29.1.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 30/17


Προσφυγή της 29ης Οκτωβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Γαλλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-515/10)

()

2011/C 30/27

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Rozet και A. Μαργέλης)

Καθής: Γαλλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναγνωρίσει ότι η Γαλλική Δημοκρατία, παραλείποντας να θεσπίσει τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να εξασφαλισθεί ότι τα απόβλητα αμιαντοτσιμέντου υποβάλλονται σε επεξεργασία εντός καταλλήλων χώρων υγειονομικής ταφής, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τις διατάξεις του άρθρου 2, στοιχείο ε', του άρθρου 3, παράγραφος 1, και του άρθρου 6, στοιχείο δ', της οδηγίας 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Απριλίου 1999, περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων (1) και από τις διατάξεις του παραρτήματος της αποφάσεως 2003/33/ΕΚ του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2002, για τον καθορισμό κριτηρίων και διαδικασιών αποδοχής των αποβλήτων στους χώρους υγειονομικής ταφής σύμφωνα με το άρθρο 16 και το παράρτημα ΙΙ της οδηγίας 1999/31/ΕΚ (2)·

να καταδικάσει τη Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή προβάλλει μία μόνον αιτίαση προς στήριξη της προσφυγής της, η οποία αφορά εσφαλμένη ερμηνεία των διατάξεων της οδηγίας 1999/31/ΕΚ και, ιδίως, του ορισμού του «αποβλήτου».

Συγκεκριμένα, η προσφεύγουσα βάλλει κατά της εκ μέρους των γαλλικών αρχών ερμηνείας κατά την οποία τα απόβλητα μπορούν να αποτελούν, συγχρόνως, αδρανή απόβλητα και επικίνδυνα απόβλητα. Κατά την Επιτροπή, η οδηγία αναγνωρίζει, αντιθέτως, την ύπαρξη τριών χωριστών κατηγοριών αποβλήτων, ήτοι των «επικίνδυνων αποβλήτων», των «μη επικίνδυνων αποβλήτων» και των «αδρανών αποβλήτων», που πρέπει να τηρούν διαφορετικές υποχρεώσεις και ως προς τα οποία υπάρχει ακριβής διάκριση όσον αφορά τις προϋποθέσεις αποδοχής διαφορετικών αποβλήτων για υγειονομική ταφή. Έτσι, τα απόβλητα αμιαντοτσιμέντου θα πρέπει να θεωρούνται ως «επικίνδυνα απόβλητα» δυνάμει του καταλόγου των αποβλήτων που περιέχεται στην απόφαση 2000/532/ΕΚ (3), όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση 2001/573/ΕΚ (4), και είναι επιβεβλημένη η λήψη ειδικών προφυλάξεων για τη διάθεση των αποβλήτων αυτών. Κατά συνέπεια, η εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία χαρακτηρίζει τα απόβλητα αμιαντοτσιμέντου ως αδρανή και η οποία επιτρέπει την αποδοχή των αποβλήτων αυτών σε χώρο υγειονομικής ταφής για αδρανή απόβλητα δεν είναι σύμφωνη προς τις απαιτήσεις της οδηγίας.


(1)  ΕΕ L 182, σ. 1.

(2)  ΕΕ L 11, σ. 27.

(3)  Απόφαση της Επιτροπής, της 3ης Μαΐου 2000, για αντικατάσταση της απόφασης 94/3/ΕΚ για τη θέσπιση καταλόγου αποβλήτων σύμφωνα με το άρθρο 1, στοιχείο α', της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της απόφασης 94/904/ΕΚ του Συμβουλίου, για την κατάρτιση καταλόγου επικίνδυνων αποβλήτων κατ’ εφαρμογή του άρθρου 1, παράγραφος 4, της οδηγίας 91/689/ΕΟΚ του Συμβουλίου, για τα επικίνδυνα απόβλητα (ΕΕ L 226, σ. 3).

(4)  Απόφαση του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 2001, για την τροποποίηση της απόφασης 2000/532/ΕΚ της Επιτροπής όσον αφορά τον κατάλογο αποβλήτων (ΕΕ L 203, σ. 18).