5.12.2009   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 297/10


Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 22ας Οκτωβρίου 2009 [αίτηση του Bundesfinanzhof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Swiss Re Germany Holding GmbH κατά Finanzamt München für Körperschaften

(Υπόθεση C-242/08) (1)

(Έκτη οδηγία ΦΠΑ - Άρθρα 9, παράγραφος 2, στοιχείο ε', πέμπτη περίπτωση, και 13, Β, στοιχεία α', γ' και δ', σημεία 2 και 3 - Έννοια των ασφαλιστικών και αντασφαλιστικών εργασιών - Εκχώρηση, εξ επαχθούς αιτίας, χαρτοφυλακίου συμβάσεων αντασφαλίσεως ζωής σε πρόσωπο εγκατεστημένο σε τρίτο κράτος - Καθορισμός του τόπου της μεταβιβάσεως αυτής - Φοροαπαλλαγές)

2009/C 297/09

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Swiss Re Germany Holding GmbH

κατά

Finanzamt München für Körperschaften

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Bundesfinanzhof — Ερμηνεία του άρθρου 9, παράγραφος 2, στοιχείο ε', πέμπτη περίπτωση, και του άρθρου 13, Β, στοιχεία α', γ' και δ', σημεία 2 και 3, της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49) — Εκχώρηση, έναντι αντιτίμου οφειλομένου από τον εγκατεστημένο σε τρίτο κράτος εκδοχέα, χαρτοφυλακίου συμβάσεων αντασφαλίσεως ζωής με την άδεια των ασφαλιζομένων, εκχώρηση η οποία συνεπάγεται τη μεταβίβαση όλων των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που είναι σύμφυτα με τις εκχωρηθείσες συμβάσεις, αλλά όχι και τη μεταβίβαση άλλων οικονομικών αγαθών — Καθορισμός του τόπου φορολογικής συνδέσεως — Δυνατότητα εφαρμογής στην εν λόγω συναλλαγή μιας από τις περιπτώσεις φοροαπαλλαγής που προβλέπουν οι προαναφερθείσες διατάξεις του άρθρου 13, B, της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ

Διατακτικό

1)

Μια εκχώρηση εξ επαχθούς αιτίας, από εταιρία εγκατεστημένη σε κράτος μέλος προς ασφαλιστική εταιρία εγκατεστημένη σε τρίτο κράτος, χαρτοφυλακίου συμβάσεων αντασφαλίσεως ζωής συνεπαγόμενη, για την τελευταία εταιρία, την ανάληψη, με τη συμφωνία των ασφαλισμένων, του συνόλου των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που απορρέουν από τις συμβάσεις αυτές δεν συνιστά πράξη που εμπίπτει στα άρθρα 9, παράγραφος 2, στοιχείο ε', πέμπτη περίπτωση, και 13, Β, στοιχείο α', της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, ούτε πράξη που εμπίπτει σε συνδυασμό των σημείων 2 και 3 του εν λόγω άρθρου 13, Β, στοιχείο δ'.

2)

Στο πλαίσιο εκχωρήσεως εξ επαχθούς αιτίας χαρτοφυλακίου το οποίο περιέχει 195 συμβάσεις αντασφαλίσεως ζωής, δεν έχει σημασία για την απάντηση στο πρώτο ερώτημα το γεγονός ότι όχι ο εκδοχέας, αλλά ο εκχωρητής είναι εκείνος που καταβάλλει αντίτιμο για την ανάληψη 18 συμβάσεων από τις συμβάσεις αυτές.

3)

Το άρθρο 13, B, στοιχείο γ', της έκτης οδηγίας 77/388 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν έχει εφαρμογή επί μιας εξ επαχθούς αιτίας εκχωρήσεως χαρτοφυλακίου συμβάσεων αντασφαλίσεως ζωής όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη.


(1)  ΕΕ C 223 της 30.8.2008.