[pic] | ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ | Βρυξέλλες, 28.11.2008 COM(2008) 761 τελικό 2008/0225 (CNS) Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ περί του καταλόγου των τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών, και αυτών, οι υπήκοοι των οποίων απαλλάσσονται από την εν λόγω υποχρέωση (Κωδικοποιημένη έκδοση)(υποβληθείσα από την Επιτροπή) ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ 1. Στα πλαίσια της «Ευρώπης των πολιτών» η Επιτροπή αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στην απλούστευση και τη σαφήνεια του κοινοτικού δικαίου, ώστε τούτο να καταστεί περισσότερο προσιτό και κατανοητό για τον πολίτη, προσφέροντάς του, με τον τρόπο αυτό, νέες δυνατότητες και αναγνωρίζοντας τα συγκεκριμένα δικαιώματα που κάθε πολίτης είναι δυνατόν να απολαύει. Ο στόχος αυτός, όμως, δεν μπορεί να επιτευχθεί εφόσον εξακολουθούν να υφίστανται πολυάριθμες διατάξεις οι οποίες, έχοντας επανειλημμένα τροποποιηθεί, συχνά δε ουσιωδώς, βρίσκονται διασκορπισμένες, τόσο στην αρχική όσο και στις μεταγενέστερες τροποποιητικές πράξεις. Απαιτείται λοιπόν η διερεύνηση και σύγκριση μεγάλου αριθμού πράξεων για να προσδιορίζονται οι ισχύουσες διατάξεις. Ως εκ τούτου, η σαφήνεια και η διαφάνεια του κοινοτικού δικαίου εξαρτώνται επίσης από την κωδικοποίηση των τροποποιημένων πράξεων. 2. Η Επιτροπή, με απόφαση της 1ης Απριλίου 1987[1], έδωσε εντολή στις υπηρεσίες της να προβαίνουν σε κωδικοποίηση των νομικών πράξεων το αργότερο μετά τη δέκατη τροποποίησή τους, τονίζοντας συγχρόνως ότι τούτο αποτελεί τον ελάχιστο κανόνα δεδομένου ότι, προς διασφάλιση της σαφούς και ορθής κατανόησης της κοινοτικής νομοθεσίας, οι διάφορες υπηρεσίες πρέπει να κωδικοποιούν με μεγαλύτερη συχνότητα τα κείμενα που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά τους. 3. Τα συμπεράσματα της προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Εδιμβούργου (Δεκέμβριος 1992) επιβεβαίωσαν τις επιτακτικές αυτές ανάγκες[2], τονίζοντας τη σημασία της κωδικοποίησης που παρέχει ασφάλεια δικαίου ως προς τον εφαρμοστέο νόμο σε ορισμένη χρονική στιγμή όσον αφορά συγκεκριμένο θέμα. Η κωδικοποίηση αυτή πρέπει να πραγματοποιείται με πλήρη τήρηση της κανονικής νομοθετικής διαδικασίας της Κοινότητας. Στο μέτρο που δεν μπορεί να γίνει καμία τροποποίηση επί της ουσίας των πράξεων που αποτελούν αντικείμενο της κωδικοποίησης , το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και η Επιτροπή συμφώνησαν, με τη διοργανική συμφωνία της 20ής Δεκεμβρίου 1994, ότι πρέπει να ακολουθείται ταχεία διαδικασία για την έγκριση των κωδικοποιούμενων πράξεων. 4. Σκοπός της παρούσας πρότασης είναι η κωδικοποίηση του κανονισμού (EK) αριθ. 539/2001 του Συμβουλίου της 15ης Μαρτίου 2001, περί του καταλόγου τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών, και του καταλόγου των τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων απαλλάσσονται από την υποχρέωση αυτή[3]. Ο νέος κανονισμός θα αντικαταστήσει τις διάφορες πράξεις που αποτελούν αντικείμενο της κωδικοποίησης[4]. Η παρούσα πρόταση σέβεται πλήρως την ουσία των κωδικοποιούμενων κειμένων και αρκείται απλώς στη συγκέντρωσή τους, επιφέροντας μόνο τις τυπικές τροποποιήσεις που απαιτούνται από την ίδια τη διαδικασία κωδικοποίησης. 5. Η πρόταση κωδικοποίησης καταρτίσθηκε με βάση προηγούμενη ενοποίηση του κειμένου, σε όλες τις επίσημες γλώσσες, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 539/2001 και των τροποποιητικών του πράξεων, που έγινε με το πληροφοριακό σύστημα της Υπηρεσίας Επισήμων Εκδόσεων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Στο μέτρο που τα άρθρα έλαβαν νέα αρίθμηση, η αντιστοιχία μεταξύ των παλαιών και των νέων αριθμών εμφαίνεται στον πίνακα του παραρτήματος IV του κωδικοποιημένου κανονισμού. ê 539/2001 (προσαρμοσμένο) 2008/0225 (CNS) Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ περί του καταλόγου των τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών, και Ö αυτών, Õ οι υπήκοοι των οποίων απαλλάσσονται από την εν λόγω υποχρέωση (κωδικοποιημένη έκδοση) ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, Έχοντας υπόψη: τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 62 σημείο 2 στοιχείο β) περίπτωση i), την πρόταση της Επιτροπής, τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου[5], τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής[6], Εκτιμώντας τα ακόλουθα: ê (1) Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 539/2001 του Συμβουλίου της 15ης Μαρτίου 2001, περί του καταλόγου τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών, και του καταλόγου των τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων απαλλάσσονται από την υποχρέωση αυτή[7], έχει επανειλημμένα τροποποιηθεί[8] κατά τρόπο ουσιαστικό. Είναι, ως εκ τούτου σκόπιμη, για λόγους σαφήνειας και ορθολογισμού, η κωδικοποίηση του εν λόγω κανονισμού. ê 2414/2001 άρθρ. 1 σημ. 1 (προσαρμοσμένο) (2) Ο παρών κανονισμός Ö θα πρέπει να Õ προβλέπει πλήρη εναρμόνιση όσον αφορά τις τρίτες χώρες οι υπήκοοι των οποίων υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών και τις τρίτες χώρες οι υπήκοοι των οποίων απαλλάσσονται από αυτήν την υποχρέωση θεώρησης. ê 539/2001 αιτιολογική σκέψη (5) πρώτη πρόταση (3) Ο καθορισμός των τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης και των τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων απαλλάσσονται από την υποχρέωση αυτή γίνεται μέσω σταθμισμένης, κατά περίπτωση, αξιολόγησης διαφόρων κριτηρίων που συνδέονται ιδίως με την παράνομη μετανάστευση, με τη δημόσια τάξη και την ασφάλεια, καθώς και με τις εξωτερικές σχέσεις της Ένωσης με τις τρίτες χώρες, λαμβάνοντας επίσης υπόψη λόγους περιφερειακής συνοχής και αμοιβαιότητας. ê 539/2001 αιτιολογική σκέψη (6) (προσαρμοσμένο) (4) Η ελεύθερη κυκλοφορία για τους υπηκόους της Ισλανδίας, του Λιχτενστάιν και της Νορβηγίας εξασφαλίζεται στο πλαίσιο της συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο και επομένως αυτές οι χώρες Ö δεν θα πρέπει να Õ περιλαμβάνονται στον κατάλογο Ö των τρίτων χωρών των οποίων οι υπήκοοι απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης Õ. ê 453/2003 αιτιολογική σκέψη (3) (προσαρμοσμένο) (5) Δεδομένου ότι η συμφωνία για την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων που συνήφθη μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της, αφενός, και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας, αφετέρου, προβλέπει την κυκλοφορία με απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης των υπηκόων της Ελβετίας και των κρατών μελών, δεν υφίσταται λόγος να Ö συμπεριλαμβάνεται Õ η Ελβετία Ö στη λίστα των τρίτων χωρών των οποίων οι υπήκοοι απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης Õ. ê 539/2001 αιτιολογική σκέψη (8) (προσαρμοσμένο) (6) Σε ιδιαίτερες περιπτώσεις που δικαιολογούν ειδικό καθεστώς θεωρήσεων, τα κράτη μέλη Ö πρέπει να μπορούν Õ να απαλλάσσουν ορισμένες κατηγορίες προσώπων από την υποχρέωση θεώρησης ή αντίθετα να τα υποβάλλουν σε αυτή την υποχρέωση, σύμφωνα ιδίως με το δημόσιο διεθνές ή το εθιμικό δίκαιο. ê 539/2001 αιτιολογική σκέψη (7) (προσαρμοσμένο) (7) Για τους απάτριδες και τους έχοντες νομικό καθεστώς πρόσφυγα, με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων από τις διεθνείς συμφωνίες που έχουν υπογράψει τα κράτη μέλη και ιδίως από την «Ευρωπαϊκή Συμφωνία για την κατάργηση των θεωρήσεων για τους πρόσφυγες», του Στρασβούργου, της 20ής Απριλίου 1959, ο καθορισμός της υποχρέωσης θεώρησης ή της απαλλαγής από αυτήν πρέπει να γίνεται σε συνάρτηση με την τρίτη χώρα όπου κατοικούν τα πρόσωπα αυτά και η οποία τους χορήγησε τα ταξιδιωτικά τους έγγραφα. Ωστόσο, λόγω των διαφορών στις εθνικές νομοθεσίες σχετικά με τους απάτριδες και τους έχοντες νομικό καθεστώς πρόσφυγα, τα κράτη μέλη Ö πρέπει να μπορούν Õ να αποφασίζουν κατά πόσον οι εν λόγω κατηγορίες Ö θα πρέπει να απαλλάσσονται Õ, όταν η τρίτη χώρα στην οποία κατοικούν τα πρόσωπα αυτά και η οποία τους χορήγησε τα ταξιδιωτικά τους έγγραφα συγκαταλέγεται στις χώρες οι υπήκοοι των οποίων απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης. ê 1932/2006 αιτιολογική σκέψη (7) (προσαρμοσμένο) (8) Ö Σύμφωνα με τον κανονισμό Õ (ΕΚ) αριθ. 1931/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, περί κανόνων σχετικά με την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία στα εξωτερικά χερσαία σύνορα των κρατών μελών και τροποποιήσεων των διατάξεων της Σύμβασης του Σένγκεν[9] Ö μια Õ εξαίρεση από την υποχρέωση θεώρησης Ö πρέπει να καθοριστεί για τους Õ κατόχους Ö άδειας Õ τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας. ê 1932/2006 αιτιολογική σκέψη (5) (προσαρμοσμένο) (9) Τα κράτη μέλη Ö θα πρέπει να μπορούν Õ να προβλέψουν Ö απαλλαγές Õ από την υποχρέωση θεώρησης για τους κατόχους ορισμένων διαβατηρίων διαφορετικών από τα συνήθη. ê 1932/2006 αιτιολογική σκέψη (6) (προσαρμοσμένο) (10) Τα κράτη μέλη Ö θα πρέπει να Õ μπορούν να Ö απαλλάσσουν Õ από την υποχρέωση θεώρησης τους έχοντες νομικό καθεστώς πρόσφυγα, όλους τους απάτριδες, τόσο Ö τους καλυπτόμενους από τη Õ Σύμβαση για το καθεστώς των απάτριδων, της 28ης Σεπτεμβρίου 1954, όσο και τους Ö εμπίπτοντες εκτός του πεδίου εφαρμογής Õ της Σύμβασης αυτής, καθώς και τους μαθητές που ταξιδεύουν για σχολική εκδρομή, όταν τα άτομα των κατηγοριών αυτών κατοικούν σε τρίτη χώρα Ö οι υπήκοοι της οποίας απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης για διαμονές η συνολική διάρκεια των οποίων δεν υπερβαίνει τους τρεις μήνες, όπως παρατίθεται σε κατάλογο του παρόντος κανονισμού Õ. (11) Ö Γενική Õ εξαίρεση από την υποχρέωση θεώρησης θα πρέπει Ö επίσης Õ να Ö καθοριστεί Õ για πρόσωπα που κατοικούν σε κράτος μέλος που δεν συμμετέχει, ή που δεν συμμετέχει ακόμη, στο χώρο Σένγκεν, εφόσον εισέρχονται ή επανεισέρχονται στο έδαφος οποιουδήποτε άλλου κράτους μέλους δεσμευόμενου από το κεκτημένο Σένγκεν. ê 1932/2006 αιτιολογική σκέψη (8) (προσαρμοσμένο) (12) Το καθεστώς εξαίρεσης από την υποχρέωση θεώρησης θα πρέπει να αντανακλά πλήρως τις τρέχουσες πρακτικές. Ορισμένα κράτη μέλη απαλλάσσουν από τη θεώρηση υπηκόους τρίτων χωρών Ö που περιλαμβάνονται στον κατάλογο των τρίτων χωρών των οποίων οι υπήκοοι υποχρεούνται να διαθέτουν θεώρηση κατά τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών Õ, οι οποίοι είναι μέλη των ένοπλων δυνάμεων και μετακινούνται στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ ή της Σύμπραξης για την ειρήνη. Οι απαλλαγές αυτές, που βασίζονται σε διεθνείς υποχρεώσεις εκτός του κοινοτικού δικαίου, πρέπει ωστόσο να αποτελέσουν αντικείμενο μνείας στον Ö παρόντα Õ κανονισμό, για λόγους ασφάλειας δικαίου. ê 539/2001 αιτιολογική σκέψη (9) (προσαρμοσμένο) (13) Ö Αποσκοπώντας Õ στη διαφάνεια του συστήματος και στην ενημέρωση των ενδιαφερομένων, τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή και στα Ö άλλα Õ κράτη μέλη τα μέτρα που θέσπισαν δυνάμει του παρόντος κανονισμού. Για τους ίδιους λόγους, οι πληροφορίες αυτές δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης . ê 539/2001 αιτιολογική σκέψη (5) δεύτερη πρόταση (προσαρμοσμένο) (14) Θα πρέπει να προβλεφθεί ένας κοινοτικός μηχανισμός που να επιτρέπει την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαιότητας όταν μια από τις τρίτες χώρες που περιλαμβάνονται Ö στον κατάλογο των τρίτων χωρών των οποίων οι υπήκοοι απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης Õ, αποφασίσει να υποβάλει στην υποχρέωση θεώρησης τους υπηκόους ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών. ê 851/2005 αιτιολογική σκέψη (2) (προσαρμοσμένο) (15) Λόγω της σοβαρότητας των καταστάσεων απουσίας αμοιβαιότητας, αυτές θα πρέπει να γνωστοποιούνται υποχρεωτικά από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος ή τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη. Για να επιτευχθεί η εκ μέρους της οικείας τρίτης χώρας επανεισαγωγή της απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης στους υπηκόους των ενδιαφερομένων κρατών μελών, θα πρέπει να προβλεφθεί ένας μηχανισμός Ö ο οποίος να συνδυάζει μέτρα διαφόρων επιπέδων Õ και ποικίλης έντασης, τα οποία να μπορούν να τεθούν ταχέως σε εφαρμογή. Θα πρέπει, ως εκ τούτου, η Επιτροπή να προβαίνει χωρίς καθυστέρηση σε διαβήματα προς την τρίτη χώρα, να υποβάλλει έκθεση στο Συμβούλιο και να μπορεί να προτείνει ανά πάσα στιγμή στο Συμβούλιο να λάβει Ö μέτρα προσωρινής ισχύος Õ για την επαναφορά της υποχρέωσης θεώρησης έναντι των υπηκόων της τρίτης χώρας. Η προσφυγή Ö σε τέτοιο προσωρινό μέτρο Õ δεν θα πρέπει να αποκλείει τη δυνατότητα Ö μεταφοράς της εν λόγω τρίτης χώρας στον κατάλογο των τρίτων χωρών, οι υπήκοοι των οποίων πρέπει να διαθέτουν θεώρηση κατά τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών και οι οποίες εμφαίνονται στο παράρτημα Õ Ι του παρόντος κανονισμού. Πρέπει επίσης να προβλεφθεί μια χρονική σύνδεση μεταξύ της έναρξης ισχύος του προσωρινού μέτρου και της ενδεχόμενης πρότασης για Ö μεταφορά Õ της Ö τρίτης Õ χώρας στον Ö κατάλογο του εν λόγω παραρτήματος Õ. ê 539/2001 αιτιολογική σκέψη (10) (προσαρμοσμένο) (16) Οι όροι εισόδου στο έδαφος των κρατών μελών Ö και Õ οι όροι χορήγησης θεωρήσεων δεν Ö θα πρέπει να Õ θίγουν τους κανόνες για την αναγνώριση της ισχύος των ταξιδιωτικών εγγράφων. ê 539/2001 αιτιολογικές σκέψεις (2) και (3) (προσαρμοσμένο) (17) Ο παρών κανονισμός εγγράφεται στην εξέλιξη του κεκτημένου του Σένγκεν, σύμφωνα με το πρωτόκολλο που ενσωματώνει το κεκτημένο αυτό στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης («πρωτόκολλο Σένγκεν»). Δεν Ö πρέπει να Õ επηρεάζει τις υποχρεώσεις των κρατών μελών που απορρέουν από το κεκτημένο αυτό όπως καθορίζεται από το παράρτημα Α της απόφασης 1999/435/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Μαΐου 1999, για τον ορισμό του κεκτημένου του Σένγκεν προκειμένου να προσδιοριστεί, δυνάμει των οικείων διατάξεων της συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η νομική βάση για κάθε μία από τις διατάξεις ή αποφάσεις που συνιστούν το κεκτημένο του Σένγκεν[10]. Ο παρών κανονισμός αποτελεί συνέχεια της ανάπτυξης διατάξεων ως προς τις οποίες επιτρέπεται από το πρωτόκολλο του Σένγκεν η ενισχυμένη συνεργασία. ê 851/2005 αιτιολογική σκέψη (7) (18) Όσον αφορά την Ισλανδία και τη Νορβηγία, ο παρών κανονισμός αποτελεί εξέλιξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας μεταξύ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Ισλανδίας και του Βασιλείου της Νορβηγίας σχετικά με τη σύνδεση των εν λόγω χωρών προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την περαιτέρω ανάπτυξη του κεκτημένου Σένγκεν[11], που εμπίπτουν στον τομέα που αναφέρεται στο άρθρο 1 σημείο Β της απόφασης 1999/437/ΕΚ, της 17ης Μαΐου 1999, σχετικά με ορισμένες λεπτομέρειες εφαρμογής της εν λόγω συμφωνίας[12]. ê 1932/2006 αιτιολογική σκέψη (12) (19) Όσον αφορά την Ελβετία, ο παρών κανονισμός συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, υπό την έννοια της συμφωνίας που υπογράφηκε μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν, που υπάγεται στον τομέα που αναφέρεται στο άρθρο 1 σημείο Β της απόφασης 1999/437/ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2008/146/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2008, για τη σύναψη εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν[13]. ê 2414/2001 αιτιολογική σκέψη (4) (προσαρμοσμένο) (20) Κατ’ εφαρμογή του άρθρου 1 του πρωτοκόλλου για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για τη Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο δεν συμμετέχουν στη θέσπιση του παρόντος κανονισμού. Κατά συνέπεια, και Ö τηρουμένου Õ του άρθρου 4 του εν λόγω πρωτοκόλλου, οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού δεν Ö θα πρέπει να Õ εφαρμόζονται στην Ιρλανδία ούτε στο Ηνωμένο Βασίλειο, ê 539/2001 ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ: Άρθρο 1 Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ως «θεώρηση» νοείται η άδεια που εκδίδεται από κράτος μέλος ή η απόφαση που λαμβάνεται από κράτος μέλος και η οποία απαιτείται με σκοπό: α) την είσοδο στο εν λόγω κράτος μέλος ή σε περισσότερα κράτη μέλη, για διαμονή η συνολική διάρκεια της οποίας δεν υπερβαίνει τους τρεις μήνες· β) τη διέλευση μέσω του εδάφους του εν λόγω κράτους μέλους ή περισσοτέρων κρατών μελών, με εξαίρεση τη διέλευση από αερολιμένα. Άρθρο 2 1. Οι υπήκοοι των τρίτων χωρών , οι οποίες περιλαμβάνονται στον κατάλογο του παραρτήματος Ι, πρέπει να διαθέτουν θεώρηση κατά τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών. ê 1932/2006 άρθρ. 1 παρ. 1 στοιχ. α) 2. Με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων που απορρέουν από την ευρωπαϊκή συμφωνία για την κατάργηση των θεωρήσεων για τους πρόσφυγες, που υπεγράφη στο Στρασβούργο την 20ή Απριλίου 1959, οι έχοντες νομικό καθεστώς πρόσφυγα και οι απάτριδες πρέπει να διαθέτουν θεώρηση κατά τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών εάν η τρίτη χώρα στην οποία κατοικούν και η οποία τους χορήγησε το ταξιδιωτικό τους έγγραφο είναι τρίτη χώρα περιλαμβανόμενη στον κατάλογο του παραρτήματος I του παρόντος κανονισμού. ê 539/2001 (προσαρμοσμένο) è1 2414/2001 άρθρ. 1 σημ. 2 Άρθρο 3 è1 Οι υπήκοοι των τρίτων χωρών που Ö περιλαμβάνει Õ ο κατάλογος του παραρτήματος ΙΙ απαλλάσσονται από την υποχρέωση που προβλέπεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1, για διαμονές η συνολική διάρκεια των οποίων δεν υπερβαίνει τους Ö τρεις Õ μήνες. ç ê 1932/2006 άρθρ. 1 παρ. 1 στοιχ. β) (προσαρμοσμένο) Επίσης, απαλλάσσονται από την υποχρέωση να διαθέτουν θεώρηση: α) οι υπήκοοι τρίτης χώρας, περιλαμβανόμενης στον κατάλογο του παραρτήματος Ι του παρόντος κανονισμού, που είναι κάτοχοι άδειας τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας η οποία χορηγείται από τα κράτη μέλη κατ’ εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1931/2006 όταν οι κάτοχοι αυτοί ασκούν το δικαίωμά τους στα πλαίσια του καθεστώτος της Ö τοπικής Õ διασυνοριακής κυκλοφορίας· β) οι μαθητές υπήκοοι τρίτης χώρας, περιλαμβανόμενης στον κατάλογο του παραρτήματος I Ö του παρόντος κανονισμού Õ, που κατοικούν σε κράτος μέλος που εφαρμόζει την απόφαση 94/795/ΔΕΥ[14], όταν οι μαθητές αυτοί συμμετέχουν σε οργανωμένο ταξίδι στα πλαίσια σχολικής ομάδας συνοδευόμενης από εκπαιδευτικό του ιδρύματος· γ) οι έχοντες νομικό καθεστώς πρόσφυγα, οι απάτριδες και άλλα πρόσωπα που δεν είναι υπήκοοι Ö καμίας Õ χώρας, οι οποίοι κατοικούν σε κράτος μέλος και είναι κάτοχοι ταξιδιωτικού εγγράφου εκδοθέντος από το κράτος αυτό. ê 539/2001 (προσαρμοσμένο) Άρθρο 4 Οι υπήκοοι νέων τρίτων χωρών προερχομένων από χώρες συμπεριλαμβανόμενες στους καταλόγους των παραρτημάτων Ι και ΙΙ υπόκεινται αντιστοίχως στα άρθρα 2 και 3, έως ότου το Συμβούλιο αποφασίσει διαφορετικά, σύμφωνα με την προβλεπόμενη από την οικεία διάταξη της Συνθήκης διαδικασία. Άρθρο 5 1. Ö Τα κράτη μέλη δύνανται Õ να προβλέπουν εξαιρέσεις από την υποχρέωση θεώρησης Ö που αναφέρεται στο Õ άρθρο 2, ή από την απαλλαγή θεώρησης Ö που προβλέπεται στο Õ άρθρο 3, όσον αφορά: ê 1932/2006 άρθρ. 1 παρ. 3 στοιχ. α) α) τους κατόχους διπλωματικών διαβατηρίων, υπηρεσιακών/επίσημων διαβατηρίων ή ειδικών διαβατηρίων, σύμφωνα με τη μία ή την άλλη διαδικασία που προβλέπονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 και στο άρθρο 2 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 789/2001 του Συμβουλίου[15]· ê 539/2001 β) τα πληρώματα της πολιτικής αεροπορίας και του εμπορικού ναυτικού· γ) το πλήρωμα και τους ιπτάμενους συνοδούς βοηθητικών ή σωστικών πτήσεων και λοιπά πρόσωπα που επεμβαίνουν σε περιπτώσεις καταστροφών και ατυχημάτων· δ) το πολιτικό πλήρωμα πλοίων που κινούνται σε διεθνείς ποτάμιες οδούς· ε) τους κατόχους αδειών διέλευσης «laissez-passer» οι οποίες χορηγούνται από ορισμένους διεθνείς διακυβερνητικούς οργανισμούς στους υπαλλήλους τους. ê 1932/2006 άρθρ. 1 παρ. 3 στοιχ. β) (προσαρμοσμένο) 2. Ö Τα κράτη μέλη δύνανται Õ να απαλλάσσουν από την υποχρέωση θεώρησης: α) τους μαθητές υπηκόους τρίτης χώρας περιλαμβανόμενης στον κατάλογο του παραρτήματος Ι, οι οποίοι κατοικούν σε τρίτη χώρα περιλαμβανόμενη στον κατάλογο του παραρτήματος ΙΙ ή στην Ελβετία και το Λιχτενστάιν, Ö και οι οποίοι Õ συμμετέχουν σε οργανωμένο ταξίδι στα πλαίσια σχολικής ομάδας συνοδευόμενης από εκπαιδευτικό του ιδρύματος· β) τους έχοντες νομικό καθεστώς πρόσφυγα και τους απάτριδες εάν η τρίτη χώρα στην οποία κατοικούν και η οποία τους χορήγησε το ταξιδιωτικό τους έγγραφο συγκαταλέγεται μεταξύ των τρίτων χωρών του παραρτήματος IΙ· γ) τα μέλη των ενόπλων δυνάμεων που μετακινούνται στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ ή της Σύμπραξης για την Ειρήνη και είναι κάτοχοι εγγράφων αναγνώρισης και εντολών αποστολής που προβλέπονται από τη συμφωνία μεταξύ των κρατών που είναι συμβαλλόμενα μέρη του ΝΑΤΟ επί του νομικού καθεστώτος των δυνάμεων αυτών, της 19ης Ιουνίου 1951. ê 539/2001 (προσαρμοσμένο) 3. Ö Τα κράτη μέλη δύνανται Õ να θεσπίζουν, για πρόσωπα που ασκούν κατά τη διαμονή τους αμειβόμενη δραστηριότητα, εξαιρέσεις από την απαλλαγή από την Ö προβλεπόμενη στο άρθρο 3 Õ υποχρέωση θεώρησης. Άρθρο 6 1. Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή και στα λοιπά κράτη μέλη τις εξαιρέσεις που Ö θεσπίζουν Õ δυνάμει του άρθρου 5 Ö εντός πέντε εργάσιμων ημερών από την υιοθέτηση των μέτρων αυτών Õ. ê 539/2001 2. Οι γνωστοποιήσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 1 δημοσιεύονται από την Επιτροπή, για λόγους ενημέρωσης, στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης . ê 851/2005 άρθρ. 1 σημ. 1 (προσαρμοσμένο) Άρθρο 7 1. Όταν τρίτη χώρα, που περιλαμβάνεται στον κατάλογο του παραρτήματος ΙΙ, καθιερώνει υποχρέωση θεώρησης έναντι των υπηκόων κράτους μέλους, εφαρμόζονται οι διατάξεις Ö των εδαφίων 2 έως 5 της παρούσας παραγράφου και των παραγράφων 2 έως 5 Õ. Εντός 90 ημερών από την ανακοίνωση ή την εφαρμογή της καθιέρωσης υποχρέωσης θεώρησης από την τρίτη χώρα, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος τη γνωστοποιεί γραπτώς στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή. Η γνωστοποίηση αυτή δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σειρά C. Η γνωστοποίηση καθορίζει την ημερομηνία εφαρμογής του μέτρου και το είδος των σχετικών ταξιδιωτικών εγγράφων και θεωρήσεων. Εάν η τρίτη χώρα άρει την υποχρέωση θεώρησης πριν από τη λήξη της Ö εν λόγω Õ προθεσμίας, η γνωστοποίηση καθίσταται περιττή. Η Επιτροπή προβαίνει, αμέσως μετά την Ö ημερομηνία Õ δημοσίευσης Ö της εν λόγω γνωστοποίησης Õ και κατόπιν διαβουλεύσεων με το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, σε διαβήματα προς τις αρχές της οικείας τρίτης χώρας για την επαναφορά της απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης. Εντός 90 ημερών από τη δημοσίευση της γνωστοποίησης η Επιτροπή, κατόπιν διαβουλεύσεων με το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, υποβάλει έκθεση στο Συμβούλιο. Η έκθεση μπορεί να συνοδεύεται από πρόταση που να προβλέπει την προσωρινή επαναφορά της υποχρέωσης θεώρησης έναντι των υπηκόων της οικείας τρίτης χώρας. Η Επιτροπή μπορεί επίσης να υποβάλλει την πρόταση αυτή κατόπιν διαβουλεύσεων με το Συμβούλιο σχετικά με την πρότασή της. Το Συμβούλιο αποφαίνεται επί της προτάσεως εντός τριών μηνών με ειδική πλειοψηφία. 2. Εάν το κρίνει απαραίτητο, η Επιτροπή μπορεί, χωρίς προηγούμενη έκθεση, να υποβάλει πρόταση για την προσωρινή επαναφορά της υποχρέωσης θεώρησης έναντι των υπηκόων της τρίτης χώρας που αναφέρεται Ö στο πέμπτο εδάφιο της παραγράφου 1 Õ. Στην πρόταση αυτή εφαρμόζεται η διαδικασία που προβλέπεται στο εν λόγω εδάφιο. Το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος μπορεί να δηλώσει αν επιθυμεί να παραλείψει η Επιτροπή την προσωρινή επαναφορά της υποχρέωσης θεώρησης χωρίς προηγούμενη έκθεση. 3. Η διαδικασία που προβλέπεται Ö στο πέμπτο εδάφιο της παραγράφου 1 και στην παράγραφο 2 Õ δεν εμποδίζει την Επιτροπή να υποβάλει πρόταση τροποποίησης του παρόντος κανονισμού Ö με σκοπό τη μεταφορά της ενδιαφερόμενης Õ τρίτης χώρας Ö στον κατάλογο του παραρτήματος Õ Ι. Εάν αποφασισθεί η λήψη προσωρινού μέτρου, Ö όπως αναφέρεται στο πέμπτο εδάφιο της παραγράφου 1 και στην παράγραφο 2, Õ η πρόταση τροποποίησης του παρόντος κανονισμού υποβάλλεται από την Επιτροπή το αργότερο εννέα μήνες μετά την έναρξη ισχύος του προσωρινού μέτρου. Αυτή η πρόταση πρέπει να περιέχει επίσης διατάξεις για την άρση των προσωρινών μέτρων που μπορεί να έχουν ληφθεί σύμφωνα με τις διαδικασίες οι οποίες Ö αναφέρονται Õ Ö στο πέμπτο εδάφιο της παραγράφου 1 και στην παράγραφο 2 Õ. Στο μεταξύ η Επιτροπή συνεχίζει τις προσπάθειές της ώστε να πεισθούν οι αρχές της τρίτης χώρας να εφαρμόσουν εκ νέου την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για τους υπηκόους του ενδιαφερομένου κράτους μέλους. 4. Αν τρίτη χώρα Ö περιλαμβανόμενη στο παράρτημα II, η οποία απαιτεί θεώρηση για τους υπηκόους ενός κράτους μέλους, Õ καταργήσει την υποχρέωση θεώρησης, το κράτος μέλος γνωστοποιεί την κατάργηση στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή. Η γνωστοποίηση δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σειρά C. Τα προσωρινά μέτρα που αποφασίζονται σύμφωνα με Ö την παράγραφο 2 Õ λήγουν αυτομάτως επτά ημέρες μετά τη δημοσίευσή τους στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης . Αν η οικεία τρίτη χώρα έχει εισαγάγει απαίτηση θεώρησης για τους υπηκόους δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών η ισχύς του προσωρινού μέτρου Ö λήγει Õ μόνο μετά την τελευταία δημοσίευση. ê 851/2005 άρθρ. 1 σημ. 2 (προσαρμοσμένο) 5. Ö Όσο Õ εξακολουθεί να μην υπάρχει αμοιβαιότητα απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης μεταξύ τρίτης χώρας η οποία περιλαμβάνεται στο παράρτημα ΙΙ και κράτους μέλους, η Επιτροπή υποβάλλει εκθέσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο πριν από την 1η Ιουλίου κάθε έτους Ö που λήγει σε άρτιο αριθμό Õ σχετικά με την Ö κατάσταση απουσίας Õ αμοιβαιότητας και, κατά περίπτωση, υποβάλλει τις κατάλληλες προτάσεις. ê 539/2001 (προσαρμοσμένο) Άρθρο 8 Ο παρών κανονισμός δεν θίγει την αρμοδιότητα των κρατών μελών όσον αφορά την αναγνώριση των κρατών και των εδαφικών οντοτήτων, όπως και των διαβατηρίων, εγγράφων ταυτότητας Ö και Õ ταξιδιωτικών εγγράφων που εκδίδονται από τις αρχές αυτών των κρατών και εδαφικών οντοτήτων. ê 1932/2006 άρθρ. 2 δεύτερη παράγραφος (προσαρμοσμένο) Άρθρο 9 Τα κράτη μέλη εφαρμόζουν την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης έναντι των υπηκόων της Αντίγκουας και Μπαρμπούντας, των Μπαχαμών, των Μπαρμπάντος, του Μαυρίκιου, του Αγίου Χριστόφορου και Νέβις και των Σεϋχελλών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της συμφωνίας απαλλαγής από τη θεώρηση που θα συναφθεί από την Κοινότητα με την ενδιαφερόμενη τρίτη χώρα. ê Άρθρο 10 Ο κανονισμός ( ΕΚ) αριθ. 539/2001 καταργείται. Οι αναφορές στον καταργούμενο κανονισμό νοούνται ως αναφορές στον παρόντα κανονισμό και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος IV. ê 2414/2001 άρθ. 1 σημ. 3 Άρθρο 11 Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης . ê 539/2001 Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα στα κράτη μέλη σύμφωνα με τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Βρυξέλλες, […] Για το Συμβούλιο Ο Πρόεδρος […] ê 539/2001 (προσαρμοσμένο) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I Ö Κατάλογος των τρίτων χωρών, οι υπήκοοι των οποίων πρέπει να διαθέτουν θεώρηση κατά τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών Õ 1. ΚΡΑΤΗ Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες νήσοι Αγκόλα Αζερμπαϊτζάν Αίγυπτος Αιθιοπία Αϊτή Ακτή Ελεφαντοστού Αλβανία Αλγερία ê 1932/2006 άρθρ. 1 παρ. 4 στοιχ. α) σημ. iii) Ανατολικό Τιμόρ ê 539/2001 (προσαρμοσμένο) Αρμενία Αφγανιστάν Βανουάτου Βιετνάμ ê 1932/2006 άρθρ. 1 παρ. 4 στοιχ. α) σημ. i) Βολιβία ê 539/2001 (προσαρμοσμένο) Βόρεια Κορέα Βόρειες Μαριάνες (Νήσοι) Βοσνία-Ερζεγοβίνη Γεωργία Γκάμπια Γκαμπόν Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα Ινδία Ινδονησία Ιορδανία Ιράκ Ιράν Ισημερινή Γουινέα ê 453/2003 άρθρ. 1 σημ. 1 στοιχ. β) Ισημερινός ê 539/2001 (προσαρμοσμένο) Καζαχστάν Καμερούν Καμπότζη Κατάρ Κεντροαφρικανική Δημοκρατία Κένυα Κίνα Ö Κιργιζία Õ Κιριμπάτι Κονγκό Κολομβία Κομόρες Κούβα Κουβέιτ Γκάνα Γουιάνα Γουινέα Γουινέα Μπισσάου Γρενάδα Δημοκρατία του Κονγκό ΔομινικανÖ ικ Õή Δημοκρατία Ερυθραία Ζάμπια Ζιμπάμπουε Μαυριτανία Μικρονησία Μογγολία Μοζαμβίκη Ö Δημοκρατία της Μολδαβίας Õ Μπανγκλαντές Μιανμάρ Λάος Ö Λεσόθο Õ Λευκορωσία Λίβανος Λιβερία Λιβύη Μαδαγασκάρη Μαλάουι Μαλδίβες Μάλι Μαρόκο Μάρσαλ (Νήσοι) Πράσινο Ακρωτήριο Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας Ρουάντα Ρωσία Σάντα Λουσία Σάο Τομέ και Πρίνσιπε Σαουδική Αραβία ê 1932/2006 άρθρ. 1 παρ. 4 στοιχ. α) σημ. iv) (προσαρμοσμένο) Ö Μαυροβούνιο Õ ê 539/2001 (προσαρμοσμένο) Μπαχρέιν Μπελίζ Μπενίν Μποτσουάνα Μπουρκίνα Μπουρούντι Μπουτάν Ναμίμπια Ναούρου Νεπάλ Νίγηρας Νιγηρία Νότια Αφρική Ö Ντομίνικα Õ Ομάν Ουγκάντα Ουζμπεκιστάν Ουκρανία Πακιστάν Παλάου Παπουασία - Νέα Γουινέα Περού ê 1932/2006 άρθρ. 1 παρ. 4 στοιχ. α) σημ. v) Σαμόα ê 539/2001 Σενεγάλη ê 1932/2006 άρθρ. 1 παρ. 4 στοιχ. α) σημ. iv) Σερβία ê 539/2001 Σιέρα Λεόνε Σολομώντος (Νήσοι) Σομαλία Σουαζιλάνδη Σουδάν Σουρινάμ Σρι Λάνκα Συρία Τανζανία Τατζικιστάν Ταϊλάνδη Τζαμάικα Τζιμπουτί Τόγκο Τόνγκα Τουβαλού Τουρκία Τουρκμενιστάν Τρινιντάντ και Τομπάγκο Τσαντ Τυνησία Υεμένη Φιλιππίνες Φίτζι 2. ΕΔΑΦΙΚΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΩΣ ΚΡΑΤΗ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕΛΟΣ Παλαιστινιακή Αρχή Ταϊβάν ê 1932/2006 άρθρ. 1 παρ. 4 στοιχ. β) 3. ΒΡΕΤΑΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΥΠΗΚΟΟΥ ΤΟΥ ΗΝΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ: British Overseas Territories Citizens, που δεν έχουν το δικαίωμα διαμονής στο Ηνωμένο Βασίλειο British Overseas Citizens British Subjects, που δεν έχουν το δικαίωμα διαμονής στο Ηνωμένο Βασίλειο British Protected Persons ___________ ê 539/2001 (προσαρμοσμένο) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II Ö Κατάλογος των τρίτων χωρών, των οποίων οι υπήκοοι απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης για διαμονές η συνολική διάρκεια των οποίων δεν υπερβαίνει τους τρεις μήνες Õ 1. ΚΡΑΤΗ Αγία Έδρα Άγιος Μαρίνος ê 1932/2006 άρθρ. 1 παρ. 5 στοιχ. α) σημ. ii) και iii) (προσαρμοσμένο) Άγιος Χριστόφορος και Νέβις[16] ê 539/2001 Ανδόρα ê 1932/2006 άρθρ. 1 παρ. 5 στοιχ. α) σημ. ii) και iii) (προσαρμοσμένο) Αντίγκουα και Μπαρμπούντα[17] ê 539/2001 (προσαρμοσμένο) Αργεντινή Αυστραλία Βενεζουέλα Βραζιλία Γουατεμάλα Ö Ελ Σαλβαδόρ Õ Ηνωμένες Πολιτείες Ιαπωνία Ισραήλ Καναδάς Κόστα Ρίκα Κροατία Μαλαισία ê 1932/2006 άρθρ. 1 παρ. 5 στοιχ. α) σημ. ii) και iii) (προσαρμοσμένο) Μαυρίκιος[18] ê 539/2001 Μεξικό Μονακό ê 1932/2006 άρθρ. 1 παρ. 5 στοιχ. α) σημ. ii) και iii) (προσαρμοσμένο) Μπαχάμες[19] Μπαρμπάντος[20] ê 1932/2006 άρθρ. 1 παρ. 5 στοιχ. α) σημ. iv) (προσαρμοσμένο) Μπρουνέι ê 539/2001 Νέα Ζηλανδία Νικαράγουα Νότια Κορέα Ονδούρα Ουρουγουάη Παναμάς Παραγουάη ê 1932/2006 άρθρ. 1 παρ. 5 στοιχ. α) σημ. ii) και iii) (προσαρμοσμένο) Σεϋχέλλες[21] ê 539/2001 Σιγκαπούρη Χιλή 2. ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ Ειδική Διοικητική Περιοχή (ΕΔΠ) του Χονγκ Κονγκ[22] Ειδική Διοικητική Περιοχή (ΕΔΠ) του Μακάο[23] ê 1932/2006 άρθρ. 1 παρ. 5 στοιχ. β) (προσαρμοσμένο) 3. ΒΡΕΤΑΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΥΠΗΚΟΟΥ ΤΟΥ ΗΝΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ: Ö Βρετανοί υπήκοοι (υπερπόντιοι) Õ [British Nationals (Overseas)] ___________ é ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙII Καταργούμενος κανονισμός με κατάλογο των διαδοχικών τροποποιήσεών του Κανονισμός (EK) αριθ. 539/2001 του Συμβουλίου (ΕΕ L 81 της 21.3.2001, σ. 1) | Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2414/2001 του Συμβουλίου (ΕΕ L 327 της 12.12.2001, σ. 1) | Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 453/2003 του Συμβουλίου (ΕΕ L 69 της 13.3.2003, σ. 10) | Πράξη προσχώρησης του 2003 Παράρτημα ΙΙ σημ. 18 στοιχ. Β) (ΕΕ L 236 της 23.9.2003, σ. 718) | Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 851/2005 του Συμβουλίου (ΕΕ L 141 της 4.6.2005, σ. 3) | Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1791/2006 του Συμβουλίου (ΕΕ L 363 της 20.12.2006, σ. 1) | Μόνον το άρθρο 1 παράγραφος 1 εντεκάτη περίπτωση όσον αφορά στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 539/2001 και παράρτημα σημείο 11 Β) 3) | Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1932/2006 του Συμβουλίου (ΕΕ L 405 της 30.12.2006, σ. 23) | _____________ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV Πίνακας αντιστοιχίας Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 539/2001 | Παρών κανονισμός | Άρθρο 1 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο | Άρθρο 2 παράγραφος 1 | Άρθρο 1 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο | Άρθρο 2 παράγραφος 2 | Άρθρο 1 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο | Άρθρο 3 παράγραφος 1 | Άρθρο 1 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο, εισαγωγική φράση | Άρθρο 3 παράγραφος 2 εισαγωγική φράση | Άρθρο 1 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο, πρώτη περίπτωση | Άρθρο 3 παράγραφος 2 στοιχ. α) | Άρθρο 1 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο δεύτερη περίπτωση | Άρθρο 3 παράγραφος 2 στοιχ. β) | Άρθρο 1 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο τρίτη περίπτωση | Άρθρο 3 παράγραφος 2 στοιχ. γ) | Άρθρο 1 παράγραφος 3 | Άρθρο 4 | Άρθρο 1 παράγραφος 4 εισαγωγική φράση | Άρθρο 7 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο | Άρθρο 1 παράγραφος 4 στοιχ. α) πρώτη και δεύτερη πρόταση | Άρθρο 7 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο | Άρθρο 1 παράγραφος 4 στοιχ. α) τρίτη πρόταση | Άρθρο 7 παράγραφος 1 τρίτο εδάφιο | Άρθρο 1 παράγραφος 4 στοιχ. β) | Άρθρο 7 παράγραφος 1 τέταρτο εδάφιο | Άρθρο 1 παράγραφος 4 στοιχ. γ) | Άρθρο 7 παράγραφος 1 πέμπτο εδάφιο | Άρθρο 1 παράγραφος 4 στοιχ. δ) | Άρθρο 7 παράγραφος 2 | Άρθρο 1 παράγραφος 4 στοιχ. ε) πρώτη πρόταση | Άρθρο 7 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο | Άρθρο 1 παράγραφος 4 στοιχ. ε) δεύτερη πρόταση | Άρθρο 7 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο | Άρθρο 1 παράγραφος 4 στοιχ. ε) τρίτη και τέταρτη πρόταση | Άρθρο 7 παράγραφος 3 τρίτο εδάφιο | Άρθρο 1 παράγραφος 4 στοιχ. στ) πρώτη πρόταση | Άρθρο 7 παράγραφος 4 πρώτο εδάφιο | Άρθρο 1 παράγραφος 4 στοιχ. στ) δεύτερη και τρίτη πρόταση | Άρθρο 7 παράγραφος 4 δεύτερο εδάφιο | Άρθρο 1 παράγραφος 5 | Άρθρο 7 παράγραφος 5 | Άρθρο 2 εισαγωγική φράση | Άρθρο 1 εισαγωγική φράση | Άρθρο 2 πρώτη περίπτωση | Άρθρο 1 στοιχ. α) | Άρθρο 2 δεύτερη περίπτωση | Άρθρο 1 στοιχ. β) | Άρθρο 4 | Άρθρο 5 | Άρθρο 5 | Άρθρο 6 | Άρθρο 6 | Άρθρο 8 | Άρθρο 7 | - | - | Άρθρο 9 | - | Άρθρο 10 | Άρθρο 8 | Άρθρο 11 | Παράρτημα I | Παράρτημα I | Παράρτημα II | Παράρτημα II | - | Παράρτημα III | - | Παράρτημα IV | _____________ [1] COM(87) 868 PV. [2] Βλ. παράρτημα 3 του τμήματος Α των εν λόγω συμπερασμάτων. [3] Πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο - Κωδικοποίηση του κοινοτικού κεκτημένου, COM(2001) 645 τελικό. [4] Βλ. παράρτημα III της παρούσας πρότασης. [5] ΕΕ C […] της […], σ. […]. [6] ΕΕ C […] της […], σ. […]. [7] ΕΕ L 81 της 21.3.2001, σ. 1. [8] Βλ. παράρτημα ΙΙΙ. [9] ΕΕ L 405 της 30.12.2006, σ. 1. [10] ΕΕ L 176 της 10.7.1999, σ. 1. [11] ΕΕ L 176 της 10.7.1999, σ. 36. [12] ΕΕ L 176 της 10.7.1999, σ. 31. [13] ΕΕ L 53 της 27.2.2008, σ. 1. [14] ΕΕ L 327 της 19.12.1994, σ. 1. [15] ΕΕ L 116 της 26.4.2001, σ. 2. [16] Η απαλλαγή από την υποχρεωτική θεώρηση εφαρμόζεται από την ημερομηνία έναρξης ισχύος συμφωνίας περί απαλλαγής από τη θεώρηση, που θα συναφθεί με την Κοινότητα. [17] Η απαλλαγή από την υποχρεωτική θεώρηση εφαρμόζεται από την ημερομηνία έναρξης ισχύος συμφωνίας περί απαλλαγής από τη θεώρηση, που θα συναφθεί με την Κοινότητα. [18] Η απαλλαγή από την υποχρεωτική θεώρηση εφαρμόζεται από την ημερομηνία έναρξης ισχύος συμφωνίας περί απαλλαγής από τη θεώρηση, που θα συναφθεί με την Κοινότητα. [19] Η απαλλαγή από την υποχρεωτική θεώρηση εφαρμόζεται από την ημερομηνία έναρξης ισχύος συμφωνίας περί απαλλαγής από τη θεώρηση, που θα συναφθεί με την Κοινότητα. [20] Η απαλλαγή από την υποχρεωτική θεώρηση εφαρμόζεται από την ημερομηνία έναρξης ισχύος συμφωνίας περί απαλλαγής από τη θεώρηση, που θα συναφθεί με την Κοινότητα. [21] Η απαλλαγή από την υποχρεωτική θεώρηση εφαρμόζεται από την ημερομηνία έναρξης ισχύος συμφωνίας περί απαλλαγής από τη θεώρηση, που θα συναφθεί με την Κοινότητα. [22] Η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης ισχύει μόνον για τους κατόχους του διαβατηρίου της Ειδικής Διοικητικής περιοχής του Χονγκ-Κονγκ «Hong Kong Special Administrative Region». [23] Η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης ισχύει μόνον για τους κατόχους του διαβατηρίου της Ειδικής Διοικητικής περιοχής του Μακάο «Região Administrativa Especial de Macau».