ISSN 1725-2415

doi:10.3000/17252415.C_2010.209.ell

Επίσημη Εφημερίδα

της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209

European flag  

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα

Ανακοινώσεις και Πληροφορίες

53ό έτος
31 Ιουλίου 2010


Ανακοίνωση αριθ

Περιεχόμενα

Σελίδα

 

IV   Πληροφορίες

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ, ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

 

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

2010/C 209/01

Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςEE C 195 της 17.7.2010

1

 

Γενικό Δικαστήριο

2010/C 209/02

Εξακολούθηση της δραστηριότητας του Γενικού Δικαστηρίου μεταξύ 1ης και 13ης Σεπτεμβρίου 2010

2

 

V   Γνωστοποιήσεις

 

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

 

Δικαστήριο

2010/C 209/03

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-570/07 και C-571/07: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 1ης Ιουνίου 2010 [αιτήσεις του Tribunal Superior de Justicia de Asturias (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — José Manuel Blanco Pérez, María del Pilar Chao Gómez κατά Consejería de Salud y Servicios Sanitarios (C-570/07), Principado de Asturias (C-571/07) (Άρθρο 49 ΣΛΕΕ — Οδηγία 2005/36/ΕΚ — Ελευθερία εγκαταστάσεως — Δημόσια υγεία — Φαρμακεία — Απόσταση μεταξύ τους — Εφοδιασμός του κοινού σε φάρμακα — Άδεια εκμεταλλεύσεως — Εδαφική κατανομή των φαρμακείων — Θέσπιση ορίων βάσει του κριτηρίου της δημογραφικής πυκνότητας — Ελάχιστη απόσταση μεταξύ των φαρμακείων — Υποψήφιοι που άσκησαν την επαγγελματική δραστηριότητα σε τμήμα της εθνικής επικράτειας — Προτεραιότητα — Δυσμενής διάκριση)

3

2010/C 209/04

Υπόθεση C-58/08: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 8ης Ιουνίου 2010 [αίτηση του High Court of Justice (England & Wales), Queens’s Bench Division (Administrative Court) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — The Queen, κατόπιν αιτήσεως των Vodafone Ltd, Telefónica O2 Europe plc, T-Mobile International AG, Orange Personal Communications Services Ltd κατά Secretary of State for Business, Enterprise and Regulatory Reform [Κανονισμός (ΕΚ) 717/2007 — Περιαγωγή σε δημόσια δίκτυα κινητής τηλεφωνίας εντός της Κοινότητας — Κύρος — Νομική βάση — Άρθρο 95 ΕΚ — Αρχές της αναλογικότητας και της επικουρικότητας]

4

2010/C 209/05

Υπόθεση C-203/08: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 3ης Ιουνίου 2010 [αίτηση του Raad van State (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sporting Exchange Ltd, η οποία ενεργεί υπό την ονομασία Betfair, κατά Minister van Justitie (Άρθρο 49 ΕΚ — Περιορισμοί της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών — Τυχερά παίγνια — Εκμετάλλευση τυχερών παιγνίων μέσω διαδικτύου — Ρύθμιση η οποία προβλέπει την αδειοδότηση μόνον ενός επιχειρηματία — Ανανέωση της άδειας χωρίς προκήρυξη διαγωνισμού — Αρχή της ίσης μεταχειρίσεως και υποχρέωση διαφάνειας — Εφαρμογή στον τομέα των τυχερών παιγνίων)

4

2010/C 209/06

Υπόθεση C-258/08: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 3ης Ιουνίου 2010 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ladbrokes Betting & Gaming Ltd, Ladbrokes International Ltd κατά Stichting de Nationale Sporttotalisator (Άρθρο 49 ΕΚ — Περιορισμοί της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών — Τυχερά παίγνια — Εκμετάλλευση τυχερών παιγνίων μέσω διαδικτύου — Ρύθμιση που προβλέπει την αδειοδότηση μόνον ενός επιχειρηματία — Άρνηση χορηγήσεως άδειας εκμεταλλεύσεως σε επιχειρηματία που είναι κάτοχος αδείας σε άλλα κράτη μέλη — Δικαιολογητικός λόγος — Αναλογικότητα — Έλεγχος κάθε συγκεκριμένου μέτρου εκτελέσεως της εθνικής νομοθεσίας)

5

2010/C 209/07

Υπόθεση C-484/08: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 3ης Ιουνίου 2010 [αίτηση του Tribunal Supremo (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Caja de Ahorros y Monte de Piedad de Madrid κατά Asociación de Usuarios de Servicios Bancarios (Ausbanc) (Οδηγία 93/13/ΕΟΚ — Συμβάσεις που συνάπτονται με καταναλωτές — Ρήτρες που καθορίζουν το κύριο αντικείμενο της συμβάσεως — Δικαστικός έλεγχος του καταχρηστικού τους χαρακτήρα — Αποκλείεται — Αυστηρότερες εθνικές διατάξεις προς εξασφάλιση μεγαλύτερης προστασίας του καταναλωτή)

6

2010/C 209/08

Υπόθεση C-487/08: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 3ης Ιουνίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου της Ισπανίας (Παράβαση κράτους μέλους — Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων — Άρθρα 56 ΕΚ και 40 της Συμφωνίας ΕΟΧ — Διαφορετική μεταχείριση — Μερίσματα διανεμόμενα σε ημεδαπές και αλλοδαπές εταιρίες)

6

2010/C 209/09

Υπόθεση C-491/08: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Ιουνίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας (Παράβαση κράτους μέλους — Οδηγία 92/43/ΕΟΚ — Διατήρηση των φυσικών οικοτόπων — Καθεστώς προστασίας — Τουριστικό συγκρότημα Is Arenas)

7

2010/C 209/10

Υπόθεση C-569/08: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 3ης Ιουνίου 2010 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Internetportal und Marketing GmbH κατά Richard Schlicht [Διαδίκτυο — Τομέας ανωτάτου επιπέδου.eu — Κανονισμός (ΕΚ) 874/2004 — Ονόματα τομέα — Σταδιακή καταχώριση — Ειδικοί χαρακτήρες — Κερδοσκοπικές και καταχρηστικές καταχωρίσεις — Έννοια του όρου κακή πίστη]

7

2010/C 209/11

Υπόθεση C-127/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 3ης Ιουνίου 2010 [αίτηση του Oberlandesgericht Nürnberg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Coty Prestige Lancaster Group GmbH κατά Simex Trading AG [Δίκαιο των σημάτων — Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 — Άρθρο 13, παράγραφος 1 — Οδηγία 89/104/EOK — Άρθρο 7, παράγραφος 1 — Ανάλωση των δικαιωμάτων του δικαιούχου επί του σήματος — Έννοια της διαθέσεως προϊόντος στο εμπόριο — Συγκατάθεση του δικαιούχου — Διάθεση από τον δικαιούχο σήματος φιαλιδίων αρώματος με την ένδειξη προς δοκιμή σε εγκεκριμένο εξειδικευμένο έμπορο, μέλος επιλεκτικού συστήματος διανομής]

8

2010/C 209/12

Υπόθεση C-140/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Ιουνίου 2010 [αίτηση του Tribunale di Genova (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Fallimento Traghetti del Mediterraneo SpA κατά Presidenza del Consiglio dei Ministri (Κρατικές ενισχύσεις — Επιδοτήσεις χορηγούμενες σε επιχειρήσεις θαλάσσιων μεταφορών που υπέχουν υποχρεώσεις δημόσιας υπηρεσίας — Εθνική νομοθεσία προβλέπουσα τη δυνατότητα χορηγήσεως προκαταβολής πριν την έγκριση συμβάσεως)

9

2010/C 209/13

Υπόθεση C-237/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 3ης Ιουνίου 2010 [αίτηση του Cour de cassation (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — État belge κατά Nathalie De Fruytier (Έκτη οδηγία ΦΠΑ — Άρθρο 13, A, παράγραφος 1, στοιχείο δ' — Απαλλαγές δραστηριοτήτων γενικού συμφέροντος — Παραδόσεις ανθρωπίνων οργάνων, αίματος και γάλακτος — Δραστηριότητα της μεταφοράς ανθρωπίνων οργάνων και βιολογικών δειγμάτων την οποία πραγματοποιεί ελεύθερος επαγγελματίας για νοσηλευτικά ιδρύματα και ιατρικά εργαστήρια — Έννοιες παράδοση αγαθού και παροχή υπηρεσιών — Κριτήρια διακρίσεως)

10

2010/C 209/14

Υπόθεση C-378/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 10ης Ιουνίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Τσεχικής Δημοκρατίας (Παράβαση κράτους μέλους — Οδηγία 85/337/ΕΟΚ — Άρθρο 10α, πρώτο και τρίτο εδάφιο — Εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον — Εθνική ρύθμιση περιορίζουσα το δικαίωμα προσφυγής κατά των αποφάσεων στον περιβαλλοντικό τομέα — Παράλειψη μεταφοράς της εν λόγω διατάξεως στην εσωτερική έννομη τάξη εντός της ταχθείσας προθεσμίας)

10

2010/C 209/15

Υπόθεση C-26/10 P: Αναίρεση που άσκησε στις 18 Ιανουαρίου 2010 ο Paul Inge Hansen κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (έκτο τμήμα) στις 17 Νοεμβρίου 2009 στην υπόθεση T-295/09, Paul Inge Hansen κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

11

2010/C 209/16

Υπόθεση C-185/10: Προσφυγή της 13ης Απριλίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

11

2010/C 209/17

Υπόθεση C-193/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 19 Απριλίου 2010 — KMB Europe BV κατά Hauptzollamt Duisburg

11

2010/C 209/18

Υπόθεση C-201/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Hamburg (Γερμανία) στις 26 Απριλίου 2010 — Ze Fu Fleischhandel GmbH κατά Hauptzollamt Hamburg-Jonas

12

2010/C 209/19

Υπόθεση C-202/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Hamburg (Γερμανία) στις 26 Απριλίου 2010 — Vion Trading GmbH κατά Hauptzollamt Hamburg-Jonas

12

2010/C 209/20

Υπόθεση C-212/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (Πολωνία) στις 3 Μαϊου 2010 — Logstor ROR Polska Sp z.o.o. κατά Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

13

2010/C 209/21

Υπόθεση C-215/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το First-tier Tribunal (Tax) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 4 Μαΐου 2010 — Pacific World Limited και FDD International Limited κατά Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs

13

2010/C 209/22

Υπόθεση C-220/10: Προσφυγή της 6ης Μαΐου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας

14

2010/C 209/23

Υπόθεση C-226/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Amtsgerichts Köln (Γερμανία) στις 10 Μαΐου 2010 — Hannelore Adams κατά Germanwings GmbH

15

2010/C 209/24

Υπόθεση C-227/10: Προσφυγή της 7ης Μαΐου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Εσθονίας

16

2010/C 209/25

Υπόθεση C-228/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το High Court of Justice (Chancery Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 10 Μαΐου 2010 — Union of European Football Associations (UEFA) και British Sky Broadcasting Ltd κατά Euroview Sport Ltd

16

2010/C 209/26

Υπόθεση C-230/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Juzgado de lo Contencioso-Administrativo no 3 de Almería στις 11 Μαΐου 2010 — Agueda María Saenz Morales κατά Consejería para la Igualdad y Bienestar Social de la Junta de Andalucía

21

2010/C 209/27

Υπόθεση C-232/10: Προσφυγή της 10ης Μαΐου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

21

2010/C 209/28

Υπόθεση C-235/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Λουξεμβούργο) στις 12 Μαΐου 2010 — David Claes κατά Landsbanki Luxembourg S.A. υπό εκκαθάριση

22

2010/C 209/29

Υπόθεση C-236/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Λουξεμβούργο) στις 12 Μαΐου 2010 — Sophie Jeanjean κατά Landsbanki Luxembourg SA, υπό εκκαθάριση

22

2010/C 209/30

Υπόθεση C-237/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Λουξεμβούργο) στις 12 Μαΐου 2010 — Miguel Remy κατά Landsbanki Luxembourg SA, υπό εκκαθάριση

23

2010/C 209/31

Υπόθεση C-238/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Λουξεμβούργο) στις 12 Μαΐου 2010 — Volker Schneider κατά Landsbanki Luxembourg SA, υπό εκκαθάριση

23

2010/C 209/32

Υπόθεση C-239/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Λουξεμβούργο) στις 12 Μαΐου 2010 — Xuan-Mai Tran κατά Landsbanki Luxembourg SA, υπό εκκαθάριση

24

2010/C 209/33

Υπόθεση C-242/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per la Lombardia (τρίτο τμήμα) (Ιταλία) στις 17 Μαΐου 2010 — ENEL Produzione SpA κατά Autorità per l'energia elettrica e il gas

24

2010/C 209/34

Υπόθεση C-243/10: Προσφυγή της 18ης Μαΐου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

24

2010/C 209/35

Υπόθεση C-247/10 P: Αναίρεση που άσκησε στις 18 Μαΐου 2010 η Zhejiang Aokang Shoes Co., Ltd κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 4 Μαρτίου 2010 στην υπόθεση T-407/06, Zhejiang Aokang Shoes Co., Ltd κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

25

2010/C 209/36

Υπόθεση C-248/10: Προσφυγή της 19ης Μαΐου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

26

2010/C 209/37

Υπόθεση C-249/10 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 18 Μαΐου 2010 οι Brosmann Footwear (HK) Ltd, Seasonable Footwear (Zhongshan) Ltd, Lung Pao Footwear (Guangzhou) Ltd και Risen Footwear (HK) Co. Ltd κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 4 Μαρτίου 2010, στην υπόθεση T-401/06, Brosmann Footwear (HK) Co. Ltd κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

26

2010/C 209/38

Υπόθεση C-255/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunale di Roma (Ιταλία) στις 23 Μαρτίου 2010 — Ποινική δίκη κατά Alessandro Sacchi

27

2010/C 209/39

Υπόθεση C-259/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Court of Appeal (Civil Division) (England & Wales) στις 26 Μαΐου 2010 — Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs κατά The Rank Group plc

28

2010/C 209/40

Υπόθεση C-260/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 26 Μαΐου 2010 — Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs κατά The Rank Group plc

29

2010/C 209/41

Υπόθεση C-264/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Înalta Curte de Casație și Justiție (Ρουμανία) στις 28 Μαΐου 2010 — Gheorghe Kita

30

2010/C 209/42

Υπόθεση C-276/10: Προσφυγή της 2ας Ιουνίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Τσεχικής Δημοκρατίας

30

2010/C 209/43

Υπόθεση C-278/10: Προσφυγή της 3ης Ιουνίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

31

2010/C 209/44

Υπόθεση C-279/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunale del Riesame di Verbania (Ιταλία) στις 4 Ιουνίου 2010 — Ποινική δίκη κατά Matteo Minesi

31

 

Γενικό Δικαστήριο

2010/C 209/45

Υπόθεση T-237/05: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Ιουνίου 2010 — Éditions Jacob κατά Επιτροπής [Πρόσβαση στα έγγραφα των οργάνων — Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 — Έγγραφα αφορώντα διαδικασία σχετική με πράξη συγκεντρώσεως επιχειρήσεων — Κανονισμός (ΕΚ) 4064/89 — Κανονισμός (ΕΚ) 139/2004 — Κανονισμός (ΕΚ) 802/2004 — Άρνηση της προσβάσεως — Εξαίρεση απτόμενη της προστασίας των δραστηριοτήτων έρευνας και ελέγχου — Εξαίρεση απτόμενη της προστασίας των εμπορικών συμφερόντων — Εξαίρεση απτόμενη της προστασίας της διαδικασίας λήψεως των αποφάσεων — Εξαίρεση απτόμενη της προστασίας των νομικών γνωμοδοτήσεων]

32

2010/C 209/46

Υπόθεση T-177/07: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουνίου 2010 — Mediaset κατά Επιτροπής (Κρατικές ενισχύσεις — Τηλεπικοινωνίες — Επιδότηση για την αγορά ψηφιακών αποκωδικοποιητών — Απόφαση με την οποία η ενίσχυση κηρύσσεται μη συμβατή με την κοινή αγορά και διατάσσεται η ανάκτησή της — Έννοια του όρου κρατική ενίσχυση — Εξαίρεση των αποκωδικοποιητών που χρησιμοποιούνται για τη λήψη τηλεοπτικών προγραμμάτων μέσω δορυφόρου — Πλεονέκτημα — Επιλεκτικός χαρακτήρας — Νόθευση του ανταγωνισμού — Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

32

2010/C 209/47

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-428/07 και T-455/07: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Ιουνίου 2010 — CEVA κατά Επιτροπής [Ρήτρα διαιτησίας — Συμβάσεις συναφθείσες στο πλαίσιο του ειδικού προγράμματος έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης στον τομέα Ποιότητας ζωής και διαχείρισης των έμβιων πόρων (1998-2002) — Σχέδια Seahealth και Biopal — Χρεωστικά σημειώματα — Αιτήσεις ακυρώσεως — Αναχαρακτηρισμός των προσφυγών — Παραδεκτό — Αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως και δικαιώματα άμυνας — Ανάκτηση του συνόλου της χρηματοοικονομικής συμβολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Σοβαρές οικονομικές παρατυπίες]

33

2010/C 209/48

Υπόθεση T-118/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουνίου 2010 — Actega Terra κατά ΓΕΕΑ (TERRAEFFEKT matt & gloss) [Κοινοτικό σήμα — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος TERRAEFFEKT matt & gloss — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Περιγραφικός χαρακτήρας — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]]

33

2010/C 209/49

Υπόθεση T-153/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιουνίου 2010 — Shenzhen Taiden κατά ΓΕΕΑ — Bosch Security Systems (Εξοπλισμός επικοινωνιών) [Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα — Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας — Καταχωρισθέν κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει εξοπλισμό επικοινωνιών — Προγενέστερο διεθνές κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα — Λόγος ακυρότητας — Έλλειψη ατομικού χαρακτήρα — Δεν δημιουργείται διαφορετική συνολική εντύπωση — Ενημερωμένος χρήστης — Βαθμός ελευθερίας του δημιουργού — Απόδειξη της διάθεσης στο κοινό του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος — Άρθρο 4, παράγραφος 1, άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 2, άρθρο 7, παράγραφος 1, και άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002]

34

2010/C 209/50

Υπόθεση T-255/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιουνίου 2010 — Montero Padilla κατά ΓΕΕΑ — Padilla Requena (JOSE PADILLA) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος JOSE PADILLA — Προγενέστερο σήμα και σημείο JOSE PADILLA — Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου — Δεν υφίσταται σήμα παγκοίνως γνωστό κατά την έννοια του άρθρου 6α της Συμβάσεως των Παρισίων ούτε σήμα που χαίρει φήμης — Άρθρο 8, παράγραφος 2, στοιχείο γ', και άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 2, στοιχείο γ', και άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009] — Δεν υφίσταται προγενέστερο σημείο χρησιμοποιούμενο στις συναλλαγές — Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού 40/94 (νυν άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού 207/2009)]

34

2010/C 209/51

Υπόθεση T-482/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Ιουνίου 2010 — Atlas Transport κατά ΓΕΕΑ — Hartmann (ATLAS TRANSPORT) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία εκπτώσεως — Λεκτικό κοινοτικό σήμα ATLAS TRANSPORT — Ουσιαστική χρήση του σήματος — Άρθρο 15 και άρθρο 50, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 (νυν άρθρο 15 και άρθρο 51, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)]

35

2010/C 209/52

Υπόθεση T-487/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2010 — Kureha κατά ΓΕΕΑ — Sanofi-Aventis (KREMEZIN) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος KREMEZIN — Προγενέστερο λεκτικό διεθνές σήμα KRENOSIN — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Ομοιότητα των σημείων — Ομοιότητα των προϊόντων — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009] — Απόδειξη της υπάρξεως του προγενεστέρου σήματος — Προθεσμία — Κανόνες 19 και 20 του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 — Απόδειξη της ουσιαστικής χρήσης του προγενέστερου σήματος — Άρθρο 43, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 40/94 (νυν άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 207/2009)]

35

2010/C 209/53

Υπόθεση T-490/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιουνίου 2010 — CM Capital Markets κατά ΓΕΕΑ — Carbon Capital Markets (CARBON CAPITAL MARKETS Emissions Compliance Solutions & Carbon Finance) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού κοινοτικού σήματος CARBON CAPITAL MARKETS Emissions Compliance Solutions & Carbon Finance — Προγενέστερο κοινοτικό και προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα CM Capital Markets — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Απουσία κινδύνου συγχύσεως — Απουσία ομοιότητας μεταξύ των σημείων — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]]

36

2010/C 209/54

Υπόθεση T-547/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουνίου 2010 — X Technology Swiss κατά ΓΕΕΑ (Χρωματισμός σε πορτοκαλί της μύτης κάλτσας) [Κοινοτικό σήμα — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος — Χρωματισμός σε πορτοκαλί της μύτης κάλτσας — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Απουσία διακριτικού χαρακτήρα — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]]

36

2010/C 209/55

Υπόθεση T-549/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Ιουνίου 2010 — Λουξεμβούργο κατά Επιτροπής [ΕΚΤ — Αναστολή χρηματοδοτικής συνδρομής — Καταπολέμηση των διακρίσεων και ανισοτήτων σε σχέση με την αγορά εργασίας — Σοβαρές ελλείψεις των συστημάτων διαχειρίσεως ή ελέγχου δυνάμενες να οδηγήσουν σε ανωμαλίες συστημικού χαρακτήρα — Άρθρο 39, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 1260/1999 — Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη]

37

2010/C 209/56

Υπόθεση T-563/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιουνίου 2010 — CM Capital Markets κατά ΓΕΕΑ — Carbon Capital Markets (CARBON CAPITAL MARKETS) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού κοινοτικού σήματος CARBON CAPITAL MARKETS — Προγενέστερο κοινοτικό και προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα CM Capital Markets — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Απουσία κινδύνου συγχύσεως — Απουσία ομοιότητας μεταξύ των σημείων — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]]

37

2010/C 209/57

Υπόθεση T-138/09: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Ιουνίου 2010 — Muñoz Arraiza κατά ΓΕΕΑ — Consejo Regulador de la Denominación de Origen Calificada Rioja (RIOJAVINA) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος RIOJAVINA — Προγενέστερο συλλογικό εικονιστικό κοινοτικό σήμα RIOJA — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)]

38

2010/C 209/58

Υπόθεση T-315/09: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Ιουνίου 2010 — Hoelzer κατά ΓΕΕΑ (SAFELOAD) [Κοινοτικό σήμα — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος SAFELOAD — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Περιγραφικός χαρακτήρας — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]

38

2010/C 209/59

Υπόθεση T-173/09: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Ιουνίου 2010 — Ζ κατά Επιτροπής (Πρόσβαση στα έγγραφα — Απαράδεκτο — Εντολή προς τη διοίκηση)

38

2010/C 209/60

Υπόθεση T-79/10 R: Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Ιουνίου 2010 — COLT Télécommunications France κατά Επιτροπής (Ασφαλιστικά μέτρα — Κρατικές ενισχύσεις — Εκμετάλλευση δικτύου ηλεκτρονικών επικοινωνιών πολύ υψηλής ταχύτητας — Αντιστάθμιση του κόστους παροχής δημόσιας υπηρεσίας — Απόφαση διαπιστώνουσα ότι το κοινοποιηθέν μέτρο δεν συνιστά ενίσχυση — Αίτηση αναστολής εκτελέσεως — Έλλειψη επείγοντος)

39

2010/C 209/61

Υπόθεση T-166/10: Προσφυγή της Samskip Multimodal Container Logistics κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που ασκήθηκε στις 7 Απριλίου 2010

39

2010/C 209/62

Υπόθεση T-220/10: Προσφυγή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά της EU Research Projects που ασκήθηκε στις 18 Μαΐου 2010

40

2010/C 209/63

Υπόθεση T-224/10: Προσφυγή της Association Belge des Consommateurs Test-Achats κατά της Επιτροπής που ασκήθηκε στις 17 Μαΐου 2010

41

2010/C 209/64

Υπόθεση T-226/10: Προσφυγή της 14ης Μαΐου 2010 — Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej κατά Επιτροπής

41

2010/C 209/65

Υπόθεση T-230/10: Προσφυγή-αγωγή της 21ης Μαΐου 2010 — Ισπανία κατά Επιτροπής

42

2010/C 209/66

Υπόθεση T-231/10: Προσφυγή της 21ης Μαΐου 2010 — Merlin κ.λπ. κατά ΓΕΕΑ — Dusyma (Παιχνίδια)

43

2010/C 209/67

Υπόθεση T-235/10: Προσφυγή της 21ης Μαΐου 2010 — Timehouse κατά ΓΕΕΑ (Απεικόνιση ρολογιού)

44

2010/C 209/68

Υπόθεση T-237/10: Προσφυγή της 26ης Μαΐου 2010 — Vuitton Malletier κατά ΓΕΕΑ — Friis Group International (Απεικόνιση μηχανισμού κλειδώματος)

44

2010/C 209/69

Υπόθεση T-238/10: Προσφυγή της 24ης Μαΐου 2010 — Scatizza κατά ΓΕΕΑ — Jacinto (HORSE COUTURE)

45

2010/C 209/70

Υπόθεση T-240/10: Προσφυγή της 27ης Μαΐου 2010 — Ουγγαρία κατά Επιτροπής

46

2010/C 209/71

Υπόθεση T-241/10: Προσφυγή της 24ης Μαΐου 2010 — Πολωνία κατά Επιτροπής

47

2010/C 209/72

Υπόθεση T-247/10: Προσφυγή της 28ης Μαΐου 2010 — medi κατά ΓΕΕΑ

48

2010/C 209/73

Υπόθεση T-248/10: Προσφυγή της 26ης Μαΐου 2010 — Ιταλία κατά Επιτροπής και EPSO

49

2010/C 209/74

Υπόθεση T-249/10: Προσφυγή της 31ης Μαΐου 2010 — Kitzinger κατά ΓΕΕΑ

49

2010/C 209/75

Υπόθεση T-250/10: Προσφυγή της 31ης Μαΐου 2010 — KNUT IP Management κατά ΓΕΕΑ — Zoologischer Garten Berlin (KNUT — DER EISBÄR)

50

2010/C 209/76

Υπόθεση T-252/10: Προσφυγή της 28ης Μαΐου 2010 — Cross Czech κατά Επιτροπής

51

2010/C 209/77

Υπόθεση T-500/07: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Ιουνίου 2010 — Βουλγαρία κατά Επιτροπής

51

2010/C 209/78

Υπόθεση T-65/08: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 1ης Ιουνίου 2010 — Ισπανία κατά Επιτροπής

51

 

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

2010/C 209/79

Υπόθεση F-30/08: Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 11ης Μαΐου 2010 Νανόπουλος κατά Επιτροπής (Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης — Παραδεκτό — Βλαπτική πράξη — Εξωσυμβατική ευθύνη — Διαρροές στον Τύπο — Αρχή του τεκμηρίου αθωότητας — Ηθική βλάβη — Απόφαση περί κινήσεως πειθαρχικής διαδικασίας — Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως — Καθήκον αρωγής — Άρθρο 24 του ΚΥΚ)

52

2010/C 209/80

Υπόθεση F-100/08: Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (3ο τμήμα) της 4ης Μαΐου 2010 Petrilli κατά Επιτροπής (Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Συντάξεις — Έννοια της κατοικίας — Κύρια κατοικία — Δικαιολογητικά)

52

2010/C 209/81

Υπόθεση F-13/09: Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 12ης Μαΐου 2010 Peláez Jimeno κατά Κοινοβουλίου (Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Προηγούμενη διοικητική ένσταση — Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής — Εκπρόθεσμη άσκηση — Απόδειξη — Πρώην έκτακτος υπάλληλος — Διορισμός ως υπαλλήλου — Άρθρο 5, παράγραφος 4, του παραρτήματος XIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως Υπαλλήλων — Íση μεταχείριση)

53

2010/C 209/82

Υπόθεση F-45/09: Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 15ης Ιουνίου 2010 — Lebedef-Caponi κατά Επιτροπής (Δημόσια Διοίκηση — Υπάλληλοι — Αξιολόγηση — Έκθεση αξιολογήσεως της σταδιοδρομίας — Περίοδος αξιολογήσεως 2007 — Προσφυγή ακυρώσεως — Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως — Εκπρόσωποι του προσωπικού — Γνωμοδότηση της ομάδας ad hoc)

53

2010/C 209/83

Υπόθεση F-33/10: Προσφυγή της 19ης Μαΐου 2010 — Lebedef κατά Επιτροπής

53

2010/C 209/84

Υπόθεση F-35/10: Προσφυγή της 26ης Μαΐου 2010 — Adriaansen κατά ΕΤΕπ

54

2010/C 209/85

Υπόθεση F-36/10: Προσφυγή της 27ης Μαΐου 2010 — Rapone κατά Επιτροπής

54

2010/C 209/86

Υπόθεση F-38/10: Προσφυγή της 31ης Μαΐου 2010 — Βακάλης κατά Επιτροπής

54

2010/C 209/87

Υπόθεση F-40/10: Προσφυγή της 7ης Ιουνίου 2010 — Lebedef κατά Επιτροπής

55

2010/C 209/88

Υπόθεση F-41/10: Προσφυγή-αγωγή της 7ης Ιουνίου 2010 — Moises Bermejo Garde κατά ΕΟΚΕ

55

2010/C 209/89

Υπόθεση F-42/10: Προσφυγή της 3ης Ιουνίου 2010 — Skareby κατά Επιτροπής

55

2010/C 209/90

Υπόθεση F-43/10: Προσφυγή/αγωγή της 4ης Ιουνίου 2010 — Cerafogli κατά ΕΚΤ

56

2010/C 209/91

Υπόθεση F-44/10: Προσφυγή της 11ης Ιουνίου 2010 — Lebedef κατά Επιτροπής

56

2010/C 209/92

Υπόθεση F-51/09: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 15ης Ιουνίου 2010 — Petrilli κατά Επιτροπής

57

2010/C 209/93

Υπόθεση F-70/09: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερo τμήμα) της 5ης Μαΐου 2010 — Nikolchov κατά Επιτροπής

57

2010/C 209/94

Υπόθεση F-94/09: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 5ης Μαΐου 2010 — Nikolchov κατά Επιτροπής

57

EL

 


IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ, ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/1


2010/C 209/01

Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

EE C 195 της 17.7.2010

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

EE C 179 της 3.7.2010

EE C 161 της 19.6.2010

EE C 148 της 5.6.2010

EE C 134 της 22.5.2010

EE C 113 της 1.5.2010

EE C 100 της 17.4.2010

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα σε:

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu


Γενικό Δικαστήριο

31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/2


Εξακολούθηση της δραστηριότητας του Γενικού Δικαστηρίου μεταξύ 1ης και 13ης Σεπτεμβρίου 2010

2010/C 209/02

Κατά τη συνεδρίαση της 8ης Ιουνίου 2010, η Ολομέλεια του Γενικού Δικαστηρίου διαπίστωσε ότι, λόγω των δικαστικών διακοπών, η ορκωμοσία ενώπιον του Δικαστηρίου των νέων μελών του Γενικού Δικαστηρίου θα λάβει χώρα μετά τη λήξη των ως άνω διακοπών και ότι, ως εκ τούτου, σύμφωνα με το άρθρο 5, τρίτο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου, μέχρι να αναλάβουν καθήκοντα τα νέα μέλη του Γενικού Δικαστηρίου:

η προεδρία του Γενικού Δικαστηρίου θα ασκείται από τον Πρόεδρο M. Jaeger·

η προεδρία των πενταμελών τμημάτων θα ασκείται από τους προέδρους τμήματος J. Azizi, A. Meij, Μ. Βηλαρά και N-J. Forwood, από την πρόεδρο τμήματος M.-E. Martins Ribeiro, από τον πρόεδρο τμήματος O. Czúcz και από τις προέδρους τμήματος I. Wiszniewska-Białecka και I. Pelikánová·

η απόφαση της 19ης Σεπτεμβρίου 2007 σχετικά με την οργάνωση του Πρωτοδικείου και τη σύνθεση του τμήματος μείζονος συνθέσεως (ΕΕ C 269, σ. 40), η απόφαση της 16ης Ιουνίου 2009 σχετικά με τα κριτήρια της αναθέσεως των υποθέσεων στα τμήματα και τη σύνθεση του τμήματος αναιρέσεων (ΕΕ C 153, σ. 2), η απόφαση της 7ης Οκτωβρίου 2009 σχετικά με την τοποθέτηση των δικαστών στα τμήματα (ΕΕ C 267, σ. 6) και η απόφαση της 12ης Μαΐου 2010 σχετικά με τον ορισμό του δικαστή που αντικαθιστά τον Πρόεδρο του Γενικού Δικαστηρίου στα καθήκοντα δικαστή ασφαλιστικών μέτρων (ΕΕ C 148, σ. 1) θα εξακολουθήσουν να ισχύουν.


V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/3


Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 1ης Ιουνίου 2010 [αιτήσεις του Tribunal Superior de Justicia de Asturias (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — José Manuel Blanco Pérez, María del Pilar Chao Gómez κατά Consejería de Salud y Servicios Sanitarios (C-570/07), Principado de Asturias (C-571/07)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-570/07 και C-571/07) (1)

(Άρθρο 49 ΣΛΕΕ - Οδηγία 2005/36/ΕΚ - Ελευθερία εγκαταστάσεως - Δημόσια υγεία - Φαρμακεία - Απόσταση μεταξύ τους - Εφοδιασμός του κοινού σε φάρμακα - Άδεια εκμεταλλεύσεως - Εδαφική κατανομή των φαρμακείων - Θέσπιση ορίων βάσει του κριτηρίου της δημογραφικής πυκνότητας - Ελάχιστη απόσταση μεταξύ των φαρμακείων - Υποψήφιοι που άσκησαν την επαγγελματική δραστηριότητα σε τμήμα της εθνικής επικράτειας - Προτεραιότητα - Δυσμενής διάκριση)

2010/C 209/03

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Superior de Justicia de Asturias

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

José Manuel Blanco Pérez, María del Pilar Chao Gómez

κατά

Consejería de Salud y Servicios Sanitarios (C-570/07), Principado de Asturias (C-571/07)

παρουσία των:

Federación Empresarial de Farmacéuticos Españoles (C-570/07), Plataforma para la Libre Apertura de Farmacias (C-570/07), Celso Fernández Gómez (C-571/07), Consejo General de Colegios Oficiales de Farmacéuticos de España, Plataforma para la Defensa del Modelo Mediterráneo de Farmacias, Muy Ilustre Colegio Oficial de Farmacéuticos de Valencia, Asociación Nacional de Grandes Empresas de Distribución (ANGED)

Αντικείμενο

Αιτήσεις για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Tribunal Superior de Justicia de Asturias — Ερμηνεία του άρθρου 43 ΕΚ — Διάταγμα προβλέπον τις προϋποθέσεις για την ίδρυση νέων φαρμακείων

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 49 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι δεν αντίκειται κατ’ αρχήν σε μια εθνική ρύθμιση όπως η επίδικη στην κύρια δίκη που επιβάλλει όρια στη χορήγηση αδειών ιδρύσεως νέων φαρμακείων, προβλέποντας ότι:

σε κάθε ζώνη φαρμακευτικών υπηρεσιών μπορεί να ιδρυθεί κατ’ αρχήν ένα μόνο φαρμακείο ανά 2 800 κατοίκους·

πρόσθετο φαρμακείο μπορεί να ιδρυθεί μόνο σε περίπτωση υπερβάσεως του ορίου αυτού, ιδρύεται δε για κάθε 2 000 επιπλέον κατοίκους· και

κάθε φαρμακείο πρέπει να βρίσκεται σε μια ελάχιστη απόσταση από τα ήδη υπάρχοντα φαρμακεία, απόσταση που είναι κατά γενικό κανόνα 250 μέτρα.

Όμως το άρθρο 49 ΣΛΕΕ αντίκειται σε μια τέτοια εθνική ρύθμιση στο μέτρο που οι βασικοί κανόνες των 2 800 κατοίκων ή των 250 μέτρων εμποδίζουν, σε κάθε γεωγραφική ζώνη με ιδιαίτερα δημογραφικά χαρακτηριστικά, την ίδρυση επαρκούς αριθμού φαρμακείων ικανών να εξασφαλίσουν την κατάλληλη φαρμακευτική υπηρεσία, πράγμα που απόκειται στο εθνικό δικαστήριο να εξακριβώσει.

2)

Το άρθρο 49 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 1, παράγραφοι 1 και 2, της οδηγίας 85/432/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 1985, για το συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων που αφορούν ορισμένες δραστηριότητες στον τομέα της φαρμακευτικής, και το άρθρο 45, παράγραφος 2, στοιχεία α' και ζ', της οδηγίας 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων, έχουν την έννοια ότι αντίκεινται σε κριτήρια όπως αυτά που διατυπώνουν τα σημεία 6 και 7, στοιχείο c, του παραρτήματος του διατάγματος 72/2001, της 19ης Ιουλίου 2001, περί ρυθμίσεως των φαρμακείων και των υπηρεσιών φαρμακείου στο Πριγκιπάτο των Αστουριών (Decreto 72/2001 regulador de las oficinas de farmacia y botiquines en el Principado de Asturias), βάσει των οποίων επιλέγονται οι λαμβάνοντες άδεια ιδρύσεως νέων φαρμακείων.


(1)  ΕΕ C 79 της 29.3.2008.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/4


Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 8ης Ιουνίου 2010 [αίτηση του High Court of Justice (England & Wales), Queens’s Bench Division (Administrative Court) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — The Queen, κατόπιν αιτήσεως των Vodafone Ltd, Telefónica O2 Europe plc, T-Mobile International AG, Orange Personal Communications Services Ltd κατά Secretary of State for Business, Enterprise and Regulatory Reform

(Υπόθεση C-58/08) (1)

(Κανονισμός (ΕΚ) 717/2007 - Περιαγωγή σε δημόσια δίκτυα κινητής τηλεφωνίας εντός της Κοινότητας - Κύρος - Νομική βάση - Άρθρο 95 ΕΚ - Αρχές της αναλογικότητας και της επικουρικότητας)

2010/C 209/04

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Justice (England & Wales), Queens’s Bench Division (Administrative Court)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

The Queen, κατόπιν αιτήσεως των Vodafone Ltd, Telefónica O2 Europe plc, T-Mobile International AG, Orange Personal Communications Services Ltd

κατά

Secretary of State for Business, Enterprise and Regulatory Reform

παρισταμένων των: Office of Communications, Hutchison 3G UK Ltd, GSM Association

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — High Court of Justice (England & Wales), Queens’s Bench Division (Administrative Court) — Κύρος του κανονισμού (ΕΚ) 717/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2007, για την περιαγωγή σε δημόσια δίκτυα κινητής τηλεφωνίας εντός της Κοινότητας και για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/21/ΕΚ (EE L 171, σ. 32) — Επιλογή της νομικής βάσεως — Κύρος των άρθρων 4, παράγραφος 2, στοιχείο α', και 6, παράγραφος 3, του κανονισμού, που επιβάλλουν ανώτατη τιμή για τις κλήσεις περιαγωγής, υπό το πρίσμα των αρχών της αναλογικότητας και της επικουρικότητας

Διατακτικό

Από την εξέταση των υποβληθέντων προδικαστικών ερωτημάτων δεν προέκυψαν στοιχεία δυνάμενα να επηρεάσουν το κύρος του κανονισμού (ΕΚ) 717/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2007, για την περιαγωγή σε δημόσια δίκτυα κινητής τηλεφωνίας εντός της Κοινότητας και για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/21/ΕΚ.


(1)  ΕΕ C 107 της 26.4.2008.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/4


Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 3ης Ιουνίου 2010 [αίτηση του Raad van State (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sporting Exchange Ltd, η οποία ενεργεί υπό την ονομασία «Betfair», κατά Minister van Justitie

(Υπόθεση C-203/08) (1)

(Άρθρο 49 ΕΚ - Περιορισμοί της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών - Τυχερά παίγνια - Εκμετάλλευση τυχερών παιγνίων μέσω διαδικτύου - Ρύθμιση η οποία προβλέπει την αδειοδότηση μόνον ενός επιχειρηματία - Ανανέωση της άδειας χωρίς προκήρυξη διαγωνισμού - Αρχή της ίσης μεταχειρίσεως και υποχρέωση διαφάνειας - Εφαρμογή στον τομέα των τυχερών παιγνίων)

2010/C 209/05

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad van State

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Sporting Exchange Ltd, η οποία ενεργεί υπό την ονομασία «Betfair»,

κατά

Minister van Justitie,

παρισταμένου του:

Stichting de Nationale Sporttotalisator

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Raad van State — Ερμηνεία του άρθρου 49 ΕΚ — Εθνική ρύθμιση η οποία απαγορεύει τη χωρίς άδεια οργάνωση παιγνίων και συλλογή στοιχημάτων και χάριν της κοινωνικής ευημερίας και δημόσιας υγείας προβλέπει τη χορήγηση άδειας μόνο σε έναν επιχειρηματία — Άρνηση αδειοδοτήσεως ενός επιχειρηματία (να δραστηριοποιείται μέσω διαδικτύου) ο οποίος ήδη έχει άδεια σε άλλα κράτη μέλη περιλαμβανομένου του κράτους μέλους της έδρας του — Ανανέωση μιας τέτοιας άδειας χωρίς προκήρυξη διαγωνισμού — Επιτακτικοί λόγοι γενικού συμφέροντος

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 49 ΕΚ έχει την έννοια ότι αποκλείει την εφαρμογή ρυθμίσεως κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία υποβάλλει την οργάνωση και διαφήμιση τυχερών παιγνίων σε καθεστώς αποκλειστικότητας υπέρ μόνον ενός επιχειρηματία και απαγορεύει σε κάθε άλλον επιχειρηματία, περιλαμβανομένου επιχειρηματία εγκατεστημένου σε άλλο κράτος μέλος, να προτείνει μέσω διαδικτύου, στο έδαφος του πρώτου κράτους μέλους, υπηρεσίες που υπόκεινται στο καθεστώς αυτό.

2)

Το άρθρο 49 ΕΚ έχει την έννοια ότι η αρχή της ίσης μεταχειρίσεως και η εντεύθεν υποχρέωση διαφάνειας έχουν εφαρμογή επί διαδικασιών χορηγήσεως και ανανεώσεως άδειας μόνον ενός επιχειρηματία στον τομέα των τυχερών παιγνίων, υπό την προϋπόθεση ότι δεν πρόκειται για δημόσια επιχείρηση της οποίας η διαχείριση υπόκειται στην άμεση εποπτεία του κράτους ή για ιδιωτική επιχείρηση επί των δραστηριοτήτων της οποίας οι δημόσιες αρχές είναι σε θέση να ασκήσουν συστηματικό έλεγχο.


(1)  ΕΕ C 197 της 2.8.2008.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/5


Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 3ης Ιουνίου 2010 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ladbrokes Betting & Gaming Ltd, Ladbrokes International Ltd κατά Stichting de Nationale Sporttotalisator

(Υπόθεση C-258/08) (1)

(Άρθρο 49 ΕΚ - Περιορισμοί της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών - Τυχερά παίγνια - Εκμετάλλευση τυχερών παιγνίων μέσω διαδικτύου - Ρύθμιση που προβλέπει την αδειοδότηση μόνον ενός επιχειρηματία - Άρνηση χορηγήσεως άδειας εκμεταλλεύσεως σε επιχειρηματία που είναι κάτοχος αδείας σε άλλα κράτη μέλη - Δικαιολογητικός λόγος - Αναλογικότητα - Έλεγχος κάθε συγκεκριμένου μέτρου εκτελέσεως της εθνικής νομοθεσίας)

2010/C 209/06

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ladbrokes Betting & Gaming Ltd, Ladbrokes International Ltd

κατά

Stichting de Nationale Sporttotalisator

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Hoge Raad der Nederlanden Den Haag — Ερμηνεία του άρθρου 49 ΕΚ — Εθνική ρύθμιση η οποία απαγορεύει τη χωρίς άδεια οργάνωση παιχνιδιών και συλλογή στοιχημάτων και χάριν της κοινωνικής ευημερίας και δημόσιας υγείας προβλέπει τη χορήγηση άδειας μόνο σε έναν επιχειρηματία — Άρνηση αδειοδοτήσεως επιχειρηματία (δραστηριοποιούμενου στο διαδίκτυο) ο οποίος ήδη έχει άδεια σε άλλα κράτη μέλη περιλαμβανομένου του κράτους μέλους της έδρας του — Επιτακτικές ανάγκες γενικού συμφέροντος

Διατακτικό

1)

Εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη, που αποσκοπεί στον περιορισμό της εξαρτήσεως από τα τυχερά παίγνια καθώς και στην καταπολέμηση της απάτης, και η οποία συμβάλλει πράγματι στην επίτευξη των σκοπών αυτών, μπορεί να θεωρηθεί περιοριστική των σχετικών με στοιχήματα δραστηριοτήτων κατά τρόπο συνεπή και συστηματικό, μολονότι επιτρέπεται στον/στους κάτοχο/κατόχους άδειας να καθιστά/καθιστούν ελκυστική την από μέρους του/τους προσφορά τυχερών παιγνίων μέσω της εισαγωγής νέων παιγνίων και μέσω διαφημίσεων. Στο αιτούν δικαστήριο απόκειται να ελέγξει, αφενός, αν οι παράνομες δραστηριότητες παιγνίων μπορούν να αποτελέσουν πρόβλημα για το συγκεκριμένο κράτος μέλος, το οποίο μπορεί να αντιμετωπιστεί με την επέκταση των εγκεκριμένων και νομοθετικώς πλαισιωμένων δραστηριοτήτων, και, αφετέρου, αν η επέκταση αυτή δεν είναι τέτοιας εκτάσεως, ώστε να την καθιστά ασύμβατη με τον σκοπό του περιορισμού της εν λόγω εξαρτήσεως.

2)

Προκειμένου να είναι συμβατή με το άρθρο 49 ΕΚ η εφαρμογή ρυθμίσεως κράτους μέλους περί τυχερών παιγνίων, ο εθνικός δικαστής δεν υποχρεούται να ελέγχει, σε κάθε περίπτωση, αν το εκτελεστικό μέτρο που αποσκοπεί να διασφαλίσει την τήρηση της ρυθμίσεως αυτής μπορεί να εξασφαλίσει την επίτευξη του επιδιωκόμενου από αυτήν σκοπού και αν είναι σύμφωνο με την αρχή της αναλογικότητας. Η περίσταση κατά την οποία το εκτελεστικό μέτρο ελήφθη μετά από επέμβαση των δημόσιων αρχών για τη διασφάλιση της τηρήσεως της εθνικής ρυθμίσεως ή την ικανοποίηση αιτήματος ιδιώτη στο πλαίσιο πολιτικής δίκης με σκοπό την προστασία των δικαιωμάτων που αυτός αντλεί από την εν λόγω εθνική ρύθμιση δεν ασκεί επιρροή στην επίλυση της διαφοράς που εκκρεμεί ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου.

3)

Το άρθρο 49 ΕΚ έχει την έννοια ότι δεν αντίκειται σε αυτό εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη, που υποβάλλει την οργάνωση και την προώθηση των τυχερών παιγνίων σε καθεστώς χορηγήσεως αποκλειστικής αδείας σε ένα μόνον επιχειρηματία και απαγορεύει σε κάθε άλλο επιχειρηματία, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρηματιών που είναι εγκατεστημένοι σε άλλο κράτος μέλος, να προσφέρει μέσω διαδικτύου τις υπηρεσίες που εμπίπτουν στο εν λόγω καθεστώς και εντός του πρώτου κράτους μέλους.


(1)  ΕΕ C 223 της 30.8.2008.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/6


Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 3ης Ιουνίου 2010 [αίτηση του Tribunal Supremo (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Caja de Ahorros y Monte de Piedad de Madrid κατά Asociación de Usuarios de Servicios Bancarios (Ausbanc)

(Υπόθεση C-484/08) (1)

(Οδηγία 93/13/ΕΟΚ - Συμβάσεις που συνάπτονται με καταναλωτές - Ρήτρες που καθορίζουν το κύριο αντικείμενο της συμβάσεως - Δικαστικός έλεγχος του καταχρηστικού τους χαρακτήρα - Αποκλείεται - Αυστηρότερες εθνικές διατάξεις προς εξασφάλιση μεγαλύτερης προστασίας του καταναλωτή)

2010/C 209/07

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Supremo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Caja de Ahorros y Monte de Piedad de Madrid

κατά

Asociación de Usuarios de Servicios Bancarios (Ausbanc)

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Tribunal Supremo — Ερμηνεία των άρθρων 2, 3, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', και 4, παράγραφος 1, ΕΚ και των άρθρων 4, παράγραφος 2, και 8 της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (ΕΕ L 95, σ. 29) — Αυστηρότερες εθνικές διατάξεις προς εξασφάλιση μεγαλύτερης προστασίας του καταναλωτή — Έλεγχος των ρητρών που καθορίζουν το κύριο αντικείμενο της σύμβασης ή το ανάλογο μεταξύ της τιμής και της αμοιβής, αφενός, και των υπηρεσιών ή αγαθών που θα παρασχεθούν ως αντάλλαγμα, αφετέρου

Διατακτικό

1)

Τα άρθρα 4, παράγραφος 2, και 8 της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, έχουν την έννοια ότι δεν απαγορεύουν εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία επιτρέπει τον δικαστικό έλεγχο του καταχρηστικού χαρακτήρα των συμβατικών ρητρών που αφορούν είτε τον καθορισμό του κύριου αντικειμένου της συμβάσεως είτε την αναλογία μεταξύ της τιμής και της αμοιβής, αφενός, και των υπηρεσιών ή αγαθών που θα παρασχεθούν ως αντάλλαγμα, αφετέρου, ακόμη και στην περίπτωση που είναι διατυπωμένες με τρόπο σαφή και κατανοητό.

2)

Τα άρθρα 2 ΕΚ, 3, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', ΕΚ και 4, παράγραφος 1, ΕΚ δεν αποκλείουν την ερμηνεία των άρθρων 4, παράγραφος 2, και 8 της οδηγίας υπό την έννοια ότι τα κράτη μέλη δύνανται να θεσπίσουν εθνική ρύθμιση η οποία να επιτρέπει τον δικαστικό έλεγχο του καταχρηστικού χαρακτήρα των συμβατικών ρητρών που αφορούν είτε τον καθορισμό του κυρίου αντικειμένου της συμβάσεως είτε την αναλογία μεταξύ της τιμής και της αμοιβής, αφενός, και των υπηρεσιών ή αγαθών που θα παρασχεθούν ως αντάλλαγμα, αφετέρου, ακόμη και αν οι ρήτρες αυτές είναι διατυπωμένες με τρόπο σαφή και κατανοητό.


(1)  ΕΕ C 19 της 24.1.2009.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/6


Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 3ης Ιουνίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου της Ισπανίας

(Υπόθεση C-487/08) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων - Άρθρα 56 ΕΚ και 40 της Συμφωνίας ΕΟΧ - Διαφορετική μεταχείριση - Μερίσματα διανεμόμενα σε ημεδαπές και αλλοδαπές εταιρίες)

2010/C 209/08

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Lyal και I. Martinez del Peral Cagigal)

Καθού: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωποι: N. Díaz Abad)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση των άρθρων 56 ΕΚ και 40 ΕΟΧ — Διαφορετική μεταχείριση ως προς τα μερίσματα που διανέμονται στους ημεδαπούς και στους αλλοδαπούς

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Εξαρτώντας την απαλλαγή των διανεμόμενων από εταιρίες εγκατεστημένες στην Ισπανία μερισμάτων από υψηλότερο ποσοστό συμμετοχής των δικαιούχων εταιριών στο κεφάλαιο των διανεμουσών εταιριών για τις εγκατεστημένες σε άλλο κράτος μέλος δικαιούχες εταιρίες σε σχέση με τις εγκατεστημένες στην Ισπανία δικαιούχες εταιρίες, το Βασίλειο της Ισπανίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 56, παράγραφος 1, ΕΚ.

2)

Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

3)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Βασίλειο της Ισπανίας φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.


(1)  ΕΕ C 19 της 24.1.2009.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/7


Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Ιουνίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-491/08) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 92/43/ΕΟΚ - Διατήρηση των φυσικών οικοτόπων - Καθεστώς προστασίας - Τουριστικό συγκρότημα «Is Arenas»)

2010/C 209/09

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωπος: D. Recchia)

Καθής: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: I. Bruni και G. Aiello, avvocato dello Stato)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (ΕΕ L 206, σ. 7) — Τόποι κοινοτικού ενδιαφέροντος — Τοποθεσία «Is Arenas» — Δημιουργία γηπέδου γκολφ

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Η Ιταλική Δημοκρατία, όσον αφορά το σχέδιο τουριστικού και οικιστικού συγκροτήματος «Is Arenas», το οποίο επηρεάζει την τοποθεσία «Is Arenas»,

μη θεσπίζοντας, πριν από τις 19 Ιουλίου 2006, ημερομηνία εγγραφής της τοποθεσίας «Is Arenas» στον κατάλογο των τόπων κοινοτικού ενδιαφέροντος, κατάλληλα μέτρα προστασίας από πλευράς του σκοπού τον οποίο επιδιώκει η οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, ώστε να διασφαλιστεί το οικολογικό συμφέρον που αντιπροσωπεύει σε εθνικό επίπεδο ο προτεινόμενος τόπος κοινοτικού ενδιαφέροντος και, ειδικότερα, μη απαγορεύοντας μια παρέμβαση που θα μπορούσε να απειλήσει σοβαρά τα οικολογικά χαρακτηριστικά της τοποθεσίας και

μη θεσπίζοντας, μετά τις 19 Ιουλίου 2006, τα ενδεδειγμένα μέτρα για την αποφυγή της χειροτέρευσης των φυσικών οικοτόπων για τους οποίους δημιουργήθηκε αυτός ο τόπος κοινοτικού ενδιαφέροντος,

παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία 92/43 και, ειδικότερα, όσον αφορά τη δεύτερη αιτίαση, από το άρθρο 6, παράγραφος 2, της οδηγίας αυτής.

2)

Καταδικάζει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.


(1)  ΕΕ C 44 της 21.2.2009.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/7


Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 3ης Ιουνίου 2010 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Internetportal und Marketing GmbH κατά Richard Schlicht

(Υπόθεση C-569/08) (1)

(Διαδίκτυο - Τομέας ανωτάτου επιπέδου.eu - Κανονισμός (ΕΚ) 874/2004 - Ονόματα τομέα - Σταδιακή καταχώριση - Ειδικοί χαρακτήρες - Κερδοσκοπικές και καταχρηστικές καταχωρίσεις - Έννοια του όρου «κακή πίστη»)

2010/C 209/10

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Internetportal und Marketing GmbH

κατά

Richard Schlicht

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Oberster Gerichtshof (Αυστρία) — Ερμηνεία του άρθρου 21, παράγραφοι 1, στοιχεία α' και β', 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 874/2004 της Επιτροπής, της 28ης Απριλίου 2004, για τη θέσπιση κανόνων δημοσίου συμφέροντος σχετικά με την υλοποίηση και τις λειτουργίες του.eu τομέα ανωτάτου επιπέδου και τις αρχές που διέπουν την καταχώριση (ΕΕ L 162, σ. 40) — Κερδοσκοπικές και καταχρηστικές καταχωρίσεις — Έννοια των όρων «δικαίωμα ή έννομο συμφέρον» και «κακή πίστη» — Καταχώριση ονόματος τομέα από τον κάτοχο εθνικού σήματος που καταχωρίστηκε με μόνο σκοπό να αποκτηθεί η δυνατότητα να υποβληθεί η αίτηση καταχώρισης του ονόματος αυτού κατά την πρώτη φάση της σταδιακής καταχώρισης — Όνομα τομέα που διαφέρει αισθητά από το σήμα στο οποίο στηρίζεται η καταχώρισή του, λόγω απάλειψης του ειδικού χαρακτήρα «&» — Σήμα «&R&E&I&F&E&N&»

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 21, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 874/2004 της Επιτροπής, της 28ης Απριλίου 2004, για τη θέσπιση κανόνων δημοσίου συμφέροντος σχετικά με την υλοποίηση και τις λειτουργίες του τομέα ανωτάτου επιπέδου.eu και τις αρχές που διέπουν την καταχώριση, έχει την έννοια ότι η κακή πίστη μπορεί να αποδειχθεί βάσει και άλλων περιστάσεων πέραν αυτών που απαριθμούνται στα στοιχεία α' έως ε' της διατάξεως αυτής.

2)

Για να εκτιμηθεί κατά πόσον υφίσταται κακόπιστη συμπεριφορά, κατά την έννοια του άρθρου 21, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 874/2004, σε συνδυασμό με την παράγραφο 3 του ιδίου άρθρου, το εθνικό δικαστήριο πρέπει να λάβει υπόψη όλους τους κρίσιμους παράγοντες που προσιδιάζουν στη συγκεκριμένη περίπτωση, ιδίως δε τις συνθήκες υπό τις οποίες πραγματοποιήθηκε η καταχώριση του σήματος και εκείνες υπό τις οποίες καταχωρίστηκε το όνομα τομέα ανωτάτου επιπέδου.eu.

Όσον αφορά τις συνθήκες υπό τις οποίες πραγματοποιήθηκε η καταχώριση του σήματος, το εθνικό δικαστήριο πρέπει να λάβει υπόψη, ειδικότερα:

την πρόθεση να μη χρησιμοποιηθεί το σήμα στην αγορά για την οποία ζητήθηκε η προστασία·

την εμφάνιση του σήματος·

το γεγονός ότι έχει καταχωρισθεί μεγάλος αριθμός άλλων σημάτων που αντιστοιχούν σε έννοιας γένους, και

το γεγονός ότι το σήμα καταχωρίστηκε λίγο πριν από την έναρξη της σταδιακής καταχωρίσεως ονομάτων τομέα ανωτάτου επιπέδου.eu.

Όσον αφορά τις συνθήκες υπό τις οποίες καταχωρίστηκε το όνομα τομέα ανωτάτου επιπέδου.eu, το εθνικό δικαστήριο πρέπει να λάβει υπόψη, ειδικότερα:

την καταχρηστική χρησιμοποίηση ειδικών χαρακτήρων ή σημείων στίξεως, κατά την έννοια του άρθρου 11 του κανονισμού 874/2004, για την εφαρμογή των κανόνων περί μεταγραφής που περιέχονται στο άρθρο αυτό·

τη βάσει σήματος καταχώριση, κατά την πρώτη φάση της σταδιακής καταχωρίσεως που προβλέπει ο κανονισμός αυτός, η οποία πραγματοποιήθηκε υπό περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, και

το γεγονός ότι υποβλήθηκε μεγάλος αριθμός αιτήσεων καταχωρίσεως ονομάτων τομέα που αντιστοιχούν σε έννοιες γένους.


(1)  ΕΕ C 69 της 21.3.2009.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/8


Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 3ης Ιουνίου 2010 [αίτηση του Oberlandesgericht Nürnberg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Coty Prestige Lancaster Group GmbH κατά Simex Trading AG

(Υπόθεση C-127/09) (1)

(Δίκαιο των σημάτων - Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 - Άρθρο 13, παράγραφος 1 - Οδηγία 89/104/EOK - Άρθρο 7, παράγραφος 1 - Ανάλωση των δικαιωμάτων του δικαιούχου επί του σήματος - Έννοια της «διαθέσεως προϊόντος στο εμπόριο» - Συγκατάθεση του δικαιούχου - Διάθεση από τον δικαιούχο σήματος φιαλιδίων αρώματος με την ένδειξη «προς δοκιμή» σε εγκεκριμένο εξειδικευμένο έμπορο, μέλος επιλεκτικού συστήματος διανομής)

2010/C 209/11

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberlandesgericht Nürnberg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Coty Prestige Lancaster Group GmbH

κατά

Simex Trading AG

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Oberlandesgericht Nürnberg — Ερμηνεία του άρθρου 13, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L 11, σ. 1) και του άρθρου 7 της πρώτης οδηγίας 89/104/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων (ΕΕ L 40, σ. 1) — Ανάλωση του δικαιώματος που παρέχει το σήμα — Ερμηνεία της φράσεως «προϊόντα που έχουν διατεθεί στο εμπόριο» — Δείγματα αρωμάτων των οποίων η συσκευασία φέρει την ένδειξη ότι το προϊόν προορίζεται για διαφημιστικούς σκοπούς και δεν πωλείται και τα οποία διατίθενται, μέχρι νεωτέρας και χωρίς μεταβίβαση κυριότητας, στους βάσει συμβάσεως εγκεκριμένους εμπόρους

Διατακτικό

Υπό περιστάσεις όπως αυτές της κύριας δίκης, το άρθρο 13, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1998, και το άρθρο 7, παράγραφος 1, της πρώτης οδηγίας 89/104/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων, όπως τροποποιήθηκε από τη Συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, της 2ας Μαΐου 1992, έχουν την έννοια ότι ανάλωση των δικαιωμάτων που παρέχει το σήμα επέρχεται μόνον αν, κατά την κρίση που απόκειται στο αιτούν δικαστήριο, είναι δυνατό να συναχθεί η ύπαρξη ρητής ή σιωπηρής συγκαταθέσεως του δικαιούχου του δικαιώματος επί του σήματος στη διάθεση στο εμπόριο, εντός της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου αντιστοίχως, των επίμαχων προϊόντων ως προς τα οποία προβάλλεται η εν λόγω ανάλωση.

Υπό περιστάσεις όπως αυτές της κύριας δίκης, κατά τις οποίες η παραχώρηση «φιαλιδίων αρώματος προς δοκιμή» σε συμβατικώς δεσμευόμενους ενδιάμεσους εμπόρους, προκειμένου να μπορούν οι πιθανοί πελάτες τους να χρησιμοποιούν το περιεχόμενο του προϊόντος για δοκιμαστικούς σκοπούς, λαμβάνει χώρα χωρίς μεταβίβαση της κυριότητας και με την απαγόρευση να πωληθούν, όπου η ανάκληση του εμπορεύματος από τον δικαιούχο του δικαιώματος επί του σήματος παραμένει δυνατή ανά πάσα στιγμή και η συσκευασία του συγκεκριμένου εμπορεύματος διαφέρει σαφώς από αυτήν των φιαλιδίων αρώματος που διατίθενται συνήθως στους εν λόγω ενδιάμεσους εμπόρους από τον δικαιούχο του δικαιώματος επί του σήματος, το γεγονός ότι τα προαναφερθέντα φιαλίδια αρώματος προς δοκιμή είναι φιαλίδια αρώματος σε συσκευασία επί της οποίας υπάρχουν οι ενδείξεις «επίδειξη» και «απαγορεύεται η πώληση» αποκλείει την έμμεση αναγνώριση ότι υπάρχει τέτοιου είδους συγκατάθεση του δικαιούχου του δικαιώματος επί του σήματος, ελλείψει αποδεικτικών στοιχείων περί του αντιθέτου, ζήτημα η κρίση επί του οποίου απόκειται στο αιτούν δικαστήριο.


(1)  ΕΕ C 141 της 20.6.2009.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/9


Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Ιουνίου 2010 [αίτηση του Tribunale di Genova (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Fallimento Traghetti del Mediterraneo SpA κατά Presidenza del Consiglio dei Ministri

(Υπόθεση C-140/09) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Επιδοτήσεις χορηγούμενες σε επιχειρήσεις θαλάσσιων μεταφορών που υπέχουν υποχρεώσεις δημόσιας υπηρεσίας - Εθνική νομοθεσία προβλέπουσα τη δυνατότητα χορηγήσεως προκαταβολής πριν την έγκριση συμβάσεως)

2010/C 209/12

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Genova

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Fallimento Traghetti del Mediterraneo SpA

κατά

Presidenza del Consiglio dei Ministri

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Tribunale di Genova — Κρατικές ενισχύσεις — Συμβατό με τα άρθρα 86 έως 88 ΕΚ ενός εθνικού νόμου που προβλέπει τη δυνατότητα χορηγήσεως κρατικών ενισχύσεων σε επιχειρήσεις θαλάσσιων μεταφορών στις οποίες έχει ανατεθεί η εκτέλεση συμβάσεων δημόσιας υπηρεσίας χωρίς να έχει συναφθεί σχετική συμφωνία μεταξύ των επιχειρήσεων αυτών και της διοικήσεως και χωρίς να έχουν καθοριστεί επακριβή κριτήρια προς αποτροπή του κινδύνου στρεβλώσεων του ανταγωνισμού

Διατακτικό

Το δίκαιο της Ένωσης έχει την έννοια ότι επιδοτήσεις χορηγούμενες υπό τις περιστάσεις της διαφοράς της κύριας δίκης, βάσει εθνικής ρυθμίσεως η οποία προβλέπει τη χορήγηση προκαταβολής πριν την έγκριση συμβάσεως, συνιστούν κρατικές ενισχύσεις εφόσον οι επιδοτήσεις αυτές είναι ικανές να επηρεάσουν το εμπόριο μεταξύ κρατών μελών και νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό, γεγονός που απόκειται στο εθνικό δικαστήριο να εξακριβώσει.


(1)  ΕΕ C 153 της 4.7.2009.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/10


Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 3ης Ιουνίου 2010 [αίτηση του Cour de cassation (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — État belge κατά Nathalie De Fruytier

(Υπόθεση C-237/09) (1)

(Έκτη οδηγία ΦΠΑ - Άρθρο 13, A, παράγραφος 1, στοιχείο δ' - Απαλλαγές δραστηριοτήτων γενικού συμφέροντος - Παραδόσεις ανθρωπίνων οργάνων, αίματος και γάλακτος - Δραστηριότητα της μεταφοράς ανθρωπίνων οργάνων και βιολογικών δειγμάτων την οποία πραγματοποιεί ελεύθερος επαγγελματίας για νοσηλευτικά ιδρύματα και ιατρικά εργαστήρια - Έννοιες «παράδοση αγαθού» και «παροχή υπηρεσιών» - Κριτήρια διακρίσεως)

2010/C 209/13

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

État belge

κατά

Nathalie De Fruytier

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Cour de cassation (Βέλγιο) — Ερμηνεία του άρθρου 13, Α, παράγραφος 1, στοιχείο δ', της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49) — Απαλλαγές δραστηριοτήτων γενικού συμφέροντος — Παράδοση ανθρωπίνων οργάνων, αίματος και γάλακτος — Δυνατότητα να εξομοιωθεί με παράδοση η μεταφορά ανθρωπίνων οργάνων και βιολογικών δειγμάτων που πραγματοποιείται από ελεύθερο επαγγελματία για νοσηλευτικά ιδρύματα και ιατρικά εργαστήρια;

Διατακτικό

Το άρθρο 13, Α, παράγραφος 1, στοιχείο δ', της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, το οποίο απαλλάσσει από τον φόρο προστιθέμενης αξίας τις «παραδόσεις ανθρωπίνων οργάνων, αίματος και γάλακτος», πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν έχει εφαρμογή σε δραστηριότητα μεταφοράς ανθρωπίνων οργάνων και βιολογικών δειγμάτων που πραγματοποιείται από ελεύθερο επαγγελματία για λογαριασμό νοσηλευτικών ιδρυμάτων και ιατρικών εργαστηρίων.


(1)  ΕΕ C 220 της 12.9.2009.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/10


Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 10ης Ιουνίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Τσεχικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-378/09) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 85/337/ΕΟΚ - Άρθρο 10α, πρώτο και τρίτο εδάφιο - Εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον - Εθνική ρύθμιση περιορίζουσα το δικαίωμα προσφυγής κατά των αποφάσεων στον περιβαλλοντικό τομέα - Παράλειψη μεταφοράς της εν λόγω διατάξεως στην εσωτερική έννομη τάξη εντός της ταχθείσας προθεσμίας)

2010/C 209/14

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Šimerdová και J.-B. Laignelot)

Καθής: Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Smolek και J. Jirkalová)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση του άρθρου 10α, πρώτο, δεύτερο και τρίτο εδάφιο, της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1985, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον (ΕΕ L 175, σ. 40), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 97/11/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 73, σ. 5) και την οδηγία 2003/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 156, σ. 17) — Εθνική ρύθμιση περιορίζουσα τη συμμετοχή του κοινού στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων στον περιβαλλοντικό τομέα

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Η Τσεχική Δημοκρατία, μη θεσπίζοντας, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθεί προς το άρθρο 10α, πρώτο έως τρίτο εδάφιο, της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1985, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2003/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Μαΐου 2003, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή.

2)

Καταδικάζει την Τσεχική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.


(1)  ΕΕ C 312 της 19.12.2009.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/11


Αναίρεση που άσκησε στις 18 Ιανουαρίου 2010 ο Paul Inge Hansen κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (έκτο τμήμα) στις 17 Νοεμβρίου 2009 στην υπόθεση T-295/09, Paul Inge Hansen κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-26/10 P)

()

2010/C 209/15

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Paul Inge Hansen (εκπρόσωποι: P. Löfqvist, δικηγόρος, και C. von Quitzow, Juris doktor)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Με διάταξη της 6ης Μαΐου 2010, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (έβδομο τμήμα) απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/11


Προσφυγή της 13ης Απριλίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-185/10)

()

2010/C 209/16

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Simerdova και K. Herrmann)

Καθής: Δημοκρατία της Πολωνίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναγνωρίσει ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας, εκδίδοντας και διατηρώντας το άρθρο 4 του Ustawa «Prawo farmaceutyczne» (νόμου περί φαρμάκων), της 6ης Σεπτεμβρίου 2001, όπως τροποποιήθηκε με τον νόμο της 30ής Μαρτίου 2007 (Dz. U. αριθ. 75, Pos. 492), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 6 της οδηγίας 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση (1), καθόσον το άρθρο αυτό επιτρέπει να διατίθενται στην αγορά της Δημοκρατίας της Πολωνίας, χωρίς να έχει εκδοθεί εκεί άδεια, φάρμακα εισαχθέντα από το εξωτερικό τα οποία εμφανίζουν τις ίδιες δραστικές ουσίες, την ίδια δοσολογία και την ίδια μορφή με φάρμακα τα οποία έχουν λάβει στην Πολωνία άδεια κυκλοφορίας, αν η τιμή των πρώτων σε σχέση με την τιμή των τελευταίων είναι ανταγωνιστική·

να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η έκδοση και η εφαρμογή του άρθρου 4, παράγραφοι 1 και 3α, του Ustawa «Prawo Farmaceutyczne» από τη Δημοκρατία της Πολωνίας κατέστησαν δυνατό να διατίθενται στην αγορά της Πολωνίας φάρμακα χωρίς να έχει χορηγηθεί άδεια από τις αρμόδιες εθνικές αρχές για τη διάθεσή τους στο εμπόριο στην εν λόγω χώρα, πράγμα το οποίο συνιστά παράβαση του άρθρου 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/83.

Η πολωνική διάταξη δεν καλύπτεται από τα άρθρα 5, παράγραφος 1, και 126α της οδηγίας 2001/83, τα οποία προβλέπουν εξαίρεση από το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας όσον αφορά τη γενική απαίτηση εθνικής αδείας για φάρμακα.

Καταρχάς, το άρθρο 4, παράγραφος 3α, του Ustawa «Prawo Farmaceutyczne», κατά το οποίο αποτελεί προϋπόθεση, για την άδεια των εισαχθέντων από το εξωτερικό φαρμάκων, η ανταγωνιστικότητα της τιμής τους σε σχέση με την τιμή φαρμάκων των οποίων η κυκλοφορία στην εσωτερική αγορά έχει ήδη επιτραπεί, στηρίζεται μόνο σε ένα οικονομικό κριτήριο. Εντούτοις, τέτοιου είδους κριτήριο δεν μπορεί να δικαιολογήσει εξαίρεση από το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/83. Επιπλέον, η πολωνική διάταξη αφορά φάρμακα που έχουν τις ίδιες δραστικές ουσίες, την ίδια μορφή και την ίδια δοσολογία με φάρμακα που έχουν ήδη επιτραπεί στην εσωτερική αγορά, έτσι ώστε δεν είναι δυνατόν να θεωρηθούν αυτά ως μη διαθέσιμα στην εσωτερική αγορά, περίπτωση η οποία θα μπορούσε να αιτιολογήσει την ανάγκη επιλεκτικής εισαγωγής κατά το άρθρο 5, παράγραφος 1, της οδηγίας.


(1)  EE L 311, σ. 67.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/11


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 19 Απριλίου 2010 — KMB Europe BV κατά Hauptzollamt Duisburg

(Υπόθεση C-193/10)

()

2010/C 209/17

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: KMB Europe BV

Καθού: Hauptzollamt Duisburg

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει η κλάση 8521 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας, όπως ισχύει με το παράρτημα I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (1), και [όπως τροποποιήθηκε] με τον κανονισμό (ΕΚ) 1549/2006 της Επιτροπής, της 17ης Οκτωβρίου 2006 (2), την έννοια ότι μια συσκευή, όπως το κατωτέρω περιγραφόμενο MP3/Media-Player, δεν πρέπει να καταταγεί στην κλάση αυτή, επειδή πρέπει να ληφθεί υπόψη η κύρια λειτουργία της ως συσκευής αναπαραγωγής ήχου ή επειδή η ικανότητά της να αναπαραγάγει μεμονωμένες εικόνες και ταινίες είναι περιορισμένη λόγω μικρής οθόνης με ελάχιστη ευκρίνεια και μικρή συχνότητα εγγραφής εικόνων (βιντεο-συχνότητα);


(1)  EE L 256, σ. 1.

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 1549/2006 της Επιτροπής, της 17ης Οκτωβρίου 2006, για τροποποίηση του παραρτήματος Ι του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (EE L 301, σ. 1).


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/12


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Hamburg (Γερμανία) στις 26 Απριλίου 2010 — Ze Fu Fleischhandel GmbH κατά Hauptzollamt Hamburg-Jonas

(Υπόθεση C-201/10)

()

2010/C 209/18

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Ze Fu Fleischhandel GmbH

Καθού: Hauptzollamt Hamburg-Jonas

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Αντιβαίνει στην αρχή της ασφάλειας δικαίου που ισχύει στο κοινοτικό δίκαιο τυχόν αναλογική εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 195 του BGB [γερμανικού αστικού κώδικα] περί παραγραφής, ως είχε κατά τα τέλη του 2001, επί αξιώσεως αναζητήσεως αχρεωστήτως καταβληθείσας επιστροφής λόγω εξαγωγών;

2)

Αντιβαίνει στην αρχή της αναλογικότητας που ισχύει στο κοινοτικό δίκαιο η εφαρμογή της τριακονταετούς παραγραφής του άρθρου 195 BGB στην περίπτωση αναζητήσεως αχρεωστήτως καταβληθείσας επιστροφής λόγω εξαγωγών;

3)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα: αντιβαίνει στην αρχή της ασφάλειας δικαίου που ισχύει στο κοινοτικό δίκαιο η εφαρμογή μεγαλύτερου χρόνου παραγραφής που προβλέπει η εθνική νομοθεσία, υπό την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95, του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (1) τον οποίον καθορίζουν κατά περίπτωση τα δικαστήρια στο πλαίσιο της αναγνωριζόμενης σε αυτά αρμοδιότητας να διαπλάθουν νομολογιακώς το δίκαιο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης;


(1)  ΕΕ L 312, σ. 1


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/12


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Hamburg (Γερμανία) στις 26 Απριλίου 2010 — Vion Trading GmbH κατά Hauptzollamt Hamburg-Jonas

(Υπόθεση C-202/10)

()

2010/C 209/19

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Vion Trading GmbH

Καθού: Hauptzollamt Hamburg-Jonas

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Αντιβαίνει στην αρχή της ασφάλειας δικαίου που ισχύει στο κοινοτικό δίκαιο τυχόν αναλογική εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 195 του BGB [γερμανικού αστικού κώδικα] περί παραγραφής, ως είχε κατά τα τέλη του 2001, επί αξιώσεως αναζητήσεως αχρεωστήτως καταβληθείσας επιστροφής λόγω εξαγωγών;

2)

Αντιβαίνει στην αρχή της αναλογικότητας που ισχύει στο κοινοτικό δίκαιο η εφαρμογή της τριακονταετούς παραγραφής του άρθρου 195 BGB στην περίπτωση αναζητήσεως αχρεωστήτως καταβληθείσας επιστροφής λόγω εξαγωγών;

3)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα: αντιβαίνει στην αρχή της ασφάλειας δικαίου που ισχύει στο κοινοτικό δίκαιο η εφαρμογή μεγαλύτερου χρόνου παραγραφής που προβλέπει η εθνική νομοθεσία, υπό την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95, του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (1) τον οποίον καθορίζουν κατά περίπτωση τα δικαστήρια στο πλαίσιο της αναγνωριζόμενης σε αυτά αρμοδιότητας να διαπλάθουν νομολογιακώς το δίκαιο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης;


(1)  ΕΕ L 312, σ. 1


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/13


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (Πολωνία) στις 3 Μαϊου 2010 — Logstor ROR Polska Sp z.o.o. κατά Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

(Υπόθεση C-212/10)

()

2010/C 209/20

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Logstor ROR Polska Sp z.o.o.

Καθού: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Προδικαστικό ερώτημα

Επιτρέπεται σε κράτος μέλος, βάσει του άρθρου 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 69/335/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Ιουλίου 1969, περί των εμμέσων φόρων των επιβαλλομένων επί των συγκεντρώσεων κεφαλαίων (1), όπως τροποποιήθηκε στις 17 Ιουνίου 1985 με το άρθρο 1, σημείο 1, της οδηγίας 85/303/ΕΟΚ (2), της 10ης Ιουνίου 1985, να επιβάλει εκ νέου, από 1ης Ιανουαρίου 2007, φόρο εισφοράς στο δάνειο που συνάπτει κεφαλαιουχική εταιρία, σε περίπτωση κατά την οποία ο πιστωτής έχει δικαίωμα επί ποσοστού των εταιρικών κερδών, μολονότι το κράτος μέλος είχε προηγουμένως παραιτηθεί από την είσπραξη του φόρου αυτού, κατά την ημερομηνία της προσχωρήσεώς του στην ΕΕ (1η Μαΐου 2004);


(1)  ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 20.

(2)  Οδηγία 85/303/ΕΟΚ, της 10ης Ιουνίου 1985, για την τροποποίηση της οδηγίας 69/335/ΕΟΚ, περί των εμμέσων φόρων των επιβαλλομένων επί των συγκεντρώσεων κεφαλαίων (ΕΕ 1985, L 156, σ.23).


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/13


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το First-tier Tribunal (Tax) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 4 Μαΐου 2010 — Pacific World Limited και FDD International Limited κατά Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs

(Υπόθεση C-215/10)

()

2010/C 209/21

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

First-tier Tribunal (Tax)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: Pacific World Limited και FDD International Limited

Καθών: Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Είναι έγκυρος ο κανονισμός (ΕΚ) 1417/2007 (1) της Επιτροπής, της 28ης Νοεμβρίου 2007, για την κατάταξη εμπορευμάτων στη συνδυασμένη ονοματολογία καθόσον κατατάσσει τη διάκριση 3926 90 97 της ΣΟ, τα ψεύτικα νύχια και τα σύνολα ψεύτικων νυχιών που περιγράφονται στο παράρτημα Ι αυτού;

2)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο ερώτημα Ι, έχει η συνδυασμένη ονοματολογία την έννοια ότι επιβάλλει την κατάταξη των συνόλων ψεύτικων νυχιών ως «προϊόντα ομορφιάς ή φτιασιδώματος (μακιγιάζ) και παρασκευάσματα για τη φροντίδα του δέρματος (άλλη πλην των φαρμάκων), στα οποία περιλαμβάνονται και τα αντηλιακά παρασκευάσματα και τα παρασκευάσματα για το μαύρισμα. Παρασκευάσματα για την περιποίηση των νυχιών των χεριών ή των ποδιών» κατά τη διάκριση 3304 30 00, ή ως «άλλα είδη μαχαιροποιίας (π.χ. κουρευτικές μηχανές, σχιστήρια, μεγάλα μαχαίρια, μαχαίρια κρεοπωλών ή κουζίνας και χαρτοκόπτες). Εργαλεία και συλλογές εργαλείων για την περιποίηση των νυχιών των χεριών ή των ποδιών (στα οποία περιλαμβάνονται και οι λίμες για τα νύχια)» κατά τη διάκριση 8214 20 00;


(1)  ΕΕ L 316, σ. 4.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/14


Προσφυγή της 6ης Μαΐου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-220/10)

()

2010/C 209/22

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Guerra e Andrade και S. Pardo Quintillán)

Καθής: Πορτογαλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

Να αναγνωρίσει ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία:

χαρακτηρίζοντας ως «λιγότερο ευαίσθητες περιοχές» όλα τα παράκτια ύδατα της νήσου Madeira και όλα τα παράκτια ύδατα της νήσου Porto Santo χωρίς να εφαρμόσει τα κριτήρια του παραρτήματος II της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ (1), σε συνδυασμό προς την παράγραφο 1 του άρθρου 6 της οδηγίας και ειδικότερα χωρίς να έχει προβεί σε ολοκληρωμένες μελέτες που να άγουν στο συμπέρασμα ότι τα απορριπτόμενα λύματα δεν υποβαθμίζουν το περιβάλλον, δεν συμμορφώνεται με τις εν λόγω διατάξεις της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ·

υποβάλλοντας σε επεξεργασία λιγότερο αυστηρή από την οριζόμενη στο άρθρο 4 της οδηγίας αστικά λύματα προερχόμενα από οικισμούς με ισοδύναμο πληθυσμού άνω των 10 000, όπως τα πολεοδομικά συγκροτήματα του Funchal και της Câmara de Lobos, τα οποία απορρίπτονται στα παράκτια ύδατα της νήσου Madeira, χωρίς να έχει προβεί σε ολοκληρωμένες μελέτες που να άγουν στο συμπέρασμα ότι τα απορριπτόμενα λύματα δεν υποβαθμίζουν το περιβάλλον, δεν συμμορφώνεται με το άρθρο 6, παράγραφος 2, της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ·

μη εξασφαλίζοντας, για το πολεοδομικό συγκρότημα Albufeira/Armação de Pêra, την ύπαρξη δικτύων αποχέτευσης αστικών λυμάτων σύμφωνα με το άρθρο 3 και επεξεργασία αυστηρότερη από εκείνη που περιγράφει το άρθρο 4, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 5 της οδηγίας, δεν συμμορφώνεται με τα άρθρα 3 και 5 της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ·

μη εξασφαλίζοντας, για το πολεοδομικό συγκρότημα Beja, επεξεργασία αυστηρότερη από εκείνη που περιγράφει το άρθρο 4, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 5 της οδηγίας, δεν συμμορφώνεται με το άρθρο 5 της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ·

μη εξασφαλίζοντας, για το πολεοδομικό συγκρότημα Chaves, επεξεργασία αυστηρότερη από εκείνη που περιγράφει το άρθρο 4, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 5 της οδηγίας, δεν συμμορφώνεται με το άρθρο 5 της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ·

μη εξασφαλίζοντας, για 5 πολεοδομικά συγκροτήματα των εκβολών του ποταμού Tejo, Barreiro/Moita, Fernão Ferro, Montijo, Quinta do Conde και Seixal, την ύπαρξη δικτύων αποχέτευσης αστικών λυμάτων σύμφωνα με το άρθρο 3· μη εξασφαλίζοντας, σε έξι πολεοδομικά συγκροτήματα που απορρίπτουν λύματα στην αριστερή όχθη των εκβολών του Tejo, Barreiro/Moita, Corroios/Quinta da Bomba, Fernão Ferro, Montijo, Quinta do Conde και Seixal, επεξεργασία αυστηρότερη από εκείνη που περιγράφει το άρθρο 4, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 5 της οδηγίας, δεν συμμορφώνεται με τα άρθρα 3 και 5 της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ·

μη εξασφαλίζοντας, για το πολεοδομικό συγκρότημα Elvas, επεξεργασία αυστηρότερη από εκείνη που περιγράφει το άρθρο 4, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 5 της οδηγίας, δεν συμμορφώνεται με το άρθρο 5 της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ·

μη εξασφαλίζοντας, για το πολεοδομικό συγκρότημα Tavira, επεξεργασία αυστηρότερη από εκείνη που περιγράφει το άρθρο 4, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 5 της οδηγίας, δεν συμμορφώνεται με το άρθρο 5 της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ·

μη εξασφαλίζοντας, για το πολεοδομικό συγκρότημα Viseu, την ύπαρξη δικτύων αποχέτευσης αστικών λυμάτων σύμφωνα με το άρθρο 3 και επεξεργασία αυστηρότερη από εκείνη που περιγράφει το άρθρο 4, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 5 της οδηγίας, δεν συμμορφώνεται με τα άρθρα 3 και 5 της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ.

Να καταδικάσει την Πορτογαλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Διάφορα πολεοδομικά συγκροτήματα δεν πληρούν τις προϋποθέσεις της οδηγίας, 7 ως προς τις επιταγές του άρθρου 3 και 12 ως προς τις επιταγές του άρθρου 5.

Ορισμένα πολεοδομικά συγκροτήματα δεν εκτελούν καμιάς μορφής επεξεργασία των λυμάτων τους.

Για την απόρριψη αστικών λυμάτων σε «ευαίσθητες περιοχές», η οδηγία απαιτεί επεξεργασία των απορριπτομένων λυμάτων αυστηρότερη απ’ ό,τι σε άλλες περιοχές.

Κατά το μέρος Β του παραρτήματος II, μια θαλάσσια υδάτινη μάζα μπορεί να χαρακτηρίζεται ως λιγότερο ευαίσθητη περιοχή αν τα απορριπτόμενα λύματα δεν θίγουν το περιβάλλον λόγω της μορφολογίας, της υδρολογίας ή των ειδικών υδραυλικών συνθηκών που επικρατούν στην περιοχή αυτή.

Η παράγραφος 2 του άρθρου 6 της οδηγίας ορίζει τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες τα αστικά λύματα που απορρίπτονται σε λιγότερο ευαίσθητες περιοχές μπορούν να υπόκεινται σε λιγότερο αυστηρή επεξεργασία. Η διάταξη αυτή ορίζει, ειδικότερα, ότι τα αστικά λύματα που απορρίπτονται σε παράκτια ύδατα από οικισμούς με ισοδύναμο πληθυσμού 10 000 έως 150 000 μπορούν να υποβάλλονται σε λιγότερο αυστηρή επεξεργασία μόνον αν ολοκληρωμένες μελέτες δείχνουν ότι οι απορρίψεις αυτές δεν επηρεάζουν αρνητικά το περιβάλλον και αν κατάλληλες πληροφορίες σχετικά με τις προαναφερόμενες μελέτες έχουν κοινοποιηθεί στην Επιτροπή.


(1)  Οδηγία 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1991, για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων (ΕΕ 1991, L 135, σ. 40).


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/15


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Amtsgerichts Köln (Γερμανία) στις 10 Μαΐου 2010 — Hannelore Adams κατά Germanwings GmbH

(Υπόθεση C-226/10)

()

2010/C 209/23

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgerichts Köln

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Hannelore Adams

Καθής: Germanwings GmbH

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει εφαρμογή το άρθρο 4, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 295/91 (1), στην περίπτωση κατά την οποία ο επιβάτης που έχει επιβεβαιωμένη κράτηση για πτήση μετ’ επιστροφής δεν παρουσιάζεται στον έλεγχο εισιτηρίων για την πτήση επιστροφής και συντρέχουν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:

Ο πραγματικός αερομεταφορέας δεν επέτρεψε στον επιβάτη, ο οποίος παρουσιάστηκε εγκαίρως στον έλεγχο εισιτηρίων για την πτήση μετάβασης, την επιβίβασή του στην πτήση μετάβασης παρά τη θέλησή του και ανακοίνωσε ότι δεν θα επιτρέψει ούτε την επιβίβαση στην πτήση επιστροφής.

Η άρνηση επιβίβασης οφείλεται στο γεγονός ότι ο πραγματικός αερομεταφορέας υπέθεσε λανθασμένα ότι έχει αξίωση για προμήθεια λόγω ακυρώσεως της πληρωμής, την οποία ο επιβάτης δεν έχει καταβάλει.


(1)  ΕΕ L 46, σ. 1.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/16


Προσφυγή της 7ης Μαΐου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Εσθονίας

(Υπόθεση C-227/10)

()

2010/C 209/24

Γλώσσα διαδικασίας: η εσθονική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Oliver και J.-B. Laignelot επικουρούμενοι από τον A. Salumets, Vandeadvokaat)

Καθής: Δημοκρατία της Εσθονίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο:

Να αναγνωρίσει ότι η Δημοκρατία της Εσθονίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία 2001/42/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2001, σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων, καθόσον δεν εξέδωσε κανονικώς τις διατάξεις που απαιτούνται για τη μεταφορά του άρθρου 2, στοιχείο α', και του άρθρου 6, παράγραφοι 1 και 3, της εν λόγω οδηγίας·

να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Εσθονίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Ελλιπής μεταφορά του άρθρου 2, στοιχείο α', πρώτη περίπτωση, στην εσωτερική έννομη τάξη

Κατά την Επιτροπή, ο ορισμός που έχει διατυπωθεί στο άρθρο 31 του εσθονικού νόμου σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και την περιβαλλοντική διαχείριση (Keskkonnamõju hindamise ja keskkonnajuhtimise seadus, KeHJS), παρόλον ότι είναι ευρύτερος από αυτόν της οδηγίας καθόσον πρόκειται για το άρθρο 2, στοιχείο α', δεύτερη περίπτωση, της οδηγίας, εντούτοις, είναι στενότερος από αυτόν καθόσον πρόκειται για την πρώτη περίπτωση, διότι εξαιρούνται σχέδια και προγράμματα (με τις ενδεχόμενες περιβαλλοντικές επιπτώσεις τους), τα οποία καταρτίζει μεν μια αρχή αλλά τα οποία δεν εκδόθηκαν με νομική πράξη. Επομένως, κατά τον εσθονικό εσωτερικό νόμο, είναι δυνατόν σχέδια και προγράμματα, τα οποία καταρτίστηκαν βάσει νομοθετικών ή διοικητικών διατάξεων (αν και ο εσθονικός νόμος δεν προβλέπει τον εν λόγω όρο που διατυπώνεται στην οδηγία), να μην πρέπει να εξετάζονται ως προς τις περιβαλλοντικές τους επιπτώσεις.

Ελλείψεις κατά τη μεταφορά του άρθρου 6, παράγραφος 1, της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη

Η Επιτροπή θεωρεί ότι η τεθείσα στο άρθρο 37, παράγραφος 2, σημείο 3, απαίτηση, να δημοσιεύεται είτε το προσχέδιο του σχεδίου ή του προγράμματος ή μόνον η αρχική εντολή, δεν είναι σύμφωνη προς την οδηγία. Συνήθως, η αρχική εντολή για το έγγραφο στρατηγικού προγραμματισμού διατυπώνεται υπερβολικά γενικά και δεν επιτρέπει τη διαπίστωση και εκτίμηση όλων των επιπτώσεων στο περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία.

Ελλιπής μεταφορά του άρθρου 6, παράγραφος 3, της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη

Στο άρθρο 6, παράγραφος 3, της οδηγίας διατυπώνεται η σαφής υποχρέωση να ορίζονται οι αρχές οι οποίες ενδέχεται να ενδιαφέρονται για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της εφαρμογής των σχεδίων ή προγραμμάτων. Στη διάταξη αυτή παραπέμπουν, επίσης, το άρθρο 3, παράγραφος 6, το άρθρο 5, παράγραφος 4, και το άρθρο 6, παράγραφοι 1 και 2. Στο άρθρο 36, παράγραφος 3, και στο άρθρο 35, παράγραφος 4, KeHJS απαριθμούνται οι ίδιες συμβουλευτικές αρχές (το Υπουργείο Κοινωνικών Υπηρεσιών, το Υπουργείο Πολιτισμού, το Υπουργείο Περιβάλλοντος, η Υπηρεσία Περιβάλλοντος ή ένα όργανο της τοπικής αυτοδιοίκησης), αλλά ο εσθονικός νόμος δεν απαιτεί διαβούλευση άλλων αρχών. Αυτό σημαίνει, εν τούτοις, ότι δεν υφίσταται γενική απαίτηση διαβουλεύσεως με όλες τις αρχές οι οποίες, ενόψει των ειδικών περιβαλλοντικών αρμοδιοτήτών τους, ενδέχεται να ενδιαφέρονται για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της εφαρμογής των σχεδίων και προγραμμάτων. Εξάλλου, σύμφωνα με τις αναφερθείσες παραγράφους του KeHJS δεν είναι σαφές, με ποιες επιπλέον αρχές, εκτός των αναφερθεισών, πρέπει να γίνονται διαβουλεύσεις. Κατά την άποψη της Επιτροπής, ο εσθονικός νόμος είναι ασαφής και η ελευθερία επιλογής κατά τον ορισμό των αρχών κατά το άρθρο 6, παράγραφος 3, της οδηγίας, υπερβολικά μεγάλη. Θα ήταν δυνατόν, για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της εφαρμογής των σχεδίων ή προγραμμάτων να ενδιαφέρονται και άλλες αρχές. Ακόμη και αν ο εσθονικός νόμος προβλέπει ότι ενδεχομένως μπορούν να γίνουν διαβουλεύσεις και με άλλες αρχές, υφίσταται η δυνατότητα να μην τις διαβουλεύονται ούτε τότε, αν αυτές ενδεχομένως ενδιαφέρονται για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της εφαρμογής των σχεδίων και προγραμμάτων, επειδή στην περίπτωση αυτή δεν υφίσταται υποχρέωση για διαβούλευση.


(1)  ΕΕ L 197, σ. 30.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/16


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το High Court of Justice (Chancery Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 10 Μαΐου 2010 — Union of European Football Associations (UEFA) και British Sky Broadcasting Ltd κατά Euroview Sport Ltd

(Υπόθεση C-228/10)

()

2010/C 209/25

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Justice (Chancery Division)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσες: Union of European Football Associations (UEFA), British Sky Broadcasting Ltd

Εναγομένη: Euroview Sport Ltd

Προδικαστικά ερωτήματα

1)   Παράνομη συσκευή

α)

Στην περίπτωση που συσκευή προσβάσεως υπό όρους κατασκευάζεται από ή με τη συναίνεση παροχέα υπηρεσίας και πωλείται με περιορισμένου εύρους άδεια για χρήση της συσκευής μόνον προς τον σκοπό αποκτήσεως προσβάσεως στην προστατευόμενη υπηρεσία υπό συγκεκριμένες ειδικές περιστάσεις, καθίσταται η εν λόγω συσκευή «παράνομη συσκευή» κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο ε', της οδηγίας 98/84/ΕΚ (1), αν διατίθεται για πρόσβαση στην εν λόγω προστατευόμενη υπηρεσία σε τόπο ή με τρόπο ή από πρόσωπο που δεν καλύπτεται από την άδεια του παροχέα της υπηρεσίας;

β)

Ποια είναι η έννοια των όρων «που έχουν σχεδιαστεί ή προσαρμοστεί», στο πλαίσιο του άρθρου 2, στοιχείο ε', της οδηγίας;

2)   Ενεργητική νομιμοποίηση

Στην περίπτωση που ένας πρώτος παροχέας υπηρεσιών διαβιβάζει περιεχόμενο προγράμματος σε κωδικοποιημένη μορφή σε άλλον παροχέα υπηρεσιών ο οποίος μεταδίδει το περιεχόμενο αυτό υπό καθεστώς προσβάσεως υπό όρους, ποιοι παράγοντες πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για να εκτιμηθεί αν θίγονται τα συμφέροντα του πρώτου παροχέα προστατευόμενης υπηρεσίας, κατά την έννοια του άρθρου 5 της οδηγίας 98/84/ΕΚ;

Ειδικότερα,

Στην περίπτωση που μια πρώτη επιχείρηση διαβιβάζει περιεχόμενο προγράμματος (περιλαμβάνοντος οπτικές εικόνες, ηχητικό περιβάλλον και σχολιασμό στα αγγλικά) σε κωδικοποιημένη μορφή σε μία δεύτερη επιχείρηση, η οποία με τη σειρά της μεταδίδει στο κοινό το εν λόγω περιεχόμενο προγράμματος (στο οποίο έχει προσθέσει το λογότυπό της και, ενδεχομένως, πρόσθετο ηχητικό σχόλιο):

α)

Συνιστά η διαβίβαση από την πρώτη επιχείρηση προστατευόμενη υπηρεσία «τηλεοπτικής μετάδοσης» κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο α', της οδηγίας 98/84/ΕΚ και του άρθρου 1, στοιχείο α', της οδηγίας 89/552/ΕΟΚ (2);

β)

Είναι απαραίτητο η πρώτη επιχείρηση να είναι ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός κατά την έννοια του άρθρου 1, στοιχείο β', της οδηγίας 89/552/ΕΟΚ για να μπορεί να θεωρηθεί ότι παρέχει προστατευόμενη υπηρεσία «τηλεοπτικής μετάδοσης» της πρώτης υποπαραγράφου του άρθρου 2, στοιχείο α', της οδηγίας 98/84/ΕΚ;

γ)

Πρέπει να θεωρείται ότι το άρθρο 5 της οδηγίας 98/84/ΕΚ παρέχει δικαίωμα ασκήσεως αγωγής αποζημιώσεως στην πρώτη επιχείρηση σε σχέση με παράνομες συσκευές οι οποίες παρέχουν πρόσβαση στο πρόγραμμα, όπως αυτό μεταδίδεται από τη δεύτερη επιχείρηση είτε:

i)

διότι οι εν λόγω συσκευές πρέπει να θεωρηθούν παρέχουσες πρόσβαση στις υπηρεσίες της πρώτης επιχειρήσεως, μέσω του σήματος μετάδοσης, είτε

ii)

διότι η πρώτη επιχείρηση είναι ο παροχέας προστατευόμενης υπηρεσίας τα συμφέροντα του οποίου θίγονται από παράνομη δραστηριότητα (καθόσον οι εν λόγω συσκευές παρέχουν μη καλυπτόμενη από άδεια πρόσβαση στην προστατευόμενη υπηρεσία που παρέχει η δεύτερη επιχείρηση);

δ)

Επηρεάζεται η απάντηση στο σημείο γ) από το αν ο πρώτος και ο δεύτερος παροχέας υπηρεσιών χρησιμοποιούν διαφορετικά συστήματα αποκωδικοποίησης και διαφορετικά συστήματα προσβάσεως υπό όρους;

3)   Άρθρο 6 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ (3) — Τεχνολογικά μέτρα

Στις περιπτώσεις που:

i)

έργα καλυπτόμενα από την προστασία των δικαιωμάτων του δημιουργού περιλαμβάνονται σε ραδιοτηλεοπτική εκπομπή μέσω δορυφόρου·

ii)

η ραδιοτηλεοπτική εκπομπή μεταδίδεται σε κρυπτογραφημένη μορφή·

iii)

πρόσβαση στην εν λόγω εκπομπή παρέχεται μόνο στους συνδρομητές του ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού μετάδοσης προγραμμάτων μέσω δορυφόρου·

iv)

οι συνδρομητές εφοδιάζονται με μια κάρτα αποκωδικοποίησης, η οποία παρέχει σ’ αυτούς τη δυνατότητα να αποκτήσουν πρόσβαση στην εν λόγω εκπομπή,

α)

Συνιστά η κρυπτογράφηση «τεχνολογικό μέτρο» κατά την έννοια του άρθρου 6, παράγραφος 3, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ; Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, αποτελεί η κρυπτογράφηση, επίσης, «αποτελεσματικό» τεχνολογικό μέτρο κατά την έννοια του άρθρου 6, παράγραφος 3, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ;

β)

Συνεπάγεται η χρήση κάρτας αποκωδικοποίησης, η οποία εκδόθηκε από τον οργανισμό που μεταδίδει τη ραδιοτηλεοπτική εκπομπή μέσω δορυφόρου και η οποία παρελήφθη από πελάτη δυνάμει συμφωνίας περί καταβολής συνδρομής εντός ενός πρώτου κράτους μέλους προκειμένου να αποκτηθεί πρόσβαση εντός ενός δευτέρου κράτους μέλους στη ραδιοτηλεοπτική εκπομπή και στα καλυπτόμενα από την προστασία των δικαιωμάτων του δημιουργού έργα που περιλαμβάνονται στην εν λόγω ραδιοτηλεοπτική εκπομπή, την «καταστρατήγηση» των εν λόγω τεχνολογικών μέτρων στις περιπτώσεις που ο ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός δεν συναινεί σε μια τέτοια χρήση της κάρτας αποκωδικοποίησης;

γ)

Πρέπει ένας έμπορος, ο οποίος εισάγει κάρτες αποκωδικοποίησης στο δεύτερο κράτος μέλος και ο οποίος διαφημίζει τις εν λόγω κάρτες αποκωδικοποίησης για πώληση και χρήση στο δεύτερο αυτό κράτος μέλος, να θεωρείται ότι εισάγει ή διαφημίζει συσκευές, ή παρέχει υπηρεσίες, οι οποίες:

i)

αποτελούν αντικείμενο προώθησης, διαφήμισης ή εμπορίας, με σκοπό την καταστρατήγηση, κατά την έννοια του άρθρου 6, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας;

ii)

πέρα από την καταστρατήγηση, έχουν εμπορικό σκοπό ή χρήση περιορισμένης σημασίας, κατά την έννοια του άρθρου 6, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας;

iii)

έχουν πρωτίστως σχεδιασθεί, παραχθεί, προσαρμοσθεί ή πραγματοποιηθεί για να επιτρέψουν ή να διευκολύνουν την καταστρατήγηση, κατά την έννοια του άρθρου 6, παράγραφος 2, στοιχείο γ', της οδηγίας;

δ)

Αποκλείονται οι προαναφερθείσες περιστάσεις από το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 6 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ λόγω του ότι καλύπτονται ειδικότερα από την οδηγία 98/84/ΕΚ;

4)   Δικαίωμα αναπαραγωγής

Στην περίπτωση που αλληλουχία αποσπασμάτων μιας κινηματογραφικής ταινίας, μιας ραδιοτηλεοπτικής εκπομπής, ενός λογοτεχνικού έργου, ενός μουσικού έργου ή μιας ηχογραφήσεως (στην προκειμένη περίπτωση πλαίσια ψηφιακών εικόνων και ήχων) παράγονται (i) στη μνήμη ενός αποκωδικοποιητή ή, προκειμένου για ταινία, ραδιοτηλεοπτική εκπομπή και λογοτεχνικό έργο, (ii) σε τηλεοπτική οθόνη, και το έργο στο σύνολό του αναπαράγεται αν τα διαδοχικά αποσπάσματα συγκολληθούν, αλλά, σε κάθε δεδομένη στιγμή, είναι διαθέσιμος περιορισμένος μόνον αριθμός των αποσπασμάτων αυτών:

α)

Πρέπει το αν τα εν λόγω έργα έχουν αναπαραχθεί εν όλω ή εν μέρει να κρίνεται με βάση τους κανόνες του εθνικού δικαίου προστασίας των δικαιωμάτων του δημιουργού, οι οποίοι ορίζουν τι συνιστά παράνομη αναπαραγωγή ενός πνευματικού έργου ή αποτελεί ζήτημα ερμηνείας του άρθρου 2 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ;

β)

Αν πρόκειται για ζήτημα ερμηνείας του άρθρου 2 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ, πρέπει το εθνικό δικαστήριο να αντιμετωπίσει όλα τα αποσπάσματα κάθε έργου ως ενιαίο σύνολο ή μόνον τον περιορισμένο αριθμό αποσπασμάτων που υφίστανται σε δεδομένο χρονικό σημείο; Στη δεύτερη περίπτωση, με βάση ποια κριτήρια θα εκτιμήσει το εθνικό δικαστήριο αν πρόκειται για αναπαραγωγή, σε σημαντικό μέρος, των έργων κατά την έννοια του εν λόγω άρθρου;

γ)

Καλύπτει το δικαίωμα αναπαραγωγής του άρθρου 2 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ τη δημιουργία εφήμερων εικόνων σε τηλεοπτική οθόνη;

5)   Αυτοτελής οικονομική σημασία

α)

Πρέπει εφήμερα αντίγραφα ενός έργου, που παράγονται στο εσωτερικό συσκευής αποκωδικοποίησης δορυφορικών τηλεοπτικών εκπομπών ή σε τηλεοπτική οθόνη συνδεδεμένη με τον αποκωδικοποιητή, και μοναδικός σκοπός των οποίων είναι να επιτρέψουν χρήση του έργου που δεν υπόκειται άλλως σε νομικούς περιορισμούς, να θεωρείται ότι έχουν «αυτοτελή οικονομική σημασία» κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ, λόγω του ότι τα εν λόγω αντίγραφα αποτελούν τη μοναδική βάση στην οποία μπορεί να στηριχθεί ο δικαιούχος προκειμένου να λάβει αμοιβή για τη χρήση των δικαιωμάτων του;

β)

Επηρεάζεται η απάντηση στο ερώτημα 5 (α) από: (i) το αν τα εφήμερα αντίγραφα έχουν οποιαδήποτε εγγενή αξία ή (ii) το αν τα εφήμερα αντίγραφα περιλαμβάνουν ένα μικρό τμήμα μιας συλλογής έργων ή/και άλλο αντικείμενο, το οποίο κατά τα άλλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς να προσβάλλονται τα δικαιώματα του δημιουργού, ή (iii) το αν ο κάτοχος αποκλειστικής αδείας που του έχει χορηγηθεί από τον δικαιούχο σε άλλο κράτος μέλος έχει λάβει αμοιβή για τη χρησιμοποίηση του έργου στο εν λόγω άλλο κράτος μέλος;

6)   Ενσύρματη ή ασύρματη παρουσίαση στο κοινό

α)

Παρουσιάζεται ένα καλυπτόμενο από την προστασία των δικαιωμάτων του δημιουργού έργο στο κοινό ενσυρμάτως ή ασυρμάτως, κατά την έννοια του άρθρου 3 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ, στην περίπτωση που μία δορυφορική μετάδοση λαμβάνεται σε εμπορικό χώρο, παραδείγματος χάριν σε ένα εντευκτήριο, και παρουσιάζεται ή προβάλλεται στον χώρο αυτό μέσω μιας μόνον τηλεοπτικής οθόνης και μεγαφώνων στο κοινό που βρίσκεται στον χώρο αυτό;

β)

Επηρεάζεται η απάντηση στο ερώτημα 6(α) στην περίπτωση που:

i)

το κοινό που βρίσκεται στον χώρο είναι νέο κοινό, απαρτιζόμενο από πρόσωπα που δεν είχε προβλέψει ο ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός (εν προκειμένω, διότι κάρτα αποκωδικοποίησης προοριζόμενη για χρήση σε ένα κράτος μέλος χρησιμοποιείται για εμπορικό ακροατήριο σε άλλο κράτος μέλος);

ii)

τα πρόσωπα που απαρτίζουν το κοινό δεν πληρώνουν για τη θέαση με βάση το εθνικό δίκαιο;

γ)

Αν η απάντηση σε οποιοδήποτε από τα ερωτήματα υπό στοιχείο (β) είναι καταφατική, ποιοι παράγοντες θα πρέπει να ληφθούν υπόψη προκειμένου να κριθεί αν υφίσταται παρουσίαση του έργου προερχόμενη από τόπο διαφορετικό από τον τόπο στον οποίο βρίσκονται τα πρόσωπα που απαρτίζουν το ακροατήριο;

7)   Δικαίωμα υλικής ενσωμάτωσης

Στην περίπτωση που αλληλουχία αποσπασμάτων μιας εκπομπής (εν προκειμένω πλαίσια ψηφιακών εικόνων και ήχων) παράγονται (i) στη μνήμη ενός αποκωδικοποιητή ή (ii) σε τηλεοπτική οθόνη και ένα εκτεταμένο τμήμα της εκπομπής αναπαράγεται αν τα διαδοχικά αποσπάσματα συγκολληθούν, αλλά, σε κάθε δεδομένη στιγμή, είναι διαθέσιμος περιορισμένος μόνον αριθμός των αποσπασμάτων αυτών:

α)

Πρέπει το αν τα εν λόγω διαδοχικά αποσπάσματα αποτελούν υλική ενσωμάτωση της εκπομπής να κρίνεται με βάση τους κανόνες του εθνικού δικαίου προστασίας των δικαιωμάτων του δημιουργού, οι οποίοι ορίζουν τι συνιστά παράνομη αναπαραγωγή ενός πνευματικού έργου ή αποτελεί ζήτημα ερμηνείας του άρθρου 7 της οδηγίας 2006/115 (4);

β)

Αν πρόκειται για ζήτημα ερμηνείας του άρθρου 7 της οδηγίας 2006/115, μπορούν τα εν λόγω εφήμερα αντίγραφα να θεωρηθούν ως «υλική ενσωμάτωση» και, σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, πρέπει το εθνικό δικαστήριο να αντιμετωπίσει όλα τα αποσπάσματα κάθε έργου ως ενιαίο σύνολο ή μόνον τον περιορισμένο αριθμό αποσπασμάτων που υφίστανται σε δεδομένο χρονικό σημείο; Στη δεύτερη περίπτωση, με βάση ποια κριτήρια θα εκτιμήσει το εθνικό δικαστήριο αν πραγματοποιήθηκε υλική ενσωμάτωση της εκπομπής κατά την έννοια του εν λόγω άρθρου;

γ)

Καλύπτει το δικαίωμα υλικής ενσωμάτωσης του άρθρου 7 της οδηγίας 2006/115 τη δημιουργία εφήμερων εικόνων σε τηλεοπτική οθόνη;

8)   Άμυνα της εναγομένης με βάση την οδηγία 93/83 (5)

Συμβιβάζεται με την οδηγία 93/83/ΕΟΚ ή με τα άρθρα 34, 36 και 56 ΣΛΕΕ εθνική νομοθεσία περί προστασίας των δικαιωμάτων του δημιουργού, η οποία προβλέπει ότι, όταν δημιουργούνται εφήμερα αντίγραφα έργων που περιλαμβάνονται σε δορυφορικές ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές ή εφήμερα αντίγραφα των ίδιων των εκπομπών εντός αποκωδικοποιητή ή σε τηλεοπτική οθόνη, υφίσταται προσβολή των δικαιωμάτων του δημιουργού κατά το δίκαιο της χώρας λήψεως των οικείων προγραμμάτων;

Μεταβάλλεται η κατάσταση στην περίπτωση που η μετάδοση αποκωδικοποιείται με τη χρησιμοποίηση κάρτας αποκωδικοποίησης δορυφορικών μεταδόσεων που έχει εκδοθεί από τον παροχέα υπηρεσιών δορυφορικής τηλεόρασης σε άλλο κράτος μέλος, υπό τον όρον ότι η κάρτα αποκωδικοποίησης δορυφορικών μεταδόσεων επιτρέπεται να χρησιμοποιείται μόνο στο άλλο αυτό κράτος μέλος;

9)   Επί του ζητήματος αν η UEFA αποτελεί ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό κατά την οδηγία 93/83

Στην περίπτωση που ένας οργανισμός (στο εξής: πρώτος οργανισμός) είτε διαβιβάζει είτε διαβίβασε εξ ονόματός του σήματα που μεταδίδουν οπτικές εικόνες και ηχητικό περιβάλλον μιας αθλητικής διοργάνωσης, σε απευθείας μετάδοση, μέσω κρυπτογραφημένου πολυμερούς δορυφορικού σήματος τροφοδότησης σε μια ομάδα εξουσιοδοτημένων ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών εντός διαφόρων χωρών, και οι εν λόγω ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί μεταδίδουν στη συνέχεια (είτε με επίγεια τηλεοπτικά σήματα είτε μέσω δορυφόρου) προγράμματα της απευθείας μεταδιδόμενης αθλητικής διοργάνωσης, τα οποία περιέχουν τις εν λόγω οπτικές εικόνες και ηχητικό περιβάλλον αλλά και το λογότυπο του δικού τους τηλεοπτικού σταθμού και (ανάλογα με το αν τούτο αποτελεί επιθυμία του δημοσιογραφικού επιτελείου τους) τα δικά τους ηχητικά σχόλια και το δικό τους υλικό πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη διεξαγωγή του αγώνα και κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων του ημιχρόνου (στο εξής: εμβόλιμα προγράμματα):

α)

Συνιστά το κρυπτογραφημένο πολυμερές σήμα τροφοδότησης «παρουσίαση στο κοινό μέσω δορυφόρου» κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 2, στοιχεία α' και γ', της οδηγίας 93/83, στην περίπτωση που οι μέθοδοι αποκρυπτογράφησης όσον αφορά το ίδιο το σήμα τροφοδότησης δεν καθίστανται διαθέσιμες στο κοινό, αλλά οι μέθοδοι αποκρυπτογράφησης καθίστανται διαθέσιμες προκειμένου να καταστεί δυνατή η αποκρυπτογράφηση των σημάτων που διαβιβάζουν τα εμβόλιμα προγράμματα όταν αυτά εκπέμπονται μέσω δορυφόρου, τα δε εμβόλιμα προγράμματα δεν είναι κρυπτογραφημένα όταν αυτά διαβιβάζονται μέσω επίγειων συσκευών αναμετάδοσης;

β)

Εισάγει ο πρώτος οργανισμός στο πολυμερές σήμα τροφοδότησής του «τα σήματα-φορείς προγραμμάτων που προορίζονται για λήψη από το κοινό σε μια αδιάκοπη αλληλουχία μετάδοσης προς τον δορυφόρο και από εκεί προς το έδαφος»;

γ)

Λαμβανομένου υπόψη ότι το άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο α', αναφέρεται στην πράξη της εισαγωγής, η οποία τελεί «υπό τον έλεγχο και με ευθύνη του ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού», αποτελεί ο πρώτος οργανισμός τον οικείο ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό προς τον σκοπό αυτό ή έναν από τους οικείους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς προς τον σκοπό αυτό ή, επικουρικώς, μπορούν τα ως άνω σήματα να θεωρηθούν ότι εισάγονται στο πολυμερές σήμα τροφοδότησης υπό τον έλεγχο και με ευθύνη των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών που εκπέμπουν τα ως άνω εμβόλιμα προγράμματα;

10)   Άμυνα της εναγομένης με βάση τα άρθρα 34 ή/και 56 ΣΛΕΕ

α)

Αν η απάντηση στο ερώτημα 1 είναι ότι μία συσκευή προσβάσεως υπό όρους που έχει κατασκευαστεί από ή με τη συναίνεση του παροχέα υπηρεσίας καθίσταται παράνομη συσκευή κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 2, της οδηγίας 98/84/ΕΚ στην περίπτωση που χρησιμοποιείται εκτός του πεδίου της αδείας που έχει παραχωρηθεί στον παροχέα της υπηρεσίας για την παροχή προσβάσεως σε προστατευόμενη υπηρεσία, ποιο είναι το ειδικό αντικείμενο του δικαιώματος λαμβανομένης υπόψη της θεμελιώδους λειτουργίας που του απονέμει η οδηγία για την παροχή προσβάσεως υπό όρους;

β)

Αποκλείουν τα άρθρα 34 ή 56 ΣΛΕΕ την υποχρεωτική εφαρμογή διατάξεως εθνικού δικαίου σε ένα πρώτο κράτος μέλος, κατά την οποία είναι παράνομη η εισαγωγή ή πώληση κάρτας αποκωδικοποίησης δορυφορικών προγραμμάτων η οποία έχει εκδοθεί από τον παροχέα υπηρεσιών δορυφορικής τηλεόρασης σε άλλο κράτος μέλος υπό τον όρον ότι η κάρτα αποκωδικοποίησης δορυφορικών προγραμμάτων επιτρέπεται να χρησιμοποιείται μόνο στο δεύτερο αυτό κράτος μέλος;

γ)

Επηρεάζεται η απάντηση αν η κάρτα αποκωδικοποίησης δορυφορικών προγραμμάτων προορίζεται μόνο για ιδιωτική και οικιακή χρήση στο άλλο κράτος μέλος αλλά χρησιμοποιείται για εμπορικούς σκοπούς στο πρώτο κράτος μέλος;

δ)

Αν στο ερώτημα 3 δοθεί η απάντηση ότι η χρήση κάρτας αποκωδικοποίησης, υπό τις περιστάσεις που εκτίθενται στο εν λόγω ερώτημα, συνεπάγεται καταστρατήγηση ενός αποτελεσματικού τεχνολογικού μέτρου, αποκλείουν τα άρθρα 34 ή 56 ΣΛΕΕ, παρά ταύτα, την υποχρεωτική εφαρμογή διατάξεως εθνικού δικαίου με την οποία μεταφέρθηκε στην εσωτερική έννομη τάξη το άρθρο 6 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ;

11)   Επί του ζητήματος αν η προστασία που παρέχεται για τα μουσικά και τα λογοτεχνικά έργα μπορεί να είναι ευρύτερη από την προστασία που παρέχεται για το υπόλοιπο μεταδιδόμενο υλικό

α)

Αποκλείουν τα άρθρα 34 και 36 ή 56 ΣΛΕΕ την υποχρεωτική εφαρμογή διατάξεως εθνικού δικαίου περί προστασίας των δικαιωμάτων του δημιουργού, κατά την οποία είναι παράνομο να εκτελείται δημοσίως, ζωντανά ή από ηχογράφηση, ένα μουσικό έργο, εφόσον το έργο αυτό περιλαμβάνεται σε προστατευόμενη υπηρεσία της οποίας η πρόσβαση και μετάδοση στο κοινό γίνεται μέσω κάρτας αποκωδικοποίησης δορυφορικών προγραμμάτων, στην περίπτωση που η εν λόγω κάρτα έχει εκδοθεί από τον παροχέα της υπηρεσίας σε άλλο κράτος μέλος, υπό τον όρον ότι η χρήση της επιτρέπεται μόνο στο άλλο αυτό κράτος μέλος; Διαφέρει η κατάσταση αν το μουσικό έργο αποτελεί μη σημαντικό στοιχείο της προστατευόμενης υπηρεσίας θεωρουμένης στο σύνολό της και η δημόσια προβολή ή εκτέλεση των λοιπών στοιχείων της υπηρεσίας δεν προστατεύονται από το εθνικό δίκαιο προστασίας των δικαιωμάτων του δημιουργού;

β)

Αποκλείουν τα άρθρα 34 και 36 ή 56 ΣΛΕΕ την υποχρεωτική εφαρμογή διατάξεως εθνικού δικαίου περί προστασίας των δικαιωμάτων του δημιουργού, κατά την οποία είναι παράνομο να εκτελούνται ή να παρουσιάζονται δημοσίως λογοτεχνικά έργα, εφόσον τα έργα αυτά περιλαμβάνονται σε προστατευόμενη υπηρεσία της οποίας η πρόσβαση και μετάδοση στο κοινό γίνεται μέσω κάρτας αποκωδικοποίησης δορυφορικών προγραμμάτων, στην περίπτωση που η εν λόγω κάρτα έχει εκδοθεί από τον παροχέα της υπηρεσίας σε άλλο κράτος μέλος, υπό τον όρον ότι η χρήση της επιτρέπεται μόνο στο άλλο αυτό κράτος μέλος; Διαφέρει η κατάσταση αν τα λογοτεχνικά έργα αποτελούν μη σημαντικό στοιχείο της προστατευόμενης υπηρεσίας θεωρουμένης στο σύνολό της και η δημόσια προβολή ή εκτέλεση των λοιπών στοιχείων της υπηρεσίας δεν προστατεύονται από το εθνικό δίκαιο προστασίας των δικαιωμάτων του δημιουργού;

12)   Άμυνα της εναγομένης στο πλαίσιο του άρθρου 101 ΣΛΕΕ

Στην περίπτωση που ένας παροχέας περιεχομένου προγραμμάτων προβαίνει στη σύναψη μιας σειράς συμβάσεων αποκλειστικών αδειών εκάστη των οποίων καλύπτει το έδαφος ενός ή πλειόνων κρατών μελών και με τις οποίες παρέχεται στον ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό άδεια μεταδόσεως του περιεχομένου του προγράμματος μόνον εντός του εν λόγω εδάφους (και δορυφορικά) και σε κάθε άδεια έχει περιληφθεί ρήτρα που επιβάλλει στον ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό την υποχρέωση να απαγορεύει τη χρησιμοποίηση των καρτών του αποκωδικοποίησης δορυφορικών προγραμμάτων οι οποίες επιτρέπουν τη λήψη του καλυπτομένου από την άδεια περιεχομένου προγράμματος εκτός του καλυπτομένου από την άδεια εδάφους, ποια νομικά κριτήρια πρέπει να εφαρμόσει το εθνικό δικαστήριο και ποιες περιστάσεις πρέπει να λάβει υπόψη προκειμένου να κρίνει αν ο συμβατικός ως άνω περιορισμός αντίκειται στην απαγόρευση που επιβάλλει το άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ;

Ειδικότερα,

α)

πρέπει να γίνεται δεκτό ότι το άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ έχει εφαρμογή σε σχέση με την υποχρέωση αυτή για τον λόγο και μόνον ότι η εν λόγω υποχρέωση θεωρείται ότι έχει ως σκοπό να εμποδίσει, να περιορίσει ή να στρεβλώσει τον ανταγωνισμό;

β)

σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, χρειάζεται να αποδειχθεί επίσης ότι η εν λόγω συμβατική υποχρέωση εμποδίζει, περιορίζει ή στρεβλώνει τον ανταγωνισμό σε υπολογίσιμο βαθμό για να μπορεί να υπαχθεί στο πεδίο της απαγορεύσεως που επιβάλλει το άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ;


(1)  Οδηγία 98/84/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 1998, για τη νομική προστασία των υπηρεσιών που βασίζονται ή συνίστανται στην παροχή πρόσβασης υπό όρους.

(ΕΕ L 320, σ. 54).

(2)  Οδηγία 89/552/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 3ης Οκτωβρίου 1989, για τον συντονισμό ορισμένων νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την άσκηση τηλεοπτικών δραστηριοτήτων

(ΕΕ L 298, σ. 23).

(3)  Οδηγία 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας.

(ΕΕ L 167, σ. 10).

(4)  Οδηγία 2006/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με το δικαίωμα εκμίσθωσης, το δικαίωμα δανεισμού και ορισμένα δικαιώματα συγγενικά προς την πνευματική ιδιοκτησία στον τομέα των προϊόντων της διανοίας (κωδικοποίηση)

(ΕΕ L 376, σ. 28).

(5)  Οδηγία 93/83/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Σεπτεμβρίου 1993, περί συντονισμού ορισμένων κανόνων όσον αφορά το δικαίωμα του δημιουργού και τα συγγενικά δικαιώματα που εφαρμόζονται στις δορυφορικές ραδιοτηλεοπτικές μεταδόσεις και την καλωδιακή αναμετάδοση

(ΕΕ L 248, σ. 15).


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/21


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Juzgado de lo Contencioso-Administrativo no 3 de Almería στις 11 Μαΐου 2010 — Agueda María Saenz Morales κατά Consejería para la Igualdad y Bienestar Social de la Junta de Andalucía

(Υπόθεση C-230/10)

()

2010/C 209/26

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de lo Contencioso-Administrativo no 3 de Almería

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Agueda María Saenz Morales

Καθού: Consejería para la Igualdad y Bienestar Social de la Junta de Andalucía

Προδικαστικό ερώτημα

Εφαρμόζεται η οδηγία 1999/70/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, στους υπαλλήλους της διοίκησης της Junta de Andalucía (έκτακτο προσωπικό) και, σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, πρέπει οι δημόσιοι υπάλληλοι να λαμβάνουν επιδόματα τριετίας για τον χρόνο κατά τον οποίο εργάζονταν ως έκτακτοι;


(1)  EE L 175, σ. 43.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/21


Προσφυγή της 10ης Μαΐου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-232/10)

()

2010/C 209/27

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Nijenhuis και Ł. Habiak)

Καθής: Δημοκρατία της Πολωνίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναγνωρίσει ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία 2007/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Σεπτεμβρίου 2007, για τροποποίηση της οδηγίας 92/49/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών 2002/83/ΕΚ, 2004/39/ΕΚ, 2005/68/ΕΚ και 2006/48/ΕΚ σχετικά με τους διαδικαστικούς κανόνες και τα κριτήρια αξιολόγησης για την προληπτική αξιολόγηση της απόκτησης και της αύξησης συμμετοχών στο μετοχικό κεφάλαιο οντοτήτων του χρηματοπιστωτικού τομέα (1), καθόσον αυτή δεν εξέδωσε ή εν πάση περιπτώσει δεν ανακοίνωσε στην Επιτροπή τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθεί προς την εν λόγω οδηγία·

να καταδικάσει την Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε στις 21 Μαρτίου 2009. Οδηγία 2007/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Σεπτεμβρίου 2007, για τροποποίηση της οδηγίας 92/49/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών 2002/83/ΕΚ, 2004/39/ΕΚ, 2005/68/ΕΚ και 2006/48/ΕΚ σχετικά με τους διαδικαστικούς κανόνες και τα κριτήρια αξιολόγησης για την προληπτική αξιολόγηση της απόκτησης και της αύξησης συμμετοχών στο μετοχικό κεφάλαιο οντοτήτων του χρηματοπιστωτικού τομέα


(1)  EE L 247, σ. 1.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/22


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Λουξεμβούργο) στις 12 Μαΐου 2010 — David Claes κατά Landsbanki Luxembourg S.A. υπό εκκαθάριση

(Υπόθεση C-235/10)

()

2010/C 209/28

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: David Claes

Αναιρεσίβλητη: Landsbanki Luxembourg S.A., υπό εκκαθάριση

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Τα άρθρα 1, 2 και 3 της οδηγίας 98/59/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 1998, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών περί των ομαδικών απολύσεων (1), έχουν την έννοια ότι εφαρμόζονται και επί παύσεως των δραστηριοτήτων επιχειρήσεως συνεπεία κηρύξεως σε πτώχευση του εργοδότη ή συνεπεία δικαστικής αποφάσεως με την οποία διατάσσεται η λύση και εκκαθάριση του πιστωτικού ιδρύματος που είναι εργοδότης λόγω αφερεγγυότητας, βάσει του άρθρου 61, παράγραφος 1, στοιχεία a και b, του τροποποιημένου νόμου της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τον χρηματοπιστωτικό τομέα, όταν για τις ως άνω μορφές παύσεως, η εθνική νομοθεσία προβλέπει καταγγελία της συμβάσεως εργασίας παράγουσα άμεσα αποτελέσματα;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ως άνω ερώτημα, τα άρθρα 1, 2 και 3 της οδηγίας 98/59/ΕΚ έχουν την έννοια ότι ο σύνδικος πτωχεύσεως ή ο εκκαθαριστής εξομοιούται προς εργοδότη ο οποίος έχει προβλέψει τις ομαδικές απολύσεις και είναι σε θέση, αφενός, να διενεργήσει, προς τον σκοπό αυτόν, τις προβλεπόμενες στα άρθρα 2 και 3 της ως άνω οδηγίας πράξεις και, αφετέρου, να προβεί σε απολύσεις (υπόθεση C-323/08, σκέψεις 39, 40 και 41) (2);


(1)  ΕΕ L 225, σ. 16.

(2)  Απόφαση της 10ης Δεκεμβρίου 2009, Rodríguez Mayor κ.λπ., μη δημοσιευθείσα ακόμη στη Συλλογή.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/22


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Λουξεμβούργο) στις 12 Μαΐου 2010 — Sophie Jeanjean κατά Landsbanki Luxembourg SA, υπό εκκαθάριση

(Υπόθεση C-236/10)

()

2010/C 209/29

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Sophie Jeanjean

Αναιρεσίβλητη: Landsbanki Luxembourg SA, υπό εκκαθάριση

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Τα άρθρα 1, 2 και 3 της οδηγίας 98/59/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 1998, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών περί των ομαδικών απολύσεων (1), έχουν την έννοια ότι εφαρμόζονται και επί παύσεως των δραστηριοτήτων επιχειρήσεως συνεπεία κηρύξεως σε πτώχευση του εργοδότη ή συνεπεία δικαστικής αποφάσεως με την οποία διατάσσεται η λύση και εκκαθάριση του πιστωτικού ιδρύματος που είναι εργοδότης λόγω αφερεγγυότητας, βάσει του άρθρου 61, παράγραφος 1, στοιχεία a και b, του τροποποιημένου νόμου της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τον χρηματοπιστωτικό τομέα, όταν για τις ως άνω μορφές παύσεως, η εθνική νομοθεσία προβλέπει καταγγελία της συμβάσεως εργασίας παράγουσα άμεσα αποτελέσματα;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ως άνω ερώτημα, τα άρθρα 1, 2 και 3 της οδηγίας 98/59/ΕΚ έχουν την έννοια ότι ο σύνδικος πτωχεύσεως ή ο εκκαθαριστής εξομοιούται προς εργοδότη ο οποίος έχει προβλέψει τις ομαδικές απολύσεις και είναι σε θέση, αφενός, να διενεργήσει, προς τον σκοπό αυτόν, τις προβλεπόμενες στα άρθρα 2 και 3 της ως άνω οδηγίας πράξεις και, αφετέρου, να προβεί σε απολύσεις (υπόθεση C-323/08, σκέψεις 39, 40 και 41) (2);


(1)  ΕΕ L 225, σ. 16.

(2)  Απόφαση τη 10ης Δεκεμβρίου 2009, Rodríguez Mayor κ.λπ. (μη δημοσιευθείσα ακόμη στη Συλλογή).


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/23


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Λουξεμβούργο) στις 12 Μαΐου 2010 — Miguel Remy κατά Landsbanki Luxembourg SA, υπό εκκαθάριση

(Υπόθεση C-237/10)

()

2010/C 209/30

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Miguel Remy

Αναιρεσίβλητη: Landsbanki Luxembourg SA, υπό εκκαθάριση

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Τα άρθρα 1, 2 και 3 της οδηγίας 98/59/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 1998, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών περί των ομαδικών απολύσεων (1), έχουν την έννοια ότι εφαρμόζονται και επί παύσεως των δραστηριοτήτων επιχειρήσεως συνεπεία κηρύξεως σε πτώχευση του εργοδότη ή συνεπεία δικαστικής αποφάσεως με την οποία διατάσσεται η λύση και εκκαθάριση του πιστωτικού ιδρύματος που είναι εργοδότης λόγω αφερεγγυότητας, βάσει του άρθρου 61, παράγραφος 1, στοιχεία a και b, του τροποποιημένου νόμου της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τον χρηματοπιστωτικό τομέα, όταν για τις ως άνω μορφές παύσεως, η εθνική νομοθεσία προβλέπει καταγγελία της συμβάσεως εργασίας παράγουσα άμεσα αποτελέσματα;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ως άνω ερώτημα, τα άρθρα 1, 2 και 3 της οδηγίας 98/59/ΕΚ έχουν την έννοια ότι ο σύνδικος πτωχεύσεως ή ο εκκαθαριστής εξομοιούται προς εργοδότη ο οποίος έχει προβλέψει τις ομαδικές απολύσεις και είναι σε θέση, αφενός, να διενεργήσει, προς τον σκοπό αυτόν, τις προβλεπόμενες στα άρθρα 2 και 3 της ως άνω οδηγίας πράξεις και, αφετέρου, να προβεί σε απολύσεις (υπόθεση C-323/08, σκέψεις 39, 40 και 41) (2);


(1)  ΕΕ L 225, σ. 16.

(2)  Απόφαση τη 10ης Δεκεμβρίου 2009, Rodríguez Mayor κ.λπ. (μη δημοσιευθείσα ακόμη στη Συλλογή).


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/23


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Λουξεμβούργο) στις 12 Μαΐου 2010 — Volker Schneider κατά Landsbanki Luxembourg SA, υπό εκκαθάριση

(Υπόθεση C-238/10)

()

2010/C 209/31

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Volker Schneider

Αναιρεσίβλητη: Landsbanki Luxembourg SA, υπό εκκαθάριση

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Τα άρθρα 1, 2 και 3 της οδηγίας 98/59/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 1998, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών περί των ομαδικών απολύσεων (1), έχουν την έννοια ότι εφαρμόζονται και επί παύσεως των δραστηριοτήτων επιχειρήσεως συνεπεία κηρύξεως σε πτώχευση του εργοδότη ή συνεπεία δικαστικής αποφάσεως με την οποία διατάσσεται η λύση και εκκαθάριση του πιστωτικού ιδρύματος που είναι εργοδότης λόγω αφερεγγυότητας, βάσει του άρθρου 61, παράγραφος 1, στοιχεία a και b, του τροποποιημένου νόμου της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τον χρηματοπιστωτικό τομέα, όταν για τις ως άνω μορφές παύσεως, η εθνική νομοθεσία προβλέπει καταγγελία της συμβάσεως εργασίας παράγουσα άμεσα αποτελέσματα;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ως άνω ερώτημα, τα άρθρα 1, 2 και 3 της οδηγίας 98/59/ΕΚ έχουν την έννοια ότι ο σύνδικος πτωχεύσεως ή ο εκκαθαριστής εξομοιούται προς εργοδότη ο οποίος έχει προβλέψει τις ομαδικές απολύσεις και είναι σε θέση, αφενός, να διενεργήσει, προς τον σκοπό αυτόν, τις προβλεπόμενες στα άρθρα 2 και 3 της ως άνω οδηγίας πράξεις και, αφετέρου, να προβεί σε απολύσεις (υπόθεση C-323/08, σκέψεις 39, 40 και 41) (2);


(1)  ΕΕ L 225, σ. 16.

(2)  Απόφαση τη 10ης Δεκεμβρίου 2009, Rodríguez Mayor κ.λπ. (μη δημοσιευθείσα ακόμη στη Συλλογή).


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/24


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Λουξεμβούργο) στις 12 Μαΐου 2010 — Xuan-Mai Tran κατά Landsbanki Luxembourg SA, υπό εκκαθάριση

(Υπόθεση C-239/10)

()

2010/C 209/32

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Xuan-Mai Tran

Αναιρεσίβλητη: Landsbanki Luxembourg SA, υπό εκκαθάριση

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Τα άρθρα 1, 2 και 3 της οδηγίας 98/59/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 1998, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών περί των ομαδικών απολύσεων (1), έχουν την έννοια ότι εφαρμόζονται και επί παύσεως των δραστηριοτήτων επιχειρήσεως συνεπεία κηρύξεως σε πτώχευση του εργοδότη ή συνεπεία δικαστικής αποφάσεως με την οποία διατάσσεται η λύση και εκκαθάριση του πιστωτικού ιδρύματος που είναι εργοδότης λόγω αφερεγγυότητας, βάσει του άρθρου 61, παράγραφος 1, στοιχεία a και b, του τροποποιημένου νόμου της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τον χρηματοπιστωτικό τομέα, όταν για τις ως άνω μορφές παύσεως, η εθνική νομοθεσία προβλέπει καταγγελία της συμβάσεως εργασίας παράγουσα άμεσα αποτελέσματα;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ως άνω ερώτημα, τα άρθρα 1, 2 και 3 της οδηγίας 98/59/ΕΚ έχουν την έννοια ότι ο σύνδικος πτωχεύσεως ή ο εκκαθαριστής εξομοιούται προς εργοδότη ο οποίος έχει προβλέψει τις ομαδικές απολύσεις και είναι σε θέση, αφενός, να διενεργήσει, προς τον σκοπό αυτόν, τις προβλεπόμενες στα άρθρα 2 και 3 της ως άνω οδηγίας πράξεις και, αφετέρου, να προβεί σε απολύσεις (υπόθεση C-323/08, σκέψεις 39, 40 και 41) (2);


(1)  ΕΕ L 225, σ. 16.

(2)  Απόφαση τη 10ης Δεκεμβρίου 2009, Rodríguez Mayor κ.λπ. (μη δημοσιευθείσα ακόμη στη Συλλογή).


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/24


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per la Lombardia (τρίτο τμήμα) (Ιταλία) στις 17 Μαΐου 2010 — ENEL Produzione SpA κατά Autorità per l'energia elettrica e il gas

(Υπόθεση C-242/10)

()

2010/C 209/33

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per la Lombardia (τρίτο τμήμα)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: ENEL Produzione SpA

Καθής: Autorità per l'energia elettrica e il gas

Προδικαστικό ερώτημα

Αποκλείουν τα άρθρα 23, 43, 49 και 56 της Συνθήκης, καθώς και τα άρθρα 11, παράγραφοι 2 και 6, και 24 της οδηγίας 54/2003 εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία, χωρίς να έχει προηγουμένως κοινοποιηθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επιβάλλει, κατά τρόπο πάγιο, σε ορισμένους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας που, υπό δεδομένες περιστάσεις, θεωρούνται απαραίτητοι για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών των υπηρεσιών κατανομής φορτίου, την υποχρέωση να υποβάλλουν προσφορές στις χρηματιστηριακές αγορές ηλεκτρικής ενέργειας βάσει ετερόνομων προγραμμάτων, καθοριζόμενων από τον διαχειριστή του δικτύου, και η οποία αφαιρεί τη διαμόρφωση της τιμής των εν λόγω προσφορών από τη σφαίρα της ελεύθερης βουλήσεως του παραγωγού, συναρτώντας την με παραμέτρους που δεν έχουν προκαθορισθεί σύμφωνα με «διαφανείς, αμερόληπτες και βασιζόμενες [σε κριτήρια της] «αγορά[ς]» διαδικασίες»;


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/24


Προσφυγή της 18ης Μαΐου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-243/10)

()

2010/C 209/34

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: D. Grespan και B. Stromsky)

Καθής: Ιταλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναγνωρίσει ότι η Ιταλική Δημοκρατία, μη έχοντας λάβει εμπροθέσμως όλα τα αναγκαία μέτρα για την κατάργηση του καθεστώτος κρατικών ενισχύσεων που κρίθηκε παράνομο και ασύμβατο προς την εσωτερική αγορά με την απόφαση 2008/854/ΕΚ της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 2008, σχετικά με την ενίσχυση «περιφερειακός νόμος 9 του 1998 — καταχρηστική χορήγηση της ενίσχυσης N 272/98» C 1/04 (πρώην NN 158/03 και CP 15/2003) [κοινοποιηθείσα στις 4 Ιουλίου 2008 υπό τον αριθμό Ε(2008) 2997 και δημοσιευθείσα στην ΕΕ L 302 της 13ης Νοεμβρίου 2008, σ. 9-18], παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 2, 3 και 4 της αποφάσεως αυτής και από τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ)·

να καταδικάσει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

1)

Με την απόφαση 2008/854 κρίθηκε ασύμβατο προς την εσωτερική αγορά το καθεστώς ενισχύσεων που απορρέει από τις διατάξεις της αποφάσεως του εκτελεστικού οργάνου της Περιφέρειας Σαρδηνίας (Regione Sardegna) αριθ. 33/6 της 27ης Ιουλίου 2000, σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 2 του περιφερειακού νόμου 9 της 11ης Μαρτίου 1998, καθόσον το εν λόγω καθεστώς ενισχύσεων επιτρέπει τη χορήγηση ενισχύσεων που στερούνται αποτελέσματος που να συμβάλει στην παροχή κινήτρων. Κατά συνέπεια, με την ως άνω απόφαση, η Επιτροπή εντέλλεται την ανάκτηση των ενισχύσεων που χορηγήθηκαν δυνάμει του εν λόγω καθεστώτος (βλ. άρθρα 2 έως 4).

2)

Ωστόσο, από την παρεμβληθείσα έντονη αλληλογραφία μεταξύ των ιταλικών αρχών και της Επιτροπής, κατόπιν της κοινοποιήσεως της αποφάσεως 2008/854, προκύπτει ότι, περίπου δύο έτη μετά την έκδοση της εν λόγω αποφάσεως, οι ιταλικές αρχές δεν έχουν ακόμη προβεί στην ανάκτηση των παράνομων και ασύμβατων ενισχύσεων, οι οποίες χορηγήθηκαν δυνάμει του ως άνω καθεστώτος ενισχύσεων, ούτε των τόκων. Επομένως, είναι πρόδηλο ότι οι ακολουθηθείσες εθνικές διαδικασίες δεν ήσαν ικανές να καταστήσουν δυνατή την «άμεση και αποτελεσματική» ανάκτηση και, ως εκ τούτου, ότι η Ιταλία δεν τήρησε τις απορρέουσες από τα άρθρα 2 και 3 της αποφάσεως 2008/854 υποχρεώσεις της.

3)

Εξάλλου, προκύπτει ότι κανένα από τα πληροφοριακά στοιχεία, τα οποία ζητήθηκαν, δεν παρασχέθηκε από τις ιταλικές αρχές εντός της ταχθείσας με το άρθρο 4, παράγραφος 1, της αποφάσεως 2008/854 προθεσμίας. Επομένως, επιβάλλεται το συμπέρασμα ότι η Ιταλία δεν συμμορφώθηκε προς το άρθρο 4 της αποφάσεως.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/25


Αναίρεση που άσκησε στις 18 Μαΐου 2010 η Zhejiang Aokang Shoes Co., Ltd κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 4 Μαρτίου 2010 στην υπόθεση T-407/06, Zhejiang Aokang Shoes Co., Ltd κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-247/10 P)

()

2010/C 209/35

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Zhejiang Aokang Shoes Co., Ltd (εκπρόσωπος: Sánchez Rydelski, Rechtsanwalt)

Έτεροι διάδικοι: Wenzhou Taima Shoes Co., Ltd, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Confédération européenne de l’industrie de la chaussure (CEC), BA.LA. di Lanciotti Vittorio & C. Sas, Calzaturificio Elisabet Srl, Calzaturificio Iacovelli di Iacovelli Giuseppe & C. Snc, Calzaturificio Leopamy Srl, Calzaturificio Lunella Srl, Calzaturificio Mia Shoe Snc di Gattafoni Carlo & C., Calzaturificio Primitempi di Monaldi Geri, Calzaturificio R. G. di Rossi & Galiè Srl, Calz. S. G. di Seghetta Giampiero e Sergio Snc, Carim Srl, Florens Shoes SpA, Gattafoni Shoe Snc di Gattafoni Giampaolo & C., Grif Srl, Missouri Srl, New Swing Srl, Podosan Medical Shoes di Cirilli Michela, Viviane Sas

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Μαρτίου 2010 στην υπόθεση T-407/06,

να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΚ) 1472/2006 (1) του Συμβουλίου για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων δερμάτινων υποδημάτων καταγωγής Κίνας και Βιετνάμ κατά το μέτρο που αφορά την αναιρεσείουσα, και

να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα της αναιρεσείουσας στην παρούσα διαδικασία και στη διαδικασία ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-407/06.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι:

 

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον έκρινε ότι η Επιτροπή νομίμως αποφάσισε, σύμφωνα με το άρθρο 17, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 384/96 (2) του Συμβουλίου για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας («Βασικός Κανονισμός»), να μην εξετάσει και να μην αποφανθεί επί των αιτημάτων της αναιρεσείουσας για υπαγωγή της στο καθεστώς οικονομίας αγοράς («ΚΟΑ») και για ατομική μεταχείριση (“ΑΜ”).

 

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά το κατά πόσον επήλθε προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας της αναιρεσείουσας σε σχέση με τη διαπιστωθείσα παράβαση του άρθρου 20, παράγραφος 5, του Βασικού Κανονισμού.


(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1472/2006 του Συμβουλίου, της 5ης Οκτωβρίου 2006, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και για την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ορισμένων υποδημάτων που έχουν το πάνω μέρος από δέρμα, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και Βιετνάμ (ΕΕ L 275, σ. 1).

(2)  ΕΕ L 56, σ. 1.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/26


Προσφυγή της 19ης Μαΐου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-248/10)

()

2010/C 209/36

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Καρανάσου-Αποστολοπούλου και A. Nijenhuis)

Καθής: Ελληνική Δημοκρατία

Αιτήματα:

να διαπιστώσει ότι η Ελληνική Δημοκρατία μη θεσπίζοντας τις απαραίτητες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις, προς πλήρη συμμόρφωση με την οδηγία 2007/44/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Σεπτεμβρίου 2007 για τροποποίηση της οδηγίας 92/49/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών 2002/83/ΕΚ, 2004/39/ΕΚ, 2005/68/ΕΚ και 2006/48/ΕΚ σχετικά με τους διαδικαστικούς κανόνες και τα κριτήρια αξιολόγησης για την προληπτική αξιολόγηση της απόκτησης και της αύξησης συμμετοχών στο μετοχικό κεφάλαιο οντοτήτων του χρηματοπιστωτικού τομέα, ή εν πάση περιπτώσει μη ανακοινώνοντας τις εν λόγω διατάξεις στην Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει της οδηγίας αυτής

να καταδικάσει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για την μεταφορά της οδηγίας 2007/44/ΕΚ στο εσωτερικό δίκαιο έληξε στις 21 Μαρτίου 2009.


(1)  ΕΕ L 247 της 21.9.2007, σ. 1


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/26


Αναίρεση που άσκησαν στις 18 Μαΐου 2010 οι Brosmann Footwear (HK) Ltd, Seasonable Footwear (Zhongshan) Ltd, Lung Pao Footwear (Guangzhou) Ltd και Risen Footwear (HK) Co. Ltd κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 4 Μαρτίου 2010, στην υπόθεση T-401/06, Brosmann Footwear (HK) Co. Ltd κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

(Υπόθεση C-249/10 P)

()

2010/C 209/37

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Brosmann Footwear (HK) Ltd, Seasonable Footwear (Zhongshan) Ltd, Lung Pao Footwear (Guangzhou) Ltd, Risen Footwear (HK) Co. Ltd (εκπρόσωποι: L. Ruessmann, A. Willems, δικηγόροι)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Confédération européenne de l'industrie de la chaussure (CEC)

Αιτήματα των αναιρεσειουσών

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Μαρτίου 2010, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο δεν ακύρωσε τον προσβαλλόμενο κανονισμό και καταδίκασε τις νυν αναιρεσείουσες στα δικαστικά έξοδα της ενώπιόν του διαδικασίας·

να εκδικάσει επί της ουσίας την υπόθεση σε τελευταίο βαθμό και να ακυρώσει τον προσβαλλόμενο κανονισμό στο σύνολό του·

να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι αναιρεσείουσες ισχυρίζονται ότι το Γενικό Δικαστήριο:

 

Υπέπεσε σε νομική πλάνη, κρίνοντας ότι, βάσει των άρθρων 2, παράγραφος 7, και 9, παράγραφος 5, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ (1), τα θεσμικά όργανα δεν υποχρεούνται να εξετάζουν το ζήτημα της αναγνωρίσεως της ιδιότητας επιχειρήσεως που δραστηριοποιείται υπό καθεστώς οικονομίας της αγοράς (ΚΟΑ) και ιδιαίτερης μεταχειρίσεως (ΙΜ) σε περιπτώσεις κατά τις οποίες εφαρμόζουν τη μέθοδο της δειγματοληψίας·

 

Υπέπεσε σε νομική πλάνη, καθόσον έκρινε ότι τα θεσμικά όργανα δεν παρέβησαν το άρθρο 7, παράγραφος 7, στοιχείο γ', του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ, μη αποφαινόμενα, εντός τριμήνου από την έναρξη της διαδικασίας έρευνας, επί των αιτήσεων περί αναγνωρίσεως της ιδιότητας επιχειρήσεως δραστηριοποιούμενης υπό ΚΟΑ/ΙΜ που υπέβαλαν οι Κινέζοι παραγωγοί-εξαγωγείς οι οποίοι είχαν περιληφθεί στο δείγμα·

 

Υπέπεσε σε νομική πλάνη, καθόσον έκρινε ότι τα θεσμικά όργανα δεν παρέβησαν το άρθρο 2, παράγραφος 7, στοιχείο γ', του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ, παραλείποντας να ενημερώσουν τους Κινέζους παραγωγούς-εξαγωγείς που δεν είχαν περιληφθεί στο δείγμα σχετικά με την εξέταση των αιτήσεών τους περί υπαγωγής σε καθεστώς ΚΟΑ/ΙΜ εντός τριμήνου από την έναρξη της διαδικασίας έρευνας·

 

Υπέπεσε σε νομική πλάνη, καθόσον δεν αποφάνθηκε ότι τα θεσμικά όργανα δεν συνεργάσθηκαν κατά την έρευνα και ότι, ως εκ τούτου, η κοινοτική βιομηχανία δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις που θέτει το άρθρο 4, παράγραφος 1, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ σε συνδυασμό με το άρθρο 5, παράγραφος 4, του ιδίου κανονισμού, με συνέπεια να υπάρξει εσφαλμένη εκτίμηση περί ζημίας και αιτιώδους συνάφειας, κατά το άρθρο 3 του κανονισμού αυτού·

 

Υπέπεσε σε νομική πλάνη, καθόσον αποφάνθηκε ότι, βάσει του άρθρου 6, παράγραφος 1, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ, δεν απαγορεύεται στα θεσμικά όργανα να συγκεντρώνουν δειγματοληπτικά στοιχεία πριν την έναρξη της διαδικασίας έρευνας·

 

Επικουρικώς, ότι υπέπεσε σε νομική πλάνη, αποφαινόμενο ότι τα θεσμικά όργανα δεν παρέβησαν το άρθρο 6, παράγραφος 9, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ, καθόσον υπερέβησαν τη δεκαπεντάμηνη προθεσμία για την ολοκλήρωση της έρευνας αντιντάμπινγκ·

 

Υπέπεσε σε νομική πλάνη ως προς τον χαρακτηρισμό των εννόμων συνεπειών που έχουν διάφορα στοιχεία σχετικά με την εξέταση του ζητήματος της ζημίας, κατά το άρθρο 3 του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ·

 

Υπέπεσε σε νομική πλάνη, καθόσον έκρινε ότι τα θεσμικά όργανα δεν παρέβησαν την υποχρέωσή τους να εξετάσουν ενδελεχώς και αμερόληπτα όλα τα ασκούντα επιρροή στοιχεία της έρευνας αντιντάμπινγκ·

 

Υπέπεσε σε νομική πλάνη ως προς τον χαρακτηρισμό των έννομων αποτελεσμάτων ορισμένων στοιχείων σχετικών με την υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχει η διενεργούσα την έρευνα αρχή·

 

Υπέπεσε σε νομική πλάνη, καθόσον έκρινε ότι η παράλειψη των θεσμικών οργάνων να εξετάσουν τις επιπτώσεις στην κοινοτική βιομηχανία άλλων παραγόντων εκτός των επίμαχων εισαγωγών δεν συνιστούσε παράβαση του άρθρου 3 του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ.


(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ L 56, σ. 1)


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/27


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunale di Roma (Ιταλία) στις 23 Μαρτίου 2010 — Ποινική δίκη κατά Alessandro Sacchi

(Υπόθεση C-255/10)

()

2010/C 209/38

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Roma

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Alessandro Sacchi

Προδικαστικό ερώτημα

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ερωτάται επί της ερμηνείας που πρέπει να δοθεί στα άρθρα 43 και 49 της Συνθήκης ΕΚ σε σχέση με την ελευθερία εγκαταστάσεως και την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών στον τομέα των αθλητικών στοιχημάτων, λαμβανομένης υπόψη και της αρχές της αποτελεσματικής ένδικης προστασίας, προκειμένου να εξακριβωθεί αν οι εν λόγω διατάξεις της Συνθήκης επιτρέπουν ή όχι εθνική κανονιστική ρύθμιση επιβάλλουσα κρατικό μονοπώλιο και σύστημα παραχωρήσεων και αδειών καθορισμένου αριθμού, το οποίο προβλέπει: α) εν γένει προστασία των δικαιούχων παραχωρήσεων οι οποίες χορηγήθηκαν σε προγενέστερο χρόνο βάσει διαδικασίας στο πλαίσιο της οποίας αποκλείσθηκε παρανόμως μέρος των επιχειρηματιών του τομέα· β) διατάξεις οι οποίες εξασφαλίζουν εκ των πραγμάτων τη διατήρηση των εμπορικής φύσεως δικαιωμάτων που εκτήθησαν κατόπιν διαδικασίας στο πλαίσιο της οποίας αποκλείσθηκε παρανόμως μέρος των επιχειρηματιών του τομέα (επί παραδείγματι, μέσω της επιβαλλόμενης στους νέους παραχωρησιούχους υποχρεώσεως να εγκαταστήσουν τα πρακτορεία τους πέραν μιας οριζόμενης αποστάσεως από τα ήδη λειτουργούντα πρακτορεία)· γ) περιπτώσεις εκπτώσεως του παραχωρησιούχου και καταπτώσεως εγγυήσεων μεγάλου ύψους εις βάρος αυτού, μεταξύ των οποίων η περίπτωση κατά την οποία ο παραχωρησιούχος επιδίδεται, άμεσα ή έμμεσα, σε διασυνοριακές δραστηριότητες σχετικές με παίγνια εξομοιούμενες με εκείνες που αποτελούν αντικείμενο της παραχωρήσεως.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/28


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Court of Appeal (Civil Division) (England & Wales) στις 26 Μαΐου 2010 — Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs κατά The Rank Group plc

(Υπόθεση C-259/10)

()

2010/C 209/39

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Court of Appeal (Civil Division) (England & Wales)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs

Αναιρεσίβλητη: The Rank Group plc

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Όταν υπάρχει διαφορετική εξ απόψεως ΦΠΑ μεταχείριση:

i)

μεταξύ παροχών που είναι πανομοιότυπες από την άποψη του καταναλωτή

ή

ii)

μεταξύ παρόμοιων παροχών που ικανοποιούν τις ίδιες ανάγκες του καταναλωτή,

είναι αυτό από μόνο του αρκετό για να διαπιστωθεί παραβίαση της αρχής της φορολογικής ουδετερότητας ή έχει σημασία να εξεταστούν (και αν ναι, κατά ποιον τρόπο)

α)

το νομικό και οικονομικό πλαίσιο·

β)

το αν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ των πανομοιότυπων υπηρεσιών ή, ενδεχομένως, των επίμαχων παρόμοιων υπηρεσιών· και/ή

γ)

το αν η διαφορετική εξ απόψεως ΦΠΑ μεταχείριση προκάλεσε στρέβλωση του ανταγωνισμού;

2)

Μήπως ο φορολογούμενος του οποίου οι παροχές υπόκεινται κατά το εθνικό δίκαιο σε ΦΠΑ (λόγω της ασκήσεως από ένα κράτος μέλος της διακριτικής του ευχέρειας βάσει του άρθρου 13, Β, στοιχείο στ', της έκτης οδηγίας (1)) δικαιούται να αξιώσει επιστροφή του καταβληθέντος για τις παροχές αυτές ΦΠΑ λόγω παραβιάσεως της αρχής της φορολογικής ουδετερότητας εξ αιτίας της φορολογικής μεταχειρίσεως άλλων παροχών (στο εξής: παροχές με τις οποίες γίνεται σύγκριση), όπου

α)

κατά το εθνικό δίκαιο υπέκειντο σε ΦΠΑ οι παροχές με τις οποίες γίνεται σύγκριση, αλλά

β)

οι φορολογικές αρχές του κράτους μέλους είχαν ως πρακτική να μεταχειρίζονται ως απαλλασσόμενες του ΦΠΑ τις παροχές με τις οποίες γίνεται σύγκριση;

3)

Αν στο ερώτημα 2 δοθεί καταφατική απάντηση, ποια συμπεριφορά καταλήγει εν προκειμένω σε πρακτική, και ειδικότερα:

α)

είναι αναγκαίο η φορολογική αρχή να έχει δηλώσει με σαφή και μη διφορούμενο τρόπο ότι οι παροχές με τις οποίες γίνεται σύγκριση θα αντιμετωπίζονται ως απαλλασσόμενες του ΦΠΑ·

β)

έχει σημασία το ότι τότε η φορολογική αρχή δήλωσε ότι κατανόησε με ελλιπή ή εσφαλμένο τρόπο τα πραγματικά περιστατικά όσον αφορά την ορθή εξ απόψεως ΦΠΑ μεταχείριση των παροχών με τις οποίες γίνεται σύγκριση· και

γ)

έχει σημασία το ότι δεν χρεώθηκε από τον φορολογούμενο ούτε αξιώθηκε από τη φορολογική αρχή ΦΠΑ για την παροχή με την οποία γίνεται σύγκριση, αλλά η φορολογική αρχή προσπάθησε στη συνέχεια να εισπράξει αυτόν τον ΦΠΑ, τηρουμένων των συνήθων προθεσμιών παραγραφής κατά το εσωτερικό δίκαιο;

4)

Στην περίπτωση που η διαφορετική φορολογική μεταχείριση απορρέει από συνεπή πρακτική των εθνικών φορολογικών αρχών στηριζόμενη σε γενική αποδοχή του ορθού νοήματος της εσωτερικής νομοθεσίας, έχει σημασία για την ύπαρξη παραβιάσεως της αρχής της φορολογικής ουδετερότητας αν

i)

οι φορολογικές αρχές μετέβαλαν στη συνέχεια την πρακτική τους·

ii)

ένα εθνικό δικαστήριο έκρινε στη συνέχεια ότι η τροποποιημένη πρακτική στοιχεί με το ορθό νόημα της εσωτερικής νομοθεσίας·

iii)

αν γενικές αρχές του εσωτερικού και/ή του ευρωπαϊκού δικαίου, περιλαμβανομένων των αρχών της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, του estoppel, της ασφάλειας δικαίου και της μη αναδρομικότητας, και/ή προθεσμίες παραγραφής εμποδίζουν το κράτος μέλος να εισπράξει ΦΠΑ για τις παροχές που προηγουμένως θεωρείτο ότι απαλλάσσονται του ΦΠΑ;


(1)  Οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49).


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/29


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 26 Μαΐου 2010 — Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs κατά The Rank Group plc

(Υπόθεση C-260/10)

()

2010/C 209/40

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εφεσείοντες: Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs

Εφεσίβλητη: The Rank Group plc

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Όταν ένα κράτος μέλος, κατά την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας που του παρεχόταν από το άρθρο 13, Β, στοιχείο στ', της έκτης οδηγίας περί ΦΠΑ (1), έχει υποβάλει σε ΦΠΑ ορισμένα είδη μηχανών που χρησιμοποιούνταν για τυχερά παίγνια με χρηματικό διακύβευμα (στο εξής: μηχανές παιγνίων τις οποίες αφορούσε το μέρος III), ενώ διατηρούσε την απαλλαγή για άλλες τέτοιες μηχανές (στις οποίες περιλαμβάνονταν τα τερματικά στοιχημάτων καθορισμένης αποδόσεως, στο εξής: FOBT), και όταν προβάλλεται ότι έτσι το κράτος μέλος παραβίασε την αρχή της φορολογικής ουδετερότητας, είναι

i) καθοριστικό, ή ii) ασκεί επιρροή, κατά τη σύγκριση των μηχανών παιγνίων τις οποίες αφορούσε το μέρος III και των FOBT, το ότι

α)

τα FOBT προσέφεραν δραστηριότητες που ήσαν «στοιχήματα» κατά το εσωτερικό δίκαιο (ή δραστηριότητες που η σχετική ρυθμιστική αρχή, στο πλαίσιο της ασκήσεως της ρυθμιστικής εξουσίας της, ήταν διατεθειμένη να θεωρεί ως «στοιχήματα» κατά το εσωτερικό δίκαιο)

και

β)

οι μηχανές παιγνίων τις οποίες αφορούσε το μέρος III προσέφεραν δραστηριότητες που κατατάσσονταν διαφορετικά κατά το εσωτερικό δίκαιο, δηλαδή «παίγνια», και το ότι τα παίγνια και τα στοιχήματα υπέκειντο βάσει του δικαίου του εν λόγω κράτους μέλους σε διαφορετικά καθεστώτα όσον αφορά τον έλεγχο και τη ρύθμιση των τυχερών παιγνίων με χρηματικό διακύβευμα; Αν ναι, ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ των σχετικών καθεστώτων τις οποίες θα πρέπει να λάβει υπόψη το εθνικό δικαστήριο;

2)

Κατά τον καθορισμό του αν η αρχή της φορολογικής ουδετερότητας απαιτεί την ίδια φορολογική μεταχείριση των ειδών μηχανών τα οποία αναφέρει το ερώτημα 1 (FOBT και μηχανές παιγνίων τις οποίες αφορούσε το μέρος III), ποιος βαθμός αφαιρετικότητας πρέπει να χρησιμοποιηθεί από το εθνικό δικαστήριο για να κρίνει αν τα προϊόντα είναι παρόμοια; Ειδικότερα, σε ποια έκταση είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη τα ακόλουθα ζητήματα:

α)

ομοιότητες και διαφορές στο επιτρεπόμενο ανώτατο όριο πονταρίσματος και κέρδους μεταξύ των FOBT και των μηχανών παιγνίων τις οποίες αφορούσε το μέρος ΙΙΙ·

β)

το γεγονός ότι τα FOBT μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν μόνο σε ορισμένα είδη επαγγελματικών χώρων εγκεκριμένα για στοιχήματα, τα οποία είδη ήσαν διαφορετικά από εκείνα που ήσαν εγκεκριμένα για παίγνια και υπέκειντο σε διαφορετικό καθεστώς (έστω και αν τα FOBT και μέχρι δύο μηχανές παιγνίων τις οποίες αφορούσε το μέρος III μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν δίπλα τα μεν στις δε, σε επαγγελματικούς χώρους εγκεκριμένους για στοιχήματα)·

γ)

το γεγονός ότι οι πιθανότητες νίκης στα FOBT είχαν άμεση σχέση με τη δημοσιοποιημένη καθορισμένη απόδοση, ενώ οι πιθανότητες νίκης στις μηχανές παιγνίων τις οποίες αφορούσε το μέρος III μπορούσαν σε ορισμένες περιπτώσεις να ποικίλλουν βάσει ενός μηχανισμού που σε βάθος χρόνου διασφάλιζε συγκεκριμένο ποσοστό στον εκμεταλλευόμενο τις μηχανές αυτές και στον παίκτη·

δ)

ομοιότητες και διαφορές στους μορφότυπους που ήσαν διαθέσιμοι στα FOBT και στις μηχανές παιγνίων τις οποίες αφορούσε το μέρος ΙΙΙ·

ε)

ομοιότητες και διαφορές μεταξύ των FOBT και των μηχανών παιγνίων τις οποίες αφορούσε το μέρος III, σχετικά με τη διαδραστική δυνατότητα μεταξύ του παίκτη και της μηχανής·

στ)

το αν τα προαναφερθέντα ήσαν γνωστά γενικά στους παίκτες των μηχανών ή θεωρείτο από αυτούς ότι ασκούν επιρροή ή ότι είναι σημαντικά·

ζ)

το αν η διαφορετική εξ απόψεως ΦΠΑ μεταχείριση δικαιολογείται από οποιοδήποτε από τα πιο πάνω;

3)

Σε μια κατάσταση όπου ένα κράτος μέλος, κατά την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας που του παρεχόταν από το άρθρο 13, Β, στοιχείο στ', της έκτης οδηγίας περί ΦΠΑ, απήλλασσε από τον ΦΠΑ τα τυχερά παίγνια με χρηματικό διακύβευμα, αλλά υπέβαλλε σε ΦΠΑ συγκεκριμένη κατηγορία μηχανών η οποία χρησιμοποιούνταν για τυχερά παίγνια με χρηματικό διακύβευμα,

α)

παρέχεταιι κατ’ αρχήν σε κράτος μέλος η δυνατότητα να αντιτάξει στον ισχυρισμό ότι παραβίασε την αρχή της φορολογικής ουδετερότητας την ένσταση ότι επέδειξε τη δέουσα επιμέλεια• και

β)

σε καταφατική περίπτωση, ποιοι παράγοντες ασκούν επιρροή για να καθοριστεί αν το κράτος μέλος δικαιούται να προβάλει την ένσταση αυτή;


(1)  Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49).


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/30


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Înalta Curte de Casație și Justiție (Ρουμανία) στις 28 Μαΐου 2010 — Gheorghe Kita

(Υπόθεση C-264/10)

()

2010/C 209/41

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Înalta Curte Casație și Justiție (Ρουμανία)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Gheorghe Kita

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 5, σημείο 3, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ (1) του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, την έννοια ότι η αποπομπή (μεταγωγή) του καταδικασθέντος προσώπου, το οποίο παρεδόθη προηγουμένως βάσει ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως με σκοπό την ποινική δίωξή του, εντός του κράτους του οποίου φέρει την ιθαγένεια χωρεί αυτομάτως, έστω και ελλείψει της συγκαταθέσεως του ενδιαφερομένου, τη στιγμή κατά την οποία η συγκατάθεση αυτή συνιστά προαπαιτούμενο στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής συμβάσεως για τη μεταγωγή των καταδικασθέντων προσώπων;


(1)  Απόφαση-πλαίσιο του Συμβουλίου, για το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως και τις διαδικασίες παραδόσεως μεταξύ των κρατών μελών (ΕΕ L 190, σ. 1)


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/30


Προσφυγή της 2ας Ιουνίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Τσεχικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-276/10)

()

2010/C 209/42

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: S. Pardo Quintillán και L. Jelínek)

Καθής: Τσεχική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναγνωρίσει ότι η Τσεχική Δημοκρατία, παραλείποντας να θεσπίσει εμπροθέσμως τις αναγκαίες νομοθετικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2006/118/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με την προστασία των υπόγειων υδάτων από τη ρύπανση και την υποβάθμιση και, εν πάση περιπτώσει, παραλείποντας να ενημερώσει την Επιτροπή για τη θέσπιση των διατάξεων αυτών, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 12 της οδηγίας αυτής,

να καταδικάσει την Τσεχική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε στις 16 Ιανουαρίου 2009.


(1)  EE L 372, σ. 19


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/31


Προσφυγή της 3ης Ιουνίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-278/10)

()

2010/C 209/43

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Μαργέλης και Ηρώ Δημητρίου)

Καθής: Ελληνική Δημοκρατία

Αιτήματα:

Να διαπιστώσει ότι η Ελληνική Δημοκρατία μη θεσπίζοντας τις απαραίτητες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις, προς συμμόρφωση με την οδηγία 2008/103/ΕΚ (1) για την τροποποίηση της οδηγίας 2006/66/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τις ηλεκτρικές στήλες και τους συσσωρευτές και τα απόβλητα ηλεκτρικών στηλών και συσσωρευτών, όσον αφορά την τοποθέτηση ηλεκτρικών στηλών και συσσωρευτών στην αγορά, ή εν πάση περιπτώσει μη ανακοινώνοντας τις εν λόγω διατάξεις στην Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του άρθρου 2 της εν λόγω οδηγίας

να καταδικάσει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για την μεταφορά της οδηγίας 2008/103/ΕΚ στο εσωτερικό δίκαιο έληξε στις 5 Ιανουαρίου 2009.


(1)  ΕΕ L 327 της 5.12.2008, σ. 7


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/31


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunale del Riesame di Verbania (Ιταλία) στις 4 Ιουνίου 2010 — Ποινική δίκη κατά Matteo Minesi

(Υπόθεση C-279/10)

()

2010/C 209/44

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale del Riesame di Verbania (Ιταλία)

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Matteo Minesi

Προδικαστικό ερώτημα

Ποιά ερμηνεία πρέπει να δοθεί στα άρθρα 43 ΕΚ και 49 ΕΚ όσον αφορά την ελευθερία εγκαταστάσεως και την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών στον τομέα των στοιχημάτων επί αθλητικών εκδηλώσεων, προκειμένου να διακριβωθεί αν οι εν λόγω διατάξεις της Συνθήκης ΕΚ επιτρέπουν ή όχι εθνική ρύθμιση επιβάλλουσα κρατικό μονοπώλιο και σύστημα παραχωρήσεων και αδειών καθορισμένου αριθμού, το οποίο προβλέπει: α) εν γένει προστασία των δικαιούχων αδειών παραχωρήσεως οι οποίες χορηγήθηκαν σε προγενέστερο χρόνο βάσει διαδικασίας στο πλαίσιο της οποίας αποκλείσθηκε παρανόμως μέρος των επιχειρήσεων του τομέα· β) διατάξεις οι οποίες εξασφαλίζουν εκ των πραγμάτων τη διατήρηση των εμπορικής φύσεως δικαιωμάτων που εκτήθησαν κατόπιν διαδικασίας στο πλαίσιο της οποίας αποκλείσθηκε παρανόμως μέρος των επιχειρήσεων του τομέα (επί παραδείγματι, μέσω της επιβαλλόμενης στους νέους παραχωρησιούχους υποχρεώσεως να εγκαταστήσουν τα σημεία παροχής των υπηρεσιών τους πέραν της κατ’ ελάχιστο όριο οριζόμενης αποστάσεως από τα ήδη λειτουργούντα πρακτορεία)· γ) περιπτώσεις εκπτώσεως του παραχωρησιούχου και καταπτώσεως εγγυήσεων ιδιαιτέρως μεγάλου ύψους εις βάρος αυτού, μεταξύ των οποίων η περίπτωση κατά την οποία ο παραχωρησιούχος επιδίδεται, άμεσα ή έμμεσα, σε διασυνοριακές δραστηριότητες σχετικές με παίγνια εξομοιούμενα με εκείνα που αποτελούν αντικείμενο της παραχωρήσεως;


Γενικό Δικαστήριο

31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/32


Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Ιουνίου 2010 — Éditions Jacob κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-237/05) (1)

(Πρόσβαση στα έγγραφα των οργάνων - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Έγγραφα αφορώντα διαδικασία σχετική με πράξη συγκεντρώσεως επιχειρήσεων - Κανονισμός (ΕΚ) 4064/89 - Κανονισμός (ΕΚ) 139/2004 - Κανονισμός (ΕΚ) 802/2004 - Άρνηση της προσβάσεως - Εξαίρεση απτόμενη της προστασίας των δραστηριοτήτων έρευνας και ελέγχου - Εξαίρεση απτόμενη της προστασίας των εμπορικών συμφερόντων - Εξαίρεση απτόμενη της προστασίας της διαδικασίας λήψεως των αποφάσεων - Εξαίρεση απτόμενη της προστασίας των νομικών γνωμοδοτήσεων)

2010/C 209/45

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Éditions Odile Jacob SAS (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: αρχικώς W. van Weert και O. Fréget, στη συνέχεια O. Fréget, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: X. Lewis, P. Costa de Oliveira και O. Beynet)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής: Lagardère SCA (εκπρόσωποι: αρχικώς A. Winckler, S. Sorinas Jimeno και I. Girgenson, στη συνέχεια A. Winckler, F. de Bure και J.-B. Pinçon, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτηση ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής της 7ης Απριλίου 2005, με την οποία απορρίφθηκε μερικώς η αίτηση της προσφεύγουσας να της επιτραπεί η πρόσβαση σε ορισμένα έγγραφα αφορώντα διαδικασία σχετική με πράξη συγκεντρώσεως επιχειρήσεων (Υπόθεση COMP/M.2978 — Lagardère/Natexis/VUP)

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Παράλκει πλέον η απόφανση επί της νομιμότητας της αποφάσεως D(2005) 3286 της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, της 7ης Απριλίου 2005, καθόσον με την απόφαση αυτή δεν επιτράπηκε η πρόσβαση, εν όλω ή εν μέρει, στα έγγραφα που αναφέρονται στη σκέψη 1 της παρούσας αποφάσεως, στοιχεία α' έως γ', και στη σκέψη 2 της παρούσας αποφάσεως, στοιχεία η' και ι'.

2)

Ακυρώνει την απόφαση D(2005) 3286 καθόσον με την απόφαση αυτή δεν επιτράπηκε πλήρης πρόσβαση στα έγγραφα που αναφέρονται στη σκέψη 1 της παρούσας αποφάσεως, στοιχεία δ', ε', ζ', και η', και στη σκέψη 2 της παρούσας αποφάσεως, στοιχεία β' έως δ', στ', ζ' και θ', με εξαίρεση τη γνωμοδότηση της νομικής υπηρεσίας της Επιτροπής που αναφέρεται στη σκέψη 1 της παρούσας αποφάσεως, στοιχείο ζ'.

3)

Ακυρώνει την απόφαση D(2005) 3286 καθόσον με την απόφαση αυτή δεν επιτράπηκε μερική πρόσβαση στα έγγραφα που αναφέρονται στη σκέψη 1 της παρούσας αποφάσεως, στοιχεία δ', ε', ζ', και η', και στη σκέψη 2 της παρούσας αποφάσεως, στοιχεία β' έως δ, στ', ζ' και θ'.

4)

Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

5)

Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα εννέα δέκατα των εξόδων της Éditions Odile Jacob SAS.

6)

Η Lagardère SCA φέρει τα δικαστικά έξοδά της.


(1)  EE C 205 της 20.8.2005.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/32


Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουνίου 2010 — Mediaset κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-177/07) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Τηλεπικοινωνίες - Επιδότηση για την αγορά ψηφιακών αποκωδικοποιητών - Απόφαση με την οποία η ενίσχυση κηρύσσεται μη συμβατή με την κοινή αγορά και διατάσσεται η ανάκτησή της - Έννοια του όρου κρατική ενίσχυση - Εξαίρεση των αποκωδικοποιητών που χρησιμοποιούνται για τη λήψη τηλεοπτικών προγραμμάτων μέσω δορυφόρου - Πλεονέκτημα - Επιλεκτικός χαρακτήρας - Νόθευση του ανταγωνισμού - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

2010/C 209/46

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Mediaset SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: K. Αδαμαντόπουλος, G. Rossi, E. Πετρίτση και A. Nucara, δικηγόροι, D. O’Keeffe και P. Boyle, solicitors)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Martenczuk, G. Conte και E. Righini)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής: Sky Italia Srl (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωποι: αρχικώς F. E. González Díaz και D. Gerard, στη συνέχεια F. E. González Díaz, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτηση ακυρώσεως της αποφάσεως 2007/374/ΕΚ της Επιτροπής, της 24ης Ιανουαρίου 2007, επί της υπ’ αριθ. C 52/2005 υποθέσεως κρατικής ενισχύσεως (πρώην NN 88/2005, πρώην CP 101/2004), την οποία χορήγησε η Ιταλική Δημοκρατία υπό μορφή επιδοτήσεως της αγοράς ψηφιακών αποκωδικοποιητών (ΕΕ L 147, σ. 1)

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Η Mediaset SpA φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και τα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Sky Italia Srl.


(1)  ΕΕ C 170 της 21.7.2007.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/33


Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Ιουνίου 2010 — CEVA κατά Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-428/07 και T-455/07) (1)

(Ρήτρα διαιτησίας - Συμβάσεις συναφθείσες στο πλαίσιο του ειδικού προγράμματος έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης στον τομέα «Ποιότητας ζωής και διαχείρισης των έμβιων πόρων (1998-2002)» - Σχέδια Seahealth και Biopal - Χρεωστικά σημειώματα - Αιτήσεις ακυρώσεως - Αναχαρακτηρισμός των προσφυγών - Παραδεκτό - Αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως και δικαιώματα άμυνας - Ανάκτηση του συνόλου της χρηματοοικονομικής συμβολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Σοβαρές οικονομικές παρατυπίες)

2010/C 209/47

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγον: Centre d’étude et de valorisation des algues SA (CEVA) (Pleubian, Γαλλία) (εκπρόσωπος: J.-M. Peyrical, δικηγόρος)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς L. Escobar Guerrero και W. Roels, στη συνέχεια W. Roels, επικουρούμενοι από τον E. Bouttier, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αίτηση με την οποία ζητείται, στην υπόθεση T-428/07, η ακύρωση του χρεωστικού σημειώματος αριθ. 3240908670, της 20ής Σεπτεμβρίου 2007, σχετικά με το σχέδιο Seahealth, και, στην υπόθεση T-455/07, η ακύρωση του χρεωστικού σημειώματος αριθ. 3240909271, της 4ης Οκτωβρίου 2007, σχετικά με τη σύμβαση Biopal, καθώς και να υποχρεωθεί η Επιτροπή να επιστρέψει τα ποσά των χρεωστικών αυτών σημειωμάτων στο CEVA.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει τις αγωγές.

2)

Κάθε διάδικος φέρει το ήμισυ των δικών του δικαστικών εξόδων καθώς και το ήμισυ των δικαστικών εξόδων του αντιδίκου


(1)  ΕΕ C 22 της 26.1.2008.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/33


Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουνίου 2010 — Actega Terra κατά ΓΕΕΑ (TERRAEFFEKT matt & gloss)

(Υπόθεση T-118/08) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος TERRAEFFEKT matt & gloss - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

2010/C 209/48

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Actega Terra GmbH (Lehrte, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Andorfer-Erhard, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) (εκπρόσωπος: S. Schäffner)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 7ης Ιανουαρίου 2008 (υπόθεση R 1467/2007-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου TERRAEFFEKT matt & gloss ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Actega Terra GmbH στα δικαστικά έξοδα.


(1)  ΕΕ C 107 της 26.4.2008.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/34


Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιουνίου 2010 — Shenzhen Taiden κατά ΓΕΕΑ — Bosch Security Systems (Εξοπλισμός επικοινωνιών)

(Υπόθεση T-153/08) (1)

(Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Καταχωρισθέν κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει εξοπλισμό επικοινωνιών - Προγενέστερο διεθνές κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Λόγος ακυρότητας - Έλλειψη ατομικού χαρακτήρα - Δεν δημιουργείται διαφορετική συνολική εντύπωση - Ενημερωμένος χρήστης - Βαθμός ελευθερίας του δημιουργού - Απόδειξη της διάθεσης στο κοινό του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος - Άρθρο 4, παράγραφος 1, άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 2, άρθρο 7, παράγραφος 1, και άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002)

2010/C 209/49

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Shenzhen Taiden Industrial Co. Ltd (Shenzhen, Guangdong, Κίνα) (εκπρόσωποι: M. Hartmann και M. Helmer, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Bosch Security Systems BV (Αϊντχόφεν, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: C. Gielen, M. Bom και B. van Hunnik, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τρίτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 11ης Φεβρουαρίου 2008 (υπόθεση R 1437/2006-3), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας σήματος μεταξύ Bosch Security Systems BV και Shenzhen Taiden Industrial Co. Ltd.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει τη Shenzhen Taiden Industrial Co. Ltd στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων και των αναγκαίων εξόδων που πραγματοποίησε η Bosch Security Systems BV στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ).


(1)  ΕΕ C 158 της 21.6.2008.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/34


Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιουνίου 2010 — Montero Padilla κατά ΓΕΕΑ — Padilla Requena (JOSE PADILLA)

(Υπόθεση T-255/08) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος JOSE PADILLA - Προγενέστερο σήμα και σημείο JOSE PADILLA - Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου - Δεν υφίσταται σήμα παγκοίνως γνωστό κατά την έννοια του άρθρου 6α της Συμβάσεως των Παρισίων ούτε σήμα που χαίρει φήμης - Άρθρο 8, παράγραφος 2, στοιχείο γ', και άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 2, στοιχείο γ', και άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009] - Δεν υφίσταται προγενέστερο σημείο χρησιμοποιούμενο στις συναλλαγές - Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού 40/94 (νυν άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού 207/2009))

2010/C 209/50

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Eugenia Montero Padilla (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς G. Aguillaume Gandasegui και P. Linde Puelles, στη συνέχεια A. Salerno και M. Di Stefano, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) (εκπρόσωπος: J. F. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: José María Padilla Requena (Santa Eulalia, Ισπανία) (εκπρόσωποι: J. F. Gallego Jiménez και J. R. Gil Cantons, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 1ης Μαρτίου 2008 (υπόθεση R 516/2007-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Eugenia Montero Padilla και του José María Padilla Requena.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Η Eugenia Montero Padilla φέρει τα έξοδά της, καθώς και αυτά στα οποία υποβλήθηκαν το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) και ο José María Padilla Requena.


(1)  ΕΕ C 209 της 15.8.2008.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/35


Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Ιουνίου 2010 — Atlas Transport κατά ΓΕΕΑ — Hartmann (ATLAS TRANSPORT)

(Υπόθεση T-482/08) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία εκπτώσεως - Λεκτικό κοινοτικό σήμα ATLAS TRANSPORT - Ουσιαστική χρήση του σήματος - Άρθρο 15 και άρθρο 50, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 (νυν άρθρο 15 και άρθρο 51, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009))

2010/C 209/51

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Atlas Transport GmbH (Ντύσσελντορφ, Γερμανία) (εκπρόσωποι: U. Hildebrandt, K. Schmidt-Hern και B. Weichhaus, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) (εκπρόσωποι: G. Schneider και S. Schäffner)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Alfred Hartmann (Leer, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. Drews, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 9ης Σεπτεμβρίου 2008 (υπόθεση R 1858/2007-4), σχετικά με διαδικασία εκπτώσεως μεταξύ Alfred Hartmann και Atlas Transport GmbH.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 9ης Σεπτεμβρίου 2008 (υπόθεση R 1858/2007-4).

2)

Καταδικάζει το ΓΕΕΑ να φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Atlas Transport GmbH.

3)

Ο Alfred Hartmann φέρει τα δικαστικά έξοδά του.


(1)  EE C 32 της 7.2.2009.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/35


Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2010 — Kureha κατά ΓΕΕΑ — Sanofi-Aventis (KREMEZIN)

(Υπόθεση T-487/08) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος KREMEZIN - Προγενέστερο λεκτικό διεθνές σήμα KRENOSIN - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των σημείων - Ομοιότητα των προϊόντων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009] - Απόδειξη της υπάρξεως του προγενεστέρου σήματος - Προθεσμία - Κανόνες 19 και 20 του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 - Απόδειξη της ουσιαστικής χρήσης του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 43, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 40/94 (νυν άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 207/2009))

2010/C 209/52

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Kureha Corp. (Τόκιο, Ιαπωνία) (εκπρόσωποι: W. von der Osten-Sacken και O. Sude, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Sanofi-Aventis SA (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: R. Gilbey, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 15ης Σεπτεμβρίου 2008 (υπόθεση R 1631/2007-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Sanofi-Aventis SA και της Kureha Corp.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Η Kureha Corp. φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ).

3)

Η Sanofi-Aventis SA φέρει τα δικαστικά έξοδά της.


(1)  ΕΕ C 19 της 24.1.2009.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/36


Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιουνίου 2010 — CM Capital Markets κατά ΓΕΕΑ — Carbon Capital Markets (CARBON CAPITAL MARKETS Emissions Compliance Solutions & Carbon Finance)

(Υπόθεση T-490/08) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού κοινοτικού σήματος CARBON CAPITAL MARKETS Emissions Compliance Solutions & Carbon Finance - Προγενέστερο κοινοτικό και προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα CM Capital Markets - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Απουσία κινδύνου συγχύσεως - Απουσία ομοιότητας μεταξύ των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

2010/C 209/53

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: CM Capital Markets Holding, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: T. Villate Consonni και J. Calderón Chavero, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) (εκπρόσωπος: J. F. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Carbon Capital Markets Ltd (Οξφόρδη, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: E. Hardcastle, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 3ης Σεπτεμβρίου 2008 (υπόθεση R 16/2008-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της CM Capital Markets Holding, SA και της Carbon Capital Markets Ltd.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει τη CM Capital Markets Holding, SA στα δικαστικά έξοδα.


(1)  ΕΕ C 6 της 10.1.2009.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/36


Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουνίου 2010 — X Technology Swiss κατά ΓΕΕΑ (Χρωματισμός σε πορτοκαλί της μύτης κάλτσας)

(Υπόθεση T-547/08) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος - Χρωματισμός σε πορτοκαλί της μύτης κάλτσας - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Απουσία διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

2010/C 209/54

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: X Technology Swiss GmbH (Wollerau, Ελβετία) (εκπρόσωποι: A. Herbertz και R. Jung, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) (εκπρόσωποι: C. Jenewein και G. Schneider)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 6ης Οκτωβρίου 2008 (υπόθεση R 846/2008-4), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως ως κοινοτικού σήματος του σημείου που συνίσταται στον χρωματισμό σε πορτοκαλί της μύτης κάλτσας.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την X Technology Swiss GmbH στα δικαστικά έξοδα.


(1)  ΕΕ C 55 της 7.3.2009.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/37


Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Ιουνίου 2010 — Λουξεμβούργο κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-549/08) (1)

(ΕΚΤ - Αναστολή χρηματοδοτικής συνδρομής - Καταπολέμηση των διακρίσεων και ανισοτήτων σε σχέση με την αγορά εργασίας - Σοβαρές ελλείψεις των συστημάτων διαχειρίσεως ή ελέγχου δυνάμενες να οδηγήσουν σε ανωμαλίες συστημικού χαρακτήρα - Άρθρο 39, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 1260/1999 - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη)

2010/C 209/55

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου (εκπρόσωποι: M. Fisch, επικουρούμενη από τον P. Kinsch, δικηγόρο)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Steiblytė και B. Conte)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως C(2008) 5383 της Επιτροπής, της 24ης Σεπτεμβρίου 2008, σχετικά με την αναστολή των ενδιάμεσων πληρωμών του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (ΕΚΤ) στο ενιαίο έγγραφο προγραμματισμού για τις κοινοτικές διαρθρωτικές παρεμβάσεις που αφορούν τον στόχο αριθ. 3 στο Λουξεμβούργο, και της αποφάσεως C(2008) 5730 της Επιτροπής, της 6ης Οκτωβρίου 2008, σχετικά με την αναστολή των ενδιάμεσων πληρωμών του προγράμματος κοινοτικής πρωτοβουλίας για την καταπολέμηση των διακρίσεων και ανισοτήτων σε σχέση με την αγορά εργασίας (EQUAL) στο Λουξεμβούργο.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου στα δικαστικά έξοδα


(1)  ΕΕ C 44 της 21.2.2009.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/37


Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιουνίου 2010 — CM Capital Markets κατά ΓΕΕΑ — Carbon Capital Markets (CARBON CAPITAL MARKETS)

(Υπόθεση T-563/08) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού κοινοτικού σήματος CARBON CAPITAL MARKETS - Προγενέστερο κοινοτικό και προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα CM Capital Markets - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Απουσία κινδύνου συγχύσεως - Απουσία ομοιότητας μεταξύ των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

2010/C 209/56

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: CM Capital Markets Holding, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: T. Villate Consonni και J. Calderón Chavero, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) (εκπρόσωπος: J. F. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Carbon Capital Markets Ltd (Οξφόρδη, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: E. Hardcastle, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 26ης Σεπτεμβρίου 2008 (υπόθεση R 15/2008-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της CM Capital Markets Holding, SA και της Carbon Capital Markets Ltd.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει τη CM Capital Markets Holding, SA στα δικαστικά έξοδα.


(1)  EE C 44 της 21.2.2009.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/38


Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Ιουνίου 2010 — Muñoz Arraiza κατά ΓΕΕΑ — Consejo Regulador de la Denominación de Origen Calificada Rioja (RIOJAVINA)

(Υπόθεση T-138/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος RIOJAVINA - Προγενέστερο συλλογικό εικονιστικό κοινοτικό σήμα RIOJA - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009))

2010/C 209/57

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Félix Muñoz Arraiza (Logroño, Ισπανία), (εκπρόσωποι: J. Grimau Muñoz και J. Villamor Muguerza, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) (εκπρόσωπος: J. F. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνον ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Consejo Regulador de la Denominación de Origen Calificada Rioja (Logroño) (εκπρόσωπος: J. I. Martínez De Torre, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 29ης Ιανουαρίου 2009 (υπόθεση R 721/2008-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ του Consejo Regulador de la Denominación de Origen Calificada Rioja και του Félix Muñoz Arraiza.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Ο Félix Muñoz Arraiza καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα


(1)  EE C 153 της 4.7.2009.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/38


Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Ιουνίου 2010 — Hoelzer κατά ΓΕΕΑ (SAFELOAD)

(Υπόθεση T-315/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος SAFELOAD - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2010/C 209/58

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Oliver Hoelzer (Remscheid, Γερμανία) (εκπρόσωποι: G. Rother, J. Vogtmeier, P. Mes, C. Graf von der Groeben, J. Bühling, A. Verhauwen, J. M. Künzel, D. Jestaedt και M. Bergermann, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) (εκπρόσωπος: S. Schäffner)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 3ης Ιουνίου 2009 (υπόθεση R 1157/2008-4), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σημείου SAFELOAD ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει τον Oliver Hoelzer στα δικαστικά έξοδα.


(1)  EE C 267 της 7.11.2009


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/38


Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Ιουνίου 2010 — Ζ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-173/09) (1)

(Πρόσβαση στα έγγραφα - Απαράδεκτο - Εντολή προς τη διοίκηση)

2010/C 209/59

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Z (Hannoversch Münden, Γερμανία) (εκπρόσωποι: C. Grau και N. Jäger, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Bouquet, V. Bottka και R. Sauer)

Αντικείμενο

Αίτημα να υποχρεωθεί η Επιτροπή, πρώτον, να γνωστοποιήσει στον προσφεύγοντα, επιτρέποντάς του την πρόσβαση στον φάκελο της διαδικασίας στην υπόθεση COMP/G/39.406 (Θαλάσσιοι σωλήνες) και θέτοντας, ειδικότερα, στη διάθεσή του αντίγραφο της απόφασης της Επιτροπής της 28ης Ιανουαρίου 2009 περί επιβολής προστίμου, αν κατωνομάζεται στην απόφαση αυτή και, αν ναι, να διευκρινίσει το όλο πλαίσιο εντός του οποίου γίνεται μνεία του ονόματός του, δεύτερον, να εξαλείψει, με τον τρόπο που θα διευκρινιστεί μετά τη χορήγηση της πρόσβασης στον φάκελο, τις μνείες του ονόματός του στην απόφαση της Επιτροπής της 28ης Ιανουαρίου 2009 και, τρίτον, να μη τον κατωνομάσει και να αποφύγει κάθε αναφορά στο όνομά του στο μη εμπιστευτικό κείμενο της απόφασης της 28ης Ιανουαρίου 2009.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)

Καταδικάζει τον Ζ στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.


(1)  EE C 167 της 18.7.2009


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/39


Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Ιουνίου 2010 — COLT Télécommunications France κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-79/10 R)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Κρατικές ενισχύσεις - Εκμετάλλευση δικτύου ηλεκτρονικών επικοινωνιών πολύ υψηλής ταχύτητας - Αντιστάθμιση του κόστους παροχής δημόσιας υπηρεσίας - Απόφαση διαπιστώνουσα ότι το κοινοποιηθέν μέτρο δεν συνιστά ενίσχυση - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Έλλειψη επείγοντος)

2010/C 209/60

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αιτούσα: COLT Télécommunications France SAS (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: M. Debroux, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Stromsky και C. Urraca Caviedes)

Αντικείμενο

Αίτηση αναστολής εκτελέσεως της αποφάσεως C(2009) 7426 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2009, σχετικά με σχέδιο χορηγήσεως αντισταθμίσεως του κόστους παροχής δημόσιας υπηρεσίας ύψους 59 εκατομμυρίων ευρώ για την εγκατάσταση και την εκμετάλλευση δικτύου ηλεκτρονικών επικοινωνιών πολύ υψηλής ταχύτητας στο διοικητικό διαμέρισμα Hauts-de-Seine (Γαλλία).

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)

Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/39


Προσφυγή της Samskip Multimodal Container Logistics κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που ασκήθηκε στις 7 Απριλίου 2010

(Υπόθεση T-166/10)

()

2010/C 209/61

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Samskip Multimodal Container Logistics BV ('s-Gravenzande, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: K. Platteau, Y. Maasdam και P. Broers, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την από 27 Ιανουαρίου 2010 απόφαση της Επιτροπής C(2010) 580 περί της κοινοτικής χρηματοδοτικής συνδρομής σε προτάσεις δράσεων που υποβλήθηκαν, στο πλαίσιο της διαδικασίας επιλογής του 2009, στο πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη χορήγηση της κοινοτικής χρηματοδοτικής συνδρομής με σκοπό τη βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων του συστήματος εμπορευματικών μεταφορών (Marco Polo II) (1), καθόσον αφορά την επιλογή της προτάσεως TREN/B4/SUB/01-2009 MP-II/6 (το σχέδιο G2G@2XL), για χρηματοδότηση ποσού 2 190 539 ευρώ·

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα κατά το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η προσβαλλομένη χρηματοδότηση παραβιάζει τους όρους χρηματοδοτήσεως και τις λοιπές απαιτήσεις του άρθρου 5, παράγραφος 2, του κανονισμού 1692/2006 καθόσον

προκαλεί απαράδεκτη στρέβλωση του ανταγωνισμού κατά του κοινού συμφέροντος στην αγορά παροχής υπηρεσιών αποστολής εμπορευμάτων με τους εναλλακτικούς τρόπους μεταφοράς που προτείνει το σχέδιο G2G@2XL, ήτοι με σιδηροδρομικές μεταφορές και με θαλάσσιες μεταφορές μικρών αποστάσεων από Ιταλία, Ελβετία και Αυστρία προς το Ηνωμένο Βασίλειο· και

το σχέδιο G2G@2XL δεν θα είναι βιώσιμο μετά την ταχθείσα περίοδο των 36 μηνών.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλομένη χρηματοδότηση παραβιάζει το άρθρο 1 του κανονισμού 1692/2006 καθόσον δεν συμβάλει στους σκοπούς κοινού συμφέροντος που επιδιώκει το πρόγραμμα Marco Polo II. Η προσβαλλομένη χρηματοδότηση συνεπάγεται απλώς τη μετάβαση από έναν φορέα πολύμορφης μεταφοράς σε άλλον φορέα πολύμορφης μεταφοράς και όχι από τις οδικές στις σιδηροδρομικές μεταφορές. Συνεπώς, η αύξηση των οδικών μεταφορών εμπορευμάτων δεν μετακυλίεται προς ευνοϊκότερους για το περιβάλλον τρόπους μεταφοράς. Επομένως, η προσβαλλομένη χρηματοδότηση δεν συμβάλλει σε αποτελεσματική μείωση των διεθνών οδικών μεταφορών εμπορευμάτων και, κατά συνέπεια, δεν μειώνει τον όγκο και δεν συμβάλλει στην επιδιωκόμενη βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων του συστήματος μεταφορών (δηλαδή των σκοπών κοινού συμφέροντος που επιδιώκει το πρόγραμμα Marco Polo II, οι οποίοι προβλέπονται στο άρθρο 1 του κανονισμού 1692/2006).


(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1692/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 2006, σχετικά με τη θέσπιση του δευτέρου προγράμματος Marco Polo για τη χορήγηση κοινοτικής χρηματοδοτικής συνδρομής με σκοπό τη βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων του συστήματος εμπορευματικών μεταφορών (Marco Polo II) και με την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 1382/2003 (ΕΕ L 328, σ. 1).


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/40


Προσφυγή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά της EU Research Projects που ασκήθηκε στις 18 Μαΐου 2010

(Υπόθεση T-220/10)

()

2010/C 209/62

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: N. Bambara και Me C. Erkelens, δικηγόρος)

Εναγομένη: EU Research Projects (Hungerford, Ηνωμένο Βασίλειο)

Αιτήματα της ενάγουσας

Η ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να υποχρεώσει την εναγομένη να επιστρέψει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το ποσόν των 102 039,32 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας υπολογιζομένων με επιτόκιο 4,80% για την περίοδο από 28 Δεκεμβρίου 2006 μέχρι και την ημερομηνία καταβολής του οφειλομένου ποσού·

να καταδικάσει την εναγομένη στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή άσκησε την παρούσα αγωγή, σύμφωνα με το άρθρο 272 ΣΛΕΕ, για να ζητήσει την επιστροφή του ποσού που αχρεωστήτως κατέβαλε στην εναγομένη, ύψους 102 039,32 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας υπολογιζομένων με επιτόκιο 4,80 % από της ημέρας που το χρέος κατέστη απαιτητό, ήτοι τις 28 Δεκεμβρίου 2006.

Στο πλαίσιο του πέμπτου προγράμματος πλαισίου της Ευρωπαϊκής Κοινότητας για κοινοτικές δράσεις έρευνας, τεχνολογικής αναπτύξεως και επιδείξεως (1998 — 2002), η Επιτροπή συνήψε, μεταξύ άλλων, με την εναγομένη «σύμβαση για σχέδια έρευνας και τεχνολογικής αναπτύξεως», με αριθμό αναφοράς IST-2001-34850. Σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις της εν λόγω συμβάσεως, το ποσό που ζητείται, βάσει αυτού, από την ενάγουσα αντιστοιχεί στη διαφορά μεταξύ της προκαταβολής που καταβλήθηκε στην εναγομένη και του συνόλου των επιλέξιμων δαπανών που δέχθηκε η ενάγουσα, κατόπιν αιτήσεως της εναγομένης να αποσυρθεί από το σχέδιο, καθώς και λόγω μη τηρήσεως των σχετικών συμβατικών υποχρεώσεών της.

Προς στήριξη της αγωγής της, η Επιτροπή προβάλλει έναν μόνο λόγο, με σκοπό να υποστηρίξει ότι η εναγομένη δεν τήρησε τις συμβατικές της υποχρεώσεις μη επιστρέφοντάς της τη διαφορά μεταξύ της χρηματοδοτικής συνεισφοράς την οποία η Επιτροπή όφειλε να καταβάλει στην εναγομένη και του συνολικού ποσού της ήδη καταβληθείσας προκαταβολής. Η χρηματοδοτική συνδρομή που οφείλεται στην εναγομένη είναι κατώτερη του συνολικού ποσού που κατέβαλε η ενάγουσα ως προκαταβολή. Εξάλλου, δυνάμει του βελγικού δικαίου, που είναι η διέπουσα τη σύμβαση νομοθεσία, δύναται να ζητηθεί η επιστροφή κάθε μη οφειλόμενου καταβληθέντος ποσού (αχρεωστήτως καταβληθέντος). Συνεπώς, η Επιτροπή διατείνεται ότι η εναγομένη πρέπει να επιστρέψει το οφειλόμενο ποσό.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/41


Προσφυγή της Association Belge des Consommateurs Test-Achats κατά της Επιτροπής που ασκήθηκε στις 17 Μαΐου 2010

(Υπόθεση T-224/10)

()

2010/C 209/63

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Association Belge des Consommateurs Test-Achats ASBL/Belgische Verbruikersunie Test-Aankoop VZW (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: F. Filpo και A. Fratini, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει τις από 12 Νοεμβρίου 2009 αποφάσεις της Επιτροπής C(2009) 9059 και C(2009) 8954, στις υποθέσεις COMP/M.5549 — EDF/SEGEBEL· και

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή της, η προσφεύγουσα ζητεί, κατά το άρθρο 263 ΣΛΕΕ, την ακύρωση των προσβαλλομένων αποφάσεων καθόσον η Επιτροπή αποφάσισε να μην αναπέμψει εν μέρει τη συγκέντρωση μεταξύ της Électricité de France S.A. και της Segebel ενώπιον της βελγικής αρχής ανταγωνισμού, βάσει του άρθρου 9 του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004 (1) (Κοινοτικός κανονισμός συγκεντρώσεων) και έκρινε τη συγκέντρωση συμβατή με την κοινή αγορά με την επιφύλαξη της τηρήσεως των αναληφθεισών δεσμεύσεων, βάσει του άρθρου 6, παράγραφος 1, σημείο β', του κανονισμού συγκεντρώσεων, χωρίς να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 6, παράγραφος 1, σημείο γ', του ιδίου κανονισμού.

Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους.

Με τον πρώτο λόγο, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις δεν είναι προσηκόντως αιτιολογημένες, παραβιάζουν το άρθρο 6, παράγραφος 2, του κανονισμού συγκεντρώσεων, και ενέχουν πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον η Επιτροπή δεν έλαβε προσηκόντως υπόψη την ανταγωνιστική σχέση μεταξύ της προερχομένης από τη συγκέντρωση οντότητας και του εν ενεργεία φορέα, της GDF Suez.

Με τον δεύτερο λόγο, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η Επιτροπή προσέβαλε τα δικονομικά της δικαιώματα περί συμμετοχής της στη διαδικασία.

Με τον τρίτο λόγο, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή δεν διέθετε ουσιαστικά και αποφασιστικά στοιχεία για να καταλήξει ότι η συγκέντρωση δεν εγείρει σοβαρές αμφιβολίες όσον αφορά τη συμβατότητά της με την κοινή αγορά, χωρίς να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 6, παράγραφος 1, σημείο γ', του κανονισμού συγκεντρώσεων. Επιπλέον, η προσφεύγουσα φρονεί ότι οι ελλείψεις αυτές θίγουν και την απόφαση περί μη αναπομπής της υποθέσεων ενώπιον της βελγικής αρχής ανταγωνισμού, εφόσον η Επιτροπή δεν διέθετε επαρκή στοιχεία για να στοιχειοθετήσει ότι είναι η ευρισκόμενη σε καλύτερη θέση αρχή προς εξέταση της κοινοποιηθείσας συγκεντρώσεως.


(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου, της 20ής Ιανουαρίου 2004, για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων (ΕΕ L 24, σ. 1).


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/41


Προσφυγή της 14ης Μαΐου 2010 — Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-226/10)

()

2010/C 209/64

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (Βαρσοβία, Πολωνία) (εκπρόσωποι: H. Gruszecka και D. Pawłowska, radcy prawni [νομικές σύμβουλοι])

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 3ης Μαρτίου 2010 στην υπόθεση PL/2009/1019, σχετικά με την εθνική αγορά χονδρικής διαμεταγωγής δεδομένων IP (transit IP) (υπόθεση PL/2009/1019) και την αγορά χονδρικής ανταλλαγής δεδομένων (peering IP) με το δίκτυο της Telekomunikacja Polska SΑ·

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως

Ο προσφεύγων ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως C(2010) 1234 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 3ης Μαρτίου 2010, εκδοθείσας βάσει του άρθρου 7, παράγραφος 4, της οδηγίας 2002/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (οδηγία πλαίσιο) (1), με την οποία η Επιτροπή ζήτησε από τον πρόεδρο της πολωνικής ρυθμιστικής αρχής ηλεκτρονικών επικοινωνιών (Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej — Prezes UKE) να ανακαλέσει τα σχέδια μέτρων σχετικά με την εθνική αγορά χονδρικής διαμεταγωγής δεδομένων IP (transit IP) και αγορά χονδρικής ανταλλαγής δεδομένων (peering IP) με το δίκτυο της Telekomunikacja Polska SA, σχέδια τα οποία κοινοποιήθηκαν στην Επιτροπή στις 27 Νοεμβρίου 2009 και πρωτοκολλήθηκαν με τους αριθμούς PL/2009/1019 και PL/2009/1020.

Προς στήριξη της προσφυγή του ο προσφεύγων προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

Στο πλαίσιο του πρώτου λόγου, ο προσφεύγων ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή, εκδίδοντας την προσβαλλόμενη απόφαση, προσέβαλε ορισμένους διαδικαστικούς κανόνες, κατά παράβαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως και αυτής της αποτελεσματικής συνεργασίας και του μηχανισμού διαβουλεύσεως που προβλέπει το άρθρο 7 της οδηγίας πλαισίου, διότι οι διατάξεις που επικαλείται στην απόφαση αυτή στηρίζονται σε εσφαλμένη μετάφραση των σχεδίων μέτρων που γνωστοποίησε ο προσφεύγων στο πλαίσιο της διαδικασίας κοινοποιήσεως, οπότε η Επιτροπή κατέληξε σε εσφαλμένες διαπιστώσεις επί των πραγματικών στοιχείων που αποτελούν τη βάση των κοινοποιηθέντων μέτρων. Ακόμη, ο προσφεύγων αιτιάται την Επιτροπή ότι διέπραξε διαδικαστικές παρατυπίες παραλείποντας να αιτιολογήσει επαρκώς την προσβαλλόμενη απόφαση. Υποστηρίζει ότι η Επιτροπή δεν προέβη σε καμία επισταμένη και αντικειμενική εξέταση των λόγων για τους οποίους ζήτησε την ανάκληση των κοινοποιηθέντων σχεδίων μέτρων.

Δεύτερον, ο προσφεύγων προσάπτει στην Επιτροπή ότι υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμώντας ότι οι υπηρεσίες ανταλλαγής και διαμεταγωγής δεδομένων μπορούν να υποκαταστήσουν η μία την άλλη. Ο προσφεύγων φρονεί ότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, διότι οι ως άνω υπηρεσίες διαφέρουν όσον αφορά τον τομέα τον οποίο αφορά ο όγκος των δεδομένων που ανταλλάσσονται μεταξύ επιχειρήσεων τηλεπικοινωνιών, όσον αφορά τη μέθοδο υπολογισμού του καταβλητέου τιμήματος στο πλαίσιο της παροχής των εν λόγω υπηρεσιών, όσον αφορά τον προσδιορισμό του παρέχοντος τις υπηρεσίες (FSI), αλλά και σε επίπεδο ποιότητας των υπηρεσιών.

Τρίτον, ο προσφεύγων προσάπτει στην Επιτροπή ότι παρέβη επίσης τις διατάξεις του άρθρου 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ και του άρθρου 102 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 7, παράγραφος 4, 8, παράγραφος 2, στοιχεία β' και γ', 14, παράγραφος 2, 15, παράγραφος 3, και 16, παράγραφος 4, της οδηγίας-πλαισίου, εκτιμώντας ότι οι αγορές χονδρικής κυκλοφορίας δεδομένων στην Πολωνία (transit IP και peering IP) δεν αποτελούν δύο διαφορετικές αγορές, ότι δεν πρέπει να αποτελούν το αντικείμενο ρυθμίσεως ex ante και ότι η Telekomunikacja Polska SA δεν διαθέτει σημαντική ισχύ στις δύο αυτές αγορές. Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι, σύμφωνα με όσα ορίζουν η σύσταση (2) και οι κατευθυντήριες γραμμές (3), προέβη σε εξέταση των αγορών έναντι του βασίμου μιας ρυθμίσεως ex ante και αναμφισβήτητα έλεγξε την εφαρμογή των τριών κριτηρίων. Ο εν λόγω έλεγχος επιβεβαίωσε πλήρως ότι οι αγορές peering IP και transit IP πρέπει να αποτελούν το αντικείμενο ρυθμίσεως ex ante, διότι χαρακτηρίζονται από την ύπαρξη σημαντικών και διαρκών εμποδίων, διότι η δομή τους δεν μπορεί να οδηγεί σε εξέλιξη προς μια κατάσταση αποτελεσματικού ανταγωνισμού κατά τη διάρκεια της υπό κρίση περιόδου και ότι το δίκαιο του ανταγωνισμού δεν αρκεί από μόνο του προς θεραπεία των ελλείψεων που παρατηρούνται στις αγορές.


(1)  Οδηγία 2002/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (ΕΕ L 108, σ. 33).

(2)  Σύσταση της Επιτροπής, της 17ης Δεκεμβρίου 2007, αναφορικά με σχετικές αγορές προϊόντων και υπηρεσιών στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών, οι οποίες επιδέχονται εκ των προτέρων κανονιστική ρύθμιση, σύμφωνα με την οδηγία 2002/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2007) 5406] (ΕΕ L 344, σ. 65).

(3)  Κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής της 11ης Ιουλίου 2002 για την ανάλυση αγοράς και την εκτίμηση της σημαντικής ισχύος στην αγορά βάσει του κοινοτικού πλαισίου κανονιστικών ρυθμίσεων για τα δίκτυα και τις υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (ΕΕ C 165, σ. 6).


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/42


Προσφυγή-αγωγή της 21ης Μαΐου 2010 — Ισπανία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-230/10)

()

2010/C 209/65

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγον-ενάγον: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: M. Muñoz Pérez)

Καθής-Εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Το προσφεύγον-ενάγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση 2010/152/ΕΕ της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2010, περί εξαιρέσεως από την κοινοτική χρηματοδότηση ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), Τμήμα Εγγυήσεων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), κατά το μέρος που αποτελεί αντικείμενο της προσφυγής ακυρώσεως, και

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφυγή στρέφεται κατά δύο οικονομικών διορθώσεων που αποφάσισε να πραγματοποιήσει η Επιτροπή και βασίζεται σε παράβαση των διατάξεων του κανονισμού (ΕΚ) 2200/96 του Συμβουλίου, της 28ης Οκτωβρίου 1996, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα των οπωροκηπευτικών, (1) του κανονισμού (ΕΚ) 1433/2003 της Επιτροπής, της 11ης Αυγούστου 2003, σχετικά με τις λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 2200/96 του Συμβουλίου όσον αφορά τα επιχειρησιακά ταμεία, τα επιχειρησιακά προγράμματα και ταμεία και τη χρηματοδοτική ενίσχυση (2) και του κανονισμού (ΕΚ) 1432/2003 της Επιτροπής, της 11ης Αυγούστου 2003, σχετικά με τους λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96 του Συμβουλίου όσον αφορά την αναγνώριση των οργανώσεων παραγωγών και την προαναγνώριση των ομάδων παραγωγών (3), που επικαλέστηκε η Επιτροπή, προκειμένου να δικαιολογήσει τις εν λόγω διορθώσεις.

Όσον αφορά την εξαίρεση των δαπανών περιβαλλοντικής διαχειρίσεως συσκευασιών, η Επιτροπή ερμηνεύει το άρθρο 15, παράγραφος 5, του κανονισμού 2200/96 και το παράρτημα I του κανονισμού 1433/2003, κατά την έννοια ότι, κατά τον καθορισμό του ποσού των επιλέξιμων δαπανών, τα κράτη μέλη πρέπει να τηρούν τον κανόνα ότι μόνον οι δαπάνες που φέρουν οι οργανώσεις παραγώγων συγχρηματοδοτούνται, ως εκ τούτου απαιτείται σχετικώς ειδική απόδειξη.

Το Βασίλειο της Ισπανίας φρονεί ότι, από την τελεολογία και το γράμμα των εν λόγω διατάξεων δεν προκύπτει ότι πρέπει να αποδειχτεί σαφώς ότι τη δαπάνη έφερε οργάνωση παραγωγών. Εν πάση περιπτώσει, είναι γεγονός ότι οι οργανώσεις παραγωγών φέρουν τις δαπάνες περιβαλλοντικής διαχειρίσεως συσκευασιών, δεδομένου ότι οι έμποροι τις μετακυλίουν σε αυτούς μέσω των χαμηλότερων τιμών που τους καταβάλλουν για τα προϊόντα τους.

Όσον αφορά τις ανεπάρκειες του συστήματος ελέγχου για την αναγνώριση της οργανώσεως των παραγωγών SAT Royal, η Επιτροπή φρονεί ότι η απαγόρευση συγκεντρώσεως πλέον του 20 % των ψήφων μιας οργανώσεως παραγωγών σε ένα μόνο μέλος πρέπει να εφαρμόζεται και στα φυσικά πρόσωπα που είναι μέτοχοι εταιριών, οι οποίες, με τη σειρά τους, είναι μέλη οργανώσεων παραγωγών. Το Βασίλειο της Ισπανίας υποστηρίζει ότι η ρύθμιση του άρθρου 14, παράγραφος 2, του κανονισμού 1432/2003 εφαρμόζεται μόνο σε όσους είναι μέλη της οργανώσεως, χωρίς να απαιτείται η ανάλυση της συνθέσεως της μετοχικής βάσεως των εταιριών που είναι μέλη οργανώσεων παραγωγών.


(1)  ΕΕ L 297 της 21.11.1996, σ. 1 έως 28.

(2)  ΕΕ L 203 της 12.8.2003, σ. 25 έως 38.

(3)  ΕΕ L 203 της 12.8.2003, σ. 18 έως 24.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/43


Προσφυγή της 21ης Μαΐου 2010 — Merlin κ.λπ. κατά ΓΕΕΑ — Dusyma (Παιχνίδια)

(Υπόθεση T-231/10)

()

2010/C 209/66

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Merlin Handelsgesellschaft mbH (Forchtenberg, Γερμανία), Rolf Krämer (Forchtenberg), BLS Basteln, Lernen, Spielen GmbH (Forchtenberg), Andreas Hohl (Künzelsau, Γερμανία) (εκπρόσωπος: R. Kramer, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Dusyma Kindergartenbedarf GmbH (Schondorf, Γερμανία)

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την από 17 Μαρτίου 2010 απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) όσον αφορά την υπόθεση R 879/2009-3 και να κηρύξει την ακυρότητα του κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος 526801-0011·

επικουρικώς, να ακυρώσει την απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών και να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του τμήματος προσφυγών·

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: κοινοτικό υπόδειγμα ή σχέδιο αριθ. 526 801-0011 για τα προϊόντα «Παιχνίδια (συμπεριλαμβανομένων των εκπαιδευτικών παιγνιδιών)»

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Dusyma Kindergartenbedarf GmbH

Αιτούντες την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: οι προσφεύγοντες

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: απόρριψη της αιτήσεως περί κηρύξεως ακυρότητας

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: παράβαση του άρθρου 3 του κανονισμού 6/2002 (1) του Συμβουλίου για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα, καθότι το τμήμα προσφυγών ερμήνευσε εσφαλμένα τους ορισμούς του εν λόγω άρθρου και δεν έλαβε υπόψη ότι το κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα μπορεί να συνίσταται στην εικόνα την οποία παρουσιάζει μέρος του προϊόντος.


(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2001, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα (ΕΕ L 3 της 5.1.2002, σ. 1-24).


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/44


Προσφυγή της 21ης Μαΐου 2010 — Timehouse κατά ΓΕΕΑ (Απεικόνιση ρολογιού)

(Υπόθεση T-235/10)

()

2010/C 209/67

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Timehouse GmbH (Eystrup, Γερμανία) (εκπρόσωπος: V. Knies, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 11ης Μαρτίου 2010 στην υπόθεση R 0942/2009-1,

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Τρισδιάστατο σήμα που παριστάνει ένα ρολόι, για προϊόντα της κλάσης 14.

Απόφαση του εξεταστή: Απόρριψη της αίτησης.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής.

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 (1), διότι το σήμα έχει διακριτικό χαρακτήρα.


(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1).


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/44


Προσφυγή της 26ης Μαΐου 2010 — Vuitton Malletier κατά ΓΕΕΑ — Friis Group International (Απεικόνιση μηχανισμού κλειδώματος)

(Υπόθεση T-237/10)

()

2010/C 209/68

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Louis Vuitton Malletier SA (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: P. Roncaglia, G. Lazzeretti, M. Boletto και E. Gavuzzi, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Friis Group International ApS (Κοπεγχάγη, Δανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 24ης Φεβρουαρίου 2010 στην υπόθεση R 1590/2008-1, καθόσον κήρυξε άκυρο το κοινοτικό σήμα αριθ. 3693116 για προϊόντα των κλάσεων 9, 14 και 18,

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα και,

εφόσον η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών παρέμβει στην παρούσα διαδικασία, να την καταδικάσει στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων και των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα ενώπιον του τμήματος προσφυγών και του τμήματος ακυρώσεως.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: Το εικονιστικό σήμα που απεικονίζει μηχανισμό κλειδώματος, για προϊόντα των κλάσεων 9, 14, 18 και 25 — αίτηση καταχώρισης κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 3693116.

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα.

Αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Σήμα του οποίου δικαιούχος είναι η αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: Η αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος στήριξε την αίτησή της στη συνδρομή απόλυτων λόγων ακυρότητας κατά το άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου.

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Απόρριψη της αίτησης για την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Εν μέρει αποδοχή της προσφυγής.

Λόγοι ακυρώσεως: Η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

Πρώτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, διότι κακώς το τμήμα προσφυγών δέχτηκε ότι το εν λόγω άρθρο έχει εφαρμογή στο επίμαχο κοινοτικό σήμα όσον αφορά τα προϊόντα των κλάσεων 9, 14 και 18. Ειδικότερα, το τμήμα προσφυγών: (i) εξέτασε εσφαλμένα το ζήτημα του διακριτικού χαρακτήρα του επίμαχου κοινοτικού σήματος, θεωρώντας ότι το σήμα συνίσταται στο σχήμα των προϊόντων που καλύπτει, και (ii) κατέληξε στο εσφαλμένο συμπέρασμα ότι το σήμα δεν έχει εγγενώς διακριτικό χαρακτήρα.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, διότι κακώς το τμήμα προσφυγών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το εν λόγω άρθρο δεν έχει εφαρμογή εν προκειμένω.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/45


Προσφυγή της 24ης Μαΐου 2010 — Scatizza κατά ΓΕΕΑ — Jacinto (HORSE COUTURE)

(Υπόθεση T-238/10)

()

2010/C 209/69

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Stephanie Scatizza (Λουγκάνο, Ελβετία) (εκπρόσωποι: P. Perani και P. Pozzi, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Manuel Jacinto, Lda (S. Paio de Oleiros, Πορτογαλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

Να ακυρώσει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 5ης Μαρτίου 2010, επί της υποθέσεως R 723/2009-2·

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα, και

να καταδικάσει την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα, εφόσον παρέμβει στην υπό κρίση υπόθεση.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα «HORSE COUTURE», για προϊόντα της κλάσεως 18 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αριθ. 6030399

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το προτογαλικό εικονιστικό σήμα «HORSE», το οποίο καταχωρίσθηκε με αριθμό 379879, για προϊόντα της κλάσεως 18

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Ανακοπή εν μέρει δεκτή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου, καθόσον κακώς έκρινε το τμήμα προσφυγών ότι υφίστατο κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των δύο σημάτων.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/46


Προσφυγή της 27ης Μαΐου 2010 — Ουγγαρία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-240/10)

()

2010/C 209/70

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Ουγγαρίας (εκπρόσωποι: M. Fehér και K. Szíjjártó)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση 2010/135/ΕΕ της Επιτροπής, της 2ας Μαρτίου 2010, σχετικά με τη διάθεση στην αγορά, σύμφωνα με την οδηγία 2001/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου προϊόντος γεωμήλου (Solanum tuberosum L. σειρά EH92-527-1) που έχει υποστεί γενετική τροποποίηση ώστε να αυξηθεί η περιεκτικότητα του αμύλου σε αμυλοπηκτίνη [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2010) 1193],

να ακυρώσει την απόφαση 2010/136/ΕΕ της Επιτροπής, της 2ας Μαρτίου 2010, για την έγκριση της διάθεσης στην αγορά ζωοτροφών που παράγονται από το γενετικώς τροποποιημένο γεώμηλο EH92-527-1 (BPS-25271-9) και της τυχαίας ή τεχνικώς αναπόφευκτης παρουσίας του γεωμήλου σε τρόφιμα και σε άλλα προϊόντα ζωοτροφών βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1829/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2010) 1196],

επικουρικώς, στην περίπτωση που απορριφθεί το αίτημα περί ακυρώσεως της αποφάσεως 2010/136/ΕΕ, να ακυρωθεί το άρθρο 2, στοιχεία β' και γ' της αποφάσεως αυτής,

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα προσβάλλει τις αποφάσεις 2010/135/ΕΕ (1) και 2010/136/ΕΕ (2) της Επιτροπής, της 2ας Μαρτίου 2010.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται, με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως, ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και παραβίασε την αρχή της προλήψεως εγκρίνοντας τη διάθεση στην αγορά του γενετικώς τροποποιημένου προϊόντος γεωμήλου που αποκαλείται «Amflora» (στο εξής: ΓΤ γεώμηλο) παρά το γεγονός ότι, κατά την αξιολόγηση των κινδύνων, προβλήθηκαν ενστάσεις στηριζόμενες στο ότι η διάθεση στην αγορά –λαμβανομένων υπόψη των σκοπών της διασφαλίσεως υψηλού βαθμού προστασίας της υγείας και του περιβάλλοντος– μπορούσε να προκαλέσει βλάβες στην ανθρώπινη υγεία, στην υγεία των ζώων και στο περιβάλλον. Κατά την προσφεύγουσα, η έγκριση της διαθέσεως στην αγορά βασίζεται σε μη αιτιολογημένη ή πλημμελή αξιολόγηση των κινδύνων από πολλές απόψεις, πράγμα που επηρεάζει τη νομιμότητα των αποφάσεων της Επιτροπής.

Όσον αφορά τους κινδύνους για την υγεία που προκαλεί το επίμαχο ΓΤ γεώμηλο, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι το γονίδιο δείκτης που ανθίσταται στα αντιβιοτικά και το οποίο περιέχεται στο ΓΤ γεώμηλο καθώς και η μεταβίβαση του εν λόγω γονιδίου των ΓΤ φυτών σε βακτήρια συνεπάγονται ανεπίτρεπτο κίνδυνο για την υγεία του ανθρώπου και των ζώων και για το περιβάλλον, λαμβανομένης υπόψη ειδικότερα της υποχρεώσεως διασφαλίσεως υψηλού βαθμού προστασίας της υγείας και του περιβάλλοντος, και δεδομένου ότι υπάρχει, τουλάχιστον, ορισμένη επιστημονική αβεβαιότητα ως προς τους κινδύνους αυτούς, που η Επιτροπή δεν κατόρθωσε να εξαλείψει κατά τρόπο ικανοποιητικό. Κατά συνέπεια, η προσφεύγουσα καταλήγει ότι η έγκριση διαθέσεως στην αγορά παραβιάζει την αρχή της προλήψεως και αντίκειται στο άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 2001/18/ΕΚ (3), το οποίο συνιστά τη συγκεκριμένη νομική της κατοχύρωση. Εκτός αυτού, η επιστημονική γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων (ΕΑΑΤ) που χρησιμεύει ως βάση για τις αποφάσεις της Επιτροπής έρχεται σε αντίθεση προς τις απόψεις που εκφράζουν επί του ζητήματος αυτού ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, ο Παγκόσμιος Οργανισμός για την Υγεία των Ζώων και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων.

Η προσφεύγουσα φρονεί ότι η αξιολόγηση των περιβαλλοντικών κινδύνων του ΓΤ γεωμήλου είναι πλημμελής και μη ενδεδειγμένη για τους ακόλουθους λόγους:

δεν διενεργήθηκαν υπαίθριες δοκιμές σχετικές με όλες τις βιογεωγραφικές περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

δεν διεξήχθη εξέταση σχετικά με τις μακροχρόνιες επιπτώσεις, ενδεχομένως σωρευτικές, στους μη στοχευόμενους οργανισμούς, τις επιπτώσεις στη δυναμική του πληθυσμού των ειδών καθώς και τις επιπτώσεις στη γενετική ποικιλότητα·

είναι ανεπαρκής η εξέταση των ενδεχομένων επιπτώσεων στην υγεία των ζώων και των ενδεχομένων επιπτώσεων στη διατροφική αλυσίδα.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή παρέβη τον κανονισμό 1829/2003/ΕΚ (4). Συναφώς, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι το άρθρο 2, στοιχεία β' και γ', της αποφάσεως 2010/136/ΕΕ, που επιτρέπει την τυχαία ή τεχνικώς αναπόφευκτη παρουσία γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών σε τρόφιμα ή ζωοτροφές σε ποσοστό που δεν υπερβαίνει το 0,9 %, αντίκειται στο δίκαιο της Ένωσης, δεδομένου ότι, όσον αφορά την έγκριση, ο κανονισμός 1829/2003/ΕΚ δεν προβλέπει κανένα περιθώριο ανοχής, ούτε εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να εφαρμόζει περιθώριο ανοχής στην περίπτωση τυχαίας ή τεχνικώς αναπόφευκτης παρουσίας γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών.


(1)  Απόφαση 2010/135/ΕΕ της Επιτροπής, της 2ας Μαρτίου 2010, σχετικά με τη διάθεση στην αγορά, σύμφωνα με την οδηγία 2001/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου προϊόντος γεωμήλου (Solanum tuberosum L. σειρά EH92-527-1) που έχει υποστεί γενετική τροποποίηση ώστε να αυξηθεί η περιεκτικότητα του αμύλου σε αμυλοπηκτίνη [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2010) 1193] (ΕΕ L 53, σ. 11).

(2)  Απόφαση 2010/136/ΕΕ της Επιτροπής, της 2ας Μαρτίου 2010, για την έγκριση της διάθεσης στην αγορά ζωοτροφών που παράγονται από το γενετικώς τροποποιημένο γεώμηλο EH92-527-1 (BPS-25271-9) και της τυχαίας ή τεχνικώς αναπόφευκτης παρουσίας του γεωμήλου σε τρόφιμα και σε άλλα προϊόντα ζωοτροφών βάσει του κανονισμού (ΕΚ) 1829/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2010) 1196] (ΕΕ L 53, σ. 15).

(3)  Οδηγία 2001/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Μαρτίου 2001, για τη σκόπιμη ελευθέρωση γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών στο περιβάλλον και την κατάργηση της οδηγίας 90/220/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 106, σ. 1).

(4)  Κανονισμός (ΕΚ) 1829/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, για τα γενετικώς τροποποιημένα τρόφιμα και ζωοτροφές (ΕΕ L 268, σ. 1).


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/47


Προσφυγή της 24ης Μαΐου 2010 — Πολωνία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-241/10)

()

2010/C 209/71

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: M. Szpunar)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση 2010/152/ΕΕ της Επιτροπής της 11ης Μαρτίου 2010 [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2010) 1317] περί εξαιρέσεως από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) ΕΕ L 257, σ. 28 (1), καθόσον εξαιρεί δαπάνες ύψους 279 794 442,15 PLN και 25 583 996,81 ευρώ, στις οποίες προέβη η επιφορτισμένη προς τούτο από τη Δημοκρατία της Πολωνίας αρχή·

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την προσβαλλόμενη απόφαση προβλέπεται μια οικονομική διόρθωση λόγω παρατυπιών στο σύστημα προσδιορισμού και ελέγχου των αγροτεμαχίων κατά τα έτη 2005 και 2006, συνιστάμενων σε ένα μη πλήρως ανυσματικό σύστημα προσδιορισμού αγροτεμαχίων, στην αποδοχή μη επιλέξιμων εκτάσεων για ενισχύσεις, σε πολύ μικρό αριθμό επιτόπιων ελέγχων σε περιοχές με υψηλά ποσοστά σφαλμάτων (Województwo opolskie) και σε εσφαλμένη εφαρμογή των διατάξεων περί μη συμμόρφωσης εκ προθέσεως.

Η προσφεύγουσα αμφισβητεί την ύπαρξη των εν λόγω παρατυπιών και προβάλλει, σε σχέση με την προσβαλλόμενη απόφαση, τους ακόλουθους λόγους ακυρώσεως.

Πρώτον, ισχυρίζεται ότι διαπράχθηκε παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 4, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΚ) 1258/1999 (2) και του άρθρου 31, παράγραφος 1, του κανονισμού 1290/2005 (3), αλλά και παράβαση των περιλαμβανόμενων στο έγγραφο VI/216/93 κατευθυντήριων γραμμών, διότι η οικονομική διόρθωση πραγματοποιήθηκε βάσει εσφαλμένης πραγματικής διαπίστωσης και πεπλανημένης νομικής ερμηνείας, παρότι οι πολωνικές αρχές πραγματοποίησαν τις δαπάνες σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Κατά την προσφεύγουσα, δεν υπήρξε καμία από τις φερόμενες παρατυπίες στις οποίες βασίζεται η επελθούσα οικονομική διόρθωση, οι δε δαπάνες που εξαιρέθηκαν από την χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δυνάμει της προσβαλλομένης αποφάσεως, πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το σύστημα προσδιορισμού των αγροτεμαχίων που εφαρμόσθηκε στην Πολωνία κατά τα έτη 2005 και 2006 ανταποκρινόταν πλήρως στις απαιτήσεις του άρθρου 20 του κανονισμού (ΕΚ) 1782/2003 (4) και του άρθρου 6 του κανονισμού (ΕΚ) 796/2004 (5)· υπερκάλυψε, από κάθε άποψη, σημαντικά τις απαιτήσεις, εξασφαλίζοντας αυστηρή προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι εθνικές διαδικασίες που εφαρμόσθηκαν το 2005 και το 2006 επέτρεψαν να διαπιστώνεται αποτελεσματικά και αντικειμενικά κατά πόσον ένας αιτών παρείχε εκ προθέσεως ή όχι υπερτιμημένα στοιχεία ως προς το μέγεθος των δηλωθεισών για ενισχύσεις εκτάσεων, καθόσον προέβλεπαν δικαστική απόφαση σε αμφισβητούμενες περιπτώσεις και διατήρησαν την αρχή του «τεκμηρίου αθωότητας».

Η αναγνώριση επιλέξιμων για ενισχύσεις εκτάσεων πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με τους όρους εδαφικής επιλεξιμότητας, καθότι κατά την Πράξη Προσχώρησης όρος επιλεξιμότητας μίας έκτασης είναι η διατήρησή της σε καλή γεωργική κατάσταση στις 30 Ιουνίου 2003, ενώ η διατήρηση της έκτασης σε καλή γεωργική και περιβαλλοντική κατάσταση την ημέρα του ελέγχου δεν συνιστά όρο επιλεξιμότητας της εν λόγω έκτασης, αλλά προϋπόθεση, η μη πλήρωση της οποίας έχει ως συνέπεια μείωση του ποσού της ενίσχυσης.

Ο αριθμός των επιτόπιων ελέγχων που διενεργήθηκαν το 2005 στο Województwo opolskie ανταποκρινόταν στις απαιτήσεις του άρθρου 26 του κανονισμού (ΕΚ) 796/2004.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα προβάλλει παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 1258/1999 και του άρθρου 31, παράγραφος 2, του κανονισμού 1290/2005, παραβίαση των κατευθυντήριων γραμμών του εγγράφου VI/5330/97 και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, λόγω της χρησιμοποιήσεως ενός εξαιρετικά υψηλού ποσοστού διορθώσεως σε σχέση με τον ενδεχόμενο κίνδυνο επελεύσεως οικονομικής ζημίας σε βάρος του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ακόμα και αν εντοπίζονταν συγκεκριμένες παρατυπίες στο σύστημα ελέγχου και κυρώσεων που εγκαθίδρυσαν οι πολωνικές αρχές, γεγονός που εν προκειμένω δεν συντρέχει, οι παρατυπίες αυτές θα ήταν τόσο επουσιώδεις που ο κίνδυνος επελεύσεως ζημίας σε βάρος του προϋπολογισμού της Ένωσης θα ανήρχετο σε πολύ μικρότερο πόσο από την προβλεπόμενη στην προσβαλλόμενη απόφαση διόρθωση της Επιτροπής. Τούτο αφορά ειδικότερα το ύψος της διόρθωσης στην οποία προέβη η Επιτροπή, διότι φέρεται ότι το σύστημα προσδιορισμού αγροτεμαχίων δεν είναι πλήρως ανυσματικό και ότι δεν διενεργήθηκαν αρκετοί επιτόπιοι έλεγχοι στο Województwo opolskie το 2005.


(1)  ΕΕ L 63, σ. 7.

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 1258/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, περί χρηματοδοτήσεως της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΕΕ L 160, σ. 103).

(3)  Κανονισμός (ΕΚ) 1290/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2005, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΕΕ L 209, σ. 1).

(4)  Κανονισμός (ΕΚ) 1782/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς και για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΟΚ) 2019/93, (ΕΚ) 1452/2001, (ΕΚ) 1453/2001, (ΕΚ) 1454/2001, (ΕΚ) 1868/94, (ΕΚ) 1251/1999, (ΕΚ) 1254/1999, (ΕΚ) 1673/2000, (ΕΟΚ) 2358/71 και (ΕΚ) 2529/2001 (ΕΕ L 270, σ. 1).

(5)  Κανονισμός (ΕΚ) 796/2004 της Επιτροπής, της 21ης Απριλίου 2004, σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή της πολλαπλής συμμόρφωσης, της διαφοροποίησης και του ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης και ελέγχου που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) 1782/2003 του Συμβουλίου για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς (ΕΕ L 141, σ. 18).


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/48


Προσφυγή της 28ης Μαΐου 2010 — medi κατά ΓΕΕΑ

(Υπόθεση T-247/10)

()

2010/C 209/72

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: medi GmbH & Co. KG (Bayreuth, Γερμανία) (εκπρόσωποι: D. Terheggen, H. Lindner και T. Kiputh, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Deutsche Medi Präventions GmbH (Düsseldorf, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την από 16 Μαρτίου 2010 απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) στην υπόθεση R 1366/2008-4·

να απορρίψει εξ ολοκλήρου την αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. EM 5 089 099·

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Deutsche Medi Präventions GmbH

Σήμα προς καταχώριση: λεκτικό σήμα «deutschemedi.de» για υπηρεσίες της κλάσεως 35

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: γερμανικό λεκτικό σήμα «medi.eu» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 5, 10, 35, 38, 39, 41, 42, 43 και 44· γερμανικό λεκτικό σήμα «medi-Verband» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 5, 10, 35, 38, 39, 41, 42, 43 και 44· κοινοτικό λεκτικό σήμα «World of medi» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 3, 5, 10, 35, 41 και 42· γερμανικό εικονιστικό σήμα που περιλαμβάνει τα λεκτικά στοιχεία «medi Ich fühl mich besser» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 5, 10, 35, 38, 39, 41, 42, 43 και 44· επωνυμία επιχειρήσεως χρησιμοποιούμενη στις εμπορικές συναλλαγές και περιλαμβάνουσα το λεκτικό στοιχείο «medi» για όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που καλύπτονται από τα ως άνω σήματα εντός της επικράτειας της Ένωσης

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: αποδοχή της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: αποδοχή της προσφυγής και απόρριψη της ανακοπής

Λόγοι ακυρώσεως: παράβαση του άρθρου 8, παράγραφοι 1 και 4, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 (1), για τον λόγο ότι υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των αντιπαραβαλλόμενων σημάτων και η προσφεύγουσα γνωστοποίησε ότι είναι δικαιούχος επωνυμίας επιχειρήσεως, καθώς και προσβολή του δικαιώματος δικαστικής προστασίας κατά το άρθρο 73 του κανονισμού 207/2009


(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L 78, σ. 1).


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/49


Προσφυγή της 26ης Μαΐου 2010 — Ιταλία κατά Επιτροπής και EPSO

(Υπόθεση T-248/10)

()

2010/C 209/73

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: P. Gentili, avvocato dello Stato)

Καθών: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Επιλογής Προσωπικού (EPSO)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την προκήρυξη γενικού διαγωνισμού EPSO/AD/177/10 — Διοικητικοί υπάλληλοι (AD 5) που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως της 16ης Μαρτίου 2010, C 64 Α·

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι λόγοι ακυρώσεως και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοιοι με εκείνους που προβάλλονται στην υπόθεση T-218/09, Ιταλία κατά Επιτροπής (1).


(1)  EE C 180, της 1.8.2009, σ. 59.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/49


Προσφυγή της 31ης Μαΐου 2010 — Kitzinger κατά ΓΕΕΑ

(Υπόθεση T-249/10)

()

2010/C 209/74

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Kitzinger & Co. (GmbH & Co. KG) (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: S. Kitzinger, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικοι ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Mitteldeutscher Rundfunk (νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου) (Λειψία, Γερμανία), Zweites Deutsches Fernsehen (νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου) (Mainz, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να τροποποιήσει την από 25 Μαρτίου 2010 απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) στην υπόθεση R 1388/2008-4, προκειμένου να ακυρωθεί η από 28 Ιουλίου 2008 απόφαση του τμήματος ανακοπών επί της ανακοπής B 1 133 612 και να απορριφθεί η ανακοπή·

επικουρικώς, να ακυρώσει την από 25 Μαρτίου 2010 προσβαλλόμενη απόφαση του ΓΕΕΑ στην υπόθεση R 1388/2008-4·

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: εικονιστικό σήμα με χρώματα μπλε και γκρίζο και περιλαμβάνον το λεκτικό στοιχείο «KICO» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16, 36 και 39

Δικαιούχοι του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Mitteldeutscher Rundfunk (νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου), Zweites Deutsches Fernsehen (νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου)

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: κοινοτικό λεκτικό σήμα «ΚΙΚΑ» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 8, 9, 11, 16, 18, 20, 21, 24, 25, 28, 29, 30, 32, 38 και 41, και γερμανικό εικονιστικό σήμα με χρώματα μαύρο και λευκό και περιλαμβάνον το λεκτικό στοιχείο «ΚΙΚΑ» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 8, 9, 11, 16, 18, 20, 21, 24, 25, 28, 29, 30, 32, 38, 41 και 42

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: αποδοχή της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 (1), για τον λόγο ότι δεν υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των αντιπαραβαλλόμενων σημάτων


(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L 78, σ. 1).


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/50


Προσφυγή της 31ης Μαΐου 2010 — KNUT IP Management κατά ΓΕΕΑ — Zoologischer Garten Berlin (KNUT — DER EISBÄR)

(Υπόθεση T-250/10)

()

2010/C 209/75

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: KNUT IP Management Ltd. (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: C. Jaeckel, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Zoologischer Garten Berlin AG (Βερολίνο, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 17ης Μαρτίου 2010 στην υπόθεση R 650/2009-1·

να καταδικάσει το καθού στα έξοδα της παρούσας διαδικασίας και της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «KNUT — DER EISBÄR» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 16, 25, 28 και 41

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Zoologischer Garten Berlin AG

Αντιταχθέντα σήματα ή σημεία: το γερμανικό λεκτικό σήμα «KNUD» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 16 και 28· το γερμανικό λεκτικό σήμα «Knut der Eisbär» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16, 25, 28 και 41· το γερμανικό λεκτικό σήμα «KNUT» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 3, 4, 5, 8, 9, 11, 12, 14, 16, 18, 20, 21, 24, 25, 28, 29, 30, 32, 33, 35, 39, 41, 42 και 43· το γερμανικό λεκτικό σήμα «KNUT» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16, 18, 21, 25, 28, 35, 41 και 42

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: η ανακοπή έγινε μερικώς δεκτή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: η προσφυγή έγινε δεκτή και η ανακοπή έγινε δεκτή στο σύνολό της.

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 (1), καθόσον δεν υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σημάτων.


(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1).


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/51


Προσφυγή της 28ης Μαΐου 2010 — Cross Czech κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-252/10)

()

2010/C 209/76

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Cross Czech (Πράγα, Δημοκρατία της Τσεχίας) (εκπρόσωπος: T. Schollaert, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

Να ακυρώσει την απόφαση INFSO-02/FD/GVC/Isc D (2010) 208676 της Επιτροπής, της 12ης Μαρτίου 2010 και

Να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή της, η προσφεύγουσα ζητεί, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής INFSO-02/FD/GVC/Isc D (2010) 208676, της 12ης Μαρτίου 2010, υπ’ αριθ. 09-BA74-006, που περιέχεται σε έγγραφο με το οποίο επικυρώνονται τα πορίσματα της έκθεσης ελέγχου B74-06 σχετικά με τον έλεγχο των οικονομικών καταστάσεων για την περίοδο από 1 Φεβρουαρίου 2005 έως 30 Απριλίου 2008 για τα έργα eMapps.com, CEEC IST NET και TRANSFER EAST, που συνήφθησαν στο πλαίσιο του έκτου προγράμματος πλαισίου για την Έρευνα και την Τεχνολογική Ανάπτυξη (2002-2006).

Προς στήριξη των ισχυρισμών της, η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους:

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει τη Συνθήκη ή κανόνα δικαίου σχετικού με την εφαρμογή της, καθόσον:

βασίζεται σε ανακριβείς και ανεπαρκείς διαπιστώσεις ως προς τα πραγματικά περιστατικά εκ μέρους της Επιτροπής,

αντικατοπτρίζει την κακή εφαρμογή των συμβάσεων για τα συγκεκριμένα έργα, ιδίως όσον αφορά τη διαπίστωση ότι η προσφεύγουσα παραβίασε τις εν λόγω συμβάσεις,

στηρίζεται σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών σχετικά με τη φερόμενη παραβίαση των συμβάσεων που αφορούν τα έργα αυτά, αποτέλεσμα της οποίας είναι η μη συμμόρφωση με τους ισχύοντες νομικούς κανόνες και, ως εκ τούτου, η πλάνη περί το δίκαιο,

στηρίζεται σε πλημμελή αιτιολογία και

παραβιάζει τα δικονομικά δικαιώματα της προσφεύγουσας κατά τη διάρκεια της διαδικασίας πριν από την έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως, καθώς και την αρχή της επιμέλειας.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/51


Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Ιουνίου 2010 — Βουλγαρία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-500/07) (1)

()

2010/C 209/77

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Ο πρόεδρος του εβδόμου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 64 της 8.3.2008.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/51


Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 1ης Ιουνίου 2010 — Ισπανία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-65/08) (1)

()

2010/C 209/78

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Ο πρόεδρος του έκτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  EE C 92 της 12.4.2008.


Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/52


Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 11ης Μαΐου 2010

Νανόπουλος κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-30/08) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης - Παραδεκτό - Βλαπτική πράξη - Εξωσυμβατική ευθύνη - Διαρροές στον Τύπο - Αρχή του τεκμηρίου αθωότητας - Ηθική βλάβη - Απόφαση περί κινήσεως πειθαρχικής διαδικασίας - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Καθήκον αρωγής - Άρθρο 24 του ΚΥΚ)

2010/C 209/79

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Ενάγων: Φώτιος Νανόπουλος (Itzig, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωποι: Β. Χριστιανός, Δ. Γουλούσης και Β. Βλάσσης, δικηγόροι)

Εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Currall και K. Herrmann, στη συνέχεια J. Currall και K. Herrmann, επικουρούμενοι από τους Ε. Βουρτζάλα και Ε. Αντύπα, δικηγόροι)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Υποχρέωση της Επιτροπής να αποκαταστήσει τη ζημία που υπέστη ο ενάγων λόγω προσβολής των θεμελιωδών δικαιωμάτων του που είχε ως αποτέλεσμα να θιγεί η τιμή και η υπόληψή του.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)

Υποχρεώνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καταβάλει στον Φ. Νανόπουλο το ποσό των 90 000 ευρώ.

2)

Απορρίπτει κατά τα λοιπά την αγωγή.

3)

Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.


(1)  ΕΕ C 171 της 5.7.2008, σ. 50


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/52


Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (3ο τμήμα) της 4ης Μαΐου 2010

Petrilli κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-100/08) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Συντάξεις - Έννοια της κατοικίας - Κύρια κατοικία - Δικαιολογητικά)

2010/C 209/80

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Alessandro Petrilli (Grottammare, Ιταλία) (εκπρόσωποι: J.-L. Lodomez και J. Lodomez, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Curall και D. Martin)

Αντικείμενο

Η ακύρωση της αποφάσεως της ΑΔΑ σχετικά με τον καθορισμό του τόπου κύριας κατοικίας του προσφεύγοντος.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Ο Petrilli φέρει το σύνολο των δικαστικών εξόδων.


(1)  EE C 55 της 7.3.2009, σ. 52


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/53


Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 12ης Μαΐου 2010

Peláez Jimeno κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση F-13/09) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Προηγούμενη διοικητική ένσταση - Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής - Εκπρόθεσμη άσκηση - Απόδειξη - Πρώην έκτακτος υπάλληλος - Διορισμός ως υπαλλήλου - Άρθρο 5, παράγραφος 4, του παραρτήματος XIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως Υπαλλήλων - Ίση μεταχείριση)

2010/C 209/81

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Peláez Jimeno (Relegem-Asse, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: M. Casado García-Hirschfeld, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: αρχικώς C. Burgos και K. Zejdová, ακολούθως K. Zejdová και S. Seyr)

Αντικείμενο

Ακύρωση της αποφάσεως της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής περί κατατάξεως της προσφεύγουσας ως δοκίμου υπαλλήλου σε βαθμό και κλιμάκιο χαμηλότερο από τον βαθμό και το κλιμάκιο που κατείχε ως έκτακτη υπάλληλος.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)

Η προσφυγή απορρίπτεται.

2)

Η Peláez Jimeno φέρει το σύνολο των δικαστικών εξόδων.


(1)  EE C 90 της 18.4.2009, σ. 40


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/53


Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 15ης Ιουνίου 2010 — Lebedef-Caponi κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-45/09) (1)

(Δημόσια Διοίκηση - Υπάλληλοι - Αξιολόγηση - Έκθεση αξιολογήσεως της σταδιοδρομίας - Περίοδος αξιολογήσεως 2007 - Προσφυγή ακυρώσεως - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Εκπρόσωποι του προσωπικού - Γνωμοδότηση της ομάδας ad hoc)

2010/C 209/82

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Lebedef-Caponi (Senningerberg, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: F. Frabetti, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Berardis-Kayser και G. Berscheid)

Αντικείμενο

Ακύρωση της εκθέσεως αξιολογήσεως της σταδιοδρομίας της προσφεύγουσας για την περίοδο αξιολογήσεως 2007.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Η προσφεύγουσα καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.


(1)  EE C 153 της 4.7.2009, σ. 51.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/53


Προσφυγή της 19ης Μαΐου 2010 — Lebedef κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-33/10)

()

2010/C 209/83

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Giorgio Lebedef (Senningerberg, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: F. Frabetti, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της έκθεσης εξελίξεως της σταδιοδρομίας του προσφεύγοντος για την περίοδο από 1ης Ιανουαρίου 2005 έως 31 Δεκεμβρίου 2005, όπως αυτή καταρτίσθηκε κατόπιν της ακυρώσεώς της δυνάμει της αποφάσεως F-36/07 του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης.

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

να ακυρώσει την έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας (REC/CDR) του προσφεύγοντος για την περίοδο από 1ης Ιανουαρίου 2005 έως 31 Δεκεμβρίου 2005, όπως αυτή καταρτίσθηκε κατόπιν της ακυρώσεώς της δυνάμει της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 7ης Μαΐου 2008 στην υπόθεση F-36/07,

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/54


Προσφυγή της 26ης Μαΐου 2010 — Adriaansen κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση F-35/10)

()

2010/C 209/84

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Mary Lucie Adriaansen (Λουξεμβούργο, Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου) (εκπρόσωπος: A.-M. Schmit, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ)

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως της ΕΤΕπ περί αρνήσεως παροχής πληροφοριών στην προσφεύγουσα σχετικών με το ύψος της συντάξεως του πρώην συζύγου της

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

να ακυρώσει την απόφαση της ΕΤΕπ της 18ης Μαρτίου 2010·

να καταδικάσει την ΕΤΕπ στα δικαστικά έξοδα·

να διατάξει την προσωρινή εκτέλεση της εκδοθησομένης αποφάσεώς του, παρά τη δυνατότητα ασκήσεως ενδίκου μέσου και χωρίς να απαιτείται η σύσταση εγγυήσεως·

να αναγνωρίσει την επιφύλαξη της προσφεύγουσας όσον αφορά κάθε άλλο δικαίωμά της, κάθε ενδεχομένως οφειλόμενο ποσό, κάθε δυνάμενο να υποβληθεί ισχυρισμό ή κάθε ενδεχόμενο μέσο έννομης προστασίας.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/54


Προσφυγή της 27ης Μαΐου 2010 — Rapone κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-36/10)

()

2010/C 209/85

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Chiara Rapone (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωπος: A. Rapone, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως με την οποία η EPSO αρνήθηκε να καταχωρίσει την αίτηση συμμετοχής της προσφεύγουσας στον γενικό διαγωνισμό EPSO/AD/177/10-LAW.

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

Να ακυρώσει την απόφαση με την οποία δεν έγινε δεκτή η καταχώριση της νέας αιτήσεως συμμετοχής της προσφεύγουσας στον γενικό διαγωνισμό EPSO/AD/177/10-LAW, diniego confermato dalla comunicazione EPSO της 12ης Απριλίου 2010

να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/54


Προσφυγή της 31ης Μαΐου 2010 — Βακάλης κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-38/10)

()

2010/C 209/86

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Ιωάννης Βακάλης (Luvinate, Ιταλία) (εκπρόσωπος: Σ. Παππάς, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως του Γραφείου διαχειρίσεως και εκκαθαρίσεως ατομικών δικαιωμάτων περί καθορισμού των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος στο πλαίσιο της μεταφοράς τους προς το συνταξιοδοτικό σύστημα των υπαλλήλων της Ενώσεως

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

να διαπιστώσει ότι η απόφαση 60/2004 της Επιτροπής, της 28ης Απριλίου 2004, είναι παράνομη·

να ακυρώσει την απόφαση PMO-4/TP D(2009)/434514716·

να ακυρώσει την απόφαση περί απορρίψεως της ενστάσεως·

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/55


Προσφυγή της 7ης Ιουνίου 2010 — Lebedef κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-40/10)

()

2010/C 209/87

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Giorgio Lebedef (Senningerberg, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: F. Frabetti, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής με την οποία διαπιστώθηκε μη επιτραπείσα υπέρβαση, κατά 5,5 ημέρες, των δικαιωμάτων ετήσιας άδειας του προσφεύγοντος για το έτος 2009.

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

να ακυρώσει την απόφαση της 11ης Αυγούστου 2009,. με την οποία ο Γενικός Διευθυντής της EUROSTAT εντέλλεται την μονάδα Διαχείριση Ανθρώπινων Πόρων της υπηρεσίας του να γνωστοποιήσει στις αρμόδιες υπηρεσίες του Γραφείου Διαχείρισης και Εκκαθάρισης των Ατομικών Δικαιωμάτων την κατά 5,5 ημέρες υπέρβαση των δικαιωμάτων άδειας του προσφεύγοντος για το έτος 2009, προκειμένου αυτό να προβεί σε αντίστοιχη περικοπή των αποδοχών του προσφεύγοντος για το χρονικό αυτό διάστημα·

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/55


Προσφυγή-αγωγή της 7ης Ιουνίου 2010 — Moises Bermejo Garde κατά ΕΟΚΕ

(Υπόθεση F-41/10)

()

2010/C 209/88

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Moises Bermejo Garde (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: L. Levi, δικηγόρος)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση διαφόρων αποφάσεων σχετικά με την παύση του προσφεύγοντος από τα καθήκοντα του προϊσταμένου της νομικής υπηρεσίας με άμεση ισχύ, την ανατοποθέτησή του στη Διεύθυνση υλικοτεχνικής υποστήριξης και την απόρριψη της ρητής αιτήσεώς του αρωγής, καθώς και αίτημα αποζημιώσεως.

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

να ακυρώσει την απόφαση του προέδρου της ΕΟΚΕ αριθ. 88/10 Α, της 3ης Μαρτίου 2010, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα που υπέβαλε ο προσφεύγων-ενάγων στις 7 Δεκεμβρίου 2009 και αποφασίσθηκε η ανατοποθέτησή του·

να ακυρώσει την προσθήκη στην απόφαση αριθ. 88/10 της 25ης Μαρτίου 2010·

να ακυρώσει την απόφαση αριθ. 133/10 Α, της 14 Μαρτίου 2010, σχετικά με την παύση του προσφεύγοντος από τα καθήκοντα του προϊσταμένου της νομικής υπηρεσίας με άμεση ισχύ και την ανατοποθέτησή του ως προϊσταμένου με αντίστοιχη μεταφορά της θέσεώς του σε άλλη υπηρεσία από της 6ης Απριλίου 2010·

να ακυρώσει την απόφαση του προέδρου της ΕΟΚΕ αριθ. 184/10, της 13ης Απριλίου 2010, σχετικά με την ανατοποθέτηση του προσφεύγοντος στη Διεύθυνση υλικοτεχνικής υποστήριξης, με έναρξη ισχύος της αποφάσεως αυτής από την 6η Απριλίου 2010·

να επιδικάσει αποζημίωση·

να καταδικάσει την ΕΟΚΕ στα δικαστικά έξοδα.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/55


Προσφυγή της 3ης Ιουνίου 2010 — Skareby κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-42/10)

()

2010/C 209/89

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Carina Skareby (Leuven, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: S. Rodrigues και C. Bernard-Glanz, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως με την οποία η Επιτροπή απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας ότι υπέστη ψυχολογική παρενόχληση κατά τα έτη που εργάστηκε στην περιφερειακή αντιπροσωπεία της Επιτροπής στο Κιργιστάν.

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

να υποχρεώσει την Επιτροπή να προσκομίσει την έκθεση της IDOC, καθώς και αποδεικτικά στοιχεία προς στήριξή της,

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 23ης Ιουλίου 2009 και, στο μέτρο που είναι αναγκαίο, την απόφαση περί απορρίψεως της ενστάσεώς της και

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/56


Προσφυγή/αγωγή της 4ης Ιουνίου 2010 — Cerafogli κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση F-43/10)

()

2010/C 209/90

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Maria-Concetta Cerafogli (Frankfurt am Main, Γερμανία) (εκπρόσωποι: L. Levi και M. Vandenbussche)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως με την οποία η ΕΚΤ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας/ενάγουσας περί δυσμενούς διακρίσεως και προσβολής της αξιοπρέπειάς της λόγω της συμπεριφοράς των προϊσταμένων της και αίτημα αποζημιώσεως και χρηματικής ικανοποιήσεως.

Αιτήματα της προσφεύγουσας/ενάγουσας

Η προσφεύγουσα/ενάγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας της 24ης Νοεμβρίου 2009 περί απορρίψεως των ισχυρισμών της προσφεύγουσας/ενάγουσας για δυσμενή διάκριση και προσβολή της αξιοπρέπειάς της λόγω της συμπεριφοράς των προϊσταμένων της και, στο μέτρο που είναι αναγκαίο, να ακυρώσει την από 24 Μαρτίου 2010 απόφαση με την οποία απορρίφθηκε το έκτακτο ένδικο μέσο που αυτή άσκησε·

κατά συνέπεια, να δεχθεί τα αιτήματα που προέβαλε η προσφεύγουσα/ενάγουσα με τη διοικητική προσφυγή, συγκεκριμένα δε:

να παύσει κάθε διάκριση και ηθική παρενόχληση την οποία τυχόν υφίσταται η M.-C. Cerafogli είτε λεκτικώς είτε στο πλαίσιο των καθηκόντων που της ανατίθενται και των συνθηκών υπό τις οποίες τα ασκεί και

να ανακαλέσει γραπτώς ο κ. G. τις προσβλητικές και απειλητικές του δηλώσεις·

εν πάση περιπτώσει, να αποκατασταθεί η υλική ζημία και να ικανοποιηθεί η ηθική βλάβη που αυτή υπέστη·

να καταδικάσει την ΕΚΤ στα δικαστικά έξοδα·

να υποχρεώσει την ΕΚΤ να προσκομίσει τον πλήρη φάκελο της εσωτερικής διοικητικής έρευνας με όλα τα παραρτήματα και τα συνημμένα, περιλαμβανομένων των πρακτικών των συνεδριάσεων. Επιπλέον, να υποχρεωθεί η ΕΚΤ να προσκομίσει όλη την αλληλογραφία μεταξύ, αφενός, της επιτροπής που διενήργησε την έρευνα και, αφετέρου, της εκτελεστικής επιτροπής και/ή του προέδρου της ΕΚΤ, και

να κλητευθεί ως μάρτυρας ο κ. L, πρώην σύμβουλος της καθής-εναγομένης σε θέματα κοινωνικής φύσεως.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/56


Προσφυγή της 11ης Ιουνίου 2010 — Lebedef κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-44/10)

()

2010/C 209/91

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Giorgio Lebedef (Senningerberg, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: F. Frabetti, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής με την οποία απορρίφθηκε αίτηση του προσφεύγοντος να του επιτραπεί η διαμονή εκτός του τόπου υπηρεσίας του κατά τη διάρκεια αναρρωτικής άδειας.

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

να ακυρώσει την απόφαση της 13ης Αυγούστου 2009 με την οποία απορρίφθηκε αίτηση του προσφεύγοντος να του επιτραπεί η διαμονή εκτός του τόπου υπηρεσίας κατά τη διάρκεια της αναρρωτικής του άδειας από 3 Αυγούστου έως 3 Σεπτεμβρίου 2009 και, ειδικότερα, κατά το χρονικό διάστημα από 13 έως 30 Αυγούστου 2009·

να επιδικάσει στον προσφεύγοντα αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης ίση προς τις αποδοχές πέντε ημερών, υπολογιζόμενες βάσει του εικοστού των μηνιαίων αποδοχών του ανά ημέρα αποζημίωσης·

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/57


Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 15ης Ιουνίου 2010 — Petrilli κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-51/09) (1)

()

2010/C 209/92

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του δευτέρου τμήματος διέταξε τη διαγραφή της υποθέσεως, κατόπιν φιλικού διακανονισμού.


(1)  EE C 205 της 29.8.2009, σ. 48.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/57


Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερo τμήμα) της 5ης Μαΐου 2010 — Nikolchov κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-70/09) (1)

()

2010/C 209/93

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του δευτέρου τμήματος διέταξε τη διαγραφή της υποθέσεως, κατόπιν φιλικού διακανονισμού.


(1)  EE C 244 της 10.10.2009, σ. 16.


31.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/57


Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 5ης Μαΐου 2010 — Nikolchov κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-94/09) (1)

()

2010/C 209/94

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του δευτέρου τμήματος διέταξε τη διαγραφή της υποθέσεως, κατόπιν φιλικού διακανονισμού.


(1)  EE C 11 της 16.1.2010, σ. 42.