[pic] | ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ |

Βρυξέλλες, 11.9.2009

COM(2009) 467 τελικό

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ενίσχυση της επιβολής των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας στην εσωτερική αγορά

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

1. Επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας: μετατροπή μιας μακροχρόνιας δέσμευσης σε δράση 3

2. Κατανόηση των προκλήσεων και μείωση των κινδύνων: Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Παραποίησης και Πειρατείας 6

2.1. Στήριξη της επιβολής των ΔΔΙ μέσω συνολικής πληροφόρησης και γνωστοποίησης βέλτιστων πρακτικών 6

2.2. Διαμόρφωση του Παρατηρητηρίου ως βάσης για τους ενδιαφερομένους και τα κράτη μέλη 8

3. Προώθηση της διοικητικής συνεργασίας σε ολόκληρη την Ευρώπη 9

3.1. Αύξηση της διαφάνειας των εθνικών δομών και συστημάτων 10

3.2. Προώθηση της διασυνοριακής συνεργασίας μέσω σύγχρονων μεθόδων ανταλλαγής πληροφοριών 10

4. Σύναψη συμμαχιών: διευκόλυνση των αυτοδεσμευτικών συμφωνιών μεταξύ ενδιαφερομένων 11

4.1. Εστίαση στα κοινά συμφέροντα μεταξύ ενδιαφερομένων 11

4.2. Καταπολέμηση των παραβιάσεων ΔΔΙ μέσω διαλόγων μεταξύ ενδιαφερομένων 11

4.3. Αντιμετώπιση της πώλησης παραποιημένων αγαθών μέσω του Διαδικτύου 12

5. Συμπεράσματα 13

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ενίσχυση της επιβολής των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας στην εσωτερική αγορά

1. Επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας: μετατροπή μιας μακροχρόνιας δέσμευσης σε δράση

Στη σημερινή κοινωνία της γνώσης, τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας (ΔΔΙ) αποτελούν περιουσιακά στοιχεία ζωτικής σημασίας για τις επιχειρήσεις, τα οποία ενθαρρύνουν την καινοτομία και τη δημιουργικότητα, εξασφαλίζοντας ικανοποιητική απόδοση των επενδύσεων. Τα ΔΔΙ διαδραματίζουν όλο και σημαντικότερο ρόλο στην προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης, προστατεύοντας τους εφευρέτες, τους σχεδιαστές και τους καλλιτέχνες και δίνοντάς τους τη δυνατότητα να επωφεληθούν από την εμπορική αξία των δημιουργιών τους. Αυτό καταλήγει σε έναν βασικό κύκλο επιχειρηματικής ανάπτυξης, γνώσεων και περαιτέρω καινοτομιών. Επιπλέον, τα εμπορικά σήματα ειδικότερα μπορούν να είναι επωφελή για τους καταναλωτές, διότι σε πολλές περιπτώσεις συνεπάγονται την καλή ποιότητα και την εγγύηση ότι τα προϊόντα και οι υπηρεσίες που αγοράζουν οι καταναλωτές είναι νόμιμα, ασφαλή και αξιόπιστα.

Στην ΕΕ έχουν την έδρα τους ορισμένες από τις μεγαλύτερες και επιτυχέστερες επιχειρήσεις στον κόσμο, οι οποίες θεωρούν ότι τα ΔΔΙ συγκαταλέγονται στα πλέον πολύτιμα εμπορικά υπάρχοντά τους. Ωστόσο, στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς, τα ΔΔΙ είναι εξ ίσου σημαντικά και για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ), οι οποίες τα χρησιμοποιούν για να προστατεύσουν τα άυλα περιουσιακά τους στοιχεία και για να αποκτήσουν πρόσβαση σε ζωτικής σημασίας χρηματοδότηση και επιχειρηματικά κεφάλαια για νεοσύστατες επιχειρήσεις. Έχει ζωτική σημασία να εξακολουθήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση να στηρίζει αυτό το περιβάλλον, καλλιεργώντας υπόβαθρο υψηλών προδιαγραφών διανοητικής ιδιοκτησίας, που να προστατεύει και να δημιουργεί ευκαιρίες για τα πολύτιμης αξίας ευρωπαϊκά ταλέντα.

Η αυξανόμενη αξία των ΔΔΙ αποτελεί δείκτη επιτυχίας. Όμως, τα καθιστά επίσης ελκυστικά και για τους παραποιητές/απομιμητές και τους πειρατές, οι οποίοι συχνά έχουν καλή χρηματοδότηση και έχουν γίνει οργανωμένοι επιχειρηματίες, με υψηλή ειδίκευση, που αναπτύσσουν δραστηριότητες σε βιομηχανική κλίμακα. Αυτοί οι παραβάτες αξιοποιούν στο έπακρο την πρόοδο της τεχνολογίας και του εμπορίου, υιοθετώντας σύγχρονα επιχειρηματικά μοντέλα, προκειμένου να ελέγχουν την παραγωγή, τη διανομή και την πώληση παράνομων εμπορευμάτων πέρα από τα σύνορα και τις ηπείρους. Το Διαδίκτυο είναι ένα από αυτά τα μέσα που χρησιμοποιούνται για να κινηθεί μια παγκόσμια αγορά παράνομων εμπορευμάτων, η οποία καταπνίγει την καινοτομία και απειλεί τις θέσεις εργασίας.

Στην Ευρώπη, η παραποίηση/απομίμηση και η πειρατεία[1] έχουν δραματικές και επιζήμιες επιπτώσεις στις επιχειρηματικές δραστηριότητες, μπορούν δε να γίνουν ακόμη προβληματικότερες, λόγω της πρόσφατης οικονομικής κάμψης και λόγω της διεύρυνσης του φάσματος των πωλούμενων προϊόντων παραποίησης/απομίμησης. Μολονότι παραδοσιακά στόχος ήταν κατά κανόνα τα είδη πολυτελείας, τα προϊόντα μόδας, τα προϊόντα της μουσικής και κινηματογραφικής παραγωγής, σήμερα η παραποίηση/απομίμηση και η πειρατεία πλήττουν μια ευρύτερη ποικιλία αγαθών μαζικής κατανάλωσης, όπως τρόφιμα, καλλυντικά, προϊόντα υγιεινής, ανταλλακτικά αυτοκινήτων, παιχνίδια και διάφορους τύπους τεχνικού ή ηλεκτρολογικού εξοπλισμού[2]. Το γεγονός αυτό έχει δημιουργήσει κινδύνους για την υγεία και την ασφάλεια των ευρωπαίων πολιτών. Ιδίως, η αύξηση των φαρμακευτικών προϊόντων απομίμησης[3] εγείρει όλο και περισσότερες ανησυχίες[4]. Η Επιτροπή έχει θέσει σε εφαρμογή ένα νομικό πλαίσιο εντός της εσωτερικής αγοράς, το οποίο παρέχει τα μέσα για την επιβολή των ΔΔΙ με δίκαιο, αποτελεσματικό και ανάλογο τρόπο. Ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους του είναι η οδηγία σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας[5]. Με την οδηγία εναρμονίστηκαν οι νόμοι των κρατών μελών όσον αφορά τα μέτρα αστικής δίωξης για την επιβολή όλων των ΔΔΙ και επί του παρόντος είναι υπό συζήτηση στο Συμβούλιο πρόταση για τις ποινικές κυρώσεις[6].

Άλλος πυλώνας του νομικού πλαισίου είναι ο τελωνειακός κανονισμός της ΕΕ, βάσει του οποίου επιτρέπεται η δέσμευση εμπορευμάτων για τα οποία υπάρχει υποψία ότι παραβιάζουν δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας[7]. Η Επιτροπή διαβουλεύεται επί του παρόντος με τα κράτη μέλη και τους ενδιαφερομένους σχετικά με τον τρόπο περαιτέρω βελτίωσης του εν λόγω κανονισμού.

Αφού έχει πλέον θεσπιστεί το κύριο σώμα της νομοθεσίας, η Επιτροπή προτείνει τώρα να συμπληρωθεί το κανονιστικό πλαίσιο με συμπληρωματικά μη νομοθετικά μέτρα, σύμφωνα με το ψήφισμα του Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας, της 25ης Σεπτεμβρίου 2008, για ένα συνολικό ευρωπαϊκό σχέδιο για την καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης και της πειρατείας.

Εν προκειμένω, αποτελεί επιτακτική ανάγκη να δοθεί στήριξη στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ). Από μια έρευνα που διενεργήθηκε για λογαριασμό της Επιτροπής, το 2007, διαπιστώθηκε ότι οι προσβολές των ΔΔΙ δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στις ευρωπαϊκές ΜΜΕ, από τις οποίες πολλές δεν διαθέτουν τους πόρους και την οικονομική ευχέρεια για τη δίωξη των παραβατών[8]. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή εστιάστηκε στην αύξηση της στήριξης σε αυτόν τον τομέα, πράγμα το οποίο αντικατοπτρίζει τη μεγάλη βαρύτητα που δόθηκε στη διαχείριση των ΔΔΙ και της γνώσης από την επανενεργοποίηση της Στρατηγικής της Λισσαβώνας, το 2005. Τον Απρίλιο του 2009, στην τελική έκθεση της συμβουλευτικής ομάδας εμπειρογνωμόνων, που συστάθηκε από την Επιτροπή, διατυπώθηκαν συστάσεις σχετικά με την απαιτούμενη βοήθεια για τις ΜΜΕ[9]. Συμπαρατασσόμενη με τις διαπιστώσεις της έκθεσης, η Επιτροπή εξακολουθεί, με μια σειρά συναφών έργων, να βοηθά τις ΜΜΕ να ενσωματώσουν τα ΔΔΙ στις στρατηγικές καινοτομίας και τα επιχειρηματικά σχέδιά τους.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, η Επιτροπή έχει χαράξει μακροπρόθεσμη στρατηγική για την επιβολή των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας στις τρίτες χώρες[10]. Στο πλαίσιο της εν λόγω στρατηγικής, έχει καταρτιστεί κατάλογος «χωρών προτεραιότητας», ο οποίος ενημερώνεται τακτικά[11]. Άλλες σημαντικές πρωτοβουλίες αφορούν τις διαπραγματεύσεις με στόχο τη σύναψη εμπορικής συμφωνίας για την καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης (Anti-Counterfeiting Trade Agreement-ACTA) και ένα Σχέδιο Δράσης ΕΕ-Κίνας απώτερος σκοπός του οποίου είναι να αυξηθεί η τελωνειακή συνεργασία για την προστασία των ΔΔΙ. Επιπλέον αυτού, η Επιτροπή εγκαινίασε το Γραφείο παροχής βοήθειας σε θέματα ΔΔΙ που αφορούν τις ΜΜΕ στις σχέσεις με την Κίνα. Με τον τρόπο αυτόν παρέχονται στις ΜΜΕ τα επιχειρηματικά εργαλεία που χρειάζονται για να αναπτύξουν τα δικαιώματά τους ΔΙ και να διαχειριστούν τους συναφείς κινδύνους.

Επιβάλλεται επίσης να παγιωθούν οι εταιρικές σχέσεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα. Τον Μάιο του 2008, διοργανώθηκε Διάσκεψη Υψηλού Επιπέδου για την Παραποίηση και την Πειρατεία, μαζί με Μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, προκειμένου να δρομολογηθεί μια βιώσιμη στρατηγική της ΕΕ για προσέγγιση με ευρύτερη συμμετοχή[12]. Τη Διάσκεψη ακολούθησε η ανακοίνωση της Επιτροπής «Μια στρατηγική για την Ευρώπη στον τομέα των δικαιωμάτων βιομηχανικής ιδιοκτησίας»[13] και η έκδοση του ψηφίσματος του Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας για ένα συνολικό ευρωπαϊκό σχέδιο για την καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης και της πειρατείας[14]. Το Συμβούλιο, στα συμπεράσματά του, επιβεβαίωσε την ανάγκη να βελτιωθεί η λειτουργία της επιβολής των ΔΔΙ εντός της εσωτερικής αγοράς, με τη συμπλήρωση της νομοθεσίας με μια σειρά μη νομοθετικών μέτρων. Κάλεσε επίσης την Επιτροπή να εξακολουθήσει να εστιάζει τις δράσεις της σταθερά στους συνοριακούς ελέγχους, υπό τη μορφή ενός προγράμματος για την καταπολέμηση της παραποίησης από τα τελωνεία για τα έτη 2009-2012. Αυτό το σχέδιο έχει καταρτιστεί από την Επιτροπή σε σύμπραξη με τα κράτη μέλη[15].

2. Κατανόηση των προκλήσεων και μείωση των κινδύνων: Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Παραποίησης και Πειρατείας

Τα ευρύτερα στοιχεία σχετικά με τις εκτεταμένες ζημίες που προκαλεί η προσβολή των δικαιωμάτων ΔΙ είναι επαρκώς τεκμηριωμένα. Ωστόσο, είναι δυσκολότερο να συγκεντρωθούν συνολικές πληροφορίες οι οποίες να βοηθήσουν ώστε να τεθούν προτεραιότητες και να στοχοθετηθεί αποτελεσματικότερα η επιβολή, διανοίγοντας έτσι τον δρόμο για βελτίωση της συνεργασίας και πολιτικές βάσει αποδεικτικών στοιχείων.

Το 2006, σε μια έκθεση του ΟΟΣΑ[16] αναφερόταν ότι μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις τις οποίες αντιμετωπίζουν οι κυβερνήσεις και οι επιχειρήσεις είναι η απόκτηση αξιόπιστων και επικαιροποιημένων πληροφοριών ως προς την έκταση της παραποίησης/απομίμησης και της πειρατείας, καθώς και των επιπτώσεων στις οικονομίες και την κοινωνία μας, συμπεριλαμβανομένης της απασχόλησης στην Ευρώπη. Παρά τις εργασίες που πραγματοποιήθηκαν σε ορισμένους τομείς, προκειμένου να αναλυθεί η έκταση και η κλίμακα του προβλήματος, για τα αριθμητικά στοιχεία χρησιμοποιούνται διαφορετικές μέθοδοι και πηγές, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν συγκριτικά δεδομένα.

Εξ άλλου, ένα ευρύ φάσμα πληροφοριών είναι στην κατοχή εθνικών φορέων επιβολής, ευρωπαϊκών και εθνικών γραφείων ΔΙ και διαφόρων συναφών επαγγελματικών και επιχειρηματικών οργανώσεων. Είναι συχνά δυσχερές να αφομοιωθούν αυτά τα δεδομένα. Μια από τις πιο έγκυρες πηγές πληροφοριών που είναι διαθέσιμες δημοσιεύεται από την Επιτροπή και βασίζεται στις ετήσιες τελωνειακές δεσμεύσεις εμπορευμάτων στα σύνορα της ΕΕ[17]. Όμως, οι δεσμεύσεις στα σύνορα δείχνουν μόνον μέρος της εικόνας, εφόσον αφορούν μόνον εμπορεύματα που εισέρχονται στο έδαφος της ΕΕ ή εξέρχονται από αυτό. Είναι ανάγκη να διευρυνθεί το συνολικό υπόβαθρο γνώσεων, ώστε να αξιολογηθούν πλήρως οι συνέπειες της παραποίησης/απομίμησης και της πειρατείας στην οικονομία και την κοινωνία και να γίνει κατανοητό γιατί ορισμένα προϊόντα, όπως και τομείς και γεωγραφικές περιοχές στην ΕΕ, είναι πιο ευάλωτα από άλλα. Τα συνολικά και συγκρίσιμα δεδομένα θα συντελέσουν επίσης στον προσδιορισμό συμφωνημένων προτεραιοτήτων και προγραμμάτων, στόχων για την επιβολή και καλύτερα εστιασμένων εκστρατειών ευαισθητοποίησης των καταναλωτών.

Για να επιτευχθεί αυτό, το Συμβούλιο Ανταγωνιστικότητας υποστήριξε τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου Παραποίησης και Πειρατείας ως κύριου οργάνου της ΕΕ, όπου «θα συγκεντρώνονται στοιχεία που θα παρέχουν, εφόσον το επιθυμούν, ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας και θα διεξάγεται τακτική αξιολόγηση του μεγέθους της παραποίησης/απομίμησης και της πειρατείας, καθώς και μια ακριβέστερη ανάλυση των φαινομένων αυτών»[18] .

2.1. Στήριξη της επιβολής των ΔΔΙ μέσω συνολικής πληροφόρησης και γνωστοποίησης βέλτιστων πρακτικών

Η Επιτροπή ιδρύει τώρα Παρατηρητήριο, που προορίζεται να χρησιμεύσει ως κεντρικό σημείο αναφοράς για τη συγκέντρωση, την παρακολούθηση και την αναφορά πληροφοριών και δεδομένων σχετικά με την προσβολή όλων των ΔΔΙ. Ωστόσο, το Παρατηρητήριο θα πρέπει να διαδραματίσει πολύ ευρύτερο ρόλο και να γίνει η βάση όπου οι εκπρόσωποι των εθνικών αρχών και οι ενδιαφερόμενοι θα ανταλλάσσουν ιδέες και ειδικές γνώσεις σχετικά με τις βέλτιστες πρακτικές, θα χαράσσουν κοινές στρατηγικές επιβολής και θα διατυπώνουν συστάσεις προς τα όργανα χάραξης πολιτικής.

Για να διασφαλιστεί ότι το Παρατηρητήριο θα καταστεί η πανευρωπαϊκή πηγή γνώσεων και κεντρικός πόλος για τους ενδιαφερομένους και τις δημόσιες αρχές που ασχολούνται με την επιβολή των ΔΔΙ, θα απαιτηθεί στενή συνεργασία μεταξύ της Επιτροπής, των κρατών μελών και του ιδιωτικού τομέα. Σκοπός είναι, επομένως, να συμμετάσχουν εκπρόσωποι του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα από ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση και να συμπράξουν σε εταιρική σχέση με τους καταναλωτές ώστε να διευρυνθεί η κατανόηση των προβλημάτων. Αυτό θα διευκολύνει την ανάπτυξη πρακτικών λύσεων, καλύτερα εστιασμένων στρατηγικών ευαισθητοποίησης και πιο συνεργατικών δράσεων. Ένα σημαντικό παραδοτέο αποτέλεσμα θα είναι η δημοσίευση ετήσιας έκθεσης, διαθέσιμης για το ευρύ κοινό, η οποία θα υποβάλλεται από την Επιτροπή και θα περιέχει εξειδικευμένες πληροφορίες όσον αφορά τα βασικά πεδία εργασιών.

Ειδικότερα, το Παρατηρητήριο:

- θα βελτιώνει τη συγκέντρωση και τη χρήση ανεξάρτητων και αξιόπιστων πληροφοριών και δεδομένων·

- αναπτύσσοντας μεθοδολογία συγκριτικής αξιολόγησης για τη συλλογή, ανάλυση και παρουσίαση ανεξάρτητων δεδομένων σχετικών με την προσβολή των ΔΔΙ, η οποία να διασφαλίζει τη συγκέντρωση των πληροφοριών με αντικειμενικό και εξισορροπημένο τρόπο·

- διενεργώντας λεπτομερείς αναλύσεις και παρουσιάζοντας τακτικές αξιολογήσεις των συνεπειών στην οικονομία και την κοινωνία, συμπεριλαμβάνοντας τις επιπτώσεις στην καινοτομία, την ανταγωνιστικότητα και την απασχόληση στην Ευρώπη, την εμπλοκή του οργανωμένου εγκλήματος, καθώς και τους κινδύνους για την υγεία και την ασφάλεια των ευρωπαίων πολιτών·

- χρησιμοποιώντας σφαιρικά δεδομένα από τις δημόσιες αρχές και τις ιδιωτικές οργανώσεις για να αξιολογεί τα πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες της επιβολής των ΔΔΙ σε ολόκληρη την εσωτερική αγορά·

- υποβάλλοντας τακτικές και ειδικές εκθέσεις προκειμένου να επισημαίνονται τα τρωτά σημεία στην εσωτερική αγορά, να τονίζονται οι απειλές και οι προκλήσεις, όπως και να προωθούνται στρατηγικές επιβολής βάσει αποδεικτικών στοιχείων. Οι εκθέσεις, που θα είναι διαθέσιμες για το ευρύ κοινό, θα αποτελούν τη συμπαγή βάση γνώσεων και θα γίνουν βασικά εργαλεία για τον καθορισμό των προτεραιοτήτων και τη μέτρηση της προόδου·

- θα προωθεί και θα διαδίδει τις βέλτιστες πρακτικές μεταξύ των δημοσίων αρχών·

- επισημαίνοντας και αξιολογώντας τον συντονισμό της επιβολής των ΔΔΙ στα κράτη μέλη·

- προωθώντας και διαδίδοντας τις βέλτιστες πρακτικές, ιδίως μέσω καινοτόμων και επιτυχών πρωτοβουλιών συνεργασίας μεταξύ διαφόρων αρχών επιβολής, καθώς και άλλων συναφών εθνικών αρχών·

- επισημαίνοντας και τεκμηριώνοντας επιμορφωτικά προγράμματα στον τομέα της επιβολής, που διοργανώνονται στα διάφορα κράτη μέλη, και διαδίδοντας τις βέλτιστες πρακτικές·

- ενθαρρύνοντας τον πλήρη σεβασμό των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας κατά την εκτέλεση έργων με χρηματοδότηση του Δημοσίου·

- προωθώντας τη συνεργασία μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, ιδίως όσον αφορά την ευαισθητοποίηση και την κατάρτιση των στελεχών των οργανισμών επιβολής·

- θα διαδίδει τις επιτυχείς στρατηγικές του ιδιωτικού τομέα·

- εντοπίζοντας και αξιολογώντας τις επιτυχείς στρατηγικές για την καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης και της πειρατείας, καθώς τις δράσεις που έχει αναλάβει ο ιδιωτικός τομέας, και διαδίδοντας τις βέλτιστες πρακτικές·

- προσεγγίζοντας ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερομένων στην αλυσίδα διανομής, όπως είναι οι διοργανωτές εμπορικών εκθέσεων, οι εταιρείες μεταφορών και εφοδιαστικής και οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών·

- ενθαρρύνοντας τις προσπάθειες να βελτιωθεί η ποιότητα των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, ώστε να είναι δυνατή η αποτελεσματική επιβολή τους·

- επισημαίνοντας τις επιτυχείς εκστρατείες ευαισθητοποίησης του κοινού, αναπτύσσοντας στρατηγικές και πρωτοβουλίες και διαδίδοντας τις βέλτιστες πρακτικές σε όλους τους οικονομικούς τομείς και πέραν των εθνικών συνόρων·

- διερευνώντας πώς μπορεί να προωθηθεί η ευαισθητοποίηση και η εκπαίδευση των νέων σε θέματα ΔΔΙ·

- θα εντοπίζει τα βασικά προβλήματα, θα τα αναφέρει και θα προτείνει λύσεις·

- αξιολογώντας και προβάλλοντας τα προβλήματα σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές και τομείς και απευθύνοντας συστάσεις προς τους ιθύνοντες, τους οργανισμούς επιβολής και τους ενδιαφερομένους.

2.2. Διαμόρφωση του Παρατηρητηρίου ως βάσης για τους ενδιαφερομένους και τα κράτη μέλη

Στο ψήφισμά του, το Συμβούλιο πρότεινε να βασίζεται το Παρατηρητήριο στις υπάρχουσες δομές της Επιτροπής, οι οποίες θα πρέπει να είναι ελαφρές και ευέλικτες, και, όπου χρειάζεται, να χρησιμοποιείται εξωτερική εμπειρογνωμοσύνη. Επομένως, η Επιτροπή θα προσφέρει τους κεντρικούς διοικητικούς πόρους. Ωστόσο, οι εκπρόσωποι των κρατών μελών και οι ενδιαφερόμενοι θα διαδραματίσουν αναπόσπαστο ρόλο στις εργασίες του Παρατηρητηρίου και στην επίτευξη των στόχων του.

Τα κράτη μέλη θα κληθούν να διορίσουν έναν εθνικό εκπρόσωπο και η συμμετοχή των ενδιαφερομένων θα χρειαστεί να αντικατοπτρίζει ένα ευρύ φάσμα ευρωπαϊκών και εθνικών φορέων, που να αντιπροσωπεύουν τους διάφορους οικονομικούς τομείς τους οποίους αφορά ιδιαίτερα το θέμα και οι οποίοι έχουν τη μεγαλύτερη πείρα στην καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης και της πειρατείας. Οι ευρωπαίοι καταναλωτές επίσης θα χρειαστεί να εκπροσωπούνται δεόντως και θα κληθούν να παίξουν ενεργό ρόλο. Με τον τρόπο αυτόν, το Παρατηρητήριο θα μπορούσε να βοηθήσει τους καταναλωτές να καταστούν ενεργοί και υπεύθυνοι εταίροι. Επιπλέον, είναι ανάγκη να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην εκπροσώπηση των ΜΜΕ.

3. Προώθηση της διοικητικής συνεργασίας σε ολόκληρη την Ευρώπη

Χρειάζεται να βελτιωθεί η διοικητική συνεργασία μεταξύ των διαφόρων αρχών επιβολής, ώστε να εξασφαλιστεί η συνεπής και αποτελεσματική επιβολή των ΔΔΙ σε ολόκληρη την εσωτερική αγορά. Λόγω του διεθνούς χαρακτήρα της προσβολής των ΔΔΙ, η βελτίωση της εσωτερικής διασυνοριακής συνεργασίας δεν αποτελεί μόνον υποχρέωση εκ του νόμου, αποτελεί σαφή αναγκαιότητα· και ενώ η διοικητική συνεργασία ήδη λειτουργεί στον τομέα των τελωνείων, είναι σαφώς ανύπαρκτη σε άλλους τομείς και είναι ανάγκη να αναπτυχθεί[19].

Η αυξημένη διοικητική συνεργασία στο πεδίο της επιβολής των ΔΔΙ πρέπει επίσης να εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της εταιρικής σχέσης μεταξύ της Επιτροπής και των κρατών μελών για τη δημιουργία μιας εσωτερικής αγοράς χωρίς σύνορα[20]. Για τον σκοπό αυτόν, είναι απαραίτητο να υπάρχει ένα αποτελεσματικό δίκτυο σημείων επαφής σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, προκειμένου να προωθήσει την ταχεία ανταλλαγή πληροφοριών για ύποπτα προϊόντα, τόπους κατασκευής, κυκλώματα διανομής και κυριότερα σημεία πώλησης. Αυτό θα δημιουργήσει συνέργειες, οι οποίες με τη σειρά τους θα βοηθήσουν στον συντονισμό των εθνικών πολιτικών και στην παροχή αμοιβαίας συνδρομής.

Η ανάπτυξη καλύτερου συντονισμού είναι επίσης αναγκαία και στο πλαίσιο των ίδιων των κρατών μελών μεταξύ εκείνων που ασχολούνται με την επιβολή των ΔΔΙ. Για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματικότερη ανταλλαγή πληροφοριών, οι εθνικές αρχές πρέπει να βρίσκονται σε τακτική επαφή μεταξύ τους, όπως και με τους σχετικούς φορείς του ιδιωτικού τομέα. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη καλούνται να διορίσουν εθνικούς συντονιστές, με ρητή εντολή να συγχρονίσουν τα ζητήματα επιβολής των ΔΔΙ μεταξύ των αντιστοίχων εθνικών οργανισμών επιβολής. Αυτοί οι εθνικοί συντονιστές πρέπει να είναι άμεσα συνδεδεμένοι μέσω κεντρικού συστήματος και πρέπει να λειτουργούν ως κεντρικά σημεία επαφής για τους φορείς του κλάδου, εξασφαλίζοντας τη σύνδεση με τους ενδιαφερομένους και διευκολύνοντας τη διασυνοριακή συνεργασία.

Τα εθνικά γραφεία ΔΙ, όντας εθνικά κέντρα εμπειρογνωμοσύνης σε θέματα ΔΔΙ, καλούνται να προσφέρουν σημαντική υποστήριξη. Μπορούν να διαδραματίσουν πολύτιμο ρόλο στη διαμόρφωση βάσεων και στρατηγικών για την προώθηση συντονισμένων προσεγγίσεων και για τη διάδοση βέλτιστων πρακτικών. Ο ρόλος αυτός θα μπορούσε να διευρυνθεί σε νέα λειτουργικά καθήκοντα, όπως η ευαισθητοποίηση, η ειδική στήριξη για τις ΜΜΕ και ο συντονισμός. Μπορεί και άλλα διεθνή κομβικά σημεία σε θέματα ΔΙ, όπως το Ευρωπαϊκό Γραφείο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας, να θελήσουν να συνεισφέρουν την εμπειρογνωμοσύνη και τις βέλτιστες πρακτικές τους. Συν τοις άλλοις, όσον αφορά τα εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα, η συνεργασία μεταξύ του Γραφείου Εναρμόνισης στο Πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς και των εθνικών γραφείων θα μπορούσε να επεκταθεί περαιτέρω ώστε να καλύψει τη συνεργασία στο πλαίσιο της ΕΕ και τα μελλοντικά προγράμματα και δράσεις για την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας.

3.1. Αύξηση της διαφάνειας των εθνικών δομών και συστημάτων

Χρειάζεται να βελτιωθεί η διαφάνεια όσον αφορά τις εθνικές δομές για την παροχή στήριξης στους ενδιαφερομένους σε διασυνοριακό επίπεδο, ιδίως στις ΜΜΕ. Έπειτα από εκτενή γύρο διαβουλεύσεων, στον οποίο συμμετείχαν όλα τα κράτη μέλη και διέθεσαν πληροφορίες, η Επιτροπή επί του παρόντος αναλύει τις δομές τις οποίες έχουν δημιουργήσει τα κράτη μέλη για την καταπολέμηση των παραβιάσεων των ΔΔΙ. Από την ανάλυση θα προκύψει έκθεση, στην οποία θα καταγραφούν τα υφιστάμενα πλαίσια και στρατηγικές και θα παρουσιαστούν δείκτες βέλτιστων πρακτικών. Η έκθεση θα υποβληθεί στις συνεδριάσεις των ενδιαφερομένων και των κρατών μελών, στο πλαίσιο του Παρατηρητηρίου, κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2009.

3.2. Προώθηση της διασυνοριακής συνεργασίας μέσω σύγχρονων μεθόδων ανταλλαγής πληροφοριών

Η βελτίωση της ανταλλαγής επικαιροποιημένων πληροφοριών, ώστε να προαχθεί η διασυνοριακή συνεργασία, αποτελεί ζωτική ανάγκη. Στο ψήφισμά του, το Συμβούλιο Ανταγωνιστικότητας κάλεσε την Επιτροπή να συστήσει δίκτυο ταχείας ανταλλαγής βασικών πληροφοριών, βασιζόμενη στα εθνικά σημεία επαφών και σε σύγχρονες μεθόδους ανταλλαγής πληροφοριών.

Για να επιτευχθεί ο σκοπός αυτός, θα χρειαστεί να τεθεί στη διάθεση ενός ευρέος φάσματος εθνικών φορέων, συμπεριλαμβανομένων διαφόρων οργανισμών επιβολής και εθνικών γραφείων ΔΙ, ένα ηλεκτρονικό δίκτυο ανταλλαγής πληροφοριών σχετικά με παραβιάσεις ΔΔΙ στην εσωτερική αγορά. Το δίκτυο θα πρέπει:

- να υποστηρίζει τις ανταλλαγές πληροφοριών «σε πραγματικό χρόνο» σχετικά με εμπορεύματα και υπηρεσίες που παραβιάζουν ΔΔΙ στην εσωτερική αγορά·

- να επιτρέπει την ταχεία ανταλλαγή προειδοποιήσεων όσον αφορά συγκεκριμένα προϊόντα, τάσεις και πιθανές απειλές, και

- να διαθέτει διευκολύνσεις για την υπέρβαση των γλωσσικών εμποδίων που αντιμετωπίζουν οι εθνικές αρχές.

Με βάση την πείρα που έχει αποκτήσει από άλλα συστήματα της εσωτερικής αγοράς, όπως το Σύστημα Πληροφόρησης για την Εσωτερική Αγορά (ΙΜΙ)[21] και το Σύστημα Ανταλλαγής Πληροφοριών για την Εποπτεία της Αγοράς (ICSMS)[22], η Επιτροπή αναλύει σήμερα πώς θα μπορούσε να σχεδιαστεί ένα σύγχρονο σύστημα ώστε να ανταποκρίνεται κατά τον καλύτερο τρόπο στις ανάγκες των χρηστών, μέσω μιας διεπαφής για τη γνωστοποίηση και την ανταλλαγή βασικών πληροφοριών, και πώς θα μπορούσε να βασιστεί σε υφιστάμενα δίκτυα, όπως π.χ. το ΙΜΙ.

4. Σύναψη συμμαχιών: διευκόλυνση των αυτοδεσμευτικών συμφωνιών μεταξύ ενδιαφερομένων

4.1. Εστίαση στα κοινά συμφέροντα μεταξύ ενδιαφερομένων

Η καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης και της πειρατείας δεν αποβαίνει μόνον προς όφελος των κατόχων των δικαιωμάτων, αλλά προς το συμφέρον και άλλων ενδιαφερομένων, όπως είναι οι εισαγωγείς, οι διοργανωτές εμπορικών εκθέσεων και οι λιανοπωλητές, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται οι πλατφόρμες ηλεκτρονικού εμπορίου.

Η παραποίηση/απομίμηση και η πειρατεία πλήττουν σοβαρά την εμπιστοσύνη στις συναλλαγές εμπορευμάτων και υπηρεσιών, ιδίως μέσω του Διαδικτύου και διασυνοριακά. Για τις επιχειρήσεις, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια ευκαιριών. Για τους καταναλωτές, η παραποίηση/απομίμηση μπορεί να προκαλέσει απροθυμία να αξιοποιήσουν τα νέα κυκλώματα διανομής ή να επωφεληθούν από τιμές ευκαιρίας σε ολόκληρη την εσωτερική αγορά.

Επιπλέον, η τεράστια ποικιλία προϊόντων απομίμησης τα οποία ενδέχεται να είναι εις βάρος της υγείας και της ασφάλειας κάθε ευρωπαίου πολίτη, όπως απομιμήσεις φαρμακευτικών προϊόντων, τροφίμων, καλλυντικών, προϊόντων υγιεινής, ηλεκτρονικού και τεχνικού εξοπλισμού και ανταλλακτικών αυτοκινήτων κ.λπ., δείχνει ότι είναι προς το κοινό συμφέρον όλων των ενδιαφερομένων να συνεργαστούν για την καταπολέμηση αυτού του εντεινόμενου φαινομένου.

Οι κάτοχοι των δικαιωμάτων και οι άλλοι ενδιαφερόμενοι πρέπει, επομένως, να ενθαρρυνθούν ώστε να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες των προσεγγίσεων συνεργασίας και να δώσουν μεγαλύτερη βαρύτητα στις από κοινού ενέργειες για την καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης και της πειρατείας προς το κοινό συμφέρον, επωφελούμενοι επίσης από πιθανές εναλλακτικές λύσεις για την επίλυση των διαφορών αντί της προσφυγής στη δικαιοσύνη.

4.2. Καταπολέμηση των παραβιάσεων ΔΔΙ μέσω διαλόγων μεταξύ ενδιαφερομένων

Η επικέντρωση στα κοινά συμφέροντα αναμένεται να ευνοήσει τη σύναψη αυτοδεσμευτικών συμφωνιών μεταξύ των ενδιαφερομένων και, με τον τρόπο αυτόν, να οδηγήσει στην εξεύρεση πρακτικών λύσεων. Οι αυτοδεσμευτικές συμφωνίες για την καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης και της πειρατείας επιτόπου μπορούν να προσφέρουν στους ενδιαφερομένους την αναγκαία ευελιξία για να προσαρμοστούν ταχέως στις νέες τεχνολογικές εξελίξεις. Επιπλέον, αυτή η προσέγγιση δίνει στους ίδιους τους ενδιαφερομένους τη δυνατότητα να επεξεργαστούν βέλτιστα μέτρα, ιδίως τεχνολογικές λύσεις. Οι αυτοδεσμευτικές συμφωνίες μπορούν επίσης να επεκταθούν ευκολότερα πέρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και να αποτελέσουν πυλώνα βέλτιστων πρακτικών για την καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης και της πειρατείας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Για τη σύναψη και την εφαρμογή αυτοδεσμευτικών συμφωνιών, είναι απαραίτητο να αρχίσουν οι ενδιαφερόμενοι εποικοδομητικό διάλογο, εστιαζόμενο σε συγκεκριμένα προβλήματα και σε εφαρμόσιμες και πρακτικές λύσεις, οι οποίες πρέπει να είναι ρεαλιστικές, ισορροπημένες, ανάλογες και δίκαιες για όλους τους ενδιαφερομένους. Η όποια αυτοδεσμευτική διακλαδική συμφωνία πρέπει να συμμορφώνεται με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο και δεν πρέπει να περιορίζει κατ’ ουδένα τρόπο τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών της ΕΕ, όπως την ελευθερία έκφρασης και πληροφόρησης, το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής και το δικαίωμα προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα[23], ούτε να προσκρούει σε νομοθετικές διαπραγματεύσεις σε επίπεδο ΕΕ. Η Επιτροπή προσφέρεται να λειτουργήσει ως διαμεσολαβητής στον εν λόγω διάλογο μεταξύ ενδιαφερομένων, επί συγκεκριμένων θεμάτων, καλώντας τα μέρη σε συναντήσεις, διοργανώνοντας συνεδριάσεις, παρέχοντας διοικητική και υλικοτεχνική υποστήριξη και διασφαλίζοντας, όπου χρειάζεται, ακριβοδίκαιη εξισορρόπηση όλων των διαφόρων συμφερόντων, συμπεριλαμβανομένων των θεμιτών δικαιωμάτων και προσδοκιών των ευρωπαίων πολιτών. Η Επιτροπή θα παρακολουθήσει προσεκτικά την εξέλιξη και τη λειτουργία των αυτοδεσμευτικών συμφωνιών και είναι έτοιμη να εξετάσει εναλλακτικές προσεγγίσεις, αν αυτό χρειαστεί στο μέλλον.

4.3. Αντιμετώπιση της πώλησης παραποιημένων αγαθών μέσω του Διαδικτύου

Το πρώτο παράδειγμα με το οποίο ασχολήθηκε η Επιτροπή ήταν να δρομολογήσει διάλογο των ενδιαφερομένων σχετικά με την πώληση παραποιημένων προϊόντων/απομιμήσεων μέσω του Διαδικτύου. Μολονότι το ίδιο το Διαδίκτυο δεν είναι πηγή παραποίησης/απομίμησης, έχει ωστόσο καταστεί σημαντικό μέσο πώλησης προϊόντων παραποίησης/απομίμησης παγκοσμίως. Η παγκόσμια εμβέλεια και η προσβασιμότητά του, η δυνατότητα να παραμείνουν οι έμποροι ανώνυμοι, όπως και να υποβάλλονται και να αποσύρονται προσφορές αμέσως, το έχουν μετατρέψει σε ένα από τα ελκυστικότερα εργαλεία πώλησης προϊόντων παραποίησης/απομίμησης. Λόγω της τεράστιας εξάπλωσης αυτού του φαινομένου, επιβάλλεται να αναληφθούν δράσεις προτεραιότητας στον εν λόγω τομέα. Στον τομέα αυτόν επίσης φαίνεται να υπόσχονται πολλά οι αυτοδεσμευτικές συμφωνίες, δεδομένης της ταχείας προόδου των τεχνολογικών εξελίξεων και της συνακόλουθης ανάγκης για πρακτικές τεχνολογικές λύσεις.

Οι ιδιοκτήτες εμπορικών σημάτων, όπως και οι διαδικτυακές εταιρείες, έχουν αναγνωρίσει αυτό το γεγονός και έχουν αναλάβει τη δέσμευση να χαράξουν από κοινού πορεία. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή έχει διοργανώσει δομημένο διάλογο μεταξύ των ενδιαφερομένων, με στόχο να διευκολυνθεί η αμοιβαία κατανόηση και να εξευρεθούν λύσεις προς το συμφέρον όλων των ενδιαφερομένων. Ήδη έχει πραγματοποιηθεί σειρά συνεδριάσεων για την εξέταση ειδικών ζητημάτων που άπτονται της πώλησης παραποιημένων προϊόντων/απομιμήσεων μέσω του Διαδικτύου. Έχουν προγραμματιστεί και άλλες συνεδριάσεις πριν από το τέλος του έτους, οι οποίες θα μπορούσαν να καταλήξουν σε Μνημόνιο Συμφωνίας, που θα αφορά θέματα όπως η πρόληψη, ο προσδιορισμός και η απόσυρση των παράνομων προσφορών (π.χ. διαδικασίες κοινοποίησης και αφαίρεσης περιεχομένου) και πωλητών από διαδικτυακές πλατφόρμες. Ωστόσο, εάν δεν καταστεί δυνατόν να υπάρξει συμφωνία για αυτοδεσμευτικές συμφωνίες, η Επιτροπή θα χρειαστεί να εξετάσει το ενδεχόμενο νομοθετικών λύσεων, ιδίως στο πλαίσιο της οδηγίας σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας[24].

5. Συμπεράσματα

Παρέχοντας κίνητρα για δημιουργία, καινοτομία και εμπόριο, τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας αποτελούν έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους μιας ανταγωνιστικής κοινωνίας που βασίζεται στη γνώση και δημιουργεί πλούτο. Οι παραβιάσεις των ΔΔΙ προκαλούν εκτεταμένες οικονομικές ζημίες· ο όλο και μεγαλύτερος αριθμός προϊόντων παραποίησης/απομίμησης συνιστά σήμερα πραγματική απειλή για την υγεία και την ασφάλεια των καταναλωτών. Επομένως, είναι προς το συμφέρον τόσο των ενδιαφερομένων, όσο και των καταναλωτών να υπάρχει ένα σταθερό, ανάλογο και δίκαιο σύστημα που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες επιβολής.

Η Επιτροπή επιδιώκει να κατοχυρώσει τον στόχο αυτόν, συμπληρώνοντας το υφιστάμενο κανονιστικό πλαίσιο με μη νομοθετικά μέτρα, κατά τρόπο ώστε τα μέτρα επιβολής να βασίζονται στην ευρύτερη συνεργασία και να είναι περισσότερο εστιασμένα σε ολόκληρη την εσωτερική αγορά, και ιδίως:

- στηρίζοντας την επιβολή μέσω του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου Παραποίησης και Πειρατείας·

- προωθώντας τη διοικητική συνεργασία σε ολόκληρη την εσωτερική αγορά·

- διευκολύνοντας τις αυτοδεσμευτικές συμφωνίες μεταξύ ενδιαφερομένων.

Η Επιτροπή είναι πεπεισμένη ότι τα μέτρα αυτά θα ενισχύσουν σημαντικά τον αγώνα κατά της παραποίησης/απομίμησης και της πειρατείας, προς το κοινό συμφέρον των ευρωπαίων πολιτών, των επιχειρήσεων και ολόκληρης της οικονομίας.

[1] Στην παρούσα ανακοίνωση, ο όρος «παραποίηση/απομίμηση και πειρατεία» πρέπει να εκλαμβάνεται ότι καλύπτει την προσβολή όλων των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, όπως αναφέρονται στη δήλωση της Επιτροπής σχετικά με το άρθρο 2 της οδηγίας 2004/48/ΕΚ· ΕΕ L 94 της 13.4.2005, σ. 37.

[2] Η πλέον πρόσφατη Τελωνειακή Έκθεση της Κοινότητας, που δημοσιεύθηκε από την Επιτροπή, προειδοποιεί ότι αυξάνονται δραματικά οι απειλές για την υγεία και την ασφάλεια των καταναλωτών, με υπερδιπλασιασμό των περιπτώσεων κατάσχεσης προϊόντων το 2008, που έφθασαν τα 178 εκατομμύρια, από τις οποίες περίπου 20 εκατομμύρια αφορούν προϊόντα ενδεχομένως επικίνδυνα για την υγεία και την ασφάλεια των ευρωπαίων πολιτών, ήτοι ποσοστό 11% όλων των προϊόντων που κατασχέθηκαν· IP/07/1106 της 9.7.2009.

[3] Βλ. http://www.ip-talk.eu/?p=607 αποτελέσματα της δράσης «Medi-Fake» (Φεβρουάριος 2009) – κατάσχεση πλέον των 34 εκατομ. παράνομων φαρμάκων.

[4] http://www.interpol.int/Public/ICPO/PressReleases/PR2008/PR200865.asp και http://www.icc-ccs.co.uk/bascap/article.php?articleid=780.

[5] Οδηγία 2004/48/ΕΚ της 29.4.2004· ΕΕ L 157 της 30.4.2004, σ. 16.

[6] COM(2006) 168 της 26.4.2006.

[7] Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1383/2003 του Συμβουλίου, της 22.7.2003, ΕΕ L 196 της 2.8.2003, σ. 7.

[8] Technopolis, «Effects of counterfeiting on EU SMEs». http://ec.europa.eu/enterprise/enterprise_policy/industry/doc/Counterfeiting_Main%20Report_Final.pdf

[9] http://ec.europa.eu/enterprise/enterprise_policy/industry/ipr_report.htm.

[10] COM (2004) 749 της 8.11.2004· ΕΕ C 129 της 26.5.2005, σ. 3.

[11] http://ec.europa.eu/trade/issues/sectoral/intell_property/ipr_epc_countries_en.htm

[12] Δελτίο Τύπου IP/08/652.

[13] COM(2008) 465 της 16.7.2008.

[14] Ψήφισμα του Συμβουλίου της 25.9.2008, ΕΕ C 253 της 4.10.2008, σ. 1.

[15] ΕΕ C 71 της 25.3.2009, σ. 1.

[16] ΟΟΣΑ: «The Economic Impact of Counterfeiting and Piracy» (2006)· http://www.oecd.org/sti/counterfeiting.

[17] Έκθεση σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας από τα τελωνεία της ΕΕ· αποτελέσματα στα ευρωπαϊκά σύνορα – 2008· http://ec.europa.eu/taxation_customs/.

[18] Ως ανωτέρω, υποσημείωση 14, σημείο 15.

[19] Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 10· Οδηγία 2004/48/ΕΚ, άρθρο 19.

[20] Σύσταση 2009/524/ΕΚ της Επιτροπής, της 29ης Ιουνίου 2009, σχετικά με μέτρα για τη βελτίωση της λειτουργίας της ενιαίας αγοράς, ΕΕ L 176 της 7.7.2009, σ. 17.

[21] http://ec.europa.eu/idabc/en/document/5378/5970.

[22] http://www.icsms.org/icsms/App/index.jsp.

[23] Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρα 7, 8 και 11· ΕΕ C 303 της 14.12.2007, σ. 4.

[24] Ως ανωτέρω, σημείο 5.