62002J0423

Στην υπόθεση C-423/02,

Επιτροπή των Ευρωπαϋκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενη από τους X. Lewis και M. Κωνσταντινίδη, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο,

προσφεύγουσα,

κατά

Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, εκπροσωπούμενου από την P. Ormond, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο,

καθού,

"που έχει ως αντικείμενο προσφυγή με την οποία ζητείται να αναγνωριστεί ότι το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, μη θεσπίζοντας όλες τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι αναγαίες για την πλήρη συμμόρφωσή του με την οδηγία 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Απριλίου 1999, περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων (ΕΕ L 182, σ. 1), ή, εν πάση περιπτώσει, παραλείποντας να κοινοποιήσει τις διατάξεις αυτές στην Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 18 της οδηγίας αυτής,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

(τρίτο τμήμα),

συγκείμενο από τους J.-P. Puissochet, πρόεδρο τμήματος, F. Macken (εισηγήτρια) και J. N. Cunha Rodrigues, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: J. Mischo

γραμματέας: R. Grass

έχοντας υπόψη την έκθεση τoυ εισηγητή δικαστή,

αφού έλαβε υπόψη την απόφαση να εκδικάσει την υπόθεση χωρίς προτάσεις του γενικού εισαγγελέα, τον οποίο άκουσε προηγουμένως,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1 Με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου στις 22 Νοεμβρίου 2002, η Επιτροπή των Ευρωπαϋκών Κοινοτήτων άσκησε προσφυγή, δυνάμει του άρθρου 226 ΕΚ, με την οποία ζητεί να αναγνωριστεί ότι το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, μη θεσπίζοντας όλες τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι αναγαίες για την πλήρη συμμόρφωσή του με την οδηγία 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Απριλίου 1999, περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων (ΕΕ L 182, σ. 1), ή, εν πάση περιπτώσει, παραλείποντας να κοινοποιήσει τις διατάξεις αυτές στην Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 18 της οδηγίας αυτής.

Το νομικό πλαίσιο

2 Η οδηγία 1999/31 έχει ως αντικείμενο, μέσω αυστηρών λειτουργικών και τεχνικών απαιτήσεων για τα απόβλητα και τους χώρους υγειονομικής ταφής, τον καθορισμό μέτρων, διαδικασιών και κατευθύνσεων για την κατά το δυνατόν πρόληψη ή μείωση των αρνητικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

3 Κατά το άρθρο 18 της οδηγίας αυτής:

«1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία το αργότερο δύο έτη μετά την έναρξη ισχύος της. Πληροφορούν αμέσως την Επιτροπή σχετικά.

[...]

2. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των διατάξεων εσωτερικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.»

4 Η οδηγία 1999/31 τέθηκε σε ισχύ στις 16 Ιουλίου 1999.

Τα πραγματικά περιστατικά και η πριν από την άσκηση της προσφυγής διαδικασία

5 Σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπει το άρθρο 226, πρώτο εδάφιο, ΕΚ, η Επιτροπή, αφού παρέσχε στο Ηνωμένο Βασίλειο τη δυνατότητα να υποβάλει τις παρατηρήσεις του, με έγγραφο της 21ης Μαρτίου 2002, απηύθυνε αιτιολογημένη γνώμη στο εν λόγω κράτος μέλος, καλώντας το να θεσπίσει εντός προθεσμίας δύο μηνών από την κοινοποίηση της γνώμης αυτής τα αναγκαία μέτρα για να συμμορφωθεί προς τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από την οδηγία 1999/31.

6 Η Επιτροπή ανέφερε στην αιτιολογημένη γνώμη ότι τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή της οδηγίας αυτής στην Αγγλία, στην Ουαλία, στη Σκωτία στη Βόρεια Ιρλανδία και στο Γιβραλτάρ δεν είχαν ακόμη ληφθεί ή, εν πάση περιπτώσει, δεν της είχαν κοινοποιηθεί.

7 Με την από 4 Ιουνίου 2002 απάντησή του, το Ηνωμένο Βασίλειο αναγνώρισε ότι η οδηγία 1999/31 δεν είχε μεταφερθεί πλήρως στο εσωτερικό δίκαιο πριν τη λήξη της προθεσμίας που έθετε η οδηγία, δηλαδή στις 16 Ιουλίου 2001.

8 Πάντως, ανακοίνωσε διάφορα μέτρα που απέβλεπαν στην πραγματοποίηση της μεταφοράς αυτής:

- όσον αφορά την Αγγλία και την Ουαλία, οι Landfill (England and Wales) Regulations (κανονιστικές ρυθμίσεις περί υγειονομικής ταφής) τελούσαν υπό έκδοση και απέβλεπαν στην εφαρμογή της οδηγίας 1999/31 με εξαίρεση τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το άρθρο 5, παράγραφοι 1 και 2. Άλλες κανονιστικές ρυθμίσεις έπρεπε να τύχουν επεξεργασίας για να τεθούν σε εφαρμογή αυτές οι ειδικές διατάξεις κατά το έτος 2002. Το κείμενο των Landfill (England and Wales) Regulations που είχε υιοθετηθεί κοινοποιήθηκε στην Επιτροπή με έγγραφο της 24ης Ιουνίου 2002·

- στη Σκωτία, η οδηγία 1999/31 δεν θα τεθεί σε ισχύ πριν τις 16 Ιουλίου 2002, ημερομηνία κατά την οποία οι εκμεταλλευόμενοι τους χώρους ταφής αποβλήτων υποχρεούνταν να υποβάλουν σχέδια διαρρυθμίσεως των χώρων. Το Scottish Executive (εκτελεστικό της Σκωτίας) ζήτησε με Ministerial Direction (υπουργική εγκύκλιο), σύμφωνα με το άρθρο 40 του Environment Act (νόμου περί του περιβάλλοντος) του 1955, από τους εκμεταλλευόμενους τους χώρους ταφής αποβλήτων να υποβάλουν σχέδιο διαρρυθμίσεως προκειμένου οι χώροι αυτοί να καταταχθούν σύμφωνα με την οδηγία·

- στη Βόρεια Ιρλανδία, θα έπρεπε να θεσπισθεί νέα νομοθεσία για να είναι δυνατή η έκδοση της κανονιστικής ρυθμίσεως μεταφοράς της οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο το 2003·

- στο Γιβραλτάρ, μια Ordinance (διάταξη νομοθετικού περιεχομένου) για τη μεταφορά της οδηγίας 1999/31 στο εσωτερικό δίκαιο θα υποβαλλόταν στο νομοθετικό όργανο τον Ιούλιο ή τον Σεπτέμβριο 2002.

9 Θεωρώντας ότι η οδηγία 1999/31 δεν είχε μεταφερθεί πλήρως σε ολόκληρη την επικράτεια του Ηνωμένου Βασιλείου κατά τη λήξη της προθεσμίας που όριζε με την αιτιολογημένη γνώμη, η Επιτροπή αποφάσισε να ασκήσει την παρούσα προσφυγή.

Η προσφυγή

10 Η Επιτροπή θεωρεί ότι, ακόμη και αν το Ηνωμένο Βασίλειο την πληροφόρησε για την πραγματοποιηθείσα πρόοδο για τη μεταφορά της οδηγίας 1999/31 στο εσωτερικό δίκαιο, παραμένει το γεγονός ότι η οδηγία αυτή δεν μεταφέρθηκε πλήρως στο εσωτερικό δίκαιο όλων των περιφερειών του Ηνωμένου Βασιλείου, όπως επιβάλλει το άρθρο 18 της οδηγίας.

11 Η Επιτροπή προβάλλει ότι εναπέκειτο στις βρετανικές αρχές να κινήσουν έγκαιρα τις αναγκαίες διαδικασίας για τη μεταφορά της οδηγίας 1999/31 στην εθνική έννομη τάξη κατά τρόπο που οι διαδικασίες αυτές να είχαν περατωθεί εντός της ταχθείσας προθεσμίας, ανεξάρτητα από τη φύση των διαδικασιών αυτών.

12 Η Κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου δεν αμφισβητεί την παράβαση και δέχεται ότι η προσφυγή είναι βάσιμη. Εξηγεί, όπως έπραξε και κατά την πριν από την άσκηση της προσφυγής διαδικασία, ότι, όσον αφορά αντιστοίχως την Αγγλία, την Ουαλία, τη Σκωτία, τη Βόρεια Ιρλανδία, οι διάφορες διατάξεις που τελούν υπό έκδοση αποβλέπουν στη συμπλήρωση της μεταφοράς στο εσωτερικό δίκαιο της οδηγίας 1999/31.

13 Συναφώς, αρκεί να υπομνησθεί ότι, κατά πάγια νομολογία, η ύπαρξη μιας παραβάσεως πρέπει να εκτιμάται με βάση την κατάσταση του κράτους μέλους όπως αυτή παρουσιαζόταν κατά το πέρας της ταχθείσας με την αιτιολογημένη γνώμη προθεσμίας (βλ., μεταξύ άλλων, την απόφαση της 20ής Μαρτίου 2003, C-143/02, Επιτροπή κατά Ιταλίας, μη δημοσιευθείσα ακόμα στη Συλλογή, σκέψη 11, και της 12ης Ιουνίου 2003, C-446/01, Επιτροπή κατά Ισπανίας, μη δημοσιευθείσα ακόμα στη Συλλογή, σκέψη 15).

14 Το Ηνωμένο Βασίλειο δέχεται ότι, κατά τη λήξη της ταχθείσας με την αιτιολογημένη γνώμη προθεσμίας, δεν είχε θεσπίσει όλες τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί με την οδηγία 1999/31. Επομένως, η προσφυγή που άσκησε η Επιτροπή πρέπει να θεωρηθεί βάσιμη.

15 Κατά συνέπεια, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι το Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, μη θεσπίζοντας όλες τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθεί προς την οδηγία 1999/31, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 18 της οδηγίας αυτής.

Επί των δικαστικών εξόδων

16 Σύμφωνα με το άρθρο 69, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα, εφόσον υπήρχε σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι η Επιτροπή ζήτησε την καταδίκη του Ηνωμένου Βασιλείου στα δικαστικά έξοδα και το Ηνωμένο Βασίλειο ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

(τρίτο τμήμα)

αποφασίζει:

1) Το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, μη θεσπίζοντας όλες τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθεί προς την οδηγία 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Απριλίου 1999, περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 18 της οδηγίας αυτής.

2) Καταδικάζει το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας στα δικαστικά έξοδα.