 1581/2007-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Reed Business Information (RBI) και Strategi Group Ltd.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει τη Strategi Group Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 113 της 16.5.2009.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/30

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Οκτωβρίου 2010 — Επιτροπή κατά Gal-Or

(Υπόθεση T-136/09) (1)

(Ρήτρα διαιτησίας - Σύμβαση περί χρηματοδοτικής συνδρομής συναφθείσα στο πλαίσιο ειδικού προγράμματος έρευνας και τεχνολογικής αναπτύξεως, στον τομέα της μη προερχόμενης από πυρηνικό σταθμό ενέργειας - Μη τήρηση των όρων της συμβάσεως - Επιστροφή των ποσών της προκαταβολής - Τόκοι υπερημερίας - Ερήμην διαδικασία)

2010/C 317/54

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A.-M. Rouchaud-Joët και F. Mirza, επικουρούμενοι αρχικώς από τους B. Katan και M. Van der Woude, δικηγόρους, στη συνέχεια από τον B. Katan)

Εναγόμενος: Benjamin Gal-Or (Jupiter, Φλόριντα, Ηνωμένες Πολιτείες)

Αντικείμενο

Αγωγή στηριζόμενη σε ρήτρα διαιτησίας, με αίτημα να υποχρεωθεί ο B. Gal-Or να επιτρέψει το ποσό των 205 611 ευρώ το οποίο Επιτροπή του κατέβαλε στο πλαίσιο της συμβάσεως IN/0042/97, πλέον τόκων υπερημερίας, καθώς και να υποχρεωθεί αυτός να καταβάλει τόκους υπερημερίας επί του ποσού των 9 231,25 ευρώ, το οποίο αντιπροσωπεύει τα έξοδα δίκης την οποία κίνησε ο Β. Gal-Or κατά της Επιτροπής ενώπιον των ολλανδικών δικαστηρίων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Υποχρεώνει τον Benjamin Gal-Or να καταβάλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το ποσό των 205 611 ευρώ ως οφειλόμενο κεφάλαιο, πλέον τόκων με επιτόκιο:

—

2,75 % από τις 2 Μαρτίου 2003,

—

2,50 % από τις 7 Μαρτίου 2003,

—

2,00 % από τις 6 Ιουνίου 2003,

—

2,25 % από τις 6 Δεκεμβρίου 2005,

—

2,50 % από τις 8 Μαρτίου 2006,

—

2,75 % από τις 15 Ιουνίου 2006,

—

3,00 % από τις 9 Αυγούστου 2006,

—

3,25 % από τις 11 Οκτωβρίου 2006,

—

3,50 % από τις 13 Δεκεμβρίου 2006,

—

3,75 % από τις 14 Μαρτίου 2007,

—

4,00 % από τις 13 Ιουνίου 2007,

—

4,25 % από τις 9 Ιουλίου 2008,

—

3,75 % από τις 15 Οκτωβρίου 2008,

—

3,25 % από τις 12 Νοεμβρίου 2008,

—

2,50 % από τις 10 Δεκεμβρίου 2008,

—

2,00 % από τις 21 Ιανουαρίου 2009,

—

1,50 % από τις 11 Μαρτίου 2009,

—

1,25 % από τις 8 Απριλίου 2009,

—

1,00 % από τις 13 Μαΐου 2009.

2)

Απορρίπτει την αγωγή κατά τα λοιπά.

3)

Καταδικάζει τον B. Gal-Or στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 141 της 20.6.2009.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/30

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Οκτωβρίου 2010 — Accenture Global Services κατά ΓΕΕΑ — Silver Creek Properties (acsensa)

(Υπόθεση T-244/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος acsensa - Προγενέστερα λεκτικά και εικονιστικά, κοινοτικά και εθνικά σήματα ACCENTURE και accenture - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Απουσία κινδύνου συγχύσεως - Απουσία ομοιότητας μεταξύ των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009] - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Άρθρο 73 του κανονισμού 40/94 (νυν άρθρο 75 του κανονισμού 207/2009))

2010/C 317/55

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Accenture Global Services GmbH (Schaffhausen, Ελβετία) (εκπρόσωπος: R. Niebel, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: O. Mondéjar Ortuño)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Silver Creek Properties SA (Πόλη του Παναμά, Παναμάς)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 20ής Μαρτίου 2009 (υπόθεση R 802/2008-2), αφορώσας διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Accenture Global Services GmbH και της Silver Creek Properties SA.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Accenture Global Services GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 193 της 15.8.2009.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/31

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 — PVS κατά ΓΕΕΑ — MeDiTA Medizinische Kurierdienst (medidata)

(Υπόθεση T-270/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος medidata - Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα MeDiTA - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των σημείων - Ομοιότητα των υπηρεσιών - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

2010/C 317/56

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: PVS — Privatärztliche Verrechnungsstelle Rhein-Ruhr GmbH (Mülheim an der Ruhr, Γερμανία) (εκπρόσωπος: F. Lindberg, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Pohlmann)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: MeDiTA Medizinische Kurierdienst- und Handelsgesellschaft mbH (Ντύσσελντορφ, Γερμανία) (εκπρόσωπος: T. Schulte-Beckhausen, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 14ης Μαΐου 2009 (υπόθεση R 1724/2007-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ MeDiTA Medizinische Kurierdienst- und Handelsgesellschaft mbH και PVS — Privatärztliche Verrechnungsstelle Rhein-Ruhr GmbH.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει τη PVS — Privatärztliche Verrechnungsstelle Rhein-Ruhr GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 220 της 12.9.2009

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/31

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2010 — Rosenruist κατά ΓΕΕΑ (Απεικόνιση τσέπης με δύο καμπύλες που διασταυρώνονται σε σημείο πάνω σε αυτήν)

(Υπόθεση T-388/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος που απεικονίζει δύο καμπύλες διασταυρούμενες σε σημείο πάνω σε τσέπη - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Απουσία διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2010/C 317/57

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Rosenruist — Gestão e serviços, Lda (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: S. Rizzo και S. González Malabia, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 18ης Ιουνίου 2009 (υπόθεση R 237/2009-2), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος που απεικονίζει δύο καμπύλες διασταυρούμενες σε σημείο πάνω σε τσέπη ως κοινοτικού σήματος

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Rosenruist — Gestão e serviços, στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 282 της 21.11.2009.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/32

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Σεπτεμβρίου 2010 — Hidalgo κατά ΓΕΕΑ — Bodegas Hidalgo — La Gitana (HIDALGO)

(Υπόθεση T-365/08) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Ακύρωση της καταχωρίσεως του εθνικού σήματος κατά της οποίας ασκήθηκε ανακοπή - Κατάργηση της δίκης)

2010/C 317/58

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Emilio Hidalgo, SA (Jerez de la Frontera, Ισπανία) (εκπρόσωπος: M. Esteve Sanz, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: J. Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Bodegas Hidalgo — La Gitana, SA (Sanlucar de Barrameda, Cádiz, Ισπανία) (εκπρόσωποι: S. Rivero Galán, J.M. Sanjuán de Coca, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 11ης Ιουνίου 2008 (υπόθεση R 1329/2007-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Emilio Hidalgo SA και Bodegas Hidalgo — La Gitana SA.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί της προσφυγής.

2)

Έκαστος των διαδίκων φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1)  EE C 272 της 25.10.2008.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/32

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 24 Σεπτεμβρίου 2010 — Kerstens κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-498/09 P) (1)

(Αναίρεση - Δημόσια διοίκηση - Υπάλληλοι - Προαγωγή - Περίοδος προαγωγών 2005 - Απονομή μορίων προτεραιότητας - Βάρος αποδείξεως - Δικαιώματα άμυνας - Αναίρεση εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη)

2010/C 317/59

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Petrus Kerstens (Overijse, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: C. Mourato, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Berardis-Kayser και G. Berscheid, επικουρούμενοι από τον B. Wägenbaur, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 29ης Σεπτεμβρίου 2009, F-102/07, Kerstens κατά Επιτροπής (που δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στη Συλλογή) με σκοπό την ακύρωση της αποφάσεως αυτής.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)

Ο Petrus Kerstens φέρει τα δικαστικά του έξοδα καθώς και αυτά στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

(1)  EE C 51 της 27.2.2010.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/32

Προσφυγή της 12ης Σεπτεμβρίου 2010 — Χαμάς κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-400/10)

()

2010/C 317/60

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Χαμάς (εκπρόσωπος: L. Glock, avocat)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την ανακοίνωση C 188/13 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2010·

—

να ακυρώσει την απόφαση 2010/386/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2010·

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 610/2010 του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου2010·

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο σε όλα τα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως

Η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της ανακοινώσεως 2010/C 188/09 του Συμβουλίου (1), της αποφάσεως 2010/386/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου (2), όπως και του εκτελεστικού κανονισμού 610/2010 του Συμβουλίου (3), καθόσον το όνομα της προσφεύγουσας διατηρήθηκε στον κατάλογο προσώπων, ομάδων και φορέων των οποίων τα κεφάλαια και οι οικονομικοί πόροι έχουν δεσμευτεί κατ’ εφαρμογή των άρθρων 2, 3 και 4 της κοινής θέσεως 2001/931/ΚΕΠΠΑ (4) και του άρθρου 2, παράγραφος 3, του κανονισμού 2580/2001 στο πλαίσιο της καταπολεμήσεως της τρομοκρατίας.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει επτά λόγους αντλούμενους, όσον αφορά την ανακοίνωση 2010/C 188/09 του Συμβουλίου, από:

—

παράβαση του άρθρου 297, παράγραφος 2, τρίτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, καθόσον η εν λόγω ανακοίνωση δεν κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα, η δε δημοσίευση μιας απλής καταχωρίσεως στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να λογιστεί ως κοινοποίηση της πράξεως·

—

παράβαση του άρθρου 41, παράγραφος 2, στοιχείο β', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον η πρόσβαση της προσφεύγουσας στην εν λόγω ανακοίνωση κατέστη σχεδόν αδύνατη·

—

παράβαση του άρθρου 6, παράγραφος 3, στοιχείο α', της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (ΕΣΔΑ), όσον αφορά το δικαίωμα του κατηγορούμενου να πληροφορηθεί, στη βραχύτερη προθεσμία, σε γλώσσα που κατανοεί και κατά τρόπο λεπτομερή, τη φύση και τον λόγο της εναντίον του κατηγορίας·

και όσον αφορά την απόφαση 2010/386/ΚΕΠΠΑ και τον κανονισμό 610/2010:

—

πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως, καθόσον η Χαμάς είναι μια νομίμως εκλεγμένη κυβέρνηση και δεν μπορεί να καταχωριστεί στους καταλόγους τρομοκρατών σύμφωνα με όσα επιτάσσει η αρχή περί μη αναμείξεως στις εσωτερικές υποθέσεις άλλου κράτους·

—

προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων της προσφεύγουσας και ιδίως προσβολή:

—

των δικαιωμάτων άμυνας καθώς και του δικαιώματος χρηστής διοικήσεως, καθόσον η απόφαση να διατηρηθεί η προσφεύγουσα στον κατάλογο προσώπων, ομάδων και φορέων των οποίων τα κεφάλαια και οι οικονομικοί πόροι έχουν δεσμευτεί δεν λήφθηκε κατόπιν γνωστοποιήσεως των σε βάρος της στοιχείων, στη δε προσφεύγουσα δεν παρασχέθηκε στην πράξη δυνατότητα να αναπτύξει την άποψή της σε σχέση με αυτά τα στοιχεία, και

—

προσβολή του δικαιώματος ιδιοκτησίας, καθόσον η δέσμευση των κεφαλαίων της προσφεύγουσας αποτελεί αδικαιολόγητο περιορισμό του δικαιώματος ιδιοκτησίας αυτής·

—

μη τήρηση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως δυνάμει του άρθρου 296 ΣΛΕΕ, καθόσον το Συμβούλιο δεν παρέθεσε ρητή αιτιολογία ούτε στην απόφαση 2010/386/ΚΕΠΠΑ ούτε στον κανονισμό 610/2010.

(1)  Ανακοίνωση 2010/C 188/09 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2010, προς τα πρόσωπα, τις ομάδες και τις οντότητες του καταλόγου που προβλέπει το άρθρο 2, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 2580/2001 του Συμβουλίου, για τη λήψη ειδικών περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας (EE C 188, σ. 13).

(2)  Απόφαση 2010/386/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2010, σχετικά με την ενημέρωση του καταλόγου προσώπων, ομάδων και οντοτήτων που υπάγονται στα άρθρα 2, 3 και 4 της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ για την εφαρμογή ειδικών μέτρων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας (EE L 178, σ. 28).

(3)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 610/2010 του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2010, σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 2, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 2580/2001 για τη λήψη ειδικών περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, και για την κατάργηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1285/2009 (EE L 178, σ. 1).

(4)  Κοινή Θέση 2001/931/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 27ης Δεκεμβρίου 2001, για την εφαρμογή ειδικών μέτρων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας (EE L 344, σ. 93).

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/33

Προσφυγή της 14ης Σεπτεμβρίου 2010 — Ουγγαρία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-407/10)

()

2010/C 317/61

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Ουγγαρίας (εκπρόσωποι: M. Fehér και K. Szíjjártó)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφοι 3 και 4, και το παράρτημα 2 της αποφάσεως C(2010) 4593 της Επιτροπής, της 8ης Ιουλίου 2010, για το σημαντικό έργο «Αναμόρφωση της σιδηροδρομικής γραμμής Βουδαπέστη-Kelenföld Székesfehérvár-Boba, τμήμα Ι, φάση 1», το οποίο εντάσσεται στο επιχειρησιακό πρόγραμμα «Μεταφορές», στο πλαίσιο του οποίου προβλέπεται η χορήγηση διαρθρωτικών ενισχύσεων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και το Ταμείο Συνοχής, στο μέτρο που οι διατάξεις αυτές καθορίζουν το ανώτατο ύψος του ποσού στο οποίο εφαρμόζεται το ποσοστό συγχρηματοδότησης κατά τρόπο ώστε να αποκλείονται από τις επιλέξιμες δαπάνες τα ποσά που καταβάλλονται ως ΦΠΑ,

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα προσβάλλει μερικώς την απόφαση C(2010) 4593 της Επιτροπής, της 8ης Ιουλίου 2010, για το σημαντικό έργο «Αναμόρφωση της σιδηροδρομικής γραμμής Βουδαπέστη-Kelenföld Székesfehérvár-Boba, τμήμα Ι, φάση 1», το οποίο εντάσσεται στο επιχειρησιακό πρόγραμμα «Μεταφορές», σχετικά με τη χορήγηση, στο πλαίσιο του σκοπού «Σύγκλιση», διαρθρωτικών ενισχύσεων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και το Ταμείο Συνοχής. Με την απόφαση αυτή, η Επιτροπή ενέκρινε την οικονομική συνδρομή του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και του Ταμείου Συνοχής για το προαναφερθέν σημαντικό έργο. Επιπλέον, η Επιτροπή έκρινε ότι το επιστρεπτέο ποσό του ΦΠΑ δεν μπορεί να συνυπολογιστεί για τον καθορισμό του ανώτατου ύψους του ποσού επί του οποίου εφαρμόζεται το ποσοστό της κατά προτεραιότητα συγχρηματοδότησης του επιχειρησιακού προγράμματος στην περίπτωση του σημαντικού έργου για το οποίο πρόκειται.

Με την προσφυγή της, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η Επιτροπή, κατά την έκδοση της προβαλλόμενης αποφάσεως, παρέβη τις εφαρμοστέες διατάξεις του δικαίου της Ένωσης, και ειδικότερα το άρθρο 56, παράγραφος 4, του κανονισμού 1083/2006 (1) και το άρθρο 3 του κανονισμού 1084/2006 (2).

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το άρθρο 3, στοιχείο ε', του κανονισμού 1084/2006 ορίζει σαφώς ότι ο επιστρεπτέος ΦΠΑ δεν αποτελεί ποσό καλυπτόμενο από τη συνδρομή του Ταμείου Συνοχής. Κατά την προσφεύγουσα, από τη διάταξη αυτή συνάγεται αδιαμφισβήτητα ότι, αντιθέτως, ο μη επιστρεπτέος ΦΠΑ εμπίπτει στις επιλέξιμες δαπάνες. Κατά συνέπεια, λαμβανομένου υπόψη ότι, βάσει της νομοθεσίας της Ένωσης περί ΦΠΑ και της εθνικής νομοθεσίας περί ΦΠΑ, ο αποδέκτης της συνδρομής για το σημαντικό έργο τον οποίο αφορά η προσβαλλόμενη απόφαση (η Nemzeti Infrastruktúra Fejlesztő Zrt.) δεν έχει την ιδιότητα προσώπου υποκειμένου στον φόρο, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ζητήσει την επιστροφή του προκαταβληθέντος φόρου, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή, με την προσβαλλόμενη απόφαση, δεν έπρεπε να αποκλείσει από την ενίσχυση τα ποσά που αντιστοιχούν στον εν λόγω ΦΠΑ.

Επιπλέον, η προσφεύγουσα προσάπτει στην Επιτροπή ότι, καθόσον έκρινε ως μη επιλέξιμες τις δαπάνες που, δυνάμει του κανονισμού 1084/2006, δεν συγκαταλέγονται στις μη επιλέξιμες, ενώ στην αντίστοιχη εθνική νομοθεσία ορίζονται ρητώς ως επιλέξιμες, αφαίρεσε με την προσβαλλόμενη απόφαση από τα κράτη μέλη τις αρμοδιότητες που τους αναγνωρίζονται δυνάμει του άρθρου 56, παράγραφος 4, του κανονισμού 1083/2006.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει επιπλέον ότι η εκτίμηση της Επιτροπής ότι ο προκαταβληθείς από τον αποδέκτη της συνδρομής ΦΠΑ τού «επιστρέφεται» μέσω του ΦΠΑ που βαρύνει τα τέλη που εισπράττει ο φορέας εκμεταλλεύσεως της υποδομής που κατασκεύασε ο εν λόγω αποδέκτης αποτελεί πολύ ευρεία ερμηνεία του όρου «ανακτήσιμος φόρος προστιθέμενης αξίας» του άρθρου 3, στοιχείο ε', του κανονισμού 1084/2006, η οποία δεν μπορεί να στηριχθεί στο γράμμα της εν λόγω διατάξεως και η οποία εξάλλου αντίκειται στη νομοθεσία της Ένωσης περί ΦΠΑ. Κατά την προσφεύγουσα, ο αποδέκτης της συνδρομής που πραγματοποιεί τις εργασίες κατασκευής και οι φορείς που διαχειρίζονται την υποδομή αυτή είναι ανεξάρτητοι και έχουν έμμεση μόνο σχέση μεταξύ τους, δυνάμει των όσων ορίζουν οι σχετικές νομοθετικές διατάξεις και όχι επομένως λόγω εμπορικής φύσεως συναλλαγών. Με δεδομένο το πλαίσιο αυτό, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι ο αποδέκτης της συνδρομής αναγκάζεται εκ των πραγμάτων να επιβαρυνθεί οριστικώς με τον προκαταβληθέντα ΦΠΑ.

Τέλος, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η ερμηνεία κατά την οποία η Επιτροπή μπορεί να βασίζει την απόφασή της περί της επιλεξιμότητας των δαπανών, συμπεριλαμβανομένου του ανακτήσιμου ΦΠΑ, στο γεγονός ότι το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος θα μπορούσε να είχε επιλέξει άλλη νομοθετική λύση όσον αφορά την εκτέλεση του σχεδίου και τη διαχείριση της υποδομής δεν είναι σύμφωνη ούτε με τον κανονισμό 1083/2006 ούτε με τον κανονισμό 1084/2006. Συναφώς, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η οργάνωση της διαχειρίσεως των εθνικών υποδομών και των συναφών προς αυτές δημοσίων υπηρεσιών εμπίπτουν, κατά βάση, στην αρμοδιότητα των κρατών μελών. Επίσης, η προσφεύγουσα φρονεί ότι, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις που θέτει το δίκαιο της Ένωσης, η Επιτροπή οφείλει να αποδέχεται την επιλογή του οικείου κράτους μέλους καθώς και τις συνέπειες που απορρέουν, όσον αφορά την εξακρίβωση της επιλεξιμότητας των δαπανών, από το αν ο αποδέκτης της συνδρομής έχει την ιδιότητα προσώπου υποκειμένου στον ΦΠΑ ή όχι.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1083/2006 του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2006, περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 (ΕΕ L 210, σ. 25).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 1084/2006 του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2006, για την ίδρυση Ταμείου Συνοχής και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 1164/94 (ΕΕ L 210, σ. 79).

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/34

Προσφυγή που ασκήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2010 — Socitrel κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-413/10)

()

2010/C 317/62

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Socitrel — Sociedade Industrial de Trefilaria, SA (São Romão de Coronado, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: F. Proença de Carvalho και T. de Faria, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

—

Να ακυρώσει το άρθρο 1 και το άρθρο 2 της αποφάσεως της Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 2010, περί διαδικασίας εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38.344 — Προεντεταμένος χάλυβας), καθ’ όσον αφορά την προσφεύγουσα·

—

Να μειώσει το πρόστιμο·

—

Να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσβαλλόμενη από την προσφεύγουσα απόφαση είναι η ίδια με την προσβαλλόμενη στην υπόθεση T-385/10, ArcelorMittal Wire France κ.λπ. κατά Επιτροπής.

Η προσφεύγουσα προβάλλει στο Γενικό Δικαστήριο τους ακόλουθους ισχυρισμούς:

i)

Σοβαρές ελλείψεις της αιτιολογίας της προσβαλλομένης αποφάσεως κατά παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ, παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης κατά την επιβολή του προστίμου, και προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας της προσφεύγουσας στο πλαίσιο της επιμέτρησης του προστίμου που της επιβλήθηκε.

ii)

Προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας της SOCITREL, λόγω υπέρμετρης διάρκειας της διοικητικής διαδικασίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που πλήττει το δικαίωμα της διεξαγωγής της διαδικασίας εντός ευλόγου προθεσμίας, που συνάγεται από το άρθρο 6, παράγραφος 1, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Επικουρικώς,

iii)

Παράβαση του άρθρου 101 της ΣΛΕΕ και κατάφωρη πλάνη εκτιμήσεως καθ’ όσον κρίθηκε ότι η SOCITREL δεν δρούσε αυτόνομα στην αγορά.

iv)

Η προσφεύγουσα θεωρεί επίσης ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέπεσε σε κατάφωρη πλάνη καθ’ όσον, για τον προσδιορισμό του ορίου του 10 % επί του όγκου των συναλλαγών, το οποίο επιβάλλεται κατά την επιμέτρηση των προστίμων, συνυπολόγισε τον συνολικό όγκο συναλλαγών των επιχειρήσεων Emesa, Galycas και ITC, οι οποίες, κατά τον χρόνο της παραβάσεως, δεν ανήκαν στον Όμιλο PREVIDENTE.

v)

Παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, της απαγόρευσης των διακρίσεων και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης κατά τον καθορισμό του προστίμου.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/35

Προσφυγή που ασκήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2010 — Companhia Previdente κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-414/10)

()

2010/C 317/63

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Companhia Previdente — Sociedade de Controle de Participações Financeiras, SA (Λισσαβώνα, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: F. Proença de Carvalho και J. Caimoto Duarte, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

—

Να ακυρώσει μερικώς το άρθρο 1 και το άρθρο 2 της αποφάσεως της Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 2010, περί διαδικασίας εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38.344 — Προεντεταμένος χάλυβας), καθ’ όσον αφορά την προσφεύγουσα·

—

Να αναγνωρίσει ότι πάσα μείωση του επιβαλλομένου στην Socitrel προστίμου στο πλαίσιο άλλων προσφυγών κατά παραβάσεων για τις οποίες ευθύνεται αλληλεγγύως η Companhia Previdente, πρέπει να συνεπαχθεί αυτομάτως ισοδύναμη μείωση του επιβαλλομένου στην τελευταία προστίμου·

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσβαλλόμενη από την προσφεύγουσα απόφαση είναι η ίδια με την προσβαλλόμενη στην υπόθεση T-385/10, ArcelorMittal Wire France κ.λπ. κατά Επιτροπής.

Η προσφεύγουσα προβάλλει στο Γενικό Δικαστήριο τους ακόλουθους ισχυρισμούς:

i)

Παράβαση του άρθρου 101 της ΣΛΕΕ και παραβίαση των αρχών της ατομικής ευθύνης εκ παραβάσεων, σε συνδυασμό προς το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, και το άρθρο 23, παράγραφος 2, του Κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (1). Η απόφαση πάσχει κατάφωρη πλάνη εκτιμήσεως κατά τη διαπίστωση της αλληλέγγυας ευθύνης της COMPANHIA PREVIDENTE για τις διαπραχθείσες από την SOCITREL παραβάσεις, καθ’ όσον υπερβαίνει το οριζόμενο στο άρθρο 23, παράγραφος 2, του Κανονισμού 1/2003 ανώτατο όριο προστίμου.

ii)

Παράβαση του άρθρου 296 της ΣΛΕΕ, καθ’ όσον η απόφαση δεν αντικρούει τα επιχειρήματα της προσφεύγουσας, ούτε ανατρέπει αιτιολογημένα το τεκμήριο — προς θεμελίωση αλληλέγγυας ευθύνης και για την επιμέτρηση του προστίμου — ότι, κατά την περίοδο 1998 έως 2002, η COMPANHIA PREVIDENTE ασκούσε επί της SOCITREL καθοριστική επίδραση, ούτε εξηγεί προσηκόντως πού στήριξε το συμπέρασμά της ότι ασκούσε αυτή καθοριστική επίδραση κατά την προηγηθείσα περίοδο, από 1994 έως 1998, κατά την οποία, όπως φαίνεται, το τεκμήριο αυτό δεν ίσχυε.

Επικουρικώς,

iii)

Παράβαση του άρθρου 101, παράγραφος 1, της ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ, του άρθρου 23, παράγραφος 2, του Κανονισμού 1/2003 και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, καθ’ όσον υπερέβη το ανώτατο όριο του προστίμου που μπορούσε να επιβληθεί στην COMPANHIA PREVIDENTE.

iv)

Παραβίαση των αρχών της αναλογικότητας και της απαγόρευσης των διακρίσεων, καθ’ όσον δεν έλαβε υπόψη την παρούσα κατάσταση οικονομικής κρίσης και την αδυναμία πληρωμής εκ μέρους της COMPANHIA PREVIDENTE.

(1)  ΕΕ L 1 της 4.1.2003, σ. 1.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/35

Προσφυγή της 15ης Σεπτεμβρίου 2010 — Emme κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-422/10)

()

2010/C 317/64

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Emme (Πεσκάρα, Ιταλία) (εκπρόσωποι: οι δικηγόροι G. Visconti, E. Vassallo di Castiglione, M. Siragusa, M. Beretta και P. Ferrari)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει ή να μειώσει το πρόστιμο που επέβαλε η Επιτροπή στην Emme Holding με απόφαση της 30ής Ιουνίου 2010 (υπόθεση COMP/38.344 — Προεντεταμένος χάλυβας),

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσβαλλόμενη στην παρούσα υπόθεση απόφαση είναι η ίδια όπως και στην υπόθεση T-385/10, ArcellorMittal Wire France κ.λπ. κατά Επιτροπής.

Ειδικότερα, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται τα εξής:

—

Δεν είναι δικαιολογημένο να της καταλογίζεται μια ενιαία και διαρκής παράβαση, η οποία αφορά το σύνολο των ευρωπαϊκών ομίλων (τον Όμιλο Ευρώπης) και των εθνικών και περιφερειακών ομίλων (τον Όμιλο Ιταλίας, τον Όμιλο Ισπανίας και τη Συμφωνία του Νότου). Η προσφεύγουσα ουδέποτε μετέσχε (ενεργητικά ή παθητικά) σε ευρωπαϊκό επίπεδο στην εικαζόμενη παράβαση. Ομοίως, η Trame δεν γνώριζε αν υπήρχαν περιφερειακές ή εθνικές συμπράξεις σε άλλες χώρες εκτός της Ιταλίας.

—

Η προσβαλλόμενη απόφαση αφορά τόσο τους κλώνους (7 σύρματα) όσο και το πλεγμένο συρματόσχοινο (2-3 σύρματα). Η προσφεύγουσα υπογραμμίζει όμως ότι το πλεγμένο συρματόσχοινο δεν αποτέλεσε ποτέ αντικείμενο σύμπραξης εντός του Ομίλου Ιταλίας. Επομένως, ο κύκλος εργασιών που πραγματοποιήθηκε χάρη στο προϊόν αυτό δεν πρέπει να ληφθεί υπόψη για τον υπολογισμό του προστίμου.

Η προσφεύγουσα ζητεί επίσης τη μείωση του προστίμου, αφενός λόγω της ασήμαντης συμμετοχής της στην εικαζόμενη παράβαση και αφετέρου λόγω της αδυναμίας της να πληρώσει.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/36

Προσφυγή της 16ης Σεπτεμβρίου 2010 — Redaelli Tecna κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-423/10)

()

2010/C 317/65

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Redaelli Tecna SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: οι δικηγόροι R. Zaccà, M. Todino και E. Cruellas Sada)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος κατά το οποίο καταλογίζει στην Redaelli συμμετοχή κατά την περίοδο 1984-1992 στη συμφωνία την οποία αφορά η εν λόγω απόφαση,

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος κατά το οποίο απορρίπτει την αίτηση της Redaelli για επιείκεια και, κατά συνέπεια, να μειώσει αναλόγως το πρόστιμο, λαμβάνοντας υπόψη τη συμβολή που είχε η Redaelli στην έρευνα της Επιτροπής λόγω της αίτησης αυτής,

—

να μειώσει ακόμη περισσότερο, για λόγους δικαιοσύνης, το πρόστιμο της Redaelli, ως αντιστάθμισμα για την υπερβολικά μακρά διάρκεια της διαδικασίας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσβαλλόμενη στην παρούσα υπόθεση απόφαση είναι η ίδια όπως και στην υπόθεση T-385/10, ArcellorMittal Wire France κ.λπ. κατά Επιτροπής.

Ειδικότερα, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται τα εξής:

—

Η Επιτροπή διέπραξε σοβαρή παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης, διότι εφάρμοσε αυστηρότερα κριτήρια στην περίπτωση μόνο της Redaelli και δεν δέχτηκε να την αντιμετωπίσει με επιείκεια, ενώ αντίθετα δέχτηκε να επιδείξει επιείκεια σε άλλες επιχειρήσεις, των οποίων οι αιτήσεις επιείκειας είχαν, από άποψη «προστιθέμενης αξίας», πολύ πιο περιορισμένο περιεχόμενο, το οποίο υπολειπόταν κατά πολύ της προστιθέμενης αξίας της συμβολής της προσφεύγουσας. Έτσι η Επιτροπή παραβίασε επίσης την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, αφού στην ουσία πρόδωσε τη δικαιολογημένη προσδοκία της προσφεύγουσας ότι η αίτησή της θα αξιολογούνταν με βάση τις παραμέτρους που είχαν διαμορφωθεί με την πρακτική της Επιτροπής κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης και που είχαν επιβεβαιωθεί με την ανακοίνωση του 2002.

—

Η Επιτροπή κακώς καταλόγισε τη συμφωνία στις μετέχουσες επιχειρήσεις σε σχέση με την περίοδο 1984-1992, καθόσον δεν προσκόμισε επαρκείς αποδείξεις για την ύπαρξη της συμφωνίας αυτής κατά την εν λόγω περίοδο.

—

Η υπερβολικά μακρά διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας έβλαψε τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας, καθόσον την εμπόδισε να επικαλεστεί αποδεικτικά στοιχεία προς απαλλαγή της από τις αιτιάσεις, τα οποία δεν είναι πλέον διαθέσιμα, και επηρέασε επίσης αρνητικά την ουσιαστική αξιολόγηση της αίτησης της προσφεύγουσας για επιείκεια.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/36

Προσφυγή της 18ης Σεπτεμβρίου 2010 — Dosenbach-Ochsner κατά ΓΕΕΑ — Sisma (Αναπαράσταση ενός ορθογωνίου παραλληλογράμμου με ελέφαντες)

(Υπόθεση T-424/10)

()

2010/C 317/66

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Dosenbach-Ochsner AG Schuhe und Sport (Dietikon, Ελβετία) (εκπρόσωπος: ο δικηγόρος O. Rauscher)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Sisma SpA (Mantova, Ιταλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 15ης Ιουλίου 2010, στην υπόθεση R 1638/2008-4,

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: Ένα εικονιστικό σήμα που παριστάνει ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο με ελέφαντες, για προϊόντα των κλάσεων 10, 16, 21, 24 και 25.

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Η εταιρία SISMA S.p.A.

Αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα.

Σήματα των οποίων δικαιούχος είναι η αιτούσα: Ορισμένα διεθνή και εθνικά εικονιστικά σήματα που παριστάνουν έναν ελέφαντα και το εθνικό λεκτικό σήμα «elefanten», για προϊόντα των κλάσεων 24 και 25.

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Απόρριψη της αίτησης κήρυξης της ακυρότητας.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής.

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 53, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 (1), διότι τα επίμαχα σήματα είναι παρόμοια από εννοιολογική, οπτική και ακουστική άποψη και διότι, όπως ισχυρίστηκε σαφώς η προσφεύγουσα, τα σήματά της έχουν αποκτήσει, λόγω της εντατικής χρήσης τους ή της φήμης τους, ιδιαίτερα έντονο διακριτικό χαρακτήρα.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 2009, L 78, σ. 1).

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/37

Προσφυγή της 21ης Σεπτεμβρίου 2010 — Häfele κατά ΓΕΕΑ (Mixfront)

(Υπόθεση T-425/10)

()

2010/C 317/67

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Häfele GmbH & Co. KG (Nagold, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Eck και J. Dönch, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 30ής Ιουνίου 2010, στην υπόθεση R 338/2010-1·

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: λεκτικό σήμα «Mixfront» για προϊόντα των κλάσεων 6 και 20

Απόφαση του εξεταστή: απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β', γ' και δ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 (1), επειδή το σχετικό κοινοτικό σήμα έχει διακριτικό χαρακτήρα, δεν είναι περιγραφικό και δεν αποτελεί ονομασία καθιερωμένη με τη χρήση.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L 78, σ. 1).

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/37

Προσφυγή της 16ης Σεπτεμβρίου 2010 — Moreda-Riviere Trefilerías κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-426/10)

()

2010/C 317/68

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Moreda-Riviere Trefilerías, SA (Gijón, Ισπανία) (εκπρόσωποι: F. González Díaz και A. Tresandi Blanco, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, δυνάμει του άρθρου 263 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την απόφαση C(2010) 4387 τελικό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 2010, στην υπόθεση COMP/38.344 — Προεντεταμένος χάλυβας·

—

επικουρικώς, να ακυρώσει ή να μειώσει, δυνάμει του άρθρου 261 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το πρόστιμο που επιβλήθηκε με την εν λόγω απόφαση, και

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η απόφαση την οποία αφορά η παρούσα διαδικασία είναι η ίδια με την προσβαλλόμενη απόφαση στην υπόθεση Τ-385/10, Arcelor Mittal κ.λπ. κατά Επιτροπής.

Η προσφεύγουσα επικαλείται συγκεκριμένα:

—

Εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 101 ΣΛΕΕ καθόσον η απόφαση καταλογίζει στην MRT την ευθύνη της φερομένης παραβάσεως του εν λόγω άρθρου, δεδομένου ότι, αφενός, η TYCSA (PSC) και όχι η MRT είναι εκείνη που ευθύνεται για την υποτιθέμενη συμμετοχή της TYCSA S.L. στις συμπεριφορές που περιγράφονται στην απόφαση και, αφετέρου, η TYCSA S.L. δεν αποτελούσε μέρος μιας ενιαίας οικονομικής οντότητας μαζί με την GSW/TYCSA. Συνεπώς, δεν μπορεί να αποδοθεί στην MRT καμία ευθύνη για τη συμπεριφορά της TYCSA S.L. και της TYCSA PSC.

—

Πραγματικές και νομικές πλάνες κατά την εκτίμηση των καταλογιζομένων συμπεριφορών, καθόσον κακώς η Επιτροπή θεωρεί ότι το σύνολο των συμφωνιών και των συναντήσεων που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορα κράτη μέλη, σε διαφορετικά χρονικά σημεία, με διαφορετικούς συμμετέχοντες και διαφορετικά αντικείμενα, συνιστά ενιαία και διαρκή παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ. Αφετέρου, οι διαπιστωθείσες συμφωνίες δεν συνιστούν συνεπές σύνολο μέτρων με στόχο την επίτευξη ενιαίου σκοπού.

—

Επικουρικώς, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση ή τη μείωση του προστίμου, λόγω παραβιάσεως των αρχών της αναλογικότητας, της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της μη αναδρομικότητας και της ασφάλειας δικαίου, καθόσον για τον υπολογισμό του προστίμου δεν εφαρμόστηκαν οι κατευθυντήριες γραμμές του 1998 και δεν ελήφθησαν υπόψη ορισμένες ελαφρυντικές περιστάσεις, καθώς και λόγω προσβολής των δικαιωμάτων άμυνας και ελλιπούς αιτιολογίας.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/38

Προσφυγή της 16ης Σεπτεμβρίου 2010 — Trefilerías Quijano κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-427/10)

()

2010/C 317/69

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Trefilerías Quijano, SA (Los Corrales de Buelna, Ισπανία) (εκπρόσωποι: F. González Díaz και A. Tresandi Blanco, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, δυνάμει του άρθρου 263 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την απόφαση C(2010) 4387 τελικό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 2010, στην υπόθεση COMP/38.344 — Προεντεταμένος χάλυβας,

—

επικουρικώς, να ακυρώσει ή να μειώσει, δυνάμει του άρθρου 261 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το πρόστιμο που επιβλήθηκε με την εν λόγω απόφαση, και

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η απόφαση την οποία αφορά η παρούσα διαδικασία είναι η ίδια με την προσβαλλόμενη απόφαση στην υπόθεση T-426/10, Moreda-Riviere Trefilerías κατά Επιτροπής.

Οι λόγοι ακυρώσεως και τα κύρια επιχειρήματα είναι όμοια με τα προβαλλόμενα στο πλαίσιο της εν λόγω υποθέσεως.

Η προσφεύγουσα αρνείται τον καταλογισμό σε αυτήν ευθύνης για παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/38

Προσφυγή της 16ης Σεπτεμβρίου 2010 — Trenzas y Cables de Acero κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-428/10)

()

2010/C 317/70

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Trenzas y Cables de Acero PSC, SL (Santander, Ισπανία) (εκπρόσωποι: E. González Díaz και A. Tresandí Blanco, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, δυνάμει του άρθρου 263 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την απόφαση C(2010) 4387 τελικό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 2010, στην υπόθεση COMP/38.344 — προεντεταμένος χάλυβας ·

—

επικουρικώς, να ακυρώσει ή να μειώσει, δυνάμει του άρθρου 261 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το πρόστιμο που της επιβλήθηκε με την εν λόγω απόφαση, και

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι της προσφυγής και κύρια επιχειρήματα

Η απόφαση την οποία αφορά η παρούσα διαδικασία είναι η ίδια με την προσβαλλομένη απόφαση στη υπόθεση T-426/10, Moreda Riviere Trefilerías κατά Επιτροπής.

Οι λόγοι της προσφυγής και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοια με τα προβληθέντα στο πλαίσιο αυτής της υποθέσεως.

Η προσφεύγουσα καταλογίζει στην Επιτροπή εσφαλμένη από πραγματικής και νομικής απόψεως εφαρμογή του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά την απόδοση ευθύνης στην TYCSA PSC για την υποτιθέμενη παράβαση του εν λόγω άρθρου, στο μέτρο που η Επιτροπή αποδίδει ευθύνη στην TYCSA PSC για την περιγραφομένη στην απόφαση συμπεριφορά ως δήθεν μέλους οικονομικής μονάδας την οποία δημιούργησαν διάφοροι νομικοί φορείς (GSW, TQ, MRT και η ίδια η TYCSA PSC) από τις 30.11.1992 έως τις 19.09.2002.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/39

Προσφυγή της 17ης Σεπτεμβρίου 2010 — Magnesitas de Rubián κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-430/10)

()

2010/C 317/71

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Magnesitas de Rubián SA (Incio, Ισπανία), Magnesitas Navarras, SA (Zubiri, Ισπανία), Ελληνικοί Λευκόλιθοι Ανώνυμος Μεταλλευτική Βιομηχανική Ναυτιλιακή και Εμπορική Εταιρία (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: H. Brokelmann και P. Martínez-Lage Sobredo, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Κυρίως, να ακυρώσει το κεφάλαιο 3 του εγγράφου αναφοράς σχετικά με τις καλύτερες διαθέσιμες τεχνικές στις βιομηχανίες παραγωγής τσιμέντου, ασβέστου και οξειδίου του μαγνησίου (EE C 166, της 25.6.2010), καθώς και τις αναφορές στη βιομηχανία παραγωγής οξειδίου του μαγνησίου που περιλαμβάνονται στα υπόλοιπα κεφάλαια του ιδίου εγγράφου·

—

επικουρικώς, και για την περίπτωση που το Γενικό Δικαστήριο δεν ακυρώσει στο σύνολό του το κεφάλαιο 3 του αναφερθέντος εγγράφου, να ακυρώσει σε κάθε περίπτωση το σημείο 3.5.5.4 του ιδίου κεφαλαίου του εν λόγω 3.5.5.4 εγγράφου, περιλαμβανομένων ειδικότερα των καθοριζομένων στον πίνακα 3.11, τιμών εκπομπής, και

—

σε κάθε περίπτωση, να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι της προσφυγής και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα προσφυγή βάλλει κατά πράξεως που εξέδωσε η Επιτροπή στο πλαίσιο της οδηγίας 2008/1/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιανουαρίου 2008, σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και τον έλεγχο της ρύπανσης (1), η οποία καθιερώνει σύστημα ελέγχου της ρυπάνσεως και προβλέπει μηχανισμό χορηγήσεως αδείας για συγκεκριμένες βιομηχανικές εγκαταστάσεις.

Στην εν λόγω πράξη αναφέρεται ως καλύτερη διαθέσιμη τεχνική (ΚΔΤ) η μείωση των εκπομπών SOx που δημιουργούνται από τα παραγόμενα αέρια και καθορίζονται τιμές εκπομπής του SOx, οι οποίες –εκτός του ότι έχουν μειωθεί περισσότερο απ' ό,τι σε οιονδήποτε άλλο κλάδο– μπορούν να επιτευχθούν μόνον, κατά την άποψη των προσφευγουσών, με τη χρησιμοποίηση τεχνικών που προκαλούν σοβαρές βλάβες στο περιβάλλον. Επιπλέον, πάντα σύμφωνα με τις προσφεύγουσες, αυτές οι τιμές καθορίστηκαν βάσει των στοιχείων που προσεκόμισε μόνο μία επιχείρηση, και χωρίς να τηρηθεί η προβλεπόμενη σχετικώς διαδικασία.

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν τέσσερις λόγους.

—

Έλλειψη αρμοδιότητας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Η Επιτροπή δεν ήταν αρμόδια για να περιλάβει την παραγωγή οξειδίου του μαγνησίου στην προσβαλλόμενη πράξη.

—

Παράβαση ουσιώδους τύπου·

Κατά τις προσφεύγουσες, η προσβαλλόμενη πράξη πάσχει από τρία ουσιώδη τυπικά ελαττώματα:

—

Οι προσφεύγουσες δεν ενημερώθηκαν για την έναρξη της διαδικασίας επεξεργασίας της προσβαλλομένης πράξεως και η συμμετοχή τους σ' αυτήν καθυστέρησε·

—

δεν περιελήφθησαν στην προσβαλλόμενη πράξη οι υποβληθείσες από τις προσφεύγουσες «split views» και

—

δεν τηρήθηκε η καθορισθείσα προθεσμία για την εξέταση του οριστικού σχεδίου της προσβαλλομένης πράξεως.

—

Παράβαση του άρθρου 1 της οδηγίας 2008/1/ΕΚ σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και τον έλεγχο της ρύπανσης, στο μέτρο που η προσβαλλομένη πράξη αντιβαίνει προς τον διατυπούμενο στο άρθρο 1 της οδηγίας σκοπό, ο οποίος συνίσταται στην προστασία του περιβάλλοντος στο σύνολό του.

—

Παραβίαση της γενικής αρχής της ίσης μεταχειρίσεως.

Οι προσφεύγουσες θεωρούν ότι η προσβαλλομένη πράξη παραβιάζει την αρχή της ισότητας, δεδομένου ότι επιχειρήσεις οι οποίες βρίσκονται σε διαφορετική κατάσταση θα τύχουν της ίδιας μεταχειρίσεως.

(1)  EE L 24, σ. 8.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/40

Προσφυγή της 24ης Σεπτεμβρίου 2010 — Nencini κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-431/10)

()

2010/C 317/72

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Riccardo Nencini (Φλωρεντία, Ιταλία) (εκπρόσωπος: F. Bertini, avvocato)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

κυρίως: να ακυρώσει, για τους λόγους που αναφέρονται στην προσφυγή, την απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 16ης Ιουλίου 2010, η οποία απευθύνθηκε στον Riccardo Nencini· την κοινοποίηση του Γενικού Διευθυντή της Γενικής Οικονομικής Διευθύνσεως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 4ης Αυγούστου 2010, αριθ. 312331, η οποία απευθύνθηκε στον Riccardo Nencini· και, εφόσον παρίσταται αναγκαίο, τις λοιπές συναφείς και/ή προγενέστερες της προσβαλλομένης πράξεις·

—

επικουρικώς: να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση αναπέμποντας στον Γενικό Γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προκειμένου να επανακαθορίσει κατά δίκαιο τρόπο το επίμαχο ποσό·

—

σε κάθε περίπτωση, να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων, βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής περιόδου 1994 — 1999, προβάλλει τους ακόλουθους ισχυρισμούς:

—

παράβαση του γλωσσικού καθεστώτος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και, επομένως, παράβαση των διαδικαστικών κανόνων και παραβίαση της αρχής της αποτελεσματικής έννομης προστασίας κατά το μέτρο που οι δύο προσβαλλόμενες πράξεις έπρεπε να είχαν συνταχθεί στην ιταλική γλώσσα, δηλαδή στη γλώσσα του κράτους μέλους του οποίου ο προσφεύγων είναι υπήκοος·

—

απαράδεκτο της προβαλλόμενης αξιώσεως λόγω παραγραφής του σχετικού δικαιώματος·

—

παραβίαση της αρχής ακροάσεως και της αποτελεσματικής έννομης προστασίας. Προβάλλεται σχετικώς ότι στην περίπτωση του προσφεύγοντος, ο Γενικός Γραμματέας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εξέδωσε την τελική απόφαση βάσει πραγματικών περιστατικών και νομίμων λόγων, που εν μέρει διαφέρουν από όσους είχαν χρησιμοποιηθεί και τεθεί σε γνώση του προσφεύγοντος προηγουμένως·

—

παράβαση του ρυθμιστικού πλαισίου σχετικά με τις αποζημιώσεις των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ως προς την αποζημίωση ταξιδίου, διότι παραγνώρισε ότι κατά τη διάρκεια της θητείας του προσφεύγοντος ως μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο τόπος κατοικίας του ήταν στη Ρώμη. Συγκεκριμένα, στην πόλη αυτή, που είναι ως γνωστό πρωτεύουσα της Ιταλίας και κέντρο της εθνικής πολιτικής, ο Riccardo Nencini ασκούσε διαρκώς την πολιτική του δραστηριότητα ως εθνικός υπεύθυνος του πολιτικού του κόμματος·

—

παράβαση του ρυθμιστικού πλαισίου σχετικά με τις αποζημιώσεις των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ως προς την αποζημίωση γραμματείας. Ο προσφεύγων επισημαίνει ότι είχε ήδη χορηγήσει στα πρόσωπα που απασχολούσε ως γραμματεία του το σύνολο της ληφθείσας προς τον σκοπό αυτό αποζημιώσεως· δεν είχε παρακρατήσει για τον ίδιο οποιοδήποτε ποσό·

—

τέλος, ο προσφεύγων επικαλείται παραβίαση της γενικής αρχής της αναλογικότητας.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/40

Προσφυγή της 17ης Σεπτεμβρίου 2010 — Vivendi κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-432/10)

()

2010/C 317/73

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Vivendi (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: M. Struys, O. Fréget και J.-Y. Ollier, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 2ας Ιουλίου 2010, η οποία ελήφθη στην υπόθεση COMP/C-1/39.653 — Vivendi & Iliad κατά France Télécom και με την οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέρριψε την καταγγελία που υπέβαλε η Vivendi, σύμφωνα με το άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 2ας Μαρτίου 2009, σχετικά με πρακτικές της France Télécom που κρίθηκαν αντίθετες προς το άρθρο 102 της ΣΛΕΕ,

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα στα οποία υπεβλήθη η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως C(2010) 4730 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 2010, με την οποία απορρίφθηκε λόγω ελλείψεως κοινοτικού ενδιαφέροντος η καταγγελία την οποία υπέβαλε η προσφεύγουσα κατά της France Télécom και η οποία αφορούσε φερόμενες καταχρήσεις δεσπόζουσας θέσεως κατά παράβαση του άρθρου 102 ΣΛΕΕ στη γαλλική αγορά των διαδικτυακών συνδέσεων μεγάλης ταχύτητας και των τηλεφωνικών συνδρομών, καθόσον η France Télécom ενεργεί κατά την προσφεύγουσα βάσει διαρθρωτικών διακρίσεων κατά την τιμολόγηση των υπηρεσιών χονδρικής προς όφελος του λιανικού τμήματός της και διατηρεί ένα υπερβολικά υψηλό επαναλαμβανόμενο τέλος για την πρόσβαση στον τοπικό βρόχο.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει ορισμένους λόγους που αντλούνται μεταξύ άλλων από:

—

πλάνες περί το δίκαιο, πρόδηλες πλάνες εκτιμήσεως και παραβάσεις της υποχρεώσεως προσεκτικής εξετάσεως κατά την εξέταση των οφειλόμενων στις καταγγελθείσες πρακτικές προσβολών στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, καθόσον η Επιτροπή περιορίστηκε i) στην εξέταση μόνο του επιπέδου των τιμών των προσφορών διαδικτυακών συνδέσεων μεγάλης ταχύτητας στις αγορές λιανικής χωρίς να αναρωτηθεί σχετικά με το αν από το επίπεδο τιμών αυτό θα μπορούσαν πράγματι να αποκαλυφθούν οι καταγγελθείσες πρακτικές και ii) στην υποκειμενική εκτίμηση του παρωχημένου χαρακτήρα της παροχής μιας υπηρεσίας τηλεφωνικής συνδρομής·

—

ανεπαρκή αιτιολογία, πλάνες περί το δίκαιο και περί τα πραγματικά περιστατικά και πρόδηλες πλάνες εκτιμήσεως, καθόσον η Επιτροπή συνήγαγε το συμπέρασμα ότι η δυνατότητα αποδείξεως της υπάρξεως παραβάσεως θα ήταν πολύ περιορισμένη, στον βαθμό που η Επιτροπή:

—

δεν επιδίωξε να εξετάσει το ζήτημα του συνεπαγόμενου διακρίσεις χαρακτήρα των τιμών που πράγματι χρεώνονταν σε σχέση με τις υπηρεσίες που πράγματι παρέχονταν και ισχυρίστηκε εσφαλμένα ότι από την προκαταρκτική έρευνα δεν είχαν προκύψει ούτε ενδείξεις ούτε αποδεικτικά στοιχεία·

—

θεώρησε ότι η μέθοδος υπολογισμού που χρησιμοποιούσε η France Télécom για να καθορίζει τα τέλη της προσβάσεως στον τοπικό βρόχο επικυρώθηκε από την Autorité de régulation des communications électroniques et des postes (ρυθμιστική αρχή των ηλεκτρονικών επικοινωνιών και των ταχυδρομείων, ARCEP) και εκτίμησε ότι το γεγονός ότι η France Télécom κοινοποίησε στην αρχή αυτή εσφαλμένα στοιχεία χωρίς να προσπαθήσει να τα διορθώσει δεν έχει καμία συνέπεια, λαμβανομένης υπόψη της χρησιμοποιηθείσας μεθόδου·

—

παραμόρφωσε το αντικείμενο των δοκιμών αποκλεισμού που παρουσίασε η προσφεύγουσα, το οποίο συνίστατο στην απόδειξη των συνεπειών των καταγγελθεισών πρακτικών·

—

μη τήρηση των εγγυήσεων που εφαρμόζονται στην εξέταση των καταγγελιών και στις αποφάσεις περί θέσεως στο αρχείο όσον αφορά υποθέσεις καταχρήσεως δεσπόζουσας θέσεως, καθόσον η προσφεύγουσα i) δεν είχε άμεση πρόσβαση στα έγγραφα της καθής η καταγγελία και στα στοιχεία του φακέλου και ii) δεν είχε στη διάθεσή της επαρκή προθεσμία για να υποβάλει τις παρατηρήσεις της επί των εγγράφων αυτών.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/41

Αίτηση αναιρέσεως που ασκήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2010 από τους John Allen κ.λπ. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε στις 13 Ιουλίου 2010 το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση F-103/09, Allen κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-433/10 P)

()

2010/C 317/74

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: John Allen κ.λπ. (Horspath, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: K. Lasok, QC και B. Lask, barrister)

Έτερος διάδικος στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των αναιρεσειόντων

Οι αναιρεσείοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κηρύξει την αίτηση αναιρέσεως παραδεκτή,

—

να αναιρέσει τη διάταξη που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώτο τμήμα) στις 13 Ιουλίου 2010 στην υπόθεση F-103/09,

—

να απορρίψει την πρώτη και τη δεύτερη ένσταση απαραδέκτου που προέβαλε η καθής πρωτοδίκως

—

να καταδικάσει την καθής πρωτοδίκως στα δικαστικά έξοδα της αιτήσεως αναιρέσεως.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Με την αίτησή τους αναιρέσεως, οι αναιρεσείοντες ζητούν την αναίρεση της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώτο τμήμα) στις 13 Ιουλίου 2010 στην υπόθεση F-103/09, Allen κ.λπ. κατά Επιτροπής, με την οποία απορρίφθηκε ως απαράδεκτη η προσφυγή με την οποία οι αναιρεσείοντες είχαν ζητήσει αποζημίωση καθώς και την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής περί μη επιδικάσεως αποζημιώσεως υπέρ τους προς αποκατάσταση της υλικής ζημίας που υπέστησαν λόγω της μη προσλήψεώς τους ως εκτάκτων υπαλλήλων για την άσκηση της δραστηριότητας τους εντός της κοινής επιχειρήσεως Joint European Torus (JET).

Προς στήριξη της αιτήσεώς τους αναιρέσεως, οι αναιρεσείοντες υποστηρίζουν ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης, κρίνοντας εν προκειμένω ότι υφίστατο υποχρέωση δράσεως εντός εύλογης προθεσμίας και, περαιτέρω, αποφαινόμενο επί της διάρκειας και της αφετηρίας αυτής της εύλογης προθεσμίας, ενήργησε αντίθετα προς τη νομολογία του Δικαστηρίου και κατά παράβαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/41

Προσφυγή της 15ης Σεπτεμβρίου 2010 — Hit Groep BV κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-436/10)

()

2010/C 317/75

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Hit Groep BV (Haarlem, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: G. van der Wal, G. Oosterhuis και H. Albers, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την επίμαχη απόφαση κατά το μέρος που αφορά την προσφεύγουσα, και ειδικότερα τα άρθρα 1, σημείο 9, στοιχείο b, 2, σημείο 9, και 4, σημείο 22, και επικουρικώς να μηδενίσει ή τουλάχιστον μειώσει κατά δίκαιη κρίση το πρόστιμο που επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα με το άρθρο 2, σημείο 9, της επίμαχης αποφάσεως·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα στρέφει την προσφυγή της κατά της απευθυνθείσας σε αυτήν αποφάσεως υπό τα στοιχεία C(2010) 4387 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 2010, στην υπόθεση COMP/38.344 — Προεντεταμένος χάλυβας.

Η προσφεύγουσα διατυπώνει πέντε λόγους ακυρώσεως.

—

Πρώτον, η Επιτροπή κακώς και κατόπιν νομικής πλάνης, ή τουλάχιστον χωρίς αιτιολογία ή με ανεπαρκή αιτιολογία, όρισε στο άρθρο 1 της επίμαχης αποφάσεως ότι η προσφεύγουσα παρέβη το άρθρο 101 ΣΛΕΕ και το άρθρο 53 ΕΟΧ κατά το χρονικό διάστημα από την 1η Ιανουαρίου 1998 μέχρι τις 17 Ιανουαρίου 2002.

Η Επιτροπή δεν αιτιολόγησε επαρκώς για ποιον λόγο έκρινε ότι η προσφεύγουσα παρέβη το άρθρο 101 ΣΛΕΕ και για ποιον λόγο θεώρησε ότι η προσφεύγουσα ήταν μέτοχος «καθοριστικής επιρροής» κατά το χρονικό διάστημα από την 1η Ιανουαρίου 1998 μέχρι τις 17 Ιανουαρίου 2002.

—

Δεύτερον, η Επιτροπή κακώς και κατόπιν νομικής πλάνης επέβαλε πρόστιμο στην προσφεύγουσα. Το γεγονός ότι με την απόφαση της 30ής Ιουνίου 2010 επιβλήθηκε πρόστιμο σε μια επιχείρηση όπως η προσφεύγουσα, η οποία από την 1η Νοεμβρίου 2004 δεν έχει πια ενεργό οικονομική δραστηριότητα, αντίκειται στους σκοπούς του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, στην κοινοτική πολιτική σχετικά με τα πρόστιμα και στην αρχή της αναλογικότητας.

—

Τρίτον, η Επιτροπή κακώς και κατόπιν νομικής πλάνης έκρινε στο άρθρο 1, σημείο 9, της επίμαχης αποφάσεως ότι η προσφεύγουσα παρέβη το άρθρο 101 ΣΛΕΕ και το άρθρο 53 ΕΟΧ, οπότε κακώς επέβαλε στην προσφεύγουσα πρόστιμο 6 934 000 ευρώ επειδή κατά την κρίση της Επιτροπής η προσφεύγουσα πρέπει να ευθύνεται αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με τη Nedri Spanstaal BV για το χρονικό διάστημα από την 1η Ιανουαρίου 1998 μέχρι τις 17 Ιανουαρίου 2002.

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι κατά το χρονικό διάστημα από την 1η Ιανουαρίου 1998 μέχρι τις 17 Ιανουαρίου 2002 ήταν εταιρία χαρτοφυλακίου η οποία δεν είχε «καθοριστική επιρροή» επί της Nedri Spanstaal, οπότε δεν δύναται να θεωρηθεί υπεύθυνη για την από τη Nedri Spanstaal παράβαση του δικαίου του ανταγωνισμού.

—

Τέταρτον και επικουρικώς, η Επιτροπή κακώς και κατόπιν νομικής πλάνης επέβαλε στην προσφεύγουσα πρόστιμο 6 934 000 ευρώ, ενώ η Επιτροπή δεν έπρεπε να επιβάλει στην προσφεύγουσα πρόστιμο ή τουλάχιστον έπρεπε να της επιβάλει σημαντικά μικρότερο πρόστιμο.

—

Η Επιτροπή δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον κατά το 2003 κύκλο εργασιών της προσφεύγουσας ως κριτήριο για τον καθορισμό του ίσου με 10 % ανωτάτου ορίου του προστίμου που επέβαλε στην προσφεύγουσα, ή σε περίπτωση αποκλίσεως από τον βασικό κανόνα του άρθρου 23, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 η Επιτροπή έπρεπε τουλάχιστον να εξετάσει τις εντεύθεν συνέπειες υπό το φως του σκοπού της διατάξεως αυτής. Ως εκ τούτου, το πρόστιμο δεν είναι αναλογικό με το μέγεθος της επιχειρήσεως και δεν πληροί τις προϋποθέσεις της νομολογίας.

—

Η Επιτροπή έπρεπε να δεχθεί υπέρ της προσφεύγουσας τη λόγω συνεργασίας μείωση του προστίμου που δέχθηκε υπέρ της Nedri Spanstaal.

—

Η Επιτροπή κακώς υπολόγισε χωριστά το πρόστιμο της προσφεύγουσας και έπρεπε να περιορίσει το πρόστιμο της προσφεύγουσας σε κλάσμα του προστίμου που επιβλήθηκε στη Nedri Spanstaal. Η απόφαση έναντι της προσφεύγουσας στηρίχθηκε στη συμμετοχή της προσφεύγουσας στη Nedri Spanstaal κατά τα 48/224 της συνολικής περιόδου της παραβάσεως που διέπραξε η Nedri Spanstaal· το πρόστιμο δεν συνάδει με την αρχή της αναλογικότητας.

—

Η Επιτροπή παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας επειδή μετά την εφαρμογή του ανωτάτου ορίου του 10 % δεν έλαβε υπόψη το σχετικά περιορισμένο χρονικό διάστημα για το οποίο η προσφεύγουσα θεωρήθηκε υπεύθυνη για την παράβαση της Nedri Spanstaal, τη σχετικά περιορισμένη βαρύτητα της ευθύνης της προσφεύγουσας και τον περιορισμένο κύκλο εργασιών της προσφεύγουσας.

—

Η Επιτροπή, εφόσον μετά την εφαρμογή του ανωτάτου ορίου του 10 % δεν έλαβε υπόψη το περιορισμένο χρονικό διάστημα για το οποίο η HIT θεωρήθηκε υπεύθυνη για την παράβαση σε σχέση με τη Nedri Spanstaal, παραβίασε την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως. Από τη νομολογία προκύπτει ότι το ποσό του προστίμου καθορίζεται με βάση και τη διάρκεια της παραβάσεως για την οποία είναι υπεύθυνη η επιχείρηση στην οποία επιβάλλεται πρόστιμο. Με αυτό είναι ασύμβατο το γεγονός ότι το πρόστιμο της προσφεύγουσας είναι υψηλότερο από το πρόστιμο της Nedri Spanstaal.

—

Πέμπτον και επικουρικώς, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωσή της να εκδώσει απόφαση εντός εύλογης προθεσμίας, σε αντίθεση με το άρθρο 6, παράγραφος 1, της ΕΣΔΑ και το άρθρο 41, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Κατά τον καθορισμό του προστίμου, η Επιτροπή παρέλειψε να λάβει υπόψη το ότι δεν τηρήθηκε εύλογη προθεσμία. Εν προκειμένω, η σχετική διαδικασία διήρκεσε 94 μήνες, οπότε ήταν άνευ λόγου μακρά.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/43

Αγωγή της 22ας Σεπτεμβρίου 2010 — Gap SA granen & producten κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-437/10)

()

2010/C 317/76

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Gap SA granen & producten NV (Zoersel, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: C. Ronse en A. Hansebout, δικηγόροι)

Εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Ένωση (εκπροσωπούμενη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή)

Αιτήματα της ενάγουσας-ενάγουσας

Η ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει την εξωσυμβατική ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να την υποχρεώσει να αποκαταστήσει τη ζημία την οποία υπέστη η ενάγουσα, και πιο συγκεκριμένα, να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 295 690,43 ευρώ, προσαυξημένο κατά τους νόμιμους βελγικούς τόκους από τις αντίστοιχες ημερομηνίες κατά τις οποίες η ενάγουσα κατέβαλε τους επίμαχους εισαγωγικούς δασμούς, καθώς επίσης να την υποχρεώσει να καταβάλει το προσωρινό ποσό των 30 000 ευρώ, προσαυξημένο κατά τους νόμιμους βελγικούς τόκους, για λοιπές ζημίες που υπέστη η ενάγουσα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η ενάγουσα ζητεί την αποκατάσταση της ζημίας την οποία ισχυρίζεται ότι υπέστη από το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κατά τον καθορισμό εισαγωγικών δασμών επί του σκληρού σιταριού, και ειδικότερα στο πλαίσιο του κανονισμού 919/2009 της Επιτροπής, της 1ης Οκτωβρίου 2009, για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 915/2009 για τον καθορισμό των εισαγωγικών δασμών στον τομέα των σιτηρών από την 1η Οκτωβρίου 2009 (ΕΕ L 259, σ. 5), ενήργησε παρανόμως και εφάρμοσε εσφαλμένες τιμές αγοράς και μεταφοράς.

Προς στήριξη του αιτήματός της αποζημιώσεως, η ενάγουσα προβάλλει ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 4 του κανονισμού 1249/96 (1) και τη γενική υποχρέωση επιμελείας καθόσον έλαβε υπόψη της εσφαλμένες τιμές και εσφαλμένα κόμιστρα στο πλαίσιο της επιβολής και του υπολογισμού των εισαγωγικών δασμών.

Κατά την ενάγουσα, η Επιτροπή διέπραξε κατάφωρη παράβαση του άρθρου 4 του κανονισμού 1249/96, δεδομένου ότι, κατά την έκδοση του κανονισμού 919/2009, το θεσμικό αυτό όργανο δεν διέθετε καμία διακριτική εξουσία. Επιπλέον, η παράβαση της υποχρέωσης επιμελείας από την Επιτροπή συνιστά αφ’ εαυτής επίσης κατάφωρη παράβαση.

Τέλος, η ενάγουσα προβάλλει ότι η ζημία την οποία υπέστη προκύπτει από επιβάρυνση που της επιβλήθηκε παρανόμως και υπολογίσθηκε εσφαλμένως, και του οποίου το ακριβές ποσό αποδεικνύεται από την ενάγουσα. Επιπλέον, η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι υπέστη επιπρόσθετη ζημία εξαιτίας του χρόνου που χρειάστηκε να αφιερώσει στην υπόθεση αυτή και των δικηγορικών εξόδων στα οποία υποβλήθηκε συναφώς.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1249/96 της Επιτροπής, της 28ης Ιουνίου 1996, για τις λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 1766/92 του Συμβουλίου όσον αφορά τους εισαγωγικούς δασμούς στον τομέα των σιτηρών (ΕΕ L 161, σ. 125).

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/43

Προσφυγή της 24ης Σεπτεμβρίου 2010 — Forgital Italy κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-438/10)

()

2010/C 317/77

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Forgital Italy (Velo d’Astico, Ιταλία) (εκπρόσωποι: V. Turinetti di Priero και R. Mastroianni, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 566/2010 του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2010, σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 1255/96 για την προσωρινή αναστολή των αυτόνομων δασμών του κοινού δασμολογίου για ορισμένα βιομηχανικά, γεωργικά και αλιευτικά προϊόντα, ιδίως δε του άρθρου 1, σημείο 1, και του παραρτήματος I του κανονισμού αυτού, καθόσον τροποποιούν τον κωδικό ΣΟ 8108 20 00,

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα στην υπό κρίση υπόθεση είναι εταιρία, εδρεύουσα στην Ιταλία και δραστηριοποιούμενη στον τομέα της μεταλλουργίας, που προσβάλλει τον κανονισμό 566/2010, με τον οποίο τροποποιήθηκε η εφαρμοστέα νομοθεσία με την προσωρινή αναστολή των αυτόνομων δασμών του κοινού δασμολογίου, καθόσον μία εκ των τροποποιήσεων αφορά το προϊόν που δηλώνεται με τον κωδικό ΣΟ 8108 20 00, TARIC 20, του οποίου η περιγραφή αντικαθίσταται ως εξής: «Ακατέργαστα πλινθώματα από τη σύντηξη τιτανίου και τιτανιούχων κραμάτων, διαμέτρου το πολύ 380 mm».

Συνεπεία της τροποποιήσεως αυτής, πλινθώματα διαμέτρου μεγαλύτερης των 380 mm –τα οποία, κατά την προϊσχύσασα νομοθεσία, απαλλάσσονταν από την υποχρέωση καταβολής δασμού– υπήχθησαν, από 1ης Ιουλίου 2010, στην κατηγορία των προϊόντων για τα οποία οφείλεται δασμός του κοινού δασμολογίου. Εντούτοις, πλινθώματα διαμέτρου 380 mm ή μικρότερης εξακολουθούν να απαλλάσσονται από δασμούς μέχρι της 31ης Δεκεμβρίου 2013.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα επικαλείται τέσσερις λόγους ακυρώσεως:

1)

Έλλειψη αιτιολογίας της αποφάσεως αυτής ή τουλάχιστον έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας. Συναφώς, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός δεν αιτιολογεί καταλλήλως την τροποποίηση της περιγραφής του προϊόντος που δηλώνεται με τον κωδικό ΣΟ 8108 20 00, TARIC 20: μνημονεύεται απλώς ότι η τροποποίηση είναι αναγκαία «προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι τεχνικές εξελίξεις των προϊόντων και οι οικονομικές τάσεις της αγοράς». Παρά τις προϋποθέσεις που θέτει η νομολογία, η μνεία αυτή δεν παρέχει στην προσφεύγουσα τη δυνατότητα να γνωρίζει τους λόγους που επέβαλαν τη λήψη του μέτρου προκειμένου να προασπίσει τα δικαιώματά της, ούτε καθιστά δυνατή στα δικαστήρια της ΕΕ την άσκηση του δικαιοδοτικού τους ελέγχου.

2)

Παραβίαση των αρχών της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης της προσφεύγουσας. Κατά την προσφεύγουσα, καθόσον ο προσβαλλόμενος κανονισμός αφορά την περιγραφή του επίμαχου προϊόντος, δεν είναι σύμφωνος με την αρχή της ασφάλειας δικαίου, δεδομένου ότι οι τροποποιήσεις δεν ήταν προβλέψιμες βάσει της προηγούμενης πρακτικής και των στοιχείων που παρείχε η ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τις αυτόνομες δασμολογικές αναστολές και ποσοστώσεις (ΕΕ 1998 C 128, σ. 2). Τούτο συνεπάγεται επίσης παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης της προσφεύγουσας όσον αφορά i) την προηγούμενη περιγραφή και το χρονικό διάστημα ισχύος της αναστολής του δασμού ως προς τα επίμαχα προϊόντα, όπως προβλεπόταν βάσει της νομοθεσίας που ίσχυε πριν την τροποποίηση και ii) τα κριτήρια που συνάγονταν από την προηγούμενη πρακτική και τα οποία έθετε η προπαρατεθείσα ανακοίνωση ως βάση οποιασδήποτε τροποποιήσεως της περιγραφής ή της πρόωρης ακυρώσεως της αναστολής αυτής δασμού.

3)

Παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως. Κατά την προσφεύγουσα, ο προσβαλλόμενος κανονισμός εισάγει, χωρίς τη δέουσα δικαιολόγηση, διάκριση ως προς τη μεταχείριση μεταξύ των εισαγωγέων ακατέργαστων πλινθωμάτων από τη σύντηξη τιτανίου και τιτανιούχων κραμάτων, διαμέτρου μέχρι 380 mm (για τους οποίους αναστέλλεται η υποχρέωση καταβολής δασμού) και των εισαγωγέων πλινθωμάτων τιτανίου μεγαλύτερης διαμέτρου.

4)

Παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας. Η προσφεύγουσα διατείνεται συναφώς ότι, όσον αφορά το επίμαχο προϊόν, ο προσβαλλόμενος κανονισμός δεν τελεί σε σχέση αναλογικότητας προς την προβληθείσα ανάγκη «να ληφθούν υπόψη οι τεχνικές εξελίξεις των προϊόντων και οι οικονομικές τάσεις της αγοράς», δεδομένου ότι i) στον τομέα των πλινθωμάτων από τιτανιούχα κράματα δεν σημειώθηκαν τόσο σημαντικές οικονομικές και τεχνικές εξελίξεις ώστε να τροποποιηθούν οι κανόνες περί εισαγωγής κατά τον τρόπο που επέβαλε ο προσβαλλόμενος κανονισμός και ii) το γεγονός ότι οι τροποποιήσεις αυτές ήταν δραστικές και απροσδόκητες — καθόσον άλλωστε δεν προβλέφθηκε μεταβατική περίοδος — αντιβαίνει στους σκοπούς των οποίων η επίτευξη επιδιώκεται με τον κανονισμό αυτό.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/44

Προσφυγή της 28ης Σεπτεμβρίου 2010 — ESGE κατά ΓΕΕΑ-Kenwood Appliances Luxembourg (KMIX)

(Υπόθεση T-444/10)

()

2010/C 317/78

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ESGE AG (Bussnang, Ελβετία) (εκπρόσωπος: J. Klink, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Kenwood Appliances Luxembourg SA (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την από 14 Ιουλίου 2010 απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (σήματα, σχέδια, υποδείγματα) στην υπόθεση R 1249/2009-2,

—

να τροποποιήσει την από 14 Ιουλίου 2010 απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (σήματα, σχέδια, υποδείγματα) στην υπόθεση R 1249/2009-2, κατά τρόπο ώστε να ακυρωθεί η απόφαση του τμήματος ανακοπών, της 21ης Αυγούστου 2008, στην υπόθεση B 1252958,

—

να καταδικάσει το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) στα δικαστικά έξοδα, καθώς και στα έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Kenwood Appliances Luxembourg SA

Σήμα προς καταχώριση: λεκτικό σήμα «ΚΜΙΧ» για προϊόντα των κλάσεων 7 και 11

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: λεκτικό σήμα «ΒΑΜΙΧ» για προϊόντα των κλάσεων 7 και 40

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: απόρριψη της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του Κανονισμού (ΕΚ) υπ.αριθ. 207/2009 (1), καθόσον υπάρχει κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σημάτων.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L 78 της 24.13.2009, σ. 1)

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/45

Προσφυγή της 28ης Σεπτεμβρίου 2010 — HerkuPlast Kubern κατά ΓΕΕΑ — How (eco-pack)

(Υπόθεση T-445/10)

()

2010/C 317/79

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: HerkuPlast Kubern GmbH (Ering, Γερμανία) (εκπρόσωποι: οι δικηγόροι G. Würtenberger και R. Kunze)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Heidi A. T. How (Harrow, Ηνωμένο Βασίλειο)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 27ης Ιουλίου 2010, στην υπόθεση R 1014/2009-4,

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Heidi A.T. How.

Σήμα προς καταχώριση: Ένα εικονιστικό σήμα που περιλαμβάνει το λεκτικό στοιχείο «eco-pack», για προϊόντα της κλάσης 16.

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα.

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το γερμανικό λεκτικό σήμα και η διεθνής καταχώριση «ECOPAK», για προϊόντα της κλάσης 20.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απόρριψη της ανακοπής.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής.

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 (1), διότι υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης των επίμαχων σημάτων, και παράβαση των άρθρων 75 και 76 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009, διότι το τμήμα προσφυγών απέρριψε συλλήβδην τους ισχυρισμούς περί ύπαρξης κινδύνου σύγχυσης, παρέθεσε σε πολλά σημεία αντιφατικές αιτιολογίες και απέρριψε κακώς ως αλυσιτελείς ορισμένους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας ως προς τα πραγματικά περιστατικά που ήσαν κρίσιμοι για την έκδοση της απόφασης.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 2009, L 78, σ. 1).

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/45

Αναίρεση που άσκησε στις 24 Σεπτεμβρίου 2010 ο Luigi Marcuccio κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 9 Ιουλίου 2010 στην υπόθεση F-91/09, Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-450/10 P)

()

2010/C 317/80

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Luigi Marcuccio (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

σε κάθε περίπτωση: να αναιρέσει πλήρως και χωρίς καμία εξαίρεση την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη,

—

να κρίνει ότι η αγωγή επί της οποίας εκδόθηκε πρωτοδίκως η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη ήταν καθ’ όλα παραδεκτή,

—

κυρίως: να δεχτεί πλήρως και χωρίς καμία εξαίρεση το αίτημα που υπέβαλε ο αναιρεσείων με την αγωγή που άσκησε πρωτοδίκως,

—

να καταδικάσει την αντίδικο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων του, περιλαμβανομένων και των δικηγορικών αμοιβών, για όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας,

—

επικουρικώς: να αναπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης για να την εκδικάσει εκ νέου επί της ουσίας με άλλη σύνθεση.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναίρεση ασκείται κατά της διάταξης που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔΔ) στις 9 Ιουλίου 2010. Με την εν λόγω διάταξη απορρίφθηκε εν μέρει ως προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει ως προδήλως αβάσιμη η αγωγή με την οποία ο νυν αναιρεσείων ζητούσε κυρίως να του επιδικαστεί αποζημίωση για τη ζημία που ισχυριζόταν ότι είχε υποστεί λόγω του ότι είχε κληθεί να υποβληθεί σε ορισμένες ιατρικές εξετάσεις, οι οποίες κρίνονταν αναγκαίες προκειμένου να αξιολογηθεί το ενδεχόμενο αναπηρίας του.

Προς στήριξη της αίτησης αναίρεσης ο αναιρεσείων ισχυρίζεται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη είναι τελείως αναιτιολόγητη όσον αφορά το δήθεν απαράδεκτο των αιτημάτων αποζημίωσης που είχε υποβάλει ο ίδιος.

Ο αναιρεσείων ισχυρίζεται επίσης ότι έχουν ερμηνευθεί και εφαρμοστεί εσφαλμένα και παράλογα το άρθρο 270 ΣΛΕΕ, το άρθρο 90 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι αρχές της ασφάλειας δικαίου, του δικαιώματος δικαστικής προστασίας, της ιεράρχησης των πηγών του δικαίου, της διάκρισης των εξουσιών και της υποταγής του δικαστή στον νόμο.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/46

Αγωγή της 28ης Σεπτεμβρίου 2010 — Fuchshuber Agrarhandel κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-451/10)

()

2010/C 317/81

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Fuchshuber Agrarhandel GmbH (Hörsching, Αυστρία) (εκπρόσωπος: G. Lehner, δικηγόρος)

Εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της ενάγουσας

Η ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να διεξαγάγει προφορική διαδικασία,

—

να υποχρεώσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων να καταβάλει στην ενάγουσα εντός 14 ημερών το ποσό των 2 623 282,21 ευρώ, πλέον τόκων 6 % ετησίως επί του ποσού των 1 641 372,50 ευρώ από τις 24 Σεπτεμβρίου 2007 και τόκων 6 % ετησίως επί του ποσού των 981 909,81 ευρώ από τις 16 Οκτωβρίου 2007,

—

να διαπιστώσει ότι η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων υποχρεούται να αποζημιώσει την ενάγουσα για τυχόν περαιτέρω ζημίες που σχετίζεται με την παρτίδα KUK459 που κατακυρώθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2007 και την παρτίδα KUK465 που κατακυρώθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2007,

—

να υποχρεώσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων να καταβάλει στον εκπρόσωπο της ενάγουσας τα δικαστικά έξοδα εντός 14 ημερών.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η ενάγουσα ζητεί αποκατάσταση της ζημίας, την οποία υπέστη λόγω της παραλείψεως του Ουγγρικού οργανισμού παρεμβάσεως να θέσει στη διάθεσή της ορισμένες ποσότητες αραβοσίτου που αυτή είχε αγοράσει στο πλαίσιο δύο δημοπρασιών.

Προς στήριξη της αγωγής της η ενάγουσα προβάλλει μεταξύ άλλων ότι η Επιτροπή δεν άσκησε τις εξουσίες ελέγχου που διέθετε έναντι του Ουγγρικού οργανισμού πληρωμών ούτε του άσκησε πίεση, προκειμένου αυτός να τηρήσει τις υποχρεώσεις του. Προβάλλει περαιτέρω ότι δεν θα είχε υποστεί ζημία, αν η Επιτροπή είχε επιβάλλει από νομικής και πραγματικής απόψεως αυστηρότερες και ακριβέστερες απαιτήσεις και μηχανισμούς ελέγχου όσον αφορά την ικανότητα και την αξιοπιστία των αποθηκευτών, την καταλληλότητα των αποθηκών καθώς και την απογραφή των αποθεμάτων, την ταυτοποίηση και την αποθήκευση του επίμαχου εμπορεύματος.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/47

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 — van Heuckelom κατά Ευρωπαϊκής Αστυνομικής Υπηρεσίας (Ευρωπόλ)

(Υπόθεση F-43/09) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπόλ - Άρθρο 29 - Προαγωγή κατά κλιμάκιο χορηγούμενη βάσει εκθέσεων αξιολογήσεως - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας της αποφάσεως που καθορίζει την πολιτική κατατάξεως σε βαθμούς και κλιμάκια - Αρμοδιότητες του διευθυντή και του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπόλ - Εξουσία εκτιμήσεως του διευθυντή της Ευρωπόλ - Όρια)

2010/C 317/82

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Carlo van Heuckelom (Χάγη, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: W. J. Damminghs και N. D. Dane, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία (Ευρωπόλ) (εκπρόσωποι: D. Neumann και D. El Khoury, επικουρούμενοι αρχικώς από τους B. Wägenbaur και R. Van der Hout, δικηγόρους, στη συνέχεια από τον B. Wägenbaur, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Η ακύρωση της αποφάσεως της 14ης Ιουλίου 2008, περί κατατάξεως του προσφεύγοντος στο αμέσως επόμενο κλιμάκιο του βαθμού του, καθώς και της αποφάσεως της 19ης Ιανουαρίου 2009, με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση κατά της πρώτης αποφάσεως.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή του C. van Heuckelom.

2)

Έκαστος διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1)  EE C 180 της 1.8.2009, σ. 63.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/47

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 14ης Σεπτεμβρίου 2010 — Da Silva Pinto Branco κατά Δικαστηρίου

(Υπόθεση F-52/09) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Πρόσληψη - Δόκιμος υπάλληλος - Απόλυση κατά το πέρας της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας - Δικαιώματα άμυνας - Εκτίμηση των ικανοτήτων - Δικαστικός έλεγχος)

2010/C 317/83

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Delfina Da Silva Pinto Branco (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωποι: M. Erniquin και C. Defago, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: A. V. Placco)

Αντικείμενο

Κατ’ αρχάς, το αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως περί απολύσεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας (στο εξής: προσφεύγουσα). Στη συνέχεια, το αίτημα διορισμού της προσφεύγουσας ως μόνιμης υπαλλήλου ή, επικουρικώς, επαναφοράς της στη θέση της δόκιμης υπαλλήλου. Τέλος, το αίτημα καταβολής χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω της ηθικής βλάβης την οποία αυτή υπέστη.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)

Καταδικάζει την D. Da Silva Pinto Branco στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

(1)  EE C 244 της 10.10.2009, σ. 16.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/48

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 14ης Σεπτεμβρίου 2010 — ΑΕ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-79/09)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Κοινωνική ασφάλιση - Ασφάλιση κατά ατυχημάτων και επαγγελματικών νόσων - Άρθρο 73 του ΚΥΚ - Άρνηση αναγνωρίσεως της επαγγελματικής προελεύσεως μιας νόσου - Υπερευαισθησία στα ηλεκτρομαγνητικά πεδία)

2010/C 317/84

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: AE (Muchamiel, Ισπανία) (εκπρόσωποι: L. Levi και M. Vandenbussche, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Currall και D. Martin, στη συνέχεια J. Currall και J. Baquero Cruz)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως, αφενός, της αποφάσεως της ΑΔΑ της 15ης Δεκεμβρίου 2008, η οποία παρελήφθη στις 16 Ιανουαρίου 2009, περί απορρίψεως του αιτήματος του προσφεύγοντος-ενάγοντος να αναγνωρισθεί η πάθησή του ως επαγγελματική νόσος, κατά την έννοια του άρθρου 73 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, και, αφετέρου, εφόσον παρίσταται ανάγκη, αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της 11ης Ιουνίου 2009 περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος. Αίτημα καταβολής ποσού 12 000 ευρώ ως χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω της ηθικής βλάβης την οποία υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)

Υποχρεώνει την Επιτροπή να καταβάλει στον AE το ποσό των 2 000 ευρώ.

2)

Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή κατά τα λοιπά.

3)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει, πλην των εξόδων της, το ένα τέταρτο των δικαστικών εξόδων του προσφεύγοντος-ενάγοντος.

4)

Ο προσφεύγων-ενάγων φέρει τα τρία τέταρτα των δικαστικών εξόδων του.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/48

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 14ης Σεπτεμβρίου 2010 — Rossi Ferreras κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-85/09) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Περίοδος αξιολογήσεως 2001/2002 - Έκθεση εξελίξεως σταδιοδρομίας - Εκτέλεση ακυρωτικής αποφάσεως - Συνέπειες της ανακλήσεως μιας πράξεως - Καθορισμός των σκοπών)

2010/C 317/85

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Francisco Rossi Ferreras (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: F. Frabetti, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Berscheid και C. Berardis-Kayser)

Αντικείμενο

Το αίτημα ακυρώσεως της εκθέσεως εξελίξεως σταδιοδρομίας του προσφεύγοντος για το διάστημα από 1ης Ιουλίου 2001 έως 31 Δεκεμβρίου 2002

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή του F. Rossi Ferreras

2)

Καταδικάζει τον F. Rossi Ferreras στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 312 της 19.12.2009, σ. 45.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/48

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 6ης Οκτωβρίου 2010 — Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-2/10) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Κοινωνική ασφάλιση - Υγειονομική ασφάλιση - Αιτήσεις επιστροφής ιατρικών εξόδων - Απουσία βλαπτικής πράξεως - Προδήλως απαράδεκτη και προδήλως νόμω αβάσιμη προσφυγή - Άρθρο 94 του Κανονισμού Διαδικασίας)

2010/C 317/86

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Currall και C. Berardis-Kayser, επικουρούμενοι από τον A. Dal Ferro, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Η ακύρωση της αποφάσεως με την οποία απορρίφθηκε αίτηση για την κάλυψη κατά ποσοστό 100 % των ιατρικών εξόδων του προσφεύγοντος.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή του L.. Marcuccio ως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη.

2)

Καταδικάζει τον L. Marcuccio στα δικαστικά έξοδα.

3)

Υποχρεώνει τον L. Marcuccio να αποδώσει στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης το ποσό των 1 500 ευρώ.

(1)  EE C 63της 13.3.2010, σ. 53.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/49

Προσφυγή-αγωγή της 30ής Αυγούστου 2010 — Cantisani κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-71/10)

()

2010/C 317/87

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Nicola Cantisani (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: S. de Lannoy, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η ακύρωση της αποφάσεως της καθής-εναγομένης περί απορρίψεως της αιτήσεως αρωγής του προσφεύγοντος-ενάγοντος, αφορώσας την ηθική παρενόχληση, και τo αίτημα αποκαταστάσεως της ζημίας την οποία αυτός υπέστη.

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων (στο εξής: προσφεύγων) ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει την απόφαση του Διευθυντή της Γενικής Διευθύνσεως Προσωπικού και Διοικήσεως της Επιτροπής, της 9ης Οκτωβρίου 2009 [ADMIN.B2/JJ/jm 0(09)], με την οποία η διοίκηση έκρινε ότι έπρεπε να μη δώσει συνέχεια στην αίτηση αρωγής που υπέβαλε ο προσφεύγων στην Επιτροπή στις 29 Ιανουαρίου 2009,

—

να αποζημιώσει τον προσφεύγοντα για την υλική ζημία και να του καταβάλει χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη την οποία υπέστη,

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/49

Προσφυγή-αγωγή της 30ής Αυγούστου 2010 — Cantisani κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-71/10)

()

2010/C 317/87

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Nicola Cantisani (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: S. de Lannoy, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η ακύρωση της αποφάσεως της καθής-εναγομένης περί απορρίψεως της αιτήσεως αρωγής του προσφεύγοντος-ενάγοντος, αφορώσας την ηθική παρενόχληση, και τo αίτημα αποκαταστάσεως της ζημίας την οποία αυτός υπέστη.

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων (στο εξής: προσφεύγων) ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει την απόφαση του Διευθυντή της Γενικής Διευθύνσεως Προσωπικού και Διοικήσεως της Επιτροπής, της 9ης Οκτωβρίου 2009 [ADMIN.B2/JJ/jm 0(09)], με την οποία η διοίκηση έκρινε ότι έπρεπε να μη δώσει συνέχεια στην αίτηση αρωγής που υπέβαλε ο προσφεύγων στην Επιτροπή στις 29 Ιανουαρίου 2009,

—

να αποζημιώσει τον προσφεύγοντα για την υλική ζημία και να του καταβάλει χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη την οποία υπέστη,

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/49

Προσφυγή της 24ης Σεπτεμβρίου 2010 — Dubus κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση F-86/10)

()

2010/C 317/89

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Charles Dubus (Tervuren, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: E. Boigelot και S. Woog, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως του καθού να μην περιλάβει τον προσφεύγοντα στον πίνακα των υπαλλήλων που προάγονται από τον βαθμό AST3 στον βαθμό AST4 για το έτος 2009.

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει την απόφαση του Κοινοβουλίου να μην περιλάβει τον προσφεύγοντα στον πίνακα των υπαλλήλων που προάγονται από τον βαθμό AST3 στον βαθμό AST4 στο πλαίσιο των προαγωγών 2009·

—

κατά συνέπεια της ακυρώσεως, να προβεί σε νέα συγκριτική εξέταση των προσόντων του προσφεύγοντος και των άλλων υποψηφίων για τις προαγωγές 2009 και να προαγάγει τον προσφεύγοντα στον βαθμό AST4 αναδρομικώς από 1ης Ιανουαρίου 2009 και να του καταβάλλει τόκους επί των αναδρομικών αποδοχών με το επιτόκιο που καθορίζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τις κύριες πράξεις ανατοκισμού, από 1ης Ιανουαρίου 2009, αυξημένο κατά δύο μονάδες·

—

να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/50

Προσφυγή-αγωγή της 27ης Σεπτεμβρίου 2010 — Van Asbroeck κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-88/10)

()

2010/C 317/90

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Marc Van Asbroeck (Dilbeek, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: S. Rodrigues, A. Blot και C. Bernard-Glanz, δικηγόροι)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η ακύρωση της αποφάσεως της καθής-εναγομένης περί απορρίψεως της αιτήσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος προκειμένου να μην εφαρμοσθεί εν μέρει η απόφαση της Επιτροπής, της 22ας Οκτωβρίου 2008, σχετικά με την πρόβλεψη αποζημιώσεως υπέρ των υπαλλήλων που μετατάχθηκαν κατά κατηγορία προ της 1ης Μαΐου 2004, να καταταγεί εκ νέου ο προσφεύγων-ενάγων, αναδρομικώς από 1ης Μαΐου 2004, στον βαθμό D*4/8 και να αποκατασταθεί η σταδιοδρομία του σύμφωνα με τις προαγωγές κατά βαθμό, τις ετήσιες προσαρμογές και τις προαγωγές κατά κλιμάκιο των οποίων έτυχε έκτοτε.

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

Να καλέσει την καθής.εναγόμενη να λάβει ρητώς θέση επί του πίνακα που κατάρτισε ο προσφεύγων-ενάγων προκειμένου να συγκριθεί η εξέλιξη του πραγματικού μισθού του μ’ αυτήν του μισθού που θα έπρεπε να του καταβάλλεται εάν δεν είχε μεταταγεί κατά κατηγορία προ της 1ης Μαΐου 2004·

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση που υπέβαλε ο προσφεύγων-ενάγων προκειμένου να μην εφαρμοσθεί το άρθρο 1, παράγραφος 3, τρίτη περίοδος, της αποφάσεως της Επιτροπής, της 22ας Οκτωβρίου 2008, σχετικά με την πρόβλεψη αποζημιώσεως υπέρ των υπαλλήλων που μετατάχθηκαν κατά κατηγορία προ της 1ης Μαΐου 2004, να καταταγεί εκ νέου ο προσφεύγων-ενάγων, αναδρομικώς από 1ης Μαΐου 2004, στον βαθμό D*4/8 και να αποκατασταθεί η σταδιοδρομία του σύμφωνα με τις προαγωγές κατά βαθμό, τις ετήσιες προσαρμογές και τις προαγωγές κατά κλιμάκιο των οποίων έτυχε έκτοτε, καθώς και, εφόσον παρίσταται ανάγκη, να ακυρώσει την απόφαση με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση·

—

να υποχρεώσει την καθής-εναγόμενη να καταβάλει ποσό το οποίο καθορίζεται προσωρινώς στα 13 218,24 ευρώ, σε αποκατάσταση της οικονομικής ζημίας, και το οποίο πρέπει να προσαυξηθεί με τους τόκους υπερημερίας, υπολογιζομένους με το νόμιμο επιτόκιο από της εκδόσεως της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης·

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/50

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 16ης Σεπτεμβρίου 2010 — Block κ.λπ. και Knaul κ.λπ κατά Επιτροπής

(Ενωθείσες υποθέσεις F-8/05 και F-10/05) (1)

()

2010/C 317/91

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή των υποθέσεων.

(1)  EE C 115 της 14.5.2005, σ. 33 και 36.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/50

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 16ης Σεπτεμβρίου 2010 — Avendano κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-45/06) (1)

()

2010/C 317/92

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1)  ΕΕ C 143 της 17.6.2006, σ. 39.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/50

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 16ης Σεπτεμβρίου 2010 — Baele κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-70/06) (1)

()

2010/C 317/93

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1)  EE C 190 της 12.8.2006, σ. 36.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/51

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 16ης Σεπτεμβρίου 2010 — Blank κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-103/06) (1)

()

2010/C 317/94

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1)  EE C 261 της 28.10.2006, σ. 35.

20.11.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 317/51

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 16ης Σεπτεμβρίου 2010 — Ernotte κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-90/09) (1)

()

2010/C 317/95

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως, κατόπιν φιλικού διακανονισμού.

(1)  EE C 11 της 16.1.2010, σ. 41.